V X-'/· ,· ' èACROËUM I J. C0NCIL10.RUM * ■NOV ET AMPUTA COLLECTIO ~ CUIUS ~' \‘ IÔANNES DOMINICUS MANSI ' ET POST IPSIUS MORTEM * FLORENTINUS ET VENETUS EDITORES 'AB ANNO 1767 AD ANNUM 1798 PRIOJLES TRIGINTA UNUM TOM1& EDIDERUNT NUNC AUTEM CONTINUATA ET DEO FAVENTO ABSOLUTA Ulmo et Rmo D. D. LUDOVICO PETIT 1OANNE BAPTISTA MARTIN uomm, ρμπνομβ m catwmjqa uxiymmratv uwocim TOMUS Q^INQUAUESIMUS SACROSANCTI OECUMENICI CONCILII VATICANI PAB8 aaÔUNDA ACTA SYNODALIA (Congr»g. I-XXIX). ARNHEM (Pays-Bas) & LEIPZIG MCMXXIV. SOCIÉTÉ NOUVELLE D’ÉDITION DE LA COLLECTION MANS! (H. WELTER). y;· 'te s I A pri· avoir reanaüli, U y a doua. an·, 1m doeaneaia relatifc »® Copcile du Vatiaa^ aetra premier coin, avaat ÿo livrer notre travail à I'bapreaaioa, Ait de diatribaer an un ordrj lofique une matière aani ooaeidèreUe, aâiAde fadlitèr la· raebereiaa, teal· as évitant la eeutuaioa, qu'il a'eet paa rare da raaaaatrar dana aaa aortae d'ouvrage·, at 1'oaaui qui an rdaalta poar la lecteur. Coûta tou· laa dooupMb aatérteun ait aaaaila lui- même devaient paraître aaaaaibla daa· aa aaal at mêate vola··, ua aaeoad volume, étanpreaaat la débat- dee aataa «ynodaux proprement dite, avait été Hvré à riatpraaaioa aa méaee teaap· que le premier. Mai· quand l'impreenion da premier voleme Ait trie avancée, oa «’aperçut que le nombre da payti·· cardinalia Bilio. — Forantar^aaflragta ad oonatituendam deputationam pro robae diaci- plinao onoletiattient. 7. Potentate duo de doputatioao pro reboa ritua orientalia ot apeetolicia mimionibaa in dane dividenda 51-52 & Deeram epieeoporam deeiderium ut typia mandentar aarmoaaa a concilii patribao habiti et uaa eam emnibaa aehematibaa iindmn patribaa dietribaaater 63 ». Alia pootulata do rorum tractandarum modo: a Fultam exhibitam e viginti tax patribua, qui aliquam declarationem volabant, et nonnulla deaideria proponebant, praoaertim d« iure proponendi , 53-54 b. Deaidoriem u quadraginta tribue patribna ex Oermahia ot Hungaria ex­ hibitum, ut omnia aehemata quam­ primum diatribuantar ot orationoo patrum typia maadoatar 64-68 c. Doaiderium exhibitam a triginta aoptem opioeopia potimimum Galliae, oiudom tenorto ac aliud foliam exhibitam a quadraginta tribue patribua (Ger­ maniae et Hungartae, littera b) 68 d. Idem doaiderium exhibitum a quatuor patribao otaadem tonoria eo folium car­ dinalia Scbwareoaborg (littera a) 68 IV. Diocanio aritemeftt contra errore· ex rationaliame derivatoa 69-313 in INDEX MONUMENTORUM •F Caaiart 186» OakiiTi 1. Schwa coaatitattoab dngteaili·· it ite· 1870 ex «vMaaM··· dadnab * patno· osaariai propoririue ' » __ * 0-11» 1. CoagiogaMdkfaaanlb VIII: 881-869 Card. Bbaarri aoalaater pcaaoaa dopafetMa pro reWb erdtea· ragabriate. 9 Ooagrogatio g toora lb ΠΓ: . * 118-18 a. fatiaMtio per eanorda bcteada >1» Pablbaatar ,· Mai * ^aabwta Coaticaster iioa..-e Orataraa: pLpete. * Vab BtetOMtyaitaaw 888-841 1)60debt aop. Bboaomb * 841-84 p· * DoeU »ep. MociilWaaab .944-848 * patra· atee' Olugrspha· poaMMaai, qao praam dopetatfoab aoarfaatar Preapor oardiaaHa Ostecial. — Foraater Mrfbagh ad oonetitaeada· dépotath a «ai pro rabaa ardiaaaa tofabriaaa —- laaboatw dia- J ba. 10 1 - aa cp. Arg«atfaeaib M * bagMgàtb goacralb IX : . 848-869 959-976 ^t- —d — BP — »_ a h'n« — Orators·: t 8-1·» * 1 Vdrot op. Sasaaaoeab Gactaldi op. SaMianm 9-17 1 * Raaaadb op. Baparia Dai Volte op. Haaaoceaab Khayyaik aop. Aandbaab HaynaM aop, Oobeoaab Papp-SaiUgyi op. M.-Varadia. ' patrAac AaMac mm< 8C8-8M 966-969 *-971 9 971-975 975-976 m rwiftejafioiiiim do dooteiaa aatWba Matra wmltiplteae er­ ror· ox ratioaeliwe dotiaatea »77-310 877-978 β II. Do Mboaatb aateria la generc 978-384 I III. Do eekeaaetie aateria qnoad eingslae oies partae 984-304 I IV. Do eehaatetb fonaa ia rentra 304-307 I V. Do aoboatetb for»· qaoed ibgalaa •tee pdrtoa »07-308 f VI. Do etyb, loqaoadi fonaa cotori·-' qao kalaaaodi VIII. 308-310 dtirttfitrntt a aeamdli· ptirAtu /Ur eoatee maltipHoa· errors· ex ratioaalbaa doriratoe 809-818 Trerbaaato V ea a tiara· Hama pate. OdMaaeb 177-1 0 * 6 * 180-1 186-818 6. Coagragaifo gaaeralb VII: ^eatiaaatat dboeaate Mbaaaatb it itc~ trioa rartib'ea. — Oratoraa: 186- 187 Decay op. Moatb Albaai 187- 18» 188- * 18 * Gaadol op. Conotaaas 196-19 * -00 18 * 800-904 Darid op. Brieeoaab 804-807 Graitk op. 8 GaU 807-818 Anaaathtar aora opboopi Paaaaaoaab. — ladbiter ecoaada eaaab 818 1870 1^· Smit S. μμμΙο »17-840 830-518 83Φ-Η9 » ' MS-3 ** 868-874 otMaoada· do- 818-888 818 S18-114 ■ Monitan do ladboatar db- Noaxiaa pairs· qai Mooadaa aaateaai interftiarant 818-8 8 * errore· ex ratioaalbaM dariratoa 831 MatMaa aop. Bbaateaa· Baltartei pate. Alexandrin· sea-sea 4-886 * 8 .«as xm x■ Clifford ap Cliftoaieaah 609-409 Boetaai Tyri et Kdeaia 609-619 Paditaai a»p. Baraaah 611-614 GaadoH ap. Ooraotaaaa Mr. 4 Mr. 7 Mr. 8 614-617 Dol Valh ap Haaaaoaaai· 617-691 Aaaaatiatar aaera ap Illerdaaata 681 7. Caagragalto gwurtai· XXI: 691-448 Ooatiaaatar diaeaaaio aehaaMti· it ait· et hoKKtete derieenm. — Orator··: Jakailalnay ap. Albarogalaaah 691-699 HayaaM aap. Cotoeaaah 699-638 StoMopoH aap. Pbilippaaab Hindi ap lataraataa Mwta· ap. Bahatata· 8. Oongragath gaatralb XXII: 688-649 649-644 644-648 648-671 Ooatiaaatar dhaaatao tehaateti· do etta et Aaaoatate oioneanaa. — Orator··: Brarard ap Ooaataattoaai· 648-667 Lyooaet aap. Albtoata· 657-660 Straatotayar ap. Btaaanria 660-468 Llaeb ap. SahnaatM· - 668-671 9. Ooagregaria geaaralia XXIII: 671-700 Ooatiaaatar dhaaaaio Mbaatori· do cita et keaeetrie dtrieeram. — Orator·· : Gaataldi ap. Salariat·· 671-679 Graraa ap Naaaroaata· 679-683 Xaaariaa aap Mardaata· 683-684 Mpraao ap Bporadianta· 685-689 Mortati op. laoMtaa 689-693 Ghihrdi op. Month Bagalto 693-700 Reaittitar tobtara ad dapatationan de diataplina, at ia^tatar dbaaatao •cho­ mati· do peno MtatatMro 700 XII. Ditamie acheeeaUt de parro eatrcbieBO 699- 866 Λ INDEX ItomJMIHTÔRÜM ' xv ▲ ■■Ο Onnieri blBlÜtl . > ■ ' ■ fete. 10 V Ooogragatio goaeraHe XXIV . 7Q5734 e^tieo^iiaiiid. ^^tr^iboeoo Msthiea aop. BtnaatiaiM Rqaoehon aop. Vindehononam Simor aop. Strigeaioâais - ’ Guibert aop. Turaaeaele, » 705706 106-709 799-713 *713-715' 715-717 Foro«65779 PajA j Rico op. Oonehanaia 773-777 ,6. Ooagragatio «eamraHa XXVU 777-809 Raletie do apiaeopia qui ad ooaeilium ventre non poaoaat 777-778 Ooatiaeetar dieeaaaio aehematia de parvo μΛιΛϊοβο. — Oratores: Di Caaoaoa op. Vernaeeaie 778-781 BUeÿ ep. Tipaaitaaaa 781-786 Pofeiaari op. Wneeriane 785789 Faiet ap. Bregeoaia Lenti ap. Xepomaaa Jana ap. Aumwteana GaateMi op. Sahttemtni 6. Congregatio generate XXVIH OmÜmÛUv 785793 -795798 796-800 800 80S 809-898 lif rstecdieme. — OeaterM: Gros op. Taranteeienria Magnaoeo op. Belin eu fee Urquiatkoaa op. (lanari auri» Garnie aep. Cie aaerangoute nue Daaprea aep. Toteoaaas MmieaeiHo op. GiemaoMia 803-806 806-808 805814 814-816 816-818 819483 KarteMU op. & GMatophori 7. Ooegtegatto generalia XXIX ΛμμμΙ* μΙμμμΜβ ’ Diotribedbtur dao tobemata de dimipMaia, r .qootear de regularibm, et^adeg gan%_■ relia eobenaatam 854 ’ P^blînptar doeretam quo sammaa poatifat qaaadapi normal eoMÜtait pro ap-7, ' v ' peditiari ra#oue diacùnaiduom in edhgre- .. . gat£>eibaa gunoraUbqa, qnod ot patribua dfetribaitar ·* 864-865 ./Temper praofl^itdr ad oboervaùones tra- 717- 718 718- >34 734-748 Arohiepteeopia Antibaroasi.^ KoehliniMsi, - et Safernitaao dater kwae infer pri- \ : » Rsmittitte schéma «ad d>pu^tiooem do Jiteipifam.. . _ '. t . 863 1870 898-888 898-866 v deedaa saper priera deafen oapita actemaria'da teoiùia drritii 865-866 8. AaimadvetûoMO ' ia schéma d< parpo ratSvdfeme privqtim oxhibitao 866-866 XÏÏL Sfooptû teralytiee orntsomem jtma a piteJw hahii-n tmi ia eea/ngatioaAtu ptatraiUtu oaeri Meaummri fpaeilii Vaticaai nrpor vduaiaiihu foahurr comtitatiemtat dfera/dmqriam 865-944 1. Saper aebemate oonatitatioaia de tpioeopu, tfaadit oi tioarüt ytatnMat 865-889 8 I. De aebemate gnneratim epoctato 865867 S II. De lia qaae ia aebemate aapprimenda proponuntur 867-868 8 III. De iia que in aehomato addenda propoaantar ' 868-874 I IV. De iia quao ia aebemate varianda proponuntur 874-886 9 V. Do iia qaae ‘extra aehematia mate­ riem poatalanter 836-837 Dinkol op. Augwtao Vlndal Bberhard op. Trwriranria Haynald aep. Coieoaaoia 837-840 945844 844-861 Paron op. KalaeUanno 869-863 { 1. De schemate generatim apeetato 889-890 § II. De iia quo in achemate anpprimanda proponuntur 890 $ III. De iia quae in aebemate addenda propoaantar 890-893 9 IV. Do iia quae in aebemate varianda proponantur 893-899 § Y. De iia quae extra aehematia mate­ riam postulantur 895900 r 3.'Sapor aehomate eonetitntioBb da rite ri bmuriati cleripomm 900-931 ' I I. De aehomato gaaeratim apeetato 905901 I II. Do iis quae in aehomato suppri­ menda proponuntur 901-903 f ΙΠ. Da He qaae in aehomato addenda proponantur 903-915 I IV. Da iis quae ia ppbamato varianda proponuntur 915998 I V. De iia quae extra echamatia mate­ riam poetaianter 995931 5 Super schemata oonatitatioBin de pane cadMfeme 931-944 f Sohen ap. MonaooMia 886-889 9. Saper aobamato conatitntionia da aede rpitrtpah raeanit 889-900 db jnww Riooa gonotela Wnimnru· 895831 Znnani Geamla op. üxottonate 831-835 ' I I. Do Mbonute gnnoratim apeetato 931-939 I It De lie quae ia enhemato oapprimoeda proponeater 939 . I III. De Ho qaae in oehomata addenda proponntar 985940 • IV. De Ha qaae ia aehomato varianda proponuatstr 945949 J V. Do Ha quae antra oahematia mate­ riam poeteUater 945944 > „ 1»(±»1OW) . ? , ’ ( * 2 ' A' ■ —1058) · ' SACRORUM CONCILIORUM ' · ' ,. NOVA ET AMRL1SS1MA COLLECTIO. TOMOS QUADRAGESIMOS NONOS (PARS ALTERA). 8AGRO8ANCTUMOECUMENIÇUM CONCILIUM VATICANUM 1869-tO. P^RB PRIMA: ACTA PHAESYàaODALÏA^ CONTlKVATIO. '15. CONQRB88Ü8 DICIMUS QUINTV8 V 1869 mail 28. A illimiiata liberti di far ritorno alio stato matrix moniale aaCea appanto da uno dei lai del matri­ monio, quelle eiob d’ essors rrmedtum ronropfocewribr, Semions XV tonato ii 98 maggio 1889. PreMUti: 1’ ominontiasimo prosidonto; oonraltori: monsignor Valerga patriaroe 4i Gerusalemme, — monsignor Brnnbni areivoooovo di Taron, — mon­ signor Bimaoai, — padre Martinov,· — phdre Bollig, -e padre Leonardo di Ban-Giuseppe, — abbate Roti, — canonico Roacetti, — profeeaore Piaaaa, — ii aegretorio. Assenti : monsignor Jacobini, — mon­ signor Howard, — padre Theiner, —r cadre Haue-i berg. Fu approbate il verbale della précédante semions. a cbe r* uqo di tel liberti non solo nail' ipotosi euindicata non Aos proibiroi, ma piuttoato oonsigliaroi. E i tes(i paolini sono tanto pii dooiaivi, qaanto b ' pii ooaooaa la traditione osegetics, otaia Γ inter- . prêterions, cbe'’ no forniaoono in ' qupoto senso i * dottori e i canti padri e i Romani pontelei, i quali ogniqualvolte beano proclamato la validiti o la lecitudiao dello nd^ae suceesive alla faconde, e in tono dbmmatico, ai'eoao appoggiati at tanti medeaimi. Vies poi conformata la tetri aul diritto di­ vino da tradiaione contante, come riaulta dal Voto (n. 77-sag.). Recta la legge ooeleriastiea. ma pre­ Si tratto de polygamie snecverieo.1 Dubbio 1·: ,An_.ftrtiao, quartae et ulteriores terite lo altro (Voto art. IV, a. 49) la quoatiooe ai restringe alia legge del tomo d' unione del 920 nuptiae validae ac licitae tum latinia tum orien­ talibus sint, ai nullum aliunde ortam canonicum proibitiva in alcuni sari dello terne nona, a irritanto impedimentum obstet. “ > le quarto e le nitre successive. Ora prinjpldi giudiTutti i dieci consultori present! alia dioenmiono B care del prami/teo valore della medesima potrebbe (uno ocoetuato, il profoeécro Piaasa cbe ricnsando chiederai co an concilio particolaro, qnal era quello di Coetantinopoli, potooM indurre nn qualunqne Im­ di diacutere la questions in merito paaob aena' altro pedimento dirimente dal matrimonio (Voto lodato, all' reams del eeoondo dubbio) fnrono concordi nel riapondere o/drmoh'w yttood ntromqiM pertrm del art. IV, S 1); e posto pure, cbe ai risolvasM in sôbso valore ciob e della lioeitb dalle tana, quarte ad affermativo quanta queatione, no snbentrerebbe ulteriori noua. & pur vero, ai dime, cbe in queete un' altrq. so ciob un ainodo aacba eenmenieo poteaee imporre Γ impedimento, di oui ei tratta, in oppoeinoue ai acorge nna quelche imperfeaipne o difetto (Voto nn. 3, 74) ad coco la ragione per oui i aanti rione alia dottrina di un Paolo. G1' impedimenti padri la beano oeaauratn oca esproeaioni ai enfatiche, dirimenti Inora imposti dalle cbieoa nulla han di a la Cbieaa non le ba mai lolate; cbe ansi la bi­ oomnne eon nna simile inability a contraire matrigonio con chinnqno. Ha la /hiesa rori nulli i gamia sterna présenta una simile im perforions s matrimonii aha si voleaeero· contrarie con aleune pereib antra fra la irregolaritb mr dv/ecta ; ma eon due oom bon disparato pariaro della imperfesione determinate categoric di persona, ha laqata nna di nn otto a della sue nullité ed illooitadiae, la forma, noa osaarvata la quale renderi invalido il qusic pub solo provenire da naa legge cbe lo irriti matrimoaio ; ' ma non ba mai stabilita una siffstta o oondauat. Ore ana tai legge non v’ 4. Be ai inabilità universale a perpetua, sa non in pens o voIosm ever riguardo alia legge * naturale (ooMrvb ad intuito di nn determinato ceto, qnal b Γ eoclenno dei consultori, il aegroteris, inorando al Voto), 0 eiaotioo pai latici, oui obi mol appartenaro doe riqneota da all * nomo il diritto a) matrimonio in nnnsiare al suo diritto sottoetando alia legge del genero mom limitaro il numero dello volto cbe ei eolibato (Voto n. 73, 76). Onde potrebbe dnbitaroi pub saeoMsivameate ripeters, pofondori sempre aver m la Cbieoa a fronto della liberti saneito dal di­ in mira qua’ Ini, oui il modoaimu b ordinato. Ma ritto divino, sarebbe aatorinata ad imporre u im­ tralasciaado la legge naturale, perebb trattasi di pedimento ogualo a quello proclamato dad eodiee materia da proporoi al concilio, il quale noa potrebbe dell' uaiono, ο Γ autorité di Benedetto XIV, emessi forno oggetto di fade, m non fosro cache rivolata, gli altri toologi, no oonfortorebbo ad abbraociars b chiara su eib, ooatiunava lo stosso, eonsultoro, la la seatensa negativa,’ qualunqne peso voglia dorai manto di can' Paolo (Vot n. 70 oog.). la donna .all' istrasioao da tai atomo composta e ooa letters merta, il marito b osoolntamMta libero a fore un di Propaganda traamoeoa al vioarie goaroralo di nnovo eonanbio; allô vodove in generale, o ses gib Zagvabia (Voto a. 19, 79, 111). Mon maneb na consultore (monsignor Simsoai) solo dol primo o seconde lotto noll’ ipotoei she sisno tsnsiovw e rial ineHaata, noa permette soltaato di ropliaaro soatro la ragione lotto dal diritto di­ 1' apostolo di pernero ad altro aosse, m non non M’a sut; vine mum iuMfloieato a provare Γ Meanto ; poiobb ma vo lo eoeito: aalo; eoa obo da a dividere eho talo potrebbe fani questi roe, se il diritto asossito da sea Paolo ata come altri oeasimili subordinate alia > 1st votam PiaaaM Bssi-Bernafdlai: Do potuomia potostb suprema dalla Chises; potrebbe oseorvaroi obo la ObiSM M gib to varii modi limitato la Hborth meis UMb «p. . Oomonk eewuasi. vowos xirrtrgs - · 3’'(=105»). B. ACTA COMMISSIONUM AI RES CONÇILII PAR^NI>AS 4· (= 1060) ’ ·>—·· .... * gîé emanfite dalla saqta sede. dei matrimonio.” e che come ftd proib.ito iJ matri· a far nbte le decision -mùnio fra coneaTiguinei' in q^arto * grado in linea Non aembravagli duhquo opportuna pe' cattolici una trasveran, cosl potrebbe proibire le quarte noxae a dichiaraiiono conciliare. chi ne.hu celebrate altre, ohe finalmrntc convien In rispqsta notô Γ autoro dei Voto, ch· Γ oppor­ prci'4ere giusto senso il principio, che la Chiesa tunity pe'cattolici nasce primier.imento (Jall’osten­ -nulla passa nolle eoae di. diritto divino. Chccbè eia * sione., dé’ luoghi oyo è in vigor© la legge, poiçhè lo puro di' questa controversia che ambedac i consulè in tutto * il patriarento di Cilicia separabo dalla ‘tori giusta il Voto Jitimaronq.indifferent· allo scope, •{irdvincia Costarttyiopolitana. più irt varie, dioeewi e quand * iwichte, uontinuava il primo, si decui sse in greco-melcFiite e rumene La con/essione fatta dngli favore délié potestà ecclesiastica. *ηίΌηο argomentq^ Armoni nel, secolo XIV prova solo che aile istrtiposBono trarre i.G'reci dalla mentovata legge coiitro zioni delta santa Sede cédom» essi, quando vogliuno le (orze eae. nozzfc. Imperoebhe ammeaao pore esser riconosciuti per cattolici. pronti ji. tornare aile chu la medeçima'avoue avute forza a principio di loro opinioni appena ahbianu ottdnpto Γ intent»’. rendere illicite le terze e nulle le quârto ecc. noue; Infatti quelle confessione non ** i giudicù dal pupa' ogg» è fuor di dubbio chc tal legge alrtieno implicisi ohiara. che poco dopo non Γ interpellasse di nu«»vo trtinunte e indirettamentu patata abolita, come consta solia eoaa o li costringesse ad una nuova professione dalle successive dichianuicdii della santa aede (Vot. di fede. già loro inculcata altro volte in quel secolo an. V). . * e prima. Nè haute. chè ai dove loro insegnare la Niuno pertanto di quoi che avevano interjoquito B stessa dottrina nel· secolo seguente da Eugenio IV. thcrianel' pronuntiare valide e lecite, uIwho agli orientali come ai latin» le terze e le posteriori nozze? I/ errore degi’ orientali, roggiungeva un consultore, 1 abbate Piasaa. pub ripetersi da quella minor considcrazionc' che verso di esse ha avuto sètppre la Chiesa per le ragioni espresso ed ora li trnviamo nello atosso stato Quanto ai Greci non si appelli, egli disse, ail' ignoranza de» voscovi che ritengon^ qucBa legge. perché se questa fosse stata dalla nazione abbandonata. o andata in desjeetudine per le risposte pontificie, dope un * ecoîo e mezzo vescofr ignoranti non avrebbero neppur nel Vote sn. 74 od altrove·. Sehibrè ad altro conconosciuta una legge tanto antica. Se l'ban c·»aultorc. monsignor Valerga, potersi rinvenire Γ ori­ nosciiita. dunque o non nono ignoranti, o lo è. gine dell’ errore medesimo nella antica idea della perché fa le rge * è rima«ta sempre presse loro in fede’tà della donna al prifno marito, idea esagcrata vagore. E cib appunto indica I utilita dell abolirla fine' al punto che la vedova non avosse g sopravforjnalmente. vivere allo sposo, 'd'onde l ueo di seppedirla viva Ai detti luoghi poi uopo è aggiungere a testi insoni con lui: questa idea dall'estremo Oriente monianza di altro consultore, padre Martinov, la venne dilatandos» verso not in guisa da costituire Russia, dacchô la chsidotta chiesa ortodossa mm come una specie d’ impedimento di pubblica onesté. ammette senza la dispensa le quarte nozze. e si L<’ stosso consultore ed un terzo, il padre Martinov, citô Γ esempio dell' imperatore.Giovanni IV che tu agifiunsero potersi anche attrihuire tal pregiudizio appunto dispensato n prendere snccessivamcnte più * negli scisma^ici a mero difetto^di cognitioni teo-( mogli fine ail * ottava. logiehe. Una seconda ragione per Γ opportunité ricavava Se perô fu unanime la commissione sulla vali­ il segretario ineieme ail’ sutore dei Voto dal fatt<» dité e lecitudine considerata in se stessa. e sulla della santa sede che ha creduto necessario tante conseguente definibilité, in astratto, di questa dot­ volte di dichiarare la cosft agit orientali: onde non trina, la quale alla fin fine è gié definita, furono avendo la santa sede con tante dichiarazioni ragdivise le menti nell * esame del dubbio seconda rifletgiunto lo acopo neppure almeno internment? presso tento la definibilité della dottrina stesaa nel caso i cattolici, non esclusi varii teologi latini (.Vot. n. 22). concreto. Nel dette dubbio domandavaai: „An et sembra utile Γ oracolo di un' autorité per cosl dire qui id ab oecutnenico concilio sit definiendum.più éclatante agli occhi degli stessi orientali. Il primo punto di divergens * fu quello dell' opporMa anebe in riguardo aile chiese separate, printunità di nna tal definitione. Uno de' consultori, cipaltnente alla greca ed amena, il sullodato con­ monsignor Valerga, disse che una dichiarasione sultore di opinione opposta al Voto sostenue Γ in­ anche meramente disciplinare in proposito non sa- opportunité della divisât * diebiarasione. Questa rebbe opportuna né pei cattolici, né pei sebmatioi. nel senso steeeo dei Voto non potrebbe dagli scisIn rapporte ai cattolici, egli oeservava, Ia disciplina matiei interpretaret, se non come uua condanna della che amtnette le quarte ed ulteriori nosae ha omai disciplina loro, o nna giustifleazione della nostra, prevalso presso che in tutti i riti orientali. 1 poehi e realmente non avrebbe altro significato. Ora la vescovi che oonsiderano tetter * neoessaria la dis- D disciplina occidental·, oOri ei ragioaava, neppure pensa per siffatte nosae, hanno date tale risposta preMo le ebiee· seiamatiche be bisogno d* essor piuttosto per ignoransa dolio istrasioni dell * santa gieatidcata, perehé >gli sewPoaaoho almeno eaai apporte argotàenü aaaai spe­ matici. Γ ûeô allora la' aanta sede coi dattolici per ciosi da rendëre malagevole la contraria persuasione. non irritarli o farli prevaricaro ad occbi aperti. La legge non fù nulla per difetto autorité nei legislatori, eutne risulta dal Veto; lo aarvbbe Emanata infatti la legge/ la Chieaa Costaatinopoliaduqque per difetto di conformité col giua diwino, tana di nuovo si scrisse per la legge stessa (Voto, ed in virtù della posteriori decisioni della santa n. 28. 41), la quale pereiô coi fatto della .scissure aede. Ma se queste ultime sono decretorie per era posto in dubbiô. ^Sarebbe stata prudents che un cattolico, non lo saranno egualmente per chi . la santa sede, riprova do * la legge, che cadde forte disconoace il magistero della tante aede. Rap­ in que) principio daf se, a veste iritsto vivppiù gli torio alla intrinseca nullité, i Ureei potrebbvro animi, p dato luoghi a uuovi diesidi in un tempo opporre che la legge fu fatta conscii i legati della specialmente in c.m Fozio avea gié tpaxso i semi santa sede istessa, la quale almeno prima dello Mello teisma? 8e poi la legge fu di unanime con­ * seism nulla fece per condannarla, lasciandola per senso spprovata nel 99b. non ν' è perd un solo in­ alcuni secoli in tranquillo possesso. Saré meglio dicto, che cio si ronotcease da Roms, e Γ occultaris adunque, conchiudev-u il consultore, riserbare questo B alla santa sede fu forse cura degli stessi Costasitipunto ali ora ini cui iGreci tratteranno «eriamonte nopolitani, che in quel concilio fecero le loro acciar dell'unione; fraltanto 1 errore corn è nato dalla mazioni anche a Fozio. pubblica opinione do tempi anlichi. cosl va cadendo Da ultimo si fe a domandare il consultore che innanxi alia pubblica opinione che va oggi rettifipropugnava Γ inopportunité della dichfarazione. ae trattandosi di un punto meramente disciplinare e candosi. A provare contjo il preopinante l’opportunité in particulare ad alcune chiese sarebbe conveniente riguardo agli scismatici, prese a dire 1 autore dei alla dignité di un concilio ecuinenico d* intereasarsene, a meno che non si volesae definire la liberté Voto o si suppono ch essi tornino, ο ηύ. Nel primo eam». Γ opportunité la sommhnsira il fut to della . delle nuzze, di cui è parois, in fo?ma domioaiiea. Mu oltre quanto è detto nel Voto sulla diffusione Chieaa cho al loro ritorno ha inserito tante volte di quest * errore, fu notato dall' autore del Voto bella professione la dottrina analoga. Che se questa stesso cho non tutti i punti da trattarsi esclueivsdfchiiirazione natasse, intervenuti essi a) concilio, alla unione, sarebbe allora necessario Γ astenersene. mente per gli orientali' saranno dt maggior conto Se poi non v’intervengono, lu loro ostinasione stesna, di questo, the poi. corne soggiunse altro consultore, ed >1 mal talento p^r Roma e tutto ciô ch'è catto­ il segretario. sembra connesao col diritto divino, e lico, li spingeré a censurare ogvü linea del concilio intucca (1 valore di un sacramento. che non sia second») le loro idee; una cosa di più Dopo siffatta polemics si venne finalmente di erptdientf che o di meno, quai * è la legge sulle quarte ecc. notre C coinune aceordo a conchiuiiere il conbiHo v' interloqutae , * e aseaai anche il con­ corne non mitigbercbbe le loro cattivc disposisioni se non vi fosse, cosi non aumenterebbe di raollo sultore ch' era stato di contrario sentimento, colla la loro irritatione. Perché poi nell ipotesi della riserva perd che Ia dichiarazione conciliare non loro permanente nello seism a aver tantb timoré abbia Γ aria nè di una condanna della disciplina d urtarli? (soggiunse il segretario coli'autore del orientale, né di una giuatificazione di quella dei latini, riserva che tacendo gli altri fu ammetaa anche Voto). Se con questo criterio si han da giudicare da oinque consultori (il segretario, Kuncetti, Piazza, i decreti conciliari per gli orientali, ben poco ai potré decidere per loro, meotre li urteré tutto che padre Martinov e monsignor Simeoni). i quali avefaeci· contre i loro abusi ed errori. Qui poi si vano esternato il parere, non doversi fare dal con­ traita di un punto, al dire dei preopinante, mon­ cilio una espressa mentione della legge orientale. signor Valerga, seconderio per gli scismatici, e su Fu pure suggerito da tre consultori (padre Martinov, cui Γ opinion pubblica in Oriente va gié da se formonsignor Simeoni e monsignor Valerga) d’inter­ mandosi in aeneo ortodosao. pellare i vesco vi orientali prima di proporre questo Né sembla, soggiunse altro consultore, il segre­ punto al concilio. tario, che la Chieaa debba trascurar questo punto Ma qui si appaleaarono nuovi dispareri 9*1 per terna ch'essi abbiano a dire d enser stati concon cui il concilio abbia ad * entrarvi. Supponendo jdannati inauditi; furono infatti gié più flate nell' atto ognuno che oonvien declinare dalla questione se la della unione invitati a sottoscrivere anche a questo D Chieaa posea imperre tale impedimento, ma che sularticolo, nè ai rieusarono; la ideata diohiaraxione 1’ oggetto è mestieri pronunciarai nel modo il più non pad loro riuscir nuova, eaaendosi la santa sede netto e preciso per procludere la via ai sutterfugi, abbastanaa gié pronuntiato. cui fin qnl uearono gli orientali affine di eludere le Né vale il dire, prosegul Γ autore dei Voto, ch’ è decisioni della santa sede au ciô, come sulla indis­ vano opporre agli scismatici le risposto della canta solubilité del matrimonio tx capttt aduittru; cinque cede, di cui spregiano Γ Autorité; giaoché essi ne(il segretario, Rosi, padre Leonardo, Roncetti e gano anche quelle del ooneîlio cattolico; quelle monsignor Brunoni) furon d'avviso doversi ciô dichirispoete d'altro lato sono per noi la regione <ίΐ arare nel modo del Voto (n. 118}, eacludendo perô decidero, oltre che il Voto stesso fa vedere ammessa la .Mpresaa abolisione delta legge. Uno, il canonico questa nullité dagli eteeei orientali più volto nel Roncetti, anche opiné che il concilio, dopo aver ritorno. eaposta la mente della Cbieea poco propensa per le In quanto poi alla nullité intrinseca, non dichianoue iterato, lodaseo gli orientali che da quelle si rata subito dalla santa sodé, rammentô primioraastoogono (Voto, o. 118) riferendo per altro in eeguito mente Γ autore dol Voto, ohe non si puù aeeeriro la dottrina di san Paolo col resto a seneo dol Voto. dos diehinrata, o ansi vi sono région i per erodero Un altro, il segretario, per la rifloeoioDo fatta ai n. 119 si uni nel dire cho non occorre oltre alla ohe raniment· la aaata sodé aiaai opposta (Voto, η. 62, 83). E potrebbe anche dirai, poeto il eilonsio, dichiaranione dottrînale emettere in proposito u 1· che non si prove eon certes·· che la santa sede canone dommatieo. GH altri cinque (Piasaa, BolHg. ■ 'V· ΐ·(=10βί) B. ACTAOOMMDBIQMUM AD MB OOMCILU PARAHDA8 (»10M) ** MettkoT, monaignor Simooei · moeriguer Valerga) a meatee praaerriboodam, at ad «x aM * raveeeatar •timaroao ch· «va la orna ri eearideri detCriea/WMrir eoaatitatfoeea, atateta et reguletuardham aaaotorum (piuttoato ch· dommatieameete), la quanta rieè pob BarilH at Antonii.· déciderai ia aa sapa, ai riaaetta alla oommiarioae Fnreeo ooaoordi i ooaaaltori uni riapoodero »»feteoloçiao-dommatiea, ritaneode ia pari tempo obo Mer. Dktieguendo frn k «ayak ebe anateagaeu le la deriaioae debba eaeera ta /«rata ««yrôm, aeata aoruM priaripeK per eoedarre il raligfoeo al fine che le tarae ace. Boue non coco ad invalide, ad delproprio iatitato, a ne formant l'orgaaiaaaaiuae illeeite, qulora non oati aa impedimenta divoreo vitale, eomo oaaervà il protlmaore Béai, e percià dair iteratione : e eiù onde la pid volta mcntovata aano iavariabili, cerne eeggiunao monaignor Simooni, qaeatione reati illeea ; ne poi ai riguardi dùdpHitera fra le rorittaaiom eh· aoao ia moite parta opéra meelz, ai dérida per praeteritionem, noverando cioè di dettagikî, a peteid aeoondo la rireoateaee «oggette tutti gT impedimenti matrimoniali da ritenerri ai a eambiameati, * diverae aeooado i diverti iatituti, preeeo i latini corne preaao gli orientali, ad ee- opiné il aegretario doverai le ragvle di tan Baailio clueiono di tutti gfi a|tri impedimenti generali ο e di tant Antonio laaciare intatte, 1· per l'au­ partieolari di qualehe rito, in qualaiaai maniera in- torité di que' nanti moaaei a padri del monachiamo. dotti nia per legge nia per oonanetudine, aggiun- dal eui apirito genninarono; 2· par l'antiehità, de gendo anche che i medeaimi, jaoleee· o/mm tii. oui aono atate in eertn modo eonaagrate ; 3· perla vengono ad abolirai; ed uno, monaignor Simeogl, diffuaiooe che rieevettero eaaendo divenute la bate •uggeri anche che ai nominee·· taaaativamente quelli B di preaao che tutti gli ordini orientali : 4 * finalment· impedimenti ehe in arguito degti «tudj, cbe reatano •eeondo che nvverti moneignor Brunoni) pel loro a fani, riaultaaaero per Ia Chip· * orientale. In merito o valore intrinaeco, avendo formati tanti quwta eeconda parte aoltanto, relativa alia diaporeligiem illuatri per aantith e dottrina. e molti anche •iiione diaciplinare, diaaero anche‘due dei quattro veecvvi. che onorano Ia Chieta di Oriente. E tanto •uu< dicati eqnaultori di differente parere (il aegrepiù il concilio deve aliénerai dall' ordinarne la tario e il canonico Roncetti 1 fu poi aentimento reviaione auggerita nel primo Vqto eoggiungeva il di due (monaignor Valerga i monaignor Sinjeoni) aegretario), quanto che ae tono in qualche parte che nella parte dommatica ai diceeae ehe le notae deficienti, poaaono aupplire il loro difetto Io coatidi cui trattaai, non aono ni invalide, nè illicite »ure tuiioni. diruto; quel limitatione diaae 1'tutore dei Voto euer fu dei medeaimo aentimento il profeaaore Roai nuova, in quanto cioè non apparitee nelle preee- Tjitti i monaci. hanno una regok ed è o la baailiana 1' eccetioni tono ben rare; coal i denti'dichiaruioni della tanta aede, e nelle tteaae ο Γ antoniaim, * profeeeioni di fede. Mechitariati invitati a principio del aecolo acorao a l'n altro oonaultore, il (frofeaaore Pinaca, avverti aeeglierai una regola fra le monaaüche prefeprono anche doverai la coea ei cautam en te oondurrO eia la benedettina, concerna loro dalla aanta aede. E nolle parte dommatica aia nella diaciplinare da non forte anche le Saleaiane, almeno le marpnite, aeguono ingerire alcua aotpetto au Ile validité delle torte come quell· dl Occidente la regola di •ant'Agoatino : e poateriori notae gih celebrate, ond' evitare le C tale almeao fte quelle da loro auunta nella loro gravi queationiaa diaturbi ehe altrimenti potrebbero iatitntione avvenuta elle roetà del accolo paeeato. naacere, laaeianA in buona fade quei per eeempio nè ai ae ohe Γ abbiano mai cambiate, qnantunque che aeparati da una vedova di tra mariti, cui creBenedetto XIV volceae che le Saleaiane melchite devanaA uniti nullement·, aveaeero poteia oontratto iatituite poco prima abbracoiaaeero la regola di altro matrimonio. aan Baailio, permettendo nolo ad eoae Io coatituiioni Non ai omiae in fine di notare che uri ovvia aaleaiana in quanto non ei opponevano alla dette •I oonoilio foeeoaibae per trattare della eoae; eia regola\Tornendo dnnqne alie due precipuo regole ci<>è ovo ai diacorra della virginité o della caatité cbe daaan Baailio e da eant' Antonio hanno il vedovile (oome diaee il profeeaore Piaaaa), aia auoondo nomo, eatendo atate le medeaime approvato dall' mo I' oaaervatione dell' eminentiaaimo preeidenie ove ri di quindtri aeeoli, e ia certe guiaa da) ooneeneo perii dui ditordini non rari oggi a oommotterai fra della Chieaa, aarebbe un faor d opera riebiamarie i latini nell' ueo dei matrimonio, ove toooaado dei ad ream·. In peri Benedetto XIV, il quale débi­ varii fini di qubato aagramento potré aecaenarai ii tera ohe i moneri greoo-melehiti tanto Salvetoriani conaiglio dato da aan Paolo a quei che ea taee aow- quanto Soériti neu oeeervaaeero interaaaehto le regola tinrnt, e il modo oon oui eaai debboeo eetiitai dei rimedio che il aagramento ataaao loro •ommiaiatra. baailiaaa aeoondo il loro iatituto, li riehiamb benai ali' oeeervamja, e diapooe ohe avem ero k dette reL' eminentiaaimo preaidente ordini al eottoecritto gok genaiaa, me nea krkhkmiad oaamo: «Monachi di oomunieare il prenante proooaao verbale al- D (oori natta ooetitanioM Zhrmundetom) utrineque oonΓ eminentiaeimo Bilio. gregntknk anh invoeoikao reepeetive eanetiaaimi Beraflno Cretoai aegretario. Salvatoria et anneti leanak ahaarveet regulam genui­ nam aaneti BeriHi eh tradendam a venerabilibu· Ifi. frntribne Sanotne Romanae leekriae oardiaalibu· OONORMSUe DBCIKU8 ŒITO8 negotii· propagandae Moi praeporitàa * R poco 1M« iunli 8. dope rioonoerinte k vera rtgek berilian· fu loro Semione XVI tenata II giorno 8 giugno 1888. mandata datta ancra oongragaeioa· eenaa akun Pratenti: 1' ominenthrimo preaidente; oanaaltori: IMMa monaignor Valerga, — monaignor Brunoni, — menAoeerdareori pieoamoate coi due proopinanti ■ignor Simeoni, — monaignor Jaqpbini, — padru monrigaor Jaoebtai, monaignor Himoenl, aaonrignor Bollig, — padre Martinov, — padre Leonardo, — Brunoni e monaignor Valerga. PaaaaKo allo eo·canonico Roncetti, — abbate Piaraa, — abbate Rori, titasioei diatiaeo II aegretario fra quelle eppremtr — il aegretario. Amenti; monaignor Howard, — padre Theiner, — padre do Hanoberg. OrWeta IUbm aartio Dubbio 1.1 — «An et qui a oonMlio ooau- Mmm nfirfariMB *N. 1 la-C tl p·; — ·· P. LmmHi, DqB «rdfaai 1 Daria np«r rafonaetfaM mmaaharam ritaa «ritotaib •tmML ItaM fanuto iMk Up.; — »· Imdm* tirarpu nuit n tribu· Voti· a totidna omaaltoriba· aeararia, MartteoT, De «ad» («μΛμ» iV>i < rfrrw *cVidcltoec. I· Boaitaria· 4« Haubert, Qaan'fci·, utrum Mrà- rf—iai rafwiarv·». KahM mb life 1»*·. 44 f ·*(- 10·») OOKGM88Ü8 XVI ΟΟΜΜΠβΙΟΙΠΒ ORXKNTALIB 8 imH 1888 10» (= ΙΟΜ) tatti i KMMCiq φΜίβΙΐΜΐΙ * * M ale nee iffrtettt. Tahaai ocdiai 4 eerte aha hanaa j MM la coatihaalaai approval» della aaata aoda ; taK eooo aetnrahH, haane Ia uetjtmricni approvata, anui aoa qoeUo doi Mareoiti doi Liboso tnufcrmata 4a CSa- ai ea eho abbiaao eaaiitaaieai di aorta, awatra Io mata ΧΠΙ ael brove ripoatefatae «Qlaiaac (1T88X daa ragela, aaaaade il Voto dei padra de Haaoberg, * qawoti avaaaora a aba poi 4a Gragorio XVI taoao propuate oal brave noe aoao oaMoieett, qaalpa M i arlarwa hmtiMu (1848) ai ateaaai aal4ai di rinuov aatoeeMi, o a eo, trattaadem di laogbi loataai, di pareae a di -eoi ei deplora 1' ignaraaM a rant' Ormiadn, moeado ripriatiaato ia qaeeta aaainac 4 utile il meaaohiemo eettebeo aal priooipiara di qaaoto aoa di rado ei 4 oeoolo, » no vi « feeora alaaae modi8«aaiooi, vaaaate cbo abbiaao uaa norma determinata o cicera, a approvata daHa aaara ooagrogaqioao, come rifori il perci» nombre oppoetaao aba non il ooaeiliq, ma la proftaeoro Boat. Baibiroao miandio (aggiuagova la aaara eoagrogaaioara 1’ inviti a formaria ad a traeataaae ooneultoro) la loro ooetitaaioni i Baailiaai motterie. melchiti di aaa Giovanni ia Soaira a la modoaimo II padre Martinov Nmitaado il diacorao ai Baailiaai, confenaaranai dalla aaara oongregarioae ael 1757 dope aver notato aaalogameoto a q nanto leggeai nel Vote del padre Hanoborg n. 15, ebe non v‘ ha a il papa decrot» la apodirioae dai breve rela­ tivo. Parimoati le ooetituaioai de' monaoi oofti di ana rogola oompoota da can Baailio, the praoenti aanttantonio abbate furone monita della ana aanaione en aiatema ordinato e completo di preacriaîoni da Ciemento XIII coi breve Ecduiare^tMieat (1761). monaatiche, o che quelle la quale ne porta il ηοψο. Ora perché il concilie o meglio il papa nel concilio i 4 ana raeoolta di omelie, di eeortaaioni, di detti ha da ehiamaro in dubbio I' opera de‘ auoi anteceaaori ? poateriore a nan Baailio, oararv» che i Baailiani 8i dir» oho aiffatte ooatituaioni per ciroeotanae hanno intieramente deviato dalla apirito del loro aopragginnte none divenut· imperfette. Ebbene iatituto; e allegato un breve di Clemente VIII au ♦ ali difetti o toocano com nirntiaii alia vita reli- qnei di Bpagna (ovo diaee eeaervi atati gib tempo gi<" ’. come Γ oacervanaa de'^oti, la vita eomune; almeno tre monaatcri riuniti poi in congregatione) nel quale ei praoerive che eeaoado queat ordine • queeic eeaendo comuni a tutti gli ordini latini ed orientali ^''e non 4 poi fra gli nai j gli altri m fooentialmente monaatioo. i auoi membri non devono non accidentai' 1^ differenta), appàrtengono alla attendere n» alla pradicaaione, nè alla cura d’anime, couitnimione geno, le pei regelari, e tutto al pi» n4 allô inaegnamaato, o» ad altro officio eatranoo narebbe a deaiderare cl >a modeeima oommiaaione al monaetoro, aoggiunM oha oggi i Baailiani contra comunicaaro a noi le eue o, ’'beraaioni per vedore la loro vocatione hanno tutti abbraociato i rami ce doveoM aver luoae-qualche lie’» oambiamonto dei miniaturo eocieeiaatico. a Mgno d oncer divennti piuttoeto ohierici regolari ohe monaoi. If queato ncl farne I' applicatione agli orientai,. Be poi ei attengono a coee oecidantaii, 0 ci tratta di punti di deviamonto non nolo vedeci in Galicia aeoondo il padre Martinov, ma a teetimonianaa di moneignor molta gravita, come quello delle oeonaioni, e a queati il concilio potr» tenia altro rimediara da CO, Brunoni o mouaigaor Valorga anche nolle Bine. e ci preventer» 1' opportunité nell'name dei dnbbf Ammetteado - moneignor Simooni che ronoei auMCgnenti; o ai tratta di interaeoe C dilungati i Baailiaai dal primitivo acopo oonehiuce cecondario, e piuttoeto ehc al ooncilio toucher» oho abbiMgca cambiarne Io regola o richiamarli alia prowedervi alia Propaganda « vita contemplativa. Ma avendo qui oeoervato 1' emiQuanto poi all» ooetituaioni no * approaofe hi nentimimo procidente occer ben difficile ridnrve oggi d' awiao il Mgretario che il concilio eeorti i monaoi i monaoi olla contemplatione, eia -perché emi ateaai a aottoporle all’ oaame della aagru ooagregaaione ; non vi ai adagiarobbero, aie perché le oaigeato dei » aiccome molti degi' inconvenienti ohe ei ruvvieaao tempi portano eho tutti gli eceleoiaatiei lavoriao a prb dalla Cbieea e dolia aociota, il oho ai avvora ia fra i monaci, eoomparirebbera, quante volte ai oacervaararo le regole e 1» ooatituaioni gi» approvata, particular modo null Oriente, ove ai conte troppo U biooguo di olera attivo, no inferi il prolato eho parve eepediente al dette oonaultore ohe il concilio loro ne raocomaadi la fedelo oeaervanaa. 4 d nopo porre quoato naovo genere di vita do' Gli altri ooMultori nolle maggioranaa oonveanero monad ia annoaia oollo loro regole, e porci» praiiy queata idee. II profeooero Boei alio notitie tioara nolle medeaimo una ri forma. Π concilio por­ aorrooepocte aggiunao rapporte agli armeai Antoniani tanto pertendo dal principio che iatereaoe oltramodo far rifloriro il monachiamo da cui dipendo Ia vita dei Libano, che eaai haaao beeai le lora ooatituiioni, doli' Oriente, o ripriotinare ontrambi gli ordini ma non ancora approvata, poioh» non aderirono mai alie modidoaaipni loro pro poeta dalla moto oonbaailiano e aatoniaao, potr» ordinaro ana oomgregaaioee prima d' approvarlo. Pe' monaei Ruteni mtaaione miata di vaooovi e di abbati generali, o poi eebbeae non ai trari mni approvato ua eorpo D di altri diatinti moaam quoato intendimento, ovvcro ipoariearo di ci» la Propagande. comnleto di eoatitusioni, moltimimo per» ■· aooo etate approvata in dettaglio a per determinate Piaoqne agli altri Ia prapoota per dae regioni materie. Bolo aulla ai trova quanto ai Baailiaai P peroh» al dire del padre Martinov aarabbo una rumeui ; ma qaoeti aoa eoao atoti aempra dipoadoaü temerit» indam eembiamenti nolle dtaeipliaa monedalle Propaganda, n anche I rutoai a tempo di Pio VII οϋοβ aeaaa prima interpoliore obi m ba pient comineiarono a dipoadero dalla noera eeagregaaioaa oognimoM ; 9 * perché trattaadoei di regelare i rap­ dogli ACari »ocleaiaatiei atraordiaarii, onde non port! dei Bonaci eoi veeeovi, giuatiua vuole, dicet oi potrabbo aaeioararo non atiarui par loro trattato il padra Bollig, eho ognalnaeata ai eoatoao o gli riai della eaoa. Oeri il profaniore Boat. Biooome •ai o gli altri. poi io eoatituaioni eoao per ne atoma variabili, a» Un'mltra-prapoata aggiunoe moneignor Bimeoni, rigoroaamoate pariando abbiaognano d’ approvaaioao, ' o fu ohe il concilio raenomandi e ia canta aede non «rod» opportuno il dette oouiuitoro eho il con­ procari oho i monad iatitaieoanu ia Borna, o. moglio cilio ^bbia a preocriroreo l'eeame e la ooaferma ; pariando dei Baailiaai, a Orotta ^Farrata una cana tanto pi» ebe non ai trova ehe la conta oode abbia di ' tipo eoe novitiate, eu cui abbiano a modeUarni volato aaa mina re le ooatituaioni monaatiche, o. colo tutti gli altri monaetori. le ha eaaminate od approvato a riohieeta do' riIl prateuaora Piauaa dope aver pram teen che U bol quadro d«l monaebieme quale rien deooritto nel apettivi iatitati. Por altro, ooatinudva k> ateaoo ooMultoro, aio- primo Voto, doeumaodolo da momentanee oaaer- 11· (= 1067) B ACTA COMMISSIONUM ad ration!, · dalle ralaaioti dd viaggiatari, i baa j diverto da quel eh· m praaaataae la relarieai. autentioha giant· · Propaganda, eaaarrh cba i pnati propoati aalla maggior part· bm to·· di com­ petent· eonailian; oha il concilio d·· laterettani dai paati pit gravi, qntli tone I'aamrvaaua dd voti e dalla vita oomua·, la elaaaara, Γ aba·· do' monutteri doppi, la dip··dent·, o taesaioM dai veacovi ; a che la revint··· dai oapi del Tridentino toi regolari ineluderh II raato. x Monaignor Valerga fermé Γ attaaaioB· aalla oaceuith di comprendera nail· ditpodaioai mededma gli ordini latin! ad orientali. Longi dal oonaagrara la diitintione della due ditciplioo dobbiamo far el, egli ditae, ehe gli orientali, comprato Γ uno a Γ nitro clero, ti tentano obbligati ad oeaarvara tutte In preacriaioni delfuturo ooncilio; naive Ip-differenaa unzionate o da tanaionarti dalla aanta aeda o dal concilio ateaao ; altriaenti etai ai tamno paghi aoltanto di quai pochi ponti a loro attenonti laaeiando il roato. In conforma di che riferiva il profeooora Pinna ebe aotto Gregorio XIII fit tradotta ia greoo una parte del Tridentiao a pare quell· appunto relativaalregolari. II Tridentino (aogginngera mon­ signor patnlrw) u \ aatenuto dal! eotrare n·' dettagb. e trtnne^poche eeceaioni, coma quelle pai Getuiti, tbbraccib eoi auoi decreti tutti gli ordini regolari. Lo ateaao aembra debba fare il futuro ooncilio. Nei corpi fitici ne una rota qaalunqu· riene a romperai, è meatiari aggiuatarla; ne'oorpi morali vuolai guardare prineipalment· alia molit rogolatrieo di tutto il mecbaniamo, alia apirito aioé che deve aniœarli. Fin qnl monaignor Valerga. Al dubbio aeeondo: „An et qui occurrendum de­ fectui fratrum laieontm [in tliqnibnt ordinibaa] ; * ai riapoae non rut Mtrr/ofueadnm, 1* parebd h queeto un punto di troppo poea rilevanaa par maritare T attanaione di un ooncilio aeummrioo; 3 * perché queato difetto, ta pur aneaiate, é particolare a coofeaaiona dallo ateaao contuitor·, il qaaJa, dioa eha va i laiei acaraaggiono fra i Baailiani, ahbondano fra i monaci maroniti ; 3* perché il fatto ateaao qui nagnalato é molto inoarto ; a Γ autora dal Veto aarnbra dubitarne montre vuola oha au eib ·' intarpallino i veaoovi. Il canonico Roncetti opiné oha il aoneilio potrh dire tntt’ al più inaidentamanta della eongragaaioai religioM, che Mrvndotaéaw rt laM» eaatfart itbaat. Non ai laaoiù poi di notara cba antieamaat· negl' iatituti monaatici poohi dovavaao aaaara i aaear doti, e la mama, a datta di monaigaor Valerga, anehe oggi é laiea. Non v' ha par altre BagV latitat! 'orientali un ordina di laid, che ai βΜμΜβο par rimanara perpataamante nal laieato. Tutti a··· par qutlchp tempo laid aaeha dopa la profited me; in teguite aaoondo la eapedth d promavoea ogH ordini •agri ; a fra i iciamttid tolo boa tard! d aaeomoBo i monad al tacardodo. Un tel datema B·· mauea de' tuoi vantaggi ia quanto oha 1· nia·· do’ monad ha diritto al aaeardasio eam'b fra Bai, 8 * ·· lad·· qualunqna eha d trovi idoaao paé nwaadare a quel grado. y ditae il profitaaora Roai, trevad ttabilite mDb ··· * 1S»(= 1068) taviaai dai Maroaiti. La aonaa aha la propodto pradarrh la commit·»··· general· aai ragolari, taraaaa taea'altro appReabili ai moaad arieatali L· atawa ai diae· dalla iatraninaa, ch· il padre Haaabarg nhiaaa ««efattadie·, peuthh a tatti gli aooladattid comate. L'eaeeaaiaae pei della rela­ tiva diapadaioti dipanda dai buoni atadaatati; ad ogai onagregaaioa· dovrabba aver· il aao araaattaro per gli ttudj, il obe teeoado Γ avvartanaa dal profeaaora Rod, view anohe aapraaao aalla rimambrata ooatitaaioai del Maroniti. Oaaorvava nolo Io ateaao ooaeultora, ohe ruaterebba · vadere rapporte ai monutteri autecefali, ae ciaacuno di eaai aia alia portata di avere tutti i aoggetti neoeaari ad un corao completo d' iatranione aciaatifica ; ma a diaporre di eiô non rien prima vader· ae aia aepediente laaciarli aaaaiatere da ae a non unirli in congrogaaionc. II concilio intanto potrebbe dare qualche eccitamcuto eu cié, ma nolo eon termini generali. Del progatto inainuato dal padre de Haneberg (Voto, § parlb il aegrotatio e monaignor Simeoni rammantando che Ia Propaganda non è atata coal facile a dare adito ai monaci nal collegio Urbano per due ragioni che Ia Propaganda nal 1836 facea procanti al cardinale Ueat 1* cioé perché manando eaai nallo atabilimento una vita aaaai diveraa della monaatica quanto ai. digiuni, officiatur * ecc , prendono abttudini poeo favorevoli alio atato di rigidi clauatrali oui deggiono far ritorno; 2· perché ai preoume che i monaci men degli altri abbian bieogno di rioorrere al collegio Urbano per eadervi iatroiti. Be perb vi ai ammiaaro e vi ai ammettono monaci, cià è ia vieta della deficienaa che aneor tra loro ai vente di menai d' iatruaioai ; tanto più che aeeondo Γ oawrvaaioae di monaignor Valerga, non aembra ai avvara oh' eaai abbiano a vivere na' loro monaateri C nella conditione di rigidi dauatrali. Ma il giudiaio en tutto cié, pi diaae, epetta a Propaganda. Un punto apeeiala paré fu preao di mira ragiouando dull' iatruaiona, ad é Γ ignorant· della lingua litnrgiea denuneiata dal padre Leonardo (Voto, t 8). Provvida a cié rapporte ai Maroniti'il ainodo Libaaeae rioordato dal aagretario, colla aeguente regal·: „Cnrant abbatea nt ait aufficiena nnmeraa anoardetem at olariaoram ia uaoquoque monaaterio ; •t qaoa idon«oa eognovarint, daeraai Itftrr rt tcribtrt ryriat * H «roHer grantmatiari» utritufa * tiafuat, dialeetieam at theologiam aaJtem moralem. ** Vi provvadarh in general· il faturo concilio rianovaado il daerate dal Tridaetino a···. XXIII d« refanaatiM a 11 a aaatitaaado ali'aggiunto labaam Γ altre Afarywa··, o pistteato dicando Anymnn proprd rite·, Ma· avviaù aaonaignar SimaoBl, affinehé aiaae intaada quinte cape riatrettivetneate ail’ idiome D prapria della ehtaaa Hmmm. I ia dé tatti gli altri Al dabbio terse: »Qat promovaBda adnaalte at­ que iaatitatio moBaehorum, * 1 fa riapaata dBvard promovara l'as· a l'ultra caaa be g| ariaateH ο­ ι latiai oeil· madtdma gaaanli diapaaiafoai. L' «du­ catio·· dipaada dai aoviaiati ban ardtead · defl· diredoo· tpiriteala, eh' é aMdnte tante al anpariara, il quai· a coi pii »i irait! pruaeritti daDa regel·, · coli atampio a collo tttmolo promu··· te vita Mente a fomenta lo apirito reHgi···, qBBBto dal dtoettara tpiriteala da de’ noviai da dai mtnaatore, ah·, «Btae MB CONOILn PARANDAS eoatanoti d aaaardare··. later·· ai MMai ia particular·, il padre Leonardo, il aaaaaia· Btwttti, il padro B lhg * a moarignor JnoBbiai opiaaraBO aha t'impoaga ai eoriati l’obbligo di appreadere te liage· htitrgiaa mate fraftatiaatra ; fa paré notate dal praétaaara Baai, ah * «ad ·· dabbo«o appraadaete peton dal navtaiata, aatvhha qaaata •bô idggtaaa taepp· grava; aa aai naviaiate, te atadfo dalla étage· formeiubb· aaa dtatraaiaM; ta dopa il «ovidttt, d dMtrirahba di aavanhio la profaaaio··. Southed partante a maneigaar Simaani oha aaa paaaa fauani p«i aoaad a·· rugola aeaiaa·; il profaaaaro Piamna aeggeri potard prer^"^^ torivara pér tern, aha pdma di «tear premoad agit •rdiai, abbfaao teM i ruquititi aaaaaaari, · ·>··■ tte qateaa ttfaa; al la tttofa ipdat Ctattai, la qm» yttt «ém adtam imMi, tehater Mate, fto qut maattgeadm» , * Λ·· qui aa attelé gretiteir Mot Badhtatrum MahMternau \ IS* (=1088) OONQÇnSDS XVI OOMMB8IONIB OilKTULB 8 tanb 1860 •ignor Valatga, eha in taiti i monaateri vi aia pai proferri aaa aouola dalla Hague dal rite. Moariguor Brwnani fiaalmeato giadiah Mil· tottoporra gli ordinandi a data aa aanme aulto bagua mederima. Cogliaad· queat' opportunité il padre Martinov raooomtadô Io atadio dalla lingua liturgie· anche pal popolo. In Barnin (dite·) pan!·· la fanciull· aoao obbligato a atadiara 1'idioaaa alavo. Né oato, a dira di lai, aha nella ehiaaa aaridaatale •i Itaei cba il popoio ignori il latino, giaoahh t,ai diaae) fa la lingua voigari degli occidental! a la Id· (=1070) rignor Simenai, — moneiguer Jaoobiai, — padre Martinov, — padre BaMig, — padre Leonardo, — profboeore Roai, — profeaaoro Piaasa, — eaaoaieo Bnueatti, — il «agrotario. Amieti.· moaaignor Ho­ ward, — padre Tbaiaor, — padre de Haaabarg. Si approve il varbale della laaaioni precedent·. Coatiaea la diaauariana aui dubbl relativi al maaachiamo. Dabbio V * : La rieahaaaa dei monaai, tofa a diro il aegrotam, aaao daplorato da ambadue i aoa•ultori; ···· giungonc a tala obajnanaignor petriarca ba conatatoto aa quarto riree dal terran· dal Libano •aaero in potaaaao dal clero partteohtrmeate moaaatico ; abuao intollambila in oomunith di peraona cba hanno rinunaiato al mondo auggailando queato rinanaia col vote eolaana di povertb. Mb togginnaa taiabfargli intina evvi qualehe affinité; non coal fa Ιο ling·· liturgioha a la voigari in Oriente. DnbbioIV. — .Utrum at qua ration· procurandae ad nam finem nova· edition·· librorum Mcotieorum, breviariorum et praetertim Sacrae Scripturae.“ Alla oonciliabila la ricehetaa dei monaateri colla poverté prima parte ai riapoae affirmatu». Quanto alia (-. 1ΟΤ·) tira ad eregnra, ondMr «MaMaa, β * pib At’ aw- . Aaai: Jh rapeflator epad fréta». nrataea para· aat aageeOem aa * peraaia, boo albi napia· ma altro tprae Λ raita · Ai «rite. bebebnat eendteaetara praetor aaa ·» * npooitaria· * a mraâ|^| -A entoura B peodraeerO' Beal a fl padre Braflaee dltaoro MramtataAtetaM I detentori. Fta gri ■ peeftraera Beat Parra pel v* hi Al atonal Maaaahvi Ai Beaflteni Aha aââî^lltb parari, B padro LuaarA· ring ana aba aa rantoota aaa A geeorale aei aaaaa oirolt^b A alraeno ia Criante àMartaaaa AMbaa par raoittenro goalabo prorradtateota; a aa tateai raenaridri pafaaa aaaa^ ■oggtaro Ai boni Ai fettana, ai * A perabA I tramai ai atadtone Ai oeralteriL Maneignar Brnnani a aaa· aigner Vatorga iiiflaiara fra i raemfl faflbriari a i aapi ; a aeeordaadoai aal riooaeoeere la tpirito a la Dradoa aaaha Mtariero Aal ««to A pevertb aei mnipitoi awbaai, .diraoro aaaaraa Malta aflaai i •apariori. Xafl oltro U pteprie paaalia tea tarare par aa AaBa1 rieoboeBO Aal Baoenetero, iaaaa|gaaa deaaro aeorrondo la eittA pH opnlrata, aaaaa par aaanpio i BbaiBaai raetobifl (mum ia Daaaeaaa; pal lo epradono' a aaprtoaie inpingnaadono la parentate, daada rogali agU enflai, oorapernado 1 rofl per raaataaeni aal grade, e lo diahaggaaa ia altri il· lagitirai aai aaaaa dare rafl ooato a «arene aA del· I’ introito bA delTeeito bA dofla doAoiaaao nA Aei aoprarranai ebe riralflno aoll' araadateerafloao ; qnaado poi fl traafarioeoBO da bb aaoaaaOoro all' nitro neaao il raaen di traeporiaro eeeo tatto gnaato goderaao portae i rafl aagri. Fra ottooeato BteMei sol Librae oaraaeo qnaraata i doriaioai, diaeo aaoaeignor Braaoni. II geaerala de' Batedifl raaroniti ba bb qaattro nflla aeadi a aaa .ptoeg diapoaifleae. QA poeto oearaaendo gfl altri oeeeoltori sol riapoadaro gijbewliae nd prfaaoei portae^ gaaato alia aeoonda oaeia fl Brade di pane aa ripera fl deaoaeiafl laooaraniaati, priatiarnmiato farailaraeo dagH indiridai. F * qfl abo V eaflaoatttota» aigsar cardinale prafldaato ttobtoafl la dUhtMM «MMialo fra i rati «enipHai e i «atonal, diaflafleoe abbaataana rbiarito dalto reoeoti rieetaflefl defla aaara eeagragafleao de' Vaeeori o Begolari, o aetb abo 11 rato «empNoe aoepeade 1'aeo e i’aaMflatotraaieae del donaro, aa ne laaaia il deoflaie radiae Io, 11 aflepae inaplioa 1’abdieaaioao del glaa di poaeodera. D oaaeaieo Boaoettf «aggeri abe ii eoaaile iaoelebi fl raeaafl teatoara agi altri rati Ia fedflo otoorrenra di goofle di porartb. L' obbato Keel o i padri BoIHg e Kerflaev, i Mflgseri Jaeabiai, Bimoeai o Vflokga opinaraeo teeNre ebe il eegeilio debba preoariwra te parfbtto «ito wani, tanto pH abo aoeoade Γ obbato Béai, il podro Mflg o ateaaigner Vatorga, A beo tbaflo totredarte ael· l'Oriente, ora le apirito e Imm aaebo te tettora 11· m·!· · MetftviriMi BWMNtfab * 4 * * MppMQMMk 1 B ia propoaito ooaerrA il pradtoMto Bari abe absono la ragote banOtaMMi propria AeBa toaggter patte dei mmmm! *mb* Ai pv ta * fl4 *** 4M SoAmI mI *1 4 fii** i^ * 4 *ο41 *v^l aaa «ito ebe mo ate peribttaaneoto «tam fla * Φ ** ^|ΐ^ mAmKv A 4^4 *o*** e^bi 3-i —QM ralBraJ a^k^l ^QKnB ^fl^^P^^A tf ^^1 iBi^^^F^Ar gnaato ai pnb, 0 'di reafltairte ad nata· dei ea|»» riere. QaiaAi flegsene gfl aritea * «fl «Mp 0 ttoflie tante te ordino aflo geafltb, gaaeto ai arado di rioavario. FlnaIrarati ai peri» dei · dMtea dteon- •-'^.^^•‘nihirwnr panto el 4· * β·41ββ eke 1b 1 b··^» otoei ·4ββ· ^14 ·! μνβφΦΦα els yeefltMkese ·· ··· a obbMgM afla rita eeaaaao peefttto; mb arrarti I aegrotatio afro aa tai tenta fl era giA ia tatta la aanptante diaeaaao dafla eeteaflaaieno pe' rege­ lati. Tolgeede poi ii dtoaone degi' iadiridei efle eoaMgeoaee del rate di perartA afl oarpe, eaaia aa' mb ■oaaatori, ridetA il pedro Leonardo il riawdto eàggarito dal aegra toril per gH abnai, eni petrebbe dat teege per parte del raaoevi o dai patrtorabi. SeaabrA oppartoai fl padre BelBg ehe il oopoilio 1· il dfritto aba baaao 1 Moaaaton di poaeadçro; goal dirttto, aaeerrb Beaaigaor Biaaoeai, do­ rerai ■■■ittere dipeedoato dafla Heenan della enata node, afl goal neaao appeato fl eaaaoia dal aiaedo Ubaaeeeo Trideaflae ellegafl dal aagratarie ; F l obblige obe iaeeatbe fl Beaafl di arngare gaaato aerpaaea 1 bteagai del nroaaatoro ia opera pie. Gli aMri oMoaltori rarviaaado aoeer dttfaile, gieata I' eanarvaaioae del prafeaeoro Beai, praeder di fronto Γ aboil dello potoidieai eeerbitoafl de' awnaotori, ditooro derar laaaiara aa tel eoanpito alia aaato aodo o afla Propagaada; e ■oaflgaor Staeoni obe fri dflb atoao I inti· loll raaeoniindi «bo oel di pit del toeoaototi fl ΑμβΙμβ b dote ai aeaflaart. Qaeato appâte diaae U padre Leonardo oaaero il partito ob’ egU praaenta, abo eioA il pit de' aranaateri «erra ai ««minari o ad nitra opera; par attaara U gnfle, ■iggtonu atenaiganr Valtrga, eba la aaere eoegregefloeo «enatati priora, e raeane della rinito, la aitaaeioea de' rari aroaaeteri per araro na qeadro eoatta di tatfl i boni, abe i aodeaimi poaatodoao, o qniadi d' iatofligenaa ofl prolati orientali arrUorA ai nitori di fbr «i ebe gnaato oeprarveana ai moaaetori aede a raataggio dei aeaiinart. B pretnaaro Ptnaea giaato a dtoonnioao inoomi·«iato ai aetoaao dal dare U rato «a gnaato dabbio. AI dabbio VI1 ei rinpnao: .Çeoed eatooi penparομβμΙ, e «eto U profeaaera Pianaa aggianeo obo ararieno •oatraro totto te pertoto dagii ebbigài teereati * Vii mAMB ΦΜΜΜΜ MNMaMm otnaHA 41 araro eoit’eetbio te deHberafleni prooo *p*** jb db4 b^omM1 ** 441 ■■■■ * *HMbtovi 41 1 44i *p ' t*o* *olo * ivtt * U 4taM * *44 *ei^Mbi cb ei * φΗΜΠΜΝ 'A MM 1 - A——a ΛΛ ■ - rite per te «trotte aeflegenea ebe banne ooUa «ita ralgteea te w ateeta eonridoMto. Ora i daerati ridtetenti aratoria di tel frtte o aea ante gneili abo tl iratoi nfl diritto teflon gib oeofltaite, raa gaalli eriandte del gfrra eeeMiaando fl petrnaae ageral· ■ente appiiaara fl aranafl e raenntbo orientali; il W WV WVVrafl· ^MBfl «fl 444 44444· ·μ4 feeefttt· )· ·14μ· 41 OviMt· 44mI4Bm 4 .Utram at qan rattan «nitaabi nmaaM at mtatani tartec tadim wi MrirtN t l»*(=107b) B. ACTA OOMMI8SIONUM\AD RM OONCILH PARANDAS SO* (=10?·) ear· domaetiehe mb «i afatiea gnari nalla vigna A h pontificia conforma, mm oggi abbaataasa ebiaro del Signore. B d' aopo adaaqaa nriHssarol opera ••11 obbligo eho iacombo ai monaei di occupant de' monaei. 8e tornasesro a vivero eau Basilio a nel aagro ministère; rapporte poi ali'autorité di ■eat' Aatoeio, bob softirobboro eertatosato aba i CTemento VIII, oeeervb oh’ egh pariava dei Besiliani loro figli M ae ateaaero beaado Bella ooatemplaaioae, d'Barape; c aggiunra U segretario ehe avendo mantra taati lore eoaaaaioaaU giaoeioao priai di prasevitto il ainodo di Zamoaeia approvato da Bene­ ogni spirituale aoeeoroo, o vaaao aiaoremeate erraadetto XIII eho i vseeovi si prendsssero fra i mo- t do fuori dell’ ovile di GeeA Cristo. neci trauns il caso di una dispensa dslla aaata aede La vita monastics (sogginngevaao il eanqniso (Tit VI, da rpueopit), dib a divodero cbe la vita Roncetti e il profeasoro Roai, a poi monsignor attiva è araolutamentc ooneiliabile colla professione Howard, monaigaor Jaeobiai a monaignor Brunoni) religiosa, daochè Γ episcopate tutte in se abbraccia é per ae atssaa contemplativa; le addotte ragioni, Is soUecitudiai e le cure dell' apostelk» ministère. cioè il biaogno di ralenti ministri dell' avangelio, Ma convenire il prelodato consultore che i Basiliani, la scarsetta de' prsti aeoolari, Γ attitudine propria che ehe ne sia della primitiva loro iatitnxione, andi ogni religioao all' opera dell' apoatolato, I' ssompio bironn pii tardi una riforma a segno di eaaere adde' religioai latini, il fatto dei monaei oh· gib ai divenuti pii chierici regolari che monaei; ehe eio aono dati alia vita attira, · della aanta aede che dee ripeterai dalla deficieua di clero attivo fra gli nell' approver· le loro eoatitozioni ve li ba confor­ orientali; che anche oggi conviene insistere perché tati, tutto diraostra, dioeva il profeaaore Roai, cbe i monaei ooadinvino i preti aeoolari, e confermava convicn fare appello al monachiomo ove voglianai colle parole di aan Giovanni Criaoatomo caser essi fruttuosamente ooltivaro le missioni orientali. La tonuti a Isaei are i solitari loro asili per attendere contemplatione, oaservava il padre Bollig, aumen- alia conversione dei dissidenti e degi' infedeli. È mostieri peri, continuare lo stesso consultore, tando il fuoeo della cariti, ch' é per ae ateaaa opera­ tive. conduce naturalmente il religioao ali' asione d' acoordo col padre Bollig e monsignor Howard, ov' egli ne aeorga il biaogno ; né saprobbero lodarsi formare i monaei alia vita apostolioa. Bono moite le doti, dioeva quest' ultimo, Che la medesima que' monaei, che vedendo neoessaria la loro opera nel mondo, voleaaero restarrane neghittosi in una eeigge; ora ii monachismo i pur troppo in uno stato di décadente. Biccome poi torna pii agevole fonsterile contemplatione nel silentio dei ehioatri. Non dare un ordine, che riformarlo, e 1' Oriente manca fu questo il aeneo, in cni inteaero la propria vo­ di riformatori non meno che di fondatori, si eccitino cations i monaei occidentali, come eaprimevaaj mon­ signor Howard; la storia è piena dello opere del pure i monaei nel seneo dei Voto; me 1'eccitare loro telo per la salute dello anime, e adducere ad non baata, perché ai faccia: ad ottenere che i esempio 1' Inghilterra, la cui conversione si deve monasteri somminiatrino buoni misaionarii. occorre avvisare ad altri mexsi e ben pii efficaci che un ai monaei. Imitino i monaei, conchiudeva mon­ signor Bimeoni, gli antichi anacoreti, oho abbando•emplice eocitamento. Coei monsignor Howard, üel resto il primo compite dei monaei, al dire dei canonando aeoondo il biaogno i deverti, recaventi nelle cittb affine di preatarei air aaaiatenza spirituale dello C nice Roncetti e dei pedre Bollig, quello dev' essere di conservare la fede; fra loro alcuni si scelgano populationi. E introducendo nel campo dell' eccle­ siastico ministère i monaei, al dire del dette pro­ per le missioni, e Γ opera di essi sia piuttosto, disse lato. si conseguiré anche un altro vantaggio, ohe il canonico Roncetti, suasidiaria dei clero seculars. cioè andrassi dolcemente ad abolira il matrimonio - Monsignor Valerga aaaociandosi agli altri sulla dei preti. opportunité di far servire alie missioni anche Γ ele­ Il psdre Martinov, tenendo proposito dei Baai- mento dei monachismo, per cié cbe a'at ' ne ai risuliiani. disse ch' easi ai oonsiderano addetti alla vita tati pratici egli rifletteva che Γ esistensa stessa de! solitaria, e che cib b aeoondo la primitiva loro iati- monaphiamo, qnal dev 'eaaere, oostituisee una mis­ tuaione, e la mente della aanta rade; e in son ferma sione. I monaei anche nello stato di ascetismo colla lease un brano di un breve di Clemente VHI su preghiera, coli’ esempio, colla fama della loro santith quoi di Spagna, che vuolai qui ri portare; „In primis influisoono nella conversione degli aoattolici. Una declaramus (coal il pontefioe, BoUorio Romane, t V, prava ne porg· la storia dei beato Bartolomeo part. 3, p. 26) divi Baailii institutum atwracbale da Bologna domenicano missionario nell' Armenia. esse, et non solum onm ceteris in tribus substaq- AUora oominciarono le conversioni quando egli si tialibna votia convenir·, aed etiam peculiaria prae­ ritirb in usa gratta per attender· alia propria cepta anam essentiam concernentia quaedam habere: •antifioasione. Attratto dalla raa aantith un armeno quorum praecipua dno sunt, alterum in oratione, soiamatioo ei uni a Isi, o. abiurato lo seisms fu desso alteram in mannum laboribus ad naeeaaaria com­ D ehe arasai una provincia di religioei armeni, che paranda exercitatio, quibus etiam aHa aoooduat ad chiamarorai i /Vati Uniti. Tale ietitaxione, che recb grandi vaatuggi alia Chie·· di que' luoghi, uacl dalcommunem vitam, ad victam et vestitum concer­ nentia etc. * E ροόο dope ripete ohe l'istitato di 1' aaestisae. Adoperiamoei adusque affinchb fio rises •an Basilio consiste m sita coatauptoMau ei nae- di naevo fra i monaei il vera apirito religioso, e nachali, laberefoe monuali; quindi agginngo: ,Ouaa quelle code virth ehe ne aono compagne tndiviaibili, divi Baailii institutum monasticum sit, quidquid • si sari fatto an passo per la propagations del1' evaagelo in Orient· ; aarA poi facile servirai della ipsius quietem impedire potest aut perturbat·,'va­ lut eleemosynas petere, confessione· saecularium loro asione anche diretta a questo intendimento. In tai aeneo far«IR> monsignor patriaroa di Geraaaaudire, verbum Dei populo praedicaro, collegia ad lemme. Fu duaqas riapoato ad unanimité: Affirphilosophiam vel theologiam aeu alias aaieattaa ad­ discendas habere, nos religiosos ad universitates metioo od prinufm porfom, oaaia txâtmdo * mm a studiorum causa mittar· omnino prohibemus, no ooiuilio moneohot od miooionoo. Dope oib trattosai dei popoli cnl non solo i monaei, istarum rerum studio dediti laudabili· tnaawjm la­ ma tutti in genere i miaeionart hen da volgere le boris institutum deserant... Poterant tamen ne­ o eiob oltro i aeiamatioi abbiaao da oessaria domi addiscere eboriataa, et unus tantum lora euro; * averoi in vista, a eeooada del Voto, gli £brv> o i sacerdos fidelium excipere confsssioaea. * Ripetb per altro il professor· Piassa ehe le ΜμμΑμμ. Nulla ν' b da faro, disse il padre Bollig, eoatitusioni de’ monaei orientali,. «he haaao aveto a pro dagli EbraL Un bnon numero di loro, riferiva 21’(= 1077) OONGRK88U8 ΧΥΙΠ COMMISSION» ORIENTAL» 3 iaüi IBM 23· (= 1078) ■oeaigaar Valetge, aSaiaeo dalla Siria a Or«M A dogH ata^J inmirii egli orientali · agli omUiaUH, haM; talaai ai oeavortono, au pai di leggeri il liititaa dideoeaMeo alatoao qaaato aile beat, di •ai eolo pué intocoaeaiui il ooeeilie!, sari egealo par teraaao ail' ehrsiemn Quanta ai Mnaelmaai, U profemore Piaaaa, U gh aei e par gü altri. GM altri eoaaahari aaaliapadre Bollig a U pedro Martiaav a qsaleho altro saade il dubbie riepseero aÿtrmttim ad priasem oonmitere oplaarono eeaer aaoaaaario un qualehe partan. K il professore Piaaaa, eel poi adsri mon­ sforso par la loro eoaveroioae; un tempo, diaao il signor Bruneai, rapporte allo stadia dello eoae snrepadra Martiaov, eraao dosai araao aaglagti. La ooa- taii eke iaMleasi asl Veto oltre queUo dello Hague, versieeo dei Turchi, riapoadeva monsignor Valerga, raeoomaadd, 1 * she riaadaado il giae o disciplina è un' opéra grandiose; nu oonvioae peaetrarai del- aatiea si guardi allo spirite a non alia letters ; 3 * ehe 1' enqgsii diffieolté, oui la modoeima va inooatro. si uaiao libri di provaü autori, atteeo ehe sogliono 8e an individuo ai converto, pooo eoffra ; m ai tratti gli orientali eon troppa aiearessa rieoorrere ai loro perd dello maneo, ai offendo il fenatiamo dol popolo, oanoniati scismatici, come fanso i Greet melehiti con e il governo ai scuote anche perché i auoi spdditi Balaamone; 8· ehe si distrugga quelle epirite abbraceiando la nostra religione vangono ad affrand' aroaismo ■, che fa antiporro lo antiehe allo moderno oarui dalla lova militare pol privilegio eho godono diaposixioni della Chieoa. cold i cristiani, di eaaerno eioè eventi, medianto no Quanto alla seconda parte del dubbio, oasis el tributo di ennui fr. 5 che pagano alla Porta. Nè modo di promnovero siffatto studio, fit dette dal sarebbo espediente toocare siffatta eoenaione perché B oanonioo Roncetti o da qualehe altro consultore she dispiaoerebbe ai cattolici oesendo certamente maglio il concilio periendo della intrusions neeemaria ai verear denaro ehe sangue. La ovangelisaaaione dei mimionari in Oriente aooenni anche alla cognitione Turehi, aggiungeva il padre Leonardo, sensa portare dolle lingue o delle eooo orientali ; ma fu di parere nuovi proeeliti alla chiera oattolioa, eoporvebbe a la maggioransa, che sensa nominare i monaci orien­ gravi periooli le conquieto da loi fatte in Oriente. tali per non consolidare quel muro di divisione che Non sombré per altro al padre Bollig cho absi vnol demolire (seconde Γ oeservaaione dei pro­ bianai pereiô ad abbandonare del tutto i Musulmani : fessore Piuu), peril in genere il concilio della i miraionani, cosl egli, non devono scoraggirsi in sciensa, di eui tutti devono eaaer muniti coloro che provenu del più gravi porieoli ; altrimenti easi non si oonsagrano alie missioni. sranserebboro d'un pua» nel loro apoatolioo arringo. Monsignor Valerga poi generelisundo il diacono, I protestant!, soggiunse, non si ristano dal lavoraro e riflettendo ehe ogni pneu ha bisogno di studt fro quoi popoli, e anche eon qualehe profitto ; il che speciali eho devono. aggirani sugli errori, sugit usi, perd fu contr satato da monsignor Valerga e da mon­ snlla storia nasionalo, stimb opportuno ehe >1 con­ signor Brunoni. cilio raooomandi la fbndasiono ne' varii paosi di une Non si omise di osaervare dal segretario, da mon­ studio speciale per le materie, locali, nolla quale signor Howard, e da monsignor Jaoobini che il dispositions sarobbero oompreai anche gli orientali. governo Ottomane si va inoltrando nella vie dalle Del resto si consonne da tutti ehe io fatto di concessioni a somiglianu dsi govsrni di Europa: studj è d'uopo rimettorsi aile provvidense più parnon tarderh, disse monsignor Howard, ehe i eristiani ticolari ehe in seguito potranno adottarsi dalla Pro­ sarauno intieramente equiparati agli altri sudditi paganda. della Porta. Questa eguaglianu, ehe nei passi Dubbio XXΙΠ. * — 11 consultore ehe avers acattoliei è giovevole, appianerè la strada ai mis­ scritto sui tema di questo e dei due seguonti dubbi, sionart. 8e in questo nuovo ordino di com, ripiglib dopo aver prenotato esure il sno lavoro ansicho monsignor Valerga, saranno soemate le diffiooltè un Voto una velitatione (saggio), dime ehe puô con­ sidérant il progretto in u, e nella sua attnààone ; ehe si attraversano alia conversione dei Turehi, vi sari sempre da affrontera il fanatismo proprio di o che egli gnardandolo procipnamente sotto il primo quelle popolasioni. aspetto avea intoeo dimoetrare Γ utilité ; mirandolo L' ora dunque pei Turohi non è ancora snonata ; poi dal lato pratico distinte anehe qui il gius dal fatto. ma è pure da rammentarai, oonchiudeva monsignor Quanto al gius osMrvô ehe le difBooltè ehe dieonsi Valerga, oho oltre di emi vi sono altri nupierosi militare contre Γ eoecutiono del progetto dovrebbero popoli in Oriente come i Drusi, i Sabei, i Ansarie, esure ben determinato o non vaghe; o eh' egli avea gli Asidi1 eoe. ; sioehè è abbastansa spatioso il campo eeroato dilnire quelle specialmente storiehe, omis cold per impiegare i mimionari latini. Donde fu proposte in altri tempi. Rapporte poi al fatto avdeciso rispondere in termini generali: txâtmdoi vertl che non sarebbo poi difficile trovare qualehe monacho» ad mutionc» ohoundao intir seèt’sveseovo orientale favorevole al progetto, e ehe uno matieo» »t infidel»». poi bastorebbe per initiante la realistatione ; sul Quanto alla seconda parte del dnbbio, fu dette quai proposito riferi ehe il testé détente areivesoovo cho il concilio potrè dare taie eceitamento nel capo ruteno di Leopoli monsignor Litwinowiei avea moite d» AiimsomÔMs, nominando eepremamente i monaoi di gradito 1’ idea di Gesniti del rite ruteno, cho ver,ne rite orientale, a mono ehe esortati tutti indifferente- proposta e difesa del signore Mayer nell' opera mente i regelari alla missioni, si faocia poi intendero tedeeca, Axsarri topru la rettanraoion» délia Chuta eon una clansola generale eho 1’ eoortatione data ai in G»rn»ania (1859) ; od essieurô inoltro che Γ attual religioei latini, comprends anehe i monaci orientali, veseovo di Gran Varadino monsignor Papp-8tilagyi il quale seconde modo oembrô più conveniente. avrebbe veduto di buon ooebio un ruroeno della Dnbbio XXII. * — Più volte emendosi discorso sua dioeeai entrera nella Compagnie di Gesù, pnrchè della istrnsiono anehe del clero rogolaro, e in quanto avesu conservato il proprio rite. serve aile mimioni, il segretario, il profasooro Rosi Fu aperta dopo ciô la dieeumiono. Il professore e il padre Martinov rispoMro Pramtam, e il Mgre- Rosi (corne riaulta dalt' annoeoo suo foglio * di oui tario agginneo ehe preesdoMtar anehe meglio, quando diede lettura) ragionando prima del progetto in ai avraano le norme proposte al rignardo dalla ordino aile mimioni, posta la ooaveniensa di servirai commissione pei regelari; perché m varia l'oggetto • wcMm» rnd. • OiissMi md. Legsadu prvCsets ImMt. • .An expediat ritarn orimtalsia introducers in ordiaea Letixors· religitam, iù pronti Γ ebbracoiano ecamenico pu A e devo occuperai di tatto le chieae, quando loro ai preaente. I aciamatici per contrario ' .Se uttew apedateieate il Ite gatenla rui * dirrlto it * e gli eretici ai trau^quillizaano di quel barlnme di future coaeiiio acuMaiou e ia hvorevoli dnoetaaae. Mile quali acieoxa religion che lor rimqne, e perciA aono più ai terta, dette ii awdaataao uvere'parttoolari rigterdi per Ia < In qnai modo drteoec raaere eel eoneiUo trnnttnieo eUaea di rito oriaotala i Im Ü rardarM io atato, · poeaibümaow dictragran raatagvaimao tau è fra le aaedar uM e trottait It materit ngnarjanti It oticae di rite crinitote. ia ehteaa latite. * Agoeto 180». la-4 *. 10 p. 2·· (= 1MB) CONGRESSES XXI OOMMIB8IONI8 ORIKNTALI8 S Septembria IMS SO· (= ΙΟΜ) 1' invito partioolare-diretto dal ioa«o peutedoe agii À ll rovwoadimiaao David coavacJ· eoi preopiaaati. orientait oattoliei a seismatiei, Γ importaasa spaaiala U aeatiaeota del profaaeoro Piassa d oepreseo aegb aha kanno i ooaeilii swamis presso gli orieatali, anneaai foffli *, di cal il eegrotario diode letter· il come si rileva aal Veto, importaasa eke divisa taata datte ooaaaltors fa coaaono each moo agli altri. II maggiore in qaaato ch» va earpeggiando fra gii padre Martinov dim· : Crude uuam Meeleasam eatbeorieatali cattolim Γ errore eke lasaata node da cola lacsm. Aetraendo dnnqna dalle ehieee orieatali non posea nutare com, il rite ooel la diaeipliaa opiab il dette ooaealtore oka il faturo, ooaeilio fra gli orieatali sonsa il coacorao dell· loro obiooe, debba eatendero egnalmeato le ano aolloeitudini a o almoao dei riepottivi loro patriarehi, etroro di oat tutta la ehieee uaivenale. Moneignor Howard ai per taoore di altri did an triete eaggio alia Propa­ moatrb oolpito non tanto della neoeeaith di sottoganda nel 1MÎ il metropolita di Fogaraa, e an in- metlaro gli orieatali alia santa aeda, o di dietrugger· disio Γ episcopate malchite ael primo degli artieoli 1' antagoniemo ah' b fra le ehieee orientali e Ia latina, •tipolati nel einodo tennto ia oceaeioae della soelta flni che potrebbero eon altri messi raggisngersi, del patriarea, * ove aena' aleuna riaerva proteotarono quanto dal bieogno, che Γ Oriente eutri a parte d' impognarsi „a non aooettare aleuna mutasione dei dallo spirito che anima la ehieaa nnivaraalo. Furono diritti e consuetudini approvata dai canoni ed aeettdello atemo parere monsignor Jaoobini a moneignor talr dai Romani Pontefici ; * le quali parole aebbene Simeoni, e questi a moatrar· lo stato d' inoerteua poKsano intendant in aeneo eacluaivo di ogni mu­ in oui trovanai gli orientali in fatto di diaciplina tarione indotta dai privati, benigne interpretatione B reeô ad eeempio quauto riguarda gl' impedimenti. appoggiata da monaignor Simeoni, e da moneignor le dispense e i proceeai matrimoniali. Dalla iapexione patriarea di Geniaalemme che aaaiatb a quel ainodo, dalle riapoete date dai veacovi al queationario lore non pub negani perb eaaer dure e force anebe soinviato da Propaganda, riaulta quanto b indeter­ apette in bocca specialmente a monaignor Juaoef; minata e poco oonoaeiuta da eaai la teoria degi' im­ il bieogno finalmente in cui versano gli orientali di pedimenti; sono note le loro preteae oui poter dis­ un ordinamento disciplinare, furono le ragioni adpensare nei gradi di parentela aino al aocondo; per dotte dal segretario in conforma della riapoata la giudicatnra dello cause matrimoniali nono manoanti di norme. Donde la neceaaith cbe il futuro sffermativa da lui data a questo dubbio. concilio stebilisca un aiatema. Nè gli aembrb trovare un oatadolo, a cbe il Fu qui che moneignor Valorga notb, che se i concilio a' interemi aeriamente della disciplina ec­ clesiastica degli orientali per darie aaaetto, nolle prolati orientali sono conscii del loro interease. économie usata nei tempi andati dalla aanta sede. redranno cbe nella dipendensa dai concilio ecuDapprima 1' indulgente che la madre ehieee ha menico troveranno una guanentigia dirimpetto ai mostrato agli orientali poco ha giovato : poeo agli popoli e ai aovrani. Ora sono demi che si crea no le moleetie coi farai superiori ai canoni, percbb da seismatiei, dacchè ne si conrertono oggi individui, b gran tempo che non ai veggono tornare all unione questo falso auppooto sono appunto originate le im­ intere masse, se si eccettui il fatto dei Bulgari; portune domande onde vengono continuamente aapoco ai cattolici che si sono più o mono mantenuti aaliti. Riconosciutisi perb soggetti ali' autorité in uno stato cbe certamente non pub cbiamarsi •uprema del concilio, potranno schermirsene col normale. E poi sono ben diverse le ciroostanae dei dire arm possumiu, come fanno i prolati latin: ; futuro concilio da quelle del Fiorentino, sono ben coal egli acquets in Oriente chi a lui rieorre diverai.i tempi che corrono da quei di Clemente VIII. per dispense o fecolth che aolo il ponteBce pub di Vrbano VIII. di Benedetto XIV, di quei ponte­ accord are. fici cbe videro tornare alia unione le nasioni orientali. Non pikeque al reverendissimo David la parole 1° Abiurando quelle nasioni lo eciama mirava la enfugonrsmo inscritta nel dubbio, oeserrando che •anta aede eopra tutto a quel che più intéressera, questo è più che altro negli apiriti. I«a eteasa cioç a consolidaris ne) dogma. Oggi le nasioni osservaxione fece il padre Leonardo, il quale dopo orieatali sono calde nella fode. Biaogna dunque arer diviso il dubbio in tre parti, e riapondendo cbe il concilio si occupi aeriamente della discipline. * affirmatir alla .prima, ,se ci où R concilio debba * La aanta aede faceH aaeegnamento aulla opera avere particolari riguardi per Me chieee di ri to 9 dei ministrae dei pastori di quelle-nasioni, oui sinodi * orientale ; e differendo al settimo dubbio la risposta cue si sarebbero tenuti eoo. ; ma eaai hanno poco ooralla seconda parte, Fse cioù debba regolarne lo rispoato a quests giueta ana aapettssiona. 3“ Finsl* stato : soggiunee quanto alla tersa „e poeaibilmenle mente la aanta eede s' addattava allora alia debolessa distruggere 1' antagoniamo ecc.“, cbe tal antagonisme di quei popoli, che naâeevano alia vita del cattoli- consiste negli animi, nolle opposte tendense od abicismo uscendo de quello stato di languore, d'inersia, D tudini. e nolle reciproche censure dei miseionari di morte in cui erano state durante lo soisma. Se latini e del clero orientale Vi convenue anche moneignor Simeoni. perb allora erano bambine In nasioni orientali, sono oggi diwnute adulte. È tempo adunque cbe parteFu avvertito da monaignor patriarea di Geruaacipano ai vantagri che nel suo vitale sviluppo b lemme che b vero consistere in cib Γ antagonisme an data acquistanoe la chiesa universal·. che si ravviea fra gli orientali e i latini, e'ebe Fu anche dagli altri risposto affinnelitr. Il devesi addebitare il mancenimento del medesimo canonico Ronoetti aggiunse cbe avendo il l'apa anebe- ai miaaionart latini. ma che queeta parole, destinato una commiaeiMa a préparera le materie come si usa nel Vote altro non oignifloa che difference; orientali pel (pturo concuio, een cib ateeeo ha in­ difference per altro apiata al di lb dell' eeigense del dicato che il medesimo dege aver loro speciali mero rite. 8icchb suggeri monsignor Simeoni doversi riguardi. Il professore Rosii raocomandb che non intendere la fhaae dMrufjtr» Γ antaconismo nel senso si stabilisse una diatinsione ta^chica· latina e cbieea di procurare il maggior possibile ravvicinauiento orientale eeeendo une la ehieaa cattolica ; fu avvertito fra la cbieea latina e I' orientale. perb eseere appunto questo 1' iatendimento del Voto. II segretario, il canonico Roncetti, i) professore di fare aparire poeaibilmenle tale diatinsione. Piasse aderirono al voto rispondendo o/hrmutiee ia omnibaa. 1 Acta illista sysodi baksatar is icas XLVI. Syaodi MdoAslerMss, ai assum 1SC4. i Nos hsWSsatar is «xlica »1·(=10β7) B. ACTA ΟΟΜΜΠβΟΜϋΜ AD MB ΟΟΝΟΠΛ PABAMDAS —_------------------------------------- .----------- ;................ ■ -....... - ■ ΒΤ(»10Μ) * BRV WW nWb «Μ wWwB φΜΜ ■·· DabbtelL1 D aagrateria pmanattanda Λ» qneato A WeKW···· W raair fa araafa a dabble poteabbe ,dM « ear »· * Μ qniatias, MaMM ιΜβμΜ fl Mirib mmmmIoo ti * eh μ abbieri a pcasnevaea pearibOaaento oai sacilio I'nritb di di. ripMs, fa appaggia Mt rWwvabbe par 1'Otfaafa ad aaa raaaalfa di riaadi opinios aBirmativa trees sgtminti date aatnra parifaafarL fast. aHa aaaaada, dMhraada fra fata •tees dette diaaipltaa i nliriiriina, arg.mst. aaa»> fa sofa paati feoiHMri fa varia (bias Λ Lavaata, formato dal profaaaara Piaaaa aaite parafa dalla par fatendum tea fare Γ aaifarsitb, agaaaa davrabba recste pontiiria tfatttaaiaaa CM saforiradfe·. * udiri quateha aas aB’altaa; a parabb pfattoato Dus portante U eagrotario aha ahi oasMagi fa aaa aadoaa tatto qaalaba earn aHa ehies uaipart· aoatanaiate dalla diaaipifaa site aaa stem vaiaate? Taate pM aba pateabba fors dirai, aba o nal fis pai * dirette, * ahfara patotri aaai davorri aaa * salte minora fa alaaai paati la diCaraaaa •rtandara a tatta la ebiaaa, aalvi i paati aba a par aha paas fra aaa ehies ariaatafa a I’alteu, di naaaaaaa di aabatrato, o par altea ragfaaa ries qnolfa aba paaaa fra la ebiaaa oriaatali a la tetfaa. ad ainsi luoghi iaappliaabili. 8a a mo’ d * aaaspfa Cha pal aaa ebiaaa orientate ia fatto di diraipliaa ,. altr baa diflfaUa per le gnioai·, ehe ai praada la prisa parta dal giaa oasnfoo Dr par- oada all’* aoxir, tatto ci * aha land· ad aaaiaarara aHa atoaaa la iapira il aontisfinto di aaaieaaHtb, oggi ooal vivo a buona aeelta di mlniatri a pstori, i loro diritti adovari, petaate aaehe ia Levaate; per contrario davanti tatto « * eba eoaeerae i ragoteri site eeaa toeeaati alia ebiaaa nnivmate tatta la naafouaMth aoospari1' eaeanaa della rite mligioaa, perab * non dee prati- ■ eoos. Beata adaapae ad ebbmcoiairi la prise earri dagli oriental,? Be ri die aaa oeohiata alia ipoteai ael sodo apiagato dal Vote. la qaaaia eoaclarioae dieeaan aaebe il eanonieo second· perte Dr rrtor, a prise Λ rater rptritaa lihtu, la laggi eba siraao a garaatire la aeatitb Bogeetti dicoado eba pee sigHorare lo etato dagli orieateii eonvieae dar loro aa atoteaaa di dieeiplina, de' aagramenti, parch * ri baa da oonaidarar· oom * inopportune per gli oriaatali? Se ai tratti dr nhtt a queato aaear dee appuato il eiatosa di dieeiplina Umforelitm, perch * hans a riteaerri aatraaai gH univeraale. Π raveraadiaaiso David ri face a dimaadare: orientali alla norme talla proprie ** e aulte regular· Γ atrisilarioae della dieeipbaa * aaa teai o on amminiatrariona, · tali' ano eoaveairata dai boni dalla chies? Ai diaordiai eagionati ia Oeeideate problema? Tale aerisilarioae co * otrisa in teoria. dai fabbrieieri ha rimediato la aaata aede nolle note * boa difficile ad attuaraL Ooaviaa gnardarla dal * ohe in ae ooetituaioni di Pio VU Xoa rine etapae, di Leone ΧΠ lato pratieo per preaentir· le diffiooli revvolge. I vaecovi oertaseota aa rioevarabbero Çao Irapi *** « di Gregorio XVI ZWas aee toBifif·». 8ono noti i diaordini origiaati aaebe ia Orieato ^alla triate ispreerione al tolo aanunrio; · ai noti ehe * ooi pregindiai auoi a dell· aua natione, ingeronae doi laiei ia tali antarie; a perch * ooa ognuao Terr * •naloghe leggi eoneiliari not potrebbo provvederri a anri io ao, diaae, ohe taluni di eeai hanno gi univeraalmente a quarto iaooavoaienta? Lo ateaeo rioevuto dal popole il programma, aeooodo cui in «oetanaa dioaei della teraa parte del gin· oeao- davonri rogolare nal faturo ooneilio. Na al tern· nioo relativa ai partiri. E sonaignor Bimeoai ehe obbia a eoneagrarai il daaliamo diaciplinare. * oonaagrato dai ooneilii. dalle coatiavendo gib peroorao tulle sorte del Gallesart emendo eos gi tutti i oapi del Trideatiao per ua lavoro oomtnea- turioai pontificie o. dalla praeni atema della snta sgli della oommiarioaa diaciplinare, diaae noa averse aedo. Tutti sano che altro * la chies orientale, inoontrato alouno ehe non poena appliearai agii altro la latina ; quindi ai * aratta un» congregaiios orientali entende tutti pii o mano deeunti dalla •periala per gli Afferi dai rito orientale, e anche fra le commiaaioni eoneiliari s ne * deputata una natura eteas della ooea.-' L' origine dei dualiamo dieoiplinare, proeeguiva appoaita per gli orientali. $ d' uopo certarnente riforuare le ehieae orientali e ordinarne la dieeiplina I veecovi no sao perauari, ma sell' esguira tale rstarono colla anticha leggi sodifista poi aolo rifonsa biaogaa arms in viata lo atato attuale di dall' arbitrio dei patriarch!, o dagii abnri eho an- qnella ehies. Mai ri apporrabbe chi credens che daronri pooo a poco introdnsndo, e rimaaoro privi le sederim· tutto ad an tratto poasao elevarai di tutte quelle benefiehe diapoeuioni, che la chies allo atato. di perfariona oui gin as la chies latina. * modeaima and * aaoeeaaivamante adottendo. Che Qusta vi gions gradi · gradi; lo ateaao dorr * per conveng· dirtruggare, per quanto ri pah, fare la ehies orientale. . La riforma poi devo farci, queato dualiamo, * eecondo la mante della aante ma coavis prendere i ganni dal nuovo aiatema •ode, la quale ai * adoperata, come ba potato, per dal giaa eristale; oh * ν'ha pur troppe an giua avvioinare gli orientali alia diaoiplis latis; a neDoaaoaioo fa Oriente. Boa * deem uaiversle. non forniaoono une prova i ainodi tenuti aooondo la so ■A abbaataaaa apiluppatc ; ma par ν' ha un oomplewo iatruaioni, od anco da lai approval cose il risodo W eenoai ehe roggooo qaalfa ehies. quala ν' era il ainodo di Odtaetprr a quelle fa pert· stioamanta sUa ehies tatha. Vagheggiamo , * ma »· * poaribila tronearo d'un coipo di Zeemde, in cut con pur frequsti lo allagarioni 1' unit tatta fa difftraso oba corms fra lo due dieoipline; del Tridstino. * * la mada, cut eoavion diriggam gli oochi ; Conohioae il oogrotario eon ua trilemaaa: O ri I' unit vuol ttro nal faturo concilio ut diaeipluta mis aaa fa * anoora iatampeativa. Aggians poacia il eotnuuo all' Orfaate · all' Occident·, o sa dieeiplina dette ooaealtore ehe ad eaaodam la diaeiplina per 1' Occidant· ad un altra per tatta la ehies oooorrerabbe divider· i decreti ooaeiliari in tre oriaatali ; o fiaalmant· us per Γ Oaddente o taate oiaari: i decreti- della prime abbraeciambbero la per 1' Orienta quanta aono fa ohfaaa di col * eba al ehias univanale; quai dalla amenda ia latina, quoi della tors I' oriental·. Non ri tratta (pros qui a dire il ^rofcaaora 1 .8· eavaaga muelara la dlapaaiaieri del marin· fa grim ok· •teUgrim aguataeat· ta «Mam Mtae as aama Piaas) di render· aabito uaiforma fa tatto la die•ha qualle dl rita ariaatale ; ad evttar tatta ri* ate petrakte ciplis oriental· alla latine. Sempra ri b tatta diaiapHear· la eoeaacnaiaM dal datas· dtoripltoere, · dar tuaione fra i canoni, cos' ci li chiam * ftoiaernlaH notir· di rites·· U marili· ttaaaa maraseta eetalMei^. • Mta pro CtaUaato pridi· kriaads mpemakria eari fate, della diaeipliaa, a fa partfaolari eomnatadini, eba o in perte s modificas la diaporiaioai aacondaric. ia qu da tactio·· aptaoapiru· prtiarima agitar. il aegretario, * dallo aduna. Dopo che gli orieateii ai spararono dalla chias sttolioa, fa allora ohe Μ·(β> ιοβ») 00NGRBB8U8 XXI OOMMUUOM· ORIENTAL· » N0Mbn Itttt Μ·(= IMO) • ebo suppliasse· il vnoto 4 * qaoili laeriato. Quieti b natta eooiHWeno Dbmeadetam proibiva all' epieoopomoso par laeaani guitars ebbigae I rotari pato meiebtta di pnriaMe ia «net venae variaatooo. *4 mmi ·!··· 4fo4ott * 11 4 * lofitttaMk Interne a ate ri perramo il eagretario di omer Mteritb defla' aaata eode. I prisai aaN eoae intaagi- veto eha il oepo Ueti del Latoraaenea (anttmare MH; questi doroav aan f eggetto principale M aelmtoij diaaoetaa aede an» wBaraaaa; ahe nette earaaaiBa, ai laeaari ad «ari dero eedoto qualrirogite rieiiea AMeter aunt ri paria arie dei riti, socpo dette eeeouo^^adine, e^l^i parata eteeoo oarobb^i i^rogieeovoio aeoWiee, o df ’ quelle aporie di riti, eui la aaata aede totterande «enferma (| #T); o ae ia dette eeefoliea ed iaamMblle. Beseoderi poi Invitate moamignor DevW dal dite attrove «he la aaata aede no! riterao dei Greet medeaiaw «euaeltoro a dira qaal è il oodioa di di- proemrb sola di avettera dai lere eaimi gb errori ritto aaaaaieo aaaaado «ei «i ragoleao gii erieetaH oppeati al denuaa, arise is divriplma, intende roiia goaoro, a alarouo i Siri ; ed avaada orne riapeoto dsairaMBte la dieeipHna litargiea1; oho (aalmonte the i 8H oegueao U Nemooaaooo di Berhobreo1, aella eootitaaioae Dnuoudetom ri vaolo aaioameato moarigadr Havard a arouriguor Valerge riopooaro pone ea frtao all' antocith do' petriarphi di cam­ ehs U Barhebtoo riporta i eaaoai dai oonoilii fine biare da ae I riti, e ee ri vuole, aaehe te dioriplina. al Caloodoneeo; questo oodioa adaaqaa b inoomploto, Ma i veaoevi, ripigliava fl profteooro Roai, si il «ao aatora b sriamatioo, a m haneo aatorith i riagoli opporranoo. Qaeete loro opporirione, riepoadova eaaoai, Ia raoeolta al dira dal aegrotatio non puô monsignor Volergs ool oaaoaioo Ronoetti, aarebbo ritenorri aatorovole Le modeoime eeeesioni premo B irragioaevole. Del resta bioognerb ia Mgeite avvia poeo pooooao datai elle altre eaUerioni di eaaoai, oare al msaai atti a thro ehe Γ episcopate rieoeoeoa la ragioaovolessa di queato vedete, posto oho si eai aappoggiaao gli orientali. Non ai trotta poi di diatreggere il giua aatieo, ooaveaga eriggerio il veto bean dello ehieee di Levante. Intente il maderimo profeeoore Rom e ehe il oegrotario diaae improprinmente ehianarsi ortmtals, eaéeado il primitivo gina universale della monsignor (timeout euggorirono eho's' inviti la oomehiaaa, ma di perfosionario daadbgli quelle avilappo miamono teologiee ad oeoapatri della potoste che ehe eeoondo la varie rirooataauo non poaeoao noa la aaata aede he di ordinare o «ambiero oomo il rito ooal 1« dieeipHna, qnaado lo domandi il bene avare le loggi amaae, benohb baeate sevra immu­ tabili prinripil ; la quai ooea non importerobbo, eome dello anime. Il phdre Leonardo rispeae a^frmahvv notando non ha importato mai le dietnuioae dalle particolari subalterno oonauetadiai aia nail' Oerideute aia queato alia aoeonda parte del dubbio oho altro t nail' Oriente, ehe non aieno ia opposirioae colls oonaagraro il dualiemo dioripttuaro ooa aa atte posi­ tivo, altro rib ehe ri propone eel Vote. divina ooetiterione dalla ehiaaa « oello spirits dei Al dire del padre Martinov v'b an yvuv fondaeanqni. Del rente qnalors foaao indispeaaabile qualohe riserva, il Trideatino, noté il eanoaieo Roneetti, ao maatae nel Nomooaaono ta«> dai Rateai, obe oonfioao i primi sotte eoeeihi geee ali * a i particolari porge qaaloh' asempio, oome quelle relative ai rege­ ammeeri da tutti, onde presents la dieripHna eat * lari, al ginapatrooate eoo. 8i vaolo per altre aa vinoolo '(coeo parole di monrigaor Valergu) frs ie C toliaa aatiea. V b duaquo il fonde eomuao obe si duo diocipHae, dunqne ai stabilisée ua foado oomune oeros: ae na auppliaoono i ditatti par mono dei ooneilii pootevUri. Quoaco fovio, ripeters mon­ a tutto lo ohieoe. Ora dov' b an oodioe ebe pro­ sesti queato fonde oomune? Non aoao gli aatiohi signor Valerga, b si rcMrv·: oome base oonoilii tenuti ia Oriente, perehb maaoaao di tatto dello idee generali. Duo disapll'iq non dovono la aueoaaaive noneeaarie diapoaisioai; non gli ooei- ouaeietere, oaeervi moeiignor Howard ; il rite b isdentali posteriori, perehb dagtt orieatall ri die- dlpeudonCa dalla discipline L'Orienta doo a Foaio dettava leggi ell Occident», oo dette attaali oondisioni della Obieea. B ri swerta ed oaigerobbo troppo tempo; d' eltroeda eon ai po- in proposito eho ν' ba un oaeoeo nails eollosiotio di Baloemone, da eui ri proscrive oho ia qae’punti, trebbe praaamero oho U eonoilio li ooaformaaae in nui eon provvodo il gins orientale, ai sapplisoa sena' averti prime miaatameate oaamiaatL Dope où il Mgretario lease akaai ribovi del ool pino d'Ooeidqnte. Quanto all'autorith de'Nomoprofteooro Piasse ia riepoata a queato' dubbio nel oaaoui diatinee il dette ooeoultoro tro 1' Mtrstte dei «saoul, oomo il deeroto di Grasiano, e il loro comsense del Vote. Il professera Bom fa d'avviao doverri stabilire manto, o dime oeser qaeete privo di autorita, ms aleaae norme ooaaani; laagi pert dell' aboHre 11 gins quelle non gib. Del recto il perfbrioeaaneato della dieripttna oaigge tempo aaehe per l'Oriente. Bastard orientale, ai oompleti. Cbe poi debbe maatonerri intatto il glut orientale, ogH Γ iafariva primierameate ohe U oourilio Vaticano abbia traoeiato lo prime dal eoaeilio Lataraaoad, ehe ammieo Io oowaotadini linee. envia la dieaipHam dagli oritmtali, Bd b atata qneeta Moaaigaor Jaoebiai opinb ease pur» aseervi ua a eno giadialo aaehe la meate della aaata aede; gins per Γ Oriente, oomo ehe pooo omorrato. In poioM Benedetto XTV sella oaoieliea riAetoo sent * pelvis tam et interii· iMbm m tatpka qoam ante dice «ho la aaata aede taUocaadole, le dette eon· mMmm eavmtael ri midtatantai, |uaf» vsteroudi· guv rum anotadini ria apprehends >lrm«e»t. Bd eeoo perebb writpiv HmjMv Sv rtewMw UuMtaV; qris anqpam trite e » n o---- ■ —λ OomiL. enteas. ro«u * XXXXnjS· Bteari pmtMam papeewiet, to ad aribattmm team todemtm rttam «talttes, ri taataam amplate i|liimt.· B. ACTA OOJUmUOWOM AD RB8 OOMCILH PARAMDAS »·(« ΙΟβΙ) W>(» 10M) quanto ai gnaii prinripnli Ma MipNaa, qneetoAriib part ba la qtntennn · qnei teelogiT qneUa comprend· tatti indttfceentemefao 1 enttettrii tap- appaate * aa parare * eenantteri . * D paaiettee porte alla ‘ eporinliib ee ae tenttecb la nppenmo. Cori ii ptrinte. βίΜΜΟί aba ri faerin Benedetto XIV In rifari prim· nett'epee· fa Caneaaendiene eee^, pei new eeriett·· rilfafna aaad; ia qnetta parti «maaettari·, aaa fada lei tarapatte la dette •pen giimn di aaaaadare al pendi tête; aalla ae- intendere ai reeeori aba non ai vnaio lea· impacte •a pee·, 'taa retare aa benettri·. I eeeeiMi teaaii •end * pei eenaa enttnre ne! merite dette eeea, die· la Orient· obbiignv··· tatti; dap· la aepareriena a i^bb a Oww tram· ·β nuen * g'u orieataH riauiw ataeienari, aa la eMeaa latina tata Haa M^aad a tMak aaa· leei «ad, qnte kaa •add wipHoraaio la eaa dlaaipHna 8a be Mette ■aqaan faaa· lam·· · * Meant· la nattan afaaatar, «fana mutaeioni, ai fa apiata Ma aaeaaattb Me eitea- paafam ne telam ipara, ri tarigaantem Ban tebntem et etaaaa. Hinno peace ad abebre tatti laai eat a pH MWt * aMw· Brt ttt· riMm : * JM» Knartii MK. - NI itagiegnlii te pelade minatiohi oaaoei; il oomMo Tridoetino fa abeaa 4a quanta idea. Lo nub aaabe U aoaaiba Vatiaaaa, a» anduhd tentai iiritaiiïi Cappaad, ad tetwdnraat nplin ' vtfaMwt *Ui cN4to 0·^··^·, non trnaenrorb di dare ai datti eaoeai eaa erilnpp·, Bmfaatai, ttettaam dned-8tad. Pmphytem. 8te iMai et quale eriggoao i tempi, a eeai darb agli orieataH TrtvaMtaa, et maaaettadad toadai Baywrâte· Parfaite· et aa fateem' di dieriplie·, aba li trarrb dalla atate aaaamar 8aed ··« dalla brama dei mipHor boao dette abieae oriaetali, KMte.tt pafateeib·· ail»»i«e»ri»mn eapperiMm Oriaafa, •d anohe aeeondo il rero ietanaeo doit' opiaoopete. •ai tetafaMUnt Marine· aairitealte iteiphj lte», rinmil»»iaie» laetteiaea», at polar Taie iatruaiono aari redatta dal profana are Piaaaa, ■•giriar laaai Palatii, pator Ttema M tlfatte tbaatiaw. • rireduta da awaeignor Valerga. laearieè iaoltre .h «a patte· Mteti» praateti» MMte an» faaltatM · l'anoomiata eminent» aaa il aegretario di propono flUMto Ofato «an······, magwgali» ad prima taMaa» àrra alla eomminioa· teologiea il tema auiroatoritè délia pria·· teeaüato· rap·· ** a|fri»a ■·■ * m pitoato· » faaateaarite brrntii· ab eptoMfa nfatoatiate ete. •anta aede ia ordiae alla diaeipliaa. JM Maen4m MWu» M aMartotita»· araMal» at gnari» In eaeeenioee di queat'ordiae fa oeritto dal ao•a· aaaato liami eoalafa aaiti», aa poaaial ataolnr» » gretario il 4 aettombre ail’ emineutieaimo aiguor aarikae naanatta, «m apad aaa taU» reaamtio non axiatat. cardinale Bilio preaidantc di doit· oommiaaioae. eeagMgafa fait faaatiaatan am teftaeeriptaa» Mtievhm ia o alla aaagtagatiaM, rMaUeet: .ta paatitet tetaaMt Beratao Crotoni oegrotario. giuem tt aUoa aeriîl»ia pan iai rl»i MW intim»!!iniiia» Otanlü S3. MtriKaa «mprataeirni la balle OaeuM Déniai. aiUaga» eon•Ütetieaibaa apaaialH·, te qaibea caaaa rite at aedi apoatolieae CONOBBSeUS VlOMOiUB eecuNDra. riaa’nnt· * 1848 aeptambria 10. .Dta < taaii 1MI. — Nt caagvegatia partianteria »«p»r Beaaiona ΧΧΠ teanto il giorno 10 oettombro 1809. tabila niariM»riom (Metia te palatia mteaatiaaiwi donnai Praoe'nti : l'ominentiaeim· procidente ; ooaanltori : •aifaaUa PnapbplU. mono biaogn· d’eeeere base ehiarita e deter­ minata; tante pit obe la medeaiasa ha ooetituito pur troppe un iabarasao, quaudo ai è trattatc di regular· U diecipHaa degii orientait Area dichiarnte ii Seat' Offlsio eeeer ootapreui gü orientali Bella coctituione SeeronMetaai poenitentiae di Beae- detto XIV oMMnr actiieitoatoe,- ebbone fra le diffloolth oppooto da en veoeovo siro nel IM? ri ht aneor qbaeta, oha Benedetto XIV area decreteto non cetera gü orientali obbligati allo coutitusioni areati per oggetto In disciplina qualora non vi ei faoeia di loro esproeua meaaiono. Π perché preferiva il dette consultore ehe si dicens» colo impliaiaaKab ehe ii concilio nbbraocia anche gU orientali nel modo propoeto dal Voto, oho ciob nel prcambolo si avertis·· che oarers tkrirti/ùl'ln mvr· cvnsqsw gentis et ritui saranno tenuti all'oaserranaa del oooeiHo medesimo. Una tel espressiooe » ** /ficbntt, ei disse, allo scope, in vista anche del modo, onde saranno redatti i decreti ooneiliari. i quali, come ai d ideato, dorrauno provveder· a tutti i casi sia colle disposiaioni del diritto attuale, sia non Μ» (= 10M) qaoUe deU’uatioo, a pared· coattiaplecnnBo gti orion tali aaebo ia qaafla out·, la mu eeui aoa. potrnaao adattani alla naora lugtabmaus della Oioua. è inaltra eppertaqo a fare uoosparire tatieramonta il dualtamo dieeiplinare. Sb ei die· ehe riBetaeeerh agii orientali di redarai preterit! ael eoneilie, eh' * la dirtfoolté propaeta nel Vet·; peiebb 1· bIubo card preterite dal eeamhe, peste ehe il eoaeiHo debba oomprender tutti ; S * ee aoa ri ei Bea^aaae cap recce ■ente gli ariaataH, Bea ri ei noaiaeraano nappera i latini, e ooel rareaae tatti ia pari ooediaieai ; 1' ri card poi laogo a fare aaa onerata qteaaione delie ehiooe di rite orientale, ed b Γ ideate capo de Ribitau il pib conveniente per far meusio·· degii orientali, ohe appuuto il rite è Γ unie· diCtreaaa che dee rester· fra eu·! e i latini. Iri ei potrb ansi dirigger· ana parole di conforte, di sipipatia rereo oodeata •letta poruioue del gregge di Goad Cristo, eeoondo B la proposta di aenaignor Valerga, propoeta reranente degas di un patriarea cattolipo. ' Rispoeo adunque il eegretario : Nrgnfiw ed priaum partti», aftim«ti r * ad ateaadaa·. Fu di contrario aentimento i) canonico Roncetti eoetenendo che non basta dir.aolo iiaplicittnatatr ehe gli orientali saran tenati ali' onuervaesa dei concilio Vaticano. Oli nrgOBcnti uddottj ftiroao : 1’ |a atassa quistioue aeoeanata dal preopinante fa vedere Ia nécessité di una teproeea diehiaraaione ; poichè quell· maaainsn h stata tnnuta da molti teologi e MrvatieaU, ite et a saxe raeertotibus ni epiaropu metrupetttie canoniati, · rapettata dallo eteeco Benedetto XIV, et patrisrehis steelvi aoa puniat; M ia bec artieelo patres •d anche la Propaganda vi si è ndattata, quaotaeraat discorde· Nsa sailasathslBus fcsüaus oartiaaUe et tnnque nanebi in eno appoggio an' autorevoie pater Herutita aflneatinss tenon aetestlsm. quod scilicet doeieione; and * è che la agora oongregnaionn nella tint coaptsbensi et noa pesetas sbsolvi eb etana meutes papes ia rsesmtieae: luvsiwtistiaw nn pûtes asgister sua oorriapoudnnna ai aatinne. dbl citare ooetitusioni, aeri Palatii, at putor Ή Casas negativum tua tels aped le quali eeplieitaœente non parlino anche degii Onecoe sella est casuum rraervutis, tas quta subditi pnedieti orientali. Taie masaitea adunque serviri loro per censuris Irretit! ad cedes, apoatolioaa sine periculo vitae, ni C eaimersi dall' oenervanna dei decreti disciplinari, magna lecture braorna soosdere Me posant. * Vi IV. Et postremo repetito particulari dubio ptwdictoraa quando non vi sieno espreeaamente nominati 3 miaaionarioraB cnrasirme raina tait diapbtata· pneustena arti- sono in Oriente varii pregiudisi, per eni que' fedeli ealea, sa edlioet aaoerdotes Arasai et Onnt-Uaiti raaetae non si credoao obbligati ai decreti della senta eede, Rocaaaae ccoMae poesiat abeolvsn corna subditos a ea sibae qualoru erae non li nomini. Ora conviens tener sedi ^oetolloM lenrvatis, attente qned ia patriarchatibes conto di uiffatti pregiudisi. 3 * Quando ai b trattato orientalis eedesiae non est In une neervatio canna, poet diversae ooetidentioura ta etas taa oiroa reoolatioMa pastira- di qualebe legge gravissima, ai b fstta per gli orien­ lario datai de lare, pana tara prndentialea admonitiones tali un' esplieita diehiaraaione, come qnella dei 8ant' aiaaioMriia tradradaa, pstribne plarait, at diligentias prae­ Officio relativa ai «olleoitaati e agli aecritti ulle dictam dubias ssaateantw. eette snaraoniohe. Dunqne a parité di ragione con­ ΛΓοβ' trifinii ρτηΤοηΠο nûtoii not neatro erctawe ( altro rarettors: Neu plioita dichiarasioae riueciré appunto alio acopo che si ha in mira, di abolir· mob il dualiemo disciplinare. ampliae suaiastam tait. JMpnto BOMipuoe eesraran det M * )Me * < a mdtaoro, Si potrebbe fare la diehiaraaione (aggiunae poscis ar da faMi raproas anagrqpMtaM /Bom dhesae fnad ΛΜή, lo eteeeo consultor·) in termini da aoa artare gli o altre snolops neotaeSoM fat · * state adottete, eeaeaeMed con orientali, oome per eoempio ee si diceees eho riteHfMte des d agnle 18tT rase rteetastoM dn 3 tfttio 1639, ii tai si i crâitte iffwtme riftrin β Mie gnaw dtiMto, nendo il concilie eeeer le leggi diociplinari oonneese rose ρηοβο ode he nffiar coaoMeoiene οοβο amiftritt die· col bene délie anime, intend· obbligare tatti anche erieeoewr pli orienlah'. la congregations batata te palatio omtaratiaind μ nnFu per altro avvertito dall' emiuontiaaimo presi­ rradiaaiaii desini «sdiaaàs de Cremona die 7 tuaii ΙβΜ eoria dent· non. eeeer· neceraaria la eeplicita dichiaraoaiMatiasias draeiaetieM ras tenant proposita dubia traaeBlMa a petn Miebaele Albertina neietetin Issa pra aialoalbsm sioae. Come gli aatichi concilii geaerali teauti ia Arobipelagi, quae per nnnados deaines qnsittëalens tenant Oriente obbligavano tatti anche gti occidental!, coei resolute ut infts; tatti deve obbligare il futuro concilio, perobb eou1. 8e li oattolki dei rito grseo sbitaati ia («1ΦΜ) ; obe ambo nd gtae o ooaenotodtai trientali ν' b il fandamante dette anevo. laggi, eho vogiieno fard. L'orimpio obe roob fa qaetto dd inpitali, obe An del rood· XIV ο XV oeisOono M i Bated; endo sarit fasilo a dette dd modasimo onaaaltoro pvevveders per le eUeoo Batone d eaeo dette soda ranaste Ken maneb par altro di aroervaro aronsigaor Jaoabiai obe rittatü aapitali non orano approval, a la rogiene ne «eu par non vedoro lo oebnato, rite ■ ri mitte e caps di aaa diosori od titels di viaario ed dira an prête avente mogtio o Agti; ebo in qneeto assole epectahnenta es no approvarono aL •aai; ebe aaebe * nail approvaro i eapitoü di Loopoli e di Proemitta, Jl chs eegd àel 1M4, noa ri voila iaterioqairo ed eaeo dalla soda vacante e ad diritto di noeriaaro il viaario oapitolarc; eho a tenoro dd rinodo di Zamoeei· (Vit V * 4 entr^felite»·) b il matropetttaao oho ammiaiatro Io sodi vaoaati, ove ■ufflaieate pel maestaro «amaro dagli erieaiali ebe, 1 ■ ri tratti dolle safrsgAnoa; o ove ri tratti della oom' ri disse, «eae i laigiieri, e obe i aeli Grori, e awtrôpoBtaaa, è il veseovo viciniora, prima rite ta questi non tarif, aoa ri adatterobbero, ma aaa vi aaata sede as oostitaises Γ amminiatratere, · too b altro modo, ooa aai ri poeaa «abito viabor· la ■ ta aaata eode sOs «sol rioonoeeoro il viaario o loro tonarith; oonviea per eari fare assegnamonte ammtaistratore dalle diooesi vaoaati, ebo «sole •u di altri meari e eal tempo. soaglierri dsi Butoni depataado aasa obi dave goAOoordaadoei poi' U ravorondiarimo David eoa varnario riso alla alertons del moeeeooro. monmgnor patriaroa (Vete.l M) ealla propcata di Al oaaoaioo Roncetti a d pedro Martinov assorivestiro d' era ia poi le eeetitarioai pontibria di oioori monaignor Howard ad riteaore neeoaoarfa ed un earattero di aniveraalitb, astorab il deridorio di opportana ta diehtarariono eapiirito; o quanta a vadere questa «aarita ori soadlio Vaiiaano ateaao ; parer eao ri oontiano nd proambolo eho si b imanri opinava essor atile ebd ri faaeaae nel eoacilio magiaato. La disciplina, ri soggitfoaa, di Oriente un capo oaUe oostitasioni dei Bomari poatedei, sal b in molt· cose diver·· da qaalta delta Cbiesa anivrioro ed ostensione drilo mederilM, selle oondirionl varsala, od aaoho maacante. D faturo concilio neoassaria riohiasto percbb lo atodarime abbfaao detterb laggi relative solo ad alonni ponti discipli­ fena d' obbllgaro, o sopru tuito aaHa promalgarioae ; nari; voleado daaque ehe gli orientali ri rogolino e in questo eapo ri potrobbero aaooea indicare, qurii a tenoro dal ooadNo, vi rimarri natta loro disciplina frs le aostitarioai già amaaate sono obligatoria per «a vaote, oui bteogaerh altrimsati riempire. A gli orientali. ,< I qussto ée«po eoaverebbe 1* indagaro le disposition! Π professore Pisna stimb aaoh' osso bastaro obe dalla disciplina antica, 9* ta mancanse dsllp disci­ solo impliwlammto si dioa assare gli orientali eom- plina oriaatda par tapplirvi ooa qaella delta Chios· preri aai deoroti conciliari, aasia ebe noa ri dioa d Oeddoate; ** ta dMbroasa fta Γ une a l’altra asservi seri oomprori; o ammiae ii proemio sugge­ per riawiriaarlo ove ri pab, o ove non ai poses, rito dal reveroadiasimo David.' taactard iatatte le oomaetediai. Coal monsignor Piaoqee pare ri padra Leonardo ebe il ooaeiHo Howard, cai rispose moaaigsor Valerga che nelri asteaga dalla dichiarasioae saplirita; ri ripotto Γ ssams dd dabbi sogaaati ri prasontsrobbe Γ ocpar altro alia rispoata da dani ri dabbio VII. Volu­ osrioso di ventilaro la saa proposta. tando poi lo oaservarioni dei rovaroadissimo David Il sSatimento di moasigaor Jaoobini fa oonsono soggianaa eho · raggiangero Γ intento e) tea anebo a qedta dogli altri ocootto i tro suddetti eossaltori. un altro modo, oeria oho ad imitari nui di qaaato ebo doê ri dioa srmpiïerassafa eho il concilio abbraocia disaero i padri dal Tridoatiao rapporte alla sevra aaoho gü orientait Cib b seconde i) concetto delserittara, che ciob: ,Wanrneaneta synodes ace. Hbroe Γ aaitb diaciplinaro ehe vsolrt promaovsro ; altrimenti tam votaris quam novi trotemsati .... suaripit ai moatroromo di dubitaro sa in pamato gli orientali sssrrstw·,· i padri dol eoaeilio Vatfenae erieateli ri oomprondeororo in que' dooreti o oostitasioni, in inaiomo ed occidental! disoaaara awsoipiams amass •ai sou ri faoeva di loro espresso mondons. Il cap· ris Büïbw ottbo il hssgo pii aoooaaio par •oaoass qui m Aoe consilio «daatar. Il padre Bollig a il pedro Martiaov adoriroaoi ) meatovaro gtt orientali, aftnehb non si abbia più a ri parera dei rovsrsedisrim; David; e il oeeoado maeootaro il rite oeUa diaripüaa, doveado quests ravvisb akilm il Mwepovte pMMiWW pevelÀ anüearri a qaalls rimabaro vario o moltepKoe presse oonosoa l'importasse «ho basse gti orientali. aatt· lo varia nepio·! di Levante.' ohioaa. Egli 'per altro. fa d'arvis· deverri faro aaa Da aMno maarigaer Valerga non trovb aspediohiarariona «spiissls, onde ooestf obe gü orioataM disste il proambolo oaecepite dal rovoroad * David, ontraao selle dfapoeirioai dal ooaeUl·. 8e. pal ri 1· parobb il ooadli· aen dave An dd principio msttratti dalla qaietioa·, a' eari rieao aatretti aH'nmar . taro ta dises«riaaa la ena aaiversaHtùt 9 * perchb il vaasa dalle ooetitasioai poatiM·, dite· eho baria eparitto taomdnriarobh· a trattaro dd particolare •ttonorri alla dodnirioao dd eoaeiba Koreattae eal peinte di avar dispeato dd goaerdo, taddove aei * ta idea esposte dal primate di giarisdirione, obe la faite la ihina oom- cmteHii si protica Γ oppoato; S pete al Papa. Del reste b malagevola a ses gia- roveroado David, disee moarignor patriaroa, son dirio proauariare oui piano di moMignor patriaroa, baone; ma ptattaeto se b d'uopo ssporle in oonrimaamdo sells «uireeitoi; quando ri prendoranno ailio, e’inaeriseaao in forma di conclurions; 4 * ta in rassegna i ringoti decreti dd fatarô concilie, anate soda aoa. ha in mira di testers Γ abolirions sari faoilo décidera se o coma appHeqrii alla ohiase dolle lagittima ooasaetadini: parobb danque snl di Levants. Allora avaairaano mdte dMtedth, ri eomiaciaro dol concilie gettar Γ altarma negli aaimi, vedrb in fetti ehe vi sono par amM paad ta oai eqprovocaro uns ooalfasaaion· dell’ episcopate orien­ gli orientali sono in pari oondirioM ori latini: o tale? Sa ri faceesaro ta priadpio dccroti soltaato 41* (= 10»7) OOROBMSD8 ΧΧΠ OOMMŒMOSH GRŒNTAUB 10 soptmbrie 1Μ9 poi lariri, ι·ιπΙ qui Γ snrirantiMiaao paesidaate, i pariati orieutaH «i Mtaoebbaeo dal data il vote, e il oonrilio Varioane nri Levante iaeeairueebbo la aorta dagU attri eoaciSi ootsmoairi ariobtnii h Oeridonta, cbe eono riob pooo coMoriati ooli a aiaata oaaarvatL Ma ai traita d* imptaatare aa aaovo siatema, diaaa il rovereade David. D oearilio, ripigliava monsignor Vrierga, eaaanerb i aaoi doaredi par tatti·, aa i voeeovi di Iioveato motteranno ia aaaapo dnbbii ralte torse dalla dbpoaisiaai conciliari par la hra diooeri, ri rigetti la morione al termina dri eaacilio ; aa poi nel ootao dalla dieraerioai aaoi aaraaao tqanqaiUi, prim eba ri eriolga Γ aaaembtea ri diea ohiaramonto ebe U oonrilio abbraeeia tarie le ehioeo e ai forniaaaao tatta le apiegarioni, ebe ri aoa vennte dando, dorante Γ atteste diramatena : eori non ai potri dire ebe atari agito per aorpreia. Del reato ai faeria aol capo d« BitHu» la mensione pii ampla : degli orientali abboadaado snobe in eenao lor~. Mb manebernmto poi argomaati snobe ad Aoerinaa per riapondare agli orientali oltrn qnelli tatti addotti 8>b in quoeta o neila precedents aduaaaa. I pro­ loti orientali aanno pnr troppo ebe la diariplina non è immutabile. Monaignor Mulam nri rinodo QoroaoHniitaao gieaee a dire (ο pub eroderai eba la ans parole torn l’ooo di quelle di molti della eue na­ tione) ebe le disciplina pub materai non note dai eoneiH ecnntrairi, ma anebe1 dai nuionali e pop­ ino dri provinrialL Quanto poi elle proport» dri revorendiarimo Daril relative rile ewKtimioai pttttifiât oaeervb monaignor petriarea ebe le opportune notarié ed iatrurioni trovaaei nri trattatiati, o ebe difMcilmonte il oonrilio a' intareoaerebbe di eiffatti dettagii. Finalmeat· moaaigaor ^atriaroa aottopoeo al- Γ eminentiarimo preridonte il dnbbio ae non foeee eapediente ebe Γ eminenaa aua interpellaaoo neila proaaima adnnanaa la oommiaaioae dirottrioe aul diaegno propeeto nol Vote per aoutire ae ri ammotta, proteetando ebe non a' intende di diatruggero i de­ creti formulati dalla ritre oommiaaioai, ma aolo d'intercalerai Io diaporiaioni generali dell' antico diritte per provvedero agli orientali in quoi ponti, in cri ai gindicherb loeciarii ooenti dal preeoritto della nuova lagialaniono. 8 avendo notato mon■ignor Jacobin!, cbe non aarb facile genorriiaaaro i deereti délia oommiariono poi regolari atteua Γ eeeoriono ebe pono fra i religioni latini a gü orien­ tali un grande, divnrio, oaeervb monaignar petriarea eba ai ridaoo a boa poeo la dipendeana in'Oriente dai monari dri veeeovi, n no adduaee in prevu il diapoate del ainodo Goroeolimitano dri Mriobiti, a eecondo del quale i monari eono aBûtto ooenti dalla 41* (= iOM) aarva. Barri tentam daQa pria» Ip atari, ai diaaa, aa arid irai a l’abuse eba ri è fhtto di queate aeantrCuslM paaaata poi ia preropodies, eebbene ri trrttaaaa talvoita di aoaaaotadiai ebe aaaritaraa ptatteete nom di eorruteek, parabb contrarie alto ateaao diritte vignata aaib. ί queuta il awan aoa cri apaaaa gU ariaariaü baaao vriato eriuaerri dall'obbodira ai daaraii doKa aaata aodo. Mon eoota moKo iavoearo «an aaaaaata dial aantm a prerder lepem, aa i baa diSaite alla aaata aada oecerteni dalla eririenua drite mnderima, e dalle eoadtateni ebe ne dovrebboro Maritale· la teggittimitb. Mb eombrnvagü enflaient· di limitaro la riaorva elle eoranetedini sppraeato o de appreearri. Imperoeohb ia quanta ipoteri prim ebe gli orientali conotatiao aarar approvata le loto eoaeaotudiai ad eaaor degaa d'approvariono devrb pasrare aa Iunge intervallo di tempo. Or bene in qaeri» frattempo, ebe aarb di quriebo anno, gli orientali (dimandava il dette eoMultore) oaaervereano i doeroti del oonrilio o aoa terrera nue le lore eoeauetudiniT Sa li oaeervaranno, aooadri eba quando i deereti del eoaeilio aaranno aadati gib in vigore, e gli oriaatali ri ai aennno adaggiati, vend la aaata eede a derogarvi ool aanrire le divorce ed oppoato oonauatudini. 8e poi gli orientali non li oaaorverauno, U eba b pib probabile, queate ataaao b un male oui biaognerebbe procludere la via. Corne ai rinde ool prêtante dalla oonauetadine un decreto, oori potrenno éluderai tutti gü altri ; ooai il oonrilio oominriorb per eoaere pootergato in rioani pnnti, o ai ridant pooo a pooo per Γ Oriente a luttera morte. Sarei lontaao ritroai, continuera io ateaao eenaultore, dalla aeoonda ipotari, caria dalla elanaola pib generale e indeter­ minate obe rioavari nol Vote (| 89) dalla decretale di Aleeoandro ΙΠ capita Si pcamdo de reocriptia. c Queate va oortamente aoggetta a minori inoonvenienti ebe la prima, ma prima ebe Γ uaaane il Vatioeao, aarobbe bone aepere, ao ma atete aaata da altro concilie eenmonieo. Le riaerre del Tridentino ultra volta montevato eono tutto particolari, o di tel gonere non maaeberanno nol concilie Vati­ cano per gli orientali (corne aarb quelle oeaoerneete il oalibato); o particolare ritroai b quelle di Alaeaandro IU perchb relative alla aaoeuriono dri reaeritti a graaie epooiali, i qnali ai mwirinino dagli ordinarii enrrettirii od orrettiuii. Orn un tel difetto. interloquiva Γ omineatianimo présidente, pub henni ever luogo nri roooritti, ma non gib nri deereti di un concilie, cbe ri omottoac alla proeonaa di tatti gli aventi intaroaai. Beata denque, ooMbiadova il aegroterio, la terna ipoteri, ohe ciob ai faoda e mono di qualunque clauoola o riaorva generale; riaervu, ebe non gli eembrava neoeaaaria, quante volto i giuriadiriono deU' ordinario dioooaano nel roggimo in- D deereti del oonrilio aieno formulati in modo, do terno del monaataro, nelT riaeiono dri nuperiore oee. provvedero a tatti i cari, e ove non ri pub ool gina L' eminenaa aua dognb narienraro te ooaamiaaione, nuovo, coli * antico. Non ai sa eba nri concilii gene­ obe avrebbo tomate proporito dalla eoaa rite direc­ rali di Occidente i veaoovi latini abbiaao proteea trice nel eenao diviaato fln qui per quindi aver una rimite riaorva, appare ri aaranno stato certocomunicaaione dri tevori apparooebiati drilo ritre mento in ricane dioceai consuetudini ohe vonivaao commissioni. ad eaeer oolpite dalle loggi che > i dotti ooncilj ). * DuMao'IF Tre ipoteri qri si ptraratouo· ri emanavano. E perchb dunqne oggi una taie apedire del aogreterio: 1* chu i) oonrilio diebiari eopree- ririitb’ Queate riaerre poaeono dirai implïrito in aamrate salve le consuetudini degli orientali ; 9 * ebo ogni legge eoelaateatira ; riamo poi ricari ebe aadion Boitante ebe qualora trinno dri decreti con­ oorobb ai taeeaao nri teeto del oonrilio qualunque ciliari rieara mono opportuno in qualobo luogo, gli riaorva, npn tarderebbaro in eeguito le istanra a ordinarii eapongano le loro regioni rite aanta rado favore drilo oonaaotadini ; ma non oeoorre nol con­ cbe prowederb; 8 * che non nri vernna gawrofo ri- cilio ateaao appianar te via e riffatta domanda. Fin qui il oegretario. ’ s osd. Monaignor Vrierga per altro d'aoeordo eoll' emi­ • J8a, a rilaguan qaatavogUa appraasiaoo » ttasm par nentiarimo preridonte riepooo che atteao il oarattere parta dri ptriati oriaataU ris neeMaerio dtaiiatame salve la csasnatadiri eppravata o da approvers! dalle aaata aada, ov wcu degli orientali, o a ealmarc le loro apprensiori i eu datuvln che saisi le loro contasd aaara nitre mpnaakai'pM garasaH, a qaalL * 43· (= lOM) B. ACTA OOMMI8SIOKUM AD BBS COHOILU PABAMDA8 anatndini ; qnaata p«ré poiré Uaciarai alia fine del A concilio, vadat * aioé Γ attitadiaa ehe ei avré pre·· 1' episcopate erieatale. A quaata apiagaaiona ■ rimiae il aegretario. L' eniti di diaoiplina, praaa * dira il oanouioo Ronoetti, ah * ai promuoveré dal ooneilio diaando implioitameate a tanor» dalla riaposta data al dabbio preeedeate, aha tutti vi ai debbono eonformare, deataré negli animi dagli orientali varia appraaaioai. Abbondiamo danqae ia dauaola, a quart· ■ faoeiaao anche gredatamente, diehiarando prima che ei ealvano i riti, poi la ooaauetudini, a prim * 1* gib ap­ proval», poi quelle da approvals. St * in diritto, aggiunae, che lo conauotadiui partioolari reatino dopo emanata un * legga generale; m * qui ai fa una queatione di prvdeara. Io ritengo dunque op­ * portun e in queato aenao nee aaaari * 1* riaerva oome dei riti, coal della conauetudini orientali. Fu eviandio ia vote di moaaignor Vaiarga il B 44· (= 1100) del oeamlio Vatican·. E aggiaaee monatgaea Jaeobini che vi aaraaao pure dalla ooaouotudiai legittime, ohe dovranao rimaaara illaea. Serafito Oreteni aegretario. 33. OONÜBK88U8 VICB8IMU8 TBBTIUS 186» aeptembria 17. Seaaio ne XXIII tenuta il giorno ITaettqmbre 186». Preaenti: Γeminantivaimo preaidant·; eoMultori: monaignor Valerga, — monaignor Simeoni, — mon­ aignor Jaoobini, — monaignor Howard, — padre Martinov, — padre Bollig, — canonico Ronoetti, — profeaaore Piaiaa, — il aegretario. Aaaenti: mon­ aignor Brunoni, — padra Theiner, — padre de Haneberg, — padre Leonardo, — profeaaore Roai. Continua la diaeuaaione del Vote di monaignor Vaiarga. Al dubbio V1 fu riapoato affimalitt, rioonoa * reverendiaaimo David, dal oui opinamento acritto condo tutti aaeai utile il preaentare agli orientali poree letter * il aegretario. Ma avvarti obe gii ei cattoliei ed anche aeiamatiei, un compendio delle aarebbero dovute eaaminaro la conauetudini dagli vérité fin qui definite, e di quelle aegnatamente orientali dalla noatra commiaaione, o obe almeno oppoate ail' ereaie ohe germogliaruno in Oriente. il oonoilio «teeeo dovrebbe iatituimc 1' eaame ; e che Sembré anche di facile evecuaione aiffatto com­ volendoai queato omettero, a parer euo, nell' intento pendio, potendoai *11' uopo proffittare delle ateaae di etabilire aena' altro Γ unité di diaoiplina, oocorro profoeaioni di fedo, e aopra tutto di qnella di almeno rimediarvi colla progettat * riaerva ; la quale, Urbano VIH di aanta memoria fatta appoaitamente aggiunae poi a voce, ad ogni modo non fart male; per gli orientali, qvuw contintt untllanun hatrtmm perché montre tende a tranquilliuaro gli apiriti, dtittiaiioium, tt alia pro éf« (Oritntit) rtgioitibta almeno durante il eonoilio, né iaoema la forua delle Htotuaria, corne ai eepreaae il Sent' Offiaio in un eue deoiaioni. decreto del 1649 riferito da Benedetto XIV nella Fu date anche lettura di un lavoro elucubrato * encielic AUaiat aamt e rammentata dai aegretario. dal profeaaore Pinna in riapoata a queato dubbio, Quanto al modo poi di compilare queata comma dei dommi rivelati, fu ooaervato ohe le antiche dele oui conoluaioni furono obe la conauetudini diaciplinari ai * liturgiche aia oanoniche degli orientali finirioni inaieme aile nuove potrebbero inaerirai nolle non eono mai atate approval * dalla aanta cede, ma uponaiont ftdt, che il eonoilio proporré a tutti aemplicemente toilerate; che aeppur ai voleaee am- C indifferentemeate ai veaoovi, aieno latini aieno orien­ mettere un' approvaaione poaitiva, riguarderobbe per tali; coal niuna eneoottibilité verré ad urtarai; perché certo il aolo rito in generale, m * non in apecie o oome tutti in principio dell’ aaaemhloa ai accornolle eue dipendenao, né ai potrebb' eaten der» alla deranno nel fare la profeaaione di fede (che tratdiaoiplina eaxoaica, fatte ben pooh· eooeaioni; che tandoai del!' epiaoopato oattolioo inaieme riunito ai nel concilio non debba ferai rerun * patwrel· rweraw ritanne dover eeaer» la ateaea, pooo aembrô oppor­ tune quella di Pio IV perché mancan te dei punti né aulle conauetudini ni aulla inopportunité di qualehe canone ad aloune localité. Tai lavoro, che in genere relativi agli errori poateriori), ooal tutti in aeguito fu lodato per la au * dottrina ed erudimone, a giu- al aaaocieranno nel canonixaare la fede medeaima diaio di monaignor Valerga eart utiliaaimo per in une pià dettagliata eapoaiaione. Il profeaeore Piaiaa racoomandé che ai aveaae Γ eaame che ei dovri fare delle oonauetadini orien­ riguardo alla ingerenaa dei laioi nella coae di chieaa, tali. * une deciaioo» dei concilio Late­ Dal padre Leonardo fu notato che aarebbe au di ohe ai h d' uopo ohe apprendeaaero i veaoovi in eonoilio la rane·» .................. · eb· ai riportaaaero le dichiaraaioni portata dell * dauaola aelau conawtadmthiM eoo. onde oontenute bella bolla Aitclurtm Jidti in ordine alla . * non oredeaeero che con queet * veniaeero · dichia- dieciplin Dabiio VI'. — La riapoata al dubbio VI fu rarai eaenti dall'oaaervanaa dello leggi del concilio . ** È indiapeoaabila, ai die··, quwto capo ateaao, e che a1 tel effetto aarebb' expedient· oho ai qiQfrmetï uaaaae1 da tutti, compreai gli orientali, I* formol ! * da Jlitihu. Tanto più th di mMtieri moatrare che nwciprmM omna * conoeraeoc. da lui auperiormanto ■i voglion calve le differena· liturgiche fra l'Oriente e 1' Occidente, quaato pià ci oeroheré di attenuare additata. Ma riapoee monaignor patriaroa oho auppliace a quanta formula la firma ateaaa eh * tutti i le differeni· diaciplinari, altrimeati ·'inoorrerobbe membri del eonoilio apporranno al teato del mode- la colite aocuaa di volar latiniaiaro gli orientali. Co· queato intento gioverebbe altroai, oome ai auggeaimo. I padri Bollig o Martinov approvarono eeai pure rieoe nel Vote, riportare al rito moite co·», che hanno realment» con eeao un * più o meno proaaima la formola Saint eoo. ; coal banno pratioato, oeeorvi il becondo, trattando non eolo del rite, ma anche relavione, oome le aatinen»·, i digiuni, le feate, il calendario, certi uai concernenti l'amminiatraiione della diaoiplina, i Romani pontefici ed i ooncilt. d«' eagramenti ecu e aolo potrebbe exprimerai il Sombré egualmeote neoeeoari * la ripetata elau­ aola ai monaignori Howard e Jaoobini. Il primo deaiderio che i veaoovi ·'intendeaeero fra loro per * qnalch· uniformité au peri inaiati rail' obbligo, che inoombari ai veaoovi iatrodurre poaaibilmante an di aegnalare le conauetudini approvato, e quelle tali materie preaentendo analoghi progetti *Π' eaame meritevoli di eaaerlo ; altrimehti tocoheri alia aanta > ,8a oltrt i iecrati ebe Ibr * 11 eoacilio ia matari· di aede di eaiggere la piena eaecuaione degli ordini Ma eaavaac * rieMamara tutti 1 daaml tarn datait!. apMialmauta aa'puali oautrovevai fra ltre di che gl' impedimenti che reetsno a atabhirai per gli orientali, e che ai noverano dal professo.e allora earA pib agovole venire ad una eolumooe, o Roni, cedono apertamente a vaqtaggio dei fedeli oho in ogni, peeaiauo caao ai potrobboro interpellaro ntenni. Tali nono a chi li oonoideri attentamente ia proponito i veooovi eia per valatare Ia portata defle diftooltA eia per rinveniro na modo di ecto1 impedimento del dslitt^, qudlo del ratto, quelle dell affi nitA a Ulieila eopula. Acoordandoai dunquo glierla. col Voto il negretario parlA del modo con eni ai PortA Ia ateeea opinione il padre Martinov. Il potrebbero limitare i decreti relativi ai nuovi im- ' padro Bollig poi fa di eeatimento eeeer meglio pediment) da imponi, e notA obe ee ai dioeme eoa l'aeteaerai déll’importo nnovi impedimenti, che usure questi od altri termini equivalent) AMiaomedi vm- C bm formola perieoloee. Non * era talo perA seconde / rdiKtrKta riyrrt in Eerirtia calMira, a parer euo U dette consultore una formola, obe aignifioaaee che ni potrebbe per lo atrae dubitare, ae rimarebbero la legge vale pei eattolioi. salti i scinmatici, poichA potrebbe dirui ebe In Chieea Monaignor Howard oourieao che la questione cattolicu è Ia Chieea di GesA Cristo, e anche i Cttaale A diversa da quella agitata in Trento a scinmatici nono noggetti alie lOggi dolia Chieea ,di rigaardo del decreto TotnsCai, montre quel decreto G»rA Criato. Opinata quindi obe ai dovrebbe diro avrebbe irritato i matrimonii di tutti gli aoaitolici più cbiaramente che^tali impedimenti tfficiunt coche OTMO ia gran numero ; al contrario ai ridneono oggi a poehi qaolli cui s' importance nuovi impedi­ Fu per altro rispoato da moneignor Jaeobini o menti. Ora i* miirimre wen atrat pruttor. Be nonmonaignor Valerga coli'eminentimimo présidente dimoao si poasono oaimsre anch' sosi, A meglio. Coal che è pur troppo gravissimo I' inoonveniente oho monsignor HeVard. vuolai afuggire di tanti matrimonii nulli, di taata II parere'di monsignor Jacobin! fu che non si prole illegittima malgrado la buona fede di molti faocia alcana distinioas fn oattoliei e ecismatict. eeiamatici, peltchA queat.) li aalverebbe nolo dal pec­ So ne Mgairanno dog! iaoonveiuenti ; dei simili se cato; c^e d' altro lato peri) la formola propoeta A ne BvverorMM anobe in Occidents dope la pubbliaffatto inaudita nei concilii; Abe mb oonviene eho eauiono dalle leggi del concilie Vaticano. Ia Chieea dica di rinunaiare anebo in un eoi caco Moi aiem· · fronte di dm ineoavenionti enormi. 4 alla autoriU che le compete eugii erotici ,e i scis- D tegHeva a dire monsignor ValergU; il primo A la matici; chq. pur troppo nella ipotoai i eeiamatici ferita obe verrobbe a farsi al diritto obe ba la sarebbero in miglior condicione dei eattoliei, porohA Cblesa di obbligare colle suo leggi cache i figli gl' impedimenti entrano veramente fra le leggi odioee, ribolli: dirito oh' A d'nopo salvare. D seconde A eaaendo altrettante inability che roetringono la libertA un cumulo di danai; imbarasco dello ooociense, individual» in ordine al matrimonio; obe facilmentq la nullité do' matrimonii, la illegittimitA dalla proie, il concilio di\Trento lungi dell' abbreociare non tale la odioeitA obe si rigotta sella chieea oattoliea, che formola, si appigliA ad un partite ben diverso, e impedirebbo l'oflloacia doflo raimioni, e afieoerebbe ch» conciliera Γ eseqeione dwgli eretioi ool decoro, gli sctsmaüci dalla oonversioae. Qnalora non piaccia della Chieea. il partito obe tronobarebbo ogai diMooltà, e da cui 11 canonico Roncetti considerando Γ autoritA obe monsignor patriana non ei mpstrava molfo alieno, ha la Chieea anebe sui eeiamatici, o la prAasi doi quelle cioA di minoraro il numero degi' impedimenti concil! e dei Romani pontefici, che nei loro decreti diriœonti, eonvien bilaaoiare, ei dime, i due incon­ o costitucioni non hanno mai fatto une eccecione venienti euenunâati, o preferir» il minore. Ma poi a favor» dei disaidenti, fu d'avviso che i deereti quanto al principio oho lo leggi della Chieea ojrblidei Concilio ecume^tco concernent! gl' impedimenti gano gK aoattolià, per quanto il medoaimo sia dirimenti sieno proposti generalmente in guiaa che ebiaro in tèoria, m si esaminamo seaiamente ei vedrebbo obe in pratica pnA tare qualchs coea nfiiciant omntt boptitaiot: tutto al pi A (traftandoei fnori del principio sterno, come' egli mprimarnsi, e —..... ;...... .. ...... . .......... ........... . — .. . ■_______ .................................................... .· ____ * A 49* (= 1105) OONGBES8U8 XXIV COMMISSIONIS ORIENTALIS 94 septembria 1849 50· ç- 1106) * Mario. Un figlio riballa fagge dalla oua A paeitieamew/s questo impedimento, il concilio verpaterna ; rimane tattevia soggette ail’ autorité del rebbe a ricoeooeere che abbia une volta eeistito. padra; quando pari» questi ordina le coce della il che per lo mono è molto ineerto In ta! modo famiglia, agit recte oaclueo da telo ordinatione. poi. avverti Γ eminentioaimo procidente, ai verrcbbo Parinenti, prooegnîva a dire monaignor Valorga, a rieonoooere la ochiavité steoea. un anddito ribollo che ve in un luogo ovo sia im­ , Pu del raedeoimo parere il eanonieo Roncetti. pedito al suo legittimo oovrano Γ eoeroiaio della Egli ammise la propoota finale d·’» Voto, dichiapropria autorité, non è pià affetto dalle leggi, cbe mndo di non voler entrera nella questione, se la il modooimo émana, qaantunqae cia a lui ooggetto. oehiavité ainsi mai arata nella Cbieea nel tango Salvo donquo il principio si laaci in pratica qualche degi'impedimenti matrimoniali, e aoggiungendo che oou. Il concilio poiré dire: Jïa e * »«ape n> gli altri ai poesono prendere in minor considerasione. dictione uticerdotalt fomirotio eat, la quale sensa Tutti dunque meno uno furono in Voto circa la dubbio ammette una benigna interpretatione. La nécessite di esimere gli sciamatici ; quanto al modo pero si concluse Dilata. Cbieea pertanto si è tenuta fuori da questi matri­ monii. non li ha favoriti appunto perché davan luogo Ihtbbta ll.1 Prima di pronunciarsi solla que­ stione an abolendum Kd 1 impedimento della ser- ( a vari inconvenienti. · in questo senso la seventh ha solo costituito un impedimento impediente.' Del virù. disse il segretario. si presenterebbero Ire que­ resto sensa rammentare che Adriano I appellava stioni che in quells potrebbe «embrace st supponessero alla liberté del matrimonio colle parole di san Paolo tutte sciolte in senso affirmativo. La prims sarebbe (Gai. 3V lu Chrifto /c»w how cut tcrru/i neque se oggi «assista in qualche luogo tale impedimento; ricorderô piuttosto che Costantino pariando d<>lla il che è molto ineerto. come ai dice nel Voto. La divisione delle possessioni, e lagnandosi della divi­ seconda, se un tale impedimento abbia mai esistito sione che ne seguiva nolle fimiglie dei sch'nvi. nella Thiess. Checho sis del mero fatto separato chiamava crudelté il dividere il marito dalla moghe. dal dintto. qui ai tratta. ei disse, di un fatto giuil padre dai figli ecc. con che riconosceva validn ridico e nconoeciuto dalla Chiesa. ossia dell· eaistensa il matrimonio dei schiavi. e la stessa novella di legale di queat impedimento; ora se avesai da proAlessio Comneno relativa alla benodivione del ma­ nunciarmi. inclinerai forte nell’opinione che impugns trimonio degli schiavi. non sembra abbastanza chiara J eaistensa di questo impedimento perché non sembra per diro che questo imperatore lo riteneasc per in­ constare abbastenaa, cbe la Chiesa lo abbia ricovalido La questione adunque si è non gié di abe:ir/. nosciuto. montre si sa in quells vece che ha setnpro ma di non ammeitpre questo impedimento, o cio si declamato contro la servitù. e eontro il principio faceia pure'/>c/ praeteritionem. Coti il professore che gli uomini ai avessero in conto di cose, e ha Piarsa. il quale poi aggiunse un altra osservasione sempre tutelato Ia liberti dei matrimonio sino al punto di escludere la nécessité del consenso dei 1 Le leggi che adduconsi in proposito, disse, partant» da un principio, che cioè i) servo non é eut inn . * genitori per la validité del matrimonio dei figli. e pcrcih comprendono coi servi i figli di famiglia. La tersa questione sarebbe. se la servitù abbia mai Le leggi che sembra.no inabi’itere gli uni e gli altri potuto costituire nella Chiesa un impedimento ma­ aile noue sensa il consenso râpettivatnente dei trimoniale. E anebe qui se mi occorresse espnmere padroni c det genitori vanno tdi pari passer. Lo la mia opinione, sarei piuttosto per Ia negativa, stesso dicasi dei relativi canoni di san Baailio. Se niosao princip^lmente dalla ragione eho ne da «an dunque tali leggi o canoni provano la nullité del Tommaao, che cioè la schiavitù basando sulla legge matrimonio dei sefvi sema il permesso de» padroni, positiva non puô togliere un diritto che vienc dalla proveranno egualniente la nulliîé dei matrimom dei natura. Prescindendo perb ds questa triplice que­ figli contratti senia il consenso dei genitori. Ors stione si elimini a tenore dei Voto la servitù dal corne non puù acrettarsi quosta seconda conseguenra. novero degi’ impedimenti dirimenti se msi si ntenesse da taluno per tale; quanto al modo sta in Votu bisogna anche respingere la prima. Il padre Martinov fu totalmente in Voto. distin­ che debba farsi per pra+fertticinem. perché abolendo guendo tra il paaaato e il futuro, ossia * corn’ ei si - 1 coaridsra«me cod. wpresse. tra il fatto e il diritto. Quanto al fatto, * ,An impedineatam servitutis irritas» matrimonia ser­ che 1' impedimento della servitù sia atato ammess» vorum absque doaiinoram consensu epstracta, si alicubi sdhsc dalla Chiesa orientale ira gf impedimenti dirimenti existai, abolendum «it, aHque id per praetertUonetn. aut alio a seconda délia legislaaione civile, è un fatto, cpm ei medo, et qnoaaaa * mum OOTCDL OmiAL. TOMVS XXXXlX ·^ ** /4 01·(= 1107) B. ACTA COMMISSION!!* AD RES CONCILII PARANDAS 52· (= 1108) disse, insegabile. Tadi matrimonf beaché m oontra- «Mer· Ncysot (Voto, | 68) OrsaetoÎM owwtet eWiperï essero col ooDMMO dei genitori, non m benediee- dal eanoao Latoraneae, coal non pué aaeerirai con vano, perché altrimenti i nervi diveoivano neu' altro tntta oertoaaa ehe gli orientali, totti a* intende, ne liberi ; * ciô per altro provvide le novella dell’ im­ vadaoo oggi eaend. Non é poi neceaeario intratperatore Aleeeiô Comneao, (Voto, f 3). Qaaato poi toaersi in taie queatione, perché non oooorre che al diritto opiné ehe ai debba abolir· Γ impedimento il concilio Vaticano intorloquioea eel paeaatou puô, e aommeoaamente opinerai che doveeee limiterai al della schiavità, perché la achiavité eteeca ni va abo­ lendo; e in Russia non ▼'é. futuro. Il perché non solo alla prima parte del Tutti gli al tri eonsultori declinando dalla questione dnbbio. ma anche alla seconda concernente Γ affi­ accennata dai preopinanti, o da loro atomi giudieata nité propriamente dette, per parité di regioni rispunindifférente, ai accorderont» col Voto nel seneo che derei ; Non oxc fN/rr/oçwend«MN. debba la servitù preterirsi nell’elenco degi Impedi­ Il canonico Roncetti disces·· nella conclusion· menti che per tutta la Chieaa pubblicherh il con­ medeaima. cilio. y Il rererendiaaiino David fu in Voto per le ragioni Dubbio ΙΠ.1 L’ impedimento dell· errore, ai dicae eapoate negli annexai fogli letti nella Commission· di romane consenso, barri nella Chieaa latina; trodal aegretario. È indubitato, preae a dire il professore Piazza, vasi tra i Maroniti e i Melchiti e iRetneni; ri sono inditi per credere cbe vi aia anche preaao gli altri che >1 concilio Lateranese abbracciô da principio popoli; sono forti le ragioni per cui fu indotto nel B anche gli Orientali. I>a cota potrebbe forte essor· diritto canonico (1. IV Decret): dunque non v’è a più manifest^. se vi foasero gli atti di questo con­ dubitare cbe debba il futuro concilio confermarlo cilio ; perô ci rimaaero solo i decreti. Vale perô •guahnente per tutti ; solo suggeri monaignor Valerga qualunque altra prova la costituzione Sub catholicae che a* interpellasse™ prima tulle cota i prelati orien­ d Innocenzo IV. Ricordiamocî che i) mentovato tali Che anxi sembrô utile anche la pro posta del concilio si tenne nel 121F»; poscia la aanta aede ai Voto che si spieghi la nature e Γ extensione di queato affatieô principalmente per traire gli orientali alla impedimento, affinchè non abbia a tcambiarti con un té: non era dunque espediente interessarsi di quello della servitù. un punto particolare délia disciplina, quai è quello Dubbio IV. ’ Pariando della prima parte del di cni è parole. dubbio relative alla consanguinité, disse il segretario, Nel Fiorentino fu moite chf ai potes·· giungere che a principio il canono 60 del concilio Lateranese al decreto di unione; dopo quello cominciô la sauta coinprendesse anche i Greci. e perciô tutti gli orien­ aede a proporre nel modo più blando qualche tali; non lassie dubitarne la costituzione S b * eut hoquestione di disciplina; i Greci perô contenti di aver Heae d* Innocenao IV. Quanto al tempo sueseguonte dato apiogazioiie sufficiente su qualche punto innon pare esservi argomonti per dimostrare con tutta siatettera sulla partenza. Era perciô impossibib» « ci tozza che gli orientali ne endettera osenti. V’ha alla aanta aede insistere ultoriormente su punti disciplinari senza dover fnïse mettere a repentagbc un argomento contra di loro che mi lascierebbe aimer,o esitare prima di rispondere ftf/irnfaht! * al Γ unione gié seguita Sappiamo perô che Cîedubbio proposto; ed é cbe stando anche ai aoli mènte VIII richiamava il concilio Laterane·· ed d<>< umenti che abbiamo ogni qualvolta la aanta sodé exprimera il desiderio che gl'impedimenti matri ha interloquito au questa materia per gli Orientali, moniali in esso stabiliti xi notificaaseto ai fedelt di lia voluto costantemento che essi si attenAsero al quello parti, allorche concédera al patriarca dm prexcritto del canone Laterarese. Più i Maroniti Maroniti Γ analoga faculté di dispensaro. Potrebbe net ainodo Libanese dovettero adottaro il quarto nondimeno dubitarsi. se il canone Laterane se abbia grado, · ciô fu in virtù della costituzione d‘ Innnirritato sempre ed irriti anche oggi tutti i matri­ cenzo IV, poiché riferitoai il ccatunte della Chieaa monii contratti nel quarto grado in Oriente , conorientale di permettere il matrimonio coll * ottava viene infatti aver a calcolo i titoli eatnnseci dvlpersona, ostia in quarto grado, si dice nel ainodo Γ ignoranza. oblivione, desuetudine ecc. che seinapprovato dalla aanta aede : quod tamen improbavit brano favorirc gli Oriental». Tutto ciô per altro Innocrntiiti IV, e perciô il concilio Laterianepe di aia detto storicamente. e considerando la questione pîù dal lato speculativo che pratico. Del reste cui Innocente IV non fa che inculcare Γ osservanza. Il ainodo Diatnperitano dei Soriani ddl Malabar ritengo coi primi due consultori su ciô n< n we .An firmandum etiam apud Orientale· impedimental acoettato molti altri decreti della chiesa latina, exxi conditionis, pruat viget in ecclesia latiha. ** sono piuttosto latini chp orientali. Rispose quindi * . Au impedimtntum quarti gmdns consanguinitati· et al dubbio in Voto oasis a/jirmuttrf. Che la santa affinitatis proprie dictae (computationis latinae) post coneiliua sede per altro abbia avuto, osservô il professore lateranenM quartum ita affecerit atque afficiat Orientales, Piazza, particolar cura dei Maroniti. i quali si sono ut irrita fuerint ac sint matrimonia quae apud eos intra illum mantenuti con lei in più stretta relatione a confronte gradum contrahuntur.' * jL 53· (== 1109) CONGRE83U8 XXIV COMM08IONI8 ORIENTALIS 94 septembre 1869 Μ·(= (HO) degli altri popoli orientali, 4 Tero: ma ehe alia abbia A iiiteeo di fare waa eoeeaieaa pei Maroniti, ooaverrebbe par dimoetrario. Π padre Bollig si aeaoeib al padre Martinov, ed sache monsignor Howard, il quale noté ehe niuno per ooooli ba moseo stain dabbio nul valor· di queeti matrimoat; che la aaata eede' ehe deve Mpporai informata dells praeni degli oriaatali per meno de" eaoi mieaioaart 4 dei delegati apoetolici ha maateauto il aileaxio. Couronne perô non eaaer d'uopo che il ooocilid Vaticano ou ctô ioterloquisea. 3. — Ad tertium dubium reepoadoo affirmative, seililet ad omne· etiam Orientales extendendum im­ pedimentum. conditionis, non quidem caute et ut ita dicam fbqcure, ut Voti auctor autumat, sed apertis et claris verbis, dummodo alia cautela adbibentur, ut scilicet non supponatur per hoc decretum novum ius apud Orientales induci. Etenim, ut optimo auctor Voti discussit. Orientales aut clare istud impedimentum bebent, aut indirecte sed vere iilud teneat. Orien­ tales itaque bono valde animo hoe impedimentum aecbptareot, quod illi primo quod apud ipsos viget, scilicet impedimento defectus consensus domini Fu sache monsignor Jacohini io Vote in quanto maxime congruit; sed non ferrent illud, quasi id al raloro della eoaouetudine contro il oaaoao Lateranese, repose perd mom vss* tM/cr/oqwh/aiN. La antea non habentibus, sibi imponi. •teoaa risposta fu data da monsignor V alerga. 4. — Ad quaestionem, cuius consequentia tanti Serafino Cretoni segretario. est momenti, solvendam, non multis opus est verbis. Quis enimvero credere potest vel ictu oculi mente (J .^rvatiom» rrwfntb»>inu Du rid ad dubia proponiIa percipere, ecclesiam sbnctam tot matrimonia per circa Fetam rtrti tudiMimi B tot saecula in Oriente celebrata invalida omnia velle Ad primum dubium respondeo. Non video cur iudicare? Dicendum itaque est decretum concilii haec difficultas cautela a concilio Vaticano adhibenda Lateranensis IV nunquam Orientales affecisse, aut ?'t. cum huiusmodi cautela nunquam ab ecclesia saltem nunc eos nullomodo afficere. Et revera si in similibus rebus sit adbibita. Ratio est, quia in Orientales etiam decretum illud comprehenderit, genere legeo non obligant nisi secundum legis· aut dicendum est omnia Orientalium matrimonia latoris intentionem. Atqui ecclesia in constituendis contra ipsum facta irrita ease. quod absurdum est. aut dicendum illos ab eius obligatione aliquo tem­ matrimonii noris impedimonti». non intendit irritare haereticorum et schismaticorum matrimonia contra pore dispensatos esse. Iam vero huiusmodi gene­ illa impedimenta contracta. ralis aut etiam particularia dispensatio nullo tem­ 2. — Ad secundum dûbium respondeo. Si in­ pore locum habuit; et eeteroquin suaitni Pontifices, trinsecas rationes considerare licet propter quas ai crederent Orientales ab illo Lateranensi decreto impedimentum conditionis ab ecclesia praescriptum obligari, certo remedium tantae rei aflerre haud fuit, quas et ipse praestantisaimus auctor Voti, omitterent, aut scilicet in illius decreti observationem pag. 8 $ 11 et pag. 11 § 13 sapienter exposuit, insistendo, aut dispensationem aliquam universalem dando sive per se sive per delegatos. Neutrum dicendum ridetur eaedem pro matrimoniis servorum horum Romani Pontifices praestiterunt. sine dominorum consensu contractis militare. Pro­ tector me haec dubitative dicere, non absolute, Quoad argumentum a decisione Innocentii TV legantur loca citata. Unde patet matrimonium C desumptum. in bulla quae incipit Sub c<>thohc>? servi ine consensu domini contractum posse ad lata, respondemus, pontificem de solis Graecis Cypri illic loqui, qui utique concilii Lateranensis tein * ore impedimentum conditionis facile referri non servirutis ratione inspecta, scilicet non quatenus servus iam in unione cunrEcclesia catholica erant et con­ ius non haberet matrimonium non inire sine cilio ip i * adfuerunt, et proinde illius decretis tene­ domini ansensu, sed conditionis ipsius matrimonii bantur. Quod probatur etiam ex agendi ratione Benedicti XIV. qui volens ut Graeci Italiae legem ratione respecta, quatenus multae difficultates concilii Lateranensia IV observarent circa impedi­ ex huiusmodi matrimoniis orirentur. Aut enim servitus omnino tollenda est. et utinam hoc con­ mentum matrimonii de quo loquimur, constitutionem cilium Vaticanum praestaret ! aut si ea et quidem edidit, quae incipit A7s> pattorab». in qua praescrip­ sit quidem illis Graecis decretum illud observaro, vera servitus admittenda sit, et tunc qualis miser­ * ab illo obligato» rimus status non erit illius qui matrimonio se ligaret, non dixit tamen illos iam ante fuisse, deque irrita declaravit aut absolvit matrimonia praesertim si liber est. cum homine vera servitute contra illud decbptum ancos inita. Ex quo deduci­ * obligato Ecclesia itaque matrimonia servorum tur Benedictum X.IV intellexisse solos Cypri Graeco» sine domini consensu saltem cum liberis inita irri­ ilio Lateranensi decreto obstrictos fuisse. Nullum tans non ipsam servitutem foveret ac graviorem red­ itaque dubium esse potest, quin Orientales nullo deret. sed matrimonio ipsi provideret, ac liberorum felicitati consuleret. Certe nemo non videt infeli- modo canone concilii Lateranensis Iλ’ obligati fuerint. cissimum statum in quo se conficeret ille homo, D neque usqueduin sint Hoc tamen dictum sit exceptis illis Orientalibus praesertim liber, qui cum servo contra domini eius voluntatem matrimonium contraheret. 8i · filiorum quibus positive constat illam legem concilii l^ateranensis impositam fuisse, ut sunt Chaldaei Malabariae. ipsorum matrimonia ecclesia ipsa hortatur ut locum Quae Vxceptiones assertum non habeant sine parentum consensu, et ratio huius Graeci Italiae etc. consilii ita valida est ut multis in locis et apud plurimas nationes matrimonia liberorum sine con * sensu parentum inita irrita fuerint et sint, quanto magis id de servis dicendum sit? Immo ecclesia optimum consilium iniret, si et impedimentum de quo loquimur decerneret, et simul dominis severe praeciperet ut servorum suorum matrimonia rationa­ biliter ineunda permittant? quo simul et matrimonium contrahentium bono consuleret, et servitutis jugum levius redderet. Summa totius inquisitionis est. ut concilium Vaticanum circa- servitutem seria consilia adhibens, et servorum libertati faveat, et simuL ipsorum matrimonia minus infelicia reddat. Atque haec per modum problematis dicta eunto. nostrum magis ac magis confirmant. fi. — 8i hoc impedimentum conservandum est usque ad octavum apud Latino», tunc a concilio Vaticano ad Orientales etiam extendi deberet. JSsni disciplinae unitas, quae inter duas ecclesias intro­ duci desideratur, hoc exigit: praesertim cum pro certo non constet. Orientales his temporibus teneri decreto concilii Lateianensis IV, quidquid sit de temporibus anteacti», quod patet et ex sanctae aedis generali agendi ratione et ex temperamento quod concilium F'orentinum cum Graecis tenuit. Cum ergo pro Orientalibus adhuc haec quaestio pon est definita; certe si illud decretum in vi­ gore conservandum eat in Ecclesia occidentali. 5S* (=1111) B. ACTA 00MMM8I0NUM AD RBB OOHCIUI PARANDA8 ad Oriente)·· etiam · Vatican· ooacibo extend··- à aaltanr in regioeib·» ab Buropa raid * 6β*(=1113) iiirtaatihr~. dnm esL Bed ai qnheritur ntrum expédiât, hoe impedimen­ tum coneanguinitati· at affiaitatia usque ad septimam et octavum gradum oriaataüan ··· quartam Lati­ exiatere apad cbriatiaaoe bniaamodi impedimentum usque ad octavum gradum pcettaetam. Qualia vero stupor aoa' apprehendat fidei cbri•tisina· hoataa, ai àadireat ehristiaacs aeque «d norum pro Oriantelibu» decerni a concilie Vaticano, tunc respondeo negative, ecilioet non expedire, •altant praesenti tempore, impedimentum iatad de quo agitur'magis apad eoa protrahi. * quidem id patet ex ormaideratio·· adinno1 torum in quibo· primum boe impedimentum defini­ tum fuit. Nemo neeoit impedimentum septimi et octavi gradu· primum a consilio Lateranenai IV decretum fuisse, hae quidem intentione, ut scilicet potius impedimenta minueret quam nova induceret. Respecti· itaque adinnetis in quibu· hoc impedimen­ tum prarscriptum fuit, apparet conciliant ipsum volens matrimonii difficultate· tollere, eatia pro illo tempore egi··· reetringendo eiu· impedimenta ex consanguinitate et affinitate orta ad quartum Lati­ norum gradum, quae tuae uaque-ad •optimum, * oilicet quartodecimum orientalium extondabantur. 3° Evidens autem id est potissimum ex agendi raiione quam ecclesia ab antiquo circa matrimonii impedimenta tenuit, ut scilicet per gradu illa minueret. Videmua enim concilium Lateranense •optimam et octavam gradum extendiaae ixapedimoatum eoneaagaiaitatia et affinitatis, cum alia ex parte ii noverint iam dadam .matrimonia celebrata eaao apad cbristiaao· inter person·· vel in ipao quarto coaaaaguiaitatia gradu (orientali), imo at ia tertio m contingant··, quod maximum apud eoa et apad achiamatiooa intulit aoandalum ! Deinde teneatur at eertiaaimum, omne· orientale· 1° Orientale· (loquor praesertim de iis qui aub othomanioo imperio aunt) venantur inter extranea· gente·, apud quaa impedimentum oonaanguinitatia et affinitati· valde limitatum eat. Mahomedani enim non extendunt matrimonii impedimentum ex con­ sanguinitate et affinitate ortum ultra tertium gradnm (orientalem). Idem notum omnibus eat de ludaeia. Et quidem buonsque. in Orient· inauditum est, Lateranenai· IV impedimentum ab orientali iure •tatutum inter consanguineos vel affine» viri et uxori». De qua re notemus de facto in Oriente omne· ista» affinitati» spbcie» non amplio» considerari ut matrimonium impediente» non aolum apud catholico» sed et apud ipso» schismatico», excepta tantummodo secundi gradus affinitate, quali» caset exempli gratia inter duos fratres qui duas vellent nationes non extendere haiuamodi impedimeatam ultra aextum gradum, excepti· Maroniti· et patri­ archate Constantinopolitano, et quidem noa Miam •cbiunaticos «ed et catholico·: de quo optime auctor Voti disaerait. Solum quoad Chaldaeo· animadvertendum volo eoa -(loquor de schismaticis) nunc in praxi aequi ubicumque eanonem laau Bamun patriarchae, qui ita relaxavit diaciplinam, ut im­ pedimentum matrimonii inter consobrino· ipao·, id eat quarti gradu· orientali· tolleret, quae «et adamussim Mohamenedorum et Indecorum, consuetudo. Singularia autem est ratio, a qua hic patriarcha ad aio relaxandam matrimonii diaciplinam aa in­ multa impedimenta ex quibudam affinitati· geneductum faime asserit, nempe ad evitanda· intetmoa .ibus orta sustalisse ; et quod ipaum illi· temporibu· turpe· illa· negotiatione· apud quasdam gente· usi­ perficere non potuit, illud poatea concilium Triden- tatas (aie aehiamaticu· homo loquitur) quibu· dis­ tinum perfecit abrogando quaedam ex ipirituali pensation·· auro et argento venduntur. Quod Syro· cognatione et ex publica honestate orta impedi­ schismaticos, videlicet laoobita·, .attinet, notandum menta: et aio quod concilium Tridentinum· in­ eat, eoa in recensendis matrimonii impedimenti· ex completum reliquit, restat ut concilium Vaticanum conaanguinitato vel affinitate ortia, nunquam sextum illud compleat restringendo impedimenta ex cog­ (orientalem) gradum praetergressos esse. Quoad natione consanguinee et affinitate orta. Creditum vere Barhebraeum eorum doctorem, ex quo testi­ concilium Vaticanum banc viam a prieoedontibu· monium aeptimi gradu· profertur, aeiendum e«t concilii· initam relicturum? aut cinere ut haec ut C Barhebraeum in hac re non auae ecclesiae disita dicam nota qua et Lateranensis et Tridentina ciplinam repraesentasse, «ed ecclesiae graecae, cui synodus in hac materia distinctae aunt, illi deeese? valde propansus erat, ut patet ex alii· rebus, disci­ Imo qui· credet Vaticanam synodum, cum duo illa plinam iam abhinc centum circiter anni· introductam. concilia viam indulgentiae circa matrimonii itapedi- Ecclesia autem syriaca «eu iacobitica in recensendis monta tenuerint, viam rigoris saltem quoad Orientale· matrimonii impedimenti· nunquam aextum gradum ipaant'velle tener·? prsetergrassa eet tum iure tum facto. Nulla ergo gens Addo at aliam abimadveraionem. - Hoc impedi­ •x orientalibus saltem ii· qui aub othomanioo sunt mento (videlicet aeptimi at octavi gradu· con­ imperio, praeter Maronita» (nam de Armenis in­ sanguinitatis et affinitati·) posito, impossibile .«at certa quaestio' aextum oonaanguinitatia et affinitati· impedire frequentissime» et fere quotidiana· dis­ gradum praetergreditor in recensendis matrimonii pensationes propter horum temporum infirmitatem impedimenti·. Si igitur nova lex apud ipso· in­ necessarias «altem in Oriente. Iam vero quam duceretur prohibens matrimonia usque ad septimum aegre (ancta Eocleaia feret, dispcqpation·· ex ani· •t octavum gradum, aut agitationem in populo legibus multiplicari, et praesertim ia matrimonii produceret, qui iam in toto fer· Oriente ipaum impedimenti», pa)et sx hia Tridentini concilii verbi· sexti sed et quinti etiam gradus impedimentum *in cap. V seaaionis XXIV prolati·: „In coatrahendis aegre fert, tum propter quotidianum cum mulaumani» matrimonii·, vel nulla omnino detur dispensatio, v»l et aohiaaaJnoia commercium, tum propter exiguum raro, idque ex causa et gratia concedatur. * Utram­ catholicorum a a morum: eat illa lex nullum effectum que banc conditionem, quam aaacta Tridentina haberet propter frequentiasimas-et necessaria» dis­ synodus matrimonialibus dUpaaaatioaibna apposuit, pensatione·. Certe ri concilium Vaticanum eligere ut scilicet illae et rarae et gratia fiant, omnino vellet id quod magia Orientalism bono spirituali nostri· hisce temporibus impossibile aervare cum convenit, nulla prorsas mora ad aextum aut ad agitur de quarti grade· impedimento. summum septimum gradum in oonatituendo matri­ Veniamus nunc ed Orientale· de quibu» nostrum monii impedimento ex conaanguinitato et affinitate eat specialiter agere. Dico igitur, inspecto generali orto sisteret. statu in quo Orientale· nunc adversantur, in­ 6. — Reapouum ad boo dubium eiusdem eat opportunum eaae extendere ad eoa impedimentum rationis, ao reeponanm datum ad quartum dubium, •oilieet non abolitam fhiaae per decretum concilii ex quarto gradu consanguinitatis et affinitati· ortum. w« 67· (= ms) C0N0RB88Ü8 XXIV OOMMMMONI8 OREKNTALIB M aeptembrit 1868 58· (= 1114) •oeiper· «mon·, qu·· quid®· apod toWamMieM 1 «μμμ eat aaUa dttar diapmaatia, Mi rare ; « altuni aoiaa viget, aped eathatteae aataai par adaptatae altri eoeenltori agginaeero aha aaa eoavarebbe latLatinorum lot ia· multi· abhiae aauie demerit, aiara queato impedimtato, quando ea devaeee aeterna ita at aaao max elapqo ia urbe Moeula aped Byrne coti futile la diapeuaa; ohe gfi eeempi addotti dai catholico· huintmodi matrimoaium toltuanittiaiem Tridratiao riguardouo aleone leggi (eoondarie, in celebratum ait tine praevia alia diapeeaatioae: oui b bea gineto ebe Γ ordinario nal eue prodente •cilieet oriaatalaa aoleat haae aatatiam ia rebut die- arbitrio poeM teoondo lopportuniti ditpentaro; ehe eipiiaaribut praaaeferre, at qaod magi· ex duobn· SnalatMte tarabbe incompétente a giudioarn tu iuribu· illorum oommodi· ffivere videat, illud potin· quMto panto la noetru Commuerone. Quindi di amplectontar t Ceteram bene et profunde poudo- oomuae aoeordo ai eoMhiuM che μ Γ impedimento raati Orientalium tara cira· teooodae et tertiae de) quarto grado ·> eoaaerri nolle Chiaea nniveraale. tpeeiei affinitate·, patebit impedimenta ex omnibue •i ettenda agli orientali, tanto pih eho fra varie ittia grudibut atatuta, praetor teouadae tpeoiei, non delle nasioni orientali gih trovMt «eteeo, poichè. ette dirimenti· ted (impliciter impedientia. oome ritulta dai Voto, i Ruteni, gli Armeni, i 7. — Retpontio patetex diotit ad dubium textum, Maroniti e i Boriani del Malabar gih !v hanno •cilicet tollendum eeee boo impedimentum, quod adottato ; ai Greei Melohiti e agi' Italo-Greci gih b iam obtolere coepit apud ipeoe Mbitmatico·. Tan­ •tato impetto dalla Muta iode. tummodo bonum erit nihil aperte et olere dicere Dnbbio VI.1 — Non t«e interloquendum. de matrimonio a duobut fratribua cum dnebut toro- B Fu oomune Mntimento che il coneilio non debba ribtu ineundo, vel a matre et filia eum viro at menomamento intorloquire tu quetta quiatione, ein· filio, ti tchitmatioorum quidem Vaticana tynodut montre tacendo tui paaaato, batte che provveda ali' rationem habere vellet: nam quoad eatholiooc, avvenire. Io Miterei, otMrvb il aegretario, prima cuiutcumque tint nationi·, nulla in hoe exttet diffi­ di dire che Γ affinith di teconda e tenu «pecte cottituiaoa al protento fra gli Orientali nn im­ culté·. Quomodo autem tollendum hoe impedimentum? pedimento dirimente. Potto, come dimottreti nel Certe per praeteritionem non (officit, eum concilia Voto, che ool canone 60 det LateraneM vennero Lateranenae et Tridentinum contenta non fuerint par abolite queat· tpecie di affinith, dubitorei te potcie praeteritionem tollere ea impedimenta qnae abrogare aieno pointe rivivere in foraa della contuetudine. voluerunt. Deiqde non Mtit fieret per praeteritionem Conata infatti abbaatanxa che Ia Mnta aede abbia riconoteinto tale contuetudine? La regione per cui rei necetaitati' Neque per apertam et declaratam logem ea il l^iteranetc oboli per tutti orientali e occidentali impedimenta tollenda tunt ; hoc otim tchiamatioorum ten·' aleune dietinaione queat' affinith, fu perché exacerbaret animo· aine ullo emolumento. Rretet aliqiumdo parieuhua pariant enimarmu, regione che igitur ut per quandam viam indirectam haec im- te valeva pei Latini, valeva almeno egualmente per pediment· tollantur, tcilicet declarando talia et ■ gli Orientali. Ora tecondo 11 criterio oomunemente talia eue matrimonii impedimenta ab Eocletia bon- adottato, la «anta aede ha tollerato fra gli Orientali •tituta, et non alia, unde tatit deducitur quamquam C quelle aole eontuttudini ohe ptricultu * non porinof indirecte, cetere non etee âmpliut vigentia im­ ammamm; parrebbe dunque ohe la contuetudine relative ali'affinith in ditooreo non potoeM dirai pedimenta. riconoacinta della aanta Mde. Ne rombrerebbero 26. battevoli a proven la tollaranm della aanta cede eo.wKBSsrs vicbsimus quintus gl' indixt ohe ai ricavano delle faoolth conoMte a 1869 octobria 1. qualehe prolato orientale di dupenaaro aui contro­ Setaione XXV tonuta il giorno 1 ottobre 1869. vert! impedimenti (Voto, § 112), poichè teoondo Γ otterveaiene kdi monaignor Simeoni ammeeM dall' PreMnti: Γ eminentitaimo pretidente; oontultori: autoro dai Voto, la facolth non aempre tnppougono monaignor Valerga, — monaignor Simeoni, — mon­ aignor Howard, — padre Martinov, — padro Bollig, in ohi la rioeve la maacanM dei relativi potori. — profettore Roti, — canonico Ronoetti, — proChe anti aie dette coli' oaeequio dpvuto elle Mer· fettore Pinna, — il Mgrotario. Attenti: monaignor Congregaaioni (ootl il aegretario), Mtabrerebboro ineufficienti e decidere la quMtion· hnch· 1· due Brunoni, — monaignor Jacobini, — padro Leonardo, ritpotto date dalla Mgr· congregatione di Propa­ — padro Theiuer, — padro de. Haneberg. Seguito della ditcuaaione del Veto dal reveren­ gande,, une ntl 1765 pei Caldei, l’altra a·! 1782 diaaimo profettore Roti d« rntgetiimtnti· oowddioti·, per gli Armeni (Voto, § 111): poichè né l una nè coHMWg«Mtttotù etc. l'titra fu munita dell' approvaaion· pontificia. La Dnbbio V.1 — Fnrono tutti in Voto, che cioh D prim· inoltre beta uiieamento tnll' ropoato dei patriaroa. nella ponente poi che diè luogo alia la ditciplina della ohieM di Levanto ai rend· in ci6 uniforme a quelle della ChiOM univero·!·. Sombré teconda fu addotta l’autorité del Oalaao (L. 11. nondimeno al rorerendiatimo David e · monaiguer p. 759), il quale aottiene che le oontuMudini degli Valerga che Mrebbe miglior partito ridurro 1' im­ Armeni cire· il matrimonio tono legittime. Ora ton pedimento della eonaaaguinith a affinité ni tono beu deboli · dette del Mgreterio le regioni cui ti grado. Qualora poi ai voletM mantonere il quarto appoggia il Galano. La prima ti dteumt dal capo Lictt, il quale, a quanto ai è detto. prova il con­ grado, proponeva monaignor patriaroa che il con­ trario; la teconda è che la contuetudine ha fora· cilio tteaeo autorixsatM i veeoovi a diapeutarne tuli' peempio del concilio di Trento, ehe ttobill doverri di legge, ma la contuetudine mom la oonnivenxa della tante aede non potova dopo il LateranaM in­ oMervare aleune leggi, oome quelle delle pubblidune un impedimento dirimente del matrimonio; caxioni prima dei matrimonio («cm. XXIV o. 1), degi' interatist tra gli ordini minori (teM. XXIV o. 11), la tere * è che lo coetituaioni pontificie in ordine al niti aliter ordinari» lediarwrit. Lo iteeto reveren- matrimonio non furono pobblicate fra gli Armeni ; ma oltro che qumte è un· templioe attnriione, il diuimo David perii rammentb che tecondo il Tridentino tettione XXIV, cap. 6, ia coatrahradii inatri■ .Utnua impedimeaUm aliquod it pratMatia, pratterUm 1 -Ac ia fataro eonctoo taptdtocataarqurti gradua in· pot· concilia® tiatnraaen··, vigeat apod Oriental··, qnod coaatagairntati· tum attaitati· tit dtfialtiw ad omne· oriental·· oriatar txfiBveni· aiü· aftaltati· «peciebM relati· i« Veto, tittle fil, artieele 2 * * •xltadeadaac 59· (=1116) Β. ΛΟΓΑ COMMISSIONUM AD B» OONCILH PABANDA8 80· (=11161 Galeno iU» dichiara d* intendere le ooetitnrioni A tori : monsignor Valerga, — monsignor Bimooai, — pontificie proewrh’M circe iaspmismsistam es erwuM, monaignor Jaeobini, — monsignor Howard, — padre e poi qui non ni tratta di coetitn»ioni pontificie, au Martinov, — professors Bom, — profeaeore Piaaaa, — dei decreto di en concilie eeumenioo. Di cke in- U aegretario. Aeseati: monsignor Bruaoai, — padre feriva il aegreterio non sambrargli ebe poses eon Theiaer, — padre do Hansberg, — padre Bollig, — piena certeua nspondeniafjirmalioe aqueste dubbio. padre Leonardo, — eaaoniso Boaostti. Diacumiono del Vote del revereadieeimo profes­ Pu fatta dull' eminentissime prorideato qaaleh' ecceiione cnil' argomento che il aegretario ave· sore Rosi De atMMfro extraordinario een/rmefsOMM tratto dal canone IV del Lateraaeeo ia quaato ebe •pud orientalee. Dabbio L1 — Tutti opinaroao competere ai preti potrebbe dirai che solo per accident le dette aSnité cagionaaeero periculum animarum. é U cagionaaeero di rite orientals la faooltA di conferire la eresima aolo fra i Latini. Cbe che perd aia della eepoete alloroM snppliaoono le ceremonie del batterimo. controversia fu adottata da tutti la rieolnrione Le regioni addotte furone quelle del Voto, e riduoonsi all' nso oonoeciuto e non oontradetto dalla non mm interloquendum. Dubbio VII.1 — Coerentemente alla rieposta date aanta cede, il quale in questa materia 6 1' argomen to a) dubbio precedente fu riapoato affirmative ivutta per .la validité della eresima, che si administra dai Votum, ma per praeteritionem, aatenendoai cioé da preti orientali seconde il principio stabilito da Bene­ qualunque eapreaaione che eupponga aver eaiatito detto XIV. I cari particolari (avvertiva poi il re­ fin qui fra gli Orientali siffatto impedimento. B verendo padre Martinov) sono compresi nella con­ cessione generale. E soggiungeva monsignor Howard Tomando la Commiaaione aul primo dubbio, oui che posto 1' uso eomune dei preti orientali di creerani riapoato Dilata ad coneilium, il professore Roui •uggeri un modo per laaciaré gli aciagiatioi fuori eimaro nel caso contemplato in questo dubbio, se si riteneasero eaai privi della relativa facolté, condclle leggi relative ai nuovi impedimenti, e fu che dopo aver fatto il novero degi' impedimenti ai di- verrebbe accusare di una grave negligenaa Ia santa cenae che conoacondo il concilio che in tahine chieae sede, che sempra ha taciuto. II professore Piaxxa par altro etimb meglio di alcuni degli enumerati impedimenti non aono in vigore, permette che i medeeimi non ai oaaervino non entraxe nel merito di queeto, come del eeguen'e dubbio. Vero è, oeservb il dette consultore, cne aino a tanto che non ai aaranno pubblicati dai Benedetto XIV ha riconoaciuto il costume dei preti reapettivi prolati nolle aingole chieae; e che deeorao orientali di conferire la creaima; ma tanto noli' opera un termine da fiaaarai, ae la pubblicaaione non sari be egnodo dioeceeana, quanto nolle due costituaioni aeguita, la fart la aanta aede iateaéa. — II' aegre­ Eo quamvis tempore, ed Anno vertenir parla della tario premettendo che i aoiamatici in Oriente aono misti ai oattoliei, osaervb che la pubblicaaione degli eresima che ri conferisoe etatim poet baptismum. Non aembra dunque cbe atando a Benedetto XIV impedimenti per quelle chieae dovrebbe ferai in poena eoetenerri eaaer valido questo sagramento tnodo da reatringerai ai aoli cattolici. Convenendo quindi ebe il ooncilio faeeaee dipendere la força dei quando non si conferisca in actu baptismi. Del detti impedimenti per quelle chieae che ancora non C resto, ammessa relia sua généralité la regola di Benedetto XIV, verrebbero a aanxionarai tutti gli 1 abbiano, "dalla pubblioasioee, opinera che dal oon­ uri ed aburi, sui quali la santa sede non abbia cilio ai rimetteape alla aanta aede 1' eaeguirla, che interloquito. Non potrei dunque rispondere affir­ dopo il concilie il papa dirigente una enciclica ai prolati orientali cum apoetolica cede communionem mative ai dubbt primo e seconde, perché pregiudiha'ientibue, in cui loro Ordinance di promulgare ia cherei la risposta che sarè per dare al dubbio legge dei detti impedimenti tra i fedeli alie loro settimo; se poi si rispondesse negative, questa diChiararione di nullité data dfta eresima. finora am cure commensi. In tel guiaa nenia che (lal ooncilio venions punto leno il principio dell' autorité delle Chiena eugii acinmatici, questi ni lascierebbero fuori della legge non potendo eaai venire notto il nome di fedeli. Né una tal frese i nuova negli atti pontificii diretti a fiesare una legge generale in luoghi misti ; un eeempio molto opportuno ne da' Benedetto XIV nolle coetituiione Inter omnigenae per la Servie e regioni adiaoenti, ove favellandoei dei decreto Tametei ai dice dovere il medenimo aver vigore tra i fedeli di quelle parti, oon che ne rimanevano eseati i acie- D matici stansiati coli insieme ai cattolici: „Itaque omnes (cosl nel $ 9) isternm partium fideles snpradictio decretis (dei ooncilio Tridentino intorno alia clandestinité e gli altri impedimenti' matrimoniali) teneri declarantes, irrita omnino et nulla esse de­ finimus praetenta matrimonia, quae ooram solum Turearum iudice eto.“ Niun partito fu ammeson dalla Commissione^ e il primo dubbio rimase indecieo. Serafino Cretoni aegretario. 98. CONGRESSUS VICESIMUS SBXTUS 1889 octobris 95. Sessione XXVI tenuta il giorno 96 ottobre 1889. Preaenti : 1' eminentierimo présidente ; oonsul> .Utram hoe Impedimentum in futuro oendHo abrianéam sit, adeo ut impedimentum dutaxat ex erialtete proprie diets * perseveret.· minietrate dai preti ne due cari auaccennati, ove venisse a eonoecerai, auaciterebbe gravi inquietudini fra gli Orientali. Fu notato per altro da monsignor Simeoni e de monsignor Valerga che Benedetto XIV considera la eresima she ri da etatim poet baptisma, perché queeto é* il caso ordinario ; Ia regola perii ch' egli fissa vale per tutti i casi. Né la dette regola, soggiunse 1' eminentierimo presidents, vale a ginatificare tutti gli aburi; perché qui ri tratte del valore di un sagramento, c pereié di una materia grave, in cui la saute sede non pub tacere; coei ché, poeto il fatto c la notixia del medesimo, il rilensio ch' ella serba, équivale pur troppo ad un consentimento o af una tolleranaa. Dubbio If. * — Il aegretario congiungendo eensa perd oonfonderli il dubbio aeeondo, in cui si parla del gius coatituito, col settimo, in cui ·* tratte de) gius oostituendo, lease aleuni rilievi oontenuti negli annesri fogli e tendenti allo acopo di provare, 1 * che é mestieri restringere, quanto ri pub, questa ecorbitente facolté dei preti orientali ; 9 * che dee reotrin4 i presbyteri Oriental··, qwi «x paatUkU •oleat ueruMittu» oonftmatioaM eam bapttano eoafarra. po« * •tat eoafinaare Adel·· rai ritai ib nceoMiUto priratin baptizato·, cam «per pm Mppknt baptimi camMosha. * • .Àa Udm (pmbyteri orieaUh·) poariat ooaftmare Adola· proprii ritaa, axtra bapttanua, aat extra ritaam baptioaaUui Btiibratiiaw V β1· (= HIT) CONGM88U8 XXVI ΟΟΜΜΙ88ΙΟΝΙ8 0RXRNTALI8 36 octobre 186» 63* (= 1118) gérai eocettuando apputo U eaao dalla creaima che A verri restringere una tel flsooltà, di ehe nel dubbio settimo. — Che la fecolté in diacono eia illimitata, abbia a oonferirri fuori del battoeimo e della cele­ bratione dei riti battesimali Volendo quitrdi serbere monaignor Hovrard lo dodnoeva dalla sua origine, il prudente oontogno tonato dal Sent * Offirio nel la qualo, ai diro di lui, ai fn eho anttoamentonon potando il papa far tatto da se, doVeva nell' atto 1183 e 1865 nell' ardu· questione, oggetto de) se­ conde dubbio, opiné d'acoordo col professore Fiais· della confirma dare ampla faooltà ai prolati orien­ dorerai rispondere éeésbsdstr mite m erprime. Diaceee tali eletti in patriarohi, oodo aocaddo che certi atti nella medeeima opnolneione monsignor Simeoai ; al­ ei compissero pness iancio pontifier, in rirtb appunto ludendo péri aile oeeerraaioni del aegretario che doi poteri loro, nome a dire, oonferiti in globo. Fra redora nell' attual praaei degli Orientali le vestigia queeti si conteneva aneor qnello della creaima preadell’ errore di Fôrio, che diceva competere ai preti biterale. egualmeate che ai veeeovi la faooltà di oreaimare, Da ultimo monsignor Valerga adeil egli pure al e che Γ uso di oui ai traita è apinto aino a) panto Voto; e avendo fra le altre regioni richiamato quelle di urtare il domma, riflettb che è realmente renuto desunto dalla risposta data in proposito ai Lstini dallo soisma il principio che i preti e i reeeori ie- nei concilio Fiorentino dall'areivescuvo di Mitilene; differenter amministrino la creaima; che per altro a fu notato dal professore Piasse che non conviens salvare il domma buta stabilire pei sacerdoti la poi insistere tanto in quelle risposta; poiebb tutto nécessité délia delegatione pontificia. quelle interrogatorio trovasi in atti usciti dalla penna Gli altri eoneultori non eeitarono a riepondere B di un greco serit tore; che Andrea de Santa Croce, affirmative iiurta Votum. E dapprima il reverendis­ ehe fu presente al concilio, nell' Arta eonedii Flo­ simo Darid dopo arer premesso che è oscuro i) rentini pubblicati da Orario Giustiniani non riporta punto di cui si tratta; che h rarissimo il caso in neseuna di tali interrogesioni ; o Silvestro Sguropolo Oriente che si conferisca la creaima fnori del bat­ nella sua storia dei concilio Fiorentino si limita a tesimo, soggiunse ohe teoreticaraente pub dirai essor riportarne due sole, una sull' adulterio, e 1' altra valida la creaima amministrata dal prêta anche in sulla elesione dei patriarca. La verità e autenticità tal caso. Ne' libri teologici e liturgici specialmente di questo interrogatorio ammette qualche dubbio, d< la dottrina oattolica perimente in un * Inde a Clemente VIII ueque ad Benedic­ 6 capo dottrinale. tum XIV valde dubitatum eat de robore confirma­ Il reverendiaoimo David stimô non essor neces­ tionis, quae e presbytero orientali conferretur. Si sario che il futuro concilio ai ocoupi dommaticamente vero Benedictus XIV declaravit validam esse con­ dei tre punti proposti ia questo dubbio, poicbb eono firmationem quae a presbyteris orientalibus statini srati i medeaitni definiti dal Tridentino ; quanto poi I post baptisma administratur, et banc validitatem alla diatingione tra il battesimo e la creaima, disse proficisci a delegatione tacita vel expressa Romani ch'è ummessa degli Orientali; rapporte finahnente pontificis, docuit quidem id patientia guadam ei * alla veriti del aagramento della creaima, ricordb facilitait redit apoetolicar contigisse; nec defuere theologi (subdit po’ntifex’fn constitutione Eo guomche i soli Nestoriani la diaoonoscano. Consonando il padre M irtinov, oui poacia aaaociosai monaignor eie tempore, Voto, n. 53) qui huitumodi tolerantiae Howard, oaaervb che i conciliai limitano a condan- eeetem et imaginem taeitae ditpeneationie obducerent. narc gli errori vigenti, nè ripetono aenia biaogno * Denique doctrina ecclesiae catholicae est, 7 le definisione emanate dai conciti anteriori. L’union quam catechismus Romanus inculcat „otnnibus qui­ dem post baptismum confirmationis sacramentum errore che a parer auo il concilio Vaticano dee avere in vista, è quelle del ministro ordinario, e della posse sdministrari ; sed minus tamen expedire hoc fieri, antequam pueri * rationis usum habuerint; neque iteraiione délia creaima nel oaao degli apoetati. II reverendiaaimo David per altro negando la nécessité enim confirmatio ad salutis necessitatem est insti­ d' interloquire dogmatice aui tre punti auddivieati, tuta, sed ut eius virtute optime instructi et parati non disconobbe perd che sarebbe utile occupareene inveniremur, cum nobis pro Christi fide pugnandum sénza per altro nominaro gli Orientali, nel obe tutti est, ad quod sane pugnae genus pueros qui adhuc si accordardno i primi sette consultori. rationis usu carent, nemo aptos esse iudiesverit . * Dubbio V.1 — Fu risposto affirmative iiuta Ex hisce omnibus, dt mihi persuasum eat, liquido Votum. C patet usum qui in Oriente obtinet, ut presbyteri in Dubbio VI.’ — Si rispose nrpaties iuxta Fotam. conferendo baptismate pueros sacro chrismate liniant, parum traditioni, consuetudini et menti ecclesiae seu Serafino Crotoni segretario. apostolicae sedis consonum esae iudicanduni ita ut Obeervationee reverendietimi Scrofini Cretani taper toleratae quidem sed opprobatue nunquam fuerit : opus ilubiie circa Votum Reverenditrimi Boei propoeitie. fuit patientia sedis apostolicae ut ueque ndhuc per­ Quaedam dicturus de potestate presbyterorum duraret mos hic orientalium, qui quandam procul orientalium conferendi sacramentum confirmationis dubio anomaliam constituit. lam vero quorsum haec tendunt? certe usum tam inveteratum et communem extra baptismum, opportunum duco dubium secun­ radicitus evelli uno veluti ictu non posse omnes, ut dum, ubi agitur de iure ut ita dicam constituto, opinur, consentient; sed quae adduxi, mihi probare connectere cum septimo, ubi sermo est de iure con­ stituendo, ut ita mentem meam hac super re integre videntur illum intra arctiores, quantum fieri poterit, limitea esse coercendum. eminentissime praecidi et commissioni subliciam. Admissa itaque in presbyteris orientalibus facul­ Praemitto: 1’ De fide est ministrum ordinarium tate conferendi hoc sacramentum, respondeo iuxta sacramenti confirmationis esse episcopum (Voto, η. 1). Votum affirmative ad dubium primum; quoad dubium 2° Consuetudo ecclesiastica, et traditio ab apoatolicia ducta temporibus demonstrat confirmandi secundum quaestio adeo implexa est, ut licet gravia potestatem solia pontificibus id eat -episcopia reaer- pro affirmativa sententia argumenta Votum contineat. vatum fuisse, ut testatur Innocentius I initio eae- D satius putaverim ab ea dirimenda abstinere, quemadculi V (Voto, 12), Innocentius III, Clemens VI, modum se abstinuit congregatio Sancti Officii tum aliique pontifices in Voto commemorati; et ,aacramentum hoc (aiebat loannea XXII saeculo XIV ineunto, scribens Ossinio Armenbrum regi) non legi­ tur neque scitur ab apostolorum tempore ab aliis, quatq, * b ipsis fuisse peractum ; . . . quod utique sacramentum poet tempus illorum solia pontificibus in eorumdem apostolorum locum auecedentibua re­ servatum, nulli alii quam epiacopi exhibere, nec ali­ qui ab aliis, quam ab episcopis suscipere nullo modo * praesumant (Voto, n. 18). 3* Prioribus ecclesiae saeculis nunquam delegata fuit simplicibus presbyteris hoc sacramentum ad­ ministrandi potestas; quamvis tunc, ut in Voto n. 10 1 ,An expediat, ut eondltaa agat da miaiatro extraordinario eoadrsutiosis et de stagulis ossi bas superius easatistia * * .ÿustsnM affirmative, utrum presbyteria orientalibus prohibendum sit, ne baptizando cootnasat. * anno 1782, tum anno 1866, cum eadem quaestio ei fuisset proposita (Voto, n. 119-20); et eo potiori iure hanc agendi rationem imitabor, quia etiamsi potiti thiasent et modo potirentur presbyteri orientales facultate conferendi sacramentum confirmationis extra baptiemum, de quo casu agitur in dubio secundo, eam existimarem eese omnino revocandam. Rationes, quarum superius memini, satis probant, ut puto, facultatem chrismandi in presbyteris orien­ talibus generatim limitandam esse. Quod autem limitanda sit eo amussim sensu ut decernatur eoa haud posse sacramentum hoc administrare extra baptismum aut rituum baptismalium celebrationem, sequentes rationes mihi suadent. 1* Presbyter est minister extraordinarius baptismi. Etenim presbyteri orientales chrismandi ministerium extraordinarie exercere debeat; ideoque aliquis eat 66· (u 1111) 00SGISBSÜ8 XXVI ΟΟΜΜΙΒβΙΟΝΙΒ ORmTAJJB tt o«tobris IM» Μ· (= IUS) exsiptatasMM» in qne taiue ι»—·»·Χ sussipteudi «IM, orientates nd ordinariam atiafateuas recurrere opertent. 81 qsis aataM mm exsipi Met, Ufo videtar amassfas «m ta que sgtaus. * Katar· S · * aaiMM ex terite saastas sedis diepeeretiaue presbyter ehrisnrare pstari, qaàtaaM ehriamnnds agi * at taata· * baptisati iaxta priariphua ia Veto a. M constitutam. 8od ta * MM eoafinsatioaié extra baptismum eeafisreadM pres­ pro boo ease mOtare praaeipuam ex Ha rationibus, «x quibus pssnbyteratis chrismati· in Oriente originem danit inxta Votam a. tt. Ia euim Prit, ut,solem· atas baptismati» eempteretur per ooelrmstioasm ; at haec rati· MppMtt contemporaneam confirmationis eus baptismo aollatioaam ; Tgitar essai, ta quo agitur, nullattaM suftugntar. * Km diffioüo «rit ad bane, Itaritatteaem ad­ 6 mittendam adducere aplaeopM oriMtata, ai eorem byter mb ageret at mtaistar baptismi. Xrgo «ta oonsounm Macta sedes, a qua teta haoe res naiee baptismum presbyter soafirmatioamn amataistrare predet, postulare digaabitar. a) Qaam anta aeaaa datat Qaad aataadrafttaa vidmtur ipri Maaaria et opportune ait aadam hmitutio, «x ad­ oriretaire; et sstim constat ex Veto, prem Grseeo- ductis rationibus satia liquat, b) Huc accedit, quod Mriehitaa, at élire etiaa^ ia more iam positam est, casos admiaiatrationis haina saoamMti saiunetim at ai quis extra baptismum eoairaaaadaa ait, ooa- a baptismo extraordinarius aat^Voio, a. 71) et firmhtionem ai seeerdoa administret quando altéra· omnino rare·; brgo limitatio proposita parvi eat * •et baptisât momenti ; privilegium namque presbyterorum orien­ 8· Ras *o dedneta sat spud Oriental··, at dogma talium quoad substantiam intactam rebsquit. e) Praeterea ipsi oriMtates tendunt ed potestatem de mtaistro ordinario confirmationis laedere quodam­ modo vidsstar. 8i entas d·' fide orientalium ax presbyterorum hae super re restringendam ; asm ' operibM diindieandnm foret, faeile quisque existi­ inxta Votam ia pluribus nationibus catholicis illam maret, ère retinere, presbytero· tttt ordinario· eon- potestatem absque venia episcopi presbyteri exer­ firmationi· ministro·, episcopos vero ministro· potin· cere non valent; et eynodM Melehite celebrata in Ain-Tres et Byrorom habite anno 1866. nt ex Voto, extraordinario·. Imprimi·, ut «x Voto n. 74, patri­ praescribunt eo in casa, si fieri potest, fidclM ab archa graesus OssmtaatinopoUtaaM poet concilium Lugdunense Cam sua epiaoopali synodo haec profite- •piseopo ease consignandos. d) Addo pMM Cophtos bater: w8oeondum confirmatioaia sacramentum. licet nunquam coofirmationem separari a baptismo, ot apud Meiaaiam Romanam impositionem mannum ipsum Benedictum XIV in eorem sacerdotibus •oli oplaoopi conferant chrismando renatos, apud minime agnovias· facultatem chrismandi extra bap­ tismum, ut patet ex Voto n. 10; ergo quoad ipsos noe autem indifferenter praelati et presbyteri boe * faciunt.' Ita cane mt in Oriente, praelati et pres­ proposita limitatio iam locum habuit ·) Insuper byteri indi/vrsntrr poreignant; nam in praxi inter haud certum exploratumque ease videtur pones •piaoopum et presbyterum nullum apparet discrimen omnes orientalM pome presbytero· etiam extra bap­ relate ad collationem huius Moramenti, imo ordinarie tismum codfirmare, imo inter Armenoa nonnulli preabyter, extraordinarie episoopua illtid oonforre oxtitere inter quos patriarcha Cilicia· anno 1824, videntur. Siquidem preabyter illud administrat qui dubitarunt an ad huM oesum presbyterorum Haee dc 1° quando bapttaat. quod ordinarie accidit, quia orientalium faeultas sexe porrigeret. orientalM atrmnque sacramentum conferre solent; catholicis. Quae eum ita sint, opinor decernendum mm a 2* quando supplet baptismi caeremonias sopor iis faturo ooneijio ut presbyteri orientalM boe sacra­ qui privatim baptisati faerint ; S' quando extra bap­ tismum reconciliat haeretico· nendam confirmato·; mentum conferant tantummodo quando baptismum imo, quod mirari subit, inxta Eaohologium codicis administrant, vel eius sappiest caeremonias Videamas modo an aliquid obstet propositae Barberiniani mneti Marei, de quo in Voto inxta n. 75, etiam quando baptismus confertur a patriarcha, limitationi ex parte schismaticorum. 8i conciliem oecamonieam statuat presbyteros, vel episcopo, expletis baptismatibus caeremoniis praelatae recedit, et ad conferendam Mcramaotam extra baptismum et baptismalium rituum supple­ confirmationis accedit sacerdos. Haec certe redolent mentum, chrismare non pome, dictum fuit invalidas errorem Photii dieoatia potestatem chrismandi ot fore confirmatione· quae a presbyteris schismaticis episcopio et presbyteria pari iure competere (Beaml shiunctim a baptismo qnandoqns administrentur. dictas XIV, D» Jmeaiut, 1. 7, cap. 9); Qu·· quidem hit potissima difficultas mihi Mm quae hit una ex ratronibas cur a Nicolao I chrislimitationem proponenti obioeta. Sed ut libere matio a sacerdotibus bnlgaris facta improbata hit dicam qnod sentio, m difficultas rem evincere nulli(Tportet igitar ut efffoenata huiusmodi potestas, mod· videtur. I· Imprimis si in ordinanda catholica· Eoelonia· cuius usus cum catholiM doctrina vix aut ne vix quidem eoneiliari potest, tandem aliquando certa 1 disciplina Mmper ratio habenda erit nonum, qui aliqua ratione cohibMtur, saltem exeiptendo con­ pane· schismaticos aut haereticos invaluerint, ita firmationem extra baptismum. * Id iam pridem sancta «ede» praestare conata 4 est penitus revocando nonnulli· in loci· facultatem chrismandi a presbyteris orientalibns. Coaetat enim ex Voto oam facultatem Moerdotibus bulgaria ademp­ tam hisM a Nicolao I, in regno Cypri ab ' InnocenBo IV, Maroniti· a Gregorio XIII, Italo-Greecis primum a Olomeate VIII, deinde a Benedicto XIV. Et in/ synodis a sancta sedo approbatis/ubi sermo est dc preabyteri· orientalibus, qui adhuc baptisâtes chrismate consignare solent, dicitur eos statim poet baptismum conferre saerampatum confirmationis, nulla inioeta mMtiouo de facultate illud conferendi extra baptismum, prout videre Mt ia synodia Zamoociao et montis libani (Voto, n. 96, 98). 6· Abe re son erit memintae, ut luculentius propeeitao limitationis oongrewntia patefiat, minime Couuik eunuan. restus XXXXQIK at nihil expediat praescribere, qnod eia ofifeaoioni ullo modo esse pomit, ooeumonioum concilium parum certe proficiet — 2 * Difficultas aapponit certam mm Valorem confirmationis quae soparatim a bnptienyi conferatur a presbyteria orientalibus; sed ea adhue in dubium revocari impune potest, Mitem quia dtadaratar adhue authenticum pro eius vali­ ditate indicium. — 8 * Casus, de quo Mrmo, fstentibu· viris rerum orientalium peritis, rarissimus Mt PenM CophtM schismaticos, sicut et Mtholioo·. nunquam aeeidit, ut quis separatim a baptismo «aero ehrismato inungatur. Schismatici patriarohatu· Hierosolymitani pariter ab um conferendi ooafirmationsm extra baptismum alisni proreus rent Difficultas itaque reducitur ad casus in Russis con­ tingentes, eorum nempe protretentiam, qui ad ecclesiam, ut dicitur, orthodoxam migrant Sed * ττ - 67 * (= 1133) ■ B?. ÀCpL COMMISSIONUM AD RB8 OONCILU PARANpÀ^ · * (= 1134) 68 parum hi Unit m· mpTeet. lepriajk^enim ptito A «gli. l' origineqtMta faoolU?·oeaia l uco 4' Oriente _ di ooogiungere tj batteeimo (Solla Λΐίι creaiata, ne eonaeguita >1 prineipioAraunciato nel Voto, n. 68, 'ohe il prête puô creatmare aolo^ailorehè creaimando egit, - catholteoe, eed minime proteetadïtee, iaao ei· potina furet; deaunt proinde proteetnntibue niWrà’tempo■U miniarer Aaptiaaaà Dunqno ai eeeettui jl coeo ■ della eoilaaiode. dalla creaim * fuori et ipeum baptiama. cota·, sono di stretta rrierprttagiona. - Perché duhque h faooltà ehe i· proposito compete agU orien­ tali abbraceiasss adebe il cepo delle ereeima faori del battesimo. conVerrebbe dimostrare, cbe U sant· \ aeda Ve lo ha oaprqaMmeat· eompreeo * Ont oltri * cbe. 1' origine di queato privilegio ibdica il contrarÙL· •ombra cbe neppure il criterio di Benedetto XIV ' Si enim dubium eet baptiama Anglioenoeum. que d« cadra a. congregatione Sancti Officii decretum fuii.^éoe, quando redeunt in * ainum Eceleeia'b. aub c conditione erae baptiraodoe; potinri iure eenaeri debet dubithn baptirtna proteetantium Oqnneniae, favorises gli Orientali ncl caso controverao; poichè quorum, ut notum eat, maxima pare-jationaliamo il primo elemento, ehe auppone quel eriterio. é addicta eqt. Non rideo igitur, cor tantopere aollicitoe B I' uto_ e Ia eenanerudixe, e queata a ciqrfbaaione di oporteat noe erae de validitate cenfirmationia iit tutti non euaaiete. poichè il dette cato è rariaaimo i-onferendaè, quorum ipae baptiemua eat dubiua. Ora ciè tenderebbe a prorare che i preti orientali Nihil igitur ex parte echiematicorum impedit.non ebbero mai la faculté di creaimare fuori del minua propoaita limitatio fiat. batteeimo ; io peril, dicer a il aegretario. aon pag Ceterum ai oecumenicum concilium unice cond’ inferirne u Ij· propoeta restrixione poi non incontreri ostacol chrismare, nil profecto declarabit quod iam > con­ per part· dei cattolici orientali, mentr'eaei sono in cilio Florentino et a aancta aede aperte declaratum via di restringere la faeoltà in diacorao, conje i non »it. 8i id aatis non fuit ad dogma de miniatro Melchiti. i quali vogliono che ajrtra croconfirmationi· in tuto ponendum penea orientale·, •imi il vescovo, so puo. altrimenti il parçoeo colla aliquid ampliua a concilio \Tatic^no praestandam, ut licenta del Vescuvo. I) altro lato questa limitatione orientale· praettet hoc dogma profiteantur, quod concernendo un caso atraordinario lascia intatto quidem eo magi· neceaaariumdidetur, quo minua nella »qstanta il priiilegio dei preti orientali, ne explorata in Oriente eat neceeaitaa heo eun^r^Ke induce una novità ne) rih», rapace di urtare )e )<>r> pontificiae declarationia. 8i denique Commiaam arbi-^aii cettività. * Quanto poi aile difficoltà che potrebtraretur agnoscendam eeae in preabyteria orientalibus bero insorgere per parte degii ariamatici. »e ne interilhmitatam chrismandi facultatem, aatiua cenaerem, casé il aegretario in uno aentto di cui porno lettura. ut concilium a propoaita caauum enumeratione aeee C Riapoae quindî o/Virmahre ad prtwam parfrm, wrçot/r, abstineret; sanciret enim facultatem quam omne· ad t^ctutdatn. Nel caso poi che i veaeovi orientali „ exiatimant eaae perstringendam, et decreto con­ avetaero per cié a disguetarui, opiné cbe âarebbe ciliari innixi orientale· difficilius in poaterum huiusmeglio a parer suo. che il concilio ai aateneaee dall modi limitationi eoae accommodarent. Q(^o vero enumerare i casi. oggetto di queato dubbio. ?·** omnia e medio tollerentur dubia circa confirmationem rendu aolo jn generale cbe i preti in Oriente ex ** àeUçatio pontifieia amminiatrano la creaîma, perché a presbyteris collatanp extra baptismum, eiuaque caeremonias, opinarer hae au per re post concilium ore queata faeoltà ’enga in tutta la sua poaaibi'e aliquam a sancta aedo edendam esae declarationem. ampiesaa eonaagrato da un decreto conciliare, »arVx poi tMai difficile alla aanta cede dû reatnngerU : 27. tatti vagbeggiano aifFatta reatrisione. aebbenc alcum . CO5GRK8SÜS VlrgSIMVS 9KPTIMU8. credano torerai ritnettere a più opportune circo 1869 oetobria 28. ·. * •tau Sessione XXVII t« oata il giorno 28 ottobre 1869. Fa dello ateeao aentimento il canonico Roncetti Preaeoti: l eminentiaaimo ^Haidente; oonaultori: priacipalmahta per le aeguenti regioni 1* Perché i) privilegio che Compete al prete orientât? di oonmonsignor Valerga, — mouaignor Simeoui, mon~ signor Jacobini, — monsignor Howard, — padre feriro la creeima, aembra doterai limitare al caao. Martinov, — monsignor David. — professor· Roei, — ia eai eaeo «i «Mwü/er * à«p/üei>. 2* Penché canonico Roncetti, — il aegretario. Aaeenti : mon- D eeeendo il ‘prete miniatro atraordinario, e il veecove •iguor. BruDoni, — padre Tbefher. — padre do ministro ordinario, à moite conveniente ohe vi sia Haneberg, — padre Bollig, — padre Leonardo, — una differenaa non solo ia teoria, mannche iu praasi profeeaore Piassa. tra Γ uo e Γ altro; tanto pîù eho in vieta degii Fu riaaeunta la dboaeaione del Vgto del profeaeor· errori invehi en questa materia tra gli orientali, Roai eul «Mwiatro atmordmerse del/· ctmmm dal gioverè ohs essi non eolo speoulativameate, ma dubbio 7·. ’ esiandio pratteamente rieonoeeano quel à il ministro Π aegretario dopo aver premeeeo che ai traita ordinarie, e quale lo atraordinario dU queste sagra * di una faooltà exorbitante dei preti di rite orientale, mento, f Perché restringendosi questa faooltà ni che la aanta aede quando ha potuto, ha intioramente audrà promuoveado Γ uniformité delle ohiese orien­ rivocato, oom * è aooaduto per gl· Italo-Greet, per tali, obe sono ancora in posspsso di questo uso, oon Cipro eoo., disse che ae ai pué, conviens restringerla, quelle, ia cui fu abolito, como sono i Maroniti eco. e oolla Chieea oattoiioa. Gli argomenti addotti nel e che il oaao ohe merita di essere eooetuato, è quello a parer ano dell· amminiatraaione della ereVoto (proseguiva i) canonico Roncetti) benchè gravi, aima fuori del batteeimo. Difatti considerata, diceva tuttavia aembrano insufficienti a decidere la que­ atione; per lo che il Sent' Offixio nel 186b si antenne 1 Voculam addidi, quam sententia ridetur axigers. da) decideris. Ma preaeindendo dal merito della ’ .Qièotcnus negaii^ ad tactam, aa iis permittendam, st ia poaterum confirmationis Mcriunentum conferant, tum in sap* questione medesima qui ai trstta dt rêra eowe/ifuesdo, e a me pare ehe nel nuovo diritto coovenga eacluχ plendis baptismi caeremoniis, tam extra baptismum*. U. es· (= llîfi) * · 1 ^OxÔRESSC^XVil COMMI88IONI8 OBGESTAM? 28 àrtobrii I ' \ ' ........ ' 4elU conversion· di shiemutici rreaimnti foen (iero questo caso. cioè dalla ertaima fuori del batte- A del bntteaimo. oui »i Aovptbbe nbovamente oonaimo. solament· apggiunse in seguito, che conver * f^ire la ereeima Trattandftei di un cma ran\ rvbbe col Voto. ch I la riverM del dubbio ottavo, qualora a' inpontnu4e una inaonnontabile oppoaiftone tufgiunte. sard meglio toBerare. s per chi coneideri quanto ate geloan il clam orientale de auoi prp>- . dal lato dell * epiacopato orientale. I?gi Dove bavri la conauecuditie. potmuno i prrti JI rnverenOynsilBo David nebben· oaaervaaae che senaa dietinr^ne eadacitare I officio dr mmiifri non ootWiene inristere sul principio che il prête orientale-amministra la creaima jn quanto Agit mL 4>lla cresitua colla aolaTpjerva di cui nel dubbio ’ Ixiyhteti, nog trovandosi hrritto aiffWto Vittavo. Mooaignor Valerga pure avendo ricouoeciuto che principio nènei4 bri * teologici o liturgtcc degli Oriwitali. né net documenti della aanta aede, 'nondim^ifo 1« facoltà che compete ai prêt) orientait dt cre *i mare. m:bt * anche pel cate della «eparaiione totale quanto *al futuro disse rb egli propenderebbe a dt qmesto aagratn^nto da quelle dal bgtteetao. ecu· negare ai preti la faculté di creaimare fuori del chiuse doverai in eaai mantenere nella aua mtegntà. batteaimo per Je ragioni ’addotte in aecnndo e teno perché tarebbe difficile, minorarli, fknto più che la lu<»go dal preopinante. Trovù per altro ana diffir questione sembrb anche a luj^rteramente liturgiQt cokA per parte degli aciamntici. ιΓ caao cioè de I ///. 1 ^ΛΙ dubbio otrnv4> -il aegretaru» aciMuatid che ai coovertano al cattolioiatno. hn~ ->» perocchb limitata la facoltà nel sense propoato. e il canonico Honeetti riapoaern avVrnendo tali conversioni. aarebbe d uopo créai- B γλΛν.ί . gh altri itffirtfitif * */w». F«,/ mare di nuovo fra i cflBvvrtiti tutti coloro che foaeÀro K Ihtbbi·· IX. — Quanto Mil dubbio ιι··η<· il aegroatafi rreaimati aeparatatnente dai batteaimo; il cKp -tant» nsposc pronanai ·μ>^»Λμι<ι. Il <-an«»nic«» Koncetti disse doverai interpellare t reacovt. Tutti gli altri crrnsnltorv convennero col Voto. * di non fan· * un eccextonc pet Copti, easendoai oaaervato che qqeMo inconveniegte. ' \ H segretario per altro d accorde col canonico sebbeaV ata inolto dubbio. se t preti oopti poeaano Roncftti riapoae che, l" si tracta di un fagramentig cremmare fuori del batfeaimo, conviene per»» osten­ dere la ioro faculté anche a queato caao. poiehé è non neccaaario di nécessité di metio ; — 2‘1 che la natione, che ha più biaogno di questo aagratnent · aarebbe rarissimo il caao obiottato, perché accade pei pencolt cui trovaei reposta, <· d altro lato ?m< udo atraordinarianwntc che la ervaima dai «ciamatici non ha cbe un vicario apoatolico decorato del carat ni conferiaca fuori de! baMeaimo / tere epiacopale. La rispoeta del padre Martinnv fu o/rjrmakrv ' ul parffin Le ragioni furono 1* perché \ Dubbio X? — 11 '•egrotario fu in Voto colla limitaetone appoata nel dubbio sef^mo. quanto ali eccettuando il caao dell * antminiatraaione della erearticolo a, oaservù che ae at ordinaaae meglio nr) sima diriaa dai batteaimo, a* introdurrebbe un cambia * concilio la parrochialità per gli orientali, eonrerrebbe mento nella liturgia. laddove Ia Comtnieeione st prbposta di lasciare nella loro intégrité i nti onennaervare Ia faculté di creairaare ai parrochi La tali. — 2e Τη Oriente non ai fa aleuna diatinaione C formula poi che venne propoata da monaignor Va­ fra Γ amminiatrazione della creaima nel baCteaimo. lerga. ed accettata dalla maggioranza per esprimere o fuori del medeaimo. né ai riguarda 1 unione dei la facolté di cui è parole, fu Ia arguente „ExtraXrdinariua minister confirmationis eat sacerdos, qui duo aagramenti come una condiaionc eaaenciale. ccrcamente urtcrehbe uh sciamatici. Se dunque ai effertua la limitarione ideatai è moatieril ovvmre a perché il 'prete che confenece i'uno poaaa anche conferire l altro. — 3° Il caao suindicato in Kuaaia non è raro. Del reato. conchiudeva il padre Mar­ tinov. che que®ta facolté dei preti orientali ai andrà col tempo restringendo da 4 » miaura che si pontificia delegatione vahde illam administrat, exceptis locis, in quibus eadem delegatio pro administratione huius sacramenti integre et formaliter revocata fuit/ E se questa incontri difficolté. fu detto che si potrebbe sostituire la segnente. „Extraordinsnus minister confirmationis est sacerdos, qui valido diam administrat, exceptis locis, in quibus delegatio pontificia pro administrations eiusdem integre et forma Ii ter revocata fuit.w La nécessité poi della licenta del veecovo per la lecita collaaione della creeima fuori del battesimo. si disse che potré enunciarai iwta Fotum. Circa poi I articolo r fu osservato che in Oriente tutti i preti esercitano 1 officio di parrochi o simul- sndranno diffundendo in Oriente le idee e gli uni della ('hieaa Romana. Oggi o non bisogqa interloquire sulla cota, o lasciaria suHo tint * ywo, salvo quanto si stabiliri nel dubbio ottavo Non si mostré per altro alieno il consultore dall' eacludere il secondo caso contemplato îd questo dnbbio. qualora si trdvasse opportuno. Monsignor Howard dopo aver osservato rhf il principio di salvare la liturgia non si deve osten­ dere a quegli usi. che sebbene sténo liturgici, toc- P cano per altro il domma. eAe reatringendoei la facoltà 1 .Ad coBOMsdaDdem episcopia nt is oasibas extra bapin diaoorso nel senso proposto non perciô ai trte- Usaiuni ipst per se confirment, et decernendam, in praeditus casibe· id preebyten· non licere ateqoe episcopi venia.· rebbero gli Orientali, trattandoei di un caso raro, * -Nam excipiendi sial Copbti. cam agitnr de confirmandi· e finalmente chf non pub negarai essor mente della jam solemnitsr baptisai», aa potit» comprehendendi is ii· quae Chiesa che si restringe questo punto. disse che più generatiui etatnenda ridebantur de illi», qnibn» revocata s»n tardi potré farsi la restrisione. est delegatio pontificia. * Fu dello stesao avviso monsignor Jacobini. La * .An haec omnia A eoncilio disponenda sint inxta mod am maggioransa, ei disse, non erede necessaria una mi Voto expressam, scilicet. a) Indirecto admittenda sea supponendo potestatem pre# limitasione per tutelare il domma, sebbene tutti ia bfterorwB orientalism eoaferendi hoc sacramentum. rawisarebbero opportuna. Trattandoei danque di b) Mentionem faciendo delegationis *poeUfic se per modum coaa meram en te liturgica, credo expedients, se­ MsertioBU sat sappoaitioaia. * conda i) programma cbe ci aiamo propoati, c) KxclnAendo a presbyteria orientelibea qui extruordinaiii di aatenersi da ogni innovatione. Coal monsignor miuiatri sunt eaufinaatiouia, soe quibus revocata fuit a sancte sede potestas confirmandi. Jacobini. d) Haud interloquendo positive circa nodum utendi hujus­ La ragione che e osse principalmente monsignor modi potestate. Simeoni ad aeeociarsi alla maggioransa, fu Γ odiosité e) Consulendo antea episcopos praesertim cirre vooem ad­ ehe per parte degli sciamatici ridonderebbe alia hibendam ad designandum extraordinariam aonfineationte Chiesa cattolica dalla proposta restrimone, atteso il * mimatruL 5· Tl· (= 1127) Β. ACTA COMM1881ONUM AD Rg8 CONCILII PARANDAS taneameate so persone divenae, o raoeessitameate suile medeeime, me Ohe speeen accade ehe na prête bsttessi o ejeeimi un individuo^poa suo. Per io che si prefer) la parole aaerrdos. Serafino Cretoni segretario. ae. CpXGRggSU» Vic-niMVfi O&TAVns 1882 novembris 20. ·» β·ΜΪοη· XXVJII tenuta il giorno 20 novembre 1869. Preeenti:zl'eminentÎMÎmo présidente e tutti i consultori. Assenti : padre de Haoeberg. Easendosi aggiynte al oapo alcuae disposisioni tulle dipendente dei missionart dai prclatî di Miesione, le quali ti conUogono nel § l'oltiHW, queste dierono luogo aile segaeuti oeservarionj: 1* circa il periodo qrimo fu osserrato ebe ν' ha in quatebe luogo corne in Oriente taluni rell· 72· (= 1128) a cosobbssm vicgsnrue xoncs 18fi9 novembrie 26. Seeeione XXIX tonate il giorno26novembre 1869. L' eminentieeimo procidente oeoeado impedito de­ pute a preeiedere alia Commiaeiono i monsignori •egretart. Assenti: padre Theiner, * padre de Haneberg. ♦ \ -Fu proseguito I' esatrie della parte del oapo JfivsMnibvi· relativa alla dipendenia deUmissionsrt dai prelati di mieoioné. 1* Pa|lcndosi di colqro, cui si deggiono dskjpist * sionai esibere le patenti' e le facolté, ai vicari apostolici si vollei% aggiungere i veaoovi, essendo giusto ohe gli ordinari sappisno chi sono i missionart della lore diocesi, e quali le loro facolté. 2· L'inciso: Aaiesmodi fanllnltl rx ^,iri B comm ' etdrm suncM * manifrutaxda nprndicti prottoti ----- pro^lnti *<*» valtanl fu coci cambiato,: Taes superior mimo,is (sia vicario npoetolico. sia prefetto apostolieo) tum ordinari » * (pel caso delle missioni situate entro i limiti di qualehe diocesi) proprii rilKi (per escludere i veeeovi orientali, i quali non hanno giurisdisione sui missionart aposto­ lici) was iaeirem errtinratu oalmt nona»si rx qrari eaoxa guamprinwm sirwclor sedi mam/estoiufo (affine di procludere Ia via agli arbitrii) intrrrlirrrr m<»eionari«m "6 oftieio rxeipirndi eonfxpftortrt. Con tal cumulative a somigliansa di quanto stabili Bene­ detto XIV nella bolls Firmandis si salva l'autorité del superiore della missione dirimpetto ali'ordinario, e insieme si provvede a ebe ambedue posasno sos­ pendere i missionart che si rendeseero indegni di ese rei tare Γ apostolico ministero Si disse 1’ nnprto lice mioittrro, poichè sppartenendo le fscoltvYhe C dai prefetti si comunicano ai missionart, presso < tutte al foro interno, sospeso un Tnissionario dalle confessioni, rimane con ciô steeso inabilitato ali'uso delle sue facoltb, e conseguentemente alla più parte delle funtioni dol suo ministero. Non si tolle per altro attribuire agli ordinari l'autorité di sospendere dirtifamente le facolté dei missionart. essendoche partono le medeaime immediatamente dal Romano pontefice. 3* Le parole in odmÎNÛtrnrioas «icrawiewtarMM n oui eomincia il periodo successivo furono abrase, endosi provveduto colla dispositione precedente resto dei oeriodo medesimo fu cambiato in tal „Misaid»«ri, omne· quoad officia et munia gios'i. che sebj>ene s* iptitolifto missionart, non so· ghono perd ricevere la patentq da Propaganda: d' nltronde essi non soggiaciono a que' sacrificii, per cui i missioned di altri luoghi credonn meritevoli dell’ eeentione quivi enunciate. Perché dun· quo tale esentione abbia a' limiterai ai missionart propriamente detti, furono aggiunte le parole: çm' rum littcrù miMionanor m * a tancfa tnit tx- prditifitw. 2A Incontrandosi diffiooltà nel porre in armonia I autorité dei prefetti apostolici con quelle de' vicari apostolici, si discusse il dubbio: pUtrum expediat retyiere praefectos apostolicos in locis * abi sunt vicarii apostolici", e l^ risposta unanimo si fu: Nriatitc: mAi tamen adeunt orditttt rebgio i * t gnibeu df/isdae is eodem ticanatu concreddaf ntt/iff ifftliiti+ftdttm sepericrrHn miMrONonomm rryitlarim, για nA drprndratia oiterii apoxtolici iiiulm missioworiis in arrreiZfp apotMjei ministerii immédiats praxridrat * La ragione, sU eui si appoggib quests riaolusione. si fu perché ore trattasi di prefetture esistenti entre i limiti de’ vioariati apostolici, essendo tanto ii prefetto quanto il vicario rap présentant! della sauta sede, non pub a meno che non naseano tra loro oonflitti di giurisdisione. Nel rioverare . quindi i supegiori delle miasioni si decise di dire che i missionart devono mbiiectr * apoxiolicü xieariix. Si tralaseiarouo i delegati aposto­ lic· i quali per cib che si attiene allo missioni sono compresi sotte il nome di vicarii apoetolioi, perché ialia rabienti tint vicariorum apoeteliconim r essi rivestono ttatti anehe questa qualifies: d altronde et lordinarioram omnimodae iuritdietioni, correctioni i delegati sono stati stabiliti da Propaganda per gli orientali, ed hanno quell' autorité di eui la santa iaitetioni." * Fa ricoeoaciutu moite rogionevole la propoata 4 sede seconde il bisogno erede investirii. Colla medosima risolnsiono poi nulla e'inteee d'innovare in-D di monsignor Valerga di aasiouraro ai vioarii 'P°torno ai rappôrti fra i profetti apoetolioi o i vaeeovi ttolici e agli ordinarii la liberté di unare delle ohieee di quelle diocesi, in oui siavi qualehe prefecture, dei regelari per 1'eeereiaio delle fanoioni pontificali, come in Albania. Sombré per altro a monsignor e il diritto di eaeere nolle medeeime da loro aeaiV alerga one trovandoai in siffatte loqaditi oostituite etiti, atteea la raanaoa dalle ehieeh nolle mieaioni. Ia gerarchia, sarebbe a dichianrviat iirpieno vigore Fu dette propoote limitate al oaao dolia defloienxa dei 11 gius comune, e percib soggetti i rogolari intiera- clero proprio; e perché la dUpoeixioee non prendeeae menteai veaoovi, qualora manchi ael loro convento 1' avpetto di na rimproveeo, rimprovero d' altronde immeriteto dai rogolari, I quali, per quanto »i ra, il numero oanonieo. 3' Quanto ali' oggetto deU * autorité de' vicarii e anehe a teetimonianaa dell'oncomiato patriaroa apostolici e veaoovi, si voilera nominate espreesa- di Genualesame, hanno semprs su questo punto dal^ito «gli ordinarii, fu dette di eeprimero la cosa mente le scuole e i collegii per mettero in salvo in modo u»i mite cioé: aEieque (oeeia ai veooovi) il diritto qualehe volta dieoonoseiuto, ohe loro com­ pete sail' insegnameato e solla sdneaaione dolle debita obaequia et aaeietentiam in pontifioalibus gioventù. A mantenere illesi per altro lo regolo functionibus ubicumque peragendis exhibere non praetermittant, ubi congruus ex proprio clero sacer­ e i privilegt di cui godono in proposito le corpora­ dotem numerus eis praesto non sit.1* tioni insegnanti, vi fu apposta la olausola prout de 5“ Lo stesso monsignor Valerga provood ancora ture. âersfino Cretoni segr: una misura interno alia risita delle chjese parrocbiali | ' K - ■' · · ,· 7S’(= 11«) COMGRM8Ü8 XXIX ΟΟΜΜΙ8βΙΌΐαΒΛ»ίΚΓΓΑUB « wwrtri. IM» •------- - -■ . TV(= 1130) ■■—r---------------------- :— --------------- dsi regelari. n modo fei diaw) «m rai il vteoeve A ha da timtaro le chieee M regolari, b indoeoroee, ed è queeta la rugiraia per rai la pii parte degH ordinari oi aatiaM dal viaitarte maaoaado oosi a aa lor» dorera. Fa avvertito par altro ebo T addotta ragiono provecebbê dorerai in generale abrogaro •a qteeato pente T aoraatooi dèi rogolari, U ebo oltropperarebba i limiti dalla oompetenna dalla aoatra Cpmmiaaioao; ma inoltro renne oombattuto Targo■enta modssimo, perché la risita di cui i parole dcrw nateralmento limiterai a quelle eora, cho^Stecano la pararochialitb, o pereiô iatoroMatro ail' or* dinnrio. Risertiandoai monsignor patriarca di pro- 10. ' OOXORiaeC? TUCBSntüS 1M9 aorembris 30. Sessione XXX testata il giorno 30 aorembre IM». Preeeati: T sminsutissimo procidente e tutti i \ oonraltori. Assenti : pedro Tbeiner, padre do Haas- \ barg. DiscaasioM dei Voti di moaoigaor Vaterga patriuroa di Oenmalemme e di monsignor David corepiscopo siro di Moesul sis fftobn/. Dubbso I1 — Dope raserai prêteras» she T l^eordio del eapo ds &'rib della loro antichitb, dello splendore ehe ne ridonda chiesa b Tunica che si abbia; b giusto dnnque ehe alia Chieea, del riopetto eguale ehe ai deva a tutti, il veeeoro o il vicario apoatolioo sia in grado di della importants ehe banno come altrettanti monu­ dispome liberamento; tanto più che ore b une la menti siri e parianti dell· antichitb e parita del chu’sa. b da esse che dipende tutta la diresiono domma, non ehe dell' antiebissima origine dolio predel popolo; se quindi.rimaoe la medeoima pressochè cipue parti dei culto eattolieo. Dal profeeeore Piaxxa e cib raie lo stosso che mettpre fuori i) presienti T universalité propria di tutti i capi del vern-oroo il ricario apostolico dal gorérnn spirituale concilio Vaticano; il pbrcbb opinb ohe Iungi dal della missione. In rista di queste oeoerrsqioni la limiterai eoclusiramente agli Orientali si tenge conto msggiorunsa opiné dorerai aggiungere la seguente anche dei Latini, potendosi anche per questi nparticola: .Parochialea .regularium ecclesias tam­ .chiamare in proposito intereasantihasaime e pre­ ce risioni. \ quam eedis apoatolicae delegati, episcopi et si­ carii apoetolioi eodem prorsus modo risitent ac /tebteb Π.’ Art. a) — Tutti convennero eo) Voto sulla op­ * ceteras. * Vedendosi, come riferiva monsignor patriarca. d poatergate tal rolta nelle chiese dei regolari le leggi litnrgiche sensa che il prelate della missione poasa prorrederri. egli suggeri, e Ia maggioransa adottb anrhe Ia seguente additione: .Rituales leges et decreta in omnibus etiam regularium ecclesiis rite oberrari curent * (i detti prelati).' portunité di dare nn cenno delle eollecitudine dei Romani ponteflei per Ia conservatione dei riti orien­ tali, o fu notato trovarsi raoeolte le analogbe notitie sia noils ooatituxione Atini or shh< di Benedetto XIV. come nella bolla Romoui pentinces, con cui il regnante ponteflee ereme Ia eagra congregatione per gli affari di rito orientale. Art. b) — II segretario, il canonico Roncetti, ii profeesore Piassa, il pedro Leonardo, i) padre Mar­ tinov e il padre Bollig arerqifo opinato che si facesse mensione délia lodata'congregasione per gli affari di rito orientale./^ome di une prova ulteriore 7° II periodo : Furirer hoxornm eto. fu mutato nel seguente: „Pariter bonorum, oblationum ac piorum legatorum, quae intuitu missionis a fidelibus offeruntur, eorumque fructuum rationem illis red­ dere teneantur. * 8° La ragione allegata nel periodo: rt ubi rf«i- délia premura partioolare della santé node per le p/iri etc. in prora delle preralenta ehe deggiono Chieee di rito orientale ; nb si era omeoeo di oeeerarere in caso di conflitto gli obblighi di miteionario vare, che la medeeima non era stata istituita per a quelli di religioso, ta rorocata in dubbio dai occuperai aoltanto dei riti, ma di tutti gli affari reverendissimi padri Leonardo, Martinor e Bollig; delle chieee di Lésante. Fu per altro avvertito dal fu quindi sostituita la seguente, ehe ciob i detti profeeeore Rosi d'accorde con monsignor Howard, obblighi debbono premiers atpotr jaat ad yMimonsignor Jacobini, monsignor Simeoni, monsignor cuki muriorus bonum, rt « Romano pontefirr ordiValerga e monsignor Brunoni e colT eminentiseimo Hmtw. presidents, che la congregatione orientale non è * La clausola relatira ai prefetti apoetolioi fu D una congregatione seoarata da quelle di Propagande, 9 cancellata analogemen^e ail' articolo seconde di ond' b che ad ambedue preeiode an medeeimo car­ questa sessione, e al secondo della precedente. dina! profetto; ehe l'autorité dell'una b Ia stoera che NB. — Fu in seguito di nuovo composto tatto quelle dell'altra; che Γ insistere nella distintioae questo capo do Jtiooionihru per dargli )a forma tra 1' una a T altra eondnrrobbe al dudliemo che si use ta in simili materie; vi to inserite una disposi­ vuol distraggere; ohe potrte tanto pib omettersi tione sullo stadio delle lingue, ommenta altra volta questa mentione, in quanto che nel capo da Mildalla Commiaeione, e dimenticata nel capo; vi ei oiortibtu si nomina la sagre congregatione di Pro­ paganda. Fu quindi risposto Non oipmim. richiamarono i privilegii dei miasionari; to loro im­ posto Γ obligo di render conto ai veeoovi o vicarii 1 .Au carat do BiMtu «srdlsadaai n iis quae habeatur apoetolioi dell' adempimento do' legati pii, e vi fa te Veto rmresdi testai DevU rag. ti-M * fatta quelehe altra lievo additione o mutatione. II ' — & .Aa st qeossoAo sit te sodesi capit· tractanda· tutto fa staminato ed approvnto in un congresso . a) te «saetae sedis soUieitedta· stga ritus orientales, straordinario teauto il 27 novembre dai eeguenti b) As sacra «mgragatteM Propagandas Mei super negotiis rites orisatalia ; consultori: monsignor Simeoni, monsignor Jacobini, c) te prseenada correctione aorisra· sAitioaibus libraram monsignor Valerga, professore Piaua, professore MMicorsm ac * Utargicore pro Orientalibus; Rosi unitamente al sottoocritto segretario. d) de codice luis esaoefai pro ipsis exarante; Spraflno Crotoni segretario. «) te ofleio et auctoritate praalUae sacrae eosgrugutioBis dree ree Utargiosa eostesisra· orieataliuuL' I t b«(=HSl) B ACTA COMMISSIONUM AD RB8 CONCILII PARANDAS ?«·(= 118S) Analogamenta alia risolurione ultra A nominando t primarii ή offenderebbeto quelli ehe :· Art. c) vulta adxjttata dalla Commiaeione ai etabill ehè il prpfeeanno i' MOondari- Fit quindi Mnelnao di data» .concilio potrb in qneato capo dire che Ja aanta aede, nerai da aimile Miumeraxiona, edt'acoennare in gwne^ ad^citie etiam ab Oriente pefitib ain't, afltdi loro in- raie alla moItipHpità dei riti 'vigento neUa,Chieaa ' . carico di raceogliere, amendare e pubblicare aia la Mme latiné eod orientale' DebbimtV? Tutti r aooordarono' nella.qeooaaitA J aagra acritturaqla i libri Jitnrgiei ad uno delle, chieee orientali. Fu avvertito di exprimere queato panto di ribadire Γ autorité, pteea e libera, ehe. compete ’ ' nel modo il più calcante, affinché ai provvegga ia alia aanta aede ' di mutare, quando )o ereda eoa- f iffettH a queato grave Ùiaogno degli Orientali; e dqoénte ql bene delle) Mima, il Tito iadipendente- '· - jiercib parve conveniente di non laaeriro la dette dixpoaixione nell' exordio, ma di fame oggetto di an appoaito articolo, ,.ove auggerl monaigbor Valerga che ai potranno ricbianiare le leggi proibitive/della etampa dei libri eenxa la licente della aanta aede. mente dal conaenao dei patriarca o deila naxione riapottiva, autorité eh ella non ha uaiiioato di eaoreitare anche in Oocidepte vielando per eaerapio ai laici K ai chieriei non conficienti la oomunioïe tab utrapie i veacovi Mme i patriarehi di eaoor cuetodi délit cedente di un rito euli' altro, eb aarobbe agevole liturgixk, b un diritto nativo, ehe qpn deriva loro 1' accorderai per maacaasa di elementi atorioi baata- dalla dnlegnaioao pontificia, ma dalla xtaeaa dignité voli a aegnare con oorteua Γ ordina o Ia eubordina- epixMpale. Dubbio VL * Fa unanime la riapoata quanto xione dei varii riti orientali. Più ia quhato lavoro ai potrebbe poooare o par ommm o per difetto; alla proibiaioae della maaoolauxa di riti da incelprr teetrta Mnaagraudo alcuni riti troppo partioo- . oarai ai minbtri. Oirea l’ aeaietanaa a funxioni di rito diverao, lari, ehe auno più che altro tollarati, e ohe vaano gib a aoomparire, Mme il gallioaao, il Koxarabioo, aembrb eopxdianto U Mneederla l· perché ciô faproprio aolo di aleone parrooohie di 8pagna om.; voriaoe Γ uniouo e la oonoorA fra i miniatri dei eraao di aentimento eho al più ai nomiaaaooro i riti primarii con 5tn conno generale ani aooondarü a tenore dei ( S dolia ooetituiono AUalar mmi; ma fu oaaervato in contrario .dal padra Martinov oho > .Aa et qaooKrie auaxMradi ritae «ai ia MeMa catho­ lica * rigeat e > .Aa tMirmtau éKretum^menéuL * • .Aa (laaexanéam) éaxretam toritam. * a Jta et qaemabe riteam pxmüxtio Mcrcra» uünlxtri· libanda vtf - ,ζ; 1---- — * (—1133V 77 ... .... CONGRE88U8XXX COMMI88IONI8 ORIENTA US 30aovmubri. 1M» 7β·(= 1134) deal vadar· ebo «iffatte diferanxe deggiono venir, lai difnaa d acoordo non monaignor David, ut «ltr * moqg qnaado ai' tratta della «pleader· ^tl eulto. région·, eh· diau la più fort·, ma che e bella A AaJi oaaervaaioai del aegrataHa aggitaae il pro- poata gréa paatato totto aitaaaio nel auo Voto, ftewr· Piaxaa, ehe la propoata conception· b eoaperehb non b «apodient· matter!· «otto gli occhi fornte aaehe alia aatichith, bhe aranti to^ctama^ degli Orientali, a cui ptobahilmen» ri comuplcberb •oooeltbrauode non aolo non era pfoibita, ma era il Voté * modarimo. Tal^ragione ri daeumo dalla pinttoeto eagno di nnitA a df pace. Mbeèaith di runnodaro pib rtrettamento alla tanta Si «olla par altro limitata la-ooneeMfoae mederima in quanto che ai dica ehe ferma rimaneado la differenta do' riti, ed eooluaa la celebratio·· della meaaa ο Γ X.mminittraaione de' •agraraenti, i minittri di un rito poaeano. quando ri aieno inrkati, prectarei wile funrioni di an rito diverto, puVehb perb 1* ai tratta di uu' aaairtenxa aeeondaria ; 3· e eolla liqanta Îel reooor«dal Idogo. — Siccome poi if profeqtor· Roai aebmene convenite· nolle •ode i fedali di rito' oriental·, toopo eh· ri ragginngttb appanto coli' aprire agli Orientali la via alla parteeipuioae d·' tag rimanti η·1 rito della chiam Romana. Qui arioae, tola· a dir· monaignor patriarea di Gerutalemmo, çtagoita oggi la canta «ede aujle phieee di Levante.! Titia no· «i occupa, dei patriarch! cbe per fUtee Ia oonfernia. i veaoovi aderiaoano al patriarca. i fed«li ri ttrtagono •l pmtore, L' aaiono duaque deUa tanta tade «ulle ohiate orientali ri riduoe a quelle > cho eeaa «i eaeroita per memo de' raoi miationeri ; uiochb tale B axione b minima per non diro,nulla. Ora b malag·vota p«r ora ampliaro 1' iaftaenaa dqlta mnta aede •ufprdari, tebbene oonrien· · eib tuare ogni «forro, matrima. non eredera perô ehe ai doreaae etprimere nel concilio, trattandori di un paqto particular·,'' ed eaiendori anche un recanto decreto in contrario, nipoao montignor Valerga obe regna an tai materia in Orienta nut gran eoafaeioo·, perehb in molti Tiioghi, anche a tetrimonianaa di montignor Datid, me intento b d' uopo ravvicinar·^alia mota .Utram mterieqaaudam elrca auaraptiaaam aaertmau- far nil'octia una croc· col «angue; pub dirai ch· ton» la tHeao rit·. * ben rare tie il caao, in cni il popota partacipi ad • .Quatanua q^traiatiaa, ntrum ètpadirt regrrti ad atri·tiorem obaerraatiam ngahréa te ratita Itelibea paaalxtio·· ambedue la «peel·, « Γ uao di eomunicarri allo * rite·. •tea«o calice pub ritenerai cramai abolito. Il coa- (=11M) . B. ACTA COMMISSIONUM AD BBS OONCIUIVARANtfAS 8Q»(=ll««) cilio di.Trente poi ha stabilite ebe la Chieoa h stato À xetaia rerum setaemporam cironmataatiin. plurea ae indotta da gravi regioai a proîbire l’tao del oaliae, diversae éditer fuerant ab * ifedem preodeoeeolibqe ha riserveto al Somme Postedce l'aooprdarlo, ad nôotris Romania pontideibas apoatoUoaa eonstitu- ha condreqato l'ertore .di quolli oh» ripataraao . îàoaea·. ' - , , * - necessaria à tutti M estassions fan * utrefns fpftf, ' D pStebé sioonehiuso,; A^irsM^es fsood ten_ a riteôevaMk che laChtere evgaao errato W pro- fesrien^riteutareïenem.dalsù tardtsportoAmhéns " ibire ai Mai ad ai c^ierici non eonteiaati Γ usa del caliee. Nulla dl eR> centre la propesta (nieura. at : "fbeod' rtiîft teeréeMte JUata. » ( _ Quaato poi al çaso daltathiô eha in manoaaaa. Dai recto frs ( Latini, seconda ohé oaoprraVa topm· . dç) proprio parroeo vtnga battfnatn da an prête signor Valerga, ben pochi cbmpaiebernaao in fetj· ori|ntele, fu datte oha qutati non pué ooaferirgli, nieniato; ndndimeno nel. indnlto bisognerh^oom- lACSSsima; me ni oeservb ' pasersi » qebeto 1 ‘ caro prop»-· preadfmli per mmi ipT Γ ana di aoaaadar· at Ïto nel decreto nail· eresima. Def rentier roll· priyilagio ai»aoU Qriaratf. v “ J I dinuovo si efantinasee nelli proaaitoa hduagba■ » t-a ' f K 9 ~ 21 permoaao, di A- oui mes s mai2 AsnmAAm La Commiaeiono senti tatto H peso di queato, *U mode di limitare il trotta. oeqarvakioBi dito ai OrOci: ,Ubi in Latinorum regippa degant, aut in aua regione habeant latinam ncReaiam, at ’ Seaeioae XXXI tenqta il giorno 4 decembre 186é. Preoenti: Γ amisentiesimo presidents à tutti (i coneultori. Assenti: monaignor Bimaoni, — mon­ confilebdi gratiatlatinoa aaoerdotoe habeant, at oorpua Domini Noatri ab ùiadom accipiant. * .. Latini signor Jaeobini, — padre Tbeiner, — pedro Bollig, I quoqtte oondteahtur apud aaoerdotoe greeeop, at ■ — pedro de Haneberg. Si apprové il verbale dalla seeeione precedente, divinam eommuaioadm ab iiadem accipiant, ,ctrm idem ait httnmque veram Christi corpus cive asimum e continuoesi ia diacnàaione dei Voti di monaignor aive fermentatum.1* Questo doeumpnto ohe ia lingua alava A riportato in tatti gH annali dolia Chieaa rutona, h di graade peso in qaanto dlmeatra qiiale foaee-in proponito la monte dei eoneifio, Fiorontiao, perché Isidore pnlrbUcb quelle eneicliea dopo il suo ritorno Îal dette ooncilio. . Valerga e monaignor David. H rtverendieaimo padre Leonardo reoé in boszo alcana autorité a testimonians» storiehe sull' uso dell’ reimo o fermentato, eon eha intee» aaporro aa dubbio aai relativi principii ennneiati nei Voti: rtasaae per altro ferme nel aontunèato gié espresso. Dubbio JX.1 Trenne il rerereudiesteo padre In appoggio dalla liberté ebe intente alla oomunione ■Leonardo la riapoato di tatti fU ntfelitt. rien propugnata nei Voti, il reverendo padre Mar­ ’ Dubbio X. * Il revereadimimo padre Leonardo tinov riferi un’ iatanaa amiliata alla aanta memoria soatenne che seconde il principio in'cui cqnvoogano di Benedetto XIV Mane dai Greci-Albanesi ambeduA i Voti, oonvioa ^roibiro anche ai fedeli 0 ecoloaiaatici laiçi nel 1749 dal padre Gussette ogni promioepité' di rite anccpte neernitotr. -■ Il prin- oreteriaso in oocMioue dalla pabblicasione dalla 'cipio ai è «dre la dietinaiono dai 'rôti fh istituita boita Elu. fatloralit. OU Albaneai ain del loro dagli apoatoli o parfeaionata dai aanti padri. Kgü ingreaeà in Sicilia aveauo oestamato di rioevere è questo, ei aoggiunae, an fatto indestrattibüe: Γ eocariatia in anime nolle ehieoo dei Latini, coma convies. danqao ténor ferme il divieto della pro­ i Latini alla’ loro volta eolevano rieeverla in fermen­ miscuité di rito' anehe pei fedeli. B voramoeto, tato nolle chiens dei Greci. Ore avendo colla lonotera anohe il professors Piaaaa, aebbono eoavenga data^eoatitusiene eü proibito il pentodes, il padre larghoggiare ou questo puto, tuttavia se foana locito Ousnetta ei fece a eapplioarlo perché permetteaee ad ogaaro di rieevere a oao taleato tutti i sagre- ai Greci o ai. Latini di continuare in quell' uao, menti in qualanquo rite, salvi solo i diritti paroo- adducendo teluno appunto dello regioni rorate in ohiali od episcopali, ai eorrerebbo il rienhio di tetano nel sao Voto da monaignor patriarea di Geruperdere 11 tipo di eiaaena rito; ora curione oalvaro salemme, corne si scorge dalla supplica desuete i riti nella lore iatogrité. Proecuidaedo perd dalla dalla vite del dette oratoriano.1 Voile aondimeno maggior o minor latitadieo dâ datai ia propeaito, Benedetto XIV 'che si dosas eeeousioea alla sua tutti, trune il dette consultore, opiuareao dorerai boita. Non nascoeo per altro monaignor Valerga recedere dai decreti,. ebe hgaao tnora regulato il ebe ail' opooa delta visite faite da nroaaigoor Musoapanto della promieeuité per parte dai fedeli. Se btai neita eotoaio Albaneai aol ISM oao pote con­ tutte le leggi disciplinari, oeserrera U eegrotariô, 1 statera ebe non ai loues grande ooato oolé délia nono variabili, le none moite pih là ütargieho, le dtapoatatoni deBa Boeedotttaa ea&a custodis ia duo quali (di cui soi trnttismo) aaeqaero daBo eireo- altari separati dalle specie oeearistiehe amsre e stanse dei tempi. Oambiate le ùroeetaane non ν' é fsrmeatate, ana ebe uls ooteuaioae del Greci in pié ragions di mantoaero ia tatto U loro rigors fermantes·, e dni Luttai ia retato ; s riferl oho qunado siffatto laggi· B coma Innooeaso nel concilie Lato- IT vioitatore voila riohtamare la vigore le dette raneae dieova (eoai moauigaor Valerga): «Ne» dobet preeartaioai, i Greci reslamerean dieeado ebe il loro sagrumreto aou ere direroe dal tattoe, che Geaé reprehaaaibUa indicari, si roeuadam varietatem tem­ porum statate qnaadoqao varieater haataaa, prae­ Cristo era ano solo. Tai’ é l'impression» ebe geaara sertim cam arguas niesesitas vol oridoee atilitaa aoi fedeli il rigore aneto la qël in proposito. Tatto eié ta ooaferma delta maëaima stabilite * idexpoeeit B lo stoeeo Benedetto XIV aell'eéordio della ooetituioae Aai fttoreÿ» dice ebo: ,pro di- pnsxiss psrptta» has super is pmvsntem per sssssStsosm rsgalarusi esta vigmltota * • 10. «OstaMM myeNns ad , * aa asostitasndum, * Mas ssivsrris tteUbas, miris taribm pstssMsMtai et mtssapalibm ■aaswwuta nuisis m rsoUbsS rite todlasstatoeltas esastpars, quia ails rites matella ariens sriatar.” - nel Jabbto 10. Teraaadoei peré sel modo onde abbta ad attaani, o propoetoai il dubbio: .Utrum peroehas pro suo prudanti arbitrio possit permittere elicui- ex (delibas propriae curae commissis, ut Morameata omnia ia alieno rite suscipiat, * U segre■ Supplsa ms Hbstas habetur ia spars: Fite dei mroa A Di» t. Oitrfi» flnrsWs frese elisa ese drito Mnm (is Paleema, IMS), p UH-lta \ * 8ΐ· nerf conôrbbbus χ±χι οομμιβμοιπβ obontaub 4 deoembrie ιβββ μ· (= hm)\ , ----------------- .------- —— ---------- ■---------- ■---------________ -____ ,___________ ____ *—st?—--------- >—....________ .* tario, U profapoore Roai; il padre Leonardo, Ü padre Λ senta aedo, peraeemo da ooseoderei note par gmvia- ’ Martinev, monsignor. Havard, oadia oinqee eoaeajtari rtspoaero nrpoti'm; il eaaaaiM BMositi, moeaiguor Devid, il profemore H^aaaa, moaeiguor Valerga e monsignor Brenoei orna ciaquo pariMeafi, ·&τ- airao aeqee. ’. Dubbio XV.1 Ppota la libMté nqoordeta nel dubbio 10, Si é ia gren parte peeclueo Γ adito ai pnhseggi di rite. New ' ooeorro dtnquo mantenero etetiet; moaeignor Joeobini poie moaaiguor Bimooui,a 'il dOorote’ dei 1888 relativo al paeteggio da ia rito cni * f iaearieato il aegretario d'Jÿtdpellace ad tatar- ‘ orientale ali’ nitre. Né dieptaoeré ai prolati orientali petto dope l'.adaaaaag, rispomro Mpratier, nia obo di vodorio abolito, couse oeserveva monaighor Voai eooordi al pecroeo ta.fscolté di deputaro ia eaaa, tasge recedendo dad pérore oepreseoaol Vota * 48,49; di togittimo imprimante an altro paryoao bouché dappoieU sono domi essai molestari dalio ietenso · diri to-diverso a conferire a^ eaoi pervochtani i aegra- pei pesseggi, provocate appaate da quel docroto, manti patraehiàii par altro aol eao Hto. Le iteeen intense eoi talvolta sono oootretti aanaire per tibeintendo qtento al voseèvo. Eraai poi -gié oon- venuto eba ta sqno d'aoeoua del ministro· del * proprio rito edesimo si abolisse, si vieae a. Hepar- miar loro aoa poobi fastidi. Vadi eosaiono XXXII l, quos. 1. ' 1 · t Dubbio XVI.1 II professore Fiona o ik padre opportunité φ reooomsndare ai fodali la froqesose Leonardo· adernndo al Voto di Consignor David della propria c^om perrochmle. Monaignor Vdlerga J I aveeao ^roposfo di uooqrdare agit nciametioi oba si par altro awortl di arer rolutb dare ia' tid gaiea, oonvertauo ptona liberté di; pausate a quel rito ehe ' una oodisfasione all’ episcopate orientale ae) oeco iifreei si decreti ia propoeta liberti. Nel naso con­ trario perô avverti, o tuiti vi qonvennero, oho aoa avrebbe Idogo i'ammonisioae di oui ei tratta; altrimeatisi ohiuderobbo la septa sede Γ unice vta ehe to rimaae aperta per mereitare una qualche inftuensa nullo popolasioni di Oriente. Brasi notato poi da taluni oho nella ipotooi ehe V iduato decreto inoontri favore voto aoooglioaia presso Γ episcopate di Levante, ai taceqae Γ ammoniziono oon gravi parole, onde renderla efficace, e dar eoei an giusto compenso egliOrientali; maevverttqponsignorDavid ehe non conviens di batter troppo questo panto, perché facilmento no abaserebbero i parroohi per pto toro piaeeia, ostendendo Adastetu ia nargias : Ad dvMsm 11, [mtitret : .Qwataaw monita insuaMs * urpetaM sd K>, quaaam alia rntiom smalUaedm riger legum Qustenw ^froeefioe, mta rigmttam qnrnd lernlrttnaem rttaan, yremariha at It .Utrem erptaia» entire dapUoam rigmtam praxis, hteetali MsMam êtres aaeeam ssmmnaieaam eeaselatar, ] * aliam psnm Orientates, aba· pense Baitenoa * reapaeaum ftdere: Jrevieam ia praerodenti· * • It .Aa monendi Idsiae, at diobao doousioia a|Mo«m ,19. .An redmendl OriraUteo ad generalem asemam, ut ftetb in oeoMa mi ritae qnisqm omris et potiaiimam pare- nxsr proprium ritem uuaeervri. * ehiaUbm intantL * • It jkn armenta régala lutem Malee oaiaa«m«m ritm ». .Aa peeudtteedum etiam maliarihm Battrait viri orientalia, d proprio moertoto eereaat, asm mb eure at iariaritmn anpioetl * • IA .Aa rmevaadm lagee genere lea n »s -onsiderati sqnqtatti eguali. Cool il il nunfero dei Ruteni ebo spohano le latine, ohe padre Martinov, il quale'in tal gnisa impugnè eome quelle dei latini che spoaano le' rutone^ ne con- il pedro Leonardo il supporte stosso del dubbio. Fu ammesaa pert degli altri èonsultori la verith •eguirebbe dalla medesima che moite rutene pas- B dello indicato suppoato. Monsignor Bimooni osservô serebbero al rito latino, e poehissime latine a) ruteno. È perci it ohé i veaoovi dell^ Galicia nella Concordia che il rito latino dee prqferirsi agli altri, perché è il rito de) càpo e delle Chicsa Romana madré e approvers nel 1863 vollero ehe ei manteneoae Jp maestro di tutte le altre. Sia pure estrinaeca una tale regions ; baste pert a dimostrare la precedence , ’ un messo di eoneervaaione del proprio rito e della del rito latino jugli kaltri riti, ed in questo seneo Nè * propria nasionelith. Nelle certesta pertento che coïtante s' intonde da tutti tal preoedensa. Γ„argoΓ episqopato niteno si opporrebbe alls proposta di, vale, eecondo Γ osservasione. del„eegretario, ______ , monsignor Valerga e considerandosi obe i Ruteni mento desunto della proibisione generate dei pasvia cattolici sis seismatiei^ oostitnisoono la gran saggi di rito: poichè insegna lo stesso Benedetto XIV maggioransa dei cristiani di rito orientale, prevalse ehe il passaggio dal rito latino al greco e orientale Γ idea di stabilire per gli Orientali in genere, osaia HMi argot mterdicttar che quelle del rito greco ed per qnei di Levante,' il principio ohe la donna di orientale al latino. Ferma partante la veriti de) supposto del presente qualunque rito sia, anche latine, posse "passere al. rito del marilo eetilo regruett ad rihrav ea/tmne, dnbbio, ei conrense non eeserejcspediente di formo.escendo il passaggio di sua natura perpetuo, aalve tarlo, anche indirettamente nel capo de Ritibut, eia pert le conauetudini partioolari approvato della pure ehe abbfa-4n qualehe modo a traeparire da aanta aede, con ehe si lasmaranao i Rutoni in C tutto il contento. IX enunciasione eeplicita di quests possesso della regole sansioaata nella Concordia. preoedensa non potrebbe essor gradita agli Orientali. Dubbio XXIV.1 Monaignor Simeoni avvert) Ba­ Fu poi preferito il passaggio (aeoitativo, rispondendosi della maggioranaa affimtatiee ad primant serai properato dalla Commissione disciplinare un decreto salle pubblicasioni da promettent al matri partem, negatio» ad eeetmdam; daccbè parve duro Γ obbligare la donna a paaaare aempre al rito del monio. Tai decreto dicae deversi di natura eua marito, potendo ben darai il caso che ad una donna ostendere anebo agli Orientali, escendo lo pubblica­ abituata ad un rito rincreeoa di laaciarlo per ab- . sioni il menso pii aooonoio per aseieurarsi delle braociarne un aitro, molto pià ae elle abbia verso 'stato libero {legli speci, oondhiono essensialmentc ÿjrassi in vigore presso di loro, che cioè la rnoglis resti nel proprio rito, considerando tel praeii come il medesimo una qaateho * avversione. Del resto non necessaria al valere dei matrimonio t e noté il segreè a maravigliani, riflottè il padre Martinov, della tario ohe tel legge fu imposta ai Ruteni dai sinodo eeoomone pfoposta riapetto ai Ruteni, montre si di Zamoeoia (§ VIII do matrimonio) e at Maroniti traita di une leggs disciplinare, la quale deve dai sinodo Libanose (cap. XI de saer. matr. § 90). Dubbio XXV. * La riaerva delie ooesuetadini variare eecondo. lo varie costumasse do' taoghi. - Conviens in tali materio eaeor parehi nolle stobi'irs approvato ai doré tire ad intaito dei Rutoni poichè i principi generali: la rogola adottato'dalla Com- nella samœenaionata Concordia ai stabili ohe la proie mieeiono è il passe più awannato eho potasse ferai singea U .rito da'genitori iners srxum. Be pert nella via di unidcare il rito nolle femigiie, a soapito Γ episcopate Ratoao coasoeta, fu dette dorerai de! principio Snore seguito, she cioè gli apoei ab- D «annotare u principio she la prole siege· tl rito del biano a rimaaere dope il matrimonio nel proprio padre eonea aiouaa eoooufone. Vodi aeestoaa XXXIII, rito seconde la legge generale che obbliga tutti a queat. V ο VI quoad Italo-Graecea. Dubbio XXVI. * Dai regtotri di arohivio, disse conservaro il rito nativo, legge ohe logioamonte discendo dell' aitro principio della dtatfaudone del il eegretario, rtaulta oho il famulato è un titolo sufficiente uoa gth per pensaro al rito del padrone, riti. Dubbio ΧΧΠ.1 Π canonico Ronoetti e il padro ma per edattani al modeoimo ta quel ohe riguerda Martinov opinarono di omottere qnosti duo >oaai l'osasrvanaa delta festa, delle estinense e dei dia seconda del Voto. Sembrt più opportuno pert giuni. Ezeebbono riaei unato maggior rigore coi agli altri di tenante ooato, potendo faciimente aver luogo ο Γ uno ο 1' aitro. La riaotanione poi di questo dubbio si oonnotte colla riepoeto data al précédéeto. Dubbio XXIII.1 I padre Leonardo e il padro Martinov opinarono che i riti sono tutti eguqli. 1 ttSi. .An suipisniiu ossu, qno vir in ferniHam ueris * inuradiatar. * M. .Aa expediat praertsatiasi lattai rites IndirMt· * •Bandars. lattai a oervtaio degM orientali oho oogü orientali e sorvisio dei tatiai, pure non manoaao eeampi di feooltè date ai’veeoovi di pormettere ai lattai di attanerai nallo oeee sudetto al rito dei loro padroni oriental!. Rd anche nolle Concordia (lett. d) ai t M. .QeU dimaétat ds dsorsto now Voti B.D.DevMf * * ta .An pratstriteadua et proiss, sella habita mtione •sam, rttem patris Mqaetar. * • M, . Aa toialfundasi asrvis, sllisqas ateel estaMtutibes, •t destin! sss patrMusiUas rite! ssss sassmawfaat.· 86*(=U41) CONGRESSUS XXXII COMMISSIONIS ORIENTALIS ·'«μμβΜΓΙΜ· 86*(=*J149) autoriaanao i vaoeovi come dotegati apoatoliri a.k cogretario, ce cite il oonrilio nol proclamer» euove diapenaaro i aervi p»rehb M adattino ai padroni leggi oui paaaaggi di rito oouri^Ofàado ohe fa» ne» ' qunnto alia facte a ai digiuni. .D parafai rioau- rropicit rriro, debba aver un riguardo ci paaaaggi vohua di' daroi queate pan»Maa qomo ai aarai coal . gib «ooguiti, eomo ci la neila oootituiàono Douuik' ai eaaaaagafaei ad afllnl, durante il famulato’o’ la detem o neila ZriteortiM del 1888. Quotito V. Dubbio 36. La Commiomoae noli' onunriare la legge ohe la p^olenuiio bobito ration * tant dee cegaire il rito del padre, voile calva la ooa•uctudin» dei Ruteni praeco i quali la prelo oegue il rito dei genitori irnrio «esrai. Or parriù ineeri neila riopoeta ia elaaodla. oaloit eonouotuéiaibm. Ora ralit, J II. η. XI, ai atabiHaoe: „8i quia graooo rite nello coopd di eliminate aiNafta clàuaola riferi il . baptiaataa, in latina Eccleeia, tel latina baptitmata . cegrotario la ctoria dei relativo artioolo caaxioacto initiatu», in Eccleeia graaoa- oopulturam eligat, inria nolle Concordia. Nel 1868, ei dime, allorehb gli regnjao rant' «errandae: nimirum cadaver extra ordinarii latini e rulfei della provincia boopolitana propriam parochiam a proprio parocbo omo aaco- ctrinaero dette ConqWdia, o' aooordaroao di rapplicaro la eanta code aid abolir» la ooaraotudine in•ciendum, quarta fanerali ei minime imminpta, at nbi tumulandum eat cadavar, ibi a paroaho illiuo valaa <-da molto tempo nolle Galixia, o a ridurre i ocdeaiae, tiro latinaa, aire graeoae, aunt axequiao y latini e i ruteni uD'oeoervanaa della legge generale. Nell’aoame che la aacra congteguione ictitul nel celebrandae.“ Quaato decreto b oonneaao eolla 1869, riflettendo che andavaai in tai modo a intro­ queatione aa oonvenga introduite negli ordini roiiduire une innovaxione in ana materia che toccata gioai di rito latino. 1' elemento orientale. Nell' omtninarla la Commiaaione opinô che .non ai dovecee aiatema di edueaxione domeetioa,. a eenao della Nota proporre al concilio · in aaguito il unto padre la d' archivio o del Vote ordinb che per mono della nunxiatura apoctoliea di Vienna ·' interpeUacaero tolle devoluta «Va aecia oougregaaioao di Propa­ ganda per gli affari del rito orientale. Non oonin propoeito i vecoovi dell' uno e ^el! altro rito, perchb quecti dopo avere alla loro volta concultati viene adunqne tener oonto di queeto decreto per i riapettivi parrochi, aveaoero eepooto il loro cen ti­ Γ analogic che ha colla enunciatq pendonxa. mento. Il riaultato ne fa ohe i ruteni rimaaoro Serafino Cretoni cogretario. fermi nel oentimento eaternato nel 1863, ma i latini 33. recedendo dalla. Concordia opiaa^ono che ei manCONOBB8SUS TRJI18IMÜ8 TKBT1V3 teneoM calda la oonauetudine. Le principali regioni 1869 decembri» lo. , addotto da quecti ultimi farono: 1* ebe con tai Seaaione XXXIII tanuta il giorno 16 decembre maniera e eon tai novitb m vtaiva a diaturbare la 1869. paoe dello famiglie; 9** ebe non.ci manteneva più L' eminentiaaimo procidente deputo monaignor la paritb fra i due riti. La queatione agitoaci anebe Simeoni a preriedere 1' adnnanaa. Aecenti : mon­ C in Roma in alcune conference tanuta in Propaganda aignor Jaoobini, — padre Theiner, — padre Bollig. da alouni rappreoentaati dello epiaoopato latino a· * Fn approvato il verbale della aeaaione procedente. ; * ruteno ma flnalmento i Ruteni dovattero eodere Prima di proaeguire la diacueeione dei Voti ani allé inoMtenxe dai Latini. Fn cool che la encra oonriti, il aagretario oolla venia di monaignor procidente gregaxione nail’ anno aeguente aanaionb per la propone aleuni poctulati concernenti, i punti gih Galixia 1’ invaha oonauetudine. Poato eiô, ai fo a dimandare il aagretario, to oggi abbiaai a itener deciai. coabitarione, e aaata efaa »’.intoadaao poreib paaaati al rito dal padrone o oapo dalla famiglia. Quanto agli oapiti a agit altri qoabitanti nacho atabilaaaate·,eon une famiglia di dtverao rito, ia maggioranaa riepooe «apetiw. x Dabbio ΧΧΥΠΛ Nolla ooetitemoau 4Ctri peato- Quarilo I. Dubbio 14, li. Quanto al paaaaggio di rito gl' Itelo-Grod godouo di due privilegii in foria dell' iitoi poatorefae, e cono 1· che i laioi poccano peccaro al rito latino oolla lieonia del veocovo; 9 * ohe il marito grooo puh abbracriare U rito della moglie latina. Nel foglio anueeoo il cogretario opûto non dorerai tonor oonto di quoeti privilegt, enunciando como ai è gih deoico Ia proibiaione di qualunque paaoàggio cenaa oooerione di aorta. Pro- poatoei.quindi il dubbio: ,Utrum induite praediata •int abolenda, an potiuc cervaada et quomodo"; la Commiaaione riepooo mm aboitnJa. Queoile II. Dubbio 1β. Proibito il pucaggio di * rito aoltanto ai eattolioi oooondo ia riepoeta data al dubbio 14 o 16, card locito, domandh il aegrotatio, agli oriematiri di pernere al rito latino, oontro il decreto dei 1888? Fu riapocto che diaponondo il concilio Vaticano del paooaggio aolo quanto ai aettolioi, a' intende ohe gli eciamatici dovranao attenerri alie regole già atabilite oaaia a quelle del 1838. Qwaito HI. Quaato agU apoateti, ehioao il cogretario, dobba dichiararri efa' coci tornando alia Chieea, devono rimaaoro nol rito nativo? Fa riepoeto ohe cebbeae aid non debba exprimerai nul copo, o' intende perd da au, ia qnaato che è note, ohe U decreto del 1838 faroriaoo colteato gü erotici ο eciamatici ohe cone tali a nativitate, eau a baptiemo. (hxaito IV. Fu riapocto iwpetïw al quorito del > 87. .QnU 4» dcMctt» Χ ΧΧΠΓ· oonto della opporixioae dai voaoovi latini in modo da ooatituire per loro une oooexione alia regola generale ohe il oonrilio proclamerb. Il profeacore Rori oaoervô oho la oonauetudine di oui ai tratta, in quaato cerve alla oonaervaxiono del rito latino, dove mantenerai, poiohb ae la Galixia oadeaae un giorno in potor» d»Ua Ruaria, i Ruteni più eha i Latini aarebbero in porieolo d' eaoer tratti allo ceiama. Sembrù poi a monaignor Simeoni ohe difScilm»ate ri piegheranno i prelati latini. Monaignor D Valerga per altro aotù oh» a boon diritto dobbiamo fare aaoegnamente oulia .dorilitb de' VMoovi latini ; e che i ooli latini della Galixia atteoo Io aearoo lor numero non potrabbero a boon diritto protendere oho il ooneiMo oeumenioo a lor favore faerie una •eeeaione. Fn portanto eonohiuao oho nolle cchama ai caocrii il principio gonerale coaxa oooeaioni ; ma oho nolle note ri aworte ohe qualora ri opporrh 1'epiaoopato latino di Galixia, potri adoperarri la clancola: &Mt ootuuotuHnibuo approbati». Quooito VI. Ixriateado oui rito della prole, ram- month il aegretario U privilegio oho ri acoorda * noil Stoi paateraiw J Π, nn. 8-10, ai gonitori, quando bono entrambi greri, o olla moglie, quando b latina, di far batteaaaro la prole nel rite latino; o ohieao »0 abbia a maateaetm queeto privilegio a favor· d»l rito latino a ptegiudixio dolla rogola gonoralo. La riepoeta to. ntfaiioo, ria ponhb vuobi in quooto far eoomparir· più eh· ri pub In precedence del 'Γ«7·(=Π4«) B. ACTA OOMMIMIOMVM AD I» OOKClUi FABAMDAB rit» lait··, ata perebd par ara Baria·· 41 Orari, a quai· 4 qaeBa dette aaiaria a&aaeai, aaa aaaaia·· dsr hwîfo * 4 m αομβΙαοα» Çnarite FZ/. Fn abieate aa abbtari a ttattar· dri rite dri tfii aaterali, dagM aapaaü, a dri β(Μ ' adettivi; a ri riapoea aayaria·,· petebd aaa 4 aaaando U daeera di aa aaariüa aeaaiaatoe aba ri eaaripi dri priai a dai aaaaadi; qoeate ai tarai, il aoao dall adorioaa, ri diaaa, d tara. Dri raato » gfb prowadato a qaarii Ira cari daDa ragola'geaarali. Depa «to ai proeoga) l’aaaaa· dri dabbio «T. Dsemtoa. XV. Nril’alttaa pnragraf, drib Owrordia dri 18M ri die·. „8aaeti a· * nu ... aosdam (praoaalao Laapoliaaeea) vobameatar bortatar, at tote animo iaoembara pargaaf ad ooaeordtem in rata dioaeeribae ctabiüaadaai ate' Una/riarile McrUiioB· potrb far», ri diaaa, il eoraiiie Vatitebo. Drervtaa» XVI. Il ease eba ana ebiaaa veoga atabilmeate oMdata ia più riti, 4 rare; m it ia qualobe luogo, eaaa' 4 nel Caire, ave aaa ateaa» ebieaa aerva ai Minari Ritormati e ai Oopti. il migltac^rimedio, par non dir Γ aaieo a oeanara le diaeordie, che indi ne darivaao, qaallo ai 4 di tarai, che ogai rite abbia la aria ebiaaa Fa qniadi riapoeto nan rana ùtarfogtwndam. Dacratea» XVII. 8a ri tratta, osscrvb il aegretario, di ebi par na(»aa>'t4 ha eagnito e» rite divarao dai native, 4 principio ineagaato da Benadatto XIV nella ooatiturione Drsumdoteai, ebe Γ esereiiio pracario di un rite non aatoriaaa il paaaaggio al rite 88· (=1144) Pa da «Man· tout· dWaiâéî dri prnfaanri Ban au di aleari argaaaeati donaanattei, ia aporia arih ■emteoaa Oabaaüiaaa relativa aBa faraaa daU' Buaa rtetia ï · ri eoaataao di Ibr aena praenoro pronaa Γ Mtinintiiibai BiBa prnatdoate doBn Caaaariaate·· tootegtea par aeaitro ao vu·! tarai la diviaata aa. ptiiaiiai di fado a aoada d'iatraateae, ao«o qoeUa di Baguai· IV, prendende i aMteriali deBa pro­ fanai··· di ürbena VIH, «ai potrobbaro tnearirai ritri paati, da proporri dalla naetra Oouaaiaaioaa. Meaaigrar Vaterga aaaaaaa Γ ineariao di pariante •alla tedata aainoaia aaa. Baraflao Orotoai aagratario. S4. 00NGBJBSÜ8 TRICniliV8 QflBTI'S 186» daoembri· 17. Beaeiaa· XXXIV tanuta il giorno 17 deoambre 186«. L' aminentissimo prerideate deputo monsignor Bimeoni a proaiodeva Γ adunaaaa. Aaaenti : monrigaor Valarge. — moaaignor Jeeobini, — padre Tboiaor. 8i diacoto il Vote dai profeeaore Bori: Dr tmpadtawsfM cofsalianu «p>rpedimonti. · Serafino Crotoni aegretario. a COSQBtiSSUS TRICBHIMCS QOINTt'S 1870 februarii 10. Semione XXXV tenuta il giorno 19 febbrqjo 1870. L' eBioeatiaaimo * president· depat * moerignor 90· (= 11M1 atenaa di qnattio bnpedimeeto paaaa la moMioeeto daa uenteel, attira * ebe tai impedimenta raalaaaata paaaa dl lata aaa aateta. D Vet· aialiaaa melti iadtid aba aa indaanaejt atadata 0 contrarie. Pai. data »aaba aba i EM a I Oapti al aMantaamaera ea queete pun · * dal rente deQa neatoni, non peqrib ri devrebbo rinanaiar· ai vaatiaggi detie uaiformit * ; tento pi * eba ri trait· di aa impedimenta eatiebiedme, eba ti eeutrue baa di rade a eb * abbrueria peebe ptraeat. De ultimo At emerrati eba 1' eai* fotmit giaeerb ai Siri a ai Capti eaeba aei eaaeo di memare il aamara de' lare impedimenti; poiebb ei trova praane i 8iri Γ impedhneeto di eoUataaeita, e preme i Cepti qtelio dalle fatal·, eba il eaneilio Vaticano Au * eparira. Sa pel ei acorgo qaalebe variet * fra 1·'nationi, cba ammettoao riffatte impadimento, elle fonriete ia ei * eba la eognatiooe legale promt aloaao nationi B ei eatende pi * ehe fra i latini. D' onde ae oon■oguita, ebo le medeaim· ei adagieranao volonticri al giaa oom···. Doi reato aal eapo dr JarpadrmrntM ei determi­ * ner Γ oeteurione di queato impedimento a teaore di qaanto ha gib daciao in proporito la Coramieaione diaeiplinara. Dabbio 9. jtn i»padrawatirm dandrriinitalit a rewrite TVrdantiao dacrrtum rigrat inirr nrimtnlrt. Traane mondgnor David, il quale ei aetanna dal riapondere al dabbio, tutti gli altri fnrono ia Vote, opinando dob obe fra gli orientali di Europe il decreto Trideatino b in vigor·, aalv/ pocbe occe- Simeoni e Jaoebini a preriedere 1' adunante, Λ»•enti: padre Tbeiner, — profeeeore Piatae. •ioni, foree quelle eola dei Rameni di Trantilvania Il mgretario dib lettura di an foglio del reve­ (Veto, n. 9-19). AI contrario in Oriente non vige rendo conaultor· profeeeore Roti nel qualo faoendo •e ai aeeotuiao i Maroniti e i Soriaai del Malabar La rogioae ei b percbb non fa eolb pnbblicato il eeguito al Vote eulla ooguamoap apirituale dieraeao nel!' adunante dei 17 decembre I860 eepoee eleaae Trideetiao. _ notiaie ad oeeervamoai, onde rieultava obe promo O Dabbio 9. CZtrum nlignad peer· oritntnlrt rrgli Orientali (eooetto i Merbniti) il miaiatro ale dal tinmlnr nngtdùnmtnnt dmmm·, ÿuod imgtdintmlr batteaimo tie dalle ereaima non oontrae U oogue- elendrrtiniMu latûmnar argvimlml, rrgnirmr urmpv aione npiritnale; proponevaai quindi di iaacier in- ptireebi ara morrdati·, ne trrtvnn grnrrmtimn n^ tatta ra quaeto panto la diacipline oriental· race metrimomitm nniidt inmndmn. dendo o drcMM -nella montovata adunante. Anche a queato dabbio ri riapoae a/)irmotrer iuata Fu per altro rifprito da monaigaot; David d'aoFotum. Fu anunemo da tutti, che gH orientali banan cordo con monaignor Valarga a monaignor Brunoai un impedimento di dandeetiuitA equivalent· a quaUo che eacondo Γ attuale dieeiplina il minietm contra· indotto dal oonoitio Trideatino in quanto obe ritenI' impedimento di parentela epiritaale preeao i Siri gono emar neceeearia per la validit * dei matrimonio tanto cattbliei qaaato eoiematici; oad'b obe il padre non aolo la prueenta, ma anche la benedirioae del non batt···· nd ereaima mai ia prole; o obe lo •aoerdoto, ehianqne agli aie ; e la differenta ritiede in ei , * ehe altri (o aeoondo monaignor tSmooni e eteaao dove dirai de' Oaldoi oattoliei · degli Armani ; aicebb ν' ba forte i toll Rameni di Traaeilvaaia ebe monaignor Valergo aono i pi ) * erodoao amer neooaia ei * ditoordaao dalle dieeiplina aaivertala. Fu aaria la benedirioae nrcnàtetr «atramrat», petobb quindi ocmcbiuao /· dontû, oeaia obe ·' ineeriaoa poatano che il aeoerdoto ria il miniatro del «agré­ nel capo 4)· imprdrawnt·· atotriaraaietibM la eogna- menta del matrimonio; altri poi la oredeue aaoeaxione tpiritaalo daadolo 1' eatenaione madeaima ehe taria aolo nwearireta prorerpfi. Qualuaqua per * ne ba aeooado U giaa oomunc Quanto ai Rnmetii D ria la ragiono, ata In fatto ebe ia Oriente noa ν' b laaciamo, ti dime, ebe i veeoovi provoobino Γ aeoa- 1' idea del matrimonio civile, ooeae dim· il padre sione. Martinov, · te aoead· eh· du· ri uaiteeao in matri­ Dopo d * ti tola· a diteutere il Vote dei pro- monio claadeetiaamenta, ri permette loro dall' aatofeeaore Roei: Dt Imprdrawuti· oapwotipm· Irgalu rt rit * ·οοΙ·«ίΜΐ>οη di paatare ail· teooad· nota·. cliuijrrtimtati». Dal reato monaignor David il quai· rient * di Dabbio 1. An rt qeemodo rmpadiaMw/um Mgrur- riapondere dirottamante a qaaato dabbio, oaaervô tioau legate ·* tarwmmice mante rit pro eonntee Bondimeao obo in Oriaate b eomua· il pregindirio ntnr erintiate Mttaribat wuiteK * di diatinguer· o naeglio aeparare nel matrimonia il . Tutti riapeearo nuanimameate «nate Fatten, oeaia egntruRo dai tagramento; e eb· aa matrimonio nd trmnitr» inrir mnnmù». Qaeato im­ tanna la bonedHoa· taoerdotaie b qualebo ooea di pedimento pu * dirai derivato a noi dull'Oriente; b •agrilogo · nefaado, ma b pur qualaba ooea, ia per ei * ebo tutta le aaaioai otieatidi lo rioonoooono. qaaato ri ha coma callo ia^ragione di aagrnmento, Eato baae ralla legge civile deU’ adoaione ; o il co­ ma valido in région di contralto.- nel obe gli orien­ dice turoo, ooaforme ia ei * alla aatiobe iegialaaioai tali ri alloataaaao dalla dottrina eattoliea iaealeat· da d'Oriente, emit al giut Ro'maao, rieonoeee pur Pio IX aella aua luttera del 1869 ed repm· Snrdinia·. troppo l'adoaione. T ha un qualebo dabbio interno Dabbio A ÇwMMUn rit Ammce ïmpvdunmt» rie ai 8M · ai Copti; ma, cerne ti avvarte nel Vota, altro I pi * ttettaro m Fete, oeria nnUn» mt hdnnr b ebe d maaobino doeuaranti, ebo eoaatatino l'aai- ■ûnftdnnmti in tt tftttnii ate. Fu aneba dello otearo WW. * (= 11«) 81 B. ACTA (XnüflMOWM AD Ul OCHHXUI PABAMDAB parere menaignar Biaaaaad dtoaade «be ere la aara si MMldari gtariAmmeMe, gti eriratoli ai trovaM nella atuM naiWiii, ia ani mom i hutai aranti al eoaatite di Trute, « pareil i matatoaanii «in· * destiai pwi A Im amw vattdi ataeeme le «mm prisai i Mai prima dri TMtaÜM. Ma laatada ruA ab· ut dichtaraatoM la propaaite eeattarebb· sa grande raaeero fra gtt iriamtaH riapeM asa M iatiriepwudam. Aderi alla atoere aanttatoate atasignor BraaoaL Fa pu altra avvurtito daD' satore dal Veto ebe eertemeate U eeaaüto aea dovrebbe diohiarar «ulle l’hupedimaat· di ataadaatirith rigeato fra gti eriaataM; m naiaaaaaato qui ai tautta di gindioare m toi impediment· abbia ia ae ateaM for»· d irritera ia Oriente il matrimoati·. Ancbe mobaigaor Howard a meuaignor Valerga opinarone non «eu mtertopiMnteaa,·(» 1148) drib OeimiariMt ri M fcbberio direme 11 aagreteato aaalago diapaeato «1 riga «re «arttaate Vttppe do Angalb * SmadM CreOeoi sagretarie. PMOTBiiBtMB BffritMlMI tMiplMti BM mImB •ueaiptentom, aad etiaaa miaiatram vive baptiaaatem vivo oeuBrmaate , * rm tot inter T a tinea natiarimt Neqae id Orieatottbne aaltom aatiquierum tempera» ignotam «rat, eam ia Campendis ioria aea in Dtitcht ispmn (apad Xiaaiialariam, Itrit Onettt Jfomaiii) aato dimidiam aaoaadi IX ab imporatorib·· Leoae et Oodataatino «dito bave atatnaatar: .Contrahere vetiti aaat (amtrimaninm) qMtqnot ex aaero et aahüari baptises·!· aibi iavisset eoataaeti ant, hoc •et saoerdo· arcetur ab hriuamodi tlia et ipeiu matra aimiUtar, et dHae ipeiu ab hriaamodi matre.1* Fatendum tamen «et poetorioribu temporibu· nunquam de impedimento aogaatioaia epiritaali·, qnod eeatrahat miaiator, apad orientales mratioaem ampUu inveniri, et id non aolnm quoad Graeooe, •ed etiam qnoad eoteraa nation··, ai Maronite· exeiptamm’, ia quorum synodo Libaaen» adoptatum dicitur eoneiliaai Tridentinnm qnoad impedimentum illad, adooqae adnameratar etiam minister utrim­ que «aeramenti inter mntrabratae impedimentum oognatioaia apiritaaiie. Neque vero ambigi potest •ilentium illad aperte indicare hoe impedimentum non retineri eatowam ad ministrem illeram sacremoatoriam. Nam imprimis piares inter ipsos ex •aaoaum iaterpretibua aat oolleetoribua, Biaetares, Qregorh» Abalpharagiu, codicis Balgaroram son Pravilao eoaditoree, Klein de Saad etc., determinant extanaionem impedimenti, aat etiam eoumeraat permm· * U0· ί··· ilhid OMtnkitar qvin naqaam- miaiatrnm nomiaent Sod ineapar in Oolletioaibun, quu matropoliia proviaefan Alb·· lull·· in Trnnaailvaai· ramari rites rique eina epiebopi habnarunt earn auatio apoetolioo Viadeboaenai anno 1868 ein· plnra disaplia·· orientalia capita, rae ati aerta nb illi· tradita aat, nempe iuta ritum orientaient impedimeatam cognationi· spiritualis ■ miniatae nee oonteabi: ori quidem articulo refra­ gata ooa mt anare eeagregriio quae paulo poet in examen revocavit varia illa disciplina· capita, de quibus ncfatai fuoret ia iisdem coUntiouibu. Quae varo ait ratio buiu Aaapliaae, primo atatim iateita apparet Admisso oaim ooaiugali stata inter prsebyteroe ex concubio sate ordines saoroc inito, M ipso freqaoator aasas contingit, ut parochis baptiasnda •it ppopria «oboleo. Nequs expedire visum aat, M illis prebibare quod ex otttaie impier· pseaunt ac debent; multe miaaa apposita etiam poena abetinandi · debito aaltam petoado, illi· ptaaaarib·!· at par «Ham Cnaareat quod noesent et > Wlttela Ota habatar te·» AM A& n· fcm «■anil· mH, «autan rib· aevi satiat. • Atiastari debet te mueda Hlmisitj altam Omseoram Militati ram betat» sans toll (ma tsmrn adhaa rsss«nit· eb msetatise sate) hapadtanmtam tes ita jrsvmtint» talΓηΜ i liris ih snttiol·» toi dm amat aigwmti, U betteHms atab · la emdbamnriaaa, gaasht «mnt'nMs m prednm em wlritml segaaatim tm B battmaaato a B battaaaate, e le ataM t» * leaipimta «d 'il ttievote, e Μ 1 lare madmtai gaatiaai atri fl pads· · h amteu am ths tm i atrate1er» «saataati ee· * KM dMmm te bm parem iiniin Siriliii, At qased im da gta ngtiM nm admasamvimm thnsooe aashhiM ta amm esaM «ai mtitetrani smasM esatrebsr» *adtaMtaaa, ta «tan ta aBs maste gram milsbttaiM Otiutab habite tattia betae meaaii ham disantar: U· tiam (aperin dl paaariaia) dhaal tabitmle, s prerism aatamaat· daft * «ΜΗ· • patetae ml angnaamts dti testate··. * Cate pntst d· .HL.. (ms 1148) ooseewu· XXXV OOMMBBONIB (HUOTAUB It Mmerii 1870 Μ·(= 1110) * (Marts, tetri qaaati eriaMaM a Mai ribi A Ittrn ttopAtii, Aft AS pAAprie hBTO IVaAAA fAAAA. , tal AAAA dal i tnanti is (Manti a is Μηιιρη atteotuao ebe ri 4 Aeeodit is plsriVsA oppidis nesniri asms aOaaaa OOAArdotAm, metope patrata ipOUto bapttaaaM, Moto- A Ma da ete ft atate see stebiMo, a ia aba teggo sltatMl otiteta WfASftA * gUAriMI abfttoadi AnApO ■ wvvtT iMtwSMi bn w cram nmt UINRN * tat-------------1 L· »t qUM pSAT ipto ptM AS felt, adseqUA pesita P»O- -------- UU ΑμΑΜμΙ IB — ÏWF hibitfoeo 4a qua agisses, iadtauri posse I Up I eta stem ·ΠΡ·ΜΒ WH· · IM« * wlw wHb saba eaeerdotom aHsa^ qai vti estent Aftsftb tewpe ribuB in A * appellate, eel AS vietats advooatea oestre ai pritmtaeli, ft sate te Oriente. Qsatta speretur pest aliquod teepee adveaftema, dum aba ft ataadafta dette Ma ab' ft di maggter oeaeotaeee eoatiagwo ass rare p geest, at ax improvise gueasa, perché nsa potae aoouders datte dkaaipkaaT Del mete see aa aaneana teotitaaai aattehi a pea monde sc easts abripsietsu : quod quideas, nonuiei determinato aMqno mode degniretar (ha- recenti di quaata verito. prodotti gift daB'uutere del porite lapedimeate) aa at quando pater pasraa Voto. Cbe so ai mol diaisaire U vatere di rimili baptisare posent, angustias patri ob timorée vol tuetimoeianis eoa rieecaata aottigiiena di tegiea infantia vel eontoientiao aasa aaaps pareret, Mitte a di tea critics teokigiea, te ateae ai potrebbe fare timorem, qai concipi fortasse poeoot sx parte aatraa di quasi tetri i dooemonti aattehi. E per darn qualehe ragioae dalle diacrapease eaepe, in oppidulis ptaaoertia ignorantia laboran­ tium, ipsae ob easdem angustias, moram trahente I ebe al trorano nelle diverse risposte da' voocovi patro clanculum sacerdoti oehismatteo is eodom mandate a Roma, eaaarriaao eha tette concordas» onntaemeete nail'amaettere 1'impedimento di ehe oppido existent! oomaitters peeee baptwmsa in­ pariiamo. Quanto poi al mete eeeervtame aba ia fantia. At omitti non dobet dofeetam huius iaOriente non eaiste in naarana lingua aloun tratteto pediment! relati connecti ram ipsa discipline orien­ di teologia propriameute orientale. O dunque tal!. ita nt penaisoo coaiugio hand cohaerere ri­ deatur prohibitio et impedimentum in re, quae que' veacovi sono ignoranti, ed allora non v' ft naturaliter ssq^tur ax an permissions at ex officio niante da dire; o sono dotti, e la loro dottrina quod solet, sacerdotibus committi. Nihil dteam de 1’ avraano esaurita da' tibri latini originari, ovrero animorum perturbatione, quam .decretam induceret trndotti in lingue orientali. Ed eoco psrahh que'vaeoori veloedo spiegare nu fenoaeno tatto orientale, quoad praeteritum, nisi saltem illud qnoad orien­ e pordft si apfflieaao ad eiemonti puraaeete latin^ tales in futuram tantum via habere declararetur, non poesono otteaare l’intente. Oseerviamo di pasaut praeterito tempori consuleretur. Hinc expedire ridetur obseeuadaadum esso in aaggio che Γ elemento ooridestale ha teato prevalso ea parte orientalium disciplinae, qsaa neu solum ia Orienta cbe ha invaso tatto, lingua, idee, usi, antiqua ent, sed gravibus etiam nititur rationibus. oostaai, souole, ohieee eoe., e perfiuo i vim. L’ Oriente Neque raiera puto ad oppositum tuendum Ma- ha terminato la sue soeaa, a ata spegliaadoei eon rvnitarua exemplum Etenim praeter eonditteaoà gran fretta degli abiti della sua paaeeta eoapana looorsm fortasse dironaa. ia quibus illi degant, C resta il torno dell' Occidente, ii quale da altameeto aut etiam numeri diversitatem quoad sacerdotes, a divodare aaeor agli U vero figlio di quel Uiafat, et fteftiM i« certum est id apud ipeoa pacifica a pluribus saeculis oui fb dette: DiliUt Dtu» CobemocuiM Sem. In reniti ae rista ia Orieate serrari, adeoqua eum diversa sit 1stsraram soaditio praeeens, ii sxapiplo osse nequeant ad rem writer qualche vestigio degli antiehi suoi elementi, sono i riti; o questi ancora quanto sono modifteati eoa inducendam, praesertim varo ai id apud ipeoa in­ eleaeuti tatiai perfiuo premo i Beismattai! Dice ductum fserit ex qno ad dieeipliuam occidentalem in pluribus accedere cooperiat. ii proverbio arabo: Chi Dio fcveriuM, Γ asms Attamen m qui iaa retineat (uti Maronitae ac noa pub impedire. Prosit mille volte; solamenta fortaaM etiam nseuelii alii) tmpediateatem illud spero di tatto esore ehe non la finisea eoae il povero Oriente. contrahi apud ipeoa otiaa ab ministro, ab eo de­ Per tornare al nostro terna dico ehe i mtiunt» sistant, addendam cena aram orientales in sue quidoa non nono presso gli orientali di neeeeeitft per la combeludino non extendendi cognationem spiritualem ad miuMtrsm perseverare poma, ia Hs tamen locis validité del matrimonio, e quo’ veaneri ehe no parlano, 1' hanno imparato dal libri latini. Pur la tautemaodo in quibus ea riget. validité poi de! matrimonio non baete le preneuse OtutnetieM» rsssrcndiwmw' DtnM d« friftss mrase del sacerdote, mu ei vuola sache il rite dette fteeedisieue. Coloro ebe pariaan délia delegasteue o hoeasa Per dare a qeeeto dubbio bus riepoota adequate del veeoevo per la validité M matrimonia, pruteoai si permette di oeBorvaro le segneati coca. 1’ Il decrete Trideetino Toteetsi non vige fluors doao d" inventare oeai steal un asero impedimento E ehi dé tare queate diritto o ia Oriente soeettueti i Maroniti, e perrift i matri- ehe non isiiti moei olaadeetiai aoeoedo U aeneo di quelle non sono fine al giorno d* oggi tevaHdL * Sono invalidi prime tatte le nasieei orientali fi i matrimoai eontrutti isusa te ftensdÂriene di mi BBcardete (porte sompeo ad eoMstooe di cotera ehe bsnno adottsto il decrete Tridenttoo). * une vérité tante paleee a ehi si trovn ta Oriente, che non ho biaogno di alcana prove. Cirtamiate qui di tentaeo poariamo fbeümoate aaeariru, she na riVatto impediasento non devae seiatsrs, o non ha sristito ta Oriente. Ma aadiamo ta Orienta, e tatto ri diré * eseo ha aristito : 4 una sparis di mma oomuno oh inorante sells meati di tatti, veooU, giovaai, vooehieroDa, fuumienaoo eoe. Ia prova te pift ohiara di rift ri ft ehe tatti eoiore ebe baeae scritto M potestoT Se ri limande poi: Queato tatpedimouto rieene seteto degli orientali deriva sano eeeoodo Iero dalla natum dai saeramoato, eppare da une legge eoriesiaettoa poritival, riepeade: Mea ft par ia natam del eagxamento, peiehft gh ectantaM immeri sen de' matrimoni vari neu beaedatti da sacerdoti, mu da Abbiamo datte di sopra eho na sifatto impedi­ mento ftaera eristiva ta Oriente, PoieM per te validité di en impedtatoate matrimoniale noa iseritto, ei vuols aimeeo U tacito eo ne enes dei somme poatelee. Ora pero ebe i sommi poatedai aemiaataae da qualche tempo a son ricooosoero queato im­ pedimento. ■s a * »Ι·(=11Ι1) B. AOTA OOMMMBIONÜM AD MB ΟΟΒΟΠΑΙ PABAMDAB M*(» 11M) Poeto tare oib vndta·· s'b sapodtoate abe rilàm ομμβΜμο are pre «b * abbta providati, «4 •stood· agit adit»Il il dartre M Tiidentta·. b: qanl sfctee ptoàmab qa·· ' * att» del aamriii· Oniaa aba U shtarfarire saaaaitot· h * maoate·voimeato ditagaato Malta Balte MM sb· s' to- Battai· Ma stab paaawlgedo Y BmB BtM ^mte 1 tat•aatraw ta qaaata qaaatiwo. Ateaw part satatote·· •Mem. Per MMtpte, nan b al farite pratapmasa disaipate! Feb agfl faMMgtaMti «bo am oaslosteoe oeri eeodtefaoate od tadteteta pare avara taata ia Oriaata obe il aatriawb 41dm isttsBri,nitos fare tgaaiahaaaia maaaaada la farreMH eaasaate 4teto 4 * μΜμμΜΜ, A tev > M * TwMi mbh, intsUigaasa · qaaato dtoosrnioMmto baas· I Mia· •eBa aaanaaiM· 41 ritibtto laggiT asatiri oriaataM. Ditaaw aabitp: Brasi, nvato troOarte qaaad· il iiatafa Tridaattaa ba SMMpito vnto u aaovo dogate, par tirte del qaal» il matri­ •4 omaaate qamte re impediment·, Mt ri Ignrava so aw aba parrehte fatto aoeeodo il dbritte Maa. monio aastro b iavaBd·· Il dir poi, obe il dssratn ssH prrealgste are Z so par qaaato ri aw trovate a ti trevsao taste •i orodsH opportnao, aoa b ■■ sdoqaeto rimodio. diSeoMb, aba mH 4naqw da'paari oriootali, eve I· dies, · non prwralgari· afctta, · ptoasal- •on si b para Γ ombra di aifhtta ietitatioae parrogsrio in tette la diooesi 4i Orteata; altrimmti la obiale? diffsraaM obo ·· qaoste paste oaariatrebba fra Figariaarei aba ia ana parroobi· oriental· si Γ ua Obi··· a Γ nltra, a spoaiatareto fra Γ ·■ rite daao pH parrebi aba ri saaeadoao per tarao di • Γ altro, farobba onttiriasimo affatto. 1 MttimiM, a aba aoaadaado il ewe della bonodimon· Del. mate io aderiaoo piaaamente al principi she di na nmtrimoaie, te parti iaveee di rteorrare » qoel militaso ia favor· dell' eateaaioae di qatrta dacrato MMrdote di qaeite eattimaaa rteonwaara (some agli orientali, m non par altro almoao par tegliar· aosade gteraateMata) ad an altro, e oo«tiii per i moitiarimi dnbbl aba aaiatoao ora rigaardo a ignorans·, par obite o per nitro benodioasse qaal matrimonio, qoale Mandate, qaale imbroglio di qoMta qnaatione. Non bitogna peril diariatalara la vara a raale diehieumra qaal matrimonio Invalido! Prediaaeo 1' nitro asso in oai l confessori nono diflfooltb oh· eaiatorebba nail· eaeauiaae di qaaata lagga dalle parte del panooo. Biaagaa sapor· aha panqabi de'loro pwitoati; · sappoaiamo eha dne in Orienta si two parroohi a non si woo. Vi soao spoai oho ai ooefoswraaa per qaalehs tempo ds nn parroohi in quanta eha oartamwte in ogai dioeasi saeardoto venisse tero il gbiribtaao di matare oonoltra il vasoovo vi b chi ha eara dalle anima. N n * vi fesssre na maso od anabo m giorno prima dal •ono psri parroehi alia foggia de' parroobi earopei ; matrimonio; a poi per aa metivo o per Γaltro si ia naa parola ogai saeardoto preaeo tatti i riti faoaaasro benadire il mstrimsaio da qaal primo orientali b varo e nate parrooo di diritta a di fatto, oonfasaore. Cbo terribile solpo m qaal matrimonio •a non b impedito dal sao vesMvo. Non si ordina b iavnlid·! in Oriente alean sMerdeto (parte de'seaolari) m Us altro enao. Daa spoai oattoUri abe par nn non per oseer parrooo oom· tatti gb altri della motive o per 1' altro ri faano semmatini D al moC amato dai matrimonio, e si fasso beaedire dal cbioM san. Vanitate tl oonorato. Le priaaipaM oittb dal- ■noardote soismatioo: sata valido o no quel matri­ Γ Orioeta, dab Moaaal, Bagdad, Ateppo, Diarbobir, monial Arragi sbe in ateano rittb ri eono pib Mardi·, Boirntb, Alasaaadrfa see., oaateagono aiao- parrehia, obo bsaso talo diritta sai toro panroohiaai, onna per oteMan rite aaa a pit aUasa, ia aai vi seno sbe aasbo dopa il lasso di Mnqnsst aasi ohe abbiano da tre a disei o pit saestdati o parrs th) ebe beano Msmbiato domicilio da aaa ali' altra, appartoagono Γ inonrioo tatti di amminittrare i angrnmaati parro- alte prima. Qaale b vara parrehia di ooatoro eeeeada i'iatenrioM del sonaUte Tridwtino? cbiali ; a cib o sMeadeadoai per tare di Mtiimsai Γ uno all' altro, opparo iaaarteaadeai stasaaao deUo Mi ri permette laalmaate di estarnar· il mio anima ebe A trevaao attaabnente assato sao psal­ parea. Io diae sbe ce il aoaeilio Vaticano crodando lenti. Laonde aooads ebe nna stmaa (migVa pare •saolataaraat· indtopsasabito di asteadata te togga •vere taati parroobi qaaaü i sesi maaibri hanno Tridwtiaa agli orieatali, velare fare an pieoolo di oenfsseori. In nteaai laoghi, rati perd, i most •amteamoeeto fa mm, moite diflteoitit dalla parte doti aauniaistr··· i sagramonti parnishfaH peo- dei misi sompatrioti svaairobbaro. Qnesto oambinmiseumeate ad · ease. meate aea modifloharobbe qassta togga rignardo i In qnesto state di ose·, sbi mH il parrooo so­ latiai m aoa ia miaiata ore abo avrobbe snobe il luta dal Tridwtiao? Z pab ami ssaere oba oaa sw vsataggfo, ο Γ SMomaBarabbo nilo stato attaale lagga si serare a A progs· di oonaagaaaM dipsnda do' aostri orieatali. Osastetiribbo qaesto eambisdal oaso fcptaita, vahtbila ad sgai isteateT D meata b qaoato abo alte vre paroeboa, si sostiDioo di naove: 1 penoebi tab, qaaM sane asAa tateea te patate praprtae saaardM ab qpisespa m» ebtew latins, aw si treraao la Orfaato. Z qati endmerii dMpnata·. Om qaesta modiftoasion· she ia ateaai deoareati srfaa·· * si sbiamaae aorati, BA tegga Triiistias, il fate iateote per eam dalla non awe parrosbi a distintioaa dag * altri saeerdoti, OMcM d àd dîVMte ma presso i Siri soao i earepiseopi Bwaariaati «ari •m logga pH itattaWh al latini in qw'paari ia dalla parete arabo ΟΕμ * · prmi i Orosi «ai Is parrehia nsa liai riabtiito neooada il diritta od t Mnroaiti seaa ΐ saeerdoti eooeteri. Pab assaro saireaste BnBa CM··· tatiaa; tegifarabba laalmaate •gai oqaivre BaBa parte degii eriaataN. Prébb oho gti Armani ebbiaao panasM aBs tetfaa mB * mfl liasBte Vitirei (tpsrtare) saH na giorno tra­ tioo petasate di OastentinopoK, aoa psH MÜa BMa a Mesopotamia. Oasarvo naaera ab· gU oriwtnB ders» w a«a ia tette ahmme aalte priaripali flags· scrivsndo ia latino o itaMaae sbiamaae taten dofl' Oriaata: tradamadote ia arabo, she ri devH ■liters al bags di pared·· la qwsta togga Tripamtbi esrti seeeidati dignitati od altri Mnas ' ** fwrato> adaptata talvslta oompbnndero U taro signHaata sbe ba qaMta BmitiaaT La parata çu parote aolte lingas telina, o ptettaoto Ml diritte latino. Ia agni ip nitri, ari sano aba B eesMflfo Vati was uri deme fa aatandare ag * orieatali B deorsta Tridsatias, sergerabbe an' nitra' diMialtii rite il ebiaria- dagfl oriwtafl obo eerivoao ia Itatisao, rignifleaado •re prore 1 BM fl ewrigimpi, prare i Mareiti ad i Metebiti B saaardeta soeatero, * · aoa remidc ta ano prare i Onldai, aoa oeotapaadarebbo aflbtto dte j* rate tetfM a 97· (=1188) OOKGBMSÜB XXXV OOMMBSMONI8 OR1XNTAUBH Mrwü 1870 Eoec to paehe id·· eho e· qMet· eoggotto ai •one veauta alla β«·Μ alla etaggita, · eh· eMeade me Marila— tatta 1* ittiaaiiai dei rovereedtesimi •oaenltori. M. mcMonn skxtw 1870 martii 18. * οονοΛηκ» fiaaaioaa XXXVI taeata U giorno 16 marne 1870. Prorideato: l'emiaee tieeaso Barnabb. b menti: moneignor Valerga, — pedro Theiaer, — pedro BoUig, — profeeeoro Piasaa. Dubbio I. 4a * t jnûi ab oecumcm'co eetuMu deceniMdwm fit eiren teuuurw» ai dieiùutiunent crdanoa, pas ta aarwa Orientie eeeleàüe Minent, æ ritue modem co^ftrmuii. Il panto dalle sagro ordinaaioai è di tel gravité, obe non potrefee afaggire all'attenaione del concilie Vattoaao. H eaato padre ai ata oeenpando di rege­ lare l'«lésion· dei vesoori per Je ohieee orientali, perobb û rietauruaioae deli Orienta orietiano dipeade Μ· (=11 Μ) eovo pmweba aaf ethri, tel magie mgwdtoe esdetar, prtecriv· il Tridesstia·, SaaaiMM XXV de B afar mattone, β. V. La legge deOe pubhlieaafopi, disse il pedro Ltowio, è atü· · Moite ad ea^uiroi; dnaqn· ai esteada agU orientali Meaeigaor David emervb ebe i veseovi orientali promaovoao ai eagri ardini seconde te propoeta del popole; oade oeaelnM ebe nea ν'b d'aopo dalla pabblioaaioai. Sa di obe rtaanti il eegrotario, ehe il «iaodo Qeroeolimitaa· dei Groei-Metehiti del 1848, nel eenoae a del capo VI. dope aver riprovata la eoverebia ingereeaa del popolo nella aoelta de' eagri miaietri, dichiare, obo a Ini compete eok> di rondure la bnona leetueoniaaae aagli ordinaadi, e B qnindi proactive lo pnbblioaaiMi. L' eoo dnnqno della eeelta do' eagri minietri diotro la propoeta del popolo moetre rompre le aeeemité di eoteadere la legge dalle pnbblieaaioai, onde il popolo. il quale vnole in Oriente troppo ingerini nolle ooeo della Cbieoa, ei oontoaga entro i proprii limiti. Ma le pubblicerioni, eogginnae il profeeeore Roei d'aocordo ooa moneignor Bünconi e monsignor Jecobini, eoae stabilita per oeaoeoore lo eteto libero degii ordinandi, o cnnaegnentomente rappongono la legge del celibate ; non ν' b daaqne regions per introdnria in Oriente. Fu cenervat ° per altro del aegretario obo se qaello indicato b il prooipuo, non b l'unioo fine, per oui ei sono ùtituita le pebblicaeioai, come resuite anebo dalle raocitato parole del Trideutino; ond'b ebe il eiaodo Qeroeolimitano le preeerieee qnaatnnqeo i Melehiti eieno ooeati dalle legge del celibate. Lo eteoeo dicaai dei Rateni, fra O i quali sono ia noo lo pabbHeaaioai, corne appariée· del eiaodo Rntono di Zamoecia, 9 VU, Â tuerie appanto dalle epiaeepato. Non ai avranno perd baoni veeeovi, se non ai abbiano bnoni preti. Toooa aduaque al concilie di dettar leggi tendenti a pro­ peraro degni ministri del eaatnario. Cib proaeeeo ta omervato ck'eeeendo eoea litargioa quanta riguarda il numero e la dietiarione degii ordini, nolle ei deva non eib innovare eoae appanto propone U oonaaltore moneignor David. D' altro lato noa fü giudieato sspediente ehe il con­ cilio abbia ad enn^nerare o claaaifioMO i vari ordini in uno praeeo le varie ohieoo orientali, 1* porebé converrobbe entrer· in troppi dettagli; S * perebb non eonvarrobbo oonaagraro queuta variété, potando accadere col tempo, obe oome gib gli Aneeni e i Caldoi del Malabar, ooei le altre cbieee voleaoero oonformarri anche in rib alla disciplina cornue. Fa convonnto nondimetto di raeoemaadera oba ctoeeun ehieea eegna ia propoeito il rituale ο poatifioale crdiaotBonibne, p. 104 ÀuaMM dalla maggioranae la legge doUopubbliapprorato, ovvaro lo eae lagittime consuetudini, ooa obe ai prowede aaeba a nid ehe riguarda i riti dalle ■ caOioni. propoee il eegrotario di preocrivoro altreei gli Meme a tenor· di quanta etabiQ il Trideutino, ordinasioni. Quanto alla profeseione di Cede (Voto di moneignor David, | 8), o è deeaa proeeritta nel Menio·· XXIII, capo VII. La legge degii maaii pontificale (dieeo il profeeeoro Rosi) o non lo b ; nel ehe eono il mono per Meicuraro il veeoovo delle primo caao baata inginagero l'eeatta oeoervanaa del ecioeaa degii ordini trovaai gié iadotta in Oriente pontificale medssimo ; nel eeoondo earebbe naa no- praeeo varie naaioni. Praeorive infatti gü eeaaû il vité il preeeriveria. Quanta poi ai diaordiai ta­ eiaodo anneoo di Leopoli del 1689, il Libaaeeo velai nel rite dalle ordiaaaioai, ce ne trattard qaaado (p. IM) conformato la oü dal eiaodo di Bekorke ei prondernano a diaamina i libri liturgiei. dei IBM; qaello di Aia-Troa (ooa. 8), non che il Sombré pei opportaao al aegretario o al padre GeroeoUmitaao del 1849 (p. 68). I vmoovî diEpartaee Martinov di riobiamaro U decreto do) concilio Tri(ruteao) o di Lngoo (rumeao) in riepoeta a) queetiodentino, di ebe fia parole meaeigaor David aol | 7, aario riforiecono cke queeta legg· si oeaerva celle almwo moooamadaad· obe i aagri miahtari eiea· loro dioeeei, corne a OMerva altreei fte i Siri, a eaercitati da coloro obo cone iarigniti dei relativi toetunouiaasa di moneignor David. Serb daaquc ordini. Π profepanre Roei per altro opiné emere D opportuno, eonchineo il eegretario, eanaioaada cou aeeai diMeüe l'omervanM di queeta decreto nel- •a decreto generale. Tai propoate ta ammeeee ad 1' attuale i ne remua di aUeriai e aagri minietri. aæaiauth, e noté U professer· Roei eeeer ooafoemo Debbio H. ütnmi et prt OrientoMw eppiumudc aile mente délia eaera ceagrogasion· di Propaganda, Ml fttMf fMctfNMI IVWmvÜMMN ρΠΝΜΓίΑίί CtTM obe ooa vari decreti prewido ail' ooeorvaaaa di qaeeta legge premo i Maroeiti. tolN H ^MWÎMiti—m mctm Un nitre propoeta aaaloga a qaeeta dabbio, fa Quanta aile doti degii etdhmndi ferono tutti eabordinata dal eegrotario alla Commimioae, e rien Vote. Rapporte elle pabbmrioai aderirono al gnardava gü amrnm eptriraeü de ptomotteni aile Vote il eegrotario, il canonico Ronoeiti, i padri •agro erdinamoai. Noa v' ha, egii dime, naa legge gaoerale ia propoeito aoppnr per Γ Occidente, La Martinov e Dobaardo, aonaignor Howard · moneignor Brnaoai. È note, dieee il eegretario, ebe oaato memoria di Alemandro VII nella eooàtnaiono 188 Feet evehe eethoitade proeerfoea dtaoi giorni eeoondo l'aatiee dJneipliaa il veeoovo rioModeva la tmtimenfanaa del clerc · del popolo en! aateB e d' esereisi per Roma; qneato medeoimo prooetto fa mtoeo all' Italia dalla eaera congreganto·· de' Vooenlle coadotte delT erdiaaado ; del qaale ne· Aune mnaiono aaehe le Oootituaioai eeei dette epoetolieb·, covi · Regolari con naa ciroolaro dei 9 ottoneat' égeetiae, eaa Cipriano od Bneebie. la eegaito beo 1888 approvata dal vmerabile laeooenno XI. fa deeüaate a pergere etfbtta tnetimnnienee Γ arei- In Occident· 1'uro degii eeerciai opiritaali iaaaari diaeen·. * deaqoe eoaforme afi'natiehité eha U voa- ■11' erdiaaatone ri va gmmcnliapando, · asciti siaedi i Oonaa. eaunat. wan XlXIHjÿ (=11Μ) * Μ Β. ACTA OOMMBMOITOM J diooesMi · provinsiali no haa tatto aaa legge?] Π ataodo di Zanutseia. I VII D * teetri· ordiaaiioaihn, .praecipit at null»· omnino ordinari possit, qui non manserit opali» MX hebdsma durum pseea cathedram ; qoo temporis intorvaUo ot spiritualia exercitia sab director· ab aptaeopo oonatitaeudo ia loco aliquo a Mooularibna remoto absolvat per dm· die·, et «radiator. .. «aper ira quae pertineat ad •aerum ministerium quod assumet.' * Sorebbo adus­ que a deaiderard ebe il ooneilio ocumonieo eoa an decreto general· «anoiiee questo uao, ore si bintro- dotto, e lo stabilis·· ore non «siste. Tutti tranno il professore Rosi e monsignor Jscobini ecoolaero favorevolmente anobe queste proposta. Oli «cismatici, diss· monsignor David, usano una specie di eseroiii, dovendo ii diaoono · il prete novello fra loro dimorare quarante giorni presso il veaoovo per abilitarsi ali' esercisio dei suo ministère : se non ohe questi eaercisi, oeaervb il B padre Martinov, si fanno non prima, ma dopo l'ordinasione. Il professore Rosi per altro e monsignor Jacobini opinarono, che pub rimettersi un ta! punto ai sinodi provinciali. Dubbio 111. Aa et quid etataendum cirea locum et teiaptu sacrorum ordixarionum. Quanto al laopo furono tutti in Foie, ossia che si applichi agli Orientali la preacrisione del Tridentino. Tanto il sinodo Libanese (capo XIV, De eacrataento ordinie, n. 18) quanto il Caldeo del 1863 vogliono ehe le ordinasioni non si faeciano, M non ia eedetia, seconde che avverti il segretario. Rapporte al tempo tutti aderirono al seâtimento di monsignor David, che ciob il concilie eoumenioo, imitando il sinodo Libanese (1. e.), dice che il ves­ co vo .curare debet, ut dominicos potius ac festo· dies eligat" per pratioaro le ordinasioni. 0 Per altro voile endure più oltre il Mgretario. Vero b cbe seoondo il diritto orientale i veseovi sono liberi di tenere le eagre ordinasioni, eccettuata la consagrasione do' veseovi, in quel me·· · in quel giorno che loro talenta; «ta in fatto eh· la Chies» ha oostumato sin dai primi soeoli di preferire per le loro ordinasioni i tempi di digtano. E Mbbsne il primo ehe lissasse i tempi dell· ordinasioni aombra essor stato il ponteflee Gelasio, «ptsMa IX ad «piscvf/of iMmuu, cap. H, tattavin Γ uso di ootebnue le ordinasioni in tempo di digiuno, pub dirai in oerto modo d'istitusion· apoatoHca, poiehb leggiamo ehe gli apoatoli mhossmsCm si ansatos tespensbanl m swiwi (Act 13). 8· poi gli Orieatali aoa haaoo U diginno dei quattro tempi, oom· noi, hauao perù pur troppo quattro tempi di diginno, osai· quattro quaresime. Quindi ù eho il sinodo Libanos· dope aver dette: .Tempos quo suer· oolobrari dabstD ordinatio, episcopi arbitrio relinquitur, qui quamvis quolibet anni meo··, at qualibet hebdomadae dis ordines etiam maiores eoufaere possit, id tamen carar· debet, ut dominions potin· st fastas di·· eligat", aoggiunge: .Eptoaopoa st arahiepiaoopo· hortemur ut in ordtaum a· praesertim materem collation·, si non sabbata quatuor anni tempora, et qua· dominicam d· Puasteu· et dominteam Rasnrrsotionis antecedant, «altem servent demtaieoa quatuor usi Muniorum, quadragesimal!· sciHoet apostolorum, assumptionis Deiparae et nativitati· Domini, qua» ia nostra saetosi· observatur." Fra i Ruteni se m ha da stare ad una recent· rebates· del vescovo di Epsriess, .Clerici in quatuor totuuii· . * ordinantur Fa quindi proposto dal segretario sbe il oonoUio ecumeaioo imitando te tatto il Liban··· nsl dira ohe i vasoovi devos proeurars di seagli··· le domsniche ed altri giorni fsstivi per te ordtao- REB OONCILU PARAMDA8 100" (= 11M) steal, moeemandi tero di paefcrire qaoi giorni ob« cede·· in tempo di digiano. Tutti gU altri sensultori fsroao dette stes·· peroro. Dabbio IV. Aa ostes ud erdutee MueèfieæUe nsrssssrta pre Orwstalsbsss ed tramites ossi sitii Tridssttei sit dstarwriwMifs. Qaasto b an puato, press a dira il Mgretario, ben dsgno di riohiamate 1'atteaaioa· del concilio Vaticano, l· per Γ abuso aeeai oomune fra gli soist matici di ordinaro ia sté immatura, e ancho tahrolta nel!' infaasia ; S" per la svariatessa che so tel punto si soorge fra le varie nasioni, · sache ia aaa nasione stessa. D altro late non sari difBeile d’ introdurre, almeno quanto agli ordinl maggiori, Γ uniformité ove si consider! Γ odisrno diritto orientale. Infatti la legge Tridentina cull' été pel diabonato e presbiterato trovasi gib applicata ai Ruteni, come risui ta dal sinodo di Zatnoeeia, e ai Rumeni, corne attesta il veaoovo di Oraa-Varadino monsignor Papp-8syllagyi. Egualmente fu applicata agli Italo-Ôreci da Benedetto XIV nellu oostitusione St i * pattoralii, ai Siri dal sinodo del 1866 (p. Ill, Q 6, n. S). Sieguono la st···· legge gli Armeni della «oppressa prims· sia Costantinopolitana, come rifsrivMO i veseovi a quelle appartenenti in risposta al questionsuvo. I Greci Melehiti Γ hanno adottata in parte, poiehb nel sinodo Gerosolimitaao si prescrive pel diaoono Γ etù di anni 2Î, pel sacerdote di anni 30, o almeno 25 com­ piti. I Maroniti seoondo il sinodo Libane·· (pug. 158) eaiggono. pel diaoonato anni 21, e pel sacerdotio anni 2b. Bioohb anche queste due nasioni si avvicinano molto alla disciplina oomune. Potrù dunque sensa ostaooli generaUsssuai pel diaoonato e preebiterato Γ eth volute dal Tridantino, come suggerisce il consultore. Cosl il Mgretario. Tutti si unirono nel medetimo parere eccetto il padre Martinov, il quale opinb doverai laaciare intetto «u queato punto il rigore della diaciplina greci. Fu rispo«to perb dal profeMoro Rosi ehe sansionando per tutte 1« Chi«M orientali la legge del Tridentino. s’ intende di flsaare un termine, osaia Γ etù aventi la quale niuno posea venir promoaso ai sacri ordini, non ·' impedisee quindi che Γ ordinasione si ritardi, quando si voglia, 6no ail’ etù asssgnata dalle leggi gTOch·. Il biaogno per altro ehe oggi havvi in Oriente di aaori ministri esigge che venge mitigato il rigore delle leggi medeaime coli' aoeoreiare il numéro degli anni neceaearii per rioevere i kagri ordini. Fu qui che il segretario propoae d'inaerire nel decreto Mita etù prescritta per Γ ordinasione una ctausola, che gli smnbrava utile per oorroggere un arrore od un abuso oomune in Oriente. 11 quale sta in oib, oho mold non «ole fra i patriarebi, ma par aaoo fra i veseovi oredono di esser fsooltissati a dispeusare sui difotto dell * etù SMoais» per l'ordtaaateue. □ patriarcha groM-matehita, a teatimoniaana dei vmoovo di KfopeM · Balbaek (riaposte al quMtteaaito) accorda tali disp····. Fra i Ruteni lo seoordaao i vesoevi, seme riferteee U vasoovo di Eperiess. Lo sterne awieee fra gh Ameni, · n' b tsetimeufo fra gU altri U veeoovs di Trebisonda ; aolo impertemo dal vessove di Aneira, eho ia facoltù dei veseovi si «stsedo tue ai didotto moei. Perimenti rieoaoeoo noi voeeovi questa facoltù il sinodo siro dei 1866, · te limita saltanto al caso di nécessité. Ora b oerto chs i voaeovi sono affatto privi di auto­ rité per dispbnsars su quosto artieolo di disciplina. Poroeobb Γ eth polle aegra ordinasione me endo •tuta stabilita dai concilii scumonici, ooatitnisoe una legge, sa oui il solo Romano Pontefloe pub dis­ pensare. Vediamo quindi · veseovi e patriarebi moot rioorai a quest' effatto alia sMta sed· nella λαΜ. 101· (= 11*7) COKGRJBMU8 XXXVI COMMMMOMffl ORDQTTALIB U martii 1870 109* (= UM) rsesneraa di qnalahe anno, a à mm aver otteanta a la relativa diapeara · moolth, msm him nel 1844 il veaeovn di Mardis · U petriarea ait·, a aal 1814 il patriarea arm sac. K qnaade nel 1897 enseadeti accordât· al patriarea maroaita alaaaa foealth, fra la qnali oontonevnai quell· di dispennar· sal difetto di eth par 1'ordiaaaioae, «gli raspiaaa i resentti par bob pregiadiears al aaai prataai diritti, diaaado. di non ebbisognaroe, la iiragragfainaa general· dal 25 gaanaio 1880 riapooa : <« Patriarcham impradnatnr et insolenter omnino aa geraiase, ramque poteetatem sibi arrogasse, qua * aallo «odo tibi riadiaara ; * potest a aal oomuniearglisi quests rispoeta ai « aaai 14), dei 8iri (pei qaali il ainodo d«l 18M l'eth dal Tridentiso, poiehb presso loto non b per­ meem ai raddiaooai di prendor mogli·, ora il para dal celibate, oui devono sottoponi i suddiaeoai oasiggn ia loro an’ eth matura quai h quelle dai 29 uni. Reata dnaqaa a déciderai, disse il segretario, aa abbiati a tare aa' aération· ad intuito dai Maroaiti (poi quM U ainodo Ubaaoeo fissa 1'eth Session· XXXVU teanta il giorno 9 maggio 1870. Present! : L' emineutistimo president·, — mon­ signor Brunoni, — monsignor Valerga, — monsignor Howard, — padre Martinov, — padre Leonardo, — monsignor David, — 11 segretario. Proeoguendoai la diesosaioae dei Voti Do tatrit •ndinntierabus ti toise nnovamonto ad ssanse il dubbio b· sail· eth riehieeta pel raddiaooaato, rimaeo indaaiw nelia proaedeate adanaaaa. atabitiara i 90 rasi), ddi QaMei (pti qaali il dal 1863 preaenveva 16 aaai, a tostimoaiaum del vueeove di Onnao), e dei Malehiti flaalmoaia a dei Oopti, aa i quaü «i maaranJ antitia ia proposite. B qai i eoaaultori ai diviaero ia varia opiaieai. Sa ai atabiHeoa la ragob> del Tridoatiao seaaa alonna eeoeaioa·, lit oenervaaa ebe la legge dei 99 aaai aarebbe par la datte araieai gravera, giaochb tolto il celibate, aoa ν' à ragtene per ritardare tino a quali' eth Γ ordiaarnoae del eaddiaooaaio, oaaendo deatiaato il raddiacoao proma gli Orientali ad eseroitaro officii di psoo oonto, ia modo da poterai paaward quaato all' eth praeoritta par gli ordinandi ragonare ail' ojtiario dei Latini, seconde svverti che „qnalora pal bisogno della ohiaaa ai creda monaignor David ; ao poi ai da luogo ail' eooetione, opportuno di dispensare qnalcuno dal rigore di o qussta ai fa limitando la legge dai 29 aaai a quMta legge, non pub eib effettuarai sense la dis­ quelle Chieae, che tengono il auddiaconato nol range pensa ottenute da questa aaata sed«“. Da .tutto degli ordini maggiori, ovvero limitandola a quelle oib oonchiuae il aagretario, oho a avellere aiffatto B ohe sottopongono i raddiaooni al celibate. Nel errore od abuso, gioverh assai, ae il concilio, dopo primo caao ai eacludono dalla legge dei 92 anni arer determinata Γ eth necessaria per gli ordini, quelle naaioni neila quali il euddiacouato b ordino appouga una claueola in queeto eenao, ohe ciob minore, ma è inaieme aoggetto al celibate, quali spetta alia aanta aede di dispensare ani difetto di aono gli Arment. Nel aoeondo oaao ai riooaosce eth, gnonde reeletiorum Mtiütas tel nécessitas pestnlapei auddiaconi Γ aaensione dai oaiibato anche fra rerit. Π professore Roai fu dello ateaao avriao, per quelle nationi, in oui i auddiaconi vi aarebbero la regione che un aemplice decreto che determini tenuti, quali eono i Melchiti. Γ eth, non tard bastevole ad estirparo Γ errore · Fu eonchiuao Dilata e a’ interpellino i prelati Γ abuao che ai b aignalato, come non lo furono i orientali per conoaoere preaao quali nationi il raddisdecreti conciliari fluore vigenti fra gli Orientali. oonate tia ordine maggiore, e porti eeco Γ obbligo Tutti gli altri eonanltori rigettarono la proposta, del celibate. * perchb non neeeMoria, oaaendo principio di diritto 1 Dubbio VI. J» tetmdtnda fit ad Oriontaloi In ammeaao anohe dagli Orientali, al dire del padre Tridtatiaa dt iaiorititiù etc. Martinov, che i vescovi non pooeono diapenaare La legge- ai ragionevole degi' interstiti trovaei dalln leggi «manato da un concilio ecumenioo; nb gih in vigore presso varie naaioni orientali, oaaarvb vi b alouna regione, per oui la elausola suddivisata il segretario ; lo b fra i Ruteni, fra i Maroniti, fra abbia ad apponi alia legge rail' eth degli ordinandi, i Caldei del Malabar, fra gli Armani di Leopuli, e non a tutto la altro, che emaneri il concilio 0 flnahnente fra gl' Italo-Greti. I Melohiti pure in Vaticano; 2· perchb ediosa, come lo tono tutte lo aoatansa Γ ammettono, eome riralta dai loro ainodi. clatuole restrittive. Tutti partante ai aoeordaroUo nei riepondéra AJfirUn partito medio fti «aggerito dal padra Leo­ ataür» ordinando a tenore del Tridentino ohe „mi­ nardo, ed un altro da monaignor Simeoni. I( primo nores ordines ... per temporum interstitia conferan­ disse ohe potrebbe ali' uopo prowedorsi eoa una tur * (seesione at cap. XI); che i chieriei ordinati elauaola generale, ohe abbraociasse oiob tutti i de­ „in minoribus nonnisi poet annum a susceptione post­ creti dei concilio, nel seneo di riaervara alia aanta remi gradua minorum ordinum ad aaoroa ordine· aede la fsoolth di diapenaare. I] seconde suggeri * promoveantur (ibidem); oh· finalmente tru gli or­ che ai faeoia intendere ai prolati orientali ôhe non dini sagri pure deve correre Γ intervallo di un anno poaaono diapenaare sal difetto di eth1 oon una gratia, (cap. 13 o 14). dando oiob loro dopo il concilio U relativa facolth. Da ultimo avvarti il aogretario, che Benedetto Dubbio V. Utrws· tt que rations tit uteipimdtu XIV aciis bolla Etti pattoralii e. 8, n. 18, dopo aver ordo mUiaeoaattu. stabilito gl' interstiti, soggiuns·: «lilia, qui non ser­ Innanti traite osaervb il aagretario, che ra si vate interstitiorum >·<· eunt hactenus bona fide vuol fare un'eooeaioae pel suddiaooaato, aaeegnea- ordinati, ex apoetolioa benignitate etiam concedimus, dogli una eth inferiore ai 89 anni, queat' eeeesione ut in raeoeptia ordinibus ministrare, et ad maiores non pub oomprendere tutte le natione orientali. etiam servatio servandis adooendore absqns alia Perocchb b d’ uopo laaoiare 1' eth preaeritta dal D dispensatione valeant * Chie·· qnindi, ss non fosse Tridentino par quelle naaioni, ohe Γ hanno adettato •spediente ohe il concilio Vaticano acoordasee simile anebo rapporte al raddiaoonato. Tali sono gl' Italodiapenaa a quelli ebe foesero stati ordinati sensa Grsci, tali i Ruteni, tali i Oaldei del Malabar, i gl' interstisi. quali annoveruno il auddiaooaato fra gü ordini Fu da tutti i coaenltori rispoeto nspattw. maggiori, coma apparisoe dal ainodo diOdiamper; Seraflao Cretoni segretario tali anche eono i Rnmeni, corne attesta monaignor 37. Papp-Stillagyi; tali flnalmante gli Arment, ahneeo CONGM38U8 TRICESIMUS 8IPTIMUS quelli dell' ration primasia Coetaatiaopolitaaa. 1870 maii 9. Quaato sgli altri Armsni poi, eonviaae santionaro lia ssdm. ^Bdsi^ir lega^r^hm. aa ara oms 103· (= 11H) B. ACTA OOMMISSIOirUM AD RB OOXOTUI PABAMDA8 Dali· notirie oouuainietaato dai vaooevi oriobtaM nolle conference emended aouformete ahe m qumto punie variego aaoai ira lare le varia eWeee di Oriente, ni eoaeMaee non potoni otaMMro non legge ualverealo per emo, e molto mono applicer lera la legge Tridentina. Quindi U padre Leonardo propooe di oooottaare dalla legge Tridentina tali' età, ehe aol dubbio * ei dcdee di eetondora agli Orientali, il auddia4 conato, dioondori l'otà dei M anal ai erige praeeo quelle narioni, preeeo oui il auddiaoouato d ordino eagro, oome tono i Latini e i Siro-Caldoi Malabareei, o ba anneaao 1' obbligo del oelibato, oomdfoono gli Armeni. IJ aegretario oui ri amodarono gli altri, propooe inveoe di taoere dell' otà del euddiaoonato, limitandoai agli ordini maggiori ; aggiunae per aitro mon­ aignor Valerga ebe ri tenti preeeo i veecovi orientali, ae è poeaibile preeeo ooloro, che ooneiderano il •uddiaconeto fra gli ordini ininori e raputano i •uddiaconi eaenti dall’ obbligo del cefibato, ohe venge a ttabilirei une mederima età. Dubbio VII, An epiteopi» ritm orientali» ea conferenda ait quoad interetitia potuta» geem ordi­ narii» concilium Tridentinum tribuit. Ritornando il aegretario tulle riipotta dote nel· 1' antecedente adunante al dubbio 6· tulle legge degi' interatiri, feoe omorvare, emere amai malagevole ohe gli Orientali abbraoeiao il preoeritto del Tridentino in riguardo agli ordini minori. Impcroochè almeno promo eloune nationi è invaleo 1' uao di oonferire inaieme due degli anaidetti ordini ; tali tono i Maroniti, oome dal rinodo Libanme; tali i Siri, oome dal loro rinodo del 1868. Perimenti eooondo il ainodo di Zamoeoia, J 7 de eacrie ordinationibu», atabiliaoe ohe il lettorato e il raddiaconato „ conferri poterant eadem ordinatione et die * ; C e i Rumeni oonferiaoono nello ateaao giorno il auddiaoonato e il diaoonato, o di per amicarare ne' auddiaooai Γ omervansa del eoHbato. Il tutto fu coufermato dai veooovi nolle oonferanue. Ciô premeaao progetti il aegretario di applicare agli Orientali la legge degl’interatiri eolo quanto agli ordini maggiori, teoondo do’ minori. Gli altri oonaultori furono drilo ttoaco ocatimonto, reoodendo ooei dalla dooiriono adottata nella precedente adu­ nante. A qumto dubbio 7 poi tutti riepoeero effrKWtOM. Dubbio VIIL An et quomodo prohibenda eit ordinatio per talion». Dubbio IX. Ptrnm et gno ratione raaralaadnm tu, pari per raltam mm prvmori fuermt. Al dubbio 8 la ^mpoato fu eepraem prohibendam earn ordmotienom per tolium. Al dubbio 9 fu riepoeto eenralmdnm «tipple· da ordino» ftn omieri fiurint. Queato ai oari poi dei ariamatioi ordiaati per ealtnm, ohe torniao all' unload, ri dime ohe la aanta aede provtedarh oome ri è fatto ta qui, ne’oari, ohe preoMtino qualehe dUteoltA Dubbio X. An et garid deeernendom eirea Ordine tionii litnhm. Si riapoee proeieum oollo achema gih dietribuito ei veooovi. Dubbio XI. Quid de eoeiibatu en ararum miniatrorum etc. Conveneado ebo le Chime oriental! non tone encore mature per aooottaro la loggo del ooUbato, tutti peri opinarono ohe il eonoilio abbia a pro­ nuntiare une parole a ano favore, nel aeaee di lodaro i vaoooyi ebe oomiaoiaroao gib a pvomoverie nel loro oloro o d' inooraggirii Bella aanta imprma. Fu inoarioato dull' eminoetimlmn praridmto il 104· (= 118Ç) eegretorie a diriggare na' Malaga potirioM ai dgaore cardinale Patriai aao dei membri délia Oonuaiarioae diretriiee. Dubbio XH. An et quid oircu hiitau drrfcelem praecipiendum. JVerinM «oïl· aehoma gü dietribedto ai padri del eonoilio, Di cita et honeetale lieriverum. Dubbio XIII. An et quid de eierieali tonnera net non de dotibue ad corn requùiti» eanoiendum. Fu o morveto dal aegretario obe telle Ohieee orientali genoralmente pariando ewi une cerimonia diatiata e eeparata dagli ordini minori per oervire di dieporirione agii ordini cteeri, quel' d la toneurn promo i Latinl. Tutti quindi opinarono non eeee interloquendum tanto più obe trattari di ooea obe riguarda il rito. Lo atomo ri dime delle corona olerioale; poichè preeeo niuna delle nationi orientali i enierioi eono tenuti a porterie, preeeo eloune altre elle non è dùtintivo dei ohieriei portandola enobe i laioi. Dubbio XIV. An de irregularitatibu» a concilio qwdgirom rit decernendum. Affirmative noli' intento di detenninere le varie apecie d'irregolarità, e pomibilmente in un modo uniforme. Dubbio XV. Qmd conetituendam eirea »mg»da» tore eomanmi inteeta» irrtgnlariiaiet jnae e * defectu oriuntur. Il aegretario riferi ohe eecondo le notitie date dai veaoovi nello oonfereue, io Chiem orientali in­ terne a rib queai del tutto aegnono il giua latino: ri i a maravigliare, poichè la Chime latina ha mitigato in propoaito il rigore degli antichi canoni. Prima perù di darraoruo allo achema de tacrit ordinationitnu, fu aeggdrito da monaignor Valeiga Votam tomisl Fran uteri Bmd. celebri IMA « Vetui fcadal FraaCisei Koei. Uaasrio 1M· Adsocsttau·· mseaseriptas «d «ehamk oapttu «t cesoali mper isdiasalablllUt· matrimonii essas adnltsrti. adteadl eosstit·· tisai IV, · oooiirimloes theologies diiposiisa. De MtriawMo ehrteMma 107’ (= lies) B ACTA COMMISSIONUM AD RS8 CONCILII PARANDAS generétim matrimonii indiaeolabilitaa, * tam Taro aa , vindicatur étions in aoasullia pecnliaribaa nniw, quorum aliquas expressa ÇC directe improbant * syno­ dus Tridentina. iisqus additam adulterium mafia explicite, qaam in eo concilie factam fuerit. Dt polppaet!·» nteettfiva. Notissimus eat error Graecorum prohibendi tortiaa praesertim et alteriores nuptias, quibas arbitrati eunt vel canonicum impedimentum, vel jktam, quod tamen non ornnhtm fuit, ius divinum obsess. Quam doctrinam et usum Romani pontifices improbare non omiserunt, tradendo praesertim in formulis fidei, quae proposterunt Orientalibus ad fidem rodeuntibua, ? 1O8‘(^4;1M) Di ttdt fetant·. Cum in Orientis eoeleeiis desint capitula legitime ■actitata, et inter eoa, quae extant inter Orientales , * Europa nonnullae iare eligendi vicariam eepitularem rareant, visum est in capite de vicario capi­ tulari, quod Dt sedo eeeonte, ut generale fieret, iascribi placuit, peculiarem normam sancire, at dioecesis viduifati consulatur; quare statutam fuit ad defuncti epieoopi vicarium spectare vacantis sedis regimen assumere, donec metropoliteaus vel patri­ arche, qui quamprimum certior fieri debet, eiuedem vacantia aedis gubernio provideat usque ad novi epieoopi electionem. Verum hac super re, et potis­ simam circa viduatos sedes patriarchalee, consulendi erunt praelati orientales cum ad Urbem pervenerint. contrariam doctrinam, nempe non colum coeundae, sed tertiae et quartae ac ulteriorea nuptiae, ai casoaieum impedimentum ex aKa causa non obsistat, Dt riln tt hmttlatt drrirvnm. licito contrahi posse, commendatiores voro seee, qui ultoriae a' eoaiogio abstineo toe in cantitato perman- 1 1 Dubitari quidem non potest, quin clerici maiores oerint, quia cieat viduitati virginitas, ita nuptiie etiam ritus orientalis ad divini hffieii recitationem casta viduitas praeferenda eet.1 Com autem error teneantur. At exploratum est ea super re erroneas iste adhuc inter catholicos, alieabi saltem, inveniatur, apud eoo circumferri opinione * scilicet teneri tantum visum fuit eum perimendum ense tam in dogmaticis, ad pnblioam in choro recitationem, praesertim cum quam in disciplinaribus dooreMn ooeumenim concilii. sanctae mimas sacrificium sunt celebraturi; Latinos Ne autem exinde Orieetaleo eflbudaata, centum eet voro entonne horis canonicis persolvendis obstringi, quatenus beneficiis eocleaiaatims frauntur.1 Quare ut catholica exponatur doetriaa, quia Oraeci ex­ ea para fieeroti oommimionis disciplinaris Dt nla tt plicite erroris damnentur. hettttlalt dtrieortt», quae officii divini obligationem D· disciplina. γ reepicit, ito concinnata est. ut omni ex parte Orien­ In aqhematibua decretorum a commissione disci­ talium subterfugio ad eamdem declinandam prae­ plinari dispositis duo potissimum notata stitit, ut e^ cluderetur. Orientalibus opportuna redderentur 1* Haud expe­ Sttptr cotfrttionr tt seu unius porri cafarAunei pro dite frequentem copcilii Tridentini. aut etiam ponti­ uuirrrM rcelttia. ficiarum constitutionum, quae pro Occidente latae In unioo catéchisme, qui pro universe ecclesia sunt allegationem, ne Orientales, ut assolent, aece latitutari conquerantur, et Vaticanum concilium tana commissions disciplinari conficiendus proponifar. * expedire, ut inserantur 'dif­ quam coneilium Ια/rmrsi, quemadmodum reliqua < ! animadversum fait ferentiae rituales, quae Orientalibus peculiares/suni. concilia schismate posteriora, aspernantur; 9 * quo­ ties do metropqlitenis. episcopia, atiiaque locorum ut quae modum conferendi baptisma, confirmationis ordinariis incidit sermo, habendam ease rationem ministrum, asymutn et fermentatum, eanctam\eometiam patriarrkartmt, cum ipsi secus ac patriarchae munionem. festa, abstinentias et ieinnia, aliaqufcrid genus concernunt; quod pariter de catechismo Ro­ latici, qui honoris tantum titulum habent (excepte Hicrosolypiitano), peculiarem in Orientalibus Wclemano iumu sancti Pii V edito dicendum, ut uterque aiis iurisdictionis locum obtineant, et in praesen­ Orientalibus inservire possit: secus enim ipsi prae­ tiarum deficientibus metropolitenis in omnes episco­ textu huiusce omissionis facile utrumque negligent. pos sui ritus metropolitica iura exerceant. Dt attribut mMtrtm attitqnt piit^2irpatitianibt». Di rpisi-oporws residentia. In hoc commissionis disciplinaris decreto inter alia innovantur oonetitutionee Urbani VIII et Innooentii XII, m quibus sublata episcopis eorumque synodis qualibet facultate, reservatur apoetolicae tantam sedi reductio onerum missarum, et alienatio fundorum capitalium, quibus eadem onera sunt ait eunt verba Tridentini (sees. XXIII, cap. 1. De ref.) nexa, demum fit potestas generalibus aut provinquibus eadem obligatio declaratur; additae quoque I > melibus regularium euempiendi onera perpetua mil■arem. Haec omnia Orientalibus insueta sunt. Quare causae legitimae absentiae iuxta Tridentinum, ut aliqua regula praesto ait petriarthii; ΊΠβ enim visum praestare vieum eet, ut eolertor investigetur, auditis patriarchis Orientalibua, nam huiuamodi reservationes eat oportere, ubi agitur de praelatio ritus orientalia, iua tribuere concedendi episcopia facultatem ab- gravem faoeeeerent difficultatem. * eaaendi a dioecesi, praeter casum visitationis moto- ' D· SACRAMENTIS. rum liminum, et synodi provincialis, ne ad sanctam Dt coq/fruMtients asusufro. sedem recurrere cogentur, quia 1· vÿ aliquis eorum Pleres ex consultoribus opinati eunt delegationem dubitaverit hoc ins patriarch ia inosae, 2· idem iua pontificiam, ex qua Orientales presbyteri, dum actu ■ a Tridentine metropglitania attributum fuit, 3* ob baptisant, sacro chrismate liniunt, eo eo porrigere, locorum distantiam. In eodem decreto cautum fait, ne constitutiones ’ ut ipai confirmare valeant non modo cum baptismi supplent caeremonias, sed etiam extra baptismum, Urbani VIII et’Benedicti XIV pro Latinis sancitas, at rituum baptismalium celebrationem · ; alii vero quae ibidem revocentur, Orientales afficiant, cuta secundum aut tertiam casum excipiendam esse nec necessarium, nec opportunum, praefatae consti­ ■ Etsi - nemo fortasse ex praelatu Orientalibus tprculatiot denegare velit, episcopos residendi osore teneri, haud tamen udi veram perspicua eatis eat idea huiuace ^bligstiouis. Vjnocirco paoemio schematis decreti e disciplinari commissioa^Qadacti1 addita tutiones ad illos extenderq videatur. 1 Votum domini grandad Rosi, male Ite». ■ Animadranionas aisauscripisa ad schema cit decreti. I * * ‘ Votam dossiai 8sra«Mai Cretaei, dsesmtei ISSO taiitadvereieem ■ranirriyts· sd schema altati deerrti. AaimadvunioMs aaaeseriptea ad schema dtati decrstL Vot rapr dl 10«· (= 11M) PROSPECTUS ACTORUM OOMMIB8IOICI8 ORIENTALIS oontendarant Cum sati· «x plorata non «it penne * Oriental·· pontile» · * delegationi· necessitas ad boe, ut sacerdotes ahrismare valid· at liait * possint, omnibus visum Mt exprimendum eeee a eonetlio oecumenioo sacerdotes boe sacramentum adminis­ trare ex delegatione Romani Pontificis; «i autem ob eplaeopatna orientali· oppositionem praefata * facalta coerceri non poterit ad collationem eoafir■nation» etatim poet baptiama, vel enm supplemento ritunm baptiamalium. plurimi ex consultoribus censuerunt eam sine ulla limitatione · concilio Vaticano agnoscendam ; alii vero potiu· eeee silendum, ne fsrnhas. profecto nimis ampla, quae ex Eugenio IV (deor pro Arm ) nonnisi ex rationabili et admodum ur./sMfi ouusso presbyteris delegatur; et ex Bened. XIV (Eo gnameit tempore) nonnisi e * potientia gnadum et facilitate eanctoe eedit, tacite, ut videtur tolerata fuit, in ii» Orientis locis, ubi penitus rovocari adhuc aon potuit, conciliari decreto solemniter B sanciatur. De matrimonio. De modo erpnmrndt coneenent matrimonial' . * In ea Euchologii parte, quae inscribitur Ordo roronationee nepti orum, desideratur actio «ut signum quodeumque per se it· determinandum, ut consensus sponsorum sutis exprimet , quamquam huiusmodi consenaua quodam actuum complexu aegmralenter in ea caeremonia significetur. Et hic defeetus oerto apud Graecos Melchitas invenitur et videtur adesae etiam inter nonnullas alias nationes, praeter Graecos schismaticos ‘. Cum autem ex Ecclesiae mente matrimonialis consensus per verba, aut aliud appo­ situm certumque signum patefieri debeat, eidem defectui occurrendum ease cornu issio censuit. prae­ sertim quia in Oriente non rpro accidit, ut filii familia· et puellae potissimum ad coniugia nolentes a parentibus trahantur. Quare expedire visum est, c ut concilium Vaticanum modo quidem generali, ut omnis trientalium offensio caveatur, revocet Tridsn- tinum decretum Tametti {se··. XXIV De Ref. c. I), qua iubet parochum interrogare virum et mulierem, et nonnisi eorum mutuo consensu intellecto, ipsos matrimonio coniungere Quo autem hoc decretum facilius suum effectum sortiatur, in ipsum Euchologium opportuna rubric· erit inserenda, quando libri liturgici Orientalium ad examen revocabuntur. rff owitriesoeii impedimentis. Nil adeo obscurum et incertum penes Orientale·, qusm legee quae sacramentum hoc magnum res­ piciunt. hinc continua dubia, frequentes circa eius valorem et linitudinem controversiae, cum ius orien­ tale hac «aper re magna ex parts deficiat. Neeesse igitur est, ut oecumenicam concilium cui inest eure collapsam Orienti· diwiplinsm, quantum circumatantiae sinunt, redtaurandi, completam seriem exhibeat impedimentorum. x 110· (= lie·) diriasautia. «i quae Vaticanum conciliem inter Orien­ tale· inferet, ita sint snaaciandt, ut scdisowdic·· qnoqne complectantur. Omnes quidem arbitrati anet eoe eximendo· ease >; esd quoad asedran bains exemp­ tioni· exprimendae, aiü putarunt edicendam ease in ipso concilio, alii vero proposuere, ut eorum vim a promulgatione pendere concilium statuat quae » •ancta sed» peetaa flat, indicendo jUelibm c * impe­ dimenta, quemadmodum fidelee Serviae et finiti­ marum regionum Benedict·· XIV in constitutione fitter omnigenae $ 9 decretis matrimonialibus Tridentini teneri declaravit. Sed nil bac super re s commissione constitutum fuit De impedimento condetiome. Postquam disputatum fuit, utrum territet in ecclesia orientali irritans matrimonii impedimentum unquam constituerit ’, praevaluit negativa sententia, licet plure· ab huiusmodi quaestione discutienda •ese abstinuerint. Visum autem est omnibus servi­ tutem. sicubi etiam nunc in Oriente vigeat, inter impedimenta quae matrimonium dirimunt, haudquaquam esse admittendam; quod fieri poterit eam non quidem abolendo, ne olim extitisse supponatur, •ed praetereundo in serie impedimentorum De impedimento errone. Hoc impedimentum invenitur inter Maronita». Graecos-Melchitas et Rumcnos. nec desunt indicia, ex quibus coniicitur illud extare inter alias quoque nationes Orientis. Nullum igitur dubium, quin illud pro omnibus oecumenicum concilium confirmet ot ne confundatur ab Orientalib is cum impedimento servitutis. visum ost etiam expodire. ut eiusdem impedimenti natura et extensio explicetur * De impedimento conean.jninitotie et affinitati * proprie dictae Visum fuit haud esas interloquendum circa controversiam, utrum post can. 60 concilii I uteranensis IV impedimentum quarti gradus consanguini­ tatis et affinitatis proprie dictae, iuxta computationem latinem, ita affecerit atque afficiat omnes Orientale·, ut irrita fuerint matrimonia, quae apud eoa intré illum gradum contracta sunt. Quaedam ex naiffgiibua Orientis, ut Rutheni. Armeni. Maronitae et 8yroMalaburici. illud adoptarunt, Graeco-Mslchitis et Italo-Graecis a summit pontifcibus impositum fuit; at dum ex una parte sancta sedes illius observantiam aaepenumero inculcavit, ex alia illud in desuetu­ dinem aliquibus in loci· abii··· dici potest V erum quidquid sit de huiusmodi controversia *, omne· duxerunt hoc impedimentum definitive «d omnes Orientales fore extendendum, dummodo quartus D consanguinitatis «t affinitati· gradu· pro unirer·» Ecclesia conservetur. De affinitate improprie dicta. De poiygamia successisa. In exhibenda impedimentorum matrimonialium serie, de qua ABpra, impedimentum, quod secundis, et uiterioribinniuptiM obesse putant Orientales, renidveri posse yisUm est per praeteritionem, it * nempe ut iteratio, opnittatur inter impedimenta, quae matrimonium dirimqnt, aut illicitum reddunt, simulque addatur ea Ause amnia et tola impedimenta Ecclesiae auctoritate constituta. De norie impedimenti * inter Orientale * Praescindendo a quaestione super vi, quam nunc habeant penes Orientales diversae affinitatis species, can. 50 concilii Laterensis IV abolitae (sunt enim qui putant eas in Oriente Virtute conauctodinia re­ vixisse, ita ut impedimentum dirimens adhuc ibidem efficiant); opportunum omnes existimarunt, impedi­ mentum. si quod sx illi· oriatur, e medio esse tollendum per praeteritionem iuxta modum superius •nunciatum * ; magna enim in aestimandis hisce affinitatibus venetas, earum computatio haud exi- . * indecendi Antequam de singulis impedimentis ageretur disputatum est, an * nova impedimenta matrimonium 1 Votum dsmlai FrsMissl Rosi. fsbrndbio 1W·. st pstrii Boaifacii de Raasbsrg, isasario dicti saai. i • • * * Valeor domiti Frsacisci Bosi. tit l. {i IX. icplsmbn IMS. Vot. cit. Vot cit Vot. cit. Vot eit. 111·(= 1167) B. ACTA OOMMŒMONUM AD BIB ΟΟΝΟΠΛΙ PARANDAS 11Γ(= 11Μ> geum fs ai sait negotium; Um pfarimi ex Orieatahb·· a seaetitutinass aut dssrata tern adite, quae orientale· COBSCti difficultatis, et pertouH, quod haie imp· dimeato toast, iltod iaat emptias aaa sbeerroat Expedit igitar at impedimentum dumtaxat aa af­ finitate proprie dieta proveato·· ubique perseveret. De rufutarit··. * Conandum, at moaeehismus, a qae vita eriaa Ulina ecclesiarum potissimum pendet, ad piMaaa splendorem reetitaatur. Monaehi ottautaiea, at plariata, vitam ooatemplativum profiteri dieaatar, quod praecipuo da Bueilieaie iateUigendaw ait; sod orientale! scelestae oleraa postulant activam. Vie·· •st itaqao aaa iaeoagruum, at ooeusMuioum aea> eiliam deputat peoatiarem oommiseieBom ax spisoopis, at abbatibus gsnoralibao vol alii· moesehis pietate «t doctrina eommoadetis, oum inioacto mu­ nere ite promerendi ia ordinibus saaotoram Basilii •t Antonii regularem observantiam, ut etteatie actu- ■ allbna Orinnfite MOeseitatibus monaehi utilem in ser­ vitium aeatenimum laborum «t operam impendant. Habito, vara mmmuaimtinna decretoram qano cornetite·» pre AgaearwM eluoubrsvit, haee dno praecipue pro· nimfc habita aaat nt aa monachis ritus orientalis appHeari paaneat: 1· Cautum eat, nt sarta tectaque maneret tarisdictio, quo episoopi orientales in monachos fruuntur; 2· cum allegarentur 1 Votum patrii Leoeardi a M»do loupbo, iaiwuta 1MB, et *patri Boaifeaii 4« Haaekerf. martio 4kti aaiL FMigteeo· MM · * tWpnti, pempMfta «at ah—al· ad ase ia Ulis eomploetendoa, si U qaeram iataroot, aaaaaat, vei ad ovimendne, si reaaaat lageae missiaaam opua,qued anivewae Boebeiae maxima interest, earn aostris temporibus magna su^pgerit isorosMata, peaatiarom Romani pontiles· in eaeumeaiae soooilie snlllritadissm proaseveri visam est. ΕΠμ dispositam sapait, ia qao praeaipna iuauitar laie, ad quem missiones taadnat, et boaa qaaa ex ipsis Ecclesiae atqae civili societati abvaaiaat; hortationes fiant, at operariorum evaugeiicornm aamaeke augeatur, quia meesis malta, operarii natam pauci ; naaneiaatar dotes quibas mimioaarii instructi eiat oportet. quaedam eis monita praebantar, ut ita e» gerant qoemadmodnm evaagelii praecone· dooot ; miesioaarioram regularium exemptiones ab ordinarii iurisdiotiono adstrOuatar; principia non­ nulla indicantur, quibus eorum depaadsntia a prae­ lati· mtmionam determinatur; adduntar normae peculiaro· ab iis sequendae, qui ad Orientis mis­ siones destinantur; commandantur pia· sodalitate· inetitetao ed procuranda media, quibus missione· sustentantur. et aequae horum mediorum distri­ butioni consulitur ; ooerootur quaestuandi abusus ; cetera sacra· congregationis de Propaganda fide curae relinquantur, inter qua· enumeratur Direclormtm pro missionanorum norma conficiendum XV. QUAESTIONES DE RE SACRAMENT ARIA HABITA RATIONE RITUUM ORIENTALIUM PATRIBUS EORUMDEM RITUUM PROPOSITAE. I. Quaenam praxis observetur quoad tempus administrandi baptismum. 3. An simul cum baptismo administretur infan­ tibus sacramentum confirmationi·. 3. Quid servetur circa baptisme collatum urgente necessitate; et quomodo et quando suppleantar oaeremoutae. 4. An presbyteri, ubi delegata a Romanis ponti­ ficibus chrismandi facultate pollent, boo sacramen­ tum conferant aliquando etiam adultis soiemaiter iam baptisatis. fi. An in aliquo casu episcopi licentia requiratur, ut presbyteri ea facultate utantur. 6. An alicubi et qua ratione eucharistia infan­ tibus administretur. ". An et quomodo eucharistia adulti· administre­ tur sub utraque specie. fi. Quibus anni temporibus fideles praecepto communicandi adstringantur. 9. An accepta eleemosyna a benefaotom, obla­ tiones ab aliis fidelibus accipiantur, at pro iis iu eadem missa fiant commemoration··. 10. An et quibus diebus sive parochi, sive epis­ copi missam pro populo oelebreat. II. Quaenam sit Tbrmala absolutioais saeramentalis. 12. An omnibus indiscriminatim saeordotibus ius concedatur sacramentels· oonfesmoM· excipiendi. 13. Qsstenus negative, quae requirantur ia sacer dote, cui praefata iurisdictio est tribuenda. 14. Quid servstur in excipiendi· eecrementalibus confessionibus mulierum et praesertim moetabem. Ifi. Qaa ratios * se gerere debeant oonfeesarii ubi occurrant oesu· vel episcopo vel sunsmo ponti­ fici reservati. 16. An tonsurae ritus observetur; et quatenus affirmative, quando conferri soleat; et ea et cuius formae corona clericalis in capite deferatur. 17. Quinam iuxta proprii ritus disciplinam sint ordines minoras, quiqne inter maiores recenseantur. 18. Quaenam aetas requiratur in promovendi· ad ordine·; et a quo dispenaatio super defectu aetatis concedi soleat. 19- Quaenam sint subdiaoonorum obligationes. 20. An et quomodo interstitia in collatione or­ dinum attendantur. 21. An contingat ordine· sive maiores sive mi­ nores conferri per ealtum ; et quomodo clericis sic ordinatis oonsulatur. 22. Quaenam sint irregularitates ortae ex delecta. 23. Quaenam ex delicto. 24. Utrum impedimentum roptaex apud Orien­ tale· vigeat. Et quatenus affirmative, an ad sensum •ancti Baailii in can. 22 epist. ad Amphilochium, vel alio, et quo. 26. Ad quo· gradus Orientale· extendant im­ pedimentum rewMepuinitahs. Et utrum ipsi in iis differant sive ab antiquis, sive a canone Lateranensi, et qua de causa.’ 26. Idem inquiritur de uffimtaU proprie dicta, seu quae contrahitur inter unumquemque coniugetn et consanguineo· alteri»· ooaingia. 27. As et quae sit disciplina quae retinetur eiroa eiffUitetem, quae contrahitur inter ooosangnineoe viri et oousanguineoe uxoris. Praesertim vero an retineatur ius anticum Qraeooram do 6 vel 7 gradu ia hac atfiaitatis speci· in noannlli» caaibu· prohibita, in aliis permisso; et qaM regula ad­ hibeatur ad cognoscendos casus vetitoe ve) per­ missos. i 28. Aa vigeat impedimentum gffbùtaüe quam veteres Graeci dicebant eg tribut feueribtu oriri; et aa habeatur ut dirime··. Num potius vigeat impedimeatum «fjtastatii ssnmrfi ei tertii geutrie ad sessum luris occidentalis ante eoaoilinm Latera­ nense IŸ vim habentia Posita autem impedimenti 11#· (=11«») PROSPECTUS ACTORUM COMMISSIONIS ORIENTALIS 114·(=1Ι70) exiatantia, ad quo· gvndns vel persona· hoe extea- , M. Aa benedictio ritaalm «aoerdoti· assa maria datar at aa regala aHqu hah eater, at quaa, at putatur ad matrimonii velarem, ac simul snflteiae· eogaooeatar in praxi qnaado impedimentum later etiam ahequa paroebo proprio ot testibus. Et qua­ daaa perveaaa iuteroedat, pre «emi· in reaetioribaa tens beaedictio neeamuria putetur, an proeas et gradibea. ritns, ia euobalogii· «xpoeiti, nmim perficiendi sint M. Utrum adasittatw oaatrald impedimentum ad. valorem matrimonii, vol nonnulli tantum. et qni. oriisiM·· ax foraieatUae, qusmadasodum voter·· •afficiant. Graeci admittubari ; at ad qaoa gradae vol peneaaa 3». An been benedietio, at qualis, aooamaria sxtendatur «i essaita ts sacramenti habentor. 30. Utram alirabi retiaaatnr impodimsntum ool40. Quatenus neeeasaria non putetur benedictio saPerdetis, vel etiam praesentia paraehi proprii. ea lactanaitatia, sea later flloa, qni ia intsatia ab eadem nntriee laetati fteeriat; et quam ria habeat hoe saltem ad valorem matrimonii praeseatia ten amiimpedimentum. •tentiu sooerdotb niramaria mea dicatur , ot atram #1. An impedimentum suatitiw pqfih'tai Aewstahaec aine teatibu sufficiat, vel tastes etiam requi­ tis ex matrukonio tantan rate eontrahi admittatur; rantur. et ad quo· grade· producatur. Item aa extendatnr, 41. An ut validum sit matrimonium samerdoa ei qnemadmodum afflnita·, ad ooaaaaguiseos sponai assistens vel benedice·· quieumque esae poeatt. ot spomae inter se. aut etiam ad alien dummodo legitime ordinatu·; vel potius peculiari SS. Ideal quaeritur de impedimento uutitia» ' potentate val licentia muniri debeat, vel mitem m pUiee» Kentetetù ex sponsalibus de foturo. Pe­ conditio requiratur, ut nempe vetitum ipsi non foerit culiariter vero an, ut sponealia impedimentum hoc ab ordinario assister· val beaedieere matrimonio. inducant, necressrio firmaada ea·· putetur ritu sacro 42 Quomodo m gerere soleant parochi st epis­ S3. Utram eoptaUeMm rpiritaelsm eontrahi re­ copi. eum, inito matrimonio, ooniuge· ad coeundum tineatur non aoinnt ex petsruitafc et esmpet«raitat« inter se impotente· inveniuntur : an scilicet si certa dirute, aod etiam «r mdinfota, et ex /rutiimtuf», sit impotentia eoe statim separent; et si incerta, et ad quos gradu· impedimentum extendatur. Item, triennalem expectant probationem: et an et quo­ qui «it hos gradus computandi modus. modo exigatur ut impotentia in foro externo probetur. 34. Utram inter ministrum baptismi, vel oonfir43. Utrum retineatur, non ante pubertatem, seu mationis et suscipientem idem impedimentum copnaa foeminie non ante 12, a masculis non ante 14 tiooM ipiritneli» admittatur, quod admittitur inter annos expletos, matrimonium contrahi posse, ita ut patrinum et suscipientem. si contrahatur invalidum sit. Et quid in casibus, 35. An impedimentum n-fnationi» tpiritueli» in quibus malitia suppleat aetatem. eontrahi alicubi dicatur sive inter maaculum et foe44. An agnoscatur impedimentum cognationis minsrn. qui simul baptirentur: sire inter duos filios legali·, adoptatum iam a veteribus temporibus ab spirituales unius susceptoris ; sive intet filium spiri­ ecclesia etiam graeda: et ad quo· gradu· vel quas tualem viri, et filiam spiritualem uxoris; sive tandem personas extendatur. inter paranymphos seu pronubos in matrimonio et C 45. An praeter Impedimentum disparitatis cultus sponsos: et ad quos gradus illud producatur. inter baptisatum et non baptisatum. alicubi matri­ 36. Utrum impedimento criastnsr se ligari arbi­ monium cum haeretico contractum, ut nullum ha­ trentur Orientales ; et id an in sensu veterum Grae­ beatur. corum qui alduteroa quoacumque a ooniugio inter 4«. Quid teneatur ds matrimonio quod contra­ •e ineundo removebant etiam post mortem alterius hatur post votum soleinne castitati·, emissum per coningi»; vel putius eo modo quo recentius ooaropyofeasionem factam in aliqua religione a sede apo­ tatum eat. Speciatim vero an admittant impedi­ stolic· approbata. mentum dirimens inter complies· inducere 1° adul­ 47. Item quid de matrimonio post ordinem terium coniunctum cum promissione matrimonii facta sacrum inito. complici adultero, adhue vivente altero ooniuge 48. An metus gravis iniuste incussus, vi cuius unius vel utriusque : * 9 adulterium coniunctum cum aliquis matrimonium ineat, habeatur ut impedimen­ attentatione matrimonii cum adultero, vivente pariter tum dirimens. altero ooniuge ; *3 adulterium eum occisione coniugis 4». Utrum admittatur, invalidum esse matri­ vel coniugum ad hoc. ut adultero nubatur; 4° oc­ monium personae liberae nubenti· personae addictae servituti proprie acceptae, si ‘libera nesciat servi­ cisionem eoniugis vel coniugum, «tiam absque adul­ terio. patratam ad nubendum complici ad eam tutem alterius. Item utram alicubi inhibentor servis concurrenti; ita ut in quolibet ex hisce quatuor proprie dictis matrimonium contrahere absque ooncasibus invalidum sit matrimonium quod inter com­ D sensu dominorum suorum, ant etiam «u absque eo plices contrahatur etiam postmortem coniugis vel consensu contractum habeatur ut invalidum. coniugum innocentium. 50. Quaenam sunt leges, quas episcopi ia casibus 37. An absque praesentia parochi proprii et potissimum matrimonialibus indicandis sequuntur; testium validum non esae matrimonium retineatur:, ot referatur adamussim methodus iudieiali·, qua in et quatenus affirmative quoad parochum, quid ease hisce casibus procedi «oleat. parochus proprius iatelligatur. XVI. ACTA CONSULTORUM QUI AD RE8 MISSIONUM ECCLESIARUMQUE RITUS ORIENTALIS 8U.A 8TUD1A CONTULERUNT. Valerga (losephns). Piene di stedn per fammiplieramsHto d»U» chiesr » missioa· orim/eZi. Parte prima: CAisSs rattobehs di rite orwntal· (1889), 44 pag. Parte seconda: Jfiirisni loti·· presseUppleeienidirit»oritntel»(1889), 35 pag. Idem. In pii meds dsMens omsrv osl eoecilft scumemeo trattata Is mataris riperdenti l» Ait»» di rite «nantais (agneto 1889), 90 pag. Conon, aanaax. rants XXXXDQfe. Idem. D * ritutnn mtarmistiens ·< ds ireqrit» ad mss ed aitent» riint» (novessbri 1889), 38 pag. David (loeephus). Pient di un tape «o' riti dapro­ perat el etntitio eauntnie» (novembri 1889), 32 pag Haneberg (Bonitaeina da). Quetridur, nam patrs«M jWari eeoMii peasdam prepeaeadn tint, pe» ed rtfeneeUentet rtfuierimn ritu» erietteU» prtintent (martio 1889), 31 pag. • 115* (=1171) B. ACTA OOMMI88IONUM AD BBS CONCILII PARANDA8 Leonardo (padre). Degli erdmi memoeM ente-a tali (ianuario 1MB), 14 peg. Martinov (Ioannas). Do mode pmodani par·liari reformandi derum orrismte ontetalia reputarunt (maio 1869), 44 pag. Rosi-Bernardini (Franciaeaa). De montriro antraordfaarto ootÿirsateÎMÛ opte Orientales (oetobri 1869), 138 pag. The in er (Augustinus). Do snorts erdiaaManidw (februario 1870), 98 pag David (losephus). Do ordaaaia sneromonto npood orientales ooutes praetor Gresoos non meltettas (martio 1870), 46 pag. Cretoni (Seraphinus). De obligations clericorum orientalis rilue domm offris recitandi (decembri . 1Ç68), 31 pag. BtrOi-Bornardini (Francieoua). 116· (=1179) fme oriental· in amtrimonio ineunde (februario 1869), W pag Martinov (loannes). De impaditatafa ordmis et prefeaeienaep-ehpiaese apud orientales (aprili 1870), 64 pag. Roai-Bora ardi a i (FraoetMtu). De polgpnonie ΜΜβΜβΜΜΙ MifF ·0$·ίβ (■aio 1868), 94 pag. Ide·. Do iinpedieanatie cendationia, nosenngwieaatnha, aO offiaùtadio ex capula Uoita, apud Orientales tnterimottamn dirimoatsbsu (soptembri 1869), 93 pag. Idem. De sospodiansato copnetienas spiritualis, af­ fluitatis ex cepula illicita, et criminis apud Orien­ tales (decembri 1869), 69 peg. Idem. Da iaapedimonio eogsmtiotsis legalis et dmsdestusiiatis apud Orientales (februario 1870), 107»ag. Utrum rapediaO Idem. De reliquis iaapedianontis aaotrirnoatiasm dirtpaOriiaas /satari concilii proposers, ad no«a defini­ mentibsss apud Orientales: nempe do iuetitia pu­ tions geaglraMsal doetrinam catholico· de indis- B blicem Aonestaris, cultus disparitede, ai et metu, oetaMitato mslriuoom't (ianuario 1869), 53 pa^. ligamine, impotentia, netote et raptu (augusto 1870). Hanebatg (Bonifscius de). Çtaseritar, maoa patri­ 181 ΡΜ SCHEMATA. bus futurs concilié proponenda sit d^mitio st dis­ positio: De consensu sponsorum apud Christianos ScAssae constitutionis super missionibus apostolieis orientales, in primia Graecos (ianuario 1869), patrum examini propositum, 80 pag. Decretum de apostolieis missioribus, 7 pag. 15 pag Rooi-Bernardini (Franciscus). Utrum patribus Schema constitutionis de ritibus (inlio 1870), 99 pag. futuri concilii proponendo» sit, nt consulant con­ ScAmm ' decreti do ministro extraordinario confir­ centui de praesenti exprimendo inter Graeco» riiosmationis (februario 1870). 8 pag. XVII. ACTA COMMISSIONIS POLITICO-ECCLESIASTICAE. 1. PROTOCOLLUM SESSIONUM. · e sentirai fra loro, earebbe atato usai conveniente Protocollo delle sessioni della commissione per gli di quasi dirigerli e loro delieatamente tracciare i affari diplonsatico-ecclesiastici, inoaricata di pré­ para™ le materie da proporsi nel futuro concilioc punti, che, dopo eooersi esposti s vicenda i bisogni delle riapettive dioceai, dovrebbero più particolarVaticmso· mente prendere in oonaiderasione, per quindi esSESSION B PRIMA. porli alia aanta aede. Il canto padre ai oompiacque Tenutasi la mattina dei 19 settembre 1867 presso approvers Ia riaolnsione, che fu puntualmente eacΓ eminentissime signor cardinale Reisaoh. preaidente guita nel modo che dalla rispettiva positione di Segreteria rieulta, e che è superfluo di qui ripordella commissione. Erano present! ; monsignori Berardi, Franchi, tare.1 Papardo, Ferrari, Jacobini; reverendissimo P. Guardi : Dato esito a queat' affare 1' eminentissime cardi­ signor abate Trinchieri; Matora aegretario consul­ nale présidente press quindi la parola per ispiegare tore. Assente: monaignor Gtaai. lo scopo che erasi avnto nell' istituire ia nostra L' arcivesoovo di Salisburgo avea diretto al Commissione, che era cioh quello di properare e nanto padre una letters annunsiandogli la prossima studiare le materie eccleaiaatiche le quali hanno riunione dei veacovi della Germania presso il se- rapporte . colla politica, e che sia per se atesse, polcro die sau Bonifasio in Fulda. Siftitta oon- aia per 1' attinenza con altro materie dovranno esaer vocaaione in promimith dell' indisiono di un con­ discusse nel Alturo concilio. E prendendo a evolgere cilio generale ecumenico aveo eocitato in taluni le sue ideo il signor cardinale inoominciù dal prequalche apprensione eho vi ei potassoro discutere mettere oho coteste materie non si preetano veradei punti, e far quindi delle doaaade alia aanta d monte molto a decisioni conciliari per ia netura sede da creare imbarasni. 8ua santith si degnb sto·· degli affari eoclesiaatioo-politici, i quali geneoommettere alia commissione per lo coeo politico- ralmento hanno per fine di adottaro provvedimenti religiose, che sapeva doverei per Ia prima volta e misure provocato dalla variabili oiroostanse poiirinnire questa mattina, Γ asema di queat affare. tiehe, o adatto a oonaervare gl’ immutabili principii Letta portanto ia menrionata lotioni dell'arei- della Chiosa e ad aasiewraro nel miglior modo veocovo di Selisbnrgo, considerato lo scopo prepossibile Γ eoeeuioee delle venerande sue leggi : flssosi dai prolati, richiamata a memoria Γ ultra ohe eib non ostenta siboomo molti dei fatti politici adunante tenutasi dai veacovi gormaniei asl 1848 O delle leggi civili, oho hanno provocato lo diverse a Wurtiburgo, e i buoni risaltati oho produaoe; ei WUuro ed atti legialativi della Chieea riguardo a convenue unaaimemento nella idea ehe la provarii stati e governi, hanno ii loro fondamento negli gettata riunione non avrebbe in aloen modo potuto erronei principii e nolle perverse dottrine dei moderno nuooere. A, rimuovere perii qaaluaqae dubbiessa. 1 8undpMti ds * UtorWatantaepiKopsmaeliatargeeMm e a provenire quaiunque diffleolth ohe avenae potato nascere, ù decise di propono sommseoamento al 4s soaveeta episwpetum Oermaaoram FuMee bataads, de tuitas sopn, tataetur ia CoUemUas Isesnsi, t. «it, p. 1OU. sento padra che nella risposta pontificia montre ei Datae suat dis 10 septambrts, uudecin scilicet diotaa post dovrebbe lodare U progetto "de' veeoovi di rednnani batata· a foiuniasisna primam huas osagnaseas. • Hsias «mmlmisais verbaUa noa habeatur ata «noram primorum conventam, «um hio eaUbontar; «tororum roro * secretario baadqaaqnam fuerunt ta «edtaem tutata. dritto publico, cad gli atti della taata aede relativi jk od i rapports dolia Chioaa oraao baaati sopra prin­ cipii totatatoate diverti da quolli ohe ora sono stati a qnrati affhri poaaoao soniministraro aoa poohi luti iatorao a ooedtatti errori a tabo dottrine, eha dorrauo fonaar 1' oggotto dell' eaame del proatimo iatrodotti o veneo introdnoendad nolle oostitutioni b legialaxioai dei govorni e stati, dobbeno o poasaao i mantesarti ; od anebo 1'altra questione in ehe modo lavari della aoetra Commiarioaa doraeaaro setaodorei aaehe ai paati dottrinali, eha negti affari abbie le suta aedo a regolarti quando i conoordati dai govorei vengaso abrogati sensa consenso delta politioo-ooeleetariatiei han dovuto negK ultimi tempi eaeer trattati e discuasi dalle tuta aede. Ed ag- medoaiaaa suta aedo. ooaeiHo. Opiaava pareib )' emeatirataao aha Preseaese lo satadieate oarar- vastani, il signor cardinale ta di parere che i levori giugova ehe sebbena non dare (pattern alia noetra dolia nostra Oommindoao dovoraero aggirerri intono Commiarione di oeeaparei di errori e di dottrine, ai oeguenti puti principali, csob 1 * sarh pert molto opportuno di reooogbere tatte le ratarioni eho la Chiesa ' ha nei diversi Stati dei qneationi dottrinali oonaeaae colle politieo-eoelratao- moado eolta sodsté politice, oesta coi diremi govern! ; tiehe, e di ooaoaoere in qaal modo le abbia maam- * 9 mamoetu ravvirate e applicate la «aera congregatione politiei delta usta sede sono state introdotte nol degli Affari eocleaiaatiei atreordinarii per comunicar dritto canonico cornua; 3· ai particulari privilegii poi il rithltato e ooaooerioui ehe rignardo a differenti punti delta dello rioenhe alia Commiaaione alio modificationi eho dagti atti ai rapporti s accteairatioo- iatitnita per trattare le materie dottrinali affinchb disciplina, eeeioeiMtioe sono state fatto ai governi. ne abbia ooato nei auoi larori. Non ν' ha dubbio, B o ehe otistono tuttore. Quanto poi al modo di dioeva ana ominenaa, ehe gli atti della aanta aede esegnire i suddetti levori Γ eminentieaimo si riservb politioo-eoeleeiaatici hanno introdotto non poche e di tenerae proposito in. altro occasione. Dopo cib non lievi modificationi nel dritto oomune della ai terminb Ia oeeeiono. Cbieea, che poaaono pereib oonaiderani come uno SS88WXK 8BOGNDÀ. avilnppo storioo del dritto mederimo; il quale deve Tenutasi tamattina dei 10 febraro 1808 presse neoeraariamonte eaaer praeo ad Marne e ponderato in tutti i larori del proasimo concilio relativi alla I eminantirauno Reirach procidente delta Com­ discipline della Cbieea. che sarebbe pereib oppor­ missione. Erano preeenti; monsignori Berardi. Franchi. tuno ed anche neceaaario che tutti i menxionati atti della aanta aede, sinuo ami concordati, o partiPapardo, Ferrari. Bartolini, Jacobini, Nuaai. Gixxi; colari concessioni, privilegii, decisioni eoc., reniaaero reverendissimo P Guardi: abate Trinebieri: Matera atudiati nei rapport· che banco col dritto comnne segretario. canonico, affine di comunicare i) risultato di siffatti Eraondori t' eminentiasimo signor cardinale proci­ atudi alia Commiaaione per la diaeiplina; facendo dente rirarvato nella antecedente sessione di par­ prineipalmente rimarcare I motivi e le ragioni che iare ani modo onde préparera e studiara le materie politioo-eeeleeiaaticbe pe! futuro concilio, volle egli hanno determinato la medesima aanta aede a fare le mentovate modificationi: e ehe fihalmente gioateaeo prenderei Ia cura di elaborare una diffusa ed verebbe aaaUi di discutere aleuna qUMtioni generali, C erudita traccta delta monxionate materie, ta qnale che nelle preeenti eiroostaaxe hanno moite impor­ Maendo stata (tampata, sua eminensa fece distritante. e che potrqano serrire a fiseare i principii, buire a ciascuno dei consultori; od inoaricb stanni ai quali le Chiesa avré ad attenant nel determinare di emi specialmente quelli impiegati nella aegro­ come abbiano de traiterai gli emergenti affari teris degti Affari ecclesiastici straordinari s raoeopolitico-religiosi ; come per Mempio potrebbe ben gliere serendo I' ordino dalla auddetta traceia in­ nascere le queatione se i conoordati, i privilegii, le dicato le relative notitie dall' arehivio di quells concessioni eoe. fatte in tempi nei quali le relationi sacra eongregaxione. 9. CONSPECTUS RERUM TRACTANDARUM AB EMINENTI88IMO COMMISSIONIS PRAESIDE EXARATUS. RELAZIONl GENERALI TRA LA CHIESA E LO STATO. I. Relationi delta Chiesa oogli Stati dedotto teoricamente dai principii naturali e sopranaturali delta aocieth nmana. 1. Esistensa di dne poteath distinte. 2. Principii delta diatinsione. 3. ladipendensa di ambedue nella propria loro sfere. 4. Principii di coordinatione e subordinaxiono. 5. Unione o cooporasiono di ambedue. NB. La qnistioue fondamentale paro poma tarsi consistere ia questa: 8e ed ia quate daH obbligo obo stringe ogni tadividM umbo di oottomottarui al tatto aopra- La société civile avendo Mixtite prima delta Chiesa, e eottomottendoei snooMtivamoate alia medoeima, come suooMsivamento delta steera Chiara più o mono ei b separata o allontaaata, Io relationi di ambedue le poteeté anbirono nei diversi periodi del tempo varii cangiamenti, i qaali pci eaercitarono D ua inflnonu eel diritto positivo, ooeieohb conviens considerare ta Chiera nolle eue rotationi I. con una société ed un potero pagano; 9. con rogitari oattolici od ua société mista di fedoli ed infodoli; 3. eoa regitori od ua société oselusivamente cattolica ; 4. con regitori oattolici e société mista di eattoliei od orotiei o raismmtiei e) ooltuto totarati o aatarata delta rirotaaioao s redoesiono dirtaa. uses h> rieraoatiati pelitioameate. od eqtiparati coi pare ojta eocieta il modasimo obbBgo; o pereib ai eaMoBei h tatti i diritti ratiali (stato paritotioo); potaro sociata quolta di non sotanvente oMtomottarai 6. ora regitori otoredoati o sniamatiei e sc ei s th mista eoa o saaxa diritti paritetici per i cattoBoi; osso modasimo individualmoets alta (itaee. ma di socials nalta stase * aociatà questa so «omissions? IL Svitappo storico delta relation! fra la Cbieea β. non un goverra ammodernato indifférente, od affatto separato de ogni boae religiora delta seat eta Considerando od aramiraado tatto s otoraboduna a lo State. di queste tari o riraltati dolio svüeppe storico. ο promaorere, MUtaBore e pertamonaro coD' autorité ΠΜ ipsam est apra. * · qao drea iram pvasesOratia ralatirab. 119* (=1176) B. ACTA COMMISSIONUM AD RE8 CONCILII PARANDAS 190· (=117«) ■ 9. ch * la diwdgariono poaaa turbare la pace · per dir tone anche meglio, proyidensiale, io eon-.A fronto coi principii aovnuiatitrsli e ooatitetiri dell * la quiets publiM; S. eho aebboae apparteuga 1 iaeognameato reli­ , * Chie· naaoono le Mguanti quistioai : 1. Se ed io quanto la Chieaa poae * o debba gioso alla Chieaa, la pabbiieasiouo parà dei dooreti riconoaoere i fatti, eho hanno eaagiato la reluioni o daffnisioni inducendo oblighi per i fedeli sudditi, * an atto eateroo e giadisiario, il quale di natara ai anteriormente Miitenti, e' create dalle nuove? 9. Se ed in quanto poee% e debba U medesima aua à aoggette al potore politico dello atato. conformerai aile relaoioni prodott * da eoteati fatti II. Lttttrt patttreii dottrinaUi dai Maoeei (etmcili nel regolamento ed ordinamento suo asterno e sociale ? III. Per poter rispondere a coaiffatte domande, ed indi determinare lo relasioni della ChieM cattolioa coi gorerui esistoati, e nel present * stato delle diverse società publiohe e politiche, pare nooemario cbe esaminando le diver» * teoriahe acientiflche oui rapport! delle due poteetà, ai cerchi di atabiliro ciô che apetta eacluaivamente ed eaaenüalmento alla Chieaa. ciô. cbe apetta eacluaivamente alla competens * B della' poteetà politica e civile, e aoggette al placeto oomo i dooreti domraatici e per le àteaee ragioni, * finanche ooll obligo di mensioaare il placete pelle pMterale. Legialaaiono partioolare diretta contre tali stti vesoovili fandata au Calai preteeti ingiurioei alla Chieaa, e contraria alla au * libertà. Giuriadisione eeeroitata da tribunali laici contre le mentovate letter * pastorali Confiache. III. Audscesûm * onifwrù a ttraordinaria. 1. Proibisiohe di prediche tulle dottrine contro­ ciô éhe è misto, o apetta alla competens * delI una e défi'ultra poteetà. verse fra differenti oomunioni religiose ricevnte Non v' ha dubbio ohe nel diritto canonico poainello atato. 2. Procedure aventi i tribunali laici contre i tivo corne ai i aviluppato negli antiobi stati e aocietà predicated, sensa intervento dell' autorità eccle­ eacluaivamente. cattolicbe, eontengonsi au questa ma­ teria moite e dottagliate diaposisioni ; ma dall' ultra siastica con domandare i manoacritti ed eaaminarli parte è pure innegabile, cbe nel deoorao degli ultimi eoe. eoe. secoli dal tempo della Riforma e dei concilio di 3. Preacrivere in occasione di feate publiche Trento ai aono mutate col oangiamento soatausiale politiche, di funerali dei sovrani ecc, prediche o delle aocietà politiche. le relasioni di fatto in oui diseorsi nelle funsioni eocleriasticbe, con deter­ la Cbieaa ai vede posta di rimpetto aile modeaime minare *1. materia. aocietà ed aile autorità, che le reggono e goverIV. ZatrurisM reUptoso dflla ptowniù tanto ndla nano ; inoltré è innegabile, che te Chieoa medesima cAwm, fnanto nMt tenolt. maaaimamente nei concordati e in particolari con­ 1. Nella chieaa non potrebbe giammai il governo venaient ha determinata la ana competens * di rim­ petto a quell * degli atati in maniera differente d * intremetterai nell' istrusione catecbetioa, nè quanto C ai libri, nh quanto ei maestri, tempo ecc. Si poquelle stabilita dal diritto canonico oomune. oonveng che *1 ChieM cbieda Da ciô naace una domanda importantiasima e trebbe domandare. se * Γ aiuto dei braccio seoolare per coatringere Ia aommatnente prattica. cioè: Se la ChieM nel preMnte atato delle core per gioventù a frequentare la dottrine ctistiana? 9. Nelle scuole publiche 1 autorità ecclesiastica reclamare e determinare la propria eus oompeteusa quanto aile oauae aoggette alla au * giurisdimoue, riene più o meno limitat * seconde i aistemi governadebba e poas * attenersi, oomo ail * sua base, elle 'tivi interno al ramo d' istrusione publica, a) nella aoelta èd introdusione dei catechiami dispoaisioni dell’ antico diritto oanonioo, ο M le circoatanso mutate Migano e oonaiglino, ehe la ine- ed altri libri d' iatrusir ne religione, mentre che i deaima Chieea reclamando aaeolutamente e oate- governi, eebbene accordano ai veseovi Γ esame. e goricamente tutto ciô che aecondo la divin * an» 1' approvMioae di quei librir'u riservano perô il coatitusione e aecondo 1* natura d * «M aocietà per- loro consenso e Γ * autoritativ preacrisione ed introduaione dei medesimi libri nelle scuole; fetta umana compote alla propria aua giuriadisione, faocia le mutaaioni Moeaearie e opportune MIT eateab) nella determinasione del tempo da impiesione della oompoteuaa eooiraiaatioa atabilita ae) garai ali' ineegnamento religioso, ed anche degli easrcisi per promuovere 1' eduoasione religiosa, diritto positivo oanonioo oomune? soggettaado tntte ai regolamenti disciplinari delle MAGISTERO DELLA CHIE8A. scuole ohe ritrovansi eacluaivamente aoggette alia La ChieM ba la mi * ion ** * divin o pareiô la Dcompetansa governativa; poteetà di inoegnaré lo varità riralate e di mantoaore o) nella aoelta, direatoaa, e sorveglianr * dei il depoaito délia dottrina ovaagoÜM iUoeo; o nol- maeatri. Γ eMroisio di qneata poteetà gode del dono dalla B. BlLàaONÏ D1L -MAG1STKBO DMLLA CHI18A CON infallibilità. v ΤϋΤΠ eu ΒΤΤΓϋΉ M PUBÏ4CA ISTBITZIONK. À. INMONaIiKNTO STK1TTAMENT1 BBUGIOBO: I. Dfruimi daunneMu'f d&rtt/i dattrinaU cmcili 0 (Wli mmIw ·Λ« Non puô appartenare alio états d'ipipodire o di aoggettar al auo plaoeto la pahBeaaîoM dei decreti dottrinali, qaaiaiaei il modo, il tempo ed il luogo in oui la ChieM vogli * publioarii, sotte il preteoto, 1. ehe il decreto poeM ooqteaaro priaeipü'e dottrine contrarie a quelle adottate dalla legialanione od ammiaiatrasiono del goverto, o eoatOMce ataneao olaaaole o diapoaiaioni disciplinari contrarie ai diritti e pririlegi del paeae; I. JMasras priHsqris s aiM ohhrMfMri dm yoeerns 1. EaoiurioM totale dell inaegnamante e delΓ eduoasioae religiOM delle scuole ed ietituti delle atato, limitando * alia eola istrusione primaria, letteraria s seseetiffoe, e preeoiadendq in asm da qualsiasi principio di una religione positiva e ffnaaehe della religion * naturale, me quanto ai maeetri aia quanto alia materia e modo dell' insognamoato. 9. Union * dell' iasegnamento e dell' eduoasione religioM eoi diverai rami dell' intrusion * nello acuole, riserrando perô il regolamento, la diresione, Γ em- 1ί1· (= 1177) ACTA COMMISSIONIS POLITICO-ECCLESIASTICAE mitiiatrerione « disciplina della medaaitna «lia sola a scolastioe. IS»· (= 117») Potré 1« Chieaa reclamarla almaao in conoorreaaa coi governor S. Monopolio di tutta l'istrutioae riservato allô . In alcuni stati, principalmeste misti, s' impiogano stoto, cosioehè né U Cbieoa, né oorporasioai, ni e nOl miuistero s net dieasteri inferiori dei conprivati poeaono erigere a dirigera aeaole indipen- siglisri eocleaiaatici, a eoi si affida dai governo la dentomonte non solo dalla sorvogliaua, ma aaehe diremoeo delle scuole pnbbliche eattoliche. Potré dalla direaione autoritativa del govarao. Γ autorité ecclesiastica erigere di avere ingerente 4. Istrusione obligatoria per tatti i sudditi nolle nella scella di questi oonriglieri, di poterii soraeaole publiche almeno quanto ali' iatrurione pri­ vegliaro o di domandare Ia loro amotione’ Potri maria. tolerare ehe riano affittto independent! dall autorité ecclesiastica nel loro uffltio? anche quando vede, Π. Rttaàoiu della China coll» ttaole pabliehe ohe )a partecipaaioae di ecclesiastici alia diretione socoodo i dinrâ titteau. dell' iatnuioae publica govsrnamontale serve ad 1. Ore dalle aeaole publiche è eeeluao 1 msegoa- autoriuare o legiltimare premo i eattoliei siatemi mento ed ogai principio religioao. tutto dipende nocivi per lo spirito religioso? dal vadere ne i governi in pari tempo mantengono I. immediata iapesione delle singole seuole in o no il monopolio dell’ ineegnemento, e Γ istrusione alcuni paeti affidata ai riepettivi parochi, come obligatoria per tutti. pure la aorvegliansa d) piu seuole di un diatretto Nel primp eaeo vi sari on inevitabile conflitto B ad altre persone eceleoiaatiehe scelle e nominate tra la Chieoa e lo Stato, qualora la Chieoa prevegga, dai governo ; ma g(i uni come le altre nell' oaereiaio «be coll· insegnamento e coll educatione religioea di queete funsioni ri eonaiderano del governo come ad ossa rieervata non potribbero alloateearai i peri- auoi impiegati, soggetti alie leggi ed ordinante coli per la fede e la morale, a cui aono eapoati i eeolaatiche, non ehe alie autorité superiori gorernagiovani eattoliei coatrotti a frequentare oorifatte tive; coriochè le medeeime pertono eccieriastiche scuole governative. e pud naooere il dubbio. ae in anche riguardo ali' insegnamento seolaatico soggidate eireoetanse la medeaima Chieaa poeaa e debba acciono a due autorité, circostanta che spesso nucee formalmento proibire ai parenti oattolioi di manalia disciplina ed alio tpirito ecclesiastico, ed eterdarvi i loro ffgli. cita non rare volte una influenta nociva nel ren­ Nel caao ebe erista la liberti dell' ineegnemento, ders il clero inferiore ligio al governo. potranno e dovranno erigerti delle scuole oattoliohe, In altri paeti Γ itpetione delle particolari scnole nè potré il governo, ae vuole eaaere coerente al è affidata o ad un impiegato govemstivo. o ad una principio e aiatema ateeao adottato per 1' ietruaione giunta comunale o municipale composta di secolari. publica, protendere di misehiarsi nel rogolamento e se anohe vi 4 chiamato il parroco come membro e nella direnione dello medeeime souple cattoliohe. o présidente, questi b legato dalla mtggioranr.a dei ». Ove poi Γ ineegnemento religioao non è eeclueo voti. Il veeoovo ordinsriamente è tffatto etcluso dall' ietruaione publica, nd impedite U Cbieoa di dalla diretione di queete seuole: tutto ai più si oocuparaene ; fa d' uopo oonriderare i diversi rami C aentono i veeeovi quando il governo vuole fare dell ietruaione pAlica nonohe i diversi rego lamenti leggi orgaoiebe o ordinante generali ; ma il loro delle rispettive scuole per decidere ae oon eaei voto ÿ meramente consultative ; ed ove come nelaiauo salvi i diritti e la neceMaria infloenaa del- 1 Austris, la diretione delle scuole popoiari primarie Γ autorité ecclesiastica. dolia dioceoi è affidata al veeeovo, il medetimo non Sgiace di propria autorité, ma come iocaricato dal a) Seeds primoris o popoiari. governo e soggetto ulla legge dei governo ed al Riapottata ehe sia l'autorité ecclesiastics riministère dell' ietruaione publica. guardo el)' ietruaione religiose, importa pure alia b) Cwvaotr pwMacbe per rùtnuirae Mrosdarri, Mtrraria, medesima che maasimamento in questo scuole popo­ tecmoa ej ipdtutriaU. iari, nd U anetarw che s' iuoegnano, oeoupino troppo, inutilmente, e a danno doll’ineegnemento religioao Comunemente Ia concorrenta dell' autorité ecle menti dei giovani; nd il modo i ifuejaarle pro- cloeiaitioa riguard» s queste scuole è limitato alia giudiohi U fede e la morale ed in genere lo apirito sola ittruiione ed educatione religiosa, e ciô anche religioao. Pereid la medeaima Chises noa pud eaaere pié ohe nolle scuole primarie, prevalendo nella eochtaa della determinaaione dell' ostensione. e maggior parte delle leggi e regolaaenti governsqualité dell' insegnamento, ad dalla aorvegliansa. tiyi per 1' istrutione pubbliea la Undents di eeNd pud eaaere eeoluea aflatto dalle eoelta, nomina cludore quanto pib possibile anebo un' iafluenta in­ e rimotioup dei nantfi, memimamonte in quanto ii diretta dalla potes’é ecclesiastica talla diretione, ai medeaimi vieae affidata 1' iatrnsione e 1' edu­ sol rogolamento, sulla disciplina ed Utrusione di cations anche religiosa della gioventù. queete senole, che la medeeime poteaee eeereitare Ove esiataao oosi dette accole normali o semi­ a oagione di quelle parte d' ingerente ebe non ri nari per U formatione dei maestri, pud la Ghiesa pub togliere sila Chiosa quanto olla istrutione ed d omaadare di aver parte, e queuta efficace. educatione religiosa. In particolaro speeoe volta i Ammisrione di ordini religiosi destinati ali' edu­ governi limitano. ed impodiacono 1' autorité eccle­ catione. Be pud esoero negata dal governo o ooasiasties. oeduta dal medeeimo cotte ooudirioni, eho ledano ea) nella eoelta o prescririote dei libri o corti U loro regole. non oho ia Ibro ooggeandne all'autorité soolaatici. Quanto ali’ iotrumone religiosa rioorre ecclesiastical Lo stereo vale per i preti aeoolari. ciô che ri é rimaroato di sopra rignardC alls scuole Quanto alla diresioae e amministrasione di queste popoiari; quanto agii altri rami dell'iatnuioae la scuole, gonoralmeate 1’ uns β Γ nitre è riaervata al Chiosa 4 affatto oscines dalla eoelta, tatt' al più ri governo, dipeadonti ia ultimo dal ministère del- accorda all’autorité oocleriastica la heolté di fare 1' iotramoae publica, ed eseroitato da impiegeti pu­ oeaarvarioni a rimoatranse contre i corai che eooblie! eeoondo i diversi gradi buroeratiei o limiti tonassero dottrino perverse, rimanendo péri» al territorial! di proviaeie e diatrotti, eeoleea ogni goverso il giudisio decisive. dirotta logerons deli autorité oodesiasttoe quanto M) nel determiners il motodo dell' iaaegnamoMo all’ insegnamento non religioso e alla disciplina religioao, risarvandoai alla autorité seolaatiehe tutta 123· (=1179) B. ACTA COMMISSIONUM AB RBB CONCILII PARANDAS 1Μ·(= 1180) )e praacrimoni interne nil * astonaione, tempo o re- A ammesae persone di diver·· rabgioM erodau·, o Iasione dell' insegnamento roligioeo eogli altri rami parcbb soltento acolari di direr»· oonfemioni aono delF intrusions. emmemi neUe aeaala, i di oui maaatri aono dalla ee) quanto alia Malta dai maaatri. madaa)ma religioaa crodenaa. Per giudiearo dello relasioni oho pub aver la Sebbene si ammatteno gli eoeleaiaatiei par Γ utra­ iione religiosa, quasi tutti i govern! proteodoao la Chime oon siffatte aouole miate fa duopo distinguer· eoelte a la nomina di detti maaatri ammettendo a) Ia scuslr premarM. tutt’ al più, che il veecovo veoga rieHaato aa abbia da fare omervamoni eulia persona preaoelte; some 8e non ν' b ebe un maeatro per ia aouola, pure ebe dia ai medaaimi la mimione canonisa par oomuneœen :e il numero maggiore degli acolari delΓ insegnamento; secludendo ogni poeitiva iageraana 1* una e dell' altra religione ebe aono obligati a del medmimo veecovo principslmeate neila nomina. frequentarla, decide della rdttgione a oui ha da Imperoochb il govarno considers qumti eoolasiastiei appartenere i! maeatro. Ove, oome nolle oittb, ri come impiegati publie! aoggetti a tutto lo leggi eono più maaatri nectam rii per la aouole, i govorni acolaatiche e prammatich· dello stato par i snoi più indifferenti non hanno riguardo alia maggioranaa funsionari. Da eib facilmente naaeono oollisioni del numero degli uni od altri acolari, e acelgono i col! autorité eocleeiaatioa, so queeta, perchb i maestri maeatri preecindendo dalle loro sredenie religioaa eono ad esaa aoggetti a reaponaabih quanto all' in- aeoondo le loro capaci a eneramente soolaotiohe. aegnamente religioso ed alia diaeiplina aoeloaiaatioa, Per 1' iatraaione religioaa vengono al aolito involeme procedere oontro i medaaimi, principalmenta oarioati i riapettivi parroohi, · eib anohe nel oaeo quando ai trattaase della loro rimorione ; aoatenendo she i pochi acolari di una religione aono obligati il govern». che la aoapeaaione o il ritiramento dellq di frequentare la aouola locale nniea dell' altra miaaione eanoniea non potrebbe togliere ai maeetri eredenxa. i diritti ed il carattere di publici professori, i quali Sotto la direxione nuperiore delle autorité ecosoggiaociono aile leggi e alia giurisdisione del go- laatiehe le seuole aono quasi generalmente aottoverno. poate non al parroco dell' une od altra confeeaione, dd) Riguardo a) regolamento e diaeiplina di ma ad un iapettore laico, o ad una giunta comunale queate aouole, pnr ancbe in quanto spette agli perimenti miata neila quale entreno pure i riapettivi esercisj di pietb e religione della aoolareMa ed alia parrochi. aorveglianaa aulia fede e morale tanto nell' insegna­ b) ScvoU ieco darü * Mtereris t tecnicht. mento letterario, storico ed in genere non religioao, quanto neila condotta dei maeetri e degli acolari, I maeatri vengono acelti dal Governo aenaa 1' ingerens· dei veaoovi, ae non b affatto eacluaa, b venin rispetto alla religione cbe eeai profeaaano: molto circoecritta ed inefficace ; montre tutt' ai più tutto l'insegnamonto letterario e tecnico prende il ai accorda ai veaoovi di fare le loro oeaervaxioni, earattere dell’ indifféréetiamo religioao più o mène e ai concede che deputino comiaaarii per aaaiatere pronuntiato. Per Γ insegnamento religioao nonehè agli eaami, ooaioehb rieaoe difficile di ottenere pronta- per la direxione degli eaercitj di religione vengono mente ed opportunam ente un rimedio, maaaimamente nominati dal Govern» maeetri proprii second» la qnando ai tratta della rimosione d'uu maeatro pooo diversité della confessione religiosa degli acolari, edificante o imbevuto di perverse dottrine. •otto una più o mono limitata dipendenxa dai riaOve poi i governi ammettano anebe gli ecclesi­ pettivi superiori ecclesiastici. In alcuni paesi anche astici per maeatri nelle belle lettere, poaaono nascere 1' ineegnamento atorioo viene afSdato al maeatro di le seguenti quiationi: religione, o scelto un proprio maatro correligionari». 1. 8e per fare gli studj, gli eaami e i conoorsi Dirimpetto aile aouole misto organiraate nelpreacritti per la qualificaaione al magiatero publico, Γ indicate maniera si presentano alia Chieaa le o per accettare ed eaercitare il medeeimo dal seguenti domande a sciogliere govern», gli ecclesiastici debbano domandare ed 1. In ehe modo pub la Chieaa impedire ο Γ ero­ ottenere la licenxa del loro ordinario! sione delle medesime aouole, o la frequens· di ease 2. Se vi poasono eseere circostanse neUe qnali da parte della gioventù cattoliea! il veacove posas o debba negare, o ritirare una 2. 'Pub la medesime in certe oircoetense tolletale license! raro o anche permettere ehe sisno frequentate dai 3. 8e nei paeai ove per 1' intrusion· letteraria cattolici! o pub tea in nitre eireostanss proibire dei chierici non eeiatono aouole eoelasiaatiebs pro­ ed anche sotte pene che i parenti eattolioi mandino prie, i veaoovi posaano o debbano insistere ehe i i loro figli nelle aenole miate T maeatri dalle aouola pnbbliche aiano eoeleaiaatiei! D 3. Pnb la Chieaa permettere ohe gli ecclesiastici, 4. Se od in quanto i profeaaori eoeleaiaatiei e prinoipalmente i parooebi nelle scuolo primarie sisno aoggetti alia ginrisdimone degli ordinarii, a si prestino ali'ineegnamento religioao, anche stipen­ quale effetto abbiano le oentenne diaeipliaari dei diati · nominati dal go verno! o pub eme, ed in medesimi riguardo all' eaercisio del magiatero affi- qnali eirooeteaso inteediro ai preti di preetersi aldato loro dai goveroo! 1'inaegnaateato roBgioao! 4. Pub la medeaima Chieaa parmettara obe gli 5. Se e sotte qnali ooedirioni gli ordini reli­ giosi possano accettare ii magistero nolle acuela •eoleaiaatiot sooettiao di amer maeatri in dette publiche, a sottomsttersi e eottoetaro alls diresione aenole negli altri rami dell' iatruioM, o di prendere • Η» ordini dell’ autorité aoolaatiea governativa! parta nolle direnioa· delle madeaime scuolo miate, o nei dicaateri govarnativi, o nolle giunte eomunali III. La Chieaa ei trova in rolaaipni partioolari ooi e municipali! cf Cm’asi tbd. governi in quoi paeai ove dal medeaimo govsrao eono introdotte le coal dette oenefr aswts, a ove La ooneegnenaa logiea e 1' applioasione praties nello ateaao tempo lo atato protende il monopolio degli errori fondamental! interno ali' eeiatensa dell' or­ dell' iotrnmona, e prescrive 1' obbligo per tutti di dine sopranaturale · alla ena relaxions o»U' ordino frequenter· ha aenole pubbliebo. La qualité di maate natural· ha fatto sl ebe 1' inaaguamento scientiAeo in tutti i rami dell umano saper· si b roeo indipub eaaebe attribuite alla seuola o perebb tento nel oorpo dei maestri quanto nella aeolareeea vengone pendente dalle vérité rivelate. e quindi le université 19δ· 1181) ACTA COMMISSIONIS POLITICO ECCLESIASTICAE quasi in tutti i pteu perdettero il carattere cattolico: a finanche istituti principsdmento dipendenti dall' autorité eoeleaiaatiea vennero aoggetti esclu- sivasnente ali' amminiatraaione o direxione dai governi, i quali più o mano diedaro piena liberti neti' insegnamento scientifieo, liberti oba riene considerata come ii palladio della scienxa. Cié non ostente nei paeti, e dai governi ohe hanno rndditi cattolici, ei tono eonservate la facolté di teologia cattoliea, e Ia oattedra di diritto canonico ; ed inoltre in diverti luoghi queste scuole teologiohe eono le uniche in 1*5· (- 1189) non a' insegnino dottrine perverte alla gioventù cattoliea ed in caao che cié accadente, quali misure poeaa essa prendere Venendo tinanChe ad una proibiaione formale diretta ai cattolici di frequentare le aeuole dei maeetri. in cui a' insegnaasero errori oontro la fade? e) Se e come protestare contra il aiatema della liberti d' inseguamento, come della liberti delle science in gotjere? Qnanto alia dieeiplina universitaria masaimamente in riguardo ali exercitio prattico della reli­ gione. e alia condotta morale della gioventù. ai putri demandare. cui il clero rioeve la ana istnuione teologiea e cultura scientifioa, eia perché mancano le rispettive scuole nei eeminarii od altri stabilimenti ecclesia­ e) Se e come impedire le conaeguenze dei aiatema stici, aia perché alouni governi hanno reno obli­ oomunemente adoltato in alcuni paeti da parte gatorio lo etudio teologico universitario per il clero dei governi e dell autorité acolaatiche ed universidei loro paene. tarie, cioé di non interetearai per ciente della prattica Quanto dunque alia Université in cui ricevono della religione e della condotta morale, laaciando 1 iatruxione acientifica i giovani cattolici, ei ha da B questa coaa alia liberti degli individui? considerare la relatione che ha la Cbiesa coi governo 6) Come, ae il governo non provrede ad un in riguardo tanto dell' inaegnamento teologico. quanto culto divino proprio per luniversité. regolarlo affinché i giovani non ne xieno privi? di quelle nolle titre aciente. . Se poi in alcuni paeei eaiatono aeuole speciali Quanto ali' inaegnamento teologico ai potri do­ per Γ iatruxione filosofica e teologiea dei clero al nt an dare. a) Se i governi ponsano obligare il elero di fare prenante aoggette al governo, perché scuole publiche. gli atudi filoaofici o teologici eacluaivamente nelle ai potrà applicat' ad esse ciô che ai è dette riguardo aeuole univeraitaria del governor proibendo ai ves- alie facolté teologicbe delle université; e cio a piu forte ragione perché destinate per il clero, e forse covi di erigere ed avere proprie aeuole per quelle perché amtiche fundationi eecleaixattche. aciente, e negando finanche ed essi il diritto di averle ? C. ISTITITl Etx-LBSIASTICI PER L ISTRI ZIoNE Et> h) Se proscindendo da cosifatte preacrixioni go­ KDITAZIOKB DEL CLEBt». - SEMINARII. SEMINARII vernative e cireoatanxe particolari, che coatringono il PUEROBCM CON LICUI. clero di frequentare Ia aeuole universi tarie, la natura La questione null * iatruxione ed educatione dei stessa dell' inaegnamento teologico esiga, eoe le scuole aiano aoggette in tutto esclusivamente ali' au­ clero a cagione della parte che oggi giorno i go­ torité ecclesiastica, o che i vescovi almeno abbiano verni si sono attribuiti nella pubblica iatruxione m il diritto di ooncorrere (poaitivamente o negati-C genere, non pué esattamente exsero va lutat» »e non che in connectione cun differenti sistemi e principii vamentel nella scelta e nomina dei professori al­ meno con dat loro la missione, e nella remoxione adottati dai medeaimi govern! in riguardo a queat indi essi a cagione della loro dottrina o condotta con tereaaantiaaimo ramo dell' amministrasione pubblica. una ingerenxa efficace ; di regolere la materia. I' or­ Vi poaaono percié eaaere differentissime relationi, in cui la Chieea pué troversi coi governi e le loro dine ed il metodo dell' inaegnamento, la durata dei * leggi ordinante au materia di pubblico diritto oorao, gli esami, i concorai, i gradi eec. ecc. ; e di e di pubblica iatruxione. sorvegliare la dottrina e la condotta morale ed ecclesiastica dei professori? In quoi atati in cui vige Ia liberti dell' insegnac) 8e i collegii o faculté teologiohe dell'entiche mento anche per In Chieea niente oata. che la niodeuniversité cattoliche abbiano conservati i privilegii aima abbia e dtrigga, indipendentemente dall· auto­ anrifMtus loro concessi dalla sauta sede maaaima­ rité governativa. second» le leggi eanoniche i suoi aetninarii, collegii e licei con proprie aeuole. Un mente in quanto alia collasione della laurea, nonostante che foesero state sottratte ali' autorité ec­ oontatto pero, almeno iudiretto colle leggi e coi clesiastica e aoggette in tutto ai governi; mancando magistrat! dello atato pué aver luogo quanto alla polixia, al godimento dei diritti politici e ^.-ivili, pure in quelle université un canoeliere deputato dalla santa sedet massimamente in riguardo alla propriété, al aervixio d) Se conrenga di concedere di nuovo o «r militare, al paaeaggio delle Munie eccleeiaatiche Mttÿvo quei privilegi alie facolté teologiohe moderne, D a quelle dello state ; come anche quanto alla capacité per ottenere impieghi governativi, ed i mexsi e aotto quali eondisioni e eautele? c) Se oonvenga ehe la Chieea insista che il diritto per comprovarla. Dipende poi dalla natura delle canonico venga insegna'to da un ecclesiastico, come leggi governative sopra queete materie ne ed in pure la storia tanto eoeleaiaatiea che profana, e che quanto la Chieea debba e posas sottomettersi aenxa queste scuole vengano annumeraite alla fæolté teo­ ledere la ena liberté ed i euoi principii, come pure logica? se poeaa consedere ohe le medeeime sciense quali miaure adoperare per eaimem dai riapettivi vengano anche insegnate da nn laioo nella facolté impedimenti od inconveniense. legale e filoeofica? e quali menai potrà adottare per Ove poi i governi ei attribuiacono o un mono­ polio exclusive dell' iatruxione in generale, o una impedire gli inconvenienti? Quanto ali' inaegnamento nelle nitre sciense si più 'o meno extexe direxione di tutti gli etudii. o una direxione ed ingerenxa più o meno diretta ed potré demandare o) Se e quali misure abbia da prendere Ia Chiesa immediata in tutti gli atabilimenti d iatruxione ed per impedire ohe non vengano nominati dai governo educatione della gioventù, poaaonp a un dipreaso almeno nelle université di origine e fondaxione eattolica professori acattoliei? t) Come exercitare la sus sorvegliansa affinchè prinoipalmente nelle discipline filoeôïohe, nel diritto pnblieo, nell' économie publiée, come nella fisiologia nascere le Seguenti quittions I. Quanto ali' erexione, amministrnxionc. ordinamento e giurisdisione di stabilimenti ecclesiastici diretti all'iatituxione dei clero; ne cioè posea ii governo B ACTA COMMÎ88IONUM ADRES CONCLU PARANDAS 138· (=1184) 1. Impedire affatto 1 ertxione di setuinarii graadi a cisio libero dei euoi diritti Impereiocbô in diversi □ piccoli. sopprimerli, o chinderti a suo Arbitrio. stati 1! Dalla legislatione rieao determinato mô obe 2. Protendere per ee U nomina e riasosioB· dei superiori. prefetti. persone addette ali * ammiatotro- nel culto abbia da consideram eome oaseasiale o aione ed al servizio dei seminarii, o almeno che como non eooeomale. attribuendo al governo quanto tutte od aleune di coaifatte persone non vengaao a quest’ ultimo una potesté regolatrioo o esclosiva nominate o rimosae sensa il oonseneo e Ia con­ o oeooorroute. correcta del govern© ♦ 3. Per questa,regione non ehe par prescrisioni 3. Prescrivere da se e eorvegliaro *1 esecusione di potiris, dt publica rieureota. o sotte il proteste del regolamento. della disciplina domestica, o * pre di prostare tutela, i governi protendono di poter proibire processioni ordinarie e straordinarie, psletendere che ti stabiliscano collatis consiliis; o oon grinaggi, missioni ed aitro funnioni fuori delle sua concorrenia. nè si routino sensa il suo * inter vento'' chiesa o luoghi destinati al eulto. o almeno restrin­ 4. Arrogarai Γ ammipistrazione dei fondi e * dei gere la liberti della Chiesa nel dare al suo culto Γ économie della casa od almeno ona sorvegliansa •sterno qoello svolgimento che essa crede necessario ed ingerente della medesima sotte il proteste. che od opportuno per promuovere il bene spirituale dei esso govern© ha somministrato o si é obbligato di fedeli. > soinministrare i necessarii mezzi di mantenimento 3. Ove i governi esercitano seconde le differenti e sosteotaxione B leggi la poliris ediliria. sanitaria, ed artistica. come 5. Arrogarai per questa regione o per altre una pure una più o meno esteau ingerenaa Bell amingerente più o meno estesa quanto all ammiseione ministrarione dei beni ecclesiastici dedicati alie o dimissione degli aYhnni e eonvittori; come per spese dei culto, limitano spesso Γ autorité ecclesi­ astics nelle dispoaixioni ehe risguardnno Ia con esetnpio presents d un suo commiasario ali esam e d ammissione con voto deliberativo e veto, * deter formatione degli edifiti e delle parti di esse ai minatione dei requisiti ecc eoo. bisogni e preeeririoni liturgiche. alla forma, materia, II. Quanto all iriruridne dei clero nei seminarii e cumero dei paramenti ed arrepi sacri ed altri o ecuole proprie eccleeiastiche. «e cioè possa il uteneih e generi richiesti dai culto cattolico. g^rrno * b dunque da eeaminare se ed in quanto, sotto V 1 Negare a) vencore i) diritto. o impedire di quali conditioni e cautele ai posas tolerare <» onfetto 1 crezioqp di icucfle proprie per l insegnamento cedere una ingersnza dei governi te> lésion della liberté e dei principii ecclesiastici a * nominati dal vescovo «ήτη consenso del governo queato riguardo 8i potrebbe forae fare qualche D o almeno non «iano por^ne al medeaimn menu oaaervarione sulla liberté, che laaciano alcuni govcmi grate, n che il governo venga awinato di ogni agit increduli di diaprexxare publicamente gli ultimi mntaxione. •aeramenti, e d impedire finanche cou violenta d) che vi àshista una persona laica. un legale, o come giudice o come càncelliere deputato dal Γ approMimarai dei sacerdoti ai moribond). VII Matrimonio. Queato sacramento per la governo, itnportanza. e le relationi sociali e politic.he. dovré 2. Tr^mnaii » 131* 1187) B. ACTA COMMISSIONUM AD RKS CONCILII PARANDAS 1ΜΤ(=11β8) ό) ο ehe Γ autorité «tease proscrive dei regola- loro offiaio soggiaociono a partioolari pene, ma nob menti uniformi ed adatti aile particoteri circostaaae coei quandp sono ingiuriati faori di uffiaio. 2. fjrioiloyttm eonqistoilMs. dei riepettivi paeri. IV. ΑμΟΜΜΟΠ· * vltU MNteRM. A nehe ia questo riguardo vengono gli ecclesi­ 1. /Varierions dclla awia regia per l eeecuaion· astici trattati aaalogaaante ai publici impiegati. È da aver régione della congrua delle rendite bene­ delle sentense principalmente dalle sentenu diecificial! non ehe dei Males ordésatiouw. plinari e criminali. 3. PrseilqgHua fori, /mmeaslos. a) Obbligo da parte dei governi ; eu quali ragioni fondarli, se vient negato dai mederimi; Quaeritur 0) ee il go verno posas far dipendere la mano a) 3e ed in qunnto 1 immuniti tanto personale, regia da condiaioni stabilité osolosivamente dal go­ quanto reale posea considerare· fondata nel diritto divino, e quindi ne ed in quanto lo stato posea vern υ medesimo e relative alla procedure ecc. ecc.; r) ee poses domandare che gli veegano comuniprotendere che le cause eivili ed i delitti comuni cati gli atti. e non la sola venteuse; degli ecclesiastici appartengeuo di loro natura al rf) se a cagioite -telle moderne leggi eostitu- foro laicate. ed i beni ecclesiastici come il clero rionali. le quali garantiscono ad -ogni cittadino la soggiacciano alie imposte pubbliche. liberté individuate e la propriété, i governi posaano NB Hi vedano i concordati moderni. negare alla Chiesa la potesté di indigere pene di b) Se oonveuga nelle present! circostante di rareere o multe pecuniarie, o negare i) braccio so- B reclamare e mantenere il privilegio dei foro, e colare contre i contumaci : ed in iapecie se la pena Γ immunité reste nell ostensione stabilita dal diritto canonico cotnune ’ ecclesiastica porta seoo Ia privacione di rendite c) Ove di fatto o di diritto il privilegio dei eccleriastiche. 2 Efetti erili delle eentenee ecdriaehehe, foro ha cessato, quali cautcte sono da adoperarsi Se il governo poena privare le sentante ecclesiper garantira la dignité ed il decoro dello stato astiche di ogni etTefto civile, o determinare da se ecclesiastico c 1 tndipendenra de) clero e della Chiesa solo le conditioni sotto te quali voglia concederli. — nella propria sfera d aaionv Censure contre ecclesiastici e laici. I/Cggi ecceiionali dirette contre il clero maseiuia3 Appellation ab abutu. mente trattandosi di ^elitti comuni corn messi nelHo il governo posas riceverte e giudicare, I esercuio o coli esercixio dell' uffisio ecclesiastico a) sui merito dtela causa. Influenza della eentenaa e pene inflitte ai chierici b) Hull oMervanxa delle forme di procedure. da tribunali «ecolari riguardo al loro stato, uffirio c) null occeaso di coufpetenra. e diritti ecclesiastici V. llelaoriii tra i trilnnaU ecdeeiaetici e cieili. d) Esenxione da imposte e tasse straordinarie Requisitioni di atti dell un tribunate dall altro e non comuni a |utti. da imposte comunsli. ser Compulsation. dei Jestim<»nii * vizj ed uffisii comunab. tutela obbligatoris. servir.) X militari. III. Potootd ammmi«fratira‘ <’ e) Se ed in quanto i vesco vi posaono impedire, o fare dipendere da un loro ' espresso permeasti, 4. K 1 srol PlRim. 1. Ammiooiono alto otalo Hmcalt. Hebbene in generale venge nconoeciuto dai governi che in questa materia ia Chieea sia libéra a eeguire le proprie eue Leggi, ciô nonostante le leggi civili o direttamente o indirettamente modifl^ano le leggi eceleaiasticbe ed impediacono la liberté della Chieea. 1. Indirettamente indaiocono le leggi civili che preecrivono i requisiti pet ottenere beneficii o •cariche ecdeaiaatiche nel relativo paene. 4. Direttamente ali' ammissione nel clero si riferiscono le leggi che a) fanno dipendere 1 ordination· d un chierioo da un permeeao del governo da otteneni o dal veecovo o dall ordinando. b) o dall aver il medeaimo oonpinto i suoi D studj preparatorii seconde le leggi ooolaatiche, od anche negli stabilimenti publici dello.stato. c) dall' avaro ottenuto dal governo il ooel dettor t.tvUam. ossvMos, faoendo poi dipendere l acquisto di questo titolo da condiaioni pceecritte dalle leggi civili, ed esdudendo i titoli canonici, d) dall aver soddisfatto ali' obbligo dei serviaio militare, o d averne ottenuta la dispensa ο 1' eoenaione. Quanto ali' istruaione ed educbaione dei clero vedi iiagiotoro dolia Chiooa. ■ II. Diritto dot doro. 1 Λ-ivUvynu * coMtwu. < Ive la Chieea oattolioa è rioonosciuta dallo stato, gli ecclesiastici vengono oomunomente onorati ' e distinti in analogia coi publici impiogati, ooaiochb le ingiurie inflitte loro, quando aet» eseroitano il che gli ecclesiastici prendano impieghi pubbhei dello stato (massunamente nei di cast eri dei culto e dell' istruiione publica), od esercitino i coai detti diritti politici e costitusionali principalmente quanto alie camere rappresetfUtive. e se convenga che la Chiesa reclami -11*>') anohe per nitre ragioni · prima di ordinare il proeeseo informative? i. Che In aaata eede manifesti al gorerno le ragioni della negativa? Quaato alla eoaaeeraaioea vie·· da oonasderarsi il giurameuto da prentarri al governo aa asdritte pesstiAs··, o per aela pretentious dei gérerai For­ mol· del giuramento. Giuramento satla costituione. 8e. e quanto locito; da tolerant o da aegarri’ κ' osaonesn. Nomina o preeeatasione sovran· ri étrinU·, o ri suris pah saariis Istiterione pontifici· o resoovile regolato da pertieolari convention·. Liberté della Chie·· di aegarla, de conservare, attoeo la tendeua dei governi d'induire per queeto messo sali eleaione dei veeeovi. e sali' amministrasione 1. Ingereasa del governo per impedire che non delle dioeeei. renga eletta una persona al medeaimo mène grata. B Ove la nomina appartiene al veecoro o al capitolo. o a qualehe patrono privato, i governi o di •1 Quando la aaata aede eenaa prescrivere un diritto o di fatto pretendono Γ obligo di non scegliere modo partioolare par poterai aooertare del sentipersone ad eeeo gorerno mono grate, e · arrogano mento del governo, ha soltoato iagiunto al capitale di badare ehe Γ eleaione noa oada sopra una per­ la conferma di ooeifatte nomine prima dell' istiturione o del poeeeeeo. sona che oonosce essere mono grata al governo. potrù questo eaigere che prima dell' eleaione renga Esistono in aleuni paesi ordinante governative interpellato ufficialmente au di una o più pereone che preecrivono i requisiti necent»rii per poter eligibili, o potrh tallerarsi ebe il medeaikno designi ottenere an canonicato. Qutwritor in quaato il governo poasa ehiedere che per ottenere la sua agli elottari o in corpo o individualmente le per­ * nomin o présenterions si abbiano i detti requisiti. sone che gli aarebbero grate, e perciù sole eligibili ’ b) Quando è preacritta dalla sent· aede la pre- ed in quanto la Chie··, e gli altri collatori siano sentasione d'une liata di più persone, e date al obligati · conformarvisi ; o possano farlo spécial gorerno la facoltà di toglie e dalla liate i nomi mente se Γ oseervsnss pasaata già in consuetudine delle peraone ad esso meno grate, nacquero au ciù ne h· conformato un vantaggio per la Chiesa. I. osservansa delle regole della canceller!·. « diverse questioni : no) Sol modo di comporte la liata ; se cioè delle riserve pontificie più o meno in pratica. per atto capitolare coli' effetto, che la minorité aia c. BUtrrai ranaoccHuu o eturuci. obbligata di accettare la liata composta per voto C I. Bmrficia librrat culiatioaU, maggiore, e che nell' atto dell' elesione nessuno degli eb-ttori poaaa dare il roto ad uno il di cui a) Ritorna qui la quistione su 11' obligo di scegliere perrons non ingrofo a) governo. e sulla maniera di nome non è iscritto nelta liata ? Ab) Sui numero delle peraone. ebe poaaa eseluconosccre i eonrimenti de! medeaimo. sense che si dere il gorerno ; ae cioè debba ancora rimanere venga a stabilire un veto formale del gorerno e un numero sufficiente per 1'eleaione e quale; e ae menomare la liberth della Chiens s conferire i bene­ ficii si più idonei il medeaimo poaaa demander·, che i) capitolo faceia b) Cottcorso. una nuora liata oon altri nomi. eacludendo o tutti Si potrh qui domsndsre se proscindendo del con­ o il maggior numero dei nomi posti Bulls prima lista7 Nell' uno e nell altro eaao poi demandas·. verso canonico prescritto dal concilio Tridentlno. al Se in conseguensa délia pontificia concessione aleuni governi o per regolarsi meglio η·ΙΓ eserrisio dei diritto di patronatu, ed impedire ohe vengano dt non slipmdo ptrtotta min» grata il goVerno poaaa pretender· che 1' eligendo aia una persona scelte persone meno grate, o perché ai parrochi b al medeaimo gorerno positivement· grata7 affidato un uffitio molto influente nell ordine sociale b> Se poaaa tenor per meno grata una persona e politico, suile scuole. sulla cura di poven. snlI amministrazione dei beni ecclesiastici locali, ab­ per altre ragioni che per regioni meramente politiche e civili? J biano potuto prescrivere. cl Se abbia da manifestare cosifatte ragioni? D 1. che per ottenere qualsiaai beneficio nel paeee. curato o semplice, di libera oollaaione o di patro2. Présenta d'un commiasario regio ali'eleaione. nato. eia necessario di arer subito un eoame per e conforma della medeaima da parte del gorerno. Se ed in quanto, ed a quali atti posas tollerarai comprovare I' idoneith per un beneficio in genere ; 2. che per essere smmUsso a tale «same sia una taie presence. Se. in quai rispetto, ed in necessario di avere i requisiti preseritti dal governo, quai forma poaaa ammettersi o tolérerai la conferma ? per esempio indigenato, studi fatti nolle scuole IL l’reaentaaione d' una terna da parte de' ca­ publiehe. servitio prestato nella tura delle anime; nonici. dei parrochi, dei vesoovi comprovinciali aeeondo i deereti speciali della aanta aede per 3 che tale concurso ed esam· venga intimato periodicamente dal governo, diretto · tenuto aeeondo dirent paesi soggetti alla Propaganda. Sebbsne finora non ebbe Inogo reruns ingerente il metodo prescritto dal medeaimo, da esemlnatori dei governi, è da prévenir·! e da impedinti un' il- dallo steeso proscelti sensa verans conoorreusa dei legittima concurrents dell' elemento laicale. vescovo nemmeno nel giudiaio sui levori dei con­ Ill. Preconissasione e consecratione. curso. obligandolo inoltre di noa ammettere al oon Qoaaritar. Be i governi possane pretender·, corso canonico in oaso d' un beneficio vacante, cbi 1. Che la aaata aede non neghi la preconiuanon aveese fatto questo esame o comohso generale. rione ae non per ragioni canoniche riaultanti da NB Essendo stato praticato per un tratto di un formale processo informative, o ae poaaa la tempo un cosiffatto esam e in aleuai pa··· dell· medeaima ganta sede rigettare la kiomina sovrans Germania. Ia senta sede ha permeast». ebe il oosi·· 136· (= 11®1) B. ACTA COMMISSIONUM AD RES CONCILII PARANDAS 186· ( = UM) dette conooreo generale «i oomervi, purehé sia ia Λ IV. Vicarii feranei ehiamati in aleoni paeti anche decani. tutto, specialmente qaaato alla acelta degii aeaminatori, delle materie, della diresione, o della Domandano aleoni governi, che olMoifioamoae dei coneorrenti, dipendento dal1. vengaao eletti dai parroehi o non dal veecovo, Γ autorité ecclesiaatic , * e purché non serve se noa al quale é riaervata la conforma ; per determinare la scientiflca idoneith dei oandidati 2. riservano a se pare Ia conforma ; di maniera obe nella vacansa del bénéficie il vee­ 3. rogliono ehe i msdesimi stiaao in corriaponcovo poss * iatituire i) eonoorso canonico riguardo denaa eoi governo riguardo ad aleune incombante affidate loro dal governo pure iutorno a materie di agli altri requisiti. Vedi trettative coll Austria,Wurttemberg, Baden, disciplina eccleaiaatics uonchè la pratica della Spagna. V. Vicarii parrcechiali, economi. c) Collatione e poeeeeeo. Si nega o ai limita la liberti dei veecovo nella 1. Previa approvasione delle collmioni veeoovili soelta dai medesimi vicari e nella determinatione da parte dei governi prima di potere procedere al dell' onorario : ai eaige che siano approvati dal go­ possesso. verno maeaimamente ove i parroehi esercitano in 3. Concorrenxa del governo all'atto del posaeaeo forts del aisteœa governativo Γ ispetione tulle scuole, per meno d'un oommiaaario. pretesa o perché il sui poveri. tuli' amminiatraxione delle fabriche de­ temporale dei beneficii proviene dal governo, o mandata loro dai regolamenti amministrativi del perché il governo prende con quest' stto la formale governo. tutela dol parroco e dei auoi diritti, o perché inIn generale da eeaminare ae, in quanto, in che trodotta da consuetudine immemorabile. maniera e tempo il veecovo abbia da dare uotizia al governo delle nomine, istituxioni dei bénéficiât! II. Benqjicia iseri * patronatu» e degli altfj nffixiali ecclesiastici. o) Patronato regio Vedi istruaione ali'arci veaeooo di Friburgo dei aa) acquistato dalla famiglia sovrans per titojo, 30 settembre 1869. del diritto comune. Paaaaggio ai eucceoaori nella BENI ECCLESIASTICI. sovranità specialmente nella mutatione d' una I Jieceeeiid e diritto di poeeedere ^n« mobili monarchia in governo coatituxionale o republics. ed immobili in genere. 66) preteso ed esercitato sui beneficii di patro­ nato delle estinte comunité religiose ed eccleaiastiche principalmente a cagione dei beni indemaniati considerando il patronato qual diritto reale, cc) sui beneficii eretti recentemente con fondi dell erario publico. dd) occupato o tolto ai municipi e. comumti «ecolari. che I avevano acqisistato canonicamente od esercitato legittimamente. t ee) preteso per tutte le ragioni testé mentovate da principi e governi eterodossi. 6) Patronato dei privati soppresso dai governi o limitato con prescrivere aa) che i présentât! abbiano i requisiti prescritti dal governo, 66> che sia confermata la presentations prima che Γ autorité ecclesiastica posea dare Γ istitutione. NH Ove è concesso al governo. che non venga

promosse ai beneficii persone meno grate, puù nascere la quistione se convenga che il veecovo prima di concedere V istitutione canonica a' accerti egli stesso dei sentimentçdel governo, o che piuttoato esiga che il patrono o il preoentato s^aamcuri dell' aasentimento dei governo, e lo conetati al veecovo T 1. Su quali principii tanto sopranaturali quanto naturali abbia da fonderai il diritto della Chiesa di poooedere beni temporali, principalmente di rimpetto aile ideo moderne e alie legislationi. le quali interdicono alla * Chies il possesso dei beni proprii, ed impongono Γ obbligo di provedere ai bisogni dei culto o ali' erario pubblico. o ai comuni religiosi o civili’ 2. Principii e misure adottate ed applicate, o da adottarsi dalla Chieaa riguardo e) alie coofische generali e particolan dei beni ecclesiastici. 6) alia commutatione, redentione e cambiamento obbligatorio di diversi generi di beni ecclesiastici, principalmente riguardo al cambiamento dei beni in fondi pubblici, consolidati, axioni ecc. ecc.. c) riguardo agli acquirenti, ed ai possessori di beni ecclesiastici confiscati e venduti dagli stati NB. Di somma importants pare attualmente Γ esame della quistione. se cioé attese )e present! circostanxe sia più utile e cicuro per Ia Chiesa di possedere ■ beni stabili, o beni in fondi pubblici, asioni di société private ecc. ecc. Leggi eeeondo le quali st hanno da decidere le queetioni eui beni ecclenaitia 1. Se ed in quanto in genere la Chiesa sia o II. o urrtcn iccixaurna. I. Coadiutori dn wacori cum eri n«t nere *s»eeeeeionie. Vicari apoatoliei. Se ed in quanto i governi poeaano e debbano intervenire nella nomina e dotaxione dei ooadiutori e vicari e amministratori apoatolioi. II. Vicari generali ad ufjuiali della curia. 1. 8e i governi poeaano domandare che i vesco vi nominino il vicario de gremio capitali: ohe non. eia persona meno grata: e debba eaaere dal medeaimo governo conformato T 2. Se i governi poeaano esigere che nella curia vescorile venga impiegato un legale con più o meno «trotte relationi coi governo T III. Piceno capitolare eede cacante. Induente dei governo nella nomina o conforma di easo. Abuso di esigere che venga alette viaario capitolare quelle, che il governo ha designato per eaaere veecovo, facendo anche rinunxiare il vicario capitolare gié eletto. f posea emere soggetta alie leggi civili riguardo ai suoi beni’ 2. 8e ed in quanto le singole persone eoclesiastiche morali abbiano biaogno di eeaere riconosciute e conformate dallo stato per escer capaci di aoquiatare e possedere beni ; o se una tale parti­ colare approvaxione da parte del governo non sia necessaria, o non convenga di domsmdarla. qualora lo stato abbia riconosciuto la Chiesa con garantirle tutti i suoi diritti, e si tratti di persone ed iatituti ecclesiastici eostituiti eeeondo i principii e leggi della Chiesa T 3. 8e il governo oolle sue leggi posas togliere, o restringere alia Chiesa la capacité di aequistare eeeondo i titoli legittimi per tutti i sudditi dello stato, o far dipendere ogni acquieto particolare da un particolare permenso governativo’ (Leggi anile mani morte.) 137· (x-llM) ACTA COMMISSIONIS POLITICO-ECCLESIASTICAE 138· 11H) 4. 8s coaveaga di rsolamare o maatoaerri nel J asse approvata rignardo alla qualité. quantité, obli­ gatione e peroesione delle decime, e rigusrdo alie posaeaao dai privilegii aooordati nolle aatiohe legis­ lationi alia Chiaaa ia qaaato all' acqaiato mter m*o«, liti sui fiat deeimaadi o solle decime non pagate. 2. Fonds, cenri ed oltre prsetaaiem fieri pemniarie. it atortie. omm, ad alia proeoriaieae? ·) Diepoeiaioai solla congrua : Se lo stato posea III. JVeprwtorse det fissu «wlsatastiri. determinare di propris autorité la congrita dei beniAttoaa le modera· tooria tai beni pubbliei in ficii se posea in cib oonoorrere colla Chiesa? b) Istallasione nei beni temporali dei beneficio genere, ad ia particolare sa quei della Cbieea, th d' aopo eeaminare te la propriété dei beoi eocle- da parte del governo in concurrens» colla Chiesa. — tasse da pagarsi al fisoo per Γ istallasione. aiaatici poeaa attribuirsi c) Se ed in quanto posea lo stato concorrer» per 1. alia partioolari comunioai religiose, osai» ai fedeli in qaaato oostituiscono quai membri per mantenere e conservare nel debito stato la sostanaa dei beni beneficial·? Percto se possa fare regulaesempio d'una parroochia, ana persona morale? menti eugii inveutari. suile mutationi, alienationi, ‘2. ai partioolari comuni civili o polities? 3. allo stato o attribuendogli an doosmtaM sass- sugli obblighi risu Itanti dal deterioramento. <■ dal miglioramento dei fondi, e sugli affitti ; e se possa nene supra tutti i beni ecclesiastici, o considerando in particulare prescrivere che il beneficiato domandi i medesimi come beni pubbliei dello stato, i qosli il consenso dei governo per le alienasioni. affitti, finchè ad eeeo pisce, poeeano servire per i bisogni religiosi ed eoclesiaatici dei sudditi’ 1 liti da muorersi eoc. ecc. 3. Bendite accidentali dei bénéficiât!. Carnalia. Quertiani eannetee. Se i govern» poaaano abrogare o anebe determi­ a) Se lo stato per regioni politiche possa senra nare tara itelae sensa o coli intervento dell autorité ecclesiastica' e se poaaano ingerini nel fissare oonooreo del! autorité ecclesiastioa seeolarittare o 1 elemosina per le messe, e far dipendere il valore indemaniare beni della Chiesa? di fondaaioni di messe perpetue dal loro consenso H Se nel caao della aoppreeeione di qualche istituto ecclesiastico i beni del medeaimo divengano e della loro approvasione ? NB. Converri pure aver present! le diverse propriété dello stato; o ae il medeaimo debba o poeaa sense concorao della Chieus disperne a favore leggi, che risguardano le varie rendite che secundo il diritto canonico percipiscono i vesc· vi per varii di altri istituti ecclesiastici? e ae la Cbieea poaaa titoli. redamare 1 eocluaiva dispoaiaione su coaiffatti beni? 'if B. Sard utile di eaaminare pure, e specialmente Parimenti quelle che risguardano le tasse da pagarsi per collationi e dispense alla curia roniana — in relatione aile indicate teorie moderne. Is questione Le sgensie delle legasioni. agitata fra canonist! interne at vero proprietario dei 4 Ditparioioni dei bénéficiât! martie canta beni ecclesiastici, cioè se lo aia la Chiesa universale, 1m rpolii. Dispoaitioni sui testamenti dei chierici o se lo siano i particulari istituti n persone ecclesiastiche. bénéficiât!, che abrogano le forme privilegiate. e le i ' quote duvute alla Chiesa: come pure le disposisioni IV Ditpaeieione salle rendite dei beni eccleviattier delle leÿgi civili intorno alla successione rtb tnteetaîa e loro ananinietraaone. nei beni acquistati per benincium. A. Oiepotiaoni mile rendite. b. Dtsposùtoai sui fruiti intercalari dei beneficii 1. Se ed in quanto lo atato poeaa determinare vacanti contenute nolle legislationi civili, attribuendo I' applicatione delle rendite. in particolare se ease una parte delle rendite agli eredi del defonto bene­ possa disporre delle rendite superflue degli istituti ficiato, alla chiesa. al seminario, al fondo per gli ecclesiastici a fini profani od anche ecclesiastici ? emeriti, o al fondo generale per le chiese bisognoas 2. Se ed in quanto posea sorvegliure le disposi­ de! paeee tioni suile rendite principalmente nel caso cbe lo B. Fondasioni eccleeiaeticbe di diverte tpeeie. s I governi domandano. che cosifatte foudasiuni stato medeaimo per titoli particolari ai trova obbli­ gato non gié di prestare soltanto certe prestation! per esaere riconosciute e per avere effetti civili, annue determinate alla Chiesa, ma di procurare in debbano esaere esaminate ed approvate dall autorité modo permanente certi fondi o sovvenzioni fisse per govemativa anche prima dell approvasione ed acspese determinata in pro della Chiest' cettasione da parte della Chiesa . e speaso i governi B. -detawmrtressoM. medesimi si riser vano la concurrensa e lasorvegliansa 1. Se lo stato possa considerare i beni eccle­ sulL amministrasione. siastici come beni d' un minore, ed a questo titolo C. Beni delle fabriehe délit cfiiere. protendere Γ amministrasione o almeno il diritto di ? Le legislationi 'ivib. secundo i principii sulla concurrere alia medeaima e di sorvagliarla ? propriété ed amministrasione dei beni ecclesiastici 3. Se lo stato a titolo di particolari obbligasioni in genere dalle medeaime legislationi adottati. limidi sovvenice la Cbieea, o di diritto di patronato. tano o escludono il diritto nativo cbe hanno le per­ possa ed in quanto parteoipare ali' amministrasione sone ecclesiastiche principalmente i vescovi suit am­ e sorregliansa dei beni eooleaiaatici ? ministrasione di questi beni. 3. Se come avvoeato, o in forsa di particulari Coneilii di fabnea stabiliti dal governo. scelta conventioni posea eeercitare ed in quanto 1 ' ispeaione dei membri dal comune sensa intervento del vese 1» sorregliansa sali amministrasione ecclesiastica ? covo ecc. 4. 8e ed in quali ciroostanse possa Ia Chiesa Commissioni miste stabilite in alCUni psesi per la direaione, sorvegliansa e revisione degli operati esigere una particolare protestons, oltre quclla uni­ versale, che prestano le leggi generali dello stato? amministrativi dei snbsltemi consilii di fabrica. I). Sdtfici eeeletiaetiei. V. Oirsras tpeeie di beni eecleeiaetia. Per diversi stati eeistono leggi particolari sulA. Beni bénéficiait. Γ obligo di conaervasione. riatauro e riedificasione di coaifatti edifisii. dalle quali leggi vengono modi­ 1. Decime. Ove ancora esistono si potrb de­ ficate in gran parte le disposition) del diritto ca­ mandare. nonico cortoune. Se ed in quanto debbs e possa Ia Chiesa con­ Nell' esecusione di nuove fabriche · dei ristauri formant alie leggi civili, ed alie ooaauetudiu-.da 189· (= 119») B. ACTA ΟΟΜΜΙΒβΙΟΝΓΜ AD BBS COUCHAI PARANDAS h Chiara vie·· asnoggettatn ai dieaetnri goveroativi •tabiliti par i fovori pnbtioi, nonebe a tatti i rogolnmenti bnroeratiei proncritti par gü ediflai publici quanto alla dirosiono, reviniono era. aae. di «otoet· MO* (= ΠΜ) a. 8e i gevsrai di propria autorité poosooo iotermiaare il luogo del rimiewn, eUadors ed iaterdiro i gié ssistsati, fore dette proearisiaai istorno alla fobriohe. — B potré «raminaro, aa ad ia qaaato la Chie· * posée a debba sottomettarri a rinriH toggi eoetauaioao. dei arndonimi attritmL 3. Determiaar· a ehi spotti la propriété dei eimitori, attribaoudola al oemaai, aaêhs riguardo ed ordinans· dei gaverai T • quoi, i qaaB tuera foroao eoanidarati eoaao laogbi sacri appartenant! alla Chien, e eoggotti alla gfortola alcuni paaai forons dai gaverai (tabiliti eod- dfaioao eeelroiartira? fotti foadi gaæraii Casio per proosrsrai pensioni per gli emeriti, qaaato per i bisogal di beaedaii, IL 1. So ed ta qaaato i governi pooeaao fare dalle di chieae e di eltri istituti ooelesiaatM iaeafMeato. mente fondati e povsri. Tro punti meritano ta»· : * ordiaaaao rogolatriti dalle aepoitare, dolio fossioni 1. 8e ed in qaaato i garerai potaroeo di propria faaobri, dette taaeo fuaezarie, soasa ooooorso dell * au­ autorité e mom intervento délia Chine * iagerini nella eresione di qnaati fond! T torité eeelednstiaa? So pemaun eoofodero la gisrisdisioae eeoleri- a. Se ed in qaaato atiribuird la diepoeisioao astira nette qaeetieai sai einuteri, o sails sepolture, •opra parte dei béai «Mleelaatioi di diver· * specis, risorvandela ai tribunali siviH, a di pelisi *. NB. Selle sepoltars dagli srattoliei si tratteré e di diverse dioceai per dotaro qaeeti foadi? 3. Quali principii o maaeùno foroao adottate ri­ guardo alla natur·, propriet», amministrarione dei fondi, nonchè alia disposition· e ripartUione dello rendite. per vedere se vengono lesi i diritti o la liberté dell' autorité ocolraifotiea. F. Fmti fnurtU di mditt «reforiestieé· ; M»eolltttt, imposte. In generale meritaao di eseoro indicate le seguenti domande : 1. Su quali principii o ragioni si fonda il diritto della Chiesa di eocitare i fedeli a spontanee oblasioni. e d'importe anche certe imposte obligatorie per i diversi bisogni? , i. Se ed in quauto i governi poesano impedire a questo riguardo la Chiesa di usare del sao diritto, o far dipendero dal loro consenso e permesao le collette tra i fedeli e le imposte per Uni eccle­ siastici, some la dispositione salle somme per questo mezzo reccolte. 3. Be ed in quanto poeeano abrogaro le imposte gié introdottn e pagate per consuetudine o altri titoli legittimi, o proscrivers la loro redenzione ob­ ligatoria, maasimamoate se sono inerenti al posseeso di fondi immobili? VI. Alamosites * dei érm eeeieeûutû». Le relazioni generali della Chiesa collo Stato hanno necemariamente influens * su questa matjtria. In partioolare è da esaminarsi, 1. Se i governi proscindende da particolari con­ ventioni colla santa aede, poeeono esigero che per ogni aliénerions si debba demander· ed ottenero il consenso delta autorité civile? 2. Se i governi nel rogolare colle loro proprie leggi queste elienarioni, poaaono preeeindaro ed allontanarri dalle preseririoni del diritto canonico comune intorno alla natura, oondisioni e solennité dull aliénerions, e ricoaoeoero per valido quell· fotte sensa i riquiriti canonici spocislmente sensa consenso dell' autorité ecclesiastica? 3. Se negli stati, ove la Chiesa · la su * legialazione è riconoscint * e garantit , * ed in pari tempo di diritto e di fotto attribuita la ginriedÜone salle i, * ào quistioni intorno ai béni eceleeiastiei ai tribunali civili dello stato, i giudici sono obligati ad atteneroi •Ile leggi eanonicho 1 ed in quanto ban d * atteneroi alie leggi particolari civili? DELLA SEPOLTURA. 1 Lirspo dtUe npolture. I. In quanto poesano giusttflearoi le proibirioni dei governi di sepelliro i morti nelle chioee, · le eceerioni ehe vengono fotte riguardo a certe per­ sone e riguardo ad alcune rappelle o sepolersti gentilisj? in'partieolar·, ove ai parler» dell· rolationi della Chiesa eon altro oomanioni rsligioee. ORDINI £ CONGREGAZIONI RELIGIOSE. I. Bssstsnee sd MtrednsfoM di trdùti t emprvpeuiorta' n«i raris Sinti'. 1. So si posse conoooere net governi civili an diritto ·) di sopprimore o tutti o alcuni degli oidiui e congregationi gié eanonioaasente «sistenti n«l rispettivo stato, e di disporre ragli edifisii, boni e persona ad east apparteaeati; ») di esclndero o d' impedire aflatto Γ etistensa ο Γ introdusione di tutti, o di * .cuni ordini « congre­ gationi; «) di for dipendero Γ esistcnsa o introdusione dei medeaimi da un espresso consenso e permesso. da certe oondisioni contrarie aile leggi ecclesiastiche o aile rogole approvate, e di riservarsi di poter rivooare il date permesso; d) di far dipendero da un simile consenso e permesso le erosioni dei singoli conventi o esse d'un ordine gié ammesso; s) e dove per titoli particolari, per esempio con­ cessione della sauta sede nei concordati, è riserveto il consenso dsi msderimi governi. posoano essi mettere estaodl che impsdiacono o rondono difficile 1'introdusione di tutti o di alcuni istituti religiosi approvati. 9. Se i governi, in specie quelli oostituiti seconde i principii moderni delle liberté politisée, abbiano il diritto d' impedire che i membri d'istituti reli­ giosi indigeni o stranieri vivano ed eeereitino ii ministers ecelosiaatioo, o opere di carité cristian * in conformité alio loro rogole ool oonsenso e sotto la dependens * dell’ sutorité eoolcaiastic . * * sens pre­ tendere di eseero rieonoeeinti dai governi oome oorporarioni apparteaeati ad Un istituto religioso. • conformando·! alie prraerisioni delle leggi vigenti in iapecie a quell· suUe aesociasioai libere ricevute nri rispettivi stati? Π. Diritti dsils commute nliyiott rietvute »d 1. Riguardo agli stati ove 1* Chie· * cattolica é rioevuta · garantit * nel poasemo «d eeercizio di tatti i suoi diritti fuüas fi-td idtl as Dsi srdinnliow si ennomeis soaotismisis, si potré domandare, a) Se le singol· eomunité religiose di qualsiasi ordine o oongregaziodb te iftt che sinuo eanonicamente «rotta abbiano i diritti-d'una corporation·; o se i governiRomano esigor·, che siano speeialmaate ed * spa«sts r ress da ease rieonoacint· come tali par oostiteiro person· morali capaci dei diritti dtili? 141· (= 1IN) ACTA COMMISSIONIS POLITICO-ECCLESIASTICAE !«·(= 11«β) 1. Ove lo stato o non riconosee affatto la natura religiosa del matrimonio, o proscinde dalle dottrins e dai principii religiosi dei auoi sudditi intorno al medesimo, oonrideraadolo morameate come un istituto doll'ordiae soaialo «rile da regolarsi second» i fini ed interseri di quest'ordino snieamence dal1' autorith civile, ove dunque lo stato abbraeria in tutto la sua ostensione ed esclueivamente le teoria del cosidetto matrimonio civile, dipenderh dalle relationi generali in cui ri trova la Cbiasa col rispsttivo stato, ae, in quanto e con quali misure esta posea mantenere tra i suoi figli Γ osaervaasa dei proprii auoi principii e leggi, in oppositions ails leggi civili sui matrimonio contrarie a quelle. U. Ove poi lo stato ammette e riconosee il carat­ tere religioso del matrimonio, ed in pari tempo su di eeso entende la sua legislatione civile, le rela­ tioni della Chiosa saranno varie seconde cbe questo legislations si discoata più o mono da quelle della Chieaa e si estende alla natura ed ali' intrinseco valore del matrimonio, o soltanto agli effetti civili del medesimo. S. Negli stati misti in fine nei quali le diverse comunioni religiose in cui si dividono i loro sudditi o sono egualmente rioonoqeiute. n tollerate. la situa­ tions della Chieaa dipenderh dai sistema abbracciato dallo stato nolle proprie eue leggi matrimoniali, le quali o regolano i matrimonii dei membri di ogni comunione religiosa in conformité ai principii e leggi delle rispettive comunioni. o aottomettono tutti al­ meno per gli effetti civili ad une legge eomune, nel qualo ultimo eaao non pua le relationi della modesima Chieoa o la sua ia- Chieaa, ri potrh esaminare, 1. se od in quanto i flusnaa ral matrimonio ai diversifioano noceaaaria- fedeli per aasieprare al matrimonio gU effetti civili moute, a poeaono porad provocare in diversa ma­ poesaao o dsbbano soggettarri alie prescrisioni dello niera Γ étions legialariva e governativa della autorith stato. 2. Come potri aaricurarri Γ oaeervanta delle oodoeiastica per conservare iDeai i principii eattoliei loggi eoolesiaotiehe tanto sei luoghi, ove i publi­ intorao al matrimonio. cato il decreto Tridentieo TaawM, quanto in quot. 143·(=Πββ) B. ACTA COMMISSIONUM RES CONCII Ii PARANDAS 144· (= 1200> 4. Sirere. Montre le legialazioni civili ammettono ove questo decreto non è in vigore (partieolarmeate A come impedimento 1' errors sella peraoa^ ed in ana le prracrizioni ral domicilio). NB. Vi cono legielaaioBi eiviH, eho eonmdetnndo qualité ehe ri risolvs in on errors sails persona, il matrimonio oome istituto purusente civile, pro- ammettono aleune aaehe oomo impedimento o oome causa di scioglimente dal vinoolo Γ encore in una scrivono perd la oelebraaioae del moderimo cerae» perveho considerato quel magistrate «vile; ed altre qualité, coma per eeempio la verginité, un delitto soc. ; ammettono la eelebrasiono eerrw mefietratu eieili altro son rioonoeoooo nullo U matrimonio oontratto soltanto m snhtadwm» in quei eaai ove la, oele- oon errore fin dal momento del oontratto, ma soltanto brazione coram eceinia son pub eflbttaani a oa- dal momento della oenteaza del giudioe cho lo scioglie gucad n'soihu. gione delle leggi eanoniohe contrarie. 6. Tu et met». 8i trovano nello leggi oirili II. Ove non d introdotto ii matrimonio civile, diapoairioni nulla natura e condicione non ehe sugli ma Ia legisiasione civile interne al matrimonio con­ tione prescrisioni sella celebrazione de! mederimo effetti di questo impedimento, che ri eooatano ni­ coram parocho che modifirano la legge ecclesiastica quante da quelle del diritto canonico oomune. e fanno dipendere dell'oeservansa delle dette pre6. Coaauapuinstau. Vi sono moite legislazioni scrizioni ora la validité del oontratto. almeno quanto civili, che non ammettono 1' ostensione canonica di agli effetti civili, ora Γ eeenzione dei eontraenti e queeto impedimento nella linea collaterale, ammettendo matrimonii prinoipalmonte tra oongiunti in dei parochi dalle pene comminate ai traagreeoori delle medesime preecririoni. A questa specie di B terzo e quarto grado di consanguinité. Quanto prescririoni appartengono fra le altre, quelle che alla oomputasione dei gradi aleune seguitano quelle della legge eivile romane. Quanto aile dispense esigono uno espresso consenso o permeoao dei governo per poter celebrare il matrimonio, o che aleune legislazioni non hanno venin riguardo a determinano in una maniera differente dalla legge quelle delle Chiera, altre dichiarano indispensabili canonica il concetto e lo disporisioni sui domicilio, impedimenti da cui la Chieea suole dispensare. 7. * itd. 4/h In aleune leggi non viene ammessa e per ciô anche sui parrooo che ha diritto di assistere I affinité ez rttpn/a illidis, 'considerandos! il solo alia celebrazione dei matrimonio, e si potré doman­ matrimonio anche non consumato come inducendo dare se ed in quanto posea o debba Γ autorité eccle­ questo impedimento. Differiscono pure dal diritto siastica conformare! o soggettani a cosifatte disposicanonico quanto ali ostensione dei gradi proibiti. zioni della legge «vile. M. Athliooe honestatis. Questo impedimento non I). Impedimenta' matrimoniali. I. In genere. 8> viene riconosciuto da varie legislazioni civili. potré domandare, 1. Se in principio ri posea am9. Cognationie legaUt. in alcune legislazioni mettere che lo stato abbia il diritto di stabilire im­ civili o non è riconosciuto affatto, o viene deter­ pedimenti dirimenti o impedienti il matrimonio, sia minato in modo differente da quelle del diritto ca­ in riguardo ali' intrinseca validité e leciteité del nonico comune. medesimo. eia in riguardo ai soli effetti civili? - 10. Impedimentum ligamini * Ammettendo diverse 2. Ne) caso che le legislazioni civili abbiano di fatto stabiliti detti impedimenti, in che maniera C leggi civili il divorzio quoad vinculum, questo impedi­ mento oon viene nelle medesime riconosciuto ne) abbia la Chieea - da regolarei in pratica quando senso candhioo conforme al domnis cattolico suila legislazione civile I indissolubilité del matrimonio. Nei stati misti si o) non ammette tutti gli impedimenti canonici. potrè rauovere la quistione se 1' autorité civile abbia λ) determina i medesimi impedimenti canonici il diritto di riconoscere come legittimo il matri­ in una maniera diversa dal diritto canonico, c) aggiunge impedimenti non riconosciuti dalla monio d' un cattolico oontratto dopo che il primo matrimonio è stato dichiarato sciolto quoad vinculum Chiesa. * 3. Se in vieta di cosifatte legislazioni civili, ed seconde la legge civile, o permettere e riconoscere il ihatrimonio d' un cattolico con una persona diesaminando il loro rapporte col présenté stato vorziata o cattolica od scattolica? Quanto rile morale e politico della société, convenga o no di modificare le dispoaizioni eanoniche, e cosl anche ceeeasione di questo impedimento per la morte, in aleuni poesi la morte civile è equiparata alia morte prevenire le diffioolté pratiebe che provengono dalla differenza e dalla diearmonia delle legialazioni naturale, e la dichiarazione giudisiale della morte viene considerate oome prova sufficiente della liberté civiii e quelle della Chieea? .II. Siguardo m pariieolari impedimenti. 1. Di- del coniuge superstate. 11. Impedimentum * ordini et voti tolemnit. Ove fetto di contento. Diverse legislazioni dispongono che quanto ai matti ed ai furiosi Γ alienarione della queeto impedimento non viene riconosciuto dalla mente debba essors dichiarata officialmente dal D legge civile nance la quistione se 1' autorité civile posea ammettere come legittimo un matrimonio con tribunale per esaere impedimento, o che dal mo­ tratto con tale impedimento anche nel caso che il mento che sono posti * sotto curatela non poesono cattolico impedito p»wsi ad ultra religione e voglia contrarre matrimoni neppure negli intervalli lucidi. oelebrarlo oon una persana di differente religione. 2. L’età legittima. Le legislazioni civili preII voto semplioe oomunemente non viene considerato scrivono spesao una été maggiore di qualia riehiesta come impedimento impediente il matrimonio. dal diritto canonico, la detennlaano diversamente, 12. * Cultu * . disparité Vi sono leggi civili che non ammettono ecoesioni ubi malitia eupplet aetatem, non riconoecono oome impedimento dirimente la riservano ai tribunali la facetté di dispensare, condisparité di culto fra battessato e noo battessato. cedono la liberté di recedere da matrimonii oon13. * . Raptu Aleune legialazioni eonslderano il tratti nel!' impuberté, o d'impugnarli. 3. Impotents. Da aleune legislazioni non è ratto non come tide, ma in quanto coincide coll im­ riconosciuta come impedimento dirimente, né come pedimento vit et metui, o colla manunsa del consenso dei parenti e tutore quai impedimento dirimente. causa di seioglimento del matrimonio ; montre altre 14. Crimen. Vi sono leggi ohe considerano la conriderano soltanto corne causa del divonio, 1' adulterio, purchè sia giudisialmente provato. come senta badare se sia antecedente o consegnente al impedimento, sensa badtu-e ohe sia o no congiunto matrimonio, o come impedimento allora soltanto, quando era ignota a!!' ultra parte, ed aleune non eolla promesse del matrimonio; oome altre non ammettono dispensa in questo impedimento. ammettono la prova triennale. 146· (=1901) ACTA COMMISSIONIS POLITICO-ECCLESIASTICAE 16. Mummi dal mummo dei foranti * hOari.. Paroochie leggi civili eaigono per la vahditb del matrimonio U dotto oonaenso, detormiaando divena- mento Γ eth dalla minoronaith, a dando ai paranti a tatori la tnoolth d' impugnare i matrimonii fhtti sense loro ooaaaaao. La madaahaa Isggi, aabbone aeaapre non sotto 14β·(=1209) warm o tolerare ehe i fedeli ei sMoggottino alla leggi «vili. ill Giwiadieisne nolle mum mstrimcsiioli. Poeeono distinguersi i seguenti cast seconde le diverse legislationi eivili. 1. La giarisdisioao oedeaiaatiee é rioonoseiuta eivili in maniera, che tutto io cause pana dianllith, proibiecono pure i matrimonii dai dalle leggi militari degli impiagati sens consenso * pormeoso rail' aabtaaaa, validité, vinoolo, separatione, effetti dai riapettivi superiori, ooms seigono aaehe il oon- degli spoaaali e matrimonii appartongono al foro HMO dei oomuni per i matrimonii di ogni attadino. 16. Alounc legislaskmi oonriderano inoltro come eoeleoieetioo, e che le sentante abbiano anche gli effetti civili, Msendo perô oon pochisaime eeoesioni impedimenti matrimoniali: riservata alia competente dei tribunali civili le cause а) La roudonse daUs jrelsra ed alia cosidetta moramento civili oonneese eoi matrimonio. 3. La giuriadisione ecclesiastica b rioonoseiuta б) La non oaaervaua del tempo prescritto dalla soltanto quanto agli effetti ecclesiastici, mentre quanto agli effetti civili tutte le cause matrimoniali legge per poter pessaro a seconde none. sono riservata esclnsivamente ai tribunali ordinarii NR La legialaaioni civili sui matrimonio es­ cando in maasima parte fondate sui principio, ehe B civili, i qnali le decidono seconde le leggi civili proscindendo affatto dalle sentence dei tribunali amegna al medeeimo matrimonio il carpttere e la natura d' un mero contratto, determinano conecclesiastici. Pu6 dunque accadere che intortio alia aeguentsmente gli effetti degli impedimenti diri­ medeeime causa si emanino dai due tribunali sen­ tence discrepanti, e si potranno fare le seguenti menti in altra maniera, ohe il diritto canonico. Montre queeto' concidere un matrimonio contratto qnistioni : a) Quali misure posaono prendersi dalla Chieaa oon un impedimento dirimente come nullo et imtio, in caso di sentence discrepanti massimamente quando le leggi civili a parecchi degli impedimenti eanonici da eoae rioonosciuti non danno altro effetto ehe Ia legislatione civile ammette il divonio? b) Se ed in quanto i cattolici poesono soggetquello di poter eccere ragiohe e causa per cui il tarsi nelle cause matrimoniali ai tribunali eivili ? matrimonio pub onere impugnato e roceicoo, non e) Se e in quanto i oattolici poeaono prendere conciderandolo nullo at ittiiio. Per Ia ctocca regione parte nei giudisii come giudici o avvocati occ ? le medeeime leggi richiedoim per la rivalidasione 3. In alcuni paeai ove è introdotto il matrimonio d un matrimonio, nullo oempre in ogni caso la meramente civile, lo stato non solo non rieonoace rinorasione della forma preecritto per )a celebra­ la giurisdisione ecclseiastica. ma Ia interdico e Γ im­ tione dei matrimonio. pedisse. E. ïhspcNM aagli impedimenti motrimoiual». NB Nei paeai ove Ia giurisdisione della Chieaa Quanto alia dispensa negli impedimenti matri­ moniali le relationi dell' autorité eccleciaatica colla C sui matrimonii i rioonoseiuta, e si concedono pure gli effetti civili alie conteuse eceleeiastiche. vi sono civile sono diverte seconde il sistema copra il quale è bacata Ia legislatione civile. dei frequenti rapport! tra i tribunali ecclesiastici e Ove questa prescinds affatto dalla Chieaa, lé civili, e non rare volte ia Chieaa si vede nel caso di dovere adattare la sua forma giurisdisionale a facolti di dispensare è. riservata ali' autorité civile, quelle proscritte per i tribunali eivili, o introdotto e si laacia alia coeoiensa dei oattolici di ricorrere dalla soiensa e pratica legale. Potré ciô farsi, ail· autorité ecclesiastica per la dispensa negli im­ quando non ne soffrono i principii oattolici, sebbene pedimenti canonici. Ove poi )a legislatione civile noonosoe il oarat- non si osservino tutte le regole e forme della pro­ cedure canonica? tere religioso dei matrimonio, o eoige la dispensa morts civile. , canonica, o ia rimette alia coseiensa dei contraenti proscindendo dalla legge canonica. RELAZIONI DELLA CHIE8A COLLO STATO Saré da eaaminarai INTORNO ALLE COMUNIONI RELIGIOSE a) Se ed in quanto la Chieaa posta o debba aver ACATTOLICHE DAL MEDES1MO 8TATO TOLriguardo alie dispositioni civili noli' eeercitio della LERATE O RICEVDTE. potecth d( dispensare? 1. Qattiioai fmorali. b) Se ed in quanto i oattolici pCctano o debbano 1 Se ed in quanto Io stato posea tollerare ed conformerai alie leggi civili relative alie diapente negl' impedimenti matrimoniali dalle medeeime ri· D anche formalmente riconoscere e ricevere le comnnioni religiose aeattoiichc. conosoiute o stabilite? 9. Come -abbia da regolaroi la Chieaa, Vi sono inoltre alcune legislationi le quali proe) quando lo stato tenta d'introduire la tolleibiscono, che i sudditi domandino la dispensa eccle­ ransa o perfctta equiparasione degli aoattolici coi siastica di quegli impedimenti canonici, ehe non oattolici nei diritti civili e politici, vengono Viconocciuti dallo stato. b) quando una cosiffatto tolleransa o equipara­ F. Dieoreio; MporoeiatM a Moro «< «wsw. sione ai trova gib introdotto a eansionata o garaatita •Ove il divotiio omis lo scioglimento dei matri­ monio yuood SMtculum é amtqesso dalla legge civile, dalle leggi fondamental'· dello stato, se ed in quanto nasce per la Cbieea la quietione : Se e qubli misure Ia Chieaa posas adattarsi. almeno nelle sue relasioni posea essa prendere per impedire i oattolici di pro- eaterne, e neila diresione dei oattolici nei loro rap­ fittare della legge civile, e per allontandte le con- port! cogli acattoliei massimamente nelle coce publiche e politiohe? ssguensedegli illegittimi divorsi. Ove poi le leggi civili non ammettvno bentl il IL Quùtiôtti partieolari. divortio, ma contongoue disposimoni sulla dichiarasione di nullité, e sulla separatione o itéré rt mmta, le quali non concordano perfettamente colle leggi canoniehe, dipenderi dalla natura di ooaiffatta dis­ crepante se ed in quanto la Cbieea posea conforCoacn».ornatu, voues XXXXIX? *·. A. Ripaurdo alU eho rtgolano il patta/fto da aoa religion * alT ultra. Siocome dalla professione publica dell una o dell' altra religione seconde le diverse legialaaioni 10 . * 1.47 . - f»i3) 7' ' '■ .. · / · ■ B.· ACTA &>ΜΜ188ίυΧΙ'Μ AD '^KS * pOMono dépende^ tanto^ i diritti publici, quaato i diritti privati dfei sudditi. i governi drpopolaiKrni miste, hanno fatto delle Ι^βίΡ· I® tanto per"" costafare autenti^amente B paaeaggw da npa rèligivne ali altra, qua^o p^preveéire èhe il pasaaggio V . . / ' CONCILII ΡΛ^ΑΝΙΧΛ 5 Î48· (=. 1904 > si celebrino eodualvaiaest· ^vaoti iî parroeo catto lieo 1>oter aVere Utti * gli effetti civili? 'NB. ^3-, EaigetMohj ia alcuni paeei o dalle leggi civiRxi r ? civftrxper la legjtt^nité dei matrinani. -o "almeno dagU usi o --r^- —1 J consuetudini dei popoli, matrimoni ai j»».. pùi ~.x. lu »<. légalité i i.a de| j- ι pMMtggw.Dop che γ. gli i ef> benedicano φύ piet® cattolidL· o.cbd'vengano bênedono fetti civil» del 'medesimo; ao^tomettendo'ih |xri detti dai, ministro acattplico e^eciegiatico * tempo le medeeime leggi a determinate pefte cole^ 3. AU’ rrbgioM Vi sono o ebe paasaDO da una religione all· <1 Ira, o ebe gli >ielle I* £gi ci.ili.^le qntli _ ' ammettono senca che eiano -state oaaervate eaaitaa) proibiacono alta Chienma della’quale viene vietato l* »ua qooperariorte ,1 matrimonio mi«tp. d· un * J, pa» aggto. * sogliono chevchi sntende * paaaàre ad prome·»» o oontrotlo l«g»lm nte^ed * efficacement!· * alts confession? faoria personéjunpnte'presto il hai- garantit!, 'dichiarando pUrancb» di neeeun valore le nistro della religioae ebe abbandona le riebiette 0 promaaae · lettere nreraah. che le panTââyebbero almeno diano 1 awiao de! divisato paaaaggio, cio B per esibire rolontariamente . * npeta per -ÿiù volte e ricex pef un lasso di tempo b) A lire leggi laaciano ail arbitrio delle parti determinato dai ministro 1 Igtruzione religiosa nei contraenti di regolare di cornqy consenso la edu­ cation? religiosa della prole^o sensa o con ' patti wiumnn della religio db che abbandona. · La Chieea mentre con tfiffatta legge da una parte eepliciti. dando a^questi anche una foraa legale vtde (Hiato qualch ** freno aile apoatoan^Jalla vera quando sono fatti con una particulare solennité pre­ fede. dall altra parte non rare volttt^iene esposta a (lover cooperare almeno indirettatnente a queuta ruedcHinia apostasia dei suoi figli. çd impedire o ritardare la conversione di quei che da Dio sono chiamati ad abbrat'ciare la vera fede Ora in que^e circostanse ai ρηύ dumandare, scrit ta. od anche nelle forme consuete ricbieate dalla ' legge civile eoinune per la validité legale di ogm comratto. Attribuendo queste legislationi ai parenti la piena liberté di stabilire l educatione della prole tutta nélla religione dell una o dell alfra parte, o I In quale maniera posas e debba la Cbieaa di dividerla second ** il sesso, ve ne seno alcune che regulars) di rimpetto a coaiffatte leggi civili? ammettono cosifatti contratti solamento evanti H 2. Se la tnedeeim^ non potendo ottenere di rim­ matrimonio tra i consueti patti nunali. no? per petto alio stato moderno una proteiione ëaelutiva mettendo che i medesimi vengano cambiati anche della religione cattolifa poaaa eaigere dai medeaimo. ■? di comun conafoso durante il matrimonio, o aciolt<> o almeno tollerare. che lo atato dis pîbna liberté questo dalla parte superstito, dando pur anche non a tutti i Budditi riguardo a] passaggio da ul reli- C »o Iam en te alie parti, ma anche ai parenti, ed ai gione ail' altra, senaa preaenvere conditioni e forma­ rispettivi ministri e supenon religiosi ed ecele lité le quali più o meno ledono la liberté ed i di­ siastici il diritto di vegliare sull osservania dei nt ti divini della Cbieaa7 detti patti e di difenderla in giuditio. altre legi * B. Kiyuaniv ot matnaom mtalt. Iasioni al contrario danno alie parti piena liberté Le leggi civili riguardo a questo punto ai rifedi fare e di cambiare i patti fatti anche durante il riacono * matrimonio. 1 411e lect/Mdtiw dei mufrvmomyMijh non avendo c) Vi sono poi leggi. le quali o per > caso che verun ’ nguardo alla proibisione eoeleaiaatiea dei le parti non abbiano * pattuita 1 educations dells medesimi peifbettendoli sensa reatriaione. ed attri­ prole, o non ammettendo verun patto deternunano buendi» ad eaai tutti gli effetti civili obligatoriamenta in che religione debba educarsi NB. Vi sono poi dei governi scçttoliei i quali U prole nata da un matrimonio, prescrivehdo ora dirvttamentë o indirettainente con «maure amtnini1 educatione mista secundo ft sesso nella religione strative proteggono questi matrimoni, · procurant) dal padre e della madré, ora di tutta la prole Delia di aumentare il loro numero per propagare I etereligione del padre o in quelle che è dominante, rodoeaia ija le popolaaioni cattolicha. nei regno. 2. Alla ctUbrmatw dti dettt atatrimami preaEeeendo 1 educatione oattolioa di tutta Ia prole crivendo la oondii^one eme yae nau poeaa^ermettersi dalla α) 1‘ obligo ai parroohi di fare le proolaataaioni, U Chi··· ·! oattolieo un matrimonio retato, ed eaigendo di a»i»tere al matrimonio, finanche di benedirlo 1» madeaimaChieea d^e per 1' oeeervanae-ni coaiffatta ■enaa arer riguardo alie leggi · maoim· ecclecondition· ai abbiano delle opportune eausiom. <· ■iaatiache. e aottomettendoli a pene nel caao di da Maminaroi oome oii poeaa ottonorai di nmpetto traagreaaione delle leggi civili: alie direroo legialaaioai oirili. e quali miaure abbia fi) dando la faooltb di celabrarlo aranti il mi­ da prendero Ia Chieea per aeaieurare au queato nia tro aoattolico, od anobe aranti il magiatrato pnnto i auoi principii e le eue leggi. cinle, aebbene la legge generale non preaerira il 4. Le leggi oirili ai riferieoono Me gi«riadMom> matrimonio cirile. Mii matrimonii miati, preeorivondo lo medeaime nei NB. I. Quanto alia raliditA dei matrimoni miati paeei oro non 4 introdotto 11 matrimonio meramente contratti non oaaerrata Ia forma Tridentina, diponcivile, e non tolta affatto Ia ginriadiaione eoeleaiaatiea deri tutto dalla maniore, in cai aaraano dociee le matrimoniale. quiationi intereaaantiaeime eollerate interno all oooere) o che tutto le eontrororaie ai giudichiao dai tribunali eoeleaiaatici 'matrimoniali cattolici. * rani dai decreto conciliare nei direrai paeai miati, maaaimamente dopo le moderne riciopitudini polifi) o che eeeondo il principio legale Arter aegtntMr tiche. Sarà pure da oaaminarai la quiatioae, fentm ni, aia pure competente il tribnnale ecoleNB 2. Se ed iq quanto la Chieea poaaa eaigore, aiaatico o cirile, che giudica aui matrimonii degh almeno da un governo oattolieo e atante la maggio- acattolici : ranxa dei «udditi cattolici. che i matrimoni miati cl o tutte le eontroveraie au di un matrimonio ? 14»*(=rÀ»ï. ACTA CoMMlMIONIS POLITKXxBCCIÆSJiïn'ÎhiE > , mitti/, dvb^aao ventilant e deeideni fdal tnbùnale a eeeendo dklle ΙΝΊ» 1Λβ> *^· eirili attribuhr «lie comnni in virile. ’ -4 luoghi di uûta religione, nene esereitata de rom mtarioni mid· della quali faano puré * part· î par ijoindi naaee la qaietipee, corne di a coaifflatto legialaaioni la Chie·· poaaa conservera. rocbi cattolici ed i ministn acattolici , maniaberd od~ eai^era la ana ecclesiastica gian·Is· diver·· refcaoai che poseono naseer· da dininne nella casee patrimoniali eecondo il canone questo stata di obee. tre la Ohieea. *lo «lata e le donunatico del concilio di Trento T m ed in quanto comunioni acattoüeha fânno s) ehe eonviene esaxm- \ jpoaaa tolerare, che il cattolieo comparison nel tribbnare qqaii principii e massime m hanno a stpbilir· nale non eccleeia^ioo. e si sottometta alia tentent· "per eonserv%re i diritti deÙa Chigsa e dei «attohci. perieoli ehe da ina pià o meno * estesa cemunione /· comuniearione rogh acattaîici poesono nearer? a danno della fed· r dell! morale dei cattolici. E. elta vpol/ars ad ·« psay/rri Le leggi civili di dînerai stati roisti c«>ntangono delle preeeniioni ;chq più o meno opponendo·! prjnctpii e aile taggi delta Chiesa hanno pErtvo^ato • poaeono proVocaVf confiitti fra lé due potestà aleone leggi oivili attribuinpono alla «entança del tribunal· eocleeiaatico portante la separasione per­ petua e /Aere et monm 1# foria di sciogliere per I' Nei paesi 4>venon iii ogni citté e villaggio la parte aeattoliea il matrimonio pued emetaMM. B rosicehè alla medesima permettdào di peaaare ad vi sono ministri proprii delta religione degli ebitenti altre nos ·; * e viceversa quando U tribunal· acat­ cattolici od acattolici tanto le Jeggi quanto le or^i io liée < civil· dichiara sciolta un matrimonio misto nente delta polixia pre crivono * che Ia sepultura si fuood riRcwtaei, considerano la partto cattoiica corne •••guisca dai jiarroco o ministro religtoso iti resi separata i* perpefwtalR^eood /Aerum e/ rnrasam. dente sensa rigiqgrdo alta religione dei defohto. (8i veda ciù che è stata dette altrove tulle legisésîgendo non rare volte che ciA si Meris con rito taxipni civili interno al matrimonioJ religioso anche riguardo agli acattolici C. A^Wardo aZi' iS/rtuAmc ed er/Mcamone pnMica 2. Cumunemente nei paes» mtaü t rtfnileru de< doüa ÿtOMN/ù. ί particulari luoghi sono considerati come appartenez i Questa materia fu gih trattata dt eopra ove ei alta com&ne civile, e percio destinati * servire per pario dei magistero delta Chiesa in itpecie delle ta sepultura di tutti Ί cadaveri Quindi sccadr che scuota e collegi misti In particular modo perii saré non si pnè impedire la sepultura di un d«>fonb> da examinerai m ed in quando la Chieaa putri ad­ acattnlico nel cimitaro dei cattolici. come viceversa operar·) affincbô déllo elato gli acattolick tiano i cattolici vengono sepeliti in cimiteri «cattolici ammeeti a goder· delle fondation! ed istiwti desti­ 3 Moite famiglie^ hannu dei sepulcreti gentilisi nati eacluaivatnente per i cattolici. e siano impiegati i quali dalle leggi yengono considerati come dt propriété di dette f^miglie e di esclusivo uso delle fondi originariamente ecclesiastici «cattolici per 1 cretione e mautenimento di scuole ed iatituti C acattolici o misti. D Quanto agli ittiMi dt puMica brnertmaa, orpcdq/i, c«m dt rifagio eca oec. In genere »i puo dire che i governi di stati di popotasioni misti hanno conservato eomunemente alie diver·· comuniuni religio·· i proprii istituti e^ stabilimenti antioamente esistenti e considerati come annessi quanto alta propriété · quanto al godimeoto alta religione. Non mancano perii eeempi di riunioai di diverse fondatroni confession ali. di application! di rendit·, di ereaioni di nuovi stabilimenti con fondi pubblici o con collette destinati per tutti i sudditi sensa differensa di religione e di dintti ed amminisirati dai governo. I^a cura poi dei poveri tnedesime. Accade peréiô che se a cagione di qualehe matrimonio misto e delle parentale quindi contratte con famiglie proteatanti. si domandi nun rare volte che un parenta, o ta ·ρο·ο o ta spoaa acattolici si sepelliscan· accanto dei membri cat tolici delta fazniglia. come membn d> eaaa che hanno un diritto alta sepoltura in que! luogo ; diritto che vien riconosciuto o tutelato dalle leggi civili. Questi sepulcreti eaistono tanto nolle chiese come nei cimiteri. e ve ne sono aleuni che appartenez! anticamente a famiglie cattoliche. le quali poi passaron<< al proleatanleaifDü. sono adeaso nella propriété di queste famiglie protelanti, le quali prétendons >1 diritto di far ivi sepelhre i loro membri prote •tanti IXBTKVCTIO QUOMODO IN COMMISSIONE DIFLOMATK O Et t'LESIASTICA RES TRACTANDAE * ERUN T Ea. quae de relationibus inter eeeleatam et mo-D cietatam civilem pro concilie oecumenioo praepa­ randa sunt, facile ia tres partes dividi poterunt. Cuius divisionis fundamentum illi U notissimi uni­ versae rei ecclesiasticae loci praebebunt : Magioterimn scilicet, Minietoriam et JtapBMR, quos iam adhibet schecng * b eminentiaaimo praefecto exaratum et dominis consultoribus exhim^im. Principia autem generalia in iis inveniantur, quae a commissione dogmatica super relatione inter ecclesiam et civilem societatem elaborantur. Primo praesens ecclesiae status secundum illas tres partes exponendus erit, quoad ea quae ad eiusdem relationem eum potestate civili pertinent. Sic. exempli gratia, in prima parte de magisterio tractandam atque demonstrandum erit, quatenus divinum eius ius et officium a potestate civili nostris tetnponbus agnoscantur, necne; quae sint usur- b pationes ab hac potestate, vel aperta vt tel ipsa auctoritate legislative interposita, petretae. necnon quales quaestiones oriantur de his luribu· ecclesiae conservandis et vindicandis, etc etc Expositio haee non solum ad singulas re· omni cum cura et diligentia descendat, verum etiam m quantum fieri poteet ad omnes nationes ditiones­ que. ubi ecclesia catholica constituta est. earumque legislationes et institutiones extendatur Prsecipu? falsa principia, ex quibus leges ordinationesqu · * libertati ecclesiae contrariae, et particulare· contra eam iniuriae quasi · fonte emanant, adducantur, aimulque argumenta et testimonia. Maxime m actis publicis exstantia, addentur Nihilominus «xpositto stricta sit neque nimis fusa neceese est. ne con genes rerum lucidae magis obsit quam prvsit demonstrationi. Cuncta et singula autem ret ca­ pita ex laudata schemata depromenda, uhj <>mne« H»· Ç 1^,1907) * 151 B. ACTA COMMISSIONUM AD I E8 CONCILII PARANDAS iff· 1208) loei, hue pertinente , * accurate compotiti digno * a 2® De obaetratioae festorum. scuntur 3* De administration© sacramentorum Detnde autem inquisitio instituenda eat de us, * De dura pro miknbiu et ^pro inoarcerati». 4 qtiae idonea atque * opportuna videantur, ut in sin­ 5®. De communicatione in sacris cum haereticis. gulis cpncilii oecumenici 44nretia tractentur Et » * De hetero«xorum in ecclesiam receptione. 6 hac de re procedendum erit hoc modo. «^fn quantam l* * g®· civiles libertati ecclesiae obsunt. Consultor (inito consilio/ ai ita in rem eoae 7® De sepultura et coemeterii». '» iudicqverit. cum uno alterove collega) in relatione aua III. Ελ capite repimini . * lu proferat, quaç super |iac singulari materia iam a sancta aede vel alia· ordinata sunt; V' De ecclesiae libertate vinâcanda In legibus 2° /dissera^ de condendi decreti necessitate vel ferendis, publicandis^ iisque exequendis, necnCn in opportunitate. t exercenda iudiciaria potestate. 3® indicet quae in decreto exprimenda sint et 2* De tribunalium ecclesiae erectione ét onArnç. quae satius non^^iconda. rationesque' ita agendi • 3Λ De sententiarum executione et ^ojnaruM^ · hreviter^exponat ; 1 qualitate. ' ' * A< De iuvenum.ad statum clericalem admissiotie 4° textum ipsum decreti plene conscriptum pro eiusque c^ditidnibus ecclesiae libertati contrariis. ponat; deniqup 5° sensum singularium decreti propositionum, irtimo ejr^'-fhorum explicet, in quantq^n hoc vel necessarium, vel mile ipsi visum fuprit. In hae opera sua auejor dictione quan^ maxime clara rinhilque brevi utatur, et si quando, exempli gratia, myratit» eprum. quae io aliqua provincia contra occlesiac io» acta sqnt. vel relatio legum civilium aut er< losiasticarum vel explanatio argu­ mentorum uberiore expositione indigefe videantur, haec uninià per modum appendici» addantur Tituli autem, hoc modo factandi, sequentes estfe poterurt 1. Er capite mapiefmt. De clericorum iuribu» et privilegiis. b° De potestatis civilis in nominatione, et elec-y tiune episcoporum interventu. 7” It» potitatis civilis cooperatione in nomina"tione et electione ad beneficia et in eorum collatione vel institutione^ 8* De episcoporum in officii sui coadiutoribus 'nominandis iure et potestate. 9*' De iure patronatus. Itr0 De concursu in conferendis beneficio· ad­ hibendo. 11° De boni» ecclesiarum iromobilibu» eorumque dominio et administrations 12® De causis corporibuaquei piis 1° Dr constitutionum, decretorum et instruc­ tionum. quae ve) a summo pontifice vel ab episcopis 13° De ordinibus rel'g’osis et congregationibus. circa doctrinam eduntur, libera publicatione 14® De confraternitatibus. 2° De verbi Dei praedicatione et instructione 15® De matrimonio. religiosa libero exercenda. Nota. Verisimiliter de hac materia in aha z 3" De scholis popularibus seu primariis. commissione agetur. 4*' De collegiis et gymnasii». 16® De tribunalibus matrimonialibus e^unique •V’ De scholis technicis et industrialibus auctoritate, ordine et sententiarum execution^ 6® De universitatibus. 17® De variis inter catholicos et heterodox»» 7° De sacerdotibus aliieque clericis munere aliquo relationibus, quatenus legibus civilibus determinatae in scholis. quae a gubernp» pendent, fungentibus. sunt. 8" De instructione et educatione clericorum. 18® De variis inter sedem apoatolicam et prin­ cipes vel rerum publicarum praesides conven­ II Er capite mini * ferit. tionibus. 1® De cultu divino tum intra tudi extra aedem 19® De nuntiis legatisque apostolici» sacram libero exercendo 4. INDEX VOTORUM AK DECRETORUM QUAE AB HUIUS COMMISSIONIS CONSULTORIBUS EXARATA ^FUERUNT.· 1. Relationi generali fra la ohiesa et lo stato. — | 8. Schema deçreti ad christianns principes pro Schema eminentisaimi Reisach Habetur supra. I vindicanda ecclesiae libertate. coi. 117 »-lbo·. * \ 9. Ad Christi fideles pro obsequenda ecclesiae liber 2. De relationibus inter ecclesiam et societatem 1 civilem in genere Qua ratione super bis rela- p * tionibus per concilium generale definiendum et statuendum sit ~ Votum Ouilelmi Molitor con­ sultoris? 3. Instructi·· quomodo in commissione diplomaticoecciesiastica res tractandae sint. — Habetur coi H9 .* -152 4. De ecclefciae libertate adserendaV^ Votum Ale­ xandri Biondi consultoris. 5 Schema decreti de libera exercenda ecclesiae Ubertate. Schema decreti ad Dominici gregis pastores pro adserenda ecclesiae libertate. 7. Ad christianos principes pro vindicanda eccle­ siae libertate — Votum Alexandri Biondi con­ sultori». 8. tate = Votum Alexandri Biondi consultoris, cum schemate decreti de eadem re. 10. De verbi Dei praedicatione et instructione reli­ giosa libere exercenda — Votum Cbristophori Moufsmg Moguntinenaia canonici, consultoris. 11. Schema decreti de verbi Dei praedicatione. 12. Idem schema reformatum. X 13. Idem schema denuo reformatum. 14. De iudiciaria ecclesiae potestate ab appel­ lationibus tamquam ab abusu vindicata — Votum Alexandri Biondi oonsuHoria. 15. Schema decreti de iudiciaria ecclesiae potestate. 16. De potestatis civilis in nominatione et electione episcoporum interventu -- Votum Vincentii Nussi consultoris. 17. Schema decreti de episcoporum electione et nominatione. / • Horam decretorum ne usam quidam concilii patribus propositu· hut, tum ob immatura»} emiaeutiMtuu prsesidi· obitum, qni accidit die ÎH decembri» 1861#. torn quod eiusdeai fere essent argumenti atqne decreta <\>mmi«Honi» sive theologicae siro diseiplinariM. \ ■ J5S· * . ΊΝρΚΧ e$HEJIÀTUlM JgàyMlSBONM POUT.-ECCLEk 18. Id·» -.Λ ' <·' ,x A 49?ÔuÇç nomibae cO^fenna dei j^eevi. Appunti evtratti dall' ardtivio. âfllr nacra cbngreg^rione degfi ÀfiMt~ eoclemèstiri. «tmerdmaHi. 2o.. Se. «oQMra oqMqualipene #ia>>etata ai veacovi elttftf o Munati £ int&ujaitersi nelPam nriatra* mone déHeiito· » * prima ièblla «ônferÀntiotte ed istitpaione canentia. ' v? » < < 21. De invemam ad'sgatuim clericalem admissione eiusquè conditionibus ecclesiae libertati contra­ ria . necnon de clericorum iuribus et privilegiis , Votum ïuarnù· Ambrosii Gibert Molincuais.-eonfultoria. * 22. Schema decreti de iuvenum ad statum eccle­ siasticum admissione. 23 Idem schema reformatum. 24. De educatione et instructione clericorum*— Vo­ tum losephi Mast consultoris. 26 Schema decreti de educatione et instructione clericorum. 26 Idem schema reformatum. 27 De sacerdotibus aliisque clericis munere aliquo in scholis quae a gubernio pendent fungenti­ bus = Votum Caroli Frvppel consultori», modo episcopi .^ndegavensi» in Gallia 28 Schema decreti de clericis in scholis gubernii aliquo munere fungentibus^^ 59. Idem schema reformatum. 3b Idem schema iterum reformatum * 31 Sui matrimonio -- Votum Camilli Guardi vicarii generalis clericorum regularium infirmis anini•trantium. consultori». 32 Schema decreti de matrimonio. 33 De causis corporibusque piis, ac praesertim de ordinibus religiosis, congregationibus et confraternitatibus — Votum Camilli Guardi vicarii generalis "clericorum regularium infirmis ministrantium. consultons. 34. Schema decreti de regularibus ordinibus et con­ gregationibus. 35. Idem schema reformatum 36. Schema decreti de confraternitatibus aliisque piis operibus. 37. Idem schema reformatum. 38. Idem schema iterum reformatum. 39 De iure patronatus beneficiorum parochialium. item de examine concureali, atque de adprehen- 1Μ·<- 1210) sione reali collati bénéficiée* \otum losephi ' 40. 41. 42. Ko^ace. consultoris Schéma decçeti de ture patronatu» .Idem schema reformatum. * De bonorum ecclesiasticorum dominio et libera administrations " Votura îosepbi Moh^r. 43. Schema decreti de bonis ecclesiMticia. \ 44. Ideta schema reformatum 45 De Iiterarum universitatibus = VotumTHiriMo phori Moufang canonici Muguntinemu». con­ sultoris. ♦ 46. Schema decreti de universitatibus 47. pe collegit· et gynytaaiis atque oe scholis tech meis et industrialibu» —■ Votiin Christophon Moufang. "* 48. Schéma decreti de * collegii et * . gymnasii 49. Scheme dbcreti de scholis technicis et .mdustmlibus. * £ * B 5t\' De scholis popularibus seu primariis Votum Christophori Moufang. 51. Schema decreti de scholis popularibus «eu pri­ marii·. 52. Schema decreti de Christianae juventutis institu­ tione 53. De communione catholicarum enn» «catholicis Votum W’iodmiri O-açlu una cum schemate d»· creti de eadem re. M. De libertate ecclesiae in sublevanda pauperum miseria et exercendis charitati» operibus Vo­ tum Christuphori Mcnrfeug canonici Moguntrnensis. consultori» \ 55. Schema decreti *d< operariorum minens sub­ levanda. ' i 56. Schema decreti de chantatis operibus libere exercendis. 57. Duo praecedentia schemata reformata et m unicum decretum redacta i 58. De concordatis Votum Franci-ci Chesnel consultoris 59 Schema decreti de concordatis 60. Idem schema reformatum. Ad haec accedat oportet opus praeclarissimum Vincentii Nusai L. CmttwMMmw de reôes rce/r^riosrinu inter eanctam/»edem rt civilem potritatem ponts formit imia· tn XX F titnlot dt^otoe. Romae, ex typis sacri palatii spostolici. 1969. m-4 . * XVIII280-80 p. XV III. ACTA COMMISSIONIS ORDINANDO CAEREMONIAM FUTURI CONCILII membri della commissione il loro tncarieo. e I in­ vito per la prima adunausa con biglietto espresso in questi termini 1. COSORK88U8 PRIMUS i 1868 iulii 93. Dovendosi nel futuro concilio ecumenieo inti­ mato con bolla pontificia publicata nel giorno sagro ai principi degli apostoli del)' anno 1868 disporre moite eoae, che risguardano la parte ceremoniale e liturgica, la saotità di nostro signor» Pio papa nono ha stabilito una oommisaione preoieduta dall' emi­ nentissime e reverendissimo signor oardinale Co­ stantino Patriai prefetto delta aagra oongregasione dei Riti. e composta dei primi cinque maestri delle ceremonie pontificie coercenti. alia quale debba ancora aver luogo l illustrissimo e reverendissimo monsignor Domenico Bartolini. aegretario della dette aegra congrégations. fetto delle ceremonie ha Per tal motivo il pre­ partecipato a tutti i 1 Codex hanc exhibet titatam .Verbale della prima sdan&asa della ootamisrioae ceretuoaiale pel fntsro cosdlio seameaico tenais aventi Γ esunentiMimo e reverendissime sivnor cardinale Patriai présidente gasione. L oggetto delle nominata commiaaione ei è di occuperai dtl oeremoniale da oeservarsi nel futuro concilio generale seconde le istruaioni, eho verraano communicate. La prima adunansa avrà luogo nel proeaimo giovedl 23 dei corrente mote sile ure dieci antemeridiane in casa di sua emmenas il signor 15h’(=1211) B. ACTA COMMISSIONUM AD RR8 CONCILU PARANDAS IM» (=1912) cardinale Patrisi, alla quale è pregata d' intervenire a che sono. proedme- ali' altara della Cattodra nella bsfeiliqa' »i' propose ehe i .patriarch), e gU altn vostrà signoria. parati doveseero. eraero aooempagnati da un aolo ■ II. sottosoritto coi vend di oasoqdioea stima ri eoclembstico ia abito talare 9 ferrainolone, e Γ or­ rassegna di vostra signoria illua(riaaima dino procedere alie esraioai dovrsbbe essora Derotiaaimo obbhgatisaimo servitora quelle delle proeoMioai, ehe ei fiaano in oap^ell * , Luigi Ferrari. ’ Per cii>, ehe d appartiens aT quarto/eraendo Monsignorq N., N. ceremoniere pontificio. quwto oonpenetrato nei praeodenti quedti, eréiae Previo taie avviso ri tonne il primo oongreaao di taré, quelle, obe per eaei h state propodto. Rétpetto |al quinto si disse, ehe debbonti tdnere in una sala dull appartement» dall' bmiaentiarimo ) e reverendissimo signor cardinale Patiiri nel giorno di giovedl 23 luglio allo ora died antemeridiane alla preaensa del Iodate eminontiasimo, ove inter­ ven nero')' illustrissimo e reverMidiapmo monsignor Bartolioi segretario dell» sagra éongragatione dei ’ Riti. ed i aeguenti cinque maMtri .delle oerethonie pontificie, cioè gli illustrissimi e raverandiMimi'aignori Monsignori Luigi Ferrari prefetto. Gio^qpni Corassa. Pio Martinucci. Camillo BalMtra, Remigio B Ricci. Invocato il nome tantissimo di Dio, Γ emineotissimoe reverendiasimo signor cardinale praddente preeentô un foglio contenento cinque quMiti relativi al ceremonials per la celebrasione dei concilio ecu-' memco. quali disse essergli stati communicati, perché foasero esaminati, discussi e decisi dalla commissione. 1 queaiti sono i seguenti : 1 In qual parte della basilica Vaticana destinata pel 'concilio debba fissarai il luogo delle aeMionl. e come debba eaaere adobbato. 2U Con quale ordine di preoedensa debbano se­ dere in concilio li patriarch). Ii primati, gli arciveacovi, veacovi, abati, generali, ecc. 3° Quali siano le sacre veeti colle quali debbano i padri procedere, alie sessioni pubbliebe, ed in qual luogo indoaaarle, e come questo luogo debba ester diapoeto, e da chi i padri mederimi debbano C eaaere accompagnati bd asaistiti. ed inoltre con quale ordine debbano procedere al lupgo delle sessioni. ’ 4" Co^ quale ordine debbano tenersi le sessioni ■ pubbliebe. ed in particolare la prima. 6° Se e quali funrioni sacre o cappelle pontificie debbano tenersi durante il concilio. Si pqrto esame eopra oiascuno dei eueapranri queaiti : nulla paré venne preeisamente concluso. Solo si fecero propositioni da maturarsi. e da déci­ derai in altre adunante. Si propose in quanto al prirbo eeeere piil atto per il luogo dei concilio 1» nave grand * della barilica, che dalla confessione va alla .porta dell» èbiem; che ivi situate il teatro. potrebbe porri il trono del sommo poatefioo di fronto alla statua di asm Pietro; che 1' omelia o sermone dei pontefloe potrahbe farsi nulla sedia gratatoria oondotta nel messo dei consesso, onde raser da tutti aseoltato; ebe il pulpito per il lettore dei decreti dovrebbe mettent nell metso delle baacate ; e che l'adobbo dei baachi, sedili, e trono deve essore ü solito délia oappeliei solenni, come si b fatto nell' ultima aantifiearioae> ■ celebrata nel 1867. In q'uanto al seconde ri diase. che Γ ordino di precedent» dovesse dmumerri da qaello, die ri tien in cappella, dandod ai patriarahi quel postei * onorifioo testé aocordatogli nel modo OMervate nell· ul­■ time santificatione. Riguardo al terto ri disse, che le vesti sacrei debbano MMra dei pontificali del papa: ri propose, che il luogo ove debbanri indoasaro aarobba oppor­■ tuno nglla grande sala della loggia ritaata sal por­ tico délia basilica; il luogo poi per déports rii potrebbe fisaare nolle duo eappalle di san Loess ei di santa fetronilla situate nolle due parti laterali. le oappelie e pontificali de) fapa, obe ordinariamente oeporrono. Fqtta qnqsta prima consideratione qui proposti quedti d ordiaô, che i signori maMtri delle ^oeremonte d ôooupamero di studtare, e di Meminere le propoeiaioni aooennate, q di ricavare dagli antichi diari" dd raremonieri pontifiai, e oegnatamente da . , qselli^di Paride de Graaia, che d riferisoono al oondlio Lateranense qainto, cii> che ri fece in quelle oiroostanta, onde poterio applicare al caso prenante. In fine frà i maMtri âelle oeremonie^ppartenenti alla oommiadone a no soelss use, il quale dovta rediggere gli atti o verbafi di tutti i oongroesi coK titolo di segretario, e queat inoarico tooob allô écri­ vante pel motive unicamente obe è il pib giovane délia oommiadone. Il prefetto delle ceremonie aggiunso, ehe svrebbe paaaato. corne realmente ha consegnato, due tomi dd diari di Paride de GraMis al eottoeoritto segre­ tario, perché fsocia ricerca nei medesimi delle notiaie aul concilio Luterattensè quinto, quali saranno prose ad esame nel congresso preparaterio da tenersi dai noli cinque maestri delle ceremonie, per quindi dare evaaione ai cinque proposti quedti nella seconda adunante, che ai terri evanti Γ eminentiaaimo pre ridente, Remigio Ricci, coremoniere pontificio segretario dell» commissione. ■ 2. COXGBXSSCS SgClNDVS 1868 novembria 19, Giovedl 19 del correcte meae di novembre ai tenne il primo oongreaao dalla commiMione dei primi cinque maMtri delle ceremonie pontificie eaereenti per trattare aui gfeparativi del futuro concilio dbumenieo. . V intervennero i aeguenti, ciod : Monsignori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni Coratx . * Remigio Ricci. Si face lettura de) verbale del congresso tenuto avanti il cardinale Patriti présidente della com miadone nel giorno-23 luglio proasimo paaaato. che D fù appronato in ogni sua parte, Si trattô immediatamanto suite prima.'propos)mono riferita ia quel vurbatajteHa quale d ordinava, ehe nel congresso speciale i aignori maestri delle ceremonie stabilitéarc il mode, col quale si dovrb oeetraira il teatra per la pebblieha sessioni nel maaso della gran nave della bedlira Vaticana Percib onde preadsre an idea della ooea d face lettura di tntto Γ apparato, oho voaao memo in opera nel concilio Lateranam! qtinto deseritto minutamaate da Paride de Graasia, » ri atabiB, che nel second» eoagremo da teaetri U 8 dooombro.proadmo fatarv i monsignori Coraasa o Ricei preeontaaeero ua pro- ■ gotto della ooetnuioae del dette teatro, eba aveoae relatione con quelle eaeguito nel concilio Latera­ nense quinto. Cod b ecc. * # Remigio Ricci, oeramoniara pontoficio e segretario delle commissions. , -, CONGRESSl’S TU COMMISSIONIS .'CARRSMpNlALIS, =(J213I * 157 ’ , \ ■·■· ' ' . -, ■ , 3. - l ONORIÇSSU8 TKBTll\s 1868 decembri· 3. ' Giovedi 3. del corrente mese di dejpmbre ai tenn^il seconde congreaao' dell * commissione dei cinque primi maestri delle ceremonie pontificie |>er stabilire i preparativi pel futuro concilio ecumenico. Furono preeenti tutti gli addetti alia commissione, cioè i monsignori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni Coraua. Pip Martihucci. Camillo- Balestr^, Remigio Ricci. '8\ leaje dappriœa il verbale del pnnfe con­ gresso tenuto li 19 novembre prossimo passato risguardante 11 luogo dejie pnbblicbe sessioni. e venne approvato. ■ Si tralasciô peraltro di discutere sul punto medesimo. ciod a dire snLJuogo delle sethioni fiaaato f · ■ ' ' ‘ 15β·.= 12Ι4> - 4 itiNGRKSMS «VAHTI S ■ 1868 decembria 12' Sabbato U del'currents .mote 'di'decembre .si ten n e il congresso seconde ava%t> au a eminenra reverendissima signor cardinale Patriti présidente > della commissione ceremonisle -ger i prspsrativi dol ' futuro concilio ecumenico. . V intervenue tutta I* commiaaione composta . dai seguenti, cioô Rruinentissimo e reverendissim· * aignor cardinale Patriti: monaigbgrliomenico Barto lini, segretario della sagra congregatione dei Riti. monaignor l.uigi Ferrari."Jrefetto delle ceremonie , monsignori GiovanniCorarsa. Pio Martinucci. Camillo Bslestra, Remigio Ricei * maestrr -delle ceremonie pontificie. . . ' , ‘ ’ Si diè lettura dei verbali dei congressi ante_e nel meno della grande nave della baailica Vaticana. cedepti, che furono approvati. Monaignor Bartolini * poichè monaignor prefetto riferl, che avendo avnto rolamedte nMeryô. che tanto per la capacité, quanto nel giorno 30 novembre speciale udienaa da ana per il lato della- convenient·, sembreçrbbe poco aantith. it canto padre pariando in proposito iul adatto il luogo dell adunadtat * conciliare nella nuoga preparativi del concilio futuro, avea eaternato. che^ traversa dette dei Senti Proebsso e Martiniano. e le pubbliche sessioni debbanti fare nella nave trachè pereiô a insinuasse al sento padre di fare desti­ veraa della baailica, ove è situate la cappella dei nare piuttosto la nave di mesio nlalla cattedra »1 Senti Processo e Martiniano. 1 altare papale: con che si ottorrebbe spari · * Ciô posto si cominciô a discutere sui modo, da maggiore per situare le bancat ·. * non vi sa.ebbe costruire nella dette nave traversa dei Senti Pro­ necessarie dq eriggere ^in altro altar *essendov i il papale, ed in fine lo stedeo teatro potrebbe. servire cesso e Martiniano il gran teatro delle sessioni per le solenni funsioni estranee al Concilio, ma <Ίιλ pubbliche, ohe dovrt contenere cardinali, patriarehi. pure vi debbono aver luogo nel decors · * del mede arcivescovi. veaoovi, e gli eltri mitrati, che in tntti saranno circa nel numero di stil/r, ed e questi ai simo. Non si credette perô opportuno di accettan dovranno aggiungere i protonotari apostolici, i chierici simile prOposta, sapendosi essore es pressa rolontà di camera, i votanti della segnatura, gli avvocati eon- del canto padre, che il concilio si faceta in quelle cistoriali, i generali degli ordini religiosi, i teologi. nave traversa, e b.he per parte della commission · * i canonist!, gli officiali' dei concilio ejjjs., ed inoltre cérémonials, essa non si dove ingerire culls con i procuratori dei veaoovi, e tutti quelli ehe pro- t' veniensa dbl luogo gié fissato per volere di su * durranno i titoli di privilegio ad intervenire al concilio santità: per.ciô poi che riguwda la cspscitii snn'i In primo luogo si decise, cho il trono del paps cura degli srchitetti eaaminareT ampiessa del locale, debba situerai nel messo dell' absidedi dette nave, e nel easo ehe non lo credeasero sufficVnte. doVrann ** e preciaamente ove è la cappella dei Banti Processo essi dimostrarlo a sua beatitudine. dal di oui oracolo e Martiniano. -dipendert la decisione. 9° Che di fronte allo steaso trono in proesimità Ciô eaaurito. monsignor Ferrari propose aicuni dell' altare della oonfeeeione si debba eriggere 1 al­ dubbi. ohV furono discussi e risoluti immediatatare proprio del concilio. mente. 3* Che dall’ una e Γ altra parte frt il trono e 1 dubbi colle relative risposte sono i seguenti Γ altare debbansi porre le bancale quante sono, 1· Be nel costruire il teatro le bancale dei necessarie per U numero dei preeenti al concilio, cardinali debbano avere uno o due grsdini' da situerai in modo semicireolare. ooll’ ingresso soltaato dall' aaa e 1' altra parte dell' altare. * Che le dette baaeate siano grsdatamente 4 elevate, eeeondo con ciô più facile di sentire la voce di ehi parla o legge. 5* Cho per lo etaeeo motivo debbaai estendere un gran tendons, ehe oomineiaado dal trono del D papa ouopra almeao uns gran parte *Jsl teatro. . 6* Che si ehiadaao ta due grandi areate della dette nave eon tavolati Bno-ad una certa altesse, e nella parte superiore ooa tende o damaschi. 8i tenue ia fins parole sella sala delle oongregasioni generali, ed ia via di progetto fù dap· prima proposta ta esta roggia gié insinuata da ru •antita. Ma aieoome quwta nos si erodo sufficiente per contasses un numera si grande di persons, col ride··· aaoôra ehe i alqaaato manoaato di luoe, •i propose ta sala Clemaetisa dm Bvisseri, ed anche une parta delta gran sala srtaata sal portico delta baailiea ove si di ta boaedtaions. La ooea per altro rissase soupesa, dovendosene per questa inter­ pellare sua sanàtà. Coal i eee. Remigio Ricci, cecemoaiere ponifieio o segretario delta commissions. Risolusione : r Due. “ ‘■C Qualora debbano avere due gradini si dovranno alaare con tavolato i sedili dei vescovi 7 Risolusione „ Affermativamente." 3* Quai posto dovri assegnarai ai patriarch· «naggiori· Risolusione: rAUa destrs del papa vicino ai gradini del trono non banbo aderente al muro." 4° Quai posto dovrà fissurai per gli oratori dei sovrani ’ Riaolnsione: , Oinansi ai gradini del trono collo­ cando picooli banehi otfn poatergale coperti di droghetto verde. dalla parte dei patriarehi, aeguendo perô i] aenao dei gradini in modo ebo guardino il * papa. 6* In quai luogo si avranno da metters i vesoovi, ehe servooo al papa di libro, e bugis. ossia candeta? Risolusione: „Alia parte oppoeta dei patriarehi colla yrlita lanterna. “ * A queat'officio si chtanrsranno i due vescovi fi palatini, eioè slemoainiero e sagrista. ovvero altri duo voseovi ? Risolusione: ,8i start alta decisione del santo padre'. . * 159 C-1S1&)B· ACTA ΟΟΜΜΙ8810ΝΓΜ Α1) »Ε8. CONCILII f ARANDAS . ■···" ' ' · v ■. i. ■ .' ■ · ; *· <=12te) * 16 ' tenue il qdartoveongreeeo preeei^tf Π oinque primi maestri delle ceremonie- pqntiQeie, c\pè i monsignori / (ONORBSSUH Qt’INTVfc cusione, attona la scarsessà dei sito, ed il numen, 1868 decembris 17. ben grande delle persone che Videbbono intervenire ’ Giovedl 17 deoembre ebbe luogo- il terso con­ E sicoome il santo padre eib non ostente ne bramav» I' effetto. si promise che la coca si sarebbe maturata. gresso della commissione dei cinque primi maestri delle ceremonie pontificie per i preparativi del interpel)ando|ene in proposito qualcuno degli archi tetti stabiliti per In dispositione dei toatro del confuturo concilio ecumenieo. '· Furono present! i monsignori Luigi Ferrari pre-1 : cilio. ' Per tai motive esso avea invitato al present» fetto, Giovanni Cornas , * Camillo Bslestral; Remigio congremo uno degli architetti suaecennati. il signor •commendator Sarti come il più aqiiano della com­ Ricci. r' 8i lease il verbale ddl congresso tenuto li 13 cor- missione degli arcbitetti. ii quale v’intervenue real rente decembre aventi il cardinal Patrisi présidente mente. Intesa la proposta, il commendator Sarti oaservô * dell commissione, che fû approvato. emere diffieilimima, per non dire impossibile, cotesta In tanto comparée Γ architetto signor cavalière Virginio Vespignani, che voile presenters slltf'com- rifortna dei teatro, che andrebbe a farsi : giacchè con Balestra porti'an riatretto di tatto lo altre asioni concernenti al eoneifio, eome farono eoeguite nello non sarebbe sufficiente. Solo endette probabile 1' esecuaione se si poterne permettere, ehe il sagro collegio venisse sistemato in doppia fila. Aneor questo trovb diffieoltb per parte dei congresso, per la ragione, che giammai il sagro collegio, in qualun- santo padre si dqeiae, che il signore architetto faomee uamediatameate ua disegno del progetto di due file da porterai nel seguente giorno jsl con­ gremo sppositameete intimato, onde emuninarlo prime sulla carta, e poi nel giorno 11 lunedl seguente fares io prove sulla taocia del luogo, per poter poi nel martedl eogueate giorno 13 présen­ tante il rapporte a sua eaatith. Che ss yeniase ad approvarlo, oltre ehe la vagheggiata suaQdea sa­ rebbe poeta in effetto, anche i eoremoaieri ai eeenterebbero da quelle responsabilité, che dalle lagnaase potrabbe ineorgere. Il signor arohitetto commenda­ tor Serti promise, ehe nel eeguente giorno sarebbe tornato col nuovo disegno, e parti dal oongresso 3* Wônsiguor Martinueei présenté, come ère stato incaricato, una relations rai diritti e privilsgi « , \ . — * ' Ml· (= 1317)> , ■·. - 1 ' 1 ... CONGRÇB8Ü8 VI CphQliaBIONIB^CABREMONIALIS l· I1· '? 163·ξ= 13 TB) •pebiali del patriarea'delie Udi· desnnti dai, brevi di Clemente VII. e άό per ssserne pienamente informati nella verteua ehe probabilmente potrh insorgere non 1' attnalo patriarcal) quale pretend· banco adorante al mure alla 'deatra del papa. ai> metteranno divisi neliOCqnattro eatremitb de) primo distinsioni, e’posto.plù onorifioo. come si * verified bell ultima - santifioaaion·», in eni ai dovette provvederev in modo 'provtfibrio. Gli, oratori dei cornai, ehe si erano posti .sort» i patriarehi alla deatra de! papa, aarànno alla medesima riîeatra. de) pape in dne filé di banehetti sis B· Monsignor Coraaaa. eome nell' ultimo ^pongreeso fu stabilito. lease 1' agdamento Ji tutia la * oeenparai da quattro o sei perseaercon postergalecoperto di droghetto verde, é simati' nel dènso che prima fcaione. da ee in ristretio deeoritta, eome ai gtiardino il papa. . I dne veecov) assistenti Che aervono s) papa di libro e candela, che doveano sedere in un banco vq sinistra del papa, sederanno invboe soi grs^ino ' più alto 4«l trono dalla stesaa parte, e vicino ad eaai ai pqrrh ia lanterna. . . 1 teoe-nel quieto 'concilio Lateranense, · si decise, che venis·· singolarmente etndiat * per vpdere di applicarla nel fututo concilio. 's'4· fti !diè incarioo a ùioiuignor Martinnoci di •tudlafe il modo, ool quale ai petranno celebrare le eappjlle ordinarie nel decoreq del concilio, nùlla eiroolo dei veacovi con banco più elevato dei vreoovi, coperto con tappet * distinto. ■ > ' * A , % Il posto dei teologi, canonists,sed officiali, che ^lotenîosi dednrre dagli atti del concilio Lateranense era dope i sedili dei carninali, è aeaegnato Pietro quinto, ove ei tenuero le cappelle eecdndo d «olito, ‘il banco dei ^ordinali dèll’ Una e 1'ultra parte in per It? regione, ohe io· quel oencilioiil nupiero dei B dng^banchi separati. neLpritno dei quali si mette­ ranno i teoldgi. le eanoniati. nel second» djerro di preaenti non era tale, che non potasse caplre entre . * la cappella Siatina. montre nel faturo, concilio, ove ^essi gli officiali del concilio.. Si aggiunse il poeto d.ei segret^pi. che fù desti­ «i precede un numero immenso di vescovi? e di nato dietro i cardinali in prossimiti.de) banco dei ■ _ altri aoggetti. che vi avranno poeto, nè cappella, *teologi. nè altro luogo sarannu capaci di contenerli. Coei è eoe. ' -Si stabili, che 1' uditor di Rota délia mitre coi dne camerieri segreti eiederanno al solito sui grs Remigio Ricci, ceremoniere pontificio 'dthi de’ trono; ehe la prelature a turnqrnn tutto e aegretarie della commiaaione. in numéro di dodici débita sedere second» il con­ 7. suet» ai gradini del trono di fronte all' altare, e <· CONGRESSI S SEPTIMUS fuori 4ella seduta debba riunirai dietro Γ altare. 1869 iaquarii 8. , che gli avvocati ooncisthriali debbanq sedere ai gradini dell'altare, e ehe i protonotari apostoliei Venerdl 8 gennaio ai tonne il quinto congraeco parted pan ti hanno da sedere in banco con posterdei maestri delle ceremonie pontificie atraordinariagale coperto di droghetto verde aderente al muro mente intimato per Γ esame dei diaegno. ohe prealla sinistra del trono. aentb Γ trbhitetto aignor commendator Sarti. Cost è ecc. Furono' preeenti i monaignori Luigi Ferrari preRemigio Ricci, ceremoniere pontificio fetto. Giovanni Coraaaa. Camillo Baleetrp. Remigio C e segretario^ella commissione. Ricci, aignor commendator Sarti. Due eoae furono rilevate nel diaegno. 1* ohe il 8. trono dei phpa h cituato in proaeimith dell' areo, I 'i INGRESSUS (ATAVUS ove ai accede alla eappella di Santa Petronilla. e 1869 iai^arii 31. Γ altare è poeto quaai nel messo dei conaqaao vetao Giovedl 31 gennaio si tonne" il sesto congresso 1' areo della eappella coal dette Gregoriana. Cih dei maestri delle ceremonie, a cui mtervennero i diversifie· dal diaegno presentato nel eongremo dei seguenti monsignori : Luigi Ferrari prefetto, Giovanni 17 decembre dal eavaliere Veapignani. ove il trono dei papa ai vedeva vicino ali' preo, ehe dalla Gregoriana Corusca, Camillo Balestra, Remigio Ricci.. Lett» il verbale, del congresso tenuto li 8 dette ei entra nella nave traversa, e Γ altare dalla parte oppoetq, vicino oioè ali' areo, ehe dh1 ingresso alia mese, ove si approvô il disegno del commendator cappella di Santa Petronilla- Perh copra queota Sarti colla dispositione dei banchi dei cardinali in un solo semicireolo. e si assegnarono vari posti per mutasione non ai fece aloun rimaroo. da che ai deduce obe i) progetto dei Veapignani sis stato gli altri eoggetR, cnc henna luogo nel concilio, in modo peril, a causa del cambiamento del disegno. esoluso dal coagresso· degli arehitetti. ed abbracciato quelle del Sarti. 3 * cbe è riuseito al commendator diverso da quelle fissato nel ieeondo congresso teSarti di dieporre in una sola fila il aagro collegio • nuto avanti i) cardinal president·, monsignor Ferfaconte corona ool pontefioe. e separata a distans· D rari riferl, che il Serti seguendo il suo avviso aveu ancora formato un altro disegno ool semicireolo dei significante dalle baaoate dei veeeovi. Piacqne al congresso, obe il aignor arehitstto avesse con felio· cardinali e doppia fila, quale insieme al primo già auoceaao eseguito nn' opera, cbe sarebbe stata di approvato, si preeentù al Santo padre, on^e scemotto gradimento al saato padre, «d. anche perebh glieese quelle obe ripât···· più opportuno. Disse, è acerra da quelle^ difficulté, eh· il progetto delle che il santo padre approvô il seconde a due file. due file avrebbs oertaœsnte incontrato. Approvato . · che ordinô se ne fasses» la prova sali· faocia de) luogo oon i segni mareati per poi vederla eeso quindi il nuoro diaegno, il tignor arehitetto osservè, steeso in persona, ed seeminsrla distintamento ; che che nel riroolo deetiaato agli «minentiaaimi cardinali vi è il poeto di M ad anche M peraone; U ehe in seguela dagli ordini sovrani furono tinta le linee fù oreduto sufficient· per il numero dei cardinali, sui pavimento della nave traversa della basilica ove h la eappella dei Saati Pre cerne e Martiniaao, e che ν' interverranno. Perd con qnesto nuovo diaegno moiti dei posti dopo oseersi ogai cosa prepereta, il santo . padre * fi stabiliti ai diversi ceti nel oongreaeo tanuto nel giorno 30 visitô il locale, oeeervù ciascuna linea, •seminando, ed approvando seconde le spiegaxioni. avsnti Γ eminentissimo Patriai li 13 decembre 1868, detono aoneaeariamante cambiarei, e per ta! motive cbe gli arehitetti · i due primi maestri delle cere­ ai ritornô dh quellt queaiti in allora proposti, e ai monie ivi present! reoevano in proposito. Per il cbe dovendosi ara attenere al seconde disegno ap­ établi) quanto sièges. I patriarehi. ai qnali. era atato assegnato un Conçu, emmai- Tonus -ΧΧΧΧΙΧ ·. ** provato da sua santith coli' ordine dei posti dei n * < ----- ,,, .... τ·. 163" ?. . 12'19 . ......... !. mi imiijiiN)» i mulli ««mMinisiqnHjniiiiuijii. ! iiiiiii |·ιιιιι.ιιιιιι·ι·|ΜΜ^«Μ^Μ·ιΐη«νΜ·«<9^ RES CONCILII PARANOAfT ’ R . ACTA GOMMIBBIONVM 2 * 164 (= 1220) cardinali a doppia fila, monsignor Ferrari face riflot- À oeeervàsicni -venue incancato pel futuro congresso di aeibire un meteido, he ft stabilito nel precedente ' - ’ ■ oongreoaot e che pereiv eolla ataaaa fascia dslluogo «i aasegnarono i posti par gli oratori dei sovrani, qpnonistl. teologi, Mgretari, atanografi, oflieiaii ecc. coll annuensp degii arcbitetti, che li conVaasegnarono ngl disegno. · ■' '· Ossqrvô ancora monsiggor Ferrari, cfe doven- x . doai nella. medoa aver Juogo i prelati di fioochetto, e nbn eaaendoai finora. fieeato il 'ioro poeto, in altro » v * , - , * * accesso -da ferai ai stabiliri, come ancora vedrasai farsi tutte in San Pietro oomprese quelle della pre potrebbe situerai il corpo diplomatico quante settimana santa, eriggendosi per le cappelk ordMarie un altare portatile, avanti il papale. Questo dubbio volte vi debba intervenire. «" - Lo stewo monsignor, Ferrari per meglio aasiperù sari propostd nel congresso, che si terri avanti curare I* capaciti del luogo per i soggetti inferiori il cardinal présidante. ai veacovi propose i aeguenti dubbi Bi stabili che attesa Purgensa. e li molteplici 1“ Se i procuratori dei veecovi assenti saranno B dffari. che quotidianamente si aumentano7 la com­ missions ei adnni in uiaocuna settimana. e quindi aptnessi al oonciliovj II dubbio è fondatu sul fatto del concilio di Trentdl. nel quale fino al pontificate per il\ prossimo giovedi '28 corrente avri luogo Γ altro congresao. di Pio IV i procuratori non si ammieero nolle i« · * Cosi è ecc. sioni pubbliehe. e quando vi furono artimcaei ebbero RemigiopRicci, eegretario della commissione. il voto consultive solamento. i" Quale * ear il numero degii officiali, per il » quale si potrebbe prouder norma dal concilio Late­ eo.XtiKECSVd SON I s ranense quinto? in eui gli officiali furono duefbotari. 1869 ianuarii 28. quattro scrutatori, dpe segretari, cinque avvocati. r ' Fù aaoora lotte la riaposta affermativa di monsignor Marttnueci al dubbio delle cappella h funtioni papal! ordinarie, ehe oocorreranno pel deeoreo del concilio.1 E poiehè eeao richie^e, che la commissione centrale faccia preventivamente conoscere se reàl. mente si vorranào fare le «uCppelie consuete, come si fecero in tempo det concilio I^ateranense quintu. e se ri potranno intervenire tutti li veeooli, intanto si propose che "nei.casti affermativo, ease dovretlboro Giovedi 28 gennaio si tenne il settimo congresso due procuratori, quattro scrittori. dei maestri delle ceremonie pontificie, a cui inter3” Quanti saranno li segretari? 4° Quanti li teologi. e quanti li canonist!. vennero tutti, cioè i seguenti : monsignori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni Cbrasia. Pio Martinucci. 5“ zSe all'officio di notaro si assumono li protonotari apostolici.,o altri col titolo di notaro. Camillo Balestra. Kemigjo Ricci. Sui quali dubbi essendo necessario d interpelLetto ed approvato il verbale dell' ultimo con­ larne la commissione centrale degii eminentieaimi gresso, monSignor Ferrari riferi, che si è assignato il cardinali si disse, che il aegretario della nostra posto pei pbeJati di fioochetto precisamente nell in­ commissione li proponga al cardinal presidents i' gresso dei teatro di rimpetto al trono. ponendosene due da un lato, e due dull' altro. Cosl ancora il della centrale, da cui se ne attendor * la decisione. Si fece parols eui penitensieri. e si propose se corpo diplomatico quante volte vi debba intervenire vi dovranno intervenire. Il dubbio ft rimesso a) si porri inoontro al trono a sinistra di chi entra, vicino alia tribuna dei cantori. congresso, che si terri avanti il cardinal présidente. Riguardo ai dubbi proposti alia commissione Fù letto un biglietto del cardinal Patriai pré­ centrale degii eminentissimi cardinali, per ora si è * sidente della commissione centrale diretto a mon­ signor Ferrari prefetto delle ceremqnie. in cuï ft aruta la risposta dei teno solamente. in'cui si ay.visa che vi serii un solo segretario. conoscere the la risolusione prong di far procedere e sedere gli arciveocovi e veecovi in confuso, oaserTerminato di trattare nulla dispoeisione dei luogo. vata la sola gerarchia, non è stata approvata dalla e dei posti a ciascuno stabiliti ai fece passaggio al rite da oaservani nelle sessioni pubbliohe, e segnacentrale, e che invita a presenters un progetto. col tamente nella prima. E per procedere regolarmente quale ei vérifichi ancora Γ oooervanua di ansianit . * 1 Monsignor Bal^stra avendo su questo fatte aleuno e oon chiareua monsignor Corusa foce Isttura di un ristretto di tutta la prima asione ricavato dai diari di'Paride de Grassi che doserions il rito osser< Responsum illad ils se habebat. vato nel concilio Lateranense quinto. E portato .Illustrissimo e reverstuliMim» signors, .Sottoposto da me ail' essaie della coagrupasioae centrais mune sopre oiaecuno punto, si deduseero vari dubbi. direttiva dsl fataro concilii» Γ art. 7 dsl congresso dsi signori D quali si. disse di proporli nel seguente congresso, masstri dl ceremonie da » presiodate relativo al modo 41 procedere, e redore degii areivaëoovi o vseoovi nel eoaeiHo aasi- cbe ei terril avanti 1' eminentiosimo présidente. ! detto. gli müneatireimi padri haaao ad anaaimità deriso Ma > Ka memoratam Pii Martumri votam potend la conte vorano spprovare la riaoterisaw prase dsl eoagrsssa di fer procédera, e redire i reassmiastl pretatl Ma Ja oommisrioeo mettais fiel prmrimn fitters concilio eeoondo la promoatene aile sodi asrivasoorili, o vamovili, ma (OMiale ha ilmanfiatu all’ altm rnrerelsrinsi toril»Is staMLiu in confluo. asservata solo fra earn la gararaMa. Gravissime per I rid di mas, se dUesnle il mutilis grass» dsMoM ewrr ragtonl haaao dosenutuati i signori oardtaah s repfiagoro an 4a questa rembra ata ssssrri tagisss per oui dsbhs osstql progetto, cire ohm a dur coure a assiti reriaml poi pesti dri veecovi. pregindfebsrobbo saoere al diritto 41 Mtariorit * rarsi dal mfebrsH is feasisai Mssaaata, » port mrehhe li Ml dare il proprio voto salie dieœerinni. diritto essai rahtta- asboriiaMo. parer» « ana dernrri ssiia iaaovsre. Nel diario bils in u eoarilio generals, fi mente daaqao dalla oeagrega- dl Paride 4» ptasaia, tn cm 4 estate quelle ehs ri use uel wnsioae oeatrale ohe V. 8. iUustrisaims e i it'srertimlm» pro- siiio Lateraaewe sotte Lenas X. 1 riferits Is oeMresieae delle poaga instaure coi saoi eoUeghi an' ahro medo da Seneret ia pro­ oappeUe, quoit emu masesta. posito eh'evitando ogni diaordiM salvi i diritti. d'aariaaiU Mile .D» quests immmlsriim» itims opportune di prepare précédasse, la questa istaUigeass risaovaade i reari.daila mis la remuisdne» reatvnle a mapiMtni di svrertiria a tempo debito re Mi proerime fatare eoarilio an * luoge la dette mïs«neera itima mi segno di V. 8. illaetrissireape reverendioris» 10 ffeànaio 1000. bresiooe, e os vi jaarsaao invitati i vwoevi, ehs qsi dlmoreServitor veto rsaao, per adettsre le dovuto duposisraei onde coavsnieatoC. tard. Patriot Mlf coUocarii, e eori disporre ogni orna al più possibile col Moneignor Ferrari. dovuto ordino. prefetto dalle ceremonie pontifiait. * JJ 7 ressaie IMS ' , 166· (=1221) CONGRESSUS IX COMMI881ONI8 CAKREWONIALÏS 166· (= 1222) A V' interrennero i cinque maettri delle ceremonie I dubbi uono i ,«egüèDti : · λ eomprentiraœente a monaignor Bartolini aegretario I” »8e nell' apertura .dei concilio, e nelle nitre eeodella àagra congregatione dei Riti. aioni la meeta ui debba celebrare a turno dagli etninen: Il cardinal Patriti procidente riferl che la comtieeimi cardinali, oomineiandoai dal cardinal decane. mitaione centrale degli eminentiaeimi cardinali area 2· Se quetta meeta debba eantani come nelle dato ritpoata a tre dei einque qneaiti propoeti dalla eappelle papali. tppCialmeiite nel giorno dell' aper­ CommiMione neremoniale nell adnnanca dei 21 g»n tura. orrero oelebrani mua eanto^T naio proMima patte to. I quetiti coIla ritpoata re­ 3° Be ceNbrandoti mom c^to il tanto Padre lativa tono i •qguenti debba aacoltarla genufleteo tul trono. e gli altri al 1® Se i procuratori dei veseovi aaranno ammeaai loro poeto perimenti genuflect), alxandoti obltanto alia lettnra del vangelo’ a) concilio? R^ipoïta^— Àffermativaœente eéipu voto. 4° Be ttando tutti genufletai qn l * metodo dorrà 2* Qnan^saranno H segtelari? tenerti per la distributione della pace? * Risposta — La segretaria aarà composta di . 6° Il calendario da teguini per la tneaea dorrà cetere quello del clero Romano, orrero quello de) , toggetti. 3* Quanti saranno li teologi.e quanti H canonist»? clero Vaticano? Ritpoata. - Teologi e canonist) stabiliti dal 6° Be nei doppi di prima e teconda datte »olpapa saranno circa cento oltre queato numero di tanto ai dorrà aggiungere 1' oratione de Spirits Seneto, e 1' altra pro Îeelona, e negli altri giomi B teologi e canonist! eîaacun veecovo potrà portare il ruo teologo. il quale jntervenga al eoncilio nella messa do Spiritu Sancto debbansi aggiungere Si proposent quindi quei dubbi. che furonô nle orasibni pro Ecdoeia, e pro Papa? servati ne! congresso da tenersi aventi 1' eminen­ 7· Se la measa de Spiritu Sancto debba eaaere votiva solinne? tissime preaidente nelle due adunante dei 21 gennaio. e 28 dello stesso mese, ai quali si dii * 8* Se il discorso debba farsi dopo V Ito miooa cet risposta adequAta I dubbi colle rispoate sono (Tel eeguendo l uso del concilio Lateranense quinto, publi­ tenore seguente candos» dçpo la benedixione dal predicatore Γ indul­ Hi domanda in primo luogo. se i penitenzieri gents. ehe nel primo giorno è plenaria, negli altri è par­ dovranno ester present!? tiale, riehieata prima dei discorsosecondo il consueto? Risposta — NegativaiAente. ereetuato quando * Da ehi dovrà proporsi il soggetto pel discorad 9 il papa cantasse la messa, terminata la quale dodi ciascùna sessione da approvers» da sua aantiti’ vrebbero partire. l(lu Se i paramenti sagri per la' processione e 2® Nel caso. che abbiano luogo le eappelle or­ sessioni dovranno corrispondere al eoiore della messa dinarie coll· aedesso dei veacovi durante il eoncilio. già celebrata nei giorni di prima e seconda classe, queste dovranno farsi in San Pietro, eriggendosi non essendovi alcuo dubbio per quei giorni. nei un altare portatile avanti il papale ' quali si canta la messa de Spiritu Sancto. Risposta. Si riferirà al Santo Padre, da cui 11° Se il cardinale assistente al trono debba x exsere uno dell'ordine dei veacovi, ovvero dell’or­ U dipenderà la decisione. 3° Se nell· apertura dei concilio, e nelle altre dine dei preti? Nel concilio Lateranense quinto fù sessioni la messa debba oelebrani a turno dagli sein pre un prete. che in tempo delle seeaioni aleuné eminentissimi cardinali, cominciandosi da) cardinal volte rimase sul trono vestito di piviale, alcune volte decano? si portà al sedile dei preti assumendo la pianeta. Risposta. — Atfermativamente. 12° Chi dovrà portare le astb del baldaechino 4® Se la messa si debba cantare come nelle nella processione? cappelle papali. specialmente nel giorno dell aper­ 13° Se alla processione vi dovrà intervenire tutto tura, ovvero celebrarsi sensa canto? il clero, specialmeute nella prima sessions, corne Risposta. — Ordinariamente deve essere cantata. si fece nel concilio Lateranense quinto? Dovendosi In qual luogo dovrà vestirsi il papa quando per volonté del papa farsi la processione entre la la messa è cantata? chiesa, nel caso, che vi debba intervenire il clero, Risposta. — In un luogo più prossimo ail· in­ ai propone d' invitarvi i capitoli delle patriarcal! gresso del teatro. solamente, ovvero alcuni individui di ciascun capitolo. 6® 8e celebrandoni la messa sensa canto, il Santo . 14° In quai luogo dovrà vestirsi il papa quaudo Padre debba ascoltarla genuflesso sul trono. e gli la messa è cantata? altri al loro posto parimenti genuflessi. alzandosi 15° Il papa dovrà usare il triregno oeH’ accesso soltanto alia letters del vangelo * al concilio, e nella processione? Risposta. - Afferæativamente 16u Se in fine di ciascuna sessione debbasi can- p 7° βο ntando tutti genuflessi quai metodo dovrà tare il To Doom, come si fece nel concilio Latera­ tenersi per la distributions della paee? nense quinto? Risposta — 8i distribuisca secondo il solito come 17° Nel caso affermativo, considerandos) che le si ouerva in cappella nel giorno del Corpuo Domini sessioni sarauno prolungate. quali disposition! si tralaaciandosi quando il celebrante comincia il pootdovranno prendere riguardo ai cantori, che dopo comtnumo. la messa avranno da attendere molto tempo per il 8® Quale calendario dovrà seguirsi, quello del canto del To Doom? 18® Se il To Douât dovrà concluderai coli' oratione clerq Romano, o quello del eleru Vaticano? Rripoata. — Si seguirà quello del clero Vaticano. pro gratiarum actiono, e colla benediiione del papa ? * Se nei doppi di prima e seconda classe sol9 Coai è ecc. j tante si dovrà aggiungere 1' orasione do Spiritu Remigio Ricci, aegretario della commissione. oancto, e l' altra pro Scclooia^ e negli altri giorni 10. nella meata do Spiritu oancto debbansi aggiungere CONGRESSUS DECIMUS le oraaioni pro Eeelooia e pro Papa? 1869 februarii IL Risposta. — Affermativamente. 10° Se la meaaa dello Spin to sento debba estera ' Giovedl 11 febbrao ai tenue il terxo oongresao dalla oommiacioue ceremonials alla présenta dell· eminentissime cardinal Patrol preaidente. votiva solenne? Risposta. — Affermativameote. Π 1 Vf (= lasts) ^B. ACTA COMMISSIONIM AD MB CONCILII PARANDAS 11· 8« il diaeeano Mb· ferai I' It» mfean à cat pubbBeaadooi dopo la beeedtaio·· del pop· dal predioatoee Γ indalgearo, aba aal primo giorno b pleaaria, nogii altri gtarni 4 pantala, ricbieata prime dal. diaoorno aaeaado il aaaaaata? Rtepoata. — Affenrotivnmonto. 12° Da chi dovri proporei il aoggetta. cha taré i| diaoorao ia daaeaaa aaaaioaa, da approvareida Boa Saatith? . Riapoeta. — La acelta dal aoggetto dipeedorA dal Santo Padre. ·* IS· Se i parameeti «agri par la proqeaataoe a 1234) qnala aaatô la mmm il eerdiaal Pedieini, «4 i cardinali, veeoovi, aaa. par rotoatb del papa riaMMTO reatiti oogb abiti aagri dal propria ordine. La prepoota par aaaea della eommiaaieae centrale ai farb dir attnm rate al aaato padra, da eai ai atteoderb la riaabaataae la dae moaaignoe Ferrari leaee aa bigltatto di moaatgnoro Tbaadab économe della Fabrica di Sea Pietro oontaaeate vari dnbbi, dai qnali diaouam a deciai a iaoariob lo ateaao monaignor Ferrari a dargHeao la riapoata, cbe b dal taaere aegnente : mÜ· aeaeioni dovranno oorriapobdere al color·· dalla me··· gib celebrata nei giorni di prima a aeeonda claaee. ? IM· A monaignoro Auguato Thoodoli econo·» dalla Fabrica di 8an Pietro. non eaaendovi alcun dabbio, par quoi giorni. nei Di oaaa li 12 febbraio 186». Monaignor· venoratiaaimo. qnali ai canta la meaaa da Bparite aaaetaF Riapoata. — Affermativameate. / Il aotto-prefetto delle ceremonie pontificie neila 14° Sa il cardinale aaaiatente at tropo debba oonuaiaaio·· ceromoaiale adunata iori praeeo 1' emieeaere uno dell' ordine dei veaoovi ovvero dell ordine 1 nontieaimo e revorendiaaimo aignor cardinal Patriii peefetto della eoegragaaione dei aceri Riti ai è re­ dei preti T nato a dovero di propone i queeiti formolati da Riapoata. — Deva eeaere ano dell’ordine dei preti cbe in tempo della aeaaione, ae atari all' aaeiatonM voetrn aignoria illuatriaeima e roverandieaima coi ■uo pregiato foglio dei 4 dei correcte meae, i qnali •ul trono. carb veetito di piviale; M andri fra i ^■«ardinali preti. deporri il piviale. ed indoaeeri la ai riferieeono ai pre parati vi pej proeaimo faturo con­ cilio generale. I dedi qaeaiti aeno i aoguonti : pianeta. 1° Per lo aedute eogreta quanti poati debbono 15° Chi dovri portaro le aate del beldaccbino préparerai agli aveeti diritto al voto? aopra il papa nolle procomione? Riapoata. — Si oaaervi il eolito come neile cappoll·. Riapoata. — Si dovranno properare tanti ponti * IK Nell'acccMO al concilio, e neila proeeaeione quanti aaranno quelli ehe trb veacovi. abbati, c audovri il papa naare il triregno? peçori degi * ordini religioni ai ponan prenumere che Riapoata. - Affermativaaaonte. intarverraano. 2° Per Ia aedute pubbliche. oltre gli aventi di­ 17· Se alla proceeaione vi dovri intervenire tutto ritto al voto, debbono o no trovarvi luogo. il clero, ovvero, attono che per voloatb del papa, 1° Tutti i cento teologi pontifici· la proceeaione ai fari entre la cbieea, baeti invi­ terai i soli capitali delle patriarcal·, o pure alcuni Riapoata. — Al primo : affnrmativamente individui d 'ogni capitolo? 2° Tutti i teologi dei vencovi· Riapoata. — Al aecondo come aopra Riapoata. — Il clero non interverri per la aola 3· I miniatri. e rappreaentanti crten ? r^ione. che eaaendo aeaai riatretto il giro della Riapoata. — Al terao. finorn mancano iatrur-ioni proceeaione. 1' intervento del clero porterebbe molto imbarauo. nuperiori. 18· Be in fine di ciaaeuoa aeaaione debh« * : mu­ * Vi potranno le peraone particulari aaeiatere. 4 tare il T» Dttunf o dovranno eeaere oacluae? Riapoata. — Al quarto, come al pfioaaimo Riapoata. — Affero·· emente. Profitta lo activent· di queat incontro per pro 19· In qo»<·. caao qnali diapoaiaioni dovrahao prend:.·! per i cantori, i qnali dopo il caato--della ferirai coi aenei di aaaaquioaa e particolare atima. Di voatra aignoria illuatriaaima e reverendieuma meaaa dovranno attendere ben Inngo tempo per devotimimo aervo centare il T» Dtumf Luigi Ferrari. Riapoata. — Si aaaegnerb un luogo per ferii Coai è ecc. trattabere. ’ 20° Se il Te Dawn dovri concluderai coll' oraRemigio Ricci, aegretano delta commiaaione. aione pro yrettarum Mona, o beaodimoao colonne del papa? Riapoata. — Afformativameato. Fù propoato, ebe in luogo di aaaiatari alia meaaa in cuppa, e di aaaumere quiadi i paramaati aagri. D a togliere il grand' imbaraano, obo no vorrebbe per il cambiamento dello veeti, o ad abbreviare il tempo, ohe aaaebbe ben lungo per la partaaaa dei veaoovi dal loro poato, Γ aoeoaao al luogo dei paramaati, ed il ritorno ddi medaaimi veatiti in abiti aagri per - il Fata creator eoo., tutti aaaemeaaero li paramaati prima di entrera nel ooaaoeM, ed in tai modo veetiti aaaiateaaero alia meaaa, otbbeno qnoata non tin cantata dal aommo pontofioo. Non manoaao eeempi quantunque per metivi divoni di moaae cantato corem portti/oe, ··· ·> afiaiatb ia abiti «agri. Negli ultimi tra anni del pontificate di Pio VII ia quoi tre aolenni giorni, nei quali aaolo aanarvi il ponti­ ficale dei papa, la maena ai canta del cardinal de­ cano coli' Maintenu ia paramoati. Gregorio XVI nel giorno dell' Aaoeaaiono dell' anno 18S1 dopo aver preoo neila mattiua il poenenao aoloaae aoUa baailica Lateranenu aaaietb alla cappella oonaOpta, 11. (ONORKSSU8 ΓΝΡ&ΙΜΓ.ι 186» februarii 18. Sabbato 13 febbraio ai tanne il congroaeo ottavo dei maiahri dolia ceremonie pontificie. , Furoao preaeeti i moaaigaori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni (feraua, Camillo Baleatra. Remigio Ricci. 1* Si approvà depo lotturq il verbale delle riapoata ai dubbi peepoati nel torno ooagroaao teanto avant! Γ eminantiaaimo preaideata nel giorno di giovedl 11 dol oorrenta mono. 2· Si proaogul ad eeaminaro il rito oororvatoai nol concilio Lateeenanga quinte, e proaiaomente ai porta le diacuaeiona aopra i aalmi o preci, cbe dovrebbé recitare il pontadoe, quando gli q) mettoao i aaadali, e oalaari. od okauaae i aagri paramenti. Si oaaarvà ohe la reoit· dai aalmi portorabbe lnngo? tempo, o che perd eeaa o potrebbo trotaumiatni limitandoei ail· récita del ado primo aehno Çwm drUeta, ooe., oome aombra voglia iaatnnare il oerenaoniaia di Agoetino Patriai. ove ai legge: Dititur 4«»· (= IMS) CONQRE88V8 XI COMMISSION» CAKRKMONIALI8 170· <= 129«) peafmoa: ^mm Mm», oee., severe omottevm anebe ; eantarai. Seguendo Γ iaterpretamoae dei doctors si qnoato. dieeado· jal pentodes le sel» oraaiooi Mie dise», ebe le maggiori sono quelle ebe sioguoao i 8i forai qutedi U dubbio 4a proper»! * m saatitb. ebe è il eegaeate: Se ai rnMi p aaitousiali riportat» ia fie» del breviario, le minori poi quelle ebe dope h boaediaioao M foute a dieoao aol asbbato santé, e ebe enao doseritto aol moemla. QasH pei dovranno di queeto due sorte di Uteaie «esterai, ai decideri net eougreeso avaati il cardinal peesideat». \ * 12 Il vaagelo nel primo giorno sari cantato \ eagre vsMtimeata. vusle limiter» le proei Mie sagre vuett elle aele eraaioai degii indsrasMti, e m ohro le dette oraôoai ci veghaao aggiungore tatti i ealmi délia pre- paraaioM. ovvoro il «alain déleste eoe, mum •i trova ael teste M oeromoaiale della aaata BoOMM Cbieea? * dal Cardinal diasoas ebe sied» *11» deetra M paMZ 3· Doreado intervenir» ia proeeemone aaoora e non da quelle della suùetra, peteM fri r du s 1 antieamoru dot papa, e procédera prima dalla quelle è il pib dogue. Non sari poi aoeemario ebe crooe. riaoo stabilito per modo di regola eha la in tempo del canto del vangelo un altro cardinal sola anticamera eoelesiaatica. che preste il servitio diacono accéda ali' assistente del papa 1 ordinario in quel giorno, avrà hiogo in proceanone. * IS Poichè Γ Mtioamora del papa, i diversi ceti * Riguardo ai procaratori dai veeeori. m questi 4 dei prelati. «d i canton in tempo della messa do­ dovranno intorvroire alla pre cession», se ne farè vranno star» entra il consesso, emi per altro in tempo parois nel congresso aventi il cardinal procidente. delle proci non avrebbero posto. Si praporrh aventi 6· Hanno diritto di venire al ooneilio gli abbati, i il cardinal president» se si abbiano n no da sm che haano ginriadinoae. Perd aioeome queeto titolo metterui in tempo delle preci. pad avere pii eateeo elgnileato.'potendooi applicare * 14 Ivi ancora si proporrè «e in tempo delle lauto agii abbati, ebe haano sedditi fnori del pro­ preci e della session» vi abbiano da rimanere il prio noaaatero, she formaao dioeedi, come i Γ ab­ principe assistente, il senatore, ed' i conservatori, ed bate di San Paete, qnaato a quegli abbati, ebe in quai posto Nel concilio Lateranense quinto i preeiedono al solo monastero. nel ooagreaeo avanti conservatori furano custodi dell' ingresso al concilio, il cardinale presidents ei tratteri per definire quali od inoltre venne deputato dal papa un custode del abbati (|ebbano intendersi qaslli. che aventi giurismedeaimo. che fb il ducs di Macedonia. Sari quind; disione haano luogo in ronoilio. anche necessario di conoscere se vi aarà cotaato «“ 8i legge, che nella procemione dei concilio custode. Lateranense quinto il papa visito le teste dei saati Corn è ece. Remigio Ricci, segbeterio» délia commissione apostoli Ρ16ϊτβ e Paolo. 8i potrobbe supplire iu .San Pietro colla moetra delle reliquie maggiori nel 12 ponto in cui il papa giunge nel meno ove ei vede IXIWRRSSVS prOPEi lMt c la loggia dalle dette reliquia. Se ne parleri nel con­ *« 18« februarii 18 gresso avaati i) cardinale présidant». ■ ° Si stabilise», cjte-tunto nell apertura del con­ Giovedl 18 febbraio si tonne il nono congresoo cilio. quanto nei giorni delle pubbliehe sessioni il C dei muestri delle ceremonie pontificie, e furano sentissimo sagromento ssrà trasportato in una bappreoenti i monsignori Luigi Ferrari profett». Gio­ pella. ohe sia fuori dM pessaggio. e eid per impe­ vanni Corassa. Pin Martinucci. Camillo Balestra. Remigio Ricci. dire le irrireronse che potrebbero aeeadere. .Si approvô il verbale del pausato congrdaso te* Fino ab stopw il codice delle sagra scrittura 8 nuto li '13 febbraio si è esposto nei coneill. Si proporrebbe di porto Monsignor Baleetra corne venne iiiearicato nel sotto un piccolo trono copra Γ altare, terminata la messa. Se, ne fari U propoeta nel congresso oongreeeo dei 21 gennaio loose un progetto da sè avaati il cardinale preaidoute. compilato risguardante la dispoeimone dei posh çhe devono accaparai dai voaeovi aeeondo Γ ordine della 9* Leggeai che ne) concilie Lateranense quinto il papa nsavs la mitra presioe»; oorrisponde il loro ansianiti II progetto contione vari artieoli. sui -ooromoniale della saata Romana Chieea, che la pre­ quali si porti esame. e se ne dedusee. 1· che ad scrive nel concilie. Peri MMndoei da moite tempo ogni poeto dei veeeori ai aISggerh una cartella con­ introdotto per modo di regola che il papa don 1 usa tenante il solo nome della ehiosa, ooeluoo il numero, in luogo del qaale ei porri un segno da combinerai che ael solo primo- giorno di sua elusions e coronaaiona, negli altri tempi aaa iavooe la mitra di nei Mguento oongreeeo. tela id’ oro nolle facto solaani, e di tela d'argente 2· Che le oartelle poeeaeo oolloearai in guioa sella quaroeima, trusts. e giorni feriali, ei pro­ da potersi riauovere e traaporterai eon facilite. poni nello steeso coagrosM se il papa nel ooncilio D 8· Che la grandes » * e forma delle medoeime dovri user» la mitre preaioea. ovvero.qnella'âi tela sia atta a eonteeere il nome dell» dioeeei in letters cubitali anche in due linee d'oro che gli è state surrogate. 4* Che dovranno ferai dus elenchi dei veeeori. 10· La riapoeta elle litanie si fieri da tutti 11 uno col numéro progressivo in ragions del! aniiapresent! al ooncilio, e non dai soli cantori : la quai «OM sebbane diverse dall use.. sells cirooetanae nità di promosione. 1' altro alfabetfoo dedotto dal straordiaarie si i istredetta, corne avvMne nel nome Mie ehieee e diseesi: quali elenchi saranno giorno della dofiaisioM dogmatica, in cui per or­ in mano dei distributori dei posti onde possaao faeilmeate indicere a ciaseun veeroro il luogo, che dine M sua saatità si ore combinato ebe all'iatenaaioaa del Pans Crrsitr eoe., dovesee riepoadoro glj^ appartiens. il dore, corne roahaante si fisce. ed ovq i fedeX 5· Cbe I ordino di precedswa ai deeumerà dail'elesioae e non dalla coMaeroaione e cM simslproeMti corns animati da spontaneo impulso si taaeamente teato per i veeeori di reeidens . * quanto uairono nspoadendo iu ogni strofa. il che eeoito per i veeeovi ân porfshls. moite oamosioae. a si ripett nell» duo saatiAeapioai. 11· Si lego nel concilio Lateraaewe quinto, che vella prima i suai ans si caatarono le litanie maggiori, ia altro ai aaataroao le minori, naeqeo il dubbio, qnali debbaao intendersi le maggiori, -quali Io minori, e quindi qnali di orne debbaao - Ovo poi dovte fi ma rai il primo poeto di. ansiaaitb da prosoguiiw aeeondo i) precodtete articolo. riaulterb dalla risolMione dei segnenti tre dubbix i Si Sérier u contrario sel M. paration· · le praei delle vestimenta. vescovi assistenti al soglio E ri dovrà ancora de­ ZVopMto. Nsi congresso II si proposai! dub­ cidere quali abbati avranno diritto d'intervenir· foglio 11 (_ col. 16κ·β). Id questa circostansa attese bio di restringere le preci, da rirol^eni daT\8anto ie varie sedi vacanti interverranno molti vicarj Padre. ' 119 Ritornati tutti al loro povto, il papa, se vuoit, capitolan. Quai posto ri aMegnerà per quMti! Dope gli abbati ! nel primo giorno fh nn breve discorso. quale ter­ minato accede il votante col turibolo ed il papa 6° RffolaiaaHto. Il papa preceduto dall'anti­ camera ordinaria e dagli altri che sogliono accomdalla navieella somministrata dal cardinal primo 173* I-: 12») CONORE88U8 XIII COMMISSIONIS CAEREMONIALIS 174* 1290) prato prande l' iaeraso. · I' impoae nel turibolo libro o bugia rac^adotio il trono. il cardinal prime colla benedisiona I due vescovi assistenti di libro prete aoatieoe il libro. a bugia aeeeadoeo il trono. ed il cardinal primo * IS Il papa si alu e si araopre. rosi gli altri prato soationo il libra par Γ inteaaaione del Frat tutti; il cardinal pneo diacono colla cartella ove ('rsator eoe. II papa, intonato il primo reno in è aegnata in note la parole Orato canta Oats, il piedi. genuflette seoperto al faldiatorio per tutta papa o tutti genuflettono. e ai prega per lo spasio la prima strofa. e gli altri sooperti.genuflettono da di un Pater eee. ; dopo il quale il papa canta 1 ora­ priaoipio. II cantori praaieguiranao a cantare le tione Adressai eee nul libra sostenuto dal cardinal atrofe per tatto il giro della praoomiono. primo prete E terminata Γ oraaione. il seconde * 12 Siegno la proceasioaa. Ordino della medecardinal diacono oolla cartella come supra canta aima. II elero di Roma atteaa la brevità del giro Erigito ses. Tutti si ahmno r siedono. non earà invitato. Preeedono i procuratori di col­ * 16 I cantori cantano Γ antifona Ewadi. col legio, e gli altri per ordine oome nolle prooeeaioni primo verso del salmo Selrasn ma fat Itotu ecc . e di cappella ; il numéro di oaai tari del servitio or­ ripetono I' antifona dinario. Siegue il votante col turibolo, il euddiaoono * 17 Tutti ai alsano. si scuoprono. il cardinal ir tonacella colla crooe in mono a dne votanti col primo diacono come supra canta Orair, il papa e cundeliere. Vengono gli abbati, veaoovi, arciveocovi. gli altri genuflettono. si prega lo spasio d un cardinali, infine il papa col triregno in aedia gesta­ Potor ecc. II secundo cardinal diacono canta An­ toria sotto il baldacchino sostenuto dai prelati se- 1 gito ros, e tutti aliati, il papa in piedi otoeluto condo il solito. Il giro della processione sari interne eanta Mmtoi xortrot ecc . e tutti rispondono Aasra. la nave grande della chiesa pasaando intorno la * IS Tutti genuflettono coperti di mitra due cappella dei Santi Simone e Giuda, e ritornando cantori genufleaai vicino ali' altare cantano le litanie avenu 1 altare della cattedra. dei nanti, e si risponde dai padri . Nel 'punto in cui il papa nel ritorno è prossimo Propoita. E da decideisi se debbano nantirai al genuflessorio dei messo, scende dalla sedia e le maggiori ovvero le minori. Vedi foglio 11 I geruflette per adorare le reliquie maggiori. eraendosi col. 170 * a) già li cardinali posti in ginocchio nei banchi laterali. * 19 Dopo il vereetto Pt domnum apoatoorum. il In questo momento i vescovi e gli altri ohe ancora papa in piedi cants tre volte Ut haat ranrtam sono m processione si stuoprono e genuflettono nel synodum ecc benedicendo ad »gni vereetto fVoptota. È da déciderai as il papa inatal csao luogn ove ai trovano. Proposta. Nasce il dubbio se i procuratori dei dovrb usure il pastorale vescovi. i teologi ecc. dovranno endare in proces­ * 20 Terminate le litanie tutti ei altani' scoperti sione. ed in quai posto di mitra; i due vescovi assistenti coi libro e bugia, l‘.“ Ritornato il papa entra il consesso, e giunto ed il cardinal primo prete ai approesimano al papa, al faldiatorio. depone il triregno, e genuflette; gli che canta Oremur; il cardinal primo diacono canta altri ancora scoperti genuflettono ai canta il verFtoctemuS genua, ove tdtti genuflettono occetuato ^etto Eaultr ecc.; i due vescovi assistenti col libro c il papa, il eeeondo cardinal diacono canta l-erata, e bugia. il cardinal primo prete per aoetenere il ove tutti ai alsano. ed il papa canta ! orarione Da libro ai approMimano. ed il papa in piedi canta yurantetus ecc. l orarione. 8e non vi nari spasio pel faldiatorio * 21 Riopoatoai Amra tutti siedono coperti di nel piano, il papa ascenderà il trono, ed ivi gennmitr-Λ; il cardinal diacono destinato per turn., coHstterà sifl faldiatorio al vereetto EauU * eee. Dette minciandoai dal primo diacono assistente va a pren­ I otazione il papa aasumerà la mitre e siederà dere il libro degli evangeli. lo porta ail altarv. Proposta. Im mitre sari la presiosa. o quelle discende, e va a baciare Is mano al papa, ritorna di tela d' oro’ Vedi il foglio 11 (= col. 162 * c). ail· altare, e dice Muads eor mewm ecc . montre il ;Ai potrebbe omettere la processione. Motivi per papa corne il solito impone Γ incenso nel turibolo; non ferla 1" Non A preeeritto dal rite. Il eere- i votanti coi candelieri ed il suddiacono vanno aranti moniale della chiera Romans della processione ηΛϋ 1' altare, prendono in messo il cardinal diacono, e habat. peril easa si feoe nel ooneilio Lateranense flatta la riverensa ali' altare, vanno evanti li gradini quinto. Ma in quel ooneilio i padri non ginnsero al dei trooo, ove il cardinal diacono dice lube domne ecc . numéro di 100, in questo se ne attendono più di e risposto del peps Demtmss rit m torde II !.V ACTA COMM188IONUM AD MB OONCUJI PARANDAS come ft nel concilio UUrume quinto, lo A U palpito. * M Qui è il puto in eoi ai raooolfono i toti. Si temo tatto il moto do eatia rogoiaaneata da onoerrarm naflo ouaieai, o sognatamute nefl * aper­ tura dei eoaeilio. Si porte emuto copra «ieasnu 27· In «no si appremimeno nl Itono il promoter» pripoeta di que» dubbi eho Mas stati rtoervati pel de) eoaeilio od il prncuretore, i protonatari, o du teetimoni ohe possono mmh il mqagiordoso» è meoetre di «emero, od il promoter» * ga i proto- proente eongromo, o «i stehil eho ia quate al primo dubbio, eo B prefetto defle eeromouie devrh noteri ed alta tooo ooUa fomoh ehe ori designate. ad ense ta dnta di tah scheda, mottual» quilo doli'intime afie nurtgiilfi oho saruno trmate 28 Ritorauo i eutori, tatti ù stanno seoperti * di mitra, il papa iataona il Dt Ttaam ohe i prosieguito dei eutari, coite * riepeota doi pedti. 29 Dope U Te arpo (WManw, ai dorrebbe * acoompagnare il papa «no agH appartamoeti pro■eguendoai U Tt DÛm e terminudoei al renette K 17«· (= 12M> inuro lo aahoda dolle senioni dei concilie, spetta dal segretario dei eontilio. Si smtud dale emammtioee eeutrale il suto padre ae i peramanti debbaaai assumere in principio, errore dope la meam. In quuto ai tre dubbi sui poeto da sedere pro­ gressivo dei reeoori si ammtae il seconde, ohe aesegna il primo poeto di adktaaith a muo destra del papa prosequendo® fine ali' ultimo delta sterno ordia» od emieicio, e che la ooatinuaaione rioominci dal primo pit proetimo alta tinistra doi papa prosegusadoai dao aH’ultimo delta itum tinistra * Arrertl Γ eminentissimo Patriai, che per de­ 3 14. creto delta oommietione centrale ta preeodeua per lONGRXSSVS DBC1MVS QUARTUS gli areireooovi debba desumerai dalla promotion» 1869 mertii 4. al grado arcireeoorile ; per i reeeori poi dalla oonGiovedl 4 mano ei tonne l uadecimo congresso sacruione, omia dalla prima preoonissasione. dolii ceremonieri pontifici e furono present) i mon­ * Arrertl ancora cbe io quuto egli abbati, che 4 signori Luigi Ferrari prefetto, Gioruni Corasaa, ariuno luogo in concilio, si è gib determinato quali Camillo Baloetra, Remigio Risci. sarsano ammeesi, e dalle commissione centrale se Si propose 1’ il dubbio eo i reeoori assistenti al ne arruno lo opportuno istrusioni. soglio dovraano arere un poeto distinto da' quello * 8i stabili, ehe i rescori assistenti non sarsano 8 dei veecovi non assistenti. Nel roto fatto dall' »vsonsiderati oon speciale distinsione riguardo a questo roeato Galeotti a pog. 91 par. 136 si aooenna Γ edi­ titota onorifieo. tione dei Xasoochio oro si legge ohe pel eoaeilio * Per i rieari capitolsri si emegnô il poeto dopo 6 Lateranense quinto i veecovi assistenti ebbero αα gli abbati. La commimiono centrale determined) se posto distinto dopo i patriarch). Per altro negli oootoro arruno il roto. atti di Paride de Grassi non si trora alcuna notiaia 7* In caso delle messa prirata in luogo delta •u di questo. Si proporrh nel congresso eruti il C cutata il cardina! decano presenteri il testo de) cardinal présidente. rangelo, e ia pace al papa. 2° Si arrertl ohe attere le rarie r acu se doi * F4 eseluso il progetto dei tre istromenti per 8 reecoradi remue non pochi rieari oapitolari. Nae­ ta paee, e si decies ehe i rescori alsati in piedi se que il dnbbio sui poeto da «asignarHsi, e si rimioe ta poaseranno a rioeada. al congrooao enddetto. * Sallo proci dolle restimenta e salmi delta 9 3* Altro dubbio insone sui poeto da aasognarsi preparusioae si oocpperh te commissione centrale ai patrisrehi minori. Si consulti prima la bolla di per eentirno il parere di sua santiti Eugenio IV citata dal Galeotti, o poi ei deciderh. * 10 % ammottono in processione i procuratori 4* Si leae ero i verbali dogli ultimi duo «obgrosei, dei reeoori, i tootogi eoe.; per altro dorranno ine in quuto al primo oho ft teauto li 18 febbraio oedere diotro il pape, e dopo tutti i soliti ehe vanno «i parti dsl segue da apponi nell' ingresso delta nolle praasssioai delta cappella. singole scale oho duno eooeeso agii ordini dello * 11 Rimans sosposo cbo si mootrino le reliquie bucate, o si oonreue oho a eiaeeuo ingresse si maggiori. D caso mrh meglio maturato. ponga uu tettora maiuaoola cubitale, oho dtetiagu * 12 Sui cura delta commissione centrale sentire una porta dall' altra : nol resto ft apprevato. Ri­ sua sutita s» verri) nolle sessioni dei concilio mare guardo poi al seconde si amnion il regoteasuto Ia mitra pceaioea ia luogo dolia eemplioe di tota come era stato dieteoo oello prepoate da farsi ael d' oro, ohe saote il papa oontiaaameute usare. * IS 8e debbasi tralatoiaro la prooossioue. apetsegueate congresso, oho si terri sabbato H · * mano D aranti II cardinals présidente, o solo si aggiuee, tarh alta eommfesieae eeutrale riportarne il parere di tu eaatith. ehe in caso delte moene privata in Inego delta ou­ tate si potrebbo per oomodo nella dtatribnsione Coti aaoora la oommtaalono centrale eentirh il della pace fare neo di tre iatroanmsti, 1’ no per il auto padre se 1' ohbodiouu dorrh ptostarsi da papa e cardinali o patriarch!, e gU atari duo per tatti i mitrati, orvmo da etaaeu ceto distribuirte da ambo Io parti agli areiroeoori o * 14 L' batioamsra ed i pietati ai ritireruno dopo rescori ta proeOMtaue. 16. * lb I eonserratori see. udrnuo alta custodia lONGRteece MOMUS QCLVTÜ8 dall' ingrori al oeneflio, o vi aarh il enatodo gene­ 1M9 mertii 6. rale. 8i attonderi ta risotaaioBS dalla outrai». Sabbato 6 mano ai tenuo il quarto congresso * Ifi Le litanie saruu le miaori, cio4 quelle ohe dai muotri delle oaremonio ool prolato segretario si taggono nel sabbato suto. delta ooagregamoae doi Riti eruti il cardinale Pa­ * 17 Al remette Ct houe snnctaw synodnm il papa triti présidente. aserà il pastorale. Furono prosesti i monsignori Luigi Ferrari pre­ Balta precedonm doi patriarohi minori ai atabill fetto, Gioruni Corasaa, Camillo Baloetra, Remigio di dimudare istrasione al aegretario di Propaganda. Rioci, o montignor Bartolini segretario dei Riti. Si pregb il cardinale présidente perahd ta com­ missione cutrale dei cardinali rogita communicare ■ Is oodies hebeter 7 t* si hoc loes «asm iafta. le te Demie» sperms, como «i fooe nel ronoilio Lateranense quinto ; ma aiocosso aon ha luogo 1' ueompagoo, «i proeregne a outare stando eiaeeuo a) »ao poeto, e per concludere 1 asione il papa cute 1' Omuu: Dtut auttrictnlia eoe., od infino di la benedisione soienno. 177· (=1MS) CONGRK88U8 XV COMMISSIONIS CAKREMONIALIB per qeeUa parte ebe la rigaarda alia commiaeione ooremoeiale i doeroti ebe eeea vb omaeando, perché poaeaao eerviro di regela nell' aadarooeto. Coal ad arrioo del cardinal proaidoete la oom* mieaioae eoremoeiale per meaae aoo aegrotario farb aaa nota di tatto lo propetro ebo. per messo della coatndo dovrb interpellerai Γ oracolo di tea aaatitb. 1«. COSGM8BU8 DBCIMÜ9 8KXTÜ8 ; 1869 martii 18. 178· (= 12Μ) ον vero per fierai m atto di urbaaitb F aa reran Γ altro quasi invitaadoai a vieeada a pariare. Per altro ooaaideraadoei ebe il vote vieee eepraeao da aaa sola parole, da per eb ai eomprende eon eeaervi biaogno d' indicare quando ai b terminato di dire. • noppare per aaa cola parolasembra arneaeerio Γ inchino per an atto d'urbanité. Ma poicbb ai vede oaeervato nolle oeaaaoai del concilio Latera­ nense quinto, farb parte del dabbio gib properato ael precedente coagreeeo aul modo da aeternare il veto, e da proporai alla eoagregamona oeatrale. 3* Il voto devo dorai aecondo lo rogole dai vo­ tante nodato e ooperto di mitra, oaeeadochb il vo­ tante in tal caao agiace corne giudice nelle materie Gloved! 18 marso ai tenue il duodecimo congreeao dei maestri delle eeremoaie pontificie, e ν' intervennero i aeguenti monsignori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni Cornua. Pio Martinucci, Camillo controverse Coei ai oeaervb nel concilio LateroBaleeugp, Remigio Ricci. cenae quinto a tutta la tersa sessione. Dalla qaarta Lotto ed approvato il verbale del congreoeo in poi per volere del papa il voto si dib in piedi, tenuto il 6 marso alla présenta de) cardinale pré­ cpl capo acoperto, e ad alta voco. Si aggiungerb sidente si proeiegul la lettura del diario di Paride B nel dubbio aneor queot' oooervaiione. de Grassi salle sessioni del concilio Lateranense 3* Nel caso, che in qualche sessione il papa non quinto. Monsignor Baleatra lease copia di detto intervpnisM, ed un cardinal lo rappreaentaaee, dovrb diario, o ei aotarono di quando in quando degli il cardinale sedere al fialdiatorio da situaroi aranti appunti, che sono a proposito p< r il présente caso. li gradini dei trono. ed amumerb i ealsari e sandali Essi sono i aeguenti ; colla recita dolio preci della preparations della messa. 1* Π vesoovo che dovrb loggers sui pulpito, Giunta Γ ora tarda ai tralascib la lettura per premetterb la genuflesaione al papa e quindi farb prooegnirla nel seguonto giovodl 8 aprile, ed in inchino ai cardinali, ed agli ultri dei concilio: poi quoi congreeoo monsignor Cotasse portari una eoperto di mitra comincierb la lettura. minuta del motodo da osootvarai nel concilio, non * 8' interpellari la centrale per oonoacere chi 9 avendo potuto preeentarlo in questo, porebb atteoe aaranno i raeeoglitori dei voti, quale sari il modo lo gravi oecupaaioni oeeoree nella eettimana Santa di aeternare il voto medeaimo, e di legalmente regli è mancato il tempo per compilatio. giatrarlo atteaa la moltitudine dei votanti, e la Remigio Ricci, oegretario della commissione difficoltb di accedere ai posto di ciaaouno. Si pro­ 18. pone che i scrutatori dei voti abbiano gli elenchi CONGBJtSSÜS DBCIMUS OCT a VUS dei veeeovi, o degli altri votanti. 1869 aprilia 8. * Qeante volte succedo che la sessione gib 8 intimata legalmente nella preeodente per il giorno c Giovedi 8 aprile obbe luogo il decimoquarto determinato, debba prorogem, 1' avvioo della pro­ congresso dei maestri delle ceremonie pontificie, roga dovrb diggers· al pubblico, o nei luoghi dell * a oui intervennero i monsignori Luigi Ferrari pre­ cittb soliti come si (b pei pubblici ceqcietori. fetto, Pio Martinnoei, Camillo Baleatra, Remigio 4* Barb d' uopo di compilare la formola dell * Ricci. citasione Centrq obsentes ebo dovranno loggers i Bi loses e ei approvô il verbale del paaMto con­ cursori, sd ancora di otabilirs la formola della risgresso. posta, ohe dovrb dams il sento padre. Bi proaiogul la lettura del diario di Paride de Si soupèse quindi la lotture del diario eon animo Grassi, sulla qualo una nola eoae ai noté da toneroi di prosieguiria sella sogaaata aduaaau, oho avrb a oaleolo, che ft Ia segueate. luogo il gierno 1 di aprile non potoadom tenero Nella sessione ottava del concilio Lateranense prima altro ooagrsaso, porebb oooorro la oettimaaa quinto si loggo ehe in tempo della sessione, uno dei conservatori rimaoo oatro il conseoso roaaa perb Mata. B' inearieb par altro monsignor Oorazsa che in questi giorni di vasanaq properi il metodo della indicaro in quale luogo, gli altri duo paaaaroao fnuiene e dolio ooaaioni aooendo lo normo gib foori, e etavaao eafrn aetium. i!scato doeorirondole Nattamoalo in lingua latina, Soupesa poi la lettura del diario ei paaab a porebb previo 1* mai da fani nei oongreaai si loggore ponioao del rogolameato ehe monsignor posea dare uHe stamps. Corasaa ha compilato. Ia oeno ai notb solamenta, D e ai stabili di eaibitio como dubbio alia eoagre17. gasioae oeatrale: a ebi epotta di vestfas il papa OOSGM8SÜ8 DBCIMU8 S1PTDÎU8 dei aagri parameati, ai due diaconi aaoiotenti, ovvoro 1869 apriiis 1. al cardinal diacono ohe b destinato o cantare il Giovedi 1 aprile si toaao il doeimoterso con­ gresso dei maestri delle eoMmonie pontificie, o furono protenti i monsignori Euigi Ferrari prefetto, vangelo nella cessione7 Remigio Rioei, aogretario della commissione. Giovanni Goraaaar, Camille Baloetra, Remigio Rioei. Dopo lettnrn od approvasione, dei verbale dei congresso tonato fi 18 maruo prooaimo paaMto ai proeiogal a loggers il diario di Paride do Grassi, 19. CONGU8BI» DBCIMUS NONtJB 1869 apriiis 16. e si notarono in proposito lo aeguenti oseovvasioai : 1* Laggendosi in detto diario, ehe daaraa vo­ tanto dope aver attonato U suo roto colla parole /foesf, ovvereo Afon placet si rivelgea al oeguento votante osa un iaohino, si oeaorvb eho ootsoto inchiae non potrobbe aver altro aignifieato ohe o per indicaro al osgaeato votante di over il primo terminato di dire, e di potor pariaro il recondo. two»- enuMat. TOMva IXUUJ . * Ia queoto ooagreseo quindecimo teneto giovedi 15 aprile intervenoero solamento tro dei eoremoaieri pontifici, oiob i monsignori Luigi Ferrari prefetto, Giovanni Oorana, Remigio Ricci. 81 terni a fare la lettura del rogolameato redatto da moeaigeor Corasaa, ripetendosi quallo che si era lotto nel procédante eoagroaso. Bi aotarono le soguenti coeo da proporai coum dsbbt alia commisaione centrale degli eminentuaimi cardinali. 1» 179·(= 12Μ) B. ACTA OOMJ^I88IONUM AD BJ8» OONCILH PABANDA8 180* (=z ίμβ) 1* 8« il oormotiMtore debbe domaadaro 1» basa- . 81 leeM e ai approvb il verbale dai procedente disiono «1 papa,a ·» pria * di obmiseiar· il diacorao ooagroaao; dopo il quale moaaignor Ferrari foce debbe promettais Γ Aea Morve. La rsgioae di dubitare oonoaoero obe il toatro del ooaoilio avrebbe cam­ nuo· riguardo alla bonedisiooe. ohe bob eaeendo il biato nel dieegno inora rioonoaoiuto, e oho ei aadiacorao direttsmente aal vangolo »oa ai verifieho- robbe diapooto ia modo eho U trono dei popa ei rebbo la riapoata del papa obe sella beaoditioae pro­ dovrebbe aiteare al ridoaoo doli’ altare dei 8aati Pro­ nantis le parole : .Digue et fructaoee annuneiee aarbe cesso e Martiniano, e Γ altare in proeaimitb al pa­ inmeM mm‘; riguardo all’Aw Merso, ehe quests nos pale di fronte al trono, i aedili dei cardinali aesuola dirai quaado il diacorao ooutiaae u elogio o ei guirebbero il trono dei papa, appreaoo i quali aggint in on argomeeto ohe non ai riferiaee al van- •arebbero aituati quelli dei veeoovi in divorai ordini. gel o; in cappella non ai dice ne) diacorao osais elogii 8u di cbe ai ooeervd ehe Ia 'novitb del diaegno non di 8. Tommaso d' Aquino a di 8. Bon avec tara. porterebbe aleUna alteraxione circa le diapoaiaioni * Nella proceaaiona aeguendo il coatume dalla gib combinate dei luoghi e dpi posti eho aaranno 2 cappella, i prolati di fiooehetto, i protonotari apo- occupati dai eoggetti cbe avranno da sedere in atolici, i generali eoo. aieguono il papa, il quale h ooaoilio. preceduto dai oardinali, reaoori, abbati in abiti aagri, 8i proaiogul da monaignor Corana is letters aranti ai quali aoltanto dore stare la croea. Prima dei regolamento da tenerai nella prima aeeaione. della croce poi vanno aranti i procuratori di collegio, ed anehe sella eeguente, oaaia aooonda. e ai ap­ buaaolanti, camerieri d' onore, avrocati concistoriali, i prove. camerieri aegroti, ed i collegi della prolatura in cotta Diaae monaignor Ferrari di aver aaputo cbe il e roocbetto. Nel caco' della procoeaione dei concilio sento padre gib abbia diapenaato alcuni veacovi vi è il ceto dei vicari capitulari pei quali « atato d' intervenire al concilio ; per il cbe ai procurerb gib aaaegnato it loro poeto in concilio dopo gli di conoaoere quanti e quali veacovi aono atati e abbati, ed il loro abito devo eaMre 1 ordinario. aaranno In aeguito divienaati tanto per regolarai aul numero dei preaenti, quanto per la atàpipa delle A coatoro dovrb dani un poeto anche in proceaeione. Me eaaendo eaai coli’ abito ordinario non gli ai ρηό cartelle da apporai ai poati relativi. dare oertamento II poeto aranti gli abbati o dopo Aggiunae di non potor per ora conoaccre i priIa croca, perchb non aono iu aegri parameoti; non vilegt-Aei diversi patriarch· orientali per oonoacere immédiatement· aranti Ia croce, perché ivi vi aono la loro preoedenaa, non trovandoai nell' archivio di i prelsti in cotta e roocbetto. Ristsrrobbe qnindi, Propaganda le belle della loro eresione, ma che che gli Msegnaaee il poeto dopo i generali che per il patriaroa armeno di Cilicia potrebbero veaieguono jl papa. Sari peri» per eeei un poato con­ dersi gli atti conciatoriali cbe aono nel bollario di veniente, rappreeentando loro le aedi veacovili, e Benedetto XIV, che lo acrivente leggerb, e ne dari cbe forae avranno da ooncorrero eoi voto in concilio! rapporte nel futuro congreeao. 3* Heguendo, oome ei b aocenoato, I’ uao delle In fine ai diaae, ehe monaignor Ferrari pocrebbe cappella in proceaeione, ei evrebbe nel eaeo dei con­ interpellare il cardinal Patriai procidente delle com­ cilio, eho i aoggetti aventi il 'voto, non andrebbero C missione eeremoniale per tenere aitro congreeao tutti uniti, oome lo aceo quando tiedono, od inoltre aventi Γ eminensa ena ove ai poaeano proporre i alcuni di eeei oarobbero inferiori ad altri aoggetti, diverai dubbi che nulle pesante adunanie aono atati i quali non banao effatio luogo nolle aeoeioni, ovvero formnlsti per fsrli decidere dalla commissione cen­ eo lo hanno, non pelé col diritto di votare. A eo' di trale. eaempio: Il papa nella prooeaoioni della cappella 21. è immediatamento aeguito dai prelsti di fioccbotto, CONGRCSSUS VIGESIMUS PRIMI S a queati vengono appresso i protonotari, poi tio186· iulii 8. guono i generali. It U. . todo i gonaraH she hanno voto in concilie, · ehe sell· oeeaioti vaano sitnati Oioved) 8 luglio ei tonne il (decimo eettimo) dopo i vicari oapitolari, avrabbero un poeto inferiore congreeao in oui furono preaenti i monsignori Fer­ si prelsti di fiooehetto, ehe non hanno luogo selle rari profetto, Corassa, Baloatra, Ricci. aosaioni od ai protonotari, obe rtmasgono nolle aoe1* 8i laesero tutte le domando fatta dai conaioni unicamente per aeaara testimeni del rogito greaeo oovemoniale alla congrégations direttiva colle degli atti; in fine asti generali androbboro molto riapoete dolls mederima. Siooome aleune di queete aeparati dagli altri ohe hanse U vote. Cto poète riapoete aono decretorio, coal queete furono cornunisi dimanda se ai vnele obe i votanti vndaae tutti eato a monaignor Corassa, perché m ne serve per uniti per qaaato ai pué prima o dope il postâtes aegnarlo nel metodo da teeerti nolle aeationi con­ aenaa intarrutioaa oome formanti ns ado norpo ool D ciliari, di oui two è i) compilatore; le titre poi, medeaimo, ovvero ei vuolo aeattameete oeguira Γ or­ che la congregarionb direttiva le ha rimeaee ad dine della cappella T Si avverte ebo ammetteadooi arbitrio di eus aantitb, monaignor Ferrari le ha la prima parte ohe aarabbe essai lodevolo nel ano ritirate presso di m onde fano eaatta relatione a concetto, in pretties porterebbe un grave imbansso, ses beetitndine, per riportame quindi Γ opportuna e darebbe luogo a non poche questioni di proce­ decisione. dens· coi collegi prelatisi, e eogli altri, ehe apparten·* Poichè la oommiorioee direttiva ha voluto eho gono alla cappella pontificia. i poeti dei veooovi ai distiagaaao coi namori, oocluso Si tralaaoié poi di protiogniro la lettura del rego­ qutiunque aitro metodo, sombra inutile che ai fee­ lamento, ohe ai riaaenmerb nel Mguento oongreaeo, ds Γ olenoo dei veeoovi ool titoio della diooeei, ove monaignor Baloatra, previo avviao, porteri il baatando aoltanto qusllo ool nome o cognome dei rotolo delT ordine délia pro neeai one per eonaultario vepeovi segnato coi numeri progressivi. Qualo elenco in propoaito. devrb sesttamento attenderai, dovendo ciaeoue vee20. oovo sedare ia quel poeto ove si trova il numero 00XGRÎS8DS mUIMUg oorrispondente ali' olenoo, laaciando vuoto quelle di 186· aprilis 22. ohi non b proeento, o solo ei potrsnno i veeoovi Si tonne il oongreaeo aedeeimo gtovedi M sprile; unire, quando Is sectione b per oominciare. furono preaenti monsignori Luigi Feerari profetto, Remigio Ricoi, aegretario delle commissione. Giovanni Corassa, Pto Martiauoei, Remigio Rioei. 181* (= 1237) CONGRE88U8 XXII COMMISSIONIS CAERBMONIALI8 22. CONGRESSUS VIGESIMUS SECUNDUS 1869 iulii 29. Giovedl 29 luglio ai tonne il oongreaso ceremoniale cbe fù il dacimo ottavo, present! i monsignori Ferrari prefetto, Corassa, Balestra, Bioei. 1* Monsignor perrari riferi di aver présentât * a sua eaatità la relasione di tntti quei dubbi, ehe la oommiaeione direttiva avea rimasse a beneplacito di eu * beatitudioe, na ebe il santo padre già stance per la lunga udiensa tenuta non si potè intrattencre ad aseoltare le singolo coca; voile inveee ri tenere presso di si il foglio della relaaioae per esaminsrlo con commodo, o solo si oeeupi per il primo dubbio ebe fù quello della processione de farsi nel primo giorno del eoncilio. Disse che al canto padre sarebbe piaciuto di fare la proceseione ehe partisse dalla cappella Sistina fine al Inogo del concilie, e cho v' intervenisse anche il clero secolare o regolare; ma ehe perô la eosa dovrebbe meglio considérant. Ciô posto lo stesso monsignor Ferrari nella sùpposisione che il santo padre si décida per la processione coir intervento del clero propose al congresso i segnenti dubbi : 1* Si dovrà invitare tutto il clero secolare e re­ golare, ovvero un * porxione di ciascun corpo? 2* In quai luogo si dovranno riunire per poi procedere in processione? 3* Quali preci dovranno cantani in processione? * Non eesando il papa presente a principio della 4 processione, chi dovrà intuonare le preoi, ed in quai luogo ? Dopo maturo esame si decise come siegue : Al 1°. Ciascùna corporamone inanderà alcuni soggetti in poco numero colle respective insegne, e croci. I capitoli delle collegiate ehe vanno sotto una sola croce ne potranno mandare due o quattro aoltanto. Al 2*. La sala Regia sarebbe destinata per riunirli, essendo cbe la sala sopra il portico è assegnata per i veeoovi. Al 3*. Si dovranno cantare le strofe dei Fsm Creator ripetendosi quando oocorre, edeettuata la prima e 1 ultima. Al 4 . * Il cardinale più ansiano ehe si trovi pro­ tente intuonerà il Feu» Creator genuflesso aranti un altare, ohe sarà eretto nella sala sopra il portico. Coei si dià termine al congresso. Remigio Ricci, aegretario della oommiaeione. 182« (= 1238) * Ove si metteranno i religiosi ehe umnoii ehiaS mati alla processions 4· Ove il clero sedolare? 5* In processions dovranno àndare colla candela in mano? * Oltre Γ inno Frai Creator cho each intuonato 6 dal cardinale più ansiano présente, se cosi piacerà a sua santità, si dovrà aggiungere qualche salmo, quale per esempio potrebbe essore Ettltet· Dte ecc , corne si feee nel eoncilio Romano? 7* Ove dorrà terminare Is processione ’ Le risposta furano le seguenti : Al 1*. Nella sala Regia, e nella Ducale si dis- porranno tante tavole da situant prosaime aile pareti. In quelle che saranno vicino alla cappella Paolipa si vestiranno gli eminentisaimi cardinali, in quelle dalla parte opposta, e nelle consecutive si vestiranno i veseovi. Ad impedire confusione si procurerà che appena ciascun cardinale o veacovo sarà vestito, si eonduca immediatamente nella sale sul portico per laaciare libero (il posto) a quei cho si debbono in seguito vestire. 2* Lia prolatura, generali, consultori ecc. si riunirà nella cappella Paolina. 3° I religiosi ai riuniranno, e si ordiueranno nel portico dette dei Sviaxeri. Quando saranno chia mati, aacenderanno ordinatamente fi no alla porta della sala Regia, ove si fermeranno per fare ala alia pro­ cessione. * II clero secolare ai veatirà nei corridori e 4 aagriatie · della baailiea Vaticana. Aneor queato quando aarà chiamato, ai partirà ordinatamente, e si condurrà per fan ala alia processione dopo i re­ gelari, i quali oeouperanno il giro della processione fino alia porta della baailiea. Per tal motive due eeremonieri saranno inoaricati per ordinare e con­ duire il clero secolare e regolare al luogo destinato. e la truppa formerà un cordone ohe dalla porta della eagreetia giunga al luogo della processione. 6° Si farà la proposta alia centrale ovvero ei tralascierà di proporla se si erederà maggior espediente. * Negativo. 6 7° La processione terminerà aranti 1' altare pa­ pale, ove sarà espoatu il sentissimo aagramento. 24 CONGRESSUS VIGESIMUS QUARTUS 1869' augusti 26. Giovedl 26 agoeto ei tonne il veoteeimo con­ gresso, presenti i monsignori Ferrari prefetto, Co­ rassa, Balestra, Ricci. Si seguitù a trattare ouUa processione, e si de­ cise ebe. 1* Il oapitolo Vaticano dovrà intervenire tutto Giovedl 12 agosto si tenue il congresso ceremo- D alla processione. Naeque perô il dubbio se esse niale, che fù il decimo nono, present! i monsignori dovrà fars il rieeeimento ? Si riferirà nel congresso Ferrari prefetto, Corassa. Balestra, Ricci. avanti il cardinale présidante. Nel caao che il oa­ Poiché nel giorno 2 di agosto il santo padre si pitolo Vaticano debba fare il ricevimento, i monaoi degnù aooordare Γ udiensa a monaignor Ferrari per esaminare, e decidere sui diversi dubbi espoeti nella si porranno in fila entra la chiesa. 2· La crooe papale si formerà dal lato dell'altare relasione, di eui si A parois ne) congresso ante­ proaaimo all’ ingresso del oonciUo. cedente, ora lo stesao monaignor Ferrari ha riferito ohe il santo padre riguardo alla propoata sulla pro­ * I cardinali portaranno il oaudatorio ed una 3 cessione ha approvato che questa debba aver luogo sola Cappa nera. oo 11' intervento del clero secolare e regolare da par* Gli altri oioù i veseovi ecc. porteranno una 4 tire dalla sala sopra il portico ridotto a cappella. sola cappa nera. Quiadi oltre le diverse cose già stabilité nel 5" I prolati, mono quei di fiuochetto, i generali, congresso antecedents, si proposera e si deoisero e gli altri inferiori non avranno alcuno cbe 1' aoeompagnino. le seguenti : 1* In quai luogo dovranno vestiret dsi sagri pare­ * Le cappa nero. non potranno entrera nella 6 ment! gli eminentissimi cardinali, ed i veseovi? sala conciliaro, ma m potranno trattenere nella nave * Ove dovranno riusirei i collegi della prolatura, 2 di 8anti Simone e Oiuda. i generali degli ordini roUgioai, i consulturi ? ecc. 7* I servitori vestito il loro padrone nelle eala 23. CONGRESSUS VIGESIMUS TERTIUS 1869 augusti 12. If· 183· (= 1239) B. ACTA OOMÎneslOBUM AD BBS OONCILII PABANDA8 IM· (— 1MO) Régi», smîhuim dalla cala 'undando via a par la Λ dixioae. loggia, o par la aeata dal MaroeqiaBo. * N ail’ andaro ia San Ptetro i eardinali dovrob8 ■bero paararo par Belvedere. * Ια proeeaatoB· il papa andrù ia gratatoria 9 col baldaochino a Saballi. Boeadorù dalla gaatatoria alla porta delta ehiaaa; ivi dapoaa là mitre prosiora a aaeahatto, a procede ali' altero ova d aapoato il tantissime sagramento. par altro aarè bone Mntire il sente padre m mole enderejn gaatatoria. 10· I veooovi entrerrano aol ooaaaaao dapo faÀ» A rapernro te quate ed ancora ad impedire le irroverenae, ri propoee obe il Mntiarimo aagrameato ri toneme copra 1' altare papale, ma chiuso nol ciborio. Perb altro dabbio intone, giaraM n'b contrario Γ mo, montre il anate padre, grande accede nello cappella faori di oara, visita oempro il aagramonto aopooto, o non ohiuao rai riborio; ri oppose aaoora te rioorronca di un giorno in eai ri dè prin­ cipio ad ua atto aolennimimo gaule h Γ inooarione d'ua concilio ooumraieo, ova vi eoaeorre an numero grandierimo di voaoovi, ed aitri che vi haano poeto, la genufleraione aranti il sagramento ; i più proariœi e vi taré prêtante un' immenea quantitb di popolo. A togliere quindi ogni dnbbio ci h atabilito di farne ai cardinali rinarraano vicino all’altare per la la propoeta avant! il cardinale procidente. visita al santiarimo eagramcnto. 2· Nol caoo che la centrale deoretame per l'eo* 11 I cardinali ri mettoranno genuflaari ai poririoae, ci etabilicco ehe ri eoeguicoe il colite delle banohetti. * 19 Si canterh il Tantam cryo ecc., ed il papa altro eirooetanae, cho eiob fatta la virita dal papa canterù Γ oraaione del aagramento, dello Spirito e da tatto il oeguito, aoMda il capitale di San Pietro aanto, e 1’ Action » * needier eoc.1 B per far daro te boaediaione. quale perb card muco IS· Il clero dope la proeearione ai andrh a canto, e per tnuportaro il cagramento nella cappella di San Leone, o delta Colonna ivi procrima. apogliarb ove ri d vectito. 14· Sono eaclaai dalla proceaaione i pediglioni. «· 1S° Appcoa il papa rath ratrato nel eomeaao e CO.NGBBS3VS VWBSIMUS &BXTU8 giunto avanti Γ altare oomiaciorh Γ introito della 1869 Mptembrie 23. moara col celebrante. Quoi che cieguono il papa Oiovedl 23 Mttembro ri tonne il (veaterimo cedovrebbero rimancre di fnori in tempo dell' introito. Dope ciô monsignor Ferrari aegnith a teggere oondo) eoagrocM oeremoniate, e furono preranti i moprignori Luigi Ferrari prefatto, Pio Martinucci, le riapoete date dal papa ai diverri dabbi propoeti. 1* Che 1' obbcdiensa rarh prectata da tetri nolle Camillo Balectra, Remigio Ricci, Antonio Cataldi. 1· Monrignor prefatto ha annunaiato cho attera prima aoarione; nello altre non vi aarh obbedienaa, ta morte teeth avvonata di moneignor Giovanni diapenaando aaehe i cardinali. Necquo il dabbio ae I' obbedienaa dobba preetarri prima del Kyvw Corrasa, jmembro della oommiaaione ocremoatale, * eurrogato monsignor Giuseppe Romagnoli. della messe, ovvero prima della aeerioaa. Atteeo gD 4 ata 2· Ha di più per messo d'un bigliotto del car­ cbe ri aeriete in abiti eagri, dovrebbe rasere fatta in tempo del Kyrie: eombrn perb obe vada maggior- dinale Patrim procidente fatto oonoccere che la mente ooanoeea all' atto ra ci ft .immodiatomeete oommiaaione contrôle ha aggiunto alia nostra oomprima della Merione. Sath propocte il dubbio avanti C miesione 1' altro nostro college monsignor Antonio Cataldi, qui preMate.1 il cardinale procidente. * Fù letta il rito da oerarvani nelle eewioni il 8 2· Cbe nella prima Merione U mena rarh can­ ouate fù approval» ad ecceaione dei eeguenti dabbi, tata, nolle altre card lotte. 8· Ohe i mitrati proedoraaao i paremoati prima della mena in tatto lo sessioni. 1 Xmn miiamtiwiui Patriri qua AJohii Ferrari litterae * Che il papa noU'uooamere i eaadali ace. re­ 4 to eecarinea tatM Ito to habeat: a citari il colo salmo Çaom dilecta eoc., colle proci a. delle vootimoata. NrarigMT mb atlaattaitoo. 5· Cho il disoorso vi seri nella prima Merione Le ritorao i hgü 4a M Mamgmtimi lari ooUa rUfuit· solamento. taüa magngMtum centrale aoteto wtto etaeraac U etoCcd· Che U litanie earaaao lo minori, cioi quelle riul tegtt. La ctema toagngarieae mainte ha entate 41 aggtaagrn del aabato canto. eaehe maarignm QataMi rite comarimteac 4ri tonmeaieri \ coNGBMBSB viSrantcc quirro» gietMte aba ri eeraptMe 4egh agari U eeaeilte geaente, ed eri» paeto parteeiÿan ri arinine era talc deettaarioM. 1889 soptombrie 1«. ehe omtamtote gtl rieeried gndtte. Oiovedl 10 cottombre ri taaao (il veeterimo Prodito dril'inentn per ripeteml cm dtaiato »tima Viaariato to «Membra leto. primo) ooagreeM oeromoniate, pronecti i moerigaori Servitor van Luigi Ferrari prefatto, Pio Martiaaori, Camillo D Ptromte: C. card. Patrial. Beteetra, Bomigio Bieri. Maaeignar Ferrari, pntetto dalle eeremnaie poetidrie. Latti i verbali dei dne pnoodeati oaegreari ri erodotta tornaro a praedaro MOteo cal sottinra artienlo del oongreooo doi IS agnato, ovo ri ora beeato oho ri dobba tenero rap cete il eantbritoo ragremrato coli' altero papale in tempo delta prcocrainra, e rail' artieota duodecimo del cangrcrao dri M dette meae, ovo ri diaae di centeni U Iteriun erpo, e darri dal papa Ia banediriono. 'Si Moervh iafatti ohe )a beeadiriaae eoi raariarimo aagramanto cacando na eompimeato di fancioae non potrobbo over laoge nol orae dei con­ cilio perciri la fhnriomo appone potrobbo dirai oonuneiata, o perd ft eoolme U aecondo arttoolo. Naoquo per» te. diftoolth, m potrobbo teeoni il aagramanto es^osto, e quindi riperai aenea te bone- 1 la nargtee: Baafaw. b. niaririerime rigwea. , D mteemcilto peatetta dette OHmMr peetilrie ha 1' men 41 parririfaetoabate »eagtegariiiai gmtmle admate ariteeewm demmica 1· «mate ha cretate 41 Marinade a ter parte della tomariceteae dri toramaieei peathtei, te qeate ri omega degli Ari mmM * gMHri·» * mnw μ· wh·· nwvw vmi ■■■■·■· riate «agtegtoteM la Made nvvtoata ehe te mmmteritM dei eormmaieri ri adnamd net pnmtao giewdl 10 nttamtae rile tn 10 eattaaridtaae fa ema dri peedtota eortvmte, B qarie ri ramogaa ma atari di mnegnteea crime Di verin eigaiiia irinetriarima DI eaae tl eettemtao IM·. Drilltatani jevetimirie mrviten. JWririr. Ugl Ferrari. Maarignar Aatoaie Cbtridi, eet am mine peatidete. 18δ·(=1341) OONORB88U8 XXVI COMMISSION» CABRRMONIALI8 «è· ri proMateraMO nol oongroeeo avaati il oardi- 4 Bak prorideate, oiob: 1* Se ai hanno da nominaro neU' eleaeo, e nel rite i priaMÜT ** Se aeUa funmoae dobbaaai eeeladere i pro­ curatori generali ed i camaK di eoUegio? * Se gli avvoeati ooMiatoriali aono deatiaati ad S officiait del concilio? Nel caao ehe aoa fbeaero, ce debbano eeolndorri oomo gli altri detti di copra? 4· Qaale cardinale dovré eaatare la mesae ael giorno dell' apertare del eoaeilie ohe cadré Η 8 dé­ cembre foeta dolia OoMosione? Seoondo 1'ordinario in eappella la meaaa ei cauta dal cardinale protêttore dolia Borghoriana, od in manoanna di moO dal cardinale di tureo. Nel praeonto oaao tatto etraordinario, in cui dovrêbbo cantare il nano pontofioe, sombra ebe apetta al cardinale decano. b·-Se gli abbati dovranno «taro aello aearioni colla mitra in capo, come i veacovi, ovvero cooperti di mitra per dietinguerli dai veacovi? 18·· (=1843) * L’ obbedioaaa dei mitrati doni forai par die S posiriono di ena aaatità nella aola prima saaeiono. Si riehiede oe questa debba aror luogo ia tempo dell'iatraito 0 jtyne dolia meeea, ovvero dopo la marna e prima della eaarione? Arendo gih tatti prcoo gli abiti aagri, dovrobbo forri ia tempo del Xyrfo; ma ii tempo aaaai longo in ont il celebrante dovrebbe stare in piadi prima d' intaonaro il Qhria, il neaeo dell' obbodienaa colla eeeaione, a Ia deroga al rito di aaanmero i paramenti aagri prima della eeariono, o non dopo, oomo dovrobbo fani, cono perché Γ obbediensa eia solamento prima della sessione. Riepoeta: Si foré dopo la meaaa a prima della Mari one. * La proceoeione terminari ali' altare papale 3 ove vi earii il aantimimo aagramento. Dovré questo eae art eapoeto, ovvero ci terré obiuao nel ciborio? Per Γ eoporizione, vi é i' neo eoetante delle cappelle fuori di cana, e la ricorrenaa ringolaro dei giorno. Per tenerlo chiuso, vi é Γ impedimento di maggiori 37. irriverenae, e Ia neooeritb di riporlo Mnia beneCONGMS8U8 VIGB0MU8 SKPTIMU3 dirions. 1869 Mptembrie 30. Risposta: Sard eapoeto, e quindi sensa heneOiovedi 30 Mttembre ai tonne il vigesimo temo disions ri traaporterb nella crppella dri'a Colonna, congreeeo ocremoniale. Furono preeenti i monsignori «ve ai terré per tutto.quel giorno eolamente. Ferrari, Martinucci, Balectra, Ricci, Cataldi. * Nell' elonoo di qnelli che hanno il voto nel 4 S) ripoté la lettura del rito da oaaorvarri nolle concilio, e nel rito di tutta 1' asione conciliaro ai Morioni. Si rieavarono da qneota i Mguenti dnbbi, dovranno nominare i primati? Riapoata: Diletx. cbe ri proporranuo nel oongreaeo da tenerri domani * Nolle cappelle hanno luogo i procuratori, i b evanti il cardinale procidente. 1* Ove ai avranno da collocare i teologi ed i buarolanti di collegio, i earner.cri Mgreti e d'ouore, i protonotari, ad inatah eoc. Dovranno questi inter­ canoniati? venire alla moeea o no? Siooome la meme é fon3· Ovo gli oMeiaii? , 3* Recondo molto etrauo Γ ultimo rompante della sione di cappella, vi avrobbero luogo, ma la scarocala Regia, ai propone ohe Γ eia cbe il clero devo aensa del rito, e la difficolté di forli uacire dopo la fare alla praeeerione oomièci dal ripiano ove é la O menas aono per 1' oeoluriva. Riapoata: Non ri ammetterauno neppure alla porta iatagliata, 0 peré ri riehiede di occludere i meeea. micheletti, 0 gli orfanelli. * Chi aaraano quelli che hanno da uacire quando 4 * Si domanda m gli avvoeati conciotoriali aono 6 il profetto delle ceremonie dirit „Rxeant omneo deetineti come officiali del concilio t In tai caeo locum non babel toc in concilio . * non potrebbero eeentarri. Ma m nol foeaero, avranno Moneignor Cataid i ha propoato vari altri dnbbi luogo nella meeea o no? Riapoata : Due eolamente muo deetineti ad offi­ nulle precedeasa dei veacovi, o degli abbati, quali ri proporvanno domani nei eoagroMO evanti il car­ ciali del concilio, o queati polo aaraano alla mam. * Nel giorno otto decembre foeta della Con7 dinale praaideeto. oeaione suole in eappella cantare la messa il cardi­ 38. nale protettore della Borghesiana, ed in maneansa 00NGB^B8U8 VIGISMUS 0CTAVU8 di cuso tooca al cardinale di terno. Si domanda 1868 octobria 1. m questi debba cantare la messe ovvero il cardinal Venerdl 1 ottobre ri tenue il (vigwrimo quarto) decane? Resende il giorno dell' apertura del con­ cilio, in cui sarebbe conveniente che lo sterno papa congreeeo avaati il cardinale Petrisi presidents. Furono preeenti i moneigaori Ferrari, Martinuoci, oantasm Ia messa, é piuttosto di epettansa dei cardinal decano. Balaatra, Ricci, Oataldi. Fd lotto il Hittu urtiMiiu eoe., cbe ra appro- D Riepoeta : La messa sorb cantata del cardinal veto. Si proposera quiadi i dnbbi properati nei decano. congressi procedenti, o furono a ciasouno data le * Vi é questione frit dottori m gli abbati pos8 rispoote, eomo aieguo. aaao nei concili tenore la mitra in capo, e qié per 1* Il capitolo Vaticano nell' ingresso delle pro­ dietinguerli dai veooovi che turr asdsnl m eoecilio, cessioni papali, o aecemo dei aommo pontofloe, o montra gli abbati vi sono ex fririlefi», Mbbene aagra collegio, é solito di fore il rieevimente nol abbiaao il voto. Si domanda se dobbano tonore la portico dolia basilica. Nol présenta caso dovrb mitra ia eapo nolle aoomoni? Riepoeta: Staraano colla mitra in capo. rieevere oomo il solito, ovvero stare al poeto ohe gH oompeterobbo inaiamo al resto dei olera? A fovora * Ovo ri eollochoranno i teologi od i canoniati ? 8 Riepoeta: Nei palchi. della prima porto milita Γ neo ; a fovora dolia se­ conda vi é la etreordinarieté dell' atto, il coacorso * 10 Ovo gli officiali? di tatto il elegy ohe formando ala tno da principio Riepoeta : Appresso owora inoontro ai aegrotari. pué dirai ch^| anoh' eaeo il rioevimento, la diffi­ * 11 Attoea la riatretteoa doli' ultimo rampante culté ove rituaro il capitale Vaticano oeaendo tutta della scala Regia sarebbe opportuno ohe quoato fooM libero e Γ ala dei clero cominciasoe dal ripiano ove la linea oeenpata dal clero. é la porta iatagliata. Si domande oe cit> pué farsi, Riapoata: 11 eapitolo Vaticano non fari il rieovimoato speciale, ma ai uniri col resto del clero e m in tal caao aarh neeeseario dtminuire il numero dei clero, occludendo i micheletti, e gli qrfanelli? nel poeto eho gli compote. - IIRW· 18ΐ· (- 1243) B. ACTA COMMISSIONUM AD RES CONCILII PARANDAS RitpogU: L'ala della proeoosiono potrebbe co-A minciarsi dalla statua di Costantino, sensa secludere alcun corpo, sufficiente la linea per tutti quelli che saranno chiamati. * 12 Il prefetto delle ceremonie a suo tempo dovri intimare che Oscano quelli chaînon hanno luogo. St domanda chi siano costoro, per esempio. il principe assistente, il senatore, il magistrate, il corpo diplomatico ’ Risposta. Ad eccexione degli officiali dovranno rihrarsi tutti quelli che non hanno voto. .Monsignor Cataldi poi les·^ i auoi dubbi, ai ciaacun voscovo devo rappresentare la aua chieaa che attualmente ritiene a die promoriotar,Nion pot­ rebbe sedere nel poeto che avpa di ^quells chieaa che più non ritiene, e che passaado alls nuova ha dovuto dimettere, sensa far· oaoervare la irregu­ lari th, che nel caso speeao avverrebbe, di darai il veto prima da akuni veeoovi, a poi da altri arciveaeovi. Remigio Ricci, segretario della commiaaione ceremonial?. Atao/arioni : quah fù data adequate risposta. κ Avverti poi il cardinal providente che il regolamento dei concilio sarb letto in una congregatione preparatoria perché sia dai vescovi approvgto. Si m>, * neUe altre a dit . * electioni y 2* I generali degli ordini religiosi di voti solenni bsnno luogo, e danno il voto nel concilia^Si do­ mande «e i generali di quegli ordini reffgiosi di voti solenni, i quali perd per istituto non poaaono emere sacerdoti, tna debbono ease?· tutti laici, avçanno il diritto d intervenirviT In caso negativo, il generale attuale dei BenfratellK che per accident é sacerdote, potrh averri ■ luogo ? , 3* Come speaeo avviene chb gli semplici veaoovi •bno fatti arcivescbvi, dbsl non di rado accade che gli açyvescovi passwtflTa sero] veeoovi. Riguardo ai primi non v ha dubbio, m dal giorno della promotione ali' arciveeeovado vanno neila categoria degli arcivescovi, e prendono la precodonaa supra i vescovi sebbene eletti prima di^eai; ma riguardo ai aecondi, potranno essi ritenero il posto frit gli areiveseoyi quando più non lo eono, ed invepe hanno fatto passsggio ad una chiesa samplicemente v^acovileT In favore dell· affermativa eono; il titolb di arpivescovo che conaervano montre sogliono firmarsi rarchiepiscopus — episcopo·1*, · Ijreaempio deUe dw ultime saotificasioni nelle quali sono stati ammeoai frh gh nrcivesooti. Per la negativa sono, ehe il titoio d' arcivescovo é solamento onorifico pet non dirai abusivo, e che trattandosi d' un concilio ovo 29 ) i'CXURES.'il·’* VIGKSntUS snxi s 1869 octobria 7. Presenti i monsignun Ferrari, Martinucci. Halestra. Ricci, Cataldi. Si fecero i seguenti dubbi da proporsi alia cen­ trale Dnbbi che dolia contmieeione ceremonial * «» pruponfono alia commitment centrale dtretnoa. Γ Dopo che la commissione centrale direttna alla proposta della commissione ceremoniale sulla precedent· dei vescovi da desumerri dal giorno della tope cietipne si é mostrata piuttosto dei parere che si abbia invece da attendere dal giorno della conaagrasione, come lo ha fatto conoscere nella sua riapoata, ordinando che nell'elcnco dei vescovi da •tamparsi si lasci uno spatio per ivi segtÎare il giorno della consagratione di ciaacuno di epi se ne avri notitia quando saranno giunti iu R«/ma. non dovrebbe più la commissione ceremoniale ai pariarm * in proposito. \ Per altro riferitasi nel congresso dei 7 carrente ottobre alia commissione ceremoniale la indicata risposta della centrale, occorse di prendersi nuovimente ad eaame il caso di cui é parola, e si oasarv^ che alia richiesta della cerempqiale, oltre le ragiΛί già espreese le prima volta nella sua proposta, altra ·· ne aggiange, che come dal giorno del! eletione poesono i veeoovi eeereitare gli atti di giurisdifcione. coal da quaato steeso giorao dovrebbe computers) i) diritto di sedere nelle sessioni conciliari, che è un at to ancheteo di giuriadiiione. Cotesto parere della D commissione ceremonial· è appoggiato al senOmento dei trattatieti, i quali .applicando i brevi di PhKQ dei 81 deoembnf IMI · dei 19 febbraio J662' riaguardanti Γ ordine di sedere nelle seesioni, ove si stabilise· che il diritto di sedere debba deaumersi dalla data della promosione, sapendosi che per promotione potrebbe sigaifi^hrsi ο Γ eleaione o la coMagraaioùe, ineinnàno neila maggior parte ohe «i debba star· a quelle dell· elesione, pel motivo cbe è un atto di giuriedisione di eui i veecoVi possuuo •aereitanie · fine dal giorno in oui eono eletti. Si potrebbe addurre ad esempio il Campeggio ohe parla ooel : „Cum habtrt eotam ta ceaoslta rit tan·dèctionif, non ordinù epûcopolio, ot propter·· electus seu assumptus in episcopum ante consecrationem •mirio potari qnat eunt inriodictiome, licet Ma ta * Pnbis quae Beqanntar hoc loco posai, tam quia ih ceaface eunt ordinit: sequitur in conciliorum suasionibus ; vestas proxioae seqavntis relatieae eoram laentio occanit, tarn * electiomt, non autem contequia aliunde a imu» eadem congregationi diractrieâ proposita ■ attendi debere tempo crationic" ftitMe die S octobtis. Vide supra col. βΟΙ-S. ( f’'’--.<4'>-<'.··.-, .-.V.*.·!-.· 18»*G=1S45) CONGRE83U8 XXIX COMMISSIONIS CAERIMONIALIS - 19θ·(= 1446) Onde h oomaatsaioue eeremeniale rispettando. Joro prsventivainente eoaœcere che ciô gli si ac­ eempra ciô ehe ha creduto di ordinare U eommierion· corda per gratia. 3* Cbe il papa intouuerù il Friw eree/er nel centrale diratbva, nolo in na di preghiera propone primo giorno del concilio nella sala ove ai adunecha ai voglia riaaaamare Γ eeame talla maarima por­ tando attentione ancora sui pararo saaeoeanato dei ranno i padri, ehe poi procesaionalmente procede * ranno, e quindi seduto * aapetterù quando ai>ch' esso trattatisti. e aa no dia quindi decisi va sentenaa. 3* Nella notq degii abbati che avraono luogo dovrù incedere in processione. in concilio nmaaaa alia oommiasione ceremonial· 4* Cbe il papa nella dette processione andrù in ■on ai legge il none dell * abbate Ouéiangar p.sai- •edis gestatoria, ma giunto all ingresso dells basilica dente della congregations Maurina di Francia. D alsoeoderÀ s ri porterù a piedi avauti Γ altare della trend· per parte dell' abbate di Ban Paolo ai è fatto Confessione, e coal ancora ri condurrù nella sala del conoscere che 1 abbate Guéranger abbia ettenuto concilio. di potervi intervenire. * Che sono dispensati délit censure i rettori b 8iceome urge di oonoseerlo legalmente perebb delle chiese, perché durante il oonciho possano posea il suo nome apporsi nel)' elenoo a stamps cbe liberalmente prestere i piviali ai veecovi •i sta compilando, ai domanda ae debbaai aggiunger· 8i fecero poi i seguerti dubbi da proporei alla nella nota suddetta. centrale Ie Quanti saranno i consultori teologi nominati 3* II nuovo disegno del teatro del concilio separa in certa guiaa gli eminenhaaitni cardinali dal ceto B dai papa, e quanti li canonist), per poterii disporre dei rofcoT) in modo ehe questi ultimi formano un nelle diverse l°ggie erette nel teatro del concilio. corpo tutto distinto e speciale Ciô potto si domanda : 2* 8e dovranno arometterai alcuni steaogrsfi Ove dovri detumertt ]'antianiti dei rescovi nei nelle publiche sessioni, ed in caso affermativo on· diversi ordini di bancate. dal più alto ordine, ovvero rituarli ? dal più beato, cominctandosi cioè a 6stare i numeri 8* 8e i padri che dovranno lungamento pariare dal pnmo posto dell'ordine più elevato, ον vero dal sia più opportuno che ascendant' il pulpito ovvero primo deli ordine più inferiore? ehe vengano nel meuo del) easemblea per eaaere 8e si considera, come infatto compenser, il ceto maggiormente intesi. dei veacovi a mo di un corpo speciale, dovrebhe 4* Quanti e quali siano i primati dn segnarsi cominciarsi dall' ordine più alto corne si usa nei neU'elenco. · con quale ordine debbanai disporre’ cori canonical! ove i più degni siedono nel luogo e ciô perché la centrale ha fatto conoscere che i più eminente; ma se ciô non si considéra, dovrebbe primati vi saranno, e precederanno gli arcivescovi. cominciarsi dai più basso perché più prossitno al previa perô 1 annuenaa di sua santitÀ, e sens· precentro, e più vicino al trono pontificio, ed anche in giuditio dell' altrui diritto. qualehe maniera seconde Γ uso della cappella, ove i 31. più ansiani veecovi riedono in vicinanta del mesae iWWRIftWS TRIGKSIMrs PRIMUS délia quadratura, i meuo anriani quando si rad1869 octobris 21. doppiano le file sono dietro i mededimi, ed in ciroo- t· etanxa anche in aedile più elevato. Se ne attende riaposta per regolarai nel segnaro i numeri progressivi ai posti di ciascun ordine , ' Rtmigio Ricci. aegretario della commissione ceremonial·. Presenti i monsignori Ferrari prefetto. Martinuoci. Balestra, I fei, * Cataldi. Moneignor Ferrari rifarl altre relasione di diverse domande fatte al spnto padre, e la riaposta aile medeeime è la seguénte. 1* Il aanto padre Là atpprovato il rito descritto Giovedi 21 ottobre si tenue congresso, e furono presenti i monsignori Ferran prefetto, Martinuoci, Balestra. Ricci. Cataldi. 1* Si stabili, cbe nell' eleeco gb abbati e gene­ rali si aegnino senta apporvi alcuna osservaaione •alla dispensa «d intervenire a) concilio. 2* 8i cominciô a loggers il melodo di tutte le sessioni compilato da monsignor Martinucci in articoli, e si feoero le seguenti avtertents : 1’ Si tomô a stabilire cbe Γ ala del clerc alla prooeerioA· oom inci dalla porta intagliata, e non dalla statua di Costantin^ come prims ri era Jetto. 2* 8i esc)use che i cardinali ·* veecovi ri nanno nulle sale Regis e Ducale, ed invece si fecero due prvgutti, che saranno discusai aranti il cardinale preridents, cioè : a) Che si assegni la cappella Psolins per vestire P 11 papa e li cardinali la cappella Ristina per vestire i patriarch!, primati, ed arcivescovi. e la sala Du­ cale per i veecovi. e )e earners dei Paramenti per gli abbati, generali, pralati ecc. ô) Che ai assegni la cappella Faoltaa per i) papa, il corridor· lapidario d«l Musco pei veeAivi ed ab­ bati, la seconda camera dei Paramenti per i cardi­ nali, e la prima per i patriarchi, prelati. générait ecc. 3* Si propose di matter· il maestro del Sani' Ospisio frà i custodi del conc lio. · quindi toglierlo dalla processione. 8i sentiri il cardinale presidents Remigio Ricci, segretano della commissione. per Γ incoaaione del concilio, e pet· le sessioni oonsecutive. Il titolo perô di questo rito sert riformato. 2* Che quando il prefetto inrimerù Γ uscita di quelli che non hanno luqgo nelle seasioni. vi potranno rimanere i sovrani ed il corpo diplomatico, facendo *1 8i richiede quale dei due titoh da apporvi a principio dell elenco dei vosevn etslo scvlto’ Kisposta Esaurito 2e Si domanda quali βιβηο gb al bati, o generah Ruolarioav : Ad primum ; «Reoedendo a decisis elenchus epis­ coporum conficiatur servato ordine promotionis.’1 Ad secundam: «Pater abbas Gùéranger intéressé debet coociho uti praeses congregationis Gallicae/ Ad tertium/'«Affermativo ad primam partem, negative ad seeundam/ Decisum fuit quoad primates. CoMiWeisdMN «enctiaarmo «t a/tnWts musîAm, pre Aee esce tan/wm, dÀgnHwr permtUsr·, W emnss primates m groomne renri/io praecedent Mrcta ordtaea· sues promotiems , * arrAiepisrepe proerie d/c^erarioae sancttlatü sshm a ri 8« SaatitA b. EIÜ8DKM AD PRAEFECTUM CAEREMONIARUM DE EADEM RE LITTERAE 1868 iaaii 87. Siocoaas è boa uto a aoaaigaor Prefatte dette aua aaatith l'ooeenoate arriao par 1' apparoocbto oorimonio pontificia, neite proeaima aotearith de' auti da terri ail' upe, ae m rude ooaaapoTote per ogai aporioli Ptetro o Paote aarà Inogo, aeooado te etta- baoa fiat il meariouta moarigaor Prefetto, reoteado bilita forma, ori portieo dalla patriarcale basilica a di lei ears il ter trovaro aal laogo au dei oari- Vaticaaa, rite ora 8 aattaoridiaae, te pebblioarioæ moaieri poobteii per 1' opportaaa aaaietoaaa, affin- dette botte apoatolioa di ooavooarioao del Condito ebè te oateproaae oerimoaia procéda coa te con- eoamaetoo. » saiesta ragotaritA Essandod diretto a monsignor Maggiordomo di Maaa. Pradatts telle aaaaaaate paatürii, 6. EIUSDEM AD BASILICARUM LATERANENSIS ET LIBKRIANAE CAPITULORUM SECRET ARI08 LITTERAE DE EADEM RE 1868 leaii 87. Nolle proeaima aotenaith de' canti apostoli Ptetro trombe per te pabbHoarione da ferai similmoote e Pute rarrà pabblieata aol portieo drite petriareate délia aaddotte bella eol moaao di eu dri eursori basilics Vatieua, aUo ora 8 utimoridiue, te belle moderimi aol portteo dell' au e dell' altro. di eonrooarioBO del Coaeilio oeementoo, modiaato Se m prerieu meaaignor Sogretario del revo- tettara da feneae, prerio il aaoao dette trombe, da rsadiasimo upitolo ... *, aflteebè ai eompiaecia avri- aae dei membri oomponaati il collegia dei proto- earae i oepitolari sui oolteghi, .par apperoeobiarai qaaat' oooorro ali' aopo, ulla forma aoûts prattearai notarii epoetoliri. per te pebbUouiou délia boite dell' Aaao auto. Temiaato te eerimonia, partirano dalla dette basilica, dirigeadori ôeeeeaairaaiMto alla Lataro- > .T ira niaii~. ma» Udtariaao . * nenu o alla Liberius, i ouraori apoetoKei o te Meas. aegrotario tel rrio Cafitolo teQa patriarcale teriWre 7. EIUSDEM AD URBIS SENATOREM QUEM VOCANT LITTERAE DE EADEM RE 1888 iurii 87. DoToadoei salte proeaiata utearith do' aaati c trombe del renato ri troriao aol euoouaato giorno apoatoli Pietro o Pute pabbHeere dai portteo dette feetivo, 99 del oorroato, alto ora 7 e meant aati- tre bariliebo patriarcal! te boite di ooauearioae meridians, aol portteo dalla petriareate bariltea Vati- del Concilio ooemenfoo, modiaato tettara dell' atto eau ; Sonda, terminate te aaddotte cerimonia, rer- aputolteo, proeodata dri raooo di trombe, se u porge arriso n ou eeeeUoam il rigaor Sueta ra di Rome, aflaoM ri oempiaoaia diaporre ebo qaattro raau ooadotta, aattamuto ri earaori apeatoHri, ou apposite oarreau délia Seadaria poetiAtM rite altro du patriarcal! baailfobe Latoraaeam o Liberteu ■g. amatore ri km 8. LITTERAE APO8TOLICAE QUIBUS INDICITUR CONCILIUM ROMAE HABENDUM, ET DIE IMMACULATAE CONCEPTIONI,DEIPARAE VIRGINIS SACRO ANNO 188» INCIPIENDUM 1888 iuaii 89. D omni errata reo, eioqu potestatem PIUS EPISCOPUS dedit regendi eoateaiam au eaageiu aoqriaitam, at eaeatitotam, SIBVre 8BBV0BVM DBI 0 * Mt MIMWM 4^ ad fetun» rei ai am an'em. O··· teotibes^Rtata tboaaaria tatam satetis itar, u veru Aotorri Patrie nigoaitoe FiMu propter nimiam, dootriau loeom earibeo poprite nice iit, ot inster qu noa ditexit, earitatem, at aaivenam baamaam ΙΒΟΦβΦρ goaaa a precati iago, u dumaaia eaptiritUa, ot er­ rorem teaobria, qriboe prisai paroatfe eripe temdia MltMB misere proaaebatar, ia pteaitadiu temperem riadi- qu ex ordino prosederet, at omnis abristiaem po- oarot, de oeoteeti eodp deoooadoae, et a patena gteria priaa FMto Η·ρΜ *6 ia au eompor Me, deetrim, caritate et ■ammuiasi pamtotareb tam oemotipeam porpeteo qu“rirgtee Maria iadetaa ezarite doetriaam,.u ri­ vandi dteriplteam m eemetipeam e ooote dolatam maaifeetarit, tradidit pro nobis obtettenem ot hostiam Deo ia odorem auritoMe. Aeteqaam apro, dsricta mette, triataphau ia «nolam oeaeeeamtu rifataram asqeo od oeaeammatioeem aaecaK pre­ *, mia· tam etiam ea imaihat aaam retegi» Pehnua, qoom apootatetam prinaipem, taemqu hie ia terris rieariam, Bedeafaoqae capot, feadeateatam w eoe- trem eoaatitrit eam ordinis ot bosoris gtada, tam prooeipoM pteaimimaeqao netoritatts, poawtatte u ad dexteram Patrie eeaacsederet, mteit apoeteteo in mandam ariversam, OteniL·. unau. at tomos praodiearrat XXXXIXm·. oraagriiam & Mas. Strm. M. (Mlgas, PMr. Let. LVU m.) II 1Μ·(=1Μ1) α ACTA AD PBOXIMUM OOVOUtTM βΡΕΟΤΑΝΉΛ iuriediotieuie amplitudiao μιικΗ ngnee et evua, A nobie Malt·· oemarimam Mrigft, at omnes nostras confirmaret frètes», nelvwuâmqtio regeret sérierions, aMgia magioque aaaaaeaa «taaa ed Taalaeiaa ro­ ot onset watt Matter os tifcedermu rafltenderumfw parandas ratons, ad uulvmri Domhriri gregis aaletam , * oaraada ad exitiales aurem impetas aoaatusque JtJMHettt. * Et qneaiam leeWee aaitae ei lato- reprimeedea, qui ipsam Boderium, ri dari unquam gritaa, oiusque regimoa ab aode· Christo iaetitetem pernet, et civilem societatem foeditas evertere consiperpetuo stabile permanere debet, iooiroo ia Romanis taatar. Hoa quidem, Dee aaxUiaata, rei ab ipso pontificibus Patri raecemoribaa, qui ia bas aadaai aapreari nostri poatifieatas exordio nunquam pro gra­ Humana Petri cathedra saut colloeeti, iprierima vissimi nostri offlrii debito dsstitimus pluribus nostris •a prema Petri in omnom eeeluism potestas, iurie- ooariatorialibas allooutionibes at apoetoKcm litteris nostram attollere vocem, ac Dei eiusqae sanctae dictio, primates plenissimo perseverat as riget Itaque Romani pontifices omnom Dominion· Eodoriae causam nobis e Christo Domino concre­ gregem paseeedi potestate et oera ab ipee Christo ditam omai stadio coaetantor defendere, atque huius Domino in peraona beati Petri diriritns sibi com­ apostoHoae sedis, et laetitiae reritatioqae ian pro­ missa utentes, nunquam intermiserant omnes per­ pugnare, et inimicorum heminam insidias detegere, ferre labores, omnia suscipere consilia, at a solis errores fidsasqtw doctrinas damnare, et fepietatis ortu usque ad occasam omnes populi, gnatae, na­ sectas proscribere, ac univorsi Dominici gregis saluti tiones erangelicam doctrinam agnoscerent, et in advigilaro at oonsalore. veritatis ac iustitiae viis ambulantes vitam nase- B Veram illustribus praedecessorum nostrorum ve­ queredtur aeternam. Omnes satem noraat quibus stigiis inhaerentes opportunam propterpa esse existi­ indefessis euris iidem Romani pontifices fidei de­ mavimus, in generale concilium, quod iamdiu nostris positum, cleri disciplinam, oiaeque sanctam doctam- erat in votis, cogere omnes venerabiles fratres totius que institutionem, ac matrimonii sanctitatem digni- catholici orbis sacrorum antistites, qui in sollicitu­ tatemquo tutari, et Christianam utriusque sexus dinis nostrae partem vocati sunt Qui quidem iurectutis educationem quotidie magis promovere, venerabiles fratres singulari in catholicam ecclesiam et populorum religionem, pietatem, morumqao amore ineoari, eximiaqae erga nos et apoetolieam honestatem fovero, ac iustiUaxn defendero, et ipsius hanc sedem pietate et oboorraatia spectati, ac de civilis societatis tranquillitati, ordini, prosperitati, animarum saluto anxii, et sapientia, doctrina, eru­ rationibus consulere studuerint. ditione praestantes, et una nobiscum tristissimam Neque omiserunt ipsi pontifices, abi opportunam rei eam sacrae tam publicae conditionem maxime existimarunt, in gravissimis praeaertim temporum dolentes nihil antiquius habent, quam sua nobiscum perturbationibus, ac sanotUsimaO nostrae religionis communicaro et conferre consilia, ac salutaria tot civilisque societatis calamitatibus genefalia con­ calamitatibus adhibere remedia Ia oecnmenico vocare concilia, at sum toties catholici orbis epis­ enim boo concilie ea omnia aocuratioeimo examine copis, quos Spirites amctas posant regurs asriosHsm suat perpendenda ac statuenda, quae hisco praeser­ Dm, collatio consiliis, ooniuaotisque viribus ee omnia tim asperrimis temporibus maiorem Dei gloriam, et provide aapientorque constituerent, quae ad fidei C fidei integritatem, divinique cultus decorem, sempiterpotissimum dogmata definicoda, ad gramantoo er­ namquo hominum salutem, et utriusque dori discipli­ rores profligandos, ad eatbolioam propugnandam, nam, eiunqns salutarem eolidamqoe culturam, atque illustrandam et evolvendam doctrinam, ad ocole- oodeeiaetioaram logum observantiam, morumque siastioam tuendam ne reparandam disciplinam, ad emendationem, et Christianam iavoatutis institutio corruptos populorum mores corrigendos possent coe­ nosa, et communem omnium pnoem et concordiam in ducere. primis respiciunt. Atque etiam intentissimo studio lam vera omnibus compertum exploratumquo curandum est, ut, Deo bene invente, omnia ab Eocleest. qua horribili tempestate BUM iactotnr Esdsars, ria et civili societate amoveantur mala, at miseri er. et quibus qnaatisqao malis civilia ipea alligatur rentes ad rectam veritatis, iustitiae, salutisque tremi' societas. Rtenim ab acerrimis Dei bominnmquo tam reducantur, ut vitiis erroribneque eliminatis, auhostibus catholica Ecclesia, oiucqae salutaris doc­ gusta nostra religio oiusque salutifera doctrina ubique trina, et veneranda potestas, ac supreme haine terrarum reviviscat, et quotidie magia propagetur et apostoHoae codis auctoritas oppugnata, proculcata, domiantur ; atque ita pistas, honestas, probitas, institis, et sacra omnia dsepeota, st ecclesiastica bona di­ caritas omnosque christianae virtutes cum maxima repta, ac sacrorum antistitae, et spectatissimi viri humanae societatis utilitate rigeant et efflorescant. dirino . ministerio addicti, hominesqno caihoiioin Nomo enim inficiari unquam poterit, catholicae EcMaribus praeotaatoc modia omnibus divaxati, et oleriao oiusque doctrinae vim non solum aeternam religiosae familiae extiaetae, et impii omnia generis D hominum salutem spectare, veram etiam prodesse libri, ac pestiferae ophaararidee, et muMfimmco temporali populorum bono, ooramqao verae pro­ peraieiceiseimao Metae undique diffusae, st mieorao speritati, ordini m tranquillitati, et humanarum quo­ lurentutis institutio ubique flare a dare amote, et quo arieetiaram pugroseui ee soliditati, voluti sacrae quod peius est, non paucis ia loris iriquitatis et as prafonao Materine aanaleo cptasdidiMiniie factis erroris magietrin commissa. Hine eum summo nostra claro apmteqne eetendant, et eoastaater ovideaterque demonstrant. Bt quosdam Obriotaa Dominus et bonorum omnium moerore, et nunquam eatis de­ plorando auimarnm damno ubique adeo propagata ilBe verMe neo mMtee rMraat,rsdtit et consolatur. est impietas, morumqao corruptio, et effrenata li­ centia, m pravarum cuiusque generis opinionum, sum in modio aerum , * icrireo dubitare non poeramus, quin ipeo in hoe loariho nobis in abundantia di­ omniumque vitiorum et sederam eoatagio, divi­ narum humaaanunqua legum vMatia, ut non ootem vinae suae gratias pruaste oeeo veMt, quo eu omnia saaotimimo nostra religio, veram etiam Immane atetuero poorimua, quae ad maiorem Enni eri ne auso sanctae utilitatem quovis mode pertinent, ffervoatiesocietas mioeraadum ia modum perturbatur ae di­ shnia igitur ad Deam hsminum Petram in humilitate vexetur. In tuita igitur calamitatum, quibas oor nostrum cordis noetri dies nocteeqne fusio pvesibua, hoc obruitur, moi» supromum pastorale miricterium oonriiium omnino cogendum eme eenraimue. > & Les, Swn. II. [Mlgss. P. L. UV, IM Sera. Π1] i Mstth. 18, *0. 1«T(- IBM) BULLA UTDIOTIOnB OOMCHJI IM*fa (IBM) Qaaaeobroa Dai ipcin· omnipotentia Patria, a Filii, a * Spirits· oaaoti, oe beatorum oiaa apooto- Nab ergo ourniao bombum Ifoetil baae pagiaam a tetra I iadbtfoate, anaoattetiiub, onaveeatioate, PaaH aaotoritate, qaa aaa quoquo atatati, doereti, mandati, prueeepti, at obooerntioaii ia terri· faagiaar, freti at iaaixi, 4a veuenMiam bfrbgaro, vel ai aaaa temerario contraire. Bi qute fratrum nootrerum aatiiaa Baaaaaa Beoteotae eardi- astern boo attentera pcaeeumpoerit, bdignatiouom aoHum oeaaitio at aaaeeaa, aaara· eeeaaMufoum at geuerab eeaoütam ia baa alata aiba noetra Romo omnipotentia Dei, ao biaterum Petri at PaaH apoato- loram Petri a * tetaro aaaa aiUaaiaa eetiagoateoimo aaxagaabao aaaa ia bnailfon VaUaaaa babaadaa, aa die aetata aaaaia deeembrio immaoulato· Daiperae virgtab Mariae Ooaeeptioai aaara iacipieedua^ proaoquoadum, no, Doatbo ndiuvnate, ad ipria· gloria , * ad •aivetei ehriotbai popali ealutom aboolvaadum at perikieadam, hboe Httorio bdbimao, oaauntiamm, terem aiae ao neverit iaeuroerum. Datam Romeo apad Boaetaia Petrum anno in- aunatioab Dominicae milbeimo octingeateaimo aoxagoaimo octavo, tertio halandae latiaa. Pontidoaiao naetri nano viierimitirtie. t EGO PIÜ8 patriarchae, arebiepieoopoa, vpiaoopo·, quasi dilecto· Alice abbatae, emnooque slice, qniba· lure, ant privi­ legio ia ooncilib genoraHb·· reuideedi, at aeateatiaa B ia eia diocadi forte eat potootao, ad boa oecuaioai- XCCLBBIAE (Lt 8.) ooavocamao at otataimu. At proiade rolumua, bbe- maa, qmneo ax omaibua bob lam veaerebilaa fratrea CATHOLICAE KPI8COPU8. f Ego Marina opboopue Oatioaab at Vahtoruue cardiaci» daoanua Mattei pro-datariaa. t Ego Coaateatinae opiacopua Portuonau ot Saac- tao Bulaoe oardbalte Petrini. f Ego Aloirim opbeopae Praaaeetinui cardinalia eum ooaeHium a nobb indictam venire debere, re­ Amat aaaotae Romanae Eodbeiao vioe-canoel- quirente·, bortant··, adauaeatee no aihilomiou· eb Uriua. quod aebb, et hab Mattel cedi t Ego Nioolaat epieeopua Tnecalanoi cardinali· praeotitorunt, aa eaoctee obedieatiae virtate, et tab Peracciaai Clarolli a qocrotio brevium. t Ego Cuniilue epiacopua Albaan * cardinali· Di vi iurioiumadi, poem· iara aat ooaauetudine ia celebrationibus ooaeilioium advenao bob aoeedeateo brri at pro­ Pietro. poni ooHtb, mandante· arotoquo praompfoatoo, ot ipaimet, obi facte iuoto detbeaatar hapedbteuto, t «g® Carolne Aagtotaa cardinali· do It aba eb qaod tames par legitime· procurator·· eysodo pro­ t Ego Philippot tit. Sancti Leorontii in Lorina epiacopno Sabinentia bare dedebunt, in am hub concilio combo adoaaa proto-preabytar cardinalia Do Angelic archiepii- ot teteraaae teaaaatar. la earn autem opeao erigimur fora, at Dana, in oopae Firman aa, ot aaaotae Romaaaa Eodooiao cmao ounu eut heatbum corda, aoatria ratio propi­ f Ego Fubiue Maria tit. Baaoti Stepheni in Monte Coelb preobyter. eardiqalie Aequici. tiae aaaaoao iaeCabiU can miooriocrdb ot gratia eficiat, at omaoo eapremi omnium populorum^rineipoe ot moderator··, praeeartim oatbelbi, quotidie magia aoeoeatoo maxiota bona ia humanam octiatetarn ax 0 catholica Beebab redundare, ipoamquo Inuboimam aaaa imperiorum rognonuhque foadaaMataa^ sea eo- lum minima impediant, quomuua venerabile· fratraa •aurorum aatbtitao aliiqu· omaea ouprh eootaoamorati ad hoc concilium veniant, venal etiam ipob Hbeator oemorarina. f Ego Alexander tit Baaotao Baaaanae preobyter eardiaaHa Banabb. f Ego leeoph tit Sanctae Marbo in Ara Caeli proebyter eardbah· Miloei •f Ego Potrue tit Baaoti Mani preobyter oardiaalte De Silvoatri. f Ego Oarelae tit Baaotao Marbo do Pupulo proobyter eardbalb Baoooai. foveaat opomque fornat, et etudioabaime, oti dooet catholico· principe·, ib eooperoatar, quae b amiorem f Ego Aagelai tit Boeotorum Aadroao ot Grogorii Doi gloriam, tiuodeoaqae «edero queant f Ego frater Antonine Maria tit Baaotorum XII Apootobrum proebyter eardbalb Paaobiaaoo Ut veto aooteao hue Httorno, at quae b ob eoatiueatar ad notitiam tenuium, quorum oportet, per­ pooaiteutariao maior. f Ego Aatoabaa tit Sanctorum Quatuor Corona­ oooriHi boaam veniant, neve quo illorum Igaetuatiae exneatiouem _ b Moato Oeolfo preobyter eardbalb Quaglia. torem preobyter cardinali· Do Laos. praetendat, eum praooerttao etiam non ad oauee eoe, quibat noatiaatim Kao emeat btiamadne, tata· f Ego looeph Aadroaa tit Baaoti Hioroaytai Illyri­ corum preobyter eardiaalia Biaaarri. fonitan pateat aoeeaaaa, volemae ot mnadamm, at b patriarohalibae baoilbb Lettre nanti, Vntioaua ot f Ego loaaaee Baptbta tit Raneti Oallbti preo­ byter oardbalb Pitre. Liberinee, oun ibi multitude popaM ad nadiandnm f Ego fréter PhiHppea Maria tit Baaoti Btati preo­ rem divinam eaagrogari oolite eat, palam tiare voce D byter cardinali· Guidiarehtopbeopao Boaoafoaab per certae aqotrn· aureae ea, nat atiquoa publicet notario· lagnatar, betaequo ia valvb diotarum ooole- f Ego Gaatevaa tit Baaotao Marbo b Trnnapoatina . proebyter oardiaalb d'Hoboaioho. MMoObVÎM * pMt Ü M f Ego Alebiae tit Baaoti Laaroatii b Panopoma preobyter cardinali· Büio. siWBq ίΦΜΜ| *β ρβΡίίΒρ ot Cempi Hone nolite boo et b aMb ooaauetia bob afbgaatar, ubi ad leetfonem ot notitiam oaaotwum aüqnaadta exploite! peadeaat, eamqao hde amovebnatar, earum nibib minae exempte b efodem bob remaaeaat atlx . * Meo eaim per haiuomedi teotiaaim, qaoo praodbtao noatrao Btterao oomprobondaat, poet f Ego-Lutiaaao tit Bonate c Pudentiaaao proebyter cardinali· Boaaparto. f Ego looeph tit Baaotorwa Matoellini ot Petri proebyter oardbalb Berardi. f Bga Raphael tit Baaotao Onob b J&eruaalem preobyter aardiaaHa Monaco. apatium dawnm meneiem a db litterarum pubiiMtfoate ot attxieeb ite v^emaa obUgntoa orne et f Ego laoobee Baaotao Mariae b Vb Lata proto- adatriotea, ao al ipebmet Hhe ooram batea at iatimatooOeeeoii tmaoempifo quidem earum, quae mean f Ego Ptoepor Bonobo Marino Soelurie diacoaua publbi notarii teriptn aat eubooripta, ot aigiUo poreoaoa albafam oeeieobetfoM b d^frltete oeaotitutao y Ego Tboodalphao oardiaaib Mortal. munita faeriat, at (dee oecte, at bdubiteta habeatar, f Ego Dombieui Baaotao Mariae b Domnica dio- mandatant ao doeornimaa. dbeoMB Mtdteaib Auteaelii. oardbalb Odteriat Baaoti Eaotachii oooao oardiaafia Oeuoolfoi. It» diaeoaue o. acta ad PBoxmuM eorauvM bmctantia iw(=xim) t If· SdeardM Baestsrum Vili at Modesti ta-A •mm aertatlte Mo*(Àpwe) AteyaiM Partait. Bmtcm·. Dfhiiai BatataL * ifttftbifti t Kf· Batata BaaetM Maria· ia Aqaire ** ·•Maa aartaaib QapaW. M. aartaalia Mata pre-datariM- Da mandate aaanriaata ia Cbaiato patria, at daariai Metri dearini taiaa providentia PU papas K. aardiaaHa-Rtaariaai Ctor·!·. Mta aue a nativitate Daariai MDOOCULVUI tetaA XI, ta vos· M iaaH, peatMaatw eiusdem Visa da earia B. Broti. Looo t Plambi. fef in Saaaataria breriam. aaaattaaii daariai «astri aaa· XXHI, ptaaaaata Mttaas sprite Hear, peat iaattasai saperta praeaaaiptaaa, aftaae, at pabMaatae tarant nd valraa L Oagataaa. Tsstaasar at aaaaibaa Maat tata» aaa sab- hâtera SeMti loMait ΙαΜημμμΙ·, at Pria- aeripti protaaotarii apastaliri da.mtmaro partiot- aipto apaatataa», as BaMtM Mari·· Materia, at paatiam s«Mtiariari dearirii waatri P| diviM provi­ Oaaaelaria· apaateita·, aeMagaM Carta Inaoetn- dentia papa· Noai ax aiaataa mandats vulgasse ad ttaea, stqns i· arie Oaaapi Pima, at ia «His tail buulioem VatioaMaat solamni modo apoatetaa litteras, solitis at oenseetis arbis par are Aloyrinm SaraBni apoateitala etnsna sabscripta·. quibas oeoameaisam aaaaittaaa Miaitar, baa ta 99 ianii aaao Ιβββ. I· ^aetaat Meat ata. AJoysias Baradei, eursor apoatobeus. Aloysius Colombo, Philippas Orsaai, augistar oprsorum. leaauea BiaraoaL 9. LITTERAE APOBTOUOAK AD 0MNB8 BPIBOOPOB ECCLESIARUM RTTU8 ORIENTALIS COMMUNIONEM CUM APOBTOLICA BEDE NON HABENTES 1M8 saptembris A Ad earns· sptaapaa onrissiems· rite» Oritaatir □pb( daavtac vel>c tftv dsb τής dvavoltx1)c tapoapallaf tunlqaiAv inisxtuouc tobe μή dr auyuoivnviq paid τοΟ ΑχοστοΑιχοΟ bpdvou tiataloOvrac. ΠΙΟΣ ΠΑΠΑΣ Ο 9f. PIUB PAPA IX. ullis mariti· aoatria, ia bas sabbati aatba|r· baorsdss 'Ave apua type liiy riaoO tyovotaç poult χηίκιρ dvtu ttrbf dgüç, rifv bÿÿU)v tacyv dataqp»- beataiari apeatelorum Priaaipb ti salit ati, qal inats odpwai Hpav teO .(epupatau, dene krcl xaxd τήν Amae divinae providaatiaa sensilla, Itat atna yrrrrifslirwi tiU a Am μμμβμι jCrm« «< ttü- hlrtaav eftf aapd τοΟ Kuplsu taprdv ή 4(φ«γής fitntU nad dytprstrirq «dtp·, t dtnanatv taf Iv aiyW|ta· iripat tab adopou Scdyov«•C xpmmatapaac' Xaiadf, aai advra; daa(saX4K ri« asbe aupgtlidaaMt dydaqÿ «tnaotat ttayayslv iWMprit MqM ytp dntvMvtsq * ς npk vd τ1)ς ***** *X « < Ita®· **** * · ** ·« Xptevbv mapapuAtata· i·· , * ofttvsc tf πμ/y too Zsrtdpaf ήρ ν * rffravt i{«yepaaHta( aai «stf faprit at· pea starts; rdpami ΰφ taaonsy stattrHrrsc ^paripas 4 X * oonfarrs dtaamaa, estas asstros as pataaaam aai- Mtftviy, «tan rip Ip'lptr «βφβνηριχφν dypamMav la BnuatApaMt daattsOatv. *Obav taa^aap «deav mam ad istas iseietttaM Mestata, qaa· «Mai aal· |pria «μ·ΜΡ xri layup · * tatu viaeta earn bM apastaMaa sets sea^atieata ♦ante M Itala wtM^r aww a^a beat, aberssqas divtas (tata «ri aataar·· «Math frusta edabdat, bum rase par aatata Mta artss w«Mmfalatv tptOnpiv atf tt "dvwv swrqpla· tsipilaMlai, lem 7« vbv Xpttnbv Xiptsv.ywriaataai urd Itryetsom, τοΟί’ tve«·» rife dfiac Ip·» ««i r|v Mnpu|v asydtav •pk tafriat «qplpapap ta tatajata « * vaç tb ttd- ta ptv *** *** * ttp· ta * » taH ttaq * 1 * "· M MMhÎMttiMM) mMhM flMitafftt 1· ft ftft^ftftbftftiftSft ftNBfttftft JtOUftlBftft l^tfllNiftft| 0 talari mM|m mtptaMiM|taat, Baaprimav Ac ta ta * " ** ··» * ■ ** ta «(fata· MamuOta .qua· tots «ab· dMasa «at, eriaMta m dhtaa'tdn. « ta 4r ■uno aaatee mesnre etatat. ' |mMQw at tatapae, ta ta1 *% Μ·* •4m "ta Mpl ta ta * * taatF · * ««ta MawtataC pbMtac pad ta apt tua * · ** >«·· tarttata taita Itaiitabta tatatata_ta * MNM V|V 1ΜΒ·Μ|Μφ rWfWWK W * alta üpwtata *** *W» X»*? ·ita letata Iplbt dB|p|B^eeç *ar|pQjaaei8A Has s«m da tta tat ab ipM aapMatl aaatri peaMaata «torta veta peta eaataîbq·· tab· toto «arta ataeta foqaati'aûaa·.' MW vara ta nostra taba optattamam ariafaa «MbMariat «tL > A Onf· NyuM LsateHs «Mas s. M«|h. Paatsimart. •p. faltari. n m M», Mndk ttn WA} • ta*· ri Orima. * MM"·*· riti · taanri «mi MM. Tsdaaa II ta· * ||M,Myaa· tac ta *** ta ta ** Xbta ·· * rai P ** tta( * tBata * a r*at rfsMC, la |Mmc ÿi]ta Ip· * ta 4 Ota wta"t Uymtc tac ®P * tatata ta ** · ta dydwjc * « X> dp Ipqy. Mw. i» v| f va» a» "MW· «<· ** ■ TlsUanA / «tri LITTHUB AD ΒΜΒΟΟΡΟβ ΟΒΟΚΤΑΙΛβ ·01·(*=1»7) »<Μ·(=1Μ·> tam, iMM aaaqaau· Ma daawait agae fer·, at txocqedpado. bamilm ««t» m femate· «tairaa peaaaa peopittaa aofcot ρή rip» itavmotdtqv dmXapdvtvv hjlaecv, * dU odv f« oUdaon ήρΑς ή U if * tpurctZiaav, «Κ fafaMMfaMfaMM SS Kai tav ^peripaiv piv todtwv λΑγνν tv ΛξιΑοκέ «ova Umaf atanwOma tav ήμ<τίρ«τν τα· «ai>Av iicfoqc xai dvMppmv «ΑχΑν i ri|c aip^vqc m! «ipfaw it ad aaarihm ao«qp *aadam aaidmAr aateadaaa, WMB fa ffafc MM ΜφίίΜΜΜ MfaifaM *fa teüt bated * mnmMK, al dater toariaaa ** 9Cfa «μμτμΑν Ardicqc έ»«ιχίστ«νος faudvot «ai «ολύς và dXaoc ebvaoprk, d «tqpaxèf otnqpiav Av pdov τής γής «al dvavaiXat if Οψονς, aip^vqv Ιοντφ «Aapdotaxvov Mi 6«b afercwv, apeotaxBqooptvqv τρβνΑς dvtafd- ptvoç, voàvqv dv vp γορβννήοΒβι «ύτάν ίι’Αγγτλχχής ÂiBMviac το(ς dvbpdnmtg «ύηγγιλίοβτο mI τοίς dv- •pdaott 0υναν·σ«ρορόρ«νο( tf ίργψ WSafrv, Ιχήρυξι τφ «apaM^ura *. lam varo cam nupar da veaarabilium fratram 'Eaal ούν pouÀf vtev «api ήρίς oa^aotav dSaipwv aoatroram aaaetaa Romanae ScaUaiaa aardiaaliam τής άγιος * Ρ)ςΈΜληο(·( 1 ·ρ«Ι ooaailio aaaamaainam ajraodam fetaro aaaa Bomaa χήν Ινβγχος «poaxqpdfapau Mi dvqpopafoapav σύνοδον oelebraadam, aa die octavo meoaia daoambria tmma Mtd vb κροσιχΒς Ιλ«υσόρ«νον Ιτος έπί τήν τβν iv- aap&vaXimv obioupsvi- iaaipiaadam iadiaarimaa at aearaeavarimaa, vaaam vaOba 'Papaimv ouvaBpocobqoopdvqv, ής va ή Ινβρξις ’ MpcowK τή ArUg wO pqvd< 8αΰ(ψ^ον, ήρίρρ 't aoatram ad vae rana» dirigimaa, at maior·, qaa •BvaqMqdfap £»λλήψ«ι τής baaparyiaç ivMfou tûeml- poaaamaa, aaimi aoatri eontaotioae vaa abaaoramaa, vqc ήρΑν Oaovtaav Mi demapHvou Μβρίος xafeapa»- moaeam a * obtaatamar, at' ad aamdam goeoralam ayaodvm ooavaaira vqlitia, qaoaaadmodam maioraa pdvg, τήν ήρβτέρον ρβνήν μ! xditv ορός 6ρθς taauMvopav, «ai ip' δσσν γο ήρίν τά Bwavd, tx τΑν vaatri aoavaaaraat ad aonaiKam Lagdaaeteea Π a raooieodaa memoriae baato Gtagorio X praedeoae- Ινδορύχνν ήκ>χής ήρΑν μ! ««ρβίβς, τήν 6ριτ1ραν ΗοριλΙβν dvttÿoîoOpav, «pevpdxopav, ivopaaOpav baΙήοΰν fe C * Τήν dpvrrqbatoov τβύτρν βύνοίον sapa * ouUtaa Daiparaa virgin» Maria· Coanaptioai aaato aoro Metro habitam, at ad noroattaaai ooaetliam a feliaia racordatioate Bagoaio IV item daraaaore yavdeb®, xabdoap dpdlat m! oi iqpb dpAv aaripac aoatro ooiebratam; at diiaatioaia aaMqaaa lagibea dvdaabev «ίς va τήν fewripev τήν tv ΑοσγΒούν^ 6«b renovatio, at pntram pane, nanlaati ilia aa aalatari Chriati done qaod tamper· axerait, ad vigoram iteeam rovooata, * peat ioagam moaroria aebalata vab tv ρβχβρίβ<ς τήν ρνήρην «ροχοτβχου ήμΑν Γρη- diatand ataam ingratamqae oaliginam τοΟ Trtapvov ήρΑς dpolmc apeaaaaaxdwot ονγχρστψ at dimidii aeraaam amnibae aaioaia optata· iabar üluoeeoai.· γορίου νοΟ Aaxdtoa avpaaXaedatoav aai ait τήν xavd τήν AJaipevriov tad τοά τής «όσβββΟς ρνήρης Κάγννίου batoav σννήλΑοσβν σύνοίον, dp' φ ίρχ«ί·ί *γ^χης baopabt dvmmtabat «ai aaeipmv ιΐρήνην, ab obpdvtov ÎApov Xptoaab «ai omrijpwv dxopapavbiv rf χρόνρ, «dbtv «pbq τήν Αχρήν ΙχονογογιΤν’, xai prvd τήν ' paapdv iaaivqv τής dbupiac bpigXqv Mi τήν dut τής Xpeviou tiaordaiM; pdiaivdv va «ai ΑχβρΙν Αχλύν, τήν γβλ,ννΑοβν «Aotv dativa tfampd^ai τής «ο- Atqaa Ua ait iuaandiaaiaiaa baaadiettooia fraetaa, quo Ohriabm laaaa aoatram omaiam Domtaaa at Bedamptar immaoalatam aa dUeetimimam apoaaam aaam oatbaKaam Beaiariam aaaaolatar, ataaqao tam- parat at abatargat laiwymaa ia baa aaprrifeia tempi ram, nt, oaaai divtaieM paattaa «oblata, vaaaa aataa bttvovdvqç tvdœmç · Kai οδνος pdv alq d ήίιστος τής «άλογες Μρ«ός, !ν« d «drcmv ήρΑν Κύριάς τ« «al Σ·τήρ ΊήΟβΟς Χριστής τήν dautob domÀov «al χροορΟοστΑτην vfeqqv τήν χοΟολιχήν 'Κχχλρσίον φοχ«γ«γήσΐ| «ai τά Sdapua «ϊτής paqpufog va mî feropdfg, tv t|ta pd· λιστο τή τρβχύτητι τΑν «atpAv, tva «Ασρς ΜχοοτοοΙβς diiarapaataa paafeeta aptatae aaaaiaritata enDaadont dpatpebaloqg, al vb «pdvapov daÿtoimai pavai mlaip Doom, qai ban volt ««biamata aaaa ia aabia, tad at idem aaaaaa diaamaa a * aoatiamaa ApoataH voee τή tab κν«ύρ·τ»ς ouppmvip tbv Sabv dvupvAatv, βς ob MI» alvat σχ(σρ«τ» έν ήρΐν, άλλ' tva vb abvb MfaMfaprâfatW· Patri «Αντνς λίγβρον «ai et abvb ppovApav, bid τής voO eempar ngantar gratiae ab aamibaa aaaatia eoia, aa praeaartim a giariarimimia iUia Beeieaiaram ariaa talium aatbqai· patribaa atjfeeteeibaa, earn de aaaio ÀxeevbXov taratran ριονής. 'Abdvava M feoaem· tobtacç «g Haqpi aAv oixtappAv dvaaappbi|aevTai ■άΐ ,τύχοριστήρκ «apd «dvvmv τΑν Αγίιον adtab, «al SiapapbvvaK M Mpd «Av àpxatwvtvdoCevdvwv ixaivmv prtMpfafaBi fafaMMfaMB M fafafafapfaMI MMI baa apoôfaBM MthBÜMM Ttcfafafa fa sfafaifa fafae· » τΑν τάς «ρής τήν dÿav ’Exxiqoiai irnoaampAvamv xavdpmv «ai drfaaadAmv dv τή IBoTv abwbq tf βφοος ooahnetbaaM·, q··» ipai fe terri» viveataa emaibaa atadria atqae tadadkaata lab «ribae fevara et magia τΑν abpavAv τήν fad Td dpxatov dmaardawav «ai ia diaa pramivwi tom deatriaa, tarn example aara- abbs tai vb obvoiMv fauwieOo·» τήν preb τής dao- raat, dMaaa ia earam eardibaa par Hpiritam annebnm oaritata UMaa, qai madia» maamae pari «tam aaMt, M Jfa faBfVfaMM MfaMi MMfa MBeQfafat fa pMBfatp <η»λ»ής aabifeap, vb «fanpov aboqc τής ««Βολαιής ddqbafot w aai dvbtqaat, auvdpaidv va ata bpfarawv, ή»Μρ adeai Μ τής γής ίνβήροΟντχς «dan teadpam qai aigaiam diaaipariara· aaeram ia afetate aaaa aai dqpbaeM baqpapaxdoavm «ένβις, «ai febc tb valait, at aataa «retia ad Patrem pometa eat: Bago ■mdaqv W ob pAUav dai «aptAditm * ·" ·■ * «darqv M «i |«av ορι«|<η·Τν τήν «apceMbiarnv bU τής «A vaiatapxixaO Hvabpmmi «Μς ataAv «ορΜοις Ιτχβχορένρς χΑριτος, «ai Ad τής famivoe bydaqi. ·« »···&<» tb paab- ■ WbA x ea * X ·< Mibiilm Hlmtegaa tarn, impm. A» M mtetato am UM. LBwMa, CriL (Ma. VO, MT.] • fetal. LXX at OUXX A Badgl lfa«Bi ad X Deamem Ffeam. (Hfem, P. « XXXB, Μ.] • lteta> a eam», feaadl Itamt. ia Balla B^aaU IV. Zatemtar aadt [Bard, ML mac Π, MO.) t VA un. feqp. oaaaç Γ. 'fcarr. Mg«4t.odraap. vmv'Jtao.Wdmfe.im. • Ό lytf tnU. à» v» tamtal «pi« Αίρ·^ ««»«» 'riiw· • Λίγη, nént fr Spp tfa fa emed»· C. 90*· (= 1Μ·) ACTA AD PEOXIMÜM OOMCOJUM SPECTANTIA A νκχον tflc * · M taC 9O4*(=l*dO) dvdpd—v lunpfisiut «ai tâ wdw· sinaiav alpsnof fi—rerqUdE— m! tÿ 8aopp ο—CadUro t * tifint, * c * xupenvqpjornrtv pab'tW ebscd fiv t| tvtvqvi (flum, aal οδ ή Mqoig upi« tov Deripe «peofaMr Ipv ·, * Ddmp, taeudv t»g Av dot, aefldc aal gprig Av tapav. Datam Rom·· apud Sanctum Patnun dic Vin ‘BAdflq h Tdpg «apd ** Άγ<ν Πέιρ» * t M «tetapfpleu, lot uupumf χιλιοστή fitnaa—«σ« * AÇqxo- •aptombri» MDCOCLXVUI. otf όγ&5 *>, Pontifiante· noatri anno vioa—»etortio. tflt fcrripei dpxqp-orivqç rtwotf τρίτρ. Olof ttfiitaf i θ'. Pi»· papa IX. 10. LITTERAE APO8TOLICAE AD OMNK8 PROTESTANTES, ALIO8QUE ACATHOLICO8 1869 eapt—brie 1S. •ou— oonstitiiit corpus. ia an * propria nataro aampar Ad — protestants·, oAsapus etoAtHtM. itabiha «t immota naqaa ad eonaas—atioacm aaa- PIU8 PAPA IX. aaü parasaaorat, rigaret, et omnibus fiUis suis omnia lam roe omnaa novariti», lo, liret immaraataa b •ahitia praaaidin suppeditaret Nana varo qui ac­ curata oonaidarat m maditetur condition—, in qna •d bane Patri oathadr— evaotos, «t iooiroo supremo vannatur vari·· at intar aa discrepant·· religio··· univare·· Mtholioaa Koclaaiae ragimiai at euraa ab ipso Christo Domino oobis divinité· commissa· prae­ a—atatoa «aiuncta· · oathoHea Eoeteaia, positos opportunum axistimsaaa, omaaa vsncrabilas Cbriato Domino, aiuaqaa apostolis mna tatermisaion· fratre· toti·· orbi· episcopo· apud no· vocare, Ct faturo anno eoacala- par lagitimoa aaeroa noa pastore· s—par axarouit, •t in praesentia stia— axereat divin— potaatatam brandum oogcre, nt onm aiadam vanarabilibua fratri­ •ibi ab ipao Domina traditam, val fiaoila sibi per- bus in sollicitudiai· aoatrea partam voaatis so omnia seadare debebit, neque aliquam peonliar— ax ais- oonsiHa susaiparo poammna, qua· magi» oppertae· sc asceas» ria list turn ad diampaada· tot pcati- dam serietatibus, nbque omnas simul aonianctas alio modo oonatituara at saso ill— unam at eatholioam Ecclesiam, quam Christus Domina· aodificavit, in occumsnieum concilium quae · farontm arvorum tansbres, qui onm earn mo aaimanun damno ubiqua in diae dominantur «t dabarehaatur, tum ad quotidie magia eoaatitaandam at amplifi­ oonatituit at aaaa volait, neque mambnun aut partem •taad— Eorieai·· alie modo diei poeea, quaado- populi· riHgaatiaa .nactraa qnidam sunt · catholica unitate visibiliter divisae. concreditis vara· fidei, inatiti··, veraaqua Dai pania C— anim aiiumodi societate· careant viva illa et regnum. As vabamaatar denfisi arati—imo at amantiasimo ooniunctioais foadare, quo nobi» at spoatolioaa a Dao ooustitata auotoritata, quae homine· ree fidei mornmqna disoiplin— praaaartim dooet, eoaque candum ia christiania haie aadi iid— vaaarnbilaa fratre· miri ·· * obatriati C dirigit ac modaratur in ii· omnibna, quae ad aeter- ■unt, qui aaaqu— intarmiaarunt ouaai saprumi noatri pontificate· tempore splandidi—im· arga noa at ·—dem sadam fidei, —oria at obearvantia· taati- n— «alutam pertinent, tum sooiatateu ipeaa in »ui» moaia praebere, eu prefaeto ape nitimar foto, ut eaaant Quiaque val fuoila iatelligiL at clare aparte- valati praataritia Maaelia aHa generalia ao—lia, it· qua notait, id vel maxima advatauri Eocleeiae a Cbriato Domino inetitata·, ia que varitaa semper ati— preaaaati ημοβΙο aeneibam haa oaeamaaioam a nobia indictum nbarea, faatiurimoeqaa, divin· ndspiraate gratia, frnatau aarittat pro maior· Dai glaria, ae aampitarna boaria— mint·. Itaqae in hanc up— eraeti, m Demini aaatri dootrini· continenter variarunt, at haao mobilita·, ae inatabilitaa apud easdem societates nunquam stabilia, uullique naqnam immutationi obnoxia par■tatara debet, valuti dapoaitam eid— Eeelaaiae tra­ dit— intagaarim· taetofiiaud—, pro oniu· custodia Spirit·· saaati prewtatia, eaxiUamqua ipai Eeelaeiua lauu Christi, qui pro naivarai humani gonariu saluta fuit parpetua promiaaam. tradidit animam suum, caritate axaitati at eo—palet, haud poauamua qui» fetari aencilii aeanriaao ··· btaae fioetrinaram ai opinion»— dissidii· socialis quaqua briri —hfamat», atqne ex hi» origin·— habara inuumarabU·» ·—munio··· et aacta», qu·· eum omnre apoatolioi· M paterni· aoutris varUa aila- qu—ar, qui atiamsi aamdam Christum I··— voluti Redemptorem agnereant, et in ahrietieno ueeriaa •urnae ahriattanue Name eat— ignorat, ex aivOfaque reipublie·· d—no magia in dia· propagentur. gloriaatar, tamen vorem duM fidam hand pro­ ■nimvero qui»—qua religi··— valuti humana· fitentur, neque rethaliaee eeelaeiae eontmnnieaem sequuntur. Atque id sgirnua, ut eurei stadie et caritate aoa vel maximo —neam··, anhortomnr »»»i»tati» firefiamtatam eognaatit, neu poterit non agneaoere et Artari quaatam ta civil— aeaietatam vim aiuamedi priatlpiirem aa reiigieaaram aeoie- •t obi «erimus, at serie aaaridarara at animadverto»· valiat, a— ipd vi— ab aad— OWate Pamin· tat— tatae ae pernentium diviaia aa dtaaropeuti· prnaaaript— «aotoatar, quae ad aetarn— perdneit salut—. Et quid—»ea»e infieiari ne dubitare petoat, A D·· ipaam Christ— laeum, ut heateuto omnibua gene· rattoaibaa refi—ptionia ···· fruatua appEaeret, au­ ta eoctaM vita aetieare fiirigaufita aneitavarit, pro- lae in tume aapre Petram —rie— nedMareae laaiemlm — BiMM fitadiu· mEuupmMq M iatagram inviolétumque ouabadiretavMai depaaUum, aa eafi— flde· email— popnüa, gantibes, natieaibua truderetur, ut per bapti—a aureea in myutiaum au— corpna cooptarentur h—ia··, et ta Ipaia a—par e— auareuarit, et qn— vebausentar nagetta anateritut» 1ΚΜ|ΙΜΒ& regaudta, atque nd htmtaam tam ta privata, tam ataverit et alearii bee InfcWmta— reram ae tam­ per— mete· at perturbqttao··, quiboa o-aw tare populi misarnnd— in modum agitantur at affiiguatar. Quambbr— ii omuea, fta Eaalaaiee earikolioas «MMtafrm at esriiotom eoe traeet *, oeoaatona— —I II itaatar hntae rearilH, que t satagi» sotholie·, eni •aram metare» adsaripti sraat, nom tatim·· aiti- varetur, aa parflearetur iHa aeva vita grettee, aine tatia et taaxpugn·MBs vitaBa aui reboria exhibet qua nauta puteat unqa— aetarn— taarnri et aaaequi vit—, nique end— Toalaria, quae myudaam 1 AAag— Writ. LXLaLOOam. tatato. P.LXXXm, tat.) 9Μ·(»1Μ1) UTTKRAI AD OMNSB ACATBOUCO8 *9Μ·(=1Ν·) argunssatam, m iadigeatiis wna oordis reepondoataa «b a» statu M eripere stadoaat, ia que de eaa prépaie eahte oeoari eaae non peaeaet Nm deûraat fnrvM tingimus anieeratteara Doaaiee oferra procès, at divisionis murnm diaüetat, errors· cali­ ginem depellat, ooeqao ad alnum eaaetae matris Eoelosiae redaaet, ia qus sorum maiores salutaria vitae paaeaa habuere, et ia qua solam integra Christi lean doetriaa servatur, traditur, et caelestis damns ot muniamus riant ad oamdem aeterna· gratiae diapeaaaatar mysteria. Nm quidem eum ex snpremi apostolici nostri ministerii officio nobis ab ipso Christo Domino oommisso omaaa boni pastoris partae studiosissime ex­ plero, et omnes universi terrarum orbis homines tiaeime expoctamaa, ut eoa in caelestia Patria domum amantimimo excipere bt inexhanatia eius theeeuria patenta cantate prosequi et ampleeti debcamns, tuai bas nostras ad omnes ohristianos a noble aoiunotos litterae damna, quibus eoe etiam atque etiam hortemur et obsecramus, at ad unicum Cbriati ovile redire feetineat; quandoquidem eorum in Christo leaa salutem ex animo summopere optamus, ac timemns, no eideur nostro indici ratio a nobia aliquando ait reddenda, niai, quantum in nobia eat, ipaia oaten- MMqneadam aalntem. Ia omni eorte oratione et obsecratione eum gratiarum actione nunquam deststimas dice nootesqns pro ipaia eeeleatiam luminum ot gratiarum |bundaatiam ab aeterno animarum pactore humiliter enixoque expoeoere. Et quoniam vicariam eius bie ia tenta licet immerito gerimus operam, ieotroo errantium filiorum ad catholicae Eebloeiaa tinum reversionem expansis manibus arden- ditaro poatimua. Etenim ex hoc optatimimo od veritatem et communionem cum catholice Ecclesia reditu non solam tinge lorum, aed totius etiam ohriatianae societatis salus maxime pendet, et uni­ versus mundae rare paco périrai non potest, niai fiat unum ovile et unue pastor. Datum Romae apud Sanctam Petrum die XIII eeptembria MDCCCLXVIII. Pontificatus noetri anno riceeimotertio. Pius papa IX. 11. LITTERAE APO8TOLICAE, QUIBUS CONCEDITUR OMNIBU8 CHRI8T1FIDELIBU8 INDULGENTIA PLENARIA IN FORMA IUBILAEI OCCASIONE OECUMENICI CONCILII 1868 a|pnlia 11. fbturi mensis iunii usque ad diem, quo oecnmenica synodus e nobis indicta, fuerit absoluta, Sancti loannis in Laterano, Principis apostolorum et Sanc­ ■alutem et epoctoUoam benedictionem. tae Mariae Maioria baailicaa, vel earum aliquam bis Nemo certe ignorat, oeeumenicum concilium a visitaverint, ibique per aliquod temporie spatium nobia fuisse indictum in batilioa nostra Vatioaae die pro omnium minore errantium conversione, pro sanc­ VIII futuri meneia decembria immaculatae sanctis- tissimae fidei propagatione, et pro catholicae Eccle­ aimaeque Deiparae Virginia Mariae Conception· tacro siae pace, tranquillitate ac triumpho devote orainchoandum. Itaque boe potissimum tempore nun­ C revint, et praeter consueta quatuor anni tempora quam deaistimus in hnmilitata ©ordia noetria ferventribus diebus, etiam non continata nempe quarta et sexta foria et sabbato ieiunaverint, et intra com­ tissimia prqpibua orare et obsecrare clementiatimum luminum et misericordiarum Patrem, e gmo emar memoratum temporis spatium peccata sua confessi datam optimum, et amni donum perfectam descendit*, sanctissimum Eucharistiae Moramentum reverenter •U mittat i* sontis aedium auerwm eaaiatneem appwu- susceperint, et pauperibus aliquam eleemosynam, tiom, fuoa netaacum ait, at uoiiamim laboret, ot msoshm' prout unicuique devotio suggeret, erogaverint; co­ qusd acceptam ait apud eum . * Et quo fatiliea Dena terie vero extra urbem praedictam ubioamque degen­ noetria annuat retia, et inclinât aurea anaa ad preoee tibus, qui ecclesias ab ordinariis locorum, vel eorum nostras, omnium ohrtatifidoKnm religionem eo pie­ vicariis eeu offieiaUbus, aut de illorum mandato, et, tatem excitare deoravimna, ut, eoainnotie nobtaoum ipaia deficientibus, per eos, qui ibi curam animaram preoibua, Omnipotentia dexterae auxilium et caeleste exercent, postquam ad illorum notitiam hae noetspe lumen imploremus, qao in boe concilio ee omnia litterae pervenerint, designandas, vel earum aliquam praefiniti temporis spatio bie visitaverint, aliaque statnare valeamus, quae ad oommunem totius po­ puli chrietieni salutem, utilitatemqne, as maiorem reoanaita opera devqte peregerint, plenissimam catholicae Ecclesiae gloriam et felicitatem qc pa­ omnium peccatorum suorum remissionem et indulcem maxime pertinent. Et quoniam compertam gentiauu sicut in anno iubilaei visitanibne certas eat gratiores Deo emo hominum preoee ai mundo ecclesias intra et extra urbem praedictam concedi corde, boo est animis ab .omni aeelere integris, ad D consuevit, tenore praesentium misericorditer in Do­ mino concedimus atque indulgence; quae indul­ ipsum aeoedant, ieoireo hae oecasionq caelestes in­ dulgentiarum thesauros dispensationi nostrae com­ gentia animabus etiam, quae Deo in caritate oonmissos apostoHea liberalitate christifidolibu reserare iunetae ex hac vita migraverint, per modum suffragii applicari poterit constituimus, at indo ad verem poenitentiam in­ Conoodimas etiam, ut navigantes atque iter cena!, et per poenitentiae oeorameatam a peccatorum maoulta expiati, ad' thronum Dei fidentius aeoedant, agentes cum primum ad sua se domicilia rece­ ei usque misericordiam consequantur et gratiam in perint, operibus suprascriptis peractis, et bis visitata ecclesia oathodrèU, vel mriori, vel propria paroehiali auxilio opportuno. | Hoc noa aontiHo indulgentiam ad instar iubilaei loei ipsorum domicilii, eamdem indulgentiam conse­ catholico orbi dennneiamns. Qnemobrom do omni­ qui possint et raleant. Regularibus autem personis potentis Dei misorioordie, ee beatorum Petri ot utriosqne sexes' etiam in claustris perpetuo degen­ Pauli apostolorum ei» auctoritate confisi, ex illa tibus, neo non alita quibusoumque tatq laicis, quam ligandi ae solvendi potestate, -quam nobis Dominus ecclesiasticis saecularibus, vel regularibus, in carcera, licet indignis contulit, universis ac singulis utrins- aut captivitate existentibus, vel aliqua corporis in­ que sexus ohristifidclibus in alma urbe nostra de­ firmitate, mu alio quocumque impedimento detentis, gentibus, ve) ed cam advenientibua, qui a die primo qui memorata opere, vel eoruo; aliqua praestare nequiverint ut illa oonfessarius ex netu approbatis 1 A Ise. 1, IT. a locorum ordinariis ia alia pietatis opera eom• ta»imi. s, s. ia Omaibea chrMÿUtMat fratmtf» litttrat iaapactarM PIU8 PAPA IX f 207»(=19fiS) C. ACTA AD PROXIMUM OONCILItJM. flPMCTANTIA **· (= 1M4) matare, vel ia eliad proximam tempe· prorogare, i amnibus, ot|qoibneeu nqeo * ordinarii· loeoram ebipossit, saqne iniangera, quae ipsi peéaiteatosaMeero eemqus •xia^Mitib··, sorumque viesriis at offieialipossint, eam facultate ettam dispensandi.super oembaa, ral ipass dsficieatibus Ulna, qai curam animarum munioae eam pueri·, qui nondum ad pridtam eem sxsrosst, st, eam praassatinm litteraram transumpta 'maaioaem admissi fuerint, pariter concedimus atqes aut exampta oOtaei improsse aoeeperist, illa, abi indulgsmue primam pro temporum ae loeoram ratione notia· in Inaaper omaibae et «inguli· christifidelibim sae­ Domine ooaoaorint, per suas ooelaniae ac dioeoeori, cularibus et regularibus euiaeria ordini· et instituti provincia·, civitate·, oppida, terrea et loea publicent, etiam «peeiaiiter nominandi, licentiam ooooedimu· rol publicari factent, popnliequo etiam verbi Dei «t facultatem, at ubi ad bene affectam eligere praedicatione, quoad lari pesait, rite praeparati·, possint qaemeamqae presbyterum confessarium tam eoolesiam seu eoelsaias visitandas pro praesenti saecularem, quam regularem ex acta approbatio a iabilooo desigtoeut. locorum ordinarii· (qua facultate ati poenint etiam Non obstantibus coustitntionibus at ordinationi­ monialea, noviriae aliaeqao muliera· intra claustra bus spostolieis. praesertim quibu· facultas absol­ degentes, dbmmodo eoafeneuriae approbatae *»t pro vendi in certi· tunc ei pronai· coaibu· ita Romano monialibus). qui eo» ab excommunioatioais. saspenpoetifici pro tempore existeuti reservatur. at nec •ioui·, aliisque ecclesiaaricis sententiis et oanearie etiam similes. ▼·) dissimiles indulgentiarum et facul­ n iure vel ab homine quavis de caneo latio ve) intatum haioamodi concessiones, niai de illi· expreaaa Hietis praeter infra excepto·, neeooa ab omnibus B mentio, aut speciali * derogatjs flat, cuiquam suffra­ peccatis, excornibus, criminibus et delicti· quantum­ gari possint; nec non regula de non concedendi· vis gravibus et enormibus, etiam loeoram ordinarii· indulgentiis ad instar, ac quorumeumque ordinum sive nobis, et sedi epostolicae speciali licet form· re­ et congregationum, siv· institutorum etiam iuraservatis, et quorum absolutio alias quantumvis ampla mento. confirmatione apostolic·. vel quavis firmitate non intelligeretur concesso, in foro conscientiae, et alia roboratis, staturis et consuetudinibus, privilegiis hac vice tantum absolvere, et liberare valeant; et in­ quoque, induitis et litteris apostolic!· eisdem ordi­ super vota queeeumque etiam lurata. et sedi aposto­ nibus, congregationibus et inatitatis, iliorumque per­ li ae reservata (castitatis, religionis et obligationis, sonis quemodolibet concessis, approbati·, «t inno­ quae a tertiq occeptate fuerint, ceu in quibus agatur vatis; quibus omnibus et singuli· etiamsi do ili,·, de praeiudicio tertii, semper excepti·, quatenus ea •oramque totis tanoribas specialis, specifica, ex préau vota sint perfecta et absolnta, nec non poenalibus, et individua, non natem per clausulas generales idem quae praeservstiva « peccati· nuncupantur, nisi importantes, mentio, seu alia quaevis expressio ha­ commutatioriutara indicetur eiuamodi, ut non mina· benda, aut alit aliqqa exquisita forma ad hoc a peccato committendo rofraeqet, quam prior rori servanda foret, illorum tenore· praesentibus pro materia) in oli· pia et salutaria opera dupoosando sufficienter expressi·, ac formam in iis traditam pro commutare, iniuncta tamen oie, et so>«® cuilibet ssrvata babsoOss. hac vice specialiter, nominarim in •upradietis omnibus poenitentia sslutari. aliisque •t expressa ad effectum praemissorum derogamus, eiusdem confessorii arbitrio iniungendis, c ceterisque contrariis qnibaaoamqae. Concedimus inaaper facultatem dispensandi super Praecipimus sutam, a commemorato diq pnmo irregularitate ex violatione oenourarum contracta, ianii usque ad diem, quo oecumsnioa synodus finem quatenus ad forum externum non ait deducta, vel habuerit, ab omnibus universi catholici orbis otriu·de facili dedocenda. Non intendimus autem per que olsri sacerdotibus quotidie addi in missa ora praesentqs super alia quavis irregularitate sirs ex botram de Spiritu aanoto, deque eodem uncto Spiritu dclicto_sive ex defectu, re) publiée, ysl occulta, divinum, praetor consuetam missam oonventualem. . aut nuta, aliaque incapacitate, aut inbabilitate qao- sacrificium fieri in omnibus bura· urbis patriarchaquemodo contracta dispenser·, vol aliquam facul­ libns, aliisqus basilicis et oollegialibus eoclesiis, nec tatem tribuere super praemissi· dispensandi. saa non in cunctis totius orbis estbedralibus st collegisti· habilitandi, et in pristinum statam reatitnendi, etiam •oelssiia ab «aram canonicis, atque etiam in singulis in foro oonsetaabae. neqas etiam derogaro ooncuiueqae religiosas familiae scoloaiia regularium, qui •titutioui eum appositis declarationibus «ditas a conventual · * miasam celebrare tenentur, feri· qua­ (felicia recordationis Benedicto XIV praedecessore que quinta, qua festum duplex primae et secundae nostro BecnraMmhnm Dsoritovritas quoad inbabilitatem classi· non agatur, quin tamen haec de Spintu absolvendi complicem, «t quoad obligationem dssancto missa ullam habeat applicationis obliga­ nu notationis: neque easdeqs praesente· iis, qui a tionem. nobis, ei ab apostolioe sed·, vsl aliquo praelato, Ut autem prasseatos nostrae, quge ad singula seu iudiee- ecclesiastice aotainatitn axociuamunioati, D loea deferri non possunt, ad omnium nbritiam fnciliu· suspensi, interdicti, sea alias in sontsntia·. at oendeveniant, volumus, ut praassntism transumptis vel •uras incidwss declarati, vel publice dennaoiati sxomplis etiam impressi·, manu alicuius notari fuerint, nisi intra tempus praefinitum satiafsosrint, publici subscriptis et sigillo p -soaae in dignitate aut eum partibps concordaverint, ullomodo suffragari eoolesiastioa constitutae mnaitia, ubicumque locorum posse aut debere. Quod si intra praefinitum ter­ •t gentium eadem prorsus fides habeatur, quae minum indicio confessorii satisfecero non potuerint, haberetur ipeis praesentibus, si forant exhibitae absolvi pome concedimus in foro conscientias ad vel ostense·. ' effectum dumtaxat assequendi indulgentias iubilasi, Datum Romae apud Sanctum Petrum sab annulo iniuncta obligations satisfaciendi statim ac poterunt. Piscatori· die XI apriHs MDOOCLXIX. * Quaproptei is virtute sanstae obedienrios tenore Pontificatu· nostri anno vioeoimotertio praesentium districte prascipimua, atque mandamv N. cardinatis Paraociani Clare Ili 12 QUAESITA EX SACRA POENITENT1AR1A CIRCA LUCRANDAS IUBILAEI INDULGENTIAS. EIUBQUE RE8PON8A 186® inwii 1 * jQuamvi arapliMima· /aeultate· per litter · * •poetolio·· diti 11 April» ntptr tlapei a MMthtimo ·* . V I domino Pio ρ *· IX cono··· ® * doo io ·· penpi* cute ·ίιΛ ut nullum tmbigendi locum rtliaqutnt. 209· (= 1266) RE8PON8A SACRAE POENITENTIA RI A E 210· (= 1?6·) • poi ii veadettero ad altri, · ohe coopéra roso aconsttamen ob sot isti mas remis perturbationes nonnulla, tratti sopra i modeeimi beni? cires raetam praesertim illam· applicationem, exorta Resolutio. » Affirmative, deposito lucro exinde sunt dubia, quae a locomm ordinarii· haie eaorae Poe­ niten tiariae solvenda proposita fuerunt Cum vero dif­ injuste psreepto in manibus ordinarii, ad effectam ficile admodum ac prop· ieipoetihiU foret singulorum illud ooneorvandi favore locorum piorum, quas damna passa sunt, reparato scandais, monitis qons * postulati satisfacere ; sacra Poenitootiaria oppor­ emptoribus, aliisque complicibus, ut propnae con­ tunum consuit buiusmodi praecipua dubia, oom tu­ sulant conscientiae. et impoeita singulis obligatione· que resolutiones ίο uanœ colligere, et ad locorum ordinarios. benigne tic aanueute eodem sanctietimo standi mandatis sancta· cedis desuper ferendis * * Se · oon quali iugiuaeioei poeeaao aesol versi b domino, transmittere, ut omnes in re tan U momenti concordi doctrina ac stadio procedere possint, deque coloro, che acquietarono boni mobili eooletiaatici * Resolutio. ^Affirmative, imposita illis aliqua ele­ ri·. sire per m tire per delectos ecclesiasticos riroa. emosyna favore locorum piorum, ed quae dicte bona caute ac pmdenter oonfeeaarios instruere valeant. pertinebant, quatenus emerint pretio, quod iudicio Dubia autem ac resolutione· sunt quae sequuntur. ordinarii seu oonfeesarii fuerit minus iusto At *i 1* 8«, in rigore delle facoltÀ contenu te nelle agatur de rebus, quae non sint usu eonsumptibilee, letter· apostoliche degli 11 aprile, i confessori ap­ seu quae servando servari possint, aut de supelproval! degli ordinarii possano assolvere coloro, che lectilibus, et vae·· sacris, imponatur poenitentibus •ffettuarono Γ invasione o ribcllione dei domfnj obhgatiu quamprimum recurrendi ad loci ordinarium delle sente sede. i loro mandanti, adereuti. e sd hoc. ut super iisdem rebus provideat iuxta in­ cooperatori, · coloro, che protnoasero leggi inique, dultum ipsi ordinario iam a sacra Poenitentiana e prestaro no mano alia eeecusiooe delle medesime * Resolutio *Affirmative, dummodo poenitentes concessum .· 7° Se, »> come possano assolversi coloro, che exhibeant verae resipiscentiae signa, scandalum re­ presero in affitto boni ecclesiastici occupati, od paraverint. aut saltem parati sint quamprimum illud reparare, meliori modo quo poterunt, atque obe- alienati dal Demanio? Resolutio. «.Affirmative, imposita poeoitentibns dientiam sanctae sedi, eiusque mandatis desuper obligatione quamprimum recurrendi ad torn ordi­ ferendis sincere promiserint. Verum publici offi­ ciales. quorum officium aliquam cooperationem acti­ narium, ad boc, ut su^er bonis conductis provideat bus a sancta sede reprobatis importare, seu Iggibus iuxta indultum ipsi ordinario iam pariter a sacra Poenitentiaria concessum * divinis, et ecclesiasticis adversari videatur, non ab­ 8* 8«. · oome possano assolversi coloro, che solvantur. nisi dimisso prius offien ; et, quatenus preeero iu en fl tenti dal governo beni ecclesiastici * illud dimittere nequeant, ipsi officiales consulant Resolutio. ^Huiusmodi poeniteutes non esse ab­ loci ordinarium, qui decernat, et provideat iuxta solvendos, nisi prius ordinario loci, seu aliis viris iittenu sacrae Poenitcatiariae diei 26 iulti 1867. qui­ ecclesiasticis, ut supra in dubio 4 * ab ordinario de­ bus quidem litteris omnino standum est.“ signandis, syngrapham contignaverint, qua declarent 2* Se, e come possano dai confessori asso 1 vers i qnegli ecclesiastici, i quali formarono o sottoscris- C se. suosque heredes ·( successores subiicere sequenti­ bus obligationibus seu conditionibus ' I sero indirixti contre il temporale dominio della 1· Conservandi eadem bona, et in eia reik utilem vanta sede ? gerendi \ Resolutio „ Affirmative. facta prius, ac suffi­ cienter publicata retractatione iuxta litteras sacrae * Non utendi quocumque privilegio, et leg· sive 2 Ista, sive ferenda quoad oanoms affmncationem Poenitentiarise diei 26 mai 1863/ * Retinendi ipsa bona ad nutum Ecclesiae ·ΐus­ 3 3* 8e possano assoIverti dai confessori i violatori dell' immuniti ecclesiastica personale, e locale, · que mandatis subinde ferendis parendi quoad eorumdem bonorum reetitationem. della clausura T Resolutio. „ Affirmative, satisfacte parte laesa, * Adimplendi pia onera, quae eisdem bonis sint 4 ac reparata, meliori quo potest modo, ininria Eccle­ adnexa, quatenus aliunde non adimpleantur siae facta. * * Solvendi interim annuum oanonem. illunqne 5 augendi ad tramites iustitise. et iuxta aestimationem * Se. e come possano assolversi coloro, che 4 scquistarooo, · poaseggono beni ecclesiastici immo­ peritorum timoratae conscientiae, si nimis tenuis in bili alienati dal Demanio? stipulatione contract·· impositus fuerit. Resolutio. «Poeniteutes, qui detinent huiusmodi * Monendi heredes et successor·· d· buiusmodi 6 obligationibus per «yngraphatn. at et ip«i scisnt b» na, non ease aboohendoa. nisi prius loci ordinario, aut aliis viris ecclesiasticis, ab ipeo ordinario pro ad quid teneantur * sua prodentia per dioecesim designandis, contigna­ D 9* 8e e oome poesaoo aesolverri coloro, ebe non verint syngrapham ab eis subscriptam, seu coram •olo preeero dal governo ia enfiteMi beni eoeleeitestibus subsignatam, eidem ordinario quamprimum astiet. ma ancora gli affranearono * transmittendam as caute in canoellaria dioeeeaans Reaolutip. ^Huiusmodi poeoitentibns providen­ aut alibi custodiendam, qua sequentibus obligationi­ dum prout in superiors rosponeo ad dubiam sub bus seu conditionibus se, suoeque heredes et suocessqpes subiioere declarent ; * 10 8e e oome possano aasolverti coloro, che 1* Retinendi eadem bona ad nutum Ecclesiae, hanno redeato censi, « dritti eoclstiastici di natura eiusque mandatis subinde parandi. redimibilt? * Conservandi ipsa bona, et rem utilem in eis 2 Reeolutio. n Affirmative, dummodo prius in mani­ gerendi. bus ordinarii erogent quidquid minus de eapiteh * Adimplendi pia onera iisdem bonis adnexa. summa gubernio persolverint ad effectam illud con­ 3 * Subveniendi si fructibus ipsorum bonorum servandi favore locorum piorum, nd quae census, 4 personis, >eu locis piis, ad qua· d· iure pertinent seu iure redempta pertinebant * * Monendi heredes et successores per syn­ 6 * 11 Se · oome poseano aeno I verti coloro, che grapham subsoriptam de huiusmodi obligationibus, affraacarono canoni, UvalH, pueetaaioai, od nitri dritti ut et ipai emant ad quid teneantur. * eeeletiastici di natam aoe redimibili? * Be ppaaano aesolverui< sptto qnali oondiaioai b Reeolutio. aPoece abeolvi, dummodo prine, prosi coloro, nhe acquietarono boni scolerisstiri immobili, in responso ad dnbiam sub u * 4, syngrapham eoaOorau swixiL. τοιπη xxTirxw 14 211* (=196?) C. ACTA AD PROXIMUM CONCILIUM SPECTANTIA signaverint, qua deotarent m, raoaque sucoesoores subiicere sequentibus obligationibus, at conditio­ ni be·: 1 * Retinendi · fandos «io invalida affrancatM ad nutum Eceleeiae, eiueque mandatu subinde parandi. 2· Conservandi eosdem fundos, st rem utilsm in eia gerendi. 3* Servandi indemnia quocunvque tempore loea pia an per integra perceptione oanonia, livelli, ac praestationis ac super quibusvis aliis inribus, quae ad ipsa loca pia exinde spectabant; nec. non adim­ plendi prout de iure pia onera fondis adnexa, quatenus aliunde non adlmpleantwf 4* Monendi heredes et successores per syn­ grapham subscriptam, de bniuemodi obligationibus, ut et ipsi sciant ad quid teneantur.11 * 12 Se nelle faooltà de) giubileo sia compressa anche quelle di savoirere i penitenti dell' créais1 Resolutio. 212· (=1268) ia foraa di esso annotato da eenenre, o casi riservati, eadendo di uuovo in casi, o censure rtaervate poena see ero aseotate per ta seconda volta ripetendo lo opero tagiunte? Recolabo. * .Negative. 14 8e ehi ha oonceguito gih una volta Γ indui * geasa dei giabiloo poena eonseguirta di nuovo, purchh ripeta le opere iagtaatoT Rosotatio. .Affirmative. * * lb 8e i confessori poesauo unare delle facolth atraordinario. oon ebi dimandssse bensl di essere aaeotato, o dispensato; ma non svesce volonté di fare le opere ingiunte. e lucrare il giubileo * Resolutio. .Negative. * Datum Romae in sacra Poenitentiaria die l* iunii 1869 Antonius Mana oard. Panebianco. (L f S ) Poenitentisnus maior „Affirmative, abiurstie prius, et re­ L. oan. Peirano. Sarrae Poenitentiariae secretanus tractatis erroribus prout de iure.11 * 13 Se, durante ii giubileo. ebi fosse gih stato 13 DECRETUM SACRAE RITUUM CONGREGATIONIS CIRCA MISSAM ET COLLECTAM DE SPIRITU SANCTO LITTERIS APO8TOLICI8 NAMO CKSTE PRAESCRIPTAS 1869 iulii 3. De missa Spiritus sancti, quam sanctissimus do­ minus noster Pius papa IX litteris apostolicis in forma brevis datis die 11 aprilia anni 1869 omnibus ecclesiis capitularibus et conventualibns urbis et orbis praeter consuetam oonventualem celebrandam qualibet ferta V iniunxit, et de collecta do eodem Spiritu sancto in missis quotidie addenda, sequentia dubia sacrorum Rituum congregationi exhibita fue­ runt, -nimirum : Dubium I. Àn praedicta missa vptiva de Spiritu U sancto debeat euoe cantata vel lecta ? Dubium II. An huic mineas addi debeat Gloria et Credo F > Dubium III. An baec minea omittenda oit in octavis privilegiatis Paschutis et Epiphaniae, itemquo Nativitatis et Corporis Christi, praesertim ei est lecta ! Dubium IV. Qua hora haec missa celebrari debeat? Dubium V. Au in hac missa unica orabo rol plores, ut in misais votivis, dici debeant? Dubium VI Au ait onus impositum canonicis, vel potius ecclesiae? i Dubium VII. Ia ooclooiis, praesertim sancti mentalium, in quibus, attentis temporum circum­ stantiis, una missa vix potest celebrari, quid flari debeat? quaenam omittenda? Dubium VIII. An collecta de Spiritu sancto debeat omitti in diebus primae et secundae damis? Ad I. .In omnibus catbedralibus et in collegistis, ubi quotidie canitur missa conventualis. cantari debet etiam missa de Spiritu seneto ; in aliis ecclesiis, in brevi apostolico designatis, baec miasa debet legi ve) cani, prout legitur vel canitur missa conven* tualis. Ad II. .In casu, tam in missa cum cantu quam in miasa sine tantu, addatur Gloria et Credo * Ad III. .Standum est praescriptioni brevia, ideoque singulis feriis quintis, in quibus non occurrat duplex prima· vel secundae, classis, eat celebranda, etiamsi celebretur lecta * Ad IV. .Cantatur aut legstur post Nonam, et etiam poet omnes mieeaa a rubricis eadem die prae­ * scriptas. Ad V. .In casu diei debet une tantum orstio. tam in mises cum cantu, quam in misas sine cantu * Ad VI. .Est onus eocleeiae, et baben debet ut pars servitii choral». * Ad VU. .Moniales non comprehendi * Ad VIII. .Negative; et in feetie primas classis, diei debet sub unica conclusion·; in festis vero se­ cundae classis, enm propria conclusione. Atque ita resoripoerunt, die 3 iulii 1869 * Pacta autem per me tafraacriptnm secretarium de praemiaris anaotierimo domino nostro Pio papae IX relations, sanctitas esa sacrae congregationis re­ sponsa approbavit, oonlrtnavit ac servari mandavit Dic 8, iisdem uh^ «t anno. Haeo autem dubia cum subscriptus secretapus retulisset ia ordinariis sacrorum Rituum comitiis sub­ signata die ad Vaticanum habitis, eminentissimi ac reverendissimi patres sacris tuendis ritibus prae­ positi, audito prius voto alterius ex apoetoliourum caeremoniarum magistris scripto exarato typisque evulgato, rescribendum consuerunt. Constantin··, cpieeopae Portuensia et Sanctae Rnfluao, cardinalis Petrini. sacrae Rituum congregationis praefectos (L. f 3.) Dominicus Bartolini, sacrae Rituum congregationis seeretariua. 14. DUBIA 8ACRAE CONGREGATIONI INDULGENTIARUM PROPOSITA HU1U8QUE RESPONSA * CIRCA ACQUIRENDAS IUBILAEI INDULGENTIAS 1869 iulii 10 Editis litteris spostolicia in forma brevis die 11 aprilia 1869, quibus sanotiemmus dominus noster Pius papa IX omnibus christifidelibue indulgentiam plenariam ia forma iubitaei oecarioae oooumehici concilii concessit, huic sacrae congregationi Indul­ gentiarum et sacraram Reliquiarum infraaoripta proposita sunt dubia praesertim rirce trium·, quae chriatifidelee servare debent, nt indulgentiam huius 918· (= 1969) L’M CON8REOATIONI8 DECRETUM SACRAE ΈΓ iubilaei lucrari valeant Quibo * aedulo perpensis, t *aera congregatio, benigno annuente sanctissimo domino, respondendum cenauit pront respondet: Dubium I. Inooocnsai iuri * est, quod operibus alias praescripti * satisfieri non potest obligationi de. operibus iniunctis ad acquirenda * indulgentia·, nisi aliud constet expresse de mente oqnoedentie ; nihil­ ominus pro hoc iubilaeo oritur dubium, quia in litteris apoatoliei· legitur: ,praeter consueta quatuor anni tempora, tribue disbu * etiam non continuis, nempe quarta et sexta feria et sabbato ieiunaverint" Quaeritur an standum sit regulae generali, ita ut •d effectum lucrandi indulgentiam omnes diss ieiunii •d quod quisque tenetur, rei dies ieiunii quatuor anni temporum dumtaxat excludantur 1 Resolutio. r Affirmative ad primam partem ; nega­ tive ad secundam." Dubium 11. An ieiunia quatuor anni temporum, attenta voce illa pnuler, ultra tria ieiunia pro iubilaeo expresse praescripta, hebenda sint uti opus iniunetum ad indulgentiam acquirendam’ 91«· (= 19T0) uti possit induitis, si quae pro ieiuaiis Ecclesiae obtenta fuerint! Reeolutio. .Affirmative, nisi aliquod speciei· in­ dultum, in quo etiam de iubilaei ieinaio expressa mentio fiat, obtineatur." Dubium VII. 8i quia indultum vescendi carnibus etiam pro ieiunii * iubilaei consequatur, tenetur ne lege de non permiscendi * epulis, nempe carnibus cum piscibus! Resolutio. .Affirmative." Dubium VIII. An ii qui ad statutam aetatem pro ieiunii obligatione nondum pervenerint, nec non operarii, aliique. qui ob legitimam causam ad ieiunia ab Ecclesia praecepta non tsnentur. debeant ieiunare ut indulgentiam iubilaei lucrentur! Resolutio. .Affirmative. Quod si indicio oonfessarii id praestare nequiverint, ooafeasarius ipse poterit ieiunium in alia pia opera commutare " Dubium IX. In litteris apostolieia legitur .tribus diebus etiam non continuis". Quaeritur an in hoc iubilaeo. ob dicta verba, singuli dies ieiunii in di­ versas hebdomadas dividi possint! Resolutio. .In hoc iubilaeo affirmative." Dubium X. Attenta clausula «hac vice tantum", quaeritur, an qui in censura * et casus reservatos inciderit, una tantum vice absolvi possit, prout edixit Benedictus XIV in constitutione /aier pressores, vel potius in hoc iubilaeo toties quoties in censuras et casus reservatos incurrerit, absolvi possit ’ Resolutio. .Affirmstive ad primam partem ; ne­ gative ad secundam." Dubium XI. An qui privilegio bullse Cruciatae gaudeat, hoc tantum titulo, cine alia causa, in ieiuniis iubilaei carnibus vesci possit! Dubiam XII. An saltem vesci valest ovis et lacticiniis! Resolutio ad XI et XII. .Permittitur ex speciali sanctitatis suae induito, ut ii qui privilegio bullse Cruciatae legitime fruuntur, ovi * et lacticiniis tantum in ieiunii * pro hoc iubilaeo praeacnpti * uti poaaint. * servat in 'ceteri * ieiunii eoeleaiaatiei forma." Resolutio. .Negative." Dubium III. An iis qui, aut voto, aut praecepto, uti sunt Francisoales, aut quocumque alio titulo te­ nentur toto anni tempore ieiunare, aliquo die ax diebus praescriptis pro iubilaeo, suffragetur tels ieiunium ad lucrandam indulgentiam ? Resolutio. „ Affirmative." Dubium IV. Cum religiosi sancti Francisci tene­ antur ieiunare a secundo die novembris usque ad Nativitatem Domini; quaeritur, utram, hoc decur­ rente tempore, ipsi possint unico isiunio, tribu * prae­ * scripti * diebu facto, satisfacere dupliti obligationi tutu praecepti tum iubilaei! Resolutio. .Permittitur ex speciali sanctitatis suae induito, dummodo esurialibus tantum cibis pro dictis tribus iubilaai ieiunii * utantur, quamvis fortasse ab usu ciborum esurialium dispensationem pro dicta quadragesima obtinuerint. Dubium V. An idem dicendum sit pro quadra­ gesima Ecclesiae etiam quoad chriatifidelea! Resolutio. .Permittitur ex speciali sanctitati· suae induito, ut in responsione ad quartum dubium et cum eadem conditione in ea apposita." Dubium VI. Utrum ieiunium pro iubilaeo prae­ scriptum debeat ease ieiunium stricte sumptum etiam quoad qualitatem ciborum, aiouti ea quas ex Ec­ clesiae praecepto adimplenda sunt, quin tamen quis Datum Romae · ancra congregations Indulgen­ tiarum et sacraram Reliquiarum, die 10 iulii ?869. A. cardinali * Bissam, praefectu . * Pro reverendo patre domino secretario Dominicus Sarra, pro-subatitutns. Ii LITANIAE ET PRECES RECITANDAE IN URBIS ECCLESIIS PERDURANTE SACROSANCTA OECUMENICA SYNODO VATICANA Antiphona. 1869 iulii 11. Sancta Maria, et omnes aanoti tui, D Conturbatae sunt gante * quaesumus Domine, nos ubique adiuvent, ut, dum eorum merita recolimus, patrocinia sentiamus, et pacem tuam nostri * concede temporibus, et ab ec­ clesia tua cunctam repelle nequitiam. (Sequuntur litaniae, quae dicuntur Romae tem­ pore quadragesimae in eoeleaii * Urbia, ubi statio habetur.) PSALMU8 XLV. Deus noster refugium, et virtu * adiutor in tribu­ lationibus, quae invanerant noa nimia. Propteroa non timebimus dum turbabitur terra : et transferantur monte * in cor mari . * Sonuerunt, et turbatae aunt aquae eorum con­ turbati eunt montée in fortitudine eiu . * * Flumini impetus laetificat civitatem. Dei : nctifiesvit tabernaculum suum Altissimu . * * Deu in medio eiua, non commovebitur: adju­ vabit eam Deus mane diluculo. et inclinata sunt regna. dedit vocem suam, mota eat terra * Domina virtutum nobisoum. susceptor noster Deus lacob. Venite, et videte opera Domini, qnae poauit prodigia super terram : auferens bella uaqus ad finem terrae. Arctyn conteret, at confringet arma. et acuta comburet igni. Vacato, et videte quoniam ego sum Deus: sxaltabor in gentibus, et exaltabor in terra. Dominus virtutum nobiacum : susceptor noster Deus lacob. Gloria Patri, et Filio, et Spiritui sancto Sicut erat etc. V. Exaudi. Domine, aupplicum preoea, R. Et confitendum tibi parce peccatis. V. Respice, Domine, ad humilitatem nostram, M· 916· (=1371) C. ACTA AD PROXIMUM CONCILIUM 8PECTANTIA 31«· (= 1373) A Eoelesieo tene, quassemus Domine, praeeo pla­ R. Et non doseras nos ia tempers tribuletieata. catas admitto: ut, destruetis adversitatibus ot errori­ V. Gregem tuam, putor aeterne, bob doeeraa, bus univorsis, oeeura tibi serviat Ubertate. R Bed per beetoe apostolos taoe perpotaa defen­ Dia, quaesumus, Ecclesias tuae, misericors Dens, sione eestodiau ut, seneto Spiritu congregate, hostili nullatenus in­ V. Ostende nobis, Domine, miserioordiam team, cursione turbetur. R. Et salutaro turns da nobis. Domino Rex omnipotens, in ditione tua cuncta V. Oremus pro pontifice nostro Pio: suat posita, et non eet qui posait resistere voluntati R, Dominae oonaervet earn, at viyiflcet eum, et bea­ taae: libera nos propter nomen tuum, oxandi oratio­ tam faciat earn ta terre, ot non tradet earn ia nem aoetram, et converte laetum nostram in gaudium animam inimicorum aine. Omnipotens, sempiterne Dena, miserere famulo V. Saeordotae toi indaantor iustitiam, tuo pontifici nostro Pio, et dirigo eum secundum R. Et sancti tai exultent. tuam dementiam 'in viam salutis aeternae, ut. te V. Memento congregationis tueo, donante, tibi placita cupiat, et tota virtute perficiat. R. Quam possedisti sb initio. Omnipotens sempiterne Deae, qui vivorum do­ V. Fist pax in virtute toe, minaris simul et mortuorum, omniumqne misereris, R. Et abundantia in terri bas tais quos tuos fide et opere futuros esae praenoscis; te V Domine, exaudi orationem meam, supplices exoramus, ut pro qaibns effundere preces R. Et demor meus ed de veniat. B decrevimus, quosque vel praesens saeeulnm adhuc V. Dominus vobieoum, in carne retinet, vel futurum iam exutos corpore R. Et eam spiritu tuo. suscepit, intercedentibus omnibus sanctis tuis, pieta­ OREMUS. tis tuae dementia, omnium delictorum suorum Deus, refugium nostram et virtus, adesto piis veniam consequantur. Per Dominum nostrum Insum ecclesiae tuae precibus, anetor ipse pietatis, et Christum filium tuum, qui teeum vivit et regnat in praesta, ut, intercedente beata et gloriosa semper unitate Spiritus sancti Deus, per omnia saecula virgine Dei genitrice Maria, eam beatis apostolis saeculorum. tuis Petro et Paulo, et omnibus sanctis, qnod in R. Arnen. praesentibus ecclesiae necessitatibus fideliter peti­ V. Exaudiat nos omnipotens et misericors Dominus. mus, efficaciter consequantur. R Et custodiat nos semper. Amen. 16. LITTERAE APOSTOL1CAE QU1BU8 ORDO OENERALI8 STATUITUR IN OECUMENICO CONCILIO VATICANO SERVANDUS 1869 novembris 37. PIUS PAPA IX ad /uterum rei memorium. Multiplicae inter, quibus divexemur, angustias, ad divinae Clementiae, quas eeqwotefwr nos m emm iritetateMM nostra *, gratiae porsolvoadas maximo excitamur, qua propitiante, illud colariter nobis con­ tinget. ut sacrosanctam generale et oooumonicum concilium Vetioanum iam a nobis, se adspirante, indictum feliciter auspicemur. Gaudium autem ia Domino i ure pt aeci pinus, quod salutares concilii eiusdem conventus solemn! die immaculatae Dei matris Mariae semper virginis Conceptioni sacro, atque adeo sub potentibus materaisque auspiciis eiua aggressuri sumui, eoeque in Vaticana nostra basilica inituri ante beatissimi Pttri oinoroe, qui ta accepta /orittadtM petens perseeormw suompta endo •ia· gsiAerawnte non rtUfeU, tt ia f· *» oumtam pe» •loram oeUioitedo cum osusmondatoram sibi eetef custodia porsoeoret’. Ismvero memores boe oocumonioum concilium n nobis convocatam Meae, ut oxtirpendia erroribus, quoe praesertim huius aesculi conflavit impietas, removendis mella, quibus oral scia affligitur, smeadandis moribus et utrineqne dori disciplinae instaurandae, eoniuncta nobtoram se­ ctorum ecclesiae antistitam adhibeatur opera, eo probo noaoeataa, quo stadio ieteutaqua eeUMtadine curaro debeamus,· ut aa omnia, quae ad rectam rationem tam salutaria negotii goresdi traataadi ac perficiendi pertinent, ex sancta maiorum disciplina institatiaquo stataeatar, idcirco apostoHas nostra auctoritate ea quae sequuntur deoeraimae, atque ab omnibus in hoc Vaticano concilio servanda acos praecipimus. 1 II Cor. 1. 4. • 8. boo P. Sana. Π ia Aaaivsr. s—mptinuis Suae [IBgna, P. L. UT, 144. 147.] c I. De modo eisandi m eonrilto. Reputantes animo qnod omvta dotem optimum, tl omne dontuu psr/eetam desursum sst, dsMundrar e potes tamuutm *, quodque nihil caelestis patria benignitati pronius est. quam ut det «psritem bonus· potoistibsis se , * iam nos dum apoetolicis nostris lit­ terio die undecimo apriiis boo anno datis, ecclesiae thesauros sacrosancti huius concilii occasione christifidolibus roceravimna, non solum eosdem christiIdoles vehementer hortati sumus, ut emundantes roMacirotiew» ob operibus morte·· ai aaraiaadtun Dso , * eiesnti orationibus, obsecrationibus, ieiuniia, aliis­ que pietatis actibus insistere velint: sed etiam divini spiritus lumen et opem in eaeroaancto missae sacri­ ficio celebrando, qaotidie in univeroo orbe catholico implorari mandavima·, ad prosperam a Domino huic concilio exitum, et salutares ex eo Ecclesiae sanctae frisetns impetrandos. Quas quidem adhortationes at praescriptiones modo renovantes et eonflrmantaa, id praeterea iubemna, ut in huius almae urbis nostrae ecclesiis. oMtoaeaeta synodo perdurante, singulis diebus do­ minicis hora, quae pro fideli populo magis congrua videatur, Htaaiae aHaoqno orationes ad hunc finem constitutae reeitontar. At longe his mains aliquid ot excellentius ab episcopia, aliisqua qui in sacerdotali ordine censentur hoc concilium concelebrantibus, praestandum est, quoe, uti ministros Christi ot dispensatores myste­ riorum Dei, oportet in omnibus eoipoos praebere •ssamptam teneram eperam te dertrine, m Msyritate, in yreeiMs, eertem amnon, trrsprodsMibtfs : at t«, jni eu odssrso est, wraoter mAtl bubon· aialaia • lacte. 1, 17. • L» 11, 11 • Ad Hate, », 14 UTTBBAB AP08T0UCAB DI ORDI5B 8BRVABDO Si;«(=l»ÏS) iian Λβ nates *· Qaaro vetera· coMilioram m a Tridentini noBinatim vastigüs inhaaroates hortamur illoa orneas fa Domino, «t orationi, aaarao leetioni, cselestium taras aseditatioaibas pro raa euiusqss pivtate studioM intendant; at para eaateqae saaeto Bienaa «aeriieio, qaam tari poasit, fraqaentar ope­ rantur ; animsm aaatemque ab baaaaara· rerem curi· Ιβββμβ servest; Bodastiaa ia asoribus, la vieta temperantiam, at ia ornai aetioae religionem retineant. Absint animorum dissidia, absit prava aemulatio et conteatia, aad oanibus imperet, qua· inter caetera· virtute· sminet charitaa, ut ilia do­ minante et incolumi, de hoc saero spisooporaa Ecolssia· conventu dici ponit: Bew pu ear testes· ·< paorn iueueWam habitare fratre * fa aaaat". Evigi­ lent demum patre· in domesticorum moram earn, et Christianae sb ei· sanctaeqaa rite· diseiplin· Î18· (= 1274) suiasvis d«assailsti a nobis ministerii seaciHqribna disceptationibus inservire debaat, iuamentum amit­ tere teaaaatur do manere fdeliter oboando, et de ••creti (de servanda cire· aa omnia qaae «apra prae­ scripta sunt, neo non super iis rabas, quae specialiter ipsis eommitteatar. IV. D * créait ssdsads, ti 4 * nea iaftania attrte Cum ad tranquillitatem ceaoordiamqna animorum tuendam non param momenti habeat, si in quibus­ libet conciliatibus aetibas, unusquisque suae digni­ tatis ordinem fideliter se modeste custodiat: hinc ad offensionum occasiones, quoad eius fleri possit, praecidendas, iufruscriptum ordinem inter diversas dignitates servari praescribimus. Primam locum obtinebunt venerabiles fratres nostri sanctae Romanae Ecclesiae cardinales episcopi, exigenda, memore· quam gravibus verbi· Paulus apostolus praecipiat episcopis, ut tint sane doanà B presbyteri, diaconi; secundum patriarchae; tertium, •x speciali nostra indulgentia, primates iuxta ordi­ bene prar nem snae promotionis ad primatialem gradum. Id II. D * ian «I mode prspowndi. autem pro hac vice tantum indulgemus, atque ita. ut ·χ hac nostra concessione nullum ius vel ipsis Licet iua et munus proponendi negotia, quae ia aaneta ocoumenica synodo tractari debebunt, de primatibus datam, ν·Ι aliis imminutum censeri de­ iiaque patrum «etentiu rogandi nonnisi ad nos, et beat. Quartum locum tenebunt archiepisoopi iuxta ad banc apostolieam sedem pertineat, nihilominus snae ad archiepiscopatum promotionis ordinem : non modo optamus, sed etiam hortamur, ut si qui quintum episcopi pariter iuxta ordinem promotionis inter concilii patres aliquid proponendam habuerint, saae; sextum abbates nullius dioecesis; septimum abbates generale· aliique generales moderatores quod ad publicam utilitatem conferre posa· existi­ ment, id libere exequi velint. Cam varo probe per­ ordinum raligiosoram, in quibus solemnia vota nun­ spiciemus hanc ipsam rem, nisi congruo tempore et cupantur, etiamsi vicarii generalis titulo appellentur, dum tamen rs ipsa cum omnibus supremi mode­ modo perficiatur, non parum necessario concibarium actionum ordini officer· posa·, idcirco statuimus ratoris iuribus et privilegiis, universo suo ordini légitimé praesunt. eiusmodi proportion·· ita fari debate, ut earum Casterum ex superiorum conciliorum disciplina quaelibet 1. scripto mandetur, eo peculiari oongregstioni nonnullorum, tum venerabilium fratrum iaatitatoque d«cernimus, quod, si forte contigerit, nostrorum sanctae Romana· Ecclesiae oardinelinm, C aliquos debito in loco non ssdera, ct sententias tum aliorum synodi petram a nobis dspataadaa etiam sub verbo placet proferre, congregatio sibus privarim exhibeatur: 9. publicam rei ebriati···· inters···, et alios quoeeumqae actus facere, concilio duranto, nulli propteraa praejudicium generetur, bonum vere respiciet, non singularem dumtaxat unius vel alteri·· dioecesi· utilitatem: 3. rationes nnlHquo novam ias acqairutur *. contineat, ob quas utilis et opportuna censetur: 4. nihil prae se ferat, quod a constanti Ecclesiae sensu, oiusque inviolabilibus traditionibus alienum sit. Peculiaris praedicta congregatio propositio··· •ibi exhibitas diligenter axpendet, saumqua cire· eurum admissionem val sxelusionem consilium nostro indicio submittet, ut eoa dated· mature conside­ ratione de iis statuamus, utrum ad synedalam de­ liberationem deferri debeant. III. D * tertio. tmaad» fa concilio. Prudentia· hic ratio nos admonet, ut secreti fident, quae in separioribus conciliis non semel, adiunetoram gravitate exigente, indicenda hit, iu univaraa huius concilii action· servandam iubeamus. Si enim unquam alias, hoc maxime tempera haec cautio of easesria visa sat, quo in omnem oeeaaionom excubat invidiae coafiandae contra catholicam Ec­ clesiam «inaqua doctrinam, pluribus aoeaadi opibus pollens impietas. Quapropter praecipimus omnibus et singulis patribus, offeialibus concilii, theologis, •serorum canonum periris, sasterisq·· qni operam •asm patribus vel officialibus praedicti· qaevis mOdo in rebus huius concilii praebeat, at decreta et ali· quaccumq··, quae iis examiaaada proponentur, aeo non diecaesiones «t singulorum Motantia· non «vul­ gent, use alicui extra gremium concilii pandant : prae­ cipimus pariter at officiales concilii, qui episcopali dignitate praediti non sunt, aliique omne·, qui ratione > A4 Tit a 1. I. • Ps. Ite, 1. • I TImsth. % A V. D * iadidbiu taeatMonot ti fitroionan. Quo graviorum raram pertractatio, quae in hac •aeroetUMta synodo agi gorive debent, artans quam fieri possit, impedietur aut retardetur ob cogni­ tionem eaasaram, quae singulos respiciunt: statuimus nt ipsa synodus per schedulas secretes quinque ex eoaeibi patribus eligat Iu fadsees rerasatseauw·, quorum erit procurationes et excusatione· praela­ torem absentium, neenon eoram postulata, qui, con­ cilio nondum dimiseo, instem discedendi causam se habere putaverint, excipere, atque ad normam con­ ciliari· disciplinae et sacraram canonum expendere : ' quod cum fecerint, non quidquam do hisce rabo· decarnant, sed da omnibus ad congregationem gene­ ralem ordine referent. Praeterea statuimus, ut apdem synodas pariter par sehsdstes secretes, alio· quinque ux patribus eligat in fadfam Hi porro controversias omne· circa ordinem sedandi vel tus praecedendi, aliasqnq, ei quae ferta inter congregatos oriantur, iudieio summaria atque oaeonotatea ut aiunt, ita componor· studebunt, ut nulli prneindiciam inferatar: et quatenus oompoasre ne­ queant, eas congregationis generalis auctoritati •ubiiei set VI. Dt ofiicicliboi concilii. Quod vero et illud magni refert, ut neoassarii ac idonei ministri at officiales, iuxta conciliaram ® 1 Osas. Trte. ses·. IL Décret, te ssod. viv. | Insuper. 31»· (= 137») 0. ACTA AD PROXIMUM OONOUJUM 8PBOT ANTIA S30· (= 1376) oonauetadinem ·( dieeipUeam, eantiba· ia hae ayaodo jt maane eoeieaiae cardinalem dieeonnm Sanctae Mariae attribua rit· «t legitime perfieiendla deaigneatar, in Aquiro Gapalti naneapatam. no· huiumodi noniatarioram rationem haboatoa, Hi autem-praeeidee, praeter alia, qaae ad aptem infraacripto· vira· ad «a deKgimua et nominamna, horam eonventaam moderationem epeotaat, «arabunt •eilioet: at in rebaa pertractandi· initium fiat a diaoaptatione 1. Generale» oonoilii OMtodee, dileotoa filioa eorum, qaae ad fidem pertineat; deinde integrum loannem Columna ’et Dominicum Oraini Romano· ipaia erit oonealtationoo in fidei vel dieoiplioae ca­ principe· pontificio noatro eolio adaiataate·. pita conferre, prout opportunam iadioaveriat. 3. Oonoilii aeeretarium, vanerabilam fratrem loOm voro no·^ iam indo a tempore, quo apoeto•ephum, epiaoopum Sancti Hippolyti, niqua adiieimu· lioa· littera * ad boo concilium iadiooedum dedimua, cum officio at titulo aubaeerotarii, dilectum fiHum viro· theologo· et eeeleeinatici inria oonealto·, ex Ludovioum laoobini o noetria et haine apoetolieae varii· catholici orbia ragioaibna ia hanc almam urbem •edi· protonotariia, noe non adiatorea, dilecto· filioe aoateam evocando· curavqrimua, ut nae cam alii· canonico· Camillum Santori et Angalum laoobini. haiaa arbia, et earumdem diaciplinarum periti· viri· 3. Ooneilii notario·, dileetoa fille· Luoam Paniiei, robua apparandi· durent operam, qaae ad huhia Aloyaium Colombo, loannem Bimeoni, Aloyeium generali· aynodi acopum pertinent, atque ito expe­ Periooli et Dominicum Bartoliai noetro· et huiu· ditior via in rerum tractatione petribui patere poaoet ; apo«tolioae aedi· protonotarioa, eiaque adiungimua bino volumua et mandamua, nt Mhomata decretorum dilecto· filioa Salvatorem Pallottini et Franciaeum Ii et canonum ab iiedem viri· axpreeea ct redacta, Senti advocato·, qui notarii· aiadem adiutricem quae noa nulla noctra approbatione munita, integra integre patrum cognitioni reeervavimna. iiadem operem navent. 4. Scrutatore· lafragiorin, dilecto· filio· Aloy­ patribna in congregationem generalem collecti· ad aium Serafini et Franciaoum Nardi caaaantm palatii examen et indicium ·η»ϋοίηη1ητ. Itaque, curantibu· noatri apoitolici auditore·, Aloyaium Pellegrini et memorati· praaaidibua, aliquot ante diae quam con­ gregatio generalia habeatur, decretorum et canonum Leonardum Dialti noatrae camera· apoatolioae cleri­ co·, Carolum Criatofori et Alexandrum Montani tobemata, de quibua in congregatione indicta agen­ •ignatnrae iuatitiae votante·, Friderionm de Falloax dum erit, typi» impreaaa unguli· patribna diatribueatar, qao interim, illa diligenti oonaideratione du Coudray noatrae * · cancellari apoatolioae regen­ in omnem partem expendant, ot quid aibi aententiae tem, et Laurentium Nina abbreviatorem ex maiori Parco. Hi autem octo acrutatora· in quatuor dis­ eaao debeat, accurate pervideant. Si quia patrumde achemate propoaito aermonem in congregatione tincte paria diatributi, ita ad excipienda aufragia procedent, at bina paria unum conciliari· aulae latu·, ipea habere voluarit, ad debitum inter oratore· totidemqne alteram obeant, ao praeterea’ aiagula ordinem pro duiuaquo dignitati· gradu aervandam, paria ainguloa ex notarii· Cocum habere debebunt, opua erit, ut aeltom pridie diei congregationi· ipaiu·, praeaidibua anum diaaerendi propositum •ignificandum ia munero fungendo vernantur. dum curet Auditi· autem iatorum patrum •ermonifi. Promotoroa oonoilii, dileotoe filio· loaanom Baptiatam de Dominici·-Toeti et Philippum Ralli <' bac, ai alii etiam poet eoa in eonventu ipao diaaervre voluerint, hoc iiadem faa erit, obtende prim a prae•acri oonaiatorii advopato·. 6. Magiatro· aaerumonianuu oonoilii, dilecto· eidibua dicendi vania, ot eo ordine, quOm dicentium filio· Aloyaium Ferrari antiatitom aoateum domeeti- ' digaitaa poatulaverit lamvero, ai in ea qaae habetur congregatione, cum praefactum, et Piam Martinnoci, Camillum Baleatra, Remigium Ricci, loaephum Romagnoli, exhibitam achema vel nulla· vel aonaiai levea diffi­ Petrum looepbam Rinaldi-Baoci, Antonium Cataldi, cultate· iu ipao oougreaau facile expedienda· ob­ tulerit, tunc nihil·morae erit, qnominua diaoeptaAlexandrum Tortoli, Auguatinnm Aoooramboni, Aloyaium Siaiatri, Fraaoiaeum Riggi, Antoniam tioaibua oompoeitia decroti val canoni· conciliari·, Gattoni, Balta aearam Baociaetti, Oaeaerem Togni, de quo agitur, formula, rogati· patrum luffragii·, Rochaat Maeai noetro· et buiaa apoatolioae aedi· •tatnatur. Sin autem circa achema praedictam huiu·modi oriantur difficultate·, ut, aententii· in contrarie caeromouiarioa. 7. Anaignatora· locorum, dilecto· filio· Hearienm oonvaraia, via aon «appetat, qua in ipao conventu Folobi praefectam, ao Aloyaium Naaalli, Bdmuadum componi poaeint, tam au ratio ineunda erit, quam Stonor, Paulum Baatida, Aloyaium Palotti iptimoa holo infra ttatuimu», ut atabili et opportuno modo huic rei provideatur. Volume· itaque, ut ab ipao noatroa cubiculario·, at dilecto· filio· Scipionem Pe­ ooneilii exordio quatuor apecial·· ao diatinctae patrum rilli, Quatavum Qallot, Fronôacnm Rogaaai, Nico­ * inatituantur, quarum laum Voraeh, et PhiHppam Silveetei eubiealarioe •oagragationee eeu daputotio·· noetro· honorario·. 1 prima de robua ad fidem pertiaentibuo, altera de robae dioeipUaao eeoleoi neti eae, tertia do robua or­ VII. D· oMfrapoKoirihta yanareMM petram. dinum regularium, quarta demum de reboa ritu· Ad ea modo curam eonvertoatea, quae congre­ orientalia, concilio perdurante, eeguoaoero et tractare gationum genoralinm ordiqem roapiciuat, atatuimaa debebit. Qanevie ex praedicti· eeagrogatioaibua aou deputatioaibua numero patrem quatuor ot viginti m daoaraimaa, ut iiadem pateam congragatidaiba·, eoaatebit, qui * ooneilii patribna per aahodul·· »equae publici· aeaaioaibu· praemittantur, quinque ·* venerabilibua- (rétribua noetria aeactae Romanae Bo- cretaa aligeetur. Unicuique ex iiedem congregation iclaeiaa oardinalibua aoatra nom»· et auctoritate bua aeu dopntatloaibna, praeerit uaa ex vonorabipraoaint, et ad boo manne aligimu· et aomiaamua, libu· fratribua noetria eanotae Romanae Kecleaiaa eardiaalibue a aobia deeignandaa, qui ex oonoiliaribua venerabilem fratrem aoateam Oarolam aaaetae Ro­ manae eocloeiao cardinalem epieeopum Bebiaeneam theologia vel inria canonici peritia, unum aut plura· de Reiaach nuncupatam, dilecto· filio· noatrae annota· ia commodum anae oongrqgationic aes deputationia Romanae eooleaiae proeby taro· cardinale·, Antoninum •daoiaoet, atque ex iia unum oonatitaei, qui aecretarii manaro eidem congregationi aeu deputation; operam titulo Sanctorum Quatuor Coronatorum de Lnoa nun­ cupatam, loeephum Andraam titulo Sancti Hieronymi navet. Igitur ai illud contigerit, quod «apra innuiIllyricorum Biaaarri naaoupatam, Aloyunm titulo mu·, ut nimirum ia generali congregatione quaeatio de propoaito achemate exorta dirimi non potuerit, Sancti Laurentii ia Paneperna Bilio nuncupatam, * eiuadem generalia congregationi» dilectum filium aoatrum Hanaibalam annota· Ro- tam qardinalo (= * a»l 1177) LITTERAE APOSTOLICAE DK ORDINE SERVANDO praesides eurabuat at schema, A· quo agitar, nag eus obieotia dUBeultatibus axemiai «abüoiaMr illi»· •x sposialibns deputatieuibus, ad qUam luxta aaai^uata cuique raras tractaadaras gaaara pertiaern intelKgitar. Qaaa ia baa peculiari deputations dalibesuta fuarist, aoram relatio typis adita patribus diribenda arii iaxta methedum a nobis superius praescriptas·, at deiada ia prdxiasa congregations generali, s nihil ampHas obetiterit, rogati· patras , * •uffragü doerati val oaaonis conciliaris formula condat». Buftngia antas a patribus oratenus edan­ tur, ita tamen, ut ips· integram ait etias de aaripto illa pronuneiare. VIII. De teetiombeu fMieii. Publicarum nunc seasiouum oalabratio exigit, nt rebu· at actionibus in ea rite dirigendi·, congrua ration· oouulamus. Itaque in unaquaque publica •eaaione, ooneldentibus ano loco at ordina patribus, B servatisqna adasusim caeremoniis, qua· in rituali instruction· iiadeni patriba· da mandato noatro tra­ denda continantur, de suggeata decretorum et ca­ nonum formulae in raperioribus eongregationibua genernlibna eonditae row sublata et clara insu noatro raoitabnntur, eo ordine, ut primum canons de dogmafibn· fidei, daiada decreta da dieciplins pronuncientur, at ea adhibita eolemni tituli praefationa, qua praedooassorM. nostri in eiumodi con­ ciliari action· uti eonsoevernat, nempe: Pun rfucope· Sarens ssreenun Dei, eaert Uffrebante eunüia, ad rri memorsem. Tunc vero rogabuntur patre·, an placeant oaaone· at decreta perlaeta ; ac •tatim procedent soratatoraa suffragiorum, iuxta mathodUm auperina constitutam, ad enffragia sqgillatim et ordina excipienda, raqua aoeumte daaoribent Hac antes in re declaramus suffragia praunneiari debere in verba, placet, ant nan pinst: ac C sitnul edicimus, minima fas ease a sqaaiona sbaentibus quavis da mom suffragium anum scripto eonsignatum ad concilium mittere. lasvaro suffragii· col­ lecti·, Concilii secretaries una cum anpradictia scru­ tatoribus pens pontifiralem nostram cathedram, is accurat» dirimendi· ee nmuemndia operam dabant, ac de ipeis ad nos referent: nos deindo snpremam noatrsm Mnteatiam dioamua, casque rauneiari ot promulgari mandabimus, hae adhibita aqlemni for­ mula : Decreta mede lecta ptomwnmt aewtihm patrihna termine dusustient· (vel ai qui fort· diMOnaerint), ÎM»(= 1178) tat ewssrs «umpts·,- neagua, aacre apprêtants cmotlia, «Un ita drasnumns atataiinaa e/gn * senrimu», ut ieeia sunt Hiaoe antes omnibus expletis, erit promotorum concilii rogare pretoaotarie· pruMeatea, nt d· omnibus nt singuli· in ««««inna peracti·, anus »al plura, iaatramoatam val instrumenta MnSmaatur. Deniqua die proximae ««Minnie de mandato nostro indicta, sessionis convectas dimittetur. Universis porto concilii patribus, aliisquo qui •idos intareaae debeat, praecipimus sub poenis par sacros oanouM indictis, ut ne quis eorum, antequam sacros·notam boo generale et oecnmonieum con­ cilium Vaticanum rito sbeolutum et a nobis dimis­ sum sit, discedat, nisi discessionis causa iuxta nor­ mam separius definitam cognita et probata fuerit, ac impetrata a nobis abeundi faoultaa. X. IrMtm afMtoliam de acu relidentia pro iit gm oonoibo internoti. Cum ii omnes, qui ooneiliqribas actionibus inter­ es·· tenentur, ea in re unirarsali Eocleeiae dmerviant; praedeocMorum nostrorum etiam exemplum secuti1 apostolica benignitate indulgwnus, ut tum praesules aliique suffragii ius ia hoc concilio ha­ bentes, tum caeteri ornum eidem concilio operam qnovie titulo impendent» suorum beneficiorum fruc­ tus, reditus, proventu· ac distributionM quotidianas percipere pomint, iis tantum distributionibus exoeptis, quae inter froeeeniee fieri dicuntur; idque concedimus synodo perdurante^ ot donec quieque •idem adsit aut inserviat. Haec volumus atque mandatas·, decernentes has noetras litterae ot in eis contenta quaeeumque, in proximo sacrosancto generali et oecumenioo concilio Vaticano, ab omnibus et singulis ad quos spectat, reepeotive et inviolabiliter oboorvari debere. Non obstantibus, quamvis speciali atque individua men­ tione ac derogatione dignis, in contrarium facienti­ bus quibuscnmque. Datum Romae apud Sanctum Petram sub annule Piscatoris dio XXVII novembria MDCCCLXIX, PontiflMtua nostri anno vigesimo quarto. N. cardinalis Psracciani Clarelli. ■ Psalw m Bnv. 1 iassarti IMA - Pim IV Bnv. M ··vsmbris IMI. 17. LITERAE AP08T0LICAE, QUIBÜ8 DURANTE CONCILIO CONCEDITUR INDULGENTIA PLENARIA OMNIBUS, QUI SINGULIS CUIUSQUE HEBDOMADAE DIEBUS SALTEM QUINQUE DECADES ROSARII DEVOTE RECITAVERINT 186® deoembris S. PIUS PAPA IX ed ,/titarem rri swmoriem. Egregiis sui ordini· instita toris excitatas axemplis, eiusquo rrntigia sequi prae oceiis habens, dilectus filias VinMntina Jandal ordini· Fratrum Praedicato­ rum magister geaenlts, humiliter nubis exponendam curavit, maximum rei Christianae emolumeBtnm fore obventurum, si quotquot sunt in orbe fidelM ad frequontiorem hodiernis diebus Rosarii beatae Mariae virginis recitationem allidantur. Quemadasodum enim sanctae Demiaieus illa precatione tamquam gladio invicto ad nefariam Albigenaiam haareaim confringendam, quaa chriatianae reipubliraa pacem et tranquillitatem peaeumdare minabatur, nana set, •io fideles velati armaturae genera instructi, nempe quotidiana Rosarii beatae Mariae virginis recitatione, ut tot errorum monstra ia praesens undique grae- * D matia poteati Deiparae Immaculatae raboidio et ooaeilii oeeumeniei Vaticani a nobis indieti mox anspÎMsdi auctoritate, convellantur, eradicentur, facilius erant oonoeeutari. Quo vero id oertiua fiat, enixe a nobis petiit, ut indulgentiis, quae a summis pontificibus praodecaeeoribea nMtria iam fidelibn· illa precandi for­ mula Rosario nuncupata utentibus oon camis sunt, alia· quoqua ediioere da beniguitata noatre dignare­ mur. Nos qui a nostra prima aetate, ae prneeertim cum in hanc beati Petri Mthedram, banigniMimo Dao sic inbente, ascendimus, nostram fiduciam in beatissima Dei matre Maria totam posuimus, eique soli a Deo datum fuirae, ut cunctas in universo mundo haereoM interimeret, pro certo hsbentee, piis precibus nobis oblatis ultro obsecundaro ae, ut infra, indnlgere voluimus. Quare de omnipotentis Dei miaerioordia ac beato- f,< ■ - ■ ■ . C. (i^l3?9) * 333 .< * ·' * ’* ACT^XD' PROXIMUM ’ · —■----- ; 'f ■ * :? » CONCILIUM SPECTANTIA J - ’ 2M« (= ISftOi · rum Petri et Pauli apoetolorum . âu· euetdriUte . nSodum auffragii applicare poaaint, miaerioorditar in Domiop concediahi·. confiai, omni bu * et Mngd|ni utriutqne mxu· cbn ti* fidelibua, qui, ^opec^onciTium ofcumenicuia Vati­ \ Praeaentihua^oCncilio generali at oecunSbnicoVati­ ( canum perduraverit, ainftulia cuiuaque hebdomadae cano oerduranta valituria diebu· saltern .quisque decade· Roaarii decete recitarerint. .errati· quoqde_qa e * in eiu· recitatio·;· alia· injuncta >unt, inauper vere poeniteote· et dbofeaai ac «aer» communione refecti quamlibet eoele•iam ieo .oratorium publicum zViaitarerinl, ibique pn> felici concilii oecutnenlci Yhtitani exrtm^et iuxta mentem noatram pia· ad Dqitm jtrece· effude­ rint. qua hebdomada, id Egerint, plenam oçnnium ppccatorqm auorutn indulgentiam et remiaaionem, quam ptiam animOoi· chrtqXjfidelium. quaerDeo in ^cantate coniunctae ab hac luce migraverint, per ' * Volumna su^em, ut praeeuntium litarantm-tran•ua,p£i· mu elemplia etiam impreeei· Inanu alicuiu» /io tari i publici «{tbecripti· ea li^ilk· personae in eccleaiaatioa dignitate oondituta· puniti· eadem prlir•u· 'fide· adhibeatur, quae -adb/berotur •entibuaj u forent exhibitae etsa»tetuae Datum Romae.ppnd Ranrtum Pei/um «ubi annuto Piecatori·. die III decembri· JIÔCiXTJtlXÀ pontir -ficatub- nostri anno rigeaimn quarto. \ N cardinali· Paracciani t'larelh 1 CONSTITITIO DE ELECTIONE ROMANI ΡΟΝΊ FICIS 81 CONTINGAT SEDEM APOSTOI.ICAM VACARE DURANTE CONCILIO OECUMEN1CO 1869 decembri· 4. B felicia reoorda^onis Pauli lil et Pn IV. quorum primus apostolicis litteris datis XHI ks^tiecembria anno 1544, alter tero similibus litteris datis X kal ad perpétuai * rri metnariem. — octobrfs 1561, esuum mortis suae praevidentes cum ('uni Romanis 'poBtiicibue id- beato Petro apo­ Tridentina synodus celebraretur, decreverunt. eiusstolorum principe pascendi, et gubernandi univertnodi^ casu occurrente, electionem novi pontificia salem Ecclesiam a Domino nostro leeu ChriM» plena nonnisi a sauciae Romauae Ecclesiae card;nal:bu!» potesta· tr&diu fuerit; pax et unita» ipsius Ecclesiae ease faciendam, exclusa prorsus quacumque memo­ in grave discrimen facile adduceretur, ai, apostolica ratae synodi participatione: atque insuper de his sede vacante, in electione novi pontificis quidquam. habita cum nonnullis venerabilibus -fratribus nostris fieri contmgeret.Squod eam incertam ae dubiam redeiusdem sanctae Romanae Ecclesiae cardinalibus dere posset. / matura deliberatione et diligenti examine, ex certa Ad tam funestum periculum Avertendum pllres scientia Bostra, motu proprio ac de apostolicae po a Humanis pontificibus decesaoj/bus nostris, ae praétestatis plenitudine declaramus, decernimus atque sertim a felicis recordationis Alexandro! II io ge­ statuimus, quod si placuerit Deo mortal * nostrse nerali concilio Lateranensi 111 a beato Orogorio X peregrinationi, praedictu generali concilio Vaticano in generali concilio Lugdunensi Π \ a Clemente V4, perdurante, finem imponere, electio novi summi 1ΊΓ8 EPISCOPI S SKKWS SERVORUJIr-trfcl a Gregorio XV4, ab Vrbano VIII 4 et a Cle­ mente XII4 editae aunt constitutiones, quibus dum multa alia praescribuntur, ut negotium tanti mo­ menti rite recteque expediattfr, generaiim et absque ulla exceptione declaratur ac’ decernitur electionem summi ^pntificis ad sanctae Romanae Ecclesiae car­ dinalium collegium unice et exclusive spectare. Haec nos animo reooledtee, cum oecumenicum et generale concilium Vaticanam per apostolioaa litteras quae incipiunt jFb/ru 1Π. kal. iulis» anno 1868 a nobis indictum, in eo iam sit ut sole^initer initietur, apoatoliei nostri muneris'esse dncimos, qu/mcumque occasionem discordiarum et dmeoasio- num circa electionem summi pontificia praevenire ac praecidere, si divinae voluntati placuerit nos, eodem concilio perdurante, ex hae mortali vita pontificis, in quibuscumque statu et terminis conci­ lium ipsum subsistat, nonnisi- per sancthe Romanae Ecclesiae cardinales fleri debeat, minime vero per ipsum concilium, atque etiam omnino exclusis ab eadem electione peragenda quibuscumque aliis pvr- sonis cuiusvis, licet ipsius- concilii, auctoritate forte deputandis, praeter cardinales praedictos Quin imo. ut in einsmodi electione memorati qardioales. omni promue impedimento submoto et quivis perturba­ tionum et dissidiorum occasions sublata, liberius et expeditius procedere queant, de eadem suientia «t apostolicae potestatis plenitudine, illud praetere» decernimus atque statuimus, ut si, praedicto Vati­ cano concilio perdurante, dos decedere contigerit, idem concilium in quibusoamque statu et termini» existai, illico et Immediate suspensum ac dilatum D ietelligatur, quemadmodum per nostra» has litteras migrare. Quapropter exemplo pormoti feliri» rooordatiotua illud nunc pro tunc suspendere atque io fetnpu» Iulii 11 dooeseorm nostri, do quo compertum ex infra notandam differre intendimus, adeo ut. nulla historia est' tempore gsqeralis concilii Lateranen­ prorsus interiecta mora, eesoars statixn debeat a sis V lethal i morbo correptum cardinales ooram se quibascomque conventibus, congregationibus et aesconvocasse, ae ds logi time suoooseorie sui electione aioeibea, et a quibusvis decretis seu canonibus consollicitum, iliis aditantibus, edixisse, hans nos a fimoadte, nec ob qualemeumqno ce neam, etiamsi praedicto concilio, sed ab ooram tantam collegio gravissima et speciali meatione digna videatur, ul­ esso perficiendam, prout reapse, memorati Iulii co­ torios progredi, donec novo» * pontifex a sacro car­ unts morts, factum fuisse constat, atque exemplo dinalium coUegio canonico doctus suprema »ua insuper excitati aliorum dsoomorem nostrorum item anotoritato ooooilü ipsius roaasumptionem et pro­ secutionem duxerit intimandam. Opportunam autem consents», ut quae occasions > concilii ranter fuerit \(tentatum. ifritura etina^e ac nullius oecumenici, sive Romae illud habeatur, sive In alio quovis nrb(· loco, electio novi pontifici· ab uno fcanctge Romanae Ecclesiae cardinalium' collegio zsemper et exclusive, inita modum «upenua definitufa fieri debeat, atque ipsum concilium, pariter iirxtp regulam suptqnus sancitam,' atatim ab^accepto certo nuntio demortui pontificis luspcnsumf ipse iure intelbgatu|. et tatndiU dilatum, done^.ndvus ponti­ fex cano Alce electus illud reas· u ài et contiquari Jussent Praesente· autem litteras semper validas, -firtnas' • t efficaces exiatere et fore, suosque plenario» et intégros effectu» sortiri et obtmereiac nullo unquam robons deqenpmus Non obstantibus. quatenus opus sic. fehct» re­ cordationi· Alexandri papae 111 decespons n<»tn in concilio Lateranensi edita, qua· incjpit Ltrrf d/ . eiZarnde. et qutbueremque ah»· etUm ut umversah- \ ^us con<\|ii· latis. specialibps vel (^fterahbu· con •titutionibun'apoatohci·, quamvis ^10 corpo/ç "in< clausis, H »ab quibuscum^ue fenoribus et formis, ac quibtf»v1t edam derogatoriarum derogatori· a’n» que ^ffiraoioribu· et insolitis clhuauli·. imtantihu·que et ahis decreti· in genere vel in specte. eli m * motu, pan ac consis/drialiter »tatutia.^qvr+lHj· σηιη» bu· et unguli», quatenu· paritor opus sit/ conirp que omnium lenorlbut perinde ac si praeqentibu· * de verbo ad ver^rom exprimantur. j>ro inseftis -<»t. tempore ex quocumque capife. aut qualibet causa de subreptionis vel obreptionis seu nullitati» vitio, vel intentioni» nostrae, vel alio quopiam, quantum­ vis substantiali, inexcogitato et inexcogitabili ac 1B specificam et individuam mentionem aut exprès mansuris, ad praemissorum omnium et singulorum •tonem requirente defectu, aut ex huocumque alio vahdtMtmum effectum bac vice dumtaxat. latis»in>e rapite a iure statuto, vel quocumkue. praetextu, et plenimime ac sufficienter, nec non specialiter et ratione aut causa, quantumvis tali, quae ad effec­ expre··· harum» quoque serie derogamus, cvter·»tum validitatis praemissorum necessario exprimeoda que 'contrariis quib>»cumque. Nulli ergo omnino hominum liceat îanc paginam foret, notari, impugnari, redargui, invalidari. retractdri. in ius vel controversiam revocari potae. nostrae declarationis, ordinationis. statuti. decreti, nrque easdem prs''-,,ntm sub quibuyis similium derogationis et voluntati· infringere, vel ilh» ausu vel dissimilium disp muum revocationibus, limita­ temerario contraire Bi quia autem hoc attentare tionibus. modificationibus, derogationibus, sub quipraesumpserit? indignationem omnipotentis Dei ac husrumque verborum tenoribus et formis, ae cum beatorum Petn et Pauli apostolorum eiui m> ni'»<'nt quibusvis clausulis et decretis? etiamsi in eis de incursurum hisce praesentibus egrumque ‘toto tenore ac data Datum Romae apud Sanctum Petrun atioo in specialis mentio fieret, pro tempore facti· iei con­ carnationi· Dominicae millesimo octingentesimo cessi» ac faciendis et concedendis comprehendi; sed sexagesimo nono Pritiie nonae decembris. Ponti semper et omnino ab illis excipi debere atqu> ex ficatus nostri ancto vigesimo quarto, nunc quidquid contra praemissa, apettolica sede M cardinilis inilis Mattei, pro-datanus vacante, quavis auctoritate etiam memorati concilii C N. cardinalis Paracciani Clarelli. Vaticani. ve) alterius cuiuscumque futuris tempori­ Visa de cuna IMmtnicus Bruti bus concilii oecumenici, beet de unanimi consensu hodiernarum,. seu pro tempore existentium sanctae (Ix>oo + Plumbi ' - 1 Cugnoni ORDO AGENDORUM OFFICIALIBUS CONCILII VATICANI PRAESCRIPTUS. sessione gesta fuerint. Ipsi, nisi pro aliqua causa speciali vocati fuerint, pariter non interveniunt ongregationibua generalibus JVomoter·· ea pro concilio peragere debent, cilH pertractandis versatur. Pratfact ** csrMsomorwm - disponit sacras cere­ quae procuratoris causprum in iure ease solent, se monias, quas tam in principio sessionum publi­ proinde instare, ut contra absentes, qui concilio carum. quam in fine Mritndem sx more priorum intéressé tenentur, nec aboentiam suam legitime excusarunt, u fuerint contumaces, secundum for­ conciliorum generatium iuxta propriam instruc­ tionem observandae sunt; pro qua re magistri cere­ ma· iun» procedatur, item in fine singularum ses­ sionum soleœvi formula rogare, et de rebo· in ea moniarum et locorum assignatores eidem operam D sannione goetia per notarioe concilii praoeeete· navant. authenticum inatrameututo confictatur, denique pro Serretur»·· cum Mia adiutoribns, cum scruta­ toribus et notariis ooncihi, esm promotoribus et re bate alia etiam nomino concilii procurare et assignatoribus locorum negotii coimHii curat. agere, quae formam iuris exigent, do quibus, ubi Secreturi» eum sub adiutoribus proprie net, iu neceeoe fuerit, suo tempore accipient mandata. Promotoree non interveniunt congregationibus goaoruhcongregatione generali prsaaidibm operam navare, bua, niai pro a tiqua mum speciali vocati fuerint in sessione publica poet ceremonias expletae or­ ^asspMmm patrum suffragia exquirere, seque omnia eon- MotM fuerint, ut hae ratione eoMtaro posait nu­ fnrre, et quas fuerit oommusb petram sententia, meres patrum in samians vel congregatione praoad MuctiMimem Patrem referre Congregationibus eeotium ; oamque Mheduiam bnguii pro parta aulae •iM assignata tradent soeretaric conditi, ut oomiDS generalibus non interveniunt scrutatores. Noteris· concilii vi muneris incumbit, instru­ patrum proMtntium in album referri possint menta conficere de iis omnibus, queo in publica Hm do mucere diversorem officialium ooneil» 1B Oowcsl» anrauu tokos XXLXIX ·. * Concilii oecumenici celebratio, ratione habita for­ mae externae, dsNsêpts frtibva absolvitur, quarum una tn Mscry /wncttombsu perageadia, altera in eoe- Ϊ27·(- 1389) C. ACTA AD PROXIMUM CONCILIUM SPECTANTIA , 228* HUM) praenotatis, ea. quae circa negotia ooncilti sive in a re penitus terminata ab eodem geeerventur inter congregatione generali, sive in sessione publica ab acta concilii. indent agenda erunt, hcc modo et ordine distri19. Secretario· oeacilii providebit etiam, ut buentur. uniusqpiuaque congregationis generalia prooeuu· I Pro^f)iigr«ÿationt générait. * r er bahr fideli ac perspicuo summge rerpm in ea I. Secretarius . iuxta praesidum diff&titionem gantarum compendior habeatur, tam ex proprii· ipaiu· . curabit, ut schemata decretorum praeparata sive atque •ubsocretarii adiutorumve auoruu) adnotatioaliae materiae in congregatione generali discutien­ nibue, quam éx •tenograpborum. quo· coeant, noti· dae singqhs concilii patribus opportuno tempore et in communem scripturam tranatati , * cui. poetquam approbatu· fuerit a prfesidibus. fidem faciet praeloco, adhibitis neceMariis cautelis, distribuantur. ■idurn etq|ie eecretariF «ubecriptio. 2 Idem pariter * vurabit, ut singulis patribus dips et hora congregationis generalis innotescat, i II. Pro Mirione pnbiioa. quod ita β-et, ut in quavis'jcongregatiose generali indicatur proxime sequens congregatio, tutnquC affi­ Ln sessionibus publici· ea. quae Agenda eunt, gatur etiam ad valvas basilicae Sancti Petri schedula diriguntor, partitu a pruefecto ceremoniarum, par­ indictionis proximae congregationis generalis vel tira a secretario b publicae sessionis. Personalis intimatio nonnisi in ( 1. Praefectus ceremoniarum dirigit ritus 'sacror / casibus extraordinariis locum habebit, ubi praesides * quibus fit initium seaeiunis publicae. usquoHutn oeccns^riuni iudicaverint. B a cantoribus dictum fuerit ^BencMicamus Domniu". 3. Secretarius, vel io impedito •ubcecretariu· et ab aliis responsum Jlw gratias , * factoquv aisive etiam unus ex adiutorilffis in locoed hoc U t preesidibus designando et patnbus intimando ex­ 2. Dehinc incipit munus srcraiarii, qut iutta cipiet ac diligenter adnofabit ex ordine nomina eomandata a sanctissimo domino nostro accepta dirigit . rum patrum, qui'super aliquo decreto prqposito vel ordinem externum sessionis publicae quoad negotia materia discutienda in congregatione generali verba in ea pertractanda, ac proinde materiam tu ultima facere desiderant. congregatione genurah sedulo praeparatam suggerit 4 Dehinc p^sesidibue congregationis generalis agentibus in ipso concilio sive per semetipsum, sive indicem eorum, qui nomina sua eum in finem de­ per subsecretanum derunt. insto tempore exhibebit, ut debito ordine 3 Proinde constitutiones, decreta et' canones, ad Loquendum vocentur. aut quaevis alia scripta, quae in publics seaaione er ambons legend/ fuerint, secretarius bene ordi­ 6 Si qua in congregatione generali legenda vel proni' ganda fuerint, ad secretarium pertinet, ea nata prae manibus habebit, ut luxta mandatum ex ambone legere. sanctissimi vel ipse legat, vel iis, qui lectores prae­ In colligendis patrum suffragiis, quoties­ destinati fuerint, tradenda sanctissimo patri sub­ cumque in congregatione generali ex praesidum ministret. iussu fieki debebit. »ecretanu· cum •ub,ecret r>o * et 4. QuiUieacunque decretum aliquod a concilio adiutoribus operam interponet. -C adprubandutn ex ambone lec^m fuerit, subiuncta 7 Ubi continget, ut mutatione· quaedam le­ io fins ab eo, qui tale decretam legit, solemm viores, in ipso consessu facile expediendae, in ali­ formula, an patribus concilii boc decretum placeat, quo decreto proposito desiderentur, quando aeceeprocedunt scrutatores suffragiorum bini ac bini, •arium rei opportunum viaum fuerit, aecretariu· quibuscum notarii concilii ita lunguntur, ut du<> operam interponet, ut mutationea iatae'Sllico fiant, scrutatores unum ex concilii notariis adjunc­ tum habeant. Hi vero munus colligendi patrum praeaidea hac in re adiuvando, aut ab iia, qui muta­ tionem aliquam deaiderant, formam aptam quae­ suffragia ita obeunt, ut per quatuor principales rendo eamve cum illia componendo. aulae concilii partes distributi terni simul (duo 8 Si autem graviore· difllcultatM obmoventur, nempe scrutatores et unus concilii notarius) acce­ ita ut praeaidibua ipaum decretum remittendum dant partem aulae sibi pro hac re assignatam, ibique singillatim eminentisaimorum dominorum cardi­ videatur ad aliquam deputationetn. M aive per se, aive per aubaecretarium vel adiutoreh breviter et nalium, itemque patriarcharum suffragia exquirent accurate adnotarc studebit, quae maaime obetant iuxta ordinem sedehdi; primatum vero, archiepisapprobationi, vel quae adhuc desidoraatur, ut ii).■ ooporum, episcoporum aliorumque concilii patrum ■ ad quoe pertinet, eorundem rationem, quantum par singulorum suffragia rogabunt pariter iuxta ordinem sedendi, stantes in plano aulae contilii. singuloium eat, habere poesint. \ 9. Ea in re adlaborabit, quantum fieri poteet, autem suffragia accurate describent. b. Cum in una ex praedictis aulae partibus ut amendationee, additione·, aive alia· qaaacnmque D mutatione· a patribus, qui ··· deaiderant ae pro­ suffragia omnia oolleeta fuerint, duo isti scruta­ ponunt, in acripto obtineat pro faciliori et aeeuriori tores cum notario, qui suffragia in ea parte colleearundem tractation· ia examine auper iia iastigerunt, acoedunt tabulam io medio positam, ibi tuendo. suffragia oolloota computantur, et refertur in acta, 10. Dein Moratoria· tuto ordinationem prae­ utrum omnibus, "qui suffragia dederunt, decretum cidunt oongregatioahAgeacralis mittet in acripto ad pluuerit, aa sint nonnuUi, quibus nonnisi cum alipraesidem eius deputationia, cui decretam aliquod qua mutatione aut conditione placeat, vel omnino aptaadum vel reformanda·· assignatam fuerit, oen■uraa patrum, mu difficultate· et observation·· faeft. In digerendis atque numerandi· patrum auftas, quarum proinde in novo rei examine ratio fragiia par eorutatorae oollectia aaoratanua praeato erit, at iuxta lorata antea pro diverse ar emu habenda erit II. Prooeesus verbal·· toper huiqe^odi navo daliberutoat an, quae ax computation * omnium aufexamina alienius daerati vel malaria· a Moratorio fhagiorum provaaiunt, scripto consignet; eamque cuiusvis deputati··!· Cacti et · prnemde ipeiaa de­ •uVragiorum summam rite consignatam soratotore· putation!· approbati, quando «xaatea istud finitum oam seeratario ad solium accédante· subministrabunt fuerit, una cum relatione forma adiungaada de­ sanctissimo patri, at par eapramam eiaa auctorita­ ferentur ad socratarium concilii, ut insarvire poarint tem accadat confirmatio et habeatur promulgatio. usui praeeidum congregationi· generali·, ae denique 7. Si agenda omnia in publica aeaaiona per­ 229· (= 12W) ORDO j^NDORUM ÀB OFFICIALIBUS ‘230·· P23^ ecta fuerint, promoter^ solemni formula rogabunt a eidum mandato ei. 'a<^qugtq pertinet, trudet, eiu» nuper que u»u *"notarios - concilii praesentes, ut conficiant « . fin^ni perductu cum tractatibus ea de p * omnibus et singulis in hac sessione concilii gestis habiti·, si literis consignati fuerint, iterum recipiet instrmnentum vèl instrumenta, quotquot fuerint 2. Instrumenta publica · notariis Vonetln de necessaria. singulis sessionibus conferta secretario cutici’.i K. Denique hi· omnibus expletis, praefectus quamprimum tradenda ab eoqur sedulo asservanda eunt \ ceremoniarum ritus sacro· in fine sessioni» ex more adiungendos iterum pro suo munere diriget. 3 Haec omnia et alia quaeeunque ad rem per * tinentia moniroenta. praesertim processus verbale», 3II. Pro acti» conclu dt quibup dictum fuit supra Lull et 12. ipse ή 1 Secretorius eoneilii quaecumque scripts, con-’ acta concilii refeçet, quae m unum corpus oolleeta cibo sive ab ipsis concilii pitriT^J· .exhibita, sive ab ipso et a subsecretaryi ad uUectn i.r horum actorum facjendsm m fir.« ve’ .unis, vel si nu-'Utn ex ordine dabit, etusque argumentum brev'iplura fuerint.' in fine sio^ulorb.n v.nem «h bus verbi· conceptum tub hoc numeh) regestis con­ scriptione propriapvsnanu» et pont.ficto sigillo mu­ citu inseret Ipvuni vero acrintum accepto prÀenientur 20. FORMULA IURAMENT1 PRAESTANDI AB. OFFJCIAIJIH'S CONCILII OECI MEDICI VaTU ANI 'Nos a. sanctitate vestra electi officiales generalis B discus»iones et singulorum sententia·. sed super ί* concilii Vaticani, tactis per nos sacrosanctis Dei omnibus quemadmodum et super alit· rrbu» qu«e evangeliis, promittimus et lummii * officium unicui­ nobi· specialiter committentur inviolabilem »ecrefi que nostrum respective demandatum fideliter im­ pleturos. nec insuper evulgaturos vel alicui extra Ego 5 N. eleetus ed officiunt nrrmsit offish pr««gremium praedicti concilii pandituros quaecumque mi Mo et mro iuxta formulent praelectam in eodem concilio examinanda proponentur, itemque ORDO EX CAEREMONIAM PRAESERTIM SANCTAE ROMANAE ECCLESIAE EXCERPTIS CONCILII OECCMEN1CÏ CELEBRANDI IN SACROSANCTA BASILICA VATICANA ICSSl SANCTISSIMI DOMINI NpSTRI Pli IX CATHOLICAE IXXYESlAE EPISCOPI. Deo Patn sit gloria. Die octava decembris festo ('<>"ceptionis immacu­ Et Filt0. qui a mortuis latae beatae Mariae virginis mane, hora indicenda, Surrexit. ac Heraclito eminentissimi et reverendissimi domini cardinales, ac reverendissimi domini patriarchae, primates, archiIn saeculorum saecula. R Amen episcopi, episcopi et abbates locum in concilio ha­ Absoluto primo versu, pontifex, eeteriqu? sorgent. bentes convenient in aulas designata·, et assumpti· C et ordinabitur supplicatio, praecedentibus more con­ sacris vestibus cuique ordini propriis albi colori· sueto ante crucem pontificalem familiaribus, capet mitri·. statim accedent ad sacellum paratum pellanis cantoribus, et praelatis papae cum super«upra porticum basilicae Vaticanae, summi ponti­ fici» adventum praestolantes. pdliceo supra rochettum. eo numero, qui erit praescriptus, nec non thuriferarius. Post crucem a Solemnis actio devotu supplicatione inchoabitur subdiacono apottolico delatam medio inter duos a commemorato sacello usque ad eamdem basilicam, acolythos inorent abbate·, episcopi, archiepiscopi. utroque clero, tam saeculari quam regulari, stante hinc inde disposito. Summas pontifex pluviali in­ dutus, deposita mitra, flexis genibus intonabit, schola cantorum provoquante, Htmmv·. Veni creator Spiritu·. Mente· tuorum visita, Imple superna gratia Quae tu creaati pectora. Qui diceris Paraclitn·, Altisaimi donum Dei. Fons vivus, ignis, chantas Et spiritalia untio. Tu septiformis munere Digitus paternae dexterae. Tu rite promissum Patrie Sermone ditans guttura. Accende lumen senaibns, Infunde amorem cordibus. Infirma nostri corporis Virtute firmans perpeti. Hostem repellas longius, Paoetnque dona· protinus, Ductore aie te praevio, Vitemus omoe noxium. Per te aetamua da Patrem, Nomswm atque FiHum : Teqaa atriaequ· Spiritum Credamus omui tempore. primates^ patriarchae (omnes qui sint latini ritus cum mifre simplici ex lino), cardinale· (cum mitris serico-damascenis), senator cum conservatoribus urbi·, vioe-camerarius sanctae Romanae ecclesiae eum oappe a dextris principis solii pontificii, summos pontifex mitra pretio· * ornatu·, et sella gestatoria sub baldachino delatus cum flabellis et solito comi­ tatu. nec non oeto ex cappeÜanis cantoribus suavi con entu hymnum praefatum canentes. Sequentur cum cappis auditor et theeaurarius D reverendae Camerae apostolieae, antistes pontificiae domui praepositus, protonotarii apostolici c collegio participantium, generales tam congregationum, quam ordinum regularium, et officiates concilii. Interim, cum opus fuerit, hymnus repetatur, omissu primo versu et conclusione, quae tantum cenetur, eum summus pontifex ad altare princeps, ubi sanc­ tissimum sacramentum expositum erit, pervenerit, ibique capite detecto, fuerit geeuflexus. Completo hymno, pontifex adhuc gonufiexas dioet V. Protector noster aspice Deus R. Et respice in faciem Christi tui. Emitte Spiritum tuum, et creabuntur R. Et renovabis faciem terrae. Mitte nobis. Domine, auxilium do seneto R Et de Sion tuere uee. V. Ora pro nobis, senete Dei geuitrix immaculata. R Ut digni officiamur promienioaibun Chrieti. V. Domine, exaudi orationem meam. 1»· . <■ v ■· / ■ ^β1·(=1387) . C ACTA AD PROXIMUM CONCILIUM SPECTANTIA R. Et elimor meu· ad te veniat. Burget. V. Domini» vobisoum. R. Et eum spiritu tuo. . ·. S»2»(==iate) A pluviali, pontificales vestes, cardinali diacono mini­ strante, assumpserit, omnes qui sacris peramantis eant induti, mitram manibus gestantes summo ponti­ fici obedieatiawe praestabunt; cardinales manum, pqtriarehae, arohiopiecdpi et episcopi genu dexteram, Otuct. abbates pedem osculantes. ‘ Dege» qui nobis »nb sacramento mirabili pas­ 'Hac'actione finite, cardinalia diajponus a dextris sionis tuae memoriam reliquisti: tribue quaesumus, pontifici assisted surget, et alta voce <|ioet: Orale, its nos corporis et sanguinis tui sacra mysteria ve­ Ct mox tam pontifex super faldistoriupi sibi paratum. nerari, ut Vedemptionis tuae fructum in nobis iufiiter > quam)alii, sine mitra, in proprib loeo gepuflexi ora­ sentiamus. bunt Versi ad altare. Bargens deinde pontifex colu», Deus, qui corda fideliffkn sancti Spiritus illu­ ceteris genibus inniXis permanentibus, dicet hanc stratione docuisti : da nobis in eodem Spiritu recta oratioqem in tono competenti, videlicet : sapere, et de eius semper oojmolatione gaudere. Adsumus, Domine sancte Spiritu·, adsumus pec­ Deus refugium nostrum et virtus, edesti? piis cati quidem- immanitate detenti, sed in nomine tuo ecclesiao tuae precibus, sator ipse pietatji, et praesta, - specialiter congregati. Vqni ad nos, st esto nobiscum. ut. intercedente beata et gloriosa semper virgine et dignare illabi cordibus nostris. Doce nos quid Dei genitrice Marii, cum beatis apostalig tais Petro, * agamus, quo gradiamur, et ostende quid efficere et 1’sufb. et omnibus sanctis, quod fideliter petimus * B debeamus, ut, te auxiliante, tibi complacere in om­ efficaciter consequamur. v nibus valeamus. Esto salus et effector indiciorum Actiones nostras quaesumus Domine, aspirando nostrorum, qui solus cum Deo Patre, ut eius Filio praeveni, et adiuvando prosequere: ut cuncta nostra nomen possides gloriosum. Non nos patiaris pertur­ oratio, et operatio n te semper incipiat, et per batores esse iustitiae, qui sutannam diliges aequi­ te ooepta finiatur. Per Dominum nostrum lesum tatem : non in sinirtrnm noa ignorantia trahat. non Chrintuin Filium tuum, qui tecum vivit, et regnet ia favor inflectat, non acceptio munerum vel pbrsonae unitate Spiritus sancti Deus, per omnis saecula corrumpat; sed iunge nos efficaciter tibi solius-tuae saeculorum. gratiae dono, ut simus in te unum, et in nullo aber­ R. Arnen. remus a vero, quatenus in nomine tuo collecti, «ic Pontifex genuflectet, et duo cantores dicent in cunctis teneamus cum moderamine pietatis iustiλ’. Exaudiat nos omnipotens et misericors Dominus. tiam. ut hic a te in nullo dissentiat sententia nostra, R. Et custodiet nos semper. Ames. et in futuro pro bene gestis consequamur praemia Deinde procedetur ad aulam paratam pro con­ sempiterna. cilio celebrando, et omnibus patribus, servato inter Omnes respondent: Amo». eos ordine dignitatis patriarehalis, primatial», arahiPostea cardinalis diaconus a sinistris sergens ' episcopalis et episeopalisatque habita temporia ratione versu· ad patrea dicet. Erigito sos. cuiusque promotionis, in proprio subsellio dispositis; Omnes surgent. et cantore· cantabunt antisanctitas sua (sciet confessionem cum eminentissime C phonam: et reverendissimo domino cardinali sacri collegii Exaudi nos, Domine, quoniam benigna est midecano missam cantaturo de beatas Mariae virginis eerioordia tua. secundam multitudinem miserationum ionceptione immaculata, cui addetur oratio de Spiritu tuarum respice no·. Domina. meto. Iterum diaconus a dextris conversus ad patre· In solemn! sacro, obedientia ssactiasimo patri dioet: Orato.' et similiter omnes procumbent, et ali­ praestanda, sermone post evangelism oireuliaqsd quantulum orabunt secreto, donec diaoonüs a si­ omissis, omnia more solito peragantur; sed dicta nistris dicet: JSrifiU eos. x in fine missae a cardinali celebrante oratione Plecset, Et omnes surgent. Pontifex vero, omnibus stan­ secedet ad thronum pontificalem episcopus orator tibus, et detecto capite, orationem dioet absolute: mitram manu gestans, st ust ulato geau dex tero Mentes nostras, quaesumae Domine, Paraclituo, innui pontificis, potet qb o ** indulgentiam, ascendet ^jni a te procedit, illuminet, et inducat in omnem, suggestum, s* alloquatur patres Absoluta oratione, meet tuns promisit Filiae, veritatem. Qui tecum publicabit indulgentiam. Deinde aanptitaa sua depo­ vivit et regnat in unitate eiusdem Spiritus sancti sita mitra, coram erute surget st dioet: Deus, per omnia saecula saecdlorum. V. Sit nomeo Domini benedictam. R. Arnen. R Ex hoc anne et usque in saeenlem. Qua finita rursum omnes ganufleetent. et duo V. Adiutoriam neutrum ia nomine Domini. cantores incipient litanias omnibus respondentibus R. Qui fecit caelum et terram. D V. Benedicat vos omnipotens Deus Kyrie eleison. Paftec, et Π|Ι>μ, et SpiritaafoaMtaa. Christe eleison. R Arnen. , Kyrie eleison. EmiMatiesimtm et revoraedAssimaa dominus car­ Christo aadi noa. dinalis celebrans cum sitio mimstris discedet recitans Cbriate exaudi noa. ' evangeiiam sancti loaanis, et interim cummi pon­ Pater do caelis Dena, miserere nobis. tifex sedebit, et ei imponetur mitra. Deinde ae­ Pili Redemptor mnadi Deu, miserere nobis oedet ad pontifiasse subdis senes apsotelimm pesetas Spiritas sanate Deae, miserere nobis. tunica albi eoioris, dethrone caligas ut sandalia, quae Saaota Trinitas unas Dena, miserere nobis. ipsi pontifici more solito imponentur dum dicet Sancta MarlÇ ora pro nobis. t psalmum: Çusm detecta ede. Postau resedet sabdiasoaus, et secedet enstneatiesimns ac ravereadiasimns dominus cardinalis diaconus amicta, alba, stola et dnhnaiiaa iadutaa, quia eat evangelism cantatum, Me aoa acolythi nans post alium deferentes siaguti sacra indumenta ac si papa esset misasm solemn! peatifioaH rite cele­ braturus. Cum autem pontifex, disposita mitra et ora. ora. ora. ora. Sancte Raphael, ora. Omnee sancti saguli,et archangeU, orate pro nobis. Omnes saaeti beatorum spirituum ordines, orate pro nobis. Sancta Dei genitrix, Saaota Virgo virginum, Sancte Michael, ' Sancta Gabriel, ç · 233· (=ru8i) ' RITU8 PRO COM CILIO CELEBKANDO PRAE SCRIPTU8 234· (= W' Sanctp loabnea Baptista. ora. a Ut noemetipsoo in tuo sancto servitio confortare, ' Sancte loeeph, ora. at ooMorvara digneris, te rog. ' Omnes sancti patriarchae, et prophetae, orato pro Ut omnibus benefactoribus nostris sempiterna bona nobis. 1 . . . retribuas, ’te rog. , Sancta Petre, χ ore. Ut fractus terra» dare, et ocnoorrare dignaris, te,rog. Sanqte Paule, __ f ora. Ut omnibus fidplibus defunctis requiem aeternam Sanctae Apdrea. donare dignaris, te'rog Sancte laeobo. Ut nos exaudire dignar».. vte-rog. Sancte loanne^, Agnua Doi, qni toil» peccate mundi, pareo- nobis. Omnes sancti apostoli, et erangalistpa. orate. Domine. ’ Omnes .sancti discipuli Domini, orate. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, exaudi nos. Sancte Stephane, ora. Dominer Sancte I»urenti, ore. Agnus' Dei. qui «ïlia peccata mundi, miserere riancte Vincenti, : nobis. Christo audi no?" Omnes sancti martyres, orate. Sancte Siljpster, . * or Christe exaudi nos. Sancte G tegori, Kyrie eleison. Sancte Augustine, Christe eleison. Omnes sanoti''pçntificeô, et confessores, orate pro B Kyrie eleison - Deinde'turgent omnes, et pontifex ' versus ad nobis. orate. Omnes sancti dootores, altare, dicet : ' OMMVa Sancte Antont, Diaconus a Jbxtris dicet: FUetaanu grtuia ora. Sancte Benedicte, Et diaconus a sinistris: Lsoate. ora. Sancte Dominice. > Francisco, orate. sancti sacerdotes, et levitae. orate. sancti monachi, et eremitae, Meria Magdalena, L ora. Agnes, Caecilia, Agatha. Anastasia, orate. sanctae virginee, et viduae, Omnes sancti, et sanctae Dei, intercedite pro nobis. Propitius esto, parce nobis. Domine. Propitius esto, exaudi nos Domine. Ab omni malo, libera noa,cDomine. libera, Ab omni peccato, libera. A morte perpetua. Ubera, Per mysterium sanctas incarnationis tuas, libera, Per adventum tuum, libera. Per nativitatem tuam, Per baptismum, et sanctum ieiunium tuum, libera, libera, Per crucem, et passionem tuam, libera, Per mortem, et sepulturam tuam, libera, Per saaotam resurrectionem tuam, libera, Per admirabilem ascensionum tuam, libera, Per adventam Spiritus aaaeti Paraehti, libera, In dio indicii. te rogamus audi nos. Peccato res. to rog. Ut nobis pareas. Sancte Omnes Omnes Sancta Sancta Sancta Sancta Sancta Omnes Ut ecclesiam tuam aaaotam regero et conservaro digneris, te rog. Ut domuum apoatolieum, et omnes soclosiasticos ordines in sancta religione conservare digneris, D Da. quaesumus, ecclesiae tuae misericors Deus, Ut sancto Spiritu congregata, hostili nullatenus incursione turbetur. Per Dominum nostrum lesuui Christum Filium tuum, qui teçum viril et ‘regnat in. unitate eipsdetn Hpiritus sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Tum sument manipulum snbdiaconus apostolicus, et cardinalis diaconus, qui evangelium rei de qua agitur competens cantabit. Ipse osculabi­ tur manum pontificis, qui mox ponet incensum, ministrante naviculam cardinali presbytero induto eum pluviali. Interim diaconus, accepto ex altari libro, una cum subdiaoono, luminaribus et caere­ moniis oonsuetia, natet a pontifice benedictionem, at cantabit svangenum : quo finito, pontifex oocnlabitur librum, et iacenaaeitur metre solito. Deinde cum mitris omnes sedebant, et pontifex' congruis verbis hortabitur, patres ad opportuna ‘ facienda decreta, et postea surgeon sine mitra, et procumbens super faldistorium intonabit Htuxvm. Veni creator Spiritus etc. Omnibus eo tempore nudo capito genua flecten­ tibus, quousque prlmu versus expleatur. Deinde omnes sergent stantes sine mitra, et cantores pro­ sequantur hymnum. In fine pontifex surget dicens : V. Emitte Spiritum tuum, et creabuntur. R, Et renovabis faciem terrae. Oaxuuu. durgene pontifex cum mitra, et menu siaiatra tenet» cruoem\looo baonli pastoralia benedicet •f- Doua, qui corda fidelium aaaeti Spiritus illustra­ tions docuisti : da nobis in eodem Spiritu nota nodo dieeea: lit bane sanotam synodum, et omnes gradua aeele■iaatKoa beeof dicere dignaris, te reg. lit haec sanctum synodum, et omnes gradua oo- sapore, et de eiue semper oonsolatioeo gaudere. Per Dominum nostrum Iasum Christum Filium tuum, qui tooam vivit et regaat in unitate eiusdem Spiritus aaaeti Deas, per omnia saecula saeculorum. claauatieM boost dicers, at regefro digneris. U.t hanc sanctam synodum, et omnes gradus ooelesiasticos boost dicere, regefra, et ooaaartvare Duo oaatoree dieent V. Benedicamus Domino. R. Deo gratias. Caeremoniarum praefecti» aka voce dicet digneris, te rog. Procumbente iterum pontifice, litaniae absol­ ventur. i Ut iaimieoa sanctae oooloaiao humiliaro digneris, Exeant omaes locem non habentes in concilie *. Tuae iuaeu sanctimimi patris s suggestu alta voce recitabuntur decreta, et dein rogabuntur patraa te rog. Ut regibus, et principibus Christianis pacem, et ve­ ram concordiam donare digneris, te rog. i Ex auctoritate tamae pontifieia marial hase praescriptio at neam dadneU usa Mt t» ia prima tam in osteris saartasiSea w ■■ * 236 (= 1291) C. ACTA AD PROS IMUM COffCILfUM SPRCTAITÎIÀ »$>· (= 1292) an ea placeant; ae atatim procedent actitator·· ad ' Oaxe?». •uffragia excrpienda^qua· pronandi·/) debebunt a,. < patribu· per verba pioraf vel nouqptaeii,. ita tamae ut Dena, coma minariCordiae non eat numeratu et eminentiaaimi ac reVere'ndiaaimi eardipale·, nec non bonitati· iafinitua eat theaaurva, piiaaimae maieatati re^ereadiaaimi patriarchae, primatda, arahie^aoopi tuae pro c<41ati· dqnia graQa· ugimua tuam tamper « et epiaoepi, aervato inter\ç»e qrdiae dignitati· ei -clementiapi exorante·, ut qui petentibe· poatnlata uniuaeuiuaque "promotionia, auffragium proferOpt ae- -qoncedi·, . aoadem non deaerena ad praemia fuÇura dentia cup m i tria, abbatea^vero, et generaMe con- diaponaa. Per jDhriatum Dominum noatrum. v. * gregatîenupi et ordinum, regularium «tante·, capito detecto et jjrâeftiiaaa Ammo pdhtiici ^euafléxione. . R. Arnen., . Deinde pontifia, I t . ‘ «(buvante carditidi, diacono, f Scrutatore· autem collecti· auffiragiia, pejM tolium * qui evangetium yantavlt, exuet aaera^ paramenia J pontificium iiy accurate dirimendi· ae "enumerandi· quae anper>altare depohbntyy. atque.aaaomet moiv^ o^erprrTdabunt, ac de ipaja ad aummupf^>entificem r»- aettam cum * ttoiav et façta‘ brevi^oratione auper- * ferent,.qui aupfeihabi auam »enten.tiamediceteamqüe . promulgare mandabit, hac adhibita aêlemei formula -Décréta modo lecta placuerant omtiityfo patriBfc, nemine ^jiaaentiqnte, vel (fi ju» fortodiem- ftldiatorium-, turget, benedicet "iynodo, et diacedet. Mox omWb·, pttree in loci·. parati· deponent aacrtu eeatea, .et «militer diaoedent. ·. Ip ceteri· au&equentibue aeeeionibua haec Omnia •erventuf praeter ea quae adnotantur. ierint) tot numero excepti·, noaque,, aaero appro, 1. Non habebitur auppiieatro. et ideo omne· car­ liante concilio, illa ita decernimua. atatuimna 'atque B dinale· et patrea hora pro * qualibet vice indicenda aancimu· ut lecta aunt. ** Iliace alitem omndMe expleti·, erit promotortrin ae odnferent ad baailicam Sancti Petri, et nnuaqui·* concilii rogare protunotarioa apoatolicoa praetente·, que, adorato aanctiaaitno aacraypento. in- loco deut'dç omnibua et ainguli· in aeaaione peracti· unum •ignato, ita aummo pontifice diapOnente, aaaumet aacra parement· «colorie rubri, niai aliter notetnr. - vel plura inatrumentum vel.inatrurqenta conficiantur, adhibiti· teatibua rogati·. et conveniet in aulam concilii, et facta fiexia genibua Denique, die alteriua aeaaloni· de mandato aummi brevi oratione ante crucem, petet proprium «u\pontificia indicta, ipae pontifex intonabit tine mitra •ellitun. ' 2. Miaaa celebrabitur lecta aine cantu de Spiritu Htmxcu^ •ancto, iuxta tamen rubrioaa, neque erit oratio ad patrea, neque obedientia praeatabituf" aummo Te Deum laudamua. 1 Quem cantore· altebnatim cum clero proaequentur. -pontifici. Hymno finito, pontifex adhuc atana dicet Aloyaiu· Ferrari, protonotariua apoatolicua, Deminue vobiacum. caeremoniarum praefectua. R. Et cum apiritu tuo. 22. METHODUS SERVANDA IN. PRIMA 8E88IONE-8ACRI CONCILII OECUMENICI 1. Cleraa univeraua, urbia per aealam rtgiam, C rant quoque duo reverendiaaimi epieoopi pro libro porticum et bhailieam ordine «tetute diaponetur. 2. EAinentieaimi cardinale· et reverendMmi patre· ad palatium Vaticanum accedent per ■colam •itam in atrio maximo eiuadem palatii, quae ducit ' ad bibliothecam et muaaenm. 3. In auli· deaignatia quinque vcatea «anu albi propria· induet. Eminentiaaimi cardinale· aacra parement» aaaument in altera aula paramentorum, acilicet in ea, in qua colet aliqhando tummna ponti­ fex aaoria veatibu· indui. Reverendiaaimi patri­ archae in aula anteriori aacra itoan parement· aaeament, et in hac ipaa aula auditore· Rotae, clerici Camerae, vetante· Signaturae et abbreviator·· auporpelliooo ae vaatient Reverendiaaimi primat··, arehi, epiacopi, epiaeopi et abbate· pluviale induent in ambulacro luliano, quod muaeoo Vaticano adhaeret prope aula· >upra anunoiataa. 4. Ceppellam aupra porticum baailioee atatim eminentiaaimi eardioalea eum eandatario tantum, reverendiaaimi patre· nemine oomitaate ingrediea- tur. et foeta brevi oration·, loeum ab aeaigautoribua daaiguatum occupabunt. 6. Praelati et alii otBeialaa, veatibu· reapaetiva •ibi debiti· induti, nemine paritor comitanto, «ap­ pellam praefatam ingredientur et in ioefo nauguati· cdnaiatent. fi. Duo •miaentiaeimi fordiaalee diaeoui aeniere·, «minentiaaimu» cardinalia prior proabytororum, duo at eandeia. 6. Summn· pontifex ad praefatum, aacellum Paulinum accedet, aacria veatibu· ornabitur, nempe amictu-, alba, cingulo et ttola, et incenium in thuribulo ponet, miniatrante naviculam cardinali pre·bytero aeautente. Tum induet pluviale, formale et mitram preüoeam. 9. Summua pontifox «appellam «apra porticum ba•ilicee ingrediatur, »t tranaoundo benedicet petribue. 10. Ante foldiatorium mitram deponet, genua fieetet et parumper orabit Tum adhuc genufiexu· •X libro a eardinali preabytero aaaiatente «ibi ob­ lato praeeinet hymnum F«ta enator Bpmtru, quem cantore· proaequentur, omnibua interim genua flec­ tenti bua. 11. Poet primum veraum omnaa «urgent, et D autumna pontifox, reeumpta mitra, aedebit in »ede g«atatoria. 19. Ordinabitur proeoaaio. Oamarnrii extra, pumarO duo. Oappolfoai aaorati da numero participantium, •amaro duo. Advocati oonaietorialoa promoiore· eoneiili, nu moro duo. ' " . Oubienlarii honori· acrimiaetici, numero duo. Cubicularii Mcrcti ooelaaiaatMi, numero duo. OantoHO omuoa. Abbreviator·· do Paroo maiori acrutatore· »uf- \ protonotarii de numero participantium, «t votante· firugiomm, numero duo. Signaturae pro paremoatio papae dofarondia ia aooellum Paulinum oeaveeient, quod pro «aerario Vetant·· Signatur·· omaca, inter quo· duo •cratatore· «ribugiorum. Clerici Camtrao apeetolieuo acrutatore· »«ffra- iueorviet. 1. Bubdiaoonu· apeatolioaa pre eruo· populi defitreadq, et alii duo Signatur·· votante· pro «aadoiabrit adaruit in praedicto aaeeUo PmRm. Ade­ giorum, numero duo. Auditor·· Rot·· Mrutatoro· auShugiorum, nu- V MRTH0DU8 Dÿ PRIMA 8E88I0NE Î8ERVÀNDA * 937\(= 1998) ' * $38 (=1994) . XoafliW «tut··' M detectu oapitâ sum Ai pontificis * Mhgistev sacri hospijii. Cappellanus cum regno usuali eummi,pontificia. adventum praeetoiabuntur. " Capellantis ■ secretus cum mitra simplici usuali 14. Cappellani verti reverendissimorunt petram, summi pontificie facte eum ipejf genuflexion·, immediate pergent ed Thunferarius Signaturae votans, cum thuribulo. sacellum sanctorum Simonie 0 ludae.' Subdiaconus spostolfcus sacris vestibus indutus 16. Interim'eminentissimus eaydingliy decanus deferéna crucem pspalem inter' d One acolythos Signa- - celebraturus missam, et reliqui ministri, pe pres­ turae votantes eum candelabris. byte? assistens, diaconus et subdiaconus. comitante Abbhtea -gflnerales parati. » - caecemoniarutà magistro. Quinque scolythi|ceroferarii ' Abbates nullius dioecesis parati. ^ettres clerici cappella· ad altare intra selsyn ac­ Episcopi Archiepiscopi „ . . . Primates Imparati, iuxta ordinem suae > , I promotionis incedentes. 1 Patriarchae parati . i diqooni Cardinales > presbyteri . vç x cedent, et eummi pontificie -adventum expertàbunt. / 16. Eminentissimi cardinales scamna ante altare papale parata occupabunt. 17. Duo episcopi pro libro et candela. propea, faldistorium ante altare praedictum. -18. Summus pontifex jji ingressu bÀilicae « cede 7 - -, i episcopi. ddecendet, mitram deponet, accedet ad altare papale J^evbrendissïroi episçopi, archiepiscopi, primates et super faldistorium procumbet. et patriarchas unum sacerdotem seu cappcllanum B ‘ 1Θ. Cantores: postremum hymni versum conveste talari indutum, itemuue eminentissimi cardi­ cineiQ. ■ ■ natae unum sacerdotem, ac linauppr caudatarium\in 90. Interitngeperales et vioarii generales tu pro­ dicti. ficta genuflexions ut aupra.,per iaouam late­ processione bsWebunt Eminentissimus cardinalis prior presbyterorum pluviale indutus incedet in ralem prope sacellum Gregurienum beatae Mariae processione ultimo loco inter cardinales presby­ virginis aulam ingredientur et petent loca assignata. teros. Prope isnuam cappellae quisque mitram 91. Post cantum ultimi, versus summus pontifex sibi imponet. ’ ‘ recitabit versiculos et orationes.. Senator et conaerratorea urbia et alii duces de 92. Completis orationibus, emineutissimi cardi­ custodia pontificis nuncupati. nales. repetita genuflexions ut supra, aulam ingre­ Vice-camerarius cappa indutus a dexteris'prin­ dientur cum .caudatario tantunl. st facta ante altare cipis solii custodis concilii. reverentia * cruci ad propria subsellia pergent. Duo protonotarii de numero participantium no­ 23. Summus pontifex, repetita genuflexions et tarii concilii pro veste papae. resumpta mitra, aulam ingredietur, benedicet patri­ Cardinalis d^oonus evangelium in 60. Cantor» Mutabunt utipbouum tauaA aes, ' 99. Cardinalis diacon» et aubdiaoon» apo»to- Bepeèoter per clerico· aopprila· faldiatorium 96. taie· peutifex ex Hbre sibi oblato a car­ ite· 61. OardiaaBa prim» dieeeau iteram die» aM vooe: Orat·. tt. Omn» itarem geaua Baetant et oMqpa· ·* dinali presbytero aaainiMte, praeeinet hymnum Fem lum orabunt et radato eaptta, 63. (■ Cardinal!· aecmed» liasse·» cmeium pri­ ni» uwurget, et dioet alta vora: UrifUt eea. 54. Ornaae aargeot et «tabuat, ut pria·. •rueSar Bfirilita, et proeembet eupor faldiatorio. 96. ReNqui amusa te raia loeia gea» flectent, M. Churteres preeequeatar hymaua. ' 97. Hait· pria·· verno, tutma peutifex sarget et stabit te eede aaa. 241* ( τ 1297) METHODUS IN 1ΉΙΜΑ SESSIOifrTS^.R VANDA . 242* (12#^ 98. Reliqui omne· * gent. sur et stabunt in sui· A que concilii patrum singulorum suffragia rogabunt pariter iuxta ordinem sedendi, stantes in plano loci·. . · , 99. Removebitur faldiatoriuni e plano solii. aulae concilii; singulorum autem suffragia accurate 1(K). rDuo 'episcopi cum· libro et candela. describent. 101. Summo· pontifex, expleto hymno, cantabit .116. .Cardinales * et patres suffragium proferent verticulum et, orationem ex libro, quem cardinali· elata voce per verbum placet, aut ao * placet, se­ proebyter sustinebit. dente· rura mitris. Abbates et alii, quibus ex privi­ 102. Duo cantore· cantabunt V. Benedicamuo legio datur suffragium proferre, assurgent detecto Domino, .et respôntio Deo qratiat, discedent cantore· capite et facta versu· summum pontificem genu­ omnes ex aula, et remanabunt in sacello Gregoriano flexion·, verbum placet, vel non placet pronuntiabunt. beatae Mariae virgini^ 117. Cum in una ex praedictis aulae partibus 103. Summus pontifex sedebit et resumet mi­ suffragia omnia collecta fuerint, duo isti scrutatore * tram. cum notario, qui suffragia in ea parte collegerunt; 104. Reliqui omnes sedebunt cum mitrie. accedent ad tabulam secretarii in. medio positam, 106. Per praefectum caeremoniarum dimittentur 'ibjk suffragia collecta computabuntur, et referetur qui locum non habent in concilio, nempe: inmeta utrum omnibus, qui suffragia dederunt, deMagister sacri hospitii, 1 cretum placuerit, vel sint nonnulli quibus' non reliqui prelati qui non'eunt officiale· * exceptis placent. •ubdiacono apostolico et decano sacrae Rotae, B 118. In digerendas atque numerandis patrum' cubicularii omnes necrêti et horfori·, duobus tan­ •uffmgiis per scrutatores collectis eecrvtariti· praesto tum de numero participantium eïeeptis, qui erit, nt iuxta formulam antea pro diverso eventu inservient summo pontifici. deliberatam, ea quae ex computatione omnium suf­ • cappellani secreti et communes, fragiorum provenient, script^ consignet 119. Tum scrutatores cum secretario ad solium camerarii extra/ . acolythi et clerici cappellae. accedentes suffragiorum summam rite consignatam ostiarii de virga rubea. summo pontifici subministrabunt, ut per supremam caudatarii. ejua auctoritatem accedat confirmatio et habeatur 106. Dimissis itaque qui nequeunt intéressé promulgatio «actionibus sequentibus, claudetur ab extra ostium 120. Summus pontifex alta voce decreta com aulae ab ostiariis. firmabit praescriptam pronuntians solernnem formu­ 4 107. Ad aulae conciliaris ianuam maiorem et lam, nempe: „Decreta modo lecta placuerunt patri­ ad alia· minores vigilabunt ab extra ostiarii, et ib bus, nemine dissentiente vel (ti qui forte dieoeneennt) eis custodientur. tot numero exceptis, nosque, sacro approbant· con­ 108. In sacello beatae Mariae virginis et in cilio, illa ita decernimue, statuimus atque sancimus altero Sanctae Petronillae, ianuis internis clausis, ut lecta sunt.4* morabuntur qui locum non habent in concilio. 121. Secretarius, ritu superius notato, iterum 109. Episcopus secretarius una cum alio epis­ C ad summum pontificem accedet, et recipiet ab eo copo. qui decreta lecturus erit, accedet ad summum decretum indictionis futurae sessionis pontificem et servabit methodum, quae pro-episcopo 122. Secretarius ambonem conscendet et ritu concinnatore tradita eat. t prius praescripto futuram sessionem intimabit, de­ 110. Summus pontifex tradet decrets in prima scendet de umbone et sedem suam petet. sessione promulganda vel ipsi secretario, vel alteri 123. Protonotarii accedent ante ultimum gra­ episcopo, qui leget decreta. dum solii a sinistro latere. 111. Secretarius vel alter episcopus ascendet 124. Promoture· pariter ad solium accedent et in medio infimi gradu· genutfexi rogabunt protoambonem, quo conscenso, versu· summum ponti­ ficem profundam reverentiam faciet, tum detecto notarios ut de omnibus quae acta sunt in hac ses­ capite leget titulum decretorum nempe: Piuo epiteo- sione, unum aut plura instrumentum vel instrumenta put tervut torvorum Dei, tacro approbanto conatio, conficiant. ad perpetuam rei memoriam. Tum se cooperiet 125. Protonotarius senior respondebit Conjicio* mitra, sedebit et leget decreta in pnma sessione mue,oobit testibuo, innuens praepositum domui ponti­ approbanda. ficiae et praefectum cubiculi, qui pro hoc actu prope 112. Lectis decretis, stans detecto capite in­ dexterum solii latus consistent. terrogabit formula statuta cardinales et patres, an 126. Aperietur ostium aulae conciliaris, et qui placeant decreta modo lecta. prius discesserunt, locum sibi debitum occupabunt. 113. Secretarius, vel alter episcopus, qui legit D 127. Duo episcupi pro libro et candela ad solium. decreta, descendet de ambond et ad locum suum 128. Cardinalis presbyter asshtens iterum ad revertetur solium. 114. Scrutatores cum notariis accedent ad me­ 129. Summus pontifex, deposita mitra, surget, dium presbyterii, et facta summo pontifici genu­ et ex libro, quem cardinalis presbyter assistens flexion·, accedent ad cardinales et patres et recipient tenebit, praecinet hymnum Te Deum laudamuo, quem eorum suffragia. prosequatur chorus cantorum alternatim cum clero. 115. Procedent, comitante altero ex caeremo­ 130. Circa finem hymni accedent ante gradus niarum magistris, scrutatores suffragiorum bini et solii duo acolythi Signaturae votantes cum cande­ bini, quibuscum notarii concilii ita iungentur, nt labris. duo scrutatores nnum^ex concilii notariis adiunetum 131. Duo episcopi pro libro et candela. habeant. Hi vero munus colligpndi patrum suffragia 132. .Completo cantu hymni praefati, summu· ita obibunt, ut per quatuor principales aulae concilii pontifex cantabit Domina» oobiteum et orationem partes distributi, terni simul (duo neojpe scrutatore· praescriptam ex libro a cardinali presbytero oblato. et unus concilii notarius) aooqdant ad partem aulae 133. Post orationem cardinalis diaconus, qui sibi pro hae re assignatam, ibique singillatim emi1 Ratio pro suffragii· ferendi· hic eonstitata a mb. 115 nentissimorum cardinalium, itemque patriarcharum ad m·. na serrata bob fait; aaiterai eaim patra· decretis suffragia exquirent iuxta ordinem sedendi; prima­ ia Mac prias aessioae editis aaeasua sana per adeUaationea tum vero, arobiepiscoporum, episcoporum aliorumpraestiterant. Conexu aœuL. rosnm XXXXlXgf. 1« 243· (= im) C. ACTA AD PROXIMUM CONCILIUM SPECTANTIA •vangeliam eas lav it, aoeedst iterum ad solium aim subdiaceno apostolioo. 134. Acolythi Signatura· votantes revertentur ad aolium pro recipiendis paramos tie, quibas ae exuet lummni pontifex. — 136. Saerista redibit ad altare, ut sacra ponti­ fici» parameate recipiat 136. 'Cardinalis diaconus detrahet aacrum pallium summo pontifici, quod tradet eubdiacvno apoetolico. 137. Subdiaeonus spostol>eus ad altare cum aucto . 144. Repdnitnr faldistoriam 344· (= 1300) __ __________ ante altare per «Urieos eappella·. 146. Semâtes pontifex, praesideat· erece a eappellano secrete delata, deacendet d· solio, aecedet ad faldtstorium. et geaafiexes parumper orabit 146. Sarget, et facta eruei altaris reverentia, benedicet patribus et ad suae aedes remeabit. 147. Emineutiesimi cardinales extra aulam pro lubitu sacra parameate deponent. 148. Reverendissimi patres discedent de aXila. et in proximis sacelli· opportune dispositis sacras ▼•stes deponent, et resumptis vestibus ordinariis, discedent pallio una cum apolytbo Signaturae rotante, qui spinulas referet. ' 138. Cardinalia diaconus reliquis paramentia or­ dinarim exuet summum pontificem, quae tradet acolythis. 1 Quae boe ne·, praescribantur, postea metata ftiarant. 139. Acolythi Signaturae vetantes referent sacra prout «umificatar ia seqneati minito ad pa(rM Μ·»»ιftNN. — Jn methodo servanda is proximo sacro oeesmeniro par.imenta ad altare, quae tradent sacristae. concilio. 1 146, praescribitor qsod s * reverrsd> i«i patres serra· 140 Summus pontifex induet motxettan» et stolam. B vestes déposant in sacelli· salar cooeihari proximis, scilicet Greirorianu. beatae Mariae virgini· et «anctae Petronillae. t »b 141. Subdiaeonus apostolicus cum duobus Signa­ cassas, quae, dum praedicta methodus exarata fuit, adhuc η·>η turae votantibus iterum ad solium pro recipiendis Vandaliis et caligis, quae summus pontifex deponet. 142 Subdiaeonus apostolicus caligas ot sandalia ad credeuji ment cappa * et palmam ac iterum in presbyterium dato capite aequentur subdiaconum, qui deferat redibunt. * Proinde iidem reverendimimi patre * curabunt ut crucem papalem. excepti· octo ex revereudisrimi Άη eodem «ancti Leoni * aaoeilo adiit aliqui * e * ni patribus, qui baldaoehinum deferent super sanctis­ simum Sacramentum. famuli·, qui eorum «aer· * * veate reeipiat et cappi * In procemione qui ad dexteram incedent, dex­ * eo induat, quod etiam sequentibus diebus, cum tera gestabunt candelam aceeneam, et manu rinistrs * opu fuérit, idem praeetabunt. mitram; qui varo ad sinistram ibunt, gerent can­ Eminentimimorum ao reverendimimoruni domino­ rum cardinalium cubicularii, dum fiet procomio, per delam aooenaam manu sinistra. et dextera mitram : * * medio inter alio * * duo incedet, feret can­ praedictum saacti Leoni * «acellum ingredientur pree- •i qui delam manu dextera. byterinm et euoram dominorum cappa * deferent. Expleta procemione et * nmmo pontifice ante Official·· et collegia praelatorum, quae papalem crucem praecedunt, ut ante mcellum chori perrenealtare reveroo, eminentinimi et reverendimimi do­ 1 riot, consistent ' in media basilicae nari ante ipaum mini cardinale * in proprii * euUii * b exuent ** cra * parament et cappa * induent. Eorum cubicularii, •acellum; reverendimimi patre * perati oonaictent * eiuedem Mcelli; eminentierimi et * recepti * «acri . * veetibu e presbyterio per idem ante cancello •aucti Leoni * laoellum discedent. reverendissimi domini cardinale * locum petent in In celebratione mimae eolemni· «errabitur ritu·, scamnis appopiti * intra idem aaoellum. Reliqui reverendissimi patraa, qui cappi * induti qui prneeeriptae e l * Ad rerba opietolae: Ut ia •mum «te. dum a aubdiacono canentur, omne * erunt, ei oie libuerit, «equi poterant summum ponti­ in proprii * * loci genua Sectent. ficem postquam expoeitum fuerit aanctimimum 8acraAd cantum Paesioni * omne· atabunt et palmam mentum, et a nonnulli * pontifici· familiaribus comi­ * mauibu tenebunt : ed postremam Pernioni· partem, tabuntur ad podium positum supra porticum · quae a diacono canetur, atabunt nudato eapite et latera dextero pontificalium aedium «itantem, ut •ummi pontificie benedictioni, quam populo etargiepalmam prae manlbu * habebunt. Ad elerationem eanetiaaimi Sacramenti eolumtur, amittant. Ad hoc podium aeeeudent per porti­ modo aummu * pontifex palmam auatioebit. cum basilicae, per «eala« quibu· patet adita * sub Completa mima ia rodite procemioni * ad aulam equestri «igno Constantini Magni et per atrium, * iogg· nuncupatur. paramentoram poat crocem papalem aequentur quod *dIZ , Exposito «anctimimoSacramento in anoello'ebori, eminentimimi at revereadianimi domini cardinale * tantum. Ravereadiaaimi pat.-utrehae, primate·, arehi- eodem ordine, quo pria·, dirigetur prooemio ad epiacopi et episcopi. »ni >a hac «aera functione D * uperiu« podium baailicae, ex quo * ummu pontifex * •acru aeetea induerunt, «ammurn pontificem ad benedietionam populo elargietur. paramentoram aulam revertentem aequentur. Data a summo pontifice benedictione, proce­ Ia melatiaMAI town>m. a * Eminentimimi et reredetur ad aacellum Sixti IV, in quo commue ponti­ rendimimi domini cardinale * et rererandimimi patre * fex deponet Mars parament . * Eminentimimi et bmilioam ingreesi cappa * induent. * Perii IV et rererandimimi domini cardinale· in ipeo peritor sa­ V mnetimimum Sacramentum io aaoeilo, in quo cello mera * * veate exnent et iterum amument ameraabitar, adorabunt, tum locum «ibi respective cappa * violaceas, quibu * induti per scales internas, debitam ia praebyterio occupabunt. * quibu dmoenditar ad baailieam, denso ad ipeam * Completi matutini·, domini canonici Sancti Petri eamdetn baailieam ·· conferant ut Mandato ad* maiora * reliquia populo · podio ostendant ■istaat, qui rite * hoc anno explebitur in presbyterio * Para P ia Cmra Doeu··. Eminentimimi «t roante altare maximam. verendimimi domini cardinal·· vmtibu * * viohoei Reverendissimi patraa, qui parati procemioni induti cam roeehctto, maetelletto et monsetta et interfuerant, per eaedem interna· «cala * iterum ad cum esleei * * nigri accedent * d bmilicam Vaticanam. basilicam secedent et in sacello Saacti Leoni , * ia Portqusm aanctimimum Sacramentum adoraverint, quo parament * «mnmpserant. ip·· * «aer·· veate * induent cappa * violaceas, pergent ad subteHi * in deponent et cappa * resument ut in am'gnsti· «nbpresbyterio et mimae eolemni * celebrationi inter­ * eellii Mandato * itnt d Reliqui reverendissimi patre , * qui ad alterum erunt. SM· (— ISM) C. ACTA AD PBOXIXVM OOMCILIDM 8PBOTARTIA 141· (» ΐκη --------------- T-- -— ••patine podium ia palati· aaeaaaarual, par aaalaa M timitiMi nuncupate·, par aulam rngiam, par Dohino amaan uaieo g··· adorabant erneo» nepae alte·· poeitam in aeeeme, racanae, ue| in •aooilnm Sixtiau», at aaalaa iateruaa ai boeüieaai revorteutur, ae ia pruabytarte Uoum petaut pro traoeito. Mandato. Quibo· rovwoadiaeimoram patenam plaaaarit poet Maedatam ad aaporioram aaha auadari, a prao- poataaaa fuit aaaotiawnum Sacrarnoatum, at in ra­ dite ab oodom aamdlo ad altara amie·, eaainen- fatia familiaribu· pontifieiMAcomitati eoneoeadeat papalam aaqaentar. aaalaa, quibua palat aditaa i· aadaa baailtaa prop· baa, qai moniti fuerint. ucellum fonti· baptiaaalia. quantor at baldaeteinum Ftria VI m Peraeeera. Baiaaatiaaiai at tararéndiaaimi doming cardinal·· praater ooaaaataa veetoe violacea·, caligae quoqua at collaria aiudaai coloria adhibebant, atqna annatati hodta non deferente Baailicam ingreaai, cappam violaceam laneam in­ duent, et ante aanctiaaimnm Sacramento·· expoaitum orabunt. Tum ad preebyterium aaeadaiit, bre­ viter ante altara orabunt, at facta cruci tantum­ modo reverentia, pergent ad propria aubaella Reverendiaeimi patre· cum conauatia vietibea violacei· adhibebunt caliga· et collaria nigri («lotia, •c annutam non deferant In aaoallo Sancti 8ebaatiani oappam aaaumant, ante aanctiaeimum Sacra­ mentum expoaitum orabunt, tum pergent ad praabjterium et locum aaaignatum occupabunt. Ante­ quam ad aubaellia accedant, parumper ante altara orabunt et cruci inclinationem facient Reveroatiae mutuae vel verat» chorum hac die omittuntor. Reverendiaaimi patre· qui numero quadraginta eligentur pro cruci· adoratione, oonaiateot poat aedilia in quibua aderunt raverandiaqimi patriarcha· et primate·. Mima Praeaanctificatorum ritu oonauato cele­ brabitur. Omne· itabunt ad tentum Paaaionia, et ad ulti­ mam partem, quae a diacono canetur, caput nudabunt. In crucia detectione ad verba Vtttiit odora·!» omne· genufleotent, aod tertia vie· poatquam can­ tatum fuerit Fami· aderraiM, omnm rataanebuvt genuflexi quouaque cardinalia oolebrana cruoeau nuper pulvinari locaverit Ad crucia adorationem •minontiatimi at ravarendimimi domini cardinale· «alceoa déponent, ac proinde cubicularii dominorum eardinalium praabyterinm ingredientur per aditum aaealli Sancti Looaia. Reverendiaaimi patra·, qui «runa adorabunt rimum Sacramentum. Da aero. Poet matutinum tenebrarum eminentiaaitai at raverandimimi domini cardinale· cuppae laaeqa deponant ek reeumptie manteltatto et mon natta, aammum pontificem, qui baailicam viaitabit. a ianua principali aaaociabunt. RiMate aoncto. Eminentiaaimi et reverendiaaimi domini cardinale· et raverandimimi patra· cappaa induent ut diebue praecedentibue, et locum in preabyterio occupabunt ut cerei benedictioni ac reliqui· •aeri· aotionibua, quae aolemni mimae praemittun­ tur, aeeietant. Fonti· baptiamali· benedictio fiet ab eminen-' tioeimo et reverendiaaimo domi.no cardinali cele­ brante, qui illae cum euia miniatria accedet. Ad litania· dam cantabitur V. /Vocetorea, domi­ norum cardinalium cubicularii per aditum aacelli Sancti Leoni· preebyterium ingredientur, qui defe­ rant cappaa rubra· et recipient violacea·. Kxptate mima, eminentiaaimi et reverendiaaimi domini oardiualea cappaa rubra· deponent, et au pra vmtem violaceam et rocchettum induent mantellettum et moaaettam rubri coloria. Ztaouiuar SeaurrrotiMii'. Eminentiaaimi et revereadiaeimi domini cardinal·· veetea rubeae cum cal­ cei· rubri· induent, llaailicam ingreeei aauctiaaimum Sacramentum adorabunt, veetee nacra· albi colori· amumeat et in aulam paramentorum convenient. Reverendiaaimi patriarchae, primate·, arebiepiaoopi at eptaeopi numero triginta pluviale colori· albi aupra rocchettum et amictum veatient et mitram manibua tenent·· in praedicta aula congregabuntur, ut inde proceeeionali ritu una cum aacro collegio et atuamo pontifice ad altare aanotiaaiini Sacramenti calceo· deponent et bini ad ipeam aoaadeat et ad aram maximam accedant Ad­ vertant ganuflaotare pari tempora eam auo aoilaga ac tribu· ia loci· qua· aia iadioabuntar. Ia prairaeiano ad aaoellam ia quo pridie aa- tiaaimi at raveraediaeimi domini cardinata· oncem Octo ax raveraodmeimia patriaummum pontifieom ae­ deferant nuper eanctia- In radite prooooaioni· ad altare maiua non fiet geauflexio varan· idem altare, nam in prooeaaione •anetiatamua Sacramentum defertur. Reliqui raverao^iaaimi patre· eaadem aaeraa veetea adhibebunt et locum petent io preebyterio. Crux adorabitur ab omnibna «aaiaaatiaaimia ao Complete a aummo pontifice aoletnaia miaaae reverendiaaimi· dominia eardiaabbaa, · raTmandiari mia patriarch··, primatibu· ae quadraginta potribaa, oetabratioee, eodem ordine quo priua procedetur ad ut iam iaautam fuit Taatamatoda daa antiquior·· reliquiarum oatenaioee, et ad podium euperiua, ex ex quolibet ordia· aeu ooDagte aaram qai larnua 'quo oolemai· populo benedictio a umeo pontifice elargietur. Reliqui ravereudiaeinii patra· eummun pdhti- habent in eappalla pontiMu admittantur ad aneto adoration·». Quando pou * adorationem diaooaa· raferot cru­ cem aapor altero, oaaaoa geuufiecteat qnoadaaquo crux ipou aupor oua bani Sierit taenia. mediam baailieae navem pra aacrarum maiorum •eem ad podium noqaoatur, poetquam eacrae reli­ quia· ooteuaao Aaeriat PARS SECUNDA ACTA SYNODÀLIA. SACRORUM CONCILIORUM NOVA ET AMPLISSIMA COLLECTIO. TOMUS QUINQUAGESIMUS. SACROSANCTUM OECUMENICUM CONCILIUM VATICANUM 1809-1870. PARS SECUNDA. ACTA SYNODALIA. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES. i. CONGREGATIO PRAE8YNODALI8. 1869 de Solemnitate celebrationi» concilii iam adven­ tante, »aaeti»»imn· domina» noater actionem prae•ynodalem indixit die 9 decqmbri» anni 1869 ha­ bendam. acheda per apoetolioo» ouraore» miua a reverendo domino Aloyaio Ferrari caeremoniarum praefecto. Intimatio por atrtoru facunda, domi qttopu di· wm cxtmplari. Feri» V, die 2 decembri» anni 1869 hora decima antemeridiana in inoello Sixtino palatii apoatolici Vaticani coram aanotiaaimo domino noetro Pio papa IX habebitur congregatio praeaynodali», cui intererunt eminentiaaimi et reverendi»»imi domini cardinale» ac reverendiaaimi patre». Intimentur itaque omne» at cinguli eminentiaaimi ac reverendiaaimi domini cardinale», qui reatea vio­ lacea» cum rochetto, mantelletta et moxxetta in­ duent, ac reverendiaaimi patre» qui habitu praelatitio cum rochefto «ibi respective convenienti induti aderunt. Intimentur quoque officiale» maiore», nempe. . cuatodec •ecretarina, aubaecretariu» eorumque adiutorea, notarii eum eorum adiutj.'1·· •mutatore» auffragiorum, promoture», magiatri caeremoniarum, aaaignatoree loeoram, Conon, «mut. roava L, mbn» 2. qui praeaoriptum iuramentum in manibu» «anctitati» »uae praeetabunt. De mandato aanctiaaimi domini noatri papae Aloyaiu» Ferrari 'protonotariu» apoatolicu, praefecta» caeremoniarum. In «aoello Sixtino omnia ad actionem prae•ynodalem habendam parata erant: et cum itata hora congregati ement concilii patre», «anotimimu» domina» introivit aaoellum. Eminentiaaimi cardi­ nale» «urrexeruut, caeteri qui aderant genua »ubmiaerunt, quo» omne» «ummua pontifex »igno cruci» benedieen» aolium aaoendit; et cam caoteri, qui erant in minuterie pontifici» receeaiaaen', foribu» oocluei», ita »ancti»»imu· domina» e «olio patre» B e»t allocutu» : Vcnerabile» fratre». Saori oecumenici Vaticani concilii conventu» po»t pauco» hinc die» aunpicaturi, nihil opportuniu» nobiaqne incendia» «xittimavimu», venerabile» fratre», quam ut vo» univcvao» hodierna die iuxta nditra hio deaideria congregato» alloqui, ac prae­ cipuam charitatem, quam intimo corde alimu», vobia aperire poeeeme». Cum enim de re maxima agatur, quali» e»C illa in qua de remedii» comparandi» agi­ tur tot mali», quae ohriatianam et civilem »ocietatem hoc tempore perturbant, putavimu» apoatolica noctra aollicitudine dignum eme et tantae rei magnitudini conaentaneum, ut antequam ooneilia1 3 A. βΒΜΙΟΝΒΒ PUBUCAB JTT OONQRBGATIONE8 ORNKRALB 4 rium reram actio iaitiam ^abaat, is omnia gratina A summatorem Idei aoatraa oculos animoeque cooanapieium robia eaalesti· beaedietiotus opem a Dao. neura voluerim». 8i enim apostoli oculi· et cogi­ elementiesimo precaremur; ae nsrsmsrinm eeasaitatione in Chrieto I»u defixi satia ex hoc animi mua, rotin nan tedders norma·, apoatolMta sostris virinatqao sumpwnust, ut advena quaeque strenue litteris ooMignatas atqaa edited, qua· ad omnia ia perferrent, ' nae pariter ipeum adspiciente· in salu­ oonciliaribu actioaibaa rita at ordina agaada, oontari pignore Redemptionis nostrae, ex hoc aspectu, atitaandaa aaoe iadioarimaa. Hoe antae Had eat, nade divina manat virtue, au eam vim roburque venerabilea fratres, quod, Deo at immaculata Dei­ inveniamus, qno csdumniaa, iaiuriaa, inimicorum para rotin noetris annuente, hodierno die in am­ arte· saperons», ae aahstean nebis, totque etiam plissimo Aon. veetrie eon rente pefUfitmw; Me satis miseria · via veritatis «trantibu ex Christi cruce haurire laetabimur. Neque vero Redemptorem rerbia explicare posaumn ingentem earn consola­ tionem, quam rentra ha» exoptate et debite apoatolieae vocis obsequiojbequeutia nobio ingerit, cam roa tandem ex omnib» catholici orbid partibus in hanc almam urbem, indicti a nobis coscihi cause, convenisse, et summa animorum oonoenoione nobiscum ooniunct» upieiamus, qnoo eximia erga noo et apostolicam aedem devotio, mirific» ad navan­ dam Christi regno operam ardor, et in pluribua etiam tribulationum pro Chrieto perpessio iere efficit cordi nootro carissimos. Haec entem, vseerabileo fratre·, haec rentra nobiocam eoniunctio eo gratior obbis accidit, qnod in ea haorentea epooto' lorum vwtigiis insistimus, qui tuae unanimae et conotantio cum divino magistro conjunction» lucu­ lenta nobi· exempla reliquerunt. Nostis enim ex aneri· litterio, cum Christus dominus Palaeatinae regione· peragrate iter faceret per civitate· et castella, praedicans et evangeliran» regnum Dei, eiUH lateri apoatolo· pari omne· stadio adhaesis», et duodecim cum illo, uti sanetus Lucas loquitar, fideliter quacunque iter haberet, esae vernato· *. Atque haec apoatolorum oonianotio splendidius etiam enicuit e<> tempore, cum cselratis magister docens in Capharnaum de divinae euobariatiae my­ sterio coram Hebraei· fuaiori sermone pertractavit : tunc enim cum geno illa carnalia et obtuaioria •en··· «ibi de tantae chnritatio opere persuadere non posset, atque ita magistri pertaeaam oe osten­ disset, ut Mialri dttcipadorem, loanne teatante. obiroat retro, st iom non cum iUe ambularent , * apoatolorum tamen amor in magintri veneratione et obaequio immotna perstitit, et lenu apoatolo· percunctante num et ipai vellent abire, greater id . ferena Petrus in eu voce· erupit, Demêse ad quem ibirnuo? ac rationem adimit quare Dominnm cone ■tanti fide aequi valle statueret, ssrtoi mtas estemo· babae. Haec no· animo reeolentee, quid duleiua •ut ineundi» hac nostra coniunctiobe reputare, quid porro etiam firmi» ac stabili» tueri debea­ mus'? Non deerunt certe nobia, una luet in Christi nomine eoniunctia, non deerunt contradiction» ae dimicatione· subeundae, nec inimicus homo segnis x erit, nil magia copie» quam «uperaeminnre riaaaia ; at n» memor» apoatobeee firmitudini· et con­ stantiae, quae Domini praeconio laudari meruit, eoe «stis, fte parmemtiaMe sssossm ό» tentaUouiima , * maie memore· Redemptori· nutri diserte denun­ tiantia, gui non mt maaama, centra nae «at , * officii pariter nutri memor» ea» debebimw omnique studio curare, ut ineemeuaaa fide ac firmitate Chri­ stum aequamur, iUiqus omni tempore oonoordib» animia adhaeream» In u enim, venerabile· fratr», conditione eonatituti sumus, ut in acie ad­ venu· multiplie» eoedemqne aoerrimo * h»tea diu­ turna iam contentione versemur. Utamur oportet •pirituatibns militiae noetrae armi·, totamque certa­ mini· vim, tum divina innixi auctoritate, tum ebaritatia, patientiae, precationis et constantiae clypeo sustineam». Nihil autem met» eat, ne vir» nobia in hac dimicatione deficiant, ai in auctorem et con* Lac. VUI, I ■ Ioan, vi 87. * Lac. XXII, se. * Matth. ΧΠ, 10. nostram rwpicere contenti, eam quoque menti· docilitatem induam» nooeaae est, ut eidem libenter toto cordis affectu audient» simus. Hoc est enim quod ipso pater caelmtis mairntatia suae auc­ toritate praecepit, cum revelante Christo domino gloriam suam in monte praecelso coram electis testibus, Mc eat, inquit, JUtue me» dUeetua, m quo nuAs tone eatapUcai: ipaam audita'. I»um igitur prono meatis obsequio audiamus utique in omni re, nt io ea praeeipue quam ipse ita cordi habuit, ut praenoscens difficultate· quibus ipsa obnoxia futura eeset in mundo, de ill· ipsa patrem squm obsecrare in noviuima ooena effusis iterâtiaque votis non omiserit^ Palar aa»cta, aaraa aoa in no­ mina tuo, fuoa dadiati mihi: ut ^pt uuum, aient et . * nes Una itaque anima cum uno corde in Christo less sit cuncti·. Non aliud une nobia maiori con­ solationi futurum eat, quam si obsequentem Christi moniti· aurem «ordia iugiter praebuerim», quo' pacto at no· earn cum Christo agnoscemus, et per­ spicuum aeternae saluti· pignus inesae reperiemua in nobia: qm enim «s Dao eat, verba Dei audit’. Has pontificiae nostrae cohortationis voces ex Intimo corde depromptas omnipotens et misericors De». Deipara immaculata deprocante, potenti suu C ope confirmet, efficiatque propitius, ut uberibus fructibus augeantur. Convertat deinde faciem suam ad vos, venerabiles fratr», ac tum corpora tum animos vestros benedictionis suae gratia prosequa­ tur: corpora nempe, ut labores omnes qui a vestro sacro ministerio abesse non possunt, strenue alacriterque ferre valeatis; animos vero, ut caelestibus auxiliis abunde repleti, sacerdotalis vitae exemplis et virtutum omnium splendore in Christiani gregis salutem praeluceatis. Huius autem benedictionis gratia vobi· continenter adsit^ atque omnibus vitae vmtnie diebna clementer adspirot, ut di» pleni inveniantur in vobis, pleni sanctitatis et iustitiae. pleni sanctorum operum fructib», in quibus verae nobis divitiae et gloria continetur, Atque ita nobis continget feliciter, ut expleto mortalis peregri­ nationis cum in noviaaimo illo vitae die dicere cum propheta rege non vereamur. Laalatua aum in D hio, quam dicta suat «hAA- m doems Damini ibimue *, atque aditum nobis pfitere plane confidamus in montem aanetum Sion, caelestem Jerusalem. His a sanctissimo domino prolati·, eminentisuimi ac reverendissimi cardinal» Jacobus An­ tonelli et Qaspar GraseeUini diaconi seniores ad utrûmqne «edis pontificsJis latu perrexerunt: et emincotisaimus ac reverendiaaimu cardinalis Nico­ laus Paraeeiani ClareUi seeretari» brevium nomina quinque cardinalium praeeidum congregationum generalium concilii et nomina officialium eiusdem concilii publicavit sequentibus verbis: Sanctissimus domin» noater Pins papa IX pro bono rerum in hoc concilio gerendarum ordine, quemadmodum in breri apmtolioo mox distribuendo ■ Mstth. XVU, A ■ loaa. XVH, 11. 1 Ioan. VIII. 47. · Ps. CXXI. 1. CONGREGATIO PRAE8YNODALIS 3 daeambris IM» latius continetur, «legit ao nominavit praaaidea oo«- g gregationum gaaaralium, qui ipsius nomine et auc­ toritate eisdem pruasint, reverendissimos domino· cardinal·· Carohun d· Raisaeh episcopum 8abinsnsam, Aatoniau· do Luoa, loaephum Aadream Bissarri, Aloyaium Bilio «t Haouibalam Capalti. Insupar ad varia tnaaen ia hae synodo iuxta morem priorum ooneilioram rite, obeunda «legit μ nominavit hoe ooncilii officiates: Generale· concilii custodes, loaunem Columna et Dominicam Orsini Romanos principe· pontificio solio adsistentes. Concilii secretarium, loaephum episcopum Sancti Hippolyti, eique addidit aubeecretarium, Ludovicum lacobini protonotarium apoatolicum, atque duoa adiutores, canonicum Camillum Santori et canonicum Angelum lacobini. Concilii notariée, Lucam Pacifici, Aloysium Co­ lombo, loaunem Simeoni, Aloyaium Perieoli et Do- b minicum Bartolini protonotarioa apostolicos, eiaque, ut aubaidio essen». adiunxit Salvatorem Fallottini et Franciscum Sariti advocatos. Scrutatore· suffragiorum, Aloyaium Serafini et Franciscum Nardi causarum palatii apoatolici au­ ditores, Aloyaium Pellegrini et Leonardum Dialti camerae apoatolicae clericos, Carolum Criatofori et Alexandrum Montani aignaturae iustitiae votantes, Fridericum de Falloux du Coudray cancellanae apostolicae regentem, et Laurentium Nina abbre­ viatorem ex maiori Parco. Promotorea concilii, loannem Baptistam de Dominicis-Tosti et Philippum Ralli sacri consistorii advocatos. Magiatroa caeremoniarum concilii, Aloyaium Fer­ rari antistitem domesticum praefectum, et Pium Martinucci, Camillum Baleatra, Remigium Ricci, loaephum Romagnoli, Petrum loaephum Rinaldi-Buoci, Antonium CataMi, Alexandrum Tortoli, Augustinum Accoramboni, Aloysium Sinistri, Franciscum Riggi, Antonium Gattoni, Baltassarem Bacoinetti. Caesarem Togni. Rochum Messi caeremoniarios pontificios. Assignatores locorum, Henricum Folcbi prae­ fectum ac Aloyaium Naselli, Edmundum Stonor, Paulum Bastide, Aloysium Pallotti intimos cubicu­ lario^ et Scipionem Perilli, Gustavum Gallot, Franciscum Regnani, Nicolaum Vorsak et Philippum Silvestri cubicularios honorario·. Accedant igitur nominati officiales (exceptis custodibus ac secretario concilii, qui «st episcopus), ut in manus sanctissimi domini nostri emittant solemne iuramentum ds officio suo fideliter ad­ implendo ac de servando secreto. omnibus quemadmodum et super aliis rebus quae nobis specialiter committentur inviolabilem secreti fidem servaturos ' Mox singuli officiales iuxta ordinem quisque suuta solium ascenderunt, et dextera sacro evangeliorum libro imposita praelectam iuramenti for­ mulam eoram summo pontifice ratam habuerunt dicentes : „Ego N. N. electus ad officium fnomsn officu) promitto et into iuxta formulam praelectam. 8ie me Deus adiuvet, et haee sancta Dei evangelia. ** Cum vero summus pontifex, brevi precatione ante altare habita, discessisset, magistri caere­ moniarum distribuerunt concilii patribus tum allo­ cutionem tum litteras apostolicas quibus ordo gene­ ralis in sacrosancti oocumenici concilii Vaticani celebratione servandus constituitur. Litterae autem sunt quae sequuntur: Piae papa IX ad faturam rei memoriam. M -Itiplices inter etc., ut supra t. XXKX1X, C., XV i. Eadem die, qua habita fuit actio praesynodalis stenograph· concilio Vaticauo addicti coram reve­ rendo patre domino secretario eiusdem concilii in eius privato sacello iuramentum praestiterunt de suo munere fideliter obeundo, deque secreto ser­ vando. Horum autem nomina haec sunt : Virginius Marchese Taurinensis, stenographorum magister. Antonius Cahi, Imolensis, e pontificio seminario Romano. Paulus Leva, Romanus, e pontificio seminario Romano. ’ lulius Tqnti, Romanus, e pontificio seminario c Romano. Alexander Orsini, Tudertinus, e pontificio semi­ nario Pio. Alexander Volpini, Faliacodunensis. e pontificio seminario Pio. Petrus Capponi, Asculanus (in Piceno), e ponti­ ficio seminario Pio. Carolus Zei, Florentinus, e collegio Capranioensi. loannes Zonghi. Fabrianensis, e collegio Capranioensi. Henricus Bougouin, Pictaviensis, e collegio Gallico. . Gustavus de Dartein, Argentinensis, e collegio Gallico. Leo Dehen, Suessionensis, e collegio Gallico. Joseph Dugas, Lugdunensis, e collegio Gallico. loannes Baptista Huber, Monacensis, e collegio D Germano-Hhngarico. Paulus Gierich, Wratislaviensis. e collegio Ger­ mano- Hungarico. Dionysius Delama, Tridentinus, e collegio Germano-Hungarico. Dominicus Hengesch, Luxemburgensis. e collegio Germano-Hungarico. Samuel Allen. Salopiensis, e-collegio Anglico. lacobus Guiron, Weetmonasteriensis, e collegio Renunciata officialium electione, sanctissimus pater benedictionem apoatolicam more consueto impertitus est. Tum unus ex caeremoniarum ma­ gistris introduxit excellentissimum dominum Domini­ cum Orsini principem solio adsistentem, qui de­ osculatus pedes sanctitatis suae petiit locum suum in gradibus solii : deinde acciti fuerunt officiales concilii ad iuramentum praestandum, quibus omni­ bus in genua provolutis coram pontifice, reveren­ dissimus dominus Ludovicus lacobini ooncilii subAnglico. seoretarius omnium nomine sequentem iuramenti Patritius Tynan, Dublinensis, e collegio Hiberno. formulam perlegit : Michael Hyggins, Cloynensis, e collegio HirNos a sanctitate vestra electi officiales generalis ooncilii Vaticani, tactis per nos sacrosanctis Dei • berno. evangeliis, promittimus et iuramus officium uni­ Theodorus Metcalf, Bostoniensis, e collegio Ame­ cuique nostram respective demandatum fideliter rinae Septentrionalis. impleturos, nec insuper evulgaturos vel alicui extya Petrus Geyer, Cincinnatensis, e collegio Americae Septentrionalis. ataminm praedicti concilii pandit«ros quaecumque i^Kdem concilio examinanda proponentur, itemque Aeneas Mac Farlane. ex vicariatu apostolico discussiones et singulorum sententias, sed super iis districtus occidentalis Scotiae, e collegio Scotorum. F 7 A. 8B98IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 8 Π. 8E88IO PRIMA 1869 daoetabri· 8. Veaticinqne religiosi dell' ordine deijJfinori riforvnati di can Franoeeoo, e venticinque reUgiosi dell· ordine dei Minori oseervanti di san Franoeooo, sotto lo eteeoo * stendardino. SfSterSSOS Bedici religiosi dell' ordine eromitapo di sent’ Costantino, per U misericordia di Dio, veecovo di Agostino, ©olio stendardino. Porto e Santa iRutaa, dalla «anta Romana ch)eaa Bedici religiosi dell' ordine dei Carjpelitani calcardinale Patriri. Jrciprcte dell^ patriarcale baailica sati, collo stehdardino. Lateranense, della saatità di nostro signore vicario Bedici religiosi dell· ordine dei Servi di Maria, generale, délia Romana curia e suo distretto giueollo stendardino. dice ordinario, eee. Trente religiosi dell'ordine dei Predieatori, collo L'ecumenico sinodo Vaticano earà aperto con stendardino. divota processione, diretta ad invocare con eolenQuattro monaci Olivetani, colla croce e candelieri. nità di preghiera e di ceremonia 1 aeeietenaa dello Bei moneri Cisteroensi. colla croce e candelieri. Spirito aanto. B Quattro monaci Camaldolesi, colla croce e can­ A queela proeeasione. composta dell· episcopato. delieri. prenderè parte anche il clero secolare e regolare Quattro monaci Vallombroaani. colla croce e candelieri. ) di Roma. ▲ CerMaalù rieani tiitret, fH&M faeit, ft&mtd» tirtü denu iftp/Meetiem, fw imMÿWvCwr Peraltro. volendo i) santo padre ebe in quel Otto monaci Benedettini Cassinesi. colla croce giorno, eacto alla immacolatc Coneestone di Maria e candelieri. vergine, panto non manchi nolle varie chieee la Dieci canonici regolari Lateranensi, colla croce uffinatura, ov' è solita farsi. nè copia di messe e e candelieri. di. confessori pel çopolo; ordina ebe intervengano Croce con candelieri dei clero secoUre alla dette processione le sole rappreoentance di Venti alunni del seminario Romano ciasruna corporatione qui appresso notate. Sei reverendissimi parroehi. Pdtanto nel numero, determinato, ■ come nella nota qui annessa, cod^ste rappreeeritanse si Iro(’apitolo di Ban .Girolamo degli Schiavoni canonici due. bénéficiait due. verapno nella mattù^i degli 8 dicembrc, aile ore Capitolo di Bant Anastasia - rannnici due otto, nel Vaticano, sensa pa^iglioni. pè etemmi ed Capitolo dei Senti Celso e Giuliano car<> annesai campanelli. nè maawieri. nè mantiûpari. nè nici due * «hierici colle massette, ma solo con quelle insegne Capitolo di Sant Angelo in Peechena — cano· ebe qui appresso si dichiarano distintamente. Alunni e religiosi si riuniranno nel vestibolo di C nici due. ('apitolo di Hant Eus|6<-hio canonici duc. Costantino; parroehi e capîtoli (meno i cinque se * bénéficiai! due / guenti) si riuniranno nel corridoio delle I>apidi. che Capitolo di Santa Maria in Nia Lata canonic^ dà ingresso al museo e alla biblioteca. due. bénéficiât! due. chlerici bénéficiât! due Il luogo di vestiario per le basiliche patriarcal!, Capitolo di San Ni\»la in t'arcere cano e per le due basiliche di San Lorenso in Damaso nici due e di Santa Maria in Trastevere, saranno le due ('apitolo di San Marco — canonici du»· sagrestie della basilica Mati can a Capitolo di Santa Maria ed cano Chiamati che tutti aaranoo ordinataroente. si nici due. schiereranno da ambe le parti, dal seconde ri piano _ Camerlengo de^Hero della scale rqgia del palaseo apoetolico fin dentro Capitolo dCMonte Santo — canonici due. benela basilica, e precisamente alla statua di bronso ficiati due. con crooe e candelien. de] principe degli apostoli. Capitolo di Santa Maria in Coamedin cano­ Coei schierati, assisteranno ail Intero paaaaggio nici due. bénéficiait due. con croce e candelieri ■ della processione, durante il quale più volte reCapitolo di Banta Maria in Traate^acF — cano­ fiteranno il Fem, creator Spiritou. nici quattro. bénéficiât! due, chienci bénéficiât! due; 1 JAto dtfa nostra residents a' 2 dieembre 1669. e capitolo di Bah LorenaXi in Damaao — canonici ^Bpstantino cardinale vicario D quqttro. bénéficiai due. cîbqrici bénéficiât! due. rlacido canonico Petaoci, segretario. * sotto la stassa crooe e cancjelieTt Capitolo di Santa Maria Maggiore — canonici, Dieci alunni dell· ospisio apostolico di tan sei. bénéficiât! quattro, cappellani bénéficiât! due. Michele, colla ^gpce. ebieriei bénéficiât» due, cappellani due. con croce Dieci alunni della pia casa degli orfani. collo e candelieri. stendardino. Capitolo di Ban Pietro col seminano, sema cap­ Bel religiosi dell ordin^ .della penitents, col pella mosiea. croctfisso. Capitolo di Ban Giovanni in Laterano — cano­ Hei religiosj Agostiniani scalsi, col crocifisso. nici sei, bénéficiât! sei, cappellani due, chierici béné­ Trente relfgioei dell' ordine dei Minori eapueficiât) due, colle due croci e candelieri. cim, col crocifisso. Bei religiosi dell ordine di san Girolamo della con­ gre gaiîone del beato Pietro da Pisa, collo stendardino. Dieci religiosi dell ordine dei Minimi di san Francesco di Paola, collo qtendardino. Sei religiosi del ten * ordine di san Francesco, ooilq stendardino. Sedici religiosi dell· ordine' dei M’nori conven­ tual!. coll<« stendardino. 2. Montana ed fatras coacta» cam otaede seAedata, ta yee ctausgws eomaa cem numéro aedü ta aesrioattats oceapaiMtae haMifthir. Schedula huic folio addita deeighat locum, qui in suo ordine iuxta tempus promotionis reveren­ dissimo domino competit in aula concilii: ac pro- *'. 'WW 8E8SIO PRIMA 8 daoambris 1869 indu, ut fhctHn» toeua iato raperiatur. placent banc a eamdem eebedulam hak aàieetam, ia qua ipsius •emea ce· wamaro ooevanieRte habetur, in publi­ cas aaaaiouea et congregatione» generale» »era· deferre. 3. Aitieioii» par μτμγν /eriaude, demi pMfw dsmssae Intimentur itaque omne» et singuli eminentieaimi et revereadMmi domini aauttae RomasM eceleaia» cardinale», reverendiaaimi domini patruvebae. pri­ mate», archiepieoopi, epieoopi, nec non abbate», ot •upromi moderatore * congregationum et ordinum regularium ex apqatotica eonoeeaiono locum in con­ cilio Vaticano babonte». (vapor intimentur vioe-eamerariua, princep» solii concilii enato», reverendae Camerae apoetcticae au­ ditor et theeawurine, antiete» pontificiae domui praepositus. cenator et coacervature» urbi», ma­ gister Sancti Hospitii, protonotarii apoetoliei de numero participantium quinqu», auditore» Rota» quatuor, clerici Camerae apostolicae duo. votante» Signaturae omne», abbreviatore» de Pareo maton duo. officiale» concilii. Paria IV die 8 decembria eaai 1869 fente Con­ ceptioni» immaculatae beatae Mariae rirgini» bora oeteee cmb dimidii ante meridiem concilii oeco· taetrici Vaticani celebratio aolomniter devota •ap­ plicatione inchoabitur a sacello quod e»t supra porticum baailioae Sancti Petri uaque ad baailicam. Statuta hora omnes ad palatium apoatolicum Vaticanum convenient. Eminentimimi et reverendiraimi domini cardi­ Aloysius Ferrari, protonotanus apostohee». nale», et reverendiaaimi domini patriarchae in aulis praefectas caeremoniarum. parameotorum ; reverendiaaimi domini primate», B archiepieoopi, epieoopi et abbute» qui locum in 4 concilio eX privilegio habent, ritu» tam latini quam /μ»/πμ»* μΙμμ a protono/anu apoetolicit con/ccfnm orientali», in roueaeo lapidario induent sacras ve»te» eteper pniea sasttonr l. unicuique ordini et ritui propria», et. ei latini sint, In nomme Domini, amen colori» albi cum mitri». nempe cardinale· sericoCum in ecclesiae angustiis Romani pontther» damaeceni». ceteri ntus latini ex lino, orientale» saepe saepiu» concilia generalia indixissent, ut sar­ vero iuxta eorum morem : et etatim pergent ad tam tectam que servarent doctrinam a Christo Do­ •acellum quod e»t supra porticum basilicae Sancti mino acceptam, et populis sibi commissi» saluberrima Petri adventum sanctissimi domini nostri papae usque pabula indigi tarent. sanctiMimus dominus noster Pii IX expectante» Pius papa Nonus aspiciens, non sine animi sui moe­ Prior autem cardinalium presbyterorum, duo rore, hac nostra tempestate quaquaversus ecclesiam cardinale» diaconi papae adsistente». diaconus cardi­ ipsam a perversi» hominibus agitatam, suorum prae nali· evangelium in actione eonciliari cantatura», duo «piscopi summo pontifici de libro et candela decessorum vestigiis inhaerens oecumenicum con­ cilium convocare opportuum esse duxit. inserviente», subdiaconus apostolicu» sacrae Rotae auditor in »acello Paulino ad usum sacrarii com· Quare Dei omnipotenti». Patri». Fthi et spiritu» poeito serre item parement * coloris albi eisdem sancti, ac beatorum eius apostolorum Petn et Pauh convenientia assument, excepto cardinali presbytero, C auctoritate, qua ip»e id terris fungitur fretu» et in­ qui pluviale induet, et sanctitatem suam praestola­ nixus. de consilio et assensu sanctae Romanae eclesiae cardinalium, litteris apostolocis 4ete m ** Petris buntur una cum duobus protonotarii» apoetoliei» cum cuppis, et acolythis Signaturae votantibus in­ umpautti·» Ftitia· datis apud Sanctum Petrum, anno incarnationis Dominicae millesimo octingentesimo duti» supcrpelliceo supra rochettum. Summus pontifex, sacri» vestibus assumpti». cum .sexagesimo octavo, tertio kalendas iulis», pontifica­ mitra pretiosa procedet ad commemoratum sacel­ tus sui anno vicesimo tertio, sacrum oecuipenicum et generale concilium in hac alma urbe Roma, fu­ lum. et cum hymnum Fam, crsu/ar Spiritus. intona­ turo anno millesimo octingentesimo sexagesimo nono, rent. absoluto primo versu, supplicatio inchoabitur, et deinde sacra 4>mnis actio explebitur e<> plane in basilica Vaticana habendum, rac die octava mensis modo, qui in Ordina et Methodo celebrandi ct>u- decembris, sacra immaculatae Mariae virgini, «ub cuius patrocinio concilium ipsum collocatum eat. 40/iistm est praescriptus. incipiendum, prosequendum, ac Domino adiuvantr, Sanctissimus pater, cum baaibcam ingre»»u» »d ipsius gloriam, ad universi christiani populi sa­ fuerit, e sella gestatoria deeeendet, et prope aram maximam, adorato augustissimo «aeramento expo­ lutem. absolvendum, perficiendum indixit, annun­ tiavit. convocavit et statuit. sito Pt finito hymno, versus et oratione» cantabit, Evulgatis hisce littens. et affixi» ad omnia ac deinde perget ad aulam conciliarem, et celebra­ huius urbi» consueta hx ·. * 'mox authentica exernbitur missa ab eminentisaimo et reverendissimo cardinali sacri collegii decano de beatae Mariae D plaria in forma valida fuere transmissa ilii» omnibua. qui iure vel privilegio locum habent in conciliis virgini» Conceptione immaculata cun» oratione de generalibus. Quanta laetitia plau«uque huius convoSpiritu nancto. Picta a cardinali celebrante in fine missae ora­ 1 Potlhabita qua * m edjpvnibu· ndguti» prvdnt >. ·*** >dui>. tione Placeat, reverendissimus dominus nrchiepiscorelation», antis» dnu instrumenta exhibrrr jaw super uunqua pu» orator, petita a summo pontifice indulgentia, qu» earaimdvm » prokmolanui apo»t<4>dueltul· ac si missam solemni pontificali ritu eaaet celebratu pis. rftinde. praestita· obedient!», incipient preces conciliare», et cantato versu Benedicamtu Dowiso, omne» et singuli, qui conciliari seaaioni intér­ esse minime debent, aula exibunt, et fore» clau-. dentur. AB»oluta sessione apertisque ianui». sanctitas aua intonabit hymnun? Te Deam. heis e sunero benefinanoram conferta de qestuor poblici» •SMicsibus «acroaaneti oc.tnaenrci concilii Vaticani e IX pontifice maximo indicti die !» itdu (wr ’) nano ÎHÇ *. quod deiede urbe per vim occupati » gubernio Subalpino peractam die 90 «epteuihri» 1M70. fut intermissum riu· aposMtcu hti n» * die 90 octobris «tusfiem nani. Secundae m tertiae oeeaioms instruiaeata in taba'wio coacilii Vaticani repen primae veru et quartae seemoab ipeemet accept anno 1879 a rererembaumf' domino AloiMo PenroU » secretis prvtoootanoram apostolteonua. Antonius « ani a tabulario coacibi Vaticani ‘ Λ •WSHWClJffiay 11 A. «K88IONB8 PUBIJCAK KT CONGMGATIOXE8 GENERALES is eatioais notitia fuerit excepta. satis supeeqae de- Λ meaiei Vaticani descriptis. Peat hues reverendissimi mooiinl ingeas antistitam noueuses, qui vol a patres procedentes versas salam •onciliarsm, ex­ dissitis rogioaibua, advsutaato die indicta. ad haw tractam in Intero dextere basilica· apud cappella * almam tubas iter aggredi bob débiteras! saneterum martyrum Proeeem et Martiniani. locum Quapropter, bubo Domiiti milUmmo oatiage·adierant uaiouique pro ena dignitate, gradu et teaimo soxageaimo aoao, indictione XII. ease XXIV tempore promotionis odsignatam, qnemadmodum iam pontificatu· «anetiMimi demini nostri Pii papae Nesi, proprie hroa petierant singuli oeooilii officiales, idest die octave mensu decembris Mariae virgini imms reverendissimus dominas spisoopus Sancti Hippolyti eulalae sacra, collectis barn octave osai dimidio asta • tarotarins eoaeilii, rabeoeromrina eam duobus suis meridiem ia saeello sapre porticam^Mtlica· Vati­ •dictoribus, ooto serntatoro·, casrsmoniarum ma­ canae omnibus emineatissimh et wverosdiseimis gistri, et locorum adsignatores, quilibet eam vesti­ dominis oardihalibus, reverendissimis domini· patri­ bus diversorum collegiorum propriis In loco sala· archis, primatibus, archiepiseopia, episcopis et abba- superiori apposite ex trueto aderant theologi et eaaotibus sacris reatibus colori· albi indatis cuique nistae concilii, nec eoa procuratores rovereadiaeiordini et ritui propriis, nec non generalibus ordi­ morum patrum legitim * aboeatium. In inferiori num religiosorum, indicti oecumenici concilii caere­ autem dextrorsum aderant regnantium familiae, prout moniis initium datum fuit. videro est in officiali ephemeride hac ipsa dio typis Sanctitas sua assumptis sacri· vestibus in aula odita, sinistrorsum aderunt diversorum guberniorum psramentorum inter eminentissimos dominos cardi­ B legati et oratore·, noc non supremi duces pontificii nale· laoobum Antonelli et Gasparem Graasellini et galliei exercitus. qui in ditione pontifici· mora­ •anctae Romanae ecclesiae diaconos ad praedictum tur. Ad ianuae principis concilii custodiam erant sacellum processit, et genuflexa ante faldiatorium addicti equites ordinis Hysrosolimitani quemadmo­ intonuit hymnum Frai creaUPSpiritu . * Finito primi dum caoterae concilii ianuae custodiebantur a venu eiusdem hymni, cantoribus pontificiis hymni militibus helveticis qui praesidio militant pontificis. <>ceMM inermes penetrare, qua regna ae provin­ iam patefactio, affirmare nunc ausim, divitem ex ea cias et amplitudine immensas et locorum distantiis caelestis' illius seminis copiam affatim comparandi exterminatae sine baculo ■ ac pen traaoourrere; facultatem amplissimam vobis omnibus esse datam. Agetur 'enim quomodo Christiani populi, e putridi» atque haec omnia (quis tune hominum credidisaet’.) ob illud unum, nempe ut gentes partim immani­ vitietiaqua omni errorum colluvie cisternis abducti, tate barbans ae moribus et ritibus efferatae, par­ ad limpidas atque inexhaustas Servatoris aquas pos­ tim litterio licet ac scientiis excultas, vitiis nihilo­ sint revocari : quomodo benefica ecclesiae actio sive minus ac Omni turpitudinum genere obrutas, isto novas formas induta, sive novis instructa admini­ culis vegetior reddi possit, ut secundum eum finem, opprobrioso ac tyrannico iago eriperent ac cruci Domini manciparent. ad quem instituta est, non antea testatos calles pervadat atque alia identidem sibi ora adaperiat Qua quidem ia re nemo non percipit quot labores exantlare debuerint, quas perpeti aerum­ quibus Paracleti virtus et gratia in singnla Christi nas. quas denique iniurias ac persecutione· per­ corporis membra tutius ae facilius effundi queat, ferre Dies me deficeret, si haec omnia vellem vobis quomodo item vividae fidelium vires in unum adeo evolvere, quin et lingua: innumerabilia sunt enim, arcto sint constringendae, ut insanis atheism!. hypo­ ac pene dixerim ineffabilia. Qtad dsoans, aiebat crisis impietatisque aesibus obsistere possint, eosipse Chrysostomus, cui haec erant diuturna medi­ que irrito· fecere, imo etiam confringere ac penitus tatione perspecta atque explorata, paad dieasi, ete exterminare: quomodo denique, uno verbo dicam, ftuei loftutr Matres éantmeplon· a^lietiows, Maevo. chrietianonim spiritus ac vita instauranda sit. ita Quot om-Mrss sonctidoasCisf Quet catenas dscaut ea ipaa divina luce resplendeat qua primum in rostssf . Çaot termenta sustsmaistisP Çaat nse- i terris visa est, eum religio baac nostra, pulcherrima leiieta Mfrvttii? (hteesotto. CArwtam pertasissP ac dilecta Dei filia, aqaae et aangainis sacramento Queendt teeittia» latirfieeituf Vare quod e latere Redemptoris effluxerat, emaculata, a itaque, vere, inquam, je apostolis regios psaltes Calvario monte descendit, universo orbe, quem sibi cecinerat quod euntes ibunt et fabetU etiUmiet in haareditatem acceperat, potitura. ••asinis suo. Neque alitor profecto arguoadam est de maximo Sed videte, venerabiles patrua, huius apostolioi hoc nostro conventa. Requis enim poterit mente fletus plane mirum effectam. Is siquidem erat, 'concipere quae et quanta ex hoc voluti altero coenaqualis est in maximis siccitatibus nocturna pluvia, culo pastorali· chanta· emanatura sit’ quae dt qua placide in aridum solam decidente, germinant quanta sapientiae vis isthinc eruptura, cum non herbae, folia virescunt, ac flores languenti· tollunt modo, uninscuiusvis animi aenea, sed et ipsius cordis capita, clausosque aperiunt calices, quibus interim affectus in communem usum conferentes, grsviasi aer fragrantissime undequaqne mille odoram sua­ mas illas totius humanitatis necessitates dil.genvitate perfunditur. Namque veritatis semen squa­ tisrime agitabitis atque acriter perpendetis' lentibus illis agris immissum, postquam, hi fuissent Vos certe, his omnibus absolutis, atque ing»nti apostolorum tacrymis irrigati, adeo uberrimos tu Ht doctrinae ac virtutum thesauro cumulati in vestram unusquisque dioocesim proficiscemini. Vos iterum · Ρ·. CXXV. 7-8. * Europae regna, irarum extrema Asiae atque insulae Ooeani, iterum Africae atque Americas regiones • S. Leo. sermons I >ie sanetis apnst. Petro st Paolo. 1» A. flE88I05E8 PUBLICAE kt ο 0NGRBGATI0NE8 GENERALES ifi excipient, omaesqae sancti Spirit·· ign· flagrante·, a sMftm··· eentin· ms, aeque de iisdem prolatam eet, vos solert·· continuo agrieol·· rimat, solum hum que incultam proeriadere, agrm aerw·, rinem pe­ tere. ut Mt novo· edant Mt uberiore· referant .fructu * A»t hine labor, venerabile· patrm, Mac * ·»·- risrimi di··, iMusMriqne dolor··, Mae at ia rm incipient impleri verba ills davidie·: Banin· ibani »t jlebotti ofUitniti teariao ·. ·** Num turn daman * cum operi sutam «rit admovenda, palam appare­ bit, cum quibus quntisqu· adversari» ope· fuerit mcatipsti·· mm. Et «i hae· alter· propheticorum verborum par·, iam ab initio icslssin, ut vidimus, sffsetam msa plenisains· «et sortita, adeo at «eri- Imiv eient n^mi^nnt ftniem Ghitti îb ΒΒΦίβρ Ms et jbw O&ietnm bAwb· dei ooetoiaHa nostiw1; eumdaan affectent et vobis propeeitiun ton» patet, danqmodo eodem ac vaetroram praedoeaworum spirite moti, sacri· eorum vesti­ giis intrepide inhaereatis, ariwate· food sicut secti dimicare. Hine philosophi m politici, at aiunt, viri, pessteesun totit, «« «riti· ti cmssiefiMum Et quod raapae amplissimam ex nostris labori­ hinc principe· m regee, ipmqne populi in unam eoniurabunt, ut vmtra pietati· «tadin, vmtraeque bus meraedem iam in hac vita simus consecuturi industriM benefici· in irritum cadant, dum parte atque ingens praeterea noo maneat in caelis prae­ ex alia mali feriati homine· mode apertum athei·mium · Deo, vel ex ipso quod nane vobis offertur pignore clarissimo evincitur, scilicet ex modo vere mam profitent··, modo foediamma hypocrisi circumamicti, inita »o«»iate omnem movebunt lapidem, mirando, quo cogi poteiff soiemne hoc totius chri­ ut catholicam ipsam religionem, si fleri pomii, · B stianitatis patrum concilium. Quis enim non videt, fundamenti· evertant Eheu! quale indo bellam, Deum, hoc fisoto tam febribus auspicii· inter omni­ quam f.rum quamque diuturnum! Eheu! quale· genas difficultate· incoepto, voluisse certissimum hoste·. qui-m pertinaces quamque implacabile·! His nobis indicium praebere eorum, quae in posterum inaupur addite, quae plaga eat omnium fort···· •paranda concipimus, modo no· ipsi veritatis ac maxim·, plurimorum indifferentiam, qna eoclaniam iustitiae flumini, quod · rupe Vaticana mox proChriat1 premente, culta quaeque ac pinguia brevi oMsurum est, impedimento non simus’ Atque temp re sterileaoant nece··· e«t inque horridam Mc mihi lieeut, quaeso, «ubUmea patris ac filiorum •o)1 xdinem veniant, ubi aqualor tantum ae mori dolore· non sine pietatis sensu vobis commemorare 1* issime dominantur. Nos siquidem ad sacram Vaticani umbram quasi Atque inter ho· fluctua, dicam aperte, inter hac perfugio recepti mirabamur immensas, quas Sata­ syrte· doloeas, vobis incedendum eat, venerabile· nas late ac rapidisaimo ruinas circa nos con­ patre·, inter haa procella· quae euncta in praecep· gerebat. mirabamur turbulentissimo· impietati· fluc­ minantur, vobis, tamquam immoti· seopuUs, venan­ tus quotidie magis increscor· atque hoc ipsum dum eat: huc Vectra eat navia dirigenda, huc rami paris asylum minatum iri; trepidi proinde omne· impellendi, huc demum omni Mimorum contentione gemente que * et pallore confecti arbitrabamur no· incumbendum eet, ut incolumi· aorta tecta servetur, quoque confracti· templi ruderibus assidente· spiri­ ac patrifamilias, a quo robi * eat credita, eum uaura tum iam iam exhalaturo· eme ea lamentabili Ama­ reddatur. C tori· fratrum voce : Qatcnaodo ssdri «olo rietia· Nec mirum ita ae haberi rem vestram, cum i|>ai plfna populo, /acto ssl fuati ridua domna pra­ ti·»· prutatpc protesriarum foeta r«t tub tributo.” vos. venerabile· patre·, testee eia· sitis, et non Cum eoe· radius puriasimse lucis denus fiadit aliorum tantum exemplo, verum etiam, «altem ex parte aliqua, ipoa vestra experientia probe sciatis, tenebras ac spem nostram pene arescentem iterum utrum possit boe tantum fsrinus, non dicam ad per­ •ublevat. Namque in mente supremi nostri hierfectum adduci, m4 neque inchoari, quin in vaatum arohae, qui navis temperat gubernaculum, oritur cogitatio novi Israel seniores fideique coniudices poenarum atque aegritudinum pelagus incurrendum apud se convocandi, ut sancto Dei tabernaculo us­ •it. Namque revera opua esset aut nunquam didi­ ci···, quid mimiq Christi significet, et in qno ee que in intimis suis adytis ac recessibus ab in­ numerabilibus et formidatissimis hostibus lacessito, gerat sublime episcoporum mandatum; aut, qaod omnino probrosum eanct, peniti» ignorare quot communi omnium consensu quam primum pro­ quantiaque mali· humanum genu· obruatur, ut quis videatur. Erat haec ab initio voluti nebula, quae mane nequeat, in perfungendo hoc munere, vel primo paret, atque extemplo quasi fulgur caelorum spatia obtutu perspicere quibus periculi·, quibusque con­ tradictionibus obnoxius eme debeat, Mt quomodo pertransieas cito evMescit. Verum Spiritus ille felix exitus sperari non posait niai animo ita «it Paracletus, qui a Patra Filioque procedit, atque in eomparatna, quali· erat doctor gentium, qui d· se aeternum augustam hMC cathedram suo praeeidio palam profitebatur: AdMpI·· en fM· damni pos- D tutetur, eam illico vivifica ac septiformi sua luce riomnn Christi in earn· awn pro corpcro tint, food foeoudat: ot mirabile dictu, ea cogitatio similis gruo sinapis, quod, testant· evangelic, msmsum· fft «OfUsic1. Sed facite, patre· amptiasMii, animo forti magnur fosdom oat tofoilnu asmteshsM.' com ootem cmerit, * •tete M< tamibut oioribtu ti jit arbor, iia ot quo siti·.' Si enim Dei proreus arcMum aat con­ silium, ut mysticam evangelic·· doctrinae semen ■ ttluertt oooii emi—t, ti habUont m roa··· *mm *, nequeat germinare val crescere, Mt frondium pul- ea cogitatio, inquam, vi efficacwsima Paracleti sta­ tus erampit, oreacit ac citius dicto fit gigaq. Et critudine florumque laetitia vigore, nisi ea condi­ tione, ut virorum apoetolicorum fletu ot sanguin· •cce no· iam in unum »x universis terrae regioni­ assidue madescat atque irrigetur, ipaius Dei est bus in hac immense barihoa christiani ingenii mira­ etiam voluntas, at sus lacrymas ffiM iustitia· ac culo, congregati, eoo· nos ad sepulcrum principis apostolorum unda adhuc perenni· episcopalium veritatis ergo effunduntur, piae sc sanctae conso­ latione· a caelo ubortim ropeaamt, eum scriptum virtutem aura «pirat ne viget, eooo no· ad Leonis, utriusquo Gragorii et Chrysostomi tumulos, · qui­ •it: Beati pati lugent, ptacmom jpei esMcletemtiar’. bus poet tot saeculorum diuturnitatem diceres ad­ Nam «i de Christi discipulis deque ceteris evangelii huc recens eloquentiae flumen prorumpere cathopraeconibus dictum est, quod «anates ibant fi Jiebant ' Ad Colo··. I, M. • Matth. V. 6. 1 Π C«r. II, S. ■ Π Cer. Π, 7. · larus. Tries. I, 1. · Matth. ΧΙΠ, «. SE88I0 PRIMA β decembri· 186» 17 ticae eceleeiae agrum iterum irrigaturum. Qaeda vero magi· »e magi· «elatio esse debet, animoeque percellere, eoce no· pene· ipsun Petri peraonam, qui in eni· legitimi· »«ocee»orib»· praesens adhuc ae vivu eodem quo olim amori· impetu eademque fide intonare videtur; Tu" Ckrietu * JUme D i * mri,ude e caelo pariter, ubi ad Patri· dexteram «edet, illud sublime Redemptori· responsum denuo ex­ auditur: A «yo dsoe tih·, prie ta «· Pttnu, ri empor Aeae prirem oedi/icebo MeiMsam meem, ri porta * irim noa praeaeMuat «fe w r * rem '. Quae omnia, venerabile· patre·, in memoriam inbet revoca···, ut fidnei * nostra hi» quui fomenti· vegetata maiorem in modum efflorerent, ac maiori animi noatri alacritate incendantur ad op» hoc perficiendum nempe hanc synodum, in quam iam non dicam populorum oculi, aed ape· universi orbi· •unt convenae. Quae «i vobis ex una parte multa· ac grave· inriitiae causa pariet afflictione·, vosque ] in summas aliquando rediget angustias. ex alia quoque parte •uavimimum vobia omnium consola­ tionum fontem aperiet ac laetissimi· etiam trium­ phi· viam aternet parabitque. Vestrum quidem eat in praesens cum dolore ac. fletu operi incumbere, «ed tempus postmodern veniet, testem habemus ipeum Dei filium, quo nostro· occupabit laetitia moerore·; scriptum est enim: Anwn, eaux, dico tebie, φύα piorobttie ri fitbiüe eoe, tmarilM autem paeuMit: ew autem cenirutahimsm, wd trwtitta wrira awtetar ia youdtam ’. Neque expectatio haec, equidem credo, vo· fallet, ai monti· aciem in propositum huiuace oocumenici concilii finem, qui in divina gloria atque aeterna animarum salute totus consistit, iugiter in­ tendamus. ai illud potiaaimum satagemus,. ut hoc ipaum ex tot, quae veneAandi ac magnanimi Pii frontem exornant, gemma omnium aplendidiaaima eAdat, ai denique eccleaiae faati posterorum me­ me» «^esteUcsms etc . I»nœw pontifex trinam distinctam benedictionem eanctae synodo impertitu· eet hiaverbis: VtAmsc s—rtmn wâmfam hmwdtaari, ropwv, ri MOMmar * iifuerie. Pori litania» «anetitu ma iterum thronum aeeeadit et diaeoau· car­ dinali· in forma aoûté cecinit evangelium deeumptum ex cap. X sancti Lucae, in quo narratur mimio .a Christo discipuli· data, et normae quaedam ad praedicationem tradantur. Expleto evangelic, •ummna .pontifex «equenti allocutione ita patre· affatu· eri: Venerabile· fratrem Quod voti· omnib» ac precibu· ab Deo pete­ bamur ut oecumenicum concilium a nobis indictum concelebrare poaaemus, id inaigui ac lingulari Dei ipaiu· beneficio datum nobia eeae summopere lae­ tamur. Itaque exaltat cor aoetrum in Doptino et incredibili coniolatiooe perfunditur, quod anspicatiasimo hoc die immaculatae D«< genitrici· virgini· Mariae conceptioni aacro. voe qui in partem aolli^ citudini· norirae vocqti estis, iterum maiori quam alia· frequentia, in hac catholicae religioni· arce praesente· intuemur, aapectnque veatro perfruimur facundissimo. Viu autem nunc, venerabile· fratre·, in nomine Chriati congregati 1 qdeetis, ut nobiacum testimonium perhibentia verbo Dai et teatimonium Ie»u Chriati \ viamque Dei in veritate omne· homine· nobiacum , * docentia at de oppositionibus falsi nomini· acientiae *, nobiacum Spiritu «ancto duce iudicetia *. Si enim unquam aliaa, hoc maxime tempore, quo vere luxit ri defluxit terra infecta ab habitatoribua suis , * divinae gloriae telua. et dominici gregi» (alui a nobi· postulat, ut ciroumdemua Sion et complectamur eam, narremus in turribus ei», et ponam» corda nostra in virtute ei» ’. Videtis enim, venerabile· fratre·, quanto impetu antiquus humani generi· hoati· domum Dei. quam moriae poterunt aliquando aurei· litteria commen­ dare animorum pacem, cogitationum concordiam, decet sanctitudo, aggressus ait et uaque aggredia­ tur: eo auctore ftineria illa impiorum coniuratio coeptorum temperantiam, discussionum dignitatem, late gruantur, quae conjunctione fortia opib» iudicii aequitatem, atque deliberationum omnium pote», munita fastitutis, et velamen baben· malitiae •apientiam, venerabilium patrum corda ac mente· libertatem *, acerrimum adversu· sanctam Chriati uaque adeo raxisee. ut quae nobi· retro ianuae ecclesiam bellum, omni «celere imbutum, urgere clauduntur, eum iterum reaerantur orbi universo non desinit. Huius belli genus, vim, arma, pro­ renuntiaturae; Fisum «ri Spiritui amicto ri uobi * ·, grès·», consilia non ignoratis. Venatur vobis con­ terra ip«a demum creatori· spiritus impulsum prae­ tinenter ante oculos sanarum doctrinarum, quibua sentiat quo ae plenissime renovatam agnoscat aehumanae res in sui« quaeque ordinibus innituntur, cundum illud: Emitti * epiritom tuum ei creabuutur, perturbatio et confaaio, luctuosa iuria cuiusque ei reneoaii * faciem torro * ‘. pervenio, multiplices mentiendi audacter et cor­ Quae quidem, adprecante praesertim beat· ac rumpendi arte·, quibu i»titiae honestatis et auc­ glorioaa semper virgine Maria, cuius hodie imma­ toritatis salutaria vincula solvuntur, pessimae quae­ culatae conceptioni· mysterium summa totius mundi que cupiditates inflammantur, Christian· fides ab exultation· celebratur, concedere dignetur omnibu· nobis aeternus Dei filius, dominus ac redemptor D animi· funditus oonvelluur, ita ut certum hoc tem­ e * Dei metuendum eaeri exitium, «i noster Christus les», qui cum Patre et Spiritu pore ecoleei ulli· hominum maehinationib» ri conatibus ex­ sancto vivit et regnat (n perpetu» aeternitate·. scindi posset. At nihil ecclesia potenti», inquiebat Amen. sanctu Ioannas Chrysostom», eodem· ut ip»o Hac peracta, et ab eodem episcopo Icooiensi caelo fortior. Caelum et terra transibunt: verba indulgentia publicata, a summo pontifice in forma autem mea non transibunt. Quae verbaT Tu ·· Pttrut, et toper koue Petrum aeJifieoio eccUnam ■olit· solemnia impertita ftiit benedictio. Hinc saoc* mferi non * eal pro b uut r~ ** ad titas sua, induta veriibiu solemnibus pontificalibus, moom, et porto * eu torn *. obedientiam excepit a reverendissimis domini· car­ Quamquam vero ciyjtaa Domini virtutum, civi­ dinalibus, patriarchis, primatibus, archiepiscopis, tas Dei nostri inexpugnabili fundamento nitatur, episcopis et abbatibua postquam' ad faldistorium tamen agnoacentee ac intimo eorde dolente· tantam procemit, ibique prece· solitas dici vel · remotissi­ mis temporibus ia concilii· oecumenicis recitavit. malorum congeriem animarumque ruinam, ad quam Haec omnia aubaecutae fuerunt litaniae solemn·· sanctorum, et earumdem expleto versiculo Vt 1-19. 1 I Pste. U. 1«. P. gv. LII, ·»]. 9 1» A. 8Ε88ΙΟΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 90 avertendam val vitam ponere p«r«ti ««Mau·, bob . ram magi· confidamus inldies. mundo et angelis et qui aoterni pactori· vicaria ia terris procaratioos hominibus. fungent··, Mio domas Dsi praa Materia ineradaAgite igitur, veaerabiles fratre·, confortamini in aar neresss eat, mb viam at ratioaaa iaeandam Domino: ae ia nomine ipsius Trinitatis angustae, nobi· esse daximaa, qaM ad tot aeolmiaa datri- ■aaeiifioati in vnritate '. induti arma lucis, docete aanta ssreisnds Utilior at opportanior riderotar. nobiscum viam, veritatem et vitam, ad qaam tot Ae Uh>d laaiae aaapa animo revolvent·· las oa Aloysius Moreno. Eporediensis. Petru» Puch y Sol on», de Plata. Franciscus Victor Rivet. Dinonensis. Cyrillu» Behnam Benni, Mauailiensis, ritus syriaci. Augustus Allou. Meldensis. Benvenutus Monson y Martins, Granatensi». Nicolauii Golia, Cariatensis. Petru» Doimus Mau pas, Jadrensi». Ludovicus Besi. Canopens» in partibus in­ Dionysius Georgius Scelhot, Aleppensis, ritus fidelium. syriaci. Raphael Biale. Albinganensia. Athknaaiu» Ciarcbi, Babylonensi», ritu» syriaci. Stephanus. Bagnoud. Bethlemensis in partibus Georgius Darboy, Parisiens». infidelium. Pelagius Antonius de Lavsstida y Davalos, Georgius de Stahl, Herbipolensis. Mexicanus. Carolus Gigli, Tiburtinus. « Paulus Hatem, Aleppenais. ritu» graeci MelohiAndrea» Raes», Argentinensis. tarum. _ ]D1 Richardes Vincentiu» Whelan, Wheelingensis. Andreas CaaasoTa, Utinensis. Eugeniu» Desflècbe», Sinitensis in partibu» inLudovicus Dubreil. Avunionensw - fidelium, vicarius apostolicus Sutchuensis orientalis. Melchior Nasarian, Mardensia, ritu» armsmi. Franciscus Vibert, Maurianensis. 1 >aureatiu· Bergeretti, Naxienei». Stephanus Charbonneau,- Jasse nais in partibu» Martinus loannes Bpalding, Baltimorensi». infidelium, vicarius apostolicus Maysaurii. loannes Mae Clcjskey, Neo-JSboraoensi». Nicolaus Crispigni, Fulginatensis. Darius Bucciarelli, Soopiensis. loseph Gignoux, Bellovacensis. Placidus Kaaangian, AntioVhenu» archiepiscopu» loannes Hilaria» Boset, Emeritensi». episcopus, ritu» armeni. Eleonorus Aronne, Monti» Alti, Ludovic»· Haynald, Colocensis et Bacaienai». loannes Baptista Berteaud. Tutelenais. Marianus Escalada, de Buenos Ayres, Paulus Dupont de» Loge». Metensi». loannes Paalu» Lyonnet, Albiensis. loannes Alberti, Syrensis, vicarius apostolicus Henricus Ednardus Mantling, W estmonasteriensis. Graecia», Paulus Melcben, Colonien»». _______ loannes____ Thomas philardi, Montis Regalis in Franciscu» Xaverips de Merode, Melitenensi» in - Pedemontio. partibus infidelium. loseph lannniti, Lucerinus. Antonius, Rossi Vaecari, Colossensis in psrtibus Petrus Beverini,. Sappensis. infidelium. · loannes Martinus Henni. Milwauchiensis. 27 A SESSIONES PUBLlCAK KT CONMLEOATIONES GENERALES 28 l FrAaeiaeus Xaverius Petagua. Stabiarum seu Joannes Donney, Monti· Albani. * Caatrimaris. Salvator Fertitta. Cavensis et Sarnensis. Guinelmus Emmanuel de Ketteler, Moguntiuus. Joanne· Baptista Montixi, Eoclesiensis. Joseph Georgius Stroesmsyer. Boaniensis et Fetru· Josephus de Preus, Bedunenaia. Byrmiensis Carolus Rousedet, Sagiensi·. Petrus d'Vris y da Labairù. Patnpiloneusis et Gabriel Grioglio. Euriensia in partibus infidelium. Aloysius Moccagstta. Zenojvolitanus in partibus Tudelensia. Alexander Tacho. Sancti Bonifscii. infidelium, vicar.us apostolieus Kan-tufig Fidelia Suter. Roegliensis in partibus infidelium, Joannes Baptista Lamy. Sanctae Fidei in America. Joannes Mac Gill, Richmondenais vicarius apostohvus Tunetanus. loannes Baptista Midge, Measeniensis in partibus Bonaventura'Atanaaio. «am Liparenaia. infideliHjn. vicarius spostolicus Kansas ad orientem Philippus Viard, Welliogtonenaia. Bausanensu et Genevenais. B Frauciscus Allard. S^mariessi * m partibus in­ fidelium. vicarius aposcdlicus de Natal. Petrus Bigandet. Ramatbensis in partibus in­ fidelium. vicanus apostdicus Birmaniae. Philippus Frateilim. Forosemproniensis # G ml Ivlin u· I Hathorne. Birmingham! ensis Lodovicus Pallu du Hare. Bleaensia. Ai.·Μνμ Canot. Taniassensu in partibus in­ Anselmus Llorente. Sancti loavphi de Costarica fidelium. vivarius apoMnhcue Madurcnsis. Thomas Grant. Southwarcensis Theodorus Forcadc, Nivemenais. Guillelmus Turner. Saifordeiisis Petrus Paulus Trucchi. Foroliviensis Matbins Augustinus Meugacci. t^tviuris Castella­ B.irtholoniaeus Legat. Tergestinus et lustinonae. Hortanus et Gallesinus politamiM. Vincentius Bisceglia. Thermularum, Fram-isru· Marzuoli. Sancti Sewrmi loannea Petrus Mabile. Versabemos fcvhx ( \iutii:iurn. Parmensi». loantie· Valerjanu» Jirsik. Budvicensrs. Pluhppus Mincionv. Mtletvnsia. Ohnus Mac Kinnon. Anrhatenau. VincentiiH d Alfonso. Hennensi· et Atriensis Paulus )imdi, Jntirensi», ritus chaldaici * Am^deu Rappv. Clevelandonsis. Aloysius de la'Place. Hadnanopolitanus m par­ •Joseph Novella. Pataren^is ri - partibus in­ tibus infidelium, vicanus apostolicus Tche-ly septen­ fidelium trionalis Petrus Viankvn. Colophoniensis tn partibus in­ losepb Aloysius Pukalski. Tarn-menm fidelium. vicario» apoMolicu» ui Ba’avia Ioannas lacobus liuernn, Lmgonenst» loseph Svrr:. Daubensi· in partibus infidelium Joannes lose ph Longobardi. Andnensis Alovsuis Ricci, Signinus. Alov»ius Sodo. Tbelesinus seu Cerrétanus loannvs Derrv, (Tonfvrtvnsis Bartholomaeus dAvanyt'. Calvemus et TnvaFugemus Guigues. <>(tawten is * nensis. administrator apostobeu-· eccivsiar ('ostvlia branviscus Gandolfi. < 'ornetanu· - et Centum­ nelvnsis cell· Raphael de Frgnco. Catarensi» ^ilanus'Alearar. Paphvnsisiu partibus infidelium, Franciscus Landeira y Sevilla. Carthaginiensi * *’ Twnclnni occidentalis I.udovjcu» Fugemus Régnault. Camutrnsis f vicanus apostuheu IoHUtivs Raima. Piolvmaidensis in pattibus inAnfomus la Scala. Sancti Severi ► fidelium Theodorus de Montpellier. Leodiensis Aloys·’»· Kobe·. Mvthonensi· in partibus in· Jesualdus Vitali. Ferentinas fideliûm. vicarius apostolicu· Sen^gambiae. j Aloysius T'ilippi. Aquilanus. Mauntius «le Saint-Palais. Vincennopolitanus lacobus M. AchilleaGinoulhiar. Gratiannpolitanus I Patritius Xavvrius de Moura. Funchalensis. tefccph Caixal y Estrade. Frgellvnsis lutianus Mvrivu. Dimensis. loanues Loughbn. Brook·νnensis Laurentius Rerialdi. Pitierohensis. Richardus Roskclk Nottinghainvnsi * * \utomus Ranza Piacentinbs. lacobuN Roosevelt Bayley. Novarccnsis b'Hiinvs Foulquier. Mimatensis. D Ludovicus de Govebnand. Bmpngtonenu· k . Antftnttis Rosearini. 'Snocti Angeli in Vado et Thaddaeus Amat. Montereyensis et Angelorum l rbauionms Augustus Maria Martin. Natchitocheneis Ah-isius Vetta. Neritonenaia. Aemygdius Foechini. Civitatis Plebis. lanuanus Acciardi, Anglonensis et Turaieusis Vmcentius Mat^rossi. Rubenci· et Bituatinù· Ludovuus Caverot. Sancti Deodati. Henricu· Foerater. Wratialavienai·. Francisco· Kelly. Dvrnensi·. Fetru· Aloysius Speratisa, Bergomensi· Guiilelmas l^eane. (Toynenais. David Mo riarty. Kernenais et Aghadonemue. Rudesindiis Salvado. Portus-Victoriae in. Au­ Ignatius Persico. Gratianopohtanus in partibus stralia. -abba * mm/Zimj» Novae Nurtfiae infidelium. . Livius Pariatore. Sancti Marci et Bisinianenais. Vincentius Zubranich. Raguainu·. Felix Dupanloup, Aur^lianenaie · ('arolu· Colina. Tlafecalensis. Ludovirus Franciacus Eduardus Pje. Pictavienais. Joseph Fanelli. Sancti Angeli de Lombardis et Ignatius Sellitti. Melphiensis et Rapollensja. Hiaaciensi· l’errus Simon de Dreux Bréié. Molinensia. Fvdix Romam». Isclanus. » Armandus de· Charbonnell. Jfozopolitanus in David (Aiillelmus -Bacon, portlandvnsis / - partibus infidelium. Innocenrtus ^anmb^le. Eugubinua. ‘ Joseph Arachuil. Ancyranus, ritus armeni. loannes Rosati. Tudertinu? Raphael Bachettoni. Nursin/s. < Hivianus.Rodiiossi. Alatrinu». 89 8E8SIO PRIMA 8 docoebn» 186^ 30 Dominion» Zolo, Averaanu». à Augeatiuua V«roi Savannen·»· Fraaeiaea· Mae Fariand, Hartfordien»o» Philippo· d· Simone. Nicotaronri» et Tropienai». Eduardo· Homo. Regipolitanu» »eu Kiugsto Franeiaeua Gallo. Aballiaeaeui Franeiaeu» Giampaolo. Larinenei» menai· Carole· Joantto» Fillioa. Cenomanen»i« I Petrua Rota. Gvaatallaaaia loanne» loeeph Viteaick. A eglen»i». * loanne· Sebastianu» Derotinvia. Ebroicensi» Franoiaca· Ron liet de Ia Buuiilene. CarcaiwoIgnatitM Seneetrey. Rati»boo«-raM· lacobu» Jeancard. Ceramenet» in partibus in nenaia. fidelium. Guillelmu» Vaughan. Plymuthenai» Nicolaue Pace. Amermu·. loanne» Pincbon. Polemonienai» in t artibus m, Joseph Formieano. NoJanu». fidelium, vicanu» apostolicu» Sutchuensi» occidu<> Raphael Morieciano. 8quillacen»i» •eptentnonali» loanne· Benini. Piecienei· Franc ter un Kerril Amherst. Northantonien· ** Claudia» Henricu» Plantier. Nemau»en»i» Paschah» A'uictc. Antiphellenai» iîï partibus v>. * Ludovicu Augusto» Delalle. Ruthenensi». fidehum. vicanus apostolicus Bo»nen»is loaeph del Prete Belmonte. Thyatirenai» in par­ Ludovicu» Idèo. Liparenai» tibus infidelium Michael Payé y Rico. Conrhm»i» m Hupanu Jldephon»u»Renatu» Pordillon. Cambysopolitanu» Andrea· KosiIp» > Muhof. Almencn·)· in partibus infidelium, 'icarius apostohcu» Insularum B * lacobu Ethendge. Toron»si·)· tn partrbu» r» Machionum. fidehum vicariu» spcstohcu * Guianav anghca * lh»mimri)» FaneJh. Jhanen».». Vincendus M-oFefti. 1ην·'.οη·«· loanne» Renier. Feltrensis ei Bellunensi * loanne» Antonius Augu«iu» Bel» * al. Apannensts ' Ant ntu» Joseph Henri * us Jordan). ForoiiiheneH Pancratius Ihnkel. Augustanus Vimlrlimrum et Tolonensis. Petru· Cubero y L»pei de Padilla. Laurentine GiJooh. Elphiumsi». Joachim l.luch. Salmanticensi». administrator loan ne» Farrel. H ana Itone nsi». apostobcu» Civitatensi» IJadnanns Languillat. ScrgiopoJitanu» in par­ VaTentinus AViery. Gtircensi . * tibus infidelium, vicarm» apo»tohcu» Sandmens»» Petru» Tilktan. Bru»en»i·. mu» arm«-:M Thoma» Passer»’. TrotanA» t'arolu» Poirier. Rosen·!» . Henru'u» de Rossi. Casertanus Antonius Mtiria A'alennam. 1 «Ρ”η·η··ΐ) ι· * et Mati Bernardinu» Frascolla. Fodianu». *s Jic»n» Jacobus Bernardi. Massanu» H y » ci n th us Ltui. N'armen·)·. administrât ί I 'laudi un I arobus Bon di net. Ambia n en»)» apoatolicua eccloaiae Mandc’.enai» Marcui» i'alogerà. Spalatensi» et Macarensi» Melchior h» Piccolo. Xicoiuvnaia in Sicdia < 'onradus Martin. Paderbornen»»». Joanne» Guttadauro d·· Reburdonv. t'alatam .* ** densis Phihppua Veapaaiani. Fa tiens i a Clemen· Phare . * Piaaurenaia < Ferdinandu» Arguelles ) Miranda. Asturbihen«is loanne» Baptista ScamMla. AnCtnocnais in par­ Simon Spilotros. J'rjraricm . * tibus infidelium, vicanus apoatolicua Calpedaia Félix Petru» Fruchaud. I.t'tnmiretin» Petrus Buffetti. Britinortc’iai». administrator Ludovu'u» Maria Epivent. Aturen»; * • postoheua eoelO‘UHe Sareinaten» * Joseph Loper Crespo. Santandenenst * Joseph Targiom. A olaterranu». p loanne» Sueeny. Sancti Joanm». Alovaiu» Maria Paidetti, Montis P·»{ ro, Galhp»4itanus. loseph Mana Phpardo del Parco. Sinopen·)· in Aloysius Lembo, Cotronensi» partibu» infidelium. 1‘etrus lerenna» Michael Angelus ( He»; , * par Clemen· Paghari. Anagninus. tensis loanne» Petru» Sola. Niciensi». Bartolutnaeu» AVidmer I,ab, *:-en»o> Gregorio· Smiciklaa. Cnaiensi». ntus rutheni Ambrosius Abdou. Marmmrerm . * mu· grgert C'osma» Marrodan y Rubio. Tirasonensi· Mrlchitarum Bernardus Conde y (''orrai. Zamorenaiain Hispania Petru» Mhr Intvre. ('arohnopohtanus Franciecu» Benavides, Seguntinu·. l.tcoba» Roger», l'hataipen·)» FoTdinandu» Blanco. Abulensis. Patritius Dorrian. Ilunensi» et < 'onnorenair Matihfteu· Jaume y Garau. Minoricensi». Petru» bufal. Delcunensi· in partibus infidelium, Paulus Carriou. de Portorio ». * \ vicnritt» apostvhciu Bengalee orientalis 31 A 8E881ONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES Μ A loannes Petrus Dour». Sueeeionensis. Booaventura Riso. Sallentis. Aloysius/ d'Herbomex, Mihtopclitanua in par­ Ludovico· Faune, Apolloniensi· in pertibu in * tibus infidelium, vicarius apostolicu· Columbia· fidelium, vicarius apostolicus Kouei-Tcheou. britannicae. FJugenius OConnel, Vallispratensis. Alexander Bonnàx, Caanadieusis et Teneurs * loeeph Salandri, Marcopotitaous in partibus in­ fidelium. visitator apostolicu· Moldavia·. riensis. Sebastiaous Dias Larangeira. Sancti Petri Flu­ Elias Melios, Akrensis, ritas ohaldairi. Isidoros Clot, Aeryndelensis in partibus infide­ mini· Grandensi·. Aloysius An ton i u· dos Santo·. Fortalexiensw. li um. auxiliarie vioarii apo«tohci Mao-bensis. loannes Elliot Bet-etme. episcopus synoellus Michael Domenec. Pittaburgensie. patriarchae Syrorum. ritas syriaci. Thon as Grimley. Antigonensi· in partibus in­ Ioannas Strain. Abilensts in partibus infidelium, fidelium, vicarius a poeto lieu· promontorii bonae spei. vicario· apostolicu· districtus orientalis Scotiae Antonius de Macedo^Costa. Belemens» de Pare. Eduardos Debar, Canatbsnsi· in partibus in­ Claudius Theodorus Magnin, Aooeciensis. fidelium. vicarius apostolicus Tche-ly orientalis. Emmanuel Ravinet, Treoensis. loannes loseph Faiet, Brugensis Antonius de Vasconcellos Pereira de Mello, l* aFerdinandus Antonju· Augustinus Dupont, Axomarensis. Gerardus Petrus Wilmer. Harlemensis. tensis in partibus infidelium, vicarius apostolicu· Georgius Butler. Limericenais. B Siamensis. Hyacinthus Vera, Megarensis in partibus in­ Carolus Theodorus Colet, Lucionensis Franciscus Joseph le Courtier. Montis Pessulani. fidelium Gaspar Mermillod. Hebronensi· in partibus in­ loseph Esteve· de Torsi. Conchensis in Amenta. fidelium. auxiliaris Genuvensis. Antonius Moneecillo. Giennensis. Agapitus Dumani, Ptolemaidensis. ritu· graeci Henricus Maret. Bu renais in partibus infidelium Melchitarum Robertas Comtbwaite. Beverlacer»sis. Angelus Kraljevic, Metellopolitanue in partibus Fridericus Maria Zinelli. Tarvisinu· infidelium, vicarius apostolicu· Hercegovinae Aloysius de Carious. Veronensi·. lacobus Donnelly. Clogherieusi·. Baailius Gil y Bueno. Oscen·!· et Barbastrensis. Eligite Cos i. Prienensis in partibus infidelium, Franciscus Crespo y Bautista. Arcenai· in parcoadiutor vicarii apostolici Kan-tung. tibuft infidelium. Claudius Maria Depommier. Chryeopolitanu· in Augustinus David. Briocensis. partibus infidelium, vicarius apostolicu· Coimbatourii ί.υ«ΐονΐςμ· Nogret. Sanet! Claudii. Pantalen Monserrat y Navarro. /Barcinonensis, Joanne· Ghiureghian. Trapexuntmus. ritu· armeni loseph Fessler. Sancti Hippolyti Michael Fogarasy, Transsilvaniensis Mathias Eberhard. Trcvirer.^ie. Guilielmu· Renatu· Meignan. Catalsunensis Ighatius Guerra, de Zacathocas. C Franciscus Nicolaus Gueullette. Valentincnsi» Constantinus Bonet. (lerundensis . Stephanue Rpmadié. Elnensi·. Bernardinos Trionfetti. Tarracinensis, PriverRaytnundus Garcia y Anton, Tudensn . * nensis et Setinus. Henricus Bracq. G&ndavensi * Joannes -Bravard? Constantienais. loseph Gelabert. Paranenei·. Antonius Galecki. Amethuntinus in partibu· in­ loannes Huerta. Puniensi» fidelium. vicarius apostolicus CracGvienais. loseph Moreyra, Ayacuquensis.. Claudius Maria Dubuis. Galvestoniensis. Ia< obus Àaximilianus Stepischnegg. Lavantinua. Emmanuel dei Valle. HuanucenriM Nicolaus Power. Sareptauu· in partitu» tnhdelmrti. Nicolaus Conaty, Kilmorenai·. coadiutor Laonensts. Nicolaus Adames, Halicarnassensis in partibus Laurentius Shiel, Adelaidopulitanui . * infidelium, vicarius apostolicu· Luxemhurgensis. Patritius Augustinus Feehan. Nashvillensis loseph Papp-Sriiàgy i de Illesfalva, M agno-Varaloannes loseph Conroy. Albanentua in America dinensi·. ritu· rumeni. Raphael Popow. episcopus administratur apoloannes Baptista Greith. Sancti Galli. •tohru» Bulgarorum Fidelis Abbati. Sanctorinensis. Stephaniis Perez Fernandez, Malacitanus Franciscos Suarex Peredo, Verae Crucis. Fabianus Arenzana. Calaguritanus et (’slcvaloannes Baptista Orznaechea. de Tulaacingu. loannes Baptista Gaxailhan. iam Venetensis Aensi· Ferdinandus Ramirez y Marquez. Pyrenei· in loannes Tissot, Milevitanus in partibus Infidelium. D Hispania. vicarius apostolicu· Vizigapatami. loseph Alve» Feijb, Sancti Iscobi Capiti» Viridis. Michael Hankinson^ Portus Aloysii. Emmanuel Ulloa, de Nicaragua. Antonius loseph Pluym. Nicopolitanus in parloannes Marangô, Tenensis et Miconemiis * tihu infidelium, administrator apostolicus vicariatu» Bonifacius Toscano, Neo-Pampiionensis Valachiensis. Nicolaus Frangipane, Concordiensis. loannes Zaffroh, Sebenicensis. Augustinus Paulus Wahala, Litomericensi· Joseph Nicolaus Dabert, Petroeoricensis. loannes Loaano, Paleotinus. Petrus Marcus Le Breton. Anicîenais. Antonius lordà y Solèr, Vice&sis. Ignatius Moraes Cardoso, Pharanensi·. loannes Joseph Williams. Bostonien·!·. Engeniu· Lachat Barileensis. Abraham Bsciai. Cariopohtanu· in partibus in­ loannes lacovacci, Aerythrensis in partibus in­ fidelium. ritus copti, vicarius apostolicus Coptorum. fidelium. Carolus La Rocque, Sancti Hyacinthi. Aloysius de Tola. Berisseosis in partibus in­ fidelium Stephanas Israélien, Klarpuihensis, ritus armeni. loannes Henhessy, Dubuquensis. Flavianus Matah, JarirMsis, ritas syri aci. Eduardus Fitegerald, Petriculanus. Francisco» Andreoli, Calliensie et Pergulanus. Paulus Micaleff. Tifematensis. Bernardus P.evtjean, Myriophitensis in partibus Antonius Pettinari, Nucerinus. infidelium, vicarius apostolicus laponiae. S3 8E88IO PRIMA 8 decembria 1869 M Stephanus Meichisedechian, Erserumiensis. ritui A Autoeias Canat, CyreaetMie ta parti bas infidelmm. armeni. Paulus Toai, RhodiopolrMnus in partibus in­ Carolus Philippus Place, MaMilietMts. fidelium, vienne· apoetolieus Pataenais. loanne· Baptista losephus Lequdtte, AtrebaStephanus Fenoelly, Thermopy tenais in partibus tenais. infidelium, vicanus apostolicua Madmapatanus loannes Maria Bdcel. Venetensle Guiltelmus OHara, Scrantonensia Petrus Grimardiae, Cadureeuais. lerrmias Shanahan, Harrtsburgensis ' * 1 Petrus van F^ijk, Ctmarensis in partibus in­ fidelium. vicarius apostolicua de Curaçao. Augustinus Hacquard. Verdunensis. Sigiatnundus Kovhcs. Qumquecclesienais Felix de Las Cases. Conatantinianus et Hippo­ Alexander Valaecchi. Ttberiadensis tn partibus nensis. infidelium Le<» Meurin. Aacalonenaia in partibus infidelium, vicarius apostolicua Bombay ensis. Timotheus G Mahony. ArmtdaJcnsta Rasilius Naseer, Heliopohianus. ritus graeci Gabriel l'apaccio. Méllipotainensi * in partibus Melchitarutn. infidelium. Germanus Villalvaao. de Chiapa Antonius Grech Delicata Cassia Teataferrata. loannes Cirino. Derbenais in partibus infidelium. Gaudisiensia. auxiliaris Panormitani. Î4>annes Baptista ('allot, Oranenaia. loannes Baptista Zwerger. Secoviensis. Abbates nullius dioeossla. Amatus Victor Franciscus Guilbert, Vapincenaia. Cornelius Mac Cabe, Ardagadensie. Raphael Corradi. Balneoregienais Franciscus Cardoxe Ayre», Olindensia. Theodorus Graves, Namurcenais. Philippus Krementz. \armiensis. Wenceslaus Achevai, SAncti loannia de Cuyo, .Coxciu 6xxhal tomv» L. Guillelmus de Cesare, generalis congregationis Virginianae Monti· Virginis. , lulius de Ruggero, ordinis Sancti Benedicti sanc­ tissimae Trinitatis Caveusis. Carolus de Vera. Drdims Sancti Benedicti Montis Cassini. 8 86 A. 8E88I0NTB8 PUBLICAE IT CONGREGATIONES GÉNÉRAL·!» Leopoldus Zelli lacobnai, ordiuia Baaeti Bene­ dicti de Urbe. Homaricua Plugi. ordini· Sancti Benedieti •anc­ torum Nicolai at Benedict! Moaooci. Abbotee generelee ortilnum monactiooTum. Hieronymo· Joseph Zeidier, abba· monasterii Strehovientia. praeoea generali· ordini· Canoniooram Regularium Praemonstratonsium congregationi· Austro-Hungaricae. Albertus Pasaeri, abbas canonicae Sanctae Agnetia extra Urbi· mobnia, vicarius generali· congregationi· Canonicorum Regularium Lateranensium saoeti·•iroi Salvatori·. Henricus Schmid, abba * monasterii Sanctae Ma­ riae Einsiedlensis ordinis Sancti Benedicti, praeeea congregationi· Helvetiae. GermanueGai, abbas monasterii Sanctae Praxedi· de Urbe, generali· congregationi· Vallis Umbrosae. Theobaldus Cesari, abba· monasterii Sancti Ber­ nardi ad Thermas de Urbe, generali· ordini· Cisterciensis. * Adamus Adami, abbas monasterii Sancti Bene­ dicti Fabrianensis. generali· congregationis Silvestrinae. Elinaeus Elia·, ordini· Sancti Antonii, abbas generalis congregationi· Sancti Hormisdae ritus chaldaici. Barilius Grifoni. ordinis Sancti Benedicti, abbas monasterii sanctorum Andreae et Oregon» in monte Coctio, vicarius generali· congregationis Carnaldulensis. Benedictus Santini, ordinis Sancti 'Benedicti, abbas archicoenobii montis Oliveti maioris in Hetruria. vicarius generalis congregationis Oliretanae. Moderatores ganaralaa oongragationum •t ordinum relteloaorum. Alexander Maria Teppa. praepositu· generalis congregationis Sancti Pauli. Bernardinue Sandrini. praepositus generali· con­ gregationis Somascbae. Petrus Beckx. praepositu· generali· Societatis lesu Quirioua Quiricr rector generalis congregationis Matris Dei. W Joseph a Calaaaaetic Casanovas, praepositus generalis congregationis Scholarum Piarum. Francisées Maria Cirino, viearius generalis con­ gregationis Clericorum Regularium. Joseph Maria Novaro, vicaria· generali· congre­ gationis Clericorum Regularium minorum. Camillae Guardi^vioarin· generalis Congregationis Clsrioorum Regularium infirmis ministrantium. Carolts Maria Saiwon. prior generalis ordinis Carthusianorum. Vincentia· Jandel. niagister generalis ordinis Praedicatorum. Bernardinos a Portugruario. minister generalis totius ordinis Minorum. Ludovicos Marangoni. minister generalis ordinis Minorum Conventualium. Nicolaus a Sancto loanne. minister generalis ordinis Minorum Cappuccinorutn. loanne· Bellomini, prior generalis ordinis Ere­ mitarum Sancti Augustini. Dominicus a Sancto Joseph, praepositu· generali' * ordinis Carmelitarum Discalceatorum. Joannes Angelus Mondsni. prior generalia ordini· Servorum Beatae Mariae Virgini·. Raphael Ricca, corrector generali· ordini· Mi­ nimorum Benëdictue aVirtone. minister generali· fratrum discalceatorum ordifflb Sanctissimae Trinitati· re­ demptionis captivorum. Carmelus Patergnani. generalis ordini· Hiereny miani congregationis beati Petri a Pisis. Vicfïïnn» Menghini. generalis ordinis Fratrum Poenitentiae. Franciscos Salerni, vicario» generali· tertii or­ dini· Regularis Sancti Franciser Innocentius a Sancto Alberto, vicarius generali:· ordini» Fratrum Discalceatorum Sancti Augustini. Angelus Havini. vicarius generalis ordini· Ctrmelitarum veteri» observantiae. loseph Mana Rodriguez, vicarius genorahs real·· et militari» ordini» Beatae Mariae de Merende re demptionis captivorum. Antonius Martin y Bione», vicarius general·· primi ordini» Sanctissimae Trinitatis HI. EJ.ECTIO DEPUTATION! M ■ < 1. Congregatio generalia prima. I8b9 decembri· 10. a. Intimatio pro prima eoaprepatioampor cursor·· facwada, domi pooça· dimûaovàempàm. Feris VI die 10 dooembris 1869 hora nona ma­ tutina in aula concilii habebitur prima oecumenicae •ynodi Vaticanae congregatio generali·, in qua flet electio iudicum excusationum, nec non indicum querelarum et controversiarum iuxta η. V brevis spostoliei diei 97 novembris. quod die 2 huius mensis putribus concilii in congregatione praeaynodali distributum est Electio flet per schedulas secretus, ita ut quilibet patrum in una schedula describat pwinpa· nomina eorum patrum, quos ipse in iudices excusationum, in altera autem schedula çwapar nomina eorum, quo· in indices querelarum et contro­ versiarum eligendos deliberaverit. Romae, 6 decembris 1869. Josephus episcopus Sancti Hippolyti, secretarius concilii Vaticani. b. Littera· smiaratisrimi cardinal·· a Srcreti· statui a<ï •mmratisstmwm cardinalem ricartam Urbi* qvibufi dipuiationti* pro postulatiombv* ejtripieud’s •ipmficat. D Dalla eegreteria di Stato 7 decembre 1869. Coerenjemente alia vista espressa nel £ II delle lettere apostoliche ·α1Γ ordine generale da o»»er▼arsi neir imminente concilio ecumenico sua santita ba preceduto alia nomina della particolare con­ gregatione destinata ad occupanti dell* esame delle proposte, che sieno per farsi dai padri dei concilio nel corao della sinodale assembles. Della qua) congre­ gatione ha prescelto i membri nolle persone de tignori cardinali ed altri dignitarii qui di contre indicati. Comprendendosi^nell'albo di eeei il signor car­ dinale Patriti glie ee ne porge l avviso peroppor­ tuna sua norms1. Giacomo cardinale Antonelli. A sua eminenza reverendissima il signor cardinale Patrizi. * Eadem tinas scriptum fuit ad cetero* deputato*, qa.-rmu ■omis» paulo inferia* dantur. 37 CONGREGATIO GKNERAUS PRIMA 10 deeeebrw 1863 Signori cardinali: Eminentisaimo Patriai. Di Pietro. De Angeli . * Corti. Riario. Rauachet. Bonnechose. Cullen. Berth. Monaco. Antonelli. Monsignori: 38 A efleere debeamue ut, te auxiliante. tibi compla­ cere in omnibua valeamua. Ette aalua. et effector iudieiom· Dottrortm, qui aalua cud Doo Petre, et eius Filin nomen poetidee glorioautu. Non patiaris perturbatore· ease iustiriae, qui summaai diligi· aequitatem ; non io aiuiaCrBui no· ignorantia trahat, non favor inflectet, non aooeptio manorum vol per­ sonae corrumpat; aod iunge nos efflcaciter tibi solius tuao gratiae dono, nt simas in te unum, et tn nullo aberremus a vero, quatenus in nomine tuo collecti. aie in cuncti· teneamus eum moderamine pietati· institiam, ut hic a to in nullo dissentiat sententia nostra, et in futuro pro bene gestis con- aequamur praemia sempiterna Arnen/ Dein eum «edieeent omnes, idem eminentiasimus primus praeses operto capito in hunc modum patres allocutus est : «Revermdiasitni patre·, in hoc sancto ac venerando consessu, qui maiestatem et admirabilem unitatem catholicae ecclesiae per totum, qua late patet, Spalding arcivescovo di Baltimore. orbem terrarum diffusae, oculis intuentium exhibet, A pu sxo arciveeeovo di Sorrento. ante conspectum vestrum adsumus, mandato «ane Franchi arciveaco'o di Teaaalonica. tissimi domini no«tri pontificis obsequentes. Ipse Giannelli arciveacovo di Sardia. enim nobis gravissimum munus committere voluit Manning arciveacovo di Westminster. praesidendi congregationibus generalibus huius sanc­ Dec ham ps arcivescovo di Malines. tae oecunienicae Vaticanae synodi. 8i magnitudinem Marrin vescovo di Paderborn·. et difficultates officii nobis concrediti respicimu . * Celesia vescovo di Patti. sollicito nos animo ease oportet, timentes, ne tantae c. rei vir·· nostrae nimium impare· evadant, sed Sumiwa rrrwm ÿs/laraw t* prima congrtgatiaim religio, pietas, selua, doctrina, prodentia et ceterae * general *. virtutes, quibus vo·, venerabiles patre·, praecellitis, Feria sexta die 10 decembri· 186V hors nona curas nostras profecto levant et firmant, et certam antemeridiana in conciliari aula Vaticanae patriar­ ingerunt spem, fore ut sancta haec actio. Deo bene chal)· basilicae reverendissimorum patrum congre­ iuvante, collaris studiis et conspirantibus animis, gatio habita eat; cui interfuerunt sexcenti septua­ sancte et feliciter usque procedat. Sancti igitur ginta et novem patre·, nempe 43 cardinales. 9 paSpiritu· lumine et virtute adiuti, et debita ratione triarcbae. 4 primate·. 121 archiepiscopi, 471 episcopi, ( incedente· efficiemus, ut ecclesia sancta Dei hoc 5 abbate· nullius dioecesis. 12 abbates generaleg Vaticano concilio expectatos eosque uberrimos colli­ sive praeside· congregationum ordinum monastico­ gat fructu·/ rum. 'usum mitrae habentes, 14 generale· et vicarii Allocutione expleta, putres monuit de nomi­ generales, quorum omnium nomina, sicuti per assigna­ natione a sanctissimo domino nostro facta emitores locorum accurate descripta fuerunt, exhibet nentisflimorum cardinalium et reverendissimorum indiculus patrum primae congregationis generali·, patrum, qui congregationem seu deputationem spe­ qui inter acta concilii asservatur. cialem constituant pro recipiendi· et expendendis Reverendus pater dominus Salvator Nobili Vitelpatrum propositionibus, dicens. leschi archiepiscopu· episcopus AUximanue et Ciu^Sanctissimus dominus neeter Pin· papa IX con­ gulanus misaam lectam celebravit. gregationem peculiarem propositionibus patrum Eminentissimi cardinale· praeside· congregatio­ recipiendi· et expendendi· praepositam deputavit. num generalium, dum missa celebrabatur, iuter Nomina autem eminentissimorum cardinalium et re­ reliquo· eminenrissimoa cardinales iuxta proprium verendissimorum patrum, ex quibus haec congregatio ordinem manebant. constabit, subeeeretarius ex ambone modo recitabit/ Absoluta missa, reverendus pater dominus con­ Id exequens reverendus dominus subeeeretarius cilii aecretariu· et reverendus dominus subeeeretarius nomina eorum, qui deputati fuerant, publicavit^ eosdem invitarunt ad locum occupandum praesidi- nimirum : bus destinatum ; in quo medii sederunt eminentissimi I Eminentissimi ac reverendissimi cardinales cardinale· De Luca et Bixaarri, hinc inde etninentiesimi cardinales Bilio et Capalti, absente primo Constantinus cardinalis Patrisi. praeside eminentiasimo ac reverendissimo domino Camillus cardinalis di Pietro. Carolo Augusto cardinali de Reiaach. episcopo Philippus cardinalis de Angeli·. Sabinensi, qui gravi morbo affectu· intervenire non Cosimue cardinalis Corsi. potuit. Statim ac ad praedictum locum praeside· Sixtus cardinali· Riario Sforsa. accesserunt, primus inter eoa nimirum eminentiMiloeeph Othmarus cardinalis Rattacher. mus cardinalis De Luca assurgens, patribus omni­ Henricus M. G. cardinalis de Bonnechose. bus stantibus, recitavit orationem: Paulus cardinal)· Cullen. „Adsumus, Domine sancte Spiritus, adsumus Laurentius cardinalis Barili. quidem peccati immanitate detenti, «ed in nomine loannes Ignarius cardinalis Moreno. tuo specialiter adgregati. Veni ad noe, et esto Raphael cardinalia Monaco la Valletta, nobiscum, et dignare illabi cordibus nostris. Dodn lacobus cardinalia Antonelli. noe quid agamus, quo gradiamur, nt ostende quoj Reverendiaaimi patres. 1 Congregationum generalium relationes sen verbalia, duoGregorius luaeef, patriarcha Antiochenus Melbns voluminibus eadem exhibentibus continentur; unctorem cb) tarum. habuerant ei officio nt aiut deputatum Camillum Statori canu?. littera *. * Vide hanc eenstitutionem ad calcem t. XXXIX. Iit. i . η. XVI. ' >nprs. col. 1K b. 43 A. 8E88IONB8 PUBLICAS BT CONGREGATIONIS GENERALES quaestionum specie eorum augeri queat nuuierua, et ipsarum deputationuas iteratae flant partitiones ; ad quae patribus omnibus liber ait aditua, et ita iir-mu ab opere conciliari ait alienus. Illae autan deputationea utiliorem fortasse praestarent operam, si nulla quaestio ad examen congregationum gene­ ralium perferretur, nisi ante ab ipsis deputatis risa et attentissime perpensa : sie enim sacrum concilium per earum praeviam discussionem facilius ordiretur rerum omnium pertractationem. Idque videtur esae e maiestate tanti concilii, cui ipse praesidet summus pontifex, at totius operis exordium ab ipso sacro conventu promonere videatur, sicut totum ab ipso perficiendum eat et consummandum. Secreti legem patribus praescripsit sanctitas vestra, ne laioi, ii praesertim, qui in diariis seipsos rerum ecclesiasticarum arbitros et indices ooiyitituunt, falsa veri * miscendo noxios rumores spar­ gant. Sed certe non ea mens est vestrae sanctitatis, ut illa secreti lex nulla attemperations accommo­ detur conditioni temporum, in quibus duae eunt res. quae movere possunt, nempe pravae hominudi suspiciones adversus ecclesiam, eo peiores, quo secretiora videbuntur nostra consilia, et aliunde consuetudo nunc iam ubique vigens, gravissima negotia publice pertractandi. Nec praetereundum, quacunque praemuniantur cautione patrum delibera­ tiones, fieri non posse, ut omnino lateant ecclesiae hostes, nec eorum pateant malignis interpretationi­ bus et iniquis aggressionibus. Quis autem neget, A terye, menai ZesepAi /basier sseratarii. 'Res­ ponsum hio adiMtum oeeretariue concilii viva voce dedit episcopo Consfastiniano pro ceteris. 38 iaquarii 1870.“ — Responsum voro mana Alexandri Franchi conscriptum est huiasmodi: ,11 aaato padre ha rioevuto e lotto con atten­ tione la letters dirottagli dai 30 prolati. Ha ordi­ nato quindi di rispondere ai modesimi esoere sua intensione oho il regolamento da esso sancito e di gii pnbblicato, rimanga formo 'ed inalterabile. Cid non portanto se nell' avvenire si offrisse p«i casi partioolari una qualche miaura tendente a rendore più facile e più Spedita Ia discussione degli affari proposti all' assemblée conciliare, sua santith è sempre disposta ad adottaria nel modo e forma che ravviserh più conveniente/, 4. Altarum postulatum do absentium procuratoribus cum voto oonsultlvo admittendis. EmmsatisSMMO et reverendissimo domino domino cardi­ nal» De Luca, praevidi concilii oeauneniei Vaticani, etc. Eminentissime et reverendissime domine. Infrascripti. ea qua par eat reverentia, humiJiter postulant, ut admodum reverendi domini pro­ curatores ad congregationes generales concilii ad­ mittantur cum voto consultivo. locumque in iisdem occupare permittantur, non quidem eum, qui reve­ rendissimis episcopis aut archiepiscopis, quos re­ praesentant. competeret, sed alium post abbates ac expedire, ut non desit ecclesiae pastoribus defen­ ordinum generales. Laudati enim procuratores sionis valde admodum necessaria facultas? sunt, uti credimus, viri doctrina, morum probitate His omnibus ex aequa et rationabili. mensura, * aliisque meritis praestantes, missi a venerabilibus ut apparebit, positis, magnificum adunatae sub suo praesulibus, cum quibus sanctitas sua dispensavit visibili et supremo capite ecclesiae spectaculum super eorum praesentia in concilio, qui tamen pro­ cum perfecta libertate, plena fiducie et · praestanti maiostate docentis summam in animis omnium ad- C curatores ad concilium mittere debuere, qui suas facerent vices. Quidam ex his procuratoribus ex valde mirationem ciebit, et operta evidentique pastorum dissitis regionibus advenere; et si postulatum privi­ unanimitate, a que pendent omnes, praecipue circa legium ipsis concedatur, ad propria revertentur dogmata, definitiones, homines, ubique gentium, seu ardentiore sine dubio animati desiderio, ubique nutantes iu fide, seu ab ea alieni, commoti ac de­ victi, in illo totius orbis catholici consensu divinam concilii decreta, simul ac haec sint promulgata, invicto pectore ac ferventi spiritu commendandi. hanc virtutem sentient, cui datum est, omisra oltiCum itaque huiusmodi privilegium, ni fallimur, taduttiH srtollratsm s« adversas scientiam Dei de­ struere et in captivitatem redigere omnem intellectum iam fuerit pluries ab apostolics sede procuratori­ bus concessum (uti videre licet apud Christianum ■m obeequium Christi. ’ Lupum, torn. 3 synodorum generalium et provin­ Pedes vestros humiliter osculantes noamet pro­ cialium, canone 7 concilii Trullani. et apud alios) ; fitemur. beatissime pater, sanctitatis vestrae humilli­ mos et obsequentissimoa filios. 9 sperare liceat, ut apostolica sedes absentium patrum procuratoribus idem privilegium concedere dignetur. Romae, die XII decembris 1869. losepbus Georgius Strossrosyer manu propria Romae, die 6 infra octavam Immaculatae Con­ episcopus Bosnensis et Syrmiensis. ceptionis beatae Mariae virginis, anno Domini 1869. Petrus Ricardus Kenrick. archiepiscopus Sancti I. B. Purcell archiepiscopus Cincinuatensis Ludovici in Statibus Unitis Americas Septentrionalis. D Martinua loannes Spalding archiepiscopus Balti. Ioan nes, episcopus Ebroioensis. morensia. Augustinus, episcopus Briooensis. t Petrus Ricardus Kenrick, archiepiscopus Sancti Petrae episcopus Cadurcensis. Ludovici. loseph episcopus Nanceyensis et Tullensis. t loseph Sadoc Alemany archiepiscopus Sancti r Felix episcopus Constantinianua et Hipponensia. Francisai. t Carolus Philippus episcopus Massiliensis. loannes archiepiscopus Neo-Êboracensis. Jean Pierre évêqiie de Bielle. Laurentius episcopus Pineroliensis. Fr. Emmanuel, archiepiscopus Caesaraugustanus. Antoninus episcopus Giennensis. Felix, episcopus Aurelianensia. F. Hilarius episcopus Paphensis. Bernardus Mac Quaid, episcopus Roffensis. t Vine. Spaccapietra archiepiscopus Smyrnensis, Jean Pierre évêque de Nice. vicarius apostolicus Asiae Minoris. I.udovicua archiepiscopus Avenionensis. t Thaddaeus, C. M., bishop of Monterey and Los Guillelmus episcopus Catalaunensis. Angeles. + lacobus Maria Achilles episcopus Gratiaaot John J. Williams bishop of Boston. politanus. t John J. Conroy bishop of Albany. t Stephanas Aemilius, episcopus Elnensis. + F. N. Blanchet archbishop of Oregoncity. Amatus Victor F. episcopus V’apincenais. Patricius N. Lynch, episcopus Carolopolitanus. T loannea Baptista I. episcopus Oranensis. t Franciscos N. episcopus Va lenti nensis. loanues Quinlan episcopus Mobiliensis. CONGREGATIO GENERALIS SECUNDA U decembri. 1869 45 t Gulielmus Henrietta Elder episcopus Natche- a tenait. f loenaee Marango episcopus Teaeaaia et MyeoneiMi·. ; b. rarma ycstaram im 'fecunda congregatione generali. t M. Doneaee epieoopua Pittaburgenaia. Feria tertia die 14 depembris 1869 hora nona L N. Heani, episcopus Mihvauchiensis. antemeridiana in conciliari aula Vaticanae patriar­ t T. Malien epiacopua Erienaia. chal!· basilicae generalis reverendissimorum patrum G. O'Hara epiaoopus Scrantoniensis. congregatio habita est; cui interfuerunt septingenti f Eug. 0‘Conapll epiacopua VaUisprateosiset undecim patre·, nempe 45 cardinales, 10 patri * f Amadeus epiacopua Clevelandensis. archae. 4 primates, 121 archiepiscopi, 487 episcopi. loanne·, epiacopua Brooklynieoeia. 5 abbate· nullius dioecesis, 15 abbates mitrae uwujn t A. Verot eptaeopua Savanoensis. habentes. 24 generales et vicarii generales, quorum t Ludovicus epiacopua Boriingtoniensis. omnium nomina, sicuti per assignatores locorum t David epiacopua Portlandensis. i accurate descripta fuerunt, exhibet indiculus patrum Richardus Whelan epiacopua Wheelingensis. secundae congregationis generalis, qui inter acta f I. Roosevelt Bayley epiacopua Neraroenaia. concilii asservatur. t Ludovicus Ix>otena epiacopua Caatabalenaia. Reverendus pater dominus Carolus de ia Tour t los. Melcher epiacopua Sinua Viridia, d'Auvergne-Lauraguais archiepiscopua Bituricensis t Bemardue MacQuaid epiacopua Roffensis. B missam pectam celebravit, manentibus eminentissif Stephanus Vincentius epiacopua Buffalensis. mis cardinalibus praesidibus inter reliquos cardinale» f loannes epiacopua Dubuqaensis iuxta proprium ordinem. t laCobua Gibbons vicanus apostolicus Caro­ Absoluta missa reverendus pater dominus concilii linas Septentrionalis. secretarius et reverendus dominus subsecretariu» f Fr. Thomas epiacopua Troianu». eottdcm invitarunt ad locuih occupandum praesid.t Fr. Michael episcopus Aprutinus. bus destinatum; ad quem cuiu accessissent, eminen Ludovicus Maria Idée epiacopua Liparensis. tissimus cardinalis primus praeses stans dete t t Henricua van Ewijk epiacopua Camacensis. capite, patribus omnibus similiter stantibus, re··.:.» Fr. Thomas Mana Gentili epiacopua Dionysiensis. vit orationem .Adsumus Domine etc. t loanne· Mac Hale archiepiscopus Tuamensis. Qua expleta cum sedissent patres, idem em·. oi f Daniel MacGettigan epiacopua Rapotenois. tissimus praeses eis annuntiavit, factum ewt· *> tu t I. archiepiscoFpus Epcriessiensis Ruthenorum, tinium schedularum pro electione quinque iu L<-uta f lacobua Donnelly epiacopua Clogherensw. excusationum et quinque iudicnm querelari.m et t M. O' Hea epiacopua Rossensis. controversiarum, his verbis: t Guillelmus Keane epiacopua Cloynensis. ^Reverendissimi patres, die undecima vertmti * f Daniel Murphy epiacopua Hobartonienaia. mensis facta est in secretaria concilii computat o t T. O' Mahony epiacopua Armidalensis. suffragiorum pro eligendis quinque iudicibu» e\ f lacobua Rogers epiacopua Chathamensis. C cusationum, et quinque iudieibu * querelarum et t Antonius episcopus Vicensis. controversiarum iuxta methodum propositam et Fr. Ferdinandua epiacopua Abulensis. approbatam in superiori congregatione generali. KeStephanus loaephua. epiacopua Malacitanus. verendus dominus subsecretarius recitet ex ambone relationem de peracto scrutinio et promulget no­ loaephua -Maria epiacopua Canariensia Marianus epiacopua Guadixeasis. mina patrum, qui ad praedicta munera.electi sunt/' Id vero exeeutus est reverendus dominus subt Petrus, archiepiscopus do' Guadalaxara. secretanus legens ex ambone utrumque proces­ + Germanus epiacopua de Chiapas. phacl * Ra Valentinus archiepiscopus Sancti lacobi sum verbalem ea de re confectum. Prioris tenor de Chile. talis est: t Fr. Thomas Ludovicus archiepiscopua Hali­ „luxta deliberationem a patribus initam in con­ faxiensis. gregatione generali habita die 10 currentis mensis decembris urna, in qua asservabantur schedulae t lg epiacopua Marianopolitanus. t Fr. Ioan. Thomas epiacopua Monregalensia. suffragiorum pro electione quinque indicum ex­ lacobua Fredericus epiacopua Philadelphienaia. cusationum, nobis infrascriptis praesentibus lata loannes epiacopua Sanctae Fidei. fuit et recognita sigillo munita, quo a protonotariis I. F. Shanahan epiacopua Harrisburgensis. apostolicie obsignata fuerat; ea postea aperta in­ + Ignatius Mrak epiacopua Marianopolitanus et ventae sunt schedulae validae numero sexcentum Marquettensis. D septuaginta octo; facta {ue diligenti computatione reperti sunt maiorum suffragiorum numero electi 5. reverendissimi patres : Congregatio generalis secunda Paulus Melchers, archiepiscopus ('oloniensts. 1869 decembris 14. Benvcuutus Monson y Martine, archiepiscopus Granatensia. AAomtum de unica deputations de fide eligenda in loachizn Lijnborti. archiepiscopus Florentinus proxima congregatione generali. loannes Baptista Landriot, archiepiscopua Re­ mensis. Eminentissimi ac reverendissimi praesides con * Franciscus Pedicini, archiepiscopus Barensis gregatiooum generalium, habita ratione desiderii a pluribus patribus njanifestati. statuerunt, in congre * jgatione generali, quae habebitur feria ΠΙ, die 14 de * cembris hora nona matutina, non esse eligendam nisi unam demutationem, scilicet quae pro rebus ad fidem pertinentibus destinata 'st. Romae, die 12 decembris 1869. losephus episcopus Sancti Hippolyti, secretarius concilii Vaticani. Ex aedibus secretariae sacri concilii oecumenici Vaticani hac die 11 decembris 1869. Antoninus -cardinalis De Luca praeses, loeeph Andreas cardinalis Bizzarri praeses Rogerius patriarcha Constantinopolitanus Maximilianus archiepiscopu» Saliehurgensi ** primas Germaniae. Laurentius archiepiscopus Cusentinus. et * 41 AZ SSaeiONES TUBLIOAÇ^ET CONGREOaTHOXES GENErIbÇS l· »nhe» Petru» ep>»cipu· Bagellen.ii. . I> * Guhehnu· de Cesare «abbas Euntia Virginia. · * JoVephu epi>^tr(H jqventae «ùnt schedulae validfl numerum e|>tuaginta * npx^cnti^ni« octo; factaque d|lî^ebtrcom- pi/tatione rVpertj s.uDt maiori suffragiorum numero electi reverendissimi patres; losephus Angelini, archiepiacopu» Corinthiensis. Gaspar Mertntllod. episcopus He^roncnsis. Iiimo-entius Hannibale, dfiiscopus Eugubinu·. * Joannes Rosati, episcopus Ttffiertinus Antonius Gnnzi. episcopus Cvrensis. ©erum, qui electi fuerint) pqç, foUutn tvpis iibptes- sufti 1 quamprirpum vobis significabuntur. et simul indicetur dies proximae * congregationis generalis pro eligenda altera deputabam * de rebus distqplinae ecclesiasticae “ ~ \ * s Risce vep» absolutis, dimissa congrega tit^ewt hora undecima antemeridiana. t \ Antoninus cardinalis de Luca praeses. loaeph Andrea» cardinalis BixtarrLpraeee» * Aloiaius cardinalis . Bilio praeses^ Hannibal cardinali» C^ralti praeses Ludovicua lacobint siibaevrvtarius Ex aedibu» secretariat» sacri concilii oecumenici \rttoani hac die II decembris lHti‘.i. Antoninus cardinalis De Luca praeses. t Joseph Andreas ciydinalis Bir.xarri praeses Rogcrius patriarcha Constantinopolitanus Maximiiianus archiepiscopus Salisbury ensis et pruna» Germaniae. Laurentius arvhiepiscopdp ('useutinus luannea Petrus t-pisropuyBugellenrîs. D Gulielmus de ('eaare' abbas Montis Virginis. loMOphus episcopus Sancti HyppoNri. Congregatio generalia tertia lh6‘.‘ decembris 2<>. Intimatio con^mjationi» habtndaf ad tbyrndam 'deputattonrm pro rrbnt dificiplinaf Ferta II. die 2<* decembris lht>9 hora nona ma­ tutina in aula concilii habebitur congregatio gene ralisr^in qua fiet electio alterius deputation^· pro robus disciplinae ecclesiasticae, iuxta numerum VII brevis apostolici MttHtfticee mtrr diei '2' novemC bns huius anni. Electio fiet per schedulas secretas, Deinde facta eat distributio folii1 typis impressi, ita ut quilibet patrum in una schedula describat ιπ «μιο habebantur nomina deputatorum a sancnomina viginti quatuor patrum, quo· ipse ad em» tiMsmio domino nostro pro recipiendis et examinan­ modi deputationem eligendos consuent. dis pnvatis patrum propositionibus, necnon nomina E secretaria concilii Vaticani, die Ί? decem­ iudicum excusationum, et querelarum .ac conlrobria 186? rsiarum. * xt y E sephus episcopus Sancti Hipp Bti. ** secretarium. 1'vstea eminentissimus primus praeses indixit b. electionem faciendCm deputationis pro rebus ad Samino rerum yettarum t>i ttrha contjrrgatioHr fidem spectantibus 7 his vorbis grnrrah. ..Reverendissimi patres, procedatur ^unc ad electionem faciendam deputationis pro rebus ad Feria secunda die ‘d’* decembria hora nona fidym spectantibus, adeoque qui ex patribus sche­ antemeridiana in conciliari aula Vaticanae padulam non attulerunt, eam scribant. et reverendus triarchdlli· basilicae generalis reverendissimorum pater dominud· secretarius cura reverendo domino patrum congregatio habita est. cui interfuerunt Hubsecretario et suis adiut^ribus schedulas colligenseptingenti etviginti sex patres; nempe 4S cardinales. da» curet/ 10 patriarchae^ 4 primates. 122 archiepiscopi. '>02 Hisce peractis facta est collectio schedularum episcopi, b abbates nullius dioecesisJl5 abbates quae in tribus uniis a quatuor protonotariis prae­ D generales sive praesides congregationum ordinum sentibus conclusae sunt, quarum unaquaeque duplici monasticorum. 23 generales et vicarii generales, sigillo obsignata est. altero ^nmirunj eminenttaaimi quorum omnium nomina, sicuti per assignatores primi praesidia et altero secretariae ooncilii. locorum accurate descripta fuerunt, exhibet indiculus Quibus expletis sigillum primum'custodiendum patrum tertiae congregationis generalis, qui inter traditum est reverendo .patri domino patriarchae acta concilii asservatur. Constantinopolitano, et alterute reverendo * patri do­ Reverendus pater dominus Maximiiianus Tarmino archiepiscopo Salisburgensi Gennaniae primati. ndcay archiepiscopus Salisburgensis et primas Ger­ Fast haec eminentissimus primus praeses patri­ maniae mineam lectam celebravit, post quam reveren­ bus significavit mox ipsis tradendam ease constitudus pater dominus concilii secretarius et reverendus tivnem 1 de censurarum latae sententiae limitatione. dominus subsecretarius eminentissimos praesides eminentissimus primus praeses sic patres septingentae viginti. factaque diftgenti computatione allocutus ost maiori, suffragiorum numero electi «.Reverendissimi patres, computatio sutfragtoruin. •n*ndi»«iiiii patres ^uae modo collecta sunt, fieri incipiet crastina die Emmanuel Garcia Hrchiepiacopus t’aesariuxta methodum propositam et approbatam in prima augustanus congregatione generali. Nomina autem eorum, qui Franciscus episcopus electi fuerint, per folium t\pis impressum- vobis viensis. / quamprimum significabuntur, et simul indicenir Vatritius Leahy, archiepiscopus <'^sseliensm dies pjoximae congregationis generalis pro vliRenatus Franciscus Regnier. archiepiscopus genda tertia deputations pro rebus ordinum reguCameracenei» Igriunkt. ’ loannes Simor, archiepiscopus Stngoniensis. Hisce vero absolutis dimissa congregatio est Schaepman. arehiepiscopua C hora decima cum dimidio ’ 1 Itraiectensis Antonius Haasun. patriarcha Ciliciensis. ritus annem 1 Per rhirographtun pontificium «ht'IcrembriH episcopus <’alv ensis aditum, prse? ** deputat loins η«>αοα·θι» e»( «cument nuamus cardiDbliA Ali vuiu * Bille. Ihtcnmentuai erst tenori» sequenti * . et Theanensis Miecialau·. Ledochowaki. archiepiecopus Gne·1*IVH pap* IX nensis ot Posnaniensis RevereniliMitDo signor cardinal Lingi Rili breve -Multiplice * inter ecc.’ dei novembre tinensis. Hebastianue Dias Larangeira, «yiscopus Sancti del présente concilio rcnmenict· Vaticano quilt ro apeciah con> «Juxta deliberationem a patribus initain «n con­ gregatione generali habita die lo currentis mensis decembris urnae, in quibus asservabantur schedulae gregationi. composte di un determinato uniforme numéro di padn del concilio a scella del «modale ronaeaao. debbano. se­ cundo la specie delle materie rispettivainrnte ^ro aseecnale ne! det to paragrato. œciiparsi délit questioni di maggior momento che a termini del paragrsfo medssimo aieno per inaorgere tra i padn del concilio an i progetti di decreti, che Serranno sottoposti al hoe gindiaio Rffettuataai reçolamente nella eeaaione del 14 dell andante roe· * la acelta dei padri com­ ponenti quells tra le cvngregaaionbur accennate. aile qiuüi e Petrus losephus de Preux, episcopus Sedu- D commeato il detto eaawe quanto alia parte dotnmatica. con­ nensis. viens deetinarm ad eesa il riserVincentius Gasser, episcopus Brixinenais. vammo di designare. l chirografu vi nomimamo e depuUatno president * della speciale Henricus Eduardu· Manning, arohiepiscopus (Mmgrr«aaiune qtu «oprs indicata. K mentr * >i e di coinpiaW estmonasteriensia. oenaa Γ attestarn con siffstta destinaaione ‘ la particulare Fridericu· Maria Zinelli, epiacopua Tarviainua nostra Mucia a vostro ruoianio. «iamu certi el nostro poatilicato cabo rigMimaqesrio. Ho papa IX ‘ KepeUtnr in eongregaUoae proxime msequenci. 1 Sequebantur ia oodire manusenpu turn emineaUesimoruu prsMtdum turn dsmtui snbsecretaru subacriptionea, quae -'em ceps negUgeodas cenam st locu parcerem. 5J > * A 8E881ONE8 EUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES > Postulate de deputation· pro rebus risu· orientalia et apœtoUoU mlaslonlbas tn duas dividenda. * * 6 . *· · A^miaeattariatü tandae Romanae «cetsSMM ettrdinaUbne ζ e/ reemtadtasiMis epifcopit, «* eacrcnancto oecnmenieo h^Offcilio Vaticano, pogtiilatornm exaniini praepooiti». Eminentisrimi principes, reverendissimi patres. k / 52 A seutentur, saltem uadeoim numero esse debejent» in causa sua propria indiepre tenerentur. 2. Si vero piares qaam daodeelta patre· rituum, et «plûtes quam dul^ecim missionuih causam exami*^^dam suscipiunt, judicium proferetur rebus magis accommodatum. Etenim ipsa'missionum causa pro variis regionibus et mun/ii partibus valde variat,1, ita ut aequum sit. e missionibus quam plurimis membra in deputationqm cooptarg; item rituum numerus sat magnus est: unde, s^non ex plerisque membra” in deputationdm eligerentur, nonnulli nimis Literis apoMolicis, quibus ordo generalis in celebratione concilii Vaticani serrandus constituitur, * provisum est.' ut quatuor speciales aç distinctae neglecti videri ^possent. —/ 3. Dividendo Congregationem rituum et ibispatrum institueseutiir congregationes? quarum sionnn^ in congregationes binas, quarum utraquX^, quarta de1* rebus ritu , * orientalis cognoscere et trac­ viginti quatuor fere membris constaret, ratio etian^ tare debebit. posset habQp eorum, qui mias nationes neglectas Cum autenr *. ut audivimus, ab eadem quarta esse *eo queruntux ( verbi gratia Canada. Austra­ congregatif/ne cognoscendae etiam sint res ad mis­ siones riuii latini spectantes, reverenter exponimus, lia etc ), cum aut nulli, sut nimis pauci ex illis in omnino diversa noKis videri inisaionupi apud populos B deputations hucusque efformatas sint electi; htque. infideles jiegotia ab ii». * quae ritui prnjjpa sunt si una tantum cvfnponitur congregatio, alii cx illi· orientali, nrc facile consequenter «b una eademque 'iix. et ne vix'quidem, eligi possint. congregatione simirf tractari posse Romae, hac d»e 1 ianuani 187<». Rogamus igitur eminentias et dominationes vestras, ut videre dignentur an non convenientius distinctae duae instituerentur congregationes, qua­ rum prior de rebus ritus orients) . ** posterior de latinoruni cognosceret mias^nibus. utraque autem numero patrum quatuor et viginti. sicut ceterae, constaret. Qbod ai voro satis opportuna ab eminentiis et dominationibus vestris habeatur hrfcc humilis pro­ positio nostra, vos iterum exoramus, etninentiseimi principes et reverendissimi patres, ut de eadem ad ^sanctissimum OOSlrum relationem facere velitis, duplirisquo huiusmMi congregationis institutionem a paterna heatitudinie suae imploretis benignitate. Hanc autem gratiam eo fidentius nobia aperare < licet, quo melius res missionum ritus latini a rebus rjtus orientalia, sanctissimo nostro auctore, in ipsamet congregatione de /VopO^ondo /Me distinctae iam fuerunt atque diaiunctae. ita ' ut. contra moren\_ aliarum congregationum, quasi duae in una insti­ tutae sint congregationes, quarum una et altera, sub unico praefecto, proprium tamen habet secretarium. > Datum Romae, die 27 decembris 1869. Leo Mvurin. episcopus Ascaloticnsis. vicariiis apostolicus Bombayensis. A tergo. manu gecretani: rProtiautn in praxi per modium quamdam viem.N. Duorum episcoporum desiderium ut typis manden­ tur sermones a oonoilii patribys habili et una cum omnibus sobematibus iisdem patribus distribuantur. Rererendigttmo ac illuttrifeimo domino episcopo Sancti Hippolyti, digniteimo nancti concilii geerefano Reverendissime domine Infrascripti episcopi desiderant ante ocule * ha­ bere sermone» prolatos a reverendissuni&jmtrihus in aula conciliari, non ut vanam cunomtatiMn im­ pleant. sed tantum ut regulam habeant in deri­ dendis vel non «licendis, et ne iterum repetatur quod ab illis optipie et sapienter dotum «'«t circa ordinem, methodum, claritatem et «>\positioneni doctrinae, aut contra, schema exaratum l't igitur, quod ipsi in votis habent, omnibui concilii patribus prodesse possit, dominationem tu m * exoramus, ut facultate impetrata ab eminentissimi * concilii prae Eminentiarum ei dominationum vestrarum, wmiaulibus. typis mandentur praedicti sermones, atque nentissimi principes, retVreiidiasimi patre», humillimi omnibus concilii patribus distribuantur. ac devotissimi servi et fratres in Christo. t Insuper, cum a«l rectum indicium emittendum de omnibus doctrinis circa fidem, de quibus in Eminpntissimr et reverendissimi cardinales con­ sancta syftodo agendum sit. necessarium videatur cilii oecumeniei praesides humillime rogantur, at diligens accuratumque studium, idcirc«» ab emjnenpro una rituum orientalium et missionum coni tissimis praesulibus, omnia schemata ad patres gregatione instituere dignentur dnat, quarum altera distribuendi pariter licentiam impetres rogamus ritus orientale * tantum, altera missiones tantum de-1 Romae, die 29 decembri * 1869 Dominationis tuae obsequentissimi fratre * mandates aibi habeat. Ratione·, quae hanc unias congregationis in binaa loseph Franciscus Etechiel episcopus Avacudivisionem suadere videntur, hae ferme aunt queusia. k Rituum et missionum causae minime sunt Emmanuel Theodorus^episcopus Huanucensm. homogeneae. sed adeo diveriq^ , * ut sperare non A tergo, mamt secrefoniA rNon fuit probatum b 1 liceat, eoa, qui in rituum causa venati sunt, mis­ sionum quoque causam tenere poaae, et vice vena ; \fndc. ai duodecim patre· pro ritibus, et totidem pro missionibus in unam congregationem coopta­ rentur. altera pars de re parum sibi cognita iudicare cogeretur. Si vero, ut boe incommodum evi­ taretur una congregationis pars dimidia de ritibus/ tantum, altera ‘de missionibus tantum ferret judi­ cium. patres orientales, qui, ut ritus omnes reprae1 Postulata, quas hoc et dsohos sanaris asqasntibss ex­ hibentor. eta aBquaato post proposita faeriat, hoc tamen loco pouRoda censu, ne eoa«titatioaia hegMstfcaas nox daadae diernssio rebus peregrinis abrumperetur. praesidibua, propter evidens periculum violandi secretum de bis rebus servandum. — Responsum non fuit datum/ B. ▲lia postulata de rerum traotendarum modo. a. Folittm exhibitum a trigmii eex pa tribu», gui aliguam declarationem volebant, et nonnulla detideria pro· ponebant, praetertim de iure proponendi. Sanctissime. pater. Ardentisaimum omnium totius orbis episcoporum atque adeo et nostrum, qui scripturam hanc signa- > 53 * ALIA POSTULATA DE RKBUM^^KACTANDaRUM MODO M vimua, votam est\ ui sancta oecumefiioa synodus A t Fridericun landgravine FfirSlenlferg· archiepiscopu· Olomocenaia. sub felicibus sanctitatis vqstrae auspicii· iam ic­ Gregorius de Scherr arcbiepiscopus Monacensis * eboat prospere continuetur et ad optatum finem ita perducatur, ut et- populi omne· nova in ea et Frisingènris. Michael de Deiniein. archiepiscoput Hambermalorum, quibus tantopere premuntur, remedia, et genais. \ .sancta Dei ecclesia. novo· divinae suae * miMionis Ludovicus- Haynald archiepiscopus l'olorenais efficaciu· exercendae fontea^ modosque reponant et Bacsiensis Quo aStetn id certiu· securiueve obtineatur, liceat Henricus Foerster episcopus Wratislaviensis nobia sollicitudinem nostram intaitu certi obiecti in _ Psncratiua Dinkel episcbpua Augustanus •i^am sanctitati·· vestrae ea devotione effundere, Valentinus Wiery episcopus GuiVensia qua uqjver»i orbis "episcopatus una nobiscum ho^ie_ tmpriftiis in sanctam sedem apostolicam fertur~ • Gregorius Saymonowicx archiepiscopus \Lropoliènaia ritua^ armem. χ*· Gravissimi- rçomenti illud est. quod sanctitas . Bartholomaeua Legat episcopus Tergekinu·vestra puncto ΙΓ de norma et ordine interiori deefevit: de lure videlicet et manere' proponendi Justinopolitanpa loahnes Vsler liraik episcopus Budvirenais. negotia, quae m sancta oecumenica synodo tractari * Georgius Dobrila episcopus Parentinos et Po­ debebunt. Non desunt, qui haec ita interpretantur, lentis. i quasi hs rwn agnosceretur >iu« patrum libere ea in lacobais Stepischnegg episcopus Lavbotinns concilio proponendi, quae quis ad publicam utili- B Alexander Bonnaz episcopus Csanadiensis. tafem conferre posse * existimaverit, verum nonnisi Matthias Eberhard episcopus Trevirensis exceptionis et gratiae instar concedatur Sancti·^ Eduafdüs Ia obus episcopus Hildeehcfnieii·!» sime pater, firmiaaima omnium nostrum animis in­ Michael Fogarasy episcopus Transsihnaniensis. sidet persuasio, a capitis vigore et firmitate totius loe Georg Ntrosamav er episcopus Bosnensis et ecclesiae corporis vigorem et firmitatem ut pluri­ Syrmiensis. mum dependere, et divina primatus iura ante Stephaniis Lipo\nicAi episcopus Magno- Vara omnia sarta tectaque esse oportere, ut omnia recto ac debito ordine in sancta synodo prou»yirbis ter­ rarum episcopi in concilio universali congregati sunt, ut quemadmodum sanctitas tua in convoca­ tionis litteris enuntiavit, omnia, quae asperrimis his temporibus maiorem Dei gloriam, sempiternam hominum salutem et communem omnium parem •t qpneordiam respiciunt, accuratissimo examine perpendantur ac statuantur. Apostolieorum ver­ borum memores et * ante oculos habente·, quam •ancte teneamur ad prosperrimum concilii successum pro viribus collaborare, nostrum esse ducimus beatitudini tuae exponere dtffeuUate», quae obftant, ne ea. qua vellemus, accuratione nobis pro­ posita examinemus. . B ι ■ / ■ ■ A. 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALE» 56 •a , ' In tyhpdq, ad quam septingenti et amplius jL orata. Ôorum itaque ad normam patras in >ex cir­ episcopi ac praelati ex quinque mundi partibus citer dividantur ooet^a, quibus facultae detur suam da schematibus tam proposito quad proponendis , confluxerunt, congregatione· generales rebus pénitiu» . discutiendis non sufficiunt, niai eas prae- sententiam deputation^ ad quam ree spectat, per delegatos, qui duo saltem sint, explanare et argu­ / cesserint consultationes in minus 'numerosis coetibus menta, quibus eam firmari iredant, «ingillatim -afinstitutae, quibus diligenter Yactis viginti sive tri,« ginta patres sententiam suam in congregatione . ferre. His itaque dispositis depotationes minime imgenerali dicentes ad negotium dilucidandum maiora plerumque conferent quam sexaginta, qui abeque , pedientur. ne muliere a sanctitate tua eis deman­ dato fungahtur. sed in eo explendo iuvabuwtur. praetia cum aliis deliberatione rem adgrederentur. a concilio decernenda accuratissimo examini sub\ * Insuper intet praesules viri sunt eruditioneset exiicientur et calumniarum psaetextus malevolis praeJ * perientia praestantes, qui licet linguae latinae op­ time periti egm tamen loquendi usum non habanff ripietur. undp annuas. gratamur, beatissimo pater Vtrea, quae de fide et disciplina agunt, sche­ mata^ patribus quam primum fieri .possitt ex­ hibeantur. ■. TtTOliberationious eo. qui expositus est. modo habitis patribus fleeat, sententiam, quam de schepoliebant voce, ne unus quidem erat, quem omnes B jpatibus sequendam duxerint, in deputationum con­ sessu per delegatos explicare atque defendere exaudire possent patres, et etiam postquam aula Ut patribus liberum sit, curare ut typis manconciliaris in arctius reducta est, magna congre­ gatorum pars cunctis, quae dicta sunt, percipiendis dentur tam orationes in congregationibus generali- ' bus ab eis habitae quam scripta, quibus res per­ impar erat tractandae uberius exponuntur; his tamen cunctis • Viri fide dignissimi affirmabant fore, ut stenographorum relationes patribus subsequo die typis et singulis eidem, cui schemata subsunt, secreti impressae distribuerentur, ita ut scriptis excepta praecepto subiectis. Ceterum ad pedes tuos provoluti pro nobis et supplerent, quae' auribfts percipi non potuerint; fidelibus nobis commissis apostolicam petimus bene­ haec tamen spes nos fefellit. Igitur sanctitas tua dictionem. Sanctitatis tuae humillimi, obsequentissimi benigne permittat, ut patres ad orationes, quas in et devotissimi servi congregatione» generali habuerint, imprimendas typoV graphorum ope libere utantur; ita tamen, ut solis Datum Romae 2 ianuarii 1870. concilii membris communicentur et eidem, cui sche­ mata. secreti praecepto subsint. Episcopi in con­ Fr. cardinalis Schwarzenberg manu propria cilio oecumenico congregati eorum, quae in sessioni­ loe. Othm. Rauacher manu propria archiepiscopus Viennensia bus enuntiant, praeter ipsum concilium, cuius tu loannes Simor manu propria primas Hungariae. caput es. nullum certe in terris-indicem habent sive censorem. Beatissime pater, pro ea. qua ex- c archiepiscopus Strigoniensis. Maximilianus de Tarnoczy manu propria archi"cellis, sapientia facile vides, re ita constituta, ut L concilii patrea verbi^ prolata magna ex parte non epiacopus Salisburgensis et primas Germaniae percipiant, nec eis haec legenda exhibeantur, .con­ t Fridericus landgravine de Fürstenberg arebit episcopus Olomuqensis. sultationem sicut decet haberi non posse. Andreas Gollmayr, archiepiscopus Goritiensis. Ceterdm etiam si locus inveniretur, quo omnes Gregorius de Scherr. archiepiscopus Monacensis antistite· iis. qui mediocris sunt vocis, non exceptis absque difficultate percipi possent, perutile foret, et Frieingensis. ut patres prae oculis gerant, quae anteactis ses­ Gregorius Michael Btvmonowict archteptscopuA sionibus edicta sint De rebus summi momenti Leopolieneie ritus sjmeni * agitur et non raro unicum quod additur. <$Anitur Michael de Deinlein. archiepiscopus Bamberseu mutatur, verbum ad sensum adulterandum suf­ gennis. ficit, Desiderandum praeterea eat, ut patnbus * Francisco® Xaverius archiepiscopus Leopolieniu * liceat collegia suum d· rebus gravioribus sensum latini ritus.· Ludovicus Haynald archiepiscopus Colocenms et scriptis exponere; his enim multa afferri possent, Bacsensis. quibus viva voce explicandis in congregatione gene­ Paulus Melchers arcbiepisdopue Coloniensie rali neque tempus sufficit neque dicentium halitus. Accedit, quod locus congregationibus generalibus assignatus praeclarissimus quidem est, utpote non longe a sepulcro sancti Petri constitutus, ferum deliberationi non favet. In prima congregatione generali ’inter oratores, quorum aliqui fortissima Quae fidem spectant, intime inter se cohaerent, Henriette Forster episcopus Wratislaviensie. sed et multiplex est eorum cum rebus disciplinari- D Paocratius Dinkel episcopus Augustanus Vin­ bus connexio. Igitur nisi patribus omnia, quae ad1 delicorum. ♦ Georgius SmrOiklas episcopus Crisiensis. fideun et disciplinam pertinent, schemata exhibean­ tur. de eo, quod eis communicatum est, sententiam losephus Georgius Strôssmayer manu propria dicentes nesciunt an ab ipsis proposita quadrent, episcopus Bosuensis et Syrmiensis. cum schema quoddam eis incognitum ita compo­ Bartholomaeus Legat episcopus Tergestinussitum esse possit, ut ad alium plane locum referri Idstinopolitanns. debeant. Eduardm laoobus episcopus Hildesheimenais. Quanta sit privatarum antistitum deliberationum Antonias losephus Pettier Qpnu propria epis­ utilitas, immo necessitas, ex altatis patet. Habentur copus Vscientis in Hungaria. ' iamiam et sicut res ipsa iubet consilia potissimum Adolphus Namssanowtki episcopus Agathopoliconferunt patres, qui eadem lingua vernacula utun­ tanus in partibus infidelium. . tur vel, quod magis adhuc attendendum eet, gregem loannes Valerian. Tirsik manu propria episcopus Domini pascuntrin regionibus, ubi licet incolae non Budvreicensis. unius linguae sint, iidem tamen aut similes vigent Matthias episcopus Trevireuai·. mores et institutiones civile·, ita ut parili· ia Ludovicuq episcopus Leofitopolitanus. plerisque sit ecclesiae ad potestatem et sometatem Valentinus Wiery episcopus Gureenais, civilem ratio atque consimilis proinde ^ugna ec­ Michael Fogaraay episcopos Transsilvaniensis. clesiae antistitibus difficillimis his temporibus deBartholomaeus episcopus Labaoenais. J * *7 alia pqstulata de rerum tractandarum modo loannee Zalkajaurineneb' . kfinnee Perger Caasoviensi·^ » Ladislaus Bird episcopus SxathQiariensi». 5 Stephanus Lipovnicsky mana propria episcopus' Magno aradiqensis latinorojn. Georgia· Dobrila episcopo» Parentinu» et PolèDsis Sigis&undu· Ko vies manu pfopria episcopus Qui nque · Eoclesi énsis. Alexander Bonna * episcopus Csanadiensis. Philippus Kremeotx episcopus Warmiensis. * Igcobus $tepi»chnegg episcopus Lÿvxntinu» ^Çhrysostombs Kruesi. archiabbaa Bancti Martini. Vincentius Zubraftich episcopus Ragusinus. Ipapoea Beckmann. Osnabsngenei· episcopus.. Hieronymu» Zeidler abba» Strahoviensis sacri ordini» Praemonstratensi». losephus ' Aloysius Pukulski episcopus Tantoviensi * Augustus Paulus Wahala episcopus Litomericepsis Guilelmu» Emmanuel de Ketteler episcopus Moguntinus. Casi mirus Bosnowski vicarius capitulari» dioe­ cesis Lublinenei» administrator apostolicu» Pod> lachiae > $β sideri, che le' rhpettive depntaxioni conciliari nell atto di ritornare alie congregationi generali gh •chemi riformati o 'modificati. avran cura di far' procedure i loro lavori da uqa be de accurat * expo­ sitione d· distribuirsi a stamp * a tum < padri, nella quale agranno io compendio ricordate tutte le dtfftcoltù ed eraendamenti sUggeriti dagli oratori, sia ' che questi vengano adottàti. sia che no. dalle stesse , deputationL A quest * effetto‘tutti i disArsi degli oratori verranno per ifftierô alie rispettive deputa­ tion! conciliari, onde ne a^biano preshn^i fio anché le paro le nell'eaame che dovrannc .Istttuire sui differenti argomehti \ad esse propos^c. ' . b J)»tul»rium rxhibitunt e triginta Npty· rpifropii poti»»imuat Gallia», tiutdtttt ttnori» Mt aliud foltutn rxbibituat a quadraginta tribu» patribu» (titnumiat rt Hungaria», ' liftrri b). Quant eb rowaM uirut kabtOtnmt rtipontuut tttv p»r «/οομημμ tub tttrrtarium. ' Erant aulent »ub»cripti qui trquuntut t ΙζΡ archiepiecopus Albiensi». x t Georgius archiepiscopus Parisiensis. f Laurentius archiepiscopus Babylonensis. t Lodovicus archiepiscopus Avenionenei». t loannes Francisco» archiepiscopus Remensi», t Victor Felix, archiepiscopus Senonensi». Adnotatio serratorii. ^Responsum bic adiect Freder. episcopiis Aüjÿtketonqnensis. tum secretaries concilii dedit viva voce cardinali t Franciscus episcopus Ilivionensis. Schwanenberg pro ceteris/ — Responsura vero t lacobus episcopos Gratianopolitanu». erat tenoris sequentis t Felix, episcopus Aurclianensis. rIl santo padre avendo letto cvlla dovata pon­ t Ludovicus episcopus Vivariensi». deratione la- letters direttagli il 2 dei rorrente meae t Jean-Pierre évêque de Nice. dai due eminentissimi cardinali Schwarzenberg e t loannes episcopus Ebrtdcensis. Rauscber unitamente ad altri 41 prelsti. ha ordi­ f loannes lulius episcopus Sueasionensis et Launato di dare ai medesiini. nel suo augusto n6tae. dunensis. le seguenti risposte alie tre domande in essa let- c f Augustinus, episcopus Briocensis et Tree >rensis. tera contenute. f Carolus, episcopus Lucionensis. # „E primieramente sua santitk ha ordinato di far t H. C. 14. episcopus Burensis. . présente ai suddetti signori cardinali e prelati che f Felix episcopus Constantinianus et luppoprestindendo dai considerare non eesere stato con­ nensis. sueto nei procedenti concilii generali di dare sitnulf Leo episcopus Rupellensis et Santonensis.s taneaménte ai padri fin dai principio delle sessioni t Petrus episcopus Cadurcensis. t Stçphanus Àem. episcopus Elnensis. una prcvia comunicaxione di tutti e singoH i lavori preparati per le discussioni ; speciali ragiôhi facili t loannes Maria, episcopus Venetensis. a congetturarsi non permetterebbero di mandar f Franciscus episcopus Valentinianus, f Ihannes Petrus episcopus Constantiensis. oggi ad effet to una siffatta comunicaxione in piena conformité dei desiderii ewtemati dagli stessi t Carolus Philippus episcopus Maasiliensi» prelati. , t loseph episcopus Nanceyensis et Tullensis. „in eecondo luogo sua santità ritiene. che sensa t Guillelmus episcopus Catalaunensis. inconvenienti non sarfebbegli possibile di autorizf1 Flavianus episcopus Baiooensis et Lexosare o rioonoscere officialmente la divisione dei vienai». padri dei concilio in un certo e determinato nu­ t Augustinus episcopus Virdunensis. mero di sexioni composte, come viene insinuato f 1. B. Irenaeus episcopus Oranensis. nella petixione. di prelati della steaaa lingua o na- D t Amatus Victor é”éque de Gap. t foh. Petrus episcopus Bugellensis. xione. aventi per iscopo di delegare in segbito delle discussioni fr * essi avvenut^alcuui di loro, f Laurentius episcopus Piuerolensis. all· oggetto di spiegare e difendere in nome comune presso le quattro deputasioni conciliari il parere e voto delle stesse aexioni. Cib peraltro non impediace. che i veacovi, alio scopo dl accelerare la discussione degli affari, possano^ se cos) loro piaccia, riunirsi sensa alcun carattere ufficiate e lasciare anche, se cosl credono. ad uno o più prelati di spiegare nolle oongregaxioni generali le opinioni prevalent nei loro gruppi; sempre che peraltro i distorsi vengado fatti, siccome è di regela, nel personale nome dei disserenti. * „In fine le ragionî, per le quali »’implora da) santo padre Γ autorixxasione di dare alie stamps tutti i - diaconi dei prelati non che gli eeritti che aieno questi per eomunicare in difesa di una od altra opinione, cessant» di avéré ogni valore se si con- f f f f Augustus episcopus Appamiensis Paulus episcopus Metensis» L. Eugenius episcopus Carnutensis. Franciscus episcopus Montis Pessulant. d. /dem deriderMmi fxhAittM a patribut ihu. (Um Unoris, ut foHum eardmatis ScAwarMwbtrg. Subscripti patres eront hi: f Fr. Thomhs L. Connolly archiepiscopus Halifaxiensis. 4 t laoobus Roger» episcopus Chatbamonsis f L Sweeny episcopus Sancti loannis. f D. Moriarty episcopus Kerriensis. A ttrfû rnaau fecr^tarii: rHi quatuor non ha­ buerunt responsum (quantum ego scie). Secretarins/ i 59 A. SESSIONES FÙBLICAE ET CONQREOATlONJil eEJiERAIiES iv ·■. * .■'· ■·- x / ,W) ■ ■ DISCESSIO-SCHEMATIS ΤΟΟΝΫΚΑ ERRORESEX RATIONALISED DERIVATOS. > , . V 5l.v b '··-■· -- 4 inteiisost/ac voluntate omhiqM perforions infinitus, •Schema oongtttAuoala docmatioae'dd dootriiu où-' thoiioa oorftee mnltipUoee snores’ SX rerfonaltamo profitendis est-'super otofiia, qu»e 'praefer, ipsum «ont sup^oncipi "pèpsunt, infinite; exaltatus. . derivatos petrumSeeuhninl propoettum.'-.· Pitu epiecoftu mtsms srreonbn Dei ad?perpétuons Caput II. ' . .y CohdoHMtio rfationolismi.. rei Meihoriom eacro pppfobaçte concilio. * - .-Nique dubitandum est, (S|.verum DeunJ naturali' Apostohci muneris tollleitudo (1),. ut verbum ippips^humanae rationis lumine per ea, qu^e Tacta vsuat, posas cqgooscirquandoquidem, tesÎanfe-Spiriln * aeternue veritatis e| duluti» illibatum conservetur, * m^nitudine speciei ac perniciosi prrores a poculo Christiano depellantur, sancto Th libro Sapientiae. - a eo -nunc instantius nos 'qrget, quo ex libere .gras, et erepterae oognosci^iliter potent creator horum santiutn Opinionumperversitate graviora uqdiqud- vidprf r et Peulus apostolus dooit, gentiles jn eo domiuico .gregi imminent perflqla. (2) Exierunt ease inexcusabiles, quod cum ex hac natnrali mani­ festatione'. per creaturas Deum cognovissent, non enim hoc'ttqnpore. antiehristi multi, qui universam oppugnant revelationem dividam; -ipsaque omnis -sicut Deum glorificaverûnt aut'gratias egdrunt: . i religionis fundamenta subvertere ac genu^pmanum, B „quia quod notum estpei. manifestum est in illis ; quantum in ipsis est. n Christianae fidei luce ad Deus enim illis manifestavit. Invisibilia enim ipsiug . noctem caecae infidelitatis reducere aperte conantur, a creatura mundi per ea quae facta sunt, intellecta IAlii vero doctrinis vatii» et peregrinis'abducti1 conspiciuntur.“ 2 ilia fabo asserta independent!» ' ration» verbum a Hanc vero supertiaturalem revelationem declaramus. vofitatisa quibusdam non recte tractatur, qui circa ipsam naturam fidei et odgnitionie ehriatianae et circa habitudinem scientiae bumanae aΓ fidem ? '■ g ■. 1 βί \ necessariam eeae hominibus nodxsolum relut sub-, . sidiuth ad fdbiljue et universalius assequenda ea. quae in manifestatione 'naturali iam. continerentur divinam errantes et in errorem mittente! hoc tem- . et ex ea tuCelligi possent, sed eiua necessitatem pro pom docuerunt, quae non oportet?' idcirco contra ’ hominibus eaee omnimodam aecqndtrm mipericors huiuamodi ervorum pircumvêfifîonea catholicam consilium divinae dispensationis, ecquod infinita doctrinam flrmitqc ab omnibus retinendam exponeret Defbonitas humanum genua voluit elevare ^d super­ naturalem prdinem, et in boc ordine ad' auper- et .declarare .intendimus. , . * ' - aput - naturalium, rerum cognitionem per fidem.' Praetér quam quod enim naturalia tantummodo Cognitio fini -Ί * -ff . dirtnoa rveslotioais /bnttbus ·« sacrd tertptxra supernatural· ηόη responderet, dogmata iliacum. ψ traditione. _ . - sint superfiqturalia, in naturali Dei manifestatione Imprimis^secundqm fidem universalis ecclesiae non continentur, atqpe, ideo humana ratio suo hitnrn,et sacri Tridentini, cqncilit^eclarationem profitemur ea aqpequi nunquam potuisset, Veruntamen (11) jn iis etiam, quae * de fleo et et docemus, intqgram catholicam revelatiortem contineri (9) in libris, scriptis tam veteria quam 'nqvi. de — lege naturali _______ humanae ______ rationi _____ i ppr se impervia est supernatural» revelationis Testamenti, et çÿie scripto traditionibus, quaetel non sunt, agnoscendum * agnoscent Λ Icium i. siqpidem pro praesenti huipsius Christi orq ab apostolis ‘acceptae, aut j ab H maximum bCnbfici , ( ' ipsis apostolis. Spiritu aancto dictante, quasi, per mtnua traditae ad nos usque pervenerunt. Qtioniam vero de ipsis sacrae scripturae . libris varii nostra aetate -sparguntur errores, iterum declaramus et definimus, eosdem libros otqnes cum omnibus suis partibus, quemadmodum in decreto oecumenici con­ cilii Tridentini continetur, pro sacris et canonicis suscipiendos esae. Sacri autem et canonici credendi sunt,/non quod humana tantum ope .scripti, auctoritate tamen ecclesiae jn canonem sacrarum scrip­ turarum relati sint: rteque propterea solum, quod divinam revelationem sine errore» Xqntineant ; rfed mafii generis conditione, -huio supernatural· reve­ lationi debetur harum quoque veritatum propositio omnibus accommodata ita. ut ad earondemKiognitionbn? debito teippore. sufficienti amplitudine, firma certitudine et absque errorum admixtione * perveniri possit. h Caput V. * Dt mytlrrut jiilti ia dieiaa reetlaAone propotiht. Porro (12) ad temeritatem quorundam hominum nostrae aetatis Ijcohibendam, qui voluerunt plus aapdre quam oportet sapore et non ad sobrietatem ' eo, quod Spiritu sancto inspirante conscripti fuerunt, perpetpo ecclesiae sensui et constanti doctrinae ideoque sunt scripturae divinitus nspiratae . * quae inhaerentes docemua et declaramus, inter veritates divinitus revelatas .esse mysteria'proprie dicta (13). habent auctorem .Deum, atque ita continent vere et proprie verbum Dei scriptum. Quare haereticam quae licet non sint contra rationem, sunt tamen esse declaramus et damnamus sententiam, si quis supra rationem. Quamvis enim fide praelucente ad divinitus inspiratum esae negaverit aliquem vel C eorum aliquam intelligentiam perveniatur: haec integrum vel ex parte librum de hia. quoa tamen ipaa cognitio principiis innitjafir revelatis Tridentina synodus integros cum omnibus suis nunquam vero ratio humana quantumvis exculta partibus, prout in ecclesia catholica legi con­ effici potest idonea ad existentiam et veritatem sueverunt. et in veteri vulgata latina editione mysteriorum hujusmodi suis riribus assequendam habentur, pro sacris et canonicis suscipiendos esse • atque ex suis principiis demonstrandam.^ Paulus definivit. sane apostolos praeter id, quod notum eat Dei et Et quia non desunt petulantia ingenia, a quibus manifestum * etiam per ea. quae facta sunt ‘. docet esse, profunda Dei. quae solus Spiritus Dei scruta­ scriptura sacra ad alienos sensus detorquetur contra tur. nobis autem Deu» ipse revelavit per Spiritum eum sensum, quem tenuit et tenet sancta mater ecclesia; hinc innovantes quae a sacra Tridentina suum, ut fide credamus ’. Et evangelist» loannes de huiuamodi profundis Dei scribit: Deum nemo synodo circa scripturarum interpretationem prae­ vidit unquam ; unigenitus Filius qui est in sinu scripta fuerunt, declaramus, in rebus fidei et morum ad aedificationem doctrinae Christianae pertinentium TPatris, ipse enarravit4; hioquqipae unigenitus testa­ illum sacrae scripturae sensum verum habendum tur: Nemo novit Filium nisi Pater; neque Patrem quem ab ecclesia, infallibili verbi Dei custode quis novit nisi Filius, et cui voluerit Filiif» revelare ‘. Quapropter reconditiora haec dogmata ex natura ac interprete, vel unanimi consensione patrum de­ claratum aut definitum esse constiterit. D sua manent supra captum rationis, etiam postquam revolata sunt et fidei assensu credita, ac pertinent Caput IV. ad Dei sapientiam in jnysterio. quae abscondita Dt mpentaiuralie revelatio»» aeoeuitate. , * eat quoniam sic excedunt omne, quod solo lumine Quemvis Deus etiam per ea quae facta sunt, rationis cogitare aut aapere possumus, sicut ex­ . * humanaeque rationis lumine sese manifestans, iuxta cedunt omne quod sumus monitum apostoli’ glorificandus, et propterea ei Secundum hanc catholicam de mysteriis fidei gratiae agendae sint; voluit tamen ipse (10) pro doctrinam reprobamus et damnamus sententiam, sua infinita bonitate, sapientia et misericordia ad qua dicitur, rationem humanam rite excultam pbrtingere posse ad omnes veritates revelatas ex suis aeternam hominum salutem se ipsum investigsbilesque divitias suas ac dispensationem sacramenti a viribus suisque principiis naturalibus intelligendaa ac demonstranda», atque ideo easdem veritates saeculi» absconditi * revelare ' manifestatione alia supernatural·, quae nobis fit per verbum Dei, non omnes esae proprium obiectum humanae philo­ sophiae. quasi demonstratione ad videndum, sed propositione per auctoritatem Dei ad credendum. Multifariam enim multisque modis olim Deus loquena patribus in prophetis, novissime locutus est nobis in Filio4. 1 Π Tint Π1. IU. • Rom. 1. 80-S1 · Ct Kph. ΙΠ. 8-U. * Hekr. I. 1. * t < t>3 A. 8E88IONE8 ÏUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES • ■ · v — ' ’ ' ‘............................................... ' . ■ · r. ? / · ■ 64 ’ ’ Caput VI A sibi eonstet, Deum esse loquutum; turn vero, cog• < , . ’* -tfoacen Deum 'revelatorum, queri· difficultate et Dr fidiiMvinaa dMnetto^t-o· tertia Auimmo.(M). duVito'tjonè penitu. .biacta plenam eidëm supremae , Revelationi divinae fide· respondet, (15) virtua ■ nimirum supernaturalis, qua per divinam gratiani propter ' auctoritatem Dei Joquenti· credimuq vera , eeee, quae divinitus revelata aunt *. Hanc fidem in - cbriatianr· laudat Paulus apostolusaThessalonicenqibus scribens : ’ Cum .accepissetis, * nobis verbiÂn ' t auditu· Dei, aocepiati· illud non >ut verbum hominum, sed «icat est vere' verbum * Dei qui operatur in\apbis qui credidisti» Et ab bodem apostofo commendatur apoatolatu· per lesum maiestati et infinitae feritati praestet fidei pbedientiam. 'Quare sub anathemate damnamus eorum sen- * (pntiam, qui affirmant, non posse fiefi, ut, veritas revelata «igni· externis reddatur- credibilis, atque ideo sola interna animi experientia homines ad fidem moveri debere. ' ' ■ ’ t , QtputVIII. D» mpermtwali virtuti fidti, it dt libtrMt ioltm- tatil in fidti annUu. Chris^pm. ad obediendifkn fidei in omnibut genti­ bus ’ ; atque inde dicitur fide·' ex auditu, auditu· Quoniam praeterea donnulli errorem ab ecclesia Quare al^ omnibus * iam pridem damnatum postremis his temporibus autem per, verbum Christi , * catholicité ecclesiae filii» tenendum imprimi· eat. renovarunt, affirmante·. (17) fidem ipsam, qua cre­ ad excellentem virtutem fidei, qua fidele· nomina­ dendae sunt veritates revelatae, rationi» convictioitem mur et sumus, et qua propter auctoritatem Dei B esse naturalem necesqariis' argumentis inductam secundum le^e» scientiae humanae, ita ut fides per revelanti». assensu» praestandus eat, non aufficere ' & illam menti» humanae penuaaionem de veritatibus ■e. nisi iam viva sit et per charitatem operetur, ad Deum ,et ad religionem spectantibus, q'uae ex neo gratiae' supernatural; adscribenda nec virtus ' intrinsecus perspecta rerum veritate per naturale ■it libera, et tje mqdiate quidem salutaris: proplumen rationis oriatur; huiusmodi enim persuasio terea inhaerentes divinae revelationi secundumfides proprie dicta, sine qua impossibile est placer^ praecedentium conciliorum et sanctorum patrum Deo *, ' censeri nequit, quin omnia perturbentur, declarationesv iterum docemus et definimus, fidem quae firmissima manere decent de distinctione inter ipsam in se, qua fideles sumus, donum Dei esse humanam scientiam et fidem divinam supetnaturale, humanae salutis initium, fundamen­ Quapropter anathemate damnamus doctrinam, si tum et radicem omnis justificationis et proinde , \ qui» dixerit, fidem divinam non distingui a scientia hanc ipsam fidem fideique assensum esse opus naturali, quge veritatem moralem■ aut religiosam divinae gratiae. Cum externa enim fidei * propositione pro obiecto habeat; àc propterea ad actum fidei, gratia interna' illuminationi» inspirationis Spiritus - qua fideles nominamur et sumus, non requiri, ut •ancti, qni dat omnibus suavitatem in consentiendo revelata veritas propter auctoritatem Dei revelatoris et credendo’, necessaria est. ut actus fidei sit, sicut credatur. oportet, hoc est. supernatandis et pertinens sd viam •alutis. ' Caput VII. Sicut autem actus virtufum, quarum fides funda­ tueiuitatt motirorum cridibilitatii. mentum est, sub adiutorio gratiae manent, ita vult Deus etiam liberam obedientiam fidei in consen­ Quamvis (16) autem fides, qua fideles nominamur et sumus, non sit ex intrinsecus perspecta veritate rei creditae; ea tamen est rationabile obsequium, quoniam revelator Deus testimonia sua credibilia fecit nimis. Nqpue enim talem instituit suae reve­ lationis ordinem, quo homines interim dumtaxat tiendo veritati. Huius libertatis admonemur in praeceptis fidei, dum iubemur eredere veritate»; et pertinax contra sufficientem propositionem revela­ tionis incredulitas dsmnatur: non enim omnes ob< *diunt evangelio’; qui autem non credit, iam iudi- instinctu ap fidem perducerentur, sed cum internis Spiritus sancti auxiliis externa credibilitatis motiva, veluti certa revelationis divinae argumenta, praesto esse voluit. Ita namque salvator noster cum man­ datum suis spostolis daret, ut io universum mun­ dum proficiscentes omni creaturae evangelism prae­ dicarent, in virtute et in Spiritu sancto - eosdem misit; illi autem profecti praedicaverunt ubique Domino coopérante et sermonem confirmante ··quentibus signis *, quibus constaret, Deum eeae vare loquutum. Secundum ipsum igitur evangelism Iseu Christi et secundum praedicationem apostolorum tenendum est, notas aliquas ad dignoscendam divi­ nam revelationem a Deo ipso esse dispositas, atque ad has notas iuxta ordinem a Deo institutum per­ tinere facta divina, quae externa sint et hominibus etiam ante fidem saseeptam cognoscibilia tanquam signa divinae loqnutioni·. Humana enim ratio, dum ad veram fidem nondnm pervenit, ne in tanti'mo­ menti negotio decipiatur et enet, divinae revela­ tionis factum diligenter inquirat oportet, ut certo catus est . * Quare haereticam esse declaramus et damnamuA sententiam, si qnis dixerit, hane fidem, qua Christiani evangelic·· praedicationi consentiunt, nisi sit iam fides viva quae per charitatem operatur, non esse donum Dei supernatural· : sed esse naturalem et necessariam persuasionem rationis humanae. 1 Cf. co^c Trid., hss. VI. cap. t. j * * I Tbs··. Π, 13. * Horn, t, β; XVI, M; et. XV. 18 ; Gal. HI, 8. * Roso X, 17. ’ * Hskr. XI. 8; ecus. Trig., assa VI, cap 8. * Hara. XVI, », 17, », SO; c/. Act XIV, t; Rom. XV, 18-»; U Cor. Π, 4; ΧΠ. 80 |I Cor. Π. 4; II Cor. ΧΠ, 11]; I Th··». I, 3, Hsbt. Π, 8-4. Caput IX. Ds Moessslals it npimatwali firmitati fidri. Ex damnatis his erroribus consequitur funestis­ sima fallaeia ad ' labefactandam fidei constantiam composita (16), qua dioitiir, homini cntholico post fidem sub magisterio catholicae ecclesiae ianTagnitam et susceptam, fisa asse fidem eandem in reale dubium'vocare, suumque assensum suspendere, quo liberius^ fundamenta eo motiva fidei secundum nor­ mam rationis et scientiae humanae examinet, ita i nt in hoe examine par earn debeat conditio fide- . Burn catholicorum ac aliorum, qui in religione he­ terodox· versantur. Ab huiusmodi perniciosissimo errore ut fideles omnes sibi caveant, doctrina ca­ tholica de necessitate divinae -fidei et de officio incommutabilis in eqdem constantiae perpetuo eis ob oculos versetur. ' Cf. oooc. Trid.. assa VI, oap. 8. * Cone. Arasa Π, cas. 7. * Bon. X, 18-81. * loss. ΠΙ, 18. , 65 SCHEMA CONSTITUTIONIS DOGMATICAE DE DOCTRINA ‘CATHOÜCA V erae (W) fidei susceptio nimirum et eiusdem \cousians prof^stio, ad iustitiam apud Deum \ et ad salutem aeternam omnino necesearia eat; quoniam sine fide impossibile est plaeere Deo3, et Salvatoris nostri, qui iussit evungelium suum praedicari omni J creaturae, manet sententia: Qui non^rediderit. con·: . * damnabitur Hinc eo etiam magis illi infelices, - 66 miserando intus aedificetl. Sicut gratia Dei, qui omnes homines vult salvus fieri et ad agnitionem veritatis venire Vad hoc datur errantibus, ut eidem gratiae libere dasentiendo ijt cooperando 1 ab errore reducantur et convertantur ad veritatem ita per supernaturalem gratiam internam in auxilio oppor­ tuno fortitudo credentium Dominus est, -qui non deserit, nisi dèseratpro ut pio semper iusteque vi­ vatur4. Quoniam enim fide· divina non persuasio naturalis esr. sed virtus infusa4, per quam Spiritus sancti gratia eleVante et confortante adhaeremus revelatae veritati; idete ^tiam firmitas assensus per eandem gratiam supeXaturalis est, u( fides nostra qui semel illuminati sunt gustaveruntq^j bonum Dei verbum et prolapsi sunt, rursum crucifigentes ' sibimot ipsis Eilium Dei et ostentui habentes, com * • parantur ab apostolo terrae reprobae, quae male­ dictioni proxima est, et cuius consummatio ia com­ bustionem4, Vt autem huit * necessariae obligationi non fit in sapientia fiiùninum, sed in virtute Dei4. amplectendi veram fidem et in eadem constanter Perseverandi .homines satisfacere valeant. Deus Unde lyic ipsum lumen fidei et adiutorium gratiae ipse qui instat praecepto, etiam praecurrit auxilio \ fideles, qui docibiles Dei’, et inhaerentes primae Sicut enim secundum ordinem institutum a fidei irritati. fide divina credunt, immenso intervallo nostrae auctore et consummatore4 ad deducendos discernit ah iis. qui errantes religioni falsae adhomjnes in admirabile lumen fidei cum verbo H haïrent * ex opinionibus humanis et ex illa sapientia. <· auditus Dei ’ roniungitur gratia interna itu gratia de qua scriptum est Perdam sapientiam sapientium utraque tum externa propositioni· fidei turn maxime et prudentiam prudentium reprobabo' interna adiuvat infirmitatem nostram 4 ad firmitatem Quapropter (20) haereticam esse declaramus et vt constantiam tn fiBr iam suscepta. datnnaniu» sententiam, m quo * dixerit, parem esse Propositionem et praedicationem tutius doctrinae •conditionem fidelium,ac eorum, qui ad fidem unice veram nondum pervenerunt, ita ut fideles catholici revelatae Salvator humani generis voluit accommo­ datam reddere omqibus gentibus et omnibus tem­ licite possint fidem, fiuam sub ecclesiae magisterio poribus suos mittendo legatos usque ad ultimum iam susceperunt et crediderunt, in reale dubium * terrae et usque ad consummationem saeculi in in vocare et assensum suspendere, donec demonstrationeni credi bil i tatis et veritatis secundum regulas perpetua successione et consensione sub visibili humanae scientiae ipsi absolverint. capite insignitos characteribus divinae missionis; atque ita catholicam ecclesiam instituit miaeque Caput X. institutionis manifestis notis distinxit, ut ab omnibus De recto ordine inter scWwtûim Àwmamjm ft fidfm hominibus agnosceretur custos et magistra verbi divinam. revelati. Ad hanc propterea solam et ad nullam aliam religionis communionem pertinent motiva Sed (21) periculose etiam errant nostrae aetatis omnia, quae ad evidentem credibilitatem fidei homines ilii, qui libertatem scientiae ita praedicant, christianae tam multa et tam mira divinitus suntç ut in omnibus naturalibus et rationalibus scientiis disposita. Quocirca sicut haec vera ecclesia lesu excolendis rationi vindicent plenam independentiaru Uhri&ti illis, qui ad eam nondum pervenerunt, est ab ipsa fide divina et ab auctoritate ecclesiae, cui signum a Deo ipso levatum in natione»11 et per­ custodia et infallibilis interpretatio totius revelatae petua admonitio, ut quaerant et repertam amplec­ veritatis divinitus commissa est. tantur veritatem: ita in eadem ecclesia una. sancta, Sicut (22) apostoli eorumque usque ad con­ catholica et apostoliea fideles docti et indocti fun­ summationem saeculi successores acceperunt apodamentis innituntur firmissimis ad plenam credibili- stolatum ad obedicnduni fidei in omnibus gentibus , * tatis certitudinem1*, parati semper, quantum ad et ad loquendum Dei sapientiam in doctrina spiri­ singulos pro eorum conditione spectat, ad satis­ tus1*, ita etiam eorundem munem est proscribere factionem omni poscenti rationem de ea. quae in falsi nominis scientiam, quam quidam promittentes ipsis est spe>a. Omnes igitur, qui ineflhbili Dei circa fidem exciderunt11. Licet enim naturalis misericordia in tutum hunc portum salvati iam sunt ex quoque scientia a Deo sit ut a veritate suprema Huctibus humanarum opinionum et errorum, quibusr et humanae rationis creatore, atque ratio ipsa miseri mortales extra ecclesiam circumferuntur, me­ nobilissimum sit donum ad veritates sibi propor­ minerint gravtssimae admonitionis apostoli : Quomodo tionates ex suis principiis recte perscrutandas et nos effugiemus, si tantam neglexerimus salutem?' ioteUigendas. potest tamen, eadem ratio humana quae cum initium accepisset enarrari per Dominum, fallibilis et infirma, ut luctuosa experientia nimium a^b iis qui audierunt, in noa confirmata est con-D testatur, deduci ad sei tentias infallibili doctrinae testante Deo signis et portentis et variis virtutibus ecclesiae adversantes, quae, cum verum vero mi­ et Spiritus sancti distributionibus l4. nime contradicat, adeoque omnis assertio [veritati] Stiper haec autem omnia fides eiusque firmitas illuminatae fidei contraria omnino falsa sit11, iam gratiae internae debetur; in vanum namque laborat non ad veram, sed ad falsi nominis scientiam ne­ praedicando aedificans fidem, nisi eam Dominus cessario pertinent, nec possunt habere nisi fallacem 1 (Ï. Rom. IV. 9-5. • Hebr. XI, 6. • Marc, XVI, 15-6. • Cf. Hebr. VI, 4-H; U Petr. 11, VI. • Cf.aLeo serai. 67, al. 66, cap. 6[Migne, Fair. tat. LIV, 371). • Hebr. XII. V. ’ 1 Tbssa II, 18, • Cf. Bern. VUI, W. • Act. L 8. 4 '· Matth. XXVni, 90. “ Cf. Is. XI, 19. J* Cf. a ,A«g-7 de ntillt. credendi, cap. 17 [Mignr Pair. Ut., XUV, SI). *· I Petr. Ill, 15. “ Hebr. U, 8-4. · CoaCXK GSMBBAJL. TOMUS L. ' S. Aog., de praedesL u. cap. 7 [Munie, Pair. ta/., XLIV. »7O). 1 I Tim. II, 4. • Cf. cone. Tridi. ses». VI, cap, A. Cone Trid., ib.. cap. U, 18. ex ·. Aug.. de natur, et grat. contr Pelag., cap. 96 [Migne, Fotr. lot. XLtt, 961]. » Coae. Trid., ib., cap. 7. • Cf. I Cor. II, 5. 1 loan. VI, 45. • I Cor. 1, 19. • Rom. I. 6. ’· I Cor. II. 8-7, 18. ’* I Tin. VI, 90. “ Cone. Latsran. V, conetit. dposiotaS rrgtswm». 6 «7 A. 8Β88ΙΟΚΚ8 PUBLICA1 KT ■p«ciem veritati· Qaara raw· (Hi aeelmiM eodwa officio saaeàssimo. quo (dem * ·tiaear eonstaatar aervara aaaunqaa doctrinae aequi taaaatar, obatringvatar etiam, at aantantiaa ostholioss doetriue ■· contraria * non pro fractu aat oon ectariia * gaaainaa acinntiae, nod omnino pro arroribaa babaaat ao node, quo infoltiblli aodaaiae indicio feeriat pro; * script· fieri anini nequit, ut rnrita * oaiholtoa animo fideli retineatur, eadenqne simul nub nomine philosophise noienter impugnatur nententiia contrarii * relut legitime, oonnequentibu * ex principii * rerae aeientiae. Hac autem obligatione non detrahitur quidquam .aineero veritati * ■ naturalia inveatigandae stadio, eum nbn aeientiae usas, aed eiusdem aola * •basas interdicatur ; nec veritatem indagare ac * proprii * rationi et «cientiae. principii * demonstrare, •ed errorem solufomodo eumque fidei ad^eruntem 0NGRBGATI0NB8 GENERALES ee iam pridem preeeripti bis temporibus aova quadam forma sueeitarentar eiraa—epeciaHa fidei noetrae dogmata, da ipeo Deo uo at trina, da iacamatioae dominica, de hominis praetor·· natura, «leratiaee aa htpaa. ·* de eiusdem reparatione propteraa •oatra hsiaemodi perversio··· verum eaasum apostolieae et ecclaaiaaticaa praedicationi * iterum hac •ostra definition· declarare et confirmare constitui­ mus, quatenus id ad arcenda pericula ab animis fidelium et ad sinceritatem depositi fidei custodien­ dam opportunum visum est. Caput XI b De am/ate diviua» wturu tru twntuf ta tribu» diiUitctii pernoMia. · Deciaramua (28) itaque, haereticam induci fidei vel ad illam labefactandam accommodatum amplecti \ catholicae perveraionem. ai qui affirment^ unitatem prohibeatur. et uiei'tr.ct'Anem in Deo hoc aennu intelUgnndam Reprobamus (23) itaque et anathemate damnaeeee, ut quemadmodum tree realiter inter ae di­ * mu doctrinam, qua aaberitur. tractationem srien- stinctae personae divinae nob.e revelatae eunt, ita tiarum natnralium et rationalium ita * ui iuri * et tres aint aequale· quidem, aed numero ùî»ù;r.r *«A plqne indépendante» eeee oportere, ut sententiae oasentiae divinae seu substantiae absolutae, atque quae' in illi * statuuntur et deducuntur, etiamsi hac trium esaentiarum seu substantiarum aequali­ doctrinae catholicae répugnent. non * iunt b indicio tate ct intrinseca personarum ad ae invicem rela­ et authenticae proscriptioni ecclearae; atque ideo tione unua Deus constituatur. (27) Verum ex mani* •cientia * naturale et rationale , * etiam * ub discrimine festissima et incommutabili ecclesiae catholicae in ei * errandi contra fidem et doctrinam catholicam, doctrina credendum dt profitendum est. ita unum * tractanda oaae nulla rnpernaturali * * revelationi ha­ ease Deum, ut numera seu singularitate una ait bita ratione. divina, essentia, subatantia seu natura simplex om­ nino ; naneque unam non multiplicabilem essentiam Caput XI. tribus personis, quae inter se. non autem ab essentia Dr birommutobtA neritot * » * ilii dogmatum trattu, roaliter distinguuntur, esse communem Pator enim . V. 7. 63 SCHEMA CONSTITUTIONIS DOGMATICAE DE DOCTRINA CATHOLICA Caput XIV x Do Christi MM m duofias natarii; «tfw de rsdesuptioes at mcerie pro aota ** satisfacti per «amdroi /«asms Christo * domuum fMtfrwm. Sicut sauctisaimae Trinitatis nna natura subsistit in tribus personis distinctis, ita in Christo, Verbo in­ carnato, duae natur · * distinctae ac diversae, di­ vina et humana, subsistunt in una divina per­ sona (2·). Unde ex utroque boe mysterio adorando. Ut fida catholica credendum proponitur, intelligent omnes, expositioni dogmatum nostrae fidei dero­ gari ab iis, qui in eorundem mysteriorum expli­ catione notionem essentiae seu substantiae ac natarse confundunt cum notione hypostaseos vel personae per ae subsistentis. Secundum hanc enim eoAm sententiam etiam in Deo trino et in Verbo incarnato totidem intelligendae forent personae, quot sint intellectuales naturae vel substantiae; hoc autem non modo divinae Trinitatis, sed etiam dominicae incarnationis mysterio apertissime repnrnat Filius enim Dei (30) ab aeterno genitus ex Patre et existons persona daturae divinae. Patri Ï0 A Unquam caput eiusdem humani gaaans reparandi factus est sacerdos et victima at pretium redemp­ tionis pro nobis *, ut unus mortuus pro omnibua ’ Deo planam exhiberet satisfactionem ad restau­ randum ordinem gratia· par sanguinem crocis eius * : si enim unius delicto multi mortui sunt, multo magis gratia Dai et ni et hominum, homo Christus lesus *.· • • • • Sywtotaoi eoec Tokt. XL (X U LOT, 7. Cf. I loaa. II, 1 Hsbr. IX, it. XB. • • 1 • Ia Un. 4-U IlCar.V.lil. Ro». V, 14 I Ti·. U. A latum dogma peccati originalis ab uno primo geni­ tore in omnes homines transfusi, et redemptionis omnium per unum mediatorem Dei et hominum hominem Christum lesum violatur, contra doctrinam ab eodem apostolo traditam: sicut per unius de­ lictam in omnes homines in condemnationem, sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustifi cati on em vitae . * Unde sub anathemate damna'mus errorem, quo haec unitas ct communi· origo totius humani generis negator. \ • • • • ‘ Cf. Rb». V. ia-1·; Hebr. II, S-17. I l*im. II. 6. Cf. Il <’or. V. 14 • Rep. X. 1 ’ Art, XVII. υβ. ÇT. Coloes. I, SO. • Rom V, IA Rosi V. IA Gea. I. Sfi; Π1, W 71 A. 8E88I0NE8 PUBLICAE ET OONGREGATIOXE8 GENERALES De ipaa (ST) vsro eater· hominia, qnsm for­ mant Dominsn D«m ds limo terra·, et inspiravit ia faeiom sins spireeulum vitae, et facta· eat homo in animam viventem doeemua at declaramus, naturam hominis ex rationali aaima atque ex oorpore oompoaitam eonatitui una . * eo qupd aaima rationali· vara ae far t a·· immediate at easentialiter eet forma corpori· bnmani : denuo statuante, quemadmodum in canone a felici» recordationi·. praedeceaaore noatro Clemedte V in generali Viennenai concilio edito continatur, ut qniaqni * hanc veritatem pertinaciter negare praMumpserit, tanquam haeretica· ait cenaendna. Caput XVI. * D orduu iMptmahtreU rt de mptmaturali atotn N- erigitudi» nutiliar.r 72 poateris perdidit ; et peenato inquinatus noa tantam mortem et poena· oorporia, sed etiam peocalem qaod more eet animae, in omae genua humaanm transfudit atqae fta boe Adae peeoatam propa­ gatione. non imitation· trau»fusum omnibus ineet unieaiqoe propriam, quemadmodum eeeleaia con­ etantar docuit at eacroeancta Tridentina aynadus definivit. Bicat aatem haec doctrina de mirarando hu-. manae naturae lapau in primo parente ad dogmata •anctae nostfae fidei pertinet : ita non minua a Deo revelatum atque idcirco ab omnibua fidelibua fir­ miter conatauterque credendum eet. Dei matrem beatiaaimam virginem Mariam in primo inatanti auae conceptioni· fuiaae lingulari omnipotenti» Dei gratia'et privilegio, intuitu meritorum Chriati leau •aleatoria humani generi·, ib omni originalia culpae labe praeaervatam immanem, proat per npoatolicam Homo (3·) anima rationali ac immortali ad imaginem Dei fhctua, hac quidem ip a * natura aua B noatram constitutionem. quae incipit hirfabilit Dna, a nobis declaratum iam ac definitum eat. ordinatu» fuisset ad creatorem suum eognoacendnm, /Porro quoniam poetria temporibus non defuerunt, colendum et amandum modo viribua naturalibus qui^fidei doctrinam de peccato originali ad auo» congruente, atque ita ad perfectionem et beatitatem naturalem Consequendam verumtamen Deu» liberrim rationem peccati originalis pertinere privationem sanctificantis gra­ tiae. quam primus parens libere peccando pre «e suisque posteris perdidit Cum hac condemnation» (41) errorum circa pec­ catum originale simul doctrinam fidei de aeterni­ tate poenae quibuslibet peccatis gravibus debitae inculcabo constituimus contra errore», qui hac tem­ pestate ab imprdbi» vel temerarii» hominibus in perniciem immortalium animarum disseminantur Imprimis itaque fide catholica credendum est. illorum qpiu.a», qui in actuali mortali peccato vel solo originali decedunt,'' mpx in infernum descen­ dere, poenis tamen disparibu» punienda»; prout occumgnicum FlorintitTOm eoncilium definivit ’. Mi­ cat vero eccleeia catboliap dbcet. nulla esse peccata quamvis gravia, quorum remissionem homine» in hac vita per veram poenitentiam et virtutem sacra­ mentorum ab infinita Dei salvatori· nostri miseri­ cordia obtinere non poçsint. 'ita sacrarum scripturaium et sanctorum patrum doctrinae et ipsius ecclesiae catholicae consensui inbaqrentes docemus •t definimus, post viam drains vitae, quando homines iam ad termina * retributioni· pervenerunt, at re­ ferat unusquisque propria corpori·, prout gessit. sive bonum sive malum1, pro nulls letali culpa relictum esae locum salutaria poenitentiae et ex­ piationi·, red cuivis peccato mortali, quo maculata anima mox post obitum coram «ancto et iuato in­ dice Deo oomparaerit,. pqenam constitutam esse perpetuam, sicut ipse aeternus index tetatnr: Vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur . * Unda tanqgam haereticam damnamus doctrinam tum moram, qui negaverint, poenas damnatorum in, gehenna fore perpetuas; tum eorum, qui dixerint, quaedam eaee peccata mortalia, quorum expiatio et remissio post mortem sperari possit, atque ita eoe, qui cum huiusmodi culpae reatu ex^harUVita ddeemerint, pon in aeternum damnari. \ * Cone. Ftorsat. iserst. nionis. • II Cer. V, 10. ■ Man. IX. 44. SCHEMA CONSTITUTIONIS DOGMATICAE DE DOCTRINA CATHOLICA 73 Caput XVIII * D reponMtarafc anUtu fratiai, fwo« awhu par CArwtM· rvOa^farwt ^aootor. Qaod (43) ia primo Adam perdidimdà, ad iilad per Chriatnm renevaaar. ita at, quod mirabiliter «at conditum, mirabilius ait reformatam. Quem­ admodum enim primi parentas ea abundantibus divitiis gratiae Dei aanetifieator» in supernatural· sanctitate oonatitati arant: ita nobis propter merita redemptoris non modo peccata remittantur, neo solum morali rectitudine instruimur, quae natatae rationali congrua hanc intra anum dumtaxat ordi­ nem perficeret ; sed interna gratia per inhabitahtom Spiritum sanctum infusa regeneramur et renovamur, ut simus in Christo nova creatura *. non secundum nostram iustitiam, sed per illam quae ex fide est Christi lesu, quae ex Deo est justitia in fide . * Haec renovatio eat creaturae ad Dei similitudinem 74 •aim vis illa natares insit, qua legitimum aliquid anima rattoealis ut sensit et facit, quod aoa solum noa vituperetur, verum etiam merito reeteque lau­ detur’ ; buiuamodi tamee bonam noa eat, aient oportet, ut vol diapoaat ad iustitiam ehristiaaam vel perducat ad salutem vitae aeternae. Undo aetas qui ope divinae grotias facti supernaturalos sunt vereque salutares, distinguuntur omnino ab illis actibus moraliter bonis, qui,' si fiant nx solis viribus naturas, non pertinent ad viam salutis Christiana enim iustitia, et iustitiae corona vita aeterna, 'cum ait supernaturalis, ideo etiam ad quodvis bonum salutare sive inchoandum sive per­ ficiendum necessaria net supernaturalis gratia, per quam servi facti Deo habeamus fructum in sancti­ ficationem, finem vero vitam aeternam ’, Quare haereticas esse declaramus et damnamus eorum doctrinas, qui sanctificantem gratiam nihil aliud esse dixerint, quam condonationem pecca­ torum, aut favorem divinum, quo Deus hominem ianquatn gratum acceptet, paratusque ait ad con­ cedenda ei auxilia gratiae actualis: vel qui eandem gratiam negaverint esse donum supertiuturele per­ manens ct inhaerens in anima; vel qui dixerit , * vigore naturae rationalis absque viribus gratiae posse nos velle aut perficere bonum aliquod, sicut oportet, ut disponat ad iustitiam cliristianam vél perducat ad regnum. et societatem super omnes exigentias et vires na­ turae creatae exaltatio, atque ideo vere eu per­ na tu talia, ut per gratuitam adoptionem filii Dei nominemur et simus ·. Maxime enim et pretioaa nobis promissa' donavit, ait princeps apostolorum, ut per 'haec efficiamini divinae consortes naturae : * et testante gentium apostolo, charités Dei diffuse eat in cordibus" nostris * per .Spiritum unctum, qui datus est nebis ; * ipseque divinus salvator promittit: 8i quis diligit me . . . Pater meus diliget eum. ct APXOTATIONBS. ad eum veniemus, et mansionem apud eum facie­ r . * mus Quare sanctificans gratia, qua Deo con­ (1) Negari non potest. recentiori aetate jungimur. neque in favore Dei tantummodo, neque magnam tentalionem. qua serpens antiquus seducit in praetereuntibus actibus constituitur; sed est per­ habitantes in terra, eo dirigi, ut homine· a lamine manens supernatural^ donum a Deo animae infu­ fidet vel certe a «implicitate et sinceritate obediensum atque inhaerens, tam in omnibus sanctificatis tiae fidei, qua in captivitatem redigendus eat omni» adultis quam in infantibus baptismo regeneratis.. intellectus. et a bunia supernaturalis ordinis pauHic^t nutem (43) formalis causa iustitiab Chri­ C latitn aversi fere in humana solurti ratione et ia stianae est haec iustitia Dei. qua nos iustos facit'': naturali ordine rerum conquiescant. Ut per catho­ ita per eandem gratiam adoptionis fit. ut virtutum licae doctrinae declarationem in continenti oppo­ supernaturalos actus sint actus filiorum meritorii sitione contra huiuamodi error»»· nostrae aetati· et tum gratiae augmenti tum vitae aeternae: ai enim per eorumdem condemnationem remedium aliquod sumus filii, et lÿeredes; heredes quidem Dei, co­ afferatur, et tanta pericula perversioni» a populo heredes autem Christi ·. christiano arceantur, i» κ'ορυβ eat in toto, hoc ache­ Ad nullum vero actum salutarem sive in iustis. mate constitutionis. t ut iustificentur adhuc’, sive in peccatoribus, ut Inscriptio P.iM rpuropMK . . . aacro approbanto disponantur ad justificationem, vires naturales suffi­ eoaciZw oàdern eet. ac in cuteri * oecumenici· con­ ciunt absque supernatural· gratia Dei, sine quo cilii». quibus ipse Romanus pontifex persona sua operante ut velimus, et coopérante cum volumus, praesidebat ad pietatis opera nihil valemus ”, sicut Ventae ait: Complectitur voro echema praesentis constitu­ Sine me nihil potestis facere " ; et apostolus testa­ tioni» tres partes praecipuas In I parte eat per tur Non quod sufficientes simus cogitare aliquid a modum detestationis condemnabo rattonalirmi ab· nobia quasi ex vobis, sed sufficientia nostra ex * •olat sub triplici eius forma matorialir»i, panDeo est11. Non ergo adiutorium gratiae solummodo /Aemni, et rationalism! pressius dicti seu, ut aiunt. necessarium est ad vincendas difficultates, ut veli­ rationalium ralgarit. In Π et III parte agitur de mus et faciamus, quod per naturae vigorem posse­ D «emiratkme&mo sec de rationalismo temperatiori, mus. propter eius autem infirmitatem non volumus; qui derivations quadam s primo illo pleno natura­ verum etiam gratia dat vires, ut quod ex facultate lisme propagatus, ad homines etiam, qui christiano naturae non valemus, id possidTus et velimus st nomine gloriantor, pervasit, ot ad varia systemata perficiamus: Deus est, qui operatur in nobis et redactus hinc inde in scholas quasdam evaluit. velle et perficere pro bona voluntate ’·. Quamvis Haec forma temperatior in suis erroribus minus manifesta eo plus habet periculi ; unde sicut in 1 Π Cor. V, IT ' prima parte sufficit monstra errorum nomina··· ad • Phil. ΙΠ. 9. • I loua 1Π, i; et. Rom. VIII. ΙΛ. 8. incommutabili veritate definitionum doctrinae catho­ licae prae pueris eeiehtiarum profectu. Ultimum hoc membrum explicite designat et condemnat errorem methodicum, si ite, loqui fss est. ex quo derivate est falsa intelligent·· et interpretatio specialium dogmatum, de quibus in III parte schematis sermo habetur. Atque ita duae istae partes decreti contra •emirationalismi doetrinu inter se connectent··?. In priori enim condemnantur errore· eirea ipeam cognitionem chrittianam in fidb et per fidem divinam ; in altera deinde condemnantur falsae doctrinae circa tperiolia obtecta eopnitioni * chrietianae, sd quas ipse prior ille error de sutonomia et independentis humanae ratio» * 1 viam sternit. ) (* In hoc primo articxlo instaurantur, quae a sacro concilio Trideniino, session· TV, circa divi- 79 A. 8B8MONE8 PUBLICA* BT OONGREOATIONE8 GENERALES nan seriptaram aa traditionom-doereta a * Malta aunt Sad quand Scriptarum recrum urreroc races tioris aetata doceareriam reddare videatar distiai tiorem declarationem turn de vaga ratione inepirationis libroram Motoram tan de ooramdem inter­ pretatione. I. CTree print illud caput deehratar imprinia, fttia sreair non oil goauinus dogautis, ooenndnm quod omaet libri scripturae credendi eut Men at eeaaaMi. Duplex nimirum error sxpreeee dedignatur, opiaoopis ordtaaadb praaemtpta fat aoaeUio Car­ tbag. IV quae ab tie adhne mm editur1, in pro­ fs «si nee fidei a Laese IX miam ad Petram AnBeebeeum ’, ia eymbolo Graneis preposite ia eoaaibo Lngduaanai H’ baca fidae enuatiater: .Orode (otodimat) etiam aaef « wOrrit TcsS«MMMi,legM ot pro­ si dmaimmi tmuipatratem.· Adime expremimjn concilie Flareaitao decreto pro lacobitit idem de­ claratur: aaaroeaaota Romana eceleeic hMsmb stgae * JDMM WtBPW À·# Mt * prinum eorum, qui ve> uaivoreim vol de aliqaibaa libria inter illos, quoe earner mm comÜm satio par­ tibus concilium Tridentinum mctm et ouonioot meo anctorum, fStateu· aedem Spirit» tunefa respirante ufiriiMfw Treteawutft' tendi letati tant, fumat bbroa definivit, affirmant eos primitus aeriptoo mod tan­ tummodo ingenio et industrie humana, tad propter tuopt et aenoratar, qui titulis tequenlibu» con? roe quae continent, ab cooleeia sive iam motaiea tineetur" (coquitur recensio omnium librorum, ut sire Christiana inter libros canonicos reoenoitoo even, in canone Tridentino). Hio igitur dicitur Doua etMtenus hsbendoo esse ut recrus ; tum excluditur auctor logia, prophetaram et evangelii, quatenus error alter, quo libri scripturae non ratione originis B coaMriptoree omnium librorum «aerae Scripturae ipsorum librorum seu ratione scriptionis, sed solum locuti sunt (scribendo nempe ipeoa librOs) Spiritu ratione materiae, quod sine errore qootinont veri- sancto inspirante : proinde talis eet inspiratio ad tutes revelatas, Meri et divini esae dicuntur. scribendum, ut Deus ait auctor librorum. Porro Sequitur deinde1 positiva declaratio doctrinae ipenm concilium Tridentinum in sessione IV boo decretum synodi Florentinae prae oculis habuit . * catholicae, quo sensu omnes libri scripturae et ob quam, rationem eia intrinsecam fuerint ab ecclesia Eodem igitur sensu intelligi debent verba Tridqnsacri declarati, et iam hoc ipeo in eanonem relati. tini: .Omnes libros tam veteria quam novi Testa­ Ratio nimirum Mt ex divina origine seu scriptione menti, crea utriutfuo anu» Deu» rit auctor . . . su­ scipit et veneratur. ** ipsorum librorum. Haec vero scriptio divina de­ U.· Quoad normam interpretandi «naros libros claratur, quod 1) libri conscripti sunt, itupireat» Spiritu sancto. Erat igitur aupernaturalis operatio instauratio et etiam aliqua explicatio decreti Tridentini pro nostris temporibus desideranda est. Spiritus sancti in homines ad ipeoa libros scriben­ dos. 3) Ex hoc ipso quod actio Spiritus sancti Quaado concilium statuit, ut nemo in rebus fidei et moram «aeram scripturam interpretari audeat referebatur ad acribendoa libros per homines ad hoc opus inspiratos, ipsi libri sunt et ab apostolo contra eum sensam. quam tenuit et tenet ecclesia, dicantur scriptar * dioinitai intpirate. 3) Denique vel etiam contra unanimem consensum patrum, certe actio illa inspirationis erat huiusmodi, ut Deus sit non novam legum tulit, quemadmodum etiam carlibronun auctor toueudor teriptionit, ita ut ipsa c dinali» PallavieinUs optime demonstrat * ; sed solum rerum consignatio mu scriptio tribuenda ait prin- explicite declaravit obligationem, quae pro omnibus cipaliter operationi dirinae ia homine et per ho- fidelibus necessario consequitor iam ex ipso dogmate minem agenti, et proinde libri contineant scriptam iafallibilitatia. ecclesiae in interpretando verbo Dei. rerfium Dei. Nam quod praeter indicium ecclesiae etiam unaniHoc modo inspirationem scripturae in uocloaia mis eoneoMus patrum statuitur tanquam norma interpretationis, facile patet, huiusmodi unanimem Dei semper intellectam et intrfligendam esse, de­ monstrat 1) sanctorum patrum consensae. Dicunt patrum ooneonsum, non opinando red certa ac firma enim, tcriptara» nae eatucriptet per Spiritual mho· sententia interpretantium- aliqudm locum scripturae tant tel per iftntiun Spiritu» sancti , * mm lit­ ip robus fidei et moram, com consensum ipsius tera» Dei ad haudat» β»ύ»β»\ teriptanu ou» a Doo ecclesiae. Ex boc vero ipeo patet, praeposterum , * dicta» nu a Doo tel eporatiano Dai data» esi omnino eere seneam, ad quem temerarii quidam , * condita» ioauarf.in m* teribanditfait»» iantrumtnia rooentiorao critici et interpretes decretuta concilii detorserant. Aliqui enim dixerant, decretum «ere tub operation dioini Spiritut . * 3) In specialibus documentis authenticis fidei memo disciplinae, et non absolute pro quovis tem­ ecclesiae explicite dicitur Deus profitendus' auctor pore sed eolum pro illis adiunotis, quibus editum librarunt utriusque Testamenti. In professione fidei est, hebere valorem; alii vero id, quod concilium votat scripturam interpretari centre tentant, quem D tenuit et tonet «eeloeia, ita inteUigoadqm ease * Origre 4e Prireip. prostet, a. 9, «sil. 4 ; oootra Cala aiunt, ut solummodo fre neu ait interpretando 1. V, a. «0 (Migre, futr. fr„ XI, 111; 1»; lS»};,nsspWL scripturas dogma ptiquod fidei ab ooeleaia defini­ Anliock. ad Astolye. Π, a 0 ; HI. a IS [ib. VI, W·, USS]; Atkaau prsef ia P», a ». », 10 (lb. XXVII. 11, H, 10]; tam exdudere ot segsre. Quamvis exempli gratia A«gust.av. Del xvm, ·.«, a.1 (Mig»·. Fatr. 1st.,ΧΙΛ. SOOJ, constat, textam lee. V, 14, ab ooeleaia intelligi Chryaoatom. ia Q«l bast. 91. a 1 (Migre, Mr. jr., Ι4Π, 1T9]; de sacramento extremae naetioais, iuxta haec Tbeederet. in f*e puaM. [lb. LXXX, SO»]; PF. esssUU V. principia sonans iste seolsaias non neoeasario seret (CollMt Manti, t-IX, >.999.) norma interpPetationie, sed poaset aliquis liber * ■ Cbryscst. tai Gea. boat. 9, a 9 [Migre, fWr. gr., Un, 90]; Aug. ssnL-9 in Pa tit, a. 1; aaanre. ia Pa 14», a.»; negare bone «oaaam textui inasae, dnasasodo non Drager. M. L IV. s>. M ad Tbwtor. [Migre, Mr. Μ. XXXvn, neget ipnm dogma, extreoMm nempe unctionem ΠΜ; 19M; LXXVII, WO.) reeo Mcramentam novae logia Quare momm Mt * CM. Boa. ΜI sd Car, e. 49; Iran, in, t. * st; ad huiusmodi potutantia ingenia coercenda, oupreHinsiyt. ooatr. Nest, a. ». «4 aped Musab. I l L V, ι B, nmm illata interpretationis Mtholioao normam, (Migre, Mr. gr-, I. »*; vn, 000; X, OH; XX, 9U.] * Oam. Alsx.Store Π, p. M0 («4. 1041), (ib. Vm, MS); quae eat indicium et ooneenaua ecclesias do vero Oelstiaa paettfex in «mb. Bam. (Manti. 8u»taemt. 11, > SWb ■ Iastia. Csbsrt. ad Orare, a. 0; Attanagar. IqgoA· ·> *; Origen. 4« Prtretp. L Π, a.0 (Migre, Mr. gr, VI, 9»fi; »0»; il, OM); Arstore eg. 9, a. 1 ad torn.; Caasbd*. Ireamm. div. Htb, U19, 14 [al 14); Oregav. M. talebgsret. S.U, 9 • • • • Hard.. CWUrt., 11. p. 010. Ib, t. VI, part. I, >. M4. a, tvn, p. 000. Pnliavitin. L VI, e. XI, a 11. L.VI, e 10, a»«o * SCHEMA ΟΟΗβΤΓΤΌΤΙΟΙΠΒ DOGMATICAΚ DB DOCTRINA CATHOLICA 81 —riptorarui·, it * prope isre, ut maaifestua» •it, 1) no· 4· re mutabitis disciplisas sod iaooa . * mstadtil» dogmatis hie agi; 3) noa —hut exeludi iatsrprstatior····, qaae ' oontradwteris oppoaatar —|i, qoem oodesi· alioui «eripiar·· Iseo —him doeaat, aed otiam a—es— — ipsum ilium —am ab seolssia rateutum haberi at vsram —aa •oriptoraa. Hee autm atraaqae araeMaiar per dsfiaitioaem ia schsmsts prxrpodtam, .illum —eras —ripturss —aa veram habendum —, quern ab ecclesia, infallibilh verbi Dei custode el interpret·, veWunanimi concession· patram declaratum aut definitam —— oon«titerit.“ (1·) Quae hoc altero artioulp brevissime decla­ rantor de nooe—itate «upernatnrali· revelationi» mm A thesis, —b qua iiiiiiir» dici debeat revelatio, nou —t ab— tantummodo virium naturalium ex parte hernia» et corruptio humanae ratiooi»; simili fere mode, quo.gratia interea non —Ium propter corruptionem saturae, —d propter ipsam etovationmn ad ordinem —peruaturulem (quavis sap"posita perfectione naturali) —csssaria credi debet Expositio huius doetriuae maximo ideo gravis momenti est pro nostri· temporibus, quia in errors opposito continetur _ anum ex principii·, quibuo doctrina catholica de ordine «apernaturali sub­ vertitur vel in periculum voeatar. Propterea in schemata d—reti excluditur hio error, quo dicitur «—ssaria revelatio tantummodo •tint luAsidfom ad faeiUtet st mmeertoHue auegtienda ea, yuae m m«nÿsstoti··· watorali —m continerentur et ex ea uMUfi feeeeni. Affirmatur autem neeestitas omnimoda propter ip—m eteeationem ad eupernaturalem ordinem, et m A«e srdùw ad tapir naturalium rerum cognitionem fer jidem. 8icut deinde summa erroris posita e»t in confusione 'erilatum, qaae ex superaaturali revelatione tantum­ modo cognosci possunt, cum veritatibus, quae in naturali etiam manifestatione continentur: ita errori Opponitur veritas catholica, quod repsraatoreba dantur dogmata, gaae m naturali Dei mam/eetaUene non continentur. Tota haec catholicae doctrina· expositio est contra ip—m radicem erroris in Syllabo notati sub numero VIII: „Cum ratio humana ipsi religioni aequiperetur, idcirco th—logicae disciplinae perinde ac philosophicae tractandae aunt.· (Π) Praeter dogmata supernatural!·, de quibus hactenus dictum —t, in revelatione superaaturali continentur etiam veritat— ad Deum et ad legem pro pra—enti ordine elevationi· ad finem «upernaturalem, intime cohaerent eum capite aequanti, in quo distincti— agiter de anpefrationali obieeto huin» revelationi· «eu de veritatibu· inperrationalibua, quae in ea proponuntur credendae. Ad decla­ randam nece—itatem, de 'qua hic —nno eat, com­ memoratur primum duplex Dei manifestatio, manifestatio naturali· per lumen rationi·, et deinde positive revelatio per verbum Dei. In priori illa manifeatatione verita» cognoacitur ex intrinsec— perspecto nexu idearum, quae eat «cientia rationali»; in hac altera revelatione veritati propositae a—en•u» prae»taadua est propter auctoritatem Dei lo­ quentia. quae —t fide·. Ideo dicitur: tume reeelatienem aobû jieri non puoti itiriuici d—traho— od «dsndiMi, ssd prepetition· fer auctoritatem Dei od credradum; quemadmodum in (intinctione scien­ tiae ao fidei —netu· Tbomaa ait: „Prima est, se­ cundum quod homo naturali lumine rationi· per creatura· ia Dei cognitionem a—endit; —eunda naturalem spectante·, quae per ee foeeunt ex natu­ mt, prout divina verita· intellectum [humanum] excedens per modum revelationi· in no» dea—ndit, c rali quoque Dei manifestatione cognosci. Non pote»t non tamen' guad deoaentintio od tidendom. eed guaei ergo ad cognitionem huiuamodi veritatum affirmari ue—itas abeoluta manifestationis superaaturali» termone freinte ad credendum." Sanctu» Thomas, Contra Gentil— IV, 1. lam vero per naturale aut revelationis; si nimirum non de modo cogni­ tioni·, sed solom de ipsa cognitione in — agitur. lumen rationi· cognosci quidem po—eat fini» natu­ Attamen pro genere humano in prae—nti con­ rali·, ad quem nimirum natura humana ex intrin­ secis suis principii· ordinata —t, et media ad ditione ad h— veritat— debito tempore, suffimenti claritate et plena certitudine, sine admixtione er­ hunc finem a—equandum necessaria. At finie super­ rorum assequenda» eae sunt diffieultat—, ut po­ natural» et huio fini proportionate proindeque super­ tentia physica generati» non perducatur ad actum natural!· media tient aunt supra vires totius na­ turae creatae, supra aine , exigentiam, et supra sine speciali adintorio. Diffieultat— ita comparatae totam parfectibilitatem 'intra limite· naturae; ita eo—titnunt impotentiam moralem, cui respondet ordinatio ad talem finein per talia media (su pposita moredie neoeeeitae adiutorii. Hoc autem adihtorium etiam quacumque perfectione naturali) non potest •pedale in communi providentia prae—nti» ordinis ee— nisi ex libero infinitae bonitati· oo—ilio. Unde naturae elevatae consistit in ip— supernatural! re­ velatione. Ergo haec revelatio quoad ili— quoque boo oo—ilium, et proinde ordinatio ad talem finem veritat— per — rational— in prae—nti ordine osnet media ai proportionate non possunt oogno—i —ri debet humano generi moralitir neeeeearia *. per aa quae facta sunt, —u ex naturali mani­ Ha— morali· nec—sit— exprimitur dum de­ festatione Dei; —d nec——ria —t alia Dei mani­ D claratur, superaaturali· revelationi· mum bene­ festatio, quae sicut ip— r— manifestanda —t supra exigentiam naturae humanae. Haec superaaturali· ficium, quia ei debetur i» ordine praetenti Aeram revelatio pro vita praesenti in hoc caligine— loco, gtfogue oeritatum prepesitib eenrife» ee—«foto, don— lucifer oriatur in cordibus nostris, nobis fit ut ad earum cognitionem debito temfore, euffeienti amflitudine, firmo certitudine et abegue errorum per­ .per verbum Dei. mixtione fereeniri postit. Videlicet p— ipsam re­ Hypothesis ergo, sub qua affirmari debet omni­ velationem tollitur rnorade impetentia, atque adeo moda neoeatit— revelationis superaaturali», eat ele­ vatio humanae naturae ad ordinem supernatural·», redditur humano generi·—gnitio tttoraleier foae&Ue. Visum —t autem opportunum hanc declarationem in quo sicut dona «upernaturalia impertiuntur, ita veritat— supernatural— supernatandi modo eognoa- adiuagere non tam ad excludendos opposito· errore·, eandae sunt Quaecumqno proinde supponatur quam potius nt expotitioai praeeedeuti de necessi­ tate omnimoda revelationi· quoad dogmata supsr••torali» fmfee/He hominis, manet eodem neo—sita· huius supernatural» revelationis quoad ea dogmata, aaturalia maior lux —dat, et ut nemo existimare sqeae (ut —ta· domino» noster Pia» IX loquitur possit, illam nooessitatem qu—d omn— veritat— in litteris Greriassa—s infer 11 doeembris 1863) reHgios— «t morel— parem d—laratam eo— •operaaturaiem hominis ofevatioMm ·» supernatu­ ral· tins «am Deo ooauueraum respieiut, atque * CtaTto». I. «.1. a.1; U * Π-, q.t, »4; o—tt.(—ll ad huae finem revelata Meeuatur. * Ergo hypo- *; to vartt. q. 14, * 10. û—en. unmsnM. temo· L. I 83 A, umojm PUBLICA! OOKGMOATION» GMNMRAL18 M * dogmate (tt) ,Ηββ caput earn •atooodrati intime aexuas, a lumiae eegnoeai; eed ili» reeonditior sttamea ab eo distinete· «at;·tea «ai· principia Doum solum asaaMbstaa··.' ABatis Mad· teetidoctrina· catholica , * quae erroribus · oppoeutar, moniis Col. I, M; H«br. I,1,9; Ioan. I, 18; I Oer. Π, alia rant ia utraqns sxpoeitio··, te· fotusaUu ratio 7, 8, 10, 11, subdit saaotiss pater: .Hiee· aliieque error·· utrimquo differt. Ia aateoedonti para­ te»· insumeris divine eloquiis inhaerente· saasti patr·· in eoolssise doctrina tradenda continenter graphe nécessita· revelationis rapacuaturafis decla­ distinguer· ourarnnt turum divinarum notionem, rata eat ex ipee alsvatione humanae naturae ad ordia·· rapernateral··, «t excluditur error d· qura naturalis intelligentiae vi omnibus «at com­ hypothetica et morali teatn· necessitate revelationis munis, ab illarum rerum notitia, quae per Spiritum ••netum flde suscipitur; et constanter docuerunt, quoad omaea veritates in praesenti ordine cognos­ per hanc ea nobis in Cbriato revelari mysteria, cendas, qui error «asm fundamentamritabet in igno­ ratione veri discriminis inter naturale et supernatarale quae non solum humanam philosophiam, verum generarim et inter naturale to supernatural· ia Dsi etiam angelicam naturalem intelligentiam trans■oondunt, quaeque, etiamsi divina revelatione in­ •MnsÿMtattene speciatim. In praeeenti autem arti­ culo nominatim agitur de aaperraüeaoli oAtsclo notuerint, et ipsa flde fuerint suscepte, tamen sacro adhuc ipsius fidei velo tecta et obscura caligine revelationi·. Krror oppoeitua, quo hegator contineri ia reve­ obvoluta permanent, quamdiu in hac mortali vita latione mysteria supra ehptum rationis, nunc uni­ peregrinamur a Domino.' Quare ibidem ooneludit vernaliori nune temperatiori forma enuntiatus con- B summus pontifex : omtino utt a catholica * stituit ipsum logicum principium semirationalismi. sedssùw doetrino anstants··,1* qua asseritur, „omnia Aiunt scilioetj veritate· proponi historice in reve­ indiscriminatim Christianae religionis dogmata eme latione, sed eas omnes, saltem postquam ita historice obiectum naturalis scientiae seu philosophiae, et innotuerunt, posse etiam ex intrinsecis necessariis humanam rationem historice tantudi excultam, modo principiis lumine rationis perspectis intelligi et haec dogmata ipsi rationi tanquam obiectum pro­ demonstrari, immo hoc ipsum eoe· proprium munus posita fuerint, posse ex suis naturalibus viribus et philosophiae. Qui creationem et operationee Dei principii· ad veram de omnibus etiam reconditiori­ ad extra affirmant necessarias esse ex ipsa Dei bus dogmatibus scientiam pervenire.' Hic porro error iisdem verbis enuntiatus iterum a sancta sede natura et amore, quo se ipsum non potest non amare, illi abeque distinctione universim loquuntur proscriptus est in Syllabo propos. IX Gravitas erroris facile apparet, quia nempe in de demonstratione philosophica ommsmm eentutiun revelatarum, quamvis directe prae oculis habere eo positum est principium fecundum, ex quo nostris soleant mysteria praecipua sanctissimae Trinitatis temporibus ctAsecuta est perversio mysteriorum et Incarnationi·; alii vero distinguunt veritate· fidei, maxime/sanctissimae Trinitatis et dominicae Incarnationi·. ’ Cum enim statuant, nihil posse esse revelata· in duplicem clamem, quarum aliae funda­ revelatum, quod ratione intelligi nequeat, sensum mentum habeant in liberi· Dei coneiliis, aliae aint in »e necessariae ex ipsi· rerum essentiis. atque de mysteriorum, quo illa continentur in revelatione Ot his posterioribus nominatimque de. mysterio sanctis- C ab eoelesia proponuntur, et quo sunt supra captum simae Trinitatis affirmant illam philosophicam de­ rationis, transmutant in alium plane, atque hoc ipso monstrationem ex principii· lumine rationis per­ in sensum veritati revelatae repugnantem; nec ve­ spectis, ac proinde negant oa mysteria esse supra rentur aliquando dogma eo sensu, quo a catholicis cred«Q0um est, appellare absurdum, quia eo modo, captum rationis. ’ quo ipsi volunt, intelligi non potest. Ceterum de huius erroris existentia. gravitate ac pernicie dubitare non sinunt acta sanctae sedis, (13) Ad, expositionem doctrinae in schemate exhibitam quod spectat, comprehendit ea summam quibus ille ipse iam saepins proscriptus est, atque declaratum, „euperbi seu potius insipientis hominis eorum, quae sanctissimus dominus noster iam nocuit * Dupliciter nimirum de scientia esse, fidei mysteria qUae exsuperant omnem sensum, in litteris citati humanis examinare ponderibus,'1 eademque „asse­ mysteriorum sermo haberi potest: 1) ita ut ex qui et complecti velle humanae mdhtis imbecillitate principiis eolo lumine rationis perspectis sd eorum et angustiis, eum longissime vir·· excedant noetri •xistentiam demonstrandam, et intrinsecam essen­ intellectus' * ; esse vel maxime improbandum ac tiam inteliigendam perveniri posse dicatur, atque damnandum, ^quod humanae rationi‘et philosophi··, boe sensu existimentur veritate· non superrationales quae in religionis rebus non dominari sed Mcillari sed rationale * Haec mere philosophica scientia omnino debent, magisterii ius attribuatur, ·· mysteriorum excluditur quando docetur, rationem propter·· omnia perturbentur, qua· firmissima humanam quantumvis excultam non pose· pervenire manere debent tam de distinctione inter scientiam D ad sutextissi et seritates» (an sint, et quid sint) •t fidem tum de perenni fidei immutabilitate. * * mpstariawm ImmmttAi mit tiribtu atttptmdma atpn Ipsam doctrinam catholicam in directe oppositio·· ** mit priaeipiit dtmenttrendmi. 9) Bst alia mysteriorum scientia, qua· progred· ‘ur ex principiis ad praesentem errorem prolixius itelaravit sanc­ revelati» et fida «seditio, atqu· his principiis inni­ tissimus dominus noetar Pins IX in Interis 11 de­ cembris 1862 et 21 decembris 1868. .Nusquam titor. H»sc intelligent!· absit, ut excludatur; ea •nim constituitur magna pars saorae theologiae. ratio suis naturalibus principiis ad huiusasodi dog­ mata (mysteria) scienter tractanda sffiei potest Fide nimirum supposita inquiritur, quomodo veri­ idonea. Quodsi haec iati temero asseverare audeant, tates in revelatio·· sint prvpomtae, quae est theo­ logia ptoMsu (ut diei solet); atque inde assumptis amant, se eerte non a quorumlibet doctorum opi­ •tiam veritatibus «t principiis rationalibus aliqua nione a communi et nunquam immutata oeolosiae doctrina recsdere. Rx divinis «sim litteris «t mmtofim intelligent!· rorum per revelationem oognir sanctorum patrum traditione constat, Del quidem tarum deducitor, quid sint in m ipsis : .fides quaerit existentiam muitasqu· alias veritate· ab iis etiam, intellectam ;“ haeoque est theologia speculativa. Ubi sensa» dogmatum, ut in revelatione continetur qui fidem nondum snaoeperunt, naturali rationis •t ab ecclesia declarator, praaatituitur tanquam norma, secandum quam notione· philosophica· ·χ■ Gregor. XVI a ·., *totyeU . 1« mg. IMS. pchoada· eunt in sua applicatione ad analogicam ' AUseut ssaettMtad £ * , · ds * IM£ aliquam intelligentiam mysteriorum, ut a sanetis ■ Utt. *Mentis ·! i. a, IS HI 188T. ai* 8» JI SCHEMA ΟΟΝβΤΓΓϋΤΙΟΝΙβ DOGMdiTICAE DE DOCTRINA CATHOLICA 86 patrib·· at theolegis oatbolim· semper fiietum Mt; A oublimiaaim· fident mm ne diei debars exempli ■on van ordiae inverse eotionM mere ratiaaaha gratia oogaitionem sxiatsatias Dei, ad quant ex . * ax phUoaophia praestruere fes aat quibas aanaaa oonaidararioae huiaa universi perveniatur dogmatam aoeommodatur divers·· ab ao, qai ia At carta ipsa essoatia actus fidei, qua chriatiaai revsiation· aaetudum doctriaam aa professions·! eumua, constituitur in toeentu prepter asdnrofaiosi Dei melanti· tertiatam, atque adeo Idea ipaa aeclaaisa oaatinatar. Hee aataaa ipsum tat, quod «humana ratio at philosophia ia religionis rebua habitualis eat virtue, qua propter auctoritatem Dei ■on dominari sad ancillari omnino doboat . * Proptoroa reeeUniie credimus, nt sine hoc matiee /orosel· fidm ad praecavendam fahaa interpretatioaem desreti propria dicta noa consistat. Unde ea ipM motive dieitar: fide praelueente od otiqaaw mpstarionim formali differt a scientia, quae Mt ox perspecta snMiÿendfem jwrwntri, quae tauten ipoa frinaftu intrinseca rei veritate. Hanc propriam rationem reveiatie inniMur. Hunc. quippe intellectum sano- et essentiam fidei explicans apostolus ait, fidelet tisaimus dominas noster in litteris citatis 11 decembris «accepisse verbum auditus Dei non ut verbum ho­ 1862 et 21 decembris 1863 indicat, eundemque minum, eed tient eet eere, wrdum Dro"’, et ex sancti patres et doctors· tum sorbis tum multo magis eadem ratione dicitur «fidM ex auditu, auditus suo exemplo commendarunt *. autem per verbum Christi , * «auditus fidei, * „obePostremo advertenda sunf aliqua circa pro­ ditio fidei, , * «apostolatus ad obediendum fidei in positionem. in qua error proscribitur. Gradus cen­ omnibus gentibus, * «captivitas omnis intellectus io * * Haec ipsa fides in ssrfism surae exprimitur idem, quo error notatur in litteris B obsequium Christi. summi pontificii, ubi dicitur walanlM altam osimmo Dei et propter Dei verbum ab eodem apostolo pro­ o catholicae eccUtiae doctrina. Quoad modum vero, ponitur ut initium humanae salutis, fundamentum quo propositio enuntiatur, in iiadem litteris, ex et radix omnia justificationis, sine qna impossibile quibus deinde ipsa verba in SpUaieeue propos. IX Mt placere Deo , * quemadmodum concilium Triinserta eunt, prae oculis habendus fuerat specialis dentinum doctrinam Pauli declaravit Docet enim modus loquendi ab illo auctore usurpatus, cuius concilium imprimis, adultos disponi ad iustitiam, libri damnabantur. Quia vero a sacro concilio non «dum excitati divina gratia et adiuti fidem ee singularis aliquis auctor sed ipse error in se et auditu concipientee Ubera moventur in Deum, universalius spectari debet, ideo enuntiatio pro­ credente· vera eeee, puae dieinitue reeelata rt pro­ positionis padulum immutata est. micem eunt." Tum vero declarat hfinc ipsam fidem intelUgi debere ut initium salutis in iis locis sacrae (14) Postquam actum est de revelatione, nunc transitus fit ad doctrinam do jUe, qua veritates scripturae, quibus iustificatio per fidem et ex fide praedicatur, et sine fide impossibile esse dicitur revelatas credere oportet. Exponitur autem doctrina placere Deo . * catholica etiam in hac sectione, quantum errores contrarii noatrae aetatis postulare videbantur. Quamvis igitur plures sint veritates revelatae Quoad hunc primum articulum ^schematis do diac propterea sub hac formali ratione ad obiectum •tinctione inter jUm et scientiam error oppositus fidei pertinentes, quae etiam lumine rationis demultorum mentes occupavit. Rationalistae loquun­ C monstrari atque ita scientia naturali attingi possint ; haec tamen scientia de Dei existent!·, divinis attri­ tur et ipsi de fide religioea; sed fidbm, cuius moti­ vum sit auctoritas Dei loquentia, nullam possunt butis aliisque veritatibus, quatenus naturaliter per rationem cognoscuntur, non est ipaa fides, quae admittere, cum ipsam locutionem Dei sen reve­ lationem negent. Unde nomine fidei generarim virtus theologica est et in sacris litteris descri­ bitur ut initium et radix iustificationis. Unde iam non aliud intelligunt, quam rationalem scientiam rerum ad Deum et ad t religionem pertinentium. pridem · sancta sede damnata est propositio, qua Pro diverso autem modo, quo scientiam constituunt,' dicitur : «Fides late dicta, ex tMtimonio creatu­ etiam fidem religioaam solo nomine retento alii rarum similive motive, ad iustificationem sufficit.' * * 8i deinde hic error, ut · semirationalistis nostrae aliter concipiant. Verum hac quoque in funda­ mentali notione fidei derivatio aliqua doctrinae a aetatis proponitur, consideretur in suo fonte et in rationalisme ad semirarionalismam locum habuit. suis consectariis, promanat is ex confusione naturalia Semirationaliatae negant, auctoritatem Dei loquentia manifestationis Dei et supernaturalis revelationis, de qua in superioribus sermo erat, atqne ipsemet ease motivum formale fi^si, qua fideles nominamur et sumas ; hoc est negant, propriam rationem huius iterum fons est aliorum errorum, quibus super­ fidei in eo positam ease, nt assensus praestetur naturalis dignitas fidei et libertas voluntatis in mpropter auctoritatem Dei loquentia Docent enim, aentiendo negatur, ut in sequentibus articulis mani­ omnem firmam persuasionem de Deo et de rebus festum erit. (Ifi) In declaratione doctrinae,, quae in schemate divinis ease fidem illam proprie dictam, a qua D fideles denominantur, etiamsi motivum amplectendi proponitur, imprimis datur descriptio ipsius fidei et tenendi veritatem non sit auctoritas Dei, sed secundum definitionem concilii Tridenti ni1, eo solum veritas teneatur solummodo propter perspectum discrimine, quod ibi fides spectatur praecise, ut eat initium iustificationis impii, hic autem consideratur intrinsecum nexum idearum". Immo dicunt, sensu 1 Cf. a Aug., ep ISO, a. S-4, Vine. Liri·., c. W. s. Anselm. Prosing-. a. 1 fMigaa, Petr. lei., ΧΧΧ1Π. 4M sq. ; L. M7; CLVHI, SMj ; a Thoss., prose· s4 litas ssaL etc. * Jfii ssriasa fiUaa orsdelltate, etiam ills qnas per aoeWeas venae credit, ssd Hso secaadam dtotamlaa ratioais nos minss ispsuhausiMlis est, rolimss Msm definite, dkvndum set, fident eeee m aedis statuas rsitttadiaie mu p arose imsm de aeraMte res eepudtae, in fuem statuas induantur par Mcmerias «am suae rerieede theeeetieneed per aereneariuai cenaewwa rotam· prestaasa. Hmo Efe rstloaaUs set in» ■■promu tottas pMtaaapHas, uka WK aorma bominla ia ta vita, st nessem ria eaaditia ad etas slave tienem Qnsro didt epostolns gsatiam: lb * aabsm fidm spenadanm mbotaatia roram, aignsmutaic asn spparonttuss. * G. Hssmsa, latrod. philo·. ad thssleg · F aM: Jd ssotorita· dooigMter nt aafcam ssetivnm Mei stqss adeo at sim faadaaseatmn. hoe ipao istriaMee tnaites Mei sabveatitur. * Ib. p M6. * -Quid eet fidae sabliatisoimo seaen? Apprehensio eoram, qsae per eoa phaeaoama es owaifeelaat. vel taaqeaa ftuda•eatu· sabetaat oogoitioai eospincae. Christiaan oogaooolt et crtdd Dei existeatias, dnss ia sniveroo eius rasiastatem et divinitatem iatellect· * coupicit G. C. Mayer. Latie. endwiaat.. tom. IV, p &SU. * I Tbeee. II. 1». •Bom. L ». X 17; XV, IB; XVI, fit Π Cor. X. A. Gsl.lH.fik * Kom. IV. GaL HL Hebr. XL * Ceno. Tria, eeas. VI. cap «l, 8. * Prop ΧΧΠΙ inter damantes ab Innocent. XI, il martu ΙβΤΗ. ’ βοαα. VI. cap A 87 A. 8E88IONB8 PUBLICAS BT OONGRBGATIONK8 GKNBRALB8 88 fid·· eadem pet * ··, et direct· quidem ae proxime, g modi persuasione per divinam gratiam pnoduei fidem quateou· a eçjeoàp^ mere rationali distinguitur. ita. ut haec «it spoataneu· et immediatus netus Dicitur itaque mnU ■ «epenieturetie, que deinde rationis. , ' J ex proprio suo actu declaratur. Actu· vero ipse, Ceteram sanet· node· iam saepi·· ance··· habuit qui eat assensu· in feritatem adeoqwr formaliter huinsmodi errore· proscribere. Ab Innocentio XI 2 mardi 1679 damnati· eat haec propositio (XXI). pertinet ad intellectum, definitur secundem anum * oàwcfot /ormofo èt mttoriak et •ecuadum prie- "Assensu· fidei superhaturalis et otitis ad salutem cipium stioras, quod eet homo quidem, sed in­ . stat cum notitia solum probabili revelationi·, immo structus supematuralibus viribus gratiae, per di ** eum formidine, qua quis formidet, ne non sit lo­ nem pretio * proptrr eeeterite/em Dei hfitutil cutu· Deu·. * Approbante annet· «ede «ubecricredimme sere ssss, qwe * dmmtiie reptatis twU. bendae tiîbses propositae sunt 8 septembris 1840: Quia vero de dietinctione ioterrfidem divinam "Revelationis christianae probatio vex miraculis et humanam aci^ntiam hic agitur, maxime obieetum Christi desumpta, quae testium ocularium tensus •eu motivum formale fidei, quod eat auctoritati Dei mentesque percellebant, vim suam atque fulgorem revelantia, considerari debet: atque ad hunc acopum quoad subséquente· generatione· non amisrt. Hanc testimonia apostoli inducuntur. eandem probationem io traditione omnium Christia­ In enuntiatione errori· advertendum eat. secun­ norum orali et «cripta reperire est; qua duplici dam partem sub anathemate damnari ia im eoa- traditione illis demonstranda est. qui vel eam re­ nexiont cum prima parte, quatenus dicitur, as hac ft iiciunt vel. quin admittant, requirunt * n>R tio * cum caesa, quid fides divina non distinguitur a scientia certitudine authenticitatem revelationis ludacis per naturali, non requiri, ut revelata verita· propter * Moysem et Christianis per losum Christum fartae auctbritatem Dei revelantis credatur. probare valet/ In litterisi apostolicis Mnctissimi (16) Hic articulus opponitur errori, qui speciem domini nostri 9 novembris U84fi inter alia docetur pietatis quandoqu? assumens eo plus habet periculi. ^Humana ratio n< * rn tanti momenti negotio deci­ Inter protestantes illos, qui revelationem Christianam piatur et erret, divinae revelationis factum dili­ se admittere profitentur, multi sunt, qui rviectis genter inquirat oportet, ut certo sibi constet Deum criteriis ad cognoscendum et probandum factum esse locutum “ revelationis idoneis, unice provocent ad fM/ereae· A Errorem vero ipsum, contra quem hic articulus rxpfricMham, gd Mwtem rr/i^iosMM, ad fratHnoatam In schemate proponitur, periculis plenum esse, per fpiritw, ad immediatm^crrtihtdinfm fidei., Valorem •e manifestum est. Si enim reiectis ve) nuo valore itaque aut necessitatem motteorw * cdMiMitati/i, exutis criteriis extrinsecis. quibus Deus suam reve­ quae inducantur ex miraculis, prophets adimple­ lationem velut sigillis divinis cognoscibilem reddidit, tis etc., vel omnino negant, vel es solum admittunt totum revocatur ad ^internam experientiam , * et tanquam subsidia quaedam, si fides iam supponitur; ad «.sensum internum , * nullus amplius remanet quia (ut aiun>) ^psa huiuernodi facta nisi per fidem modus certus discernendi revelationem veram a tam suppositam oo^noeci non possunt. Jsm pseudofictitia. Ille unim sensus secundum providentiam reformatores verbum Dei genuinum ex Psapore * C ordinariam non subest experientiae sub formali et „gustutf discernere consuerunt, ad quem finem ratione, quatenus sit nnptmaturalif, et si sejungatur a criteriis extriusecis. patet illusionibus g/avissim * in unoquoque homine fideli ponebant immediatum testimonium Spiritu * sancti *. Recentiores vero eadem methodo retenta, huic testimonio Spiritus •ancti plerumque substituunt naturalem seasM * re/iyiosam vel indigentiam animi religion, per quem sensum immediate, et quin ventas revelata ex criteriis extrinsecis nobis fiat rred>6i/ts,Vre)igionem christianam amplectamur tanquam veram et divinam 7. Neque desunt alii, qui doceant, facta illa superjiafuralia non posse intelligi'tanquam^ motiva credibilitatis. nisi fides iam praeeupponatur. et prop­ · ** ter ipsum factum revelationis homini, qui fidem nondum suscept, demonstrari non powe, ae proinde certam persuasionem de veritate facti revelationis •eu de revelationis Λ.i·tentia non posse praecedere adLspsceptionemxfflfi chrislfe^e ; sed absque huius- D ’ .Nem obscuriore * k * Tt(iuu» ssasa· allro scriptvra et, * rprw f qoasi eoioris Λ1 res albae ae nigrae, saporis suaves •t amara· . -. Maneat ergo fixa·, quos Spiritus mactus iatas docuit, solide acquiescere in scriptura, et haac es·· satoptitoa . .. Non argumenta, non venmaulitudines quaerimus, qnibu» indicium nostrum incumbat, sed at rei extra asetimaadi aleam poetae indicium iagsninmque nostnta subtidmu. * Csîrin instit. 1, e. 7. η. I. fi. λ * ‘ .Cuitis probationi pro veritate et necessitate religionis c.hristiaaaè omntao renuntiamus; sed potius supponimus, uaixuiqne christiaao ante baiaenodi inquisitiones iaô esae eertum, suae pistati non aliam formant praeter hanc (Christianam) oongruaro.· Sebleignnacher doetr. Adti. | 11. Pro HHs (dicunt), qui nondum iUcmsantur ad rsligioaem Christianam, miracula sunt incomprehensibilia quaedam foeta, M aon tigna sitioris rirtutia. Vade praetendo eodentae Roman·· nuaqs vuritatem demonstrandi ex miraculi· Mticnuda aut. «ΏΜ oui fido· ia doctrinam scripturae uHtiastim innititur, sst ip··' vita Chri­ stiana · Deo per verbum suum exdtaia st Meum forans im­ mediatam certitudines·. ** Twsrtm praalecC dogm. I, p. Mfinqq.. SMsqq. Multorum alierum sea^ntiM geminas citantur a cl. 1 Denxinger de eognit. retig. Π, p. 806 sqq. 1'nde etiam videmus homines pro religione falsa et erroribus manifestis appellare ^ad «Apcrietitiam. et ad sensum intornum“. quem ipsi tnbihint Spiritui •ancto. Cum hac pariter confidentia * qn in\ u in­ terno et cum reiectione motivnnim credibilitati· * cohaeret error alius nostra aetate diffusus intet^ multos, quo audent affirmare, fas esse quandtopue a religione catholica deficere ad aliam. illa reperiatur non satisfacere Çfîh^nae experientiae et sensui religioso, fted do hac posteriori impietate inferius distincto articulo agendum est. (17) Iam «upra animadversum eet, ex confusione fidei, qua fideles nominamur et sumus, cum scientia C rationali ac naturali consequi aliüm duplicem errorem, ut videlicet ad fidem eandem nec supernaturalis gratia necessaria es»e dicatur, atque vo-> lunta· in aasaatiendn veritati negetur ease lifeer·. Bane in doctrina Hermeeiana distinguitur imprimis "fide· cognitionis * (ut ipei appellant), hoc eet fide· qua assenau· praestatur veritati, et deinde „fides , * cordi· hoc est fide· qu·^ per charitatem operatur. Illa prior dicitur * etiam fide· "passiva , * et rcon•tatit in eons«MSW asrsssario, gari tWacifotr per argu­ menta pro veritatibu· religioni· ohriftianae, et in fMestaersa (ooactn) per MMioiM * de veritate demon­ . * strata Fide· autem „oordi· * est liberae volun­ tati·; "Continetur enim in ea libera et abeoluta •ubiectio sub iis. quae revelata sunt, scilicet omni­ moda reaignatio in Deum ac res divina·. Est nempe haec fide· avulsio ab omnibus rebus terreni·, et ideo eam «equitur libera perfecta deliberatio ac voluntas amandi et quaerendi Deum. * 1 Aesensus 1 Hermes dognatic , p. ΙΠ, f 98Ssqq. ’ i fi «9 SCHEMA CONSTITUTIONIS DOGMATICAE DK DOCTIÎINA CATHOLICA £0 igitur fidei bob ent Uber · * volantatin, ted eat per- A ipaan fidem dogmatum, eamque docet ease ex gratia, ib., cap. 6. «disponuntur autem ad ipaam •Basio neoeuuaria inducta rationibus «cogentibus,iustitiam, dum exesfoti «tirûsa gratw et odiuti Xe.« catholici· «uia lectoribus et Idem dogmatic., p III. I ’ In opusculo apologetico «Me>temate theologies' . * quTnd , seas. VI, can.‘Λ. nique Commendat hanc metboo»»ew·. et tnm demain definitive pro alterutra parte per peccatum gWiam amiserit, veram fidem remanere licet decernendi, quando ab *olutarti nece««itateni rationim*pro tina mortuam et sine caritate . . . Son eat fidei dogma, eiusdem sententia exhibere poM?m. Erat mihi propterva per vario« gratiae supernatandis necessitatem pertinere etiam ad fidem anfractu» dubiorum eluctandum, in qn>« ingredi inutili * labor mortuam, quae salutem non praestat. Addimus, hanc postrevidebitur ei. qui nnnquam ad ttriun /fwAium progressas eut . . *taam sententiam ne habeMmidern. qua fulciatur immo rideri Neqne unquam timui aliquam hac‘vm iactumm . intellexeram pugnantem esse cam JBa pMru . * qpi in illis conciliis enim, quovis alio modo minus severo omnia, quae inquirebam, ecclesia· doctrinam explicoep ilrnask. II, tau. 7, 8, Trid, aequo tare reiici et admitti posse Insnprr perspexeram, .pro aeaa. VI, can. 3). Nap si p4trta declarant : homini, ut possit hominibus aolium aliud tutam critérium veritatis dari praeter cogitare 4· tebas ad salutem vitae aeternae pertinentibus. necssaitetem rationis . . . Non auctoritate quantumvis multoaicMt expedit, nt possit credexh» «Λί oportet, necessaria est ram et gravium doctorum, sed unice tate Itigrntia propna gratia divina supernatandis nonne cuUlgi licet 'a contrario, potest dubium superare, qui revera débitât . . . Euerii opta­ ftuass taeitam mentem iltonim petram, pes·· hominem sine . * bilia ai placet, bniusmodi dubii» carere quam ii» satisfacere gratiae supernataralis adiutorio eradere. steW aoa oportet, id posse, pro futuris doctoribus religionis hoc dou valet. Ii de est. habere fidem mortuam et otiosam ** Ibi fi 83, p. tti sq. bent scire, ae nescire, ut scientiam magno studio quaerant, At profecto fides etiam in peccatore est supernatural!», debent labynathum dubiorum per omnes circuitus peragrare et ideo ex gratia; sed quod portas eht et oftoso, hoc ex ut deinde ipsi dubitantibus per amnes anfractus comites m hominis vitio est et non ex gratia. dare possint.'" Istrvd. phil. ad theolog. praei,, p. J0 q. * »1 A. SESSIONES PUBLICAS ET CONGREGATIONES GENERALES »2 consequentiam ax ipso fando divinas revelationis A lia, qui ad fidem superaaturalem in ecclesia catho­ tum diserta promulgatione divinae legis prae­ lica iam pervenerant, asseratur: „ liberam cuique scribitur tam iia, qui ad veram fldem nendam per­ homini esse eam amplecti ac profiteri religionem, venerant, prudens ac sedula inquisitio at ad suf­ quam rationis lumine quis ductus veram puta­ ficientem propositionem susceptio fidei, quam fideli­ * verit. ’ bus constantia in fide; hooqus ipso vetatur aab (1·) Error itaqne de quo hic agitur, repugnat reatu damnationis aeternae sicut negatio ita dubium doctrinae catholicae et revelatae: 1) de necessitate deliberatum oiroa vsritatem quamcumque revelatam et divino praecepto verae fidei; 3) do credibilitate sufficienter propositam. Neque vero, ut aliqui nunc totius veritatis revelatae, ut revelatio ab ecclesia falsissimo et periculosissime dicunt, peccatum contra catholica proponitur et praedicatur, atque de infidem in eo solummodo eet, quod admisso facto oo^^utabili certitudine etiam pro rudibus citra revelationis Deo non credatur et ipse mendacii inquisitionem scientificam et philosophicam: 3) de accusetur, cuiusmodi monstrum inter homines vix lumino fidei ac fidei firmitate supernatural!. Haec occurrit; sed infidelitas, quae damnatur, etiam illa igitur tria capita in schemate expositionis doctrinae est, quod dum veritas tanquam revelata sufficienter catholicas declarentur ita, ut eadem haec tria pro proposita est, illa revelata esse negatur et ita fides iis, qui foris sunt, ad facultatem et officium quae­ in hac hypothec! propositionis sufficientis debita rendi et amplectendi veram fidem, pro fidelibus non praestatur 1 ; hanc enim sublectionem rationalia catholicis ad constantiam in eadem a Deo ordinata creaturae et captivitatem omnis intellectus infinita B esse intelligantur. „Uniua enim et cetti instituti, tnaiestas, veritas, et sapientia, hoc est auctoritas ut loquitur Tertullianus, infinita inquisitio non po­ Dei loquentis postulat. test esse; quaerendum est donec inreniaa, et cre­ Immo ex triplici hoc capite, quod sive necessi­ dendum ubi inveneris: et nihil amplius, nisi custo­ tas et praeceptum credendi fide divina, sive moti^p diendum quod credidisti ; dum hoc insuper credis, credibilitstis, quibus sola ecclasia catholica inter aliud non eoae credendum, ideoque nec requiren­ omnes religionis communiones seu societates a Deo dum, cum id inveneris et credideris, quod ab eo insignita est, sive postremo supernaturalis gratia institutum est, qui non aliud tibi mandat in­ interna et lumen fidei negantur vel non reete quirendum, quam quod instituit. De hoc quidem intelliguntur; ex his, inquam, capitibus promanat ai quis dubitat, coustabit penes nos esae id. quod ' * error in nonnullis regionibus late diffusus et fere a Christo institutum est. I. Declaratur itaque verae fidei tum necessitas popularis eoque perniciosior. quo uaiversim dicitur, transitum ab ecclesia catholica ad alias commu medii ex doctrina apostoli Hebr. XI. 6. tum prae­ niones fieri posse ex dictamine conscientiae, atque ceptum lesu Christi credendi totam doctrinam, ad ideo generatim huiusmodi homines non esse cen­ quam praedicandam omni creaturae misit suos sendos criminis reos, cum ipsi fere semper affir­ legatos, tum inde consequens gravitas peccati eorum, qui trmrl per veram fidem ilZumiuo/i tt prolopti ment. m sequi dictamen suae conscientiae; quod nisi concedatur, inquiunt, damnandas etiam fore nmi, ubi verba Pauli solummodo summatim citanconversiones ab aliis communionibus ad ecclesiam C tur. Quoniam vero Deus impossibilia non iubet. catholicam ; sicque „qui hoc ius negaret orthodoxis sed iubendo monet et facere quod possis, et petere quod non possis, et adiuvat ut possis ; * hinc infinita sd eos confirmandos in veritate, eodem principio eius bonitas et sapientia secundum ordinem a se hoterodoxos confirmaret in errore . * Neque ita loquuntur solum homines impii, qui inter diversae institutum ad fidem inducit et in fide confirmat duplici adiutorio, tum scilicet externa propositione religiones nihil discernunt, et eo ipso nullam agnos­ cunt ; de hoc enim ittdiffrrrrttitmo alibi agendum verbi revelati tum maxime supernatural! gratia in­ . * terna Huius ergo utriusque distinctior explicatio esse videtur ; sed -uslii etiam, qui religionem veram non negant, affirmant tamen, concedi debere ius contra errorem praesentem necessaria est. II. Quoad propositionem et praedicationem verbi omnibus commune per institutam inquisitionem mutandi religionem, in qua unusquisque educatus revelati 1) docetur divina institutio ecclesiae catbolicde ita, ut haec ipsa omnibus hominibus, ad quos est; atque propterva idem ius non minus valere apnstolatus ad obediendum * fidei destinetur, sit pro catholicis quam pro heterodoxis. Leges ipsae facile cognoscibilis, et per hanc ecclesiam solam in inultis regnis catholicis latae pro „libertate con­ secundqm ordinem divinitus institutum propositio , * scientiae ut (also nomine appellant, proxime in­ totius doctrinae revelatae sit omnibua hominibus et nituntur aut saltem palam dicuntur inniti huic omnibus temporibus accommodata. Nam 2) ecclesia principio. At profecto in toto huius doctrinae com­ plexu iura et officia hominis ad amplectendam catholica ita est instituta a Christo et iis distincta veritatem a Deo revelatam et ad vitandum errorem D characteribus, ut ipsamet ait ac dici debeat magnum quoddam ac perpetuum motivum credibilitatia. seu in fide transmutantur in iura ad sequendum er­ rorem; argumentis ac notis quibus Deus iduo potius complexus omnium motivorum, juae ad trirevelationem in sua ecclesia omnibus hominimis dtatrm errdiMilaltm jUti dtriritaaaa tam multa ri cognoscibilem reddidit, aequiperantur umbrae, qui­ bus error speciem induit veritatis; denique nulla■ omnino ratio habetur gratiae ac luminis super­ naturalis,. quo Deus illuminans omnem hominem vfinientem in hunc mundum deducit ab errore et inducit ad veritatem fidei unios verae, in eaque confirmat, niai diligant homines ipei magis tenebrae quam lucem, propter quod iudicantur et damnantur a luce aeterna lesu Christo . * Hinc vicarius lesu Christi errorem hunc proscripsit, si nominatim pro -Dicandam, .quod fideli» credit hosiiai seu ia quantum homo, sed i» fwutum Dcvs m m loqaiiw. pusd » etrti» rsperiawatis criliptrt prittt, mjUtlit aatrm non enrit D— m homme /ofuenTi * 8.JTh. Ill diet. 80, q. X, a. t, wL S ad 8. * loaa. III, 18-91. tam mira dimmriu tant ditparita. Omnia namque motiva credibilitatia quibus Christus salvator ipsemet et quibus apostoli virtute Spiritus sancti suam prae­ dicationem eolluatraruot, ad ecclesiam catholicam in eius manifesta connexione com Christo et apo­ stolis et ad eam solam, ad nullam voro aliam reli­ gionis communionem protenduntur, sicut ad eam * Ia Syllabo prop. XV. * TsrtnlL te prsMcript., c. » [Migae, prir. Lri. II, SSJ. * 8. AUg.denator.etgvet. oontr. Pelag, c.48[lb.XLIV.S71J. * UUe qui credit, habet auffcioaa inductives» sd eroden­ dus: iadneitar enim auctoritate divinae doctrinae miraculis confirmatae, et quod pisa eat, interiori instinctu Dei invitantis, undo son leviter «redit.* S. Th. Π· U“, q. 8, a. 8 ad 8. * Rom. I, 4. ♦8 SCHEMA ΟΟΝβΤΓΓυΤΙΟΜΙΒ DOGMATICAE DE DOCTRINA CATHOLICA M •olam pertinet Motivonim eredibihtatia oontinuntio rationb adhuc rudia, affirmaro audent, eo modo, perennis in mirabili propagatione et oonserratione quo post diligenti na examen conoeientia praescribit religionis ohristianae, ia eiusdem effectibus quam transitum s persuasione retigtoais taleae ad agnitam certis tam mirandis omnoeque naturales causae ex­ religionem veram, ùniversim etiam it catholicis cedentibus, in martyriorum modo ao multitudine ^justificari, ut aiunt, mutationes professionis reli­ et (merali continuatione) perpetua ehariematuai giosae ; * quoniam nimirum non solam objective manifestationel* . Hinc 8) 'ecclesia catholica iis, qui veritas pdr se spectari debeat, sed „sabioctiva con­ ad veram fidem nondum pervenerunt, est signMJM scientia * unicuique sequenda sit Hinc contra peri­ leeehwi m netiouM» ut quaerant et inventam am­ culosissimam hanc sententiam in proposito schemate plectantur veritatem, fidelibus autem etiam citra constitutionis 1) declaratur, quomodo prae lumine arduas et scientifieas inquisitiones est munimentum gratiae non par sed omnino opposita sit ratio veri­ firmissimum, ut maneant in eot quod audierunt ab tatis et erroris. Qui enim rsligipjte falsa tenentur, initio ’. Quamvis enim fideles rudiores motiva per lumen gratiae inducuntur ad examen appa­ omnia credibilitatis distinete non norerint nee ipsi rentium rationum sui erroris et rationum veritatis, ea valeant explicare; noverunt tamen tnodo ipsis atque in hoc examine - quo diligentius divina illu­ accommodato unam, sanctam, catholicam et apostratione implorata consultaverint, eo magis Deus, etolicafu ecclesiam, ct in hae semper eis ob oculos qui omnes homines vult salvos fierf et ad agnitionem verentur incommutabile, plene sufficiens et certum veritatis Venire, sue dabit gratiam errantibus, ut, crédibilité!is motivuin. «eu potius motivorum com- B dummodo ipsi coeperentur, ab errore redecenter rt plexus, ut non iam, quasi rcito credant, leves sint concertantur ad seritatem. Ex adverso autem Deus * corde sed fundamentis innitantur firmissimis ad veritatis per suam gratiam fideles in semel agnita plenam credibilitatig certitudinem, paràti semper, fidei veritate confirmat *. atque ita is auxilio oppor­ guantum ad singulo * pro eorum conditione spectat, tuno credentium fortitudo Dominus est, gui non ad satisfactionem, per ecclesiam nempe et in ecclesia, deserit, nisi deseratur. Sicut ergo sequendo gratiam ovini poscenti rationem de ta, guae in ipsis est, spe. eique cooperando homines trahuntur a patre luminum Sicut natnque in veritatibus quibusdam naturalibus ad fidem, ita gratiam negligendo eique resistendo disponente providentia Dei naturali totum genus a fide deficiunt, ut ait apostolus: bonam conscienbumanum citra demonstrationem scientifieam habet tiam . . . quidam repellentes circa fidem naufraga­ plenam certitudinem. quae inquisitione philosophica verunt3. Verum d) cum discrimen firmitatis assensus potest quidem in suis fundamentis amplius et fidei ab assensu mere naturali et eo magia ab distinctius explicari, sed nullis apparentibus rationi­ assensu in errorem revelatae veritati oppositum bus labefactari: ita divina bonitas et sapientia in potissimum inde repetatur, quod fides divina «jus­ ordine providentiae eupernaturalis disposuit eccle­ que actus intrinsece, hoc est non solum ratione siam catholicam iis insignem characteribus, ut in obiecti sed ratione principii· elicientis supernatural·· est; ideo diserte proponitur in schemate * haec ea citra scientifieas inquisitiones, quibus longe maxima pars hominum idonea non est, etiam rqdes supemantralis firmitas assensus. ut fides nostra non babeant facile cognoscibile compendium motivorum C sit tn sapientio Aomiwam, sed in virtute Dri, eui ex crcdibihtatis ad plenam certitudinem, quae poterunt adverso opponitur adhaesio tn religionem falsom er per disciplinas apologetica» distinctiori et ampliori opinionibus humanis, et ex illa sapientia, de gua scriptum est, sapientiam sapientium reprobabo. Fides explicatione confirmari: sed non potest rationibus oppositis induci prudens dubium ftd illam certitu­ quippe non est naturali» convictio, ..quantum me­ dinem labefactandam. Profecto Deus et Christus reatur pondus rationum ad assensum impellentium. * eius non doctis tantum hominibus fidem destinavit sed fidei assensus est supernatural·· ex grdtia «le­ et suam revelationem certo cognoscibilem reddidit, vante ac1 confortante tum voluntatem, cx cuius sed |taupcres evangeliaantur4: et ut apostolus ait. imperio et inclinatione elicitur, tum intellectum, non multi sapientes secundum carnem. non multi qui propter veritatem primam revelantem, quae potentes, non multi nobiles, sed quae stulta sunt Deus est, adhaeret veritati revelatae assensu fir­ mundi, eligit Deus, ut confondit sapientes ’ Donique missimo respondente dignitati auctoritatis divinae . * d) inculcatur omnibus obligatio constantiae in fide Firmitas enim assensus debet esse, qualem exigit ex verbis apoMoli, quibus praecipua credibilitatis infinita auctoritas Dei. quae meretur, ut locutioni motiva enumerat et fidelibus ob oculos ponit. sufficienter propositae humana voluntas et humanus IH. Potissimum autem io hoc supernatural· intellectus se plene subiiciat et asserttiatur irstinegotio fidei et salutis aeternae spectari debet motive super omnia. Vt talis esse possit, homo gratia interna, quae necessaria est tum ut infusio elevatur, illustratur, confortatur viribus gratiae virtuti· permanentis , * tum üt adiutorium „illumi-D supernaturalibua. .Quamvis igitur assensus fidei nationis et inspirationis , * ad actus fidei salutaris locum habere non posset, nisi adessent motiva creipsumque fidei initium. Hanc gratiam "superdibilitatis, voluntas tamen elevata imperat assensum naturalem et ex ea ortam supernaturalem firmi­ et intellectus elevatus formaliter aasentitur non se­ tatem fidei, quae utique non a solo intellectu, sed cundum mensuram cognitionis motivorum credibiliut virtus libera maximo a voluntate pendet, non tatis, quae sunt solum revelationis applicatio at considerant, qui praetexentes rationis scientiis ex­ praevia conditio ad fidem, sed secundum mensuram cultae ius examinandi et mutandi iudicia priora 1 Cf. Aug. de utilit. credendi. e. 17; ad Voinsiap., ep. 1V7, n. 16 sq%— Merito a theologis appellari solet ad illud dictam Richardi Victoria! (da Tria, i, I, c. fi); .Nonne cum omni boafidentia Dso dicere poterimus: Domine si error e*t, a te ipso decepti, sumus ; nam ista b nabit tantis signis et prodigiis con­ firmata sunt et talibus, quae non niti a te Heri possunt“ [Migne, fatr. lot.. CX.CVI. Wl.] — • I Ioan. II, 7. • Bedes. XIX A « Matta. XI. 6. • I Cor. I, «A 87. • Cont. TriA, sees. VI, cap. 7. . ‘ «Btti non omnes habentes fidem. plene tatslUgnat ea, quae proponuntur credenda, intelligent tamen ea esse credenda, et fMed ab eis nullo moto sst deviandum," & Th. Π· II· , * q.Î. a. 4 ad l ’ I Tim. I. I» Cf Hsbr. Π. 4 eqq. TI Pair. Π, »1. , * .Certitudo fidei (subieetiva) est ei firma adhaesione ad id, quod créditer. In his ergo quae per fidem credimus, ratio voluntatem inclinans est ipsa vrritas prima sive Deo» eui cre­ ditor, quae habet maiorem firmitatem quam lames intellectas humani... et idee fides babvt maiorem certitudinem, quantam ad Annatem adhaesionis, quam sit-certitudo, acientiae et' in* teUsetaa S. Th. Ill disU SX, q. fi, a. fi sol. · ; 8. Bsnaventnra HI dist. 88, art. 1, q. A »6 A. 8E88I0NE8 PUBLICAS ET CONGREGATIONES GENERALES auctoritatis Dei revolantia, que eet motivnm for­ mali' fidei. Haee supernaturalia firmitas fidei pen­ dens a voluntate et intellecte ele’atia per gratiam «β ac scientiam; et hoc priori quidem articale apectatar ordo, quo in acieotiie naturalibus et ratioanlibus1 ee habeat ratio humana ad fidem divinam et ad eat ratio, cur· fslsae oint et a sancta eede pride· auctoritatem infallibilem custodia depositi Aereo damnatae theaea duae inter M connexae, quibus de hac re nostris temporibus excitatae Mae contro­ dicitur: „Voluntas non potent efficere, ut assensus versias, nomo eat, qui ignoret; nec minus constat, fidei in ae ipeo ait magis firmus, quam mereatur ab aliquibus assertam esse et magna contentione pondus rationum ad assensum impellentium.* «Hinc defensam plenam autonomiam et independentiam potest quis prudenter repudiare assensum, quem rationis a fide in excolendis scientiis ita, ut ipea 'habebat supernaturalem." * infallibilis certitudo fidei et munus ecclesiae divi­ (20) Expositioni doctrinae catholicae respondet nitus iniunctum ad custodiam depositi cum iliis damnatio erroris oppositi. Haereeeos autem dam­ sententiis consistere non posset. Haec assertae natur error, quatenus quoad firmitatem et con­ illius indepemientiae indoles seso prodit in ea forma stantiam assensus ot quoad independentiam exa­ erroris, sub qua is a sancta aede iam proscriptus minis par etee dicitur conditio fideliam et «oram gni est. Dicitur nempe: rCum aliud sit philosophus, ad fidem unice veram nondnm pervenerant ; et qua­ aliud philosophia, ille ius et officium habet ee sub­ tenus propteroa dicitur, univereim fideles catholicos mittendi auctoritati, quam veram ipse probaverit; licite posse in 'dubium vocare aut suspendere suam et philotophia wsjsta poUet negat debet nili eeet fidein, quam ante scientificum examen sub magisterio mAmitlere auctoritati ;* „Eccleais non solum non ecclesiae susceperunt, ita ut ab hoc subséquente debet in philosophiam unquam animadvertere, verum examine pendere debeat, utrum fides catholica eis etiam debet ipeine philoeophiae toleror· erraret, eigne retinende an reiicienda sit ; quemadmodum G. Hermes relingurre, nt ipea ee corrigat,^ eiloeophia * trac­ hortatur candidatos theologiae et consequenter omnes tanda eet, nulla enpematnralie revelationi e Habita saltem eos, qui scientifieo examini eunt idonei. uT ratione. * ’ dum in inquisitione versantur, erga quamvis reli­ (22) Doctrinam catholicam contra hos errores gionem „exempli gratis catholicam aut cbrietianam1* ipse sanctissimus dominus noster declaravit in omnino indifferenter ee hebeant, sibique persuadeant, litteris (11 decembris 1862; 21 decembris 1863), ox sancte se agere ^sequendo rationem, quocunque quibus oorumdem condemnatio in Syllabum assumpta demum ea deduxerit . ** Quo etiam sensu damnata est. Quod affirinstur, ^philosophiam, nulla doctrinae eet in Syllabo propositio XV: ^Liborum cuique ho­ revelatae ratione habita, tractandam esse, ct eam mini est eam amplecti ac profiteri religionem, nunquam debere ac posse auctoritati se submittere ;** quam rationis lumine quis ductus veram putaverit.“ contra hanc utramque propositionem ita docet Verum neque ox declaratione doctrinae neque summus pontifex : „Esset tolerandum et forte ad­ ex condemnatione erroris, prout in schemate ex­ mittendum, si haec dicerentur de iure tantum, quod hibetur. quidquam consequitur contra id. quod habet philosophia suis principiis, sue methodo, ac omnes fatentur, posse etiam fidslee catholicos in­ suis conclusionibus uti sicut et aliae scientiae, ac cidere in errores ipsis invincibiles et ideo non C si eius libertas consisteret in hoc suo iere utendo. culpabiles circa materialia obiecta fidei, ut existi­ ita ut nihil in ee admitteret, quod non fuerit ab ment revelatum aliquid esae, quod neqne revelatum ipsa suis conditionibus acquisitum aut fuerit ipsi neque verum est, aut vicissim putent, non esse alienum. Sed haec iusta philosophiae libertas suos revelatum et non esse verum aliquid, quod reipsa limites noscere et experiri debet. Nunqusm enim revelatum est et in ecclesia per se sufficienter pro­ non solum philosopho verum etiam philosophiae positum. Imino in tota expositione neque attingitur licebit aut aliquid contrarium dicere iis. quae subtilior illa quaestio, utrum per accident aliquando' divina revelatio et ecclesia docet, aut aliquid ex rudibus proponi possint errores sub iisdem motivis eisdem in dubium voeare, propterea quod non incredibilitatis ipsorum captui accommodatis, sub telligit, aut iudicium non suscipere, quod ecclesiae quibus eis proponuntur veritates fidei, ita ut ex auctoritas de aliqua philosophiae conclusione, quae hueusque libera erat proferre constituit.“ Litterae conscientia invincibiliter erronea teneantur falsum credere tanquam revelatum, quamvis huiuamodi 1! decembris 1862. Eodem sensu in litteris aliis asaeuhio nunquam possit esse actus fidei divinae et 21 decembris 1863 commendatur, ut humanae rationis wperyaturalie. Ad quaestionem cardinalis de Luge lumen finibus circumscriptum eas quoquo veritates et alii multi respondent affirmando, Buares et alii investigando, quas propriis viribus et facultatibus negando. Verum haec theologica controversia omnino assequi potest veneretur maxime infallibile et inalterius rationis est nec oum errore, de quo in oreatum divini intellectus lumen, quod in Christiana schematae agitur, quidquam commune habet Neque 1 revelatione relucet. ^Quamvis enim naturales illae disciplinae suis propriis ratione cognitis principiis etiam in proposita declaratione doctrinae et con­ demnatione errons illud attingitur, quod nliqui nitantur,' catholici tamen earum cultores divinam veteres theologi concedere non dubitant, poase per revelationem velut roctrioom stellam prae oculis accident ot in certis quibusdam adiunctis conscientiam habeant oportet, qua praelucento sibi a syrtibus et rodis cuiusdam hominis catholici ita induci in errorem invincibilem, ut sectam aliquam hetero1 Quando eeimtitu eompamatur eum fide dMna et eam doxam amplectatur sine peccato formali contra mudeedWe eeeMoe docenti * esnteam reveUem, ttnmtm fidem; qua in bypothesi is fidem non amitteret, mana rsiatio qnHesusda wait, ut ia ooutsxta praesuatis nec formalis sed materialis haereticus foret *. Haee srbemstis, damp «et sdaetias did Mfuraiss «t. rationalee potissimum ex eoe oblecto. Qsaoesmq·· «sim ia «aevis ordine, quidem, nisi cautissime explicentur, periculose dis­ empirico, Mstorieo, pMloeopMoo, as (satibus, medii * m principiis putantur; sed ab haereai, quas sacro oonoilio exa­ sasrs natnnUbne iavwtigari ct sciri poscant, ea «sais, puominanda proponitur, sunt alienissima. tanve qeeetiam aoa legitimam deducta, boet forte nendus seieatific· coaetet,' ubi. stqeomodc rit erratas. Hae antes ipeam et .hoc unus poetaiatnr, qanndo' didtar, fidem daatrinasgae ooeledao ia diocipUaia etiam philoeophiCM at natarabbis prae ecalia habendas ease , vehat steltam reactions, qua praoineeate eatbolid srieutiaram eniteres sibi a syrtibss ot erroribus ceveant . * Sane 1) eeeleota de iis, qnaO ia hnmaab disci­ plinis traduntor, non indicat aid ax principiis reve­ latis, at sub fnnaali ratioae, quatosns ilia eeat doctrina Md ae merum dbriptiaa cougraunt aat Undo aihil nid manifestem poetidatam fidei oaeidem adversa»tar; arieutta vero msra rational· aire philoeophia aaa progreditor ex principiis, tbelicao eontinetur ia iis, quo dicentur ia achetante quateaua Ida «roduntur, sed unioe ex priacipib constitutionis, .omne· filios oooloaiM eodem officio ratiosalibes, quatenus lasiae ratioaia iatelliguatar, aaaetiadso, quo fides sinceram constantor servaro aee potest quidquam admittere velat obiaetas tibi •anamque doctrinas aequi tenentor, obstringi etiam, proprius, »qnod noa faerit ab ipsa auia conditionibus ut sententias catholicas doctrinae contrarias aoo * acquisitum. Adeoque revolutio et rsvslatiossm pro fractu genuinae scientiae, sed omnino pro er­ roribus habeant” etc. Quia vero nonnulli quibusdam pro pcneae ecclesia theologiae guides non autos philosophiae suppeditat principia, ut his flde creditis abutuntur distinctionibus inter fides ehristiani et innitatur. Obiectum enim fanni» fidei et scientiae B inter homini» eruditi erieatilcum conceptam doodiversum est; illic auctoritas Dd revelantis, hic in- trinae, quod ills posit esse ducere, qtÜMÛsi in con­ ceptu sdentifico continantur aliquid contrarias doc­ tridseetu perspecta veritas. Haec ad praecavendas trinae fidei; idoo additur, .fieri non posse, ut veritos falsas interpretationem dependentiae, quae servanda sit scientiae a fido, in schemate constitutionis clara catholica animo fidqli retineatur, esdemque simul indicantur, tum indirecte, ubi dicitur: .Licet enim sub nomine philosophiae scienter impugnetur sen­ tentiis contrariis valut legitime consequentibus ex naturalis quoque scientia a Deo dt ** etc.; tus principiis verae scientific. * directe exponitur, quod .non scientiae usus inter­ Ceteram quoad rem ipsen» hic error reeeutis dicatur, neo veritatem indagare ac propriis rabonis aetatis non differt ab eo, qui saeculo XV et XVI et sciendae principiis demonstrare prohibeatur1*. Verus 9) fidos et edentia ratiqnalb non quidem inductus a quibusdam philosophis in concilio Late­ ranensi V damnatus st Asserebant enim et illi adaequate, eed quadamtenus commune habent ob­ philosophiam autonomam et omnino independentem iratus materiale: multae enim veritates, quae rabone ex fontibus naturalibus cognosci possunt, a quibusvis normis ac legibus sibi extrinracis, quem­ admodum nostra aetate dicitur, «libertatem scien­ atque ideo sunt obiectum scientiae in humanis dis­ tiae consistere in iure sequendi sine ullo impedi­ ciplinis, simul continentur explidte vel implicite in divina revelatione. Propter·· in excolendis poors mento solas leges scientiae, quia aliunde quovis omnibus scientiis ex infirmitate ot per abusum modo limitetur vel circumscribatur.”1 Hinc etiam rationis potest deveniri ad sententias ipsi revelatae antiquiores illi postulabant, ut quae in philosophia secundum propriam eius methodum statuuntur, veritati oppositas. Iam vero sunt inter senrirationalistas, qui in his ipeis obiratis fidei et scientiae habeantur pAtiasopAies erre, licet ea legibus alterius ordinis quibus theologia regitur, forte repugnent, communibus postulent rationis ac scientiae indspendentiam a Ide ita, ut fides non possit prae­ et ideo throtogsss sors non sint. Atque huiusmodi monstrare veritatem, a qua dissentire nefas, ot fidei repugnantes conclusiones docebant ipsi, ot impune doceri posse asserebant, non quidem velat quacum consentire nooeooe sit. Aiunt enim, sub­ veras oriam secundum theologiam, sed vehit legi­ verti legitimam libertatem ipsamqne neturam timo consequentes ex principiis philosophicis. Quae scientiae, si huic per fidem et per magisterium ecclesiae praestituantur principia, a quibus progredi quidem quoad rem ipsam nihil aliud significant, nisi quod fides catholica pro scienti:· naturalibus neceeso sit, ot conclusiones, ad quas pervenire debeat, ita ut iam in aatcoeeram praescriptus sit non debeat nec poeoit haberi velut norma negotio· consensus eum doctrina fidei, vel saltem impetiro hoc sensu, ut sententias secundum fidam falsas postuletur, ut non sit dissensus ah eadem fidei etiam ia scientiis habere non liceat tanquam legi­ doctrina; hoc modo tolli faeultatcm examinandi timo deductas ex veris principiis, adooqne ut veras secundum normes genuinae scientiae. Hoc autem ipsum factum revelationis, atque hanc non seriam ipsum est, quod in schemate pressentis constitu­ sed ludicrem fora scienti·· tractationem'. At quod fide catholics proponitur, eat utique tionis proscribitur, et quod constitutione dpcsMisi rrpMNtms in Lateranensi concilio edita iam pres­ iufallibiliter veram tum ratione Dei revelantis tum tations ecclesiae proponentis, atque idoo super­ damnatum raporitar. .Cum verum vero minime natural! et incommutabili fide erodendum. Cum contradicat, omnsm assertionem veritati illuminatae fidei contrariam omnino fabam esse definimus; et autem veram vero non posait contradicere, nec ut alitor dogmatisera non liceat, districtius in­ possit raso veram in philosophia, quod falsum rara infallibili fide constat; assertio talio .libertatis hibemus; omaeaquc huiusmodi erroris assertionibus inhaerentes vehit damnatissimas haeres eo seminantes , * scientiae ut fidae non ait respicienda tanqnam per omnia ut detestabiles ot abominabiles haereti­ norma dirigens ad cavendos errer··, sed philosophia diestiar tractanda .nulla habita ratione revelationis cos et infidel·· catholicam fidem labefactantes , * supernatandi· haec, inquam, assertio includit ne­ vitandos et puniendos fere deesruimus. * gationem absolutes certitudinis et inthUibilitatis ia (tt) In enuntiptioae erroris pries· pars ex dictis ipsa veritate fidei et in proposition· eselesiae. Pro­ maaifseto est haeretieu; negatur enim ins et cffifecto eaim suppesito iafelUbUitate ecclesiae et ab­ dam. ecclesia· proscribendi errores catholicae doc­ soluta sortitu dias fidei sathrilpna, fcm eodem certi­ trinas eoutrarios, et simul aseeritur Ius pro raieatiae tudine emnm. propositio eonirarin in anteeessum cultoribus amplectendi sententias catholicas doctrinae habetur ut Cslna, ae proinde non seeuadum leges contrarias. Secunda para, abi dicitur, scientias trae- ■ fntotisas de Hbsstoto iiisstin, p SS; Intend. to phOrn, >.aw, au. Cosana. »wn tostos L·. * Pistestammsr 4» Mksn. mtoat, p. SO. * Oma «Λ. Bord, t. IX, p ITIS. (Msari, ΧΧΧΠ, M>.] T w a. ewom hjblku· «r oowGUGATioiriB ennauue tandm mm nuBa habita ratio·· MpwtiaiutaBa  ptetanfin arvar indaritar. 100 Àlbmto anim bum revelationi·, oatonm haarotim Mt, quateOM M«ri- Molaatev hMHMH· anb assistentia Spirites «uaeti tar, «tim Hoars ia lalontii· wqui Motantia» ra- ·· teadam spoctars, nt inter vnrta * aaatodtiM de ■aaM dogmatfo ffla praevaleat, qbeo pro teH tem­ pugnantea doctrina· aarfboH···. Ut hie μμμ ηprimatar, additur ineisam saab. diacrimino onnadi pers tit aptieafav·; in qua sMteutia ite per sociesi·· prima oonnectitar per particulate „Mi«e“. Dectaratar deSnitioaom praevalente eoaosduat semper mm •üf«am aarMMb «od idao veritatem rimpHetter et totam veritatem; 'atque ideo progresM raro haereticum non aolum, ri quia dieat. How· sequi sOutenttam contra jUam; sad etiam gonara- temperi· pro alio ulteriori stadio seientiarum neoeaaaristn' reddi definitionem perfectiorem, qtiia illa contra fldam at doctrinam catholicam1* ; at ad Ma­ dam «onaam determinaadam saeanda haM pan earn Hua, si dioat licitam asm at in· e«M in aoisetii· prior huic posteriori atpdio MÙentiae iam apta non aaqui sententiam contra dactrfaaai Midi linant. Qaam- eet. 8ic, aiunt, saecalo V «xeludenda erat aeporatio via enim possit aaM eestentia anonM contrit doe- duarum personarum homini· leeu «t Rlii Dei; dam­ drfaom catAaHcam, quin ait ipw in »· iatrttwa; haereris tamen eat Maerqra in· at flu aequandi •Ufaa eetettri * huiusmodi sententia·. (24) In hoc artieulo de profectu agiter iq ipM nacra doctrina inteiligoqdn; Use aaaa profectu· ilia verua et, genuinua axeluditar, quern aaneti patron * commendant; at qui nub assistenti· ‘ Spiritus sandti per ipaiua eodeaiae explication·· at definition·· doctrinae revelatae Idcum hâbat ampliasimum. „Chriati vero eoclwia, sedula et cauta depoaitoram apud eo dogmatum enato·, nihil io hia unquam, permutat, nihil minuit, nihil addit... aed omni in­ dustria · hoc unum studet, ut vetera fideliter mpienterque tractando, ai qua eunt illa antiquitua informat· et inchoata, aocurot et poliat, ai qua iam confirmata et definita, quatodiat. Denique quid unquam aliud conciliorum decreti· eniaa eat, niti Ut quod antM «impliciter eradebatur, hoc idem poetea initantia· praedicaretur ; quod antea aeeuriua colebatur,· hoc idem poatea sollicitius excoleretur T * 1 In ipaa nimirum ecclMia et per eoeleaiam non permutatio dogmati·, aed profectu· in intelligent!· ipaiua dogmati· revelati loeum habet, ut quod minua natio vero huiM separationis „ faute papedeteptem iscludebat unitatem personae Christi, et ita definite eet una hvpostaris mu persona ia duabue nataris. At inxta veram philosophiam nostrae aetati», inquiunt, iam inteiligi, debent duae person··, divisa et humana, permanentes in ipsa unibne; et ideo intelligendam eaM nen unitatem rsfaam personae Christi, qualis hactenus intelligebatur. sed unam personam compositam ex dnabus persenia. Si autdra quaeritur, cur Spirites sanctu· non docuerit ecclesiam, quod illima temporia philo­ sophia non doeuit, respondent. Spiritum Mnctam paulatim inducere in omnem veritatem, sicut Trini­ tas personarum non iam per Moysen aed in novo Testamento demum revelata eat, et sicut Christus ipse dixit; Multa habeo vobis dioére, sed non potaatis portare modo. Si iam doctrina de profectu in intelligent!· dogmatum ita accipitur, »t UU amati· quam ecelfiu fa atea d *|tiriti«nihfa <»{·< artieilonat fidti prouon aampar titnpUcitrr »t incemaiutaMrter earw ait, aed aligwado alias dicerrus aauaua aufatitia' dadrat,- ad hanc doctrinam ita in­ diserte vel obaeuriua propositam erat, ve) imp * θ tellectam condemnandam praesona caput schematis pertinet. Duo autem in hac forma condemnationis citum continebatur in alii· dogmatibus, disertius, ciariua et explicite in ae ipso proponatur, et intelli- animadvertenda sunt. 1) Eocleaia non solum sogatur distinctius. Qua in re licet humanae etiam lemnibus definitionibus aed etiam citra huiusmodi definitiones per suam professionem st praedicationem •eientiae subsidium ferre possint, istae tamen non dominari, aed omnino- subservire debent’, et verae proponit fidei doctrinam: ideo in sehomsto distincte explicationi· plena securitas tandem non ab humani· memorantur ecclesiae dfAaitione· et atticulorum fidei prepMitie· 9) Possunt utique et soient ali­ ingenii· eat, aed ab aaalatenti· Spirites aaneti. Hic, inquam, verua profecta· non «ane negatur, quando nscesaariae -fieri definitione· sub nova forma in diVeeta oppositione contra novos errore», bisque •ed affirmetur in schemate propoaita, (tibi dicitur: „8ed firmum fundamentum Dei stabili neque enim ipsis definitionibus promovetur etiam intelligentia dogmatum, quae ipaa dogmatum explicatio pertinet doctrina fidei a Deo hominibus patefacta ad cre­ dendum propter ipsam Dei revelanti· auctoritatem, ad illum genuinum profectam · patribus descriptum. eat velut philosophicum inventum ... aad est dape- Potest etiam «cientia et intelligentia theologica in­ nixa doctrinae sceleaiae a privatis theologia ano •itam cuius custodia, arpltcarie at styMtia ... ecole naodo promoveri. 8sd nunquam potest nen esse •iae divinité· ent concredita.· At vero profeetua in intelligent!· veritati· reve­ •impliciter vora· intellectu» et aonaua dogmatum, latae praeposteri · quibusdam tatelligitar. Puteat qaeta scelesta quavis aetate sive deflniepdo sive enim, nuuc potissimum peqdere ascientia philo-D praedicando propoauit v«l proponit: et ideo quoad eadem dogmata intellecta» ot mmu dÛMraw · aopbioa, ei theologicas dtodpliaw perinde a· pbilo•Msu.ct intellecta Melayia·, ita ut hic |am timplisophieas tractandas aaae’. Hinc dicant, tetplligontiam dogmatum «Me variam.divertia ateatibu· .eiter et .absolute veri·· omo Mgotin, nunquam pu­ M * niti «omiptio saans veri. ' Hoc autem pro diverso statu 'seiantiaram philosophicorum, ia . teat a tpmm eat, quod ia aeternate dadaratar- . apostoli· intelligenttam firiw· non quidem ftdaam Huc pertinent, qua· MUMtiarimu· domiam noster . aed imperfectam; in sanetis patribua ftriaaa per­ fectiorem quam in apostoli», aad tamen longo te­ metum a sua ultima perfectio··; nunc veru per veram philosophiam et in hao luce scientiarum, rscsntioris aetatis ad plenum intellectam varitetam tam1 «dixit: ,M«gime improbandam ae'damnan­ dam ama, qnod humana· rationi at philaaaphiaa, quae in rtiigieai· rube· noa dominari aad ancillari revelatarum perveniendum ease. Huiuamodi autem omnino dobont, magiatoril has temera attribaatar, ae peoptaeea omnia poeturbeatar, quao firmissima profectam non aolum haeretici adatruaat, qui infallibilitatem «edeaia· negent; * ,vara etiam ad­ •t fidam, tam da parawri jUri faimufaWIIttafa, q«w manor· deboat tum de distinctions later «olentiam mittendo infalMbilitatem aad aam non rapto intor- 1 8. ViM. Lir, Cmbmu., a. te ■ flaactiatimaa tamisas aertar, Utter·· U iaati IM7. * Sylla·., prsp. VIIL M(M amit o mfatqsWm «rrwwti aorwtote favswmsa." > Ia Htteris » taali 1M7, SCHEMA ΟΟΚβΠΤϋΤΙΟΜη DOOM! ttCAE DS DOOTEIMA CATHOLICA IM IM Sab alia adhae raudiere for·a iaveeta· emrew. deaigtavit ot rende·navit ipse samaae peatifex ia Undo poaaoMo eum uns oommuni eaeontia roatitoe omnioo idem aunt, et inter se non ementia eut allocationo · iaaii IMS ana praoseatibae as tote aliquo absoluto, aod solia relatioaibua originis roe­ fereerbo oatboKoo optoeopi·: ,&μμμ piaeterea impadeatia asserere aea débitant, aitsaaotae pater.. oeaeeri potent solum ad scholar pertinere; sed ooa- ip m ** * diriaaa rovelatioao· oaae imperfecte», et idciroe aabioetaai ooatiaao at indofiniSo pregreraui, tiaotur defluite a ooaoUio Lateranensi in citato capite Damnemur, ot ad excludendas praepootoraa qai hamaaaa tutionis piugiaaaioni reapoadaat. * speculationes noetria temporibus *) (2 8oqaitar iaan ΠΙ pan totiua constitutionis, in qaa deetriaa qatholiea defiaitur contra erroree ciroe specialia dogmata noatria temporibus nova quadam forata reoaaeitatoa, ot promanantee ex ipaia principiis in II parte damnatis. Huiusmodi rare erroree disseminati aunt in doctrina 1) de Doo; 2) do Verbo incarnato; 3) do homine secundum nataram epootato; 4) do aupernaturali elevatione hominis (nimirum in tbeeiopw, id Ckrutefoyta, in antbrepelopta aaduml* ot ntftnehuraU), de quibus singulis ex ordine dicendum eat. (M) Designator et beereaeoa damnatur duplex error ciroe myef erium eanetiaaimae Trinitatis. Dieunt enim, 1) MMntiam divinam aeu absolutam sub­ stantiam per generationem et proeeaaionem tripbteri, adeoque unitatem essentiae non ease mtetaricam liter diatingautar. Quo quidem doctrina invectae nu videtur sacomario iterum inoalcaada. (2t) Damnantur in hoc capite tres errores, 1) eorum, qui dicent operationem Dei ad extra et nominatim eroatioMm non eme realiter communem tribus persenia divinis. Consequitur hia error ne­ cessario ex altero, quo distinguuntur tres emontiao seu naturae divinae, et vicisaim distinctio opera­ tionis ad extra in tribue personis includit et con­ sequentem habet distinctionem neturarum. Prin­ cipium enim, q« *e Deus operatur ad entre, mt ipsa natura divina, seu potins operatio in Deo non mt aliud quam ipsa absoluta ementia divina cum connotatione termini ad extra. Quamvis ergo sint tres personae, quae operantur, mt tamen una trium operatio sicut est una natura. Ita sanctus Agatbo pontifex in ipsa professione fidei * declarat .trium rrtam, aed erne tree substantiae absolutae, quarum subsistentiarum unam substantiam, quarum una secunda per generationem emanat a prima, tertia ementia sive substantia vel natura, id est, una dei­ procedit a prima et aecunda; baa tamen snbotantas, una aetornita ... amo ssesatiolM musdem Macias * ootalM tt «ptratie, tias rase identioaa, hoc eat omnino inter se aequales. st masporafelu THai/uti Porro aiunt 2) unum nihilominus Deum esae ot eeutio cMdsdit, dispensai st ooaiSMt". Eadem pro­ praedicari, quid tree illae eubatantiao non solum fessio est in aliis multis documentis, exempli gratia aequales eunt, ot una habet originem ex altera; in concilio Lateranensi sub Martino I; in Latera­ nensi IV, cap. Fimittr, et cap. Demaeaxu, etc. sed etiam per intellectum -aeu per aai conscientiam 2) Error damnatur illorum, qui dicunt, Deum ad ao invicem referuntur ita, ut ex tribus con­ non potuisse non creare, sicnt non potest seipeum scientiis relut ex tribue taMoadM, quemadmodum non amare; libertatem vero in creando non aliam loquuntur, componatur'una absoluta conscientia sui agnoscunt nisi libertatem a determinatione, quae in Deo; aioque tree substqptiae sui consciae, quae sunt tres divinae personae, unum Deum con- C est ab extrinaeoo. 8ed profecto Deus .operatur omnia secundum consilium voluntatis suae" ’ volun­ stituunt. tate Ubera, ut boo quod vult existera a<| extra, (27) In declaratione doctrinae catholicae iuxta potuisset etiam non velle aut velle aliud ; cum enim definitionem oeeumenioi concilii Lateranensis IV1 apud Deum «non sit impossibile omne * verbum, per directam oppositionem ad hos errores 1) do­ non alia nisi .quaecumque voluit. Dominus fecit in cetur essentia, substantia, seu natum una numero . abyssis et non multiplicabilis, quae communis est tribus caelo, in terra, in mari et in omnibus * personis realiter inter se distinetis. Et propter Neo qnoad hoc dogma potest emo dubiam do oom­ hanc numerioam essentiae unitatem tres personae muni fide et praedicatione totius ecclesiae. 3) Excluditur falsa doctrina do jins creationis. sunt unus Deus. Hoc ipoo 2) Filius et Spiritus sanctus procedunt non productione seu emaaattono Error vero duplex indicetur; vel enim dicitur, cum ipsa intrinseca vita Dei connecti creationem ite, ut secundae et tertiae essentiae, sed per communi­ ex exigentia vitee divinae creatio sit neossearia, cationem naius numero essentiae. 3) Proptoroa in Deo formalia ratio absoluti et formalia ratio rela­ * essentls .. Am» ntats· wiwi» ni nsa temmstntst duplex tivi non quiddm realiter sed virtualiter distinguun­ * dw, ssd d*e «d 2, A Π ; «qtati * Unum * suemas rem simul habete formulam rôtiras» prosed ia drareteL Π, e. I. Λ I, q ·, a t ; 1 dtati se q. 1, a l. absoluti, st «U «ara unam Ia dita itu· ssssttass, et formalem * OsietaM loquta U I q. », a I .Is Dra *otuitae· telativi em potius rslstivsram, atqna ita meo tres Inddiita firmest ia»·» s* dietiactae, UQtiamar ta ipes dsgtate re- «uada· rv· sta b* orfons resti Mt *m nt ara pete abeste· •m pwe imposti· aM aixSs aat Maspeta rat raratai « * wist ri triritrifai q·»· tom omtms 'tam riagulra rndhter «ta eri iltei' mmîMw a ^eriacb L IV, u A A * ■ta dfotteettae H·» et... qta ara est ds tatae tui abriuteririt * Btaf. 4 a Mvt ΒνμΙιβ TWbm Μβρ· tatW pri ** * ratirara praeit beta trap »··; * ari varia Mririnririv ri vririMuri ri seteSsa, ut eeraadta sata utriqra rdramta aüqtdd in m para Dons est, M * imam sed rate· at, qttata abestote rat, Ula· raa diesti It Idta * sta stipes rat foetus sud mu et ssdraa * ri * ,fi relslit non «t e eratrarie eerapatnnde raiatieata ' ad abrateta· Cf. Baiterada. ds Christe L Π, * t ■ Kp.sdpatrasraeaVI; Hard,tiin, pllIA (Naari.XI.WA) rotatio est sMq· su foam ptiss * Unisse est aMqaa ras h* Duo, But ma «Omt ab nttato ta ratas. * .Nutts ms4o m•Ipb.1.11* Pu CXXXtV, A ssdtadta eut, qnsd UH rit asm tetotato ta «ata et sited A. ΛβΟΠΒ PUBUCAB «Τ ΟΟΜβΒΒβΑΤΙΟΙΓΒβ OIMBBAIJ· 103 atque adeo aUquid porfisetieaia a* heatitndinis pee A ffiaa eat, qued ptaran fhntane tari·· dsMtfomb Dao ipeo ooatiaaatat ia steatione, quod aiaa Sta doeaset: vel affirmatar, finem ia araaario Maaa CMsto distinete · pemouaBtato Varta, aaaaagai MgttitMl tarttÜMfeM M *tV hfo Nrt t* hUMM aatara Christi, atque it· htriMdan era· ia no■opbjtatbnan vei asoaothaletiemma. * A aa fid· enthetiM eradaadan est, in Dao sien * unant nnanara rabatantiaxn aaa aataram, tantummodo MMtatem et bonnm aaaataraa, aaa autem Doum araataa aaa potaisM oroare mmtdnm ad ««an gloriata, qaria fan stadium giertao, ata· , * essst repugnans divin·· sanctitati. 'Prior flU aaa * teatis manifesto est haorssia; nee aria·· haavstiimm ita aaam aaaa indiriiactam inteti«ctioo«m at volun­ tatem absohrtam trinm distiaetfitum penoaaram, aat at contra doctrinam ssriptarae ae prasdieatisuia ecriesia·, si altera sententia hoe ribi vult, fiaom a Dao tptri tttt praostitutum aoa aaaa maaifiastetioasm gloriae Dai. ,Uai vena eaim propter seme *- ipsum operatu· eat Dominn· ; * gloriam * dabo * Dei ; ate. * at „gloriam FMt »ρή schemate dicitur: IM et.oasli enarrant naan alteri exprimitur, aoa dan ' la mundum creatam aaaa in glo­ riam Dai. (2t) Soqoitar aune doctrina de Vsrbo inaaraato. aa proiado très esM inter ae dietinetes, qui seat ' sai oonsoii (aa perfocte comprahnaduat) aaa in­ iateDoctione distincto aaa ana oonscientis aai. .Viabain ax Ida catbolica credeadum aat, anam personam, qua· Christas eat, aaaa aai oonaeiam, hoe «st aa htelMgere duplici distinete at diver·· intellectione, divi·· «t humana *. Si·· dubio igitur oonfusio notionum subatantiae Hoc autem looo aliqua osutio circa notionra naturae ! et hypostaseos talis est, ut in earum notionum at personae, quatentia trawfemntur ad explicationem applicatione ad mysteria nostra· fidei consequens mysteriorum fldei, pro nostris temporibus omnino sit,- tam in Deo ' trino quam in Christo Verbo in­ necessaria videtur. Sancti patre· frequenter con­ carnato totidem esse personas, qnot sint subatantiae questi sunt, utriuaqpe mysterii, aMetiaaimaa Trini­ seu naturae intellectuales ; quod quidem consectarium tati· et Incarnationis, perversionem ab haeretici· manifesto haereticum est. Infima ergo censura, quae invectam esae et confirmatam ex falso principio, ferri potest, haec est, ut universim dicatur, tali con­ quo notionem substantiae singularis ae integrae ab fisione notionum derogari expositioni mysteriorum altera hypostaseos notione non distinguebant. Ex nostra· fidei. (Afi) Magna contentione aliqui nostris temporibus quo consequens erat, ut qnot substantia· huiusmodi perfectae, tot temper bypoataaaa admittendae essent . * distinxerant in Christo filium Dei et filium hominis Porro persona eat ipsamet hypostasis rationalia seu tanquam duas personas, quas aiebant per quandam intellectuali· naturae. Qui igitur omnem substan­ communicationem utriuaque conscientiae sui ooniungi tiam singularem et integram dicunt aaae par m ita, ut, licet maneant ambae personae distinctae, hypostasin, ii etiam dicunt, omnem substantiam debeat tamen dim una persona Christi composite singularem ot integram, quae sit naturae rationalis «a «foetus psrwnis. Doctrinam vero de persona seu intellectualis, esso personito. Unde consequitur, Christi realiter et numerics una, ita ut natura eius humana non in se subsistat, nec sit persona distincta tot esae semper personas, quot sint huiusmodi sub­ stantiae intellectuale·. In Deo igitur vel meut una < a persona Verbi, accusabant semipantheiaini , ad substantia intellectualia, ita una persona; vel sicut quem quidem errorem inde devenerant, quod ex tres personae, ita tres substantiae intellectuales ad­ notionibus suis philosophici· explicantes mysterium, mittendae essent: vioissim in Christo aut una sub­ huius sensum genuinum intelligere non valebant. stanti· seu natur· intellectualis, sicut una persona ; In praepostera autem hac intelligent!· dogmatis aut duae personae, meut duae natur·· dicendae eo usque aliqui nostra aetate progrès·· sunt, ut forent Cum autem revelatum sit, tras esse divinas symbolum evidenter Nestorianum et ob haeresim personas realiter distinctas et unam substantiam Nestorianam damnatum in conciliis III et V * puta■eu nataram; Christi vero unam personam ot duas verint SSM symbolum catholicum, illudque habuenaturns singulares et integra· : hoc ipso ovidens est, rint relut normam, secundum quam filii Dei et filii notiones substanti·· et personae eo modo confundi hominis intelligendae sint duae personae connon posse, quin derogetur explicationi dogmatis •tituantes .unam pernoram compositam ex duabus. revelati. Videtur ergo nscessarium ad praecavendos in Iam varo reoentiori aetate a quibusdam tam postqrbm, huiusmodi gravissimos errores doctrinam generarim tum spectarim tractando de mysteriis fidei in directe opposition· ad eosdem iterum innostrae fidei docetur, formam personalitatis mm euMara. Imprimis «rgo docetur, quo musu lesua eonfcMteMBH sta, non ita, ut intellectualis natura Christus credi debeat una persona divina in duabus dicatur mm formali· ratio, por quam hypostasis sit naturis. Formula catholica a sacris conciliis de- persona (in quo sane null·· «st error); sad ita, Ut D finite est, qnod Verbum naturae humana· mmmpoo sai esnssisariem raasMaatar psrte··. Omitteudo illud, quod iuxta hane doctrinam ipsi disant lu­ tantes non asm personae acta sed solum m pefisafiie, nune tantummodo agitur de explications mysteriorum fidei. Quoad haoo autem ex illa definitio·· oon- Mqaitar, tres distinet·· divinas psrrans· mm tres •nbetaatias quarum sfagula· ut /srmsei ptrisna titatis habeant distinctam waasiaiMma tui ac preMe distinctum’ iatelleotum distinctamqne voluntatem. Viderim quia dnas naturae Ohristi Domini mmt duae' substantia·, quarum distincta· sst intellectae et distincta voluntas atque ita distincta oonsrieatia, eonoludendum sst,' duas mm in Christo penonas. • Piev.XVI, 4; PaXTm, fi; taXLVm, 11. ■ Petram qusnlM Isgl pssnmt ·ν·4 Pstav. 4s Tria. L IV, e. 1, u. 4; i» lassn. L Π, a fi, a. 1; L V, a 1, u. L 1 Numeras· vetustatam m Msnsotama * « praMs H, qnod instatis··· Isti spesUsat ssi osussiaatism, n·· sms menadnm aamsram pstsouarnm sal sssatitam naann rsunna, ^ομμΙμά i* kBytntetw qess testa sst ia ssmMs VI, sot. IV. .■ yrrnerlisi qsbqanm iMsUfis * vitaststss·, Am tins panaata ia asasto Titaltata dteuntar, aaasass sst, at st trsa valnstatii parao- atads pssteasm, tiammtm. fite aetam qeai fiM ahtistisaaa veritas asatiast, «tiarali» vtiapta· est, tibi ran utera Stater •saetas st laasesrsMh· Trtatartta, ssMsgtauter st ara astalutis vstaatas st aaa aetasali· spsntis titaBignad· eat. Ubi veru ia una pansas daadni natari Issa Christi, medtatevi· M ta himia··, «aaa adtaraa id ata divinam st basnaam osafitlrisr, ia qeftas ta paat admtisbitaa afiaaetiaeem osastatti abeat Aaae naius aieedamqae astem·, tin ta tea· aatamtai vstaatst· ta··!·» satarata» apasatiSMS ate· ncalsritw (aspsratat, M ata an rsqris Mail eaufitaasaa * (Oaas telleet. ■aad^ t. m, p. lOMl. * Cans oaUaat. Xaaai, tlV, p 1MT; t. IX, p MS, Ma, 410. IM SCHEMA ΟΟΕΒΤΓΓϋΉΟΙΠΒ DOGMATICAE Μ DOCTBIMA CATHOLICA IM •t humanum, atque adeo ipsum DaamVarbam in- Ora MrtM· be·· ip·· forai·!· CM foarit Marin ad aewra qsM tedtearsMr eeuiueti· et hamena par sura nataram humaaam *. draw· hypoataaewe; proptar·· arara «at aiaa- 3) eoiMaqnitur omnimoda impeoeabilitaa haias ho­ 4mI - BMNMI ** φ ft SftBOCh petribti· at a ooaoüüa iatelfoctn «t expüeata aai. Bapraaaa vare «spUaatt· sraq·· dadatra ita, at raaaa aaabagaa prssridastur, ia ipsto emteiHis at aped patraa ha·· «at, quod Varbum haamaam »a- terra aifci preprint foeit it·, at ipaaaa Varbum oaraatra operari divina secandam naturam divisam mini· laaa Christi. Unde Ipe· aata Deas V«rbum «at paranea, quae operatur buaaaaa fanetionibns ausa aaaumptae naturae f unde paeostam attribuendum «•et ipai peneuue divine·, ia quo maaifeeta eoaUnatar eoatradietio. 4) Ex eadem usitate operastis par earn aatarra vara ait homo, ac proind· no· eoaaeqaitar, .ipeum Davtm Verbum fais··, qui marsbator natibus m«ritoriis «ditis per s«am naturam alia· Dm· Varbam at alia· homo eoaiaaetaa, sad humanam. ana· idaeaqua ait Dem par nun nataram divinam sant ipaius divina· personne, a praona dignitatem at born· par warn aataram bnmaaam'· habeat; ita sano opera meritoria huius (31) Declarator, aaionam huma··· naton· earn Verbo foetam m·· aub formali ration·, at Verbum est hypoat··!· distinct·; «on aatem Mb formal! ratio··, ut est assent!· sen natur· divina. Hypo­ at··» enim est Aebra naforvm,- and· hypostasim 1 uniri human·· natura· noa aliud significat, niai quod hypostasis divin· ab aatarno habena divinam naturam, quacum identificatur, in tempore feeit suam et ut ,»am habet naturam humanam; «entra vero divinae natur·· aub formali ration· naturae unio cum natura humana significaret sx divina «t humana natura foetam esse unam, quae haereais monophysitarum non minus rationi quam fidei evi­ denter repugnat Form· verborum, quae in schemate ponitur, desumpta est ex symbolo concilii Toletani. XI i Opportuna vero eat haec declaratio propter duplicem errorem retentions aatatis. Ex parte per­ sonae assumentis dicunt, admis·· unitate numeric· divinae essentiae non pdase defendi incarnationem •dita per nataram rtibi sabatantialiter unitam ac Bfoat varo omnia, quae substantialiter personae saam foetam, habeat etiam valorem satisfaciendi et merendi secundam dignitatem infinitam personae divinae operantia ’. lam vero haec omnia capita doctrinae catholicae a reoentioribus quibusdam negantur. Speeiatim vero affirment: sicut primus Adam potuit peccare et re ipsa peccavit, ite potuisse peccaro Adam se­ cundum, qui sst homo Christus, imino necessarium fuisse ad munus redempteris, ut in hac Ubertate ad peccandum constitueretur. Quasi vero libertas hominis lesu Christi oeosasaria ad meritum re­ demptionis sine hac libertate peccandi consistere non posset. Negant deinde iidem, dignitatem et valorem operum hominis lesu Christi repetendum esse a dignitate personae divinae. Qui quidem error·· sponte consequuntur ex negata reali unitate personae operantia. Propter has Causas io schemate constitutionis non solum ipsum principium de unitate personae unius personae, quin consequatur incarnatio totius Dei-hominis, sed etiam dogmata ex principio con­ Trinitatis. Ex parte vero naturae assumptae aiunt, sequentia indicanda esse videbantur. consequi confusionem duarum naturarum in Christo ( (33) Paulo distinctiori expositione opus eese videbatur in doctrina de Christi Domini satisfactione seu monophysitismum, nisi -duae distinguantur in Chfisto hypostases seu personite. Prior ex duobus pro nobis praestita et de merito redemptionis. 1) IV qui satisfacit et meruit, est ipse Filius Dei erroribus directe hic excluditur ; alter in superioribus quidem exoluaus eat, sed hio indicatur intrinseca persona divina, sed satisfecit et meruit functionibus ratio, cur ex unitate hypostaseos non consequatur suae naturae humanae .* Ü) Quamvis singula opera meritoria lesu Christi confusio naturarum: quia nimirum «mm facta eat valore suo intrinseco suffecissent ad redemptionem in persona,-non in formali rations naturae divina·. (32) Ex ipsa unitate personae i· duabus naturis genaris humani, secundum ipsam tamen oblationem voluntatis humanae lesu Christi, et secundum or­ consequuntur alia dogmata, quae illa unitate ne­ dinationem et acceptationem voluntatis divinae comgata vel non rite intellecta necessario pervertuntur. Sicut enim 1) unitas persona· in duabus naturi· MMMMtta satisfactionis et redemptionis facta eat maxime ao manifestatur, quod Deo Verbo propria 'per mortem in cruce, ut Scripturae et universa ' sunt et praedicantur attributa humana, et huic revelatio manifesto docent. 3) Declaratur vicaria satisfactio, praestita nimi­ homini lesu Nasareno propria attributa divina: ita rum vice nostra. Christus agnus immaculatus utique negata unitate personae tollitur ipsa formalia ratio huius communicationis idiomatum. Pari omnino non iu m suscepit nec potuit suscipere ipsa for­ ratione 9) in ipso dogmate, quod una eat persona maliter peccata nostra, ut sua essent ; nec ergo divina et aiuedem suat duae . naturae, continetur : > etiam, unum esae operantem, Sed eiusdem duplex principium, guo operatur, naturam nempe divinam 1 8. Cyrilll sxthMsstMsü tn cone. Latera·, enb Martiae I dicti sunt .symbolum csaoUU Mphetiai *, at iMem adoptati s' csaeUiis IV, V, VL Ita satem !M sxpHcstar snio hypostatioa: .81 qtas son soafitetar, M Patris Verbum «ami mendnm hypostasi· nattam. st unam enm mm taras (jmi rë« litet ««♦η;) asss Christa», tsaiem niasirass Dana steal st bomiasm, a. a * „8! qsis iptem Doud·! eniutm vivificaa, (pitas pus Vorfe gimd as ^fedrr ΛβΙι preprint· edpaeoeet, art •Morias aünaptaa Ipsi Verte seoartaa diguiiata· taataa oeahmsti. A · distate tsatam tetahftstienaa sortiti, asss dixerit: neqas VWS paths rlrttaa unite·» fesrit; at mods moariataas, so «usd Vortd, qurt nasia vivid··»· potest, forte rit propria, a. a.· Aaath. Π. XI (CoUaot. Menai IV, p. 10«) Ita etism hi prifesriiini Mei luatiaimd tap. in osa· V (x IX, p. Mt),- ta datait, oonA VI (L XL P· Sto); ia ep. • Lassie ad Flsrissvm, e. I, st pones patrw piarimoa tea ante qaam post eaneUhua Iphariaam. * Bart. Dote. mil IU, W«i [Mansi, t. XI, p. IM.] 1 .Vertam cans saa propria tkaqsMi organo utebstar sd tarais opera natarsleosne inSrmitaies, st quMtanqus seat impreheasibilia, aai·· item ses propris s4 hasiaaso impr«b«Mibilteqas sflsctioaes. * S. CyriUu, 4v mts U. ad TbeodM. «ttataa etiaas ia wna VI act. X (Hard., v in. p. IS30) .is carnatas Daas Verbum atraa»ae indivise et ucoalUse «psraUonem aeemndam nataias saas · es ipso nstaiaUtar proferebat. * 8. Dsphrs·. ep. tyssd. laeta ia ooae. VI (Hart. UL »■ iVTS) * Ia MaatitatisM Hafosimtiu. ClenwsUs XI fbtesv. de psssit.ot rtariss^ aS) dooota» ,Ia am erneis iaaoms tm- . SMlatw SOS «altam os^eiaia mtalosm. fuse tetnan ρηφΜτ •rtsusai «d Vsrtum pre redempti toSme bum api peaerie ertywiSMi, os eefissa vetat suoddsm prrtnv|am atedtar eB·*diSM. Utar prepeoitienm Bsti dsatnstas XIX esc .Opm tastitiae et tsmpanatias qsas Chrietsa ferit, ex dignitate per •aaaa spmaatia aoa tnaenat molerem valorem.· * «9! esis e»l» dixerit, poatibosm et spostotam Motrnm see mas consfitataqi * Q·· Dei Vertam, poetesq··· eam * homo aoUs shriUs feetam' ese. .. selibris» elt.· J8i quis. MU MafiteSv (M Verb·» esouadum «artam pmn »e restem carnem oradtnm ... «aathem· eri " baatK X. ΧΠ · UyrillL 107 A. 8Β88ΙΟ1Π» PUBLIC AK KT OOMORBGATIONM GENERALES 106 est, dixerint compositum ex homo Christus pmtw eet ao seosq, quo p *** A fonaaliteg ut Christi duabus naturis, bocVml personam divisam in se proprie significat malum indictum reo ia vindicta· * culpae ab ijmo contractae. 6·^ Christus ipae vo­ ^aimpticieaimam habena non solum divinam, sed luntate etiam banana vadem te bouaàtait eorum eri^m humanam naturam, ut sibi propriam1: eet Deo ad· satisfaciendum Deo offaneo pro culpa bt tamen haoroai· manifesta asserere duas personae poena tetius humani generis. Si igitnr nomino per m submutantes, ex quibus oriatur una ex Ulfa poenae significatur laboriosa satisfactio pro delictis composita persona. Porro non minue haereticam hominum, quorum caput et vades Christus erat eet doctrinam fidet de * persona Christi realiter una constitutus, ipse sane pro nobis et viee noetra poenae accusor· erroris, quod per eam tollatur intellectus sustinuit. Hoc sensu in locis fere innumeris sacrae aut voluntas humana aut perfectio sanum piae na­ Scripturae dicitur Deus in Christo posuisse peoeata turae in Christo Domino poatro. et iniquitates nostras, ipsurnque fecisse peccatum Seeamdo damnatur baereeis circa redemptionem seu victimam pro peccato expiando. Quia genuinus et satisfactionem pro nobis praestitum : quoad psrconcef tus satisfactionis et n»demptionis non solum - «Μβ«, si negatur, ipsum Deum Verbum per hu­ ab hominibus omnino impiis sed etiam a quibusdam manam suam naturam satisfecisse; quoad intrinsecam ex ignorantia pervertitur, i i dem audeat affirmare, rerioaem bpius satisfactionis, si negatur. Christum secundum notionem MÜtfat fsosvsa Reeriee inno­ ▼ere pro nofas satisfecisse nooisquc meruisse ; quoad centem puniri pro reis contra iuetitiam. Contra modum satisfsGtionis. si negatur, pasrionem ri mortem huiusmodi igitur errores necdssaria est explicatio 6 fuisse ordiqstam ad satisfaciendum pro nobis nodovtrinae. qua omnes fideles catholici profitemur, bisque merendum ; quoad cnatM/UMtej» contre doc­ hunc ipsum actum, quo Deu» Filium suum' tradidit trinal» fidei, ei dicatur, huiuamodi vicanam satispn nobis, esse non minus ex infinita iustitia quem factionum unius mediatoris pro omnibus repugnare ei infinita misericordia erga nos. in qua fundantur divinae malitiae. rt ex qua pendent omnes aliae miseratione· Dei (35) Gressus dudc fit ad expositionem catholicae erga lapsum genus humanum1. doctrinae df primum quidem secundum 4) Haec Christi redemptoris substitutio pro Mtffiirem, deinde vero sertMufam sapema/ura^rm riegenere humano redimendo, et vadimonium quod mritoarm spectato, quatenus falsi nominis scientia ipse in se suscepit, tum in Scripturis tum a sanctis noatrib temporibus definitionem veritatis catholicae patribus diserte explicatur ita, ut Christus no­ et condemnationem oppositorum erroruiq neces­ vissimus Adam 2 constitutu» caput humani generis sariam vel opportunam reddar· videtur. reparandi, satisfecerit pro suis membris, et suis (36) Primum communis ongo totius humani membri» meruerit restitutionem gratiae, quam in generis a duobus primis parentibus definitur Un­ primo Adam perdid^ant ·. Hoc sensu apostolus quam a Deo revelata. tiho non pepercit * (Rom.VlU.8S): st boaitas eia * ia omnes . . . quia ergo pueri communicaverunt cmfui eo. quod cum homo sufficienter satisfacere Ίο» posset per p •t sanguini, et ipse * . similitef participavit eisdem, aliquam prenais, quam pateretur, el satisfaciorem dedit , qno^ ut per mortem destrueret eum. qui habebat mortis •ignavit apostolus dices·»,Pro nobis omaibeAradidit illum. *** imperium. · Ex hoc autem dogmate. universalis ** *. Th * ?q. 17. a ». ad 1. lapsus et univerealis reparationis elucet non solum * 1 Cor XV, 4Ô. * «Ej nobis accepit, quod proprium offerret pro nobis, W veritas revelata, sed etiam eius connexio cum tota mos redtmeM «r Mustes ... Nam quae erat causa iacaraaUonia, oeconomia revelationis, et gravissimum momentum W caro qwi/ pseceam·/. per se rsdiqnrsfar Γ* 3. Ambroa. huius dogmatis do imitato,et communi origine totius de lucar·., a. M. M. {Migiie. FW? 1st-, XVI, 8».} «m ae Mmmrrsae edrei» assumpsit. per fuem effedus sera ritis generis hnmani, quam nostra aetate ab hominibus quibusdam ex levissimis rationibus geologic» tut peww m se ««Meerane propsft · ** ** tUteit· 8. Hilar, ia Pa bl, a. 1«, Π. (Ib. IX, 81Τ.) «Crucifixi itaque eum sa faimua, quo · ethnographic * in dubium vocatam eeee, nemo ignorat. tempore caro eius crucifias esi, yuoe wuiwrsem fusdsmhiidn m m «uffurem aentyurfiat. skut etiam in (Adam, quando maJodictiodta ips· incurrit, aaluruvuiv«rsa maisdiqfiioato morbpm contraxit.· & Cyrilii AL ia Rom. VI, 8. (CmfaextUstes» Mai, Nova bibi. Patrum, t LU, p. 18; p. U. p. 11.) IMigaa, Mr. peM LXXIV, «Habitavit ia nobis, quo» sibi Verbi diriaitas coaptavit, cusu» de'utere virgieis sumpta use sumus.· S. Leo serm. 10 de satiric, a. A {Ih. Mr. W, LIV, M.) * Rom. VK 18 etc. < * XV, ffl.tt * I Tim. U.&, Λ Hebr U, U-1A Ut do«tnn> catholica da aubctantiali uni­ tate humana· naturae oompoaitae narta «t tecta conservetur, prout illa in oecumeiiiho Viennensi ooncilio deflnita est, sedes apostolica hisce ultimis etiam temporibus declarationem edere neceese ha1 VMs Petar, de isflam* MUL c. 1*- • Ko*. V, IS. • 1 Cor. XV, SS. • Hebr U, U -14. 8CHKMA OOMSrrfüTIONlB DOGMATICAS DK DOCTRINA CATHOLICA 109 bait *. Unde visum «et oomaiMetû&i tbaoWfornai, fora saxune opportoanm, ai definitio eadem a eaero oataaeaioo eonetlio prauauuti iturum inonloaratar, •o vel mafia, quod libello typi· adito aveat eet non nemo publiée poatolarv, ut ab ipeo boe enaro concilio doctrina opposite wMMiretor. In definition^ verba ipea eooetitotionia ia Vienaeem ooucitio editae repetuntur; niai quod illi· appoeitia „per as et me * tto&tor iueeritur ex lictori· aaocriasimi domini nostri 16 iunii 1857 explicatio: per m era tmmedmto et eeeendalttor. Dubitatum yero eet in commissione theologorum, atrum saltem m obliquo inserenda non «it declara * tio, anima· immediate a Deo creari et eorporibue infundi. Formula posset haec esse : «eo quod anima rationalia, quae trnmadtete a Deo creatur et corpori èn/uudttur, vere, per eo seu immediate et eeeentialiter eet forma * 1 etc Hoc dicendi modo non. definiretur sententia ranquam dogma fidei, aedi doctrina ex multi * saltem iam aaevuha communi theologorum consensu tanquam -certa habita pro­ poneretur ita. ut nine Centura errorie a nemine iam posset negari : atque hoc modo resuscitatns nunc alicubi /’odactunirmaî» seu (/eaero/ianismMS exclu­ 110 quia Salvatoris; Pator mena aeque modo operator et ego «paror ; * et illud leaiae1: Qui format epiri * tum bominia in ipeo; et iu Psalmis ; * Qui fingit per mvgwh corda eorum, quotidie Deoa fabricatur animae, cuius telle focisse eet, et conditor eeee non * cenant! Contra Ioann. Hieroeolyw., loo. eit.; ef contra Rufie., loe. eit. Gea and i na inter eoolenaeticee depmeto rooeoeot: «corpus tantus per coniugii oopulam eeainari ... ac formato iam corpore ani * mam eroari et ut vivat in utero homo ex anima oovetana et corpora * Quod Gennadioa dixit creari et mrimdt, sanctus Bernardua de natir. Do * mini, sermo 9, formula deinceps inter theologo· communi expressit. «rationalis animae creatura . . . creando immittitur, tmmUfendo creator. “ Sanctu· Leo, loe. cit., directe quidem damnat praeexistentinni animarum, quae cum in caelesti habitatione peccaaaent, ad inferiora delapsae et corporibua incluaae sint. «Quam impietati· fabulam ex multorum •ibi erroribus texuerunt (Priscillisnistae). sed omnes' eos catholica fides a corpore suae unitatis abscidit, constanter praedicans atque veraciter, quod animae hominum priusquam msjNrarristor corporibui, non fuere, nec ab alto incorporantur mei ab opifice Deo, qui et ipsarum eat creator et corporum * Distingui hic debet id quod pontifex directe damnat velut haereticum, et modus quo- damnationem enqntiat Damnatio cadit in illam ja Pnscillianistia assertam praeexistentiam ; sed in modo damnationi * docetur, secundum praedicationem catholicam anima» tum incipere esse, quando tssptravter rorportbu», taepirari autem neu ab alio mei a Deo (nam inspirari corponbu» at incorporor» manifesto idem significant) Atqui anima» incipere osse per infusionem in cor­ pora et a solo Deo infundi, omnino idem e* t. ac eas a solo Deo infundendo creari, et creando in fundi. Hanc igitur pontifex dicit esse praedicationegi catholicam 2) Verissimum utique est.isanctqm Augustinum postquam ei innotuerat hfteresi * Pelagians negans propagationem pi^rcah ong.nidis, multum irtquisivisse in animae originem et lota rfua vita dubium haesisse, utrurn animae propagentur · parentibus in filio * an immediate a Deo creentur et infundantur corporibus. Sed ai nunquam do­ cuit propagari anima» per traducem, immo id asse­ veranter docente * arguit ..inconsideratae temeri­ * tatis 4 b> Ratio dubitandi sancto patri erat maxime, quod dogma certissimum de propagatione peccati cum sententia de immediata creatione et infusione animarum sibi videbatur conciliare n'»n posse «Bt ita potes animarum asserere sine ulla propagine novitatem, ut ratione justa et a fide catholica non aliens ‘Ctiain »ir peccato primi hominis ostendantur deretur. Consultius videri potent, ut aacrum concilium sententiam relinquat in eo statu et gradu certitu­ dini·. in quo nunc eat. nullam ciu * mentionem faciena Nam 1) aanctua Augustinus usque ad tuum obitum post stndioaiMimaa inquisitione * mansit dubius hac re. et saepe ostendit. ex verbo Dei revelato nihil certi de ea constare: niai quod anima utique non ait corporea, atque adeo non propagetur ex •emine corporali 2) Alii patre» gravissimi poet Augustinum haerebant in eadem ambiguitate. Inter hoa eanctua Gregorius Magnus, lib. IX. ep. 52. ad Becundin. ait. ex sanctorum patrum confessione .earn m hac vita insolubilem esae quaestionem '. * Sanctus Iiodoru * inter articulo· «certissimae fidei, quam doctores nostri tradiderunt , * ponit etiam hunc «quod animae incerta ait origo * '·' Rationes pm hac sententia, ut nempe tota rea relinquatur in eo statu, quo est. repetuntur maxime ex eru­ dita dissertatione cardinali» Noris . * Haec tamen omnia visa aunt aliis non officere, quominus creatio et infusio animarum in corpora, quae immediate a Deo fiat, non quidem ut dogma fidei, sed ut verita * ab omnibus catnolici * tenenda a sacro concilio declarari possit. 1) Tam ante quam post motae a sancto Augustine quaestiones tradunt hanc immediatam animarum creationem patres multi et gravissimi Clemene Alexand., Btrom VI, p. 808 (ed Potter), Ladantiut, de opi­ ficio Dei, c 19 4; Jdethodiue, conviv. virgin., or. 11, obnoxiae, aeeere quoti ernti», ut potes Si autem η 7; liilartue in Psalmum LX1I, n. 3; in Psal- > non eas aliter potas » propagatione facere alienas. nisi ut simul facias ab omni peccati vincuh' libera», mum XC1. n. 3; de Trin., lib. X, n. 20; cohibe {e ab hutuemotii dt^pntattnne omnimodo ° Ib de Noe et arca, c. 4, n. 9 ^secundum lectionem n. 23. Eadem multis disputat. ** p 166. ad Hierony communem); JHioronymue, contra Ruffin., lib. III, n. 28· contra Ioann. Hierosolym.. n. 22; iu Eccl. muni et alibi saepius r) Augustinus modestissime fatend>> ignorantiam non^onsuit doctrinae expli­ XII. 7. tom HI. p. 492-3; Cyrdluo AI., ad mo­ nachos Aegypt., n. 12’; Tkeodoretue, de graee. cationem suo iam tempore conclusam, sed immo affect. dUraud. disp.5, tom. IV, p.834-35(ed.Schulte); saepe significavit, in hac quaestione nondum eli­ quata tendeudum esse ad aliquam o.u * . * solutionem eanctue Leo Maquue, ep. 15. c. 10, ad Turrib. ; Gea· uodtos Maeeil., de eocleeiast. degm.. c. 14 ·. Pro­ Qui vero ex patribus subsequentibus eandem dubi­ tationem significant, ii manifestissime innituntur ponunt vero doctrinam non velut philosophiae pla­ auctoritati sancti Augustini. Quod sanctus Isidores, citum sed velut oceleciaeticam: «an certe, inquit Hieronymus, quod fccUmdotieum eet, secundum eloubi dogmata fidei recenset a patribus tradita, ponit etiam istud de «incerta ongine animae , * id pr<>’ SaactMsiai domini nostn litL 15 iunii 1857^ BOspnl. IMO. * O orte. sedes., Hb. II, c. M, a. B, ed. Arevali. * Vindicia· a Augustini, c. 4, f 3 1 (T. Hieronym. contra Ruffta.. ΙΠ. n. 30. * Cone. Mansi, tom. IV, * "PF *· a4·. tom. VIII appeal., p.àTB. 1 • • • • Ioan. V. 17. Zacbsr XII, 1. XXX11. 15. Kp 190, a. 19. sd Optatum. Bp. 143, a. 7 1M. u. 10, 180. n. 8. 190, u. W. Ill A. W88IONBB PUBLICAE KT CONGREGATIONES GENERALES IIS feete non Sanaa tffmKh aaeipi potest, ae et Ma A modem teqnondi ipovo' ooariHi oemmuaem. Dici­ credeedum onset, de origine animae aihil eeaetare tur ibi: ,Cam illa (anima intellectiva) ne· nolam posse; sod iatelligitur sansa nepetiro, iuxta doc­ ▼ero, per eo ot eaaoatialitor hussaai corporis forata trinam patram (saltern illorum, quoe ipoo ia hae existât ... veram et immortaBe, ot pro corporem, paritus in^eaUhtr, multitudine multiplicabili· ot quaestione prao oculis habuit) aoa sonetare de ori­ maMipWaeie ri aaccllcpdcecmde ssA" Hia igitur ra­ gine snimas teaqaam 80 dogmate Mei. tionibus, quibus focila aliae ex eeriptara divina, lam taro 3) in doctrinae catholicae intellectu praesertim ex Eccles. XII, 7', addi perneat, videtur locum habet ia ecelesia Dei aliqua explicatio ot persuaderi, pees * in obliquo anilem veritatem huiua aliquisprofeetas. Fit oaim quandoque, ut quod ia catholica doctrina continetur obscurius vol adhuc doctrinae a Caere concilio declarari. Oppartmiam implicitum, non colam ab baeraticia Impugnetur, voro eoae huiaamodi declarationem, inde consequi­ led quaestione nondum eliquata intra ipeoa fines tur, quod antecedens multorum saeculorum con­ ecclesiae ab ipsis doetoribua gravissimis et sane- sensus scholarum anne coepit ab aliquibus turbari, tiaaimia abaque ullo nota culpabilia erroris in do- et veritas doctrinae in dubium adduci vel aperte impugnari. bium vocetur vel omnino negetur. Progressu vero (M) Agitur nunc de homine spectato «eeundum temporia Roon idernntur * diligentius, ot intelliguntur roparnetera/sm sfoeolioasm prurias, quae quidem darius, et inatantiua praedicantur", atque ita uni­ doctrina nostris temporibus frequentius in alienum versali praevalente eoneeoeu aperiuntur, quae lateaeneum detorta oaae, atque ideo distinctiorem ex­ bant1 Exempla prostant multa in historia defini­ plicationem a sacro concilio postulare videtur. tionis dogmatum de velore baptismi ab haereticis In hac prima paragraphe huius ultimae sectio­ coliati, de canone scripturarum, de gratia, de imma­ nis explicatur mrpsnaalwoZM stata * * onpina/i . * mstilio culato conceptu beatae Virginia etc. Constat vero tota declaratio quatuor doctrinae ca­ At in re praesenti inde a IX ve) saltem a XII pitibus. •aeculo universalis et constans obtinuit consensus 1. Traditur ipaa genuina notio boni mptromnium theologorum usque ad rOoentissitna tem­ naturali», quod fieri non poteat nisi comparatione pora in doctrinam, de qua quaeritur, tanquam omnino certam. De facto ipeo consensionis uni­ cum ordine nataro/i, in relatione enim ad id, quod * eat. dieitur st>p«risatarol«. versalis nemo puto dubitabit, testauturque de eo noterai Bona ad quae creatura et nomiuatim homo, de Melchior Canus, de locis, lib. XII, c. 13; Bellarminus. quo immediate eermo eat. ex ipsa constitutione et de amiss, grat., lib. IV, c. 11 ; Gregorius de Valentia, ex viribus suae naturae ordinatus eat. sunt bona tom. 1, disp. VI, q. 8, punct. 3, et alii. Certitu­ naturalia. Ex ipaa autem natura aua rationali, dinem autem intelligunt noti mere philoabphicam sed theologicam ex consensu ecclesiae.1, vel con­ qua, factus eat ad imaginem Dei, homo ordmatua estfsd cognoscendum Deum supremum verum et sequentem ex principiis theologicis de spiritualitate ad amandum Deum summum bonum modo mribu» animae et de potentia creatrice soli Deo propria. * * nature proportionale, atque in Et re sane rera ex huiusmodi eoneensu universali sponsi rationali huius naturalis cognitionis et amoris perfectione apparet et necessario' consequitur, doctrinam esae in ecclesia communem ; quemadmodum etiam Canus consistit ipaa perfectio et beatitas creaturae ratio­ et Bellarminus, locis citatis, animadvertunt, ease nalis. Nempe per hanc cognitionem et per hunc amorem tum tendendum eet creaturae rationali ad hanc communem persuasionem fidelium. 4) Inter errores in Armenia disseminatos .montra suam ultimam perfectionem, tum in huiua cogni­ yùtam catholicam, quam tenet, docet et praedicat tionis et amoris termino consistit ultima perfectio et beatitas, et proinde ultimus finis eiusdem ra­ sacrosancta Romana ecclesia, mater omnium fide­ lium et magistra". Benedictus XII hunc recensuit tionalis naturae. Hic ergo finis ultimus et neces­ quinto loco: „quod anima humafia filii propagatur saria ad hunc finem media sunt tsuda consrilarionrm , * et catenas ab anima patria sui. sicut corpus a corpore; et *t riras et ex intrinseca ssiporiio naturo angelus etiam unus ab alio." * Postulantibus Bene­ ei 4 bita, * ita ut Deus per ipsam creationem naturae dicto XII et Clemente VI error damnatus eat a rationalis eam ad hunc finem necessario ordinet. synodo Armenorum: „quja ecclesia Armenonim, nee pro infinita eus sapientia et sanctitate posait eam creare, quin ad ipsum cognoscendum et aman­ sicut semper credidit, ita idem credit, quoniam dum ordinata ait. Iste ergo ordo eat naturali», animab creantur noviter a Deo, et in {tempore ani­ mandi simul fit creatio animae de novo a Deo et seu eet ordinatio ad finem aarcto ariyeiatiam »t iixta rinv iptiul natares crsatas. Talem ordinationem positio in corpore." ‘ creaturae rationalia etiam lumine rationis cognosci­ Idem ia obliquo declaratum censeri debet in mus intrinsecam ipsis rerum naturis. concilio laiteranenoi V. constitutione dperiotiri r gi* ms^M. praesertim ai attendatur ed doctrinam et Iam Vero voluit Deus creaturae suae rationali impertiri cognitionem sui,et amorem sui et com­ municationem sui atque unionqm aecum ipso in 1 Pt UV, n. Mi; 4* hs*l, lib. II. a. Λ. ' ordine longo sublimiori, quo vireo naturae quantum­ ' Appellant 4octrinsu aoclasiae tetluUcaa, vel 4oetriaam vis intra suum ordinem perficiantur, non pertin­ ca 1 ac licte, vel ab aedede approbstius Patres Lombardes X gant, et qui proinde ordo eat sepre atras notare * diti. 1β; a Thoms· da pot., q. b, a. · Ct L q. (IS, u.1; conte, * at npre nomam asgmtau· naturalis per­ gel. Π. e bb; Albertas Μ. X diet. 17; a Bonavunt 1 diet lb creato fectionis, atque ideo arde separnetare/is. Bonum fort. 11. q. X [I. Bl; Thomas de Argsetiâa X 4M. lb, a X, < 'rigor, do Valentis 1. c. ; BeUarmtaaa L a ; card. Gotti, t. VL ergo huius ordinis, supposita etiam eroetione na­ S- l, dub. A, ( 10 etc. 8. Thums·' ita loquitur :. «QuMam 44esturae rationalis et supposita quavis eius naturali baal, aaiamm filii ax pareatis seism propagari, sleet et carpus perfectione, est imMitam tnm exigentiae tum me­ propagetar ex corpore ; alii ticsbsst, nmaea aaiamr... a prin­ cipio extra oerposa ftsisee ormtas.. . ahi vara dioebaat, animae rito cuivis naturali; et hoc sensu dicuntur bone simal cam arssatur, oorpetibaa iafhadi. Qnao opiaieuea qtom- tftptrtUiU et yrataita, atque nonnisi ithemimo vis alsino tempore sastiaersaCar, ed qua «arms reset verier, dimwes hemtetts coasilta collate. Hoc porro ipso ra dabium vertoratar, at petal ex Aagastixo ... tamaa primer sicut oxistentia huius ordinis et communicatio supra '■fas* poriswdsm nudiew tftittitie nui dssmsta·, ri Corias naturam eet indebitum donum gratiae Dei, ita a apprairio." A Th. da poteht I e. * Raynald., Sanai ad axqa Ibdl, a-db-bO. * Collect, cane. Masai, wm. XXV, p. llbb. ■ Cl. Match. Osasse, Bb. XH, e. 11 SCHEMA CONSTITUTIONIS DOGMATICAS DE DOCTRINA CATHOLICA 113 •obia neqae oogaoact potent nisi per revelatione·. . * divina v8ioai scripte· est; Qnod ecwltis non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deas iis, qui diligunt illum : nobis Mte· revelavit Deus per spiritual suum; spiritus ouitn omnia scrutatur, etiam profunda Dei/ 1 114 naturalia. 3^ Pariter haeretica eat doetrina ssaersae in complexu sanctitate· et iustitiam, ia qua primée homo faerat eoaatitatus, fuisse naturalem, ad qua· * homo recto mq et exphoatione virium naturali·· pegvenire potuisset Secundum Scripturae namque doctrinam et fidem ecclesiae ms rn»iwmr ad Humaaae naturae in primo parente elevatio ad illius ordinis sanctitatem, ex qua Adam et nos in hunc ordiaom Mpernaturalom ’ docetur universim illo docidi mos1. „Hanc imaginem in spiritu menti· in ipea doelarationo notionis et distinctionis inter impressam perdidit Adam per peccatam, quam dona naturalia et supematuralia. recipimus per gratiam iuatitiae/ * At sanctitas ad Deinde 2) distribuendo dona illa per partes do­ qnam nos reetauramur, second·· manifestam doc­ cetur finis superwotarelü visionis beatificpe. ad trinam Scripturae et praedicationem ecclesiae eat quam homo ordinatus est *. * supernatural· ordinis, de qua re in ultimo articulo 3) Ad hunc finem ut homo rite dispositus esset, huius schematis agitur. Supernatural· * igitur sancti­ Deus eum ornavit sanctitate supernatural·, quae tas statue original·· nobis a Deo revelata eet. nempe in eeee est supra exigentiam naturae et (40) Qui supernaturalem ordinem sanctitatis et supra omne meritum operum naturalium .* iustitiae originalis et generatim ordinem gratiae vel 4) Denique definitur, naturae etiam innocenti, omnino negant vel pervertunt, ii etiam in doctrina hoc eet nullo peccato * infect e, secundum doctrinam B de lapsu generis humani iu primo parente suo et catholicam censeri debere indebitam illam * integri de propria ratione peccati originalis neceasario er­ tatem et immortalitatem, qua primum hominem rant. Nam qui veram gratiam sanctificantem non ornatum fiiisee constat. Docetur igitur tum veritas agnoscunt, sed sanctitatem et iustitiam originalem rei tum modus rei, fuisse scilicet primos parentes constituunt solum in subordinations sensualitatis hisce donis ornatos, et haec dona ease supra * exi sub rationem, er in hac bona dispositione sd vir­ gentium * . naturae Forma tamen enuntiationis in tutes naturae rationali proportionates, gratiam vero schemate propositae ita habet, ut negatio emi­ dicunt solummodo extrinsecam complacentiam Dei nentiae horum donorum supra exigentiam naturae in hac rectitudine naturae a se conditae; ii etiam (spectatis donis in complexu, ut erant in statu peccatum originale constituunt unice in perturbata integritatis) escet error contra doctrinam catholicam, subiectione sensualitatis, seu in concupiscentia, et non tamen per se et directe haeretis; ad doctrinam necessario negant, pertinere ad rationem peccati enim catholicam non solum pertinent veritates pro­ original·· privationem gratiae sanctificantis internae, positae ut revelatae, quibus opponitur haeretis; sed cuiusmodi ipsi nullam agnoscunt. Pariter vero non etiam veritates aliae ex revelatis deductae, quibus modo Zwingliani, Sociniani, Rationalistes, sed etiam opponitur error. Hanc vero moderationem cen­ alii recentiores negant, peccatum originale in Adae surae esse adhibendam, apparet etiam ex con­ posteris esse proprium peccatum, donec praevalenti stitutione Aactorom fidri. η. 16, 17. sensualitati contra rationem consentiendo ipsimet (39) Subnexa condemnatio errorum respondet C peccent, et peccatum sibi reddant personale. doctrinae expositae. Nam post detestationem erroris At in distinctissima doctrina tradita a concilio . proprii, quo ipsa veritas narrationis Trid. seas. V errores etiam recentiores iam prae­ biblicae de statu primi hominis in paradiso nega­ damnati sunt; unde commissioni theologorum suf­ tur, 1) damnatur haeretica doctrina, qua ordo superficere videbatur' generalis appellatio ad illa decreta, naturalis vel simpliciter negatur, vel negatur res eorundemque instauratio. Duo -tamen ista expresse ipsa, solo nomine retento, cuius perversionis prae * definienda proponuntur in schemate: 1) Originale cipuae species nominantur. 2) Est haeretica sen * peccatum in Adae posteris esse verum et proprium tentia, si nominatim visio beatifica quae in reve­ peccatum ; non autem tum solum fieri proprium latione nobis promittitur, negatur esse superpeccatum, cum ipsi actualiter peccando illud com­ probant. et (ut dicitur) sibi reddunt personale. 2) Definitur, ad rationem peccati originalis per­ ’ I Cor. II, »10. tinere privationem gratiae sanctificantis, quam libere * Inter propositiones datnnata» Baii ita habet ΧΧΙΠ .Ab­ peccando v^rimus parens pro se suisque posteris surds est eorum-sententia, qui dicunt, hominem ab initio dono perdidit. ' r quodam «npemalarali et gratuito supra conditionem naturae In hac forma definitionis tria sunt animad­ suae fuisse exaltatum, ut fide, spe et charitate Deuui Supervertenda; a) id quod dicitur pertinere ad rationem naturaliter colen t.’ ’ ('f. inter propositiones Baii II-IV XI. originalis peccati, non solum est ns^otice oarentia * Ibi propos. XXI .Humanae naturae «uhlnnatio et ex­ D gratiae sanctificantis, sed est privatio gratiae, hoc altatio in consortium divinae naturae debita fait integritati est carentia sanctitatis, quae secundum ordinationem primae conditioni», et proinde naturalis dicenda est, et non Dei, quatenus totum genus humanum sua in radice supernatural!»' t'f prop. Baii ΧΧΠΙ, XXIV. Quranelli XXXIV, et in suo capite primitus elevavit ad supernaturalem XXXV. xxxvn. * Ibi propos. XXVI .Integritas priqiae creationi» non ordinem gratiae, deberet inesse omnibus Adae fait indebita humanae naturae exaltatio, sed naturali» eius con­ posteris, nunc vero pa priante sunt. *ditio.' . *Propo LXXVI1I. .Immortalitas primi hominis χοη Haec autem privatio b) nec est. nec potest esse erat gratiae beneficium, sed naturalia conditio.” Bain» recte sine culpa libere contracta; quae quidem libertas distinguebat integritate·· a consortio divinae naturae sen a non est personalis singulorum, sed est libertas gratia sanctificante. ut patet ex propos. XXL, XXLI1, XXIV; pariterqne eam distinguebat ab immortalitate seu immunitate ipsius capitis totius generis humani Adam, qui a necessitate moriendi, ut constat ex propos. LXXVI11. Descri­ libere peccando gratiam perdidit non solum ut bit integritatem illam (De prima hominis iustitia, c. 8) ia hunc sibi personalem, sed ut derivandam ex institutione modum : .Consistebat primae rectitudinis integritas, quam initio Dei ad omnes suos posteros . * Et ideo culpa illa bbmini datam credimus, non tantum in hoc, quod mente per integram legis notitiam et "voluntate per plenam obodientiam suo creatori adhaerebat, sed stiam in eo, quod * inferiore animae partes superioribus, et omnia corporis membra voluntatis imperio ad nutum serviebant.” Velat distincti autem errores a sancta sede damnati sunt, quod primae conditioni debita et naturalia diceretur l. gratia sanctificans, 8. integritas. 3. Im­ mortalitas. *. Concn eannaL. tomus i- 1 Eph. IV. »8-94; Col. LU. 10. TiL III. 5. * S. Ang. d« gea. ad litt.. I. VI, d. 38. * Damnatae mat prop»»», XLVI, XLV11 Bai? .Ad rationem et definitumew peccati non pertinet voluntariam . . Code peccatam origini· vere habet rationem peccati »»ne ulla rela­ tione ac reapsetn ad voluntate·), onde originem habait" β A. neons PÜBUCAB WT ΟΟΜβΒΜΑΤΙΟΙΠ» GBKBBAUB 11» 11» Adami rot eripe naturae buaaaaaa, et it p aetata· a finitio bria· dagmatia ooeaobatar maximo aoveaaeria propria· omaib··, qui «nui gaaarotioa· !· * habita •b Adam propagata· participaat aaturam. ,1a omnoe homia·· more partronatit, ta quo oaaaa pec­ caverunt; uqde uee iÛad Uquid· dtat potata, quod propter perioula· grava «naria, qui etiam inter boataea eathoHooa dimmtaatar. Driverai· poena· tarirai aiai boari··· eerumque aeternitatem ace peccatam Adae etiam aoa peeoaatibua aaaait, eu» impii at taerodaH negant; aad aunt anne aliqui, qui ribi aUtaqua parauaderu eonantar, ariva Ide Soriptura dieat, ta que euMM pNeeeanmt. eatholioa Neo ria admitti quibua poaae quorumdam maculata peccatorum aaiaa ex hae vita dicantur iata aliéna paaoata, taaquaaa omnino ad mortalium, parvulo· aoa pertineant ; ritprida * deoamarit, expiatioaem et rttaiaiiono» faturam ta ta Ada· emuea tu· peeoavoruat, quando ta ria· aataro ilia tarite altera vita τί, piationem qua eo· gignero poterat, adhuc omuoa ilia Pandaro varo aiunt hanc futura· ex­ ab aaitei diapoaitione, in qua' bono un» fuerant; «ad dieuntar aUeaa, quia uoudum obierit; pro i» nimirum, qui aoa animo obdurato ip«i agebant vita· propria·, «ad quidquid erat ia •ed eam aliqaa voluntate emendatiori·, attamen futura propagina, Tita unina homini· continebat, * 1 rei mortali· poooati et ante eia· remiaaionem dePropter bane ration·· additur in aohemate; μη oemertat, locum fore aalutari poenitentiae et reprivationem gratiae, quam litor * peooande' primut mtaaioni poooati in altera vita, atque ita, qri »ctuparent pro m euitfue petieri * perdidit. aliter infecti peccato letali moriuntur, non omne· in aeternum damnari. e) Denique notandum aat, in definitione non In exposition· doctrinae catholicae praemittitur dici, privationem gratiae cane ipaam ••nnriaui b peccati originalia; aunt enim quoad habitualia et imprimi· definitio concilii Florentini, qua ii>aa «altem aeqaipolleater rooena haec haereaia excluditur ; tum •peciatim originalia peccati.«tecnficm diverui modi loquendi inter theologo· catholico·, qui dogma vero diaerte declaratur doctrina catholica in oppo•itione directa contra novam banc forma» errori·. ipaurn relinquunt omnino integrum, eed tantum­ modo dicitur, privationem gratiae candificantia Docetur nimirum, nulla quidem e·· peccata, quo­ rum remiaaio in hac vita obtineri non poaait per pertinere ed rotiom·· peccati original , ** quod verum manet, quamdiu haec privatio ut neoeaeario nexa aero·» poenitentiam et eirtutem taeraawntOniM (pro adultia per poenitentiam et virtutem «aeramentorum oum originali peccato non negatur. couftinctim, vel per poenitentiam, qumb includit Porro viaum eat, duplici hac definitione et con­ demnatione excludi omne· forma· errorum reeen- votam «aeramenti ; pro infantibu· per aolam vir­ tioria aetati·, quin illorum cxpreaaa fiat mentio, tutem (aeramenti); verum aimul declaratur, poat hanc vitam pro ntdla letali ndpa relictam eeee lontm dum dicunt peccatam originale formaliter conaiatere in cencupiaoentia, vel in perturbato inter partea ealtdarie poenitentiae et expiationi! Ideo aecundum uaum loquendi theologicum diveraimima ratio huinanae naturae recto ordine, vel in phyaioo quo­ utriuaque «tptu· comparatur vhm et termino, in dam morbo, vel .in huiuamodi primi peccati ae­ quo termino iuxta dictum apoatoli nmuqniefne qualia, quatenua illae Deo diaplioent. referat propria corpori , * prout nempe in corpore Quod «pectat dogma fidei de- immaculata con­ ceptione beatiaaimae Virginia, eiua inaertio in hoc c •eu in via huiu· vitae gea«it, «ive bonum «ive ma)up>. Unde definitur, cedri * peccato mortali, guo decreto fidei non nececaaria quidem rideretur, cum illud reoentiaaima noatru aetate a aummo pontifice metadata anima mox poit otitum coram tando et to * iu iudiee Deo oomparuerit, poenam eon titutam * defin.tam univeraa eccleaia aibi grataletur. Quo­ niam tamen toto praetenti oapite achematia fere eeee perpetuam. Verba Chriati domini, quae in­ ducuntur; Hreia eorum non moritur etc . explicite repetantur decreta concilii Trid. ae··. V, quatenua i ad condemnando· errore·. nova quadam forma enuntiant aeternitatem poenae in gehenna. Cum recentiua «uaeftato· opportunum videbatur; idcirco autem eccleaia revelationem ite explicuerit et ex­ cenaebant theologi committendum non eaae, ut nunc plicet, ut omnia et «ingula peccata mortalia me­ revelatae huiua veritati·, poatquam a aancta aede reantur poenam gehennae, ac proinde etiam verba iam dpfinita eat, nulla fieret mentio eodem hoc evangelii antecedentia; d tcandoliaarerit te manu * loco, quo iam ante formalem dogmatia definitione·^ taa etc., de quoti· mortali peccato intelligi debeant; patre· Tridentini declararunt, eue * Mtantioma non jIpecte utique inducitur «ententia; rorwua eorum non eme m decreto, uti de peccato originali agitur, cote- ’•moritur, etiam ubi non aolum generatim aed «pepretondore beatutimam et * aretur. (4!) Hic locua, ubi de lapau humani generi· 1 Per ee patet· aenaoaeai «aae'.de le *r generali nebi· agitur, exiatimatua eat opportunior ad inaerendam revelata, non vare de epwiaUbu privilegii·, promulgati» emin»nti»»imua primua preaaaa addidit: „Reaerondiaaimi patre», procedatur nunc ad electionem depotationia pro rebua ordinum regu­ larium; adeoque qui ex patribua acbedulam non attulerunt, eam acribant, et reverendo»' pater do­ minua aecretariua cum reverendo domino anbaeeretario et auia adiutoribua aehednla» colligendae * curet. „Quoniam iuxta nnmerum VII litterarum apoetoliearum MaMfliett mter narranda» eat dignitati» et promotioni» ordo intor patro», qui loqui potierunt rei petent, idetroo ominentiaaimu» ae reverendiaaimua cardinalia Rauaeher ad ambonem aeoedat.' Hio varo a reverendo patre domino concilii CoUectia eebedulia et in urna conclude ac tri- B aecretario ductu» ambonem coneeendit. pliei aigillo a protonotariia obaignatia, eminentiaaiORÀTID mua primua praeae» patre» aio alloquatua eat: emfNPNfiMinii ac rmrmtomim cerdinalM /oaspAi „Rererendia«imi patre», notum vobia eat iam Othmari arckitpiccopi *. praeparari locum habendia oongregationibu» goneralibua magia aptum: interim vero ne tempu» fruitra labatur, inchoanda erit propoaiti rcbemati» examinatio in hac ipaa aula, cum aliue looua non­ dum ait in promptu Quatuordecim ex patribua petierunt aermonem habere d» proponito conatitutionin dogmaticae «chemato, ct reverendua dominua •ubaecretariu» eorum nomina ex 'ambone promulget. * 1 Quod exequena aubaecretariua infraaeriptorum oratorum notam perlegit, in' qua primua omnium erat eminentiaaimua ac reverendiMimuo dominua loneph Othmarua cardinalia Rauaeher archiepiacopua Vindobonenaia ; cui aucoedebant alii reverendiaeimi petro» hoc ordine : Petrus Richardu» Kenrick * rchiepiacopu» Sancti Ludovici, Vincentiu» Tiuani archiepiacopua Niaibenu», Francisco» Xaveriua Apuxso archiepiacopus Stirielitinu», Vincentiu» Spaccapictra arehiepiscopua Smvrnensie. Caietanus Pace-Forno * Per chirographum die'99 decembris 186· editum, prtesei deputation!» a nummo pontifice nominatus fuit eminentisdmtui cardinali· Prosper Caterùu. t'a» antes i· in advenas vale­ tudinem incidisset, eidem deputation! de mandato Pii Noni praefuit cardinalis Hannibal Capalti. Pontificiam chirographum tenoris erat sequentis S PiUS PAPA IX. Reverendisnitao signor cardinale Prospero (faterini. Nel nostro breve «Multiplice * inter ecc." del 97 novembre prossimo paaaato ai è da noi disposto al | VII. che nel oorao dei présente oondUo ecumenico Vaticano quattro speciali oongrègasioni composte di un determinato numero di padri dei concilio a scella dei sinodale consenso, debbano, aecondo la specie delle materie nspettivamente loro aseegnate nel dette paragrafo, occuperai dell' esam· dei dubbii e delle questioni di maggior momento, che a termini dei parugrufo medestmo aieno per inaorgere tra i padri dei concilio eu i progetti di decreti che verranno sottoposti al loro giudiaio. Kffettuatasi regolarmente nella sessione dei 91 dell' andante mese la soelta dei padri componenti quelle tra le congregaaioni or aocenaate, alia quale i commem il dette eaame quanto alia.parte discipli­ nare, conviene deatinarai ad esas U cardinale présidente, che ci riaervammo di designare. La esperiesma. eho abbiamo dell' abile vostra persona, signor cardinale, c' induce a vnlerui dell'utile opera vostra nell' attnale cirooatanca: laonde col pré­ sente nostro chirografo vi nomlniamo e depatiamo preaideate della speciale oongregaiioue qui aopra indicata» K mentire ei è di oompiaoenca Γ attestarvi ooa «tffatte destinaaione la parti * colar nostra fiducia a vostro riguardo, siamo certi di appre * starvi altreei con essa una gmdita occasione di prwgredire nell' operoso e intelligente solo, onde ân qui vi applicante in eerviaio della religionb-t * dells chieaa. Date dai nuetro palaaso apostolico al Vaticano questo di 99 decembre 1969. Del nostro pontificals anno rigeaimoqnarto. Pio papa IX. Ad concilium universale celebrandum a succeanore sancti Petri convocati reponimus potissimum 1 Quessadmoduni in praefatione monui, orationum a patri­ bus habitaram argumentum seu compendiariam relationem * adnotationis instar exhibeo prout in oodko manuoeripto ha­ bentur, cui titulus : SWmsm reram pestaram m laeroeaacti oeeamcnsci (vncttai Variomi. Porro primae illius orationis argumentum ita se habet . «Nonnullis praemissis circa scopum quem prae oculis habere patres debent, ad propositum schema deveniens declaravit nolle eo anciores eido defraudare eruditionis insignia» diligentiae indefessae ac optimae intentionis laude ; existimare tamen, eos gravissimum morbum quo mundus laborat pt infensissimos ecclesiae hostes, ooutrn quo· in praesentiarum proelia Domini proeliande sunt non satis ut optandum erat prae oculis habuisse.' Huiusmodi autem conceptum evolvens ait, attendendam esse ingentem rerum mutationem, quae post concilium Tridentinum facte est. Siquidem tunc peeudoreformatores negantes ecclesiam esae divinae revelationis custodem et interpretem, asserebant, solant scripturam eoae fontem credendorum ; arbitrium singulorum et Spiritum sanctum, qui omnibus christiani^ adest, indicem esse sensus, qui Scripturae verbis inert, hominem nola fide iuetifican. firmam nimirum fiduciam unice in fhristi meritis reponentem et boua opera nihil ei ad salutem prodesse immo <>besse. cum eum In periculum aeternae damnationis mldueunt. Huiusmodi errores ait per concilium Tridentinum patefactos et damnatos totam suum robor iam smisisrr. et hodiernos ecclesias hostes diverso modo eidem bellum inferre. Humanae siquidem rationis principatum adstraentes ea omnia respuunt, quae eius limites excedunt : hinc quamvis supematuraih revelationi» ideam, miracula, «aeras litteras et totam de redemptore doctrinam penitus abiiciunt. Per eam autem quam profitentur falsi no­ minis scientiam Deam ct animam negnat et nihil realo ac substantiale esse proclamant, nisi illud quod sensibus rabeat. Httinsmodi principiis innixi omnes demum in hoc conveniunt D ac docent rectam mtious». ubure. ut homo nervos omnes inten­ dat saeculi huius bonis unice Assequendis et reliqua omnia nihili proreus esae facienda dididit non deesse. qui eo usique progrediantur, ut vel explicite dicant. Deum esae malam, vel implicite saltem id doceant praedicautee. religionem tum pri­ vatae tum publicae felicitati officere, religionem autem respuMtes insurgunt etiam in diligendorum regulam, quae a voltmtete divina et ab ipaa natura spiritus ad imaginem Dei creati con­ stitute eat. Seclusa euim religione, quae Dvum docet super omnia et propter se amanduA, proximum vero propter Deum, nil miram, si omnem faturorum bonorum spem abiicientee totis viribus vitee huius bona et prosperitatem unice quaerant. Haaoqne ait actnakta humanae societatis conditionem, ex qua manifeste apparet, non agi nunc de haeresibui proprie dicti * refutandis, sed quaestionem omnem circa veritates illas ver­ sari, quae praeambula fidei dicuntur. Conclusit dicendo «nffidena nd id bob eaae propositum schema et idcirco remitti illud debere ad deputetionem patrum pro rebus fidei, qui et illam dicendi unctionem prae oculis habere debeaui. quae in Tridentinis decretis elucet et qua ipsum schema prorsns caret. Post generates hhiuamodi observatione· dixii nihil se addere quoad singula capita, et eorum examen suo tempore instituturam. ** ISS A. M88I0NM PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES IM spem in Spirite MMto, qui eau semai taatem, A viÎpeudaatar ; «t qurnties homiaem impodiauLne facto sons tanqnam adveaioatis spirites ttMMÜi rebiu Csmporalibes omaeo acrroo intendat, tam^tam et linguis igaob apparaatibos, ia discipulos Domini descendit, usque ad eonsemmotionem saeculi nun­ quam noa aderit ministris Christi, qai etom miait, maxime auto· oum ex toto terrarum orbe ad caussam eeclosiae agendam congregati sunt Cum astato omnia possimus in eo, qui nos confortat, pro viribus contribuamus oportet, ut sacra haec synodus digna inveniatur vinum ot oleum inten­ dere vulneribus, quae prava concupiscentia et leo quaerens quem devoret animabas e Christo re­ demptis intulerunt Igitur meum eeee duco eminentiasimis et reverendissimis patribus exponere quae do schemate constitutionis de doctrina Chri­ stiana emittendae equidem censeate. Profecto non is sum, qui eruditionis insignis, diligentiae indefessae et optimae intentionio laude defraudare velim doctos viros et pioo operis nobis exhibiti auctores. Attamen medieo, morbi quo aegrotus decumbit, et duci, hostium cum quibus confligendum eut, sedulo ratio habenda est: et in­ dubium mihi videtur, quod schema concinnantes gravissimi morbi, quo mundus laborat, et infensis­ simorum inimicorum, contra quos ecclesiae proelia Domini proeliande sunt, non sicuti desiderandum erat, ante oculos habuerint. Ex quo sacrosancti concilii Trideatini patres ed sue reversi sunt, ingens omnium rerum mutatio facta eat. Reformationis recentis signiferi infioiabantôr, ecclesiam divinitus esae institutam, ut saerum revelationis depositum custodiret et inter­ pretaretur; asserebantque, sacram scripturam solum esse credendorum fontem, et sensus, qui verbis subsit,' arbitrum singulorum esae indicium et Spiritum sanctum, qui omnibus Christianis adest. De­ nuntiabant insuper, hominem sola fide testificari, opera bona ad salutem nihil prodesse, imo hominem in periculum aeternae damnationis adducere: quo­ niam obstent, ne fiduciam suam unice ponat in meritis Christi,, quibus tegerentur peccata se testi­ ficatos esse firmiter credentium. Pessimi hi et perniciossimi erroree, peioribus a fide et ab intimo animae humanae sensu aberrationibus, vi qua tunc pollebant, exuti sunt. Intelligentiae principatum ambientes docent, miracula canae repugnare rationi et quaecumque sine miraculis fieri nequeant, ea absque ullo examine contemnenda et reiioienda eeee : ideo aut vana' opinionum commenta, aut fabulas esae ad decipiendos simpliqes artificiose compositas quaecumque de revelatione a quodam numine facta circumferantur. Hi cum sacras litteras et totam de Christo redemptore doctrinam imperiosi elimi­ nent, etiam credendorum regulam, quam quisque sibi Spiritus «meti auxilio 'fretus constituat, ot iustificationem sola fide obtinendam penitus e medio tollunt. In locum Spiritus sancti successit falsi nominis scientia, quae Deum ot animam negat; ot nihil, praeter os quas penubes subeunt, reals ot substantiale esse proclamat. Itaque protestatio veritati opposita cogitationis limites praetergressa est; etenim expungit spiritum humanum scientiae humanae nomine, quae tamen sine spiritu humano nec eeee neo cogitari posset. Attamen hi scientiae laudatores in rationum, quas adducunt, momentis param confidunt, non ignari falsam earum robur situm esso in pravis cupiditatibus, quas verbis astuto compositis excitare quotidianis moliminibus satagunt Bellum rei Chri­ stianae inferentes, etsi maxima set formaram qaae induant varietas, tamen unam idemque continuo urgent et docent: nimirum rectam rationem tebere, ut saeculi huius bona primo loeo ponantur, reliqua tegum intolerabile abitatendo. Haeo pootaJarw saoeuH tonginsimo progressi genius, base dcoero omuem virum praeiadieiù aatiqutis assiorem. 8arroxeruat, qai. dioerasti Dees est malus. HU ro, si noa verbis, aaeeatiunt omnes ds religieiM tradentes, quod, singulorum felicitati et rerum pablioaram augmentis officiat; et perpetuo poscentes, ut ia legibus, quibus humana regitur societas, religionis ao minime quidem ratio habeatur. Qui religiosam s societate humana extorrem eeee volant, oouurgunt ia diligendorum regulam, quae, voluntate divina et ipsa spiritus ed Dei ima­ ginem creati aatura, nobis constituta est Ubi de praecepto amoris quaestio habetur, do rerum hu­ manarum summa agitur. Omnis recti et pulchri sensus, omnis in bonum verum sive apparens nisus, I canota demum, quibas homo pecudum agmini eminet, ex animi ed amorem conformati natura originem unice ducunt Act ipsa amoris ratio necessario seoumfert, ut summus summo debeatur. Haec principalis est spirituum lex, bonis et melis dispari eventu, sed pari flecemitate imposita: quam si reprobi declinare possent ignis ipsis praeparatus oxtingueretur. Nisi Deus nos ad ipsum super omnia amandum creavisset, non ii essemus, qui ipsum tamqusun 'naturae auctorem cognoscere, eut gratia redemptoris ad eum videndum sicuti est elevari possemus ; lege morali non . regeremur, nec .boni essemus nec mali ; sed necessitati sensus impulsiones sequendi prout pecudes subiioeremur. Verum quantumcumque caecus cupidinis impetus ad Adae filios seducendos valeat, ea tamen eat animae immortalis dignitas, ut errori adhaerere nequeat, nisi' vana quadam boni veriquo specie nobilitetur. Praeter maxi&ium ot primum praeceptum habe­ mus secundum, quod similo est huic, nimirum : Diliges proximum tuum sicut te ipsum. Qui enim Deum vere amat, eos quos ipoe diligit, non diligere non potest; Deus autem diligit omnes, quos ad sui imaginem creavit; qusre Filio suo unigenito non peperpit, sed eum dedit, ut qui in Adam perierant in Christo renascerentur. Quamvis autem amoris proximo impendendi et puritas et firmitas ab eo pendeat, ut eum propter Deum diligamus ; tamen in iis, qui sibi Deum non haberi persuadent aut persuadere nituntur, naturalis motus ad amicos diligendos non aufertur. Insuper, ex quo iustitiae sol mundo ortu est, apud gentes eius radiis col­ lustratas sitissima animae insidet convictio, nos teacri ad homines, quia homines sut, diligendos. Hic est amor proximi ethnicis ignotu. Igitur iam Mteaoto saeculo factum eat, ut Dei inimici ex altari surriperent ignem, quo templum Dei incoadorent; atque fiallaoibaa verbis commendarent seorsa hominum a Dei- eharitate arabam. Assere­ bant flori posse, nt Omnes mortales bonis huius saeculi tranquilli et beati firuantar, modo ex tenebris ad lucem vocentur, qui sacerdotum fraudibus circum­ venti sint, ot regiae potestatis ingum infringatur. Quapropter optimi cuiusque esco operam strenue conferre ut homines, quibus cunctis fraternum debeat emorem, post tantas st tam longas calami­ tates ia libertatem vindicentur; qui coatradioera noa vereantur, sceleratos ease proprii oommodi studio sxcaecatos ; qui impedimenta ponere audeant, generis humani hostes censendos eeee, ot'extremo supplicio auferendos. Nefarium boo impietatis ot eversionis praeconium tam param antiquatum set, ut potius ecclesiam et religionem quotidianis fera lacessat oppugnationibus. Facito largiendum est non imminere periculum, ut t 1S6 OONGRRGATIO GINRRAUB QUARTA « ttarrambria 1M9 fraternitatis hussaaa· >mum tot dano esodrat •Abater: sud vivit vigqtqn· priMipiuss, eoime nomi·· g 8 tori n ilia dwrcta aat Hie principiis iasiataat teat malattoai· apcrtea praaconaa qaam libaraliasai, quite aaae ·· ,' * aanartaroa; ipaa praadteaatar ab IM OBATtiJ rsastundi pafirw damam' ftfiri Xcbordi Avariai anlù»pi»tapi ΒβκβΗ lotdaaici *. latinsatissiari praeaidea, revarandiaaimi patra·. sicut folia Ut aeateatiam meam do aohemate nobis exhibito aateawali taapora ax arborihm dafluantia; ipaa ia ooasitiis aaotibüsqàa da lagibaa faroadi^aat dccev- paaciaaimi· varbte expediam, dicam id mihi au probari, quia a fonaa synodnli dtaoadera, ot opus nimia grave ot in longum tempus abituram imposera vidaatar. Ia concilii· genualibus soopua, quam patre· assequi aoaari debent, eat potio· expositio fldai catholica· contra quam errare· a novatoribus aphaaneridaai MHa, qua· iaaaaara * aat aaatiba· aat ooneultantibes dictaturam passim axareaat lline ia ragfoaibaa abi lagaa aondam oawiao a libaraliaaia sabiagataa teat, autrimoaiam Christia­ num, aeeleaiae ia «aboli· influxua,stiam sapaltara Christian·, at dominica· dicrtunqus fastorum sancti­ ficatio quasi qqotidiua pateatar ballo. lisdsm principiis frati 'humanitati· laadatoraa nihil non agunt, nt ludimagtstri ad raligioais contemptam cfformentur; at in scholas, qnibus praesnnt, iuvcntas catholica, maloti· parentibus impositis, cogatur. Optime sciunt, populum, catholicum fore ubique adhuc firmum in fida «taré; «parant autem fore, ut mendaciis, irrisionibus, calumniis perpetui· ephe> meridum, et agentibu· ■aboli·, quae tenero puero­ rum animo impietatem inatillent, venena ab ipais propinata ad .ima usqu· mentiuqr penetrare possint. Hic eat rerum nostrarum status. religioni· osores haud ubique eatndem consecuti aunt pote»tutem, sed ubique eadem machinantur, et ex decennio ferme abique progressum fecerunt ' De re Christiana aperte agitur. Imminuta aunt pericula, quae haeresifi eccle­ siae parat: etenim cum haereri· proprie «it dicta quae supponit fldem in Deum et revelationem, simul cum fide debilitata eat. Novi· impetimur teli·; commentis impugnamur, a quibo· etiam pagani abhorrebant, ntpote' qui religioni· .necessitatem non negabant sed sdstruebant; et non cogitabant ' quae mereo ac disciplinam respiciunt. Proponebat idcirco paw's cuius apeciem -schema prae M fert, und· etiam tantam capitula eligenda rara quae magis nere—eris a patriba· indieantur endemqne dinçaticoda a deputation· pro retes fidsi deest unctio et aacra dioendi via, qua decreta Triat sd «matera ooarilii redigenda ae ifanr.m iterum in generati dentina excellunt. patrum congregati.mt psoponeada. * Ad singula descendere longum foret, et meo * firgumaatam Jtrehispisoopoa Nisibeau cara petiisset quidem indicio intempestivum: do his tractandum 'ah «ninsntiMtatis prareidite· veniam tibi concedi, et · sao erit quando singula capita perpendemus. Igitur lore sermonem forera iataita infirmitatis ot «seritati·. qsa reverendissimi patres diiudiceut pauca haec, qua· ipse latent, sdaotarit eoaritiortua gaMraliam praxis·, oam de fidei varitatibua «geretur, bane M··· ramper, nt eas bre­ *de ratione schematili ad opus sacri concilii per­ viter olar· et rimpUriter «spoamat. Kt sd brevitatem in agendum in genere dixi. sporie qesd attinet, peraansM psaeeadeatiem ooadHoram hi­ storiam lineas snamaravit, quibas varia «orandam rapita ia i c ■ Labbeaaa ooacilioram eoUwtio·· deaeribaatar, at iste ooa' Ad umbonem deinceps ab eminentissime primo olafisrst, nimia prolixam tot» μΑμμ Secreti qaod Vatican· praeside successive vocati sunt reverondisaimi oowilio bofii· propoaitar. Qnoed styiam ait, sam potias qoam . * soram propriam «eoe, qui sdeatia· e cathe­ patres archiepiscopus Sancti Ludovici, arehi- osadlii reaerati episoopus Niaibenus, arehispisoopua Surrentinus, dra dooeat, ·€ ia multis obsonritatsm maximam prae ·· fom. Ad sisgala capita transitera faeieu teelanvit, m te primis archiepiscopus Smyraeosis, archiepiscopus Rho­ qaatuor tantus dictarem ossa aan potuerit reliqua expeadara. diensia et episcopus Melitensi·, et archiepiscopus Kt te primo capita tinea IP·, pag. V“. abi sermo eet te syste­ Halifaxiensis. ' ma!· paatteistioo. ait aeqairocatisaam rara ia verbis, qaiba· i F ' ’ 137 8ÎE881ONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES. . ■. c' ‘ t · ' · ■ \ . ■' 138 -- dicens Viri fratru fntiii * ta. Spd, bçe Audiet»· A originali et de peccato actuali, de praerogativis tie infirdgum fic debilem ac scientifi^destitutum? ^^pmanorum pontificum etc., et tamen tribus cdlumnis ^nihiloctamen minus ea, qoafi dicturus sum^ voe vestra, (jfibbeanis univeraa oonfTnetur haec doctrina. In • yenirwheotia ‘ accipietis. Et hotonulU ' treater in Concilio Lateranensi V duatfas columnis Labbeanis . geptre, examini maximo Frirtit, et in specie dicam qtioad schema nostrcu^Uecretum constitutum eet.a patribus sub Lèone X apstrgque indicio prbpoqitwn a. gpntifioe ' in setaojie VIII, ubi jdamnati sunt errore· cJntH Petri successore, cui dictui? e·^-: T· M giaterialistas. /Atque si nos oculos convertamus ad ri swpri' Aone prfram aedifatobe ecdremi patres lirideptino·. sapientiam maximam nos, re-, cogqoscere^ deflemus in illis brevibus capituli· canonibus praefixis; et tamen patres Tridentini ' mwm. In * mm» In gunew gvnem brevitarfdhti, breviter, diti, in in specie pecn' nonnulla * nonnnIU » tantnnr quoad priera quatuoi\capita; quia tempus non adfuit mihi st^jieiidi oetpris^Difficilfiinn eqim \ universam ferme 4ujrtrinamj catholicam expoeuissT yisi sunt. Qtiid ifritur djcendLm de^ostro schemate, j: — λ— a.------- -------- u----- est materifi-et obscuritate plenissima. -In genere jgitur dico quod in omnibus gehqralibus ' coficiliis vusu% consuetudo ef praxis semper fait in­ ___ _ ... «aéria ______________ __ breviter,_______ , sistendi in traditione/in litteris; et impliciter omqia exponere, praesertim ^uod satis elaboratum non nego, quod reapse Isidem 'maximam merentur auçjores huiusmodi, quod sapientisrims elabqfaium- eït? Attfiplfln non in hoc schmqate adinvenio, nisi (quod sapientissime dictum 'cum agitur de veritatibus dogmaticis : rnam id *ini est ab archiepiscop'TT A'indobonensi) verb^ quae >d omnibus oecuynenicis conciliis observatum e«t. Nec profeudres «potius cathedrae scientificae ^ertihare vos latetj quid factum sit in Hierosolymitano, ubi B possunt, quam ad concilium generale. Decretuln concilii gCJJgrali» Vaticani simplex esse debet, drdidg legalibfls actum eat, et tamen universum decretum conatitgtum ex epistola Antiochiae missa ab apostoli· natim debet constituere primo loco scientiam seu et senioribus constat septem versiculis tantum, com­ ^doctrinam catholicam, et post expositionem catho­ licae doctrinae ad condemnationem errorum devenire. prehenso titulo, bjptir-d icendum de concilio Nicaeno Haec in genere. quoad symbolum conficiendum; de symbolo Con•tantinopolitano tamquam de wsymWlo majis ac In specie autem breviter et nonnulla tantum dicam, ut demonstrem reapse ad examen me revo­ mufti» declarato tuxta necessitatem temporis. De concilio Ephesino breviter non habemus^ quoad casse priora quatuor capitula. Pagina 2 * [coi. 59] adeat haec expressio ; loquens auctor, vel auctores doctrinam de unica in Christo persona, et d· voce sapientiasimi huius schematis loquentes de systemate IHGtdxc; In synodo ChaloedoDcusi, ub. patro· con­ pantheistico, dicunt eorum sententiam esae (lin. 12 , * clamaverunt SrywRta sancta pairs· dr/tnimm·» pag. 2 [= col?59C»]) vnicam tw cmitàai * htm Dec breviter ipsi rem egerunt, et decreta brevissima confecerunt. Eadem dicenda sunt de illa salebrosa 1·μ rm»· wmosiw etc. ; in hisce vocibus aequivocatio et/inlricatissima quaestione de tribus capitulis in potest haberi, quatenus exprimant vel unicam vel V concilio, et dp^-UJa altera quÎèetione difficilibus eamdem tum Deo tum rebus omnibus communem tunc tempori» Mont^helismo; ei patre· breviter ••sentiam, vel unicam Dei et unicam rerum omnium essentiam. Quapropter.optafem, ut corrigerentur haec scripserupC decreta m quibus veritas catholica elu­ cescebat et error profligabatur. Quid , dicam de C verba in alia; unicam eamdempiw rommimeei tum Dt^ decreto sacrarum imaginum, et quid de concilio VIII oecumenioo. ubi damnata fait sententia de duabus animabus? et tamen brevissime conscripserunt de­ cretum patre· Constantinopolitani. Quod in Oriente vidimus, in Occidente verificatum est; ubi enim actum est de ode stabilienda vel de erroribus pro­ fligandis brevitas, claritas, ordo lucidus semper fulsit. Sic in concilio Lugdunensi II, Lateranensi IV, ubi actum est dc Deo creatore, de vcreatura seu de creatione honiinià quoad corpus et quoad spiritum, Λ < uiu» verba usurpata sunt in nostro schemate, patre» Lateranense· tam brevitag scripserunt de­ cretum. ut tantum quadraginta quatuor linei· Labbeanis contineatur; decretum aeque in concilio bugdenensi II viginti tribas lineis; decretum con­ cilii Viennensis quinquaginta linei·, abi plflre· veri­ tates expositae sunt. Sic in concilio Florentino decreto unioo actum est de procession· Spiritu· sancti, de eucharistia, de purgatorio, de peccata» Putheistanug sententia exprimitur, nimirum .unicam «sse «uusmiun ton I»ei tum rerun omnium quaesant , * haec tam . posseat iatelligi vel de ukn tam Dei tum rebus ensibus convta essentia, vsl de nntaa Dei et sake reran omainm taentia. Posse iddree hac ratione «arrigi Muicam sen· fiemqae coanaaeni tam Deo tam retas omnibus ssosatiam . * I*e capite tertio ait per quatuor vice· citari concilium Tridestinam, cum satis sit, «c arsta tentum fiat. Additttt citari ooastitntioosm concilii Lateranensi» IV «A» Deo creatore" ; at existimare se. constitutionem illam aut integram dtandam esse aut penita tollendam, neqno angtiss stattendos, qui tamen et ipsi a Deo cresti sunt Praeterea optare se. et modos ills loquendi/qui prostat pag. 10»; .Dnum par reve­ lationem humanum genus ad ordinem supernatantem eisvare , * in hunc aliam mutetur; .Deum per revelatisnsm ad sUtnrs gratiae humanum genus elevare. * Tandem animadvertit nullo modo probari posse ut definition·· ooaeüli Tridentini tanqnam consectaria pouMta, cam u»m semper tarit, ut eencilUrum definitiones tanqnam argumenta et probatio··· psties haberentur." tum rehu oesmhua egentiam etc. , aut adderem etiam vocem mbetantiain.^ In cap. Ill adinvenio per quatuor vice· citatum -concilium Tridentinum expungerem bas citationes, et unica tantum vice concilii Tridentini mentionem agerem. Insuper adest definitio concilii Lateranensis IV de Deo creatore et de creatione animae et corporis humani; atqui aut haec definitio esset expungend^, aut si vellent reveren­ dissimi patres hanc inserere in schemate, optarem ut integre poneretur: quare nec unirentur daemone», qui tamen creati sunt a Deo? Insuper addam quod io pag. 10 * [coi. 62 A| adest hic modus exprimendi sensum. Deum nempe per revelationem ex ordine naturali'humanum genus ad ordinem supernaturalem elevare; optarem quod loco earum vocum diceretur per revelatiotom ear tlaht nalarah ad rtatam gratia * elevare genus humanum. Insuper, ut finem faciam D>isoe verbis, nesdfo quomodo possint definitiones ooncilii Tridentini tamquam consectaria apptmi in/ •chomate: nam mos semper fuit ut in .definitionibus oonciligpbu· sacra scriptura, sancti patres et etiam Γ ‘ definition·· conciliorum ponerentur tamquam pro­ |bationes, non autem conaectaria; quasi denuo definiri 'ponent et deberent, quae definita sunt in oecumenicis conciliis. Haeç tantum pro meo officio. ORATIO rswrendi petris detam JVaarisri ^puaro * erehri^scep· Surreutmil.x Eminentieeimi praecides, reverendissimi patres. Schema propositum diligenti consideratione ad (trutinam yevocatum multis nominibus laude dignum ‘ Argumenta»·. JLrehiepiscopns Surrentiuns in pristis ait jpropositam schema ia soanoUb qaidsm laudandam mos, st i «Uls perfections illa carere, quae ooedho occnmtaeo digna in r*· CONGREGATIO GENERALIS Q^AtA W deoçmbria 28 130 Ataum eat. ' At nonnulla dqaiderahtur, ut eam per j Vatholicath. postea ef+orep refutare, et domum eoa factionem attingat, quae decretis concilii generalia, ? am nare’ Haec methodus plus certe dignitatis digna ait. Schema potest spectari 'vel generarim decretis concilii tnbuere videtur. 5° {'anonea deficiunt id certe optimo ture factum ? sumptum, vel in singulis capitibus. Nunc tantum . d.e schemate generatim sumpto breviter dicam. est, tum quia decreta ad’modum constitutionis con­ Ac prima fronte ipae latine dicendi modus non cinnata sunt, tum tpiia non semper canonea»condt semper est idem at aliquando prono ^|veo fluit, possunt. At guôd fat * tum est éapite VI dicendo aliquaffdo duriusculus est. tal ;------ J liquando euboacurua. 'y^nathemale damnanïus doctriiyun. «i quia disent Inauper nonnunquam didbndf modus nimis scholafn fidem divinam * non· distingui a scientia- etc . eccur ‘ tapit, et audire videris^otius magistrum ex cathedra ** * non fit in omnibus capitibus, in quibus reliqui ef; disserentem, quam ecclqpiam docentem patori otyforifiotiroa AobeiOeci, ut shcrae scripturae 'verbis utar. Quis non admiretur ecclesiasticam dicendi genus rores damnantur! 6* Nec illud praetereundum, quod saepe nota non ayi'clya errores iiiuruuTUT sic exemptagratia •locutionum sanctissimi domini nostri papae Pii IX! capite 1 damnatur materialismus Λ/pantheismua qui candor, quae scripturarum dicta, quanta facilitas, illis v^rbiX. détestantes imping insipientiam ' maquanta perspicuitas! Hoc dicendi genere utendum ten^|iami- etc Ei capite 11 damnatur rhtiwaliamuu ease putarem. Multutq etiam ad rem faceret, in­ illis verbist ^huigsmodi errorum portenta exerran­ cipere illis verbis. „ln nomine sanctae et individuae tes- vAl capite VI dicitur ^anathemate damna­ Trinitatis, Patris et Filii et Spiritus sancti-., ut facti- it 1 mus-; et capite VII. ^haereticam esse declaramus-. latum videmus in aliis Vconciliis. Ita datur occasio disputandi, utrum matenahsmus 2° Constitutio in capita divisa est optime et rationahsmus damnati siqt tamquam errores, et quidem. At cdpitibus nomina saepe imponuntur ab erroribus, ’ÎÏPendo exempli grati^ condeninatio tur. ur factuni * eat etiam^in bulla AuHorrm Jidri. mateVialiami. pantheiami etc. Eccur. reverendissimi 7* Concilia denique nunquapi definiverunt quae patres, non inscribantur capita potius ab affirmatione stioncs. .quae nalva tide a theologi» in utrainque quam a negatione, potius a veritatibus fidei quam partem disputantur. In schemate autem ammad ab erroribus! HoC certe ^factum videmus in aliis vertere datum eat in expositione dogmatum quae­ conciliis, et praesertim in Tridentino. dam verba^ occurrere, quae uni magia quam alteri 3° Desideratur etiam aliquis ordo logicae regulis sententiae catholicorum favere videntur Illa verba magis accommodatur Nhra primo damnatur panthéis­ expungenda vel mutanda. Haec aunt, praesides eminentisaimi et patres mes et rationalitmqs. deinde ad scripturam et tradi­ tionem gfadutn faciunt scriptore , * postea ad re­ reverendissimi, quae observanda 4nudicamus de schemate ^niversim sumpto, quae, mea quidem velationem et ordinem inter scientiam et fidem. Melius esset aequi ordinem vel summae theologicae sententia.xfacile a vobis reformari poterunt cutn de divi Thomae, vel toethodum/ institutionum theologi­ singulis capitibus agetur. Vestrum ent ea vel pro­ bare. vel potius improbare. carum. Quod ut melius fiat non parum expediret etiam alia schemata quae ad fidem pertinent prae ORATU» oculis habere. rrvrrendi patria doatim Γιηοοηίη Sparcapttira 4" In ipsis capitibus schema hunc sequitur arcMirpùcapi Nntymmris *. ordinem Prius errores exponuntur; postea catho­ lica doctrina traditur, denique sequitur condemnatio. Fortasse melius foret prius exponere 'doctrinam foret Addidit ipsum schema, si ia genere specietur, non semper eundem stylum prae se ferre, qui modo planus et fa­ cilis. moddjdurus et modo subobscurus apparat, quique prae­ teres et nimis scholam tapit et spirituali illa unctione caret, qua eminent exempli gratia allocutiones aaactiasimi domini nostri. Proposuit * insuper, iuripieudum semper . .In nomina sanctissimae et individuae Trinitatis, * aienti in aliis etiam um -ciliis factum aliquando legitur. Et demum adnotevit. schema in plura capita dirigi, quae ab erroribus inscribuntur, exempli gratia; Condematio materialism!, pantheism i etc., dum melius foret ai inscriberentur a fidei veritatibus, quae inibi traduntur, ut in aliis conciliis et in Tridentino praesertim factum est. Singula vero capite expeadena: videri sibi.' ait. rerum ‘quae exponuntur ordinem non satis logicae regulis respondere, damnatur, exempli grati% puntbeiamus et raUonalumu . * dein Traditio defenditur, et postremo de relatione et ordiue inter scientiam et fidem dtaeentur ,φ( melius omnino- esset vel or­ dinem, ecqui summae theologicae divi Thomae, vel · metho­ dum institutionum theologicarum. Ut autem rectius dijudicari de hujusmodi ordine possit. ueoesaariuni eeee ait, prae oculis habere etiam alia schemata quae parata suat. In aiagulU vero capitii · * huc cirdtarni coustenter teneri, ut primo ex­ ponantur errore», dein cmhidic * doctrina et postremo errores ipsi damnntar; videri tames melius esse, a doctrinae exposi­ tions incipere et inde ad oppodtas errores transire. Canones non baberi ait «t id merito quidem cum decreta ad modum constitutionis sint, et non semper condi canones poeataL Id tamen, quod fit in capite VI ubi dieitur ; .anathemate damna­ mus,4 fieri ®t in aliis capitibus poterat Nec eatis dare dam­ nari quandoque errares ob generalia verba quae adhibentur dedMtaalea, «Mrraatos. Et ut darius iataUigatar. quo cen­ surae gradu singuli errores damnantur, unicuique ait aiagularem notem apponendam «sm. Coactant autem dicendo imtegras ratoqnsnfiaa ease ranteatina omnes sehoiaram catholi­ carum, et ideo ea quae ad huiuamodi quaestionum genua re­ feruntur. e schemata omnino expungenda. * Oomoil. flnitit. tow· L Nolite mirari, si cum minimus sim episcoporum in medio sermonum contra sapientis eflTatum3 adiiciarn loqui, et ubi aenea sunt multi multum audeam ·. Cum enim congruum visum fuerit col­ laris plurium consiliis schema de dogmate proposi­ tum ad trutinam simul revocare, ut facilius iuxta Spiritus sancti4 effatum salus sit, ubi multa aunt consilia, et /erba sapientium quasi clavi in altum defixi, quae per magistrorum copajlium data sunt a pastore uno \ ea mihi immerito fuit demandata provincia, ut plurium sententiam exponerem atque declararem super schema in genere, ordinem et stylum neu dicendi rationem; et gaudemus nostram hac in re sententiam cutn ίΠη, quae a patribus aliis, qui anpieriter loquuti eunt, manifesto convenire. Profecto studium inutile videtur, ea, quae iatn sapienter a reverendissimo archiepiseopo Surrentino 1 Argumentum .Archiepiscopus Smyrueuna iia. qaae ob­ servata tam ab aliis patribns fuerant, adhaerere se dixit, ad­ dendo tamen 1“ schematis prologum alia verborum elocutione indigere, quae eundlii dignitati et maieetati magis respondeat 2· expolitionem catholicae fidei daram esae debere, et rhnatianam eharitatem in omnibus prae ae. ferra, nt cum damnantur , * errore benigne tamen moneaatnr errantes ; 9° putius quam a raceuakme erraram incipiendum ab experitieue raritatis. <· omnibus erroribus pecqliarem notam apponendam. 5° de­ mum schemata omnia quae parati aunt patribus exhibenda, nt ai quid omissum fortasse fuerit, iltico appareat Sic exempli gratia de JdraJteuso ne verbum quidem in schemate haberi, eum tamen omnes sciaat quot a^eurdissima inde coasectena tur. * derira “ • Ecrit XI. 8. • ib. xxxii, ia. • Prav. XXIV. a. ‘ Eeri. ΧΠ. 11. 131 A. 8K881ONK8 PUBLICAE KT OONGREGATIONBB OENKrIlkB V IM expotit· fuerunt, quaaqoe observation * digna ab i -Et bate, rant quae breviter notanda daxé; dabit omnibut habita aunt denuo exponere. Illud aolutn- ■ autem, u^eum Augustino finem ftusiam1, duMt autem tnodjr addendum in commun; tenientia arb^ror, mihi .veniam suavitas mitissimi eordia vestri, quod prolixiorem sermonem-fortesse, quam velletia, vestrae •cbematia prologum alia verborum elocutione foreitan Indigere, ut concilii oMumenici dignitaa, atqne fecerim sanctitati. venerabilia maieitaa aarte tectaque habeatur, et ORAflO eiut verba non aicut verbum hominum ve) phiiorrerreadv patri» domini Coietexi Ases-foriso > aophonifd, aed aient eat vere verbum Domini a, arehifpUcopi Rhodimuit ft epiieopi Melitmtit ’. , ' aapientlbua et inaipientibua excipiantur : et omnea 1’lac/t mihi, eminentissimi domini ac pftree ■ntelligadt Spiritu nancto dupion ad'aedificationem; exhortationem, et eonaolalionem in Chriato * patrea reverendisarari. placet mihi propositum coRstitntionis dogmaticae «chemia. /'Per illud qàip^ç. postquam loquutoa. Hinn facile ea' orationia atructura-eat adhibenda, quae errantium animoa alliciat. materialism!. pantheinmiX^aç rationalism! absoluti monitra Q'nivereali horntfi aunt exp'oeita, adversu·. Profecto errore· eaae deteatandoa atque ciecratinne dignoa, pro manifeato eat: at err^tea. .ut,ad rationalism! moderati illusiones catholica doctrina ' veritatem adducantur, poliua monendo, atque eprum de re«e!athjoe. deque scriptura .ei (radttioeqitentiam ad agnoacendam veritatem, et reti placant a diaboli laqueiaC ' , * personi quibus communi * 1·« ad extra operatio, Praeterea inaiatendum non pigeat, illum ordinem et libertas in creando; nec non de una divina m accommodatiorem et utiliorem videri, qui incipiat Christo persona in duabus naturis, de eius re­ p«^j veritatum catholicarum meliua quam per er­ demptione, et vicaria pro nobis satisfactione; in­ super de communi omnium ab Adam origine, ac rorum iia veritatibua adventantium declarationem de human.! natura ex anima rationali et corpore Veritate aiquidem confirmata et conatabilita. errore» condemnare faciliua erit, ut omnea ad.hortentur ad una. do peccato originali, de supernatural! statu iustitiCe originalis, de poena aeterna cuHibet pecverba vitae aeternae audienda; aicque fiet ut fideles ,de fide aua laetentur, et in ipaa confirmentur, et cato lethali debita, tandem de supernatural! Re­ infidele· fidei deaiderium concipiant, praeiudicita ab demptori» gratia. Totum itaque schema quoad erroribua et malia animi affectibus exutis. Omnibus substantiam mihi placet. Nihilominus ut plane rationabile sit nostrum fidei obsequium, liceat mihi , qui conciliorum seta versare consueverunt, huiuatnodi eorum methodum fuisse aperte constat, aieub depromere quod mihi obversatur dubium disertissime reverendissimus archiepiscopua NiaiCaput XVI eo traditam ,doctrinam hoc additamentum se omnino respuere dixit et nihil * dicendam, quo moderatiores traditionaliste· offendi poesiat; 9· demam in adnotatiane 87 a patribus quaeritur, quid eis dicendum videatur do auiaiM origine, et suam sententiam, ait, hac is re ae··, no nihil omnino do hac quaestione {icatur, praesertim ob divi Angestini dubitationes. Ad summum poeae id obtiqeo tantum attingi per hanc formulam: ,anima rationalis, quae immediate a Deo creatur et corpori intenditur. ** CONGIJEQATIO GENERALIS QUARTA 1 *69 13» decembri. 98 1M •t ipsi eum Macta sede baianaa propositiones omnino a Amas· ratidMie, fMM MarmrWta/f a et damnant in aaaertornm sensu, sub quo ib bulli· corpori ·*-/ »* ** m/burfirwr etc. •aserantur damnatae. Impoasibilem autem asserant ' * Haec stint. eminentiaaimi * ac reverendiaaimi •tata· naturae purae non de potentia Dei absoluta, patre·, quae vestro sfcpieutiasiino indicio humillime , •ed ordinata, neque ex.exigentis creaturae, sed ex sublicio. •RATR) < deeentia creatori», et nonnisi quatenus oportebat, rtwtudi patni d»ass»i Thema» Connoliif uVbomo ad imaginem Dei. et propter Deujn (actus archicpiocegn ^tiatyaxionti» 1 aliqua supernatural· gratia ad eum elevaretur. Prae ceteris legi potest hae de re additamentum Berti ad librqtn theologiae, ubi psoposito inter utramque sententiam temperamento. doctorum praesertim * •ancti patris Augustini, egneti Thomae Aquinatia, et Aegidii Romani auctoritate ostendit, Originalem iustitiam et caetera dona nequaquam fuisse primo homini debith, licet oportuerit, ut creafqa homo ad imaginem Dei, H ad ultimum tinCm, a quo divulsas in aummatn misertam incidit, supernatural· auxi­ liorum fulcimento exornaretur. Reverendissimi patre», ait nec ne huiusmodi de possibili statu na- B 1 turae purae affirmativa sententia negativae post­ ponenda. nostrum non qst inquirere. Quod ergo efflagito est. ne cum hac quaestione commisceatur catholica doctrina. 1’roptere» in schemate con­ stitutionis dogmaticae modificentur oportet praefata verba possibilitatèm statua naturae purae adstruentia., et consequenter contrariam sententiam reprobantia Eo vel magis Jfl&d talis‘sententia, dum distinguens inter id quod est homini naturale et quod supernaturale. ostendit hominem ad imaginem Dei factum oportuisse supcrnaturaliter. elevari, maximjoprre contra rationalismum pro revelationis et ordinis supernatural·· confert necessitate ostendenda; laudatum caput posset hoc sim diva modo exordiri; Hominem anima rationali ac immortali ad imaginem Eminentiaaimi patre· bt patre· revendissimi/ Peat omnia in contrariam huic· aehemati tam luculenter adducta ab eminentiaaimo cardinali .·, arcbiepiacopo Viennensi ac caeleris reverundissiniM patriWa concilii yaticani. qui me in bocMoço et aliô praecqpserunt suggestu , nec verbum quidem coram hoc augustissimo coetu proferre auderem^ niai ad id onus episcopale humeri· tam' indigni· impositum me impulisset. ^-Auscultare potius. quam verba facere-jpraesentibus tam multi· vw· doctrina theologica pratstantioribus ac eloqûentioribua in­ scitiae meae magia conveniens et gratum foret; sed silere, dum de robus tam magni momenti agitur prae timore ac sensu intimo quod non satia doctu· videar inter tot ingenio praeclaro·, contra con­ scientiam esset. ad derelictio muneris, quod Deo et ecclesiae me debere corde et animo certus sum. Bchema constitutionis dogmaticae, quod huic concilio oecumenico proponitur, non mihi sicut et aliis, qui iamloquuti sunt, satisfacit neque in materia, neque io forma, neque in stylo- minus ntricto ac eleganti, ut tlpinor. in quibus traditum est Illud opinor praecipue non quia ea omnia· offendere videantur, non quia satis' superque in speculationibus mere philosophicis prolixe versetur, ac verba, ut mihi apparet, minus idonea multiplicet; sed quia nec huic tempori, nec ecclesiae bono, nec statui praesenti humanae societati» conveniat Tractatus discursivus theologiae potius, quam opus dogmaticum synodi oecumenicae dicendus esset brevitate, can­ dore lucis, ac consueta omnium conciliorum gene­ ralium praeteritorum styli dignitate carere liq^nSo Dei factam Deae infinitae ntae bonitati» concilio dignatu» fit doni» corl»»tibu» tnpevcfher» etc. Pauca nunc relate ad aliquas adnotationes. Quoad illud quod in adnotatione sexta [coi. 77 d] nobis con­ siderandum proponitur, utrum prima periodus capitis •ecundi „Neque dubitandum eat, verum Deum per ea quae facta sunt, naturali ipsius humanae rationis patet; veluti rhetoris aut lectori» theologici verba lumino posse cognosci ** ita supplenda sit „etiam ad dincioulos sonant, potinsquam vox solemnitati» citra positivam de Deo doctrinam traditam ; * boo et divini magisterii ad universum mundum. supplementum parum mihi placet. De facto Praeterea, ut alio tempore probare praesto sum, hXc schema penitus dissimile est omnibus praeter­ namque adfuit revelatio homini in Deo etiam per rationem cognoscendo ; eamque traditam supponunt itorum conciliorum, ac praesertim Tridentini, in hoc divinae scripturae et sancti patres, dum docent nempe, quod pene de omni scibili in Te dogmatica homine» posse ac debere ex creaturis creatorem disserat, et speculationes theologica» in articulo· cognoscere et simul glorificare. Quamvis enim fidei sine causa redigat cum verae religioni» damno, mihi certum ait posse Deum certo per solam rationem et praeiudicio scholarem, in quibo» tamquam opi­ cognosci, non est tamen nobis disputandum de hac niones liberae inter theologo· etiam in urbe Roma re, quae ad ordinem spectat logicum, abstractum, hucusque tractabantur. Huiusmodi speculatione» hypotheticum. Itaque cum de facto traditam ha­ inveniuntur praesertim in capite XVI et XVII et beamus positivam doctrinam, cum Deum per raXVIII huiua schemati». In Tridentino nihil est, tionem cognoscimus, ne traditionalist·· moderatiores D quod tunc tempori» dura necessitas, scilicet apostasia offendamus, inter quo· cl. patrem Ventura — La quasi dimidii totius Europae expostulabat, oil omnino * region filo»ofica · la ragione cattolica, — ego puto in materia inutile, aut mere speculativum, aut super­ nihil periodo praefatae1 ewe addendum. fluum, quod direcfe ad rem, scilicet ad fidem tutan­ Quoad Xdnotationem trigesimam septimam [coi. dam-ac salutem animarum non spectaret: nil in 108-12), schemati declarationem de origine animae non forma, qfiod oculum criticum et severissimum offenaddere consultius putarem, ne eootrasentientes ei 1 Argumenta : * .Arcbleptseopus Halifexieasb lotae opus opponant doctorum praeeertim sancti patris Augu­ reiicieadun st teaebris sepeMeadu * sit, at pote quod eerlnia· stini opinamenta et dubitationes. Consulendi sunt boas st praesentibus buuaa· societatis indigentiis sullateaus resposdeal, aeque eaa iadotaa pras ·· ferat, qaa * videre est Mori· in Vindiciis sancti Augustini et Berti libro 12 la ooaciliis essaibas, qnse hacasqae celebrate suat. Noa aptes de theologia, c. 4. in propositione 2 * ita expreeaa: aateri·· diepMitisMa, aoa brevitatem, aoa aactieaeta ia di­ wAn anima creatur ex nihilo quaestio eat per­ scedo haberi. et veritatibus Mei plnre» scbolastieas quaestisae· difficilis; uec sine causa magnus Augustinur de hac toeori. i** ut patet ex eapitibas praesertim IS. 17. 1A Styiam re dubitavit/ Quod si nihilominus aliqua velleL •t fcnsaai budari miaüas posse, et rhetoris aut tbeofegi e catbedfa loqueatis verbum redolere, na sûtes» diriai magisterii tari declaratio de animae origine, ob certitudinis voe· * ad suivanm * «uadua dimeta . * Concludit aurum gradus in quibus i^inc ea repentur, expediret eam sebem» prvpoei opus esse ani per coamtauoae * episcoporum, fleri in obliquo. Formula utique posset haec esa·: tua· tute etoeta est pro rsbu» Mei. aut per xperialeai pHa . * qaa· si piaeaerit, etigi poesit. * • In sala eondUari due ab iatti· terunt suggsste 1 ρταφίο ed. Vatie. A »· V / / 135 A. ■ 1 II 1. "1- ' i [ Il 1 8E88IONE8 PUBLICAE KT CONfeREGATIONEB GENERALES deret. Distincta distributio eapitumr at' Mei- do-' * finitionem in sui·' loci· collectio; «ira paueita· verborum, et, rigidiwitnu· ordo praevalbnt ubique , itA, ut post trium saeculorum dewirrcn nqç verbum . adiungere nec auferri poaeU a concilio Tndontino, . quin sensus genuinu· ac catholieuaout laedatur ant omnino evanescat. Mirum quidem tam magnum opu· peragi potui»«e inter tot tunc temporia calamitgtea! Hi heroici fidei confessore^ summa acido tie, «apientia ac omnibua virtutibus tam praeclari, nobia, reverendiaaimi qiatres, in hoc ooneilio Vaticano adpnatia. ex bepulcbria eorum conclamant : eoce quo­ modo fidem Mrvqeimu·, en exemplum quod dedimus robia. Hoc exemplar tam inafgne. ac tantorum •I.ominum aacra. reatigia fidaliaaime aequamur; et tope quidem, ut mihi sole’clarius vidttur, schema quod'nunc proponitur ab ipso limine ndc reaarcien- 188 generali die 38 i* a insoripti, qai propter angnstiam temporis 'as die rerba facere non potuornnf. Roreqpadu domina· subseereturius bx amtdsae eoram nomina pri>mulget.“ Notam entem inscriptorum oratorum ptiheecrotarins .perlegit,, et eorum nomina haoe aunt: I-oann» Vescae arehiepiaoopua Toearaaienaia et Albaiuliensie ritu· rameni', loaepbua Georgia· Strveamajrer epieoopaa Bosoensie et Sirmienaia. loannoa Qinoulhiao episcopus Gaqtianopolitanua, loaeph Caixal y Rstrada episcopus Urgellensis. Augustisus Verat epiaoopua Savannensia, Laurentio· Gutaldi episcopua Salutiarum. »> Hia nominibus promulgatis, emineritissimu· primus prae»· addidit: ' ■ v «Praeterea poet absolutam congregationem praedictam alii etiam ex patribus propositum loquendi dum (ut iam dictum eat ab uno ex praodeceeaoribua _ significarunt. qui postqiiam auditi fuerint priore·, tneia), nec reaarciendum, nec emendandum tantum- B in ordine ano wrmonem habebunt. Reverendus modo, aed potiua ctilh honore, ai ita decernatia. non dominus aubsecretarius ictorum etiam nomina ex ’ •mbone promulget solummodo omittendum, aed repellendum eat. In­ Alteram auteqi^ notam subsecretarius perlegit. cipiamur a totius aedificii fundamento, a primo et nomina haec sunt Eminvntissimus et reveren­ schematis capite. Pro bono ecclesiae et maieatate •postolicae «edia, quam ex imo cordi· revereor et dissimus dominus loseph AlojSius cardinali· Trevisanato patriarcha Venetiarum. .Antonio· HdMiun in cuius causa mori Dei adiuvAnte gratia paratus patriarcha Ciliciae Armenorum. Victor Felix Bernandou archiepiscopus Benonensis, loannes Doney episcopus Montis Albani. lacubua Baillés episcopus olim Lucionensis. Francisco· Gandolfi episcopus Cornetanu» et · Centumcellensis, Conradus Martin episcirpu· Paderbornensis. Petrus Maria Ferré epis­ copus Uasalensis. Augustinus David episcopus Briocensis. Carolus loannes Greith episcopus Bancti Galli. Hic autem eminentissimi praesides discepta­ Post haec ab eminentissime primo praeside tionem pro hac ' die finiendam et congregationem successive ad ambonem vocqti sunt erohiepiscopus dimittendam censuerunt. I nde eminentisaimns pri­ t' Fogarasien· is. episcopus Bosnensis et Birmiensis, ma· praeses proximam congregationem generalem episcopus Gratianopolitanus et episcopus 1'rgelhabendam indixit per haec, verba lensis. «Reverendi»imi patres, e patribus qui loqui ORATIO ' petierant, adhuc reliqui sunt »ptem : sed cum bora mtrtndi patris domini loannit Vancta archiiam nimium proce»erit, ad eoa audierfdos habebitur •psaeopt Foganuimi» tt Albaiulirntit ritnir rnmrni‘. congregatio generalia die labantis mensis decem Eminentissimi praesides, venerabiles patres. bris hora nona matutina. “ •uni. pro plurimis iam aliatis et afferendis rationibus illud mutandum^ non obstantibus omnibus adductis in contrarium, sentio. Hoc opus tam difficile, eminentissimi ac reverendiaaimi domini, vel con­ gregationi pro doctrina iam constitutae, vel alii ad hoc specialiter constituendae, prout patribus visum erit, cum summa in eo qui nos sustinet et confortat fiducia, peragendum relinquo. 3. CXragragatto pasralla qnlnt» * V 1889 decembris 30. Auditis ii·, quae in congregatione generali nudiua tertius celebrata de schemate constitutionis dogmalicae per oratores venerabiles patres dicta sunt, vix videtur aliquid novi dicendum remansisse. Nihilominus tameq ne nimi· arguar reticuisse ea, quae dicenda e»e putabam, proponam solum ea, quae super hoc schemate »otio. Operatum quod oommiwio ex celeberrimi· theologis et iuria eccle­ siastici consulti· par sanctissimum dominum ex universo fere orbe catholico Romam evoeptis de D doctrina catholica contra multiplice· errores consti- Feri quinta die ^0 decembria 1889 hora non * * matutina in conciliari aula Vaticana· patriarchal·· basilicae generalia reverendissimorum patrum con­ gregatio habita eat; cui interfuerunt sexcenti et novem patrea, nempe 43 cardinales, 8 patriarchae, 4 primate·, 110 archiepiaeopi, 408 epieoopi, 6 abbate· nullius dioeceais, 19 abbates generales sive praeaidee congregationum ordinum monasticorum, usum. mitrae habentes, 93 general» et vicarii 1 Argumanta : * «ArcMapiMapes Fogantieuau sdaotabat. generales, quorum omnium homine, aienti .per proposita * aehama posn saaaMsrari vel quoad materiam vel quoad t Sima Qaaad matsrism ranas aiebat cousideruri assignator» locorum accurate descripta fuerant, * arguti»· Isa psrttive Nagptivs quids , * u sdUoet exhibet indicula· patrum - quintae congregationis posa· tu fiaarit' aliqaiM atiiasaas, quod ut ovcevisrio ant opperta» generalis, qui inter acta concilii asservatur. arui u * e Mo debeat: et sub boc rsepeetu desiderari ia Reverendus pater dominus Gregorius Balitiaa eabaaa·· srptaam * I * UM . * damaatkae aoe saUmre i* archiépiscopal Aleppensis rites armeati missam Uo- pihats * , * Uls qns· Is daob» sias ruetis fit. materialis· * •dtitadn at puatbai· ·. * Ceavntin sala * m ea * «aaimatam celebravit. Qua absoluta ruvsrendus pater * e atia * parta s·» dstom, quod » dominus soeretarins concilii et reverendus dominus tisti*n Baasahar, ex |* * verb· * qaMa Mat ds lacrvdulltate, quae * ailaus «et aetati· subeeeretarius emuientiasimo· ac reverendissimos buiv asorb» Positive vero sebaaatis materia ia spreta quart praraid» invitarunt ad loeum occupandam praa- pes··, utra * aliquid mmttamt, quod Mia omitti posait vel ■idibua destinatum, et recitata oratione Mdamaas debaat, «t Me aMat l· «xpuageuds mm ss. qu» iaato proDomitu etc., eminenfiasimus primus prae·» «c UxtUa dicta aut d * aatara at iaptatata omra * qui daauaatar; · expeMeuds i* * * otia· quidquid asMastieaa questione· vipatre· alloquutus est: t drtar attingere. Q»ad formam entem baee aemmstim iadi«Reverendissimi patres, andidhdi hodie primam aabat, aiutiram daaidatari prias aaton * ; * uactioae ammado erunt orator» de proposito »h sanati constitutioni· •saiore * ; * gravitai· tactio magi· ooaeisu * «t ehgMtion * dogmatfcae sermonem habitari pro congregatione •tylam, quarto desum Mcustimm rara * * dtapoaitioM·. iM : CONGREGATIO GENERAL» QUOTA ÎM» doorebria SO tuta eonftcit a tribus hebdomadibus pras manibus A ut vel sacra haec synodus scholae specqlativae ■ nostris versatur ; atque, ut puto, suf8ri nti * tempore * parte aliquas sustinere .et agete videatur ; quod . ad1 id, ut * quilihet nostram illud debite pervol- vero quantopere a ** et dignitate huius * ver * quntoper ■ ■■ Utenti? ** Utenti? t dignitete * hui» vere, 'et itfdi^um aliquod * ibi effsrmare potuerit synodi generalis abesse debeat, quilibet per re fi­ lii illud ^opus non esdlt oommqqioatiim suo legi- cil cile iai iateugit Igitur hoc dab respectu poritivii' * 'tqno modo atque patrum .examini subieetum^ quoad /brmmm1 haec secundum napum iudicium neque sacerrimam, quod gerimus, munus id a debile exmittenda ' * esse *forent. . ** ' . " nobia exigeret. Quod, vero cumprimis in prae­ sentiarum, dum in hac sacra synodo generali logi-, , time congregati snmus, pleno iure a nobis exerceri ‘postulatur, vix ac ne vix quidem auderem sine haesitatione opus tqt virorum celebratissimorum examinandum, et quod plus est censurbnddpi ag­ gredi. Nam id quoque adiici pteae videtur longe **** facilius alterius opus criticae rigore, pentringere^quam aliud e proprio penu producere. Ast Quod vgro - ipsam formam attinet, oomp]ectar' paucis ea qdke sentio; nempe desiderassem omnino . nonnulla reperire, quae saltem ea 'ig mansura non inveni quam optassem. Primo quidem, Ut difitum est upioptdp-per priores oratores, maiorem,'ut ita dicam, unctionem, ipiritualetn. qpae ex. sacrae aeriptureont sanctorum patrum usu loqtaendr ' desumpta, sensus venerationis et'pietatis in lectore excitandae, productiva: ease solet. solet. IP Desiderassem Desiderassem '■'■ 'a ease cunr modo tum, sacrum, quod gerimus, munus id a' maiorem gravitatem exprimi, quae dignitati synodi ^pri * nobis postulet,, tum etiam provincia benigne generalis omnino eorrespondeaf y3“ Optassem Ot nobis collatu a nobis id decideret, non mqrabbr ea, B stylum magis ooncisum et in constrictionibus maquae censeo, paucis atque pqo virium mearum te- iorem elegantiam,. 4 . * DesideraMom omnino nonnuitate attingere. r —nullin' ii:_~ ·-t^rpini· —-i:nlioe' —« —— L·--:...: ■ . qui .. _. penitua—aubatitui. et----ram Equidem fateor opus istud^attentione' digna perlegisse, atque in illo quoque, prout in omni humano opere, nonnulla .observanda reperisae, quae mihi saltem omni attentione digna esse videbantur. Atque hoc opus in genere attingam, tum quoad materiam seu complexum, tqm quoad formam seu deductionem stylieticam. Quod iam ipsam fordism attinet, hanc considerabo sub duplici respectu fyuod ipsam materiam attinet) 1 : nempe primo sub obtutu negativo, an nempe non ait aliquid exmiesum quod pro scopo, quem sacrosancta haec synodus generalia sibi praestituit, quodve in serie , rroruni quos con­ demnandos habet, adhuc commemorari atque notari debuisset ; quodve sua in serie, ut ceteri attriti sunt errores, anathqjnatis mucrone perstringi mere­ retur. Et profecto, ai atheism! monstrum excipias, quod hic non commemoratur expresse, quodque'in se eet positiva negatio exietentiae Dei, et quod tum montes tum corda hominum pervertit, ceteri errores omnes sive qui in vulgus hinc inde spargi coe­ perunt, sive qui solis institutorum litterarum cathe­ dris foliisque recluduntur, sive operibus docforum continentur, meo iudicio hoc in schemate eatis euperque exhibiti, memorati, recensiti continentur. de qua agititf magia prewiua ' et magia apposite 4 exprimant, et etiam puritati linguae rlusicae la­ tina» potius oorreapondeant. In. horum.sequelam non poaaum, quin «tyli reviaionem et renovationem, et. in quantum neeeaaarium eaae çeperiretur, dliquaui huic operi formam dari rogarem. Atque in huntb .scopum schema iatud congregationi vigintiquAuor patrum per nanctam pynodum electorum transponendum esse, ut. in cointelligentia cum cele- ■ berrimis illis viris, qui in hoc opere conficiendo desudarunt, quique merito insigni suo id muneris acquisiverunt, defectus partim hucusque detectos, partim 'in posterum detegendos suppleant; atquy vel hoc totum schema transformatum, vel saltpm formulas decretorum atque canonum conciliarium paratas, patribus quo tempore fieri licuerit exhi­ bere velint0 Haec sunt it^ue. etqinentissimi praesides i suppositionis ^toptaqu· eeee oportere, ei venmbamt in'eocteaia Dei causa. .. Nam liquor ja^mqd&^revereadipaimoram et in Mere synodo otqiia'tecte ht dents' ordine i 'patrum, qui ροή tantum' sapientiae laude iure ' merito gloriantur, aed qqla^tek ea bopignitato at • |· p^Modaat, et prab&pthupene» omnes constet aateoHta». Astuon minus verum est reliquia quoqfia chaaitate Abundant, quam 'gentium apostolus divino jqpmbria mystici corporis Christi sitam. debere con- _ plane modo in epistola ad CorintWoe doaoribit, dum * stare eirtutem, atque"<»Hegio episoopdium ea, quae" dicit.ÇAunteaJmiiee» i* t,6»»»pvmaa<,»on «rnlJter; eademasirtute et character» perpeteq'immanent iura, . . 'ttnHtofiM- ntain».· -Hac -autem benignitate ' et ut caput ipoum, ‘virtutem suam retinere ar-dlgai- charitate tanto magia mihi tfpus est; quad to debilior * tutela suam in salutem omnium imperturbate exSt- , sum, et'quod de obiectoi loquuturua sum ex parui core valeat. Haep duo iuxta humilem persuatfonem • quod in hac^acrosanota synodo adhuc pertractatum B meam divino sane concilio intime iuncta * inseparanon fuit. A^rediar autem illud cum fiducia, ideo v:,: *------unita ‘ ”---------------------■" haec * —“ unio itaque et biliter sunt Huc unio, quod exiethnein non tantum memoriae, aed et animis consensio - praeeipuutfi, , venerandi patres, illius v et conscientiae omnium nostrum impressum eme assistentiae, quae nobis promissa est, signaculum' illud magni Augustini : In ntetuartu tutittu, iit itAtit et sigiltbm est; in hac uniùne et consensione tota fere vis et virtus nostra constat, in eadem divina libtrlai, in ontitibt^ hntnt ehariiet. Duae eunt imprimis rationes quae me in epi- et omnibus patens et pvidens earum veritatum, quas hio profitemur et docemus, /pendet demonstratio. nionerp et sententiam, quam dixi, inducunt' unam ”__ ____________ 1 .consensionem, onsensionem, nisi hdlor, Christus desumo ex "ipso titulo, seu inscription * schematic - Hanc unitatem et dominus auctor fidéi et consummator nostrae prae constitutionis dogmaticae, alteram rationem depromo tum ex maceris, -tum ex forma ipsius schematis. oculis habuit, quando ex tersa discessurus im­ Quantum ad primum seu titulum et inscriptionem, pensissime oravit, nt ii qUos divini operis sui mini­ cuperem, ut ea forma adhibeatur, quam concilium stros, 'et charitatis suae et misericordiae erga genua Tridentinum sapienti sane 'ac divino consilio adhibuit ; mortalium haeredes et vicarios constituit, unum ut nempe, in ea etiam diviqa illa unio' atque mutua sint et maneant in aeternum, quemadmodum ille consensio,' quae inter venerandum ecclesiae caput et Pater aeternus unum eunt. Quae cum ita sint, venerabiles patres, cum ego et nos existes * debet, illa, inquam unio in inscription^ .ipsa non tantum in capite eed et in omnibps operis spem msom1 tantum in hac unione et persuasione quod aggredimur partibus reluceat. Nam ab hac C reponam, cum desiderem at io toto opere nostro prnione et consensione fructus operis nostri ut plu- et ,in totis eius partibus reluceat, cuperem ut forma et inscriptio immutetur, at in dam quam concilium tere praesenti societatis ooeditioni. ·* ■ Diverso modo prae­ Tridentinum praeposuit : ita quidem ut quod etiamsi fuisse pen tifloes coaelHis, qaae citantor i» schemate, ac praesit non aequo, communi tamen omnium iure, communi hodie huic concilio aanetiarimna domina noster. At hic tigno dato ab emiaeatiaaiiao primo praevido interrupta oratio est, cooperatione, communi studio et consensione in et alter ex praeeidibua sminsatimiau Capalti aurait et no­ effectum deductum est, etiam, populis commendetur mine etiam aliorum prMeidnm mdsnit oratonm, schematis communi etiam nomine. In quo nomine primum titulum ia quaedtioaem vocari non posse utpots maritas * iam et principem locum obtinet venerandum ecclesiae a sanctissimo domino nostro in litteris aposlolieis .Multiplices caput, eui praeterea reservatum Semper erit ius *. inter Conveaiantiieimnm satam huc titulum esae, quia dum u na parte primatum Boatui pontifici * demonstrat, ex altera confirmandi ea; qupe io synodo stabilientur, publi­ vero ostendit, eam omnis agere sacro approbanto concilio. candi, «xequendi, et ea omnia in effectum deducendi ; Addidit hoc titulo decrete vetaram oonrilioru * iastripta fttisse, quae ei de lure et, consuetudine competunt. quando eis Romani pontifiera prufitaraat. Unlop idriroo ad Venerabiles patrea, mihi de hac re cogitanti et schema propositam questionem reverendam rara, utram ni­ mirum aliquid addendum, omittendum, corrigendum, lautu- loquenti videtur aeterna memorid et iugi imitatione .taadum ; at quod apeetoHea auctoritate anaritam iam fuit, extra dignum concilium Hierosolymitanum. Notissimum omnem controversiam erae datera Post hues orator decla­ eat, concilium illud sub incunabulis ecclesiae ad ravit, se de titulo unico locutam orae, at magb magieqe * elu­ controversiam, quae de legalium usu observando ceret unie aramhraram eam supremo sedariae^rapite, praoraati societatis conditioni sammopera nersimria. et sallam D orta eat, sub ipsius sancti Petfi principis apostolorum promu iattetioaem hahsfara diùafi aBquta, quod debitas- auspicio celebratam erae. Sanctas Petrus pro iure arca Romanum pontificem ravereatiae udate «invialra * ut­ suo divino synodum oonvoeat, ipse persona sua cunque videri perneti Transiles natam ad rakama ipsam· ma­ t/nodo intereat, ipse immediate ei directe actionem teriam inprimia reproterv risq * rati atpete qaae ha multis totam synodi dirigit, ipee ia discussione praecipuam iuatilis ait ara hodiaenae aodetatis iadlfitetiis riapsndrat Inutilem dixit, quia tharaa prepoait iam antiquatae, et ad­ partout capit, ipee certe plurimum contulit in de­ versarios commamorati qui ehUvtoae maxima badia ateuti enat. cretam illad, quod iam hieee laudatam iure merito Nec oaekesiaa aut popalarmn teas oaaaaltt, quin H· artert aadivi, et ipee certe pro1 iure no disponit, ut ea remedium matta, quibas societas aflNgitar, et hodie ait aoa qaae sapienter et divino modo condita sunt, et tam peculiaria deqmata impuenari, sed securim ad radicem publioareatar et populi * commendarentur; tamen poailam erae; iaapti rntim in hoe eeaiqiraat, at omnia praenas * eat: Fimrav ast elimlaetar relisrio; dee em praetendi i» aeternate aimptMtatem, inaoriptio huius decreti aequea Spsritas aoMte tt nodis. Primum igitur laus, honor mutioaam at invitatam protendentium eoneUteam, presser tim natem Trideatial Rmeadaadam igMnr quoad mataritea. et gloria aaterna Spiritui aaaote dater, ia qao unio * et tea meaaa vu! oommittaudum deputation! spraiaM, qaae ex speramus, cuius opus omnia erunt, quaeoumque tetius mundi apfraepie etiqatur, vel ri id non Beat, .ri fine» iam fiunt et aguntur : deinde dicitur notas, notas. Kgo riectn rati Qaoad teramus vera praeter ea, qnso etptam aUraqw defrapte reepitiunt iam ab aUe Miratae, adnatautt non in hae vooe eam unionem, oom consensionem pxcantantes «ea tantamU uriraira durioafana illae «peuerirara, qaae psarim occurrant, uti antidirM, at ditarilNaMi ύηpiefiatam et eerramn monstra, perita anarar rarpune sta. * * taeote eod. ■ Ita in tranaariptian * stategrapHca; i* aahedia sateav • purriL Tofi. -..... ...... . , i '■ U1 . COMGREGATip GENERALI8 QUINTA 1889 decembri» 30 pressem video, quem 149 tantuip mox commendavi. A concilii, Trideatini assuevi, pt odeo eam memoria .Ifobit: in hae expressione certe primum et prae'eipuum locum obtinuit Petras, non excluris tamen et corda, meo teneo, ut primae lectioni huius schematis revera haqsarim, efc quaesierim quomodo reliquis, qui etiamqi, ut ipso, non aequo; .commuai ‘ tamen jpre, ooipmuni consensione ot communi co^ ■ operatione coatuleriint, ut decretum eetaraa memoria ait, Ut " a forma concilii " " ~Tridentthi " receeaum ait. Vidi r_________ ,___ _______________ r__________ et/diluoi_____ provocatioqem fieri ad explicationem 1 . ·· . T ___ _______ _ · · _.·· . u A· s a . -'ad a finem m dationem, quam viri pii et docii dederunt 't dignum^ponderetur, non exorsis iis quoruuucMt Ut; eorum,*------- -■ ·- qdMe pro^nuntur■>----------* «1 -* et definienda.' decernenda in ipse synodo--novo fervorii et oharitatis spiritu Haec ainceTo-dico : illa argumento, quae vfri -docti animati, illud quad decretum erat,J quaquaversus * promulgarent e^populis commendarent. Venerandi - patres, ea qa^e hioee decernentur et definientur a i . >& nobia, qui hiooe sumps, et qui post aynpdum feliciter terminatam, ad populos nostros et eoelqriaa redituri Iquas regitun sumus, nostrum -erit ut ipsi novo, quei lemadmodqm __ _ _ apostoli, charitptis et fervoris' hpiritu animati in Id 'intendamus, ut haqc quae stabilita sunt ad salutem populorum littera mdrtüa -non manoqnt, sed ut in^ gredigntur conscientiam ,et animam p^p^lorum, et vitam eri omnem operationem» Quod ut obtineatur, έ puto nos maiori fructu et maiori effectu praestituros, . si illud, quod communi omnium sensu'est stabilitum, in omnibus suis partibus nometx commune, et com­ munem denominationem ferat. ‘ * ' Mihi haec, quae dixi, tanto maioris ponderis esse videntur, ei ad quaedam adhué reflectam. Negari non potest in cultioribus populis et nationibus hoc nostro tempore nisum regnaro, ut communia sua negotia, ’ iura sua communi consensu definiant et determinent. Egi- quidem quantum ad die hune populorum in libertatem nisum non reprobo; nam libértas' certis legibus restricta spontaneitatem po­ pulorum, activitatem et vim moralem promovet, dummodo fides sancte et illibate servetur, dummodo lex Christiana regula vitae et inorum sit, dummodo homines memores sint se non tantum in privatae aed imprimis in publicae vitae relationibus legi ohmtianae adstrictos esse,i. - homines fuisse in id C vocatos, ut primum sui victores sint, et antiquum Adam, qui in nobia est et quocum luctamus, in finem vincant, qui libertate et aliia muneribus, quae cum 'libertate coniuncta sunt, digni'evadant Existimo ecclesiae matris gentium et populorum esae in istis circumstantiis, haec dicere pgpulis, hoc iis intimare; quae eccdeaia certe in publico iure et publicis po­ pulorum ^libertatibus, nisi me omnia fallant, quaeret et inveniet fulcrum etiam pro ea libertate, ea autonomie et independentia, quae eidem necessaria est, ut auctoritatem et missionem suam .cum fruetu et effectu exerceat. Interim quidquid hac de re sit, quidquid sit seu hic nisus pro subiectiva cuius- in patrocinium suae sententiae adduxerunt, non me . oonvieerunt et .quidem ex tribue rationibua: 1· ratione ' generali ; ^• ex-duabue rationi^aj specislibuï0 Quan­ tum ad observationem gener^em,^formae hntiqfuae, quae diversis temporibus et adiunetia actae sunt, quantumcumque . veneraAdae> sint,.quantumcumque valorem historicum habeant, qyantumcumque testan­ tur spiritum eceiesihe, numqqsm tamtm eam vim et virtutem hdbent, ut ecclesiam in libere sua determinatione' turbare aut vere restringere pOssint. Ectleaia, venerabiles patres, meo iudicio ideo potestatis et «uris a Christo domino faeta est haeres, ideo J>eum infer et homines mediatrix · ac divini operis -redemptionis continuatrix, 'uU sit organismus aeternus vitae et vigoris; illa" omnibus temporibus eodem iure et eddem veritate, agit, ot ideo eodem iure quo antiquitus olim formulas in populorum tunc tempq^s adiunetia accommodatas creavit; Ita eodem quoque iure, mutatis temporum et populorum indigentiis, alias convenientiores creare poteqt. Mihi autem ai ad ea quae dixi reflectam, * temporis et ad modum ai ad g&nium etiam hu'V agendi quoque nostrum per prudentiam et ohari- . talem reflectam, existimo formam a concilio Tridedtino usitatam retinendam non solum in capite, aed in singulie partibua operis quod aggredimur, et feliciter dictante Spiritu sancto coneumnmbimu» Ratio secunda: in conciliis, quae per auctores huius dilucjj^ationis et probationis citantur, praesidebant summi pontifices ut in Lateranensi IV. in Constantiensi et ^liis; sed praesidebant modo alio? iuxta meam opinionem humilem, quam nostris temporibus venerandum ecclesiae caput concilio praesidet. Summi nempe pontifices in conciliis qui­ busdam praesidebant persona sua. orationes ad patree frequentius habebant, negotii totius cursum ipsi dirigebant, in discussionem ipsam immediatum et saqpe saepius decisum influxum exercebant, ipsi testee immediati, directi et ocularea orant eorum omnium, quae in synodo dicebantur, uti etiam im­ pressionis illius, quam dieta et diecusaiones habe,bant. Iam .dicere debeo in omni humilitate, ai base vis .cogitandi et sentiendi ratione approbetur vel praesentia comparetur cum ea. quam hodie videmus, reprobetur, factumpioc est, quod ignorari non potest ; ea.mihi videiur alia; venerandum enim ecclesiae et ecclesia certe pro antiqua sua prudentia et caput, cui autnma devotione et pietate omnes et charitate eadem qon ignoravit, sed veritati eidem intime adhaeremus, quem decuperatnus semper in eemet accommodavit. Spectato igitur eodem hoc D medio nostrum videre et admirari, hodie tantum nisu patet ea, quae nomino concilii populis nostris in iis sessionibus praesidet, in quibus, negotio iam ad finem deducto, ea quae,decreta iam sunt et in commendabimus, ea gratiora et commendabiliora et aoceptabiliora fore, si non unias etiamsi summae formem certam redacta, nonnisi solem nixantur; in aliia autem sessionibus, ubi discussiones habentur, {auctoritatis nomine, sed totius synodi et omnium nomine et auctoritate innixa praecententur. ubi impressiones, quae discussiones et argumenta Accedit- nos inde a concilio Tridentino per trium exprimunt, percipiuntur, in iis non adeat. Ego saeculorum decursum eerta ot stabilita forma peneo itaque existimo, ai praesentiae, quae in eoneiliis omnes enutritos fuisoe. Sacri concilii Tridentini illis memorantur, ai praeeentiae illae personales fortnqla in toto munde, in scholis, ia ecclesiis, in vere ipsae'iuridicas aliquas sequelas habuerunt, .cum pubKess et privatis institutionibus in usum communem praesentia, quam hic veneramur, confundi mea et consuetudinem et, dicere debeo, in alteram valuti saltem opinione non posse. Tortio etiamsi dici posset . . . naturam transiit, ut adeo mihi non videatur eoae consultum ab hac formula recedere, quia novitate Hic ai emmentUrieso primo praecide cardmaU hac forsitan aliqui offenderentur, praesertim ii, qui D * Ictca dato omapamdae ripae amtrgii tauiuatuantiquarum ot plue minus obsoletarum formarum naitu eardùMie Capalti, alter et praeeidibae, et tamfenorae teneat ot adhuc toaent ot adhaerent •itet aeria profert aratore mos coamdente m eniteas. formulae per concilium Tridentidum usitatae. Ego Eminentissimus primus praeses mihi veniam sincere fateor debilitatem meem ; ipse adeo formulae . dedit loquendi eum nsoesoe sit aliquid animadver- Ί « 143 A. 8R88I0NE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES JH re t* de sermone ad vos habito a reverendissimo  humilitato dicam hac in '■ re, noa tantum ea quae \pstrp , episqopo Bosnehm >et 8ftmieasi.r In hoc j forsan possent oggeri, non tantum illud quod fon•^. aogusto Petri templo, coram eids cineribus dedecet 'datum ' ·. ·. ■ sit,'sed hac de re dicam quidquid^proba. verba loqui quae apostoHcae ’ sedis iuribus derogate . biliter lingi hoc çsepectu potest, ut ne fingatur videantur. Quapropter neqeose omnino est, ut evitetur.. Nam sciendum «Λ quod ea quae bie patres, qui locum, hio nbjient, debeant de iis loqui dicturi sumus in publicum postea venient, et exci­ * quae eis'-proposita· sunt a Romano pontifice, nec pientur non tantam a piis et obedientibus filiis aut divagated alias quaestiones omnino diversas. Hie a viris· amiqis nobis, sed etiam inimicia, 'et bi inde _ agitur ds titulo oonstimtionis, quem reverendissimus . occasionem sument calumniandi et ea quae diximus pater'episcopus Bonnensis et Binqienùs immutare in suspicibnem iddueendi. populos ab obedientia vellet, adeo ut loco, constitutionum deberent fieri Lvoeandi, imo yero. infidelitati ^ * virus inspirandi canones et decreta communi nomine totius cenellii. cordibus fidelium. Quaecumque dixi, dixi ea. in' Duo ia haec animadverto : primum est, quae sancita * tentions tentions et et animo, animo. Γ Dey et ' "Spiritus ' sanctus qui . iarq fuerunt litteris apoatolicis sanctissimi domini nobis-assistit, nobis -assistit, testis testis est,'ut eat, ut ea ea quae quae in in synodo synodo dedenostvi, non posse in quaestionem adduci. Iam verb ’ terminantur per unanimem et mutuam consensionem, in iiedem litteris apoatolicis sancitum iam est, omnes oum exteriori quoque sua forma fierent tamquam constitutiones qqae edendae sunt ab hac sacrosancta acies * eocleaiao bene ordinata ictibus omnium in­ . synodo oecumenica, inscribi debere nomine summi imicorum impervia : "ego hoc animo, hac intentione pontificis sacro approbante concilio t in qua forma B dixi, ut ecclesia in omnibus nostris decisionibus d^m summus pontifex demonstrat suuh> primatum et in omnibus nostri operis partibus eam unionem in universam ecclesiam, uno eodemque tempore et consensionem ferat, quae adeo necessaria est admittit nihil ex ,χβ facere, sed sacro approbante imprimis mundo in factiones * et bella discisso, cni concilio, adeo ut nomine etiam sacrosancti eoqcilii nos hic praebere remedium obligati sumus; ut ecclesia appareat tanquam domus in altb posita loquatur. Animadverto secundo : in iis qnae ecclesia catholica in usu alias habuit, non licere nobis re­ bene ordinata, bene conjunct * sanctis charitatls et cedere a vestigiis sandwrum patrum, (am vero in obedientiae vinculis ; ut populi pertaesi earum Vmnibus oecumenicis conciliis, quibus praefuerunt controversiarum, .contentionum, bellorum, quibus Romani .pontifices, semper constitutiones editae discinduntur in dies, unum se sentiant in hac sancta sunt nomine eiusdem pontificis, qui praeibit, sacro domo ; ut pertaesi calamitatum et miseriarum in ea approbante concilio. Eapropter nihil video, cur ■ refugium non tantum aeternae veritatis et iustitiae, hic in qqaeationem adducatur titulus constitutionis. sed etidm pacis, tranquillitatis, fraternae charitatis et Placet hic titulus: eat sacer, eo quod 'a Romano evgngelieae libertatis inveniant et omnium illoru * pontifice iam statutus sit, sacer eo quod innitatur bonorum seriem, quae Dei munere obtinere debent veteri ecclesiae consuetudini. Quapropter non video omnes, ut in publica et privata vita feiiceq sint. necessitatem huius quaestionis hoc momento in­ Sed cum de titulo amplius dicere non liceat, serendae, quae omnino aliena est a constitutione verbis transibo brevibus ad obieetum, de quo diquae exhibita patribus fuit, ut omnes dioere liben- Ccere licitum est. Adiungo me iis venerandis patriter suam sententiam possent. Haec libertas in eo bus, qui dicunt et asserunt et argumentis solidissimis hucusque probarunt hoc schema refici et in aliam constituta est, ut quilibet pro sua oonseiontia de­ omnino formam redigi debere. ' EtXqjiidem quan­ beat dioere, num aliquid notandum sit in constitu­ tione, num aliquid omissum forte fuerit, quod ad tum ad materiam dicam. Viri qui hoc schema communem populorum , utilitatem possit conferre, confecerunt certe docti erant,4 pii erant et optime num locutiones eiusmodi'sint ut aliquid inexactum in ecclesiam animati: 'bst venia eorum dictum sit, contineant,-num stylus immutari debeat, num errores existimq, eoo scholarum parietibus reclusos magis exacte fuerint expositi, num doctrina catholica ali- scholae necessitates, indigentiae et contentiones quo modo aliquid habeat quod desiderandum ait, novisse, quam ecclesiae'et populorum. Mihi haec et cetera huiuemodi. At vero in eo quod attinet legenti, .sincere fateor, vel invito incidit historia ad titulum conatitutionia noa praecidet (loquor sancti Nghemibe, qui ex captivitate redux et templo nomine omnium) admittere omnino non possumus Dei restaurando intentus dum vocaretur ut cum quaestionem a reverendissimo patre institutam auper vioinip foedera ageret, gravitate et dignitate tanto amotionem hui» tituli. Haec dixi, quia nobia omnino viro digna ait’: Foedera qnidem haec amica et mihi munus incumbit, impositum eat, ne extra quaoetionee agenda sunt; sed in praesentiarum opus grande propositas omnino vagari liceat. Nunc potoet re­ Dei ago, non est mihi ut descendam, et pactum novum vobisoum agam. Etiam nos, venerabiles verendissimus pater prosequi sermonem suum. Hinc M * peint mhiuH esse dfamt. * Placet. > patres, in ilia malorum colluvie, quibus populi et Orator. — Iis quae cminentiseimn * cardinalia mundas illuitur, tanquam ex captivitate quadam praeses dixit adiungere id debeo, me nihil dixisse, sumus in hunc sublimem Vaticani locum sublati, et spero, quod hoc testimonium mibi omnes vene­ et restaurandis ecclesias minia intenti quodammodo randi patres' euiaseumque demum sint opinionis et iis piis et docti * viris respondere deberemus : Quam­ sententiae, mihi, inquam, hoc tootimoninm denegaturi quam ea quae vos proponitis vora sunt et recta, non sint, quod vel minimum diierim quod eum quia tamen ex indigentiis publieis non hausta, non pietate, reverentia, devotione sanctae aedi spostoest nobis cur descendamus; nam opus cui intenti licas debita non posait ooaiungi : et declaro, posse humus opus grande eat: .quidquid agitur in sacra synodo, pietate agi debet unice, non ad scholae ali­ me, quamquam dignus non sim, ia bae’oongrog»tione illa magni BoSsueti verba proferre, quae habet cuius sed ad populorum utilitatem et ecclesiae. in sermone suo de unitate ecclesiae: .Lingua areeeat, Nam quaocumque fiunt et aguntur, populi a nobis expectant, ut malorum finem quibus tantopere lingua mihi in faucibus exareoeat, si quid unquam intentions quidam sinistra dictares sim quod iuripremuntur, in iis .remedia praebeamus. Ecclesia bue saaotee sedis derogare possit: manus miWl exetiam sancta a nobis expeetat, nt in > Si * qaae areoeant ambae, M quaadoeumquo hae de ro vel definiemus divinae vuaa missionis efficacius exer­ cogitaverim.· Usus sum ea libertate, quam ego in citae fontes fidele ' * reportant. Quidquid extra hoc discussionibus noatrie absolute necessariam oene dweo, et quidem adeo nscsesarism, ut ego omni oum * foMrimss ad. Vatia •ίϊΠΜ,η, a ' 145 CONGREGATIO GENERALIS QUINTA 30 decembri. .1861» . J * ' ■ ' 14« * agi tu i* frostraneuoi erit, atque dplenda tempori· A malo remedia parari possint. Ecclesia hou respects iactura! Ex sehqlaatico hoc spiritu egox existimo speciali. iuxta meam convictionem. habet missionem duas^res influxisse in .schema-hoc. Ρππιο »ιπ·ιι ut per sanctam synodum ad saqitatem utatur, nova ^quodammodo vini et olei specie,' quibus vulnera propositiones et theses, quae ohm in i^holie agi* humanitatis curet et medeatur. Hunc in finem tatae iampridem evanuerunt, quodammodo ex tuφ<Ηο suaeitarunt, atque viroa non tantum celebre·, jix erit nobis multis dogmatum definitionibus opus. sed etiam obscuriores provocarunt/ quorum certe Cuius rei argumentum deatamo ex ipso boe volu­ nonnulli mira^htnr, ipjo gratulabuntur se exsiBi», mine. quod plerumque antiquae saltem 'definitiones oblivionis tenebris^ quibus juste * ooniepulti .suntj afterX. at eas, dico quod dictum est. non ea sim­ per ipsam synodum ad lucem et memoriam ho­ plicitate. non ea unctione, non ea claritate, non ea minum t revocari, et * propositiones iawpridèm ob­ .soliditate qua concilium Tridentinum usum est. soletas dignas haberi, ut plane conciliaris cfisqtsDogmata etiam Unitatis Dei. Trinitatis. Incar­ aionis, imo definitionis dogmaticae objectum efficialt. nationis quae nobis proponuntur, quantum ad mo­ Ego saltem memorabo Hermeaijjm et aliquein ifoc- dum proponendi et claritatem, non possunt com parari cum iis. quae in Symbolo Athanasiano tam torem obscuriorem 'Froschhammer, quem vix aliqui in hoc coetu augusto ecclesiae iuxta ineam sen­ divino et praeclaro modo definiuntur. Nun igitur tentiam nominarent. Hac )n re meo quidem iudicio ad hoc vulnus curandum societatis humanae est aeterna memoria et. imitatione dignum est con­ opus novis definitionibus; sufficiunt eae quae anti­ cilium Tridentinum. quod in suis singulis canonibus quae sunt, quae eo ipso quod divinae sunt, in­ et decretis processit ita, ut haec decreta et canones exhaustae sunt, et omnium populorum et gentium et temporum malis medendi * aptae sunt, modo rite comparari pQssint beneficis illis luminaribus, quae in littore maris posita, iis qui dirau tempestatis proferantur et recte applievntqr. Et ideo quantum ad matvrian) existimo hoc opus tum tantum corngi fiuctibus agitabantur, certum quietis el tranquilli­ tatis portum monstrabant * Secundum observo;.hic scholae spiritus, quo viri illi pii et docti anima­ bantur. hanc sequelam habuit, quod multa affe­ rantur, meo saltem iudicio. vera et rectu et certi systematis scholastici proposita, quae non consulunt religioni vel necessitati ecclesiae et populorum. Ea enim quamquam vera, minus tamen necessaria sunt, ut adeo si ea quae hoc in loco definiuntur, divi­ num verbum sunt, sicut sunt, hi ec bono semini comparata seminabuntur, sed multa <>b defectum toli etsi ad fertilitatem praeparata ot ad utilitatem populorum seminabuntur vel super terram aridam, vel inter tribulos et spinas. ' Ego puto hac ratione revera multa volumina ycribi posse cum maiori vel minori eruditione et laude, «juin tamen sacra synodus finem suum obtineat. E contrario si pauca tantum folia scribantur, et veris necessitatibus po­ pulorum et ecclesiae occurratur, tunc vere haec synodus, quod ^x toto corde desidero, aeternum nomen obtinebit, et populorum gratulationem mere­ bitur. Hodierna die mihi videtur quod nou tam fidei nostrae sancta dogmata impugnentur, quam potius securis ad radicem posita sit, et illud agitur non tantum ut positiva religio, sed omnis religio cesset. Imo veto, ut iam unus ex eminentiasimis oratoribus sapienter observavit, ducuntur odio vario viri perversi, qui sub velato scientiae et prosperi* tatis communis, quam omnibua falso promittunt nomine, ecclesiam et omnem religionem evertere, et si fieri posset Deum ipsum non tantum ex tota societate, non tantum ex legibus et institutionibus publicis «ed etiam privatis, imo ex intimo Dei sacrario^ id est ex conscientia et corde populorum in perpetuum profligare student. Hic meo iudicio plurimorum malorum, quibus mundus premitur, fons est et origo; inde nova ecclesiae Dei praelia, inde societati humanae nova et inaudita pericula, quae excidium illi minantur. Haec autem pericula eo graviora sunt ob ingentem copiam librorum et ephemeridum; unde facilitate communicationis con­ tagiosum virus penetravit- etiam in inferioris.classis turbam, quae huius vitae bonis quodammodo exuta, malisque in dies gravioribus pressa, novum contra ecclesiam et religionem concipit odium; atque adeo maiori impietate Deum quodammodo osso malorum complicem putat, cum tamen nonnisi in Deo. in religione et Christi fide levamen et medicina ma­ lorum reperiri possit Ego existimo in huius mali origine, et in modis quibat propagatur, inquiren­ dam diligenter eeee, et determinandum, quae huic Coaraom. qbbàl tostos L. posse, si commissioni speciali tradatur, in qua partem capiant episcopi et antistites, qui in mundo extant et ministerium suum exercent, mundum optime et eius debilitatem et mala optime norunt: imprimis ^utem ii episcopi et antistite , * qui in metropolibus residentes in sede ipsa malorum quodammodo resident, et oculi», suis intuentur fontes malorum, et modos quibus propagantur, et qui1 iam xelo et charitatie suae ratione, multa determinarunt, quae aggerem huic malo opponere possunt. Quod si autem hoc non licet, tunc existimo hoc opu» religandum1 esse ad eam commissionem de fide. C quae iain electa est. ut illud omnino reficiat et in ordinum redigat,, libertate relicta episcopis et anti­ stitibus qui vellent suas observationes facere et eas scriptas dare, imo vero etiam in medio huius commissionis eas defendere et propugnare. Quantum ad formam dicam breviter aliquid. De stylo et aliis formae defectibus iam alii antea praeclarissime dixerunt. Mihi unum saltem in forma hac displicet; et hoc est, quod, ut tria aut quatuor prima folia testantur, in eis ego reperio expressiones duriores, imo vero durissimas, ita onttcArûh, turpitudinis t eoxoc, abominationi» et s/atioMM, HNpfriataR et errorum monttra, piati», cancer etc. Ego veniam> peto, dicam haec non tantum saeculi nostri genio, sed neque ecclesiae ipsius spiritui convenire: nam errant oppido qui hac duritia et his oxecrationibu» putant hodierho die mundum converti, e* in sinum sanctae ecclesiae D revocari posse. Mihi haec cogitanti incidit semper exemplum domini nostri lesu Christi, quem in omnibus imitari debemus, qui apostolos suos cor­ ripuit, cum illi de caelo peterent ut homines puni-^. rentur; quin imo incidit in me cogitantem exemplum quod in cruce praebuii, cum desertu * ab omnibus etiam a patre suo aeterno desertus est ut nos non deseramur ab eo, qui filium muuio naturalem de­ seruit, ut nos filii adoptivi esse possemus. Ille in cruce sua oblatus orat pro toto mundo, orat pro omnibus, orat etiam pro eis qui eum cruci affixe­ runt; et quae, venerabiles patres, erat sequela? lUa erat sequela quod homines a cruce redeuntes pectora sua percusserint; illa erat sequela, ut ipse paganus vir. ipse centurio dixerit: Ver» hic filiu» Oei erat; haec erat sequela, quod charitatis. boni­ tati» et potentiae miracula perficiuntur. Ego sincere 1 Ita ia editis pro ositatine rWefcmdma. 10 ' ■·!■ ' -· '<·■ 147 WiF mmil . Vc,·, Λ. ΜβΜΟΒΠΜΡϋΒΙΑΟΑΕ OT OOMOUQATIOnB GEKEKAUM ta··, «mMm iMu· aaiaafcmra tgaratra iavrai· la araarita··, ia boae paste *·, qui aastagiata aavra daraliaqait oraa at pardita· aaia baaaria iatpaaaL Ego figaratra ··■ raparia ia patrafraUiaa, aaiaa abaritaa at gratia agctaae datai ait IHan, aoai imaaada animalia pamrolrat, aaiaa abaritaa at gratia erat oarta ipaa qaaa ad patrra ■ rodaora ca· a·plexu at oaeala axeapit, at ia omnia aaa iara reatitait. Ego aealaaiaa aaetoritatra at auaaiooemi Iguratam rid·· in Mio aaaeto aota, qara ad pataum laoob Ôoaiqpa, qaaaqaaa dbfewaa, quam­ quam fanalicaa, ad forain·· aaama ebaritate habuit, at adao hae eharitata ·! hoc baaevolantia •am ox perditioni· baratbro liberaverit; qaia imo * •poftolata rai participaro reddiderit, et aie divinam missionem ChriatLdomini rai· annuntiaverit. EeelOaia meo indicio etiam tane dum ran potestate et raae auctoritati· interventu errore· pro officio et munere •uo conlgit ot condemnat, semper eat et manet IM —Bt lo·» priaaipU aa dapIMtar «tata· : Vatiaaaaw taeaa eaoaillra MO aaaia poa * aWaaa eaaailiaw aaaaaaoiaôa ealabeatam qaad aapar it raaira oaalaa, qead to * apaa at taataa ia aaimsa Idalia· asattat, ariqara habat, iaaa at axigaaa aoaanaatam grand· at van digaaa ta· aaactitatM at dignitati· aaataaiae eatbolieaa, tum etiam maieetati· rata apoateliooa, digaaa qnodamaodo at oornaa pewit imponi poatileatai tot titalia at iwtiaaime eelabrate. Can aim bit oogitationibaa oecqpataa, bacoo ebnrietion· plena·, mirum forsan non videbitur qnod schema nobi· traditu· exactiori, severiori foraan trutina exraiuaverim ; «ed »i quid mina» cantum, •i quid exiliori * momebti exciderit, veniam 'dabitis, reverendisaimi patron, veniam dabunt ipai doctiuimi achemati· et aaetores et adnotatore·. Haec tinim in coneilio oecumenico certe in omnibu· servanda fraterna ebarit·· eat, aed omnia etiam cum ainooriB tate et modestia Christiana et'quoque cum libertate 'mater gentium et poculorum, quae omne· etiam e»· qui errant, eo· imprimis in visceribus suis gerit, atque dum miae auctoritati· interventu er­ rore· condemnat, conatur semper charitati· et bene, ' volentiae raae affectu errante» vincere ac ad uni­ tatem reducere. Haec aunt, venerabili·· patre·, quae pro con•cicntiao meae debito in aacra synodo effundere decrevi Vestrum est indicare, an sint inania, an sint omni pondere destituta. Meyi autem fuitv quamquam insipienter, dicere ea. quae in cordo et conscientia mea continentur, ot quae aemper dictu­ rus sum quoadusque vitam in me habuero. episcopali pertractanda sunt. In tres partes, ut primo intuitu apparet et ut optime in adnotationibua dicitur, in tres partes, inquam, dividitur schema propositum, prima pars duo priora capitula, secunda novem sequentia, tertia septem alia continet. In prima parte sub forma detestationis condemnatur rationalismus sub triplici sua forma; in secunda parte semirationalisinus quoad sda principia formalia impetitur; in tertia parte errores condemnantur, qui sunt oppositi veritatibus catholicis. l't iam saepe observatum est. hoc schema1, sicut omne opua sapienter elaboratum, duplici mod· considerari potest, vel in suo conceptu generali et generstim ut ita dicam, vel in suis partihu» Et mapifestum est non posse sapienter pertractari de iiBtTIO aliquo opere huiusce generis, nisi per vice» utroque rerrrradi patrii laetbi II. Gixeatlltiar epiicapi modo consideretur: manifestum etiam est quod ante GratiaaopoNtam *. t' omnia debet considerari goneratim seu m suo Eminentissimi ac reverendissimi patres. conceptu generali, quod hic mihi tantum facere Molestum vobis forsan est. quod res adeo sapienter mens est. et docte tractatas iterum pertractandas esso arbitrer: Et ut operam incipiendo simpliciter mentem sed necessitas incumbit, rei gravitas, et munus meam exponam. ciMicludam svhcnin propositum non episcopale exigunt, ut unusquisque hic rationem fidei solum in quibusdam emendandum, reformandum, suae ot convictionis reddat super schemate notfis sed etiam omnino renidendum. Tres cburacteres propositi), et libere dieat:sententiam »u«m. quod generale· indico, qui mihi videntur esse tales, ut cum fiducia faciam. haec conclusio quam simpliciter emisi solide ad•truatur. Primus character generalis est iste in duobus praesertim prioribus capitibus viu condem­ 1 Argnmriilum · .Eplv-pn * liratianopobtan·· lotam schema cnnsiilersn posse * it, vel in suo coaeepta generali vel in sais partibus. Primo sab respectu aou solam emendandum ss■ 149 fi CONGREGATIO GINERAJ .IB QUINTA M deesabris 1M9 IM voces quauidaqae adhibeoter, quod «idea·· ia scho- t k meat» haaaaaae no» eaarctet, ·< quodammodo demate nobis tradita fisatam ; ubi «aepe Maa races finitHmibns ssoetem aostrasa non opprimat ; e* doiad· aaarpantar; «waMni apMattett, ftrltttfa arraraai, •x altor· parta aedaria eathoUea, eam iit immortalia ubi errant·· dieontar an prqftaMfaan tanadrarum it at da sna immortalitas· saeara, moot et de praotarpidietio adaMtMt' abi vocantur paaaiai νμ^ΜΜμ,** ■ontia ia dies et aaqaa ia flaom Spirit·· sanotL non t^sdaa^^i» *o^aa^ a», e^ horam aermo abaoMM iam * tradendo· quomodo aoeratatoa qaaa «raatinaua aoa habent, ia intritam, ia faturum 'absque noeoaoitate suas de•at. Equid··» haec raat rare, et forsan alioram tem­ poral· usibus et moribn· aoaommodata, «od nostris flaitioae· extender· quodammodo ddberet. Certa, •allo modo. Dicebam aaaa at mos conciliorum •t «citi·, hic mop fait omnium coaoiharam geaeralium. generalium. Etenim, at iam pluriea observatum, a ut definitio··· (doi non adaraatpr/niM ax vera et concilio Nicaeao usque ad concilium Tridentinam, reali, et nt ite dicam praoaentmeima necosaitate. eeclesia congregata ramper incepit a professione Si neceaaitea pooceret, ai ia dabiuat haec verita» fidei «use, et confutati· erroribus, tunc ad ana­ revereretur, facile eat eoacilioram omnium historiam themata deventum eat. cum id necasaarium eaaet. hic percurrere. Incipiendo autem a concilio HieroAt in nostrwdato «ehemate anathemata quodammodo 'solymitano, quod. ut saepe dictum e«t. forma et fore· ecclesiae praemuniunt. Condemnatione· ab typus est ceterorum, primo intuitu conspicitur. qnnd excipienda doctrina et fide catholica homine· areent: in illo concilio haec lex et regula necessitatis servata gladius Petri vibrat. »ed magi· naturaliter commoret eat. Nam apostoli in quaestione de observantia et perterrefacit, quam animo * ad eccleaiam et ad I > legalium quoad ludacos aliquid non statuerunt, aed raritatem alliciet. Ecclesiae catholicae c»t maiestatis tentum quoad gentile·: quod manifeatiu· adhuc primo soipsam et doctrinam suam publice adfirmare. apparet cum comparantur duo capita, cap. XV cum cap. XXI. In concilio Nicaeno, tecte vert * magno •cipaam. quia nihil habet in ae maculae neque rugae, quali· sit ostendere : et praeterea etiam >uaritati· Athanusio. nonnisi coacti doli» et calliditatibua Arianorum patre» devenerunt ad admittendum et qgne et pietati· eat homine·, qua fieri potest, introducendum in aymbnlo illa· voce·: natam «z omnibus modi· ad ae advocare. Patre, hoc eat ·> nd>»tartia Fttri»; et vocem reaSecundus character generalia eat iste: in dicto •ristanrialia. In concilio Conatantinopolitano L»bbi schemate multae definitione· eduntur de fide catho­ de divinitate Spiritu· sancti agebatur, haec tantum lica credendae auper quaestionibus. quae certe com­ ad symbolum addita aunt: I» Spirit ·» * sanctam munissimae aunt inter theologo», aed non adeo certae forsan, ut omnino fido catholica credendae dominum ti me(jfeanc proferam verba auctori· celebratissimi car­ episcopo Nicaeno Bessarione postea eminentissimo cardinali ; sic ergo loquebatur illustrissimus praesul1 dinalia Pallavicini in hiatoria concilii Tridentini aie loquentia, ut tueretur condemnatione» iu globo in „Oportere maiore· nostri dixerunt in rebus fidei, bulla Leonia X contra Lutherum, et eam vindicaret dum nulla neceaaita» urget, his acquiescere quae contra Lutberanorum obtrectatione·. Sic ergo lo-D nobi· in scripturis saeris tradita aunt: quoties vero nécessita· urgeat et ai aliqua oriatur haeresis, debere quebstur ' : TVt eliquia articulus tanquam dogma fidei statuatur, ct summa necessitas urgeat oportet, ecclesiam Dei unum in locum congregatam aecundum et exactissima trutina examinetur; eum buiusmodi praecepta divinae legis et sanctorum patrum com­ muni omnium consensu sententiam ferre. Fer hunc declaratio imperet hominum mentibus rem maximam, quam Christiana lex habet arduam, id est ut rea modum unaquaeque synodus, quae posita in aneipite fuerunt, pronuntiavit, instanti dumtaxat necessitate. ** obscuras citra amnem dubitationem credamua. Qua­ propter ecclesia quantum licuit, ramper ab ii» abVidetis, venerabiles patres, quoties illustrissimus ac postea eminentissime· praesul he» voces nrreni•tinuit ; (nt ut textum originalem transferam exacti na) tati» iteret. Porro a nemine, quod sciam, hae voces, ecclesia catholica in hoe semper fait esutisaima. * rirmatsMime. Haec carba, ita pellpicua aunt nt. haee doctrina in controversiam adducta, et oratio ex qua excerptae suat ha· voces aa eat ipsa, quae nnllo commentario manifeste indigeant. Tantum praecipue omnes epiacopos orientale·, excepto uuo hic astet iUwtriaaimns cardinalia unam causam Marco E^heajno, ad se reconciliandam cam doctrina rationi· age K * eccleaiae, nempe difficultatem cre­ dendi firma fide artioiilos fidei. Aat certe aliae catholica induxit Scimus oqrn·· quid Ibftkter * t dtasttMft * pepvlii sobrietatem. Dicamus regnantibus omnibusque in theismum et rationaliamum saeeuli huius nostri, ut sublimi positis, non esse potestatem nisi a Deo, seipaum vocat, philosophici. Tertio omittuntur eosque non modo populorum dominos sed patres quaedam connexa cum philosophico rationalisme, esee debere et regni Christi ministros. Dicamus quae nisi in alio contineantur schemate videatur gentibus frementibus populisquo meditantibus inaqia, necessario heic exprimeadn; exempli gratia ratio­ nalismes in rebus chriatianao fidei/ qui multum in­ ut se a socialisme et communisme retrahant, atque valuit in Anglia inter protestante», etiam rationalismandata Dei ia quibus prohibetur furtum, sive in parva sive in magna quantitate, in aeternum esse D mus Christian» philosophic» in re politica, quae omnia fere Christiana gubernia invasit, st perturbat fundata ; utque praepositis suis obedient legitime societatis civilis quietem. Nec nnum quidem verbum constitufjp, non tantum propter metum, sed etiam propter conscientiam. Demum non timent» rein» de positivisme habetor saltem in specie: et quod hominum inimicaram, neque blandimenta mundi, me magis amaritudine movet, non potui in eo quia iis emnib» vincendis mimi sumus a domino reperire aliquid do spiritisms vel mesmeriomo, qui nostro lean Christo, demoMtremus omnib» que curiositatis fomite tot retrahit ab eodesiae sinu sint eorum iura; dicam» illis: Dopaini est regnum fideles. » «lasse eiusque ministris sdacandoa De socialisme, communisme etc. noetree et ipse dominabitur gentibus; ditamus, eocl»iam tradit illorum omnium ease matrem, cui reverentiam et aetatis pestibu omnino taoet, nisi multam fallor. obedientiam debent, et omnem amdMut. 8Km» ia Quarto regela fuit a patribus Tridentinis soleromnib» solertas, cient Hilari» Pietgviensia, Atha­ tiasimo commendata, at scilicet in efformaadis fidei nam» » Cyrill» Alexandrin», M» otteMM deeratis non unius vel alteri» scholae catholicae atinam ab eool»ia recitandum ah hac sanata synode approbetur systema, ae illorum variant» tradition» statuatur. 8isu aemulatores Magni Moule alio- damastiae vel saltem reiectae viderentur. Qua de ramqnc Romanorum pontificum, maxime voro ceu» ia omnibua ferme materiis voluerant sedis Mactissimi domini nostri papae Pii IX ptgiHs apostolieae legati, at a variarum scholarum tbeo■ Ps. CXVHI. -1S0. ■ Ia oditis dsesdsnwi. -I ■ ' .·ι.'··«·>»»··^·«!·< 155 A. UtMIONBS PUBLICAB ST ΟΟΝΟΚΒΟΑΤΙΟΝΒβ 01 IM logia vari·· elaberaraatnr formria·, ox qaibaa l re ad daaaaadaa prawn pratoatatetfam doctrinam. Nene verq/sobeaaaiis aueterea, m^aatiba· adhua •empuratia utque a patribus (Uaaaaaia la eongragatiouibua genentibus, poetmodm ab aJactia patribaa pratostaatibus, redire vidanrar ad Fweetiaam for­ at theologis, aoatentii· patraa uaditfo, dacratam mulam, fpm utiaam Integram, aat taltem Triipeum eonfiearatur a oeueibo apprabaudum. Uaaa . dentia» intactam raiiquisaeut! Died etiam in no· varo vol foetaaee unicum purptam nobia aat fercn- capita deprehendi, volata·· aeiileot auetoraa aebelam : eoaaadala do ipaia ' aacraa teripturae libris varii noatra aetate •parguntar arrarea, iterum doclarâmaa at dafinimua toram. qua· ab alii· coseiiiia aaaeita faaraat ia rebus fidei, vel aeria verbi· aaata at interpolata, ate. * Rogavi aliqaem amicum, ut soiaeitaratur a vel inter ·· pennixta udao, at coafaaios» potiiu quodam eommiaaiodia theologo, quin» ement huiuaqnam claritatem msntibua afferre «int aptiora. Unde modi errore·, qui in boo decreto damnantur, at opinor schema propositum itor» fundendum eeae. quinam fuerint eurum auctorea. Nullum aliud re­ Praeterea sastbematismorum nsnm ferae totaliter sponsam tulit, quam tab accreto ciittodiri, illudque •apprewum reperto, et tamen a patribus semper pandere illicitum eaae. Sed rogo voa, rminentiteimi usurpatns fuerat, et nullum eat inconvenient ilium praeaida·, reverendisaimique patre·, not omne· qui adhuc nunc tenrporis uanrpari: aacrutn concilium vocati tumua ad damnandum novo· errore·, qui indicabit,, an prudent ait praeoccupationibus sae- I noatra aetate diffunduntur, ignorarene possumus, euli huiua impii in hae parte cedere, et diverto quinam tint errore·, et qui eorum auctoret? Quid adstricta ratione ferends^aententias contra doctrina· ergo dicemus dioecesanis nostris de bao re not trroneat atstui; quod alia· a sspientiasimo patre intarvogsntibua, quid praesertim professoribus ··iam factum ett. minarioitim nostrorum, cum a nobia petent, quinam Ad particulare· quod attinet obeervatione·, ea· doctrinae ait sensus? Illa autem adduntur verba: ad quatuor tantum contrabam capita, ut supra „8acri autem et canonici erodendi «uni. non quod dixi, primum scilicet et secundani. tertium, «opti­ humana tantum ope acripti, auctoritate tamen mum . quorum schema novum iuxta observationes eccleeiae in oanonem sint relati aacrarum scriptu­ ipse particulari patrum de rebue fidei congregationi, rarum; neque propterea solum quod divinam reve­ •i ipsis videbitur, tradam. In primo capite non lationem aine errore contineant; aed eo quod Spiritu indioatur causa, quae tot ebriatianoa hac noatra •ancto inspirante conscripti fuerunt, ideoque aunt aetate a recta veritati· aemita deflectere fecit in scripturae divinitua inspiratae etc. ** Hia verbi» in­ munstrum pantheism· ac rationalism·, de quibu· dicari videntur errore· moderni: at vero in laudati· in I et II capite acbematia agitur; quae fortasse verbi· duo aaaeruntur appriine distinguenda; nam in Cartesii methodico dubio, omnia incredulitati· •i auctore· moderni negant Spiritum sanctum eaae ftitiliaeimo fonte, reperiuntur. Deinde, ut fidele· auctorem aacrarum scripturarum, hic error iam dam­ maiori odio exeerentur ct fugiant huiuamodi monstra. natu· erat tum in Florentina tum in Tridentina expeditiua fortaaae furet, ut in specie ea designa- C synodo: itaque nun videtur, cur componenda fuerit rentur, et non tantum in genere. Notum eat enim nova fidei formula ad eum iterum damnandum. oinnibua nobia divise spargi inter fideles hosce Verum si moderni auctorea fatentur. Spiritum errures ; in apeeie datum remedium facile perimit sanctum esae auctorem sacrorum librorum, quos venena illia propinata. Quoniam rationalism! errore·, ecclesia in canonem recepit, quando agitur de de quibus in secundo capite schemati·, fidem fidelium ratione divinae inspirationis, res omnino est diversa. vel imminuunt vel omnino tollunt, idcirco videntur Ut bene perspicitis, eminentissimi praesides, reve­ clarioribus verbis et in specie damnandi, ne valeant rendissimi patres, tunc aggredimur quaestionem cor eorum venenatis verbis in posterum corrumpere. valde difficilem et omnino implexam, in qua de­ Eademque do causa indjcanda mihi videntur auc­ claranda neque unctissimi eccleaiae patres, neque torum nomina, qui fuerunt praecipui machinatores theologi videntnr idem sentire. Quod sit fidei errorum, ut fama et honor sapienti·· illis indebite dogma in hac materia «anctus Uregoriua Magnus attributus a multi·, aolemni indicio ecclesiae aorum in praefatione librorum in lob enarrat perpulchro nomina exerrantia veluti divino falmine iotna con­ : * dicens „Quis hnec scripserit, valde supervacue cinat et pereat. Ilaee fuit regula in conciliis mul­ quaeritur, cum tamen auctor libri Spiritus «anctus tum usitata; atque utiaam patre· Tridentiai ad fideliter eradatur.“ Unde concilia Florentinum et observationes quorumdam saeeuli prineipum, qui Tridentinum, hoc stabilito catholico dogmate, sese multa de conversione proteatantium promittebant, abatinuerunt ab axplicanda divinae inspirationis qui tamen obstinati in error· perstiterunt, minus D satura. Haec a theologia discernitur in praeindulgentea fuisaent! anathema sin· dabio Luthsro venientem, concomitantem et subwbuentem, do­ st Calvino dixiaeent, et forasa eorum nomiaa is. gene­ eontibua et postremam suf&cera, ut scripturae sacrae ralibus cuiusdam eatholieaa Urbia comitii· numquam dicantur ease verum verbum Dei. Nem idem est, eum honore celebrata Mesent. Verba denique, quae ut ipsi inquiunt, ai rex vel pontifex edictum vel formula· fidei conciti! Lateranensia IV, cap. I, in­ ooMtitutionam ab alii· scriptam ipae postea manu errantur, nempo liberrima reunite, praaaiua contra •uu subaeribut, iamque auffioit. Et cum Lovanianeea errore· urgenda ridentur at maaifoatiua. •t Duacenses doctorus quumd» propositionem dam­ Ad caput ergo acbematia tertium davanio, in nassent putri Lesaio attributam, in qua talis ■ adquo de acripturis «t inspiratione agitur. Dtacrimea •tcuebatur doctrina, in fida dignis acripti· raperio valde notundum occurrit inter hoc eeput, «t id tiixtam V in coctu emineetisaimorum cardinalium quod a concilio Tridentino edit» Atii; quod semper dixhaa doetrin» attributam Leaaio ver» sibi videri mihi visum «at admirandum, «t Dai veluti digito ant eerto valde probabilem, id»que eenaiaae emi•criptam, at · quo hoc aehomatta caput toto orbe nentiaeiruo· eardiaslea. Damnabirnaa ergo no· val distare videtur, atque in * eo oblivioni trudit» asae ridebimur d»u»e doetrin» u tot tamque gra­ eum Tridentinam maxim»: iu ra nempe Hei non vibus theologi· traditam? Hueo iadieavi, emineafoeile rationem dymboli et verborum ia uti» eaae tiasimi praeaidqa, rareraadiaaimi petras, non-dispumutandam. Patraa Tridentiai aine dubio euraraut perficera definition» synodi Plorantia·· da aed» 1 Caj.1. x i putr. ta. LXXV, ■HUM· WRPHV OONGREGATIO GUBBAUB QUOTA » dnemnbrts IM· H7 t IM tatieniaeege, sod at avid··· tattertinm aebanaati * A caput tqtaBtor reformandum tsaebrisqoe libernadua, ' no ™ deoturtaimteis ad ooafudeadam Mehùa Dai, aa pesmiaoeamus aaieaa aaa ialmiem. Vnruataawa, qnidq^d Λ 4 * thoologia eatholici , * , * time aa baa ^ocrnto rideatur imminuta diviaa ipsius ooetesiae auctoritas. Nam oertam oat at oaaibaa aetata, plan * beta· aaa * eorroetioMe ia Vulgate nostra latina, postquam a Trideatina synodo an, thsntioa declarata fuit. Celebratissimam sass aaiti * ‘ Vulgatae lectionem: Ipta sauf rest eapat timm, noa obstantibus protestantium irrisionibus, qui eam tra­ ducunt valuti contrariam textui autographo ac vetustioribus apographia, eo quod ab ecclesia ap­ * probat ait. Si ergo nunc definitur, librum atque eiusdem libri partem, etsi continentem revelationem divinam sine errore et ab ecclesia in caaonom sacrarum scripturarum relatam, non idoo «redondant esae sacram et canonicam, sed eo solum quod scripta fuerit inspirante Spiritu sancto, pugnam omnium absurdissimam videbimur sustinere inter auctori­ tatem catholicae ecclesiae, cui iugiter inhaeret Spiritus sanctus tamquam vivificator, et ipsum Spiritum sanctum, quo inspirante loquuti sunt sancti Dei homines. Etenim videbimur praesupponere, si Gradum bum lassam ad caput VII inhsmatm, ia quo agitur do uoeasmtate motiveeum sradibilitati . * ia que mihi oeafisadi videatur, quae eunt dteeernaad . * nempe iudieinm supernatante eeedibihtatte reve­ lationis, qhaa volaatati proposita Ulam divinitas iUaminat ot tdeatee attrahit ad piam aauetaaaqne motionem, ut velit erodere mysteriis révélâtes, eam altero iudieio eredibilitatis, quod ope * videtur rationis, rationis moditaatis efoetua mirabiles, provonieatos ex opero vere mirabili ae stupendo revelationi * divinae tamquam ex censa, quam nemo umquam valebit nodum vertere sd doeipieadum homines,, sed no quidem imitari. . Primum indicium est Omnino necessarium ad fidem, utpoto essentiale fidei, ideoque commune est tum iis, qui ante rationi * smum adducti sunt ad catholicam fidem, tum iis. qui ab ecclesia extorres ad eemdem per fidem revertuntur vel in­ grediuntur. Alterum vero iudieinm est quid singuli * B personis accidentale ; nonnulli maxime puri catholici eo carent, alteri vero praesertim theologi et sa­ pientes illud sibi efibrmant. Primum iudicium crc dibilitatis eat vere divinum ex supernae fidei reve lationis gratia; de hoc iudicic clamabat Christas Dominus ' : „Nemo potest venire ad me, nisi pater caelestis qui misit mc traxerit illum * De eodem concilium Milevitanum definivit: „E ae * essentiale verba schematis approbaverimus, posse ecclesiam fidei, iliaque non essu a nobis; * * patribus concilii referre in canonem. assistente Spiritu sancto, scriptu­ ram omnem saeram. Insuper, quod bic vellem con­ Vbcatur: ^gratis caelestis vocationis vel illumina * tionis. Secundum vero credibilitati * iudicium est siderari attentissime, obscurabitur verbum Dei tra­ ditum cum verbo Dei scripto, cui patres Tridentini totaliter theologicum quatenus nempe scienti * theo­ statuerunt parem referendam esse reverentiam. logica comparatur. Primum iudicium, ut optime Obscurabitur quoque fides nostra, quam Tertullianus notat Melchior Canus, non est diae ursi vum, alterum vero est essentialiter discursivum; atque haec est in libro de Praescriptionibus cap. XIX his verbis ex­ omnium scholasticorum certa doctrina, lamvero in posuit': „Ubi fuerit veritas disciplinae et fidei tra­ ditae,'illic erit verbum veritatis scripturarum." Ob­ septimo propositi schematis capite evidenter sermo scurabitur tandem, formula loquendi, qua usi sunt fit de hoc humano et discursive iudieio credibilitati ; * sancti ecclesiae patres aientes: Upiritum sanctum C et nihilominus in decursu rapitis affirmatur, quod esse in modio conciliorum ecclesiae catholicae; ca­ pertinet ad credibilitati * iudicium supernatural··, ac nones generalium conciliorum· dictante Spiritu caneto potissimum eius necessitas ad obedientiam fidei scriptos fuisse, cosdemque quemadmodum sancta praestandam. Ast vero ncc cum prima vice sanctu * ovangeli eadem reverentia suscipiendos et colendos Petrus praedicavit ludaeis verbum fidei, eo * primo • esse. Quae hactenus de hoc capito dixi, paucis theologica aliqua dissertatione, quid sit miraeulum, nunc complectar. 1" Ordo admirabilis decreti Tri­ edocuit, et quo pacto, ne deciperentur, secure dentini de scripturis sanctis perturbatur potius, quam discernendum esset a miri * effectibus, sicut a Bene­ illustretur in proposito nobia schemate. 2 * Veritas dicto XLV in opere de Canonixatione sanctorum divinarum Traditionum (quae maxime hac nostra praescriptum est: mihi id non constat. Id tamen 'aetate inculcanda est et proponenda contra secta * certissime fcio io Actibus apostolorum scriptum eue ’. protestantium et sectas posteriorum, qui illorum Dominus aperuit cor Lydiae, ut scilicet effortnarct exemplum sequuti sunt), quamvis innuatur in initio alterum indicium credibililatis. et audiens verba capitis, tamen in decreto fidei omnino omittitur, firmiter crederet. Et quod sua aetate, nostra quoque, truncatis hac super re verbis Tridentini canonis. qui a missionariis convertuntur ad fidem ex prae­ 3° De autheutia Vulgatae latinae, quae a Tridendicatione verbi Dei. non theologicis dissertationibus tina synodo approbata fuit, no verbum quidem evocantur, sed notis externis, et earum convictioni habetur in novo schemate; et tamen, eminentissimi tantum credunt. Illud scio etiam, Deum per missiopraesides, non inopportunum foret, ne dicam ne­ narii apostolic * verb< aperire oorda nigrorum, ac cessarium post mirabiles eius correctiones factas * etiam australium maxime radium, cosque eredere Sixto V et Clemente VIII, - illam iterum, qualem Atque hac confusione utriusque indicii eredibilitatis habemus, approbare solemni huius concilii decreto: illa enascitur antilogia inter doctrinam capitis Vll ergo non debemus silentio nostro illam relinquere et illam capitis IX, nbi iure merito damnantur ii, insaniae haoretieorum. Postremo, reverendissimi qui pueris parentum fidelium licere affirmant, imo patres, si robis placet definire, inspirationem sacra­ necessarium eas * dicunt, quod capite VII affirmatur rum scripturarum, quae dicitur consequens et quam necessarium esse adultis infidslibns, vel protestan* plure catholici auctores in scholis docuerant ad tibns aliisque haereticis; ae si ratio fidei divinae, recto tuendam divinaram scripturarum doctrinam, masque verita * non firmi * inniteretur motivis. non sufficere, sed admittendam esse omnino aliam, Denique in- hac longa tractatione de fide, illud quam vocant concomitantem, ut sint et dicantur ver­ omittitur sine ulla tamen aucturam fortasse culpa, bum Dei, precor equidem et obtestor vos; ut istud qaod nobi * supplendum sine dubio- rei ictum est, ia hoc ipso ai fiat, dicatur saltem sine amteryshM . * quod- est omnium maximum et maxime necessarium, nempe infallibilia auctoritas cathedrae beati Petri; 1 Sansas *, sea iyes verba sfiert, prout vMer * est ta Patr. et fortasse ideiroo tractatur ratio fidei tali mode ' M.t. π,ιι nt a theologo praestantissime descripta ot tractat * * In ssbsdb stsMgnpbMs post vocsm stw nttA prostare * sol: taetres ad siplmfa· pmtsdnm additam set vertam aa»-' Aupdtas es eaMssta scutum ■ Issa. VI, M. · Ast XVI, 1*. . ' . ■ ' \ ■■ · s Λ. βΒΜΙΟΝ» PUBLICAE KT CONGREGATIONES GBfiHRALE8 Ito 160 ssgat, ac proinde fiindamsata (dat ···· naa hab«t Reverendas pator doatiaus Marianus Barrio y Fernande· arohiëpiseopas Patentions mineant lectam Et aataqaam fiaam diesedi fissiaat, ia * eotebravU. qui fuisset, baati Patel oathadre· praarogativas saim tem­ pes nimis protractum set, par vos liosat, aaiaaa robi» at praaside» tiasimi aperta proferam, capiti» ia modo 1st, positum msam reverendissimi seilieat eo sapradieto placet, si patra·, robori· antlia» post at vel abooteta de Bateaoh et Francisai Pontini, et daaram episco­ prooemism porum, aeaspe Premisiiensis ritus latiai, et Fodiaai, omnium pro­ dam­ naaaatiavit etiam |xtribes electionem cmineatissimi cardinalis de Angelis ia locum dafbaeti cardinalis de Reisaoh dinali generalium ia baee verba: adeo perfects facta est oratione ■ae ena ebitit aminoatissimorem aardtealium Caroli nandorum expositio, quali» ab omiaantisaimo car­ archiepiscopo Vtedobonensi at recitata Halaptiaa aptiori alio arroraa at Qua ridmaMM deariae etc., emineutiasàma· prima» praeeo· nudius tertias Postea vero illi appona­ tur expositio brevis, clara at ordinata doctrina· anins ex praesidibus congregationum «Reverendissimi patres, quo inchoatum notam vobis est, ex eet oeeamsnieum Vaticanum con- eam 'damnatione oppoaitorum errorum eiliutq, pretiosam ia conspectu Domini mortem per modum canonum Tridentinorum, qua ratione obii··· quatuor patres, nempe eminentissimum vix melius damnari possunt errores, vel alio modo, Carolum de Reisaoh episcopum Sabinensem et qui huic nanctae synodo placeat. Postulo demum primum praesidem congregationum nostrarum ge­ •i minus prudenter dixi pro vestra humanitate neralium, eminentissimum Franciecum Pentini dia­ summa mihi concedatis veniam : finemque fscio conum Senrtae Mariae in Porticu ; reverendissimum praeclarissimis verbis cardinalis Caietani in ses­ Antonium Manastyrski episcopum Promislienlem sione II .concilii Lateranensis V de auctoritate pon­ iatini ritu», et reverendissimum Bernardinum Fratificis: „Descendit namque de caelo urbs haec nova, •colla episcopum Fodianum. Christianae virtutes cuius fundamenta nec in poetarum figmentis nec et praeclara merita erga sanctam Dei ecclesiam et in humanae sapientiae persuasibilibus verbis neque hanc apostolicam sedem, quibus amplissime ornati in cuiusvis mortalis aut creatae voluntatis appetitu erant, 'certam suavemque spem nobis ingerunt iam seu opinione iacta sunt: sed quae in montibus •oram animas aeterna perfrui requie in osculo •anctis, hoc est, in patriarcharum figuris, in pro­ Domini, nostrisque favere laboribus sua apud Deum phetaram testimoniis, in praeconiis apostolorum, in intercessione. Quoniam tamen ea est humanae na­ suppliciis martyrum, in admiraddie Christi operibus, turae fragilitas, ut nostris suffragiis adhuc fortasse indigere possint, idcirco eas divinae misericordiae in 'sanctorum proboramque hominum purgatissi­ Simul autem mi» mentibus, in virtutis denique et spiritus enixe commendare ne omittamus. ostensione, inconcussa ac firma perseverant. significaro reverendissimis patribus valde laetamur, Descendit autem de caelo non gressibus corporis, in locum defuncti cardinalia de Reisach, unius ex sed imitatione ac similitudine. Illius namque praesidibus congregationum generalium, electum exemplo quae in caelis est reipublicae beatissimae, fuisse a sanctissimo domino nostro per litteras apostolicas datas die 30 mox elspsi decembris huius quae in terris est regimen constituit Deus, ut illud non penes omnes aut multos, sed penes 0 eminentissimum cardinalem Philippum de Angelis unum Christi vicarium ot dominici gregis pastorem camerarium sanctae Romanae ecclesiae et archiconsistat. Nam sicut in lerusalem illa, quae in episoopum Firmanum. Et reverendus dominus subcaelis est, matre nostra unus, tantum dominua eat •ecretarius recitet memoratas litteras apostolicas “ leaue Christus; ita in hac lerusalem illius filia, Hic autem ambonem conscendens haec perlegit quae Christi sanguine irrigata, et matris est illu­ P10S PAPA IX. strata splendoribus, unus tantam princeps est, vi­ Ad futuram rei memoriam. carius Christi et pontifex maximus, cui omnes descendentis lerusalem cives et incolae, non solum Inter alia, quae apostolicis litteris nostri» sub ut separbtim singuli," sed etiam ut simul universi annulo Piscatoris die 37 novembres hoc ipso snno obedire debent: quemadmodum qui iu superna dati» servari in Vaticsno concilio sd rectam tam salu­ taris negotii rationem praecepimus, ut quinque ex sunt lerusalem sancti, cum singulatim. tum universe, divisimque ac simul omnes. uni omnium creatori venerabilibus fratribus aostris sanctae Romanae subsunt, parent, obtemperant * ecclesiae cardinalibus nostro nomine et auctoritate praesint patrum congregationibus, quae publici» praemitti solent sessionibus, constituimus. Iam vero Hic autem eminentissime·- primus praeses pro­ eum nnus ex cardinalibus ad illud munus delectis, ximam congregationem generalem indixit haben­ dam feris eeounda insequentis hebdomadae die nempe venerabilis frater noster Karolus sanctae Roma· ecclesiae cardinali· episcopus Sabi nensis de 3 ianuarii; et petrae dimissi sunt. Reisach aucupatus supremum diem obierit, io illi·· locum dilectum filiam nostrum Philippum 4. ecclesiae suetae Romaaaa ecclesiae cardinalem camerarium Coagiagntio gsmataUs senta. titulo Sueti Laurentii in Lucina ex apostolica dispensation· archiepiseopum Firmanum de Angelis 1870 ianuarii 8. Feris secunda die > iaanarii 1870 hora nona ma­ tutina in qoomhari suis Vaticana· patriarchal!· nuaeapattlm saSoieadum axiatiamvimu. Quare praesentium litterarum nostrarum vi eumdem di- basilica· geasralis reverandbaimoram patrum con­ teetum filium nostrum Philippum sueta· Romanae gregatio habita est; oui iaterAsarant quingenti nonaginta octo patre·, nempe 38 cardinate·, 7 patri- ec cissis» presbyterum eardtealam titillo 8uoti Lau­ rentii te Lucina in alteram ax quinque venerabilibus arehaa, 3 primate·, 113 srcteapiaoopi, 8M apistepi, β abbate· nullius dioecesis, 13 abbate· geearalss fratribus nostris saute· Romanas aeatemaa eardiaatibus praesidibus oeogregationam patrant con­ sive prassldss congregationum ordinam mwssti- cilii Vaticani, quae publicis praemittantur sessioni­ bus, eligimus, nominamus, oonetitaimus. Proinde memorato eaydinali par has litteras nostras tfiteri . eorum, asam mitrae babautes, M gaoaràte * at vicarii generales, quorum omnium aoasina, «testi par assignatores teaoram aoaurato dasoripta fuaraat, exhibet iadteulas patrem aaxtaa ooagregatioais generati·, qai later acta ooasjlH asam valui. ex quinqae praesidibus supradiotis instituto, omnia •t singula lute ot oaore deferimus atque impartimar, quae apoototicis litteris Mitria superius ammoratis, CONGREGATIO GENERALIS 8EXTA S iannarii 1870 181 qunnun initium MnMÿifasotiltor hais» mueria propria A mm deerevimM. Id volumuo at mandamus ia oontrariaaa facieutiban otiam apaoiaH at individua moatiqae ae derogatione dignis aoa obetaatibM quibuécumquo. -, Datam Romas, apad Saaotum Petrum aab aa- aalo Piscatoris dia XXX Jeoombris MDCOCLXIX pontificatus aoatri anno vigesimo quarto. * N. cardinalia Paraociani Clarelli. 189 . lohaanes looeph Faict episcopus Brugensis. Maria Epbrom Garreloa epiooopu Nemomnua. Anoyaine Natari do Calabiana archiepiscopus MsdiolaMmsie. Georgias Ebodiesue Khayyath arahiepièeopns Amideasio Chaldaeorum. Caspar WilU episcopus Antipatreoaia. lohaanaa Thomas Ghilardi episcopus Month Regalia. E secretaria concilii Vaticani die 31 decembria Qaibua recitatis eminentissimus primus praaaea significavit patribus a sanctiacimo domino noatro, anno 1869. > iuxta numsnim VII brevia apostoliei Multipliers Aloiaiua cardinalia Bilio praoeee. ùritr, designatum fuisse cardinalem praesidem con­ Hannibal cardinalia Capalti praeoeo. gregationis seu ,deputationia pro rebus ad fidem Paulus Angelas Ballarini patriarcha Alexan­ pertinentibus et cardinalem praecidam congrega­ drinus latini ritiia. tionis aeu depotationio pro rebua disciplinae eccle­ Maximilisnus do Tarnbcsy arcbiepiocopu Saliesiasticae; itemqno factum eoae scrutinium sche­ burgenais ot primae Germaniae. dularum ad eligendam deputationem pro rebua Laurentius Pontillo archiepiscopus Cuaentinus. ordinum regularium in haec verba: B lohannea Petrus Loaaana episcopus Bugellcnaie. "Reverendissimi patres, sanctissimus dominus Gulielmus de Cenare abbas Montis Virginia. noster per bina chirographa 1 data die 99 superioris loeephna episcopus Sancti Hippolyti, decembris designavit cardinales, qui praeesse debent oecretariua concilii Vaticani.11 ' diiabae congregationibus seu deputationibus pro Quo facto eminentissimus primus praeeea dixit : rebua fidei et disciplinae ecclesiasticae, nempe pro "Reverendissimi patres, ex patribus, qui loqui priori congregatione cardinalem ‘ Aloyeium Bilio, petierunt, et quorum nomina iam vobis annuntiata sunt in superiori congregatione, adhuc supereunt pro altera voro cardinalem Prosperum Cetarini. Reverendus dominus aubaecretariua promulget no­ duodecim; post hos audiendi erunt alii, qui postea mina eorum patrum, qui facto scrutinio reperti nomina dederunt; eos autem reverendus dominus eunt electi ad constituendam tertiam congregationem euboecretariu· ex ambone promulget.11 aeu deputationem pro rebua ordinum regularium.“ Id exaequer» aubsecretariup haee ex ambene Id exsequens anbsecretariue ambonem conscen­ perlegit: dit et haec perlegit patribus: "Reverendissimi patres, ex patribus qui loqui „Iuxta deliberationem a patribus initam in oon- petierunt, et quorum nomina iam vobis annuntiata gregatione generali habita die 10 huius mensio, sunt- in superiori congregatione, adhuc supereunt urna in qua asservabantur schedulae suffragiorum duodecim ; post hos audiendi erunt alii, qni postea pro electione viginti quatuor patrum, ex quibus nomen dederunt. Ex oratoribus quorum nomina constare debet congregatio sen deputatio pro rebus C iam publicata faerunt, et qui iam pro congregatione ordinum regularium, nobia infiraacriptis praesenti­ generali diei 98 decembris veniam loquendi ob­ bus lata fuit ac recognita sigillis munita, quibus tinuerunt. sunt Augustinus Vérot episcopus Savana protonotariis apostollcis obsignata fuerat; ea nensis et Laurentius Gastaldi episcopus Salutiarum. postea aperta, repertae sunt schedulae numero Porro ex iis, qui pro hac congregatione generali septingentae quatuordecim, factaque diligenti com­ veniam loquendi obtinuerant, sunt loeephna cardi­ putatione inventi sunt maiori suffragiorum numero nalis Trevisanato patriarcha Venotiarnm, Antonius electi Hasson patriarcha Ciliciae Armenorum, Victor Felix Reverendissimi patres: Bernadou archiepiscopus Senonanais, loannae DoFranoiacus Fleix y Solans archiepiscopus Tarra­ ney episcopus Montis Albani, laoobus Baillbs conensis. episcopus olim Lucionenaia, Franoiscus GaadoM Andreas Raees episcopus Argentinensts. episcopus Cornetanue ot CeatumoeUensis, Oonradno Godofredua Saint - Maro arobiepisoopns BhedoMartih episcopus Paderbornenaia, Petrus M. Forth episcopus Casalensia, Augustinas David episcopus nensis. Ferdinaadus Blanco episcopus Abnlensis. Briocensis, loannes Baptista Groith episcopus loannes Derry episcopus Clonfertensis. Sancti Galli. — Reverendus pater dominus Aloy­ losephus Benedictus Dusmet archiepiscopus sius Moreno episcopus Eporedieneis, qui veniam loquendi petierat atque obtinuerat, praeaidibus Catanieuaia. D significavit se ultro desistere a proposito sermonem Felix Cantimorri episcopus Parmensis. Icsephue Ignatius Cbeca arohiopisoopus Quihebendi, quia iam ab aliis diota repetere noluit tensie * ”», bsn«>, ne nimis in longum protrahatur discussio φ Friderious do FAretonberg- archiepiscopus Olofaptims, eptims/ — Novi autem oratores, eunt lomuoensis. eophns Valorga patriarcha Hierosolymitanus, Ioan­ Carohss Pootea archiepiscopus Antibarensis et nas Baptista Laadriot arobiepiooopus Remensis, Scodrensis. Vietor Augustus Deohampa arohiepieeopu MeahliPaulus Mioaleff episcopus Typhsraatoasis. aisnois, Andreas Rases spisoopua Argentinensis, Stsphaaus Vinoaatius Ryaa episcopus BuCalensis. Thomas Michael Balnano epmoopee TaneneU.11 Simon SpUotroo episcopus Tricarioensia Alexander Aageloni arohiopisoopus Urbinatonais. Ignatius Moraes Cardoso episcopus Pharaanosais. Fraaoiacas EystoteMie. GuilMmue Loopoldns loeephas de Loonrod Clifford eptocopes spisoopua Olif- Tbomae Michael Satanae spisoopua Taasttsia. * Vtaa supra, atn et saL UL W·!· Iih Deinde ad ambonem aaocsesivo vocati eant’ episcopus Savanneasia, episcopus Balutiarum, patri­ archa Veaotiarum, ot patriarcha Cilicienais. ■ Par aUregreptam dto 4 iaaearii im stitmn, praesse depumaMp a Measse peuttiee Mastsetae Mt aedMetieaieme eardtealb fceeph Andréas Btssarri. CMregreptam hMeenealto sagirei, «poto Mem oaanoptam vastas antatia mutandis aq itis das pm * "pra. oaL 10 M 1», Mata enat. • Potanda, que patres vreataatar sd sataasm e primo potor >. Λ tfitttrt X. 11 ----- 1,,.,,,·,..,., ι.ι .,,,, • 1U , „ ;>lla y, ,ρι 1,1111)111111111111,1 1,1, lilieillllWIIrtWM^WWIP I Λ. ίΜβΗΝ» PÜBU0A1 1T00IGE»ΑΤΚΜΠβ GMERALEB ________ -i---- ;-------- :------ ___________ -,___________ ■ 1Μ ·________ :____ * laMoate art pcabsstams: aostei prabaataato· ia Amoriod to aais ateenootarib·· Hbris da gaographia rspraoMBÈMkt * MtMI JtMlIllWI Z 4m·» * teribrse su· pDsodis, apteospie e·· mMs viririibaa, Etaiaoatiaeiaü praecides, rnvereadieeiari ^' *** 1 at rabria oaoriiaalib·· ooram Oolamba, qui volait VwttM· sttoatiea·· et heasvelmitta· per peace probaro rotoaflitatate terra·, ot exieteatia· aati■oaeeata flagito, at peace dicere poesi· noa aratorio podaaa Illi doctor·· opua exprobraverut, quia arodo, cod paro didaetioc, ooa oirea oaltoMa ia illud prat eoatru ratioaoas . at eaera· ecriptoram, gCaere, qai * ridetor quod eatis aaperqao circe ot qaod papa condemnaverat idaam antipodum. illud dietum faarit, sed circa quaedam paaota, qaae Attamen antipodas sxistaut, ot saat bio spidoopi, ooatiaontar ia schemate: 1· Circe recto· ordiaea qai vaaiuat do aatipodibas, ot pias quam duoaati ooa oonoolfliam iator soiceflea et Mam, S * oirea •pisoopi, qui veniant ox America gratia Columbi, unitatem speciei hamaaac, ot S * oirea originale qui Amoricam discooperuit. Aliud oxomplam afferam ; sut exempla· Galilaei, et illud exemplum peccatam. «uno Doctrina schemati· oirea concordiam inter ccica- affero eum dolore cordis, quia illa agendi ratio tia· et fidem continetor in capite X, et doctrina, quorumdam catholicorum doctorum ct theologorum quae continetor in hoc capite inoo»oucea eat, etiam romanorum opprobrium iatolit super reli­ •videas eat; siquidem eoo potest esse oppositio et gionem et ecclesiam et hanc sanctam eodem, quae * contradictio inter rationem ot fidem : Deus eat B eemper patrona fait ecieatiae. Galilaeus bis citatus nuptor utriqequc, et veritas non potest opponi fait et condemnatus, quia defendebat eyetema .' veritati. Attamen modus qno illa veritae expri­ Copernioi circa motum terrae; et .illa agendi ratio mitor, eoa, ei ita dioere fas est, tonus huius capitis, illorum theologorum fait infortunium magnum pro mihi videtor esse eius natatae, ut exasperet ot religione. Liceat mihi sic mentem meam exprimere, irritet patronos scientiae; et illud est magnum in­ qaia fai profeeaor aptroaomiae, et illa melius quam ceteri sentio. Non dico, quod illa pagina commodum, quia utile, perutile est ecclesiae habere pro amicis fautores ot patronos scientiarum. Et historiae opprobriosa sit religioni; at desidero et illud caput videtor aliquo modo esse excusatio seu peto quod illa pagina eradatur, ei possit fieri, eritiustificetio agendi rationis, quam quidam theologi, qne gloria, magna gloria concilii Vaticani, si debita quidam doctor·· catholici tenuerunt: et qddaoo reparatio fiat memoriae Galilaei, et banc rehabilitaprobationem per exempla. ,Quando Christophorus tionem memoriae Galilaei peto in nomine aoientiae, Columbus proposuit navigare versus' occidentem sed praecipue in nomine aedi· Romanae, quae cum intentione perveniendi ad orientem, tunacustrs eemper patrone fuit amentiarum. Aliud exemplum ipsius schema insurrexerunt dootoree et tBsoIngi. volo adducere; eat exemplum desumptum ex geo­ Et venio de America, in qua maior parg populogic)· theoriis. Geologi putant longam seriem aaeeuloram requiri, ut explicentur quaedam phae­ nomena stratifieationia tum plantarum tum ani­ ' Argentatam: .Kpiaoope» Savaaaeasb sina propoaitum •obee· noeanlla ia sped· aataerivertetet, I· qsosd relatio··· c malium. Illud videtur ease contrarium Scripturae, inter «cientia» st 'fidra; 9 · * qaoad origin·· apacM hamaas, sicut etiam tempore Galilaei quibusdam videbatur ·· qneeri ,illi ta· original·. Bt de primo capite M d· ooe- contrarium Scripturae, quod sol staret, et terra cordia inter sdaatiaa st Idua aiebat doctrina·, quae ooa- moveretur : Sol eontra Guboon ns mopearis 1 ; et tamen tihetar in eaptte detta· schanatia, varan «tiqeeeae, attaaMO proeti Ibi axpriaiter esaaperwe et irrittaa aeteatiae patroeoe constitit, vere aeaeri aolem stare ot terram moveri. pera. tatae asdpi velati ei «rainera «t UKdcatioora eorum, Sed illa systemata circa durationem absolutam qaae a noa-thselofi· ac doetorib·· gasta «at. Afferebat dierum creationi· et circa statum terrae ante ope· «xrapta» Christopteri Octante. Galilaei et gedsgora·. qni in sui· •yeteratlbi» daanati Metant, quernei &aa» retato, MnoUiu» Tridentinu» décrivis· peccatam originale esse verni» grattonra per Vatican·· ooacilin·» teri pomkat addaado et propria» peccata», can r«ap«« id aoa dixerit Inuao re­ •apiti doeiao tew verte: Attas·· par ista· delaition·» nosl probabat haae Mtetioea·, «t Tridratinte verbis «mc addita» inteedinns eoadeaaaar· systaaata istrnaniai,» circa nota· lii-iimi ta pi «piïu»i, ea» jbi habaetar peccata», ubi «st liber­ terrae ati a«pc eeeraaaltor deceatur ; iauw memoria· GeHltai tas tnaagveataeaia, et peccata» arigiate Merit utique libere alia e Reeiaai· oa^ngulionitas nneiiianstl libeaterntebiliuraraiM» a neetria protopaumtibu, aon satem a nobis. taara; qaae ooadraaatio taae «te Mitis retpsetibes insta Kxpoacebat ante» ita hanc doctrina» exponi, nt queri· idea Mt, qnia GaUlacna -etibsi protere note» terna ex Peripteri»; itanatitiM at erndslitatis removaatar a Deo, qnari innocente· qaod etiam sxtaadi votas·· ad goolegara· astaSu de da»riOt; ideoqa· propeoetet de'.cada oaniao verb * .warn et •pen m dtama M rites rinntieara «testata» Uls···, propria» * et teae praatma addilioae» proponebat : .Deelareqaae snrteatie literae Mena dhputetieni paudMtim, qnea- •as aut·· dooCrbsa· «atboltea· circa pacrata» original· dta d· « tndtas· eeetasa nea proterat.' Vsedebat ad aai- stare canino pnito, qaia admittatar aliqn * malitia parsoealis ■ tat·· st origia·· «eriri teaaaaa, de qna tt ara· ia natis d ia iafltatite·. Itaqa· baec doctrina natu» crsdelitata» et eebraatta, et states, teas ■etesia· aen Mtea· btae m adae­ teinetitia· ia Deo arguit e contra aha «aactitas et bonitas quate pertractata·, st aOaateM· fimi ed entu tmetesal ■ta· eteeet. « qnari privet et «poliet pnptar peccata» Adani Genaaaom», mu vmu ds iBte, quae ia valgo· natta·· «er- Uls gntin MsntilTte, qnto aat sapra exigentia» natarae.' gaatar ia l»eri· pnesarti· · ia Angue de divem hc- Drinii raptabat te «tatoats eaptieui verte qaeo Manter maae «periri çrigto· riva qaaad altes rive qaead signa, qaae ia «pite seqaaati, abi ditatar, qeod asiane eorum qni dacau ea damtotuE qesri tatam e algro grassari ato porsdt- at daat te peeaaaa mertali vel etiam ia este originali, ia iatma» vteenraa. Bt cast taim—r ex Scriptori· at tndttieas, una· dsaMnriaat, riqaida· <· taihntite· netam eat, qaod diet·» se· tpsrtaa teaaaaa·, eo dsvoaiter, ut ataaaBI egesto ds- Merit te «belli, at aaxteta»· oas· talU da ItaUi poeaeat •Mt, signe m· teten catas» ratieaatas, tau vere dtamt Mm debate Begabat »ge tee· arid!: ,Km Uli qnid·» ia nbns eaaita· taadrati·· ·« ad perte itima· eamqemi· ibeat te bM· aetona·, teti qai Christo· per beptira· aoa daa, «t riasta essa tersta· taperitatm ·· ratas, · as ita teriueriat, eu» Christo parti· tab·· a·» peasant as proinde •eastern» deeana taurine· kctrn eme. Itate hsme tal·· teatitodtee ««peraatarali ne batte· vtajmi privnbaatar. *· MflWfl· ■■■“' Baato aaMa tafamas dieitar leant a qae «salat tetaltiva draHMsra emrea terpèa» lira», qta aantoe acri seat, . Dei vitia, peeaeqae nag·· art petviatie bel· vitieals, licet Bigs· ad tesrilis· tamaa neu parttae··, aaa ««Ιμ miri- bene pen· la tetantite·, qai .··· eeto perate originali totaL rt tommteli praedito· om; «m o«m· qta ditond, •ostenter, naeeeeatio aaa tariteari dabeat vil ·metite aaa •em beate· rudee et tapateetee, eaeqae st astes st teqaa- ig>e Mtoaae, vel IsrrasiribtMi ana altqaa Mitittate aataialt' Ia· paan invetera. Deitersmm teasper aeoidattatai dMb- Dim· teae aha· aririitieM· prop··!·!: .Coademaaara natia· «sterte nl «aatecmetieai·, qs·· asrtsut te vntato tta- eariea peritor taaqea· eltaa·· a aaaa eeeteaiae eeawtte··· Atii _ terakriM ^·Ε·ΒΜ^ ^>·Ι WsmI «MI · · torn •era», qai vetartatoa IM aegaatos «alraedl ·■»· teatead •kauri·· eme ex Ote arguer· diver·· prima· peeemtoa' aritaaat ad eeUna «ppiteta Dos» aUq«a paidatiaet·.1* Qoasd psemtam origiaala npnhaariebaterisma··qaeddteat. * leal. tt. 4 * 1 CONGBEGATIO GENERAL» 8EXTA S iaaaarii 1870 x_ 1«β * «η dioeum, haee systomata fortiuate aoa fneraat A libor, ot illo liber multum sparsu et circumlatu eoedamaata, is It8» nOraie quod fuerint; eed omnino iaopponaaum carat Aaaaara ilia, Itaque, at eon- fuit ia Ameriae; titulus libri eet: Fastigia creotiraia. tMsa «rea baa puaetam, deetrinaX capit» act tendentium m eetnibu reboa perveniendi ad per­ In hoe libro anetor docet ot probare coaeter aaoo aarta, retiaeri dabat: cad desidero, ai placet emi- fectionem, aaeoritqoo in hac fendu tin, in hoe pro­ noatissimb preasidibue at sacro eoncilio, quod ilka gressa ad pertbntionem simias eau homines rudeo t tat additio baie capiti ad Isem, quam lapa Ad calca» capitia X addatur: Attam»» par istam tir- NMB νΜΚΙ^ΝΜΙΜ 0WNÎfNM4W ItkailHM 0tfM lwr«, Btti NM4 ΓΓ—IIlf ot imperfectos, homines. qui poet quasdam saecula fient Illi errores tam digni eant condemnatione quam Germaniae errores, qui recenseatur ia sche­ mate, seu magia digni rant condemnatione, quia niter daeaatar; mro mtmeriem Gotitori otim a rcoMa» illi errors» iatalliguntar a populis, oragrepotiomiiM. eontiamwoti Matter r« h s Ailifnmur, quidam Germanorum intellignatur tantummodo ab muftis respectibus fiât ùuta ; astnpe Oaülaeuo eolebai probare motam terras idealist» non a populis. feus eantiemeetio taac aai dum errores Itaque in schemate did deberet, quid intolUgatar per speciem humanas», su Scriptura. Çuoti etiom extendi eelumus ed ÿaonempe illi homines sunt, qui habent loquelam, qui tepormn sententias circa statam terra» ante opus poscunt loqui; siquidem loquela eet pro nobis tes disraas, ctroaque durationem aboaluiam ama medium a Deo institutum, et modium necessarium disram ; pwc sententiae seram aüeputatiom tradun­ ut possimus habere ideas intellectuales. Qui non tur, guamdiu d * iie Mimai eccleeia ne» proférai. B habent loquelam, id est verba, mon habent intel­ Venio ed aliud punctum nempe unitatem speciei lectuales ideas. Et illa doctrina non eet mera humanae et generic humani, quae impugnatur, theoria, sed veritas inconcussa, qu»e oum magna lacemitur a quibusdam patronis falsi nominis scien­ evidentia propugnata fuit ab illustrissimo domino tiae, et quam opportunum, omnino opportunum est de Bonald patre eminentissimi cardinalis eiusdem condemnare illos falsi nominis scientiae doctores, nominis. Itaque illud inseri deberet in schemata, nempe agitur de unitate speciei humanae. Illa ideoque propono additionem sequentem huic ca­ materia est maximi momenti, et illud indicat auctor piti XV, ut illa materia de unitate generis humani schematie in notis; et in notio adducuntur pro­ decenter et adaequate tractetur a concilio. Ad bationes desumptae ex Scriptura ad probandam finem penultimae paragraph! Cap.XV, pag.3b[col.70d], hanc unitatem speciei humanae. Sed, reverendissimi post verbum „nogaret“ inseratur: Specialiter satem patres, mihi sidetur, quod illa materia in hoc condemnamus srrorrm ineptum torum, gui assererv ousi capite XV non fuerit tractate plene et adaequate, saut, nigros ad familiam humanam nsa pertinsre, ot quod auctor respexerit tantummodo ad errores nec anima epirituali et immortati praeditos esse. Germanorum in schemate, nullatenus loquendo do Porro in retiras condemnatione inealoimue eoe, gui erroribus et forsiten gravioribus erroribus, qui sparsi q/firmors son rrabaerant in naturali et œcetaario ftierunt»in America, in Anglia et in Gallia: exem- prograeau omnibus rmn» ad perfectionem dmiaa - pium est in hac quaestione de unitate generis ssss adhuc rades at imperfectae homines, at humanum humani. Miror quod auctor notarum in schemate C genua par taeeula ayloaticam agent eitam non tolum dixerit aliquos scientifioos homines, aliquos auctores omnea tcieniiaa et artet paullatim inoenieae, ted stiam humanarum scientiarum negare hanc unitatem ge­ loguelam. Etenim constat Deum creavisse hominem neris humani ex levissimis rationibus; dicunt illae conscium loquelae, per quam, sive communicetur notae: „ex levissimis geologicis aut ethnograficis per auditum, ut communiter fit, sive alio modo pro * rationibus. 1 Reverendissimi patres, ego debeo dicere illis, qui nascuntur surdi et muti, et qui ex ad­ 'quod nisi illud scriptura et traditio affirmarent, ego mirabili inventione abbatis Sicard possunt iutelligere dubitarem ve) saltem haesitarem. Nam venio de verba et acquirere intelligentiam, homini 6at mani­ dioecesi, in qua sunt multi nigri, plusquam dimidie festatio seu naturalis revelatio intellectualium idea­ pan milionis nigrorum hominum. Nunc nigri non rum et ideae supremi numinis necnon et boni vel generantur ex albis, nec albi ex nigris, et forsitan mali moralis, ita ut omnes et soli ad humanam sunt qnidam hic, qui putent, quod homines quando familiam pertineant, qui habent vel habere possunt vitem degunt in calida regione fiant nigri, et quod loquelam. Dtclaramua autem aocidentalee difarentiat ^uigri si vivant in frigide regione devenient albi. colorie oal conformationie, guae extant in aariia Illud, eminentissimi praesides, est error, qui tantum tribubue humanae familiae, ri a earns acddentalibue risum movebat in regionibus ubi res cognoscitur. cande loei, tamporia, modi nivendi at educationis oriri Itaque si Adamus erat albus, quomodo fit ut sint non potuerint, poaaa tribui oauupoiaatiaa Dai, jui nigri, quia nigredo non est in superficiali parte confudit linguaa in Babel, eariae tribuo humanas pellis, sed est interior. Itaque ratio propter quam D instituit, dum fecit homines oblivisci primam linguam dicendum eet, esae tentum unam speciem humanam, et nanam cubito adipioei. Etenim variae tribuo sicut eet quod ita invenimus in Scriptura. Sed praeterea, per physicas differentias sic et per diversae linguas reverendissimi patre», non sufficit oondemnare illos specificantur. Absurdum igitur aeque ac impium qui dicunt plures esse species humanas : non curant eet affirmare illas differentias, quae per generationem de nostris condemnationibus et anathematibus, sed transmittuntur, arguere diversos primos parentes. dandae eunt rationes propter quas illorum assertio Et quidem debeo dicere, quod nisi illud factum reiici debet. Itaque volo dicere qhod in America confusionis linguarum in Babel adesset, magna Uber quidam oditus fuerit cum titulo Arid, in quo eeoet difficultas scientifica in explicando diversi­ libro dicitur quod duplex creatio hominis fuerit in tatem tribuum humanarum. Et rationes ethnoprincipio; una creatio hominis albi in persona logicas sunt leves, attamen in mente hominum Adamic et altera creatio pro hominibus nigris, qui fabi nominis scientiae aliquid multum ponderant. nigri, dicebat ille liber, aut gradu inter bpstiam 8»d habemno rationem historicam et evidentissimam, _st hominem. Hae suat assertiones, quae inveniuntur ut illae differentiae explicentur etiam per mira­ 0Pn hoe libro. Et praeterea in mea dioecesi venit culum ai necessarium sit, quia miraculum factem fuit. aliqnis méthodiste praedicator, minister protestanNunc transeo ad tertium punctum de quo pauca tium, qui ex professo docuit, et multi ad eum verba dicere volo circa originale peccatam in capite veniebant, ex professo docuit nigros non habere XVII. Reverendissimi patres, melius quam ego noctis, animas rationales. Praeterea ia Anglia oditu fttit quod illa doctrina originalia peccati videatur rationem 1β7 A 8Ε88Ι0ΝΕ8 PUBLICAE KT CONGREGATIONES O1HKRALK8 offendere, * t rideatur (xboit qaod ita ree •it) Deea exhibere taaqaaa crudele··. Siqaide· ratio haaaaa non ridet qaoawdo Dean poeeit punira infante· propter eulpaa, qaae non ridetur ab ipeia fainoo . * commua -ftaque ilk doetrina peocati originalia non debet exhiberi magia aerera et aaatora. ana, at ita dieam, magie aigre, quaa rarer· eat, aeu quam admittere ex atriotie-prinoipiia cogimur. Nunc ridetur mihi quod in aliqaibua rerbia achema propoaitum requirat correctionem et «nendationem. Videftir rahema dioera quod concilium Tridentinum •tatuerit ^eooatum origin !· * eaoe rerum et propriam Ιββ primi noetri^qmreeetm etiam imeoeoatee pmeei^nm cerne tag ad leaeee pratiam eeadHeautem unite raMUnAm» fsirrit por Isosun Christum. ♦ Maae in sequenti paragraphe eiusdem eapitb alia rea «at, quam desidero Mplioatam a concilio Dicitur (et illa eunt rerba ooAiii Florentini) quod enisae eorum, qui deoednnt in peccato mortali, etiam in solo originali peccato, desoendunt in fernum, poenis tamen diaparibua puniendae. rerba constituunt articulum fidei ; nihil circa rei ■ in­ Illa illa mutare licet, fide· est ani Versai is; aed peto ex­ plicationem concilii, quae e^licatio potest fieri a concilio Vaticano; explicatio potest fieri ab uno concilio circa doctrinam alterius concilii. Nunc illa verba prout sonant primo videntur dicere, quod animae infantium descendant in infernum. At quid iotelligunt nostri populi nunc per infernum' in * telligunt locum ubi e»t ignis, ignis devorans, ignis Tridentino; aed putat illud eoae neceaaariam concluaionem illorum quae dicta fuerunt a concilio B perpetuus. Illa non erat intentio patrum Floren­ tinorum. idque omnes hic sciunt, quod doctrina Tridentino. Itaque nobia proponit definire quod communis. communissima, unanimis, dicerem, non originale peccatum ait «vbrum et proprium pecca­ fuit unanimis in saeculis elapsis. Erant scholae * tum Ego omnino inopportunum ludioo hanc facere tl/eologicae Thomisiapim. Augustimanorum contra definitionem, et aliquid, addere concilio Tridentino. Molinistas et Congruistas illae disputationes cessa­ Illa rerba «verum et proprium * ridentur innuere, verunt. et nunc, credo exprimere merum factum, quod infante· recenter nati verum et proprium proinde dico, quod omnes putant animas infantium peccatum commiaerint. Quid e«t peccatum ’ libera Et quidem si tntnegreaeio dirinae legi· Equidem peccatum ori­ in ignem aeternum non descendere illa verba cruda et aperta, ut sunt, in concilio ginale fuit liberum, eed liberum in noetri· primi· parentibua non in nobia; et idea aeu concluaio quae relinquerentur, ego dicere debeo pro me. quod erubesceret^ aoparere coram matribus m mea dioe­ menti occurrit px illi· verbi· «verum et proprium * videtur eeee Xuod Adamua (ita dieere faa eet) cesi. et quod illas flon auderem respicere in faciem, habebat onuéa animaa humapa· in aua manu, et quia saepe saepius amittunt prides in circumstantiis. in quibus difficile eat illas arguere mIîcuiun culpae ‘ quod illae animae, dixerint illi ; manduca pomum. Itaque peto cum omni aincentate et fortitudine, ut 8i aliqui· id reqordetur eaae. ego non recordor illa verba explicentur sequenti vel altero modo. »1 certe videtur quod illa ait inferentia deducenda ab alter modus commodior iudicotur. Ponatur, prout illia verbi· «verum et proprium peccatum * Itaque peto ab eminentiaaimi· praeaidibua et ab alii· quod P concilium Flocentinum facit, ponatur ante textus. deinde inseraturr Nam dum tlh quidrm ibunt in illa verba eradicentur, et quod in eorum locum ignem (itUntum/ isti q^Christum per baptisma non aubatituatur maculo. Equidem eat macula in anima induerunt, cumi Christo partem habrrr riqn possunt, infantia, et ai vi· dicere veram et propriam maculam, peccatum. Concilium Tridentinum illud non definivit: legant patrae caput in concilio Tridentino de peccato originali, et non inrenient illam definitionem. At­ tamen rerum eat, quod auctor echematia non habuerit intentionem dicendi illud fuiaee definitum a concilio illud poaaet etiam affirmari : aed puto quod illa verba «verum et proprium peccatum * omnino era­ dantur. Et nunc etiam milri liceat exprimere deaiderium quod doctrina originalia peccati in hoc capite aie exprimatuMt explicetur, ut removeat periculum atqur promdrk brahtudine isupernaturu/i rt beatifica oinene pnrabtmtur. Recte autrrn fw/rnrw ihettur locus, a quo rzVftpT tntuitiiHi msto portitufur matjna rsl pnvatto huius risionis, heri hare poma ia infautibsu, qui cum so^ronginah precato monunhsr, nscrssano non iu^sctiri debrat rrl associata cum ipngactomo, r·/ inctfjspatibdis cum quadam frhritatr •eu ocoaaionem accuaandi Deum, quod crudeliter et iniuate contra noa egerit. Siquidem peccatum unturbli. Peto quod illud inserat ir in schemate originale ex modo, quo illud intelligo, et eet modua Aliam additionem p-tc a concilio circa camdem quem adoptat Bellarminua, eat privatio et expoliatio materiam onginalis peccati, nempe peto condem­ animarum noatrarum. quando creantur, a aanctificante nationem praedestinationis ad aeterna supplicia In gratia: et illa privatio aanetifieantia gratiae nullo America multos habemus sectarios, qnt vocantur modo videtur rationem offendere, vel arguere Deum alicuiua crudelitati·; •tquidem non debetur, et omne· preabyteriani. vocantur in Europa Calvinistae. est tttrame· illud facile intelligent, non debetur nobia potens at numeroqa secta, quorum palmare primum g^t· aanetificana. Et quidem noatri proteatantea D dogma eat quod Nous praedestinat aliquos ad non intelligent hanc gratiam aanctifioanteni, et nolunt aeternum ignem, et alib»>.ad vitam aeternam. “Nunc debeo dicere quofi debellando illos, volui'recurrere illam ; neeeiunt quid ait privari illa grati * aanctiad concilium Tridentinum, ut invenirem condem­ fleante. Eat aliquid, quod poaaimua intelligere in Deo. * qbin aie nobia exhibeatur tamquam crudeli· ; nationem huius horribilia theoriae «t doctrinae ; et non potui invenire. Concilium Tridentinum con­ deeideroque ut concilium Vaticanum explicet banc demnat tantummodo praedestinationem ad malum, materiam eo modo, qui removeat ideum vel rembtam alicuiua iniuatitiae' dt crudelitati· in Deo: ideoque quia eo tempore variae acholae theologicae acritec disputabant de praedestinatione ante vel post praepropono aequantem additionemIn oap. XVII, visa merita. Quaestione· illae nunc .exulant ab pagyW [ool. «'■> b). deleatur «verum et proprium pec­ animi· omnium, uti credo ; et ideo puto quod nunc * catum : deinde in fine eiuadem paragraph! inaeratur : Uedaramue autem doctrinam catkolieam eirca originale opportunum ait condemnare praedestinationem ad peccatum etare omniéo ρο·Μ, gum admittatur aliqua aeterna supplicia. Itaque suppliciter rogo quod malitia pereonalie in infantibue. Itaque nedum baec ilk additio fiat in fine eiuadem capitis de originali peccato: CoMrwifUMSM usdem paritor tanquam om· doctrina crudelitatem ei uuMti/taet m Deo arguit, « contra ipeiue eanefitae «t bonatae mire elugent in mao alimsam a saaeii qpcUoias 'tsitrHonom torum, eo, quod animae primat et expoliat propter peecateun qui volusitatem Doi aa^adtea salraadi omnes homines, Adami Ma gratia eqnctificanie, quae eet eupra exi­ affirmant Dmm ad sotrma sssppiicia aliquos pratgentiam naturae Humanae, et qua carere potuioeent dsstmars. Dmts nam^us, ut ait Loo ponti/er, pros- 169 CONGREGATIO GENERALIS SEXTA S iaaVrii 1870 99iht Use MtelM fium· tantam. Hum Mint, eminentinaimi praetid· * at raverendtneimi patre·, aamadveraoM·, qua· facer· mihi animat erat, cantarum puto tchama retinendum oate. 8i unutqmtque faceret tuum schema de con­ cilio. haberamnt 900 libro· de concilio Vaticano. Methodus et ordinatio concilii evidenter pertinet ad eaput eoeleeiae. et ad illum, qui convocavit concilium; et nostrum est indicare aliqua puncta, quae emendatione digna sunt. Itaque etiamsi brevitati consulere opportunum sit, ti diceremus tantum anathema pantheist!·, anathema rationalistis. illud est prorsus inutile. Illi homines non curant de nostris anathematibus, sed curabunt de rationi­ bus. quae inserentur in schemate. Et quia debellamus illos homines, qui sunt sine fide; debellandi sunt modo, qui illos Iscessere et condemnare possit. nempe per explicationem rationum propter quaa illorum theoriae sunt absurdae et impiae. Itaque peto ab episcopi· et a reverendissimis praesidibus concilii, ut illae additiones, quas illi dabo, impri­ mantur; omnes patre· concilii opportunitatem ha­ beant illas examini «ubiicietidi. 170 genere, nonnulla in specie. Quod ad schema in genere, doleo quam maxime, ^uod nequeam illud approbare. Teetis mihi est Deua, quam libentis­ sime vellem illud omnimode approbare. Ad ooa- •cientia mea me impellit ad dicendum, me quam maxime exoptare, ut omnino recudatar. reficiatur hanc affero brevissimam rationem. Hoc schema differt omnino a forma, quam tonuerunt patres Tridentini; est raid· longior, valde implicata. Iam vero qua de causa debemus tenere methodum di­ versam ab illa, quam tenuerunt patres Tridentini? Aut quia haec methodus illam bonitate excellit, •ed ipse certo hoc non possum asserere: aut quia saltem haec methodus exaequat in bonitate metho­ dum. quam Tridentinutn coneilium tenuit ; sed neque hoc ipse passum asserere aut quia natura rerum, quae ibi tractantur, exigebat hanc diversi- datur.' Quas verba videatur issuers ad actual fidei habendum conditionem sine qua nos esse. ut apprehendatur aactonte» Dei revelasti», atqui experientia docet in pueri» et in indibu» dari actum fidei, quia apprehendant simul auctoritatem l>: revelantia Prima verba capitia 7·' qnamvis autem fide·, qua fid« le« nominamur et sumus, nos * it ex intrinsecus per­ specta veritate * mutanda esae, utpote quae supponunt lumen fidei internum non revelare aliquam veritatem, eum certum sit ORATIO veritatem aliquam generalem illud exponere, et argumento ad id ait facilitas ia Christianis populis admittendi mysteria, et rewrrjsdi patrii damini Lawrfntii Gattaidi pietas puerorum, cum ad primam communionem accedunt rpiteepi Sahtliarum ’. Ibidem .neque enim talem instituit suae revelationis ordinem, Etninentisaimi praesides ac reverendissimi patias. quo homines interne dumtaxat instinctu ad fidem perducere· tur' tollendum illud instincta. cum enim instinctus caecus sit Enixe imploro benignitatem et patientiam nihil commune habet cum lumine fidei. Verba .namque sal­ vestram, sine qua certissime verba inibi deficerent; vator noster cum* mandatum suis apostolis daret, ut in uni­ cum maiestaa, quae ex coetu vestro resplendet, versum etc. * «ane nidificanda. ne deduci possit, quemlibet christianum vel teneri ad motive eredibilitatis cognosceniia. me certe timore percellat. Fretus itaque vestra ve! non poase elicere aetnm fidei nisi illa agnoscat, vel unum­ bonitate paucissima dicam de boc schemate in quemque Christianum teneri ad rationem reddendam suae fidei. Pag. 18· ubi dicitur .coni externa enim fidei propositione gratia ' Atgum^Dtnm : .Episcopus Saluttanim schema in renere interna illuminationis et inspirationis Spiritus sancti, qui dat •e approbare non po»se affirmavit, cnui differat omnino a forma ( omnibus suavitatem in assentiendo et credendo necessaria est concilii Tridentini. et novae buios methodi nulls rationabilis vel dicendum simpliciter grahu est. vel saltem causa assignari posait, Praeterea m multis eam verborum yrntia tafervMi tZ/umiNa/ùmù, isapn iitomiji fi «mîuhmi asperitatem occurrere. quae qnocnnque modo tolli necessarie Pag. ao· nbi diviter .ita gratia utraque tum externa proposi debet. Transiens vero ad speciales animadversiones et iis tionis fidei tum max;me interna adiuvst infirmitatem nostram subscribens, quae ab archiepiscofw Niaibeno dicta fuerant, ad­ mutandum illud adiwraf quia etiam IVIagiani id dicebant, didit cap. I. pro verbis illis .aut unicam esse essentiam * tam t'ap. 10. pag. 31 .Propterea »icnt secundum ^ssentiam et se­ Dei tum renia omnium quae sunt' ponendum esse, vel .unicam cundum omnia attribute absolute bi. tres ununi * nnt. ita etiam «ndemqne communem essentiam * vel melius .unicam substan­ omni» divina operatio ad extra una communi» est tribus per­ tiam tum Iki tum rerum omnium *. l'ire· decretum concilii * sonis dicendum poties operoftm. ywif tfrntmai ad creatura·, Lateranensi», de quo in pag. 3*. existimare se ait. aut totum et nbi dicitur addendam tn/am *jmck srd fi namero. Pag. 88’· ubi dicitor .anima rationalis vere ac per se seu referendum afit totum omittendum. Pag- 4· ubi dicitur .neque dubitandum est. verum Deum naturali ipsius humfinae rationis immpdràte et essentialiter est forma corporis humani' relin­ quendum est theologis disputandum, et potius quam rotanss/ · * lumine per ea,'quae facta sunt, posse cognosci' haec verba dicendum a«MWM tnicUrrtini. quia infans dos ip acta raüonèm modificatione aliqua indigere, utpote quae videntur docere, non habet, habet tamen animam intellectivam, quia acto est homifltm quemlibet, omni prorsus cognitione carentem, dum praeditus lumine rationis. Pag. 38». cap. Ifi. de ordino supermo>lo rationis usum habéat. ita suis viribus posse Deam cog­ naturali .homo anima rationali ·«. immortali ad imaginem Dei noscere ut culpabilis et reus sit. si banc oognitioaem non factus, hac quidem ipsa sua natura ordinatas fui set * ad crea­ acquirat At multi theologi Id non admittunt, et ipsum torem sunm agnoscendum colendum et amandum modo viribus factum sua experientia obstat, quo minus admittatur. Pag. 5· naturalibus congruente, atque ita ad perfectionem et beatiubi legitur .Ratio create intelligens pariter se ipsam totam dependepe a Deo ut a suo principio et fine, nequit non agnoscere, D lutem naturalem consequendam' explicari non poase. ait, in quo consistat haec beatitas naturalia, nec divum Tbnmam Deo qui est ipsa veritas omniaque veritatis fons (hic autem hoc determinare ausum esse. Ibidem verba .verumtamen Deu» notavit veritatis vocabulum prius accipi pro veritate substan­ liberrimo iafiuitae bonitatis suae consilio dignatus est crea­ tiali. deinde pro veritate quae resplendet in homine» ita se turam suam donis caelestibus evehere' hic quodammodo ferin ease «ubiectam, ut si infinitae sapientiae ac bonitati placuerit eos. qui docent Deum?’quin denaset suae sapientiae, nou pa­ alio modo quam per ea. quae facte eunt, et alio quam rfitjonis tuisse hominem in statu purae naturae jpliuqnere. et debuisse ip»ius naturalis lumine se hominibus revelaret * bis verbis aiebat idcirvo eum ad supsrnatnralem ordiaftm eveberu. . Pag. O· quodammodo separari lumen fidei a lumine rationis, quasi .primas conditionis integritas illa et immortalitas, qfifk» ho­ illud ri»c iMo possit illuminare, dum * contra lumen fidei est minem ornatam fuisse constat, doua indebite natura· licet innosuperadditum lumini rationis, et potest comparari instrumento oeati secundam doctrinam catholicam censeri debsrt * notabat, i optico admoto oculis seu naturali lumini, ut ipao adinvanta \ odktas *en naturale lumen valeat conspicere aidera caeli seu animam ex Intrinseca sui natura ease immortalem namque corpore indigere ; non conript igitur posse, qaomodo per totam I rirritates. quae revelantur. Capite 9* ubi agitur de sacris aeternitatem ait nataraHtur beata «ine suo corpora, latsgn ' scripturis, declaravit optare se per concilium Vaticanum aptat» astem nomine intelligi immanitatem a concapisnsatia *i £P»ba expresse et authenticam declarari editionem librorum •eu statum, in quo ratio ite sensibus ddUunetur, ut hi aut mfibrae scripturae tam veteris tum uovi testamenti factam nunquam aliquid contra rationem petant aut si petent de cura Romanorum pontificum. Pag, 1 i* ubi dicitur .quapropter fficili possint comprimi Lntegntetem autem huc sensu accep­ anathemate damnamus doctrinam: si qnis dixerit, fidem divi­ tam non fui··· donum omnino gratuitum a pluribus theologis nam non distingui a scientia naturali, quae veritatem moratem defenditur. Concinat approbans quae dixerat episcopus Sa aut religio··» pro obiecto habet (haec verba relinenda esse, vannens» de explicatione superaddenda decreto concilii Flo•ed modificanda sequentia) quapropter .anathemate damnamus ait rrmtini qnoad animas, quae solo originali peccato et hac vita jatrlligi l ad actum fidei qua fideles nominamur et sumus, non re­ inquinatae decedentes in infernum descendBut. ** quiri. ut revelata veritdb propter auclont.item I*ei revelantis cre- 171 ■im a»tbodi; A. 8E88IONBS PUBLICAE ST OOMGBBGATIOMM GENERALES 173 mA bm rideo q» do ana» eaUeia A riter, m ipaam totam dopoadaro a Dee at a auo principio nt In·, acquit con aguoMare, Dao, qai Mt ilia, qua aoa exponere, diiudioar· at dafiaire da bamua. aoa potaiaMat traatari at exponi eadem ipaa verita· omaiaqae veritati· foa· (ia hb varbia methodo, qnam ayaod» tenait Trideatiaa. Synod» roeabalam naritaa in prime leeo aliquateou» differt Tridentiaa quant broviaaima, quam aacaratiaainM, a vocabalo «anteit· ia acoando looo. Daa· aat qaam pauoiaeiai * vavbto potent, expoait dogma ipaa veritae, quae reapleadet ia horni»), ita an cetholiouat, val doetriaaa oatholioam, qnam deindo mm eubiaetam, ut ai infinitae aapveoti·· ac boni­ rult dafiuire ia eanono; idea faeiaaae. Caaoaao tati placuerit (rogo at haec verba bene animad­ vertat··) alio modo, quam per au quae faota «eat, deinde affert; orna» eaaoaM aaadea eeaper eoaetaatiMiae tenant (brane : idea ^ciaaaa. Con­ et alio quam ipaiu· rationi· naturali lumina eilium Tndeatiaum ooarooataa fuit centra pro­ ae» homiaiba· revelare, eta." Haec verba mihi testante· : numquam habet verbum durum. aat acre videntur non satia felieitor «xpreaaa, quatenti· «ap­ contre illoe. Si aliqua acrimonia aet in Terbia, ilia pelant lumen rationi· · lamine revelationi·, lumine acrimonia Mt contre eommuoem generic bumaai fidei pe»· ita «eparari, at bomo ponit tantum­ bootea, contra diabolum; contra quern oortiaeiae modo videre per lumen' fidei, quin eodem tempore videat per lamae rationi·, iam vero De» super­ nulla unquam acrimonia potent eona ninfn. Nonnulla dicam ia apecie. Et imprimit approbo, addit lumen fidei lumini rationi·; non ponit quam duo· oculo· distincto· «t divereo·. Homo fidelia, quae dixit archiepiMopiu Nioibenun aub initio buiuo dtoouMionio; qui archiepiaoop» Niaiben» dum alia B qui lumine fidei superaddito lumini rationi· videt die loquebatur, mihi ridebar habere ia oonepectum in Deo. exempli grati·, myaterium Trinitati·, videt percelebrem illum Didymum, qui in illuotri ecbola e * credit, mihi videtur aimili· homini, qui oculi· Alexandrina primia accleeige aaeculia oculi· quidem corporei·; qui non aint praediti inatrumento optico, * corpori captu·, * ed oculi· menti· adeo pollebat, non poteet videre in caelo illa aider·, quae deinde ut non eolum aaoerdoten, Md etiam epiacopoe coram videt admoto inatrumento optico. Sed inatrumen•e colligeret ad audiendam optimam «uam explica­ tum opticum non admovet auri, non admovet naao, tionem divinae acripturae. Addo propteroa capite I, Md admovet oculo; adeo ut oculu· ipse naturali· loco illorum verborum: „aut unicam eeee eaeentiam •dquirat virtutem per instrumentum opticum. Si tum rerum omnium, quan aunt etc.' * ponendum •moveatur inatrumentum opticum ab oculo, ml eoae Tel: otaeom eamdemq» communem Meentiam, ampli» videt, ut iam dicebat aanctu· Augustinus: vel meliua : Unicom nittauttam tam Dfi, tam remm Deui dadit lumen fidei homini, non bruto : bru­ omnium. Approbo etiam quae dixit de decreto tum non erat capax. Propterea semper lumini concilii Lateranenaia, cui» concilii quaedam verba rationi· anperaddito lumine fidei, videt veritate· inaeruntur aub finem pag. tertiae |ool. fi9d): rei eodem modo, quo videri poeaant in hac terra omnia rerba decreti afferantur, rei nulla; aliter Itaque haec verba mihi videntur melina et feliciua e··· exprimenda. doctrina potiu· implicatur, quam explicatur. Pagina quarte [coi. 60·]. Condemnatio ratioCapite-111 pag. 8 [coi. 61 b], ubi agitur de aacn· ualiami : „Neque dubitandum eat, rerum Deum natu C Scripturi·, mihi videtur quod aicuti concilium Trirnli ipai» rationi· lumine per ea, quae facte aunt, dentinum rogavit aummum pontificem, ut deinde poaae oognotei. * Certimime in mente humana, gene- faceret correctam editionem librorum tum veteria ratim sumpta, eat potentia naturali· ad oognoacendum tum novi Teatamenti, mibi ridetur non inoppor­ Deum. Sed si haec, et alia quae aequuntur rerba, tunum, ai hoc concilium approbet illam editionem, et alia quae posteri» dicuntur, ite emeat inteili•t dicat illam eeM authenticam. genda ut diceremus omne· olhnino homine· adul­ Sub finem paginae 14 [ool. 63 b| baec leguntur to·, qui uau rationi * pollent, ai non * int edocti, ai ultima linea: „Quapropter anathemate 1 damnam» doCtriuam, ai qui· dixerit, fidem divinam non dinullum aliquid ex traditione paterna rei ma­ gistrorum didicerint, ite pome au ia ipsi· viribu· •tingui a acientia naturali, quae veritatem moralem aut ooguoacere Deum, ut culpabile· 'et rei aint ai Deum religioeam pro obiecto habet (baec optima eunt et non cognoscerent, arbitrarer et affirmarem verba retinenda); ac propter» (anathemate damnam» incondemnare sententiam plurium theologorum ; quae telligitur) ad actum fidei, qua fidele· nominamur et certe sententia gravisaimie argument» eet innixa. •um».non requiri;ut revelata veritu propter auctori­ Interrogem» miaeionarioa episcopo· et aaoerdoten, tatem Dei revelatori· credatur “ Haec verba mea len­ •t plure· inreniem» qui nubi· dieent, ae aediriane tentia qimi· generalia aunt: «upponerent aon poxae homine· adulto·, qui nihil omnino do Deo cognodari actum fidei, niai io unoquoque actu fidei ip•ccbant. Et oertiMime powumua Maerere, aliud prebeodatur auctorit·· Dei revelantia. Iam vero •we potentiam abaolutam et remotam, aliud poten­ D quot aant pueri, quot «unt rud··, quot aunt villici, tiam proximam. Potantia remota ' in homine in­ quibu· vix poMum» exhibere imaginem domini diget aliquo incitamento actuali, at morentur ad •ostri leau Christi crucifixi et dicere : en tibi actum, Sed certe homo adultu potent rcl totam Doaunu· tau, qui morte» eat in cniee. Ille"Sabet vitam tranaigerc, ve) magnam partem >uae vitae, interi» lumen fidei /eo lumine excitatus ab illo quin tamen, ex no quod ait neeemitetibu» undique varbo, ab illa iumgine atatim credit; mea quidem abatractu», nanqum habeat aliquid, quod illum ex­ opinione alicit actum fidei, Md non apprehendit citat ad hanc interrogationem cibi faciendam; quia auctoritatem Dei revelanti·. Haec rerba propterea te creavit! Ego recordor etiam, parochum quem­ felici» exprimenda aunt, ita ut non intolligatur dam in arehidioocMi Tanrinenai boo mihi oonfeMum dicere nullum dari pome actum fifiei, niai appre­ fuiaae, in ·ηο parochia aliquo· inveni·», qui cum hendatur auctorit» Dei - ravalanti·. neglecti fuiaaent ■ auia parentibu·, iam in aetate Caput VII. De neceeaitate motivornm credibiliarant duodecim, tredeoim ral quatuordnoim annorum tatia. «Quamvia autem fidae, qaa fideles nomina­ mur et >uih», non ait ax intrinaecua perapecta ot nihil adhuc da Deo eognocoebaat. Itaque imi­ temur prudentiam patrum Tridnatinomm, qui ita veritate etc. * Haec rerba non sunt «at» clara, fidem aMcruerunt, ut intecta· reliquerint theolo­ debent mea opinione, quam temper veitro iudicio gorum opinion». aubmitto, mutari: nam qu»i aupponunt lumen Pagina sequenti mu quinta [ibid, b], hanc habea­ tur rerba in schemate: „ Ratio creata intelligen· pa' Abaot ia ed. Vat. ira 00NGMGAT10 GENERALIS 8KXTA S teanarii ■sterna fidei, quod earte interim eet, non reve­ lare veritatem. Isa two laasa fidai eut lamas meatis; lumoa mentis nen potest osm aisi veritas; lamae Idei Mt internam, iatriasecam; ergo laasa •dsi iatrinsaoam, internam, aliqeam veritatem axpoait. Ά osrte isde oogaoseitar, explicate? {Mili­ tas ills, qaa naetri populi, quando non veaiuat i>eraduli haeretici sd illos oorrampaadoc, taa {asile erodunt omnia apteris; tanta animi commotion· pueruli accedunt sd primam communionsm, sibi videatur Dominum nostram videre; certe laæa illud internum debet aliquid revelaro. Haec verba propterea mihi videntur malins exponenda. Deinde: „Neque enim talem inatituit suse revelationi· ordi­ nem, quo homine· intereo dumtaxat instincta ad fidem perducerentur. * Expungerem vocabulum ,in­ ; * etinctu instinctus Mt caecus, instincta· Mt in animalibus, nihil habet, quod faciat cum fide, quae ret lumen internum, lumen revelans veritatem. ,Ita namque Salvator noster quum mandatum sui· apo•tolis daret, ut in universum, etc. * In hoc loco certissime statuitur doctrina catholica de motivis credibilitatis. Nostrum certe erit declarare, fidem nostram, religionem nostram iis fulgere externis credibilitatis- motiris, quae possunt satisfacere cui­ cumque homini quantalibet sapientia humana prae­ dito, quibuscumque litteris erudito, dummodo ait vir bonae voluntati·, cui tantummodo pax ab angelis annuntiata est, sit vir paratu· ad veritatem amplec­ tendam. quando ipsa resplendet in oculis eius. Sed iterum diço quod iam dixi, haec motiva eredibili- 174 IfiTO tamre dabamasas posera ieted voesbulum ia dafiaitiouoT Nonae Meet mehua dicare: eaums dsoisse oparaii· feras terrassât m «restari· ; et deiado, ut ornais eeicuasqM eaviUatiaai iaaaa oosludatar, nonae assat meUw dicere ; mm asasesma»· ae» satam •peris, ead asieserof Pagina 18 [ool. 71 a]. Ibi dicitur animam rationa­ lem mm vero ae per m mu immédiat» at ementia liter formam corporis humani. Certissima um debe­ mus tenera doctrinam catholicam, animam rationalem mm formam carparis hnmaai; aed aoeemene pro­ prio erit definire tamquam dogma fidei ssm formam non solum voro, sed per M et immediate’ nou poMumus relinquere id disputandum catholici·, du tamen fidem taoeamas? Looo , an imae rationalia * potius ponerem: aram·· snfrilscrisa». Vocabulum rotiesota significat quod habet potentiam rationi·. Infans habet potentiam, sed non aetum rationi·: Mt rationalis in potentia, nondum rational·· ia actu. Sed infans habet animam actu intellectivam. quia actu tet praeditus lumine rationis, quod lumen certe veritatem quamdam etiam infanti exhibet potius itaque semper dicerem ^animam intellectivam . * Non diffiteor sanctum Thomam frequenter looo animae intellectivae adhibere hanc expremioaem, sed frequentissime etiam dicit animam intellecti­ vam ; et arbitror ex duabus phrasibus hanc mes quidem sententia mm meliorem. Pagina 39 [ibid.], cap. XVI. De ordine supernatu­ ral! etc. „Homo anima rationali ac immortali ad ima­ ginem Dei factus, hac quidem ipsa natura sua ordi­ natus fuisMt ad creatorem suum cognoscendum, colee dum et amandum modo viribus naturalibus congruente, tatis non cognoscuntur a rudibus, a pueris, a villici·. Ita re· tota transigatur et exponatur, ut nou dica­ mus quemquam Christianum vel teneri ad ista atque ita ad perfectionem et beatitatem naturalem motiva credibilitatis cognoscenda, vel non pome consequendam. * Si nos velimus explicare quid sit elicere actum fidei nisi illa cognoscat, vel quasi ista beatitas naturalia, nos conticeremus in talem unumquemque christianum teneri ad rationem red- C salebrosam quaestionem, ex qua ne post dispu­ dendam suae fidei. Nam ego ipse frequentissime tationem quidem unius anni nos egrediemur. Sanc­ moneo villico» quosdam et ancillas: si quis vobis tus Thomas, qui certe est magister theologo­ aliquid obiicit contra fidem, nihil dicite, nihil re­ rum. inquirit in prima parts Summae, in quo sita spondete; quia alias ipsi possent quaedam afferre sit beatitas hominis, et illic loquitur de homine argumenta, quae non φηΐ recta, quae sunt falsa, adhuc in statu naturali, nempe tantummodo exa­ quae immediate ab illo haeretico, ab . oppugnatore minat vires hominis naturales Quaerit utram dissolvuntur, et tunc ille villicus, illa ancilla, ille beatitas hominis in aliquo bono creato stare possit; puer redit domum sine fide: quia nimis veram wt et dicit non, rotundum negativum affert. quia, ait, quod inimicus id est daemon inspirat quandoque homo est infinite obiectivus in mento, id wt habet mala· opiniones; et fortasM illo villico· facilius mentem, quae non potest existera nisi intentione apprehendet vim argumentorum adversarii, quam veritatis; habet voluntatem, quM optat bonum in­ apprehendat vim responsioni» parochi, vel etiam finitum, et propterea wt obiective infinita Con­ episcopi vel doctori», qui deinde conotur eum re­ cludit in ordine naturae nihil e»M, quod posait stituere in pristinum statum fidei. explere desiderium hominis, et quoad mentem at Pagina 18 [col. 64 *b] bebentur haec verba: ,C«m quoad voluntatem. Itaque haec verba expungenda externa enim fidei propositione gratia interna illu­ sunt, et tota haec pars alio modo explicanda. minationis et inspirationis Spiritus sancti, qui dat Deinde: „Verumtamsa Deus liberrimo infinitae boni omnibus suavitatem in consentiendo et credendo, ne­ D tatis sum consilio digostus est creaturam suam cessaria est.· * Mea opinione vel dicendum tantum­ doni» CMlestibus superadditis evehere. * Voe nosti·, modo, grotte nsesMorte «st; vel si dicatur gratia veoerabilw patraa quae opinionw theologorum interna u,»u..u.u illuminationia, et morioni·. existant de hoe. ■utema uu,., addatur etiam c. Illud vocabulum .liberrimum * Nam gratia non solum illuminat mentpm, «ed movet sonat quidpiam, quod certe condemnabit opinionem, voluntatem. quam plure· catholici theologi hucusque tonuerant. Pagina 21 linea 1 [ool. 65 b]. rIta gratia utraque Observandum Mt totam quaestionem ibi esqg do tum externa propositionis fidei tum maxime interna sapientia Dei. OmnM catholici theologi fatentur adiuvat infirmitatem nostram * Vocabulum Miniset liberrimum Deum fiiisM hominem vel non creare vel immutetur: nam ddiuvari infirmitatem dicebatur creare. Qsando decrevit hominem creare, erat is maetiam a pelagianis, qui dicebant omnw certe acci­ xima Ubertate eum creandi ao modo, quam magi» ali pere aliquod beneficium a gratia, quatenus gratia ad­ gebat; ssd quando dixit: Faaaanu keanm ad ierat, sed non quatenus gratia ait homini necessaria. Pagina SI [ool. 68 d], cap- XIII. Do divina opera­ tione tribus personis communi. , Propterea sicut secun­ dum essentiam et secundum omnia attributa ab­ soluta hi tres unum sunt : ite etiarf omnis divina operatio ad ottra una communis est tribus per­ * sonis Haec verba in se sunt rectissima, sed bapientiae, potuisse hominem relinquere in stata naturae purae: alii dicant. Deam, quia saaa m- 175 A. 8E881ONB8 PUBLICAS BT OONGRBGATIONBB GENERALES ire ' pientiae desit, debsiaw hominem elevare ad ordia··· A quitatibpa Quot venerqnt ante ace foedi, immundi; •upernstsralem. Hon proiutio Indicina· meam, et quare noa UH· diei mna: non erubescimini? Bt •ed aio, ibi habe··· quaestionem thooiegoram, quidam dixerunt: Pater, ia me Metio talem vim, quae tarn ex ana parte qsam ex altéra part· teeeri quae mihi videtur venir· a Deo ipso; ai ago iuxM potest aalva fids. Fid·· teeMmas, thooMfcfo oam- hanc impetam, iuxta hanc impalsam, nihil ago contra nutaram, aed modo conformi naturae. Tace, pum amplissimum dieputationibae rslinqaamu. natura prout nunc oat, aoa eat qualia exire poterat Pagina 40 (col. 71 c]. .Porro eüam primae con­ ditioni· integritas ilia et immortalitas, qalba· hominem a mana Dei, aed quali· illam diabolus et Adfm ornatum fui··· constat, dona indebita naturae licet a diabole decepta· corrupit. Brgo ut poraimaa innocenti Moandam doctrinam catholicam conseri •taro contra libertino·, ot defendere puritatem mo­ ralia catholicae, oportet concedere in concupiscentia * debent. .Secundam doctrinam catholica·, * eminen­ ti··!mi praecole· et reverendissimi patres, ibi itera· •ase aliquid iatriaoeeam ooatra rationem, et propterea contra homini· naturare. Et »ne unet» no· eoniicimu· in •alebrosimimam quaestionem. Certum est animam humanam emo immortalem ex Tbomaa inquirendo utrum primi mota· concupi­ intrinseca aui natura, non ex sapcraddito gratuito scentia·, quo· ratio non potuit compellere et refraenare, «int peccatam mortale, negat, quia Dei dono: certum eet, nos dicimaa, hominem com­ poni ex anima et corpore: certum praeterea eet peccatam mortale aoa %oteat committi aine «biuii animam, quoad unitur integre corpori, habere rela­ libertati·, aed aliqua veniali· macula in illi· motibua tionem cum corpore, et niai corpus illi addatur, B invenitur. Ulteriua Deu· in aententia theologorum, no· non pome concipere quomodo anima immortalia qui aiunt illam integritatem esse donum gratuitum, potuisset hominem crearo praeciae prout nunc eet per totam aeternitatem ait felix, ait beata natura­ liter aine »uo corpore. Sanctua Tbomaa ha» obieo- abaque ulla differentia. Tota differentia consistit in hoc, quod noa nascimur aine gratia aaoctificaate, tione· libi facit, et reepondet: nihil derogari sa­ pientiae Dei ai, quum agitur de homine, cui·· quae gratia eanctifioan· nobi· debetur, quae, ut ait •anet» Them», erat debita natura * in Adamo: illi natura eet adeo excelle», ipae Deu· per super­ nati faiaacnt aine illa gratia, quae illi· non fuisset additum donum adiecerit quod necessarium erat ad •uam naturam perficiendam. Itaque videtia, iterum ullo modo debita, neque etiam Dei decreto. Ce­ ingredimur quaeationem (dixerim) de ordino divinae teram Dcua poterat hominem facere cum eadem ignorantia, cum eadem infirmitate, cura eadem con­ sapientiae quoad dona gratuita; et non video qua cupiscentia. Sed peto, quomodo haec posaunt com­ de causa id debeamui definire, et aie offensam poni cum illia, quae dicuntur: homo ad imaginem praebere tot theologi· catholici·. Sed quod de Dei factu· natura aua ordinatu· fuiaaet ad creatorem immortalitate, leve eet: quoad aliud .integritate * •uum cognoscendum, colendum et amandum? quid quid «it icta integri ta·, hoc eet explicandum, quid Evenisset quod evenit intelligatia nomine huiu· integritatis Inthlligitisas eveniacet in illo cuu’ immunitatem a quavis concupiscentia, nempe in- quando Adam peccavit: totum genu· humanum corrupit viam «uam, Deum paenituit se hominem telligitisne alatum hominum, in quo ratio ita domi­ natur inferioribu· viribus, ut vel iatae nunquam C fecisse, genu· humanum immediate meruisset dilu­ vium, et fortame null» misericordiae loe» inventu· aliquid petant contre rationem, vel aaltem ai petunt, fuiaaet. Quid vident» ubi non eat lex evangelic·? facillime statim comprimantur, refracnentur ? Si ita nihil praeter idololatriam, turpitudinem, foeditatem, intelllgitis hanc integritatem, ipee aio non ceee videmua homine· peiore· bruti·. Nam appetit» donum gratuitum. Plure· theologi aunt, innumeri theologi, qui suffulti auctoritate aancti Thomae sensualis brutorum nunquam nocet corpori : brutum animal quando satis manducavit, satis bibit, non aiunt reapae: dato quod Deu· non elevaaaet homi­ nem ad ordinem aupernaturalem, et reiiquiaeet illum ampli» appetit cibum ; homo e contra, dicam ara­ be·»», appetit cibum etiam in damnum corpori·, in ordine pure naturali ; tamen vim aliquam in appetit voluptatem sensualem in damnum gene­ ratione posuisset, qua posset facile comprimor· in­ feriore· part». Et plura argumenta afferri pos- rationi· humanae. Iam vero quomodo Deum, quo­ •unt; nonnulla tangam, ai mihi patiente· adhuc modo decuisset sapientiam Dei creare hominem ad imaginem et aimilitudinem «uam, ut homo illum ■itis ad aliquot momenta. Imprimi· concilie· Tri­ dentinum aperte dicit1 : concupiacentia ex peccato cognoaceret, coleret, amaret, et deinde immediate eat (itaque non a Deo), et ad peccatum inclinat ob vim eqneupiacentiae, ob impetum inferiorum virium, quae non aubdebaatur rationi immediate, (quod venit a Deo non potest inclinare ad pecca­ tum). Concupiacentia non cct «olam appetitu· hominem labi in tantam turpitudinem, in tantam bonorum sensibilium, »ed quomodo hio sumitur, foeditatem? Relinquo illi· theologis «uam opinionem est appetitu· bonorum «enaibilium contra ordinem D defendere; defendant, aed non erigant au» opinione· rationi·: ita definitur a sancto Thoma. Sed ratio in dogmata Definiam» quae sunt de fide; dispu­ eat a Deo, ergo Deu· non poterat ponere ia homine tabilia relinquantur theologia disputanda. Approbo quod dixit epboopra Savannensi· de ex­ appetitum, qui eaest contra illam: ergo etiam in •tatu naturae purae aliqua immunitu a concupis­ plicatione superaddenda decreto eonctlü Florentini, quoad animas, quae «olo peccato originali inquinatae centia certisaim· faiaaet, aliqua interitu naturalia decedunt ex hae vita, et descendant ia infernum. Ulterio· aancta· Thema· sibi hoc obiieit: et primo, Grati» vobis ago, emiaeatiaaimi praeside· et reve­ concupiacentia eat homini naturali·, quia con­ cupiscentia quaerit bonum sensibile, et unaquaeque rendissimi patrea, quod tanta patientia aurem mihi potentia tendit ad obiectum anum. 0ed respondet: praebuisti·;, et omnia qaae dixi judicio vestro quod concupiacentia tendat ad obiectum anum in humillime subiicio. genere, hoc non cet contra ratio··· et contra Hit «κνν··>< rssersMfas petor dsmines AoppatuuM homini· naturam; aed quod teadat ad bonum aenFdrvt 't^uet/tu SseeeamWM is swdte dtor» .· aibile contra ordinem rationi·, non eet ampli·· ooneupiaoantia humana. Ultori» noa omnes exercemur Liceat mihi, praesides, aliqua adnotare. Ai (feto in excolendi· animabo·, omne· in cathedra poenitentiaria sedemus ad expurganda· anima· cui· iaiNon lieet, reverendissime domine, non lioet abrumpere disceptatione· schemati·. 1 Bessiose V, d« peccato originali. CONGREGATIO GENERALIS 8BXTA. S iaauarii 1870 in A in ΟΒΑΠΟ t•i * 4tMM *** * fWm*I«« 0 TVfWMNMfo ** tF ^ *« FcA r* * iw»fi EarinentiMÎmi *·, praeaid raverendiaaimi. Coatidaranti mihi ** mata * axanina ad trutinam ruToeaati proposita * nobta acharna eonctitutioa» * dogmatic· da doctrina catholica, aa «obiit «satan­ tia, plurima ia iUo aaa * praeclara at «umma lande commendanda. ponite omnibns apparent capitibus doaidorater; Id et niai ad- notetioMs legaatar, salte * primo obtain non dignoscitur, cur ilhtd potiat * qua ahnd verba * *. * pair· clarissima luee plernmqne ' in v+ 178 . * usurpata ait; qUonam aenea verba * illud ait ac­ cipiendum, et * qaemna errore· iapetet poenitere Tanta enim nchema exaratam e«t aapiantia, et tanta praesertim in noti· eruditioni· copia, ut nostrorum temporum multiplicia per illud anorum portenta penita» confodientur, et illorum radice· imo peaitu· eradicentur. Verum enim vero haec de «chomati» substantia intalligenda velim, da forma quippe expositioni· nonnulla adnotanda mihi eaae ridentur. Et multa quidem notatu digna innuere iam constitueram ; «ed cum rideam eorum plurima ab iia, qui ante me loquuti eunt, adnotata B fai«ee, ne eadem repetam, nonnulla tantum memini· ** iurabit. Haec autem, quae notatu digna putari, re-, verendiuimi patre·, ne vo» toedio afficiam brevitati coMulen·. haec submitto BapiCntiMimo.veetro iudicio. Et primo quidem nemo dubitet, quin canone· qui subduntur capitibus, neceesariae veluti conse­ quentiae sint doctrinae in capitis corpore expositae. Hinc capitis corpus omnia ea continere debet, quae quoddam periodi comma. Quapropter plura ex ete quae habentur in adnotationibua, pani certo laudo sub omni respecta dignissima, msliua videatur trans­ ferenda esso in texta * capitia. Et re quids * vera ai sehemstis auctores ne es naartam duxerunt per hae adnotationaa indicare patribus concilii mentem scriptoria, videlicet quonam sensu accipienda sint verba, quorsum ea pertineant, quinam peculiaria error per ea impetetur etc., nonne dicendum esset a fortiori de iis adnotationibua indigere ecclesiaaticoa viros, qui ad stadium decretorum synodi quomodocumque accederent, et praesertim qui dogmaticaa rea iunioribus elerieis in sebetis tradunt, Ut verum et.genuinum doctrinae sensum exfonere valeant, canonumque vera momenta proferre ’ Quare ai nemo unquam congruum putare potest; ut textus concilii edatur cum suppositis adnotationibua, occur saltem praecipua et magia necessaria in ipsum textum capitia continua oratione non inferrentur * Per haec omuia non solum verua propositae doc­ trinae sensu, habetur, sed etiam via praecluditur et canonem ipsum elucident, et historiam veluti ad theologorum varias in eadem re disceptationes delibent, et fundamenta doctrinae, quae in canone atque conclusiones, idque obtinetur quod valde statuitur, enodent, tradant summarie quidem sed optandum eet, ut omnes id unum dicant, omnes in plene; ita ut parce quidem sed tamen ita. ut reS eamdem conveniant expositionem, atque ita nulla opinionum discrepantia sarta tecta servetur in ’ Argumentas: .Patriarcha Vpnetianua schema quoad rabstaatiam te approbare affirmavit, nonindia tamen praesertim scholis intime canonum doctrina, eorumque via et qaoad formam animadvertenda eensuit Et .1· cum canones genuina explanatio. debeant esse eonsequeatie doctrinae tn capite expositae, in Huic perspicuitati officit etiam aliquando, prae­ eodem capite breviter quidem, sed tamen omnia contineri opus sertim in prioribus capitibus.. implexa atque con­ ease, quae canones ipsos elucident, id astem non ssmpsr fieri Quaedam enim nonnunquam in proposito schemate. Ü4® Errores pantbeaami, materialismi i’· torta constructio. et ratioDsJiami absoluti per simplicem exeerstiooem damsandoaadsunt transpositiones, quae cum indole latinae 3® Postremam capitis Π et XI comma, per quod respective fit linguae minus conveniunt, et aliqualem duritiem transitus ad secundam et tertiam constitutioni» partem, forte importent : unde fit ut forte universalia sensus uno, melina transferendum ad initium capitia sequentia. 4· In fine ut ita dicam, haustu minime aliquando percipiatur. tertii capitis pauca verba addenda ad declarandum indicium Hia tamen omissis, ad alia quaedam indicanda de exialentis unanimia consensioni· sanctorum patrum circa aliquem scripturae locum unins ecclesiae esse. Additionem apecialia veniam. Et imprimis indubium omnino autem his verbis concipi posse, .eum ah ecclesia infallibili eat eos, qui patheismum, materialismum et ratioverbi Dei custode et interprete, vel unanimi consensu patrum naliamum absolutam sequuntur, incredulitatis potius eum qua talem declaratum vel definitum * esse constiterit.' tenebris offundi quam haereticae pravitatis com­ ft® Capite V * ubi tegitur: «Paulus sane apostolus praeter id mentis abduci: ac proinde per se sufficere huiuaquod notum est Dei et manifestum etiam per ea quae facta sunt, docet esse profunda Dei, quae solus spiritus Dai scru­ modi errorum monstra nominasse atque exeerari, tatur? non rectam ubi videri diversorum apoetoli Pauli lo­ ut legitur in primis adnotationibua, ideoque nullum corum eoniunetienem ; neque enim ad profunda Dei pertinent requiri in prioribus capitibus canonem per quem ea «uris quae se non manifestant, et plura sint quae nec certa censura haec monstra errorum notentur. Aat se manifestant per ea, quae tecto sunt, nec ad profunda Dei videant patrea num consultius ait in ipso textu in­ referantur, ut «xisteatia angelorum, lapsas et poena eorum, dicare rationem hanc, quam et disertis verbis rem qui inter eos praevarithti cut etc. β° Capite 1° ubi agitur de mot ivi· credibilitatis, in toto contextu hani vecèm nunquam aperire; ne forte impii generali tantummodo damnrarpari. nec praecipua credibilitatis motiva unquam indicari, D nationis et exeerationis iota inusti blaterent, glo­ M ita ex abrupto ia canone apparere illam intoniam ex­ riantur (falso quidem omnino ut puto) se potiori perientiam. qua uounulii haeretici asserunt, nos ad fidem mo­ in loco positos esse quam sint ii qui semiratioveri. cum ne verbum quidem de hoc in toto capite factam •dt. 7® Ubi errores Heratosti damnantur, eonsultem sibi rideri, naliamo adhaerent. Rursus quamvis minimi mo­ nt quomodo fit in notis ita et in textu fiat, ut clare eiusdem menti, hoc quoque adnotasse iuvabit, nempe Hermeeii sensus explicetur. Caput IX integrum et prout iaoet extremum capitis II dt XI comma, per'quod gressus approbavit Caput X forte melius inscribi posse «De ordi­ fit respective ad secundam et tertiam constitutionis natione ut saberdinatioae scientiae ad fidem'. Tandem circa partem, fortassis melius transferendum esae ad canonem capitis XI eum auctores tehematia, ni nobis dicant votuisse se distincte memorare eocteeiae definitiones et arti­ initium capitia sequentia.' Circa finem capitia tertii culorum fidei propositiones, ut inde pateret ecclesiam fidei viderentur paucae addendae voculae, ex quibus doctrinam exhibere, non solum per sdemaeo definitiones, sed pateat indicium de exiatentia unanimia consensionis etiam per «nam fidei profcssfaMm et praedicationem, quae sanctorum patrum circa aeneum alicuius sacrae scrip­ veniant nomine propositionum, videndum esse, an schematis turae loot non eoae permittendum privatis dnotori­ anetor·· palint banc distinctionem tantummodo insinuare, an bus, aed eum eaae revera sensum unanimi con­ indheete propugnare, an vero directe eam proponere ac docere * Si primum, nihil in schemate immutandum ; at si altorum, non sensione patrum expositum, quem qua talem ecclesia ridetur, quomodo, quae veluti per traaMunam diet· sunt, ceu indicio suo declaraverit. Hoc modo via praecluditur definite haberi poerint De cetero autem et quoad retiqua se notio illis ambagibus, quibus lansenistae praesertim remisit ad animadverti· ·· * ab alti» oratoribus iam tectas. * abutantur in interpretandis sanctorum patrum sen­ * sum .. · decteratem eti débuta·» cod. Legendam eum, scilicet seumm. tentiis, unde proprio marte ad suorum errors * Copciu oanuai» roanm L. It A. MBM0NI8 TOMJOAB IT OOWGBBGATIOffM GABBAM»IBO in •laeita oe inlre«»4» MMtona patra· verbe 4o- λ dnililaaai exhibere no· sola· par soteaara defitorqaeot ; at exinde vel raaeteron patra· eeaaaaaaa, abi hia eoaaaaaaa aonadost, afliaraat, rei nograt ea· adaero, abi revera adeat ultimum holus Proposera· itaqae oepitia etauea ita {•■ataedan: : Chara al teMt infaUUUi sorte M «aatoda et teter ■itioeee, sed etiam eUnt huiusmodi definitioMs per suem professione· ot praedkatioeo·, quae veniant noa^ue propeettjoan·: Haec oaaia votu suat: ita semper catboHoi homines docuerant Sed qusoritar, atram schematis auctore· votiat haae diotinotioae· insinuaro tantam, aut indirecte mu ex transverso wl un CMutilint In capite V, pag. II [eoi. βϊο] legitur: „Paatai sane apostolos praeter id, quod notum eut Dei et propugnare, dooero. an vero eam directe proponere ae Si primam, nihil immutandum ia Mhemate; si secundum, videant nam quae in canone per manifesta·, etiam pair ea, quae tacta eunt, dooet transenna·, ut'ita dicam, ponuntur, voluti definita eeee profunda Dei, quae roios opiritas Dei renatatur haberi poMint.. Profecto id multi auctores negant, etc.“ Videntur non omnino recte hio ooniunota ae proinde alio modo et tenore ros Mt efferenda, afferri duo locd, quae apostolus disiunctim in di­ do eeque aliqua eeeent breviter quidem in decurse versis epUtolie profert Si ani· continua oratione capitis inserenda, unde m quse in damnatione di­ priori sabdatar posterior loque, viderentur omnia et cuntur, directam lumen accipiant. singula, quae non m manifestant per «a, quae facta De oMteris quae subsequuntur capitibus nihil sunt nobisque Deus revelavit ad profunda Dei dicendum putavi; cum praecedentes oratores ea, pertinere, quae proinde captum humanae rationis 1 quae in his continentur, sedulo pertractaverint. exsuperant. Veram quaedam eunt quro per ea Atque interim ea omnia quae hucusque qu«i du­ quae tacta eunt minime m'manifestant: et tambn bitans proposui, sapientissimi huius venerabilisqae tacta revelatione ita perspiciuntur lumine naturali, consessus iadieio humilia et libens submitto, et quae ut humana ratio nexum posait cognoscere, et proinde ipse venerandas consessus diiudicaverit. iam in ad profunda Dei non pertinere. Exemplum Mt antecessum corde, -ut par est. et suscipio et am­ exietentia angelorum, lapsos, poena eorum; haec plectar. per ea quae tacta eunt minime se manifestent: ORATIO tacta tamen Dei revelatione, nihil qdeat quod reoerendi patri· doMim Antonii patriarcha· menti· humanae captura exsuperet. Ergo duo Ciliciae Armrstoru· *. citata loca apoatoli aunt omnino vera seorsim sumpta; Eosinentissimi praesides, patres reverendissimi. ast si simul conjungantur, videtur excludi tertiam F\»t ea, quae jn his congregationibus genera­ membrum, quod apostolus nunquam eddudit: osse libus sat superque .dicta fuerunt de necessaria nempe quaedam, quae nec ae manitastant per ea, claritate in decneti· servanda', quantum novorum quse tacta sunt, nec ad profunda Dei pertinent. errorum formulae patiuntur, et in specie de qui­ Non omnino recte excusa videtur capitii V periodus, busdam locis schematis; liceat mihi aliquid pro­ quae doctrinam catholicam exponit, quae ab om­ ferre de obiecto, circa quod hoc idem exhibitum nibus catbolioM ecclesiae filiis tenenda est, ut nobis schema decreti versatur. omnibus inspicientibus integrum caput patescit. < ('um enim, singulari Dei beneficio, ac pro­ In capite VII agitur de motivis eredibilitatis : videntia seiiutissimi domini nostri, singulare illud eat in toto contextu ne una quidem vice usurpatur contigerit, quod nulla unquam Vidit aetas, ut scilicet haec' dictio, quae quidem sacra facta Mt penM orientalium aeque ac occidentalium ecclesiarum theologos. Loquuntur sectores schematis de notis ferme omnes episcopi coram ipso summo pontifice ad .quibusdam, de tactis divinis externis, quibus verbis sbpulcncn principis apostolorum in synodum convene­ volunt indicare ipsa motiva eredibilitatis et quidem rimus, necessarium existimo omnium errorum, qui potiero, nempe prophetias et miracula, quae rursus in occidente vel in oriente vigent, rationem haberi. potiora eredibilitatis motiva nunquam nominantur. Revera in schemate decreti, quod prae manibus Deinde cum nulla mentio facta sit in ipso corpore habemus, consultissime cautum est de erroribus. capitis de interne illa animi experientia, qua non­ nulli haerdtici homioM diount um ad fidem moveri 1 Argtuseatsm .Patriarchs (Tlicisnsis notavit isprimia, debere; eooe in canone ex abrupto comparet haec qaod Hrus ftus de Occidenti· srroribu edisoerimu, error· Orienti· prsstenaittere asUste·· dabeamas Commemoravit interna enimi experientia. ratem errorem. qui damrataa Mt a Leoae ia epiatola ad Quaedam fusiori calamo videatur addenda in Flavianus et ia oaaeilie CbaloedoMnri, et hsiumodi ertorem, cap. VIII, ex quibus cognoscatur commentum illud ait, ara an praetarmittaudam a concilio Vaticano et commedamnatum in priori canonis parte ' per quod illa •Msndam inefermaMls indicium Romaai poatidci· ia aa unice dicitur vera fides quae viva sit, et per ebari- " •pistol» rrpromum Item vaMa etiam boae sedeaiaram orien­ totem operetur; scilicet hio damnantur praesertim 1 talium Meferra, ut s Vstieuao concilio eewtfium Floreatiasm approbetur et quiaqns illa, quae ia eo stata· rant, rsrnu errores Hsrmeoii, et errer ipee profertur iisdem dadaiaatar, eos littas cranilH auctoritate param movsaatar verbis, quibus eum proponebat Hememus. Ast Graeci, utpete qnod dicunt st oecamaaMtate et libertate ca­ neosMO est ut etiam aperietur oeastas, que· iisdem rol·» Option hara tari paste, ait, aoenalla addendo ia verbis tribuebat Hermwias, ' ut exinde possit caisabramtè rara ‘te rebua fit «προ, quae cum iis aliquam reIntioMm habeat Veniens ratam ad aebsma circa eap. XV, eumque petere, quid oedoeia 'damnaro intelligaL pag. » foel VlaJ, abi do anima bamaaa agitor, optimam ssac, ait, Haec omnia explicantur ia notis; sed ut superius inseram ia capita illud, quod ia aaisaadvoraieaita· dfcitar, diximus, textas etiam sine notis claras esse debet atmlram animas.immidiat· » Deo creqri et corpori iafendt et apertas. at ita nraoettates aiioabi tndraiauiassM tradamitar. Ciroa adantati ··· vera rasa-ST, pag. Itet * i··1·11 i«l querebatur de Caput IX meo iadieio rectissimo ordino ' pro­ os, quod videbatur ia Mtte osacilii Vaticaai rarframri aera·tin cedit. Caput X fortasse meli· inscribendum vide­ da trsdariasimar nUm Armemia isaata, rem temra optime retur: Do ordriaairot· oaat «wtsvdinehM· «iratior duraram tutar, sra UU errori vera nunquam adhaesi·· Impar Auraoras· ed /deus. Anotores schematis diount ia propirait, st -iis quae ia cap. · M sta· aaaotatioM nam. 9 adnotationibns: voluimus ia eaaono capiti XI sup­ dkmatur de inspitatfcm· Mkcrorsm Ubroram, addatur teadimaaiam vetastiesi·· aaqse *o eeeti·!·· trmütioaia, quae deposito et jn. foras oondoaiaatioaie distincte memo­ hac re habetur aped Aramooa, qui apeoiali vera ia lingua ara raro societies definitiones ot artioUorum fidei * .tbespaaaatos ara Jaapinta· a Deo * vel a rasraio V asm propositiones, nt exinde potero * ooclraiam fidei biblis ssareparaut Dsaram sit, optare sa ta has synodo 1 Per MM ad. Vatie. sui» perperam. Ot loram qui re-, bsevitar ae diiaeids aeri· earatam dogsrats.m bsctaaM dedaiferaaesd· proponitor raprs mL«la tarem ia peculiari qaada· eoastltutioae «at. * • -*> CONGREGATIO GENERAL!» BEXTA S Ml iaaaairii MYO 1» qui pootrama baa aetate ia oeeideate pallaJamt; A renovando, dilucida meatio fiat definitivi atque varam aatlquieram, qai primam ia 'orienta axorti irreformabilia iadieii oditi ea super re a sancto out, ot adhao vigeat, nulla ratio habita set, aiai Leone Magne, quod patrue Cbaloodouoeooe reve­ secundum novam form ·, * qua a rationaBotis reprorenter, uti par orat, exceperunt. aperte atque una­ ducunter; ati potissimam tactam eat earn agiter nimiter profitantes Petrum per Leonem loqantum capite XIV, pag. S3 [eel 69] de diviaa lean Christi fuisse. Idcirco autem sancti haine pontifiais Μ prostatae synodi explicita· meationem desidero, petaoaa ia duabus aaturia, humana scilicet at diviaa. lam voro antiqua haec haeresie, ex quo multae orientales eooleaiaa pervasit, viget adhuc inter hae­ reticos orientales, praesertim 8yroo et Aegyptios, quorum ingens eat numerus. Neque ab ea immanes fuerunt annonae ecclesiae, Heet puriasimam catho­ licae fidei doctrinam a sancto noetro Gregorio Illu­ minatore accepissent. Vetustissima enim ao per­ vulgata nostratem traditio eat, sanctum illum pontifiopm ad hanc apostolioam sedem propter quod haec voluti tessera fuerit 'catholieia discer­ nendis ob haereticis; eo vel magia qnqd dum isti multo verborum apparata suam fidem, ae ai eum catholica conveniat, tueri oonaatar, nunquam tamen laudati pontificis ae synodi illius auctoritatem velint revereri. Ac revera dum isti ferme ad haec no­ vissima tempora consueverunt quotannis sancto Leoni maledicere ; illi, id eat catholici, tanto honore eum prosequuntur, ut nedum eius aolemnia, verum et publicam Cbaloedononais eoneilii annuam com­ poteatiorem eius principalitatem personaliter ve­ nisse, ut successorem illitu, quem Christus dominus memorationem in universa ecclesia armena catholica universalis ecclesiae pastorem, dootorem, atque B celebraro statuerint. magistrum esae voluit, praesens veneraretur, et de Quod autem de hoc potissimum dogmate dixi, dicendum existimo de quinque illis, quae sancta illius firmitate vigorem acciperet, super quem Christus dominus ecclesiam suam aedificavit. Et oeoumenioa synodus Florentina definivit. Certam quamquam spiritus ille reverentiae * c devotionis eat, errores ibidem condemnatos, passim vigere erga sanctam aedem apud Armenos nunquam penitas apud orientales omnes a catholico unitate seiunetoa, defecerit, multae tatnen ex eiusdem gentis ecclesiis qui Florentini concilii, etsi cum Graecis celebrati, propter haereticam illam labem a catholioee uni­ auctoritate non moventur, cum eiusdem oecumenitatis centro miserrime avulsae fuerunt, atque ad­ oitatem, imprimis vero libertatem per summam huc seiunctae manent. Etenim nostrorum haereti­ iniuriam denegare non erubescant. Quare mihi corum circa Incarnationem sententia haec est, unam ridetur utilissimum fore, ne dieam necessarium in Christo esse naturam ex humana et divina in­ orientalium ecclesiis, errores illos iterum reprobare, confuse compositam, quemadmodum et in homine * aimulque Florentini concilii oecumenieitatom atque 'una ponitur natura composita ex anima et corpore, auctoritatem saltem indirecte confirmare, et quod quod sanctum Cyrillum sensisse opinantur; qui potissimum est etiam apud eosdem orientales, Ro­ quidem admitterent, prout fere iacet in ' achetante mani pontificis primatum non minus honoris quam decreti, Zssum Christam Drtmt per nelurom diri­ iuriodictionis super universam ecclesiam occiden­ gam, et hominem per assumptam naturam humanam ; talem aeque ac orientalem denuo luculenter conquin imo eum perfectum Deum et perfectum ho­ C firmare. Praoeena autem schema nonnullis saltem minem dicunt, «x duabus fuisse naturis confitentur ; ex iis dogmatibus vindicandis opportunam occa­ attamen nolunt unquam profiteri eum esse in duabus sionem exhibet. Quid enim vetat, ut, dum agitur naturis; neque duas in eo naturas agnoscunt in­ de poenis inferni, quo reprobi mox post mortem confuse, -immutabiliter, indivise, inseparabiliter, ut descendunt, agatur de intuitive Dei visione, quam definivit synodus Chaloedonensis; qui proinde ob iusti mox post mortem consequenter, et de pur­ hanc causam dogmaticam nancti Leonis epistolam gatorio, et ita de caeteris? Haec satis dicta sint de hoc argumento. ad Flavianum, et Chalcedonense concilium omnino Nunc ad alia duo propero, quae praesens schema respuunt. Nos quidem haereticis istis doctrinis ob­ sistimus, et catholicam dogma defendimus, unaque decreti respiciunt. Primo quidem, ubi agitur de simul oecumenici concilii Chaloedonensis, atque anima humana capite XV. pag. 39 [coi. 71a), duo mihi eiusdem sancti Leonis Magni auctoritatem tuemur. observanda eunt; primum quoad schema decreti, Quid interea fiet, «i haeretici illi atque schismatici pervolventes decreta Vaticani oecumenici concilii, ne verbum quidem invenient de sancto illo ponti­ fice, ac de synodo illa; ipsamque doctrinam, non qualis erat in se. sed solummodo qualem rationalistae ’effinxerunt, damnatam invenient? Arbitror alterum quoad adnotationea. Quoad schema decreti, censerem optimum fore si ibidem insereretur, quod in adnotationibus propositam fuit, animam imme­ diate a Deo creari et corpori infundi; ut resusci- certe, eoe fore existimaturos, omnem hac de re eoe inter et catholicos compositam fuisse quaestionem, aut hanc tanti factam non fuisse ab oeoumeuiea synodo, quanti in se est, et a oatholiois episcopia praedicatur. In quam sententiam facilius descendent, quod noverint consue visse vetustiora praesertim generalia concilia qrrorum, qui in praecedentibus confixi fuerant, damnationem renovare. Mea igitur sententia eat, meumquo vehemens desiderium, ut saltam occasione arrepta, quam exhibet schema decreti de quo agimus, catholica doctrina hac super re perspicue atque apposite exponatur, et con­ tetae alicubi traducianiamua solemniter condemnetur, antequam latius pateat, quod monstra errorum D quotidie ab inferis erumpentia minime difficile pro­ tendunt. Ubi animadvertendum est quanta ex errore illo timenda sint damna, cum ex eo simpli­ citatis et immortalitatis animae humanae omnimoda negatio derivetur, atque in putidissimum materialiomum humana creatura resolvatur. Equidem non moveor, quod ea de re in scholis quibusdam dis­ putetur. Etenim Remotiorum pontificum est et conciliorum scholasticas quaestiones definire, ai quando vel errori occasionem exhibere, vel illis con­ necti quodammodo possint Porro sancti Augustini auctoritas maximi momenti est, eamqae colo ac traria haereaia etiam iuxta pristinam formam ex­ demisse veneror; attamen non puto eius auctoritate plicite st nominatim iterum saathematisetar. hae autem re cauta procedendum existimo, In praepediri posse summum pontificem vel concilium no oeoumanicum ab aliqua propositione definienda, haeretici iuxta vetastimimum morem, cavillationibus quam oonatana ecclesiae traditio comprobaret; etsi utentes, damnationem effugiant. fortesco tanto illi doctori minas explorata vel aa- Quapropter ne­ cessarium censeo ut erroris illius condemnationem , copta fuerit. 1 hoeauMm ad. Vat. Quod et theologorum doctrinae * 1 dbdriM ei. It· do ♦· 183 . A. OHBIOm PUBUCAl KT OONGRKGATION» GXNXRALE8 IM foatibM ravalatieui· oonformo aat, atquo, · MtioÙM . ia orieate eiroamfonntar, accadunt ut' plurimum proposition· «b Alexandre ΉΠ roprobata twite commentaria Balaamonia vel Sonare·, aduaaaatioorum deducitur. Haw diota aiat quoad whew· doeroti. homianm; qua fit ut una aimul eum aalubri oouVoniam nuno ad ndaotatione·. la adnotatioao eilternm doctrine hauriantur etiam baecatteorum num. 37, pag. 126, |4 [ooL Ulo], dMtar Beaodio- venena. Deoium etiam actia lUb pervoluti·, dubiam tu» ΧΠ errorem tradueiaiiiami receMuiwe tator errent adbae aaparoat, an omnium qua» definita· auut NAtKNNN * veritatum notitiam exhibeant quia aliquid praeterverb» innuere vidautar, vero Arateae·, ati apoatoliea· mineum ait •edi tane Mt inmnbatam, «irooMm banc d«otriaam profeaaoa fuiwe. No· «go- oarta velim etiarea, quibu anaena gaaa miaata Mt illaqaMta, daaagare; veram aoUem aeti· Vatioaai concilii quo­ dammodo confirmari illam awuaationem, qua· Ar­ menia inuata Mt Neqn· tempna aaqaa looaa bie eat bac de re dteearendi; «afficiat animadverti··· Meehitaron catholioon, quo nomine earn appallat Clqmena VI, aen patriarcham, qui aedento Mi­ ta XII armanam aooteaiam rogabat, vix at ma-, nitua Mt ' ab eodem pqntifioe da «rroribna, qai 1 genti illi tribuabantar, coacta aynodo Siaenai, ad •ingula reepondiaaa, ae nonnullorum errorum in * genua farnum fuiaae exiatentiam, quorum correc­ tionem pollicitu· eat: aliorum vero aoeaaationem a ae reiecit; de traducianiemo autem aperte edixit ita lynodaliter deelarana : „Ecdeaia Armenorum aiout aemper credidit, ita idem credit, quoniam animae creantur noviter a Deo, et in tempore ani­ mandi aimul fit creatio animae de novo a Deo, et poaitio in corpore. * Quo non aolnm conficitur eocleeiam armenam nunquam errore traduoianiami fuiaae inquinatam, verum etiam aemper credidiaao anima· humana· immediate a Deo creari ct corpori intendi: ac prae­ dictam epiaooporum armenorum aynodalem decla­ rationem novum auppeditare, licet minua pervul­ gatam, traditioni· eocleeiae ea auper re argumentum. Alterum, quod dicendum propoaui, illud Mt, quod haud perperam me factarum exiatimo, ai hia, quae in capite III whemati·, et in eua adnotatione num. 9 dicuntur de inapiratione aaororum librorum, addam teatimonium traditioni· vetaatiMimae quae Mt apud Annono·. Siquidem aignifioandia aaoria biblii· «eu acriptaria, hoc «pocilli vocabulo utuntur Armeni ariwuadMairanë aeu fieditvauovot, id Mt inapiratua a Deo. Haec autem loquendi ratio aaaurgit ad vetuatiuima tempora, «cilioet ad initium aaeculi V, quo primum in armeniacum aermonem •aera biblia vena fuerunt a peritiMim» eiusdem genti· viri·, qui praecipua» orienti· acholda Ceaareaa, Alexandrite, et praeaertim Athenarum ae Oonatantinopoleo· celebrarunt: ex quo facile inferri poteat, eoadem hanc doctrinam de aaera bibliorum inspi­ ratione a celeberrimi» iltis Graecorum ecoleaii· hauaiaae: idaoqu· traditionem Annenoram formo teetifioari de uivenaH orientalium tradition·. 1 Poat haew aaimadveraion·· anpar quoadam ar­ ticulo· whemati· exhibiti eirea rationaliamum, mihi damam liceat abeqae adwanati· ipaia· praeiudicio, aliquid proponere quod ad fidam catholicam taandam ac propagandam ia tanta temporum acerbitate, praeaertim orieatalibna utiHmimum, no dicam ne- Secundo qaia poat hanc axpoeitionam aeque orion|pbbaa aeque ooeideatalibua haeretici» impuaa licebit calumniari catholicam eodeaiam tribuendo ilH errore·, qnoa numquam docuit quia imo et temper dateatata Mt at etiam eolemniter pro■cripait Atque ipai haeretici, qui veritatem inqui­ runt in perapicaa, aimplioi atque ordinata omnium dogmatum catholicorum expoaitioaa a quibnalibet doctarum et aoholaram diaputationibna aoiunota, veritati· fulgore, aapirante Dei gratia, percellentur, at facili·· ad veram eocleeiam poterunt revocari. Quod medium ai cum recta eocleeiae dieciplinae ordinatione ooniungatur, ot nancta aaeerdotum vita bonoque exemplo foveatur, utile atque efflcaoiaaimum puto ad procurandam praeaertim apud orien­ tale· haereticorum convernionem, potiuaquam praetanaam cum ii· catholicorum aaaimilationam. Et baec animadvertiace placuit ea etiam ex cauaa, quod praeaertim poat edita· a primordii· ponti­ ficatu· aaactiMimi domini noatri apoatoliea» littera· ad orientale·, peculiari Dei miaeriootdia ac patrocinio beatiMÎmae immaculatae virgini· Mariae fac­ tum Mt, ut haeretici orientalM praeeertim ex Armenorum geate divinae gratiae ad catholicam ÿoeleaiam revocanti· maiora aemper de die in diem exhibeant indicia, et complute· ad eam reverti fuerint ac revertantur. Tertio denique quia in oecumenica hac aynodo non agitur de una aut altera quadam doctrina judicanda vel reprobanda ; etenim et»i non omnium hoerMum, quae poat «anctum concilium Tridentinum prodierunt errore» exoleverint, earum tamen cauaa finita Mt, cum ea» Romani pontifice» atque etiam •anctiaaimu· dominu· noater aupremo ac definitivo iudicio condemnaverint. Verum uti eruitur ex apoatolici· litteri· indictioni·, «ynodu· iata coacta Mt „ad eocleeiae reparanda· ruina·, ad univerei dominici gregi· aalutem curandam, ad exitiale» eorum im­ petu· ooaataaque reprimendo», qui ipaam eccleeiam, ■i fieri unquam po«Mt, et civilem aocietatem fun­ dit·· evertere oonnitantar. * Media autem huic fini aaaequendo opportuna MootiMimu· dominu· noater in iiadrtn litteri· indicavit; «cilicet „in oecumenico hoc concilio M omnia aoouratiMimo examine eunt perpendendg ac atatuenda, quae ... maiorem Dei gloriam, et fidei integritatem, divinique cultu· de­ corem, aempiteruamque hominum aalutem, et utriu·qne oleri diaciplinam, eiuaque aalntarem aolidamque culturam, atque eooloaiaatioarunt legum obaervantiam ... .rMpiciuirt. Atqua etiam intontimimo etudio curandum mI, ut.... miaeri erranto» ad rectum veritati·, inatitia·, «alatiaqu· tramitem reducantur, ut vitii· ertoribuaqoa eliminati· auguata noatro religio, OMMrium mihi videtur. V»Ue«a aeilioet, ut generali· eiuaque «alutifor· doctrina ubique terrarum reviviaquaedam ac aummaria catholicorum dogmatum hao- cut, et quotidie magi· propagetur et dominatur. * teau· definitorum aeriM texeretur. Et hoc quidem Iam voro ad haec aeaoquouda quisque viderit ob triplicem caneam. porapicuam, aimplicom atqao ordinatam catholica· Primo quidem, ut quid eodeaia catholim hac­ doctrinae expoeitionem aolmnni eocleeiae auctoritate teno· docuerit, faciliter, tuto, ae omni reieota dubi­ munitam nanamario nte proponendam. Maxima tatione perapieue iaaetoaeat Qui enim veluarit ia . •ulm et graviecima notati· noetrae calamité» eet. oodicibua publica eocleeiae auctoritate poltentibM non anum vel plura dogmata negari, aed omnia catholica dogmata ediaocre, netum· eat plurium' Mt deque verti, ponunt oairn teaobraa luoom Ut conciliorum ac multarum «Motae apoatoBcaa oedia htoam tenebrae Indole· voro oiuadom aetati· ndeo oonatitutionum acta evolvat, quod omaibm fiwite levia oat, ut a gravioribua libri· pervolvandia abnon wt Vetaatiorem autem couciliorum actia, quae •tiaoat, altiora atadia rotegion·, libelli·, breviori- CONGREGATIO GENERALIS 8KXTA 3 tanaarii 1870 1« 186 hrneqa· commsatta libaatiw utatur, quum graviori- i non taberet, ot si spes vestrae fraternae indulgentiae 1mm non me erigeret Plura in praecedentibus congre­ doctor·· riactatib» atqaa axpoaitioaiba·; ot iutor tot lapis at iaoorta opera, quuadoqu· etism gationibus iam diota sunt circa dicendi psstatia St raHgioaia apaeia obducta, naoeiat quid cedendi eligat, quidqa· B reapaat. previtotta voluntatis ot pro­ modum ia schemate nobis' tradito usur­ iatalleetu depravatio orta eat, eaiaa caecitati aalk ■alien ration· ooaaaH poaea videtar, qaa· siaplUi patam: certo mené non est quo· docto ae luculoator :·» tractata audivimus, haud sino omnium vestrum toedio repetere. Liceat tantam indicio vestro, ot ot olara veritati· quidem exposition·. Loagioa forte··· breviter, aliquas observationes subiioere opus erit, at nene Maria·. Vetera quid·· ooacilia de necessitate in conscribendis decreti· adhibendae pauci· oaaonibu· ut plurimum rem abaolvarnat, hi fini sufficiebant, nullum enim niai ex peculiaribus expositioni· methodi, quae per m aptissima eat ot ad mento· illustrandas, et ad corda ad veritatem allidionda. Lugendam sane, patres reverendissimi, causis congregatu· eat, nullumque celebratum fuit tot nostra aetate homines corruptos mente, ut Sit tam misera aetate qnalu haee noatra eet, qua ipriae religionis fundamenta per philosophiam et inanes apostolus, obscuratam habentes intellectam, veram fallacias ac blandimenta verborum subvertuntur. Etsi in gravÎMÎmos errores prolabi nedum contra ecclesiam igitur in nostro eoncilio longior fortsaee evasura catholicam,- religionem Christianam, univeraalemque esset canonum nc decretorum et series et textus, ordinem tamen ameqaando peculiari et angustiori eorum doctrinam non sustinere, ad fabulas converti atque oupernatanlem, sed etiam contra evi- qusm factum fuerit in Tridentino concilio, cuiue 1 dantiMimas quaeque ordinis naturalis veritates, ipsaque primaria rationis humanae principia. Quo facto decreta propter multiplicitateah et gravitatem mate­ riarum numero atque extensione praecedentes synodos excedunt ; manum operi alacriter admoveamus oportet, ut finem assequamur huic occnmenicac synodo a sanctissimo domino nostro propositum. Haec erant, eminentissimi praesides, patres reverendissimi, quae sapientiae vestrae submittere opportunum mihi visum fuerat. Hic autem eminentiMimi praesides disceptationem interrumpere et congregationem dimittere consuerant, novam indicentes habendam insequenti die 4 ianuarii. t Congregatio generali· «optima. 1870 ianuarii 4. Feris tertia die 4 ianuarii 1870 hora nona matu­ tina in conciliari aula Vaticanae patriarchal!· basilicee generalis reverendissimorum patrum con­ gregatio habita est; cui interfuerunt quingenti octoginta septem patres, nempe 41 cardinales, 7 patriarchae, 4 primates, 98 archiepiacopi, 401 episcopi, 5 abbate· nullius dioecesis, 8 abbates generale· «ive praesides congregationum ordinum monasticorum, usum mitrae habentes, 93 gene­ rales et vicarii generales, quorum omnium nomina, sicuti per assignatore· locorum accurate descripta fuerunt, exhibet indiculus parium aeptimae congre­ gationis genepalis, qni inter nota concilii asservatur. Reverendus pater dominus Eduardus Manning archiepiscopus Westmonasteriensis missam leotam celebravit; qua absoluta et recitata oratione: Ad•asMM Domi » * etc. ut in superioribus congre­ gationibus, emthentissimus primus praeses indixit prosecutionem diwuMionia circa schema theologicum, et loquendi facultatem habuerunt reverendiaaimi patre·:. Victor Bernadon archiepiscopus Senonensia, loannes Dohey episcopus Montis Albani, qui tamen ob nimiam vocis Jtenuitatem orationem suam le­ gendam tradidit episcopo Molinensi, laeobus Baillis episcopus iam Luoionensia, Franciscus Gandolfi episcopus Cqrnetanus et Centumcelleusis, Conradus Martin episéopu· Paderbomensia, Petrus Maria Ferri episcopus Casalensis, Augustinus David episdopus Briooensis et loannes Baptista Greith episcopus Sancti Galli. 1 OBATIO rsesrsndi patri» doswu Vietori» Bemadoa autem Vaticana synodus, patres reverendissimi, in viam veritatis adducet tot miserabiliter errantes? expositione clara, gravi, omnibus obvia, sicut decet ecclesiam Christi docentem. Haec methodus sanc­ tis patribus, maximi· ecclesiae doctoribus, con­ ciliis oecumenici· aolemnis extitit Ecclesiam autem veritatis doctrinam sic tradere necessA est. ut perspicuitate exposition·! mentes illuminet, et suavitate eloquii et motivorum corda demulceat. Qnod plane eveniet, reverendimimi paries, si taliter instituantur decreta, ut primum doctrina catholica quam clarioribus socuratioribusque verbis expla­ netur, ipsius cum naturali lumine intasque cordis humani sensibus convenientia breviter ostendatur, tandemque deveniatur ad damnationem erroris. Nam nemo vestrum non intelligit, patres reve­ c rendissimi, quantum haec procedendi ratio humanae mentis indoli consentiat, aptaque sit ad lumen et persuasionem peccatoribus ingerepdum, errantesque a viis suis efficaciter revocandum. In schemate multa sunt subtiliora, multa sunt plus aequo diffusa, quam expedit in concilii decreto: sed de hoc defectu nihil ampli» dicendum. Sunt etiam plura duriora, nimia seseritate dicta, et hoe gravius; et hic tantisper insistondum eet. Ecclesia •quidem columna est veritatis, mandatum accepit • Christo docendi, sartam tectamque veritatem ser­ vandi, grassantes errores fideliter enuntiandi, et cum sua divina auctoritate pgsscribendi, ne Christi oves decipiantur falsi nominis scientia, et ad vene­ nata pascua deducantur: haec sunt certissima pror■usque indubitata. Verumtainen, reverendissimi patres, si ecclesia est magistra veritatis, insimul omnium hominum mater est, et mater amantissime; d quae, ut ait sanctus Ambrosius, filios errantes vel mortuos inconsolabiliter luget. Probe autem nostis, reverendiMimi paries, quot sint nostris hisce temporibus ecclesiae filii, qui vel religionis ignorantia laborantes, vel opinionibus praeiudientis veF incre­ dulorum systematibus deeepti, vel passionibus ab­ repti ecclesiam deserant, deficiunt a fide, et sacram sacerdotum ministerium in suis contagiis et etiam in tremendo mortis articulo respuunt; et sic, flens dico, ipaimet seipaos excommunicant. Probe nostis, reverendissimi patres, omnia, quae, ephemeridum scriptores (a quibus omnibus liberet nos Deus noster), ex quo indictum fuit concilium Vaticanum. areMtpiteopi Stnoamtii» EminaptiMimi ei reverendiMimi patre·. Me maxima· temeritatis reum existimarem in hoc sacro coetu emittendo vbcem, si conscientia * Argameatum: .ArnUaptMopas deaoaaaai· geasralmn schematis methodam hamutaadam dixit, ot errorum damaatioai ptaeautteadam, doctrinae .expositionem : duriores expressioaes removendas, quidquid obscurum et ambiguum eet elaridcaadum. e sebolaeticis quaestionibus abetiaeadum, et ranitteadum schema ad ooagregatioasm specialem, ad quam rogavit, ut aditus pateret ito oataibu ex patriba·, qui existimarent boaum esse obser vatioaes suas fusiori expositione proponere." r 187 A 8E88IONEB PUBLKAt ET CONGREGATIONES GENERALES 188 irreligioaiMime non cernant huic nancto coAui cri- A vie·» debilitat· vocis impediti ab «Ilo nugatus suppleo, ■x^ini vertere.- Probe t noetic multoe ecee ini Gallia, eam dem. qua venerabilem fratrem dignati fuissetis, in Hahn, in Auetria et alibi, multos exoptare se­ benevolentiam expostulans1. parationem. ut alunt, eecleeiae ac. sUtus. guber­ Schema quod accepimus, in multis non ita iuniique civilia a<» quamcumque societatem «uin feliciter. ut pluribus inter fratres apparuit, excogi­ ecclesia abrumpendam impellere. Ergo in tam tatum indicavimus; licet in nonnuMie non pari difficili nostra aetate, in bac tam gravi angustia felicitate enuntiatum. Conservandum ideo nobis temporum etiam in damnandis et profligandis erro­ videtur, non leviter tamen emendandum Desiderata ribus semper vitandum eat. quod a charitate Christi in amplissimo congressu afferre praesumimus, alia tantillum, deflectere videretur. Attingamus, re^e- in animadversionibus generalibus, alia in particu­ rendiasimi patres, a fine ad finem fortiter pro­ laribus exposita. fligando. damnando qrrores rationalisait, pantbeiemi. Animadversiones generales — lf Minus placet' materialism), tutius ordinis supernatural) * et etiam forma illa decreti, qtia simul et promiscue, nulloque humanae societatis eversivos; condemnemus illos * feri observato ordine, de doctrina exponenda, de errores sine uh<> metu, attingamus ad nostrum fide definienda et d< * condemnandi» erroribus agitur. Hinc enim oritur confusio quaedam, et saepi imfinem f<»rtiter. * ed disponendo omni suai iter; persequamur non gladio «ut tam accurate dirobat peditur quominus clare et aperte rides proclametur, reverendissimus et carissimus episcopus Gratianoaut reprobentur errore» Optabilius videretur, ut politanus). sed misericordia indeficienti infelices, B distine^ paragraphia primo catholo a ibictrins qui Huctibud erroris lactantur, et forte auxiliante (praemissa, quantum opus esset, expositione errorum gratia Dei praesentissimoquo beatae Mariae virginis quibus affligimur) per variit capita, prout ·!ιη patrocinio aliquando in portum ecclesiae catholicae a patribus Tridentinis factum est, explicaretur deduci eoa luyabil. iuxta illa sapientiae aeternae Deinde, si id indicaretur nereasariuni. declararetur verba 1 In chartfatr prrprttta ts uttrajri fides tenenda ab omnibus Tertio tanden. et ultimo" tf no ^rran». singuli enore * presse nervose, omiss.tque verboium , * Hi reverendissimi patre», finem facio xoiutn quarumque amplifie.itione, continuata sene « .monum emittendo Γ* ut immutetur schematis methodus profligarentur * generali» J' l‘t removeantur verba, quibus offen­ Si tamen«non adeo difficili» tanta d< < r> u mutatio derentur vid potestas publica, vrl Innime» alieni admitti posse non videatur, postulamus, ut in fine a fide au t in fi de haesitante» . quoti nu’la ratione tfaltem singulorum capitum praesenti» s< li« te -ih» neccK^artum arbitror, ner expedire ad bonum ec distinctius, et unia eum modum, quem »»-n a\erunt <*1<·» ιηο Rr.m Seantur etiam propoaitionea. quae pl,eraque concilia praecidentia, et fides «-atiudi^g anxietatibus atque aequivocatrnnibua lorum darent, definiatur, et errores oppo-.it t <->■ nd em nentur nec non controversiis inter catholicos Ηιηζ in 2" Abundantem ir,r abundantiorem forsan «!■■< exemplum qua-o n) hoc schemati' dicuntur do jw»> innat» copiam suppeditaverunt *» u»·τ--r<■ * »<-hfinati-. livi» credibditatis ad firmitatem fidei, quae beet falsi» ac temerariis Hermr»ii. Gnntheri et h’r f,,,m vstwinie asserantur, aliquid tamen habent ambijfui 0 meri opinionibus • qq-onofidam V.-i um;.«no·η m unde contraria deducentur, quae patres concilii mm * carten erronbu» n«■ t.mdi«·. qui pn-'-itn ·ιριι.Ι .ibas, intenderent 3* Vt sedulo praecaveatur a defitiiertpraeter germani;-.un. 11,« 11 ■ > n « ·» Ji-ό » ; i i n .s n t u r. p.»re cnnvocatum ad dirimendas quaestione» me'niorentur. eum prolixior «-tum vvp-'po»itam. Et illud mihi videtur maximi momenti, cumque supernaturalia. a<· praesertim miracula tanreverendissimi patres, nam spectaculum facti sumus qiiiim impossibilia^^aut a cognitione hominum »Hltem mOndo. , «ngeha et hominibus Certe angeli Dei O et nnUd Iere servato ordine agi «i<· do,trina . at)n dnendut» de ideali»mo pantheistic^, de spihtismo et cnti'i-inu llaec omnia mature, prudenter, libere una communicatis usqne in genere, ad xpec.ialea stiteui observation»» transiens «onsihia a nobis tractari. Et nunc gratiae multae ait in pracambulo, obi dkitnr ^post/Je-i museru pro vestra benevolentia, revt/endiaaimi patrea. addendnm etiam pontificale in» et officinal darniisndi err·, res etc. ORATIO rrrrren/ii patrii rfosaiwi ZoaavM Dowry episcopi Mantu Albani Eminentisnimi et reverendissimi patres. Quae sequuntur, legere in proposito habebat reverendissimus Mbntis Albani epiaqopua, cuitj» ’ lertu» XXXI. X ’ Argumeatum .Episcopus Mentis Albani ratines dum schema ait quoad substantiam, at notandam. aimb proauaeue' t'ap. IX. pag. 19 * (col. Λ5affirmatur existentia <»nhni» »upernaturalis. declarandam ulterius eiusdem ordini» necemutatem et obligationem et quidem in distincta paragraphe idem autem caput 'vitio aliquo laborare, eam necessitatem fidei non e.x professo doceat. »ed tantum declarat obligationem permanendi in fide. l ap. X VI. (tag 4O[coI. 71). ampliori explicatione refntandtUD errorem circa statum et lapsum primi hqgiini». ('ap« XX II, ppg.43(Xol.7tfc]. definitioni FloreuUnaeatiqurtviWreudQniex bulla /Urt. quod rem magia determinet. Cap X VIII, pag 45 (eo). 7Bb]. dicendum sapri1 vsrrs saturae creatae ef rrrabilu." 1 Orationem hanc perlegit reverendum pater dominus Petrus de Dreux-Bréaé episcopus Molinemsia CONGREGATIO GENERAL» SEPTIMA 4 iuwii 1870 189 190 remotiasimA. fabali·, legeadia, ■ ythis adaanarantar ; qui Dominum ···· spiritum firmiter credimus et medaratw· denique rationalieau·, quo non negatur •impliciter confitemur, huius concordissimae eoaquidem ordini· •upernataralh aiMtaatia, aad minima feaaionia suavissimo· iam fructus praegustavimus, quo· et abundantiore· et iuoundiore· Deo auqfpra. neceeairiu· ewe aaaaritur. cam favor ait at gratia, qoam uoaaquiaqua pro arbitrio acceptare posait ant cam aimas cor unam et anima una. percipere contingat. * rei icere’ * Tala· aut aimilea paetae niai penitus, quantum Atqui ante omnia eminentiwimnm cardinalem Vindobonensem stadium hoc adeo egregie aperien­ fieri potest, eliminentur, magis ac magis per uni­ versa· grassabuntur regione·, innumerasque animas tem. nec non et alio· reverendissimo· patre·, qui hoc suggestura ipsius praeclara vestigia premente· trahent in perniciem. Quis non intelligit, quis non tanta cum laude, tanta cum approbatione occu­ videt in eiusmodi rerum adiunctis non qualemcumque pavere, magno licet intervallo me sequi profiteor, sed expromam ec ex^ licitam requiri condemnationem, ideoque imparibus valde quidem vinbus. non im­ qua omnes ?t singuli de tanto periculo vitando pari tamen et voluntate et catholicae ecclesiae admoneantur’ Certe illud eeee concilii Vaticani filiali dilectione., quaecumque mea sit debilitas, munus et officium, illud ab · *' expcctari videtur, ut saluberrima definitione malu nostris remedium vestrae fultu· spe benignitatis hoc podium subire afferat, sicque de salute non unius regionis, eed non sum cunctatus. totius reipublicav chriMiange pt undent. Postquam autem in eorumdem insignes sentes Animadversione· particulares. — In n * eanibulo. B tia· universe ad hunc modum convenerim, ad cialiora quaedam ab aliis non omissa quidem, sed praeter sfdbritudistem marierr» /iposM/tri. porfiticale nunc expressius augustissimo huic coetui proponenda ius etiam et officium errore» cotitra fidem damnandi mihi liceat devenire. asserenda videntur Nunc autem ad primum schematis caput acce ('apit< IX. pag 1* ’ <■<>! 65 In her du·» anendens existimarem tum niateriahsnn tum pantheisim adi ertenda'veniunt Γ Ν··η sati· est. ut ex.Menu· nomina posse absque incommodo omitti, dummodo ordinis supernat uralir *. prout superius innumus. doctrina catholica h(s crassis erroribus opposita affirmetur et declaretur, requiritur praesertim, ut primo singibatim et per partes, nitide et luculenter eius · bhg.it:·». cji tot hommes »e subtrahere conantur. fuerit exposita. hoc enim huiuamodi errantium di«erte declaretur Valde itaque placeret, ut integro ocolos minus laederet, hoc eorum 'animum, quod et reparato rapite, non ifiirsim tantum et rem ux poi magni ’.nterest. minus offehdervt Arbitrarer in attingendo, tractaretur haec quaestio, quam schema sup. r utrumque hunc errorem separatim exponen magi» hoc l«»»-o indicat quam explicat 2“ Admisso dum breviterque tractandum et proscribendum etiam capite, prout hic proponitur, aliquo adhuc Putarem praeterea definitioni rnateriahsmuquaedani vin·· labonite videtur, (’um enim ne. essitatem fidei adder da fuisse, nempe post haec verba «nihil reale non ex pro fesso deceat. sed dumtaxat assumat m argumentum ad declarandam obligationem per­ exister·” (pag 'J lin. 3 a fine procedendo (col 5'3c«)) addendum eme * irfeo^u .«pirifuwi ,«ea manendi in tide semel suscepta, aliter hac de causa <ιν/κι· rana es e * imuntam ιΗι/'-ηιογκμ rnmMeuM, inscribendum esset, el titulus ei praefigendus />e < <*um omnes ονβνινπ L scilicet e <■ irptlre veto hinc titulo essent accommodanda. et ipsius or.jams mater thlihui oriantur. Quantus Capiti· \\ l. pag. 4" cel ", le „Aut inter mvthos i'ja'in sit h.ic de re plurium anatomes pontorum recensent ‘ Hinc pauca sunt omniiio de errore error, quanta multorum medicorum absurditas. nemo pessimo circa statum et lapsum primi hominis ac non novn l bi autem legitur pag. 3 hn. ‘J C"l '»Hc»i » * vulgatisstm simul, quem reprobare ampliori de­ ab initio paginae 0sui manifestatione” potius difinitione ac d« *< laratione necesse est cerem tum nu man·'e dat nine, et ubi dicitur „aut t’apite XVH. pag 43 ;c«d. 72cl. Non inutiliter emanatione” dicendum tum errr-iuatioue, prout ac­ forsan detinoioni Florentinae quaedam intereereren curatius dtsenmen id expostulare videtur Denique tur v.rl'à ex bulla Pu VI Auctorem fidei, pro­ addendum tnel"rtaf'i , ’* ;um naturae aeternarum ri. positione 2» . quibus λ pelagians labe eximitur ut caeca svstematrs hum» necessitas exponeretur ben'znior »mi tnm a·! horrorem ingerendum, ttun nt recrntiorei· panlheiaiae *erub»· *!)! t agih>ψι« * μίΟοιβ· rrfutan. Quoad rsiionaheniunj pag V lin Ιχ ,οοΙ «otq ubi «hcitur .aln> quam ipMii» rattum * ’xetine 'hcendum potm» rationi· exer C-ito nihil autem dictum e«M> de rationahain.·, qui humanam rationem independentem fam. nedum quoad venini et ixuinta •ed et qiioad uioruu. regulam Cap III uh de Vulgata «emo eat. fiiAion exposit lone opus ease el Vulgatae etudinm ar usual inculcandum pan>chis et dmni' verbi prae>'ouibu· et clerici· omnibus. Insir.uandoi· «peciale.» tractatu» latina litigna «’tarato» in Vulgatae eiusdem di’nctdationem. nounuaaduui quoque ’eurographimm aliqo»»d opn» qno Vulgatae verba · t praeteriim o-n trovers· «'ompqnantur etr·· cum textu »irr cum antiquioribus et ceiebrioribû· verMonibu'·. et h·« ut a ath< *lo ·* ta- ι ι<4 pa<«eu prole­ haereticis saeculi XVJ ab ecclesia Romana disce­ gomena· dissertationes, quibusdam graecis non dendi ; hac methodo porppicua essent impia rationa­ suppeditant adhuc latinae interpretationes, omnes listarum exegetum deliramenta, qui famae suae ferme carent his materiaram tabulis, et proposi­ iacturam facientes, perridiculis explicationibus, foe­ tionum seriebus methodico ordine dispositis, quibus dis commentis quidquid supernatural·, miraeulosum crescant in augmentum eedi/ioahowt· corporis CMrifti. prodigiosumve reperitur in historiis vel prophetiis Patremfamilias rogemus instanter ut mittat eos in divinorum oraculorum, omnibus praeteritis Christia­ vineam suam operarios, qui duplici bonore digni nis saeculis, imo et prophanis stulte contradicentes habentur utpote laborantes, episcopo exhortante, pro lubito et arbitrio omnium verborum nativam dirigente et approbante, in scripturarum sacraram vim et receptam sententiam intervortunt et deexplanationem, dogmatum expositionem et regu­ ttraunt prout malesuadae ipsorum irreligioni obsta­ larum moram disoiplinaeqne ecclesiasticae propug­ culum praebent. Hunc autem laborem orientalium nationem. Porro hi testes tanto saeculorum inter­ 'linguarum studium et cognitionem non communem vallo a nostra separati aetate eamdem ac nos requirentem, ii soli exdqui poterunt, qui diu ia habuere fidem, eumdem symbolum, eamdem agendi ipsis versati fuerint tum in·' seminario tum in domi­ bus huic rei destinatis. Romani pontifices ot poet • I Tbs. V, 17. ■ tiM» sA Vst > I loss V, 7. Oturanu emnmab tostos l. II I 195 A- βηβΙΟΙΠΚ PÜBUOAÏ ΒΓ OONGBBGATIONBB GENEBALBS 1Μ Borna· ; idem ipefo fuit haoroab et faJaae doetriaae cootra ieeatioaoai, formam, matarium, eaaooea; adeo odium, que· tiadem anatbomatiba· oooaaioa· data et alicui visum fuerit sub amei reapeeta «me roiMieodem. la tan sapera aaatenti· noqsa convMio, confixerant ; mirum profooto eatholicM doctrinae veritati· et haeraticae folaitatfo argumentum. Haeo àatem, emieeetiasiau et rerereadimimi pâtre·, boue patieuti· et veaia veatra dicta aunto •t censuras veetrae aubiiciuntur. ORATIO raeerandi * pétri déniai JVoMiwi Qemdolfi epiooopi Cereris·! at CentxmocUmuû l. I· semper extitit, eminentiaaimi praeside·, re­ verendissimi pâtre·. ouiuacumqu· eoneilii oecumenici fini·, ut errore· longe Istoque graasantea prodigeren­ tur per veram catholicae doctrinae expoaitionem. Sic factum legimus in concilio Nicaeno contra Arii blasphemies ad doctrinam aanctiaaimae Trinitati· neque plerosque convenire arbitror. Aut aaim aliqui aullo modo admittantachema, patente· ou debere ia hoe aohemate tanquam diacipuli theologica· diaeiphnaa apprehendere, aut aliqui acharna aliquod pene oculi· habendum neceeanrium putant Quoad priaaou, non root· eoadem «entire, mihi liberum ait aaaerere. In tanta enim rerum pertractandarum copia iuxta noetrorum temporum axigentiam, haud facile euaet atque rei initium anmere atque ad optatam finem adducere diaputationem. Et re quidem vera hoe in concilio Tridentino evetiiaae oonatet, cum ab initio patro· iam in unum con­ gregati diaputanteu udo exordium «umerent, non parum temporia inaumpaorunt. Factam itaque ex­ adatruendam : aie in concilio Epheaino contra Neatorii hibitioni· aehematia non praebetur ad docendum errore· ad sustinendam veram fidem circa unam B mogiatrxM in larael, neque aliquid eorum aapientiae Ohriati personam, veramque beatae Mariae virgini· detrahit. Quoad «ecundoa, acilicet quoad eoa. maternitatem : aie in Chaloedonenai, aie tandem in qui achema aliquod neceoaarium et utile putant, concilio Tridentino ad exponendam veram doctrinam quare quaeao. dicam, illud quod prae manibua de peccato originali, de iuatificatione et de medii· habemna non admittitur? fortaaao quia multi· et ad illem obtinendam, nempe de «aeramenti·, contra magni· defectibua acatet? Ait imprimi· animad­ Lutheranorum errore·. Ad huiuamodi finem aaaevertere liceat, achema non eaae exhibitam tamquam quendum iam «ati· auperque praedicatum fuit, ut textum, in quo adeo inhaerere oporteat, ut ipaum exponatur germana catholicae eccleaiae doctrina pontificiae aj^ conciliari· conatitutionia exemplar relate ad illo· errore·, quo· «ancta synodus con­ babehtar; aed tantummodo eaae habendum ut com­ futando· «ibi proposuit: errore·, qui contra certam plexum quarumdam doctrinarum, quae recentiorea doctrinam in vulgua sparguntur. determinate et errore· reapiciunt, et tamquam manuductionem in circumacripte exponere non in omnibu· formis, Qoatria diapoaitionibua et iudiciia dirigendi· circa quibua renovantur, quae innumerae ferme ease earumdem materiam Adverto aecundo achema poasunt, aed in eapitibua subatantialibna ; tandem non poeae eaae ex omni parte perfectum : poteatne opportuno· canone· atatuere. Sic reperifnu· factum talia perfectio requiri, quae aeptingentorum et in concilio Laterânanai IV. in quo cum reiiciendi ampliue deaideriia aatiefaciat, qui cum sint omni ement errore· contra Dei naturam at contra Deum doctrina exculti et aapientia. aomper aliquid habecreatorem rerum omnium, primum declarata fuit C bunt vel addendum, vel delendum, vel reiiciendum doctrina catholica hi· verbi· : firmiter créditant et Et ai hodierna die novum achema proponeretur, eimpiieitir profitemur, ywod w«< tofo * ect Deae, confeatim exurgerent nova adnotata. novae animadaeterna», immenea», etc. Deinde: Damnamtu et r«veraionea, in quibua tempua terendo · fine in con­ * profoumt libellam mw tractatam, pwua abba» loaehim cilio propoaito dechnaremua. Meminentia velim, edidit contra Petram Lombardam, appellant illam reverendiaaimi patres, facilius eaae destruere, quam haereticam et intantan. Poatmodum: Ejrcvwmwuco- aedificare ; faciliua esae, ut asseruit reverendissimus ma» 'et anathematioama» omnem haerciim extollentem orator, aliena· destruere opiniones, quam proprias ·« advereae hanc conciam orthodoxam catholicam adstruere. Quare mihi videtnr non bonam logicam fidem. Attamen haec methodua meo quidem iudicio ease, qaae ex particularibus adsertia consequentiam utili· et rationabili·, erfoqe ita neoeeaaria ut ab ea generalem deducit. Nonnulli enim ex quibusdam ne latum quidem unguemjpcedere Caa «it? Nonne particularibus animadveraionibua super achema per­ fieri aliquando poterit, ut Antea exponantur errore·, actis consequentiam nimis amplam admittere vellent et» sic poataa per catholicae doctrinae explicationem nempe totum schema refundendum ‘, reiiciendum. confutentur? non video repugnantiam. Baec cum ad sepeliendum. methodi ordinem «pectent, vobi· indicanda relinquo. Ad trutinam quaeao, reverendiaaimi patres, huius Vt breviter ad schema nobis propositum tran­ modi animadversione· revocentur per commissionem seamus, plurima contra schema congesta aunt vel iam peractam theologorum, et videbitis cito eas non D poaao tantam auboistere eo modo, quo adaerta sunt. 1 Argumenta·. .Bptacopu· Conatu·· at CaateamUeart· cim ordinaro ia achemata aarvatam ait: «t pria· «xpoautar . Non diffiteor tamen achema nonnullis modificationibua indigere circa locutionem, circa scholarum error·· at dainoep· raMsatar par oatholioM doctrinae Mporitionam, ocaforma ««idea H non aaaa oonataati ac perpetua· doctrinas, circa errore· damnando·. Circa locutionem.' «moiliorwa praxt, aaa tam·· albi commaaam aaathodaai adao quae in aliqnibua loci· aliquid contortum et duriuaaaoeitariam rideri, at natta ait, ab aa alio modo teeaden. culum videtur habere, aoio Auguatinum dixisse «e Addidit, as ao· convenir· ena Iia, qui inhama ia oamlhaa in acribendo theologice non timere ferulas gram­ reiieiut ; ai qui anha dattatus in ilind obrapara viat «ut. non maticorum, aed claris nitidiaque verbis theologica Iddrro opu est totam rauciatur. Modiimtiaei· aliqui ae■ remarias mm : 1· cire· elocutionem, qua ia «Uqnibu durior doctrina eemper exponenda eat. Ut dubium omne et contorta apparat; 9·· circa aa, qaae acbolaatioM 'opinione· removeat, et aenaua prima fronte clare aperteque raapiciunt, qua «liminari pronaa nitiiai eat; ·· dica arvo­ percipiatur. Girca aeholarum doctrinas putarem, rum expoaitionem. qua at strictior at accuratior esse puait. omne· doctrina·, de quibua in scholis diaputatur. Vouant enim commoda dividi ia pbiloaophico - tbeok>n«cipfen· obircticnee omne» proporita· ad tria Dei creatoris: naturalismus antitheologicus, qui capita red arebat |< * ,non prepoui remedia ad annandum pugnans contra id quod excedit naturam et lege * *. noetram et hic reepondebat, no® ucgnoad adhuc omnem fldei naturale·, non admittit miracula in ordine cosmico materiam pertractandam i® concilio, patienter expectandm donec achemate omnia prae oculi· habeantur; fatendum tamen et substituit mesmerismum et spiritismum, non ad­ mittit prophetia· in psychologico, gratiam in morali, proporitnm achema ei parte saltem praeeentiboa fedigcntii» reepondere quoad materialûmnm et rationabmnum in di verri» visionem intuitivam in theologico, et deificationem •nia forni» spectatum. 8 · * ,nimù •cholastico modo ree per­ tam hypostaticam Verbi incarnati, quam participatam tractari nee «piritoaleta unctionem *.reperiri reepondeteat entem in omnibua hominibus, de quibus dictum eat’: •cholam hodie non eme magtatraa veritatis, aed matrem et Quotquot aatarn receperant eum, dedit cie poteetatem natricem errorum, et ad refonuandam •cholam scholae lingua opus eaae, hinc defectam, ai qui adeat, unctionis explicari, jilioe Dei Jieri. En quomodo errore· omne· philo­ * ,nimis prolixum eoae et maiorem brevitatem deaiderari *, at sophico-theologici ad unum caput reduci possint, B recpondebot, antiquiora concilia nunquam debuisse refutare et uno canone condemnari. emm» «cholarnm v tee»ato, * breviora conciliorum capita et Quoad autem errore· populares, qui in populis decrete qnandoqne multiplici interpretationi et •cholarnm ar­ sparguntor, et ad homines decipiendos, ut aberrent gutiis «objecta fnisae. Quoad peculiare· vero defectu·, qui rive methodum, rive et/Ium reapieiunt, rive «cbolaetica» nona via veritati·, docentur, referenda est, ut sapienter 1 loan. V, 17. • loaa. 1, IS. O‘ · ■ dolia· quaestione·, que perstringi quodammodo videri possunt, aiebat sanabile· omnino eaae, nec proinde requin OMxnimodam •chomati· refectionem.* ee/rtroa ... poriewrioe ed. Vat. ' IS· IM ilBUNn WHf · * A. MBKONM PÜBUCAS ΙΓΟΟΜΒΒΟΑΤΙΟΙΠΒ GBnRALM *M ltV * MO yMftfSitif ■MtWtaMlBitttMr mpmH· Antrim eutiraknM tmtih· tu at hie iffis NbMM nuMara· diao st r>timlfa···, ia «Hvwais rata fomta ta * citus svsBssrt. 9· OHeotaai aakaaaati nostro tat, airata aaaaa•itates schola·, param aaoaaaitataa popataroas raapiccra, at Nagwam peafaaawraa rapara, atqaa aarara aaetioaa at digniori altioriqnc sisquis. 'Aappmstie·, cam hodiodnas steels passim and raise ephtinuee rah aratae aaa1 aiat; tear at akta Ma aha addeada, aka emittenda aiat; tam qaod sae­ •rapta ia quibuedam ragjpaiba· aaa aaaa nsagtatraas raritatis oxhibcat, aed iaaaaieroraai at ptevanuaqaa kaiua aetatis srrorn» setter at altrix ait; at cum scientia fatal aomiaia, Mieatia gloria·· illea pesti­ ot qaao aaat generis eiaadoar. feros errores spargat, qpi iuvaatnt·» oorrampnat, qni fuadnmanta religionis evertunt, qui teti cbriatianae qocictati pernieieai parut: eoslesia ibt debet applicare remedia abi seat ulcera. Severn populi curari non possunt, qnaradiu iatiuamodi pestiferi errores per aobeïaa in populos diffundantur, piae ata brine praccdat ocdo; tara qaod etylaa hie ilka maqia oeaesaaim of eiagaatiar aaaa parait; qaod kie illta aoaaqUao leqaatioaee duriores aiat, reiaiaeqao dignae nraaattariarao metric eeeleeise, Bed tatiuaaradi do- tectas licet cause noa ab eranibas doprahoadnatar ia aehomato aeetro, tamen omnes oiasmodi suat at facile poesint cenari; neque laudis, qaao malt» titulis ha» schemati tribuenda eat, minime posseat qaidqaem detrahere. Quae cam ita so habeaat, equidem ex intima ■en persuasion·, et on, qaao per eat, modestia •aero eonoilio proponere eaaim at schema noatnim remittatur ad examno congregationis specialis fidei venenoque suo popaloe infleera porgunt. Bocleaia B robae propositae, at quidem haec congregatio istud igitur ai proopicit neoessttntibus scholas, eo ipoo scheme de noro perpoliat, ot etiam emendet, et Si voro eodesia deinde perpolitum etemendatnm huic oongrpgatioai errores scholae debeat confutare, debet etiam uti lingua scholae, nam cieat eam indoctis dt indocta, ita etilun cum deetis docta fit, ut, eam apostolo dicam, omnibus omnia ait, ut omasa Christo lucri­ faciet. Vaticanum igitur concilium sectabitur sacra vestigia eorum conciliorum generalium, qaao voces geaerali rursum exhibeat. Quod equidem dixi, salvo meliori indicio vestro dictam sit prospicit neoeesitatibus populorum. OtUTIO rrotrendi patrio dosrim Petri li. Forri epieeopi CaoaUooiof Eminentissimi patres, reverendissimi fratres. JJoeat mihi ultimo in amplissimo vestro consessu sequentes proponere immutationes, quas in schemate dogmaticae constitutionis nobis pro diligenti con­ sideratione exhibito faciendas ease existimarem. In cap. I schematis, fi 1, pag. ‘i (ool. 59 c|, quae ait; „Quis enim vero non ingemiscat, inter ipsas posse evelli. nationes Christianas homines, qui evanuerunt in * DeniqUe obiectum gravioris momenti est. 3 cogitationibus suis, in hoc tenebrarum ac turpitudinis schema nostrum osse nimis prolixum, dosidorariqae profandum devenisse, ut affirment, et quod horren­ antiquiorum eoacilierum in definiendo brevitatem. C dum magia, publice atque impune docere permit­ dtaspemiee imprimis antiquioribus conciliis plerumque tantur, praetor materiam matg^aeque transforma-, rom non fuisse nem doctorum scholia, sed saopetionea aut explicationes nihil reale existera ; aut numero eum singularum atque indoctamm perso­ unicam esse essentiam tum Dei tum rerum omnium nam» commentis, neo fata·· reiieieada vel confu­ qaao sunt, haneque essentiam necessaria eontitanda eorum systemata. Deinde historia testis est. nuaque sui manifestatione aut explicatione aut breviora antiquiorum ooeeiliorum capita ot decreta emanatione fieri omnia, vel ex Oa fieri omnia, quae multiplici subjects fuisse interpretationi et scholarum existant, ita ut in eadem essentis» explicatione argutiis et exceptionibus, saepe facta ease iHuso^p ; ipse Deus fiat mundus, aut mundus fiat Deus. ** ideo posteriora concilia et imprimis «aerum ooaPutarem vocabulo eemtiao illud eubotantiae esse eilinm T rides tinum longiofem tradidisse doctrinae substituendum: unde membrum illud sequenti modo catholicae expositionem, nt eanenes rite intolligeexprimi deberet: Unicam toco oabotantiam tam Dei rentnr. Et sane gaudebunt omnes theologi, quibas 1 Ita ia od. Vat., abi tamen negatio abnodato videtur. veritas eatbolio * cordi est, etaistiaaae ot osthslieae. * drgammtum: .Kpiaoopas Caaaleaeis notabat cap. I, f l doctrinae corpus prae manibus habere eoutra auslpag. * piaris· .ementis e' voealam oossmre, oui aseUns esset tiplicra kaiua aetatis errores simul eum ilUo quae substituer· voestadnm .substantia· *. Cap. 11, | 1, pag. 4 ges­ pro suae aetatis asoeeeitatibna et eunt summo tites in m ssae inexcesstetes, quad eu u hac nstarali η 1* .posteritatis emolumento saori Tridentini ooneiki fcststisae psr crsatuas Deu oognovissent' dteeodu potias ,su hac nstarali illustiutioM'. Bt cap. IV, pag. 10 : n tradatur, sicut iustissimo nuper rdblamavit illu.trigsitnus patriarcha Ciliciensis; ultimo tandem errores dam­ nentur. Haec via a‘patribus tradita, haec ment ' mea, haec stabilis conscientia. ‘ Quae dicta sint, eminentissimi et reverendissimimi patres, absque ullo alio, quam veritatis et charitatis studio. ORATfO λ reverendi patri» domini Caroli loanni» Greith epitropi Sancti Galli *. -------------------------'' -----‘ '* ‘ nonnulli· exempli· monstrare consultum est. In venerum s/bodonim documentis et acti· nuspiam legimus, fabula· et deliramenta ethnicae supersti­ tionis specialibus èanonuta decreti· a patribus fuisse prQscripta. De paganismi rei materialism! vel pantheismi erroribus in synodis tractare vanum esae et superfluum putaverunt sancti patres; probe noscentes, omnem idololatriam una cum in­ numeris suis fabulis a Christiana religione et fide­ lium grege longissime distare, atque per profes­ sionem christianae fidei, et per ecclesiastica symbola satis superque esse confutatam at^ue rejectam. Eminentissimi et reverendissimi patres. Praecavere curavi ne longiori, quam decet, ser­ Aliud adhuc factum recentioris aevi hic addu­ mone vos retineam: nouuulLa dumtaxat.subiungatn, cam. Ex quo notissimus sophista (’artesius cum quae vel formam vel doctrinarum materiam huiuace reali suo dubio in omnem veritatem, veteri philo­ eczematis dogmatici respiciunt. Ad sermonem pro­ sophiae methodo destructa, novorum systematum gressurus benevolentia^ vestrum omnium quam prima fundamenta iecerit, unde tot tantaque nointensissime appello, eminentissimi et reverendissimi C varam et falsarum opinionum portenta in schedarum patres. Primum de forma. palestra et universam rempublicam christianam * Bynopslm quamdam universae fere theologiae dimanarunt, summi pontifices caute abstinuerunt dogmaticae nobis obtulerunt doctissimi viri : opus inane cum philosophorum doctrinis et somniis plane egregium, studio, subtilitate et,profunditate certamen inire, vel per pontificia decreta eos damdistinctum, si solo theologi oculo illud consideres; nfcre; atque summa sapientia ita egerunt. Etenim pluribus vero naevis implicatum, si ad ferenda de falsae atque plerumque confusae philosophorum fide decreta concilio inservire posse putetur. Etenim opiniones, quasi pulveres haeresum. saepissime per fere omnes, ni fallor, convincimur, auctores defluxisse propriam suae vanitatis levitatem proxime cadunt in nimiam ct verborum et doctrinarum prolixitatem. ad terram ; sed si decretis eaa persequaris, famam Admiramur hodiedum sapientiam Romanorum legis­ et nomen immerito sibi adciscunt. in auram levan­ latorum, qui .in legum suapum tabulis non multis tur. et oculos hominum obfuscant. Hominum com­ verbis pauca, sed paucis multum et multa proferre menta delet dies, veritatem autem confirmat ; veri * solebant. Eumdcm usum tenuerunt antiqui ecclesiae tatem. dico, catholicam, quam ipsa veritas his patres: < lenim quaudocumque. urgente necessitate, firmavit verh^: Coc/min st tvrra tranriôwil, reria compulsi fuerunt de fide ferre decreta, selecto semper •stes mea aoa traimhtmL · * Propter veteres^ et succincto usi sunt loquendi modo; et nunquam eevleeiae patres omne studium in id contulerunt, 1 Argesisstui: .Episoopas Ssaeti^Jalll laadaas scbsms utjphilosophieaa opiniones libris quidem suis apo­ theologice spectatam aiebat, illud iaeervire non posât ad ds- D logeticis confutarent, solemni autem et ecclesiastico otata de ftde ferenda ia ooaeiUo. Reprehendebat nimia· tusa decreto nonnisi haeresce proprie dictas damnarent ; verborum tum doctrinarum prolixitatem; quae de paathsümo qnae quippe sub fictitia et falsa specie Ubtholicae et matérialisme bebentur, ad scholas naüttsada esse, quarum veritatis in oodesiam irrepserint, atque intemera­ errores qqandoque par as sedeat, ao vsl magis, quod per coaâliuai Lamraaease IV instrui qailibet possit ia iis, qaas eretam fldem ot fidelium pacem perturbaverint. Quae deada snat qa Deo vivo et vero. Alluat potias malerialismam cum Ita sint, reverendiasimi pathos, fere omnia, •t pantheism» ^sse daamaudum, praetkiuàÀimlram, ox quo iaaamera meis provealnat De mnrtieeimd Trinitate, do Del Ubertate ia ereaado et de persona Christi iam satia diotam esse Iu praecedentibus ooaeiUis a Nieasno tmqas ad Vtcaaenaa Quae olaiiaem saperaataralem gratiae respicient, ia eoadllo TrideotUo iam constituta spat; et si quid alterius deinceps exigebatur, satis provisum esss por constitutionem .Unigenitas . * Expungendum a schemate, quidquid duritiem et eaperitatem capit, isaisteadum in concordia rationis eum Me ita tamen, ut clare tradatur, eocleeiaap non repudiaro nisi eam, qaae ftlei neminis scientia eet. Quoad sacras scripturas earumqaa in­ spirationem satis provisam in concilio Tridentiao ; quoad cap. X darios explieanda ea, quae dnbinm respieinnt. Condadebat diooado, quod dum libertas et progressus andiqae praedicatur, et dictis et factis ostendandum esse, vvnm Ubertatem seremque progressum in sola ecclesia repenti.& qnae in schemate contra materiahsmum et pantheismum. et horum errores proferuntur, facile omitti ot ad theologorum scholas remitti posse videntur: quod eo consultius fleri,potest, quia catholici etiam singuli per symbola fidei, et potis­ simum per illud Lateranense IV sufficienter edo-, center, quid de Deo vivo et vero firmiter creden­ dum sit, et sancte tenendum. Alium vero materialismum novimus, reveren­ dissimi patres, non thooreticum sed valde vivum et practicum. qui luctuosis nostris temporibus uni­ versum hominum genus premit atque exagitat, atque plurimam hominum partem ad egestatem et summam ■«ϋ 909 > CONGREGATIO GENERALIS £$ÇtlMA 4 ianuarii 1670 pauperiem conducit et condemnat. Materiali^mum λ hune dico mannon . * ' materialismum paucorum divthUB impiorum in paupere· Christi, dominorum plurimorum sine fide vigentium in operario· in auli· . fabricarum et domibus mechanicae'arti· detento·^ * universim eorum hominum, qui in subdit}· hominibus 21υ proprio» suos filios recreet, rerum etiam nhbtle· ea· (pate·, quae ab avita fidei unitate seiunctae sunt, «ibi aggregare atque'maternis suis brachii· excipere et Complecti possit. .Eo feruntur honoram omnium vota, eo ffinduntur prece * et lacnmae \ nostrae, eo altius erigitur nobilissimum cor sane- \ hominem, in «fenfratribus'Îratrem. in miseri· homini· tiasimi domini nostri magnanimi Pii IX. ut ex dignitaipm et iura non amplius agnoscunt, sed omnibus longissime dispersis ovibus unum fiat ovile» „ ' ’contemnunt; ideoque ad moleln^divitisninj suarum et pro omnibus unu· pastor. Et haec quidem de •ugendam derelictos' christianae iuventuti· grege·, fauna schematis dicta sint. pwtresfamilias hominumque generationes laboreDe * Operae pretium est. De materia secundo pretiui aerumpa fere obruunt ot pervertunt, ae perinde ^materiam quoque huiusce voluminis pauci· tantum chriatianae societati gravissimos motu» et calami­ illustrare. Aversus innumeraa^lncredulonfm et tates praeparare'non desistunt. paotestantium phalangea, et eorum ^rpetuos ag­ , Alium quoque pantheismum novimifr. reveren­ gressus et oopatu·. pro tuenda et servanda catho­ dissimi patres, non thcoreticum sed valde vivum lica religione in nostris partibus, praeter .gemitu· et prece· ·4 Deum, aliud medium praesidjumque et prarticum pantheismum dico status prublici moderni, qui a divino iyre avulsus omnia in omnibue et Deum esse contendit, vindicans sibi B quamdam Omnipotentiam qpae iuribus et liberta * tibus. existentiis e: subsistentiis .omnium etsingu-^ lorum posthabitis, quasi alter Saturnus individua· societates corporativa», tam saeculares quam eccle­ siasticas. monasteria quoque et eorum bona, iuventutis educationem.parvulorum-scholas. iura naturalia parentum, verbo dicam, omnia avidissime devorat, •anctamque Dei ecclesiam ipsam, si unquap^poseet, * devorare molitur. Côntra huiusmodi materialismum et pantheismum gladium exerere. et ecclesiasticis actis et solemnibue eos proscribere quam egregium foret opus. quam gloriosum/ Et ei. reverendissimi patre·, ad salvandas humanae societatis miserias, vel ad sananda tot tantaque vulnera quibus suc­ cumbit, vestra ope, vestris sapientissimis consiliis, vestra magnanimitate, qua excellitis, aliquod re­ medium. aliquod balsamum afferre poteritis, omnium gentium corda et vota ecclesiae et vobis conciliabitis ; et in toto, qua late patet, terrarum orbe populi om­ ne· laetissimis suffragiis laudabunt et acclamabunt. Auxilium enim gentes a nobis expectant, solamen in angustiis suis quam ardentissime desiderant. Quid propterea de sanctissima Trinitate et de Dei libertate in creando, quid dein circa personam Domini nostri vel de aliis profitendum sit cu­ mulatissime tractarunt sancti patres in conciliis collecti a Nicaeno usque ad Viennense celebratis. Denique fere cuncta, quae de supernatural! ordine gratiae dicuntur, sive per concilii Tridentini canones, •ive per apostolicam bullam f/aiyemÏM contra lansenistas emissam sufficienter praestita sunt. Quid igitur nostro tempori prodesset aliis vel iisdem verbi· definire quod definitum iam est. vel errores dam­ nare qui damnati iam sunt? Numquid sperandum est novi· huiusmodi censuri· fore, ut populi catho­ lici in fide et consuetudine Christiana plus confirmentur vel acatbolici ad eccleaiae unitatem, et sanctissimae nostrae fidei veritatem plus alliciuntur? Contrarium his omnino eat pertimescendum. Prop­ terea cum schema dogmaticae constitutionis per­ legerem, duritiem loquelae magnopere dolebam. dura enim verba et eloquia neminem alliciunt; multum abest ut moveant, sed plurimum irritant atque exasperant. Ad Domini nostri exemplum catholica ecclesia semper assuevit patienter docere errantes, solari eo· qui contrito sunt corde, lapsos erigere mansuetudine, sublevare infirmos nec unquam nimio rigore mortem operata est filiis suis aegrotantibus. Aevum nostrum. reverendissimi patres, vero assimilatur aegrotanti moribundo, cui nonnisi sub mortis periculo acerbiora medicamenta parantur. Catholica vero ecclesia, quamvis fidelis­ sima rn fide sibi tradita veritatis custos et iudex, mater tamen piae dilectionis est, omnibus omnia praestat, omnia sperat, et nihil omittit, ut non solum VowoiL. ensnau tomus L. nobis datum non e«t. nisi catholica scientia cum recta tide per omnia concur·. Excolitur shmmoperv apud hétérodoxes fidei inimica scientia, excolatur igitur oportet et omni opere augeatur apud catholicos vera scientia eeclesise amica. Nam si neg­ lecta fuerit, non solum catholici omnea in publica societate pro suis iuribus. substantiis, vitae positions bus maximum damnum, patientur, verum etiam ecclesia ipsa pro integritate sua'summum peri­ culum subibit. Amplissimus igitur, in quantum sanctissima fidei mysteria et decreta permittunt, catholicae ecclesiae aperiendus eet campus, ut ea inter sscrojum dogmatum limites progredi possit et amplificari. Gaudeat, salva semperlfide. nec immutata fidei lege, sancta ea libertate.^ qua sui * temporibus eam excoluerant almi patres et eccle­ siae doctorea. qui contra mundi errorea et fallacem hominum •apientiam scriptis suis et actis nobile certamen certaverunt, ecclesiae inaextimabile com­ C modum et ineffabilem gloriam attulerant. Obmu­ tescere faciamus ora obtrectantium, qui falso nobis imputare audent, catholicam ecclesiam opprimere scientiam, et quemcumque liberum cogitandi mo­ dum ita cohibere, ut neque scientia nec ulla animae libertae in ea subsistere vel florescere possit. Divus et sapientissimus gentium doctor et apostolus Paulus errores contra sanctam fidem et vaniloquia profanae sapientiae pefsequutus est semper odio, •ed divinae sapientiae scientiam laudibus attollere non supersedit; quae videlicet efficit, ut errores ultra non proficiant, et insipientia novatorum omni­ bus manifesta fiat. Sed transeamus ad aliqua singula, quae in capite III reperiuntur, quae fere verbo tenus ex concilii Tridentini decreto desumpta sunt. Sed multo maiori· momenti esse videtur nova in eis restrictio arctius contrasts, qua catholici exegetae D vel sacrarum scripturarum interprete· in posterum ligari et constringi1 videntur. Tridentina namque synodus simpliciter decrevit, ut nemo in rebus fidei et morum sacram scripturam ad alios sensqs de­ torqueat contra eum sensum, quem tenuit et tenet •ancta mater ecclesia, aut etiam cdhtra unanimem consensum patrum ipsam scripturam sacram inter­ pretari audeat. Praeacriptio haec mere negativa necessitatibus ecclesiae hucusque satis providisse videtur; positiva vero quae nunc adiicitur, ultra multo strictiores fines et limite· init, ac facile velut novum iugum ab exegetibu· nostratibus aegerrime suscipietur, magnamque forsitan excitabit animorum inquietudinem Horum virorum nempe conditio versus interpretes acatholicos aliae iam difficillima adeo gravis est, ut praecipuam nostram considerationem expostulet et prope mereatur. fh eapite IX reale dubium merito proscribitur: •ed qua ratione dubium formale seu negativum 1 M. Vst - Ml . A. 8E8810NE8 PUBLICAE ET CONGREGATION!® GENERALES il» ne verbo quidem excipiatur, non video. IBioitum A eoeleeia, quae Deo generavit filios per fidem et namque non eat ad convellendos aliorum errores, gratiam Christi, ' tea ipsisaimas, praeclara scilicet et catholicam veritatem probandam, formale ponere ' dubium ; quo utique omnis demonstratio non so- ea dona omnia eis . semper praestitit et perpetuo praestare potest, ingenti ditata, sicut est, divinarum Ium in cuiuscumque gqnefis scientiis, sed etiam omnium' veri^tum et charismatum, caelestium in theologicis disciplinis prorsus innititur. De donorum et beneficiorum thesauro, qui pro populis / - exiatentis Dei, de ,veritate divinae revelationis nunquasn potest exhauriri. Propterea jnanifestjnaliisque fidei mysteriis quis poterit argbmentari. dum hoc est et scriptis er factis, in ecclesia ea-y^ .nisi prius a formali dubia exiens negationem adtholica veram esse libertatem, verum protection, terumj lumen veramque prosperitatem. „ Habetur. , v&sarii comprimeret ? Omnia denique quae in capite Kill de' super­ inquit beatus Vincendus Lirinensis ’.. in ecclesia natural! ordine gratiae recensentur, rescindenda Christi profectus religionis, habetur plane et maxi­ esse opinor, qqasi a concilio Tridentino iam dudnm mus : sed ita tamen ut vere profectus sit ille fidei, nop permutatio, (Vescat igitur oportet et mtltutn sufficienter absoluta: nostra damnatione igitur vix indigent veteres errores contra doctrinam de gratia veheinenterque ' proficiat tam singulorum quam exorti. Novae nonnullae surrexerunt controversiae,' omnium hominum intelligentia. srieqtia, sapientia, de gratia, quae paucis abhinc antijs inter duos, ’ sed et in ’ suo dumtaxat fidei genere, in eodem theologos in Germania exarserunt. in praesentiarum Lscilicet dominate, eodem sensu, eademque senten- cpm quaestio, extincta videatur, non expedit rei B ti» . . . . vQuodcumque igitur in amplissima eccle­ catholicae illam palam resuscitare. et foraan eccle­ siae Dei agricultura fide sanctorum patrum satum siae in iiadem partibus novum dissidium priepaest, hoc idem filiorum industria decet excolatur rare. Quae principalia fuerit huius controversiae et perficiatur." Ecclesia igitur catholica quoaeiimquaestio paucis referam. Neuter theologorum que contra fidem errores semper perhorruit/scien­ horum gratiam habitualem proprie et expressis tiam vero fidei consonam sfimper protexit, et verbis negavit, aed in definiendo discors eorum effrsenatam subversionis licerftiam nunquam sanxit, sententia fuit. Primus videlicet eam appellare sed veru et iustu populorum tura tutata est semper. voluit complementum supernaturale humanae naVincula et carceres ethnicae servitutis contrivit durae, quae consors ait divinae naturae alteri eam et veram gentibus libertatem, quae ex Christo est. definire plaouil donum eue Dei supernaturale contulit atque cum sibi semper sit constans, ma­ humanae naturae superadditum, quo ad altiorepi tura consilia sua nunquam ·(nutavit. Per ea con­ statum potentia naturalium suarum facultatum homo silia efflorescet in civili societate collapsa plena ecclesiae auctoritas, exardesceb-avitus in eam po­ attollitur, natura humana non substantialiter com­ mutata, sed apiritualiter tantum et per similitu­ pulorum amor atque cum novo lustro novus etiam in dinem in consortium divinae naturae elata. Negare terra orietur rerum ordo, in quo ecclesia catholica, non vellem, theologum hunc nominatum olim in tamdiu conculcata iniquorum pedibus, divinitus sibi libris, suis per terminos vagos et ambiguos et minus data libertate gaudebit ad salvandum populum Dei. correctos controversiae huic ansam praestitisse ; c Caeterum liceat mihi explere sermonem cum sed novissimo suo opusculo, quae emendanda verbis sancti Hieronymi ad Damasum papam'2 erant, proprio marte laudabiliter emendavft, et ,,Ego paternitati tuae totus consocior : scio enim orthodoxae doctrinae plenissime acquievit. Quid super hanc petram aedificatam esse edcleeiam. ’ igitur expedit ea iterum iactare in aliquem, qui Ignoro Paulinum, non aequor Melctium ; qui tecum inimicus non est; qui imo magna' auctoritate non colligit, dispergit.'· Quod reliquum est sen­ gaudet, multisque meritis excellit? tentiam meam sapientissimo patrum iudicio plena Ad epilogum transeam. Turbulentissima sunt obedientia submittere laetor. Caeteruhi sentio tempora nostra, eminentisaimi et reverendissimi schema illud dogmaticum ad deputationem reve­ patres, undique densis tempestatum nubibus ob­ rendissimorum patrum de rebus fidei constitutam ducta: sequenda sunt matura consilia, quibus, sicut esse remittendum ut emendetur. . beatus Vincentius Lirinensis loquitur^, „paucorum Hio autem eminentissimi praesides discepta­ desiderio universorum ac ecclesiae Christi sanitas tionem interrumpere censuerunt ; ct postea eminen et salus anteferatur." Etenim omnium * temporym tinnimus primus praeses significavit patribus mortem historia satia auperque monstratum eat utrumque, episcopi Panamensia et novam indixit congrega­ quantae ecclesiae inferantur calamitates sive no­ tionem et alteram publicam sessionem hia verbis vella falsorum dogmatum vel haereseon infectione, „Antequam huic congregationi finis imponatur, sive in convellendis iis non semper servato insto cum animi nostri dolore significare vobis debemus, prudentiae moderamine ; imperia integra et regna D patres reverendissimi, superiori die defunctum esse exinde concussa et commota, et ipsam catholicam reverendum patrem dominum Odoardum Vasques ecclesiam, utreque hominum culpa, in tot terrarum episcopum Panameneem: eiuavmemoriam in sanc­ regnis et angulis per violentiam, iniquorum, lamen­ tissimo missae sacrificio veetrae charitati commen­ tantibus populis, ereptam fuisse atque eversam. damus. 8erio igitur perpendendum est quid' valeant humeri „Ex iis patribus, qui iam veniam et facultatem * coaevorum nostrorum, quid vero portare recusent : loquendi petierunt, supersunt adhuc quinque : itaque libertatem, quamvis saepissime falsam, clamant ad eoa audiendos habebitur congregatio generalia populi,- progressum sive profectum rerum deside­ die sabbati 8 huius mensis ianuarii. in qua con­ rant, scientiarum nomen appetunt, in maiorem pro­ tinuabitur discussio schegptia propositi. speritatem anhelant. Impii homines ea nomina „In festo Epiphaniae Domini nostri die fi huius avidissime arripiunt et usurpant, ut sua fraudu­ mensis erit publica sessio, quae iam indicta fuit lentia ei principes -et popnlos decipiant, atque in prima seeaione; et in ea emittenda est aolemnis seducant. Vana rerum vocabula dare queunt, ree professio fidei iuxta modum iisdem patribus * signi­ dare non possunt nisi contrarias : pro libertate ficandum. “ servitutem, pro progressu regressum, pro lumine * Ut Ikuamoaitorfaas I XXIII, Pair. 1st., t. L, cot M7-8. tenebras exteriores, pro prosperitate demum pro­ * Kpist. 16. Mr. ΧΧΠ. coi. 866-6. Hieronymi sen­ fundum miseriae abyssum. Bed sancta mater * Sententia quidem «t Uriaenais, ff ΠΙ Ctesmemtom, ipsa tamen verte hh) allata apte illam, si teas fisi. anUbi teteatar. tentia quidsm ab oratore exprimitur, non ipsa vero afferuntur verte, ■ vocem om. od. Vat. 213 214 SE88IO 8ECUND 6' ianuarii 1β7<< 8E88IO SECUNDA ; 1870 ianearii fi. per verba „Ego NN. spondeo, voveo, et iuro iuxta formulam prAelectam.t'Sic me Deus adiuvei^ et haec sanctg * Dei svan^slia'1. librum A habebunt Intimatio for euroorot ftcionda, domi çuc^ur duniuo oMmplori. * Fen V die 6 ianuarii 1870 feete Epiphaniae Domini,bora nona antemeridiana^in patriarchal· ba­ silic» Sancti Petri in Vaticano' habebitur scmîc osculantes. Orientales vero eadem, verba proferent unus­ quisque in suo idiomate. Aloysius F errari protonotarius apostolicua. sacri concilii oecumenici. . praefectus caeremoniarum. . EminentiMimi et reverendiaaimi. domini cardi­ . ·■ " ~~"\ nales oootiiiu rubri» induti cum calcei» niyri» ac- · cedent ad ' memoratam basilicam. " ubi, adorato Initrumentum a pntonotarü» apottoliei» confectum sJftetissimo sacramento, paramenia colori» albi cuique oupor tocunda tetoiono. ordini propria assument, et petent subsellip in aula ‘ In nomine Domini' amen, conciliari. Z Keverendiaaimi domini patriarchae, primate», Anno Domini millesimo octingentesimo septua­ gesimo, die sexto ianuarii, festo Epiphaniae Domini, archiepiscopi, episcopi et abbates^. locum in con­ pontificatus saqctimmi domini nostri Pii papae cilio habentes, adorato ut supra sanctissimo sacra­ non^ anno vicesimo quarto, indictione XIII. iuxta mento, injtaratia sacellis vestes aacraa colori» albi sibi ea quae ip prima sessione publia diei octatae debitas induent, in aulam praedictam convenient. * Missa consueto ritu cantabitur ab eminentissime B decembris anni millesimi octingentesimi sexagesimi noni fuerunt statuta, ut constat ex nostro instru­ et reverendissimo domino cardinali Mattel episcopo Osiienai et Veliterno, in que obedientia sanctissimo mento confecto die, mense et anno supradicto, in patriarchal! basilica Sancti Petri habita fuit secunda domino nostro non praestabitur, nec habebitur sermo sessio publica sacrosancti concilii oecumenici Va­ post èvangelium. neque fient circuli consueti. ticani. ( Expleta missa, statutae preces 'iuxta Ordinem Itaque hora nonà ante meridiem tum eminen­ persolventur, post quas a summo pontifice et ab tissimi cardinales, tum reverendissimi domini patri­ omnibus patribus, qui vel ex iure vel ex privilegio archae, primatee, archiepiscopi, episcopi, abbates suffragium proferunt in concilio, solemnis professio et generales ordinum religiosorum iure vel privifidei emittetur iuxta notam formulam a Pio IV sanctae memoriae praescriptam sua constitutione legio locum habentes in concilio, assumptis sacria vestibus colori» albi cuique ordini et ritui propriis, quae incipit Iniunctum nobi», data idibus novembris numero septingenti et quinque, quorum nomina anni 1664 . * habentur in nota exhibita ab officialibus concilii Intimentur itaque omnes et singuli eminentissimi ad locorum designationem destinatis, quae aMeret reverendiMimi domini cardinales, reverendissimi vatur in archivio tum collegii nostri tum concilii, domini patriarchae, primates, archiepiscopi. episcopi, conveneru t in consuetam aulam contfliarem, in abbates et supremi moderatores congregationum et ,3. ~~ ' qua collecti aderant singuli concilii officiale».^idest ordinum regularium ex apostolica concessione lo­ C reverendissimus dominus episcopus Sancti Hippolyti cum in concilio Vaticano habentes. secfetarius concilii, subsecretarius cum duobus suis Intimentur quoque vide-camerarius, princeps adiutoribus, quatuor ex subscriptis protonotariis solii concilii custos, reverendae camerae apostolicae auditor et thesaurarius, antistes pontificiae domui cum duobus pariter suis adiutoribus, octo scrupraepositus, senator et 'conservatores urbis, magister tatoree, coeremoniarum magistri, et locorum adsacri hospitii, protonotarii de numero participantium signstore», quilibet cum vestibus diversorum col­ quinque, auditores Rotae quatuor, clerici camerae legiorum propriis. In loco aulae superiori, apposite apostolicae duo, votantes Signaturae quatuor, ab­ extrudo, aderant theologi et oanonistae concilii, breviatores de parco maiori duo, officiales concilii. nec non procuratores reverendissimorum patrum De mandato sanctiMimi domini nostri' papae legitime absentium. In inferiori autem dextrorsum Aloysius Ferrari, protonotarius apostolicua, aderant regnantium familiae, prout videre est in praefectus caeremoniarum. officiali ephemeride hac ipsa die typis edita, sinistrorsum aderant diversorum guberniorum legati 2. et oratores, nec non supremi duces pontificii et Monitum do emittenda fidei profeuione. gallici exercitus qui in citionp pontificia moratur. . In secunda sessione publica concilii oecumenici Ad ianuae principis concilii custodiam erant addicti Vaticani habenda die 6 ianuarii festo Epiphaniae * equites ordinis Hyerosolimitani, quemadmodum Domini solemnis professio fidei Amittetur iuxta coeterae concilii ianuae custodiebantur a militibus sequentem ordinem. v-·— D helveticis qui praesidio militant pontificis. Promotores sacrosancti concilii accedentes ad Sanctitas sua hora statuta basilicam Vaticanam solium pontificis instabunt, ut ab omnibus patribus ingressa est, et ad aulam paramentorum ^pergens emittatur fidei profemio iuxta formulam a Pio IV seae induit vestibus solemnibus pontificalibus. sanctae memoriae praescriptam. Hinc praecedentibus subdiacono apostolico crucem SanctiMimua pater primus omnium, formulam gestante, senatore et conservatoribus Urbis, prin­ pronunciabit. Deinde unus ex patribus e suggestu cipe solio, adsisten te concilii custode et viceformulam elata voce leget. eamerario sanctae Romanae ecclesiae, sanctissimus Recitata formula praedicta, omnes patres, ser­ dominus medius inter ominentiMimos cardinales vato dignitatis .et promotionis ordine, aooedent lacobum Antonelli et Theodulphum Mertel diaconos unus post alium ad thronum pontificium, et in aulam petiit conciliarem, duobus ex nobis subscriptis genua provoluti, tactio manu dextera sanctis Dei protonotariis, auditore reverendae camerae aposto­ evangeliis, praedictam fidei professionem ratam licae, antistite pontificiae domui praeposito, prae­ fecto cubiculi sanctitatis suae, aliisque consuetis * Iu profecto legendus pro U44 quod exhibent ipsus praelatis et familiaribus comitantibus. Mox ante originale et omnes editiones. 14· ... _ ____ 915 ........ . j„_. ι A. I. I- Mi 111 . -1.J ■ ■ . ■■■ "" ■ ■ . ~ . tm. —[—rf1~~l|| -. . , SESSIONES PUBLICAE RT OONGREQATIONES GENERALES ■ 916 „ ( faldistorium -procubuit, ex quo deinde uiutfow χ adoratur et odn^torifiôatur-, qui loqnutus est pbc—> ^-ftmitavit introitum minae eum emiqMtissimo oardi-.^prophetas. îRt unam, sanctam; catholicam et apo- naui Constantino Patriii subdecanqlbacri collegii.tju) atolicam eceieeirtn. Gonfiteor unum «baptisma in ' peracto thronum asoendensex eo adaisfentianj prab- ■ .remissioneyn precatorum. Et'expecto /esurrecbuit minae ipsi solemniter iuxta, morem celebratae, tionem mortuorum. Et vitam venturi saeculi. Arnen. Miaÿa'abiolùta, reverendissimus domIBfci ,epi,-v'. xApostolicas et ecclesiasticus tradihoees reli» . copus Sancti Hippolyti sedrftariin'concilii codicem qUasqde .eiusdem efcieeiae observatione» et cotr-", nancti evaftgelii. aï.altare -déferons snpMr parato , throno collocavit. Hinc aummo pontifice in genua auper · faltfcatoriumjpro^oluto,. initium àqlum fuie stitu^ofies fietnissime admitto, et' N. N. episcopus N, spondeo, voveo, et iuro iuxta ternulain praelectam. Sic niv Deus adiuvet. et haec sancta Dei evAigelia,“ librutp osculantes. , Post professionem hanc fidei promotores con­ cilii adjthronum pontificie iterum accedentes una cum nobis subscriptis protonotariis. ita nos allocuti sunt: ' -Rogamus vos protonotarius praesentes ut de omnibus et singulis in hac pdblica sessione sacro. sancti oecumenici concilii Vaticani gestis authen­ Siltus Riario Sforaa. tituli Sanctae Sabinae, archiepiscopus Neapolitanus. ticum instrumentum vel instrumenta conficiantur." lacobus Mar^i Mathieu, tituli Sancti Silveatri in Ad quorum instantiam ego subdecanus collegii protonotariorum Aloysius Colombpsçmnium nonyne Capite, archiepiacopu * Biauntinus. respondi „Conficiertius vobis testibus", innuendo Carolus Aloysius Morichini. tituli Sancti Onureverendissimos dominos Bartholomaeum Paoca an­ phrii. episcopus Aesinus. -loachim Pecci. tituli Sancti Ohrisogoni. episco­ tistitem pontificiae domui praepositum, et Franciscum Ricci prahftctum cubiculi sanctitatis suae, pus Perusinus. qui una nobiscum sese subscribent. C loaeph Othmarus Rauscher, tituli Sanctae Mariae Hisce expletis sanctissimus dominus intonuit de Victoria, archiepiscopus Vindobonensis. Alexander Barnabb. tituli Sancta^^usannae. hymnum T» Dam laudamtif. Quo absoluto a patribus et cantoribus, idem sanctissimus dominus Antonius Benedicius Antonucci, tituli Sanc­ torum Silvestri et Martini' ad Montes, opiocopua cecinit versiculum Dbminus robiecum eum prae­ Anconitanus et- Humanensis. ! scripta oratione. Postea ab ipsa sanctitate sua neuricus Orfei. tituli Sanctae Galbinae, archi­ solemniter apostolica benedictione impertita, emi- . nentissimus ■ cardinalis Philippus De Angelis pres­ episcopus Ravennatensis. ~ losephus Milesi Pironi Ferretti, tituli Sanctae byter adsistens publicavit triginta . annorum et totidem quarantenarum indulgentiam a summo Mariae in Ara Caeli, abbas commendatorius per­ pontifice concessam cum qua tineny habuit secunda petuus et ordinarius Sanctorum Vincentii et Ana- eolemni· sessio. stasii ad Aquas Salvias". Petrus de Silvestri, tituli Sancti Marci. Ilaec omnia peracta fuerunt in basilica Vati­ Carolus Saoconi, tituli Sanctae Mariae de Populo. cana. die. mense, et anno quibus supra, et quia nos subscripti protonotarii requisiti et rogati fuimus Angelus Quaglia. tituli Sanctorum Andreae et ut de illis instrumentum vel instrumenta conficere­ Oregorii in Monte Coelio. mus, praesens hoc publicum instrumentum in duplici Antonius Maria Panebianeo, tituli Sanctorum XII aflthographo confecimus, subscripsimus, solitoque apostolorum, maior poenitentiarius. loseph Aloysius Trevisanato. tituli Sanctorum collegii nostri sigillo munivimus, mandantes secre- D tario nostro ut unutn huius duplicis authographi Nerei et Achillei, patriarcha Venetiarum. Antoninus do Luca, tituli Sanctorum Quatuor ad perpetuam-rei memoriam in nostro archivio Coronatorum. asservetur, ab eo subscribatur et publicetur, site­ loseph Andreas Bissarri. tituli Sancti Hieronymi drum vero tradatur reverendissimo patri domino Illyricorum. seoretario concilii, ut inter acta conciliaris ha­ Ludovicus de la Lastra y Cuesta, tituli Sancti beatur. i ) Petri ad. Vincula, arcbiepiscopns Hispalensis. Actum ubi supra praesentibus eisdem subscriptis loannes Baptista Pitra, tituli Sancti Callisti. * testibus ad praemissa vocatis, habitis, atque rogatis. Philippus Maria Ouidi. tituli Sancti Sixti, archi­ Bartholomaeus Paeca testis. episcopus Bononiensis. Franciscus Ricci testis. Henricus Maria de Bonnechosei tituli Sancti Aloysius Colombo protonotarius turn nomine Clematitis, archiepiscopus Rothomagensis. proprio tum etiam pro Luca Pacifici morfe Paulus Cullen, tituli Sancti Petri in Monte Aureo, praevento. arohiepiscopus Dublinensis loannes Bimeoni protonotariue. Gustavus dllohenlohe. tituli Sanctae Mariae in Altiisins Pericoli protono'arius. Transpontina. Dominicus Bartolini proti notarius. Aloysius Bilio. tiiuli Sancti Laurentii in Pane(L. f S.) Zeno 1 ipisni secretarius. perna. > — I -v ΑΛ.8Ε88ΙΟΝΕ8 PUBLICAE ET 00NGR^GATI0NE8 GENERALES- 919 Lucianos Bonaparte, tituli- Sanetae Puden-A tienne. ' -MO Alexander Angeloni, Urbisfetensis. Blanchet, Oregonopoli- Fyaneieous Norbert,us Innooentius Ferrieri, tijuli Sanctae .Caeciliae, Euataciiua Gonèlla, tituli Sanctae Mariae capra tenus. . Fehçiaaimua Salvini, Camerinenaia, administra- "Minervam, episcopus \tiert>ieneis et Tusoanientis. tor perpetuae pocleaiafl Treiensis. LaurentiuC Barili, tituli Sanctae Agnetis extra. Petrua Riohardus Kenriok, Sancti Ludoviçi.' moenia. Eduardos Hurmut, Siraeenaia in partibua inloaepb Berardi,. tituli Sanctorum Maroellipi ek fidelium, ritus armeni. ' Petri. ' Raphael Valentinus Valdivieso/ Sancti. Jacobi loanpee Ignatius Moreno, tituli Sanctae Matiae - a 'Pace, archifpiacopua Valliaolet^ftu. ; , . Raphael Monaco la'Valletta,'tituli Sanctae Crucia in Hierusalem. . . ? u Γ K . i lie Chile. ■ . Raphael. d'Ambrosio, Dyrrachiensia, Augustinds Georgius BaVahino,1 'Bahnaalenaia. ritus chaldaici. f '■ Ordinii diaconorum. losbph de Bianchi Tlottula. Tranensis. N asare­ nas. et Barulenais? administrator perpetuus ecole- Jacobus Abtonelli, diaconua Sanctae'Mariae in Via liitta. ‘| * siae Vigiliensia, - , Gregorius Ata, Emeabnus èt Apamensis,. ritus Proaper- Caterini. diaconua. Sanctae 'Mariae Scalaria. · y Gaapar Grauellini, diaconua Sanctae Mariae ad Marfyrea. . Theodulphua Mertel, diaconua Sancti Euatachii. Dominicus Consolini. diaconua SanCtae Mariae ■in Domnica. Eduardua Borromeo, diaconua Sanctorum Viti ' et Modesti. Hannibal Capalti, diaconua Sanctae Mariae in Aquiro». x Beverendlsslml donhnl patriarchae. Rogeriua Aloysius Antici Mattei, Conatantinopolitanus. ' Paulus Ballerini, Alexandrinus. Gregoriusx lussef. , Antiochenus, ritus graeci Melchitarum. Paulus Brunoni, Antiochenus, ritus latini. Joseph Valerga. Hierosolymitanus. Joseph Audu, Babylonensis, ritus chaldaici. Thomas Iglesias y Barcones, Indiarum occi■ dentalium. Antonida Haasun, Ciliciensis, ritus armeni. Clemens Bahus, tum Antiochenus, ritus graeci Melchitarum. ' Beverendlseiml domini primates. Maximilianus d * e Tarnocsy, archiepiqcopua Salisburgensis. Carolus Pooten, archiepiscopus Antibarensis et Scodrensis. Antonius Salomone, archiepiscopus Salernitanus, administrator perpetuus ecclesiae Acernensis. Miecislaus Ledochowski, archiepiscopus Gnesnenais et Posnanienais. . Francisco» Fleix y Solans, archiepiscopus Tarra- graeci Melchitarum. lulius Arrigoni, Lucanus. Gregorius de Luca, Compsanus, administrator perpetuus.ecclesiae Campaniensis. Joseph Ibotundo. Tarentinus. Antonius Claret y Clari, Traianopolitanus in partibus infidelium. Jacobus Bahtiarifn, Amidensis archiepiscopus episcopus, ritu? armeni. Joannes Hagian, Caesariensis in Cappsdocia archiepiscopup. episcopus, ritus armeni. loànnea Baptista Purcell, Cincinnatensis. Renatus Francisco * Regnier. Cameracensis. Beniaminus Eusebides Dimitrio, Neapmleos. ritus graerf. Joseph Matar, Aleppensia, rituit maronitici. Silvester Guevara, Sancti Jacobi de Venezuela., Ioannas Zwysen. inis Ultraiectensis, nunc epis­ copus Buscoducensis. Fridericua de KJrstenberg. Olomucensis. Joseph Sadoc Alemany, Sancti Francisci. Philippus Cammarota, Caietanus. Vincentius Taglialatela, Sipontinus, administrator perpetuus ecclesiae Vestanae. Joannes Tamraz, Corcurensis seu Kerkukensis. ritus chaldaici. . . Vincentius Tizzani. Nisibenus in partibus in'fidelium. Franoiscus Xaverius Apusxo, Surrentinus. Andreas Gollmayr, Goritienaia et Gratianus. Petrus Villanova Castellacci, Petrensis in parti- ' bus infidelium. Vincentius Spaccapietra, Smyrnensis, vicanus apostolicua Asiae minoris. Georgius Errington, Trapeiuntinus in partibus infidelium. Francisons Aemilius Cugini, Mutinensis, abbas conensia. D nnlUtu Nonantulae. Marianus Ricciardi, Rheginenais. loannes Simor, archiepiscopus Strigoniensis. Jacobua Bosagi, Caeearienais in Palaestina in Victor Augustus Deohamps, archiepiscopus partibua infidelium,' ritua armeni. Mechliniensis.. Raphael Ferrigno, Brundusinus, administrator Beverendlsalml domini arohlepieeopL perpetuus ecclesiae Ostunensis. Gregorius de Scherr, Monacensis et Friaingenaia. Laurentius Pontillo, Consentions. ‘ Salvator Nobili Vitelleschi, mms Seleuoiensia in loannes Mac Hale. Tuamenaia. Laurentius Trioche. Babylonensia, ritus latini. partibus infidelium, «esc episcopus Auxinqanus et Tobias Ann, Berytensis, ritus maronitiei. Godefridua Saint-Marc, Rhedonensis. Petrus Apelian, Gennaniciensis seu Maraacensis archiepiscopus episcopus, ritus armeni. Ignatius Kalybgian, iam Amasenus archiepisco­ pus episcopus, ritus armeni. Josephus piagia, Cyprensis, ritus mardhitici. Petrus Cilento, Rossanensis. - Cingulanus. Alexander Franchi, Thessalonicensis in partibua infidelium. ' Aloysius de Marinis, Theatinus, administrator perpetuus ecclesiae Vaatensis. Petrua Boatani, Tyrenais et Sidoniensia, ritua maronitici. Joseph Hippolytud Guibert, Turonensis. Alexander Asinari de Sanmaraano,. Ephesinus in partibus infidelium. Patritius I.eahy, Caaaeliensis, administrator per­ petuus ecclesiae Emlienais. ' i I 391 988810 SECUNDA d-iMUini 1870. * \ ; - » ass Marinus Manni, >«m Palmyrena» in panibus in­ S loannes Landriot, Remena». fidelium, kmmc episcopus Urbeyetanus. Carolus Allemand Lavigerie, Algerian us. . Oregoriua Michael Bsymonowics.' Leopolisnsis, Athanasius Kauam. Ty renais, . ritus graeci ritus armaiy. ' 1 Melchitarum. loaohim Limberti, Florentifius. Aloysios Puncher' Passavalli. Iconiensis in par­ Caietanus Pace Forno," Rhodiensis in partibus tibus infidelium. ‘ infidelium, episcopus Melitensi·. Victor Bernadou. Senonensis. episcopus Ant»Philippus Gallo, Patracensis 'in partibus in­ siodoren.sis. . fidelium. ‘ \ Franciscus Baillargeon, Quebecensia. Petrus Giannellr, Cardianus in partibuginfidelium. Anastasias Rodrigo -Yusto, Burgensis. Franciscus. Pedicini, Barensis. Bernardus Pino) y 'Aycineua, de Guatimala. Michael de Deinlein, Bambergensis. Andreas Ignatius Schaepman. I Itraiectensis Petrus Michael Bartatar. Ser-tensis. ritus Chal­ loaeph Cheea.. Quiteosis. Petrus Loza, defiGuadalaxara. daici. ‘ ' Stephanus Stefflopoli, Philippensis in par­ Emmanuel Garcia Gil, Caesaraugustanus. “ - Thomas Connolly, Halifaxieqsis. Araenius Avak-Wartan Angiarak'ian, TaYaensis in partibus infidelium, ritus, armeni. lulianu· Floriam» Felix Despres. tibus infidelium, ritus graeci. Carolus Eyre. Anazarbensis in partibus in, didelium, delegatils apostolicus Scotiae.y Tolosanus. li loannes Vane». Fogarasiensis et Albae luliae, Ignatius Akkaui. llauranensis, ritus graeci Mel- chitarum. Franeisciis Xaveriua Wierzchleyski. Leopoliensia, ritus latini. Spiridion Maddalena. Corcyrensis. Gregorius Ebddjesus Khayyath. Amadiensis. ritus chaldaici. Gregorius Balitian, Aleppensis. ritus armeni. Marianus Barrio y Fernandes, Valentinus. Leo Korkoruni. Melitenensis archiepiscopus episcopus, ritus armeni. Carolus de la Tour d Auvergne-Lauraguais, Bituricensis. , Gregorius Martinos, de Manila. Petrus Puch y Solona, de Plata. Cyril lus Behnam Benni, Mansiliensis, ritus syriaci. Benveoutus Monzon y Martins, Granatensis. < Dionysius Georgius Scelhot, Aleppensis, ritus syriaci. > Athanasius Ciarchi. Babylonensis, ritus syriaci. Georgius Darboy. Parisiensis. Pelagius Antonius de Lavaatida y Davalos, Mexicanus. Paulus Ilatem. Aleppensis, ritus graeci Melchi­ tarum. Andreas Caaasola, Vtineosis. Ludovicus Dubreil, Avenionensis. Melchior NaSarian, Mardensia, ritus armeni. Laurentius Bergeretti, Naxienais. Murtinus loannes Spalding, Baltimorensis. loannes Mac Closkey, Neo-Eboracensis. Darius Bucciarelli, 8copier>.u. Placidùs Kasangian, Antiochenus archiepiscopus episcopus, ntus armeni. Ludoricus Haynald, Colocensis et Bacsiensis. 1 Marianus Escalada, de Buenos Ayres. » loannes Paulus Lyonnet, Albiensis. Henricus Eduard us Manning, Westmonasterienais. Paulus Melchers, Coloniensis. Franciscus XaveriUs de Merode, Melitenensis in .partibus infidelium. Antonius Rossi Vaccari, Colossensis in partibus infidelium. Aloysius Ciurcia, Irenopolitanus in , partibus infidelium, vicarius apostolicus Aegypti et Arabiae. Gualterius Steins, Bostrensis in partibus in­ fidelium, vicarius apostolicus Calcuttae. Alexander Riccardi di Netro, Taurinensis. Aloysius Natoli, Messanensis. , loseph Benedictug Dusmet, Catanensis. loseph Cerdoni, Edessenus in partibns in­ fidelium. Aloysius Nazari di Calabiana, Mediolanensis. ritus rumem. > loseph Angelini. Corinthiensis in partibus in­ fidelium. Reverendlsaimt domini episcopi. loannes Petrus Losanna, Bugellensis. loannes Negri, Dertonensis. Guillelmus Siliani Aretini. iam Terracinens» Gaspar Labis, Tomacensis. Theodosius Koiungi. Sidoniensis. ritus graeci Melchitarum. i Ignatius Bourget. Marianopolitanus. Laurenth» Biale, Ventimiliensis. loseph Maria Severa. Interamnensis. Fridericus de Marguerye, Augustodunensis Franciscus Lacroix. Baionensis. Aloysius Moreno, Eporediensis. Franciscus Victor Rivet, Divionensis. Emiùatiuel Verrolles. Colunibicensis in partibus infidelium, vicarius apostolicus Leao-tung. Augustus Allou, Meldensis. Nicolaus Golia, Cariatensis. Ludovicus Besi, ('anopensis in partibus in­ fidelium. Raphael Biale. Albinganeusis. Stephanus Bagnoud, Bethlemensis in partibus infidelium. Georgius de Stahl, llerbipolensis. Carolus Gigli, Tiburtinus. Andreas Raess, Argentinensis. Richardus Vincentius Whelan. Wheelingensis. Eugenius Destlèchea. Sinitensis in partibus in­ fidelium, vicarius apostolicus Sutchuensis orientalis. Franciscus Vibert. Maurianensis. Stephanus Charbonneau, Iassensis in partibus infidelium, vicarius apos,olieus Mayssurii. Nicolaus Crispigni, Fulginatensis. loseph Gignoux, Bellovacensis. loannes Hilkrius Boset, Emeritensia. Eleonorus Aronne. Montis Alti. loannps Baptista Berteaud. Tutelensis. Caietanus Carli. Almirensis in partibus in. fidelium. Paulus Dupont des Logos, Metensis. loannes Alberti, Syrensis, vicarius apostolicus Graeciae. loannes Thomas Ghilardi, Montis Regalis in Pedbmontio. loaeph lannuzzi, Lucerinus. Petrus Severim. Sappensis. loannes Martinus Henni, Milwauchiensis. loannes Doney, Montis Albani. Salvator Fertitta, Cavensia et Sarnensis. loannes Baptista Montrxi. Ecclesiensia. 933 A. 8E88IQJiE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES __ Petras losephus de Prettx, Sedonensts. x Carolus Rouasadet, Sagiauaia. Gabriel Grioglio, Ettrisnaia in partibaa infidelium. Aloysius Moccagatta, Zenopolitanos in partibu infidelium, vicarios apoatolicu Kaa-tnng. 4 Fidelia Suter, Roaalienaia in partibus infidelium, vicarios apoatolicu Tuaetanu. _ Bonaventure Atanaaio, iens Lipareuis Philippus Viard, Wellingtonienais. Bernardus Mascarou-Laurenoe, Tarbiensia. Alexius Wioart, Vallis Guidonia. loannes Brady. Pertensis. , ' loannea Pellei, Aquipendieuis. lacobua Maria Baillés, sam Lucionenaia. Daniel Murphy. Hobartonienaia. Stephanus M aril ley. Lauaneuia et Ganevensia. Petru Bigandet, Ramathenais in partibu in­ fidelium, vicarius apoatolicu Birmaniae. Guillelmus L'llathorne, Birminghamienai·.Alexius Canox. Tamuaenaia in partibus in­ fidelium, vicariu apoatolicu Madurensis. Aloysius Maigret, Arathenaia in partibu infidelium, vicariua apoatolicu Sandwichianua. Petru· Paulus Trucchi, Forolivienaia. Bartfîtriomaoua Legat, Tergestinus et lutino- politanua. Franciscus Muzuoli, Sancti Severini. Felix Cantimorri, Parmensis. Philippus Mincione, Miletenais. Vineentius d'Alfonao. Penneuis et Atriensis. Amedeua Rappe. Clevelandeuis. lo/eph Novella. Patarensis in partibu in­ fidelium. , Petrus V ranken, Colophonienais in partibu in­ fidelium, vicarius apostolicus in Batavia. loseph Serra, Dauliensia in partibu infidelium. Aloysiu Ricci, Signinus. loannes Derry, Clonferteosis. Eugeni^ Guiguea. Ottawieuia. Franciscu Gandolfi. Cornetanua et Centumeellenei·. ' Hilarius Alcasar. Paphensia in partibu in­ fidelium, vicariua apoatolicua Tunchini occiden­ talia. loannea Balms. Ptoleniaidenais in partibu in­ fidelium. Mauritius de Saint-Palais. Vinoennopolitanu. Patritiua X avenus de Moura, Funchaleuia. lulianu Meirieu, Diniensia. Laurentius Benaldi, Pinerolieuia. 9M loaeph Georgina Strosamayar, BoraieaaM et Sirmieuis. Petru d'Vria y da Labsifî^Paaipilonensu et TndoleaaM. Alexander Taché. Sancti Bonifacii. loanne· Baptista Lamy, Sancta· Fidei ia America. , loans·· Mac Gill, Richmondenais. loanne· Baptista Miège, Meesenieuia in par­ tibu infidelium, ricana· apoatolicu· Kansu ad orientem montium aaxoaorum. Hieronymua Veneri, Brixiensis. loannea Farina, Vicantinu. Antonina Conaseau, Engolismenaia. Eduardua lacobua Wedekin, Hildeahemienais. Petru· Lacarrière, im Guadslupensis. Francisco· Allard, Samariensis in partibu· in fidelium, vicariu apostolicus Natal. Philippus Fratellini. Foroaempronienais. B . Aloysius Margarita, Oritanu. Anselmus Llorente, Sancti losephi de Costarica. Thomas Grant, Southvsroenais. Guillelmus Turner, Salfordenaia. Matthias Augustinus Mengacci, Civitatis Castel­ lanae, Hortanua et Gellesinus. Vineentius Bisceglie, Thermularum, loannes Petrus Mobile, Versalienaia. Colinus Mee Kinnon, Arichatenais. Paulus Hindi, luirenais, jitus chaldaici. . Aloysius de la Place, Hadrianopolitanu in partibus infidelium, ricarius apostolicus Tche-ly •eptentrionalMloeeph Aloysius Pukalski, Tarnoviensis. loannes Isaobus Guerrin, Lingoneuia. loanne· loeeph Longobardi. Andriensia. Aloysius Sodo, Thelesinu aeu Cerretanua. Bartholomaéua d'Aranso, Cdlvenaia et TbeaC nensia. adminiatrator apostolicus ecclesiae Cutellanetensia Raphael de Franco. Catacenais. Franciscus Laudeira y Sevilla, Carthaginiensia. Ludovicus Eugeniua Régnault. Carnutenais Antonius la Scala. Sancti Severi. Theodorus de Montpellier. Leodienaia. ( Jeaualdus Vitali. Ferentinas. Àloyaiua Filippi. Aquilanus. lacobua M. Achilles Ginoulhiac. Gratianopoli tenus. loseph Caixsl y Estrade. Crgellensts. loannes Loughlin, Brooklynensis. Richardu Roskell. Nottinghameuis. lacobua Roosevelt Bayley. Nev rcensis * Ludovicus de Goesbriand, Burlingtonenaia. Augustus Maria Martin. Natchitochenais. Aemygdius Foschini, Civitatis |‘lebia. Antonius Ransa. Placentinus. loanne· Foulquier, Mimatensis. Antonius Boscarini, Sancti Angeli in Vado et Urbanieuis. D Aloysius Vetta. Neritonensis. Vineentius Materossi, Rubensis et Bituntu.ua. lanuariua Aeciardi, Anglonensis et Tdrsieuis. Henrietta Foerster, Wratialaviensia. Ludovicua Caverot, Sancti Deodati. Petros Aloysias Spersmaa, Bergomensis. Franciscus Kelly, Derriensis. David Moriarty, Kerrieuis et Aghadonensia. Guillelmu Ktkane, Cloynenaia. Ignatius Persico, Gratidhopolitanu in partibus ' Rudeaindu Salvado, Portua-Victoriae in Au­ infidelium. stralia. abbas msZJiua Novse Nuniae. Benedictus de Riocabona, Tridentinu. Livitn Pariatore, Sancti Marci et Biaiaiaaeuia. Vineentius Zttbraaich, Ragnainus Carolus Colins, Tlascalanaia. Felix Dupanloup, Aureliaaeuia. Ludovicus Francisco· Eduardu Pie, Pietaviauis. Hyacintho^ Barbari. Neocutreuia. Ignatius Sellitti, Melphiensis st Rapollettsia. loeepb Fanelli. Sancti Angeli de Lombardie et Petrus Simon de Dreux Bfésd, Moultneuia. Bisacieui·. · Armandus de Charbonnel, Soiopolitanu in par­ Aloysius de Agaaio, Triventinu. tibus infidelium. Felix Romano, Isclanu. z loseph Arakial, Ancyranu, ritu armeni. loseph Salas, Sanctissimae Conceptionis de Chile, Raphael Bachjetoni. Nursinu. „ loannes Leahy, Dromtfrensis. Fr.inciacu Xaverius Petagna, Stabiarum seu Ludovicus Forvrerk, Leontopohtanua in parti­ Caatriniaria. boa infidelium, vicarias apostolicus in regno SaGuillelmu Emmanuel de KettSler, Mogantinu. xoniae. <3 5Βδ SESSIO 8ECUNDA β ianurii 1870 iâfi Francises Antonia» Maiorsini, Laquedeuieesm. ,t * * Fardiaaadu Blanco. Abalenei . * David Guillelmua Baoon Portlandensia Matthaeus Jaume y Garas, Minoriceneu Nioolaaa Sanata * Sergent, Coriaopitenai * Panins Carrion, do Portorieo. Innocentius Banaibale, Eagabiaaa. Aaguaciaaa Verot, Bavaaoenaia. Franoasees Mac Farlaad, Hartfordienei . * loanuaa Boeoti, Tadertiaaa. Eduardos Horan, Regipolitaaua aeu KiagCaietaaua Rodiloaai, Alatriaaa. * Dominice Zelo, Averaann . * •tonienaia. , * Francisco Gallo, Abellinen ia. * Carolus loannea Fillion, Oeaomaaenei . * Franciacua Giampaolo, Larinenai . * * loanee * Sebastians Devoeeoax. Ebroicensi . * Petrea Rota, Gaaatallenaia. Ignatius Beneetrey, Ratiabonenai . * 1 loannea loaeph Viteaich, Vegleuais. lacobua Jeaacard. Ceramenaia in'partibus in­ Franciecua Roullet de la BouiUorie, Caroaasofidelium. loannea Pinchon. Polemoniensie in partibus in­ aaaaia. fidelium. vicarius apoatolicua Sutchueneia oociduoGuillelmua Vaughan. Plymutenaia. Nioolaua Pace, Amerina . * . * septentrionali Franciscua Kerril Amherst. Northantoniensis. Raphael Morieciano, Bquillaeenaia. Paschalia Vuicic, Antiphellenaia in partibus in­ loannea Benini, Piacienaia. „ Clandiua Henricn * Plantier, Nemauaenaia fidelium. vicarius apoatolicua Bosnensi * B * Ludovicu Idèo, Liparensis. * Ludovico Auguatua Delalle, Ruthenensia. Michael Pavi y Rico. Conchen ia * in Hispania. loaeph del Prete Belmonte. Thyatirenais in par­ Andreas Rosales y Munos, Alœerianai . * tibua infidelium I a co bus Etheridge, Toronensis in partibus in­ Ildephoneua Renatus Dordillon, Cambyaopolitana» fidelium. vicariu * * apoatolieu * Guiana britanicae in partibUa infidelium, vicariu * apostolicus Insula­ Dominicus Fanelli, Dianenaia. rum Marchionum. * Vinceutiu Moretti. Imdlenai . * loannea Antonius Auguatu * Bélaval. Apamienaia Pancratiua Dinkel. Augustanus Vindelicorum. loannea Renier. Feltreneia et Bellunenaia. Petrus Cubero y Lope * de Padilla. Oriolensia. Antonius loseph Henricua lord any. Foroiulienaia et Tolonenais. 4 loschim Llncb, Salmanticenaia, administrator Laurentius Gilooly, Elphinensi * apoatolicua Civitatenaia Ignatiua Pa pardo del Parco. Myndenaia in parloannea Farrei. Hamiltonensis. tibua infidelium, praelatus hWImu Sanctae Lucia * Daniel Mac Gettingan, Rapotenaia. de Milin. * * Hadrianu Langoiilat, Bergiopolitanu * in par­ * Valentina Wiery, Gurcenaia. tibus infidelium, vfcariua apoatolicua Nankineaai .' * Petrus Tilkian, Bruaenai . * ritua armeni. * Elia Antonius Alberani, Aaculanua in Piceno. Thomas Passera, Troianus. Carolus Poirier. Roeeneie. Henricua Rosei, Caaertanua. Antonius Maria Valenviani. Fabrianensi * et lacobua Bernardi, Maawinuaç-'^ C Matiliceneia. * Hyscinthu Eusi, Narniensia, administrator apoClaudius lacobua Boudinet, Ambianenai . * atoiicua ecclesiae Mandelenaia. Marcui; CalogerA, Spalatenais et Macarena· . * Conradus Martin. Paderbornenai . * Melchior lo Piccolo, Nicoeiensis in Sicilia. Philippus Vespasiani, Fanensia. loannea Guttadauro de Reburdone, (TalataaiClemens Fere . * Pisaurensis. . * aiadensi Vincentiua Garner, Brixinenaia. Ferdinandua Arguelle * y Miranda, * ta iA uriceu Franciacua Marinelli, Porphyrienaia in partibus lacobua O’Gormsn. Rapbanenei * in partibus in­ infidelium. r fidelium. vicarius apoetolicus Nebraska * loannea Mac Evilly, Galvienaia. Antoniue losephua Peitler, Vaciensia. * Guillelmu Henricua Elder, Natchetenaia loannea Zepeda, de Comayagua. * Guillelmu losepbua Clifford, Cliftoniensi . * lacobua Quinn, Briabanenaia. Ludovicos Delcuey, Vivarienaia Antoniue Halagian, Artuinenaia, ritua armeni. t Petrus Gérault de Langalerie, Bellicenaia. Carolna Macchi. Regienaia in Aemilia. Petrns Maria Ferré, Caaalensis. loaeph Teta. Oppidenaia. Amandus Renatus Maupoint, Bancti Dionysii * Aloyaiu Riccio. Calatinua. Reunionia. Michael Milella. Aprutinu * Franciacua Xaveriua d Ambroaio, Mur nun. * loannea Baptista Scandella. Antinoënai * in par­ tibus infidelium, vicarius apoatolicua Calpenaia. D * Andrea Emmanuel Asmar, Zachuenais, ritua Petrus Buffetti, Brictinorienaia, administrator c^aldaici apostolicus eocleeiae Barainatenaia. * loanne Lynch. Torontinua. loaeph Targioni, Volaterranus. loannea Quinlan, Mobilienai . * Simon Spilotroa, Tricaricenai . * Aloysius Maria Paoletti, Montis Politiani. Eustacbiua Vitus Modestus Zanoli, EleutheropoliFelix Petnu Fruchaud, Lemovioenaia. tanua in partibus infidelium, vicarius apoatolicua Ludovicua Maria Epivent, Aturenaia. U pensi . * loaeph Lopea Creapo, Bantanderienaia. loaeph de lo * Rioe, Lucenai . * loannea Sweeny, Sancti loanni . * Michael O'Haa, Roaaeneia. * Petro Piohon, Helenopolitanua in partibua in' Patritius Lynch, Carolopolitanus. fidsliuna vioariua apoatolicua 8utchuen ia * meridionalia. Clemana Pagliari, Anagninus, loannea Monetti, Cervienaia. loannea Petrus Bola, Niciensis. Valerius Laapro, Gallipolitanu . * * Ambroaiu Abdou. Mariamne^ei·, ritua graeei Gtmrgius Dobrilla, Parantinua et Polonais. Gregoriua Bmieiklae, Crisienaia, ritus rutheni. Melehitarnm. Cosmas Marrodaa y Rubio, Tt^aaonensia. Patritina Dorrian, Dunensu et Connorenai . * Bernardus Conde y Corral, Zamorenais in Petrus Dufal, Delconeusis in partibua infidelium, Hispania. vicarius apoetolicus Bengal ** orientalia * Francisco Benavidea, Saguntinus. * Bonavantur Rise, Baltenais. Ooarcu- smtit Tourna L. w k. 8MSSIONE8 PUBLICAE MT OONGRBGATÏONB8 GENERALES Ladoviea· Faaria, ApoUoaieeri· ia partibu· in­ Franoieen· AndreoH, OalUomaia et Pergulanae fidelium, vieariaa apoatolieaa Konei-Toha··. ' Paula· Micalrf, Tipharnateptia. Eugenie» O'Connell, Valliaprateeeb. Alexander Bonn··, Canadien·i« 'Antonina Pectinari, Nnoerinua. loanne· Patrua Douta, Bneaatonenaia. Tamm at MB Aloytiua dUerboaaeu, Miletopolitaaua ia parti­ varioaate Sebastian·· Diae Larangeira, Sancti Patri Fla­ bu· infidelium, rieariua apoetolieue Columbine bri- mini· Grnadenaia. taaicae. Aloyaiaa Aatpaiu· do· Beatae, Fortalexteoaia. Michael Domauee, Pittaburgena». | loaeph Salandri, Maraopolitaaua in partibu· in­ fidelium, viaitetor apoetoliena Moldavia·. Tbomaa Grimley, Antigonea·!· ia partibu· in­ fidelium, vioariua apoatoliou· promontorii Bonna Spei. Elia· Mello·, Akrenaia, ritu· chaldaici. loanne· Elliot Bet-etme, epieoopua ayneellua Emmanuel Ravinet, Trecenti·. patriarchae Syrorum, ritu· ayriaci. Antonia· da Vaaooneelloa Pereira de Mallo, La- loanne· Strain, Abilenaia in partibu· infldelium, vicario· apoatoliou· diatrietua orientalia Scotiae. Thoma· Nulthy. Mideaaiu Eduardo· Dnbar, Canatbenaia in partibu· inflddiium, vioariua apoatolicua Tcbe-ly oriental». Edmundoa Franciaeu» Guierry. Danabenaia in partibu· infideliom, vioariu· apoitolicua Tche-Kiang. loanne· loeeph Faict, Brugentia. Hyacinthu· Vere. Megnrenai· in partibu· in­ fidelium. \ Gaapar MenuiOod, Hebronenti· in partitu· in­ fidelium, auxiliari· Genovonti·. Agapitu» Dumeni, Ptolemaidentia, ritu· grueci Melchiterum Angela· Kraljevic, Meteilopoliteou· in partibu· infidelium, vioariu· apoatoliou· Ercegovinae. lacobu·"Donnelly, Clogherien·». macenal·. Gerardu· Petra· Wilmer, Harlemouai·. Georgia· Butler, Limerioentii. Carolaa Theodqru· Colet, Lucionenaia. Francités· loaeph le.ConrtiOL Monti· Pemulaai eph * Io Eate··· de Toral, Ctmehenaia in America. Antoni·· Moneaeillo, Giennenai·. Henrieua Meret, Surentia in partibu· infldelium. Robert Cornthwaite, Beverlacenria. Fridericua Maria Zinelli, Tarviainua. A lo vai u· de Canoaaa, Veroneati·. ( Baailiu· Gil y Bueno, Oaoenai· et Barbaatrenti·. ^~Bqnedicflu· Villatnitjene, Derthuaenaia. Frahoiatu· Creapo y Bautiata, Arcentia in parti­ boa infldelium. Augustinu· David, Briocentia. Ludovicu· Nogret. Sancti Claudii. Panteleon Monaerrat y Navarro, Barcinonenai». loaeph Feaaler, Sancti Hippolyti. Matbiaa Eberhard, Trevirenti·. “ Ignatiua Guerra, de Zacatbecaa. Conatantinua Bonet, Gerundenai·. Bernardinua Trionfetti. Terracinenti· Privernenaia et Setino·. loanne· Bravard, Conatantionai·. Antonio· Galecki, Amathuntinua in partibu· in­ fldelium, vicario· apoatolicua Cracovienti·. Claudio· Maria Dubnia Galveatonienai·. lacobu· Maximilian·· 8tepiacknegg, Lavantinua. Nicolao· Oonaty, Kilmorenti· Nicolao· Adame·. Halioamaaaeaaia in partibu· infidelium, vioariua apoatelicua Luxemburgenaia. loaeph Papp-Sailàgyi de llleafalva, Magno-Varadinenti·, ritu· rumeni. * loanne Baptista Greith, Sancti Galli. Fidalia Abbati, Seaotorinenaia. Franciacua Suere· Peredo, Varae Oaoia. loanne· Baptiate Ormaeeb· , * da Talaacingo. * Ambrosia Serrano, de Cbilapa. loanne· Baptiate Gaaailbaa, hm> Vonetenaia. Claudiu· Maria Depommier, Chryiopolitenu· in partibu· infidelium, vioariu * apoatoliou· Coimbatourii. loanne· Ghiureghian.Trapeauntinu·, ritu· armeni. Michael Fo^araay, Tranaailvanienti·. Guillelmua Renatu· Meignan. Catalan nenti·. Franeiacn· Nicolau· Gueullette, Valentinen·». Stephana· Ramadiè, Elnenai·. Raymond·!· Garcia y Anton, Tudentia. Henrieua Brdoq, Gendavenaia. loaeph Gelabert. Paranenaia loanne· Huerta, Punienti· ' loaeph Moreyra, Ayacuquenaia Emmanuel del Valle, Huanucentia. Nicolau· Power. Sareptanua in partibua infide­ lium. çoadiutor Laonenaia. Laurentius Shiel, Adeltidopolitenu·. Patritiu· Auguatinu· Feehan, Naahvillenai·. loanne· loeeph Conroy. Albanenti· in America. RapbeerPopow, epiaeopua adminiatrator apoatolieu· Bulgarorum. Stephana· Perea Fernande·, Malacitenu·. Fabienne Arenaana, Calaguritenua et Celceatenti·. Ferdinand» Ramirea y Vaaquea, Paoenti· in Hiapauia. Ephrem Eateteoa Tocaaagi, Karpntheuaia, Bnloeeph Alvea Feijb, Saneti laoobi Capiti· Viridia. gaunentia et Adiamonai·, ritu· ayrteei. D Emmanuel Ulloa, de Nicaragua, loanne· Tiaaot, Mileviteaa· in partibu· infide­ loaanee Maruagb, Tenentia et Mioonenti·. lium, vioariua apoetoliena Vitigapatemi. Bouifhoiua Teeeaao, Neo-Pampilonenti·. Aloysius Rlloy, Tipetiteaua ia partibu· infide­ Nioolaua Frangipane, Conoordienti·. lium, ooadiutor vicarii apoetoliel Oeepaiae eeutralia. Michael Hnnkineoa, Porta· Aloyaii. Antonius loaeph Pluym, Nioopolititen· ia parti­ bu· infidelia a, administrator apoetolicua vienriatea ValaeUeaeii Auguetiaua Paulu» Wahala, Litomerieenti· Ante»·· lordh y Solkr, Vioenti·. Ioan··· loeeph William·, Boatonienaia Abraham Baeiai, Cariopoliteaaa in partibu· in­ fidelium, rite· oopti, vioariu» apoetoliena Copiorum. Carol·· la Roequo, Saneti Hyacinthi. loanne· Zaffron, Sebeuioenata. loanne· Nicolao· Dabert, Petrooorioeaaia. Patrua Maria le Breton, Aaieienai·. Staphaau btueüaa, Karpnthoa·!·, riti armeni. loua··· Henaeaay, Dabnquoaeû. Ignatiua Morae· Cardoao, Pharnneuate Ednardua Fitxgorald, Patrioulanua. Eugenia· Rachat, Betileearia. loanne· lacovaooi, Aerythrenti· ia partibu· in. fidelium. Aloytiua de Tola, Beriaaeuate in partibu· in­ fidelium. Flaviane· Matah, laaireaaia, ritu· »yrisai Bernardaa Petitjean, Myriophltenaia in partibua infldehum, vioariu· apoatoliou· lapoaia·. ^ ^ ' Stephana· Melohiaodochiaa. Erxerumionti», rite· armeni. Carole· Philipp·· Place, Maaailienti·. loanne· Baptiate loaeph·· Lequette, Atrabateoti·. r Μ» . 8E8BIO SECUNDA · ianuarii 1670 Iuimi Marte BteeL Vaaataaste Patvu Grimardia·, Cadureaaai . * loaauu Haarieu Beeknmana, Oaaabrageaate Igaatiu Ordefiaa, Bolivar· »·. ** Georgiu Dubeoowich, Pharum·». * Mariana * Brama Arredeado, * aai .Guadte loceph da la C ta e * y Marata, Aariaaai . * * Angola di Platra, Nya e * u i* partibu infidelium, MO * Paaln i, * To Rbodiopolitanu ia partibu in­ fidelia», vicaria * apoatolieu Pataenaâa. * Stephana ** F ully, * Tharmepyleuai in partibu infidelium, vioariu apoatobea * . * Madrupetaau Guillelmu O’Hara, Soraateeeuia. tIria * a Shaaabaa, Harrisburg···». loaeph Melcher, 8iaa * . * Viridi Michael Hetaa, Crg ***** ia. laoobu Cbadtriek, * tade Hagul e io et Novo* loaaae Hogaa, Saaeti loaephi in America. eaatranaia. · * Bernard Mac Qaaid, Boffiaaai· i* Antarie . * Ludovic» la Flèche, Anthedon· ·» * in. partibu * Tobia Malle·, Erieaate infidelium, ooadiutor Trifluvianenai . * * Stephana * Vincenti· Ryan, Baflalaaaia. Guillelmua Lanigan, ' Gulbornenai·. laoobnfi Gibbon·, Adramyttenai * in partibu * in* loanne Langevin, Sancti Gertpani. fidalium,vicarius apoatolieu Carolina * .aptantrioaali * loaeph Aggarbati, Senogallieuaip. Ludovic·· Looten·, Cutabalenaio in partibu * in­ loaeph Maria Bovieri, FaliaeodUnenaia. fidelium, vioariu apootolicu * de Idaho. Iuliu Lenti, Nepuinua et Sntrinu . * loanneo Perger, Cuaovianaia. * Thoma Gallucoi, Recinetauia et Lauretaan . * Carolu Bermunde·, Popayananaia. * loanne * Baptut Cerruti, Savoneuia et Naulenaia. i Salvator Magnuco, Bolinenaia in partibu· in­ * loanne Giuti, Aretinu. fidelium. Hannibal Barabeai, Sancti Miniati, loannea Bagalà Blaaini, Cydonienaia in partibu * loaeph Roaati. Lunenaia-Saraanenaia et Bruginfidelium. . * natanai Thomaa Gentili, Dionyaieuis in partibu * in­ fidelium, ooadiutor vicarii apoetolici Fo-kien. Anaelmua Fauli, Groasetanua. Salvator Angelua Demartia, GalteUinen·»Ivo Mari * Croc, Larandenaia in partibu· in­ Norenaia. fidelium, ooadiutor vicarii apoetolici Tunchini meri­ * Franeiscu Zunnui Caaula, Uxellenaia et Terraldionalia. benaia. A * Georgia Marchieh. Catarenei . * Benedictu· Sana y Forte, Ovetenaia. lacobua Jan·, Anguatanu . * loaeph Mari * do Urqninaona, Canarien !· * ot Vinoentiua Jekelfaluay, Alba-Regalenaia * Ladialàu Birb de Keadi-Polany, Suthmarienaia. Sancti Christophqri de Laguna. a Franoiacu Grec, Tarantaaienaia. Vincentiu Marque·, do Artequera. Flavianua Hngonin, Baiooenaia. Franoiacu Adulphua Namaaauowaki, AgatboFranoiacu Leopolds * de Leonrod, Eiatatenai . * politanu· in partibu· infidelium. Philippua Manetti, Tripolitane * in partibu· in­ FranctMU Lahuenan, Flaviopolitann· in parti­ fidelium, adminiatrator apoatolicua abbatiae nMtu bu· infidelium, vioariu· apoetoliou· Pundicherii. Ephrem Mari * Garrelon. Nemeeinua in partibu Sublaquenaia. Ç infidelium, vicariua apoatolicua Quilonenaia. Copceptua Focaocetti, Lyatrencia in partibu * in­ fidelium^ adminiatrator apoatolicua Aquipendii. Leonard» Mellano, Olympenci· in partibu in­ fidelium, vioariu apoetolicu Verapolytanu·. Amatua Pagnuoci, Agathonicenaia in partibu· Chriatophoru· Bonjean, Medenaia in partibu ■ infidelium, ooadiutor vicarii apoatoliei Xon-ai. Caietanua Franceachini, Maceraténaia et Tolaninfidelium, vicariua apoatolicua Jaffnenai·. tinua. Petru Nuiiea, Caurienai·. Antoniua MariaVania, Potentinua et Maraioenaia. * Petra de Lacerda, Saneti Sebaatiani Flumini· Andrea· Formica, Cuneenaia. Ianuarii. · Carolu· Savio, Aatenaia. Callistu· Clavigo, Paeenai· in Bolivia. ’ Laurantiua Gaataldi, Salntiarum. Ignatius' Mrak, Marianopolitanu et MarqwtEugeniua Galletti, Albae Pompeiae. teuis. Antoniua Colli, Alexandria·!· Statellioruin. loanne· Mac Donald, Nioopolitaau in partibu Henricua Bindi, Piatorienaia et Pratenaia. infidelium, vicarius apoatolieu· diatrictu * ept a loannte Zalka, laurinenaia. trionali· Scotiae. loaeph Emmanuel Orrego, de Serena. Benedictu· Leo Thomaa, Rupellenaia. loaeph Àlfredu Foulon, Naooeienab et Tullenai·. Gupar Willi, Antipatrensia in partibu infide­ Augutinu Haoquard, Viroduneneia. lium, auxiliaria Curiensis. Stephaau Lipovnicxky de Lipovnok, MagnoLeon Meurin, Aaoalonenai· in partibu * infidelium, D * vicarin apoatolicua Bombayauaia. Varadinenai·, ritua latini Petra· Van Etvj'k, Camaceui· in partibu in­ Gabriel Capaocio, Mellipotmenaia in partibu * fidelium, vioariu «poatoli-ua de Curaçao infidelium. Sigumundu· Kovtes. ' nquoooleaienaia. Antoniua Grech Delicata aM ** C Teataferrata, Alexander Vaheccbi, . iberiadeuM· in partibu * Gaudiaienaia. * loanne Baptiata Zwerger. Seoovienai . * infidelium. Timothee· O Mahouy, Armidalenaia. * Amatu Victor * n*ci Fr o Guilbort, Vapinoenaia. Baailiua Naaaer, Heliopolitanu, ritu graaci * Dominica Baynaudi, Aegenaia in partibu· in­ fidelium, vicariua apoatolicua Sophiae et PhilippeMalchitagum. Ggruaaaua Villalvuo, de Cbiapa. . * poli loanau Cirino, Derbeuia in partibu infldelinm, * Cornelia Mao Cabe, Ardagadeaat . * Raphael Corradi, Bateeoragienai·. auxiliaria Panormitani. · * Franche Cardoso Ayraa, Olindenaia. * Abbate * anilla *. eo ** diooo · * Theodor , * Grave . * Nmuraeaai Guillelmu da Ceeare, generali· congregationi· · * Philipp KramMte, Varmienaia. Virginianae Meati· Virgin». Wenoealaa· Achevai, Saaoti loaania de Cuyo. . Iuliu de Ruggero, ordini· Saneti Benedicti Antonin· Caaai, Cyrananei· in partibu in­ Sanctissimae Trinitati * ia. n * Cav fidelium. «· A. SESSIONMB PUBLICAÎ BT OOMGRWATTOMU GENERAL» *81 CteoS· de Vera, ordiaia Saaeti Beaedieti Moette Oaaini. loaaaaa Chryaoatoma· Kraeaa, ordiate Saaeti Petra»Beekx,praepoeita· generate Societati· I···. Qairieaa Qairiei, rooter geaaarate eoagregutieai· Matria Dot leaeph a Galaaanetia Caaaaevae, p<|Mpoaitaa ge­ Benedict! Çeaeti Martial ia Moete Paaaoeiaa. nerate eongregutioate Scholarum Pianm. Leopold·· Belli laoobusi, ordinia Saaeti Baao diet· Saaeti· Pauli de Urbe. Romance· Flagi, ordinte Saaeti Benedicti Seae- torttat Nioobtiet Benedict! Monoeci. IN fbaaaiaatn Maria Cirino, vicariae generate ooagragatioate Clericorum Regularium. ' leeeph - Maria Novaro, vieeriaa generate eoa- grogatiotda Clericorum Regularium Minorum. Abbetea geaerataa erdtaam taoaeattoeram. Hieronymu· loaaphn· Zeidlee, abb·· araneeterii Strahovienaie, praewa generalia ordiaia Oanoaioeram Regularium PtaemonatratenaMim eongregetioai· Auatro-Hunguricae. Henrietta Schmid, abba· monaaterii Sanctae Ma­ Camilla· Guardi, vieariue generalia oongrggationi· Oleriooram Regularium iaSrmia miaiatrantium. Oarolaa Maria Saiaeon, prior generalia ordiaia Oarthuaianorum. Viaeentiua Jaadel, magiater generalia ordini· Praedicatorum. Bernardi·» a Portugroario, miniater generate congregationi· Helvetiae. Bonifacio· Wimmer. abbaa monaaterii Saneti Vintotiua ordiaia Minorum. eentif in Penaylvania -ordiaia Sancti Benedicti, B Ludovieua Marangoni. miniater generalia ordini· Minorum eonveutualium. praeeea eongregationia American in Statibua Foede­ Nicolao· a «ancto loanne, miniater generali· rati· American aeptentrionaNa. Utto Lang, abbaa monaaterii Saaeti Miohaete ordini· Minorum Capucoinoram. loanne· Bellemini, prior generali· ordini· Ere­ Mettenaia ordinia Saneti Benedicti, praeeea oon'mitarum Saaeti Aoguatini. gregationia Bavarian. . Dominica· a Sancto loaeph, prabpoaitua generali· Germaau· Gai, abbaa monaaterii Sanctae Praxedia ordini· Carinelitarum Diaealoeatorum de Urbe, generalia eongregationia Vallia Umbroeae. loanne· Angela· Mondani, prior generalia ordini· Theobaldna Ceaari, abbaa monaaterii Saneti Ber­ nardi ad Thermae de Urbe, generalia ordinia CiaterServorum beatae Mariae virgini·. Raphael Riooa, corrector generalia ordini· Mini­ eienaia, Adamua Adami, abbaa monaaterii Saneti Benedicti morum. Benedictu a Virgine, miniater generali· fratrum Fabrianenai», generalia eongregationia Siiveatrinae. ‘ Kliaaeua Eliaa, ordinia Saneti Antonii, abbaa diaoaloeatoram ordini· Sanctimim·· Trinitati· re­ generalia eongregationia Saneti Borated·· ritna demptioni· captivorum. chaldaiei. Carmel·· Phtergnani, generalia ordini· HieronyBaailiua Grifoni, ordinia Saneti Bepedieti, abbaa miani congregationi· beati Petri » Piaie. monaaterii Sanctorum Andreae et Gregorii in Monte Victori·· Monghini, generalia ordini· Fratrum Coelio, vieariaa generalia eongregationia Cumal- 0 Poenitentiae. dulenaia. Franaciacaa Salerni, vicaria· generali· tertii or­ Timotheua Greyer, abbaa domna Det Beatae dini· Regulari· Sancti Franciaei. Mariae do Trappe, vieariaa generalia ordiaia CiaterInnocentia· a Sancto Alberta- vicaria· generali· eienai· reeeatiori· reformationi· in Gallia. ordini· Fratrum Diacalcoatorum Skncti Auguatiai Angele· Savini. vicaria» generali· ordini· CarmoModerator·· geaarulea ooegreaatioaem litarum veteri· obaorvantiae. * ordiaam reUgtoeonua. e loeeph Maria Rodrigue», vicaria· generali· route Alexander Maria Teppa, praepoaitua generali· et militari· ordini· beatae Mariae de Meroede re­ demptioni· captivorum. eongregationia Saaeti Pauli. Bernardine· Saadrini, praepoeitaa generalia con­ Antoaiu· Martin y Biene·, vioariu· generali· gregationi· SomaMhae. primi ordini· Saaetiammae Trinitati·. riae Einaiedlenri· ordiaia Saaeti Benedicti, praeeea K VL CONTINUATUR DISCUSSIO SCHEMATIS CONTRA ERROR» EXHATIONALISMO DERIVATOS. ■eatiaaim·· ee reverondimimo· praeaide· inviteront ad loeam praaatdibaa daatiaatam oeeapandam, ia D quo media· «edit eminontiaau··· ac reverendiaaimu· 1. Congregatio g··traite oetava. ISTO ianuarii 8. Sabbato die 8 iaaaarti 1870 hora aoae atetatiaa ia conciliari aala Vatican·· patriarchate bariüeaa generalis habita reverendiuimoram eat, cui patrum interfherunt aexeeeti domi··· cardinali· Philippa· de Augete. Recitata aatam aratio··: Jdmimui /temna etc., at in prue- congregatio mdoatib·· eoagregatioaiba·, eminantiaumu· prime· qaiedeeim pm···· anuuntievit ' noatinationem praemdi· oon- patre·; nempe 48 cardiuaMa, 8 patriarche·, 8 pri­ mate·, 101 arehiopteeopi, 4SI epteeopi, 4 abbate· nalliu· dinitmii, IS abbate· generale· rivo prue- gregatieai· apeeiate pre reba· ordinam regularium, a aammo poatiSae factam, hi· verbi·: (Sanctimimn· damiaae naeter Pio· papa IX prae- •ide· congregatio···· ordinum menaitieerum unum ridem eeagragetioai· apariate pre rebua ordinum mitrae habente·, 90 generale· et vtearii general··, régularisa·, per ohteographam1 datam die 4 huin· •ternate taaaarii, nomiaavit, q«i eat emiaeatterimu· quorum omnium nomina, aieati per •arignatore· locorum aoearate deaeripta fUerunt, exhibet iudfoala· patrum oetava· eoagragutioai· generate, qui inter •eto eoacilii nanarvatar. Revareadaa pater domi··· Mieririaaa' Ledeohowaehi arehiepûoep·· Gnemmnri· ht PeMaatenria prim·· Poloaiaa atiaaam laatam nl«bravit. Qua abeohtte reverend·· pater deerimm eeeriiti ««am tarin· et reverend·· demteaa aateearetertea emt- •e revaruadteaim·· démina· Aadrena cardinate Biaaarri. * Poetea aubiaaxit: «Parata aaat pria·· ■chomata decretorum de aoeleaiaitio· dteciplina quae ■todo patribaa coaeüii dtatribueatar. ** * 1 VH· mpr% «aL 14A atertatim· l. * VH· iafta (ante MaangteteMm tta 14 teuaarii) Bahama «t aatama μμΜ·····!· db aada erimpHi aeamte 183 OOVGRBGATIO GKHIRAU8 OCTAVA 8 îmmtü 1870 IM Facta haa dtetributio··^ nÜHttiaÙM pria·· L amineatiaeinaoram praemdum et benignitate rentra peteato thattanobulo dixit: ,Prolegam qnae mihi1 tradidit « , prnea·· itera * ■equamar hm «xaminatinu«m rahumati· dogmatici, de quo adhuc audiendi eruut datant orator·· iaranpti, quorum aligai taataaaaraat a teporiori congregatione generali, alii Taco poatea noceueeruat, quorum omni·· nomina reraratylaa domiana •abeeeretariuo az am­ bon· recitabit * £ Itaque idem reverendae domina· aubeecretarinu in àSSboae te.aiatem perlegit alte elaraque voce ea qaae aequantur. Poet tiun multe, quae ia aateeette oongragatioai- bue.aaper propeeite échéante a doetteaimi· aattetitibao nuptantor quidem at' plurimam, aed varie indicio, quandoque etiam dioeropaatibao «euteetii· diota eunt, lorarii, emineatteeimi prnoantam rovomdimanû patree, abquaatnlam atatara ut, rotrOtoapeoto itiaOre iam pernoto, perpeadamaa qaaeeam oortae, quaenam probabile· ooecluaioara ex hactenae dieputati· colligi poooo videantur. .Nomina reverendiraimorum petram qui pro Atque imprimit illud quidem meo iudieio lucu­ auperiori congregatione, generali inaoripti fuerant, lenter eruitur, nullam vel circa aubatantiam eorum aed ob temporia anguatiam tane termonem habere quae doctriaaliter expoaita eunt, vel oirca error·· non potuerant: loeephna Valerga patriarcha Hiero- in aebemate damnatae opinionum diacrepantiam •olymitanua, loannea Baptiata Landriot archiepiaoopna apparaiaae, ei quaedam excipiantur, in quibua non Rhemenoa, Vietor Auguatua Deehampa archiepie- nulli· viaum eat ocholaram opinione· praejudicari. oopua Mechlinienaia, Andreaa Raeta epieoopna Argen- Hoc ergo hndamenti loco retineri poeae videtur, tinenate, Thomfc Miehael Balaano epieoopna Tanenate. I achema ipeum quoad ' aobetantiam probari. E reveHia poatea aooea»eruntrererendia»imi patree, Bimon rendiraimie patribui enim qui hunc umbonem ad Bpilotroa epieoopna Tricaricenaia, Guillelmu· Renatu· loquendum oonoceaderant, quamvia circa ordinem, Meignan' epieoopna Catalaunenai·, Stephana· Aemiformam, modum, etilum et alia huiuamodi, in variae liba Ramadid epiaeopu· Elnenaia, Emmanuel Theo­ aententia· abierint, nullua tamen doctrinam in dora· dei Valle epieoopna Haanuoenaia, Felix de achemate expoaitam, ullateoua centum notavit, nullua Laa Cnaee epiacopua Oonetantinianua et Hipponenate. ** errore· ibi damnatoo uon dicam a damnationi· len­ Tunc ab eminentiaaimo primo praecide ad amtentia vindicavit, aed neque minuo damnando· eeee bonem aacoaoaive vocati eunt reverendiaaimi putreo, innuit. loeepbua Valerga patriarcha Hioroaolymitaaua, loanBed neque do neoeaaitate et opportunitate ei ae­ nee Baptieta Landriot archiepieoopue Rhetnenaia, dem doctrinae exponendae, eoramdemque errorum Victor Auguatua Deehampa archiepieoopue Mechlidamnandorum, dubium aut quaeÿio quoad aubnieneie et Andreaa Raeae epiacopue Argentieenaia. •tantiam aueoitata fuit Quin imo, ex ii· quae a pluribu· patribu· prolata fuerunt, concludi merito ORATIO poteet, opportunum, itno omnino neoeeaarium eeee rraerendi petrit dommi ZoaepAt Feteryo potriorcAo· in praeacuti humanae aocietatia conditione, doctrinam Hteroaoipetitem *. in .echemato propoeitam, qua maiori fleri poeoit Cum patriarcha Hieroaolymitanua ob debilitatem aolemnitate et auctoritate, proclamari, erroreeque voci· recitare non poaait ea, quae acripait, de licentia C eidem oppuaitoa aub quacumque tandem forma damnari. Abotrnetione igitur ia praeeeotiarum facta ab iia omnibua, quae circa ordinem pro potitum in * AnpuMutam: - Patriarcha Hieroeolyadtaaa·, qui ob aehemate, circa formam accidentalem et caetera aeain· gutturi· oratioae·· aaara lagraia· dedit «pteeop· Corhuiuamodi prolata auut, illud tamquam certum re­ aeteao et CaetuaoeUenai, circa prapoaitart aeterna ia primi· aaiamdvertit : ex iie «nae hucaeque · patrite· in «radium pro­ tineri poteat achema ipeum quoad eiu· aubetaatiam, late ftieraat «vide·· ** ·*. unite eaoraru aetatem Meet doctri­ ideat quoad doctrinam in eo expoaitam et error·· nam IM axpoaitem, M« nllem hirae qai errorea ibi damaatoa ibi damnato·, generali aaltem modo probandum • damnati eoe vtedkoodoa putaverit Plere· ex patrite· di­ cane. Quod quidem conaectarium mea quidem rait· aflnuara· neeeaaitetam at opportunitatem ea pertrecthudi, aententia deducitur ·χ iia etiam, quae advenu· quae ia eohemite teteatar. alio· vero rabone teerirai ob de­ fectu· partioalarm former et loeetioala, vel etiam ex ao quod achema prolata aunt ab illia ipaia revorendieeimte patribu·, qui vel ipeum diver·· .cenaura notaraat, exiotimaverint aliquid vri addendum vol toUaadma earn; hinc deooeodere ootema nuo quidem vol altero defecte laborer·. w>n vel pro omnimoda eiu· rejection· aentuntism tulerunt. tamne ariaaa oppettaaum nooehterium eme da ii» agere quae Quantum euim mihi iptelligere datum fuit * x partiibi propoeuaUr. Obludam Mm, nimia pnafudieari varia· cularibu· defectibua formae, locutionia, vel ai quia opinio··· aeteiarum^at neteadna ait id anum inde deteeadar» velit etiam ex nonnulli· quoad materiam ipeam vel niarirum aat mntaatea aut amalHaada· MmaaU·· oipraniia··, •ao prineipiam Ulad geuarato admitti peate d· integri· relin­ addendi· vel mutandi·, ad integram «chomati· re­ quendi· opinioaib·· «telarum; aiquldem eadaatea ot nae oaa- pudiationem oonoluaum fuit æ proinde oeaaoquentia cilii genentia eat indicare utram naeamariam vel opportaaem D multo amplior fixit, quam praemiaaae ferre potuinaent, dt anam vel alterum qanateioMm dirimere Addidit «xiatimare quemadmodum ante iam obaervatum fait a reverenee pmrindkium qate dgitar inferri apialaclbae Ktelaram. ei materia· evpea datur eeteaia, no· auuper verldeari. Dictem diaaimo epiacopo Coraetano et Centumcellaram. Neque forsan natte aaimadvervum fuit, integpam eaee ait opae anne tend «ae aorie dogmatlba·, aed novo oleo et novo vino. At diiteü· eme halanti verteram natam •chetnatia reiectionem ab inimici·, qui ad raneilii IntelUgere ; qaaenamqaa «ri * temporum eeuditio rit, et errenK, fore· aure· admovent parati omnia in advwanm dema&ri et detegi iaridie· datent Bine qppaeteadam ntema quoad oateteatiam «omeheaft. 1 Venit dated· ad nrdhum «hie­ trahere, haud recta quidem, aed nimium facili inter­ mati·, et enrinem ait mmtetere te apte dlopidtiiai mediarem pretation· habitum iri tamquam repudiationem ad. laete ; !bteXV. * Post quam solemnom oonqilii generalia definitionem, nescio quo­ oludendumne indo eeeet tatam atque integram modo doctrina huiusmodi liberis «holarum opinioschema rejiciendum? Minimo mos, sed sufficeret bne praeit raeenrari. * Atque hio liceat mihi, reverendimimi patres, analogam schemati emendationem apponere.' cum omni omnibus debita reverentia exprimere 3· Autumatum eet, angustiaiaaao «holae sen­ votam: hoc eat, ut antequam quis ad aliquid in tentiam, impossibilitatem status naturae perne asse­ propoeito vel proponendis schematibus eenauranrentem, praeiudieari per M verba capitis XVI: dnm procedat, caveat saltem ne ita. agat, ut con­ .Homo anima rationali m immortali ad imaginem Dei factus, hac quidem ipsa natura sua ordinatas tera ipsa ih divinam ipeam ooeumonicorum oonfuisset ad creatorem suum cognoscendum, colendum mHoram auctoritatem directe cadere deprehendatur. et amandum modo viribus neuralibus congruente, Qnod quidem delendum, bis iam in nostrarum atque ita sid perfectionem et beatitatem naturalem disceptationum curte evenisoo. Ita relate ad doc­ * sm* «ssequondam. Veram fateor mihi haud Incide trinam, quae asserit animam «m ftr »t ot « Metiter formam corporis, censura notata fuerant apparere, quomodo per haec verba quaestio scho­ lastica praeindieata videatur. Hir agitur do ordino ha« verba eaMnlfoliier et per ae, quae tamen naturali, de quo necessario mwtio Menda orat, adamMsim reperiuntur ia oaaono concilii Viennensia. ad boo ut procederetur ad sermonem do ordino Ita etiam in postrema congregatione generali aeri argumesitationo inusta foit vox ssarai quae legitur supernatural! instituendum. Impeteibilitatem ·· ** · cupite I schematis pag. * (ool (M], abi dicitur : .Dram naturae purae augustteiabao «holae dootoree «se­ rant non abootetam, sed ex docentia procedentem, creatorem ... rimql ab initio temporum utmuuquo scilicet ex ordine divinae providentiae m bonitatis. do nihilo coadidisM areatarum etc.“, dum interim Hoc ipsum, ni fallor, exprimitur verbis, quae imate- haec ipsa vox legitur te concilii Lateraaenaie M7 CONGREGATIO GKNKRALIB OCTAVA 8 iaaaaril 18Î0 fiM tandis sxisteotia tam respecta ad fidem, tam ad gratiam. Hum autem, eeee totius propositi sche­ * creatarum. matis guauralsm soepnm, nullus puto ambiget qui Dictam est ia praetaoti rora· conditione opus eiusdem contextam advertat. aoa esee novis dogmatibus, sed talia eoae nostrae Ad hunc ooopum rite ot ordinate aaaaquoadem, societatia mala, quae aero oleo ot noro vino incipiendum arcessaris orat ab iis erroribus discer­ carenda tint Quorsum haoe, reveroadiseimi patres? nendis ot eliminandis, ex quibus tamquam princi­ Nemquid ideo veritatis tara vindicanda amplius piis ipea ouperuataralia ordinis negatio generatur. non erant ? Numquid noa amplius damnandi errorea- Huiusmodi adtem errores semo esse negaverit eoe unde vel· fidee vel fideles corrumpi et ia perversam ipooa, qui in principio schematis speciali modo abduci tentatur? Si per .errorum bondemnatioaem eliminantur, 'pantheiemum dico, materialismnm ot incredulitas non sanatur, numquid noa habemus ratioaaltemum proprie diotam. Materialismus, a fidelium myriades, quos ab incredulitatis insidiis quo asserta solius materiae existentta, negater ipeo Ïasservandos a nobis postulat Christus dominus? Deus, cum iie omnibus quae ab ipsb dimanant. axima utique lenitate et mansuetudine atque Panthéismes, per quem dum ena necessarium cum tenerrimo charitatis sensu nobis tractandum eot contingente, dum substantia create cum creatore quando agitur de personis, ' pro quibus Christus, confunditur^ etiam naturalis cum supernatural) cum adhuc peccatores essemus, secundum tempus ordine miscetur, imo et Deus ipse et euro eo omnia mortuus est Ipse enim Deus eum magna re­ supernatural!· ordo destruitur. Rationalismus de­ verentia disponit nos. Sed non ideo abstinendum nique proprie dictus, qui licet alia via. aliiaque a denunciandis erroribus, a detegendis insidiis. principiis innixus procedat, pari tamen intentu et Nihil, reverendissimi patres, intolerantius quam eadem logicae neceaaitate, dum humanae rationi· veritae: apud Deum siquidem semper est. Ne viree et iura, ut aiunt, supra modum exaltat, simus sicut medici illi systematibus indulgentes, ipaamque rationem supremam rerum omnium iudiqui omnia morborum genera iisdem semper leni- oem facit, ad supernatandis ordinis ac totius proinde tiris remediis sananda esse praesumunt. Si oleo Christianae religionis eversionem conducit. opus est ad leniendum, etiam vinum quandoque, Unde apparet recte omnino, secundum ordinem imo et acida fortiora necessaria sunt ad morbi tum logicum tam naturalem, a materialism!, pan­ contagionem praecludendam. Sinamus utique cre­ theism! et rationalised condemnatione seu potius scere sitania usque ad meesem, ne forte cum illis reprobatione coeptum fuisse. Sane reeto semper ordine incipitur quando a Deo incipitur ; Deus enim, eradicetur et triticum: sed nos spes utique bona et bonum desiderium, quo anhelamus ut ipsa in ut dbcet divus Thomae, primus est in omni ordino. triticum convertantur, non eo usque perducat, ut Ut vero a Deo recte incipiatur, tradi debet recta ea etiam crescere sinamus, quando periculum im­ ipsius Dei notio. Hanc omnino et absolute vel minet, ne per ea ipsum triticum corrumpatur. destruit vel corrumpit pentheismus et materialismus ; Haec quod attinet ad propositi schematie sub­ unde ante omnia errores huiusmodi eliminandi erant, stantiam. Videamus nunc quid dicendum de ordine, ne ipsa Dei notione corrupte aedificium a primismet sive ex ipsius schematis diligenti examine, sive ex fundamentis labasceret. iis quae cirea ipsum disputate fuerunt Cum ordo Apparet etiam ratio, car novae aliae, praeter nihil aliud sit quam recte dispositio mediorum ed materialiomum, pantheiemum et rationalismutn, finem, ut de schematis ordine indicium feratur, formae, quae nostris temporibus spiritus erroris perpendendum in primis est qui sit eiusdem sche­ assumpsit, expresse et nominatim reprobatae non matic scopus, dein quaenam partium distributio, et fuerint, uti sunt idealiamua, poaitivicmu·, naturalis­ quae earumdem conspiratio ad finem. mes, humanitarismus, et si quae alia eunt huiusmodi. Generalium conciliorum negotium non eat sano Hi enim errores, si res intimius inspicietur, non integrum credendorum aut agendorum systema pro­ constituunt principium negationis ordinis supernata­ ponere, sed ea tantum sive credenda sive agenda ndis, sed potius vel ab ipso rationaliamo vel ab statuere, quae in praesenti rerum conditione Chri­ ipsa negatione ordinis supernatandis oriuntur. Ideastianae societatis necessitatibus magis respondeant. lismus enim nihilismi parens et rationalism! filins Et quoniam de intellectualibus tantum hic agitur, ad Dei negationem ducit. Poeitivismus confingens quaenam sunt, et unde oriuntur mala, quibus hu­ statum hominis seu societati·, quem diquat theo­ mana societas nunc premitur, quaenam sunt ot logicam, in quo scilicet de divinis sive naturaliter undenarii oriuntur tenebrae quibus nimis heu ! nnne sive supernaturaliter occupatur, eeee statam im­ Christianorum mentes offunduntur? Nemini dubium perfectionis, a quo ad philosophicum statute tamquin maximum ac generalissimum huiusmodi malum, D quam ad sublimiorem perfectionem homini con­ unde caetera oriuntur, sit malum incredulitatis, scendendum sit, ordinem supernaturalem non de­ sive eorum omnium negatio quae ad ordinem struit, sed iam omnino eversum supponit. Quare supernaturalem pertinent, imo ipsiusmet super- ipse satis explosus et condemnatas videtur per ipeam Dei et supernatural!· ordinis affirmationem. nataralis ordinis omnimoda et absoluta negatio, tam quoad intelligibilia, tam quoad agibilia. Ad hanc Idem dicatur de nateraMsmo et humanitarisme ex lamentabilem ruinam sive adstruendam sive ampli­ qua parte theoriam sopiunt: siquidem magie poe­ andam omnes huius saeculi errores, omnia philo­ tici quam theorie! huiusmodi errores esee ridentur , sophorum commenta conspirant Do quibus omni­ et quatenus speculative ooaaiderantar, etiam ipei bus tam praeclare locates est emiaentiseimus ordinem aupernateralem noa tam deetranat, quem archiepiscopus Viadobonenais, ut disertissimis eius omnino deetruetam supponunt verbis aliquid addere supervacaneam videatur. Neque demum obneentira poseam censurae, qua Prima ergo ot maxima huius Vaticani ooncilii sol- assertam est materiali»mum et pantheismum im­ Heitudo in id intendat neoeese est. ut perniciosis­ merito ad ratioaaltaai genus falsne redactam, eo simo huic morbo, unde religio tote et universa quod, ut dictum est, materialismus non ex usu aut humana societas in periculum vertitur, opportunis abusu rationis sit, sed ab eius defecta ; psntbeismus remediis occurratur. Quod certe fieri non potest vero fit non ex ratione, sed ex abusu rationis, nisi asserta in primis, et tam diximus, ot eolethperinde M ei totam rationaliemi systema non sit aiter vindicate veritate de ipsius ordinis superna­ ex abusa rationis. Quod ad matarialismam attinet. cap. Firmiter: «Qui sua omnipotenti virtate simul ab initio temporia utramque de nihilo condidit 2S9 , A. 8E88I0NE8 PUBLICAS BT CONGREGATIONES GENERALES utique eut ex defeetu rationis, «i de materialismo X practice agatur. Verum ia schemata agiter de speculativo, id eet de illo philoeophaatism systemate, ia quo omnia ad unie·· materia· eabetaatuun reduenntiir. Huiusmodi aatem sysïema eeee opae rationalism!, non rideo quomodo negari poesit Utique a practice matérialisme, nt plurimam, ad theoricum proceditur, sed quid indet Corruptio intellectus generatimjoquendo sequitur corruptionem voluntatis, ut in ipso primo parente factam ast Sed duplici huic corruptioni· generi duplex medela applicanda. Intellectuali· morbus sanatur per veri­ tati· oitenrionem, cordi· vero per alta media, de MD hominibae indicator, aec fiseile eat eorum mentes circa haiamsodi indicia in eatedam sententiam con­ venire. Aequum abunde eet ita de accidentalibus •eram gerere, ut inde sabetantiaba praeiudieium non patiantur. Qua in re duplex haud levioris momenti susci­ tata est potissimum quaestio: utrum nempe magis expediat per viam e^ositionis procedere, quam per condemnationem; et utrum veritates prius ex­ ponendae sint, quam errores damnandi. Ad pri­ mum mihi videtur magia expedire expositionis viam ad hoc ut errante· reducantur; utiliorem autem aliam esee ad fideles praemuniendos. Quare utraqno methodus utilis ah necessaria est, quod •tinm omnium fere conciliorum et praesertim Tri- quibu» hic non eet agere. — Eliminati» erroribus, qui ipsam notionem Dei dentinae synodi usu et consuetudine comprobatum corrumpunt suntque veluti principia, e quibas gene­ ratur negatio ordini· supernaturalis, procedendum cernimus. Ad secundum vero pariter distinguen­ dum. 8i enim in concilio agatur d * fidei proftserat ad adstruendam contra ipso· rationalists· possibilitatem eiusdem supernatural» ordinis, quod B sione emittenda sive de integro credendorum factum est in capite II. -Qui quidem ordo cum systemate exponendo, haud dubium quod in hoc duplicem habeat respectum, ad intellectum scilicet casu dogmatum expositio deberet errorum enun­ et ad voluntatem, fidei nempe et gratiae, bipartita tiationem et condemnationem praecedere. Veram oratione, ordo ducebat ad loquendum primum de quando agitur de aliquibus tantum veritatibus adrevelationis supernatural!· necessitate, de materia struendis, ad curandas peculiares temporis neces­ •eu obiecto eiusdem, seu de mysteriis fidei, de sitates, quod Vaticani concilii negotium est, arbi­ tror prius errores non quidem condemnandos sed distinctione fidei a scientia, de neceaaitate motivorum enuntiandos et exponendos, ut fatio appareat curi credibilitatis, de supernatural! virtute fidei, de eius­ dem ' firmitate supernatural·, de ordine inter fidem istae et non aliae adstruantur veritates; postea veritate rite exposita ad errorum condemnationem et scientiam, expunctis scilicet iis praecipuis errori­ bus, qui circa haec omnia, id est circa praeliminaria procedendum. Quod generstim in schemate factum esse conspicio,, si primum caput excipias, in quo Christianae religionis novissimis praesertim tempori­ bus cumulati fuerunt. Quae omnia quam apte matérialismes et pantbeismus . per formam tantum conspirent ad incredulitatis radice· «vellenda·, et detestationis damnantur post eorumdem exposi­ ad doctrinam de ordine supernatural! respective tionem. Si aliter àctum est in concilio Tridentino, id, ut arbitror, «venit quia protestantium errores •d intellectum adstruendam, facile quisque videt Proceditur inde ad dilucidandum ipsum principale undique prorsus noti erant, uti hotum erat etiam obiectum fidei, quod est Deus, per lumen reve­ C eorum condemnationem fuisse praecipuum eiusdem lationis cognitum, confirmati· et declaratis iis spe­ concilii finem, unde eorum errores exponere minus necessarium videri potuit, satisque fuerat, ut post cialibus hac de re dogmatibus, contra quae ratiocatholicae veritati· expositionem, ad errorum con­ nalismus modernus nova· errorum formas invexit. demnationem per apposito» canones procederetur. Quod quidem perficitur incipiendo a capite XIII usque ad XV et sequentia, in quibus statuta totius humani Caeterum videmus in anteactis conciliis non unam generis origiae ab uno Adam, catholica veritas ex­ eamdemque methodum semper fuisse retentam, nec planetur. erroresque exploduntur circa es quae recto proinde concilium Vaticanum censere se debet antiquis^nethodis alligatum, nisi in quantum hoc tramite ducunt ad superaaturalem ordinem ad•truendum respective ad voluntatem, id eet ordinem ad veritatis triumphum et ad animarum salutem gratiae. Unde merito concludendum mihi videtur, conferre deprehendatur. Ad particularia, quae circa schematis forteam et scopum Constitutionis sptissimum esse remedium incredulitatis morbo, qui maximum est' nostrae prolata sunt, devenire supervacaneum puto. Satis societati» nostrique saeculi malum, "et media, id est sit schema probari generatim quoad eius substan­ veritatum proclamation·· et errorum condemnatione·, tiam, veritates stilioet in eo propositu erroresque recta partium dispositione ad eumdem finem feli­ ibi damnato·, et quoad rerum expositarum ordinem ; citer conspirare. nonnulla ex particularibus emendationibus sive Haec de generali schematis ordine quoad ma­ additionibus, quae per reverendissimos oratore» teriae et partium distributionem, quae quidem D hucusque propositae sunt, etiam mihi placent, quae hic abunde meo indicio sufficerent ad hoc, ut schema •numerare nimis longum foret. Ea, ubi opus fuerit, constitutionis retinendum esse iudicetur. ad congregationum de rebus fidei remittere satius Reliquum eet ut pauca dicamus do schematis erit. Circa stylum et locutionem, si - quae ad forma utique accidentali, quae nimirum complecti­ maiorem vel perspicuitatem, vel verborum proprie­ tur modum expositioni·, stylum, locutiones, oaetera·- tatem, vel etiam quantum materia ferat brevitatem, que dotes, quae in huius generi· eompoeitionibus emendatione digna videantur, non repugno; quam­ requiruntur, ad hoc ut tum rerum gSUvitati, tum vis non omnia quae ad hanc rem observata vel De quo, ne veuerabilis ae sacrosancti huius concilii dignitati dicta fuerant probanda censeam. ac maieetati resposdsanL Quae quidem ornais mnltis immoror, unum dicam. Doleo censura no­ quamquam rei substantiam non attingant, négligeais tata fui · * verba capitis I, quibus exprimitur dolor, tamen non sunt, imo solsrter curanda; quippe quae quod publice et impune doceri permittatur materiamaximae utilitati· sunt tum ad rerum veritatem lisnqqs et pantbeismus. Quid enim, reverendissimi illustrandam, tum ad eam efficacias aliorum animi· patres ! Dum in aliquibus etiam acaiholicis regnis ingerendam. Advertendum tamen eet' quod dum e testimonio iure ferendo excluduntur qui Deum forma substantialis una eademque semper eet in negant, Vaticani concilii patres ne unum quidem omnibus individuis ad eamdem speciem pertinentibus, lamentationis verbum proferre audeant adversus formae accidentales · contra in infinitam variare tam horrendam licentiam, contra quam etiam in deprehenduntur, unde etiam diversimode de ii· ab Galliae senatu, nobiles et generosae laieorum M8 MlMe OOMGRJBGATIO ODOQUUS OCTAVA 8 iuurii 1870 ———----------- ------ X· -. ---------- ' '■ ‘ · ·· ■■■ *--------—— --------------viror·· peoteotutionae ineonueruat! 8i boo eveaira A vietus sum boae eeee procedendi modum vara apostolicum in omnibus saeculis: et qaod forsan sMpo saepiae imminuit vim defensoram fidei, fait poscet, pertimoeeerem ne aaa Imum vooe tamquam canos mutoo incraduBtao ipsa exprobraret. Qaaa omnia capita tiseimo indicio teatro, smi- tam maximo usas mediorum spiritui evaagolieo aaatiaaiai M revorondisoimi petrae, libenter sub­ minus respondentium. mitto. casdo exterius cum episcopia, qui ignem de oaeHs Soaotae Murtinus eommnni- OBATIO invocabant amisit fare potestataan mirMula patrandi, raoareadi patrii denam lemma Sept. Landriot areha- et tamea eius oondeecousio externa videbatur ioatificari ex rationibus oharitatie. Adiungo verba tpùetfi Rkttatarit.' Saiaaatuaiai prnoeidos, reverendimimi petrae. Christi, qUM commentariis illustravit Chrysostomus, Plores ex' venerandis patribna leviter tutam nostris hisce temporibus normam sase debere omnia attigerant eertum schematis adapoctum, da quo mihi apostoliei laboris. Hocsins dubio accommodatissimum verba faoore coram vobis lioeat Specialiter illustris set dispositioni ingeniorum et necessitatibus temporia episcopus OratiMopolitMus in eaa oratione, in qua praesentis Inimici nostri multi sunt Furor quo­ mirati sumas scientiam profandam theologiae, prae­ rumdam extremos limites attingit Quamdiu oves cisionem idearum et logicum dicendi ordinem, dixit faorimus, vincimus. At ai per violentiam sermonum, his fere verbis: „Acerbiora verba removeutur; irritationem verborum et aggreseivam agendi ra­ ecclesiae pietatis eet maternae omnes homines in­ tionem nos recedimus a mansuetudine ovium, victi vitare, non arcere ; gladius Petri quidem' evagina­ B erimus : quia summus pastor, qui est in caelis, nobis tus eoruscat, sed perterrefacit magis quam allicit? * non assistet ai non assistet eo quod reliquerimus Sed antequam rem aggrediar, dicam pauoa de uno viam apostolorum; qui, ut ait Chrysostomus, iram puncto schematis quod indigi tavit reverendissimus adversariorum superaverunt, furorem extinxorunt patriarcha Ciliciensia; salva reverentia instiseime nihil asperam neque dicendo neqne faciendo, sed debita tam docto et reverendissimo praesuli, mihi summa cum mansuetudine respondendo. Mihi ergo videtur esae melina non definire quaestionem de ori­ videtur summi momenti esse ad melius et securius gine uimae contra opinionem cardinalis Norisii, populos reducendos in ovile Christi, videtur neces­ quae fundatur non solum in doctrina Augustini, sed sarium vitare in omnibus huius concilii actibus et etiam multorum aliorum patrum. Quin imo haec decretis omnes expressiones duriores, quae nimis . definitio mihi videtur multa et gravia babere in­ ulcerant et quae non tantum non alliciunt sed convenientia, et ai rea ulterius tractetur, mihi pro­ potitu abyssum inter nos et nationes effodiunt. positum eat brevem statuere theaim de hoc argu­ Affirmemus et propugnemus doctrinam catholicam mento. Nunc redeo ad meum scopem. cum firmitate et claritate, sed ‘ vitemus sollicite Sub exordium huius ooneilii in hac ipsissima objurgationes acerbiores. aula cantatum fait evMgelium : ..Ecce ego mitto Quoties (ot in hac re in hoc momento interpres vos sicut oves inter lupos? * Haec audiendo in sum multorum episcoporum Galliae et aliarum na­ memoriam meam redierunt pulcherrima verba et tionum) quoties ingemuimus super polemicam habisublimia commentaria, quaé super iisdem Chrysb- C tualiter nimis irritantem quorumdam, qui in locum * stomue fepit, commentaria adeo pulchra, adeo ut serviant causae catholicae, contulerunt magis, vitae apoatolieae accommodata, ut ecclesia Romana ut elongentur et alienentur animae, quarum salus ea insenuerit in Breviario suo in festis sancti nobis summopere cordi esse debet, et sic crea­ Barnabae et sMoti Pauli. Liceat pauca excerpere: verant praeindioia fere indelebilia. Saepissime „Quamdin oves fuerimus, vincimus; etiam si mille vidimus ot experti sumus deplorandum hunc effec­ circumstent lupi, superamus et victores sumus: quod tum, et nos proditores essemus conscientiae nostrae si lupi fuerimus, vincimur. Tunc a nobis pastoris episcopalis, nisi hoc tum in nomine nostro tum in auxilium recedat, qui non lupos sed oves pascit nomine multorum episcoporum declararemus aperte Erubescamus igitur qui Aunquam lupi in adversarios in concilio. Quotiee verba Chrysostomi nobis in ruimus. Lege (prosequitur Chrysostomus) Actuum memoriam venerant : „Erubeocamus nos qui tamquam apostolorum librum : perspicies profecto, cum saepe lupi iu adversarios ruimus. ** Summi itaque mo­ ludaooram populus in apostolos insurrexerit, ac menti est (et hoc mihi perutile dici videtur sub dentes exacuerit illos, columbae simplicitatem imi­ exordio concilii, antequam acta et decreta nostra tando, et cum decenti modestia respondendo, iram conficiantur), ut verba Chrysostomi praesentia sint ipsorum superasse, furorem extinxisse, impetum memoriae nostrae. Defendamus cum firmitate iura, \ retardasse .... Nihil ^sperum neque dixerunt, veritates ; sed sollicite vitentur omnes expressiones, '. neque fecerunt sed summa cum mansnetudine quae saeculis praecedentibus erant auribus, ut * responderunt? Ita Chrysostomua. Singula haec D aiunt, minus teretibus, minus delicatis magis Vprba et alia sancti doctoris specialem merentur innocuae, et quae forsan eamdem non habebMt attentionem: .,Novum belli genus, dicit ibidem, et significandi vim. Ast hodie eaedem voces magis offendunt, et nullo modo veritatem corroborant, insolitum proeliandi morem. ** Principes huius sae­ culi pugoMt armis, «ed mansuetudo ovis et simpli­ citas columbae arma sunt praecipue apostolorum; et utendo his armi·, non modo, ait Chrysostomua, non consummentur, sed lupos in sui naturam trans­ mutabunt Violent α et irritatio habebunt effectus omnino contrariée et certam securamqno cladem: si lupi faorimus, v scimur. A lohgo tempore oon* Argmnantum: luMepiscopu RJmmusu oecasioM eapta ab iis ajMsdsnlb·· v*· oeswvut ia «rbimste. at (raviens nsaaslli snwm iamieutas M aioaatra dicaatar Ιοηχβ entices patras ad sbaiMatsm ·' maawKndiaeai hortata· est. Ia specis antaai ds sabamsts tit:, taatummedv sapuagradaas esse qaaaaatoesaa da eaigiae aaians, u eoius dedaitisas multa iaoon· vvaketia eriit passa uoMM* 1 Horn. ΧΧΧ1Π al. ia Mat th apad Migne, JWr. pr. t. LVn, eel MA Concn·, sanna u tomus l. imo vero attentis dispositionibus ingeniorum quaedam verba nimis dura imminuunt effectum salutarem quem intendimus; dum e contra in nostris temporibus et regionibus sermo firmus cum sua­ vitate, tranquillus et non acerbus influit severius Ot fortius in Mimos. Applicarem libenter defensioni veritatis verba scripturae’: „Non in commotione Dominus, sed in sibilo aurae tenuia? * Sanctus Paulus sistit se coram Areopago, in urbe centra idololatriae, centro turpitudinis pagMae ; audeo dioere Athenaa sub aliquo respectu imaginem eaeo nostrarum, corruptarum societatum, sed una subtaago quod ai nostra aetate multa sunt mala," multa quoque sunt bona; et inveniuntur hoc tem1 ΙΠ Reg. XIX. 111A 1β 943 A 8E88IONB8 PUBLICAS KT CONGREGATION» GENERALES pore heroic · * virtutes, -dignaa primitivi· eocleaiae temporibue ; et «ummopere confido, quod Dess, qui Sodomam salveqeg^propter decem iuatoe, aalvabit no· quoqua ob innumerae illae animae tam narae in compacta eiae. «Melior eet, inquit •oriptara1, unus timens Deum, iquam mille impii? Adama·, 944 eiae adversantes, aaeidui· oonfiictationibns, id sampae diligantiasime cavit, ne quampiam aerate aut convicii· laedant atqna axaapararat inioriia Qui · ** ■eribeudo val disputando fecerit, w profecto nae veritatem «ibi praecipe· cordi ··■·, nae charitatam •actari m' ostendit... Caetera· (proeaquitar summus pontifex) aaaeti Thomae Aquinati· lauda· id mira­ biliter cumulat, quod advaraariorum neminem par­ vipendere. vallicare, aut- traducere vieue «it, aed omne· offieioM ac perhumaniter demereri... 8i autem religioni·-çc fidei can·· poetulabat. Ut eorum eententiam exploderet ic refutaret, tanta id praestabat modestia, ut non minorem ab iis dieeentjendo, quem quem ihvenio in gummo monte, component omneo isto· lapidee horrido· et aspero·, omni pretio desti­ tutos, quibo· pede· mei, flum deeoendérem, uloerati eunt. Profecto animae iuetae adamanteo eunt pre­ tio·! in medio mundi huiue chao·. · * Audiam iterum Chrysostomum ’ explicantem aermonem et F agendi rationem «ancti Pauli coram Areopago. catholicam veritatem asserendo. laudam mereretur". «Apostolus, ait, non contumeliae, non vim. non anathemata cuipiam inferebat: aed humiliatae, perEt in fine constitutionis proeequitur ita: ..Ei con­ cuseus, colaphi· caesus rieuique omnium expositu·, trariam in agendo ac disputando rationem inir· haec perpetrabat blandiendo, hortando, obeectando. omnino non licet. Nimium interest publicae tran­ Sic apud Athenione·· aditum «ibi facit, cumqua quillitati·. proximorum aedificationi· et charitati·, inven.ieeet omnee idolorum cultu insanient··. non ut · catholicorum «criptie abeit livor, acerbitas opprobrii·. eoe aggreneus eet hi· verbi· : athei eeti·, atque «Currilita , * a Christiana institution * ac disci­ omninoque impii : aed quid ? Ciraneinu, inquit, «t plina, et ab omni honeetate proreus aliena" Ita Benedictus XIV. •tdena otteulacra titra, maem oram, m p * •crip­ Sufficiat mihi facere duA> tantum speciales eontam erat : Ignota Dea. Qaeat erga igaaraatee eolitie, heuu ego annmtio eoiie. O miraculum! (exclamat eideratione·. Primo incredun nostri temporis peipree Cprysostomu») o paterna viscera! pie colere Graeco· non sunt Manichaei·, Donatistis, Pelagianis, prae­ dicit, licet idololatrae, licet impie agentae. Quare? sertim Manichaeis, de quibus sanctus Ιλο dicit Quia quasi pii cultum suum pereolvebant, Deum «nihil habuisee sanctum, nihil integrum, nihil ve­ ee colere putante·, eum ita sibi parauakieaent Huiue rum." Atqui secundum regulas praescripta· a vo· omne * hortor imitatnree ’eme, ac vobiecum Benedicto XIV non tantum poeeumue. sed quin imo debemus imitari sanctum Augustinum, de quo etiam meipeum .... Cur, proeequitur Chryeoetomue, magnus ille pontifex dicit: ,.Id semper diligentiscur tu contraria faciqn qui in ecclesiam. convenio, •ime cavit, ne quempiam eorum iniqriir, auT con­ et sacrificium filii Dei perficio? Neacijfe quod ca­ lamum conquaeeatum non confregit, linum fumi­ viai·· laederet atque exesperaret." Non eolum poegans non extinxit?" Non timeo affirmare, ^os eaae 10mm. verum etiam debemu· imitari unctum hodie coram Areopago philosophorum et luminum Thomam. de. quo idem pontifex «crihit ..Caetera· eruditorum, ÿimfide destituuntur : imitemur itaque vero tanti doctoris laudes id mirabiliter cumulat, agendi rationem nancti Pauli; nolimus ii· inaultare, : quod adversariorum neminem parvipendere, velli­ nec contumeliae inferre ; eic ipeoe facilius raducomue, care. aut traducere visus «it, eed omne· officiose ae perhumaniter demereri." Et in eadfim con­ aut «altem non elongabimu« ipeoe magi· a veritate. stitutione idem pontifex vult, ut omnoi ..sibi ad Nonne plure * habent, vel hebere poeeunt quamdam bonam fidem, cuiue culpam vel ineulpabilitatem aemulandum proponant tanti doctoris ia «enhendo Deu· eolue Indicar· potest? 8i quis me exietimaret moderationem, honeatissimamque cuml sdveruriis nimia tolerantem, responderem ai: non plu· tolerans agendi dieputandique rationem" Meahautem se­ cunda reflexio haec eet: id eatis frcquentalbm eet eum, quam Paulue, de quo Chrysostomns ait: „Greeco· pie coler * affirmat, lieet idolomm culta in­ aggredi homine· illo·, quos nominant moderato·. sanientes, licet impie «gente·. Quare t’^Quia quaei Aet credimus, poet attentam considerationem ver7~~~ pii euum cultum pereolvebant, Deum m colare borum Benedicti XIV, post accuratam medita£io/r m * constitutionis Sollicita (quap^uepe eaepius défera putante·, cum ita aibi persuasissent." Sine dubio quandoqua opus eet maiori sermonis in omni linea moderationem colnmendat). credimue •everitate ; ead, ut aiunt Auguntin·· at ssnctus The­ •t quidam firmiter, illo· moderato·, qui arbitrantur ma·, raro, et et aeagea aeeouitate oUeergatieaot moderationem et mensuetudinem melius inservire «•«t mthttawda·. Duo igitur eunt neeaasaria aecan- utilitati ecclesiae, posse aperta fronte et conscientia / dum Augustinum at ««notum Thomam, at debitae tata procedere, non dubitante· m oeee vero· et usus fiat severifetis/nsessMrium «et primo, at hoc munero· amicos veritati· ac «ancta· sedi· eposto* fis .raro. Modualoquaaflbteonauata· dabat ama > lie··. Benedictus XIV anteeigdaaus nostexnst. et * condi tue- auavitata agni at mmmuetadins oris : agteene ante nos ia altum, ax to Ileos vexillum moderationi· etoeenatorem terree ; at oonseqsenter aarmo ordinario ao· praaoadK ' , obiurgativus noa videtur conformia ipiritai avaaAudiaaiu· adhuc unam ex summis pontificibus gelioo Insuper neoaasarium qggg at ao noa utamur maxima conspicuum, et unum ex nobilissimis antiniai ex magna neoamitate (bgac eunt verba Au- •titibus qui tenuerant cathedram Petri : audiamus guaiini at «abeti Thoma·), et eglunutie noe- •anctum Gregorium Magirum1 „Quia veto sancta niei oasnthsw mitioribus «aadüe. Quin imo, addit aocleaia ' ex magisterio humilitatis instituta, recta , * Auguatinu· quando charita· aaevit, aaavlt mora qua errantibus dicit, non quaei ax auctoritate columbino et non corvino. , Benedicta· XIV in praecipit, sed ax * ratione persuadet, bene nunc di­ eonetitatione Sollicita , * quam Miti· laudare non poa- citur : Ftasta an meetier. Ac ei aperte dicat ; Ea •umue, «ic ait * (quaedam tantum verba dalibemu·) : quae aaaero naquaquam mihi ex auctoritate cre­ «Magnus Augustinus non veritati· minus, quam dite, eed an vera sint ex ratione pensate. Quae charitatis doctor, in aula advenu· Manit>haeM,.Pel·- et ei quando dieit quod ratione comprehendi non gisnos, pohatistas, aliosque tam «ibi, quam aoclevalet, ne de occulti· humana ratio quaeri debeat rationabiliter euadet. .. Haeretici autem, idem pro1 Koeleetaetn. XVI. ·. 1 * Hcie. WHWfrW** ςτ et recenseantur et refutantur Illis quae de tate mellis plirres rapiuntur muscae, quam cuin charitate et mansuetudine ab oratore qui proxime praecessit magna quantitate aceti." Hanc regulam sequendo dicta fuerant reposuit. 1° aliud «eee loqtoi de errantibus, ahud tot millia protestantium sanctus Frunciscus Salesius de erroribus 2* (."bristum pharriaei». scnbis et ber<«liaari Td fidem revocavit : φύ verborum eius alliciebat dixisse , genimina viperarum, sepukhra dealbata etc. 3” Pau­ omnes; magsuetudo ovis tommovebat eos. acri­ monia aceti eos repuliésêt. Ille erat in medio eorum sicut agnus, cuius Aiansuetudinem. simplici­ tatem, candorem praesef^pAbai. Hac ratione con' Moral. lib, HI, η. 46. t. rit. col. 623a. • Eprit XXXV. lib. I. Pair. lot, t. I.XXVI1. col. 48Hb • Id Ps.XXXIll, serin. 8. u. 7. Pair. lut., k XXXVI, col. 311. 4 Oseae XI. 4. • In Ep. I sd TbesssJon. hom.JS; Pair. gr.. L LX1I. ooL 428. lum de philosophis gentilibus .evanuerunt in cogitationibus et obscuratum est insipiens cor eorum, et putante» se esse ta­ pira te» stulti facti sunt *. In specie ait et se illiti» opinionis eme ut exordium ducatur ab expositione doctrinae. cum ilh» consentire qui aliquam explicationem expostulant circa doctn nain peccati originalis, quoad consequentias quae respiciunt infantes qm sina baptismo decedant, cum patriarcha Veneriarum ae pttere ut connnlla quae habentur in noti . * in ipaius sche­ mati· corpus inserantur. < *onclueit dicendo remittendum schema ad congregationem pro rebns ddeu' 1 Rom. I. 21 2. W A. MBMOWBB PUBLICAK IT OONGUGATIOKEB fflOnULALB MB A baa dioara, quad praemittatur expositio ravaiatiouia «t die·· ·· * ae. saw sapioute·, stulti fiscti aunt ** Haee dixit Ravareudiwiau pate··, ego «rad· quad intagrua, quo sieui. eemeiHam Tridoatiaam aeram ad tairait· ·· * nostrcram temporum portiaeat seas pratMtaotiemn in luoam protulit veritatem iustifiloquendi mollia wa da erraatibua, qaod Hoitam eatienia et awrameatorum, ita aoa, graaeaato ratio­ Mt «t aaepiaaime, at admitto, meritorius * ; ead aaaa nalisme, qui totam ravalstioaam negat, complexam loquendi mollia etiem da eneribus at da doetriaia, totius ravotatiouis ita expoaamaa, ut, iturum dicam, qua· hodie (da doetriaia loqeor) omnia admittant. exultent credent·· et eonfitadaatur aoa eredestes. Heat inter ae pugnantia at pervsruisaima ; at dieant Ravereadismmi patre·, ex hac veritatis expoaitio·· quod omnia aiat earn honors tractanda, atiam par· firma, eiara, ple·· et tamen brevi, ox hac expoeiversiaaima, at aohtm dominatorem dominam nostrum tioaia redaotiono aoa necem * wt laborem concilii Imam Christum negant at qaaaounqaa ignorant interrumpi; quia, ut (altem mihi videtur, iatorea blasphemant ; da similibus doetriaia maasuota loqui ^emporia tractare poraumua materiae disciplina·, ai non poaanmna : eawt contrarium traditioni oocleoiae hoc placet ooacilio vel potius totius concilii capiti, in omniban conciliis generalibus. Certissime vox ad quod pertinet finaliter et definitiva materiarum ilia Christi: Pan etbit, erit vox concilii Vaticani; tractandarum ordinem declarare. sad tamen non ignoramus bane vocem: Aw eodss, Vellem aliqua particularia indicar·; sed atatim non fuisre dictam scribis at phariweis at herodiaaia, erit, finis. Consentio illis patribus, qui iam a con­ qui tamen et aeribae at pharisaai at herodiaai sacercilia petierunt, nt ia decreto, ia constitution· pondotM non fuerunt. (Multi patres: taw, tawj B tifloia ubi agitur de peccato originali at de poena Bequamur Christum in omnibus: at oblivisci non rewrvata illis, qui solo originali peccato decedunt, possumus haac atiam verbs divina osas non ad concilium Vaticanum has room Tridentini et Flo­ impios dicta, sad da impiis et impietata: ΛΓοη sat rentini. quae in schemate reperiuntur, explicat; peat impas, dfoti Doammw. Verumtamsn, rsvaranquia nodtia, reverendissimi patra·, quwnam fuerint dissimi patres, eum hodia mundus totus no^solum hac in ra dubitationes, imo anxiatatw wneti Augu­ in maligno, sod vara in ignorantia positus alt; ot stini ; et · contra nosti· otnnm duram et firmam cum illi, qui e-roribua decipiuntur, multo numero­ sententiam aliorum patrum, exempli gratis sancti siores sint illis, qui decipiunt; credo omnino ne- Gregorii Nasianseni, sancti Oragorii Nyseeni, et oeaearium esse, ut anathematibus contra errores firmam «tiara sententiam ecclesiae doctorum, exem­ praemittatur expositio veritatis, et ia hoc oooaeotio pli gratia sancti Thomae Aquinatis et sancti cum fere omnibus oratoribus, qui iam loquuti sunt; Bonaventure·, et summorum pontificum, ut Inno­ ut scilicet praemittatur expositio veritatis. Non da centi! III; et finaliter nostis quaenam fuerint diota simplici professione fidei loquor, sed da veritatis a Pio VI in bulla Avetore·· JUai in favorem sen­ magnifica exposition·, quia mundus saltam ex tentiae mitissimae contra illos, qui fabulam pelacuriositata vocem concilii Vaticani arrecti· auribus gianam dicebant sententiam illam, que affirmat, •xpectat; et mihi videtur nadaasarium esse, ut infantes vel alios ia solo originali peccato dece­ audiat nos, non solummodo condemnantes, oed lo· * dent nullam subire poenam sensus, subire quidem quantM magnalia Dai. (Plurimi patrue : beau, bene.) c poenam damni, sed damni ita, ut nullam moestitiam Loquamur igitur da toto complexu revelationis habeant, et limbum infantium non esse fabulam ; breviter, sed luculenter: exempli gratia, loquamur •t sententia, quae obiieiebat, damnata eat. ut scholis da Deo creatore at creationis ventat·, quae nunc catholicis iniuriosa. Ergo peto et enixe deprecor in tot scholia at aoadamiis negatur. Hanc rari­ ooncilium, ut declarare saltem velit, neminem obli­ tatem creationi· ita exponamus ut duo intelligangari bac in ra plus et aliter credere, quam do­ tur, scilicet creationem, ut Mt actus omnipotentiae, cuerunt tot et tanti sancti patres, ecclesiae doctorea supra rationem quidem esae; sod tamen creation· et etiam summi pontifices. Voluissem alia etiam sola rerum "'origiaem at ipaia· naturae lege·, ut dicere circa hanc petitionem, quae iam facta est exstant, explicari possa ao modo, qui contra ra­ ab emiueatiaaimo cardinali archiepiscopo Venetiano, tionem non sit Haac facillima explicari pomunt; •eiiioet ut aliqua verba adnotationnm schemati· in sed hoc aoa faciam in ooacilio, quod, iterum dico, ipaa capita referantur; eed cum haac longiora sint sapientibus loquor. Loqnamar da Trinitatis veri­ •t eum stiam redire debeant ad examen congre­ tate, siouti da ea locati suat saacti patra· at aaela- gationis generalis post modifioationam aohematia, siaa doctor··; Ita scilioat at intelligent homiuM haec, omnia omitto et in scriptis tradam deputation· increduli, et equidem Trinitatis lucem inaoesmipro rebus ad fidem pertinentibus. ' bilam in se, sed tamen noble lucem one·, at atiam ORATIO rationi huma··· luoam, taatibus Athanasio, Hilario, resursndi petris tina, mm. ΧΙΠ, aap. I, eia tagitar: .ladigaiaaimam aaao dagitiem eet, ea a qaibaedam eaotaatioei· et prurio boaniaibee ad tatitiea at imaginariae tropo·, qaibaa verite· earaia Christi Agatur, centra unirer- Qaaaiajaiiaaa verba aoaatitatiaafe liafatiaaa free aauaia iaaaaapta columna ot firmameatam veritatis, haac ab impii· *aaa ax aUooattoaib·· aaaaiaterialibaa, eneyeMs aliieque apostolic·· Htteris aaaaaaetaa peatÙkaau hoaataibaetexaegitata aeaamaata, vetati aataaica, da- Dehinc veritati head aoaaaataaaa· fora *, at vix aadabaat Tridenti, aoa omaes sampar fisis·· maUi- aoa aaritar ropadiaada aaaartio, novam plane et taaaitatam aaaa sehemati· loqueadi ratioaaai Panais fiaoa. Et Christ·· domina· aubvartoaa maaaae namu- tantam argnmeatum abeolvam._ Iaetate aut.· Ex qao evidauter patet patre·, qui lariaram, qai templi, maaibaa hominum uo imita uti, sanctitatem profanabant, non permieerit aaaa sponaaa Et qaidsm miaaam frète brôvitatis aauaa, qaod ia palvaram aonterera tabula * perversorum homiunm, totam «choma faro nihil alind ait, qaaaa explicatio daoram priorum paragrapboram Syllabi, iiadaat omnino verbi * eoaeepta ot exproas· da rotKiaaliamo abaolato at do ratioaaliamo moderato. Undo aaaa mirandum eaaet, quod rapadiaratar forma eadem, quam adhibuit summa· pontifex ia documento tam soTemniter emiaao, ot ubique terrarum catholicarum qui dootriaam e caelo dolatam oonouloaat, perver­ propensissimo aorde recepto. Sed et eum hae eonetitutionia forma plano ooaaonaat tam in eoatentiis tam in verbi * alia eiuadam momenti documanta pontificia. Sio exempli gratia quae in capite I* schemati· proferuntur da paatheiamo at materialismo, deprompta aunt ai non de verbo ad verbum, •altem quoad aeneum da allocutione Manim· finds··, • iunii 1862. Legantur litterae apostolic·· Graeisinter, 11 decembria anni 1868, ad arohi- mui epiaoopum Monaoonsem; statim cuilibet manifestum erit ipsissima verba hniue locupletissimi documenti in schema nobia propositum transii··· tum circa cognitionem Dei per naturale rationi· humanae lumen capito II, tum oiroa distinctionem inter fidem et «cientium capite V. Perlegantur itidem litterae apostolicae Thoa liimtfr, 21 deeembria 1863, et nemo non videbit, ex iis totum caput X schematis de recto ordine inter scientiam et fidem, do recto usu et abusu scientiae ita oonfiatum esae, ut inter utraque ne minimum quidem, non dicam solummodo in sentontiia, «ed etiam in verbis dincrimen inter­ cedat. Perlegantur Pii IX epistolae £riari«s>, ad archispisoopum Coloniensem, 10 iunii 1867, et De­ lors Anud Hu4ioari, ad episcopum Vratislaviensem, 30 sprilis I860, cire· naturam humanam; et extra dubium fiet, verba schematis de gravissima hac quaestione identidem reperiri in litteris dogmaticis summi pontificis, nempo animam rationalem vere •c per se seu immediate et esaantialiter esae formam corporis humani, capite XV * tci« h«m ; quod de oaetero iam concilium generale Viennense declaraverat, utpote maxime necessarium ad tuendam unitatom compositi humani, et ad removendos errores ma­ terialism·. Nedum itaque a consueta loquendi forma recedat schema, omnimode consonat cum D terminolqgia in - conciliis generalibus et constitu­ tionibus pontificiis huc usque adhibita. Quapropter eam servandam asse sentio, quippe quae sufficienter clara sit et omnis aequivocationis expers, et sub quovis respectu apta ad /efellendoa errore· doctrina· catholicae e diametro opposito·. Ex quo in aperto est, deiecta contra schema iacula in tecta cecidisse, quo •a dirigere nequaquam intendebatur ab auctoribus. Quos entem fefellit memoria, non fallet facti veritas. 3' Quae contra schematis constructionem prolata sunt, silentio praeteream. Bed durior schematis lo­ quendi forma et verba quaedam acerbiora castigan­ tur, et eius - auctoribus sessiones Tridentinae ac amantissimi salvatoris imago oeu charitatia specimen ponuntur ob oculo·. Quod Tridentinum attinet, illud praecise atque apprime confirmat, quod in schemate reprehenditur. Exemplum ex hac synodo unum, quamvis non sit unicum, citabo. Ex concilio Triden- tant, detorqueat, commaculant? Verba divina qaae aliquando Christas laeue ia terra seripeit, qaibasqae scribas at phsrimeoa in tegam egit horrendo rubore paratrietoe, niai ioda scripta evanuissent prepruiri *·•speren daeibattapua appuirbria opposita, ten im­ balle argumentum sappeditarent sehemati, ae vix •at anlMteaas abcrramo a via at exemplo Cbriati. Caeteram adiioio: si homine· digni eunt oharitate, aa fortem» charitae sola a veritate excludenda est? Quidquid ait de congrua loquendi ratione, nihil im­ pedit quin punctula nigra quamquam rara eum oaeteris defectibus, qui ut tale * indicantur, e «ehemate expungantur, et pamna plus aequo diffusi, minuaqne limpidi preesius exprimantur, et magia clarescant Breve compendium et non immeritus labor. Ad finem propero duplex votum humiliter emit­ tendo, net neutiquam praesumendo. 1* Ut lioeat patribus synodi suas animadversione· in schemata ulteria· sibi adventura de fide, de doctrina, de re­ gularibus deque rebus orientalibus ad respective· delegatione· concilii oecumenici suffragii· electas deferre. Observationum ratione habita, documenta examini conciliari redderentur; et fortasse hac via inita, minori numero discussione· provocarentur, et nos orationibus non obrueremur. 2° Ne quid tem­ poris, quod breve, quod pretiosum, quod irrevoca­ bile eet, minus utiliter absumatur, votum alterum eminentisaimis et reverendissimis concilii praesidibus exprimere liceat; ut nempe oratione· quae non stricte ad rem praesentem pertinent, quae ultra limitée protrahuntur, quae extra castra vagantur, quae falcem in messern alienam vertunt, licet latinisaime exaratae, nisi ad aliam provinciam aut dele­ gationem dirigi queant (sit venia verbo quod invo­ catum se obtrudit) bona gratia ad kalendas graecas mittantur. Hie autem eminentiseimi praesides disceptationem interrumpere consuerunt: unde eminentissimus primus praeses pat.us dimittens, sie est alloquutus: ,Cum hora iam nimis-proceaserit, et plures ad­ huc superaint oratores, iidem audientur in proxima congregatione generali, quae habebitur feria 11 se­ quentis hebdomadae, die 10 huius mensis ianuarii.“ 9. Congregatio genaralla nona. 1870 ianuarii 10. Feria secunda die 10 ianuarii 1870 hora nona matutina in conciliari aula Vaticanae patriarch·]!· baailioae generalis reverendissimorum patrum con­ gregatio habita est, cui interfuerunt sexcenti duo­ deviginti patres; nempe 40 cardinales, 6 patriarchae, 3 primates, 101 arehiepiscopi, 427 episcopi, 6 ab­ bates nullius dioecesis, 14 abbates generales sive praesides congregationem ordinum monasticorum usum mitrae habente·, 22 generales et vicarii ge­ nerales, quorum omnium notqina, sicuti per assigna­ tores locorum accurate descripta fuerunt, exhibet SU CONGREGATIO GENERALIS NONA 10 ImmiÛ 1170 fodie^kti patrum nonne eongrngatioati generaite, qai , inter kete ooneilii asservator. Revereadus pater dominas losophns Chocs archiepieoapua Qeiteeeb nüaaam lectam celebravit Qua abeoleta et recitata oratione: Jdsumue Dansés· «te., reverendas deminue concilii snbeocretariM iaese etaineettieiari primi praeaM» ax aabeaa promulgavit nomina inscriptorum oratoràm, qui adhue supererant; nompo reverendissimi patres, Felix de Laa Casea episcopus CoaetaatiniaaM aa Hipponensia^ Paulas MiealoF episcopus Tifernatenatil, qai tamen aaa facultati loquendi, quam obtinnoraat roanntiasMut, ne repetere cogerentur oa, qaae iaa ab alüa dicta fuerant, reliqui sucreerive ad embosom vocati aant, nimirum roveroadiasimi patres, Thomas Michael Salsano episcopus Thanensia, Simon Spilotros epis­ copus Trioarioomrie, O nilleImus Meignaa episcopus Catalaaneaeia, Stepbanus Aemilius Ramadid epis'cOpus Blneneis, Emmanuel Theodorus dal Valle episcopus Huanuoensis,Georgius Ebedjasus Kbayyath archiepiscopus Amadienaia ritua ehaldaici, Ludovicos Haynald archiepiscopus Colooensis et Baomeasie, loaeph Papp-SsiMgyi episcopus Msgao-Varadicensia ritus graaoo-rumeai. ORATIO reserendi patri» dommi Homes JficAeeüs Satané episcopi Thesea *»· ’. Eminentimimi praesides, reverendimimi patres. Brevi me expediam: et quoniam hactenus satis superque diete sunt do stylo, ordine et methodo propositi schematis, ne actum agere videar, et ne mihi opponetur horatianum illud», a divo etiam Hieronymo usurpatum, ■ m sibum» ne /ipso f* ra»; liceat mihi sine prooemio, sine » peroratione, sine patheticis exhortationibus, nonnullas observationes brevi calamo perstringere super schéma propositum a doctissimis sapientimimiaque viris, qui neque stadio neque labori peperberant ; ut dum facillime inventis do nostro penu addimus, illos sua laudo minime fraudemus. Salebrosum nimia erat obioctam, subioctumqao propositum, et quasi versanda materia. Agebatur ehim de nnirersie, atque de innumeris fere erroribus, quibus inlcitur haec nostra astas; quos quidem resumere, et in ordinem redigere, et opportuna condemnatione notare, neque facillimum neque expeditimimum erat Veram non eet animus quae ab alio reverendissimo patro pro schemate in genere doctissime dicta eunt, hoie exquisite resumere, neque oboervationos illas super schema nobis pro­ positum denuo extricaro, quae iamdiu diotae fuero usque ad satietatem, ne inopportuna repetitione vos SM taedio afloiam. Ime rogarem humillime umiaeatàesimos psueaidM, ut par aliquod monitum patribus praescriberent ne ia dieewaioae propositionam ad aka ragetar oratio; et at Ueaequis^M,' quoad «as (ari poesit, brevitati consolai, ae taaspae inutiliter teratur. Interea praeterire non poseam opiaioeam illam, quam nuper audivi in alia terniras, videlicet liber­ tatem omnimodam nos debere relinquere recoatioribae philosophia; qai sive do Dee, sive de homine, sive de uaivorea natura loqaeatoa, a veritate aber­ rant, et abeque eo quod ilbe ab oeoameaiea hae synodo aliqua nota'inarator, relinquere potius catho­ licis dootoribns facultatem, imo et oflcium illos confutandi. Cui quidem sententiae, salva sapien­ tissime viro revareatia, omnino subeoribore non poseam. Nam m in dubiis libertas, si ia omnibus oharitaa, ia necessariis necessaria ast unitas. Non enim agitur hae noatra tempestate de philosophicis disquisitionibus, quae, salva Sde, innocua libertate dieputaro nnneqaiaque pro aao libitu potest ; rod do fandamentis ipaina catholicae doctrinae : ia quo quid sentire, quid opinari, quid credere unusquisque de­ beat, facillime dignoscatur. Sunt' oaim innumeri atrorum magistri, qui per universum fere orbem, verborum colluvie atque involucro, prurientes auri­ bus, iuventutem praesertim,. a veritate avertunt, ad fabulae autem convertere nituntur. Qupo quidem debellare certe set theologi, aed .ecdeeia debet opiniones istas sensura notare, ut posuit unusquisque facili eloquio atque Irmimuaa (dei temera errorem a veritate aooomoro. Nonno ecclesia in concilio Lateranensi sub Leone X, sessione octava, ut alia omittam, delaivit haereticam osse dicere animam emo mortalem T Nonne ipoo non erat philooqphicuo error, quem ecclesia tamen sua censura notavit! Eoeleoiae igitur procurationis est. in veritatibus etiam naturalibus, quae facili connexione eum (de iungunter, non ooniectnria et opinionibus (deleo imbuero, quae, huc atque illuc facile traherentur; sed certa oonstantiqns deinitione. Haec per transennam dicta sint ; veniamus modo ad singula. Caput I. Condemnatio motaisiiMM et penlAeismi. Materiabamus ita exponitur: nonnulli praeter materiam, matoriaeque transformationes et explica­ tiones, nihil reals oeee dixerant Matérialismes ia genere acceptus ita certo cortina exponi potest; sed error eet praecipuus quoad animae originem. Quippe dicunt plores reoentioreo philosophi animem talem habere originem, ut ia principio sit velat plastica materia vogetalis ; deinde cum evolvatur et ' BswNedas pator tamisas sfticspeeTUlMaatonasavsatim pordciatnr, vitam adipiscatur enoaitivam, ut deinceps loquendi petierat tina superior habentur aapgngatie. D obtineat per ovolntioem et transformationes in­ ■ Argussmtom: .Ipisoopaeneaoarislaiipime ab iis, qsaa tellectivam. Eatea na ergo in istorum syei emeto psathetosa· reapMaat ait darisri et Moantieri formale materialis, est, quatenus originem trahit a materia. Opes esse, et ssquontsm pwpeeebet : Destin·» ae Imiter sta Et ei forsitan animam materialem in tertio stata (at in orhttoati terta). In rapite * · eU ta ntiaaeliame agiter, » «pressa meatio mu it te tmiitinealiaee, quem tamen damnari fateri vomantur; non verentur tamen, systemate opes esset M ia toto sas Ineo peni qaaerttasm tam sorita» ducti, aseororo originem et ortum traxisse a bellati agitatam. Ubi tetter: ,Verum Deum bernante rationis la­ simiisqua. Do hoc notatissimo et turpi errore no mias oogaesd *ponar pias aeque vitator haesas i rationi muverbum qnidom diotam oot, qaam tamen innotescere osti ; dlseadam Usine : Neque est OaMtaadam sto. (ut ia texta). dobero (delibes nooeaearinm duco. Hanc adamuemm Cap. »· abi agitor do divisas rentotioais fontibus ia same scriptore et traditione et dioitar: ,Vei enaaiml oontoaatene et nominatim errorem damnari etiam oportebat ia patrum deelaistem eat * dednitam moditaetlime aUqaa in­ decreto: aboqnin minime oeee damnatos putabunt digere, qaam hia verbis proponebat: Doeiaramne in rabas auctorea isti, et dicerent fortaseol quia animam, (del sto. (at ia texta). Cap. d· de nvelatieati supematqrali· nooeodtato, msdilsaade postrema who, at Stentur: Agumea dem esso mpenatonlb renlationisoto. (et ia tosto). Cap. * · do 1 ooasmni totius hamaai g serris srigiae ah ano Adamo aaiteas in obliqao dadairi posse ait, animant immediato enari · Deo et eam corpore Meiangt Omelnrit oebema remittoadam ad onmmlniohem, st omendotar, et posse de fseiH tribaa ospitibaa oompreheadi Mania, nimiram I· de foeto revela tinni»; Π· te ipaina nvetotitmie medio; |Π· de obiteto * nvolalioati. ■ Horatiae, I SaA 10, «d. quin intellecta praeditam fateantur, fateri eo tamen immaterialem taile suadebunt. Pantheismus similiter genericis verbis manifesta­ tionis, explicationis et emanationis eiusdem sub­ stantiae deocribitar, neque aperte virus erroris Detenditur nisi duobus illis verbis: „Ita ut in eadem essentiae explicatione, ipse Deus (at mundus, aut mundus (at Dena, * queo omnia quo praeciso sensu Λ. ΕΜΗΟΠΕ POTUCAK ET ΟΟΜΟΜβΑΠΟΝΕβ GENERALES IM AM dicta aiat, et quae sint puthetemi vssae sped··, A set immrit1, rqprsAsmns, daaa—M, —tit—ti at qui· porGpty Naaaia .ent ad nota· rs—xrsrs; anmea.' \ Oepnt a ■' qu de aaaaa aatiaaaariaa ndnetatfonns apponere duxsrut praoeiarissimi anbawatia nnotaeea. Veram aaaa beiasmodi adaptation— aaa edantar, rsmssihit texte· oaaaiao obaearac at talia, at aaiaa aaqaaat fidsii·, qaalia pantbefamudama taa * at prpaariptaa faerit, matertaHa nempe, aat otiam idaa Iistim» . Bat tsm— aaiaaadvaraioaa dignum, quod maxi­ ma interact iater atrumque di—timea, G intime ooiuidaraatar. 8pia—ismua, Gve antaqiaKa emanatiamua, nteumqao ait, semper Deem aalvat, aaaa dioat omnia a Dei rabotaatia cogitationeq— pro­ cédera et emaaara, ot que aaat Gvo spirituali» Gao corporalia es— divin— —betanti— portion—. Veramtamen Fiehtsi peatheism— idOaUatieM, cam omnino ex proprio rye Gve bonaoioatia Deem for­ mari dicat, Deum ipeum omnino negat, undo rootiaa Malta ia boo capita deeiderentur, qane <·! aaaiaaa, vol par tnaseannm dicta aaat; aoaaaUa etiam aüaaa recte attrmata ridentur. la primis erprema mentio do treditiouliuao, ut vocant, non tt oo ia capita, cam tamen damnari videetar. Atqai qaaestio do mediis aeoessnriis qnibua — retioais acquiritur, moral— atqao ot me— nostra ad voritates religioe— —pernondaa aesurgit, ataximo a—tu agitate fait inter philo—ph— etram catholic—. Debebat ergo ia tota ius claritate ex- poai, ot qaod erat erroneum damnari ; quod autem Gno tdoi. detrimento sustineri poterat, liberae philo- sophoram disputatiosi relinqui. Est -autem exploratum, nonnullos catholicos, ut etAG—mu vocaretur,—u auMAei—nu,—a —ithsi—. 1 l· revelationis extollerent aooe—itatem, as—rare mi­ H— igitur noa anetor— sigillati—, sed eorum nime dubitasse, requiri verdm idem veramque re­ error— nominatim damnend— et diris dsvovcnd— velationem supernaturalem ; nt homin— p—nt ad Dei cognitionem —surgere, primasque ot obvi— eo— puto. En formula quaedam Gn minus apta, certo omnia ventât— moral— adipisci. complecto—, quam pro mea virili proponam hoc modo : intellectui ineo— veram cognoscendi Deum poten­ Ex quo sequebatur nec Dsdarnanm ec Jlrmttsr tener·1 —msAus jUcGAus tiam, neque in robus creatis Gve habitudinem sive Μ0ΙΜ^ΜΜΜ> DuM Mid MM · W« ÎÜW· Ego sum qui sara, aee——rfam, ei—fatam, aeterne·», relationem ullam ad creatorem ; quae du— illation— ovidontiaGmo cum apostolo pugna at Vdrumtemeo •Vimtam — ——ifaw perfect»·μ»Α·· proe«lites·; pns alii, fido doctrinaqae presetantes, non fidem pree- o·—— operator —ilio eefantetie suae, en—ie fatostor’ oti—s prq/iosda iurrffam‘, cui nuite creatore reqairi, noa revelationem supernatural em, —d asse­ rebant 'revelationem —tardée fore necessariam, —t toeiddUt, p— eeofam et terram impld, ffa am ο—ηίβ moeeeX, est immihlu et cantine imeêutobilù, nimirum magisterium aliquod externum, verbum exteriut prolatum, nt intellectus actu fieret intelli- dmpiidtdmae et pariedmm tpiritoe, ft fa ta/mtam gene, atota ventat— aliqu— morale· apprehenderet, —urine distinctes ci entai qsin—fsMt erecto re, to — pruodpue Dei existentiam. βΙΝΙΜ λ Μ *ρ ce et a N Hi et capacitatem MlttUtlOT naturalem mentis profitebantur, et rebus . creatio talem vim relationis concedebant, ut homo ex fadiyene. I7nde esta smo* A—itate motae, liberrima •otantote, ree mu'—r—e fa tempera — mhtlo erueoG, i I ratio—bili fi—t— ratiocina—, non solum poe—t nempe o—hni et torreto, et —tata gu— to eto totot, cito Deum agnoscere, —d demo—trativo etiam modo tilto et faeushGfa,creatarum qpiritaalrfa et eerferetoto, Gbi oeeterisque invincibiliter ostendere. enfettocto et nnoMfaa—»,—et Ana»—entpuew remo· damns re nef— —— tnsusMN, ee epirito tto Mile cincto et carpere coasritate—*. Qaee ree, as— 'creatorae ttopatoe, ai faeiccm itottoetae, proprie actore ce toietontia toii- fanotorie, —d diligenti—ime haec qua—tio exami­ nanda est, ut tandem aliquando quiescant —imi. ot Gne fidei rationisque detrimento sciat unus­ Hoa post­ puto: unde non per- eiiue —boistant; gMqo preptoree certo’ totolantito, quisque quid rationi, quid fidei deb—t. JMI' M ft rfiomit·· * mot* α —, catas toiipoato —tsssr—ts—s «ttsfaa, to to nsAs- N— recti—imq son—t haec jerba in principio hui— capitia apposita, scilicet —non Deum huma- toto reitotostar. Dmm» «rpe caper letuic qu— —ad, et eeee et eoecipi pcentot, perttotolitor toietoatoto et —· ration» lumine pos— cognosci. Nam Deum serum neminem sine revelatiope cognovi·—, etd fetori et eierore icboaito. , Quaproptor ei paie itotoU Am— n—mfam es— ingenio, doctri— et disquiaitione diligenti—ima praeditam, ad— explorata res —t, ut confirmatione Demit, ed tome etoeiem aumii eeee —imam, ant ornata toto emaeetietoe, ed redtoittoc, ed ietor- con egeat. De— ergo humanam rationem physica pollere potentia, ut Deum verum agnoscat; demus mtoatiotoe eitoiem iittoee —AM—fias, n— aMlt— ultro mtroqne creatur— viGbil— certum et insluc- wrs» et iiettoetae eubcttoitito a Dee ipeo ee Milo tabile pf——ferre argumentum, quo et ip— invisibi­ ereatoi, et ob ipeo toieotooetor eeneereetee: eat 1 —eertorU Dettot non toto aid toe sAWractam, fas- li· ■ Dei, otaequo sempiterna virtus et divinitas oogn—G posGt, nt qui ignorunt, i—xc—abii— omnino redd—tar: tam— affirmare non possumus, quod penônd», .td mdtotom oàsefafiam, —fas dstsrmfaata CtoCtontto non dl nid fa esnàsssnlte Aeasfass, esi fa sarüs d ietonntoctu apperititodito rorato, emic ototda dntDm, d Dsns dt * ectoto; cd M.Zfoe1*Jfon os—is, d — emaihM· Jlori Ztaum1* ; ΜβΜ KMOTMÎlrtiWI MM ’ potaerit amq—m aliquis, revelationi· auxilio desvi­ tatas, illam euperare morulam impotentiam, quae ax nativa rationi· debilitate, q—e ex admixtione ed ipoeto huma- pb—tasmatam in ip— cognitionis ‘exercitio, et ma­ iMMiÎOTM MV iKvMMI xime qua ■ sx vulnere ignoresti— per originale poe—tum inductae proven ia— —tat Hoc ad- CTOTrtl·· triifvW tW jtMriMVp W ipMM creataras a— otot tod iotortotoetoe umstaGfos^ * sfae- dem dietoeo enietontiee: htoc Ototoe, (fa— rode temper d netoreli reUttot tomtoi, tinss— priait fidd prtodpiio repupasmt, d paie impie emprtorit •trait philo—phorum omnium —ta— ot univer­ sale foetam.; h— praeter ali— Mgeliei doctoris1 auctoritas. ,Ιρν—tigatio, inquit, naturalis rationi· non saflat humano generi ad cognitionem divi­ norum, etiam iUontm quae rvGe— ostendi poeeunt;· 1 interi s4- Vat * corde iWd—, * toratotor ia csGse Vsrtstam. * Asstqice ibUssa. * ate asie SMam. * nuta·»» ·£ Vet; ss—Htat· eeisa VsrtaHmii; —M— forte isgeadsas a—sMid—t soiliost srsetaraa tasmasm. ’ an. co4sx VsrtsUam. · —re eM. iHA— ' emt ssd. citatas. ■* Pro Dec’totot tata< ss. " Dmt sAVet ** — sod. *■ tasrms—ta aiiGmhs 00untib^u,, itita» tacrat teripiunu untuut ttrtua habtudtut tttt, qusm ab teehtia infallibili urbi Dti auiodt tt initrprtt» dajfmtani, ttl ab * tmgmmi patrum coaMnaiona dtolarattna tttt ooiutitorit. Caaaao in oblique aaltes defiairi poeee, ar'ss erauri a Doo immediate eam in corpora infiuduntar, eum haec inirtio unae diei qaand verite· eatholioa, uti patet ex argumeatia addaette ia muditteaimte adnotationibn· Bt alite videtur etiam naoeaeanam, nane temporia, abi antiqua· truduoiauituuu et novae pm iratieuiaewr» in arienam producitur, ot ut re­ pellatur in eao principio. Hae eunt, eminentteaimi praeaidaa, patre· rnvarendteaimi, obeervationea, pro mea tenuitate veatro acumini aapientiaeque propoaitae; quae fortaaete etiam intervire poterunt, ai quando propoaitum acboma ad malioren perfeotioramque formam redigi voluerit. Neo enim quod habemua in moni­ li but omnino reiieiendum puto, aed omnibu· capitibua egregio aciteqne perpolitia, univeraum dog­ maticum «patenta ad ma praecipue capita redi­ gendum, in anteceaaum aemper exponendo veram oatbolicamque doctrinam. 1* De /ode revelationi·,. mu de aietwitait ipaiu revelationi· in naturali et auperutarali ordine. Dedit enim Deu primo homini aciantiam spiritu·, •enau implevit cor illius, et mala et bona oatendit ei, aient acriptura teatatur. * De ipaiu revelationi· audio, videlicet de 3 ecclesiae auctoritate, ex1 quo de traditione, de acriptara, de Romano pontifice, de episcopia, caeterteque dicatur. * De obiocto revelationi·: «errando per cumme 3 capita ordinem illum, quem nobia praeacripait An­ gelicus ille, cuius doctrina, noatrte hisce temporibus, quam ait utilia, non in theologia solum, veram 0 etiam in philoaophicia diaputationibua, nemo eat qui non videt 8ed de hio hactenus; nam plura dicere super­ vacaneum esset, cum iam enucleata atque dicta faerint ab alii· reverendiaaimia patri boa, et ideo in re, de qua agimus, minime neoemarium. ORATIO rtttrtadi patri» doatmi Siorom» Spilotro» tpiteopi Trioarietaru'. Quod apectat, eminentteaimi praeaidea, patre· reverendiaaimi, ad fidem anpernaturalem et ad motiva credibilitatia (de quibua in achematte oapitibua VII, VIII, IX fit aermo), ite, quae in aliorum petram Caput IV. orationibua dicta aunt, nonnulla addenda axiatimo. A· Ad fidem aupernaturalem habendam einaqne Heic reoolenda eant, quae dixi in capite aeenndo ; actu· eliciendo·, praeter divinam revelationem et t * medium addam tantummodo propter illam eamdem rationem,. gratiam Spiritu· «ancti, neoeaaarium < nimirum, ut neceaaitaa moralia revelationi· veritatum D infallibile, quo factam divinae revelationi· innoteacat. ■ Hoc adeo veram eat, ut ai te tantam nataralium omnibu· innoteacat- modificandum eaae excipiatur, cui Dena immediate loquitur, cuique propoaitum achema ib poatramia verbi· huiua capitia, illa convertendo de affirmativo aenau in negativum, hoc modo: „Agnoaoendum eat aupernaturalia reve­ lationi· maximum, (addatar)«tiweaaaerHM> baav/cnMi, •iqnidem pro praeaenti humani generi· conditione, huic aupernatarali revelationi debetar haram quoque veritatum propoaitio omnibu· accommodata ita, ut (addatur etiam) »ûu illa ad earamdem cognitionem debito tempore, aufltaiebti amplitudine, firma cer­ titudine, et abaque errorum admixtione perveniri non poaaiV * 1 8. ThaM· arnuada meanda·, q. A art. A Ham te oodio· Virtalhi· ita babaatar: . teai m veri ratio··· far J——diat·· nrdlaim ad anivenate una ii prtetifian vaaire, •daoqte. ate.“ ■ R Ttema· te apteL ad R··· oap. VI. ■ pwriaadiHti «A Vat * Pre ·» «A Vat habat an Concn- annual- roaro· L·. •ignte et portenti· ae mailifeatat, nemo hac certi­ tudine carena fide divina et firmteaimo aaaenau credere poaeet, quae ' reapae revelata aunt., Ob defectam huiuamodi non eat apud protestante· alioaque haeretico· divina et «upernatarali» fide·, quippe qui nullum aguoacunt infallibile eccleaiae * ito oA Vat.; leg milan ni tollor, m. * * ·: Argunn .BpUoopm Trimrioeaai· noaanll· addenda proponit ite, que· a patrite» hnonaq·· dieta faoraat It 1· ad fidam aufetuatuniani fractor diviaam revelation's at gratias requiri atiam mediam tefUUHl· qao revelatio teaotcaoat; f· quoad motiva orediMHtotte dtetiagnendam eam mari­ tam 4a ooadigao at d· congruo, habitas at aetas; r in oap. ·» abi lagitar: «aad «o qaod Bfirita caneto teapireato oenmrtpti * aunt dicandam: „ab hagtagrapbi· acriftoribaa ean■crifti * ; aaat as enim teterpreta^nafiraii admittendi aant. Valgutam catam denao mneteadam at * aatbstieas η 969 A. 8EBBIONE8 PUBLIOAR ET 0O5GRBOATI0ME8 GENERALES magisterium in proponendo fidelibus divinam revela­ tione· ; iddroo semper haereat··, dubii et incerti eeee debent, utrum Deus eit loquutus, ot utrum hic vel ΐΠ· sit vera· ae germanus divinae revelationis senens. Contra in eodesia catholica adest infallibilis auctoritas divinitus instituta, quae ineluctabile fert iudieiam de facto revelationis, verassque eins sensum infallibiliter declarat. Christus enim carnem assumens non modo revelationem complevit, sed etiam, nt illa para et integra perpetuo maneret, , fidele· in eooietatOm coire instituit, eamque eum in credendo tum in docendo privilegio infallibilitatis donavit, ita nt esset columna et fandamentum veritatis. Tanti ponderis hanc faciebat splendidissimum ecclesiae lumen Augustinus, ut dioeret * : „Evangeliu non cre­ derem, nisi me . ecclesiae catholicae commoveret auctoritas." Hinc gravissimi theologi affirmare haud dubitant, unum dumtaxat esse praecipuum locum ac fontem theologicum, scilicet supremum ecdesiee magisterium, * ex quo reliqui vim suam hauriunt, ipsamet divina revelatio aive scripta, sire oretenus tradita et omnis conciliorum auctoritas. Haec infallibilis auctoritas, ut semper in eosleeia prae­ sto sit, et prosae errores ae haeresce profiiget cum altioree radices agant, vota publice flagitaro videntur. Quamobrem optarem ut in citatis sche­ matis capitibus expresse mentio fieret de infallibili ecclesiae auctoritate, qnae est absolute neoesaaria, ut quis de divina revelatione certior evadat, et supernaturaliter credat : ne videlicet in protestqntium errores delabi videamur, qui eum ipsi singillatim fiant divinae revelationis indices, non divinam aed humanam habent fidem, cireumferaatnr omni vento doctrinae in circumventionem erroris, non Deo sed sibimet credunt, et damnationem acquirunt, cnm sine fide imposeibile sit placere Deo. Quod vero ad motiva oredibilitatis spectat, distinguendum C meritum de condigno e^ meritum de congruo, habitus ab actibus fidei supernaturalibus; habitus dat facili­ tatem, perfectionem et suavitatem in agendo. Qui igi­ tur habet habitum fidei, cum facilitate, perfectione et suavitate credit, aotusque fidei elicit. Itaque homo fidelis qui in eoelesia catholica iam invenitur, credibilitatis motivia non indiget ; ia enim baptismatis sacra­ mento habitum fidei imbutus, Spiritus sancti inspi­ ratione et ope adiutus, ecclesiae auctoritate innixus, quae illi veritates credendas proponit, facile, perfecte •uaviterque actus emittit fidei. Equidem doctor·· catholici et fide certissima et firmiter veritatibus re­ velatis adhaerentes et sibi et auditoribus suis motiva oredibilitatis explicant et declarant; sed hoc potius ordinatur ad reddendam poscenti de propria fide rationem, non nt ipd par illa motiva ad credendum proxime disponantur. Credunt enim propter auctori­ tatem Dei revelantis et eodem· proponentia Neque ulterius homini haeretico, ut ad veram fidem perveniat, opus est eredibititatis motivis: ipse unam profitetur divinam revolationen ia sacris litteris con­ tentam. Iam vero in scripturi· iam admiasi·, d ex corde quaerit, bomperiet sanctam eodesiam magistram veritatis, quae ipd credendam proponit sacrae scripturae divinitatem, dusqne verum germanumque sensum. Igitur homo haeretieua, ut er­ rorem deponat fidemque amplectatur, ecclesias auctoritati adhaerere debet, neque absolute motivia oredibilitatis indiget. At vero d agitur do viro infideli, qui nullo modo fidem susospit, haie primo necessaria sunt motiva eredibititatis; hisce-quippe morsliter certus evadit de sacrae scripturae divini­ tate, in qua ipsa, ut de homine haeretico dictum est, inveniet eodosias auctoritatem, ex qua domum * Contra «puM··· Atouidad, «sp.V; Mr.tst,-l ΠΛ tlUb. 9M taaquam ex medio infallibili certior fiet ocrtitodine fidei de diviaa revelatione in scripturis et traditions contenta. Motive igitur-oredibilitatis nonnisi re­ mote .ad fidem disponunt, ut quis tandem onpernatunditer credat Spiritus sancti gratia adiutus, ot inhaerens auctoritati oeeledae docentis, et per huinamodi virtutis actum sapernaturaliter mereatur vel de congruo, vel de condigno gratiam et gloriam. Quare qnae sint motivoram oredibilitatis partes et quae ecclesiae docentis in actibus fidei elidendis, in allatis schematis capitibus distinete clarissimequa explicentur oportet Demum in schematis capite HI ubi praetor alia haec leguglur : „8ed eo, quod Spiritu sancto inspirante conscripti sunt," legendum : Std so, quod Spiritu «cacto mspireais ·ό hayiSÿnjM» teriptoribtu cotucripti mutt. Interpretes enim eccle­ siasticos, qui textum vel hebraicum vel graecum in alias linguas verterunt inspiratos non fuiaao nemo ignorat Cum an|em vetus editio 'Vulgatae latinae summa cum ecclesiae catholicae utilitate a sacrosancta Tridentina synodo sess. IV declarata fuerit authentica, huius Vaticani concilii auctoritate idem constitui necessarium videtur ad errores huius temporis profligandos et petulantiam quorumdam cohibendam. Haec, quae ego breviter dicebam, eminentiaaimi et reverendissimi patres, vestro sapientissime iudieio libenter subiicio. ORATIO reserved· * patri foutim GuilMmi Mtignan episcopi Caiuiututmtfit ·. Benevolentia vestra nec non indulgentia, emi· nentisaimi et reverendissimi patres, fretus et re­ creatus, unum tantum attingam ex capitibus schemstia nostri, tertium scilicet caput, cui titulus est rDe divinae revelationis fontibus in sacra scriptura et traditione,“ quod brevissimi· animadversionibus perstringere in animo est. Tota oratio mea tribus articulis distincte cito absolvetur, dicam 1° cur et quomodo libri sacri in praesenti rerum tempore tam aeritur lacessantur; 2 * in memoriam revocabo quod remedium schema nostrum proposuerit : tan­ dem 3* loco discutiam naturam et virtutem remedii. Et 1* looo sit statns quaestionis biblicae in prae­ senti rerum tempore. Neminem latet in quanta, ab ineunte iam saeculo, disquisitione libri utriusque Testamenti fUerint positi, et quidem variis de causis, quas exquirere non est locus, neque opus. Prima enim fronte omnibus apparet quantum imminutio fidd Christianae ex qna oriuntur disceptationes, in­ quietudo, liberam examen, impulerit animos ad controversias biblicae. Adde incredibilem omnia edendi et seratandi cupiditatem, qua inflammati viri istius saeculi tot labore·, tot itinera sasoeporant, •t monumenta, historiam, «cripta remotiesimarum gentium recognoscerent in totius orbis partibus, in Asia, Aegypto, ludiis, ubique terrarum. Non miram igitur si Hebraeorum prodigiosa historia, peculiar·· mores et divini eodioes in partem tam curies·· investigationis devenerit. Quidquid dt de causis investigationis drea res biblicae, tanta fait in hoc saeculo, ut fere nihil non quaedtum, noa excussum, non inventum, aut non fletum omiserit. Ex paritis viris, qni eo ineabssrant, alii sdlieet studio sdentiae promovendae ducti non ita impro­ bandi fuissent, si pradudidis protestantium non imbuti potius veritatom ipsam quam quod opinionibushaereticorum favere posset, prosecuti fuissent Alii autem, pravae aeeedae philosophiae et revelationem ’ Arguante : .IpiSMV·· Oatslsanssni» aaasM mdetrimenta consequi possint definitionen propositam 1 I tsUeetip· non nl ftnu cvrporit Aitmani1. Maneat a schemate, si illa a concilio admitteretur. Pauci, immotum quod tunc sanciv^t ecclesiae infallibilis auctoritas, sed animadvertit^, reverendissimi patres, valde pauci inter docto· nomen in, scientiis habente·, illum ingratissimum et tamen utilissimum laborem qnod ad hoc decretum necessitate fuit compulse, iam suscipiunt, conciliandi scilicet libros escros cum et ipsa hanc necessitatem expressit dicens dt· scientiis in posterum rariores suspicor futuros esse. fimoatti, ut emeti» nota iit Jidri linotra» orritat at Timendum ost enim ne obicibus' novis appositis prateladatur tmiotrhi rrroribtu aditat, nt nbintrmt. via praecludatur aut praecludi videatur iis, qui Equidem grassabantur, his luctuosis temporibus, boc probandum tnunus obeunt, scilicet, ut iam dixi, et schola» publicas inficere conabantur doctrinae munus defendendi fidem contra illos revelationis peregrinae ex Arabum subtilibus et perniciosis in­ inimicos, ubique clamitantes scientiam revelationi vestigationibus natae, veram Dei hominisque repugnare. , naturam confundente· et deturpantes. Ast iam a Conclusionem meam ad summam absolvere mihi pluribus saeculis ill.ae doctrinae Averroët finem liceat. 1° Non expedire mihi videtur sobriae st sumpserunt: de ipsius anima universali non amplius disputatur: ad quid ergo definitio Viennensis reno­ \ iustae definitioni-concilii Tridentini adiungere, quod proponit scMbma. 3* Si praepropere non definiendum varetur? cur imprimis'extenderetur? ScimUs. reve­ eet quae sit recta ratio bibline ad scientias, hac rendissimi patres, summum pontificem Pium IX de re taceatnr omnino, donec liquido appareat, quid .feliciter regnantem occasione errorum a quodam in posteram decernendum sit. In praesentia de- < 3 germanico scriptore assertorum hanc definitionem clarati one· concilii Tridentini sufficiant. 3 * Excitentur in suis litteri», ad archiepiscopum Coloniensem et ad episcopum Vratislaviensem renovasse. Sic sapien­ in seminariis animi ad scientiam et peritiam com­ parandam, qua tecta et sarta sint eloquia divina tissime providit sancta sedes, ne maluni Istius hisce difficillimis temporibus, ubi docti quidem ho­ serperet. Nunc autem sufficienter profligato illo mine·, sed · veritatis tramite miserabiliter dece­ errore auctoris germanici. ecclesiae universali dentes, omnia moliuntur ad convellendas scripturas, fere ignoto, cur iteraretur Viennensis definitio, per­ et ad omnem diviham auctoritatem eisdem tollendam. inde ae si de peste mundum universum invadente Qum omnia, pro utilitate ecclesiae dicta, vobis ageretur? Late silet ille error, de illo igitur nulla perpendenda et etiam temperanda, eminentissimi fiat mentio. nam evidenter non urget necessitas. et reverendissimi patre·, humiliter subiieio. * Non solum superflua, sed etiam multis in­ 9 commodis periculosisque disceptationibus obnoxia " ORATIO videtur illa definitio. I* Neminem vestrum Istet, raeerendi patri» dossmi BtspAam Asmtisi Rsasadsd ) reverendissimi patres, decreta buiusce synodi ab tpiteopi tbufuut universo orbs magna cum curiositate esse expectata. Eminentissimi praeside· et reverwidiaumi patre·. Malignis commentariis impiorum philosophorum Temeritati me·· ignoscere velitis ; in hanc cathe­ certissime patebunt: quaestionem de informatione dram ascendo .non nt doctor, sod nt episcopos corporis ab anima tractando, de qua nnne ubiqne docibilis, dubia mea venerabili magistrorum meorum siletur, miris modis torquendi, interpretandi, im­ coetui paucissimis verbis expoasr· rapieps, et sar­ pugnandi definitionem synodalem, qbvaque circa tissimam ab ris quorum iuxta cele­ principium vitale opinionum monstra excogitandi berrima Caelestini verba, tastetpr Spirit» * tuacti nonne oooasio daretur? 9* Damnato errore negante praumtimu, solutionem poscens. animam intellectivam esse per se essentialiter et Schematis caput XV declarat, naturam hominis immediate formam corporis bumMi, damnari ex rationali anima atque ex corpore compositam viderentur systemata, quae cum illo quamdam affini­ constitui unam, eo quod anima rationalis vere et tatem praebent, et quae tamen toleranda videntur. per se, aeu. immedjpte et essentialiter sst forma Bub triplici respectu quaestio de uaione animae corporis humani. x eum corpore considerari potest. 1* Anima ratio­ Haec definitio mihi praetermittenda videtur ob nalia estne vere et proprie principium vitae in - triplicem rationem: 1* qo quod nulla necessitate corpore? Hoc negaverunt quidam philosophi, et ’ compellimur ad eam promsndCm ; 9· eo -quod multi * hos damnavit concilium Viebnense. 9· Anima ratio­ nalis estne wirs· vitaé principium in corpore? Hano doctrinam communissimam esse in ecclesia, * ite st. VsL at teagmAu· vHstar param. ‘«ArguBsata·: .Rpisoopus Unseats prsstsnalttenda· ait iterato Uffirmavit summus pontifex Pius IX. dsflnlUSaeas cap. 15· cina compositam bamaanm, s»od nempe 3* Anima ratiofialis estne,nnicumfvitae principium, ) sauna rationalia verset par m me isiaeSlatFrt sssautialiter /••t forma corporis. 1* «nia son «st-»arnmria; »· «sia mslUs ia-1 ita ttt exclude! quamdanq vim a pluribus pbysio- ' ' «Mwia obsona eet, s· sala noa lavet «lAosltetes oocarraat" 1 Cf. Messi, L XXV, cvL «11. CONGREGATIO GENERALIS NONA 10 inaurit IfiTO MS Mfi logistis ddmisr'm. quae potest quondam motu· io tatem acientiae negare videretur. Ut acopum eoum corpore prodocere, et per corpus :n animam quem­ attingant acientiae naturale·, quarum Dena domina» dam excreer· inflexum? Quidam receotiore· illam eat, vara libertate et etiam quadam iodepeadeatia vim ab anima tamen dependentem admittunt Etai indigent. In castri· acientiae sicut ot in castris illad systema non ait certum nec commune, non bellicis audace· fortuna iuvat. Vera libertas et videtur damnandum ut haereticum; nil inexpugnabile vera scientia ecclesiae taon adversantur, sed aaex scriptura nee ex traditione contra hhiuamodi cillantur. Itaque libertatem legitimam acientiae, vim erui poaaet. E contra acriptura sacra etai non quam persaepe summi pontifice· et concilia pro­ ad discipulos scientiae naturali· erudiendo·. sed ad clamarunt. cqncilium Vaticanum non restringat. homines ad sanctitatem erigendos valeat etai, ut sed potius, salva fide, illi honorem reddat, et aie non fiant alii Galilaei, sapiens non ait eam inter­ nexus a Deo posito· inter scientiam et religionem rogare de geologic, de astronomia, de physiologia, fortiores reddat Hoc optandam opus definitio, in pluribus textibus. quo· praetermitto, definitioni de qua agitur, in discrimen adduceret et illius propositae non favet. I nde concludere licet ad fructuosae amicitiae loco schisma formidandum, dominium acientiae naturalia, non ad depoaitum quod nec scientiis, nec fidei utile esset, forsan pa­ fidei quavetionem hanc pertinere, et consequenter raret. Medicorum et physiol o gis tarum explorationes potiua a physiologist!· studendam, quam a patribus arcendo, plurimos doctor··, qui bene meruerunt de concilii definiendam. ecclesia, moerore afficeret, et certe occasionem Sed ni. illi· invitis, quaestionem hanc definire B daret incredulis ecclesiam calumniandi. vult concilium Vaticanum, necesse mihi videtur ut 3* Tandem quantum ad reccntiorem sensum vi­ explicatione clara et praecisa, vanos illius respectus talism!. summe difficilis mihi videtur definitio pro­ quaestioni· exponat et distinguat; item exponere posita. Ex iam dictis illa difficultas consequitur, deberet varios sensus huiusce vocabuli /’«/usa, cum unum tantum addam. Audiatur doctor angelicus, aliud in aure populi, aliud in aure philosophi, aliud qui isti quaestiani1, utrum anima uniatur corpori tempore concilii Viennensia, aliud in nostro aevo mediantibus dispositionibus accidentalibus, etsi ne­ sonet, aliud scholastice, aliud communiter sumptum. gative respondeat, nulla tamen affirmativam opi­ Certe nec concilii oecumenici maiestati, nec fidei nionem nota percellit. 'Porro vis latens, de qua agitur, differtne a (fispoaitionibue accidentalibus robori et dignitati congruit, nec conscientiae fidelium prodest, ut edantur definitiones confusae, ambiguae et avquivocae. Vitentur ergo attente, reverendissimi patre», et praecipue in hac materia, ut monet aposto­ lus1. yuaesttoMrs ywic generant /i/es. Idcirco, ni fallor, in suis litteris ad episcopos Germaniae duo tantum statuit optimus pontifex Pius IX ; 1* falso ac temerarie argui ut haereticam doctrinam quae negat existentiam principii vitalis ab anima distincti; et 2° doctrinam, quae docet animam rationalem eaae C unicum principium agens in homine, pase com­ munissimam in ecclesia; sed doctnuam oppositam non ut haereticam condemnavit -digna sane atten­ tione et reverentia est illa summi pontificis cir­ cumspectio At si concilium Vaticanum de hac quaestione declarationes pontificias renovaret, hac ipsa novi decreti solemnitate. nonne damnare videre­ tur ut haereticam non solum doctrinam, quam cum sapienti sobrietate improbavit summus pontifex, sed etism systema recentiorum physiologistarum? Tertium incommodum mihi videtur ex defini­ tione proposita oriundum, fortes·· esset praxis ecclesiae contraria. In omnibus synodis praesertimque in concilio Tndentino maximam scholis theo­ logicis reverentiam ecclesia adhibuit; nullamque voluit damnare opinionem a theologis magni nominis admissam Ab hac sapiente norma concilium Vati canum non recedat et ideo definitioni propositae D r«-nunciet Nam si schola tbomistica pro unico vitae principio stat, huic opinioni olim contradixit achola •coti»tica ut refert Berti. non ignobilis sane theologus. Nec dicant auctore» schematis ut definitionis propositum vindicent, doctrinam definiendam com­ munissima uunc doctorum opinione niti siquidem, ur doact eruditiNSimus Melchior Cano’, de quo merito gloriatur hi^pani '· * c«c1>sih. ut communis doctrina theologorum fidem adstruat, necesse omnino est ut non ex opinione, sed ex decreto firmo, non aliquo tempore. »ed constanter dogma tamquam ad fidem pertinens »i *»eru«-Tjit. Atqui in praesenti quaestione, ut ex ipsis summi pontificis litteris constat, variae luerunt et adhuc sunt theologorum catholicorum opioionrs. * Quarti incommodi ex definitione proposita oriundi vix mentionem faciam. jHa definitio legitimam liber1 11 Tun 23 · Dt lotie, hbA'lII, cap. 4. a sancto Thoma memoratis ’ Addit sanctus doctor, in primis embryonis exordiis existera rirtatem arttram ab amma gswerawris derrrataM, çwae wee est anrma, nee pars awtmae, nisi «m rirtata. Quidni ? parem virtutem forsan etiam ab anima derivatam in corpore exister© liceat ? Sufficiant haec verba non pro benignitate vestra longiora ad demonstrandum quodam modo defini­ tionem propositam videri valde difficilem. Sufficiant saltem ad tolerantiam obtinendam pro 4rstemnte vitalismi, prout intelligitur a percelebrk schola medicinae nobilis civitatis Monspelii. Oravip in­ commoda ex definitione proposita probabiliter sequutura. illius inutilitas post datas a summo pon­ tifice declarationes, obscuritas formulae, et legitima libertas quae scientiae naturali competit in hia, quae fidem catholicam non attingunt, ab ea deter­ rere videntur. Has simplices animadversiones vestro certissimo iudicio, reverendissimi patres, plena cum fiducia humillime sublicio. ORATIO reserendi patrie damiai Emtaafutali» dei Valle J epiecopi Huanuceneie *. Eminentissimi praeside·, reverendissimi patres. Indulgent chapitra vestra insipientiae mea·, si loqui audeo in conspectu vestro, et absque ullo 1 Torte prima, quasi. LXXV1, art β. * Argumentais : .RpteoopSM Haranemmas maior ** clari totem in schemate desiderari .ait et acaarattoran srroram ,coaeretetiopem'. Ubi ds paslbrfamn et materialtemo agiter, ma­ teriam 'non ia -omaibas sbsolntom essa, et canones etiam adita passe, qnibns illi errores aonueqw oonssetarta damneatar. Ia eap. 9· abi da rsfira· tteira fit ssraa, adwoueter magistri et prrasMss scholarum. Ot banc pestem ab animie invratatte prorsas amoverat; at sotte id ora eoae at patias qaam admraitiene· anathemata reqnirerentar. la eap. 3 praeter aa quae dicta tarait, haec vidisset ulterius prae oculis bebari I· nihil da Traditione dM ; 9» logicae regatis attratis prias de neeearitote revetetirate, data, vero da fontibus agi dabaiseel. Ia cap. 4«“ ait ad probandam necessitatem revelationis revelationem ipsam •apponi et quasi idem par idem probari. Vrimam ratem revelatioais oaasam noa in eo esse ^oseadaœ, qnod bomo «d supereatureleui ordinem evectas sit, sed in eo, qnod Deas sit enater et conservator hominis, adeoque colenda * ab homine eo coitu genere, quod ipsa vult Repetendam etiam neceeritptem revelationis ex ipsa essentia cultas interni, qui ert sab- 2 fi7 A. 8B88IONBB PUBUOAB BT OONORBGATIONBB GENERALES MB prooemio rem aggrediar, ne patientia vestra abutar, A quia tempus pretiosissimum eet. Iam multi patre· de schemate nobis proposito optime, uberrime ao luculenter diaceruerunt. Iam multae additione·, variatione·, mutatione· propositas fuerunt; et gaudeo quod ex illi· permultae acceptatae aint, et dignae consideration· inveniantur, prout reve­ rendissimus patriarcha Hierosolymitanus nobi· in­ notescere curavit. Ad diota perpauca addam bre­ viter et in forma diductio· ; nam non repetenda censeo en omnia, quae a patribus iuste et optime observata sunt. Omittam omnino alia, quae nuper ' a reverendissimo episcopo Thsnensi diota sunt, et mihi dicenda erant. Sentio, prout video, schema de novo reficien­ dum. aut perficiendum, aut refundendum esso. Itaque haec tantum sdiiciam; si forte reficiendum esset, sui refundendum. optarem quod in doctrina catholica tradenda perspicuitas sit, nulla ambi- graph·· eiusdem capitia I prae omnibua alii· obscura saihi videtur. — Enuatiutur taatuas ' aasumptio «t profanatio aominaak mysteriorum divialtatis, quibus paatheistae tegant nos egrore·: non sxprimitur qaidem error docentium, mysteria divinae ravala * tionis ease tantam symbolice, nao aliud significare praetor doctrinam a materialist!· traditam ; ideoqne illa nomina potias oonveaire eau figmentis, quam religioni christianae. Car non aperte disseritur de mystifications materiae, prout aiunt pantheist··? Cur noa dieitur quod assumunt nomen aanctae et * indivi< ■> Trinitati·, et illud deturpante· docent veram trinitatem, quae omnia creat et gubernat, asse tantum materiam, motum et vim, sei> poten­ tiam latratam? Ita expreaao et definito errore, facillime condemnaretur et anathematisaretur qui­ cumque dixerit, mysterium sanctae et individuae Trinitati· aut non existere, aut nihil aliud signiB ficare, quam combinatiooem materiae, motus et vis guitas ; nam in praesenti schemate invenitur aliquid duplicis sensus. Exempli gratia in capite XIII agitur - de operatione divina tribus personis communi ; damnatur deinde hseresis illorum qui dixerint, per creationem aliquid in Deo ipso beatitudinis aug­ mentum accessisse. Locutio haec valde ambigua mihi videtur; nsm de fide est nullum augmentum beatitudinis essentialis accessisse in Deo per crea­ tionem; et in boc sensu damnatio est iustissima. Bed etiam de fide est accessisse augmentum beatitudinis accidentalis, cum ipse Deus dixsrit de homine1: /h ptoriam swam errari «·, et iterum in scriptura’. Dras qloriftcatur ia tancti» tui». Nemo itaque inficiari potest quod per incarnationem Filii Dei maximum augmentum beatitudiuis accidentalis accesserit. Pronomen demonstrativum, quod le­ gitur in schemate ipso, non sufficit ad perspicuam distinctionem huius veritatis, et erroris damnati ; C expositione alia et explanatione indiget. In rebus fidei, venerabiles fratres, omnes unanimiter idem credimus, omnes unanimiter idem sentimus; sed in seligendis verbis, ut exprimatur perspicue id quod credimus, hoc opus, hic. labor. . In concretandis erroribus optatur, ut nihil super­ fluum contineatur, sed nihil perutile desideretur. Bed do semirationulismo tractandum esse mihi videtur scparatim; nam semirAtionalismus fons est et radix plurium errorum contra ordinem supernaturalem. Semper mos fuit in ecclesia Dei retinendi nomina, verba usitata ab haereticis, a magistris et asseclis errorum. Optarem ut servaretur haec traditio, ita ut errores apposite damnentur, et fa­ cilius dignoscantur. Dum in schemate exempli gratia agitur de pantheismo. asseclae huius erroris potius verbo mbitantia» utuntur, quod non legitur in schemate, quam illo «SMatiu·. Retinendum erit D primum, aut saltem non omittendum. Haec de 'l^chemate in genere. Perpauca capita percurram. Definitio seu delineatio materialism: et pantheism· incompleta mihi videtur, ut vix materiam praestaret1 ad con­ ficiendos aliquos canones, in quibus damnarentur errores edrumque praecipua corollaria. Nihil de aeternitate et simplicitate materiae,' nihil de eius vi intellectuali, ut quidam aiuht. Secunda paraiectio mentis Dro non per d\scur»nm aut per rationem, sed propter auctoritatem Dei loquentia et sublectio voluntatis propter verbum Dei praecipientia. 1'ade aiebat revelationis aecsMitatem in qnocunqne itato varifican. in cap. 17 *" inserendam ait uni­ versam Trideutinam doctrinam de peccato originali. Demum quoad motiva eredibihlatis novam Mae praecepium omaibus ia achemate impoeitnm, inquirendi revelatioaia motiva, quod nec in sacria Scripturis neque in Traditione habetur, immo re­ pugnat rationi et praxi ecclesiae, et pro multis est omnino * impossibile. • Ia. XLUI, 7. f. LXXXVIH, 8. potentiae latentis. Sic etiam alius conficeretur canon in quo damnaretur error asserentium, per­ sonas Trinitatis nihil aliud esse quam praefulgidas quasdam manifestationes Deitatis, ut volunt deistae, aut materiae Dei. ut aasenlnt pantheistae. Immo­ randum enim erat paulisper in re tanti momenti. Denique in paragraphe 3 traditur nobis definitio de­ scriptiva essentiae divinae, quod ante omnia fieri de­ bebat, et in illa desideratur verbum ipintuali» Nam simplicitatem Dei quidam admittunt, negant vero mu •piritualitatem . et Deus spiritus est, prout in evangelio legimus. In capite II eiusdem schematis disseritur de ratio­ nalisme, seu de abusu rationis ; et post eius genera­ lem indiacriminatarnque exeerationem finis datur, adύηάο tantum magistros et praesides scholarum. animis juventutis hanc pestem incredulitatis arceant. Et hoc hodie cum docetur, nihil de reli­ gione in scholis tractandum aut agendum esse, cum aaaeritur atheismum et materialiamum publice in scholis docendum eqse. cum videatpus plures iuventutis institutores sic procedere. Parcat Deus, vene­ rabiles patres, tam mitissimas monitioni' Nonne melius illis dicendum erat cum Christo domino 1 Va» robi» Ifgitptritil, qui tulisti» clartm scientias, ipri non introitti», »t »o» qui introibant prohibuinti». Nonne feriendum erat anathemate magistros qui ita docenti Magistri non timebunt anathemata ecclesiae, eed certissime patres juvenum timebunt, formidabunt ; et nos prius curare debemus praeser­ vare innocentem, quam convertere contra volunta­ tem voluntarie calcitrantem. De capite Ill perspicue dixerunt reverendissimi patrea, et specialiter reverendissimus pater epis­ copus Vrgellensis et Balutiaruni. Ad dicta haec tantum addam.A De traditione fere nihil dicitur, traditur tantum simplex definitio; aliquid aliud desiderandum esset; secundum caput huic est ante­ positum, nec in opportuno et convenienti leco. In ordine logico primum est esse, quam modus essendi. Antea probanda est necessitas revelationis, in eaque contineri mysteria, quam designare fontes reve­ lationis. ubi indubitanter invenitur haec revelatio. In capite IV agitur de necessitate divinae reve­ lationis contra negantes fidem et ordinem supernaturalem. Attendite, venerabiles patres : argumen­ tum desumitur in schemate ex evectione hominis •d fidem supernaturalem. Probare igitur contra negantes ordinem supernaturalem necessitatem reve­ lationis per ipsam revelationem, ipsis videbitur pe­ titio principii, nam per fidem scimus hominem evectum esse ad'finem supernaturalem. Evectio hominis ad finem supernaturalem certe magna am1 Luc. XI, 61 aSl. MS CONGREGATIO GENERALIS NONA 10 iaiwii 1870 plifioatio Mt revelationis et mysteriorum ; sed bob haee prima et absolute causa revelationis. Existimo necessitatem revelationis altius repetendam esse : repetenda Mt 1· ex eo quod Deus sit creator et conservator, et homo ornatura. 8i creator, colen­ das Mt ab homine. Deueque tamquam dominus praescribere debet cultum, quo coli vult. Iu quo­ cumque statu homo conditus fuisset, nunquam esset in potestate ac libertate hominis seligere cultum, quo Deus oolendu * erat; 9 * repetenda Mt ex ipsa essentia cultus interni, qui Mt subiectio mentis Deo, non per discursem aut per rationem, sed propter auctoritatem Ndwm aut perfidenduak aut refundendum . ** Reverendissimus Haynald Colocensis [coi. 272] Reverendissimus Gandolfi Cornetauus [196]: Schema non >eose reiicipndum oenset propter defectus quosdam a quovis alio dein proponendo vix separabiles, sed emendandum. Reverendissimus Salzano Tb/Jiensis [col. 258b] : Schema non reiciendum, sed apte et scite est omnibus capitibus expoliendun ac ordinandum. Reverendissimus David Briocensîs [col. 207 a]: Schema, prout iacet, accipiendum non est; sed ad deputationem pro rebus fidei remittendam ut corrigaturs Sic autem corrigatur, ut unaquaeque materia nitide et dilucide exponatur, absque ulla scholastica subtilitate, et praesertim sine ulla in loquendo acerbitate. Habeatur quoque ratio eccle­ siae orientalis, ut monuit reverendissimus patriarcha Ciliciae Artnencum. Reverendissimus Martin Paderbornensis [coi. 200 a]: Defectus sunt quidem in schemate; verbi gratia, in prioribus duobus capitibus deest catholicae fidei expositio erroribus ibi damnatis praemittenda; ordo non semper bene procedit; laeduntur aliquando liberae scholarum opiniones; desideratur stylus con­ cinnior a$ paulo elegantior; habehtur etiam du­ riores aliquando et acerbiores loquendi formae, quam ecclesiam matrem amantissimam deceat. Huiuamodi autem defectus non sunt insanabiles. Remittendum igitur schema ad patres pro rebus fidei deputatos, ut per eos corrigatur, et sic cor­ rectum generalis congregationis examini iterum subiiciatur. Pluribus praemissis de plenissima libertate, quae patribus concilii competit, schema non modo corri­ gendi. emendandi, perpoliendi, sed etiam omnino reiicieudi ac reprobandi, non quoad veritates ibi contentas, aed quoad formula·, stylum, modum, me­ thodum etc., uno verbo quoad mteyrwm schema, generatim de schemate proposito iudicat. illud ad deputationem esae remittendum ut quod minus in eo rectum est tollatur, maneat quod bonum, atque ita patrum concilii * et sanctissimi domini nostri sanctionem consequatur. Reverendissimus Papp · SzilAgyi Magno-Varadinensis [coi. 275 be): Dicit se prius nonnullos scrupulos habuisse D dum prima vice legit schema. Sed postquam illud maturiori iudieio expendisset, scrupulos omnes evanuisse; et concludit: ttIdeo eqo libertati mea aleas tadiciMm depromo ÿlwd scAema acceptable tue ; hoc eyo accepto et approbo atque robie patret pariter pro acceptatione et approbatione commendo.‘* # n De ichematii materia in genere. Eminentissimus Rauscher Vindobonensis [coi. 123-5]: Nimium abundare dicit schema in quorundam errorum eatis, qued sint veritati catholicae oppositi, notorum, necnon in eiusdem, quatenus his oppo­ nitur. catholicae doctrinae expositione. Hanc enim, cura clara ea sit, innuere sufficeret. • Kiuamodi sysopsitn theologi deputatioai» de Adc couAcers isssi tant ia sessiose ab eadem depatatione habit* die 11 iasusrti. Quo smUus lactoris commodo cosaularetur. tacita smesdatu hasd pascis typographic*· erratis, qaaa id sditis •ocurebant, eam hoc looo poasadam esasai 18*. 974» A. 8E88IONE8 PUBLICAS BT CONGREGATIONES GENERALES 280 Plarimum · contra deficere schema qit. cam a Similiter nec tempus terendam autumat qaamailentio praetereat incredulitatem totalem, atque plarimia, licet veris et recti·, congerendis, sed mi­ omnimodam religioni· negationem quae varo· con­ nime necessariis, ad quem modum plura et docta stituunt atque 'gravimimoe morbo·, quibu· praesenti etiam volumina.conscribi possent. aetate laborat mundus. Reverendisaimus Bernadou8enonenais[ool.l87bc]: Explicat porro et confirmât dicta, ex una parte Eliminanda· dicit e schemate propositiones quae breviter indicando damnata· a Tridratino haere···, anxietatibus atque aequivocationibus locum darent, •x altera vero, foaiori sermone, quo etiam ad quae­ vel controversiis inter catholicos. Praecavendum dam singillatim descendit, tum speculativos, tum praeterea censet a definiendis controversiis hactenus practices aetatis huius errores depingendo, mu­ libere agitatis. Reverendissimus Doney Montis Albani [col. 188c] : tuum quoque tum inter se, tum cum ipsorum prin­ cipio, perperam nempe effbrmato fraternae dilec­ Auctores schematis nimios fuisse, ait, in Güntherii, tionis conceptu, eorum nexum describendo, pericula Hermesii, Froaachammerii etc., germanorum nempe demum, quae maiora hinc quam ab haeresi ecclesiae auctorum opiniones insectando, dum e contra parci imminent demonstrando. Omnino soht circa aliorum errores, vel eos omnino Vel ipsa namque haeretis, ex qua parte reve­ •ilentio praetermittunt, idealismum nempe, exempli lationem supponit habetque dogmata, adverso· gratia, paptbeisticum. positivismum moralem ab omni incredulitatis incursus perferre debet. De ipsa dogmate religioso independentem sive naturali sive itaque re Christiana agitur, imo et de praeambulis. b supernatural!, spiritumum animarum asserentem uti dicuntur, fidei, quae nec ab ethnicis in dubium transmigrationem atque exiatentiam daemonum dene­ gantem, criticismum miracula fabulis amandantem, vocantur. Conatus demum exponit, qui ut, latius in die» rationalismdm moderatum, ordinem supernaturalem non quidem denegantem sed parvi pendentem, neque ut obligatorium babentem. quorum omnium expressa esse debet atque explicita a Vaticano concilio 'pronuatiata condemdatio. Reverendissimus Gandolfi Cornetanus et Centumcelltmsis [coi. 196d[: A schemate eliminandas ease dicit omnes sen­ Schema, si ex ea parte quae prae manibus ha­ betur coniectare liceat, nimiam in concilio discu­ tentias libere inter doctores controversas, quae etiam videntur multis, quae a patribus sunt obser­ tiendae materiae quantitatem adpromittere videtur. vata. occasionem dedisse. Cum itaque urgentiora tantum considerari possint, "Errores porro censura notandos in duas cate­ ut haee relegantur, expediret integram proponen­ gorias distinctos, popularium nempe et philosophicodam materiam ab initio patribus proponere. theologicorum ; illos singillatim condemnandos dicit Reverendissimus Apuno Surrentinus [coi. 13ôb[: a concilio, in Catéchismes deinde referendos singu­ Expungenda videntur, ait, quin tamen in specie quaenam sint indicet, nonnulla, quae pro verborum C larum dioecesum. ut populi edoceantur de iis vi­ tandis atque de veritate firmiter tenenda. formulis quibus concipiuntur, uni potius quam alteri Erroresfvero philosophico-theologicos ad unum ex hactenus libere in scholis disputatis sententiis posse facillime, ait,caput reduci.nempe natural istnum, favere videntur. unico subinde canone condemnandum. Reverendissimus Spaccapietra Smyrnensis [coi. Est namque, ait, naturalismus atheisticus Deum 131d|: immutabilem negans, naturam vero mutabilem un ce Optaret simul omnia quae ad doctrinam spectant agnoscens; est naturalismus pantheisticus unicam patribus qb initio proponi, cum inde exorituro com­ admittens substantiam eiusque innumerabiles evomodo. quod scire iam ab initio possent, num aliquid propria eorum industria addendum forte superfuerit. lutibnes, respuens vero consequenter omnem finitum inter ac infinitum, contingens inter et necessarium Reverendissimus Connolly Halifaxiensis [col;134c] : distinctionem; est naturalismus qui opponitur iugi Schematis materiam nimia excedere ait. chm et immanenti actioni Dei in omnia, iuxta illud per varias discurrat quaeationes philosophicas, et Christi domini1 ; „Pat«r meut ueque modo operatur pene de omni scibili disserat in theologia. et ego' operor," eiusque loco omnia remittit ad Propositam praeterea materiam nostri saeculi causas secunda»; est tandem naturalismus ille con­ indjgentiis haud aptari asserit. Reverendissimus Vane·· Fogarasiensis [col. 137c] ; siderandus qui supernaturalismo opponitur, sive in ordine cosmico, ad quem spectant miracula, ea Vix aliquid superease dicit iis quae circa varios errorea eorumque condemnationem in schemate di- D denegando eisque mesmetiami ac spiritism! phae­ nomena subrogando, sive in ordine psychologico, cuntur, ei fundamentalia nostro aevo error excipia­ tur, universalis nempe * incredulitatis, ab eminen- «d quem referuntur prophetiae, sive in ordine mo­ rali. in quo resplendent gratia et deificatio sive hy­ tiasimo Vindobonensi depictus. postatica Incarnati Verbi, sive participata in omni­ Reverendissimus Strossmayer Bosniens!· et Sirtniensis [col. I44-5|: bus hominibus, iuxta illud; „Dedit eit poteetgtem Nec novorum plurium dogmatum, nec ut repro- filiae Dti fieri, Reverendisaimus Salxaao Thanensis [coi 254 al ducantur anteriora opus esae censet, cum de novo Nullo pacto idaibi arridere praemittit, quod a morbi genere, de novis periculis, de novis agatur quodam ex patribus alia die prolatum fuerat, liber­ hostibus, quibus non solum Christus — Deus, sed tatem nempe omnimodam ease recentioribus philo­ quaevis etiam idea religiosa impetitur. ' sophis relinquendam, qui proinde de Deo. de homme, Paucis ergo et opportunis verbis ecclesiae ne­ de universa natura loquentes, cum a veritate aberra­ cessitatibus esse consulendum. verint, non aint aliqua censura a concilio notandi, Pariter nec ob scholastica praeiudicia proposi­ tiones quasdam esse reluti ex oblivionis sepulcro •ed doctoribus catholicis qui eosdem pro officio resuscitandas, ne cum magna vol ipsorum aucto­ confutent dimittendi. De iis namque agitur erroribus rum, ut plurimum sat obscurorum, admiratione qui vel ipsa fundamenta doctrinae catholicae subverin id honoris evehantur, ut obieetum fiant dog­ maticae definitionis. ' Io. V. 17. execranda baec pestis diffundatur, fiunt; unde nec sufficere concludit ad praesenti» aevi necessitates quae in schemate adversus errores sancienda pro­ ponuntur. Reverendissimus Kenrick Se .cti Ludovici [coi. 126 b]: _ . -at. 281 SYNOPSIS ORATIONUM IN CONSTITUTIONEM DOGMATICAM HABITARUM tunt: quo· proinde ad eum nodum quo sub Leone X concilium Lateranense pbilosophantium quorumdam placitum «w mertato " * baereseos nota damnavit, in praesentibus quoque ecclesiae officium est condemnare. Reverendissimus Martin Paderbornensis [coi. 198b): Dixit ae in schemate plurima laudanda invenire, non tamen omnia ; non tamen ideo schema reiicienduin et sepeliendum, ut a nonnullis patribus dictum est. Quominus schema omnino reficiatur. prohibet reve­ rentia summo pontifici debita, qui illud dignum iudicavit, quod concilio proponeretur. Proposuit ille quidem examinandum et umenAgndum ; reficiendi autem et sepeliendi non fecit facultatem. Varia advenus schema propositum obiiciuntur. Obiicitur primo, non proponi in schemate ea media, quae malis nostri saeculi sanandis opportunae» neces­ 282 sibi Spiritum sanctum semper fore secupa cogitat : ideoque non est. sicut sectae mox interiturae, de crastino nimis sollicita. In conciliis generalibus nihil unquam definitum full, quin vera et praesens necessitas postularet. Sic in concilio Hierosolymitano nihil definitum est de observatione legalium quoad ludaeos, sed tantum quoad gentiles. Quod clarius adhuc patet si Actuum spostolorum caput XV cum capite vigesimo conferatur. In concilio Nicaeno vox amNiAjtarôaltf addita est, teste sancto Athanasio, ad praecavtfodos Atianorum dolos. In Constantinopolitano I aliud non fuit definitum, quam Spiritum sanctum esae dominum et vivificantem, qui ex Patre procedit. Non definitum est, esse Deum neque ex Patre et Filio iseu per Filium ut Graeci plerumque * loquuntur procedere. Nulla enim urgebat neces­ sitas. In concilio Epbesino consecrata fuit vox θοτόχος. symbolo tamen jnserta non fuit, quia saria sint. Responderi autem potest, id iure non inferrit B necessarium non videbatur. In synodo Chaleedoneusi, cum schema sit tantum rerum tractandarum pars recitatis primo symbolis Nicaeno et Constantinopoliexigua. Cum vero pars haec, licet exigua, tam tano. decretum est haec sufficere et immutari non bene promissis respond.eat. facile quis augurari debere: sed ob novam haeresim ad symboli expo­ potest, fore ut ceterae quoque partes cotamuni desi­ sitionem ventum est. Sic et in aliis concilié sive derio et temporum necessitatibus plenissime satis­ in Oriente sive in Occidente habitis. In concilio faciant. Florentino orationem habuit cardinalis Bessario, in qua illudi saepe patribus inculcavit: nil aliud nuiorum Obiicitur secundo, materiam schematis eam esse, quae scholae putius quam populi christiani necessi­ et ecclesiae more esse definiendum, quam quod tates respiciat. At responderi potest, ibi remedium instans necessitas posceret. Quae quidem oratio ab ecclesia apponi, ubi ulcua invenitur. Imprimis omnium plausu excepta fuit, et ad episcopo» orien­ sanandae sunt scholae, quae nostro,, tempore ab tales in ecclesiae communionem adducendos plu­ ecclesia divisae juventutem corrumpunt, et pesti­ rimum valuit. Hanc legem etiam patres Tridentini feros errores in vulgus spargunt. ita caute servarunt, ut non solum opiniones, quae Reverendissimus Caixal y Estrade Urgellensis apud scholae catholicas docebantur.damnare noluerint, {col. IMdJ: sed etiam a certis iamque definitis dogmatibus Iuxta normam Tridentini. abstinendum est ab iterum proponendis aliquando se abstinuerint approbatione tpinionum unius vel alterius scholae Reverendissimus Hassun patriarcha Ciliciae catholicae, quia sic ceterae implicite damnantur. Armehorum [coi. 181 a]: Contrarium alitem fit in schemate. Praeterea multis Ceosuit. habendam esse rationem non solum in locis afferuntur superiorum conciliorum dicta, errorum qui apud occidentales sparguntur, sed etiam sed novis verbis interpolata, vel adeo inter se per­ eorum qui adhuc in Oriente vigent. Quod tamen non fit in schemate. Valde autem expediret, si mixta. ut confusionem pariant. Reverendissimus David Briocensis [col. 2<ôd]:· per synodum Vaticanam generalis quaedam omnium Reperiuntur in schemate quaedam doctrinae, catholicorum dogmatum hactenus definitorum series quae saltem dubiae sunt ;« saepe autem laeduntur texeretur. Et quidem ob has rationes. I. Magnum liberae theologorum opiniones. habetur incommodum ob tot libros evolvendos, unde Reverendissimus Ginoulhiac Gratianopolitanus dogmata definita hauriantur. Quod vero ad pnora [coi. 149 b; : concilia generalia spectat, haec per Orientem semper In hoc schemate afferuntur sine ulla necessitate circumferuntur cum adiectis Balsamonis vel Zonarae opiniones quaedam theologorum, et harum nonnullae commentariis, ita ut simul cum veritate incautis de fide esse definiuntur, aliis notae haereseos affierror propinetur. Neque certum est, omnia ibi gitur. Exempli gratia, definitur omnes et singulos 1 integra contineri. II. Post huiustnodi expositionem veteris et novi Testamenti libros cum omnibpt suis neque occidentalibus neque orientalibus haereticis partibus esse vere inspiratos. Praeterea haereseos ecclesiam impune calumniari licebit, et falsa ipsi nota inuritur iis. qui putant scientiae naturales ita dogmata affingere' Magno etiam adiumento erit pertractandas esse ut nullus revelationis respectus D haereticis, qui sunt bonae fidei; quorum non pauci. habeatur, etiam cum periculo errandi circa fidem. praesertim inter Arraerios. miserante Deo. vel ad Definitur insuper animam esse immediatam corporis ecclesiam reversi sunt, vel in eo sunt ut revertantur. formam. Sunt et alia buiusmodi. Neque tamen III. Perspicua et ordinata totius fidei catholicae ex­ ulla apparet necessitas, ob quam haec definiri, illa positio, solemni ecclesiae auctoritate munita, plu­ proscribi debeant. Ecclesia catholica, ut optime rimum conferet ad ea assequenda, quae in concilio animadvertit Pallavicinus (dum bullam Leonis X cogendo sanctissimus dominus noster sibi proposuit, adversus Lutherum tuetur), fuit semper in damnando quaeque in convocationis bulla fuse declaravit. Nostro cautissima sive ut ipse ait, ritenutigsima) : nec ali­ 'enim saeculo, cuius calamitatibus et malis providen­ quid unquam damnavit sine diuturno examine et dum est. non unum vel alterum fidei dogma, sed omnia magna necessitate. Et merito: inter -legis enim vocantur in dubium et negantur. Libri gravioris 9 praecepta vix ullum dnvenitur magis arduum quam molis non leguntur, sed libelli, ephemerides, aliaqye buiusmodi levissima ubique pervolitant et avide illud, quo in rebiïa obscuris fidem indubitanter praebere iubemur. Nec desunt aliae/ktiones, praeter excipiuntur. Eminentissimus Trevisanato patriarcha Vene­ h|anc a Pallhvicinio commemoratam. Imitari oportet Dei mundum regentis moderationem, qui reverenter tiarum [coi. 178 a] : db homine disponit, neque humanam libertatem Plura ex adnotationibus censet in canones et intra nimis arctoe limites cohibet. Praeterea ecclesia capita esse inferenda ; nisi enim adnotationes legantur, immortalis est, ut ipsa optime novit ; praesentem saepe non intelligitur cur hoc verbum potius quam F? ’T 'j ' ' ’ ___ » J 283 « v 1 384 ■ - - -t r~t ■ À ïereida. quae error·· damnato· minus noto· habent, iJJod ueurpalum «A hgee formulA^gotips .qliaJB. alia a fer adhibita, aUjsque huiqamodi. Porroti adnotatipniatv quibus expositio plena catholicae doctrinae^iti* bus indjgunt concilii, patres * * mallo magtexdecreth Uaa^nfa foret tum ad confiftnando· fidele· tum ad revocandos haeretici u»jerunc obsedriora qui absque illis ea deindep· -■ ' , * » - . Jd reprehendit io schemate. 'quM iiy errpriVu» jam damnatis a conciliis oecpmenicis rpl conrtitu,tionibu» pontificiis,, denuo '*· condemnandis 'iriminm Unmoretur. Tum ^tiatn genqratMn^animadver^it circa res de quibus Acbepa deèenut. principii loco praestituqodtap esse; soZre fide ^ojusûm seiealioe libertatem OMIJMRO rr/iayaewdorw. , V Α-^8®ΒβΙΟΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES lectugreunt ? Rêyereà^issiMs Greith Sancti.Ojmi |coL.2Ofa]; . * T. ^^Reverondissipxu· Papp-SiilAgvi Magno-Varadinensis [eo) 275c]: ' £chema quod/ ad re· attinet qua· exp^n/it, generarim proba.ndu^n affirmat, quod Veritatem catho­ licam npn solium oqàtinêt et exhibet, aed id aptiamnio modo quoad partium dispositionem. errorum· de­ motum. scieptificas forn^ula» exequatur. pro praesenti errprum eta tu. * *■ \ ' i * R^verendiss^nu· Valerga pVnarcha Hierosoly­ 4P "» mitanus [cEM1< M. sive expositioni# doctrinae quae in eo est. «ve ; " / * damnationi rrrontm qui in eo configuntur. Id B Reverendissimus Strosamayer Bosnien·!· et Sir- ) enicg colligitur non modo ei-eorum sententiis qui mienne 'col.^ÿ -42 * ■· ■ nonnullis in e<» reprehensis cetArs probarunt, sed . Decreta communi lutnmi pontificis et patrum, non etiam ex eorum sententia qur schema reiiciendum i^ius summi pontifici» nomine inscribenda putat omnino putarunt. Si em«n perpendantur quae eidem Probat vero tum exempjp Tridentini. tum quod obiecta sunt, etsi daretur omnia vera esse, profecto •ic unionem inter caput et membra magis exhibe­ baud sufficiunt ut integrum «chen^g reiiaiatur. sdtu» bunt. tum demum quod leges nomine plurium de­ conrltfino latio * pateret praemittit, ut ioi notatum nuntiatae praesentis aeri spiritui apud cultiore· dicit a reverendissimo episcopo Cnmetano et Cetyhim- populos conformiores sunt, et proinde quod eic in­ coHensi Illud etiam hac maxime tempestate sedulo scriptae constitutiones conciliares populis futurae cavendum innuit, prolato etiam e cuiusdam ephe­ sint acceptabiliore·. meridi» verbis exemplo, ne schematis reiectio a Contendit vero exempla sive rationes in con­ minus penus habeatur ut reiectio doctrinae in trarium nullius esse ponderis, 'cum ecclesia seniper eodeVn contentae. Concludit, ad nd>ttantiam quod eadem potestate pollen· novas formae novis tem­ attiqs4, schema et reüci non possev. et maxime esae porum exigentiis aptare possit, tum quod diverso opportunum et nepaq»arium. siqiTtdem iis etiaex modo in relatis, ac in praesenti, conciliis, summus memoratis quae etpfnentibqimus archiepiscopusVindo- pontifex fuerit praesens, id est non in sessionibus, bonensis ea de re dixit, constat ^generalissimum modo solemnioribus. »ed et irr congregationibus sive malum, unde ceteri oriuntur, malum e»ae increduli- ('conventibus praeparatoriis, ubi quaestiones discussas tatis, sive negatio eorum omnium quae ad ordinem inter patre· ip»e per se audire atque observare supernaturalem pertinent, imo negatio omnimoda poterat. ipsius ordini· supernatural·», tum quoad agibilia Reverendissimus Apurro-Surrentinus coi l<9a tum quoad intelligibilia . * Hoc malum ut avertatur, Expedire ait. ut prooemio et decreti· praemittan­ ^asserendam et / vindicandam esse supernatural·» tur verba; „In nomine sanctissimae et individuae ordinis existentirm tum respectu fidei tum respectu Trinitati·/ * gratiae 4 Id autem apte in schemate fieri ostendit Reverendieaimu» Poney Monti» Albani [coi 189h . in partium dispositione, eius analyei instituta, ac Vellet insertam in prooemio declarationem turi· dedionstrat ad Dium assequendum sfopum aptissi­ apostolicae aedi· atqueieibenus Lcol 1‘Jsb Consentit cum patriarcha Veneriarum, ut quae­ Pag 2 lin. 12T[col.57c) loco formulae ..l’Mirnw ruer wxvwtûrm iMlM Dti fwm rnm omnium11 etc., ne aequi' dam maiori· momenti ex notie in schema trans­ ferantur. Quae tamen sint, dicit se in ηοηρύ· vocationi deturWbcu·. dici vellet ,,ΐΜίσαικ eandemqiu traditurum deputation! pro rebus ad fidem per­ oemiMMMem twn Deo two rebeu ommbut eeeentu>or.“ tinentibus instituta·. n ^Addendam quoique forte eaae cenaet vocem Reverendissima· Raess Argentinensi· |co).249d]: Sterna generarim quoad materiam approbat; agit enim de^erroribus aevo nostro omnino proprii·, rationalisme nempe craeaiori et •emirarionalismo, qui eo periculosior eet et plure· fucatae scientiae specie a veritatis tramite ' abducit. Huc maxime pertinet rationaliamu· propemodum fAeoZo/WM·, qui quaedam schola· canoeris instar invadit, et longe lateque propagatur in scriptis et publici· prae­ lectionibus. Necesee igitur erat hunc maxime tum in se tum in ·ι>ί· consectarii· damnare. Ergo prae­ fatae conetitutioni· •chema eo· omne· errore· per­ stringens reiiciendum non est, eed omnino retinendum. Reverendissimus Khayystb Amidenei· Chaldaeo­ rum (coi. 270c}. Optat ut schema incipiatur ab expositione fidei catholicae; 1. quia hic ordo eat optabilis; 2. quia decreta concilii ad Orientis etiam gente· sunt do- Reverendiaeimua Baillé· (ohm) Lucioneuafa [col. 190 bj: Plura eodem hoc capite primo mutanda auggerit. Nempe: Primo. Tam materialiami tam pantheiami poaae ottitti nomina, unde illud proveniet "tilitatia ut minue laedantur, minere errantium oculi, clara vero et nitida omnino praemiaea per parte· oppoaitae hia erroribua doctrinae catholicae expoaitione. .· Arbitraretur vero ineuper utrumque erroiim eaae breviter et eeparatim exponendam ac proacribeadum. 2. Quaedam putat addenda deinitioni materialiami (ea vero hic non eant relata, cum nec m exem­ plari .orationi· a ttanographi· aubminiatrato clare appareant). 3. Ubi legitur pag. 3 lin. 2 [eoi. 59o] ab initio pa­ ginae ,α· muui/'aatatioaa," potiua diceret tui 285 \ U8YKOP8I8 ORATIONUM LN CONSTITUTIONEM t^GMATlCAM HABITKRUJi /X.‘ - ■ ' ■ . . A · ' , f V v ■ acri bete cofttu» eat propositioni, quae »tatuil. fi dea ease p\stenorem revelatione, ac proinde ad proban­ dam J)4i existentiam convenienter allegari non posse Igitur nequ^ convenienter allegan puteat contra^ V censet. ^De materialiamo ad pantheismum gradum materialiataa.et paotheiataa Revocandi aunt potius j faciens-hunc apipoxiatnum potius appellandum putat ad elementa rationis humanae. ' quam erelesiq^tue-‘ tum ad maiorem excitandum horrorem, imo et ad tur. explicat atque confirmat. v ruborem quemdam auctoribus conciliandum, guod Neque apte distipguuntuf elemenu fidei et sym­ caecum iudaVi ducatum vsequantu4 tum quod sub bola ’6»ljpi. cum unum idem^ue mot « κ ho<\ nomine fâciljus eat impiat bfinc doctrinam reSub finem pag. *l [cot· 59 c! occurrunt haec verba lafiain ac confutatam apud t&eologos reperire rumcam asse essentiam tum Der tuin rerum omnium Demum auctores scftemati * nimis parcos esse ait quae sunt-, quod tnihus accurate dicitur, Nam potest in citando capite /\rmtler adversus hunb errorem, esse unica Dei essentia, potest eaae unica oswntia quo testimonio ostendi posset vel a'arcentis annis. rerum omnrqm’. qjuin sequatUrpanTheismue· Adi * ecclesiam iam triumphum *de hoc erroje retulisse igitur debet alia vox. nempe ..comauai»· *, ,id vstx Reverendissimus S^zano Tbanenais [coi 254c’ esae unicam et communem substantiam et essentiam ' , Bene expositum ait matenalismum in genere tum Dei rerum omnium * *. acceptum, addi vero debere nonnulla contendit ad­ Pag 3 'CorbUxi -propefinem legitur rxiw *ui ab initio versus eorum errorem qui primam animae Originem B1 eiusque primitivas evolutiones materiae assignant? Adverbium 1' *1* certe significat wh«> m t* Hcet non aperte dicant, quod Inde > ideretur consequi, pore. At quo iure ii^ehtur angelos et lionunw antaiam intellectivam esse miterialem . damnandus eodem tempore fuisse condito»· * . porri esset iste error nominathn atque adamussim. Reverendissimus Grvith Sancti Galli col 2û * d1 Ad psntheisiuuin^fHod attinet explicandum, pauca nimis habentur in schemate ad eius virus ostenden- affirmat quae in schemate de panthvismo et rato» *dum Notae vero, quas ad rem exponendam ne­ nalismo dicuntur, quia inutilia maxima ox parte cessarias putaru'* schematis auctores, non sunt ideoque omittenda, praesertim cum alium materialis edendae. Neque . .en sine hia potent aliquis fidelis m-un ae pantheismum non sed ptachcu ** dignoscere qualis sit pantheismus proscriptus, ma­ ac aetate nostra vigentem, quem vivde describit, terialis scilicet an etiam idealisticus. quos longe inter ecclesia damnare debeat Reliqua enim. 3υ quibus se differre reverendissimis autumat orator. schema agit, iam ab oecumenicis concilio· vel con­ Pantheismus, namque materialis Deum saltem stitutionibus pontificiis damnata sunt agnoscit cum omnia a Dei substant«ajevolvi prae­ Eminentissimus Trevisanat·· patriarcha λ eno tendit Pantheismus ven idealisticus. Deum e tiaruni col. 17 propria conscientia evolvens, est rectius, atheismus, Ad schemaxjs· capita 1 et 11 animadvertit, quam aeu melius suitheismus dicendus^vis ultro admittit cum auctoribus schematis, eiecraReverendissimus Canal y Estrade Urgellensis c tione potius detestanda quam censura peculiari n<> [ool 154 c]:z tanda pantheism! et rationalism * monstra, putare se. Omittuntur quaedam in schemate quae omitti consultius fore si eae rationes, quibus ad id facien­ non dqbent. cum rationalisme connexa; qualis est dum auctores moti sunt, indicentur in schemate. ,.ne rationalismus in rebus christianae fidei, qui inter forte impii generali tantummodo damnationis et exAngliae protestantes viget, et ratioS^liamusip re ecrationis nota inusta blaterent, quamvis falso, as politica, qui inter gubernia Christiana grassatur, et potion loco positos esse, quam qui semirationalistno civilem societatem maxime perturbat. Insuper nihil adhaerent-. dicitur de positivismo. saltem in specie; nihil de Reverendissimus Ferré (’amilensis <'<►! 2vunenti«. .WffiwtahaRa ; „et ubi dicitur Ux» ** *t fmonatiunr”, j dicendam auggent forte „tum ewa^Uto··^. 4. Addendum deniqueZcÿum aetemaI ntm ri, *' ut caeca systematis necessitas exponatur. 387 A. 8E881ONE8 PUBLICAE * ET COXORKGATIÔXES GKXERALE8 288 At probe distinguendo· inter varias Jiac in materia MotentiM, «t qyafi catholicae fidei adversen­ tur debita pensura proscribantur; quae in scholis disputantur, liberae relinquantur. identificeu vel ab ipso humano intellectu product^ Eat itaque ea sententia quae tenet veram fidem affirmetT^quod realitate rerum finitarum denegata praerequiri antequam quii1* possit assurgere ad Dei nihil nisi ideale exsistere affirmef n ait quod Vsulu * «Îieit Tndentinum progressum, illum unice sacrae scripturae sensum definiendum proponere, quem Mh „7Mod notwiR ttt Dei, Mthn/r/hrm 'ftt in iUit, Iteut emm iUit manifetlant‘· ; quia tamen non desunt hac ee^esia definitum constiterit, M 5. lin.7 [col.60b], in prim * periodo vox reri•unt damnandae. De celebri illa propositione Lenio tatie bis adhibetur sensu tamen aliquantisper diverso. adseripta et per Lovanienaea damnata dixine fer­ Notentur insuper verba (quae linei» 10-12 occur­ tur 8ixtus V «ibi veram videri aut saltem valde runt) „alio modo feom per m faa» facta nat it probabilem. Quod et senserunt quidam eminenalio yuam ipsta» rationi» natiarah tamnw", quibo» Uasimi cardinale». Addendum est correctione» ab innui ridetur ita separari posse lumen rationi» a Eoeleeia fattaa fuiaae in vulgata, etiun postquam revelationi» lumine, ut homo tantummodo per reve­ aatkntica declarata fuerht. Iuxta «chemati» auclationi» lumen videre possit. seposito vel excluso torn tamen, pag» alicuius libri, etsi divinam reve­ rationi» lumine. Deu» autem rationi» lumini lumen lationem sine errore contineat, fueritque ab ecclesia fidei auperaddit. Non praebet quaai duo» oculo» in oanonem relata, non ideo est sacra et oautmnica, diatinotoa et diverao». Sic homo, qui latentia in sed eo solum quod Spiritu sancto inspirante scripta remotissimo caelo aidera nudi» oculi» non videt. fnerit. Et sic absurdum invehitur discrimen inter potest ea tamen instrumenti optici ope videre. ecclesiam, cui Spiritus sanctus iugiter inhaeret, et Quod instrumentum non auribus aut naso, sed oculis ipsum Spiritum sanctum. Praeterea obscuratur hoc tantum admoveri debet. modo verbum Dei traditum, quod pari reverentia cum verbo Dei scripto suscipiendum est. Obscuratur ' CAPUT m. etiam illa sanctorum patrum loquendi formula», Reverendissimus Tiuani Nisibenu· [coi. 128 c]. qua dicitur Spiritus sanctu» ease in medio conci­ Unicam pro quadruplici Tridentini citationem liorum generalium, eorum canones esse a Spiritu sufficere iudicat. B sancto dictatos, eosdemque quaai sancta evangelia Reverendissimus Bernadou Senonenais [coi. 187c) : coli ac suscipi deb'ere. Coscm. aanaak vouva L t» WWWUpWUm mi.ll,llllBimiim u mini. ! jmimiiwmiii.... mm ...iniiiiwu.·..... nui mui 1i u,........ ............. .......... A. 8E88I0NE8 PÜBLICAK KT CONGREGATIONES GENERAI,«à . * . 291 292 Praeterea1 (quod ia schemate omittitur) ruido j veto opportunum immo necessarium forat, ut authpnticita» vulgatae iterum declaretur, ob mutatione» et correctione» in eadem per Sixtum V et tremen­ tem Vili factae. ’ 1 Reverendissimus Valerga patriarcha Hierosoly­ periculum adesse probat ex * verbi» ipsis reverendiMimi patriarchae'Hierosolymitani qui fas­ sus est se primo intuitu putasse id revera in sche­ mate definiri. 4. Quia quaedam ad nhtnraleibcien tia», ad chrbnologiam. «tatiatioam etc. in biblüs reperire ' eet, qua» „a»rMs ad eulque aieommodatie mitanus [coi. 235 b, c ] : . . at quidem. minue apcurdtie't exhibentur, b. Si haec Ad caput III, $'4, ad verba: „QiMr« Ancrrticea·" definitio inspirationis a ctnicilio admitteretur, gra­ vissima detrimenta obventuri' dicit pro ii» qui etc. Contendit non recte obiectum fuiise.contrfi schema, hi» verbi» sententiam dpmnari quonftndate bibliorum doctrinam cüm. humanis scientiis»com­ catholicorum libere hactenus ab ecclesia permissam, ponere satagunt. ut exempli grati», „non hum verba eacrae emp­ Quamobrem concludit: 1. Non expedire ^tbriae turae directe a Spiritu eoncto iiupirata',6mmî etc. iustaeque definitioni concilii Tridentini adiungere Fateor, inquit, meipaym primo intuitu in bafic etianf quod proponit schema.»· 2. Praepropere hpn de^ opinionem devenisse, ut crederem huiusmodi sen­ finiendum esse qùae. sit rectf ratio bibliorum ad tentia» per doctrinam in schemate traditam fuisse scientias donec liquido appareat quid in posterum damnata», »ed re inümiua iribpecta. arbitror, nullo definiendum sit. In praesenti statu declaratioHee modo'hoc verum dici po»»e”.j_^ concilii Tridentini sufficere. 3. Exquisitiora non­ Reverendissimus Greith Sancti Galli [coi. 210d| : I nulla ad scientiam theologicam pertinere, non Ad caput ΙΠ. ad verba $ 2. „Et quia noe «fa­ ad fidei definitiones, quae hisce difficillimis temswnl".. (pag. 9[coi.61 c])aCenset, in schemate nimiam poribus nonnisi cautione maxima adhibita eden­ reetrictionem imponi, quod scripturarum interpreta­ dae sunt. tionem attinet Patra» enim Tridentini regulam Eminentissimus TrevisanatP patriarcha Vene­ tiorum [cri. 178 d] [ dumtaxat dederunt negativam, dum schema hoc poeitivam tradit. ..quod aegerrime ferent, inquit., noetrates exegetae . ** Reverendissimus Del Valle lluanucensis [eoi. 268d| Ad caput 111. Iis quae dixerunt episcopi Vrgellensis et Salutiarum addit, in schemate de tra­ ditione nihil fere dici, sed tradi solummodo eius definitionem. Optandum ut aliquid magis ea de re dicatur. Reverendissimus Meignan Catalaunenais [coi. 2fi0- 3]: Ad caput III. In sua oratione totus fuit reverendisaimus antistes in hoc capite perpendendo. Propositis m prima parte, qust quantaeque sint hac aetate nostra necessitates quod ad biblica studia pertinet, ob multorum assiduas curas ac investi­ gationes mala etiam mente adhibita», quaesivit in eeeunda parte, quid iis iuvandis schema in doctrina hoc capite proposita contulerit, et respondit » .Fateri cogor, nihil aut fere nihil remedii in tanti» neces­ sitatibus attulisse, imo suspicor ne novas difficul­ tates adiiciat. ** Improbavit enim in schemate,'!.quod sobrietatem concilii Tridentini minime sectetur dum ulterius progrediens haud aliter explicat inspira­ tionem, quam dicenda : Scripturam eaeram am ommbue mm partibue, tue aere et proprie »»rium Dei eeriptum. Qqod magnis anxietatibus et discepta­ tionibus occasionem praebet, si ita geaeratim dicitur, relate etiam ad ea quae nihil ad fidem aut Ad caput III, ad verba „St quiit-non dttwt" etc. (pag. 9 [coi. 61 c|). Censet .paucula» addendae esse .vocula», ex quibus pateat iudicium de existent!» unanimjs consensioni» shnetorum patrum circa sen­ sum alicuius sacrae scripturae loci, non esse per­ mittendum privatis scriptoribus, sed cum esse re­ vera sensum unanimi consensione patrum expositum, quem qua tqlem ecclesia indicio suo declaraverit libi notat, viam hoc pacto ii» ambagibus praecludi, quei» lanseniani. exempli gratia, maxime abusi sunt ad suos errore» tuendos. Hinc verbi» schematis (ibid.') „guem ab eccleeia etc.“ haec substituenda proponit : ,,gnem ab eeclecia infallibili verbi Dei cuetode et interprete, eet unanimi conceptu patrum per eam qua talem declaratum oel definitum eue conetiterit". Reverendissimus Khayyath Amidensis Chal­ daeorum [coi. 271 a] : ' Ad caput III. Occasione eorum quae dicuntur in schemate de sacrasscriptura .potest addi, inquit, aliquid de versionibus praeter vulgatam, de iis praesertim quae in Oriente sunt . * Hinc occasionem naotus necessitatem inculcavit ut catholicis orien­ talibus sinebra bibliorum exemplaria suppeditentur, ne ad venenatos haereticorum fontes recurrere cogantur. Reverendissimus Ferré Caaalensis [coi. 202 d, : Ad caput III, § I. Ad verba .aut ab ipsis ** Apostolis etc. (pag. 7. lin. 10 [eoi. 61 b[. Minus „ab ipsis apoetolie Spiritu advertit schematis scopum ease: .strictiorem defini- D senet» dictante quaei par maeret traditae ad not tionem uupirationie bibiioae qferre sn mediem! et ■agas psrveesnml . ** Melius enim, inquit, fortasse iam Hblia non simi ampliae eimpUoiter acera iuuta diceretur „ai ipeie apoetoUe divina inopiratione concilium Tridentinum, ‘non Otent ampiieu verbum Dei qutui per manae traditae" etc. Omnes quidem norunt, subdit? a catholici· tractatoribus varios eimpliciter, ud vert at proprie r srtwn Dei." Ex­ distingui divinae inspirationis gradus, quos inter cussit hanc definitionem in tsriin parte, ot earn mores pertinent. 2. Nimie omnino improbavit, elare apparere enim- 1. qjsia tollit discrimen inter ipsissimo aeria Dei ipsiusmsi Isgusnti» (exempli gratia, Christi ad apostolos, Qei ed prophetas) et narretit nes scriptorum sacrorum, qui 'nequaquam revelante sed tantum assistente et movente Deo praedicta» narrationes scripserunt. Consequenter verba qaibus utuntur (in iis narrationibus) non 'videntur recte aeria Dei core et proprie appellari. quod probat dicatur sublimior eet dictatio. Porro haec ■ specialis in­ spirationis forma do omnibus apostolieis traditioni­ bus nequit propugnari. Desunt enim etiam verba qaao dictata fuisse dicantur. BteerendÎMimu» Hassan patriarcha Ciliciae Armsuoram [ool. 183e]? Adnotavit etiam, ea quae oapite ΠΙ de sanctorum librorum inspiratione dicuntur, confirmari ex vetu­ 2. Quia forte plura otiqm ex profanis libri» a sacria scriptoribus decerpta sunt. 3. Quia inde ansam stissima Armenae ecclesiae traditione, quae usque ad saoeUli quinti initium pertingit. Sacris enim sumerent ii biblii· qui sontenttem tuentur impirsrirwir apud oerbaUe existimandi contrariam sententiam, quae appellatio, tamen communior est, a concilio damndri. spondet. Hoc eo» quae semper tributa graecae voci hit qnaedam θνόπνιυστος re­ ■ •29». CAPUT IV. ■ ; ifevependissimus Tissani Nisibenus [col. 128 c). Psg. 10, lid. 24 |col.62a]. * Quin dicatur „Dswn per rrrriah'vwste ex ordlHe naturali kuKmm penne ad erdinnn eupemateeralem eleoarej dicator potius. ex etatu naturali od etaium pratif eleoare penne AmMMNN V."1"'7 mativo in negativum: „Agndscendum est supernaturalia revelationis maximum (addatur) et imcsa taarium beneficium: Siquidem pro praçaonti humani, genbria conditione huic supernatural! revelationi debetur harum quoque veritatum propositio omni­ bus Mcommodata, ita iit (addatur etiam) eine Hia ad eorumdem conditionem debito tempore, suffi­ A —T”"------------------------------294 Ad Caput V, § I, ad verba ,,Quamvis enim jide“'. (pag. 11, lin. ait., et 12 Jin., I sqq. [col. 62c]:· pro x ·, f iis quae sunt in schemate, substitueret «quae sequuntur. «Hin, firmiter tenendum, humanum r* tionqm.. licet praelucente fide queat argumentis a naturali * lumine depromptis'mysteriorum Dei, ex- , ' ■ " sistenNam ' demor «traite. nunquam tamen posse mysteria ipsa divinam! essentiam attingefitiai aut. suis viribus adinvenire. aut intrinsece perscrutari " item ubi dicitur (ibid., $ 2. pag. 13, lia. 5 [col. 62 d|) , ' damnandam esse anathemate doctrinam qliab diciÿ .rationear humanam rite eacullpm ete/ (ibid.,Tn.-8) substitueret : „ad Piisaii eer/tain revelatae 'ex nue ■ * teinbue euiefue prindpiie naturalibue ineeniendae. et ad earum mttfpeecam eeidentiam perepiciendam". Sic clarius determinentur limites'rationis humanae, quae I,' necuit ad cpgnitionem per, venire exsistentiae horarii mysteriorum: 2. etiam ciente amplitu^ifle, firma çèrtitudine. et absque B fide illustrata, nequit 'eadem, intrinsece "pepetrare. errorum admixtione pervenire non possit," ;Ii limites, inquit, praecise signantur a divo Thorn * Reverendissimus Del Valle Huanucensia [<·<>!. * dicente : yvod prunum cognoecere ipeum eeee tub- . ' 268d|: » · ' ' nsCois csl eonnaturale eoli intellectui dieiuo, «t supra facultatem naturalem ^intellectae euiuitlbei creati, Ad caput IV. Notat vitium forte obiici posse psiitsoms principii doctrinae in schemate propug­ natae. „8ane. inquit, argumentum degumitur in schemate (ad asserendam necessitatem divinae re­ velationis) ex evectione hominis ad finem super­ naturalem ; probare igitur, contra neg^nies ordinem tertium illud membrum recensitum. Reverendissimus Ferré Casalensis [coi. 203 aj: ,. l( Reverendissimus Apusso Surrentinus [col.^Sob: . CAPUTWII. ' Ad caput VU. § I, ad verba „Humana enim rati· et seqq/ (pag. 16, lin. 19 |col. 63d]) iis * qua sunt in schemate substitueret: «Dei enim gratia (ordinaria providenti ) * rationem huma­ * is i , CAPUT VI Reverendissimus Bernadou Senonensis (coi. 187 b, cj. . Nonnulla, quae tamen non indicat, hoc capite contineri arbitratur, de eredibilitatis motivis djeta, vere quidem, non tamen absque possibilia ambi­ guitatis occasione. Reverendissimas Spilotros Tricaricensis "[coi. CAPUT V. 268c, d); Eminentisaimus Trevisanato patriarcha Vene­ Hoc et sequentibus duobus capitibus quaedam riarum (coi. 179aj: esse addenda ait. et 1. quidem, praemisso sermone Ad caput V. ad verba .Paulue tone apoetohu" de necessitate medii infallibilis ad fidem super­ (pag. 12 [coi. 62 c]). Eminentiasimo praesuli duo naturalem una cum divine revelatione et gratia illi allegati paulini textus haud recte coniunctim Sancti Spiritus necnon de ecclesiae inerrantia, op­ proferri videntur : «8i enim, inquit, continue ora- D taret. ut in schemate meatio fieret de hac ecclesiae tione priori subdatur posterior locus, viderentur auctoritate infallibili : 2. praemissa quoque distinc­ omnia et singula, quae non se manifestant per tione quoad motiva eredibilitatis inter meritum de. ea quae facta sunt, nobisque Deus revelavit, condigno et de congruo, necnon inter habitum dan­ ad profunda Dei) pertinere, quaeque proinde tem facilitatem ac suavitatem in agendo, et ipsos captum humanae tuent» exsuperant. Verum actus fidei supernaturalis : et 3. constituto quoque, quaedam eunt, quae per ea quae facta sunt qnod fidelibus propter iam cum baptismo sucepminime seee manifestant, et tamen facta reve­ tum fidei habitum, haerbticis vero, quod scripturas latione ita perspiciuntur lumine naturali, ut hu­ iam admittunt, non opus ait motivis eredibilitatis, mana ratio nexum qognosoere possit, et proinde veram necessaria ea esae infideli; concludit omaiad profunda Dei non pertinent. Exempltun eat no necessarium eeee in schemate claram atque exsistentia angelorum, lapsus et poena eorum ; distinctam truddre explicationem unde constet quae haec per ea quae facta sunt minime se manifestant, * parte siat eredibilitatis motivis, quae vero parte * facta tamen revelatione nihil adest quod mentis\ eodesia * docenti ia elicieadis fidei actibus. humanae captum exsuperet.1* Concludit duo illa l * Reverandissimu Fente Casalensis [coi. 203 c| loea Pauli, etsi, ut par est, seiunotim vera, coniuncta excludere videri contra apostoli mentem ' Hcet per revelationem gratiae non copnoeoamue de Deo paid eit et ei quasi ignoto coniungamur." . supernaturalem, necessitatem revelationis per ipsam \ Formulant sub finem capitis indicat «Qua­ revelationem, ipsis videbitur petitio principii/ Hinc propter etc “, quae ex eius sententia unifqrmiter eam necessitatem repetendam putat. I. ex eo quod adhjberi deberet in proscribendis erroribus. Deus sit creator et conservator, et homo ait crea­ Reverendissimus Qastaldi 8alutiaram|col. 172d] tura. Ex hoc enim infert „in quocumque statu Pag. 16 (lin. 5-10 [coi. 63 b|) verb * sunt nimis (eius sunt verba) homo conditus fuisset, numquam generalia, quaeque significare videntur, actum fidei fuisset in potestate et libertate hominis deligere dari non posse, quin in eo Dei revelantis auctori­ cultum quo Deus colendus erat ab homine." Hinc tas apprehendatur. Quod plerumque verum non revelationis decessitas Depp enim colendus est, e est de pueris et rudibus, qui etiam adspecta Christi simulquo Deus dsAst cultum praescribere. 2. Ex crucifixi imagine actum fidei elicere possunt, quin «ipso eeeentia ctdtut interni çm ret eubiectio mentie de Deo revelante iqpjuam cogitent. Deo non per diocureum ant per rationem (sic), nd propter auctoritatem Dei lopuentie, etiam eubiectio eolnntatie propter verbum Dei proeciptentee". His stabilitis principiis, damnandus error asserentium ,uu eeee immanens in Homine circa liberam electio­ nem cultut * vel docentium .libertatem cultuum in elatu, eeee iue etatue“, quamvis aliud sit HÜ, aliud tolerantia". . ' . A. 8E88IONE8 PUBI4CAE. ET CO 295 ? 296 ATIOXE8 GENERALES, nam dum * ad veram fidem nondum'penehit jtao- a '7 CAPUT vot ed supernae revelationi·^factam. diligenter t. Eminentissimu/Trdvisanato patriarcha Venetia- inquireadum^ ut serto loqùutam. rum [col. 179-d ] ήΙ>Λ constet Deum- ewe . χ Ad ’caput VILI * ad Deinde eam tfahit, nisi, culpabilior resistat, «i plenam, quavis _ difficultate 'ac dus ' bitatione reiecta, fidei Abbtyentiam; * . Nempe ut ■' ’verba „Q»ats baeretieom" '■ fi (pag. 18[ool.64c]). J,n anathemate huic capiti subiecio q cimius exprimendus' est sensusdoctrinae hormesis- 1 dleriusAxprimatur^Zl.inibetigatiOnia rfitionélis ope ;âse quab damnetur Hoc qujdpm praeclare in notis -non semper hominem dbinfidelitàtfi nut hapresi dièitur..sdn pose quoque deberet in tèxti^ * . ■ ad fidem superimtu^alom traneferst'sed quandoque HevvrendiaaimuaGsstaldiSalutiarum [col. 173d[. . '-, extraordinario aupdruataralis gratiae impetu repente Pag: '?· 1·Β; 6 [coi. 641>| vej "dicendum tantumad'JTdem ipsam .eum ‘deJuci"; 9. investigationem ' modo gratiam esae necbssariam, 'Vei si eitbrfmatur rationdiem in .oratae ad eoavwuioiiem infidelium gratia illuminationis-et iqspirirtionis. sddsmr dtiam pt haereticorum a<> fidem -bseTesteih a superna " mofUtis. Gratia ehi& nqja- solum il.lumidm intell\gratia pendere.1* . | * ' ·-■ . lectuiq,"sed movet etiqm volufttatem. . . ' lieverendiasimus Valerga patriarcha Hierosoly- ‘ ■■ . * mitattas [coi. 236b); • -Ad capita VH ei V1D. ' * ' Ea quge fuerunt obied- ' CAPIT IX. r- jt. Revqgphdiasimua Doney-Montis Albani [Îiol.l89b] : ta djuolvit reverendissimus oratui contra haec Pag'. 19 [coi. 64d[ Existentiam -ordinis -super--1 “‘i- capita/veluti liberas scholarum opiniones-impete- B naturalis et quidem Obligatorii directe adstruen^am'^ - rent: namque animadvertit^errores hetmesianoa ibi- .atque **— apposito -- '* ---------------------------------------------------------capije explicandam dicit, non * sicut dem damnatos post condemnationem eorum factam' in schemate 'cursim tantam et rem vix attsngen^p . a' felicis recorfiationis Gregorio -papa XVf ubique.· indicandam. > * Titulum insuper ait huips capitis vix convenire nemine contradicente, receptam, perperam liberie opiniombue adnqmerari. . ' Reverendissimus Del yalle Huanucensis [coi. 269 cf: ’ . Ad caput VII. De motivis credibilitatia con-< sentit cum iis quae ab aliis dicta suat ae pauca addit „ut dignoecatw, illud nomuu praeeeptum om­ nibus impositum ia sebfmate iufuireudi motita re­ velationis isom Mvsmri negsw m Scriptura negas m traditione, reptipnors'rationi, st prata st auctoritati ecclesias; fuia impossibile est maiorem pariem fide­ lium examinare motita credibilitatis, et Deus im­ possibilia non tatet". Reverendissimus Caixal y Estrade Urgellensis [col. 158]:. In capite VII, * videtur confundi indicium supernrturale credibilitatia revelationis cum altero iudicio. quod eet accidentale et omniùex parte theologicum. Priais illud eet essentiale et' ad .omnes pertinet: hoc autem 'est necessario diseursivum et est sapientum tantum ae theologorum. Beatus Petrus ver­ bum Indaeis praedicaturus, non disputationem prae­ misit, qua eos quid miraculum esset, edoceret Sed Deus aperuit auditorum oorda, Ut in Actibus apo­ stolorum. aperuit eor Lidiae, ut efformaret prius illud credibilitatia indictam, et audiens verba firmi­ ter crederet. Sic etiam nostra aetate per missio­ naries aperit corda Nigrorum, ludaeorum, Barba­ rorum. Ex hac utriusque indicii oonfuaione nascitur antiiogia quaedam inter caput septimum schematis et caput nonum, nbi taro damnantur ii, qui pueros parentum fide duci affirmant Reverendissimus Gastaldi 8alutiarnm 172-8): Eminentiaeimue Trevisanato patriarcha Venetiarum [coL 179 d| : Caput melius inscribendum videtur: „De ordi­ natione mti subordinations scientias Annsanas adyidsm". ReverendissimusVérot Savannensis [coi. 163-5] : Laudanda eat doctrina quae capite X continetur (coL D tanquam evidens et inconcussa. modus tamen ac ratio, qua doctrina exponitur, probari non potest. Pag. 15 [eoi. 68 ο], capite VII verba illa mMtimsoks jssrspsete saritote mutari deberent. Lumen enim Eiuamodi enim eat, ut humanae scientiae fautores fidei, qnod veritatem revelat, eet certe lumen inter­ num, intrinsecus. Deinde in-sequenti periodo ex­ Videtur insuper quasi apologiam texere illitu agendi ratiopia, quam theologi quidam cum Moctia viris pungenda videtur vox sMtiqetes. Aliquid enim ot cultores irritare-jt exasperare velle videatur. aliquando tenuerunt ’ Exempli gratia, quando caecum significat ot irrationale. Quod postea dici­ tur do motivia credibilitatia, minuo placet. Pueri Columbus ia Americana aavigatanu erat, nonnulli theologi ia eam iasvrexaruat quasi haereticae doc­ enim, rades et villici huiusmodi motiva non norunt ; neque ad actam fidei eliciendum hio opus habeat trinae fautorem. nequp tenetur unusquisque ohristianua ad rationem fidei suae reddendam. Praeterea do ea testatu» eet, saepissime se rudioribus id toaailli dedisse, at - cum subiecta eius materia; non enim, prout iacet. docét expresse, sed tantummodo supponit fidei needssitatem. Dicatur itaque sic: -». „Ds necessaria et supematurali firmitate fidei,“ necnon exposita in capite oonf^rmiter huic titulo accommodentur. i Reverendissimus Greith Sancti Galli [coi. 21 la] : Ad cap. IX ad verba „«s reato duitae» socors' * ‘ (pag. 19. tin. 8 |col. 64 d]) animadvertit, dubium reals iuro excludi, et simul. inquit. „qua ratione dubium forptale -seu negativum ne rprbo quidam (ta achemate) excipiatur, non video * 1. Subdit, etiam in rebua fidei admitti illud licit».' posse. adC^qoque hac in re aliquid in schemate deficere. Eminentissime» Trevisanato patriarcha Venetiarum [coi. 179 d] : ' Ad caput IX. Omnia quae in eo dicuntur, iudicio emmentissimi. patriarchae,' rectissime pro­ cedunt. Reverendissimus Gaataldi Salutiarum [coi. 173 d] Pag. 31. lin. 4 [col. 65b). Haud placet vocabu­ lum adtaect.' nam etiam Pelagiani fatebantur in­ firmitatem humanam gratiae beneficio adiuvari. fidem ipsorum impugnaro et labefactare cenantibus ne verbum quidem responderent 8i enim minus idoneum datur responsum, Bind forte facile dissolvet incredulus et triumphum aget; et sic infirmorum fides vacillabit aut amittetur. Dicebant enim contra rationem Meerut tona rotanda credatur; antipodum vero exlsteatiam a Romanis pontificibus ffiisac damnatam. . Unde proteotaatibus data estanaa calumniandi eccle­ siam, quasi ipsa scientiarum progressui omnino adversetur. Alterum exemplum Mt Galilaei, qui ob propugnatum systema Copemioanum damnatus fuit. Cuius quidem philosophi memoria ei per concilium Vaticanum rahabilitaretar, in maximam Romanae sedis laudem verteret. Aliud denique V . ...... ' F \ ' ”7' ,* · ......... ---7- ’ · I - . U ' ' 1 ' * SYNOPSIS ORATIONUM IN CONSTITUTIONEM DOGMATICAM HARITARC .'; * / ' •· . ; » x 'V exemplum ex geologorum theoriis petere lice(. Ci»m a enim hh sentirent requiri longam saeculorum seriem, . ut actualia plantarum' et animalium sfVotyiéatio ex­ plicetur, dixerunt plurea theologi repqgnare hoc sacris Sitteris, iisque qnae de opificio sex dierum ibi traduntur. Doctrina capitia X certa eat .et omnino retinenda. Optandum lameo esset, ut in fine btjiustuodi additamentum s&biungeretur : ' ‘ · „ Attamen per jsthm definitionem non intendimus Condemnare tystemata^ astrondmica circa motum x terrae, uti nunc coqifpuniter docentur; Imo memo­ riam Galilaei q)jm a Romanis congregationibus condemnati libenter, rehabih|amqa: quae-condem­ natio tunc sùb multis respectibba fuit iusta. Namque (Galilaeus volebat probare motum terrae ex scriptura. Quod etiam extendi volumus ad gOologorum sen- - L · ... ' * ' Λ8 * adversus Orientia haereticos, sed solummodo ad-' versus quosdam Decidentis rationalistes? Cum hoc schema legerint haeretici Orientaleq, -putabunt »>l totam litem inter ipsos et. ecclesiam catholicam iamdiu fuisse Compositam, vel quaestionem ipaqm Vaticanae synodi indicio non ease tanti momenti, Quanti revera est et ab 'orthodoxis Orientis epis­ copis asaidue^praedioatur, Quod eo facifius credent, . 81 quia norttnt per conciliatae tiqua sempres^rjenova­ tam fuisse damnationem errorum, qui ih'concihis — anfedbdentibua iam confix^ fuerant. Expediret igitur Ut catholica hac de re doctrina perspicpe expona­ tur, ot haereaea contrariae explicita et nomipalirff® veterum more damnentur. · Exped^etxfitiam us .explicita fiât mentio sancti "Eronis papae, et dugmaticae ipsius constitutionis, .quap tanta reverenti» 1 tentiu\ circa statum terrae ante opuVsex dierum, Sp synodo Chalcedonenao suscepta . est. Ipsa enim - X circique absolutam Curationem eorum dierum, pontificis huius et synodi domina sunt veluti quav- aj . quae sententia eorum opinioni fraducitur *. quamdiu B dam fidei tessera, qua orthodoxi ab haereticis in * de iis ecclesip indicium nbn proferat.“ Oriente distinguuntur. ·' , ■ ' Valde opportunum emfet etiam: si errores a con­ CAPI T XI. . ■ cilio Florentino reprobati iterum damnentu: et Etninentissimbs Trèvisanato tiensia |col. 180 a): patriarcha Vene’ t ' Ad caput XI ad verita „Quare ,vi quit dixerit" (pag. 28 (coi. 67d|). In anathemate proposito in sche­ mate nonbene intelligitur. utrum diatinftio illa inter veritates ab ecclesia definitae et veritates' ab eccle­ sia propoeitae insinuetur solum et veluti indirecte^, an doceatur contra et directe definiatur. Si pri­ mum. nihil immutandum ; si vero secundum inten-x ditur, verba adhibita non sufficiunt ad veram proi priamque definltioqem,· et cum non id omnes ad­ mittant. in capite aliquid dicendum eUaet de ea distinctione, ut anathema intelligatur. » CAPUT XII. Reverendissimus Ferré Caaalensis [coi. 203d); Ad caput XII ad verba „ut pereonae relationi6su oripimsu etc. (pag. 30. lin. ult. (coi. 68 c]). Iis quae sunt in schemate mutaret unum verbum ae diceret „relationibue oppoeitiome", idque ex divo Thoma dicente: „Realie dietinctio inter perqouai divinas non «st nisi ratione oppoeitiome r«lalfea«." ■ caput xiii. Reverendissimus Gastaldi Salutiaruifi [coi. 174a]: Pag. 31 [coi. 6& d), capite XIII. Verba primae pe­ riodi recte se habent; aed voces «uis«<-t. gere verba et acquirer^,iaielligentiam) homini fiat qua partes inferiores facile reprimere posse). Quod r anifestatio sn: natyyalis revelabo in te lectualium plori.hu· probari potest. Ex doctrina concilii Triidearum et ideae adpremi numinis, nec non ftt boni . dentini conaupisoentia est ex peccato erga non eat vel mali morali·, ita ut omnes e( soli 'ad humanam a Deo. Concupiscentia ad peccatum inclinat sed familiam pertineant, qui habent vel habere possunt , quod a Deo venit, non potest ad' peccatum incli­ née. <'oncupiscentia, ut hic sumitur, et ptjout a loquelam. Declaramus autem accidentales differen­ tias coloris vel conformationi·^ quaeuxtant in variis •Ancto Thoma definitur, non est bonorum sensibi­ tribubus humanae familiae, si a varii· accidentali­ lium appetitu· simpliciter, sed horum bonorum ap­ bus causia loci, temporis. * modi vrvendi æt educapetitus contra ordinem rationi·. Ratio est a Deos tionis onn non potuerint, postae |nbui ommpoten- B igitur non poterat yn homine ponere appetitum. tiae Dei. qui confudit linguas ?in Babel, varia· qui esset contra rationem. Adfuisset igitur in statu tribus humanas instituit, dum fecit homines obli­ naturae quaedam integritas. Hi obiiciatur concu­ visci primam linguam et novam subito adipisci. piscentiam esse homini naturalem, quia bona sen­ etenim variae tribue, sicut per physicae differentiae, sibilia quaeri!:·responderi potest cum sancto Thoma sic et per diversas linguas specificantur. Absur­ (qui hoc idem sibi obiicit ac diluit) concupiscentiam dum igitur aeque ac impium est affirmare illas dum tendit ad obiect-,m suum in genere, non esse i differentias, quae per generationem transmittuntur. contra hominis naturam dum vero tendit ad bo­ arguere diversos primos parentes.J num sensibile contra ordinem rationis, non esse amplius concupiscentiam humanam. CAPÜT XVI. Reverendissimus Ferré Casalensis Reverendissimus Pace - Forno Rhodiensis [coi. Ad caput XVI. § 1, ad verba: .,Porro etiam 13Scy primat" . . . (pag. 40. lin. 7 |col. 71 c]) substitueret Capitis exordium ita verbis conceptum esse iis. quae in schemate continentur, sequentia Censet, ut cum praeiudi^io sententiae libere in ,,Porro primat conditionie integritas illa el im­ scholis agitatae possibilitas videatur definiri status mortalitas, jwiAsm hominem ornatum fuieee con­ naturae purae. Hanc itaque propositae substituen­ stat, cum a gratia sanctificante penderent, et dam formulam exhibet : .Hominem anima ratio­ gratuita eeeent Dei beneficia, dona ■ supematuralia nali et immortali ad imaginem Dei factum, Deus1 eeeundum doctrinam catholicam ceneeri debent." infinitae bonitatis suae consilio dignatus est do­ Hsc ratione intactae manent quaestiones in nis caelestibus supervehere. .“ ' scholis agitatae, utrum homo innocens etiam in Reverendissimus Gastaldi , Saluti arum [coi. statu mere naturali integritatem habere debuerit 174b. c|: , et immortalitatis dono potuerit a Deo exornari. Pag. 39. lin. 15 [coi. 71 a]. Initio capitis XVI Integritas enim, in quantum exprimit rectitudinem occurrit mentio beatitatis naturalis. Sed in infini­ •t tranquillitatem ordinis facultatum humanarum, certe conveniebat'homini innocenti etiam non ele tum disputabitur, ai statuendum sit quid per hanc beatitatem intelligatur. Sanctus Thomas loquens de vato ad statum •upematuralem. Item, imftiortalibeatitudine naturali negat in bono creato posse tas quae obtinebatur esu fructus de ligno vitae, consistere, quia homo est infinite obiectivua quoad ut advertit Angelicus, potuisset componi cum statu mentem et quoad voluntatem. In subsequent! purae naturae. eiusdem periodi parte voces illae „liberrimo inReverendissimus Valergs patriarcha Hierosoly­ 'finitae bonitati· suae consilio “ catholicorum quo­ mitanus [coi. »36 a, : rumdam theologorum opiniones damnare videntur. Ad caput XVI. Ingeminat animadversionem pro­ .Nemo negat Deo omnino liberum fuisse, ut homi­ positam ad caput III, videlicet iis verbis (id. g I [coi. nem crearet vel non crearet. Sed cum semel ho­ 71 b]) homo anima rationali «te.'nullatenus attingi minem creare decrevisset, num potuiteum in statu scholasticam opinionem de possibilitate statue naturae naturae purae relinquere? An divina sapienti· D purae. Notat tamen : „De cetero quamvis et ego scho exigebat ut homo ad statum suffernaturalem eleva­ larum opiniones minime praeiudicandas censeam, retur? Hae sunt quaestiones theologicae, de qui­ haud tamen puto eu tam perpetuo tamque incon­ bus salva fide disputari potest. , cusso iure libertatis pollere, ut si quando ad maiorem Pag. 40 (a lin. 7 ad 13 [coi. 71 c]',. Hio iterum catholicae doctrinae explanationem necessarium sit erumpunt quaestiones difficiles et salebrosae. scholasticas huiusmodi quaestiones definitivo indicio Anima est immortalis sua natura, non eg gra­ dirimere, id fieri non possit, praesertim in oecutuito Dei dono. Cumque homo anima et cor­ menico concilio, ut sapienter animadversum est per pore constet, concipi nequit quomodo anima hu­ reverendissimum patriarcham Ciliciae Armenonim" mana possit in aeternum naturaliter esse beata Reverendissimus Doney Montis Albani [coi. 189 c) : Capite XVI, peg. 40 (coi. 71 c]. Ampliorem ex­ sine suo corpore. Sanctos Thomas, qni hanc ipsam obiectionem facit, respondet: nil derogari poscit definitionem ac declarationem circa errorem sapientia· Dei cum ipse per superadditum donum pessimum de lapsu primi homini·. adiecerit, quod necessarium esset ad hominis na­ < ΛΡΓΤ XVU. torum perficiendam. Ne igitur, sententia plurium theologorum laedatur, nil dicendum de his donis Reverendissimus Dechamp· Mechlinenei· [coi. »48 b] gratuitis. Gravior est autem difficultas si de in­ Ad caput XVII. $ Cum hac pag. 43 |col. 7» cj) tegritate sermo sit, scilicet immunitate a quavis concupiscentia. Si per hanc integritatem intelliga- optat ut Vaticanum oecumenicum concilium ex- 303 A. 8E88IONE8 PUBLICAK BT CONGREGATIONES GENERALES 304 plieet loquutionem conciliorum Tridontiei et Flores- A Christo partons habere aoa poMunt, ac proinde tini relate ad aeternam poenam ua rooerratam qui (JbesÜtudiae supernatural· st beatifica visione prim eele peccate erifiaali dooedaat, ae saltem declaret : vabuntar. Recte autem infernas dicituç locus, a ,,μπηηι ebligari hoc in re pieu et aliter credere quo exulat iatuitiva Dei viaio, poenaque magna «* M âuUl MMWtÎMMM JM/FW eat privatio huius visionis, lieet haee poena ia infsmtibus, qui cum solo originali peccato moriuntur,. necessario non indicari debeat vel associata cum 209c]. igne aeterno vel incompatibilis eum quadam feli­ Ad caput XVII. Censet integram, iaeereadam citate naturali. ** esse concilii Tridentini doctrinam. Notat insuper Expediret etiam ut per synodum Vaticanam schema in eo totum eme ut agat de iuatitia ori­ damnetur dogma Calvinianum do praedMtinatione ginali; et nihil' habere de fomite cbncupiscentiao ad gehennam. PotentiMima et ubique diffusa Mt et servitute diaboli, de qua nostris hisce tempori­ per American· presbyterianorum secta, quos Cal­ bus ob pestem spiritism! nominatim agere opus eet. vinistes Europaei vocant, quique horrendam hanc Reverendissimus KhayyaÜL. Amidensis Chal­ doctrinam profitentur. Non fuit per Tridentinum daeorum [coi. 27 lb] damnata, ob controversias de praedMtinatione quae Ad caput XVU. Quoad peccatum originale, de tunc inter catholicorum theologorum scholM vigequo ibi, optaret/ „ut in exponenda peccati ori­ bant. Verum hae quaestionM tanto animi ardore ginalis notione aliqua mitigatione utatur concilium B olim agitatae, iamdudum feliciter sopitae sunt. Vaticanum, praesertim cum notum sit, peccatum Addantur igitur in capite de peccato originali haec [Dud ease solummodo in privatione aeu expoliatione vel similia; gratiae aanctificantie iam debitae. Atqui haec eat n Condemnamus autem psrit, tanquam omnino nbtio reatus, non tamen peccati vulgariter accepti, alienam a sensu ecclMiae assertionem eorum, qui. quamvis theologice loquendo sit peccatum.“ Sic voluntatem Dei negsntM salvandi omnes homines, etiam vellet ut explicaretur decretum concilii Flo­ affirmant Deum ad aeterna supplicia aliquos praerentini de poena aeterna ob colum peccatum ori­ dMtinare. Deus namque, ut ait sanctus Leo pontifex, ginale, et diceretur diaerte, nomen iq/rmi non sig *· praevidet bona et mala, praedestinat autem bona niticare gehennam aut poenam ignis. tantum. “ Reverendissimus VérotSsvannensis [coi. 167]: Reverendissimus Done) Montis Albani (col. 189c, : In capite XVII dpctrina de poetato originali Capite XVII, pag. 43 [coi. 72c). Optaret ut de­ durior exhibetur, quam quae in Tridentino fuit de­ finitioni Florentinae circa decedentes cum solo finita. Dicitur enim peccatum originis esae sers et originali eubiungeretur aliquid in sensu proposi­ proprie peccatum. Quod valde inoppdrtunum Mt. tionis 26 constitutionis Auctorem fidei. Quid est enitn peccatum T Libera divinae legis CAPI T XVIII. transgressio. Si ergo infantM verum et proprium peccatum commiserint, videtur innui eos libere ReverendiMimus Doney Montis Albani coi. egisse in Adamo, fuisse quodammodo in Adami c 18»c] manu atque illi dixisse ..manduca pomum .' ** Pro Capite XVIII. pag. 4 5 |col. 73bj. Verbis ,,Sapra vocabulo peccati Igitur substituatur macula; et qui­ •irce natarae erratae adderet et creabüû". dem si placet sera et propria Tradatur notio Reverendissimus Greith Sancti Galli [coi. 21 la. b : peccati originalia, qucnadmodum a Bellarmino ex­ Ad caput XVIII. Generatim animadvertit ea ponitur. Nihil enim hebet quod hominum animos omnia, quae in sebemate traduntur de supernatural! offendat, aut Deum crudelitatis arguere videatur. ordine gratiae, esse omittenda utpote a concilio Deleantur igitur voces illae^eeri et proprii precati, Tridentino sufficienter statuta, quod ad antiquiores quae pagina 42 [coi. '214—nccurrunt ; et in fine errores pertinet. Recentio-um vero errores fere eiusdem paragraph! haec ve' similia inserantur penitus extincti sunt, et nova horum damnatio ..Declaramus autem doctrinam catholicam circa inutilis, noxia imo evadere forte posset. Accedit originale peccatum stare omnino posse, quiu ad­ non deeese ex -errantibus qui errorM suos retracta­ mittatur aliqua malitia personalia in infantibus. ' * verint, adeoque non opus esse nova condemIn paragraph» sequenti recitantur verba concilii nstiOne, Florent.ni de animabus eorum qui in peccato mor­ CAPITA XVI. XVII. XVIII tali vel originali decedunt; et definitur utrasque Reverendissimus Connolly Halifaxiensis /oL in infernum descendere, poenis >tsmen disparibus I2bc. d]. ' puniendas. Quae quidem verba, cum fuerint a eeeleeiae doctoree * et ssmmsn peedÿieee *. Reverendissimus Dèt' Valle Huanueenois (col. concilio generali prolata, non solum vera eunt, D Nonnulla ait. quin tamen in particulari indicet, sed etiam de fide, ideoque immutari non poMuat. hia capitibus in praeiudicium (ententiarum libere ia Possunt tamen et debent explicari. Procul dubio scholis controversarum definiri. concilio oecumenico alterius concilii verba interpre­ tari iure proprio licet. Et explicari debent prae­ 9 IV. sertim nostris temporibus. Homines enim universi De ecbematie forma m genere. (praeter theologos) quid per iq/srmim intelligent nisi ignem, qui aeternum cruciat? Hoc certe non Eminentissimus Rauscher Vindobonensis [coi. intellexerunt nec intelligendum voluerunt patres Flo­ 125d]: Censet schema speciens praMeferre praelectionis rentini ; neque id creduntscholaequamplhrimae theo­ logorum. Quod si haec verba ita cruda in concilii cuiusdam theologicae a profoMore traditae potius Vaticani decreto relinquantur, maximum inde creabi­ quam decreti conciliaris. tur scandalum cum maximo fidei catholica? detri­ ReverendiMimus Kpnrick Sancti Ludovici [coi. mento. Si vero retinenda sint Florentini verba, haec 12«a,b]: Expediret prius, dicit, catholicam doctrinam ad­ vc) similis explicatio adiiciatur: „Naïb dum illi quidem ibunt in ignem aeternum, versus gliscentes hodierno tempore errorM et qui­ isti qui Christum per baptismum non induerunt, cum dem brevi sermone neo nimis ratiociniis confirmato explicare, deinde oppositos errores anathemate ■ Ό regor. Naa. Greg. Nysa, Thomas Again, Boeawetarastc. 1 Iimoc. IU et Pins VI ia bsll.A actenet f&i. percellere. j Λ , l r SM SYNOPSIS ORATIONUM IN CONSTITUTIONEM DOGMATICAM HABITARUM SM Reverondisatmaa Tinaai Niaibeeas [eel. 138 * -d] ·. . Qaod contrariam eat ipei catholicae doctrinae in­ se * Doq ait brovitatam, claritatem atque diluet- doli. et conciliorum praecedentiam praxi. Doctrina 4·· ordiasm. catholica reete «xpoaita neminem laedit, neminem Bpetaem preeeefsrre dicit praalecticafe théolo­ repellit aat arcet e contra omnes invitat et allicit, · * gie magis quam decreti conciliari * Nee decere mentae illuminat, animos conciliat Medas satem putat at decreta eel -canone· Tridentini relati simplicia condemnationis pramadicata· animi opi­ * et affection· * laedit «% offqoaioaem plurimi· argumentando deducantur in coaclueioae, cum petius nion· tanquam principia haberi deberent. moret Aneam quoque praebere ridetur ii \ * qui Rovorondiaeimus Apnnso 8urTentinu«[ool.l29 30[ : felao criminari «oleati eam Mee.eccleei·· doctridam. * Dee·· videtur, ait, ordo logions, oui consulere­ quae larem fugiat dt araraetur. neque alio^quam tur ii integra materia doctrinali· patribus proponen­ anathematum praesidio poasit defendi. -Praetere· da aimai ob oeulos poneretur. (ut ex ipeo schemate pluribus in locis patet) ver­ borum aculeo· et acerbiore· loquendi modo· quaai Doctrinae catholic ** expositio errore * damnan­ do· praecedere, non subaequi deberet. neceasario aecum trahit. Quod noetri· temporibus Constans et uniformi· similia damnationis for­ motibusque eat minime accommodatum. Olim con­ mula, ea nempe quae sub fine capitia VI legitur, cilia generalia fidem suam prius profitebantur ad similem erroris damnationem adhiberi deberet: deinde arroribus refutati· ad anathemata, «i opu· maior cura adhibenda ridetur in aeligendia terminis, erat, deveniebatur In sctfemste autem ana'hemata qui improbationis sensu ac relati notqe erroribus lin ipso quasi aditu occurrunt ad animo· hominum * singuli appoeiti suht ad exemplum bailee duitors * terrendos et arcendos. fidei, ubi singulis pTopositionibu * lingulae sunt Reverendissimus Gastaldi Salutiarum jcol. 170 * affixae resfiondentes theologicae notae. Einsmodi Censuit schema ea e * recudendum, cum sit valde namque termini nitui· vagi ridentur et rarii. prolixum et implicatum. Semper in concilio TriReuarendissimus Spaccapietra Bmyrnensis [coi. dentino exponebatur primo doctrina cathelica. deinde 131 b]: in canone definiebatur. Neque ulla habetur ratio, Incipiendum putat ab expositione doctrinae quare concilium Vaticanum · Tridentini norma dis­ catholicae. cedere debeat. Varietas notarum quibus configuntur proposi­ Reverendissima· David Briocensi·. [coi. 204c] tiones confusionem ingerere ipsi videtur, necnon Dixit se cum plurimi * patribua convenire, qui ordo opportunior exquirendus ; unde tot * materia cenauerunt totum schema, in quo omnia conferta simi proponenda. •unt et snboacura, tractatum scholasticum potius f Reverendissimus Connolly . Halifaxiensis [coi. sapere, quam sermonem conciliarem. Non hic con­ 134 c]; gregantur paedagogi, ut in schola disputent, «ed Speciem praeferre schema dicit tractatus dispatres et iudices fidei, qui docent tanquam potesta­ cursivi seu praelectioni * magistri ad discipulo * tem habente . * Quod si a schemate auferatur quid­ Reverendissimus Ginoulhiac Gratianopolitanus quid scholam nimis redolet, totum schema deberet [col. 1&1] "iC auferri. Non sunt adhibenda verba aride, dura, et In schemate desideratur ordo lôgicus. In eo feritatem magis quam lenitatem spirantia. Ecclesia supponitur 'omnes errores hodiernos vel esse tot eet gentium magistra, sed etiam mater. Loquatur rationalism! forma·, vel ex eo oriri. Bed ordo, qui igitur ut major, non ut noverca; neque vel statim ah initio schematis imbecilliorum'' animo * vulneret ex het bypotheai nascitur, non eat ordo logicua aed fictitiua. 8i haberetur vere logicus ordo, primum' deberet definiri rationalismua : deinde axponendum esset, quaenam sint uius formae et qua ratione varias ordinis sive naturalis sive supernatural!· * seritate attingat. Quod si ordine logico praeter­ misso. naturalem, seu rerum ordinem, schema sequi voluiaset. tunc exponenda fuiseet tota doctrina catholica de Deo, quatenus est unus, trinus, crea­ tor, provisor et finis supremus. Exponendum deinde id, quod · traditionalismes impugnat, denique ad anathemata veniendum. Ordo vero schematis eet . * fictitiu In prioribus capitibus rationalismus dam­ natur sub triplici forma rationaliami, materisliami et pantheism·. Materiabamus autem oritur non ex abusu. »ed ex hom-hm rationi . * Nequdmultiplioes pan­ theism! formae ex rationalisme deduci possunt. Nec alii quidem errores in schemate enumerati apte dicun­ tur ex rationalisme vel sunirationalismo profluxisse. Ex hoe ordini * defectu oriuntur inutiles repeti­ . * tione Sio, traditionalismus damnatur capite secundo et iterum capite septimo. Qui eupernaturalem hominis revelationem negant, damnantur sae­ pius in capite secundo,, item in quarto, in dqcimo sexto et decimo octavo. Dei in oreanfto mundo libertas aperitur capite secundo, probatur autem capite decimo tertio. Cur autem id fiat hic potius quam illic, cum sit veritas ordinis paturalis, null· apparet ratio. Reverendissimus Gratihnopolitanus etiam con­ questus est procedi in schemate (praeeertim in capite primo ot secundo per oondemnatibnis modum, potius quam per modum expositioni * Oonox. ammnai. rosn» L. ac repellat Revereodisvimu· Martin Psderbornensis [ool. 1M c] : Obiicitur schemati nimia prolixitas. Bed respon­ deri potest, brevitatem decretorum, quae in priori­ bus conciliis lata sunt, multiplicibus theologorum et interpretum cavillationibus et argutiis\^oeum dedisse. Atque hac de causa m concilio Tridentia * praemissa sunt longiore doctrinae capita, quo melius canones intelFigerentur. Noetro autein tem* pore maxime convenit brevitatem effugere, quae obscuritatem pariat. Norunt omne , * quam malitiose nonnulli brevissimas illa * Syllabi propositione * inter­ D pretati feeriut. Optandum igitur eet, ut Syllabi doctrina ita a concilio Vaticano iterum pertracte­ tur, ut plenissime et lucidissime exponatur. Reverendissimus Caixal y Estrade Urgellensi * [col. IMbj: Reprehendit in schemate nimis parcum uathematiamorum usum. Dixit praeterea in schemata non omnia ita breviter, clare et distincte dici, ut fieri debet in decretis fidei, et ut reapse in concilio Tridentino factum set. Unde theologis enascitur amplissima difficultatum et controversiarum seges. Testatos est insuper mirum in modum placere ilium reniai tractandarum ordinem, qui sb emi­ nentissime Vmdobonensi antea propositus fuerat. Reverendissimus Valerga patriarcha Hieroso­ lymitanus [ool. 237 c] : , Praestituit principium, ordinem nil ease aliud quam aptam dispositionem mediorum ad finem, et so ‘ »07 A. 8ES8IONE8 PUBLICAE KT CONGREGATIONES GENERALES proiode yramwf·» ohUsms eohematis rectum eeee ■i eius «copo respotideaL Coneilionim autem scopus est non «ystemp integrom eredeudorom et agen­ dorum proponere, eed ex iis ea tantum statuere, rquae in praesenti rerum condition· Christianae societatis neceesitatibus magia respondeant. “ A penarol· ordino, quem ipee in sohemate ap­ probat, gradum faciens ad MesdmUelem, illam for­ mam in praeaentibua rerum1 adiunetis aptam eoae iudicat quae priu» errore· exponat/ tum veritatem proponat, demum errore· damnet. Reverendissimus Deebamps Mecbliniensi» [coi. 906 periculo·». Directe enim attingunt omnia nostro­ rum temporum gubernie, quae eoneMMieneiie vo­ cantur. Verba haec odium hominum adversus ec­ clesiam commovebunt: ideoque ecclesiae hostibus pergrata arant. Reverendissimus Caixal y Estrade Urgellenaia [coi. 154·] In prooemio verba illa „iacro approbante coeeMo‘. non eo loco ponuntur, .qui in pontifteia con­ stitutione 27 novembria praescribitur. In capite primo multa dicuntur obiter, indistincto et generali modo, quae enucleatiua et in specie pertractanda fuissent. 24’< b| Optat ut ante errorum damnationem ampla fiat, § VIluculenta ac splendida catholicae veritati· expositio, ZVrtyfo, forma ctttrioçao hiiutmodi. hanc enim α Vaticano concilio omnoi nil pollicentor : quae dum fit? examini subiici possunt schemata ReverpadiMimus Apuzzo Surrentinu· jcol. 129», disciplinae. Latinitatem incuoat. aliquando obteuriorem, Reverendissimus Raes * Argentinians!· [col. B quandoque duriuaculam. 250 11 Reverendissimus Bpsccapietrs 8myrnensis i coi. Nexu» logicus et serie· renim ipsi arrident. 191»]: Formam schemati· censet accuratam esse, at ipsi Severior» quam opus »it verb» adhiberi videntur. materiae convenientem, quia fere omnia de«umpta Reverendissimus Connolly Halifaxiensis |col. sunt ex allocutionibus encycliri» aliiaque apostolicis 194 b. e] iitfvris Romanorum pontificum. Imo totum schema Desunt schemati, git. brevitas, candor, lux nihil fere aliud eue quam explicationem duarum atque distincta perspicuitas et conveniens styli priorum paragraphorumSyllabi undemirandutnesset dignitas. Verba minus idonea multiplicantur. •i repudiaretur forma quam adhibuit lummu· ponti­ Reverendissimus V anesa Fogarasiensis [coi fex in documento tam solemtfiter emisso et nbique 138»| terrarum propensissimo corde | recepto. Concludit Deesae schemati videntur in dicendi forma pietatis itaque formam schematis esse omnino serrandam unctio, gravita·, styli concisio, elegantia, puritas utpote claram, omni· aequiroeationis expertem, et demum eloqnii. et in dictis convenions praecisio. •ub quovis respectu aptam ad refellendo· errores. Reverendissimus Strossmayer 'Bosnensis et SirReverendissimus Papp-Ssilligyi Magno-Varadimiensis [eoi. 146 c] nensis [coi. 275c, : Improbat duriorem, optaret vero mitiorem di­ Quod schema proUmm satis et spseaZohrwm sit. cendi modum. id tribuendum animadvertit et rei naturae et iis C Reverendissimus Ginoulhise Gratianopolhanus ad quos spectat maxime, hoc est pbilpsophtae ac [ed. 152 a]. theologiae cultoribus, quibus ea ratione etiam est Deost nitôr sermonis, proprietas, nobilis illa . * consulendum. •implicitas et pietas, quae concilium oecumenicum Reverendissimus Vancsa Fogarasiensis [coi. 138, maxime decent. ' Scholasticam qusndam formam habere schema Reverendissimus Caixal y Estrade Urgellensis haud probat, quasi partes ageret alicuius scholae [col. 154 b. c|. magis quam doctrinam catholicam exponeret. Dictio schematis est implexa, obscura, nebulosa. Reverendissimus Salsano Thanenisis [coi. 258b]. Multa ter quaterve repetita habentur, mutatis tan­ Schema doctrinae ad tria capita redigendum tummodo verbi·, modo potiu· oratorio quam con­ putat et meliori ordine disponendum. Agendum ciliari. nempe : 1. De ipso facto vel possibilitate revelationis. Reverendissimus Gastaldi Salutiarum [coi. 171 a] 2. De medio revelationis, eoilioet de ecclesia, et cum Imitari oportet atylum concilii Tridentini, quod hac materia connexis. 3. De obieoto revelationis, nil acre, nil acerbum protulit nisi in humani generis servando per summa capita ordinem illum logicum hostem diabolum. quem nobis praescribit Angelicus doctor. Reverendissimus Martin Paderbornensi· |col. 199c].· β V. Bi stylus scholam sapit. hoc tribuendum eet Do rckmatit forma quoad sinyuf·» «sas pario . * D ipsi materiae, scholae enim errore· ipsa earum Eminentissimus TrevisanatO patriarcha Venelingua confutandi sunt. Quod et fenerant alia tiarum [ool. 178d|: ooncilia generalia; in quorum decreti· inveniuntur Melius putaret ut ultimum comma capitum II vooss pleraeque soholssties·, quales sunt, pertona, et XI ad initium_s«queutis ΠΙ et ΧΠ transferretur. oubotaniia, motoria, firma, oonoubdaniieiie, traiuReverendissimu· Del Valle Bnanuoensis [ool. mboimitieiio, et alia huiusmodi. 268 d]: Eminantisairnua TrevisanatO patriarcha VeueIn capite 111 contra ordinem logicam peccari tiaram [ool. 178e]: arbitratur quod priae de revelationi· fontibus quam In priorihM maxime capitibus contorta con­ de revelationi· nécessitât· agatur,-siquidem priua structio, duriore· latina· loquutionis formae. eat esse quam modus eesendi. Capite VI non videtur clare exposita doctrina Reverendissimus David Briocensi· [eoi. 206 bl catholica, quae proinde concinniori modo esset ex­ Non placent verba illa iaitio cap. I, pag. 2 [ool. ponenda. 59 c[ posita ,hoo tenebrarum ac turpitudinis pro­ RevorendiMimnsi-Qreith Sancti Galli [ool. \ fundum.1* Huiusmodi loeutiones'earitatem Jaedunt, 211c,d]: nec ullam vim ac robur addunt ebristianae veritati. Quae autem in eadem periodo sequuntur ,st quod horrendum magis, publies atque impune docere ** permittantur, falsa quidem non eut eed valde V orba sunt nimis dura et acerba ; nostris autem temporibus opus est magna charitata. Reverendissimu Valerga patriarcha Hieroso­ lymitanas (ool. 240 c, d]? ..8^. SO» SYNOPSIS ORATIONUM IN CONSTITUTIONEM DOGMATICAM HABITARUM S10 Si quid ia atylo oeteriaque ad aceidantalam A Da acbematia stylo miratur tanta· facta· fuiaae formam spectantibu· corrigendam eet, prout plura· querela·. Non ea·· mirum ai a stylo praeteritorum patraa adnotarunt, id quin schema roiiciatur facile ooneilioram recedat; quia nullum ex üa egit de relattoaibna inter fidem et acieotiam, naturalem praestabit Reputatio pro rebua fidei : ia hoc tamen plus aequo moroaioraé ease non licet. tuter ordiuam et aupernaturale . * quae contro­ Reverendiaaimtu Landriot Rheaaeaai· (col.Ml a] : versiae reoentea nova· etiam exigunt locutione· quibu· non dioantur w·· aed taoeu. De eaetero Consentit cam episcopo Gratianopolitano acer­ aua unumquodque concilium propria et peculiari biora verba in achetante eaae removenda, et leni­ tatem oervaadam eoae contendit. Id probat multi· pa­ loquendi forma uti minime dubitavit. lia qui contra formem acbematia attulerunt trum testimonii· et nominatim Chrysoatoipi, eamque dulcedinem, lenitatem, manauetudinem maxime nos­ exempla maaauetudinia Chriati domini at concilii tri· hiare temporibus neceaaariam dicit „ne abyaaum Tridentini opponit ipaa verba eiuadam concilii aeaa. XIII, cap. I, ex quibu· patet patre· concilii non inter noa et nationea effodiamua . * Animadvertit ai quod severum in verbi· Christi eat, id aacerdotea •amper fuiaae mallifluoa; in memoriam etiam respicere, non peccatore· et publicano·. Eodem «evocat Chriati verba adversus scriba· et pharisaeos modo aancti patre· cum iis qui fori» Mmt «c ges­ Reverendimimus Khayyatb Amidenai«|col. il~odi serunt. ' Concludit idem «errandum in concilio V aticano. Stylum clarum, aimplicem. conciliarem esae Reverendissimus Dechamps Mechlinensis (eoi. B debere. 24« c|: Reverendiaaimua Papp-Sxilldgyi Magno-Varadinenaia |ool. 275c); Occasione eorum quae reverendiaaimua Rbemensis de lenitate aervanda dixarat, animadvertit Qnamvia in pnma lectione formam et atrium acbematia minus probasaet. poatea pamen cum ma­ lenitatem et cbaritatem aervandam esse erga erturius relegeret, et aubatantiam et formam «ibi < rente·, non autem erga errore·, et proinde ab er­ roribus anathemate configendi· non eaae abstinen­ placuuae ait duriore· etiam locutione· probat, dum, praemissa tamen errantium in bonum exquia non contra errante· aeJ contra errore· pro­ ♦ poaitionu doctrinae. latae. iiaque uai aunt et Christus et apostoli et Reverendiaaimua Races Argentinenaia (coi. ibOd] doctorea ecclesiae. vni. OBSERVATIONES A NONNULLIS PATRIBUS PRIVATIM EXHIBITAE in primum aehema de fide eontra multiplicee errone «r rorionarismo dsncates. Epiaoopu· Melphiensia. — Caput primum, con­ demnatio materialism! et pantheism·. In huius capitia paragraphe tertia clarior exiatentiae Dei deaideratur definitio in paucis et synodalibus verbis. Conveniens autem est, ut ante omnia ponatur sym­ bolum apostolorum in prima pagina sacri concilii. Caput aecundum. condemnatio rationalism!. In prima paragraphe etsi textu· scripturae veri sint, ^amen non bmnibua aptari poaaunt: rudiore· enim rudiorem obscuramque habent rationem : hinc etiam neoeaaitaa divinae revelationi· oritur. Deaideratur igitur aptior aaniorque locutio, meliorqne nexu· primani inter et secundam paragraphum et inter caput aecundum et tertium, et inde sermo fiat de fontibua revelationi· divinae. Caput tertium.- In fine huin· capitia poat verba „in veteria vulgatae latinae editione habentur" im­ mediate aubiungatur: «t ut hic ponuntur; ita ut in hoc concilio Vaticano non deaint libri canonici. Ita pariter in ultima paragraphe pro „aut definitum ease constiterit" dicatur; et ·>: eonciliie dq^mtasM •sss eoeutiterit. Caput quartum, de supernatural·· revelationis nece··) ta te. In hoc capite, optarem, nt flat nota­ bilis mentio inflhnitati· humanae et verba „velut * subsidium de medio tollantur; ponanturque alia, ut magis divinae revelationi· neoeaaitaa pateat. Caput qnintum, de mysteriis fidei etc. Praeaena caput bene m complete expreaaum eat, tamen neoeaaarium videtur addere, et proprie ad finem primae paragraph! Hmusamii mpstona proodpno met. I* wastes m Deo m THisstete, et TrutUut m Masters ; 3· mammaris filii Dei, punio, nere ei γμνπίμΦβ·, * J * ΜβλβτΰίΜρ mwûmAî** Aci Ιμγ JÎAm· Caput aextum, de fidei divinae distinctione etc. Demoastratio huius capiti· videtur non perfecte roaponder· textui eiusdem. In hoc ani * dicitur de fidei divinae disrinsri'aea a scientia humana in illa adhibeatur verba: ,Quare ad exoeUmstea vir­ tutem fidei . . . non tufficere illam mentis humanae persuasionem . .." Ubi illud m» eufficen non demonstrat distinctionem fidei divinae a scientia humana. Similiter dicatur de secunda paragraphe. Caput septimum, de necessitate motivorum cre­ dibili tatia. In hoc capite deaideratur tantummodo, ut aliquae exprimantur notae, de quibus aerino aat. Caput octavum, de supernatural: virtute etc. Huius capitis psragraphus secunda fortiua postulat argumentum in demonstrando libertatem voluntatis in fidei assensu. Episcopus Urgellensis Heri in fine orationi· habitae ad patre· concilii, cum essem fatigatu·, fatigatoaquo viderem patro·, post verba illa circa finem orationi·; .beati Petri cathedrae praeroga­ tivas negat,"1 tractaretur, quae aliquantulum immu­ tavi propter aliam suppreaaionem in principio fac­ tam. sequentem parapraphum omiai, quam tamen in actia constare deaidero et peto. rEgo siquidem non aliam agnoaco verae et divinae fidei regulam infallibilem, quam quae a beato Petro consignata fuit in concilio Hierosoly­ mitano. tamquam firmissima basis fidei catholicae, •t omnium conciliorum immutabiliadivinusque canon, nempe: Ai entifuie tMuo Dem m nefis· aw eU/it, audere pentoe eerbun «enngafiï per es assum et cre­ dere (Act XV). Et huiuamodi gantae erant procul dubio, non pueri nati a parentibus fidelibua, sed erant gentil·· heminas, sive rode·, sive philosophi. Omne·, ut notavit Augustiana, radiaaalas credimus ; sed non per demonstrationem syllogisticam, quod optime advertit Melchior Canae, aed per indicium cradibilitatia verbi auditus fidei, praedicati ab eceleaia catholica, illuminati in mente per Inman supernae vocationi». Cum enim, at reetiaaime docet deou «ximtuqu· doctor Franciacas Bna■ Utt. dat. ad eoastUI sserttariam dia (1 dsenibria I . * • Ct cel. ISOa * » 313 A. 8B8MONE8 PUBLICAE ET CONGREGATION» GENERAL» 311 a varie oocMm ostholiea * ministri» prae­ dicatur verbum even getii, Spirit » * saaetua, qai manet temper ia eoderia, interiori vas gratia aperit aerea oordia, ot it taagiatcr interior infallibili· veritatis. resiu», At. ai protestante» ptnedioeet extra, Spirit » * aanotaa facet iatus, et tunc borne it aimilia organo. ruin * clavea periti murid aaereatar digiti», aod quod vento noa afflante, ηηΐΐφ edit oenam, praeter iaanem pubentium digitorum atrepitnm. Indicium credibilitatia, inquit magnas Valenti , * ex motivti extentio oredibilitatis par Syllogismos effonnatnm, ex mirabilibtf» effectibus divini operi» revelationis, nota est quidem verissima, qua nequit carere uniae vera <'hri»ti eedeaia; qui * revelatio. etsi sit opus ordini» * tis, lsupern ur perficit etiam ordinem natu­ ralem, et ideo habet vim ad confringenda fallacia praeiudicia montis contra veritatem coooepta: ratio­ nis error vera ratione expulsatur. At vero istud indicium non acçensendum est ut elementum essen­ tiale fidei, nec actui fidei neoeaearium. Nam fre­ quentissime Spiritu» sanctus, dum praedicatur verbum auditu» fidei, etiam udoltis. ettUm protMtantibus, ipso divus Spiritus, gratia illuminationis, utrumque praestat, frangit scilioet superbiam menti», et vo­ luntatem praeparat ad obedieadum rationabiliter verbo fidei. Quam ob causam absque dubio sanctus protoniartyr Stepbanus, et etiam sanctus Paulus Judaeis, ob praeiudicia non credentibus, illi» obtice­ bant terribilem hanc sententiam: Vo» semper Spiritui «ancto resistitis.“ Episcopus AquaependeSsi . * — Initium snmitur a titulo : quaeritur, num concilium Vaticanum nun­ cupatum oeoumeniqum sit legitime in Spiritu Sancto congregatum, sicut caetera concilia oecumenical Non potest non responderi, nisi sic. Bi res ita est, quare hod non exprimatur in prooemio ? In eoaeilio Lateranensi dato at typo variationis methodi, quam tenuit Tridentina synodus, legitur in bullis: Beare oonedte Lctsreumri oppectente ; et insuper habetur in praefati * bullis : Secunde suasione « meto Ufitieu omgrtfeie; et eadem verba recitantur in seasione tertia etc. Satis' ' diotam est in orationibus habiti» * re­ verendiaaimi· patribu * de iis, qnae respiciunt for­ mam, ordinem, itylsm, emendatione· ad evellenda» aequivoeationee in propocitioaibus : panoa idcirco adiioiam hisce observationibus. Opinor eam ipsi * qui dicunt, nullum praeindieium ferendum sive directe, sive indirecte senteatu * illorum, qui amplec­ eeacilh oecumsaid; indigitaado vaifios sensa» ver­ borum seu saeteatiaram stas oqnivsmaton», et •ecerneado «oesum seram, qai- aperto impugnant veritatem catholicam ot qai sabdoba verbi * enaam doctrinam labefagtare eeeaatar; m demum expri> meado sensam, qui posait a fidelibus inoffenso pede retineri. Quod attinet ad damnationem ali- cains generi» errorum nataralismi, exempli gratia rntionalismi quem dicunt peri, qai scilioet aeqni- paratur paatheiemo, matérialisme etc., cum furfures non admittant neque huiuamodi Death, neque spiritus, neque substantias spirituale , * et idcirco nulla adsit censurae qualitas, quae gradum tantae malitiae valeat exprimere, abstinerem notam cen­ surae theologica * ms impingere. Censeo utilius fore, ut moneantur fideles, quod profitantes prae­ fatos errore», lioet lavacrum regenerationis susce­ perint, ab ecclesia omnino foras abierint, iuxta illud divi loannis: I¥od«srw«l ar no *»», sad non •rent m nohu, nem ai /Wsssnt ax nefas, permansis­ sent nofassmn.- i idem iam iudicati sunt quo­ niam nullam fidem profitentur. Adnotarem insuper eo», qui tali * nutriunt animo, peiore * fieri mahumetanis, hebraei», idololatria, et maiorem quam illi poenam mereri. Siquidem hebraei, sectatore * Mahumeti et caeteri existentiam Dei, quamvis inor­ dinate et non secundum .veritatem, aliquomodo admittpnt, et in errorem inducuntur vel ignorantia, vel educatione, vel timore, et plerumque non animi perversitate atque intellectus pravitate. Haeresum, quae proferuntur pine variatione ab haeresibu * iam damnatis, abstinerem a nova damnatione ob rationem quod nova damnatio nihil proficeret, et posset verti in detrimentum animarum, auferendo bonam dis­ positionem, quam habent se convertendi ad fidem catholicam prout perspicitur in pluribus regni . * c Damnatione percuterem baeresea. quae habent ali­ quid novi rive ia se, rive in sdiunctis. In expositione catholicae doctrines mihi videtur expediens fore animos revocare ad aliqua * notiones. qnae constituant veluti fundamentalia principia sacrosanctae catholicae religioni». Bic commemo­ rarem illnd effatam angeli quod praecipue contulit conversioni Institi martyris, qui nuncupatur philo­ sophus, ed fidem. Dixit ei angelus, veritatam ehrietiaaae religioni» inniti rationibus »eu principii * praeficis, iia nempe quae oriuntur a facto. Ex historia sen tradition * debet apprehendi Deum lo­ cutum ense, et,quod dixit vel fecit in bonam humani geaeris. Hinc regalis * critica a nomino urnae meatis in dubiam versis, cum ostendatur, facta in tuntur, seu propugnant opinion ** noa omnino re­ probandas in quasetionibu libera * disputationi theo­ sacra historia, et ia Pentatheuoo nominatim narrata logorum relicti , * quatenus haeretici occationem non genuina ease et vera; patebunt initia rerum ; creatio maaoeii et foemiaao, atrinsque praevaricatio ana capiant ad impugnandae catholisaa veritate *, aive *, ot in irritam ibunt molimina, seu fidei integritati pradaditium noa afferant. Mihi Deam caeteri videtur expediens nou ·, ** e famas detrahor * tine · * aberration «olentium natartiismum, rationalismum, et istorum eoaeoctaria, uti paatheiafites, athéis­ rationabili causa let patrum M dotions» de reli­ gions et de ecclesia boae maritarum: interest noa me· ate. Abstineo ab saundatioae fontium, ex qui­ parum catholica * eaaeae tam indgniam virorum bonum nomen noa imminui; qaod certe eveniet, si noaoatar *eo in rubus fidem reepieseatibus ali­ bus hauriantur probationes ed adetraeada osrta fide quando emese. traotatibu· modernae theologiae. Non raro evenit ut aliquorum veritate historiae aweaie··, quippe qai repariuntur * sati· saperque expetiti ia Ubris apologeticis, et ia sententia qnae habebatur nulle faldri fandameato, tracta tempori * tamqaam vera retiamutar. Insuper Ia ocefatetio·· mtioaum, quas goologi afferunt de diverti· stretiba· terra», qai at formentur, requi­ oporteret, antequam oeateatia * praefati geaeris cen­ sura sirs directe, sive indirecto aAdaatar, un- rant longius «patiam temporia, quam illud, quod legitur aatignatum ia mundi existcatiac. quemque ex luvercadistiari· patribu * theologica * fanditus exsatia·· , * cognita, scatentia proferatur. quaestiones placet mihi illorum opinio, qui coment, m labatur iie, Mae * in errorem, vti periculum errandi, prudens esse * patribu non propugnare pro viribus seateatiam, quae tenet, die» ssx a Moyse asmguatos mundi creetioni acci­ at d * Nequeo aca adhaersso revoreadimimi * qui sentinat, veritates catholicorum, ethctacodexe- piendo· pro * riodi p nun errore * quandoque, * axponsado ease dare, praedae, con­ cise, ordinate, proni dooet dlguitat *** et sapieartiam ut ippea indefiniti· annorum. tempori· * Mimiti Evaait * phytic magis magiaq·· progrediatur, et novi· ampliori *··. IB»· su OBSERVATIONES IS SCHEMA DK PlDE PRIV4TIM EXHIBITAE . buaque eognitionibua detegatur rati· confer··· nd, euetiaondam narrationem moaaieam. Ita mia tae­ tra mm porapieimna ia «o, quod obiie^ebatur ia lanae· veritati» narrationi· bibHeaa, ia qaa crea­ tio laafo poaitar ante erectione·· aolia: progrrau •cientia· electrica· et ««lori· naturali· corporum •atia «aperça· demoagrata eat verita· praedictae narrationi·. ' Enucleotio naltaraliami, ntriurçae oonaoctariorum. aeu emaaatioaam ana cum accurata expoli­ tione illorum origini· et cauaarum intereat, ut lar­ giter fiat ad inititationem multitudini· magi· accom­ modata. Ex hia monatria a quibo· ceaaant natam idololatriam inter filio· Cain priua, et deincepa ob coaiugia extentam inter filio· Dei, apertum eat in­ fandum vulnua non alia medela curandum, quam •ubmeraione bumani generi· aquia diluvii univer•alii. Quod attinet ad originem et eaua·· natura­ lium et rationaliami, opua eat recenaere, quod ! Deut initio mundi tradidit patriarehi· veritate· •upernataralea cum officio eat trantmittendi de generatione in generationem, prout habetur in cantico Moyuit : Audtia catti (Deuter. XXXII) : Capita pawrtaicM· tùtputaa Interroga patrum tara tt amciabii tahi; maior·· taoa, tt dietat Ubi, quoad· dicadatat oltiaairaa ftaftt, ftc. Deacendentea · Caino proni magi» ad aequelam corruptioni» cordi», quam incumbere ad retinenda» veritate» divinae, fuerunt origo et cauaae naturaliami, qui deacribi poteat propenaio inaita oordi homini» poat peccatum erga re» aenaibilea, ii» tribuendo cauaa» omnia boni •altem aenaibili». Naturaliamua convertitur in materialiamum, paatheiamum ac atheuaum. quatenua confunditur natura viaibilia cum natura divina, iliaque habetur pro iucreata ot aeterni. Non con­ fundenda apociea naturaliami praefati cum naturaliamo late aumpto, qui oritur potio» ab ignorantia •t menti» imbecillitate, uti quando parum mena ad Deum aaaurgit «t refert caaui vel induatriae auae rea proaperaa et adveraa». Haec apeei·· natura­ liami, expoaita in relation· errorpm, praebebit occationem exhortandi fidele· eoaque inatruendi, quid fide· doceat circa bonum et malum, quae hominibua eveniunt. Tranaeomua nunc ad rationaliamum, qui dici poteat emanatio naturaliami. Siquidem ingenium humanum quamvia obnubilatum a teaebria ignoran­ tiae. non penita» ambit ideam exbtentiao aliouina divinitati·, aed reputavit aequale divinae naturae quidquid boni vel mali auaciperet homo ex frugibua vel animantiba» terrae. Quidam ex hominibua aolertioribua irridento· aliorum aimplieitatom, induatria aui ingenii coeperunt oognoacere aliqua» veritate· ordini» naturalia, et cum anteponerent viae aua et placita carni» divina· revelationi per o» patriarcharum aibi traaamiaaaa, putarunt viribu * proprii ingenii conaequi bona moralia, acieatia·, •apieatiam, virtute· et alia» ree utile· vita· tam privatae quam aootalb. Prima tanta· aberration^ humani ingenii origo repetenda eet a calliditate antiqui aorpentia, · quo perauaara eat protoparentibua relinquere mandatam Dei, ut uaiverualem •dentiam boni et Baii niterentur adipiroi.v Rationaliami apeei·· aut rationaliamu» aio dio­ ta· portu, ora nu adaqittitur alia ratio humana· rationi «aperior; «t talia tonant·· dicuntur puthatetae, athei, materialiatae etc. Ia altera apode ratioaaltemi admittitur alia ratio humanae anperior, aed negatur revolutionem divinam tata neoeeaariam. Sut qui admittant divinam revelationem; attamen •ra poetponut humanae rationi, at aut proteatantoa. Poteet diei alia apeei·· rationaliami in nonae oatholioo, et «at ora adhibetur uaaa rationi» 314 ad tatiaktna peootranda motiva credibtiitatia. vel convertant animam ad pecaorutanda diviaa myatona •ub dependentia revelationi·, «t eant u de quibna loquitar Kocleaiaata» cap. XXXIX. veraioulo 1. eum dicit : Snptantiam eaanara endipnerum anquirat Demam reeottepntar .aliqui, qui dicuntur rationaliatae mitigati, et aut dum admittunt divinam revelationem aenau catholico nooaaaariam ad aalutem ••ternam; aed tenent non eaae Mcraarira ad bonum regimen civile, et concludunt, regimen eecleeianticum poaao impuaa aeparari a regimine civili. Monad orientale· dioti anthropomorphitae fove­ bant errorem aliouiua apeeioi naturaliami vel rationa­ liami damnatum a concilüa generalibu·. Hi divinam nataram aibi exhibebant aub apeoie viaibili. In expoaitione doctrinae tam orthodoxae, quam heterodoxae, conveniena erit adhibere verba, aeu concepta· accommodato» plua univoraitatum fide­ lium intelligeatiae, quam virorum eruditorum; aie cum dicitur rationaliamu· pana, quid aignificet adieotivua parat, intelligunt tantum viri in materia veraati. De peccato originali non deaUnt. qui aeotiant, A dumum in creatione habuiaae vitam naturalem tam foeoundam. ut eam tribueret iia omnibua, qui veniunt in mundum; et man per una aimul habui··» vitam aupernataralem aeu divinam eum eodem pri­ vilegio traamittendi eam omnibua hominibua. Et in hoe adeat quadlam analogia cum aecundo Adamo, qui accepit vitam, ut heberet in aemetipao, et de plenitudine eiua participo· abundanter faceret filio·' adoptioni·. Ob lapaura aeu iaobedientiam foua vitae divinae illico et immediate exaiocatua eat in primo Adamo; unde ad auoa deacendentea aquae •alutarea vitae aeternae nequiverunt pervenire, hinc fit, ut monente· non regenerati aquia baptiami pri­ ventur maximo bono viaioui· intuitive·, et hoc eet quod dicunt poenam damni. Quatonua certa habeatur expoaita aententia, adeaaet in propatulo reaponaio ad illo·, qui detrahunt divinae iuatitiae, quaai poanam iafligat humano generi pro peccato non •uo. Donum enim vitae aupernaturalia, datam Adamo cum foeennditate diatribuendi illud humano generi, non erat debitum creatura· humanae, aed erat donum mere gratuitam datum a Deo ex benigni­ tate aua. Si quae breviter adnotavi ab alii» reverendiaaimia patribu» enucleata reperiaaem cum auia adiunctia, eadem iterum dicere libenter abatiaerem. Sed dieeutibu». non »·»· longiua protrahendum •ermonem »uper re, de qua agitur, reepondeo, verba inutilia, vel parum ad propoaitum coadunantia, vel inculte prolata reddunt aarmonem tamper protrac­ tum quamvia contractam; at vero aermo deetaa, •ruditu» et elegana nunquam longua apparebit •ive audientibua. aive legentibna illum. Epiacopua Calvonaia «t Taaneuai·. — Ut ordine procedatur, carte ab iaoertia in aateccaaum eunt •aomenda, «t /octam ab hgpetAaai diatinguaodum, 1* Primum /betam eet boe, quod humanam gaaua nnmquam aine revelatio·· fuit ; quam prepoeitionem pro fondâmes to auae tractationi» ponit docta· Liebermann *. * Secundum ftti» eet, quod, hutaamodi reve­ ii latio a primo parente humani genetia Adam, et a ••eundo porente Noe «d omne» horni··· tranami··· atque multifariam multiaquo modia a creatore iden­ tidem renovata nnmquam penita» interiit ; aed licet ptaa minwve obacurata, ad omne· tamen gente· * VUl Inatitet. tteoL, Ua I, par. Π, c. n, acct 1. ut. 1. 315 A. SESSIONES PUBU0A1 BT CONGREGATIONES GENERALES 31» pcrvcait praesertim ax noauranieatioao era vet·· potentia in-netum ao exarat; quid vero posset ia religioni· cultoribusl, itit et nulla ait neque gens alia hypotheei, quae aapponitnr,, ot in aÜo ordine neque tribu» utramqne barbar· aped qunm aoa rerum, ae nihil aeire ‘. vigeant primitivae revelationi· saltem rudimenta, Atque tree iatae elaarae eunt illorum, qui mia·· •i jta fa * sit, de primi» varitatibw ordini· morali·, rationi favaot quique ideirao traditioanlintae audiunt. hoc est de Dei existantia, animorum immortalitate, Quam longe natem diatent a fUautit noa modo et de officii» hominum erga Deam, aeipaum et specie eod edam genero, omni» moaa aoa praebominee etc. iudieata faeile videt: uti merito observavit darie* Ex hoc facto et tsrtium factam procedit, ■aim·· Pie episcopus Pictavicnai» iam iade ab aano S quod aôlieet ia praetenti ordine rerum nulla un­ 1855 in perdocta ana epistola pastorali pag. 179, quam iit ratio homini· adulti, quae sociatatis «altra licet ingeauo fateatur ae‘ traditionalistia non nadomMticae ope exmrita huiusmodi veritatum mora­ Mutiro9. lium rudimenta, quae in more· et praesertim ia At contra alii respondent, quod ratio in iata lingua cuiusque genti· hausta manent, non faerit hypotheai sibi relicta poaaet et pamivam potentiam edocta; unde ipse pater Cheatel oonfeasua eet, quod suam in actum ponere, atque adeo eloquium per­ fectum componere et veritate· illae morale· in­ nulla ait ratio nili edocta (anstiyndt). Hia praemiaais quaeritur, 1* quaenam liat vice· venire; profitentur tamen id in praeaenti ordine rationi· humanae respectu ad Dei exiatentiam atque raram, hoc eat in theai. non evenire; agnoacunt ; enim tria facta superius adnotata. Atque iati di­ primore· morale· veritate . * Nonnulli tenent quod humana ratio etiam uti cuntur paychologi. Postrema hac opinione abutuntur rationalistae rarae Mt opt eooietati * taculta (vide rapra n. 3) praeter qualemcumque tredirionsm ac inafitatiwsam * •t ab hypotheai ad theaim transeunt, ut ritionis indigeat etiam /U« diam·, ut demonstret Dei exiaten­ vires et iura, ut ipai aiunt, exaggerent; unde con­ cludunt, rationem non modo potaiase aed et fecitae, tiam eiusque divina· perfectione·: iati idcirco di­ cuntur jtdriataa . * Verum boa damnavit eodem· ia inveniendo scilicet veritate· morale· ordinis na­ propositionibus ab opere Bautain excerpti·, et La­ turalia; unde revelationem omnem uti inutilem mennais (vide «ehema pag. 55 [coi. 77 c. d]). Et merito, roiidunt, atque purum putumque naturalismum nam anoatolns loquen» de gentilibu· philoeophia quo­ comminiscuntur. Ex haoteaua dicti· colligere eat, quod in ex­ rum ratio op * * tocittitti apprime exculta erat circa exiatentiam Dei, ait illo· invisibilia tpain, hoc eat position· catholicae doctrinae hac in re duo »int attributa, perfectione· et sempiternam virtutem in­ scopula vitanda, unum aeilioet fidcitlarum, qui nimia tellecta. hoc eet per discurram intellectu·, a creatura rationi detrahunt, ita ut declarent excusabile· qui non habeat·· jWrm disiwem veritate· morale· igno­ mundi non perspexi···, ita ut fuerint MWKWrahsri *. rarent; aliud non minus periculosum eat rationaliNon fuissent autem inexcuabilea ai ad huinamodi notione· cognoacendaa et demonstranda· in­ starum, qui ab hypotheti ad ttsriai tranaeunt, diguissent fidt divina, qua utique non fuerant a omnino revelationem reiioiunt vel saltem uti non ■ necemariam declarant Deo donati. Ad haec acopula vitanda, mihi videtur, inspi­ Atque haec omnia pertinent ad factum reale in homine uri rate tri. Veram initio noetri saeculi ciendum ease ad polarem stellam facti: narretur a lAaai ad hypotiaitm nonnulli gradum fecerunt. itaque creatio homini· · Christo creatore facta iuxta Geneeim, capitibus I et U, Collatia cum cap. XV et Unde quaesitum fait ; In hypotheai quod ratio humana non ait uri KVIII Eecleaiastici, quod aeilioet creator formaverit rame «al per quamcumque traditionem ope aocietatia Adam de limo terrae dena illi et {myeam et octdot, -t exculta, aed sit absolute sibimet relict·, poaaetne swrss, atque apsrwM aero ra fadore «fas apiraeaiwa exiatentiam Dei et veritatum moralium non modo diae, etiam eeneitinm «t cor dederit Uti eaeefitaadi ; invenire, sed et demonstrare? •t insuper dtaeiprina iwteWeeftte repleaerit illute, hoc eat scientia raram naturalium ; unde Adam, post­ Nonnulli respondent, quod cum intellectus hu­ mane· ait potentia passiva, et tamquam AeM· rata, quam JUneram sorie creatori * aednil anri» citu, uti loquitur sanctu· Thomas, omnino nou potuisset potuit indere nomina propria animalibus * et prae­ terea eraneit slh' seriatim»· tpiriti», hoc est rarum huiusmodi morale· veritate· invenire; quippe con­ tendunt, illas cum rabas aensibUibus nullam neces­ spiritnaliam seu moralium, ot toua * t atala otltnîctu ilii. Neque tantummodo circa veritate» mo­ sariam relationem hebere * Ita pater Ventura inter alios, et concludunt semper qualicumque traditio·· rale· ordinis naturalis progenitores edocui; creator, opus habere. Idcirco-vocantur traditionaliste·. aed et raram rapra ordinem naturae, cuius fandsAlii dicunt hominia rationem, era ait potentia D mentam et tari· et tamquam pen arete pruMspnsa», at loquitur diras Thomas·, eet «wpatariaa» msmtpassiva, non pome ia estant erumpere niai neces­ sariis medii· adiuvetar, inter quae primum locum nerienie, linia autem visio beatifica: siquidem „Adam obtinent institutio aocietatia et lingua, hoe eat terme ; nate poeoatum hitimit fidam «npMrinn de Christi quare docent, hominem nullo paete eloqniumpotaiaao iMonittioM prout ordiaabatar ad consummationem invenire. At ai poneretur ratio iam 'ope aocietatia gioriao; poet peccatum varo protoparentoa edocuit sufficienter exercita, tunc per ae poaaet veritate· Christus circa «Mundam fiaam incarnationis prout morale· et Dei exiatentiam invenire; etsi istarum ordinabatur ad ribsrstrierai a paseate", ut pro­ veritatum neo vola nec veetigfam ia eloquio et sequitur laudata· doctor. Qnod Chrieti magmtorium conversatione speiotatia, uti anne evenit, iavdnirat. ah exordie mandi coepta·», renovatum demonstre­ tur aauhifariam multisque modis praesertim in Isti dicuntur aemi-traditionaliata· *. Alii denique respondent ae aeire factam, aeilioet Noe ot Moyno neque ad planitudinem temporia, in quod ari rarae eat varia traditione adiuvotar ut quo Christas oaro betas habitavit ia nobis, atque megietarium p«blic»m ia raa eccleeia instituit ; unde * VH. Pana·· *· MM·» ravaL, ··>. 1 x U · h. * VU. seriam, yag. *5 ■ ia. (aaL 7»·, bj. * Nsmsn tiraMtamliami abat at * M sataiaglami neUM raparitar · sseris Oragtagatimibm tama Urna * 8. Them, part. I, *, Tt, art. t ta osrp. * VH» Saasawi··, PWm. * * * * Ita Bcanatty. VHa iaratis *· PML ChrM. pinta. Dahxtan· StK, Psttim IMA Gsn. Π, IX A Ttaas. D» D“, q. Π, ari. 7. 317 OBSERVATIONES IN SCHEMA DK FIDE PRIVATIM EXHIBITAE 318 iure meritoqua potuerit dicere » : JfoUt» oocari BaUi, A meritis et remiessone. Gregono Magno in epistola ittttu eiM Jêtfiiitf Christus. ad Beeudinum, Isidoro Hispalensi libro II de offic. Ex hae umtioee «t jUaastoa d· facto dam­ eocleaiastiei·. Sed quaestio quae tuae erat obsouriUinabuntur, qui negant quod retis Acatia·· ati moac ma, anne in claro posita eat: unde vero claritas, «ei tpt tatiaiaU» «aeaUa poaeit aliquid circa morale· unda lux? forsan ex iis fontibus undo hauriri solet voritataa; et damnabitur retionalismus qai factam ad doctrinam catholicam definiendam? Ego puto revelationi· inficiatur. Ut varo scholarum placita quod non: et revera fontes aunt sacra scriptura,, «arta teotaque relinquantur, satis eat, mea senten­ et traditio; de humana ratione non loquor, quia tia, ei ad excludSadam AgpefAaaim, de qaa superius haec loeum habet in definiende catholica doctrina, in axpoaitione doctrinae catholicae, addatur reetricquando consequentias immediate trahit ex scriptura. tio: ratio uti mme «st, val ope «Mutatia taealia, His praemissis, dico quod sacra scriptura non favet poteat unitiUlia Dti tte. declarationi de qua hic sermo. Si enim immediata creatio simul «t infusio animae clare ac perspicue Episcopus Tifernatenais. — Oladio Petri parco eaaet contenta in scripturis. Augustinus, Gregorius, utendum, utendum tamen, alia· aine causa gladium et Isidores non potassant quaestionem ease obscuhaberet; aed non aine cauaa habet, quia habet ax risaitnam. Sed neque traditio favet; et probo. Deo. Sed ai parce utendum, numquid utendum Secundinus quidam interrogabat Gregorium de hac contra quaeationee, quae a theologia catholicis quaestione; et ideo interrogabat, quia Gregorius agitari aoleut hinc inde, salva usque nunc fide? B uti Romanus pontifex in comperto habere debebat Iam alii oratore· ex ambone dixerunt quod non: traditione· omnium ecclesiarum : Gregoriue vero ego vero adiungo: inter tridentinoo patres sapien­ quomodo reapondet? Ea eiue vqrba: ,8ed hac de tiae; tn a haec oeconomia pro aolemni -habita fuit, re tua charitas sciat, quia de origine animae inter ne auie definitionibua praeiudicium afferrent opini­ sanctos patres requisitio non parva versata est: onibus scholarum catholicarum. Ego prout epissed utrum ipsa ab Adamo descenderit, an certe copua nulli scholae servio, pro nulla schola pugno, singulis detur, incertum remansit, eamque in hac aed pugno pro fide catholica, pugno non in inoer- vita insolubilem faasi sunt esse quaestionem; gra­ tum, nor quaai aerem vorberana. non quaerens ti» taiat fttauiio ut tu talti ai htatint c&apmkudi." quod non fuit nec eat nee erit, aed quod poaaibile; Ergo nee traditio favet declarationi volitM. Tan­ utrum necne poaaibile! Haec dicta aint contra dem nec favet ratio theologica: haec enim tunc introductionem ad caput XVI. valet ad declarationes fidei facienda·, quando suas Deinde in nota 37 haec leguntur verba: "Dubi­ consecutiones ex scripture vel traditione trahit tatum vero eat in commissione theologorum, utrum atqui tales non sunt consecutiones in praesenti aaltem in obliquo inserenda non sit declaratio, quaestione: si enim essent, Augustino. Gregorio. animae immediate e Deo creari et corporibua in­ Isidoro aliisque non latuissent : ergo etc. ** fundi. Haec declaratio non mihi placet propter Fortasse dicet aliqui·, nunc evasit sententia coquentes rationes. Quaestio de animarum origine communia apud omnea: hpc verum est. et ego fa­ visa est obscurissima Augustino libro 11 de pecc. teor, quia contecturas e ratione habet validissimas. Ast supra ooniecturas rationis fides catholica, seu doctrina de fide catholica non definitur. ' Matth. XXIII, 10. IX DE PRIMO SCHEMATE1 CONSTITUTIONIS DOGMATICAE DISQUISITIO CORAM 94 PATRIBUS DEPUTATIS ’ HABITA A I0ANNE B FANZELIN SOCIETATIS IE8U, CONSULTORE COMMISSIONIS THEOLOGICAE ·. Cum eminentisaimi praesidia voluntate et illu•trissimorum ac reverendissimorum patrum consensu mihi imperatum eat, ut nomine commiaaioni· theo­ logorum de praesenti schemate constitutionis dog­ maticae nonnulla declararem, cur hoc potius quam alio modo poaita fuerint: non illud sane vestrum, eminentissime praeses, illustrissimi patres, fuit con­ silium. ut causa sapientissime iam indicata retrac­ taretur, sed ut ad rem, qaatenus adhuc integra est, D plenius indicandam insignis v/tra prudentia ac sapientia hoc etiam minime quidam nooeaaario ute­ retur subsidio. Indicatum eat unanimi sententia, ut auAstantia quidem, doctrina nimirum ot errorem condemnatio in schemata comprehensa, saltam ad rei summam qnod spectat, conservaretur; pro quo vestro iudioio est sano, cur theologi Deo primum et deinde vobis gratias referant maximas ; sed non minus «inceras habemus gratias et habebimus pro sententia altera, qua decrevistis, ftnuu expooitioais esae mutandam: quo enim haec aptior erit et perfectior, eo illustrior splendebit ipaa veritas doctrinae. Verum do 'amplitudine et de modo huius mu­ tationis, ac de principiis, ax quibus ea instituenda •it, nihil adhuc communi consensu decretum esae videtur. Cum ergo in hoc uno res adhuc maneat integre, profecto ad declarationem schematis, quae una provincia mihi demandata est, non alind a me poatulatia, niai ut exponam rationes, ob quaa haec potius quam alia forma fuerit adoptata ; inde enim vestra sapientia facile intalliget, quid et quaa ob causas in ipaa ferma peccatum fuerit et quid in es fort···· sit minus improbandum. Quae hic dicitur forma, ea, quemadmodum ex re ipaa manifestum eat. et ex dootisaimia sententiis illustrissimorum patrum in antecedente congre­ gatione prolati· intelligi poterat potissimum ooa•iatit in rurem dfsperitio» ae ordut et in asode, fsse tifigufa dutriaae «epsta pu u epulata ammtiaatur. Haec duo quo aptiora eunt et oongruentiora Jlm, qui aehamati constitutionis praefigitur, eo melior erit forma; et vioiaaim eo magia improbanda, quo ordo ot modua enuntiandi fini minue reapondoant. Dicam drgo da his tribu·: de Jiat tta tctpo con­ stitutioni praefixo, non quidem genoratim ot de fine remoto, sed de fine proximo et quatenus ab eo indoles ae forma expositionis doctrinae deter­ minatur : inde declarabitur rerum orda, ac denique * VHs sspm eaL W sqq. ’Ia S sam. dqmmtitmb habita die 11 iaaaarit ■ Primms prodiit ia CaUmtiosa Tersest, t dt, p. ΙβΗ-lCB 319 a. 8ubionbb pubuoab.it oongbmationib gbnbb|lis s» modus mimtiandf ta» doctrines'catholicae veritati· A fogies speculatione veraantar, at qnateewparioultun turn error·· eis opposite . * I. Fisi· sacrorum oonctlïonm mtasqaam ia fuit, nt doetriqn catholica par se spectate, quamdiu erat in tranquilla poesoaaione, cxpoaeratar: hoc enim modo .doctrina continetor in ordinaria at con­ tinus profewiona at praodioatione aeefoainatton, quia oecumenieorum conciliorum dafiaitioaw raquinqggfe Bed fini· decretorum fidei io gaaeralibus syuodi· conditorum aampar er t * ingruentium «rrorum ntaaifestatio at exelusio par declarationem doctrinae catholic·· in direct· oppodtione contra eoedem errores Hinc fere semper ia decreti· fldoi dnae cunt putei: enuntiatio errori· in propri· peculiari •ua indole eitudomque coademnatfo, at dealaratio doctrinae catholicae sub ea formali ration·, qua errori opponitur. Qua· duae parte· adeo una alteram invicem requirunt, ut quandoque etiam ambae coniungantur in ip«i· canonibus, qui par w destinati tantummodo sunt ad enuntiationem errori· ; quemadmodum factum eme videmus non solum in canonibus Arsusicanis, «ed etiam in illi· oonoilii Tridenti^, sessione V. Ex hoc «copo concilii·, in suis fidei definitionibus, praestituto clarum wt, non tantum delectum capitum doctrinae, de quo mihi non e»t dicendum, sad ipsam etiam formam easentialem expolitioni· necessario pendere · forma errorum, qui aint manifestandi et excludendi. Nimirum sub ea ratione et aub eo formali conceptu doctrina catholica proponenda wt et declaranda, quo errori in propria aua indole •pectato adversetur: sectu enim error per propo, •itionem veritati· nec sati· manifwtui redderetur nec efficaciter excluderetur. Hanc regulam in laari· concilii· constanter observatam eme videmfis. Patre· Nicaeni, ut Athanaaiu· narrat (in lib/de decreti· Nicaeni·), nonni» «x indole ac pervicacia haerweos oppositae valut inviti adacti sunt ad seligendas illa· formula· quodammodo philosophieas ot per swe magis scholae quam populo ac­ commodatas: Filius ·» sutetaitM· Patria, ootssub•tantiolis Patri, «wa s» alta »» «satis riw aufotentia. Epistola Cyrilli cum 19 anathematismis, qui dein­ ceps a patribus et a concilio Lateran^ta sub Mar­ tino I dicti sunt BfhnùxKK, epMola Leonis •d Flavianum, duae Agathonis ad concilium VI, quae a conciliis IV et VI habitae et adoptated"sunt tamquam declaratio doctrinae catholicae et tam­ quam norma, secundum quam haeresis Nwtoriaaa, Eutychiana, Monotheletanun damnanda erat, nonne in toto modo explicationis ac probationis amplis­ simae et in omnibus suis formulis dogmaticis ipeam propriam rationem et formam errori· manifestandi et excludendi respiciunt, eique directo opponuntur! Quando dubium oritur d· gwuiuo sonsn locutionum in conciliis generatim ot nonsinatim ia decretis Tridentini·, nonne valut canos interpratationis ab omnibus theologi· ussaitu forma «t eum· «notis oppositi? Qaia nimirum omnibus «artam wt, sub eo formali conceptu doctrinam ease propositam, quo directe excluderet errorem condemnandum. Hoc autem ipao model explicationis ae definitioni· pro­ creare poenunt tdaHbaa: iste «sim ia hea velati fragmento definitioanm reepfoiuatar, non vero omnia hoe uno loco oomprehendaad * erant; ned multa magi· prnctioa ahia decreti· aaaro ooacilio pro­ ponendi· reservata enat. Pleriqre omnw error·· •atelapain timporibus · sacris synodi» damnati ia secta' eo·.»erant ab owlaaia Miunctas, «oqua ipao formam induerant symbolisant «tiam rudibus accommodatam. Intra daw eocleiiae in scholis •mrw contra catholicam doctrinam consistere non potaiaaent Erat enim schola re ipea, quod ex natura »ua oene debet, inatitutuu ecclwiaaticum sub perpetua vigilantia et directione ipsius ecclesiae. Hinc tractatio scienti·· philoeophicae et theologicae tota, ai •oho1· univeraim «pectetur, imbuta spiritu catholico ad defensionem et explicationem doctrinae fidei magnum erat ftbaidi'tn, atque hinc ea, quam Melchior Canus tam magnifice praedicet (lib. VIII, c. 4), ingens «ed meriti· parta consentientium •cho­ leram auctoritas. At a centum fere anni· magna harum otiari rarum facta wt convenio. Schola philosophies fere ex integro, theologica ipaa multi· in rcgjombu» ex parte et longe ultra iu· et fes «ubducta auctoritati ao direction· ecelwiae mancipata wt potwtati nolitioae, · cuiiu finperio tum doetoto» scientiarum tum re· docenda· ac libri praelegandi tum ordo ac methodus docendi fere unice pendebant. Simul voro sub nova hac directione principia protestantium de autonomie scientiae «t de eius ab auctoritate ecclesiae in­ dependent!· schola· pervadere coeperunt. Hinc primum quidem totam traditionem scientificam prae­ cipit! festinatione subvertente· non modo philoso­ phiam omnino noram minimeque bonam construxe­ runt, verum ipsam theologiam, spreta et conculcata veterum theologorum auctoritate, multo plu·, quam decuisset et licuisset, transmuteront non soium in methodo et forma docendi, sed nonnulli in n.m paucis etiam doctrinis ac sententiis. Inde ab homi­ nibus eruditis, qui ingenio et doctrina novarum scholarum valut principes constituti sunt, tum in philosophia quatenus cum theologia cohaeret, tum. quod consequens erat, per omnw fere parte· theo­ logi·· inspersi sunt errores et pluribus anni· inter sectator·· ac discipulos diffusi. Quamvis vero pasto­ rali sollicitudine sanctae sedis per plure· apostolic·· Utera· et librorum proscriptiones huiusmodi errorum propagationi aggerw fuerint oppositi, et praeterea etiam viri insigne· principiis catholici· innixi docendo •t scribendo affecerint, nt ab aliquot aanis institutio theologica certe in meliori conditione versetur, quam filaret sate prowriptionam scholae Güntherianse et maxime illis quinquaginta annis, qui praecesserant condemnationem HcrmwiMaae doctrina·: attamen ab ipao sacro eoteflio norma aliqua uroponanda eam vidatar, qua csdholiei homines eruditi i« docendo •t aeribeado intra limite· anna· doctrinas continean­ tur ac dirigantur, atqus in posterum huiusmodi errorum pericula, veantur. Huc igitur quantam propositum fieri potest, schema praeca­ constitutioni· Non hacreaw sectarum in forma symboli, movetur planior ot distinctior intellectas doctrina· •poetat. catholicae, quod wt unum «t magnis btinaficifo a •acris conciliis in aedasiam derivatis: ,«x hae­ retici» aaaarto wt catholica·. •ed srrorw «t haereew auteriatea ab eruditis in Non ergo dubium w·· vid«tar, quia ia praawati •tiam schemate ipsa ferma expositionis doctrina· magnam partem determinaada sit «x propria iudofo errorum, ad quorum cxctaaioMm «t ooadcmnatfouws ea dirigitur. Iam varo consideratur paulisper indofo· tarera«1 nostrae aetati·, quatenus ia phiioaophtea aat theo- ferma «cienti·· raoaaticribw temporibus propuggaata· anaro ooacilio Vaticano obvotnaatar, contra quas doctrina ostholica explicanda aat. Neque ergo finis whematfo wt unirwiim st ai·· respecta ad •rrorw contrarios trudar· doctrinam ds Deo, do Trinitate, Incarnation·, de Fida aetarfoque capiti­ bus; aod fiafo wt doeforura doctrinam oathottoam sub aa win rations «t aub tis oonoaptibu·, quibus diracto apponitur erroribus, qui In forma aefentiao Ml I. B. FRANZKLIN DI8QUI8ITIO DI PROPOSITO 8CHKMATK PBRFICIKMDÔ hi· temporibus preduoti aaat, MndMsqn· *trs«sia ps ■mm «x doetriaa deoferuta eoudemaare. Hoe aatesn fin· ae seepo sappaaito Bari aoa poteet, at forat explicationis ait papal· aecomasodate; aad naeeeaarie rebus ipess ae finraae errareas, quibae directe oppoaitar, reepoadeaU opertet. narumdam Tab etiam fer·· erraram praacriptieaam at oatbolieae doetriaa· deeferationam tarn ia saaetiaeiati MS Tum igitur u re ipea «ferum set tum ex allato exemplo magai oeacilii l.atsraasasss eonlrmatur, modum expositioni· et deeferatfeafa dogmatum pro divereitate ipsius ferma·, qua «mraa eppeeiti veeti- nater, aeeeeeario dirareum ease, ae proinde indicium de ferma in schemate adoptata ot consilium dc modo et exto asiane mutationi· iadaooadao pendere doauai aoatri ptaribue allocatKHuba· tarn ia litaris potiaaimum ex luo proximo decreti eoneiliari·, ox modo aompo ot ferma anorum, quibus decretum apaatolieia atque ex Ha doeumantia ia Syllabo praa- dirooto opponendum set, •ertim J 3 propoeitam aaaa videmna, qaaa quidam II Ad formam, nt initio dixi, maximo pertinet •rde rwx n ** dtapsdamm. Ordinem voro quisque ridet distinguendum esae duplicem, ssaentialsm aimirnm et * eecsdsutalem, quem­ admodum forma ipea alia eeaentudi· eat, alia acci­ dentalis. 1. Ordinem eeaentialem dico illum, a quo pen­ dent ree ipaae dicendae, formalia conceptus sub qud exhibendae sunt, modus denique totus siva ari doeameata theologia depatatia ia ipao schemata •laborando inetnr norma· fuerunt. Sane quantam ait discriminis ia modo ipso expoaitionis et declarationis doctrinae, quae erroribus scholae oppoaeada eat. ab altera, qua baareees ia symbolis sectarum condemnantur. ipsis relut oculis usurpare licet, ai conferantur duo capita Ansstsr et Dmammssir in concilio Lateranensi. In priori contra sectam Albigensium simplicissima est expositio gumentorum sive declarationum, et quo proinde symboli nominatim circa doctrinam de Trinitate: mutato ipea formalis ratio constitutioni· seu in altero, ubi error sub forma et rationibus scholae decreti mutaretur. Pendet autem essentialia haec inductus excludendus erat, eadem quidem doctrina rerum dispoeitio (8ιίτ«ξις) « prmcÿfo errfim·, pro de Trinitate, aed modo et rationibus omnino diver­ cuius diversitate diversa erit, sicut ipsum principium sis declaratur, quae nimirum rationes ipsi errori in ordinis adoptandum pendet · proximo fine ac scopo propria sua indole responderunt. Praemittitur ibi constitutionis, de quo paulo ante dictum est. 8i in primis prolixa expositio erroris condemnandi scopus eeeet expositio vel totius vel aliquot capitum allatis argumentis et textibus, quibus eius auctor doctrinae catholicae per ee spectatae, et non solum abbas loaebim innitebatur. Tum sequitur decla­ quatenus errore· oborti excludandi sunt: sine dubie ratio mysterii, quae lioet ad simplices fidele· in­ principium ordinis constituendum foret in intrinsece struendo· minime accommodata, ad suum tamen nexu obieotivo dogmatum fidei. 8i vero scopus ille scopum peculiarem sane est aptissima et quae pro sit, de quo satis multa iam dixi, ut errores ingru­ theologis adhue nunc est semperque erit fundamen­ ente· in propria eua indole manifestentur et ex­ tum totiue doctrinae speculativae de Trinitate. cludantur, principium ordinis in expositione doctrinae Demum greeeus fit ad explicationem locorum scrip­ multo consultius desumetur ab ipso logico nexu turae. quibus auctor praeposterae speculationis ab­ errorum, contra quos doctrinam catholicam definire usus erat, et concluditur condemnatione errori·, ut t propositum est. Hoc enim fine supposito ab ipsis initio capitis-fuerat expositus . * erroribus eorumque propria ratione determinabitur, quid «t quomodo dicendum, sub quo formali con­ .Daauaan» ergo et reprobe· ·· * * libella· *eu tractatam, ceptu dogma exhibendum, quibus argumentis decla­ quem abba· loachita: «digit ooatrs magistram Patras Loe>randum ait: hacque ratione tum facile apparebit, bardam. de saltate *eo Meeatis Trinitati·. ΓΓ~“1ΊΙ igeam cur haec et non alia de eodem dogmate dicta aint. baaretieam et iaasaam. pro eo qnod ia sal» dixit raTmtrir tum oppositio contra errorem eiusque exclusio maniquoniam quaedam nuaasa m Mt Pater et Filia· et Upiritas macta·, et Ula m noa mi gsaenas. neqae genita, seque feeta erit. Contra voro si ipsius doctrinae catholicae * ptntviim node «merit, qaod ille aoa tes * Trinitate·, qaam intrinsecus nexus abeolute spectatus assumatur valut qaatefUltatem adstraebst ia Deo, vitali·· . * tra persona· et norma ad dispositionem rerum dicendarum vel illam rasmeaem moesiiam quasi qasrtea * : ** * snifr~t protmtsns, doctrina in tota sua amplitudine exponenda et nimis qaod «ull· rea Mt, qaee «it Pater ot Filis· M Sgtiitas aeaetas : multa dicenda erunt, vel expositio videbitur in multis nec «et seseatia nec «abstantia esc natare: quamvis osaosdst, qaod Pater et Filiea et Spiritas macta· mal usa asesctia, deficiens, nec oppositio adversus propriam rationem ana «abstasti· anaqae natum : reran saitatetn buimssodi aoa erroris tam manifesta apparebit. Propter has igitur mrnrn ot propriem, md quasi osUeetivem st dmiütadtaeriam causas in schemate patrum examini subiecto non (rptisiram) asm tStotar." Seqenntsr * ex tmttmoat» mripCame, alia rerum dicendarum dispositio sequenda videbatur, qaibus loaebim atebeter ad iUsm speeifioam naltstem deoisniai quam geneticus et connatural!· ordo errorum, raads^. Tam preesqeiter postifex. .No· satem moro appro­ bante concilio credimu et ooaltemur eum Petro Lombardo, qui ex rationalisme derivati scholis catholicis reqaod aaa quaedam mmam ros est, inoomptebsusiUlie quidem p oentiori hac aetate periculum crearunt, sponte sup­ et ineffabili·, qua· vsradter sst Pater ut Filia· et Spirits· peditabat. ■saeta·, tra aimai psrsoase et quueUbot eurandem: et Meo Unde de rationalisme absoluto et de veritatibus in Duo solummodo Trinitas est, nea qaetetsitee, quia quaslibet eidem contrarii·, quae cognitioni Christianae praetrima personarum est ili * re·, ridsiioet mbsteutia. esseatia •m natara divina, qnae sola eet universorum principium, praeter supponuntur et pertinent ad pratetnbtUa jUri, paucis qnod siiad Inveniri noa potest : et Ula ra non est geaerau initio dicere et hanc plenam incredulitatem per neqas penita nee proeadme, qsd sst Pater qui generat. at modum detaetationis exhorrere satie esae videbatur, nite· qai gignitur, st Spiritus auaetus qui proosdit ut distinc­ quoniam amplior rive huiuamodi eriorum sive oppo­ tione· tint te pensais et saltus te natura. Ucst igitar ahe * dt Puter. altae FUtoa alia· Spirit·, annotas, uoa tasssa aliud : ■ed id quod set Pater, eet ratas st Xpiritas aeaetes, idem omnia·. Pater enim ab tatenr FUtem gvaeraade, mam mbsteatiem «i dedit, texte qnod ipee teeteter: Pater qaod dedit mild, mutam «seaita· sut, Ae dici nea potaet, quod put·· mbateattam suae itu dedsrit et partem ipm tibi tvttoasrit, eam. mbsSaatia Patri» tadivteibitt· sit, atpote irmpler omnino. M nos dM pete··, qnod Petar tu ratam tnastaltrit suam mb■duntiam geatreada, quasi sis dedsrit «em Πϋο, qnod aoa rMtaasrH ipmm adM, sMoqato dssUsast asm stemteaNa. Patet •rMKpsd riae eD· dtesteatfoae ratas naeesade asbetantiam PuWlesepH: et ite Puter st FUtas fetant eaadm * satateatiam: st ste sadem ra est Pater «t ntos, umm· et fipirita· OOMUto MnaAis. vmrn L. sitae veritatis declaratio nec infidelibus nec fidelibus neoeeearia aut utilis exietimata eet: non quidem infidelibus, qui vei Deum ipeum vel certe omnem revelationem negantes auctoritate eoneilii nihil mo­ ventur; non ipeis fidelibus, quonam pemo, quamdiu chriatianue eeee velit, de huiuamodi monstris, utrum ■anete· eb atnqns presstana * Seqaitu sxpUeatio textuum, qaita· foaebtaa abeeee eiat, as tan··· eondntiter eoa4emnetisne snests: quis igitar ssatsnttoa * vel toatiiea· gesetati Isestaa te tas garte Mtesdere apprêter· pr··· MUBpanit, «anitee •▼fatfcr * tl 333 A. 8B881ONK8 PUBLICAS BT OONGRBGATIOMBS GKBBRALB8 SM · * mm?^IIII. ·»·. XXI. e p * '3. «t vitanda «int, ullum dubium eoneipuru potuut. Hui» A eaeAarwtie igitur plenae incredulitati· damnatio non eat pro­ sene. XXU. prius aeopua propoaiti uebemutiu ; aed autnptionia Iam vero quod ad acharna presse» attinet, in aut lemmati * inatar ae babel relut praeambulum loci· illia. quae arguuntur repptitionia, est fortaaee ad ipaam doctrinam. eu in * declaratio et deflnitio idem genua, sed profecto alia omnino species ae maxime apeetatur. In ipao deiade corpore eonformalis ratio doctrinae. Capite -9 exponitur doc­ atitutionie errorea semirationaJiami, quorum exeluaio trina apostoli de potentia bumaaae rationi· ad Deum propriua aeopua eat. considerantur pnn.um quidem cognoscendum per ea quae facta aunt, hoc est per secundum principia famaUe, quibus nimirum ipsa opera Pei creators cap. 7 vero agitur de factis superessentia pt propn * ratio totius systemeça conati naturalibus. qui'-usDeus revelator auam revelationem tuitur, et qu^b renantur circa fldem ac cognitionem auperuaturalem volat sigillis inygnitam cognosci Christianam. Hic autem ‘primum occurrunt errore» bilem reddidit. priori loco praecavetur faUa inter­ yuood obteebeam rseelatumnsi Dr>: nempe quoad pretatio eorum. quae contra rationaliamum dicuntur fontes revelationis (cap. 3). quoad revelationis superde dependentia humanae rationi· at de revelatione naturalem ordinem et distinctionem a manifestatione Dei supernatural·. altero loco potissimum spectatur naturali 'cap. 4). quoad superrationale obiectum fanatica doctrina pietistarum (ut vocanturI. qui a eiusdem revelationis (cap 5). Sequitur ipaws βίή traditioualismo »unt alienissimi rkrùtuuia», fua» rmfatuxH rftfoodti, eoiftidfratio Porro cap. I agitur de monutrn errori·, quo secundum serinru errorum dc fido generatim spec- r creatione negata assentur aeterna et necesvsria vel tuta, quatenu· inotivo formali.distinguitur a vcientia entu abeoluli explicatio et evolutio in phaenomena •eap fi). de praecedente conditione ad fidem, quae huius universi vel ex ente ·Λ * ο/μ/ο rerum omnium rontinetur rootivi» oredibihtati» (cap 7) de ipsa emarâtio at error, de quo termo eat cap. 13, intrinseca ratione eupernaturali fidei divinae, et de cum Mlo» omnibu· nihil habet commune, leti enim libertate voluntati· in aaaéntiendo (cap. b'. de ne- erranto·, eruditi etiam catholici, docent veram crea recitate et supernatural· firmitate fide» (cap 9) tionem rerum ex nihilo Red eam dicunt necessariam, Fontiemo in considerationem veniunt errore· carra non quid ·αι ex parte rerum ipsarum. »ed ex parte «i^er jidem et erientiam: torn scilicet m Dvi. quia Deus obierto suae cogitationi· a ae diven *? •cientia philosophies (cap l(l . tum tn scient)» theo- her e»t mundo existentiam tribuit eadem neoe *r:tate. logica (cap 11 Ex principii· formalibu· de cogm qu . amat se ipsum suamque-cogitationem «c suam ^lone chriRtiana <4 et rore volut methodico aemi- ideam mundi · PoMrojno do ordine nnpcnisliiraU rationalwiini cory^lngia, lorum habere pos/e videtur, cap 4 runtft formale anthropologie nataralis et supernatural·» * continua principium semirAtio:>a1i«mi circa cognitionem hu •crie, qua dogmata ipsa .cap 12-18) sese excipiunt manam declamatur di>tinctio ‘inter manifestationem Ordo igitur rerum, quem eMentialem dix». sati» vide Dei creatoris natalem et revelationem Dei sal tur ense lucidus ; nec diffiteor, postquam drcrelum eat. vatoris •wpmuxlwraUth, cap 1K et 1B denique id. ut omnes tres p^^s d® absoluto rationalitmo, de quod nostri· temporibu· pro scopo huiiif schematis, principiis oemtratwnaliomiquoad cognitionem chrintia- pro conservanda nempe vel rfiUtuenda nona doctrina nam. et de erronei· eius doctrinis circa singula m scholis catholicis mal>me opportunum vel ne dogmata in unicam Constitutionem coniungerentur, cessgWqjn videtur, diltWéto et data opem tradatur aliam rerum distributionem fini ac scopo aptiorem Nimirum non «ano pro incredulis immo immediate ab auck ribu· schematis reperiri non potuisse naque pro simplicibus fidelibus, sed pro iis, qui ex Porte mihi videtur rerum dispositio immerito •no munere magistri sunt in Israel, sacrum con dicta ease jietitia, ex quo vitio deinde ortae sint cilium (prout schema nunc /est i traderet veram «inutiles repetitione· , * cuiusmodi non plure· quam catholicam notionem et distinctam doctrinam de tre^jumerabantur, „quod traditionalism!)· damnetur cap^krt 7; de ordine eopernaturali Agatur cap X 4. 16^8; ac denique de libertate Dei in creando D sermo sit cap. 1 et 13.“ Verum etiamsi ideai Jogma elevatione et de doni· vere trupematuralibnt ; primum quidem spectando eèn^nm naturae integrae cap 16. deinde enudeatiu· declarando statum rVparsturfi. in quo genus humanutq per ntfinitam Dei redemptoris catholicum ad dnereoe errore· excludendos exponeretufrxplaribus locis sub diversa ratione et sub diverso formali conceptu; vel quod perinde est, etiamsi diversi errores modo diverso oppositi qni dogmati catholico dtqtiactis loci· damnarentur: pro­ fecto istae non iure dicerentur repetitiones inutiles, nec inde argui posset rqrum ordô praeposterus. Qui enim ifa sentiret, is neque mirabilem illum ordinem, ot sanctificatori· misericordiam nunc est constitutum. qui eet exempli gratia in 19 anatbematiamis Cyrilli in concilio III vel io canonibus Lateranensibus sub Martino I contra moootheletas, agnoscere posset, et in concilio Tridèntino reperiret multa· repetitiones. Quae illic dicuntur exempli gratia ····. VI, cap. 14, de poenitentia lapsorum, videbuntur repetita iees. XIV pluribus capitibus; de contritione doctrinam inveniet seas. VI, cap. 6, atque iterum se··. XIV. cap. 4; de reali Christi praebentia sub speeiebus Quae cum ita sint, neque hoc argumentum a jtostrriert petitum ex occurrentibus repetitionibus videtur infringere ea, quae a priori, ex adoptato videlicet principio ordinis, demonstravi do essentiali rerum dispositione non omnino inepta, et fortasse pro constitutiofiis dogmaticae scopo etiam plerisque aliis dispositionum modis merito praeferenda II. Reliquum est. ut pauca dicam de ordine accidentali, qui salva ac integra propria indole con •titu(ioni· totinaque rei summa facillimam per­ mutationem admittit, et de quo, cum non regatur unico incommutabili principio, multae possunt esae ac variae sententiae. Milji certe propositum non est ordinem, qui nunc exstet in schemate, tueri ae defendere; sed tantummodo ratio aliqua a me red­ denda postulatur, cur in nonnullis, quae improbari m LB. FRANZKU* DISQUIBITIO DE PROPOSITO SCHEMATE PERFICIENDO AM rideuter, baeb patins rare· distribatio furit adop­ A nna constitutione cum doctrina de principiis cogni­ tionis ohristiauae. satius cousu erun^ auctores achetate. Qua· displiceant ia ipso ordine nnridrateh, da quo nunc aara» «nt, non compari plura eaaa matis illum modum condemnandi errores aequi, quem concilium Tndentianm tenait in sees.V quam tria. Primum quidam oeaauemnt plure· ex lUustrisaimis et revarendiMimu patribua, aoa reete decreto de canonici» scripturis et in XXV decreto factum esae, quod ia eapitibua praeeadnt ex ' de invocatione sanctorem atque ia altero de in » pasitie erroris, aiqà· subnectatur opporita declaratio dulgentiis. Ratio vero erat, quod in plerisque illis specialibus dogmatibus contra novam formam doctrinae catholicae, eum potiat in sacria con­ ciliis duae istae partas, expositio nempe dogmatis veterum errorum distincte quidem expoaitio doc­ •i oppositi errori· condemnatio, ubique ordine in­ trinae sub eia conceptibus, quibus directe opponitur verso aaae excipiant, at primum verita· declaretur, erroribus resuscitatis. neoeasaria easet, forma autem canonum videretur minus opportuna ; tum praeterea, et deiode ax ipsa veritate proscribatur error. Verumtamen in sacris conciliis pro diversa quod series canonum propter multiplicitatem rerum rabone errorum et pro diverso scopo in singulis evaderet non satis homogenea Eandem cogor sdferre excusationem pro eo, decretis ordo inter declarationem doctrinae et piquod ad ordinem accidentalem pertinens ultimo poritionem erroris ridetur ease varius et fere tri­ loco improbetur. Dicuntiu tram t ones esse in pliciter ae habere. Quando de erroribus egebatur schemate ab una parte ad aliam, quae potius opus sectarum in sua propria ratio·· notissimis. ut in conciliis antelapsae aetatis plerumque accidit, si- B scientificum redoleant, minime vero deceant con­ mulque propositum erat contra eos veritatem catho­ stitutionem dogmaticam, cum in iis non doctrinae licam amplius ac distinctius declarare, ex ipsa declaratio, sed mera ostensio nexus logici inter varias partes contineatur. Verum reverendissimi logica rerum consecutione ordo erat adoptandus, qui dictus est. Haec autem ipsa dispositio obser patres, qui hac difficultate moventur, dignentur in vate eat etiam in plerisque capitibus prseecntis pnmis considerare, necessarium omnino e* ae non schematis, in jis scilicet omnibus, ubi necasse non minus in constitutione concilii quam Jn opere pri­ erat per praemissam expositionem erroris rationem vato. ut diversarum partium tum distinctio tum exhibere, cur baec potisaimum pars doctrinae catho­ connexio oculis exhibeatur; id enim ad intrlligen licae et sub bis conceptibus potius quam sub aliis dum verum sensura doctrinae maxime conducit, declararetur. Alium vero ordinem videtur res ipsa a atque adeo non iam ad accidentalem, sed ad ipsum postulare et ab antecedentibus quoque synodis adop­ essentialem ordinem pertinet, de quo paulo ante tatum ease conspicimus, quando damnatio errons dictum est. Porro haec distinctio et connexiu ita praecipue intenditur, ut non iam ampliorem inter partes non parum diversas, quas unica <*on declarationem dogmatis ei opponere, sed brevis­ stitutione comprehendendas asse decretum est, clare simam solum rationem damnationis ex doctrina indicari sine aliqua transitionis formula n»»u potest catholica reddere propositum sit tum enim quod Ita etiam in decretis concilii Tridentini prooemia est in decreto praecipium , damnatio nimirum erroris, pleraque non aliud sunt quam transitiones, quibus primo loco sese offert, cui deinde subi.ungitur ratio C modo simili, ut ια praesenti schemate, partium reddita ex dogmate catholico, ut iuxta exemplum nexus et distinctio declaratur. In sees. VIL ubi concilii Milevitani 11 et Arauricani in Tridentino incipit doctrina de sacramentis, indicatur nexus sees. V observari potest. Quae quidem ratio ordinis cum definitionibus de luttificatione „Ad consum­ eet in capitibus 1 et 19 schematis. Tertius denique mationem salutaris de testificatione doctrinae, quae modus occurrit, quando non de haeresibus per in praecedenti proxima sessione . . . promulgata propria sua symbola iam determinatis, sed de erro­ fuit, consentaneum vinum est de sanctae ecclesiae ribus involutioribus agitur; tum enim in primis sacramentis agere, per quae Qfbms vera iustitia neceasc ost per ipsam expositionem erroris exhibere vel incipit vel coepta sugetusavel amissa reparatur propterea sacrosancta synodus etc. * Pari modo io proximum acopum capitis doctrinae, quod deinde subiungitur. Huius coordinationis exemplum eet sees. XIII cvnnectit doctrinam de sancta eucha­ in concilio Lateranensi V, ubi phiiosophoruth quoristia ess. XIV declarat connexionem et distine •smms), dt multo adhuc illustrius in Lateranensi IV. cap. Demnansite in quo post distinctissimam demum sententia· damnandae declarationem subnectitur, ut paulo ante ostendi, catholicae doctrinae ton, solum definitio, sed etiam demonstratio. In simil­ lima vero indole errorum scholae, qui in praesenti D schemate exhibentur/ hoc exemplum magni con­ cilii4 Lateranensis imitandum sponte sese offerebat, atque hinc ortae sunt illae adversantium doctrinarum expositione·, quae exstant in quatuor capitibus, b uâque ad 11. Ceteram mutatio hac in re quam non magni referre tam facili opera et velut transverso calami ductu perfici potae videtur. Qh Hoc ipsum multo adhuc magis dicendum eat de si^pre transpositione, quae desideratur, ut nimirum enfovum proscriptio non dirisim post singula capite doctkna· subiiciatur ; sed integra veritatis de clagrap praecedat, canones vero condemnationum una continua serie sequantur. Fuerat quidem in schemate primum adoptatus hic ipse modus capi­ tibus doctrinae sublidendi distinctos canones, qui eat in plerisque sessionibus Trideutinis; postquam vero ’decretum erat, ut para tertia comprehendens doctrinam circa specialia dogmate connecteretur in tionem doctrinae de sacramento poenitentiae te comparatione cum dogmatibus definitis in ses». VI In altera parte eiusdem ses». XIV dat rationem, cur doctrinam de sacramento extremae unctionis coniungere placuerit cum ea de sacramento poenitentiae. Similia observari possunt in prooemio sess. XXII. in I cap. seas. XXIII, «t in decreto, de purgatorio seas. XXV. Non igitur huiusmpdi traη sitionum usus alienus censeri potest a definitionibus conciliorum, quando Mn iis partes plure» in unum totum, coniungendae sunt; quamvis prte curandum sit. ut hurusmodi formulae coniungentes sitit quarn fieri potest brevissimae. t Huic de transitionum formulis animadversioni liceat hic addere excusationem alteram de in scrip tione totius constitutionis ·. r de titulis 1 ac 2 ca­ pitis. Animadversum enim est, inscriptionem ..contra multiplices errore· ex r^tiouahsmo derivatos" pai-re latius quam res tractatae m constitutione, quonixm in ea non oesus· jrro-ea derivati ex rationalisroo comprehenduntor, e a altera vero parte titulum eundem ease angustiorem, quia occurrit etiam aliquid de erroribus, qui non rationalisme, sed immo pseudo mysticis principiis originem debent, ^ascriptiones \ N· A. 8Η8ΙΟ1ΓΒΒ PUBLICAi CT OOKGRMATIOMB8 GCnKAMB- 397 3M varo dwnn primorum eopitum dioantar eenlrnj ac ordine; nae aüad raetat, qaan at do node ■ram eoneilioram dwamptae ex errera damnando,' amsstieflieme in stsgulis doctrinae oapitiba· noanulla ran potioa deoignara debarent cathelioam doctrinam adhuc disseram, tradeedam contra erreras. pootreasam Hsee quamvis Mtpieatar dicta aaa tame· vidratar vinm praeelndere demoaetratieni, qua bti propositis. III. la nodo aaaatiaadi singalra sententias coosiderari iterum ia prini· illud debet, qaod «aara- titali oetendantar non inepti. Ia priam propo­ sitiones huiusmodi ^fnaaadM bisque rimile· in- ex qaoaian haae meministis faias· tribu» portibus araae disputatioui tials eat. at ad ipaan doctrinae aabataatian quam maxime pertinet: tam vero etiam alterum. quod < salva ipsa re et doctrina multipliciter ae varie in­ flecti potant, atque ideo minus grave et velat ecpropoeitionibu aapaaMaa oogjieters a logici· do­ cetur: node inscriptiones librorum Ireasei .adrersra ledssta/s habetur. I. Ad essentialem foratam enuntiationi» uni ** haeream val Tbeodoreti .de haeratieis fsbnlis“ venin pertinet theologica άχρφβι , * ut veritae dog­ ■on minus verae maneat, etiamsi aoa mu hae matica ia propria sua ratione secaret· exprimatur; roses nee oemss fabulae haereticae ibi comprohenspeciatim vero, ut ciere exhibeaatnr tamquam dantur. Inno ad suspicionem universalitatis ab­ solutae darius amovendam non sHtoplioiter dictum dogmata fldei. quae dt JUt definienda sunt, atqae est in schemate oeataa errares, «ad oontra srrore· ab hi· distinguantur alia, quae licet cum doetriaa autUtpHott, qaod epitheton si doatrinam Incidiasime refutavit beat·· Albartes Magna·: ,···, qsod ««t nüquid «mutam eerum, dcqaibM prae­ dicatur. «t parmixtnm omnibne, «t «m quad nihil tot omnium eeeenrialiter «t impermixtam omnibus («M divinum). necrass eet eeee divan·. Et ai queritar, quo differant Meat diatinguaat·, diocadun qaod assante dite· uipta ijftrî «4 cmuiina, et su» «implicit·· et perfectio Ma permittunt ipeam •licui eaae permixtam, ita quod sit am ipaiu·. * 1 (Sam. p. I. tract Vi, q. 29, m. 1, ·. 3 ad 1.) SaMa eodon. seucti patre· praedicant smanhte divinam esse anpar mum· «μμΜμ (tatspotaov, bsdp oboiuv. tedoq; otaing Wxstva) '. At praeter ipsam propriat· 1 indolem doctridae pauthaisticue. hac nostra aetate ratio alia Mt eaque potior, cur non solum unitae tetofenha», aed maxime unita» euteUat excludeadu •it : quoniam videlicet scholae ipsae catholicae prae­ muniendae eunt contra falsam notionem ante divini, quod unum singulare. perfectione infinitam, tota ipaiu· Xsae ratione divertam et exaltatum est sicut •aper omnia, quae praeter ipsum concipi ponent, ita aupra rationem enti· uaiveraalis. Opposita rat difficultas hoc fere modo ia Dao quidem idem aaae esaentiam et «ubatantiam: ,sed in creaturi· eaeeatis eat ideali· et univeraalis, •nbataatis eat roulis et dotertninata. aient unetii ThomM docet, in creaturi» essentiam et oxisteutiam realiter differre. Exemplaria creatura­ rum, quae ipsarum exprimunt eaaentiam) in Deo sunt, et aab hoc respectu non est falsum affirmare, ree omne· esse manifestatione· Dei ee explieationne i idearum quae in Deo rant1*. Porro additur: ,pantbeistas uon ideo eaae improbando·, quia Eu» uni­ versal· admittunt, qnod omnes continet idea· et ad quod omne· ideae reduci posrant; quoniam etiam •cbola«tici idipsum affirmant, «icut apparet ex haaeto Thoma, qui docet »IW, quad prime istftate oenoipil, gnari Mtinimnm et ta quad caatcaptas ia»»i reaolait, «M ans". Sed ego non video, quid haec omnia valeant contra formam, qua damnatio pan theismi in schemata proponitur ; niai forte contenda­ tur. ea· nniveraale et «aaentias rarum creabilium exempli gratia humanitatem eaee formaliter ipaum exemplar, ut in Deo est, ac proinde owe ipeam eaoentiam diviaam, hauoque as· eatiam «esc evol­ vendo fieri omnia ; atque idao etiam eos illud, quod •anctas Thorna» dicit primo conceptum a nostro in­ tellecta. «xiatimotar en» divinum. Ut rem paucis expediam : prim· quidem non quaeritur, atram «aasnte imiurnah'» «t antetaiste atapatars· in crea­ turis distinguantur realiter’; sed unica qqaeetio eet. SCHEMATI PWIC1EMDO Mfi thei «me vta pernent pcMphrm. ia qae pantbetaesua totae impttaito cdnûneter, «t «x qoe ne comitate legiea coMequitar. Saeemda eathaUei omnea aaneti petra· nea minM qnam deetorea sahelae ind« a marie Anselme, ntiq·· dorant infinitam diviaam OTMBtiftMq ^MUtaîlNM P ** Km* «at imitabilia ad extra aeiaqna ia paafratioaibae per enti· anate adumbrari peteri. eaee exaasplar amnium peasibiüam, anadamqn· aaeeadam divinam, qanteeas «t omnipotenti·, «era raram emaium aanaaa» «er on, quae facta rant sat ntique certissi­ mum sed profeeto heee noa aoluui non reprehen­ dantur in sohamate velut pantheistic·, verum snnt directe opposita panthéisme ibi doaeripto «i con demeato. Image divers· sant haec duo: essentia divina unk singularia manifeatat aaas perfectio··· per enti· eventa, «in quibda divini Asm aliqua similitudo reperitur * ’ ; qua· catholic· doatriaa in schemate non damnatur, aad stabilitur: tam vero aliud eat dicere: .unicam eaae essentiam tam Dei tam rerum omnium, hapequa eeseatiam neouaaaria continuaque sni manifoatatioM . . . fieri omnia , ** qnod in schemate damnatur. Prior illa eat emantia ' divina se msaifeetans ad «astra per creators·; haec posterior eat «aeanfia athmatioa in coatisua mani­ festatione immesianta per ani ipsi·· axpliaationam •d hoc nniversnm. eains &·· formale dicitur ipoamat illa assenti·. Porro qnod altero loeo obiicitar allati· verbi· sancti Thomeo, non solam doctrinae sche­ mati· non advarsetar, sed verb· Angolici si integra legantur, totam anndam doctrinam da aaaantiali divaraitat· sisâta in «aaraMsai et satis diteni diaarto vnantiaat. Cum aeaotua doctor demoMtrat. Das» non immediate ia sao &··, aed tantam par similitadinem creaturarum · nobia cognosci, more ·■· pro­ ponit solvendam hanc difficultatem : «eas, quod «at primum in communitate, eet prima ooeceptio intalleetus nostri in atatn vina; srga at «m qnod eri primum in eauanlitate (Deus), atatim par aarantiam •nam ia statu' viae cognoscere posaumna . * Iam •ndiatnr Augelioi reaponsie. .Dicandum, quod ara, > quod set primum par oommnnitatem (uaireraale), •sam sst tdam per aassisniam rri asasMat, nsdlte· preparrionaut «Madsi, at ideo i· cognitions oaiusUbat utram oMOBtia illa universalia ait ipsamet eaaentia rai ipaum oognoraitar: aad ana, gsted ari primimi divina. Hoc qui asaerant. vol iam haerent in pnnMMalitete, aanadd' impreporterandtfitar aasM· abea 1 Ct Grsg. Nsa.for·, ai. 13, lU; w. «0, alte, a IT-Ifi); Bmjbm (4s«V. mm, c. 1, a 1 ; «.·, at); Buxtons (puta, •d tbssL mystag·); Dsnmste (FU srth. I, ia, 14). * asastes n···· Hstteguit statam mqsutiem, quu dslaitisM axprimitnt, hos «at «essMism «hatrostam at aatvsnaiM ab osSto» sea «b assanti· et raalfisr et eaaaiut· sam acti· tetiriiaantibus auMI ta rstau,- ssd nm sanatas Tbams» nae •Um aahstaattaaram hm mada, nt «t nava ftakaa«Us dtatar, «Mantat asaanttam ri -auMsutiaa». Fanas stbetaMta·· texta «Mtrtaaa AteataUs «asteria, Mari did paadt attam <1· utatintttm, prima Ssmm st per m armltm pra mbit mata, M ratatanlta dMtnr dapBdtar 'Rbstanlta prtama tatarimta· »ù>ta),bM aat mbateettasau mamita »ta bedvrveuovoc) : primam noa sufficit, si verbum Dei custoditur per vivum iuge magisterium quis dicat iibroo trifiaa oaa son spectato modo ecclesia·, ori scripta documenta sunt connatural· •t in praeemsti providentia Mceaaarium subridium scriptionis esse Iibroo Immm lenium qpc scriptos, et buiusmodi Iibroo origine buasaaoo frisse ab ae medium ad munus custodiendi depositam, inter ecclesia positos in canone tamquam scripturas haec autem documenta aliter scripti sunt libri sacras. Ad scriptarum sacrem, prout haec appellati· Soriptara· sub teqpiratianr φΜΙη· sonoCi, aliter edi­ per modum excellentiae usurp e t» m iisdem ipsis tae definitione· eoneilioram sub tiaieteaiia Spiritiu scripturis et ab universa socieris, nullus libor per­ mut, aliter orta scripta sanctorum patrum st tinere potest, risi qui scriptus sit sub charismate •orieris * doctorum per ipeeialcm providentiam Dri •epomiri eerieeiee etc. Bine A .loqueadiformulae, ms spiro fissis jieiaat; sscas verum noa eos et, quod apostolus docet, mm eeriptarae convenire hoe quibus Spirits· easetas diritar eeae ia medio oospraedicatum iaispirstisms dista·», seu eam «uses oiliorusq, et canon·· diosntar dictati · Spiritu esse distaitas snspsretam. Boolean non efficit aec sancto" nos sane obecaraatur, sed potius illustrantur. potest efficere, ut liber humana tantum ope scriptus Nemo enim est inter doctor·· catholicos, qui non MS LB. FRANKLIN DISQUMITIO DI PBOPOUTO BOHKMATK PUFICIINDO hesaiaibo· iMprirnti···»· ]K»frt· diet·· at intar premi···· sed nea dafirit ia prepeaitieae fidei prepterea propositio fidei per SM extern· ; motive aasisSsistiasm spiritus veritatis; eoecilim Meat uaiventa eoetoaiaa non cnspsratie proprie diets, tad captui aooemmedata et diligenti· noceaserie negari mmM· Spirit·· enacti promues eat, qua St at instinctam revocari potest. Qaae eum ita aint, aoa videtur doctrina aeheaaatis ita obacura aeaa, nt a in detinitioaibis· sais enare aumquam riaaate. m totum ad internam experiautiam et ad internum 'Progredior ad aa, quae ia eap. 7, p. 16, 18 (eel. 68-4)im probate suet Vuam aat alieeiax reverau- suo obvio sensu detecti possit ad illum aeaaum 'diaaimas patribus, hie imponi «novum praeceptam omaibis hominibus inquirendi motiva eredibilitati·, qaod aae ia «eriptara sec ia traditio·· repari tar, prexi et auctoritati eeoledae et ipei rationi repugnet”. At •sae eehemate aire patte·, litari· apoatolicia saneti patri·, az qqibu· verbs ipaa eXaeripta sunt, immarito tribuitar tanta absurditaa, at o»«« homine· obli­ gati eaac disaster ad philosophicam iaquiaitionem motivotum crodibilitetix oui maxima pan fidelium et infidelium impar omnino est. Attendatur quaeso ad errorem, qei damnatur: «aoa poaae fieri, uti veritas revelata signis externi· reddatur credibilia ; atque sdee sola interna animi experientia homine· ad fidam moveri debere . * Ia prima parte erroris dicitur, nulla dari nec potae dari motiva credibilitati» externa ; adeoque mirhcnla Christi at aposto­ lorum, prophetia· adimpleta· etc. non ad hoc valere, explosas aat. abeurdam, qai ab illastriasime patre iustiasimc . Centro cap. XV, p, 37 [sol. 70 ο, d), mirum eat, quomodo haec duo obiici potuerint, quad ibi error negans -communem originem humani generis respi datur solnmmodo »ub certa forma, qua vigeet ponas unos Qermanoa; et quod ia proscribatur nulla inducta ratios· damnationis. Atqui tam veritas revelata tam error oppositus ia schemati· enuntietur omnino genetice absque ulla determina tione cuiuscumqae formae peculiaris : «Docemus totam humanam geaus ab uno primo parente Adam ortum habere; * «Damnamus errorem, quo haec unitas et Communi· - origo totius humani generi· negatur.* Rationes vero inducantur amplisaimae non quidem ex philosophie maltoqna. minus ex philosophico aliquo systemate peculiari, ut revere·diaaimua faciendum ease iudieavit, aed unice ex ut reddant cbriatiaaam religionem credibilem. Altera diserto Dei verbo, et per deductionem evidentem par· eat illatio ex priori: ideo, quia nulla dantur ex dogmata ahriatiano do universalitate lapsus et nec dari possunt motiva eredibilitati· ac proinde universalitate redemptionis secundum modum, quo veritas revolata non potest cuiquam reddi obiective dogma in revelatione propositum est credibili·, propter hanc cauaam, inquam, oeconomia Porro non nemini videbatur cap. XVI, p. 39 | eoi fidei ordinarie haec eat, ut homine· debeant moveri 71 b), in prima periodo laedi vel damnari liber· opinio ad fidem asto interna axpericntia. Iam huic errori illorum theologorum, qui statam pares necare· im secundum utramque partem directe opponitur de­ possibilem esse docent. Bed 1* aliud est doctrinam claratio doctrinae catholicae. In prima parte ex catholicam proponi, ex qua per deductionem possit scripturis ipsis docetur, «notas aliquas ad dignos­ formari argumentum ad probandam falaitatem cendam divinam revelationem a Deo ease dispoaitaa * illius opinionis, aliud est opinionem ab ipso copetc. In secunda parte verbi· deaumpti· ex Hteris : cilio damnari. Argumentum deductum contra illam encyelicis aummi pontificia (9 nov. 1846) infertur, opinionem plurimi theologi censent necessario con­ humanae rationis esse, dum ad veram fidem nondum sequi ex ipsa notione ordinis vere ** »p «resterait , * pervenit, /aetas * rwristicms Mifuttr inftirert, ut nemo tamen affirmabit, prepterea ipsam notionem otrte eotuM, Dtuut «ssr Zayeetam. Itaque 1* hic genuinam ordinis «eparnetarel ·, * cuius dedsmtionem agitur de externa propoaitione revelationis divinae, errores reoentioris aetatis adhuc magia seceaaariam quam Deu» ut revelationem divinam reddidit oertia reddiderunt, supprimendam esse. Theologis tilia signi» cognoscibilem : non vero hie locas eat de­ negantibus possibilitatem statas per·· natare» clarandi gratiam internam, nt aliquis alius ex re- paucis omnino, si comparentur cum numoro in­ verendiMimia patribus optaaset; aed ea inter·· gratia genti aliter sentientium ac docentium, aliud nam •eoeaaaria ad fidem explicatur capitibus VIII et IX. quam reliquum erat, quam ut negarent legitimam IJnde Ü· humans· rationi non ia his vel illis adiunetis eaae illam deductionem, ipsinaque damnatae pre spectatae, in quibus possunt eaae infidele· mere positionis Bali LV * explicationem eam ana aoe■wyetini propter invincibilem ignorantiam, aed rationi tontia componerent Haee autem via neque per per ae apeotatae factum revelationi· eat cognos­ ea. quae in schemate dicantur, videtur difficilior cibile * Hinc 3” non eat verum, homine· mera ex­ fieri quam iam hactenus fuerat. Nam 9 * fundamen perientia interna seenndnm praesentem providen­ tum illius opinionis tandem illud eat, qaod patent, tiam debere moveri ad fidem; sed humana ratio naturali desiderio beatitudinis perfectae satisfieri ante fidem factum revelationis diligenter inquirat > non posae nisi per visionem Dei intuitivsm. ad oportet, ut oerto sibi constet Deum eaae loquutum. quam homo omnibus catholicis fateatibua ia stata 4* Haee inquisitio et diligentia qualis esse debeat, purae naturae pertingere non poseet Unde con­ non didtur nec potest generation definiri; est enim cludunt Deum spectata sola omnipotentia potaisae ea diversissima pro diversa hominum conditione quidem crearo hominem in stata mere naturali; et disposition·. Indubitatius tamea eat, neminem •ed ex ana —pientis, aaaotitate ac provida boni­ etiam rudem posas actu fidei erodere, qnin simul tate seu (nt etiam aiunt) ex decentia non potaiaac certum ei sit (qnodoumque demum sit motivum relinquere hominem sine auperadditia donis super­ eius captui accommodatum), Deum hoc revelas··, natantibus et in stata per·· netares. Iam vero in quod ipse credit propter auctoritatem Dei reve­ prima periodo cap. XVI echematia dicitur quidem: lantia *. Neque tamea ideo neoeaae eat, ut vel «homo . . .-ipaa natura sua ordinatas faiaaet ad reflrtt cogitet de hac auctdritate Dei revelantia, creatorem anum cognoscendum, colendum et aman vel multe minus nt ipso valeat motivum suae fidei dum modo viribus naturalibus congruente, atque analytic· explicat». Tenendum etiam est, gratiam ita ad perfectionem et beatitatem naturalem eoa Dei Mentam supplere id, quod pro huiusmodi * sequendam. Sed imprimis, qui haec de ipaa natam rationali negaret, ia hoc ipso affirmaret, * .Batio eu oertitadtw Mthaetlu revelationis. .. pro­ bare pstaat.* VMa ddnstat. in fcbsuta p 78 [supm eoi 88 b]. * Vite prepositi as— daamatu sb Issoo. XI ia tat. 1. c. 1 Pronotitio falsest· tacc ast; «De·· ah Initia a— V * taiasst talsm creare haaaiaa·, «uha a—e aaadter. * m a. HHoni rmucAi «r οομομοαίκμπ· fàann^u· su 'nataram riae dut· aupenodditi· nen fera stmpli- .MUipti fartai, aa Mmquaat existimsrta eat ratio ido­ tam ta mm ordine notera· rtafaodfa, adeoque on 4tTTft Wl MtMMfiMB' ·ΦΜφΐΜΜ·ΐΜΒ MA !* * πΜΦνμΜβ Mi * WIBt nataralta, qnae «· ·■ * »· * »· Mm di»«rrotar sapernotaralta. l'ata voro ta ataaA bm M- nea, ear do Ha i* ihnva mb fama, queas Maerent, ••mÎU· raWo^wMMbM UfmIuAmb faàitMdkM *M MMt· I* WflMÎlit KpbMÎB * 4ΗΜμΗ· «ΑΑμμΜ MstoviftM· M * u ten wet feni··· MÜo weftteew·' wrtyeMM · * et weeettetafaM; tamo ta eoneilii· III, IV, VI' patres proelams- nataraH detidetio psrfsetei bietihitini·; perouat raat, symbolum Nieeeanm iam souttaere novaram ergo UH tboelogi ta «ae systemate rneiidsrs haae ' ordinationem ad natoralem bsatitétem· obnulquo baarasoaa damne tiimem, qaod idem de ipeo sym­ bolo apoatoBeo «dixit sauctiu Loo Magana in persistere ta aftanaade nataraH desiderio beatita- egietola degsuritoa ad Flavians··. Haque toman idoo nitar, qnataam iHa Mteradi· toatifa dtai· sublimioria, ad quam home dirigeadM ab mtaaa Beoamariam existimatam eat, novis dedni- Non igitlsr ilia priva periodus tioniba· centra propriam indolem ingruentium ar- par dons gratis . * Mei dopodtam eaatodire axplieare. cap. XVI ad bsa systoma damnandum pertinet, reeam sed ad dodarotioMm ordinis arifatii·, fto· S·· Oooeiifam ipoum Tridoatinum mm. V m .penaotam dicit ad exponendam doctrinam de peccate origi­ Tara sotie aadtab MpsrvMteroüs tradi bob poteat, rieatfermsHs aotio superioris auUa eat siae notioBo iaferioris. Quod rare spectat ad dosa grstoite integritatis ot nali, oo qaod humani generis boetis noa astern new asd etiom etaera dimidie excitaverit , * et mm. VII aggreditur doctrinam do aaorameatia per oanooM errem· eliminando· ot extirpaadM et taienriefifati», de qaibaa aonao eat is due priais· paragraph! boa ipeo capita, advertendum •tetaeadam ,* d «et ed Biodata enuntiationi·. anatra tempMtate fas de domanti· ofa a patrita * Noa da integritate baaroaM, quae circa saaota-ipee Moramenta hoc •t immortaHtete Meundfa fata, ati aiunt, sod aaioe ÔMI WtÎMI it d· HU - ttibfiUett 4 teuMBWolttoi * , ftiAtu priant dime eraafa fUi. Non ergo apparet, 'ear «diurnator sent". Bm igitur ipaa per m «pectet· cient etiam exempla veterum eoatiliorum dubitare contra bane dootriaam ita enuntiatam opponatur opinio, qua dieitar puosdem UtagriUa convenire non sinunt, quin recte dat, ti orroribM lioet quoad •abstantiam vetusti· aed nova forma raonsoitati· ή statui purae Dataraa; bm apparet, quomodo Meen­ tur de immortalitate priori homini· tamquam doua •aeroaancto concilio Vaticano nova catholicae docdriUM declaratio eorumdemqua errorum proscriptio indebito naturae nihil dicendam eme, „no plurium opponatur. Baliqna theologorum sententia 1aedutar.“ oam sentoati· quae velet ad theologicum rigorem minus oxaota mianaque castigata nonnullis reve- negSM immortalitatis benetirihm gtptaitam ta pro­ positione Baii LXXVIII et Êietorienrium (bulla rtadietimis patribus haud probari dicuntur, haoo Aectorvm jhUi a. 17} iam damnata rit fare suat Capite IV, p. 9, IO [coi. 89 a), non plaoet, Si dioa- dici BMmÿbetaribaMt D i * et mmu/«tiotiew«m neta tur, non mm damnatam nota haorMooa, haec rota», eum potius dieeuda asset, ilbutretio ot uetacensura noqua in schemate proponitur. Omnium vero minime apparet, qua ratione ad impugnandam' < rotie Mpnitie, quoniam appellatio maaifMtationis favere poooet iia, qui noatra aetate douent, „hodoctrinam ia achamate enuntiatam appelletur ad •aaoriun Thtanam, qui ubicumque agit da hioM minea naturaliter racism Dei Moentiam videre, seu donis, ut erant i * primo boariae, m disartis verbis docet ftrioM superasUurulia. I, q. 96, a. 1; q. 97, a.,1 ; 3 dist. 19, a. 4 ad B; de malo q. 6, a. 6 corp, et ed 9 ; of. I-Π, q. 86. a. 6. Deum seipsum illi· mxifUUrp . * Una adhuc animadversio latissime patens et. gravior ceteri·, quae mihi'innotuerunt, ab nnq vel altero ex rersrendiaaimi· patribus proposita voatram. iltastrietimi prateules, audientiam postulat: vioum At mmfUtetU dicitur geaeriM omnis nottacatio rei seu veritatis nondum cognitae. Dei autem moifttUUe ad ratio- mIm ereatarM ot nominatim ed homine· triplex •st : notaretis per m quae fata mut, et per lumen rationi·, cai respondet rationali· cognitio ; manifeatatio «qperaotaroü· taoboete per verbum Dei, nimirum quibusdam est, do iia omnibns dogmati­ oui roepondet Mm; saperaetarolM MMummata im­ mediata per oeaentiam Dei et per lumen gloriae, bus, quqe iam ia alii· conciliis dadaita sunt, vel oui respondet visio intuitive. nihil ornatao dicendum esae; aequo qpfa> ade erroribus mortuis quaostioBM sescitarn"1 deoet geaerietun usst/uisaisu’, nam at logici doeent, •pecMS imperfeetiorM solent retinere nomen generis : concilium: v·! ri de iis meationem faece pla­ Prima retinet nomM altara spetidoe dicitur reeriotii ex usu biblioo et cuerit, censuerunt timpHoitee ipM verba vetarem •ocleeiMtioo, tertia eat. apparitio et ialuminatio Dei canonum repetenda mm. Huc aateet roteobeat omnia, que in tertia parte •ahematis'habMtar de •anetimima Trinitate et incarnatioae Verbi, de ho­ * fas mine, de peeeate originali et de ordine gratiae. Verum ,de orroribM inortab * nnllM in toto posait- tatelHgi maaifeetatio Mooatme Dti imme­ sehMMte sermo mt; omuM enim, qui adducuntor, lieet sub alia feram, sub" al^p, oseoaptibus, ex, atife Tationibas iam olim propugnati et ab deeltoia ad fatim . * In schemate ubique expressis verb» manifeetatio per «o |«of /este sna<, et reve­ latio per «irdum Dti dederetur ite, ut nullo modo 1 diata. UltatiM improbatam «t, quod cap. IX, p. 91 (eeL Mb], de extorna ot mavlm» do intona gratia vertis apistoH PaaH dititur: .Dom erinsfa indraritotaoi aeetrUm·; quoniam .etiam Polagiani fetabantur riadraritatem' buamnam gratiae beuedtio damnati farint, hac tamaa raeaati notate ex altis principii», ex alia doctrinarum eoaaexioM et sub nova forma castitati sunt ab iis etiam homiaibaa, . * atibrord qui veteras dtitaitionM um ignorarent sm mutempoerut, sud.a «sucé gobuiae dotiexM ad suam modo' gratiam improprie dintsm taieUt Unat m» ferae, ot ad failfa operandam gratiam externam seateatiam aoMmmodari posM OMWMSunt. Hnfamodi autem arroribra sane doctrina eethelie· ispie ot deetrfae ot «rompti, noa autem noMasariam opponenda mm videtur sub m formali ratione, •ub qua enotem aova actos ti repugnat; bm eerte simplex veterum doAnitionum repetitio «ufdeoee aat prolMra posset. Quod «votm geaeriM ao •ummatim spectati iam •ateeodeati tempora pro­ , At vero Ptiagiaai fatebantur tantum­ gratiam superaata/alem laternam. Bi verba huiMmodi ©Wij JDWM MMMVp 1 Mauri, t VH, p 111, U»; t IX, p UT; t. XI, P SM.^ ' ■ fclml * I Cer. ΧΙΠ, 1»; I iMan. ΙΠ, i MT I. B. HUMZBUN D1BQUI81TIO DI ΡΒΟΡΟβΠΌ 8CHKMATX PIBFICIBNDO alM·· gwfaM, edteau yeti's, SM * exVieanaasi ; p.49 [cut 73 b): .proecrlbim·» mb art pre»», A humani eorum da shine nt haeretiiam, qui dicare eam fuerint, Am Messde mmsri ft faen qsrsd pttrit, tt fittrt ftsod mb poeeis, »4 dàM nt puait * ohe. d hanc poeMtam originale m· «m eorum tt pnpriim pttnam asmdsadefsm qputiationis. et omnium theologurem. quod enuntiatam est in X Modus eenutiatioais ia schamato praedominaao ipeo etiam ooacilio Florentino (decreto pro laoodicitur aliena a consuetudine conciliorum et hniubitis) : in diviaie .omnia unum, ubi non obriat modi use qui magia demonstrationi scholasticae raUtsMss opps»iha* ; sed diversum eat dicere : rtquam definitioni conciliari conveniat. At quamvis certe optandum sic, ut forma etiam hsrac acciden­ lotisras sppsmti's ot reletso opporifani». Magau ille sir Ioann· theologus in concilio Florentino dis­ talia effingatur, quantum fieri poteat, aptisaima. duo putans oum Marco Epheaino seaaione XVIII de B tamen univenim animadverti poMunt : primum ipsa re et de usu loquendi theologico, nemiae sire 'quidem ad consuetudinem ooneiliorum hac In re vix ex Latmi» sive er Graecis ne Marco quidem ipso appellari poaoe, oum non solam in diversis concilii·, contradicente, testatus mt. quod personas distin­ sed etiam in divereia partibua concilii naius eiuademguat, .doctor· aiunt nihil sue nisi rWatieesn ori- que accidentali» iste modu» enuntiationis reperiatur psnss (ή Wrt« βχ * «ς) * · · · Ea * roro seomdam diversissima. 8i ooastitutionea, qua iam snporia doctor· iam fratcat quern latina» sola rtiatit, quae nominavi, adversus doctrinam abbatis loachim. Petri multiplicat personas in divinis productionibus, que» Olivi, Pompoaatii, vel etiam a Martino V editae in •natur criptis·»" *. Utique ex relationibus originis concilio Constantiensi Aversus error· Wieleffi et ^paternitatis, filiationi», processionis) est ea appo­ loanni» Ha (lattr marier; In mmnent^ comparen­ sitio r»/wti»in, ut sit alius et alius: sed communis tur cum Mpitibua Tridentinis; immo ai diversae nens loquendi postulat, ut potius relation· originis sessione» Tridentinao inter M conferantur exempli quam relation· oppositionis dicantur ; * nam .re­ gratia Mxte de iatificatione cum VII, XXI, XXIV, lation· aoeipiiMtur per opposita· seeimdum proubi de sacramantis agitur, magnum hoe discrimen esssioMm sh'ouiu» ai alio“*. neminem latere poteat. Idemque discrimen m«u»iPostremo valut minus accurate dicta in sche­ ÎMtum mt inter modum expositionis in divertis mate notata eant aliqua, quae verbis iisdem iam conciliis vetatioribus, ai comparetur exempli gratia declarata exataat in aliis conciliis. Huiuamodi son t p. 3 synodus Nicaena II cum conciliis antecedentibus. |coL69d); .Deus . .. «msmI ab initio temporia utram- C Nimirum modus ipse dicendi, quod mt alterum * que de nihilo condidit creaturam, spiritualem et generatim animadvertendum, non minimam partem corporalem * ex Lateranensi IV (capite Armitor) ; p. 7 pendet a diversitate rerum dicendarum ; nec videtur posse in hac re constitui genende aliquod principium, |col. 61 b] : .sine scripto traditionibus, quae ex ipsius Christi ore ab apostolis acceptae aut ab ipsis apo­ quo forma haec accidentali» in omniba decreti» conciliatibus etiam diversteeimi argumonti rugi ae stolis Spirit * rotule Jietontr, quasi per manus brediit< ad nos usque pervenerunt * ex Tridontiao determinari debeat Verum ut ad specialem coaiderationem prae­ (mm.IV) ; p,18[col. 64 b| : .gratia interne ilhimiaeti» sentis schematis aooedsun. vitium enuntiationis, cur ni» tt âupiratieaii Spiritus sancti, qui dat omnibus suavitatem in consentiendo “ ex Arauioaao II'; ea magi· scholae quam constitutioni conciliari apta p. 38 [ool. 71 a] : .quod anima ratiteaHt vere ac per sit. reperiendum mm videtur in his vel in aliquo • mu immediate et nuntiaUier Mt /trma corporis ex his quatuor capitibus, in probatione doctrinae catholicae per argumentorum inductionem, undo 1 Asp., sers». M, n. t. potius polemics demonstratio quaun oodeeiastioa • TrM., se· VI. c. 11. definitio oriatur; in modo probationi· aeholatico ■ Hart., Com. LIX, p. 903-3. ex ipu argumentorum indole; in terminologie ox • Qnaaraat thaologi, ntru praeter rdaUcmtt origiait ia scholis danmpta; iu ii» generatim, quae proprie Trinitate soa atst adh· ah·, neaipo rsterto oppMitieeis, - *ι|ιι·Γ» --. samiHhMiinMl' Responsio «st, bw relation· vel stylum constituunt ct quae pertinent ad formam SSM ratimis taatam vel eam itatiess earn retetioniba» ori­ D rhetoricam dictionis. ginis (Sueres, Tria. lib. V, c. S, a. 1). De hoc ultimo meum non mt dicare : eerte nemo Bsdratierita» qaibn»4ns>. at Utatbsriai·.' familiari» eet diffitebitur curandum e»M, ut stylus Umetur, quan­ ■od· togMadi de relstieeib· oppositioni» sensa miau recto. tum rw et dupffieia dogmatie· feret, isqoe sit non • 8.TS. I, g.* , tl ad «. ■ BovnreaidMnne opimopee iatcmgsbat; .gao iere smeriquidem claMÎcu, sed ecclesiastica dignitate gravis. ter, aagaiM et bsmia· risuil eoae * creat·? dod id varbie Duae nihilominu excueationM mihi permittantur, ooMilfi, . XXIV, ot?. 8 rtfWm. • B«b. XIV comL UH 8 8m. Π4<λ • • ‘ • ( 343 A. BBSeiOrae PUBLICABAT CONGREGATION» GENERALES Insuper ad bane legem teeeri et obetringi ew- rimu» ac declaramu etiam praelato· inferiores iarildictionem quasi episoqpalem cum separate terntuno obtinente·; et epi'seopo viotnieri nu|lum visi­ tandae eorumdetn praelatorum dioecesis ius re­ linqui decernimus, quia uHa queat et consuetudo suffragari. Quod ai inferior praelatus visitationem obire neglexerit, ad eum dem viciniorem episcopum pertinebit id ad notitiam huius sanctae sedis perferre, quae^quid consilii capiendum ait iu Domino con­ 344 huius decreti pro omnibus indiecritninatim prae­ latis incipiat, et in perpetuum deincep· compu­ tetur (b). Et ne praefatae relationes abundent in super Unia, ac deficiant in necessariis, mandamus insuper iisdem praelatis, ut in ipsi· exarandis iustruetioni felicis recordationi· Benedicti ΧΠΙ decerneris nostri in concilio Romano anni 17 *35 editae accurate eeee conforment, quam, ut omnibus quae supervenerunt necessitatibus adamussim provisum «it. auctoritate nàstra opportune reformatam id usum eorumdetn praesulum evulgandam curabimu» {<·>. stituet (A). In visitatione obeunda episcopi animo recolente· certiMimam illam sententiam formidinis ac terto f'âput V. n * plenam, quod supremus Pastor creditarum ovium Dr ceeesbü proriaciabôsia. ?|nguinom ab ipsis requiret, et excysationem non • rcipiex> si lupus comedit oves, et paator nescit, Saluberrimo ecclesiae instituto sancitum est. ut operi, quod instat, agendo unice intenti sint, adeoque. metropolitan! cum sui» Miffniganei» statis tempon omnibus aliis rebus sepositis, singula loca ac personas bus concilium provinciale < elcbrsre teneantur pro visitationi obnoxias non festinanter et cursim. sed B moderandi»juoribqs. corrigendis excessibus, contre debita diligentia inspicient et explorent. Caveant versiis componendis, alitsque ecclesiasticae rei ne tamen ne ulli grave· onerosivr sint, et ab immodicis 7 oesritatibu» reparandi» l. * Hanc disciplinam. »i Mupcrfiuisque sumptibus abstineant, memore· sane quando intrrihisaa erat, n■ seas. VI sancita. fuerunt, in aensua a aynodi nante alienoa traherentur, ac ai rigore prioris decreti quinque mensibus oontinut· abesse liceret. Quapropter ultorius evolvens quae ad reaidentiae leges et absentiae causae debitanque licentiam pertinent, de poenia declarat, abaenten. praeter aliaa poenae in aena. VI impoeitaa, ac mortajia peccati reatum, pro rata temporie abaatitiae inactus euoa non facere, etc. S47 A βηβΙΟΝΜΒ PUBLICAK KT OOKGRBGATIOKM GKMKRALKB MS Cum itaque in mm. XXIII expresse praeser­ patrea ia mm.VI. et Beeedietao XIV in oonetitutioae ventur poenae ia Μ·». VI oonadtatM apvwtar Mu AA ufiunu), aa vero etiam interruptos. eum ia fimu tiunu see rsssdsntae sut PMa III M soes.XXIII eonoedaatar tree meases sive continui, fwtu tt inassMeZ1, duo ilia Trideatiaa decreta sive iatorrupti. conciliare eouantar doetorea, ia quo tauten noa Consideratis hisce omnibus, et ne ulla iam ea omnes eodem modo procedant de re dififcaltas moveri queat existimarunt con­ Sont imprimis qui oa rite conciliari opineatar sultores praestare ut novum condatur decretum. per poenarum iageminationem, adeo ut episcopus Ia eo autem, quod nue proponitur, in memoriam ultra tree menam aon residens pro reta temporis revocatur necessitas expressae licentiae spostolicM, que bodie ex Urbani VIII oonstitatioae Sancta absentiae fructus noa faciat suos, nec tuta con­ scientia, alia etiam declaratione noa secuta, illos synodus requiritur, etiamsi existât una «x quatuor sibi detinere possit (seas. XX111 ) ; si vero ultra causis legitimae absentiae a Tridentino indicatis in sees. XXIII; ex qua (pes Urbani VIII constitu­ aes menses abfuerit ipso iure amittat quartam partem fructuum unius anni ; si per alios sex tione nulla opus est licentia si agatur de absentia menses, aliam quartam partem iseea. VI); crescente propter visitatioaem sacrorum liminum, vel propter autem contumacia, sedi «poatoiieac denuntiari de­ synodos provinciales, vel congregationes seu as­ beat (ease. VI) At haec explicatio, quia de semblons generales, quibus ecclesiastici intervenire poenalibus agitur, nimie gravis et odiosa videtur. solent, vel propter munus aut officium reipubliose et praeterea Tridentini patres, in seas VI bis me- B ipsis ecclesiis adiunctum. Quia tamen illud, quod morando sex menses, unius anni spatium prae de aaaembleis Urbanus VIII statuit, videtur respicere oculis habuisse videntur; io praedicte vero expli­ congregationes huiustnodi, quales hodie iam non catione hoc spatium ad quindecim menses amplia­ existunt, huius causae mentio in decreto fuit omissa, tur . unde factum est eiusmodi doctores eo devenisse in quo ob similem rationem omissa fuit mentio ut poenas sessionis VI intelligent de fructibus slio muneris aut officii reipublioae ecclesiis adiuncti. - anno iam perceptis, non vero de fructibus anni Consequenter solae causae visitationis sacrorum currenti», in quo episcopus delinquit. liminum, vel synodorum provincialium excludent Alii duo decreta Tridentina conciliare conan­ necessitatem licentiae sedis apostolicae. tur per poenarum exasperationem, adeo ut in Porre contra eum, qui absque praedicta licentia seas. XXIII quarta seu minor para fructuum ultra duos vel ad sum muni tres menses, sive con­ fuerit extensa ad maiorem, anni tamen unius seu tinuos siv * interruptos, a sua dioecesi abfuerit, currentia, et poena, quae iuxta seas. VI a superioris post memoratum peccati mortalia reatum, pro­ declaratione pendebat, iuxta seas. XXIII ante nuntiatur absoluta amissio fructuum pro rata tem­ omnem declarationem incurratur. Verissimum est. poris absentiae illegitimae, eaque ante omnem aiunt, in seas XXIII aperte dici non eoae sublatas sententiam etiam declaraforiam incurrenda, et il­ poenas sessionis VI; sed in bae explicatione id legitime perceptos restituendi obligatio (Trident observatur, quia manet amissio (auctuum, et qui-, sees. XXIII). Cum autem nulla iam habeatur ratio dem aucta, cum antea quarta (pars, nunc vero c quartae partis, de qua in ses» VI. nulla etiam fit mentio sex mensium, qui ibidem indicantur Prae­ omnes pro rata absentiae sint adempti, atque ita nova poena includat antiquam; et praeterea sibi terea. quis, in sees. XXIII conceduntur tres menses sive continui sire interrupti, amissio fructuum in constat Tridentinum etiam in reliquis poenis, nempe praesenti decreto expresse dicitur incurri ah eo, pro casu cranoëntis contumaciae. Verum tamen cuius sive continua sive interrupta alisentis ultra huic explicationi illud obstat, quod in Bene­ tres menses excurrit. dicti XIV constitutione Ad ssmesrsas expresse confirmetur duplicis quoque praedictae quartae At. omissa mentione sex mensium, praefigendus partis Amissio. erat terminus absentiae illegitimae, post quem de­ Tertia restat conciliationis via, dicendo nempe, nuntiari delinquens debeat Hoc autem fieri debere amissionem fructuum pro rata temporis absentiae statuitur post illegitimam trium mensium absentiam, isess. XXIII) non esse absolute et simpliciter acci­ et obligatio denuntiandi imponitur imprimis iisdem, piendam. sed ad normam semper quartae illius partio, quibus eam Tridentinum imposuit (sees. VI). sed omissa mentione trium mensium, intra quos de­ de qua in seas. VI. adeo ut propter absentiam non nuntiare teheantur. et omissa etiam poeha interdicti protractam tad sex menses, minori quartae portis ingressus ecclesiae ; ac eadem obligatio, ad tramites quantitate privetur delinquens pro reta temporia const. Bened. XIV Ad uniurtai, nuntiis quoque vel absentiae. Unie explicationi favere videtur modelegatis apostolicis iniungitur. tivum in seas. XXIII adductum, ne ea quae in Tandem adduntur illa verba In iit rero etc . quia mu. VI sancita fuerant m muw o McroMnctas D tpnodi menta alienos troAantar, ee si rigore illitu in praedictis habetur decreti Tridentini sees. VI im­ ÿtnnqsr atsnsihMS continuu elutu lictei. mutatio. et in Romanorum pontificum, praesertim Urbani VIII et Benedicti XIV constitutionibus multa Illud tamen forsitan obstat, quod maiorem fruc­ alia tie praelatorum residentia sancita leguntur. tuum amissionem videantur patres Tridentini in Omnino igitur memorandae erant Urbani VIII con­ «eas. XXIII prae oculis habuisse. Tota rei difficultas ex eo oriri videtur quod in stitutio Senda sywodw 12 decembris 1634. et Benedicti XIV constitutio Ad wrinsrses 3 Sep­ seu. VI nondum fuerint concessi tres menses ab­ tembris 1746; in qua postrema reliquorum quoque sentiae. sed ibi patres totum unitu anni spatium Romanorum pontificum constitutiones, illa praeser­ respicientes, tum primo tum secundo semestri pro­ viderint. Semei autem concernis in seu. XXUl tim Urbani VIII. allegantur. tribus mensibps absentiae, illico oritur dubium, Ad caput III. utrum sex menses in sew. VI indicati accipi de­ (a) Quanta ait sacrae visitationis utilitas, imo beant inclusis, an rero exclusis, tribus mensibus necessitas, demonstratione non indiget. Quanta cohcessis. Praeterea, concessis in seas. XXIII vero sint damna ex eius omissione derivantia, per­ tribus mensibus, sive continuis sive interruptis, aliud dubium oritur, utrum nempe poena ses­ belle describit Benedictus XIV constitutione Ubi prisionis VI post sessionem XXIII afficiat tantum sntan 3 decembris 1740 § 8. rMulta quidam (ita ait) ■ex menses continuet (qua voco utantur Tridentini ignorabit episcopus, multa eum latebunt, vel saltem MS SCHEMA COffSTlTUTIONIB DI EPISCOPIS Hriu. quant opertant, intaUigut, niai ad omnre.A KM di»» sort i jtartM a· Mnfaaut, rt niai par m ipaum ubiqua vidaat, ubiqua audiat, ubique explorat quibu Mali» mudidna foranda sit, et quaunam frarint MO asaguli episcopi pre divarsa ab alma urbe diataatia hoc officium inateurure tenerentur. poeaamqae con­ stituit centra eoa, qui eidom oonatitntipni non aatia facerent. De hae sutam poena nulla fit gestio ia dé­ eorum eauae. quave ration· oocarri otiam pro­ créta. eum ei derogaverit aanctiasimea dominus noster videater qnoat, ae aublata^reviviscant.' Haoc prae Pius papa IX io constitutione nuper, die nempe oculta habeata· oonaultoreo, . viaitaadi officiunt ia 13 oetobrio 1869. evulgata qnqo incipit ApeaastosM memoriam, expraeee revocari, et quibuaqne verbi» aedia. Bed ne saluberrima a<^ plane eeoeesana iaoaleari debere oenraeruat. Quia tamen in omni­ huiusmodi lex debita sanctione careret, com minatio bus catholici orbi» regioaibua quanto magi· in prae­ in decreto adiicitar mitioris quidem poenae contra na» dioeceaiam imminuta» eat numera», eo magi» tranagreaaore·. quorum ai contumacia creverit, dilatatu» aat eanamdem ambitu», nonnisi difficillime adquum Mt ut gravioribus poenis ia eoa animad­ uao ve) altero anno totius dioecMeo» viaitatio com­ vertatur. Quoniam vero dnbilabatar, an ad eam pleri potaat, velati iobent Tridentini patrea. Qua­ legam observandam tenerentur abbate· aliiqne prae­ propter conaultorea spatium a Trideatioo concilio lati AMsm tertiae speciei. Benedictus XIV constitu­ praefixum ita ampliandum eoae duxerunt, ut viaitatio. tione 0esd amscta diei ‘13 aovembria 1740. dum con­ quae Triennio confici nequeat pro dioecMium la­ stitutionem Sixtioam innovavit, dicto· abbates titudine, quolibet «altem quinquennio omnino com alioaque inferiore· praelato· oidem obnoxio· esse pleri debeat. B declaravit. Quia autem maxime expedit ut pastore· (b) Quamvis viaitatio sacrorum apostolorum lim> inferiore· cum supremo in terri· pastorum principe nem diversa ait a visitatioue dioeoeaia. et utraque a communicent, eiqua tanquam membra ano capiti diversa lege profluant, attamen nihil tam connexum, adhaereant, et ad hoc assequendum nulla res magia nihil tam affine et consentaneum. quam ut qui limina adducit, quam si episcopi statis temporibus almam apostolorum visitare et statum dioeceai» pontifici urbem adeant, deque suo regimine pontifici rationem aiatere adiguntur, loca pereonaeque auae iuriadictioni reddant, omnino opportunum visum est. ut in Vati­ obnoxia» perlustrare ac per ae cognoscere debeant. cana oecumenica synodo 8ixti V et Benedicti XIV Quapropter exiatimarunt consultore· hanc ipaam conatitutionM solemni decreto innovarentur obligationem expresse affirmandam eaae de prae­ (b) Cum ex praedictarum constitutionum m hoc lati· proprie dicti· NtdUtu aeu tertiae apeciei. quo· concilio innovatione obligatio visitandi apostolorum •anctae memoriae Benedictu· XIV ad visitanda sacra liminsk ot referendi statum dioecesi» maiorem quam limina et relationem de «latu suarum dioecesium dam solamnitatem acquirere videatur, congruum exhibendam teneri concepti» verbi» declaravit b plane oeasuerunl conaultorea, ut, abolita antiqua Viciuiorem autem episcopum diserte excludendum ratione computandi spatia temporum a die qua censuerunt conaultorea. tum ut omni· ea de re latae sunt eaedem constitutiones, unus idemque doctorum discrepantia ceaaet, tum ut quasi epiacoterminus pro omnibus indiarriniinstim praesulibus palem in separato auo territorio iurisdictionem a die promulgationis hniuace decreti initium sumat praelatus inferior libere exerceat, nec duplici visi­ •t in perpetuum computetur tatione illud aubiiciatur. 81 tamen praelatus in­ (r) Banetae memoriae Benedictus XIII in concilio ferior hoc suum officium implere neglexerit, vici­ Romano anni 1725 Instructionem in usum episco­ nioris epiacopi erit illiua negligentiam ad aedis porum pro relationibus exarandis edidit, quae apostolical· notitiam perferre. Quamvis autem Benedictinae nomine venit, quaeque omnibua praM numeriis eiustpodi . praelatorum hodie maiorem in manibus Mt. Eam aacra congregatio Concilii modum imminutus ait, nihilominus ad omnem cuncti» totius catholici orbi» epiacopi· loquendam auferendam ambiguitatem, disciplinam, quae in hac praecipit. adeoque maxime convenit, ut concilii parte servanda erit, aperte declarandam esse satius Vaticani patre· hanc disciplinam suo calculo com­ visum fuit. probent. At eadom instructio, quae numeris omni­ (c) Nihil tam frequenter occurrit, quam ut bus absoluta dici poterat habita ratione temporia, episcopi decreta, eo abscedente, inadimpleta prae quo eadepn prodiit, nequaquam novis, quae derode teroant. Ad hoc malum reparandum nonnulli epi obortae sunt, necessitatibus cumulate respondere acopi illud in uau posuerunt ut aliquo poat visi­ visa eat. Et sane non pauca ibidem scitu neoMtationem tempore mitterent viro· b ae deputato», saria desiderantur, quae huius temporis ratio sum qui eorumdem decretorum implementum recognos mopeie etpoaoere cognitum Mt. Quapropter cerent ac urgerept. qui quidem procedendi modus opportunissimum visum fuit proponere, ut Mincta aliuave in ennidem finem adbibendus omnibus epi­ •edes eam augendam ampliandamqua curet ita, ut scopis visus Mt commendandus. D defectibus, quibus eadem ic praesens laborat, ex omni parte suppleatur. * Ad caput IV. Ad caput V. (a) Obligationem, quae eat episcopis, adeundi li mina apostolorum, et referendi atatum ecclesiarum, si eius substantif m respicis», non immerito repetunt rerum canonicarum tractatore» ab ipso primatu summi pontificia, nec non ex coaetanti observantia per omne· aetate· ad haec uaque tepipora servata’ Cum tamen huius obligationi» obaervatio negltgoretur. ac non pauca inde damna profluerent, sanctae memoriae Sixtus V constitutionem edidit ineip. BomOKM· poati/ex die ‘Λ0 decembri· 1586, qua huic disciplinae aolemnem quodammodo formam auperaddidit; nam temporum spatia determinavit, quibus ' l'osst. 0u?d emrt» M so * 1740. I [Mansi, t. III. p. 40] si 1 Synod. Sardie.. Jfr. tya. «d l* i cap. Bfe S. 4 de iefefar ta.i Maxima saoctiaaimo domino nostro gloria debetur, qui conciliorum provincialium usum re­ dintegravit '. Quod autem uberrimus inde fructu» obvenerit, docet magnus harum synodorum numerus, qui ultimis hisce temporibus deletu» Mt ad sacram congregationem Concilii a plurium nationum archi episcopia. Ex quo non sina admirabili Dei pro videntia via patefacta Mt aminentiori graviorique conventui convocando, qualis est auapicstiMima haec Vaticana synodus. ' Kaeycl ed Itat sptaropos diei a dse. IMS .VvAis. ,» 45unt omnino decere ut «aoerdotali i· foret charactere inugnitu· : cum «ecu« debitum obaequium et ve­ nerationem ab ii· quibu· praeeat, quo * inter plure· erunt * e >ρ·ο gradu multo maiore , * conciliare aibi vix po e ** videatur. At vero quia officium huiu·modi non ad ordinem «eu miniaterium, »ed ad re­ gimen «eu iuriadiotionem pertinet, nullum in hoc datur praeceptum, «ed unice conailium. iuxta ea quae tradit aacra congregatio concilii Tridentini * interpre in mm Hiepauiarum 19 iulii 1597, Decree lib. 9. pag. 20. Merito ad exemplum concilii Romani anni 1725 arcentur ab eodem munere, praeter canonicos * poenitentiario et parocho·, etiam consanguinei epiaeopi in proximo gradu, nempe fratre· et ne­ facere proetermiituut, eoejue mafie redarjuumu, yui, cum pluree euroe dieeoeeim gutemoeoriut, ne do oopote·, ne «ermoni· et vituperationi· argumentum jeeda fuidem opnodo oofitonmf . .. Nejue audiendi D praebeatur. De civibus autem nulla fit mentio, emit, qte ad propriam oUejetbam ifuoeiam, ee com eum ia plerisque locis tum cives tum alienigenae •telo ac prudenter aheduere dioiilani a epnodi co­ siae delectu eligi iamdudum soloant. et exiguus actione, ne neserum eonsfitefiOMaw te dice aooeeoione, idoneorum anmeras hanc sive neoenitalem sive *«acro hoc omaino prohiberai» (k) ne ad vicarii capitulan· approbante concilio, haec edicimus ac declaramus munus deputaro liceat qui vacantia «odia fuerit * Attendente imprimis in remotis eiusmodi re­ patriarcha, archiepiscopus, vel epiacopua electu·, nominatu· aeu praetentatu·; et ii ipeo vicariua gionibus aliquos arehiepiscopos et episcopos locorum ordinario· et residential·· capitulum canonicorum cerium habuerit nuntium de s-- electione, nomi­ natione aeu praeeentatione ad praedictam vacantem habere, alio· vero eo esse deetituto». mandamus ut, eveniente cuiuslibet antistiti· obitu, siatim pro ecclesiam, eo ipeo ab oflicio cernet, et capitulum /d novi vicarii deputationem deveniat. cedatur ad electionem vicarii capitulari· iuxta Quodsi (c) prumeriptae conditione» posthabitae morem, usum et consuetudinem hactenus legitime fuerint, minori capitularium numero, vel alteri cuius servatam : nimirum ubi capitulum exsistit, vel s canonicis dumtaxat, si ita in more iam sit poaitum. intereat, ad metropolitanum ; «i vero eooleeia metro­ «el a canonici· una cum aliis ecclesiasticis vins, politan· vacans fuerit, vel de ipao capitulo metroquos in casibus "huiusmodi semper intervenisse et politano agatur, ad antiquiorem provinciae epi­ suffragium suum in ea electione tulisse constat. scopum in devolutivo provoeare liceat: ad pro­ Ubi autem capitulum canonicorum non habetur, ibi pinquiorem vero epiacopum recursus instituetur, ai ecclesia exempta fuerit Et ia, ad quem provocatum parochi, sive soli, sive cum aliis ecclesiasticis viris iuxta modum itidem, usum et consuetudinem de erit, agnita recursus iustitia, vicarium pro ea vice C praeterito servatam, ad vicarii capitulari» electionem deputabit. habendam accédant. In ceteris omnibus autem In vicario autem .constituendo (d) nullam «ibi servari mandamus Tridentini concilii de vicarii . iuriadictionu partem capitulum retinere quomodo­ cumque poeait Legitime electu» (t) e reditibus capitulari» electione constitutione·. In ii» vero loci·, in quibus antistites ordinarii mensae vacantia, ubi aliter provisum non fuerit, partem congruam percipiat ; diebus et horia, quibus eorumdem locorum residential·» neque capitulum ipse ratione sui muneri· impeditnr, · chori «ervitio canonicorum, neque parochos in sui» civitatibus et dioecesibus habent, sed dumtaxat sacerdote· aliquot •it exemptu», et distributionibu» gaudeat, ii» tamen amissi·, quae inter praeeentes dicuntur. et miaaionurioa per terras et oppida dispersos, ita Sede vero (f) per episcopi captivitatem vel ut, antistite decedente, una simul convenire haud relegationem aut exilium impedita, illius regimen valeant, vicarius generalia iam » defuncto antistite penes episcopi vicarium, vel quemlibet alium virum constitutu·, licet doctoris gradu in iure canonico ecclesiasticum ab episcopo delegatum, remaneat, anctu· non ait, ipso facto intelligatur et habeatur donec aliter ab hac sede apostolic· provideatur. tamquam vicarius capitularia cum omnibus facul Iis ..stem deficientibus vel impeditis, capitulare· tatibus de iure ad eiusmodi munus 'spectantibus vicarium constituent, totiusque rei eventum quam­ illudque exerceat quousque novus antistes ab aposto­ * lic hac sede designatus illuc advenerit ac regimen primum ad eiusdem sanctae sedis notitiam deferent, susceperit, vel aliter ab eadem fuerit obdinatum recepturi humiliter et efficaciter impleturi quod D per ipsam contigerit ordinari. Caput II. Cum (a) experientia doceat, quosdam vicarii munus adeptos ambitiosa sollicitudine multa pro­ peranter disponere, futuri episcopi consilia ae regi­ men praeoccupantes, quandoque etiam huius aposto­ licae sedis iura invadente·, no», sacro approbante concilio, vicarii capitularis facultate· intra sacrorum canonum limites omaino contineri iubemus. Qua­ propter invectam quibusdam in locis consuetudinem, ut liberae collationi» beneficia a vicario conferantur, tolerandam haud esae declaramus. Quod ai bene­ ficia huiusmodi animarum curam adnexam habeant, vicarii erit, deputato statim oeconomo, concursum indicere, et illius aeta ad hanc apostolioam sedem transmittere, ad quam collatio seu provisio pertinet. Omnibus autem vicarii· apoatolicia. sive titulo et dignitate episcopali praediti·, sive sacerdotali tantum charactere ingignit», aed neque coadiutorem cum futura successione neque vicarium generalem habentibus, praecipimus, ut unusquisque eorum teneatur deputare vicarium ex clero sive saeculari sive regulari, habilem tamen ' atque idoneum. Is vero post vicarii apostolici obitum tamquam buiu· •anctae aedis delegatus assumet regimen vicaristus. et in eiusmodi munere permanebit, donec nutu, apostolicua vicarius ab eadem saneta sede designatus ipsius vicariatua posseesionem et regimen adierit, vel usque ad quamcumque aliam ab ipsa ineundam ordinationem; idemque pariter alterum statim de­ putabit eecleaiaaticum virum, qui ei, si forte interim obierit, in munere succedere debeat. Volumus autem 1 Br« e * ' Ses» XXIV, mp. W de r^ona Coston- asm·!, tosto· L. , Benedicti XIV £br naÀtamt 2K tanoani 17M. ct nMtmi 8 aagmti 17ΛΛ. Ϊ8 A. MBHIONM PVBUOAK «T OONGMGATÏONBB GHOBALV >U provioarie» hnhtsuodi, e·· vicariat» »M ragtase· k tuendum habeat, capitulo nsetrnpobtano favore forsitan videtur arguasuta· a etiam ductam ab Asuseeperint, non sol·· ib oaaibus «t siagalia ati po»e facaltatibaa, ,om eaiaav· ooetooi» eatfa·dralis vioario eapitalari de tare eoaspetevo dignos­ do casu ecclesiae suCragaoeao noa habentia capitu­ cuntur. ver·· etiam Uadon frai fsealtatih», qaibao lum ■. Veramtamen huiusmodi argumento loe» non defunct» vicari» apostolicas pollebat, iis dumtaxat exceptis, quae requirant charactere· episcopalem, osso, videbatur, cum eas» ecclesiae anftsaggaaae capitulo «unatis sit omnino divers» ab eo, in quo vel non capitulum vel maior mus pars négligé» Aserit aine saororam olooram usu exerceatur: eo, quod sacra congregatio Concilii eisdem tamen potentate· faciant ut^qnaadoonmqne priori enim illa hypothec! non fit neoessitu urgeat, posaint consecrare caboea. patenas, capitulum metropolitanum, sed declaravit In devolutio ad hoc consideratur et altaria porta tilia, eum sacris oleis ab episcopo tamquam corpus, seu collegium, a quo ipsa prima electio perficienda sit, loco collegii in safifraganea benedictis. In ecclesiis ritus orientalis, iis exceptis quae ecclesia deficientis, adeo ut ad ipsum metro habent capitulum legitime institutum quod iere politaaae ecclesiae capitulum, licet ibi existante vicario capitulari, electio tunc pertinere ait didbnda. pollet eligendi vicarium capitularem, defuncti epis­ Ia illa vero hypothesi, ia qua suffhaganeae eccle­ copi vicarius regimen vacantis dioecesis eo ipao assumat, donec certiore quamprimum facto motrosiae capitulum seu maior eius pars negligees fuerit, politano vel patriarcha, eiusdem vacantis ecclesiae verso devotationi locus est, quae in hoc themate gubernio rite consulatur usque ad novi episcopi I nonnisi ad antiquiorem provinci» episcopum referri electionem. posse videtur, minime vero ad ecclesiae metroAdnetationes. politanae capitulum vel vicarium capitularem. Ad caput I. Sed et maxime dubitatum fiait, ad quemnam. (a) Urgetur preeprimis observantia eorum, quae post primam vicarii constitutionem, rei veritate in­ in seas. XXIV. cap. Ifi locorum observatur in facto. electio, simul ac certus electionis vel nominationis (0 Ab hypothesi sedis vacantis longe differre vel praesentationis nuntius advenerit. visa eat hypothesis sedis per episcopi captivitatem (e) Quodsi capitularium maior pars conditiones vel relegationem aut exilium impeditae. Prae oculis supra indicatu imploré neglexerit, minori eortm habita fiait celeberrima Bonifacii VIII decretalis numero ius recurrendi ad superiorem negari non Si ffibeeptu e pepanss , * qua decernitur in c»a episcopi .capti ab infidelibus vel schismaticis capitu­ potest. Superior autem iste erit metropolitan», si deliquerit maior paro capitularium ecclesiae suffragan eae, antiquior vero provinciae episcopus, si reum fuerit metropolitan» eoclesi» vacantis capitulum : vicinior demum episoopu, si agatur de ecclesia vacante exempta. Dubia primo intuitu videri poterat solutio, quando maior pars capitu­ larium ecclesiae suffraganeae vacantis deliquit eo tempore, quo simul vacat metropolitana ecclesia: utram nempe ad antiquiorem provinciae episcopum, an vero ad capitulum metropolitanum recurri de­ beat. Cum enim is, ad quem provocatur, post agnitam recursus iustitiam, ipse vicarium conati lum administrare, ao si sedes per mortem vacaret. Prae oculis habitae fuerunt discrepantes doctorum opiniones, aliis idem illud applicantibus cuicumque cMui sedis simili modo impeditae, aliis illud ad 1 .Si tamae contingat, vacare ecclesiam ruffrsgsocsm carentem capitulo, tempore geo etiam swtropolilaaa est eno pastore viduate, in hoc casa electionem vicarii noa spectare ad antiquiorem ex nffragaaeis... aed ad capitulum vacantis MclesiM metropolitan», resevit sacra congregatio Concilii * verbe sut Benedicti XIV ia op. De syn. dioee., lib. Π, cap. », num. ». * Cap. S Zir suppi MfUf- in VI [1, S, S], SCHEMA CONSTITUTIONIS DI SEDI EPISCOPALI VACANTE Ui SM note· prMtUataa ema restoring·»!tibaa ; |unai Mm in brevi Ia saMims M iaanarii 1763. tum voro ptaatara mb pauci eaptiuBt ipsi ettaas JaaretaB * Haatfawi VIII loan· n«B aaae, ubi exsistit gsasrslis maximo ia altero «Muu «s aaUea 8 augusti 1766. spieoapi vieaitaa. Praa o salts densum habitae factual tioani iagaataa Ultaaltatea at maxims pcciccda, quae baa duxerunt p.o diversi» ab ipse Benedicto XIV in­ dicati· loeoram adieactia Isdem de causa similia ia re eoatigeraat reoaatioriba» tansporibua, praaaertiaa ia Garaaaaia, HUpaaia at ragM ntriuaque Sicilian. Quidquid asta· de iere aaaatitato ait Quas quidem praescriptio··· et provisiones in Va- concilio solemaiier renovanda» ooasultores provisio inita · consultoribus fuit pro casu, quo provioariu a vicario apoetolieo deputatu * et ipse exiatiasaadu·, de iure aaltea eeaatitaeado id visum supremum diem obierit ante novi vicarii apostolici aat osuino decaraendnm, qaod ia propoaito denote adventum. eoatiaotar. Capitulorum saaibns obstacnlum ita peγμ j aliqua dispositione occurrat, ot periculum minuat apoatolonm. Aoeedit consideratio prMMatis temporia. Epi»- oopora· aMUwitaa son mians igm aggrrmaionibu· ininatia at malarolis impetitar, quam summi ponti­ fie»; Btramqne eaim evertere volant, utramque de­ primant. Ergo cam Mctoritatem auami pontificia, at mi hi panuaaam act, per ooaeilii decreta fervide et eaargioe tuebimur, etiam episcoporum aojctoritati aoa desit concilii defensio. Utrumqae ai factam fuerit, vere apparebimus eee corpus unum, intime coniunotum et'quasi couglutinatun) cum summo capite ecclesiae, vere tamquam fratres in partem sollicitudinis totius corporis vocati, non tamquam servi, sedatam quam filii sub auctoritate supremi pastoris ot patris. Elt eadem ratione, ut diffiteri non possumus, forma propositi textus bine inde mihi apparet minus conveniens. Gravia certe sint verba, seria sint monita et praecepta; sed si quid acerbius vel durias hebetur, non oredo convenire merito episcoporum vel in praesentis temporis adiunctis. Laudem omnino abhorremus omnes ; sed si intueor illustrem vestrum coetum, tantos episcopos indefesse opponenda maxime videtur moralis aliqua vis. quae ex nnaaimi ot sano indicio vel capitulorum oathedralinm, vel eoepiaeoportlm provinciae, vel etiam cleri' dioecoseos vidaatae procédât; qui eoe viros, qnoe dignissimos norunt et ipoi populo venerandoH. sive proponant, sive indioent, vel com­ mendent. Haec erant, eminentissimi et reverendissimi patra, quae in schemate proposito commemoranda labui, sive ad emendationem, sive ad additionem. Additamenta proposita ambitum decretorum non notabiliter augerent, si in decretis schematis, quae iam proposita sunt, brevior et magis concinnus dicendi modus adhiberetur ; id quod facile fieri poterit et vere exoptandum videtur. Cactorum de schemate in genere verba facere tantum proposueram: 'quae specialia sunt, aliorum sapienti considerationi reB linquo. ORATIo «asùwniumau ac rewrendi«nmi wdutalii lactix M MaiAwtt ereAupiseopt BimiImi '. Eminentissimi cardinales et reverendissimi patre· 'in vinea Domini laborantes, gravissimis curis onera­ Unum tantum animadvertendum ac proponendum tos. plures etiam dignos fuisse qui pro Christo ipso vobis habeo, scilicet circa schema secundum * nd opprobria vel damna paterentur : si observo assi­ ffdtcopali oaoostfe. In cap. I huius schematis dicitur duitatem in regimine dioecesium, non mihi occurrit quod mortuo episcopo, unus tantum vicarius generalis causa cur verba severiora vel poenarum commina­ tiones adbiberentur. Itaque si rigor disciplinae hoc a capitulo eligatur. Rea illa pro nobis gravis est, omnino exigit, cur non mitius dicatur et verius, si et ut illius gravitas apprime diiudioetur. mihi liceat qui forte sint,, qui hanc vel illam partem muneris quaedam exponere. neglexerint? In iis,'quae commemoranda et ex­ Tempore maximae revolutionis Galliarum omnia ecclesiae bona direpta ac vendita sunt: omnes eccle primenda censebam de manere et auctoritate epis­ •iaatiei tituli suppressi, et nihil ism supererat * 4 coporum, simul intellecta vellem iura eorumdem, honeatam cleri substentationem. Post concordatum quae ex apostolico munere sequuntur et iure ca­ cum sancta sede a gubernio initum, necessarium nonico stabilita sunt : nam si de officiis, etiam de iuribus aliquid dicere necessarium videtur. Quaestio- C visum est bonae dioecesium administration! pro­ videre; et praeter numerum canonicorum, scilicet nem vero num in praesenti schemate iura epis­ octo in oathedralibus ecclesiis, novem in metrocoporum- integre serventur, an vero aliqua im­ pqlitanis, gubernium creavit pro singulis catbedrahminuantur praeter necessitatem et "opportunitatem, bus ecclesiis duos titulos vicariorum generalium, tres hanc qqaestioncm pertractare omitto; illud euim per considerationem singulorum capitum apparebit. pro metropolitanis, cum subsidio sufficienti et spe­ ciali. Unde factum quod ex sexagihla et amplius Praeterea aliud in proposito schemate expressum non video, quod silentio non eme praetereundum annis apud nos sint in cathedralibus ecclesiis duo cbasuerim. Nihil in schemate diajtur dp via et vicarii generales, tres in metropolitanis, quod agnitum ratione, qua viri ecclesiastici ad episcopatum pro­ set in eap.Vll primi schematis pag. 18 [coi. 346 A j. ubi movendi sint, nihil dicitur de electione episcoporum. dicitur quod in dioecesibus, in quibus moris eet ut plus Synodus oecumeqica sollicitudinem suam eo convertit, quam unus sit vicarius generalis, haberi possunt ab episcopo duo vel tres ad summum. Haec vero cautio, ut qui sunt episcopi digne suo munere (tingantur : ante omnia ourarO, et quo poterit modo, etiam pro­ quae subsistit vivente episcopo, cessat illo mortuo, videre debebit ut optimus quisque huic muneri prae­ ut videtur in cap. I secundi schematis. Porro quod ficiatur. Neminem latet hanc rem difficilem imo illa facultas cesset cum mortuus fuerit episcopus, ancipitem eese ot sumssa providentia tractandam. et quod unua tantum vicarius generalis a capitulo Verum silentio eam praeterire concilium vix decebit, eligatur, hoc maximis scaturit incommodis. 1" ex praesertim cum circa eamdem potissimum a concilio D parte boni regiminis ecclesiae. '2° ex parte vicanorum ex pectetur remedium. generalium qui non sunt nominati, et 3" ex parte In cap. I schematis episcopi admonentur, ut gubernii. / libertatem episcopalis ministerii, unanimes et con1 Argumentum .Kmineetiasunas cardinali * srrhirpu iunctis studiis strenue tueantur. Nonne concilii oopaa Bisuntimu anum adnotavit rires sebrius i* «ede epuoeeumenici erit eam prae oaeterie libertatem tueri, copuli vacante * ; praescribi nimirum mortuo episcopo unam quae illius conditio et ftindamentum est, ut videlicet tantius vicariu· per capitulum eligendum nae. quod laxis ipsam ecclesia dignissimos viros et vere apostolicus in gravibus ineosunodis obnoxium eat. I· ex paru boa! regimiau episcopos accipere possit ! Electionis fontis quidem eocleeiae. quae eo modo, quo m (rail·. * constituta eat. ab ano vicario regi nallimode poteat ; iri ex paru vicariorum diversa invenitur in diversis regionibus orbis catho­ generalium, qui si * capitato non nominati fberist. tempore lici; modus liberior in America, Hibernia; in aliis •edis vacastis onde rivarent non amplias haberent * guberato Europae regnis plerumque penes regentem est ius p· ex parte ipsius gubernii, qnod nominationem unius tant un. vel privilegium nominationis; atque in iis regnis ex vicarii rejiciet omnino. Hinc rogabat, at in iis regionibns. m constitutionali forma regiminis gravissimum ecclesiae quibas moris «at, at plures vicarii generatos nominemur a capi tuto, id firmum remaneat, salva tamen generali regula pr- u< exoritur periculum, ne per homines ecclesiae hostiles regionibus, in quibus huinsmodi mos non riget. Ne>- inde ii praeferantur, qui minus utiles sint ecclesiae. Con­ scandala oriri posse aiebst, siquidem eridens eet capitulum inter spicimus provisiones sedis episcopalis immoderate m dissidentes uanqnam electurum. longa autrui sibi experientia protrahi, initiate differri vel impediri. Optandum constare, scandala ox supposita vicanorum dissensione nunquam certe est ut hoc oecumqnicum concilium iis malis oborta esse." η 863 A. BE88IONE8 PUlhjCAK ET OONGRBGATioflBB^GEIi^IU , V Er parta boai ' ragüniaie aaalaeÎM. «piaeopiu .ivit, habat aeonn duos' siannos gaMtalas, ihter quos (t partitio oneris: ipeo mortuo, sdaMunas , C 864 Qaa^io A «otTaratar itatm bonne'àptior in pr^e^ati rare· ' : t>ntum .ifario· generali·: neo onus min.Aitar; e ooqtrs Unde enixe rogo ut iiA ia partibus, ubi moris est augetur, ^tenijp apud nos non est tantammodO—quod plure· .ioarufgenerelos nominentur^ capitulo.. apiritualin administratio pro bono Idelium /sed etiam, id etiam permaneat, firent oeetenim permanent * , ut ita dicam, administratio eivilW et mixta. Quando regula pro ha'regionibus, .in quibus id mo^is notK enim parochiae redditus sufficientes non habeat ad , Hoc'commendo curae commissionis et eoo* bopestam cultus subetentationem, tuae fit racursus gregatioais deMia^plina etieleaiastioa^ et votis re. ad mqnicipia ex lege, et re perpensa munieipÿ verendisstmorudi patrum. v* * obligantur éad ea suppeditanda, quae necessaria suat' OÇATTO v ' ad suostentatiopem cultui divini, porrp. prima jwtrindi Pmli Balltntu polriarckat omnium eonditiontfm. (equisita but, ut eonfieiaaftir Alrxo^drim ’. * praevisiomes qua^ulgp dicuntur hudjets; et in una- s , : EmipentfosHui prnesiÿns. eminentissimi et re­ verendissimi pair··. qqsque parocbi^/mense aprili cqnfieiuntutyillae praensioneé pro anno ^sequenti, ita ut in casu necessi­ tatis transmitti possint * ad munidipia, quorum con­ f ventus fit quotannis mense maio. Hed praevieiong· illae seu budjrt» debent ab episcop * perpefadi, veri- B ficari et firtnari. Vnde in unaquaque dioecesi id fit per centena et etiam per millia. In mea dioecesi qunt octmgentae parochiae, sunt ergo quotannis octingentae praevisiunes exhibendae, firmandae et defendendae et cum saepe saepius debeant gxhiberi duplicia et etiam triplicia exemplaria, numerus prae­ cisionum expendendarum et firmandarum est ad minus 1‘Jito praevisiones. quae etiam possunt crescere usque ad numerum 2400. Porro evidens est quod si episcopus cum suis vicariis generalibus vix id efficere potest ; longe minus id perficere pothrit unus •olus vicarius generalis. Et haec sunt quaeyliconda habebam ex parte boni regiminis ecclesiae. 2* Ex parte vicariorum generalium, qui non sunt nominati Hunt, ut dixi, pro vicariis generalibus Utiili •pecialrs cum subsidii· specialibus, sed si unus ' Duo «chomata de ecclnaiastica disciplina nobis onpar exhibita, nempe constitutionis de rptscopts, de synmdte et dt * vicarii * fttiralibvt, atque altenur de eade episcopal· «ocoNto, approbare pon ambigo Braetet^quacdam tamen ex additamenti· ab eminentitaMTo cardinale de Bchwaruenberg propositis, quae pariter admitterem, unum et «ego additamentum utriqpe schemati opporrane adhuc faciendum existi * marem, quod sapientiae vestrae perpendendum pro­ pono una cum ii· rationum momenti·, quae ad ea proferenda me movent. Additamentum priori schemati esset circa dioeceeanas synodos respectu illarum dioeceaeon, quae ingentem complectuntur paroeciarum atqne hinc et sacerdotum copiam. Probe sane nostis, eminentissimi et reverendtesimi patres. qqot numero sint ecc)4sinbtici viri, qui vel ex canonicis constitutionibus, vel ex lofrrTOm consuetudinibus ad dioeceaanam synodum convocandi eesent. In dioecesibus vel parvae vel modicae amplitudinis nullum sane affert C decori et ordini ipsius celebrandae synodi in­ commodum, si omnes sacerdotes animarum curae praepositi, caetenque omnes, quibus ius meet vel nwnus incumbit, ad eam conveniant imo non parum ie episcopi· eu·.' difficile confirmationem pro civili illius nominatione et agni­ admodum ease uboervsrit, synodo· dioenessna· haberi in illi * tione omnino reiecit. unde tunc temporia episcopatu· dioecembns, quae utpots ampliores magnum habent aacsrdottun •amarum, quibus iu· est sedendi ia ooneüio i«ci omne· aaera remaneret absque modo tractandi directe et offiP ministeria relinquere deberent et ia urbe episcopali hand facile xialiter cum gubernio i|»o. a4 pom—t decenti boepitio recipi et iuxta rituale· caeremonia· in Hed sic obiicitifr si nominatur plusquam unus vicarius generalia, tunc adest periculum quod inter ipsus fiat dissidium et etiam scandalum. Hoc •quidem inter contingentia est possibile, seif * de facto non accidit, nec accidet. Quomodo capi­ tulum illos nominabit, qui inter ·· adversantur? Omnes presbyteri ad dignitatem vicariorum gene­ ralium eligendi sunt noti. et capitulum non potest eo usque dementia laborare, ut inimieo· vel ad­ versantes inter se et oppugnante· nominet. Praeterea experientia hic rem etiam demonstrat, Iam a quadra­ ginta annis administration! episcopali operam navavi, et plusquam sexaginta mutationes episcoporum vidi et nptninationes vicariorum generalium. Porro Dttn-. quam ree facta est absque unanimi ceneensu ; nunquam\ nominati sunt nisi illi, qui inter se oon•nntie^fint: unde si timore scandali exoriendi unus tantum' outninaretur pro casu mere hypothetico. ~ nostnro· ; st nedum. ineômmoda .itarentur, ineosmoda maxima exurgerent.' jtyuodo coutiueri. Hinc addendum proponebat, quod illi pastoum. qui extra civitatem remdentialam aut ultra quadringsnto· aut ■altem quadringentos sx briusmniii Mcerdotibus habent, noa taneantur ad qruodum vocare alsi vtoarfoo feraaeoa, aive localre rive plebanoa, qui decaai extra Italiam pasaim appellantur, capitula ooUagiata. si quas adsint, ac dnos parochos canonica institutio·· antiquiore· in qualibet plebe sive decanat , * vel due· •alatarum metares antiquiores officia, nti parochi canwnioe in­ stituti noa habeantur. Similem fbeuhatam addebat reveren­ dissima· orator, nonnulli· episcopi· ab apoetolk * sede iam feieee tributam, nec illi· negari, qui ob rationabile· cautas sandeaa implorant — Quoad alteram schema vero addendum proponebat, vkarittm capitularem semel legitime ooastitntam abeqne apootoUcae «edi· venia nnllntean· deponi poe··, abrogatisquibuarumque ooscjjforitm •tia ' * provincialium constitutionibus. Motabat rntim in MedioaaleMi provinds schismatis periculum fabae inter oaaonieos aliquando ob constitutionem concilii VI provincialia eiusdem metropolitan·· eccleaiae, in qua facultas dabatur eancatiri· vi­ carium capitularem a »u· officio, quotité opportunum foret. ” removendi.· • Ps. CXXXII, I . / / TT~ ' I ' 3Αδ 'CCNGREGAJIOGENERALIB DECIMA 14 juaarii l«7o ambitae dioeeesibqs, qufieqne vere ingenti constanti paroeciarum numero, ai praeter eius urbis clerum quae episcopo residential!· etiam totiua dioe. /7\ceseoo clerus, salteoqxfui in dura animarum siU imo / T?1 tantum parochi omaés vel ecclesiarum rectores, quibus cura animarum adnexa eet, aliique forte ecclesiastici, qui iuxta canones ed synodus^ acceraejidi sint, revera ad eam conyocen|ur, quisque facile sentit, nonnulla incommoda vel inconvenientia ax jnmia eorum multitudine oriri poese. quae salutaret * synodi effectus hedum in populo, aed vel in ipso clero imminuant. Sane ingens sacerdotum copia pro eodem tempeVe in urbem convenjeou non faciliter hospitio recipi potest, quin ad diversoria confugiat, y . quod iam per se minue optabile conspicitur; cumque ' praeiere· permulti vel ibi vel alibi simul occurrant, j hacÙpsa de causa forte non omnes eam servabunt \ VV - '* provinciale VI. postremum nempe lorum quae a sancto Carolo celebrata sunt, capite ÇAm· pd hi/um perftiseaA iisdem eathedralibus capituli» ex presse attribuit absolutam facultatem eum ab officio removendi, ai necessarium videretur1. Licet autem eiusmodi facultas capillis eathedralibus omniuok dipeeeeaon.J quae amplissimam tum' Mediolanensem provipeiap!constituebant, satis sufigrque sublata dici deberet memoratis posterioribus Romanarum con gregaffonuœ declaratibnibùs.^buius tamen novissimi decennii initio non defuerunt in clero Mediolanensi, qui et ephemeridum articulia. et * editis quoique iibelhs tuen conarentur adhuc >n Mediolanensi metro ’politano capitulo eam viguisse e tuperehunciato provinciali» synodi decreto Neque id jsèfhsae di» positionis gratia propugnabapt. sed ut ad praxrm deduceretur pçr eius, qui sibi non arridebaf. capitu y mentis recollectionem conversationisque gravitatem, laris vicarii permutationem; quod exitiali» schismatis quae et proprio characteri et solemnitati respondeat, R discrimen^Dei praesidio, firmitas tantum in saniort ad quam coadunantur Deinde in ipsis sacris con-, aentenUa maiori» metropolitan! capituli partis stertit ventibus atque in ritualibus caeremoniis obeundis Cum igitur memorata modo lex sexti M>diolanen»i» aliqua inordinatio et confusio induci potes^salutarem' " * provincialis concilii nuperrime ut occasio Abrepta imminuens impressionem, quam sy nodali» celebritas fuerit gravissimas inducendi in eam dioeeesim per in cleri populpque animi» opifrari ac post se relin­ turbationes ob explicitai' revocationis defectum, ne quere d<4 *eret Ni autem me mea fallit opinio, id forte vel futuris temporibus in aliquam e sexdecim illis dioecesibus, ad quas protendebatur, turbarum etiam inter causae eet recensendum, cur. cum plures aut schismatum praetextum exhibere possit ; - mio dioeceses tam ambitu quam clericorum numero valde succreverint, dioecesanarum synodorum celebratio ut clarius et securius vis omni» adimatur reliquis cum magno et cleri et populi detrimento fuerit inter­ qMoque cum ea consoni», quae alibi fortasse oditae sint atatim post Tridentinum. conciliorum peculiarium missa. Proinde ad memorata inconvenientia, pro amplioribus dioeceeibufi eliminanda, magisque ex­ constitutionibus^explicite declarandum propono ab peditam ac salutarem in eis procurandam synodorum oecumenico oqncilio, vicarium capitularem sqmcl celebrationem demisse propono ut capiti de dioelegitime constitutum absque apoatolicae sedis^sênia resana synodo in schemate, nostro examini a sancnullatenus'deponi posse, abrogati» hac super re con Qss^no patre subiecto. aliquod addatur comma, quo trarii» quibuscumquv conciliorum etiam provincialium statuatur: pastores dioecoseon. quarum paroeciae dispositionibus ▼el secus ecclesiae animarum curam adnexam ha- C <»RAl'lo bontés, numerum quadringentanfm vel excedant vel reserendi patri» domini loanni» Stmor archi^pitcopi saltem attingant, e clero degente extra suam residentialem civitatem non. teneantur advocare ad dioeEminentissimi praeside·. eminentissimi et re cesanam synodum nisi vicarios foraneos sive locales verendissimi domini patres. sive plebanos, qui decani extra Italiam passim ap­ pellantur. capitula collegialia, si quae sint, ac duos Nuper iam conquerentes audisti» reverendissimo· parocho» canonica institutione antiquiores ex qualibet patres, quia nesciunt quid adhuc et super tribus plebe sive decanatu. vel duos animarum rectores * ('one. Medio!., edit MMiol. ». HM3. tom. I. p. 314. antiquiore» officio, ubi parochi canonice instituti non * Argumeutun .An-hiepisropns Striffoniemi· mt inpnpn» habeantur, ipsorum autem episcoporum maximam slind se nTbeeis apernrt. is quo dr iuribm· episcoporum sermo fist. sollicitudinem in eo esse debere, ut statim deinde 8° insta» esse urere de obiigstioBibu· episcoporum, at ipsi eiem pio. qaod est efScscissimuju. ovibns sois ostendant et ae lejpbee in plenis congregationibus singularium plebium (»ive irabiacert. 8· modum dicendi nonnihil redarguit, qui aeque scrip deoanatuum) synodales constitutiones promulgentur toralia neqne patristicus est. aienti esse deberet ad exemplum prae­ et graviter commendentur sertim concilii Tridentini. 4° cnm in schemate de %ouaullis tantam Novi equidem similem facultatem quibusdam iam aratur obligationibus episcoporum, consultum sibi videri, at episcopis a sancta sede tributam esse, atque in saltem in principio provocatio fiat ad decreta concilii Trideutiai, ne per praesentem constitutionem praecedentia omnia statuta tractationibus pro Austriaca conventione vulgo rtmcordato paratam se declarasse ad sam concedendam D abrogari videantur. Ad speciales autem observationes transiens notabat anoad I caput, 1° vocem .pecudes' non seripturalem iis. qui ipsam rationabiliter expeterent. Verum opinor esse, substitneadum idcirco .oves', et episcopo» .ovium' pastore· magis coPaturum ad synodorum celebrationem pro­ esse n»n . pecudum ', ή laodanN provocationem quae fit ad movendam. si haec ipso oeeumenici concilii decreto principes, nt revereantur episcopo·, ait existimare se opportudum admodum esse, ut sanctissimus dominus noster paterna sua omnibus episcopis, quibus ad bonum opportunior sqenita etiam fidelibus dirigat eosque hortetur ad pastorale videri potest, in antecessum tribuatur. epicoporum munus summa in veneratione^ac honore habendum . Alteri vero constitutionis schemati de 9tdt epû8· quoad II caput , pe residratia eotabat. praesentia temporum * copali oacant» inserendam aeque propono, vicarium adiuncta talia esse, ut nulla sit prorsus necessitas tantopere capitularem semel constitutum nullatenus posse ab insistendi in haiaaaaodi episcoporum officio. Parum probari sibi, hac in re Tridentinum decretum fnissc immutatum, et od»o ipso cathedrali capitulo, sede apostolica inconsulta, rtestmum esse denuntiaturis officium, quod metropolitano im officio suo expoliari sive deponi. Neque me latet ponitur. Quoad caput III .De dioecesis * , visitatione ubi dicitur id multoties sacrarum congregationum declarationi­ . necessaria est illius visitatio, qua sacri pastore» sanam et bus definitum iam esse; attamen neque ita inutile orthodoxam doctrinam inducere', voluisse diri potio * . conservare fore censeo, si solemn· quoque oeeumenici concilii quam ,inducere' Hodie quippe haeresce non vigent, et agitur decretum accedat, atque eo praecipue quanam de dumtaxat de ipsa sana dœtrina conservanda. Capita IV et V probavit in omnibua Orca caput VI ,ΙΜ· synodo diœcesaaa * causa. Cum Tridentina synodus seas. XXIV. cap. 16, laudavit praefinitum in schemate tempus, at adnoUvit. quod necessitatem quidem et modum statuerit capitularem cum plnrimi illi sint, qui vel de iure vel de consuetudine ad vicarium eligendi, sed nihil omnino edixerit circa * vocari ad concilium debeat, ad incommoda inde obvenientia ^u» ab officio revocationem, concilium Mediolanense vitanda aequum esae, tanquam normam constitui illud, quod .367 > A.** 8E88I0NE8 PUBLICAS ET CONGREGATION» GENERALES , see A schematibus obiectie elaborate schemate patribus A morbidae pneadne separafltar, atdae nt epbeopon, huius sacri oeoumenici concpii tradenda oint. Puto quoad fieri potest, agat at evadànt pro grage io^iamen. imo fidenter opero nobis etiam 'tale schéma - noxiae. Nos mon psem^eum, ssÇwinn, nt puto. sumus > (ore tradendum, qdod non tantum de^offieiis et pastores. Oven quidam pertinent etiam ad animantia, obligationibus episcoporum tractet et agat..sed etiam ted non aflUtam speciem, quae latino pstvsdss vocantur I bus statuamus, aequum omnino iustumque arbitror, reverendissimi patrea (sumus enim legislatores,sumus legis custodes-et vindjZes), ut leges nobis ipsis aeque statuamus, pro nobis'7quoque feramus. Eo enim atque obligationibus, qgae tanti, momenti sunt, etiam pro bono ipsius civitatis protegant Draw faute, rupem honopficaU l, est praeceptum in sacra scrip­ tura expressum. Certg principes non habent fideliores centur. alibi locorum auteft) extenuentur, alite looorum vero negentur; cum tamen patres concilii «.Tridentini dicant episcopos in locum apostolorum . ' / * successisse. 1 et positos ease gMtyiritu sancto < regere .ecclesiam Dei. Ut dé.nostris officiis et obligationi- seu pecora ; et cum habeamus biblicajn expressionem pro hac re, existimarem quod morbidae sees, non autqau * taorbidae pecwdss commemorentur ingnehomate (Rittu.) ? In eiusdem capitis fine, ad chloem nempe, pro­ vocatio 'sane pulcherrima fit ex parte sanctisfilmi domini nostri ad principes atque sd magistratus, ut illi valide tueantur atque prqtegaut episcopus et alios ecclesiae mmistros; ut nempe bi suis officiis de iuribus episcoporum. Idque tento magis quod, sicut ante me optime animadvertit emioentisSimus dominus^Sardinalis archiepiscopus Pragensis. iura episcopalia boc teppore alibi loeOpim quidem velli­ r -X j , <-fficaeius legis observantiam in dioecesibus nuitris B subditos, regna non habent fideliores cives, quam urgebimus, quo magia demonstravimus nos non hint catholiui antistites, qui non tantum se impendunt, sed plane superimpendunt non solum pro salute esse supra legem, sed legi subiici : eloquenti ora enim sunt facta quam dicta; verb À enim movent, sed animarum, sed etiam pro salute civium; qui cum exempla trahunt, et rtgi» ad rjcemprim lotes comsint cives status, sunt etiam fideles, sunt filii nostri, pomtitt orbi». Penetrabiliora sane omni gladio an-> fideles ecclesiae nostrae. Sed optarem ne deberent principes nostri exclamare cum sancto Paulo apo­ ripiti. atque penetrantia usque ad divisionem spiritus stolo ’. VelU ÇHidrm adiacot mihi, sed pev^eere non ot animae, compagum quoque et medidterufn sunt rnwmo. Forte igitur praestaret, reverendissimi patres, verba illa, quibus sacrosanctum concilium Tridentinum sessionibus V. VI, XIII, XXIII. XXIV et XXV ut sanctissimus dominus noster ex suavissimo corde monita paterna dirigeret ad populum nostrunbfidelera xgit de officiis et obligationibus episcoporum. Plane catholicum ; hunc populum moneret, hortaretur ut videtur, reverendissimi patres, quod decreta illa suos pastores, suos praesules porro quoque eadem concilii Tridentini episcopi exaraverint non tantum ex libris scholasticis, sed ex visceribus tei ; episcopalis observantia, eodem amore et eadem reverentia pro­ muneris naturam, dignitatem.x gravitatem senserunt sequatur. quemadmodum adusque fecerunt; et sanc­ tissimi domini nostri in concilio Vaticano pronunciata omnino, at^he quod senserunt, illud etiam verbis et gravitate et, maiestate et sa^fa unctione plenis verba certe veluti totidem semina in»optimam terram caderent, et fructum centuplum afferrent. et animum moventibus expresserunt : adeo ut concilii In cap. U sermo est de residentia. Hoc caput. Tridentini decreta vehiti musivae tabulae sint ex C quamvis circa finem provocatio fiat ad respective pretiosissimis et bene limatis lapidibus compositae, ex duo decreta de hoc capite a concilio Tridentino san­ * «•sen nempe litteris et ex scriptis sanctorum patrum. cita. tamen haec duo capita, idçst dispositionem ex An baec encomia de schemate nobis de officiis et concilii Tridentini forma, «x integro immutat et tollit obligationibus episcoporum tradito praedicari pussint, Et nescio, reverendissimi patres, an. opus fuerit tam vestro, reverendissimi patres, sapientissimo iudicio longo capite, de residentia episcoporum pertractare relinquo. Scopus schematis videtur fuisse aliquos . dumtaxat episcopalis muneris partes modo, quo fien In decimum tertium annum porto ihudus et onus episcopale, sed mihi notus non fuit episcopus qui potuit, siccissimo et ieiunissimo proponere. Quod non resideret. Pridem praeterlapsa sunt ea tem­ mli« in iure cpnonico, 1· quia pauci pondere non tam premimur, quam potius opprimimur. i;udie rant, qui lauream hujusmodi consequuntur ob difficultates, Sed si res ita ait. reverendissimi patres, tunc iterum quae clericos impediunt ab universitatibus frequentandis; M *qnia patet hoc longo^capite de residentia forte opus nsirersitatea cam independents * omnino ab episcopis hodie sint, noa fuisse. Quomodonam immutavit caput hoc non possunt episcopi engi ad eligendos in vicarios iUoa, ds concilii Tridentini eatenus edite decreta? Concilium luorom sana trientis ipsi testari non possunt. > constituendum idcirco eligendam ia vicarium generalem vinun, âen Tridentinum quando severissima illa mandate tulit, posuit, doctam. tamen rationem habuit adiunctorum et indigentiae, Quoad alterum nchema .l>e sede episcopali vacante ' ubi nonnulli reprehenduntur aburas ei parte vicariorum eagite*nuni, ad rorum saltem Undem. qui in sua regione sunt, de< Urant. defectun huiusmodi iu eis nunquam reperisse. ** ' l Petr. II. 17 * Ad Rom. VU, 1R. Λ t Λ / / x * 3β<· CONGREGATIO GENERATJ8 DECIMA 14 ianuarii l«70% :wo et excepit qlatuor causas. seu potius statuit quatuor a aliqui ex industria tales, sive sint ex officio nullibi •ausas, quae excusarent episcopo· a residentia, et locorum et terrarum amentur. — · Ego itaque optarem, quidem 1* chrisriaaam charitatem, 2 * urgentem neut e> baoce paragraphe, siw e * hoc capite de cessitaxem. 3·debitam obedientiam. et 4* evidentiocem residentia cum apertisaima provocatione axi decreta vel evidentem saltem ecclesiae et regni utilitatem. concilii Tridentini nihil fere remaneat, nisi quod Quaero a vobi^ reverendissimi patre·, num istae scriptum eat quantum ad tempo· abaenUae. nempe causae non atupliu· adsunt * Num pYopter istas ad tree menaee, et quantum ad poenam statutam causa» non debemur savptt episcopi a dioecesibus Hoc. enim .ego opto, ut qui non rehidet puniatur, nostri» abesse * Quis nobis exercitium chrietianae et puto quod exoptent omnes reverendissimi patres chantatis prohibere poterit * Quis impedire potest qt tantokodgi· possumue optare, quod nullus nostrum quoininu» propter urgenjem necessitatem, id est gra­ eet, qui nolit' reatdere jn «ua dioecesi. < vem intirtnitatem abesse cogar a dioecesi mea. quando Sequitur caput II! de visitatione dioecesis, ^hci verbi grajw e medici mandato pro tribus, quatubr, tur ab initio : rNee ad rectum dioecesis regimen yqutaque. aut «ex mensibus abesse cogor in aliquibus minus necessaria est illius visitatio, qua smcti . *r —^ihemNs. in quibus tantum e medici consilio posaum pastores sanam et orthodoxaitf doctrinam indu recuperare meam in ^dioecesi, ιό laboribus episcopali­ cere. .- Ego puto non Mufacere. sed conscreare Concihuhi bus afflictam morbo valetudinem ’ Quod attinet ad hic est scopus et tinis visitationum debitam obedieniiam. haec causa etiam isthi? retenta quidem Tridentinum his verbis utitur, sed addit intelligit etiam concilium Tridentinum debitam B ortÀotfaraei doefrinam, ssrpelsu Aaeresvôas, summo pontifici reverentiam et obedientiam. Quarta mdacers. Sciunt enim ex historia reverendissimi causa evidens ecclesiae ve) reipublicae utilitas : cur patres, quomodo, quo tempore concilium Tridentinum non memorat schemati» suctor causam hancev ulti­ habitum fuit, ferme universam Germaniam. llungHmam ' Ipse nobi * adnoiationibus suis-dicit nempe, riam et alia· partes haeresm Lutheri. Calvini. Zuinghi modo iam nullibi comitia regnorum geri, in quibus et caeterorum pervaserit. Tupc inducenda ninruno episcopi intéresse deberent. Quam hoc falsum est^^fuit,. expulsis haeresibus. sana atque orthodoxa reverendissimi patre·' Nos episcopi Hungariae in doctrina. < Hodie in nostris paroeciis ubique viget comitiis sedebamus ab 860 vel 870 annis, et quan- sana atque orthodoxa doctrina, sed est in periculo tum sci . episcopi AustriKr sedent in comitiis im- ideo ponatur nçn inducere, sed rt ea. quae sunt in cap 1 sessionis huius dioecesanae omni anno celebrari absolute nequeant. VI de reformatione, non conscientiae cuiuslibet imo vero neque inter illud tempus possunt dioe­ episcopi, sed disposuit concilium Tridentinum sessione cesanae synodi ita celebrari, sicuti forte iura vo XXIII decreto de reformatione, ut supra causa hao lunt atque consuetudines. Eet haec res synodorum recogi>«H>cat summus pontifex vel metropolitanus; dioveesanarum valde implicata semper enim dici­ et episcopus, qui propter has ipsas a lege statutas tur ad synodum convocandos esse dioeceaanos illos, causas abesse voluit ex sua dioecesi, debuit scrip­ qui de iure vel consuetudine convocari debent tam licentiam h metropolitsno obtinere. Imo pro Alii debent vocari, alii possunt vocari, aliqui de­ concilio Tridentino nec hoc sufficit, sed adhuc voluit bent invitari, aliqui possunt invitari; sed qui tantum et disposuit ut supra licentia per mCtropolitanum vocari et invitari possunt et non debent, illi neque concessa, vel per seniorem suffraganeum referatur debent comparere. Alicui debent in specialibus in concilio provinciali, Sed modo ius hoc nobis D casibus vocari, alii in specialibus casibus non de­ metropolitan·· adimitur in schemate, et pro bocce bent vocari; exempli gratis parochi, illi semper iure nobis provincia confertur denunciandi nostros debent vocari, dignitate·, personatus, officia, ab suffraganeos. et hoc ipsum ius. imo baec ipsa pro­ bates saeculares, abbates regulares, qui generalibus vincia etiam nunciis apostolicis defertur. Quomodo non subsunt, cathedrali· ecclesiae canonici, quando iam ego metropolitanus huiusce denuntiaturis officio agitur de illis rebus, vel agitur de huiusmodi ne­ satisfaciam, reverendissimi patres! Habeo decem gotii·, in quibus episcopus vel consilium, vel vero suffraganeos episcopos: si aliquis absit ex sua dioe­ consensum capituli explorare debet. In illis casi­ bus, quando agitur de publicatione decretorum cesi, debebo vel scribere Romam et interrogare utrum habeat licentiam a summo pontifice vel non; vel debeo ipsumUnterrogare utrum habeat licentiam : secus non posaum illum denunctare,x quia forte denunciabo illum, qui licentia proviras est. ut posait abesse a sua dioecesi. Et ego nuncios apostolicos longe magis veneror, longe magis honoro, longe magia reverito·, honoratos, amato· eeee volo, quam ut illi, ubicumque demum locorum, tamquam de­ * nunciators episcoporum appareant. Sciunt enim, 'veverendtaaimi patres, quod denunciators·, sive sint / ooncilii provincialis, tunc omnes etiam simplices bénéficiât!, imo etiam simplices clerici vocandi sunt Iam quaero, reterendiasimi pâtre·, utruin tanta copia sacerdotum powitoe convocari, utrum parochi omnes ex suis paroeciis pro sex, septem vel octo diebus above poesint et in mea dioecesi duobus ad minue diebus debet venire ad civitatem, duobus debet redire; et si tantum tribus diebus synodus dioeceaana habestut\. iam septem diebus abeat parochus a sua paroecia. Reverendus dominus patriarcha \ f / 371 ( A. • a· 8E88I0NE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 373 Alexandrinus, dixit ne tales parochi vocentur. qui A propterea quod longtssimtis ait terrae tractus qni animas habent ultra 400; tune ego nullum paro * nos separat, haec consuetudo itnmemorialis *in Hunchum deberem pro synodo dioeceeana’vocare, quia garia conservetur. A ta^m parochum non habeo qui non habeat ad Aliud pronuntiare note- debeo, quia non scio, minus vel 800. vel 1000, vel 1&0O animas. Sed rqverendinlmi patred: vestrum erit de iis, quae indigitavit reverendus dominus patriarcha Alexan­ protuli, quid agendum sit veptro sapientissimo . drinus modum, guo huic indigentiae .succurri possit. iudicio scafUere. ' J ) Novimus omnes quod 'sanctissimus dqminus noster ORATIO ' ad preces'defuncti episcopi Leodiensis induisent, ut ille ~potuerit celebrare synodum dioeoesanam necorendi patrio domini Benvmuti Monzon y Martino archiepiocopi Granatenoio '. legitime cuin suis decanis; ePtiobis etiam in Austria /Eminentissimi praesides et reverendissimi patres. p/omisit. sicut iam etiam dictum est. quod similem facultatem, simile etiam iftdultum nobis sanctitas sua Hi unquam homini licuit "illo màgni Tullii in­ concessura sit Bene quidem: aed ego optarem ut choare ver^o. ZWwcrpio dicendi totio artubno con-. istud statuatur in concilio orcumeniro normae inster, • tromioco mihi hodie absque dubio licebit, quia nimirum ut ad synodum dioecesanam vocentur in magnu' ab-4ipectabili Consessu sacrorum antisti­ * omne decani Vt ex districtu decanali unus adhuc, tum, quos Spiritus sanetus posuit episcopos regere parochus.' quem caeteri parochi votis suis elegerint. ecclesiam Dei, quam acquievit sanguine suo, ego In synodo dioeci'eana multa agenda sunt ; et si B verba sum facturus ultimus episcoporum; qui non respiciam quae acta subt in synodo dioecesana sum dignus vocari episcopus, nec corrigiam calcea­ Pistoriensi, necessarium esse absolute existimo, re­ menti solvere iis clarissimis viris, qui ante me lo­ verendissimi patres, ut in concilio hocce oecnmenico cuti sunt, et quorum diserts ac elegantia "verba edicatur, quisnam habeat votum decisivum. senten­ adhuc dulciter in auribus nostris resonant. "Parcite tiam decisivam in concilio, seu in synodo dioece­ mihi quaeso, reverendissimi patres ac chansaimi sana haec enim quaestio recentiori tempore rursus contraires iquia oonfratrea sumus omnes), parcite agitatur. Et Quamvis Benedictus XIV clare dicat, mihi quaeso, si illorum, qui ante nie locutir sunt, in episcopum solum habere votum decisivum in synodo disserendo metam uon attingam, nec tam digne, dioecesana. et quamvis valde bene aciam quod in nec tam digna loquar hodie in conspectu vestro bulla Pii VI dogtnapca Auctorem j&to'sententia illa Interea tamen gratia Dei confisus, et speciali * patronae huius cone. srium venit. etiam tres vicarios generales. Bed in vicarium gehdralfm pamm si ridebsim qtu»d duitur in bcbeiuslc ,ex generalem debere eligi talem, qui ait iuria canonici pedirr ninJinun bunc ease sacerdotem *, sed toluisset id omnino doctor. Moderno tempore, saltem apud nos. docturos praecipi. Circa alterum iH-bemn. ,1’e aede episcopali vacaute , * qni in canonibus sunt rari nantes in gurgite vasto: iure cautum est. una pusse eluo in vicarios capitulare fuerint vsetntis sedis aut patriarchae ant archiepiscopi sui sed possum, reverendissimi patres, dicere quod illos episcopi nominati seu pnesentati, et si ipse vicarius certum nec exoptem ; etenim promoventur in talibus uni­ habuerit nantium de sna nominatione seu praesentatione ad versitatibus. quae a nobis non dependent iuridiee, praedictam vacantem ecclesiam, eo ipao ab officio cesset. Ia ubi nec unus sacerdos magister est. Tales potius hoc autem postremo rasu vuluuset addi ,aeque ad huiusmodi arceri volo ab omni officio dioecesano, nedum illos p munus posse eligi eoa. qai commendati ab illo vel praesentaU *. fuerint Optasset ulterius constitui, ut qui in vicarium capi­ in vicarios meos constituam. Ego puto sufficere tulare» eligitur sit doctor vel licentiatus in iure οηοηιΛ. enuntiare omnino rnri docti: dod omnes dootoree » licet de oetere hac ia re se eiusdem sententiae esse dixerit a< sunt docti. Et cum aliquis eligit vicarium gene­ archiepiseopum Strigoniensem. Quoad 11«·“ schematis caput ait, iure notari plure * * abusu ralem. certe ipse episcopus rationem habebit nt * intra sartorum sit vir spectatissimae gravitatis in dioeoeai, et theo­ vicariorum capitularium, et iure eorum facultate canonum limites restringi opus esse ; immo voluisset, ut in logica studia bono calculo observet, et paratus ait dimissorii * ad ordines post annum vacationi * concedendis ad­ hoc ipso, si quis dubitaret de hae re, suorum olim deretur: .ia singulis casrbus requirendum es^capituU con­ magistrorum testimonio comprobari. sensum per secreta suffragia dandum Tandem ad omnes In alio schemate agitur de sede episcopali va­ aborn praecavendos optimum ease ait in hoc decretum Tri­ dentini copcilii verba inserere . .Episcopus vero ad eandem cante Arguuntur vicarii generates capitulare· * ex iis quae ad'eum spectant, ah fastus alicuius quem exercuerunt. Ego pro laude ecclesiam vacantem promotu iiedem oeconomo, vicario et aliis quibuseumque officialibus et vicariorum generalium in noatria partibua debeo administratoribus, qui sede vacante fnernnt a napi talo vel ab pronuntiare, quod nunquam in hoc occasionem alii * in eius locum oonstitati, etiamsi fuerint ab eodem capitulo, alicui querimoniae dederint. Hoc verum eet. et rationem exigat officiorum iarisdictionia, sdministrationis aut debeo confiteri quod paroecias liberae ordinarii cuiuBcunque eorum muneris, powdtque ros punire, qui in eorum officio seu administrations deliquerint, etiamsi praedicti offi­ collationi obnoxiaa semper contulerint ab imme­ ciales redditu rationibus a capitulo vel a deputatis ab eodem moriali, atque ideo, tum propterea quod eemper absolutionem aut liberationem obtinuerint,· * fuerit in usu huius ordo eollationia, atque etiam * Dr Oretors, tib. I, cap. M. ' ■’ ......... .··,........................................... > S78 ■ r. - J >' * « ... - . ---- , ,,, -■ ■ · CONGREGATIO GENERALIS DECIMA 14 ianuariK 1870 374 qui magwa cura et providentia boa dœtiaaimos A vicariorum capitularium Audivi cum ingenti gaudio viroa in hac ^fma urbe congregavit, ut nofc * * matena arc^iepiscopum'Strigonjenaem dicentem, se in «ne nif hoc decretum laudo «plain *d vix huiusmodi· decretum etiam^atten procuration» praesunt cum. virtuti· ac doctrinae maxime . M opinione, tum gradus auctoritate valeant “ Ego deretur a quibustlam vicanis capitularibus expetend»· vellem, emidentisaimi ei reverendissimi patre». ut tantummodo a. capitulo consilium et consensum vicarii generales episcopi essent semper et pro semper generalem ad ordinatione» faciendas, non puto in •aaerdotes non sufficit meo iudieio hoc consulere, unoquoque particulari casu Propterva ego iudieo sed etikm debemus eadem praecise mandare Ratio ut m huc i^ragrapho dicatur In dtmttgoriin ad iam in promptu est in verbis ipsius schematis. Ego ordinet a vicano pout annum rocti/iORis co^tcedendte, igitur semper dicam, sint sacerdotes qui praesunt rapitult temper <<·η»ηιΜ tn unoquoque ae tndiriduali sacerdotibus, sint sacerdotes qui iudicnnt sacerdotes, rata requiratur. n«»n in genere pyblicando ph) pluri­ sint sacerdotes qui puniunt et norunt secreta intima bus uno edicto. >vd in unoquoque casu et indivi· *1 consensus capituli ad di­ sacerdotum. Non amplius ante oculos nostros lilud dualitvr expectandus ο· spectaculum positum sit. tam ridendum qusm de missoria concedenda omnia, etiam ad minores ordines plorandum, alicuius vicarii ecclesaetici. alicuius Alia etiam loquerer vobiscum tie hac re; sed vicarii generalia, qui postquam sacerdotibus praefuit, ego cogito quod «ans claudatur ostium omnibus postquam sacerdote» iudicavit. ad nuptias'transivit incommodis in regimine vicariorum capitularium, si Ne videamus hoc tristissimum et miserabilissimum de novo vim addamus huic decreto per illa verba spectaculum illius vicani generalis, qui hodir. in C,concilii Tridentini’ „ Episcopus vero ad emndqp curia sedet, postea ad nundina * vadit, hodie sedet ecclesiam vacantem promotus. ex ii», quae ad eum in sede iurisdictionali ecclesiastica, et mane recumbit spectant, ab eisdem oeconomo. vicario, et alhs quim lecto nuptiali Sint igitur sacerdotes; et hoc buseumque officialibus et administratoribus, qui. sede expresse praecipiatur, non solum consulatur vacante, fuerunt a capitulo, vel ab aliis in eius locum Pauca addam nunc de vicario capitulari. Salu­ constituti, etiam si fuerint ex eodem capitulo, ratio­ briter’institutum est in iure. et'omnino prohibetur, nem exigat officiorum, iuriadictioni·. administratiinis. ne ad vicani capitularis munus deputare liceat, qui iaut cuiuscumque ’ eorum muneris possitque eos vacantis sedis fuerit patriarcha, archiepiscopus. vel punire, qui in eorum officio, seu administratione episcopus electus, nominatus, seu praetentatus ; et deliquerint, etiam si praedicti officiales, redditis si ipse vicanus certum habuerit nuntium de sua rationibus, n capitulo, vel a deputatis ab eodem electione, nominatione seu praesentatione ad prae­ absolutionem aut liberationem obtinuerunt/ Hi haec dictam vacantem ecMesiam. eo ipso ab officio cesset, verba concilii Tridentini de novo publicemus, novum et capitulum ad novi vicarii deputationeni deveniat. robur adiiciemus; iam omnia mala quae dimanant Cauto provisum fuit a iure per sapientissimas dis­ de gubernatione aliquorum vicariorum capitularium, positiones. ne unquatn potestates saeculares se im­ omnia tollentur. miscerent in gubernatione ecclesiarum. Sed adhuc Haec omnia vestro sapientissime iudieio, charissuperest iis una rimula, ut ita dicam, quia si non simi ac reverendissimi patres, humillime subiicio possunt iam habere vicarios capitulâtes ab his prae- l> sentatos sedibus episcopalibus, aliquoties in tempore Hic Ruteni interrupta est discussio, et deinde perturbationum commendant aliquem amicum pd distributio facta est aliorum duorum schematum ' de vicariatum capitularem ; ac propterva etiam debet, disciplina ecclesiastica, nempe De nta et honestate haec ianua claudi, ita ut non solum canonici, non clericorum, et De parco catechismo. Demum ab emi­ solum capitula canonicorum eiicere valeant nominatos nentissime primo prieside indicia e«r proxima con­ ve) praesentato» ad sedem episcopalem, sed etiam gregatio insequenti die habenda, et patres di­ eos qui hia fuerint commendati minaciter. Vellem missi sunt. 4 etiam ut in his decretis loquendo de gradu doctoris Congregatio generalia undecim·' adderetur etiam liccntiatus; hoc expresse definivit 1870 ianuarii 15 concilium Tridentinum. expresse aancivit. et etiam in hac materia totaliter me. refero ad illa, quae dicta Die sabbati 15 ianuarii\187n hora nona matutina sunt a doctissimo et reverendissimo praÿopinante. in conciliari aula Varicande patriarchalis basilicae Veniamus nunc ad caput II. In hoc.capite dicitur; generalia reverendissimorum patrum congregatio ^Cum experientia doceat, quosdam vicarii tnunus habita est. cui interfuerunt quingenti nonaginta unus adeptos ambitiosa sollicitudine multa properanter patres, nempe 41 cardinales. 7 patriarchae. 4 pridisponere etc.“ Hoc aba dubio enunciatura fuit ‘Vonc. Trid.. sets. XXIV. cap. 1« de reform. omnino de vicario capitulari, quia multi abusus in 1 l’fniaique infeniu dabitat. prias quidam s . 8E881ONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES f 37« ' mates, Ό9 archiepiscopi, 390 episcopi, 4 abbates Λ Alit igitur elocutio nobilior: dignior episcoporum nullius iioec.esis, 15 abbates generale· sive praeeides coetu immittatur Sed rpm ipsam aggrediamur. conKiegatüi'npm ordinum monasticorum usum mittae.1 Episcopi, ut .^icebamus, doctores et iudices sunt in *. habente 21 generalise! vicarii general e·, quorum. ecclesia^&t anaximçycuin ipsa congregari est, iron » 'omnium nomina^ sicuti pqr aseiglistorc * locorum aX^jtores. tantummodo? eadctus Pgu^us ipsê J»oo accurate descripta fuerunt, exhibet iridiAlue patrum auditores tanturpmqA) aiebat, sed faètores têgpk -undecimae congregationis generalise qui inter acta, Justificabuntur. hide mente rerineamti *.J?aqca in­ • concilii asservgdUr. }’. ■ · terim cijcji varia disciplinae schemata diyum in *·' ,'Reverçndu· pater dominus Carolus Pdgten archi- jjènere. 'p^uc^rifia de episcoporum dem)»»· con­ ■ episcopus Antibarensi * eeScodrensi» missam lectam ditione. quae ’Syct' pro, nostro aetate, nisi. ^»rocelebravit, .qua abspluta et recitata'Matiane1: Ad­ viddVefur. * _ eamus Domine etc.^ab eminentiMiqurpritno praeeide 8chetni}l(a dr'-disi iplirra non miqoris ονςΟ ρ<·η? indicta est continuatio discussionïs| duorum jtrionum . «ierit» av.monu-nti «jpft wlfematv de fide Si schema schematum de discipliné t^cleaiaatica. et tid am *. dt -fide praecellit seb'eruati de disciplina propior *. Ae Quibus -Qgvtat, Jrnncm successive, voçati sunt reterebdishimi patres, wrftatei^ ordini» .MÎpematurali loannes Petrus Losanna episcopu^Jlugv is lo-, schéma^ de disciplina respiciunt' adminiatrationem «epJiOM Caixui y ‘Extrade episcopus l'rglMensis, r . o ecclesiae, quae omnium temporiim rationi estavevmlonnnes .Devouctfu.x epiVopus "Ebroiceusis^ loachim inudanda. suum frumini ft rut et effectum portet Liurh spiscopusSalmairticèiisis. EerdinandujeRauiifaz B Philosophica omnia saeculi no *tri commenta, absurda 1 ” ^alvHtttr Angelus4ffchf»oretnata. audaces i-mjir» t irr.i Meum et n»y»tenh> y Vasquei ’ episçopus Paeensi». Ihnoartis rpiscopuh *-Gnltellinen i»5orvnaiii, qui post­ doctrinae rejiciantur et onathemstitentur. μ·»1 non remus ante episcopum Pacvnle^i per errorem cudantur inutilia vel saltem non necessaria dogmata * lo/'fttus est. non enim. omnis. quti<- htm sunt, expedit settyer I ORATU» inquirere ac multo mimis declarare, (,'aveatnmt rrrerendi patrii dgmini loannis Petri Loe-mna reverendissimi patres, ne quidquam ex concilio episcopi B»gellehiii J. emergat, quod spuntaurt ate iiiinua quam partium *Mjyai Eniinunti praesides. -reverendissimi patres , spiritu emergat; quippe m,exterius appareret, totum Quod semper sero venientibus Hccidit. id et mihi. ruereujconcilii praestigium Sed quis est hic. fort­ Qtixr enim meae occurrerant menti observanda asse quaeret aliquis ex vobis, qui sibi hoc assumit circa schemata quae de disr plftia inscribuntur, niagna^ mandatum, de rebus tam gravibus et de episcoporum fuerunt ex parte an * cminentibm·. qui me praeces­ conditione disserere'. Parcite, patres, sua semper serunt. oratoribus praeoccupata . nec repetita iuvant. et ubique canities iura vindicavit. Senior pp>nec modo fleent. Sed tMneti ne alio me vertam, motione saltem omnibus, seniores alloquor ex con­ protinus do ipso exordio primi schematis, ubi de scientia. consilium sapientiae secutus 1 liquere * episcopi agitur et iure quidem, pauca dicam. Iure maior natu; decet enim te. Caveamus. inquam, ne quidem de episcopi^ primum ; nam ai super petram quhlquam wponûneîtate minus quam partimn wpiritu a Christo Domino ecclesia erecta fuiu et Petrus < qnivrgHt nihil enim eet opertum quod non revela­ aedificii ecflesiav fundarientum eat. episcopi etclraiae bitur.· Quoti ergo uuIiuh. quod opporfuniu * m ec­ aedificii columnae existant. et ita ut ίι columnae clesiae bonum ac populorum Habilem, id inquiramue, eoncidhnt. totum ecclesiae ipsius aedificium ruat. id Ktatuaniirs: ad simpliciorem fnnnam reducantur De episcopia itaque in capite I agitur; sed unum a eccleriabticae logea, ae. legitimi *, prout temporum lye observandum, et id qtiod a praedecessoribus indolos exigit, civilia «locictatis necessitatibus pro­ meis animadversum est, optandum fuisset ut primum videamus. Hoc eat. reverendiMimi patres, votum, de episcoporum iuribus. de praerogati via. de divina haec est et quiefem immensa illa, tam catholicorum .etiam ipsa episcoporum institutione ageretur. Quare quam dissidentium, tam piorum quam niiscrvdvntium officiorum tantummodo et obligationum recordatione hominum de Vaticano concilio expectatio Ideae, premuntur? Aliunde ipsamet elocutio non placet. mores hominum, domesticae atque civiles relationes, En quomodo exorditur: ..Quoniam quanta est prae­ nova regiminum politicorum forma, omnia uno verbi» positorum digoitaA, tantum ipsis incumbit officiorum mutata sunt, atque novam veluti vivendi normam onus, serio considerent qui a Spiritu sancto positi requirunt. eunt episcopi regere ecclesiam Dei.“ Modo vero Tria fluxere saecula a Tridentino concilio, atque nonne haec forma dicendi impropria plane pro coetu in Tridentino concilio maxime, ni fallor, alii non episcoporum est? Hac formula dicendi utimur om­ aderant nisi europaei. modo vero et in bac aula nes, reverendissimi patres, cum nostros clericos ad sedent ‘nostri ipsi antipodes. Arceantur ergo omnia ordinationem admittimus, nec repetimus haec verba D quae avertunt, vel possunt avertere animos dis­ cum sacerdotes facti sunt : non ea repetimus nisi sidentium. vel ipsorum fidelium a practice reli­ iis, qui devii, errantes, vel peccatores facti sint. gionis professione; omnia tollantur obstacula, vel 1 Argumentum .Episcopo* Bugelleniis schema .4· epis­ copi*' ad examen revocavit, et sdnotavit inprimu, nihil pronus id eo de isribus episcoporum occurrere. Improbavit schematis exordium, cuius verba potius deviis ac errantibus corrigendis accommodata, quam dignitati episcoporum oosvsaieatis videntur. Addidif* episcopo* in concilio non esse' meros auditores, sed doctores et indices; curandum autem, ut omnia in concilio span* tanea «int et nihil spiritu partium emergat. Dein vero ad schema rediens ait, maximi momenti esse, quae disciplinam re­ spiciunt, cum per ea et populorum christtanomm necessitatibus remedia afferenda sint et ipsis· eocMae bono consuleadum. Media satem quae in schemate inculcantur episcopi· ad legum exeeutionem obtinendam sunt exhortationes, et quatenus hae non «afficiant, correctiones, Correctionis remedium ait, hodie esse prores· impossibile, et idcirco soyum sUqsod MbstitMadsm, quod sctaslibas buMaae societati· iadigeatÜ· magi· coneonnm sit. Rt aoVum huiusmodi ae efAcsdmimum emeruit in ampliandis episospornm fmmltatibas ooaristero. * quae incommoda animis eunt, vel qu^e vix aut ne vix quidem superari possunt in novo vivendi genere, quod progressus, ut aiunt, in societa­ tem immisit. Nonne Paulus ipse et suum circum­ cidit Timotheum, ut non displiceret ludaeis; nec vos, reverendissimi patres, terreat vocabulum pro­ gressus. In ipsa metropoli Parisionuii toto qua­ dragesimae unius cursu eximius orator egit de pro­ gressu per christianismum ’, atque electum costum virorum ad se vocabat, et maximo cam exitu et fructu huiusmodi thema evolvit atque vindicavit. Ipse Christus omnibus nobis et nostris subditis in- ’ RedL XXXII, 4. u 1 laudat CaelestiauxD-Iosepbuni Félix, o societate less, eiusqoe prolixum opus Du Progrès par U dtrittianitme. ■ $ , W i CONGREGATIO GENERAI.I8 UNDECIMA 15 iMiiarii 1870^ 877 378 quit1 : ftrfteÀ eetote, tiqiti et paUr perfectu»'k luvenes'sponti prOstrantur episcopo. puella, quae * Mt Sed quomodo perfectio nisi per progressum ! fragilitate magis quam tnalitic peccavit, poeifite.ntia φ,Νοη progredi, regredi est/ aiebdtHieroiiymu : * ducta lacryipie clamat, (frematur quan esset ad pedes Redemptoris Donyne.-si vis pote· * lue mundare, et episcopus respondet Non posspm Quare * Quia ' Veniam modo ad ea quae paucissima" dixi impedimento detinentur consanguinei tatis Mecufidi. emittenda circa episcoporum hodiernam conditioned *. vel tertii, quarti etiam gradu * Et instat tempus _ Hactenus episcopi plus minus mensis, quav^elative puella «in Itfrymas funditur et repetit. Domine, si pingues dici poterant, fruebqntur ; atque inde ρόterant· vis potes me mundare. Non /piaesum. Peounia" etiam et eleemosynis ct piis operibus et sjctibu * necessaria est et > pecunia ei deeot. Episcopus * mensae suae * beneficentiae. obaeqdiüm, * obedientiani. reverentiam destitutus omnino a*· spoliatus boni a‘poptrtfrjaibi comparare, modo vero destituti hit * non potést aliunde. ,neg expediret. 'Pecunia. notes· * oniuibn oumanif ru^dtia de^picjuntut. . Quopiodo saria est. et pecunia deest. Ad nanctam. sedi m possent a concilio reoire < abpque us facultatibus. recurrefidurq; sed tempus instat, gestat uterum a ab»que. ea auctoritate, quibuf solunfh^odo respectum pluribus mensibus et in la^ryniAs funditur puella \ et reverentiam possent açqdirerv/'possent sibi com- Non possum, vel solve, vel. morere. Deleamus parare? Risu et coin icii^ nos exciperent si nihil nobis * hdiuMiiodi barbarum, nnmane dilemma, dignum * cum ferremus, quod possit.et ecclesiasticae provinciae artabo propheta, et non certe rathojico praesule * providere, et etianscivdem ^ocietatem et domesticum B Arabs 0roph<'ta Vel ÿyde val nioVere. et/sub * ipsun\ domicilium possit perlaetari Impossibile’ falcatae lunae imperio per phtrefc annos contra Quomodo vecti * Hoc unico medio ipsorum episco­ ' huiusmodi parbarurp dilemma pugnavi Quomodo porum artio amplietur, nempe mumres ipsis et fa­ fiet ut sub texillo crucis huiustnodi dilemma adhuc cultates et aiictomtHtia Jura cojicedantur. sine quo possit vigere7 Srgndala hujusmodi tolli possunt, nemo poterit sil>i ipsi neque tranquillitatem, neque praeveniri etiam posaunt. et scandala huiusniodi missionis sirae securitatem afferre. <’erte tempora post niatriinouium eiv ile frequentissime, fiunt. , Oh fluunt tristia, et ex ipsa ratione providendum est. cbaritaa’ Reverendissimi patres, eharitas’ ('hantas patres reverendissimi, ut episcopi in ipsorum dioe­ ipsa ubique semper prodigia tulit ; eharitatt- Wabe» cesibus po "int ** fideles ad religionem invitare, alli­ ad Christum veniunt. AppeMo ad antistitem eximium cere: quia religet nostra amantis^ima esi populorum, Algeriensem, qui scripsit. Arabes p<»stquam fuerunt religio nostra ad felicitatem etiam temporalem quasi extinct) n Francis, aq pastorem anithari^m. ad indicta est ; dum enim, ut aiebat Montesquieu, va de­ epispum recurrebant, eharitate devinciebantur. <'hatur tantummodo ad caelum fideles conducere, mi­ ritate in Anglia idipsum praeclaro sane modo obtinuit rabiliter prosperitati temporali societatis civilis eximius ille vir, qui fuit cardinalis Wiseman. Post quam eius Imago per urbem comburebatur cum providere valet. Provideamus ergo·. Sunt certe tempora tristia.dicebam, sed ideo pastorali sua magnifica epistola, eleemosynas quae providendum est, ita ut temporibus ipsis, remedia sivit a catholicis ad sublevandum protestantium feramus. Interim censurarum constitutio nobis C dissidentium infortunium . et primanus auctor ephe instat; atque fideles nostri.^maxime in Italia, omnes, meridum Londinvnsium scripsit. Quis tantum virun^ *' qui publici officiales suntf possunt dici excommuni­ non veneretur, quis virum huiusmodi non redamet catione irretiti. Quid agemus cum ad propria re­ Charitas èrgo, charités imploretur e sanctissimis·^ * dibimus In rpso capite I schematis verba haec huiusmodi ampliori ratione episcopis, ut possint *oatendere propriam auct iritatem, propinam leguntur, ut provideamus nempe moralitati popu­ fidelibus lorum nnetrae curae commissorum : „Nullumque potestatem, facultatem eos sublevandi ab angustiis, praetermittant officium ut eorum animas Deo lucrr- eos a periculo erigendi. unde et reverentia q»is et faciant. ovesque devias et perditas boni instar pa­ obsequium reiidatur. Charitas! et quaenant tandem, est episcoporum storis ad caulam Domini reducant et si erretis *. monito hortationibus et iustae etiam ac salutaris missio? Memores nos verborum Christi cdm exordium coercitionis remediis etc.- ' An non protinus con­ missionis apostolis dedit, undenam exordium tulit? spicitis ad quodnam officium reducimur? Coerci­ Venite poet me, faciam eos fieri piecatoree hominum l; tionis remediis? Apud nos, apud Italos, apud quos ita Petro et Andreae piscatoribus. Haec verba ea modo libertas plane illimitata. modo incredulitas magnum illud Mediolanensis ecclesiae lumen Am­ urbes depopulatur et pagos? Coercitionis remediis7 brosius eommqntans aiebat. rPisces bomines^auni *, sic capiuntur homines. * Impios, miscre^entes, vel scelestos ipsos coercere, sicut hamo capiuntur pisce coercitionis remdiiis continere? Reverendissimi patres, Quod ei hamo in interitum capiuntur pisces, quid non loquor de iis perditarum foeminarum domibus, D si non hamo charitatis caperentur homines? Missio quae modo ubique aperiuntur. Quomodo poterimus nostra abibit. Oh! itaque viscera misericordia· coercitionis remediis huiusmodi domos occludere? aperiantur. Amplior sit. atque concedatur actio Brachium, ut dicitur, saeculare, quod ecclesiae de­ episcopis: Imploremus a sanctissimo, ab amantissime negatum est, assertum fuit domibus istis perditarum patre nostro Pio IX. cuius mens tam fulgido ae foeminarum. Quomodo ergo remediis·' coercitionis benevolo oculo cunctas sub caelo ecclesias perlustrat, poterimus huiuemodi malis mederi? Sed sunt scandala cuius cor mitissimum, amantisaimum totum comprogrediamur ergo, sed per legitimam auctoritatem, per concilii oecumepici decret . * , ■ —-* * ' 4 quaedam et ea gravissima, quae vel praeveniri pos­ sunt, vel saltem cum acciderint praevideri. Postquam infaustum illud, quod dicitur matri­ monium civile, invectum est apud nos. frequenter episcopus in angustiis invenitur, ita ut nullimode possit fideles suos ad veritatem, ad veram pietatem reducere; irretiti sunt vinculis huiuamodi matri­ monii civilis, vel saltem antequam irretiantur ma­ trimonio civili adeunt episcopum, quod et mihi pluries, et vobis etiam accidisse certe non dubito. 1 MattLV, 48. plectitur orbem, et nihil aliud avet nisi ut ecclesia extendatur, nisi ut ecclesia vivat, nisi ut ecclesia fulgeat, nisi ut fideles salventur. Amplior itaque imploretur actio episcopis. ‘ ut inde eorum missio benefits eveniat, et fructus afferat prout eius in­ stitutio clamat; sicque nostrit erit missio expleta, sicque explebitur auspicato Vaticanum concilium. Quod quidem explebitur in gloriam Dei, in eiusdem sanctae aedis splendorem, in ecclesiae incrementum, uno verbo in aedificationem corporis Christi. 1 Mattb. IV. 19. 1 A. 8E88IQNE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES ' ' Haec pauca ithU eiÿnt A dicenda, * t ^'·· *-■ " 1 x * . . 4 ' ’ • epjscopt Vrgellensisf 380 et sapienti λ eoemtùit et tradidit EjbAomZ epueapa aliieque fwntiaue; ftMi.eoaprapamt Mi/tti, et in illi, nobie: Atten­ dite, inquit, tioM· et' imit^rte fregi iÀ quo ·Μ Spiri- ’vtutrum ^onsilio et Tharitati et me^itatiqnl subiiciantur. ♦>- . * " ORATIO ' mrrend» 'patris domini Joseph Caixal g Estrade f , tne eanetne paeuit epiecopoe repere ecdeeimn Dei, quam acquieieit eangume tuto. Eadem autem eobie, eenerabilee fratreg, nae quoque apoetolica eandtorum ' Rmincntieermi domini, reverendissimique patres. appetoloivm Petri et Pauli auctoritate freti repefimue, Sthematp nobia hodie diwutiçnda proposita etsi et toto eofdie affectu inculcamut quoe Romae coh^tero de fide praocelletttwra sint. multo qjariura, greg^imue, atque etiam unipereie in toto terrarum Triduntinumque concilium sapiant, tum quoad for- orte diffugi». · ' l · ' , mam. tum quoad elbcutionem.; attamen non pauJca Nunc caput II. quod eat- de quotidiana divini n eia animadvertenda censeo, praeter ea. quae tam 5?rbi meditatione et examine cohacientiae. hoc modo : ►olide. tamque elqquentéï ab eminentissimi * ruvetenItaque attendite- robi»: et eane cum igtud eit · diRHimiRque patribus hesterna dis‘ et etiam modo Jtri Inmm d praecipuum officium episcopis ab apostolo concinyata sunT i jnculcatum, absque dubio istud est filii necessarium, Et in primis reformandum est primum illius caput, ut idonei * efficiantur singuli ad alterum officium rite ' quod de episcopis est. a diffuso nimium et veluti^ perficiendum, quod de gregis ipsis concrediti cura oratorio stylo. Quo paucioribus clarioribusque verbis praescribitur. Sacro ergo approbante concilio moneK nostri concilii exponentur decreta, eo melius pro- B mus et hortamur in Domino: 7· Singuli episcopi ceditur Hbntio quoque inopportunum esae frequen- unaquaque die integrafn horam Expleant in pia et ten) usutn scripturae sacrae, mutato verbVum ordine, practica meditatione rerbi divini, quo melius caelestia etsi sensu * expressi substantiam retineat. Quoniam sapientes, terrena despiciunt. £· Unaquaque etiam si istud laudandum non foret, cum afferuntur textus die omnes dimidiam saltem fioram lectioni sacrae ex constitutionibus a posto licis Romanorum pontificum impendant, qua animam iftam rtficiant et corroborent. propter debitam sanctae sedi reverentiam, quanto 3^ Saltem ad minimum quotidie ad quadrantem horae magis cum citantur textus sacrarum scripturarum, tam personalia quam episcopalia peccata coram Deo quae Dei verba s,unt. Insuper semper reputavi examinent, et emundent corda sua a mundanis de­ abusum, qui a quibuftdam fit concinnatoribus. qui fectibus. 4° Si non singulis, tertio saltem quoque aliunde apprime curantes de propriis scriptis fideliter anno per octo integros dies in spiritualibus exercitiis, recitandis. testimonia sacrarum scripturarum referunt ac si fieri potest, ab aliis omnibus negotiis et curis jnagis minusque accurate quoad rei substantiam, et separati, sibi tuntum attendant, et renoventur per­ faxit Deus ne quando errronee> Si nos igitur, re- fectius tn interturi domine secundum imaginem iesu \ ercndhwimi patres, in aqtia concilii iwn curamus Christi magistri nostri et exemplaris ,** stngulisque «•Merter, ut textus sacrarum scripturarum fideliter hebdomadis semel saltem peccata confiteantur. recitentur, quantum id fieri potest, videbimur huiusHaec, eminentiwimi domini et reverendissimi m<»di abusui suppetias tulisse. Atque ut rem facto patres, suggererem loco longi sermonis optime qui­ illustrem, maioris momenti futurum censeo, si caput I C dem per totum caput 1 itobi» ^acripti. Nam haec primi schematis in duo capita divisum ita reforme­ solenuKs et practice interpretatio verborum apoMoli tur. sacrarum scripturarum verbis omnino, retentis, Attendite vobts, erit profecto nobia omnibus utilisNihoc aut simili tnoddN mus et quotidianus sermo. Alterum vero in sche­ Caput I. De officite (non de officio) episcoporum. mate positum licet, optime scriptum, tamen timeo Quanto rnaior eet episcoporum dignitas, eo magis ne in charta tantum maneat. Insipiens fui. emi rspni ait. qnae dienntnr duabus postremia paragraph!*, quod, si alicuius sunt momenti quae supra dixi, 4uobn> distinctis capitibus tractanda esse. Transiens vero ad tertium debebit .inscribi. Atque in primis sincere secundum capnt adnoUvit, praetermitti omnino basim et fu· dbleo huius capitis initio praetermitti basim et fun­ daiuentnm officii reaidentiae a Tridentinis patribus expressam, damentum huius gravissimi officii, quod a Tridennimirum praeceptam divinam; ac insnper de materiali quidem tinis patribus adeo sapienter et verissime positum rbmlentia sermonem fleri, non autem de formali. Hoc caput iisdem apostoli verbis: «Attendite vobis* ordiri posse. et reno­ . eat. Cum enim praecepto -divino dixerint sancti illi vandum praeceptum Tridentinum quoad residential». Ad ΙΓΙ patres, sessionis XXIII capite I de reformatione, man­ cApnt probavit vi.«itati«nem dioecesis ad quinquennium protrahi, datum esse omnibus, quibus animarum cura cotnnt providendum ait visitationis expensis. Aliquid etiam sta­ nussa est. oves suas agnoscere, pro his sacrificium tuendum pro illis regionibus in quibus propter gubernii in­ tolerantiam neque uncalia provincialia neque dioecesana haberi offerre, divini verbi praedicadpne. sacramentorum possunt. administratione et bonorum offiiium operum exem­ hi secundo schemate reformandum quod de laurea ia iure plo pascere etc., his et sequentibus comparatum ■ anoxico pro vicario capitulari constituitur, et dicendum: „ln huius capitis nostri initium quam ieiuniutu apparet, f mre canonico sit d<«ctor vel licenfiatna. relicta tamen capitulis reverendissimi patres. Sic enim exorditur nostrum; facultate eligendi alium quem magis idoneum pro temporum et nSed quia suo munere, ut par est, fungi episcopi rerum ape acceptae divinae gratiae, fallor, et Lugdunense etiam II antiquorum im quae datqr semper a Deo ad divina sua implenda ; moderantia, concilium Tridentinum ad veram formam mandaté. Deinde patre» Tridentini explanant na­ et visitationem et procurationem debitam reduxisse turam huius praecepti, qUod non adeo durum est visum est, tum .tamen quandoque contra episcopos ut apparet; causa» enhmerant ob quas voluit Deus murmurationes fiebant, quae alicubi propter exigui­ episedpos eodem praecepto presaius urgere. Ne tatem retributionum parochorum aliquem poteran: tamen privatus epo-copu» in causa propria dijudi­ excusationis habere praetextufrn. quid modo eveniet, canda falleretur, nancitum ab illis fuit et quidem si conciliare mandatum, sicut oportet, adimplere rectissime, ut iudieium hac guper re pertineret ad conemur. quod in schemate proponitur? Illud enim metropolitanum et ad sanctam 'sedem. Et quoniam est quorumdam hominum ingenium, maxime cum Deq» bonus est in suis praeceptis, declararunt epi­ eoa aversio movet, ut apud nos falsa cuiusdam scopos iuxta dictamen conscientiae uniuscuiusque verbi Concordatus, quo extraordinariis visitationi * posse per tres menses a sua dioecesi abesso. Quam- impensis providetur L .interpretatione, se ab hoc de­ obrem valde desidero ut caput de residentia verbis bito immunes arbitrentur et contra episcopos rnur apostoli incipiat: Attendite univerat» gregi in guo murent. Obturentur ergo, patre» sanctissimi. <>b vat Spiritu * * eanclu potuit epieeopoe regere eedeeiam trectantium ora. quod certo religionis bono non Dei. Quibus verbis satis aperte declaravit prae­ cedit, niultotiesque circa parochos visitationis fruc­ ceptum divinum quo obligantur episcopi ad prae­ tum pessumdat : et expresse repetatur procurationis sentiam personalem uniuscuiusque in sua dioecesi, debitum, aut idiiNtdo qua fieri potest provideatur exceptis casibus in quibus eoruin praesentia alibi C Aliqua ftiam provideri deberent pro regionibus in utilis vel necessaria esse crederetur, vel ad ipsius quibus provincialia concilia et synodi dioeceaanae gregis bonum, vel ad bonum alterius ecclesiae. Nam propter guberniorum intollerantiam haberi non pos­ episcopi ecclesiae sumus, proinde singuli greges sunt, praesertim provincialia, sino quibus in interi­ unam efficiunt ecclesiam Dei, sive universalem g>e- tum semper disciplina vertat necvsse est geni. cui praeeat super omne» episcopos Romanus Aliqua in II schemate observatione digna visa pontifex Optime quidem Tridentini patres, ne in sunt mihi, praesertim quod de doctoratu in ture re tanti momenti quisquam episcopus seipsum falleret, canonico pro vicario capitulari exigitur, quod propter decreverunt iudieium de causia reservari ad sedem rationes allegatas hesterna die. et quae allegari apostolicam vel ad metropolitanum. possent ita reformandum vellem: 1h iure canonico Novi quidem istam legem Tridentini a Romano tit doctor vel licentiatue, relicta tamen capituli * fa­ pontifice, ni fallor, Clemente VIII 1 restrictam fuisse,' cultate eligendi altum, quem magie tdoneum pro tem­ et iudieium de causia uni sedi apostolicae reservatae. porum et rerum adiundt * iudiearerint. Alia libenter Minime dubito tunc temporia causas fuisse speciales, omitto, quoniam ea ab aliis ex patribus profundius eaaque fortasse gratissimas, ob quas Clemens Ylll maiorique peritia ac successu tractanda scio. decretum Tridentinuut restrinxit. At vero, ai de En, etninentissimi et reverendissimi patres, non eodem argumento agatur iuxta communem rerum amplius vos taedio afficiam. cursum, existimo legem Tridentinam sanctissimam OR fcTl«' fuisse, eamdemque in hoc concilio, cum residentia b episcoporum observetur, renovandam esse. Etenim reverendi patrie domini l^annie Devoucoux epeeeopt Ebroireneie fingamus elapsos fuisse alicui episcopo tres menses coqceasoa et causam illi occurrere christianae chariEminentiasimi praeside», reverendissimi patres, tatis urgentissimam, nempe mortem propinquam lucundutn sane pergratumque fuit nubi· reperire patrie vel matris episcopi etc. Quid, quaeso, aget in schemate proposito quae dicuntur de officiis epiepiscopus in hoc casu? Ad Romam recursum ha­ bebit? ita quidem iuxta praescriptionem clementinam. , 1 Alludit »4 artivuluiu 34 conventionis ens cathUica HisAt vero si interim morientur parentes episcopi, et spauianuu regina sano IHMinitae. in quo haec -habentur wPro * et. sacra? visitationis causa extra­ eius absentia redarguetur a multis tamquam im­ iis vero qui administratioui pietatis in parentes? Et ideo, eminentiasimi domini ordinarie requirantur, singulis roetropolitsnis iiitr» vigiuti et triginta, et suffraganeis intra sexdeciui et viginti millia arges reverendissimique patres, si acciderit casus, quem torum Annua vice oonfer?atur “ accidisse uni ex fratribus nostris, non in hoc prae­ f Argumentum : «Episcopii * is * Ebr)rutii obligatiuuibu»' inscribi scripsit Romam ut responsum acciperet, quod tamen posse ait. cum de his tantum sermo fiat. lura necessario comme­ responsum ad eum non est datum nisi post tres moranda esse attenta praesertim conditione tesiporum. eum epi­ 1 Dicere oportuit Urbano VIII. ,constitutione scilicet diei IS decembris 1634. *ynodn* scopalis auctoritas et dignitas ubique deprimitur, ipsis quandoq·? presbyteris ad id concurrentibus. Eccleaia? iudifft-ren » ease nos posse, ut episcopi fungi »u<> munere perfecte possint. et in cos ciliis provincialibus, quae vigiuti abhme sanis celebrata ia A. S83 SMBlOnB PUBLICAM MT COMGBBGATIONJB GMMMBALM8 SM •wporaa; et poetquam axaasiaata at adammmim a qua· eat ia preadireticoa varU divini at ia boate fiesta faarint, prout patribrm eummoqw pnatidci •xampBs olericoram, ad aaaKeraa frugsa data posplacuerit, etan plectemur, at aa aaaeiütaataa, at aaat; and· oportat at miniatrea diviai verbi at eellieitadinia et'graviaaimi miaiatarü aaatri scopum, qui aat gloria Dai at sates «aimarum, feeiiiu· at sacremanternm ia visa Domini recti·· at forti·· di­ tatiaa attiagsre vteosümus. Oportet aaim at munim aaatraai ipaas aagulia formidandum fidatiter ad- adversari·· spiritualibus armis impugnabitur at viu- qupremo aoaoent, jt absqae controversis illorum paternam psatocum at ovium iudiei redder» pagsti simae, at auctoritatem reaarabuntpr et accipient In sehetnsto de rite nt bonaatate clericorum, heri nobia tradito, msplsatos rutioaem vilBcatiouia aoatraa mersamur miaerioordsm illam audire eantentiam: •area taw at jUaisa, «str· m. poadaiat mmn tat. Da- rigera rslsama· Ko magi· Dei at ehrtettaaorum oetar. quo magia presbyteri snttetitum tarn aaara reponuntur quaedam verba, quae potestatem epi­ scopalem, ad dirigendo· viro· ecclesiasticos neceo- Sad aate^uan schsmn munibus nostris traditum sariam. inviolatam declarant; aed haee verba, quam ■a deeratam conciliare eonvartetar, pterea asimadvereioM· in bar congregatione generali ridnntar per traoaennam dicta, quae notanda aunt in achemate de^piaoopo non complent. Quia vestrum, eminsn- exponendae. tisaimi et raverendiaaimi * 1 lit in achemate nobia proponito noa satis recta ait iaaeriptio 4t spiaoapu in genera. patre·, ignorare poteat quam aint proclivae aetate nostra sacerdotum etiam Septem aunt capita, in quibua nihil repentur aire piorum mentae ad episcopalia iura trutinanda, et de ordine ipeo episcopali, sive do iuritus divinis B si fas eat minuenda? Haee mentium proclivitas aire et canonici· ad officia implenda nedeoaariia: unde hoc ‘acheta· reetiuq^inacriberetur de eUifeHoMn» cptacoparwm. 2* Praedicta capita quaedam officia ab omnibua episcopia hodie recepta et obaervsta ftuius explicant et commendant, dum tacent de ob­ ligatione maxime urgenda, quae non aine arduis difficultatibus diebus nostris adimpleri queat. Miror enim, eminentissimi praesides, reverendissimi patre·, qucd inter officia ad memoriam nostram relocate,non adnumeretur officium grave et difficillimum iuri sive divino sive canonico episcoporum Vindicando et ser­ vando, lura enim data eunt ut munus perfecte implea­ tur ; tinde iurium integritatem servare non est para prioeipiis summae libertatis ubique diffusis, quae a prima aetate iuvenum etiam animos inficiunt, sive inconsiderantiae necnon temeritati quorumdam scrip­ torum. qui praetextibus diversis de eocleeiae et praesertim dioeceseon regimine in ephemeridibus sui· saepe saepius imprudenter agunt· tribuenda eat. Illud grave aevi noetri incommodum indigitarunt patres conciliorum provinciae Remenais et Avenioobnsis, anno 18^6 congregatorum, quorum verba non afferam, ne sermo meus sit prolixior. Unum testimonium vero afferam, summum ponti­ ficem felicis recordationis Gregorium XVI in en­ cyclic· Ifirari eos sic effantem: .Debita episcopis obedientia infringitur, eorumque iura eonculcdhtur minima episcopalia aoDicrtudinia, prout contprobatur pluribua ecclesiasticis documenti·. Sanctus Gregorius Presbyteri vero subjecti sint oportet episcopis, quos » * maciptmdo» ab ipait ** »» monet Magnus ad patriarch * Alexandrinum et Antioche­ Mis ommsw parmi Hieronymus, nec unquam obliviscantur se vetustis num adversus ioannem Conatantinopolitanum acribens dicebat1: .Oportet ergo ut constanter ac sine I' etiam canonibus vetari quidpiam in suscepto mi­ praeiudieio servetis, sicut accepisti·, ecclesias, ut nisterio agere, ac docendi et concinnandi munus .inter nos, largiente Domino. pax et cbarita· et uni­ •ibi sumere sum ··«·(·«<■· rpiteopi retas fidrt pop * taa ra< ervOitas, st o quo pre awtssahw ratio tas teneatur. * Aiebant patres concilii ValentinenMS 111: .Quoties aliqui in populis, quibus regendis Certum denique firmumque sit eos omnes qui ad­ praeesse dignoscimur, adversus ecclesiam et sa­ versus praestitutum bunc ordinem aliquid molian­ cerdotalem auctoritatem contemptores et rebelles tur. statum ecclesiae, quantum in ipsis est. pertur­ * bare Inde fere omnia concili· provincialia viginti existant, tenta instantia invicem et litteris et verbis luvsre studeamus, ut pondere ecclesiastici vigoris abhinc annis apud nos congregate non solum offici· 'retusi et pressi sint. * Noscitur autem quam curam episcoporum, sed etiam iura, annuente summo pon­ tifice. affirmare et propugnare curaverunt. •dhrbuerit concilium (Tridentinum ad vindicandam Si autem concilium Vaticanum de episcopiorum sive adversus clerico^, sive etiam, adversus capitula officiis in decreto, cui titulus generalis est de rpsexempte et alios episcopalem auctoritatem. Hoc studium iurium dignitatis nostra· •erran­ ■ acopis, statuendis silet de iuribus episcopalibus, certe haec omissio episcoporum potestati légitimé nocebit dorum nqn solum inter officia nostra merito ad- numerandum, sed nullum est, ut arbitror, quod tot . Dirent unanime· iurisdictionis dioeresanae contempabnegationes. tot meditatione·, tot prece·, tantam tore·, episcopo· a concilio fuisse correptos, nedum prudentiam, tentemque animi fortitudinem exigat, in auctoritate eorum firmanda actum fuerit. Per Quae dc hac re tam iustq dixerat eminentiaaimua quae magia periolitaatnr hodierni· temporibua epicardinali· archiepiscopus Pragensis at alii doctimitni •ooponun obligatione·? Aa epteoopinon habituali ter oratore· non iterum dicam, aed quae hodie me teaident? An timore deauciationi· vel fructuum beneficii amiaaionia ad reeidendum cogendi sunt *? moveat exponam.. Loquar igitur non tamen de coercitione adhibenda erga fideles nobis commisso·, An episcopi visitationem suarum dioeceseon vere negligent? An episcopi non gaudeat, cum illis lici­ quae nobia · schemate commendatur, cum huiuntam eat, aaera limia· qiditare? An episcopi quan­ inodi coercitio impossibilia sit apud noa et omnino doque synodum dioccoeanam aoa habeat; velsadtem importuna ; sed de auctoritate episcopal] in gremio ipsius eocleeiae docentis et ministrantis suaviter, in regionibua noetria, sacris oxsroitiia, sd quab quot­ annis dema ooavocatur, fiai et scopo principali aed etiam fortiter exercenda. Fideles noetri non vi externae iuriadictionis, sed vi internae potoatatia, synodi diooooaaaso non provideat? Quia autem spiMUs aeat, ase steam 4v sMriis sad st da iaribm ephes^arem estas· ssse, saaasnte si probante summo postidea. Cam satem te «pteespsrem ebMgatfoaibes agiter. nsqaa illam essa ssütts·tess. qsas esuteatit te tasntes laritoa stessspaMaaà ai beat «· vol magis argsatem, qa«4 ste paaoi asatrts hia dtebna da pstetetes «temispsram Isgistetiv·, iteteterte M itmtatetistiv» mhaa mate «sa tient * • Bptet HX.V. α PaL M., t LUTU, pTM. seopua oum regum miaiatria. regalia et baronibus in aeeleeiq et extra indsosuti quadam damisaioas ae gerit velati inferior minister «Itari· nimfo indigus non solum loco oedaas, sad illis etiam pereoaahter inserviens? De his rebua dolorem fudit ooucilinm Trideatiaum in capita ad quod acharna Matrum remittit, nt nihil admittant quod dseorem at gravi­ tatem statas nostri dadseot ; sod pn^eerto reaeilium 886 CONGREGATIO GENERALIS UNDECIMA 16 iaaurii 1870 386 Vatieanam .hodiernis episcopia nullo r odo axpeobrare A altara autam potaat. Noraat aaeardot·· aoatri quaata aollicttadiaa praaiaur, at offiaia· aoatra· uaqaaataa eo· ai offiai·· anam adimplaada·, qaaata· ia aabia •at,. «xhorteaar at adiavaaia·: aon offieii aoatri «agligantiaa. aad niaiaai potio· vigilantiam nobia obiioera «olant. Undo iara ooatra. officii aoatri naoaaaariam fulcimentum, quaadoqaa falaia princi­ pii· deoopti in dubium vocant at etiam «vertere conantur. Non praeterit το·, eminnatiMimi at ravarandiammi patre·, arrorem aub nonine preabyterianiami praecedenti saeculo condemnatam noram formam indui··· diebus nostris, ut oensuris aposto licis se subtraheret: potestatem enim supremam et leges genendas ecclesiae pro minoribus etiam causis in altum extollere et invocare solent inobaaquentaa presbyteri, ut sub specie studii ferventioris erga sponsam Christi potestatem et leges, quibus immadiate subiiciuntur. facilius ’ imminuere possint. Dicitur quidem plure· sacerdotes turbulento· com­ mune quoddam aerarium constituisse, ut sive scrip­ tis. siva libellis et actionibus ad curiqgi Romanam dirigendis episcopos insectari queant. Unde concludo quod in schemate de episcopi· nobis proposito non solun^ de quibusdam officiis plane cognitis, sed etiam de officio difficillimo ser­ vandorum et tuendorum iurinm episcopalium agen­ dum sit. Cum baec dixerim, eminentissimi et reverandiesimi patres, vereor na-quis vestrum putet, ms clerum meum Ebroieensem accusare volui»·, cum potius 'eum plena manu laudare peratus sim : favente Dei misericordia, cum clero meo mutuae fiduciae, mutuae chantatis nexibus vincior Sunt tamen quidam sacerdotes mihi subditi. qu^_»e| ac­ tibus vel scriptis suis meam et venerabilium collegarum meorum legitimam auctoritatem laccaaerunc ; censura mea episcopali et ipsius sanctae •edis correcti sunt, et, ut spero, emendati : sed ex litteris ad me per multos episcopos directis certus factus sum. censuram meam ac praesertim censuram sanctae sedis fuisse multo opportunam, et necease es·· ut episcopalia iura affirmentur et propugnentur. Doleo etiam quod principia minus recta eirca potestatem legislativam, iudicialem et administrativam episcoporum, quae prae­ dictos presbyteros fefellerunt, non solum a sacerdoti­ bus virtutis dubiae, sed etiam a quibusdam dirinae gloriae cupidis quodammodo admittantur. Hoc latens discordiae germen, quod in nonnullis dioecesibus existit, non fovendum, sed potius eradicandum esae arbitror. Porro foveretur si concilium Vaticanum inter Officia episooporum non recenseret ·οΙΙίβΗα<1ΐηοπι •ergs iura episcopulin apprime «erranda. de sede «pisrspaii aaeaaUa, examini patrum huinsoe magni Vaticani concilii propositarum serbe facturus hunc hodie oonacafedi locum. Ast non ideireo negitari me ah^aid scire inter το·, quorum sapientiae at eruditioni· sola oogitatio meum haerentem labiis contineret sarmonam. Da utroque tamen schemata,. interiori voci obsequens, pauca breviter, humiliter ac modecte proponam. IntaUigentiaa vestrae me valde indigere sentio, quippe qui propriae infirmitatis' memor in timore et tre­ more multo sum apud vos. Da schemate con­ stitutionis ds «piaeopw, de synodis et do efeariis petwmMeM verba laciens, illud invenio praeclare dispositum. * Doctrinam enim ooutiuet in suis capiti­ bus optima ratione ordinatis, innixam praeteritis conciliis, doctrinae summorum pontificum Sixti V, Benedicti Χ1Π et alius magni nominis XIV. necnon sacrae scripturae et sanctorum patrum sententiis innixam, aliquibus tantum adiunctis. meo iudicio praesentibus temporibus accommodatissimis. Quid enim ad ecclesiae bonum magis conferre potest, quam ut sacrorum antistites m suis dioe­ cesibus sedulo resideant, quo innumera mala vitent, muneri sibimetipsis divinitus concredito rite fun­ gantur, et christifidelibus, qui in hac praesertim temporum asperitate tot tantisque hostibus circum­ veniuntur. opem afferant atque praesidium’ Oh! utinam brevi temporia spatio ad exitum perducta hac sacrosancta Vaticane synodo, ad nostrae dioe- * oece· redire lieeret! Quid potioris momenti quam ut ecclesiarum praesules suae iurisdictionis terri­ torium quolibet triennio aut saltem quinquennio perlustrent, ut propriis videant oculis num inter suum gregem floreat fides, exardescat charités, in­ corrupti vigeant mores, et mulis, si quae irrepserint, opportunam adhibere valeant medicinam ! Nonne maximopers aequum eet. ut pastores ad baec sacra apostolorum limina statutis temporibus accedant, sese coram summo religionis pontifice sistant, re­ lationem propriae dioecesis Hli exhibeant’ Nonne etiam perutilis valde est lex de provincialibus con­ ciliis et synodis dioecesanis adunandis nostris prae­ sertim temporibus, quando ecclesiarum rectores vires inter nos et cum nobis conserere necesse habemus ad religionis hostium insidias repellendas, ad moderandos mores, ad mala extirpanda, ad bo­ num ecclesiae promovendum? Omnibus vobis notum est quam ‘ secundos exitus habuerint concilia provincialia nostro aevo celebrata in Gallia, in Ger nimirum de vicario generali dicendum . in inre esitem cano­ nico «it doctor rei licentiate· *. Et praeterea can in «liquibe· Hia rationibus gravissimis ae motivi· ductus, regionibus vicariae generali· «it distinctus ab ofAeUH episcopi, quae mihi rara et utilia videatur, «incera et libera qui alicubi dioiiur vicano· ad caneas, alicubi vero provisor. exposui : iudicio vestro, eminentinsimi et reveren- D etiam quoad mum officiales «tat-»endum. epiocopum id muneri· usa posse propmquia committere. dinaimi patres, nec non sanctione suprema sanctis­ Quoad alterum tebema .Ds «ede episcopali vacant· * —? ubi simi et amantiesimi summi pontificie iis quae sunt de vicario capitulari constituitur. quod ait «altem ia ture cano­ definienda ve) confirmanda, adiuvante Spiritu sancto, nico doctor. optnasst id ampliari ·< intactam relinqui, quod providebitur. Nonnullae sunt aliae animadversiones decreverunt Tridentini patro·, ae insuper clari· ndmodum quae mihi videntur exponendae, quas praetereo, no verbi· omnem viam obstrui quaestionibus circa electionem sim prolixior, sperans alios oratores eas expressuros vicarii capitulari·. 9tc cum dicitur .Quod·! requisitae con­ ditione· non serventur et eoete4a exempta «it, ad propin * esae. Quae dixit de vicariis capitularibus eminenquiorom epioeopum recursu· * Apt — «dnotabat: in nonnulli· tissimus cardinalis Bisuntinus, at quae de schemata regiouibu· plure· ····< finitimo· epieeopo·. ut noa facile de­ dixerunt alii doctissimi oratores a congregatione do terminari poesit, qub ex ei« propinquior'sit ; statuendum idcirco de boc casu. recursum Aeri debere aut ad metropolitaaum dinciplina veluti pr^poeita magni momenti accipi cupio. ORAΠΟ reperemis petris demini ZsscAem •pesespi fiWmmtdMensisl. Eminentissimi ot reverendissimi patres. Do schematibus constitutionum, quarum una est de spwapia, . tis eywerfi· si de oiservis femerc/iini, t ‘ Argumenta· ; JBptompu· Saiamantinu· utnmque «ebeme summopere commendavit; quoad prifeum tamen das adnotarit; ' Cosratu nmranax. romvs U aut eo deficiente ad antiquiorem episcopum provtndaeAin qua territorium iltnd exemptum «itum est Ubi dicitur : .vicarius capitulari· legitimo eteetu·, d aliter prorisum non fuerit, · retktitibu· menae· meantis partem congruam percipere .. addendum : < ita ut mode· et quantité· inita diverso· regionum usu· determinetur * — transferendo nimirum ad «cbemati· oorpe·, quod in notis poeitum set. Omis nd abusu· praecavendo· •ptneeet, ut ille capitali eoueenen· per «ecroU suffragia a ri­ cane requirendus in dimimorii· ad ordines post annum mea­ tionis concedendis penitas excluderetur. * W7 A. ΘΕ88Ι0ΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES see mania. in Amaneaa regicuibus, at non abhinc multo à foret, quod do tali reoutuu motropoKtauoa, vet, oo temporie etiam in Smyrnae civitate. defteiaute. aatiqaior optaoqpus previnem·, ia qaa Quod vieariut generalia epieoopi ta aetate tri­ territorium illud exemptam sitam est, cognosceret? ginta annorum et io ordino sacerdotali ait constitu­ tu·, necnon r taurea doctorat»·, vel, adderem etiam, Etiam in rereamto capite disponitur, quod vioariua capitulari· legitime electas e redditibus mensae licentiate· m tare eouomre, eW sacro· fdeotaficr mripwitai·, valde expedient eet. De «ancto Ioanna vocantis Chrysostomo refert Baronin· quod x ubi presbyterii ordine auctae fuit, longe maiori cum fructu et fiagrantiori eelo quam antea cum eeret diaconus, episcopalibus obeundis vicibus Flavianum antistitem letare coeperit. Beatu» Simplicianu· presbyter •ancto Ambrosio praetuli Mediolanensi adfuit: Va­ lerius Hipponensi· episcopus, in Augustinum pres­ byterum vicem «usirKet sollicitudipi· magnam par­ tem contulit. Concilium Dertusanum afino 1414 statuit, ut vicarii generales non assumaWur nisi ex iis. qui sacris ordinibus iam initiati creent. Idem statuere concilium Mediolanense VI et Parisiense: B et etiam concilium Burdigalense anno 1581 iussit, ut vicarii generales nonnisi ex presbyteris assu­ merentur. I Circa einreonefit)fratrum et nepotum episcopi ab eiusdem vicaKkjHcibus fungendis nihil sspieotius, quam quod io schemate proponitur, aestimare queo. St enim concilium Mediolanense V consul­ tum fieri duxit, ut vicarii generales alicuius dioe­ cesis ex his ne eligerentur qui originem et natales in ea sortiti essent, ut inaccessi magi» reperirentur precibus et cupiditatibus, quibus plerumque ab recta semita homines deflectantur; quanto magia ab hoc officio arcendi erunt, qui tam proximo conaanguinoitatis gradu episcopo sunt coniuncti. Quo­ niam vero in aliquibus regionibus vicarius generalis episcopi ab officiali, qui in Italia vicarius ad cau­ sas. in Hispania provisor vocatur, distinguitur; adeo ut primus oeconomicam et administrativam c dioecesis tantum rem, secundus vero contentiosam et iudiciariam agat: optandum quod in constitutio­ nis capite VII verbo ricarii generali * adiungatur et officialit, prouti fecit mox citatum concilium Dertusanum. Quae de iuribus episcoporum in hoc schemate desiderantur spem nutrio, et etiam vos. patres amplissimi, nutrire debetis, quod in aliis schematibus, quae expectamus. habebimus. Ad schema constitutionis do oodo epiMpaii re­ canta gressum faciens quaedam perpauca nutantor exponam Capite I requiritur ut vicarius capituli ait saltem in iure canonico doctor: adderem etiam tn ter· canonico ee/ Mera titeotojpta doctor, not tur his verbis adiungere, quae sapienter a canonistia lietntiatuo, aut alia» quantum βοή poterit idoneuo. Iisdem verbis, quibus schema, usum eet concilium Tridentinum sere. XXIV cap. 16 de reformation·: et quantis litibus inter oapitalaree, quantis oou- congruam abi aliter provisum non fuerit, percipiat. partem Conveniens admodum vide­ in schematis adnotationibus dicta sunt, videlicet ita ut modus et quantitas iuxta diversos regionum usus determinentur. Quot pericula abusuum bac ratione removerentur facile patet: de hominibus enim humana omnia timenda «tint. Quae quidem fragilis humanitatis conditio desiderare etiam facit, quominus capituli consensus per secreta suffragia a vicario requirendus, io dimissoriis ad ordines post annum vacationis concedendis penitus ex­ cludatur. * D< caetero utrumque schema, paucis tantum adiunctis immutatis, retinendum et approbandum esse censeo. Vos, patres eminentissimi ac reveren­ dissimi. qui maiori s· A. ΒΕββΙΟΝΕΒ PC BUCAl ft OONGREGATIONE8 GENERALES Ml MS allocates fnarit * : gVauite, o filias, audita ■· ... a nationem vicarii noa doeterit, posthabit· doctor·, aliqaando irritam declaraverit Hoe unam aat qaod rog·, aa a août· arga ec­ clesiam banevolaatia voe avaDatis, at at ai, qai in­ vitus ax eoaaanaa omaiam ia bane aadam ordinata» at inductus fuerit, tamqnnm mihi laaaai «spat Turirum Noa potest asum sedssts aaaa una £tas in vibarinni capitalaram débat essa doctor lias public·· anivarritatis. At quis rastrum igno­ Bi baao antiqaa diaatpliaa reaascatur, rat, reverendissimi patra·, pnbHeas nnivarsitataa,pa·- submittatis. * episcopo. •i ultra très menses (nota in Sardinia· regno habetar aliqua eeelesia par integra» viginti quatuor anno· •uo viduata pastor·), ecclesiam vncnre 'episcopo baud amplius permittatur, ai vjcnriu eapitnlaris a capitulo deputatus eam summi pontificis sapien- tiaaimam vooem religiosissime custodiendam curabit, *Ml iiutomtur mû ftoi tnûiûtm tû; baud am­ plius gubernator, ut vocant Hispani, sou officiali· provisorius brevi illo -tempore »· capitulo eligi posset. Ex iis quae.hucusque dicta sunt vel modo di­ cenda. intelligitis quid de illius praeopinantia sententia, qui heri episcopos eligi vel ad munus episcopale a capitulo proponi cupiebat, asseri possit. Meum non est omnia mala hic recensere quae medio aevo ex hac democratic· electionis forma lamentabantur. Hoc unum udnotare sufficiat, si tot incommoda, lites, dissidia, iurgia innumera semper aut fere semper in vicarii capitularis de­ putation» oriuntur, qui quidem nonnisi transitoria et limitibus circumscripta potestate pollet, quid «i de eligendo vel proponendo episcopo in capitulis’ vel levi coniectura colligi potest. Hisce tempestati­ bus forsitan formidandum esset ne factiones, emp­ tiones. venditiones tum suffragiorum tum officiorum, qUae in deputatorum electione ad nstidhalia comitia nunc lamentantur, in episcoporum electione vel propositione renovarentur. Ad qualitates requisitas in vicario eligendo ser­ monem Iuxta dacmionam ab aadam sacra coagragati··· •missam in Afeutw Rspetis, dio M decembri» 168·, modo convertam. In proposito schemate praeter morum integritatem, pietatem, scientiam, et ab ecclesiastica censura immunitatem requiri quoque doctoratna gradum in iure canonico reperio. Ast schema non explicat num hic gradus doctoratus requiratur exclusive sive ad alios, nempe si rei unus in capitulo vel in dioecesi existât laurea in iure canonico donatus caeterisque qualitatibus enu­ nimisnis sxoeptis, hiaos tempestatibns ita subdi mviti gubernio, ut nullum in cis vaatigium manserit aaetoritat» ecclesiasticae, praeterquam quod de doctrina, quae inibi traditur, sit valde pertimescendum ’ Nonna consultius foret ut candidati, qni in clericorum se­ minariis studio vacarunt perieniiique se submiserunt, tamquam laureati in universitate sint habendi? Observandum quoque est. quod schema propositum ■dicet non absolute excludat theologos, seu sacrae theologiae magistros ab electionibus huiusmodi, illos tamen intra cancellos generalis illius formulae. „vel alias quantum fieri poterit idoneo ." * districte re­ legavit; atque ita fiet ut non solum canonistae sint theologis praeferendi, sed alii qiioqne sacerdotes, licet nulla laurea donati omnique academioo titulo desti­ tuti. possint theologis aequiperari et pro arbitrio capituli anteponi. Tantine flocci faciendum scien­ tiae divinitus traditae studium, ut sui cultores in­ habiles reputemus ad regendos etiam vicaria et transitoria potestate populos, eosque moribus in­ formandos, praesertim cum theologica facultas, quemadmodum modo traditur, non sit prorsus ieiuna et vacua illis notionibus, quae in sacris canonibus reperiuntur? Non ita certe demi···, ne dicam sordide, de theologis sentiebat eximius ille et acutissimas Syl­ vius, qui theologos, caeteris paribus, magis idoneos quam jurisconsultos ad episcopatum reputabat. Eius verba quae prostant in 3 * 8M. q. 63. art. 2, q. 1 ad calcem tertiae conclusionis, in medium pro­ feram non solum <>b eius auctoritatem, quae magna est. sed etiam ob eximias et inconcussa» rationes, qua» adducit in »uae sententiae patrocinium. Pro­ posita itaque quaestione: Qni» ad episcopatum sit caeteris paribus magi» idoneus, theologus aut juris­ consultus; respondet; „Quamvis fortasse quis magis desideraret responsionem eius, qui neque theologus meratis praeditus, aliis tamen idoneis tum in capi­ foret ' neque inriaconsultas, ut sic velati in aliena tulo tum extra non deficientibus, licet non in iure causa diceret sententiam, canonico doctoribu», doctor icte, inquam, unicus sit nec ne eligendo» necessario, adeo ut electio doctor!· non potest ia qui et theologiae et iurisprudantiae solide taman respondere Certa •it ignarus. Quapropter respondeo, requiri quidem in episcopo peritiam canonum acclesiastioorum, at- huiusmodi declaratio necessaria est ad lite· praeca­ qua adeo aliquam jurisprudentiam ; simpliciter taman venda·, quae in capitulis non raro suboriuntur, quaeque animos miser· «t scandalo·· discerpunt. 8i decision·· · sacra Ooneilii congregatio·· lata· ae per se loquendo theologum ad episcopatum magis sedulo inspicientur, nulla certa ao fixa regula hac super re colligi potesti Licet eaim die 8 iuMi sani uad· apiwopo dum oosieorstur dicit oonsocrans: Ae- 1677 m Ecûfûmû ad propositum dubiam : An ex­ Maaifisetam «st satem ad theologum magis qaam ad iuris peritam portiaara praedicatione·» evangelii, posthabita sit ipso facto irrita et nulla t tant· in capitulo nnieo (sedulo notat·) taqtam doc­ tor·, aliis tamen idonsta non defleseetibra, doctor iit neoemario eligenda· in vicari··· capitularem; re­ scriptum fuit in casu propoaito: X^flrasuti··,· nihi­ esse idoneum quam iuris paritum:' 1 * Quia prsecipanm monas episcoporum ast praedicatio avaagalii... cum aa iuris parite non coavoaiat, nisi quatenus •ri theologus., T Quia apiaeopus dabat attendere gregi (Aat XX), hoc eat ouamgarero salutis eorum Dabat iaeupor pascere gre­ lominus sacra aedem ooagregstio alia·, «t recentis­ sime ia Gotodmsi dis M ianaarii uni 186S ad qui suat ai aommisai. dubiam : An ot qaeado dapatatio vicarii qapitalari· doetriaaa, noa tantus pubUnb praadiaattouibus, aed non doctori·, Host «lacta· faerit vinaria· gesseratis •tiam secreti· ntqua privati· iastitetionibus, moni­ gem (I Patr. V), pruabtodo ai pabulum Christiana· prsedsfuncti episcopi, nnlhtat· labent, ri ana· salt·· tionibus, osneptioaibus; meramtats atiam admini­ ds gremio capituli rie gradaatn· existât; rescripsit: fVosidsMwr m ossriw psrtiritleritui, û ed assatam. strando, aorum vim et tairemtoi·· axpiicaado: ad Quare ex ii· darimonib·· aaHa caria ao fixa noma haberi potaat, cum sadem sacra eoagragatio (quem­ admodum erit· Vsoshiotti aaimadvattit ia siri· in­ stitutionibus canonici·) aliquando validam aosai- > Vita alsaa. Oapmatsm. «L Migra tam. L mt «A haae autem munia maxim· assess arta sst theologia. * Quia ad spisoopos partiaet dnbitationa· de fide 8 •xarfiM axsuuiaara, et eum Bomaao pontifice de­ finire; quod sine dubio propriissime sst boni theo­ logi. * Hnauaqua Byivius. Ex quibus iatava lieet, quod eum modo diota •piseopalia munia, aada vjseauto, ia vinarium e»pi- OONQRKGATIO GRNKRAIJB UNDECIMA IS iaaurii 1870 39Ï m tslarom tiUHUt, eumqeo ad «a obeanda magic ia provincia egisteret, ted ad antiquiorem euffra- idoaeaa ait et praofnreadue theologus inrwoonsuHo, ganeam vicariam eapitalarem Boaananaom ; ipsoqne sequitur apprime, at qaamadarodam ad episcopatum, vicariua solas appellationem accepit, cauaam cogno­ ita a ssaiori ad minas ad vicarii oapitnlaris mnnne ealsbriter at absque daa^o aaiaaaraa exCroeaduM. vit, sentaatiam pronuntiavit, qua auctoritate «ef­ fultas aeaeie at ignoro. Hoe unm «cio, ^paaaa magia ideheum, at par ooaaaqaaaa magia praafereridnm try * theologum inrieepaanlto. Ëo val omnes huiusmodi praevideri et nitido definiri debars maxima qaod bodie fere abiqoe locoram, robinia amovenda. ad litae, inrgia et scandala, quae exinde exoriuntur, per eummnm nefas peraooali immanitate, posthabito Haoo circa schema propositum diota sufficiant; privilegio fori, ai non de iure, oerto de facto, in episcopali foro noa aliae causae perraro discutiuntur nisi matri moniales, et de rebns mero spiritualibus; ad quas cognoscendas et rite pertractandas, prae­ ferebam esse theologum prae iuriscomulto, ‘nemo quae si minue doctrinam, meam quidem erga oceleaiam et eocleaiaetieae disciplinae integritatem tuendam atque servandam benevolentiam pandunt Ignosdite igitur, quaeso, reverendissimi patres, st quid minus apte et inconcinne protuli: si meliora habetis, adducite. Non vincimur, ut Cypriani verbis utar. quando nobis afferuntur meliora, «ed instrui­ mur: maxime in iis quae ad ecclesiae utilitatem pertinent, et spei et fidei nostrae unitatem unus est qui non videat Quod in vicarium cq^i tu larem possint a capitulo eligi canonici poenitentiarii et parochi, licet con­ ceptis verbis non asseratur, non negatur quidem in constitutionis schemate proposito : unde facile B ORATIO deducitur eorum electionem baud ease prohibitam, rrorreadi patris donum FtrtUnm»4i Kaimrtt y Fasques cum odia sint restringenda, favores sint ampliandi. «piscopt Aucnsis In altero tamen schemate, ubi de episcopia agitur, Eminentissimi praesides, eminentissimi et reve­ districte episcopis prohibetur, ne in suum vicarium rendissimi patres. generalem eligant canonicum poenitentiarium vel : Valde vos defatigatos considero: hac una ratione aliquem suae dioecesis parochum, et talis facultas ipsis denegatur, ne suspicio vel minima de conbreviter dicam, et solummodo quae ad rem per­ tinewt. In die praecedenti de causis a iure ad­ fusione fori interni et externi inter fideles submissis ad residentium dispensandam ' satis tributum oriatur. Mena mihi non eet tali praescriptioni contra­ fuit; sed tamen voluissem ut de praescripta licentia dicere, quae aliquibus ct fortasse non immerito in schemate consignata ad mctropolitanum deferre­ laesiva episcopalis libertatis videri poterit; intur huiusmodi tus Quomodo enim in regionibus iuriosa quoque poenitentiariis et parochia, quasi valde longinquis, ex causis valde urgentioribus sd ipsi abuti possint notitiis in confessione habitis ad Romanum pontificem deventurum erit? Forte vobieexterna et iudiciaria negotia finienda. Sed his metipsis aliquando evenire poterit, ut charitas urgeat praetermissis, si ratio modo adducta pro impedienda vos ad relinquendam residentiam vestram : et cum electione vicarii generalis subsisteret, ecquis vestrum charitas vocat, et dum vocat fortiter, poteritis nunc non viderit, reverendissimi patrea. eam a fortiori c ei respondere. Expects, expects: iure tuo utere, locum habere in vicario capitulari, qui omnia foron- attamen ministerium meum implere non possum. sia negotia dioecesis pertractat, non minus ac vi­ quia licentia munus meum agendi nondum advenit. carius generalis episcopi! Ae proinde ai ad hoc Quare voluissem ut de licentia praescripta in sche­ officii munus inidonei declarantur parochi et ca­ mate ius eam dispensandi ad metropolitanum per­ nonici poenitentiarii, ob ipsam ipsissimam rationem tineret; quia modo facili et modo etiam seeuro inidonei et incapaces quoque retinendi erunt ad respectu omnium circumstantiarum appretiatio potest vicarii capitularie munus rite obeundum. faciliter a metropolitano cognosci. Denique in schemate statuitur, quod ai in elec­ Bed quod praetereundum non iudico. est forma tione vicarii capitularia, capitulum praepostere in schemate exarata qua cum voluntarie afisentibq· egerit, praescriptas nempe conditiones omittendo, procedendum erit. Ibi dieitur: „Quod ei tribus ot personae inhabiles ad huiusmodi officium assu­ mensibus ultra concessos absens fuerit, metropoli­ mendo, datur illico appellatio m dseoiaries ad tanus suffraganeum episcopum absentem, metro­ superiorem. Superior autem dicitur metropolitanus politanum vero absentem suffraganeus episcopus archiepiscopus, si capitulum suffraganeum defecerit; antiquior residens huic sedi apostolicae denuntiare si autem ipsum oapitnlum motropolitanum, superior teneatur, quae in ipsos absentes prout cuiusque maior autl minor culpa exegerit, animadvertat erit episcopus o saffrnganeie antiquior, et iste quo­ quo ei ecclesia metropolitan· proprio fuerit viduata pastore ; haec schematis praescriptio. Sed pace D tantorum doctorum qui praefata statuerunt, dioam quod in schemate .non consideratur casus In quo tum metropolitans, tum omnes suffiraganeae eccle­ siae proprio sint episcopo destitutas ; casos nimirum in quo omnes omnino episcopi alienius provinciae desint. Neque impossibilia huiusmodi eemtr eet; locum namque hodiedum habet in Sardiniae insula, ubi in TuiTitaaa provincia, quamvis euffraganeie. ditata, omnes tamen ecclesiae, ipsa metropoli non exclusa, propriis sunt episcopia viduatae. In hoc oesu, quaero, quinam erit superior oui m rieeeMteo appellari possit a capituli deliberatione, sive motropolitanum, sive suffraganeum ipsum fuerit quod in peragenda electione peccaverit! Casus hio locum habuit anno prope elapeo cum ab electione vicarii capitularis, die 8 februarii a capitale Turritano habita, interposita fuit appellatio non ad aliquem superiorem episcopum, cum nullas * Arguasse tua ; .Kpteoopos Pomosu «ptamet lioeatiaa te usa insidendo potias quam Bomsao pentitei lasrvsaSsa sum metropsUtnM, at hae rations srgentioribse eadbuo st teoillm st- titias providaretar. 8iM natam aoa arridere taraaas, que iuxta mbeautte dtepoaitioam soatra non reriteala· proviisstua sssst. Ktaaia ri tribas asaribes ultra «eomsm abusas fOsrit, metropoUtaaw eeffragaaoam epteeepum absmtam, mstropeMmqam satam absentem euAagaaom epteoepm aatiquter rtriims baie spsstoUoas sedi denuntiare Uaastar, quas bt ipsas aboaatea, prout satasqae mater aat miser salpa exigent, animadvertat, ,atque etiam sseteeiie ipde te utiiteribos parmate provitest, abat ia Dsmino severit mlabriter . * expedire Bas pespteeqa provideas taristietieate epteeopaite laterdtettetMm decerni et quidem tins alte presv^i admeaitibae et ed rimphean rive metropolitan! rivo aatiquforte opteaspi teaeatietinaem fiatis asm «it. ad H noa ternaire, siri cum m· raMt·· dbatamnx fiserit. Quoad vicarium oapitaluvm «it stertas dsdanadea^ utram maditis ilte doc­ torates ia lars esitem oaaeateo relativa rit aa absoluta, ita ut «tectio dochmie ia mora tbeetegis prae doctors ia iure eaaoateo rit smalas anile; dioeedum tdtireo: .usas rit oapitaU vicariae doctor vel lioeatiatm ia -iure oaaoateo aut «altem ia «aura theologia, vel aliae qaaatum fimi potest Homo·*. Μ·*· SW A. 8E88IONE8 PUBLICAE KT CONGREGATIONES GENERALES 395 - 'WWB1 (attentionem vestram deprecor) atque etiam soele- basilicae generalis reverendissimorum patrum con­ >iia ipsis de utilioribus persouis provideat, sicut ia' Domino noverit salubriter expedire. * Hic, reveren­ dissimi patres, ebeentibue imponi poenam gravem gregatio habita eat; cui interfuerunt sexcenti un­ decim patres, nempe 37 cardinales, 7 patriarchae, 4 primates, 109 arehiepiscopi, 419 epiaeopi, 5 ab­ ratione bates nullius dioecesis, 14 abbates generales sive fructuum amissione constante, sed quod mains eet in iurisdietionie interdictione: adverbium etfueotsem copulativum eet, hoc eet msÔMdeertet, atgœ etiam praesideo congregationum ordinpm monasticorum, generales, ia personu uliliorihue prosedeat. assignatores nemo dubitat non ratione poooati, non Et quomodo to­ usum mitrae habentes, quorum locorum 93 omnium generales nomina, accurate et vicarii sicuti descripta per fuerunt, tum negotium peragetur sine praevia admonitione, exhibet indieulus patrum duodecimae congregationis generalis, qui inter acta concilii asservatur. absque summarii saltem iudicii informatione, solum­ Reverendus pater dominus Aloysius N asari modo simplici metropolitan· aut antiquioris episcopi denunciatione T Quanto melius erit ut praecedat de .Calabiana archiepiscopus Mediolanensis missam admonitio episcopo absenti, dum per tres menaee lectam celebravit iuxta ritum Ambroeianum. Qua abfuit ; et praecedat admonitio a metropolitano vel absoluta et recitata oratione : Adssunus Doasùw etc., eminentisaimus cardinalis Antonius de Luca, qui seniore episcopo. Et si forte absens contumax propter absentiam eminentiasimi cardinalis Philippi fuerit, quantum abfuerit, tantum etiam puniatur; de Angelis primi praesidia munere fungebatur, et tunc provideatur ecclesia utilioribus personis ad patribus annuntiavit peractum fuisse scrutinium regendam eam. Aliter episcopus videtur iure suo carere eo ipso quod in absentia per tres menaea schedularum pro electione quatuor et viginti de­ putatorum pro rebus ritus orientalis et missionum permanet. Breviter de vicario capitulari dicam aliquid, apoatolioarum in haec verba: quamvis etiam a praecedentibus patribus satia .Reverendissimi patres, feria II et III currentis hebdomadae in secretaria concilii facta, est com­ dictum ait. Schema vicarii capitularie ita incipit: "Ecclesiarum vacantium regimini pro apostolica putatio suffragiorum ad eligendos viginti quatuor nostra sollicitudine omni meliori modo prospicere patres, quibus constare debet congregatio' seu decupientes, sacro approbante concilio, volumus, ut putatio pro rebus ritus orientalis, in qua tractabi­ tur etiam de apoatolicis missionibus; et reverendus quae in generali Tridentina synodo decreta ac san­ dominus aubsecretariua recitet ex umbone relationem cita fuerunt, diligenter observentur. Unus sit capi­ de peracto scrutinio, et promulget nomina patrum, tuli vicarius qui saltem in iure canonico sit doctor, vel alias quantum fieri poterit idoneus. “ Ut in re qui ad praedictam deputationem constituendam ** tanti momenti nullus pateat dubitationi aditus, maiorum suffragiorum numero electi sunt. Inde umbonem aubaecretariue conscendit et constitutionis textum clarius exponendum existimo. Vobis notum est, ac trium saeculorum experientia relationem perlegit sequentibus verbis expressam : "Iuxta deliberationem a patribus initem in con­ confirmatum, hanc concilii Tridentini legem diffi­ cultatibus non paucis esso obnoxiam in aliquigregatione generali habita die 10 mensis decembris bus regionibus, anxietatibus quamplurimis ianuam C praeteriti anni 1869, urna, in qua asservabamur aperuisse. Et nunc interrogo : praelatio doctoris schedulae suffragiorum pro electione viginti quatuor patrum, ex quibus constabit deputatio pro rebus in iure csnonico estne absoluta, vel relativa? Eritne ritus orientalia et apostoliearum missionum, nobis nulla electio, si doctor iuria canonici a capitulo non infrascriptis praesentibus lata fuit et recognita sit electus: vel est praelatio relativa, adeo ut con­ sigillis munita, quibus a protonotariis apoatolicis venientius ait ad regendam ecclesiam Dei vacantem obsignata fuerat: ea postea aperta, inventae sunt eligi ductorem iuria canonici, quam ductorem in sacra theologia? Qua ratione? Ego Voluissem ut schedulae numero sexcentae triginta et octo, facta­ que diligenti computatione, reperti sunt maiori hoc modo textos huius schematis consignaretur: Vaut rit capituli vicariae, doctor vel licentiatue ia suffragiorum numero electi: iure canoxieo, aut ealtem in nacra eeiextia theologica, Reverendissimi patres. vel aliae quantum Jieri poterit iioxeue. Voluissem 1. Petrus Bostani, archiepiscopus Ty renais et namque talem praeeminentiam ductori canonico, ut nullimode doctor theologus vel aliter idoneus Sidonensis, ritus maronitici. , 9. Vincentius Spaccapietra, archiepiscopus arceatur, principaliter si experientia, prudentia aliisque qualitatibus praefulgeat. Bic in praxi Smyrnbnsis. 3. Carolus Allemand Lavigerie, archiepiscopus difficultates, controversiae, anxietates quamplurimae Algerianus. penitus exularent. 4. Cyrilltu Behnam Benni, archiepiscopus Haec omnia considerationi patrum breviter ex- D Mausibensis, ritus syriaoi. posui. Parcite mihi si breviori sermoni non in­ 5. Ambrosius Basibus Abdou, episcopus Mariamduis· : omnia tamen vobis sublicio et vestrae libenter nenais, ritus graeci mslchitici. voluntati. 6. loaeph Papp-Ssildgyi, episcopus Magno-VaraHic autem ab eminentissiniis praesidibus, cum . dineneis, ritus rumeni. hora iam nimis processisset, congregatio dimissa 7. Aloysius Ciurcia, archiepiscopus Irenoest, reliquis oratoribus in proximam congregationem politanua. generalem dilatis, haec ad patres habens eminen- ' 8. Aloysius Gabriel de La Place., episcopus tissimus primus praeses: Hadrianopolitanus. 9. Stephanus Ludovicus Charbonneaus, epi­ „Cum hora iam nimis processerit, et multi adhuc supersint oratores inscripti, , reliqui audieiidi scopus Iassensis. 10. Thomas Grant, episcopus Southwarcensis. erunt feria IV sequentis hebdomadae, quae erit 11. Hilarius A leaser, episcopus Paphensis. dies 19 ianuarii.11 5. 19. Daniel Mac Gettingan, episcopus RapoCongregatio generalia duodecima teusis. 1870 ianuarii 19. 13. losephus Pluym, episcopus Nioopolitanus. Feria quarta die 19 ianuarii 1870 hora ' noua 14. Melchior Nasarian, archiepiscopus Mardenoia, matutina' in conciliari aula Vaticause patriarohalia ritus armeni. / 397 CONGREGATIO GENERAL» DUODECIMA 19 iaaasrii 1870 15. Stephana· Mslohis«dnchimi, apboopM Er- a Mrumiensis, rite· araenl 16. Augustinus Georgia· Banhino, episcopii· Sahnasieneis, rite· «haldaia. 17. Ioann·· Lynch, episcopu· Torontinus. 18. Ioann·· Marangà, spiseopüs Tenensia «t' Miconen·». t 19. Franciscos " Ioann·· | Laouënan, episcopus Flaviopolitanu·. Z * 20. Antonio· Carolus Cousseau. episcopu· Engolismenaie. » 21. Lq0ovicus de * briand. Goe episcopus Burlingtonensis. 22. loeephu· Valerga, patriarcha Hierosolymi­ tanus. 1 23. IscobuB Quinn, episcopus Brisbnnensis. 24. Carolus Poirier, episcopus Rosensis. Ex aedibus secretariat sancti concilii oecumenici Vaticani hac 'die 18 ianuarii 1870. Antonius cardinalis de Luca, praeses. loseph Andreas cardinalis Bissarri, praeses. . Paulus Angelus Ballerini. patriarcha Alexandrinus /itus latini. Maximilianus deTarndctv, archiepiscopus Salisburgeneie et primae Germaniae. Laurentius Pontiflo, archiepiscopus Consentinus. b.annes Petrus Losaua. episcopus Bugellensis. Guillelmus' de Cesare, abbas Montis Virginis, losephus. episcopus Sancti Hippolyti, secretarius concilii Vaticani/ Postea distributum est folium typis impressum, in quo inscripta erant nomina patrum deputatorum, et eminentissimus primus praeses indixit continua­ tionem discussionis duorum priorum schematum de disciplina ecclesiastica per haec verba: ^Reverendissimi patres, continuabitur nunc dis­ 399 ORATIO rteeremrfi pmtrw «faute· Fteesufw Spocroptetr· orrÀtepfaop· âtegmeMÜ *. EsÎDMtiMimi prufades, patres ruverendissuB). Nemo mihi indignetur ai quinque rerba dicere audeam in »et»e meo : multa enim iam dicta venerunt sapienter, dare, et saepe breviter, quae adverbia mihi videntur effbrmare chartam, ut ita dicam, eorum qui loquuntur in concilio. Unam addam submisso animo observationem super caput 111 schematis pw> Smmeniii incepit · dominus subsecretarius ex umbone recitabit/ •cbemate dc srde epssoopali raeanit. obi in capti· lll^'agitar Ambonem conscendens subsecretarius utramque de regiunibos ab Earopa luaife disuiti . * et dicitur, qaod inter­ notam perlegit, et in prima habebantur reverendis­ veniente morte eptecopi in iis loci·, iu quibus capitulum existit, simi patres, Vincendus Spaccapietra archiepiscopus ,· canonicis' fiat electio vicani capitularia, ipse autem dici voluisset, ,a canonici· canonice electi· Aat electio etc.', quia non Smyrnensis, Georgius Darboy urehiepiscopus Parisi en­ ruro in illis regionibus multi· prae ceteri· venerabilibus sacer-’ sis, Paulus Melchers archiepiscopus Coloniensia dotibus ab apoatolicn aede conceditur facultas moneta super Franciscus Gandolfi episcopus Curnetanus et Cenrochetum utendi, et inde canonici nominantur, licet veri cano­ tumcellensis, Livius Pariatore epicopus Sancti Marci nici non aint. utpole qui et beneficio et institutione canonica et Bisinianensis, Franciscus de Charboonel episcopus eareant Insuper ubi consuetudo non rigeat conferendi dioeceajs adminiatralionem ei, quem parochi sive soli live cum Sosopolitanus, Guillelmus de Ketteler episcopus Moguntinus, Constantinus Bonet episcopus Gerun- B ahia eccleaiasticis viris designarim. schema in hoc casn con­ stituit. ut mismonarii vel preabyteri in unum conveniant ad densis, Antonius Fania episcopus Poteotinus et elaotionem e^endar». et si forte propter locorum distantia· Mareicensis. loanne· Bapt. Zwerger episcopus Seco•t alias difftsultates convenire non poaaist. vicanus generali· visnsis. In secunda vero reverendissimi patres, defuncti episcopi ipeo facto unquam vicarius capitularis haberi Placidus Casangian archiepiscopus Antiochenos ritus debeat, quotuqne ab apostolica sede aliter provisam fuerit, ▲t hniusxoodi dispoeilionem ait orator pluribus incommodis armeni, Felix Dupanloup episcopus Aurelianensis, obnoxiam esee, cum non facile et de distantii· locorum et da Petrus de Dreux Bréxé episcopus Molinensis, Nicolaus reliquis difftcultatibu· indicium ferri possit, nec facile ait, ut Pace episcopus Amerinus, Conradus Martin episcopus ■UMiosarii variarum regionum in pertona eijgenda conveniant. Paderbornensis, loanne· Bapt Ormaeobea episcopus Hinc optare se ait, ut ad omnes mismonee extendatur id qaod de Tulanoingo, Nicolaus Dabert episcopus Petro^ alicubi ab apoetolica sede coneeaeuA eet, ut in hoc casu ille ooricensis, loseph Moreyra episcopus Ayaouquensis, ùt vicarius capitali, quem ipee episcopos vel vkarins apostoliene ante mortem constituerit; et « inopinata episcopi vel vi­ Franciscus Zunnui Casula 'episcopus Uxellensi· et carii spostetiti mon fuerit, ricarhm generalis defuncti illico Terralbensis. certiorem de hoe reddat apostolique aedem, et interim ipee Oratoribus publicatis, ab eminentissimo primo vicarii capitularis mundo exerceat. Quoad schema de episco­ praeside ad ambonem successive vocati sunt arehi- pis ait tantummodo pauca admodum illa esae, qene dicuntur episcopus Smyrnensis, archiepiseopus Parisien·!·, de episcoporum agçndi ratione in ordine ad civilem potestatem, addidit tamen M eertiasime alibi pertractandum, eum de re­ archiepiscopus Colonienst·, episcopus Cornetanus et latione inter ecclesiam et civilem potestatem eemo fiet. Hic Centemcellensis, episcopus Sancti Marci et Bisinia- autem saltem commemorandam eeee constitutionem Gre­ nensis, et episcopus Sosopolitanus. garii XVI ^otitritwdo emutem larfsetermn/ . SOT * ' t ,«». A. SE88IONE8 PUBLICAS KT OONflREGATIONES GENERALES designaverint, schemata bot msu βΜομΗμ vel a presbyteros in unum convenire, nt hnnq/elactioneai faciaat, statuere videtor. Qaod ei forte^ppipter , locorum distantiam et itineris diffienltatea perarduum id apparet, tone vicarius generalis defuncti antistitis ipso facto habetur tamquam vicarius capitularia, quousque aliter a sancta sede fuerit ordinato··. Non unum schematis propoeitio ineoartnodum pro­ creare posse arbitror. Primo enim quis distantiarum^ vel difficultatum index eritf et saepe saepies homines pro suo arbitratu de rebus, quae auctoritatem et honorem aliis tribuere videntur, iudicium ferre prae­ sumunt. Deinde cum misaionarii variarum nationum sint, et si sub hoc nomine etiam religiosi, ut credo, intelliguntur, non eiusdem ordinis ordinario sint, non meliora charismata aemulantes, vehementissime dissentire circa personam eligendam, ac fidelibus scandalo esse possent. Omnibus, qui in missionibus laborant, compertum eat quot ex hac aemulatione B et simultatibus saepe apertis, saepius olAcuris in ut ad aahstem aeternam omnes perducat 400 Religio enim catholica vivit bono eum omnibus, ut aiebat aanotne Augustiana; et «tinam gubernia saperont et intelligerent, ut ipsa quoquo vivait et longe vivant Nil rectius, nihil ^innabilius dici potaot, praesertim (denuo affirmt^Ruboo noatria tempori­ bus, ut possint fideles qaae Deo et quae Cassari sint reddenda agnoscere. Quae verba notissima Domini nostri, quibas saepe politici huius saeculi abutuntur, doctissimus Salmeron expendens ait ad rem; „Non repugnant neque ae mutuo impediunt reddere temporalia bona Deo pro ministris et tem­ porali cultit, et solvere Caesari tributum ; immo vos eatis Dei et Caesaris. Nam omnia habetis a Deo ut animam, corpus, àivitiae naturales; aliqua per Caesarem, non a Caesare, qui minister Dei est in bonum, scilicet pacem, iustitiem, abundantiam. Red­ dite ergo unicuique quod suum est ** Valde ergo exoptandum esset, mea humili sententia, ut a con­ cilio oecumenioo aliquae generales normae tra­ derentur, quibus fideles et fidelium pastores in oesibus peculiaribus possent quid iis licitum, quid vetitum definire. Profecto valde perplexa et diffi­ cilis quandoque ista definitio perspicitur, et potior ideo ratio manet ut aliquid dicatur. Verum non dubito quin in aliia schematibus, sicut iam delibavi, de hac disputatione sermo fiat. Hoc breviter dicendum putavi, et vestro sapien­ tissime iudieio relinquendum quod si minus bene arbitremini dictum, pro non dicto habeatur. missionum detrimentum proveniant mala; ita ut propagatio catholicae fidei et christifidelium salus retardetur, ut dolebat Benedictus XIV in constitu­ tione Aposlo/icwn anmtteriaat. Satis igitur esset iuxta meam sententiam, id quod iam in pluribus missionibus factum videmus, et e sancta sede pro­ batum, pro omnibus missionibus decernere : scilicet quod ubi capitulum canonice erectum non existit, vel ubi usus non invaluit vicarii capitularis electio­ nem per parochos faciendi, ille sit vicarius quem episcopus sive vicarius apostolicus ante mortem de­ ORATIO signaverit; si vero inopinata morte sit correptus, referendi patri» deeeiii Georyii Darbep vel electionem facere neglexerit, ille habeatur vicarius arMepieeopi ^arieientie capitularis, qui officio vicarii generalis episcopo Eminentieaimi praesides, reverendissimi patres. vivente fungebatur, et profecto ipse episcopus alios Veniam petii verba faciendi super schemate idoneos ad regendam ecclesiam nescit, sicut eius virarius generalis prae aliis aptus invenitur. Hae C de epieeopi», et ea mente ad ambonem accedo. ratione vero electus quam citius sanctam sedem do 1 Argumentum : .Archiépiscopal Parisieasis nounulls insua electione certiorem faciat, ut quid in posterum primis observavit adversu episcopus Geltellmorensem. qui, faciendum sit determinet at ipse sit, non ad ren sunlit exemplum vicariorum capitu­ Nunc ne indignemini, quaeso, ai loquor adhuc lariam Pariricasium mb Napoloooe I, quasi decretum quod­ semel super aliud schema, et unum ve) duo verba dam tulerint de gallicae» nt aiunt principiis, enm reapse illi addam, quae necessaria mihi videntur, cum quae doctrinam tradiderint, qnne commnnis tunc temporis erat, et sint aliorum schematum ordinationes ignoremus. In praeteres integerrimi fuerintjriri ac suetae sedi addictissimi. Bt quidquid sit ds doctrina illa, quod tunc vicarii capituleras capite I ubi de officio episcoporum circa finem, do taerut, fsdsseat etiam episcopi. De schematibus vero in genere debito obsequio et obedientia erga saeculi potestates sermoaem facie»· ait, sperasse se syaopsim qnsndam rerum pauca verba dicuntur. Num haec pauM verba nostra omniuia, de quibas agi debet in concilio, ut primo intuitu bac aetate, ubi gubernia et gubernantes vfiluti indicare episcopi possent de remediis, quae malis opponantur, metbeora vel sidera errantia surge re et cadere quibas societas nane affligitur. Ia specie autem quoad miramur, atque numquam apertius illud prophetae Khema ,de episcopis' adacta vit. offlda tutum episcoporum sxpoai, noa entem naturam et lura episcopatus, nec dicendum, completum videmus: /pes nutet tempora et aetate», notissima esae lars episcoporum, siquidem et de offleiis hoc trans/ort repna, atqae eeaMiiuit, et facta recte vel ipsum diei posset, nae quod alibi tura exponantur, cum aptis­ iniuste completa 'iure facta videntur, num, dico, simas locus as «xpoaeadi ista praeciae «it. Immo nec ipsa haec pauca verba sufficere possint, indicio vestro offlda ait natis perspecta fhimo schemati· aoctoribus, eum sapientissime etiam relinquo. Non immerito hac q Host unum matam caput inaeribatar , da episcoporum officii·', ia capitibus tusu sequentibus abi de residentia, visitation· de re adeo necessaria ot summa consideratione sta. nonnisi offlda rurem suantur. Nae sermonem teri lu sche­ dignissima posted forsitan in aliis schematibus, ubi mata de relationibus episcoporum enm aliia membris eoclede ecclesiae et status civilis reciprocis relationibus siuticM Mannhlu et cum laids variae conditionis, et lioot agetur, disserendum erit ; et valde utile mihi fuisse aliquid lannatar ds relati naibes ad principes et smgistrstaa, videtur, ai hoc in loco mentio aliqua celeberrimae molias rentra foret verba ilia ut etpaagi aut immutui, si­ quidem eorum patrocinium at protectio requiriter, cam id sanctae memoriae Gregorii XVI constitutionis praestare ipsi nee semper possint, et aliquando positiva dnaeSollieitudo seemmo necessitas? Namque ■are acta quae Romam mittnater non fore immutanda in­ audito mstropolita. — Quoad pchema .de sede episcopali re­ episcopus nonnisi ex utilitate et necessitate vicarios cute' abi dicitur qnod legitime electas vicarius capitularis generales adhibet. Porro ex eadbm ratione numerum •i redditibus msaeae episcopali· vacanti· etc. pro .«lectu' •oram determinat, j 8i enim in dioecesi- triginta dici volutaret . couti tutu’, quia in schemati· immediate ante sermo fit de .conititalo vicario. Ka quae statuantur pro animarum millia continente, vicarius generalis cen­ setur utilia et necessarius, quare tres aut plures regimine ecclesiae in casu captivitatis aut relocation!· opûcopt voluisset extendi etiam ad casum, in quo episcopus * snts etiam necessarii non ement in dioecesi, quae duos captu ret. — t’bl statuitor ricariui capitulare * non debere million·· habitantium continet?' Igitur ista non e conferre benefici· liberer collationi * sed oeconomum depalare longinquo decidenda quaestio, sed episcoporum pru­ et interim concursam indicere, caiu acta ed apoetolicum sedem Iruamnittat, ait se id probare non posso. quia baiumodi transdentiae eo magis relinquenda, quod itu eorum re­ mimic valde rem procrastinaret rem maximo fidelium damno, lative ad vicarium generalem omnino,est integrum, D in iis preeeertim regionibus, ubi viget consuetudo ab aposto­ neque ullo unquam decreto limitatum ; unde nec lic· sede approbata conferendi pareeeiu per eonrarnum enar­ ultro a concilii Vaticani anatribue, ut reor, limi­ ratas ; voluisset idcirco vicarium capilalarmn beneficia haec tandum. a •at provisori· taatam conferre, reservando episcopo definitivam , * collatione aat dsfinitive quid· * oonfsrre requisito tamen Idem dicendum de nomine et usu vicariorum generalium, ut aiunt, honorariorum, quae abolenda consensa capitali, «vel. deficient· capitulo, instropoliiae. Inde natum oceuloaem sumpsit insurgendi contra systems uti dici clamât? vehebatis auctor, non olffifontibn· quibus­ •olet centreliretiosU. Maxime quidem utile esse ait. ut cumque; caetcram nullapi huius ventantia· capitalis membre suo capiti unita sint, exoensum turea vilaadua eo rationem affert. Sed si tales tollendi sunt, pariter magis, qnod episcopi eam Romans sode nunquam uisgi» uiti faerinl, quam hodie sint, iauao piueentsm conditionem exigere, et in urbe Roma tollendi protonotariiJ et innumeri praelati ad honores. ' Fumus et fucua^bnerum aut •t episcoporum facultates amplientur, et remotioribus prae­ ubique decent et prosunt vel ubique dedecent et obeant. Plura insuper dici possent, quae schema vel necesaaria tacet, vel inutilia recenset Sed longae admodum orationi finem imponere debpo. Instiper haec vel ab aliis patribus iam audiendis notabuntur, vel certe licebit senipulos, si'qui sUporaunt, exponere cum ad suffragia veniendum erit sertim episcopis noa ad quinquennium concadantur, sed munere epiaoopali durent·. Mt licet summus pontifex propensus sit ad concedendas episcopis sxtreocdiasrias fncultalM. hanc '-s-r methodum ait se probare sou posse, cum episcopi nos extraordinarii ministri stat, sed ordinarii. Ia specie vero multa dixit ds Mcsmitat· smpliaadi facultates episcoporum qnosd matrimoniales dispensation se s At hic esslM * Ussimus primus preesss signo dato oratorem monuit, non sass a proposito sebhaate recedendam, sdosss commissi ceem specialea destinatam recipisndis privatis petram »·· 407 4M A. 8E88IONR8 PUBLICAE RT CONGREGATIONES GENERALES » •lite etiam iam eminentimimi· ae reverendissimis dioocssis visitatio psrfici debet, ad trisaaiam vsl oratoribus ex hoc suggests de episcoporum digai- ed summum quinquennium dsfiaitam sst tste ae intibo·, visitations et residentia, aeeaoa tationem totids dic lisais ampliori· ambitus etiam de «ede vacante et impedita iam proposita Mint. qaiequesnium aoa sufficit, m visitatio episcopalis Et abstrahendo ab eorum repetitione, paaeaa tantam ab ipao episcopo peragi dsbeut: et eaae maxime Ad visi­ observatione· examini aapieutimimo vestro proponere refert ut episcopus hoe gravissimam sui muneris mihi liceat. Quod attinet ad capot I schematis de «pweepü, omnino quoque consentio quod hoe looo jnon solam de dignitate, de intiba·, sed etiam de officiis, de officium ipse peragat reformatione episcoporum sit sermo : nam a re­ formatione disciplinae oeclesise, sicut iam ex eminentissimo ore audivimus, omnia concilia operam suam inchoare accesse «at Omne verum autem et sincerum reformandi studium a sometipso re­ formando incipere debet. Igitur reformatio vitae praesulum et episcoporum ecclesia· merito iure bic habet locum, et consentio eum illustrissimo episcopo bispaoo. ex cuius ore iam andivimua desiderium ut nonnulla hoc loco dicantur de vita episcopali in­ stituenda. non quidem speciali instructione lataque locutione, sed nonnullis gravibus et vivificis verbis disseratur de necessitate, quod illi qui primi sunt in dignitate, etiam primi sint io vitae sanctitate, primi sint in sequela Domini nostri lesu Christi crucifixi, in imitatione eius humilitatis et spiritus paupertatis; vitam degant alienam ab omni mun­ dano fastu et luxu et spiandore, dediti orationis et meditationis studio; vitam talem degant, qualis omni clero sit exemplar, et egregia gregi forma ex animo et non ad speciem. Ista verba deinde, quae in cap. 1, pag. 31coi. 341 c), continentur, ubi dicitur eccle­ siae episcopos apoatolicae sedis lura et ministerii sui libertatem tueri debere, collatis inter se con­ siliis. coniunctisque studiis et viribus, facile per­ verse intelligi possunt ; quia praebent ansam suspi­ cioni. quasi ad conspirandum episcopi contra gu­ bernie iisdem incitarentur. Quare mihi expedire videtur, ut illa inserta Verba iam allegata deleantur, quae etiam superflua esse videntur. Quod attinet ad"1 caput II de residentia iam dictum est. hoc omnino posse silentio transiri. Equidem omnino consentio, quia fortasse nunquam in historia Christiana hoc officium tam bene ob­ servatum atque impletum est ab episcopis quam bo^prno tempore. Quod attinet ad statutam poe­ nam eorum, qui negligunt huius officii observa­ tionem, hoc statutum omnino opportunum esse cen­ seo. quia controversias doctorum sapienti modo decidit. Sed quaero num hoc looo, ia decreto con­ cilii oecumenici fiari debeat, aa alio modo melius sapientiusque (eri possit In cap. Ill de visitatione episcopali oompluribae iam desideriis saepius iam ab episcopis manifestatis sapientissime modo satisfactum sst: unum tantina observaro liceat. Spatium temporis intra quod tota propodtioatbss', ad illa· os mlssuss ooarortsro opus esas >ro iia quas ad schema ds quo sgttar asa retirant··. Orator respondit, pstitisM· ss laa rsrstariter titias· st Hdroo sxistiassss, passa ss amtam ssaa Ubsn exponere ta cosdlio. Cetera· ad caput Π tesatima schematis ,de ssds •plsrepati vaca·»', sM fit sonae Ss dimissoriis a vitaris sapitalari osscsdsadts .post saaam Vacation!· *, Iase postrmas verte deleri rslsisssi, qsia saspiss assess··!·· sst, ut orttasstas dlsrid .tafrs urts vanrtisais *. Qassd ali···· starts·· dioKssi I luris IK· vel proprium ittalttrada· sxtataars ss satia asm. st oMtgstar vtssrtas ad capitali vel astropsmaa massas·· nqsiisadsm, esc sinssssrism ssss ut sd spastsilosm ssds· recurrat. Tsadsm esa is edaststisas ad sspst Π dkatar sfldl iauastari visum sms cires dtssissssta· sis 00·osdmdas, qui dissatar arsteti, imis alsas· tads sumpsit orator observsadi quod Ia ptaiibss «jmiiritas badio ·»· tavelait ordtaaadi ssMiaooap· ssb titula, qnsm vrnaat alatinefs aat dissoMsss, q··· norma ia ssa dis sisti repssisse ss sit uniis ■odo approbare potato··. * Ia dioecesi mihi ooucrsdita plus quam Qptiagentee parochiae iaveaiuntar; et siaosro fateor omnino mihi impossibile uuse omnes has parochias, et deinde illa plurima institute eccle­ siastice, quae preeter parochias sunt visitanda, visi­ taro intra quinquennium. Igitur peto ut aoa stricto modo quiaquennium tamquam ultimus terminus visitationis to^us dioeceseos definiatur, sed saltem pro iis dioecesibus, quae plus quam quingentas continent parochias, amplior terminus praefigatur. Libenter confiteor mihi magis placere et arridere, si alio modo provideri poeset; 'si nempe dioecesium ambitus viribus unius episcopi revera respOndsrot, si igitur dioeceses amplioris ambitus nova eireumsdriptione imminuerentdr; sicut quotannis in Ame­ rica fieri audimus. Sed nemo ignorat quantis iam difficultatibus tempore hodierno in hisce regionibus eiusmodl nova circumscriptio dioecaseon sit sub­ tecta: igiturque quamdiu hoc melius remedium non sdhiberi potuerit, iterum peto ut terminus visi­ tationis dioeceeeos amplior definiatur. Quod spectat ad cap. V et VI de synodi· pro­ vincialibus et dioecesanio, omnibus libenter con­ sentio, qnae in schemate praescripta sunt: duae tantum observationes mihi liceant. Quare syno­ dorum provincialium et dioecesanarom usus tant­ opere in oblivionem, in intermisaionem devenit? quare? Quia illa forma, illa methodus, quae hucus­ que celebrandis istis synodis erat praescripta, diffi­ cultatum est plens, solemnitatum et formarum eat plena, quae absterrent episcopos et clerum · cele­ brandis synodis. ' 8i licet synodos.simpliciori modo celebrare, tunc certe non solum dioecesanae. sed etiam provinciales synodi libente ab episcopis et clero in praxim denuo reducentur. Nam quid magis episcopali voluntati, episcopalibus indigentiis magis satisfacere potest, quam cum clero suae dioecesis, et cum de metropolitis sermo est, cum episcopis suae provinciae saepius convenire, et cum iis deliberare qnidquid ad utilitatem ecclesiae, quid­ quid ad bene administrandum munus episcopale pertinet? Igitur peto humillime, ut permittatur tam synodum provincialem quam dioeoesanam sine tali difficili forma celebrare, et ut non amplius requiratur quod is' synodo dioecesana vocentur omnes illi, qui hucusque ius habuerunt ad synodum vocari. Iam dictum est sufficere nt praetor cano­ nicos capituli et olorum civitatis dioecesanae val cathedralia, ex singulis deoanatibus decanus, et praeter decanum alter etiam parochus a oaeteris parochia eligendus advocetur; iisquo consiliis om­ nino ma oonssntire fateor. In sodom capito statutam invsnitur, ut métro­ polites ooacffil proviactalis acta et decreta omnia ad sanctam sedem traaamittaat, . quatenus expen­ dantur et rocoguosuaatar, noc prius publicentur. Sino dubio, hoc decretam sapisntissimum ost, st omnibus placet. 8od quia nonnunquam evenit quod acta et decreta concilii provincialia remitterentur immutata et additamenti· aucta, humillime peto ut statuatur, ne decreta concilii provincialis immuten­ tur vel additamsatis augeantur, nisi prius ds tali­ bus augmsatis audiatur vel immutationibus métropolite In fasciculo ds ssds «piaeopsti eaenati continetur statutum pag. 4[ool. 363 c), quod legitimo electus vica­ rios capitularis sx redditibus msasae spiseopaHs va- CONGREGATIO GENERALIS DUODECIMA 1» iaaaarii 1870 4M tn hoc Iom pre j immo tom tbeiut meUus mihi mm vidotor pouoadnm mini· Matte part·· congrum percipiat. maximum ia commodum 410 soelesias regi­ aoa do «laeta Priori tempore, quo atedisas, ut ita dicam, cen­ •ed de eoMtitato vienrio generali sermo Mt Ibidem eap. II, pag. & [ib.}, definitu, at «ede epi- trifuga!· multa membra ecclesias occupaverat, sins •oopoli impedita per epieeopi enptivitatem vel exi­ capiti· srat noosabarinm, proficuum lium sive relegationem, ilHas regimes poam epieeopi eum stadium centralisai· omnia membra cum centro donee eoninngat, omnino contrarium est asMrendum. Certs •liter a saacta «ode apostolica provisum fuerit: iis autsm deficiMtiba· vel impedit», oapitelare· vica­ rium constituât. Sapientissime, at pato, pro huias- noa expedit, nt centrum, quod in regimine uai- oevutiMas, quia immediate aatea vicarium vel aliam remaaoat, delegatum dubio strictioris oMtrahaatioaia studium ex parts hodio autem versali ecclesias iam superfine angetur, ia praeMatiarum ad singuk» ordinarias iurisdietioni· actus modi oasibns provisum Mt. Sod desiderudum mm mihi videtui\ at simul et pro easu hand rare oon- a capite et summo pastor· omnia regantur per leges tingute provideatur. ai epiecopa· ob menti· cap­ et ordinations· gensrale·: singula autem membra tivitatem vel infirmitatem m deveniat nt non am­ plius oerte valido· suae voluntati· actae ponere eeelesias antistitas, sub itlias auspicii· sibimetipsis poeeit et ita inhabili· factus praeesM «une dioe­ competentia officia per setnetipeos impleant, et non cesi descendat. Finis quidem arat in eo constitutus, ut hierarchise eoelsaiao, videlicet episcopi st eaeteri casibus eodem •orum vicm caput gerat. Igitur eeoseo ademe tem- modo, ac ia cara exilii vel relegationis epieeopi, I pus opportunum, nt roMrvata non augeantur aed videtor in Mihi huinamodi fore provideadum. minuantur, nec nofi facultates episcopia hodie con­ In oapite II ibidem praescribitur, qhod vicarius cessae amplientur et quidem duplici ratione. Fa­ beneficia certae liberae collationi·, cultates istae quae remotioribus episcopis ad quin­ •ede vaMBte. conferenda sint, ab eorum collatione quennium concedi solent, sunt einsmodi ut hodierno abstineat. et statim deputato oeconomo concursum tempora episcopi iis ad ordinariam sui muneri· nd- indicat, illiuaque neta ad «anctam aedem apostoliprovisio miniatratioaem et quotidianam revera indigeant. Quare deoere et expedire videtur, ut non tamquam capitularia, «i cam transmittat, Haec ad quam ordinatio collatio, seu Mt; et ainoere facultates extraordinarias ad certum tempus, sed Etenim ad muneris durationem concedantur, sicuti a sacra per huiuamodi recurvum ad «anctam aedem apoato- congregatione de Propaganda fide vicariis aposto- licam vacantia parochiae collatio multia et gravibus licis haud'raro concedantur. Neo minus nocesearium •ubiieitur difficultatibus, praesertim ia iia dioeceai- ac proficuum esae existimo, ut istae facultate· in bua permultis, in quibus non per concursum spe­ fidelibus partibus amplientur atqus- dilatentur, prae­ cialem, aed per oonenraum generalem (quod iam sertim facultates ad diàpensandum super matrimonii impedimentis amplientur episcopis, qoi in regioni­ pertinet nova fateor, hanc novellam mihi non placere. in permulti· dioecesibus, probant· «ancta aede, fieri consuevit), parochiae conferuntur. Praeterea re­ bus mixtae confessionis amplis dioeoeaibu· prae­ cursu· ad «anctam aedem rem valde procrastinat: acta concursus transponi debent in linguam latinam. •t eorum revisio rem protrahit, quae sMpe siae fecti sunt. Conditio in hac parte maxime et difficultatibus st Magi· ex­ quod dieunt civile, per leges saeculares in vigore est ; gravi discrimine protrahi non potest. anxietatibus obnoxia eat, in primis ubi matrimonium, pedire mihi videtur ai statueretur, ut vicarius capi­ tularia parophia· liberae collationis, «ede vacante, synodo praescripta, nec •ut omnino non definitive, aed tantum provisori· •eu in commendant conferat definitivam collationem iure civili agnoscantur. Exinde iam plurima con­ trahuntur eonnubia, quae ex iure canonico sunt nulla, episqepo reservando; aut vere collationem defini­ et quae non modo invalido contraherentur, ·ί epi­ scopo· tempore opportuno dispensationem posset adhibere. Praeterea quoque hominum atque nationum tivam perficere possit, requisito consensu capituli, vel. eo deficiente, metropoKtae. Magnam admirationem provocare videtur illud quod statutum Mt, ut, sede episcopali vacante, ita ut nec forma matrimonii contrahendi a Tridentina impedimenta canonica a etiam longissime inter m dissitarum moderno tem­ omnes parochiae a aede apoatolica conferri debeant : pore neque expedire videtur huiuamodi actus singulari· atque commorationis immutatio continua et fere quotidiana pristinae stabilitatis ac immobilitatis lo­ cum obtinuerunt : unde impedimentorum matrimonii iuriadictionis transferri. ecclesiasticae ad centrum eocleeiae Centralixatio praesenti tempore in ec­ Mt commercium frequantismrnum ; domicilia clesiae organismo iam satis snperqne locum habet ; ratio difficillima, ot magis opportunum, immo salutare atque neces­ necessaria reddita osm videtur. Haec omnia postu- eoramdemque imminutio valde sarium mm existimo pro regimine ecclesiae, ut J lare videntur, ut, immutate societatis humanae st decentralisation!· iam fiat inchoatio, quam ut ad legum civilium statu adversus «anctam ecclesiam centrum adhuc amplius singularium negotiorum eiusqne leges, facultates episcoporum quoque au­ quamtioaM in singulis dioecesibus reserventur; geantur et ampliMtqr circa dispensationem super quod quidem in •cbematibus nobis propositis iam impodimentis matrimonii. pluribus vieibus postulatum ssm dignoscitur. Quapropter episcopi Germaniae, qui anno novis­ simo in civitate Fuldenai pro consuetudine, sua erant Iam eet permagna reeervationum copia, quibus ordinarii iurisdiotio et omnigena muneris sui sdmistratio haud parum ooarctatnr, st difficultatibus circum­ datur gravibus. * Bine dubio nihil mm magis in ecclesia Dei desidsrandum set, quam ut omnia et singula membra hierarchies ssdwiaatieae intima affectione congregati ad Mpulohrum sancti" Bonifacii Ger­ mania· apostoli, ut deliberarent de iis, quae ad meliorem sui muneris administrations» spectant, sanctam sodom iam imploraverant, ut sibi facultate» quinquennale· ad muneris duration·», m praeterea eam summo facultas dispensandi super gradu tertio quartoqus pastor·, qui sst caput seclssiae, uniantur atque sub­ ordinations ei sublimantur. Fortes·» autem nun­ coasasguiaitatia et affinitatis ex copula licita at­ devotione, quam in obedientia ot historiae Christianae decursu -baec unio tanta fait, quam in praesentiarum : nunc igitur iam tempes opportunum adesM videtur, quo deoOatralisatio inchoari posait sins ullo incommodo. tingent· coeundum, bm non dispenaaadi super eoneurrentibM imppdûnsntia oonoodorentur; deinde ut affinitas ex copula illicita, excepto primo gradu, nec noa cognatio spiritualis, impedimentum housetatis •x sponsalibus, atque criminis ex adulterio solo A. ΗΜΚΜΠΒ PVBUCA * IT ΟΟΒΟΒΒΟΑΤΙΟΙΠΚ GIMIRAUB 411 419 abrogsatar; MpiitH· aaptes fifepaaMtian· , ardlaee a viaarie gamerah ooaeadaadi·, animdvert·, tamqaam nallaa radditas habeantur per ecputo· q«ed ia ptaribwt badia diseeembas aaaetdetum iaMstaosa· inelpmta· v«l patrata· aaa Harata· peuuria onutiao irwairii· raddH, at, sede vapeat BÎMK prssee: quia axled· ianames·· Mtttataa •aata, aspiraatas al Bataa ahrioate·, qui abeoluto matrimoaiorâm, üMaaHataa at Mandala pravaaiaat; •aerae theologiae stadie, at ab irregularitate imqaia haawaa fragiMta· aoa aiait erdiaaric prepsiam muM· axtotuat, aiaa aera ardiaeatar; at aoa reiarpitadia·· patofeeere. Mag·· queque aaiBaraa mufmm * 4 mmImi m4mi pVMMribftttt. Pete pericula iada pravaaiaat, quia par raearaaa ad igitar at ia aeternato verba ,paat aaaa· vaeasaaetam radm, ad qaam ax omnib·· orhto tarvaram tioaia' dateeatar. Coaaeaeea aat·· aapitaU par partiboa taata aegotioram motos confiait, ptoruasqac an··· sufifrogia ia etaaiboa hufaemodi casibus Bora dintaraa aaaa tar. Qaara dcaideeaadsm aaaat ••■per requiratur. Pari Bede eaaaeo auMceco, at matrimeaiatoa diapeasatioeM quovis aaai tampon, at vieariua oapitatoris pre adaeribaado atteno aiaa Bora axpefiiaatar, aieat a sacra Poeaitaatiaria cieri·· vel proprio adalttoado capitali air· metroiamdadam dart ooaauevit pobta· aaaeaaram reqairere obligator. Haad aiaa· optanda· aaaat at diet·· dtopea•atiooM aaa aapUu axpadiaatar ia forms stytoqus la sdnotatioaibaa ad aap. II allegatu· legitor, aihil immataadum rieam sea· area diaiaaaria antiqaato, obscure, its at a paacto taata· iatel- •to eeaaadaada qai dieaatar erstati, bee aat bsas- iigaatar : at baaa eompeteatia· aabitaa magutorum fietc iam praediti. variera· clara at diatineta definiatur at preaulgotar; aiaa aa alia occasio adhao obveniat, liocat arihi at aapplia·· Uttar·· ad saaetam sod·· directae eapropter fruatraatar, quia aaiasadvartoro, qaod ia praesentiarum iaa pluribna ia dioooeeibuo eoaeaeverit abeque beneficio at abe- par aratoraa aoa ad earia· coapeataatom delatae qaa titale apaeiali ordinationis olerieoe ad sub- •uat. Malta quoque parieala aaiaara· ot scandala diaooaatas ordin·· sub titalo, quern vooaat missionis quit haad rare avenit, Haa ooeaaioa· uaas, cam neo- pravaaiaat iade inter Idel·· at aapUtu later ia * vol fidelM, quia dispeasatioaM non itodem pro pauperi * inns oaaoniei. praaecriptam boa ae divitibus taxi· eonocdaatar. raapartu Valdo optan­ dioeoeseos, tituli admittere, quamquam ordinatioaia eon antiquam oanaora adaexa constituendi nondum Cum diooeaaia mihi nuae eon- dum aana foret at hoe discrimea tollerotar, at ai abrogatam1 ait. fieri poaaat, omnaa dispensatiosM gratia et abeque eraditaB omni taxa expedirentur; ex singulisrare dioecesibus ooaauatadinem ibi vigentem iam invenirem propter dafaetam tam beneficiorum quam ordinatioaia quotannis certa aliqua summa taxants loco ad •anctam sedsm transmitteretur. Hoc valde forat adainietraadaB, aabiram et praafataa proficuum, quia odiosum oat omnibu», ut parochus titalo· alio modo procurandi, plurimi enim ordi­ nandi aant paupere» ax aaoardotum penuria, et de eorum facultatibus axamao instituat aoa poaaaa ooaauetudinam approbare, Quod ipectat ad petitam facultatum episcoporum guha ordinandi» ordinationi» titulum ooepi ain- oonatituer· hypotheca bonorum gua» ep- dilatationem, «t raservationum imminutionsm, nemo Mt qui ignoret aanctiaaimum dominum nostrum pro p»Hm»tnr * meritorum ac demeritorum *. facultatea extraordinaria» satisfacere. Sed diffiteri sumere mihi licere oeneui tacitum consensum ad- nequeo hanc viaa mihi non videri osse ordinariam, eeee. Sacrum concilium humillime rogo ut in re gravis sane momenti velit opportuno modo providere. propria manu aub Et de ■ua maxima clementia et benevolentia semper para- C hac re ad sacram congregationem Concilii relationem tum inveniri episcoporum deaideriis per speciale· aiai, aed responsum non accepi; et exinde prae- •t · Deo in eeoleeia ordinatam, qui posuit episcopos regere eeeleaiam Dei, non tamquam extraordinario· ministros ac legatos, sed tamquam ordinario· pastores •t successores apoetolorua in sua uniuscuiusque dioe­ cesi. Praeterea per innuBera» reservation·· hodiernas saepimime conscientiae non solum eptooopi at eonfeesariorum anguntur, sed etiam per regulas curiae sic dictas valde arctatur (et aagitar episcopi con­ scientia) administratio praeeipae in iis casibus ubi de valor· sacram«ati matrimonii agitur. Humillime ergo rogo ut «aerum concilium oeoumenieum sanctis­ simo patri hase desideria velit commendare, et pro •orum satisfaction· supplicari. Quae quidem fieri non pôtc»t ... Priuui d» Luee. Batio officii nostri postulat ut admonsamu» quod iuxta littera· apostolic·· di·· 37 novembri·, ordo statutus fait per saaetiasimum patrem, ut si «piscopi aliquid novi proponere voluerint, ad congregationem ad hoc specialiter deputatam defarendum sit. Ideoquc hic non est locus, nequ· boo Mt tempus huiusmodi propositionis faciendae. JVvsfpietar rvsvrMdwsfaiw eretar. Eminen­ tissime prasss·, iam faci quod eminentia tua postulavit, iam feei huiusmodi petitionem et iam congregationi ipsam dolatam asse «xistiaao. Velit igitur Mnintntia tua ignoscere ai «xiatimaverim quod mihi licitam sit de iis etiamta congrégation· publie· eliqua verba proferte. Deiade ad cap. II schematis ds sed» «pissepeli saceatr, ubi mantio fit d· dimiasoriis ad aaero· ΟΒΛΤΙΟ rvwrsads patrù domim Frmeuci Gandol/i tpitcopi Cometam si CmtamoritsMM *. Eminentisaimi et reverendissimi patras. Ne repetere videamur quae iam dicta sunt in > mprststasi siVst. * b sebsdis slaasgraphid· babetar acta incena, quam aequantes Matstaus, expUcsadaas ceasaisiM Mace vsrbis .qta» appsUastar·. — Hase qaM»· editio Vitiosa» MiM psttas eapptmda vUstar vox dostssm ssa itasorw·. * fa iimoesi Coloaiaasi sicat st ia plantas Germaniae adest hoapltiam valgo dictam Drmrrgmtast pro mosrdotibu D qai ab effido deohaaraat; st »x eiasdem hospitii boats etiam «essrdotiba» taMMVmtiba», qai ampUas ministerio fingi aoa pseseat, vitas sabddli ia perpstsam mstgasatar: stqae ais d· neatis bsspittam Wad dkttar dsmas meritorum «t de•HSitMUOk * Argam»·tam: .EpiscspesCoraetuas st C«atsmceU«ari» dmbnvtt ia pristis, ss sdhsarsrs Hs nmsibas, qaae a ptascadsatib·» oratoribo» dicta fissraat; ssasnodaa asm digaitatsm spiswqsiem et lai»; debitam lasdam episcopia tribsesdam ab atomram «oram cum Patri oatbsdra aaioacm st ob •a qoM pseti sont prs taeadis «nçbsias iaribas st prossqasadum sos uhartand» »4 manem sptaupsli» eadem diligenti» . gsmda. Addidit eoavsairs ss ia protrahendi· ad qaiakqaraMam synodis diseoassais «t ad dsosaaixm proviaeiaUbas, ia spprobsada modMeatisas dicta in.eop. 9 ds rstiieatis qassd «assas abstatis·, attemsa sxdadsad» poemtam msctale. gt tirs» modem pstsadae vsaias, spisso» se Itali·· rseurars dshsrs sd saactam eodem, ceteros ad mstropoUtsaam aat ad aaatiam apostoUcam aat ad palbagaasun antiqawaaaa. — Qaesd mbsma ,do ssds vaoaat·' ait pro locis, ia quibas aou •st mpitaism, bseam asm rvamdium prspssitam pre aristis SUÜI , pes locis satsm, abi «st inpitalam, spieroyoi psoviaeis· •M Sun mstropsUSaas vsi iqisii»i oardiaali vai sstiqatari * CONGREGATIO GENERALIS DUODECIMA 1» taauarii 1870 41» prime sehemeto it tfitttfie, bilitatom vocb me sxpcdiam. 414 puuete propter ds-, •lections vicarii capitularia. Corte gravissimas ha­ buit Tridentia * synodus caneas pro emerendo ca­ Admitto quod ab eminentbsimb at revereadis- pitulis oathodraMbue iure de eligendo vicario, cum •imis oretoribn» notatam fait, adserecdam priaitaa nulla alia via eo tempore ad consulendum vaoaati •SM dignitatem spisoopstism at iam episcopali·; at adiicio debitam laudem etiam tribuendam eeee ecclesiae expeditior haberetur. cpiacopM Me ia Bed ai permissum Mt meam proferre opiaioucm, ad praecavenda omnia qai mala, qaae oeulis nostris videmus ia electione vi­ miserrima hac noetre tempestate ampliasima argu­ menta dederunt tum verae et rijcerac adbaaaionb cariorum capitularium, satius esM daoerom episco­ pali ordini in» hoc mm oonoedeadum; nempe do- Spiritu annoto congregati», erga supremam Petri cathedram, tam seli invictissimi fanoto episcopo, opbeopi provinciae conveniant, ot erga religionem, tam abnegation!· ia ecclesia· iuri- eocioaiae vaoaati per sacerdotem ipsius dioeeeaoM baa tuendis, tam potentiae et fortitudini» in per­ provideant: secutionibus, in angustiis, in exiliis, in eeroeribaa, episcopus, in plagia, parati semper animam pro ovibus ponere. Haec omnia latere non poterant neque debita lende antiquior ex suffraguneis. quidem electio par soclssiam facta, habetur electas fraudari: quapropter d * his honesta meatio facienda ab episcoporum auctoritate suffultus, remota omni cot in Vaticano concilio; quemadmodum in duobus eneyeliob, dum persecutio effervescebat, ssnotboimn· Poet haec singula : dominae noster facere non opaiait praesit vol huic conventui vel eardinalb vel hb deficientibus, métropolite, Hac methodo habetur formidine qaod indignus eligatur. Contra enuntiatam methodum una tantum pro­ ferri potest difficultas, Milioet colligendi opbçopoa. munia epiaoopalia insinuentur per exhortationem ad Bed animadvertendum Mt noatria hisce temporibus prosequendum id, quod iam selo et fortitudine tam tantam eeee itinerum facilitatem et viarum brevi­ tatem, ut nunquam aateafaerit: huiusmodi episco­ diligenter pramtiterunt episcopi. Sio munerum ex­ positio debita cum laude ooniunct * ordinis episco­ palis honorem servabit, dum hucusque videmus episcopalem dignitatem a scelestissimis hominibus tantopere esae depressam. Insuper haec debita laus pos esae finitimos, posM statui tres sufficere ad electionem, omnia mm complenda breviori quo fieri potMt temporis spatio. Antequam loqui dMinam, mihi Tao sit petere episcopis cum suo capite ooninoetis redundat in utrum vicarib capitularibus facultas competat con­ auctorem et consummatorem fidei nostree Christum ferendi indulgentias in forma eocieeiae consueta: iMum, sicuti in psalmo scriptum Mt1 : Apad te lent haec qu Mtio * Stea te sedens magae. Convenio postmodum cum aliis oratoribus qui Vos non latet, reverendissimi patrue, hanc queMtionem de synodis vel tum XIV. Tunc responsum fait a vicarib capitu­ laribus dando indulgentias sbstinenduin «sue ; attamen dioeoeaanis ve) provincialibus lo- quentes celebrationis tempus pro primis ad quin­ quennium, pro aliis ad decennium protraxerunt. Alind eet scribere in camera qbaritatis quatuor vel pertractatam faiaM, ut videre Mt apud Benedic­ nfin ex toto fait definita. Quapropter a vobis om­ nino solvendam postulo hanc quaMtionem '. quinque annos, aliud Mt expedire laborM horum annorum in dioecesibus; aliud in theoria, aliud in C practice. oblita fait et nescio qua de causa. ORATIO reesruMÜ patrie demam Lseii /briefers ' Non convenio cum iis oratoribus, qui relate ad episcoporum renidentiam satis provisum fuiSM dicunt in Tridentino, adnumeratb quatuor conditionibus, et reiiciunt modificationem in schemate iasitam: aliae enim applicatione regula * a Tridentino tradite * spteeqpt Seneri Marci tt BistmaMuais *. Eminentissimi praesides, eminentissimi et re­ verendissimi patres. Vidbtbne aliquando, eminentissimi praesides, •minentissimi ac reverendissimi patre·, si miraculum talM ortae fuisse qusMtiooM, propter qua etiam hueusque doctors· in div tM * abierint opinionM. secernamus et exoipihmus, vivum ao spirantem ho­ minem capite vacuum? nequaquam certe. Non ab­ Nova regula brevior et simplicior Mt Attamen ab simili ferme ratione nec audistis nec logbtb unquam hsc excludendum Mt, ut puto, peccatum grave; et alius modus petenda * veniae adhibendae, scilicet ab itatis epbeopb directe recurrendam ad saoetem sedem, * b ahia dbaitarnm regionum vel ad nantium omni omnino abaque exordio aive sermonem, sive spostolicum, vel ad antiquiorem suffragantem. hic Quoad schema d * ttit spsscepeii secante, nolo resolvere quaMtionem, quam modo nndbtb, nempe utrum maiore mala vel maior * bona pro­ veniant ex huiusmodi vionrib enpitalnribu·. vicarios quaerere in hoc officio non appingit silvis, n *c aprum fluctibus orator, qui corpori aermonb caput aptat; et non modo » insta reprobatione abest, verum etiam laudem meretur, eo vel magi» si primum alloquatur. Exordium princeps omnium mm debet, ot aspirantb sententia. Nonnulli etiam, qui uo»tro do numero haud sunt, MoD inquiunt: multos vicario * capitulare» ooneoqui potabM palmam martyrii; aed scio etiam noatria temporibue multo» capituleras allocutionem, sive orationem. Quepropter delphinum non palmam martyrii, aed palmam honoris ot favorem guberniorum civilium: quapropter huic malo re­ medium certa adhibendum eet Ia ib loch in qui­ bas non adest capitulum canonicorum, quod hodierna die eet tormentum epbooporum, bona eet electio, bonum est remedium notatum ia schemate, et ad­ hibendum in missionibus dt ia altis regionibus in quibus non adest capitulum : sed remedium afferen­ dum emet in loci» ubi adwt capitulum pro hac suffregi··· cosveuire pssss ad sUgceda vicarie * csfitahiem; ese SMveaisadi sudum Mi» tiflnilem ssm attmta MlteU Mmaraabatbte· st itissrum Dama * dsdaisad·· esaiutiim·», m vitasti capitulare» fittiat aaabne ia4elga»tisa ia fer ** escteeiM ees^eeS·. * ■ ■ Pe. XII, M. extra chorum saepius canunt — ad rem non loquuntur — ab gemino ovo initium trahunt — claudantur rivi, set prata biberunt — omne supervacuum pleno de pectore manat — non licet odioM eandem recoquere cnunbem, nec plumas • In edierie ■auteiriptir Issaeis Marengo spiscsfi T«saaU, »m» Attisais pns aeaaiM tieb»», bssc juestsv·· eltaatsr .Num te merites ctaricsrum sUquii tam ... X. B. Cum * is simii ptetixM Mssst st FMtm murmur terni «sm rMsrtet iltius vuUe ptsssqui, sratst bsqe vitem tassait u» smteM «eia sH«bd sAteret * ■ Argumatam: .Ipiiinipm Saacti Mani piare praautet aibil si seep· ** prepesiti Mtitmati· Meati·; et cum iddree ab astiamtiedm· pria» prsssM· ad argemmtam revmarster, co dabitur. Argumentum; .Episcopus Moguntintu quoad schema ,de epipeepis' haec in generv supplenda aut emendanda proposuit, nimirum: 1· in peculiari doctrinae oapite totum negotium electionis episcoporum tradendum et immensum eorum neta explicandum, qui in re hac aut humanis aut politicis suasioni * bus duci se patiuntur : 9· magis magisque dioeeesi· visitationem inculcandam ; visitationem uatem quinquennalem non sufBoere, nt pastor gregem et grex pastorem cognoscat. 8* opportunum admodum videri, nt nova et magis aequa dioecesium circum­ scriptio Aat; 4° cavendum ne visitatio onerosa et odiosa evadat tum clero tum populo, et ideo providendum, ut episcopus in forma pastoris cum exiguo comitatu, non nutem in forma principis eam peragat; 5° non quidem praecipiendum, sed suadendum episcopis, ut nna curo capitulis rathedralibus vitam communem agant: H® caput quoddam' introducendum. in quo de ofttciis et iuribu« capitulorum vatbedralium sermo dat. 419 A SE88J0NE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 490 •imo ae amantÎMimo patra noatro aalutaria tot ca­ A ficiant «d instituendam regularem visitatioaem om­ lamitatibus tura rei «aerae tum rei poblicae adbibet * nium parochiarum, niai maximo eoeleaiaa damno mu· remedia. Nunc agitur de ordine episcopali, visitatio perfici naquit. Sad nooat atiam ai dioeaaaea deque aaaandia vulneribus paetorum. Omni re­ adeo exiguae aunt, ut inatitutionee ad bonam adverentia, aed etiam omni libertate breviter dicam miuistrationom omnino neoosaariAa, verbi gratia quid iuxta meam sententiam in schemate proposito seminarium clericorum, propter defectum virorum euppleri aut emendari debeat. et opum, nequeant haberi, prout seiootiarum pro­ Ie Maximum valons in ecclesia et pernicioaiMifectu, noetri temporia ad sufficientem clericorum muiu aunt omne· machinatione·, quibus impeditur informationem certe requirunt. quominus ii soli, qui sanctimonia, doctrina et pru­ * Corte non eet laudabilia consuetudo qua fit, ut dentia omnes alios sacerdotes superant, et non alii dioeceses per omnia saecula semper eosdem termino, tamquam episcopi gregi dominico praeficiantur. Fere retineant aine ullo respecta ad aalutem animarum. omnis in ecclesia pendent a pastoribus; mundus Obiectio autem quod acilicet nova circumacriptio hoc bene scit: ideo omnia gubernia, quae non bene ait ree impossibilis, non debet eemper admitti ; nam volunt ecclesiae, omnia studia sua eo convertunt in eccleeia Det pene omnia quae vere utilia, etiam ut huiusmvdi electionem impediant. Si igitur tam­ difficillima aunt. Neque meum oaf consilium, ut quam boni medici vulnera in ecclesia sanare volumus, atatim mutatione, fiant: satius eat brevibus verbi, debemus ea ante omnia deliberare et statuere quae maximum pondua et gravitatem rationabilia circum­ utilia sunt, ut magis msgisque, quantum fieri potest, it scriptionis inculcare, ut remedium, ubi fieri poteat. omnes abusus in electione episcoporum evitentur; opportuno tempore afferatur. ac porro ut ad munus episcopale nonnisi praestantis4° Etiam defectua. qui in peragenda visitatione siini ac dignissimi sacerdotes promoveantur. Arma obveniunt, vulnera eunt in eccleeia. Ne vieitatio militiae nostrae non sunt carnalia, ut dicit apostolus onerosa et odioaa ait tum populo tum clero, debet paator venire in forma pa.toria, non in forma magni sed potentia Dei. id est poteutia fundata in Deo. 8ed haec potentia Dei manifestatur tantum in bonis principia saeculari·. Secundum meam quidem sen­ praesulibus: tt cum ecclesiae gravissima praelia tentiam deberet episcopia iniungi, ne unquam in certissime immineant, ideo nostro praesertim tem­ visitatione plus quam unum, ad summum bino, pore tales duces habere debet, qui illa potentia prtabyteroa, et unum famulum secum ducant. Om­ Dei praecedant populo christiano. Principibus vel nino falsa est mundana opinio, nos posse per fastu» etiam capitulis cathedralibus in diversis locis com­ exteriores et saeculares acquirere populi existi­ petunt quaedam iura in electione praesulum; ipsis mationem. Exemplum Christi nobis elucens solum minime volo eripere quod iam possident. Sed hoc corda hominum ad noa trahit. ius stabilitum est ture humano; populus autem 5° Omnia demum pendent a sanctitate vitae chrmtisnuM habet ius divinum, ut sibi bonus pastor, pastoris: ut paator, ita grex. Sed sanctimonia pastoris pastor optimus praeficiatur Deaiderarom ergo in non parum pendet a modo vivendi. Spiritus sancti­ schemate proprium caput doctrinae, in quo totum tatis difficile servatur in nobis, si in modo vivendi negotium electionis episcoporum tradatur, et im­ C quotidiano, si ad mensam, si in toto apparatu do­ mensum nefas eorum explicetur, qui ad aliquam mestico nosmetipsos mundi consuetudini accommoda­ participationem in hoc negotio vocati non secundum mus. Sed sin episcopus vitam solitariam agat, res voluntatem Christi, ad utilitatem ecclesiae et salutem est nimis difficilis iustum modum semper servare, animarum, sed secundum respectus humanos aut et plurimi certe pastores gementes aegre ferunt, suasiones politicas suas partes peragunt. quod hac in re saepe mundo plus indulgere debeant, Visitatio dioeceseos. ut canones dicunt, est quam ipsis placet. Hinc utilissimum fore duco, si nervus disciplinae. In dioecesi ubi nulla aut non episcopis non quidem praeciperetur, sed tamen recta instituitur visitatio, tota disciplina vulneribus suaderetur, ut una cum canonicis capituli cathedralis dilacerata eat: ibi neque pastor gregem et clerum, agant vitam communem, prout prioribus saeculi, neque grex pastorem cognoscit. Nihil omnino prodest in usu fuit. Ego certe nescio quid magia ad aedi­ novas legos statuero, aut pristinas renovare, nisi ficationem universi populi christiani, quid magis pastor ipso visitatione invigilet ut leges etiam ser­ ad excolendas virtutes vitae sacerdotalia conducere ventur. Sed in ecclesia existant adhuc parochiae, posait. quae vix unquam ab episcopo visitatae sunt: ideo 6’ Optarem in schemate caput, in quo agatur obligatio visitationis in schemate magis adhuc in­ de officiis et iuribus ecclesiarum cathedralium. Nam culcanda est. Visitatio autem quinquennalis in sche­ pro mutata rerum conditione, etiam hac ex parte mate proposita mihi non placet, quia non sufficit, orta aunt plurima dubia quae explicatione, et maxima ut pastor gregem et grex pastorem cognoscat. D vulnera quae sanatione indigent. 3° I t visitatio autem recte perfici possit, re­ 7° Quoad iura episcopi desiderarem aliqua verba quiritur etiam, prout reverendissimus archiepiscopus quibus dicatur fere, ut in omnibus negotiis maioribus Coloniensis iam observavit, rationabilis et iuvta quae universam dioecesin, tangunt,-non solum nunti dioecesis circumscriptio. Nam ei dioecesis adeo apostolici et oratores prineipum, sed semper etiam extensa est, ut vires unius episcopi nullatenus suf- ordinarii locorum audiantur, qui interrogati de causa quacumque teneantur accurate et pro rei veritate 7· iaeulcaadum. ut in maioribus negotiis, quae universam referre, quid coram Deo magis suadere credant. 8” Puto optimum remedium ad sananda omnia dioecesin respiciunt, non solus nuntii et oratores prixcipuM, * et ordinarii loeornm audiantnr semper ; g» ineuleandnm, vulnera, quae ob fragilitatem humanam certe in­ •ed at synodi tum provinciales tum dioeeesanas eoastftutis tem- fligentur disciplinae ecclesiasticae, foro si sancta poribss constanter celebrentur, et ad fsciliorem earum eal·synodusVaticana totum negotium celebrandi synodos bratioaem reddendam methodus et ordo, qui in pontificali praescribitur, simplicior reddatur Tandem assestiri se arehi- tum provinciales, tum dioeeesanas verbis st prae­ episçopo Progesti, ut omne· eoclesiastici gradu· reformationi ceptis etiam efficacibus tractaret, ut istae synodi •ubiiciantur, et optare cnm archiepiscopo Parisienu, ut synopsis per totam ecclesiam non semel tantum vel iterum, quaedam rerum tractandarum patribus exhibeatur. — Quoad sed regulariter celebrarentur. Ut boe obtineatur, alterum vero schema de sede episcopali vacante * providendum etiam in oasu. quo vicarius capitularis violenter a suo grege mibi imprimis necessarium esae videtur, ut ordo et methodus- celebrandi synodos in pontificali Ro­ separetur/ mano praescriptus revisioni subiioiatur ; et ahus ordo * II Cor X, 4. 491 CONGREGATIO GENERALIS DECIMATERTIA 91 ianuarii 1870 praescribatur facilior, Magis aocommodatna. et temporum necessitatibus A Id etiam deberet insinuari, Propositum * vocent nobis schema 499 i» aedv tpiteepeH . multum mihi arridet, ai ea, quae ab aliia salutares fructus synodorum non pendere a multi­ hactenus fuerunt iam notata, et aerio expendantur, et, diligenter examini Commissionis de disciplina pendere, ut remedia proponantur licet paucissima, committantur.' Adiiciam observationem quoad quibus nervus rorum optimo tangatur, quibus veris verba quae leguntur sub finem eapitis I nempe: „8ede vero per episcopi captivitatem, vel relega­ necessitatibus provideatur, et quae efficaciter etiam tionem aut exilium impedita, illius regimen penes exacutioni mandentur. Tandem ex animo aaoentio iis, quae eminentis- episcopi vicarium, ve) quemlibet alium virum ec­ simns archiepiscopus Pragensis de reformatione clesiasticum >b episcopo delegatum remaneat, omnium graduum ooolesiastioae hierarchies, etiam donec aliter ab hac sede apostoliea provideatur. episcopali superiorum locutus eet; quae deinde Iis autem deficientibus vel impeditis, capitulates vicarium constituant, totiusque rei eventum quam reverendisaimus archiepiscopus Btrigonieneis gene­ primum ad eiusdem sanctae sedis notitiam deferent, rarim de tonore schematum tum quoad formam tum quoad substantiam egregie explanavit; nec recepturi humiliter, et efficaciter impleturi quod * Haec autem anti­ non iis quae reverendisaimus archiepiscopus Pari- per ipsam contigerit ordinari. siensis dixit de incommodis inde provenientibus, quae disciplinae immutatio, quae nobis proponitur, quod nobis qui vocati sumus, ut iHtattisrinio studio non mihi videtur quod ad maius ecclesiae bonum, (sunt verba bullae) collaris viribus remedia oppor­ B sed potius ex malitia hominum dominantium, quae hac nostra aetate magna profecto est, ad perniciem, tuna tot mundi calamitatibus quaeramus, summa­ ac detrimentum ipsius ecclesiae futura admodum rium omnium rerum tractandarum ab exordio Supremum societatis civilis principatum in nostrarum discussionum non foerit propositum, ut sit. idea habeatur de toto nostro negotio, et facilius praesentiarum tenentes venenata tela contra ec­ innotescat quinam articuli inter tot fantasque ree, clesiae moenia id est episcopos iacere. iliaque fun­ ditus diruere conari neminem vestrum latet. Hisce quae tractari possunt, graviores sint, et qui exigen­ exitiosis conatibus extremam adhibere manum tiae nostrae aetatis utiliores. Secundum meam procul dubio tentabunt, episcopum eiusque vicarium, ergo sententiam boo schema reddendum eeset Com­ aiiumque ecclesiae ipsius munere fUngentem exilio missioni pro rebns disciplinae, ut quoad formam mulctando, atque hoc exeerabili modo de medio reformetur, et quoad materiam augeatur iis rebus pellendo. Cum enim secundum verba schematis vel necessariis vel utilibus, quae in schemate desi­ a me laudata, iis deficientibus vel impeditis, oapiderantur. tulareg vicarium constituere teneantur, admodum Denique me rogavit reverendisaimus praesul, ut sequentem casum proponerem, quem meum facile inde est, ut occasio detur malevolis civilis potestatis ministris, qui exosi solertiam proprii facio. In nonnullis locis fieri potest, ut, vacante sede episcopali, etiam vicarius capitularis violenter pastoris, vigilantiam et curam, ut eam per ipsam a suo grege separetur. Cum autem in decretali huius concilii novam constitutionem nitantur evaBonifacii VIII iste casus non praevideatur, cumque C dere, cum episcopum tum eius vicarium tenebrosis carceribus vel exilio mandando. Deinde effraenatam insuper neque vicarius capitularis, neque capitulum improborum licentiam nunquam in epiacoporum aliquem alium substituere, neque sancta sedes can­ ■uorumque vicariorum incarcerationem vel rele­ didatum idoneum indicare possit, ut accidit in Russia, debet in proposita constitutione aliquod gationem procedere experientia teate vidimus, niai in iia regionibus in quibua omnia iuria sive divini remedium pro hac externa necessitate provideri. Sed baec omnia, quae dixi, humillime patrum vive eccleaiaatici sive civilia vincula sunt penitus profligata, ac funditus eversa. iudicio submitto. ORATIO In hao tanta rerum perturbatione capituleras reotrtndi patrii domini Conitantim Bonit ad vicarii electionem iuxta schema procedere de­ tpiteopi Ofnmdmui»'. bebunt. Et quia non videt illos, cum omnia re­ Eminentissimi praesides, eminentiasimi et volutionaria peste infecta conspicient, et aliunde aliquae circa personae designationem insinuationes reverendissimi patres. Iis quae a praeclarissimis fratribus sapienter cum minarum comitatu suas auree personant, plena animadversa fuerunt, non auderem meas adiicere cum libertate sua suffragia non esse emissuros? adnotationes, nisi vestra benevolentia erigerer ac, I» tam grarvi aliquarum nationum conflictu nostris sustentarer. temporibus videmus aliquas vicarii electiones a capitulis peractas, atque deinceps circa Ipsius iurisD dietionis validitatem plnrima esse exorta dnbia, Argumenta» : .Episcopus Osrandensu questus est veteris maximeque oonscientiae anxietates secatas, quae disciplinae immutationem heri capite 1· | ultimo , de seda episcopali vacante' eo qnod detur occasio drills potestatis nonnisi supremae sedis apostolioae subsanatione ministris plectendi episcopus· ac vieariaa exilio et carcera.’ evanuerunt '. Certum eet in schemate designato Proponebat autem constitui, at nova dispositio tuae solam periculo in maximam fidelium ruinam cedenti op­ locum habeat, quando episcopus aat relegatas aat ia oarcera portunum adhiberi remedium per illa verba: .Iis detentu nullam prorsus communicationem habere cui grege autem deficientibus vel impediris, capituleras vi­ no potest. — Quoad dispositionem cap. 9 t peaultiaso de di­ carium constituant, totiusque rei eventum quam­ missoriis etc. inutilem esse ait eapitaH omusasaa, quia oapitaprimum ad eiusdem sanetae sedis notitiam de­ larse do vocatioM et idoneitate clericorum ualhua iadkinm ferre possunt, remittendam ergo conscientiae vicarii capitu­ ferent, recepturi humiliter, ot efficaciter impleturi laria ut eis quos aptiores existimat dimissorias rsUnqaat. quod per ipsam contigerit ordinari. * Ita autem evitaratar appareas illa contradictio, quae deprebeaIn illis ecclesiasticis provinciis, quae brevi-tem­ tudine et varietate decretorum; sed inde potius ditar inter bene dispositionem et aliam, qaa statuitur , ia vicario aatem constitaondo nullam sibi inrisdictioals partem capitulum retinere quodammodo posse *. — Quoad dispositionem cap. S g 9 ,aM vero capitulum non habetur etc.' per hoc ait ecclesiae hostibus causam dari ad supprimendos caaoaicatu et capitula ut parochorum auctoritatem eapituils\abstituant. : Proponebat aatem in bis easibas vicariam geasralem defuncti episcopi dioecesis administratioaem habere, quoadusque sMtropolita rieariaa constituat. * pore a fiilgentissimo Petri oraculo possunt illustrari, atque ad totius veritatis arcem, sedem nempe apostolioam, confugere, certum indubitatumque eet schematis ordinationem salutarem effectum parere, atque tantis malis mederi posse. Ast vero 1 vkA Mnatioec tvinuwuai ed Vatie. 97· A 423 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 424 in regionibus lunge dissitis, et praecipue in ex- a ca|>ienda· aire ex ip«s capitularibus, aire ex tremis atlantici maria oris constitutis. quando lucerna , superioribus seminarii. Atque ut apparens dispurissimo Vaticano oleo ardens remotiore· illae eo rd ia huius loet sebematis eum altero concilietur regiones queat anis radiis illustrare, iam vicarium «In vicario autem constituendo nullam sibi iurisa capitulo electum praesertim si borna moribus, dictionis partem capitulum retinere quomodocumque pietate et sana doctrina non fuerit ornatus, gregem potuit"; ut baec, inquam, contradictio inter duas sibi concreditum puto in pravum sensum adducere, schematis partes de medio tollatur, conveniens illius fidom corrumpere, venenata pascua illi ex­ existimo ut capitularis vicarius hoc totum dimishibere It igitur ii» malis viam praecludere, op- •ori alium negotium loco capituli fere semper ignari, portunutnquv remedium adbibere valeamus, mea metropolitan! iudieio subiieere teneatur. humili lententia, haec schematis dispositio suum Pauca nunc addam circa ilia schematis verba, tantum servare deberet effectum, quando episcopus in capite III contenta, scilicet «Ubi autem capitulum sivi· in carreribu * gemens, aive in longinqua re­ canonicorum non habetur, ibi parochi sive soli, gione relegatu *, nulla cum sua dtoecesi communica­ sive cum aliis ecclesiasticis viris iuxu modum iti­ * tioni uti valeret. Ast vero si episcopus sive per episto­ dem. usum, et consuetudinem de praetento ser­ lam. * i'e per quodeurnque aliud communicationis me­ vatam. ad vicarii capitularis electionem habendam dium suum possit pascere gregem. illiqUe salutaria accedant * Dum enim in capitulis ut veris episco­ monita praebere, mtnficeru ac admirabilem sanctorum porum senatibus pluris viro» pietate, sn^ntia. vana *ia«<< Athrt ac loanm» Chnsortomi constantiam ac R doctrina fulgentes atque ab apostolic· sede sd roboris ,pa»t oralis <-srmplum sequens, praestat ut episcopatu· vacante» l’ecto» semper agnpvenmus. * jpst silam potiorvm aucturi’stem ac lunsdictioncm hac nostra miserrima aetate quaedam civilia gu­ esof-vat. oimque integram conservet Bic f»nim bernia illorum exiMenuam ut inutilem et ecclesiae plenam cort.ordiam <-<»mmunj< s tie nem cum dori ac fidelium profectui convenientem atque suo capitulo mire poterat inique unquam episcopum necessariam admittunt ad nutum relegantis vel amoventis considerabat, Quae cutn ita sint, capitulorum supprestoom m si episeopu * suam retinens jurisdictionem, nefarios procul dubio tentabunt. simul ac huius schemati» potuit piHetitium cohibere ausu *, ne muni vicanum ordinationi» certiore» fuerint facti l'anonicos de aliosque a *♦· dosign/tos (risu premeret exilio. medio tollere in praesentiarum m>n audent, quis Hac de ' .ίο-1 .π Ή^ρΜοίΗΓΗπι n-gnis unir- a sua ipsi * deficientibus morluo episcopo nullum regimen • ede a gubernio pulsus est. et suum vicanun? vel auctoritatem in sui» dioecesibus canonice sta exilio inisse mulrtatum plena certitudine possum bibri posse conspiciunt *Xst vero simul a» novam lobi- affrinare schematis constitutionem agnoscent, parochosque Venio ad secundum, quod rvfrrtur ad capitis II sive paucos sive plure *, id mum schema nobis non verba, v idvlicet «In diuii <>rii· ** ad ordines a* designat, parochosque. inquam, i isdem facultatibus, vnuno post annum vacationi· concedendis, capituli quibus pollebant canonicorum capitula, praemunitos semper consensus per secreta suffragia requiratur sciant, timendum maxime est ne vxtim to nem <‘t accedat iis vero qui a proprio episcopo reieçti .capitulorum catbedraliutu. quae n- stn * gubernii» fuerint nunqium cojicedanfur. *· llanc onitn capi­ maxime arridet, suis anticanoimn» legibus saiuire tuli interventione^ in dimissorii * ad ordines a vi­ cenentur. Ut igitur horum improborum guber­ cario post annum vacationi· concedendi * admodum nantium audaciam comprimamus, meam humilem inutilem, atque proposito a sapientissimis huius sententiam proponere audeo, ut Obi capitulum ca­ schematis auctoribus ohiecto dissonam existimo ac nonicorum non habetur, episcopo e vivi» sublato, iûdico Omnium nostrum amatis ronacientiisque ipsius vicarius plenam exerceat lunsdiclionem illud certum indulHi.»tumque tenemus, maiorem quoadusque metropolita viranum ilh diocce»i <‘"fi capituli partem ner pervigilerti curam, neque ac­ stituat. sicut in Hispaniaruin insulis Philippine curatum studium clericis io seminariis suis religiose hisce nostris diebus apostohea auctoritate observatur * educandi impendere ac tribuere Ut quid ergo En. amantissimi patres, meas nullius momenti illorum placitum per seoratum suffragium quaerere observatione·. tos autem sapientissimo vestri iudn u ac exposcere tenebitur vicanus’ Non alia profecto examine et prudentia insta lapce metiamini de causa hoc tanti ponderis intinus capitularibus 4 < IRATI" m Mchejnate tributum censemus. imA ut eorum suffragiis firtnatua episcopi vicarius maiorem de P rrrerentfi patrie domitu Antunit M. Kauta rptf< <>pt illorum aptitudine certitudinem valeat acquirere, Marncrnti» et Potenhm ‘. et sit coram Domino securus, nemini inscito manus Eminentissimi praesides, reverendissimi atque fore imponenda», atque dimissoria» iuvontbus opti­ amplissimi patres. mis moribus, virtutibus cl scientia poDenflbus Didactico prorsus stylo veritati, quantum in me fuisse concessas est. consulent, et una brevitati, simul ac simpliciVerum quomodo baec omnia utiliori ecclesiae modo peragere atque, perficere audebit? nemo'nisi ') Argumentum. wEpiscop«· PoUntinns schemata in generv prius studiosae iuventutis a teneris unguiculis laudavit, licit in aHqaibns deficientiam, in aliqnibu· ven> exvestigia et suas periculosas semitas sectando, de cedeaUam agnoscat. Dsficere ait qnidqmd respicit iara epi­ illorum ad clericalem statum perfecta vocatione scoporum in I cap. primi scheuiaüs. In eodem autem capiu pag. 3 1’6 }>ost verba .a quibas potuainoum voluisset dxi certiorem atque securum possit reddere vicarium .monita salutis et vivendi exempla'. Ibidem ubi dicitur qnod h*is enim ooqtinuis - et per aliquorum annorum .episcopi dum debit’ira--ebæqtüum et .obedienüam' ergs sae­ curriculum durantibus investigationibus canonicos culi potestates praedicant etc.'«roluisaet aut tolli roçem .|e-ts is« <·ρι>», H que, nuta ecclesiastica» leges atqwe cunae praxim fortasse etiam paci- sc «oiwrdiae inter ipw « nociva. Et nbi et spiritum perfecisse, ita ut vel pruno oculi uun dic.itlir. episcopos quolibet triennio tenen ad vinitandam dioeictu 'Hae ecclesiasticae norma atque praecepta ceaini diceuduui .saltem quohbet triennio . Pag R Im X4. nbi agitur dc praeistis tnfcn.-nbas, ad tulletidas querela» roltnssef facile intelbgantur. In hisce laudo, raque n»ia mendo m genere Praeterquam quod ii» sap.entisepi· « pah'm enm territon·· xqtarato non obtineant Pag M »n< seposui»' addendum nisi qui nonnulla et certe gravia animadverterunt super aliter grana necessitas urgeat Obligationem viMtsmti praesertim capita I. II et 111 etc de officio episcopi «aera litnina etiam ad epia^< pv * titulare· iteioli optimum ism· poena * tamen untiganda». utpote quae iu> tantnni stoluaiu sedem causas meminerit cur prorogari neque potestatis neque auctoritatis episcopaii». m . •·ι>ι.'η --eiebratH dehuenf. Pag 14 hn 3 deierminandiini, ecclesia Dei quae magni momenti esse n epi»p' antiquiori, sed ip *i arhiepiscopo. Quod») duo Ν'Ίαηιυ» quoque in cap 1 pag 3 utmiuIi· I·' instropditae ve) unum vel i. ullum suffraganeum habentes icol. 341 B 1(, adimendum e»se aliquid pc»»t i«ibi linuntur >n concilio provinciali penurende. constituendum ut ra quibu» poti8iumunr‘ i ubi de doctrina et sani i.t.ite •Iternstini concilium convocent et unnsqnisque iu sua eccleeia. fit svnno) adiici talutit et i-wenth fjretnpia etc Quoad schema .de sede episcopali '«cante voluisset constitui, id vero ad servandam ibi relationem inter t>>tiu» nt capitulum .alliedrail» eccleaiae vacanli» dioecesis iu» habeat eligendi tres viros ecclesiastico», et quibus metropeht * e; m periodi phtase» relatio logica, ai namque ex morum hniiw defectu vicinior episcopus eligat vicanum capitulèrent, gravitate et vitae sapctitate vivendi exempla quae­ •s» tamen pacto, nt ai ii tres miuus id« *r niimatris eiaeticuni einsdem dioecesi· magi» idoneum m vicanum capittv elucere debet, non alia peti queunt quam monita lareni deputet, et fund non quindecim sed octo «lie» ad huiussaluti». Paragraph i eiusdem capiti» aut.-m verbi» modi electionem faciendam capitulo assignari »ati» esse lura vicanorum capitulanum restnngends nec expedire, ni vnaniie „dum autem debitum obsequium· * (de principibus i ■ spitnlans in beneficiis liberae collationis vacantibus et ani­ l> operae pretium -* »t anitn’J v ertere quod nonnullis marum curem habentibus concursum indicat, et * cta trans­ forsan placeret expungere verbum o^dtenttam, aut mittat ad aedem aposfolicatn. Xec facm. ’tem ei refinqueudaio. explicare nbedieniiam. eamque disjqnguere m ac­ ut clencoa ordinande * poaait ad quemlibet episcopum mittere. tivam at passivagi etc At vero oporteret novum »»ed tantummodo ad proprium metropolitanuui Quod etiam servandum dixit relate ad territoria uuIIjus quoad episcopum tunc condere commentum supra notissima divi Pauli viciniorem. Insupenvacante aede in dioeceaibu» suffraganeis verba de textu. Umkm potentat a Iho. voluisset metropolitae concedi ius aacramentum chnsmsti· De residentia deinde; plus aequo longum caput conferendi, ai sedes rattraganea diu vacans fuerit, vel a longo severius, minudutque. quam quod oporteat, et in tempore non fuerit a defuncto episcopo collatum. Si vero capite 111 de visitatione opportunius foret repetere vacans suffraganea sedes nimis remota a metropolita foent. .ius sit ipsi metropolitae destinandi ad hoc munu» episcopum verba concilii Tridentini,aea» XX.1A cap ΠΙ λ erum viciniorem. Circa sedem impeditam providendum, ut capitu­ •i id non arndeat. post verba ^orthodoxam doctri­ lare» totius rei eventum intra tres dies ad sanctae sedis no­ nam- quae induci dicitur, adiicere oporteret detitiam deferant, recepturi humiliter et efficaciter impleturi, puUa erronbtit hatrttibunqw, iMi/arr * «t conszrfore. quod per ipsam contigerit ordinari; et interim lidem capitninducere, ubi iam sint error»·· et haeredes vel in­ iares secundum consuetudinem octiduo utantur ad vicarii capitularis electionem, qui dioeceaim administret, otuuia tamen credulitas; conservare, ubi sana viget doctrina. In­ acta episcopi nomine inscribendo, loncjustt rogando 1° nt super de eadem visitatiime multa forsan inini;. gravia, facultate» Episcoporum ampliantur 2* 1 ut episcopatu» dignitas episcopis pericub sa. vel saltem molesta, et offendi­ et maiestas declaretur in schemate. 3® ut canonicae lege» culum paci inter »e ipsos continentur, ut f.o lv le­ reformentur, eas aptando praesentibu» ecclesiae et populorum i idigentiis. ** gentibus videre est. A. SESSIONES PUBLICAE CT CONGREGATIONES GENERALES In pagina 8 versiculo 4 [eoi. 342 D 7] ad verba ..quolibet triennio * adiiciendom adverbia· saltaa pro tuendo quidem iure,, immo et libertate epi­ scopi Eadem vero pagina ver·. 24 [eoi. 343 A 7] poat verbum „suffragarie (agitur de praelati· inferioribus)ad evitandae querela· adiieiatur: Sheas svra *> prarioti te/sriorva etaemodi MfrtacfcrtORm eptocapalem cum territorio eeporeto noa oMmmniI. Runmm pag. 9 ver·. 3 [ib. 1. 181 „aiiis rebus sepositis * haec apponi ai placet : Ntoi utitor prêta· aliqua necaamta· 4M fonnationibas aliunde quaesita/ atque accepta? Quanta difficultas vera in moralibus praesertim secernendi a fabis? hisce maxime temporibus, in quibas vera rerum nomina, genuiaamque et rerum, •t moram, et •eieatianim, et hominum, eoramdenque meritorum existimationem fere omnino aevum noetrust ambit. Ni fallimur adhuc sunt iura et facultate· vicariis capitularibus auferendae, restrin­ gendae Quid'? impii aliquando sed vaferrimi viri, existimati probi, prudentes, decus et ornamentum urpruf; et ita illa propositio fit mitior. De obli­ ecclesiae, euiu· doctrinam et maxime disciplinam gatione vero visitandi eacra limina, optime; aed parvipendant, conculcant, corrumpunt. poenae indictae sunt quodammodo importabile·, 2* Metropolitani· et ius •aeramentum chrismatis quae dumtaxat iis. ni fallor, convenire possunt qui tribui deberet in dioecesibus •uffraganeis, sede va­ po»itive ac malo animo a sancta aede apoatolica cante. praesertim si diu perduret, vel episcopus abhorrent unde mitigandae viderentur. Caeterum defunctus a pluribus annis hoc sacramentum non idem onu» habeant episcopi titulare· propter ob- administravit. Quod si sedes vacans valde fuerit ediêntiam. iuxta illud quod in synodo dioeceaana ■ metropoli remota, possit métropolite ad id invitare legimn» edixisse Bonedictum XIV. vel delegare episcopum viciniorem. Pe conciliis autem provincialibus et dioocesanis 3° De ordinationibus vero clericorum, magni est bene quidem praecepta, sed servatu difficilia nimis: quod vicarius capitulari· non pro suo ingenio et immo rigor extremus videtur, ad sanctam sedem, arbitrio ad quemcumque episcopum ordinationes vel rausis iustis canonicisqur interpositi». quoties habentem, sed ad proprium métropolitain euoe acciderit casus, recurrendum tore, ut termini prae­ clerico» ordinari mittat, idque etiam servandum fixi uti dicitur, prorogatio obtineatur. Bat enim dioecesibus nullius relate ad episcopum vici­ ♦»nt episcopum eiusmodi meminisse in suis ad niorem «anctain sedem praeceptis relationibus. Ibidem De sede non vacante sed impedita, ut habet baee $ de conciliis provincialibus pag 14 versiculo 3 pag. & veruculo 14 [col. 353C 1M, its autem impeditit 'coi 344 1’ Vi| ad verba „Episcopi autem/ vi­ episcopo et vicario per exilium etc . videtur provideri detur necessc osse hic declarare, cuinam cocn- debere hoc pacto : Capitulare· totiu» rei eventum intta petat iu» convocandi concilium «provinciale. eique tres dies ad sanctae sedis notitiam deferent, recepturi praesidendi, si metropolitanus semel electus ab humiliter et efficaciter impleturi quod per ipaam archiepiscopi» suffragantis diem obierit supremum, contigerit ordinari; et interim iidem capitulare· •■t sede» interim metropolitan· adhuc vacet eo tem­ secundum consuetudinem *in hoc triduo ante vicarii pori» quo eoncslium provinciale convocandum erit. capitularis electionem utantur, dioecesifn administ»aVidotur porro hoc ius convocandi et praesidendi bunt. omniaque eius acta nomine ep.scopi inseri ^poetare >n hoc casu ad archiepiwcopum tamquam C bantur dignitate maiorem, non autem ad episcopum anti­ Alia, reverendissimi patres, enunentissimi prae quiorem suffraganeuro. Eodem pacto etlicendum. side», omitto quae dicta sapienter fbere a sapion quod metropolitan^ concilium convocante eidem- tissimis et praestantissimis oratoribus mihi praece­ quo praesidente, archiepiscopus suffraganeis carens dentibus. quorum effata non mediocri utilitate erunt gradu suo praecedat episcopo ruffraganeo anti­ ad perfectius et ultimatum dictandum schema prae quiori Ratio est hierarchic·, quae facile neque sertim primum de disciplina ecclesiastica. quod pro­ impune vel nummum pessnmdari potest. Cui fecto plurimi ‘ faciendum puto, sed maiorem, ex­ honorem, honorem Quid si duo metropolitan! ad­ actiorem plenioremque perfectionem et requirit, et fuerint. quorum unusquisque ve) unum, vel nullum admittit. Meo iudicio sane potestatem, auctoritatem, «uffraganeum obtinet, et Interea uniantur in per­ facultates, ac proinde pro necessitate possibilitatem agendo concilio provinciali· * Statui posse reor. ut bene faciendi, conscientiis praesto subveniendi, scan­ alternarim concilium convocetur et 1 praesideatur dala e medio tollendi, et alia hujusmodi, ea omnia ab uno in sua ecclesia, deinde ab alio pariter pleniora episcopos, urgentibus rasibus, apud se m «ua habere ut ministerium eorum in bonum ecclesiae De vicaria capitulari eligendo attente inspicietur, et animarum salutem impleatur et quidem salva an· tiro ecclesiarum clerorumque praesenti statu et suprema sanctae sedis apoatolicae auctoritate et temporum conditionibus, quae, quantum ad principia potestate, potestate scilicet delegata; sin minus hodierna. in peius semper ruunt, an. inquam, non D susdeqne in hodiernae incredulitatis incursione apud opportunius esset statuero illud quod pluribuf probe gentes ibit episcoporum, non diqam decus et honor, sapientibus adrideret, idque sane hisco verbis con­ •ed (Utilitas et efficacia ad instaurandam fidem, ac tinetur Capitulum cathédrale dioeceeeoi racuntto velut de novo constabiliendam in populis clerisque Iret eligendi «as AeAerr at metropolilanuet disciplinam vitae sincere Christianae atque catho­ rei tpiteoput vicinior, m ille defunctuo /uerit, telipat licae. Icarium capitularem, eo tamen pacto, a/ ri oasaes Ast opportune hic cadit, ut ad paulo aitiora. ar tribut electio minue idonevribi videantur, ecetoriartipatres amplissimi, si liceat, ascendamus; licet vero, cum eiutdem diotceteoe magie idoneum in vicarium immo expedit si pro temporum ingeniorumque novis, capitularem deputabit ; et tunc eufficiuni octo diet ad ut dicant, in humana societate conditionibus, et electionem faciendam capitulo aerignati, quin ad praesentibus christiani populi indigentiis, utilitati, quindecim protrahantur. t qua est, et quantum fieri poteat maiori, utilitati, De facultatibus vero vicarii· capitularibus tri­ inquam, et dignitati pro viribus consulere velimus buendis. eminenrisstnri ae reverendissimi patre·, Dignitas utique, amplitudo, plenitudo cum scientia animadvertendum 1° rium iisdem expediat facultatem atque eruditione coniuncta, in aperto eet. necesse relinquere indicendi Jtvp paroecii· vacantibus con­ est in omnibus quidem, sed in ordinibus praesertim cursum. itu ut poste· acta illius ad sanctam sedem et statuti· ecclesiasticae societatis omaino requiritur ; transmittant. Quam enim evidentiam certamque «*x relationibus vicariorum capitularium, ve) ab in' piurtvm ed. Vatic. CONGREGATIO GENERALIS DECIMATERTIA 21 ianearii 1870 429 430 quae tenti eat et teli· ewe debet, at e contrario a ORATUI reepoedeet, et reepoodendà consolat, omni afficaeiori rswretefi patris doa m * * Plactd CasoMÿMa modo, totine humani generi· tam fidei tam moram arq^iepiscopi AwhocAaw· rites erweail. noceeeitetibu» ; idque non nova,itnmo entiquieeim· eet Eminentissimi praesides, patres reverendis­ methodos, quam per saecula tenait inter gentes ecctesimi’. *ia Dei sancte, pradena, provida, catholica catholice 1 Sermonem in praesentiaram suscipiens de dis­ providens. Quapropter vellem, eminentiseitai et re­ verendissimi patres (benigne parum audiatis, rogo), ciplinaribus capitibus, de quibas plura hactenas vellem ut lex nova vel renovata quodammodo aptata praestantiores et digniores ex venerabili hoe con­ novis, ut ite dicam, necessitatibus tum ecclesiae tum sessa fusius sunt locuti, non certe illud in animo populorum Christi nomini addictorum, apprime, ad­ habeo at rursus de iisdem et ipse loquar, sed unum orn assim gravitate sententiarum digna, maiestate tantummodo vestro iudicio subliciam et id maxima amplissima, scientia ac omnigena maxime sacrarum brevitate (ptesmu teter patres), siquidem eam om­ scripturarum, sanctorumque patrum erudition^ plena nibus in votis esse apertissime patet. Loquar itaque de postremo articulo capitis Ill et commendabilis evadat, quibus statutorum dotibus abrepti atque admirati boni laetentur, et mali sio de sede epsecopaZi eucoate, ubi sermo occurnt de minus taceant, et recogitent corde. Quas ampli­ regimine ecclesiarum ritus orientalis capitulo caren­ tudines schemati nostrrf non omnino sed certe ali­ tium. et quidem loquar tantummodo de ecclesiis B ritus armeni; de caeteris enim ritibus non eaedem quatenus (venia sit verbo deesse existimo. Hisce vero considerationibus praemissis, haec verific.antur conditiones, quae in uostra arment tandem dietis adiicio conclusionis gratia. Ie Quoniam ecclesia nunc habentur, et optime poterit iis con­ multi, sicut audistis, inulta adhuc desiderant in venire, quod non conveniat nobis. Quod ut melius vestrae intelligentiae. reveren­ primo dc disciplina schemate, in capito praesertim I de episcopis, quae forsan alibi invenientur postea dissimi patres, exponere valeam, notatum vellem, elucubrata, haec igitur cxpectentur legenda, ut quod tribue abhinc annis duae distinctae eaeque ludicium de hoc schemate ferendum omni ex parte independentes sedes in nostra anuena natione cxinte* Ciliciensis, antiqua fidei exeat, veniat, evadat completum, aut saltem ma­ bant. altera patriarchal· teriarum tractandarum index nobis exhibeatur, ut catholicae incunabula pro Armenia, et reeeqtibus * (\>n«tantmoprobe sciamus quid praevisum, quidve fortasse non. conversionibus clara; altera primatial· et ex hac descriptione aliquod iudicium certum pro­ politana recentioris institutionis. Id omnibus erat iu votis ut una tantum suprema feramus. 2° Desideratur proptqrea. ut quodam primo prin­ inter no« auctoritate ecclesiastica constituta, et viri cipio. seu generali conceptu de re universa dis­ bus collatis, eo vel magis maiora catholica fidei· ciplinari, capita tractationis totius disciplinae ordine haberet incrementa. Quod a pluribus annis erat suo. vel uti connexione scientific· disponantur, ite in votis, id sanctissimo domino nostri» orat quidem ut tamquam ab uno omnium superiori capite, omnia reservatum, ut huiusmodi opus in ecclesiae dirus exinde alia, sicut a summo rei ac generali ratione, C et religionis gloriam, tn album praeclarissimorum ordine, nexu, aique ut ita dicam, diramatione se­ suorum gestorum recenseret : et reapse vidimus quantur. et sic ex multis fiet unum, quod semper gaudentes duobus ahhioc annis id exeeutioni de­ et ubique reputatur scientificum. mandatum per apostoHcas litteras, quibus initium 3C Insuper novis stantibus, sicut iam evolvuntur, /taserntms, dates quarto idus iulii anne 18o7. temporibus, videretur etiam pariterque negotia dis­ Duplex tunc temporis disciplinae forma obtinebat ciplinae utiliter, sicut iam supra innuimus, evolvi in ecclesia Armens circa episcoporum electionem atque disponi iuxta necessitatem (necessaria solum­ In patriarchatu enim Ciliciensi ipse patriarcha iure modo). quae e contrario in parallelo, ut mathematice pollebat eligendi et consecrandi: in primatial· nutem loquar, et e contra sit. et respondeat et provideat, ditione hoc summo pontifici reservabatur Magni sicut debet, remediis conscientiae humanae paran­ momenti erat negotium, adiuneta ot circumstantiae dis Non semper vero contraria contrariis, sed ali­ maiorem exquirebant circumspectionem NiAr/, ait quando. ubi aliquis resplendeat bonitatis et veritatis ipse provideotissimus pontifex, nthtl mayia ·νϊν»μνι radius, similia similibus. Nam omnis infirmitas suum Nostram sollicitat atifuc anytt, quam prorida qwo· opus eat quod habeat remediutn. Quod nisi me pomm «lectio. Tunc itaque nova de episcoporum fallit opinio, facillime obtineri poterit, principiis electione dispositio in ea ipsa constitutione Kerrr rationabiliter praemissis ad rem desumptis eX scientia swruir tradita est. in qua quanta providentia, et morali, sacrarum scripturarum auctoritatibus, ut temporibus in quibus nos Armeni venamur sit convidetur in decretis sacri concilii Tridentini, hac D venientia, ai aliis ex rationibus tantum constare potest, differentia, quod tunc temporis supernatural· * nubi et experientia et factorum cognitio praesto sunt. scientia eminebat, in praesentiarum riget nécessi­ Exindp a constitutione lata indubia fide tenui, et tas. ac corda hominum incendit desiderium, quod facta in eadem fide me mnfirinatunt. quod dignum religio Christiana in omnibus ait et fiat rationabile Dei et periculorum praoservationem m illa agnosce­ obsequium. rem Plura enim cogeremur deplorare main. *i 4* Denique caput princeps, ut arbitror, in hoc 'Argumentum «Archiepitcopii * Antiwbenn· nlu» arn.rni schemate constituendum nedum utile, immo et magni­ postulant, ut rat-ante aede episcopii adoptaretur pro ecclesiis ficum fieri de episcopo ai auspicetur amplissime: armeni ntiu provisio Pia. quae m M-bmnate pn-pomtur pro quid episcopus, quid de episcopatu, quu· natura latini» ecclesiis capitulo carentibus, ut uiminun rioclas aiiiaqne et-cleeiaetici» nru hsi. uon et institutio, quae in populis et in ecclesia excellentia Uri * et ministeria etc , posthac de officio ve) potius de vero a patriarcha, ut iu genere pro οογρ*ιι«« orieutahbu * proponitur. officiis. * Magnus inter *m chiati< ueo «>« m nuent··· rvita'ti» e«t Haec vero quam libaeter quamque humillime rumor ob editntn parum accurate hum· wrmon^m apud auc­ * générait» ι'«η. iudicio vestro, eminentissimi praevidos, reverendis­ torem anonymnui (* t'aroln· Feats, vo-anui ) * stantinopofitah» Sovoewtre du cwdt ■!>< \tiis agere. Probavit quae de obligatione visi­ negotiis disserere; ultro enim admitterem quod non tandi sacra Hmina dieuntur in schemate, et de obligatione ex­ iidcm effectus et inter eos locum habeant, prae- D ponendi in hae circumstantia statum dioecesis, immo addidit sertim cum et electionis modus aliter se habeat eum libertate loquendum esse, et supremo pastori omnia apud eos. et nil mirum quod in proportione ad aperienda, ut de oongnus remediis indicare rite possit, et illud systema et modus regiminis vacantis ecclesiae umbrae ac tenebras expellendas, quibus non raro supremi principes obteguntur. Questus est de suppression? vicanorum statui debeat; sed apud nos Armenoe non eat ea­ qui honorarii dicuntur, et de reductione vicariorum generalium dem modo rerum conditio, Basque divino certe ad duos vel tres tantum. Ait in libro VI decretalium, titulo spiritu afflante praevidens sanctissimus pontifex, de officiis vicariorum generalium, expresse ptatui, episcopos non sapientissime et providentissime hoc remedium ceu duos vel tres tantum sed pleres vicarios sibi posse constituere. Vicarios honorarios esae omnino neosssarioa, et id menas iis praeservans statuit. sacerdotibus in Gallia conferri, qui optime do dioecesi meriti Quapropter ut excipiuntur in eo schematis ar­ sunt. Non esse hac in re eosretandam episcoporum Ubertatem ticulo ecclesiae capitulum habentes, etsi paucissimae et ipsis relinquendum, ut pro sua conscientia provideant. admodum numero, ita aliqua exceptio innuatur de Attendi opes esse 1® extensionem dioecesium extra Italiam; ecclesiis ritus armeni, et in hia etiam regimen ec­ S· regimen et ministerium episcopale; 3° statuta rerum in his clesiae vacantis tradatur in manus alicuius vicarii dioecesibus. Mune inspiciendi scbolas Christianas, curandi religiosas familias, catechisandi pueros totidem destinari per­ capitularis, non quidem a capitulo electi, cum capi­ tulo careant. sed a parochis et aliis ecclesiasticis sonas exigere. Ait oblici posse, non esae neoqesarium vicarii 1 Si tUlac.luae Onnanian fidem adbibes», orator scripsit ponti Qniit tamen vox ad episcopis refertur, profecto non video cnr de bac lectione mota quaestio fuerit. titulum; at respondit, quod ai de mero titulo sermo est, non debet ooarctari libertas episcoporum, et quemadmodum Romana curia piares officiales varii gradus et coloris habet, ita nou impediendos episcopos, ut plure» vicario· sibi constituant." .A 4M OONGEEGATIO GUKBALIB DBCIMATEBTIA U taaari 18T0 4M _____________________ ,___________________ ____________________________________ λ_____________________ ___ lari poterit, diotarw quaedam «rm schemata X tote erko dispone, ita et m» ebswitatom iubatar Mat hie at ease expmdeada. Malta praetermittam exte»dare ia omaoa, qai Cbriato crodaat, abihand fenttaa inutilia diota, at invitao quidam: aad oumqao M· teuton, temqae multiplior s divorunoque «mal nootro mkiiciaatar examini qaeootioaoa, mMtam val eammatim afferre ottem da gravimimia ia aaa htMlaatiaeiaa eaaetaa Qiagariaa BaafaasMas * de aaaoto BaaiBe hakakat, quad aaa aatto ei fait ouam vigilantiam laboreaqae item ptaptiae diaaaeaaae ooooioaa qaaatomvio hmitea oearotare, aad latine iaapitiaa» at moutio protrahorotar, pronaa ditt- ait Christi eotliaix Hand sbeimitia at Quaedam igitar at cardio oouloe direxit qaaoumqao ipM Christas tontammodo oeligaa^ at quam potoro paaoimiarie expediam dietie. Capito I agitor da ofllcio episcoporum. Hie gratiae at veritatis huaaa affadit. Boe aUaa meet» arat aaactaa ilia papa Qaahatiaaa, qui tom alto de pronaa aaaentio iis quae tenta gravitate at parapieaoitato praoaertim a praeclarissimo oardiaali bat’: .Advertere daket rentra faatoraitaa, qnia ac­ oillimam snoot, immo impoesibile. Bchaaraaakarg. at doctissimis archiopiaoopia Colo- epiaoepata sentiebat, adqua patrea Kpkemaaa scribe­ cepimus generale mandatam: omnes etiam am agere volait ta aafahan *, qai ilka aie oauikaa in nioaai at Pariaioaei apprimo diota Mat; at qaae- oommue caaqaa deeideraverunt io schemata, aoraa toaat ma doaidorium. Kt quamvis haac meatam volun- pasteur . . tatoaqua toritato bob et episcoporum, ea tamen oflMam (Ma, desudo Musas eaboamao omnaa oerem labores, qaikew ornate sucooseiaius ia kaaoram. * Et aune exiada de conciliis proviaoialibes peace suociporem verba faciendi de aae- iaribua maadavit ia * kabeamaa ' Cam eaim de oommuibne ooolesiao promi approbare nullo rebus oommaaitor aurore episcopis arcanas sit, hinc modo pomum; hia praoeortim diobus eam undique collationes inter ao episcoporum oootaaqae a primis ecclesiae saeculis torn frequentor obtiauen: ideeqee schemate noa pronaa silentio modo epiaooporum, eed oatholicaa ooalaaiae ipoorum certimima et quoo posuit Spiritus quae ia schemate do ooariliie instaurandis habentor sanctus regero oocleeiam Dei, suooeesoroe oeiUoet Christi vivido omnes ecclesiarum vires mm explicant, honor impetitor, et iam sanctissima conculcantor, probo ac tueor. Hia enim in conventibus antistitum apostolorum de quibus mnotus Ignatius sancti Petri libere renovantor roborastorque ; adeo ut conciliari aucoaeeor in aedo Antiochena, dixit1 : Ornate opiaoopum sequimini ut leans Christus patrem. Bovareaatar boo vito vivere nihil unquam μ noti as aatiqniuaqno omnes episcopum nt lesum Christum Ilium patria; priscae diecipHaao vigor atque decas. habnsrit eceleoia; aoc alio uberiori fonte manavit episcopum, in cuius dignitate, ut scribebat aaaotoa Quapropter haberi concilia provincialia bis in Hieronymus, oooleaiao telas pandet. anno, deinceps quotaaais, taadem quolibet triennio Ea quos, reveroadiseimi patrue, quorumque ministerium, nota innqae quotidie audent looms ere a oonciliie Miocene L Ooastantinopolitano II, Late­ ranensi IV atque Trideatiao statutam eat Uade laisi quidam protervi, viliquo peadeada a presby­ liquet huic de ooaoiliia provincialibus habendis disci­ teria iunioribus hortantur incitantqno: quae si diu­ plinae oocleeiam toaacitor sdhsuisse, baaeqae per­ tius ita ao habeant, mox, uti scribit sanctus Hiero­ petuo renovasse. Et merito quideas, ut pocepicanm nymus, tot ia eeoleaia effleientur schismata quot C et planum erit eailikot consideranti, quid aiat ooaMoerdotee; atque ita reverentia vuroeundiaque ia cilia provincialia ot quid ia istis coetibus agatur. Ibi nimirum adeant aoa ambratilto viri, eed robus Muctaario penitae evanescent De hisce ergo tantis robus schematis silentium bominibuoquo trnctoadte asMOti, scilicet epieoopi; Veram ipei onusqua animaram pasloralsmque curam poadas- enim vero valde mihi placuere iota schematis verba, quo diei et amtoa portant: ipei enim pervigilant quibus invitantor epieoopi, ut etronuo tueantur oolletis inter oe consiliis, ooniunctiaquo studiis et viri­ quoquo Mm opioMpis ipsorum in sacro ministerio omnino, ut mihi videtur, improbandam. pro animabas quasi rationem reddituri. Adeunt et episcopalis cooperatores, peritiaaimi sacerdotes, non ii qui pro­ ministerii libertatem oommuaemquo totius oooleaiao cul a negotiis scholam taatammodo ot earinis sub­ sellium norunt, nec niai stadia in umbra educati, bus, huius apostolioM sedis iura, tutelam ao defensionem, ut commuais omnium episco­ porum canes oommnni tatomiao propugnate exitum tandem habeat feliciorem. Optime illa quidem io schemate. Quis enim tam demisse et indigno do ut aiebat Tacitas voster, afferant; aed qui ia mediis ecclesia ot do episcopate catholico oeatirot, et omnem curam oollicitudiaemquo inter breves unius­ primo oaltaatee ot voluti maaibua qaotidio contrec­ cuiusque diooooeoos limites taberet rolegan qt co­ Qum cum ito m habeant, quid oocciliia synodis­ que utilitu atque ettoMÎM oom potest, uadoquo uretari? Longo alia mone orat antiquis patribus, reveren­ dissimi patron. Atque in hoo olariaeimo antistitam ipm. robus voraaatur, viri pnwtici ot exportantia freti, quidqaid attinet ad opus oocleeiastioam ap­ tantes. plura in oocleeiam proffaaat redundeatqso bona? Quibas quidem supplero nequaquam poeaunt vel ip­ coetu verba haec recitaro nobis erit sciatic simul sae congregationes ruuaaa, quantaoumquo eateatis Ot incitamsnt». Epieoopua, aiebat sanctas loaanee ChryoostomM ’, non tantam mm dioecesi invigilaro polleaut, doctiquo cardinales theologiqee qui tatis con­ gregationibus deputantur, et quaecumque ait, nullo debet, sed etiam in easterns prospicere ooeloeias. Quemadmodum «nim proces sum ad Deum fundit modo neganda utilitas viaqna atque auctoritas reopoamoaum a Meris ootegrogatioaibM oditarum : hoc aon pro sua tantam dioecesi, sed pro eceleoia ia modo, paoo omnius dixerim, servetur hiavarehiMs * B»M.s4 apherise. cap. VI — Petr. Or. tV. ». sto. • Textes aussti leeanl Ctayooetesti qal ■ geritor te lndsTuei ssart MattH snhlspisos|i AMteotani tat est: .Prêta tiqoHsm s sptettos genite tetosi lintei, etotestes piMootam nce *s Uls tentam ssUMtam eme debere, «nas e Sptiita macte ilH entea set, nd ottem de «navis ia este «anerem is.tltut. et«w tac Ole marte o pedtae ooUigetaa te mta pro Mtvem itato», tequit, tendendae mat »reem, «eso e Uta od terne «m«es pettiest orto» tamimn, multo nagto ot tiw mdvemm gerere eamm tpitoet, ot de «metope partem mm milteitam. omathas provMma.· Op. » Imam. Ctaymet, tom. Π. eta soa, «L Ferte. *Ito . Comm mwuusi· roiroe L. ordo, neo a simplici, ut ita dicam, presbytero iaeeiis apis nopia dirigatur, quod noa modicam portarba- ■ Onx to teatam timO. Magni· ·■ 41. Texte» est: .Ctas «a· ut te tato stet... iges eastern (tatote.) saamM auctoris to nbas as testei asset, to bte toaem motam taai«ua«uam toast; verum sublate in alsaa aspite, aiette«SI smite geeqeovsnu· is stetis, amato esa ortos partes, gms salatikra Ctetetl teltries perVMste out, esmpinhmtit. * Op a Urag. Ke, tem. I. oaL SOOL sA Paris IMT. • Isam. AaaaKtates to aaasm «at; a. X. (-P.&In SM.) • Bese vesta ia asMaa Oooaat In testa. , * A. 8ΒΒΒΙΟΜΒ8 PUBLTCAB BT OONGRBGATIONBB GKNERALB8 4M 4M tionem dioeoraibn· efferre poesot Me semel attuHt. ; etantiaraa opportunitate cal celebrare eoneilinm et Attamen, rener»bile· patre», etri tot bona in ooodere acta ooncilii, vol solamiuodo habere inter ae elesia ex oonveetibus «plseopenia dimsnsverint, poet tot conciliorum oeeumonieoram eosititatioaes ipssmqoa sahibcrriBua eensiHi Tridentini deotetnm, collatione· et oonriliorua oommuuieationem pro rebn· eoeleriastieis, quod et facile et gratum omni­ bus, et maximae certe utilitati· eeeet Agite, vene­ concilia provinsialia fere oaaniso re eccieria ob­ solevere. Verbi grsti» in Italia per 140 snnee, si stetissent episcopi Trideatiah constitutionibus, eon- rabile· patre·, et huio salutifer·· disciplinae de in­ At vero bus ad pulchritudinem reducta pristinum ipaa re­ iuxta eelebrea conclfionm collectorem Labbaeaa nonnisi octo celebrate rant, ex quibna sex a «aneto novet vigorea. De principibua etiam, quorum in schemate re­ Carole Borromaeo. quiritur validum patrocinium et praesidium, staurandi· conciliis adhaerente· unusquisque pro •ai· viribus conferat, ut eeoleaia novi· iatia ooncilia proviaqiaHa haberi Balte, (non dicam n enten a, * ventibus episcopalibus aaoerdotalibaaque sffiorenti- licet recensuerim), Hain· faiseet. soeeasnriua vitae eoneiliari· ita extinct·· quaenam cum ab omnibus auctoritati exhibeatur obedientia, neo can·» fberit omitto inquirere, nee quid e« de re non et de episoopis, quibus mandatur cohibenda et ■entiam eloqsar. coercenda omnium Id unam dieaa, noBpo fatendum audaeia, nihil amplius diçere es«e, quatnrii tarn raape concilia provincialia fuerint neoeaee habeo, post ea quae «aper hia dieta aunt. praescripta, nequs morem nequs caram fuisae ipsis •sfftagari atque favere Qui· onia neeeit quoddem Illud eoneilinm a «ancto Oarolo celebratam nonnisi poet quatuor anno· friara eoneilinm ab Martyribus fui··· approbatam ; illuatritaimo habitam tandem viro nonuiei recognitam nt pro virili mea parte ego quoque tebit, scilicet cavendum ee·· quam plurimum iteqique alind noetrie praesertim luetuoeie temporibus, ne ineptia de inoautisque remediis inscienter edhibitia ingraveeeant mala, quibus medandum eet, potiua quam Bartholomaeo port tantum monebo, 'quod saepe saepius noa memini··· opor­ anno· quinque receptum T Quia metropolitanus huiusocmbdi difficultatibus a cele­ curentur. De obligatione autem visitandi limina aposto­ brandi· ooncilii· non deterreretur T lorum. et exhibendi relationem status dioeoescos. Bx alii· qaidcm causis, sed exinde quoque, accidit ut conciliorum lumen, qnod aliquando fa ncetra Gallia rursus omnino placant quae dicuntur; et nulla obligatio mihi unquam carior Mt. Oportet enim episcopo· •nituerat (quatuordeeim «sim concilia provincialia apud nos viginti abhinc aania celebrata sunt), per eet mnane confirmandi fratres, et universi gregis duo· anno· rabite extinetam fuerit: ,quod mea quidem seutentia, valde doleudum eat. sane, paaeeadi cur· demandata est. nt firmiori usque viaeulo se ooainngaat. Hoc tamen adnoto: operae Deoerniturin eehemate acta et dqceeta conciHoram pretiuB erit in hae relatione sive scripto sive viva provincialium sanctissima· aedi transmittenda, neqM voce facta de statu dioeeeaeoe oertismmnm aliud et ad exemplum Pauli videro Petrum, eui iniunctum eadem ante pubnenri posse, quare axpeaeb m ragravissimam officium incumbere episcopis, quod ai cognita fasrint. Mil quidem ege centra; verua boe dabita cum reverenti· et humilitat· fiat et episunum rogo atque deprseor, ut nulle modo labefacte- C copali tamen Ubertate, nedum quid detrahat msietur conciliorum provincialisms libertae, ut nunquam stati primae aedi·, eo congregatio in lanea epteeoporua «officiat, nt •t unirer»·· magnae imo maximam rationem habeat ingenii, morum, imo consnstadinuat neeessitatemq'··, quae afferre potest. Debent nimirum episcopi, rive quando in unaquaque gente «ire· multa diver·· sunt. In­ super et imprimi· prorsns abstineatur ab introdu­ imo st ipsae apeatolieae sedi eoeleriae praeclari mimam utilitatem sdveniuat sir· cum e_sai· dioecesibus ad summum pontificem mittunt epbtolae, illa ei aparire et nota facere maxiae in eis, quae (pectant ad re· detri­ cendo in decreti· quidquam, de quo patre· non tarum regionum, quae foraau aut peaitu· ignorare cogantur aut nos ratis perfecto aoaoero poaoet, quaeque eum patres publicer· decreta qua· iaa non enecat sua. Maneat qaidea ranctaB et inconcussum suemi plano aa certe scire neeeaearism eerat, vel utile indicaretur. Malorum enim par· maxima ut in deliberaverint; saltem quod nunquam pontificia supremum ius, ri quid praeripiendum ab eocietatibu· teuaporaMbua, ipso videatur : sed aliud est quod summus pontifex •emper orta eet, quod pasci rant, qui aummam rb- aliquid sua auctoritate propria ot eaprsuaa decernat et praeripiat, aliud quod ipemn concilium provinciale, ram teoeate· non vereantur aperte, et sincere, et candide veram loqui illi, quem et veram scire tanti ut nobis advenit, ·· videatur decrevi···, qnaa re­ refert, et ignorare tantam noeet De aaueta autem aedo illud ad gloriam summo­ vera mu decrevit, ita ut rirca haoe adulterinae •xistaat episcoporum subecriptioaoe. laan^er quamvia concilium Tridentinum solum­ ric et in eederia inde rum poatiflcnm fateri naceeae eat, et aequum et modo de conciliis pceriuriaUbsa ot «ynodis diee- aequiarimum, nae unquam obliriaeendum, nullo· nnarae pontile·· son modo istam libertatem nun­ eeaaai· loquatur, tamen haud ateo quadam dis­ plicentia vidi ia schemate ae uaam qaidea verbo», quam refernridasae sed semper expootulasee. Optime nostis, raneraHls· ftntras, qnod aiebot Mioolaua ae per modum quidem notae,, haberi do eoneiMs plenariis. Concilia plenaria, at super habuerant episcopi atrenuiarinri Americani, pfito conferre posse papa ΙΠ (et baee dicta de mfeia oardinalibua, ·ρ1·- copis qsoquo eoaveaiunt), optime nostis semper msntam rei ehrietiaaae, tam ad eptiaram oxaetioaem moris sumasorum pontificum ttf···, et merito qui­ dem, nihil grave agere, quia episcoporum oHna in Boanaac cooriBo, cardinalium esitem postea ia con­ earum rerum eumiaa, quae propter identitatem sistorio ooasQia expotiviarant morum, locorum, ingenii stataaqus casis raligiori episcopali atqne eseaiaaoda ooosrieati·· integritate vel poUtiri ia eadem quoquo grate suat commuée; ideeque neauH eemasuibms oeaeilii· prudutor tr··- quaeouaqaa tamsa danda asasmo pontifiai eeorilia tua ad déferai·····, tue ad prefeetua et inore- tari et effieaeitor ordteari poara nesse aserit. Qaod ri hase ooariüa provincialia eonaaoto apparatu ot Petro de libertate essent, ita IDesIane DI psqgsbte: ,0nm per ipsum (hio textas eet) Kemeaum pontificem in qfiibmeumque negotii· contigerit eeram (eardiaaHnm) peti in foram soteami ooMÜiorua celebrare aliquando se erili a, ia eonsnlende difficile rit, «altem ooeveeta· opiMeperum proriariao ■ingulia habeatur quinque aaaia. Sie habitis eodem aedo oraveatibus peterut epinoepi pro rireus- Bemano pontifiai ia emaiboe, qsae pro tempora iauminent, liberi esasniant et aariaSnat' Ha·· Nicolas· ia 17 «spite d· «terti··· is sexto: quae per omnis Uberi, sidem U7 08 CONGREGATIO GENERALIS DECIMATERTIA Î1 «urii 1870 refsrens iUuatrbaiuM· momoriM Beaedietaa XIV 1 addit, rem fortins inculcando ■· ietad periculum ad aaaa obligetioBM adimplenda·. Bare de iure naturali, oum da iara preitivo nihil obatet. Cur 'adveaiat: ,!(·« poaaut sin * igitur Mo libertatem apbooporum aobematia aactoros aulpa (oardiaabas, «t id·· Mrte iatelligsndnm Mt de epboopb), aee por­ voluerant reetriagere! tant eoaailium auum rttiur·, Mt ambigub verbb obductum proferre, etiamsi preevideMt illad ab videtur, •Jib aardiaalibus atqua ab ipao Romaao poati&M * reapueadum. gendis, aoa aatb neverant qai viri aiat, de qaibaa baeo habentur, quot numero ia noetrie aeeiaaiia, Sad at ooaciliua illad delectonim tardinalium quod otiaa cam honor· auaeipiiat, qaibaa damaadantur offieib at bboribus. Id mibi aaua per­ de amaadaada acolsaia iaaaa Pauli IV ooaetitutum doctiaaimi Forsitan, at mibi qaidam aactorea plue luraaa aaaaeti rabua traotaadb at bominibue diri­ libria, qaam ^idiaaaa, reverendissimi patree: quid aiebat ia Mbberrimo document· ad ipaa· summum ponti- suadera possum, qaod ai ib omnibne atteadbaeat, fiosm miaeo! .Saactitaa taa proba novsrit, raliam hoaoreriorum geaaralom velati heoatombom. Quinam ergo aunt, revareadiaaimi patraa, ii qm pri% oipium illorum malorum id fob··, qaod aoaaulU aoa bane fecbaent ia schemata vicariorum gaao pontifie·· tai praadaoaMoroa prariaatM Mribae, at mactantur inquit apoatoloa Paalaa, coacervaverunt aibimagbtroa ooatrae Galliae regno teroeati (reesnaui aumeram), ad deaideria aaa. ia schemata! Saoerdota· vidabaet ia Principem omnem eequitur adu­ oommendatiaaimi at doctiaaimi, qai postquam prae­ latio at umbra oorpua, diffieiUimnsqae aampar fuit daro quodam merito ot hbore epiaeopi ot totiua aditus varitatb ad aurea prinoipum; ax boa font·. dari oculo· ad ee ooaverteraut, ad huae vocati sunt aiebant ia loquela tempori oonaoutMea, tamquam nos tMtum honorem aed sans. ab illo equo Troiaao, irrupero ia eooleeia Dai tot enim saepissima vicarii geoeralM honorarii ia partem Haee illi ominentbsimi et eoutaatbeimi * abusu! adminbtrationia laborbqne Onus quidem : sunt ab epiaeopi· mandati, diesimubtione ot episcoporum veri ia gerenda dioecesi coopera­ omnino Mreatia, epbeopahmque libertatem promue tores et auxiliatores utilbaimi; et ai apud noe stipendium a gubernio accipiunt duo, at alii aoa ac­ cardinalM dixerunt. Quae verba redolentia omnino non minori anne sunt honore ib, qui ita loqui aoa verabantur, quin baeroticb eaeam praebere criminarentur, ' quo fortissimo illi ponti­ cipiant, eunt titulares sicut qui otipeadium accipiunt Hue autem cooperationem ot auxilia opboopb mm epis­ fici qui haee licet duriora audiret, tamaa sustinebat; eeee at qaamvb tota Baropa reformationis nomine con­ coporum cuteretur, ipaa nomen non reformidans, grando et tot aibi constituere virorios gensralea, quot boaum necessarium reformationis opus suscipeto non dubi­ tavit, quod et feliciter ot glorioee quidem a sacro ecclesiarum regimen requirere videbitur, clarissimo patebit eia, qui voliat tria haee uno momenta con­ concilio Tridentino abeolotum Mt. deficiant in oeeheia nobiba ilbe Hbomaqne voces, siderare ; nempe 1 * que nunc sit multarum dioooeaeon extra Italiam extensio; S * quod regimen eo- quibu clMiasticum ot episcopale minbtorium ia oertia re­ non quae placent, eed Ah! nunquam quae sunt, pro­ necessaria, nequs restringendam libertatem, ita u| non poesint deiaMps gionibus; 3 * in quonam statu reo religiosa· m C habeant apud noe. Etenim eeoe nunc in ooclooia aatb sint. Nunc ad minore devenienda, pone dixi ad minima: dioecMM quae 600 milita et imo 1000 millia et clamantur. Haec dicta de tantis ita ea in schemate expediuntur. qnaMtionibua Revera tamen, re­ amplius animarum vero habent, omnibu notum eat. verendissimi patres, agitur hio potius de re gravis­ Quod sima, do cooperatoribus nostris, quamplurimum ne * tionem non Mt meum dicere robia, reverendiaeimi ceaaariis, de auxiliatoribus nostris quibus maximo indigemus pro bono ecclesiarum nostrarum regimine, patres, negotia diooeoMna qaomodo sint goreada. Non quidem fastigia solummodo rerum attingenda, videlicet de vicariis nostris generalibus. attinet ad eodoaiaetieam administra- Schemata red ea omnia quae ad salutem conducunt Mimarum, vicarios genoralM, qui honorarii vocantur, sino ullo rognumque Dei propagandum, strictius ot propius, honore, configunt exterminantque. (hic textus Mti: .Vicariorum autem generalium, qui honorarii vocentur, nomon et usus omnino abo­ et magia singulariter, et altiu ac profondiu in­ trospicienda etqne tractitada. Non enim minbterium nostrum, ut neminem vMtrnm fugit, in tali vel tali * leatur. opero praefixo et dotermiaato includitur, eed prae­ Unde ergo Statuitur enim, tam acerba illa in vicario· Qua sertim nostris in regionibus, ubi tot ruinaa oumuhvit de causa tam stricte ad numerum duorum vel trium impietas, ubi tot reperiuntnr hominM ab omni re­ vicarii generalM reducuntur. Motoris omnibus om­ nino abolendis! Numquid nova aliqua rea eet, et priscis saeculis inaudita, episcopum plurea ad de­ ligione alieni, nobb eet plaa miauve agendum prout charités Cbriati urget nos; aoa unquam a genoralM honorarioo sqbematb animadversio T bitam et ad bonum regimen laboro, aollicitudiae ot vigihatia MMondum. Vare diooeesb sibi eoa- D apoatolatnm gerere, et uti apostolum in omnibu· potiua eouiroria. In veteri iure in ssxto decretalium titalo d· of­ se praebere debet epboopne eundo ad ovm quas perierunt ut reducantur ad evib; Muilbadum parochis, qui varib modb impetiti et impediti mbe- ficiis vicariorum generalium expreseb verbis statuitur rabiliter operi divino perficiendo luctantur; invigi­ episcopos non unum vel binos tMtum, Md plurea landum non tMtum clero nt bonb moribus fulgeat, constituero sibi posse, sive uni iuriadietionam volun­ tariam «t alteri autam contentiorem dol«gando, riva et doctrina inetituatur, sed et gregi universo, prao■ertimqae familiis religioeia et puerulb qui non utramqno iuriadictionem pluribus ia solidum dele­ tantum aunt Mtechisaadi, aed etiam ia moribaa ohriatiaab edurendi; multiplietbn· demum iaabtan stituere posse vicarios generales! Neu ita, imo gando, aivo, uti etiam nane fit, aortas dioecessoa region·· uniouiqu· aMignando, vel singulb deter­ dnm oporibue minata et specialia negotia, prout ipsi iudiMveriat, definiendo. De hb omnibu· modb constituendi opua minieterii, ia asdifleatioeem eorporie Cbriati. Quae cam ita sint, non poteet epbeopae quaa- vicarios generalM expresse statuitur in iure, adeo tocumque asio animata·, tantarum dieeoeeoea admiaistratioaem et multiplicum negotiorum poadaa ut pro oertiaaimo tenendam sit, eullu modo obetMte in ooneammatianam sanatarum, in veteri iere, licitam prora·· ···· episcopis fecero in per se ferre; noane eridoae eet omaino noeemarium hac re, qaod iUb videatur neoeaaarium aut utile esse quod nihil ia iure statuatur! Imo ia sexto decretalium oxpreaae permittitur dioeceeee in plurea ■ Dt Uwma lib. IUI os», t aam. 7. dividi regiones, mu archidiaconatua, quibus singulis 48« A. 8B88IONB8 PUBLICA K BT OONGRBGATIONB8 GENERALES 440 * curia remana: curiae praeficiatur vicari·· graerelis, qai vie·· germa A nerare! Bxemplum nobia d érchidiaeeui, ipsi rafloiat epiaeopo. Arehidiaeones •aha remana· aplendoro cunae oenius non per­ vera eam generaliter loquendo aea poeeit eoe- cellitur ot gaudet! Bt gaudeo ipee. Quot habet venientor et sufBoientor plus qnajn centum milHbus protonotarim apoetolioou, quot camerario·, quot animaram praefici, aeu eirciter eentum quinquaginta praelatura· omni· ordiaia et eoiori·! Bt merito paroehie et presbytaria; eoqnitnr hrv apad orna·· quidem. Si quie enim veMt omnibua nominibus et dioeeaem tree aaltam val quatuor raqairi arehi- coloribus qalbue decoratur derue romaaue obtroodiacouoe viearioe genendo·. lamper, at etiam ia taro, occurreret rabito vel ipee Pallavieinn· sex­ eodem aexto decretalium indioatur, multum prao- centis argumenti·, quibne optime demonatraret •tsbit determinata allia vieariia generalibus deman­ curiae romanae deberi varium hunc et multicolorem dera negotia, exempli gratia alteri scholas Christianas •plendorum. Neque inficior; neo equidem maleaana inapimeadaa, vel familia· religioeas cutsndaa, ve! audacia parva velim componere magnis, poetae ob­ bona opera promovenda, vel eateehiaatioaem puero­ litu·, urbem, quam dicunt Romam, putavi stultus rum in tota dioeceei recte et pastorali modo In­ ego huic noetrae qimilem. Non ita. Tantummodo struendam, val quidquid attinet ad atudia eoclehumiliter rogo, ne quid romane curia tot insignite ■iaatica et alia huiuamodi. dignitatibus, tot honoribua, et tanta circumdata va­ Quantum ad me attinet, reverendiaairai patre·, rietate, noetria cari· vicarii· generalibua honorarii· •i quid de mea dioeceei entequerti ooncludem longianoatraramque eccleaiarum indigentiae invideat. simum et nimia longiorem hone meum sermqnem, B Sentio igitur prorae· abolenda in achemate, quae licet pro argumento adducere; praeter quatuor praeter itu antiquum et contra libertatem episcopo­ archidiaoonoe, neceeee omnino habeo alii· vicarii· rum evideneque bonum eocleaiae prepemestur, gwod gdneralibua certa demandare munera determinata, oioerü fonoraloo honorarii aMmtiir >. do quibua quotannis per relatione· aeript·· ad me et IJie autem, eum hora iam nimia prooeaeiaset, ab lecta· in conailio epiecopali rationem exquiaitiaaime reddere tenentur, moque de omnibue et «ingulie eminentiseimia praeaidibua interrupta diacuaaio eat, et patre· dimiaai aunt a primo praeside, qui haec certiorem facere. Sunt exempli grati· in dioeceai Aurelienenai plue quam mille et trecentae muliere· habuit: .Quoniam hora iam nimia prooeaait, reliqui ora­ religioaae, quae vel in urbe epiecopali degunt, vel tor·· de achematibue examini propoeitia audientur in alii· locie educationi puellarum ve! curae aegro­ tantium deputantur. Nonne utilissimum est quem­ in proxima congregatione generali, quae habebitur ** dam virum ii· apecialitor mandare inapiciendis et creation die «S huiua menai·, hora consueta. curandia quoad rea aive apirituelea, aive etiam tem­ 7. poral··, ut quod ego ipao totiua dioeceai· curam Oongroeniio generali· deatUaaqnarta gerena videre non poaeum, ille et videat et agat, 1870 ianuarii .99 caeterum ad me de omnibua relatura· T Sunt quo­ que acbolae quae vocantur primariae, vel alia col­ Die sabbati 99 Ianuarii 1870 hora nona metulegia plua quam octingenta, quibu» inepiciendi· prae­ C tina in conciliari aula Vaticanae patriarchal!· basi­ ficiuntur quinque ex univernitate nostra inspectores licae generalis reverendissimorum patrum congre­ laiei. Ergone erit inutilie vicarium generalem unum gatio habita eat; cui interfaerunt quingenti sexaginta tantum haram apecialiter rerum parte· habere et novem patre·, nempe 35 cardinale·, 5 patriarchae. •edulo inveetigarei patrue De pluribus quae ad prusaentium quaeationam materiam spectant, pariter et de nonnullis quae ia praMedeutibueaeeaionibua allata aunt, veniant postale modeste et riaa strepitu verborum aliqua dieere, ve·true ut confido benevolentiae non gravia. Ad eaput primum de officio vel de officis epiac. porum, quidquid de aenau tituli ait intalligendum, primum dietum eat quod iura episcoporum in prae­ venti capite nimia diaaimulata fuere et officia eorumdem abundantiae neeeaaario amplificata. Plurimum huic aeqtentiae adhaerere moverat reverentia opinan­ tium. dissuadet tamen opinionia conaideratio aedula id admittere. De episcopia enim cum in praelaudato capite rea agatur et in concilio ppiacoporum per epiacopos in medium adducta, convenienter, imo et gregibus nostri· ex bono exemplo utiliter gravia.simorum officiorum nostrorum pondue in conspectu habere debemus, iurium quasi obliviosi ne magia prae esse quam prodesse videamur. Non quod iurium mentionem omitti velimus, aed ad aliam materiam, verbi gratia ubi de sacerdotum et populorum erga episcopos obligationibus tractabitur, opportunity et cum maiore aedificatione reservari. Episcoporum igitur officia ad mentem Tridentinarum praescriptionum nobis proponi libenter admitto suavius si aliqui velint, quam in schemate habetur, et ex com­ mendatione potius, quam reprehensionis minitatione. r 448 fi· Officia purpuratorum ia noetro Achemate ooarouicotiesime, ut arbitror, onieea, potuit eminentioeimorum aau ia medium adducere. Insta· prior eet accusator sui: at iuxta proverbium, quod licet levi noa licet ovi; causa ideo cardinaliam, niai ex specialissima cummi pontificia invitatione, in ora noetro videtur non verecundo sati· poeita. Corte nulla reformatiope indiget sacrum nomino ot con­ versatione collegium. Si tamen unquam, quod Deus avertat, indigeret, patrata suum habet super fami­ liam constitutum. ' 3 * Siouti de purpuratis, de romanis congre­ gationibus propter pontificiam originem, auctori­ tatem supremam et omnimodam necessitatem, impari forsan, plurima tamen cum reverentia, ita dicendum, quorum ordinandorum opus pontificale totum invenitur, non conciliare. Si quid utiliter emendandum in illarum compositione aut agendi ratione unus aut plures ex nobis suspicantur, via supplicationis et expositionis magna patet; aed, ni fallor, vituperationis et modestae etiam accusationi· nulla. * Inter officia episcoporum praecipuum illud 4 utiliter adduci existimarem, introitus scilicet in ovile quomodo fist, et ai omnes ascendant per ostium nec ullus aliunde. Huius ostii elavem extra manum ecclesiae in pluribus locis hodie positam in vanum dolcromus et imprudenter restitui posceremus. Re­ lictis tamen in suo tenora concordatio, materia prae- eunti synodo satis ampla manet, quatenus praesenta­ tionis privilegium in damnum et offensionem oocle- discordisrum at regalium usnrpatiossm ocesrioaem. Ia Oalliis ■ Argumaatum: .Kpiacopus Keltaeusi· quoad wheats it plures episcope· celebraro eyaodoa dioearaanas' stagnlis sanie rpitetfit incipiendum ait sb oftalii noa seta· a teribee, . M peat spiritualia exercitia; optare Se ut eoaseetado base serve­ videamur', sit, , pre sues meets qnam pradime vstla·; card! tur. dummodo ternes qaoÛbet racemata quinquennia eelemaier nalm aaa indigera reformatione, at M quid ia tae aspite foret synedas tabeatur alve ante riva past oommliam prariadala — agimduat, pattern asm super familiam constitutam, , copalie libertatia imminutionem. Certe de taatoV TriïoatibM poèaao oolatloàbm ex. oobemate opporpraoeepto'divinam, 'divina^yocatioBia tone οτ y lara ram, aniaoeeiaeg^r ccmdentiaa reliapraeeepto vooatipnio In docarca aoefrarum veaaionum aidutaroaliquid atataemua omnino.circumatantiio qnbrem, e^anntioo upootelioM; aaetropolitaaum et temporia huiy naCnoaerium et ad oorro- boranda apoetolicaa ' paratum. '4 vigilantiae antiquiorem provinciae npieoopum neper capita deargumoata . praeU^uoatiam minime otqtaqro^ 'iafittlitev et odiooe z ■ iinpoeitoa, afin quodf eharitativae moeitionod, ex- * Alteram poat vooatioedm a Deo epiecoporuta .hortatioaoe, ae etiam Aoeuntiationea omittere eaab offioium eet invocatio ad Deum. 4narima oepor deam, ood difficultatem et ^noretarom oemiaarium - dierain nootroram labori baa, hnmteao, 'quae etiam ▲d caput IV de viaUatioea/aaeroram limbum. inter epiaoopoo locumrabat, infiraiiteti non param onerooa. At ^men in affirmatione· t^ligationih aim0 epiaoopum in praeeunti conditione rerum, apud noe reverendimim» Pariaionaia, Waetmonaaterioeaia apud Angloo, apud torum retinenda. Et primo eummam in talibuo ma- noe et aermonea noetri. Poat banc oonfeeaionetn auctoritatie nihil omnino vetat, quin benignitatia manifoetetionem invocemua, quatanua'niai interrogati non emendemur, ea tamen conditione quod emen­ dati correctionem negare aut diaeimularo non toleremiu. Quoad pauoiaaimorum, octo acilioet, conciliorum in Italia enumerationem non aolam Italia audire Auatriaeoo Vieeneeeia, quaai miram fuit, aed extaria epigeopia; ei quia enim vel blavem habemua, quae aperiet et nomo claudet, claudet et nemo valebit aperire. 8i epiaoopoa quoe- cnroina bibliothecae romanao luatraverit, aut aacrae cougregationia archivium vel a_Jonge aalntavent, vel perfunctoria evolverit claaaicum Benedicti XIV libet in loco diffueionia admittimue, maaea et vana, D quia privata re^reaeio. U trinque igitur angaotieo de aynodo dioeeooena opua, facile deprehendet cele­ niai ab eodem noatro Pariaieeai viam ingenioeiaaime praeapertam, quaai locunf refugii, prudenter aubeamua, et publicam opinionem, non propter aua merita, brata fbiaoo per Italiam a tribue aaacolia non octo, non octuagiata, aed piae qaam quadringenta «ire dioeoeaaaa, ai ve provincialia concilia: quorum acta aed propter ineipieutiam mendi, reginam tenebrarum plerumque edita nondum fortaaao incerta fuerant in haram fateamur. Si regina et tante regina opinio veterem Labbaoaaam editionem, aed paaaim extant praedicatur, ephemeridum aeriptoree opinionb pa- ia publioto bibbotheota, paaaim a Benedicto XIV citantur, ac fere omnia religioae eervantar in arohivio rentea et duoee quomodo ragae non agnooeemM? Porro ai regeo aunt, quaeatio volvitur: cauoae regum inter maioroa adnumerantur, ot nummo pontifici roaervatao. Ad caput II do recidentia. aacrae congregation» Concilii. Maiorum eodeeiarum aynodioa, verbi gratia Beneventanae, Neapolitanae, Floreatinag, Baveenatenaia, Venetae, Modiotanono», Reaideatiae legem, quam vatia ab omnibua oboervari vidomoa, band aegre, quin cum gaudio, de novo inculcari contiro ingeeteo tomoe in foho impleat, aat pouvant implero. Comparationea capra boo i nati tuore valerem na : aed oomparntionee hniuamodi nihil procant, noe aedifica­ pomumuv. at in maaouotadiM exhortationia, non ia tionem praootaat, quin verioimilnm inter tratroe die- obiurgationam terrore proponi. Tridootinaa excuaationee aaeervari nihilominna optamuV: legitimae aeaaionea. De eomitiie pleoioribua^aou natioaalibua, plerum­ que et iuatiaeime propter abundaetiorem diooordiarum enim eant, neque temporum nootroram exigentiiv • ) 445 • · J - ' \ Λ · ' ' CQJGMOATTO GENERALIS bECÏMAQUARTAi 25 iaqjiarii 1870 ' > ‘ * v v ' f 44« ; et regalia· uaurpationam oocaaiqnsm sanetno abdis A Mcuratiamme reeerjandum. Nee obatat quod electio ingrati»,taoore opportunius indicamus, qaam dicaad * omnia avcilvere. ■ x < vicarii generalia in ordino aaeerdotali non constituti bodiernia nostris moribui minime consentanea ait, , Xd capiat VI de aynodia dioeeeeania. Dioeeoaaaaa •yXudoa plurimi apud noa e’pieeopi quotennia cele­ cum usu aapientissimo invaluerit, nonnisi eaeerdotoa aaaumere. Sed poatquam moribus en cohaoetudino eonaidtum fuerit, eur neeeasitetibu» epiaeoporum extraordinariis refagium negate, quodAisque nunc habuerant in legibus. niai quod ea periculosissima aetati» noatrae ftclinatio sit, omnia' aecundum muta­ bilitatem huius temporia indicare et «tatucre’ "Secandi ratio. ex nimia commendatione aacer- brant tano ant duobna diebus poet apiritualia cleri vpxercitia Quod autem do numero vicariorum dictum eet multi- revera, in schemate non necessario in vicario gene­ rali requiritur, sed tantum Indicatur expedire. De plicando aecundum multitudinem regenda» plebis, facto nonnisi sacerdotes eliguntur; at tamen non non tam. contra unitatem regiminis valere arbitrer, quam ad suadendam immassarem nimis et populo tanti» laudibus a concilio extollenda videtur ho­ et spatio diooooeooa divieioaom. dierna praxis, quod indo concludatur in praxim oppositam aliquid vituperationi» reduhdaro Qua­ meato, ai iatnoapiur, faeiio eoaviaoamar : l* propter et ex modo allata sancti Thomae sententia, et ex dicendis infra, nihil in antiqua lege soo prae­ imponi intolerabile sains humori» oaaa, asm inter tot et taatoa, quot expedire videbitur, poterit distri­ cepto neo exhortatione immutari pootale, .et ina Quaestionem bui. * 8 igitar «area», noa praooeeopata minime Nec negari boaonun et praerogativarum epiaeoporum ia prima saa firmitate conservari. Prima ratio haec eet : utiHmima Miiieot ordiaom farsam utiles, cum diversimode secundum officiorum inter et iuriadietioaem diatiactio, quae oooee obnubi­ lata apparebit Illa tamen ia formalia ao verbi» diversitatem permittantur iueritui, eed regiminis tantum caveri unitatem ; hanc enim «celeria «empar sicut et ia rebus omni aellicitadin» retinenda aci, voluit, quae in unitate nata eet et vivit, plurime utpoto pontificia» aignam pntsetntia, eardiaaHrii splcnderio argumentum, aeaiaaine ia aai» diffinnita libs» robur, adiutorium opiaoopi pro Mrnumataatih, membra quae extra omnem proerHeaent minime peritae aunt cesi episcopum, vicarium unum, ut oratio Christi habena, unum caput, unum Deem, unum Obriatam, fidem unem, baptisma aaam, sub nae pontifies unam Petrum, unum in unaquaque dioe­ ■F" 447 A. 8E88I0NE8 PUBLICA» IT OONGBBOATÏONM GENERALES 448 suum effectum, habeat, et qui in unitate ineepimue. simul' in -unitate .ooosummemur. ' De aede vaegnte capitulum L Quod dq plura­ litate vicariorum aede occupata dictumJUt, idem et aub eadem conditione, in loci· ubi pluralia a ■ capitulo designationi· legitima conauetudo viget, de •ede vacante dicendum. Nec impediret apud noa talis hierurchia auctorati· penaionia, quae a gubernio fit; .solutionem, nec'in aequalitate tituli inaequali­ ' tatem potestati·. Verff enim in conapoctu, gübertii omne· aequaliter viedrii manent, licet mtrineeee et , ex monte canonicae logia una· in aetu, oaet«ri in z babituVel potentia pfoxima, si dicere fas est. Qpid que dignitatem et honore , * observabam utique de aua' arfteflaiaaima aede, aed hodiedum ai satm aapicias, intgr obscura· quam anne ab omniSna haberi, vere­ bor, sieque humilitate captus arabonaps eeeendere temerariam potias quam bonam rem faeere timebam. E contra in perpendendo epieoopalete dignitatem ot officium, quod omneq dequat episcopo· abaqse ec­ clesiarum civitatum peu dioeoeaiup diatinctione, meus erigebatur animua^ et ad quid, dicebam, ad quid dum tot tantique pastores loquantur suas prae­ bente· sententia·, ego ailes· remaaeb• T . Et M tqt" venerabile· * patre alio· plurimo· oenfMtres tam patienter Audierunt et audiunt, me solum aliquan­ enim gubernium ista domeatioa accommodatio movet, dutpmodo personae designatae omnes gratae sint, tulum sustinere dedignabuntur! At hoc nequidam ,et pro circumstantia superveniente quaesitis suis aut cogitandum in vobis est, patres amplissimi; quoniam nt sacram concilium -augustissimi pontificis de/ .reclamationibus valeant auctoritati·· respondere! —hoc ___ -— -----------------------__ r-. ----- - --------Quod ab eminqntiasimo Bisuntino contra unitatem * siderio ac amplitudini, ut ita dicam, Vaticanae ecvioarii capitularis oppositum fuit, defectus aeilice^B clesiae respondeat, quisque vestrum tenet pro certo beneficiorum, quibus vicariorunAndigentiaS' consule- .tur pos^ mortem episcopi, non vita aed titulo dece­ dentium, illud quip nimia ad quaestionem facit, ideo - minus ad probationem. Talia enim ratio' ai tanti •it ponderis quo regulae iuris penitus opprimantur, tum nulla relinquetur canonicis liberta·, qui vicario· mortui tenebunt·^ eligere, vel fami et morti reser­ vare. Certe plurimum attendenda est venerabilis adeo paupertas, sed non ideo omittenda unitas ; nec •a debet esse praeoccupatio paupertatis quin pre­ tiosissimae unitatis cesset commendatio. Aliqua igitur, salva aemper libertate votorum capitularium, conciliatio investiganda est. et non difficile in­ venienda; quippe vicarii non reintegrati stipendium facile gu^rnium pensione supplet Caput II in finem. Unum sdiicio: beneficia libe­ rae collationi· etiam quae animarum curam adnexam habent, vicarii capitularis nominationi apud nos esse C quàd nee studio et examini, nef ulli temporis diuturnitati ait ignoacendum. Unde bohu animo factu· benignitatem rea tram rogo, ut e pauci·, quae et ipte 'dicam, ne avertatie anditum. Placet igitur mihi veatram imprimi· advocare atten­ tionem ad propoaitum achema d * tpitrvpit, capite II de reeidentia, in quo pag. 5 (coi. 349) aie legimus R8i quia (epiacopua) praeterquam cauaa visitationi· sacrorum liminum, vel aynodorum provincialium, ultra duo· menaea vjl ad aummum tree intra annum menaea aire continuos, sive interrupto·, abaque ex­ pressa huius aedi· apoatolicae . . . licentia, etiam ex causis alia· a iure admissis, a sua dioecesi ab­ fuerit . . . eum praeter mortalia peccati reatum, qnem incurrit, pro rata temporia abeeotiae redditu· menaae epidbopalis auoa ... non facere . . .* Hanc sententiam de nimia foraan a^britate iam plure· ex reverendissimi· confrstribua argfferunt: quoad me vero eam non reprobarem in toto. Quod epieeopi obligentur ad rcaidentiam, nemi­ nem istst : hoc veteres canone· inculcant, hoc Tridentins synodus commemorat, hoc divus Paulus docet expresse: Attondit * oobi» ·< miostsc grtgi, in quo eos Spiritu» aenrius potuit tpitoopo». Sed ex­ ciperem utique quatuor illas causas, quas canones ipsi nec non et Tridentinum concilium ut naturales abaendi excusationes recognoverunt; ita ut. ipsis existentibu· causia, non tantum episcopos, »seirrnfiate discedendi ipsis parochi» ronre&dtfim ense ia scripti» H prati». Quoad voro primam difficultatem tollen­ dam. ego voluntati episcoporum relinquerem recur­ rere sive ad sanctam sedem, sive potius ad metro * politanuni. ot in'locis ubi extant nuntii apoetolici. ad nuntios ipsos vel ad metropolitanum. nunquam sancta sede 'excepta ; métropolitain et primates et patriarchae, si adsint, vel ad nuntios vel ad sanctam aedem ; denique episcopi immediate sanctae sedi sub­ indi. ad sanctam sedem, vel etiam ad metropulitanoa viciniores. Quisque videt quod haec recurrendi facta facilitas, uno eodemque tempore legis exeeutionem magis duraturam promittit: efficiet etiam ut nemo effugiat vigilantiam ecclesiae, quam aliunde sive ob locorum distantiam, sive ob hominum infirmitatem viciniori, iuxttf propositam schematis dispositionem pig. 8. nullum visitandae eorumdeni praelatorum dioecesis ids esset, ad apostolicam institutionem in omnibus catholici orbis pàrtibus servandam, superem salterç, yt vicariorum apoctolicorum titulo oecorarentur. De omnibus aliis in schemate rf * γ/hw/hi ver­ bum non faciam ; iam enim de illis fuse locuti stint alii patres, quarum opinionibus sin minus integre, saltem in multis me subscribo. . Progrediens interim ad *fchcma rfe aeds et do| electione vicarii capitularis a canonicis facienda. a variis patribus qiliy sermocinati sunt apprubendere potuimus, ca­ nonicos praesertim cathedral·· ecelesiae. quam parum extare episcoporum suorum amicos. Prq-veritaXe loquendo hoc dixerunt, non immerito forsan; re­ peterem quod olim aiebat disainte regionis episcopus, qui scribens de sua bona conditione ac statu ceternm, sequebatur, omnes episcopi suum capitulum habent. At aliud est in votis habere, quod canonici magis humiles ac'subtectos se praebeant episcopis; aliud quod, antistite defuncto, per vicarium opi­ tularem vacantis ecclesiae gubernio consulant. Si primum videtur maxime * desiderandum, secundum non minus video perfecte convenien·' nam rerum natura, capite familiae decesso, illico dependentes ipsi domus directionem accipiunt. At de capitulis alias, ut opinor, divernoquepeMractabimus schemate. Disserens nunc de vicario capitulari legitime electo, vestrae considerationi mihi subtimere libet Verba supralaudati schematis in capite I pag. 4 { = coi. 363c) · ..Vicarius capitularie legitime electus de redditibus mensae vacantis partem congruam percipiet/ Ver­ bum partem congruam practice sumptum quam saepe parit lites' Melius erit meo sensu honorarium quo­ que modo statuere, exempli gratia in decimam red­ dituum partem annualiter sumptam plus vel minus prout videtur. Caeterum si aliquod verbum fuerit de cancellariis episcopalibus cancellariis, ne quidem facile erit eludere. Venio ad caput III de visitatione dioecesis. Hoc in capitulo pag. 8 (— coi. 342 D) praescribitur „episcopum, quolibet triennio, dioeceeim suam perlustrare debere; sicubi vero universa dioecesis propter eius latitudinem triennii spatio visitari Aon possit, saltem quinquennio omnino compleatur. * Opus est, meo abs re erit. Haec sunt, eminentiam) et reverendissimi patres, seosu. dioeceseon latitudinem «latuere, ne lex cap­ tiosa evadat; nec tantum populi prae oculis habenda est latitudo, quantum locorum difficultas. Sequitur schema eadem pagina: .Insuper ad hanc legem teneri et obstringi edicimus praelatos inferiores iurisdictionem quasi episcopalem cum se­ parato territorio obtinentes/ Longum esset nimis istorum praelatorum originem investigare; at boo verum, institutionem praefatam nullo mode dici D posse apostolicam. Apostoli omnes relinquebant per loca nunquam praelatos inferiores, sed episcopos; et ecclesia ipsa eorum dioeceses vocat nuUius. Sanctus Paulus solis episcopis aiebat illud allatum. /n gvo eos Spiritu * sonchis posant episcopos regere cedeeMm Dei. Orbia catholicus igitur non regitur, in omni parte apostolorum more, dum gregis para ex tat, quae in perpetuum caret episcopo. Et nos ipsi in eontradictiono poneremur loqnontes de vicarilr capitularibus, damnantes oornm sollicitudinem, prout in schemate de sede'eaetmte cap. Π, eoe in angustia limitibus eatis et recte perstringimus. Verum vicarii capitulâtes forte noa dicuntur et ipai praelati in­ feriores! Non habeat et ipsi oornm adhaerentem officio iurisdictionem quasi episcopalem! Qua igi­ tur ratione uni negamus quod alteri ooneodimns! Quoties igitur praelatos inferiores suas dioeceses1 habere placeret, et voluerimus ulterius ut episcopo Oojtoxl anruAL. tomus L quae sapientiae vestrae consideranda mihi ponere placuit: vestrum erit ferre iudicium, cui me semper humillime libenterque subliciam. ORATIO reverendi patri» domini loanni * Ormaedtea capi * epi de T»le»ci»f» ’. 1 Argumentum: .Bpiooopus de Tniaactego qasad scheme ,de episcopis' adsotavit 1» ia America· rogioaibu· ob civilis gubernii oppositionem imyoosibti· omnino mss, si synodi habosn· Ur; 9· visitationem diooiwto tetra quinquennium teri nuito mode posse, btec voluisset addi te schemate : .oxemptto iis dioecesibus, in quibus visitatio expberi tetra quinquennium noa ; * potest S· defeticadus. qaed te synodo dioOcssaaa solas epis­ copus ia· derisivum habet; «· statuendum ut te singulis dtoeesribus habeatur congregatio censurae libris examinandis destinatae; 6· musse w cassatis absta flem episcoporum a eooribo Tridentino constitute^ omaino retinsudet — Quoad vicarium generalem dedarandum, qued si fuerit vir scientia canonica et praxi praeditus, quamvis tacerdoe non rit, debeat praeferri sacerdoti haec requisita neu habenti. UU autem dicitur, ad munus vicarii generalis sesami ooncaagnteooeepiscopi non pesse, addendum; ,hto demptis earibaa, te quibus maior aptitude ad ooderias negotia te Mussagniawis npriatur . * Ubi ditetur, id manus non ooaferoadum animanun caram habenti­ bus, exripisndas cose iliac regiones, ia quibus ob inopiam dsaricorum quittent ctortems serviti· alicuius ps res risi addictus ast» vel beet dtorioorum copia sit, anites ex asm-parochis te iuro csMMsdco vursatas'tevonitur. Ita eam hodie te multi· regionibus •attesta· uivertetatee stet st te semteariit encdsmiri gradus nen oenferaaiar, impoaribtin est eoteesiastisos viros rspsriri hutesmodi gradibus terignito·; pro butesmodi casu statuen­ dum» ut scientia iuris canentes eatis tet etiam stee gradibus academtois. — Quoad altatam schema ,de sede opiseopali vocante ', ubi dteitar quod vtearius capitularis saltem in tare nanoaico sit doctor, ait omitti id peese, dummodo idoneus sit et scientia ac boato moribus commends bi Ito Vicarii capitularis fecaftntea non Unti- A 461 SESSIONES PI BLIC4E ET CONURÉGATlôiNÎ^ UEÎÎRRALES -452 EtninentÎMÎmi ac rerercndMimi praçaido·, illa-A oranti» Tna#tUf inuB *r, et nîl intentatam relipqnit , •trissimi éc roveroodiMimi, pâtre· ’. x ad grandem etfa nos exhibçiftinm amorem. Adde Inermis, su *m, quia etismai viginti et amplius qpud potentiam nostram firmbt et removet quidquid pagina· scripseram, et observationibus repleveram,' ipsi laedat. Gratias agimus tam eximio pontifici. ^Doo gratias) de ite fere omnibus iaq> mentio fuit ‘Si do omnibus tyiae expeditiores^faciunt; do his sapientissime facta. Poteram non nova noviter per­ quae qd matestatem, honorem ct reverentiam nostram tractare. sed id nec vobis, nec roihi'plseet. Qua­ qondubnnt; de actibus jurisdictioni· in speeie per­ propter de aliquibus silentio praetqrniisftis brevis-' tractant. et nulliftn lapidem iam in *viam per quam * situa» facere desidero verba, ai attentionem et bene­ profbcturi sumus invenire possimus, cur pontifex volentiam vestram non denegare mihi dicenti maximus do propriis oblitus in hac occasione so- \ dignemini. ' . t leroni ^tkurn servat silentium? Ante omnia proferre placeViudicium delocatione In prooemio ronstitiitiojii» disciplina^ cum refor-. nostra ad banc urbem religiosae familiae principem. malione Farta iam proponenda, debet esee ideam Nue non venisse credo ad ius publicqjn privatum­ naturalem ab omnibus «expetitam, et quam ipsa que ecclesiae condendum, quia de bis sublimia san­ introductio firma sonantique voco reclamat. No» citu fuerunt, et ih commentariis sapidnter elucu- omnes vidimus proprium actionis nostrae territorium brutis continentur, hinc indo desumpta ex sacria habere, et sicarius Filii homini» carobit loco * ubi litteris, conciliis, patribus, constitutionibus ponti­ suum venerabile caput reclinet? (O bone Deu») ficiis. Ad quasdam maxime observationes iuris pu- B habet. Hic Romao Caesarum; Romeo dolorum et bhei in lucem novas edendas; ad alia iam lata victoriae; Romao sanguinis et martyrum; Romae decreta, amplificanda vel restringenda, prout tem­ scientiarum et litterarum gloriae; Ronstfn aurea re­ porum exigunt adiunota; et nonnulla repetenda ligiosae familiae domus; atnantiaainM hunyinitalis mundata, quia sunt voluti fundamenta omnis eccle­ patrie. siasticae militiae disciplinae, lloc praeter fidem. Die» ista eat, in qua manu» aapientum patrum * Merito ergo nonnullas in schematibus paginas scribat iustitiae et animi grati memoriam. Die» ista primo intuitu repetimus vacuas, quae nil facilius est, in qua. in hoc loco ad agendum amplissimo, sapfentiae vestrae, quam eas repleri cum propriis ad dicendum ornatissimo, gontiwn <*t historiae lin­ aureae scientiae vestrae aquis, ex fontibus vigentis guam loquamuriucunde. Haec dies est. revocandi et apprime nutis disciplinae desumptis. Apud noa’ in memoriam iurium sanctitatem, temporisque vene­ infirma societas; sanate. De vulneribus tantum lo­ rabile spatium. a quo pontifice» sumini, vere optimi, quimur, mittendo ingenium et memoriam ad in­ vere maximi, nobilioribus adquirendi modis, sive ex numera, eaque amplissima remedia, quae suum summorum principum munificentia et liberalitate ; vigorem servant, et ad profectionem nuttram me- sive ex libera et voluntaria populorum deditione; dt ndi suo tempore venient. Dicam etiam do liber­ sive diuturna praescriptione ; sive ex contractibus tate mea in iudicando. Nihil novum proponere credo onerosi», aliisve iustis ac legitimi» causis silao reni­ curn ex praemissis propositis consequentias dedu­ dentiae provincias proprias, statusque sacros com­ cam, et in veritatis argumentum, mihi cogitanti C pararunt. Haec dies, qua ab ore patrum Vaticani ideam magnam nobilissimam, ter quaferque oppor­ concilii aurea exeant verba, beneficiorum corte, tunam, et quae in philosophia primae paginae sche­ maghoruinque quidem, quorum, historia testo, in matis de * epitropi reconditur, dicere vobîs occurrit. Petri successori» manibus repetitur origo Haec 1* Sanctissimi Christi vicarii ad aures nostras die» est canendi cum popule Romano laudem propter vox sacra pervenit, nobis peramanter caelorum in ipsis concessam gratiam in rege et pontifice, cae­ terris auream viam signatura. In astris ponit cel­ lorumque tcrracque poseidendi divitia». Haec die» situdinem nostram; vim a caelo delapsam, cor ac­ est Deo optimo maximo animo demisso persolvendi cipe nostrum, ut diei et aestus pondus ter quater- grate· ob insigne seuipiternumque bonum religiosae que feramus. Ante saeculi principes pro nobis elargitum familiae, cum celsitudinem afc maiestatem tsuii&s; eam enim boe mnaus paruit «Hietet, difficilia· ac­ pontificatu· liberavit maximi, romanorum civium tranquillitatem et pacem, illis in deplorandi» tem­ ceptabitur. si srctiori sabitq facultates cearcteatnr. ÜW dicitnr. sed· impedita regimen manere penes episeepi vieariem vel poribus potentiorum in terris divisionis sanguintequo alinm quemlibet vinua ecclesiasticum ab episcopo delegatum, fusionis. .Cum demortuis gaudeamus qui io saeculo quinto .donec aliter abbacsedeapcMtelieaprovideatur4, - base postrema verba expungenda, ne forte dissidiis locus sit, et epteeepo re­ tantum tufte praecariam auctoritatem habebant. linquendum, ut per personam idoneam a ss determinandam Gaudeamus cum almae huius civitatis viris, etiam dioeeesim administret. Capite 9·, ,ubl entem capitulum canoni­ in diebus Caesaris, propter grandissima bona ipsi» corum non bebetur, ibi paroebi sive soli sive eam aliis eodssiMticis viris iuxta atodum ... ad vioarfl capitularis eleeUoeem D pontificibus praestita manu Romae principibus Petri babbndam aocedaat', — bane dispositionem ait se approbare eueeeeeoribus, salutantibus. Gaudeamus cum genti­ nou posse, quia oonvocatio multeiies diflUillima est; et prae­ bus a Dbngobardorum saevitia pontificum auxiliis terea quis convocabit? cui cupiit infriari os qaae ·<—<· liberatis. Gaudeamus eum nationibus, cum post eant? St in ease quo ia civitate episcopali uus tantam pa­ teterrime bella et seditioneè, attulit providentia rochus sit, ot ceteri longe distent, quid acendum? Ad haec humanitati dolenti remedium in auctoritate ponti­ Incommoda vitanda statui posse, 1· epieoopus qui captato caret eligat secreto vicarium eapitatautai quem sibi placuerit, et de hac elections testimonium in curia diligenter servetur, et alterum testimonium moteopstttao, alterum riciniori eptoeopo oaasifnecur; S» demortuo eptosope, secretaria· eias convocate oiritatis dero aperiat litteras etoettoais ab episespo foetae; B· etootas ricanes stati· oflstam esum assumet, ot interim in memoriam veteris taris ad seotrspslitaaem nuntium do 'tua ficum ot residentia Romae Caesarum. * etocUoaa agentibus, cum faturis. Sed nondum adest idea, quae inter omnes emiaontiorem oeeupat locum ; idea, • 1 Haec oratio a etanegrapMe excepta usa Mt, oam peunuciatio oratoris negotium foeemerot scribentibus. Hic times ex manuoeripto ab eodem erutore tendito tutagro descripta eet. Patet autem'-ex chartis steasgnphMs Manliae orationis periodos, quae te maunseripto reportentur, quaeque hic asteriaeo notantur, ab oratore proMn&atas noa foteee. • vos od. VaL Gaudeamus eum κίοηϋΙα,^ρΜ ad arae venero contra barbaro­ rum tyrannides refugium petiturae. Gaudeamus eum hae ter qaalerquo megnifioeutissinia urbe, quae non stetisset tam si pontifloes maximi ab ha longe abiiesent Gaudeamus eum demortuis, cum vitam quae per afttonomastam taepM vocari debet, et ab omnibus admodum necaaseria eouaiderainr, ad ponti­ ficum cotium prope apostolorum «épatera collocan­ aptùrù tt cammadiori» autre#» in nn*varsâaf rcliyiotam /νμιΖιομ potato/# emp/tairnor. dum: ■· 453 ' X ' ! ■ - .CONGiyEGATIO OEXERALI8 DEClMAQVARTA W i«no«rii 1K70 ■‘ ’ ■ ' 454 * principiis, in quamdam semper seriituti·· speciem ecclesia manet, episcopi non cohfatme * in accep­ tatione principiprutn ; et reversi caligo in omnibus — Malum gravissimum et postea usque ad infinT-s ' tum protractum cdnsistit in universali errore guber­ niorum America·. Credunt cos successisse in am­ plissimo patronatu olim Hispaniae regibus concessu' ■ ob causas justas l^gitimasquo admodum. Cum vero 3 urgentur a nobis, et nil v di^urn. nilque fundatum · oppo/iere possunt, in omnibus praecipuas guberhii ecclesiastici partes ambiuntur propter dominium territoriale. Exeunt ex guWernio leges, sicuç οχ * bac'fiûla exire possunt4 Inde humiliatio episcopali· dignitatis, inde .contemptus hntistitum. quo· vidmt ambitiosi clerici nil pusse in beneficiorum provisione.' et fere otqnibus ad rem ecclesiasticam pertinentibus. * !n iis deplorandis tomorum adiunctis erit epis­ copis libertas vcmcndi.ad s\ nodum aut "convocandi clericos, cum nec ordinrfPia dignitatis tnunera inr> pleri possunt sino inspectione^ sine licentia potestatis humanae? Firmam invenient sanctionem mandata nostra, cum nec de his mentionem facere permittunt. * qui reipublicae praesunt? Apud nos consentiemus testem, qui de omnibus notitiam ferat, et quamdam * loquendi e( agendi IjCentiani accipiamus ub ιρ·ο traditam gubernii nomihe? Aliud est plorandum^uo malum. Cum vuliieia ab inimico declarato infliguntur, patientia tantum re­ quiritur: sed cum a simulato amico veniunt, maiorem causant dolorem. Plurimis abhinc diebus mineri americani episcopi oppressionem gravissimam sen­ tientes, leges desideramus necessarias non solum ut gubernia intra suae propriae potestatis limites con­ tineantur. sed etiam ecclesiasticos viros, qui quam­ dam erga ecclesiae leges exhibentes reverentiam, non minimam sibi concedunt ncentiam in iudicium de nobis faciendum. Qua die in proprio cl natu­ voluntate tenemus, ad facilius in wniprrrwm cleruip tt rali loco dignitatem episcopalem collocatam videant, populum fidelium amplissimam nostram iurisdictionem •restitutam omnino dependentiam in on^iibus a suo exercendam, ipsius Dei providentia factum, ut in hac proprio antistite, pulchra tunc erit sanctae Christi sanctissima urbe, sanctorum apostolorum Petri et Pauli ecclesiae Imago. Vos iudicate de nobis, venerabiles consecrata sanguine, sedem nostram, residendam ha- -patres, et sententiam dicito. beremut. Quapropter * hac Solemni opportunitate Quomodo a nobis in genere sacra celebranda iterum atque iterum damnâmus omnes sacrae nostrae comitia, cum in re, baptismati, nuptiali, mortuaria, residentiae perturbatores, et usurpatore» territorii beneficiaria et deprecatoria humanae potentiae ipsius et omnium iurium ad nos pertinentium * . vestigia sacrorumque canonum ruinas invenimus? Prooemium seu introductio quam hodie habet Cum praeter confirmatoriam in fide rem, nil posainova constitutio, quia desumptum est a parte ex­ demus tolerantiae quominus «ealam cum gradibus positive decreti Tridentini concilii in sessione sexta ab ecclesia defixis desideramus. Nil volumus pru­ dq residentia episcoporum, ipsi restituatur et cum dentiae relictum propter scandali timorem, periculum novo decreto de residentia appareat. maximum populorum fidei ex actorum ortum con2" In schemate de episcopis ot synodis pag- (—~ trarietate. • coi. 341 c) ad illa verba; „collatis inter se consiliis et • Concilia aestimo, desidero, quia non ex his sum viribus, * etc. et ad totam materiam de synodis et visi­ qui iudicant do convenientia vel Inconvenientia tatione dioecesis, mandatum proprium et nobile apo- D rerum propter facta hic inde dispersa; et precor Molicae sedis; sed nos americai^an/istites in magno humiliter ut historia integra legator, non ipsius angore versamur. Cum gubernia proclamant indepenpaps. Generatio conciliorum provincialium est hono­ dentiam inter rempublicam et ecclesigm, ut hodie in rificentissima, et origine celsissima. Cui debetur Mexico, quaedam provincia nostra libertate gaudet. moderatio prineipum super regiones quasdam, qaae, Sed cum summi imperantes protectionem simulant, labente saeculo nono, in summa abjectione geme­ iuribus iam concessis maiorem amplitudinem, et ad­ bant! Ubi ad concordiam venere episcopi cum huc denegatis/dare non dubitant. Hoc in provisione capitulis in scàndalosis et sanctae ecclesiae iniuriosi» beneficiorum et litterarum apostolicarnm publica­ litibus, nisi in prudentia et moralitate provincialis tione, et in cunctis ad ecclesiam pertinentibus, concilii t Si Chrietivicanus ad sua celsissima implenda a officia, unus Romae manere opvrtet, auMpte natura Ror^a initat naturalia residentiae potlffficum iure» x mento consideranda fortissimis potentiMimisque apostolica aedes munita iuribua, ad romanum et * provinciarum dominium servandum contra *deten toree actiones habet a iure^entium omni aevo con­ cessas. Sed praeter hae habet epeciaZem eo/untateiN populorum· nunquam interruptam, et hic semper perpetuoque commorandi. Si jis addimus Christi mandatitqi Pbtro, iam iam a Roma recedenti impositum^ •t· si religiosissimorum prinqipum iudicinm et canae et rcrontiori» aetajia vocem, in argumentuin boni sacra­ rum-» rerum regiminis residentia veniet in medium. Huius veritatis declaratumeni a nobie factam una cu-m pontifice maximo corhtitutionem ih lucem edentcpi nil novum * nec rei veritati, nec historiae ad­ jungere quixquam existimavit. Sed si rcvcrakpil desideretur maioris in principio firmitatis, erit pon- B titici maximo iucunduni. nobis honorificum et fide­ libus aedificationem, audire vocem universalia eccle­ siae in hoc sacro consecratae loco, et noa ecclesitirum pastores Romae dicentes quod iam antea in locutionibus publicis et privatis sermonibus summo gaudio locuti fuimus. Erit etiam in hoc invasions tempore permaxime opportunum ad pedes sanctissiinos deferre pontificis populorum vota, quae claris­ sime agnoscimus; et huius facti memoria saecularem, •sicut concilium, habebit aetatem. Haec declaratio ter quaterque naturalem in con­ stitutione occupat locum. Scribatur introductio con­ stitutionis nitidiore stjlo. et post factam eloquentem, gravem, dignamque. laudem potestatum ordinis et jurisdictionis catholicae Ecclesiae, in ftie huius lau­ dationis, sequentia aut similia scribantur verba. Nas autem (loquitur summus pontifex), not autem qui in puppi sedimus, et praecipua» gubernaculi pariet Dei C gubernia non satis persuasum habent, nec volunt habere, quam Ueentiaui olim episcopis conceasam ab Urbano VI, a principibus illius saeculi usurpatam, examinandi apostolicM litteras, ne a psendopontificibus deciperentur, neo principibus nunquam, nec minuo posterioribus saeculis datam fuisse; placitum tamen regium apud illos idolum est Etiam in provisione beneficiorum non. patronatus concessi, sed in natura gubernii (dicunt) existentia, invoéatis Ia apiericaais regionibus maxima concilia pro­ vincialia ecclesiae beneficia attulere; paroeciae lu­ diarum vere iis debent sapientissima regulamenta, quibus hodie reguntur. Absit a nobis credere quod difficultas convocandi, iis in diebus, debeatur sicut in Germania fait, et do quo lamentabantur sanctus Bonifaciua et concilium VI Parisien··, quia epis­ copi impediti erant rebus temporalibus; nee quia, ut plaeuit reverendissimo archiepiscopo Coloniensi, 4(5 - A. 8É88IONE8 ÇUÇ&ÏCAE ET CbNGÇEGÀTlÔNES GENEfe^LES 486 quia centralisatio potestatis in unum, negotia ex-4 intuitu apparet, ut omni alia Consideratione insuper peditiua pertractantur, ideoqaoinneeesbhria iqdicat ; habita, Tridentinos-.patres in electione vicarii eapised odia-maxima eat difficultas an 'congregatione talaris preeferre-doclorern aut licentiatum in iure r patrum propter hbertatistfafectum. Maximo^ eum _canonico in theologia doctori. Mihi autpm videtur . t /.igqudio accederemus ad sanctam aedem Unitio peqhod sancta ayjiodus talem inteiftionem non habuiU '•tendi ^onfi^tpationem floncil/i. iuxta praescripta a et ai aliquam .habuisset, eam pro theologia fuiaaet. ------- , ,—------.— ---------,. constitutione Sixti-----V snno MDÏrXXXVIh et aBene-Historia illius liaoculi exhibeï argumentant fortiaa?» * XIV ... it/libro - maim.Eranttheologjaeatudiapenituatibnip;clericiqui/ , aedificium habemus, nec'sumptus ad alendos ma-B) Caroli Magni et filo sui protections in toto gistros ot alumnos; cum observant non abundare Francorum imperio cholao episcopales floruere, vocationem ecclesiasticam,'et fero omnes scientiarum et efformatae fuerunt bibliothecae, quae iuxta e;ancultores ad saecularia negotia· convolare, ut poateq data, sacrae scripturae libros, o; -ra sanctorum^ sese in ecclesiae protectrices s inimicos convertere, "patrum, bi-’orraa ecclesiasticas, profanas, er ... . ' multa continerent. i' magni sunt, potentiores sunt. Impossibile iis malis -bene ■ medelam afferre cum divisione dioecesium, quia non Summi pontifices eadem in Italia faciepant. et potest inesse locum, priheipiura necessarium ad hoc ex scientiae viis surrexerunt homines eininenljesimi, negotium perficiendutq id eet quod scientia canonica maxime ex Lateranenri srlr’i Tractu temporis stptuitur, ut non minuatur digniten antiquae ecdeeiae, canonici oblivioni tradiderunt uiugistri scholarUin et nova 1 suam dignitatem poeeit euetinere. obligationes, et de redditibus tantum erant solliciti, Nos indigemus iure, non in exceptionibus con­ et scholastici dignitas merum fuit nomen. Hoc tentum, eed commane et regionale. Nullam’ nostra maxime displicuit pontificibus maximis; et labente cum quo vivimus· similitudinem habent; et cum saeculo duodecimo iussum est, ut prope cathedralem decens non sit nec decorosum serrare silentium, ecclesiam statuerentur una cathedra grammaticae cum agitur de obligatione-nova imponenda clarisailati nae, et alia theologiae, quorum magistri canomam tenenda conscientiam de illa fideliter non nicalibus redditibus alerentur. Erectis postea uni­ servanda, precor,humiliter \uod in.cgpite de cele­ versitatibus,' fere desertae apparuerunt capitulares bratione copeilii provincialis post verba:, «ihtra scholae; quia novitas studiorum universitatum gene­ biennium a fine praesentis concilii, ao. deinde quo­ ralium omnos ad se attraxit scholares. Tandem universitatum studia in malum venerunt, libet saltem quinquennio synodum in sua provincia cogere non omittat", illa addantur : eaeeptie iie dioe- et exanimae iam sino vigore, sine fama, moresque iuvenum in horribili statu, appropinquavit saeculum ceeibue, in quibue vieitatio dioeeeeie intra quin­ quennium expleri won poteet. f celebrationis sacrosancti Tridentini concilii. Quam­ Cum ista duplici exceptione interim veniet opprimum necessaria fuit erecto seminariorum (cuius imperfectam imaginem vidimus in quodam decreto tata dies, in qua res regionis nostrae suum pro­ prium ius habeant, et forte aliqua pactio praecedat, secundi Toletani concilii) ad collapsam studiorum disciplinam restaurandam, et 'clerum sacris litteris qua potestas ecclesiastica et civilis in vera et Christiana pace vivant, possumus episcopi hispano- peritura faciendum. Desiderabantur theologi perplurimi ; et quamvis aliqui eminentiwimi reperirentur, americani cum minore animi angustia vitam agere. eorum non erat copia. Facilius erat invenire viros lungere placet exceptionem visitationis, quia celebrationi concilii provincialis praecedere debet, canonica scientia instructos. * non et probabilitatem eed evidentiam habeo de impossibilitate visitandi dioeceses nostras in tempore a lege praefinito. Per fere tree annos ambulavi Bi in adiunctis celebrationis concilii fuissent litterse omnes sacrae in bono lumine collocatae; si una cum divinarum rerum scientia, ut antea in visitatione, et nec tertiam partem terminatam vidi. Elementa vitae religiosae seorsissima sunt; fuerat, legum ecclesiasticarum clara cognitio copu­ lata fuisset, absque dubio sancta synodus aut nihil clerus desideratur, et unaquaeque parochia * speciale, dixisset de aaademioo gradu in iure canonico, aut studium requirit, maxime post longum tpterrimumque bellum saeps saepius renovatum, quod nihil intactum relinquit. Maiores in aliis dioeoeeibus in genere statuisset tantum ut vicarius capitularia difficultates erunt; et scivi eum magno dolore quod sumptionem scientiae, quam fere semper exhibet in arohidioeoesi de Buenos Ayres sunt distantiae tam magnae, quod totum territorium eum dimidio academic»'gradus; et do iure canonico sermonem fecit, quia orat potissimum studium ia aetate sta­ tuentis decretam. Nunc dare intolligp historicam, Galliae amplissime contineri potest in illi·. Avium scientia potitae osser deberet. Timens quam maxime, ut indignus eligeretur, exigere voluit magnam prae­ pennis indigemus, et tantum poenae habemus. canonicam, philosophicam iaterpretatioubm coniuno- *3 In schemata de eede vuoonte * pag. 1 (= coL 383a) ad illa verba «saltem in iure mmonieo doctor *. Hoc eet tionis huius ealtem iu iaerv cemenioo. Fecit con­ cilium quod ego ai aero alieno gravatam me vi­ gravissimum, ot praebet ansam disputationibus, per dissem: quas capitulorum amittitur pax. Videamus. 1 • • • V nôesm sdLIVat. uulla od. Vat. . vidimue «L Vat, unaquaque parecbi ed. Vat de epiecepie ed. Vat. Primo aoooderom ad divitem virum quindecim millia acutata petiturus, quibus indigeo; et cum desideratam quantitatem non inventam, diviti dico ealtem da mihi decem millia Vox concilii Tridentini, reverendissimi patres, magis quam praeceptiva academic· gradus, est vox conformitatis : et ai hodierna luce loquutum fuisset »4 ■ ■ 457 CONGREGATIO GENKRALW DECIMAQVARTA 22 ianuarii 1870 4W turn sacra studfe in omnibu· «cientia® paxtibus, χ clecli, cuius approbation® VeLreprobatiune pendi satiqn® pendant», omnibusque regionibus magno coluntur ardor®, - inetoet locus in dioeceat grtvisaimis mali·. Prudemta dixisset tantum: Vicarius capitularia erit jacientia® suggerit ufdn hae materia, maior liberta®'episcopo notorietate, et b^onis porïbus tanto muneffi dignus. reservetur : 'conscientiâta habet x . In ΐι>ν®/Romanorum Mt regqla^icen·: Re® ®xpr®®®a® * In capita ΙΠ pagina 7 seeundi schematis 7 eoi. 354 t) ad ïlla verba: ;aUbi au(qm capitulum canoni ^ * nocent; quae ai * non oM^reaaae fuissent,· non no­ eorum non htôftur, ibi parochi sive soli, sive cum aliis cuissent^ Legatum exempli gratia duobus relictum . subintelligitur. aequis partibua; sed ai boo non ex­ fecclMiastieia viris iuxta modum itidem. Usum et eon^primitur, est ius accrescendi, uno legataQo demortuo, suetudinem d® praeterito servatam, ac| vicarii ca­ et' ait iurisconsultus: Res expressae nôcent, quae pitularis electionem habendam accedant * 1 Plqriraa/' . action ex^rcMae fuissent, .don nocuissent Intelli­ observanda sunt Primum usus ct modus nominandi gent! panca Reverendissimi patre·, faciamus quod vicarium capitularem in ecclesiis capitulo cientibus deetionsvn. viearH capitularis dignam constituât, ®! * est ut Metropolitanus eligat viçarium. 8ι verba Usam ei cOMrwhM&Ncm Js praeterii sersotam ad ^nifttainûs verba, quae ansam praebeant dissidiis, fiolo ab hac tractatione discedere; quin aliqua formam electionis faciendam in ecclesiis, qua® ca­ verba^icam de limitatione facu)tatdm vicarii capipitulum habent referuntqj , * a,bsque dubio in ecclesiis * tularis collatione beneficiorum. dimissoriis e| in- capililb cardntil/iu nunquam locum nabueruittr Sed gressus et egressus clericorum. Exitum huius legis ^supponamus ut modus discatur electionis; interprat'video. Erit vicarius, led homo ignarus, male ]B rogandum est: erit perfacilis convuq^tio parochorum humilis, et forte improbus, qui ambiat vicariitupi longo dissitorum? Ad quem>de iure pertinet con^ad Jucrifaciendum. Sed erit vir doctus, prudens, * ’ «vocaro? Erit congregatio parochorum instar comi­ auipsius aestimator, qui munus acceptet uudique tiorum civilium ac popularium ? 4?ui competit initiare diffidentiam respirans? Quam erga ipsum clerus re­ quae agenda sunt? Si unua tantum est parochus in verentiam habebit, cum videat in obscuris abiectam * civitate episcopali, ut.multoties accidit, "parochi caeteri plonge distant, et ^llis difficile est ad elec­ dignitatem, quam antea vidit luce et maiestate circum­ datam? Melius fuisset reaggravare severissimarum tionem pervenire, parochus urbanus cum aliquibus poenarum impositionem, necessitatem indicii vicarii paucissknis ecclMiasti^is electionem faciet? Ea capitularis ab episcopo faciendi, quam populo, et pmniu collective et separbhm magna incommoda clero vicarium degradatuih exhibere . . /Reverendis­ continent, et cut^ sit urgens electio vicarii Capitu­ simi patre·, si vicarialis dignitas iam iam moritur® laris ad CMModam aoepbaliam ecclesiae, quod meo est. serio de successore cogitemus cum honore de­ iudicio fieri oportet, in- iis brevissimis verbis in­ mortuam dignitatem tumulando, quia potest cum cluditur. 1* Episcopus qui capitulo caret, eligat gloria resurgere. Si vero propter crimin® supplicio secreto vicarium capitularem, quem sibi placuunt, digna, nigris velis cooperiamus patibulum, quia no­ et huius electionis testimonium in curia servetur bilis Mt. diligenter; 2* demortuo episcopo, statim vix a se­ l^si^ératur etiam ut si lege praescribatur epis­ cretis qui fuit episcopi, convocato civitatis clero, copis. ut in sua dioecesi statuatur congregatio cen- c cpram ipso aperiet litter·® mortuaries electionis ab surae librorum ex optimis composita viris: et ubi episcopo facta®; 3° electus vicarius statim vicariarum quinque reperiri non possint, ut unus quominus inibit, et illico ad metropolitanum in memoriam veteris iuris nuntium mittet 4® possessione accepta. eligatur qui examinet libros et folia de fide et moribus scripta, et suum iudieium episcopo aut D® hac electione episcopus eligenr mittet unum gubernatori dioecesis dicat. Episcopus in variis qc- testimonium ad metropolitanum, et alterum ad epis­ cupatus negotiis difficile hoc facere potest. Hoc copum viciniorem. In his omnibus nihil observan­ maxime necessarium in Ai^ericis, ubi tot volumina dum mihi videtur; pee minim® in medium venir® introducuntur. i possunt aliquae doctrinae, quae negotiuip facesset * 4° Desiderandum est ut iterum atque iterum valent. Et etiam memorandum est, ut si iure episdeclaretur quod in synodo dioecesana unus tantum copis datum Mt nominare virum, qui facultatM episcopus votum rMolutivum habet: caeteri omnes speciales (vulgo politas) exerceat, donec a sede apostolic· vicarius capitularis obtinuerit, cur epis­ consultivum. * In capitulo VII pag. 17 (= col. 345d) de vicarib copis capitulo carentibus deneganda facultas nomi­ b ^generali oportet ut addatur: Qttod tifirtrii vir sricaha nandi vicarium capitularem, cum hoc in non mini­ canonica ei praxt praedtitu, qaamnt eaeerdoe non ni, mam ecclesiae utilitatem cedat? Oportet ut episco­ praeferri debei eacerdeli Aae non kabenii qvaliiahe. pus electionem faciat in valetudine, ne forte subito praeoccupatus morte nihil ipsi faeere liceat 8i Optimum est ut omnia copulentur, eed saepe saepius hoc desideratur. Nulla Mt difficultas, si qui fuit D forte episcopus nihil fecit, et sio ex vivi® exivit, iudex causarum ecclesiasticarum, postea ad nuptias tunc standum est iuri existent! adhuc. convolare desideret. Dummodo recte suo officio Ha® sunt observationM praecipuae; aliqua® sunt minoris momenti. fungatur, nihil novum in clericis vidi, quorum fronte •cripta sunt notiesima verba: Homo sum, et nihil * In primo schemate pag. 18 (— ool. 346 x) ad illa 8 humanum a me alienum puto. verba „suis fratribus aut nepotibus vicarii generalis 6° In capite I secundi schematis de eede Mcente munus non committant. * Nobilissima verba approba­ tione in genere digna. Sed quid faciendum, cum ultima paragraphus finem habere debet in iis verbi·: „vel quemlibet alium ecclMiasticum virum ab epis­ maior diligentia et solertia in gerendis negotia in eonaanguinois inveniatur! * Non ecclesiae utilitas, aut copo delegatum, remaneat“ Verba sequefitia: wdo- vicarius ab. episcopo electus in precario statu ma­ verius dicam, necessitas praeferentiam postulat? Prudentia ergo suggerit ut poet prohibitionis verba ista scribantur exeeptionalia: Iit demptis eanintt ia qttibue maior aptihtdo ad eedhiao aeqoiia in eontanpUHtii repenthtr. * In primo schemate in adnotationibus, ad'illa 9 verba pag. 23 (=7 coi. 348 B), rin quo ob similem ra­ neret. Inciperent statim dissidia inter ambientM dioecesis 'gubernium videndo instabilitatem vicarii tionem orni··® fuerit mentio muneris sut officii rcipu blicae ecclesiis adiuncti. ** Ista verba sunt in adnotatiu- nec aliter ab hac sede apostoliea provideatur * delenda •unt Ratio: episcopus relegatur, exui commendat •nae·dioecesis gubernium persons® dignae; ideoque dioecesis non derelicta manet. Si d® ea Mt qui curam habeat, et d® hoc statim certiorem facit epis­ copus pontificem maximum, periculosum esset, ut IV . A. SESSIONES PUALICAE ET C0NG^GATI0NE8 GENERALES vr··. . 460 nibus; sed«qqja adnotationes sunt commentaria ligoni, Al < Schemata haec io plurimis impetuntur/ atque t oet cp * approbationem nostram fere vim legis habp- ■ etiam vividioribus animadversionibus arguuntur. Fateor ét ego plura fn illis extare tum. dictione bunt, aliqua observanda occurrunt. Iam condito et tum nexu --------rerum logico minus perfecta, * nonnulleque sancito novo decreto Vaticano inter causas legitimae opportunum sane absentiae episcoporum non numeratur aosentio prop-' omissa quae tractare T>;>onum ter reipublicaa praes^nda officia, «juae Vridentino fuisset. Verumtamea io t animadversionibus et inirnncilio consideratione digna visa Ctt.- Si ad mea· probationibus:aliquatenusïorpan, meo iudicio, supersederetur, ai in animo pVaeeto dsset haec cogitatio: tantuni respicerem, hoc-decretum mihi gratissimqfti Concilium, videlicet non omnig dogmatum et dis­ manibus plauderem. Rei politicae victima sum : . ego quoque miserrima vidi, quorum pars magna ciplinae argumenta percurrere posso nec debere fdi, ët possem si vellem do casibus «t 'ultimo dolore . sed tantum buum esso munus, ea quae^pro ratione’ rerum vel .temporum utilia magis et necessaria patriqe tristia cqftere carmina. Sed multoties as­ videntur, declarari ao decerni. .Iam vero haec ost pexi in turribus principum οηβΛ in vagina, quietem praecise via qua schemata procedunt: vestigiis enim ipsorum, propter nostrae rcipublicae praestita officia; illius magni concilii Tridentini fere unice insistunt, multoties etiam vidi iacula \uae aliquando ferire eiusque disciplinam, in quantum “necessarium est, poterant, et niinus iaeula feriunt quae praevidentur. S.metum bonumque antistites a saecularibus negotiis habita rationo rerum et praesertim temporum, in­ abesse, sed cum ecclesiae utilitas exigit, inoppor­ novant ac reficiunt Nec sane meliori via procedero tunum esset statteere noR ire posse. Haec provincia B possumus, venerandi patres, ac ea quam tenuerunt ‘ anteacta concilia. Et ista referantur ad quasdam conscientiae relinquatur episcopi. 10° In secundo schemata pag. 4 (= coi. 353. c) ad acriores,\ ut iam dixi, increpationes quae invectae i IIa verba „legitime electus e redditibus mensae vacan­ fuerunt contra schemata nostra gencMtim sumpta. Nunc properanter ad peculiare argumentum de. * ti ubi aliter provisum non fuerit, partem congruam percipiat/4 Ad vitandas reclamationes et aliquid re- fVcnio; ct illud est de numero vicariorum generalium, . servandum fyturo episcopo, convenit designare connon quidem capitularium, de quibus his diebus prae­ \ruam seu parley mdnsae episcopalis, clare locutus eminentissimus archiepiacopus UieunEa pare tinus; sed de numero vicariorum generalem episcopi erit quarta Rutiones. 1° Omnes auctores sic iudiviventis, et dioecesim suam regentis. Ordinationem rant ; 2e cx niensa episcopali in aede vacante eruillam schematis iam impugnarunt illustrissimus nrchiuntur varii sumptus . ad conservationem palatii episcopalis, ad alendum vicarium generalem, ad ëpiscopus Parisieqpis, et fusius eloquentissimus Aure buHfnendum notarium fidei, et alia bene multa. lianonsie episcopus. Verum precor ut illud animad­ Euturus opiscopu * indiget redditibus mensae vacan­ vertatis, non eadem est omnino mea thesis, nec eacdeuksaltem in parte rationes: ct aliunde, licet tis ad innumera pia opera, maxime hodie, in regionibus ubi Reforma nihil ecclesiae patrimonium quaedamVrepetantur, ex hoc praecise intelligetis intactum reliquit. Vicarius capitularis non potest quantum consuetudo, quam vult abolere schema nostrum, ccfrdi sit Galliarum episcopis omnibus; ituis propriis expensis vivere, nec seipsum gravare ad novam suam dignitatem sustinendam. Cum ad- C omnibus, inquam, excepto forsan, ut ex his sequitur ^signatione quartae partis mensae episcopalis, et si quae modo audivimus, reverendissimo episcopo Molicanonicus fuerit, cum suae praebendae fructibus, nensi, qui unicus iu Gallia, ni fallor, 'unicum vicarium poterit in mediocritate vivere. sibi retinet. Itaque quod ad me spectat, cum 'biusdem sche­ 1l’ In schemate primo de vicario generali pag. 17 i — cjl. 345 d) ad illa verba ^propterea episcopi canoni­ matis auctoribus in boc libentissime consentio, quod cis poenitentiariis, parochis... vicarii generalis munus sit abusus omnino tollendus, vicariorum generalium non committant. * 4 Hoc quod in Europa et aliis regio­ numerus prolixior, nec in certis limitibus concretus: nibus possibile est propter abundantiam clericorum, nam et auctoritas episcopi ex hoc diffunditur; nec in maiori parte dioecesium Araericae est valde diffi­ facile in unum multiplicatae voluntates possunt con­ cile. In genere omnis ecclesiasticas instructas est venire. Aat vero in hoc reducendo numero schema, parochiarum servitio adseriptus, quia est inopia . meo humili iudicio. nimium excedit ; cum experientia clericorum: ideoque fere neccMarium est, ut vicarius constet jn multis dioecesibus plus quam duobus ve) generalis sit unus ex parochis. Et etiam in dioe­ tribus vicariis generalibus opus osse Sunt enim, cesibus. exempli gratia Mexicans, ubi non est ut iam adnotatum est, dioeceses in Gallia praesertim finibus latiores, in quibus divisiones quasdam rerum sutnma inopia clericorum, multoties vicarius gene­ ralis est parochus; quia etiamsi sit numerus suffi­ et personarum oportet invehi, et tot itaque haberi ciens clericorum, desiderantur cleriçi in iure canonico vics^los, quot divisiones effectae fuerint: alioquin : eriti. ea ratione necessaria est exceptio in lege. D nogotia certe in peius tractarentur, et regimen difficile, imo impossibile evaderet? Ecquis enim (ne Etiam necessaria est exqtptio in gradu doctoris vel licentiae in iure canonico; quia hodierna die de Parisiens/ de Lugdunensi, de Cainbracensi et vxtinctis universitatibus, et cura ip seminariis conpluribus aliis dioecesibus loquar), ecquis meam pro­ ciliaribus non conferantur academici gradus, desi­ priam Petrocorioensem et Sarlatensom dioecesim, derantur ecclesiastici gradu insigniti. Ideoque dum­ in qua fere 600 paroeciae existant, düorum vel modo vicarius sit doctus in iure, non eat necesaarium, et in aliquibus dioecesibus possibile, ut ait doctor lofico tam dictione sintu perfecta, noanaltaqne etiam omissa vel licentiatus. fuerint, improbanda tasna ndnhae illa mm, et mnlto minas ORATIO rererendi patri» dowtgi Ni&hai Dabart tpücep· Psfrocoricsiuisl. Emineutissimi praesides, reverendissimi patres. Iis quae iam praeclare et sapienter dicta suat, haec pauca liceat mihi addere. Et primo quidem de schematibus geueratita spectatis. 1 Arguiueutaai: „Kpi»cupe· Petrocoricewd * ia geaere pri­ mum sit quud licet ia schemstibus plara exstarent tam nexa acriter ùnpugaaada. Et quoad aamenun vicariorem generelhun abusus utique toUtados, non tamen adeo MRcUrtm oonun anserem' ut tenta· vel tres reducantur. Bt atten * deades t· quoHbeeesui amplitudo pleres vicarios expostulat; a· quod In Gallia unica dignius sit, qua boMMSriti sacerdote * honorari queant. Nm timendM abusas, nas sibi triginta aaaores experiretia constabat, eoe «titre admodum falsae, et tlsseudMi m * i adoptetur preposita 1er, metato nomino res eadem sanent Belioquendua idcirco hoc negotium prudentiae epbeoporus, et ei imminui qoocuqns modo nuseras velit, loi eos tantummodo respiciet vicarios, qui mere honorai ii rent sine nilo onere. * 10ÉL·. · CUXGREOATIO CE5ERAL1S DECIMAUUARTa 22 >>nuan> 1β7ο Vium vicariorum auxilio regere vilorut? Namque, A ut probe nosti· oumea, 'reverendianimr patre·, ad * ministratio diooceeeon, licet etiam nou adeo patena t, ' 462 ORATIO /■euerrinf». patri» dooiiai l^rphi Morryra ' ipiacapi Apac^ttraai» l. fere innumera complectitur, fidei et aanae doçtrinae Quamvis nota sapientia illustrium virorum, qui custodiam, regimen anistenim, educationem cleri * • schemata.confoeerunt, et expressum desiderium, qaod cornm, sanctimonielium curam, jutorum institutorum aliqui reverendissimorum patrum demonstraverunt' directionem ac promotionem, oakium et singularum çirca brevitatem discussionum, clausa tenuerint labia pnroeciarutn sollicitudinem, plura tandem negotia xnca; afterneâ cum Mgatur de rebus ad totam ecclecum magistratibus civilibus tractanda^ quae peritiam eiam respicientibus, ratio poatuht ut omnes apdiantur fori profani requirunt. ' episcopi; illi praesertim qui a finibus terrae venerunt •Iamvoro ut in sustentando tanto Onere impares cum mag^. incommodo et labore tum ad attestan­ 'non sint episcopi, in auxilium advocate' necessario dam suam .reverentiam et obedientiam apostolicao * debent viros quidem integritate morum cojispicbos, •edi. tum ad procuranda congruentia remedia mali innumeris, quibus affligitur disciplina in illis re­ sed qui tali sint numero, ut uniuscuiusque vires ndn gionibus. excedat labor; et qui talibus siqt dotibus-praediti Certe ratio ministerii nostri cxpbstulat. ut no< ut suum unusquisque officium laudabiliter, facile et fructuose implere possit: et haec est prima rationum qui pastores animarum nudius, tractemus nou per­ series. Huio autem accedit quod saepe saepius annis functorie, sod mature ac reverenter illa, quao ne et laboribus fracti vicarii generales suis muneribus B cessaris sunt ad felicitatem ecclesiae·. ct bonum regimen fidelium animarum. Si »hi reiervndissint obeundis tardiores, atque etiam impare» effici possint; oratore» sapientes fecerunt observatione» circa in­ quin tamen pro reverentia et longo laborum cumulo convenientiam aliquarum praescriptionum, quae h.v tales homines tam bene meritos remittere episcopo bentur in schemate, respectu ad suas ec * lenia»,'cur decenter permittatur. Addendum quoque quod in mihi non licebit nota facere sacrosancto concilio nostris gallicis regionibus, invidia temporum et per * Vaticano vulnera ecclesiasticae disciplinae facta in * versorum -hominum malitia omnia poene misere nostris regionibus, ut ad ea opportuna medicament i perierunt; ita ut suis omnino bonis ct honoribus, ideaque aemulationis et renumerationis mediis ec­ clesia apud mos omnino destitueretur. Ad hoc vero 1 Vgnmtntmn ,Ερϊ οηριι» * Ajsenqneum proposita sche mata iu ordine » i conditionem et stqtrm sinnun proTin^nrnm supplendum, et ut ita dicam refigendum, mos in * ronridernn notavit inpiimis. *umjh»»pere esse nrcessarinni Gallia praevaluit, ut vicaria episcopi substitutio non providere eleetiopi episcoporum. cum :n ‘■ai· partibus tot» tantum ut onus et munus, sed et ut dignitas et * ponit “it is msnibns dominorum Mecnlarinm. Proponet»· * quidem honoratissima ab omnibus reciperetur. Et •ntem 1° declarandam es>e, qui· sil qni iure prarsentsndi cur hoc disciplinae genus non toleraretur in postea, pollet; aliqua enim gubernia, nt ip e * ait tonent b<»c pro­ priam et inimaneD· esae in nstiρί in America solent p eonveuire in comitii· general t>u· nationi·. huiu«mo-Ii causant tanqnam legitimam habendam Impossibile esse in iis locis convocare synodum dioecesanam cum ‘olenuitatibas a iure praescriptis, 1· ob nimiam paroeciarum distantiam ac viarum difficultatem; a· ob sacerdotum deficienriam, quibus synodo durante paroeciis suppleatur; 9" qni· ruberninm vellet mittere snuiu repraesentantem cum iure proferendi «rnteDliani, 4 ' qn a constitutiones synodales event gubcraio subordinandan Hi· anteite attentis diffi»mltat>bas proponebat, «altem in sub r« *gionibes, ad dioeeesanam «-ynodum convocando· vicario· foraneos et dno· parochos a parochorum corpore electos, quod ad modtam spectat, quo eum gubernio agendum sit, m rem.Here in omni­ bus ait ad ea, quae velint patres decernere, paratos ai oportuerit et persecution·· et carceres st ipsam mortem eubire. — Quoad visitationem tempus areiguatum pro suis provinciis non sufleere ob dilfioaltates superius altatas, nimirum immensam distantiam paroeciarum et viarum difficultates. -- Quoad schemx .de mde episcopali vacant· * ait, vicario· capitulare· iu sui» regi^nitus maxime potentate sua abn·»»· em»· et canonico· limites * is, eexres al viderentur eaoem quandoque ac Romanus pontifex potestate pollere. Proponebat autem, at vicarius generalis defuncti epi·· copi dioecesi· adminhtretloaem habeat, quoadusque a sancta sede aliter provisum Γηνιί'. ** A. 8E88IONE8 PUBLICAS KT CO5GREOATIONE8 GENERALES 463 apponat? Tanto magia argot haee necessitas, quoato , in praecedentibus conciliis nondum ornat erectae ecclesiae, quae repraesentantur. Diseipliaa igitur, quae hodie stabilietur a Vaticano concilio, adaptata debet esoe, in quantum fieri potest.nooeasitatibus omnium ecclesiarum in orbo dispersarum. Verum eat quod decem et octo annos perduravit Tridentinum concilium; aed etiam verum eet quod nos metimus quod patres Trident^si seminarunt ; ot saecula sequentia, Deo mediante, metent qnod noe, seminabimus. Labores patrum Trfdentinorum de­ derunt fructui sude per tria saecula, et adhuc novos ' producunt. Labores noetri ut fructificent, neces­ sarium puto curandum eme (modo humano loquor) no redoleant electricitatem huius saeculi Proptorea enixe atque humillime depreco/ omnes reverendis­ 4M de meritis veKdemeritis scientiae, vitae et morum promovendorum; no indigni vel minus digni ad eas dignitates assumantur. Fere in omnibus rebuspublieis Americas meri­ dionalis iuramentum ob episcopis exigitur ante con­ secrationem, in quo tum de praestanda obediontia gubernio et legibus status agitur simpliciter, tum aliquod speciale exprimitur contra diaciplinam et libertatem ecclesiae. Aliqui episcopi resistunt, alii aliqua modificatione apposita iuramentum illud prae­ stant; ex quo exinde oriuntur dubia et anxietates conscientiae, et semper tenentur ad aanqfiam sedem recurrere. In secretaria pontificia inveniuntur for­ mulae variae iuramentoram episcoporum. Hac de re in coqventionibus (vulgo Concordati) cum republica Costaricenai praescripta est quaedam fornfula iurasimos patres in Domino congregatos, ut non eomenti, praestanda ab episcopis ipsius regionis, iam arctent libertatem dicendi, sed patienter audiant approbata a sede apoatoliea. Desiderandum eat. ut quidquid loqui velint propter gloriam Dei et salu- B vel proscribatur tale iuramentum ante consecrationem tem animarum; quis, sicut dicit Scriptura, erit niai praestandum iuxta legum civilium praescriptionem, ubi multa bouliUa tuul *. Incipiam. vel detur formula communis omnibus illis regionibus, Inter multae ecclesisrum necessitates illae prae sive acceptata 1 a gubernio, sive non. Huic negotio omnibus primarium locum habere debent, quae ad utpote gravissimo urgentissime providendum est, bonorum 'pedtorum electionem spectant. Quis enim ne in re tanti momenti vel dignitas ecclesiae peri nescit hodierno die magmim ius designandi ad mu­ ditetur, vel conscientia episcoporum perturbetur. nus episcopale fero totum positum ease in manibus Nunc veuiUm ad aliquas schematis dispositiones. dominorum saccularium, qui civilem gubernant remIn 1 capite de officio episcoporum paterne requirun­ puMicnm ? Et ei ecclesia boc ius .pxpprium renun­ tur principe et magistratus, ut sacros ecclesiae tiare velit in manus saecularium, suorum aliquando^ antistites valido suo patrocinio et praesidio tegere inimicorum, cur legibus praemunitus hic thésaurus ac tueri studeant. Nonno congruentius videbitur non illi * datur? Circa quam gravissimam rem quid substituere alia illis verbis na patrocinio teperr ae faciendum oporteat, breviter dicam meam senten­ tueri, ne fortasse detestabile ius pstronatus ct tui­ tiam. quam submitto ex toto cordo sapientissime tionis istis temporibus a guberniis usurpatum ut proprium, illis vertiis maius fundamentum et robur * vestro iudicio. Condenda est lex in qua declaretur: 1° qui ha­ inveniat? 8ed si haec formula retineri oportet ali­ beant ius praesentandi; quia aliqua gubernia dicunt, qua gravi cauaa, quae me latet, saltem addenda hoc ius esse proprium et immanens in nationibus; C non erunt post verba suo patrocinio ae praeeidio 2° quomodo amittatur hoc ius, nempe si iura, pro­ tegere algae tuori etudeant et sequentia: „ut illi epis­ prietates, loca et personas ecclesiasticas violaverint. copi libere possint exercere suum ministerium, ct 3° qui in hoc casu praesentare debeat idoneos ad eius omnes partes implere sicut d,eeet“? sedes providendas. Si princeps vel gubernium ca­ De residentia iam disseruit sufficienter et maturo tholicum habeat privilegium legitimum praesentandi, reverendissimus archiepiscopus Strigonionsis ; sed illi exhiberi debet lex, iuxta quam dpbeat fieri adiicio ad suas sapientissimas observationes aliqua praesentatio, ut exaudita sit. In hac lege exigi super causas legitimae absentiae a Tridentino in­ debet votum episcoporum provinciae ecclesiasticae, dicatas: scilicet in nostra republica ecclesiastici in qua dioeceais vacans sita est. ad probandum eaae intervenire solent comitiis generalibus nationis, vulgo digniorem illum, quem princeps vel gubernium prae­ congressus; et non raro appellati sunt a gubernio, sentat : designari etiam debent qualitatea personales ut partes habeant in publicaram reram administra­ quibus prnari tenentur praesentandi, et excludi illi tions: et quod gradus eat, multoties episcopi in­ qui rebus politicis vel revolutionibus ae immiscuerint. digent iter facere ad principem civitatem reipublicae. Si nulla lex statuatur pro eligendis vel praecentan­ ubi' necessaria est aua praesentia, ut regulentur dis episcopis, eccleeia humiliabitur et vilipenSetur quaoationes ecclesiasticae magni momenti, quae, a legislatoribus civilibus. Ipsi condent leges elec­ aliter non regularentur. Interim dum licentia a tionis episcoporum, et totum hoc magnum negotium dioecesi excedendi ab apoatoliea sede petitur et ponetur in manibus saecularium, vel saltem aliquo­ D obtinetur, consummarentur omnes invasiones pote­ rum clericorum ; et inde quot mala et perturbationes statis laicals in rebus ecclesiasticis. Praesentia in ecclesia, quot ambitiones, simonies ooaventioeales nostra in metropoli reipublicae anno 1866 aliquorum et reales vel palliatae! quotnam! decretorum improborum execution! obstitit, et illorum Sed praeter abusus, qui oriuntur ex parte prinabolitionem obtinnit cipum vel guberniorum privilegium praecentandi Nens de synodo dioeceeana. Si tam graves diffi­ habentium, sunt alia permagna ex parte praesen­ cultates oppositas fuerunt celebrationi synodorum tandorum. Plerumque enim hi suam indignitatem ob altero revsreadisaimo oratore, 00 quod in sua agnoscentes, fcpudulentar attestationes scientias et dioecesi inveniantur paroeciae ab urbe episcopali distantes spatio tflhm dierum; quid dicam ego qui morum vi extorquent ab archiepiaoopo et episcopis, vel sd patrocinium guberniorum confugientes eoa illas habeo ad quindecim dierum distantiam, et ad viginti ot aliquid amplias, non viis ferreis -et va­ expostulant. Quare prohibendae sunt hniuamodi attestationes a guberniis vel ab ipsis praesentatis poribus percurrendas, sed per montes, fiumiha et productae, et tamquhm suspectas et non exhibitae praecipitia, inter niveo perpotans, fulgura, tonitrua habendae ; sed archiepiaoopo et episcopis provinciae et pluvias, semper equitando aut pedibus deambu­ iniungendum eat, ut in conscientia per roeeripta lando quam frequenter eum periculo vitae? No­ secreta ac ceparatim apostolicus sedem instruant naginta- novem paroecias habet mea dioecesis, un> Prov. XI, 14. > accepta s4-Vat ? ÇONOBSGATIO GKNKBmUS DNCIMAQUABTA SS tenants 18.0 4M dedm proviaeteat «4 ia viritatfou ■nia· peatarnli taatam patagi, «4 parooria provinciae, qua· decarno um mina 800 milite p«wii ooatiaet variu oodMra vioeparaebiali·, quo erdiaario dtetaat abqaiboe müHboe ab iwtoria parochtali ; ! * tini Mcdtaudi· 4M 8od huutiquM •t iaiqau pre imamu·· ia vigore aant aped ···. Keao, entiaaMttaaimi pvaeaafoa et revaraedtuai doaat tagace atqu toari valid· aw petti idniti «aerea •4 hue diète atte aameaariv· progreditor noqae ad 78 aülMa ia pcaodtetu previariu viaitattene. A4 ■aaana * 4alia· qgod attiaet, um tantum loquet: Imi sihU * TWtatifM φ|ημ*ρ<Η, Poet 4 SO auee videbant pepôïi, qoee viaitavi, tarie· aaaro obriemata ooaflrmavi 40000 tanta» in viei- poatoria; at ratio eet aiaplhtiaai··, earn fore eaeea tatioae 1 * apitiMpi foiaaadt eaaaa, foveeirutar iueapeea. ad foriaadaa viaitatieaaa poatXalaa per via· unie· pro­ patfoeeiarum : ab aaa dieoo omn·· dioe- eaaaa aoatraa proriaria·, a< plaa minuero cmaa» . Ameriora Meridionali·. Addenda· «et qaod copia prie· avibaa val paaeeriboe\. Nu aaftrit ergo aobi· •aoardota· ait ta· aüaata, at impo»ribil· forat temp·· aaaiguta· ia eebeoMte, au iavaaire poe- dwrato eyaodo ad bon·· aniaarum «au la prorider·. bu grnviaeiBarum opportun· diflraltata· multitudine quomodo ejrnodi dioaoaaaaao oetebrari tea focilo aaoerdotaa, qui anppleut do- foctu· peatori· ia hoe muoro, ad qaod «olam Dai gloria et aafoa uimar·· potori virtie date. Ad oonclaaiou· alitar die·· do vioariia capita- poeeentT Sed hara omnia obetarala iam par ne «cria, at matura ooneidoratione digniarima, minime videatur, •i praa ooulia habeantur eu, qaaa ax parta gubernii iaribua. Si aota feiaaut rovorudiaaiaia oratoribaa, qui in coagrogatioaibua praataritia axtaaaa portrao- civilia aampar oriutur; et apprime lox praeeocibeae tarut aateria· haac, mala oania quu ortum habuarut at odhu habut ia noetra provincia ao- intervention·· «gpodo deputati gubernii cam iarc •uam nententiam proferendi; ac eecundo obligatio elcaiaatie· propter aiaatioaem vicarii, code epi»eopali vauato, foetam a «opituli· eatbedralibua, ·· a lege riviH epiaoopia iniunota eubiideadi ayaodalea oerto proaierwaaal * quu in aaia acdoaib aecidiau conatitutionoa approbationi gubernii. Quomodo ia hoo oaA ne garera dabant apiacopi? 81 gubernio et legibaa eivilibaa obedinat, detrimentum patietur eccicriaa independence, quaa prae omnibu· pro­ Perturbatio at iaoburvutia ecele- aarravaruL diacipliau inoopit ram viduitate omnium eocleaiarum apiaoopabum, call· excepta, at earn riuticu ragiaiae vipariara·. Carta· eat qaod iam impo- pugnanda aat—8i habente·, at vara aunt, ili·· lagea •ita foerut vincula ragaliu· iUia aceiaaiia a legi- irritae et nullo·, aynodum indicunt, et ooaqtitution·· bu· Indiaram ot pragamticia auaetiuibra at ape- -aalutarae eondoiunt, et debita aolamaitnt· promul­ ciatim Caroli III ; aad adhac ramuebat aliquia vigor gant, deferentur utpoto criminal·· at aaditioei aata in diadpliu aacleaiaatio· uivarnali, quu in tarram tribunal laieum, oongrua euetentationo privabuntur, cecidit proocera tempori» at defect» poetor··. et qnod gravina eat, aaiqiai Hoot illi· legibaa obodire, aut ipaarum arfjéatmni praebere opem, ut intaatato foarunt gubernia republican·; ot antiqui· Lag·· ot pragmaticam· illarum burodaa ab publica decreta declararunt : et in hia omnibu· nemo vinculi· uva addidarut Capitula oligobut vinon videt, quot perturbetione» et aoandala nooeeeario C carioe, eibi reeervutia aliqua· iuriedietioaie part··, exoriantur. Si demum apieeopi habita ratio·· prae­ oonforobut bouofloia «tiam rarata, tribubut iuriedictjone· doaignatie in apieoopum a gubornid dviti, dictarum difficultatum, celebrationem ayaodi prae­ vicariam'capitaiarom ooclüiu ■«tropolitau· eubiitermittunt, in dubia ot anxietate· ooaaoieati· pro munere non obeundo miaero reraatur. Quantum eiobant reguli· ordinarii» lod, oonoodèbant eche- dico continetur in hac ephemeride frcMdel /th'mq) dalaa raoeulariaationi· «tiam aeaiaUbne, rappriao- at amplia· fortem : aad illam pena· in maaibua baat coenobia, rodnrabut ad nunoro· aaaoru· reverendiaaimorum patrum congregationi· aoelaaiaatieae diaeipHaae. dira footivoa, oonforobut benedda rogalaribw Pqet diota nemini veatram latebit mieeruda ot apoetatie, uo verbo errat pine qua· Koaanu» pontifex ia tam ampla quam abourda iuriediotiou. triatimima conditio illarum oocloaterum et aaonm Haoc omnia conaontaaoa emat logiba» impii·, que edimplebima· gra- adhuc vigent ia noatra collection· lagnm; at eum in vigore tint, quotidi· nee poaut in pngu cum •piaooporum. Quomodo ergo viarisum ·πηη» convocationi· ayaodorum ia tem­ pore praefluito, ot cum tuti· obataouli· celebrationi oppoeitia? Quare propter inopi·· aacerdotum et dietaniiam parochiarum auMceret, ut tantum vicarii forandi et duo parochi «electi · eoqporo parochorum civili gubernio. ot ipootum Propter vicariorum ambitiuem, timore· ot adulation·· prineipibua tome aurita· faorant logeo impia·, cpproerivu et deetruotivu eaaetae dieriplinu. in unaquaq·· provinetu conveniant ad eynpdnm. Omaibu ibo ·οΗ» poet longam tempori» epo­ Ad impediaeata legum «vilium nuper exporita ti tinm eliquo modo providit folirie rorardatioai» Oroquod attinet, parati cuma· implere quidquid aacrogortae XVI pontifex ·ηχί·η·, iutitooade priaoe •anota Vaticana ajraodna diapoauarit, omnibu matura puta ree proprio· illi· ooclodie viduitato aflUctie. perpoeete, etiam eam periculo vitae, eareerum et Quamque· vigilante· praedoooeoorea nootri iado- Ornate ea quae de epnodo dinaeeuna diota fceeo labet· oe oratrovorria onraveriat, ot ooaaorati foeriat ■·■«· aliquid, et oaaniaaode aboleto aliquae •orrnptolaa, quae qnari per tria eaorala iavaluqrrat ; ■orti·. •ut, raforri poeerat ad concilia provincialia; ad quorum convocatione· civilia potoatatia beneplacitu· roqniritnr,-at totiua provincia· epiaoopi ai··! con­ attaaoa peraaaratibw edhuo pruodioti· fogiboe gregentur. Nee aolam exigitur boo beneplacitam, pdvillb·· ad canonica» lego· deturbandae et pro­ •ed dieperitu· aat, ut ■ogtetratae civilia, qai vocatur aeoteten· natieealia, interveniat ayaedo pro* vindali, ot eynodalte dimota enu reviaioni aab- fligandae neooeM aet, at delectar oaafo nerari», ut ilfoo rovivieeaat ia eodfo varaatie errata. A4 eanoaicetna guboriiu· praoaootat poroou» •ittat, et aouiri praevio rivilte potaetette neeenra illa evulgari pemittat, Sut utique ptaoteneioa·· Philippi Π ia eyaodie eedeeiaatieaa, qau aoa aeapar et pro aarapcg erat beaemeritee de end eri» , eed eu· atagm et in­ timo cordi· noetri detero froquontina Biaee digna» provinetaliba» Stagnate· et Neapoli·, que vehe­ praoeodit digaoe, dignior·· ot digniariatoa, qai noa menter Improbarunt Benodictaa ΧΙΠ et aaactu Pio· V, at vid··· oat ia ente ap natali eia eoaatita- - derant apad nee. tioaibua ia conaiKo Boaano, ot in litterio emineaOoecn. oanaat. ram L ABqutiee oanoaicetra «ut prae- > h chertia ataongrephiti· 4»»»t nria eMq··, qoee »afpktar par verbum preatarirae^ut· ·» Λ. ΜΜ01Π8 PUBLICAE BT OOBGBBGATIONBS GBNBRALB8 487 4M ai· aqrvitatam, qnna aliqni eaaleaieaiM immtaarm oMAi Ml eeavuHenibna partial· praretiteruBt. tea·· oonvaniru, ot idahoe ab eto ia paetarum abaduamdum. Huinemodi aepitato Orel ·Μ poorest optoaopornm Date oootiaaadaaom dliiumhnm indixit daornm fldaria, Balta megia qnnndo die tribetian aa quoti dlhaae taaaaiaaiaai roadpiutar a gubernia propter fumait per rebaamterium aamüM pnriagi erutarum •blatioBom dretaarum fhatam a ueotri· aaadtiia. Romodia propoeito a revureudfaaimi· aptoaapb Gaitellineuai-lforênai, Caraataaa at Ctatumariia· 4 nea qui · mperieri congregation· aadiaadi aaporarnat, ot •ait apt· aoatri· regteuibn·, quia laaga dtotaata notam pubbUeavit: novum qui poatea loquendi tmnltatem potternat Cado ambonem aubererotarim recondo·· aoqooatom ■nut aariaaiaa apiaaapalaa aaa ab altara, at gvbaraiaaa .Nomina oratorum qni pro «apertori congregatione ooeloriao vaoaati· poult are·· are vtoiaier opiwopaa, iaeoripti. Sternat: RovareadMmi patro·, FruMtoeua tuaani Oaaula optreopua Uxelteuato ot Tamlboneia, aat eongregontur oatata optoeopi ad oieotfonom vi­ Mibi videtur magia opportuaum, ai aaara- leaeph Georgia· Stoaamayer epieeop·· Boeaooma ot quod viaaria· goneralm Sirmiouai·, leoaaMw Vitali «ptoeopua Ferentina·, apiaeopi dafuaeti /perduret ia axareitio iuriadietioaie loaaeea Faiet epieoopn· Brageneie, lounee Baptiata et gubernio dio'ebapoa quonaque aoaaalatar a aaaeta Zvrerger optoeopua Seoavieneia. carii. aaactaa aynodo •edo: plaouorit, qaod Hia nutem aeeeaae- «piaoopatnm runt reverendiaaimi patrea, Kngeniu· Lachat opia- ordino anecwaivo, at daatiaatar ab apiacopo, aatu- oopua Baiileon·». Stophaaua Molobiaejioehian epi·- quam ax heo vita diaoadat, ilia quonr ia Domino eopua indicaverit dignum aeea ad rogimoa aataarum earn Gaateldi opiaeopua Salatinrum. * va) potiaa aligatar ad Enerumiareia ritu· armeni, Laurentina notitia at approbation· aaaotao «odia apootoHoee. Doia ab omineatimimo primo prnoaid· ad am- Hae aunt obaorvatioa··, qnao poaaant pramtar· boaem aneeaeeiv· vocati eunt epjaeoptra Uxellenaia aliquant Ineam anpor region * faro ignotae plurimi· et Tarrelbonai·, opiaeopua Boananaia at Sirmienaia. ex vobia. Utinam wrviaat! aad fidontiaalme Domino epieeopna Foreatinaa, et opiaeopua Brugenaia. noatro lean Cbriato eauaam oiua eeolaeiaa oommitto, ORATIO quim aoquiaivit rengaina rao, ot vobia, rwraraad ini mi patrea, qui Spiritu aanoto afBaata, tanti· et tam gravibna malia opportune remedia fortiter et auavitor providablÜ·. Nano aolnm mihi auporoat rrerrrndi pairii dttuini /Venetam Ztmnat Corel· rpiteopi UxMnuii1. Eminentimiibi praevide·, reverendiaaimi patrea. ut veniam impetrem a vobia, ai nimia fretae vaatra Qua benignitate aivo natu, aiva dignitate maiore· verba mea longa, aut prolixa, aut oonfratrea veatroi auperioribua eongrogationibua genaralibua de duobna achamatiboa axamini noatro benevolentia, faatidioM inveniatia. venerabili Sed nbi, niai ia hoe amplo ot eonaoaau omnium -aoeleaiarum patrum, licebit minimo omnium veatram et noeeeeitstoe eo- > Argnmvatam: .Ipi trope» rxeUaaaia «ppartream riki vMari dixit, ut «okvoati ,<· apitrepi· * proeciaiaa aaoddui cleaiae «t pervereorum hominum impietate·, ot lamentation·· et amaritadinoe eordia coqfidootor Udatvr 4« divin» KciMtaatkM kimnbiM iaatitatic··, teqv· * uatMcalaeqa (nduyt proroartlm apbeopeta· aaatoritata «t exponere T1 iuft··, inter qre· UM iapria·!· tetteudaat qaat amaim···· •ptoropaUma «taetfonam Mtaatatom reapieit, nalmto amnAm ••■•maatattoaihm «x parte primipare, mbtotte prarnaataitoniHio autona ab omineutiaaimi· prareidibu» iater * bre et exigeatli· ab liat·· priadpib·· darer·· terep·»·· marrupta diaoeaaio eet, ot theta patribua abeundi fapatia. Hi aaiaa »·, nt olire. «odaatu proteetona aret, aad cultaa, diorato primo prnreido : •e V»» pailaat p»teatat· ia ·«!·»!·· daaaaaa »b»lut»r. ut sQuoniam horn iam nimia pro e emit, reliqui ora­ retare aarlaaiar·· vidaitati paovidaatar, aptarepia proviretre evrereUimd·· ait, nt idreeai vire· anggwnat at aireremtaat tore· do eehomatibua axamini propoaith audientur •peatettom aadi, at aida· reUnuaa»dare, at baa mg··!·· aare in proxima congregatione generali, qna· habobitur pvteatatibm aaaaalaribm partvaataL laribm aaantitatto, ad feria aeeuada inaoquanti· hobdomadae, die 94 huire atotoa vre Im tear area at toreuta· d· aardteaHteu, Assui·· ad. Vat omnium owdinaliua pator, doetor, iudex, ex assa totina aeolaaiaa matris prodrat, et ia primo ano a. euaioim pubuoab η οοκοκκΑποηΒ qbdlllb 479 orta omnium oamteo «uffrugio muait·· et pruvteoaj teatioao aehematia μΒιγμ oxtetimaruat. priadpee videatur. Teudebaat haee ’ otte, teodaat ettam hatee aaecafi ot magirtrutue tetaepollanda· eeee, ut praeridie dat Ubertati eeeierio·. Veram paco eorum hodte ao, at via μ virtu· beta * petaetati· apod dieMff' onto, rem haa * prima·» orno porieuleenm, omae· eraeeat, ot nbique teaum iavaaiat, ot quaorat ubi Domteu· neater leaaa Chrteta· riM ipri m· tan eta lege ot virtute, tarn etiam mnaeriba· ot gratia ana loeum praeparavit, gratterimum aampe fat oerd· ot eeoaada fruetraaeem. Feriealeaam: quia hodie etiam conedeatia oaanima mortalium, qaaai haee diviaa tectionem eaopo Mopiaa ia oeded·· hamihatioaom potoatae ad oaeoa apoetoaa, ab ooiaibaa aeqae •meter, colatur, obaerveter^et, at praeaal UM dixit, hodierno rorum «tata priadpee etiaaari velint, liber­ boo teri obeervatam, ot boae obeervatam eat, hoo priaeipam praesidium, haao edvooatieaem ot pro­ •t aorvitutom degeaemeee. Fruatrnaoam: nam ia ex omnib·· goatibu· fiat aaaa poetor et aaaa ovile, tati oecterieo praesidio orno aoa poanmt: aam ia ■i (ut oxietiao et ooavictui eaa) baoe omnia fiaat, pterieqae regais legibus ita dietie fundameataHbue, quae praecipuo ad Mactam matrum eedeeiam, ot et Mae indo iurata otiam fido prohibeatur. ed eiu» divinam potoetatea, voeationem ot deati- pomunt hodierna dio priadpee ad potalaatia ingenia, natioaem pertinent Seconda ratio, quare coodlin· Trideatiana bac •t molimiaa hominum porditorum roftuoaaada «obi» de re oeco occupavit, oot qnod euguetimiœue Mo poenalium auctoritatem ot oovoritatoa^ quia ipd populorum indignationem eoatra »o moveant, et Non efferm alium repreerioate remedia», ullam logum ot omni veneratione digniarimn· eenatae tractat graviadma totru· orb» eathdid negotia. Naturae ] turbes exdtoat : imo non tantam contra eo, eod ut hoe looo dictam eet, etiam contra eededam et contra autem rei convenit, ut aenatua totiua orbi» terrarum •aoerdotiam. Mea opiaio eet, d eeeleeiao praoddio negotii· graviariaii· tractandi· et definiendi· deeti- natu·, in oonatitativi· ra» partibu· aeque communi· quidem •it, et quidem at omna gene et natio catholica tuendam, illud eededam nullibi quaeritaram ot in­ (quantum «altem poedbUe eet) in hooe· cenatu eui venturam amodo ot in poetarum, quam in publiée extorno opua esset ad liberatam «uam cauaerumquo gerendarum euarum advoeatoe et pa­ iure ot in publici· populorum libertatibua; ut ita Fit hae ration·, ut negotia gra- etiam illo modio, quo perditi homine· utuntur ad viuima eceleaiao certo non maiori matnritato, non ecclesias ■anctam caumm oppugnandam et ad more· maiori gravitate (quia pertractantur corrumpendo·, eeclesia maiori vi et alacriori modo oerte ramma cum gravitate), aed ampliore rorum ipsa illud convertat ad eoae et populorum et Mactae totiu· orbi· cognitione, et magi· aoonuaodata ad veru et real·· non unia· aed omnium «cetariarum indigenti»; accommodata ad vota et derideri· om­ oanrae defensionem. Vdrum in externi· vix aliquid ecclariae erit praoddio: «t Domina· cum Petro vetuit evaginare nium gentium et populorum, quo'beo anmmi mo­ gladium ad rai defensionem, oumque in ara erucis trono· roperiat quam nunc et hostiam aemet immolavit pro aeterni· veritati· et pietati· et obodientiae Mnaa accipiantur et colantur. iutitiae iaribea, eoelesia· raae aliud praesidium menti deeiiionee omne· maior» reverenti··, libertati· paravit, illud quidem internum tanti vaAccedit hoc modo, mea «eatonti· (altem, pretio·· illa unitati· vincula, qnae ao· oath«drue Petri lignât, i lorie ut omnium externorum defectam reeareiret. Ipeum autem etiam abudantiMimi· reearoiri ex­ auctum iri. Romam tendunt omnia, venerandi pa­ terni· praaaidii· non potent, et hoe praesidium e«t tre·, Romam propter potentioram eiu· principali­ tatem ; Romam tendunt imprimi· orna·· ii, q * plum Chriati mill· viribu· potiua mori, quam ullo mjdo «anctam epiaoopornm vocationem «t libertatem Bed tendent alaerin· et numeroriu·, d «civerint •ecleriae prodere parati «nnL Cert * magnum divi­ gente· et natione· Romae praeter communem et num muaua «unt prinripM boni, magiatratua boni; •ed maioribua voti· «xpetaadum eet a Domino ut oat. amantiarimum patrem, inventura· etiam viro· ia •nmma dignitate et aootiyitato cotatitetoa, qui a··· •t genti· ···· eodem modo amanto· «aut, qao mode emana frit Macta· Paula· apoetolue, qai licet omc forti· et eonatan· aaunua epiaooporam, qui ad exem­ miaeriarum huit» vita· pertaed aapiraat ad munera immortalitati·, quorum praedpua mediatrix Roma aibu· geatiba· dectiaata·, dixit tt eupiieee pro eoatribulibu· «aia ludaeta anathema mm. Quod dixi, venerandi patree, veatigiia iariatondo eoneilii Tridentini d· aaguatiMimo hoeeo collegi·, •oderiae raae detur bona· apiaeopn·, dentur Chry- •oatoari, dantur Atbanaeii, dentur Ambrorii, dentur Anaalmi, et ia defectu omnium externorum prae•idiorum eecleria in medii· etiam tompeatatibn· ■aam libertatem non perd«t, imo ut deoet, «ecleeia ex' iie periculi· ot peraeeutioribue fortior adhuc et liberior emerget Hio igitar do hae re cogitandum idem exiatimo dicendum fore de venerandi· illi· eorio; quia in hae mum, repeto, tota eMleaia· Ubertati· ratio eontiaetar. congragationibu·, qua· negotia graviarim· eeeleriae Onm olim eocteeia priaripibua «t magiatratibu· tractant Etiam «a, meo iudieio, univecMliuari ita D huio· Moeuli ia· eoaemrit eptooopoa ot alia· ecotedebarent, ut non tantum viri pruMtaatiaaimi et riMtteM dignitate· nearinandi, oobÀm fuit ia pietate, doctiaaimi ex unia· eeoMalnnmnu prodientoa partem in fide et emero priaripum erga «celerium; confice capiant; eed quantam eet ponaibile, ex omni gaato •t natione viri pii, docti ae gMvea. Haec reformatio , firit quod prineipM haiae Mamili eeeteriae daturi •eeeet tatea vitea, qui revera vocationi· »uao «pieharum congregationum perfecta «rit, ri ab iiedem ruaeeaatar omaia, quae minori· moawati «ont, qnae proinde aafe looi· bene drilaiuntar. Nam generate •t ab omnibua adhibitam prineipium eat, quod ille, oopalie memore· eeeoat; M quaa^uam frequenter id eoriderit, tamoa aeim·· omaM rem maximi· in- qui minimi· et miam ueoMMrii· «t «aparitai· in­ tenta· «et, qnandoque neeMMrii· daeat rimi· etiam oontroveraii·, ut alita do inveetitari». oommodi· fltimo «catenatam et maximi· et gravi·- Bacuadum qaod in «ehamatiba· nobi· axMbttie, Veram mode tota rerum freta· immutata mt; bm Mitem »ententia, ad···· deberet, deeet natem, Mt qaod Mopiae hoe loco eommeatoratam eat, nempe ■aae per publici terte et vitae normae pteriqne priadpee magna parte potentate «aa orbati «ut, et mode· quo aedibae vaeantibue epiacopaUbae pro­ videndum eet Hic, venerabile· petrea, totiaa rei haee devotata eat ad eoe magtetratu· qai publici» tegibn· exequeadi· et pubBeao adariaiatratioai prue- cardo vertitur ; haec aaa ex graviatimia eeoteetao •uat, et oommaaiter mmmtri iiitantur. Ia horum autem etectioaibu· nulla habetur fidei, nulla reli­ neomritatibu· eet; Me niri fallor tote coum Ubertati· •celeria· vertitur. Pia quidem et Mneta oerte in- gioni·, nulla pietati· ratio, at adeo fieri pearit nt 481 CONGREGATIO GENERALI8 DECIMAQUINTA 94 iauuarii 1870 489 ia ipria catholicis regnis Biaistri aiat aoelaataa a* A convincerentur ia concilio Vatieaao non tantam id aaactaa eiusdem aaeaaa hostiles et infensi. Qaaeatio acturo fuisse (ut foris diei de eo pometi et ipsi * suie iuribus priventur, sed de eeoieoiae totius re­ eat atram ia ictis rerum adiuaetia eceleeia ia con­ cilio Vaticano congregata fere tota, ia manibus formations et bono, quae oeelamao reformatio et principum ia· tam grava et tantopere eum eoclMiae bonum certe non potent etiam civili societati in libertate et commodis eoniunctam relinquere possit. bonum ot utilitatem aoa vergere. Accedit et aliud, eminentissimi praesides et reve­ Mihi credite, vOnerabilM patres, civilis societas rendissimi patres, periculum: etiam nos sacerdotes in hac praesertim omnium rerum incertitndine et homines sumus, nihil humani a nobis alienum Mt; fluctuatione, quae omni societati ruinam et mortem quin imo, nos in sanctuario aliquando magis im­ minitatur, expectat remedium a sancta matre ec­ petimur et tantamur ab illo, qui a Domino ipso clesia, ab eius morali influxu, quae supra petram tentando et impetendo non abstinuit ; periculum ne posita firma et stabilis et immortalis in medio ruina­ sacerdotM multum in altum elati non cum con­ rum stat ; ab eius influxu expectat societas fluctuans temptu vanitates et dignitates huius mundi respi­ illam constantiam, illam in rebus omnibus eon· ciunt, verum avido corde etiam oas adspirent, et tinuitatem et stabilitatem, sine qua nulla societas vivere nec progredi potest. conscientiam suam, vocationem suam, conditionem Tertium et ultimum quod mihi ia dictio sche­ suam venalem faciant, ut saltem altius ascendant. matibus dcesse videtur, adesse autem deberet, eat Olim ecclesia gravissime et iustissime animad­ vertit in eos, qui idolis mortuis et inanibus thus B sequens : loquuntur schematis auctores de frequenti adolebant; existimo eos gravius ecclesiae Dei nocere, synodorum dioecesaoarnm et provincialium cele­ bratione Equidem ex toto corde et ex toto animo graviori proinde animadversione dignos esse qui non mortuis et inanibus, sed vivis et maxime noeivie iis assentior, quae a piis et doctis schematis auc­ toribus consuluntur. Nam sicut aquae stagnantes ecclesiae idolis thus edolent, et viliter semet ab­ jiciunt ad quaslibet variantes et dominantes opinionM, corrumpuntur, ita semper in ecclesia Dei stagnatio certum erat corruptionis fomentum. Immensae certe ut saltem in altum evehantur. erunt ecclesiae utilitatis synodi dioeceaanae et pro­ Huic malo, quantum possibile est, per coneilium vinciales frequentius celebratae, praesertim si al Vaticanum finis obturandus est. Nam si in eccle­ ea consuetudine quae hinc inde invaluit et invalescit siam irrepsisset, gangraenae instar totum corpus labes cessatum fuerit voluminosas elucubrationes ela­ pervadet et devorabit. Ego itaque existimo eccle­ borandi. siam serius aut ocius ad priscam ecclesiae discipli­ Verum si mox itum fuerit ad practices res, et nam redituram, atque aucta provincialium synodorum veras et regulares indigentias tum dioecesium et auctoritate, iis potestatem faciendo ita in electione episcoporum influendi, ut omnia haec pericula ab provinciarum, tum universae eooleaiae respondentes, eccjesia amovean'ur. Verum quidem est, res Mt cupiissem ut schematis docti auctores cum do syno­ dorum dioecesanarum et provincialium necessitate gravis et salebrosa: verum existimo hoc concilium et utilitate loquerentur, aliquid saltem vestigii» oon­ Vaticanum ideo convenisse non ut de rebns mini­ mis se occupet et facile solubilibus: sed hoc ad C cilii Tridentini inhaerentes, loquerentur etiam de synodorum oecumenicarum et necessitate et utili­ destinationem huius ooncilii pertinet, ut de gravis­ tate. Certe haec gravissima est; quod vel ex eo simis rebus seae occupet, et ut extraordinariis etiam patet quod gloriosa huius Vaticani concilii con­ malis et periculis apta remedia referat. Difficultas equidem hac in re magna Mt, quia vocatio summa omnium exaltatione, summo gaudio, summa spe et expectatione ab omnibus populis agitur de iure acquisito principum et saeculorum plurium decursu pacifice possoMO. Bgo sincere mlutata Mt, summo autem moerore, desolatione ac dico, ad eos non pertineo, neque eorum studia pene dMperatione omnium depravatorum et eccle­ probo qui inter civilem societatem at inter ecclesiam siae hostilium: et reputo ad aeternam gloriam divortium facere vellent; nam societas civilis quo sanctiMimo et amantissimo patri nostro, ad aeternam infirmior est, eo magis opera, eo magis charitate, gloriam quod hoc tempore nostro concilium Vati­ eo magis condescendentia et cura et sollicitudine canum, in quod totius orbis oculi conversi sunt, sanctae matrisVcclesiae indiget; ipse etiam Dominus convocaverit, et cuius momentum, uti observamus, de die in diem in toto terrarum orbe crescit, nisi libentissime cum peccatoribus conversatus est, ot in simili causa dixit: ,Non sani egent medico sed me omnia fallunt. At ei ego bene interpretor ar­ ; * infirmi atqup ideo existimo, si concilio provinciali cana consilia divina, totus cursus rerum humanarum potestas detur tres viros designandi, quoe novit tondit eo, ut deinceps concilia etiam oecumenica viros esse iuxta cor Dei, pome dari principibus ut frequentius celebrentur. Nam sicut Deus ohm sub ex his tribus unum eligant. Analogum quiddam D incunabulis eoclMiae in vastissimo imperio romano apostolis et primis verbi divini praeconibus viam ego invenio in conventione illa quae inter sanctam aperuit, ut divinum evangelii lumen ad omnM gentes sedem et Austrine imperatorem et Hungarian regem cooperatione viri meritissimi et omni laude dignis­ et netiouM infunderent; ito existimo hodie Deum simi arehiepisoopi Viennensis et cardinalis conflata in facillimis illis communicationis mediis, quae ex­ cogitata sunt ad materialem populorum prosperi­ Mt, in qua inter caetera statuitur, nt antequam tatem promovendam, media eoclMiae tribuere, ut imperator et rex episcopos nominet, comprovincia­ unitatem summe, ut decet, colant, ut particulares lium omnium episcoporum consilium expetat. eoclMiae facilius cum hao sancta sede se uniant, Quod igitar ego propono, nihil aliud Mt nisi quidam inversae horum ordo. Quidquid sit de iia, utque quavis data occasione ad vocem pactoris ego propono hoe anum. Certam et indubitatam sammi in concilium etiam generale circa eum con­ mihi est, quod in hao gravissima causa coaeilium gregentur et coeant Praeterea omnM gentes cultiores oommuniora Vaticanum aflfopt omnino occuparo, et modum in­ venire debec^ut eoclMiae consulatur de episcopis et graviora sua negotia communibus consiliis trac­ iuxta cor Dei, do opioeopis forti et constanti animo. tant st definiunt. Existimo quod gentes et populi Et si mea e sententia concilium Vaticanum altius ab ecclesia, quae mater et magistra Mt omnium ascenderit, et si reformationem inceperit ab sitioribus gentium, hanc methodum didicerint sua negotia abgradibus, puto, principm eo proniorM habebimus, ut aliquid do iure suo quaMito cedant. Nam tunc > iftU «L Vat. , * I 11 Canon- enwü. tomus L. 483 A. 8E8310ÿE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 484 solvendi ex oo tempqre, quando synodi froquentiores a suas ot iura sua intacte habere dabunt Nam hoc erant. Nunc existimo quod Deus iterum nodo «altem fit ut unita·, quemadmodum hoc in velit ut ecclesia .populis et gentibus cernet matrem ecclesia catholica pro natura eius est, ut unitas sit et magistram exhibeat, eo quando negotia gravis­ revera harmonia quaedam caelestis omeiam non simi momenti et communia tractanda sunt in com­ solum oculos, aed etiam corda ad m allicient, nec ut muni qua libertate sancta, qua gravitate, qua chari- autem ai omnia eiae distinctione ad unitatem re­ tate, in primis autem qua patientia et moderatione. ducantur. unitae poaeet evenire talia, quae robeDes Scitum est in concilio l'ridentino hac de re ser­ ingeneret Ego aummo cum gaudio audivi ea quae eminenmonem fuisse, ct Pium IV pontificem dedisse legatis * revercndiaeiiuue cardinali * et Bisuntinus suis instructiones, ut, si patref concilii volent, lex tissimus Ίκ prriodicitatis quoad concilia oecuqfeoica statuatur, episcopum quae venerandus archiepiacopus Parisienita ut singulis viginti annis concilia oecumdnica sis et episcopus Aurviiancnsis ct alii oratores dice­ bant, de particularibus ecclesiae Galliarum indi­ celubrentur. Scitum quoque ct notura omnibus ost decretum gentiis. Quae iidom dixerunt verissime et rectissime, illod perpetuum concilii Constantieflsis, quod con­ et quae ii fukicrunt irrefragabili argumentorum vi. cilium mea saltem opiniono aeternam omnium gene­ precor eadem et adiungo meum votum, quod qui­ rationum gratitudinem meretur, eo.quod schismati dem non magni momenti cat. aed cx toto corde occidentali atque gravissimae offensioni sua gravi­ adiungo votis episcoporum Galliae, ut bne divenotate et cbaritate finem imposuerit; notum eet quod B totos quae neceasitatibu * et indigentiis ecclesiae ho<- concilium, inquam, legem periodicitatis tulit gallicae respondent, sartae tectae serventur, sancte quopd concilia oecumenica, ita ut de decennio in serventur. Haec enim esb illa diversitas quae in­ decennium observentur. Sessio XXXIX qua id sta­ tacta manere debet ut ecylesiae catholicae unitas, tutum est, omnium iudicio et absque ulla dubietate ut dixi, ait caelestis harmonia Quantum autem ad legitima est. Hoc decretum a duobus summis ponti­ haec, existimo oratorem, < uiu * toties mentionem ficibus Martino V et Eugenio IV confirmatum est. quorum primus hocce decretum iam etiam in effectum *. unus Chnatus, deduxit. Ego adhaereo piae eorum et doctae per­ viasima ratiocinatus est I nus Deu suasioni qm condolent iniquitati tempiruin et una fides, unum baptisma, ergo unus in omnibus tririibus rerutti adiunctis quae impedierunt quominus dioecesibus vicarius generalis Deus immortalis' si decretum perpetuum, ft concilium decet Jin effectum huiusnodi argumentis uti liceret, quae et -quanta deduci non potubrit. Nam etiam ego convictus ea scripturis sacris deducerentur. Venerandi patres, sum si concilia oocumenioa frequenter celebrata satis magnus fit sacrarum scripturarum abusus, satis fuissent, multis in ecclesia malis obviatum 'fuisset ; eloquia divina in perversos detorquentur sensus. forsitan obviatum fuisset praetensac reformationi, Caveamus ut etiam nos sancta quidem intentione quae coetus fideles ct tantas gentes a fide et uni­ et inviti occasionem non praebeamus. Idem reverendissimum et omni honore dignissimus tate ecclesiifc rescidit. Cuperem itavjue ut in hoc concilio etiam hac de C praesul unam adhuc unification! * *ommen«pecirmx rc sermo sit; ut si non concilii Constantieusis de­ davit concilio Vaticano Et quidem volqit ut sub­ cretum renovetur, ad minus Pii IV meus, quae ea lato episcopis (nominavit in specie archlvpiscopuin erat ut singulis 20 annis concilia celebrentur, in Viennensem et. si bene recordor, archiepiscopum hemeridm effectura abeat. Nam convictus sum hoc naturae 1’ansienseni'), ut sublato iis omni ecclesiae catholicae convenire, ut venerandum eccle­ religiosae suarum dioecesium iure. omni ablato siae caput non tantura summi momenti institutionibus iure cautionis, ne petulantia et exorbitantia ingenia et qongregationibus humani turis, sed q|fldanimodo in huiusmodi ephemeridibus, quemadmodum fit, οπκ\ perpetua etiam quadam institutione divini iuris cir­ nia diris devoveant quae ipsis non arrident, utqvc cumdetur. ita ut ecclesia in regimine et legislatione se, cum ipsi laici sint et pandassem audie^gium sua prut natura sua revera catholica et revera uni­ pertineant, episcopis et quidem gravissimis et meri­ versalis sit. ut et patribus ooncilii Constantiensis ante tissimis viris duces et iudices non praebeant; voluit oculos erat, dum evolverunt argumenta pro frequenti ut hoc iure episcopis sublato, hoc ius sanctae sedi celebratione conciliorum oecomenieorum. adeo vera apostolicae solum reservetur. ut si hoc decretura perlegeretur, nostris temporibus Venerandi patres, veneramur quidem nos omnes dicta esso existimentur. Addit et concludit con­ iura sanctae sedis, quia in sancta sede noa ipsos cilium Constantine·® ita^U ita per continuam defendimus, nos ipeoe. Parati sumus nos (fro hisce conciliorum celebrationem W semper concilium iuribus et privilegiis, si opus foret, vitam eliqm * vigeat, aùt vero 1 per termini peadentiam saltem ex- D dare et saagmnecn fundere, Verum caveamus ne pectetur. sancta etiam intentione et etiam inviti idter eos Dicam aliquid de his quae j^achematibue, quae nobis proposita sunt, adsunt, meo autem iudicio abeese deberent: ot quidem est boo, nisus illi in omnibiis fere horum schematum foliis recurrentes, omnia etiam minoris momenti ad unitateih dedu­ cendi. Unitas quidem, venerandi patrea, certo maxime essentialis et maxima neceesaria ecclesiae catholicae proprietas est. Vellem ut unitae sit sa­ pientiae, sit qplcbritudinia, sit perfectionis divinae symbolum. Hia constare debet ex diversitate ele­ mentorum quorum singuli naturam suam,, functiones * mm ed. V«l TeitM coaeilii Comtantiend· de m habet: •at «c per qaandaa roatiaaatioae* semper sut eoaeUiem vigeat, ant per termini peadeatiam expectetUr." Seen. XXXIX, c, 1. Qralorem arbitror dixisse ant dicere volaient; da «ί ate etc. inveniamur, qbi, ut quidam orator ante aliquot dies dixit, in umbra sedent, quae semper summas digni­ tates oomitatur. Caveamus ne aditum vel inviti claudamus veritati, * quae oo affunderet ubi neceasura est ut ante omnia audiatur et sciatur. Caveamus ne dum effusiori affectione et favore sancta iura sedis apostolicae exaggeramus; hanc divinam omuibusque, ut dieo, necessariam potestatem coram populis et gentibus compromittamus, et eius vim et virtutem moralem minuamus. Caveamus ante omnia ne hanc divinam potestatem ad protectionem omnium bo­ norum a Domino datam, vel pertrahamus ia ea quae minuo conveniunt-, ne vel inviti suspicioni ansam praebeamus, quasi sanctam hanc sedem ia complicitatem ad quamdam speciem vocemus earum omnium animositatum, insolentiarum, arrogantiarum et iniuriarum quibus hinc inde in orbe catholico 48fc CONGREGATIO GENERALIS DECIMAQVINTA S4 iaauarii 1870 ephemerides retigioeae catholicae scatent : iniuriarum dico ia tiro· etiam episcopo· et gravissimo· ; et liceat mihi honoris gratia hiece commemorare fra­ trem et amicum meum, qeo nomine glorior, fratrem Aureliaa«y»sem episcopum, etrénaieeimum certe iurium aedis apostolic·· defensorem, qui hisce recentioribns temporibus iniuriis saturatur ex nulla ratione. Hoc ei tributum honoris et homagii deberi1 coram robia omnibus ex corde fateor, nam poat Deum et aanctam sedem, quod hic simus et libere discutere poesimos. illius etiam influant debetur. Caeterum quantopere bac io re cauti ©ese de­ 488 —..................... - -.......................... Z A et certus sum quod ia Hungaria et in Croatia huius * modi velatio a sacro eoaeilio Vaticano facta magnum resensum (fie) procuraret Non quaerat concilium Vaticanum ut iura civilia sacerdotum et episcoporum minuantur; id praestantissimns praesul hoc tempore ne immutet Nam tempus illud est ut post par­ vum tempus nos omnibus iuribus civilibus simus privandi. Aeque aliquid dixit praeclarissimus hic praesul quod, meo saltem iudieio, ego probare non possum. Ille nominavit episcopum aliquem in genere sena­ torem, qui nescio in quibus comitiis, vocationis suae episcopalis imtnemor, defensionem suscepit matri­ monii civilis. Venerabiles patres, eu quae loquimur beamus dicam, exemplum unum afferens ex propriae meae experientiae penu. Viro enim in gente quam tenerrime diligo, cuius media et ultra pan in schis­ aeternis et nunquam perituris tabulis inferuntur1: mate est et ab unitate ecclesiae aliena Frequentius caveamus ne immerito famam dignissimorum virorum ego occasionem habui cum episcopis non unitis proscissam reperiant posteri nostri, caveamus ’ Et sermones miscendi de summis rebus, do unitate si urget nos conscientia nostra, quod non credo. etiam ecclesiae, quajn ego continuo dico praecipuum B tunc sd minus nominemus virum; dicamus, qua divinitatis ecclesiae argumentum, et uberrimum vitae occasione id fecerit, ut eidem occasionem offeramus immortalis eius fontem esse Quoties haec dico, famam suam, quae certe maioris pretii vita esse semper apud eos praejudicium et metum invenio videtur, commode defendendi. Haec dicta vera sunt iacnla proiecta ex tenebris contra hominem’, * n< eorum privilegia et iura, ne eorum ritus, ne eorum autonoroia. ne particulares ecclesiae eorum cuius pectus apertum est. Do leo ego etiam cum consuetudines a sancta sede et ab unitate annimultis patribus in lege de residentia totum metrobdentor et consumentur Frustra ego ipsis dixi non politarum nostrorum ius ad unum officium denun­ tiationis, qufee, ut de hoc loco observatum toties, hanc esse divinae eius potestatis destinationem et est odiosa, redactum fuis··. Doleo adhuc magis vocationem, sed potius contrariam non usurpat illa quod tanta habeqtur diffidentia erga episcopos, erga unquam iura particularium ecclesiarum, sed ea semper nfinnst. Dico ego ipsis huius summae potestatis metropolitaa et seniorem episcopum ; ot praesupponaeum destinationem esse ut ecclesias maiori modo tur eos officii sui omnes immemore» esse, ut adeo laborantes succurrat, ecclesiae pieaaas et in per­ supremum officium deferatur nuntiis etiam apostosecutione constitutas, quae quando miseriarum in­ licis. Ego quidquid hac de re dicatur, existimo ab gentium pondere gravanturv tunoembile esset: 1 dsfers sd Vat 1 M^erretsr ed. Vat. Forte Isgssdua msrrantwr * dsfcre ed. Vat 81 ,w < .<■, 487 UpiMUtfWUi^WIW * '«Β 1 A 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATION» GENERALES 488 Qaod ad concilia provincialia attinet, ego repeto > eodem lore et defluiaat stent ot bm ; pandas diei eorum frequentationem maxime salutarem ecclesiae et aoutus portant sicut noa, quia isto aliquando Dei mm. 8ed caperem at eongregstiones romaaae maioribus adhuc eum difficultatibus, extorna auctori­ deinceps abêtineant ab acti» at decreti» conefliorem tate et dignitate egeat eodem modo as nos, ali­ provincialium vel mutilandi» vel alterandi·: im­ quando etiam magis quam nos: aequam igitur ot primi» aatem at abstineant ab additionibus qui­ instem eat nt vicariis apoatolici·, qui veri et reales busdam; quae additione» saepius inveniuntor pro episcopi sunt, veras et malos habeat obligationes, ratione indigentiarum diversarum ecclesiarum in> omnia cum reliqui» episcopio iura et privilegia sint acceptabilM. Ego ex certa et positive MÉtotia neio communia. Iuxta hodiernam disciplinam vicarii viro» lelantiaaimo» conciliorum proviseianum pro­ apostolici non habent sic dictos conciliares menses mo to re» ii· additionibu» et mutilationibus animo intuitu residentia·, sed e suis aedibus m movero despondisM, et ab omni conciliorum provincialium non possunt sine speciali sedis apostolicae dispen­ celebratione omnino ceasasM. Quantum ego aciam, satione: imo voro ii vicarii apostolici. quamquam olim provincialibus concilii» iua suum internum et episcopi sint, absque speciali sanctae sedi» dispen­ domesticum quodammodo constitit; ecd quitum satione ct venia ne limina quidem apostoliea visi­ ipse sciam, Sixtus V pontifex dum congregationem creavit pro interpretatione concilii Tridentini pri­ mus inter agenda transtulit huic congregationi pro· vincialium conciliorum revisionem. Ego dico, quan­ tum possibile est. ius internum et domeeticutn eorum conciliorum custodiatur deinceps, salva utique in omnibus sanctae sedis (cui acta praevio mittenda sunt) auctoritate, ct cavendi potestate, ne aliquid statuatur quod ecclesiae auctoritati, quod doctrinae ecclesiae, quod sanctae sedis iuribU», aut disciplinae ecclesiasticae universali contrarium sit: verum nihil addatur, nihil immutetur, nihil interpoletur. Una ros hac in causa meam attentionem con­ vertit; et illud est quod inter rationes ob quas acta conciliorum provincialium huc mittenda sunk in schemate de episcopis st synodis pagina, ni fallpr, vigesimanona. inter rationes haec assignatur: ut hic acta conciliorum revideantur, ne quid statutum vi­ deatur aut nimis rigide, aut contra, aut rationi incongruum. Ego possum dicere quod decies hunc locum legerim, ac fere vix oculis meis crediderim. Ergone praesupponi potest quod tota synodus pro­ vincialis, quod episcopus metropolitanus cum suffraganeis suis aliquid decisuri aut statuturi sunt, quod, sanae rationi congruum non est? Mei qui­ dem non est unquam aliquid dicere quo aliquem offendam, nam potius a tenera iuventute mea decies offendar, quam una vice occasionem offensionis dem. Verum credo ad hanc observationem offen­ derem si dicerem, hanc observationem vere rationi •anae incongruatn ease. Unam adhuc rem commemorabo, quae quidem in schematibus nostris non adest, adest tamen in re ipsa: nam ipse episcopus posaet aliquando munere dioecesis suae privari. Fit nempe aliquando, et hoc •pectat ad ea capitula quae de vicariis apostolici· agunt, fit aliquando ut epiaeoporum ordinariorum lurisdictio propter temporum iniquitatem et tristia adiuocta vel in aliqua parte dioeceei» vel iu tota dioeceai impossibilis evadat; fitque ut eiuamodi D dioecesis suspensa quasi actu,\jrirtualiter autem existeatia iura episcopi ordinarii devolvantur ad sacram congregationem de Propaganda fide. Ego vellem ut Isgis specialis provisione caveatur ut dein­ ceps in iis casibus, quando adiuneta temporis mutaBtur, quando iniquitas cessat, et quando virtualia iura episcoporum ita reviviscunt ut libere et cum fructu exerceri possint, ut huiusmodi dioeceses suis ordinante episcopi» mox restituantur. Cum ex gratia et benevolentia summi ponti­ ficis sim proviearius apostolicu» in dioecesibus Bellogradensi et Semendriensi, dicam paucissima •altem de vicarii» apostolicis. Ego ouporem ut omnes vicarii apostolici, qui vere sunt episcopi, omnibu· iuribue et praerogativis deinceps gaudeant, quibus etiam reliqui spiscopi. Nam episcopali charactere et dignitate insigniti sunt, quemadmodum ct no» : ipsi etiam eadem potestate sedent, .discutiunt tare audent. Illi non audent in aliena dioecesi, etiamsi episcopus consentiat, pontificalibus uti sub comminationibus censurarum, ut declaravit, ai bene informatus sum, anno 1655 congregatio negotiis episcoporum et regularium praefecta, quae eon * statutio recentioribus temporibus eat repetita. Ego itaque, repeto, desidero ut in iis schematibus, ubi agitur de vicarii» apostolici· episcopi·, caveatur speciali decreto, quod eorum iura et privilegia cum reliquis veris episcopis »int communia, precorque et desidero nt non tantum Hierosolymis ob loci sanctitatem verus resideat patriarcha (quod nui * omnibus gratissimum est), sed cuperem etiam ut Alexandria· et Constsntinupoli non simplices vi * earii apostolici, sed veri resideant patriarchae, num hoc illarum urbium dignitas et magnificentia, et magna catholicorum, qui ibi versantur aut illuc confluunt, multitudo requirit. Haec itaque, venerandi patres, ad disciplinam pertinent; et ecclesiae praecipua vis ac virtus et vitalitas in eo consistit, ut quibusvis temporibus suis consulat legibus, quod mibi occasionem dst finiendi cum observatione quadam relate ad ora­ tionem cuius frequenter mentionem feci. Nudius tertius audivi ego in hocce augusto coetu dici, leges canonicas et corpus iuris canonici adeo perfectum, adoo omnibus numeris absolutum, adeo immutabile esse, ut ne unum quidem lapillum ex magnifico boc artis et scientiae monumento mutari possit, quin totum grande hoc aedificium ruinam minetur. Sincere dico me quidem hoc nunquam audivisse. Audivi ego hoc, quod perfecta, quod divina, quod immutabilia sint dogmata, quae semper, quae ubi­ que, quae ab omnibus ebeduntur fuisse divina, a Deo profecta, ita aeterna, ita immutabilia sicut Dans; et tamqo recte dicit Vincentia· Lifinensis in classico suo opere: datur etiam hac in re profectus, sed datur in eadem sententia, in eodem sensu, in eodem dogmate datur, quia illud quod divinum est, inexhaustum sst, atque omnibus populis et gentibus, quae inde haurire volunt, remedia salutis et malorum praebet. Bed leges canonicae, sed corpus iuris canonici non adoo perfectum est, ut mutari non possit; e contrario plurimae leges iam obsoletae, alias nostris temppribu» non accommodatae et im­ practical, aliae confusae, aliarum etiam authenticitas iuxta oritioM scientiam non tantum dubia sed nulla Mt: et ideo si quid in ecclesia reformatione eget, mea saltem et plurium Mntentia,- hoc opus est quod reformatione eget. Et certe unem inter opera prae­ clariora huius Vaticani concilii erit, ut commissionem fundet ex viris eruditione et pietate praestantibus et ex toto terrarum orbe collectis; ut m eo inten­ dant ut leges canonicas in ordinem redigant, et ea» et ecclesiae et scholis accommodent. Cupio ego ut hoc fiat sub auspicii» sanctissimi domini nostri, quod certe ad gloriam nominis eius conferet, cupio ut a nobis id fiat, et boc tituhis erit unus ct quidem ■ :.' Î^/ô^/itljijOtf^OtiltfirÎllltitl' 48» ■ :. ; Wt .■ CONGREGATIO GENERALIS DEC1MAQUINTA 94 i»«urii 1875 aoa extremus at commendemur apud omne· | et gratitadinem meruamar omni·· gentium. iSwMtaabidffi» 490 A mb fallat opiaio, at fidele· pria· officia, quam bene­ ficia uoetra digaoeoaat ; hoc naim plurimam eoafert ad vaeerationom ot ebediaatiam nobis conciliandam. ORATIO reserendi petrit damsm' At dioeat fortame, ei foreitaa dixerunt (omnia IsMatfi Viteli tpifpi FirtuiiMli» ‘. Haud mora, praesides, et quot quot eatis emi- namqae quae dicta fiiorut, auribaa mei· aon •adivi) : permulta ac moro·· illa uimi· episcopalium officiorum dsnariptio, verbis quasi imperatorii· im­ ncntiaaimi viri, patre· item quot quot eetia rcvoren- mixta, «neam . forte opportunam praebere diaaimi, haud mora : extemplo in arenam mihi beatg- malae et iniquae meati· hominibus episcoporum diet· et facta populari trutina examinandi atque niter iodultam desceado. Cum de primo et altero diaeipliaae schemate iiobis expendendo iam tradito disaerere, ac iudioio immoderata earpeadi. posaet Iliace praesertim temporibus instabunt : nonae sacrorum antistite· in aui· officiis vestro aapientiaaimo multa humiliter proponere obeundis egregie eluerunt et ia praeaentiarum meditarer, praeclarius quam ingenii mei tennitaa elucent? Quid? Infulis hodie a Petri sede orna •inere potest, in hoc terrarum orbi· augustissimo tur qui excellentiam atqua munia episcopi, prout illam decet, apprime nesciat? Eato sed quid inde, senatu maximam partem enucleatam discussamque venerabile· 'patres? In recenhendis epiaeoporum fuisse deprehendi. Unde factum ut spioac solum­ modo quaedam, quae falcem fugerunt forsitan officii· non potiua totius eccleaiae bono prospicere aliorum patrum, mihi colligendae supereaaent. B atudemua, quam epiacopos hodierno·, quoa honore Proposita schemata nec diri· devovere aut et veneratione prosequimur, temerario redarguere' flammis acribus addierre. sed nec ad caelestia regna Nonae optimum erit ut sacri pastores prae oculis statim transmitti mihi digna videntur, maculas qui habeant, et in mentem aliquando saltem revocent. bus inficiuntur, paucis ut ita dicam piacularibus ac matariua animadvertant gravissimum quod purgatorii poenis ablui posse arbitrarer. 8i lo humeris eorum inest formidabile ac tremendum quendo de officio vel do officiis episcopi aliqua in onus? Licet autem, eminentissimi ac reverendissimi dulciorem sensum verbs permutentur, mihi de caepatres, eeu superius dixi, tempua adveniet quo de tcro primum in genero arridet. At dicunt de solis excelsa dignitate, libertate, auctoritate episcopali pertractabitur, de eadem mihi nihilominua fas sit fere oneribus episcoporum ibidem sermonem in­ stitutum fuisse; et de honoribus, dignitate, auctori­ aliqua attingere; de illa inquam libertate, digni­ tate et libfrtate in agendo munere paatorali fuisse tate et auctoritate qua Christus nos donavit, quae­ tantummodo delibatum. Eato: at nolimus, vene­ que miserandum, in modum hac nostra tempeetate rabiles fratres, ante tempus judicare : tempus, spe despicitur atque in. dies aperta fronte appetitur. foveor, adveniet quo et de honoribus, et dc digni­ Nec timor nos percellat, venerabile· fratres, tate et hbsrlate. ncc non de auctoritate episcoporum quod inimici nostri nobia foruan saccenseantur. cur abundantis» forte, quam credimus, agetur. Memore· nimium aolliciti fuerimus de domo noatra, quae praetecea simus schemata et non decreta ad examon domua Dei eat, cum ipai toti sint in aaaereada et ci iudicium nostrum fuisse a sanctissimo subiecta; ‘ propugnanda per omne nefaa ea auctoritate, quae neminem autem latet maximum inter schemata et de domo diaboli eet. Caeterum proferatur quaeso decreta intercedere discrimen. Bonum est, ni mea maiorem in lucem atque splendorem augustissima pontificalis dignitas, maiestas et imperium; pro­ 1 Argumenta· : .Episcopus Femtiaas retinenda scbaaats feratur splendidis·: et etiam aeaerantur praeroga­ ait. licet eaendatione aliqua digna vidaaatar. Probavit initium tivae illae summi pontificia, quae perinde ac mar­ teri ab episcoporass officii» rMaaaaadis, soa tenue ait prasgaritae pretiosissimae in sina pelagi fortes·· de­ tennitteada inra de qsiba» octissime suo looo et tempore s qua me donavit sanctiseimus dominus noster in sua sacrorum limiaum visilalisM, ut impomibiïa proptena edeconstitutione celeberrima MaUipliw Mtr ; et spero, ceeaori sil praedatio tqmpore sana dioacaab ut per eel ralisasm praeside· benignissimi ac pafientiasimi, me hand reddere; deUrmbaadub quid in boe casa feriandum. Cma in censuram lapaurum contra illos latam, qui extra concilia provincialia ut it isr rmas udhastero ·· ait animad­ versionibus a plaribas pauibas feclis qapad tempus ae ratfoaem chorum cantare praeanmunt) ; quo inquam vincula qua celebrari debeant. Circe vicariae generale· st se ex iis quaedam moleatiasima, queia subinde in agendo esso ait, qui nollent lauream laris canonici uti neremeriam requi­ conatringimur? Quid ai abrumpantur compedes sitam haberi. Boram etiam decori prorideadnni. 9·· «Usa· * illae, dummodo abruptae illae baud sint, queis morte sequuU immédiat· tara ornum amittant, et eeapo sis erga Petri sedem suaviter eonatringimur ? Ad quid Iqdibrio soni, quoe con.peeesri debaesaal. lion pacas vicariorum ausarum determinari, sed episcoporum prudentiae id relinquam opu» esse; vicariae heaorario·, si da moro honora sit samsa. nuUuteuu abvbudas. — Quoad schema ,4· sods spiooopali vu* cute dstermteaadam teprtmis ad quem spectet regimen dioecesb a tempora, quad laterredit tuter episospl montem et vicarii capitularia ebetioeem- Remediem- afferendam malis, quae non raro tu vicariorum tpipituiarium electio·· locum habeat Suam sententiam aara' ut te locum defuncti episcopi ipso ferto subradet, qui due vicarius gneeulb fuit usque ad obitum eius, qui enim ab episcopo ad vicarii munes assumitur, praesumi debet iis qualitatibus at dotibus insignita·, quae ad illud reqd unam tantummodo reducerentur: ex­ ploratum enim oompertumque ut piares curias, batas exhibet virtutes a loge praescriptas, quam vicarios generales, et sacra ephebea inmmopere episcopos fastidire, eum id non modo expedito iis in quibus hae qualitates derantur. rectoque dioocesis regimini, verum etiam residentia· legi praeiudioium affbrat. datur episcopi, rsnsm traditione pollet, ac iam pro­ Caeteram, eminentiasimi ut plurimum desi­ patres vene­ patres, rabiles, tempora et mores immutati atque in dice Ad officium quod spectat sacra limina adeundi, immutantur: permulta quae iam in usa fuere, ac dioecesis villicationis rationem Petri sueesuori amplias in usu esse noa possunt reddendi, prospiciendum emet incommodo eo diffi­ graviterqus perpensa communia apud gentes uni­ versas evasit ia beo Vaticana synodo tantummodo cultati, quae aliquando occurrit, pensione nempe Sententia diu et ordinâtim dioeceseos statum describendi, eam positam esse vitam, salutem et pharmacum totius paulo ante praescriptum temporis spatium decesserit hamaxae societatis, episcopus, vel ad aliam •edern evectu fuerit, D· provincialibus ac diocceaaais coneiHi· qua delirii· aestnque febris iaotatar. Sunt ideo a nobis balsamo linienda vulnera, qneis illa premitur ae stridet, ne mors illi·· nobis ferte tribuatur, si ratione, quo tempore sint auspicanda ae peragenda, quae impridom aegrotat, ae nihil dico, cum iam perillustres ex hac corona viri medicinam, eam pessimus, aera aut inconsulto ei de ea re praeclarissima habuerint contra aliqua, paremus. Videat igitur Vatican· synodus ao aerio matureq·· consideret, quid ai quoad soelssissticam quae a schemate proponuntur. Quid autem in medium proferam do vicariis geueralibast Illorum disdpUaam eoasiBi sit sapiendum, qnaanam oppor- patrum lubentissime amplector sententiam, qai ne­ cessitatem respuerunt doctoralis laureas·, qua da frna model· new iam malis qwM alii· aetatibus iuxta schema memorati vicarii insigniti suppeditanda, ut civifi et ehristianas reipublimm tandem aliquando consulatur. caetero •ese deberent. Illud praeterea reponere arbitror quod eum, deeeesis antistitibus, quorum vice functi gUsoebaut, sed instantibus «t iagravesosstibus sit Bmiawntimimi pradsides, et quotquot sstia fuere, per urbe· passim errare adigantur, censu ac omineatissimi viri, patrm etiam reverendissimi, si dignitate quavis improvise et inopinato destituti, qaid rectam dixsrim, Dei spiritui tribuito; no· smm ab iis saepe, quos compescere ao ooereero uso eme et («d ed. Vat Ad unitatem re­ ' wt CONGREGATIO GENERALIS DECIMAQUINTA 34 ianuarii 1870 frequeatcr contingit de ista pulchra fratrem »ororamquc concordia! Et ai inter frairau ot aororcs, qui tam arete sanguinis vinculo ooniuneti aunt, ex•urgera poaaunt discordia * quandoque valde de­ flendae, numquid non multo faciliua mnltoquo promptius inter vicario * * capitulare plura· orientur ! Ad facilitatem regimini * quod attinet, re * adhuc gravior videtur; quia * i plurea, puta duo, puta tree aat quatuor, conatituerentur, quomodo illi capitularea vicarii aimul gubernabunt, et quomodo aolvent qnaeetionem illam speculativam aimul et practioam, utrum acilicet omne * aimul debeant aingulum de­ cretum, aire ait dispensationi·, aire aliud quodcumqne, utrum debeant omnea aimul illud decretum •ubaignara! Quaeatio eat, quaestio e* t : ego etiam in contrarium inclino. Verum ex responsis congre­ gationum generalium aliqua ingeritur auapicio: si­ quidem in omnibua loci», ubi plure * eonatituti fuerint vicarii capitulare·, quando raaponsa Roma venerunt, ad primum ex vicariis electi· venerant solum. Do caetera re * in aperto est, ad unitatem et facilitatem rogiminia unitatem vicarii generalia semper con­ docere, prout poat deliberatione· longa * in Tridentino constitutum fuit. Reapondeo iam ad objectiones; scilicet dictum 498 tem patre·, nempe 89 cardinale·, 6 patriarchae, 4 primate·, 99 arehiepitcopi, 498 epiacopi, 1 abba· nulliua dioeoeaia, 10 abbate * * generale ive prae­ * * side congregationum ordinum mouaatieorum, aaum mitrae habente·, 93 generale * et vicarii generale·, quorum omnium nomina, aienti per axignatore * lo­ corum accurate descripta fuerunt, exhibet indieulu * patrum decimae sextae congregationi·, qui inter acta concilii aaaervatur. * Reverendo pater domino * Alexander Angeloni •rcbiepiecopuaUrbinatanaia missam loetam celebravit. Qua abaoluta, et recitata oration * Adaaumw Dcnsiiw etc., eminentiaaitnua primus prae··· indixit con­ tinuationem diacuasionia duorum priorum schematum Λ dueiplina tccUmaitiee, et annuntiavit patribus quatuor oratoribus iam inscriptis pro congregatione praecedenti duo * * alio a.ia eacco * dicena: (Audiamua hodie * iduo re quatuor oratore * de primis duobus schematibus disciplinae ecclesiastica * pro heaterna congregatione iam inscripto * et publi­ catos 1 ; quibus postmodum accesait eminentissimus ac reverendissimus dominus Camillus cardinalis Di Pietro episcopus Albanensis, et reverendissimus dominus loseph Audu patriarcha Babylonensia ritu * * Chaldaici. Dein ad ambonem successive vocati sunt episcopus Becovienaie, episcopus Basileensis, episcopus Eraeramiensis ritus armeni, episcopus Balutiaram, car­ dinalis episcopus Albanensis, et patriarcha Babylo nensis, qui observatione * * sua Chaldaice scripta·, et in latinam linguam versas, d * venia eminentisaimoram praevidum, legenda * dedit reverendimimo domino Victori Bernardou archiepiscopo Senonensi. fuit quod si unicus eligatur vicario * capitularia, onu ipse totina dioeceseoa gubernandae iam solus * sustinere non posait Sed numquid cancellaria epis­ copalis non manet eadem! Numquid vicarii gene­ * rale defuncti episcopi, et qui iam vicarii generale * * •mpliu non sunt, numquid ipsi forsitan, nescio ob quam causam, curiae episcopali et cancellariae ex toto vale dicturi sont! Mihi videtur ex hoc, ex quantitate ορβφ praestandi argumentum deduci non ORATIO posse. Neque etiam, meo humili iudieio, argumentum rcvvrvndi patria domiat Icaanta Baptists * Zwtrgtr peti potest ex illis, quae quoad pensionem in qui­ eopi * «pi * Sseoassisni *. busdam regionibus constituta sunt. Dicitur scilicet, •i non constituantur duo vicarii capitulare , * quid Eminentissimi praeside·, raverandisaimi patre . * fiet de pensionibus a gubernio eonatituti· ! Veram, Sine ullo exordii vocabulo in media * * re in•iliam. latae autem rea aunt pauciasimae, de quibus •i ista obiectio vera ait, ergo capitulum non gaude­ bit ampliu * sua libertate propter istam civilem paucissimi· dicam. pensionem ; et cogetur ad singulo * * casu vel vi­ Primum de visitatione dioecesi * cap. Ill pag. 9 carium generalem epiacopi defuncti, vel utramque (eoi. 343 n) legimua : .Quoniam vero legum, etai opti­ defuncti epiacopi vicarium generalem in vicario· marum, utilitas nulla est,niai reipsa accurate implean­ * nunquam praecipi­ * capitulare eligere. In multi * autem regionibus ita tur" : propter hanc cauaam lege practice fit. 8i ex vicariis generalibus defuncti unt perfecta (perfecta aunt obiecta consiliorum), aed episcopi nnllua eligitur in vioarium capitulaient, 1 Horum nomis· eum aliis duobas reesaa inscriptis aabequidem vicarii generale * pensione aliqua proaecratnriaa sx smboe· publicavit. viaoria gaudent. Quin imo ita, tacentibus guberniis, 1 Argumentum : .Kplacopua Secerieaat· riron eap. * primi plerumque, si non semper, in poaaeaaione suae pen­ acharna tic, qaod sst ,d * visitatio·· dkmceeto', adaouvit tempus * sioni manent ; ita ut ex illi * causis inferri logice ad asm paragaudam institutam omniao laaaflkMm eaaa, idaonon possit, ut plus quam unus vicario· capitularia qae proposait, st quadam proportio habita ratio· * aamari •it constituendus. paroeciarum at exteaaicai» territorii statuatur, ita nt epbeopi qui noa habent plaa quam eeatam viginti partiariae singulis Illa omnia, eminentisaimi et reverendissimi prae­ * side et patre·, iudieio vestro in omni simplicitate D trienniis, qui aon ultra biaseatum riagulia quiaqneaatie viaita­ tio··· exptonat M ita porra. Ait viaitatisate oaua etiam ad et humilitato mea aubiicio. Hic autem, cum hora iam nimi * i* * prooee et, ab eminentiasimi * praeeidibna interrupta diacuasio eat ; qt patra * dimiaei aut a primo .praeside, qui dixit: .Quoniam hora iam nimi * prooeeait, reliqui ora­ * tore de aehamatibua examini propositi * audientur io proxima congregation * generali, quae habebitur crastina die 35 huiua mensi», hora oonaueta. * 9. . Congregation!· gemarnUe decima· eastae pan prima 1870 ianuarii 35. Feria matutinh baailieaie gregatio tertia die 35 ianuarii 1870 hora nona ia eonciliarr aula Vaticanae patriarchal!· generali· reverandimimonim patrum con­ habita eat; oui interfaerunt sexcenti aap- Ooacau amraaaL. tomus L. vicarias sapitalar·· astaadsmdnm, ri sedas spieropaHa ultra Mssusium vucavarit. Taadeas illis verM * aa Tridentia * de­ sumptis: ,·« alii grave * · * oaeroaiq Sint' — vasba etiam ad­ denda: .iastiliba» sumptibus'. aa ferte existimatur psr oseriUum Vatieaaum rouauetae pravWoub abligatiotrnm psqltas sublatam . * •aa — < in· eap. β ,ds synodo dissessas·' animadvsrtit, n illa nebematie dlaporiUoM lari aligna nd * passa, at aao aedem qua au * synods· tum praviariaU * tam disserenas habetrfa sit, at sMqaaado ut synodus dineneassa aoaaisi bienni· post ab­ solutam eyasdnm peoTtxdalem babastar. Propetrabat natam, ut vel concilium tam provincial * tam iis mensam qnciibot deesule eatebiurotur, ea tama· ratio ·, * ut aao anno babaetur proviadnl· st naso prosim· sequenti disecasanam, vel st ■ingàlia deeesmli· provineinlb, singulis antae qaiaqasunlis dtoaeonaum, itummein tamsa diowssaanm eaMratar aamper nase Immédiats aequanti psat sbaahrtam peoviaeiaJe. lator praristoa autem, qui iua babmst iaterveuiaudi synodo, races•sadon «tiam attulas nalUas, Maqse ai adhac istud privUagiam mu habasruat, eoueednlur at dioseesaaam eoaeillam eengregeut, immo- id eia omalM imponatur. Tnndsm relate ad nu­ merum sacerdotum, qui dioecaeaao eonetii * lati rues dabant. 499 , A. 8Β8ΜΟΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 500 capitulare·, tunc quando aede· racana ait ultra bien­ nium. Scimus enim aliquando vacare aedem ad decennium et ultra. Ergo Sieatur, etiam illum de­ bere viaitare. Tandem dicitur: ,Ne ulli gravée oneroaique aint * : quae verba aumpta aunt ex Tridentino. Sed in Tridentino dicitur, ceaMMi n * mutiUbeu ttmtftibu * caripwm yreass oneruûa Mi- Et verba imtiilibtu niffiptilnu in boo textu, deaiderarem nt reatitucrentur naeo duo vetba omissa. Nam multi epiacopi iam aunt omnibua apoliati : noa in Auatria sumptus possumus neceaaario· facere; non sumus apoliati: quid craatina die erit, neacimua. Ergo ai tantum leguntur baec verba ne olli grave» onerottve tint, putabunt parochi et reliqui auatuliaao concilium Vaticanum obligationem provisionis hucusque con­ suetae; ct haec tamen non fuit intentio toxtua noatri. Haec de hoc capite. Caput IV de synodia dioecesanis. Statuitur pro synodo dioeceaana quinquennium, pro provinciali concilio decennium 1 : inde conaequitur aliquando eodem anno haberi debere et coneilium provinciale dioecesi· maior sit quam 50 dioeceaea Italiae: et et synodum diocceannam ; et aequitur tunc alii· anni· aynodum diocceannam non poaae haberi niai ai noa nostram dioec.eaim una vice viaitaverimus, poat biennium poat absolutum concilium provinciale: tantum laborem impendimus, ac ai parva aliqua dioeceaia 50 vicibus fuerit viaitata. Et dum ego et hoc mihi videtur parum bene quadrare. Nam haec dico, aderunt certe episcopi qui aecum dicent: unua ex finibus principalibus dioeceaanae aynodi ot ego habeo dioecesin iterum 50 vicibus maiorem hic eat, ut in «ynodo promulgentur statuta facta a quam tu. provinciali concilio mox ante hi bito : et ideo ec­ Scio unum ex reverendiaaimi· praesentibus dixisse clesiastici antiqui frequenter atatuerunt ut aynodua ae habere dioecesim maiorem tota Italia. Quid ergo dioeceaana haberetur dimidio anno, non duobua anni· aequitur ex hoc? Ex una parte deaiderium, imo poat concilium provinciale. Si per duo· anno· expectamus ad promulganda illa statuta provincialia, praeceptum eccleaiae, ut viaitatio fiat frequens; ex •lia parte dioeceaea adeo grande· qt populi fidelia timeo ne euum robur iam ex parte amiserint. numero et extonpione territoriali: sequitur ergo, ut Deaiderarem ergo ut fiat unum aut aliud, quod iam non ad omnes has dioeceaea debeat adhiberi una alii patrea proposuerunt : unus, ni fallor, dixit et •ola mensura, aed diveraa. Molina me explicabo. concilium provinciale <>t synodus dioeceaana habeQui habet dioecerim ISO parochiarum, potest eam C antur singulis decenniis; tunc uno anno haberetur commode visitare triennio: qui habet dioeceaim concilium provinciale et sequenti anno aynodua dioeceaana: his consentio. Consentio etiam iis quae 200 parochiarum, occupabitur in illa visitanda quin­ quennio: ergo qui habet 800 parochia· decennio alius dixit: habeatur singulis deeenoiia provinciale' indigebit certiasime. Et viaitatio debet fieri tempore concilium, et singuli· quinquennii· aynodua dioepropitio, non hieme: in illo enim tempore episcopus ceaane; etiam hia consentio: quia semper potest debet redire ad suam civitatem, ut ibi assistat exa­ obaervari hoc, ut aynodua dioeceaana sequenti anno minibus clericorum et disciplinis theologicis. Quid aequatur concilium provinciale. Solummodo ut non enim ai episcopus abeaaet, ct quaai videretur non concurrant eodem anno, et ndh ait magnus biatus curare do illis, qnae didicerunt? Epiacopua debet inter aynodum' et concilium provinciale praecedens, redire pro aolemnitate aanetiasimi Corpori· Cbristi, boo mihi videtur convenire. pro aolemnitate feati Pentecostes, pro aolemnitate Praelati nullius etiam poaaunt habere synodum sanctorum Petri et Pauli, pro ordinationibus faciendis. . dioeceaanam, si concurrant trea conditiones simul: Ergo si haec omnia facit eo tempore, et adhuc trea ut habeant territorium separatum, ut bsbeant privi­ menses impendat in dioecesi viaitaada, nunquam legium habendi synodos, et ut iam sint in practice hoc sufficiet. Ego ergo deaiderarem ut statueretur usu huius privilegii. Mihi vidotur convenire melius hac lege aliqua proportionate mensura numero pa­ ύ statueretur, nt abhinc etiam praelati nullius, rochiarum, et extensioni dioeceeeon: ut qui non etiamai privilegium hucusque non habesnt, tamen habet plus quam 120 parochis·, viaitet ipaa singuli· noa tantum poesint, sed etiam debeant habere sy­ triennii·: qui non ultra 900 parochias, singulis quia- nodos dioeceaana·. Tandem relato ad numerum quenniia, et in progreaaione porro. Hoe unum de sacerdotum qui debout intervenire ed synodum illo capitulo. dtoeoeaanam, iam plurea dixerunt non ···· poasibils Aliud desiderarem, ut ii, qui habent obligationem •t aoa nn necessarium ut veniant omnes, qui hucus­ visitandi, nominentur, non tantum patriarchae, pri­ que ius habaerunt 8unt enim tales aaeerdotee qui mate·, metropolitan et epiacopi, eed etiam vicarii ius habeat, 1000, 1500, 2000 ia una dioecesi: deinde praecipiant ea, qnaa omnibua facilia aunt impletu aut •altem non nimi· difficilia. Haec autem lex de viaitatione dioeceaaoa eat aumnii momenti ; et omne· epieoopi sciunt, prout tot iam roverendisaimi patrea dixerunt, ex visitatione diligentiaaima ipaiua putori· depen­ dero plurimum. Hinc etiam noatrum schema dicit: „8ingula loea ao personas visitations obnoxia· non festinanter et cunim, aed debiti» diligentia inspicient et explorent.“ Quae cum itu sint, necessario debet statui terminus pro viaitatione totius dioecesis per ipaum putorem, terminua talia qui det apem certam, termii.nm illum poaae observer! : et periculosum est homine· quomumque aaaueaoere legibus non im­ plendi·; aed tantum proponere logea facile, aut non nuiium difficile adimplendas. Ecclesia tantopere deaiderat, ut dtoecosis tota per ipaum putorem sin­ guli· anui' viaitetur, ubi scilicet possibile eat; et, ni fallor, auut talea dioeceses in quibua etiam hoc fieri posset. Sed noa episcopi Auatriaci ot Germaniae, ct in alii· quoque terri·, multa· dioeceses habetnus adeo diffuana et ingerite·, ut ita dicam, ut una sola neoeaaitaa curae animarum debet respioi at reliqua. adoptandas diqpositioM· ah apoateHea ssda alias approbatas, at synodos celebratur ab episcope mos potioribsh praelati· at dscaois ranliboa. — Grades· tuaeeu ad acharne ,de sads epis­ copali vacante * inpriaua rogavit, nt pro maiori Matiam bona facultates omne·, qnaa vivens episcope» pro seo dioecesi ab apoetelioa sede obtiaaarat, psnhueet at valenat habesnt tote vicariat·· tampon iadsaiv· ad primam aanam splscopi aue· cadentia — Demam attsatia lis, qaao aatencto die ab Amarim· meridionali· pramal· 4s Mis rsgioeib·· dicta ftmraat, bonum sibi videri ait, d tertiam hoc eapat ,de sedo vacante * pro &OVcetibu extra Baropam coutitstis commimionl pro reboa mi·· •ionam deputatae tradatur, at videat, quid ia bonam ecclesiarum illarom decerni possit. * Hinc eminentissimas cardinali· Compagina * lega­ tes apoetoliens, qui saeculo XVI in Germania eirtun,■tantiaa omne· optima novit, iHe legatus a latere statuit et praecepit in haeo verba: .Primum syno­ dorum morem renovare cupientes atatuimna et ordi­ namus, ut synodus dioeoesana opportuno tempore a singuli· epieoopi· celebretur eum potioribus prae­ latis, decanis ruralibus, virisque dignis * : ita statuit et praecepit, cum potioribu» praelati», decanis rwrali1 Ia schemate habetar triimninm et (tuapumamm. • Campehu ed. Vat mi.li . i mi . i — 601 . CONGREGATIONIS GENERALIS DECIMAE SEXTAE PARS PRIMA 35 innnnrii 18 0 503 5m( wrispM âigma. Et felici· memoriae Benedic­ A quas fiaerunt necessariae etiam episcopo defuncto. ta· XIV ία Synod» rfiMMMM dicit, talc· synodus Rogarem ergo nt concilium Vaticanum atatueret, ut omnes istae facultates ipso iure perdurent, st valo­ abi non fuerunt omnM, ted tic electi, revera haberi ut veraa synodos : et dicit sacram concilii Tridentini rem suum retineant pro toto tempore vicarii capitu­ laris, et^pro primo anno episcopi succedentis. interpretum congregationem in tali casu reapondiue, Tandem unum verbum adhuc: refertur ad III ca­ fiat «ynodus cum ii· qui ponunt venire et veniunt. Et poat illa quae iam praecesserunt in Belgii· et put do sede vacante in regionibus praesertim ab Europe disaitis. Quando ille reverendissimus prae­ quae fuerunt oblata etiam nobia, non dubito quin etiam hoc facile poterit obtineri ab hac sacra synbdo sul ex America meridionali nobia narravit, ea quae superiori die proposuit; vere, ut ita dicam, audivi­ oecumeniea. mus stridorem catenarum quibus ibi sancta Christi Relate ad potestatem vicarii capitularie, capitula sponsa ecclesia constringitur; audivimus gemitus mihi nota quae utique non aunt multa, aed de quisponsae divinae, quibus sub illis catenis ingemiacit. bua collocutu· sum cum alii· epiaeopi· mihi notiori­ bus, illa capitula non merentur ea, quae contra Et tunc mihi videbatur bonum esse, si eminentissimum praesidium hoc caput III de sedo vacante capitula in genere hinc inde dicta eunt. Componun­ tur ex viri· optimi·, et noatri vicarii capitulare· extra Europam fortasse vellet tradere commissioni, quae est electa pro rebu· missionum. In illa enim non dederunt causam querelarum. Sed quod ego deaiderarem hoc eet: collatio beneficiorum liberae congregatione sedent illi, qui istas res et experien­ collationi· relinquatur «edi npoatolicae, dicit textu· : ti tia et studio sciunt, et qui poterunt melius ut me­ dici periti invenire medicinas tantis malis adaequatus. •ed adiungit verba : niai aliter ab eadem aede pro Quantum ad me ingenue fateor me istas circum­ locorum, temporum ac personarum adiunetis provi­ dum fuerit. In hac clauaula suppono ot ipero iam stantias penitus ignorare: quomodo possum bonuvn consilium dare? Sed ibi ex professo, collecti sunt proviaum eeee pro illi· locis in quibu· haec fieri illi patres, qui sciunt, qui experti sunt, qui poterunt non poaaint, sicut apud no· non fieri poteat haec iustum consilium dare, salvo meliori iudicio. transmissio ad sanctam aedem. Sed qnae dicere vellem de vicarii capitularia ORATIO potentate haee aunt (non pro vicario, sed pro fide­ rtttrtndi patri» Jotaixi Eugruii Lackat libus) ; scilicet ad praecavenda mala gravissima quae rpiteopi Batilteitiu orirentur ai cum episcopo monente simul expirent Eminentiasimi ac reverendissimi patres. omnes facultates, quas episcopus habuit, et si relin­ quantur vicario capitulari illae solae facultates quas Quamvis in amplissimo vestro conventu me no­ vissimum agnoscam, et audire potius quam loqui habuit vi muneris sui, ad praecavenda haec mala debeam, utilitate nihilominus urgente, unum tantum quae orirentpr, desiderarem valde ut concilium Va­ ticanum statueret ut omnes istae facultates, quas circa synudos provinciales observandum proponere episcopus defunctus habuit a sancta aede, ipso iure audeo ; ita tamen ut sacrosanctum hoe concilium ct sancti Petri sedes, quod in Domino opportunius perdurarent per totum tempus capitularis vicarii, itemque per primum annum episcopi succedentis, C videbitur, statuant. Quod >n mentem vestram, eminentiasimi ac reve­ exceptis fortasse illis specialibus facultatibus, quaa rendissimi patres, revocandum deprecor, est pars illa accepit pro uno aut altero casu speciali: sed illae facultates, quas episcopus habuit, pro regenda sua schematis de conciliis provincialibus cap. V, pag. 14 dioecesi, deberent perdurare. Et causae hae sunt: (coi. 344 c), sic eoncepta: REpiscopi qui nulli archiistae facultates scilicet pro illa dioecesi necessariae episcopo ouuiiciuntur . . . ricinum metropolitanum sunt; et earum necessitatem sancta sedes iam semel eligant, in cuius synodo provinciali cum aliis agnovit et approbavit quando illi episcopo dedit intersint, et quae ibi ordinata fuerint, observent, ac istas facultates ; secus enim npn dedisset. Praeterea observari faciant. “ Etsi haec schematis generalis plerumque agitur hic de facultatibus quoad matri­ propositio studio religionis promovendae elaborata monium, et istae facultates in dies magis nobis sunt fuerit, apud nos tamen lex ista, uti sonat, n^n abs­ necessariae, partira propter infirmitatem aut etiam que incommodo maximo ad exitum deduei potest. In Helvetia enim praeter abbates, et tres epis­ malitiam hominum, magis propter leges politicas copos in partibus, et alios praelatos adsunt quinque ecclesiae adversante·, maxime propter alios mali­ tiosos homines qui nupturientes instigaut et excitant episcopi sedem propriam habentes et aanetae sedi ut dispensationem Roma expectandam non expectent directe subiecti. Cum igitur nullus in tota regione eum dispendio temporia et expensarum, sed statim nostra metropolitanus vel archiepiscopus inveniatur, transeant ad matrimoniqm civile. nulla apud nos secundam decreta proposita synodus Plures episcopi austriaci mei collegae optime D provincialis celebrari peti st. Ut itaque etiam servari sciunt quot mala et. scandala nos superior! anno queat, quod in hac schematis parte proponitur, qui­ libet Helvetiae episcopus vicinum metropolitanum potuimus praecavere ex hac sola causa, quia sanc­ tissimus pater in sua sapientia nobis concessit illas sibi eligere deberet, qui inter aliarum nationum facultates necessarias; et sic scandala grandia sunt antistites eum recipere benigne velit. Verum id fieri non posse arbitror. Et profecto impedita, non evenerunt.. Dico autem, id quod episcopo vivente necessarium fuit pro salute 'ani­ Helvetici fidele· eum fratribus suis vicinarum namarum, id etiam necessarium est vicario capitulari. ■ Argumentum : .Episcopus Baeileenai· de provincialibus Aliquando, si debet vicarius capitularis expectore ooneillli egeni patrum examini snbiiciebat ea qnae disponantur facultates, aliquando provincia ubi illa seues vacat; cap. b ,de episcopis' pag. 14 (ooLSdd c> quoad episcopos métropolite carentes et aiebat id non poese sine 'maximo incommodo ad efest in perturbatione politica, in rebellione, in bello : lectam deduci nb episcopia Helvetiae, abi praeter abbates et impeditur ergo. Aliquando Italia iu perturbatione tres episcopos in partibus st alios praglatos suat quinque est, per quam debent transite litterae: aliquando episcopi sedem propriam habentes et spoatoikae sedi immediate sedeo vacat eo tempore que tribunalia aut congre­ saNeuti. Cum autem nullas arehiepiaeopas aut metropolim ia * net nqnqnam conci­ gationes Romanae clausae sunt Et si haec omnia ea regione sit, sequeretur episcopos illo lium provinciale habere pesse, aat sltertue utiouis métropolites non accidunt, si retardatio extraordinaria nulla est, debare m adiaagere; quod ai fieret, timendum foret as Helvetii tamen plurea hebdomadas debet expeetare: et reciperent décrète extra patriam nam late et sancite. Rogabat interim scandala eveniunt, quae ' potuissent facile Itaque, ut generali lege •create aliquid speciatiui pro Helvetiis impediri, dummodo haa ipsas facultates habuisset, statneretur. * M· 503 A. SESSIONES PUPLÏCAK ET CONOREUÂTIONES GENERALES tk>num charitati· unitatiaque etnctietimo vinculo à peratnantcr coniunguntur utique: aat Aioeceaaui nontn cum a pastoribus propriis non Açro ab cpiscopis ex patriae confiniis decreta ecclesiastica, et regendi normam acceptun sint, facile ac persuasos habere possent praesertim rudiores ad obcdientiam minime teneri, aut saltem impediri certiailme affir­ marent. Nec video, eminentissimi et reverendissimi patres, quomodo in tanta rerum diversitate, et in provincia non propria synudaha decreta locorum consuetudinibus, et personarum indoli, moribus di­ versis, et linguis et nationibus convenientia con­ ferantur' Accedit ut tot essent in diversis dioecesibus decreta ferenda, quot sunt provinciae ecclesiasticae a quibus circumscribimur. quod nec bonum nec utile fieri neminem fugit Sed non minus gravia sunt, quae extrinseca suppetunt momenta. Quis enim posset ignorare quae iam multis abhinc annis apud noa contra sancti»- H simum ecclesiae ministerium tentata fuerunt’ Inter vos, eminentissimi et reverendissimi patres, sedet perinsignis, cui apprime patet tristissima conditio, qua Christi fideles sibi crediti citra Alpium montes premuntur Viginti et amplius sunt anni a quibus n* verendissimus a r< hi episcopus Mediolanensis mu­ neri pastorali in hae Helvetica regione satisfacere nequit. Qui autem optimum pastorem a propriis oubus per vim repellunt, nullam istiusmodi agendi rationem excogitare valent, nisi proh pudor' quod ille venerabilis pastor inter rives nationis externae adnumeratus sU. Hinc maxime timendum est. no etiam ipeifnct Helvetici episcopi eodem falso ot ineptissimo praetextu circa synodabum decretorum exeeutionem euarctentitr. Nobis ian| quotidie in multis tribulationibus et aerumnis pro ecclesiae libertate tuenda versatis cavendum est ne absque necessitate, imo cum evidenti detrimento rehgiouia c hostibus et pastores et fideles vexandi motiva praebeamus eo magis cum in nostris regionibus apud fere omnes, qui res publicas gerunt, fallaces doctrinae moderni liberalism) in pleno vigore exi­ stant. et, ifi praxim per logicam connexionem roducantfir. proindvque omnia sanctissima dt ecclesiae, et Christi vicarii, et episcoporum, et populi catho­ lici iura. neenon omnium cccleaiae catholicae in­ stitutionum pedibus conculcantur. His do causia, eminentissimi et reverendissimi patres, vobis hanc adnotationem ita eonimeudaroj audeo, ut servata ihtegra generali lege, de qua hic agitur, et pro casibus specialibus modificata, synodi provinciales et apud nos et rite celebrari possint Haec sunt quae ab alio dicenda valde exopta­ bam; et quae grato anime pro 'vbstra indulgentia • ponte vobis humiliter sublicio. Inxi. 504 ventroquelaapiontiwiino iudicio submittere ut inuoteacat quM in praedictis decretis addendum ait. vel magia perspicue declarandum, habita praesertim ratione ecclesiarum ritus orientalis. Optimo sane consilio inter episcoporum officia adnumeratum est ad calcem paginae 3 (coi. 341 c> debitum strenue tuendi iura ecclesiae et sanctae sedis apostolicae, nocnon episcopalis ministerii libertatem. Hac enim ratione nedum excitantur antistites ad munus suum alacriter obeundum; verum etiam aao· culi potestates intelligent, episcopos non posse non obsistere in omnibus, quae laedunt ecclesiasticam libertatem, quam passim impeti notum omnibus est. Nos quidem ex parte othomanici imperii ferme nullam patimur ecclesiasticae libertatis laesionem, neque ennii summus ille princeps fidem ac religionem sub«itoruin impetere solet. Verum quod n principe non fit. audet populum seu potius illi. qui. ut ubi­ que fieri solet, populi noffien usurpant. Hi enim iura canonibus ignota in administratione rnums»'· clesiastichrun» sibi vindicant? et in ipsam seu paro­ chorum seu episcoporum electionem Profecto qui orientalium historiam veterem et novam non ignorant, primum hanc radicem calami tatum nunquam evulsam, omniumque aerumnarum, quas ecclesiae illae quondam Horentissimàc pastae sunt et patiuntur, invenient in praepotenti arbitro», quod et imperatores orientales et populus per fas et per nefas sibi arj-ognrunt. Quatnobrem imnior tales gratias agere debemus sanctissimo domino nostro, qui per apostolic·» * literns /frreowrw· r,nto duos annos editas laicoruiu ex gentium inhibendam curavit, dum ro«dem ab electione patriarchae et vicani, qui vacanti sedi patriarchalr praeficitur, apertis verbis exclusit, et episcoporum electione. * apostolicae M»di rrsorvavit, praevia propositione trium virorum occlesiastic.ortim sxnodaliter facienda, quod sub regimine prnnatmtua ('onstantinopoleos re­ ligiosissime observabatur Qnu ratione patriarcharum arbitrium, si forti' unquam contigerit, compesci ndum curavit, et electionum libertatem non solum a po­ puli exigentia vindicavit, verum etiam a prae­ potentia. quam futuris temporibus posset fortasse summus aliqui· imperans exercere in electiones ipsas Cum vero tot tantaquo bona ex divinitus in spirata illa constitutione considero, facile intelligo cur advoreus illam haud pauci, qui saltem rem pro­ fundius non coneideraverunt. insurgere ausi fuennt, ▼ ater praevia propositione trium virorum ecclesiasticorum synodaliter facienda l'ouï igitor in ecrledns onentalibos populus will hi * negotiis m immiscere. aequum est ut concilium Vati­ canum epipeopos hortetur ad ecclesiae iura tuenda ned ini contra principes, ut in achetante adnotatur, |ed etiam contra populorum arrogantia· . * *’b easdem rstioù · * optimam esse D ait provuionem de aede vacuate pro ecclesiis orientalibus in •eheuate exhibitam, nimirum al vacantium eeclemamn) ritu * ORATIO orientali· regimini iuxta aiitiquisaimos canone * patriarchae vel reverredi putri· domim melropolitae consulant. Optima ease quae de renidentiae obli­ tpiteopi Brttnunitntu rite· armeni *. gatione habeatur in schemate eaque vel ipsi * orientalibus maxime opportuna, eam opinio divulgetur inter eoa. solum Eminentissimi ^praesides, patre·,reverendissimi. episcopo· occidentale * renidentia· personali adstringi. quia Antequam discussioni duorum schematum dis­ determinato· redditu * habent. Orientale· verq ad rwidentiano ciplinarium. quae prae manibus habemus, finis im­ tantam inomlem teneri «o quod determinate redditibus carrant. ponatur, liceat aliqua mihi in medium afferre, Optare m, nt quomodocuoque placuerit, haec opinio damnetur, et nihü conferre magi· ad unitatem fidei et animorum concor­ ’) Argumentum : .Episcopus Enerumieuri· Amanus oomdiam. quam eaaoaioae dieciplinae unitatem, salvi· semper ritibus mendarit ia primA postrema verba-capiü * * schemate .d· I· •t peculiaribus consuetudinibus ab\apoatdica sede approbate. — ·. * rinsoopi abi admonuntur spiseopi nt «trusae tueantur eoCirca oap-V·· * , de synodi· provincialibus' pag. 15, lin. 7 (coL weaiae et apostoUasa sedis iara nec aeu episcopalis ministerii MA a), abi constituitur, ut in prima synodo provinciali p»»at libertatem. Hoc praeadsse ait qaod Uret ia praesentiarum ab exitum praesente oeeomenici concilii habenda omnia et singula in eodem îètnita ac statuta .pala * recipiant \ ait vocem illam Ottomane imperatore nihil timendum catholicis sit pro libero .recipiant' a ηοηιΛίΗ· nun mente' nec bonae voluntatis * religioni exercitio, eoa tamen a populo aut^tfu· ab iia, qui populi jjomeu sibi usarpant, plurimam toqetcUri, Cales enim aoeipi hoc sensu ptiese. ut oecumesùri concilii decreta eoaciiti iu ecclesiMtiranim rerum adarinirirationem et praeearteu ifi provinciali· acceptatione indigeant, debitore· no·ease sapienti­ episcoporum electionem influere tunsi»· volant. Huic ssalo bus et inripieatibua, et idcirco diceudnm politu ; definita ae provisum eme per apostelica * litteras , Reversam·' régnante statuta in hoc Vaticano concilio ia lingulis provincialibus n npoiitificip, quibas episcoporum electio Romano pontifici reacr* eilii ···· publicanda.' * 60S CONGREGATIONIS GENERALIS DECIMAE SEXTAE PARS PRIMA ‘J5 ianuarii 18d) omnemque cenatum adhibuerint, ut eam. ai qua Seri posset. subverterent. Vtinam omne· orientalia ritus catholici, praesertim qui sacris mancipantur, asperent et intelligerent. et novissima praeciderent' Tunc enim universi adjutricem operam exhiberent supremo ecclesiae catholicae moderatori, vetustis­ simo huic vulneri manum alacriter admoventi; at­ que quakmcumque laicorum concursum a sacris clectionibi t penitus excludere conarentur, queroadrrixlutn i*m inJo a saeculo IX celeberrimus ille ea non XXII synodi oecumenicae VIII Constantinopobtanae Nicram illam electionum libertatem aolemnitvr decreverat ae universo mundo luculenter hia verbis publicaverat ^Neminem laicorum principum vel potentum aemet inserere electioni vel promo­ tion i patriarchae, vel metropolitae. aut cuiuslibet epicopi, ne videlicet inordinata hinc et· incongru· fiat confusio vel contentio, praesertim cum nullam iij talibus piteaUteni qocinqüûm potestativorum vel B CHo'orcrnm aicorum habere conveniat, sed potius silen· ao attendere sibi usque quo regulariter a co'b-gin ecclosieo siixcipiat finem electio futuri pont-ficis 11 isce oinm ms consideratis, censerem opportunum atque nido ecclesiis praesertim orientalibus, ut * rpi-copali electio nodum a principum arbitrio, ot schema sumere videtur, verum etiam a populi exige’ tiH. quae altaria et thronos subvertAo minatur, ex; resMs verbis vindicanda decernatur. Hinc patet qir.in sapienter in s» heniato n schemate praedicto, quibuslibet verbis placeat, nova haec et inaudita opinio expresso et perspicue reprobotrr. Vetustiores enim canones tam severo prohibuerunt, quominus episcopi abessent a sua ec­ clesia. a suo episcopatu: his enim verbis utuntur, ut çmi per tree hebdomadae abfuerit eine grati ncrevi/e/r. deponendum decernerent. Profecto non con- tonilam ut rea nd canones illos revocetur, quoa tantummodo indicavi ut erroneam illam doctrinam refellerem atbitror autem, ut una eademque lege ‘catholici omnes episcopi cuiuscumque genti· vel ritus teneantur. Et hoc non ut ego episcopus ritu· orientalis indulgentiore hto iure utar; verum quia censeo, nihil tragi· proficere ad unitatem fidei et concordiam animorum conservandam, quam unitatem canonicae disciplinae, salvis semper ritibus et pe­ culiaribus quibusdam usibus a sancta sede appro­ batis: et eam unitatem iam ex nunc in ^chematibua decretorum sapienter et utiliter institutam gaudeo, ct synodalibus decretis roborandam confido. Denique altqnid animadvertere liceat circa caput de synbdis provincialibus, in quo pag 16 linea 7 o»t exitum praesentis oecumenici concilii habenda. bOù omnia et singula in eodem definita ac statuta palam recipiant. Hoc postremum verbum reerpsais/ diffi­ cultatem facessit nam vox illa recipere |*oaset sup­ ponere, decreta oecumenici concilii indigere recep­ tione acu acceptatione concilii provincialia, ut saltem in ea provincia vim habeant Nemo certe sanae mentis., et bonae voluntatis ita intelliget verum debitores sumus, et sapientibus et insipientibus, in­ sipientibus. inquam, non solum mente, verum et corde. Nonne melijs foret verba adhibere, quibus usa fuit synodus Tridentina. aesa. Will, rap I. de re/, dum agens de decretis de residentia lusait eadem in conciliis provincialibus et episcopalibus publicari? Haec tantummodo de propositi» schematibus o> xciic ror-iafe et de epucxipi» pro modulo ineo dicenda censui, quae eminentissim<>rum praesidutn et re­ verendissimorum patrum sapientissime ludico· hunnllime submitto. OHATIi» rrivrrad· patrie domini Lanrrnfii fr.tftaidi episcopi Safatidrwm 1 Eniinentissimi praesides et piaesules. <*t reve­ rendissimi patres’ SuuiDiue pontifex in sua sapientia nos omnes congregavit, ut non oluin quae ad fidem pertinent et d< bnitione indigent tractaremus, sed etiam procu­ raremus cleri disciplinam. Oportet propterea. ut manum admoveamus huic disciplinae cleri proficien­ dae nam certissime necesse est. ut progrediatur totius cleri sanctitas ot zelus, quando pugna fervet Hac nostra aetate catholica ecclesia undique perse­ cutionibus exagitatur, et fides vel inter nos conser­ vanda est oportet ut sensus religiosus, qui quam maxime decrevit, excitetur, et prdpterea lex Dei 1 Argumrntum .Eptscupui· Saluiisruu. '^<»tiu» sci lesiae corpori * * aociiiaieni cursndsui, et i ordinibu» agatur. drin>le rem tractentur, qus * singulo· re«|u mnL In gener»· excita»!··» «tnne· e*ne ad angendam propriae ritae sanriiLatetn. sud»e pc-ruol * vendu, madendo» sacerdote», ut singulis diehe» offerant aacn· ficinm . ininorv· < Irru o» hortando», ut unguli» diehn» eidem M<-nfcim occurrunt, abstinendam otnuino hI Excitandos etiam ad chanlatem erga pauperes, ad concordiam et chantatem mutuam, et statuenda ea qnae perlinent ad vetitam ne^-'iiatioiiein. nbi rlare eipbexndtub. quid negotiatio ait. Hiare in genere constituti» agendum eaae de omnibus ordiiubn», qmbu» ηί le»ia»tica bitrarchia rvnatat. non solum prout eat diriislnji inditnta. aed qusteiins etiam ordinata ab ecclesia e«t. H»' autem agendum de cardina­ li bu», de patnarcbia. primatibus. in hiepisctqua. epiaropi». vjcarii· ganeralibus et capitulari ius. de carn nici·. paro» Itis, et na d· aiagnli· alii·, qnorum dignitas inra et mutera Mcarste ex­ ponenda Hince m geeere p ravio imis, transit ad Bo«nulla« peboliarrs observatioBar^cirr· schema. Et <|«aad vtatativsem ii, * 4oU non anum Uemqve tempui' prv omoiam dioeeraiam n»iialjone mdiscriminatim definiri posée, aliae enim alii» maiore· suat babeudain idcirco rationem unitiscninsqne eitewùwis, et cqastituta generali norma reiisqnendnm synodis provincia­ libus, nt tempus prv ainguhs constituant. Pauca admodum post concilium Thdeatinum concilia provincialia fuisse, fre­ quentius celebrari opus esse, immo etiam natioualis concilia promovenda, ut uniformior episcoporum omnium cminabbel na­ tionis actio ia ecclesiae regimine art. Quoad schema ,de sede episcopali rurante' notavit aire ex distantia loeontm aive ex deficienti· sacerdotum impossibile alicubi eme. ut execoti mi maadari poesint. qnae de vicarii capitularis electione prae­ cipiuntur. ldcirc<> pro his UXi· statuendum, ut moytnu episcopo iUe vicaria· capitularis sit, qui gvuerah· eius vicario.» fuerat. saltem quoadusque aut metropoli!· aut apvetohca »ede· oppor­ tune provideat. — Rugavit postrvmo 1»·«ο pro totius canonici inns rerumne, quain^dursi.te prareeuii concilie fi< n upu» esse dixit, ut m tualibu» ercle«>se lud gvuuu mei.uri qti« ή<ιι pussjt ratione provideat.' * ~ 507 A SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES MS et ecclesiae non solum scripta maneat, sed ad praxim ▲ potest expellere, spiritum daemonia, qui ubique prae­ valet. ubique pugnat, ubique omnia inficit. Sed ex reducatur. Iam vero ot hoc fiat, oportet certe ut progre­ altera parte impossibile est legem generalem sta­ diatur, dicam, et augeatur sanctitas totius corporis tuere quousque in tote eceleaia habemus dioeceses ecclesiastici. Mibi videtur propterea ot imprimis de quae tantummodo habent decem, duodecim vel vigenerali cleri disciplina agendum sit, et immediate gioti paroecias, et dioeceses quae habeat centum, inscribatur caput de citri disciplina: et ea quae aliae biscentum, tercentum, octingentum, octingen­ pertinent ad omnes, non tantummodo ad clericos ta m quinquaginta paroecias; quomodo statuere legem inferiores, subdiaconos, diaconos et sacerdotes, non generalem ? Itaque mihi videtur vel statuendum esse unum­ tantummodo ad parochos, sed ad episcopos, archiepiscopos, primates et omnes qui sunt in ecclesiastica quemque episcopum singulis annis debere tot pa­ * visitare, exempli gratia 30 vel 40; vel forte hiérarchie, immediate imprimis in capite exponentur. roecia Nam secus mihi videtur si, quando loquamur de hanc rem definiendam, ita ut ad praxim reducatur clericis inferioribus, ea statuamus quae etiam per­ et non maneat liters mortua in decretis concilii, tinent ad episcopos, tunc isti clerici dicent: sed rem relinquendam esse definiendam concilio provin­ haec etiam ad vos pertinent: qua de causa ea non ciali; et propterea praecipere ut concilium provin­ tractastis quando de vobis agebatur? Et deinde ciale, quam primum fieri potest, perfecto concilio, mihi videtur, ut caveamus a periculo inurendi nota congregetur, et ibi archiepiscopus cum suis episcopis aliqua coetui particulari, si ea quae dicenda sunt B bene considerent statum cuiuscumque dioecesis, et ibi catalogus etiam describatur. Illa dioecesis de­ generarim dicantur de toto clero. Itaque mihi videtur, antequam loquamur do bebit visitari in triennio vel quadriennio; ista etiam episcoporum officiis, loquamur de cleri disciplina. visitari poterit in biennio exempli gratia in archi11 hunc titulum affigamus capiti doctrinae. Omnes dioecesi Taurinensi, ad quam pei linet dioecesis mea. qai sunt in ecclesiastica hierarch i a excitemus quam habemus archidtoecesim Tuunnensem quae circiter maxime ad augendam sanctitatem propriae vitae, 300 paroecias habet, alias dioeceses quae habent ad pietatem, ad orationem mentalem et vocalem 150 paroecias, dioeceses quae habent 1<Ή· paroecma, quotidianam ; ibi statuamus aperte legem de horia dioeceses quae habent tantum 60 vel Ko paroecias, canonicis quotidie persolvendis, dicamus, omnes qui et dioeceses quae habent 24 tantummodo paroeci.m t>unt episcopali vel sacerdotali charactere insigniti, Vos videtis in ista etiam provincia non posse gene­ quantum fieri potest, singulis diebus sacrificium ralem communem regulam statui; sed potius de­ augustissimum offerant, qua maiori possunt devo­ finiendum esae a singulis episcopis in quo temporis tione interiori et externa, cacton autem, qui nondum •patio debeat suam dioeccaim perlustrare. Quod ad synodos provinciales, in primis trio in sunt charactere sacerdotali insigniti, singulis diebus, quantum fieri potest, sacro adsistanl. Ibi excitemus Italia 28 circitor synodos provinciales habitas fuisse omnes ad castitatem non solum servandam^» sed post ron|»ere insistere, quin iu consecratione promisit patriaivhatum expelluntur; alii adhuc in barbara servitute detinen­ snum cura omnibus sui» ioribns et praerogativis »e servaturum tur; omnes ecclesiae in ruina inveniuntur ac sunt, Basee praerogativas signa et tesseram esse varietatis nationum, nonnullis tantummodo excepti», quae prope magnas quae varietas praeter fidem argumentum et ipsa est divinae vi i tu­ civitates constitutae sunt, adeo ut selantissimi inter ti», quae iu catholica eocleaia eiusque unitate effulget. Haec iura pastores quasi semper non in aliud versentur, quam et has praerogativas fuisse communiter receptas et approbatas ab in peroratione causarum apud gubernium Turearum universali ecclesia et a Romani· pontificibus, qui suis litteris promiserunt, integras se illas semper servaturos, ut sancti et ad suos oppressos dioecesanos pertinentium. Talis Leo et riregdrius Magnus, Benedictus XIV et Pius IX. Has est, patres humanissimi, nostrarum ecclesiarum rontationc» posse (fore} causam, ut fratres illarum ecclesiarum inadaequata descriptio, in quibus propter intolera­ ab unitate separentur et longius ab unione recedant. Praedecesbile» tentatione» quas superare coguntur, instructio «c res suos ait ea conditione ad fidem venisse, ut praerogativae, infantium, cultu», atque ecclesiasticae lege· semper constitutiones, iura et consuetudines servarentur, Iuatitiam ergo postulare, ut promissa jerventnr. ne scandalis locus detur praetermissae suht. •ive inter catbolicw sive inter dissidentes. Haec omnia ex· Insuper tot» gens nostra chaldaica catholicae posuisse ·« non animo psaeoccûpato. nec scopo minus recto, «a«i ita addictiaarma est, ut non obstantibus magnis et prope iam ex hoc mundo egreasffrum; non quaerendam eoa< entratiouem. quam experentia praevidet obeese posse Orien­ * talibus. CONCH., GXXKSA1 . TOMUS L. pecuniae elargitionibus quao copiosa manu a Presb)terianis et ab aliis huiusmodi sectis praebentur, :n 515 A. 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 516 tamen vel unum ex Chaldaeis catholicis se unquam conservarem. Unus enim est hic ritu· et hic pa­ perversuro· (tie) gloriari non possent: imo qui ex triarchates ax ornamentis et decoribus ecclesiae catholicae. Deinde clarpm eet hase· praerogativas Nestoriaois vel aliis sectis confugerant ad fidem eese signa ae tesseram varietatis nationum; quae catholicam, a nobis recreati sunt. Hoe autem dico cum praeconis catholicae fidei spiritu, et non sicut ^varietas in iis, quae praeter fidem sunt, divinae ille qui sine ulla eharitate Christi non dubitabat certe virtutis ac omnipotentiae argumentum est in unitate unius ecclesiae catholicae, per quod ipsa asserere, orientales nocesse osse derelinqui, et lumen in propria ignorantia extingui; eo quod si ad iuvenquidem super omnes sectas, quae extra illam sunt, extollit caput. Insuper istae praerogativae et varie­ tutis ehaldaicae in scholis educationem media prae­ tates cum non sint substantiales, profecto con­ starentur, tunc gens ista, sicut in primis saeculis, stitutae -“Scitae per synodos sive oecumenicas antiquum decorem acquireret. * His omnibus hucusque praemissis,Judicate, patres sive particulares, et ab universa ecclesia sunt re reverendissimi, si unquam possibile sit ut talis ceptae; atque apud illos praesertim qui cum ec­ clesia catholica non sunt uniti, huiusmodi prae­ desolata natio fratrum nostrorum occidentalium florogativae tamquam immutabiles canones ac con­ rentissimis ecclesiis assimilari, atque una eadetnque regula dirigi possit; imo neque ipsae ecclesiae stitutiones considerantur. Indubitatum praeterea est ecclesiam universalem occidentales, nt mihi videtur, omnes et ubique, et eodem modo, et similibus regulis utiliter dirigendae a primis saeculis usque ad hanc diem bosce patriarsunt: quanto magis ergo nostrae orientales ecclesiae, B chatus aivo silentio, sive praxi, sive expressis verbis quae in omnibis et per omnia ab occidentalibus iuxta occasiones ot casus multiplices in omnibus diversae sunt? Quod erfco ad fidei dogmata attinet, iuribus eorum confirmasse. Et ipsi Romani pontifices qualia et quanta illg sint, quae a sacrosancto concilio idipsum effecerunt, ut innuit quidam, qui quidem Vaticano declarari opportune existimentur, non aliud ratione agendi sua cum patriarchis et per litteras orientalibus nostris dicere nobis necoase erit ut approbaverunt, et eorum iura ac praerogativas con­ firmavere: imo commendare non desistebant, ut illa libenti animo ea amplectantur, nisi quae sancta plena, sarta tectaque essent: idemque saepe aolemoetumeniça 'synodus dogmata de fide credenda niter promisere. Inter oacteros nutem in hoc distinc­ declaraverit Bed quod de dogmatibns asserimus, de canonibus tae sunt ac legi possunt sancti Gregorii Magni epistu­ disciplinae asserere non possumus. Omnes enim lae ad loannom leiunatorem et Eligium eUAnastasium optime sciunt quod orientales populi ita in antiquae patriarcham, ac Benedictus XIV, atque inirum ver» disciplinae ritibus, consretudinibus ac privilegiis in inodutn ips·· sanctissimus dominus noster qni eorum ecclesiae adeo tenaces sunt, ut vix aliquid hodie feliciter regnat pontifex maximus in duabus etiam parvi momenti mutari patiantur sine magno praesertim suis ad orientales epistolis. Non (M sane tumultu et gravibus scandalis; quae quoties fiunt, bonum ut in contemptu teneatur hic grex parvus non sine animarum detrimento supprimuntur. Fateor apud quosdam: habemus vnim adhuc et no» angelo» nostros, qui conspiciunt faciem Putri» in cache. etiam disciplinam ecclesiarum patriarchatus nostri Addendum est mutationes illas, quas nu^> uss ii­ aliqua reformatione indigere, sed non pati modo ac- caeterarum ecclesiarum. Verumtamen habita mus admittere, causam fore, ut fratres nostri separuti longius ab unione recedant: quod est contrarium ration· ad circumstantias, quae ad aedificationem, non autem ad destructionem conducere valeant, cbaritati illius, qui vult omnes homines ad vitam consequens est: )w ut non omne» disciplinae canones accedere. Praeterea patriarchae anteCVhsor·» mei singulis ecclesiis indiscriminatim applicari possint; et nostrum plures cum de haeresi reversi eunt ad quia ecclesiae iuribus, ritibus, privilegiis et consuetu­ unitatem, in actibus unionis per synodos ac epistol is dinibus inter se vel maximo discrepant; quae vero ad sedem apostolieam missas non cessabant illam discrepantia semper probata ac confirmata fuit ab conditionem reponere, qua ipsi se nullo rnoJo erelesia. Consequens est 29 quod pro unaquaque acconsentire affirmabant, ut aliqua mutatiu fieret natione et patriarchatu ita facienda est reformatio, circa canones, ritus, praerogativus, constitutiones, nt ratio habeatur ad respective adiuncta; et nonnisi consuetudine· atquo iura suae cMcsiae. ea con­ per concilia nationalia id obtineri posset. 3* Ad ditione eoquq pacto in sinum catholicae ecclesiae hoc deprecandus est sanctissimus dominus noster se receperunt. Omnino ergo iustitia postulat, exigitVius papa IX feliciter regnans, atqqe iste venerandus què fidelitas ne conservationi praerogativarum sedium ecclesiae catholicae senatus, ut data venia nobis patriarchalium aliquod detrimentum afferatur. In assignentur locus ac tempus, ut ex huius concilii huiusmodi autem firmissimis promisais atque fere Vaticani schematibus disciplinaribus, quae nobis ap­ contractibus deficere vel maximo scandalo esset animis tam unitorum quam dissidentium, et quidem plicable sunt, et ex nostris antiquis canonibus et constitutionibus notum ius canonicum componamus, ipsi ecclesiae catholicae nomini noceret. quod patrum reverendissimorum examinj, et deinde Haec ergo exposui, patres reverendissimi, animo approbationi praebeamus. nullo praeoccupato soopo minus recto, ego qui ad proficiscendum de hac vita prope sum, do illa vide­ Idipsum de iliis etiam patriarchatibus puto esse licet vita quam α prima aetate in utilitatem ac dicendum. Scitis enim, eminentissimi praesules ac reverendissimi patres, quam sit necessarium vigilare servitium religionis dedicavi, consecravi ac con­ ut varietates in ritibus, privilegiis ac consuetudinibus summavi quam laboriosissime in missionibus, omni­ ab antiquo in ecclesia catholica vigentibus intactae bus omnino destitutus commodis, et per aerumnas conserventur, ut inde unitae fidei lucidior, et firmitas carceresque transfigi. Credite ergo scientiae ac ex­ unitatis, charitatis, atque obedientiaouni capiti, quod perientiae meae, reverendiMimi patres, circa mei est beati Petri successor in una eaderaque ecclesia patriarchatus quj vestrum ac sanctae sedis manum universali per totum orbem ac per omnes natione· charitatis postulat in deffinsionem auctoritatis ac extenta clare' conspicietur atque renitescat. Quae praerogativarum ad aedificationem uon concentra­ autem petii, ea potiori iure inculcare debeo, reve­ tionem dominii. * rendissimi patre·, quod et traditu· mihi patriarHaec generatim, eminentissimi praeside· et reve­ chatus iste sicut et fuit praedecessoribus meis; atque rendissimi patres, sapientissime vestro iudicio ac ita sane promisi in consecratione mea, ift illum cum ponderationi cum veneratione ac submissione sub­ omnibus, praerogativi· et ritibus eius usque ad finem licio. 1 > 517 CONGREGATIONIS GENERAL» DECIMAE SEXTAE PARS PRIMA 25 ianuarii 1870 518 Auditis oratoribus omnibua, qui pro duobus A MvlüpUttt initr, eadem una cum obiectis difficul­ prioribus schematibus inscripti fuerant, eminsutisai- tatibus remittemus pro examine ad Deputitionem super rebus ad disciplinam ecclesiasticam spectan­ mus prinus praeses patres aie allocutu· est : tibus/ 1 "Reverendissimi patrea, quoniam, ut audistia, plures difficultates propositae aunt circa schemata * Leetorù eosMuode eoasultunw seta bains eoagragaUoais de ejNseopts etc. et de srde epûeopoA racandi, idcirco taatisper iaUraùtteuda cessai, at sebeas mox discutiendam iuxta apostolioas litteras diei 27 novembris 1869 statin sabiidam. XI. DISCUSSIO SCHEMATIS DE VITA ET HONESTATE CLERICORUM.· Caput II. 1. Clerici (a), cuiusvis ritus et nationis, beneficiati, vel sacris initiati ordinibus, quamvis nullum eccle­ siasticum beneficium fuerint aaaeeuti meminerint Pius episcopus servus servorum Dei sacro appro­ se ad divinum officium integrum quotidie sive in bante concilio a& perpetuam rei memoriam. ecclesia sive privatim recitandum sub gravis culpae reatu teneri. Id reverenter, distinete, ac devote DR VITA ET HONESTATE CLERICORUM. faciant, quo et sibi, et christiano populo caelee'is Caput I. B gratiae dona a Deo impetrent et in divinis laudi­ Praecipua Bened. XIV, const Eo fuamvit, 4 nuii 1746. * S. Leo M. Serai. 4 de Qusdrng. * 8ms. VI, cap. S, sene. ΧΠΙ, cap. I; ms*. XIV. cap. I, 4 et ft; sees. XXII, cap. 1 de Refona. Distributa·! feerat in decima eoagiegptiooe generali habita die 14 ixnaarii tï. bupra coi. 874. β8· 519 A. 8B88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES &20 versetur. vel mulierem, de qua posait haberi' suspi­ A stitatibne Aywtotaas asrsihrtfe 25 septembris 1741 declaratur, neque per interpositam personam làicaœ cio, in domo vel extra detinere aut ullam cum ea consuetudinem habere audeat, poenis a sacris cano­ clerico licitam esse negotiationem, sed poenas ex­ nibus. et generali praesertim Tridentina synodo1 tendi etiam ad olericoa alieno nomino quomodolibet impositis, etiam sino strepitu et figura indicii, et - negotiantes, perinde ac ai per seipsos ac proprio sola facti veritate inspecta, contra eum procedatur. nomine negotia illicita exercerent 8i vero haerediNe tamen bono clericorum nomini macula nimie tate aliove titulo ad clericum negotium devenerit, facile aspergatur, ac praecipitis et immaturi arbitrii statim esse dimittendum, vel, si sine damno illico argui umquam possit episcopus, atque ut in casu id fieri nequeat, non posse continuari- nisi de li­ recursus pateat iustitia lati iudicii; idcirco, sacro centia aanctae sedis, vel episcopi extra Italiam, in approbante concilio, mandamus, ut extraiudiciales Italia vero sanctae sedis, et ne tum quidem nisi per probationes ab episcopo collectae scripto consignen­ interpositam personam laicam, atque ad tempus tur documento in curia episcopali diligenter et caute tantum ab eo qui licentiam tribuit determinandum. asservando; simulque volumus, ut praescriptae a 'In Clementis XIII constitutione Cam primum 17sep­ tembris 1759 eadem confirmantur, et declaratur concilio Tridentino ràonitiones non omittantur, quas nullam omnino personam ecclesiasticam ab hac lege etiam extraiudiciali forma, sive in scriptis sive co­ ram testibus, ita facere liceat, ut tamen de iis esse exemptam; cambium autom activum veram documentum in curia extet. esse negotiationem et iisdem regulis comprehendi. B Quod si allegetur indigentia sive propria sive aliena, ADNOTATIONBS. licentiam concedi non posse, nisi constet causam Ad cap. I. adductam esae veram, nec umquam ad eiusmodi (a) De vita ot honestate clericorum saluberrima , negotiationis genus,.cuius administratio statum cle­ decreta tulit cono. Trid., seas. XIV, deer de Reform., ricalem dedecet. In ipsa autem licentia praescribi prooeni. et cap. 6 (ubi de habitu), et tas . * XXJJ, debere honestiores modos, quibus clericus, iusta cap. I de Reform. In decreto autem, quod nunc moderatione servatn, et intra verae indigentiae proponitur, ante omnia denuo inculcandae et promul­ limites, pauperibus consanguineis operam praestare valeat; causa 'ero cessante, ipso iure cessare licen­ gandae visae sunt canonicae huiusmodi sanctiones, tiam. opportunis deinde iuxta temporum nostrorum exigen­ Ad cap. II. tiam ordinationibus augendae 4 (α) Divini officii quotidiana recitatio nedum béné­ (?/) Decentis clericorum habitus ideo etiam pe­ ficiât!·. sed clericis etiam in sacris ordinibus con­ culiaris fit mentio, quia in aliquibus nunc regionibus stitutis, ad quemlibet ritum vel nationem pertineant, non tam luxu quam squalori' vestium clerici inter­ quamvis nullo ecclesiastico beneficio potiantur, ideo dum sunt saecularibus admirationi et despectui Forma nullibi a iure determinatur, undo dnctores in praesenti schemate inculcatur, ut illa erron< a elipiinetur opinio quae alicubi nonnullorum mentes pro decentibus clericorum vestibus habent eas, quas pervasit, solis beneficiaria, minime vero reliquis cleaut episcopi statuerunt, aut, deficiente statuto, viro­ rum timoratorum in loco communis itsus admittit. C ricis, qui sacris sunt ordinibus initiati sed beneficio carent, ecclesiasticum hoc pensum imminere, v»1 Quamquam autem felicis recordationis Sixtus V in desuetudine eos ab eodem fuisse liberatos. Additur constitutione Omn McrosoMcfam 9 ianuarii 1589 (ab ipso postea temperata^ vestem talarem praescripsit, etiam commendatio, ut ea animi devotione ac re­ haneque sacrae Romanae congregationes, quamverentia id muneris persolvatur quam eiusdt m plures etiam provinciales et dioecesanae synodi, sanctitas et ratio postulat. (6) Quia clerieus. in medio nunc saeculo corrupto aut praescripserunt aut commendarunt; nihilominus propter particulares in non paucis regionibus facile vivens, facile subit eius ad spiritum rebellioni * ac existentes necessitates, de quibus penes episcopos vitae commoda materialesque delectationes impul­ iudicium est. visum fuit in Vaticano concilio non sum, multi episcopi cupiunt, ut a concilio praescri­ esae progrediendum ultra terminos Tridentini con­ bantur. exercitia spiritualia singulis bienniis vel cilii, quod seas. XIV, cap. 6 de Reform., clericorum saltem trienniis peragenda. Consultores omnes, vestes vult epse honestas, a laicalibus distinctas, tempus tamen ad singula triennia vel quadriennia propriae dignitati et honori clericali congruentes, ampliantes, conciliarem eiusmodi dispositionem iudised formam ipsam episcopi ordinationi et mandato carunt maxime opportunam. Cum autem huius mandati exeeutio difficultatem in aliquibus locis determinandam relinquit. (c) Quamquam ius commune et multae ordina­ j»ati possit ob facultatum temporalium defectum, tiones dioecesanae bonorum ecclesiasticorum con­ cuius etiam causa vel praetextu nonnulli clerici se servationi et a propriis separationi provident, *prae D a lege exemptos forsitan asserent, cogitatup fuit de modo exercitiorum spiritualium necessariis ex­ scribendo bonorum singularum ecclesiarum inven­ tarium. et sub diversis poenis haec praescriptio pensis providendi, exempli gratia per thxam uniuscontinetur çtiam in concilio provinciali Romano anni -, cuiusque clerici beneficio vel sacro patrimonio ab 1795s; nihilominus propter abusus in nonnullis episcopo imponendam. Attamen hodie fieri non partibus, praesertim in parochiis, occurrentes, mi­ pome videbatur eiusmodi taxae impositio, sed cuius­ nime videtnr superfluum serio commendare rectori­ que episcopi provisioni haec de expensis cura relin­ bus ecclesiarum, ceu clericis potius univorsis, ut quenda, eius vero mentio a concHio omittenda. E evitent bonorum ecclesiae cum propriis confusionem, contra expresse addendum erat, prudenti episcopi et aie avertant sacrilegam usurpationem ab avidis arbitrio ita ordinanda esae exercitia spiritualia, haeredibus facile committendam. ut ex plurimum eodem tempore absentia nul­ (d) Cirea vetitam clericis negotiationem, una lum inferatur cultui divino et- saluti fidelium detri­ cum antiquis sanctionibus, expresso memorandae mentum. erant summorum pontificum Benedicti XIV et Cle­ (c) Cogitatum fuit de ratione, qua clericis, qui mentis XIII constitutiones. In Benedicti XIV conpost praestita ecclesiae servitia sibi de necessariis providere propter senium vel infirmitatem amplius 1 Seas. XXV, cap. 0 et 14 de Reform. nequeunt, subveniri possit. Insinuatur autem hospi­ 1 Tic. XII et Append, sub num. X, coll. Mota proprio feli­ tiorum ecclesiasticorum erectio; propter rei tamen ci· recordationis Sixti V, SP aprilis 1M7, ibid. Append, sab nam. IX. in multis locis difficultatem adhibitae fuerunt voces δ21 SCHEMA CONSTITUTIONIS DE VITA ET HONESTATE CLERICORUM 5*12 tafagaai rpiteopi ot safrrtM provinciis ecektiastieis, A vero res haec ordinabitur, ubi de parochis tractan­ ac 9tl alia ration * , * prooidor dum erit. Porro pro clericis non bénéficiât»» supra * Ad'cap III. dictum poenarum ordinem concilium Tridentinum nou constituit, sed in fine sui decreti aeae. XXV. cap. 14 de Reform., dicit eos iuxta delicti et con­ tumaciae perseverantiam et qualitatem, ab ipso episcopo carceris poena, suspensione ab urdinc. ac inhabilitate ad bénéficia obtinenda, aliisve modi», iuxta sacros canone» esso puniendos. Attamen es. quae in praesentis decreti schemate circa pro­ cedendi modum statuuntur, clericos etiam non bene­ ficiates comprehendunt, ut generalia schematis verba indicant. (a) Postquam generaliter fuit in memoriam re­ vocata plena episcoporum pro clericorum correctione potestas, «peciatini agitur jje clerico concubioario vel suspectam cum muliere conversationem habente. Patres Tridentini, «ea». XXV, cap. 6 et 14 de Reform., contra gravissimum demptum incontinentiae clerico­ rum iure merito severas poenas constituerunt. Ac spociatiiu quidem de clericis beneficium non cura­ tum habentibus sequentia decernuntur. Si clericus * post primani monitionem consortium reprobatum ; a non relinquit, ipso facto privatur tertia parte fruc­ Congregationi» gsnsraJta dsolmaa sextas tuum; si post secundam monitionem non resipiscit, par» altara1. eo ipso omnes amittit fructus, et a beneficii ad1870 ianuarii *25. niinistratione suspendi debet; si ita suspensus post tertiam monjtionem in delicto perseverat, officiis B Dein (eminentisaimus primus prises) indixit dis­ et beneficiis est privandus; et deindo ad vomitum cussionem schematis decreti de vita et honestate clerirediens vel non resipiscens, est excommunicandus. eorum dicens; Nihil quidepi in hoc prudenti poenarum progressu ^Progrediamur nunc ad discussionem et exa­ viauHi fuit immutandum; sed fuse fuit disputatum minationem tetiii schematis de disciplina ecclesi­ de illis Tridentini verbi», quibus edicitur episcopum astica. nempe d* vita et huneitate clericorum, pr>' pesse procedere sint strtpifu et Jiywa it.dtciit et quo octo oratores iam nomina sua dederunt, quae s<»fa facti veritate inspecta. ex ambone publicabit reverendus dominus «ubsocreOmnino relinenda haec verba consultores exi- lariiis ** stunarunt. ita tamen, ut praevius aliquis formetur l^tii ainbonetn conscendens notam perlegit, ni processus privatus, ex quo. sin minus delicti, suspi­ qua h «cripti erunt reverendissimi patre», eminencionis saltem venta» comprobetur. Jta enim tum tissio.u.i ac reverendissimus dominus cardinali» impeditur, quominus episcopus praecipitantiae argui Ludovicus de la Lustra y Cuesta archiepiscopus queat. tum ipsius clerici bonae existimationi con­ Hispalensis, loannes Simor archiepiscopus Sfngosulitur. qui secus ex ordinarii sui monitione facile nienst» et primas Hungarian. Michael Thoms» Sal * dHfamatiis eximit Nvc sufficiens videtur remedium sano episcopus Tanensi», Conradus Martin episcopus lotberi si procurentur monitionis certitudo ac sd- Paderbornejisi», Augustinus Verot episcopus Savanlernnitas. et commendetur episcopis, ut in eiusmodi nentis, loseph Papp-SsilÀgyi de Illesfalva episcopus circumstantiis omnem adhibeant diligentiam, sed Γ Magno-Varadinensis ritu» rumeni, Henricu» Bindi propter supra indicatas rationes debere de suspi­ episcopus Pistoriensi» et Pratensis, Joseph de Urcionis saltem veritate constare consultores cen- guinaona episcopus Canariensi».et Sancti Chnstophori «uerunt ■ d· Laguna. Ex memoratis autem Tridentini verbis illud qui­ Tum eminentibsirnus primus praeses ad ambonem dem sequitur, sino consuetis processus iuridici formis vooavit eminentissimuin dominum cardinalem archiepiscopum posse procedere, nec requiri probatione» episcopum Hispaleusem. in formali processu obtentas; nullatenus vero se­ ORATIO quitur, ab omni prorsus forma et omnibus proba­ eminentissimi ac reverendissimi domini cardinalis tionibus, suspicionis saltem veritatem sibi demon­ Ludovici dr la Lastra y Cuesta aichiepieeopi Hit strantibus. episcopum necessario esae liberum debere. palrnitie”. Immo potius tales exigendae suat probationes, quae sufficiant, ut de causae seu suspicionis veritate sit Eminentissimi praesides uc reverendissimi patre». persuasum, non ipsi tantum episcopo, sed iudiei Pro oo munere explendo, quod unicuique nos­ etiam superiori, ad quem accusatus recursum deinde trum in hoc Vaticano concilio incumbit, conferendi habuerit. Simul nutem prae oculis habita difficul­ 1 Primam partem vide sapra, coi 497 »q. tate testes cogendi ad deponendum vel proprio * Argument un .Arrhiepiscopnn Hi«palennis totam oratioaem «cripto suspicionis motiva consignandum, visum est expedire qt praescribatur, informationes ab ordinario P convertit ad f B schematis proposiii. m qua wdidcantur e«d ut .breve» aliqua» obaeuatioM· drop aehema dr rita Ao«»datr rlrriromm bail· pro|><>»itutn roatrao. ipaiim JH^il' qliud /Statuit, ngc^hac do re verbum ullam protulitX * Noh ,quidem2 01ia de causa, niai q'uia nee luu-euprium «iwlinihtit, ' , nec conveniens' prout langa meojuim prout nee nec ego ego in in lAnga meoyim nnegotiorum 'praxi alve pro tunc, sive pro Hunc temporis existimo, a Non çerte .neoesrtifftiçi, quia ai de primo adducto » • * eliit innecenaarfum mihi oxhïWt, et magni ponderis 1 incommodo loquamur, neminenereperirj erit qn h’no a1·"·· * :..m id i λ quod Ma»AJ Jaa.^.ai; ■Aai.at''.. -^Icrieoruni nOtnino sollicitiorem, quant (episqhpum . inconvenientiis obnoxium, praedicti schefnafis D^pturna mea in dioecesis regimine exercitatio auctore· in scientia, theoretics praestantes,-in firaxi Aero nuo ita forsitan excoflii, necessariutn e( ex­ upturn, qiuppe de're. quae episcbpi *ct ronrinis ae * sibi occlbsiae magnopere intere·!, aba dubio agitur *. peditum existimarunt! dum ultimam ipsius p ra- *a dum * -dd * clericorum fama tractetur,- qui * adiuturio , graphum dp clerico cuncubinariu exararent Eaque ei easto debent pro. ecclesia ij’ipi regenda, etpopiine ~ * d< egusa vos - bmiies, reverondjsaimi patras, qui eiua^dioeceair-'admiK’atrandis et * aedificandis. episcopos prsclerca minime latet nec oblivioni ' dio< csihu· gubernandis impensam operanrmavastis, psragf4tphum hanc a simplicidsima et sapipu^iteima trader^ ipsi possunt, scar ** iuxtKTndentinr verba conclu Tridcnhiii disciplina, ip ses·, XXV capitibus aoaa * XIII cap. 1 'pastore· non percussore * c»j_e, VI ct MV <·..η tenta, longius abhorrentem vestri· pro- 1B atque ita praecsso sibi subditis opqctore. ut n«»n bare * ufi7sgiT" R humiMnro iudicio, minime poteritis. in cis dominentur, sed illos tamquam filios et fratres Et re quidem vota quieùmqua νοΗφ paragraph! diligant, laborentque ut hortando ct monendo ab illius Qttnd »i cleric » * incipienfN. et notas declara* illiciti· deterreant. Ita episcopi m correcWGho morum U>ria· eidem respondentes attento gftitno percurrat, constanter procedunt ·ιι· scan praebere cires praefati co^rini ibidem ait Tridentina ipaa aynodu·. plus erga cor­ disciplinam, ex qua in aliquibus casibus occultis, rigendos agat benevolentis quam auctoritas, phis oxhorttftio <^ani comminatio, plus charitas quam praesertim vero concubinatus clericorum, episcopi 'ex informata conscientia, ct sola facti veritate in­ potestas. Ita se gerunt episcopi his vel maximo specta, ad sacrorum suspensionem aliasqua medici­ difficillimis temporibus imo ·ι sub aliquo respectu nales poenas infligendas procedere possunt . Inde animadversione digni existèrent, non quidem do est <|uqd discretional) huic episcoporum potestati severitate et praecipitantia, sed potius de nimia seu ministerio potius dixeritn prudentiae ct charilenitate aut longanimitate forent argucniii ita, tstis limitatione· seu conditional in paragraphe illa inquam, episcopi se gerunt; ut iniuria magna catho­ apponantur, tamquam si do priva 1rs et extraiudidalilici episcopatus nomini videretur inferri, cum ita bus eorum actibus quidquam vereretur, talisque dis­ inscios Sijt· inconsultos, sive saltem praecipites epis­ ciplina. prout^haclcnus usuvenit, tyrannidum copos esscv posse existimatur, ut bonum ckrici dsm redoleret. uius nomen macula infamanti nimis facile cotiNon ita quidem de huiusmodi disciplina con­ •pergant. fector·· schematis sentire in persuasis babeo. Attamen Certe ecclesiae praesules non sumus impeccabiles ad lansetustarum ahorumque eiusdem furfuris homi­ neque ab humana fragilitate immunes Verumtanien num ora obtrudenda non disciplinae ipaiu· innecasus ille vix aut nr vix quidem posset concipi quod ■· resaariam moderationem statui convenit et adhiberi, aliquando contingat et pro casibus rarissimis fvrcquc sed supremae potius consuleife auctoritatis oracula imaginariis non conduntur leges, sed pro casibus eam quovi· tempore vindicantia. haquq dum tantum ordinario evenientibus. 8i autem pro bona Linsoniani ane intra sive extra synodum Pistorien­ clericorum fama sarta tecta servanda, nullg admodum sium blaterarunt, »usp#n«ionc· ex informata conin re, de qua agitur, cautione opus est Tridentini •rjcnlia nulls· ν·»«» et invalida·, gratae memorias ordinationibus superaddenda, nec etiam necessariis· I’m· papa VI in. Bulla incipiente * r/orrw· 4 Adrt aestimande est ad id. ne praecipitis et immaturix prop doctrinam eam falsam, perniciosam et arbitrii argui unquam possit cpiscopui. De agendi iniunosam declaravit, et cum sio procedere episcopis enim ratione sermo habetur extraiudiciali. sine non her re udem etfutiobant, pontifex i| so in laudatae strepitu e^ figura iudicii, et sola inspecta vcritnte * constitutioni· prop/Uitione 50 eam assertion··) tam­ facti, pradegii nimis chsritstis velamine cooperiendo. quam pradatoram serissiee /«rsm«m Nihil exinde quod ad rem pertineat evulgare potest pariter condemnavit. Absit vero a me. inquam (id episcopus, quin ^iffamatas opinionis cle^i reus rnvm librilior iterum atque iterum obtestabor), lon­ efficiatur, et etiam quia sacerdotalem statum inde­ gius a me absit, ut emeritos dootosque viros schemati· cora labe inspergat.. Ia oouacientiae bonae testijaonio suam gloriam repenefc ipaum epiecoftuhi aucture· cum lansenianis unquam convenire prae * •upam ; sed melyora ipsi dum re<$a fide aemulantur, decet, bene securam qnod in procedendo nunquam disciplinam sapientiseimam, quae quin tyraanidem ex stultoram garrulitate ei detrahi poterit Hoc ullo modo sapiat, charitatem potius allicit/bouaeque autem non oonsideraates schematis 'auctores, seu clericorum famae proapieit, etiam non intendent·^ consultore·, proceesum privatum »eu extraiudicialiter subvertere et exsturbare eooapiraMt confectam et mnaitieuee in •criptis sive coram teatiProfecto duplex ineommodnhi schematis auctore· bns praescribi eontendnnt, wut in casu recursus in re. de qaa institutas est mihi sermo, evitare pateat iuatitia lati indicti. * Et hie quidem contra­ conantur: 1* ne bono clericorum nomini macula dictio ve) in primis jridetur prae ocdlis obversari. nimis facile aspergatur; 2· ne praecipitis et immaturi dum consignata semel ad normam Tridentini con­ arbitni argui unquam poesit episcope·» Haec voro cilii ratione seu forma in clerico· eoncubinarioa incommoda ai quae fuenaU obvia ita aeeo exhiberent procedendi sine ttrtpit» liger· tadsee, d· cautioni­ ut Tridsatinis patribus dum cap. 14 sesa. JÇXV bus eootinuo agitur praestituendis pro casu recursus» ut seari/te hme pefref lef· smAom. c.'asrt prv riiais^tMM * piragraphi, te vsl magis qesd prasssutiHaud m· latet qnod vcAo indicii diversa forsan traipcnus arraamtantils taspsetis ia maciPs Vatkaev smi vhtausr agosteai 4s risrire «MareMnan· H As Sfiiioyira· •easmr aeeeptio praeterea detur. Attamen contredierio quaedam vel specie tenus a sacrosancti Λ»giavt «xveoa titeaAs, qushs msH dsnreram Csssm dsCratera” T k. CGNGREGA^iqNlS GESER.AI.IS DECIMAE SEXTAE PAftS AI.TEIL^ 25 Λ>η·πι 1870 525 5M' cilii V((iç<Ài de^rèti^qukm dihgentiMimc amoveatur Λ Undem evulgentur jiro clerieurum eonrubmatu eoer oporteL lam nÿ>c de quo'recurau ««hématie c* odo, et pro epiacopotum gravr ahu'rxceMu ^itaçdir auctore· agant, vrl in quo sensu iudicjum nuncupare * quale certe eaaet c tendorum bônatn famam infamiae pergant, id quod abaque, strepitu et figura iudicii r nota, conspergere, potestate^ue ita aua usque in peractum supa»n»Vrdendi inc. * huiu ceneiUi diactptatio auburietur. |*<> i|porum lumeiu.-non * ter ac haclcQu» imaiint. < μ<· λ»»« rtn^elligcrHiu lumen ftffrrant. et plano certe perspicie­ yaodatfi ; ac propterea paragrsphutn de qua mstitutn» tur.· quo i nuper a«»< *rui, *, probatione ut ibidem · <^l sermo., tamquam umnin» tiA» *<^- »»» .* r i m r 11 rt tjoigrïT (i^dilur. inscripti·· cxvgeVdae talea eaae délient, ut ponderis inconienientoa aperte nluiuiani, Hb ». hίϊΐ· easy *<-u au * J ui-itmi * ventate sit |aeraua»io non tnate de rtht ft h io hbus inter ­ rupta · ad qucnicuitique alium au- madar irtim.its altera o>ngt< gatio.’ d^ctite piituo praeside ' rmima * ^f congregatio geturalis habebitur fvttaV ad tribunal Rutae. penorein iudievm huiusmodi rer unOHu^posae deferri. p< Mquum Tridenunurn rtohuhutn liar dr re optime die praestituit, ut tyill » contra ip»iu« pravi.iti wluntatem ^restitutio suffragetur. „N»t quaeiis :ιρρνlIatio prae- dictam (quoad cb-rimm < ·<·ικ-ubtnartuni qui dvinutatl exvrutiouem impediat mit suspendat * Haec est doctrina Benedicit XIV huius mensis gtcgatioqv . iiupvriinie x«-i·· alii ο Μ IM '( < ' X 1. V 111 quinta ia eau»a i ],tj<* i<.ij<■ rim»:<♦ hora nona Kl (oncdlMtl aula \ηΓ^;Ι';Η' | a t ! t a Γ· !i 4 .' · gAtiirali·» m vtv:idi««suiAra.»i p-itim.i habita » «t . cui >nt< rfnlr ut t s« xcW’ prai sides congregatiotiuiii - rdinuri n-onasto <>i um u«um sedem ΐο·η «erae fiuti ab cpiM opo f pei .μιιι ere, ac pro sttii sapientia < i *p t iti i ponderare At \rmn -jfiiuiutn ηοιι,ηι». -o-u'i pvr assignatore» locorum accurate des- ; pt.i fuerunt, exiolo-t indiculus patrum decimae septimae c.^ri^Mtivnni gcueralc. praecautiones si si quando («meti ne qui inter acta ro'i< gerent dum ex no%u conrdii decreto recu^pum lihqurm patere ipsis compervrint. et ad resistendum episcopo sese accingent trica· moventes et scandala etiaciMhlea. Htacv bene perpensi» mm solum neccM-ana· non « ase. propositas schemati^, cautione· apparebit, verum neque opportun^ aut conveniente·. Meminerint concilii patro» qttihus in temporibus, quibusque in rerum Adiunrti» versitnur. Omne· uiidequaque in •aerum Vaticanum concilium intentos habent oculo·, quidam spectante·, quidam timente·, caetvri vero curiose praestolantes. Omne· undequaque- ipsius constituta aviditate perlegent docti ot indocti, imo et mulieres ipsae, »i aliquando pro publicitatia invalescente prurigine in vernacula· lingua· etiam verterentur Qui» veru dum ista con­ sideret congruens existimabit, ut tiuva constituta et recitata otal >>iiv .4 /imirns i/toao s NReverendissimi I> ·. * patri »af > tis«,mu· dominu» noster Pius papa IX prabsidvm congregationi» »prcialis pro rrbti • ritus ont-niuli». in qua tractabitur etiam de apostohejs missiombti», p* r chirographum 1 datum die 17 huius-mensi· lanuarii. n >tnina«it. qui est eminentissimus ac rcverendi *»itnu» dominus Ale­ xander cardinalis Barnabô * Tum indixit continuationem discussionis schematis df rita ft hnwftatf cfcnroruMi dicens rPioscquamur nunc inchoatam nuper di«cu»«i<>tiem et examina­ tionem schemati· decreti de vita rt honestate cle­ ricorum; de quo audiendi supermut veto oratores iam in proxime pr.ivredenti wngrrgalione publi­ cati. quibus novem alii «i cesserunt. Horum omnium nomina reverendus dominus subserretarius ex vubone recitabit. * Subsecr etarius autem ainb<«nrm conscendens utramque luitain perlegit, in quibo» inscnpti erant reverendissimi patre», loanrie· Sirn»»r 4i < hirpiscopu· 1 Huc oaiist Qfpol· alit» laui supra «-ditu «lanie. * ------ -------- ———_ ' À. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES Λ < 628 ·· t > Strigonienaia et primae JJungariae, Tbomaa Michael A S.ilzano episcopus Tanenaia, Conradus MsAin epiacopus ^aderborncnsi». Augustinus Verot episcopus Savannetisis, Ipubi PiRtoriensis et Pratensis, loscpb de 1'rguinaona epincopue Canarien *! et Sancti Christophori de Lâguna, Benvenutus Mumon y, Martina archiepiav^ltataOranatenaia, Melchior Nasarian-archiepiecipua Mardensis rit. arm . Paiilds Melchor^ arehiepiscopua ( iloiiienei *. * Januarie Acciardi episcopus AnglonenHiH et Turbiqneis. Joseph Caiaal y Estrade opiaeopua I rgellcnsis. Bancratius Diukel epiacopua Augustanus Vindelicorum. Antnnüuu Urda y S^ler epiacopua ViceriMB, I’liofiiatf Gajlucqi epiacopua Recinetenaia et Lauretunu *. Salvator Angelus Demartie epiacopua (» alt el !i non nis Norerfsia. Deni ab. vmjhentiaainio primo praeside successive . od amb-’nem we'ati aunt. rtrchiepiacopnaStrigoniensis, B » pincopua Tanenai *. episcopus I’aderbornpnsia, epis­ copus SavrtDnensis, epiacopua «Magno -, Varadint^iaia. <·( episcopus Piatorienaia. . OKATIc» reoercNrfi patrif domini loanttit St mor arrhirpfgeopi Strigoniengig ‘. Etninentissimi et reverendissimi patres. Nulla h sacculis celebrata ct^Seynodu * sire ge­ neralia sive' provincialia aive etiam dioeceaana. quae canones de vita et honestate clericorum non condi­ disset. Atque inde a sancto Paulo apostolo, qui ad discipulos suos Timotheum et Titum tres pastorales htvraa direxit ad horum otpniumque tetnporum sacerdotum et etiam episcoporum informationem, vix gliqui fuerunt c|>i *cbpi. qui qua voce, qua scriptis do hac, eadem re non praecepissent. Nos ipsi, reverendissimi patres, non tantum tunc dum sedem nostram episcopalem capessivimus, sed omni data occasione salutaria clero nostro monita impertimur, quae ea potissimum in se continent, quae etiam canones ac decreta do vita et honcstate * clericorum in se complectuntur. Quae enim, reverendiaaimi patre·, praemetuenda non sunr pro religione et epdeaia catholica ntaU. •i sacerdotes propriae dignitati· et offiqgi ftntnemores non aspernarentur viles ac sordidus curps. ai modum non ponerent cupiditaMbua pravi·,' ai extra sancta ••Vd^rtnn exularetU. ei iu loco «aucto staret abo­ minatio desolationis, seu. ut cum Hieremia loquar, ei illi qui in ecclraip vestiuntur croceis, amplexarentur stercora? Evolvito historiae ecclesiasticae pagina·, et nullo negotio detegetis quot» exinde pAemetuenda forent, atque utinacn etiam non forint dedenda! nenfpe imminutum Dei fint'rem, abiectam^ud omne rnojum audaciam, promptam ad infringendas Dei et ecclesiae leges temeritatem. Non enim vitiorum monstra fugit populus, qudv a sacerdotibus et morum magistris observaverit non devitari: non mores prae •e fert pruestabtes. 'atque ad legem evangelicam exactos, cum cos moAim cultores abieccrunt : non pra^s huntium mittit cupiditatibus, quibus dis­ cipulos crucis * Christi viderit famulari; non reli­ gionem, non aacro^ * rrius reverebitur, quos ministri· Dei et dispensatore * mysteriorum Christi illotis^ manibus tangunt et perfunctorie persolvunt. Ea nimirum est conditio omnium praepositorum eccle­ siae. atque ideo etiam sacerdotum, ut quidquid in primis male agunt recipere videantur: et iam dudum observavit Seneca, nullam sahitem habere infirmum, quem ad intemperantiam medicus hortatur. Hinc est quod ecclesiae catholicae nunquam ali­ quid fuerit antiquius, quam ut sacerdotes salutaria illa monita, quae occasione suae ordinationis, adeo­ que in sanctissimo vitae suae momento epiacopua ipsis impertitu· est. «emper prae oculos habeant, atque secundum monita vitam suam traducant. Aureorum illorum monitorum hic est finis: sit doc­ trina vestra spiritualis medicina populo Dei; sit C odor vitae vestrae delectamentum ecclesiae Clivii, ut vera praedicatione et exemplo aedificeti· domum, id cat familiam Dei; quatenus nec nos e vestra promotione, nec vos e tanti oneri * susceptione dam­ nari aliquando, sed remunerari potius mereamini. Eo«titaque omnium synotiorum, eo episcoporum qui non »unt immemores officii aui. sed in primis vigi­ lantium ecclesiae eummortim pontificum semper directa fuerunt studia, ut sacerdotes ita candore ot integritato morum, ita doctrinae, iustitiae obser­ vatione luceant, ut caelestis doctrinae pabulo ani­ mas hominum, operum vero exemplo illorum oculos étudiant. 1 Argumentum «Archiepiscopas Strigouieuris de vita et .houMtate clericorum agendum ait, et exponendum 1° quanta •it sublimitas. sanctitas et excellentia gradns sacerdotalia; 2° dicendnm etiam iu * tidelihua ineaae param vitam in sacerd >tibit« *exigendt. nt inde ad christianam perfectionem incitamentum habeant. * Atque lita prooetnii loco positis veniendam »ou solum ad eoumeraudaa sacerdotales obligationes, venue « uam ad mdiranda suhsMia. quorum ope sacerdos aoo munere f ingi nt par valet. Inter base entem optimo iure incsladqrretar : .et Mnaiusrint interdictam esse per * lge er< kc.vri in schemate exercitia spiritualia; attamen ait concilii riuticas ex reddMba * ecclesiasticorum boauram augere »u«s * \aticani decre'o urcesaariqm eaae, ut ad illa et epieeopi et . oeakaagniaeos et familiares, quibas si slut pan|>eres. een talihn rabwniaat. Memiaeriat porro boc ipsam valere etiam i|>probarunt, et CGsdliuin Vaticanam cdhoucndare oporteret. p nuit 1‘raeterea quoad clericos illo , * qui nullo modo corrigi possunt, bouoram ad baeradas traaseat, aisi quatean· aiat paupere·. — ?<·« ait iuxta veterem «ecleaiae disciplinam ad laicam com * Circa caput U. I· obi agiltr d· braviario, opportuaam esse inunionem detrudendos. Kt haec in genere. Tranatans vero ■ermoaem flari et quidem gravibu verbis de coelibata eccle­ siastico, qnla breviariam «et qasai mediam aobis ab ecclesia a viarium satem ia vatia tibi eoas, at illud reformata r et repargelar, idecque ab apostoltaa aede poetalaadum, ut huluadendnm qnod praecipua causa, ob quam clerici abstinere 0 atodi reformatiouia op·· praeaoribat; fl· uM de clerici· dicitur, e* debent, est quia ebrietas sacerdotum sacerdotalium func­ quod aaa posriat profeaaortus muaere fugi riw Itaeatia epis­ tionum incapaces et similes brutis iUos eftdt; 4« quoad üla copi. optare ae ut protaoaorea qukuaque ÜH febriat iubeaatur wrba schematis: ,at diligenter vitare studeant qua * a radica - perbiae. cupiditatis et avaritiae procédera dignoscantur , * melius amittar· profeasioaem fidei, et dariria iaiaagi. at Uceutiam * esse sentam exprimi per verba loannis : , concupiscentia tarais episcopi obtiaeaati etiam ri agatur da aatautiis mere profui trudendis _4· ubi at seriae de hospitio pre paspsribus sacerrt concupiscentia oculorum ; * fr» circa iUa verba: ,M bona dotibusimtituendo addendam: ,ubi aoadam provisam set', quia * < dcaiastica confondant cum propriis, nec patiantur nt bonofum uccleMsaticorum redditn * ad consanguineos transeant * quae­ ia Hugaria exempli gratia huiuamodi hoapitia iam la omaiboa sivit. quinam .redditus * hic intelligantar, ot proposuit nt in- dioecesibus euastitata suat Ds ultimo vora capite coaveuire se eum cardinali Hispaleari, qnod eUmiuari proraas a srhsmslo tegra relicta quaestione .utrum sacerdotes superfluorum saortun debeat, et rem de qna ibi fit sermo alibi pertraotaadaai esae, redditaam beocficialinm domini aiut an administratores *, diceratur : ,uou confondant ecclesiastica bona cum suis propriis boaiq^ nt superius iam dixerat. Pbcnliari autem capite agendum de nec ecclesiastica bona dissipent vel distrahant *, deinde vero modo et forma procedendi ia sacerdotes delinquentes." —.... . 5Î9 , - WPWRWWRmiWIIWIWWIRil . v . · * CONGREGATIO GENERALIS DECIMA SEPTIMA 9» imnurii 1870 * .530 At vero. reverendiMimi patres,,recte proptefea A pblum fidele· catholicum itu-habete postulandi a ’ --------*-----* suistsacerdotibus, non tantum ut ii ijwia verbum quia d· vita L* 1 honestate omhes fecme-----synodi, Dei praxUeont, sacramenta administrent, aac rame ri­ vigilantisslmi summi «pontifiera, atque etiam prae * auius semper praeceperunt, et vix unquam tacuerunt talin peragant; sefi ids habére eùam sanctum^ iu» ». certissimum postulandi a suis sacerdotibos ut per canones deereta de * vita et honestate clericorum „ y • lata; clerus noster non ignorat officia quae-exhinc profluunt; clerus noster optime callet, illa optime noscit. Quid ergo?».^An propteroa quia clerus flpstcr haecce decreta noscit, quia clero nostro officta et adeo obligationes exhinc prominantes notae Kunt, concilium hocce sanctipaimum Vaticanum nihil illos aedificenthr in vito, aedificentur in motubus. ne sacerdotes nos ipdi etiam quod d«>euerimua vo^bo. destrueremus exemplo; ius habere illos praeten­ dendi ut sanctam et integerrimam vitam agantaqcerdote», atque fideles convincant de eo quod lex^ evahgelica. etsi sit ubaervatù difficiUima. non tamen »£<· vita et "honestate clericorum dispor^pt^nihil e»t impossibilis; ot quod omnes teneantur ad * perfer i tot.iruet. nihil decernet? \ * iionem tendere, et possint ad perfectionem tendere. possint ad perfectionem tendere Non-sum is. qui existimem concilium hocce videndo·, exemplum ad perfectionem. cttonrm. Imdentis Imdeutis *ui Vaticanum de officiis et obligationilnis clerivorupt. sacerdotis: omnes inquam, nata perfectio * a Chmto Domino, sine discrimine omnibus, non tantum mona­ de iis quae agenda sunt sacerdotibus, de tis etiam ( qime ab. ipsis vitanda aunt, nihil j^tatual. qthil chis et sacerdotibus, sed omnibus fidelibus e* t irndepemat. Imo vero de hoc grayissihii monenti . perata, dixit enim Eitot« perfecti .*iru4 «t «if. ùe^oXio concilium loquatur, concilium statuat, con * 1 in ca«b« B cilium doce ruat, atque adeo ut toti inundo- palam' •Si here decreto de vita et honestate clericorum fu-’iat. quantum'momentum attribuat officiis vt obli­ praemiweritie. reverendissimi patres, tunc acuetis gationibus sacerdotum; praeterea ut decreto ceu primo conscientiam dignitatis sacerdotalis in ipsis calcar et incitamentum addat bonis quidem sacer­ nostris sacerdotibus; tunc porro fton tam ros prae­ dotibus ad perseverandum in bono; iis vero qui cepisse videbimini cpiAmvis vos praecipiatis, quam nec frigidi nec calidi, sed tepidi sunt, ad alacrius potius Deus qui sacerdotium instituit. Non pro arbi­ currendum in bono ; tntflis vero, ut tandem recogitent trio praecepisse videbimini; proponetis enim regulus corde, atque a via prava comcrtantur atque vivant. Illas, et normae quae ex intima natura status sacer * Loquatur concilium hocce de vÿa^et honestate dotalia, illius statua * sacerdotalia, quem sacerdotes cleridorum, quia praesontiMiotae temporis nostri'in­ nostri n nemine coacti ultro amplexi sunt, bit quid digentiae requirunt ut decernat: quo enim mundus obtinebimus, reverendisaimi _patres * Obtinebimus peior eat. eo puriores atque sanctiores vult esse hoc..ut sacci dotes nostri ex istahostra expositione intelligent, ipsorum obligationes isse ut quantum sacerdotes. Loquatur praeterea ideo no increduli * ta» quae iam non serpit, aed late in toto terrarum gradu in ecclesia aliis excellunt, tantum praestent orbe grassatur, atque etiam mapalia iam invadit ipsi· etiam magnitudine virtutis atque meritorum. ruricolarum, ne incredulitas, inquam, ex mala vita Id obtinebimus, ut sacerdotes nostri ultro intelligant. sacerdotum fomentum quasi accipiat, et argumentum idcirco ipsos, sacerdotes nempe, constitutos a Christo ad excusandas excusationes in peccatis. Persuasum C Domino sal'terrae et lucem mundi, ut optimarum quippe vulgo est cuiu mala clericorum vita veri * exemplo virtutum animos hominum velut sale con­ tatem fidei catholicae subsistere non posae; pusil­ dirent, ot caelestis Hierusalem formam in hac vita lorum quidem hoc est, atque infirmorum, ne dicam exprimerent, atque etiam exhiberent. etiam pharisaeorum, qui oculos suos non in pios His praepositis, placeat vobis, reverendissimi vHquo religiosos sacerdotes, sed in Uloa convertunt, patres, decreta condere et in haecce decreta enu­ quorum maculata vita est, atque exinde falso iudicio merare quaseuraque demum volueritis sacerdotum obligationes. Hed non sufficit sacerdotum enumerade veritate fidei nostrae aestimant cum summo tamen praeiudicio ecclesiae et cum maximo detri­ vimc obligationes et officio: indicate etiam subsidia, mento propriae suae salutis. quorum ope sac< rdoterf * in officio contineri possint; Vurumtamen, reverendiMimi patres, quando sa­ vel vero si deviaverint, quorum ope facile ex eoeno crum hocce Vaticanum concilium de vita et hone- * vitiorum emergere valeant Cnurn huiusmodi sub­ state sacerdotum praecipit, optarem, ut praemittat sidiorum indicatum legi in schemate, et istud est decreto eatenus condendo, non tantam quod clerici exercitia spiritualia. Exercitia spiritualia summi pon­ sint in sortem Domini vocati, id quod ipsum nomen tifices inde a Clemente XI ferme omnes omni tempore clerici indicat; sed optarem ut exponat in capite urgerunt. Concilium itaque Vaticanum statuat de decreti, quam sit sublimis dignitas, quam excellens exercitiis, sed principium dumtaxat .proponat, et potestas sacerdotalis, ad quam sanctas, ad quam obligationem episcoporum ut copiam faciant saceradmirabiles functiones sacerdotes Deo ipeo electi D dotibus exercitiis ris vacandi: sacerdotibus autem sint, nimirum ad purgandas animas, ad iuatifieaadm proponat obligationem eancttMimam atque strictissi­ peccatores, sanctificandas animas, ad efficiendos mam, partem capiendi in exercitiis. Sed ultra con­ filios Dei et haeredes regni, ad consecrandum cor­ cilium Vaticanum se non immittat ad dispositione». pus et sanguinem Christi, ad offerendum ea pro tempus, quando. Idcum, ubi. relinquat eoneiliis pro­ salute mundi ; ut exinde prono quasi alveo fluat et vincialibus; quae concilia provincialia optime adjun­ «ua sponte, atque ultro sacerdotes perspiciunt quam cts personarum noscunt, at^uo etiam hoe sciunt mundos oporteat ease illos, qui constituti sunt ut quod schematis confectores non sciverant (fatentur alios a peccatis emundarent; quem sanctos atque enim illi ipsi quod noa sciverint), nempe uudenam iustos, qui constituti sunt ut alios iustos et nanctos desumendae sint expensae, quas exercitia spiritualia efficiant; quam Christo per omnia conformes in requirant. Hoe eut primum medium, quod indicavit vita, qui in portons Christi quotidie offerunt corpus ipsum schema. et sanguinem Christi pro saluto mundi, atque sio - K«o, rererendisoimi patras, vestras benignitati .{Mtoaiocem eius ot mortem quotidie repraooontant; indicabo aliud aedium et eet hoc, tits communis quanta puritate nitere oporteat illos qui non tantum in' elero. Nolo historiam huiua instituti texere, longus quotidie offerant, aed quotidie etiam sumunt corpus enim forem orator; ot nolo ros. reverendissimi patres, et sanguinem Christi, qui eet omnis sanctitatis fons. nolo inquam, rentram patientiam probare, st nolo Optarem deinde, reverendiMimi patres, ut in nt me fastidiatis, ideo breviter loquar. Scitis quod hoooe prooemio decreti commemoretur etiam, po-a saeculo XVII potissimum sacrosancti concilii TridenI • —-—^7^·ν. 631 A. 8Ε88ΙΟΙ058 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES » · tini décréta st oanoeos passim i· «MU * atque * rer «Mariai; A hoe indicar * eceleaiae reformatio qaam concilia· · ■ : ' ad vos ' p *rtinot, ■ 533 · » ' reveréadissiati patres. Et haec de schemste nobis-proposito in genere. Tridçh tinum intendit praeeipue saeeulo XVII per­ Vectra beaighitate 'etiam cire· siagnlas docreti partea fecta eet.·. Hoe saeculo vixit venerabilia nervus Dei aliquid obeervabo. Reverendiaeimi ptaestantiseimus vir Bartholomaeae HolahauaOr. Quia vestrum e*C qui eiua domen Jgtforet ? Erat ia ultimo decanas et parochua Biogenaie ad Rhena· : hic in­ stituit vitam communotq in clero, atque ipaiaa in­ stitutum probabatur hoù^anfnm pluribus epiaoopia, aed etiam huic sanctae apostolicae aedi. Legite Innocent ii XI eatenus emanata rescripta, quorum unum etiam ad meumpraedeceasorem arohiepiaoopu· et primatem Hungarian Georgium Stelepqadnfi. Hpc institutum late prppagabatur per .Genàaniam, per Galliae parte , * per Hungariam ; injuria deindrXoraporum intbroidit: nunc, ni omnia fellant, refioreecere ineipit. In norem iam Galliae dioeoeaibus hoece inatitutum plurea clerici, plurea sacerdotes amplexi eunt. Dantur etiam dioeheses Germaniae ubi ege indigentiae quod adsint, ipee clerus exemplo euo comprobat'; et ipee ego, priuequam ad concilium hoece sacrosanctum Vaticanum discessissem, hoood * vitae communia inatitutum clero meo iu literia pattorulibua. commendavi. Probatur hoc inatitutum etiam •unctissimo domino nogtro Pio papa IX, quemadmo­ dum ex oiua rescriptis ad Aurelianenaem clero m patet. Ne autem illum a quo buiua communia vitae instituti repristinationem in acceptis reperio, ne, inqua·, illum pua laude fruatrer, fateor vobis quod hortulus iate, aeu flosculus iste venerit ex horto patrea, intilie persuasus asm, quamvis non Siiiqpi qualia nobia schemata, de qui­ bas obiectis tradenda enat, eed intima tamen mihi persuadeo ' schema nobia tradendum'eaae de-doctrina Ji et «cientia colenda per aaoerdotea. Pulvinar enim diaboli eat otiun^ aieUti acimu; et aacerdotea tan- · tum'in dimidia parte eaaent apti et idonei ad gerenda" illa, ad quae electi éunt a Deo, ai tantam vitae sanctimonia, et 'morum integritate excellerent. Si quando aacerdqtea, certo moderno tempore excellere etiam .debent doctrina. Instant nebis tempora, quae fuerunt in eccleaia' primis saeculis, quando opus t«f * Atbanaaiia, Gregoriia, Cyrillic, Hieronymi», Augustinis et ôhtyaoatomia ad rem eccleaiae catbo- dicia» tuendam. Hinc proposuissem vobis, niai ex- poetarem aliud schema, de doctrina et eoientia co­ lenda in aacerdotibua, niai inquam id expectarein. de hoc quoque obiecto ad voa preces meae direxieaem: aed cum expectoro, ideo eufficiat hodie banc rem tantum commemoravisse. De spectaculis. Reprobantur ifî * quidem, ecd egq optarem ut gravioribue verbis. atque eub. aliquibua poenia etiam. Olim in eccleaia primia nempe aaeculia poenitentiae publicae eubiiciebantur aan tantum illi, qui in scemcia actibnibua partem ha­ buerunt, nempe qui ipsi actores erant, eed etiam alieno, illuetrieaimi ac reverendiaeimi Aurciianenaia ehrietiani, qui hiaco ecenicia actionibus interfuerunt. epiaeopi, ex cuius pastoralibus literia ego didici Non ex propria me * experientia loquor ad voa. quidnam ab illo, quidnam in ipaiua dioecesi factum reverendiaeimi patre·, non enim sotao -bestirs et ait pro introducendo huiua vitae communia iaatituto. apectacula frequentare sicut nec voa; aed acio tamen Reverendiaeimi patrea, per omnia voa oro (omnia ex deacriptionibua, scio ex aliorum relationibus enim media arripienda nobia eunt) ut clerum noatrum theatra, apectacula scenic * hodierna nihil quantum in officio contineamus, in aanctitate vitae, in inte- 1 ad turpitudinem differre ab illis primia paganorum gritate morum conservemus. Ad pronia media: clerua et gentium. Licetn * aacerdotibua nostri» eiusmodi enim noatri militea, noe sumus belli ducee; eed theatricaapectaculafrequentare? Abait. Gravioribue quale» belli ducee' ei non habemue militea aptos? igitur verbi» hoc prohibendum ipsis eat: ot pro­ Numne praelia Domini prae liari unquam poterimus hibendum eat non tantum ox hac cauaa, aicut hic optimo cum aucceaau, optimo cum effectu? minime commemoratur, nempe ne ipaorum oculi, et ipaorum gentium. Ideo voa oro ut hoece pium inatitutum, auroa inficiantur: *OA tam oculi, et aurea, quam vitae nimirum communia, in decreto quod condere anima et cor inficitur: et non prepterea taptum vultie de vita et honestate clericorum ealtem com­ quia inficiuntur, aed etiam propterea quod ingena mendare dignemirli. scandalum dent populo fideli aacerdotea Chriati Sed quid, reverendiaeimi patrea, faeiemua cum eiuamodi ecenicia actionibus frequentandi», eunt * illi aacerdotibua, qui nullo pacto emendari ae patiun­ lap» offensionis, eunt petra scandai pro fideli tur, nec per exercitia apiritualia, neo per censurae populo. atque poena * ; qui in ae veriaaimum comprobant ^ae Deinde dicitur, ut aaoerdotea ab intemperantiae axioma illud corruptio optima ptutmuu; qui Omnea «itio abstineant. Bone qnidem eat, aed non tanti; m epiaeopi conatu * illudit, qui imo eo u«que parata * propterea quia hoooe vitium carnalem reddit animam eet prolabi ut (quod lege civili aacerdotibua apud et exoaecat; haec eat una cauaa. Praecipua tamen noa interdicitur) apoataaiem committat non tantum cauaa eet, quia ebriet ** sacerdotem plane incapacem ordinia, aed etiam fidei; qnid cum huiusmodi homine ' facit' omnium omnino aaodrdotalium functionum, ? * faciemu Toleraremua in * inu ecclesia * eua, imo quod tamen de alio vitie diei nequit: aed deinde in einu eanctiaaimi statua, nempe sacerdotalia? In quod hoece vitium hominem, imprimis sacerdotem, antiqua eccleaia, qui huiuamodi erant, detrudebantur infra conditionem brutorum detrudit. Deinde hie ad communionem laioam. Cogitate, reverendiaeimi dicitar: ,Et diligenter evitare studean * quae a ■patre·, an non ad it * tempus nuno antiquam diacipli- radice superbiae, cupiditati·, et avaritiae procedere nam nostro tempore repriatinandi et revehendi. dignoaountar/ Non intelligo, reverendiaeimi patres, Hesterna die audivimua a disertissimo Balutiarnm ' quid hoc ait. Avaritia etiam est cupiditas, superbia episcopo, ecclesiam catholicam eaae societatem per­ etiam eet cupiditas, et aicut ista cupiditas, de qua hoc fectam, imo .perfectissimam; rectum habet: etiam secundo loco sermo eet: Kadia, dicit sanctus Paulus, ego illius sum mentis et convictionis. Ecclesia e* t * oMsiaa meloni· sat cepiditaa^pcio quod voluerint sane societas perfectissima, adeoque qua talia debet schematis auctores hic dicere illud, quod dicit melius habere omnia media ad fine·. Aliquando in ecclesia longo sanctas loanne * : Nolit», dicit, diUgtro munhaec detrusio incorrigibilia omnino sacerdotis ad dwm .... ornas saiai, quod ui » * imuido, eenpnpiacommunionem laioam, haee inquam detrusio erat cototia oermo ut, ot conaipitcoMtia oculomu ot avmedium ad disciplinam in clero conservandam. M jmtAm oitae.. Haeooe voluerunt schematis auctores fallor, etiam hodie hoc ipsum est necessarium, nt dicere? dicant ergo verbis aanoti loannia evangelistae. eatenua cogitemus et utinam decernamus! Num in Dicitur deinde: „ne bona edblesiaatica cum propriis hoc schemate, an vero in alio schemate vel decreto; confundentur, eorum ve fructua ad consanguineos vèl ti iiiiiMiitiiMiWilsdMs T· 888 Λ) CONGREGATIO GENERALIS DECIMA SEPTIMA 97 ianuarii 1870, haeredes transeant. * Rea non eet clara. wemw m Fit pro- vocatio ad concilii Tridhatinj decretum eap.-nempe 1 X-aeaa. XXV de reformatione. Loquitur quidem ibi ' Tridentinum concilium de hhp ipsa materia1, aed non Sed liceat mihi etiam votum unum proferre et desiderium de repurgando et reformando breviario - * Quare, reverendissimi patres? ' Ne nempe mali 1 sacerdotes qni nullum breviarium recitaturi, non habeant unde excusent suam negligeAtiam. Modo . enim quid faciunt ?Mdieant: Non possum orare in ' tali libro, ubi sunt fabulae : aliud dicyur in historia . > ecclesiastica. afiud lego in isto libro, unde orare debeo. Scitis historiam reformationis breviarii ? Concilium Tridantinum requisivit sanctam sedem apostolieam. respective ^pontificem illius temporis, ut breviarium 'reformandum eurare dignaretur! Sanctus Pius V hpio decreto concilii Tridentini e'tjam re­ prouti hic statuitur. Reverendhaimi patres, bûpa eccleaiaatiqo sünt duplici * generi·, nempe bona ipsarum eocleaiarum, nempe materialia :. deinde sunt bona benelicialia etiam eceleaiae bona, cum etiam benefictalia sint corte bona ecclesiastica. Sed ecclesiarum bona et proventus aunt ideo, utQr.de cultus divinus peragatur, et deinde ,ecclesiae restituantur! illum redditum non. dicet sacerdoti sibi appropriate, sed bonorum beneficialium usumfrjictum habet, unde sustentetur, tam .quaeritur igitur quosnam redditus * ^on liceat dare consanguineis : sacerdotes suos faciunt fructus beneflciorutp suorum? De hac re tantum disputatur inter iurisconsultos, utrum superfluorum suorum reddituum beneficidiiyfr sint domini, an vero sint tantum administratores. Nolite haaco rea B spondit spondit: sed breviarium hocce mox reformari de­ buit. Clemens VIII reformavitT"et quamvis sub Clemqnte Vlir doctissimi-viti, sanctissimi viri huio operi insudaverint^ netnpev. ut 'duos tantummodo commemorem, Caesar Barohius et Robertus Bellar- et doctissimi cardinales. minus, praestantissimi * tamen iam Urbanos VIII pontifex breviarium rursus hic decidere. Ego existimarem dicendum esse aient Imo scimus quod doctissimus . dicitur: non confundunt ecclesiastica bona cum suis 'xrefornpiri voluit. Benedit tus XIV sanctae et^gloriosae memoriae, propriis'bonis, nec ecclesiastica bona dissipent vel quod etiam consilium coeperit det breviario refor­ * distrahant. Deinde autem adderem; et meminerint mando. et Fabium Dansetta provocaverit. Illi , interdictum esse per leges ecclesiasticas ex redditibus commisit ut planum huius reformationis promoveret, ecclesiasticorum bonorum augere suos consanguineos et familiares, quibus si sint pauperes, ceu talibus qui etiam eruditissimum quatuor tomorum magno­ rum opus edidit; et in hoe opere complexus est subveniant. Meminerint porro hoc ipsum valere suas de reforvpatione breviarii- animadversiones. etiam do dispositionibus mortis causa, ut no tune Non autem sum is. reverendissimi patres, qui postu­ quidem, quod congregaverunt ex redditibus benelem vel petam perfici possfc reformationem sub ficialibua ex redditibus ecclesiasticorum bonorum, concilio Vaticano' vel per concilium Vaticanum: nec tunc quidem ad haeredes hi redditus transeant, quod vos oro, est: exprimamus in hoc decreto de­ niai'lquatenus sint pauperes. Capite II sermo est de breviario. Ecclesia ca­ siderium nostrum, et proponamus et subiieiamus nostras humilisaimas et devotissimas preces ad * tholica breviarium eoniungit cum gravissimo suae sanctissimum dominum nostrum, ut sanctissimus disciplinae capite, nempe cum coelibatu: sapien­ dominus noster huie desiderio, hisce indigentiis, tissime enim quando aliquis ordinatur in subdiaconum (optime enim scimus omnes, neminem ecclesia cogit c huic necessitati benigne providere dignetur tunc quando fieri possit scio enim maximis laboribus, seipsum subdiaconum ordinaret, ecclesia illi dicit, maximis oneribus aedem apoatolimim premi. utrum velit huius ordinis obligationes suscipere. Hio exigitur ut clerici illi qui magisthrium obire Falsum igitur est quod mali sacerdotes, quod etiam pessimi scriptores dicunt, quasi ecclesia catholica , - imponeret iugum coelibatus alicui: non ecclesia, nos ipsi omnes nobia hoc onus imposuimus. Dictum est enim nobia: Dum tempua aat, eojitate; nobia quoque dictum eat: Uaetanua liberi aatia, lieetque robie pre arbitrio ad annularia vota trbarire. Mihi non ecclesia hocce iugum imposuit, ipse mihi im­ posui: aed quando iugum hocce mihi imposui, tune ecclesia meae fragilitati subvenit; scriptum eat enim: Sessi. quoniam alitor noa potuum nn continent, niai Dena det. Ergo ut detur eubdiacono, dat illi librum precum ad manus: hoc habeo, oras; et si oraveris, accipies auxilium desuper ut poseis gravissimae tuae obligationi, a qua tua salus dependet, respondere. De coelibatu imposaibile est, reverendissimi D patres, tacere in bocce decreti ultimo capite: exmittatis oppositum eius, quod est in ultimo oapite. Castitatem nempe coelibatus commemoratis tanquam testimonium publicum fidei in charismata sublimiora por Chriatum ecclesiae suae et orbi data, ot tam­ quam testimonium quoque quod ecclesia subli­ miori ordini suo.u debet originem: ergo de coelibatu tacere non possumus in hocce Vaticano sacro­ sancto concilio. Scimus enim quanti libelli ultimo tempore prodierint contra coelibatum, cum expressa illisa mentione quod concilium hoc coelibatum debeat abolore. Respondeamus illis: Nunquam; aed imo vero gravibus verbis coelibatum commendemus: quem ai commendaverimus,' do illius opposito tur­ pissimo vitio loqui hbooo oapite non debebimus. Breviarium omnino memoretur, et quidem ita, sicut hio set, sub poena culpae gravia teneri sacerdotes . ad oreudum breviarium. volunt, seu qui professores esae volunt in aliquibus institutis non ab apostolica sede dependentibus, ut professores fieri non possint sine impetrata venia ab episcopia. Optime quidem: sed ab illis hoc de­ siderarem, ut tales professores, quique illi fuerint, iubeantur elicere professionem fidei. Deinde quae­ ritur si sacerdotes non possunt professorum munus obire quoad disciplinas theologicas, quoad insti­ tutionem catecbetioam, possint ne quoad scientias prophanas. Ego puto tanto minus posse illos, et tanto magis necessarium esse ut praescribatur, sacer­ dotes etiamsi in aliquibus academiis, lycaeis, uni­ versitatibus prophanis velint magisteria gerere, quod hoc non possint nisi impetrata licentia ab ordinario suo. Scitis, reverendissimi patres, quod nunc gubernia malorum sacerdotum, qui nempe ecclesiam calumniantur, qui ecclesiam aggrediuntur, malorum sacerdotum haecce infamia servitia potis­ simum cathedris in universitatibus et academiis prae­ miare velint. Na hoc facere * possint, vel si faciant, faciant illegitime, constituatis et edicatis quod presbyteri noa tantum quando theologiam vel catecheticam docere volunt, sed alias quoque pro­ phanae scientias, semper indigeant facultate episcopi Optimum eet quod in aehemate est, nempe ut provideatur de suatentatione congrua ot de bono hos­ pitio illis sacerdotibus, qui senio confecti sut, vel vero qai ia^mi suat : sed rogo ut addatia iata pau­ cula verba: ahs ·«· provieum eat. Etenim noa (Deo laudes) in aoatre Hungaria ia omnibus viginti ot aliquot dioecesibus habemus huiusmodi hospitium ; habemus etiam fundum unde huiusmodi sacerdoti­ bus provideamus: otgo noe iam providimus, et * A. 8E88IONE8 'PUBLICAE ET OONGREpATÏONEB GENERALES " ’------ -- ■ -v- —-· ■ ----------- ......----------------- 535 apud coirttitutK aunt, quae i* achdaate A pustulantur.' ’-, ■ “ Lio ultimo capito nihil loquar, praeoccupari eniih. \ iloc puto, paput. istud, siout, si bene andiri, etiam Quantum auCem.il till talia aCferét ili.re eoi^eeiaatica aedificatio codicum, cum iam.in hae ipaa aula,sati· superquo dictum ait, et insucer hxpoaiium peprtifiei summo, heic silentio' praeteream, quia non eat hic eniinentmidius ac rexerbndissimua dominus csrdi^/ ^oeus. nahq archiepiacopus Hiqpafensi· Kilt, hoc oaj^it liinç ' * V eniam mod * cesse eliiutnandum ; sed nonaperpefuo elimiaaWdum, sej ita ut in/^iio capi^te eius rei mentiq requrrat. 536 «d id quod ex ^nte dictis con­ sectariilW est. &qub vagumvidetur ultimum,comma capitis 411 hqiüs Uostri schema^ in quo nulla "fit Cuderem corte ut pe&diarfo ,aliqua disposti? fiat - mentio de canonico processu necordinario nec sumt j irca modum ‘et circa formtyn procedendi quokd * nutrio· ■ Nemo enim est quj nonviÎeat, quantopere sacerdotes delinquentes: at in peculiari aliquo ha,pito fieri, deberet, in pficoliari decreto. Hoc dgitûr decretum hic-non eatj4\»uo loco; ilhid exjnUtatis. Ethaec sunt * quae,( reverendissjlni patres, ·ρ- Λ «exception· ' ·· -- d? ** ilhe ,v"quae ------ ita *1 publica L‘1 aunt,' - --· ut^um * . k 'agatur. d<1σ dubitatione facti, se> liceat milii, eminentissimi patres, praesules I[ reverendissimi, perpauca vestro acumini sapientiae-1 ( que vestrae submittere de eo quod matime'nunc temporis\ desideratur quoad ecclesiasticam legisla­ tionem. speciatitn 'de canonico processu; ut omnia quao gd sacram iurtsprudentiant pertinent rito recto­ que serventur, atquo poOnae indo consecuturae suum effbcLuni sortiantur. z Delendum quippe ôst quod dum rioatri· hisce \ teiDporifrtis videmus in civili societate e rudibus ot incompositis formis atquo materialibus, ut ita dicam, «complexum aliquod legislativnm systema breve, con4 cinnum, atque ordinate dispositum fuisso exornatum; in ecclesiastica autem societate, quao vera societas est. et a civili prorsus independent, idipsulh omnino desideretur. Addam insuper in hac ipsa Roma proecdurae codicem in rebus tompotaUbus inveniri; qui apud exteras etiam natiotfês maximo in honore habetur; et tamen in ro ecclesiastica deont clara procedure in agendo. Hinc vix aut ne vix quidem lUlla ecelesiastiiM curia invenitur, quae uniformes et constantes regulas habeat, ut possit rite recteque verum a falso secernere, et in iudiciis contentiosis veritatem invenire: ex quo consequitur quod nullus pene processus canonicus efficiatur. Hinc duo maxima incommoda, ne dicam pericula, profluunt, quod vel delicta impunita remaneant. vel potestas ex informata conscientia ultra limites iustos liberrime progrediatur. 1 Argumeatom : .Episcopos Tineatis sit ia priais, optare w at in re qaoqita qeclMiaatic·, aienti in civili habeatur codex qnidam rite dinjMsitos sive legislative sive procédante. Ad tchema satem deveatecs probari sibi ait, qeod nbi de clericis coitcubiaariis igitar, comprehendantur amaes siva bénéficiai! sive non; praescriptionem tamen illam extendendam ad ali * etiam peccat * contra sextum, immo etiam ad omai * «««IU facinora. At in huinsmodi oooultia criminibua procedendum esse * d tramitem couciiU Tridentini sine strepita et fignra indicii ac sola facti veritate inspecta, aairo semper recursu ad apostolicam sedem. Qaodsi non satis de crimiae constet et publi­ cum crimen ait, totum peragendum in iudicio ac proceara aire or­ dinario tirs saltem summario pro locorum at temporum cirouiatautiis, m institi * laedatur cum Mmmo episcopalis dignitatis Utiuaque ecclesiastici coetus dedecore. Hinc testea audiendos et (u ipsorum defectu testes testium; perpendendam pabtioam famam; exceptioni dandum locum, ne imputatas rive per se aive per alium sine defensione remaneat. Demum quoniam, vient plerumqae accidit, deficientibus testibus, probatio plana Laberi non potest, sddendos indici ordinario vel delegate slice indices synodales eum voto deliberativo, ut saltem moralis convictio in indicando habeatur. Paucis conclusit vel nihil inuovandum ease in hoc negotio cires decretam concilii Tridentint inxta votum cardinalia Hispalensis, vol ai reformari aliquid patribus placuerit, bis verbis exprimi tota rea postit: , ORATIO reverendi patru domini Martin • ejHecopi Padcrbornenii * *. Scit enim populus Christianus talibus 4ecerationibui> 'qui ornantur a talibus guberniis, uoo semppr presbyteros pios et probos, sed interdum pretbyterl·»· ambitiosos; non semper esse repletos spifttn ec­ clesiae et lesu Christi, >sed interdum spiritu-mundi, ά non semper «ese tfcfensores, sed saepius desertore * et proditores rei Christianae" esse, qui ex domestici * Ad schema nostrum quinque tantum, quaque b facti eunt inimici, Quo^ si haec sacra synotdus clenbrevissiqias anmadversions· facfhm, quas' rogo vos, · cis interdicen ne i^as jdocoràtibues in posterum . eminentissimi praesides, reverendissimi contraires, a ’guberniis σ_______ . rivilibus vel acceptent vel deferant. milita peccata ot scandala in clero et in populo bèixvole ut excipiatis ' Et 1° quidem generalem quamdam animadver­ christianu praecaverentur. sionem praemitto 'experientia comprobatam, nempe 2** Qptarom ut pag 4 lin. 3 ab infra'ico). 517 c non raro clericos nostros a recta linea aberrare, a post verba: ^Tonsuram quoque clericalem gerant, et' spiritu ecclesiastico et a spipitu Domini noatri lesu capi|lis simplicem cultum adhibeant/ adiungerentur Christi alienatos, mundanos et indisciplinatos fieri, haec verba: liret etiam clericis latini ritus barbam de­ eo quod obliviscantur effati illius apbatolici : & ad· centem ferre. Mihi enim expericfnti^compertum est. * i huc placerem hvminibur, Chrieti verrue non eeeem. in multi· regionibus a multis ot etiam bonis clvnAbripiantur enim studio placendi guberniis civili­ cis hoc maxime desiderari propter varias molestia·, bus. a qnibua expectant- adeptionem dignitatum, ot varia valetudinis incommoda, quae cum f<»nhonôrum. beneficiorum : nam ius designandi, nomi­ nandi vel praesentandi ad beneficia Vcclesiaqtica varia gubernia civilia sibi compararunt per concor­ data. Non volo quidem Ut haec concordata simpli­ citer retractentur^, se4> nolo ut hael concordata ab ecclesia quidem stricto serventur, sed a guberniis civilibus quoad obligationes quas ipsis iniungunt b.icpe impudenter violentur et frangantur cum magno rei cnfholieao detrimento. Optarem igitur ut etiam hac in re tandem aliquando sanctissima ecclesiae iura vindicarentur, ot ut in mitigandis his turibus hoc conciliunj Vati­ canum sanctissimae sedi apostolicae adiatricem manum praestaret, idque solemniter declararet, con­ cordata quae inter civilih gubernia et ecclesiam inita sunt, si a guberniis civilibus fideliter serven1 .Arguuientum «Episcopus Paderbornensi * sacerdote·1 ait s recto tramite alieno· eue, eo quod contra apostoli monitum Mndeant placere hominibus non Deo; abripiuntur enim studio placendi guberniis civilibus, quae per concordata possunt et honores et beneficia ei· conferre. Concordata utique servanda esse ab ecclesia, at dummodo a guberniis etiam serventur ! Reprobavit autem sacerdotes a gubernii * recipere décorations· et ordii^fi et postulavit, ut id s syuodo prorsa * interdiceretur. Non raro euim cliriatiaans populet· seandallsatur videns a guberbii·. quae saepe iafenaissiina ecclesiae eunt, ordinibus et decoratiouibna presbyteros ornari. Addidit ut pag. 4 I 8 post verba. ,tonsuram .quoque clericalem gerant et capillis simplicem cultam adhibeant' dicatae: «liceat etiam clericis latini * ritu barbam decentem ferre , * quia Jam ex una parte varia valetudinis incommoda barba isipedit, ex alia indifferens otntiiDO eet nec decori clericali rspogiiana, at et exemplo orientaliam et exemplo Capuccinorum apud Latinos apparet. Inter­ dicendam etiam oaaponarum frequentationem, et ideo post verba pag. 8: .sobrie vivant in boc saeculo , * addendam: .interdicta «At omnino clerici· * etc. ni terta. Vetandum etiam clerici· ue alieno aere gtaveutar. Praeterea c^p. 8 pag. 8 Lia. Id verba : .immnodoqne eonoibinata * omnino delenda, et exprimendam deaiderium, ut formentur ia ecciada piae teicoram societate·, qui loco ancillarum sacerdotibus famulentur ; huinsmodi autem societatum initia in nonnullis dioecesibus iam haberi dixit. l>emum dum sacerdotum et clericorum otteia describuntur, in­ dicanda etiam 'enbaidia vitae sacerdotalis et commendanda quotidiana et devota sacri celebratio, quotidiana meditatio, frequens confeerio eidem confessorio quantam fieri } test facta, et Vita etiam commnuis clericorum * •ion‘e barbae coniuncta sunt. Praoteroa barbam ferre .est res per se plane indifferens, neque de­ cori clericali ullo modo repugnat: tam parum re­ pugnat. ut etiam Cappucini in nostri· regiumbus ferant. In rebus, reverendissimi patres, quae per C se plane sunt indifferentes, nec per se clericalem decorem offendunt, credo, cloricis nostris omnem osso tribuendam libertatem, lidem tunc eas levies, quae vere iustae et rationabiles aunt. ^prompt us acceptabunt et exequentur, agnoscenti *. -teges ec clesiae non dictari arbitrio, sed dictari necessitate vel utilitate^ noaque episcopo· non eèto * dominant?· in cleris, sicut loquitur beatus Petrus, sed esse veto pastores et' patres. Optarem, ut liaeq sacra synodus interdiceret clericis frequentationem caupouarum: et quidem optarem ut post verba pag? 5 \col. 517 c) „sobrie vivant in hoc saeculo^ adiicerentur haec verba. Inter­ dicta est omnino clericis frequentatio cauponarum inter limites suae paroeciae oel urbis, nisi officii ratio eam cohonestet. Et post trinam monihoncAi episcopalem transgressores legis seoere coerceantur^ crescente antem contumacia liceat e^s beneficus privare: qui D autem notoria et scandali ea ebrietate coram populo infames evaserunt, non transferantur de loco in locum ad populi scandalum, sesl omnino a sacris suspen­ dantur. Quin etiam optarem ut haec sacra synodus clericis interdiceret, ne leviter ee alieno aere gra­ vent, neque unquam do solvendo serio cogitent. Non opus eat ut huius prohibitionis rationes coram vobis, reverendissimi patres, latius explicem; nam per se patent. * Vellem ut si eminentissimi et reverendisriini 4 patres non decernant, sicut dixit reverendineimu· archiepiscopus Strigoniensis, ut totum III caput eliminatur, vellem tunc ut certe verba capitis ffi pag. 8 linea 16 (coi. 618 D „in impudicitiae sordibus immundoque concubiunhr, velbmi. inquam, ut have verba immsmdoque concubinatu delerentur; et ut ex­ primeretur desiderium, ut in ecclesia eucietae laicorum formaretur, laicorum fratrum, qui sacerdotibus pro ancillis famularentur. Nam in nonnulli· regionibus. υ 539 - ■ À. 8E88I0NE8 PUBLICAE ET OOÈGREGATIONBB GENERALE? - in nonnullis dioneèsibOs huiuamodi eoeietatls aire A eodalitatia laiconim frqtrum initia iam facta aunt: nihilqiie ego' credo Mae optabiliua quamuthoc tam salutare ipatigitum ,fdrrri retur« * et latina i* ëo- cloeia propagaretur. 6° Denique optarem et ego (nam aaaehtior pbsniaaime iia «erbia, quae ante me dixit rertorendiaaimua archiepiscopus Strigonienaia primaa Hungaçiae), nt non aolum describantur in hoc schemate officia clqrioorum.eod etiam'Sit indicentur jclericis nostris subsidia vftae vere· sacerdotalis. Optarem igitur ut vehementer co.mmèndetur omnibus clericia quotidiana et devota aaori celebratio, 'quotidiana meditatio^ frequent confessio, et quantum, fieri poàait, etlam oidetn temper sacerdoti confeaaario fa­ MO petivi, quae mihi deeeçjta fiait1; et gaudeo quod habuerim ocdaaionem excedendi actum hunilitatis et obedientiae. Mihi autem videbatur quod bulla aAaptieaimi patria débat oooaaionem saltem tentandi utrum ne' liqeret“ia ipeo conventu veniam petere loquendi; quia illa bulla loquitur de aratoribus, qui pridie aaitem debeat exprimere desiderium I·. quend), et etiam de aliia qui In conventu poaaunt, venia obtenta, loqui- Sed libenter fatebor quod male interpretatae aim verba sanctissimi patria. Volo autem dicere quod veniam petji loquendi propter graVem, nt mihi videbatur, neoeaaitatem, quia orator ante me defendortit et propugnaverat propositiones condemnatae ia haerptico Baio a summis pontificibus: mihique videbatur opportunum hancanimadveraidftem facere, nempe quoji Jiaius-condemnatus fuerat, quia cienda. Denique etiam 'pgo vehementer optarem dicebat integritatem naturae humanae et' immortali­ ut haee aacra synodus uno ajterove «eteo affectuoso tatem ipsi deberi, integritatem id cat immunitatem commendaret vitam communem clericorum in qaeculo viventium. Nam in nounullia dioebesibus, quaa B a concupiscentia. Illa doctrina condemnata fuit in i.itp nominavit revcrendiaaimua archiepiacopuaStrigo­ Baio. et etiam in Baio condemnata fuit illa proposi­ tio qua^ dicebat, quod Deua ab initio hominem no» nienaia, etiam in nonnullia dioecesibus Germaniae, potuisset creare, sicut nunc nascitur. Porro illao « rempli gratia in dioecq^i Monaaterienai, cuiua ecrea videbantur mihi multum coniungi cum vera cleaiae egregiua praeaul huiua instituti auctor bia notione peccati originalia. Haec sufficiant circa illud. diebus morte nobis ereptus est, huius pprfectioris Nuneurenio )d propositum schema, et nolo fa­ xitao sacerdotalis initia facta iam aunt; et magna spes eet fore, ut hoc salutare institutum maiora in dies capiat incremental et aaluberrimos fructus edat, dummodo a praesulibus amanter foveatur. Et mihi'campertum est multos bonos et pios sacer­ dotes; qui huius instituti^ amantiasimi sunt, eius- cere sermonem de necessitate vitae honestae et moralis et piae in sacerdotibus: omnes melius illud sciunt, ^uam illud possum dicere. Volo tamen ali­ quas proponere animadversiones. Et in capite 1 post mentionem de necessitate in inodi laudationem ac commendationem ab hac clericis vitandi vana spectacula, vellem quod aliquid diceretur de vitanda venatione, quia disputatum fuit sacra synodo expectare: et optarem vehementer, a canoniatis, utrum et qualis venatio interdicta ait ut borum sacerdotum voto et expectation! respon­ deretur. , , clericis. Mihi omnino videtur opportunum aliquid Haec sunt, eminentiaaimi ac reverendiaaimi patree, de hoc dieere, nempe quod venatio cum armis sit quae veatro aapientiori iudieio, omni qua par est interdicta eleriois, et non est quod veteres canonicas modestia subiicienda putavi. C leges allegemusN Sufficit quod ita ordinet concilium Vaticanum, quod ptofecto ius habet sive antiqua iure ORATIO explicare aive novq introducere. Itaqne bia verbis reverendi patri» damini Augtutini Feret vellem illud exprimi: A venationi cum armi», qnae rpiseopi Savannenti» l. tantopere virum eccleeiatticum dedecet, abetineaiit; tu unquam populi» exhibeatur foedum epeftandum Eminentiaaimi ac reverendieaimi patres. Antequam incipiam de proposito schemate, lieeat homini· Dei vaganti» per via» et agro» po»t ave» et. mihi per -modum explicationis personalia verbulum fera». Praeterea ne desidiae, omnium vitiorum^natri, dicere de facto quod evenit: nempe paucia abhinc occasio foveatur, in clero nullus ordinetur, cui nullae diebus venidtn loquendi ab eminentissimo praeside sunt sacrae functiones committendae, et qui episcopo non ait necessarius vel aliis eccleqiis iuxta ordina­ tionem concili Tridentini. Audivi enim quod in ali­ < Argumeutum ; .Bpitoepu * Savannentis loco prooemii ex­ posituram aé dixit, quo alias dieere volaisaet, ea· ab emi· quibus locis renatio permittatur ad praecavendum uentitaimo primo praeside venia loquendi sibi denegata est; maius malum: nempe dicitur quod melius est pro id est, propositiones in Baio a summis poatidcibsa damnatas, clericis venari quam vagari per vicos et tabernas fuisse ex umbone propugnatu a reverbadiaaimo oratore, qai civitatis. Illa ratio non mihi placet; et illi qui inclu­ loquatur fuerat immediate post as, cam de primo Idol eehemata duntur in hoc chou, non debuissent fieri ecclesiastici, ageretur. Sibi opportus am vias· ease aalmadwrtere, qaod Baiu damnatu tait, quia dicebat integritatem at immoHalidebuissent remanere in statu laicali, et circa illud isum naturae bumanae deberi, et Deum ab initio noa potaiam D conscientia epieooporum stricte tenetur. , rears hominem, prout nane naaeitar. Hives prss-xixaia venit In capite II schematis loquitur auctor de exer- ad achema , do Vila et honestata elerieonua". Et ia oapito I post meationem de Moemilato in clbriria vitandi spectacula, voluisset prohiberi etiam venationem eum armis, qaae omnino iledaeet clericalem statam, at hase additionem proposait: ,a venatione cam anaia' etc. Neque ideo venatioMm hanc per­ mittendam clerici * ad eorum otiam impediendam, ut alicubi dori audivit, aed statuendam potias, neminem ame ab episcope Ordinandam, qui noa ait ministerio alicuius eecteaibe addictae Capita U, ubi statuitur clericos singulis saltem trienniis vuiquadrienniis spiritualibus axerdtiis vacare debere, dispositionem hanc ait eeandaloeam emo saltam pro illis regionibus, nbi siagalio annis saerritia spiritualia a dsrieia dant. Cum natam da exercitiis normo dt, aliquid etiam de ipsorum fine et eeeqe dicendum. Hinc coettitato generali lege de exercitiis aiagnUe annis taeieadia, addendam: ,si aatam ia aliquibaa iodo' sta. Transi^ poet hase ad reeitaticoem divini Addi, ubi a ooneiUo VaUcaao voluisset dirimi quaestionem , atram voluntarie di­ stractas mtietaciat divini ofllcli recitationi', ot absolute de­ clara ri: ,ia hôe casa non mtiaderi.' Et ai sssarlnn maniae dixit, ut breviarium amandetur ; et emendandum 1· quoad duratioasm olddi pra enari in diei dominieM, quod loagisrimam ast et illa praesertim die mteaionariia admodum onerosam ; Xe quae­ dam eoiseda ode, quo ad risam arovtnt; et blc ridiculam eme dixit eipHobtlmism, quam aanctas Augustinus & triginta et octo haede afbrt, quibua paralyticae iaoebat ia iadrmitats eoa. Huc igitar Augustini locum · breviario expungendum. Et cum enite· retinae da araaulUa aliis maetoram petram bomiliia queri ad hilaritate· exdtaadam taqaerethr, amlnearieetmu primaa praeaei. riguo dato aormlt at dixit: ,Bevweudimiiuw episcopos loqutar nmiori nvumtte do anaette patribu' BmpenMt orator tota reverentia m loqui, ot aohamraodo histo­ rica nonnulla animadvertere Cum autant nimie iaaiataivt in aCneedia exemplia ad ese orti natta suam probandam, eminentiarimna prima * prnaroa ait: ,Batte iam axpromti rovereadiarimu episcope * UtiUtrium saeaÀ ut amandotar breviarium; rudant igitar ad, MbaaVpeopoaltam.' Ai ipes iaatilit adhuc, ut aashrnnttesimte prima * grosses eam itarem interrumpere Mgorotar dicendo : ,8i itvorondteadmu apioeopae nil aliud habet droa roboma ota. ** at in tacta. 1 inde sapra, col 170 t>. "irorro. Ml CONQREGAJIO GENERALIS DECIMA SEPTIMA M iuuni ItfO Ma citiis spiritualibti·; ibiqu· dinii illa spiritualia qxsr-A tu· boa· isagi· Doo pUoaM^ quai aratio Mi·· citia dsber· fieri siaguli· trieaaiia ν·Ι qaadrwaaiid. Venerabile· patraa, illa prpviaio in * hae -parte scbematis toiihi noa tantum mira vita fait, aed dicer· debeo, scandalo··: et quidam gaudeo quod illud schema teneamus aub poatificio sacreto, quia mani­ festatio at publicatio eius certe multo· in claro *' scandniixaret. Nam conauetu^o eet ita omnibus, rei •altem in fare omnibna dioeoeaibua Gallisq, ut illa exercitia dentur •ingt/Iis anni·; et in maltia locis, ut adait opportunitas tum pro parochia tum pro vicariia, ilia exercitia danitur bi· in anno. Quaenam caaet igitur illorum admiratio seu potiua indignatio, •i iipnc viderent quod concilium Vaticanum, de quo tam. jnulta expectantor, nunc exhortaretur eocleaia.sticos ad facienda· spirituales secessiones semel in ■'quadriennio? Magistri vitae spiritualis commendant omnibus annuam praxim huius exercitii et omnes episcopi, omne· qui aliquo modo occaaionem habent observandi, quae fiunt inter sacerdotes, libenter fate­ buntur, quod illa exercitia aint moraliter necessaria a singuli· anni·, ut clerus perseveret in ecclesiastico spiritu. Deaiderarem etiam ut in schemate verbum di­ catur de fine et spopo horum exercitiorum, ut illa exercitia fiant more debito, et ut fructum intentum et desideratum habeant. Itaque propono additionem illorum verborum, quod in schemate pro tinguli» triennii» et quadriennii» aubatituatur primo rinyu/is annis; tunc addatur: Si autem in aliquibu» lacie ubi tlla exercitia non /wrant utitata, nimis ardua appa­ reat epitropo kuiu» legit αηηηα exeeutio, liceat illi per aliquod tempe» ipeiue indicia conectent ia» relictum illa exercitia haberi tantum tinguli» triennii» vel qua­ driennii», donec paullatim patiit meliorem praxim amplecti. In illi» autem exercitii» tedulo moneantur clerici de nece»»itaie quotidianae meditationi», exa- < minis conieientiae, lectioni» Ipirituali», aliorumque pietati» exercitiorum, nec non et frequenti» eonfettioni»,, »m» quibu» uemo per»e»erare pote»t in eccleeiaitico tpiritu; timulque ii» norma aut regula vitae propo­ natur et inculcetur, qua dettdiam et mundana vitante» orationi, ttudio, et teli operibu» vacent, ticque Jiant »al terrae et lux mundi: ifuatenu» et teiptob pouint valear», et alii» viam ealuti» attendere. Venio ad aliam partem eiusdem capitis, nempe ad recitationem divini officii. Admiratus sum legendo notas quod aliqui existant, qui negent obligationem recitandi officii quando non habent beneficium. De hoc nunquam audiveram, et certe apud nos nihil tale audivi; et apud nos etiam fiunt generaliter exercitia spiritualia in Statibus Unitis, quantum fieri potest, singulis annis. Sed vellem ut in hae parte schematis controversia dirimeretur, addendo illa verba, menti» evagatione» cohibendo tub poena nou »ati»t I facienili, ·> dietraetione» eunt plene et directe oolunJpr“ia«. Circa hanc quaestionem existit controversia inter theologos; et haec controversia, reverendissimi patres, mihi semper visa fuit probrosa catholicae theologiae, probrosa ecclesiae. Quomodo dici potest aliquem satisfacere praecepto orationis, dum in mente voluntariae distractiones retinet, dum cogitat d· aliis rebus, dum ipsius labra tantum occupantur in oratione? Ratio quam aliqui dant theolpgi circa illud, quomodo satisfaciat retinendo voluntarie e( directe distractiones, eat, quod ecclesia Dei de inters nie non iudicat. Transeat in aliquo sensu; sed eeclosia ius, perfectura ius habet praecipiendi illos actus internos qui necessarii sunt, ut actus e.xterni, rjuos praecipit, sint boni, moraliter boni, laudabiles actus et Deo digni. Et hic, reverendissimi patres, nostrae memoriae revocanda est illa observatio sancti patris AugXistini, credo quod latratus canum etmugi- earn Mit», tarn·· sine menti· attention·. Itaque peto, et suppliciter peto, ut illa controversia a theo­ logia agitata dirimatur per oonciltum Vaticanum. Sed nunc volo disere aliqaa circa emendatione· •t correctione·, * quae fierj deberent in breviario, et etiam circa correctione· quae facta· fuerant Et primo quidem desiderarem, ut quaedam correctione· fierent circa duratibnem at longitudinem officii, praecipue ia die dogiinic·. Noatri miaaionarii fere totum diem sabbati impendunt in audiendis con­ fessionibus; et caepe in eocleaia remanent ad audien­ da· confessiones etiam usqus ad nonam, decimam et undecimam horam Aoctis. Nonne videtur aliqua­ tenus absonum quomilla die teneantur dicero officiuqt, quod multo 'longiua ait alii· officii·? Sed liceatzmihi quaedam dicere de alii· correctionibus! Quaedam sunt quae difficile est legere cum gravi­ tate e| reverentia quae requiruntur in recitatione officii divini. Ut dem exemplum, in illa homilia sancti Augustini circa paralyticum qui fuerat triginta et octo annos in infirmitate sua, omnes recordantur quomodo sanctus Augustinus ibi introducitur probans numerum 38 esse numerum infirmitati·; et illud probat ut ita dicam per algebrioum processum, di­ cendo: 38 aequalia sunt 40 minus 9; quadraginta est numerus perfectionis: duo repraesentant prae­ ceptum charitatis Dei et proximi : ergo 38 est numerus infirmitatis. Debeo fateri quod nunquam illud potui legere sine distractioni bus. EminentUtimu» praete» cardinali» de Angeli». Reverendissimus orator loquatur maiori cum reve­ rentis de sanctis patribus. Orator. Equidem volo loqui cum omni reverentia de sanctis patribus, eminentissime; sed etiam ali­ quando bonu» dormitat Homerut: et circa illud nihil amplius dicam. Praetereo quod apocryphae historiae de breviario eliminari deberent. Et ut exemplum dem, baptismus Constantini Magni, de quo nuper legimus in officio sancti Silvestri, non videtur bene concordare cum sana critice, et illud deberet certe emendari; et cum multo dolore vidi in platea Lateranensi aliquid, quod certe offendit oculos eru­ ditorum qui veniunt Romam ; et dicitur in hac platea; Hic Conttantinu» a eancto Silvettro baptitatu» fuit. Illud non est verum, et hic non est locus adducere probationes, sicut etiam non est locus adducere probationes circa motum terrae. Sed Constantinus nou fuit baptixatus in hoc loco et circa illud credo quod omnes conveniant. Liceat mihi aliud exemplum dare. Illud exem­ plum duco ab humilia sancti Gregorii super illud evaogelium: Urunt tigna tu vole et luna. Omnes norunt quomodo sanctus Gregorius illud explieet evangelium, et quod dicat .omnia signa, quae inveniuntur in evangelic, iam iam suo tempore fuisse impleta, quod fere omni dic audimus de terraemotibus et de -civitatibus quao destructae fuerunt, et addit: Adhuc non vidimus signa in caelo et in luna; sed quod ills non sint remota, satis patet, dicit, ex ipaa aeris immutatione. Nunc mihi liceat reverenter dicere, quod illa homilia indicet sanctiim Gregorium Magnum in admodum singulari, non dicam indecoro modo: namque illa prophetia illum exhibet, ut ita dicam, tanquam falsum prophetam. Nam illud sanctus Gregorius dicebat 12 «cribat, in quo. ut Mti· apparet, tanctua Oregon» % hietur ineidere in eaaum papal * excommunication», rt illud probabe. EminnUttMfttm prati ** d· Angciit. Hic agitur de seheraate r/M ft , * Hrriftrw et rv\ erendiaeituus epiacopua iam «ati· eipreatot deei** d rium reformationi· breviarii, et iam eufficit Orator, Vellem etiam aliquid addere circa cor­ rectione· quae factae fuerunt, et illud dicam uno v.-rbo. quamquam materia eit gravi·, ot q^modum M4 Christi, quod aat aeelaaia; eu in· eeelaaiaa parte· ooaetitutivae tant «yatbe/art·, eoder ot rifutri·. Sym­ bolum habemaa eonrinune; t^mbolam enim unum eat. quoniam unua Deu· tantum eat. una fldea. unum baptUma. una eeclcaia; quia una tantum datur in ea cathedra veritati·, eiu· nempe cui dixit Chriatu· Dea» noeter: Peace agno· «eo·, poare we· mea· •eu quemadmodum Minctus Cyprianus ex premit di­ ce»·: rExordiom ab unitate proficiscitur, et primatus Petro datur, ut una Christi crclreia. et cathedra una monstretur.· Et haec de symbolo. gravi·. ' A’miaeefiirimwi pwitt fit Ant^fh/ Si non lo­ quatur de honestate clericorum, cedat locum alteri A erum non ita re· eat cum codice, non itn cum rituali. Codex diversu·, et disciplina diversa esi et ut demonstrem codicem et disciplinam ecclesiarum oratori. * diversam esse, utar exemplo hutu· schematis, quod Omtnr Libenter obcdientlarrt praestabo, emiinscriptum <*st dr rita ri Aoneriirir c/rrirorwm. Co­ mntissime prarte·. quamquam mihi videatur quod dici· ecclesiae orientali· •unctiones longe severiores dicere possim illud, quod relatione^ noccMariam •unt. quam codicis occidentalis Canon XXV san< et intimam habet cum divino officio, ut nimirum R torum apostolorum sic sonat f8i quis episcopii», illud officium recitetur cum referentia debita. At- presbvter aut diaconus fornicationis, furti, wl 'nmeii acquiesco decisioni rt descendo, eminentissime periurii convictus fuerit, deponatur ; * et sanctus praeses, de ambone. Basiliu· Magnus canone suo XXXII * qui r< dico AwMnrefiwmw· pre/cxr· df Aapflif. Keveren- nostrae orientalis ecclesiae complexus cut. omnia ^^msiini patres, quae dixit episcopus Havannensia de insimul complectitur, et sic decernit _Si qms de denegata «ibi facultate loquendi, explicatione in­ clericorum catalogo in peccatum mortale lapsus digent idem rowrendisrimu· dominus episcopus fuerit (intelligitur si cum infamia scandalo«us fuertC. petierat veniam loquendi extra ordinem praescriptum gradu suo deponatur, et in locum communem d» » litteris apoMohci·. et hac ex causa tunc non potui trudatu.i *; quoniaai nêc post cauonem additum o*i eidem veniam concedere, cum ab ipso peteretur ut. quod in disciplina Tndentina e’ hoc schemate con­ mtrrrupto oratorum inscriptorum ordine. ipsi loqui tinetur. quod n rui irum prius tribus vicibus vitio *» hiVderlci admoneantur : sed simpliciter dicit. «1 qui permitterem Accedat ad umbonem rvverendmsimu· dominus . in haec crimina, in peccata mortaliu lapsi fuermi Lapp Sx»Iàgvi episcopus Magno-Varadinensis ritus cum infamia ani nominis, gredu suo deponantur < t graeco· rumeni ad communem locum detrudantur Et si huiusmodi clerici postmodum resipiscant, atque vitam m nudius "ΚΛΙ1Ί mutent, canones orientales praescribunt, teste can reterendi putn» domtHi lulfphi Krpp ι’ XXI Trullam», ut tali * presbyter emendatus atque ^uxropMx .W07M0-l'uri»diArns1 Minb»Ium. calicem sc ntuale constitutivas partes vase eclemniter vovit · nobis orientalibus catholicis uniorem '.esiar («rseeae ait. nthHuque ecclesiam «ymbolum commas· tantum fidei postulare; ct sicut Benedictus XIV habere qui usa» rieni». nous «pint»· et aaa Ide·; ut codicem haciplnmrcm diversum esse. et quidam righlioretn m ercieai» expreaait; Nou latino· tantum, sed ego omnes < a. neutaii. ot n-iuuvili» eieraph· probavit, nude synodum rigavit, I) tholicoa volo; dico summi pontifices Romani, et nt orientalis codex integer servaretur, siculi summi pontifices •ancta tedes iterato ac solemniter vovit codicem fecerunt semper ht id ipsum ait anit idcirco ad cakem schematis haec addi , Sacro approbante ronriflo declaratum», epiacopoa oriaatali· eotltsiae per hano noAtram constitutionem minime impediri, ut diocipliaam areleeiMlicam aecnodum annonet codice eceJesiae oneatalis com­ plexos prono quoque atque «no modo moderentur.’ .Sao modo' »e diiixae addidit quia in ecclesia orientait per decem saecula negotia ecelesiaatics summarie faertst tractata, iilawqae praxim commosem ia autrenuiU ecclesia ftüme, et ai posttoodnm apad Latinos solemuitatss in indiciis induet · * par de< relaies tiregoni 1JÇ cum hae in Orientem nunquam per­ venerint. iure auo orientale· antistite· eontmqao tribunalia utuntur in ecclesiasticis esuai· breviari modo expediendis, quoad capal Π de recitatione officii legem ait d· integro officio a clericis quotidie recitando pene· Graeco· impossibilem omnino t*sae. nisi forte exponi ii velint inevitabili periculo incidendi q&vüdie iu grave peccatam? quia Graeci ut ipse ait, nullum breviarium habent, sed babent •exdecim tomos in folio et alio· in minori forma libro· enchoktgico·, ex quibo· cattam divinum persolvere debent. Attbmsa et ipooo ofteium recitare iuxta suum directorium capitibus ·Ο et 7M. Cap. 00 bobori. quod qui- tectumque oouaervare; hinc ad calcem «chemiti * addendum emi puto, et etiam ut id fiat rogo, vide­ licet relate ad fidele· et clerum orientali· ecclesiae Sacra apjsroàaaG sywodo, der/arama· episcopo· onottaU· ·ο«/<·4α· per Aanc wolfram coMihtMtiuaem tautime impediri, al diacip^aaia fcclesiariiciim lecMNc/um ca^owre, codie * ecdeaia· orientaii· compiero·, porro a/^ue sao «odo moderre/ur. libet saoerdM missas edbbrataraa debet prias recitare l< >r *s reaoaica·; cap. 79 bsbeyt quod οαιαββ sacerdotes oWigsutur dis ac aocte sept·· load·· persolvere. Sed ottinan bc< c«put ease pro religio·» et aMMchis, qui die socle officias· per•olvere possuaa aaa sate·» pro clero eoaiagato. cui 1er ilis spplisari aeqait. Vade addeadnai «il; .Bitas aatcm orientali» clerico· baie coastitaUsui inxta M«ai «oreai et legen dioeeesaaaai satisfecere dabare/ Oactasit rogando patre . * \t proporita widif>s>en maa parte et maaa «retari · * b propoaeada ···· * duxi «t MlppKriter vae rogo, at haec additam··ta ad taxtuas bauigaa * >dmittero, acceptare et probare dignemiai. ORATIO rrerreo^ petn * demi Htitna Bmé» rptap AtaerisiMM ta JYa^nri·'. Emiueutimimi praaridoa. fratre· voa«rauwtmi Patria Ptatoriaari· et Pistorienaium episcopu» non sine quadam animi trepidation·, fateor, in con­ spectum vestrum, quem summopere revereor, me de hoc edito loco trado; quoniam pr>be scio ea nomina infausta· fui··· memoriae, et esae adhuc m ecclesia, quasi vaferrimam illam fraudem lansenianam passim redolentia S«ep« enun Pistorienses quasi illius veneni auctore· iu hac aula nominati»· aegre audivi, quare eo me titulo parum vobis commen­ datum sentio. Verum enimvero tantum contribule· mei auc­ tores fueiiint sacerrimi tiltua conrilisbuli. quod illis tantam infamiae notam inussit, quantum dirse grandinis auctor est miser agellus, quem ipsa vasta­ vit scilicet talem ipsi mercedom tulerunt de ei1 Argumenta·- .Kpiscvpu» Pistoriensi· ixtuium saepis ex snae patnae ac stat» episcopali» nomine conque»··» qaod Pistoriense» passi· traducantur st imtom mfausti illius concitiahali lansenina· peste· redoleatis, enm reapse et sint et faerint semper veri catholici ('reciliabulnm iilad polia» vocandum esse Riocianam sal Tamburinmnn·, rinaque nauteis * Rieciann» aat Tambnriaiaao· a veris eiusdem aucfonbus. — Quoad sebem· probavit quidem, quae in eo continentur, st pleatcra et ordinatiora reddenda doit. Noti tsts praesenti dero quam et faturo prospiciendum, idreque pro temporum ne­ cessitate et ratione praemitti <·ρη» esse caput d» institutione cleri Hanc mistitntionem accurate descnbeudam per duo potiora capita, pietatem immruui et scientiam Scientiam en.ui in imrem esse tenq *>ribu· et rompsratarn actiiahba» riiyeuti · psujMT^uisro et macillam. nec hodie clemtn dm em et magistrum esse, sicut olnu fait. I nde argui posse ι-il d< *»iderart in n»litntioRc clericorum pritonm locum habere debet, con­ cilium. ait. aliqmd decernere <>pn» esse, cum iu!» r bonas aries, qnibn» itr.but clerici debent, illa quae esi »r» artium D«n apte roniuncta descendere de cultu clencah externo de fonua veaXium etc Ra quae ad * accrdutaiem vitam non pertinent, ut Utaseru quae­ que. intemperantia abusu» bouoniro eccleMse. *«<·<4·ΐίι> et . ar tiori nexu iuDffvuda et coaverurntion loco ponreda wdentnr. ne deduci forte poseii bninsmodi scabiem universo coetui ·\ pr biatam e. e** Non bene comunin ea. · quibat christiani· omnibus sbsUnemlam e«t. nt intemperantia, et ea. quae »|-e iiatiiu rienci· prohibentur, ut negotiatio. Prop««mit autem ut hoc vel uon sb»irui|i »x io * «-spot conficeretur , Quam vi» sacerdos ex hotuiDibu» Mtumplu» etc wi ia lejVw. Keprobsvit insuper quod t oin * vr«hani rehu>perv|ur m schemate episcopo detenuiuaada. et verbis schematis < Ί»η> aulein formp vestiam . congrua et< -ubetitui volmwt haec aha .Kt quoniam nullius η« η pretn c»i, ut per decentiam ei<. W ra Ki * nUntia auteru coepiacopi amici sui m verba rapitis I , tleriei diligenter cavere inbealur. ne bona ercleaiastiAa ad baeredr» trsn «ittaat * ' tanolavit ex ctvilibus legibus nun< fieri, ut rectores er«lesiarum, enm mlminiatralionem «usriptnut. •upellectihum sacraram inventarium a gubernii miniatn» ac­ cipiant et subscribant. Quae run detritae sint, persaepe his seprMiU» eta»servet>s novas slndeut comparare cleemrcverandimimorum patrum anffragiia prneaertim ia lapaa, tot intar pericula eoaatituta? Hoe opu·, hie •aeronaneto mimae aacrificio oommendatnr. * labor. „Proxima congregatio generali· habebitur cre­ Ad tantum bonum capemendum magna et amiatine dia. In ea continuabitur diacuaaio et exami­ dua contention· laborandam eaae, nemo eet qui non natio eiuadem •chematia de vita «t hanettat· citri·· videat, nemo qui in eemetipao non aentiat; et niai coram.1* B prudentia admodum exquirit· adhibeatur in moribua 4. initruendia, at in ordinandi· medii· poteatioribu· Congregatio gunaraUe daatanaootava. x 1870 iauuarii 28. ad hoatM imtificationb daballandoa, impomibile omnino mt, ut aaeerdotali· vita iit aa honmtate Faria VI dia 38 idnnarii 1870 hora nona matutina praedita quam deeidarnmus. Bed huic neceaaitati in conciliari aula Vaticana· patriarchal» baailieaa adtnodnm gravi in aehemnte providetur? Baltcni generali· revarandbmmorum patrum congregatio •go aoa video: et qui prawtaatimimo ttudio vult habita mt; cui interfuerunt aexoenti novam patrua, aliquam in finem deaignatam tendere, oportet ut nempe 84 cardinale·, 7 patriarchae, 4 primat··, media ad illuc perveniendum illi exhibeat. Partim 98 arehiepboopi, 426 epiaeopi, b abbatm nnliiua Mt aaeerdoti intimare qaam nanctu· eaae debeat, dioeomi·. 18 abbatM generale· rive praaaidm con­ •i non pariter illi praeeeribatnr modue eapemendi gregationum ordinum monaatieornm, naummitraa virtute·, quibu· eaaetita· eonatitnitur. Et quamvi· habente·, 23 generale· et vicarii generulM, quorum hoc ille ignorare non debeat, qui doctrina acriptuomninm nomina, aienti par aanigaatorea locorum rarum inatructua Mt aupponendun, expedit in con­ accurate deaeripta fuerunt, exhibet indieulua patrum ciliari eonetitutione, quod tanti momenti mt, expreme dacimaoctavae congregationi· generali·, qui inter memoraro; et omne, quod neoeacarium exblimatur ad vitam aaoerdotalem bene componendam, omnibu· acta concilii amervatur. Reverendae pater domina· loannM Vaacea arehielarieb praecipere, vel aaltem concalere eo modo. epiecopua Fogaraaienab et Albqiuiienri· ritu· graeco- C quo inculcatur vitae pnwctantmimae neoemitaa. rumeni mbcam lectam celebravit Qua abeoluta, et atiamai qnilibat laoardo· hui·· necomitatam apprime recitata oratione Adaum·· /Taurine etc., aminMtbaiagnoacat, lient omnibu· percpicnum mt. m·· prima· praaam patribua annuntiavit ax oratoribm Bed auper medii· neca—arii· ad bene rivandum pro nuperiori oongragatio·· inaeripth adhuc decem neo verbum, nee indicatio minima ia ηοΐιοιηηί· rc•upermae, abque trua alba ncce—im» ; ianaitqua om­ peritur: tantmnmodo atataitur qaod omnm clerici nium nomina ax ambo·· paraubaaoratarium publicari. officium divinum recitare animo devoto quotidie Hio amboaam coaoeaadaaa notam perlegit in tenaantar; at inaupar qaod apiaeopi eurent ut clerici, qua bebabantur raveiMdbaimi patena, loaapb da (et additur) praeeertim parochi et eonfmaarii, «in­ Urguinaona apineopua OaaariaM·· at Baaeti Cbriatogai» «altam triaaniie i· npiritaalibnn carte diarum phori da Laguna, Beavaautm Mmwt y Martin· ■potio axareaaatur: nihil ampli·· dieitar, nil am­ archiapbeopm Gnaatauab, Mridhiir Naaariaa arahi- pli·· providetur ut clerici apaoti· moribua inatructi •piaoopnn Mardaeai· ritua amaai, Paahm Molebar· raddaatar. At non baao »uffi«a»t ad perfectionem, archiipimpm Ooteaieuab, laauaete· Aaebrdi ap«»- qpmm danidoeam··, adipiaoaadam, eum a Obviato oopu· Angtenenab «t Tnaeieunh, loaapb Caixal y Dnamae manaamur da vigilantia, de amid·· oratione. Eatrad· apamapua UigaUamd·, ΡμμμΜμ Diakal •piaoopua Anguataaua Viadriimrum, Aataaia· lordh Mtmri iitnrml· Mm «uffiwi qmtiMaMi «Odi rwiy Bolbr apiaoopm Viaaneia, TbaMM Gallnaai apia- tattmM «i mlritmBi exnnttia. «d aU«4 Mam altari·· reoopue ReeinataMt· at Lauretaaua, Balvater Daatarti· 1 «airi. Hlm ta «pit· Π poat «UigatimM «KUaaii di rial officii Maha: ,Qm4 Mi “ hutaamM recitati···' M. PnU•piaoopM GaltaUinanab-Iforami·, Immm Qhüardi ·» * b·· Mnm rhriaii tMpMal·· «Μ·····» b·····» adainiapiaaopa· Maati· Eagalia, WIW·· CMbrd apto- Mattahm, ni B· «Mm qam IM m·· aumdaat. PreUkand· oopM CHftoaieaai·, CyriQua Bahaam Bawl apia«· inania ^rntmabh ««Mm Mm padbmu», «t t· gmirv oopna MauiUmmb rUm lyrorum. Dein ab eminaatiaaimo priMo ptuaaMa ad am- Mvdiiandnm, m liarid paMemdei del fi· «maihn· Ioda ia MM· laid «mwatahl ad Mbmdam. hiliiitma at eunffibalandm·. bonam «ucoaariva vocati aunt revaréndiaaiati pair··, Ctrm hmhtm mufiarM darid· ynariaadam vdaimat <»»epiacop·· Onaaripaai·, arohiapiaoopui Graaataaai·, Hhai, at hm ** · qtMqmgint· imuia MH. Preridmarchiepiacopu· Mardanaia ritaa armani, at archi- 4m fwMMt wfMÜati méMMmI daHoam u ^BMNBüa kamddl· et lag· «avnMm, m «ma pnimmWitiiml· t·· laM· epiaeopui Colanlearia. ••mpMt, indigni pmadmantar «nm n* Eminentimimi praaaalaa, ravarmdimimi patron. ••i temAria «Mimiaatim pMm at fumn «ad Mt, at non Praetarmimo axordio ■· ab amineatimimi praa- paadat apimapi kéaaAM mater·, «M mnrtitarit 4· imÜMlâ •uli· moniti·' declinare ridear, at m nimia at in- '••lUdtadi·· pro fi· «Mnandh. Prahibtadum pirtrtei looo. M darid Idoofum oonvmUta· iataniat, in quibm d· epiai■ ArtuMut··: .fptmnga· CMnrlmd· Amam ia «hamati oaibm pditid· dimaritar, et a* ad «Magia deMr·lie ame•mlrit m«M MMMari· «4 nMMamdam tnaaMamat (nae Mmm OBATfO M>3 CONGREGATIO GENERALIS DECUI AOCTAVA M iaaaarii 1870 ■t (is· pesante oastodiemus anima· Matra; era tarn aravoraator dicat qaoaiam opart at mo oaasper crura at Mtayaata ah erotieim ^IqAeora, et ae i peau nohb exemptam praheas Await peeaoetaM ia era- tioM Dei. aient evangelists testatur. Minira iutelligunt aaositotaa ranee; et etira Ma epiaeopi miaime intolHgimas. " Sgoerdoe sequit seam vitem recta componere, quia quotidie per aliquod tempus orationi vaeet, et ibi veritates aeternae ot saerosaacta religionis mysteria, ot Christi Domini salvatoris at magistri verba ot exempla devota meats revolves· ex iia divinae sapientiae ot sanctitati· foatibns scientiam bene vivendi exhauriat; nee non in haiusmodi diu­ turna meditatione aaeetiooe perlegere debet, atque sanctissimum eucharistiae sacramentum, et beatie•imain virgiqgp devotissimo affeetu iugiter colem. Nonnisi enim tanto pietatis munimine circumdatus homo fragilis superare valet multiplioee inimicorum insidias, quae in iustificationia semitam irruunt, et dimicant fortissimo conatu at mentes nostras a Deo avertant perniciosis illeoebria, quibns miserabiliter allecti labimur in peccatam. Et ei ideo haec omnia etiam laicis fidelibus exquisito stadio commendantur, cum de eorum sanctificatione agitur, non recensenda erunt in clericorum meate dem ob eorum oculos ponitur vita optima, quam non segniori stadio du­ cere tenentur? Num apparet, reverendissimi patres, inopportuna vel inoeeesaaria baec admonitio in con­ U4 nihil oe scire nisi Christum Domiaum, et bene srseMxqm: ibi aura admirabilem sapientiam Thomae Aqhiaaa, et omnes deetegno et emane patra. Do ea serentia, do ea sapientia ia scientiarum scholia nee titulum aeo memoriam isveaiomea. Iis deflsieatibns operibus, sapervasaaeum 'prit rsvoears is meatam sacerdotum, quod ira ilHs fuit ia ordi­ natione a poatiAee oommoedatra, scilicet quod saaeti essa dsbeaat Absque huius pietatis fulcimento constitutio syno­ ditis, ot fervidissimas praelatorum solus impotentes eruat ad sacerdotii sanctitatem obtinendam. Et ideo cum oocumoaici eonrilii soopno sit, clericorum mores perfecte componere, valde necessarium existimo ut in β 1* capitis II dam statuitur omnea ecclesiastico· teneri ad divinum officiam quotidie animo devoto rodtaadam, addatur Quod «M Aataamed· rrrilchsni derietu mana» pistati· edtmplool «r proaeqpto »ceissuM ordini sacro aderro, non tamas sa/jticit borei osaoMkies psraleero «l rrapesdao/ dieatar som/mnu, paar do illo saigtl tendore rapitor in Denm, ot pro oirihw Mnctideotioaom room gMorurv, p«oe ineeniendo erit in nesidM srotiono, in Itcitone ipiritaaU, in dosotisrira enite MncliMiari ooerementi ri bests· Manat eirpinu, in taartijitatiaai senssnm, in optriias eharitati», foita» do/foisnlibus, omnino in bono eonoeioaiM· enm Jahieia talaatioau atUnat nullas Hardti preesamendiu ori/. Et nt in tsalnm ope· gaod sati maneris est, noc pornioidbam errorem nee damnam etipaod potiatur, oportebit snb ropiauno stitntione conciliari? Experientia enim doctus scio quam plurimos ciutitai alltritu taetritti» trienti· anteterra et esse sacerdotes, qui spiritualibus exercitationibus salo praediti, at ia oauubtta faat od citam sacer minime incumbunt, existimantes huiusmodi opera dotalem pertinent, ab Ul» ttirifotar. Utioam vestrum piis animabas, quae vulgo beatae nuncupantur, ora quisque certet diviai oeeamenici concilii tam eatarelinqaenda; sacerdoti bas vero sufficere horas oa- borrima moaita ia corde iaflgere sacerdotum omnium noaicas persolvere, et sacrum celebrare: et hoc qui nostro aevo altari inserviant,et decursu tempori· grsvimimo errore obeaeoati minime curant de iis C eruat coneeerandi ! Indubitanter cleri mores optime modiis adhibendis, sine qaibus Christiana perfootio oompoasreetar : sacerdotes essent verum ornsmenest impossibilis omnino, et etiam salvatio aeterna tam ecclesiae Christi, ot ex eorum prasstantiminta valde periclitatur. Hinc vitiorum prolavtes ia qaam .vita beneficia ia dies potiero populi assequerentur. clerici non pauci ubique terrarum immersi rideatur Nonnulla praeterea is echomate omissa video, cum ingesti fidelium scandalo. Et si forte nonnulli quae recensere valde consentaneum, et clarine dicam, inveniantur qai, piis exercitationibus omissis, spe­ aemmarium existimo. Prohibetur clorieis negotiatio ciali tamoa divinae misericordiae auxilio protecti, iuxta praescripta ia constitutionibus apoctoliria ; sed in peccata graviora non labantur, valde procul sais nihil dicitur de adminietratione bonorum temporalium moribus se exhibeat a praeetaatiamma vita, quae ia quae, sicut a multis iam nodosis stiria audivi, non sacerdotibus desideratur. prohibita quodammodo negotiatio existimatur. Et Praeterea, quod adhuc deplorabilius eet, sacer­ ideo clerici in pace, tuta conscientia, iis admioidotes sic 'vitra dueontes absqne meditatione et •trutioaibaa caram impeadeatoe, in magnatorum ot lectione spirituali, imo dicam neo aaeetira fortasse divitem saeculi servitio vitam poM absolvunt: qaod agnoscentes, tanqaam magistri vitae spiritaatis sedeat sacerdotali eoaditioai et hoaori valde opponitur. in tribunali poenitentiae, atque etiam in oonfewioaali Saoerdoo, atque etiam riorieua, vocatae dicitur in mouialium, ut directioni animaram ineumbaaL Proh sortem Domini, sicut verba ordinationis testantur: dolor! Quot animas miserabiliter pereunt iam viam quas Dei suat tantam illum curare oportet; et qui perfectionis ingressas ob ignorantiam et ioeariam D ministri aant Christi, et dispensatores mysteriorum sacerdotum, qui dum tam négligentes in spiritualibus Dei, at ait apostolus, nonnisi dignitatem saam viti•unt erga eeipoos, etiam haec ia animabas tibi pendentes Irieorum ministerio vel servitio maneipan commissis negligent, vel tanqaam caeci qui ambu- possunt Deinde qnod his temporalibus caris praelant, semitis sibi igaotis soeum ducentes, ambo ia pediti ministerii opas perficere nequeant, omnibus foveam cadunt iuxta .monitum Christi. Tantas est perspicuum era debet Quapropter optarem at in hic error, reverendissimi patres, ut etiam sacerdotes schemate, dum negotiatio clericis interdicitur, ad­ alias magna instructione, magna ornatione praediti, datur: Alf··· stiem temperelMtm teaanua elisnoram humanas lituras, noc non philosophiam, et sacra odmsufvwtn. Nihil praeterea exprimitur nec adnotatur circa scientias, st canones excoluerant, nihil eogiteat de vita spirituali, et viriatam scientiam nesciant omnino. fideicommissa, et ultimarum voluntatum sxeentiones, Et non miremur effectum, dum censam agnoscimus. quae etiam elerieis interdicere oportebat, eum in Haec enim scientia est Spiritus, nempe sanctifica­ hia adimplendis difficultate· frare· et dissidia et tionis, haec scientia quae vere est scientia sacer­ querelae et lites non raro eveniant : et haec omnia dotum, haec scientia apprime eet practice, quae quam procul era debeant a Dei ministris, om­ potius ad Christi pedes in piis exercitationibus, nibus patet. quam in libris discitur. Ibi didicit suam divinam Deinde cum declarentur clericis prohibita pro­ sapientiam apostolus cum universum mundum sanotifane et inania spectacula, ne fortasse verbis non fioavit suis quatuordecim epistolis; et ipse adaerit rectis aures msculentur; quare non loci omnes, ubi ▼ MS A. SE881ONB8 PUBUCAE BT CONGREGATIONES GENERALES BSC lai«i eoaveniut ad bibendum, ad Iddeaduat, ad i optime agueosuat«ubi ia elerieaa sit sapientia, ubi eerte jlHe periealam immi·· * perfection! diatipHaaa, sit virtus, ubi voro iguevaatia ot ignavia reperiantar, de huiuamodi provisieaibus indignantur, ot etiam puritati eouMieatiae at bonis operibus, qaibat aos·- ridento· loquuntur de modiis adhibitio ad beneficia mesdanda eat rite aaeardetaJie. aosnqaenda: et dum clerici optimi, utpote scioatia eoafabuluadam da rabat baiat aaasuli? Magaam Atque atiam ear non prohibita venatia quamvis paeifiea? Wee eaim et virtute praediti, bonodci· et oaaonieatao non deoet saoordotM armorum unus; see tali· vacatio obtiaont, quip conscieatiM timore praepediti perficitur niai nominationem quaerunt, uee capiant; indigni omni clericalibus vMtibu· depositis, at saepe' ia unione Mecularium, qui hia ia reereationibua non aemper ae gerunt ea. temperantia et modestis, quae nunquam abesM debet propter de­ corem ministerii sacri, ubi adeat saeerdo·. Nonnulla etiam statuere oportet circa famulatum clericis a nec potiore doto orbati auxiliis hominum1 nd sitiora eeolooiae munera evehuntur ; ot in tanta elevation· constituti quaerentes quae ena sunt, aoa quae Issu Christi, tantummodo de honoribus, et beneficiorum fructibus quaerent, quin de digao divinae maiestatis servitio, et de animarum lucris cogitent Inde pro­ mulieribus impensum, ut vitetur populorum Man­ datum, neo non sufuratur oeeasio in peccatum fanationes, inde animarupi damna, inde scandala labendi. Ad tantum bonum Maequeudum sufficere gravissima, indo ansa ecclesiae inimicis eam calumniis posset, ut nonniai feminae aetate provectae, ecilioet ot contumeliis petendi. Nnmquid vulneribus gravioribus sponsae Christi prope annorum quinquaginta, in clericorum famulatu vel cura permitterentur. I non medendam eet in Vaticano concilio? Numquid Aliud etiam peeeatum in clerici· non raro in­ in capite d« sitii tt kcmtitalo doritorum non cleranda est eocleaiae vox ad tam grave peccatum damnandum? venitur, peccatum eorte graviaaimum, non modo valde oppoaitum vitae aanotiori atque honeatati, Numquid providere non debemus quae congrua sint, ut radix tot malorum e clericorum corde eradicetur? quae sacerdotem decet, aed contrarium omnioo ec­ Eo ipso, reverendissimi patres, quod humana societas clesiasticae disciplinae, potius dicam ipaimet con­ in nostra miserrima aetate usque ad medullas corrupta stitutioni divinae catholicae ecclesiae. In hoc enim potiuimum sistit huiuamodi constitutio, scilicet quia appareat, in illa venalia omnia, omnia vitiis plena inveniantur, et nonnisi machinationibus perniciosissi­ a Deo immediate instituta, electi etiam a Deo mis, et assentationum obsequiis, et favore hominum, fuerunt, qui munere sub eius initio functi aunt, et etiam vili aere persolnto munera ot honores ob­ apostoli nempe et discipuli ; et sic deinceps usque tineantur, BMendontibus saepe indignioribus de pul­ ad consummationem saeculorum fleri statuit Dominua, vere terrae, et de conditione humillima, atque etiam apostolo testante, ut nemo sibi sumat tantum ho­ do omni immunditia ed potiores reipublioae digni­ norem, sed qui vocatur a Deo .tanquam Aaron: de tates; cum haec sit conditio valde tristissima huma­ qua divina vocatione sanctissimi ecclesiae capitis nae societatis. ecclmia Christi quae de caelo est. «st judicare, nec non episcoporum omnium, ut poto quam a Domino accepit exempler virtutis esse, ec­ qui Petro et apostolis in gubernaculo Christi eeoleolMia catholica, quam omni modo ostendere oportet •iae «occesserunt. His tantummodo competit ec­ clesiae munera conferre, secundum Dei consilium.1 non humanitus, sed divinitus esse constitutam; ecclesia Christi, in quam, sicut luculenter iam dictum iis de quorum legitima vocatione certiores flent fuit, oculi omnium intendunt, quoniam posita est Huic optimae divinae constitutioni ecclesiae catho­ super candelabrum, congregata in Vaticano ex tot<· licae, qua illa valdo commendatur, atque discernitur terrarum orbo, unde venerunt septingenti et amplius ab omnibus saccularibus institutis, huic constitutioni quae origo quaedam eat sanctitatis ministrorum nec episcopi ecclesiae, in bac auspicatissima occasione exhibere se debet in suis ministris, sicut decet, spon­ non ministrorum profectus et perfectionis disciplinae, huic tam praeclarae constitutioni valde opponitur sam Christi sine macula ambitionis, sine cupiditatum roga: et vere osse debet uti sponsus in Canticis clericorum peccatum, idque graviMimum mihi vi­ detur de clericis loquendo maxime, ambitio nempe; eam alloquendo dixit: Tota fndchra tt formata, btar reverendissimi patres, seu cupiditas beneficiornm Jigta omnium dilrctioot, tt ttrttratimr. Cum ipse Deus propter pulchritudinem eius et sanctitatem quae velut perniciosa lepra corpus ecclesiastici mi, nisterii commaculat, disciplinam evertit, scSndala illam diligat, ostendere debet omnibus populis et multiplicat, undeqaaque ministeria sacra in profana­ ■ nationibus quanta sint in ea puritas, quanta in ad­ ministrando institis, quanta io gubernando rectitudo, tionem Vertit; et nnde gloria Dei et salus animarum eventura erant, nonnisi divinae maieatatia offensionM quantus Dei gloriae solus, quanta animarum sollici­ i;mvimimse et peccata innumera inveniantur. tudo; et haec omnia uno intuitu omne» prospicient dummodo clericorum ambitio conteratur, ei «ic conSaepe enim contingit, ut bene Mitis, reveren­ dissimi patrea, quod clerici ex omni capite indigniore·, D teratnr, ut mortua maneat in aeternum, et ampliut. nec scientia nec virtute praediti, abaque ullo ecclesias resurgere nequeat; et nonnisi qui a Deo vocantur servitio exhibitb ambiant benefiat· etiam potiore, bénéficia eoclesiastioa obtineant, munera sacra ad­ csnonicstum scilicet atque dignitatem ipsam epis­ impleant. Tnm enim Deo altimimo gloris, ecclMine copalem : et nil cunctante· ut, quod avide appetunt, honor ot fidelibu» et populis Mlus ex ministris eccleaiasticis devenient. obtineant, saecularium favorem atque etiam femi­ narum, si aliquo modo iuvare pomunt, médita etiam Ad tantum bonum capessendum optarem : 1* ft vilissimis quaerunt eum dedecore maxime dignitatis in eapite do quo agimus, 'verbis durissimis, quibus sacerdotalis; et non raro etiam simoniaca labe macu­ bene exprimatur odium eoclMiao, damnetur ambitio, lantur. Quot mala, raverendiMimi patro·, ex boo et inordinata cupiditas elarieoram. 2· Quod con­ ficiatur decretum, quo prohibeantur inordinatae pétai mo capite oriantur, difficile eet enumerare. Episcoporum oonMientia saepe torquetur amarissimis aspirationM clericorum ad obtinenda beneficia ec­ angustiis propter infaustum ius praesentationis, quod clesiastica, ouiuMumque gradus sint. 3" Quod alio decreto declarentur inbabilM ad institutionem ca­ potmtatM saeculares in nostro aero exercent tam­ quam hsereditatem, quam a maioribus aoMperant, nonicam clerici omne·, qui beneficia ecclesiastica noMio qua ratione, Deus Mit ; premunt·» siquidem petere et quaerere ausi sint, ita ut, constando de sngustiis maximis episcopi in eollatioae beneficiorum, inordinata sollicitudine pro .beneficii· obtinendi·, timente· ne forsan praeaentati nou sint digni, st episcopi collationem conferre nequeant. 8ic, reve­ ex beneficii eollatioae damna sequantur. Laioi qui rendissimi putres, de medio tollemus maximum 557 CONGREGATIO CENERA US DEOIM A OCTAV A M inrarii 1870 •thfU MdolM, φΜ4 * bM|·· corsa iavrAjaata eapiAHa *. flubio «at alari- Daaiqa· hia flifteiUrari· temporibus fluut beaiaaa U8 ■aeri legati na em pre Obristo fsngestes, et in ·<·· opue intend··»— doeoudu «t operaado animarum —luti et reipablieae praaperiteti couraient. Quo­ tan writer teter aa pagunt eirea tagiawa suoio- niam ex hae eapite damna graviora oeci·—·· Dei, tatia, airaa logos, fanaaa at pofsouw, quibus papal! gubornusfli araat, raid· aaaaaaarian oxisti—o at ot edoKbua paaltie ia rugionibn· irrogantur; ideo oeoamenici eoneilii inepiratnm eoasiliùm exopto, ut •Isriei suite— —owuuter da abatiaaado a oonvontibos Isiooru—, aaapa tanaltaoaia, praaaipaa a ooltegiig. etiam baie nee»—i teti, aient ani muneri· eet, pro- elactoralibaa. ia qsibss da iia omnibus agiter. Quo * •ni— iuflo diaaaaakmaa, pxaa poigietoow, odia at gravi—ims aoaadala provonteut, anaea agnoscimus et deploremus. Et quomodo oom ponenda haee rant num perfecta diaeipliaa quae vita· clericorum oom- vidoatar. Baec aunt quae veetro qapiratiaaimo iudieio, reverendiaaimi patree, exponere consentaneum exi­ stimavi. Nano veniam procor ai quid minue rectum dixerim, aut in aliqno vobi» molestus fuerim, de quo maxime doierelh. ' petit? ORATIO Nihil oerte longius eaaa debet a elerieia et sacer­ rrerrradi patrie domini Btnotmiti Monta * y Martini dotibus Christi, qui tsnquam ministri pacia et re­ βτώίφιΛρ (franateneie. conciliationi· ab omnibus diligendi et venerandi •unt; atque benofiria ucramentoram. et pabulum Eminenti—imi ac reverendi—i ni patree. vitae aeternae quod in divino verbo continetur, et Sine exordio ullo meam orationem exordior, ope donum conaolalionis hominibus, cuiuacumque opi­ Dei fretua, beati—imae et immaculatae virgini· nioni· sint, paternali affectu impertire tenentur. Mariae tutela proteetua, et veatra benignitate et Qui, vocante Deo. ut Sanius et Bamabaa aaaumpti indulgentia aecaru». Duo enim achemata discipli­ h populo fuerunt in opu· miniaterii tanquam milite· naria hodie prae manibue habemus discutienda, unum Chriati, nequeunt in negotii· saeculi implicari, aieut dt vita et donatote elrrieorum, «Iterum de partu dicit apostolus; et nullum certe negotium tam huiue oeiteAitmo conficiendo pro universa ecclesia. «aeculi tamque periculosum, quam loqui de opi­ Primum schema dt vita et honeetate etericorum nionibus politicis, et de electionibu· cum laieis. tria capita complectitur, et de eo aliqua mihi di­ Sunt tamen clerici non pauci qui. négligente· quae cenda veniunt veatro superiori iudieio proponenda. propria aunt sacerdotali» officii atque etiam «uo Aliqua dico, quia plura et principaliora iam a prae­ muneri adnexa, omnimodam curam operibua dicti· cedentibus oratoribus audistis; et mihi nil aliud impendunt, ansam dantea hominibus perditi·, qui superent post tam validos messores, nisi aliquas ecclesiam Dei aubvertere conantur, ad vilipendenapicas colligere. Sciti· omne·, probeque nostis, re­ dum eacerdotium in aeatimatione populorum, nec verendi—imi pitre·, quam magnum, quam neces­ non ad odia erga illo· concitanda, imn potius erga sarium, quam ponderosum ait negotium de vita et ipaam Chriati eoeleaiam. Ideo congruenter exietimo honestate clericorum ; et cum quanta cura, cum in aedificationem fidelium, in aaoerdotum deeua. quanto studio et diligentia illud semper pertrac­ honoremque ipsius eccleaiae ut in conatitutione de tarunt tam Romani pontifices, quam sacra concilia vita et donatote risrreone—, prudentiori quo videtur et antiqui patres, qui salutem animarum et omnium bonorum operum profectum in republica Christiana modo, super haee clerici moneantur. Moneantur ex eo pendere videbant. Sed et in hesterna die inquam de sublimitate mi—ionis quam a Deo ac­ audistis a diserti—imo srchicpiscopo Strigoniensi et cepimus; in primis nos tanquam apostolorum suc­ ce—ores, deinde presbyteri tanquam cooperatore * etiam ab aliis patribus, quod tota res, de qua nostri in omnibus quae pertinent ad Dei cultum et agitur in hoc schemate de vitiet donatote cZeriiconmt, in duobus principaliter consistit, nempe in salutem animarum. Ut hanc mi—ionem impleamus constituit no· unctitate et doctrina clericorum procuranda. In iis Christus Dominus super gente· et regna ad docen­ duobua veluti cardinibus totum negotium et tota, ut ita dicam, oeconomia de vita et honestate cleri­ dum. ad corripiendum et arguendum, et providendum quod —t bonum, quod —t optimum. Non ergo corum volvitur. Nec sufficit sola unctitas, nec sufficit sola doc­ decenter unctum ministerium saeerdos implere pot—t in comitiis laicorum, ubi omne· aequale· trina: utraqne enim eoniungi debet in clericis, ut existimantur, ubi non raro sacerdotalia dignitas bene vivant, ut hones te vivant, ut ecclesiastice spernitur, atque etiam conculcatur Dei maiestaa, et vivant, et ut omnes sui muneris partes laudabiliter et fructuose adimpleant. Quapropter Dominus noster verba insana, haeretica et blasphema proforuntur: Imus Christus dixit de ucerdotibus non solum e—c • conventibus huiusmodi etiam cum indignatione et horrore saoerdotM Chriati recedere oportet. Quae D sal terrae, sed etiam luman mundi ; »al terrae propter vitae sanctimoniam, lumen mundi propter scientiae in bonum animarem et communitati· dicere prae­ cipimur, tradere debemus tanquam magistri a Do­ doctrinam. Et ita magnus doctor noster hispanu·, magnus Isidores olim archiepiscopus Hispalensis, mino constituti, sedente· In cathedra veritatis, ubi omnes qui conveniunt, cuiusoumque dignitati· sint, 1 Argam—tnm .Arehiepleoop— Graaatend· ageodam auditorum tentum ot discipulorum locum habent, maxime, ait, in «che—ate da —actitate st doctriaa derisorem. qui noa tanquam ipsum Dominum audire et vene­ Quoad —Qtatern media practice indicanda, at iam —tie a rari tenentur; tradere debemua ut dootorea gentium prae—d—ti oratore expoaitam —t. Qaoad doctrinam vers ad instructionem populorum; tradere debemus tan­ gravitas verbi· derio— sadtaadoe ad —m «ibi comparandam; quam revelationis custodM, Dei luman verbo et oonlenm — monde· ab episcopi· i—titaend— iaila methodum scripto undequaque -diffundentes ad profligandos • B—edicto XIV traditam. el praeter— qnoad—deriri · * •niaqttagesi· 1· —t «altem q—drageaimam —tetia —num errores et perditorum hominum doctripas, quae attigerint, nonnisi ad breva tamp— et praevio semper exemi— valde sicut animarum saluti sic etiam communitatis eis fhcaltatem concedendam celebrandi, praedicandi et coabono adversantur. f—mon— excipiendi. Verbis capitis I : . mondants d—iderlis et Operae pretium —t, reverendissimi patres, ut deliciis — detiaeri deriri non sinant . . . omnes proprii manens parte· dliig—ti—ime impleant ’ add—dam : , in iis praesertim •aeerdotM omuM haec intelligent, ne parvi pen­ ceded!· etc ’ — Capite II, nbi de spirituslibas exercitiis sermo dentes dignitatem suam, sicut saepe contingit In —t, explicite nominando· parocho·, conlcssartoa et canonico·. miserrima nostra aetate, cum laicis in suis conven­ Quoad caput III, episcopo Cnn arien·i plenissime ·Ί haerere — tibus commisceantur, sed in altitudine ministerii dixit · « U» A. 8K881ONE8 PUBLICAS ET CONGREGATIONES GENERALES M|0 baee notabilissima verba eeribebat : aTam doctrine A at obaoaraatiami faatotaa i· oemitiis, ia plateis, ia aeelaeiaatifa doctor. libris at publicis foliia eoaüaaa eaaviaiaatar at di btnejicio ssl ex epiacopi ecclesiae ritus prae manibus semper haberent, et decreto omnta clerici dabant eaae m posterans odannales ecclesiasticos aliquando percurrerent, et nt acripti, vel in ahia etiam tedtaiia iautia gratta pa­ rochiarum tt dicterait nacraaitatra ab tpiacapo at in omnibus disciplinis tam sacris quam profanis suo ordinario loci dtaigaaadia. Bcitis enim, reverendis­ munerr congruentibus se sedulo exercerent. simi ac venerabiles patris, quod iuxta Tridentinam Hoc puto, reverendissimi patres, absolute ne­ cessarium in his maxime temporibus in quibus synodum seas. XX11I cap. XVI de reformatione, clerici omnes a summo usque deorsum tanquam omnes clerici debent adseribi alicui ecclesiae ubi laicis inimicos, scientiarum progressui adversantes, suis fungantur muneribus, ne incertis vagentur sedibus; et ei locum vel ecclesiam designatam ab episcopo, eo inconsulto deseruerint, iis sacrorum i IV, «. 561 CONGREGATIO GENERALIS DECIMAOCTAVA 28 ianuarii 1870 562 lege tenentur residentia· et chori tanquam prae­ exercitium interdicatur. Omne· etiam nostis quod omne· presbyteri, etiamsi canonici, parochi et béné­ sentes habeantur, dum annuente episcopo semel in ficiât! non tint, certissimo tenentur ilii ecclesiae, anno in spiritualibus exercitiis commorantur. cui adscript! sunt, ax animo intervire, et saluti L. ultimo capite huius schematis plenissime con­ fidelium incumbere iuxta probatam doctrinam gra­ sentio cum episcopo Canariensi. Non solum debe­ vissimorum theologorum : qui etiam asserunt sacer­ mus in hoc capite, reverendissimi patres, curare dote· teneri sub culpa se aptos reddere ad ex­ vitia clericorum, concubinatus praecipue, sed debe­ cipiendas sacramentales confessiones, si populi gravi mus praevenire; quia melius est praevenire quam necessitate spirituali laboraverint; ut fere ubique curare, melius est praevenire quam punire ; atque laborant hodierno tempore et maxime in iis re­ ideo ad radicem arbori», concupiscentiae clericorum, gionibus, in quibus religiosorum instituta vel ni­ securis apponenda est. Et quae radix est praecipua mium imminuta vel penitus extincta sunt. Omnes horum criminum clericorum * Est cohabitatio4 uruin * denique nostis illam sententiam Benedicti XIV in cum mulieribus sine dubio, quia, ut aiebat divus * Notification 94 dicentis Non esse immunem a gravi Bernardus, semper esse cum femina, et non pre culpa eum sacerdotem, qui semel probatus ad sacra * care cum femina, maius miraculum est, quam mor­ mentum poenitentiae, deinde, postquam desiit fa­ tuum nd vitam revocare. Ita aiebat sanctus B« r cultas accepta ad designatum tempus, recusat connardus. Et etiam sanctus Augustinus apud sanctum fessarii munus exercere * ne cogatur ad novum Thomttm. Video aliquo» cedros,Libani. rI^uos etiiru examen accedere. B praelatos miserabiliter corruite, de quibus r<>n Sed ut omnes experimur, reverendissimi patre», minus praesumpseram, quam do Hieionymo vel do sunt multi sacerdotes, qui his non obstantibus, sunt Ambrosio. Igitur omnis nostra cura apponenda multi. inquam, sacerdotes qui breviarium recitandi est in hac radice penitus extirpants, in quantum et missam celebrandi contenti nec volunt catechipossibile est; et ad hoc oculos convertamus, nd ·t—en veatro sapieapoauiaao dabia prnedocessori nostro Gregorio X1U tusimo indicio humili uorde at animo subiimo. ut supremo illius epoetolicaa eodia indicio definiren­ 0ΒΛΤΙ0 tur. Legitur | 6 hoc potiastmum : Orsuras, inquit rvwrendi patri· dentini Bessis Htlchtn arthiipiteofi patriarcha, psmroe pmMSfsm oai nr asMsernm smb^eteaieneie dtocoMa, cmw «Wipe fie · * legendi herae newioica·.en apostolioa definitio relata in caepe medhorato opere c Eminentieaimi praoaido· ac patre·, confratrea patri· Tbomae e lean: Tenen fur etiam omnm ordi­ reverendieeimi. nati ad horas ramenions taltm UU tatitai ren assatus, Cum fere omne· observatione·, quas taoere inri a airio doctis rccef mtac, nen aaiam bae. iasoti, aad tanderam, iam ab alii· oratoribus prolatae eint, riiam ym mmt m aecri·, mm hesssfieia. Qua da re, pauciaeima tantum habeo vobi· proponor·. ai' disciplina eccleuae orientalia •abiicit obligationi Ante omnia alia declaro mo omnino oonsentiro et praecepto recitandi officiam divinum mare nati eoi· iia, quae iam heri a reverendiaaimo . archiepisoopo Hungariae prteaula de neoeasitate'prooemium antegeneratim omne· in aaero ordine eonetitucoa ; cadam •ane obligatio, idemque praeoeptum penolvondi 1 ArgasMutuui .ArrMapiseopa· Critalsasii oam ttshihora· canonicae moro «uae aatioaie afficiet diacono· eplsca·· Strieealeaei eptars st ait, at te prooemia st rigBtas •ophton, qai par •olemnem ratificationem tempora •aoarUaUi et tteaMnes kooMra raalra vi «ia· iastitatts·· habili omiaeam donuo tueeian praeatitere ordini pravaatea·, SMardelamq·· «hUgutte ed vitra hiarste· parra masUmqu» * tra dusse i·· sricasoat. Pnpoaaodra laeupsv te •aero in infantili aetate anacepto. * Ex illi· citati· varbi· deducitur: 1* quod diur­ primis st aamteatiia ebUgatichwa eoaUbatas sb smateas srrvaadi. later ea qaae a daricis vftaada suat, emetet ..dem num pcnvuin horarum canonicarum cohaereat ordini vitra otieara. eaapeaaiw frvqaaatatinasm. vaaatlaaam. medi­ ••ero, et non beneficio ; 8* quod diaconi, ·η6άίη<οηΙ ca· artis si cUrargieas narriliaas. arate paMiaa maaara < t preabyter· eocleaiao orientali· nulla lege expreeaa, •Ssqaa upaasm ardtaarii liratte. parteatems «aavasaaUaM· canone, aut ooncilii decreto adigantur ad recita­ era altar· sasa, at teprimu eahahitAltaara cum fnsmiais · . * Qsaad bans srrlmiss saoasadss dentionem officii ditiui ; S4 denique, quod etiam apud n aaaaaibns prohibita aaa. as pressâtes btarikdi vel aflrii snslsstestlei Impsedsat orientale· laudabili· invaluit conauetudo recitandi •d saperfiea vel ad aagsadas propiaqao·. ssd ad pia· reams divinum officium; quae laudabilia conatfutudo iam sive teldr vivas sive rara mart . * Mqa· rdsr· st distracts dies· habet vim legi·. Igitur, revereadiaeimi patrea. dem ad qaaastteom «mam vitaadM Pruriar braviarii recitatioaem at «aaüdiaaam maditatioMm ri stadiam merarum causae ob quaa optarem ut aaeentialia verba huim allatae inefructioni· in canone ipeo ineererentur, Littmruai rrrmsaadss Mafereuttes spiritual··, paaeeip·· vvra .sa···' vrl sali· * .bteaaali·' spirttaalte sssraUs, ai * farta sunt 1" quod canone·'isti Vaticani ooncilii debent velit eoadHis prsvtectelibaa valtequk ut exercitiorum prr publicari, et in aHo idiomate converti pro boao ggaaderra trapes osaatitasaX Pre .form· veritum' dir ru omnium ecclceiarum et rituum orientalium: quae dum .bsMtns exterior qaia Coras ruri· tern Sri ri sedra eocloaiae, paueiudw exoeptia, iis documenti· et sam atm potest. Taasarra rstiaaodra st rnmmimdsndsm laaqaam teaiga· traditteeals mmrdetelis dignitatis, ttesandra libris omnino carent ;\ et ei habent etiam, latiaam linguam non omne· intrlligunt. 2“ Ut appareat evideqtiu· quod canon ista synodi Vaticanae de obligatione remtatiqnimmivini officii, saltem quoad orientales, non ait aevus quoad aubstantialia, sed super veterem traditionem et laudabilem consue­ tudinem a tot saeculis acceptam fundetur : et per consequent erronea opinio eorum qui diennt beneficiati· tantum edea·· obligationem recitandi divi- revteisoam brnsiarii. Praacipiaadam oisneM. a * aumara gabsraatisa ni büralte maripieat ubequ· srdtearii lieaatte. i .-erosadra cleriraruas ambitMeam te maadauis hsaoribus qu e * rvudis; daematiora prtecipra pruhibsn use P····, ·· vi­ deamur bastilitar ooalta gubaruia prossdsrv. la sap. Ill·, abi de viti * «tetra malitatem san·· ml, rsmmsmaraada * tali­ tra a seen· caMaib·· mm cobabilaUoera ·· * maliaribsr. el prareipieadam. praeter malrsm ri mrom aoa poms saror* dole oobatetarr rra mnlirnbas, qua· menais· * qaadragteta •aaoraio aetatem aoa babraat, nisi speralra sb ordiasnd ’W- 667 A SB88IOXB8 FUBLICAE KT OOMGMKATIOMBB GKMBRAUB ponendi capiti d« honestate cieriealis vita·; at ia tali prooemio idea divisa, dignitas, et ingens tbesauros bonirum immensorum, quae aaeetdatii insti­ tutio humano generi attulit, exponatur: ut inde lueeseat omnibus sacerdotibus aon solum conditionis suae immensa dignitas, sod etiam per ipsam fun­ data obligatio ad vitam puram, saaetam, devatam gerendam. Imprimis quoque desidero at nomiaatim obligatio omnium, qui in sacris ordinibus constituti sint, ad coelibatam servandum, tanquam gravissima et maximi momenti res. omnibus proponatur, later ea autem quae vitanda sint a clericis non solum •poctaeula, intemperantia ot negotiatio; sed etiam praeter illa otiosa vita, cauponarum frequentatio non necessaria, venatio, exercitium artis medicae vel chirurgicae, et omnis muneris publici exercitium absque ordinarii Ikentia expresse nominentur, nec non omnis periculosa conversatio cum altero sexu, unt obiervationes, quas mihi proponendi chensis du Perusia, episcopus Passaviansi· (absque licentiam petii, et quas ad rem pertinere et fortasse procuratore), episcopus lacensis in Hispania (abs­ utile· esse cogitsveram, si in aliqua dioecesi vita que procuratore), episcopus Vancouveriensis (absque communia sacerdotum redintegretur. procuratqre) ; d) propter nerrssi/e/ss tcclttiarut» sirs tpiritualr» Hic autem cum hora iam nimis j recessisset, ab rise trmperafrs, archiepiscopus Cyprensis ritus ar­ rniinentissimis praesidibus interrupta disceptatio meni, episcopus Ibsrrensis iu Republics Aequaest ; ct intimata congregatione generali in feriam II toris, episcopus Batalensis coadiutor episcopi tisni ii insequentis hebdomadae, patres dimissi sunt. Bonifarii in America, episcopus Cail polensis vi- A. ΒΕ8Β10ΜΜ PÜAUCA * BT OQBGRBGATION» GEMEJULE8 »n cari·· npoatoUena atrinaq·· Guineato, epteoopu» a Becdsnsis, epiaoopna Byblenaia viestfiua apostolioa * oaxno ' fWWMÜ in Tonkin ob ninriaa itineri * ÜMeaHataa, * ph o pna Tiberiopolitaaua in ahitatn Linm ob defect » * ΙβΜΒΗί dtauvA' ** it sumptau» itineri ueoeaaartoru , ** praepoaK·· meier eremitam» * aaaaiaa> lC M t cengregnttenie Monti· Eminenttariai pre ai fia, eainatiaiai et revorendiaiai paa . ** Coronae ab iafirmitate» (abaqae procarator·). * Hae relatione a aabeoeretari· perlent * , eaûaea- Panais et ad rea nppriae faoientibm vos allo­ uai vote. tiaeiane pria ** * I prndeee dixit: revareuditaimi patron easaaa abeeatiao ,* tq Po a » * pria hnina enhaaatie aapite hnec verb * teguatar ; «Habita» deferant qui neqao lu * 050« * preedictora» epiacopor·· intellexerant, qaao in­ squalore aealoe lutaentiui offaadat, aed iaxta epu- dicée excnaationsa ** Moientar oopi probatae oeaaaere, ii omnea qai abaaatia· eonund·· ex oanaia altatia satis excusât·· anua anaifeetont ** agnoaeant, rargoado * sufficient· * verbi ordini ac voe omnoe ptuoor, ae iadigaemtai e a * * de forma habit· a * elerienlis verb· facientem auditi·, qanei de re parvi momeuti tarer·, veetrnaqa * “ aguitna a *t Alteram relatione» Mbooeretariao perlegit, qaao * hi clerioorum Et pria * ego loqni relia, et aie frnatra temps * pretio··· praeaa addidit: ** pria * «Excusatione propria obteetorqne, aminentisaiai a reverendissiasi patra, *· » ** , Et ena aarrexiaeeat undique patra, «·!··»- * tiuimu ordiaatioa·· dignitati eoatgrnat * * dive exprimobntar: Non «4 et * tenter patientiam. ipai scitis, parvi momenti forma habit· * aoatri, cum Barnard·· ex incongruentia habita * clericalia ostendi dioet inordinatione· deformitatemque mea­ ,Aliquot concilii patra ob argenta * ecl a * iar tio» ot mora»; * Tridentia cnasqa · * synod prae­ suarum neceaitata veniam * concilio discedendi, abaque obligation * redeundi, potieruat, *ctiioet occupaverit illorum obieotione·, qui aiebant, habi­ epiacopua Portlaadeneta, episcope· Onaaoaosi * ta» ■·· facere »oaaoh··. * cario * apoatolioa * auxiliari archiepiscopi * Bugiacbensi yru * vi­ in Curaçao, epinoopn * * Derbeaai Panormitani, aoa solam * b episcapas ecolmiae aua * neceaitatem, verum etiam ob aseiduam inlrmitataea. * Qua caussa latiori· excusatio· · * satia fhadataa atque probate * agaovsruat, eoraaqae petiti·· · * exaudiende» »oe *en»nL “ Altera hae relatione perleets, ** entineatiaaim causae, ob qua * ipae infallibili * divises magister noster * sa iaSsits eepiaatiak iataitaq·· maieetata saa indiguo» non indicavit praeesr rem ** sua» loans·» vestiu» for·· tendar·, cum apad dixerit: ÇeU tritHl in steasrtam rid r * domitas rvyssm ··· *<. praedicti epieeopi a concilio diseodendi venia» petierant, iadidbne Tros * parte haec etiam de Matth···· ■ *P Zfominrm Loquar igitur de hac propo­ sitio·· quam te •oheaete nuper legi»· , * primus praei» dixit: tqua» * „Po Quoaodo haie obiec- tioni concilia· rwponderit, ipsi aostis. Ino Christus * propositi et dicam : continet. Prima luxa» damnet : optiao. Na» ex vastin» clericalium lux· oauec voe noetic quot mate proveniant: ac exonnationum sati * fundatae et probatae viaae suat. reverendissimi patron, qui ha * · * eau aufBoero oen- C proinde desiderarem veheaeatioribn * * verbi luxum sent ut venta diaoodendi eisdem tribuatur, sargendo damnari. mhuiob suum mnaifeatant, * Et cum iterum aurrexieaent undique * imu ** eminenti primua praa *e addidit: patrea, Seounda damnat vestium squalorem : utram general· concilium deceat squalorem vestium datn- «Causa discedendi probata eat.· 1 Argussmt··: .lpi ropes * Isriseram pslissi· · * 4* * vest otarfaali luqaat» s* t, rerta oaplM I «xpsadaa·, abi didtar: , tahUaai detaaat, qei aequa laxa ***** sqaalere •ic patrea et alloquutu·: oculos iatMtlaa ofe »t, * d laxte ipUcopiram ardi ** atieans * «Prosequamur nue, roverondiMtau pataea, exa­ * propel rieorus» * et Htai ■« tirultuti ora * * rest ’ Hic satant minationem schematis decreti d * sita «< honestate * tri «eeanM· StsH. I· laxa· taasaeri : r· dsmasn rsstioe rlrrreorsuu, pro qua 0 priori congregatione andiendi ·; * •qua! · «eugvaam vastau * * tonus· epiroop * ratatu. Prima» «peto · * s* ** ait; altar·» raprshaata», mia squlor restant octo oratores, quoram noaina te * publi­ •Uqaaato «x asrossitst * aal * tia» virtat * oriri tp i* * , tartin» cata fuerunt ; bi * alii quinque novi orator· aco ** partiar ruprotaadaa, qai * varistas ia torros raMiaa as·» * •erunt. Eorum omnium nomina reverend·· domi­ iaigtiie». «t Sissi Hr rest sam psSesS, et rfletiuSi * ri al M episnus *re uiu cret b ax ambone recitabit. ** **pti sais in»bsedl* a tss. Pars ·» * rssUsm. qua * »rmasri Id exsequens lubaeoretarins etqneatem nota» tatat, talars» * ■··; ** ■· tibriatam ia Sseris iadaia» roroper. **o tantai···, «a» s·»·· supar aai ·» * » pulla» Hhroaalyiitsm perlegit : iatrsivit, * iaua » fadata» ssdlviva· apparais·· lossnl. «Nomina oratorum: lanuari·· Aeeterdi epis­ Vastam tstira» ptaaaaripelaaa rrenitia» Vi· · * ·· ** »b copi· Angloaensi· et Tursienai·, loeeph Caixal y D CtaoU V ariateatam. eawiUa» Tritatinas, Sixte» V et Estrade episcopus Urgelloasia, Pancratia· Dtakal •aaaeleta· XUL Usant » * · * ·« ta isba» »: * prapsts» «Wriepiscopus Augustana· Viadelioer··, Antonine lordh •ara» ota»· tahu·» ··» data ·, * ftnatar» uM etatsr , tauauro» qMqu· si arias Wro parmi » repillis toapHri» call·» y Soler epiaeop·· Vicensi», Tbo»·· Onlteeei epis­ — ÜMbAmI Mttsi: iWÛei CVttM _ copus Reoinetensi· et Lanratasu·, Salvator Aagelue * PruhAanta iidatst», in qua * rouvunlaat etia» »aüerss * Domarti epiaoop·· Oeltollteeaaia-Norenai *, Cyriltaa *ün» toeeatsr vestitae — Ou» hsataee * airoa vêtit·» deriei· » * Bohn Benni episoopae Maaailienai· ritne syri, ββΑβμββΦβ oecettattBOMB Guiilelmsa loeeph Clifford episcopus Cli&onieasi *. praaartH, aUgaH etia» ta haproprie tM * sMsotaas, ms aa» paantiMota» du * Mdiasrü ttmatia — Ctroa isaandi «Odaa — Novi orator· : * Petras Boatani nrebiepieeep· * * krael utinta», yme riarit» » * ati * ragalan «asprohandat, Tyri et Bidoni * * ritu maronitiei, Frnaeioaa * Pedi­ Mg peitiirisai» iatnagand·» U * n»aitaa, qai ad aaamraa cini srchiepiscopas Baroaala, Franetaeua Gosd M * irirorlsre» »mi aaria» * sssuroautur, * t «ptisspi seam ·· *** 4 * epiaeopua Coraetanu * et Centsmoellensis, Vtaoeatis * ·■·» ata· taie» axtaudaudum. I» aata» 4M p··»: .Ctariei lekelfaluay apiacopu * Albaeragsipaais, Emmanuel •tiam rsgai· ·· * «xtta siaasaro, ■» ■» l* ie» ·» *** bato t* M * h raüMi dooteü KÎMtiM Mera· sbe^pM Mei Del Valle epigeopua Iluanuoenti·. ** prima» fa sirota .■ — Dreiqro' abi dicitur: ,Kt qaeaiam ta Demum ad ambone· ab eataentiaaim * primo * ■edi «smpti eaeeali tbril * sveah, et ta maad· · * pulrm praaaide suootosive vocati suat apiaoop· * Angioethun rotigiroe cords soriirorsat,1 — taDaudam illud ,hcüa nenai·, episcopus Urgellensis, epiaoop·· Augustanus •vault' * t dire ·· * , etiam reli Clam ^Muiem de vita ot teemt. darie. Ego 576 A. 8E88IONE8 PUBLICAE ET OONGREGATIONES GENERALES 676 ab anno IV aai pontificats·, in que bail·· Croat a ponant naotorea sohrasatsa ad catenas ninndag· PM'· laeroeaactam edidit, aequo ad nnnnai VI, in qao o nae 6 verba sancti Leonis Magni ; sed ea immutant, vit· et nullum inveni, quae temperaret oo leviori· penderie reddunt. Dicunt enim: „Et bane bullam. Tantum ia bulla Oiremmqweda Èomsesri quoniam in modio corrupti msoouli facile evenit ut pontifiera eb ipeo eammo pontifie· odita in VI ponti­ do mundano pulvere etiam religiosa corde «ordi-sficatu· eut anno invenio, quod privilegium dederit cant etc." Cur direntfuilt remit f Sanctus Leo non militibus ordini· Baneti Btepbani, eive eaanat eleriéi indicavit ita dicendum; dixit potius: „Nooease cat •ivo laici, vitandi quaedam, non oianee poenae ab ut do mundano pulvere etiam religiosa oorda sordes­ ipso sancita· contra illo·, qui proprium habitum cere." Noeeeee es/, observato, patrea, quam maiorem non deferrent. Ergo ci temperate fuit haec bulla, vim habeant verba sancti patris; ideo dicatur potius: fuit temperata quoad poena·: «ed noa|rum quid Et guoma» sn medio corrupti nrm/i nrcrsm eet ui intereat ai maioree vel minoree aint poenae? Noa- de mundano putrere etiam religioea conia eordeoeant. trum eet cognoscere quaenam ait veatia propria Haec obaervanda censui: nunc vestrum erit iudiclericorum ; ot sutntnua pontifex docet cote talarem. care, et mihi de audacia veniam dare. Kt Benedictu· XIII etiam voatem talarem iuanit ORATIO omuee c suo clero deferre, omne· e auo clero, nempe reterendi patrie domini loeepki Caizai y Belrade Romae; deinde' iumit omne· provinciae romanae epieeopi VrgaUeneie.1 opiscopoa idem ^taeacribero clerici· auia. Vere con­ cilium Romanum habitum anno 1736 non fuit ge- B Emiuentiasimi ct rererendisaimi patrea. nerale. aod provinciale. Sed iterum venio ad meum Vereor ne ex illi· quae foria VI superioris hebdo­ argumentum, late aummue pontifex Beuedietuï XIII madae beic dicta sunt, in cam addocti fueritis quid declaravit in aua bulla, in coneilio Romano, •ententiam. iit Hiapaniarum clerum, ex quo tot •ancti prodierunt, ambitionis effraenia et impudi­ qua iuMit clerico· romanae prôvinoiae veatem ta­ larem deferre? Docuit hanc veatem ease propriam citia· vitiis foedatum, et idcirco malum esse cre­ cbricornm. Ergo habemna duoq pontifice·, qui de­ datis. Nihil enim plus foret a veritate et etiam. clarant hanc doctrinam de vente propria clericorum. 1 Argumeatnm: .Episcopus Urgelleasis nimis ab inferiori­ Bcio nonnplloa id aegre ferre; aed, patrea re­ bus clericis siiiti ait per illam perfectionis regulam. quae verendiaaimi. «altem nunc in tot flagelli·, quibus cap. 1· t I aiadesa propoaitan Satina esae, si proposito per­ noa percutit Deoa praecipue propter nostra peccata, fectionis grado clerici· conveniente, media iudioeutnr ad eam quid grave eat, quae magna moleetia eat, ut saltem obtinondam, uti aut: Seminaris, vita commuais, famulatu cie noa par fveminas praeatendas etc. Kt haec quidem fovenda ; ex hac parte 'clerici omne·, a nobis episcopia in­ at «ce obliviscendam , meliora frequenter boaoram ease in­ cipiendo, veatem talarem induant atque ita Chriati imica', qnod' principium exemplo orientait· et ocddautalis ecexemplum imitentur, et eecleaiad logon observent? clesise probavit. Illa enim eam rigidiori sua discipline in maximos abusas et schisma prolapea eat; haec vero benignitate Peto igitur, ai vobia placet, ut boo inceratur in praesertim sanctae Romanae ecclesiae aaitatem et Adem semper schema, quod non ait datum epiaeopia definire vcatea ; •erravit. — gpectncala prohibenda quidem, eed prudenter. eum aed quod veatea clericorum aint veatea talare·. exparantia constet, pasturam praeaeatiam valde eoramdem Praeterea in ipso sebemate alia quaedam obaer- c •soraUtati et ordini conferre. Prudenter qaoqae in dooorationes vanda puto. Primum dicitur: ,Ton»pram quoque agendum, ne gubernia ab ecclesia expellere rideamur. — Vestem talarem preaeeribendam, relicta tamen non episcopis, sed con­ clericalem gerant, ct capilli· (impliccm cultum ad­ hibeant." Forte si innatando in canonibus antiqui· cilio provinciali facultate, quae iuxta varia temporum ac locorum sdinacta opportuniora indicentur. — Quod de docendi munere auferatur omnino hic cultus etiam simplex capillo­ ia g X constituitur, optimum in abstracto esse, in concreto rum, et dicatur: Toneuram guoguo dericalme gmut, tamen molestam et perniciosum, 1· guberniis quae deinceps r< eapillie. nulMi eulluot aeUiioaut, magis bonum clerico· ed cathedras' non nominabant; X· epiaeopia, qui in mihi videtur. Sequitur caput i et dioit : , Ludicria mallis aagastiis- erant, ai contigerit nominatam a gubernio •e ex conscieatia admittere neu posse. Satins esae sanctissi­ actionibus sermonibuaquediatrecti ne contaminen­ mas· dominam nostram rogare, at de re hae ratio habeatur * tur; et prohibet apeetacula. Ego addendum puta­ ia concordatis ■ cum variis regioaibaa. — Inculcaada exercitia rem ut prohibeantur non tantum apeetacula sed * spiritnaUa, reliaquMdam tamen synodis praviadalibaa, at circa etiam societates, queia, oH eonveniaat atriusque •aram frequentiam statuant. Commendandas quoque pias medi, * conscientiae axamianUoae·, «t his omnibus •exue personae, et maxime mulieres inbooeatia tatieaea, lectione velati euae militiae armis derid adiaveatar. — Relate ad vestibus adeunt, valde periclitatur castitas et honor capot de Midis epiaooporam ia clerico· eoacuMnarios et male clericorum. Deinde dicitur quod olerieia ait vetita vivent·· ea eam cardinali Hispnlrasi pro aervaada Tridratiaa negotiatio. Omnes doctor·· cum loquuntor de nego­ diadplina coadasaram fui se * ait, niai shad mediam,ocearretet, tiatione clerici· vetitis, intelligunt negotiationem quo ut spiritus Tridantiuoram patras· servetur, et laie auc­ proprie diotam. Nonne eauet bonum sdiquid et de turam sebem afis cosargaatar. Halasmodi vere mediam hae negotiatione improprie dicta bie dicere? Non quod D ratio·· proponebat; Pro his negotiis qaa· aac nominare Sc­ hemas ia dalnitioaa nostra -niai taatOm indicare citationem omnino prohibeatur; nam id nimia rigoroaam eaoet: eapttie Tridsatint, tribunal edlegiatim lastitaater ex episcopo aod quod dicatur, clerico· negotiationem etiam im­ proprie dictam non posse exercere abaqua ordinarii •ui venia : et tunc pruden· corte ordinarius videbit cui et quibus liaaitibua veniam dare posait ad im­ propriam negotiationem exeroeadam. Deiad· in capite II pag·. * (.°0'· 618·) dicitur: „Cutn munus docendi quae religionem spectant non­ nisi epiaeopia a Christo Domino in epoatolorani per­ sona concreditum fuerit, facultatem clerici non assu­ mant etc." Bed quinam clerici hie intoRTgantar, sae­ culare· tantum, an etiam regulares? Et ei praeter cle­ rico· etiam laious velit aliquando, at non raro «venit, •cientia· ancra· docere, pon egebit venia ordinarii? Ac proinde ego itahsrao verba ordinanda μμομμο: Claries stiam rapnlares autre ctirsMdru, sim non laid, qiu ssass attineant Aeae eunaem deenssb' aasasstiea noero· oAspna prqfasaiesw fidei prianuu faoimda. Deinde et tribas MidhOs «gaodaUbus ab apiarupa pre qaohbet ladido ax danderim sligesriis, deoeraatarqM al noa poadl epiaeupas ruam esadaaaaara, «isi dao ax tribas Midbaa Hem, aaatiaat. Hae' ratione at cavatar bone daricoraat nomini, at episcopes naaqaam last * psuadpiti· ad immaturi Indicti argui poterit, big· ut alat ax daededm indicibus syasdallbua, at dat ab onmi eataasaia faamaa··,' st at ax Ma etigaatar tie· ab episoopa, at aillaaderam iaMavaaiaatia timeri aoa valaaat. Si tamen suearsaa ad separiorem aaosasari·· amnia· voUa videtar, qasmquam ssihi innnmpevasibitis vliUatnr, a talibus ladielbas appaUatia atalaatnr, «t epiioopm coram tribus praedictis Miribum aut si valtis qaiaqoa «x ayaodalibas doctis pro­ bati···· extrsMitiale· axdptat aai aataadat; namqaa sd vulti· audiat, scriptoqaa saaadsatar atque ia oaria angta aaabadiaatar, ponaaaqua imponantur, t· ** raa meretur. 81 appellatio ad matrapolitnaam dat, tanaatar late primam mittar· ira· as sais Midbaa syaodalibus, qai coram eplaeapo et Indidbas dioaeernoa raum «v emineat; et si deo ex tribas seatantiam apiaco pi ratam habeant, aco dadar recursui locas, at boe mado ahantati, insti­ ti·· at dacari daricoram couauletar. * 577 CONGREGATIO GENERALIS DECIMANONA 81 ianuarii 1870 ■t arbitror, ab oratoram Beate alienam; sibi equi­ dem ipsis iniuriam coram vobis fociasent, utpoto qai ab eodem clero et illi nuper edaeti suat. Nimio tamea amore iustitiae, seloque ecclesiasticae digni­ tatis abrepti, videntesque mala, qase ex pessimo abusa, qai modo fit, regii patronatus oriri incipiunt, et peiora qnae timentur; volentes etiam ut tali patronatui a vobis, si fieri potest, frseaa iniiciaatur, ad id facillime devenerunt, quod vobis ex­ positum est Quinque menses sunt ex qno eleri mei coram tota Hispania defensionem assumere coactus, eum heroica abnegations praeditum charitatis, patientiae, teli caeterarumque virtutum sacerdotalium exem­ plar, bonis omnibus plaudentibus et etiam fortasse multis ex vobis, demonstravi. In annis fere decent et septem ex quo dioecesi Urgellensi praefectus a sanctissimo patrè nostro fùi, tres tantum aliquan­ tulum punire, et minus quam decem monere de lubricis rebus debui, cum ferme 800 sacerdotes habeam ; et nullum ex ipsis ambitiosum novi, nimis modestum aliquem quem compellere coactus sum, nisi forsitau aliquem ex illi·, quos ad noa guber­ nium mittit, de quibus agere spero cum de capitulis tractabitur. In archidioecesi Tarraconensi natus et educatus eiusdem primatialis ecclesiae per 30 annos rsnonicatu potitus, eadem vidi ; idipsum scio de reliquis Tsrraconenais provinciae dioecesibus ; de aliis minus mihi notis adeo Certe loqui non possum. Est tamen bic selantissimus inter nos praesul qui per 40 annos vicsrius aut episcopus varias in aliis provinciis Hispaniae ecclesiasticis gubernavit dioe­ ceses, qni do eiusdem aequale reddit testimonium : et credo omnes aut fere omnes idem reddidissent, si ab aliquo interrogarentur. Bi ergo patronatus regius nostrae conatur per­ dere ecclesias, ipa * culpetur, non clerus: contra ipsum, ei fieri potest, remedia quaerantur, quod abs dubio voluere oratores; clerumque nostrum miremur qui maximae tentationi resistere in immensa sui parte novit, quamvis non negem aliquos ab ea fuisse abreptos. Recordamini, venerabiles patree, bellorum civilium, revolutionum privationumque omnis generis, inter quae formari debuit hodiernus hispanus clerus, cuius plura millia Romae ordinari debuerunt; et non condemnemus insontem. Ad schema nunc dt vita rt hoatttait dtriconua gradum faciens, regulam perfectionis, quae in § 1 capitis I clericis omnibus communis proponitur, summo gradui sacrae hierarchise. id est episcopis, convenire posse existimo; atque idcirco ab iis nimis non exigit. Utinam clerici omnes etiam minoristae perfectionis apicem attingerent! attamen praeelariasimus auctor dt catlttti hiemrehia iam optime adnotavit, Deum non eamdem sanctitatis et scientiae formam ab omnibus clericis exigere, eed insitis ab eo illustrationibus ait cap. Ill proportione oppor­ tuna quemque ad proprii gradus'perfectionem ad­ ducere. Prudentias imo ergo consilio patree Tridentini in decretis de reformatione session. XIV et XXII formam perfectionis communem pro clericis non adeo sublimem designarunt, ut etiam perfectis, hoc est episcopis possit congruere. , Memores simus, venerabiles putres, hic non conoionatornm noa ' fungi officio, non ascetieum scribere tractatum, sed legislatores esse. Satius ergo fortasse foret ut modia ad obtinendum gradum perfectionis dericis convenientem designaremus, inter quae Tridentina synodus consuit esse semi­ naria; quod quantum fieri potest medium evolvere cnremns ad olericoo ad sui status perfectionem efformandoe. Neque ex eo enim quod quia in sortem Domini adscriptds est, ideo iam perfectus iXhiciu naaaaau roam L. 678 L evadit et sanctus. Maxime cara cordis exaltatione audivi, quae ad hanc perfectionem in clero obti­ nendam hnic oecnmanieae synodo proposuit illu­ strissimus et sapicatissimus Hangariae primas petens ut saltem commendaretur ab ea opus vere sanctam venerabilis Holshausor. Meum eet hoe desideratum : quod dieat concilium, ut scilicet vitam communem clorus amplectatur, ntque non amplius a feminis, sed ab instituto aliqno laicorum fratrum serviatur quam rem maximi momenti esse existimo. Attamen, venerabiles patree, creditis immensum hoc bonum attingi poses illud praecipiendo aut efficaciter commendando, quin nos qui in perfer torum statu versamur, talem vivendi rationem primi capiamus? Pace tanti viri dictum sit, nullo modo. Foveamus quantum poterimus in seminariis cum scientiarum perfectione cordis humilitatem, orationis spiritum, rerum mundi contemptum; et ut practice B discant iuvenes. et ament spiritum verae vitae com­ munis, cuius essentialis proprietas eet spiritus pau­ pertatis, hoc est odium pecuniae; quam non habere Imo neo videre permittantur, quia eius cupiditss radix est omnium malorum. Namque clericus qui etiam in vita communi pecuniam diligeret aut ludas esset aut facile deveniret: et si cui Deus in nostris dioecesibus hunc vitae communis spiritum communi­ caverit. illum foveamus: Deus enim est, qui sua dona cui vult tribuit, alii quidem sic, alii vero sic et non ab omnibus omnia potit. Neque obliviscamur, venerabiles patree, meliora frequenter bonorum esse inimica. Audivimus stupentes, quae do orientalium disciplinae rigore tam apte tamque eloquenter dixit reverendissimus episcopus Magno-Varadinensis : et tamen cum suo rigore Oriens in nuptias clericorum, et in schismata et baereses maxima ex parte pro­ lapsus est; dum occidentales ecclesiae benignitate C praesertim sanctae matris nostrae Romanae ecclesiae sustentatae in maxima sua parte et unitatem et fidem servaverunt sanctam mundamque in evangelicis praeconibus. Denique ei vobis placet, com­ mendemus etiam clericis, quae pro episcopis in alia congregatione proposui: namque sine iis, mihi cre­ dite. inutilia devenient quaecumque in hoc schemate tractabimus, et prout tunc dixi, in charta tantum­ modo scripta manebunt. Quod de spectaculis dictum est in fine capitis l sentio ac puto ut maturissime ponderentur verba, quae hac de re in schemate proponuntur. Recordor enim eum parvus essem, parochos et oppidorum magistratus choreis ae spectaculis, si quae habe bantur, praesidere consuevisse; et recordor etiam quod praesente pastore lupus gregem invadere non potuerit: et video nunc absente pastore quomodo rapiuntur et disperguntur a lupis infernalibus; atDqud scandala innumere et in immensum creverunt. Praecipiamus ergo ut non possint clerici accedere recreationis, aut curiositatis, aut levitatis causa, quod certe scandalo fidelibus esset et constituerentur fautores malorum quae in iis committuntur; sed totalis eorumquo absoluta prohibitio cante fiat. Prudentes etiam simus in oondecorationibus a mundi guberniis clericis concessio prohibendis: si enim ita absolute faceremus, nonne mundi gubernia repellere videremur, anaamque praebere perversis ecclesiam traducendi tanquam effectricem separa­ tionis ecclesiae a statu, quam tantum ipsi desiderant ’ Ut mala in hac parte ambitionis radicitus tollan­ tur quae vera sunt mala, in hae parte mandemus ut nec elorioi neo episcopi talibus condeoorationibus uti possint, nisi in caeremoniis civilibus, et ut titulo ipsis adnexo nunquam uti valeant. Post dicta de habitu clericorum duo verba unice dicam, ut seilieet talaris vestis adoptetur ab hoc W 67» A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 580 concilio : >i qpim relinquitur epiaeopi·, idem ferme cepe et coneareum obtineant ipei regimen aebolaram. e«t «c ei relinquatur arbitrio clericorum. Nihiloletnd unicum eet nobie ralictam medium ad integri­ ' minue in veatibna auperaddendia propter «talionum tatem fidei catholicae in Hiopaala eervandam. Haec rigorem relinquatur etiam non epiaefipo, eed concilio praedicebat venerabilia praeeul, et proh dolor, ve­ provinciali. Bonum eoeet nobie, revereaditaimi pu­ nerabile· patro·, prophetia iam magna ex parte treo. ipea veluti lege noo eoeo circumdator, et babere impleta oat, et adimpletur! Nam-etai plure· epi»temper prae oculia in veate nottra dignitatie noatrao copi promovero atuduerint, et applicare cleriooa sublimitatem. Praeterea talari veate induti non quo· poterant ad atudia praeparatoria echolarum, quai normale· rocant; examinator· , * qui a gubernio facile indigna ciericia faciunt. Hoc enim modo unitae et concordia erit in eubotaatiali veetium forma eligebantur, conatanter cleri inimici ea utebantur quoad omnia apud omnium nationum clerico·, eicut methodo, ne dicam pervertitote, ut approbarentur •aeculare·, clerici vero Beet aptiore· reprobarentur ; erit in catechiamo, ut epero, cum pulchra in àcciquod utique etiam in religiotie «ororibu» echolia dentalibue varietate. Haec tamen dicta tint de ii· regionibua, in quibua gubernia non opponuntur puellarum, addicti· eveniebat: quo factum oat ut pueri puellaeque ab optimi· parentibu· tradi debue­ veatibu· ecclesiaaticorum, quia tunc providere debent rint iu icholi· educandi non paatoribua aed lupi·, concilia provincialia aut nationalia quomodo veatea qui eorum fidem moreeque chriatiaaoa devorarent. debeant eaae. Haec fuit eatque ruina,' patrea cariaaimi, cariveimae In 9 3 capitia II uqva nobie proponitur ordinatio, patria· meae. Sed eati· do boo lamentabili argu­ optima fortaaee pro aliqua natione non cltholica. mento, quod meum cor nimio dolore excruciat. et etiam pro catholicie natienibua ai tantum in abQuoad $ 3 capiti· 11 exietimo non «officere ad •tracto rea concideretur ; quam tamen in concreto moleatiuimam ipaia futuram timeo, multorumqua promovendam cleri puritatem aacerdotalemqu· apirimalorum fontem. Certum enim eet in nationalibue tum quadriennal!· nec triennalia epiritualia exer­ citia. eed biennalia «altem, ei non annualia fieri gymnaaiia et echolia parvulorum multae doceri dia* valde ciplinaa ad religionem pertinente· ; notumque pariter poaaint. Sed iudico etiam exercitia «piritueli tantum a nobie eaae commendanda ; aed relinquamua eat gubernia, a quibua profeaaoree eliguntur, valde concilii· provincialibua. ut circa frequentiam atatuant propendere ad profeaaore· anecnlarea, potiuaqoam quod opportunum in Domino iudicaverint Neeeaclerico· proponendo·: qua ex re quante oriantur mala nemo veatrum eet qui non videat Statim ac saria inaupor aunt praeter devotam divini officii recitationem exercitia quotidiana piarum medita­ haec noetra conciliari· ordinatio ad guberniorum tionum. lectionum et examini· conecientiae, quae notitiam perveniet, quid quaeeo eveniet, reveren­ diaaimi patrea 1 Timeo ne gubernium indignum aibi in exordio indicavi, quaeque didicerunt in eeminareputane aubmittere beneplacito et approbationi riie ; ne forte talium exercitiorum obliti frigeacat in eia eacerdotalie apiritue, et eorum tepidita· nau­ epiaeopornm quot ipaum fortace· nominaverit, cleri­ team faciat Deo et epiacopi· et plebibna. Praaatat co· profeeeoree nullo· amplio· in poeterum ait no­ praevenire acandala. quam eadem punire, de quo minaturam. Sed dema· clericum nominari; quid aget epie- C agitur in ultimo capite: ac praeterea pro ipaia ct nobie memieiaao debemu· eiu· quod dicit Apoetolue copnal Approbationem denegabit eo quod ipaum Arma milvtiav noetrae nen carealia emit, ltd poten­ cenaeat non eati· eaae idoneum ? Aet tum paratui •it epwoopua contra gubernii ei clerici eiueque ti» Deo, a quo eorum omnia via et victoria «peranda fautorum ira·, et fortaaee peraecutioaea. Tumque eet ; et alteriue epietolae ad Corinthio· * : Sic no» etiam aba dubio nomibabitar profeeoor eaecularia, exietimet homo et mimotroe Chrieti : ac proinde, licet peior eine dubio quovia clerico, etiam mina· idoneo. libro· et coneilia hominum non debeamue negligere. attamen eum Deo noetro rege tractare frequenter Approbabit eum . epUcopae 7 Alt tune ipee tuam debemu·, ut eiu minietri, quae Dei eunt et ad aggravabit ' ooneeientiam, et eiae ageadi ratio plu­ Deum (pectant, ut fecerunt eancti patre· noatri et rium ex boni· reprebenaionem incurrat Quid agen­ dum ergot Mihi aatia· videretur ei •cbema ia hac eoeleaiae doctor··. Rontat modo caput achemati· ultimum, in cuiua parte pro eoholia nationum catholicarum appro­ bant··, · aanotiaaimo domino noatro poteram·· at fine proclamata auri concilii Tridentini doctrina baee r·· immanii, ut opinor, momenti ia eoooor- da indicii· epiaooporum ia clerico» concubinario· dati» cam gubernii· catholici· atatnondi· prneoeno . •t mal· vivente· ex informata, ut aiunt, oonacientia, · * Dei, haberetur, definiendo ia ipei· ut iaa nominandi qn·· tam utilia hueuaquo fuerunt eocleai profanor··, qui diaoiplinaa eeelmiaatioa· tradituri ueoeio taman qua de ea·»· in praxi, prout eat in •int ia gymnariia, pertineat ad epitoopnm dioeeaaeo· ; •cbamnte, oblita remanebunt. Bi quii enim epia•t ia ecbolia primarii· aliieqnc lavioria momaati D eopua to adhuc exercere ia poateram tentaverint, ■int parochi, aut ooram ooadiutorea, qui etetutia ox appellatio··, qane mihi incomprehenaibili· videhorie acholaa adeant, haaqno diaeipliaa· deceant tur ia indicii· aola facti inapecta varitat· formati·, maior· oritara acandala timeo, ex «o praeciae qnod Utinam, ingemiaoona toto oordia affacta aiebat vanerabilia epMOopaa mihi amioiaaimu·, a plurihu pro vitandi· aaaadalia inatitatam fuit anni· vito funeta·, poat ooneordatam ultimum eum Sciebant patrua Tridentini quam diffloile verita· in lubrieia reboa deprehendatur; amabant eam nun­ quam aut fare nunquam oblectaro· epiaeopoa, «i probationum teatimonialinm forma axigeautar, cum ren oooaltae adhuc eunt et nondum in publicum prodierunt; qualo· aunt rea do quibua nunc trac­ tam··. Et hoe quod tano verum orat, indubitatam eat in noatri· indifferentiam! morumquo corruptioni· tomporibua : in quibua iuramanti ••nctitaa contem­ nitur, toatiumque modio ferme omnia, aola veritate excepta, probari valent Idcirco Tridentini patre· hac diacretionali indicandi forma, poatquam omnia ~ Ticar.X, t Hiepania eonaluonm, atianm propheta faleu eva­ derem; futurum enim eaae praevideo eum, quao nueetar, gaaerntioaem ot qua· «uc tonor· tot, impiam facillime evoauram eo quia ia concordato epiecnporum auotoritaa docendi religionem ia aeholi· poathabita eit. Aliquid utique, dicebat, nobie ride­ tur coactoanm, aed hoc ··« theoretic· tantam, in praxi vero revera nihil, aut fere nihil. Vere non amplio· aumua noa epiacopi gregi· piatore·, eed aunt homine· mercenarii, qui gregem devorant Enixa ergo rogo per aaaguioem redemptori· Dei noatri, ut plure· e clero, quo fleri poterit, aehol·· gubernii praeparatoria· adeant, ut per examen dain- • 1 Car. IV, 1. CONGREGATIO GENERALIS DECI MA NO NA 31 ianuarii 1870 581 682 benignitati· puternnequ· charitatis media inntilia Λ patribus et aatia luculenter et diserte rem nostram evaserunt, inatructoa voluere episcopos, ne impuni­ iam tractavere, vix mihi aliquid supereat, nisi bre­ tate chriatianao societati· mala sipo modo oreacerent, viter exponere in quantum principalibug factis et ut prompta correctione et peccanto· luste puni­ animadversionibus, pro mea parte, consentiam disrentur, et qui «olo timori· motu continentur, in sentismque. Dixerunt enim reverendissimi oratores officio permanerent. do nonnullis quae in schemate addenda, do aliis, Si vero, ut St in schemate, a talibus iudicibus quae emendatae, de aliis denique quae ex schemate admittatur ad superiorem recursu», quid quaeso tollenda essent. Quare 1* de iis, quae addenda eveniet, reverendissimi patres, cum a sola aestima­ existimarunt. tione episcopi, sola faeti veritate inspecta, horum Praeprimis opinionem reverendissimorum patrum iuiiiciorum vis dependeat, cumque iudex appella­ 'accepto, qui vehementer exoptant, ut in prooemio tionis nec loca viderit, nec personarum ingenia ipsi schematis gravissimis nec non fervidissimis verbis sint nota? Aut episcopi inferioris iudicio fretu· dignitas et formidandum onus muneris sacerdotalis reum condemnabit fortasse iniuste, aut illius iudiexplicetur; ot universus clerus pro sanctitate et cium propter diversura res vidondi modum annulions amplitudine muneris sui incitetur ad eam sancti­ verum criminis reum absolvet risui sannisque epis­ tatem vitao studiosissimo prosequendam, quae illis copum exponens: ex quo illud etiam eventurum inesso debet, qui sancta sancte tractare teneutur. timeo ne forte videntes episcopi talia iudiem et Admoneantur clerici praecipue illius virgineae ca­ inutilia imo et nociva ipsis evadere ea negligent, ll stitatis, quam sacerdotes anxia quadam solicitudine rcosquo in his criminibus impunes relinquant, us­ custodire debent; inculcotur eis usus eorum medio­ que dum eos iudicio ordinario punire valeant. Hac rum. quibus utendum est ad foveudutU spiritum Dei, de causa eminentissimus cardinalis archiepiscopus augendasque omnigenas clericales virtutes; quibus Hispalensis pro conservatione disciplinae concilii in modiis nominentur specialiter oratio, vigilantia, Tridentini sapientissime conclusit; et ego quoque meditatio, frequentior peccatorum confessio, quoti­ concluderem, nec ullum verbum do hoc negotio diana sacrae missae celebratio, studiorum sacrorum dixissem, nisi mihi aliud occurrisset mediuin. quo diligentia et exercitia spiritualia. Tridentinae disciplinae spiritus, ut opinor, .sartus Quoad singula, quae ad ea quae in capitibus I tectus permaneret : et fines sapientissimi, quos sine et II schematis nostri leguntur, addenda essent, dubio schematis auctore· sibi proposuerunt, adadnotatum est a plurimis reverendissimis uratoriipiscerentur. bus, ut aliquid in decreto statueretur de scientia Pro his negotiis, quae nec nominare debemus et doctrine clericorum colenda et promovenda. Hoc in definitione nostra, nisi tnntun indicaro citatione quodam respectu in mea ipsa dioecesi abs me pro­ capitia Tridentini, tribunal collegiatim instituatur visum est, sed ut universaliter in hac re provideatur ex episcopo et ex, tribus iudicibus lynodalibus, non solum propter dignitatem muneris clericalis, ab episcopo pro quolibet iudicio ex 13 eligendis; •ed etism pro saeculi nostri circumstantiis magno­ decernaturque ut con possit episcopus reum con­ pere opus esse mihi videtur Ad hunc finem in demnare nisi duo ex tribus iudicibus idem sentiant. clericis assequendum inserviunt binae vel ternae Hacco ratione et cavetnr bono clerici nomini, et annuae conferentiae pastorales theses ab episcopis episcopus nunquam iuste praecipitis ot immaturi ad elaborandum eis praescribendae, procuratio iudicii argui poterit. Exigo ut sint ex 13 iudicibus tlibliothecarum in singulis capitulis rurdlibus, et eynodalibus, ut sint ab omni calumnia immune·, alia huiusmodi. et ut ex ipsis eligantur tres ab ipso episcopo, ne sequendae scientiae eme posse binas vel ténias sannas conndiunctorum inconvenientia timori valeant. Anentias pastorales, theses sb episcopo clerici» sd elaborandam Si tamen ad superiorem recursus necessarius propositae, bibliothecas et abs huiusmodi. Vitam communem omnino a vobis creditur, quamquam mihi, prout commendandam non vero praecipiendam ob difficultates, quibas obnoxia est. Quoad barbam non recedendum a oonsnetndins, nuper dixi, incomprensibilis videatur a talibus indi­ quae Mvs apud orientales rive apud occidentales viget. Nihil ciis appellatio, statuatur, ut episcopus coram tribus dicendcm in concilio de clericorum deeorationibne, ad summam praedictis iudicibus, aut si vultis quinque ex sy··admoneri illos posse, at non magis lucrum quam gloriam Dei dalibus electis, probationes extraiudiciales excipiat et salutes» animaram quaerant. — Noa posa· abeohsto excludi aut ostendat, reumqne audiat, scriptoque mandentur foeminaa a domibus clericorum, sed monendos, ,nt in domeriici« suis nonnisi persoaas eouaaguinea» eaadeaaqne honesta», atque in curia cauta custodiantur, poenaequ· im­ vel bis dedeientihu alias aetate, tide moribuaqra grave» acci­ ponantur quas reus meretor.. Si appellatio ad metro­ piant, ita nt etiam clericorum familia in aedidoatiouem ddelinm politanum fiat, teneatur iste primum- mittere tres conferat * Clarius loquendum, ubi de beneddorum fructibus ex suis iudicibus synodalibus, qui causam excipiant, It senso, et si placuerit diei posse : , Diligenter caveant clerici, et eoram episcopo et iudicibus dioeceseos rem exa- : , se ecclesiastica, nimirum eodoaiarum et beaaddorum bona, quae Dei sent at patrimonium Christi ae pauperum eum pro­ minent; et si duo ex tribqs sententiam episcopi prii» confundant et fructu» ecdesiastKorum bonorum aliter ae ratam habuerint, non dabitur recursui locus : atque b» raeroeaacti concilii Tridentini decretis statutum est im­ hoc modo ct oharitati et iuatitiae ot decori cleri­ * pendant. Kxerdtia spiritualia quotenni· aut ad summum corum consuleretur. Vos tamen, reverendissimi patres, in vestra sa­ pientia multa coavenientiora invenietis. Dixi. ORATIO r rraeraisdi petru imum Puuntii DM rpueopi ■dupMtas FumMscotmh ’. . Eminentissimi et reverendissimi praesides,'emi nentissimi et revsrendisaimi patres. Favet· aliquantulum schemata hodie nobis quamplur·· sx mihi dicturo proposito. aliqua Quoniam de vero ominentiseimis ot revsrsadissimis * Argumenta· : Jfofoeopus Augustas VlnAaiiestam: Ia pra­ esutis dignitas et fonsidandem sassrdstati» manari· eas» axplicatur. ABquM de stetis st doctrina ditatur. Mudte «sa- «fugelis Moeniis praescribenda. Qaae respieiut fhoultatam do­ cendi et sustentationem clerici· seaioribu» ac indnui» pro­ curandas», non esse inesrenda in hoc decreto, ubi ,de vita et * honaatato aarmo aat. — Kxpangendam vocem , coaeabinatu· ‘, non tomes rem omittendam Cum entem immutari paragraph·· debeat, attendenda baae eese : 1· lia m aedificationem fi^dium conferat. commuai· vitae clericorum, iliaque vivendi forme 2* Dq his quae in acbcmate corrigenda seu emen­ commendaretur. Quomodo ta lie vitae institutio danda putantur. Consentio in eo quod, ut plure· ex inter parocho· diversarum parochiarum in praxim reverendissimis oratoribus observarunt, emendanda vocari possit, pro meo exiguo iagenio non com * sit illa phrasis quae bebetur in capite I pag. 5 (eoi. prehendo. In mea ipaa dioecesi ille venerabili· 517 d) nostri schematis, quae de bonis ecclesiastici * sacerdos Bartbolomaeus Holihauaer. coin· nomen cum propriis non confundendis, nec non de fructi­ nudius quartus ex boo ambooe archiepiscopus Co * bus bonorum ercleviastieornm impendendis traetat loniensis celebravit, oriundus fuit; ibiquo prima in­ Ut soneus duplicis intentionis, quae, sicut cx ad * stitutionis suae ckricalts fâudement· ponere coepit. notationibus -et allegato concilii Tridentini decreto Ast ea, quae ab illo constituta fuerant, brevi sunt elucet, textui substituitur, magis lucide innotescat, ausim hinc phrasi· istius immutationem humiliter collapsa. Haud mihi ignotus est libefius ille quem ipse piissimus sacerdos llolshauser de hac re proponere Diligenter caveant clerici ne ecclenatlica, conscripsit, et summa laude approbo illud quod nimirum eeclemarum et benefiriorum bona, quae rct Continet. Neque me latet ha· Holshauserianss Dei eunt et patrimonium Cb ricti ac pauperum eum constitutiones a sanctissimo domino lunocentio XI proprtie confundantur, et fmetut eerleetatticorum summo pontifice eeae approbata· ct commendatas. bonorum aliter ae in Meroeaneti coOrdii Tridentini Ari id unum vehementisrime dolco. rei ipsi exe- B decretie ifatutum eet, impendant. qucndse fere insuperabilia obsistere obstacula. Id quo«l a plnnbu· rçpfcrcn&srimi· oratonbue sim rpiacopum nil incliui tacere posai *, cro et obligatissimus cuicumque alii testimonio ex quam clero suo quotannis grattent communioni experientia desumpto, qui meam hac in re senten­ exerritiotum spiritualium offerre : exercitia spin tiam corriget. Pro mea experientia quam ad hunc tuait» communia longe maintubtrahstur Quare commendo vehementer ut in textu ponatur Unus ex reverendissimi· oratoribus proponit ut tinguli» orris, vel taltem biennii». aliquid statuatur de deeorationibuq gubernii civilis a clerici· non accipiendis, et de barba clericorum. 3" Dequae in schemate omittenda putantui Ignoscat mihi ille reverendissimus et illustrissimus C In cap. II occurrunt duo loca quorum tenor ad rem orator, cuius intentionem sinceram et optimam col­ minus pertinere videtur Sunt in pag *: (rol. 6|8 e) va laudo, propositionem vero acceptare non possum : verba quae incipiunt rCum menus docendi” rt ternainibi equidem decreto conciliari minus digna viden­ nantur r ex imi noverint “ . deinde ea alia quae in pag 7 tur. Maneat circa barbam clericalem in ecclesia (ibid c) incipiunt: PNe vero ii qui per senium" et occidentali et orientali ille usus qui viget, et, si terminentur pdignamque sustentationem inveniant ' non (allot, g sede apostoliea confirmatus est. Quod in primo loco agitur de facultate docendi clerici· 40 décoration·· non accipiendas attinet respondeo, impertienda, in altero de sustentatione clericis seni­ bus iofirmisque procuranda. In quantum ad tenorem quicutnqne, reverendissimi et eminentiasimi domini, ex clericis adeo scelestus ct nefandus Mt ut pro huius utriusque foci ilhid quidem approbatione favore gubernii civilia adipiscendo nou horreat ec­ nostra digaiasimnm censeo ; •ed in hoc schemate. clesiam eoam prodere, et id detrimentum detrudere, quod inscribitur strictissimo •* nsu de vita ei Aone * huic «ane mplUe aliae viae patent ad hunc tinam date clericorum, ambo loci minus bene positi vi * prosequendum. Non deooreatio sane, sed perventu dentur. Quare illa pro mea sententia vel alio abiectnsque animus generat proditorem. oongruo decreto melius inserenda erunt; vel mutan * Quod alius denique ex reverendissimis oratori­ da ont inscriptio schematis, si placet, forsan in bus de detrimentis fusius disseruit, quae saepius hunc modum. De deride eorumgue vita et honeetaie proficiscantur ex ambitipue beneficiorum a gubernio In capito Ill sermo Mt do ea vigilantia et pote * civili obtinendorum, mihi equidem ad hoe schema, D» state, quam episcopi oirca vitata et honestatem quod de vita et honestate clericorum agit, minus clericorum exercere tenentur. Confirmantur denuo pertinere videtur. Et tamen ri quid de huiusmodi omnia et singula, quae super hac re praeclarissime rebus ia decreto dicere placuerit, .sufficit clericos dicuntur in decretis sacrosancti concilii Tridentini/ admonere et obsecrare, ne magis Herum quam salutem animarum quaerant, ne favori· cuiuscumquo acquirendi studio vel ambitione adducti de­ trimentum ecclesiae operentur. Res denique gravissimi momenti Mt, quos qualesque famulos clerici in domibu· suis habeant. Ast pro mea sententia fieri omnino non potest ut feminae p&nftus a famu|atu clericorum prohibean­ tur. Ut unum tantummodo dicam, feminae in dooMtiris omnino neoeeaariae sunt, ubicumque dericL redditus suos ex fundis agrisque capiunt. Sufficiet fortasse si sancti conciliipstribus reveren­ dissimi· placuerit decreto inserere: Monentur derid ut H dadetticoe tuo» idmii pertonat oontangeduoat, eatdemgue honeota», ool, bit d^fideatibuo, aliae aetate, His in primo articulo huius capitis laudatissime expressi· adiungitur nnne alter articulus fusius conscriptas, > que tractatur de clerici· ia impu­ dicitiae •ordibus immundoque concubinatu versanti­ bus. Eminentiasimi et reverendissimi patres, revo­ cata, quaeeo, in mansoriam vestram ea praeclari· •ima verba, quae nuper de eadem re eminentissimus et reverendissimus cardinalis archiepiscopus Hispa­ lensis in medio nostrum locutus est. et ego magno cum dolore vocem comcmMno/vm in hoc schemate lego. Eo tempore, reverendissimi, quo sacrosanc­ tum concilium Tridentinum ^celebrabatur, omnin<> necessarium fuit particulare contra clericos senVu”7 strictissimo coneubinarios edere decretum. 8i ad prbbandam istam meam assertionem argumenta ex &8S CONGREGATIO GENERALIS DECIMANONA SI iuuuarii 1670 M* illo tempora. ab· peterent ut, emiaeatuaimi m à schemati· tenori, quali· prae manibus est, ia sin­ re' crcadisaiori domini, erubeecereiu ia dencribeudo gulis suis partibus sisautio. ca torrenda clericorum concubinariorum scandala Haec sunt, eminentiseimi et reverendissimi patres, qaae authentioa eancellariae meae documenta ex quae pro mea conscientia dicenda existimavi, salvo mea ipsa dioecesi ex illi· diobas proh dolor' nffc- huius amplissimi -coetus indicio. . * run Deo tint grate·, nunc temporia res longe ORATIO aliter «e habet Eveniunt quidem, fateor/et nane rreerntdi patris deeutet /interni lordà singula carnalia incontinentiae scandala. magnopere Ftcmeù *. dolanda; at ista mibi non aati· causae praebere videntur. ut in decreto conciliari nostro concubinatus Eminentissimi praesides, emineotissimi ac reve clericorum mentio fiat rendwaimi patres. Novi equidem, reverendissimi domini, vocabulum Mihi omnium episcoporum minimo etiam in­ latiori sensu in canonibus sacris incumbit in hoc negotio do reformatione clericorum tclbgi quam in legibus nostris civilibus ct usitata partem aliquam assumere. Non molestus ero. bre­ hominum loquela. 8ed ob eam ipsam causam opus vissime lequar. eat ut cautissimi siious in adhibendo isto vocabulo. Etsi enim cum sancto Alphonse Maria de Li Cogitate, quaceo. quantopere usus huius vocis» simul gorio fatear. mutaro vitam sacerdotum, si mali sunt, ac decreta bui;,· sacri concilii in publicum pro * vel illam meliorare, si sunt tepidi, osse qui ddam · srassJ in quo lucide exponenda erit ratio procedendi in ia >ebdoH»da. Salt·» intra quindeei» dim vel ia sans· era euri teneaatar. et ss»per casi celebraturi «nat. si ia aligned ckricQ· circa vitae honeatatem in generc delin­ p peccata» letbals iariderirt, et in testiwraiu» perneta· era quentes. Existimo pro mea exiguitate in hac deftraioete schedulam a erafresario aeeipMaL Qundd apiannpua cn ti parte haec esse praecipienda; 1* cum iustitia oogneverit, psr integru» aanui clericum caaAsmoaur prae­ requirat ut nemo iudicetur causa non cognita, nemo cepte- neu satisfecisse, «na punire ta»ratnr privatione oflkni clericorum puniatur quin vel cauta formali pro­ st beneficii, aliisgae poenis a lare indicti». st sd spiritualia exercitia cogere pro vitas reformatione. Praeteras stetaradu», cessu cognita, vel saltem sola facti verita· inspecta seesrdÀtsm, satagea» nccedib ad altara, oretemi abgnaatehs» fuerit 2* Etiamsi in aliquo delicti casu sine stre­ vasarV debssg: <■ aüaaas bafobratMM aaC dees gnadmntaa, pitu et figura iudicii et sola facti veritate inspecta aut unum qnndranlem ram dimidie impendende». ·< altare» procedatur, id nunquam fiat quin, nt in schemata gnedraate» pro gratiarum actions, at raspradsmdum user iam sapienter exponitur, extraiudieialea probationes datam peat trina» eut atia» bina» udmoaiUoasm. d infra quadrant·» ■!··■» absolverit. Oratio··» atia» ■ sntslsm ab episcopo collectae scripte consignentur docu­ praecipienda», et spiriteslia exsrriUa frequentias peragenda. mento. 3* In casu delicti notorii, unde magnum Veste» talarem praescribenda», quae pre clericis veret altes exortum eet scandalam, sine mora providendum aagsjM custos esu Kt loeo rerboru». .trarara» qeoqns dari est ab episcopo jsaluti animarum fidelium, non ob­ oste» genuit ‘ dkendnn .corua» paleate» st congruente· stante processu in reum durante. 4· Cum inter gvrant-' Demum indulgradam muitcrea cobabitatioaem pm consanguineis et propinquis, et pro extraneis seule» qalugna canonistes lis adhuc sit circa sententiam ex infor­ giuta aascram statuenda», eu» licentia tasses episcopi. Vider mata conscientia ferendam, authentica interpretatio dn« tamen, ntrn» institui posdTnt societate· servera» pra huius formulae iudicialis eiusque applicationis de (hmaiate sacerdotibus praestando ■ facto magnopere exoptanda mihi videtur. Caete• Mtcwsertmf ed. VaUc. roquin, praeter ea quae peculiariter enucleavi. 1 Sees. XIV cap. V 587 A. 8EB8IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONS GENERALS 588 divino neceMarium et inetitutum esse intellexerat; a devotioni· et pietati· specie boc myeterium peragused ut praeceptum coufessiouis, saltem semel in tur/ Bed heu quam aliter hodierna die ab aliquibus anno, ab omnibus et singulis, cum ad anno· discre­ sacerdotibus multarum aanonum hoc mysterium tioni· pervenissent, impleretur/ Bed si boc prae­ celebratur! unde non fructu infinito huius sacrificii, ceptum divinum ideo saltem •emel in anno ad­ sed infinitis, ut ita dicam, se onerant peccatis, inimpleri iubetur, quia’ saltem semel in anno Christi finitumque immanet in populum Christianum scan­ fideles sacram eucharistiam •umere debent; quare dalum ex eius indigna celebratione quia raro aut sacerdote· Dei, qui quotidie aut saltem diebu· do­ nunquam se purificant aacramentali confession?, minicis et solemnioribus celebrare tenentur, non •icut fere quotidie faciebant sancti. ideo non ma­ obligantur ad hoc praeceptum divinum adimplen­ xima cordis munditia et puritate hoc celebrant tium T Si frequentius tenentur eucharistiam sumere, sacrificium, sed maxima immunditia ct impuritate quare non frequentius confiteri, dc quo aliqui adeo Unde, ut notat sanctus Vincentius Ferrerlus. maius mire obliviscuntur? peccatum committunt, quam si proiicerent corpus Ad illud adimplendum certe illos obliget TriChristi ia cloacam; qui nec oratione se praeparant. dentina synodus recolens verba divi Pauli : Probet Deque cum fide, timore et tremore ad tantum my­ (iHttm eeipettm horno, et etc de patte illo edat, quae sterium accedunt, nec cum maxima exterioris pie­ ait1 rNuilue sibi conscius mortalis peccati quan * tati· specie, sed cum magna praecipitantia ei ir­ tumvis sibi contritus videatur, absque praemissa reverentia. qua, ut inquit concilium Tride;.tinum, «acramentali confessione ad sacram eucharistiam B nulla impietas maior esse potest Unde rations biliter scribebat Augustinus, gravius peccant qui accedere debeat, quod a christianis omnibus, etiam ab ipsis sacerdotibus, quibus ex officio incubuerit Christi corpus proscindunt regnantis in caelo, quam celebrare, haec sancta synodus perpetuo servandum qui eum crucifixerunt ambulantem in terris i esse decrevit, modo non desit illis copia confessoris, minorem impietatem committunt ii, qui sacrosanctum quod si, necessitate urgente, aacOrdos absque prae­ missae sacrificium absolvunt quadrante ut enim via confessione celebraverit, quamprimum confitea­ inquit sanctus Alphonsus Ligonus1 „Huiusmodi tur/ Sed non obstante sapientia buiUs decreti, corruptela non quidem calamo, sed lacrymis pro­ sequenda. dum quotidie cernimus non solum maxi praeceptum hoc a plerisque sacerdotibus non ad­ impletur, et sacrificium celebrant. Cum enim status mam partem sacerdotum saecularium hoc tremen dum sacrificium peragere peius quam tractant r<^ peccati mortalis sit internus et invisibilis, multi sacerdotes lapsi in gravi peccato, et in ipso cele­ temporales levioris momenti, ita oscitanter et cele riter. ut de tanto mysterio nullam fidem habere branto· ab episcopis corripi non possunt, et sic in vitiis enutriti, et ipsorum vinculis oppres·! nec videantur; sed quod deplorabilius est. etiam reli­ semel in anno sed solum in extremo vitat, si Deus giosi missam, quae omnium eat divinissimum, non dubitant brevissimo tempore perficere, nec ipsi ab tempus illis concedat, confitentur; et in perpetua boc detestabili abusu abstinere, nec praelati eos omnium exsecratione vitam ducunt impuram. Ad haec gravissima mala evitanda, et ut efficorripere aatiua ducuflt/ Ita sanctu * Alphonsue. i acissinium reformationis clericorum remedium con- C qtaque haec sancta synodus Vaticana, ut etiam fecit Benedictus XIV. debet verbis gravissimis sneer sequatur, frequentia cdnfepsiooi· eacramentqlis prae­ dotes hortari, ut ad tantum mysterium ae prae cipienda est expresse et distincte, bicuti enim propter solo· religiosos vel monachos statutum est, parent cum frequentatione sacramenti poenitentiae, sanctitate vitae et fervore orationis, ac ultimo prae ut saltem semel quolibet mense, et aliquibus con­ stitutionibus apostolici· pro regularibus semel in cipit ordo rubricae missalis, nempe ut autequem hebdomade confiteri sacramenlaliter teneantur, sic ad altare accedat sacerdos, orationi aliquantulum mihi videtur pro omnibus clericis et sacerdotibus vacet, quemadmodum et rubrica indicat orationes praeparatorias quae ibi contentae sunt, pro oppor cuiuscumque status et dignitatis statuendum esae, tunitate sacerdotis. Ad missam autem rite et de­ ut si non semel in hebdomade, saltem intra quin­ decim dies vel in mense confiteri teneantur, et vote celebrandam duo quadrante· vel saltem qua­ semper ac celebraturi sunt, si in mortale peccatum drantem cum dimidio impendant postea vero incurrerint, iuxta praeceptum Tridentinum. Et •altem per quadrantem in gratiarum actione mane deinde praecipiendum est episcopis, ut ‘diligenter anL Bed et districte praecipere debet, ut sacerdos invigilent observantiae huius mandafi; et si suspecti qui missam infra quadrantem absolvere audeat, sint aliqui, illi •cbedulam confessionis a su· conpost trinam aut binam monitiohem suspensione a celebrando puniatur. Sic saucte sancta tracta­ fesaario, sicut et clerici, habere teneantur. 8i autem episcopus deprehenderit quod per annum integram buntur, et cum /ructu totius ecclesiae ; sic et evitaclericus aliquis praeceptum confessionis non ex- D buntnr scandala, quae toties locum habent cum dis­ severit, illum punire teneatur privatione officii ac pendio fidei totius populi ebriatiani. Tertium et ultimum, medium a me indicatum, beneficii, ae aliis poenis a iure inflictis, et ad exer­ citia spiritualia remittere pro reformatione vitae. est exercitium orationi·. ΝψΐΙ vel parum proAlterum medium reformationi· a me propositum fiçjemn· in reformationi elericorum, ai iis non com­ est digna celebratio sacrosancti sacrificii missae. mendetur exercitium orationis: atiettde tibi et docCum de boc •aeramento tractando agit Tridentina triMO, dicebat Pauluu Timotheo. Cultus spiritus synodus, his exorditur verbi·1: „Necebsario fatemur, in oratione praeferri debet culturae intellectus in nullum aliud opu· adeo sanctum ac divinum a scientiis, et vel ipsi praedicationi verbi Dei. In Christi fidelibus tractari posse, quam hoo tremen­ hoc exercitio docto· et assueto· volebat Christus dum mysterium/ Et revera cum sacerdos, ut ait suo· apostolo·, et frequenter pernoctans erat in sanctus Cyprianus, vice- Christi rite fungatur. idem oratione Dei. Orationi· necessitas eat maxima : enim est offerens sacrosancta mysteria qui seipaum mgriatv el orede ne iatrsèü tn tsiUadionem, ita prae­ tunc in cruoe obtulit, «satis apparet, proeequitur cepit Christus apostolis sui·. Unde sanetne Am­ Tridentinum, omnem operAm et diligentiam in eo brosius deducebat praeceptum, sacerdote· semper ponendam base, ut quanta maxima fleri poteot orationi vacare debent. Igitur haec •ancta synodu· interiori cordis munditia et puritate, atque exteriori non solum praecipere debet, ut episcopi in sui» ‘ See. ΧΠΙ, oap. VlL y Sssa XXU, decr. et ihserv. «vitaad. in eekbr. misas·. 1 Thmi w>r. track de eechsrist., dak V, a 400. ' M9 CONGREGATIO GENERALIS DEC1MANONA 31 ianurii 1870 5»0 semtaarii· reiineaot exercitium oratioui· mentali· À si one ad clerici domum introeundam, aaitem in •altem per duo· quadrante· ainguli· diebus; eed disciplinari doctrina figatur aetas M) annorum infra oli am praeripiat cunctis clericis ut, in quantum quam extraneae servitium clericis praestare non fieri potest, nunquam illam omittant, et cum valeant, et in omni casu adhibita licentia episcopi meliore fruge una cum grege paroeciae aibi com Pfaestantiua autem esset si hoc servitium commomissae in templo Dei quotidie faciant. . daretur alicui institutioni servorum. Sed hoc quotidianum alimentum et aotidotum . Haec sunt, venerabiles patres, qnae vestro sa n inime sufficit ad reformaadum et rroborandum in picntiaaimo indicio proponere volebam. Maximo virtute bomineni, qui iuxta apostolum quotidie interest in synodo oecumenioa discussio de vita ni 'titur. Undo sapienter auctores schematis ad et honestate clericorum: profecto nemini latet quod clericos avocandos a rebus mundi ad solitudinem in omnibus nationibus non desunt clerici, qui. uti exercitia spiritualia peragenda praecipere oppor­ opus eat. virtute vitam suadi non exprimunt. Non tunum existimarunt ; sed minime oppoituuum hoc deficiunt hi clerici, sed pauci in nostra Hispania remedium saluti animarum tam neceasarium ad et mihi liceat, venerabile, patres, vos certiores singulos, triennio·, vel quadriennio· protrahere, facere, quod inter tot millia in Hispaniia degentes quare ordinetur ut episcopi quotaatii· vel saltem, non reperiuntur riginii clerici etiam Ispsi in hac dimidiam partent clericorum aitematim singulis tam dira, tam horreuda persecutione.oceleaiac : and m nia ad exercitia spiritualia yocent. Et sic sino contra fortes facti sunt in bello pugnantes cum dcinoiento fideliam, itno cum magno 'profectu ot B antiquo serpents praelia Damini, careeros et exilia l.ielitia otnniym 'consequi poterit reformatio clerietiam perferentes et quamvis auro Protestantium eorum. Satis de mediis a me indicatis. eos adipiscj nitantur impiiaaimi homines, cum ipsi Quantum ad habitum clericorum unum verbum a gubernio civili in paupertatem redacti sint, in tantum dicitur in schemate: «.Visum fuit iu Vati­ sua tamen fide immoti persistunt. cano concilio non esse progrediendum ultra ter­ ORATIO minos Tridentini concilii, quod seas. XIV cap. IV rnermdi jpetrir demini Tiomar Galhrcci rpiteept de reformatione clericorum vestes vult esse honesta·, Rrdmtnuir rt Lmtrrtani1. u laicalibus distinctas, propriae dignitati et honori clericali congruente·/ Advertendum tamen est ITrilinentissimi ac reverendissimi patres. quod et congregationes Romanae, et quampluriraae, In schemate cui titulus d« sile rt herurtut * citriquae post Tridentinam habitae sunt synodi, vestem eorum, haee mihi observanda veniunt talarem sive oblongam coloremque nigrum clericâa Hoc caput bene concinnatum verbis ex scriptura praescribentes dum tridentinam sanctionem velati et conciliis et sanctorum patrum sententiis confiteor explicarunt, declararunt quoque aientem patrum^ et laudo. Mihi tamen hoc legenti visum fuit noa sic ut asserunt peritissimi in scientia canonica. Non satis de officio sacerdotum studio incumbendi dictum inficior in aliqbibus regionibus non tam luxu, quam fuisse. Scientia necessaria est sacerdotibus: et in­ squalore vestium clericos esse admirationi et de­ numera sunt mala qnae ecclesiae et animabas Christi fidelium obveniunt ex ignoi antis clericorum spectui. Nemo tamen in dubium vertere potest, quod plerique clerici saepe saepius hodierna die inutile est haec enumerare, vel argumentis probare non modeetiam, sed decorem et elegantiam in vesti­ eonari. Nostris hisce temporibus experientia iterum mento, et vestibus unice quaerunt, veateque ob­ monstravit, quod nbi minor fuit sacerdotum doctrina longa non ite facile, sed formis saecularibus uti et ideo neglectior populorum in rebus fidei cultura, vellent. Praeterea quot mala impedit vestis tgjaris? ibi magis lugendum fuit tum religionis tum Christi­ Nam arbitror multis clericis ipsam eeee veluti se­ anorum morum detrimentum. Procul ergo ab ec­ cundum angelum custodem. Iuxta auctores sche­ clesiastico coetu indocti et ignavi homines, ne matis adsunt necessitates in non paucis regionibus, vituperetur ministerium nostrum. Nullum porro ob quas determinatio vestis talaris facta ab epis­ aliud remedium ad maiores iacturas praecavendas, copo nunquam immutari licet sine his causis, nisi et ad instauranda quae ceciderunt bona, quem ut hostibus fidei et ecclesiae strenui milites, scilicet ex paupertate vel ex persecutio·· tyrannorum: porro non sufficit causa incommoditati· Perlustrare sacerdotes pietate simul et doctrina pollentes oppototam dioeceeim veste talari esset sane incommodum : pantur. qui'novcrint pugnare praelia Domini. Quem­ admodum enim per verbum Dei fides diffusa eet; attamen quamplurimi ex vobis, reverendissimi pa­ eodem modo et nunc, ut reviviscat, ifiOm verbum tres, sicut et ego, sic visitationem peragere tenentur. Circa tonsuram Ifi in aebemate : .Tonsuram indispenaabile est. Oportet ideo-sacerdotes continuo divinarum literarum se reddere operarios inconfuaiquoque clericalem gerant. ** Forsan non super­ vacaneum esset dicere : coronam |»l«at«m 'tl corn- D biles, ut ait apostolus, recte tractantes verbum yrucntnn firent. Scitis resera quod corona differt veritati^. Fetuum est enim, reverendissimi patres, a tonsura, et ei confertis auctorM, tonsura nihil aperte dicam, sperare in proximo illam beatam aliud est nisi abrasio comae. Dixi etiam et addidi pacem et quietem rerum publicaram quam amisimus, coronam patcntrei: quandoque enim cum scandalo et qua, confitendum est, haud sati, bene uai sumus. Incidimus in mala tempora, nec quousque illa per­ fidelium de corona celebrantium fere nullum vesti­ durare contingat nemo nostrum valet praevidere. gium apparet. Dixi etiam congruentem, ut sit magni­ Sed diligenti studio, ad quod sancta synodus tudini, respectives iuxta clerici gradum. clericos hqrtatur, illa etiam consuetudo nonnullorum Video poenam in schemate propositam advenas clericum in domo vel extra detinentem mulierem, ' Argumentum : .Bpiaoopu· Racinatenna st Laarvtaans Is de qua potest haberi suspicio. Sed curandum est I capite aliquid do scientia; iMi,nanda, oonfsrsatiaa rerum ut occasiones concubinatus removeantur: nec vos eeolesiaeCiearnm ; ubi Missi ia eebamata debita· laborandi ia latet, reverendissimi patres, quod'in removendis a agro Doauai eomsmmoratar. base est similia addenda .Inter clericis periculis nullum non moverunt lapidem con­ quae officia1 etc. «d ia teztn. t'bi docendi manu· innuitur, cilia etiam dioeoeeana et provincialia. Si in hac hortandae sacerdotes ad schola, scienüarun veecularinm aperien­ noatra aetate non putetur opportuna disciplina illa da, et praesertim ad instruendo, pueros, et convicta, pro utro­ que sexu promovendos; in maioribus ecclesiis divinarum rerum sanctissima, quae indulgebat clericis hebere aj. 1 institutione, praecipienda, singulis dominicis aut omnibus ae tantum propinquam et consanguineam, extraneam diebu, festis; addenda igitur sequentis . < iptamus insuper sacro vero mulierem in viciniori domo, omni ablata occaapprobante eoaeilio etc. ia fcrrii * A. 8E88I0NE8 PUBLICAE BT 00NGREGATI0NE8 GENERAL» 591 &»9 loooram adiungrada eat, scape freq···· later laoer- A deama· ilam eripere de maaibna eorum ateate· Omnibu aotaa eat effatam qaod eaaeto Aagustta· iaribaa, quae ab impii· legibaa concedantur. Un­ dique scholae «altem privatae aperiantur nd ado- tribuunt «roa utilitatem taHam collationna: Heoe leeoeat·· sive ia rudimenti· Uterorum, alve in one- dotae collatio kea eoaforentia reram ooofoafoattcar··. enim cam intersimua, alioram ctadia noetra tant: teria prophani· doetriaia iaetitaeadoa. Carem·· ut de alitai· laboribaa nobia teaaaram oolligimo·. -IpM aacerdotea alacriter talia mania anneipiant, diligenter Spiritu eanetu teetatnr saepe in provorbii· ooa- Axeroeaat gerant que; ita nt patreafamiliaa pernuaai vcreationem bonorum et aapiaatam ad boaitatea da profecta filiorum, illo· libentias nobia oommit- et sapientiam adipiscendam magnopere conferre. Ineat enim aliquid in nobia quo fit, at aliorua exempli· quei calcaribus exeitati alacriora effl­ uamur ad labora auatinendoe, a aeu, quaai novi· viriboa adiectia, ae sentiat roboratam. Nm praetereundum quod haec clericorum fre­ tapt Aperientur etiam convictu· pro iaveaibua uiriaaqu· aexua, ut corda maltorum ab iaqnina- ^uoae saeculi praeservantor. Canonici· oaeteri·- que ehoro adaeriptia liceat talia onerA accipere, et horia, quibu· his incumbunt, epiacopi· ait poteataa illo· a choro dispensandi et taaquam prnaaeniee quens conversatio animo· iungat, cbaritatem foveat, retinendi. Omnia nostra de hac re solicitudo ne­ gotio minor eat. scium excitet, plebeaque magaopere aediloet, cua vidant renovari quae dicta nant de 'primio Chriati Institutio praeterea tum puerorum tum omnium Chriati fidelium in catechiamo omnem expoatulat aaeoolia quod eaaont cor unum a anima una; et quod mirabantur gentile· ; a quomodo ee invicem B curam, lubendum ideo eat nt omne· anrerdotea diligunt! Hisce froquentibu oonferentiia, praeter ouiuacumque nominis pro viribu· hanc suscipiant conjunctionem animorum inter sacerdote·, promo­ curam; et quis eat qui non valeat saltem infante· vetur inauper unitu, actioni·, uaiforaitu in ani­ rudimenta fidei docere' Sciant porro ex ore beamarum cura et rebua gerendi·, ct caetera bona tiaaimi patria pontificis et «anctae synodi clerici qui quae praeliantibu nobia pro Cbriato ex concordia ab hae cbaritatia opera abstinere praesumant, se promanant. Quapropter uti de apiritualibua exer­ Deo rationem reddituros; quia cum parvuli pete­ citii· Mpieotiaaime meatio facta eat, ita et de hiace rent panem, non erat qui frangeret eia, uti (delen­ fieri in dMreto humillime propono. Rogo itaque dam sane) baud infrequenter accidit. In maioribus deputationem de disciplina, cui harum rerum cura autem eecleaiia divinarum rerum restitutio omnibua eat, ut. ai placet, adiiciat in propoaito achemate, argumentis suffulta, quibu· aancflr fides catholica ubi aaoerdotibu commemoratur debitum laborandi Bititur, habeatur singuli· diebus dominicis et etiam in agro Dominico, aequentia vel aimiiia verba: festi· : opportunis apologiia refellantur graaaantes Inter quae officia illud edam studu» eneris perte­ errore·, et obiectionea impiorum refutentur; ita ut re raider incumbendi n» negliganl, idonei et ineon- cultiore· cive· appriffie intelligaat, quoniam testi­ futibdet fiant mimttri non testaments: Dominu» m« monia religioni· credibilia facta sunt nimia. Item sciendam repellentes ee a saoerdotio repulsurum com­ pro ratione locorum et intelligent!· incolarum id minatur. Et quoniam collationes sive conferendae in minoribus pnroeeiis fiat, diligenter simul ot inplurimum conducunt ad doctrinam ; ideo episcopi illa» C telligenter. Haee omnium optima via, et fortaasc in rui» dioecesibus promoter» satagant. unica ad praecavenda mala quae etiam reliquus Ad caput I ubi dictum cat, quod clerici nullum Europae partes minantur, nobia aperta est. et simul ixatituendi adolescente· in sacria doctrinia munus validissima: quod si eousequutum' fuerit, concilii aaaumant uivi de licentia epiacopi, quaedam ad­ Vaticani suprema erit gloria et immortalia. denda proponerem, quibua aacerdotea hortarentur Humillime ergo propono deputation! reveren­ etiam ad scholas scientiarum saccularium aperiendae dissimorum patrum pro disciplina ut loco indicato et de institutioni * tum puerorum, tum Chriati fide­ haec addantur Optamur insuper, sacro approbant» lium in religione. Hodierna societ·· ferme in om­ concilio, ut quantum ponibile est, undique catholica» nibu· Europae partibus, praesertim vero in Italia, scholae eet publicae, vel saltem privatae, item collegia corrupta est, et a religione quotidie magia ae se­ et convictu» erigantur, prout re» postulabit; ubi non parat. Homines inimici et potoetato suffulti undi­ solum sacrae tradantur scientiae, sed etiam profanae que sitania superseminare festinant cum horribili disciplinae, ut inventu» ab impiorum institutionibus animarum discrimine, praecipue iuventuti·. Con­ avertatur, et timui cum doctrinis saecularibus honestis spicuum eat quanta q^tutia et malignitate illam et religiosi» imbuatur documenti». Rogamu» porro aetatem iam ub ipsa infantia veneno inficere co­ clerico» omnes pro charitate Christi ut episcopis et nantur impii, et quanta aolicitudine populum, et in parochis ad»int in institution» dix trinae catholicae tnm primis puerorum animo· a aacerdotibua alienare pro pueris, tum pro caeleris Christi fidelibus iuxta studeant. Mitiore· antiquis prophetis, non dcrelinj eorum vires. Ideo facultatem facimus episcopis ut quamua istam perversam Babylonem in iniquitatis omnibus choro adscripds, qui vel institutionem in bus suis, sed misereamur eius: accedamus ad illam scholis catholicis suscipiunt edam saecularium disci­ non ut corrumpamur ab ea, aed ad medendum plinarum, vel parochis opem ferunt in doctrina Chri­ ei. Noe posuit Chriatua Dominus lumen mundi, sal stiana trudenda, prout visum fuerit, onus praesentiae terra». Nonne tenebrae et insipientia eius nobia m choro relaxare possint. uaaent ad culpam, ai detrectaverimus exemplum Quae porro, emincntiaaimi praeaules. eminentis­ •equi misericordia Samaritani, praetereuntes ut sa­ simi ac reverendissimi patre·, veatro iudicio reve­ cerdos et levit·, sicut fert parabola? renter sublicio. Nostrum eat ergo et sacerdotum, qui nobiscum in vine· Domini laborant, totis viribu· quibuaoumqne Hic autem interrupta disceptatio eat, et eminen­ mediis, dummodo inboneata non sint, decertare, tissimus primus praeae· dixit: contendere et conari, ne regnum Dei, id eat fide·, „Reverendissimi patre·, supremum diem obiit in religio, honestas, virtus, detrimentum capiat, vel hac alma Urbe reverendissimus dominus Bernardus Auferatur ab hae miserrima patria, uti Dominu· Severus Mascarou Laurence epiacopas Tarbiqnsi». leaus minatur populi· non facientibus fructu· eius. cuiua anima reverendisaimorum patrum auffragiis In quantum ergo nobia posaibile eat iuventatia commendatur. Quoniam autem hora iam nimis curam aolicitam sumamu·; ab ipsa impiorum ma­ processit, «t plure· adhuc oratore· audiendi superlitia prudentiores facti, ut filiis lucii convenit, stu•unt, discussio ot examinatio huiua aoheraatia con- ses CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA S febrarii 1870 tinuabitur ia proxima congregation· gunneuli, habebitar feria V die 3 februarii. “ Hiace abanlutia dimiasa congrugatio ent ·. nnagregalia geaeraila vigaataaa 1870 febraarii 3. »94 politica olori·»· concredita, nec noa circa apectacula; eia tamen aaeentio. Quare eirca propo­ situm aehema tree tantum eaaquo breviarim·· obaervatione· vobi· aubiirio. 1* Cirea bona eecleeiantiea. Cam boo nomine donentur non aolum bona eedeeiia aliiaquo loci» piia tributa ad fabricae auatentatioaem, diviniqne eultua aplendorem, verum etiam illa qaae elericie obveniunt e au perflui· benefieioram, clari·, dilucidi· diatiuetieqne verbi· enuntiandam erit, nam prohi­ bitio eleriein indicta ne eeeleaiaatioa bona oonm que fructu· ad haerede· tranneant, ad primi generi· bona tentum, an vero ad reliqua etiam extendatur. Nemo veatrum ignorat momentosam magno ani­ morum aeatu inter theologo· et eauoaiataa exagitari quaeetionem, num clerici aint veri domini fructuum, quoa oocleaiastiea beneBcia pariunt, an vero potiu· nudi diapenaatoree. Semper a eacria canonibn· fuit interdictum ne clerici ex eocleeiae redditibua eoe- A officia Faria V die 3 febraarii 1870 bora nona ma­ tutina in conciliari aula Vaticanae patriarchal·· baailioae generalia rerereadiaaimortun patrum con­ gregatio habita eat ; cui interfuerant quingenti aepluaginta quatuor patrea, nempe 31 cardinale·, 8 patriarchae, 3 primate·, 98 arcbiepiacopi. 392 epis­ copi, 5 abbate· nulliua dioeceaia, IS abbate· géné­ rale· aiva praeaidea congregationum ordinum monaaticoram, usum mitrae habente·, 21 generale· et vicarii generale·, quorum omnium nomina, aienti per aaaignatore· locorum accurato descripta fuerunt, exhibet iadirulua patrum vigesimae congregationi· generalia, qui inter acta concilii aMervatnr. •oa^aMeoa angere rtndemt; ipaorum tamen neceaaitatibua proapioere non vetuit concilium Tridentinum Reverendae pater dominua Vineentiua Spaccaaea·. XXV cap. I de reformatione. Et quamvis pietrn archiepiacopu· 8myrnen»i» minam lectam celebravit. Qua abaoluta. et recitata oratione Adpraesentium temporum in sacra aacrorumque mini•mm· Dentiae etc., eminentiaaimua prima» praeee· •troa furore eo deventum ait, ut dum ambubaianacontinuationem diacuaaionia indixit auper ecbema ram collegia, pharmacopola·, mendico», minute, balathronea, hoc genua omne, nonnulli hodierni deereti de eita et honretaU rdericorum; et patribua politici libentiaaime locupletari studeant, unaa cleri­ annuntiavit, ex oratoribus pro vuperiori congrega­ tione inscripti· octo adhuc auperewe, i iaque quatuor corum vindemiolae cavillantur, eoaque uno· aordialioa aeceaaiaee: iuaaitque eorum omnium nomina bua vellent atque inedia conflictato·: et ideo non tam monendi videantur clerici no redditibua eccleex ambone publicari. •iae vel beaefleioram abutantur, quam adhortandi Tunc eubaeerctariu· aequeotem notam perlegit: ut neoenaariia nonnulli· bono animo carere aeiant : „Nomina reverendieaimorum patrum qui pro non inutile tamen erit «altem pro posteris diatinccongregatione XIX loquendi facultatem petierant: tionem aub oculo· ponere, quae intercedit inter Reverendiaaimi patrea. Salvator Angelus Dem arti· opiacopua Galtellineneia Norenaia, Cyrillu» Behnam bona, quao eecloaiae lociaque pii· tribuuntur ad eorum dotationem, raatentationem, diviniqne cultua Benni arobiepiaoopua Mauailienaia ritu· Syrorum, Gulllelmun Clifford epiaoopua Cliftonienaia, Petra· ■plendorem, qt inter redditu· qui benefleiarii· aliiaque clerici· ad coram auatentationem exhibentur Boatsni arehiepiacopua Tyri et Sidonia ritu» maroPrimi namque generi· bona eert· onua restitutioni» nitici, Franciacua Pedicini arehiepiacopua Bareoais, inducunt non aolum pro clerici·, and etiam pro Franciacua Oandolfl epiacopu· Cornetanua et Ceu conaanguinei·. qui ea haereditantur. aecundi vero tutncellenaia, Emmanuel del Vallo epiacopu· Huunuconais, Vineentiua Jekelfaluay opiacopua Albaregeneri· bona, quaa ex euperflai· benefleiorum clegalenai». — Novi oratore·: Reverendiaaimi patrea, rima obveniunt, quamvis inculcandum, ut quae Ludovicu» Haynald archiepiacopu» Celocenaia et honesto victui et cultui auperalnt in pio· usus im­ pendant. abatinendum tamea erit ab omni verbo, Baceienaia, Stepbanu· Stefanopoli arohiepiceopua Philippensia ritu· graeci, loaeph Gignoux epiacopu· quod onu· restitutioni· inducere videatur circa ea Belloveeenria, Paulli» Hindi epiacopu· J a» i re nei· bona superflua non in pio· u··» impensa. ne quae•tioni, quae in scholis libere disputatur, ullum ritu· Chaldaeorum." Dein ab emiaentiasimo primo praeside ad am- praeiudieinm inferatur. bonem auccessive vocati eunt epiacopu» Galtnlli* Cirea incontinentiae delictum tribuitur epia 2 nenaia Norenaia. arehiepiacopua Mnuailieoaia ritu· haeredib·· ineamh·»·, ai codraiaa bona ad eo· stonatqnc traaSyrorum, epiacopu· Cliftonieneis. archiepiacopu· Tyri •eaat, es alteaa ver» aac aebotastia» qnaeatiani pmats dims et Sidonia ritu· maronitici, archiepiacopu· Barenaia, 4·· ; et Mrirco ·» rerbaai qaM *ai hic habaudaa· qua· fraeta» baueildoriia mpiciat, quaa elariri· daatur ad aoreai ·ηΜ··ι·epiteopua Cornetanua et Centumoellenai» et epi·p tiMeas, qaaaivl» laeulsaadaai «larici· ait, at quaa boaaate eopua Huanueenaia. ORATIO reverendi patrie donnai Saltatorie Angeli Demartie epitropi GaltelHneneie-Noreiuie Eminentiaaimi praeside·, amplissimi patre·. Ne coctam videar recoquere crambem, neve voa nbaque necesaitate taedio afficiam, oa omnia omittam quae a praecedentibus oratoribua dicta aunt cire· 1 Argonauta»; .Bpiacopua OaltaUineui· Norenata: In ea schesntia vsrha, qoibu prohibetor clerici· ae ecclesiae bona eam propriis coahmdaat, praemisso qaod bonorum eccleaia· nomine vaaiaat ntm aolum bona eecleeiia aliiaquo locia piia tributa ad fabricae aaeteutationam diviaiqne culta» aplendorem, -ed etiam illa, quae clerici» obvoaiuat ex auperdnls beno4ciornm; pruemiaao quod ait quaestio inter canoniata·. u clerici •iat veri domini fraotanm beaeiciorum, aut potina nudi dispen­ satore», — ait claritate, maiims hic opus eaae. ut agnoooatar, quaenam praecise elaricorem boat neqaeaat ad haerede· tiaa-ira, Immo dam n u·· parte dici debeat, Vana rnatitutioei» Oououc uannaau vonua L. vietai et saltui aapenaat. Ia pio· ■·« * iapeadsat - VM Ia incontinentia· esimin· fneult·· tribnitar epiaeopo procedendi etisai aine strepita et for·»· Indicii et sole facti veritate in­ spect·, praemia·» qnod contre dariooe oxeaaptoa es eoaciUo Tridentino aab poaaa aalUtati· aaqaaat splsecpui prMqdaia •ia· ooa····· daoraa conindicaas es capitulo iaiti· oaiaaUbet •aal elactoniai ; proaninao qaod hodie fere «rasi· rapitala hoe privilecio qandeaat, — ait clare siqaiâraadu·. na haie privi­ legio per illa vvrha derogetur. Buiuaaiodi rare derogatioacai vel laeiiie ae optare faeeas eet. quin difletlliasuai epieoopo eet inveni·· daoe ·· capitulo, qai caa· eo oouvaniaat ia puuieado caaoaioo. qai · contra ai impuaitu remaneat, vel ipaiae aune dignitati» ratione alii· cierieia aoa audiocri aeaadalo aeL Ad­ didit qaod in indkaadh inoontiaentiae atupicione aimiam epis­ copia coaeoditar, at facile evenire potest, ut quaa epiacopo •aapicioaem ingerunt, non eaadem vim habeant in asperiore, ad quem potest deriena reettrrere, et inde contradictoria indieia orinatar. Ad id vitandum indici· eiprimi pease dixit, ex qnlbna epiacopu» anepicioaam deducere potest Talia indicia eoae posse mulieris, cum qn· coaanetado vel eohabitatio interdicitur clerico, fama, MtM. eterici ipaias inobedienlia rpiteopi omu* daqpttfe. 8» 'T 696 A. 8BB8IOÇB8 PÜBUCAB BT OONOUGATIONBB OBHBRALBS copo inculte» pruraduadi »ttem *îm (taupita «t fora» indicii «t raie faeH oeritaM ineftet* . 8»d non expliratur ia tebenate sum hoc in» ait «pincopo tributum contra omnc» amnixo elnrieoa, quo­ cumque privilegio aat exemptione (audeant Con­ cilium Tridentinum ewe. XXV de reformatio»» cap. VI etatuit quod contra eapitularae epaeiatim exempto» (qua exemptione fero omnia capitula hodie gaudere contendunt) procedi aoa poaoit eiae concilio et ueonea duorum ad inactorum cire oeaiudicum, a capitulo et ex capitule initio euiulibet ■ nei electorum: „·!>»· (verba eunt Tridentia!) procomu» et indo eecuta nulla «int, nulluaquo produ­ catur iuri» effectue. * Haec apocialia forma indicii contra capitulare» aervanda, confirmaturae hoc con•titutionia «chomate, an aublate intelligitar? Si ■ublata, «altem ed maiorem claritatem dubiaque omnia vitanda, addenda orant eeqnentia verba: ΐ· SM qa»a veetro indici· eubiirieada» putavi; eoe pro­ bate: ai bonae, retinete. ·< autem abeonae vobia videbuntur, ignoecite bonae voluntati. OBXTIO rawrmdi patrie domini Cgriiti BHuhhh Benni arciiepiacopi Maeuilieeetia riteu Syronun *. Eminentiaaimi praecide·, emiueetiMimi ac reve­ rendiaaimi patrea. Non primum ia lehemata, quae rem diaciplinarem reapiriaat, oculo» ooeiaei, eum totum pectu» maxima ooaeolatioae delini tum, gaudio laetitiaque perfuram aum intime expertu·. Namque tandem aliquando diem illnceaoere novamquo aetatem varii» orientalibua eecleaii» exoriri perapexi, quatenua videlicet opera navatur ad determinatum atquo certum or­ dinem diaeiplianrem reitituendum in cupradicti» orientalium eecleaii». Hac equidem ratione illum B infauatum parietem, quem ingenti orientalium ecdeainrum Photiaaum «chiam» orientem inter ao oc­ cidentem per rammum nefaa erexerat, de modio tolli, funditua deatrui atque omnino -jleleri poo>< * puto. Sinite quapropter, reverendiaaimi patrea, mc expromentem interiore» conaolationi» aenana, orien­ talem cooleaiam prophetici· iaaiae11 verbi» «alutarv Anenlarv depu/wra, courarg»; ved» lentalem: eolre rineuZa eelii tari, cnptiro tilia Sian. Sarge, illuminare lenaaiem: gala anil lumen turn·, el flaria Domini •■par te arta Mt. Excutere de pulvere orien», qui quamvi· iam praeclnrimimia et aublimioribu» privilegiia a Deo exornatu» olim fueria, ita ut Deutn, inoarnatum, cadette» virtute·, lumen divinae fidei, aummo· viro» aapientiaaimaaquo lege· univerto ter­ rarum orbi dediati, attamen lapau tempori» eo mi•criae et caecitati» deveniati, ut iure meritoquo tui· incoli» Icaiae * - verba repetere poaaim: Pnlpa»imn» C tint rarer parietem, et gtiaei abegue oeuUe attreetaeimua: tmpegimeu meridie queri in irmlrie, in caligine· Quod ή dtrictu paactuuqw dipnrtat», «wmpriww aut priailegio ftmdfai, immemor etc : reliqua prout in •cbemate. Si vero retinenda illa indicii forma a Tridentino constitute, mala quae exinde proveniunt perpendite, revarendiaaimi patro». Semper aut fere «emper epi«copu» in impoMibititato reum eapitularetn corrigendi per nam eonetituitur; quia inter canonico» non facile erit duo» adiunetoe a capitulo electo· invenire, qni cum epiaoopo do reo corrigendo conreniant. Hinc o»ti quod epieoopi praeteriti» temporibu» vel canonico» minime corripiebant, vel. beo proceMU» forma omiMa. ad civile gubernium re­ currebant, canonico» reo· auctoritate civili et oeco­ nomica puniente·. Si vero oanonicu» incontinentiae r<‘u« aine animodvernione relinquitur. -pravum eiu» exemplum univeraum clerum inficit, eum. quo altiori loco -aliqui» iublimatu» exiatit, eo magi» in «o omnium oculo» attrahat, et ex ipao reliqui exem­ plum aumunt quod imitentur. Nonne aatiue foret, •i unica atatueretur forma iudicii qua omne» om­ nino clerici, quacumque exemptione aut privilegio 1 Anraaimlam: .Kpiacopn· Maaalieavir firnnam patio •ecluao, dirineiaabar? Illud certo aoa levo incom­ bortata» v»t, at «ive pro OcckhaUUiba· «ire pro Oriratalibn. modum devitaretur, quo lege· a concilio lata· aanniforat» diaeipliaa atataeratar, Ie quia hodie uaifonaitaa favor ■imilari poaeont uranearum teli·: atque ut iatae eat omnino «aeramria, at liter Oraeenm et Lntiuam. Orientalem inurcaa atque infirmiora animalia retinent, ot vali­ et Oeoldautal·· ediom ΠΙ» dietlaetlo tolUtnr, 9» nn« diora tranamittunt, ita illae clpricorum humillimo· •ademqu» dudpUaa ia vateri earieada fait: ft· non bic de rit iconatriugant, divitibna autem et praepotentibu» hua agi, qui uairaiq·· ax orientalibn» eoclaai» «tique aervari debaat: «ad ii» ml via oauduoi dUcipliua ait. Transiit vero licentiam et impuaitatom coneedaat. ad diflfcaltate·, qsa« contra hatotaodi onifumiUten oMecUr 3* in iudicanda incontinentiae auapioioao nimium, rant; nindru I· aasa inpediasento ewe poaae achinnaticis ne radotai At raapmdit, aliad mm refomatloaem ta ritibai et ni fallor, arbitrium epiaoopo relinquitur: nulla nam­ MMMtodùdtaa, aU«d vera i· dteeipiisa. Prima * ntiqw p< ri· que denotantur argumenta, ex quibua haec auepicio wloem mm, aed aeque tuete mAm aeque eoecilie» alio modo recte deducatur. Tota ree epieoopi conacieutiae * iataadil At dem rit·· at ooeraalediaea retioentar, cur n< n demandatur, ac proinde facile eveniet, ut facta ali­ toUatbdi aberaef ScUamatfcoe praeralea ait fa ipao· rite * et qua, quae auapiciouom parere epiaoopo videbuntur, eoamteteifaee aratatfooM fatrodexiaee, redseeado exempli gratia delata auperiori, ad quem datur in devolutivo re­ iefafa et feeta; et law metatkmee etiam a eetbolieu excepta· eae. ImaM ia ipea Utargia aacra matatioae· obveafaae, quia curvo», hanc auapicionom non pariant : inde contra­ dictoria indicia, quao ' magnum dieoordiaram et p et paraaaaata iatiai rtau fadteete alieabi aaal et iaiiguu * peatiAeati Car etgo matatioaee, de qaiba· hic agiter, exelodi acandaloram aeminarium rara poterunt. Logeo debeqeat? S· haac aaifonaitatem aea expedire, qtda laid orien­ clara·, perapicuaa, manifeetaa eoae oportet, ut om­ tale· faaatki raat at tarbaltati. At aaa de ritibae, ted de nia cavillatio omuiaque contentioni· occari», quan­ dtotiptiaaribee eaaeaibae hie agiter, qai viroe eecleefaaticM tum fieri- poteot, abeoiadatur. Nihil enim mieeciu» reepldaat; qaia fmmn arridebit eto reformatio baec, qai· aarpe de aenheiaifiria oeaqaeraatar, ot qai ex echtaaatitia revartnuin quacumque aooietate inveniri potoet, quam aoa . tar, pfariea Maetam oodem efltegitaraat, at faa eia eeaet ad iudicibua logea, aed legibue indicée dominari. Quare htfaam ritam traaatre; qaod «i oeaceeram falaaet, orieatalfam •liqua optarem ut in oonetitutione indigitareetur awmarm adaradam immtaatae eeael eo vet magie, qaod in argumenta, ex quibua certa incontinentiae auapieio eaaob pcrtvMtaadi· oeno· orieaUlee paeeim ataatar tiro fare deducatur, exempli gratia mulieri» eum qua oon- eeacafao fatixs aive theologia Macti AJpboaei aire Aatohe •uetudo vel habitatio clerici» interdicitur, fama, eta. Qeead iatfaeatiam hfoeraau qaae ia mediem profartar. qaamrio haee vera ail qaia praeealM Axis redditibee carent, aetaa, ipaaque inobedientia clerici in exeqneado ot iddreo ooram admfaietmtio fa dioeeesi noa levea difleultate * epiacopi mandato de ea dimittenda oto. Indicati· pntfatnr, peaae tamea hnk male remHfam idfarri, ai etiam orieataUbaa * dotatioaee ooaetitaa^tar; * B difAeattaa net igaoenim fontibua ex quibua iudicari facile poteot in­ continentiae auapieio, illud non leve commodum raatia oleri carte aimia exaggerate; attemea ait non videre •e, qaomode fade eoacladi poeait aat diecipUaam non eeee re * capeeieretur, quod clerici ab iia adiunetia deterre­ formaadam, aat ab ipoo elero reformaadam mm. Concluait die * rentur, ob quae «piicopu» in Illo» poaait animad­ eiptiaae uaiAcatioom poetnlaado. vertere. » LH, 9; LX, 1. Hae aunt obaervetionea, reverendiaaimi patrea, * MX, 10« ^aa 5»7 CONGREGATIO VIGESIMA 3 februarii 18TO »M rir ftuui mortsi. Tua· igitar «rit, sancta mater ci vetustas collectiones, quae pertinebant ad varios Romana eecleeis, quoniam Dominus vocavit te in ecclesiae populos, quibus nunc temporia diversam i ustitin, ot apprehendit manum tuam, et servavit iastitutioaem dandam esse aliqui arbitrante», ut te, et dedit te in foedus populorum, in lueem gen­ sunt Graeci, Syri, Aegyptii. Chaldaei, Armeni, atque tium, quae ut Christus Dominus es petra angularis etiam Romani; stetim inspiciemus iHas omasa, pau­ faciens utrumqus unum orientem et ooeidentem, cissimus exceptis, eaedem materias, quamquam di­ tuum, inquam, erit ut aperias oculos caeeoram, et verso ordino, continere. Et ro quidem vera omaes eduoar de conclusione vinctum, de domo carceris veteres iuris canonici collectiones exordiebantur a •edentes in tenebris. constitutionibus diotis apostolicis, quas sequebantur Ad vos etiam, reverendissimi patres, quos Spiri­ concilii Nicaeni canones, ot omnium aliorum, quae tus sanctus sua omnipotenti dextera in hao sacro­ celebrata fuerant usque od illud tempus. sancta ot oecumenica synodo congregavit, ut una . 8* Insuper voro observatione dignum eet, quod cum summo pastore totius Christianae reipublicae omnes veterne oollootionee iuris canonici diversorum negotiis sapientisaimi· decretis ac canonibus con­ populorum, non obetaate eorum rituum discrepantia, sulatis, ad vos me converto, vos pro totis viribus nullatenus praeoefbrobant. neque nunc praeeeferunt, oro atque obtestor, ut quemadmodum bene nostis, nomen nationis, cuius gratia conficiebantur : idque quae et quam crudelissima sint ea vulnera, quae amussim hanc ob causam, ut ita secumferentes uni­ ismdudum orientalium ecclesiarum vitem lentissimo versalitatis ideam non potius unum, quam alium morbo consumant, Christiana charitete accensi toto populum aspicerent. pectore incumbatis in illa medenda, sananda et 4° Accedit etiam, quod dum talio disciplinae idea consolanda. Totum igitur, quod in vobis teli est, profundis radicibus in omnium mentibus antiquiori etiam atque etiam impendite non modo ut iacentem aetate defixe stabat, et ipsi haeretici, quantam lice­ in desolatione orientem erigatis, verumtemen ut bat per errores suos et per separationem ab sc­ pristinam vitem, pristinum splendorem pristinamque eleris. disciplinam communem Servabant. Huiua rei gloriam, omnibus adhibitis conatibus, restituatis. testeo verbi gratia habemus lacobitas, qui quamvis Dicite, reverendissimi patres, dicite pusillanimis1 : quoad dogmata concilium Cbalcedononse, quod eia Confortamini rt nolito timrrr : sers Dra * rester ufanathema inussit, reiieiant, eius tamen disciplinaria Honoar etUtrnt rriributioair' Drnf iptir omiot, ri decreta ultro recipiunt: idem iam olim et Nestoriani ra'nabit ro». Qua autem ratione succurrere poteritis fecerunt. Diversitas igitar saltem in praecipuis dis­ orientalium ecclesiis? Etenim certum est, eas non ciplinae capitibus, salvia, ut superius dixi, quibusdam posse perdurare quales modo sunt: quam plvrima locorum consuetudinibus, profecto antiquitus in ec­ incerta atque indeterminate sunt, quae, si vere loqui clesia prorsus ignota fuit; et nonnisi temporio lapsu velimus, arbitrario reguntur. Ad antiquissimos mores et nefandorum schismatum occasione praesertim Photiani fuit inducta. et ad plenam observantiam omnium et singulorum Ob ! quam pulohra eat idea, reverendissimi patres, canonum redire, impossibile existimo; quis uon omnes possunt convenire cum praesenti rerum statu, et ut quemadmodum universa catholica ecclesia idem ipsae orientales ecclesiae, sive catholicae, sive schie- C evangelium habet, eamdemque fidem profitetur, ita etiam habeat, saltem io praecipuis disciplinae ca­ maticae, ab illis in multis recesserunt; neque oerte pitibus, unitatem ; quoniam disciplina, ut sanctissi­ vellem omnia ad Latinqrum mores et ritus componi. mus dominas noster Pias papa IX in recentiori Maneat unaquaeque ecclesia rn suo ritu: cur autem non poterunt convenire in praecipuis saltem disci­ quadam sua constitutione monebat, est veiae fidei plinae capitibus, quemadmodum olim conveniebant? sepimentam ac tutela firmissima. Insistamus igitar Haec est ea disciplinae unite * quam totus laetus iq hae disciplinae unitate, nec illorum moveamur obieotione, qui dicant latinem ecclesiam eam primo intueor in praesentibus schematibus: hanc non solum possibilem, verum etiam necessariam ease paucis fuites, quae hanc disciplinae unitatem ruperit, mili­ tes veteris iuris leges adhne in oriente vigentes demonstrare aggredior. Et 1* quidem haec disciplinae uniformitas talis immutando. Vernm quidem eet latinem eoelesiaifi tanteqqne necessitatis esse debet diebus hisce nos­ id pro temporum necessitate fecisse, quod etiam tris. quemadmodum in veteri ecclesia eius idea ita ipsi veteres orientales effecerant. Et sane volvamus constitutiones apostolicas dictas, et qnot quantasque omnium in mentibus defixa haerebat, ut illis aetati­ praescriptiones posteriori aevo io oriente abrogatas bus odiosissima illa distinctio, nunc temporis vigens, cernimus! Ecclesia enim quamvis firma et immu­ inter gràeoum et latinum^inter orientalem et ootabilis quoad essentialia elementa semper perseve­ ridcntalem, omnino ignorabatur: quamquam varie­ rans, est tamen societas perfeetibilis in semino illo tas rituum maior esset quam in praesenti tempore. Itaque varios maximeque diversos fuisse ritus, dis- D quod apostoli saaotique patres in illa, ieoerant ; et quod postea paullatim excoli et fecundari debebat. ciplinam autem unam eandemque, omni ratione Tote igitur glorii relicte manet huic concilio prorsus aequalem saltem in substantialibus, salvis quibusdam locorum consuetudinibus, fuisse, omnibus Vaticano ut hanc aggerem removeat, hunc parietem infaustum, qui orientem ab occidente separabat, compertum est. Atque id luculenter innotescit ex destruat, atque de medio tollat : hanc odiosissimam modo tum quo generalia, concilia congregabantur, distinctionem inter graooum et latinum, inter orien­ tum quo in ipeis decreta disciplinaria fieri solebant, potissimum vero ex ratione, qua ipsa disciplinaria talem et occidentalem penitus dolent. Erit, erit ista decreta ab omnibus, nulla facta exceptione, nulla concilii Vaticani gloria, ut scilicet tam benemerenti orienti sunm splendorem suasque perfectiones in re obiecta difficultate recipiebantur, atque observaban­ disciplinari restitant. Aat certe non est exquirendum tur. Et hao ratione factum Juisee puto, at eoneilinm ut in decretis ooncilii oecumeniel contineatur in­ Cbaloedonense auctoritate sua ad omnes extenderet teger tractatus iuris canonici : etenim sitmma capita ecclesias canones illos, qui in celebrioribus provin­ consueverunt stabiliri. Verum confido nostrum boore cialibus conciliis, exempli gratia Antiocheno, Gan, * gronsi Laodiqeno etc. constituti fuerant. coneilium quasi universam disciplinam esee com­ plexurum, ut ea quae necessaria est, prout dixi, 2* Praeterea ai rite pervolvamus iuris eoclesiastidisciplinae unitas in universa catholica ecclesia > ta XXXV, 4. restitadtur. Memini quidem nonnullas difficultates • rrfiitafiow* its sd. Vatie, in hae aula prolatas fuisse contra hanc disciplinae • CiMgnanni ed. Vatie. ae· 59» A. 8Ε88Ι0ΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES «00 unitatem : unit·, quaaso, revereadisoum patre·, at A Quo foetam est, nsvereadiommi patra·, ut quadra­ difficultates illa· breviter expendam. ginta abhiae . .sanis aon solum iaeonsulta sede Et primo quidem dicitur ob hanc disciplinae apoatolieo, sed aliquando ipsa renuente, non modo unitatem eioedemqae reformationem schismaticorum generarim usus piscium quocumque tempore, etiamsi conversionem impediri. Sed 1* dwtingssndnm eet quadragesimali. cuicnmque permissum fuerit, non quud aliud ait loqui de mutationibus vel innovatioaimodo, aegrotis et male se sentientibus quocumque bua in variia orientalium ritibus introducendi·; aliud tempore, etiam quadragesimal·, lacticiniis et carnibus ait loqui de diaeiplin reformanda vel restitaenda, vesei permissam Aierit, sed etiam penes 'varias de quibuadam disciplinaribus canonibus iuatitueodia catholicas orientis natione· ipse quasi ad minimum vel renovandis, quibua regula prasocribatur, et lege· abstinentiae dierum numen» redacto· fuerit? 8ie condantur, ad quarum normam, quique aint ooeleaia- vingintiqnatuor dierum abstinentia, tempore adventus atici viri, au am vitam, dioecesiumque administratioDomini antiquissima lego indicta, ad solum novem nem conformare deberent. Quoad primam objection» dies redacta eat: ita et quindecim dies abstinentiae, partem noo nanctae aedis apostolicae, neque huiua quae sanctorum apostolorum prineipum festum.prae­ sancti oecumenici concilii Vaticani mena eat, ut cedunt,, ad duos tantum dias: sic et quindecim, arbitror, quaaoumque mutatione· vel innovation·· qui praecedunt Assumption» festum, penes aliquos in orientalibua ritibua introducendas ease, et eo •d octo, penes alios ad quatuor tantummodo dio· minus ipeoa ritus funditus abolere: qnod in caau reducti sunt: sic quoque permissum fuit vesci lac­ extrema calamitas foret pro orientalium occlesiia. B ticiniis ferii· quarta et sexta magnae partis anni. 2’’ Apprime quoque distinguendum, eat, aliud ease Derogatum autem fuit in iis omnibus vere quidem iura. receptas consuetudines et privilegia abolere, cum catholicorum laetitia, quin ullus respectus hsaliud esse abusu· corrigere. Re quidem vera nemo bitus fuerit nec ritualis disciplinae in orientalium sanae mentis dicere poterit abusuum correctionem schismaticorum ecclesiis vigentis, nec suppositiciae difficultatis Corum conversioni·. Qua in re fateri esae idem ac iurium violationem; praesertim cum valde adhuc desideretur ut quaedam tam decantata cogor neque respectum habitum fuisse ad consti­ iura certis documenti· tandem aliquando probentur. tutionem Benedicti XIV felicis memoriae, qui inxt» Schematum itaque finis, ut patet, non eat nostrorum antiquum orientalium ritum ieiunia «erranda prae­ ecclesiarum iurium, nec receptarum nostrarum con­ scribebat, el licentiam eorum praesulum improbabat, suetudinum abolitio, nec nostrorum rituum destructio, qui illa immutaverant. Hisce addenda quoque est qui ut antiquissimi et aacroaancti sancte et religiose plurium festorum reductio, etc. servandi sunt; sed potius est verorum iurium de­ Observandum denique e«t pensa dictas nationes claratio et confirmatio, veterumque consuetudinum absolute prohiberi duobus fratribus ducere in uxore· approbatio, rituum perexcellen· conservatio: ut lu­ duas sorores; ot patri et filio ducere in uxores ma­ trem et filiam. Sic quoque absolute prohiberi primum culentissime innotescit ex exceptionibus in schema­ tibus interiectis pro ecclesiis rituum orientalium. gradum affinitatis, et secundum consanguincitatis : Tota difficultas igitur in eo posita est quod non ita ut nec praesulibus ipsis venia detnr quamcumque distinguitur inter disciplinam canonicam et rituum, c ob causais in hisce casibus unquam dispensandi. inter iure et abusuum correctionem. Attamen non raro apud catholicos orientales videmus Ceeterum non intelligo, reverendiaaimi patres, non solummodo duos fratres ducere in uxores duas qua ratione innovatio quae necessaria esset ad re­ sorores etc., sed et dispensationem elargiri tum in formationem faciendam, poaaet schismaticos ab uni­ primo gradu affinitatis, tum in secundo consantote catholica longius arcere; cum apud orientales guineitatis, quin ullus habeatur respectus ad graviora etiam schismaticos multae innovationes factae scandala, quae exinde apud schismaticos, ut solet fuerint et fiant adhuc proprio praesulum arbitrio. dici, exoriri possent. Siqliidem, ut loquar tantum de tempore recentiori, Nunc autem, ut de aliis disciplinae capitibus, plura io' orientalium rituum ecclesiis, inconsulta quae recentiori aetate obsoleta manent apud catho­ ■ede apostolica, et quandoque ipaa renuente, unies licos orientales, taceam, aliquid potius dicam de a beneplacito ipsorum rituum praesulum introducta quibusdam innovationibus quae ipsam sacram litursunt, quae tamen, utpote essentialia pence schis­ giam pressius attingunt. Sic exempli gratia penes maticos reputabantur, magni scandali erant, et of­ aliquo· orientale· in consecratione episcoporum non ficere debebant eorum conversioni, quin ideo ullus pauca ex pontificali latini ritus deprompta sunt. habitus fuerit respectus ad superius aliptam causam. 8ic et apud ipsos et apud alios usus invaluit in Sio exempli gratia ut facta loquar, penes schismati­ offerendo incruento sacrificio uti paramentis latini co· lacobitas, Armenos, Nestorianos, et ni feller, ritus; quin imo quidam etiam asymum pro fermen­ pene· Coptos etiam, 'vi antiquissimae ritualis dia- D tato adoptarunt. Sio et penes Syros in synodo ciplinae absolute prohibitum erat et eet praeaulibus, cuiuscumque dignitatis sint, toto vitae tempore car­ nibus vesci ; et si contingeret eliquem hano dis­ ciplinae legem infringere audere, uti apostata haberi debebat, et etiam nunc habetur. Eccur igitur omnes ecclesiarum orientalium praesules parvi pendentes schianisticorum scandala, nec ullum habent·· re­ spectum ad illorum conversionem, carnibus ves­ cuntur? Scitis etiam, reverendissimi patres, quod apud ipsasmet nationes sacrosancta viguit, et •boohite viget quaedam alia disciplinae ritualis lex, qua absolute iubetur nunquam permitti posse cuieumque. etiamsi exitiali morbo affecto, carnibus aut lacticiniis vel etiam piscibus vesci diebus ■ iure vsl a consuetudine constitutis, praesertim quadragesi­ mae tempore ; et refractarii ut apostatae habebantur, et pluribus in locis nunc temporis etiam habsntur. patriarchal! in monte Libano habite anno 1859 quamplures innovation·· essentiale· in ritu introductae erant; quae tamen, improbante sede apostolica, in usu haud receptae fuerunt. Adde quod patriarchae, archiepiscopi et episcopi catholici ouiuscumque ritui orientalis lubentiseimo animo adoptarunt episcopalia insignio, quae in Romana ecclesia in usu recepta •ant ; quale· sunt annulus, crux pectoralis et mitra, quae omnia non sunt da ritu in ecclesiis orientalibus. Eoour igitur favorabilia lubentiseimo. animo ad­ optamus, quin ull· quaevis difficultas nos dissuadere queat; cum sutem ad onera portande inducimur, magno ore et totis viribus clamamus, ea inoompossibilia esae cum ritibua nostris, quin imo dest­ ructiva esse nostrorum iurium et privilegiorum, nee non impedimento esse, quominus schismatici ad !· * unit· sinum redeant? Hoe in loco optime quadrare video, reveren- CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA 8 februarii 1870 601 diaaimi pair··, illud orientalium dictam d· quodam animali, quod struthiocamelas dicitur; qai com d· cibi· sumendis agitur, dicit seee ad camelorum fa­ miliam pertinere, proindsqne magna ciborum copia indigere; cam entem ad onera portanda impellitur, renuit, et ala· quatiendo reponit ee de avium stirpe descendere. Haecciae Mt ieeta ageddorum norma? Vos, reverendiaaimi patras, VMtro sapientiMimo iu­ dicio decernite. » tyino autem ad secundam ' difficultatem diluen­ dam accedo. Oicitur enim hanc disciplinae unificationem non expedire, idoo quia laigii orientale· valde 602 Haec sapieathaimo vMtro iudicio, reverendiamrai patrea, humillime submittet· in animo erat. ORATIO rcermidi patria dwwu (JwiZWmi diiford rpitcoft Eminentissimi principes, illustrissimi ac reveren­ dissimi patrea. De x ita et bonestate clericorum debemus tractare ia hdc concilio ob gravissimas rationes, quas alii patro· exposeenjit, tum etiam qnia expresse in bulla convocationis huius concilii a sanctissimo ponti­ fice dicitur, quod debemus tractare de utriusque cleri disciplina. Sed meo iudicio hoc in primis curandum Mt, quod in memoria tenere debemus quocT h>c collecti sumus in concilio generali, non iu concilio provinciali, et multo minus in synodo dioecesana. Leges ergo, quas ferre debemus, debent esse vel leges quae spectent ad universam ecclesiam. vel debent esse principia unde ecclesiae particulares possint suas leges derivare. Proptorea ex hnh quae dicta sunt a pluribus patribus mihi videtur quod multae res sint optimae in se; sed omnino non con­ veniat do iis in hoc concilio sermonem habere. Optimum ost exempli gratia in genero Inudare fanatici ac turbulenti «ont. Respondeo hic agi non do ritibus immutandis vel abolendis, nec de iuribu· ct privilegiis derogandis; sed tantummodo de ca­ nonibus disciplinaribus instaurandis, qui cum genera­ rim viros ecclesiasticos respicient, non video cur offendere debeant laicos. Quinimo iuxta meam opi­ nionem dico quod haec disciplinae instauratio potiusquam laicis displiceat, summopere placore videatur. Re quidem vera vidimus quod non semel vel iterum faici summopere conquesti sunt de quorumdam ec­ clesiasticorum virorum administrations, qui toties arbitrario prorsus fidelium causas pertractant atque decernunt. Hinc factum eat, quod non raro accidit, quod 1 Argumentum. .Episcopus Cliftoniensis in concilio gene­ quidam rituum orientalium fidele·, et aliquando rali ea prae oculis habenda dixit, quae non particulare» ec­ etiam aliqui ex ipsis schismaticis ^d catholicam clesias. aed universalem ecclesiam respiciunt; plura autem λ unitatom redeuntes, totis viribus a sancta apostolica praecedentibus oratoribus dicta esae, quae licet optima non tamen ad universalem pertinent Exemplum attulit de tempore •ode efflagitent, ut veniam illi· tribuat, proprio determinando, quo clerici spiritualibas exercitiis vacare debent : nstionali ritu relicto, ad latinum ritum convolare. de medicinae exercitio clericis prohibendo, qnod ait non posse Et veritatem dico quod si haec «arieta apostolica generali lege constitui, cum necessarium quandoque ipiMionasede· hanc aperire voluisset ianuam, iamdudum riis sit; de clericorum cum mulieribn» cohabitations, quae m magnus orientalium numeras ritum latinum sequutu· generali lege proscriberetur, peniiciosnm esse possit, ut iu Anglia, ubi si scirent protestantes, presbytero catholico non in­ fuisset. Observandum quoquo Mt quod magna par· servire foemiuas, non amplius in presbyteri scholas filias sua» orientalium '«praesulum in causia decernendis inni­ mitterent; de non ambiendis beneficiis, quae lex in aua uni­ tuntur vel iure canonico latino, vel libris moralibus C versalitate durissima videri posset, eo vel magia, quod maxima sancti Alphonsi de Ligorio, vol Antoine etc.;- et ex parte beneficia ism sublata fuerint. De dignitate cleri neoeesario agendum'et quidem in prooemio decreti, ut archiepiscopu» quandoque ego ipee vidi aliquos lacobitas parochos, ‘ qui iisdem auctoribus in rebus pertractandis inni­ Ktriguatenea proposuit. Agendum de modo, quo ae gerere episcopus debeat in illos clericos, qui iucorrigibiles sunt, et tuntur. Ergo nulla difficultas ex hoc capite quoque modum esse eos e clero elicere et ad laioorum ordinem reducere contra unificationem disciplinae. Definiendum, quinam teneantur missam celebrare pro popuk Quod dictum autem fuit quoad influentiam lai- dominicis ceteritque diebus festis, et hanc obligationem ait ex tendendam ad eos omnes, qui qnocunqae sessu curam pnimarum eorum. dico quod, quamvis hoe vernm sit, et ob habent. — Revisionem breviarii a summo pontifice postulaudam nimis miserabilem ct abiectam orientalium prae * et hic proponebat 1« nt non quotidie iidem psalmi recitarentur, suium conditionem, qui necMsarils et fixis mensae •ed tali modo disponeretur psalterium, ut tutnm in .unaquaque redditibus carent, non raro accidat ut ipsorum inhebdomada a sacerdotibus legatur; 9° >ta quoque distribui, dependentia in dioeceseos administrations aliquas scripturam, ut in anno a quovis sacerdote integre perlegatur. -- Quoad ordinationis titulum ait, pluribus in locis fieri, u· difficultates ferat; attamen huic malo, quod certe non est parvi momenti, facillime obvfeniri poteqt, clerici sacerdotes ordinentur titnlo misdonii; hunc titulum non ex ordinario sed ex extraordinario iure esse, et ideo ubi ec­ «i quaedam annuae subventiones, seu potiu· dotaclesiastica hiérarchie instituta est, clerici saeculares ordi­ tiones rituum orientalium praesulibus constitueren­ nantur iure extraordinario. Inccuveniens hoc esse, eique in tur, quemadmodum factum est cum praMulibus concilio remedium afferendum; et ubi titulus missionis per latini ritus. Proindequc omnino ex parte laioorum mittitur, providendum ne dçrici maiori in numero ordinentur. nnlla extabit difficultas nec quoad disciplinae uni- D aaalu auctoritate Romani pontificia pro mtaaiooibua extaria, Scitis quod apud niius noa eant bénéficia pro deride; 'in Quibus explicite tradaatarpresbytorta principia ’ rnefiicigae, quia id aeoeaearium eat ipata * ia pute missionibus. Et vbiumua legeq| ferre directo contre haiusmodi statum rerum? item quod diotam est de cohabitatioae mulierem, -^cimus optime quaanam ait oentonti * eeeleatae hae in re; scimqh quod episcopi debent eaae obeorvan* 7 tieaimi in ferendis legibus hac de re in ita dioe­ cesibus. Hed. si reverendimimi patres putalt, quod qaod clere» upsteatatar a dioeoeei, sustentatur ab' d^iaaepo, siro qaod iis tridatar cara alienius populi rd portionis populi, qbdd indo nasteateatar eloemosyais iUorum populorum, rei ex oblatidbibua fidelium qaae deutar epiaoopo pri bJbia dioecesis : ipae debet sustentare clerum. Iam vere non raro VMdit at popula» eliquia, pxompli grettata Anglia, sit eliqua parra civitas in qua adorant viginti, triginta, aut qaiaqaagiata. eatholiei ; isti noa poaaunt per se . presbyterum Mft»ntareL carent sacrificio miaaae, ca­ quando desiste sit qua prohibeatur quod preabyter non debeat habere in domo saa niai homines, per B rent omni adiamento religionis, saepe distant triginta, hoc ipsa, bene proridtat hAestati ” huius presbyteri ; quadraginta, aut quinquaginta, etiam magis milliarii * ego certo scio quod hoc non eat rorum. Nam saepe fit ut- multo maiora scandala, A multo maiores difficultates oriantur ex iuveaibus siro coniugatis, sire nou coniugatis qui in domibus presbyterorum sunt, quam si sit in domo aliqua femina morigerata -et bene cognita apud eos, in quibus ririt ipso sacer­ dos. Et certus sum quod in Anglia saepe parentes, qui mittunt filias suas-pd scholas catholicorum, non • mitterpât'Xd scholas catholicorum, ai sc treat quod distant a riciniori presbytero catbo^ieo : isti acredght ad episcopum, dicunt : noe non ' possunrti» facere omnia, faciemus quod possumus, si tu das nobis dimidiem partem quod sufficit ad sustentationem presbyteri, nos aliam partem proeurabimus. Et epis­ copos quid respondere debet? Libenter facerem, sed habeo duos rei tres sacerdotes suspensos. Sacer­ dotes mali qui visunt in hac dioecesi isti dicunt: pertinemus ad clerum, non permittis nobis quia clerici sumus ut .exerceamus opere manoralie, et ita proeureanisvitam? Debet episcopus qtos malos' presbyteros sustentaro, et quia debet ex oblationibus fidelium istos malos presbyteros sustentare, debet in ddtno presbyteri essent iuveaes saeculares, qui 'inserrirent huic presbytero. Quod autem dictum est ab aliis quibusdam do loge ferenda de non ambieadis pinguioribus et di­ tioribus beneficiis, ego oerte admiratione repletus omnes istos boaqs catholicos relinquere absque missa, abaque sacramentis, absque omni adiumento reli­ sum quando haec audiri. Nam peto e meipao ubinam gionis? Certe hic eet abusus, qui omnimode auferri huiusmodi ditiora * beneficia nunc temporie iareniaaglocis tur. \Si aliquid restat istius mali ia eocleaia, inimici C debet, Ego dico quod quando presbyter post plure * nostri sunt optimi medici : manum suam misit hostia correctiones non resipiscit, facto processo, ipsn de­ ad omnia desiderabilia eius; et paoe episcopi Canarienais puto, quod nostris temporibus etiam apud beret omnino extra clerum «iici, deberet ipse omnino inter saeculares reputari, deberet tamen illi dari Insulas^Iesperides poma' aurea difficile inroniantur. Ni nos'talem legem ferremus, puto quod magis ' potestas ut possit vitam suam comparare quoeum- que honesto modo, sed portionem clericalem non «ideretur ironia'durissime, quam correctio paterna. debet amplius habere; omnino ipae nou debet am­ Igitur ego desidero uv leges quas feremus, non descendant ed ista partteularia. plius exercere ministerium et officium presbyteri liberetur ab officio. 8i ruit bonam » i tara inter laicos Sed imprimis maxime probo queo dixit reveren­ dissimus archiepiscopus Slrigoniopais do praefatione, dufgfe, conducat; ai non. tanto peius pro ipso. Sed quae spectet ad dignitatem cleri, tum ob rationes non dabamus tantos catholicos mediis religionis validissimas, quas ipso protulit, tam etius quia privare, quia ipae ruit male rirere. Prohibeamus * episcopis ut possint talqm presbyterum nostris temporibus hoc maxime neoeesariam aat etiam rift liim pro clero tum pro populo. Invaluit mos lata iterum in brdinem clericalem restituere, postquam loquendi de clero nuntiari; ita ut saepe tam sacer­ eet semel eieetus a ciero. Est alia rea quae spectat ad unirersalem ecdotes quam populi putent quod sacerdotes ad aae^ culum pertineant, quod non aint veeati ia partam ctesiam, quae etiam mihi ridetur magni momenti. bacreditatis Domini, et noa siat vocati ad porfee- D at eat qaaoatio de missa pro populo. Scitis quod tionam. Et omniao nor esa» eat, eat pare officii haina ex decreto concilii Tridentini omnes parochi, et qui oarem gorent animaram, dabant miasam pro populo concilii, ut sacerdotes ot populum edoeoat da digni­ tate, et sanctitate, et perfectione aai officii. * oetebrere domiaicia at diebus featta. Tempore eonSed set alia rea quam tetigit ipaa axoeUeatiaaimus eiHi Tridoatiai aaa aderant missiones, sicut nunc east; st propterea tonobaatar^dioeae missam pro “ primas, et quae eet maximi aremeeti nostria tem­ poribus pro bono totius ecclesiae, ot eat quaestio ' populo qui ferebant caram àaimaram, quique erant do incorrigibilibus saoerdotibaa. Eat maximam ma­ epiaoopi et paroehi: sed aene longs aliter res se lum hoc nano in ecclesia catholica, ot ia diae oreeeit habet In magna patie eocleotae populus recipit magis ac magia: nam naso aoa aoa habemae pote­ sacramenta a mteaioaariia, ab hominibus qui adstatem coercendi hhiuamodi aaoardotea médite eae- '* ministrant naerameata paroehtaita, tamen aoa hâtent cularibas; propterea isti cam habita sacerdotali caram Nfaimarem eo aeaau, quo ia lege canonica tanquam sacerdotes vagantur inter populea eum ista vox aamitar. Prepteeee factum eet ut facto yuaximo damno populorum. Dixit agoelteattasimus recursu ed sacram congregationem. responsum sit primas quod eiusmodi homines deberent a utero quod omnes isti missienarii noa taaentuxex iuatitia elici, et hoc meo iudieio oertieaimum eat: deberet dicere mimam pro populo fsatia fiebas. Won quaero . . ista antiqua disciplina restitui. Mali monaci nonno expelluntur a monasterio? ot quare mali clerici non expolientur a otero? Et quod peius eat, reveren- egu de decisione sacrae coagrogationia :, aacra con­ gregatio bene resolvit, quia ita resera lex est ; ood peto ut iam statuatur iuxta mentem consilii Trk ' eleraa, qaod oases qai cura· gérant oaimare·, , peat (d eiro aiat parochi proprie * ieti, air» atat aiaatoaaHi moria * qui bflrin· parosboram^ ai roctoataatar ad orhüeaem a^ ad pian avoditatioses, Àæra aiiad aire a^ epucopo aire a populo, eant officium ' Média· qaod noq. praestare poeaeaueT^R aaera dfreedi\mitaam pro populo dmbns dominisfo et éeriptara ita disponitur ia bceviâHtyat aaeerdotqa - frotivit' Nam haec rorare a t * meae ooneilii Tri- infta baba· aaep» eeriptaram ietegr» logereat, 4? dentipi, quudo \debrovit at paroebi boa faoerent; - ipoa· aaeram scriptaram edgnoaeareat: et boe ipoa quia 4tune curam animarum noa haboMht, * niai magie auxilta· MMt ad orUitaem, méditation»,' paroebi. ' pi» lectionem et λ4 praaiieationeia fdoioada· Et certe etiam apud noa noa parvum Mandatas . Igitur instantor peto ut velimus oanctiesimu· rogaroz exortum eat, ex quo decretum publicatiAha, qao et eoamMoMM ip o-etqtuat * ad revisionem bre­ declarator clerico» proabytoroafapud noa aon teneri viarii ita peragenda·, ita ut ait ratera accoûtodatam mi«aam celebrare pro populo: scandalum' eat et ad ilium ueum, ad quem ipsum ponitur in maaibas/' preabtaeria et populo; presbyteris, quia sentiunt quod hoc ait naturale eorum officiunr, qui curam * • Htiimarafn gerunt, ut miaoam pro populo celebrent ; —ot populo, quia cum hoc a, presbyteri? ex poetet, difficile eat ut intellegat ad Id eo» non teneri Bt locis, B uhi catholica religio cat stabilite. ubi populus magia quum alibi auatentat clerum Recte igitur ait gene­ retis ea Ιφΐ, ut quotieacumque presbytero ab epiacepo tribuitor animaram cura, quocumque sensu h< e ait, i't distribuat sacramenta paroChislie,- teniytnr. minuam celebraro pro populo. ( Pauca etiam dicam de broriario. Rectissime presbyteris iniungitur. ut dicatur breviarium. Sed ut patron pluned dixerunt, omnino non debemua petere, ut cotnntinnio instituatur pro reviaione«bre­ viarii. Rationem \ primam colligo ex ipaia \erbie bullae indictioni» huiiia concilii, ubi expretae di­ citur: ,ln occumenico enim hoc concilio ea omnia areuratinaimo examine aunt perpendenda ac ata.tuonda. quae dirini cultua decorem in primia reapi<-iui>t.“ Iam rero nihil magia confert ad cultua dirini decorem, quadi aaeroaanetum missae sacrificium et recitatio hxranun raniydcarum F«t aane ai noa nihil C favimus quoad hoc in boc concilio, ego non video qmd poterimus facere ut iata verba quae habentur in bulla enuntiationie ullum effectum habeant; non video quomodo noa possumus effective aliquo modo aliquid atatuere relato ad cultum divinum, niai, ali­ quid circa officium divinum fecerimup , Audivimus a praesulibus plura inainuata tum quoad episcopos tum quoad clernm circa eorum incditatiqnem, circa orationes, circa frequentiam lectionis spirituali» et alia huiusmodi. Ego omnia ista optima approbo : aed dico, nonne ecclesia iam sb antiquis temporibus dedit nobis breviarium prae­ ciae ad hoc ut suppleret hunc defectum, quod ,et noa volumus commendare praaabytoris, ut haec om­ nia faciant; et deinde traditur illis liber quo ipei' non possunt ista facere’ Rtiandimuo nonnunquam presbyteros aliquos dicere, debeo recitaro festinantor ■acerdotam. / feat aune alia red quae spectat ad unireruaieUi ,· ecclesiam, eet titulus ordinationis ascerdotam. No» loquor hic de ordinationia titulo paupertatis, n» boo «pectat a4 clerum regularem aed clerici aaeeularea ordinantur vel titulo patrimonii, vel titulo beneficii, vel titulomiaaionia Titulua missionis initio atabilitua fuit pro Binenaibua, nt deinde paullattm datua fuit' omni­ bus loeia miaaionariia ecclesiae ; et nunc magna para clericorum totiue orbia ordinatur titulo missionis late titulua missionis noa eodem modo intelligitnr apud omnee nqtione» : nonnulli episcqpi poaauut ordi­ nare certum numerem aacerdotum titulo missionum ; nonnulli habent licentiam ordinandi tempore auae consecrationis ad datum tempua; in direnia loeia, diversa audivi. Sed quod ego notare volo eat hoc, quod qui ordinantur titulo missioni», non^rdinaatar de iure ordinario, aed ordinantur ix diapenaatione apoatolioa; unde fit quod in magna parta totiue oodesiae, tibi adeunt hierarchiae regulariter eonetitutae, epiacopua nullum habet iua ordinandi aibi clerum. Hoc eat certe maxima anomalia. , Nam ad officium episcopi certe ai quid apeetat, eat formare aibi clerum, et omnino videtor anomalia maxima, quod adsint hierarchiae regulariter iaatitutae, et tamen quod epiacopua nullum iua habent niai ex diapenaatione ordinandi clerum. Poaeet diei quod, quoniam qui ordinantur titulo miaaionio, non habent beneficium, et propterea epiacopua debet aibi inaumere onua sustentandi eiusmodi clericos. poaeet fieri quod, epiaeopus vel'ob iniuriam vel ab aliam quamcumque rationem plure» proabytaroa or­ dinaret titulo miasionis, quam posset ecdosia aaatan tara, et ita iniuriam faceret aliis, quos non ordinarot ;· quia sua dioecesis non sufficeret ad tantum numero· sustentandum. 8ed si aliquod periculum ex hac parte oriretur, ego vellem quod tunc iuberotnr, quod ia synodia, provincialibus pertineret ad epieeopoa sta­ tuero, quot episcopus possit prudenter in quavia dioeceai provinciae ordinaro: et cum eiusmodi dequia aecus tempus non hebeo ad orationem. Et quo- D cretum synodi provincialis haberet approbation» tnodo? Nonno cat ipsa oratio quam robia dedit saactae sed ia, tunc fieret quod do iero ordinh^Jb ^-.losia’ N«nne ex antiquiseimis temporibus otiam episcopi possent clerico» suos ordinare. z - in antiqua lege et multo magia in nova lega peaitiriuni fuit semper thesaurus omnium orationum! Nonno, legimus in vitia sanctorum quod quando quia ngo diligenter hoo malum sit immensUm ; »ed nostris auribus aqdivimus ab illis episcopis qui ex his locis veniunt, studui huic constitutioni ; et truhi cefte videtur quod nos dtrbcte agimus contra i£ quod in ea nobis quod hoc non est ex defectu leg^m, ex defedtvKjtraecipitur. ] Desidero difficultatenC^neam clare exponere, et deinde^ vos, emipeatissimi praeside·, iudtccclesiae legis, sed ex eo quod civile gubernium cabitis utrum ea, quaé iico,aint idk^a rbçtam rgtitnem ' t faveat huiusmodi sacerdotilte·, et quod impediat hac condlitutione.cap.VII agitur de vondt episcopi leges ecclesiasticas eliciant contra istos an jion. gregatiodibus generalibus p'atrum, et praesertim ip sacerdote·.. Ad quid "ergo plues» luges facite? -Si pag. 12 proponitur tnqdus qub noj agerb deboamus. 4 lifipediunt leges iam factas, impedient, et leges Carienullam indictiouis. secundum fecit per constitutionem Multiplici» ùt'tr. Si nos loqui possumus in hoc concilio, si decreta nostra vim aliquam haberd debent, possunt tantum habere in quantum sunt concordia iis quae in hae con­ stitutione continentur. Nullus nostrum habet ius aliquid proponendi, vel discutiendi, vel ordinandi res alio modo quam in hac constitutione proponuntur. Et hoc est necessarisaimum etiam ad auctoritatem ipsius pontificis; quia si nos aliter agimus, nos agi­ mus contra obedientiam debitam nostro capiti: est etiam neceMsrissimum propter iura episcoporum, quia si nos aliter agimus quam hic dictu.u est, nos offendimus iura nostrorum fratrum episcoporum.. Propterea dico quod si nos in nostris deliberationibus •liter agimus, quam in hac constitutione constitutum est, non tantum offendimus contra formas; * ed quo­ niam istae formae positae sunt ad tuenda tam iura conciliaris, de quo agitur, formula, rogatis ftatrum suffragiis, statuatur 11 Hic sanctissimus dominus ponit ca^m. quod posaint ex proposito schemate difficul­ tate· leve· patribus exoriri. Ergo prima rea fa­ cienda, agtequam ulterius procédâmes, est colligere utrum patres sentiant quod aint grave· vel Ion es difficultates. Nos audivimus iam multis diebus ultra viginti orationes, audivimus difficultates unius vel alterius patris; sed utrum patres credant quod istae difficultâtes vint graves vel leve·, ego omnino ignore ct unusquisque vèstrum omnino ignorat. Attamen iste passus eat primus quem sanctissimus dominus a nobis requirit, scilicet ut cognoscamus utrum diffi­ cultates sint grave· vel leves Posito quod difficultates sint leve·, tunc non permittitur nobis, ct propterea non habemus ius ista· levo· difficultates mittere ad deputationem, aed omnino nobia Iniungitur, ut, disceptationibus comporitis i igitur debent eue disceptationes λ de istis levioribus difficultatibus debeamus suffragia patrum in ipaa congregatione sentire; et in hoc casu nulla nobis datur faculta· mittendi ista· difficultates ad illam deputattenetn. Sed e«t secundus casu· : pSin autem cibc^i schema praedictum huiusmodi oriantur difficultates, ut, sen­ tentiis in contraria conversi», via non suppetat qua ip ipso conventu componi possint, tum ea ratio ineunda erit quam heic infra statuimus. * 1 Supponitur igitur casus quod graviore· sint difficultate· inter patre·. Ergo priusquam aliud faciamus, necesse e»t ut cognoscamus utrum diffijffitates. quae pro­ ponuntur, patribus videantur graves, an tantum levo·. Hoe debemus scire «ntequam ullum artium paasum facere possimus hoe ubi Cognovimus, tunc nobis indicitur, quod ai Ulna aint istae difficultate», ul •ententiie in contraria conterai· etc. Igitur debet eeae conflictio eententiarum ; debemus aentire quid patron ex una parte eontiant, quid ex altera parte quia ex prenne dicitur quod non debemus agere, nisi postquam oententiae in contraria fuerint con­ versae; et i neu per infra idem repetitur, quod tunc tandem eeeet tertia methodus adhibenda, quando scilicet illud contigerit, quod quaestio de proposito •chomate exorta »w» patuerit dirùm. Igitur quid nobis tunc indicitur? Scilicet antequam ad extranea media confugiamus, quaeramus in hac ipea con­ gregatione omnia media quibus poesit difficultas componi. Iam vero no<, ut dixi, nihil scimus quid patre· sentiant: utrum difficultate·Wint grave», utrum sint leve· : nullum habemus medium cognos­ cendi inter noa quales sint iata^ difficultates. Non habemus medium non solum id sciendi antequam 609 } J. \OÏNQREGÀTIO GKNKRAhJS VIGESIMA S febnfcriTltGO •thema remittatii? ad deputationem : aed nullum A occupari ob plui - nobm provisum est medium quo possimus tan ta re. atrum pctesimug difficultates in hac congregatione . * commoner xTlsec omnia 'requiruntur m decreto sanctissimi patri#/ et domini nostri, in nohtra congregatione: et tameq nec unum ex usti * facimus. Nos habemus longas dissertationes tuih ad rem, tum noaadfrein. ied de sententiis patrum quoad istas resjuh^^cimus. Et tandem tprtio loco dicit sanctissimi» dominus i „8i jllud contigerit (quando quis ita K^icit. corte - 610 rationes iam a roverei&iosimis oratoribus congrue enumeratas, et quia satis sunt statuta in constitutionibus Romanorum pontificum et in decretis conciliorum, et quae nounissi rarissime violantur a peculiaribus, et 9nae potius, debent ad tinctam illarum observantiam .relinqui vigilantiae et pitdentiae ordinariorum et decretis ^roviucralmm et dioecesanarum synodorum. ad quas spectabit s(fctnere et inHigqge congruentes poenas pro opportu­ nitate locoiaim et temporum contra traasgreasores. auj eos atguere personaliter secundum apostoli mo­ nitum ad Timotheum, ubi, ait /bcnaten omnu o·-. niÔsm argûr, m/ coetmifiUtorem habeant. et nc rojxur ,loquitur de casu extremo, non ordinario}, quod snpfa innuimus, ut in generali congregatione quaestio da proposito schemata exorta dirimi non potent, tunr legum perenne ponservabitqr. Quamobrem effatum habetur, quod valde melius est effective ciirrigêy cardinales eiusdem generalis congregationis prae * delinquentes inulctim quod haec sancta universalis synodus non debet in hisce 1 Argumentati : .Archieptoeopas Tyri st Sidonie approbavit in genere mbesM; at in specie ait I· Donjridere se neeesritatae agsadi de derieonun iaeo^tineatis ; Ms suha provisui ita tegibos sone, et vüjgaatiae ae predentino episeoponun roiinquadem, al statutae ia iero poenas pro opportunitate m necessitate eppheont; t» exercitte spiritaaiia pro singulto anate praecipienda; kniwmodi tagom iam exister* pro orteatalibua, •t in provinctatibu eorum syaodte inotitatam ease, nec expedire, nt abrogetur; 9» boopitia pro mcerdotiboe Materibus et inArmte non posse netnari apud orioatatee ex sefltafentinai mo­ diorum dofeota; 4· rires roritelteaem sflkti, nd quam tea iri dieuatar rieriri ealnseraqne natteate ot ritas. aStnht coustifatMuem synodi Xihiniatei naiteaaite a Beaadteto XIV appro­ batam, et asüquterimi peaUficaite aaetoritetem, at probaret otnMi in oaerte ordinatae in secteris etiam orientali od divini «ffirii redtatteueartenori, noa ex traditione taatnm, md et ab ipsa Marum eccteoiarum iteripUna* CowciL·. oHwanau tomus L. In capite autem 11 schematis, pag 7 (coi 518 c) haec verba habentur: 0Otnni studio curent episcopi ut clerici, praesertim parochi et confessam, singulo» aaitem trienniis vel quadrienniis, certo dierum spatio in opportunuum aliquem locum iisdem peragendis exercitiis secedant.- Optime praescriptum est. Sed melius video ad spiritum curae animarum ministro­ rum corroborandum, si omnibus presbyteris prae­ scribatur quotannis exercitia spiritualia devote per­ agere. ne ad minus pertdhbentur illae uttlhmae consuetudines, quae adhuc^eonservantur in pluribus dioecesibus et apud aliquas nationes, quarum dis­ ciplina quotannis id exigit, sicut videre eet in nostra synodo national! Libanensi p. ΙΠ cap. I de vita et honestate clericorum, et fideliter observatur; ita ut ordinarii inspicientes fructus spirituales in illorum clero, constituerint in suis dioecesibus locum opportuniph in illos incumbendi, et habuerint curam ad instituendum in suis sedibus liberaliori educatione sacerdotes coclibes doctrina ac pietate ornatos ad colendum istud ministerium valde fructiferum clero et laieia, qui habent banc consuetudinem vacare spiritualibus exercitiis quotannis, ad hoc edocti a veteri religiosa traditione nationali. Et recentioribus hisce temporibus superiores Ecclesiastici nostri con­ stituerunt /uo ampla instituta optimorum sacer4 dotum missionariorum nationalium. quorum esset solummodo verbum Dei praedicare et spiritualia exercitia dare clero et fidelibus cuiuscumque dioe ceseos, habita semper praevia licentia et direction» ordinariorum : et ideo non videntur posse facile conciliari haec statuta cum propositione generali iam dicta a reverendtmimo archiepisoopo orientalis ritus in genere excludendi orientales omni disciplina ecclesiastica. In pagina quoque 7 (coi. 518 c) schematis dicitur. ^Satagant episcopi in singulis dioecesibus vel aaitem provinciis ecclesiasticis clericorum hospitium erigere, vel alia rationeV^oridere. * Haec solicitude optima est et utilis non solum ad praemiandos labores seniorum sacerdotum in agro Domini, sed etiam ad excitandum selum tyronum sacerdotum. At vero baec decreta non possunt perfacile ab omnibus exequi episcopi· praesertim orientalibus propter phinmaa rationes Oriens enim in ee inspectus plenus eet impedimentis ad implenda omnia quae aliis locis iinplori possunt ; quoniam episcopi orientales hisce temporibus corrup­ tissimis debent totam suam facultatem expendere, in dimicatione continua totisque viribus impensis adverras tenebrarum operarios, qui quinquaginta 61 i A. SESSIONS» PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 613 - .......... - ------------- *------------------------------ - - -... abhinc anni· çonati sunt evertere catholicam rei i- A Maurini·, ct cl. loee^hi Aesoo^rii m IMotMeoa gioncm in oriente * adhibiti· ad hoc eloquendum οτμμ/ρ/ι. oro ni bur medii· infernalibuo^ aed Deo adiuvante, « Forsitan, cmibontiseimi praeside· ac reversa * & et xclo indefesso antistitum non potuerant attra-^ri^diesimi patres, abusus eum. vestra patientia. Sed here sibi nisi paucissimos satellite·. Tum ex alia quoniam scopus est huius sacrosancti oecumcniri parte plûtes et maiores numero ad catholicam reliconcilii veritates omnes ac undequaque excOr^ere I-—^gionem subditos lucrati sunt catholici; et ideo tuta et ad trutinam ponere, ut possit medicinam et effi­ conscientia haud |/oMumui ^osmetipsoe obligare cacem ct congruam phtgis quae stfrit ex improbitate ad id quod aon valdmoe exoqui ; ot veremur ne temporum, et 'corruptione monfhi, ct subversione multiplicatione legum conscientiae detrimentum pa­ -n sanctae catholicae religionis, et nati^p principiorum. tiantur. . fidelibus et societati tradere; ideo deprecorDeo In capite 11 hj(iuR schematis pag. 6 et (coi. 518 a) adiuvante. vestra patientia comitanto et amore sumnv». iubenturzclerici cuiuscumque ritùs et nationis, béné­ quem colitis pro bono ecclesiae. Ut^omnes. Adhibitin' omnibus viribus, possimus sub suprema summi popf tficiât! vint aut non, ad divinum recitandum officium * intogrum siv regularia cleri para (sapientibus lo­ quor) ideo eirt vitiosa, quia eat otio· * » Sed quo tandem pacto clericmrym otio'indici poterit? Dicam libenter quod sentio, ut minua sa­ piens aapientioribus occasionem praebent meliora atque aptiora excogitandi. Primo igitur, sicut in Tridentina aynodo tencitum fuit, ut quilibet clericua alicui ecclesiae adacriboretur. ita in hoc Vaticano B concilio insuper atatuatur, ut quilibet clericua alicui operi praestando, et quidem, quantum Aeri posait, certo atque determinato addicatur. Novi equidem, reverendissimi patres, presbyteros nonnullos qui ex eo quod contra Tridentinum decretum nulli .ecclesiae adscript! fuerint, vulgo appellari acceptabili . «eu haereticorum, aut cum leges civiles id fieri prohibent^ observetur quodpraoscriptunj est in con- B praetextu., Secundi generis sunt illi qui se gloriantes cilio Baltimerensi ; et episcopi satagant, ut habitus in deliriis suis, publice^ alunt concubinas et eas clericalis deferendi usus paullatim et prudenter in­ ducunt ubicumque fuerint, aliaque faciunt quae nar­ rare pudet. Tertii generis sunt illi qui in regionibus, troducatur, ipsis episcopis sibi commisso clero exem'plutn praebentibus. In itinere deferant breviorem in quibus matrimonium civile est lex stptus, Se laioos eeee simulantes illud matrimonium civile at­ habitum, sicut praecipit Caeremoniale episcoporum tentant, vel a laicis iudicibus habilltntionem impe^ pro episcopis. trant ad illum contrahendum, sicut iam evenit nqn Optarem etiam (iam dieÇnm est a reverendissimo cpisoopp Coroetano) ut agatuf de clericis qui nomen semel in Italia, et etiam in America. Facta habita in Italia nobia nota, sunt per ephemeridem praeetandant, et se inscribunt associationibus secreti , * sen tisaimam, quae nuncupatur l/ai(d cottoliea. ut vulgo dicitur framassoneriae. Sunt enim aliqui Igitur contra inoontinedtes primi generis procein omnibus regionibus etsi occulti, qui sectantur datur iuxta Tridentinum decretum ; et ideo delende logiat ; et propter illos multa mala deveniunt ia ec­ clesiam Dei. Renoventur etiam prohibitione * contra illa pars ultima schematis incipiens illis verbis: „ne lusus alearum; et clerici qui-frequentant domna tamen bono clericorum nomini." Minime consentio roto et. opinioni reverendissimi episcopi Urgellensis. « lusus plectantur -ad arbitrium epiaeopi semota ap­ scilicet at ex synodalibus très iudices eligantur, et pellatione. , ■ · ■; De bonis ecclesiasticis disseruit luculentissime iuxta illorum votum procedatur contra clericos in­ reverendissimus primas Hungariae. Sed aliqua poena continentes. Iam episcopi suam potestatem cosrcitivam vix exercere valent: iam iHis non licet restitutionis plectendi eunt clerici specialiter parochi clericos incareeyare, in monasterium detrudere aut qui bonis ecclesiae ditant consanguineos, locantes illa, vel in emphiteusim vendentes infimo pretio, pluries inscio episcopo; ex quo fit ut ad illum oontractpm rescindendum usque ad compilationem instrumenti ante publicum tabellionem signati necem e sit indi­ cium inire ante tribunal laicals, quod certe onero­ sum est et etism dignitatis et auctoritatis episcopi dopressivum. In quantum ad superflua ex fructibus beneficii, vos scitis quod superflua provenire possunt cx parsimonialibus : clare et perspicue dilucidetur haec quaestio; et si conciliant Vaticanam vellet ex dioecesi expellere. Iam leges civiles in nostris regionibus, ot. etiam in Hispania, quod maxime lugendum eat, invadentes iure ecclesiae, statuunt quamdam appellationis speciem a tribunali eccle­ siastico ad tribunal laicals, quod vulgo rmrto df farraa dicitur: de qua pravi clerici utuntur fre­ quentissime et auctoritatem epiaeopi nimium vexant. Iam laid i adieus in ea causa aententiata pronuntiant contra mandata et oonaunu epiaeopi; et clerici peioreo et effrontioree evadunt. Et nunc in sche­ mate suspicatur de conscientia epiaeopi, et dubitatur de recta adminiotratione iustitiae episcopalis Cum agitur ia cabernets de habitu clericali, ampliator facultas episcopi contra totius antiquitatis disciplinam; quando agitur declericis coneubinariis sancire Vquod de bonis omnibus superfluis disponant clerici in favorem ecclesiae, meminerit quod lex ranoniea manebit aine effecta, et angores deriseram augebit in articulo mortis (nam fere semper do iis tantum in artiealo mortis cogitant), nisi praebeatur aliquod subsidium, ut voluntaa defuncti et lex ca­ > puniendis, reetriag^tpr facultas epiaeopi : nonica adimpleantur. In republies enim nostra ot ad re­ laxationem ampliatur facultas, ad coercitionem re­ Absit, reverendissimi patres. Vos scitis alibi loges civiles, intacte quidem, aed prohibeat sub l>oena anilitatis, et denuntiantibus tertiam partem bonorum concedant, donare vel legaro oeoMie stringitur. bona, alve fiat per actus inter vivos, sive causa mortis: prohibent etiam fideicommissa per testa­ posait, illam subvertero: ot noe auctoritatem iam mentum; aude neque fise, eet eeneam imponere, anniversaria bénéficia ot alia pia opera iaetitueee praeter hospitalia et pauperans hospitia: qua aa magnam vnlaaa austri saeculi aaso contre emotas auctoritatem ae extollere, illam impetere, et ri fieri nimis impetitam firmpre ai consolidare tenemur. Prout arbitror, sufficit at moneantur epigoopi no immaturo et iaeoaoalta procédant eontra merinos, valeat, et malitia qài noa rial publics iaeoatiaentoe. Contra incontinentes secandi generis ana monitione tantam praecedente procedatur ad eaapoaeioaom et Optima mihi videtur illa dispositio cirea elaricorum hospitia. Sed ubi media non suppetunt, doter facultas episcopis,' prout in Tridentino factum pro erectione seminariorum,' ut saltem ex bonis cathe­ dra! ium et paroeciarum aliquid detrahatur per modum oxoommuuieati et suspensi maneant abeque rohabilitationis spdt ot ri resipuerint, ad communionem laioorum tenturi admittantur. Neque in primo casa, assignationis, aut annuae pensionis: alitor ubi nano hospitia non existant, noc in futurum. latio benefldi.: hoc enim non eat remedium, est pro­ pagare scandalum, est illud circumferre de loco cauaa eocleelae acquirere non temporum depadperaatur. beneficii destitutionem. Tertii generis iaoontiaeatea neque io secundo oonoodatar permutatio aut trans­ > j i i. * «ai CONGREGATIO CRNERALI8 VIGE81MA S febmarii 1870 ' fin ' in. loean>i ct iu^a acriptaram perverai fiiffieil· £ quam ΌΟΛ param differunt 'obtutus noatri ad iavi-' eem, et hoc ob adiuneta Iqcorum ex qfcibW eon^J corriguntur. fluximus ; neoeeae eet aane ut singuli libere pendaat Haw nihi adnotahda erant ; et nune reatranj veniam precor. ' « ea, quae reticere tuta ooaeeidotia nequeunt'; et ne* ·._ a oeeeum eet nt aieguii noetrum proferapt ia medium , ea. quae ad rei agifatae clarificationem nooeeearia >TV·’Ilie autem interrupta Jixcuuio eat, et eminftitiaaimua primue praeaea diîiit: . eaeq reputant. Λ&8· * ΒΙ!ΙΓ Ββ deiiide'ad rem vel non, „Re»erendiaaimi( patrea, auprefnum diem obiit in hae alrha urbe reverendimimua dominua Marianne Puigllat y Àmigô êpiacopua IllcrJetieia, etfcue 'àriima piia reverendiaaimorum, patrum auffragiia commen­ datuh , , ' . „Quoniprtl autepi hora, iam nimia proceaait, tt plure, adhac orntbfea audiendi auperaunt, diacuaaio et examinatio huiu· acbematia continuabitur in proxima congregatione generali, quae habebitur inscqdentr^Teria VI die 4 tfbiua menait.** Hiace abeolutia dimiaaa congregatio, eat. 7. ' * ( Congregatio generalia «loeelma prima 1870 februarii 4. Feria sexta die 4 februarii 1870 hora nona matu-.. tina ili conciliari aula Vaticanae patriarchaiia baaili- prvoedimue na secundum modum a bcatieaimo patre noetro praeaoriptum. vel non? Hoc indicare pertinet -* ad eximium quinqmnviratum. arf praeaidiotn cui sua sanctitas plene «afficientem utique' (Attraction^ x tradidit. El ideo nane cum vçnia * eminentiMirai praesidii qt veatram, omnium benignitate, "quam sincere rogtv.lotjaar ad rem. ' \ \ ’ Concilium istud Vaticanum in Spiritu sancto con­ gregatum, nisi sublimi suo officio dresse velit, prge ' ferentey uirgerti debet honestatem vidae clericalis, ut taliter clericus in quocumque punoto constitutu * B selpsum praebeat exemplum bonorum operum. Inde a temporibus concilii Tridentini tei$cnti amplius * anni transiere: ingens omnino aetas, quae, ut verbis a poetae loquar, omnia mutat ct cuncta devorat. Mon esset revera mirum si a tantq tempore, si per de­ canum trium saeculorum optata ccclesiaatk · * disci­ plina hine indo remisit. Bed^si remisit et iiftdiqua re agendbtn. sanandum, curandumvo est, hic est concilium, hoc concilium eet medicum spirituale; oonfemt Quivis opem suàm pt medeatur rei. cne generalia rererendiaaimorum patrum congregatio habita eat ; cui interfuerunt quingenti nonaginta quinque patrea^nempe 36 cardinale». 6 patriarchae, 4 primate», 104 archiepiaeopi, 400 epiacopi, 6 abbatea nullius' dioeceaia, 15 abbatea ganeralea Cive prae * Schema istud videtur ease exigui momenti ^>git ai dea congregationum ordinum monaaticorum, uaum .enim de rebus et Mnatcria valde obvia. Interim. mitrae habentes, 20 generales ot vicarii generales, episcopus Btrigootenais indicaverat. laculcsudem etiaio pietates, quorum omnium, nomina, sicuti per assignatores ac scientiam, 'qaas veluti eneboras vocavit, quibu· fluctivaga locorum aecuHfte descripta fuorurr, exhibet indi­ ecdesiM «aris regitur. Quoad tonsuram optimo iure eam clericis praecipi dixit, et boc ia concilio Vaticano utique iacul culus patrum vicesimae primae congregationis gene­ eandem. Declarandum etiam clericalem vestem vase talarem ralis, quj inter acta concilii asservatur. cum cingulo et oollari, et vetandum, ne alne ea clerici iu publi Reverendus pater domipus Alexander Rieoardi eum veniant; et si ex necessitate aliam veftem quandoque assa· dc Nethr-archiepiscopus Taurinensis. missam lectam C mere coguntur, hanc talio coluris et formae esse debere, at celebravit. Qua absoluta et recitata oratione .driefenMM ecclesiastico statu indigua non rit; onllafC autem nunquam dimittendum. PucaUarem autem fonuam clericalis vestis ne· /bmine etc., eminantissimus primus praeses dixit: episc oporum arbiti io. nec synodis provincialibus, »ed potins „Reverendiseimi patrea, prosequamur discus­ synodis nationallbus relinquendam. Barbae usum œ non in­ sionem et etaminationem propositi schematis de nsfa culcare dixit; sed ex exemplo veteris oec letise-et bedieraurum tt honutalt cUritantm, pro qua supSrsunt audiendi orientalium et patrum rapocciaoram, quod pro colenda barba quatuor oratores iam in praecedenti congregatione^ defertur, ao potias pro talari veate commendanda et prae publicati, qui ob angustiant temporis audiri non scribenda concludere. Treaties» antem ad sobrietatem, eoa taàoaem bonorum ecclesiae «mi proprii» et negotiationem, cum potuerunt; quibus postea alii duo accesserunt. praecedentibus oratoribus evavenire se qaoed haec eppita dixit. Horum omnium nomina reverendus dominus subunnm tantum addere quoad sobrietatem, recordandum niniirvm secretarius ex ambone recitabit® illud Hieroaymi : .venter exaestnsuc «ibo ex pa mat in libidinem Qui umbonem conscendens notam perlegit, in qaa — Praeterea plura in schemate re! addenda vel magia enu­ habebantur reverendissimi patres, Vincentius Jekeb cleanda sd vitae sanctitatem iu «acénlotibas obtinendam et eorum bonam famam tuendam, et ^ul^em t· circa tempori * falusy episcopus Albaregalensis, Ludovicus Haynald laetaram; it® circa conversationem eum laicia; 8· circa vena­ ^archiepiacopus Colocensis et Bacsiensis, Stephanas tionem saltem eam armis ; 4 * cires immoderatam alearum usum. ffiefanopoli archiepiacopus Philippensis ritus graeci, M circa exercitium medicinae, chirurgiae et liberalinm artium. Panlus Hindi episcopus hsirenais ritus Chaldaici, ·· quoad publica spectacula. — De breviario, se pro illio» roriaiono rogare; et ti.fieri posset, alterum longis» conlriendai» «t novi oratores reverendissimi patrea, Antonius de Macedo -Coetu episcopus Belemensi» do Parà, ot D pro lia, qui illud in choro recitaro teneatur, et brevius altarum pro ceteris clericis; ut feciJas huic oneri aatisflori peorit loannes Bravard episcopus CoMtantiensis. praesertim a parochi» eorumque adiutoribo». — Spiritualia exer­ Oein ad umbonem successive vocati eant epis­ citia osse utique inculcanda in boc decreto; se tamen optare, copus Albaregalenris? archiepiacopus Colocensis, at modus, locus et tempos cuiusque sacerdotis arbitrio relia* >it ad optandum, quatenus in decreto abhinc edendo homo, qui in hisce artibus delicias suas habet quia sicut %lia et cum primis haec sobrietas commendetur experientia ductus possum dicere, quod artes tales clero. Quoad negotiationem ot bonorum confaaiouem parte ex mea nihil ajdain iis, quao iam dicta sunt. liberales, exercitium potius artium liberalium, amoe­ Sed venio ad aha, quae hic adhuc non commemora­ num quidem et innocens est; sed homines devincit, bantur. et facile., degenerat in passionem irrefraenabilem : Eminentissimi praesides cardinales, et reveren­ D passio autem irrefraens bilis quantum temporis con­ dissimi patres, sicut rutilans soli· radius recreat stet, quisque vestrum scit. Huc pertinent theatra et spectacula verecundiae et clericalis vitae inimica : universam terram, ita boni sacerdotis fama laetificat huc demum pertinent domus suspectae/in quibus totam plagam terrae, ubi ille operatur, imo etiam vicinia. Beneficium singulare ■ generis humani eet ad ipsum vestibulum prostituitur vitae puritas. Ut omnium horum mentio fiat suo loco, intime opto. bonae famae sacerdos in sua parochia. Ad hanc Nunc transeo ad breviarium. Postquam ad officii itaque bonam famam tenendam, colendam, conser­ vandam, augendam, et, ai neeesae est, etiam com­ divini recitationem quisque ordinatus tenetur, et quidem quotidianam et exactam, ita ut neglectum mendandam, quidquid eeelesia Spiritu sancto ductq dicere, mandare, praecipere potest, haec omnia breviarium trahat secum reatum culpae gravis: post­ ingrediantur decretum illud, de quo ante loquebar. quam, dico; reo ita est, et postquam hio culpae Quia vidit matrem, quae praecludere possit prae­ gravis reatus mitigari, crederem, vix poterit; non cordia sua coram filio, praesertim cum filius ingre­ restat aliud quam ut orem etiam ego, ut procedatur ditur mundum, vel potius egreditur iu mundum? revisioni breviarii secundum ea principia, et ad Mater nostra ecclesia non potest praecludere prae­ modum iam sufficienter propositum. Sed occasione cordia cordis sui, sed debet edere decretum quod hac optarem nimium ut condatur duplex breviarium manuducat iuvenem sacerdotem, quod custodiat vel officium divinum, unum longius pro usu illorum, seniorem, quod sustineat etiam senem ; et ideo qui breviarium in choro alternatim recitare vel can­ optarem ut in decreto abhinc quoad vitae hone- tare tenentur, aliud autem officium divinum brevius COMOIU omuaau TOMUS L. 40 tw A. 8BM10NEB PUBLICAE BT CONGREGATIONES GENERALES pro κι illeram, qai officiam divinam privati· ab­ solvere debeat. 8i tanta aat gravitas oalpaa qaao neglectum breviarium sequitar, aoa oportet eleram in eontiana exagitatiose ot eoaoeioatiao inquietudine relinquere. 8i possibile oat, medala feratafT^-Revaroadissimi patres, experientia teste pomam dicore qaod ad misse sped son ia Haagaria sial paroebiao cum 1Ï00 vol 9000 at ultra aaimabas. ·»« * alius sex diebus, ahqdis^ivoe tribus diebus potest abesse a loco suo: committatur ergo euiasvis eoasetentiao. Non aliud exigerem, si vobis placet, revereediaaimi patres, quam ut dieoeooaano sacer­ dos scriptam testimonium mittat ad episcopate, abi exercitia servavit. Noqe devenio ad ultimam metam in qua multa diei possent, sed satius reputo reticere: devenio nimirum ad malieree eam sacerdote habitantes Attentam reddit hominem et ad seria reducit si aadiat sanctum Augustinum de hae re loquentani. «Mihi experto' erodite, sicut nuper memoravit qui­ Ipaa providebam talem paroeciam abeqte qpxilio eapollani. Parochi haiasraodi qui tantis occupantur laboribus, potissimum diobuaeiominieie, ubi pabtoralia munera miram in modum accrescunt, ac tunc obtinet clerum' officium divinum maxime prolixum oaaat, ad minus non eaeet in ordina nt decretam Nonnisi residuis que squalor· oeoloe intaeotium offendat, sed iaxta episcppi ordinationem, proprio clericorum ordini ae pio· diont da hac re, qui· Mimo· qnod mater, roror dignitati congruat * Hoooe textu, proof audivi, duo reverendiwimi praeenlea, qui ante me loquebantur, fulcimentum illi·; retrahent ipsum a multi·, et eoo- contenti non suat Unas propterea qaod talaris •olidant rtatum oiua: et quoad has etiam exigo ut vastis universi· pro omnibus loci· »t clericis non imponetur in decreto illud, ne contra ipaaa i utta praecoribatur. quod item prohibeatur clericis ut •uapicio possit haberi primo: secundo autem ne per squalorem in vestibus suis praesefernnt : alter pro­ illud asilum. quod quaai in domo aacerdoti· con­ pterea contentus non est, quod episcopis facultas sanguinea sacerdotis quaerit, fide· matrimonii vio­ concedatur mandato et ordinationibus suis vestem letur. Scio qnim care femina· qua· tantum propterea clericorum disponendi. Primas ex illustrissimis episcopis, mensura et properant relinquere domum suam, quia refugium B forma vestis clericalis de ipao divini Salvatoris nostri quaerunt et sperant in domum Moeidoti·. Hia omnibus cum vestro beneplacito prolatis, corpore desumpta, et ex altis eaelorum subselliis nunc ad breviasimaM conclusionem venio. Non datur in medium vestrum coetum perlata, iuxta exemplar ulla legis provisio, quam dolus et fraus hominum terrestris et caelestis habitus lesu Christi nostram deludere non sciat. Hinc ad hanc elusionem prae­ vestem talarem esse voluit. Ego, venerabile· patres, pediendam neceasum est ut in prima education·, caelestem vestitum pro corporibus misericordia Dei ita etiam in cleri iunioris educatione in seminario foraaa clarificandis reservatum eme volens, terrestrem huiua miseri eorpuseali nostri habitum, et terrestres attendat episcopus, ut pietas illorum firmetur et nutriatur. Attendendum secundo ct agendum ut modulos et formas ad terreatrium rerum conditionem exacta1 esae volo : et ideo pleno contentus eum in dioecesi clerici, ordinibus maioribus iam decorati munere suo (defungentes, innocentiam et honestatem illis quae achemate hocce enuntiantur: nec vellem quod illustrissimus epiacopua ante me prolocutu· vitae «t pietatem suam de die in diem augeant: voluit, ut episeopornm manna quaqua demum ratione •d quem finem necessaria erit v»l admodum com­ moda illa communia sacerdotum vita, do qua hic constringantur in eo, ut hnc roapeetu ordinent quae tam excellenter dicta affliC' Iste clerus est utique locorum at temporum adiunctia quam maxima con­ ille, ex quo cum tempore eligentur episcopi ^d veniant. Nollem nt ultorius procedatur, qnam pro­ mpnus apostolatus. Tectio et finaliter necessarium cessit concilium Tridentinum magna sapientia in est omnimode, ut episcopis detur tandem modus C negotio hoooe ordinando usum, euiaa exemplum etiam illustres schematis * auctores valde bene sequo citius quo brevius cohibendi crimina sacerdotum, quuti eunt. Illa enim quae hooce achemate con­ ct illos ad bonam frugem revocandi. Detur ille modus reflexo semper ad id, qnod episcopia hodie tinentur, respiciunt ad id, ut ubi uaua vastis talarie possibilia eat, et ibi fundamento dictorum deoratorum 'ix, cras ne quidem assistentia civilia quidquam auffragstur. Si ita -agendum, agat ectrteaia pro so, agat per ro adiutorio Dei. poatideie vitem son coaspirataroa. Immeteadsm iaraaaeati et conaanguinaaa Mcerdotum rant nonnunqaam ÔRATIO nrvmdi patris domini Ludotici Hayitald archiepitcopi ColoctHria tt Bwtirntu1. Eminentisaimi ot reverendissimi praesideri, eminentiasimi et reverendissimi patre·. Sero venio ad ambonem: bino per plure· piissi­ me· praeaules, qui ante me prolocuti fuerunt, apo1 Argameatam: . Archiepisoopas Oolooeasia circa reste· > leriooram sattrero sibi ait ea qaae prepoaantar i· acheaqate, et srgaateati· respondeas, esse ah aÙo oratore allata Nimat deriunpts ex ▼eote Cbiiati et apMtotorra. rit t«ac trapori· talarem rute·· tam sacerdotibus Iam populo Dei coamusem ftiinee. et laniate·· praescriptioniba· concilii Trideetiai et •Horam eoaciliorum conclusit, optioni· esae schemati· diaporitiouem. at qaldsm alia· la ea parta, qea torditas te reatibea prohibetur. * t hio aidam oratori respondeas sliad esso ait sorditatam. aliud paapertate··, et dari atiqna poase sorditateai ditisauaam «t aaaditte· apurcimmam; ude couclaail restitua muaditiem non rase iacoaciUabilem cum paapertate. — Cultu­ ram at una· barbae Improbavit, etiam at dirifaguaatur clerici a-lalete. at at oleriel· adlmatar naiUa ostendi barbari. rient cellars repiUoram sdlarilar. Sarvaadam has te re vigeatam fenmaaatadinam rive apud attentai·· aive apud aeddeatales. — lieoorationM qaae dutar a priaoiptbu ao» esas proscribe» dpt, eo vel magia, qaod Ua etiam prohibitis alii aaodi haberi posriat, quibas indigna saa aervitte latete principibus * auoerdotibna exulbautar; aadate potias oarandam, m sacerdotes sriaisteriam «vu· piMfitant. .OoMcabteatee * roora ttpaa ckpnfMdR. la hM «Mtatta·' carqaJt· 1· m atede tatn canonica cessavit, ut diebus tette spplioationoaixfarienjo ad. intentionem ipsi datam, mereedem illam B buerint, vota iam emeruerint et proiecta tant ad hanoes vitae communionem auferendam. Bino foetum est ut altsrsatioaam pertaesi principales immediati ianioram sacerdotem, boeoo etiam bine indo inanumiserint saltem ad vespertinam pastam. Hinc factum ont ut prolectatam fuerit do dotandis ia dios autgte studiorum, maximo autem histori­ corum cultura, ot provecta geaerte hamaai omni­ moda oaltera, novae iadigeattee natae fberunt, eum 'aeilteet baee ornate modium darent eogaoseeudi multos dofeetua, q», satas parum oboorvati fuerant. Bio studii· btetortete magis oxuultte, maltaa uurretionea A m CONGREGATIO GENERAL» VIGEBIMA PRIMA 4 Mruurii 1870 anirecmlaaoru· «THtna ms taie· uppnruarnnt, qa·· •rial· hfotorieaui omaiao aaa Hâtant. SaflMat aMmorndbe 1·«ϋ·η«· II noetarte la officio saacti Diofiyaii * Ad id rnapiciandum ia hae emendatione erit, 4 nt qua matecnm utilitatem ax m reastato haboaat dariat Proinde his •maibnOyObtatibna ante oculo· Areopagita·, vanantibua paeuHarem in «•aaidsretisasm veniunt «aneti Silvastri papa· ata. 'Alia itare· fosta aaa Audite aaa· pre primo omnia ilia qeee aaopo duriora, vaaea, ia fama aua axterna vulggrin, inaorroeta, eeaterta, iateUeatu difficilia rest Plano ia breviario remano ooofimMrM la officio die SO nov«mbria ro- poatifiooa et non pontifie··, proinde popa·, «piaeopi, CleaMatta x «M Roauam, «ancti talia appnraarunt, qna· esrtia historici· et ehroue- logioia datte directe advsranatar. reliquis omaibns. eurreute aaoeti Feliei· Valeaii id dieitar quad ilia doctor··, aaaeharetaa, abbate·, secerdotea simpliee·, regali ·χ familis Valsais ia Gallia natus faerit; et •tiam laioi. qui martyr·· ··· faeraat, «odem hymno idée sacri· ordinibus initiatu· ait, ut ipem «tiam in priai· voaporia «t in matutino atiam tractantur. regni ed quod rocoeaaiouM· iuro logia salioae habe­ In beata· Maria· virgini· foatia tantam ubertatem bat, aibi praecluderet. Iam autem sanctus Felix Va- myateriorum divinorum, tantam maieatatem meri­ l-tsius ψβ annis citius vixit, quam familia Valeaia regalem dignitatem ia Philippo VI aano scilioat 1398 oonaoeutfi ait : mortuu * enim «aim eat nancta· Felix Vslcsius, teate etiam lectione officii aui, anno 1919. Haec et similia talia aunt, quae diu tolarari in bre­ viario non poasunt; quao inimici·, eccle«iae catholi­ cae ritum, nostram liturgiam, libro· liturgieoa, ipaam fidem at ecdesism. in qua falaa veri· miaoeantur et praecipue in orationibu· quotidiani·, calumniandi occasionem quam maximam dant. Non poteat tole­ rari id, ut falaa et fabulo·· in nancto illo libro con­ tineantur, qui animae aacerdotali ad adorandum et colendum Daum, summam veritatem, «dintorio aat; qui liber quotidiana· eius ad hunc finem socius eat. Summum tempo· est certa, ut «anctorum pontificum in hooce negotium intendentium pii illi labora· tandem finem sortiantur. Sortientur autem finem voto etiam ct precibus vestris •anctiaaimo dominé •ubstratis, ut tandem talia reformatio et emendatio breviarii locum habeat, quae et aacrum hunc librum ab omnibu· eavillationibu· adversariorum eximat Sed 9* in bocoe negotio Ma habet etiam pro­ vectior ae· foret at aancti ipei ex myatoriia hiace, quae talibu· fasti· ia memoriam noatram revocantur, ot ex vir- tutibna aummia in sancti· hiace reluoentibua, maxime vero ip beata Maria virgine reaplandantibus, hono­ rentur, et aie nobiliaaima eaque plura carta merita, quibna beatorum tempora ornantur in caeli·, nostra etiam laudo et noatra precatione coronentur. Aliud eat quod attentionem omnino «obire dabet, quod frequenter recurrunt, prout iam heri dictum eat. omni die, vel «altem in quotidiano penao repetitione· : aatiphonae, qua· in MmidupSeibu· reaaeatae, nullam ■enaum fundunt, et vix aliquem naxnm cum con­ textu habent: reaponeoria quae ibi in parte· «una reaecta aeuaum non daat, at quae magia ad con­ centu· chorale·, quam ad indigentia· «inguli recitan­ tia aeeommodata «unt. Ad haac igitur reapieiatur, et fiat qnod epueopu· Albaregalenaia proposait Repurgetur breviarium · mendi·, exigatur ad omnem hietorioae veritati· amttmim; addantur illa quae valda bona dantur ex aureis operibus patrum, nt sacerdote· dum recitavarint breviarium, aimul uber·· nanciscantur locorum biblieorum at pntriaticorum flore·, in didactico. in bomilatico, ia eataebetieo usu bene adhibendo·. Fiant duo breviaria. Quia iam constat breviario illi re­ mano quo utimur aua dignitaa, sasctis MMibu· oiroumdema· breviarium boco·, qnod cooMetudine nostra alterum ego nostrum effectam eat: breviarium istud manaat in -cultu divino clericali, et aliud magis accommodatam neeeasitatibus noatris detar ad manus noatra·, quod et pietati nostrae excitandae et foven­ dae inserviat, et etiam nobi· media multa in cura animarum saepius adhibenda, quae noa deficiunt, praestet; at ·· magia eum in nonnulli· orbis ter­ rarum regionibus parochus occupatus sit ears ani­ marum pro 30, 40, 60 et etiam 80 (ut ego habuil pagis ditperearum, nt nihil aliud nisi breviarium legere posait, folix si val illud recitare beue valeat ! Igitur cum nihil aliud legat, legat in breviario illa quae ad homiletioum, didacticum et eateeheticnm nsum neoaaaaria rent. Plene igitur accedo ii·, quae illu•triasimn· domina· Albaregalenaia prius protulerat. Haec aunt, reverendissimi patre·, qnae de ma­ teriis ad schema noatram pertinentibus vobis ex­ ponere velni: vestro iudicio cuncta, qnae dixi, lubens voleaaque rebiicio. OMATIO reaereMh' petra· deaarm Stapfigni Gt^etsepati •refifopfoespi BW^pcntir rifa· yresm *. Emiaeutiteimi praasid··, reverendhsimi patre·. Nonunlla· observatio··· indici· vestro sapiantiaaimo rebiioio circa initium capitis II schematis ■ ArgUMntn·: «AnUsptsmpns Pbilipprori· ricas gnari — ia verte ssgM· Π: .Ctaid «sinavt· rites st sati unir tensfisisti vel anarti InMsti srdlaibns, qsamvis saltam ·«··riaatiaam tenafiesum fssrist sasKati, msmiaariat ·· «4 divtaam •Ostem lais gi am «sstiite ste· ta sesiasin sin grivatim resitsateub sab gmris oatga· nat· treeri' —- sotsvit. saltam is 63» A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONI» GENERALES .Clerici eaiasris ritus at na­ mortali aoctaraum, matutinam, boras, réopéras et completorium, respondet. Latini tenentur sub pec­ tionis, boaefimati, vel «eri· initiati ordiaibaa, qaaaevis aallam eaeJeeiaetiea· boM riam * faeriat aaaa- cate mortali, Granei vero et Rutheni mi. Affisrt et retira», non equidem tam instas enat, dicit enim : dt vita »1 Aratratote eterteerran. Initio halas capitis haoe verba loguatar: euti, meminerint so ad divinant officium iatogram illii, videlicet Latini, habeat booefida pinguia, ot quotidie rive ia ecclesia eive privatim rodtaadam sub gravis enlpaa rente teneri.' Quae mm verba sum supponMt obUgatioaem integrae 'et quotidianas isti Mstontationom vitae sum propriis maeibes et industria procurare debeat Illi officiam habeat satio divini officii recitationi», adeo ubique pateateai ot obviam, ut nihil opus ait oias memoriam clericis excitaro, praestat breviter examinare, utram ia co­ llegia graeea late pateat et vigeat huiuamodi obli­ gationis agnitio. Negari nequit, onus officii divini clericali muneri ita esae eoaiunctum, ut sanctus Thomas scribere noa dubitaverit1, .oleriooa vi sui statua, ob specialem deputatioaem ad laudem di­ vinam, ad illud subeundum teneri.1* Atque hanc persuasionem pluribus adhuc ecclesiis graeoi ritus inolitam eoae constat non modo ex particularibus quibusdam synodis, quae hodie etiam hominibus divino servitio mancipatis inculcant ut horarias preces dietim fundere nqn omittant, sed vel ex agendi ratione ipsorum schismaticorum, qui in catéchisme pro ordinandis haec iubeat Attamen satis compertum est etiam contrariam opinionem in nonnullis ecclesiis orientalibus usu in­ valuisse, ut nimirum credatur clericos extra chorum ad privatam recitationem nullatenus obligari; eamque opinionem passim receptam ae pervulgatam erae testatur pater Thomas a Iran, qui enumerans opi­ niones erroneas, communes nationibus orientalibus, hanc etiam ponit’: „Constituti in sacris ordinibus ad certas horas canonicas nisi monachi non obli­ gantur.' Nonnulli oratores conclamaverunt eontra has assertiones: quidquid sit de aliis ritibus orien­ talibus, negari certe nequit quod de Graecia vera illa propositio non ait; imo ad boo magis oonfirinandum duos tantum testes graeooa adducam. Primo metropolitanua totius Ruraiae Ιλο Kiska in compendio theologiae edito anno 1792 pro in­ structione parochorum, ubi proposita sibi quaestione: An teneantur presbyteri quolibet die recitare sub horae, resperse ot completorium longissimae eant. nonnullis orientalibus ecclesiis opinionem invaluisse, quod elorici saeculares ia sacris constituti see teneas tar extra chorum ad recitationem divini officii; ex Us entras nonnaUoe partem tutum divisi officii recitare, craquant vero integrans effit iam; souallqs vero partem officii tnc tantam reeitare, cani missam sunt celebraturi. Haas doctrinam tradi ia com­ pendio theologiae pro instructione peroeboram edito unae ITUS s primo metropolitan» totius Hussite ; beas etiam doctrinam «urgere ex dioecraium enaram relatione ah episcopis gressio foeta uno 18M, ubi dicitur: .Sacerdotes qui parochiis ruralibus praesunt ad quotidianum officium obligari aaUimodo perae.1 Unias autem erroneae rigeatis cosuaetadiais duas eme caesu dixit, nimirum l· defectura legis poeitivw ad M sMigratis; th1 nimiam officii longitudinem, ad cadra redtalteuem quatuor D horae et aliquando etiam quinque eat rax reqalraroatar; eo vel magia qàod et mima et se-ramentorum administratio breri temporis spatio ahsolvi raqasaat; quod ad verbi Dei praedi­ cationem saeerdoe teusatar, et algeto uxoratae dMMStiois quoque negotiis attendat opus sit. Huic malo remedians afbrendum per breviarii abbreviatieaem, qaam tamea raa expedire ait, ut a coadlio fiat ae aaaa srhlemstlnia, qui ia omnibus inveniunt molimina Latinaram ooatra scrimiem gradnm; ara conciliis provincialibus relinquendam, quia eum sab Oraoeoram nomine veniant plura populi Indole, Ungue et luibus Users pastes nec typum communem hnhouten, non tam traite eat convenire inter era. Proposait erg», at gre traira grand ia synodo Vstlosas coUeoti aimai conspirent ia * '· ------ ■* provisorio parvo breviario pro private redtatiene, qura naira bone spette absolvi poedt. Cam vuo nd eoafcetioaem betas puri breviarii plures uni requirantur et eoqeaiMS etiam virorum, qui graneorum rituum peritiadml dat: Mdreo com­ missionem quamdam Remeo instituendam, quas seditio oorailiia praesulum graooorbm rem ad optimam exitum perducat.' * > Qnodiib. Vi, qrarat. 6, an. 8. * Dt umou KdsraMficenun cum «sieste cnUodra pro­ curante, operum 1.1, lib. VI, tit. V, e. d. breve, Ruthenorum vero nocturnum, matutinam, Tenentur tamen monachi quolibet die: presbyteri vero tunc tantum recitare ... cum eant missam cele­ braturi.' Hucusque motropoHta totius Russim. Huic resolutioni plurimos inter Ruthenoe adhaesisse nuntius apoetolicue Polonies anno 1749 sacrae con­ gregationi de Propaganda fide renuntiabat contioribua episcopus grsecus, cuius Ex re- nomen et nationem consnlto reticeo *, ne invidiam illi creare videar, ic relatione dioeoeseoa anno 1863 haec habet: .Saeerdotes, qui parochiis ruralibus praeeunt. ad quotidianum officium obligari neutiquam posse. Quod si quaeratur haec opinandi varietae unde prodierit, pronum erit duas potissimum causas re­ censere: ac primo defectum alicuius legis positivae orientales universim ad quotidianum et integrum officium cogentis. Quae enim proferri possunt^ a Romanis pontificibus latae, vel a synodis constitutae sanctiones, ad particulares ecclesias diriguntor, quemadmodum est percelebris constitutio Benedicti XIV felicis recordationis Elti paitoralit, qua Italo-Graecis tantummodo id oneris iniungitur, non vero aliis extra Italiam degentibus. Sed ne cesse non eat pluribus id comprobare exemplis, cum defectum huiuamodi legis pro orien­ talibus agnoscat idem immortalis pontifex in in­ structione Eo pMmtw tempore, ubi ita loquitur: ,Quantum assequi potuimus coniectura et testimonio monachorum ritus cophti in Urbe degentium, quos m de re perounctari non praetermisimus, diaconi, aubdiaooni, et presbyteri ecclesiae orientalis (non amplius dicit ecclesiae Copticae) nulla lege expressa, canone aut concilii decreto adiguntur ad recitationem officii divini.' Nec mirum cuique videri debet leges hac de re in generalibus conciliis sancitas, quibus parent latini, non agnosci ab orientalibus, praesertim vero a Graecis. Nam uti observat idem Benedictus XIV in constitutione Altata * nutt, leges disciplinares schismate recentiores a conciliis vel samaris pontificibus editae ab orientalibus non re­ cipiuntur, nisi eoaMS expressa mentio flat Hinc lex generalis in conciliis Lateranensi V et Baaileensi de. recitatione divini officii ab ipsis non reci­ pitur, quod nullam eorum mentionem expresse con­ tinerent, Mitem non recipitur a Graecis. Neque diei potest defectum legio universalis ad Meram officii pensum dietim et integre obligantis, supplere consuetudinem, quam Benedictus XIV affir­ mat suo tempore viguisse, at vocat laudabilem: si diram hodiodum pluribua in locis desiisse, non vereor ne mihi aliquis contradicat m succenseat. Fieri quidem potest ut multis in locis adhuc per­ severet; et in aliis esss omnino deletam Mitem de fasto in prompta onset, prolatis nominibus aptisque docamsatis ostendere, ai id vel necasse foret vel utile; nisi etiam prudentia et eharitas Id exigeret Secanda causa eet longitudo officii, quao cum aliis euris, quibas permulti detinentur, prorsus com­ poni nequit Est enim. moraliter. impossibile graecam presbyterum, aliia qramplunmia occupationi­ bus deditum, reeitare die quolibet et ex integro officium, quale none habemus. Illud siquidem, prout recto observavit reverendus pater dominus > lite ffiit Alexander Dobra, egiseogra Legiieiraeie greeeorasMura. MI CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA PRIMA 4 Minini 1870 Ma Magno-Varadinenen spmcopne eosdoeeit aexdoeim vel dooom ei octo voluminibus ia folio, aliioquo apoataliea aede muniendum. Kt vol ceto minoribua quidem aed non tam pervia. et in actum deducatur? Erant eo temper omaibea precato tot volumina? communi appellatione adeo inter se differre, ut vix Quomodo enim fien potest ut huiusmodi remedium sortiatur effectam, Quia nescit Graecos sub Fateor equidem ace aaee omnea boa libros quotidie aoa impossibile sit huiusmodi eoetae haberi? evolvendos; aed pinae normat cat ut quiaquo vel concedo libens vires natioae, lingua, iuribus, indole Hinc et discrepantes in concilia provincialia coire, qnod dictu cogimur quocumque porgimus bibliothecam, ut ita facile, «ed faetu difficillimum eet. Unaquaeque syn­ odus cum non habeat praestitutum typum eaeteris nex prae manibus continuo habeantur. dicam, qobiacum eempor ferre. Sed hoe, qminentisaimi et reverendiMimi patrea, communem, diversa exhibebit officii Sed compeadia. Quodnam ex ad apostolicam sedem pro appro­ ■ninimunr eat. .Integra totius officii recitatio quatuor horae ordinarie postulat, aliquandd quinque vel sex. batione mittetur? et si aliquod probari contigerit, Officio aooedat mina, quae cum paucis abhinc nonne aegre ferent auctores aliorum? diebus, in altari huiua venerabilia aulae celebraretur Aliud igitur conailium capiendum esse mihi iuxta noatram liturgiatn, bene multos audivi patrea, videtur. Quoniam ad hniuamodi redaetionis opus qui de nimia eiua prolixitate quererentur. Quidni ai requiritur mutua conspiratio episcoporum graecopraecessisset πρόΙΗοις teu praeparatio, qbid ai ca­ catholicorum, cum nunc Deo favente ex dissitis neretur quod nottria praeacribitur? Addatur hiace orbis partibus in unum convenimus, enitamur una­ ancramentorum administratio, quae et ipaa longo nimos et coniunctis viribus pro confectione officii, temporia apatio indiget ut perficiatur. Anne igitur quod ut quotidie recitari possit, unius horae spatium quaeao graecua aacerdoa, qui ut plurimum aolua plus mihusve postulet: et tale sit ut non destruat paroeciam administrat, et aliquando, ne aaepius systema integri et magni officii quod nunc habemus, dicam, uxoratua eat, praeter minae celebrationem, sed eiusdem lineamenta in arctiori imagine fideliter adminiatrationem sacramentorum, praedicationem repraesentet. Haec tamen breviatio provisoris tan­ verbi Dei, et etiam familiae prospicere ac domeatitum sit, et ad usum privatum accommodata: tum quia cae oeconomiae incumbere debet, quatuor vel aex par est ut in publica recitatione sartum tectumque horia sacrae psalmodiae vacare poterit? Vestrum maneat systema officii, quod a maioribus accepimus, erit iudicare. tum ad vitanda dicteria schismaticorum, qui certv Caeterum quidquid ait de iure constituto, haec has innovationes in catholicas reprehendunt et vitu­ quae facti sunt quoad Graecos statuo. 1* Nullus perant, tum quia talis modificatio ut rite fiat .re­ graecua in sacria constitutus, monachis exceptis, quiruntur plures agni et concursus .virorum grseintegrum et quotidianum officium recitat. Ü· Quamcorum rituum apprime peritorum. Quare ad per-, foetam ac stabilem officii abbreviationem commissio plurimi in sacris constituti partem satis longam uti­ que, aed partem tantummodo eiusdem officii recitant. aliqua apposite hic Romae constituenda foret, quae 3° Tandem multi sacerdotes hanc partem etiam auditis consiliis praesulum graecorum, rem ad opti­ officii recitant tantummodo die quo sacrum faciunt. mum exitam perduceret. Et haec de officio divino breviando satie: male En, eminentiuimi ac reverendinimi patrea, genuina, enim brevitas longo sermone commendatur. Unum simplex adumbratio statua ecclesiae graecae cires rem ad divinum cultum, salutem animarum, digni­ oro, eminentiaaimi ac reverendissimi patres, ut mens basce observationes aequi bonique excipiatis: et tatem ac munera sacerdotii summopere pertinentem. Xou ego quidem rhetoricis subsidiis utar ut evincam, si quidem incongrue et inconcinne dixerim, pro vestra tot malis medicam manum esse adbibendam. Rea summa benignitate ignoscatis mihi, qui ut fortasse per se omni eloquio altius clamat, in gravissimo aetate, ita etiam ingenio minimum meipsum agnosco disciplinae capite confusionem ease removendam, ORATlo certumque aliquid constituendum, quod praeter cae­ morandi patri» domini Pauli Hindi tera bona, dubia etiam et anxietatee conscientiae epueopi Intimait ritui ckaldaici *. repellat. Quanam vero ratione id fiet? Hoc opus, Eminentissimi praesides, reverendissimi patres. hic labor eat. Quoniam quamplura dixerunt venerabiles fratres Atque in primis, meo saltem iudicio, non expedit ut concilium hoc sacrosanctum Vaticanum directe nostri oratores de vita, et doctrina, et honestate, et habitu clericorum : sed unusquisque pro domo sua deploratae huic rerum conditioni remedium afferat. ut dicitur locutus est, scilicet pro necessitate dioeSedulo enim cavendum eat, quidquid nonnulli dixe­ ceseos et ritus sui. Patres enim occidentales pro rint, ne quid a nobis, eminentissimi ac reverendissi­ mi patres, agatur, quod non modo Graecos catholicos statu ot conditione dioeceseon suarum loenti sunt. utcumque commoveat, sed ansam obtrectandi prae­ D orientales autem pro ritibus suis : et adhuc nos nescimus quemnam effectum habere debeant istae beat schismaticis, qui in praesentiarum praesertim oculos in nos defixos habent, et omnia quamvia tam longae locutiones. Praesertim omnes orientale» volunt habere speciale schema de ritibua suis; quia necessaria reformatione consilia in perversum tra­ non potest in usum unum schema includere canones hentes, ubique vident molimina Latinorum eontra omnea utrinoque ritus respicientes : aliter succedet graecam ecclesiam, ut eam subiieiant, absorbeant, suis iuribus expolient. Quid ergo? Erit ne incom­ modum sane gravissimum ob alterius formidinem to­ * Argumentum : ,Kpiecopes Isaimisu ritus cbaldaki specials lerandam? Erit ne divinorum cura ob metum ho­ sebema nece esa rinm asse dixit pro disciplina roclrsiaa srieatalis. Ubi satem ,de vita et boaestate clericorum ', sermonem foeieaminum deoerenda? Absit Sed in huiusmodi negotio dam da selo sacerdotia, qnod praecipua clericorum doe eet. vostrum erit, reverendissimi patres, mediem, quae quodque nullam adbae ex oratoribus indicasse adnotavit. Zelum tuta eat, tenere viam, illudque remedium eligere consistere ait non in sola missae celebratione et divini offieii quod sine alicuius offensione saluberrimam institu­ recitatione, sed in quaerenda Dei gloria per salutem animarum tionem penos Graecos aut non existentem aut col­ procurandam omni cum Industrie praesertim ia tribunali poe­ nitentiae. CoMlneiC dicendo, ipeoa episcopos debere benignitate lapsam erigat et instauret. patria eos ex sais subditis recipere, qui sacramenti bains dis­ Tale porro mihi non videtur quod orator quidam pensationem petierint, memores se non pria' ipee bains mundi orientalis proposuerat nt nimirum graeebepiscopi esse, sed patrea et saeeesaoree apostolorum, qai divini sni ma­ in conciliis provincialib.us coacti, breviusX aliquod gistri spiritu imbuti oves nedum fovere, sed et pro iis animam offioinm excudant quod Romam deinde mittant ab ponere debeat. Conoru eanaax. tomos L. 1 . «I 643 A. 8E8BIONE8 PUBLICAB BT CONGREGATIONES GENERALES 644 confuaio inter utruusqu· ritua. Ritas aatea orias- A eeilieot alii eurent aaa aalta suavitate at lenitate tales divarai aunt ia aaai gnaora a rita aoaidaataii; idooqae dobent habora aliqaad nabaaut axplieaaa in specie da iHora· ritibaa. Hin diotis, Tania ad punctam da qno loqui volo, scilicet de selo animarunt, quom debeat habere omnes cleri» sire orientales sive ooeidaataiea. Ita etiam aemo poteat, ut mihi ridetur, m oxeuaara ab bae obligatione ; et nemo adhua de oratoribus vpnora- ita ut poenitear pacantor, eum exit a tribunali oonfamionia, vadat plus animatae, oriHoet ereden * nihi^hali feciaee poat tanta peccata. Alii earaat earn tanta severitate ut perterreant peccatores ; sic dicto ano vel altero peccato porterreeeuut, et non audent dicere alia peceata: silent in conscientia sua illi serpentes et draoones qui eunt, et non audent dicere ex severitate sacerdotia. Ergo debent bilibus locatus est de bae obligatione; et bio seine semper admoneri et instrui tales sacerdotes ut dis­ animarum maxime commendatas est a Domino nostro cant ex illo Samaritano, quomodo mederi debeant illum inflrmum, scilicet eum oleo st vino; scilicet i esu Christo et ab apostolis et ab omnibns patribus, lamvero ex dotibus quibus praediti debent ease ut illa cum suavitate ot fortitudine tractent illum, ut aliqua parte perterreant a faciendis peccatis, et miniatri Domini Salvatoris, salum animarum esse unam et praecipuam nemo negare potest Etenim alia parte pertrahant illum ad suavitatem et ad amorem Dei. zelus impellit ad'divinam gloriam quaerendam, prae­ Nunc pace vestra, venerabiles patres, aliquid sertim in salute anirqpram : salutem autem animarum auderem dicere de nobismetipsis praesulibus, quem­ vir apoatolicus, qui vero selo moveatur, quaerit non admodum nos ipsi praesules cavere debeamus ne quomodooumqu^, sed meliori quo fleri potest modo, id est omni industrie, omnique diligentia tuetur auctoritate et dignitate nostra reddamus noa ipso» inaccessibiles dioecesanis nostris, ut nongullos vide­ viam, quam ipse Christus aperuit. Per hoe sacra­ mus facere; aed emere ac paterna benevolentia mentum animae reviviscunt: unde sacerdos in tribu­ debeamus fideles invitare ut intelligent se hebere nali sacro non solum iudicis ot magistri officio fun­ ed nos semper aditum apertum, quo possint ac­ gitur, sed insuper et medici et veri patrie. Igitur suo muneri deeet ille sacerdos vel parochus cedere cum fiducia, et sine timore exponere illam difficultatem, quam habent de salute animae suae. si abest ab boo aalutari ministerio, aut illud negliPatres enim sumus, et non principes mundi ; patres genter exerceat: hinc profecto dici potest aelum non habere ille sacerdos. Ergo in schemate aliquid et successores apostolorum, qui, spiritu magistri Domini imbuti, oves non solum fovebant, sed etiam addendum est de huiusmodi obligatione ; et com­ pro ovibus animam posuerunt. mendetur specialiter illis sacerdotibus qui habent Sio/dicta ad iudicia vestra pono omnia, vestri curam animarum. Ego vellem ut sacerdotes omnes iudicio me subiicio. intelligent, se non posse tuta conscientia ab hoc ministerio abstinere vel minns diligentes esae: quod ORATIO si capaces non sunt, tenentur se reddere talea. reserendi patrii domini Aatoaii i/o Nacrdo Vellem insuper ut plane sciant ae in hoe tribunali fpiteopi Btlnuatit '. non esse solummodo indices sed patres etiam solli­ Eminentiasimi praesules, patres in Christo re­ citos, medicos assiduos, magistros omni potentia verendissimi. atque industria donatos : habeant prae oculis charitutem, mansuetudinem et diligentiam que Dominus W Pauca attingam de schemate nobis proposito, noster Iesus Christus peccatores accipiebat et cura- habita praesertim ratione statua ecclesiarum nostra bat, quandoquidem et exspectabat, ut fecit cum ram in Bracilia, imo in fere tota America australi Et quidem mihi videntur aliqua immuMnda in supra Maria Magdalena e * Samaritana. Ad hoc Domini nostri lesu Chriati exemptam imitandum debent et ipsi quaerere poenitentea, ut sciant per quam viam ambulent, quo facilius eos reducere possint; impetente! eos, sieut fecisse legi­ mus sanctam loannom apostolum iam senem. Omni­ bus aperientes viscera misericordiae, vulneribus eofom medicinam applicent, suavitate utantur Ut effi­ cacius Vum eis teneantur compassione et eos alli- laudato schemate, ut opus reformationis sacerdotali» quod magno corde et alacri animo paucis abhinc annis in nostris regionibus aggressi sumus, et maxi­ mas inter aerumnae et contradictiones prosequimur, ad exitum valeamus conducere felicem. Nemo vestrum ignorat, reverendissimi patre», quantum in illis Americas nostrae partibus refriguerit sacerdotum cbaritaa, quantum spiritus cleri­ calis imminutus et fere extinctua ubique extiterit : sed non omnes fortaaae scitis conatus episcoporum nostrae ditionis ad tam miseram cleri statum promp- eiant. Discant fortitudinem qua debent quidam interdum uti, et opportuna dulcedine temperare: omnibus omnia fiant ut omnes faciant salvos. Ad hoc quidem ut bene habeant, sieut oportet, 1 Argumentais: «Kpiaooptu Belemensi» Providendum eleridebemus aperire illam parobolam Christi Domini in D ds vagis, s qaibns inaamen scala orienter, et ideo non evangelic, in qua loquitur de illo homine qui de­ Miam oondrmaada, qaae ia Tridentina synodo constituta saut scendens de Jerusalem in lerieho incidit in latrones, sass. XXIII, cap. IS, de reform. ; sed et severiorem latrodaoenqui spoliaverunt eum et vulneraverant: sed venit dam dtsdpHnam, et fortasse adoptari poaoe, quae lu concilio sacerdos qui videns eum pertransiit, venit levita et Baltimoroui «astituta eant, nimirum l· nullam sacerdotem vidit eum et pertransiit. Hinc si aliqui sacerdotes, dimitti ab episcopo posse, alsi «astiterit ab alio essa rsdpieadum, aliter voro dimiasw a nemine recipi perne ; «° sacerdote· praesertim illi qui habent curam animarum ot pa­ vagos ot incognitas noa MM admittendos ad sacra facienda, rochi, videnr peccatores longe ab ecclesia, longe a nee in clerum cooptandos, nisi constiterit, eos sua dioecesi de eousacramentis, longe a tribunali poenitentiae non per usis episcopi itiserotinos — , Coneubiaetas' vocem expungen­ hebdomadae et menaea sed per annos et annos, et dam. Noa posse « «avenirs cut episcopo Tsnonsi, at docis- nihil dicunt illis, nihjl curant illos: ipsi sacerdotes non faciunt aliud nisi dicere miasam, et vix dicere officium suum, et exeunt deambulantes per urbem adaptantes se ad illam regulam prosodiae, quae dicit: Graeca per Ausoniae flues sine lege vagantur. Ergo debent esse et sunt alii qui quamquam accipiant etiam per casum venientem poenitentem, curant eum; sed nesciunt qpomodo curare. Alii curant cum oleo solo, alii curant cum vino solo; rudar in solo essu criminis occulti posM procedi aboqae stre­ pita et forma indidi ot sola foeti veritate inspecta ; tone enim clerici seandalosi in meliori conditione «sut; siquidem eam pubUeam Crimea «t, diSdttus Inveniantur testes, qui laridke depoaast, et qai politida Mgotiis se ImmlsMat, foeile admodum tostos invenient, qui ia sui foverem deponant, at in his casibus aliquando preesesas vel impossibilis vei lentille evadat. Insuper aH tollenda verba: .no tomen assaini oleriMeum etc.', qaao fcvts officerent, at ab mcMso hostibus episcopi tyrannidis arguomtar. — Conclusit hortando patres, at schematis bain» discussio claudatur ot ad gravioris metuenti res transitas fiat.' dA •48 CONGREGATIO GRNERALI8 VIGK8IMA PRIMA 4 februarii 1870 tie ·* sffieaeibes remedii * ia melius immutandum. lam ia multi· Braailiaa dioeeesibas stabilita Mat «era seminaria, ia quibas ad mentem eonmlii Tri * deatiai aameroea inventus pietati at seiaatiae a teneria annia informatur Iam habemus pleres aaeerdotea selo aaimaram incenso·, opus Dei lauda­ biliter perflrieatss. De mea loquar dioecesi, sane loquar; sed ai in­ sipienter, mibi ignoscite, non ad miseram sanitatem forandam, sed, patres msi reverendissimi, at detis gloriam Deo, a qao omne datum optimum et donum perfectam deaeendit in miseras creaturae. Ergo et ipee opitulante Deo, et auspice Virgine immaculata, a 84« aUriaeimi concilii Baltmoreaasa patres, eneerdete * vago * et ignotos non admitti ad sacra munera facienda, neque in clerum cooptari, nisi literis suorum episcoporum prias misais consensum epis­ copi, in eûtes dioeoeeim transire desiderant, ob­ tinerent Statuerunt insuper concilii Baltimoreasis patres nullum sacerdotem ad aliam dioeoeeim tran­ sire volentem a proprio episcopo dimittetadnm, nisi certe constiterit ab alio episcopo esae recipiendum si qui autem in posterum aliter dimissi fueriat, non recipiantur. Nonne hanc salutarem disciplinam ad universalem ecclesiam extendere opportunum erit? Illustrissimo episcopo Cliftoniensi et aliis patri­ bus asaentio verbum eofiaMnatu * expungendum, ob duas praesertim rationes: 1* quia inimici sauotas episcopatus mei patrona amantissime, iam duo se­ minaria in dioecesi Belemensi institui, in quibus 100 et plure * alumni piam educationem ac solidam instructionem ebibunt. Triginta insuper iuvenes ecclesiae viventes secundum carnem, non percipiunt meae dioecesis in optimis Galliae seminariis studiis ea quae sunt spiritus Dei. Legem continentiae ecclesiasticis vacant, et doctrinis instituuntur, auxi- B sacerdotalis quotidie impetunt utpote oppositam liante charitate insignium praesulum Galliae, quibus humanae naturae; et autumant generatim a ele ri< i hic aperire grati animi mei sensus periucundum non observari in multi * regionibus : certe est haec mihi est. Multi alii alumni in seminario Americano falsa opinio. Si ergo legerint in constitutionibus ad scientiam ecclesiasticam incumbunt. Nonne haec huius saneti concilii Vaticani oanonem ex professo eat vere, patres reverendissimi, spes messis in tractantem de clericis concubinariis, dicent : si ec­ semine? Haec, vobis fateor, omnis ratio flduciae et clesia in concilio generali coadunata de hoc cleri consolationis nostrae. uloo necesse habuit loqui, hoc certe comprobat illud Tot lacrymae. quas in amaritudine animarum ulcus longe grusuari, et totum aut fere totum corpus nostrarum quotidie inter sacrosanctum sacrificium sacerdotale inficere: ergo hypocritae sunt et se­ fundimus, inutiles erunt? Deus assiduas preces pulchre dealbata, qui aliquam continentiae speciem nostras non audiet? Surdus erit clamoribus nostris: praeseferunt. Atqui nemo non videt quantum inet episcopis toto corde precantibus ut mittat ope­ congruum foret nos ansam praebere impiis ad talia rarios in vineam suam, operarios non mittet? Absit. indicia de clero catholico efformanda. Hoc est absolute impossibile, patres eminentissimi, * In iis regionibus in quibus adhuc extirper 9 * et reverendissimi praesules. Coram vobis intimo omnino non potuit velus episcoporum illam horri­ animae meae volatio hoc affirmare audeo : post bilem cleri luem, miserrimi illi sacerdote * persuasum aliquos annos opus Dei inter nos erit consummatum ; sibi habent omne * caeteros ubique terrarum eodem religio catholica servabitur in Brasilia, imo refloree- C coeno commisceri ; atque in hac falsissima persua­ eet. Totus episcopatus noster, nullo praesule ex­ sione confirmati evadent, ei viderint decretum in. cepto, sicut et tyiiscopatus Amerinae meridionalis, hoc concilio generali exaratum de clericis concuarctissimis vinculis huic sanctae sedi apostolicae binariia. Eminentissimi patres, patres mei reveren­ devincitur, huic ecclesiae Romanae omnium ec­ dissimi, Deo gratia * pro inenarrabili dono isto : clesiarum matri et magistrae intime unitus est, et clerus catholicus hodiernus in praecipuis ecclesiao summo pontifici Christi vicario et Petri successori partibus castitate et· gravitate morum semper com­ infallibili, traditionum divinarum oraculo, in omnibus mendatur. Expungatur igitur in schemate scandafideli obedientia assentiri gloriatur. Ergo tam desi­ losum illud vocabulum de quo agimus; ot nos derata haec cleri reformatio certe eveniet. episcopi, qui aelo domus Dei inflammati hanc abo­ Restat ut pattes eminentissimi et reverendissimi minationem desolationis a loco sancto ct remorere dent nobis in constitutionibus huius sacrosancti con­ et expellere satagimus, meliori et efficaciori modo cilii auxilium opportunum et efficax: et in primis clericos illos miserrimos exhortabimur dicendo : vi­ mihi videtur «liquid dicendum in schemate de cle­ dete, tam exitialia pestis in ecclesia Dei. quae eat ricis vagis. Haec plaga, ni fallor, late patet in corpus Christi, fere nbique cessavit. Quod tanti ecclesia Dei: nos in Bracilia hac infensissima cala­ piissimi sacerdotes ubique terrarum faciunt, cur mitate multis abhinc annis laboramus. Sunt dioe­ facere non poteritis? Inscribatur ergo alius titulus ceses in nostro imperio in quibus centena huiusmodi mitior huic capiti iuxta mentem sapientissimi episvagorum sacerdotum enumerantur, qiii praesertim D copi Cliftoniensia. ex Portugallia et ex dioecesibus meridionalis 3* Nullatenus, patres eminentissimi et reveren­ Italiae, quasi nubes locustarum infensissimae maria dissimi, mihi arridet sententia illustrissimi domini permeant et ad Americae terras advolent, ut devo­ Balxani episcopi Tanqnsis, qui contendit in boo ca­ rent et destruant messem omnem patrisfamiliae. pite declarandum esse, episcopos non posse proce­ Miserimus statua ecclesiarum nostrarum, credite dere contra disoolos clericos absque forma et stre­ patres amplissimi (et hoc communiter ignoratur), pitu indicii, et sola facti veritate inspecta, nisi· in magna ex parte provenit cx hao funesta pessimorum causa criminis occulti. Cur baec declaratio appone­ ssoerdotum emigratione in nostras regiones: iam retur? 8i dirimenda esset, et utinam dirimeretur huic flageHo in Brasilia obstitimus. Per viscera ab hoc sacro concilio quaestio, quae agitatur inter ergo misericordj|a Dei nostri rogo vos et obtestor, oanonistaa circa interpretationem illnrum verborum ut sanctiones ·Βοηίοβ * de clericis peregrinis, et concilii Tridentini, seen. XIV, cap I de reformatione, I raecipue sapientissimas praescriptiones Tridentinae ubi datur facultas episcopi * interdicendi clericis synodi, eoas. XXIII, oap. 16 de reformatione, non sacros ordines extraiudicialiter quomodolibet, etiam solum confirmetis; sed etiam aliam disciplinam ob oeeultum crimen, haec resolutio congrua foret, severiorem et strictiorem ad illos vagos et pere­ ut opinor, in sensu eorum oanonistarum, qui putant tum. in oasu criminis occulti tum publici, episcopo grinos presbyteros ooeroendoe, ad normam, si libet, Baltimorensis concilii, statuatis. licere, si id rerum adiunota expostulaverint; ex in­ Prudentissime quidem meo sensu praescripserunt formata plane conscientia procedere : quod revera *1· 647 A SËB8IONE8 PUBLICAE ET OONGREG ATI ONES GENERALES M8 Hic autem ab eminentissime ^rimo praeside magnopere confttwel. servatis qaae in schemate praeecribuntur. axi progressum operi· reformationi· interrupta disceptatio est. et intimata proxima con- , gregatione generali in feriam II inaequantis hebdo­ a nobis aggressi. — Et revera, ai tantum in criminibus occulti· pro- madae die 7 huius mensis habenda, facta est patribus rt dere deberent epiaeopi abeque strepitu iudiciali. abeundi facultas. iui»c scandalosi sacerdote· in meliori proiaua con­ 8. ditione essent. quam non scandalosi. Etenim eum Congregatio generalia vigesima secanda in nostri· regionibus difficillime inveniantur testo·, 1870 februarii 7. . qui velint contra sacerdotem tdeppnere ia iudicio episcopali; et aliunde illi saeerdotw aaepe saepius Feria 11 die 7 februarii 187.0 hora oona matutina tn politici·‘partibu· implicati falsos testes facilume in conciliari aula Vaticanae patriarehalis basilicae adhiberent; inde ex duobus unum: aut processus generalis reverendissimorum patrum congregatio impossibilis, aut inefficax evaderet. In utroque easu, habita est; cui interfuerunt sexcenti septem patres, «candalosorum impunitas, in utroque casu scanda­ nempe 41 cardinales. 6 patriarchae, 3 primate». lorum alluvies. Aliunde, si processnm regularem 100 archiepiscopi, 417 episcopi, b abbates nulliu» institueremus. appellationibus ab abusu aditus pa- dioecesis. 14 abbates generales sive praesides con­ torch quao appellationes minime a gubernio ex­ gregationum ordinum monasticorum, usum mitrae cipiuntur iuxta legislationem nostram, in casu sus­ habentes. 21 generale· et vicarii generales, quorum pensioni· propter correctionem tantum, aut. ut omnium nohiina, sicuti per assignatores locorum <-<>nimuniter dicitur, ex informata conscientia Bed accurate descripta fuerunt, ftxhibet indiculus patrum hi concilium Vaticanum hanc declarationem facere vigesimaeeeeundae congregationi» generalis, qui inter renuerit, nihil saltem immutetur in schemate; et •cta concilii asservatur relinquatur prudenti arbitrio ct conscientiae epis­ Reverendus pater dominus Felicissimus Bslvim copi procedere iuxta circumstantias ct rerum ad­ archiepiscopus Camcrincnsis missam lectam cele­ juncta. bravit. Qua absoluta, et recitata oratione 4" Supprimantur illa verba: tamen nomini etc., eminentissimu * primus praes·· indixit clericorum maquis nimis facile aspergatur “ Kminencontinuationem discussioni· circa schema dt vita rt iiMlmi ac reverendissimi patro», cur inuritur toti hoMiatf clfricontit, nuntiavitque patribu·. oratori «‘piscopatui haec pree^pitantiae et Icviriftis nota in bu», qui ex superiori congregatione supererarrt. »« *x procedendo contra clericos T Quisnam epiacopu· alios accessisse, quorum omniuro nomina tussit < \ clericum bonae vitae speciem praeiefcrentpm et ambone per •ubsecretanum publicari Bona fama pollentem suspendere resolvet. quite prius Qui ambonein conscendens notam perlegit in nnllies ronscieptiae suae stimulis torqueretur? Haec qua inscripti erant reverendissimi patres. loaunt·» t hl saltem generalis regula, cui vix aliquae darentur Bra tard episcopus ConsUntiensis. loanne· Lxonnrt exceptione». Inter noe illa schematis verba malum archiepiscopus Albiensis. loanne· Ghilardj epiacopu» rtfoctum certe producerent. Nuper enim magna Montisregalia. _______ σ___ _loseph . T.. Strossmajer episcopurfiosnt ...... . n exagitata esf controversia in no»tri· comitii· genera- Γ sis et 8irmiensis. loachim IJurh episcopuq'Halam» bbu» et etiam in senatu de suspensionibus a me et tinus et Civitatensi». Laurentius Gastald/ epiacopu» al> aliis episcopis factis praeter figuram et strepi­ Salutiarum. Theodorus losephu» Graxri e*pisco| u» tum iudscii. et oro rotundo clamabant illi ecclesia­ Namurcensis, \ sticae libertatis impugnator·· contra tyrannidem Oratoribus publicati», ab emincntissinio' * prtin<> episcoporum, et centra nimiam eorum levitatem, et praeside successivo ad ambonem vocati sunt epis< >· praqcipitantiam et arbitrium. Hi rqf&coporum pus Constanliensi·. archiepiscopus Alliensis. rpisi·«> BrasiliOnsium censores, nec non pessimi sacerdotes pus Bosnensis et Hinniensi». episcopus Halamantitytr· quibus patrocinabantur, plaudent sane cum legerint Infirma auteui valetudine impeditu», episcopus ^onconstitutionem no·tram. Supprimantur ^rgo quaeso tisregali» loquendi facultate utihon potuit illa verba, quae revera cbntextui minime neeesORAT!<> «niia sunt De caetero omnia mihi in •chemetek renercadi palrit domini loanttit Pvtri Brovaxj placent. fpiteûpi <· Post multitudinem oraturum, et abundantiam fortasse nimiamAdiscueaionum ad hanc conclusionem Emitfeatiaaimi pracaidea. eminentiasimi ac re *<· devenire necessAgobr quod^eneraliter optime sese rendissimi patrea. V. habuerunt sapientissimi auefla schematis prineipia Primus sum inter episcopo» Gallicanos, qub^lc * tantum generaliora statuendo, ex quibus regulae schemate nobi·-proposito verba faciam indulgentisin' speciales accommodatae sthtui diversarum nationum D ArgusMUtusi. .Episcopos Ctmrtantieiiaü so· ssseatin et dioecesium derivandae % *en^unt. Bene quidem dixit1 episcopo 1'aaariaud coaUodaatl. clerici· sWtisesda· fecerunt nihil statuendo de distensione clericali· a ooltagti· sleeCerallbus rive pro ieputath rive pro nmgistr·tonsurae ibxta gradus ordipis; neque de vecter tibos eliceadis; dsfaUi 14 aaUs modo poeee. nostris satmn quae usque ad pedes protrahi debeat, et quidem his diebus nocivum odssodam emet satori erga pstnsm o n iure divino, ut aliquis ex illustrissimis oratoribus trsrism. Nec aasesUri m episcopo Paderborneuri quoad barbam, decnratfones et ooueordata. Cuacordata sit oouveationes e»»e probare insudavit; neque de barba, neque de nego­ er proeti tale· nonairi per motum· enatrubeadum coasewum tiatione in specie? quae clerici! prohibetur et con­ dissolvi posse. Quodri priacipM aliquando ea uop servait, &on ceditur. et cacteri· huiusmodi De minimis istis illioo violari ooaesrdari redargui possunt, omasa eaim aorwnt, non curat an|petiMimus hic coetu·: omnia haec eo· noa semper proprio marte agere, iumo saepe cogi ad ali­ reliquantur prudenti arbitrio episcoporum aut syno­ quid sandeadum, qaod componi cum concordatis haud facile potest Nec aassatiri « episcopo Buannceari asserenti, quod dorum dioeeeeanarum aut conciliorum provincialium. Parisiis octingenti habeantur sacerdote· interdicti. onustat Pudet révéra, eminentiasimi ac reverendissimi patres, enim minere· numero e··· ; et praeterea attemdatur oportet, tum quod tantum tempus inutiliter teratur in iib robus, ad nnasenun sacerdotum illima urbis, tum etiam, quod nes ;i quando tam gravia negotia, tam vitales quaestiones omnM (HUi «ont. E contra ansentiri se ia omnibus, qnae dicti sunt de excitando clero ad scieariam et pietatem, de recedendo a nobis pertractandae supersunt. Abeat ergo in pace schema nostrum ad congre· corpore isri· caooski et breviario reformando ; da conservanda forma indiciorum ex informata oouseientis. eum conditione gationem de rebus disciplinae, et ad aliud quam tamen, .nt non obUgentur spiseopi ad documenta scripta ser­ citissime progrediamur. vanda. et non permittantnf appellationes. Quoad ordinationeth ' ' CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA SECUNDA 7 februarii 18Î0 idee spero. Ignoeeite HU· imperitiae mea> sermouia latini at pronuntiationi·. qna forsan Ciceroni· et eecleeiae linguam vitiabo. De tribo· potisamum eloqui velim, de ordinario clericorum, Mo eleearoeyni· misaarum pro clerici· «aeerdotibu·. de sabecriptionibus collectivi·, qua· quidam clerici mittant sive ad summum pontifioem. •»ve ad Merum concilium oeeumenicum. ut propo­ nant de quodam artieolo fidei definiendo, de qua­ dam regula morum statuenda. 650 Dixi quod si eleriei ibstiMml omnino a con­ gregationibus sUetioanm, hoc eseet summopere periemloMm boo nbetre tompore. Noa muHas rationes afferam. sod haee auflkiaL Srpermultis adhiac annis ia GalUis eatholiei episcopi. clerici omnes de elec­ tionibus noa eurowut. sci nat omnes patres quid •ventarem faisant. Si anno proxime elapeo de illis noa caresserons, de ilUs aoa angore preaai fuissemus, hocce concilium oocumeaieum noa eeeet hodie con­ gregatum. quia ia Galliis electiones nani praeter­ missi erunt actus fidei; fiebant enim aive pro papa, sive contra papam, fiebant pro continuatione occupa­ tionis ronianae. ut aiunt, vel contra hanc occupa­ tionem; videte si nobis abstinendum fuiseet ' Ma . * iorita Deo adiuvante, fait pro papa, fuit pro con tinuatione occupationis romanae; et ideo hic congregatqm est concilium. Ergo non clericis abstinen dum eet omnino ab iis congregationibus civilibu * In aliis regionibus certe non taati effectus forsan fient prima vice sed cor habeant clerici, sed perse­ verent, sed sint sicuti nos fuimus in Galliis. et forsan bonum religionis, bonum sanctae ecclesiae ex suis conatibus onetur. sicut fuit inter nos. Sed antequam ad ea progrediar, sinite me in hoc coetu augustiaeimo dolorem deponere, qui meo cordi gravisuimus est. pro quibusdam biccemet dicti·. Ignoscant mihi reverendimimi patree, quorum senten­ tiae non mihi arrident; illorum verba forsan noo • >t distincte audivi; sed si baec sunt, error meus non mihi sed huic aulae crimini sit. oculis sane ^poctantiseimae, sed quae aure· iam tardas non tam delectat, et quae saepe saepius nobis in supplicio fuit. Quod si hanc aulam non velint arguere, dicant «altem mihi cur nobis non liceat typi· mandare nostrae orationes, aut cur saltem omnibus legere « rationes dicta· non nobis licitum sit in loco aditu facili. Sed verba distincte audivi, saltem credo Non assentior etiam reverendissimo episcopo veniam dent illi quibus contradicam. Ex luctamine Paderbornensi. De barba et decorationibus non lo­ idecrhm oritur enim veritas; et hic adsumus con­ quar post ca. quae tam lucide, tam magnifice dicta gregati ex universo orbe, ut per communicationes sunt in praeterita congregatione generali. Haec * mutua illucescat veritas oriatur ille oriens ex alto, tamen addam. Si reverendiMimus episcopus Paderqui illustraturus et salvaturus est mundum bornensis velit Galliam invisere, sicut de illa re eum Non assentior 1° reverendissimo episcopo Cana­ precor, si voluerit invisere meam dioecesi ni et do­ rien·!. cum dixit clericis abstinendum esse a con­ mum principalem religiosarum feminarum Misericor­ gregationibus civilibus electionum aive pro deputatis, diae sanctissimi Salvatoris, quarum duas suffragettes * «ire pro magistratibus. Haec propositio in suo sensu domus habet in sua dioecesi, percurrendo Galliam generali esi falsa, et hoc praesertim * tempore per­ videbit nos omne· episcopos decorstione legion * multum nociva. Est falsa, quia si clericis abstinen­ honoris decorato·, sicut videre est eminentissimo * dum esset omnino s congregationibus electionum. purpurato· permulti· decorationibus itidem decoratos Htnorem patriae in corde suo non haberent. Amor C imo et reverendissimo episcopo Paderbornensi. *i porro patriae est virtus moralis adeo a Christo, a tamen licentiam mihi dederit, ostendam 25 forsan ratione, ab experientia commendata Electiones in sacerdotes meos, qui sunt decorati, et qui nihil regionibus ubi fiunt, sunt maximi momenti; ad bonum ominus. sicut episcopi, sunt graves moribus, sunt vel ad malum patriae permultum valent Ergo cle­ humiles, sunt pii. sunt omnibus virtutibus decorati ricis non est abstinendum ab hia congregationibus, Haec forsan reverendissimus episcopus Pader­ illis consulamus prudentiam, inspectionem eircum- bornensi· iocose dixit, sed iocose non potuiifbloqui «(antiariim. personarum, temporia, haec consulamus. de sua propositione erga concordata quae eveniunt <-onecdo. quia haec sunt nostri officii episcopalis; inter sgnetam sedem et aliqua gubernia civilia. Do «ed quod diq^um est abstinendum esse omnino ab his concordatis dictum bst. quod *i gubernium civile ns electionibus, verbi gratia, in aula electionum quibusdam in conditionibus non satisfaciat, ideo vola sua non deponere, haec mihi contraria videntur ipsamet sancta sedes fit libera. 8i haec propositio iirtuti de qua loquor, huic amori sincero patriae, solummodo e labiis venerandi mei contradictoris quem nobis etiam monstravit Christus in suis exemplis. evasisset, illatu forsan non impugnarem; sed talem doctrinam legi duobus in libris gsllicanis permultum •tno qsaeren4s drtti. 1A qai· episcopus possit ordisare * 9· quan­ a quadam schola delaudati». Porro haec doctrina do licite de ricas possit subtrahi a isrisdklioae »ui episcopi'' Quoad 1··· praeter tres titulus iam alum advenisse au. mihi videtur et falsa, ct multis pro religione in­ nempe litulms domicilii, de quo cptasdum. 'at definiatur in commodis obnoxia. Est falsa, etenim de concor<-ancilio quando domicilium acquiratur. — Quoad 2^·“ admitte­ D datis certe permulta dicenda essent, sed hic non bat quidem, pose· riericum permittente Romano pontifice et est locus. Concordata sunt conventiones synallagrpiscopo eJioeccM se subtrahere; at quid contradicente ept»οφη ‘ — Remédiais sffbrecMlnm abusibus circa eleemosyna· maticae. illarum destructio non potesti nisi per con­ 4uissarun> constat enim nonnullos esse, qui mime * vsadant pn> sensum mutuum contrahentium evenire, non potest Iibns. vestibus, snpelleetilibn· etc. btatueudum autem, ut qui­ saltem evenire violatione conditionum, nisi eae sint, libet sacerd>'« raUüognm sibi proprium habeei, in quo singulis quae dicuntur resolutoriae, et in contractibus his diebus scribat mis^Aquas accepit, eleemosyna * cuivis inten­ non sunt numerosae istae conditiones resolutoriac tioni respondente , * et \ miam * qnaa celebravit vel celebranda * Sed etiam, etiamsi gubernium civile in aliquibu * * curavit. Statuendum wterin . * nt quilibet sacerdos, qui cleemosyuatu pro celebranda.' missa accepit, ai non celebrat, det non satisfaceret conditionibus, creditis, reverendissi­ ..«aoqrdoti ccjebmnU totam jquam accepit eleemv ynam. * et uihil mi patres, quod sancta sedes eo ipso deberet rase aliud retineat, nihil scqfia| ri»b quolibet reppeetn. liber·’ Sed attendite. Subscriptiones cdiectiva * factae per sacerdote * rt mittenHodie principes nationum suntne liberi ’ Hodie slas aat ad summum pontificem aut ad concilium oernmenicnm reges, imperatores, qui sub regimine constitutionali , * abolenda quia doctrinam Pistoriensem eapiupt et dMSvcraUam inducant in ecclesia. Damnandos etiam ephemeridum anctorvs. sunt. possuntne contrahere sine consensu aularum qui huiusmodi subscriptio·· * promulgant — Hic autem as­ publicarum? Quare postularetis quae non poesunt * perrimi verbis in schema dusurgeu * ignorare m ait schematis dare? Quando verbi gratia in Galliis factum eat anciores, et d« H * quaesivit: quinam suat et pude venerunt?4 concordatum tam felix, tam foecundum. quod ec­ Schema eo rmittebdnm, and· exivit, wvs a subterraneis cu­ clesiam gallicanam posuit in ruo primo gradu, quando * verai exiverit sive e caelo descenderit et ibi hamatum ac acpultum relinquendum, ut dormiet in pace. * hoc concordatum conclusum ab eminentitsisni *. a ▲. ΒΕΘ8ΙΟΝΕ8 PUBLICA· BT CONGREGATIONES βΙΚΜΑίϊβ Ml * aapisntiasimi cardinalibus, d * qaibao hiaioria galli­ lieaaia, de iUe nube looaetaram. MS an Italia meri­ sompar mamortam glovioaam dionali, ex Sicilia, ex Hiepaaia, quae Braailieoae (sciet, qaaado boc ooaoordatam aeaalaaam aat, im­ imporiam vorant ; at forte venerunt ex ipaaamt ra- cans at ecclesiastic * perator, val patia * primes ooasal Napolaaa erat pabbea Pardviaaa. Conteram nobie obiioieedo nu­ merum aaoerdotam iatordietoram, non argumentum omnipoteaa, arat abeolataa, poterat quae volabat: at ab boa tempore quam gaberaia asetata aaat! aaem probabat rovoreadiaaima * Nam hodie sieat fait iam antae priaeapa GaUiaram eant quinquaginta forsan millia aaoerdotam: inter eat? Carte in primo grade, aad habet miai^srium qaod dieunt respoasabile. tot millia sacerdotum non est mirum quod aliqui isveaiaatur mali: et si suat madi numerosi, illud orator. Ia Gallia Si gaberniam ali­ solum probat, quod opiaeopi invigilent, quod oint quod in maltia etiam noa satisfaceret eoaditioaibna, attenti ad ea qaaa tuet io sais dioeoeaibuo; aed credo qaod sancta oedaa non idao ae ooasideraret boc ut liberam : at mea Idea posit * Nos opiaeopi severiores? Eo ad aliam obearvationom. tissima, in hac eat ia baa aapiaa- prudentisaim·, ia baa lentiaei^a non probet severiores? * man alorum ; •ancta * aede ae consideraret ut liberam, qaaoeo ubinam esset caelorum regaum in modia Earopat simae oevoriores. Sed revereadiaaimu * pater in tam longiaquis oris quomodo nos nescit? Samus agendi ratione, quam aemper tenuit Meleaia fib­ Reverendiaaimi patrea, ei bodie subito impeta omnino quod Et tanto amore prosequimur nostrum de illo nocte sc dio sumus solliciti, illi paternas manus semper tendimus; si qui aint aegroti, noa solum vinum, sed etiam oleum, et plue olei ubinam esset? Non vos boo fefellit: bodie schola B quam vini vulneribus afferimus. Nimis severiores quaedam impiorum nil aliud quaerit nisi praetextum, sumus erga nostros sacerdotes, et dixit ergs praeser­ ut eveniat systema quod Florentinbm gubernium tim conoubinarios? uno verbo omisit: Ecclesia scilicet libera in stata Porro fateor, quod cor meum dilaceratum est libero. Reverendissimi patres episcopi Italiae quid non nostis clerum nostrum. Clerus noster gsllicaous hoc significat: Ecclesia libera in stata libero? Id set gravis, est pius, est doctus, est omnimodis est ecclesia serva in stata tyrannico. Ne ullum virtutibus suo statui necessariis perornatus; et si unquam verbum in hac aula emittatur, quod possit non creditis verbis meis, factis saltem credite. Vos molestiam afferre meatibus, guberniis sollicitudini qui tam longo estis a nobis, considerate tamen esse. Cum huius parietes etiam aurae st voese quod facta eunt inter nos a 60 annis; quot ruinas habeant; cum secretum oonoilii neo est servatam, sublevavimus ex hac uostra magna perturbatione, nec forsan servari potest, nullum verbum hic emit­ quot templa aedifioavimua, quot seminari * ereximus, tatur quod possit societatem ism eatis turbatam quot scholas habemus, quot pia opera omnia generis' turbare amplius. Et haec sufficiant de reverendissimo Quis sustinet missiones non solummodo suis miaaioepiscopo Paderbornensi. nariis, sed sua pecunia? Quao bona non eveniunt Contradico 3 * ad reverendissimum episcopum per tam magnificam societatem Propagationis fidei. Huanuoensem in republics Peruviana. Hio reveren­ Sanctae Infantiae? Quis quatuor forsan milliooes franoorum huic societati dat. dum totus orbis millidissimus orator dolore, fateor, nimio tue affecit eum illum audivi in boo sacro concilio oeeumenioo, in C onem solum dat? Ecquis sustinuit hanc sanctissihoc ambone prodere nomen huius scelesti sacerdotis mam sedem ? Quis misit filios suos ut sanguinem Verger qui tnucrono diro oécidit archiepiscopum effunderent in his celeberrimis praeliis, in quibus Parisiensem. Ad quid boni, reverendissimi patrea, agebatur de ecclesia sancta Christi? Ecquis de­ huius tanti criminis mentio? Scit ne reverendissimus narium sancti Petri adhuc sustinet? Quis dedi' pster, cui contradico, quis erat ille Verger? Erat tot milliones sicut hos dedimus? Reverendissimi mente insanus: sententia iudlcum hoc probavit; neo patres, de ecclesia gallicans credite non solum dictis dioecesi Parisiens! addictus. Et quid volebas illius sed factis; quia ai sunt in illa quaedam mala, sunt mentionem fsciendo? Volebas ne quod concilium etiam maxima bona. oecumcnicum tale pronuntiaret decretam : si quis His dictis (veniam peto, quod plurimum oblitus sacerdos postea occiderit archiepiscopum Pari­ sim mei sermonis, eed dolor nescit finem), his dictis, siensem, anathema sit? Sed mentio huius criminis aasentior omnibus, quae dicta sunt: 1* de necessi­ facta eat a reverendissimo meo contradictore ut tate incitandi clerum ad scientiam non solum eeprobaret, si seriem ratiocinii sat bene audivi, hoc cleeiasticam, sed etiam profanam ; 2“ de ii * quae crimen forsan tribuendum eaao severitati episco­ dicta sunt ad excitandum clerum ad pietatem, et porum gallicanorum erga pravos sacerdotes. Nescio de mediis ad illatu propositis; 3" de necessitate an haec fuerit sua mena; sed tali * audivi et in­ manualis iuris eanonki, quia vere nescimus quo pro­ tellexi: et credo quod talia dixerit, quia in alia grediamur, nec quae regulae nobis sint propositae ; parte suae orationi * dixit quod in aoR^prbe Pariatorum D 4 * aasentior etiam iis, quae dicta sunt do necessitate sunt octix^nli sorerdeles iatmUeti, qui victam ibi, reformandi breviaram romanum. Benedictus XIV quomodocumque possunt, sibi comparant, etiam in iam congregationem fecerat ut de illa reformatione labor eximius efficeretur. Bammus pontifex Pius IX arte sordida aurigarum. Et suum assertum assump­ sit ex foliculo, cui titulus : D * la utuati»» da drrgd etiam congregationem de hac re fecit. Cur labor tn Frartee. non ad felicem eventam dacetar? Reverendissimi patrea, Gallus sum, episcopus sum. * Consentio iis quae dicta eunt de conservanda 11 permultos libros legi, hunc librum non legi : qua forma indiciorum ex informata conscientia: .haec manu sit exaratus, pariter ignoro; eed in hoc paru or eunt enim necessaria, maxime pro. sollicitantibus in intereat mua inscientia. Primo non verum oat, sacro tribunali. Bed velim hanc regulam subsistere quod in sola urbe Parisiorum sint octingenti sacer­ sino obligatione servandi scripta de illis, et sine dotes interdicti : meis oculis quaero in hac anla an licentia appellationis, 'saltem ordinarie, ad sacras ait reverendissimus archiepieoopue Pariaiensis; illum congregationes Romanas. Non intelligo enim hisce non video. Sed heri affirmabat, quod politia non iu tam difficillimi * negotiis quomodo sacra con­ noverit nisi biacentum: ct aacerdotea hi biacentum gregatio Romana noscere poterit an sint verae vel interdicti unde venerunt? Non certe cx dioecesi falsae allegationes exempli gratia alicuius puellae Pariaiensi. non ex noetria dioecesibus: venerunt timidae ab abominando sacerdote lentatae, sive in foraan (dicam libenter) cx hac nube locustarum, de sacro tribunali, aive occasione sanctae confessionis. quibus tam affiicte reverendissimus episcopus BrasiDe istis sollicitantibus paucis abhinc annis monita «M CONGREGATIO GENERAUX VBBIM1 SBCUXDA T MtomE 1«TO ■eaeeta mH· miait aaaotissiasa· daraiau· positâfax Pia» IX: baao Boaita, roquiunt quidem, aaat ia praxi perdifficUfa. Bad da hfa laqueadi aaa aat looua. * Quoad vitam oobbumb efariooram oaiaiaa β •••entier tie, quae diet· mat at · rovoreadfaaiaa «Μ anHa, ai ie. assatu elaqueatimimus et dnetiaetmee arohfapfacopa· Parisiaaau mu verbe feries at, q sibas fatam eeetra eaugragatioaae peratam evertit Hfaos etiam diebus ia corpora legislative luat peetalntieae· etfMk appMeatieae· famam legum: aperamaa quod maieritaa corpori· lagisiativi, quod ministerium ipsum •rebiapfaoopo Co loafansi; qaae diet· aaat et scripta eae oengregatieae· et eoe ordium servabit Sed boe sunt litteri· latini· a raveraadiaaiao primal· Han­ •veuit: eoagvngatiaMe et ordine· virorum aoa aat gs rias: qaasqae antea aaripta arant aloqaeater et nuBoroooa habeat Mvitiea, quia hodie vita religiosa pie ab ill·, qaata numqaam «alia exaltavima·, ab illo strenuo et impavide defaneore pontificia· pate­ ntât!·, ab eloqaentiaaimo episeopo Aureliananei, gloria episcopatu· Oath··. Xdibii liceat dfaare, revcrcndfaaimi patre·, qnod tn·· dioeeeeia prima aat in Gslliia nbi haec forma vitae communia faerit tontata non modo, qao aaactus Oarolus Borromaeaa in nrehidiooceai Mediolaaenai earn iaatitait, sad inndo quo consuluit reverenda· Hohbauear pro Germania ; et tamen in me * dioeoesi vita commuai· iam exiatit inter aaoerdote·. Vicario· for··· quin­ gentos habeo, qui non solum cum parochis in eadem dooio habitant, eadem mensa aedent eum parochia, quandoque exercitiis spiritualibus vacant; sed qui omnino subiiciuntur parochis quindecim, viginti aut etiam viginti quinque annis, antequam parochi dant. Nihilominus formam vitae communioris adhuc tentarunt ferventiores quidam aacerdotea: et de hoc Deum laudo. sicuti illi gratiae ago pro hoc quod heri mihi «sacrabat unus e promotoribua huius utilieaimi instituti, nempe quod iam in Galliis quatuordecim •unt dioeceses, in quibus hoc institutum viget. In mea dioecesi sunt 45 aut M) aaoerdotea sivg parochi, •IV·· vicarii, sive professores, sire miasiogarii qui hanc vitam communem degunt; et de illorum fer­ vore gaudoo. sicut certus sum gaudebant alii epia­ copi, qui illatu vitam communem suadebunt suis clericis Nunc tandem venio ad ordinarium clerici. Hic mihi duo sunt dubia: quis est ille episeopua qui potest licite clericum ordinare? Quomodo licite possunt clerici aubtrahi iuriadictioni sui ordinarii? Haec duo mihi in anxietatem venorqnt. lura com­ muni tres erant tituli quibus episcopus fiebat ordi­ narius clerici, nativitas, familiaritas et beneficium. In Galliis non sunt bénéficia nisi pro sacerdotibus. Nullum novi etiam episcopum qui familiarem habeat pr<> sua administration·, et qui non ait e aua dioe­ cesi oriundus. Superest ergo solummodo titulus nativitatis. Porro hicce titulus tanto in honoro erat olim in Galliis. ut quilibet epiacopua non ausus esset ullum clericum ordidare, nisi ex, coaaenau, ex licentia expressa episcopi nativitatis. A quibusdam autom annis advenit alius titulus, quem dicuat do­ micilii. Hic titulus forsan est necessarius, quia fa­ miliae domicilia frequenter mutant. Bed si hie titu­ lus est vere canonicus dicat concilium, et dicat quo­ modo acquiratur hoc domicilium. De modo quo licite possunt clerici subtrahi iurisdictioni sui episcopi, hic mihi etiam aunt dubia. Si permittit summus pontifex, res non eat difficilis: si consentit episcopus, rea etiam nullam affert diffi­ cultatem. Sed ai non consentiat episeopua. si noluerit clericum e aua' dioecesi egredi, quid eveniet? Quo­ modo elericua poterit licite subtrahi iuriadictioni huius crudelia episcopi’ Cauaa meae postulationia haec est, et non tacebo. A permultis annis ordine· religiosi et congrega­ tiones virorum in Galliis renovatae sont, plaadentibua et faventibus maxime episcopis. Bunt tamen leges civile· quae adhuc prohibeat'illo· ordine·, aed hae leges semper impugnatae eunt; et existent!· ordi­ num ot congregationum virorum non fuit ullo modo perturbata, foraan perturbata faisset paucis abhinc non eat aient olim multi· grata et deeidarata. In- gaeesai efarisoramin vitam toligfaaam «altum fave- maa: ilMs obataoalam nhllum fecimus, nisi eonocientia arguat Pro mee parte, qaaade aaeerdotes mihi mani­ festant asam iateatiueem. ingrediendi ia ordine ·· religioeam, in congregationem, illi· libenter bene­ dico, quin oie salua eorum forsan tutior erit. Bi clerici eoaatitati io sacria ordinibas mihi oamdem poatalationem faciunt, ego illis etiam faveo et bene­ dico: sed ergo iuntoreo elerieoa non eadem mihi eet agendi ratio. Ia noetria parvi· aeminariia per­ multo· habemus paupere·, in hoc puncto regulam concilii Tridentini perfecte obaervantee. Porro hi paupere· adolsscentali, qaos eautrivimna, quos edu­ cavimus, qnando ad rhetoricam pervenerunt dicunt quandoque : en quinque eani studiorum mihi resta··, duo anui pro philosophie, tres alii pro theologi·; quid facient mei parea tes ’ Sumptibus iam obruti sunt pecunia· non habent scio quid faciam In congregatione aliqua virorum nomen dabo, in hac congregatione nullam mihi stipendium postulabitur, in hae congregatione forsan unum aenum philo­ sophise et duo· vol tree annos theologiae operam dabo; ad sacerdotium mox perveniam, onera non iam meae imponam familiae: salua mea erit tuta, gloriam Det procurabo et aalutem animaram, ct C haec omnia bona evenient mihi pro mee generosa intentions. Quando hi adoleacentuli mihi mani­ festant suam intentionem, imprimis ordinarie dico Non eat bene agitis, pueruli mei, meae credite vos experientiae; per duos annos attendite lectionibus philosophicis, et quando hi duo anni elapsi erant, si perseveraveritis in vestra bona intentione, ibitis ; postea si videritis quod salum intempestivum ha­ bueritis, redibitis in magnum seminarium, et eritis •iouti condiscipuli vestri ornatissimi. Raro est quod iuvoaes clerici paternis his con­ siliis omnino non pareant : sed sunt tamen qui possunt.non parere: et pro mea parte vobia libenter dicam quod, me invito, duo vel tres iuvenes iverant in congregationem. Congregatio illo· aaeepit, me etiam dioonte : noa ia tabulis meis vos adaeribam, non eritis amplius mei subditi, non vos recipiam in dioecfai, ai ex congregatione exieritis. Haee dixi. D et non paruerant. Novi alium episcopum qui tali agendi ratione commotus, crudeliter iniuste egit •t nuae etiam agit contra hunc oinnem ordinem, qui quosdam e suis alumnis ita accepit. Noluerat hiooe episcopus adulescentulos quosdam ira in con­ gregationem, eximiis, credo, fretus momentis; et cum abiissent, illo invito, prohibuit suis sacerdoti­ bus, ne ullum unquam ex religiosis huiusce ordinis M congregationis vocarent pro sacris faciendis in sua dioecesi. Iniuste. sed quid vultis? Gsllüia alfa,· rostro et unguibus dafendit sous pullos; et epiacopi faciunt aicuti possunt, ut etiam anis diooceeibbe invigilant. Ergo regula de hoc ponenda mihi videtur e sacrosancto oecumenioo concilio : vel si isfe regula de boe producta est, hanc ignoro, et gratae ero huic qui illam mihi significabit. De eleemosynis mistarum. Ne mirum ait quod hoc grave, gravissimum negotium in hoc ambone ponam. Agitur de corpore at sanguine Christi; A. 8MQIONB8 PUBLICAE IT CONGREGATIONES QKTVXLK βΜ «Μ agiter de samifieio qaotidieno: st Mae eaai attea· A tar pre ephemeridibus, Do bee (o hirtissimi pater, tiono dignam et aihil digaiae propier abueut. eunuas. peatifcx, quanta oraeala tibi praebeatur, Λ t»» propter infamiae, qua· ia boo pun too fiaaL Na credetis, rsvsroadissimi patres, qaed far trite boa queo dixerim. ' Quaedam attali folioala quae aiagaUa bebdomadibaa mitteater ia presbyteria aoalra, eae ia tioaibea ieoutas sum summe poatMcl aulam episoepalem, aed ia presbyteria, a merea saeta ere eoa prodieraat), de baooe re, scribebat ille de quo loquor, do UHo propeeiMeis pro­ positis benedixit immo rore iaasa dedit ut 9000 fraaoorum mihi praeberentur pre iste proposito ad reali- toribaa, ab illie qai da aaebteia at religtoae nihil tateee daooede. Dixerunt mihi qnod tua exoelleatio- omoiao eurent Hase mibi materia, revereadieaimi sima ot reroreadiaaitaa amplitudo haberet mimas patree, permultum cordi est, oom tot ba boom aacar- roduadaatea, undo tibi aaribo ut ex eia quaedam dotea. la moa dieaaeai baboo 1400 aat IbOO aaev- dotas: omnea oaoordotao eleemosynam habeat pro quotidianis missis; propter qnaodriei, quaa imo, ad me mittas ia hanc Saem Qaaado hae litterae accepi, duabus risibus logi, quia noa potaram erodere oculis meis. Respondi : Porro quotannis plasqaam 100000 frsa- Tibi mimai noa dabo, quia de, oorporo oAsanguinc Christi aoa fit oommeroinm. Missas noa abi dabo, corum sive missionibus, sive ooagregationibaa, sive quia tu vis at inserviant eleemosynae meorum dioe- dioecesibus, quae non suat tam roUgioeaa, pro illis oeesaorum tuo negotio. Mei dioeoesani commiserunt attuli regulas, superfluae mittantur in meam can­ cellarium. superflui» mittuntur. Contum millia fraacoruml mihi suas eleemosynas, ut celebrentur missas, non Haec est non parva summa pecuniae, cum triplex B ut dentur libri, non ut dentur felicula, ■it eleemosynarum quae nobia nooessariae sunt Porro, reverendissimi patres, do hac materia ai poatefioe cur loqueris? De summo Summus pontifex non tibi talia dixit flui· hio agitur do iere naturali, et summus ■cirem quod vel unum verbum ad meos dioeoeaaaos pontifex noa potest contradicere iuri naturali. veniret, subito tacerem, et ex boo amboae deoeoa- episcopi Itali ot Orieutaloo missis indigent petant, deretn ; quia scio certe, quod si mei pii fideles nos­ libeqtar illas mittam, et cerent quas fiunt in hae materia, statim eleemosynas qnam accept nihil retineas, nihil etiam pro posta Si mittam totam summam ■ibi retinerent. Abusus sunt multi generis (Nunsoros) Et non dicae qnod scienti et volenti non fit iuiuria. Hunt qui ... (non eoitie omnia, reverendiaaimi patroe, Hic non agitur de colebraate, do episcopo, sed de parcite meis verbis, non scitis omnia). meis , dioooesaais. Plurtt putrM oratorrm /μΜμμΙ, st mtor as /oywwttur, yeiAoa cenwretM dial orator; Si roe qui quod si scirent quod non dem pecuniam quam scoop i loquimini, vultis in ambonem ascendere, potentia. Primo quidem aunt qui pro nna misas per­ multas eleemosynae recipiunt: hia abuqna fuit dam­ natus, de eo non loquar. Sant qui eleemosynas Non possum numerosiores in sua manu retineat Porro illos novi, ct certus sum pro misais celebrandis iuxta suam intentionem, non mihi hanc praebuissent ; verbi gratia non mihi oommiaisspnt unum fraooum cum dimidio quae est eleemosyna ordinaria missarum in mea dioecesi, ut darem loco illius frausi et dimidii feliculum. Clericis italis ot orientalibus pecuniam dabo, ut illorum nisi dolore affectus unius recordari e miseris istis paupertati inserviat Plus illis proficiet vestis, plu» ■acerdotibus, qui morte proximus mihi codicillum C illia proficiet pania, plus illis proficient quibus indi fecit, in quo fatebatur se retinuisse aifiati guo- tuar millia tt atxeaftfa mimarum. textu decisionis Sunt qui prae- Congregationi» Romanae partem geat quam tuae ephemerides. Quare vis illis adimere paaem ut legant? Permotus ille scriptor, secundi» litterio voluit se justificare. Illi respondi: Et cur eleemosynarum retinent. Fuit superior quidam, qui iterum de summo pontifice loqueris? innitens habita nescio qua decisione summi ponti­ ficis, duodecim sacerdotes coadunabat sibi quando mis- ut tuas litteras et meas ante oculos suae sanctitatis ■am celebrabat, et eleemosynas recipiebat non soluta ai fecerit ■ibi, sed pro iis duodecim sacerdotibus. Unns ex hio duodecim sacerdotibus sacra feriebat, et iterum Ideo, reverendissimi patree, duo postulo: ut 1" preeocribatur sacerdotibus catalogum habere mis- duodecim vel trodecim eleemosynas Te deprecor ponas, quia non est possibile ut hoc dixerit. Nesci» recipiebant sarum non solum siout eum aedificatione in multis Hinc videtis, reverendissimi patres, quod si oleo­ ecclesiis urbis Romae vidi et alibi etiam; sed catalogus unicuique sacerdoti propriae, in quo lucido et niosynae missarum esseut quinque franooram, sicut in America sunt et quibusdam in locis, quantam pecuniam una sola die collegissent Sed nescio aa quotidie oeribat /niaeua quaa accepit eleemosynae haec sint vera; illi cui alluvionem facio, ai Velit, cuique intentioni adaptatas, et miaoaa qnaa cele­ bravit vel oolebrrodao curavit: hieoe catalogua ab libenter dicam undenam mihi evenerunt istas do ipso narrationes. Sont mercatores qui vendant missas episcopo inspiciendae erit qnotiea episcopus voluerit, Postulo i· ut ponatur regula hio verbis: Sacerdos pro libris, pro vestibus, pro supolleetilibus. Suat D ftiUiiat, pan olssmesyaom pre seMronda mtaso «ev­ il ui partam missae eleemosynae retinent pro saie psi, ri aes rrisirri, det asmvrsieti «fobrsxti totem bonis operibus 8unt qni diaria, ephemerides Volant fimus anrrprt sissmoopetem ot ttiMl nlmd, aiUl rt- propagare per eleemosynae missarum. Et hic par- Irisai, mW Moÿfat tefi fssatitet ruqpetou. Bminoé- ■onalem historiam vobis referam ; sicque omnea monk tiaaiml st reverendissimi patres, ai de bac nocessi- aenteutias palam faeiam. Quidam redactor diarii permultam initiate laudati, mihi scripsit: Quidam episcopi Itali et Orientales tata huius regula· aoa mm certas, creditis qnod mitterem 100000 fraacorum, ot non retiaerUm W4MJ0 pro meis bunio operibus? Crediti» quod ei eaeeè. praetextas aliqaia quo infringi posset haec credent, quod deruo ipsorum non ait sut boae doctae de hia quae sunt aotaalitor ia mnado. Credaat lidem Itali et Orientales quod sai clerici permultum régulai, quod talia aoa agerem? Bona suat opere fomeads in toto orbo jterrarum, etiam in dioecesi­ rilocerehtur ai nostras ephemerides prae manibue bus qnaa dicuntur divites, quia qaaatamoumque haberent; sed ii episcopi nonne sciunt qnod ipeonm bonam eit, aliud melius potest stfid. elcrus eit pauper, et aon possuat cogere suce elerieoe ▲d venio. ut ephemerides nostras emant? 8od dicant hi epis­ copi quod ai haberent eleemosynas miaaaruas, dice­ rent suis clericis : recipietis ephemerides istae et do subscriptionem collectivam clericorum de­ Narraverant quaedam ephemerides quod * quibusdam io loeia, ioeoio ot etiam invito episcopo, illarum emptione non curabitis, sed dicetie verbi clerici quidam subocriptioaos faciant collectivas ot mittant eaq ad.summum poatifiosm, vel ad sanctam gratia viginti mioaae pro viginti libellis qoae deboa- oecamenicum concilium pro re tali postulanda. An β*7 CONGREGATIO GENERAL» VIGESIMA SECUNDA 7 fsb< aerii 1870 cphaaseridas varitateaa dicant, neneio; pro illuta •incantate «usi igni non sppomaat: ead qaidqnid sit, hna spbeateridae, quan tant «aat infaatas, qasm tam MaatiaatM «ant propter Cbriatnn^ hoee aarraverunt Porro, reverendiaaiasi patrat, Mihi ia aaiao oat, qaod ai clerici qai haec Cseiuat aoa aaiaiao verbi· propoaittoaum dearum damnatarua ia «ynodo Pistoriaosi, spiritui, doetriaao earum eerte adver­ sentur. Qaid enim ' erit, reverendisaini patre·, ii talia licite agere peasant clerici? Erit, meo lenaa, democratia in eeelaaia, erit synodaa effecta aine episcopo, erit regula potita sine epitropo, arit t y ruait permulta quae tamper regimini adveroahitur. Si haec admittanèur, et cur non admittantur qaa diriguntur onto·· elariearum action··. «M Sed ne maatru patiaati· abutamur, ae tutam iodleabimat. quan loagaaa aoa exqeiraiit attentionem. Liquet aaim ex diaortiaaiasi· at eolartiaaimi· oratoribus qni ia late ambae· aat pram«uru»t, quid ia genere aaatiandam ait da (ebamate. Nemo aoa ridet poat iltenua Calidae at Incolent·· dieaartatioaw, quid ia ao ait daleadam, addenda·, vel mutanda», ral emendanda·, val conservandam. Eorum observationibus ntontos, panoia verbi», me·· tem nottram «ren pipra apariemat. Ant· omnia libenter aaaentimnr ait, qui lo­ quendo do •chemato in genam, praeaertim con quatti «ant de ao quod nimi· vagam «it et con pariter subscriptione· de qeibua loquuntur eaedem fusum; in eo enim nallus ordo, nulla methodtephemeride·, forsan calumniose, quando dicunt quod nulla coordinatio ; idea· inter ae noa ridentur con­ nexae et concatenatae. Optasqem, ut illi illustriasimi clerici Peruvian· ad concilium oecumenienm littera·, subscriptione· collectiva· mittunt. Ut regula coelioratore· qui noa praecesserunt. ut ex principii· sacri bstu» dastraatur? Cur illi· non satisfiet voti·, ei B ministeri dignitatem vehementer' affirmantibus de­ primi· utiafieri voluerit? Ergo, meo sensu, dam- ducerentur coaeluiionea practice·, qiibus clerici nandi aunt ii sacerdote·, qui talea aubacriptionea edocerentur do sui· obligationibus; non quidem, faciunt, et publicae ea· notitiae populorum ponunt ut illae obligation·· deaeribantur in speci· infima, Damnandi etiam auctore· ephemeridum, qui tam quia concilia generalia uon descendere solent ad praescripta minora ;whaoc relinquunt conciliis pro­ laetanter talia non in aignum cbaritatia, non pro vincialibus et synodia dioecesanis, quae locorum bona pace oculi· omnium praeferunt. Et ita ora­ ut cccsuctudicum rationem tenant ·. sed vellem ut tioni finem ponam. Sed antequam ex ambone deacondam, «inita illae obligatione· deacriberentur saltem generice mihi hanc quaeetionem. Schema hoc eat dilaniatum, tamquam io tabulis synopiici· et analytic!·, adeo ut quisque uno intuitu posset intelligere quid vitqnet in parte· divisum omnino. Miserandum achema! Sed non melioribua fati· forsan dignum erat Qui· dum vel agendum. Item libenter aqseatimur ais,- qui sacrum mi­ est enim ille auctor rohemstis, quia eat? undenam nisterium, quo fungimur, existimant iuxta mentem venit? Quia eat tam potena at tam audax in ecrlesi» Dei, ut possit per multos hebdomada· nobi· illis· qui nos elegit ad vineam suam excolendam; praecipere, ut inaudernua in hoc schemate, ut verba valde improbant sacerdote·, qui antequam cum perquam multa effundamus, ut adhaereat vox noatra senio vel infirmitate impare· fiant laboribits susti­ faucibus noatris? Quis eat ille auctor tam audax, nendi·, ab agro quem Christus illis concredidit. ut possit contradicere summo pontifici? Summus C absque consensu anorum episcoporum recedunt, pontifex in primo anno electioni· suao littera· misit, Cur. inquiunt illi, tantis donis, honoribus et faculut hortaretur olerum ad exercitia spiritualia facienda tatibus ornati sunt? Num ad illa talenta, sicut quotannis; auctor vero suadet trienniis vel quatrienniis. Quis est ille auctor? Non certe con­ gregatio Concilii, cui foroan tempus non fuisset, neo sd illud perficiendum nec ad illud typi * mandandum. Non est episcopus, quia episcopus in medio mundi vivens, difficultatibus obnoxius, non poauisset verbi gratia obligationem tonsurae et vesti· talaris in eadem linea ao eet «cientia, castitas etc. Auctore· suntna ii prudantisaimi ·* dootiaaimi viri, quoa con­ gregavit summus pontifex, ut materiis eoaoilii labo­ rarent? neaeio. Quoadam interrogavi, et durarunt, non est nostrum. Quia eat ergo ille anetor sche­ mati·? A qnibusnam subterraneis terris exiit, vel a quo caelo descendit ? Eat ergo hoc acharna unde veait, et ibi humatum sit cum lacrymih sui patria, si voluerit iste. Pro mea paria, ad illius tumulum D unum hocce votum emittam; dormiat in pace, et fratre· non habeat aibimet similo·. ORATIO rsesrendi pétrit dammt Zoomets Pauli Lyauut arAitpitetpi Albitneux. Emineatissimi praeanlea, inclyti cardinales, re­ verendissimi patre·. Adhuc tinniunt aurea vestrae omnibus, quae audistis de hoc schemate Me oite ti ItetHtMt eltricortMH. lia vero dictfia, alia sana multa addi poe­ mat: in eo quasi In cardine, tota versatur rati· ■ Argumenta» : «Arddapiscope· AlMsnsis sascatiri t iis dixit, qai sshsm» simis vagam st caatteam at d»· alio ardi·· se matbate wnlnnsta» iafiiearant, at mu· Haiiim aptare, et n priadpte muri »tahtarif dtgattato» aflnsaattom davtai ds stes «MigatiMAes gmerti· «altem et tenqas» ai * sastytMs sSoeaaatar, rsiteqaamds m«asro gpsadi· proviastsll Cosram. «nnaAU rotrcs L. be· at fiiaaeaaaate. Iis sttem Mscatiri ··, qui improtaat rordota· iliea, qai satsqeam impare· IsScriba· aeatiaeadis last. Λ tfn Ipsis eanarodita «tes «placoponu· wasaaae rooadaat — Asssotlri ·· iis, qai vastem tetane· eomawadaroat, eamqes ealtcm ia aastria regioaibm pros aawites sliie vestibeo esaveairo. Hac ia re satam dixit daaeptoe Utos, qai ia saperiari cosgngattoae dixaraat, Baasdictem XIV salUbi is eeis operi­ te· da vsate talari eenaoaam Uriim, cum tevara, « eoa is bulla epadaU, ia eai· tama» iastrortlsalba· ds sa loqastas •it, samqus dixerit st · eats praadaeasmtribae at a It emea Ia eoagrentieaibas praeaeriptam. Ameatiri ·· madi», qeaa · qaibeadam pstribas propeaita «aat, atpata aptisrima ad laoerdotam pietatem et innocentiam tuse dem, aladrom aratio amtatiaa, qaotidiaa· mi···· aalebrotio, frsqeeu· roafcasia, davotia beata· Virginis, mr····· anaaai·· val hiennaiss vsl trlruaal—. speeiMim vero vita communis, nca qaidem iuxta nssmam •ancti AsgwUal. Jtoaabii Verari hari·, OaraU Benemasi, qaa· modo nimi· difficilis «aast, sed ds rite eammani, qeas ia so coaristat, at saeaadotes paroeha iassrrisnt·· seb aodam tacta haMteat, eadem assarii utenter, qnsai te Camilla qasdsm at ■ab pastori· ragimtes, caia» filii magis qaam vicarii stet. Disssatiro eat·· tt lis, qaaa » proaeadaatibu dicta Awroat da barbo st dscarottoaibe· semmaram principe»; da hia ne verbum qaidsm triisadam ; immo ase ds squalere vsattem teqnendum sb apiritnm bemilitatia, qai lalare Ia ii· pausat. — Do arisatla aihU bebari in schamata, al tamae tecaieari st caonaadari maxim· dsbsrot. — Qeead bcua aeeissi·· sum pro­ prii· nsn «mfandamds, eisrisss aMneadss. iiromiim mu dassteas esam aad aaam tostam habere ad eceveaiaatam soi ■astaatatiroem — Qrosd brariariam varo, statuta elaa roritaadi obligerions, rallnaam tabendam sam ds praeibas a aaaaallis sttam pMa ascerdatibu· luti·, ut bacas caasaieas sd normam braviarom rodacanter at mritori mada diapsuantar. y-.hn- Na iripromim, et stegnte babdamadis telegram paaltertem reciletar; ut praecipuas scriplara· partas riagaUs •aal· lagaatar; at legend»· aaactoram μμΑμΙητ testa ·«·latiarss critriae legal··; at affiria daateicelia, qa»e ex tearitarion· aoalariaa aariam etilinm teatitatMmun matte eat, acm fimila sapplenstar affidi· Itetoram «srandsrieiam, ae ismem at nem fiant troaalatinas» itetoram past pieras mansas" A. fiMBIOnB PUBUCAB BT ΟΜΟΒ^ΒΑΉΟΜΐ· OBBSBAUB eu oHm svaagelii jMtUi· aarv··, in angnle tame ■speliead·? Msmiaeriat ii Christi verberum: Mm· eratrtMi 9$ fttficiiM fvlw tptMi ββο bnee enim illi praecipitur innumeri· rive veteri·, rive nevi Testamenti Oenas propheta *.: Sic exclamat twtimenih, Quia rqpniMi ariaariieoa, spe tt ttl n/tt Dti, ' Item libeater-assentimw He, qai, enmibus Hbratb at ponderatis qua ad habitum olsrioslsm pertinent, existimant, saltern pro regionibus nostris, nnllam Christas, eam mittit dissipai·· decere geetm : * Fee estis hm mendi; ideo divas Psalns noa seti· •udaro poteet dileete sue Tite·, ut Iretisri, «abriattea, et Peno qaomedo fit at ia acha­ magia quam vestem talarem convenir·, extra .easns daririnat incumbat. itinsram vol quarumdam necessitatum, Ha qai Do­ rnât· 'fere nulla sit mentio de hae commendatione T mino maaapantnr ia loco reridentiae. Hare vestiq Vix de oa aliam verbum per transsanam pronun­ sacerdotibu· ooaeiliat reverentiam see solnm popu­ tietur? Ubi ergo docebuntur illi qui debent alioe lorum oalteram, aed atiam populorum incultoram, docere? Quomodo populi ab eorum ore, iuxta elo­ quo· misaioaarii svangelisare eoaantur. Quo nemine quium divinum, legem requirere poterunt? Scientia illi dssignaat snoerdotos qai· ad illos lumen fidei noa ferunt? Hlos recast viros tarie·· nigrae, tarieae talaria. Decepti fhcraat illi, qai ia praecedenti infunditur aient virtatsn theologi···; malto labora acquiritur, augetur et coacervatur : ad hunc fiaom ia dioecesibus boae ordinatio instituuntur eongregatioa· dixerunt, Benedictum XIV nuaqaam praeter seminariorum locutum faiau ia sais operibus de vests talari. iavoaib·· sacerdotibus, Equidem, ill· maxima· pontifex noa loqutu oat grad·· academici, ot da raate talari ia bulla special! ; aed de oa plariec ia aemulatioaom maxime fovent prebstiones, exemi··· pro · * collation ecclesiastic··, alia media quae smentise variis suis instractienibus aermoaem habait; otoaim Ubiqao terrarum praedicatur libéralité· sacer­ pluri·· vsatcrn affirmavit talarem fuisse pracocrip- dotum catholicorum : omnia enim quae habent, et tam a rail praodocessoribus, at a congregationibus etiam semstipsos in gratiam aliorum impoadunt. Romani· .* Item asseetimur lie, fratrum suorum, sub hoc respectu, derogant Bed id fateri cogimur, non doauat alii qni exemplo qui propria experientia Illi edocti aaoerdotea non eme alteri·· naturae ao caetoroc homines, ac proinde riant illoa maxima enim nimio suorum amore capti pecuniam ox omni manu colligunt ct congerant ad suos nepotes, vel .fragile·, illis varia assignaat media ad eorum pie­ parent··, vel alio·, detrimento pauperum et piorum tatem et ianooeetiam tutandam. operam, ditando·, quo Adeles ia pliqnibus circum- lata media out oratio matutina, quotidiana mimae celebratio, fre­ quens confessio, devotio sanctissima· virgini· Mariae, et seeeesus annual·· vel biennale· vel triennale·. staatiis valde offendantur et scandalisantur. Unde sapienter monendi sunt sacerdotes, ne boa·, quao beneficii ecclesiastici characterem afficiunt, cum Nihil his aptiua ad expellenda vitia, et fervorem primae vocatioais revocandum. bonis proprii· confundant: non suat enim illorum Aliud assignatum eet medium ad sacerdotes ia •orum convenientem usum: qaod excedit, ad pau­ bonio ot auctio moribas conscrvfcados, nempe vita peres et ecclesiam pertinet Denique quod clerici in Meris constituti ad re­ communi·, noa abeolatc ad aenum sancti Augustini, aucti Easobii Vcreelleari·, aucti Caroli Borromari bonorum vere domini; habeat tantum illorum bo- citationem breviarii teneantur, etiamsi beneficio non et aliorum qui hanc vitam instituerant «t duxerant fruantar. nemo in dubiam revocare potest. cum suis clericis : diffirile esset temporibus nostris obligatio primo pia st antique praxi iadacta. se­ eam obtinere, eam clerici etsi boni «t pii noa disponuntur ad subeunda onera et incommoda qaae cando imponit. Sed vita, deqaa loquimur, ia eo eeasictit omaibus mmetioniba·, q··· illi ooafcraat vim legis. qaod sacerdotes parochiis deserviente· sub eodem Sed aon pauci sont etiam inter pioc sacerdotes, tecto habitent, et ad Uamdem tabulam sedeant: •ic quasi in familia alnnati sub regimine pastoris, qui •nixe postulant at prece· canonica· ad normam cuius naat filii magia qaam vicarii, illi presbyteri eo mutuo aedifioaat, recreant et adiavant Sed, emineatiseimi ot revereedisnimi patro·, Haec ·· summis pontificibus fuit imposita, et a ooneilii· generalibus confirmata: ideoque fulcitur breviorem reduoantar, et meliori medo diepoaantar. Si. vota illorum saepe repetita bcoe intelleximus, illi vellent ut omnos pealmi ita distribuantur, ut singuli· hebdomadibus integrum psalterium recitare J ignoscit· mihi si omaibns vensrabiHnm oratorum, qui nos praecesserunt, opinionibus eaasdem. non prasbeam asseasum. Piat·· enim ox illi·,, sua dur ; vellent ut praeeipaae partes sacrarum scripta- placita «nutiaad·, bob semel ia hoc aagastissimo nea fsrant; vellent at officia demiaioalia, qaae ex Ideo neque do barba, iastitutioM eoclesiae seriem utilium iastruotionum coetu hilaritatem excitarunt. et Ιγ^τ** Ί ββ •aastérum ab iis expergentur, qaae critica· regulas >iwb aiejpMi· mmüb lefOMAtar< quam nonnulli ex orientantes plagis ad nsetras i continent, noa fami· sapploaatar officiis festorum importaro vallant, neo de signi· decorativis at •••undarierum; vnlieat etiam at non fiant transla­ tio··· nimis remota·. distinctivis a principibus sonosssis, qua· alii U veste clarioali cmaino proscribere desiderant, aeque da Castarum de novo asaeatior oratoribus qui me vestibus squalidis, qusa, ob spiritum paupertatis et humilitati· quo redelent,' aliqui tolsrare aon re­ prases··orant, et- locuti sant d· breviario. Omnia haec vero iudicio ot scatentia· brias aagastimimae pugnarent, aliam vurtem dicam. •alae sabUcie. Haas eniaa, quid­ quid ia «oram gratiam dictam faerit/eeaeilie gene­ rali noa saut dig··: Ho augaatiaaiitau eoetan, eoi (Muno rsowsn^li ytofirts ^fsmsns Bmmmîi amisiim··, ati dicitur ia bulla iadictieaia, ad maiora · ^fitrsssm^qtsr tt Apmsmim* · •t altiera attaadere dabat. Nuae, amiamtimimi at reveraodissisd patrua, •t rsvsrsndissiau patras. multi· omiaaia et abis adarimi·, deveniam ad duo· v«l tres articulée, qai, licet axpoaM · * disMaai Ego haao sacrum ambonem vix conscendissem dieendi oaasa, nisi quaedam prolata ftrissent, quae, fuerint, adhuc cxpHmari pe····! Bx omnium coafemo, inter pramtaatimima· data· qaibaa pellere debet elericna, aon ignobilem tonet Inmm scientia: Bminaatiasimi sardina!·· praasidm, ■miaontissimi « Os. *, ·. • MU. fi, 14. •I TtmS. Λ 1 VHe prsslsntimis iuris eaamid · tsetiarisss Issrt etHss. ‘ ÀrgusMutsm: JEptssspas Bssrisaris ssssatiri m lis *crisravtt, qni pressai·· sxpestahnt, nN m"«r *»t»lis difsit·· CONGREGATIO GENERALI» VIGESIMA SECUNDA 7 februarii 1870 Ml ••Iva eonseteatia «aea, praeterire MS non Imo «tina queatum, dari homiam malevolo·, qui pOWM. Eorum qnae audivi, alii· asantior pie··, allia im id intenti enat, ot dbaidioram »t divbionum Aaaentior ax ailratio lixanin bter «Mordote· primi ot Meandi ordini· animo ib patribaa qui ocmiaMt, b«M p«mam conata· Mram ad Mqat dixeruat, decreto de vita et bonratat· elerieorum at aedeniam hbefhctandam tanto magb nx veto praemittendam aaaa grandem et divinam aaectdotii •ucoemara·, qaaato magia ai «aceam«rit aaioaia et et statna clericalis idaam ; qaa· rit· tractate, proat ooBMMtoaid vincalam laxara val rempnre. earn sancti patra· traetoat, adeo foecaada Mt. et reverendimimi patras, ax animo UMntior ii· rsvo- ex ea oeia oinnino sacerdotem dissentior. Id··, et elerieoram rendisaimi· patribu· qai dicant, an qane immaado obligation·· et eorum mener· facili modo profluaat, de oonenMnatn dicta mt promu· · aehamito e··· ita et educantur» omnia et maaiaatur qua· neoM- •1 i minanda. aaria aint : et et una fama· et existimationi mtoer- Et liceat mihi etiam hic dolorem animi mei qua· fama et existimatio iia intimam expromere eontra epiteopam illum, qui in dotum consulatur. tantopere ad meationem snam eum fractu exercen­ eccleaiem Gelliae exeggernta· et iadiacretn· erat. Reverendiaaimi patre·, eum Utiaem ego ea, qnae Mo in hoc loco diet· «uni, dam necessaria Mt ageretur de decreto circa episoopo· eorumqne obli­ ia aeternum indicta reddere poeaem! gatione· condendo, tunc nos ordini· no«tri et iurium ille premul praeatantieaimam eocleeiam Galliarum Meminerit nostrorum defsusorac strenui eramus; et cantum eam ew·, quae hoc miierrimo noetro tempore ex e»»c voluimu·, ne quid vel inviti· nobi· diceretur, quod ordinem episcopalem vilipenaioni alicui ex­ martyrum et confemorum virtute et meriti· victrix ponere poaaet. I ustum eat et aequum ut nunc, cum de aaeerdotibua secundi ordini· agitur, no· episcopi evaait; et ai quae tum maeul·· inerant, ea· •an­ guine «uo «bundanter lavavit. Meminerit ille prae- eorum patrocinium auacipiamu : fratre· enim noatri •ul ecc’.Miam Galliarum glorioeam in orbe terrarum •unt, eonaacerdotM noatri aunt, cooperatore· in vinea eue; et ut alia tilentio praeteream, poet Romam teterrime «t aeerbimim» persecution·, innumerorum Domini noatri rant; praecipuam partem noatrarum matrem et magintram noatrum omnium. curarum ipsi gerant; line ipsorum amore, confiden­ claeia inaignem habet congregationem de Propa­ Haec ec- tia, adhaeaione, nine ipsorum pietate nt solo omnia ganda noatra contentio, et omnia nostra vocatio inani· tiaaimi iu orbem totum eunt, ut gentibua lumen manebit. •vangelii afferant, queo in tenebrii «edent: qai pii Praeterea scitum notamque eat omnibus, et boo npoaatar, ex qqa apoate ana oamia dericoni· officia dima­ nant Daleada ia schemate m «m· »c tnUieius regione· perogrinis et vagis sacerdotibus quasi locustis inundentur; verbo, non videremus nos ad t/iH» Dio, itnflieai tt ntfotiit oateularibtu. Accedit et aliud periculum, pene· humanae na­ necessitatem redactos, ut clerici· et sacerdotibus, turae pravitatem et ad omne malum proclivitatem, in quibusdam casibus propter vitae miseriam, quaequaestus quicunique et qnibuscumque cautionibus D atom quemdam indultum fseere debeamus.. miiniatur, facile degenerat in effraenem lucri, et Cum haecdieo, dico sancta certe et pia inten­ divitiarum cupiditatem; hinc ininstitiaa, iniquitate· tione, quia cuperem ut tota ecclesia, imprimis autem maxime dolonda·. Temporum nostrorum malum mater nostra et magistra nostra, quam toto cordis unde eat? Ntftine inde, quod viri negotiante· et affectu diligo, d· qua cuperem, ut sit immaculata prava lucri capidine allecti omnes divitia· in mani­ •t munda ab omni raga et macula, ut omnes etiam bus suis coacervant, atque omnia cbaritatia exporta· qui hostiliter voninnt nom habeant occasionem eam magnam mortalium partem ad extremam ot hucus­ calumniandi, veram ut tamquam immaculata, et que inauditam egestatem condemnant; condemnant satia illibata sit eoram populis et gentibus traducenda. ad servitutem quamdam, quae longe peior eat aerviDum autem haec cogitarem, incidit ia manus meas tuto quae olim Athenia et Romae aub idololatria concilium provinciale romanum sub Benedicto ΧΠΙ et paganismo vigebat. Clerigum et sacerdotem ab pontifice celebratum, cuius verbis ego ex toto cor­ hoc periculo ' non esae liberum et immanem terribili dis affectu subscribo. En autem haec. Concilium ludaa proditori· exemplo comprobator; quem contra Romanum sub Benedicto 'XIII felicia memoriae perditionem nec Domini electio, neo eiusdem 1 prae­ de vita et honestate clericorum his verbi· commen­ sentis, nec sancta eius exempla et. monitio impe­ dabat titulo XVI cap. IU: 0Clerua almae civitati· dire potuerunt. Hinc eat quod quantum ego saltem Romae ob multa· ratione· sit oportet forma et exemplar Omnium totiu· orbi» chrietiani clericorum ; > sadm ed.Vat cum. ut dicit sanctu· Bernardua lib. 4 de conei- 667 A. 8E88IONE8 PUBUCAE ET CONGREGATIONES GENERALES deration· cap. 3, eternm ilia· ornatissimam aaaa A quam pair defoetnm. decaat, qai praecipe· in omni eqelnsia rnliquis dignitate praecedit, ita at popali axtarni Romans veniestM ax omni parte, maneant namper aadifieati. * Dam baac dixi, lioeat mihi, eodem idsarum nexn insistaado, qaaedam animadvertere contra unam ex ravMMdissimla epieeopia Italian, eniaa nomen ot dioaoeaim ignoro: illam antea * ia tantam •cio, qaod hic loci do cateehiamo etiam loqai ia. * coeperit Laadavit hie vir, et iaetia landibaa ex­ tulit, et a mo etiam approbator, omiaeatiaaimo· cardiaalM, et oratioanm ia favorem «ardinaliam prolatam; et hac quidem ia re me plane oonaeatientmn habet, cam etiam ego de cardinalium collegio loquena aperte dixerim collegium hoc cardi­ nalium summit et omni veneratione digni· eonataro viri». Bed lioeat mihi observare e region· illiaa praesuli· qui externarum distinctionum aigna cleri­ ci· vetita eue voluit, quod milii vel invito incidit. me ab eiua «elo apoitolico hio expect····, ut alio· etiam et exteriorum colorum et diatinctionam titulua peratrinxiaaat, ne oa quae iuri· et institutionis humanae aunt, longe praevaleant iia quae iuria ct institutionis aunt divinae. Quod certe aanctua losnne· Chrysoatomna non reoenaitnm nonreliquiaaet in auo aureo libro de eacerdotio, ubi aacerdotM propter ingentem illam potestatem quam in corpua et aanguinem Domini habent, propter ingentem illam poteatatem quam exercent in peccati· re­ mittendi· et retinendi·, non >olum regibus et prin­ cipibus hni-ia sacculi praefert, aed ipaia angelis, * throni et dominationibua. Hic autem vir adiunxit admonitioopm, ut caveamu· no iura aanctae aedia invadamua. Concedat mihi idem praeaul, ut ei hac in re non conaentiam et monitionem hanc superfluam dicam ; quia ego in hoe auguato conventu buenaque nec unnm verbum audivi, quod rationem babuiaaet inra aanctae aedia invadendi; pro quibu·, credite mihi, et ego et noa omnm et vitam et aanguinem, ai opua fuerit, parati aumua dare: repeto, et ego et omnes aemper vitagf et aangitinem dare, qUia iu hia iuribua noatra poteetaa, noa ipaa aemper defendemur Aat cavea- mua, caveamus no dum benevolentiam et favorem noatrorum auperiorum iuato modo optamua, ne oharitati· et iuatitiae lege· erga fratre· violnmus. Meminerim·· inter praecipua charitatis et vene- j rationis, quam aurumia viri· et talia inatitutionia debemus officia, primum ac praecipuum locum ob­ tinere veritatem: quae verita· sancta intentione pro­ late nunquam peu personae alicui, seu alicui dignitati nocuit, aed semper profuit. Meminisse temper oportet noa, in primi· in sacro hoc oecumanico con­ cilio. cuius-noa discipuli suda·; illlu· nimirum qui • liquando dixit: Λ'οη de eolo pone oioit Λ eme, eed D de omni oerbo food /eroeedit de ore Dei. Ab illa veritate veritatem panem quotidianum factam csm, quo et singulo· mortalium, et omnM auctoritate·, et omnes digoitalcs perpetuo nutriri oportet, ·ί velint vero vivere, vere profieore, de die in diem meliua et perfectius tranamittere, et ai destinationem suam semper et ubique aaaequi velint. Venerandi patre·, dixi quae dicenda habui, et fora patientiam ■ vostram, ultra quam par Mt, exerepi: verum quidem Mt. Materia iam pene et certe exhausta eat : verum existimo, cum agitur de dootrini· divinis explicandi· et definiendis, cum agitur de conscienti· populorum et gentium conditione vitae et mortis aeternae religanda, cum agitur de decretis condendis perpetuo valituris, potias plus dicatur quam minus, potins peccetur per excessum, 1 VM sapra «4 «IU postresaa verba orattouis a Praa·!··· Pediliai arcbispiacopo Baissai babitaa MS Imitnmur eanciliam Tridaai- tinum, quod non tantum ia ninguli· canonibus et decreti·, verum etiam ia aiagalin oaaonam et de cretorum phraaiba· et oMtoatii· discutiendis into gras hebdomadae immo menaea inanmpait, et ia rebus gravioribua ad ipao· infirmos et moribundo * canones et decreta traaamiait, at eorum etiam in­ dicio eorumque suffragio munirentur. Imitemur concilium Tridentinum tanto magia, quanto magia et ipsi in corde nostro .aoatimua, quod ab eo tem­ pore quo Xic aumaa. param profeoerimu» in virum perfectum et plenitudinem aetati· Chriati, ot vol­ vimur ia circulo vitioao; ex quo quomodo evaauri, et finom aublimem, ad quem teodimua, obtenturi aimua, nemo acit. Hae aedee certe magnificentiaaimae aunt; a>t omaea dicimus: diacusaionibus habendia non aunt aptae, quia vooea in imnfenso hoc spatio diffuaao ad auree eorum, qui omnia verba audiendi iu· babent, non pertingunt; ei multa alia, quae ad liberam diacuaaiooem necessaria aunt, elementa deaunt Desunt imprimi· ea, quae ad rem diacutiendam, et fraterna cum confidentia concertandam neceeaaria eunt Sine hia autem nunquam finem noatrum obtenturi sumus; aed aemper, ut hucuaquc, in incerto et ambiguo tamquam parvuli fluctua­ bimur Ego certe in hia rerum adiunctia unice apem habeo in Spiritu «ancto qui noa dirigit, qui hanc eoaanetudinem habet non tantum hominum virtutibua. hominum meritia et inatitutionibua, aed etiam hominum deffetibua et inflrmitatlbua, dico etiam confuaioaibua uti. ut altiorea fine· aua pro videntia obtineat. Vt ille nobia aiaiatat. ut ille a nobia pericuIKT quae forte redirent peiora prioribua. avertat, ut ille no· ad plenae libertati· et chari tati· diem tranaferat, hoc ardentieaimum cordia mei votum et suffragium eet; cui voto et auffragio certe corda venerabilium fratrum consentiunt. ORATIO rererredi polris dommi /.mrAim Llttch rptcjfn Sotamantini1. Eminentiasimi praeside·, eminentiasimi ac reve­ rendissimi patre·. De proposito nobis schemate constitutioni· dr rite et keiudetf elrricernn· quid cogitem, silentio praeterire nefas putarem Pauca igitur et breviter, ne vos molestia afficiam, de singulis capitibus dicam Caput 1. Quae in hoc capite servari iubentur attente coaeiderana. ad praefatum finem aufficere existimo. Quid enim amplius in clericis a nobis desiderandum, quam quod ab omnibus-quae cos de­ decent, declinante·, in virtutum exercitio se formem fidelium exhibeant? Quae de eorum vita et hone state iam hic et alia· a sacria canonibus et praeser­ tim · sacrosanct· Tridentina synodo aancita sunt. 1 Arguaaeatum; .Rptaoopas Batavia·tissa aiagula schematis capita «sasdaarit. Qeas iubmatar ia I capite, satia eaae ait •d prepositam dama abtiaeatea·. Qaea iabeetar ia II ca­ pite, prueseatibea ecclesiae aeeesaitalibua guqrruli modo, ut eoaciliam secameaieam decet, dptime eoavealre Nullatecai vero es aassatlri dixit Iia, «al breviarii reformationem postslebeal. Quoad III eapal verbis .impudicitiae sordibus' et , immuado oaacabiaata' alia sabsUtasada, qaae dsHcatioriboe •aribaa aoa siat offendiculo. In brdiea vero ad iedioie ex in­ formata coaseirati· vigentem 'diadpiiaam in ano robore reliaqneodam. Instructionem episcopis traditam sans IMI ,de modo procedendi contra rna sint . siquidem bona stabilia hodie eranuernnt . xicarii generales, quorum omnium nomina, sicuti ad>unl oblatione * fi>lilium. pro vaiüa miuistrni ex»r< >tii«, et sub per assignatores lororum accurate descripta fuerunt, B ecclesiae bou<>niin n«>mine ftiam istae oblatione» intr i vi • xbibct indiculus patrum vigesimae tertiae congre­ In verba ,metnrnrrint. ae ad divinum officium integrum qnoti gationis generalia, qui inter acta concilii asservatur. die aivc in écrirais aiw privatisa recitandum etc-' — dicendum * ambiguum eat. — Quoad vitain Reverendus pater dominus Htephanus Cbar- .in choro . quia iliud .in ecclesia inau­ bonneaux archiepiscopus inseensia missam lectam communem a uounifb· propositam lue- duo effici rati) 1° ut clerici qm vivunt alicuius eccleaiae st ipendiia. nt < « lebravi *. Qua absoluta, et recitata oratione Adhodie in pluribus Italiae locis Ut simul vivant. ut <-uuvni'i eumvt Domine etc . eminentissimus primus praeses simul cum episcopo, qm caset ad instar abbatis cum monachi *, patribus annuntiavit duobus oratoribus, qui e su­ vivant Iu concilio ^-ncrah quaai aemfria iarienda vitae com periori congregatione supererant, quatuor alios munis clericorum. Nuniieinata potentat in ri r ili» prohibenda oiruino riencis Mae. Si enim dantur ob merita spiritualia, videretur pnn accessisse, iussitque omnium nomina per aul serre cepa superiorem *e quodammodo in hoc ordine coDrtilncrr. ri ren * tarium publicari. ob menta civilia, ii ea recipiunt, qni gubernio favent. « t clerici de­ Qui ambonem ^onscenden * sequentem notam corati poaaent in episcopos et in alio» clericos forte digniores ae perlegit w insolescere. et inde etiam invidiae et alia mala qnam plunma. ^Nomina oratorum qui pro superiori congre­ Expretae commendandus sanctus Carolus Bvrrviuaeus. cuius gatione inscripti fuerant Reverendissimi patres. opera concilium Tndentinutu ad perfectionem doci pvtuit. ot episcopi hortandi, ut vitam suam component iuxta ea. quae ab Laurentius Gastaldi episcopus baluliarum. '"Thooipso sancto Parolu ni varil· conciliis provincialibus constituta *'loHCphua doru Graves episcopus NaniureeQsia. — sunt. — Quoad clericum concnbinanntn. rem umniuo retinen­ Novi orhtores. Melchior Ng^srian archiepiscopus dam. verba autem, ai placuerit, ita immntan ponar .S> rien* inddat iu illa (leccdta qnae a concilio Trideniino. .tali Mardensis ritus armem. Aloysios Moreno episcopus e cu * memorantur, ita flet etc . at nihil omnino immutandum Eporodiensis, lacobua Baillés episcopus iam Lu· loco circa ea. qnae hac super re Tndenlini patres c >n»utneruut. cionensis. Vinceatiua Motetti episcopus Iroolensis. * Ea enim, quae de novo in s< nemate »tatuhntur. lequeunt iu Dein ab eminentissimo primo praeside omnes praxim deduci, quia fere impossrhile est invenire, qui sint praedicti oratores successive ad ambonem vocati parati ad deponendum in scriptis contra clericum. Praeterea sunt. At episcopus iam Lucionensis aberat, et si rien, u» sciverit, episcopum penes se retinere documenta, in postremo loco loquendi facultas concessa est loanni praereptibua rerum adiuucti» facile ei erit, illam advocare ad laicnui. Iniunoaam etiam episcopis dispositionem illam Ghilardi episcopo Montis Regalis, qui antecedenti tribunal ease, eo vel magia, quod lota episcopi auctoritas restringatur die morbo inq editus, veniae, quam obtinuerat, re­ hodie ad suspensionem, cnm bénéficia non amplius habeantur nuntiavit. Hocaaque de schemate, nonnulla addidit in reeponaionem epis­ copo 8avannenti, a quo ipm accusatus inerat, quod m I sche­ OKATJl) mate .de fide' doctrinam Baianam defenderit, asaereudo, I*eum rererendi patrie domini Laurentii Gattaldi non potniiM creare hominem ab initio, prouti nunc e»t, srihepiecopiï Solutiorum ‘. cet cum illa concupiaeentia effreni, quae nunc dominator m Eminentissimi praosidoe et cardinales, reveren­ homine. Iam vero adnotavit, quod licef inter Baiauas propo* sitione * et haec habeatur; .Deus non potuisaet creare boeiuem. dissimi patres. aicdt nunc nascitur', — hanc tamen propoaitionem non abso­ In hoc schemate de vita et honeetate clericorum, lute damnatam ense, snd tantum in sen»u Baii. qui tenebat, imprimis titulus ipse mihi non arridet. Nec enim elevationem ad ordinem supvruatarafan fnieoe debitam humanae D naturae. Modum argumentandi Baii ad hunc reduci po»a<·, 1 Argumentum : .Episcopus Satatiarum schematis titulnm nimirum; Homo nascitur sine gratia sanctificante ; sed non potuiMet Dene urearb hominem tine gratia sanctificante; ergo i ou respondere dixit iis, de quibps ia decreto agitur. Non non potuisset Dona eruere hominem, ekoi nue nascitur. At eadem enim praecepta exponuntur primam de vita, data dphouestate propositio abeolete considerata potent habere sensum veram, clericorum, sed agiter de vita eorum honesta; ude melina de­ nam do fide Mt, Deum non pome hominem creare in peccato, cretam inscribi posse. ,De offidis clericorum' vel aimpiteiler; at do fide Mt etiam, hominem nasci nunc in peccato (originali) ; De clericis . * Ad decretam vero transitum fhedene quaesivit, utmœ de orunibus omnino derieda, an dumtaxat de deride ergo de fide est, Deum non potuisse hominem creare, sicut nunc nascitur. Barons concupiscentia, quam quisque experitur, »rdiais inferioris necteres schematis loquerentur; multa enim deuti nunc est, evidenter non poterat mm in statu purae na­ ibi occurrere, ^uae omnes indiseriminatim respiciunt, ut ventae turae. 5am ex doctrina communi theologorum in state na­ et horae cunoiticae. Hinc ait hniuamodi ordine progrediendum turae Ispoae homo non potest servare omnia praoeepta Dei, non esae, nt ea generatim praemittantur, quae omneo omnino cleri­ solum quoad modum, scihoet quoad modum Mpematentiem, erd cos respiciunt, et dein ad singulos deveniendum, et toqneudum etiam qtfoad substantiam. Hoc autem idom est ac dicere, quod ia specie de officiis cardinalium, epissoporam, parochorum, oanoBieonm etc. In statutis autem genualibus praeter ea, qnae homo ia state naturae lapsae non potest servare castitatem, ex integro iustitiam, temperantiam etc. Utique id inteUigiter respici sal vestem et horas canonicas, detenataan pesse ait, semper de potentia physica, non voro de potentia morali, sed atrum epiqoopns teneatur diebus dominicis et festis mimam talis tamen difficultas adeat, qnam homo de facto non vincit. celebrare pro dioeoesi, quod quidem maxime optandum «eet — Quae diduntur de exercitiis spiritualibus, extendenda etiam ad Iam vero blasphemam Mt asserere, Deum non potuisM creare episooposS^e de nimia asveritete arguantur erga starfoM tahominem in stata, ia qno non posait servare omnia praecepte, fenore», et de nimie indulgentia erga mmetipeoe. Ia stabitis Sd bearet Deum iniustum, iniquum, qui praecepta imponeret generalibus commendandam etiam frequentationem ooafeminaio non daado virm sufficientes ad ilia servanda. Conclusit doesacramenta!!» et orationem mentalem. — Deveniens actam ad trisam a m prolatam fiüse accanri ut Bsianam. * ». Congregatio generalis vigesima tertia A . V ■ s 673 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA TERTIA 8 februarii 1870 «74 cms φύοοροΓΜη, hic dicendum eoae * «fe e/jieiit il»p· a vita st honestate derisarum sanctione» etc.· Certo in ccruM, vel simpliciter d· dtrieu. De qnibnsnam eleriei» schema loquitur f hoe looo schema per has sanctiones intelUgit sanc­ De tiones Sacrorum oanouun. id eat sanctiones iam omnibu omnino, etiam episcopis et caelari» com­ prehensis, vel tantam de eleriei» inferiori» ordiuie, vcilieet parochia, canonicis, saeerdotibu? Si loqui­ tar tantummodo de hi» eleriei» inferiori» ordini», qua de eauaa ibi ponuntur aliqua, quae ad omne» omnino clerico» pertinent, exempli gratia illa qnae ^prêtant ad officium canonicum, et etiam ad caetera de honestate? Itaque iterem dico, quod iam dixi quando locutu» fui de schemate quod respiciebat episcopos. imprimi» necesse e»t ut statuta generalia praemittstrlur, quae omne» omnino clerico», etiam episcopos, et esetero» episcopis etiam superiore» respicient. statutas a sacria canonibus. Propterea illud osesei- «M est satia ambiguam, utrum sint illas quae sta tueadae sut, vol illae quas iam statutu sunt do vita et honestate clericorum. Deinde dicitur in­ ferius ; .Mundani» desideriis et deliciis se detineri clerici non sinant, soJ serio cogitante» verum altaris ministrum ete. * Quisque minister qui valide set ordinatus, et valido sacramenta administrat, et non { est haereticus, et£dem catholicam docet. e»t veru» j minister, quamvis possit eroe non bonus : ideo non ponerem vocabulum serum, sed bemrm an dipuum. aliter posset suspicio exoriri, utrum minister, qui non eat bonus, non sit etiam verua. Certe etiam respiciunt episcopo» omnia quae Deinde inferius qnod ad vestes, concilium gear­ rale non potest praescribere, i ubere, imperane. im­ spectant ad vestem ; et caeremoniale episcoporum non tantummodo generatim statuit episcopos debere B ponere vestem talarem omnibu» eleriei». quia in deferre vestes proprio ordini congruentes, sed for­ quibusdam locis hoc praeceptum servari non potest. mam et qualitatem, etiam materiam ex qua vestes Bed certe ipse arbitror, et quo magia id cogito, confici debeat, omnino describit. Etiam episcopi magi» arbitror, magi» mibi suadeo concilium gene­ debent officium canonicum recitaro, etiam quoad rale mancum evasurum, quoad hoc vestis eccle­ episcopos determinandum est. utrum teneantur omni­ * siastica· punctum, »i vesti» talaria nullum men­ bus diebus dominicis et festis de praecepto missam tionem faciat. Mea sententia, mea intima per­ celebrare pro dioecesi; oerte si quisque parochus suasione, coneilium generale debet commendare Hebet missam celebrare pro suo grege, videtur etiam vestem talarem: nam certe exoptandum esaet, ut episcopus debere missam celebrare pro tota dioe­ omnes sacerdotes et clerici semper vestem talarem cesi. Etiam ad nos debent pertinere quae statuun­ deferrent: nam vesti» talari» oerte reverentiam con­ tur de exercitiis spiritualibus: nam si omnes «deles ciliat omnibu» fidelibu», ct etiam ii» qui christiani debent propriam vitam efforinare super sacerdote» non sunt, erga sacerdote». Vesti» talari» eet clysuo», super parochos ; certe parochi et sacerdote» peus ot scutum quod tuetur clericum a pluribus et lebent propriam vitam efformare super nostrum gravuaimi» periculi»; et in hac re suam laudem exemplar. Timeo quam maxime no forte nostri agnoscere debeo, et referre' clero gallicane. Nam clerici conquerantur de nobis et dicant, nos erga quotiescumque itor feci per Galliam, ot etiam per dios rigidiores et severior»· fuisse, erga nos ip»o» Italiam et alia loca, et mihi occurrerunt saoerdotoo satis benigniore» propterea statuta deberent fieri C vel clerici gallioani, semper eo» veste talari inee irensralia quoad exercitia spiritualia, et etiam quoad dentes, vidi. Elapsa aestate vidi clericum galli­ confessionem sacramentalem frequentandam. can um in montibus alpe»tribu», quae dividunt meam De confessione sacramentali ne verbum quidem dioeoeeim a dioecesi Dinienèi, et eum vidi, etiamsi n boc schemate habetur, sicuti non habetur verbum iter pedibus ad plure» hora» fecisset, sus veste de oratione mentali, immo nullum verbum oecurrit talari indutam, et oerte hoe mihi maximam aedi­ de oratione, tantummodo excepto officio canonico, ficationem praebuit; et semper provoco sacerdote» rive horis canonicis lam vero quaeso, patre» re­ meos ot clericos meo», qui renuunt, qui aliquid verendissimi, meminerimus maximam necessitatem habent quod dicant contra vesfem talarem, ad haberi, ut sensus religiosus non tantummodo revi­ exemplum oleri gallicae i viscat et augeatur in omnibus fidelibus, »ed stiam / Deinde continuatur; .Profana et inania specta­ augeatur, proficiat, progrediainr m nobis. Omnia cula sibi prohibita esse sciant, pe forte aures et pendent a sensu religioso; operamur qnod sentimus. * oculi illud fort» expungatur; certissimum est Opera externa non sunt nisi manifestationes sen­ clericos, si profani» spectaculis adsistant. auo» ocu­ suum, quos in corde babemns. lamvero sensu» lo», suas sure» magi» vel minus commaculare. religiosas etformatur. sugetur, nutritur, fovetur in Quod ad bona ecclesiastica saltem oportet, ut coleilium generale provocet concilia provincialia, oratione ; et mihi videtur quod hoc concilium de­ beret adhortari omnes clericos, omne» qui 'sunt de et nationalia ad bene definiendum, quid nomine clero, ad orationem et etiam speciatim ad orationem D bonorum ecclesiasticorum veniat. Nam nunc in mentalem, ad ooniunctionem cum Domino nostro pluribus loci» bona ecclesiastica stabilia omnino lesu Christo in sanctissima Eucharistia: et nisi id evanuerant : habentur tantummodo oblatione», quae fiat, timeo ne mancum sit opus concilii quoad dantur a fidelibu» pro tota paroecia, pro eccleeia disciplinam cleri. paroohiali; habentur oblationes, quae dantur pro Certe concilium generale noa potest plura deter­ clerici·; deinde sunt oblationes pro concionibus, minare ; quod ad numerum, quod ad quantitatem eleemosynae pro missa, oblationes pro baptismo, non potest praecipere. Sed etiam ea, quae praeci­ vel pro matrimonio, in quibusdam locis oblatione», pere non potest, potest commendare, potest ad ea pro sacramento poenitentiae, in quibusdam loci» hortari ; et deinde episcopi in concilii» provinciali­ pro extrema unctione. Mihi occurrit aliquis qui bus provocando ad haec hortamenta, ad huiuamodi conqnerebatnr, se non potuisse obtinere a parocho commendationes, poterunt facile statuta praescri­ ut veniret ad extremam unctionem administrandam bere ; et clere» non poterit dicere, hoc esse inven­ antequam solveret. Itaque dico necesse ease, ut tum episcoporum particularium, aed cogetur agno­ bona ecclesiastica bene definiantur, et oblationes scere fuisse iam commendatum a concilio generali ; fidelium, eleemosynae, quae traduntur, etiam tan­ quod si non praescripsit, fuit quia non poterat per quam bona ecclesiastica habeantur : saltem res con­ leges generales, quae omnes respicerent, id sancire. cilii» provincialibus determinanda relinquatur; »ed In hoc schemate pag. 4 (coi. 617 n) dicitur .Qua­ concilia provincialia excitentur ad definienda bona propter, sacro hoc approbante concilio, canonicas de ecclesiastica iuxta adiuncta locorum. Comm. unmnai» tomes L 43 fi7b A. 8M8I0SBB PUBLICAS BT OONGKBGATIONB8 OKNBRALM ·7β Qnod ad officia· caaoafeu· dieitar: ,Μμβ- , facillime excitatur; ot facile Mt quod eterici, ut sibi noriat se sd divisa· officium integram qustidte promereantur ista numismata, poeeiat omo serviles, •ive in. ecclesia «ive privati· recitandnm/ Arbitrer nliquateOM eeee canes meti, aut cenes qui non per voCebulum illud eeetesM iuteUigi ia share po­ sette latrent, aut poeeiat facite transigere, abi nulla blice; nam certe officium caaouioum potest recitari tranes otio fieri potest. Quandoque tori potest, uti ooatis^it, at nempe privati· ia ecclesia aioat a quibusdam tt Mae mihi fortasse dicatis, haoe nimis subtilia oms. Nam parochus numismate fulgeat ot episcopus noa ful­ arbitror officinas legislators·, cieat nos suras, gunt; et teio parcebas quasi ssoc erigat contra hoc osse, probo perspecta· habere via cainaeaa- episcopate, ot poteotatM civiles local· maiorem que verbi ; sapieatia· legislatore· manifestari tam reverentiam adhibeant parocho vel magistro scho­ in seligendis verbis, ta· in verbis oonruagoadie. larum, quàm spisoopo qui numismate caret. Fieri Quaedam dicta saat ab aliquibes do vita com­ potest at hio parochus, qui per patronos sibi numis­ imini; eod animadvertendum eat hae nostra aetata, mate procuravit etiam invidiam excitet in aliis totam vitam communem posse consistere in his parochis, qui vel doctiorM et multo magis pii, ac duobus punctis, ut scilicet vel omnes, qui vivant fervidiori solo eoeeuM sunt ; sed qui enm non habeant stipendiis alicuius paroeciae, aecam vivent lam merita civilia, numismate carent. Uno verbo, fateor vero hoc in nostra Italia, ia pluribus locis fit: imprimis, quousque lex non ait, quae prohibeat vicarii paroeciae, et coadiutoree paroeciae vivunt clericos a numismatibus accipiendis, eiusmodi adcum parocho. Hoc etiam fit in plaribus locis ' iuncta dari posse, ia quibus clericus, etiam epis­ Anglian, et Hiberniae; hoc etiam arbitror fieri in copus, imprudenter respueret hoc numisma; quous­ aliis locis. Certe concilium generale optimum fa­ que lex non sit vetans, huiuamodi dari posse ,adceret, si exhortaretur episcopos ad efficiendum, ut iuneta in quibus episcopus prudentissime accipiat, quotquot vivunt stipendiis alicuius paroeciae vel quis si respueret tunc offensam praeberet, tunc alicuius ecclesiae, aecum vivant. Deinde aliud odia in se concitaret: eed si loquimur de re ipsa, punctum est de canonicis. Certe si fieri posset ut si mibi fas eet sententiam meam Mroferre, sicut canonici ecclesiae cathodralis secum viverent, et aliis fas fuit proferre, dicam, si fiei^osset, nt hoc quasi communitatem religiosam exhiberent, et epis­ copus ipse cum suis canonicis viveret, ipse, sicut abbas cum suis religiosis, viveret cum suis canoni­ cis. sicut fecit sanctus Augustinus Hippohae, sanetus Eusebius Vercellis, saqetus Maximus'Taurini : hqg systema omnino amoveretur ab ecclesia, si fieri posset, ut lex conderetur, quae veteret clerieos a numismatibus accipiendis, arbitror nihil ferme damni eoelesiam accepturam, tuorum magis futurum, ct nos provisuros eue multo magis plenitudini liber­ tatis ecclesiasticae, quae plenitudo nobis supra cae­ tera· res cordi esse debet. Exopto ut in hoc schemate, scilicet in schemate in quo sermo fit de episeopo, laus aliqua tribuatur sgacto Carolo Borromaeo, et boo nomen iu silentio non relinquatur. Illi namque acceptum referre de­ bemus. si vix sc ipse rerum summam sibi a summo pontifice commissam habuit, contra generalem ex pectationem. celerrime, dixerim, iis sdiunctis specta­ maxime esset exoptandum. Arbitror conveniens esse, ut concilium generale quasi seqtipe incipiat iacerc de vita communi eleriporum. Aliquid dictum fuit de numismatibus civilibus tradendis ve) accipiendis. Rogo enixe et etiam atque etiam vos omnes, reverendiaaimi patras, qui hia numismatibus fulgetis, ne putetis me dicere aliquid de vobis : loquor de re, non de personis. Do re ipsa mihi intime pereussum est, ecclesiam magis damni, quam lucri ab bis numismatibus accepisse tis. concilium Tridentinum ad perfectionem per­ et esae accepturam. Quidquid potent aliquatenus duxerit. Ipse primos fuit, qui concilia provincialia laedere plenitudinem libertatis ecclesiasticae, quid­ adeo solemnia celebravit, et in illis conciliis lege· quid continet periculum servilitatis. superbiae, in­ statuit qnae certe in nullo alio concilio ante illum vidiae, hoc certe aemper utilissime ' removebitur invenire possumus. Omnia minutatim, adamussim a clero. deseribuatnr, qnae spectent ad episcopum, eius Iam vero potestates saeculares numismata dant vestes, eius domum, eius supellectilem, eius men­ eeclesiaatioie vel ob merita spiritualia vel ob merita sam, eius famulatam, eius iura, eius officia, eius civilia. Quod ad merita mpiritnalia, quando video obligationes: quidquid spectet ad eoolomam mate­ principes qui numismate exornant episcopum, pa­ rialem, ad supellectilem ecclesiae, quidquid spectat rochum, viearium generalem ob bonam admiaiad omne· eterieos inferiores, ibi hebetur. Mihi vide­ strationem dioecesis vel paroecias, video potestate· bar maxime conveniens esse, vel instant, vel saltem saecularem, qUae seas erigit supra exosllentism at •equam, nt concilium oecumenicum Vaticanum ex­ dignitatem potestatis ecclesiasticas; video principe· hortatur omnes episcopos, quantam fieri possit, ad civilem, qni qnod ad res spirituales quatenus filias, i vitea suam componendam iuxta statuta sancti Caroli quatenus Christianus,quatenus baptisatu, Mt subditas Borromaei. episcopo, facit seipsum superiorem episcopo ; semper Antequam descendam ex hoc ambone, habeo video in hac re potestatem saecularem, quao se facit adhuc aliud punctam, scilicet de clericis, qui im­ voluti magistrum qui numismata distribuit discipulis pudicitia maculantur In primis rem conservemus, suis; video semper potastatem saecularem saae eri­ verba immutemus. Sufficiat dicere, ei clericus incidat gentem supra potestatem eoclesiastioaa, eaaque in illa peccata, quae a concilio Tridentino tali loco aliquatenus deprimentem. 8i sit ob merita civilia, memorantur, tunc ite flet etc., sed contenti simus cum systemata civilia facillimo possint osse noa praescriptionibus concilii Tridentini. Qua de causa Christiana, non conformia principiis, qnae episcopus obligabimus episcopum1 ad ea omnia quae ibi dicun­ et sacerdos semper docere et promovero debet; tur, ut scilicet ineuria informationes sibi habost tunc facile est ut numismata dentur iis clericis, qui ad hoc paratas, ut poMit, sicut dicitur in adnotanon satis bona principia politica et civilia tonant tionibus, etiam superiori, ad quem fiat appellatio, Ex parte clericorum in primis recordemur ip persuasionem rationabilem dare de culpa illius antiquo Foedere Dominum prohibuisse iudicibus ne clerici? Si haec praescribantur, erunt litterae mor­ munera acciperent : nam munera excaecant mentem. tuae, nunquam ed praxim reducentur. Nam hac Et certe sacer ordo et character episcopalis nos nostra aetate praesertim, plures sunt qui sunt parati non immunes rsddit a vitiis huius natares huma­ nae superbia facillime in homine excitatur, invidia * eritttr— sd. Vai. tn CONGREGATIO GENKRALI8 VIGESIMA TERTIA β februarii 1870 •d verba viva, aed aaa ad verba scripts centre clericum, contra parochum, ooutra ranoaieem: im­ possibile ferme eet huiusmodi iafocmationM extraiadieialee habere. Omao qaod facers potrat epis­ copus, eat tantummodo oeribere ia aliqua charta, wbi persuasam esse ob iaformatioaM qaaa aibi procuravit, iam ab illo anno, ab ill· tempera, ia hoc vol allo lore, aibi poraaaaatn erne illam elericum, illam easoaicum, illam parochum erne im­ pudicam. Sed animadvertite, roversadissimi patroe, aoa hoc nostra aetate, in qaibaadam locis praesertim, temper mm ia perioulo, no clerici inferiorra noe trahant ante tribunal saeculare. Ipaa suspendi sacer­ dotem, ot ipse volebat mo trahere ante indicem civilem, et compelleret ad dicendum qaae parochus ipsius mihi dixerat: ai ipse, inquam, acirioMt me habere aliqaam chartam, in qua deeoriptae forent accusationes contra ilium, fortMM me compulisset ad illam chartam coram tribunali oivili exhibendam. Dssm non pehriMst crearo dsmiuoei «78 rietti nunc Iam vero animadvertendum mt ia primia, plurea mm propositiores quae prima fronto videntur iam damnatae, et nen suat Oooeilium CarthaginieuM aune 418 damnaverat oontontiam illorum qui dirent, inter regnum orelorum ot iafernam mm locum medium : et tamea non solum licet catholicis tenere animae raram, qui decedunt tantummodo maculati peccato originali, dmeendere ia limbum ; aed Pius VI per bullam Anetorsm jUUi damnavit synodum Pistorieuoem^ax eo quod synodus Pistoriensis damnaverat senteatiam illorum catholicorum. Synodus Floren­ tina definivit, omnM qui decedunt etiamsi tantum­ modo originalis peccati rei. ia infernum mox des­ cendere; et tamen inter catholieM viget opiuio, eos qui doeeduut nullo alio peccato mortali inquinatos non descendere ia infernum, et non suat haeretici, et noa sunt damnati a concilio Florentino; quia ipsi nomino inferni non intelligent fortasse locum, non praecise locum, quem intellexerat coneilium Florentinum, sed locum ia quo sit ignis ot vermis. Summus pontifex, quando damnavit propositiooM Baii, expresse dixit, aliquae ex illis propositionibus in seipsia non eme falsas, mm veras, eed feisae damnatM in sensu Baii. Ista propositio Mt ex numero illarum ; Mt aequivoca, eet ambigua ; et ambiguitatem demonstrabo immediate. Error Baii hic erat, gratiam Si haM statuantur, nescio utram ipm, nescio utram alii quidquam unquam age rea t vel facerent contra huiuamodi clericum. Animadvertite totam qnraationem reduci ad auepeaaionem ; do parochia ibi nondum loquimur. Praeter parochoa, habemus ne plurea bénéficiâtes' nullos fere. Possumus suspen­ dere. Quod nd removendos clericos a suo beneficio, privando illos suo beneficio, vel beneficia non sunt, vel ubi sunt, potestas saecularis semper tuetur illa sanctificantem. elevationem ad statum eupernaturalom debitam feisM naturae humanae, et Adam ius beneficia: defendit, protegit cleriore ne a beneficio habuisM ad haoc elevationem. Propterea ita argu­ removeantur, nisi ipsimet, ut ipsi aiunt, constet de iustitia sententiae episcopi. Itaoue quoad factum, mentabatur: homo nascitur sine gratia sanctificante ; quoad praxim Mitem, in nostris regionibus, potestas sed Deus non poterat hominem creare sine gratia sanctificant^ ; ergo Deu non ‘poterat hominem episcopi reducitur ad meram suspeoaioasm. Iam vero cum goneratim id praxi nonnisi de suspensione creare profit nascitur. At haec propositio eet vera, res sit, non video ' qua de causa non debeamus orthodoxa; et ita argumentor. De fido eet hominem conservare statutum concilii Tridentini prout eet, C nasci non tantummodo in macula, eed in peccato originali; de fide Mt Deum non poeM hominem scilicet ut ex informata conscientia illos suspen­ damus. Et certe hac nostra aetate quisque episcopus creare in peccato; ergo de fldecstDeum nen po­ tuisse creare hominem aienti nunc est. Videtis antequam sibi certissimus sit coram Deo, reapse suum munus, suam obligationem requirere, ut ipee . ambiguitatem propositionis/ Ulterius progrediar. Concupiscentia quam quis­ suspendat vel removeat illum clericum, non removet Pauci sacerdotes sunt : quando eliquem removemus, que sentit, sicuti^ouno-sfit, evidenter non potuerat tunc immediate molmtia nos gravat aUum saoerCMC in statu purae naturae: compello omnM theo­ logos qui vel explicite vel implicite vel directo vel dotem in illius loco substituendi. Propterea arbitror indirecte hanc sententiam tuentur, compello vos si aetate concilii Tridentini, si patras illi rapienomnM. Provoco ad doctissimum theologum patrem tissimi reni talem reliquerunt conscientiae episcopi, Perrone, qui in suis praelectionibus theologicis haec qua de cana hac nostra etiam aetate ros conscien­ habet : „la statu naturae lapsae homo non potMt tiae epiaeopi non Mt remittenda? Antequam descendam ex hoc ambone vos rogo,. rarvare omnia praecepta Dei, non solum quod ad reverendissimi patras, ut mihi sinatis pauca verba modum, sciliMt ad modum supernaturalom, sed dicere ad defendendam meam orthodoxiam. Nihil quod ad substantiam: * quod idem est m dicere: mihi magis cordi est, nihil rarius, suavius, dulcius, homo (ista sentretia Perrone et omnium theolo­ pretiosius quam fidra orthodoxa, a qua ne latum gorum non Mt sententia nova, sed Mt Mutentia quidem unguem unquam discessi, et nunquam ero D Augustini) homo in statu naturae lapsae, prouti nunc Mt, non potMt servare castitatem, non potMt discessurus Iam vero quando epiacopu SsvannMsis ex hoc ambone disserebat de hoc ipso schemate servare ex integro iustitiam, non potest servare ex integro temperantiam. Perrone ait, ipsum loqui de df tila ft hoiufMf etfricorm , * permissus fuit dicere impotentia morali, non physica; utique impotentia episcopum, qui ante illum locutus fuerat, proposi­ morali, id Mt de tali difficultate quam homo non tionem damnatam inter easterns propositionM Baii vincit. ibi protulisse. Certus eum illum loqnutum mmox Iam vero id blasphemam Mt, horrendum Mt selo fidei orthodoxae ; nullam illi intentionem feisM dicere Deum potuisse errare hominem in statu, in mihi aliquam offensam praebere : sed certe sub tam gravi accusatione manere mihi non licet. Indignua quo non potuerit servare omnia praerepta. Hor­ rendum Mt, blasphemem Mt, quia tuse Deu reset enim suem qui unquam hunc locum conscenderem, iniquus, iniustas; praecepta daret, ei non daret si huc venirem ad proferendas doctrinas iam ab vireo suffimeutm ad praerepta servanda Atqui ecclesia damnatas. Ipse dixeram, in scholis catho­ omnes dicunt nunc bomiaM noa posse servare om­ licis generetim tonori hanc doctrinam, hominem non potuime creari a Deo ab initio uti Mt nue, nia praecepta; ergo evidens est Deum non potuisse id eet cum illa eonoOpiaoentia effreni, quae nane «gnare hominem prouti nunc Mt: propterea non oportet, non debet quisqnam accusare doctrinam dominatur in homine. Ipra dixit hanc senteatiam meam, quasi fuerit iam damnata in Baio. Et cer­ iam com damnatam in Baii propositionibus, ex eo quod inter oaetoraa propoaitioSM Baii hara Mt: tissime, reverendissimi patres, infirmus homo eum. I 879 A. 8B88IONE8 PUBLICAB KT CONGBBGATIONBB GENBBALB8 possum peccare. sed semperexoro Spiritum saactum pt mihi tantam lumiais tribuat, at quae eb ecclesia datnnata teat, a me removeam tuque gravissimum malum, et sempeV sedi apoetolicae, in ββο A Bad istas imperfeotionea adeo sunt exaggeratae, ut ano audientes cogitare debuerint, saae contra ■outeat oratorum, vix aliquid osso in nostro bre­ viario, quod non emendari debeat, qaod retineri qua eat petra super quern eccieeia stat, obodientiam debeat, llevereadisaimi patres, nostrum breviarium perfeetimimam non volam externam, sed etiam in­ nostrae sunt deliciae; in laboribus requies, et in ternam professus earn, et semper profitebor. adversis solatium. Lectiones sacrae scripturae, hymni et cantica, homiliae sanctorum patrum, leOBATIO geadae sanctorum, quoe in eo ooatinentur, praoterreremdi peint domim Tkeedari lottpki Gram qusmquod spiritum orationis et unctionem ubique episcopi NeawrcensM *. redolent, nobis ot ineundisaimam et uberrimam in­ Eminentissimi praesides et reverendiaeimi patrea. formationis et instructionis materiam exhibent: ita Ignoscite quaeso, si peat tam longam discus­ ut sacerdos qui illud bene novit et intelligit, non sionem per aliquot momenta adbae vos remoter. mediocriter doetua dici possit ot debeat. De schemate ipso nihil habeo dicendum post Breviaram illud inaupor nobis datur ab ecclesia ea, quae tam mature ct plene dicta tpnt ; sed volo Bomaaa, matre nostra oaactissima, cuius prudentis, quaedam dicere de iia, quae occasione schematis sapientia, discretio, scientia in omnibus praedican­ dicta fuerunt. Schema quidem, quod attinet ad tur; quae perfectionem suorum sacerdotum ardenter cius naturam et materiam, mihi multum placet : et B expetit, ct quae certe nollet illis tradere librum existimo me teneri hodie ox hoc looo publicum precum et orationis, qui non esset, quantum fieri meae gratitudinis testimonium exhibere schematis potest humano modo, omnibus numeris absolutus: illius auctoribus, cupioque ut illud testimonium quae omnia si perpensa fuissent, existimo quod illi accipere velint tanquam compensationem aliquam pruritui nimis severae orifices non ita severe fuisset eorum, quae nimia dure adversus ipsos heri dicta indultum. Querelae adversus nostrum breviarium »unt. (Magni planrnu rt epprohetwms tigna.) non ab his diebus exordium habuere. Causam de­ Petitum 'fuit: quinam sunt illi auctorea sche­ dere. libenter fateor, quaedam imperfectiones, quae matis t Non sunt ignoti : eorum nomina olim publi­ in eo, sicuti in quolibet opere humano, occurrunt : cata eunt in omnibus ephemeridibus Sunt iuris . nec eoo neglexerunt Romani pontifices, qai, ut a cultores peritiuimi. Petitum fait etiam: undenam multis observatum est, emendationem illius viris venerunt ? Ex variis ecclesiae partibus, advocati a eruditissimis commendaverunt, nec isti suo officio summo pontifice ut nobis materiam idoneam dis­ defaeruat. Viri illi eruditissimi opus illud ita per­ cussionum praepararent. Quid praestiterunt nobis fecerunt, ut quae suot certe falsa eliminarent, et per duos annos? Innodaverunt inschematibas prae­ quae dubia sed adhuc probabilibus rationibus fultu parandis-. obodientiam praestiterunt summo ponti­ servarent. Quod si ex his dubiis quaedam nunc fici. Kt quid inde reportant? Dico cum dolore: falsa deprehenduntur, si quaedam imperfecta clare dicteria et iniurias. Sed haec satis dicta sint de ostenduntur, non is sum sane qui vellem q^in C nostro breviario servari ; sed longe ultra mihi viden­ re adeo dolorosa. (SigM qpprefadsMM.) Dixi me vello loqui de aliqua re, quae diota fait tur se extendote querelae adversus nostum bre­ occasione schematis. Acturus sum causam non solam viarium motae. mihi, sed et vobis, certus sum, gratissimam. Volo itaque si omnia quae dicta sunt, quae congest .i aliqua dicere in defensionem nostri breviarii, de sunt, simul colligamus, complectitur nostrum bre­ quo non pauca, eaque minus benigna, ut mitius viarium nan-ationee de miraoulia. quae non sunt satis loquar, saltem meo indicio, prolata sunt Plores certe probtRa; complectitur facta historica quae cri­ oratores emendationem ot correctionem breviarii tica falsa ostendit; complectitur homiliae quae potius expostularunt. Hoc certe libenter ferrem,'si id de risum quam pietatem excitant; stylos valde incultui, aliquot tantum imperfectionibus intelligondum esset. parem expolitus, ipsis antiphonis et respoaaoriis lis intentata fuit: deinde longitudo quae vix non 1 Arguamatam : .^iseopas Naanucenais approbavit reboem obeat ad impletionem sacrorum officioram ministerii ia omaibes et respondit Ha, quas nimis durs osotra UM dicta fuerat, ot praeurti· qmnfis quassttam est, quinam aaetssss nostri. Si haec omnia, reverendissimi patrea, crude fuerint, aado i mertet et qoM fcmriat. Osiasimt satam caboacciperentur, nonne sequeretur omnia fere m nostro matis ia dadamdoMm breviarii Armani leqaatas eet. Al ia breviario esso corrigenda, vix ullam esse partem priais et ipm tsarns mt, poem breviariam rsMaari a mmaaUie quae emendatione non indigeat? Hoc sane non imporftotioaibea; voramtaamn ait m, qeu diota seat, ssweissv creditis, reverendissimi patres, et certus sum tale breviarium pene ia omaibas etreunm east. Quoad i attatem bistorioam eodem mmpor rppsai, nimirum legandas maetl quid exprimere nullos voluisse oratores, qui de co Dtaayrii Areopa«ilaa, seaeti itanmtia Him lui tiptimii Con· D locuti sut Infinitus autem essem, si vellem omnes rlaatlni Magni etc. Novam lepoadem m aefitriau do manti istas obioctionee solvero: quamdam meo scopo Folias Valmio oppmitam ab opimopo Csloemei. quae tamen suMeiaat. aoa entia probat. Nam ad eridadandam, qaod murtus f * VaMas pertineat ad tsmUam rapalam QaÙupm, sen nattait Et primo quidem quoad veritatem historicam, diacre, Veleeieaam *—“a-— ad mfarae mutem poet Felirem anale thnaam obtiatdam, aéd desMastnadnm sass , * eats DM t sapai ip ismiMa maoti FatMs ate Mem fUedeawatam tarie illhm, quod eerie aoa ratis expeditam Mot. Ia quaatam ad narretionm adrualmu, ait, nee poem Ulas e sue lorn extur­ bari, quoadusque evideatibee argeaaatis mram Writes evin­ catur. Ia quaatam ad style·, ntiqrn aoqao Horatianam nee Cioeroaiaaam mm; at praeterquam quad babaaatar ia Die boadliae macti HieSoaymi, maoti Augustini 0*-, noenadam, noa api de opere litterario^ sod de Hbro pneâm, qui ri litterarie ornata excelleret, amplem distractionibus antariam suppedita ret. — In qnnatam nd lonpitudlMm, ooatinpere utique pro aUqna vim perna, ut parocho pio at laborioso nimia leaps evadat breviarii radiatio, id umea non frequentor «mtiagere, iaroo nonairi ab otiosis de breviarii loapitadM taeriaualM edi. Non ergo abbreviandam, quod breviarium iam eet; emmdetur utique in aonsnlNa imperMtianibm, md ia suo eomptan in­ colume sit.? primae erimipationoe huiusmodi adversus nostrum breviaria· excitatae fuerunt duobus abhiae saeoalis a viris lansenianae factionis; qai ut suum scopum attingerent reeecaadi e religione quidquid pietatem favere posset, qualia sunt corte vitae, exempla et miracula auctorem, olamitabaat, breviarium nostram refertam esse falsis Mirationibus miraculorum, quas ab eo expungi prorsus necesse erat. Istos clamores primo suppresserant viri eruditi, quos inter Hono­ ratas a Bancta Maria ia suo valde commendando opere De wu st rtgntit eritittt; et praesertim immortali» memoriae Benedictus XIV in praeclaro opere ZXs eenomsetioiw snacfonmn, quod est immendUm ecclesiasticae eruditionis promptuariam. Osten­ derant viri illi eruditi quam falso istae criminationes ββΐ CONGREGATIO GENERALI8 breviarie nostro fuerint impacta·.: oetandit speoiatim laudatus Benedictu· XIV quanta sit euotoritas breviarii romani, eum quanta reverentia ait d * m loquendam; see temeritatis notam effugiet, dicit summus pontifax, qai sine solide faadameate audeat illud impugnaro quad in breviario continatur Pono eaedem aemper recoquantur objection··; aemper opponitur narratio miraculorum quaa occurrunt in breriario, parratio, leganda aaucti Dionysii Areo­ pagitae, aanoti Clementia Romani, baptiamus Con­ stantini Magni a aucto Sylvestre peractus. Unam tantum noram audiri obioctionem, ot eat de sancto Felice Valesio. Sed quoad hanc obieotionom, meo indicio, pace illustriaaimi et reverendissimi viri, qui illam protulit, non mihi videtur recte con­ cludere eius argumentum. Ut enim aliquid pro­ baret, non solummodo deberet probari qnod primus cx Valesiorum familia, qni thronum Galliarum occu­ paverit, vixerit centum ad minus annos post sanctum Felicem Valesium, sed fundamentum illius iuris quod pertinebat ad familiam Valeaiorum recentius eaae sancto Felice Valesio. Hoc autem, an posait oatendore, nescio, nec investigare potui. Caeterum quod attinet ad narrationem de mira­ culis, eeYte non sut reiicienda quia aunt narra­ tiones miraeuiosae ; secus omnes sacrae scripturae, quae singulis in paginis nobia exhibent divinae eitraordinariae providentiae interventionem, essent etiam reiicienda·: sed suat expandendae ad regulas non severioris, sed aequae ot iaatao eritioe·, nee poesunt illae narrationes ex Baronio, st heri dictum fuit, ab eo loco quem in breviario possidant extur­ bari, quin «viduatibus rationibus eorum falsitas ostendatur. Porro vos non latet, revsrendiaaimi patree, quid hac ia re praestiterit historia critica nostrorum ' Mnporam,. revocatis scilicet ad trutinam argumentis, quae nimis severior critica olim con­ gessit adversu ea, quae in vitis sanctorum con­ tinentur. Ostendit nempe illa moderna critica ad­ huc ration·· opponi aerrbua illis auctoribus: ac proinde rem neutiqnam esse confectam, et saam illis factis adhuc remanere auctoritatem. Certe post opera quae hae de re edita aunt, nollem ego, ut quaedam afferam, post opus reve­ rendi domini Faillon1 de epoetelata seboti Laseri ot sanctarum Mariae Magdalenae et Marthae, post opus unius ex clarissimis istius concilii Vatioeni patri­ bus reverendissimi domiat Darboy Parisien·!· arahiepisoopi de sancto Dionysio Areopagita; nollem ego taaquam fabulas reiioere quas in breviario et iu antiquis vitis sanctorum habeatur de sancio Dionysio Areopagita Parisiorum apostolo, et de primis illustris Gallicanae eeelesiae apostolis beben­ tur. Nollem ego ad limea antiquae basilieao sancti dementis, coram monumentis in ea reperti·, nollem ego tanqaam spuria reticere ea quaa leguntur in nostro breviario de vita et morte celeberrimi sancti Petri discipuli. Nollem egb prope baptisterium pulcherrimum Constantini Magni et eius palatium, nollem Unquam fabulam explodere baptismum Constantini Magni a sancto Bylvestro peractum, et auctoritatem Eusebii, viri factionibus ac partibus Arienis addicti, toti traditioni ecclesias Romanae praeferre. Et haec de auctoritate historica satia dicU sint. Nunc quod attinet ad stylum, fateor omnia quae sunt in nostro breviario non esse exacta ad phrasim Horatianam, nec ad periodos Ciceronianas: <}uam> Operis ab «retere laudati iaaeriptio base est : Momawsls uUdits Meritu, et Ut W Mariae JfcM tt Salva . * * Peri 1M8, Ï voL ia ··, xtviij - IMO et 1SSS p., tgt TERTIA β februarii 1870 688 A vis Umeib sint ia nostro breriario hymni qui non eseeat indigni aevo Augusti. Sed nonne ubique in nostro breviario reperimus elegantes Hieronymi orationes, et' puras narratio···? Nonae ubique reperimns homilies eloqueatimimorum eoclesiaa patrum. Ambrosii, Augustini, Leonis, Chrysostomi, Bernardi et aliorum, qui non tantummodo sapien­ tiae, eciontiae, sed etiam praestantissimi ingenii .laude praedicantur? Sed esto, non omnia sint aequali rxiatimatioae digna: an hanc lendem iuste in breviario requirere·? Breviarium non eat opus litterarium : est liber orationis et precum. Isuivero spiritus orationis si aon necessario excludit, vix tamen compatitur stylum nimia politum, elegantem nimis sermonis formam; delectatur saepe simplici tate et familiaritate verborum. Sit in exemplum oratio illa praestantissime quae est typus orationum, oratio dominica, qnam a Christo salvatore didiciB mus : quanta in verbis simplicitas, quanta in rebus ubertas ! Caeterum nonne ampldm distractionibus mate­ riam suppeditarent nostri hymni, si pulchritudine litteraria excellerent? Forsitan nostri litterati, de­ lectati illa pulchritudine, illam admirarentur, et meditarentur: aed simul cor ad Deum non elevarent, nec preces funderent. Habemus in hac re conti ten­ tera reum, nempe celebrem poetam Saatolium1, cuius hymni in multis particularibus breviariis introducti sunt, quae olim plurima erant, sed quorum plera­ que nunc suppressa suat · summis pontificibus pro bono unitatis et fidei. Fatebatur autem candido ille celeber poeta spiritum orationis prorsus oxulare de suis istis hymnis : nee miram. Quomodo poterat in suis opellis spiritum orationis inspirare, quem ipse non habebat? nam magis deliciis mundanis, quam oratione dsleetabatur. Et dicere etiam soleC b t * ille celeber poeta, se omnia sua poemata liben­ ter concessurum pro sole prosa saneti Thomae Aquinatis Lendo Danas solqolorsrn. Miranda sane confessio, quae ea quae dixi mirum in modum con­ firmat ? Et quid dicam de longitudine? Fateor in aliquo casu oxtraordinario pio parocho deesse tempus sd breviarium persolvendum. Bed si tempus inutiliter non teratur, existimo oesum illum non fore frequen­ tem. Sunt etiam apud eos parochi qui maximas, numerosa· parochias caraat, qui tota die dominica detinentur in oonfeaaionibus audiendis, in sacris officiis celebrandis, ia dominionlibus scholis invisen­ dis et dirigendis, ot tamen de officio breviando aon cogitant; sed illud exacte, plene, integre recitant, requiem veram ia eius recitatione inveniente·, latis ergo non nimis opqposnin, et onerosum, et longum videtur breviarium : illis saepe videtur onerosum, D qui nihil habent qaou agant, et qni totum diem tarpiter in otio consumunt. Notum enim est hominos desides semper conqueri de suis occupationibus, cum · contra homines cordati semper tempus ut omnibns satisfaciant inveniunt. Nec huic inconve­ nienti mederetur si, quod quidam expostulaverunt •x illustrissimis oratoribus, totum psalterium reci­ taretur: nam notum eet, ex omtaibus officiis lon­ gissima esse officia de feriis ; et sic volentes evitare Scyllam, inciderent in Carybdim. Caeterum omnes norunt pro iis casibus extraordinariis dari locum dispensationi, et exceptioni, quae dicitur epicheia. Cnpio ergo multum ut non brevietur illud quod 1 Ssdrdwm ed. Vat., sed profecto legendum 8mtloltum, scilicet Icaaaem-Baptistam Saatenil, seu potius Saattal (ISSO -16S7) .qai sacros kystnos piis aeque ac politis venibo» ad usui ecclesiae ooaciuaavit*. ut legitur in lapide marmoreo ia eius memoriam erecto Parisiis, iu ecclesia Ssacti·Nicolai driChardouet. 683 A. 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 684 iam breviariam appellatur, emendetur ia certo A dio evenire nostris oculis eenimna, vehementissime imperfectis, aad multum eapio ut ad noa esitem dolenti corde et animo doploramaa. Quamquam in ano generali complexa incolant radent per Dei misericordiam in tote men dioeoeai at ia Haec, eminentiMimi et reverendiaeinai patine, aliis quibusdam omnes presbyteri sint oooMbea; hase tame· mala quao ex defecta legis sacri coeli­ pro modulo meo dicere volui ia causa noatri bre­ viarii; non quod cogitem ulli ex robie nostrum batas oriuntur, nolo hio siagala enumeraro; as breviarium displicere: absit talio cogitatio. Sed propterea hoc tantam meminisse me sufficiat Pres­ ad hoc adductae fui ex triplici oauaa: primo quidem byteri uxorati magia provideat suae familiae, quam indiguum existimabam ai dici potuiaeet, quod suae ecclesiae; presbyteri uxorati suarum uxorum nostrum breviarium, ita eevore tractatam ia con­ ornatus plue quaerunt, quam uterorum altarium; cilio Vaticano, ne ullam qnidem ex profecto naotum presbyteri uxorati maiorem gerunt caram do filiis esset defensorem. Alia cauta: ex modo loquendi suis, quam do populo fideli ipois erodito. Haec, quorumdam oratorum do hac re; cane contra eorum venerabiles patrea, quae vidi et audivi, et experientia mentem, coniicere potuissent fratres noatri ex (iuxta meam aetatem loquor) mihi constant, robia Oriente, quibua incognitam eet noatrum breviarium, manifestavi. noa habere librum oralionie plenum mendie et Non eum,enim in eorum opinione, qui fortasse falaitatibua; eo vel magia quod hia ultimis diebus dicunt mala seu vulnera nostrarum ecclesiarum noa celebria acriptor Gallus in libello famoso ausus eit ease detegenda oecumenico eoncilio, aed potius cum magna aurium piarum offensione, nee non eam B cooperienda, ne ullo nostrae ecclesiae dedecore ingenti scandalo scribere, quod narrationes adsint afficiantur, Sed hio cogitandi ipodus non eat rectus, non est prudens * aequo pius, eed potius crudelis. in nostro breviario, quae prodierunt ex acbola men­ dacii et falaitatie: contra quam aaeertionem non Nam leti homines venerandi in Spiritu sancto hic poasumue quin vehementer proteatemur. Potaiaaent etiam cogitare iidem fratree eccleaiae orientalia tantum tempua esae a nobia impendendum in reci­ tatione officii, ut esset onus vere intolerabile. Ul­ congregati eunt, veri nostrarum animarum medici, patres et simul fratree in Christo lesu; et ideo spirituales infirmitates nostras, sive ecclesia: uns nostrarum vulnera aperire candide debemus, ut bsne asanentur. Nos nempe orientales hoc vulnus habemuA, ipsi scilicet occidentales aliud habent. Et haec de malis ex defectu legis coelibatus pro­ venientibus breviter dicta sint. Bona vero quae ex coelibatus lege abunde pro­ tima causa quae me impulit haec eet, quod hio ultimis temporibus sancta aedes totis viribus incu­ buerit, ut suppressis breviariis particularibus, romanum breviarium ubique introduceret. lamvero ex modo loquendi quorumdam oratorum posset ooniici, quod ecclesia Romana, quod sancta sedeo voluerit fluunt vobis iam enat notissima. Unum tamen ob­ omnibus suis sacerdotibus obtrudere librum orationis servationis dignum solummodo adinngo, quod est falaitatibua et mendis plenum, et stylo incultiori et in ecclesia nostra Armenia facto ipso probatum. Ex historia constat, tempore quo Mpientissimus ille viliori conceptum. Multum gaudebo, eminentiaaimi et reverendissimi pontifex Benedictus XIV sedem patriarchalem patres, si istae rationes vobis alicuius ponderis vi- C Armenorum Ciliciae instituit, tres tantum sedes sae fuerint, et ei indicaveritis me non omnino frustra catholicas, Mardenaem, Aleppenscm et Karputhensem apud Armenos extitisse: postea autem proveniam loquendi petivisse. greosq temporum, nempe ab Abrahamo Petro I patriarcha usque ad felicis memoriae Gregorium ORATIO Petrum VIII, dioeceses usque ad duodecim, praeter rrvrrrndi patrii domini Mtlchiorii Natarim tot missiones, auctae sunt. Quomodo ergo hoc architpilcopi Mardoni» ritui irum factum est? Opera indefemoque solo cleri ipsius Virgo immaculata, adinva nos. Dulcissima verba patri archatus, qui coelibatum per epodale votuur pro illa congregatione a sancta sede approbatum ista ac mihi semper gratissima, sunt verba amaatiasimi patris nostri Pii IX pontificio maximi prolata profitetur. Et hinc tot novae sedes, Mardenais, Caesareensis etc.; hinc tot conversiones et mis­ in ipso actu illius fere omnibus cogniti lapsus, cuius particeps fui, illius lapsus qui evenit in monasterio siones; hinc tantus fidei progressus in ecclesia Ar­ menia. Eadem coelibatas lex in armenio seminario Sanctae Agnetis virginis et martyria extra moenia, die 13 aprilis. Haec igjtar verba, in tota vita primatialis sedis Constantinopolitanas ante unionem patriarchalis et primatialis inriadietionis observaba­ memoranda, eatis sint mihi pro exordio; praesertim cum de immaculata vita et honestato clericorum tur, nt et hodie post unionem observatur. Hinc etiam sub primatiali iurisdictione conventiones nesim disserturus. Vobis itaque, eminentiaaimi prae­ sides, eminentissimi ac reverendissimi patres, vobis, D vae ; hinc propagatio fidei ; bino novarum oediuiti qui positi estis a Spiritu Macto regere eoclesiam Dei, et vobis, qui estis medici totius corporis Christi, quod est ecclesia, maximum ecclesiae orientalis vulnus ob maius ecclesiae huius bonum atquo ani­ marum salutem aperire cogor, ut in hac oecumenioa synodo debitum et opportunum praebeatis medi­ camentum. Verum enim vero vulnus istud est defectus legis coelibatus in clero orientali, ex qno defecta ex­ perientia teste plura mala atque indecentiae quoti- erectio, quarum posterior Karputhenaia quatuor ab­ hinc annis fuit instituta: en bona ex coelibatus lege secuta. Nam ut optime scitis, si clerus sit coelebs, animum et mentem facilius ad Deam ele­ vat, ot cam Deo uniter ; ot ideo Dei gloriam quaerit et fidei propagationem assidue procurat Non ita tamen si clerus sit uxoratus. Gratias agimus Deo nos Armenii episcopi, quod ia ecclesia nostra ista consuetudo non per legem, sed per modum facti iam aboleri coepit. Hoe tamen meum desiderium ad maiorem Dei gloriam > ArgiuMatus: .Aretispiseopoa Mardssuda Aaateeriua aaptesaU, ut eaneUiui Amnent coelibatus pre orientaHbes, et nala esnssmvit, quas ex presbyteria exoratis preveeinat. Mala eeelMiaa orientalia non mm ooeultaada in mmWo, mA mm potiu MaaUbstaada, at aaaari pesalat Bena aatsaa sanaMravit, qnae aeeleaiM Borneae obveeamt per ristibetna * iatroSnctioMM. vammque ecclesiae orientalia bonum circa rem tanti momenti, ut per se petet, vobis, emineatioaimi praeaidea, eminentiaaimi ao reverendissimi. patrea, vobis humiliter proponere volui, ut vestra Mpientia et prudeatta, aive in hoc schemate, aive in alio, salubriter provideatis. CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA TERTIA 8 februarii 1870 W5 OBATfO rnmttdi patri» demssn Aioyfü Marra» tpiaeapi £peradira»ii'. Eminentissimi «t exeelloatiseimi praecides, smi■oàtÎMimi «t reverendissimi patres. Qai silentio sue de prino scfiemate, licet ia- 68· A dieit rtpalna demirsOtism ; emsfrw' setsctitoHs af Jidai unctu Ambrosios ; Mansu tniniat unctus loanneo Chrysostom os ; catonii pontifices sanctus Leo Magnus clarum mi/irism dfemem; nt mmMmm mu clareres ctoriconsm appellat Alexander III in epistola ad epis­ copos Btrigenienoem Ut Coloniensem: apa tatiea>a * aériptua ot parataa ad loquendam, veetro tempori, orduwM Philippas abbas; aamrtss etxQsssss, ordinem quod ingiter inaamere pio ao sapienter acitis, por­ tera studuit, aicque approbllionem vestram ob­ onpob'cM· tinuit ; nene peace pro munere dicton», ad exitum anni 869 ; et uactus doctor Bernardus cleri ordinem ducta novi schematis dieenseione, veniam iadul- gentiamqnq vrntram expostulat ac sperat concilium Foroiulienso anni 791: cialem Chriati haarrditaitai dieit Mswiiam’mum,· spe­ concilium Tusoianum epM mrmansm Densem' unctus doctor Petrae Damianos. Amplissimam discussionem profecto habuit schema, qnod pergrandem tractationem continet de vita et honeatate clericorum; vitalem dixerim pro aanctiaaima divina religione, quam a vocalia in aortem Domini repraesentari apad homines viatores, armo non videt. 'Divino cultui dedicati omnee 'Infinitos porro ornem, si alia plura hia similia referre vellem a conciliis et a unctis patribus vel scriptoribus ecclesiasticis prolata de dignitate cleri, deque honore ipsi socrisque hominibus debito. At­ tamen illa quae retuli abundantiuime oojnmendant praestantem curam, quam clariuimi auctores sche­ elurici a populo ofHciia et ordinibua aunt diriai, et B matis posuerunt in tractatione, quae tanti momenti penes fidoleo legatione divine funguntur atque est, a qua dixerim pendere omne bonum divinae missionem exercent a Salvatore mundi factam ecreligionis et ecclesiae, atque me convenire faciunt cleaiae auae aanctae, quam aibi arquiaivit sanguine in opinamentum illorum, qui a dignitate clericorum auo, ut filioa Adam et univeraam humanam familiam ex divina institutione exordiendum eue autumant ducat ad aalvationia portum in limine aeternitatia. in gravi ista pertractatione, ut deinde naturalis Magna profecto clericorum dignitas, qui omnee gressus fiat ad enucleandas eorum obligationes at­ divinis ministeriis mancipati altaria circumsepire, que ad indicandum qualis eorum vita ct honestas ad illa ascendere, fidem et legem Dei docere, sacraeue dobeat. Qua do re ei, eminentissimi ac reve­ menta ministrare, loca canota et sacra tabernacula rendissimi patres, proposita idea vobis probata erit euatodire, in iia permanere, eiaque debent continuo per logicae progreuum d» mairritalr ft obtditntia, deservire., Haec omnia certe populia christiania in­ uti in corpore iuris canonici, quae necessaria sunt, cita eunt ; at eiadem haec memorare non tam oppor­ breviter erunt indicanda, et postmodum sermo tunum, quam neceaaarium haberi poaeet in prae­ sponte veniet ad statum perfectionis et sanctitatis acuti societatum humanarum conditione, et prae­ clericis proprium ; qui sicut a populo officiis et mittere quae cleri honorem auatinere et augere ordinibus sunt divisi, ita summopere nitantur opor­ valeant, concinne addendo quaedam eiua laudes. tet ut vitae honestate, praeclaris virtutibus, et Etenim atatum cleri Ennodiua in vita eancti Antonii sanctis exemplis praecellant, ea omnia adamussini C servando, quae a divinis litteris, sacris canonibus ei conciliis, necnon constitutionibus pontificiis, pro­ ’ Argumentas» ; .Bpiseopus Ipporegieasts Metone sche­ matis laudavit, at schema fpaam expendeea ae ox iia eoae dixit, vincialibus vel synodalibus cuiusque dioecesis qui cupient, ut exordium ducator ab exponenda dignitate cleri­ sancita habentor singillatim de hoc ipso titulo. At corum ex dirina inetitntioM, et deinde transitas let ad eorum satis de his; etenim a praeclarissimis oratoribus efficis et obligationes. Veniens ad es, quae dicantur in schemate qui mo praecesserunt abundantius dictum fuit. de bonis ecclesiae non eon fUndandis eam propriis, eepieatiaaime ait sanctiones TrideuUaas innovatas fuisse: st notsÂdnm eonQuod tractatum forsan non est, et certo non audivi suit 1° quod in universo ferme orbe ecclesiastica bona cessarunt; aut intellexi, illud est quod pag. b (coi. 617 o) dicitur, idcirco canones de beneficiis vel non bebent amplius obtectum scilicet: „Clerici diligenter «atra caveant ne bona renie, cui referantur, vel praevideri potest, brevi non amplius ecclesiastica, quae res Dei sunt et patrimonium habituros ; fi* 1 qnod immutata prorsus rit antiqua disciplina de Christi et pauperum, cum propriis confundantur, peculio clericorum, ita ut derid possint de iure oommunr aive eorumve fructus ad consanguines» vel haeredes per actas inter viros, aive per testamenta disponere de bonis et proventibus ratione clericatus aeu officiorum eccleeiaatieonim * transeant' Sapientissime porro praeclarissimi sche­ conquisitis, noa ea quidem libertate, quasi de re sua disposant, matie auctores hac paragraphe sacrosanctae Tridensed nt bopa ecclesiis, ude acquisita aut, debeant remanere, tinae synodi sanctiones innovarunt : proptereaque atque de iia pauperibus et religiosis loeia, et illis qui viventi iisdem gratias reddere me profiteor, probe con­ servierunt, aliquid luta merita conferatur, uti legitur cap. 18 fidens istas accommodatas iri praesenti statui ec­ de testamentis, et m fiat, at clerks nihil teetaunents disposue­ rint ad piae causas,' iuxta cuonnm expositores legitimi eonm clesiae et singulari conditioni, quae post celeberri­ haeredes debeant ecclesiae ea restituere, quae noverint ab eis- p mum illud concilium ot praesertim nostro hoc aevo dem clericis ecclesiae intuitu fuisse seqnisita. Hisce addebat rescripta, que regularibus ab ordine excedentibus concedutnr, nt de acquisitis boato testari valeant, eudém clausulam prae se ferre, niminun, ut de iis disponant ad pias censu Unde quaeeirit 1" quaeaam sint hac nostra aetate buiumodi piae * rausu Utrum eu tantum, qnu pietatem exhibent in Deam et divinam religirmdin. an etiam, qnu piu olim habebantur in ecclesia et hodib laicales declaratu eunt? Hu postremu comprehendi non debere dixit, eo qnod modo ah ecclesiastica auctoritate eint proma exemptu. Cuneiudabat paragraphe * Hlam schematis ita accommoda udem esse, ut significet cleri obligationem disponendi de bonis ecclesiasticis in causia et operibus piis, quae nempe in divinam religionem et in bonum sanctae ecclesiae tendunt. Ad removendos entem quoslibet praetextas spoliandi ecclesiam, prudentem clausulam eeee ab iia abstinere vocabulis,' quu non eunt prorsus nenessuria. — Quoad dispositione· capitis III de extraindicialibu probatienibtm, eam dixit quodammodo episcopali auctoritati detrahere, et ansam pravis deride dare, cum tamen ea sit praesentia tem­ poria conditâo, ut epiooopalis auctoritas contra rebelles deneos maiori qemper munimine et robore, indigent. Tandem desiderium «prêtait, ut quantocias codex iuris eodeaiastid fiat * fasta est bonis omnibus, quae dicuntur ecclesiastica. At ignarus cum sim de subiecto aliorum schematum, quaedam adhuc adnot«nda mihi videntur in prae­ senti qnoad indicatam paragraphum. Apprime scitis, eminentissimi ac reverendissimi patres, fere in orbe universo ecclesiastica bona fuisse apprebenM, ca­ nones de beneficiis vel amplius non habent sub­ jectum reale, vel praevideri potest brevi tempore haud amplius habituros. Insuper immutatam pror­ sus eoae antiquam disciplinam de pfculio cltrieonmt rrUeiu »t Micannoaiitu eorum ut et de rpolü»; uno verbo clericis universim concessum videmus, ut per actus inter vivos et per testamenta disponere valeant de bonis et proventibus ratione clericatus seu officiorum ecclesiasticorum conquisitis, quae eius censentur osse naturae, cuius iure civili bona peculii quasi castrensis, ut liquet ex concilio Late­ ranensi sub Alexandro III celebrato can. 16, cuius .t ’ Γ s * A.. SE88I0NE8 iTW.ICAE ET CONGiIegXTIONES GENERALES ebb «anctfo^tm danuTeipoeatt idem pontifex in c»p. 12 a fvsftÉRewfrt flinc generaliter fact dm est, ut s iurisprudegtiam clgoniçem de peculio elerieorum redactam habeamus ad ius communie,. nimirum^ testamenta clericis permitti, iuxta dittum /capi * tulum attatnen testatores clericos qon ea libertate potiri, quasi de re sua disponaqt, sed bona eec/eAüe unct»rnbona repraesentat illum sewtpublici et privati ecclesiastici. Addendum, rescripta]B tpswM. qui secundus venit in ordine cbaritatis. quae regularibus Ab ordine excedentibus concedun­ propt^eaque clerici tenentur etiam ex praecepti» tur. ut de acquisitis boui^Mrtttari valeant, eamdem charitatis ordine, in favorem esclrtiae disponere clausulam praesoferro, scilicet de iis disponendi ad seu relinquere bona quasi patrimonialia seu quasi pias caus&H. „ castrensia et parcimonialia in suam potestatem Hisce rf tentis, ante otfinia inquirendum est. quse comparata. situ hac nostra aetate piae causae, quarum favore/ II inc paragraphus illa schematis accommodanda a clericis per actus inter vivos vel testamento de ita udetur, ut significet clen obligationem dispo­ proventibus ecclesiasticis aliquid donari possit. Pia nendi de bonis ecclesiasticis. quae res Dei sunt, et causn, ut nomen praesefort. illa procul dubio una patrimonium Christi ecclesiaeque. in causi« et openest. quHe^pji tatrin exhibet hi Deum et in divinam bua pii·, quae nompè in divinam religionem et m religionem^ et res religiosae illae habentur quae bonum sanctae ecclesiae tendunt. piis usibiiafsuiit destinatae quemadmodum putantur Quia vero praetextum et ansaqj ecclesias spo­ religiosae domus, coemeteria. sepulturae. liandi novatores arripuerunt, etiam ex laudatissimis Hac vero praehabka piarijrn causarum natura •anctorum patrum et canonum exhortationibus vel essential!, ut ita dicam, quia ex vocabulo ipso decla­ praescriptionibus de exercitio charilatis m pauperes rata. inquirendum quoque venit, num caussa piae et miseros; prudens forsitan esset cautela ab ns dici possint, atque reapse sint illae omnes, quae abstinere vocabulis, quae prorsus necessaria non piae habebantur in ecclesia ct quae a religione ('sunt, i in argument»» illius paragraph) · hnnium catholiqa selo animarum ardenti··! ma invectae, pauperrima ecclesia, quae tamen pia mater mis»r;s fundatae et bonis omnibus dotatae sunt, quaeque iugiter pro meliori eorum bono providet. Quampluia tamen aovo nostro fident i et ablatae ot proreus cavenda essent alia de peculio clericorum eiusqur laicnles declaratae fuerunt, Opera vere ac mere administration?. at de his taceo plane confisus in bumanitaria esse sancitum •cimus omni foro in alio schemate aliquid proponendum iri. Europa, opera philantcopiae et beneficentiae, earum Quoad praesens schema unum aliud tantummodo administrationem ecclesiasticae auctoritati subtrac­ adnotabo. In ipso videtur Ujjctoritati et potestati tam sique charitatis vtfesbulum alicubi retentum episcoporum aliquatenus detrahi, et notam eisdem est. utique factum, quod bono populorum sensui insimulari paragraphe secunda capitis 111 Quae ad tempus morem habere perutile putatur. « Attamen de extraiudicialibu» probationibus proponuntur, ego toto terrarum orbe ecclesiam catholicam ab illis quidem pu|o. ab omnibus episcope. qui certe iuMi operibus exclusam perspicimus vel proxime exclu- et prudente· esse volunt, pro varietate eventuum dcndam.^atque ut hisce diebus ipsis audivimus ab servari. At post concilium Tridentinum pro iustitia ephemeridibus relatum, etiam a scholis iuvenuth et veritate scribens^Tbnerabilis Manasse in lauda catholicorum eamdem et expungere attentarunt. tissimo suo libro ds consolatione ad episcopos asse Nemo autem non novit omnia opera illa nunc regi rere potuit ac demonstrac^episcopatum verum csm» ac in universum pendere a legibus statuUm. quos martyrium, suaeque propositionis unum ex praecj^ a quacumque religione novatores abstrahere volunt. D puis argumentis hocce dicit et probat, nimirum vf de iis omnibus .disponere pro libito posse autu­ pravorum et «ebelbum clericorum, qui etiam pro mant. iustitia et munere correcti, recursu· interponere Hinc co^fcqui manifeste videtur, clericos de audent, ac patronos inveniunt. Sapientia vestra rebus tum mobilibus tum immobilibus, quas ex perpendite, reverendissimi patre·, num ai articulus redditibus ecclesiarum et beneficiorum, ac officiis probaretur uti propositus, argumentum venerabilis ecclesiastici· sibi compararunt non posse illis operi­ illius antistitis «amplificaretur in tristi praesentis bus quidquam testamento relinquere, quia haud temporie conditione a rebellionibus ferme saeculari amplius opera sunt pia in vero sensu divinae reli­ bus facta. Nova et difficili· conditio exigit ut dirfei gionis. et si aliter facerent, damnandi. ^Profecto plina ecclesiastica non enervetur, sed magis munia­ ecclesia, scripsit laudatu· eminentissimi· Soglia, tur et roboretur quod nullo alio modo fieri posse nulla consuetudinis aut privilegii ratione habita, ipse puto, quam episcoporum firmando et augendo non destitit clericos monere, res ecclesiae in pios auctoritatem. Quod propositum iri spero in aliis usus esse conferendas, et quamquam.doctores exi­ schematibus, proptereaquo praetereo quae de cleri­ stiment bona quasi patrimonialia et parcimonialia cis vagit et transfugis enu^eanda et cavenda essent, in liberam ecclesiarum potestatem cedere, certum quaeque sancienda de religiosis exeuntibus ab ordini­ est et exploratum apud omne·, redditus beneficio­ bus regularibus vel· congregationibus. rum superfluos in pios usus erogandos esse * Haec tamen, venerandissimi patres, me ob­ Accedit alia potissima ratio, quae ex doctrina stringunt votum repetere a quibusdam iam . et carabo ne »im do iis. qui certe praeter preaanm et nuper i praestantisaino archiepiacopo à soiv Bamenai, nempe ut codex luria ^ccleeiàatici bat vel contra jrolontateni dicunt et aon faciunt Egqxquantocius. Hoc desiderium, cum primum de con­ praecipue aobis aperire,volo et in ainu veatro coni cilio oectfmenico factui eat sermo, qrihi quaqua- mittere, meum quemdam timorem, meam quamdam · 4/ versus delatum est a piis et doctis viris ecclcsiasti- spem. Et primo ut qjaid aaifem de sphomate dicam, ' , cis. Concilia ecvleaiae ciQiolicae, «acri canons et -, constitutiones summorujn pontifi^Oni, universi ter breiiasime dicam. Optime.· ut arbitrer, elaboratum, r . riorum orbis legibus et codicib^/ex» mpUr. normas pçgfertiu» etiam mea sententia erit, si imtium sumat et regulas imitandas praebtreruni. ita ut vere asseri a brevi et splendido exordio in quo eluceat dignitas et sustineri poasiL eccleeiiirfi catholicam ineliorutr> et excellentia statu» sacerdotalis, ut ex hac expos6bis videantur impositae obligationes <-e^r 1‘oterit αθ antiquam laudem nostro hodaevo fallere * t.eq^aquiitn. Columna ct firmamentum ventatis, gravissimae, quibus clerus universus adatnugittirr magistra semper fuit,ac jugiter erit, magistra lusti- Ad omnia quae dicta sunt circa habrtum clericorum uae et aequitfrtis. Nonne ius notum canomcuOi ai ego adlWcnbere deberem, hanc subi·· nfi'icieetn moderno ecclesiae ai‘V’0 «uductuiu. a com ilio oecu-p facerem gcnbratim loquendo satis et bene provisum meinco Tridentiuo MHiritum. ei per, tria sequentia in schemati, de particularibus providebunt < pm <·;■> Quoad barbam «t similia nihil innovetur. -iiecula invectum ae stabilitum. pondcio»is τυΐύ 'Malta fuerunt dicta do ne» e»>iui vocationem nihil ev tdmtiu». nihil * addam «‘t v»t lucris'f PeriiiiltidiHco. neicssanum immo est. ut mugis nVce»i»»rium. Ego unum vobi. 'un maliqi eoltigatih. in ci pro firmanda, quantum potest a nobi’* « I·expressi, oppositum utique fuit, quod aiJeu opus tineri. sAceidoUim Vocationi' hir mos eat. t'iim »bt <1 vi nrrint circiter ad 18 v« 1 ‘J0 anno», obligati·· > «t t*ssvt antiquo novum juris canonici aii» dictum e-t, et ea oinnia quae m obaenantia perdurant, haberi .«lata et commendata in probatis auctoribus l‘ro- et vtiair. hae m parte nihil aliud addam nisi iinum ptervaque negotium facilius «>»< *. quam quod appa- 1 In ea sententia eum. ut quoad habitum generabhr 'ere' prima front»· videatur, praesertim quia habe­ loquendo una lex universalis foin non poscit. S< d mus ran canonicum clare redactum et explicatum per reverendissimi patro», convenimus omnes, ut intra .iphonsmo», facillime ampliandos pel^otnnea ^dtulos ecclesiam ot in sacris faciendi» voti» talari» ad­ eiusdem. Saerosanita '1 ridentina synodus nonne hibenda Mt. Haec est lex. ut ie«>r. impoMta m omni­ fuit auctrix laudatissimi catechisuu ad parocho», bus synodis provincialibus vel dioecesania. Sed quae>o a vobis, patre * nmplusimi. haec lex ab indicia librorum prohibitorum, nec non incoeptat * refoi mationis^ brevium et missalie ' Id profecto omnibu» et ubique intra ecclesiam servatur ' Vi Ii constat ex cap. XXI sess. XXV de reformatione. eg<» plurit» et vos forsan vidistis, paucis abhim Igitur amplissimo in conventu, qui utriusque hemi­ diebus in hoc ipso amplissimo templo, sacerd-U· » * talari, et brevissima spherii delectam sapientiam complectitur, coram missam celebrari' absque vestt quidem veste indutos Tndeoatn haec inconvenientis, >acdnni indu audi 4* gregata grande, necessarium, perutiilimuni opus hiben debet amictu» et alba incipiat, suumque nomen, ncc non sanctissimi et I) «Urina vixatione clenccrv'n mrsbnni pnqHMnit, qn<>d m sua di»eeesi exercetur, ot n miram qni at) X\ 111 vel XIX arnuui amantissimi pstns Pii IX tidem inscribere velit. pervenerint, obliircntor ad spiritualia exercitia peragenda, quae Hic hneui facere me moneo, ne patientia vostra idcir <> exercitia v«x *alionie appellantur «4m»ad faxnnlatnui mu haud amplius abutar, eminentiasimi et excellen­ lierutn retulit, quae illi scripserat anipltsaiinua. «jqi nomiue tissimi praeside», eminentissimi ac revcreudissitni fidelium cuiusdam Italiae dice- ese··» jK»Ftuiat. nt m cvnci.. ■ antistites: et omnia qfe^e dixi, summae sapientiae Vaticano liuiuramdi famnlatu» omuuio prwribattir Vtrum dyretnm istud p<»»aibile «it uec υ». patre * diindieent - Qu«>ad vestrae sinccrt animo submitto. coDcnbinatum. abstinendam a voce, Arma Umen manente 1^ prohibitiona 9lUk*d vitam communem <>p<> rt^rtndi patrü domini Vmantii Montti ram aolertiam. - Quoad ceterae additiMic· propositas, «pia opinioni» ae case, ut non HebeSnt mQtiplican lege» sine nec»--· rpiicopi imoltntii l«itate, et rrliDqnaat&r e/oodi» dioecoaani * ea. quae peculiar’Emincntissimi et reverendissimi patres ctnatlibet dioecesi * * exigentia rerpinunt — Qoc> proprii snnt. velati generale» exhibeant. Quoad patrum m vestra patientia abuti velle videar. Paucis me abconcilio libertatem, ait, tantam illam esae, ut tini *n ** foriae· 1 Argumentum. .Episcopus Imolensia schema ia genere *e«»u· ex« it. ** po eo vel magis, quod ahqnid additum est ηιπ.π adprobavit, iis tamen aasensua eat, qui mluisaent. nt qnMdam dure dictum de schematum auctoribu» Conclusit dioend» velati prooemium praeceAeret. in quo declaretur dignitas sacer maxim-ie libertati maximam reverentiam in ducoMiontbns-r»-.i dotalia, unde of&cia omnia clericorum ana sponte dimanant. mngendam C4se.” t'OMCTt. Û1N1RAL TDMVK L 691 Λ. 8Ε88ΙΟΝΕ8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES . 6»3 unusquisque pro Mio lubito legem interpretatur et a hoc ÿchemate desiderantor. Numquid occvimbîcuAi cficheiam· facit. Unico remedio, ot reor. potorii ^concilium de omnibus tractare debet et convenit, huic incommodo mederi. Fiat lex ab ecclesia uni * ^uao ad praxim attinent? N^mquid poi»t oecuroeni xrsali. et omnino praecipiatur ^^ulla in hac no cum concilium episcoporum ratio ed additum huius famulatus, legis utilitatem viderem an sit etiam fuit quod cx hae praecipue ratione provenit possibile, dicam etiam, an sit utile legem hanc uni * ut etiam in fen.inanis <>portueiit re<.ui *um fucer vrrsalem condere, iudieium a vobis expecto ad laicos. ut scientiam clerici cdi^ceunt. Hoc qui Quod attinet ad alias cleri infirmitates et prae­ dem in aliquo parlH ulari casu verum potent e*se cipue au concubinatum immundum, iis assentior ego vero non solum quoad meum ('erum er *enn q ii in ea sunt opinione, ut consideratis temporum narium, std quod sciam, dicam generntim de alii-· et personarum mutatis circumatantiis, res ooinino te­ (novi .enim quod in hac tue» sententia plurimi ex ή ndatur; poenae, et si possit fieri.remedia etiam effica- praesulibus sunt), non cj£ji» nostro cirro tabs dor / ciora statuantur: sed illa immundi concubinatui' verba trinae defectus ut opu. * halamus laicw pro magi prorsus deleantur. His si pauca addatis quae spec- ( sterio in seminariis nostris, ner in seminariis noeiii·· ( tant ad ea quae audistis do vita commutri clericorum. talis defectus pietatis est. ut omnino nccosm· h.i 's^ex ad hoc restringerem ut concilium oecumenicum beamus quod concilium oecumenicutii de hoc pro non quidem legem faceret, sed verbum laudis poneret videat. >n concilio huius vitae, ad excitandam episcoporum Caetcrum timor mem hic ist scimus «mn< ipsorum solertiam, et ad patefaciendam mentem et non solnm «cimus sed laudamus intentiones uert·· suam. Satis de hoc actum est; et satis mihi esset iustissimas istorum praesulum; sol notandum er pro omnibus, quae dicta fuerunt ex hoc ambone, quod quae hic dicuntur, non pro hoc vel illo der * r< late ad schema nobis propositum. dicta esse credenda sunt, sed pro universali cler Sciotequidem, reverendissimi patree, quod multa mundi catholici, et addita circumstantia, quae iuxta et praeclarissima amplius dicta «int: ego quidem meam sententiam maximi momenti est. (immunitu * illa maximopere laudo, aelum cdmmendo, sed ut dicitur, verba Volant et scripta manent, sed qua< * libere fatear, vereor ne omnia opportuna sintx Et hic dicuntur, et verba sunt quae volant, vt verba generatim loquendo, creditisne, veaerabiles fratres, volantia a sténographie rapidissime scripto tradun ut infirmitates, quaecumque demum eae sint, quae tur, et quidem pro posteritate traduntur. Posteritas in nostris clericis deploramus, ex| defectu legum reverendissimi patres, ex actis huius concilii pro proveniant'. Ego quidem arbitror, ut ai clerici habiliter critérium suum faciet, qualis erat nostt r omnes ab iis abstinerent, quae iam absolute pro­ clerus, qualia nostra seminaria tempore conciln hibita sunt ab aliis conciliis, et omnia facerent D Et si forte aliquid invenient nimis severe dictun quae sunt praecepta, et quae revocantur in nostro timeo ne ai unus saltem episcoporum hanc genera schemate, clerum optimum haberemus. Non est, litatam non restrinxerit, posteritas in aliquem erro haec dicendo, sententia mea ut nihil remaneat pto rem oerte incit|jpabiliter et inscienter caderet. Par reformatione cl^c^ solum dicere volo: caveamus ne eant mihi reverendi ac selo pleni praesules, parcito ex hoc amplissimo consessu leges plurimae fiant, mihi vos omnes, confratres venerandi, si de mei et quae vitales non sint, ita ut prius dicantur mortuae, de oleri nostri sorte forte nimis sollicitus, timui quam ortae. ubi non erat timor. Caeterum cur non dicam ns quid nimis neque Ex hoc ipso ambone hesterna die dictum fuit ns quid nimis, et dictum fuit a disertissimo oratore, in amplificanda potentia et maieetate huius sacro­ cuius certe eloquentiam admiror, cuius selum habere sancti concilii ; quamvis et ego, Deo adiuvanta. in vellem et imitari, cuius intentionds njiximopere ea sim opinione et spe, ut vera dignitas et magni­ lahdo : ns quid mail dictum fuit ab illo amplissimo tudo fere divina evadat? Sed uumquid hoc vel praesule de quibusdam desideriis alterius, forte illud verbum, haec vel illa sententia, quae mutetur, minus opportunis. Et ego hac salutari admonitione deleatur, augeatur, tanti ponderis esse potest, ut vellem rescribere ad multa quae audivi, nt quid si a concilio oecumenico hoc verbum dicatur, tum nimis in rerum ac sententiarum numero, quae in praesentes, tum futuri clerici, si claudi sint ambu­ lent, si caeci videant, si mortui resurgant? Im­ 1 Vocem ινιν·νν4« om. ed Vat.. qnae tamen omnino ad­ ploremus a Deo hanc gratiam, quae ipsius solum denda videtur. (bits CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA TERTI A-H febr»*ni 1870 «iuaudo etiam illi amplissimi patro *, qui corte ho­ * mme fragiles ut nos fuoiunt. in aliquem de­ tectum'hac in parte prolapsi sunt, in hoc profecto (.en sunt imitabile *. Quoad igitur sçleCinu quid faciendum nobis erit, amplissimi patres7 Ego hac in re. conscientia mea ductus, totis viribus dissentire debeo ab illis, quae t-un acerbis verbis, hesterna die. ex .hoç ambone dicta fuerunt. Amplissimus ill»· praesul nesciens, ut aiebat, undo schema veniat, demandandum case putavit unde exivit. Quod ad me spectat, apertissimè fateof quod mihi sufficit amplissimum et venerandum nomen, sicut huic, ita ct aliis schema­ tibus impositum, ut sciam unde veniat et hoc tx-ieii!·, deducam logice quod plenissimae libertati < oniungenda sit plenissima reverentia. Certum votum meum est. ut schema illud emendatum et expoli- ( tum nou dormiat, ut dictum est, sed regnet in paco. Totius meum facio votum alterius oratoris superius laudati, scilicet ut nos invicem intimius cognosca­ mus. ut aptior aperiatur via. ut desideria alter niteri communicato possimus, ut patefiat quaenam Mt nostra mens, et quodnain nostrum cor. Hic Mimus ex diversis nationibus congregati; sed ego in hoc momento vellem ut quisque id obliviscere­ tur. Non aumua, amplissimi patres, diversae nationis, sed eiusdem nationis; ot natio nostra ecclesia est. Sicut labii unius hoc in loco sumus, sic simus unius *, cordi unius voti, salva uniuscuiusque libertate, indole, conditione, vivendi ac videndi modo. 'Unum Mirgat corpus, unum cor. et sic viribus unitis, affiante Spiritus sancti lumine ct gratia, possimus alacrius et celerius ad motam, ad quam tendimus, pervenire. Et iam finem facio ne quis diutius loquenti de brevitate sermonum mihi dicat Medice, cura t robore ac vi servanda * oeee. ita a vestra sapientia quaererem utrum expediat an non. ut^adem d.-cret.» in schemate ipso, quod prae manibus habemu'. inserantur. Affirmativa mihi videtur amplectenda sententia, tum quia hoc mod<» iustis plurimorum rev <* rondisainiorum «iratorum postulationibii» sqiiN tiei i possVt. et in uno corpore haberentur, quin ad <<>n cilium Tridentinum recurrendum esset, inuncta de vitta et honestati', tum quia huruMiiodi insertione deficiente, aaltofTrxquoad praecipuas additiones pro positas, dori et pepuli maiori'intelligentia praediti expectationibus schema non responderet et forsan non deeaaent qui volumine decretorum Tridontinae synodi carentes, oorumdem ignorantiam praetendere et simulare non haesitarent. Quoad prooemium, quod plure * patres schemati de dignitate sacerdotum praemittendum proposui runt maximi momenti illud opinor mimo vellem in ipbO diceretur, novae nos et fateri pro munerum nostrorum adimplemento, oculum nostrum, linguanvnostram, brachium nostrum esw bonos sacerdote , * praesertim animarum rectore». Sic populi discerent maiori sentier eut observantia prosequi, et ip *i libentioti glarriorique animo ad pascendum et re­ gendum gregem Homini nobiscum vires suos eon ferrent Hoc tamen magnae existimationis, quasaccr dotes prosequimur, argumentum praebentes, nollem oblivisceremur eorum partem non contemnendam, magna etiam reformatione indigere, et quidem refotmntione quae incipiat, ut ita dicam, a signo crucis <*t genutiexiooibua, quas non jKuct pessimo ot veluti in derisum efturmanl; ab irreverentia qua celebrant missam, horas canonicas recitant, in ecclesiis eon sistunt, sacramenta administrant, ut dici pusset opu * Dei tam deeidioso communiter peragi, ut illud divina maledictio prosequatur. Vos certo noveritis ορροί tunissimam esse hanc reformationem eo magis, m a vita cum Christo abscondita initium sumat, ('uni enim scriptum sit1 Quos praescird, eoe ei praede stinavit conformes Jieri imaginis Jitii sui, reformatione eadem potissimum opus eat quoad ea» virtute», per quas ad similitudinem eius configurari et conformari debemus, ut vita eius manifestetur in nobis, et di cere possimus cum Apostolo 1. ego, tom rom ego. vivit vero m me Christas. Magno me gaudio affecerunt. quae praeteriti» quae reepiciaut vitam privatam ejuscoporaui. et praecipua eonuu ministerii munera, 6« inserendum decretum illud dtsciphnar? pro episcopia, qaod Trideutiai patres subscripserunt permoti » Bartholomaeo de Martyribus, quod inripit , Intolerabilius mu rt< Plura addidit hortando patres, nt disciplinae leges sancirent pro universis gradibus hiérarchisé, et nt incoeptam opus una­ nimi consensu perficerent, et hic vmbui unitis prv ecchwiae. honore decertarent ‘ » Rom VHI. ». ί Üal. II, SW. 44* *>9β ------------- A. SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES --------------:--------------------------------------- f_ ---------------------------------------------------- ~ £96 t diebus ad laudem cleri plurium dioeeesium, et a probe nostis, 'asserentibus illis, haud anopliu? per tempon^licere vitam ducere ad tramilem votarum heri Galliarum prolata id hae aula audivimus. Verumtamen bonitas, exemplarités, operositas cleri ecclesiae patrum, venerabilem virum respondisse illius cui tribuenda * Illustribus procul dubio i^ius „Intolerabilius est quod allegapt, oportdt setheet nationis praesulibus, qui quamplurimis et optimis servare tempora, quasi spiritus Christi et evangainstitutionibus societatem eoclesiaraqne âitarunt ad lica norma mutari debeat cum tempore; et opinioni­ ^4^ propagationem, defensionem sanctae sedis. \ bus atque affectionibus homjoutn servire; cum po­ ut iniquorum machinationes incassum irent. jVimi^ tius omnia .tempora sint evangelicae institutioni etiam omnium, legibus tetnppribus accommodatis, cpnfonnanda. et iuxta normam cvangclici atque ni fallor, ut ex eorum dioecesanis et provinciali­ apoetolici spiritus reformanda. Officium carnis^non bus institutionibus patet, clero providendttm cura­ spiritus e||, quod nostra tempora non ferant illam runt. ‘antiquorum patrum modestiam et humilitatem ex­ Iis tamen reverepdfaimis patribus asseutire ne­ ternam ; officium carnis est eas cogitare semper queo. qui censent, si bene intollpxi. legum discipli­ apparentes rabones, quibus se muniat et commoda narium pro clero lotum teneae, posse studiorum, sua defendat. Non desunt ei doctores nec patroni! qui partes eius tueantur, at verba DM et sancj prout tampers expostulant, instaurationem, t^uam vis enim, Deo dante, assererb ^Ossim, ea Omnia torum testimonia firma stant, quia statuit ea Do­ quire plures oratores suggesserunt, me triginta cirminus in aeternum ct in saeculum saeculi Haec citcr abhinc annis in dioecesi mea instituisse ad B autem promulgata non sunt ut varientur cum temr clerum doctum et pium èfrorniaudum, et centum pore, sed'ut illibata maneant omni tempore, et eis siicrorum alumnos habeam in meo seminario, ac serviant omnia tempora. Qui dicit so in Christo trreentos optimae spei adoleacentulos laicos in colle­ manere, debet sicut ip«o ambulavit et ipse ambulare gio convicto, fateor nihilominus, quod si clerus meus Quid igitur aliud exemplar status vestri quaeritis. mquingentis sacerdotibus constans nemini est doc­ o pastores, quam Dominum lesutn * Cur putatis trina et pietate secundus, id bonis legibus disci­ iam abrogatum decretum illud 1 : Reget gentium do­ plinaribus est adseribendum, quibus dioecesim inminantur eorum, ros autem non eic. et illud5: Non structam inveni, aliisque opportunis quibus ipse wt dominantee in clerit, ted forma facti gregtt ex eidem consulendum duxi. Mibi propterea videtur animo? Nulla consuetudo, nulla praescriptio potest quod oporteat unum facere, et aliud non omittereabrogate hunc canonem divinum. Ponderate verba instaurare scilicet studia, ut clerus doctus effortne Lucae ’ Quod ^ominibue altum ett, abominatio ett tur, qui potens sit arguero in sana doctrina eos ante Deum * Hisce aliisque dictis venerabilis archi qui contradicunt, instaurare disciplinam, ut clerus episcopi Bracharensis permoti, patres illi decre­ pius et exemplaris efficiatur, qui operibus confirmet tum subscripserunt, quod una cum aliis iam citatis quod verbis docet. Idcirco censeo ad servandam in actis Vaticani concilii insertum optarem. tuendamque ecclesiasticam disciplinam opus esse Quod si verba illa hic referre non abs re duxi, non ut s^lum memorata concilii Tridentini decreta illud egisse fateor, ut perpendentes sahetam liberin schemate inserantur, sed etiam disciplinares leges £ tatem, qua venerabilis auctor tridentini» patribus congruentium poenarum sanctione muniantur , siue loquebatur, mihi liret indignissimo eius fratri coi^ qua nonnisi leges mortuae sunt, et semper dici meum nimio dolore correptum pro malis quibus poterit cum Seneca. ni fallor: ..Leges multae, lites afflictatur ecclesia, coram vobia pandenti indulgere multae, mores pravi/ veliti». Persuasum namque habeo malorum eorum Quoniam autem ad finem vertit discussio do dem originem cleri peccbtis praecipue esse tribuen ecclesiastica disciplina, indulgentia vestra fretus dam ; nosque tantum, quod maximo mihi est sola­ hoc insuper quaererem, an in schemate de episcopia rio, eia opportuna remedia afferre posse causam praemisso prooemio de eorum dignitate et auctori­ tollentes, propter quam adeo nobis irascitur Deus tate. congruat etiam inserere concilii Tridentini Veritatem hanet peccata nempe cleri, divinas heu decreta, quae vitam nostram privatam, et praeci­ nimium ’ castigatione» semper provocasse, nunquam pua ministerii nostri inumbra respiciunt, praedica­ in dubium revocarunt patrea ecclesiae, concilia, tionem scilicet verbi Dei, et morum correctionem, summi pontifices, quotque ecclesiasticae disciplinae et nonnam eam faciendi praesertim quoad anima­ promovendae quovis tempore adlaboraverant. hac rum rectores. Mens mea est, illa inserenda esae: ducti ratione quia peccatum sacerdotia, ut obser­ hoc enim nobis commodius foret, quippe quia haud vat summua pontifex Innocentius 111, totius multi amplius in tot capitibus et variis sessionibus eius­ fodinis peccato coaequatur, dum sacerdos totam dem concilii sparsa quaerenda essent qnae ad nos facit delinquere multitudinous, iuxta illud Levitici * spectant, et in unum collecta in promptu semper D Si MtoerdoOj qui undue eet, pvocaoerit, delinquere habere possemus. Alia quoque de causa faciendam facient populum. hanc insertionem arbitror. Cum enim illorum decre­ Re enim vera, quo nos tenore afficere debet, torum nulla in schemate de episcopis mentio fiat, reverendissimi patres, quod in historia proditum non denasent certe ex clero qui nobis dieere possent, est de scandalis et defectionibus, quae in ecclesia si huiuamodi insertio desideraretur : FW vota legioa clero ortum habuerunt; nonne a sacerdotibus peritie; quia onerutie hominet oneribu»... d tpri haeresce innumerae, nonne ab episcopis tot schis­ uno digito wrtre non tangitie taremat. Modico, «re mata fuerunt progenita, nonne a cardinalibus tam teipeum *. longum dfenque perniciosum Occidentia schismar Hinc est quod praeclarissimus Bleeensia, ut de aliis Verum quidem est ex ipstsmet concilii Triden­ tini patribus, cum decretum conficiendum esset, taceam, sacerdotibus aevi sui sic loquebatur: „Iras­ quod episcopis inculcat neglectum mundi, humili­ citur Dominus quia mdisciplinati eatis, quia leges tatis exercitium, modestiam supelleotilium et men­ et mandatum Domini non tenetis sicut leremiaa sae frugalitatem, pluribus non arrisisse venerabilis queritur. Propter peccata nostra data est in con­ Bartholomaei de Martyribus arehiepiscopi et pri­ culcationem et opprobrium sancta ecclesia Christi matis Bracharensis sermonem, quo ad illud libenti i Lac. XXII, U6. animo acceptandum eosdem eat adhortatus. Sed ■ 1 Petr. V, 3. i Luc. XI. 46. • Lac. XVL, 16. « Levit. IV. a i «97 ' CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA TERTIA tj februarii 1β7< * t ubique: hdidie propter hoc impune nonvn Domini a siderarentur, nt ecclesiae neceasitatibu * e1! uoiversali accipitur, sententia Petri Contemnitur. Hodie im- .fidehum *-»-»····- expectation! ------ ---------------- -magisque — ....... -*·»magis accommodata pane Phaasur in lerehiam, Iblchus in Christum, iudiéeatur. Hisce- peraCtH, ♦ erit nobig in duobus lasbn in-oblatipnes aseras. Baltassar in vaA Domini schematibus codex disciplinaris iuria canonici n«v manus extendit sacrilegas. Propter hegligemiam visaimi, qui animam relpti concilii constituât,'a quo sacerdotum hodie haerete· pullulant innumerae et schemata omnia ipsam vitam sumant, ét quemad " perniciosae, et sancta ecclesia fere ubique terrarum modum ' snçerdotea. Juxta effatum sancti Isidort. gravissime vuluertfta est/ Haec eadem prope verba sunt in societate, quod in arbore radices, sint prae­ faciebat post duo saecula Laud.enti» episcopus con­ cipue radices arboris vitae, id est eccleeiae/unllo cilii Constantieasis orator inquiens: „Nos clerici uberrimi fructus ad^uhiitatem totius ecclesiae poti­ debemus esse exemplar laicoram. ut vitam et mocee erunt exoriri. suos emendent. Sed o dolor * o plusqu *m * dolor \ Haec animo reputans, nisi mea me fallit'opinio. quod Christi sponsa praelecta mater ecclesia, per huc eminentissimurcardinabs arehiepi *copue Prage? nostram dissolutionem'et vanitatem ita deturpatur: sis conscendit4. primusque omnium alloquens oppo.rpropter quod etiam. Deo permittente, et suam tunas. additiqnes hefremafi unt. Nec arbitror vos. reveren > tuno. quid nobia respondebit * Misereri nequeo, dissimi patrea. alia persuasione ductos tot sermone * quia poenitere non vultis Tollite vos causam, sive hucusque audivisse, tamque patienter none meiftn malam vostram vitam quantum io vobis fuerit, et audire. ego tollam effectum. sive hanc vestram persecu­ Verumtamen hac eadem vostra patientia Indige. . * tionem. Ex hactenu * dictis vo * ipsi judicabitis, igt veniam obtineam instandi super necessitate inser reverendissimi patres, quousque hodiernus clerus tioni * decretorum concilii Tridentini etiam in sche­ * de malis ecclesiae sit culpabilis, et utrum de tyran­ mate ]>ominus propter peccatorum nostrorum correctionem, mus plurimos episcopos damnari ob peccata omis­ et ad futurorum praeservationem/ Nonne fas est sionum omissionis scilicet, ut arbitror, non perpen­ verbis uti sancti Cypriani? „Dominus probare fami­ dentes nos ease, ut ait sanctus Thomas, in statu liam suam voluit: et quoniam disciplinam divinitus D perfectionis, et perfect.onem secundum Augustinum nobis traditam longa haec pax corruperat, iacentem esse totam assequi charitatem, nullam sequi cupidi­ fidem, ac pene dixeriuunorientem, censura caelestis tatem; omissionis, non defendentes pro viribus gre erexit/ gem nostrum’ab insidiis luporum; omissionis tandem, Sed gratiae agamus, reverendissimi patres, gratias non corrigentes delinquentes. Ob quas omissiones, «tuamplurimaa agamus divinae providentiae, quod prssertim postremam, nimis facile eet viam sequi * beatissimi patris nostri votis annuentes huc con­ quae videtur homini recta, ct Carpen novissima eiu venimus, ut inter tot causas desolationis maximae ducunt ad mortem; ut illi summo sacerdoti accidit, consolationis argumenta haurire posaemus. Haec qui filios, sit sanctus laidorus. paterna quidem pie- Λ nobis suppeditantur a duobus schematibus, quorum tate, non autem sacerdotali auctoritate corripuit ope disciplinam ecclesiasticam instaurantes perditos Quae cum ita sint, subdere liceat si sanctus Phi­ multos ad poenitentiam impellere, plura in elego lippus Nerius asserere non est veritus, decem sacer­ peccata impedire, sicque iram Dei avertere, eccle­ dotes vera sanctitate praeditos universo mundo siam denique solari poterimus. Hac eadem de causa reformando sufficere posse, nos qui numerum cir­ dum schematum auctoribus gratissimum me quoque citer mille episcoporum in toto orbe pertingimus, profiteor, libertate utens quae nobis cooccsaa fuit, et forsitan plus quam quingentis millibus sacerdo­ vellem schemata ipsa concilii Tridentini decretis tibus praesumus utriusque cleri, no * qui lux mundi lucupletata, iisque etiam additamentis prodire, quae 1 Apoc, 111. i. 3 post eorumdem decretorum insertionem adhuc de• ibid. 15-17. 699 700 , et. sal terne dicimur, anmquid muneribus nostris a ao'ïdraan nimia vobisenm libertate sim usus, protoomnes, uti par est, fungi arbitramur, daté cunûtas deque opus est mibi' maxima indulgentia vestra, f fere regiones, omnigenorum Mtorum colluvie luuu- Sicut praeteriti dies^ Deo aid diepp'nente, fuerant i datas,^t corruptione ba^tahtiutn iafeAtaa, conspici- ponis tetigero veluti dies spiriiualiumexercitiorum. ■> V i t ,Α. SESSlpNES PUBLICARET COJÎGÉEGATIONRS GENERALES mus? Hac eadetà^U re.agens venerabilis Bartboloita eorum vejuti conclusionem facere ho^ areo sei-< a/heus de Martyribus, quetn aupgnUs memoravi, ■ monejnihi ordinis Praedicatorum fratri licitum duxi aiebat: „0 «MsbranMap> stupjditatem * Axdet Mtiis remiursceos illud Pauli verbum opportune. eoilesia, flammis viflorjiin»uritrir spûnsa Christi, et •l* importune. λ._. Veruin adeo j-- — me *.ftdentemlhatiuistie. □ _x_..·c...■ vix^reperitur ηηιφ aut, alter, ai'in, to to tordu suo Dominum quaerat! Et episcopus * vacabif splendori quia mihi est at iùttauràtionê _ pervasum r..^______—.......... . T ____ ___________ r(ysciplinae __________ eouleeAe, qii^ddere^etiap^^erseVerantiaA^ostrain . sutus ac deliciis, cum oportpto^ sacco et cinere in - datum gemere?- ’ ·, 9 ■ ’ I, Si trgo in tam' miseranda conditione versatur in ddhpereiM|o " augustissimo ecclesiae capiti, felicetn exitum pendere condfiii. Et huic intimae persuasioni nisus dicere postum cum psalmitt^’: Zelus ecclesia, sicut audistis, quibus aliiq stimulis incitandi ■ domus tÿàs comedit me. -2^4 * ’ sumus in adiutarium eius; ut finem, suum, mundum ndmpm sahandi, assequitur? rHeh'! moveant-nos, , Auditis oratoribus omnibus inscriptis, ct disatisloquar verbis immortalis Carofi Borrotoaei, moveant sionc absoluta, emipentissimus primus praeses sic _x_—.... . iusta ..... la »----· ta, moveant -* ---- * · -----patres allocutus est. * à inatris poatrae meto lacrymae, ^Reverendissimi patres, quoniam omnes patres. njoveiiot mater|£ illa viscera. et ne imptôatis etjl qui do schemate circa vilain çt honestatem clericorum ingratitudinis.arguamur, illam consolari studeamus.1'tique. utique consolemur matrem nostram eccleloqui petierunt, iam auditi sunt, finem imponimus primae eiusdem schematis examinationi, atque illud K nam. disciplinam * ecclesiasticam ita instaurante·, ut tompo.ribus quae instant mhla respondeat, ot appre­ una cum obiectis difficultatibus iuxta apn^olichs hendentes nosmetipsi' disciplinam no quando iras-, litteras Multiplices inter ad doputationem pro rebus cstur Dominus. ot pereamus de via iusta Console­ disciplinae ecclesiasticàe rocnittimqs. Quod enim mur cam( laboriosam et asperam vitam imitantes difficultates et animadversiones tum circa hoc schema, pontificis vero summi, qui velut aquila ad volandum tum circa schemata praecedentia -propositae non provocat filios suos, mediatorum officio inter Deum sint «iusmodi. ut in hoc ipso septingentorum patrum offensum et homines offensores sedulo fungentes, . congressu facile expediri possint, unusquisque per corpora nostra exhibentes hosjjam sanctam ot Deo se videt; neque necessarium est aut opportunum placentem, ut do singulis nobis dici possit1. In super re manifestissima patrum senteutia» rogare. templi e iracundiae factus est reconciliatio. Console­ Alia ex parte iuxta memoratae litteras apostolica . * mur eam tandem ita nos gerentes in loco isto qui iudicium, an schema una cum obiectis difficultatibus terribilis est, et non est hio aliud nisi domus Dei •ubiici debeat nec ne specialis deputation!· examini, et porta caéli, ut qemper prae oculis habeamus illud pertinet tantum ad praesides ; et proinde ad eosdem Augustini; In necessariis unitae, in dubiis libertae, praeside· pertinet iudicare de qualitate obiectarum m omnibus cbaritas> Charitas epiae gratos nos roddat C difficultatum ad effectum vel instituendi discepta­ scheqiatum auctoribus, qui noc curis 'pepercerunt tionem ut difficultates ipsae statim componantur, nec laboribus, ut quae muneris nostri sunt in boc vel remittendi illas una cum schemate ad peculiarem concilio facilius perficere valeamus : charitas qua deputationem. Quare noq est cur quis timore debear, defectibus ad invicem indulgeamus, in quos dum ne praesides aut non intellexerint verum sensum hujuscemodi negotiis incumbimus, prolabi quisque litterarum apostolicarum. au.t earumdom oxeeutionem nostrum potest, quia in multis offendimus omnes: hucusque neglexerint. charitas qua unum cor et anima una simus in iis ^Proxima congregatio generalis habebitur foria V omnibus statuendis, ad quae concilium tendit: chari­ die 10 huius mensis, in qua inchoabitur discussio tas demum, quae ab hae aula Vaticana, ab hoc et examinatio alterijus schematis de disciplina ec­ gloriosissimo principis apostolorum sepulcro disce­ clesiastica, quod est de parvo catechismo. ** dentes, nos ita inflammet, ut sicut apostoli e coenaPost haec autem dimissa congregatio est. culo exeuntes, omnia sufferre, omnia sustinere etiam martyrium parati simus, quo fides nostra inter infi­ ’ Quoniam orator in duabus postremii paragraphe extra deles propagetur, schismatici et dissidentes ad ec­ proporitam schematis vagari videbatur, ideo emiBentiiwinin> prima· praeses admonitioni * causa ter eampanulae tinnitum clesiam revocentur, errantes ad poenitentiam im­ pellantur, resque omnes uno verbo sic disponantur, •didit, qain tamen orator huiusmodi siguuui animadverterer De boc facto dolens orator, in oratione quam habuit in con­ ut fiat tandem unum ovile et unus pastor. gregatione generali XXVI, veniam hnmilfter petiit. Sed nunc timore afficior, reverendissimi patres, d FIITim.IV, a. ■ Ps. LIVII!, io: 1 Becli. XLIV, 17. XII DWCUBSiio SCHEMATIS DE PARVO CATECtilSMO * Schama oonatitutlonia de parvo oaioohlsmo patrum examini propoeiktm. Pius episcopus servus servorum Dei sacro appro­ bante concilio ad perpetuam rei ^nemoriam. PE CONFECTIONE ET Ü8U UNIUS PARVI CATECHISMI PRO UNIVERSA ECCLESIA. Omnium (a), qui ecclesiae Christi toto terrarum orbe diffusae membra sunt, sicut cor unum debet esso et anima una. ita etiam oportet ut unius sint vlabii et serjnonum eoruradom. Cum autem diverta ratio ae methodus in tradendo fidelibus rudimenta fidei, non parum incommodi afferre dignoscatur\ nos, sacro boc approbante concilio, ad exemplar * proposito parvo cateehUmo a venerabili cardinale Bellarmino iussu huius sanctae^edis exarato omnibusque locorum ordinariis commendato1, alterum auctoritate nostra latina lingua elucubrandum cura­ bimus, quo omnea utantur, sublata in posterum parvorum catechismorum varietate. Et quoniam necease est, ut libellus huiusmodi 1 Cleneat. XIII const Jn Dominico afro, 14 insii 1741. s Bensd. XIV eoust Asi minime, 7 februarii 174M. • Patribus distributum in decima congregatione generali habita die 14 iaauarii. Ct. sapra eoi 874 d. - 701 SCHEMA CONSTITUTIONIS DE PARVO CATECHI9MO PATR1M EXAMINI PR<ÏP< (SITUM non aolum praesto ait sacerdotibus, qui illum chri- a-dictitat sectatorem.dûianctionçs anioiorttm et magna stiano^opulo explicare debent, sed etianf in omnaum dissidia: quarum dieeeneiomim acerbrtate nihil a i tidehum inanibus inveniatur et facile memoriae Dei gloriam minuendam exitialius (^amua, nihil mandetur, quaai testera fidei, ot pignut caelestis $d extinguendoe fructus, .quoe e Christiana disciphn.i beatitudinis, quae iia pfonuttitua»qui ex fide vivunt; aequum est^deteb percipere, calamitosius ** operam dabunt in singulis prqvinciia patriarchae vel Cum igitur experientia constet, abuaurq multi archiepi»copi,. collatis ptius cqnsiliie «uin auis euf- pRcium catechinjnoruln adhuc non eaae ^teHdatum fragaiieis, deinde verp cum aliis archiepjscopis eius­ ofyp&rtunum risum fuit prarsena proponere decree dem nationis, ut prd diversitate linguae vernaculae, tiqjv-quo urgetur neccssUA» unius ptrei catechism qua fideles utuntur, litteralis versio textui latino qui quideiu ille est. quem ediscere debejxt ehrietiam omnino respondens qdam accii ralissime fiat. a teneris unguiculi·, quique omnium etiam rudiorum . Integrnjn auctem erit episcopis, praedicti parvi captui accommodari debet, nam posui /ateclusmi usu iugiter retento; ea» seorsim odere ' rulgus ascendere m mortem, in quem gloria Domi > , Vatechfticas institiPiones. quas ipsi acTJideliuin .men- descendit, et transcendens termêgoe ad videndam ' tes. uberius excolendas, vel ad errores in suis co-^peribit, tcnwiai tigendi populaxab cims docton'· gionibus forsitan serpente * profiigandos. magis op­ Λμ· per'eircuitum, ut .ultra ea, quae sunt ad salutem * portuna in Domino iudiaaverint. necessaria aut summopere utilia,sermo wdb diptit^fut 1 Quia ver * (6) opéra sgeerdotum. quorum la^ja Λ In hrc postrema parte decreti agitur d<« custodiunt scientiam, christinnus nopulus. ut in i;. R catechismo Romano.ad usym illorum. qui christianam •emitam mandatorum ' Domini fabriter dirigatur, doctrinam explicare debent et populum ad nmm.i abundantiori etiam caelestis doctrinae pabulo enu­ pietatis officia erudire "** tantum enim opqs po-t triri incessanter debet, hinc usum cateclusjni,Romani .Tridentinam synodum concinnatum, tot ubiqi«· ex deerpto Tridentinae synodi concinnati, itissu vero laudibus celebratum, enixe cht commendandum sancti Pii V praedecessoris nostri editi, omnibus lo­ eiusque usus inculcandus corum ordinariis, parochis, cetcrisquo sacerdotibus 2 in animarum ministerio laborantibus, quantum pos­ Congregatio generalia vigesima quarta. sumus, commendatum volumus, ut una sit tradendad 1870 10 februarii fi^ei ad omniaque pietatis officia populum Christia­ num erudiendi communia regula atque praescriptio^ Foria Vhlie 10 februarii 1870 hora nona matu » Catedt. Rom. iu^raef. * * tina, in conciliari aula Vaticanae ^atriarchalis basii; eae, generalis reverendissimorum patrum congregatio ADNOTATIOXES. habita est; cui interfuerunt quingenti septuaginta (a) Nonnulli episcopi lamentat, sunt damna, quae tres patres, nempe 32 cardinale». 7 patriarchae. v IrPchristianum populum redundant ex multiplicitate 4 primate·. 102 archiepiscopi, 3SM episcopi. 3 abbate» catechismorura : fit enim saepe ut etiam unius eiue- nullius dioecesis. 12 abbates generale· sive prae demquo nationis immo et provinciae homines in rebus side· congregationum ordinum monasticorum. usum fidei sese invicem non intelligantt eo quod prius in C mitrae habentes, 19 aenerales ct vicarii generale», ' patria sua sub certa verborum formula edocti prima quorum omnium noifiina, quae per assignatores I" rudimenta fidei, transmigrantes deinde in alias pro­ corum accurate descrifita fuerunt, exhibet indiculus vincias non percipiant, quao inibi audiunt de rebua puirurn vicesimaequartae congregationi· generalis fidei, propter diversam verborum conceptionetn, ita qui inter acta cdn^ilii asservatur. ut, saltem rudiores, doctrinae Christianae, quam in Reverendus pater dominus Franciscus Xaveriu» patria memoriter didicerant, paulatim obliviscantur, ApuKto archiepiicopus Surrentinus missam lectam nec novam addiscere studeant, aut vèleant. Maior celebravit. Qua absoluta, et recitata oratione Ad­ enim pars honiinum non est ingenii tam exculti sumus Domine etc., eminentisidmua primus praeses atque subtilis, ut diversorum vocabulorum idem indixit examinationem schematis do parvo catechis­ significantium aequalitatem, et in diversa methodo mo , * et patribus annuntiavit xluodecim oratores iaqt vsrioque docendi ihodo unitatem doctrinae, prae­ inscriptos esse, quos ex ambone iiissit publicari sertim quando do veritatibus ordinis supernatural!· Tunc subsecretariue ex ambune sequentem ta­ agitur, facile comprehendant. bellam perlegit : Porro éo usque alicubi perventum ^est, ut dioe­ „Nofnina rcvqçeqdiriimorum patrum qui loquendi ceses singulae ainguloa habeant catechismo·; immo, facultatem postularunt circa schema de pateo cate­ superveniente nova dioecesium circumscriptione, in­ chismo: eminentissimus ac reverendissimus dominus ventae fuerint, in quibus non unus sed multiplex in cardinalis Caesarius Mathieu archiepiscopu· Bisunparoeciis divertis traderetur parvus catechismus. D tinus, eminentissimns ac reverendissimus dominus Interim vero ex more huiusmodi novo· in die· cardinalis losephu· Dthruarus Rauschor archiepiscondendi catechismo· quae damna chrietisno populo copus Vindobonensis, et reverendissimi patres, lohsnproveniant, facile est pervidere, et perviderunt sane nes Simor archiepiacopus btrigoniensis et primae tum pontifice· Romani, tum synodi provinciale· ali­ Hungariae, losephu· Guibert archiepiacopus Turoquot, atque opportunis pro tempore ordifiationibus nenais, Franciscus Pedicini archiépiscopal Barensis. eliminare sategerunt. Sufficiat pro omnibua memo­ Aloysius Moreno episcopus Ëporcdiensis,Theodorus rasse constitutionem Clementi· XIII, cuius initium Forcade episcopus Nivernensi·. Felix Dupanloup In Dominico agro, ubi ille pontifex lamentatur, ex episcopus Aurelianensis, Petrus Gérault de Langa amore novitati· catechismum Romanum e pastorum' lerio episcopus Bellicensi·, loannes Petrus Sola manibus excusaum: „unde (sunt verba ipsiu·) duo episcopus Niciensts, Augustinus Vérot episcopus Skmala exstiterunt: alterum, quod illa fuerit in eadem vannensis, Augustinus David episcopus Briocensi» * docendi ratione prope sublata consensio, oblatumOratoribus publicatis, ab eminentissime prini" que pusillis quoddam scandali genus, qui sibi praeside successive ad ambonem vocati sunt card; ipsi iam non amplius esse videantur in terra labii nalis srchicpiscopys Bisuntinus. cardinalis archi unius et sermonum eorumdem : alterum, quod ex episcopus Vindobonensis, archiepiacopus Strigonicndiversis variisque tradendae catholiuaeveritatis ra­ tionibus ortae sunt contentiones, et ex aemulatione, 1 ClstneuL Kill const. In /Aimmuo ayro, 14 inuii l* ril· dum alius se Apollo, alius Cephae, alius Pauli se r Vide doc. snpra. sub num t 703' A. SEBBlONEs'pUBLlCAE BT C< NGREGAf IONE8 GENERALES ύ·, »rchiepi»copa· Toronen»!·, epitcopai Epdrediensis, episcopus Nirernensis, et epiacopua Aurelianen■i» Rexerendissimu· archiepiscoptie Barenois autem roncesia venia uti non potuit, nrorbo impeditus. " < ORATIO ' emiN«.t.ss>».i uc r.eers^u»,», dommi Canarii card,nal» Mathxm arih»p»eOpt Buunlmi'. a 704 »ed nescio quo pacta a »i»u apt a mento et me­ moris suetorum schemati» exciderint »ert>a quae ^praecedunt textum allegatum, et ex quibus evidenter apparet Clementem XIII non omnes parvos catecbisrao’ rePro^MMe' sed» illos tantum, qui pro novitatisamore a romano nimis desciverint, nec ilhuq doctrin,0 „,e d,e ,ptl erant Porro omne, Boltri parïi cete<,hi.mi, et ut credo, aliarum etiam dice- ceaeon,’methodum et formam catechismi concilii * insequuntur nempç in iis agitur de articulis fidei u| in symbolo, de sacrameptis, de pxaeceptis deca­ pendenda videntur * Iequerelae circa episcopos pro-, logi, quibus addimus praecepta ecclesiae, notiones latae, qui parvos catechismos ediderunt; 2e consti­ de virtutibus, et dtc quibusdam festis. Porro cater tutio illius parvi catechismi; 3* illius translatio in chismi sic compositi, cate^ismi qui ad methodum linguam vernaculam uniuscuiusque populi. et. fornram catechismi tridentini referuntur, non Et 1* de quer^is latis in episcopos, qui parvos ' possunt dici catechismi pro amore novitatis infor­ < atechisn»· s ediderant. Initiq schematis dicitur quod mati, Catechismi qui reprobari debeant. Et haec de diversa methodus in tradendis rudimentis fidei non constitutionibus summarum pontificum. parum incommudPaffert. et in adhotatione prima ] Nunc ad decreta conciliorum provincialium et illius schematis res magis urgetur, dum animad­ illa concilia citanda sunt, quae a tempore concilii vertitur quod maximum inde malum rei dhrietianae Tridentini usque ad finem huius saeculi XVI. vel proveniat, et quod abusus eo usque excreverit, ut etiam initio saeculi XVII habita sunt. 1’orro haec ni singulis dioecesibus habeantur singuli catechismi. concilia de praesenti materia sic se habent. Conci­ cf etiam superveniente.nova dioeceseon circumscrip-i lium Cameracensi' vult ut in scholis recitetur catetione. non unicus, sed multiplex in diversis parochiis chismus ex formula ab episcopo approbata. Sanctus ( .itechiHinus habeatur. Porro haec increpatio mani­ Carolus Borromaeus sex concilia provincialia habuit feste .in episcopos redundat. Nemo enin\. praeter In primo praescribitur, ut in scholis doceantur pueri episcopum cum auctoritate catechismum conficere de rudimentis fidei In secundo, ut unusquisque et 'tradere potest: et illa etiam increpatio confir­ episcopus in sua dioecesi det libellum ex quo pueri matur dfc constitutionibus summorum pontificum et scholares instruantur in materiis fidei Tertium con­ decretis aliquot conciliorum provincialium. cilium Mediolanense vult ut in scholis addiscatur Minimo diffiteor hanc increpationem mihi maxi­ catechisinus ex libris ab episcopo praescriptis. Quar­ mum stuporém iniecisse. Etenim hucusque id in tum praescribit praeter catechismum Romanum a animo defixum habebam, quod episcopalis muneris parochia habendum, ut in scholis pueri doctrinaqi sit fidelibus, maxime pueris, rudimenta fidei tradere. pariter discant ex rudimentis fidei et libris ab epis eo meliori modo quo videtur, et praesertim catechis--. copo datis. Sed quintum concilium omnino notanmo, cum non sit aliud medium aptius, quam cate- cMum est in illo concilio omnino praescribitur ut chismus. Sed cum citarentur et constitutiones sum- lièelli de doctrina Christiana quibusvis libris scholae morum pontificum et conciliorum decreta, animum etiam grammatices coniungantur, et ut ipso eoncil adieci ad ea perlegenda, quae de tali materia dicta verbo utar. aypoA prolatis, qui parvos caiecbisuos ediderunt; p editus aut approbatus ab arcbiepiscopo. Concilium 2* de constitutione ipsa parvi catechismi; 8° de illrus transMexicanupi, quod profecto eat celeberrimum, et 'atioue iu vernaculas. Circa 1· ·: * increpationem illam, velut thesaurus omnis ecclesiasticae disciplinae, in quae habetur sire in schemata sive in prima sdnotatione de incommodis manantibus ex diversitate eatechismorum, totam primo suo capite, et quasi, prima fronte edicit, quod in epiiicopos redundare, quorum tantummodo auctoritate efitapopuli et pueri instruendi sunt, ex libro ab ipso chiamiw confici et tradi potest; eaudemque Increpationem eo composito et, quod sedulo notandum, adiicit quod maiorem stuporem in se excitasse, quo magis defixum tn mente licet id dicatur a concilio, attamen nihil officit quin semper habuerit, episcopalis muneris esse fidelibus aejjraesertim in posterum ab hia qui auctoritatem habent com­ parris rudimenta fidei tradere. Addidit se perlegisse eosstitutiones pontifictua et conciliorum decreta, qnae in schemate ponantur et edantur similes libelli Concilium Ave nuantur, et nihil omnino in its invenisse eorum quae dicuntur. nionense praescribit, ut fiat catechismus in lingua Ac insuper ex eatechismorum varietatibus sallam haberi ^ngallica pro illa provincia. Concilium Narbonense cvmmodum posse, com una esdessqae omnium doctrina sit. — iubet, ut a parochis populi instruantur, et ut pueri « oiintitntiouem unius parti catechismi rem esse maximis difab ipsis diligenter interrogentur formulam, ut ait n 'iiltatibns obnoxiam ob diversitatem gentium, inceniorum et mo­ rum, quae necessario diversam methodum expostulant — Trans­ concilium, catechismi insequentes. Haec sunt verba lationem in linguas vernaculas magnas prae se ferre dittealÎeptenjjpcim conciliorum provincialium, quae post tatea Non sufficit enim, nt episcopi conveniant, quemadmodum 'ridentnium habita sunt, et fuerunt a sancta sede * uotatur in sehemate, sed tran4atarea advocandi sunt, eorum approbata. < «pus episcopis sabitciendnm. ut corrigatur; habendam rationem Hic advenit obiectio quae reperitur in schemate provinciarum, in quibus non omnes eadem lingua utuntur, et •.uuclusit rem hanc synodis provincialibus remittendam. ** Sed ex diversa methodo fit, ut homines audientes Emirientissimi praesules,' eminentissinii ac rove- j , *Oirca schema dt parvo caUchUma tria mihi per­ rondissiiffk patres. D>5 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA QCARTA 10 februarii 18M re» religio·»» >ibi iterum tradi alii» verbis concepta», A translatio, una gallica, altera germanica. quam con­ illa» ponitup non intelligent. illarum obliviscantur, ferant episcopi..qui etiam linguam germameam non casque in faatidio habeànt. Porro obiectio illa'mihi omne» norunt, et profecto non videtur quonam exitu videtur fundatnehtn carere. Re» amini vera emet, re» illa bene componi potent. Sèd «i accedemus si diversa easct doctrina; »ed quando doctrina est atkrarchiepiscopo» totiu» regni, re» evadet, ut ita eadem, quando docetur verbi» eumdem sensum re- dicam, omnino difficili» vel etiam impossibili». In ferentibû». licét »int diversa, non potest, dici quod regni», in quibus sunt multi archiepiacopatua. verbi diversa doctrina habemur, ot quod concipi non posait. gratia in Gallii». ubi eunt octodecim, erunt trans E contra videmus ioWpe mppius oratores, dum ar­ latione» mittendae ad unumquemque archiepiscopus:. gumenta aut rem aliquam -magis enucleare volunt, vAint obaervatioue» episcoporum colligendae, t‘xa * diversi» verbis uti. »ed eumdem.sensum'referentibus, minandae, perpendendae, corrigendae . qui» erit illiu * Erit absque termino; et etiam timerint re» mei Aia a mento digeratur. Se.d haec ratio labori» finie non eat vera catta» illiu» deplorandi nimis vulneri», Àdum est he ad instar aranearum telae dissipetur et ijuo ecclesia afficitur, id eat ignorantia et indifferen­ "diarumpatur textile illud ntmisque subtile opus. l‘nde concludere fas sit. ^uod rés illa de parvo tia in rebus religionis. Sanctus (’.irulSh Borromaeu». * ille eximius pastor ct medicus animaKim. in sexto caterhismo episcopis in concilio provinciali adunati suo concilio provinciali illam undigitavit. sed pro­ dimittenda sit. et ut deseratur idea illa unius pani tecto alteri causae refert, scilicet eo q-uod maxime cateehiami universalis, quae ad praxim nunquam in urbibus -viri missam pnrochialem derelinquant, in B efficaciter deduci poterit. qua datur instructio simplex, familiaris, et praebetur <·ΚΑΪ1·» alimentum verum doctrinae christianae. Inde totis viribus nititur, ut zelum pro tiMsisfenha missae pa- rmïnrntiMimi or rcrrrrndtMtiHi'domini (Hhm. lotephi * cardinali Ravuchcr archicpncopi Vindoboncnti * l. rochiali in sua dioecesi et sua provincia iterum ex­ EniinentissmH ac reverendissimi patres · citet. Hoc mandat epiecopis. hoc mandat parochis, Proposita nobis eat confectio paru catechism i. et fuit 'elut suum ultimum vale, dum fuit suum ultimum concilium. Et haec de conciliis et de que­ quo in universa ecclesia utendum ait. atque schema relis latis adversus episcopos, qui parvos catéchismes ea de re agens sequentibus exorditur verbis ..Om­ nium. qui ecclesiae Christi toto tertarum orbe dif­ ediderunt. Nunc ad secundum, de constitutione unius parvi fusae membrai eunt, sicut cor unum debet esse et c.itechismi. Dicit schema quod, . remanente caté­ anima una. ita etiam oportet, ut unius sint labii et chisme romano, qui est velut fundamentum'et the­ sermonum eorumdem.- Verissimum hoc e»»e non saurus doctrinae, alius brevis catechismus elucu­ diffiteor. Prout unus est sol terrarum orbem col­ brandus sit m lingua latina, <{·ιι. sublata aliorum lustrans. ita tina est veritas, qua illuminetur oportet parvorum cafechisinorum varietate, solus populo anima ad Dei imaginem creata, ut tenebras ductans exhibeatur, et memoriae tradatur. Porro nemo non ad civitatem aeternam perveniat. Hanc veritatem videt, quod confectio illiu». cateehiami eiusque dif­ ecclesiae matris filii unanimes *in corde habeant, fusio in totum orbem maximis scateat difficultatibus. i' hanc unanimes ore profiteantur. Ideo primi· iam Etenim diversae sunt gentes et etiam temotissimae, rei Christianae temporibus concinnatum est symbolum diversi eunt populi, diversi mores, indoles diversae. apostolorum, quod scitu maxime necessaria «umPorro non poterit tradi res Christian» Sinensibus. matiin continet preces ad Patrem, qui in caelis est. prout tradenda eat Lundini vel Parisiis degentibus; dirigenda» Dominus lesus Christus ipse nos edocuit. et. ut apprime dicit exiinentiasimus cardinalis Patrizi, in sua ordinatione data die 25 februarii anni 1850 i Argumentant _t'ardinalis Vindobonensis Abstinendum *nd·'. Inam pro parvo catéchisme romano ad usum civitatis ab uno parvo catechisino universali ec«-Iasiae propoii Komar et illius districtu»: „Pro rerum, temporum, eaudemque fidem. ea oinnia, quae necessaria «ani ad salutem, in omnibus catecbisans tradi varia autem indoli populorum locorum, personarum diversitate maior aut minus variisque locorum adiumtia qnoad methodum relinquenda, eo diffusa debet dari explicatio. ** Porro haec sapien- rc| magis. qnod difficile quandoque ait. ut vel in una eademqne tissima verba inaxjme locum habent in materia primordiorum schola nnns catechismu» sufficiat pro omtiibu». praesenti. Quod si catechismus parvus ille et unus In confirmationem ea adduxit, qnae praescribuntur in Austriaca brevior sit pro aliquo popule, forsitan erit diffusior ditione, ut pueri puellaeque |>er sexennium, nempe a septiiuo aetatis anno incepto usque ad deciqium ns-undum completum, pro altero. Erit ergo necessitas illum breviandi, vel scholas obeant. Iam vero rationem hahendam esse dixit mtel maiorem efficiendi, et tunc evanescet optata unitae; ligentiae discriminis in iia. qui sex annos, et in iis. qui duo­ vel si absolute servetur illa unitas, utilitati aliquid decimum attigerunt. Ea autem, qua» de pueris dicuntur, de adultis etiam ruri degentibus intelligenda. circa quos notandum, detrahere poterit. Nunc ad tertium punctum, de translatione illius p quixl cum viuuee sciant. generatim loquendo legere, cognosceutes uou omnibus arridere un> tn hunc catevhismum, seque per ilium catechiemi in linguam vernaculam uniuscuiusque pueris at-quiparari difficile admodum euudeiu recipient. Inutilem populi. Dicitur in schemate, quod operam dabunt autem ea»e novi hniu» cateehiami constitutionem, quia cmn uni­ patriarchae vel archiepiscopi, collutis eum suis suf- formitas doctrinae habeatur in omnibus, cum ul couctadtudunt *>t, mani­ erit ut advocentur etiam translatores ut fiat trans­ feste patet. Ipsum sanctiMimuiu dominum nostrum Pium IX, ait. litteris apœtolicis die 5 noveuihri» IK.55 ad cardinales, latio. ut episcopis communicetur ut 4b iis corrigatur, archiepiscopos et episcopos ditioni» Austriacar monuisse, nt iij et certe maximum laborem componet haec translatio, scholis primordiorum ii ad catechesim tradeudam adbiberentur et maximis difficultatibus obnoxia erit, praecipue libri, quibus inventus unam eaudemqne doctnnam addiscat, iu provinciis, in quibus diversis linguis populi utuntur, atque nulla unquam quoad libros ipsos fiat immutati», nisi ut in mea provincia, in qua tres dioeceses, Argen- gravis adsit causa. 1‘orro gravem huiusmodi causam in re nostra desiderari, ( ude etc.· tinensis seu Strasburgeneis pro maxima parte, Nan* (tam einincntÎMÎmus orator non bon» valetudine uteretur, ceiensis et Metensis pro aliqua tantum parte, lingua aermohem eius e scripto prennnciavit reverenda * pater domina» germanica utuntur: necessarium erit ut fiat duplex Valentinus Wiery episcopus Gurcensis CONCIL·. OKNKBAU TOMOS L. 45 707 A. BE881ONE8 PVfiUCAE ET CONCBEGATIONE8 ORNKBALE8 salutationem angebeam socl··! * a malt» iam aaeoali * adiecit Haec ia oathelioornm regionibus infantes, quamprimnm loquendi compote· «tat, addiscere soleat Dei quoque ot eoclasiae praecepta, nec bob septem * nova legio sacramenta oatbalioM bob omaino rudibus nota oont; et niai pia pareatam sollicitatio temporum nostrorum miseri * infirmata sit, pueri atque puellae ad mature ea memoriae mandanda iaforma'star.' * Paucissimis illi· sorbi * oontiaontur acientiae the­ sauri, quo * pro sradisndortfbi puerorum captu ex­ ponere oportet, at animos incilius penetrent ot roro caeleeti perfundant. Hoc in scholarum elementarium usum catechismi parvi praestant, et in plerisqae eadem habetur exponendorum dispositio Cum enim multum iuvet, in inntitutione prima iis inniti, qnae catholici omnes tamqqhm fidei teeseram memoria tenere debeat et solent, in. catechismi * plerisque ad articulorum symboli apostolorum normam seritate * fidei adumbrantur, iuxta ordinem decalogi, et quinque ecclesiae praeceptorum doctrina morum explanatur ; septem postmodum saluti * remedia divinitus data explicantur, fe oratione dominice et salutatione angelica afferuntur, quibus discipuli ad desiderandum corde, quae labiis enuntiant, pie excitentur. Hunc ipsum ordinem etiam catechismus ex concilii Tri­ dentini decreto ad parochos editus observat. In fidei morumque doctrina tradeqda voces ecclesiae sive decretis sive usu consecratae msgna cur * reti, nendae sunt. His autem sancte Servatis, irritemur quoque oportet exemplum patrisfamiliaa, qui ex penu suo profert vetera ot nova, atque diligenter attendamus ad gentis indolem ae animorum plus minusvs excultorum necessitates. Itaque me quidem iudice omnino fieri nequit, ut pro toto orbe catholice unus, qui cunctis sufficiat, catéchismes elaboretur. Praeterea difficile est, ut vel in uaa primordiorum scbola unus idemque catechismus ad omnes rite instituendos satis sit Ex antiquo iam ia ditionibus * Austrias· praescriptum eet, ut pueri puellaeque per sexennium, nempe a septimo aetati * sano incoepto ad duodecimum usque completum, scholas obeant; recentissime 1·«· biennium adieptam est Neecio an ordinatio haec rarioolis et ornitibua, quibus re * familiaris parva est, molsatissims sxeostionem per­ fectam babebit Bed etiam duodecim annorum pueri ab iis, qui sex annos habent intelligentia notabiliter differunt Quamobrem in Austria pro quavis scho­ larum elementarium clamo csLtochismas peoaliaria babetar, quin tamen ad olamem superiorem ascen­ denti ea, quae edoctas iam eat BOTe quadam forma tradantur : verbotepua oaim retineatur, qaa * in­ * feriori classi· catechism·· habet ** d * ipas subiuaguntar ad doctrinam pleaiaa expossaudam ideae , * ita ut scitu maximo necessaria ot alti·· memoriae 708 tar, MfTqnoque aeaaim soasimqa· deaereeeit numerus eorum, qui praetor «Ucchismnm dioaossaaum, librum precationum et historiam biblioam libro· vix norunt. Quid de civitatibus, immo oppidi * dicam, diariis et * libelli passim iaeedati·! Qai libros aliquot in­ spexerint hominibus cultioribus se adiudicare amant ; et ia tanto herum numero non multi sunt quibus caps animum *ad religionem laudabili consilio con­ verterint oatoehismu * parvus arrideat; atsi non raro iggari multorum qua * pueri puellaeque sciunt eis aequiperari noluat Diluvium vere est librorum meorum, sed neo bonis agemus. Adultis ubique praesto sunt volumina maiora at minora, etiam »di pretio comparanda, quibus de credendis instruantur et ed Dei amorem inflammentur: qui institutione re­ ligiosa, monitiaque salutis omnium maxime indigent, raro eoa evolvunt Quocirca compositurus eatechismum, qui cunctis per orbem terrarum catholicorum scholis sufficeret, immo etiam ia adultorum manibus ubique versaretur, vinbuqhumanis maiora susciperet Optimo iure Benedictus XIV catechismorum uni­ formitatem commendavit Perutile esse censeo m canetis scholarum elementarium eatechismis fidei morumque doctrinam ita disponi, ut eius explanatio symboli apostolici articulo , * ae Dei ecclesiseque praaeapta taaquam duces sequatur. Quod de sacra­ menti· tractandum sit per se patet; est neque orationis dominicae et salutationis angelicae ex­ plicatio decideretur. Neceese eet ut sana ubique doctrina tradatur et voces ab oeclesia sancitae usurpentur, a nemine in dubium vocetur : sed ubinam reperitur hodiedum ecclesia· catholicae episcopus, qui catechismum a doctrina intemerata devium, sive •xpressiodibus neotericis deformatum suis praetoribaret! Praeterea non nego aed adstruo pluri­ mam conducere, ut scholarum elementarium cate ohiemi, quantum fieri posait, de verbo quoque ad verbum concordent: fieri autem poterit in omnibus fere provineiia ecclesiastici * ; nec inter limite * carum subsistendum erit Permagni habentur terrarum tractus, ubi more·, animorum cultura, institutione * in plerisqu· inter s· conveniunt. Horum antistitibus merito eommeadatar, nt in eumdem catechismum adoptandum consentiant. Attamen quamvis catechismoram ooaaeaaio magni tseieada sit, vioissim neque ooasnltam «st, nt osa recepti absqu· gravi causa immutantor. Plurimi adhuednm ruri praeeartim catho­ lici aaporaoat, qai catoohiamam vel certe magnam •ia· partem, toto vita· tempore retinsnt, nec infreqncatea, qai ad verba eia * liberorum memoriae im­ primenda plus minuave collaborant Novo religionis nompsedis ia eaholaa i sirs datos, facile accadet ut aaiasi litterarum studiis aea axoalti ooatisrboatar. Etsi rea «ad«m maneat, forma tamen, qaam ira- Haac aatem matatam deprehsadust, saactarnad recordationum pueros instituendi ratiooom raid· utilem esse ex­ filem qoaai interrumpitur, et pia illa officia parvuli· prnfiatare vix ampUus valeat' Dade aaaatiarisaaa pater Pias IX litteris aposto- imprimantur, et aberins axplaaeatar. perientia loagaeva comprobatam aat; adeo ut sine omnium admiration· at virorum etiam veru catho­ licorum expostalationiba * relinqui noa pereat Caeternm beatus Petrua Cantata· oatoehiemum ab ee compoaitum et summo catholicorum applaase ex­ ceptam ipeo in compendium redegit et praeter lieia, qaas b •ovembria anno 18U ad cardinale·, arehlopssoopos et epieeopno ditionum Auatriacarum dedit eoedom admonuit oportere, at ia primordiorum sebali· U ad •atecbeaim tredoadam adhibeantur libri, maiorem cardinalia Bellarmini eateehiamnm etiam quibo· iaveatos unam «amdamqn· addiscat doctri­ minor ad lanior·· et radior·· inetiteeadoe babetar. Apud omne· igitur rei eeholaotioae gnaro· coaetat nec in primordiorum scholia oatoehiemum unum eumdomque suttoere. Adulto· quod attinet ruri noa deeut, quibue oatechmmus dioecoaaaus omnem in vitam mysterio­ rum et mandatorum Dei breviculum eet: quod summ­ opere laqdo. Cum autem tanti impendantur labore·, et sumptu· ut homine * perfecta legendi eo scribendi peritia carente· nec ia remotissimis vallibus reperiaa- nam, atqtak nt noUa unquam quoad libro· ipsos flat immutatio, niai gravia adsit cana·, ot Collatia semper inter aatietitoa eourilHe Bagisatiasim· haeoee con•titata suat, at «srlssia· stilitoe dtatripte tabet, ut dilBgenter serrentur. Episcopi divinitus miam aunt ad populum «is concreditam donandam; ae multa eorum, quae de catechismorum forma decarnanti perpendenda suat, «x quotidiana experientia oaetoris melina noscunt Quapropter aa insta immutationis causa adsit, episcopi indicent, attamen haud singuli. 709 CONGREGATIO GENERALIS VIGE8IMA QUARTA 10 februarii 1870 710 •ed oonailiia, »iva in synodo. sive extra illam, inter A de obligatione loquatur ac statuat huncce eatechis•e collât ·. * De provincia Viennensi concilium anno mnm tradendi, et loquatur de obligatione institu­ 1868 Viennae celebratam decrevit, ni scholis eletionem eatecheticam solerter, assidue, atque ex in­ dustria proponendi. Institutionem hanc, quae est mentaribus tam publicis quam privati· unice ad­ essentialis pan gravissimae illius obligationis, quam hibendum ee·· cateehiamum ad ^mpendii Canisiani Christus ipse nobi· imposuit dum dixit: &mtds do­ normam eompoeitnm, et ia noetri· aliiaqfee partibua cete, essentialis pdra gravissimae illius obligationis, * populo um diuturno familiarem a praedeceeeore quam apostoli ne beneficientiadPquidem vel dnntimee piae memoriae Chriitofftoro cardinali Migaasi editum, et a me ipao pauci· quibnsJam restituti· tis operum gratia derelinquere voluerunt.'dicentes 1 •ive additi· approbatum. Fidelis ducter eet beatus Xsn rst nervum usa dorr/m^nsr· errbwm Dr», H inmistrerv ssensM; illius gravissimae obligationis, Petro· Cauisius. citius catechismus Viennae com­ cui Apostolus gentium maxime necessarii sacramenti positu· ibi primum in lucem prodiit, atque Ferdiadministrationem et dispensationem postposuit pro­ naodo l curante in Austrine scholis illico receptus esL testando dicens ’ &' fitrtH alium haptuawnm neario. Igitur retineamus principia, quae eccleeia hae Non enim mitii ma Ckritiut bapiiaarr, ted rranft ia re semper «ecu ta est consulam»· uniformitati, litare, ei ree miAi ti neu eeon^rbserrro. illine quin tamen earn, quam erudiendorum utilitas poscit, gravissimae obligationi·, cui si per unum tantum varietatem proscribamus. Institutiones humanae generatim in aliqua portione gregis Dominici non unitate, quae diversitati iusto temperamine con­ ciliata sit, florere solent. Demum si eveniret, nt B respondeatur, ipsam radicem veritatis atque doc­ trinae christianae pessam ire necesse est prout oatechismi consueti ubique locorum abrogarentur, etiam qui ecclesiam prohibet hanrcr adimplere obli­ de gp inaudita obstupesceret populus catholicus. Hinc inde forent, qui suspicarentur doctrinam re­ gationem. qui ecclesiam prohibet docere, prohibet vivere, atque securim ad radicem ecclesiae applicat. ligionis populo hucusque propositam erroribus con­ Mundum, reverendiseimi patre·, m maligno po­ spersam fuitee; sed longo plurimi sententiam in * compendia sacra usu comprobata latam aegerrime situm esse, videmus. Certe, sed quando non eraT Persecutione·, insidias tumultuantium inimicorum ferrent. Vigilans autem inimicorum cohors clamaret: crucis Christi adversus religionem et ecclesiam fre­ coce Germanis et Indi· unum eumdemque catechismentium videmus; eed quae saecula iis caruerunt’ mum statuunt; o supina artis paedagogicae igno­ Ferme omnium saeculorum historia loquitur veri­ rantia! Ex qno in regionibus, ubi schola ab ecclesia tatem effati divini : Si me pereeeua ssmt, et ros prrnondum penitus separata est. novum quemdam oacturi sryamtar. et semper verum manet. Christum tignum essent praetextum omnimodam scholae christianae ette cui coutrudictiur. Sed historia etiam testatur, oppressionem urgendi. In ditionibus late patentibus, pro quibus Austria· maiores nostros iis temporibus in quibus vixerunt imperato)! cutn sancta sede iniit concordiam gra­ fortiore· ac victores mundo probasse, quod mala •ui temporis ot viderint, et etiam medelam attule­ viter violatam, sed nondum penitua eversam, de hoc rint, nobi· quoque qui in illorum messem ingressi negotio observentur oportet litterae apoetolicae iam memoratae, quae simul cum litteris a me ipso C sumu·, profuturam. Hodie/reverendissimi patres, ecclesiae catholicae 18 augusti ad sanctitatis suae plenipotentiarium inter multo· hoste·, quibus circumdatur, cum ma­ datis essentialem conventionis partem efficiunt. At­ ximo. cum perniciosissimo confligendum eet; et hunc tamen propositioni neque generatim consideratae hortem ego deprehendo in ignorantia veritatum accedere possum ; * ed ex iis, quae eminentissimi· et reverendissimis patribus exposui, consultum ease quas ecclesia profitetur, in ignorantia praeceptorum quae proponit, in ignorantia institutionum qua· existimo, ut ab uno parvo catecbismo pro universa tradit, in ignorantia intentionum et finium quo· ecclesia statuendo abstineatur. prosequitur. Et hanc ignorantiam etiam inter pro­ ORATIO prios ecclesiae catholicae filio· late diffusum ee»e. rvoereadi patrw dowum JoeHRM Simor qui· eet nostrum qui negare ansit? Qui· est qui urcAwpiJCop· StngOfitouwl. intimo cordis sui dolore perculsu· non videt, et hoc Eminentissimi ac reverendissimi praeside·, patre· quidem saeeulo XIX, in tanta evangelii luee, pene· tantam scientiarum profanarum culturam? Ab hacce eminentissimi ac reverendissimi. ignorantia repetendum ego existimo, reverendiaaimi 8i in schemate de oatechismo vobia proposito patres, illum indifferentismi spiritum, illum ani­ id quod ego in illo quaesiveram invenissem, vel si morum soporem erga religionem et veritate· aeternas. scivissem quod illud in alio aliquo schemate reper­ tum· sim, profecto suggestum 1>unc hodie non con­ Ab hac ignorantia repetendum existimo illum ob­ scendissem. Dum autem libertate mea ad vo· verba ii tusum sensum moralem, quem in ipsis etiam ca­ tholicis experimur, qui conscientiae vocem non faciendi utor, faciam hoc ita. ut hac libertate in intelligit, conscientiae remorsu· non sentit, qui detrimentum patientiae vestrae non abutar. parum aut nihil sollicitus est de statu alterius vitae. Dum concilium Vaticanum de catecbismo statuit Ab hac ignorantia repetendum esse existimo, quod ac loquitur, proximo adiacet oogitatio illa, ut etiam in morem iam etiam apud catholico· haberi incipit, J ÀTguMatam «Archiepiscopas Strigosi· ·!· * 14·© ··M>o eerte tantum opu» exempli gratia dogma de immaculata Mariae virgiain conceptio··, «t alia de matrimonio tantopere aie— Mria poet damnoaiaetaaum «noram do acta aoa forma civili; meum quoque vtfum «at, ut nova editio hninamodi praecellenti» eaftebiami. tat, et quae addenda eunt a aynodo hae noetra Vatican· quaateciu· pa­ rentur, ad tratiaam rabiiciaatar, et eaactieeimo do­ mino noetro et amantiaaimo patri approbanda «t confirmanda pro debito quoquo humilientur. Haec pro munere meo eeffictant ORATIO reverendi patria domini AugMtuti Forçait rpiteopi Niotmnuit'. Eminentimimi praeaidea, eminentiaaimi ae reve­ re ndimimi patraa. Quae in achemate proponito dicuntur ad utilita­ tem demoatrandam uniua parvi eatoehiemi pro uni- B verna eocleaia, ea profecto aunt a quibu· non din•entiam. Fateor enim nec pauca nec minima mihi videri incommoda et damna, quae ex catechiamorum multiplicitate in chrintiaaum redundant populum. Sed unitatem eatechiami aemper quidem expetendam •uin non carere difficultatibu·, iam Mtie patet ex tie qua· dicta nuat a praooedentibu· oratoribua, et primum et praoeertim ab eminentieaimo et reverendimimo cardinali Mathieu ; quae quidem difficultate·, quae iterum enuntiare non Mt neceaearium, eo melina intclligo, quod diutina varia· ob cana·· non in Europa dumtaxat, aed et in America, ia Aaia, etiam ia AfriM Meri miaiatarii mum divaruatu* atom. Mode· enim concipiendi et praoeertim veriti· «Verendi eas­ dem veritate», adeo diver··· oat penM diveraoe populo·, nt vix iatelligara queam, quo umqnam pacto inveniri poaaint formulae qua· omnibna aeque conveniant, quod tamen in hoc unioo catachiamo facere aeceaee Mt Aooedit non leva agrandi periculum litaturae mm immutationM illae, quae «X introductione novi oateobiaaû ia diveruie neoeeaurio fiacieadae amat re- gioiibua. Exemplum proferam de una determinate re, qaae nea inter longo diaaitaa geutoa, aed inter Italo· et Gallo· errori· aiagnlaria urna tacita prae­ bebit. 718 Interrogetur hodie qniHbot ia Galli· qnet •int myateria praecipua chriati···· fidei. Ex ae meli·· aggredietur, quam peculiari· eommieaio, quae ex ipete patribae concilii deligatur. Hi enim nobie exhibeat oolleetionem, quoad teri poteat, abeoluti·aimam hominum omni tribu, et lingat, ot populo, et natioae, qui ot in theologia eimul et in Meri minicterii exercitio poritiaeimi nunc temporie habaautar. Itaque, reverendimimi petroe, ut tam praeclara idea, prout ia achemate proponitur, ad actum reduci poeait, pro maa tenuitate nentio aupplieandum eeM Mnctiaaimo noetro, qui curam eibi reeervavit pro­ videndi do univeraalia cateehiami confection·. ut benigno velit hac in re, ipao eoneilii tempore, opera uti eorum patram, quo» ad id opue aptieeimoe ipae judicaverit. ORATIO reverendi patrie dooturi Filicti Dupanlaup epitropi. Aareliaaoacic ‘. Eminentimimi praeaidee,eminentimimi et revereudimimi patre·. Parvua eatechiemun magna ree eet. Schema de paroo ealodtiuao pauci· tamen expediam verbi·; •tatimque in medi·· rea nermonem meum rapiam. Dioo illud nebema, ut dixerunt pleriqoe patre·. qui ante me cathedram aaoeoderunt, proruo· in uau atque praxi impoeaibile eaae. Nam, pace omnium dixerim, eontraEcit experientiae, naturae rerum hominumque, «icat iuribua certimimia epiaeoporum Haec tria auctore· achamati· non Mtia perapicere ■ Argnmratam: .Tyiamyn· AwrUaeeaii· parvam eatechi·mem ram «aagtem mm et ia mu m praxi tepoeaitatan. qaia eantradtet expariantiM rarum et hoadaum nec mm rartteimia apimeperam inribua Sebemati· eacteree »o» ratia prrapexiara dixit: ,qnid ait decere', .quinam atet doo»adi', .quid «it do eaudum'. Γaltati ddai previeum eme per «ymbolam, decalogum. •vatieMm demiai nm. aaletatiimrai aageümm, ooaâtaor. actu Mai, mai, eteritatia et contritioni·, ■ que· «maie vadam ia oeaataes cataeMrab «ant; at mathteam «ratimtl pair·» a»ew •arie variam «am dater» dixit prv v»rMate »M»ti· pmrorum. qai «radiandi «eat, idaeqM data Miam qaod eaiethimum lat. era peteat aaqm pre «unite· tuearvin. Variatatem tear aaeamariam «am etiam pre vuriMate cutter»·, lacoram, lagteliium eta, ad·· at ia ipM ateta pwttdri·. imme W«m·· daa adaiat mt·«tirai, altar BaUtrmiai, «Iter cam «aateMmi damiai aoatri teita· eb amlaratlmimo oartiaatt vicario ,te mm dMtealtetaa vwriauto M Bagne· varnacal··; era rate q«Mquid ia btea» et itelkm Bm* ** te at alagaater dM petaat. De eadem aatam re interrogetur Itala·. Ex eatedM pariter peteel te aBU Uaguta Nea rate v«ete n>d«m tigaidaatiauam teteut aaaapar. at ia aaa Hague paearat ia pravam cbiemo otium ano reapoadabit : duo. Uterqne tamen araeum aeaipi verte, qraa in ali» outeate» aaat. Addidit de­ reapM idem rnapondot. ram· tteapnria variera vuaateia at rarum diaaadanra atteam Iam varo in nnivervali mtaahiame, cum una aut variam ooo» pe» varietate exigeatiarum tampeaum, vitiaram, ar­ altera forma ait «iigauda, qnaecumqne oHgatar, ia ietum, idaeque taatflam et Impmibilra toto qailaemitatam ia monte gnararum, radium, alioramque «implieiornm, teadrad» tutria»;terne uram lutirhiraam pra atamite»it»ab•amam aam ait, preot «teauam aat, qute ara tebaatar gnaamatie» quorum infinitae eat nnmeraa, ia «μ ant altera region· mira atatim orietnr eoutaeio. Bi dieatnrD ia «mnibm ratverritalltra laetraritania paararam madiam ae 4MI * M àttfaiUÎMMB MM, MttftMM MtMbteMB· doe, in Gallia hniuamodi hominM anapieari poteraat •ad vir r«eonaiiinm Vatteaanm noatram brevitati· cum anna· qatawatur, qai prate te tea geuarv teatrnaadi puaraa vareeta· ex tribaa myatarite abolevi···. Bl dim· trio, ItaB eeaat. I «adradam quidam ama Banarmtoam ut tteeiegnm m Uli rudiore· pntabnat, reaatlii patraa navam dete- aatateMraa at te ipae epmaria Batermte namatela •tea ama, at tea prateri ait ptr teatirnaate «rarffii Bamaai xiaM myateriam, anmnadatednm «tallam detegunt tub Bmadtete XID, tam materatteatei rarfiraria riaarU, m aetroeoani. Example haimmndi plan profdrra pooiptda· aummi pratHato Hi Π. Nra taatepata ataaaatadradam ••m. Hate diSaulta· non adamot prafeeta, ai agere­ •ataaMamam Baitermtai. qai cam lamae adeptatater, aMea «oatur d· unira cuteahim·· pro qualibet grate v«l na­ M datai * ,te aappiradam igraturttau poptiL Bamaai·, at dtetar te daarata aatdteaBa viaattt aavu cateridama patratea; tion· •eufirirado imam grati·· agMtat Dae m quad «atechiemaa Bailanatei aen Quia taeaen aoHa non proponitur oateahiam·· teatit aniwaaq eraiariae prapeaitua. — Lead! apiaaapali» iar» national·· a *d nnivanaU·, «t iadigitata· aliand· dif­ par naram tara aataahiamam qai prapaaitar, qaln aptaeepi ficultate· paritiorM viri forte viarant, a via aobemati· mandatam tabrat · Chriati dearadl amraa, et noa praeeat deterape edeeare poaera. Oouelaait «Iburrae pneeadratibua •rateaibu·. — Oaatr» epiaeepam MeaUnaneam netevit. quod ■ Argumautam : .Bpbiipra Ntvenaaria admtet djftailtataa eam dixit peat era cillam Tridratiaam octo taatam Murih» • praeaedautibm aiuteeibm praparitaa, aaa taaara · aeternate r« II i «udum ait; nevi rateahteri rudaettemm iimmlttradam peevtedaU» taMt» raea tuta Tabtaeuui, frnalr» obiactam ·—* . dapetateni petram ax amni trita, Iteg* et aaltoua adaetfa, at ftdaaa ara eete aad qaadrugiata ; qui» «liad cet, dOreviactali•aaettetaam damiaam Metrum ngaedam, at praedarum tee tea taatam ama «nam Ihcen, aliud vero provtMialia ateal et opu» danat» eia ailla «xpteatar.e dioaaaaaM aetauagen, * quam didicit catechiarno reapoadabit atatim: tria. 730 A. SE88I0NE8 PUBLICAS KT CONGREGATIONES GENERALES 71» videntor: quid «t dooero, qeinaas aiat docendi, ot A otitatioaee oatoehetiaaa, at dieitar ia schemate, sed quid * it doeeudum. Domra oaiar quid est aiat oa alios vere eatoehiemoe a pueris memorias tenendos odero. Etiam praescriptum est ia concilio Romano quae doomtar, «optai cores qai doeeadi sunt ac­ commodare at attemperare, ita at isti eapere at sub Clements1 ΧΙΠ celebrato, ut propter catechismi Nolle unquam Bellarmiai inquffioieutiam, licet 40 paginas habeat, alio modo bomiaee puerique fuerunt docibiles. Undo iam patet normam docendi formulamquo tradendaa conficeretur instructio aliqua specialis pro pueris ad ■ sacram sysaxim disponendis. Inde saltem duo cateebiami. Et ipee vigilaatispimus et animarum selan- intalHgero possint qaaa docentur? doctrines non pome unam mmdomqne mm pro tiseiflius Pius papa IX videns, ut legitur in edicto omnibus. Quid aibi vult achema da pare ectoedismo, seu ordinamento eminentissimi cardinalia vicarii unitatem dootrinae, an uniformitatem in tradenda romani, ignorantiam multorum de populo (textam doctrina? Bi unitatem, inutile mt; unitati enim cito) admitti praetepit novum aliud parvo eatechismo BMIsrmini supplementum, puerorum memoriae tra­ doctrinae semper et ubique provisum mt : exstat pro dendum, quod supplementum ter numero paginarum omnibus eadem formulacredendorum, nempe symbo­ excedit oateehismum ipsum Bellarmini : oatechismus les apostolorum, symboinsque Nicaena1 ; una eadem habet 40 paginas, supplementum 150. Adeo propter que norma agendorum decalogus, Dei praecepta at­ diversitatem aetatum neoesee est plures habere caté­ que etiam ecclesiae; una demum eademque formula postulandorum, seu lex supplicandi, scilicet Pator, chismes memoriter a pueris discendos, adeo imAm, Confiteor, et insuper actus fldei, spei et ehari- B possibile eet in praxi et inutile quod vnlt schema. Sed multae aliae, ut iam indicarunt oratores, tatis, et contritionis, qui iisdem fere verbis ubique adannt mnltae aliae, quas neglexisse videtur schema, recitantur. Si vero quaeratur uniformitas in tra­ in pueris catechisandis diversitates: nimirum in denda doctrina, schema in praxi impossibile mt: contradicit enim naturae rerum. Ratio enim metho- pueris etiam eiusdem aetatis, eiusdem gentis sae­ dnsque ot formula docendi, omnium habita ratione pissime fit, ut longe alie ac diversa sit ingeniorum cultura et capacitas pro diversis provinciis, longe «diunctorum, mt necessario varia et commutabilis. alia in urbibus, et in pagis:, unde quod decet rusti­ Nec minue ignorasse videntur, quinam sint do­ cendi et in fide Christiana erudiendi. Triplicia sunt cum, saepe non decet urbanum. Quin etiam et apud aetatis, parvuli nempe septem et octo vel novem eiusdem civitatis pueros variabda est tradendae formula doctrinae, prout sunt inculti, vel exculti, annorum, qui primis eunt erudiendi, rudimentis: prout litteras didicerunt in scholis vel non, immo deinde pueri decem vel duodecim annorum, qui prout etiam sciunt vel nesciunt legere. Unde diffi­ proxime ad primam communionem disponuntur: cillimum fit condere parvum catechismum pro una adolescentes tandem, qui corpus Christi lioet iam tantummodo diooeeei : quanto magis si agetur de acceperint, uberiori tamen ot firmiori indigent doc­ trina et disciplina. Dicant nnno echetnatis auctores, eatechismo quodam universali. Hic, reverendissimi patres, nova exurgit et ex­ cuinam aetati dandus erit parvus ille catéchismes? quisitissima difficultas seu quaedam potius impossiSi tradatur idem omnibus tum parvulis, tum pueris, tum adolescentibus, tunc flet aliquid omnino ab­ C bilitaa. 8i enim totum orbem terrarum consideremus, sonum, ut demonstravit illustrissimus arohiepieeopus quantas in statu gentium dissimilitudines adinvenire eet! Hic videre eet adhuc obtinere barbariem, i»tTuronensis. Testem insuper appello quicumque hio nonnisi culturae vestigia vixque inchoatam civi­ vel tantisper manum operi catecbistico admoverit. litatem, alibi autem gentes plus minusve politas, Catechismi enim nonniai brevissimi et simplicissimi capaces eunt, ut ita dicam, parvuli septem et octo alibi demum politissimas nationes. Porro in tanta discrepantia populorum atque morum, omnibus pueris annorum: atque brevissimus et simplicissimus catechiemus iam non sufficiet iis, quos provectior aetas in toto orbe catechisandis non potest idem tradi indiscrete eateohiemus. Impossibile est ut apud proximiores fecit mensae Christi, nec adolescentibus. Sed ad quid verba haec, longiorque iam sermo et Autralienses natus puer, et puer Europae educatus, ratiocinia, cum experientia omnium magistra rom vel puer in nova Zolaadia ortus, aut apud illos qui diremerit? Si autem non ^ *ro omnibus simul, sed dicuntur PoUm ruAroe, et qui Parisiis et qui Londici pro parvulis tantum vel pro pueris solummodo, vel enutritas estsdem formulas intelligeru et discere pro adolescentibus cudatur ille cateehismus, in qua­ cogantur. Hoc velle aut iubeee esset aliquid in­ cumque hypothesi inservire poterit iis, pro quibus auditam et hucusque intentatam, quod vim mani­ elucubratus fuerit: alii, vero alium necessario re­ festam infert naturae rorum puerorumque. quirent; et tunc unusquisque episcopus in sua dioe­ Accedit insuper ipsarum linguarum ac idiomatum cesi omnino neeesse habebit alium edere eateehis- diversitas propemodum infinita. ,Pro diversitate mum, eruntque iterum in unaquaque dioecesi plures D linguae vernaculae, ait schema, litteralis venio textui catechismi. Ad quid ergo schema? Bt quomodo latino omnino correspondons quam accuratissime auferetur varietas illa noeesearia et perantiqua in omnibus ecclesiis eateehiamorum, de qaa tantopere doluere et lamentati sunt «ehematia * auctores? Dixi experientiam magistram sapientiae: varie­ tas illa eet ita necessaria, ut huiuaoe necessitatis in ipsa urbe Roma et in ipso stata pontificio mag­ * fiat. 1 At vero uuum eat quod schema non satis attondit Baepe saepius litteralis haec versio dif­ ficillima erit: nam verba quae idem sonent, non peasant saepius usurpari, immo nec ad litteram de­ center reddi. Est quidam voluti pudor linguarum, nimias forsan aliquando, ut in lingua gallica, ob­ num et perspicuum feceritis experimentum. Ha­ buistis et nunc habetis pro toto statu pontificio servandus tamen neo laedendus. Quod ia latina vel parvum unum cateohismam a venerabili Bellarmino editum et nobia in schemate ad exemplar propo­ ita quandoque in ceteris idiomatibaa. italics lingua eleganter vel honeste dici potest, non Et hic in situm, de quo mox fusius loquar et liberius; et ille exemplum dure statim poesoa nonnullas ex caté­ chisme celebriores responsiones, quae de verbo sd parvus eatechiemM, quem nunc ia maaibee habeo, verbum verti in gallicum nullimode possent, neo penitus insufficiens hit, lioet habeat 40 paginas, ita ut nec esse habuerint episcopi in ipso statu Romano quae tractant in quadam pagina do sexto decalogi propter aetatum diversitatem non tantam alias in- praecepto, et alia pagina versus finem catechismi ■ Sic pre .ViaMHus, protecta si lapsu oratoris. textui italioo respondere, verbi gratia responsiones > Ita ed. VsL pre Jhesdiste, 721 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA QUARTA 10 febrarii 1870 722 d· quatuor peccatis quae elamaat vindictam eoram A cogitatam unquam fuit? Si academia nostra PariDomino: haa duae responsiones «t avitae aliae siensie, vrel universitas quaedam Germaniae gram­ quas proferre ia exempla * poenam, ia linguata gal­ maticam vellet condere, omnibasque concivibus sive Germaniae sive' Gsdhae imponere, nullas risam licam verti noa poaoaat. laoaper quaedam reeponsioaea evolvunt atquo oxplieaat quao eeandalo eeeeat teneret, reeqae absona videretur. Qaod autem nullo modo admittitur pro qaalibot humana disciplina apad aes: aee dooaeent patreoxaatrosquo quae librum e manibus puerorum et puellarum eriperent- In­ pueris vel adoleeoentibaa tradenda, non magia, re­ super de die ii dieu» immutantur renovantur linguae verendissimi patres, pro pueris eateebisandis admitti vernaculae: «Multa renascuntur (novistis omnes), posse videtur. At dicet aliquis, agitur solummodo h» parvo quae iam eeeidere: cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, si volet us^ quem penes arbi­ catechismo de rudimentis et de rudibus ingeniis: trium est et ius et norma loquendi/ Nec vocabula facile igitur videtur invenire genua expositionis, quod omnibus omnino pueris conveniat. Sed quis tantum velitis, reverendissimi patres, advertere, sed et ipse rerum dicebdarum modus lapsu temporum nescit in omni re nihil difficilius tradi quam rudi­ variet atque discrepat, adeo ut catechismus ab ipso menta et elementa, nec ullos operosius et saepissime Bossuetio editus (edidit quemdam catechismum infelicius est cudere libros, quam eos qui pro pueris Bossuetius pro pueris suae dioecesis) etsi plurima conscribuntur? Quanto magia si agitur, ut in catehabeat praeclarissima, non tamen potest bodie tradi chiamo, de sitissimis rebus et reconditioribus et do pueris, qui saepe saepius' verborum sensum non B tota doctrine divina in compendium redigenda. Hic plene perciperent. Idem dicam de Bellarmino tc omne verbum accuratissime seligendum, perpenden­ dum et ponderandum, ut omnibus ingeniis aeque de Bossuetio. Venerabilis Bellarminus docens de inferno loquitur de quatuor vastissimis cavernis, conveniat, si fieri possit .“superHua quaeque rese­ canda ; nil omnino quod non ait ad nonnam exac­ quarum tma profundissima est, minus profunda tioris doctrinae adaptatum atque etiam clarum, altera, tertia altior, demum quarta terrae vicinior. perspicuum et simplex. Unde tantae molis est, Haec dici poscunt, eed haec non possunt tradi in reverendissimi patres, catechismum exarare. omnibus catechiemis, nec in cateohismo universali. Ego quidem (si permiseritis hoc de me dicere, Demum in quibusdam locis et temporibus, ut ai ita loqui fas eat), qui fui per viginti annos in hoc apprime dictum est iam, errores serpentes dominan­ opere aliqualis operarius, ego qui .em nonnisi post tisque vitia quamdam requirunt in catechismo varie­ tatem. In America dominatur proteetantismus aut laborem per quindecim annos et amplius 'productum, et auxilio adintus plurium theologorum et catechisaltem dominatur numero. Hispaniae contingit qui­ aantium, fotui catechismum pro mea dioecesi tantum dem vel invidenda felicitas, nempe penitus ignorare absolvere. Ad boc opus non satia est esse theolo­ diversitatem religionum. Non eadem igitur de prote­ stantisme catechismus in America et in Hispania gum; omnino requiritur vir qui cum pueris ipaia docere debet vel omittere. Praesertim apud nost edocendis atque educandis multum atque diu fuerit versatus. Hinc Bellarminus ipse, quem tantum vehoc Usa» et oonfusus rubore dico, praesertim apud nos Europaeos grassantur materialismus, positivismus C neror et amo propter multas certe rationes, et in et pantheismus. Contra hos eriores neoesee habent boc momento propter hanc particularem rationem, imaginem in mea domo (ei id adhuc ait fas dicere) nostri catechism i praemunire pueros exquisitissimis semper coram oculis habeo, quippe qui. cum esset et clarissimis tamen verbis, et praesertim adolescen­ tes: quemadmodum et ipsa concilia contra novos archiepiacopus Capuanus, fecerit ipse perfectissimum errores necesse bebent nova condere decreta. Idem catechismum pro pueris, et impenderit plurea annos in istis pueris educandis et trahendis ad Christum ; dicendum est de vitiis. In tali Galliae et forsitan bine tamen licet habeat omnia merita theologi et Germaniae provincia viget ebrietas, in Italia sobrie­ oatecbistae, Bellarminus, vir tantae scientiae, in tas nonnulla igitur de ebrietate habeat oatechisboo ipso catechismo, quem nobis schema proponit inus pro tali gallica regione, quao inutilia essent ad exemplar, saepe saepius, mihi liceat dicere cum hi Italia. Dioendum igitur cum eminentissime car­ dinali Vicario, cuius textum huc attuli, et in linguam reverentia, infelix fuit, immo infeliciasimus. Non hic latinam converto, tot esse in pueris cateohixandis afferam probationes ex verbis, ne longius sermo omnimodas diversitates ex aetate, gente, ingenio, meus distrahatur, et ne offendam ingenia et ad­ mirationem pro tanto viro : sed dicam tantum, quae lingua, aliieque temporum loeorumque adiunctis de­ negui omnino non possunt, scilicet testimonia con­ sumptas. ut loquitur emineotissimus cardinalis, se­ cilii Romani sub Clemente1 XIII, testimonia emicundum loca, secundum tempora, secundum ingenia ; nentiMimi cardinalis vicarii, testimonia, ut ita dicam ita ut prorsus impossibile sit et contra evidentissimam rerum naturam, quaerere hic inutilem hanc uniformi­ D (si tantum nomen usurpare liceat), sanctissimi patrie nostri, cum recognoverit (sunt ipsa haec verba de­ tatem a schemate indictam. creti, aut saltem ordinamenti eminentissimi cardi­ Insuper, reverendissimi patres, quid est docen­ dum parvo isto catechismo? Res nimium altae et nalis vicarii) tantam ignorantiam esse in populo profundae, mysteria Dei et regni caelorum, veritates romano, ut necesse omnino fuerit alios cateehismos edere. Tantummodo indicabo verba. quae omnem excedunt sensum captumque rationis. Hunc parvum catechismum attentius perlegi Sed quo altiores et profundiores, nonne magis attemperandae sunt diversissimis, at divimue, cate- (parcite mihi, reo omnino serias hic facimus, et facere debemus, nec tantum laudibus et sermonibus adu­ chisandorum ingeniis ? Si unquam alias, ac praeser­ latoriis opus habemus), hunc parvum catechismum tim in trahendis pueris debet mater ecclesia sese omnia omnibus facere, atque, nt aiebat eximius attentius perlegi, et quisque potest attentissime perlegere. Si mihi ergo liceat cum tanti viri reve­ quidam ex nostris scriptoribus, columbae instar gra­ rentia aperire quid de boc sentiam, inhaeeititnter num ore suo triturare, ut facilius eoca pullis fiat, dixerim gratias Deo agendas, et maximas quidem, et accipiant per decurtata et dimidiata illa verba, quod catechismus ille universae ecclesiae impositus quibus, ut aiebat sanctus Augustinus, enutriendi non fuerit; et licet haberetis Bellarminos, nihil ' sunt parvuli. Verum enim vero, quao eat humana scientia tam plana atque pervia, etiam exactissima, multo melius facietis. Brevia certe est et omnino vel ipaa grammatica, quam una eademque ratione, iisdemque plane verbia trades· universo orbi exComaL amrun». tomus L 1 Legendam BawdKto. 733 A. 8E88IONE8 PUBLICAS ET CONGREGATIONES GENERALES 734 >_____ .___________________________ .______________ ________ inaufficisna, licet quadraginta pagina· habaat, ita eat, aed aliud omnino contrarium aut diaaimile, quod ut (rea pronu· incredibilia) nihU inibi da graviaaimihi aoeidit quando primum habui in saero con­ inia nonnullis religioni· partibus roparira ait: verbi cilio sermonem de conciliia proviucialibua. gratia de saoctiasimo ’ aacrifieio missae ne unum Dixeram, auctorem meum doctiasimum Labbaeutn quidem verbum: de sacramento poenitentiae vix recitans, rarisaima fuiaae ia Italia concilia provinreaponaiones duae; de aanctiaaima euehariatia e^^yalia, non per 300 annoa, aed per 160 anno· a •aera communione reaponaio unica. Unde in concilio concilio Tridbntino. .Reaponsum eat ' habitae fuisse Romano anno 1736 celebrato, eum iam a 126 annia per 300 annoa 400 synodos. Numerua ille non potuit Romae et in toto Btato pontificio catechiamua ille appellari niai ob mea verba minue audita, quaai in uau undique fuisset, patre· concilii luce clariua locutu· fuissem et de conciliia provincialibua simul perapfxerunt huiqa cateoBami. inaufficiejtiam, cu- et do aynodia. Locutu· fueram tantum de cohciliia raruntque tandem, licet he^ tardius, chm 136 anni provincialibua. Porro quod attinet ad concilia, ite­ effluxerant, ut cqpficeretur illiquo adiungeretur, per rum dico, fuerunt rariaaima. Eininentiaaimua cardi­ modum aupplementi, inatructio aliqua specialis de nalia Do Luca, vir tantae acientiae atque auctoritati· poenitentiae et eiiohariatiae «aeramenti· pro pueri· (neceaaum habeo dicere, nam error in promptu eat. ad primam aynaxim disponendis. me non loqui de eminentiaaimo cardinali huiUa con­ Inauper pueri· (catechiamua) non ita intelligibilla cilii praeside, in quem video multoa e patribus in eat; definitionibus fere omnino caret; vocum expli­ concilio convertiaae oculo·), loqnor de illuatriaaimo catione· rarissimae; magna dictorum varietas, ita quondam canoniata cardinali De Luca qui in opere nt experienti» constiterit puero· nihil aliud facere •uo Theatrum veritati» et ituliliae libro 14 parte 5 posse aut fecisse (baec aunt verba eminentiaaimi •dnotationum ad «aerum concilium Trideqtitrum cardinalia vicarii), niai formulae memoriae mandare, capite 30. haec habet. Non invenio pnginam. verba nihil caeterum intelligente· quid aignifleent. Tandem recitabo ex memoria. „Uaua conciliorum provin­ vigilantiaaimua et animarunt xelantiaaimua papa cialium ita obaohcvit in Italia ihatec scribebat prae­ Pius IX, ut dixi, cum agnoviaaet non aine vehe­ cise anno illo quem indicavi), ita rarus fuit in Italia, menti dolore, multorum in populo romano nimiam ut usus ille' pene ab aula id e«t curia recessisse ignorantiam, anno 1850 curare debuit, ut ederetur videretur.1' Haec sunt verba expressa’. Et addit, ct in uaum scholarum ct paroeciarum admitti prae­ non modo celebrationem provincialium conciliorum cepit alium catechismum «eu supplementum parvo rarissimam fuiaae. aed inhibitam fuisse, nisi priu· catechiamo Bellarmini, quod numero paginarum hunc venia peteretur et obtineretur a congregatione, quam ter excedit. veniam rarissime concedit, dixit idem cardinali» Haec quae dicenda habebam : hoc unupt tantum e Luca. Mihi responsum est fuisse 400 per tria adiiciam, gravissima, et attentissima, et benevolentis­ ecula. Hoc certo non mirum est. ai attendatur ail sima, eminentissimi et reverendiasimi patre·, consi­ ’decretum Tridentinum, ai attendatur ad numerum deratione dignum, iura nempe episcoporum oblivisci dioecesium, quibus gaudet Italia. Non fuere duae videntur schematis auctore·, et hoc iam abunde et synodi per 300 annoa pro unnquaque dioecesi. doctissime demonstratum est ab eminentissime car- C Haec tantum dicere volebam, et veniam peto dinali Biauntino; et ipsis coram eceleaia dedecus pro Ipngiori meo discursu. inferre. Christus dixit episcopis nempe apostolis, quorum episcopi sunt successores: Kttnio» docet» Hic autem ab eminentissime primo praeside omnea gtntu, et vos vulti·, ut ne infantibus quidem interrupta discussio est, et intimata proxima con­ docere poasint episcopi, aut non possint nisMuxta gregatione generali in feriam II insequentis heb­ lectionem ipais vel a theologo praestitutam. Et quid, domadae, die 14 huius mensis, facta est patribus quaeso, culpae in munere docendi admiserimus, vel abeundi facultas. in quam suspicionis causam impegerimus, ut exci^ 3. * i doro debeamus a iure et honore isto simplicissimo patrum nostrorum, quibus a Christo dictum est Eunt»» docti», et qty aemper et ubique terrarum iua edendi catechismum et habuerunt et omnes us­ que nunc exercuerunt! Hanc vero tam novam tam uaque inauditam, tam dedecoram ordini noetro iuris docendi minu­ tionem, non solum nobis imponeretis, sed etiam a Congregatio gnnnralls vigaaima quinta 1870 februarii 14. Feri· secunda die 14 februarii 1870 hora nona matutina, in conciliari aula Vaticanae patriarchal!· basilicae, generalia reverendisaimorum patrum con­ gregatio habita eat; cui interfuerunt seqcenti decem patres, nempe 37 cardinales, 8 patriarchae, 4 pri­ nobis ipsis edicendam deeernendamque decreto mates, 96 arcbispiscopi, 439 episcopi, 4 abbates speciali vultis. Absit. Quod dico vulti·, onrtn non D nullius dioecesis, 13 abbates generales sive prae­ dico de summo pontifice; schema, ut scitis, nnllo sides congregationum ordinum monasticorum, usum modo confirmavit : sed de auctoribua achamati· dico, mitrae habente·;, 20 genaralea et vicarii generales, utens in hoc libertate quam nobis summus pontifex 1 Ct orationem aplacopi MaUaenais pag. 444 n. reliquit, schemata integra et integre discutiendi. • -Imam «Uter, boo mdlioet paeto: .Prino vero aperies En quae de parvo catechiamo pro tota eceleaia elu­ (synodarnm), piseoartln ia Italis niminm rara est, adeo ut cubrando censeo. ia hae parte pruwan· drarstnm (concilii Tridentini) pene Hanc ea de re thosim pono, et iam haec theaia ab sala raca astate vMostar." Id sutoaa noa pro arbitrio, posita est. Nihil vehementius exopto, quam ut aad grsvisrimi» mtionibn· seoidiaae Astator ipaa Iohaaae· tanti momenti quaestio, sententiis in contrarium Baptirta cardinalia Ds Lnca, qui Ibidem, aon ea^it», sed conversio det locum vero isti examini, iisque dis­ discurm XXX AnnaMwewn pracCwsn··· od ama» coneiUum mdeutirnan, post enarrata· distension·· inter metroceptationibus, quas et requiri ab apostolici· litteris politaao· et aaftngaaooa occasion· ptuaeertim eoadbi pro­ optime demonstratum eet. Verum, ut puto, omnibus vincialis et adductam rationem coarctationis potestati· metrofatendum est- has disceptatione·, sine quibus nihil politenorum ia Italia, haae sabtangit: .Quare ex eiadem, conciliariter agi potest, in ista aula difficillima· alHaquo rationibua, prohibita quoque fuit convocatio synodi provinciali·, incoasslta base aacra congregatione (irilioai Conesse, ne dicam impossibiles, quippe quia vox ora­ dUl) quaa aliquando, Md raro suflVagaaeoram informationibus torum vix ac ne vix quidem ad omnes pervenire prius auditis, osmibaaqaa diligenter panaatia id demandare potest, ët saepissime nullo modo auditur. Unde •olei.· Qnaa quidam, nt cetera praeteream, noa penitos suf­ fit interdum ut intelligatur non quod revera dictum fragari videatur perssaaioni episcopi AwsUaaensia 796 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA QUINTA U februarii 1870 796 quorum omnium nomina, quae per aMignatorea lo­ probatae visae sunt, reverendissimi patres, qui has corum accurate deaenpta fuerunt, exhibet indiculus causas sufficere censent, ut venia discedendi eisdem patrum viguuimae quintae congregationis generalia, tribuatur, turgendo assensum suum manifestent Et turgentibus undique patribus, eminentiastmus qui inter acta ooneilii aeaervatur. Reverendus pater dominus Paulus Melchers primus praeses dixit: „Causa discedendi probata est a congregatione.archiepiscopus Coloniensis missam lectam celebravit. Post haec addidit. ^Transeamus nunc ad ex­ Qua absoluta, et recitata orhrione 4ïn«w Domixv etc., eminentiaaimua primus praeses patribus dixit : aminationem schematis de parvo catechiamo, pro „ Reverendissimi patres, antequam inchoatam nuper qua audiendi extant quatuor oratores iam in su­ diacuaaioneiti ot examinationem propositi schematic periori congregatione publicati, quibus postea alii de parvo catechiamo prosequamur, nonnulla alia viginti et unus accesserunt. Eorum omnium nu­ >obis proponenda sunt, quae reverendus dominus mina reverendus dominus subsecretarius ex ambone recitabit.subsecretarius ex ambone cnunciabitId exsequens subsecretarius sequentem tabellam Tunc subsecretarius ambonem conscendens haec perlegit: perlegit : „Nomina reverendissimorum patrum, qui iatu ^Eminentissimi praesides, eminentissimi et re­ verendissimi patres perfertur ad notitiam reveren­ pro praecedenti congregatione generali veniam lo­ dissimorum patrum concilii, quod reverendissimi quendi obtinuerant. Reverendissimi patres Petrus domini, archiepiscopus Antibarensis, archiepiscopus B Ilenricue Hérault de Langalerie episcopiis Ilellicensia. Mechlitiiensis, et archiepiscopus Salernitanus, quibus Joannes Petrus Sola episcopus Niciensis, Augustinus locus inter archiopiscopos assignatus fuVrat. suas Vérot episcopus Savannensis. Augustinus David querelae ea de re ad iudicos querelarum et contro­ episcopus Hriocensis. His postea accesserunt novi versiarum detulerint, postulantes ut sibi locus inter oratores reverendissimi paires. Paulus Ballerini primates assignaretur. Praedicti autem indices, suo patriarcha Alexandrinus. Marianus Ricciardi archimunere fungentes et rationes ab eis iem reveren­ vpiacopus Rheginonsis, Salvator Nobilli Vitelleechi dissimis dominis allegata * sedulo expendentes, cum archiepiscopus episcopus Auximsnus et Cingulam , * ex allatis documentis ipsis constaret, de facto eoa loannc» Thomas Chilardi episcopus Montis Régals. vocatos fuisse primates, rem ita composerunt, ut Guillehnus Krone episcopus Cloy nensis. Thomas Grant decernerent, eosdem manutenendos esae in eadem episcopus Houthwareensis, Joannes Petrus Mabile primatus possessione durante concilio oecumenico episcopus Versaliensis, Franciscus Alexander Roullvt Vaticano, quin exiude ullum ius datum vel aliis de Ia Bouillcrie epixeupus Carcassonensis. Guillehnus imminutum censeatur ad formam litterarum apo- Clifford episcopus Cliftoniensis, Michael Paya y stolicarum Multiplices inter diei 27 novembris 1869; Rico episcopus Conchensis. Aloysius de Canossa salvo iure experiundi tituli valorem in formali episcopus Veronensis. Alovsiu» Ellov episcopus iudicio.- , Tipasitanua, Antonius Maria Pcttinari episcopus Huiusmodi relatione absoluta perlegit et hanc Nucerinus. Joannes Josephus Faict episcopus Bru-· gensis, Julius Lenti episcopus Nepesinus et Sutrinus, aliam : rEminentissimi praesides, eminentissimi et re­ Jacobus Josephus Jans episcopus Augustanus. Fran­ verendissimi patres, per litteras apostolicas Multi­ ciscos Gros episcopus Tarantasiensis, Laurentius Guplices inter diei 97 novembris 1869 η. V statutum staldi episcopus Salutiarum, Henricus Bindi epis­ fuit, quod ad iudices excusationum pertineat, po­ copus Pistoriensis et Pratensis. Salvator Magnaeco stulata eorum, qui concilio nondum dimisso, iustam episcopus Bolinensis. Josephus Maria de Urquinaona decedendi causam se habere putaverint, excipere episcopus Canariensis-. atque ad normam disciplinae conciliaris et sanc­ Dein ad ambonem ab eminentissime primo prae­ torum canonum expendere: quo facto do his relatio side successive vocati sunt, episcopus Bellicensis. ad congregationem generalem facienda est. Ituque episcopus Niciensis. episcopus Navannensis, episcopus iudices excusationum officio suo functi haec ad Briocensia. et patriarcha Alexandrinus. congregationem generalem referenda proposuerunt ; * ORATI » „1’1 uros concilii patres ob urgentes ecclesiarum reverendi patris domim Petri Henrici Gérault suarum necessitates veniam a concilio discedendi de Ijaugalerie episcopi Beliicensis l. afyque obligatione redeundi petierunt, scilicet; ..Joannes losepbus Hogan episcopus Sancti Jo­ Eminentissimi praesides et reverendissimi patre *. seph! in statibus foederatis American septentrionalis, Certe me movent gravissimae rationes a pur­ /acubus 0'Gormam epicopus Raphanensis, vicarius puratis eminentissimi *. et ab aliis eloquentissinns Apustulicns in territorio Ncbraskae. lusephue Melcher oratoribus contra parvulum catechismum in ultima episcopus Sinus Viridis in statibus foederatis American 1 Argumentum «Kpiscopnx )kih< eunis * alv» reverviiua septentrionalis, Joanne * Lamy episcopus Sanctae praecedentium «rstuium. qui contra schema b^nti fuerant. .*e Fidei in Neo-Mexicano territorio, Patritius Feehan illnd in *na Mib.«tnutÎA et commendare etapprobart déclarant. * upo Niveruenni prolata *· episcopus Nashwillensis in statibus foederatis Ame­ Aiseutin se ttinium «ententiae ab epi rica® septentrionalis. Darius Bucciarelli archiepis- et optare nt. «i possibile ait. norm huiusmodi catcchismu» durante concilio conficiatur, et quidem » viri» ex diversu re­ eopus 8eopieiisis, Gregorius Ata archiepiscopus gionibus desumpti». Hnineinodi catechuiuuiu α com iliis pr<>Emeseuua et Apamensis ritus graecu-melchitici, viiuiahbu * psrocbi» praescribendum. mi.iqne n.i» *a paru.hiali etiam ob assiduam infirmitatem, Ignatius Akkani seoicl vel bis in mense explicandum. Perutile e*ne si tu parvo * prece» sive matutinae aive srrotiuse inserantur, archiepiscopus Hauranensis ritus graeco-melchitici, iito catechism' iut, ** etiam ob assiduam infirmitatem. Horum omnium quae vuinibn» fidelibus cniuseumqne ritnaaeqne inservire po exempli gratia pro prece matutina actu» aduratiunis. Pater, Ave causam discedendi, in spirituali ecclesiarum suarum et Credo in lingua latina ant httirgn· pro iis qni ntu latino necessitate sitam, satis fundatam atque probatam non utuntur, actu» fidei, spei et chantati». decalogus et prae­ agnoverunt, eorumque petitionem exaudiendam' sua- cepta ecclesiae, actos brevi» in qso omîtes praesenti» diei ac­ 0kunt.tiones I>eo offerantur, et Angelos Domini. Pro prr.·.· serotina actus adorationi», Paler. Ave et Credo in lingua vulgari. examen Tunc eminentiaaimus primus praeses dixit: «Reverendissimi patres, postquam causae ob oonscientiae, actos contritionis, Confiteor, actus brevis ad im­ plorandam intercessionem beatae Manae virginis, angeli custodi», quas praedicti episcopi veniam a concilio discedendi nniuscuiosque patroni. et oiudiom sanctorum, brevis deprecati» petierunt, iudicibus excusationum satia fundatae et pro omnibus necessitatibus, pro ecclesia, pro summo pontifice. 46· 727 A 8E88I0NE8 PUBLICAE ET COKOuEOATIOHES GENERALES congregatione generali propositae; e rta * me movet A tali· ot occidentalis *. 8i summo pontifies, appro' filialis veneratio et affectio ergs κ·&α metropoli- Lbante concilio ” · >■ Vaticano, placaret■ train· precationi· tabum illustrissimuti' et reverendissimum arohi- imprimi» institutio. strictiori vineulo ίηφτ m uniren­ episeopum Bisuntiuum, attamen remanet integra tur catholici regionum orbi» universi, at omnea mea sententia; schema in sua •abstantia approbo eocleeia· fidei··. 8at sint htea pauca de parvuio et laudo. 8unt difficultate· eqüidsm, sed solvi catechiAmo, «t de prece matutina et serotina tam possunt; semper facultas erit episcopis alium se­ sapieatissimis et eruditissimis viri·. cundum catechismum ampliorem condere iux^p ge­ Fatae mihi erit nunc de ambone descendenti nium et cultdram·nationis, et etiam iuxta aetatem intima cordi» patribu» revereudiesimis in Christo parvulorum. Pium dioeoeses^duos habent iam eafratribus manifestare * Sustinebitis quid insipientiae trehismo·. Ille cateehismus amplior accommodandus meae? Viri fratre·, supportate me. Utinsni illo gonio nationis et aliis adiunctis componeretur iuxta unionis vinculo, quod inter fideles vehementer ex­ ordinem parvuli ab,, omnibus excipiendi, servatis in optavi, etiam noa devinciremur in omnibus quae­ utroque cntechtemo iisdem formulis pro iisdem in­ stionibus nobis propositi» vel proponendis, et im­ terrogationibus et responsionibus de eodem obiecto. primis in quaestione gravissimi momenti a robi» Assentior «estChtiae reverendissimi episoopi Niomnibus in isto momento intenta * Cor dolet. <«t vorneneis. Et si impossibile esset, durante concilio, angitur de iis. quae quotidie xidemus, audimu». illum parvulum catechismum componere, valde ex___ primum, io legimus super hac quaestione. Quam optarem ut conficeretur a viri» · diversis regionibus B possibile sit. eam aggrediamur et absolvamus, orbi» catholici acciti», qui experientiam habeant de modo catechixandi rudes et parvulos. 5on auderem schematibus propositis aut proponendis omnino^contradicere. 8i non sunt approbanda in omnibus suis partibus, cum ad diecutiendum super ipsis provo­ cemur; attamen quoad substantiam umbra Petri ea protegit ct tuetu/, ita ut ad sanandum et corri­ causa finitis sit. Re» gravis certo, et gravissima. Sed quando hhec erunt? quando * oôncilium generale * quando tot et tanti viri scientia, doctrina et x<1o Dei praediti, qui hinc inde narrare possunt quae fecit Deus cum illis? In primo concilio Hierosolymitano magna inqui­ sitio facta est, attamen absoluta rea fuit, et pax amgendum iam ferme apta sint. pliu» non fuit turbata. Opitulante Deo et beatissinia V^Jde optandum emet, ut a concilii» provincialivirgine Maris, omnibus conquisitis inter nos super b iâ praescriberetur parochi» hunc catechismum ex­ hae quaestione, et omnibus compositi» iungemus dex­ plicare per singula x^pitula et per singulas quaesti­ teras. fiet cor unum et anima una. Cor unum est unculas dio dominici ad »ιιμπι parochialem una certa, sed anima non est omnino una . fiat cor unum vice, vel etiam bis in meabo. Dioeceses quasdam ct anima una: tum sive protrahatur concilium, stvo » 4povimus, ubi viget haec consuetudo eum uberiori aliquo tempore suspendatur. reverti poterimus ad fructu. Perutile etiam esset, meo humillimo iudicio, populos nostro» lactantes et glorificantes Deum. eamdem formulam pro prece matutina et serotina Ad orienteiu. ad occidehtt^n. ad insula» longo dissi­ omnibus fidelibus proponere, et hanc parvulo caté­ tas, et usque ad extremum terrae audietur iterum m awefau Z>ro, tl tn chisme adjungere. 8ic omne» ecclesia· filii vera-C angelicum canticum ; * tarre pax kaaumbae tonaa robmtatifi. Tacebunt cissime uno ore quotidie honorificarent Deum sic qui peregrinantur, aut qui pro diversi» causis dioe­ inimici sancta * ecclcsige, laetabuntur eius filii, et cesi m suam, vel etiam regionem linquunt, assuetam nos fratres, ignitis coroHutg, ignitisquc hngwi» ex precandi formulam ubique invenirent, et facilius tam diuturno in hac’ sacri concilii aula consessu, esset obtinere, ut fideles i^unaquaque familia vespere cum omnium aedificatione ex tam diuturni * et ardentissimis cleri et fidelium precias, et adsistcnte saltem preces simul corfln Deo effunderent Et haec est formula quae forsan adhiberi posset. 1° Pro prece matutina; 1) Actus adorationis; 2^ Pator. Ave, Credo indingua liturgies latina, et pro regionibus quae ritu latino non utuntur, lingua litur­ gies harum regionum; 3) Actos fidei, spei et chari. tatis. 4) Decalogus et praecepta ecclesiae; 5) Actus brevis, in quo omne· diei praesentis actione· Deo Spiritu sancto, renovabimus MMbuudo mirabilia pri­ mae Peoteo^ataq, et recordabiiftr verba amant is» mu leeu·; fjpMM· eea» «Mtiere ia /rrrom, tt φΰά volo **»» Mt ocesadatar? Si forsan insipiens fui, ignoscite mihi, et gratis» accipite, eminentissimi patres, reverer^disaimi fratres * pro voatra attentione et benevolentia/^ ORATtU Prottabce serotina haec materia proponere­ rewrendï patrie demitti lobqtüi tur et hic Wo: 1) Aetna adorationis; 2) Pater, tpiecopi Nidmeie . * Ave, Crijdo in lingua vulgari; 3) Examen oonecien * tise; i) Actu» contritionis; b) Confiteor; fi) Aetas D Eminentissimi praeside· et cardinales, reveren­ brevis et unicn^^d intercessionem beatissimae vir­ dissimi patre·. gini» Mariae, angeli custodis, uniuscuiusque patroni, Liceat mihi ferme octuagenario, de schemate, et omnium sanctorum impetrandam ; 7) Brevis depre­ quod da patrea cotasAfome inscribitur, etiam sermonem habere; et ea qua· non tam lectione, quam loncatio pro omnibus necessitatibus, pro ecclesia, pro summo pontifice, episcopo dioecesis ot pastore paro­ I Ct oratio··· arohtepteeopi Massiliensis ritus syriaci chiae, pro potestatibus civilibus, utendo eadem pag. ΛΜ-0Ο1. formula,qusecgmque sit donstitutio nationi·; 8)-Lita­ • Lse. U, 14. niae Lauretanae; 9) De profandi·. • Luc. XII, 4». • Argameatam. .Episcopus Nicteasis schema ia omnibus 4 In nostris auribus haeret adhuc et cordibus approbavit , evinri aitquesaam sententiam ex ea quae nunc nostris insoripta fuit haec vpx reverendissimi patris: habetur fadlitirte et frequentis transmigrationi» faadliamtn Non amplius graecus et latinos, non amplius orion- ** ^ 7' d· «aa te atiam dioeoeeim, quo fit p> * t reatente» ex aHa dioe­ cesi psari ob Oatechismi diversitates» son possint subüd maρτο episcopo dioeoeeeos, parocho. et ajvilib·· msgtetrstibas, li­ ftetre aliqsorsm pnsrorsm testructioai cofistitato, et hoc grave taniae Lanretanae, De profandis. Haec de schemata incommodus afert parochia Contingere sfiqnando nt ex his t^onetarit hortando patra» ad aniqeesi et charitatem, ricsti nonnulli novum ealechiamum addieoere recusent, immo rei in omnibo» quaeetioniba», ita ia ea maxiam in quam omnes ' aevitatem noanaUi» admirationi ease posse, et dubitandi oeintendmit ut quam citimius, -si Seri potest, et südpiatar et oasioaem praebere. Quae obtecta fuerant a prascedestibu» absolvatur. et causa finita dexterae omnium iungantdr st fiat cor unum et asms una. * 'oratoribus circa varietate * ingesti, culturae, nonus et haeresvm, facile dissolvi posse adnotavit. Na * varietate ingenti 7W CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA QV1NTA 14 fsbrwarii 1870 gioaima experientia didici, vobi· exponere. Et ne temporia, qaod pretiosissimam eat, angustiis abater, ooMMM .soliti· praefationibus, statim achemati· ei» a «en aggredior Quamquam Domina· noster Iasus Christus omnea homine· ita diluxerit, ut eoipsum hostiam offerret ad eorum poceate delenda ; tamen puero· tam ardenti amore temper prosecutas eat, ut eoa ipsi· adulti· praeferret. Omnibu· nota eunt illa verba memoranda, quibus turbam, quae impediebat puero· retro stante· quominus ad eum accederent, i usait ut viam liberam illi· aperiret. Et omnibus etiam compertum eet quanti· amoris significationibus et benevolenti· vere paterna eos complexus sit, quomodo illi· benedixerit, «*t insuper caelestem benedictionem illis pollicitus •it dicendo1 : Sinite ponsdos senire ed ew.· notii/ eoe prolibor· oestre ad me ; taiùim sal mtm re^nam Dri. Sed Çbristo. ad dexteram Dei Patris omnipoten­ tis in caelo nunc sedenti, non amplius datum est puero· per ac advocare, amplecti, eisque benedic­ tionem largiri. Ad sacros igitur Dei ministros, qui iuxta Pauli vetba, pro eodem Christo legatione funguntur, spectat puero· per parvum catecbismum a noxiis saeculi solatus avertere, ad Deum ducere, eorumque mentes et corda tanto amore illi adiungere, ut tandem aliquando possint ad illud perve­ nire caeleste regnum, quod Redemptor, eum vitam in terris agoret, illis pollicitus est. Tota certe errant re, qui arbitrantur pueros edocendos non esse in parvo catechismo usque ad annum septimum, quo eolum creditur eos rationis usum obtinere. Ad hanc opinionem convellendam sufficiat animadvertere * quod RoBinius, olim rector universitatis Parisiensis, in praefatione egregii aui operi· Do mado docoadi «t dùcmtdi M^vuuas liierat optime observabat, nempe illis in lucem editis in bonum inclinationibus, quibus Deus primi hominis animam ornaverat, iniuetam mali perpetrandi foocunditatem per peccatum, quod originale vocatur, superadditam fuisse, quae velut sitania in medio T30 tritici supereeminata conatur bonum eemen suffocare^ Enitepdum igitur nobis eet ut paucaa. quae adbue in pueris supersunt, inclinationes in bonum conser­ vemus per catoebtamum. evolvamus et ite robor β­ οή na, ut in prava· cupiditate·, quibus agitantur, dominari poesint. Hanc autem sollicitudinem in instituendi· pueris ad religionem colendam multo magis necessariam arbitrabor, quia naturale· illorum in malum propcnsionea, ut plurimum sub influxu rerum omnium, quibua circumdantur, excrescunt. Quot enim nume­ rari possunt genitores, qui sciant quantam ei reum spe > · tionem et modestiam adhibere debeant coram eorum filiis, vel qui abstinere velint, quominus in liberorum conspectu ullum habeant colloquium, quod in eorum animo· errores ingerere, et cupiditates pravas ex citare valeat. Nonne puerorum aure· indesinenter audire coguntur laudes, quibus extolluntur ii. qm multa congerunt bona, qui divitiis affluunt, qui in magnificis rhedis vehuntur, qui in splendidi· aedibus versantur, et laute nutriuntur? I num verbum a patre prolatum in divitiarum laudem et admirationem suf­ ficit ad excitandam in pueris, divitiarum cupiditatem, quae tractu temporis ita roboratur, ut timendu.n ait. ne unquam extinguatur. Hinc prudens illud I^venalis ipsius monitum qui dicebat Maxima debe tur puero reverentia. Hinc illud consilium Quinti­ liani, qui in praefatione praeclarissima operis 4? * iNStiftftiosf oratoria dicebat, puerorum institutionem incipieudam ease a quarto eorum aetatis anno. Hinc demum illud Platoni·, qui dicebat in suo 11 libro Do Rrjnddica, non solam puerilem institutionem es e * maximi momenti quoad universam vitam recte in •tituendam ; sed addebat, fundamentum in studio religionis collocandum esse. RReipub)icae illius, quap felix esae velit, magistratus notione veri Dei <*t C veri boni cognitione edoceantur prima statim ab infantia.14 Hds' praecessit auctor Ecclesiastici. scri­ bens cap. ¥11, 26: Fdii tibi tuai? tradi illo», tt euroa üloo s puo^itid iUorum. Quamobrem maxime opportunum putarem huic echemati de parvo catechismo praemittere aliqua verba, quibus demonstretur n^ftssitns religiosae in­ et cellars * prospici poese per ssterisco·, ait, addendo nimiru· »n notnii· iaterrogatioee· particulares, qaae eon seat omniam csptai accovmodatae. Vsri te(i * autem euirae et haereas» stitutionis in pueritia, quibus etiam enumerentur prospici posse per peculiares appendices velati ia ipaa, sehsplurima ^ommoda, quae ex hac religiosa institutione , mate proponitur. in ipso» pueros, in eorum familiam et in totam Addidit tsaes se eam sectoritas seheaatis ana eoaveairs societatem emergunt. Hisce praemissis quaestionem iu eo. qaod' pre novi cateohisou formate, oatecbisiaam prvponsai qui Romae adoptatur. Plura enim menda in eo occurrunt, de parvo catechismo aggredior. et praeter illa qaae ab episcopo AereiteMSsi obsei rata sunt, In postrema congregatione audivi duos eminenaddendam ait, quod cum de mysteriis agitur, verba adhiberi tissimos cardinales, duos reverendissimos archiepis-debeat qaae eeatesise usa probata suat, hinc Hiras dicandas a oopos eum nonnullis episcopi· proponere pluralitatem Patre pM«i et non procedens, nt dicitur in parve catechismo catechismorum pro varietate nationum, provinciarum, Romanorum Ita praecepta deeatagi eo modo explicanda ease, qui congruat intentioni legislatoris, et quartum praeceptam reeet etiam dioecesium. Licet isto· praeclarissimos tringvqdam esse ad speoaiem iUam proximi ciaseem, quae oratore» arbitror ease longe me praeatentioree rftconstituitur ex parentibus et superioribus, sive in ordine reli­ D genio, doctrina et dignitate; tamen eorum argu­ gioso sive in ordine civili -. at ia parvo catechin»· Bamaaoram menta non tanti momeqti mihi visa sunt, ut ego in ad omnem proximam axtendL In parvb catechismo abstinendum eorum sententiam abeam ideoque laudo auctores esse ab opinionibus theologicis, et ab eis praesertim, quae iam schematis, qui proposuerunt unum cal&hismum pro obsoleverunt; quare hodie seraouem habere dc sagis, et stri* -mlbua, eorumque eum daemone commercio in dioeceribus tote ecclesia.. 8i familiae semper manerent in rqp mnnrtin Galliarum risam moveret, et tamen in parvo Bogione in' qua nati sunt, unum »emper haberent iMforum catodtiemo de iis sermonem fleri dixit in explicatione catechismum ; sed cum saepe commercii vel officii primi praecepti dooalegt Addidit derose ia eodem catechismo praeoptas dreumstantias, qna· comitatae «ut nativitatem, vitari Poblicam, mortem, resurrectioaem, et adsoonsioaem Rodvmptiteh; quas tamea et placerent pueris, et raids utile· eseen^Yieoiderari plura quae Spectent nd indicium sive uni­ versale sive particulare; plura quae reeptainnt aaeramentam poenitentiae et endmristiam. rive ut encramentem. rive ut sacrifldunL Conclarit dicendo non e··· ribi obikirndnm qaod multa proponerit in parvo eatechiemo inserenda et non pro­ portionate pnerorum memoriae. Sibi enim experientia constare, eos piuA retinere memoriter pesse, nti ex lis ridere eet quae pasti» récitant Caeterum * haberi preo oculis debere, quod pueri iungis audiendo, quam legendo addiscunt hinc etiam me­ thodum curandam, qua utendum a catectustis rit 1 Mat XIX, 14. quibu» funguntur ratione, vel aliis de causis de patria in alias dioeceses transmigrent, cum pueri ad cateuhiamum in hisee novis dioecesibus se con­ ferunt, audiendo varietatem essa in hoc 'catechismo. maxima tristitia afficiuntur. Hoc incommodum, quod rarum forte est in aliis dioecesibus, frequentiasimum e»t in mea. Nicia enim urbs consideratur veluti quoddam emporium, in quod conveniunt alienigenae ex America, ex Anglia, ex Germania, ex Russia et ex omnibus septentrionalibus Europae partibus. Hinc contingit skepe^ ut in eadem classe duo, tres, itiam quatuor catechismi sint di- 781 A. 8R8810ME8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES m versarum dioecesium. Quid oritur ex boo inoom- a nas eruat haeres es quae grassabantur potiasimam modo! Parochum vel etiam episcopum isti pueri ta ' Germania ~ . : ergoae ooaciliam Tridentinum statuit, cum noram parentibus conveniant, «sedem rogantes at diversi conderentur oetechisssi pro diversi· pro· ut peculiares magistros il|is atteignent, qui propriam viaciia iuxta varietatem baereeam quae ia eia do­ catechismum doeeant, ita Ut saepo duo vel tres minabantur! Nequaqoam : volait at unus conderetur etiam magistros habeant ad iwUuendoo diversos eoteebismaa, qui omnibus sufficeret ad docendos pueros iuxta oateehismnm, quem attulerunt ex oornm omnes populos. Ergo, sieati ex concilio Tridentino patria, asqaedum poesint ad seeraQ synaxim admitti. habemus unum pro parochis catechismum conditum Alii autem, consentientibus parentibus parum de ieseu et eure summi pontificis Pii V, unus etiam religione sollicitis, catechismum omàiwo deserant: nane praescribatur parvus catechismus pro omnibus alii autem audientes in hoc novo catechismo qaaea eoncilio Vaticano oeoumenico. / •tionea, veritates quas non audiverant ia proprio, Cum autem laudo auctoro· scbemAtie, quia unum dubitant do veritate doctrinarum dicentes, cur in parvum catechismum proposuerunt pro lota ecclesia, nostra dioeoeei haec quaestio non ex^tit! cur ibi aoa poseam eis oscentiri in consilio quod dederunt, agitur de circumstantiis quae pertinent ad nativi­ proponendo nempe pro formula huiu· catechismi tatem Christi, « eins vitam, ot mortem, st resurrec­ catechismum qai viget Romae. Praeter mendas enim tionem; el in nostra haoe omnia non existant! quas clarissimus episcopos Aurelianensis iam post­ lude dubitant de veritate earum quaestionum; ex remo conventa indicavit, videntur aliae mendae eoae dubio oritur facile indifferentia; atque ex hae ia-B corrigendae. Cam agitur de mysteriis, necesse est differentia, incredulitas, quam eximius arehiepiscogus ut in catechismo ea adhibeantur verba, quibus ec­ < t primas Strigoniensis in jtooiremo conventu lamen­ clesia uti solet ad ca exponenda. Cum agitur do tabatur. Haec indifferentia, haec incredulitas ori­ sanctissima Trinitate et sermo erit de origine Filii ginem etiam habet ex hae multiplicitate catechis- et Spiritus sancti, omnes sciunt istas personas quidem morum. Hinc necessarium puto unum existera procedere ambas ex Petre, sed modus procedendi catechismum in omnibus dioecesibus. maxime diversus est Filius enim procedit per ge­ Qui propugnabant multiplicitatem, utebantur ar­ nerationem, et Spiritus sanctus per spirationem. gumentis deductis, si mea memoria, quae pro mea Oportet igitur ut Filius dicatur a Patre genitus, et aetate iam incipit hebescere, non fallit, repetebant Spiritus sanctus a Patro et Filio procedens. In hoc hanc multiplicitatem ex varietate ingenii, culturae, autem catechismo interrogationi quae sic habetur morum, haeresuai et errorum Ex multiplicitate Pirehi nono tre peroone divine? respondetur Perch? ingenii, dicentes alios esse proniptos ingenio, alios il Padre non ha principio, ni procede da ultra prrtardos ex cultura, dicentes alios litteras colere, oona, il Figliuoio procede dal Padre, e Io Spirito alios omnino ignorare ; ex moribus, quia in una eanio del Padre e dal Figliuoio; videtur loco pro­ regione dominatur ebrietas, in alia hixuria, in alia cessionis Filii a Patre, dicendum ease generatum avaritia, vel alia vitia; ex erroribua et haeresibus, a Patre. quia in una grassatur haeresis cahiniana, in alia Praecepta decalogi explananda suat modo, qui hitherana, in alia aociniana. Et quomodo occurren- c congruat intentioni legislatoris: videtur autem ex dum hisce incommodis, dicebant, quin varios cate- plicatio, quae ab auctore huius catechismi praebetur ihismos possimus manibus nostrorum puerorum circa quartum praeceptum, non esse recta. Hoc suppeditaro, in quibus lectiones exstant eontra hos enim est responsum quod praebet huic interrogationi. errore·, contra haec vitia’ Dichiarate tl quarto. — Comanda il quarto che ei onori Videtur hisce incommodis facile oecurri posse. il padre e la madré, non edo eon riverenta di pa­ Quoad diversitatem, quae provenit ex varietate in­ rait, o di covarei la berretta, ma ancora con aiutarli geniorum et culturae, en quomodo providebam cum e eoneni'li nei loro bieogni: e quello che ni dice del parochi officio fungebar. In eodem catéchisme no­ padre e della madré, si dere ancora ouervare cogli tabam asteriscis interrogationes omittendas quoad altri proeeimi, vebbene non ci i tant’ otibliyo quanlo pueros rudes, et interrogationes faciendas iis, qui col padre e colla madré, i quali ci hanno date i'etlitteras colunt, interrogationes faciendas iis. qui ad eere e ci hanno 'allevato con molta loro f'atù a. •ecundatn classoin promoti erant, et iis etiam, qui Proximus est diligendus, sed ibi sermo est non do erant promoti ad tertiam, ut possent admitti gd toto prqximo generarim, sermo eat do una clao^e sacram svnaxim: ita ut catechiatae por hos asteriscos proximi, nempe de classe parentum ct superioi um ; cognoscerent interrogationes faciendas rudibus, fa­ ideoque dicendum eat hoc praeceptum praecipere ut cienda· iis, qui optabant admitti ad sacram synaxim. maximo honore colantur sive pater, sive mater, Quoad discrimen, quod oritur ex varietate morum, , •ive .parentes,. sive etiam superiores tum in ordino varietate errorum et hae^sum, facile episcopi pôs- D civili, tum ia ordine religioso, sunt hisce varietatibus occurrere adiungendo parvo ~* Tertio arbitror in parvo catéchisme abstinendum catechismo appendices, in quibus sermonem habeant eaee ah opinionibus mere theologicis, et potissimum de hisce vitiis, do hisce erroribus, et ea omnia ab iis, qaao obsoleverunt. In hoc autem catechismo, dicere, quae putant validiora esae ad aa vitia, hoa cum agitur de primo praecepto decalogi, legimus: * Diehiarat il primo comandamsnto. — Nel primo coerrore· exstirpandos. Hae autem omnea varietates haud tantae saat, mandanwafo ei avrertiece Iddio, che «sso d il «ostro iit cogant ecclesiam ad multiplicandos catechismo·. erro « «rprrmo padrent, « peri riasso obbligati ad ferte enim apostolorum aevo multo maiores erant aMsdirlo cea opni diligenta; oppreeeo ei comanda varietates in regnis diversi· mundi: ergoae propter eA« «o« dobbiamo riconoecere alam altro per Iddio : has varietates apostoli oensuerunt varia condere nel cAs preeaeo gl’infedeli i quali adorano le crea­ symbola’ Nonne ipsi unum symbolum condiderunt tore in cambib del créaient; ed Melt gli etregoni e pro provinciis, pro regnis totius orbis’ Ergo si fattucehieri, che tengono U demonic per loro iddio. unum symbolum poterat sufficere eo tempore, quo Absit at ego arguam eminentissimnm Robertum innumerae erant varietates sive ingenii, sive culturae,- Bellarminum, qni auctor eat huius catechismi, quia sive moram, sive praejudiciorum, cur unus oate- eius aetate vigebat opinio de aagis et «trigonibus, chismus non sufficiet nunc temporis, in quo, multo de eorum commercio cum daemone, et de maleficii· minores sunt varietates’ et incantationibus, quibus nocebant proximo : ideoEtiam concilii Tridentini tempore multae, pluri- que ipse debebat puoroe admonere, ne his opinioni- «- 733 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA QUINTA 14 februarii 1870 734 Sed quomodo posaaat infantes a creatura mundi bna crederent. Sed uunc ei sermo eaeet ia parve ascendere ad creatorem T Utique possunt, dummodo catochwmo de aegis, ds strigoaibua, de toni· malefioiis, ia pluribus dioeoeeibae, praesertim io res creatas investigent eo modo, quem Penina docuit. dioeoeeibus Galliae, baec verba risum moverent, et Paulos non dixit, pease homines ex iia quae facta auctoritatem caetaria veritatibua vel imminuerent eunt, visis vel taetia, vel etiam ad nostros usus ad­ hibitis, sed dixit MtaUscte. Vult igitur ut homo non vol omnino auferrent. Quarto, etiam novo eatechiamo plura addenda solum intelligat ree creatas oculis corporis, quibus eunt quao deeunt in boo parvo eatechiamo. Puto non videt in rebua nisi superficiem; aed ut intro­ cano in parvo eatechiamo memorandas praecipuae ducat pqcroa in operationes quae in plantis, quae in animalibus perspiciuntur, atque cx iis operationi­ circumstantias, quae comitatae aunt lean Chriati nati­ bus assurgat ad Deum. Si infantes interrogentur vitatem, eiua publicam vitam, eius mortem, resur­ eo modo, quo eos interrogabam eum parochi officio rectionem ot adzcaelum ascensionem. Haec omnia fungebar, facile assurgent ed Deum. Ab ipsis enim historica aunt et placent pueris, et eadem iia prae­ bent iam quao ad divinitatem admittendam eoa quaerebam: quibuk alimentis plantae enutrirentur faciles reddunt. Puto etiam, lectionem eaae adjun­ et evolverentur: dicebant ex humoribus terrestri­ bus, ex succis aeria. Sed petebam : quomodo istae gendam circa iudieium particulare et iudioium uni­ aquae, iste succus tam terrestris quam aereus tam versale. ot de iia, quao ex hia iudiciia sequuntur. Arbitror addendae esae duas lectiones, in quibus ordinato modo distribuuntur in planta, ita ut una pars constituat truncum, altera folia, altera fructus. praecipua exponantur, quae pertinent ad sacramenot alia etiam semina, quibus conservetur species' * tum poenitentiae, ad confessionem auricularem, ad ipsi nesciebant. Admirabantur insuper super aliani eucharistiam sive ut sacramentum sire ut sacrificium. interrogationem, qua eoi urgebam, dicendo; trunci, In hoc enim eatechiamo de poenitentia duae solum sunt interrogationes; circa eucharistiam uoa solum sive folia, sive flores, sive fructus, non sunt iidem in omnibus plantis. Cur truncus in una est largus, est quaestio circa definitionem. Nec quis dicat, haec in alia imminutus, nempe in rosis truncus est parvus, omnia excedere memoriam puerorum. Pueri tali minor quam in aliis arboribus, cur, floros quos fert, memoria pollent, ut longissimas cantiones cantent, ut plures fabulae memoria teneant: quare non pos­ sunt minoris ponderis, quam fructus quos ferunt sent tenere eas omnes lectiones? Igitur addendae aliae arbores fructiferae? Hac interrogationes excitabant in pueris tantam sunt huic eatechiamo eae lectiones, quas memoravi. Nunc utut sit haec quaestio de unitate cate- curiositatem, ut a me postularent explicationes eorum phaenomenorum, quae licet admirationem debeant chismi antis gravis, aliam multo graviorem nunc excitare,, · multis parvipenduntur. Et cum neque aggredior. Homines, et pueri potissimum, plus dis­ homo possit explicare istas operationes, neque planto cunt auribus quam oculis, * plus audiendo quam posait illud explicare, oportebat ascendere ad causam legendo. Hinc Dominus noster Redemptor lesua Christus evangolium non scripsit, sed voce tenus superiorem et plantis et hominibus, nempe ad Deum promulgavit in ludaea, Galilaea, Samaria, apostolis qui plantis eam virtutem dedit, ut possint et aureos terrestres et vaporea aeris ad se attrahere, eos con­ praecepit non ut scriberent, sed ut euntes in mun­ dum docerent omnes gentes, et praedicarent evanvertere in snbatantiam foliorum fructuumque. En gelium omni creaturae. Hino Paulus dicebat, fidem quomodo pueri possunt etiam ex rebua huius mundi hauriri ex auditu, non ex lectione. Ergo quaerendus conspectis, non solum oculis corporis, aed oculia intellectus, ad creatorem, ad Deum assurgere. est modus quo facilius possint parochi et magistri Hane methodum adhibui quinquaginta septem catechismorum sensum aperire pueris eorum ver­ borum, quao continentur in catéchisme. Deus munivit annorum spatio : adhibui quinque aliorum annorum pueros duobus adiumentis ad discendum: munivit opatio, quibus docebam clericos theologiam : eo enim curiositate et ratione. Tanta est curiositas in pueris, tempore semper doe ni alumnos eorum collegiorum, quae meae curae commissa erant. Hanc methodum ut saepe patrem vel magistrum vel eum qui eoe comitatur interrogationibus fatigent. Si ob oorum adhibui quadraginta annorum spatio, quibus guber­ nari insignem praeposituram Vigenis in dioecesi oculos obversatur planta, animal, obiectum novum, Taurinensi : in ea eaim semper et adultos et pueros statim eoa interrogant, quo nomine hoc obiectum hac methodo erndiri ; eamdem methodum adhibui donetur, quae sint eius proprietates, quibus inser­ duodecim annorum spatio, qUibua gubernavi dioeviat usibus, et potissimum quaerunt causam a qua cesim Niciensem, et uberes fructus ex hac methodo ortum habuerit. ' Ne quis damnet curiositatem. Damnandus certe peroepi. Nam vidi illos pueros, qui fastidio affi­ est excessus, nunquam curiositas, ut damnavit Pau- ciuntur in aliis scholis, tanta aviditate has intorrolus dicendo1: Oportet teperi, tea tepere ad sobrie- D gationes et baec responsa circa creaturas accipere. fetem. Eo enim certe consilio Deus infudit in pueros ut me rogarent ut citius alias lectiones similes eis hanc curiositatem, nt postquam potuerint oognoecere praeberem. Hac methodo potui incredulos prsecausas peculiares obioctorum quae eoe circumstant, atantissimos ingenio, doctrina et scriptis in lucem editis ad meliorem frugem reducere: potui har grsdstim assurgant ad cognoscendam causam pri­ mam et univerdalem totius urbis. Bed nt assurgunt methodo Hebraeos etiam ad Christum convertere, ad hanc cognoscendam, methodus adbibenda eet, protestantes ad admittendam et realem Christi prae­ quao respondeat regulis logicorum, et; respondeat sentiam in eucharistia, et panis et vini transsub­ lectionibus sancti Pauli. Logici enim praescribunt, stantiations· ia corpus et sanguinem Christi; et ut a notis ad ignota procedatur : et Paulus scribens quod difficilius eet, potui etiam schismatiooe graocos ad Romanes c. I, 30, postquam locutus antea fuerat cogere ad admittendam Spiritus sancti processionem de Deo, haec habet: leoMilie enim tprias, α erra­ non solum a Patre, sed etiam a Filio.' Cum itaque tura mandi, per sa guas /acta ttud, MtlUele conhaec methodus tam uberes fructus possit producere, eptesantar. Verbs heoe multo sunt ponderqpda magis, et in pueris et in adultis, opto ut in schemate nobis quam ponderentur a plerioqne. Ex his verbis cogno­ proposito aliqua verba addantur, quibus excitentur scimus procedendum esae a rebus notis ad ignotas, oa tech istae ad hanc methodum adhibendam, nempe a rebus visibilibus ad invisibilia, a creature ad crea­ argumentando cum pueris a uotis ad ignota, a crea­ torem. turis ad creatorem. Haec, eminentissimi cardinales àc praesides ae ■ Bm>. ΧΠ, a. 7S5 JL SESSIONES PUBLICAE ET OONGBBQATIONE8 GENEBALES revereadiaaimi patrea, arant quae mihi propoui vobia . * exponar Haac omaia aapieatiaaimo voatro * indicio ciam oatecHami at oditieaia oatnoMami fUeet faetao eaai notabilibaa expaaaii) pro bouo commuai. Nano libenter eommitto. ORATIO rvaaranda putri» i»»M Auputtiui Fdrat m dicam ad real, quod omnoa immediate rideat, quod ai ia aadem dieaoaai plarea aiat eata- chiami, quatuor val quinque, iliad eaaet mngnum at intolerabile incommodam. Bade· mode eat magau» incommodam ai aaa ait aaieaa aairaraaKa wteehie- Bminantiaaimi ptaaaidaa, venerabile· patre·. 8iae exordia at aiaa axpHeatienibu· at roctiminatiouibua atatim venio ad rem de parvo eatechiamo. Mihi anima· faerat a tempore qno expreeai mourn daeiderium loqeendi, da^Mdaro ot propugnare de­ cretum oirea parvum cateehiamum pro uaivatOo orbe, quia mihi videbatur quod roe erat magnae utilitati·, et gravida multi· benaficii· pro onthoiioa repa bHoe. Videbatur quod ai «altem do boe eenoiHo axirumna cum bono eatechiamo, ia vanum congregati noa fuiaaemua. mea pro uaivarao orbe catboUeo, eo magia quod mm cam prawenti facilitate ot rapiditate itinerum, poaeit dici aniverram orbem ia unam civitatem ooalaiaee. Bt praecipue circa Amerinam veniant nobia homine· ex omai gente, quae aub eaelo eet: et qaaado illo· interrogamna circa religionem, circa •aaentialaa quawtionea qgteehiami, tunc nobi» dicunt quod aio non traditur inter eo·. Sic per uniformem cateehiamum illae querelae, illud inoonveniena om­ nino e medio auferrentur. Nunc dicam verbum de variia obiectionibue quae Fateor quod difficultate· et obieetfonea, quo allatae faeruut contra decretum. Equidem verum allatae fuerunt ultima die, meam convictionem oirea eet, ot apiocopon recepi··· a variia eoneilii», ut tam ilium aliquatenua labefactaverunt; et paulum ab­ docte et aapiauter peroravit ominentimimu· cardi­ fuit quin renunciarem veniae loquendi. Sed tamen nalia Bianatinua, epiaoopo· inquam a eoneilii· ex­ re bene perpenaa et ad trutinam revocata, mihi hortationem, val etiam foraiian praooaptam reeepime videtur quod illud decretum de uniformi at oecu- condendi cateehiamum pro ran cuiuaque dioeceai. menico eatechiamo erit magna· utilitati·; at liceat Illud eat verum, et e»t admittendum : aed illa ratio mihi adducere meum teetimoniam pro hoe tamquam probat certe eontra querela· de varietate catecbi·omnino proprii eommodi. Namque praeciae ante mornm, quae inveniuntur aeu in achemate aeu in profectionem de America pro concilio, novam et noti·; aed non probat quod non ait meliu» habere copioeam catechiami editionem dedi pro mea dioeunum tantum cateehiamum. Et ilhtd aie facile in ceei, fretu· boe axiomate, quod leo noa capit eonaultum vanieL Illa methodua non videtur mul­ mnecaa. et non auapioabar qnod qnaettio emet de tum antiqua in ecdeaia, et in hoc reapectu fuit realia cateebiemo in hoc concilio. Libenter tacturam faprogreaaua in meliu·. Cetecheeea aancti Cyrilli non aut, ut nunc catechiami verbum intelligimna ; et 1 Argaaaaatn· : .Epiacopna Savaaaaaai» tuua * ia priau» ■anctu· Auguatintu in libro de cmfMAteandaa rauireat m dlfScnltatibw allati· · praemkatlb·» oratoribe· faut hma non dat cateehiamum, aed dat tantummodo motam fttim· ad daamadam idaam d· parvo — at ra directionea ad condendum bonum cateehiamum. Et meliu perpenaa ia tavoram aebemaU·, ct pro atiiltnla parvi . ateobiami, qai propoeitar, ooadaaiaM. la gwaw aatam «x C videtur etiam quod ante inventionem typographic illa methodua tradendi cateehiamum non poterat pftvo boo oatwUamo magnam illam atilltatam habari at obtinentor naiformitna ; et baa ratio·· iarnmmiiiam iliad uaurpari, quia unuaquiaque puer non poterat auum maganm corruat, qao divani» modia varitatoa etiam aaaantial·· habera cateehiamum, ut nunc fit. Itaque poet in­ traduntor. Quoad allata· vero oUeetionaa, ait 1· nihil datiuventionem typographiae epiaeopi receperunt ex­ heado bonitati eataebiaaronun, qal ab epiacopi· oditi nat, anaeri hortationem aen praeceptum condendi cateehiamum abaqee dabto poom aaelierem, gtqtioran «t aooeptabiUoram pro aua euiuaqne dioeoeai. Et hoe fecerunt cum illam foro qui « boo ooeeUlo prodit, abi univeral orbi· «aptanti· congregato oot; Ï» tranalatioae» ia onanea Hagaa» obtiaeri in­ graviaaima utilitate pro omnibua: et aie fit quod cile po··· ai id maau ipaia tpiaoopia damandatnr dnrnato ooanunc fere impoaaibile ait excogitare novaa haereaea; ciliu. oo vel magia qnod aoa malli * ooeapatioalba· epiaeopi quia omne· noetri pueri noacunt optime omnia ele­ anne premantur ; 3° diaaimeUri aoa pOa·· Incommodam et dlfmenta doctrinae ebriatianao a prima infantia. Sed dcnltatee, quae ex eatooMaati metatio».· ■•Mnario exurgeat, illa methodua non vidatar extitiaae in primi» eccle­ at negari aoa pome par eateeblamam aaivanalem etteax re­ mediant poni, ■· baiumodi dUfienltataa naqnam ia poaternm aiae aaeeulia, et io hoe fuit progreaaua. rerideentor ; 4· quoad variarum nationum exigentia· et adSed aune dico, fiet melior progrewua ai unu» inaota, ait unumqnamq·· apiaoopam lia proeploera poma par condatur cateehiamua pro univerao orbe. Nam ai appendice· aat aeppleaaento qua· in ipao aobmaat· pvopoaulbr. boni erant illi catechiami qui veniebant a ainguli» Biae· pnunaiama tinaaiit ad ··, qua· tiymoetinaam demeti epiacopi·, quanto magia melior, plenior ac gratior buln· reepHunt; et aat· omnia animadvertit eatooMamum hanc libere omnibu· omnino Mtinfau·, talem Minax a«n «aa· eat·acoeptabiliorqua erit ille eatechiamo·, qui prodibit rliiimmn Bellamini, tire magnam, rive parvum. 'Sibi aatam D ex boo concilio, ubi congregata eat aapientia uniin roti· eaee ut ai epiacopi aoa poaaiat eoavanire dne totum veni orbbf Quoad traaaUtionom catechiami in caWebiamum, ooavaniaat aaltam eirea qaaadam part··, qnna varia· lingua, illud optime fieri poteet in hoc con­ ubique gentiam eaedem tttt dabant, ut otutiMMm rive domini­ cilio Vaticano. Tuti anim aunt epiacopi qui non cam, «ire aagelioam, ajmboium. praecepta Dai al aimlMtai Da * praecepti voro ecdedw là apad· dixit ·· rutiw· «xpoai illa multi· ooeupationibua promuntur, quibu· certe trana<>pna eaae, at oaaaibu· ngiouibua applicari paeulat. Sic «umapli latio paucarum paginarum non erit intolerabile onu». Kratia praecipitur obeervaatia (mtornaa, nt mtm dieaiaoti non Alia obiectio allala fait, cire· quam dicam unum iidem omalbea aiat, Mcaaaario ooanequitur φ mdieaadnm mm verbum, nampe quod magnum aat inoonveniena, wa^bruadaiem an odobraddaw /oadaeum aad dNaaaaaimadkam tae * magnum incommodum in mutando eatechiamo·: et inm, and ma^brna·· ier aat. Iu eodem pauwapt· aliquid addandum quoad artinantiam ab oparibua aarviUbua, a· pwtaataatibw illud omnino libenter fateor. Magnum et maximum uua aodedam calumniandi praebeatur. Qwud iduntan prne inoonveniena eat in mutando eatechiamo·, et inde oculi· babeadam eaee divurdtatom, qua ia variia ragionibam lex oriuntur multa mala; et foraitan querelae quae liaec obeervatnr; at dlfldle eaee, dt, rem ita aipnawe at aUlli inveniantur in achemate, diriguntur tantummodo conaaetadiai pradadidu· laferatar. Quoad dedam» pome prae­ contra illam methodum mutandi oatechiamoa.' Sed ceptum boo par baee alia verba exponi, nimirum .darieeram aub•tentatioui contribue· . Quoad nuptiarum tandem calebranunc huic incommodo remedium efficax afferetur, tionem anti· eau nt dicatur ,aon oaao nubendum contra oo ai unua tantum inveniatur in toto terrarum orbe .lemae lega·'. Expoaitia notem eodedae praerepti», optare ee cateehiamua. Erit mutatio, et illa mutatio habebit ali­ nt dicatur , banc omnia pnuepta per a» obligent »nb gravi, qua incommoda, aed cum magno, cum optimo effectuexcepto aecando praecepto drea ieieaiapa et abetiuntiam, quod praecludendi nlteriorea mutatione· catechiamorum. deincepa obligabit tantum aab levi1,· 787 CONGREGATIO GENERAL» VIGESIMA QUINTA 14 februarii 1870 738 Vegio ad aliam ratioasm, quas rarte oat nsagai A doest peeroa deeedeates aiae baptismo ire ia limbum, noaeati, msgpi posderis ; sempe ad iHaa difficul­ •t pauci· paste· liaeia, ille· qui decedunt in mortali tates» eoatra uniforatem cateehismum, ^aaa oritur peoeato deaeea dar* ssa Ire ad aeternas poesas ex variis eireumstaatii· ia quibus anslssiae rant Bed neque brevia catechism··, neque eopiosu» positas; quia dives·· suet iagaaia, diversae aaat potest satiefaeere; mihique lioeat dicare, qaod niai naeessitates popularam ia variis partitas terra·. eateohism··, qui tradetur patribu·, ratisCsaiat, illud Iliad admitto, illa difficultas eat rare, noa potest decretam suo effeeta earebit Nempe ille osteohi»negari; aed remadiam providetur Matra taao diffi­ mua, si adeit necessitas illum adaaitteadi, invenie­ cultatem ia sohemate. Nam ia schemate diqitar tur rive initie tamquam praefatio, aive ad calcem, qaod episcopus dabat supplsrs res qua· daauat ia et ibi dereliaqaetar ab iis qui curam habent do­ parvo eatoehismo: et aie baie incommodo remedium cendi eateehismum. Et volo «tiam dicere quod in effieax affertur Et dabo in exemplum eateehtomum, nostra provincia, aeu veriua in oosoilio plenario cuius editionem dedi antequam proficiaoefer Romam. Baltimore·»!, ad quod saepia· provocatio faota fait Mea dioeeoaia tanta· habet varietate·, «eu multo ex hoc ambone, in hoe eoaeilio tractatum fait de numerosiores varietate·, quam forsan aliae dioeceses universali oateehismo pro omnibus Uaitis Btatib··. mundi. Habeo in mea dioeeesi plue quam millionem •t illud deeretum «uam effectum sortitam non eat. proteatantium : none pro illorum noeeaaitate confeci qni· cateehiamua qui cobia offerebatur non sati» faciebat: et idem erit fatym, timeo, catechismi iftstri, parvum oatechismum, pro Muverai», aeu potio· pro convertendi· a protestantisme. Eat parva» catechu- B niai sit talis qui omnibus satisfaciat. mua in quo explicantur et applicantur notae eccle­ Nuno aliud verbum eirea haec rem. Si episcopi sia·, ita ut protestan· eoelesia appareat faba, ec­ non poeaunt convenire eirea totum cateehismum, clesia catholica Romana appareat vera. Hpbeo, aienti •altem concordent eirea quasdam parte·, nemps omne· habent, infidele·, ut vocamua eoa in America, eirea orationes et mandata Dei et eeclesiae. cires •eu incredulo· ille·, qai negant «ire existentiam orationes hUir, dw, Créée, CettfUeer, quae ubivis Dei, aive religionem chriatianam. Habeo pro illis gentium sunt eaedem; eadem etiam mandata Dei. parvum eateehismum pro eonvertendia ab infidelitate, si excipiamus Galliam, ia qua illa mandata non in quo aunt praecipua * ratione·, ex quibua vis dantur sub eadem forma ac in parvo oateehismo teatimonii humani, et via probans miraculorum adnempe BeUarmini : sed qtiamsi iaetura fieret illorum •truitnr. Habeo etiam in Savanna ludaeo», qui mandatorum, poesis non magnam iacturam faceret. etiam annt potente· et divito· ; habeo parvum oate­ Sed quoad actas fidei spei et chcritati· et contri­ chismum pro illi· qui convertuntur, etiam·· illud raro tioni· in noetro· amerieano catéchisme illi actus fiat Et ealtem ex meo oateehismo nostri pusri poasunt videntur desumpti faiase a parvo cateehiamo Bellsrvidere prophetia· eirea ortum Chriati fais·· adimpleta· mini. Ut hio videtur quoad actus fidei, nullatenus in Christo, et quod lodaei non amplina sunt vera reli­ sstisfseit. est nimi· longus, et repetit, cred'-, quod gio. Sed praeterea habeo nigro·, qui, ut proverbium non est neeeessrium. apud no· fert, aunt durae cervici·, et non possunt mul­ Sed venio ad aliam partam maioris momenti, et tum memoriae commendare. Nunc pro illi· eet etiam C circa quam revera eet difficult··, mandata ecclesiae. parvus oateehismo», non tantum parvus et brevia, Illa mandata eoclesiae certe deberent esse eadem •ed brevissimu· pro pueri· et illitterati· personis; ubivis gentium, et tamen cum praetenti statu ec­ ln quo brevissimo oateehismo eunt rea omnino acitu clesiae videtur, quod non possint ease eadem sub necessariae, et re· qua· sufficiunt pro reeeptione omni respecta. Nam adoptando ordinem brevis «aeramentorum. Itaque post hanc explicationem catechismi BeUarmini, circa quam oblitas sum di­ video quod non omnino neoeaae erit mihi facere cere, quod idem ille brevis catechismu· BeUarmini iacturam totiua oatechiami, sed tantummodo illine non adoptatur Romae, nam intrando'officinam biblio­ oatechiami qni intenditur pro pueri· in ordinarii· polarum in hac civitate quaesivi habere oateehiscircumataatii·, illi· pueri· qui adeunt catholica· aomum, qui doeetar Romae, non mihi dederant catecleaiaa : et illiua oatechiami libenter iacturam faciam chiamum BeUarmini, sed oatechismum qui habet pro boae oommuni. oommendatitias littera· sminsntissimi cardinalia Vi­ Nunc quoad exacutionem et ordinationem huiu· carii, videtur quod ille sit eatechismus qui Roma· catechismi lioeat mihi dioere, quod totus fructu·, doMtur; et eirea illum eatschistnum iuxta meam totus exitu· et ancoeaena huius decreti pendet ab humillimam opinionem posset dici, quod ille cate­ execution·, id eat a modo quo ille catechismu· chismu· multo melius satisfaceret quam BeUarmini conficietur, quia non eat confectu». Et inutile eat catechismu». Attamen non plene satisfacit, at eirea dicere de oatechiamov BeUarmini, quia ai legatur illum non volo vos detinere: sed ille certe melior decretum, nulla eat intentio nobie ddndi BeUarmini D eat quam eateehismna BeUarmini : et in hoc caté­ cateehismum, aed eateehismum ad instar, ad exem­ chisme etiam in praefatione expresse dicitur, quod plar oatechiami BeUarmini. Quod rarte notandum catechismu· BeUarmini non satisfacit. est, quia cstechismus BeUarmini aive copiosus, ut Quoad igitur mandata eralesiae, primum man­ hic eet ('•atoMÜt Hbnun), non satisfaeiet, quia ibi datum eet eirea observationem dominicae «t festorum, •unt longae quaestione·, quae habent duas vel tres et sio esse debet per omnem orbem : sed festa non paginas: et illas quaestione· non poeaunt memoriae sunt eadem ubique; ideoque vel mandata non erant eadem, vel Ukem textus, quia in cateehiamo debent commendari a pueris. Quaeationea apud nos aaitem, non fiunt a pueris sed a magistris. Ille plenior tradi, quae debent observari tamquam mandata, catechismu· nullatenus valet Parvus eatechismus non erit uniformi·; ideoque saltem desiderandum est neque «alet propter plure· ratione· quae assignatae quod instituatur uniformitas circa festa de prae­ cepto. Etiam in cateehiamo BeUarmini quoad hoc •nat, quas oerte iterum enumerare nolo: quamvis vellem dicere circa hunc parvum cateehismum, quod primum mandatam dicitur, qnod ait obligatio audiendi mihi indicium forsitan temerarium, de quo me ac­ missam diebus dominisis et festi· de praecepto cuso, venit in montem, quod auctore· aehematia Optime, illud potest servari pro universo orbe ; sed illum parvum eateehismum BeUarmini non legerint nihil dicitur ds obligatione abstinendi a servilibu·. Nam in aebemate do fide dicunt puero· sine baptismo Porro aliam animadversionem volo fecere, quod in ire ia infernum erade et «impliciter; dum in boo proteStantibus regionibu· fit nobis exprobratio, seu suo parvo oateehismo BeUanuinus diserte et expresse accusatio quod in catholicis regionibus dies doCoxco- exxxnxL. τοιπη L. 47 A. SESSIONES .PUBLICAE ST OONGKEGATIONE8 GENERALES 739 740 minion naa oervotur «t dabat, at qnod proChaetar 1 et ia medias res procédons, benevolentia vostra comi­ ilia diaa per epara Mrvilfo. Seto illee pcoteetaatea tanto, dioo: in Mm ' non mm aadiendee, quia asacgerant rear : H'i taasoa urihi vidatar omnino opportaaum, qaod in hoe priait mandato noa taatarà addatar missae obligatfo, aed etiam abstiaoatia ab operibus servifibua. Usnm unias eatecbiami ia orbe catholico nonnisi maximis difficultatibus et gravioribus damnis admitti posce. Quonam momento innititur unius et eiusdem catoohismi parvi in mundo propositio? Audiatis schematic noatri aucto rea: eoolaaia debet eme cor Quoad secandam mandatam, qaod reopieit ieia- unum, et anima una; ergo unius labii, eorumdem nia et abotiaeatiaa, maior eat difficultas, quia haae sermonum : ergo unius ia orbe parvi catoohismi usus. et illa ieinnia vario intolligunUir ot Quod ad me attinet, valde miror improvisam huids abstinentia praetioantnr ia variis orbis regionibus, verbi gratia sa thyme matis ooasequeatiam. apud nos manducatur cero dio sabbati; sic etiam missis eruitor, ut per decem et octo saecula ecclesia Ita difficile ex prae­ fit in Gallia ot aliis regionibus: aed in Hispania et bane consequentiam depromere non valuerit. Quam; apud Hispanos manducatur caro etiam foria sexta. Quomodo potest uniformitas osso oeteehiami eum nam, quaeso, unitatis ecclesiae auctores schematis sibi effingunt imaginem? Numne in eo sistit, ut varietate r Dicuat Hiapaai (saltem 'dû quos singularum ecclesiarum varietates omnino abolean­ vidi), dicuat quod habent privilegium. Optime, quia ita illis boc licitum est: aed omnes vident, quod tur, et inaudita quaedam praeteritis saeculis dicta­ bac tum substituatur? Num ecclesiae unitas idem sonat hoc est obqtaouhim pro uniformitate catochiomi. Et I ac omnium actionum uniformitas? Num aliquo modo per transennam, mihi liceat dicere, quod cum mea dioecesis partira fundata, fuerit ab Hispania, et sit finitima hispanie regionibus, magna difficultas est pro nobis ineuloare hanc abstinentiam; nostri ca­ tholici non poscunt videre, cur Hispani non tenean­ tur, et noa teneamur. Et quidem libenter fateor, quod simus maiores peccatores quam Hispani; sed maior poenitentia non semper debet requiri a maioribus peccatoribus, ne forte ad desperationem adducantur. Tertium et quartum praoooptum ubique obser­ vatur. Sed quintum, in quo decimas iubontur, debet immutari, sicut fuit immutatum in nostro catechismo hoc modo, quia fere ubique decimae obsoleverunt; et certe non sufficiunt ad sustentationem clericorum : et dici debet, ptdoi fit in amorioano catechismo, siulantariosM dori ooairib^ars. Ad ultimum cum magna minutia Bellarminus < tradit in. suo catechismo sextum mandatum occleaiae, enumerando nuptiarum noa tempora in potest fieri. quibus solemnitae Ia nostris regionibus illud fero eet inutile, quia nunquam (t solomais actio nuptiarum ; atque illud praoooptum alio modo deberet enuntiari; id est hoc modo: noa nubere contra logos ooelosieo; et illud est magni, maximi momenti. Nam civile matrimonium fere ubique usurpatur; ot oooleaiao mroa matrimonium ia multis loom accusantur, lacoosnntnr, foto ignorantor. Mihi videtur omnino .necessariam, qnod hio statuatur, quod prohibitam sit nubere centra logos oeoleetna. Hao sunt aaimadvorsioneo, revereadiaaimi patres, quas mihi animus erat fooiondi. Veliam addere unum, sed timeo, no propter ventrem defatigationem, inopportunum eit Vollom (non qnod eit moa opinio' personaliaX eed vallem aaltom vestrae ooneidoratieai subiieere utrum nunc in praesenti rorum stata, ot positio reboo uti sunt, utrum neo expediret poet ennnciàtionem illorum praeceptorem peqleeiae ad­ dere: Hmc omssie prameqpfo’psr * rtifeat t* b Nolo nunc cires illud loqui, sed videatur mm retlonee saltem pro Ula idea eabiicieada patribus. Et nunc vobis gratias ago do vestro patientia et benevolentia. OBATIO rewremii petris derated Aujucriai DtuU Eminentissimi praesules, eminentissimi etrovorondissimi patres. Cara plena sint insidiis, exordia praasertira do paucitate et simplicitate verborum, eMt exordium, > Argumentare: .fipiMopne Brioeeaete: Duitatem parvi mteehianl obtiasti pesso taatuuwdc ia laris mterioaus, quas pàadoaÎ a coagrtgaUone de Propaganda Ide, cum tecilius inibi proponi, et promulgari ponit, et ia qulbaedam peealisribns ngiseibae aut previneite eederisatieis. Ia qsaeumque tamen hppotberi semper iriiaqaaodem episcopis, at cataehiaamm approbeat ia concilio rive neUoaali sive provinciali. At propositionem nains univerealis catochtemi pro tota ecclesia reiicit omnino : 1· quia d naa est ecclesia, noa tamen una debet en» docendi modos. Modem autem argumentandi quem schematis coctore, tenuerant hanc eme : ia sederis debet eme cor suem et anima o * una;.ei et anus sermo ot unam labiam. Couaeqnenttem illegi­ timam eeae rei eo apparere qnod ex illis praemieris nemo de­ decoro eaai valuit jper decem et oeto meenla. Immo docendi modum diversum essa debere'pro divenKato ingenii, indolis, moram ae oeltnrec gradu. Notandam autem 1· impossibile mm eodem spirituali dbo enutrire pueros Oceansae et Africae, ac pueeps PariaieaMO et Bomauoa. 9· Quae innocenter dicuntur in naa regione, non rise sMndalo ic alia dici pome, exempli gratia: quae de sexto precepto dicantur a Bellarmiao in magn. oateebimao, extra Italiam non aeque tradi ponent pueri» P· ipram experientiam rem confirmaro, eum neque in Italia. ' iiaa» Me IIname unitas eatecbiami haberi' potuerit. In hoc enim . stita gratulari»deberont. Deinde integra adhue ma­ neret episcopis facultas, ut in ipee constitutionis 78 archiepiaoopi, 854 episcopi, 4 abbatoe anilius rlr parvo «Hrrkiuu schemate declaratur, eiusmodi dioecesis, 10 abbates generales sive praesides con­ catechisms ^ostrinam in aliis amplioribus pro adolee- gregationum ordinant^ monasticorum, esum mitrae c. otium aetate et captu augendi, evolvendi ac vindi­ habentes, 17 generales ot vicarii generales, quorum candi ; nec sane parva baec eoMt provincia ia qua omnium nomina, quae per assignatores locorum ac­ episcoporum seins ot scientia exerceatur. curate descripta fuerunt, exhibet indiculus patrutp Sed iam ut ex omnibus praemissis ad schema vigesimae * sextae eongregatidnm geaeralis, qui itritfr7 nostrum propias accedam, eonlte^ionem parvi ali­ nets concilii asservator. cuius pro parvulis cateehismi eo propositam noa reiicio sed approbo, dummodo catechiamua JpM stricta obligatione in universa ecclesia adoptandus non imponatur, at potius episcopis tantum com- 1« - I Ueet ia magregatioM generali vigesima sanna dedaratam fuerit archiepisrapw MeohUaisairm, fialeraitasnm et Astibsmsem inter primates bebandos eos»; tamen ia indleelo Inter enhiepiscopos semper rsceneeatar. 74» CONGREGATIO GENERAL» VIGESIMA SEXTA 15 februarii 1870 Revermdae pater domino· Andre·· Bchaapm · * i «rebiepbeope· Ultraiectanais mineam lactam eelebrarit. Qaa absoluto, et recitata oratione Admamw Damfo· etc., emineatieeimo· pritaus prae··· indixit coatiauationem disceaaioais eirca eohema de parve cnteeArtma, et patribus aaaantiarit, oratoriba· qai pro superiori congregation· iasoripti Aierant, aax alio· MMuiiM, quo· omae· iueeit ex amboae. pu­ blicari. Tqdc •ubeeeretariu· aequantem tabellam perlegit : aPn> congregatione generali die 15 februarii 1870. Nomina oratorum qui pro superiori congregatione inscripti, audiendi adhuc supersunt : reverendissimi patre·, Marianus Ricciardi nrchiepiecopua Rheginen•is. Salvator Nobili Viteileeehi archiepitoopui epis­ copus Auximanus et Cingulanua, Joannes Th ornat Ghilardi episcopus Monti· Regali·, Guillolmus Keane episcopi» Cloynensis, Thoma· Grant episcopus South * Marcenti». loanne· Petrus Mabilc episcopus Versa- : liensis, Franciscus Alexander Roullet de U Bouillerie episqppus CarcaMonensis. Guillelmu· Clifford epi· * copus Cliftoniensi». Michael Payd y Rico episcopus ('onchensis, Aloysius de Cano··· episcopus Vero­ nensis. Aloysius Elloy episcopus Tlpasitanua, Antonius Maria Pettinari epiecepus Nucerinus, loannes losephn· Faiet episcopus Brngensis. Iuliu· Lenti episcopus Nepesinus et Sutginus. laeobus Io * tophus Jans episcopus Augustanus, Franciscus Gros episcopus Tarantuiensis. Laurentius Gaetaldi epis­ copus Salutiarum, Henricus Bindi episcopus Pisto­ riensis et Pratensi·, Salvator Magnasco episcopus Bolinensi». losepbn· Maria de Vrquinaona episcopus Canadensis. — Novi oratore·. Reverendissimi patrea, Emmanuel Garcia Gil archiepiscopus Caesaraugustafiu·. lubanus Florianus Despres archiepiscopus Tolo­ sanus, Antonius Monescillo episcopus Giennensis, Hyacinthus Msria Martine· episcopu· Saucti Christo * phori de A vana, losephus Gelabert episcopus Paran ensis, Raphael Ricca generalis ordinis Minimorum/ Oratoribus publicatis, ab eminentissimo primo praeside succossivo ad araboneni vocati sunt arehiepiecopus Rheginensi·. archiepiscopus episcopo· Auximanus et Cingulanus. episcopus Montis Regalia, episcopus Cloynensis, episcopu· Versalionsis, epis­ copus Carcassonensis, episcopus Cliftonidnsi·. epis­ copus Conchensis. Reverendissimus autem episcopus Southwarcensis morbo impeditus aberat. ORATIO rrosrmdi patris domim Merioni Rioetardi erehitpitcopi RAegwanais1· z Eminentissimi et revarsndissimi praesides, emi * nentissimi ac reverendissimi patres. Paucis vos morabor, sapientissime iudicio vestro aliqua submittens, quae schema ds porro eatdcAwmo respiciunt. Ac imprimis maxime mihi sdprobatur concilium de uno parvo catechismo pro ogmibus chnstiani orbis dioecesibus statuendo ob gravissimas sana ‘ Argameatum ; .Ardtieplmopo· Rbeginsesis approbat •cbesm bb Socia· rationibus; 1» sa «rc·—itate doessdi itùoaadique Adam eatboUcam qasm turn ad Philippense· tuas ad Corinthios inoaknt apoetolas, et n incommodis quae obvenire •oleat ex cnleehhmb erroaeto sat minas acesraüa^ Nee per hot laedi episcopomm iura, turn quia ab epiaeopia ia synod· collecti· constitui catechisms· hie debet. teas quia episcopornm semper srit axdpUort· odors oateebotics· expbeatbMa prs ease dioeeeob seceaaitaie. 8i polehnim eA pro omnibu· rniiiaUbsC diœcesb parosetb uaum haberi catechismum, malto atelias esse, st.aaaa habeatur pro totius mundi dioecesibus Hine, •it. sd riinqilmi apostolorum, qui antequam per uivervum mundum dbcederest populos evan cerentur regione· Christum nunciatun gentibus, quae in tenebris et in umbra mortis lucebant, symbolum composuere, quod veluti catechismus primis illis ecclesiae temporibus spectari potest. •dita pro univers· ecdeaia iudesi verbi· eoseinuat·. cur n»n ideto outecbiMBUR penes omnes locum bshere poterit * Adese * quidem boubuUu diflkultates quemsduiodam fheruat pro cate cbicao remano, at i«tse omnes decens temperie ceeMbssr qnemadmodsm et illae eseearaet. Circa coafectiosem satem parri catéchisai, ait, hanc ctor * paginis constare debere, et per istorrogaiiose· ac reeposeioar· ornei· exposenda. 1· varia· parte * distribuendum, quamni prisas paeroe rudioreeque adotesceatee spectaret, et eostinfrrt ea omnia, quas neeeeeitaU· suat sire medii sire praecepti, quae­ que ad susceptionem pertineat triam eacramestonm, baptwoi D nimirum, oosflrmationis et eucharistiae. A has vero partes, ait. complecti debere quae non modo idoleeceatibu· mdioribu· pro­ ponenda saut, end et iis qui ecbolss adeunt, immo et ipsi· adultis. Av^ndioem perutilem fore, ait. «tpoto quae praecipuo· •et»ii· nemrae errore· reepeceret Appendicem ultimam cat»· chismi partem esee peeee. et quasi epitome et compendium locnpleUoris errorum ooafauttonis catechiimc Romano addendae post eu quae in Vatkaao bee concilio fient, Incnkandnm catechisaadi misas parochis et omnibus sacerdotibus, nos solum pro diebus festis, sed pro cunctis etiam diebus Ad res tu· et QasdragoaüBM ; eseerdetibu· qai ad capella· rurale· oetobratun •e conferunt, impoaeadum ut primam catechismi partem ex­ plicent, et episcopi· lainageadam, ut iu eoe aaimadvertaat qui deeidee in hoc fnerisL Com astem et ia majoribus urbibu· Christian·· doctrinae ignorantis nos raro se prodat, institueudae congregatisaee ast euiuscan)qae generi· coartatas, iu quibas stalati· diebus *4 horis ostechiiml explicatu» fiat, uti ab emiMutimimo cardinali Riario \esp<>li coast i tat ut· eet Conclntit dicendo, quod si qnacmnqne ei »au *a nolit noms hn * catechism·· praescribi, conficiatur aibilotuinu·, commendetur atque nt -aurum proponatur. ** > Π. Z 1 1 Cor. I. ’ 0. _ 151 A. 8E88I0NE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES Ibi op·· radet eateebiamum paeroe decere; et ai non omnibua anui diobna, ut maxima enm laude ingentiquo fidelium utilitate alicubi fieri videmaa, «altem pteeaoript· pro Buiveree eeclrai * mira Terbia oon- Adrentae et Qaadtageeime· tempore eanetio hebdo­ cinaata: seoae eüem aura eeteebteaiae apad ehri- madae diobna hoe manna obire parochi o * alii aacer•tieaoe omnra loeam obtinere poaeet? Hand aquidetes deberent Qui roro ad eapellaa, at vocant dem infieior aonaallaa adeoee diflealtataa, qaae randaa eaeram celebraturi foetia diebus ee eoaterant, uoiua oatoehiani confection· M prneacriptioei opponi ab oeeumeniea ajrnodo obetriageedi escent ut primae», possunt At maiore· etiam fuere qaae eetoebiamo quam supra innui, catechism i partem rades illa· mano, qaomiaaa conficeretur et abiqne adbiberetur, gente·, qaae ia agria veraoatar, et quae eliquando •dveraabsator ; sed brevi temporia spatio diffleal- omni aabeidio deatitutae eunt docerent: ao episcopi tatea ista· irrita· ooneidiaee nemo non novit ot huius officii adimplementum sedule ourentra, aaiuomnee aune Tridentinae synodi oonailiam laudare taribua etiam poenis animadvertere in illoe debe­ non deaiautit. rent, qui desides aut reluctante· «eae praeberent Hed nane nonnulla, quae aeotio, de ipao cate­ Cum autem constet, etiam ia urbibus permulto * chiamo breviter exponam. Vehementer optarem provectae quoque aetati· et cuiaacumque conditioni· ut hic catecbiamna facillimi· clariaqae paginia con­ doctrinae Christianas ignoranti· laborare, et ob hanc staret, in quibua haberetur doctrinae ddeique chriignorantiam ia varioa errore· labi, egregium ao per­ ■tianao compendium per dialogum, aive brevra inter­ opportunum opus epiacopi peragerent ·> ia singulis rogatione· et breve· reeponsionee, exhibitum. In civitatibus eliquas instituerant sive congregationes, varia· autem parte· dispesci deberet quae puerorum sive alios cuiuscumque generis conventas, in qyibus ac adoleacentium aetatibu·, ingenii· oonditionibuastatuti· boris et diebus catechismi et doctrinae Chri­ que optime responderent. Prima par· puero· rustianae notitia omnibus traderetur: quod quidem dioresque adolescentes «pecteret atque ea contineret Neapoli ab eminentissimo cardinali Riario, illius quae necessitate tum medii tum praecepti «cire urbis arcbiepieoopo, cum ingenti fractus spe nuper debent, et quae ad tria sacramenta poenitentiae, fuisee institutum novi, aec unquam satis laudare eucharistiae et confirmationi· rite SBScipieode perti­ possum. nent, atque ab ri· qui ad tria illa ■aeramenta acce­ Haec mihi, reveoendissimi patres, proponenda dunt vel accedere sese disponunt, agnoscende sunt. videntur, ut quae de parvo catechismo habentur in schemate maiorem latioremque utilitatem afferent, Aliae autem catechismi partes per varia· clara·· •t expeditius quod intendimus assequamur, totius alia gradatim complecterentur, quae non modo ru­ dioribus ailbleacentibn· iuxta illorum etiam menti· scilicet Christiani populi bonum, quod vehementer, ut mihi facile persuadeo, promoveret atque solidaret vim ac profectum traderentur, aed iis etiam qui s * un catechismi pro omnibus dioecesibus praescriptio. schola· adirent, atque ipsis adulti·. Qnodsl quae­ dam adolescentium captui difficiliora (haberentur, Quod «i oeeumeniea synodus hanc praescriptionem posset ea episcopus ut omittenda aut dinterenda ed- ferendam non existimaret, discuperem saltem, ut notare. C unius catechismi' usum commendaret: quae ros peiPerutile autem esset si huic catechismo in ultima multa removeret aut inconvenientia aut damna, ii>parte appendix quasdam acoederet, in quae prae­ numerasque Christi fidelibus afferret utilitates, quae cipui huius nostrae aetatis errores ea, qua par eat, temporis lapsu, ut certum mihi sese ostendit, iia brevitate ac perspicuitate refellerentur. Hisce enim innotescerent, ut episcoporum omnium animos ad luctuosissimis temporibus, in quibus tot tantaque ipsius catechismi usum vel invehendum, vel fovend.um facile pertrahant. media mutua * communicationi· prodiere, mirum in tuudum errores disseminari, et longe lateque ex una Quae autem exposui, ut meo satisfacerem officio, in alias regiones invehi atque diffundi, non sine e· penitus oecumenici concilii iudicio reverenter et ingenti animi moerore conspicimus. Quod ai in ali­ sincere et ex animo subiicio. qua regione ac dioecesi haeretici nunc temporia non ORATIO extent, aeque contra fidem errores propagentur, raeerandi patri» dsasim Selaetoris Nobili Vttell»»chi tamen ut experientia eatis superque constat, etiam arcbitpiocopi fpùeopi Atueiounti »t Cingulam in regionem illam ao dioecraim facile ponunt ex Aeeedit, sieut heeterae die obaervebet min·dirainua patriereha Alexandria··, qaod peat eeu«iliem Tridehtiaum «e» extet fidel prêterai· · Pie IV Eminentissimi ac reverendissimi praesides, emialii· regionibus errore * induci. Quapropter nec pro huiusmodi regione ac dioecesi inutili· habenda est - nentissimi ac reverendiraimi patres. ' Communi fer· conailio nonnullorum ex reveren­ ultima catechismi pars, in qua ad medelam aat praesentibus aut imminentibus mali· afférendam, dissimi· patribus qai anta me cathedram bano ascen­ praecipui aetatis nostrae Arroree tamquam adiecla derunt,' eamdem sibi sortem expoctat schema hoc. Appendice reticerentur. Haec autem ultima cate­ 1 ArgMMnttm: .Arehtepiacopa» opi—opus Anximanua et chism! pars seu appendi! velat epitom^ et compen­ Ctngnlaaaa lantlavit st approbavit sebeos. Par catechiamum ve­ dium esset locupletioris errorum oonfatationio, quam catechismo romano addendam e re omnino existimo, quaeque etiam doctrinam omnem Vaticani oecumenici concilii complecti atque exponere deberet, errorum­ que omnium praeseferre confutationem, quo· sive «-eclesism, sive societatem civilem impetente·, Vati­ cana oeeumeniea synodos damnabit Illud insuper enixe expostularem, ut parochis omnibusque sacerdotibus officiumeatechiuni tradendi oecumenica sy nodus maxime inculcaret Permulti enim ab hoc munere sese eximunt praesertim in pagis atque oppidis, atque parochum, speciatim ubi puerorum atque/adolescentium numerus ingens recensetur, tanto ■ ■ fficii) rite et perfecte obeundo imparem sine adiutorio relinquunt. Nec veto tantum diebus festi·, sed etiam aliis iuxta locorum atque opportunitati· adiuncti· . t. nir·, ait, aat practice· pwraraai et afialtenua ia ebrittiaas fide inatitatfone—, ant libellait ipaui qno inotitatio beer perficitur. Utrtaaqno rignificationl· ratisse habita, oalechiomum ma^xi momenti rem ssm et «aieeraatis emi—isc iatiete Se auctoritate prop——dim M finis·· ecel—iam la concilie Trideatino. ubi aea dedignata «st —tcchi«mi eoatbetioaea praecipere ; id quoqae fsdissili!· ia synode Vaticaaa qaae Tridtatiaarus patium vestigiis inbasrst Nee lientur Tridsatina» concilium —teeHomnm pro sa—rdotibas prnpn—i— · contra eat—hiamum de qno bk agitur pro ddetibas —. Ratio— enim ageadi ——det· oaudao ee— coaetat. Siqaide— eatecbMSMS Triden­ tia— pro oacerdotibafi est christiaa * — doctriaan Traditam, hic pro poputo et pro sacerdotibas, qaibas indigebit popellis ad explicationem doctrinae. Addidit exempla sammonue ponti­ ficem Benedicti XIV, Clementis VIII et Clementis XIII. qui semper praecipua cum et stndio alemeatarem fideliam institu­ tionem proseqnnti snnt, pr—sertun autem puerorum et radium. Universae eoedeaiso In concilio congregatae proprium es— Chri­ stianam doctrinam edocere gentes non solum constituendo eu- ■Μ" 7M CONGREGATIO GENERALIS VIGMIMA 8KXTA 15 fobrwarii 1870 quam alia eebemata kaaaaqaa discuraa tWuirul baatT Cur huius oouriiti noa erit mwreeaeotas Tri- Plara eniw a Mpieatieaiesta illis oratoribus ia mo- deutiaae synodi vestigiis inhaerere ae exempla sectari, ut ampliori ab ipM praescripte eatechisme altor ad­ datur, qui eamdem doctrinae hebetantia· exhibeas diam prolata nat de laadaada austerum schematis intentus et eorum obaricatis mW; at plara simul at nobis suaderent a concilii haiw deliberatioeibsa brevi tamen.ao simpliciori forma exaratqe, non modo eaae illud omaino expungendum. aaoordetibus praesta ait, verum otiam |n ornaient fideliam manibus inveniatur ot fooile memoriae mandetur t Mihi sane vestram omnium minimo, at etiam ampliaaiiaa libertate uteaa, qua voe ipsi utimini, roverendiaeimi patree,. alia· prorsns one sententiam, aperto dicam. Arbitror enim saluberrimo eoeailio factum esse, ut ooMtitutio vestro iudieio subiicoretar do confectione et «■ unies parvi catechismi pro aaivarsa ecclesia Ao ne inani ver­ borum declamatione tempus insumere videar, veniam ed rationum momenta, quae pro maa sententia vostrae attentioni exhibenda et submittenda peto. Ae primo quidem catechismi vocabulo duplex Nm opponetur Trideetinae synodi oatechismum sacerdotes respicere Molestia doctrinae pabulo po­ pulum enutrientes, non autem ipeum populum eoi parvus hic cateohinaque disoeadns proponitur. Non oaim tantam Mt inter utaumque discrimen, ut ab agendi ratione synodi Tridaatinao inferri nequeat ot noetro agendi ratio. Quandoquidem et multa oatechiami trideatiai erant ipsi populo tradenda et ineat aeneus : aat oaim significamus practice· puero­ memoriae mandanda; ot parvae hie, qui proponitur, rum et adultorum in Christi doctrina institutionem, eatoohiamas non populo tantam sed otiam ssoerNihil eaiar unquam aut libellam ipeum intelligimus, qui Chriati doctrinae dotibus adhibendus praeripitur. summam populo tradendam exponit, eique divinae tam facile ao perspicuum confici poterit, qnod viva legis praoospta pandit Iam vero utrinsque signi­ sacerdotalia ministerii expositione non indigeat Quod ficationis ratione habita, oateehismaa res est tam quidem de hucusque editis cateehismis pro nonnul­ gravis momenti, ut maxime optandum emet uni­ larum diesaseson usu contigiaee probe nostis versalia ooolesiee iudieio atque auctoritate evulgari enim de cardinalis BeUarmini libello ageretur sive atque fidelibus proponi. de aiiia, omnes synodi decernunt ae praecipiunt ad Quod quidem primo evin­ Sive tramitem eorum quae Tridentina synodsa mandat, citur ipsius ecclesiae foeto. Sacrosancta enim Tridentina synodus postquam disciplinae capita eooatitaisMt pro morum reforma­ ut pastores ot rectores ecclesiarum parochialism cingulis diebus dominicis pueros elemeeta fidei do­ ceant, atque adultis salutis monita explanent Quare tione, ad oatechismum quaerendum ac conficiendum inter opera a Tridoetiaa synodo praescripta eat illud novas haeream damnavisset, ae simul tot tantaquo secedere non Mt dedignata. munus nonnullis patribus Immo illum exorandi commendavit; et ia quod nobis proponitur. quod parvus Unum hoc erit discrimen, hie oateohismaa communi omnium, otiam, ieteHigeatiae aooommodataa ae sees. XXTV eap. 7 praecepit parochia, ut etiam ver­ rudioris· nacula lingua, ai epus ait et commodo lori poterit, brevi et simpliciori forma exaratas ena Veritates sacramentorum vim ot usum pro suscipientium captu explicent. Quodque magis set, id fleri praecepit tantam sanctae nostras religionis exprimat, qnae omnibus et aingulis fidelibus sunt necessario oogno- (notate verba) iuxta formam a sancta synodo, in C seendao, ne iidem, praesertim si rudiores, plue catechesi eiaguHa aaoramoatie praescribendam, quam aapiaat quaes oportet aspere, aed aopiant ad sobrie­ epieoopi in vulgarem linguam fldeliter verti, ae a tatem. parochia omnibus populo exponi curabant Nostis Iam vero quia non videt, noetro prueoertim tem­ otiam, reverendissimi patres, in peno postrema Mosione eamdem sanatam synodum eonstitaisee, ut pore in id ogerie eeee maxime adlaborandtun, ut ohristianae doctrinae notitia omnee Christi fideles catechismi Uber, cuius temporia angustia in concilio imbuantur, eiaodemque institutio, maxima qua fieri posait brevitate ao perspicuitate apud fidalea evul­ ratio haberi non potuerat ad ipeum summum ponti­ ficem remitteretur. Quis noa videt Trideetinae synodi mentem eamdem fuisse ao praesentia con­ stitutionis schematis, ut nimirum forma praescribere­ tur ohristiaaam doctrinam fidelibus exponeadi, quam varnaouiia linguis fideliter verti episcopi curare debe- getur, ut ii iam audita aecum repetant et memoriae mandent, ot otiam, qai aaeardotie voeom andiro non potuerit, saltem quo magia aut scitu nooeaaaria per ae legat et eognoaosU? Concilii Tridentini exem­ plum nobis item exhibent summi pontifions, qui aemper praecipuis mtadiia et curis proeeoati sunt pnaas Mai tardas, Mt tisdfUara testata, md Mia· M de­ elementarem fidelium praesertim rudium in Christi finite destitae peada Usque amnium raptai Mcoemsdatis vertere· tnuMMe ed easap quoque rates perveniat. Csm- doctrina.institutionem per parvulos oatechiami libros psrtea mm dUfisaltebm quos · wta«hl—»ra· ΜΜρϋηΚηΙβ conficiendas», praesertim vero magnae pontifex Bene­ obéraient ex qarvo rate· oataoUano, te qao san·, bee boas· dictus XIV libellam commendatu a venerabili ont * aeqsstara· st «teto shswemt «cuisais· unites id fids. Qaae D dinali Bellarmino oonocriptam do mandato summi opponuntur ex varistata «crass, iadelia, caMaiae sta, uaiaa mts- pontificia Clementia VL'L item Clemons XIII in epi­ rhia·! taaleetioM· tepsdlre ran pews Hana samis sxigm at pre natlsaa· varietate earaaeqae tedigsatiie atarior M stola enoyoliea ad omnee episcopos data die 14 inii pleaior exposite pruotea tetar, qaod ipsa· «ί·ι admittit. anni ITfil, qna inanit, ia Chriati fidelium Christiana Noa iaatauitar par tee spipciipcra· im totondi : ab spieoopta institutione, posthabitis iia oateohiamia, quos novi­ rni· prism salas mtwiMawl petitio tecta out, M praeteras tatis unor tunc temporio afferre consueverat, oate­ * ’■« xw stitar, sandal fariaris· terit. Ian eoudlioraa ehismo uterentur sancti Pii V iumu edito ad mentem •v gsaaratts· peters seas, ait, iaribee startlers· tpi trop are· Qum ven addita Skat te variis asattitis fravtoetaMba· pro Tridootinae synodi. Castarum quid magia proprium rase poteat uni­ esteetesMs i tee Hr, te ataes opto Uteris Mlarmtal, to ssomteribes mtesMtiato taetitattauibm brawn editio, probers ait versae ooclosiae in hoe concilio congregatae, quidve sugit •agieqae nmmritatam wsha cateabtawi qai talia dt at magia roepoadoaa eorum ministerio quibua dictam auctoritate propsuwta wataatos awns· ssbsteatiala· eoatrovanta· aat duMu· frame «christ Kteia extorii dttkal- Mt : Stmtfl deaote twiies pontes, quam omnibus quae tata· Uttaraitaa veraisaa·, per qaae Id uaa tabsUlgi dotet nobis praesto rase poeaunt subaidiis prospicere, ut st ax variis idlsmatibm vaste aUgaatar qaae passâtes so fieri reapM omnM gentes Chriati servatori» nostri doc­ potest sawds· Maa· -letters veloaat. Addidit Mwatiri w trinam edoceantur! Quod quidem non facimn» tan­ pcianti Bsagwtae pwtalsnti at ia pvooeste waatitateais tum »upretaaa fidei regulas aut disciplinas decreta Il II i ritas fodatatar taeritmadi papule· te nligtoae. - CosooMtitaoates, verum etiam in id incumbentes, ut etadt esafidmdsm bane parva * mtwhiane·, ot d nvsrs aUeabi adaptari Ma poterit, eotaeendotar aaltaw opteoepte at quae divinae ocriptarao aut traditionis auctoritate sêhlatis ddfisaitatibao iilam prepeaant,· definita Mt doctrina, paucis iisque omnium captui * Coam ssasasL. tomos L. 765 A. ΒβββΙΟΝΕΒ PUBUCAX KT OONGREOATluNEB GENERALES 75« aeeommodatfa verbere· famuli·, «4 puero·, ad A magis opportune· fa Domfao iudfaaverint * Quae rade· etiam et iadeetoe iwtitseed·· pare «a fat, que· quidem verba satie sxpreeea ac peeupieua videntur, haad aecos ae rastsrss hossfaes vult Dans suives ti anus mtaehfamu» · ooacUio confirmât·· retineatur, flari, ut ad agnitionem veritatia vsuire. m sfaral haee epfaeopfa concedatur uberiorum ex- Atqus haae eatechis··· pre universa eeelaafa pknatiena· retiousbilfa Jibertaa, ut unitae fa varie­ unam exister· quam ait opportune·, nemo aaa vidât. tate, ot varietaa fa unitate haberi videatur: quo Qai· enim aretit ia omaibos. qaae ad eatbahaaai ecclesiam pertinent, id maxima et eesaper eeee quidem facto institutionis utilitas ac firmitas in tuto potita apparet. curandum, qaod magia magteqre fatins divinae re­ Praeterea non video detrimentum aliquod efferri ex parvi eatechiami confection· pro nniversa eoferat, eam, inquam, unitatem qua vera Ohrfati ee•leaia. fari ac muneri episcopali pascendi, regendi clesia ab inanmeris haeretioera· eaetfa maxime M dooeudi partem dominici gregis unicuique cré­ distinguitur, ot inoradaloram etiam aaimoe mire per­ ditant, quod procul dubio proprio eme ac eeeentialiter cellit atque vincit; ae proinde, quid magfa vitandam episeoporam Mme infitiabitur. Si opportunum visum nobia eet quam quidquid haie unitati adversari et fuerit nonnullis epiaeopi· hanc ordinationem promo­ quomodolibet eam imminuere videtur, etiam·! ali­ vere, ut · schemate apparet, ex hoe ipso asseri qua «ubound· assent incommoda, aliquae sabsequedebet, qaod hic noa agatur de aliquo iure epis­ rentur difficultate·? Nonae omnia potiaa essent coporum labefeetando. Nullimodo enim episcopi toleranda, quam detrimentum aoeipiat unitae, haec B ipsi haec propria iure, praesertim si de essentialibus nostras ecelssiae maxima vie, ae omnium pulcherri­ ageretur, laedere peasant. Deinde ei fas mihi sit mum decus? ut in huius rei explanatione vulgare adagium ad­ Notorio ex ipeie adnotationiba· ad schema no­ hibeam — qui utitur iure suo, namini facit in­ stram comperta hebeti· damna, quae nonnulli· fartam — hoc mihi videtur in casu nostro aptis­ teatantibui epiaeopi·, ex oateebiemorum varietate simum. Et re quidem vera, quis ignorat conciliis contra unio· fidei protestions· derivantur; ita ut generalibus ius ferendi lege· ineste, ita ut lege·, haud raro accidat, at uniu· etiam nationi·, immo unia· sive disciplinae canone· ab iisdem constituti, ad provinciae Christian· homine· in rebu· communi· universam ecclesiam perflbere, et ab omnibus ser­ fidei ssse invicem non intslligaat Animadvertite, vari debeant? Potior· praeterea suat, ut probe reverendiaaimi patre·; facta aunt potentiora verbi·, nosti·, reverendissimi patre·, conciliorum generalium quae quidem unita· nostris maxime temporiba· omni fare quam singulorum episcoporum Conciliorum •tudio eat servanda. Naecio enim an aliud unquam sententiae ·-Romano pontifice confirmatae supre­ tempus exstiterit quo magia timendum fuerit, no mam habent indicii vim. Utetur ergo iure suo con­ profani· vocum novitatibus, ne stultis quaestionibus cilium hoc, si indicaverit profuturam esse catholicae •b iis praesertim propositis, qui inobedientee -eant, ecclesiae catecbiamum unum parvum, at illum de­ vaniloqui et seduetorea, «anorum verborum forma creverit confici, ideoque nullam infartam faciet epis­ corrumpatur. Impossibile ne aut difficile esset ut coporum iuribus, quas caeterum ex antes dictis et huiuamodi corruptio non ipoos cateobismi libro· tam c in schemate positta iugiter sarta tectaque manebunt. vario· tamque inter se diversos attingeret eo qui­ Quae autem dicta eunt de variis oontiHis pro­ dem animarum damno, quod ne cogitare quidem vincialibus post Tridentinum congregatis, pro oate•nt satis deplorare possumus? ehismis edendis, de minus apto libello cardinalis Nec me movent animadvertiones in contrarium Bellarmiai, nec non de reoentioribus oatecheticis adductae, quibu· schematis propositio minime op­ institutionibus in Urbe editis, haec omnia meo quidem portuna esse evincitur, kpeotata varietate morum, iudicio evincunt magis msgisque necessitatem, de indolis, culturae, ' qua Cbriati fidele· omnibu· diffusi qu in schemate, parvam oatechismum conficiendi. regionibus distinguuntur, quaa quidem conditionum Usquodnm enim communem formam ecclesia non varietas variam potius expostulare videtur rationem tradiderit pro erudiendis fidelibus, quam modo sche­ metbodumquo fidele· ia Christi doctrina erudiendi. mati· auctore· proponant, certe erit et eeee debuit Primo enim, quae nobia modo obiiduntw, eodem pastorali· sollicitudini· singulorum episcoporum in certe extiterunt concilii Tridentini tempore; neque id muneri· incumbere. Quae quidem agendi ratio, tamen impedias potuerant, quominus sancta ea syn­ •i sermo sit de ipso cateehismi libro, statim cessabit, odus unum cstechismum, unamque dooondi formam ac ecclesia omnibus praecipiat unum retinendum adhibendam praeciperet. Cur igitur ab eadem re oatechismum. Bane factum hoc qaod vidimus, post constituenda abstineat Vaticana synodus T Deinde Tridentinum novum aliquem docendi codicem in­ nemo certe denegabit unquam in «rndiend|| populis quiri, et de eo varias et diversas haberi opiniones, christranee reipublieae, rationem habendam esse cum id unum evincit, non sufficere nimirum populi ipsius morum atque indolis, tum etiam maximae culturae, usibus a Tridentfaa synodo mandatum catechjatnum. qua unaquaeque natio ab alii· distinguitur, et erraram et eum talem ssse oportere, ut auctoritate ecclesiae in hac vel illa regione magi· obtinentium. Profecto proponenti· omnem substantialem controversiam aut determinatus quidam idearum ordo aut loquendi dubiam e,medio penitis· tollat modus, singuli· nationibus earamque indoli civitati Vereor insuper ne nimis extollatur difficultas ac regimini accommodatus, uberiorem ac pleniorem litteralis vertionis, quae parvi huius eatechiami in inducit qualibet disciplina institutionem, eemqM in vernaculas linguas proponitur. Nullam enim librum animis praesertim radiorum hominum et puerorum •■■e puto qnoonmque idiomate conscriptum, quod obsignat ac firmat. At haec omnia rem praotioam verti non possit in aliam linguam eo sensu, quod respiciunt, quae dummodo ab uniu· eatechiami typo verba ac loquendi usus alteHus linguae propius ad­ ac basi non discedat, immutari utique potest ac variis hibeatur, ita ut eiusdem ideae significationi respon­ regionum conditionibus- aoeommodari. deat Nec vocabulum illud Htttreli» in schemate Neque id negant schematis auctoras: eunt enim potitum aliquid aliud tibi vult, quam versionem, haec verba: „Integram entem erit epiaeopi·, prae­ qua variorum idiomatnm ea verba seligantur, quae dicti parvi eatechiami usu iogiter retento, eoa seor- pressius ac fieri poteet eamdem ideam referre valeant sim edere oatechetica· institutiones, quas ipsi ad Quae cum ita tint, nulla satis solida ratio fa fidelium mentes uberius excolenda·, vel ad errare· ■•dium afferri posse mihi videtur, ear propositum in suis regionibus forsitan serpente· profligando·, schema abiitiatur: contra maxima saltem temporum ligionis admirabilem et prodigiooam snitatem prae­ .......... .......... O m CONGREGATIO GENERAL» VIGESIMA 8EXTA 15 februarii 1670 766 m rerum opportnattao poetalnret, «t parra· He. bna quadragetimali tempore rei mtoaioni· ot exer­ eatnebiamu· pro univerna oeeleaia eonfieïatar. Vira citiorum rovereudiaaiaae priant! Haagnriao vobemomter ao- Maüor, M· poetalat Sa preeenio couetitatioai· ne- rare propria experientia didici ot porounram habui ••■per «porter·, at uaifemitaa aliqua elatantur caaaitatem declarari papalan rengiono inetitneadi: ia aetibua ehriatiania aie dictât, Mei nempe apei quod quidam aaaqaa * Mtta eeaameadatur at omnee ot eharitatia, uee aoa ia dotarminandia rebua aeitu animaram roeteroa inquirant, veoeut et eompeHaat intrare ianumeroe dobile·, oeoeo· et oiandoa, ut •oeoaoariia, uaaaeaitato aire medii, rire praoeopti, in oporibaa od feetoe die· aaantifoaadoo requiaiti·, apiritnalinm neaaainaa prnodieaaa, aoa QuaeranM ideo ot obligatione ooadtondi oireeaaataatia·, quao pce- ove· orraatea donee invoniamua oaa at eougrogemea oatum grave oonoomituntur. Qaoad haoe capita Ot alia Ooanulla, qaao thedlogoram diapntationi- impleatur domna patrie enaleoti·. eaa, at apodalom oacam domua tempore opportuno. Tandem ci placet, apeetnti· praecipue difSeak tatibaa, qnae nonnulli· ia loci * occurrero poeeaut, parvi haï·· eateohtami ane potibaq··» praecipiatur, rehenenter tantum eommondare ae Madero auffieiat, ut arbitrat» eet reveruadiaoimua atbhiepiacopa· Turon···!·. Nome itaque iate codex pro iMtituondia fidelibna, Vaticanae aynodi auctoritate eonfirmatu·, relot eorooia habendu· eat eoeleaiae bac de re mUicitadinia et operae. Tridentia· aynodua effuaiorem cateehiamum ed •aeerdotom praeeertim uaum iuarit conformari : baie inhaereat praecipiat Vaticana ay nodat parvum con­ fici cateehiamum iptiut populi inielligontiae et nani accommodatum. Eadem tradatur in utroqot eateehiamo fide·, eaedem morum regulae, iidem etiam •int huiuamodi veritatum adaertoroa. ORATIO rrwrmdt patri» Jaatiai loatuti» TKoata» Okilarii tpiteopi Mantu Btgaiu Eminentiaaimi ac revorendiaaimi praeaidoa ot patre·. Quod in «chomate prqpoaitum nobia fuit de confectione et uau uniut parvi catechiami pro avi­ vera· oodeaia, tanti momenti mihi videtur, tantum­ que' mihi arridet, ut quamvia praeetantiaaimi ora­ tore· aliter eentientoo audiverim, nequeam quin illud mea, qualiacumqae ea ait, opinion· anffuleiam. In «aero animarem miniaterio ad qnod tot aania incubai, verbum Dei huc illae in Italiae dioeoeei1 Arguerat» : ^piaoopn· Month Sagati· utram MF" tarit attenta Mcuritat· uniformitati· iu mb·· Mai, attaattoqne iaTTmeir· · ** <«■· «a varietate aataabiamoruaa abvaaiuat, hia prataerUm ta^aribea aaat ob iüaaraaa teüttata· totaa orMa aaa arba evaaarit. Cbtreblmao huk preaamiaai aMeaduat qea eynodi Vatie···· accretum ImtHeetur: ia boa proaamio rutionaa «paaaMaa qr'b·· · ira mitai innititur cntaeMatfcM •deaüaa, oanaqua daaiuuadum quod puoaMa ot «MartloCibua iarambit promovaodl natanh Ira a·: imaao «t apiaeapia pnaaeribi parea nt inaUtannt aodalitetam dootrin·· ohriatiaaaa inita re(Ulaa macti OareH BorraaaacL là catecHaao varo ea tantam exponenda t· · * aeita necaaaaria rent, awnpU (natta ·ηοοβρtioaem aaernreautorua paeaftaatiae at auebariattae. Cam enim iu unaquaque dioereai duae mtaebimao· eaae oporteat, parvam et amcaum, buae peatremma aarvnadum abiqua, rial ferta iu •Uqno tatrerocntioM et raapoariqne mutatio qaaadam aoo··•arta «t. DiScpltati de rioUti· epiaooponim luribna ait 1· Id unUimode in mentem habalaao reterentia auctore· at praeaertim Rereunm pontilem·, ·· nalHU mettre qnam ia concilio lefieiatorum mu··· ah epiacopi· exerceri, >· ad Baananm paatiderea «x doctrine D. Thamnal, % q. 1 apaetare aymbolnm ordinare eiaaqna novam aditioaare cenlrêra, lia additi· qnae opportuniora indiaretu, quin tVMcata eoaciUnm captre tanantar. Unde gra­ tia· ai agenda· «aaa d M feetaadum ia eoeaiUe prepeauerlA Ia aua'Urenti habora ae aK reta imam * qui ano indicto nunmria emerita· abadMre ret, alti atiam eptoerpi hoe Ipmm de auia timiritei tortari peCaruat, at particulare tamum oommaai et aalvereati totiae antirei·· tame cedere «pu· reae; {mtre· Vaticanae aaeatpie apecdaleaum ad pecpria re^nraunia aecam ferre febree rem di· Mai ferreulam ab ipta· in ecatiHa con•titateax CaoMaadi «ntoaHarei reunm daanadaadum dapatatiaat pre rabe· Mai, qua· variaro· aatiaMm mcabrfe ewtat. Cnertarit ventare expmtataado a runta ob apparent·· iadodlitalare. t·^ premefem viaaa erat «are prima vi·· ax natare· loquaadl feeuitatore habuit; dadarifiRi '«aim u nullatonaa inteUexiare aignum a priau preatida datam ut feram dicendi ferent. * bua relinquuntur, varia in varii· catechiami· docen­ tur, idqoa procul dubio in detrimentum animarum vertit. Noetria autem diobuo, eum itor agendi et emigrandi facilita· totum pone mandam, nt bon audivimua, velut arbom unam reddiderit, omnia illa mala potiori iaro nant deploranda, do qribua ob oateehiamorum multiplicitatem in aua eonatitutione I» donrimeo apro, a oohemate opportune ci- tata, Clemena ΧΙΠ conquerebatur. Hia rationibua acheamti adhaerendum cenaoo. Vellam tamen procomium ipri adderetur, quo petram decretum de parvo eatechiamo conficiendo inatiflearetnr, aicut factum novimua in editione cate­ chiami ad parocho·. Ibi legitur ia praefatione, tridentinoe patre· iure meritoqne eonqueato· fniaae, qnod haeretici oatechiamia potiarimum chriatianorum animo· depravare atuduiaaont; atque tanto ae tam pernicioao huic malo aalutarem aliquem medicinam adhiberent, non aatia eoa pntaaoa graviora catho­ lica· doctrinae capita contra illita· temporia haereeoa decernere ; aed illud praeterea aibi faciendum ooaauiaM, ut certam aliquam formulam et rationem christiano· populo·, ab ipaia fida! redimenti· in•tituondi traderoat, quam in omnibua eecleaiia illi aequarentur, qutbua legitimi pactori· et doctoria manna obeundum eaaet, et quemadmodum anna Dominia, uaa fide·, ita etiam una eoeet tradendae fidei, omniaqae pietati· oflkria popalnm chriatiaaam docondi communia regula atque praoecriptio. Quae eum ita ein£ qaitTadltio opua eat nt nbando iaatifioutum hapeumua acbema do parvo eatechiamo, qui tandem nihil aliud oat quam catechiami ad p^rocboo plarviaaimnm compendium ? ^•Vellem inaupor in eodom achomati· prooemio ratione· proferrentur, ob qnaa aummopere naceoaariam catechiami aeiea|>am putantia ; onnaqn· oeteaderetur, quod cateehiamum ipanm promovendi pa­ rochia incumbit, quoque aacerdotco Omnaa ad id officii indiatiaeto tonantur. Noqno aba re eaaet ai •piaoopia praeacriberetur, ut aodalitatom doctrinae ehriatian·· iuxta regula· ab immortali «ancto Carolo Borromaeo traditae, quae pretioaiaaimia di­ tata oat iodulgontii·, inatatirandam auront, ut heri audivimu· etiam a praeclariaaimo patriarcha Alexan­ drino. Hae autem aodalitate providetur, ut aaoerdotea cateehiamum doeentea · laieia etiam utriu·que aexna adiuventnr, aicqni in plure· claaaea, quod magni intereat, pneri «radiandi diatribnantur. Ut autom libentia· acbema excipiatur, ego, ut alii iam fecerunt orator··, proponerem, uti parvu· catechi·mua in iia aolummodo rebua vernaretur quae «ciri debent, ut •aeramenta poenitentiae et euchariatiae rite aueoipiaatar. Cum enim in omnibua dioeceaibua ut plurimum duo catechiami adhibeantur, parvu· •eilieet et magna·, proporitum acbema facilia· ad exeeutioaem adduci pooMt, eo quod magaua eatechiamu· nullam Mbirot alterationem, praeter qnam ia eliqua foruaa interrogation· et roaponaione, quae eum interrogationibua et reaponaionibua catechiami novae editioni· penita· non conaentiret Quoad ea quae adveraua acbema obiiciuntur, eum a variia achemati· propugnatoribua heri et * * / A. SMSIOne PUBUCA1 n OOKGBBGATIOim GENERAUB 7»» bubo autio aaperqM ium raaperaaai fherit, 700 ΑΜΜμΙ- j . publiai· aabalia, Ht non a privati» ludi megiatria tati aotanmedo quM emnlbaa praaotat, prtpemtum Vcmpe lahamn epbeeporam «aaMtatm laateMN, ΓΜρΟΒ^βΟ) mMi ·β®Λβ· MMq B&Mt et advanarii admittunt, boa billata·«a mm pira»· ia manta · «hamati· aaetoram M raaUo mimai aanetiarimi patria. (Mm auiaa nulMbi Mafia elMeeaet exaolaa «pieoopetum anetoritra, quaa eu» legialatoram afloie tbaguntar o * mmum -m doarotn condunt ia Mtu duratura, pweptthim mum Mt un bob hue mo aedgragatoa volai···, ut aeetram •aetoritatem qaeiaodeeumqM laadarat, aed potira ut eemdem nedraa peu·· aenotam •edeaejuame edam pcaea populo· wtiBfM reetoraa iaetnarat ot augeatl 8i iaataa inanpor oat ara omnoa ia m mm ut auotoritatoai noatram aervemna, quia ut aaaotua Gregoriu· Magana («p. M) aiebat: ,Qui epiaoopalam auctoritatem bÙbuoto audat, paatoralem ba­ culum frangit,' o· magia nobia oardi oeoo debet •ummi pontificie aaetoritatoa aertam teetaœque tueri. Nam et ait eaaotao Oypriaara: Papa ad Caeile adaptaadua fora. 8ieat aatoa boaaa eateobioai exitaa a aaiari vol arineri iilira boaitato pendet, aio ego oaaotiMiaao patri Boatro eappU•eadnm ^arbitrarer, ut deputati oui pro rabna fidei utpot· guaa ptneeleriaaiinia variana natieaam mem­ bri· ««ratura, optiaaa nobia arrbem preebet, «un­ ira m mode perflorâedum ut omnium expectation! IWe^WlASeâa Quoad qaamitum, atram expodiat ut oatoohioœur via obüguadi baboat au non, adraativa subi vi­ detur ampleManda raatoatia. Cura enim a concilie ipeo uua eue raaetiraiao patra eeteebiamea edatur, et eapradieto aodo ooafbotu phoore, ut arbitror, oraaibra debeat, daeue ipouai coneilii expoetalat ut obliget, etatute taaoa tempera quo obligari inripiat, et. habita ratione dittoultatua, qua· pote­ ntat occurrero iuxta divorça · rerua adiuaota in quibtta diver·»· uatioBce venantur. Haoo aaltem mea opinio eet; rad voe actio mttgietri ia lereel, inatar aolia »et, cuiea ne· radii eumra: ead ci aol voa coneilii iudicea, veetro ideiroo ou pretao ao aa- obacuretw, quid de radii· fletl dafiaiant ot ovaaee- piaatiaaimo iudicio auffragium mourn libentiaaiaeiiue cunt. Exoriente igitur dubio quid Bbetrae aut pa;M eubiioio. auctoritati offici ponit, nobia campa pro papa •tanduip eeao omara eoavenimaa, ram Petro tantam •idee ot patroe, eod noqeoo a auggaatu deeoendore dictum fuerit1: Epc pre it rtpeti, nd ran dgfiriet fiitt Me, ri ra aitpuaada oeneere···, aatpim· freirtt Hieqae finio dicendi eeeet, amiaontieeimi prao- quin paucia adhae verbi» veniam de boo dicturu· qeod mibi oontigit prima vira, qua me loquoatem audietia. Relatum mihi fuit ter datum ··· * eiguum raoa. Vorumtamoa quae aliie omaibue aataoellit ratio, eo quod tardior oeoem; fateor huieamodi «ignum baoo eet, ut arbitror': ad rammum poatifioem, at docet «anctu· Tbomaa fi, 2, q. 1 ote., ita «pectat me noa inteUexSeoo, niai dum pootremam eermonia periodum legeram. Voramtamen cum meam illam ad pontifioem ooium opmbolnm ordinare, oiraque novam aditionem coafioare iia additi», quao ipai licet tantummodo apparentem indocilitatem vobi» diaplirairao Boverim, gratiae ago Deo quod me opportuna videantur ad refellendo» iaeurgoatra er- humiliavit nt dioeam iuatifioationem, et veniam a geaerale eoneilinm oegero teneatur: vobia rtorum expoeoo pollicitae interairaime erga rbro», quin ergo a fortiori poterit ipeo oatoabiemum fidalibua Q vo» mo venerationi» tratem mometiptamgquoüdie praebere, quo idem eymbolum axpHoetar, ot via aaterno iudiei extitnrum, ut perceverantiae donum cuiMmqqo minue. rectae interpretationi praeclu­ datur. Quod ai una eum oaoumeaioo concilio hoc faciendum ducit beatieeunua pater noeter, nonne gratia» ipai quamplurimaa pro tanta dignatione referre debemu»? Dolet mo, vehementer dolet, non idem hae in re poaae aeatire ae plure» praoculoe, quoe maxima exictimationa proaeqaor, praeaertim Gallina, qui optimi» pro quavia fidelium clama oatpehiamia enat in»truoti. Aat ot ego ipae, qni nateohiemum numeria omnibue aboolutum peraidoo, curanto praodooeeeoro meo Michael» Caaati, 100 prope abhiao aania, quo obtiaeamua, ao qui» ex nobia in vallo illa diatrictlonia, ouina amplisaima haec aula tenuem aliquam imaginem refert, oonftuiouem in conapoctu omnium gentium ait .paaeurua, aed omne·, omne· nomine excepto, odorae pocaimu» eam apoatoli» duodecim tribmllarnel indicaturi·, ae a aaaoto Petro principe benedictionem aecipere, qui no» una eum beatiaaimo papa noetro introducet triumphante» in regnum aeternam paratum nobia a conatitutiono mundi. Fiat, flat, interoedautiba· aaaotiaaimo Petro et olariaaim· immaculata virgine Maria. nonnnllM atiam aliae Italia» dieeceeea utantur: (MUTIO •ed cum bonum et commodum particulare univer­ rvrarvndi petria 4tauni GnUltimi Ktetit sali codera debeat, lihantiaeimo animo prepoeito ■chomati adhaereo. Hinc fiet ut, aienti apoeteli antequam ab invicem diaoodereut ia uaivoraam terram ovaagelii lumea emanaturi, - unioam fidei tpitttpi GtpanuW1. EmiMUiiMimi ptueeidee, eminoutiMimi et re- voteudirabui patrea. «uae regulam aibimetipaia praorariprarant, ita et aoa ab hoc concilio ot e principia apoatolorum Perpeuai· omnibaa qaao de oateehiamo parvu­ lorum in aehemate propoaita aunt, nec non omnibue qnae ex dicti» in dnabua congregatioaiba» ultimi· •epuloro ad proprie radauntea, apbiaeam deferamae eamdem fidei fenualam, aive catachiamam, quem audivi, mihi qaaeeo veetro beaiguo favore liceat, ut quod de medo decreta proponendi, et quod da noematipai um eam »ummo pontifice atatuema·. Hoc nobia maxime proderit ad menae neutrum, inatruendi nampe iaveotatera in «aientia religioni·, ex qua bona omnia dimanant, quaque deficiant», mala cuncta eant perümaaeenda, quia ut legimaa in Scriptura·: Uti non ari eriantra emme·, »M nen «ri fiomim.· ita oenaoo. Ponpicunm namque eat, cateohiamum ab epiaoopia in generali ooacilio col­ lecti» propoaitum, maiori aemper auctoritate poUera alio quooumqua ab epiaoopia aiagillatim approbato. Eadem de oanaa «perara isvabit, a gubernii» pre > Ira. un, as. • Prev. XIX, ». > ArgumratM : .fihiaaap·· Cl«ynmri» maite pndarm» «I ttttaria apaaMhi· JMfipto·· itttr madam aammmdavit qac MMlttvte· 9Λ wt âMnte i· * ystribet mmübmAa, «t Mbara diaanttiada arvpraatur. Vaeiem ad aahame, ··»■»«para fited hedavit, votam «mfttra» at ah «mnlh·· aapnaatar. Naanan» adnatevit «in» dUficoharia propaattea fit I· tvadaattmte dtfOmiqat·· nail·· «utar» ■ «aim μ» »«rt|»tar» ia «mnAo· liacula verti patrat,’ aar naa parvm ·»Ι··Μμμμ? V- M«a laadi tura »ei»»avarw» val au ·· iQ»»r«r« , vel qai odocMdi formam obaervare teneatur, ut una ait omnium fide·, lient unum eat omnium baptiuna, aenne inde neoeaaerio aequiter, Mum etiam idem- pro grogibua mia proprii· novo· ediderint? Porro ai * Aicumautam: JtaeMpw V»imMmd» minri M ait cur tot ■■intrantia n aaaiia hm aebaum Aat·· «ist ; uoUe ■· •fpmMaai· hdmmadl «ricinam tnqnirere, «t ptenam me >4denter accipiendo· emet eateehiamaa a Macta aode tamiaora prapmfte aebmmti Caelarer·, UMqn· medo lioat apoitoliea, «aero approbante concilio VatiaMo, eo-, •laqumtia dabOma cmadanO· tamm fortem pre riribu» tam­ cleaiae proporitaal tam nmaipme, Bl in primi» partem itam mbamati· maiuptn Ad gloriam dicatur epiaeoporum, •aeardotam ot le»ierit qm mmHatfbm «attehtami Triimttal mm et etedtam mmmmdaan, tam ob eatadem aim pramfouti··». tam otiom populi illustria Galltarum nationi·, quod aemotfe quia una-tata (t pmteribm tendaedm Mai commuai» rugula, breviarii», aatiphoaarii· et miaeelibaa, quibu· ab •tqm pmmrripti·. lamtam Militatam es parvo mtechiamo inenaabulia ad aeaoetatem Cdaroat aaeaetaeti, re­ •parandam, M Hbdlam BeOatmial tamquam nwmam ae «amptar manem ritum, qui arottaa inter ille· et Mactant habaàtam, qeia ta iprim ippmhmltat» at utiUtata tam mtta •edem bpoetolieam aaitatb eet viacah^ pro eSaii· •upartantta aaaatat; amni paatitai raCtaqmndum m navum I tum pabticia, tam privatia mm faeeruat. Multo 1 aataaMamem eaafiriimtam aunt, eum ipata» ait uainnalam anatariam da ti» miribe» at dtoiiptaa tam», •t Bllifi OMÜ *G facilior mit mutatio pro parvuli»; nulla eaim ia Mvh fer te· taeter. Ctetarui m teUriMBte •oram eauaa extat ratio ear mb· prae aHto erto- ■te WMÜtetteM tegMttei ftte· chiamia adigatur. Mmtioaem M de iliuatri Gabnatam aataunntimm a* at atam» arrmanm doctrimax qua emi» Hrieeiami· uamaukal aptaaapam a Ctateto aaaaptaea lieram natione; veainm Mum addeodi verbum mihi «mia iam mammet» pra bem mm dtomaata tegimina, par­ ooaeedero dignoarim ; me cohibere aequeo. Ia hoe ted· m ai ad bemm aeae dtaeaari» lagtaan nqmaaaite· non concilie plenario, ex ime corde, et ex grato animi amant mpariarm ardtaatiaam ipaataata· rive ad Mam aive ad aenan grattas quam maiimae Galbaram oaclo•mrm «iva ad cantantem aeateaim dteripHaam, qmrum tea aat •teo ago pro taauataria beuodeü·, quae aeror amanpmm anmmam pantteeam « gmnaM» aamrite. tiaaima ot boapitalb Hiberniae tadaaiai propter BtiteM te jwv· μΙμΜμμι tel· rit letter et aateahiamm mater naaanm. * AdUtl qmd qe—«tfidem afflictae ot apoliatao a tribu» aaeeuMa ooaferra madn la Mtuigte· naNato prapria adbrin maquaaqm dteaoaata nou caecat Et ia Ha gratiia propter riatOea ratione· habet, tta at te «ateabiaini mltete preprta « panaHart» «apioblati·, aaam partem earto noa parvam acceptare tel· aataniqm dkeaari ··« peteraot, ut aahama ipam» daaterat. dignentur Hispaniae, Lnaiteaiae ot Belgii praeaulea. Optaatam teaum ut peauHama late· adtMamamm «terttema EmiuMtiaaimi praeeidoe, eminentimimi ot rofte cwMMBte mm tetet te· MteteteiteM· Oetevrit mmmm* in alii· caribae unia· «abatitutip pro altero nullam vel fero nullam obtinet difficultatem ; cur non gau­ ~ verendimimi patro·, digi ; et quae dixi iadieio va *tro quem reverenter aabmitto. > »id»i int d. Vet tete· MtMteMvi Mtemtei M gntte· tftteo vteMtete amteritem qui Utem ut uMmam m axampter prapaamruut * * Cum levenndterimm mater taprevtae w» Heu am bebaret am m «aba··, aad prapa mggmtam prmaidam, htea prima amtimia vetea a rimagyaphii «uaipi pan petearaak CONGBBGATIO GINERAUB VIGE8IMA 8RXTA U fsbruorii 18ϊυ 7« ΐοό ** Salvum igitur que mu debar * doctrina·, Mai at mortuu compen­ A opportunae ia Domino indicaverint dium, tea parvam oateeMamam ex maiori illo de­ fas epteeepal» remanet, integre calvum, aed recte sumptam, «t huius ait quasi materiarum index «t intellectum. Unam meo quidem iadioio foret opta­ «abstenti»? * Cu ergo parva * * ve­ mn *oatechi bile, ia ipao toilioet oatechiamo universali, particu­ nerabili cardinali BoHanaine litetn «auctae aedia lare» additianec legi exscripta·, ut non cum totis * , * exarata tcopum tuam feliciter attigis·· rideatur, •atit aaperqaa potet ax illo tamqnam exemplari cotdcndam aaee, prout ait scheata, ottia * verbis eeeUaiao doctrine confundi queant Quod ad oMoctionem «poetat a nonnullis patri­ * labea utor, catrohismutfi illam, quem nobis eano- titsimus pellicar * dignatur, et transmittendum pro bus propocitam do difbculttte aatecbiami universali * ia vernacula ** linguam vertendi, illam prorso * tace­ bo. Rotpooeio enim claret sole vividior. Quomodo tua pradeatia rorabit. Quia sutem de eongraa et competenti huins dpoaouli composition * * débitai anetor μ*ο poterit, qui aoa valet case interpret? Sed tatit verborum: pro facto concludendum est praesumet? verbis Benedicti XIV luentaatiaumia. * Patra quidem tridentini digaitati» tenaces, a tummo Romano posti- tuta quamvi * ficc petierunt, ut eiu iudicio atque auotoritat * Non multi * abhinc aaait etera congregatio do Propaganda 6dc, terminaretur et evulgaretur quidquid ia ooaoilio noa sano neeoia eorum qua * de fidei bono sunt, scripsit ad dieooese· statuam America * unitorum, praestitum erat circa indicam pravorum librorum, saper ipsarum decreto ad hanc ipsam quaestionem reformationem mitaali * •psetante, * t et breviarii acoleeiae catho­ * illa invitabat ad -conficiendum cate- licae, ao reductionem magni parochorum catechiami : B chiamum, illitu tamen provincia * statui magi * attem­ et not tam praeclari * * vestigii haud iatbtoatet, in manu admirabili» Pii IX totam parvi oatochiami peratum, *ed cautam libenter remittere dubitaremus? Do oaatero declaretur, qai cateohiama * cautae ittae ad ipsum proprio iura pertineat, ut- bata·, ia commaaem catholicorum u»· ederetur. pote de Sde, de moribus, de dieeiplina eocleaiae * generali *. ditaereato Nulla igitur epiaoopi» It inioria, ai tummo peatifiot reserventur; quao aliunde reeerratio multi * tub diverti * occurrit incommodi *, * formali * divert ae scilicet etiam doctrina trada­ prout a doctrinam exhibentem *rsbi|i veu Bellarmino initio chrittiaatm catechiami a sancta aed * appro­ Hoc eaim habet aaera congregatio et concludit cum verbia Benedicti XIV ia asia litteris anno ponti­ * ficate secundo datia, * «Clementi in quibus ha *c leguntur: papae VIII alioramqu * praedeeesaorum noatrorum vcatigii· inhaerente·, hortamur ia Domino, tur, aut tradi credatur: et nemo non videt tidal *» et enixe commendamus, ia doctrina Christiana tra­ e domicilio ano egressos et. alio emigrant· , * cate- denda adhibere libellam de Clemeatio eiusdem man­ chitmoram varietate fidei quamdam perturbationem, dato a cardinali BoiUrmiao eoasreiptam, mox in ne dicam periculum inodrrero. depatata ooagregetioue diligenter examinatum, et Caetaram dam iura episcopalia vhtdieama *, au approbatum, ao denique in lucem eo saluberrimo oblivisei aon licet, in oonetitntione dogmatica Atte­ consilio edi inssam, at ua· deiacep· idamque modus ia docendo et diaeudo christiuam doctrinam ab rerem fM damnatam fait· * taaqaam sehisriaticam et ad minus erroneam doctrinam, qua synodus Pi- omnibus teaeretur. Nihil hac uiformitato opta- •torieaaia maerebat apitoopam a'Christo accepit· * C bilias,- nihil ad praecavendo·, qui in multiplieem omnia iura necessaria pro bono regimine tuae dioe­ catechismorum varietatem irrepere possent error··, cesi», perinde ac ei (habet aaauara) ad bonum re­ oonduibiliut atqa· opportunius.“ Aureum dioamu * gimen tua * * dieeoeei aecemtrite noa eeeent »a- *periore ordination·· apectaate· tiv· ad (dem, sive ad moros/aiv * ed generalem ditcipiiaam, quorum int e t * * pene tummum ponti *c«m ot concilia gene­ ergo, venerandi patres, venerabili· BeUarmini, ** u potias sanctae sedis eetechiamum, aoa vere uaum illum alterumva aero plumbo venenoqus psrmtutam1. Non possum corte istam coram vobia aoa leader , * ralia pro unirer·· tcclttit. Bt adhuc ia eadem bulla damnata eet taaquam erronea ot dacon * in praesertim quod primi parentis Bollarmini detrec­ achitma et aubveraioaam ooelesiaatioi regimini * doc­ trina, quae aaaerit iuriam epitoopaliam exercitium extiti··· fautore», Gallicanismi doctor·· «t anetor··. Bt nane, eminmititsimk praetal·· «t venerandi nulla superior· potestate praepediri et coerceri potae, quandoquidem epiaeopu proprio iadioio oaa- do oatochismo schema optimum indico, et qnod ad icret aliquid mina * expodird materi aaae eocleaiae prexim facile poesit addaci. bono. Quaedam etiam aaae noa parvi momenti recor­ •ommi pontifici· nomino illud excogiterant explanaruntqu·, quidquid advareu» doctissimo· viro· diotam sit, non minima * pro mea humili epitoopi damur. Ultimi· bime temporibu» cura ctadioque * tor· declarentur doeametti * lanseaitmi ad minui patres, hae· sententia· m··· summe. Propositum Theologis ideiroo, qai parte fievoveo gratia·. summi pontificis et epiteoponun, ia «oclmii· noetrarum Galliarem liturgi·· unita» fere nbiqu * recti- D ■ ΟΒΛΊΊυ tuta ent feliciter. Novam inde exortum eet et «rotam msrsndi petris demini Franeitci A. SeuUtt vinculum no * inter et saAotam aedem, matrem ot A la Baailbri» tpiacofi Csrrestonsntis ’. magistram omnium nostrum ; et eat gloriatio aottra. Sub aliquo tamen respecta potior, at saltem mihi videtur, est catechiami unita . * * Catecbismu eaim ad omne» ipeetat fidele * «t tingulo'·, ut diei posait lex eateobiaaadi, lex credendi, lex orandi, lex agendi, timi * Emineati praeside·, eminentittimi ct reve- renditaimi patres. £ numero episcoporum me fui·· * non diffitecr, qu saepe saepius mala lamentati cx multiplicitate ot uno verbo eaaaa eaiecbnmii canae religioni * ca­ tholicae. Romani tint», sit igitur eaicchiamua catechismorum redundantia, » sancta sede quae- Sicut autem in liturgi·· unitate > AMitam ·· * te» vtrtem * ,zrVu· m eu tUoegrafU •sstsris vtrtam reo «o rt»l. e * • AroemtaSu: .l>l e* n * * Ctrmmnamii ·· tx «aru *■■■11 «m ait qai h·· sthua pstitraat, ·* territu fete»· «u fete» baia» tisurinai * vidit tot ooutrsdktie·»· lavtaim aevu dt qe» agiter naUitl ·»· * ; «atee «natu tu cu ptSN» «x patribut ia ttst iritetiisu vaaeraat, «t coatru- noster romana *. unaquaeque dioeotnis * oa habet offiri * propria, ita in catechiami saltate, su * propria erant, aut esso poterunt eruditioni * ebrittianae capitale. Nec liber­ tati hui· obstat taberna ipeum, eam * contrario * expromi verbi· lliant tueatur: «Integrum eaim erit cpitoepis (propria schemati * veebe laedo) prae­ dicti parvi catethiemi nas iugiter retento, om teorsim odere eatocbotiaaa inotitutioM·, qua * ipsi... magia tiimtlu ahteeticM» * 4 asstm revocare vtUa. latau oMtettonu Ulaa »m qsa ttuitar vMtri iar» infire·. * *qi «ateqa» uaa qsidu iatriaaec» argatMUto M retatais, a» q ·· * ah titi * dfeta * aat repstaatar, *»d »xtris«»ce ' ■ . 767 / 111 11 ' '■. 1 .......... β ■ ■■. ·. * J:. A. 8Ε88ΙΟΝΕ8 PUB^ltÂE BT CONGREGATIÔSE8 GENERALES ’ , ■ , 768 ’----- . «ierunt, ut quemadmodum in rebus fidei.cStholicae^qiufficiat dochndi methodus; sed es est etiam ut in 'jrau.ea jinum cor hahrtt et animam u^am, ita in eadem \non dicam dftqfioesi. sed jettgm in eadem catechetica fidei declaratione ffBius labii essent et unius sermonis. Nec i^jtur^bdioeriter dolui, quaftdo nostrum schema, quod_praeter\caetqrs schemata omnibus gratum futurum fuisse Candidissime spera­ parochia non unus-tantum, sed duo, sed tres/sed .quatuor essqpt cateehismi aoeqmmodamft; Praeter * mittendum tamen est eam esse excellentiam ' ac, dignitatqjp Christianae religionis, quod rçspecto/' grim anum fidei veritatqp, respectu pr^cym. respectu bam, a lot et tantis pratoribus confutatum fuisse primqrum etiam Christianae vitae regularum, omnis audivi; nec tam surdis tamen auribus fui, ut multi; e * rit aptitudinis plices et gravissimae ab istis oratoribus prolatae intelligefftIa humana periecti|ai^ * objections penitum me non movcria/. Durante *__ ^qualitatis. ^ane de mysteriis, dd sacrafnontis. * tamen, et forsan diutius durante schematis disde symbolo, de virtutibus profundius meditati sunt cussione, ipsius crevit fortuns^ct nuric facile om-. Augustinus et Thomas, quam siafplex^zruhiercalt mbui compertum est amnibus quibuscumque ob­ jectionibus fieri satis posât, nec rniqys tamen schcmA illa tapien trinus noa icit, quia non minus crediY Non arimadvertere non fiosium, quod· ferme nostram inconcussum stare. Pauca de abjectionibus. omnes, qui contra uoHcum schema, dixerunt ora­ E' ago ipse unam obiectionein prae caete^s tores, aureum, ut apprime\jioobat venerabilis epis­ copus. Rcllsrmini opusculum iteratis icHbuT\progratissimam, et quarà ab uno ex praeclarissimis nontrxR oratoribus depromptam audivi, libera fronte fligare statuerunt. In tantum‘ virum maxima deb« t aggredior; violari nempe iura episcoporum, quasi B haberi reverentia; et doctoribus parvum catecbisnostrum schema contradicere * verbo Christi ad mum confecturis, si conficiant, satis erit, quam apostolos Itf rt docfte omne». Ante omnia, pace si sacra Bellarnuui vestigia premant cominus. Verum tam en dicam^ hic praecise de Bcllarmpu taotv viri dixerim, nihil unquam apoetoheae sedi carius, nihil sanctius. nihH antiquius fuissnr qnam catechismo rem non agi. sed de novo catechirmo iura episcoporum tueri et defendere.1' Catholica Porro si confictatur, quas praecise ferat utilitates, redona praestantissime est in ordine hierarchise, ji e merest qui non videat. et totius hierarchici ordinis observantissime. Summo Clarissimus Nicibnsis episcopus bene exemplum hierarchise gradu stat summus pontifex, pastor de sua civitate sumpsit, ut omnibus patefaceret pastorum, doctor doctorum. Ast quo ipse altius quot difficultates multiplicitati catechismorum affe­ eminet, eo divinam episcoporum institutionem, di­ rat nostra moderna mobilitas, et si dicere fas sit. vinum ordinem et divina iura et sanctius observat, etsi omnea sancti non simus, nostra *quasi ubiquité'. Non raro contingit puerum duobus fel tnbus annis et firmius tegit. Caeterum quomodo schemate nostro violentur iura episcoporum dicere volui sed ante primam suam communionem iam duas vel r>atis superque responsuttf tres peragrasse dioeceses, duos vel tres catechiamo * didicisse debuisse. 8i duos vel tres didicit, non Idejn argumentum resumpsiase in -quperrima congregatione videtur unus e reverenÿvsimiKpatriunum scivisse multum reformido. Addam praeterea inter practice decreta, quae laici fideles a generali . * bu etsi auctoribus schematis benignius induisent, illos in conficiendo schemate de violandis épia- C concilio praestolantur, nullum forsan iliis magis in coponum iunbua non cogitasse. Ah certe non oogivoto esse, quam communem pro universali ecclesia catechismum, cuius multiplicis voti et ego ipee^sum taverunt. et quamvis qui fuerint ignorem, ipsorum interpres. Praecipua tamen parvi cateehismi utilitas nomine asserere possum ab illis longe fuisse tam perversam intentionem^, libentius quidem clarissimi erit unitas et firmitas fidei. Unitatem dixi, quam Bellicensis episcopi verbis aasentirer/qui satis ele­ prorsus suspicarer omnee quotquot sumus hic in ganter dixit, venerandam Petri umbram ad sanandos ecclesia collecti episcopi, non omnee eamdem fidem nostros errores,^et etiam ad tuenda episcoporum confiteamur. Utique, reverendiasidii patres, eamdem mra a schematibus- nostris procul non esse. fidem profitemur, et nuper in hac ipsa aula unanimi Do secunda obiectione quoad 'naturarum inecclesiae plausu solemniter professi lumuk Nec dolem et ingeniorum discrepantiam, unqm tantum tamen praetermittendum, nec obliviscendum est mihi fas sit respondere, illud argumentum ex iis concilium generale non hanc tantum praesentem esso, quae probantia nimia minus probant. Ea respicere aetatem, sed futura tempora prospicere. certe eat indolum, naturarum, ingeniorum diversitas, Avertat Deus ut futura quoque aetate unus vel quod perpascis simul educandis vix una eademque alter episcopus a fide discedat; praeteriti tamen memores, futura praecaveamus. t&ntaB. Nimirum asacias aihil magia oor4i em quam at Nemo Deficit labente ultimo aaecutêfhpud diversas episcoporum, i ara tuoantur, ambra Petri haec schemata protegi, et boc satie esso st de violatis episcoporum laribus m soaptoegentes catechismos iansenisticis erroribus fuisse iui “Br quidem. Ad nrietatem iagnionm .« iudolu, hue nimii p beto., quo. contra cum multi ab infantia ül«> hau.e probare ait, ideoqoe nihil. Htüe rationi insistendo singulis pa­ rint, · quos inquam nunc post elapsum ferme sae­ roeciis singuli catéchisai dandi msobL Omnes asta· norunt culum vix respuere et reiicere incipiunt. Ut tanto tant «sas excellentisin et digufCats * Christianas religionis nt periculo non aubiaeeat doctrina catholica, con­ respecto primarum fidei veritatum, prunarum precum, et pri­ marum etiam Christianas vitas regularum, omni humanae cilium generale sapientissime providebit. Patres re­ mtelhgentine accommodatissima et proportionale sil. verendissimi, unitatem ecclesiasticae fidei, unitatem * Inia eatachismi utilitatem -eridenton esse. Ea esse ecclesiastici regiminis arctius coarctari nunquam actualis societatis sdhneta nt plores catechismos ediscere pueri formidemus. Id potissimum est inter ecclesiam et debeant, st non raro eontingnre ut hac ratione ne unum qui­ haereticorum sectas discrimen,· quod profectus, si dem memoriae mandent. Concilium praeterea nedum dierum nostrorum sed et faturorum temporum rationem habere opus dicere possum, omnis sectarum profectus in eo sit. esse. None episcopos omnes strenues defensores fidat ease, at quod magis magisque inter se dividantur; aat ec­ anteeetis temporibus non defuisse qui Isietnimnn imbuti hac clesiae profectus in ep est, ut intimius uniatur. labe infectos catechismos ediderint cum maximo Mei detri­ Bene mihi arrisit verbum clarissimi Savannensis mento. et ne simile quid in postarum eoatiagat, universalis episcopi, dicentis primum et magnum profectum in catechismos optimum remedium ease OsCheUoae oeoiesiae uni­ talem hac ratione magis visibilem fieri, magioqns distinctionem ecclesia fuisse catechismos in variis dioecesibus apparere inter ecclesia· st boterodoxorum sectas. Trtdeatiaoeditos, sed secundum et multo maiorem futurum rum quoqne patrum votum fuisse pro uno cateohimo. et esse unitatem cateehismi. Patres reveagpdissimi. jaemadmodom illi parochis dedero eateehismnm, ita et Vatica­ quidquid unitatem sapit. ecclesiam maxime decet; no» patree catechismum pueris oblaturos, qaod quidem magnam et concilii huius generalia magna laus, ut spero. nui eue optime unum ex praecedentibus oratoribus dixisse " <69 * ; CO^GR$OAHl^OENERALia VIGESIMA SEXTA 15 fobrakqj 1870 £ erit, in ecclesia catholica unitatem arctius firmasse, Non praetermittam unitatem catechismi fuisae χοο•tans votum a Tridoarigo concilio pluries comme» * datum. Postulat aanctaÎsyhodùs Tridentina ut ante­ quam populus adpacramènta accedat, curent episcopi ut vim et usum ill^pum explicent vernacula lingua, iuxta formam in catechesi pro sacramentis con­ scribenda. ffcce votuhi Tridentini ct^cilii. Quod igitur fuit pro-parochis catechismus concilii Triden­ tinis sit nunc pro pueris pagVus catechismus Patres reverendiaaimi. parvus catechismus, rus magna, ut epprimd dictum est. res magna. Libenter a afferre debemua. 770 Sed nequ«\eat (Je negligent!· parochorum, de negligent!· episbopi qupad modum tradendi doctrinam christiaoam/ sed malum quod a patribus pluribus indicatum fuit, /(uod revera existit, prout ex ipsorum orationibus, · * et etiam ex iis quae privarim ex patribus diaeimns, eat hoc, quod saepe in eadem natione, inter gentes eiusdem linguae^gaepe etAm in eadep dioecesi, mortuo uno ejntcopo et altero succedente, catechism paru <^cil4 mutentur; unde fit.. uA homines christi^ni. cqii ex una'parte eiusdeih regni vel eiusdem pro vinciae pergunt» ad allbm. inveniant quod filii et assentior praeclarissimi btrigoniensis archiepiacopi filiae «unet debent novaaformas catecbismi discere. verbis, cujf diceret omnium malqrthn circa nos pet- «(Et sano hoc malum non solum exurit. sed etiamfrebeacentium radicem ignofantiam esae, atque ex natura Yerum debet crescere in ecclesia. quia omnis populi cuiuavis religiosam scientiam esse quanto faciliores sunt communicationes m dies, parvum catechismum. ergo res magna parvus cate- tanto magis istud malum debet -4^nobis «vntiri. chiamus. I t, hanc rem magnam concilium generale Vndo si poshumus invenire remedium. ' quo hmc. Avat et perficiat, (go etui min.mu· inter voe semper B malo prospicere possimus, hoc certe 'est opus dig num concilio. 8ed nunc venio ad remedium quod jbroponitur. et omnino fateor quod mihi videtur non • ‘ΚΑΤΙΠ ajitutn ad hoc faciendum. Duo proponuntur. Jmprimis tu poste rum parvon^n catechismorum vanetfte. * Propo­ Eminentissimi praestdes et reverçndieeimi putres. nitur igitur in primis ut catvchismi qui nunc sunt r.x nis quae in schemate proponuntur, ct ex in usu ecclesiae, catecbisnri non malae doctrinae, h - quae iam ab alne patribus dicta sunt, duo ap­ •ed .doctrinae bonae, quibus populus cbnstiauus parent 1° quod adeat aliquod malum, aliquod usque dum instructus fuit, quod omnes isti catedamnum in ecclesia, quod no· removere optamu·, chismi uno ictu tollantur. Deinde pioponitur ut 2(' proponitur nobis methodus vel modus, qvy) loco istorum catechismorum ponamus ahum eatein Jum hoc removeri possit. I t igitur rectum iu/li- cbismuni. Non dicitur ut sumatur catechismus cium de hi· verbis fenc possiirus. riecvsse est Bellartnini, aed dicitur ut fiat catechismus ad normam ut accurate cognoscamus quodi.am praecise sit Bellartniuti Ego dubito an unquam facta sit in ec­ nmlum. cui mederi volumus deinde ut considere' clesia rei. quae adeo pertingeret ad οπφββ ία in­ mu> utrum remedia, quae proponuntur, sint revera dividuo fideles ac ista subversio cauybismorum. ap'à ad hoc praecise malum tollendum. qui habentur in universa ecclesia. Sunt catechismi lamvero malum de quo queritur, non est quod C qui a pauci· annis constructi sunt. sed sunt cateii 'i trina falsa, vel doctrina periculosa, vel doctrina chismi qui in maximo honoro habentur apud variai intorta in ecclesia proponatur. Hoc in «chemate nationes et apud varios populos. Pro populo rudiori neu innuitur, hoc a patribus hon audivi, nisi forte catechismus idem est ac ipsorum religio. Ipsi nihil <■’4-lASimus episropuw t'areassonae nunc vobis ante aliud scuint de sua religione quam quod didicerunt mulos posuit quaedam de lunsenismo in ecclesia, in catechismo. jti si tam facile destruimus omnes qui tan.cn ego certe non puto quod nostris tem­ catechismo· qui in universa ecclesia iam probati poribus m catechi»niis ab ecclesii· approbatis ulla- sunt, impossibile est quod nos scandalum et dam­ doceatur. Non igitur no» agere debemus de num multis non inferamus. taisii vel incerta vel periculosa doctrina, quam ecSed quid contra proponitur ' Proponitur ut i''M doceat, non eet hoc malum, cui nos remedium alius catechismus scribatur, et universae eoclesiar proponatur non dicunt auctores schematis quod ' Argmutntai· .Epiecopu· Cliftoniensi· turn ex ex iis omnibus catéchisons qui huc usqfie contacti tuii, ex orxlh-uibns bnc usqae hxbitia haec dno extirper· dixit sunt, debemus unum sumere cx melioribus, et cum b *-Me in Hjcleni· malam qnod removeri vnlt. 2° modum prodocere omnes. Sed hoc ipso quod statuunt ne­ V”L> quo huic male eubreniri possit. Quoad 1·, tualnni doo cessitatem novi catechismi conficiendi, fatentur *«· -■» m et' qnod fil» et periculosa doctrina tradatur, neqne in quod labores illi, qui a tribus saeeuhs facti sunt eo qnod ue^lixrolia parochorum vel episcoporutn reprehendenda «u. -ed qnod aaepe m eadem natione et fortasae etiam in eadem ab hominibus tam dortis. tam sanctis, tam practice. di ^ccKi mutetur catechismnx Hoc rtvtr» eaae malum cui re- I) pro parvo catechismo non sufficiunt, quod nullus medium afferri exposciiur. At remedium quod proponitur ineorum adeo perfectam rem potuit facere, quod eius cfri-ax wse r?| ei hae consideratione renatare, quod tollantur catechismus confectus pro parvulis posset universae cat - cliiami sanae doétnnae, quibua instructi populi huc usque ecclesiae proponi. 8i unus ex ns contectus vel a fio ruut. et quidem non rine periculo scandali, ac in eorum Mib^umtionein proponitur catrehismua ad normam H< llarmini Uellarmino vel a ('anisio vel ab aliis doctis riri * qu n dicatur qualia, lamiro b»< ipao schematis auctore· * fateri, esset in forma catechismu·. qui ipsi· videretur adeo tribut abhinc saeculis nullum bonum catechismum hnbifnm perfectus ut universae ecclesiae pro parvo cat· fm-se. secus enim ipsum propotai»seuL Timendum idciratp ne chismo proponi posset, certo hunc catechismuni fUain unne bonus hic catechiamaa con fi « i posait, maxime ai piae proposuissent. 8ed eadrfm voce qua profitentur ocuiia habeamus tentamina trium saeculorum, et opera docto mm ac piorum hominum Caoisii. Heilarmini et aliorum. Bon< a usque nunc non potuisse facere tam ductos hom ne« esse eatechiamoa qui tolluntur, incertum illum qui proponitur. post tentamina trium saeculorum, vdlent quod intra >apientis eme ea quae bona aunt perfloert non destruere, ot paucos manses a commissione aliqua conficiatur faciunt novatores. I’er hanc catechismorum destructionem ansa Ego fateor quod novi opera in hac re tam daretur boatibus dicendi concilium Vaticanum novam religionem mefaamre velle; ae quoque desiderare unitatem in tradenda Canisii quam Bellarmini et aliorum, et utrum p<^ doctnua. hanc tamen non vi introducendam. methodum quamsibile sit aliquem istorum catechismorum aptare ^Um tradi poaae. non tamen praescribendam, eed simpliciter universo mundo non dicam sed certissime scio, mnimendandam et relinquendo conciliis provincialibus nt hane quod si isti homines cum tanta scientia, cum tanta panUtim in euaa regiones introducant. Ad instar vero exempli praefica, cum tanto labore non potuerunt talem n<>n BeUarminum. sed Cauiaium potius proponendum, BeHarmini quippe libellum pluribus defectibus scatere indubium esse ’ catechismum conficere, qui posset, si proponeretur. Ί 4# ' 771 A 8E88IONE8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES , 772 * probari ab omnibus epiaeopi· hio praesentibus; A impositus fuit universae Germania/. Et notandum ^prto no» credo me facerq, iiyuriam cuiquam, ai est, quod doctrinae chrisiianae, quae postea com­ dico, q.uod non credo, quod possit alius conficere positae sunt non solum in xgermania. sed etiam ÔHtechjamum, qui numeris omnibus siT^absolutus, qnae compositae sunt ia Anghs. ot qnse compositae sunt in rif^Ths aliis regionibus, semper pro funda­ ut nobis (hnnibus probetur; saltem derst nobis rxemplqr huius eatechiami. Sed rogatur a nobis, mento habuerunt istam doctrinam patris Canisii. Non solum hoc. sed vix quinquaginta anni elapsi ut suffragio nostro dicamus, quod cateobismi huc usque confreti debeant dostrui; ot nescimus rovers. erant, ex quo ipse suum catecbitmgm composerai, η<Πι videmus, non possumus iudicare, q\alis sit et in universa terra in ouines linguas ista doctrina Christiana tum maxima, tum rogior. tum minima ( Mtecbismus qui loco mtorum suffici debeat * de wfis Audistis inultas rationes a patribus allatas de orat translata; ita ut anno 1615 (ita . . “•difficult ate componendi talem catecbiamum. qui scribit), omnium fere gentium· linguis Canisius coe­ p inkel aptari universo mundo *~-Non repetam quao perit loqui, gcrmanica iuquam. et >lavonica. italics, «b alus dicta sunt, sed addam duas observationes, gallica, hispanica/polonica, graeca. britsnrtica. sbhoquae mihi bisce ter veribus valde necessariae viden­ tica, aetbiopica, et, ut^cx domesticis didici, indica, tur. Pnmu obse>>atio est haec sapientis legis­ iaponica. In linguam anglicjim verba est a prftte latoris semper est pA quae bona, q-uac perfecta Garneto. <|ui sanguinem pio Christo fudit: haec ► urit, reducere rtd perfectionem. sed destruere, se­ doctrina utebatur ii^ docendo catechismo tempore curim ad radicem ponere tantum fit. qusiidoTTca P suo. Durante vita ipsius Canisii ipse brevissimum sinia'pto minima pueri­ euae i*unt pruno destruunt, deinde facta tabula tiae aetate# secunda pro omnibus etiam exprès· , * i oh ipsi volunt novas leges, novas institutiones quibus per symbola et emblemata re·, quae docen­ popuio proponere. Non credo quod nobis con­ tur. adumbramur, tertui mediocris ad iuventutis finât ipsus imitari melius esset noby» ea quae scholasticae uium, quarta pleno volumine, quod iam habemus meliorare, non autem nostru destruere, doctiores adhibeant Repeto quod dixi, reveren­ ut deiode incerta sumamus. dissimi patre·, quod ego absque ulla irreverent ia Hqoc secunda observatio rx circumstant is horum do Hoc nobis a protestaritibu·. et ab mundo quae ita al omnis homincj alus hominibus obiicitur. q\iod obiectum concilii quam formulam ullam approbationis ecclesiae ex­ ceperit. extendatur, sicut extensa est ι-ta doctrina -t novam rfligiotiem inbtitùerc, et substituere anti (pine. Hoc eM quod auribus mistris quotidie in­ patris Canisii. . sinuatur. auribus nedum nostris sed et populorum. Ego igitur ut unitati docinnae. in quantum < t puto quod uon possemus maiorem ansam iis C possum. consulam, propono non nt nos prohibea­ hominibus dare, quam si in universu orbe omnes mus catechismo». ubi nunc >ur.t ; sed ego imprimis *mos am tia. non vi; sed ut res naturaliter fiat per se. natura­ doctiinam sanctae ecclesiae, proponeretur iste hber liter crescat Non potestis doctrinam conficere, doctrinae christianae beati patris Canisii. Et certu· * (piae omnibus conveniat. Bed hoc in primis nunc sum quod in multia locis, cum ita simpliciter et possumus saltem magna ex parte remedium afferre, breviter scriptus sit. multi episcopi illum adoptarent quod initio dixi, hisce neinpo malis quae in eadem et in lokia ubi r.on adoptarent, tamen insererent provincia vigent possumus certe maxime commen­ illas breves definitiones, quae habentur in ipsu dare conciliis provincialibus, ut ea eurent pruden­ doctrina jCauuii. ut definitiones sacramentorum, ter. et paulatim unitatem in eadem doctrina iisdem quaa proinde haberemus omnes eodem modo et verbis expressa tradant. Bed ego vellem ut non haberemusi insuper quo semper posa.mus provocare solum hortaremur patres hoc ut facerent , eed vellem quando protestantes ct catholici peterent quaenam ut ipsis exemplar aliquod methodi indicaretur ut ait doctrina ecclesiae typus, uon imponeretur. D Hoc mihi videtur esse aliquid practicum. quod Hac in re proponi exemplar posset ex thesauris fieri possit. 8i autem tentomus novam doctrinam ecclesiae quos certe habemus. Ego nollem ut pro­ conficere et deinde imponere universo mundo, ve­ poneretur tanqunru typus catechismus cardinalis tera quae habemus destruemus, et nihil .quod vere venerabilis Bellarn^ni. Certum est quod. · tam­ durabile sit conficiemus. \ quam theologi, et tamquam auctoris >cfiSitroORATIO vertdarum venerabilis Beilarmini nomen non solum rewrendi patrû domini Payé y m .universa Europa, sed in universo orbe est maximum. Attamen certum etiam est, quod doc­ trina Beilarmini non in multia regionibus evasit communis, quia est magis apta locis particularibus, quam universali ecclesiae. Sed a temporibus con­ cilii Tridentini beatus Canisiug scripsit expresse, et ad hoc opus totam vitam suam dedicavit, ut doc­ trinam christianam tum elementarem, tum maxime dementarem pro infantulis, tum etiam maiorem pro scholis, tum etiam maiorem pro doctoribus componeret. Iste catechismus primum prodiit anno 1554. atque per regem Romanorum Ferdinandum I tpueopi ConckenM *. Eminentiasimi praesides, eminentiasimi et rete fetidissimi patrea. In concilio nonnisi necessaria dicenda sunt; ac proinde breviabimus ero. Haud quidem mihi in animo erat ad hanc cathedram ascendere, quando 1 Iieett noiuen propnum quia audiri non potniL * Argumentum «Episcopus Concbensit praesens sebem» primd intuitu tibi eariasimum fuisse, t multis oppugnatum fuisse, at argumentis, suo iudicio, inndidie. Ambonem te ascendisse nt argumenta sive pro sive contra expenderet, et obieçtionibus V 773 · . CONGREGATIO GENERALIS VIGESItçÔtÈXTA 16 febtûnrii 1S70 tractandum forat de acbematii djxcuaaione dt * caitchùm adendo. tient feci qaaado ditcuata teat schemata praecedeatia ; eo quod noa omnee non pqpumut loqui in concilio, quod non convenit, nec ninIta loqui expedit qai^'vera sapientia non con * ♦istit in multiloquio, and iu ctar%. facili, et apposita ad. rem oreÜone. 1 · 774 * «ehe» aat iaiuHo·»» rpweepi·. haioamodi taberna eet depressivum auotoritatis episcopalis, huiusmodi schema dictum est hberticida episcoporum. 8ed hoc non invenio: nam huiusmodi schema nebis unpqaitur aut proponitur? Quid nobis dioit aanethsîinuà paterT Nobis nihil aliud dicit quam quod continetur in hia simplicissimis verbis placet no vobis ut efficiatur catechismusî placet aut non placet! Non ergo im­ ponitur nobis; sed quaeritur a nobis utrum placeat an ndn. aed proponitur approbandus: ac proinde 7nulla iniuria fit nobis. Deinde etiam num non habo|yiui^mo facta fueru ket revera facta fuit) magna conquisitio., Sed non legimus quod facta fuerit iQsuha dilcussio: quapropter Aat discussio schqniat.s. sed Aat cua moderatione ot prudentia. Me vuicum Chee inter vos insipientem agnosco, quos «apicatissimos vcn«ror. Novi etiam quod' patres omnes huius concilii me pleniores sint ac initia, et prudentia, ct gravitate, et maturi in doctrina; ac proinde ipsis sufficiens foret tchematum exhibitio ut plenam ct perfectam cognitionem haberent de iis omnibus, quae in illis'contiueantur. et ut per * B foetum indicium de iisdem ferrent: alioquin os esset diacuaaio de qua exurgat repetitio et conceptuum er verborum. His do cauais satius habui tacere quam loqui, melina cogitavi addiscere quam edicere. Sed his non obstantibus, quoniam schema praest-ns de parvo catechiamo edendo mihi arrisit primo intuitu, et deinceps magno cum animi met rn^ei^ore audiverim priirioa prolocutores contra ipsum schema, expavi ; vobis dico quod sentio, expavi, et magir magisque expavi, quia non videbam rationem con * Stradictionia. Expensis omnibus argumentis, iuxta meum iudicium non sunt magui momenti. Qua * propter ut meae conscientiae stimulis satisfacerem, esse tunc vim faciendam meae haturali pusillanimi * tuti cogitavi, et ad hanc cathedram venire volui, noa ut vos doceam aliquid novi quod vos ignoretis, ei-tia enim omnes mullo sapiontiorea me; non ut moveam vos ad malum vitandum ot ad bonum faciendum, quia de hoc negotio ab hac sede apostolica coacti, ad boc eatis parati: aod animum meum c<\ram vobis libere, simpliciter et clare ape * γιαπί, et hoc stricte, praecise et paucis verbis. Ad trutinam revocemus argumenta contra catechiemum, et dein argumenta pro catechiamo. Primum argumentum contra catechismum : hoc 'liMipatis ntilitas nnins catechismi nnivemha maiori in luce poneretur. Falsam et fundamento carentem esse objectionem de violato episcopersai jure. Nam parma hic catéchismes duc proponitur. non imponitur. Episcopi antem liberi sunt eaiecbism<<« edere et sive sugillatus sive in unum collecti «na hac libertate nti poannt; addidit allata documenta sive ex Triden­ tino. sire ex constitutionibus Benedicti XIV et Clementis XIII probare catechismi confectionem magnam rem eeee, et ideo quia experientia docet singularem in qnaris dioecesi catechialunm parum prodeeae, universalem eatechiamum bodie proponi. N'B inde perturbationem oriri, quae potius indacitnr per mnltipheitafem catecbumoram quorum confusio eliminaada eat. Haereticas noa passe obticere variationem ob suppress ci veteres catéchismes, poses potius nunc obticere defectum unitatis ob catechismorum in eadem saepe dioecesi multiplicitatem. Nullam esse versionis difteultatam. ut patet exemplo sacrae scripturas, qnae in omnes linguas verti potuit. Quidquid demam quin de catechismo Bellamini sentiat, evidens eeee illud nonnisi ut exemplar et in genere proponi. Varietatem qnoque obiid ingenii, culturae, indolis etc., at perperam : nam quemadmodum homines diversos sx diversitate gustus appetunt eibos. tauras vix ne nati sunt, oodem elbo, tacto, venenatur ; ita pueri BeUarmini catechismo? Numquid iste catechisBed etiam pro nobis omnibus varia est materia. quae inservit nobis ad nutrimentum : sed quid f ihus Bennrmini nobis est approbandus7 nullo modo. Summus pontifex proponit confectionem novi catefactum est in principio quando, pueri nascuntur7 tliismi ad instar, id est secundum exemplar: ergo Non habent in universo orbo nisi unum nutrimen­ qnaecumque argumenta sunt contra cateehismum tum. lac matris deinde inounte aetate, pro con­ Bellarminicum in vanum laboraverunt. Haec distitutione propria uniuscuiusque, eet matris filio sUo <ontra ectama, at rationed pro. tinum constituit procuratorem, 8 * '>p 8uopua * de Quiconque1 voluwitia, protendite nanus vostras: Gayana in Veaeauela, #· episcopus Marianenais in ego sto ot firmite» sto pro achemate, pro uaitate . Brasilia ob aotetedi 83 annorum, qui revorendÎMicatochiami. 8i igitur non omnes ita opinaremur, fiat in nobis, sicut eet, unum cor. Domino gratias agamus, quod sicut est unum oor, unum fiat etiam labium, et lingua una ad gloriam Dei et salutem atûmarqm. < Parcite mihi,generandi patres, parcite mihi : at­ "Ί que etiam vobis gratias ego propter vestram benevolentiam, ct patientiam, et probatem booitatom. Hic autem ab emineutissitno primo prboriae interrupta discussio est. qui et ait. ^Proxima cpngregatio generalia habebitur ferit VI die 18 huius mensis, in qua audientur ^reliqui patre», qui ih hodierna congregatione loqui non * potuerunt. v Post buee facta est patribus abeundi facultas. 5 Congregatio generalis vigesima septima 1870 februarii 18. num dominum epiocopum Sancti Sobaatiani Fluminis Ianuarii procuratorem constituit, 10 * denique episcopas Oxomeaaie in Hispanis propter gravissimas difficultates, in quibas voraater. impbditus est. "Reverendiaaimi iudicte excusationum causa» absentiae praedictorum episcoporum satia probat^ * invenerunt, ac proinde eorumdea» absentiam legitime excusatam censuertmt * Huiusmodi relatione perlecta. ■ snrinentiMiuiu» 'primus praeses addidit : ^Postquam reverendissimi patre» causas absenB tiae praedictoi m episcoporum intellexerunt, qàas iudices excusationum fiufficienter probatas consue­ runt, ii omnes qui absentiam eorumdem ex * hi» causis satis excusatam agnoscunt, surgendo assen sum suum manifestent.* Assurgentibus autem undique patribus, emiuentisaimus primus praeses ait. ^Excusatione· praedictorum episcoporum absen­ tium sufficientes agnitae sunt a congregatione generali.u Deinde continuationem examinationis ache&atis Feris sexta die 18 februarii 1870 hora nona matutina, in conciliari aula Vaticanae patriarchal)» de parva catechismo indixit his verbis basilicae, generalis reverendissimorum patrum con­ "Progrediamur nunc ad examinationem schema­ gregatio habita est; cui interfuerunt quingenti octuaginta quinque patres, nempe 25 cardinales, ti» de parve» catechismo, pro qua praeter oratore» iam alia» publicatos, unu» novus accessit, reveren­ 7 patriarchae. 6 primates, 93 archiepiscopi, 415 epis­ dissimus dominus episcopus 1'xellensis. * copi, 6 abbates nullius dioecesis, 12 abbates gene­ Pnst haec autem successive ad ambonem vocati rales sfve praesides congregationum ordinum mona­ sticorum, usum mitrae habente», 2} generales et sunt episcopus Veronensis, episcopus Tipaaitanus. vicarii generales, quorum omnium nomina, quae c episcopu» Nucerinus, episcopus Brugeosis. episcopiq^ Nepesinus et Sutrinus, episcopus Augustanus, et per assignatores locorum accurate descripta fuerunt, episcopus Salutiarum. exhibet indicula» patrum vigesimae septimae con­ gregationis generalis, qui inter acta concilii asser­ ORATIO vatur. reverendi patrie domini Alaytii de Canuiea Reverendus pater dominus Gregorius Scherr episcopi Farosibist» ’. archiepiscopus Monaoensis et Friaingenais missam Emioentiiaimi êt reverendissimi praesides, cmilectam celebravit. Qua absoluta, et recitate ora­ Dentissiroi ac reverendissimi patres. tione Domine etc., eminentissimus primus Quamvis mimttqi» vere apostolorum, tamen pa­ praeses dixit : „Antequam continuemus examina­ tientiae ei sapienliae vestrac, non parvo cum timore tionem propositi schematis de parvo cateehitmo, et reverentia, quae ad bonum non unius dioecesis praemittenda est brevia relatio de nonnullis epis­ copis, qui gravi causa impediti, ad concilium venire vel provinciae, sed umversao ecclesiae mihi diconda \ non potuerunt, ideoque absentiam suam legitime 1 Argumentum ; wïpi copus * Veronensis probari sibi schema excusarunt Reverendus dominus subsecretarius dia.it, metati» tamen nonntdtis, qnee infra exponentur Ob eam ex ambone recitabit. * iectione· petilas ex violato episcoporum iere, diverso popu­ Tunc subsecretarius ambonem conscendens re­ lorum ingenia eta. reierit jladem pene rabonibus ac pmecr dente» orato rea Addidit probari potin» qaam 'excludi nunu lationem perlegit his verbi» expressam: ^Eminentissimi praesides, eminentissimi et reve­ p entechismi necessitatem, si ia Gellia tria i» Italia doo ^raeci poa fidei mysteria esse traditur. Praeter ratione· ab alii» rendissimi patres. Per litteras apostolicae Multiplice» allata» pro * novo catechismo conficiendo attulit thcUiUiem inter die 27 novembres 1869 num. V statutum fuit, hodiernam alio a» transferendi ad commorandum, msgnonun quod ad iudices excusationum pertineat procura^ "statuum ex parvis oonglomerationèm, frequentiMisoam ab una in aliam dioeeeaim translationem officsalium. negotiatorem, tiones et excusationes praelatorum absentium ex­ eorumque familiarem, difficultatem proficiendi ia doctrina „ cipere, atque ad normam oonciliaris disciplinae et Christiana pro pueris ad alias dioeceses transeutibus. scandala, sanctorum canonum expendere; quo facto, de his admirationem et dubitationem, qaa» ei varietate textuum facile relatio ad congregationem generalem facienda est oriuntur, praesertim in rudibus dioereeim mutantibus, noa Itaque indices excusationum officio suo functi, haec infrequentem translationem epiaooporam ad aliam sedem, diffi­ cultatem ubique cmsservandi unitatem doctrina» ia tanta varie ad congregationem generalem referenda proposée * tale catechismorum, qui ultra octingenti nue sunt, difficul­ runt. tatem inveniendi nbiqae idoneo» catechismorxin scriptore», auc­ „Complure» episcopi propter gravem carpant toritatem denique summorum noutificum Pii Vll epistola 18. infirmitatem suam absentiam a concilio excusarunt, 7 septembris I8U6, ad cardinaldm thprnra quoad Galliam, et nempe. 1* episcopus Sancti Caroli Ancudiae de Benedicti XVI constiUitione Ά «1 mmisss. Conficiendum calechimuum obligatorium totam doctrina» corpus per interroga * Chile, 2 * episcopu» Conimbricensis in Lusitania, Clones et responsiones comprehendentem, et summam conti3V episcopus Teiensis ooadiutor episcopi Sancti nentem omnium quae parochus exponere debet prunum puen». Salvatoris te America centrali. 4 * archiepisoopu» dein toti populo. Ex hoc catechismo brvvissituom alium erneo dum pro pueri· quoad fieri potiet iisdem verbis exaratum Horum catechismorum versions * facieudai». sed unam pro iius- ■ · 779) . . ■ . '... ·..»■■ - A. SESSIONES P^BtlOAE ET CONGREGATIONES GENERALES ’ \or^-T--------------------------------------- ----r-T—--- -....................... ....................... -·...... A,---------------------------------- ---------- .................................. ' 780 ................ V---------- videntor. fidenter commendabo, Brevi· esae curabo, χ omne· ccclqaiae uho tantum modo instrufitionia et extra achema certe non vagaboti, longa vel multa doctrinae uterentur: et Benedictu· XIV io ana en•criptyrarüm vel patrum testimonia non affera#>; cycli ^ * patriarchis, archi^piacopis et epia&tpia data acio enim aapientiqribba m4’ loeutuhinL·'Et cfim die'7 fibraarii 1743.da uau catechismi venerabilis mihi persessum sit nos hic esae * vocatoa aS'tractan- Bellàjdnini, centra quem tot iacula nescio cur uyasa «dum de reÿ&k oqnciliaribus. non de peraoqia, huiua aint/haec penaanda et numquam aatis laudandh vel alterius redargutionem utpote concilii oequmeniei - habet: rNibil hac uniformitate pptabjlius, .nihil ad $ *maiestati et dignitati resignante· omnûo vhàbo, 'praecavendo·^ qni in multiplicem catechiamorum nec ad laudatione· declinabit praeaentiinn, quam- vV%£etatem irrepere poaaunt ^errores, conducibilius quam his dignissimi, cum' huiuamodi laude· apud 'atque opportuoiua.“ Et’Infra subdit F Brevis «C . multo· adulationem hedoleint. r1 univoea docendi methodus multum prodesso-aolet Hisci praedabitis, achema de unico eatechismo ad -faciliorem interrogations^, cum quia periculum probandujn ease, immo et defendendum, ut mihi" facit progressu· puerorum.“ Hic finem impofaere videtur,, oommonatrant praeter iam allata· hb ajiia debriem verbis mleis et humanissimae tolerantiae oratoribrv rationes, etiam aaauentes : * vestyge; sed antea objectionibus alicuius momenti l* h.cilitaa quadnabhincTannia viae ferreae ex- , in medium -allatis pauca reapondere iuvabit. bibero' coeperunt ab uno loco ad alium ferendi ae Pritoo dictum fuit, de iure divino competere eum anima ibi commorandi solis episcopis instructionem populorum. 8ed per 2° Conglomeratio ma'gnorum statuidHl quae nunc propositum Schema non laeditur iua norirhm ; tan|um yidetun per unionemparvorUm regnorum in maiorem immutatur modus illud exercendi. Enimvero nos torujn, ad nova· tandem praetenti * temporia tdo ^ dernesque civilisatioais, at _4iruflt> necessitates. Quinam suuliyti catechismum docente·, id doctrinam tradente· et oscillante·? Sine dubio fiant, sed una tantum pro unaquaque natione. 4“ Demum unia· provinciae ecclesiasticae prae­ sule· quidquid necesaanuru vel utile in Domino indicaverint ovibus bois, per modum appendicis epiacopi, et qui sub episcopo curae animarum • dWar^rersioni addere poterunt, * ut exempli gratia laborant presbyteri. Quod indigeant simplices nuper factum est in rituali remano typis de Propa­ sacerdote· catecbismo quasi typo, ad quem omne» ganda fide perbelle' edito. 3 t Haec sunt quae vestfo'sapfe^tUsimo iudicio et doctrinae euae explicationes, reducere possint ne arbitratui eubiicere nq^ostsriuni putabam, non sime diragentur et quasi in incertum loquantur, boe ab 'omnibu est admissum. AcT certe omnes sacerspe pt voto quod ai tanta bona attulit catechismua * parochorum, non miqora allaturus sit propositu· dotes habent cateehiamum a>uo proprio episcopo catechismus populorum t illi ecclesiae, $uae tantum apprObaturh, ac certa auctoritatym exaltat parochi. es( nostrae sollicitudinis finis, et est pulcherrima B qui fidelibus audientibus sicut ipso Christus, dicere^ sponsa ‘Dbmini noetri lesu Christo, cui gloria, amor ot benedictio in saecula. ORATIO rtierrndi patri» domini Aloytii ΕΊ·>ρ tpi tco pi Tiparitani1. honor, potest : ^fsa dtfclrûta mon est mea, sed «iaa yui wait mt, episeopi scilicet animarum vestrarum, et quant" ego doceo * vos doctrinnin, hanc et eamdenV docet episcopus, eamdemque docent caeteri omnes huius dioecesis sacerdotes, et in eaJem forma docent. Sed quid esset, venerandi patres, quid si'diceret, eamdem ac ego tradunt doctrinam iisdemque verbis, non tantum huius dioyceais. sed totius ecclesiae * orbi episcopi et sacerdote·? Nonne maiori tunc polleret auctoritate, e^maiori obediftntia ac vene­ ratione vdrba ipsius acciperentur et doctrina ? Hoc Eminentissimi praeside», eminentissimi ae reve­ rendissimi patres. Liceat mihi psuca qnaedqm dicere de catechismo universali nobis proposito. Me quidem nec aetatis, r.ec scientiae, nec sedis commendat aurtorite . * vi­ sciunt qui sicut et ego versantuy inter populos in­ carius cum sim apostolicus. immo vicarii apoltolici fideles. quo· proteatantismi praedicatore· et socie­ coadiutor apud feros incolas Ocoaniae. Attamen cum etiam indigno haeredi iuteg.e veniat onus tatum btblicarum. ut aiqnt. missionarii ad suos errores trahere satagunt. Ille praedicatores in rorum quibus dictum ust er^o doccfr omne· oentes ; pace tantorum virorum qui contra propo­ libris «anctis gloriantur, et iactitant se habere uni­ tatem religionis non propter unitatem dogmatum, de situm universali· catechiami locuti sunt, dicam me eorum sententiae non çonsentire. ’ praesertim cum C quibus nullo ruodo curant, sed quia unicum et eumdem habent librum, nempe bibltam quam vJcant mihi certum videatuHwlnc productionem catechiami gacram, etsi ab ipsis turpiter a vero sensu textuqae universalis utilissimam foro ad firmandam auctori­ deturbatum. Dicunt autem, catholicos nec scrip­ tatem doctrinae christianae, quam longinquis incolis Oceanian praedicamus. Tria breviter mihi tractanda turam sacram manibus fidelium tradere, nec habere uniformes libros, nec etiam, dicunt, uniformem videntur, nempe 1“ utilitas et quasi necessitas catedoctrinam in diversis regionibus ot dioecesibus: et" chismi universalis in ecclesia: 2® brevis advereariomendaciter addunt, nos ad seducendum populo· 1 Argumentum: «.Epieccpne Tipatitauus schem^adprobavit., non eamdem doctrinam docere ac in catholicis re­ V' qnia catecbismi unit*· ‘utilis Mt docentibus, qui multo gi o hismurn acceptum a summo pontifice et generali concilio, UODne reverendissimi oratores in bac aula confessi ψιι >d dictum fuit catechismos veteres in haeretis suspicionem •unt, rem ea«e difficilem multisque periculis ob­ 'd opponi posse cuilibet episoopo catecbismo mutanti, noxiam? Nonne reverendissimus Aurelianenais epis­ rsitute po­ quidem ex varietate, qua circumdatur, est ecclesia, pulorum, ratio inquam de diversitate ingeniorum, sed huius pulchritudo non respicit elementa neces­ tum huiusmodi iniformitaa nodum exularet a na­ saria. quae eadem ubique et semper esse debent. tionibus. prov . eiie vel dioecesibus, sed ab ipsis Diversi in religionis scientia gradus plenior sc per­ paroeciis Quis enim parochus pueros eodem in­ fectior instructio varietatem constituit sed unum genio praeditos habet * Bit ergo unus idemque’ elementum, unum eius fundamentum, unum aedi­ ratechismus in formulis, qui etiam contineat quae 1 ficium. instructio scilicet parvulorum, ratechismus parvus • unt de necessitate medii et de necessitate prae­ cepti. saltem pro omnibus. Vbi vero vel necessitas Quam pulchra precatio, quam Dominus ipse nos rogst. vel prudens episcoporum consensus crediderit edocuit, nt fidenter ad Patrem suum converteremus nliquid addere sive ad pleniorem populqtum in sermonem. Haec tam in 270 linguis, ni fallor, typi * · * ptruTtionem.Th ad praecavendos fideles ab erroedita est haec precatio Quam pulchra haec varietas ‘ Bed omnes vani» in linguis Deum /bfrvm appellant, bus in dioecesi propria grassantibos. sive ad eos dirigendos in perfectiorem viam, appendice id pro­ ab eoque omnis bona sperant. Concordat ergo videant Satis enim consultum eat in eodem sche­ optime unitas cum varietate, varietas cum unitate, mate, in quo dicitur: „Integrum de reliquo est dummodo fundamentum elementum sit idem. Quod impossibile non esse assero, eosque ipsos appello episcopis etc. * Nequeo reticere quaedam damna, quae a varie­ venerabiles patres, qui in suis dioecesibus, vel pro tate cate','uaporum prodierunt et prodeunt, catevincii». vel nationibus uniformem puerorum instruc­ chismoru . inquam qui eiusdem dicuntur substantiae, tionem curarunt introduci Nam ipsi gratias agentes ratechismorum qui in manibus puerorum circum­ Deo. maximos uberesque fructus iam se collegisse feruntur Neminem praeterit, omnes pueros cum confessi sunt. Colligemus et nos. qui plantabimus ad usum rationis pervenerint, actus theologicarum opera nostra, rigabimus adiutono parqchorum. spe­ virtutum elicere debere, et quidem pro suo captu rabimus quod Deus ipse incrementum dabit Bin formaliter, id est ex motivis quae actum virtutum < minus nos viam sternemus ut alii post nos uberri­ mos et perpetuos colligant fructus, quemadmodum in suo esse constituunt, nunc perpendite, quaeso, catechismos varios qui circumferuntur. Λ nos in vinea Domini fructus collegimus laborum apparent in uno indicari infanibilitetem Dei reve­ praedecessorum nostrorum. Bin minus omnem aufr remua excusationem ii , * qui legem Dei scire de­ lantis. im,altero auctoritatem ecclesiae proponentis pro actu fidei: in uno omnipotentiam Dei. in altero trectant. et de nostro labore minime praemio frustrabimur Neque more insipientium destruemus misericordiam pro actu spei: in uno catechiamo sic decernentes, quin prius aedificaverimus Nstn dicitur homo per baptismum efficitur filius Dei. attente--Schema perlegenti patet, quod prius novus in altero asseritur amicum Dei ipsum per baptismum esse. Sunt forsitan in sensu eadem, sed suntne caedem ideae, quas sibi efformant pueri? Non raro ergo fit *, ut qui aliter alterum pronuntiantem sentit, eumdem erroris arguat, et hoc non raro io una eademque famiha. Bed quod pressius rem attingit est actus doloris, quem duplici ex motivo concipi posse, amore sci­ licet Dei et metu poenarum fatemur omnea. Opti­ mum primum est, et utinam omnes omnino homines admises detestarentur culpas amore Dei ; sed ne-1 gare non possumus facilius dolore moveri ex metu poenarum, quem nedum bonum sed sufficientem esse ad delenda peccata una cum sacramento poeni­ tentiae docet ecclesia. Nunc videamus catechismos qui ve) permissi vel tolerati sunt, si hoc num pueros edoceant. Videmus ia aliquibus omissum omnino actum doloris ex metu poenarum conceptum. Quod si divina speciali gratia quis adhitus non concipiat dolorem ex amore Dei, etiam cum sacra­ mento poenitentiae ipse propriorum peccatorum veniam non obtinet, nullamqus confessionem suam reddit absque sua culpa, quia nescivit modum con­ cipiendi dolorem etiam ex metu poenarum. 8i agamus de proposito, idem est, nam vel in aliquibus omnino reticetur, vel pro verbo /rropotto adhibetur verbum promitto, quod toto caelo distat ab illo in hoc enim obligatio quaedam continetur quae novam subsequenti culpae addit circumstantiam. Quae om­ cateehismus conficiendus est. deinde adprobandu . * poste· in linguas vertendus, ut alii qui sunt prae munibus puerorum se fidelium cessure dicuntur quod sapientissimi est legislatoris. Non immoror super illud, quod addebatur ex hoc fenile aneam praeberi inimicis ihfensissimi * nostrae sanctissimae religionis, quasi poasent nos insimulare quod nova dogmate, novam doctrinam edoceamus fideles. Non nova dogmata, non nova doctrina, non novae veritates, ued eadem dogmate, eadem doctrina, eaedem veritates, uno eodemque verbo', una eademque formula exposita , uno eodemque verbo, uua eademque formula, quod apostoli primis ecclesias diebus, quod martyres inter sup­ plicia, quod doctors· inuequeatibu· saeculis, quod eceleaia infallibilis et indefeetibilis magistra semper docuit et doeebit, semper fassa est et fatebitur, semper praedicavit et praedicabit usque ad finem mundi. Non violatur, non laeditur unitae doctrinae catholicae ia confectione unias pro omnibus parvi cateehismi, sed potius roboratur. Won gaudebit inimicus, quasi triumphum reportans; ei similes non erimus qui quotidie, qui continenter e< formulas et substantiam mutat : non gaudqbit. aed potius fremet et tabescet, videndo ex variis cateohiumis unum exsurgere, ut omnes unum idemque discant, unum idemque sciant, unum idemque corde teneant, unum idemque ore profiteantur. Nisi unicum catechismum 9 788 OONOBBGATIO OENERALIS VIGE8IMA 8ΕΡΤΙΜΑ 18 febraarii 1870 ■m praecepto Varau ia vaaam consulendo do'ceraeaaa. Meeet axpariaatia labita· aoatraa aaa boaaa epieooperam teatimeaio malam ia tantum oravisse, ut alirabi in aiagnlia dioeoestbua ai agni i oateebiami. habeantur at ampliae, confirmante· deinde verba •Ma magiatram ; edoeet experientia qued abi oaa- et aaliam taatam fertar, reosaaobut iidem rataabiaai : et aaearera noa débita qood isti «atecHemi multiplieabaatar aire ex .diverra ridaadi et agendi ra­ tia XIII, ubi Inaurata opiaaoperam ipaia lamenti· Clemen­ deinde auotoreb eoneludent ot quam •x propria petaoaa loquuntur, humillime et modestis verbi· diount. Siqoidem experientia oooetat abu- tione, aire ex quadam velati iaaata prapeaaioao ■u ex meltipliotata eeteohiamoram ortum non nova semper agoadi, aire aliis ex eaaaia, qaaa aec opportunum aee aeoeeeariaa ex^baera hic puto. penitae eeee auppraeaum. Progrediuntur deiade, et allegata unitatis utilitate, praeeeribuat esteviiismi Erobo igitar intellexerant aaotores «chomati· qainam dooendi suât, quidaam ipaa»deiado docenda est fideliam universalitas : doceaui aaat praecipue pueri, doorada aunt dogmata fitfei. docenda aunt ea qaae necessaria aunt vel neceaaitate medii, vel necessitate praecepti aaltem pro omnibua. s 790 parvi formam, qai Mteehisma· tali· quidam esse debet, ut a puaris etiam a teneris (pioati loqqgn tur) unguiculis dirai debent, et omnium etiam ru­ diorum captui ait accommodatu·, lubeat deinde ut archiepiscopus colluti· consiliis cum suis suffrsganeia, deiade cum reliquia eiusdem nationi· archtepiscopis procedant ad reraionem letiue parvi ca- 4 Et tfc oportet ut unum vel simplicissimum ver­ techiami prototypi, de eetero liberum facientes unibum addam circa explicationem primi praecepti decalogi datam a venerabili cardinali Bellarmino. B cuique episcopo illa additamenta seorsim addere. Non eeaet certe hic locus et tempua de hac re lo­ quae ipsi magi· in Domino arri«erint. Talis iam est sensu·, ni multum fallor, ab omnibus acceptus quendi; aod quod audivi, niai male audivi, ad hoc schematis nostri. me impulit. De illima explicationi· servandae neEt si ros ita «it, ego peto, reverendissimi patre·, ceaaitatp non adducam quod e scripturis habetur, non adducam quod ecclesia tdhet, aed ad facta ubinam iu illi· verbi· inter alia reperiatis illas in crepationea auctorum schematis advenu· episcopos ' recentiora provocabo. Quid aunt spiritism», quid tabulae dictae parianti, quid magnetiamua aliqua Olim accusarunt eosdem schematum auctores quasi speculativi nimia essent, theoretic!, non practici. aaltem ratione, quid bunt tot iurumenta. tot actu· Nunc autem quia practici eue incipiunt iuxta om­ vectarum secretarum. quid apnt. vel aaltem quid indicant, niai commercium cum diabolo’ quid aunt nium testimonium, et postulata episcoporum lege­ runt et postulata et lamentationem ipsam adopta­ tot laude·, tot hymni typi· editi in laudem dae­ runt, quo se referent? Uno verbo quia practici monia ipsius? ! Vos indicate, emineyitissimi ac reverendissimi erae aperte incipiunt, accusantur. In quam denique partem seae vertere debeant auctore· schematum, patrea. ego sileo. contentu· quod animum meum ego humillime fateor me nascire. Sed pace vestra, libere pandere potuerim, non quidem ut alicui mo­ quod gravius est, gravibus aolemnibuvque verbis rem gerere aut blandiri vellem. Abait enim ut vel cogitem, unum tantummodo eaae egtoi venerabi­ in bac aula conquisitum est. ita quidem ut verba libus praesulibus, qui in hunc locum aacendat. in C adhuc in auribus Ubstris resonent, quasi per dis­ positionem schematis iretur oontra iura episcoporum, boc omnium ampliaaimo consessu loquatur, ut vel decurtaretur ipsorum ius. abscinderentur eorum alae, blandiatur vel approbandi vel animo contradicendi et contradiceretur verbo illius qui dixit Suita· ducatur, dum oppoaitam tuetur eentetitiam. rrgo dorrta ornata grata . * Iam pueri nostri rarissimi ORATIO et dilectissimi oumquid ante omnia non Christi sunt. rerrrrndi patrii dossmi loan nit lairphi f'aict Christi et eiusdem virarii potiusquam nostri’ rpttcopi Brugtnti * '. Profecto non agitur inter nos de petenda a nobis parte hsereditatis quae nobis contingit, sed potius Eminentissimi praesules, eminentissimi et reve­ quid docendum nobis est. Hoc est ut quiescamus rendissimi patrea. in verbis istis suavissimis et tam veris Tu, fih Excipienti mihi cum omni, qua par erat, reve­ mi, aeuipar mrcarn aa, at omnia meo tua tant. Aliunde rentia et discendi studio illa, quae initio praeser­ quod iam facturi sumus, aliud meis oculi· non est. tim buiua discussionis graviter ac aolemniter de quam litterali· repetitio illius quod quidem apostoli •chomate nostro dicta fuerunt, non «ernei succurrit timor ne aut leviter, aut quaai ex' auperficie schema praestiterunt, scilicet postquam illis non singulis, sed aub capite Petro couiunctis, Christus Dominus legissem, et neraio quo caeco favore abreptu· achema dixit; Buntta docata, ipsi ente discessum suum perperam intellexissem. Nunc autem auditi· revecomposuerunt suum, liceat hoc dicere, parvum catercndiaaimi· oratoribua subsequentibus, re· meo aaltem humili indicio confecta eat; et aub involucria ver­ D chismum temporis is-iua necessitatibus accommo­ datissimum, symbolum. An ideo apostoli renuntia­ borum quae a principio mihi videbantur clara at­ verunt iuribus suis! Certum est de hoc quidem que aperta, certum eat. et iam ab omnibu· agni­ apostolos nunquam cogitasse. tum. non latere sensum quemdam occultum, et ut Quod hie autem de symbolo dicitur, et de ora­ ita dicam, myaterioaum. tione dominica, et do salutatione angelica, de de­ Auctore· «chomati· in adnotationibua suis, tam­ calogo, de sacra scriptura, de aliis bene multis, quam relatore· fidele· (quod inter praecipua ipsorum facile dicere possem. Sed iam satis auperque de officia quidem erat) postulate nonnullorum episcoistis, et meo aaltem iudicio apud omnes ism in porqm referant et lamenta de mali· ex diveraitate catecbiamorum profluentibus, dicente· ex eodem confesso est, unitatem, uniformitatem catechismi parvi esoe^rem id minus summopere optabilem, ut. 1 Argwtntan .Kpiaeopu Bragrnm Ubeater admodum •nbacriben^M irhwti dixit qaals ed litteram M. D· in­ commodi· divenitatie eataehiamorum ronqueetum iam ···· cae­ ciliam praviectal· MseUtaMess tertiam aaeo IWt. RafUtavit diMealtalea ooaua «eheana -Ih1-- praeaertim area parvi cateehiami cAmpovitianem, veraionam et diffnaioeem. Bellamini caleciuamnm ptaribee commendavit Addidit optare se, nt ia ftonte novi oateeUrai cnbltaliba· verbi· «cribatnr Bomoww caVeeAiaauu, quo Acilia» a primi· buiaamodi varii· parvuli ooguoammt at diaaant m mae Romaao-oatbobeo·. * prout in schemate dieitur,' qui cor unum et animam unam habent, habeant quoque idem os, eumdein sermonem ; nt quemadmodum uniformités hebetur et haberi debet in significatis, uniformitas eadem, quantum fieri lioet, habeatur et reperiatur in signis. Et si unquam hoc verum fuit, est praesertim nostro tempore, prout iam etiam multotira intinuatum fuit, nostro tempore, inter medio· qui no« undique KP 791 A. 8BB8IONES PUBLICAE BT 0ONORBOATIONE8 GENERALES circumstant errore», iater media parieala spiritus novitati·, inter pericula maiora, addiderim, qaao initent ex parte novernm methodorum. Numquid verum non eet, reverendiaaimi ia Christo patree, methodo» docendi elemeatares moderna· plerumque adinventea eoa· et inveniri ab aaetoribae qui catholici non eunt, qui rationalistao mint, na- terialiatee aunt: aaitem ego id teetari pomum et debeo nomine epieooporum Belgiii Novae methodi docendi elementaree apud noa paaaim compositae eunt et proponuntur ab inventoribue materialistic et rationaliatie. Iam inter media illa perieula erro­ rum et novitatum et methodorum apparet, ut ha­ beamus tarnqu-rn turrim, tamquam immotieaimam rupem, cateehi. urttn nostrum parvum, et ideo lingua latina mortua, fixdr immutate xromponendum. ut stet firmus orteehinmua, quomodo statVulgate nostra Dixi uuiformitatem catechismi nostri summopere optabilem ease, ai tamen ait possibilis: utique ad impossibile nemo tenetur. Iam ne obiectionia vim vitaro videar, robia permittentibus, reverendissimi domini, triplicem distinguam brevem difficultatem, ri parte tompoaitionia prototypi latini. ex parte 'ersionis. rertip tatfpatriae et veritatis historicae teneor dicere, quae­ cumque do synodo provinciali Mechliniensi cx hoc ambone dicta fuerunt, fuisse poraus erronea. Dictum fnit quod prima synodus Mechliniensis celebrate fuerit Mechliniae a magno Grsnvellio quodque in synodo episcopis mandatum datum fuerit, ut in suis dioecesibus oateehismo» componerent atque ederent. Atqui primo cardinalis IGranvcllius nulli synodo provinciali in Belgio unquam praefuit D Meohllniam quidem venit, aed paucos post menaea - . — evocatu» fiait Vesontionem, nt matrem suam aegro­ tantem inviseret: deinde Hornam venit, et in Belginm numquam reversus eet. Secundo in tota illa synodo provinciali Mechliniensi prima, ne verbum quidem de doctrina Christiana, prout etiam nullum de oateehismo verbalem in secunda synodo Meehlinieaai. Verbum aliquod omnino clarum ot distinctum reperitar jn synodo provinciali Mechliniensi tertis, et quandoquidem ille artioulus paucis lineis constat, peto veniam a reverendissimis patribus ut textum istius decreti vobis legere possim. Celebrata fuit haec synodus anno 1707, et titulo XI cap. 6 legitor: ^Diversitas librorum doctrinae Christianae seu oatoohismi magnam in discendo et docendo parit dif­ ficultatem : ideoque mandat haec synodus ut parochi ubique ad qnoa spsetat, a foeto nativitatis Domini proximo venturo, eamdem modum ia docenda et discenda doctrina Christiana ubique teneant ot tonore OONGRBGATIO GENKRALI8 VIGE8IMA 8EPTIMA IS febrwti 1870 79S 7M lx qme quidam liqaei ■■■!■» divaruitatnm i paatilni debater, clique mod· laederetur. Perbelle •aim dixit «pieanpaa, ai feliar. Bellioreaia, veaepatrib·· iatiM aynedi provincialia, aieuti a nebi·. rnudam umbram Petri eabemata noatra protegere * faciant πΜΜηηπ· eedem oeule e«anideratam fei··· a 8i beet adder·, non abo Mam loeatna aibi vifiMur at varber·· ieteraai mama optima, at arbitror, emineatiwim·· oardiuali· viaariu· ia ana erdiaatiea· interpretata· aui I860: uaKat«m quaerit, dtveruitaUem at multiplioitatam vitnr· «ematur. apiwapua, earn dixit, atiqao nmbram Petri noetra •ahemata protegur· ad detagaadoe error··, et ed apiaaaporam iara viadraaada. Noaaalla dicantur Kg· ha eum patribaa eyaodi provinciali· MrehH- niaaaie me ipaa· fidanter at humilitur aoaiaafaae, dice aie libeatimim· eabeeribera eobaaiati aeatra tali, qual· ad liUmam ret: ita at qu«madmodnm turn habemu· eatcchiamum romaaam ad paroeho·, ita qnoqu· habremaa eateehiamum, libellam parvu­ lum. cuiaa primum niodi proportioni· •um forot nomen porrnli noatri inter rt durant ee oaae vocabulum litteria ai pomit eiaa(freil tit/mttt rem dipito) imprea,Romann· cateehiamu· , * ut aie prima verba, quae legent. aciant, romance ratholieoa. .3 ORATIO rrrerrndi patri * doetini Itdii bruti rpitcapi Srprtitu tt Sutrini. F.minentiaaimi preeeidea, revarendiaaimi patre·. Gaudeo mibi vobiaquo gratulor vehementer quod fero ea omnia, quae mihi ex hoc ambone dicanda propotuerim, iam tatjl bene ab reverendiaeimi· pa- tribua qui me preeeeeeerant aint veatria oculi· aubiecta atque cxpoaita. Cum enim vix traneaeta prima generali congregatione, in qua •cbema noatrum da parvo cotzcAirmo propotitum fuit, tria animum meum commoverint, atque ideo veniam dicendi petierim, enltem de dnobua iam aati· •uperque dictum fiiiaee mihi videtur. Primo enim multa obiecta fuerunt contra poaaibilitatem praelinam parvi uniu· univer•alia eatechiami, deinde praeclariaaimi noatri achematia auctor·· eliqua ceneura perculei fuerunt, tertio iaculZ i acta aunt eontra cateohiamum parvum aat revureadieaimae CaroaeeaaoMi· aHqaaado vol ergo aaetoreo achematam, vol ergo aliaa pare····. quae viduutur mibi diet non poeee eam magma rerereatia aummi pontificia ae oanctae •adia Neoeio quomodo in aliqua ex tranaaetie congregatioaibua eermo occurrit da aynodia provineialibne in Italia, dietumqae fait auctoritate clariaaimi auotorie concilia provincialia in Italia fnieae a con­ gregatione aliqua romane praepedita. Miratu· aum cum talia audivi: certu· enim eram nanctam hanc aedem, quae par congregatione· mandata aua ad epiaoopoa univerai orbi· tranamittit. non modo nun­ quam impedivi·»· concilia provincialia, verum etiam hortatam eaae. ut quantociu· et quam diligenter iuxta ordinationem Tridentini fierent; et excitaaae archiepiacopoa. qui tali in re négligente» aliquando fuerant, ut auo munere fungereutur. At cum dubi­ tarem de veritate documenti, antequam documen­ tum illud (quod ai vobia placuerit legam) afferrem vobia. certior omnino fleri volui de veritate docu­ menti, et haec eet approbatio (astrudit folium) qoata ex nrchivio congregationi· epiacopornm et regula­ rium retuli. Exiatentia huiua documenti vera eat. et omnino copia conformia eat originali exiatenti in regiatro sacrae congregationi· epiacoporum et regularium, tomo epiacoporum die 14 maii anni 1738. Si piaret vobia. documentum legam: eet epi•toia data ad triginta quatuor epiacopoa Italiae et inaniarum, dio 14 maii anni praedicti '. pMaximu» et vigilantiaeimua telua Mnctiaaimi domini noetri (papae Benedicti XIII aanctae memo­ riae). qui etrenue operatur tt providet quidquid Dei cultum et accuratum regimen animarum aibi commiaearnm reepicit, aanctitati aaae auggeeeit, elapaum iam eaee triennium ex quo finem auo concilio Ro­ venerabilia itemque doetioaimi cardinalia Beilarmini. Poaaibilitaa practice, utiiitaa. immo etiam neceaeitaa parvi huina eatechiami univeraalia iam aalia demon•irata eet Ccaaurae, quae contra acbematia auctore· nietao fuerunt, mibi videntur aatia iam demonatratae in aua aubatantia minua bene fundatae. Sed pauca iccba circa haec mihi dicere faa ait. mano ipee impoeuit, neque adhuc dominationem tuam Optarem vehementer, reverendiaeimi patre·, ut quidquam diepOeuiaee, qUod concilii provincialia ce­ eam charitatem et maneuetudinem. quem toti·· lebrationem reepiciat, nec initium dediaM ipei con­ commendatam ex boo ambone audivimua. noa modo cilio celebrando, lient tantopere eadem concilia erga impio·, «ed in ipeie damnandi· arroribna. etiam provincialia (notate verba) inculcaverit Mnetitaa aua tandem aliquando erga pmcclarimimo· achematia in ipeo concilio Romano verbi· quae leguntur tit. II auctoro· adhiberemua Cogitemua ipaoe praeclari»de eonetitutiouibua cap. 2. Et quamvia aanctitaa aua eimoa enotor··, quorum nomina ab omnibu· noecunpraeclaram habeat de te aeetimetionem. et certa ait tur, nihil aliud feoiaae, quem terni· aummi ac ve­ te fideliter adimplere omnia, quae in aacro concilio nerandi pontificia obtemperare; ei diu noctuqua Tridentino praeeeribuntur. quamvia id conaulto et loaudaaae ad paranda aa •chemata, quaa nobia vehementer commendaverit in concilio Romano, ta afferuntur. Eratne hio fructu· laborum ab ipaia D men acire deaiderat quibu· rationibua adducta doexpectaadua, ut de ipaia vel etiam euppoai poeaet minatio tua ita dietulerit concilii provincialia cele­ in aohematibua nobia propoaitia iartl aanetieaima brationem. Hinc iuaait m· haaoo littera· mittere ad epiacoporum imminn«re volai···) Atque faa mihi t· elioeqae archiepieoopoe métropolite· nimium enim •it atiam aliud adiuagere. Nouaalla aliquando mihi eordi eat aeio, et fervori pontificio, ut opua tam neex ore oratorum ia hae aula excidere videntur, quae oeaearium bono dioeeeeepa regimini non omittatur. noa modo cunauram portent ia auctore· aehematam. ••d fideliter impleatur. Placeat dominationi tuae •ed quantam ad m· attinet, namqaam ago proferrem, reapondore quidquid da hae re eanctitati renunciantimeo· ae ea magna reverentia, qua· aummo ipei dnm miH erit * Poeito hoc argumento, reverendia­ aimi patrea, voo videriti· cui tribuendum eit, ai > Argonautam ; .IpiMepaa Nepeniaaa inti· iamaanratam concilia provincialia tam frequenter in Italia elapeo e··· ait nevi haiaa parvi «eteeMiaai eaiveraaUa peeetHUtatam tamper· habita noa fuarint, aa haec culpa ait Ro­ prectima, ntUitateae, imae M Meaaaitetem. BeUendal eetemanarum congregatio····. chiamum eb eWaetfa vindicavit at aeteadit amiaaetiaaimi aarSed iam venio nd parvum cateohiemum venera­ «tinaUa Pntriai ardhntlanam ae»» IMO latam aum nen taamauaae, aed daemtibm tMtnm aaetbedum jnimdam aeqnendam bilia cardinalia Beilarmini, ot ad rea romanaa, quaa ego dedi···, at ex tpna aina titule lie··». Talaam eam damteetravit Rom·· aummo Dei beneficio ortu· et educatu·, melis· ordlaatinal bala eemaioMm dadiam tgnoraaliem populi Romani, fert···· oognoacere pomum, quam qui Romae non et perperam admodum tgaonatiam huinamedi ab nao ex prueMdeatfbna emtorib·· obiartam a»··. Bee ipeum plaribna con­ * firmavit 1 Documentum a mora congregatio·· llalire editum, orator in ano mrmone latiae recitavit. A 8E88IONE8 PUBLICA* KT CONGREGATION!® GENEBALM multam venati fberint Kt primam diffiteri Ma A possum aegre admodum me sudivisoe, quae dicta «unt coatrs venerabilia cardinalia Bellarmini eat · * cbismum : doctrina ipsius oatoehiami aliquando eet impetita. Dictam eat, illum eetoehlamum saltem non- 796 et exerrai auabteriom parochi, ι~ι,ιιι· mihi eontigisee, ut parvulum uaum scandalam pecuum · ab legendo nive ab addieoeedo beo pano utirhicmir invenirem. Kt interrogavi etiam abeo oeaetanono aaeoa, alioo preehytoroe qui Borneo etiam miniatenulla continere, quao puerarum ianooeatiao obesM\rium idem exercuerunt; mihi dixerant nunquam id ponunt, ai non lingua italic *, cod forteaeo eam is aliam linguam vertantur. Et quod melina eat, ad­ ducta eet auctoritas emisontiasimi ac reverendissimi cardinalia vicarii ad comprobandam catechismum Bellarmini Romae ni) peperisee niai ignorantiam; quare eminentimimu ac reverendissimus cardinalia vicariae neces·» habuit odere aliam catechismum maiori· molis, v' jpndem aliquando haec ignorantia a uopulo remano averteretur. Rt 1* de doctrina venerabilia cardinalia Bellar-, mini loquens, nulli· alii· opua haberem argumenti· ad statuendam integritatem eiusdem doctrinae, quam auctoritate summorum pontificum, qni parvum Bel­ larmini catocbitmum non modo edi iuaeerunt, eed Romae utendum eoae omnino praeceperunt, et hor­ tati aunt patriarchas, archicpiscopos, episcopos totius orbi·, ut quantum fieri possit ipao catechismo ute­ rentur. Gratia· ago Deo ob «ecretum nobi· im­ petitum, quia >i romani noatri noscere possent cateihismum, quem semper prae maoibua habuerunt, errores continere, inutilem ease et periculoaum, scan­ dalum corte maximum paterentur, et nobis possent dicere catechismum proposuisti· erroneum, inutilem et pericu' ·φΐ. aibi obveaime. Fortaaee id ex simplicitate populi romani ot puellorum ot paoliaram nostrarum ex•urgit Congratulamur de hae simplicitate, ei Deo gratiae sgimus. Sed video etiam traductiones huiusmodi cato- chismi, quao, ut probe scitis, factae aunt in omnibua ferme linguis, piares facta» ease in linguam galli­ cam ; et testimonium affero synodi quam habuit Fran­ ciscos Perigod episcopus Arausicunus die L3 aprilie 1600, n. 9. Haec habentur; «Similiter parochis et ludi magistris praecipimus, ut habeant doctrinae Christianae libellum ab illustri cardinali Bellarmino editum, et de mandato nostro nuper gallice eo fine traddetum, ut qualibet die dominica illum pueris et populis exponent.“ Idem praescriptum est in synodo Rothomagensi ab archiepiscopo Guillelmo Besoin anno 1717 acta. Itaque, ut reor, etiam in alias linguas, et in gallicam ipsam verti posset caté­ chismes parvus Bellarmini absque scandalo ; nisi forte scandalum oriri possit ex novis docendi me­ thodis praesertim in regiones aliquas a nobis longin­ quas introductis, ex methodis scilicet rationalist··. Bed de hae re iam satis dictum est. λ’βηϊο ad causam quae impulit eminentissimum Ab >■ ouate mea aetate (ex experientia loquor) ac reverendissimum cardinalem vicarium ad aliquid parvulum hunc catechismum Bellarmini prae ipaniaddendum catechismo. Ae primo dictum est, plure· bus habui, et solerter cura magistrorum, et prae­ Romae esse catechismo·. Fortaaee qui talia dixerunt, sertim Dei summo beneficio didici. Itaque liber hio norunt rem optime. Ego unum tantum catechismum gratissimus mihi ense debet, ut liber, ceu appellavit Romae novi, catechismum parvum Bellarmini ; nam catechismum episcopos Carcassonensis, ut liber meae doctrina, ut inquiunt, magna Bellarmini non est in religionis. Viginti identidem annos puero * adolecoen- c usu neque in nostris paroeciis, neque in nostris tesquo pro meo munere docui de hoc catechismo. scholis. Doctrina magna Bellarmini confecta est ab ct testari possum tum cum fungerer officio magistri ipso, ut probe scitis, non nt in manus puerorum veniret, sed ad informandos magistros et Bellarhumaniorum litterarum io lyceo huiu romani se­ minarii, tum cum duodecim integros annos fungerer mieus in es doctrina usus est figuratis locutionibus, officio parochi ad Sancti Imurentii in Dtnuo, me similitudinibus, quae eo tempore, quo ipse scribebat, semper maximos fructus ex boc catechismo accepisse. optime conducebant ad rem ostendendam, quam tibi Doctrina enim omnino catholica et una huius cato- proposuerat. chismi, si opportune, si ea qua fieri potest dl'igentia, Doctrina itaque, quae semper est adhibita, est iuvenibu· et pueris tradatur, certe fructus suos fa­ parvus catechismus Bellarmini. Sed tamen aliquando cere debet. Non morabor vos documentis illis, quae anno I860 ros aliqua circa id est immutata) Minime, non modo a Romanis pontificibus, sed etiam a reverendissimi patres, et satis sit ipsum titulum doctissimis viri· afferuntur in subsidium doctrinae libri, quem prae manibus habeo, vobis indioare cstecbismi Beilarminici. Doctissimus Mamachius Arguassata· : .Ipbrspar Aaxastaeus sebosae approbavit st tails soporari posse ait tiflUaltalan, quas ee ofiernat pro introductione, parvi nsraasalri retabhml, qaassptars n eu seqnuatar brais, maisnm nimirum asaltiatationsei nitetis oeoMas ot eoaibrutitatis tatriaM, naiom Matta alacri tata ot isvsssatie· ia dtante, svitetieaem taqusetis eatesbtaere· sseteticeU eum étatisais pasiUsram, s diamante· spieoepie ia adlnplrads inesuti stato, ot roadsteads nentibus serem qai promovero cenentur saltata errlmiae ab aposta­ ta sods dtaaetas. Optaro w st son esta BsBsraüai catrrhiseros prae oralis habeatur, ssd et ceteehtane CsaWi et pesMlarioree sbi, d qai nat. Petitionees taisssda· ease ad suemum poettaam pro efloramada depatetieM noassllormu u patribus, qui, adhibitis adlutoribu, peram eetecbiamnui oonAeisst. Bagavil etiam nt ia oocumesico pera eatechiama mentio Aeret de mandato uc mafrsasonium coulrs Icpes rc<;essse fUtioo contreAers ortmfcsr.” îflfi A. 8E88I0NE8 PUBLICAS CT 00NGRMGATI0MK8 GKKKRALJB8 etia» protestantiba» praetextas aaM· abiiesaedi A divsraitatem naatrorum iiaisthiamsrom, queado ipais exprobramus diranaa ipsorum doatriaaa. * 9 Fideles maiori sBrritate et esta asaieri re­ βΟΟ Bago igitur va», aaaitaatiaaiari ae rovureadiasimi patie·, ut aea roeedatia a propoaita aaiaa eateehiami pro amvarsa eeaieaia eeafiaiendi, aed pati·· «t aap- Afti m AMi ^ftpolMtftr * mmmÜmùbo verentia sceadaat ad toetieam, atudiuaret medita­ tionem oatocbiaasi, quando aaiaat baaa Hbram aaa •liqui patro·, qai, adbibiti· adMeribam, admeveaat ease a aaia taatam partioalaribas apiaeopi· props situas, aed sb omnib·» apiaeopi» erbia csktbelta venerabili· Bollanaiai eatoghiamam, aed «tiam aatochiamam beati Oaaiaii, at ali·· proeekroa oataabiame· aaaaua baie ap eri, prae eealte babaataa ■·■ aatam approbata· ; qaaadp aaiaat ipaaai approbata· fbfaaa bia ultimis tomperibes axaratoa, maxim· illam, da in ipao oeoumaaico emmiiio, at eeafiraaatam a Chriati rioario. Licet enim omasa apiaeopi, aiagiDaÜBaaapti, amt aaaiau reparation· digai at doctor·· lagitiau suarum eealaaianu·, tamea aaao negabit baaa ve­ qao locata· eat diaartiaaim·· epieeopna Briotiaaaii nerationem augeri ex union· omnium apiacoporum, Rogo etiam ut qaaado agetur da praecepti· aoole- Caaterum singuli epiaeopi non aunt intallibilas : in­ fallibilia unus «Aus eat Deas, at ilia quam donavit ■iae in boo novo oecumaaioo oatechiamo, iuxta ··■- tamquam da oatechiamo aamoria omaibua obvoluto, •d quam eoafieieadam, ■·· pro qao ad perfectioaem adducendo, cantam oetogiata aani oonaumpti fuerant. teatiam reverendissimi patria Savaaaeaaia epiaoopi, hac praerogativa pro bono «aiveraao aaclaaiaa, at meatio flat de boo mandato: JiatnaMntuM ooatra Ispss sceirsse» centrafisrs aea ettoitati, ut fidele· non sirnua taaquam parvuli fluctuante· omni vento huius magni aaerameuti reverentiam baboant a doctrinae. Cum haec ita sint, evaniro poteat quod iuventute; arga hoc sacramantum, inquam, quod iam accidit, ut in particularibua catechiami· ae in­ sinuent aliqui errore», vel quaedam decisione· miaua tam acriter impugnatur nostris iati» temporibus. Caeterum haec omnia aapientiaaimo vestro indi­ veritati conforme», quod certe evenire non poterit in oecumenico oatechiamo: scientibua legem loquor. cio humiliter •abiicio. Necesse non eat hio repetere quae aapieater dixit ORATIO epiacopua Careassonensis, et quae possent noatri· rrrrrrndi patri) do»im Laartnlii Qattaldi argumenti» confirmari. tpiteapi Saluiiarwa '. 3° Vitabitur continua mutatio oateebiamorum, Eminentissimi praesides, eminenttaimi ac reve­ quae offendit puaillo», qui annt minus apti ad dignos­ rendiaaimi patro·. cendum, non mutari veritate», licet mutentur formu­ Tria nobi» proponit hoc acharna: 1° de parvo lae verborum, quibus exprimuntur. In mea dioecesi oatechiamo praecipiendo ia tota ecclesia, semotis vidi mutare catechismum quatuor vicibu» intra spe* ut hio novus parvus tium tri < a * annorum. Quatuor ultimi venerandi caeteri· pervia catechiami»; 9 episcopi doctrina et pietate praeetantiaaimi, aelo catechisms· oonfioiatur iuxta exemplar venerabili» Bellarmini; 3* ut quam maxime commendetur «lu­ animarum certe ducti, de optimo oatechiamo auia fidelibus tradendo aerio cogitaverunt: unusquisque dium ct usus catechiami remuai in clero. Quod ad primum piouiaaime approbo, atatuendum eorum »uum dedit catechismum, praedeoeaaoria oatochismum augendo, minuendo, vel ordinem locutionum C eaae et praecipiendum unum parvum catechismum pro tota oooleaia, et removendam hano diversitatem, mutando. Eorum oerte laudanda eat intentio ; attamen varietatem parvorum oateebiamorum, quae varieta» fatendum est multa incommoda at multa» queri­ monias ex ii» mutationibus provenisse, inter qua» certe in die» magi» magisque augebitur, niai quam­ primum remedium afferatur. Ratione» quae me recensenda est non ultimo loco querimonia paren­ tum. dolentium se vix posse docere vel interrogare morent ad hoc primum punctum »chemati· ap­ probandum, iam a patri bu» qui me praecesserunt «uos filios circa doctrinam Christianam, ob mutationem abundantissime allatae et expositae fuerunt, et formularum qusa ipsimet didicerunt a iuventute. 4* Multum adjuvabuntur episcopi in adimplendo propterea ab iiadem afferendi» abstineo, ne patientia officio quod ipsis inhaerst evangelisandi, et doctri­ vaatra abutar. Dicam tantummodo etiam in mea nam Christianam explicandi. In hoc augusto con­ dioeoeei me experiri maxima incommoda, quae ex sessu audivi plure» venerabiles episcopos insudasse hac varietate catechismorum oriuntur. Habeo plure» et per multos annos adlaborasae ad conficiendum ex mala dioeceaania, qai aingulia anni» transmigrant in vari·· dioeoeaea Galliae, qui tranamigrant in varia» catechismum, eum magna res sit catechiami parvi confectio. Multum allevabuntur episcopi at prae­ dioeceses Italiae; habeo alio· qui veniunt in meam sente» et futuri, »i prae manibus habere possint dioecoaim: at experientia video quomodo haec di­ vertit·· oateebiamorum afficit, ut quando in e»· catechismum totum confectum ab aoclesia, confirma­ tum et approbatum, qnem poaaint axhibara fide­ parta· quia transeat ubi alius oatechiamo· traditur. libus suis, sicut tridentini patre» exhibuerunt parochis D negligat doctrinam Christianam ; at quandoque patres catechismum pro ipsis confectum. nssciant docere catochiamum proprio· pueros, et 5° Per introductionem unius cetechismi pro teta quandoque puer adoleaoentulua, qui debet per varias ecclesia facilius poterunt resistere epiaoopi atatolatria dioeceses transira, antequam totam catechismum huius saeculi, vel imperantium conatibus, qui volunt didicerit, ob diversitatem catechismorum quam ma­ xime impediatur. nationales, ecclesias oonatituere et separare · vera Christi ecclesia, quae fundata est super Petrum. Certissime uaites oatoohismi hoc etiam commo­ dum habebit, quod unitas eecleeiae catholicae magis Christus enim non nationalem sed unicam constituit magiaque folgebit in toto orbe, magis magisque ecclesiam. Non immorabor in refellendis obieetionibus factis splendescet eoram protastaatibus et schismaticis. contra unicum catechismum : iam alii venerandi pa­ Hoc commodum habebit, quod omaes filii, eocleaiae tres id fecerunt sapientissime. Illud tantam dicam, 1 ArgUMatast'. .fi>i»t»I»· fislatlara· pisatote» spprsbslesum Christum omnibus hominibus qui sub caelo vit uaua parva· pro loU «estais st fissi st psaacipi «alsobismasL sunt, eamdem doctrinam dedisse, eadem mysteria, VsasssNUs esrttiaUsBsUsmtai satsshtosaai Usst uaxtos oro«isaistasa, aoa tsasm aadsqaaqas psstatam sass, atqas at eadem mandata, eadem sacramenta, et proinde iis­ typma hsbsadais. Ptar» ia ilio dataerari dna sacrssssata dem posse dari eumdem ostechiamnm. Pro peculiari­ saebaristta, posaltsatis·, mMrtesali. ntgatta s ooaeilio bus circumstantiis praesto aderunt parante·, pastore·, aoeastks «ptaopas, qai opa» ilM esafisasa, st alta qai ct supra jpsps episcopi, qui speciales dare debent in­ sxsatiaars Msat. at hac ratios· parvus cstsehtosm psasit structiones, ut dicitur in schemate nobis propoeito. namibus sarti·» satiadwM·. * 801 CONOREOATIO GENERALIS VIGE8IMA 8KPT1MA 18 februarii 1870 80S cathotieae inter » arctiorib» vinculi» eonetringen- a eramentum quod eet centrum noatrae religioai», tur, d·· ontM· eamdea (dem iiadem verberum quod eet ea momentum amari·; et aoecio quomodo fermnlia exponent. Poaaibiliaa· aat hie eateahiemmT ia boe parvo eateehiamo nihil dicatur de eneharietia Prim· froate iwfaiih aaa videtur raid# poaatbiHa: tamquam eeerifloio. Ex hae partq^ certe, quod ad at aaaa plaraa diffieultato· oppeeitne fuerunt Sad •aerameatam eneharietia·, qnod ad «aeramentum poenitentiae epeotat, debet fateri, ia hee eateehiamo tamen qaamvi· baa diAealtatea plaraa aiat, tamen plura deam·, et omaine exoptandum eeee, nt ia boe arbitror raapaa baiaafaadi eateehiemum lari poet·. Nam eataahiauaa. parvae uaivoraalie, m» eeu- parvo ceteebiamo ea poaantar da oonfeeeio» aacratentia, aoa dabat aaaa aliud, quae brevi^ accurata, mentali, de eneharietia tamquam «aeramente et aacriperapicua expeaiti· quatuor partiam, ax qaibaa flcio, quae nece maria «nat ut fldei··, ut parvula· renatat totum ayntema doctrinae chriatiaaae. Ittae poeeit admitti ad eacram aynaxim. Similiter etiam de matrimonio hae noatra aetate quaedam ibi eeaent quatuor partae aunt'aymbolum apoetoloram, oratio dominée cui adiungimna aalatationem angelicam, addenda. Et plurime alia addenda generatim. Mea Mutentia e*t, eateehiemum Bellamini pome praecepta Dai ot eodeeiM, ot demum taoramenta. et certo utiliter adhiberi ab iia, qui debent hunc Iam vero pro «inguli· articuli· aymboli apoetolopm, pro aingulia petitionib» orationi· dominicae, et novum parvum catechiamum conficere : aed una cum hoc parvo eateehiamo Bellartninico, etiam ali» cele­ deinde pro ealatatione angelica, pro eingulia prae­ briore· eateehiamo· eme adhibendo·, et ad e» ad cepti· decalogi, pro aingull· (aeramenti·, per inter­ rogatione· et reepontione· flet brevia expoeitio hui» B quo· «peetabit hoc opu conficere, pertinebit etiam fete habere velati apee, quae ex eelebrioribu· ca te­ articuli, hui» petitioni·, hui» praecepti, buiu· aach iamia «eligant et timui componant omnia, quae rramenti. Et certe expoaitio brevia, accurate, non videbuntur aptari. Et mea etiam Metentia eat, me· videtur re· ita difficili·, quae non poaait accommo­ eat opinio, maxime convenire, ut. aicut dixit epiadari et adaptari cuiuaque fideli· ingenio et indoli. cop» Savonnent!·, efficiatur, ut hic cetechiam» Hinc difficultate· quae allatae fuerunt ex diveraitate parvut quantum fleri potmt omnib» Mtiafaciet, ut ingeniorum, ex diveraitate culturae, ex diveraitate indoli·, mihi videntur facile aolvi pome ai animad­ pomit ab omnibut libentiaeime et bono animo ad­ hiberi, ut epiacopi non debeant deinde fortatM tota vertam», hu diveraitate· eaae in unaquequo dioedie audire et excipere querimoni» parochorum et Ceai et in unaquaque familia. Ne confundam» parvum catechiamum cum eateehiamo ampliori et magiatrorom, qui conqueruntur catechiamum qui uberiori, et non confundam» catechiamum cum orali traditur non aufficerc, deoMe hanc vel illam interexpotitione eateehiami. Parana eateehiamo· certe rogutionem, huic vel illi interrogationi non aatia bone fuitae roaponaum. •emper eme potmt idem, aed deinde magiater, prae­ ceptor, parocho· in exposition· hui» eateehiami Propter·· mihi videtur, ut omnib» facili» hoc certiaeime aeM debet accommodare ingenio, culturae, op» novum Mtiafaoiat, neoMM mm ut ipaum con­ aetati, indoli uniiueuiuaque, quem ipae docendam cilium Mligat epiaoopoa, qui hunc catechiamum de­ habet beant componere. Poroet fleri Mlectio plurium epiaDebetne venerabilia cardinalia Bellarmini parvna ooporum, qui deinde «{ligant inter m quudam ad cateehiamna haberi tanquam exemplar? Videam» quoa op» tradatur ; deinde etiam neoetM Mt qu»i quid nomine exemplari· proprie intellexerunt auc­ in antecceaum dMtinare aliqu» epiacopo . * ad quo· tore· aebematia. Si nomine exemplaria intellexerint •pectet opua illorum epiacoporum examinare, et indi­ typum perfectum, ita nt vel nihil ve) panciaaima cium ferre. Nam ai hoc opua poatquam fuerit confec­ addenda vel adimenda aint, certe hoc punetum tum, examinatum fuerit, aupponam» a duodecim aut vigintiquatuor epiacopi· et arehiepiacopit. et prae•cbemetia non pomum approbare. Doctrina qnam venerabilia cardinalia Bellaminu expoauit in hoc Mrtim ab illi· epiacopi· qui habent dioeewim valde et in alio eateehiamo, certe Mt doctrina nndequaque •xtenaam, et omuM fere conveniant in approbando catholica: et non pomum qnin obeervem quoad pec­ opere, tum oertiaaimum erit omnino, ut opua omnib» catum veaiale, illam definitionem, quam ipae affert, Mtiafaoiat; et hac ratione eertiaaime, m» quidem etiamai obiurgata fuerit, tamen eme Meandum doc­ opinione, opu maximi momenti confectum fuerit. trinam «ancti Thomae. Doctrina de peccato veniali Nam arbitror inter ea quae hoc concilium efficere •at maxime difficili· et iatrieatieeima r hinc quando­ debet, et inter, dixerim, utilitate· maximu, qua· que etiam doctor» theologiae inter m non aatia hoc concilium afferre debet toti eocleaiae, hunc novum conveniunt de accurata et plena definitione hui» parvum catechiamum, qui in tota ecclmia adhibeatur peccati. Sanctu Thomu diligentiamme inquiaivit in et praevalMt, eerte non ultimem e«M ex biacd utieamntiam hui» peccati, et deinde conduit, pec­ litatibna catum veniale nil omnino imminuere principium vitee > quod eet oharitaa, et propter·· peccatum veniale non Hic interrupta diecuaio eet ab eminentiaaimo primo prOMide, qui turgendo ait: Mae contra charitatom, aed tantummodo non con­ „Proxima congregatio generalia habebitur feria formem eharitati. Indo ipM etiam atatuit peccatum venia)· differre a peccato mortali non aolnm apecie, •ecunda die 91 hui» menai·, in qua audientur patr» non aolnm grado, aed et genere; inde etiam con­ qni hodie loqni non potuerunt. * P»t haec dimitM congregatio Mt. cluait peccet· venialia, etiamei in imme»um excreaeereut, nunquam effieere unum peccatum mor­ 6. tal·, ex eo qnod peccatam veniale Mmper relinquit Congregatio getierelie vigeelau octava intactam, dixerim, illam quantitatem gratiae Maeti1870 februarii 91. fioantm, qnam ipeum iuveait in hemino, qui boe peccatum committit . Feria 11 die 91 februarii 1870 hora nono matu­ Sed tamen etiamei oatechiamm cardinalia Bel­ tina, in conciliari aula V atieanae patriarchal!· baeilarmini plurimi· landibu oertiwime efferendae ait, licae, generalia reverendiaeimorum patrum congre­ tamen mihi videtur valde iaenffieien·. Et certe in gatio habita eat; cui interfuerunt Mxoenti viginti hoc oetoohiemo ealtam fidei» generatim loquendo troa patr··, nempe 41 cardinate·. 8 patriarchae, non aatia edocentur quae «pectant ad «aeramentum 4 primat», 97 arohiepiaeopi, 480 epiacopi, fi abbate· poenitentiae; nihil ferme edoceatur in iia quo nulli» dioeceeia, 14 abbate· general» aiva praroide» •poetant ad «aeramentum eneharietia·, ad illud eacongregationum ordinum moaattieorum, num mitrae Oonctt. ennaau. roaroa L. 803 * A. 8E38I0NE8 PUBLICAE ET I CONGREGATIONES GENERALES 804 habente·. 23 generale· et vicarii generale·, quorum A sum sollicitata fait a summi· pontificibus, nominatim omnium nomina, quae per asaignatore· looofum ac­ a Clemente VIII, Benedicto XIII, Benedicto XIV curate descripta fuerunt, exhibet indiculo· patrum et i Clemente XIII, opus eet imprimi· catechiamo. vigesimae octavae congregationi· generali·, qui inter cuius compositio sobria, absque ieiunitate, accom­ acta concilii asservatur. modata sit communi fidelium captui et aedificationi. Reverendus pater domina· lulianus Ftorianu· Catéchisme· venerattta Bellarmini propositus Despres archiepiscopus Tolosanus mittam lectam ut exemplar aptus quideth esaot initiandis pueris, celebravit. Qua absoluta, ct recitata oratione Adminime vero adulti· imbuendis ea doctrinae copia, ttumuji Domine etc., eminentisaitnus primus praeae· qua muniendi sunt contra omnigenos antiebriatianosic patre· allocutu· est : rom assultu·, ut merito notatur in praefatione egregii «Reverendissimi patre·, prosequamur hodie dis­ libri Romae editi anno I860 in complementum cacussionem et examinationem propositi schemati· techismi Bellarmini, hoc titulo: Metido da attirai -parvo ratechiumo, quem in finem audiendi restant inae^namrnto defla dottrina rrifdiona. Equidem decem oratore· iam nuper publicati, quibus alii tre· legitur in tertia parte schematis, integrum fore epis­ jiecesuerunt. Horum omnium nomina reverendus copis eas insuper edero catecheticas institutiones, dominus eubsecretarius ex ambone recitabit quas opportunas iudicaverint. Verum ne res bene Quod exequen· eubeecretariue sequentem tabel­ cedat, duo obstant: 1* difficultas obtinendi a plebe, lam perlegit: ut pari reverentia duos recipiat libros; ubicumque «Oratore· iam in praecedenti congregatione gene­ B enim unum habet, in quo simul continentur rudi­ rali publicati. Reverendissimi patres. Franciscus menta pro pueri·, et catechismu· maior ad u *m tiros episcopus Tarantasiensis, Salvator Magnasco omnium. Fericulum foret ne contenti parvo caté­ episcopus Bolinensis. losephus Maria de Urquinsona chisme, institutionem negligerent non levi detri­ episcopus Cnnariensis. Emmanuel Garcia Gil arcbimento eruditionis christianae. 2° Ex varietate in­ episcopus Caesaruugustanus, lulianus Florianus Des­ stitutionum catecheticarum maxima consequerentur prez archiepiscopus Tolosanus. Antonius Monescillo incommoda, quibu· vitandis adhibetur unitae cateepiscopus Giennensis, Hyacinthus Maria Martine· chiomi, nominatim exitialis diversitas in consueta episcopus Sancti Christophori de Havana, losophus praedicatione pastorum. Gelabert episcopus Paranensi·, Raphael Ricca gene­ Ex confesso quippe omnium, qui aliquam habent ralis ordinis Minimorum. Francisco· Zunnui Casula experientiam ministerii pastoralis, non alia datur episcopus Uxellensis et Terralbeneis. — Novi ora­ ratio solidandi populum in doctrina christiana quum tores. Reverendissimi patre·. Gregoriue Scherr catechesi·, simplex nempe et suasoria expositio archiepiscopus Monacensis et Frisingensis. Pantotius veritatis catholicae, in qua fideles non solum cratnis Dinkel episcopus Augustae Vindelicorum. doceantur explicite credenda et agenda ad salutem , Matthias Eberhard episcopus Trevirenei·.sed suaviter simul et fortiter moveantur ad eadem Dein ab eminentissime primo praeside ad nm- credenda et agenda, atquo fiant parati semper ad bonoin successivo vocati sunt, episcopus Tarantasatisfactionem omni poscenti rationem do ea. quae .-icnsis, episcopus Bolinensis, episcopus Canarien·)·, C nobis est spe. Ubi perfectum non fuerit hoc in­ nrchiepiscopue Caeearaugustanu·, archiepiscopus To­ structioni· genu·, parum prosunt solenines praedi­ losanus. episcopus Giennensi», et episcopus Sancti catione· debita probe basi carentes. Norma autem Christophori de Havana. omnibus necessaria tum pastoribus ad ordinatim et utiliter catechixandum, tum populo ad catechesim ORATIO intelligendam et Mtetinendam eet certe catechismu·. reverendi patri * dotntfii /•'rauctaci (rrai cuiu· verba memoriae fidelium a teneris annis in­ epincopi Taranfatienw» l. sculpta, summam contineant omnium, quae pastore * Eminentissimi praesides, eminentissimi ec reve­ diligenter exponere tenentur primum pueris ex­ rendissimi patres. plicatius, deinde toti populo. Cum enim maxima Antequam pauca dicam quae dicenda habeo in pars populi non aliud scientiae sacrae compendium schemate de parvo eatechitmo, pergratum mijii eet in memoria et prae manibus habeat quam ratemeum coram vobis praebere assensum ii·, quae dicta chismum, et nemo doceri possit nisi per processum sunt in ultima congregatione generali tum de sche­ a noto ad ignotum, quidquid de religione vulgo mate, tum de ^auctoribus ipsiusmet schemati·. proponitur non sponte fiuens ex littera cateehismi. Attente et laetanter Rudivi sermonem reveren­ aut non intclligitur aut confusionem ingerit dissimi episcopi Brugensi· mibi valde arridet vobis Ex quibus colligitur valde necessariam esse exponere bane meam sententiam. Nunc venio ad compositionem cateehismi vere catholici seu unischema. D versatis, qui summam contineat omnium quae do­ Nihil certe optabilius eet proposita unitate ca- cendi sunt fidele· ut non modo ex sua fide vivant, techismi in tota ecclesia. Quam calamitosa sit ubi­ •ed in ea solidentur adversus pessimos errore· ubi­ que oatechismorum varietas, quam noxia optimae que propagatos, aut mox propagando· ob maiorem fidelium eruditioni, norunt pastores omne·, maxime in die· facilitatem communicationis populorum. Opus qui sacro missionum ministerio funguntur in varii· tanti momenti committendanf esee videtur viri·, qui provinciis et longinquis regionibus, quo affluere viri valente· scientia theologica et ministerii pasto­ solent commercii causa catholici ex sexcentis dioe­ rali· exercitio, acciti· undique cateehismi· meliori· cesibus diverso utentibus catechiamo. Verum ut notae ex Italia, Gallia, Germania, Hispani·, optima locus fiat saluberrimae unitati, quae pluries incasquaeque colligant in catechismum numeris omnibu· absolutum. Catechiamo utique praefigendum esset 1 Argxuuentnm ; «Episcopus Tarastasieasis nihil optabUius compendium illud historicum totius religionis ab esse dixit quam ut sauf parvus proponatur pro universa eceleaia initio mundi usque ad nostra tempora, in quo catechiemas. Catechiamaot venerabilis Bellamini pro pnsris qnidem erudiendis non aatem pro adalUs imbuendis aptam mm. •anctus Augustinus fundamentum ponit perneces­ Non ···· admittendo· duo· de oatechimno libros, sed unum tan­ sarium doctrinae tradendae omnibu· catechumenis tum, ne incommoda inde obveniant. Ad di/lcoJlates tollendas sive rudibus. Quam narrationem sanctu· doctor vult quae pro unius cateehismi admissione ocenrrunt, exhortandos patriarchas, primates, archiepiscopoa «t episeopoa, st collatis inter se consiliis consentiant de uno eodemque catechiamo minori et maiori admittendo in regionibus eadem lingua utentibus. ** esse ita plenam et sibi cohaerentem, ut causis et rationibus redditis rerum quae narrantur, intelli * gere quis possit vivificam Dei bonitatem in creatione 806 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA OCTAVA 31 februarii 1810 80« «t gubernatione mundi, atqaa ita at audiendo era­ dicta eeee arbitror. Legenti enim verba praefationis det, eradendo operet, sperando amet Et in tali schematis nullam aliam sense· praooeferre vide­ bantur, nempe (quod apad omnes in eonfeeoo eet) catoohisao aa tantum admittenda quae sunt natae qai unius eant fidei. siasdem etiam unius eme debent seria scita aat valde ntilia: exnlare autem debeat, ex meate patrum tridoatinorum, quaestiones inutiles fidei eoa fossionis : CorWs credatur, ait Apoetolea, et quae ad doctrinam evangelicam propria non ed ruati/anu», ore autre· ooh/mm Jit ad salutem. Unde simplieiaeime ot obvio deducitur congruentia, pertineat utilitas parvi catechismi, qai communis sit fidelibus Qaod ei admissio nnius catechismi in tota eccle­ sia nimiis difflenltatibus obnoxia videretur, onus omnibus : neque voro inde possent deduci illa abeurda consectaria, qaao aliquis in iis verbis videre se ar­ tamen sacro concilio instaret aliquod remedium ad­ hibendi tantae et tam exitiali varietati catoehismobitratus est. Cessat etiam et evanescit omnino edntradietio rum, verbi gratia vehementer exhortando reveren­ dissimos patriarchas, primates, archiepiscc poe et insimulata, si inspicietur diversa ratio ntriasque episcopos, ut collatis inter se consiliis consentiant catechismi. Porrus catechismus eo spectat, ut ex­ hibeat prima fidei rudimenta omnibus memoriae de uno eodemque catechismo minori et maiori ad­ mittendo in regionibus eadem utentibus lingua, aut mandande : idcirco obligatorie praescribi debet. Catechismus concilii Tridentini eonfiatus est valut quod­ saltem in singulis provinciis, manumque operi ad­ dam promptuarium doctrinae catholicae ad utilitatem moveant quantocius, scilicet in primis synodia pro­ vincialibus habendis post sacrum concilium. B eorum, qui debent eam docere. At doctrina catholica potest bene desumi, hauriri ex ipsis fontibus, Haec mea sententia, eminentissimi praesides, quam vestro iudicio humiliter submitto: ei verbis ex scriptura, ex patribus, ex conciliis; unde omnino meis non placui vobis, certus sum iucundum me necessarius non eat eiusmodi catechismus, proinde vobis fuisse mea brevitate. non obligatorie imponi, sed tantum commendari et inculcari debet. Caeterum et ego assentior illis ORATIO patribus, qui dixerunt in huiusmodi discussionibus merendi patri/ damini Salvatori/ Maginieco abstinendum nobis esae a quacumque offensione epitropi Bolinen/i/ '. erga eruditissimos, aapientisaimoa, dignissimos sche­ Eminentissime praesides, eminentissimi et reve­ matum auctores: id enim non solum charités sed rendissimi patres. et iustitia et debita reverentia postulat. Docet parvos parvorum causam sustinere. Tria Venio ad parvum catechismum Bellarmini. Multa parva in hae disputatione nobis obiiciuntur, parvum voluerunt aliqui patres in eo videre menda, uni­ schema, parvur catechismus qui conficiendus pro­ versalem vindicationem huiusmodi parvuli catechismi ponitur, et parvus catechismus Bellarmini ad cuius iam suscepit episcopus Nepesinus, Nonnulla adhuc exemplar ille proponitur exarandus. Tria haec parva examinanda remanent, ut videatur si revera sit im­ plus minusve fuerunt a dissi^jsinii» -V sapientisaimis probanda huiusmodi catechismi doctrina. Meudum aliquibus patribus impugnata: quare meum esae inventum est in explicatione formulae distinctionis ducebam, qui pene ultimum teneo locum in tanto processionis personarum sanctissimae Trinitatis item episcoporum eoetu. ut parvorum trium causam ali­ in expositione obligationum quae occurrunt in festis ; quo modo vindicarem. Red cum alii accesserint saitem improbata doctrina de peccato veniali, et eius pientissimi patres dignitate maiores, hinc ultimo loco distinctione a peccato mortali. Vindicationem huiua positus, quae dicenda existimaveram praeoccupata catechismi non tantum postulat veritas, observantia ab iis iam pene video. Qupre vestra venia aliqua debita in tantum virum, sed potissimum honor sanc­ addam, quae mihi consideratione digna videntur, et tae aedis, quae illum catechismum saepe laudavit exordior a parvo schemate. et inculcavit. Visum est alicui ex disertisaimia et aapientissimis Optime vero Bellarminus in formula proceaaionis patribus, in eo inveniri aliquid, quod offensionem personarum sanctisaimae Trinitatis utitur verbo pro­ cedit. Quamvis enim Verbum seu secunda persona sapit erga eccleaiam universam et erga episcopos, sit genita a Patre, tamen loquendo de principio quasi usque adhuc ecclesia non fuerit unius labii distinctionis personarum, huiusmodi principium po­ et sermonis eiusdem, vel quasi non bene provisum ab ea fuerit institutioni catechisticae ex multitudine nendum est in proceaaione, non vero in generatione, quae generatio est modus processionis. Hinc prius parvorum catechismorum. Alius insectatus est vehe­ intelligitur processio quam generatio; et distinctio menter illud effatum, oportere nempe in ecclesia omnes esse unius labii et sermonis eiusdem, quasi personarum eat per proceasionem originis : idcirco melius dicitur Filius processione distingui a Patre. uctores schematis inde vellent inferre abolendam omnino esse inter fideles quamcumgue diversitatem D quam quia genitus est a Patre. Bellarminua qui sciebat omnia suo loco esae et varietatem quae sponte sua enascitur a natura, ponenda, agit de obligatione audiendi miaeam in ab indole, a moribus, et inducendam quamdam uni­ die feato, loquendo de praecepto ecclesiae : sed ob­ versalem, ut ita dicam, monotoniam. Insimulati pariter fuerunt auctores schematis contradictionis, ligationem abstinendi ab operibus servilibus signat in explicatione tertii praecepti decalogi. Quoad eo quod loquendo de parvo catechismo illum obli­ doctrinam de peccato veniali, iam respondit epis­ gatione imposuerint ; loquendo vero de catechismo concilii Tridentini tantum illum commendaverint, copus Salutiarum, eam doctrinam ipsimimam eese ac sancti Thomae: immo teste Gury eat communis et inculcaverint. doctrina omnium theologorum moralistarum. Inde Omitto alia, quae quidem meo iudicio non recte apparet, patres sapientissimi, quantae molio sit con­ i Argumentata : «Kpisoopui Boliaensis ntilitatem parvi dere parvum catechismum, et quam difficile habere catechins! etiam praecepto impositi indubiam eoae ait, st dif­ cateehiamoe pene ipnumeros omni ex parte absolutos. ficultates oppositas pluribus refutavit. Commendavit cateebieSane ad condendum parvum catechismum ne mum venerabilia Bellarmini otgMp ooatra ipsum diota fuerunt vana eno ostendit. Versfoeemum catechismi, qai proponitor cenoaria est profunda cognitio, absoluta scientia in schemate, oonoilUs provincialibus committendam esse. Ia eo totius theologiae tum morulis tum dogmaticae, et compendiolui sacrae historiae ponendam com haec in scholis etiam magna peritia in explicanda doctrina cum non rite semper tradatur, et huinsaaodi oompeadiolum ia parvas debita claritate, cum sententiarum veritate, cubi quasdam leotiones dividendam, quo ab omnibus disci facilius ** possit. verborum proprietate. Unde etiam apparet quam 51· W A SESSIONES PÜBIJCAE ET CONGREGATIONES GENERALES »08 utile ait ut luprema auctorftaie iommi pontifici· A huiuemodi eatechismi Difficultatem aliquam fiieure et oecumenici concilii habeatur unua parma cate- non diffiteor huiuamodi version··: aud huiuamodi «biatnua. qui pro omnibu· sit impoaitu· quonian^. difficultas poterit fueila vinei, ai exempli gratia ex hac obligatione. cum eliminentur omne· alii parvi tradatur cura huîu· versionia, de commuai arebicatrrhiemi, sequeretur unam nonnam tutiaaimam episcoporum et epiaeoporum oonaeavu. aliquibus ab omnibu * haberi relate ad rudimenta fidei, quae ecclesiastici» bene noti·, et probe callentibus utrum­ cleru· tradere debet, populi omne·, omne· fidele· que idiotna; quae postea versio »it approbanda ab debent addiecere. epieeopia et ut facilius id praeetetur iueervire pos­ Patre· qui prolocuti aunt plurima· exposuerunt sunt concilia provincialia. utilitate·, et quamdam necessitatem huios pjirvi Tandem aeeentior ii· qui ·· deaiderare exprime­ « alechtann. no trita afnpliu· teram, silebo de hi·. bant. Sit aliquid dicator in principio •chemati· de I num tantum teatrae considerationi affero, nempe huiuamodi instructione catechietica. nempe quanti m schnlm m praesentiarum haberi quandoque cate- momenti ait; et exhortentur episcopi et clerus ad « humo * tel suspectos vel redolente» principia hufua impendendam huiusmodi instructionem tempons, huiu· aetati *, qui sane parum omnino innerHaec, quae dixi, vestro »apientissimo iudicio viunt ad informando· adolescentium animo· in amore plane corrigenda submitto. • athohrao dortntrae. Hinc ai unu· habeatur catechtaoRATh» mu». qu» suffultu· Nit auctoritate aummi pontifici· domni /oSf/>At M. do ('rymruiofui et r.un ilii oreiimenici. certo non adeo facile in R rrrcrrm/i rpt * rop> ( '·j naneaat· ‘ tu *holi rt'11nqu<·hir ciitechismus usitatu· in dioecesi. « t *]>>)« induretur immo huiuamodi catcchiainus Eminentiasimi praesides, ac reverendimimi patres fnhtam »ibi vindicabit reverentiam et auctoritatem, Tanquam minimus episcoporum, qut tanto oneri ut etiam addatur vis et robur auctoritati episcopo­ obedientia compulsus nuper humero· subteri, lo­ rum nt iIIiun umini magis magisqup urgeant, caeteroa- quendi vicem sortitu» sum, cum iam taedio vo· qu«» reprobent et praescribant omues affecto· ease arbitrer ob nimis longam dis Multa « outra huiuamodi eatechismi iinHatcin»fiie· cussionem do constitutione eatechismi parvi triginta runt obiertH. deprompta praiMertim ex diversitate enim patres me loquente· praecesserunt Sed eo nationum, i ngeiwruin, indolis alu rumquo hunis- quod tanta benevolentia eos omne· audivistis, ausu * iimdi At huiuamodi difficultates flicilr evanescent, '] »um ainboneth ascendere, confidentia suffultus quod *r opportunas in«piri«‘m»s distinctione», et aequer etiam me patienter et benigne sustinebiti» vocationem «•liminemus Instructio latissime pafdf. Omnia pene quae vestrae considerationi exponere xlui est instructio quae datur viva voe<\ aba est opiaveram a nonnullis praeatantiasimis oratoribus instructio qaae datur srri|po. scripto datur insinirtin luculenter ac strenue iam dicta fuere. Sed cum vel didactic * vel polemic * *d explicandas vel vin- agatur «le re gravissima, ut reor. omnibus adiuncti· dirandas veritates sanctiMimac nostrae religionis, perspecti», non supervacaneum existimo earum as vel agitur de parvo catechismo. in quo habeantur sertiones ulterioribus rationibus fulcire, ut demon ' *i et ego perficere intendimus, ma­ 'antum prima fidei nnlitnenta Si loquamur de in- ’’ stratio. quam ip *tru«-tione «piat» datur viva voce, utique diversa esse ximum robur assequatur. Ijuamplurima disertissime debet non tanturn pro diversitate nationum, locorum, ac etiam eruditissimo dicta sunt contra schemati» ingeniorum, sed potio pro diversitate individuorum, propositum, rutione» vero «illatae n«>n mihi rnugn?, nt experientia sciunt ii. qui eatvchirandis pueris et ponderis videntur, et ex eo quod schema n«>bi« tudibus operam suam navant Si loquamur de in­ traditum fuit, valde mihi placuit constitutio umustructione. qua·· datur libris, ad vindicandas divina parvi eatechismi pro omnibus fidelibus sicut enim feligionis veritates, utique diversa esse debet pro in schemate diritut. cum in omnibus ecclesiae Christi diversitate personarum et circumstantiarum At »> membris nonnisi cor unum et una anima esse debeat loquamur de parvo catechismo. in quo haberi de­ etiam oportet ut unius labii sit ooru nCîlmi sermo, beo! tantum fidei rudimenta et veluti explicationes ut omnes oamdem doctrinam accipiant, lumdi-m • ubstantiales eorumdem. non video quomodo non eodem quoque modo confiteantur. possit tinus ease pro omnibus, immo video quomodo In hoc apprime ecclesiae unitas commendatur huiusmodi doctrina possit diversimode tradi cum et hanc praeclariMimam excellentiam tn qua em * muni diversitate \ divinitas praefulget, hodie valde consentaneum exi­ Profecto omne· ita senkaMML quo^^m parvo ea- stimo. immo dicam necessarium, coram omnium teclnsmo ad litteram debent poni ayi^Mum fidei, populorum oculi· exhibere. Et quid aptius excogi •aeramenta, oratio domintealis. et alia huiuamodi tari potest, ut perfectissime nostrae sanctae religioni * *atia eat apponere quasdam breves explicationes D unita· appareat, quam ut ubicumque locorum in eorumdem verborum, earumdem rerum, quae qui­ manibus fidelium eadem doctrinae fidei ac morum dem explicationes erunt omnibu * accomffhvdatae. tessera vel norma repenatur’ Quid aptiu» ad osten­ Alius citius, * hu· mèlius. alius perfectius eas intel- dendam intimam cura beati Petri cathedra unionem lig^t. alius tardius et superficiali magi· modo: sed nec non illius in universo catholico orbe principium, ad/omnium captum erunt accommodatae, cum om­ quam omne· quotquot ad Christi ecclesiam pertinent, nium eadem e»;e debeat fides et doctrina. Quod si ab ΐρ·ο principio normam credendi et operandi ac­ in aliqua dioecesi necessaria sit instructio aliqua cipere? Quantum id hac noatra aetate sit congruum particularis, provisum eet in schemate, ^quod epis­ in tam magna frequenti· civitatis et regni, unde copus possit ponere aliquam appendicem parvo ca- evenit quod hodie hic. cras illic fideles inveniantur, tochismo. quae videatur eidem magia accommodata. dum quotidie de uno loco in alium videmus trans In parvo huiuamodi catechismo vellem ut adiieiatur ferri homines atque familias, in his return adiuncti» compendiolirm histifriae sacrae, ut magis posait in­ quid magis idoneum quam eumdem catholicae fidei servire scholis, in quibus saepe historia sacra non iac morum catechiamum invenire’ udeo pure, non adeo rito traditur, et huiuemodi Experientia didici, cum ad animarum curam tan eompendiolum sacrae historiae sit dispertitum in 1 Argumeotniu .Ερίκνψαβ * a»ncn iC *chrm» »ib: «piaadam parvus lectiones, ut possit facile ab omni­ cete sdmoduin confr»«n« r*t, parti cstcchumi nuilatem tnagni· bus addisci. lasdibun celebrati!. st praecipua in ri'DtrxMQm adducta argu Aliqua adhuc, remanent dicenda de versione wrnta dutfolnt. ** 909 CONGREGATIO GRNRRAU8 VICIK8IMA OCTAVA 91 febraarii 1870 81 > qaa * paroebw inramber· , * iBeoamoda gravtera Jk mitinl sterv, ridsef «s cWot. omnes enim mieetabiMter labi poaaaaaa. Quomodo ergo tesseram doc­ q«M 4« eateehiaaoru varietate orivatw. Saape trinae oatboliaaa, rudimenta fidei ae moram pro eain fldatea iatamgaaa ciroa praeeip«a âdri dog­ mata. mysteria videlicet eaim explicita oogaitte omnibus fidelibus noa ibi quaerere oportebit, ubi est sortitedo ab omni proreus errore immunis, ubt atqu· profeeeio aaa·—aria eet ewcmaitate medii ad ealatem ooeee^aeadam, pfo aaiea tmpomteaa haee aat infallibile magisteriam, ubi est eolomnis pro­ aadivi: Doetriaa * de qaa me iaterrogaa, aea didiei. missio integritatis fidet, atque etiam minato suprema do joafirmandis omnibus fidelibus atque etiam episEt cum rvpoaerear qualem ergo doctrioan didieiati, ia qua dor tradaatur quae eatholieae ornais scire oopis in professione veritatis? Denique his maxime temporibus, quibus auctori­ tenetur do mysterio RanotMmaa Triuitatia, Incar­ tas undequaque impetitur, dum omni contentione plurima dtecutiuntar, dum nationes et populi atque etiam singuli homines prout ipoi» placet, ex tem Rudtvi, nec verbum miaimum pristinae responsioni poram principiis et nationum legislationem et omnia addiderunt. Quapropter indiget sacerdos prae mani­ quoe ad illas attinent statuere volunt, valde oportei bus habere catechismum doctrinae catholicae, quo in religionis scientia et prnxi ad perfectam distim quis edoctus fuit, et iuxta illum interroget, nt tionem rorem huius saeculi. ut una auctoritas m agnoscere possit si bene instructus sit, ut Christia­ summo regiminis vertice omnibus pateat, ut ab om num decet, et ut necessarium eat ad participationem 1$ ni bus eadem veneratione prosequatur; quod optime •aeramentorum. Hoc certe non accideret, si in omni fit quando omnes, qui catholicam religionem pnpopulo ct notione, et in omnibus religionis scholis fitentur, a supremo capite normam credendorum ct idem catechismus traderetur. Tum enim eadem agendorum accipiunt, et fidei atque obedienhae omnes et eodem modo discerent, eadem asperent tributum ut legitimo Christi vicano ipsi exhibente» dicerent, iisdem interrogationibus pari modo propter suam dooendi et praecipiendi auctoritatem, responderent. credunt quae in catechistno traduntur tanquam Praeterea non raro evenire potest, boet doctrina veram at legitimam doctrinam Christi, et similiter oatholics eadem 'iit, quod non eodem modo ab om­ quae in catechismo praecipiuntur adimplent tanquam nibus intclligatur Vidimus nunc inter episcopos salvatoris voluntati obtemperantes Haec omnia quam multiplex disquisitio orta fuerit circa dogmatis maximi ponderis arbitror ad constitutionem pan schema quod nobis traditum fuit, cum alii sic, alii catechismi in schemate propositi. vero sic mentem suam depromerent in exponenda Parcant nunc mihi praestantissimi oratores qui doctrina damnationis parvulorum peccati originalis, ex adverso locuti fuerunt, quorum sapientiam, erudi­ creationis animae, nec non aliorum, quae si non ad tionem et eloquentiam gratissimo animo profiteor fidem catholicam pertinent, saltem cum illa intime atque laudo; parcant mihi si argumenta ab illi» conncctuntur Quare non diversimode cogitaturi allata rei icere aggredior, ut mea demonstratio und proprium pastorem habeat, impossibile omnino erit pascendi sunt. Quomodo non poterit fideles omne» quod in catéchisme ab ipso praesule elaborato.'vel D pascere parvo satechivmo' * quomodo episcopi Romano cum sua approbatione edito quid incongruum atque pontifici haec pascua fidelibus praebere volenti di fortasse etiam erroneum deprehendatur? Num epis­ cent hoc officium non ad te attinet sed nobis, nostri copi seorsum sum^l donum infallibilitatia aut inte­ iuris cat non tui doctrinam tradere fidelibus, quosjn gritatis fidei accepimus? Numquid episcopi errare ipse nobis commisisti. Non deprehendo, reveren­ non possumus, et alios etiam in errorem inducere? dissimi patres, quomodo haec componi queant cum Qv ot epiaoopi m haerea^aprolapsi fuerunt,quando primatu Romani pontificis qui inter dogmata re­ dicebat Hieronymus totiffiri pene orbem Arianum censetor. esae' Attamen 1lli infortunati praesules sueeeesores Et quod traditio catechismi parvuli prodes’ a orant apostolorum sicut et noa, ft acceperant divinam summa capitis ecclesiae auctoritate, ex ipsis verbi» missionem decendi gentes dogmata fidei; quid vero schematis patet Inquit de libro catechismi loquon» circa consubstantialitatem YerirTeum Patre traderent sub initio pag 4 . „ Auctoritate nostra latina lingu» fidelibus, vos scitis et inecum certe deploratis. Et elucubrandum curabimus, quo omnes utantur, sublata nunc id quod in alio nefaste evenit, amplius eve­ in posterum parvorum catechismorum varietate." nire non potest? (laudemus in Domino dc firma et omnibus perspicuum esse debet, si tn mente sane fide, de puritate doctrinae et apostolico selo. quibus tissimi patris nostri non esset huiusmodi catechismi hodie praeditos novimus omnei episcopos, sed tre­ constitutio, hoc schema nobis non traditum fuisset mens pro me ipso cum Apostolo inclamo1. ψ *Λ sc sicut opportunissime notavit dilectissimo» inihi frater episcopus Conchcnsis. Cum ergo auminu» p.»ntitr\ * 1 Conoth. X W. nationis, Paasioaie Domini nootri lata Christi, atqoe etiam de divina institutione ecclesiae oatholioae? Nihil amplius ox oro fidelium quos interrogaveram A 8E88IONE8 PUBLICAE «T OONGR«GATK)NE8 GKNMRALBB 811 81» nostro iudieio benigne mbmittat, qnae «ai iaria et a Idelaa taataanaadn aataaUaaam lagaataa at memarina trudoatoe iaatruoadi terent ia doctrina roiivoluntatis rant, digaoeeore volati eagtaar, revereegioeia Sed latoahiemue tantummodo eet iaetracrinaia dissimi patree, supremam aaaa aMtoritataa. Quis­ * üactivai * eet pareehaa, et que liberrima quidem de eebaaata dieeatete, aient textae: megiater voro ia et caetera omnia, pomumos, at iaa saepe saepiae praecipuo opiseopua. Hi eaat qui perpendero toaaeex hoc ambone proclamatam fait, aed uaaaaaa * libertati abusam, rever *adinaimi adeo eat infirmita * patraa labocaaia, humanitatis gravior ! ia hoe aar- pen callidior qui univeraaa societatem devorat, ia * boc infensus hosti * eoeloeiao Chriati, ia abusus liber­ * tati quamplurimum sititur. tar fidelium ot popaloram condiUoeea, ot iuxta qaod dopreheadoriat, eorum earn erit eatenhiaaium * xpoaoro atqao otiam adaotatioaibaa ioeaplotaro, vel otiam auctiorem oatoehiamum adoro, qui radimeatia parvi oatoehiomi ia omaibao reapnedeat, ot adianotia Recensita eunt conciliorum decreta quibua statui- peruonarem ot loeoram, prout magi * eoaeoataaoum videtur, optime MtisfaciaL Hoc in ipaa oatechiami (delibas ia quavia dioooeai eoMtitatioao providetur : ait oaim : .latagrum autem doctrinam catholicam epiaeopia competere. Bed noa erit epiaeopia, praedicti oatechiami parvi aeu iugiter tur. munus tradendi retento, aaa ohoraim odoro oatoebotioaa institutione *, ronutat ex iia eoneilii , * quod noa competat etiam quae ipsi ad fidelit a meatae uberia * excolendae, Komano pontifici ; nec ex canonicis fontibus dedaei vel ad errores ia nuis regionibus forte serpentes potent, quod Romanus pontifex epieooporum tara profligandos, magis opportunae in Domino iudioaparvipendat, ai huio fidelium neceeaitati aaa pastorali vollicitudine occurrere velit, ut vobia ex ipeo echemato varia t' Quid amplius? Ut patet, quam accurate perspicuum est. Non ergo inquirendum eet, at arbi­ haec constitutio.elaborata eat praebendo universalis trer. si haec sunt vel non iura episcoporum, aed daotrinae normam, quae universalia ease debet in eocleeia, ubi (dee una eat in omnibus, pastoribus «i consentaneum sit vel non cateehismum parvum constituere. aeu epiaeopia quae sui iuri * sunt integra relinquendo? Praeterea nonne praescripta fuit in eoaeilio Tri­ Non enim ullo modo, audite, reverendissimi patree, quando parvus eatechismus conficitur, subtrahitur dentino constitutio oatechiami ad parochos, quod optimum opus absolutum sub pontificatu sancti Pii V, * episcopi potestas illum commentandi, illum exami­ edidit et misit in omnes ecclesias, quare sub eius nandi, atque etiam commentaria edendi pro uberiori nomine ab omnibus agnoscitur? Et quia unquam fidelium instructione. Ogitavit. quod huiusmodi constitutio tridentina ad­ Sed aliud opponitur: versioni * difficultas quae ieras fuerit iuribus episcoporum, eum tamen possent aoouratiaaime respondeat textui latino. Fateor, re­ :um episcopi reponere, sicut nunc a nonnullis de verendissimi patree, quod tantam difficultatem ego rateehismo parvo dicitur, nostri iuri * eet tradere non invenio; sunt etenim in omnibu * nationibus immo dioeoeaibus viri peritiaaimi in lingua latina * parochi doctrinam quam docere debeant ad instruo: tonem fidelium quorum eurum illis commisimus? atque etiam in vulgari, a quibus versio bene perfici >>rat ergo tune salvis iuribus episcoporum potuit valet. Nec acouratisaima versio reputanda eet, in Tndeatiaa synodus praescribere eonstitutionem catequa perfectio grammatica summa servatur, neque 'tani ad omnium parochorum instructionem, sic in hoc eat, ut translatio fiat de verbo ad verbum, ut omnino dictiones lati nae nec non phrases in vul­ euam anac oecemeeica Vaticana synodus preeaeri:«r« poteat eoastitatxxem catechismi parvi ad om­ gari lingua proprietate perfectimima substituantur, red in eo quod doctrina integre Mrvetur, ita ut hoe nium fidelium iaetruetionem. Estions* eoam allatae fuerunt, ut catechismi idem quod in lingua latina dicitur de mysteriis, de *o <-vuui>ihs ia praxi videatur Haec fundamenta po-mstmaai mu suat ia diversis adiuncti * hominum et libet liber in lucem proditur, si alicuius ponderi * de­ .(.««m Seat eaim ingenio alii rudiores, alii pueri, prehendatur, statim in alias lingua * vertitur, et a? laveees. etiam in nonnullis regionibus veritas oditionM ac versions * multiplices conficiuntur ; pro * raitnzbe varus erroribus impetitur; in aliis haeresce venions parvi oatechiami difficultates sic graviore * s-ise grassantur, in aliis vero tanta eet puritan et excogitandae erunt, ut tanquam impomibili * asse­ * stegnis fidei, ut errores et haere· ** nee nominen- ratur? Impossibilem omnino non eme vefkionem tar Quomodo ergo, interpellamur, in tam varia firmissime teneo, quod nemo asserere audebit. Et nominum et locorum conditions, idem catechismu * ai difficultates nonnullae in hoc vel illo loco in­ mnibus tradendus erit? Et quid eet eatechismus venientur, tum erit epieooporum inter se conferre, nisi rudimenta religionis, sicut luculenter iam dictum sicut in schemate dicitur, et sccuratimims illorum fuit ’ Et nonne eadem rudimenta religionis tradenda ooneensione. assiduo et ardentiori selo absque dubio, •unt < mnibus fidelibu et populis, quaoeumquo sitD difficultatibus devictis, opus versionis absolutum et eorum conditio? Nonne emam eamdem fidem pro-1 valde perfectum fidelibus tradetur. Iam audistis a literi tenentur? Nonno omuM eodem modo eran- reverendissimo et pramtantimimo oratore quam cito gelica praecepta implere debent? Nonne ab omnibus eatechismus Caninii in universas pene linguas trans­ "ratio perficienda est. ut a Christo Domino didioi* latu fuerit: quomodo ergo non transferretur cate· * rrt. Nonne denique omnM iisdem dispositionibus chismus parvua mimus e supremo pontifice in omnes indigent ad percipiendam gratiam sacramentorum? ecclesias f I ude ea omnia omnibus congrus erunt eo modo, quo omnibus catholicae ecclesiae parochis valde congruus Mt eatechismus editus a sancto Pio V, ut »i illo doctrinam hauriant ad fidelium et populorum instructionem tam in Hispania quam in Gallia ot m universi mandi regionibus, quae catholicam fidem profitentur, liret alias valde inter M suis eonsuetndinibw differant. Numquid in una eedemquo aula nbi qnamplurimi diversae aetatis hue conveniunt, non omnibus idem liber, qui vulgo textus dicitur, *4 eorum instructionem traditur? Argumentum allatum magni ponderis emet, si Dictum praeterea fuit, declinandum eme a con­ stitutione oatechiami parvi eo quod populi nonnulli, qui in magna habent existimatione eateehismum quo instructi fuerunt, aegro ferent huiuamodi constitu­ tionem. Miror quidem, reverendissimi patres, quod cum agatur de universali bono ecclesiae, de lege excogitata pro maiori unitatis perfectione in reli­ giosa institutione .fidelium, pro strictiori unioni * vinculo inter fidelm qai catholicam religionem pro­ fitentur, pro removendo novitatis periculo in oatechisando populum, ac pro Mrvanda doctrina cate­ chismi immuni ab omni prorsus periculo etiam remo- 811 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA OCTAVA M f*wü 1870 tiasiare «rori·, mirar qaMea quod eam agisaM 4e. taato apara ia eoaalitatieae parri aataobteai, rape natur tanquam impadtawntam magni poaAem, qaa4 hninausndi MMUtntinnnaa aegre fereat populi boonalH, quibu· eariaaimae eet eataehiamaa qaea ditü- 814 eeeiesiae perfecti·. Base, aaa vara varietatem, laedat •■ara ehaa eaptaa epeeeoa, dam is Oeatieia aiebat1 Ifae «st r«h»mte ume, perfaata aaee, «m ««< βμ/π· am·, s/reto geastrsa sMe. Beee eaitaa, et aemper oerunL Sud haie argumento, ai ia fana * dialeetien ruepon- aaitaa, et asper eanria unitas. Kt at de varietate aUquid dieam (aoa enim in mento habeo eoelesiam omni varietate exspoliare dendum fhisnet, prime dieerem : astaoeden· trvwasnt. memoratae· quomodo do iHa loquatur regia· Punite·1 Dieo trrarrat, et aaa emreada ; quia mlhi aoa eviduna Afiitil rayréo o dextris tara fn Mstst· deoarole, rir- apparet, populem eatholieam et valde piam, qai ia enasdoto earwtote. Beea varietas, quaai extornem et tanta existimatione habet anna cateehiamum, exem­ •uporfieialo adiumontam; add unita· deaurata vestis pli gratia Caeisii oateehismum, bob eodem aat for­ eat. id oat eharitaa qua eeeleaia et aies membra Deo intime eouiunguntur : et regiae sedet non in •olio, sed a dextri· regi·. Ecce auperexcellentia regis, ecce perfecta aubordinetio regi in doctrina, in operatione, in omnibua Haec quidem eubordinatie eat, quae universae eoeleaiae competit erga supre­ mum caput qui vere Mt rex. quoniam ipsum Chri­ stum repraMentat. Eeeleaiae sic compositae ac divino amore succensae, et suo supremo capiti intime ad­ haerenti supervenit varietas, dum ex suis membris ct praesulibus alio· sic, alius vero sic in iis. quae •nae pnieatati· aunt, sanctificationem et disciplinae perfectionem operentur. Uniusmodi varietas abaque dubio perfectissime Mt, sed non Mt perfectum propter varietatem ecclesiae corpori additam cx particularium disciplinis charitalis veatem scindere, ut de schiamatibus conquerebatur Augustinus, nec regia tolium ascendere invocando iur· eontra eius supremam auctoritatem. Quare iterum timeamus, reverendissimi patres, nimium varietatis amorem. Hodie enim nostri iuris est discutere quae nostro iudicio .subiiciuntur, cras quae definita et decreta fuerint firmissime credere et iia obtemperare tene­ mur, et supremo capiti et nunc .ct tunc et semper humillimo et venerabili obaequio adhaerere debemus. Reverendissimi patres, cogitemus quod dicitur in Ecclesiaste : * Omnia tri»/nu hnfient. Nunc ergo in hoc tempore dum aaeculum in suis concupiscentiis irretitum varietatem eupit in omnibus, ita ut opportuniasime do hominibna nostrae miserrimae aetatis dici queat, quod in leaia legitur : * l'autfoiafar in riem •uem dccfinarit ; ideo ad ostensionem operis Dei in eocledia catholica, contentione asaidua in omnibua tendere oportet non ad varietatem sed ad unitatem, et idoo etiam atque praecipue in constitu­ tione parvi catechiami pro omnibus fidelibus. Mea orgo sententia pro constitntione parvi catechismi stabit, quam tamen, sicut omnia quae dixi, vestro aapientissimo iudicio humillime submitto, ve­ niam ab omnibus precando si in aliquo vobis mo­ lestus fui. OBATIO reserendi patris domini A'mmaMMriis Gracia (iti archirpitcapi Cactaranyattani -. D te·sc maiori amore et veneratione aeeepturam et conservaturum ae memoriae mandaturam Mteebismnm elaboratum auctoritate summi pontificia, ae ab illo mitium tanquam tesseram aaae patenae dilectioni· et paatoralia sollicitudinis. Sed traneeat antecedent: supponamus bnne vel illum populum maiorem exiatimationem praebere eateebiamoCaniaii, quam alteri catecbismo quem Romano· pontifex mint; ergo non est conficiendus eatechiamo· parvus, qui rationibus magni momenti excogitata· Alit pro unireraali ecclesia’ Haec eet conaequentia valde generali· et incongru·, quae deducitur ex illo parti­ culari antecedente non conceaao, aed tantam pennieeo. Nullum ergo redditur argumentum. Etiam dictum fuit, quod-protestante· (nepicarentur malitiose occasione conatitationi·catechiami parvi, quod ab oecumenieo concilio nova religio fundata eaaet. vel immutate antiqua fide·. Sed qno funda­ mento huiusmodi argumenta adverro· catholicam ecclesiam dici posaent? Quomodo audebunt talia proferre, ai noe «olo eatechiamo | arvo armati erimua ad tam peasimam calumniam reiieiendam ? Numquid in eatechiamo traduntur nova mysteria, vel nova decalogi praecepta, vel nova sacramenta? Si ergo omnia haec esaent aient nunc sunt et fuerunt religio­ ni· ab initio, unde nova religio, unde variatio fidei? Numquid in direrao modo vel forma tradendi doc­ trinam? Si ex hoe capite argumentum depromerent haeretici contra unitatem catholicam, valde ampliua in praeaentiarum argumentari poaaent ex multipli­ cibus catechiami·. quibus doctrina nostrae sanctae religionis traditur, et ex iis qui de die in diem in ■visum prodeunt. Ob hoc praecipue catechismua uni­ cus et universalis desiderandus, ad tollendam omnino occasionem suspicandi quod in catholica eccleaia varia ve) diveraa ait fides, ot alii credant sic, et alii vero sic. Ideo oportet quod omnea a aupremo capite eamdem tesseram religioni· accipiant; et aicut acceperunt non ab hoc vel ab alio, aed a legitimo Chriati vicario, aie credant et profiteantur. Denique saepissime commendata fuit ex hoc loco varietas in unitate eccleaiae tanquam eiusdem per­ fectio optima, in qua potissimum affulget sapientiasima mena sui conditoris: et etiam contra constitu­ tionem catechiami parvi invocatur varietas: formosior enim dicitur doctrinae eccleaiae unitas in tanta varistate cateehiamorum. quam si unus tantummodo fidelibus traderetur. Dicam nunc, reverendissimi patrM, de hniuamodi varietate quod antea dixi de libertate Timeamus nimium amorem varietatis, ne propter amorem varietatis deficiamus ab unitate, •ieuti iam multi miserabiliter defecerunt. Quot enim schismata bon recensentur in saeculorum decursu, quae nonnisi ab inordinato amore varietatis ortum duxerunt? Ut retinerent suas varietataa, proh dolor! nostram unitatem amiserunt. Nihil formosius in eci lesia catholica quam unitas, unitas in perfectissima submissione omnium fidelium et omnium praesulum pruMuli supremo tanquam legitimo Christi vieario, unitas in profeMione eiusdem fidei, unitas in parti­ cipatione eorumdem sacramentorum : haec est summa Eminentissimi praesides, eminentissimi et reve­ rendissimi patrM. Omnia iam dicta sunt, omnia iam discus·· fuerant. Haee discussio usque ad fastidium protracta, meo iudicio, Mt. Certe longe aberat a me propo­ sitam in hone locum ascendere occasione schematis da parra eatechiamo; adeo mihi planum, adeo ex­ peditum, adeo conveniens, adeo opportunum, adeo omnibua prorsus aeceptabil» videbatur propositam decretum de communi catéchisme in tota eeeleaia fidelibus tradendo, ut fatear quod non sine ingenti ■ Cast. VI, B. » P». IIJV a. • ««i·, m t. • la Uli. A ’ Argumenta * : .Archiepiscopus l'srasrSugutaaM commssdavit rsMe schéma, et declaravit ee il· psi ri bai ex toto corde laser tin, qni naius pro tota Mclesis eaterbiemi opportunitatem et necessitates in praesentibus rerum sdinuotis propagnsraat.- A. SESSION» PUBLICAS BT CONGREGATIONES GENBRALB8 H1B 81» admiration» vidi io prima diaeamioaie dio ia illud A Domino praoeaptor, noa par tatam noatam, sod per tot insignes adversario» ineurgorc, ot io schemate tree menaee laborantae nihil eopimna1, nihil de­ >1)o unitatem catechismi at quasi impossibilem, at finitam eat ; at tree meaem trnaoaoti seat, vidoBeet quasi inconvenientem, at quasi iuribus episeoportna ininriosam reiicere. 8ed salsa semper maxima qaa temporie apatium qua iaahoatnm at ahaelatam fait maximum illud primam oooeilium oeeamoaiaam prosecuta» sum semper at proaaqaor reverentia aapientiaatmia illis eminentissimis patribus debite, alia­ rum etiam eepientissimorum at araditoram patram, Niceoaum ; tempore triam maaaiam ot minori tem­ qui catechismi aniei communis pro tote ooeleaia con­ oiaam, ChaieedonoMO, quartam Lataraaouee, Vien­ venientiam, opportunitatom, immo Moessitetem in nense, LugdnnoMo praesentibus tribuo moaoibw. rarum adiunctis propuguaruat, aoa- porie epatio absolute there concilia oeeemeaioa primum et sonandum Coaetantiaopolitaaum, Bphominori temporia epatio quam tentiae ex toto corda aaaeatior. Memini laudatum fniaeo hic concilium Tridoatinum, ot diotam fuisse ad annos 18 protractam Certe in tanta cogitandi, dicendi, scribendi liber­ tate. cum faciendi et edendi libros nullus est Anis, fteimo, ot nos motore quae illi seminaverunt Uti­ cum etiam de rebus religiosis, quando do religione que, sed duratio tanti ooaoilii oooumaaioi praetor multitudinem, praetor copiam et gravitatem rerum, agunt omnes se sapientes ac magistros existimant quae ibi tractata fuere, duratio inquam illius con­ cum infinita serietas catechismorum exietit, et no si m dies eduntur non ab episcopis tantam, sed a cilii per tot annos non est ex discussionibus, sed isici» etiam et a quovis magistro scholarum, et in­ B ex aliis causis, ex dissidiis et discordiis, ex bellis. sx epidemis et ex aliis inquam causis extrinsoeis sens etiam epiaeopia traduatur, eum periculo veri­ tatis doctrinae, eum periculo offensionis fidelium; omnino concilio provenerunt: et si in aliquibus dis­ cum baec inquam contingunt, nihil satius, nihil op­ cussionibus longe latequs actum est si aliquae dis­ portunius. nihil meo iudicio congruentiae eoncilio cussiones etiam super uno verbo aliquantulum pro­ (•ecumenico proponi potuit, quam ut ex huiusmodi tractae sunt num ex longa discussione et forte quadam tenacitate pro uno verbo, et non pro decreto, auctoritate apostolica sacro approbante concilio, unicus proponatur et conficiatur catechis­ omnibus inquam gloria debetur patribus illius con­ mus pro unisereo populo christiaoo, ubique terrarum cilii! Multa gloria dsbetnr sapientissimi» patribus tenendus et docendus et retinendus, salva, ut dicitnr Tridentini concilii, multa fecit concilium Tridenin schemate, potestate episcoporum illum parvum tinum semper venerandum et laudandum : sed non catechismum commentandi, explicandi, vel alios omnia, ut quando discussiones protraxerunt, propterea laude digna sunt. catechismos latiores pro adultis, qui iam sapiunt edendi Liceat ergo mihi, eminentissimi ac reverendis­ Sed omnia dicta sunt omnia exposita sunt, quae simi patres, attentionem vestram rogare liceat ; non dico, nihil proponere volo, liceat manifestare desi­ pro hac catechismi unitate dici possunt Certe apostolus Paulus haee dicit . * Obtrcre autm ros derium, votam meum, necessitatem non protrahendi f>er nomen Domiui nostri /ssw Cbriati, ut idipswn ha» discussiones, ut omnes brevi, ut omnes ae ex­ i/irofis omnes, rt non stat in robis tckinuala: atd pediant, quo citius possint. Libertas quidem sit, perfecti nti» in «odrm sansu, st in rudem sententia: ut dictum est, sed non sit discussioni» abusu» (Beue) Tres menses protracti sont, et durantibus his mensi­ hoc sane perfecte adimplebimus, si unus sit oatebus, sapientissimi ac reverendiaaimi patres, sexcentae cbismus pro omnibus ubique populis. Bed iam dixi non opus esse ut multa addam : omnia iam aut septingentae dioeceses orbatae sunt praesentia exposita sunt contra unitatem catechismi; omnibus pastorum suorum, dum lupi inter caulas sunt, dum argumentis etiam responsum fuit quae contra uni­ lupi oves forte mactant et perdunt (Bene). tatem catechismi proposita fuere, omnia diota sunt Dixi satia: nolo importunus eoae, nolo aliquem circa difficultates, circa pericula maxima ex varie­ laudare nec aliquem iudioare, sed sapientisaimo tate catechismorum procedentia : proptorea non vestrum omnium indicio me libentiaaime submitto. multa de hia loquar. Sed liceat mihi antequam ex ambone descendam, liceat mihi, eminentissimi ORATIO praesides, liceat, eminentiaaimi ac reverendissimi rseerendi patrie domini /uiiam floriam Derprn ae dilectissimi patres, liceat unum verbum dicere arckiepiteopi Toloeani ’. episcopo senescenti prope septuagenario, qui cito erit ante conspectum Domini nostri lesu Christi, ut Eminentiaaimi praesides, eminentiaaimi ac reve reddat rationem villicationis suae; liceat mihi rendiaaimi patres! quaedam dicere quae non tangunt discussionem. Set auperque dictum videtur in schemate de sed ad omnia iam facta vel discussa, et deinceps D parvo caCrcbiamo : aed non poaaum non respondere reverendissimis oratoribus, qui affirmarunt variam forte discutiende referuntur. Tres prope transacti sunt menses, ex quibas oateohismoram multitudinem nullum sive unitati coacti sumus in hoc oeoumenicum concilium. Tres doctrinae sive libertati ecclesias creare periculum. prope transacti aunt manses in quibas audivi, fateor, Aliquantisper attendere velit indulgentia vestra ; breviter dicem. audivi libentissime, audivi magno cum gaudio solum, Unusquisque episcopus errori obnoxias est. At sapientiam, eruditionem, loquendi etiam facilitatem, verborum facundiam, styli elegantiam, argumen­ pontifex Romanus ille eet cuius fides, ut sancti Bernardi verbis utar, non potest sentire defectam : torum varietatem, vim, pondus, nexum ; . andivi disertissimas et eloquentissime» orationes, et ad­ ab iUo ergo, qui ana cum officio pascendi oves et agnos accepit gratiam doctorat» in universalem miratu» sum et delectatae eum, etiam quoad aurea Bed redeunti in hospitium meum, et me­ ecclesiam, magis est speranda paritas doctrinae in rum cogitanti quid tandem sx istis discussioni­ catechismi», quam ai illius libri confectio uniuscuius­ bus. ex his longissimis discussionibus, ex hia que praesulis curse commendetur. eruditissimis orationibus, quid tandem emolumenti, quid lucri reportaverimus, fateor ego mihi verba > Lac V, h occurrerunt, quae dicebat Simon Petrus ad leeum : * 1 Corinth. 1, 10. * Argumentas» : .Arehiepiaeopu Tolosa»» * plaribns srguSMsta ab Mstoria yrmirti»! Sspromptia kaadavit te defendit garri oatataiami aaitatsm grsacegte impssttam. * en » CONGREGATIO GENERAL» VIGESIMA OCTAVA SI februarii 1870 Et revera gvaviesim· perieula hnlus libertatis , demonstrat historia turbaram, qua· exind· aaaaa- rnst praeesrtim ia aaawda ptaaterite. Nemo aat reetram, revareadiastmi patraa, qui aaaeiat spiscopos fMtiaai laaaaaiaaaa Mitas potestate qnam habebeat eataeHaaai edeedi ia uram anaram dioecesism abaeae 818 diotae, et toties e saaeta sede fuerunt reprobatae, lababatur, inquam, ut eatechiemns ille adoptaretur in omnibus eoelesii· imperii: simulqus sommittabat ministro laioo, qni a cultibns dicitur, curam invigi­ landi impreesieai haine libri. Porro in boo imperii catechismo quaestiunculae vix dans legebantur do summo pontile· : · contra lectio integra, immo longa de imperatore Gallorum. Primam lectionis huius reeponaioaem do verbo ad verbum tinnula te m ex­ promere non ridetur inopportunum. Quaestio: Qnaenam eunt munia nostra erga imperatorem noatrum Nepoleoaem I? Responsam: Agnoscere debemus imperatorem nostrum cumulatum fuisse Dei donis tam in paoe, quam in ballo; eumdetn fuisse divinitus suscitatum ad reutitumdum et tuen­ dum cultam publicum sanctae religionis; eumdem sapientia sua profunda et actuosa restituisse et con­ servare ordinem publicum; illi deberi ab omnibus fuisse, ut taaaraa puerorum aaimos perversuram suarum opinionum veneno inficerent. Ut saint casteros omittamus, ia eatsehisaso qai valgo dictas fait 4m frees Hnru eau trôna Aaariaaraai, quique per multos aanos usitatas fait ia dioecesibus Aadagavensi, Rupsllsnsi, Lncionensi ia Gallia, bane de ecclesia definitionem Ingimus: , Roclesis eat semetee in qua fideles eoninnoti per profesaiouem eiusdem fidei efformant nnnm corpus, eaiaa Christus aat caput, membra aatam sont singuli fidele· * ! nullum autem habet verbum de capite visibili ecclesiae, neque de participatione eorumdem sacramentorum, quasi ec­ amorem, reverentiam, obodientiam, fidelitatem, ser­ clesia esset societas invisibilis. eonstaas omnibus et vitium militaro (haec ultima verba addiscebant ac •olis illis, qui per internam fidem cum Cbristo vin­ recitabant puellae aeque ac pueri): deberi vecti-, ciuntur ; qnod est dogma Protestantium et lansenistarum Similes errores in eodem catechismo in­ galia imposita ad defensionem ac conservationem imperii, et imperialis solii decus. Caetera· respon­ veniuntur circa justificationem, efficaciam contri­ sione· brevitatis causa omitto. tionis etc. Absit a nobis, reverendissimi patres, ut e nobis De Pratensi catechismo, qui anno 1788 a quatuor non edoceantur omnes Christi fideles obedientiam Etruriae episcopia publicatus fuit ad inatitutionem fidelium, non est cur loquamur: scitis enim omnes et reverentiam, quam debent principibus saeculari­ bus: omnis enim poieetas a Deo. Sed quis nostrum hunc catecbiamum Pistoriensis synodi id'eet factionis non videt, responsionem modo citatam esso riden­ lansenistarum erroribus redundare. 8ed et ipsi catedam et adulationibus plenam, et dignitati ecclesia * chismi qui ab orthodoxis eadem aetate scripti fue­ contrariam T Libenter fateor, reverendiMimi patres, runt. eas interdum exhibent doctrinas, quas sana non probat theologia: unum altarumve exemplum catechismo· istos infensos vel correctos vel omnino oblitteratos fuisse, et in hoc episcoporum quibus afferre non abs re videtur. Docebat antiquus Geneattinebat laudandam esae diligentiam: sed' nonne vensis catechismus, peccatum ease adnumeraadum concilio Vaticano incumbit officium damna, quae inter opera servilia,, quibus violatur praeceptum quietis dominicae, unde circumstantiam eiusdem diei olim ex nimia libertate provenerunt, in posterum praecavendi ! Quodnam autem magis opportunum esse neoMsario in confessione declarandam. In eo­ dem catechismo legimus, praeceptum eeee omnibus medium, quam si doctor universalis ecclesiae curet fidelibus actum contritionis elicere quotidie tam mane edi oatechismum ab omnibus fidelibus sequendum, quam vespere Memoria adhuc hodie teneo respon­ et tollatur facultas illum immutandi T Hoc probe intellexerunt illi episcopi, qui ante­ siones catechisticas quas in infantia didici, et quae quam aperiretur Vaticana synodus inter alia a sancta plus minusve errorem lansenianum redolebant, vel in quibus verba essentialia desiderabantur. In iisdem sede postularunt, nt nobis proponeretur decretum, quo efficaciter impediretur funesta oatechismorutn eatechiami· secundum praeiudicia queo tunc vige­ bant, nil aut paucissima saepe roperies de Romani mutatio : et in boo nullum ius nostrum violatur, nulla nobis infertur contumelia. Pastores enim sumus: at pontificie primatu, non satia accurata de distinctione primus omnium pastor eet vicarius Christi. Docendi inter contritionem et attritionem, et de efficacia attritionis ei ooniungatur cum absolutione sacra- agno· ius et officium noe habemu·, et ille pariter habet, et quidem in supremo gradu : legitima igitur mentali. Aliunde timendum esse probat nostrae aetatis utetar potestate, si velit ipse formulam elementorum fidei populis tradere. Et cum in societate divinitus historia, ne sub specie protegendi cives potestas civilis in edendo catechismo causam praetendat ec­ instituta, qualis est ecclesia Dei, non posait eeee clesiae iura opprimendi: duplex exemplum afferre conflictus iurium, fieri nequit ut ius, quod omnes in pontifice Romano agnoecuut, universalem edendi satis erit Prae oculis habemus usurpationes im­ peratoris Germaniae losephi II, cum abiecto cate- D oatechismum destruat ius, qnod et ipei episcopi ac­ ceperunt ad docendum : neo ius illud magi· laeditor chismo beati Canisii, qui ia Germania per dno spe­ in proposita constitutione, quam laesum fuit in cula in usu fuerat, novum eateehiamum auctoritate Epheeina synodo, cum prohibitum fuit, ne quis sua indixit, et eo usque impudentiae devenit, ut a episcopus symbolum fidei novum ederet: primis sormeA' cetrehuaro, ut vocabatur, praeceperit delere enim saeculis haec potestas inerat episcopis, ut mentionem indulgentiarum, quarum virtus se exten­ dit ad animas qaae in Purgatorio lugent: qnia ei multa testantur antiqua monumenta, et tam per doctrina illa non eatis fundata apparebat Ita in symbolorum editionem suum docendi ius exercebant. Sublata fuit sapientissime haee facultas, quae in edicto 10 iunii 1787. Quid de nostro Galliarum catechismo, qui snb perniciem vergebat ecclesia· ; et in hoc nullam epis­ initio praecentio saeculi per omnes eccleeias imperii copis iniuriam intulit Epheeina synodus, nec episcopi a munere docendi idcirco soluti suat. a principe saeculari impositus fuitT Illum quidem Ita etiam fiet, si approbetur · concilio Vaticano legatus aanctae sedis apostolicae cardinalis Csprara examinatum et approbatum commendaverat omnibus constitutio examini nostro snbiecta. Non violabitur ius nostrum docendi, sed e contra accepta a supremo episcopia, sod non prseceperat. At potestas sae­ cularia ulterius progressa edictum promulgavit in pontifice formula certa et stabili, firmabitur doetofronte oatochismi inserendum, quo iubebatur ad exa­ ratus noster auctoritate eius, cuius eet continuare cutionem articuli 99 legum, quae vulgo orpameoe fratres. Coactu. esqtanai. roans L. ax 81» A. 3E88I0NE8 PUBLICAS ET CONGREGATIONS» GENERALES 820 ditaa opponitur ot per defectum timori·, in quantum •eilioat aliqui· non timet quod oportet timer·.1* Non igitur timidi, aed neque impavidi apparere debemus : epitcopi Oitnnmtii et si divina providentia disposuerit, rei saltem per­ miserit, quod baevoMe sint, at qui oecnlti manent Eminentissimi praeeides, emiaentissimi ac rara * appareant et eognoeeantar, veniant amberouU hae­ rendissimi patres. Da re doetriaaii breviter doctrinaliter agam. re···, veniant scandala; vae autem illis per quo» scandala veniunt. Pauca dicam, fidem promtssionia servabo, qui iu schola praastantiasimi magistri didici, quod nbqae Et quoniam de re gravissima graviter etiam et doctoribua eat dooaadum, aeque praedicatori bea opportuno tractari debet, mibi non est animus in praedicandum. Voa, revereudiaeimi patrea, doctor·· memoriam at quae audivi, et ea quae vos omnes eati· et praedicatore·. Ideo mihi ia animo fuit audire ponderastis iterum atque iterum revocare. Duo et erudiri potiua, quam loqui et dooere. tantummodo explicationi· gratis praemittam: 1* de Eadem me teneret aenteatia, eed eaadide fatear, ipso schemate nostro examini proposito; 2· de sche­ afficiebar equidem vebemeater eam viderem nunc matis oriterio in rebus commendandis. Non oratorio ac iterum rea non ratione argumentandi tradita·, modo loquar, sed tantum didaotioo, sicut in schola didici. Circa primum dicendum videtur quod ad sed declarationi propositas ite' ia eoateetionem ve­ ntre. ut quaedam inter fratre· discordia ab omnibua rem non esset inquirere de auctore vel auctoribus agnosceretur. quod aaae maximam nocumentum operis, quomodo hi vocentur, unde sint, unde ve­ rubus conciliaribcs pertractandi· modo aie modo niant; eed tantum quid sit. quale sit, quid importet, aliter inferebat. In memoriam revocabam illud divi vel si placet, quo schema tendat: de reliquo non Thomae effatum 2* ,2** qusest. 38, art. 9: „8icut indicat munus concilii. Aliunde notum est omnibus autem discordantes aliqui aunt ex hoc, quod stante undo veniat propositum de formando parvo cate­ caput, non sumus, manus, non sumus pede . * Quid ab ephemeridibus coepta, ab epbemeridibua com­ ergo sumus nos’ Nd· sumus cor corporis Christi. pleta. Hinc est quod habemus piuaquam £00 ephe­ merides in unoquoque dierum com parente * in Europa, D Et hoc nos docuit Dominus noster lesus Christus nam cum apostolis loquens (notate) cum apostolis et inter illas ne viginti quidem sunt, quae veram doctrinam contineant: et inveniuntur in manibus tpntum, dixit illis ' : Iam moh dicam *m srrsos, red * assos: jaia ^uaratm^m audiri a Patrt mrv omnium, infantium, puerorum, senum, sacerdotum, amica ne dicam monialium. Quid fiet in ista dissipatione acta fret robir. Vot amici mei ertir. Ideo si amici universali, in ista Ubertate quam omnes sapiunt erant apostoli, erant cor Chriati: noa enim scimu· hodie dicendi, loquendi et scribendi T Quidquid amicitiae aedem ease non in manu, neo in pede, neo in capite, aed in corde. Ergo cum nos simus velit, oportet ut ecclesia catholica murum erigat pro domo Israel, praecipiendo omnibus et singulis cor huius corporis quod set corpus Christi, nibil ut habeant catechismum unum talem, qualem sancta desideraro debemus niai quod desiderat caput, nihil sedes promisit nobis daturam, ut portae occludan­ sapore.debemus nisi quod indicat caput, nihil optare nisi quod provenit a capite, sicut cor exoptat quod tur et incredulis, et impiis, et petulantibus scrip­ toribus, et guberniis ipsis imponendo nobis oato- eaput exoptat, et non aliud : alioquin iam corpus non esset corpus. Et haec vobia dico quia magister chismum in eceleaia Dei. Ego, reverendiaaimi patres, fateor qnia quando­ gentium divus Paulus proloquendo de corpore que perplexo atque haerenti anjmo fui, nesciendo Christi quod eet ecclesia, idem facit quod et ego quid facerem cmn tot catechism! , * quos ante oculos facio: locutus est de corpore naturali, ut progrehabebam, et qui erant etiam inscripti ab hominibus, qui sacramentalem confeseionem non peragebant. 1 loan. XV. 15. si? A ΗΕΒβΙΟΝΕβ PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 828 derecur ad explièandum quid eaaat corps· ejiiie··! aliud faetro, nisi »od illi dieebat Pater ot quod est ecclesiae Christi. CaoereU Et haec non aoiam eat homilites. aed eat Ergo, venerabiles fratre·, ignoscite mihi, ai quid * scientia. <)uam dicam de iia qui locati aunt da auetoribas 8i ergo concilium oecumeuieum vult habere scien•chematis. et ideo locati aant at schema oppugnarent tiem et logicam, com Piae IX dixit : Propono robia Si do· sumus eor corpori· Christi, ai ooa debemus eatecbismum universalem pro eecleeia Dei. episcopi ease uniti capiti nostro, ear interrogatur qui aiat omnes debemus dicere ; fiat, fiat, et nil amplios. auctores huius schematis! Ego novi illoa perfectio- Catechimtous concinnabitur cum uberiori doctrina, Mme, nori illoa. Ad me quid atjiaat ai Uli vene­ cum omnibus et singuli· quae in praesentiarum runt ex Gallia, vel ex Helvetia. vel ex Germania. oportet ut iuvenes sciant. Et cum illum nobis 'el ex Hispania, vol ex America! Quid ad mo ai sanctissimus dominus preponit. quid facere de­ Hit aunt ex praeclarissima societate Icau. vel ex bemus! praeclarissimi· ordinibus aancti Dominici et sancti Sanctos vir ex Italia superiori oriundus scripsit Francisei. quid ad me * Ego ocio quod illi ex ec- commentaria, in Apocahpsim et dicit haee Ille qui prro vos in Domino, rl quanta humilitate mihi fas Hic autem ab eminentisewno primo praeside in­ e*t. omnes, ut in posterum non interrogetur am- terrupta diacuaaio est. et intimata congregatione I hns quinam sint auctores schematis. Nos scimus generali in feriam 111 eiusdem ' hebdomadae, die qUl *mt. J2 huius mensis, facta est ^ajnbus abeundi facultas Et liceat mihi paucis verbi· antequam ex hoc i"Co descendam, fttam explicare pauci· verbi· quae­ I. dam quae dicta sunt ex hoc loco, dicendo quod si C Congregatio generali· vigesima non» unus catechismu· adhibeatur, adimitur episcopi· id 187" februarii 22. unum (dictum est), quod illi· supererat, nempe facultas docendi ecclesiam Dei quos impugnabo et Foria tertia die 22 februarii 187( * hora nona rationibus theologicis et etiam philosophicis Num- matutina, tn conciliari aula Vaticanae patriarchal· * qind n<>». venerabile· 'patres, sumo· plus quam lh>- basilicae, generali· reverendissimorum patrum con­ * ininn noster lesu· Christus! Numquid est disci­ gregatio habita est; cui interfuerunt quingenti sexapulo» super magistrum * Sufficiat autem dicere quod ginta octo patres, nempe 36 cardinale·. 6 patriarchae. ipse Dominii· noster non perdidit facultatem docendi, 4 primate·. £1 archiepiscopi, 3^4 episcopi. 6 abbate * quia dicebat quod acceperat a Patre mio videte et nullius dioecesis, 11 abbate· generale· «ire praeside» notate. In evangeho sapcti loanni· in capp. VII. congregationum ordinum monasticorum. Usum mitrae VIH. et X omnis fere doctrina Domini in eo sistit, habente·. 20 generale· et vicarii generale», quorum ct repetat se veniMo a Patre, nihil ease in illo, nisi omnium nomina, quae per assignatore· locorum ac­ quod dedit ei Pater, nihil facere nisi quod praecepit curate descripta fuerunt, exhibet indiculu· patrum m Pater ut faceret Denique cum ex hac vita migrare vigesimae nonae congregationi * *, generali qui inter 'Hiet, novissima verba quae habuit cum apostolis, acta concilii aaeervatur Hoc fuerunt. If fetat fttttffdui fuie ds/igo Patrm, Reverendus pater domina· Petrus Doimo Maupaq ft quia ficut dedit tuthi .mandatum Pateiy sit anted ei r Filio et caput Filii. Filius non poterat lixitatem. » lior b. III. W- 1 ed. Vatie. 859 CONGREGATIO GENERALIS VIGESIMA NONA W februarii 1870 ORATIO A rcrrrrntii patri» damini Raphaels Ricca ardinit Minimarum EmineutiMimi praeside·, eminentiaaitni ac reverendiMitni patrea. r Ne miremiai quod in tanto eonaeeau Mpientta•imorutn virorum, quo nihil apectatiea. sacrati usque nihil habet orbi· terrarum, comparer· audeam »go omnium noviaaitnua, ompiumqne minimo», qui pro­ fecto doceri potiua quam docere procul dubio teneor. Aat cum legeretn in Hierosolymitano concilio eonveniaae ad videndum de verbo non tantum apnatoloa •ed etiam aeniore·, animum addidi iam cadentem, meque excusatione veniaque dignum voa reperturo» censeo. eo vel magi» non me vobia fastidiosum valde • vaaurtim sperans. aaltem brevitati· laude Tria parva dixit heri illustrissimus ac reveren­ dissimus epiacopua Bolinensis. de hia parvi· parva B 830 Dictum fuit Mper hoc ambone propositionem de parvo cataehiamo nano laudabilem pleusibilemqu» in theoria, aed difficilem valde nimie: immo quidarn dixit etiam damnoaam. Eato, tint difficultate·, pa­ tre· ampliamini. »ed utile per inutile non vitiatur, ut fert regula iuris. Sint difficultate·, aed illae fa­ cile solvi powunt; et ai difficultat·· sint, pro tne fateor ha· difficultate· me non videre^ »i bene video Etenim agitur hic de credendi· et agendi· iam vero omnia quae in oriente, haec in occidente cre­ duntur et praedicantur; eccur ergo eadem unita * agendorum eademque unita» credendorum non pote : * exhauriri m uno parvo catechi»mo’ Eccur tam a difficult··? Et quorsum tot exantlata commoda ri incommoda et damna? Porro in una cademqu·· epitome concludere scientiam religioni· invenire pergrandem difficultatem, ego puto esse idem a·· nodum in scirpo quaerere. Difficultate» · contra et incommoda ego ipse i·· tractabit minimo» hodie. Magna itaque conquisitio cura animarum occupatu· vidi enasci ex vanmtr iam facta e»t circa confectionem et usum parvi catechismorum. Qnot sunt enim dioeceses, tot sun' catechismi pro uni versa eccleaia, et alii pro, alii catechismi. et quandoque in eadem dioecesi tot contra et quidem acriter dixerunt. Ego affirmativam catechismi. quot *unt sibi succedente· episcopi, inde sententiam. si qua valet, libera voce contestor, ex tunc prorsus venit difficultas ubi enim multitudo, qua pugnari potero, expugnari nequidem I nitas ibi confusio, inde incommodum de quo conqueritur en»m ecclesiae requirit unitatem fidei: porro fidei schema, et dc quo sum ego ipse persaepe con­ nnitas nonno reqnint sicut unitatem in sententia, questus. Addatur, in hypothec quod familiae ca sic etiarn unitatem in forma’ Ast quam maxime tholieae ab una ad aham transmigrent dioecesin), exoptandum foret, ut in ore omnium catholicorum ft multo magis in Américain et Galliam vel alia>. eadem resonarent verba fidei, eadem agenda, eadem diver··· audiente» locutiones in fide, tunc prorsus postulanda eaedemquo expressione * sententiarum ac verificatur illud peripateticorum propter quod unum sententiae verborum. Ex eo quam bonum et quam quodque tale et illud magis, maior videlicet difficul­ iucundum ut inter fratres in rnutn non amplius tas; tunc in magnum confusionis Isbv.-inlhum pnaudiretur frigidum illud verbum graoou» et latinus. labuntur eorum mentes, nutantes fiunt et in obii orientali» et occidentalis: sed in oriente et occidente vionem ea tradunt, quae ab infantia didicerun *. idem cantaretur hymnus, hymnus caelesti», hymnus Nec huic incommodo, patres amph»»nni. nos »ul* paci et unitatis. Ex' eo procul dubio eveniret quod C ficicnter providemus per catechismum. ut quidam confidentius digniusque. immo dicam verius respon­ dixerunt, dircctixum; eadem enim incommhdn rl* deri possemus obiurgatonbus religioni» catholicae currunt. \ catholici dicimur, et sumus qnia corde credimus et Repellendus, alo dixerunt, sepvlienduaque parvus <>re confitemur ad salutem idem quod universus catechism u» Et ob quam rationem’ Repellendum orbi». Oh ’ fiat, fiat •epeliendusque quia diversus requiritur pro diversi­ Nihil est quod magis conferat ecclesia· quam tate locorum. temporum ct adiunctorum. Bona pace unita·1 Solliciti terrart unitatem tpiritut tn vtnctdo istorum, ego non video hanc necessitatem in exilium yaci». Ad quem scopum prorsus obtinendum optimo propulsandi vel comitandi ad sepulturam hunc inno­ studio adlaboravere praeclarissimi schematis auctore· cuum parvum libellum. Etenim quaecumque sint r» proponendo parvo caiechismo. Vnum idemque loca et'tempora. eadem tamen semper viget fides • vmbokim apostoli iuxta sanctum I/Conem. Ambro­ quaecumque sint haere»c» eniucentos, nunquam aunt sium. Maximum et alios proposuerunt fidelibus; novae sed in novam formam transformatae unde unum eumdemque catechismum proposuerunt paro­ illud nemper et ubique ct ab omnibus usurpari chis tridentini patres eccur ergo non unum euni- poterit sancti Augustini RNon volu» nova prae demque catechismum stabilire poterunt patre· Vati­ dicamus ut sciatis. sed ut cognita faciat)· ** vel cani’ An ne sunt in inferiori conditione isti quam etiam Vincentii Lirinensi· rNon nova dicenda, sed illi’ Esset enim hio libellus tutissima norma ac vetera noviter dicenda.“ Ad huiusmodi autem revelut depositum illud, de quo loquen» l’aulu» ad D feliendos, si qui nati sui t vel enascantur errores, Timotheum scribit: D< pontum cutdodi, depositum si profecto non sufhcit parvus catechiemu» catho­ non inventum sed concreditum, non conceptum sed licus. anne forsan sufficiunt catechismi ab episcopi» receptum, non usurpatum sed traditum sacro appro­ editi vel edendi’ neque isti neque ilh neque quivi» bante concilio, unde sumere liceat formam sanorum alius Hunt pnim pastores qwMebent de pergamo adversu· cofitradieente * erro Je» fortiter tonare, et verborum in fide. non solum integrum esi episcopi· catecheses edere, 1 irguiucDtuin . •Gcnersli * onlirb Minimorum summopere •ed etiam officium imponitur ii» ad incitando» pa­ HwUvit omnibnsqne vehementer commendavit confectionem et innm parvi cstecbunrii qui proponitur, Qtj«ot< qui maximi mo­ rochos, ut suscipiant polemicas contra serpente» menti »it pro servanda fidei naiUte. Praecipnas difflcnltate· haereses non solum in urbibus sed etiam in paji». 4is>o|rit. et plantas driDoastrsnl non offendi iur» episcoporum. in pagis dico ubi per ephemerides et emissario * Ad rectiSMimsui limitatu nem ib schemate positam, litttrah» ttjrtai latino omni» o ffe^^mdent çuam at carofusimc fiat. etiam errore» disseminantur, et interim parochi *unt cane» muti. petiit ut maior libella» in vertendo tribueretur in duobus eaEgo itaque censeo, si mihi liceat proferre sen­ tentiam. quod auctore» »chemati« quicumque hi sunt futuri, in eo absolvendo hafreant prae oculi» naturalismnm vel scepticimnuni religiosum, m quo secundum Leibmtium omne» ιιο'ι · rron * impegere. • Kpbes IV. 8 Habeant etiam ante oculos ch ir.i< t< rem huius sa» - *31 A. 8E881OXB8 PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES 88S culi esse non habendi ullae reltgioaem, ant for­ A Schema de cateehiamo auctoritate pontificia tasse nullam, etiam mille quod in idem recidit, et approbato universali eoelasiae tradendo mibi pro­ mde proposito, ut ait achema, parvo oateehismo batur omnino. Una siquidem sit idea, qua sola '.enerabilta cardinalia Bellurmiai adiieiant nonnulla, Deo homines placere possunt; una vita, qua sola quae fortasse desiderantur in eo. tum qnae ad rem Deo convivunt, eique uniuntur; una religio, qua sola Ascra mentalem poenitentiae, tum sauctissiinae evcba- eum colere possnnt io spiritu et veritate; una doc­ rietiae sub auo duplici respectu consideratae, et ex­ trina. qua sola haec omnia scite, clare, certissime, ponant hunc novum oatechismum, tradantque ia immo infallibiliter edocentur. Cum autem homines « mnibua dioecesibus. quem non diffiteor adhuc bod sint tantum docibiles Dei, haee fides, haec vita, haec omnibu· esse satisfacturum, quia quocumque modo ela- religio, haee doctrina detyrit esso a Deo; et idoo boratum nullimode irreprehensibilem eeee evasurum. Deus ipse haee omnia ab initio docuit, ac postea Sed ubinam opus humanum eat. in quo noa in­ per Moysem et prophetas multifariam multisque veniantur mendae? Opua venerabilia cardinalia modia pro voluntate sua et sapientia patribus olim BeUarmini fuit ad sidera evectum per plura aae- tradidit, donec in plenitudine temporum Filium suum (uls. et etiam a papa Benedicto XIV laudatum unigenitum mitteret. Dominum nostrum letum nunc autem mancum invenitur. Si concilia provin­ Christum, qui erudiens noa, nobia factus est vita, cialis dedere hanc provinciam eondendi cateehiamo· veritas et via : veritas fide qua Deo placeamus, episcopis, nihil est mirum. Ecquid, synodi provin- eique adhaereamus; via lege evangelic· qua Deo possuntne imponere omnibu· provinciis orbis? B proximumque diligamus; vita demum sacramenti·, Matursle c*t quod ecclesia non providente, ii sibi quibus rite suscepti· gratia, qua filii nominamur et providerent meliori quo possent modo pro omnibus sumus, nobis confertur, augetur, roboratur, ut finetn .«litem providere omnino specist ad ecclesiam pme- nostrum assequamur aeternum. Hortim m concilio congregatam, et opii· est. patres Haoc autem omnia nos docet christianac doctri *. qui propterea amplissimi. operae pretium est. ut hoc pro omni nae compendium, seu catechismu terra absolvatur votum Eet lacuna in ecclesia ex­ debet ease pro omnibu * unus, quia omnibus una plende et huic desiderio melius occurri non potest, eadem veritas, una pn> omnibus eadem vita, una * eadem via, verbo, unus pro omnibu * quam in praesenti concilio. Concilium itaque utu· pro omnibu :ur iure suo. ot quaerat viro· doctos qui versentur idem Christus, qui tnortis victor reversurus ad Patrem, quae docuit, quae statuit, quae fecit, et sanguino in hoc sdlaborando auo signavit, idem ipse docenda, distribuenda, et Nec est cur timeamus ire laesa lura episcopalia Etenim episcopi debent regere agnos: pertinet ad facienda, et ai oportuerit sanguine etiam testanda supremum pastorem regere agnos et oves Et ideo instituit. Cui veto haee praecepit? apostolis quidem, l’hnstu * dixit apostolis Euntf» docrtf, et non dixit eed sub clavibus Petri, quem solum instituit *npre ergo falsa haec querimonia. Demum si quis mum omnium iudirem. pastorem, doctorem. vicanum iddidoril. unum parvum cateehismum sufficere haud nempe suum, omni sua in eaelo et in terra auctori­ posse pro omni ingenii diversitate ; catechismi dioe- tatis plenitudine ita praeditum, ut quae tibi propria < esani quos hsbemu * pro dmnibus. anne non auffi- C erant plena potestate, ei forent participatione com­ *, uni ita a * baetaaaa a craeribne lite itaque veeerabilibaa orateribaa aaneatior, qai poetelabeat at eeterhiamua eit namorie omaibee pro omni aetate, gradu o * condition·, dbtiaetiene excitavit, at aaa eelu h elaaoiuaa nimphtn· ot abeelntaa, at qaieqne toto ano viaibili eapite Htterimerei, eed raato atiaai aa vitae, aaaa eeree etiam inter statas eoi districta munera ia boo rebgioai· ot doetriaaa ebriettanae myttMaai duM eerpa * aagaatiaaimam aaaramaatam a taheraauute aiiearat, bine eoeleeia pro gaaaraUori eeindeadae aaitatia pencak> abrietiaaae doetriaae populi· tradeadae atetho- codice, quae a primi * aaaia didioit iaveoiat, rem e moret et aUoe eive tliee, aive famulo· aeoa doeoat, dum praeacrip·. -, at (dele· labii at aeraaen·· eiaedem ut omnee ■ ia oootoaia, in domibaa, ia laberibaa, ia aaitata, raritate·, vitea at viae aaitatem diligentiua perioalia, eodem labse uno oodemqno eormone sem­ et oommodiaa integrum eerrarant Hiae eatoehiamw per loquantur. Anime enim teneo alte defixam, omnem carnem eam emet labii uniae «t aorumdem oeneilii Tridentiai ad parocho·, bine aeveriorea eiua- dem ooaeilii sanction·· pro inatraetioae catholic * fidelibua tradepda iuxta forma· ab eo praeecriptam, hinc eateebiami pro parvalia at pro adulti * tanta cora'a aumatia pontificibua generaliter omnibua oomI endati, bino explicita· aynodorum , particularium pro oatecbeaeoa uniformitate aanetionoa, quarum plerueqae ab alii·, venerabilibua oratori bea vobia iam allatae fuerant Quid ergo mirum quibaadam viaum fuit, ai noatria biece temporiba· bene eocleciaa traditionem aequaremur, hanc eateebiami popali tra­ dendi methodum perficeremue T Nonno eunt haec noetra tempora elapaia multo peiora? Ob ulinam! >unt tamen. Olim enim in ipaia quae veritati Sebant impetitionibua fenile erat inveaira, lieet plue minaave erronee applicate, tamen ab eiadem «rrantibu * coneervate quaedam ordtnia principia. Nunc vero, ut acimaa et dolemua, quia eat veritati· ordo, aive naturalia sive divinua vive humanua aive aocialia, qui penitae et abaolute eoa negetur? Olim erat inter fidelee commune univeraale incorruptibile et noa tam unum quam uâiaonum aanguiai· eloquium, quo aive oro in tormento, eive enee in legitimia et aacria belli· Chrietum teatantea et propugnante· omnea chriatiani vel morientea vel mori parati, univoce inter ae lo­ quebantur : nunc vero boc morti· eloquium pene obsoletum. Nam ohriatiaai nomini * boate· prudentiore· effecti, oonfuaia veri ot falci, boni et mali, fidei, religioni·, eocleeieo eiuaque hierarohiae, et honeatatia etiam naturalia ideia, noa peraequantur, aed fallaci effraenia libertaire ot materialia perfectae felicitati· fuco alliciendo populoa, eoa in error·· omnea et vitia praecipite· reddunt: ei quem prae­ cipue eocleaiaaticum ouiueque gradue virum in omnee angunt modo·, atudioae fingunt ce non tam odio religioni·, qaam humanitati * inrinm defeoaiona pro­ cedere, ut non colum extingoanl in populia omnem •ermoanm viam quidem ot vitam correpicae, non vero veritatem. Haoe porro ei remaneat, utilia· oitiua vel tardies euum afferet fractum. Nec ab bae mea eenteutia movent «choma op­ pugnantium difficultate , * quarum quibuadam tantum reponam. Atque ia primie dictum fuit non poeee boc •ebene * execution! mandari ob eocleeiaram orien­ talium rituum diveraitatem. Nam eatechiamne non eat liturgiae epitome, qua eccleaia haec a latina diatinguitur, eed eat fidei, virtutum, praeceptorum et aliorum eodex et teaaera. In hia etiam omnibua non eat distinctio graeci vel romani, eed omnia omnea reepiciunt et obligant, et ideo omnibua iiadem formulia tradenda. Venerabilee eocleaiae orientalia fratre * voe haec obieotio re picit, * exaltat aimul offendit ac ai notiaaima non eaaeat, quae nobie exbibuiatia prae­ clara cbaritatia argumenta, fidei probatioaoe, et uni­ * tati tutamen. De veatr * igitur amplitudine citior atque aaactior nobie ineet opinio, ne vel minima cadat auapieio qua latebroaua, calhdiaaimua angui· per eoe. qui ae praeaeferant pruriente * auribua voa io fieri praeeo mat non in aedificationem, aed in de•troctionem corpori * Chnat·. ao nimio aelo non tamen aecondum ecientiam animo * titillet, diriaionea iterum excitando aient inter eoa qui ae famulari dicebant Paulo, Cephee, vel Apollo. Nonne in omnibua Chriatua, qui volene omne * * gente audire verbum Dei per oe Petri, cui linteo e eaelo demiaao omnee populoa praecepit mvatico ore auo comedere, acilicet ad unitatem fidei reducere? lia itaque qui aliter «entire videntur probatum ait oleo peccatoria non impinguari caput veatrum, bone vero ohriemate confirmationi· Chriati, qui in aimilitudinom bominum factae inventu· eat, qui noa dedignavit •ervi formam accipere. Altera demum, quae fuit allate difllenltaa, ot quae caeteraa explicabit, ea eet qua aaeerebatur propooitum aehoma opiacoporum iuribua iniarioeam. pro oo commiaerationi· aeneum, eed etiam aibi eumHaec difficult ** nata eat adulatione potiua pnimoa dam acquirant. Olim errorea pbiloeopboram. qui movere: et quiaquam foraan mirabitur ab eo vene­ rationi et dignitati humanae non tam offenaionem rabili fratre eam fuieee allatam, qui merito de adnquam dedectu attulerant, in acbolio recludebantur; lationibuo conqueotaa eet. Certe enim pro modoetia nunc vero omnia eorum deliramenta quibua Deum , * cum nimium Ipaum aegaat, homiaeeque ab hi * aaimantrbaa, quae > aaa aagnatiari debebant vaea carni ab amici * ante dilatarentur erga eam apatia ehariin amplieaimo oonaaean veetro auo nomine appellare tatia. Re tamen haec aaeertio epiacopi * iniurioaa non licet, deaoendere, eoramque more vivere debere eat: atquo ut hoc probem, illuc debet oratio mea aaaerunt, non aolom libri· eed et in achelia poblice reeilire, undo initiem aumpait. Quae enim fingi populi edocentur, et in eorum etiam moret legibna poaaunt epiacoporam iura aine Petro? Unde ea traducuntur. ortum haberent? nonne a Chriato? Verum nonne Verum lugeamua potiua, quam recenaeamu· e * Chriatua Petro aoli tradidit ligandi atque aolvendi omnia, quae noatria biace temporibue oculi noatri pontificium? Nonne ei aoli in· et munua oommiait vident, manu· noetra· contrectant. Lngeamua itaque * agno et ovea paacendi ? Si ergo per Petram in amare, eed remedium etiam afferamua tot tantiaque noa iura dimanant, qui clave * regni caelorum eommali» proponito eatecbiemo, quo populoa, filio· no­ munioandea caeteri * aolna accepit, ut loquitur stro·, in biace tenebrarum et abyaai abyaaum invo­ * •anctu Cjprianua, nonne iniurioeum nobi· e«t anccanti· erroribua veritatem, viam, vitam Chrietum rere, ab eo iua noatrum laedi, per quem Chriatua doceamus, qui fide illuminat, qui lege dirigit, sacra­ nobi· dedit clare· caeleetium bonorum, ut loquitur menti· vivificat, eanotifioat, convolatur, et ealvat Gregoriu· Nyaaenu·? Quid no· aumue «ine Petro. Tradam·· eia quid at qua ratione credere debeant, , enerabile· fratre , * niai stellae charactere quidem quid et quomodo petere, quid nequi et vitare, quid fulgidae eed errante : * quia dum in universum mun­ et quibua dispositionibus recipere, et tandem quid dum invehimur vi illiti * Cbriati. Itr, doertr, nullo hoatibua debeant reapondere. M Coactu otutauL·. voeu· L. BU A. 88881ONE8 PUBUCAE ET OOXGUGATIONM GENERALES tsm+α gravitatis ©entre attraMmar, ai eoapWto, cireeJo «aa aaboaibwn ad Christen radaaaaa, aai •ineere iUi Adhaaraaaa» qm habat pUaHadiaea poatifcaHa potestatis, et a q·· μνμμγ ia parta * sollieîtediris. at dirit A^gatisao, et aaaa diaMaa no» sieut triti··» entrera •spetivsrit, ab ipaa «©·firmemur, eaiaa soHas Ma itapMa datait, Bis reddamur fidelaa, q«i runt ear aeaaa et aaima eue, univs labii et aermeeuai eoewardem. Et ms ipat qui rumae uniae labii eflUàamer etiam ia Christe Imu. ut unior eordis et teats, ita ttraoexa eorundem. Haee vobir, rooerabilar fratres, dieere mibi parmiri, ut ecbema nobia proposite * , quod eat rigas * publicum onioaie fidebam et epiaeoporam inter ee et per eummum pontifie· * eum Christo Iran, etiam linguae tardae rotam bebaret, et at ago meae oen•emtioaie anniversaria die, boo fidei ot eabiootionie meae aummo poetari coram vobis solenaiter ex- ] hiberem obrequium. ORATIO WfrtHdi pdtrit damini Gregarii Schtrr archiepieeapi Monaceftue'. Eminentiaeimi praesules, eminentissimi et reverendieeimi patrea. A multis praeclarieeimia oratoribua hucueque sxpotitum eet quomodo rea ee habeant cirea parvum catechiemum in suis regionibus ae dioeeeeibu·. So­ lummodo ex Germania vix unua inventae eet epis­ copus qui hac de re traetaeeet. Quare, reveren­ dissimi patres, perpauca, perpauca mibi revera, consueta vestra benevolentia ebnoodite. Per plurquam 250 annor in tota fere Germania nullus alius erat in usu catechismus quam ille, quem celeberrimus beatus Petrus Canisius confecit. Oatochismus hic. quem ad uunm omnes a nomine auc­ toris Csnirium nominaverunt, in omnium erat mani­ bus. ita quidem ut ex eodem quo patrer et maiores in addiscendir fidei rudimentis usi fuerant, etiam nepotes et posteri prima religionis fundamenta ad­ discerent. Veritates fidei quae in hoc catechismo tradebantur, omnes etiam sen * grandaevi in me­ moria tenuerunt. Ideoque fleri petajt ut mater prima magistra parvulis suis io rebus fidei extaret, et non aolum prima sed etiam assidua, quia fidei veritates cum illis setnper potuit récapitulera. Usque ad hanc diem admodum pauci inveniuntur, qui beati Caninii catechismo summam non tribuant laudem: et negari non potest eos qui solo hoe catechismo ari fuerant, in rebus fidei optime essa instructos. Sed sub initio huius saeculi etiam beati Canisii catechismus sensim venit in desuetudinem, et alii caiechietnr fere in unaquaque dioecesi illius locum obtinuerunt non breviores quidem eed non meliores; praesertim praecisione et brevitate, quae Canininm nostrum tantopere commendabant, deetituti erunt. In multis enim paginis tractabantur quae antea ad paucas fuerant restricta; praeterea eorum lingua et definitiones puerorum et puellarum intelligentiae non erant accommodatae; ideoque discendo acquisita * Argumenta· ·. «Arehkpteeepea Monaeensto et Fridngsasb difficillinnai esse, ait, et dubitare se vatte an in regisaibos, in qiubiM parvuli a4 scholae /TeqMataadas drill lags aoa ohligxatur, idem catechismtu adhiberi possit, ac in illb in qnibne ut in Qermania ea obligatio exietit, et aa cateehionne priorihn« illis regionibus Idnnens aliarum etiam exempli gratis Ger­ maniae neceaeitatibu· respondeat. Qnod d forte non obstante maxima rei difficultate parvum eateehiamum confici placuerit, Mitem curandum l ° pnutjosa publicetur, judicio at agimini epiKopurntn ex omnibus natiouibcu submittatur, utrum eorum iboeceaum neceMitatibus respondeat, nec ne, β° nt non obli­ gentur ad eius usum illabi dioeeeaae in quibus catechieuaa, hucus­ que adhibitos, omnino probatus eet et omnium votis respondet.· 8M ia masser * retineri aaa pataarant sapor bm ra teagiatei aaq·· M parMtea Mopar laaMtebaaiar. •t MtMhtMadb «atMkiMMW Mt tMdfo M 0ΜΓΙ Hae Mtamitat· ornea Garmaata· MtiatitM MM. Mti * a Mora taadem aaaiilwai iaterusU at huic ■ate imrrwwl et mtonstar. Qaaa ia Saaai «•atMMimimm eswdlnalia Betaaah piae mamortaa. ■atMMW neas digaiaaiaaa, «oaaMtiaatib·· Oita»- aiaa epiaeopia, theologum · «oeieiate Iom tam niai· ia tbaefogigie dieaapiiab eeiMtia mb expariMtU praaataatiaiaaa ad te Monachium advocavit. · quo •ab taati praaaalia auapiasia aateebiaaa· ill· elabora­ * ta «at, qai nato vigiati eiraitar aaaoa i· Iwm prodiit. Haad imatarito •■iaaatiaaima, cardinalia, niaa aortam praamataram oaan patraa marito daploraat, panaaeam aibi habait iterum theologum da societate leno fonte tote voaaadum ad alaboraadam pro tote Germania cateabiamum, aient aiaadem aooietetia tboolog» aaap· beata· Patrua Caaiaiu, ill· fnernt, qui per plaaquam 900 aaao· oatachiamo •ao celeberrimo Garment·· doctor at angiater cum immeaao animarum froeta axtitit; illorum auctorum communi opera aperari poterat fore, ut opuo ex omni aaae perfectam renirat ia lucem: et crentua •pem noa fefellit. Brevi tempore novut ill· catoebimnu· in omnibu. fere Germaniae diooceaibua venit in traum, iXquod mirabil· «m videtur, cam in Germani· nonSa in alii· reboa vix alia unita· inveniri powit ct uni fortuita·. At nibilominn· quamquam opua maxime ia omnium erat ore, varia in decunu temporia deaidaria prolata aunt at proferuntur. Ex hac cauaa aanaim aanaimque etiam in boo praclaudato cateebiamo pro locorum ct parnonarum diveraitate circa formam divernae factae aunt immutatione·. Quare mihi equidem parauaaum Mt, diHcillimum eaae et opua grande ut pro omnibu· eoclaaiae partibu· unu> idemque cateehiamu· adhibeatur; quia notum eat ubique terrarum maximam existera diveraitatem. ut iam a praeatantiMimi· oratoribua aat auperque •xpoaitam Mt. In Germania omne· pueri et puellae ad frequentanda· achol·· publie·· per aeptem, immo per octo anno· continuo· aunt obligati ; hi· in «choli. cateehiamua «yatematiee docetur. Ter et etiam aaepiu· in hebdomada parochi et eorum vicarii ad eatechiaandoe puero· et puella· legibua dioeoeaani· aunt obetrioti. Et non poeaum quin in boo almo ooaaeMu clero noatro aammam tribuam laudem, cum in bane aui moneri· peatoralia partem maximo eum fervore in­ cumbat, agnoeeona eiua gravitatem magnumqae mo­ mentum: quo in muner· oateohiaationi· •acerdote. etiam · ladi magiatri· magnopere inventor. Hi enim in id nrtxime intendunt et elaborant, at libere verba oatecnuni memoria ediaeant ot retineant, dum illi verborum Mnanm explanant, «t ana aaoardotali digni­ tate inatructionom ceteeheticam quaai aanctificant. Superfluum mm videtur referre, hoc eatecbixandi modo tam b«n· iadueto «t obaervato puero· in doc­ trina chriatiana aocuratiMime eaae instructo·, ut non •ohtm dogmata enumerare, aed etiam defendere poaeint ot valeant. ' Quae cum ita aint, valde dubi­ tandum Mt, an in hie regionibu·, in quibu· parvuli ad Mbolaa frequentanda· lege civili non aunt obli­ gati, idem oateebumna ao in noatra adhiberi pouit. et an ia qui pro illi· idoneut cat, etiam "noatri· reapondeat neceaaitatibua. Si autem nihilominu· placuerit, ut cateehiamua parvu· communi· edatur, duo aunt quae mihi pro­ ponenda esse ridentur. 1- ut cum cateebiamu· ille publicabitur, iudicio et examini epiacoporum ex omnibu· nationibua aubmittatur, utrum neceaaitatibu. dioeceteon suarum respondeat neo ne; '2° ut non nr OONGMGATIO GMMRRALI8 VIGE8IMA DOHA SS febraarii obHgeatar ad «iaa «au atiim Htee dteaaaaaa, iu a 1870 8S8 Da Matera ai ntifitaa (vaaào aaae ab qaaMtiaaem quite·· eataabbaaaa, teaeneqro adhibit··, emuiao pro­ urendam) antraqaa rai eat pirapiCM at aanifaata, bata· aat, at aaaaiaat watia reapeadefi. Haaa aaat, aehaatteaM at ueverondtemmi patrau, haiaeaodi rai aaoaaaitate deliberat: varaaaumea qua· iadtete veetra hamibter aabatette. OBATIO aaa ampteaa opaa aat at boara paterfhmiliaa de aaa oaano qaod aat atüe, aat attea pcaatteabilo. Lioeat mibi igttar tenor ma oobaraatte ex parta atUitatte at praxeea paaUtepar eeaatdenra ; at ran, reve- rrerrvndi fetru demim Baacratii Dinktl tpucfi Aaguataa Ftadaticerum1. Eminentteaimi praraidg, emieratxaaimi ae reve- readiaaiaei patree, mibi bauignteatma mdulgebiti·, ai ia ate qaae dietarae aaa, atiaaa qaaa optecopua loquar, qaam no toeb io ta. iam quamptarae ex ravaraadteaimia oratoriba· .rndiaaimi patraa. Nimia iieat fatigati, preeor, at fovautia aliquan­ ia defoadeado et probando Metre aehemate noa Paaciaaiaa loquar. potaora quin faterentur exeqaeado teaori nebam a tie tulum mibi non miUM fatigato. In axataiaaado eobemat· noatra dna aonraata phm miaaeve obatare dHBaaltatea. Alii fecerunt aolummodo aihi reapicionda aaae vidrotur. 1 * aaa prapoeitioaae qaead confectionem, alii marito ree- confectio uireraalia parvi outaahiami ait row aaoao- pexereat ilia iaooaenioda, quae abrogatione prae * Matium eatoebiamenim, at iatroductioae nori aai•aria; U· num huiuamodi catechiamu· uaiveraalte verealia orirentur. Et at equidem opinor, extant ait rore ia proeperitatem noatrna eanotaa eoaleaiae, et praotioabilia. Ad quaeetionom primam, aucter B etiam alia omni ooaaidarationo digaa, quae breviaaimia verbia in exitu dtecuaaionia noatrae congerere •chematia non dubitat affirmare. ut ex adnotationibua appoaiti· oognoacere lient, confectionem ietam mm rogito. Difficillimum aat, omineatiaaimi at reverendiaaimi patraa, difficillimam in genere bonum oatepromue neoeaaariam. Aaaertiobam auam dmumit ex multiplicitate diveroonim oatechiamorum, qui in di- ehiamum com ponere: pro meo iadieio ΓΜ facilior foret theologo oompradiam iaatitutionum theologi veraio dioeoeaibua reperiuntur; hano ait multipltaioarutq in uram theologia· atudioeoram conoeribere, tatem mm noonam at abuaum nominandam, quem e medio tollere neoeaaitaa urget. quam Mteehiamum in uram radium puerorum. Minuo hano difficultatem parit materiarum tractandarum Equidem huic argumento aooedore acu valeo. Concedo quidem nimiam oatecbiemorum divereitatom oiroamoeriptio at earumdem diatributio, quam earum et varietatem non mm fovendam, multoque minuo explanatio et ille looniioaia modaa, quibu· opua Mt laudandam,- aed non concedere poeaun hanc diverai- ut pro annorum paexiliam varietate parvuli oatetatem ganeratim aberam nominandam mm, quia ohameni aa, quae traduntur, capiant ; et in eateohiqaod ex parta aburaa nominari potest, noa abarao xando illo· gradatim a metent· faoiltoribua ad dif­ ficiliore·, a nottonibua magia explicit!· procedatur nominari debet in graere. 8i multiplieitaa catechiamoram ganeratim dicenda Mt abuouo, anetor ad notioaw miaua explicita·. Unare ai hanc dif•ohematia ipM non potent ampliae concadere illae ficultatem prae primi· ante oeutoa habeamna, inmate Mtecbotiero inatitntionM, quaa Anguli· ungularum foceremu· indiaerimifiatim vituperando divhraitatem dioeceeeon antiatitibu· aeoraum cateehiamo univereali C catoohiamoram, quae aeoaim Mneimque, labente pro loeoram indigentiia addere integrum manebit tempora, orta Mt; memore· aimua, reverendiaaimi Aat ab aliquibM ax reverendiaaimi· orutoribua mo­ patra·, non ex uao novitati· etudio hanc varieta­ tem eaM dedarondam, aed malto magia e quodam mentum neoeaaitati· longe alio modo etiam urge­ laudabili nM aine diaorimine vituperando aeo batur. quam in aehemate ipao nobia proponito id damnando nira perfectiorem, quauu fieri porait. factum fuit. Dictum Mt, epiaoopo· eme homine· errori obnaaiqae parvulorum aMommodatiorUm Mtechiemum perficiendi. Λ noxioa, et aenae doctrinae aolummodo oomuU eminQuia vituperabit, refarendiaatmi patraa, illam •ione Mteohiami univereali· a ranetiaeimo domino aolertiam, qua cinguli praeatantiMimi viri in Ger­ nMtro patre rammo pontifice approbato ot edito. Dictum Mt in aliquibua Mteohiami· roapra aingute· mania, in quibu· prae primia ille venerabiliaaimna rM erronea· contineri vel contenta· fuiaM. Abait, archiepiacopu· Saliaburgenaia nomine Gruber monu­ reverendiaaimi patraa, ab· me in hoc momento, aboit mentum aibi porait aera perennia·, currente hoc raeeulo. artem oatecheticam eolentra, vere practicM ex iia aliiaque aimilibua verbi· eM gravteaimw tra­ here et proeeqai coaraquentiae, quae neoeraerio deri­ inatitntionM edere mtagebant ! Ego pro mea parte vare debent. Mihi aolummodo id in animo foit illi· fateor, banc theologia· practice· diaciplinam non mm adhuc eo perfectam, ut in ii· quae iam habeinaiatere motivie, quae ab auctora acbematia ipeo pro neceMitate univeraalia parvi Mtechiami allata mua operibu·, «atia raporque nobia traditam exiati•unt Sufficiant igitur ea pauca quae de argumento D mem. Ut difficillimum Mt in genero bonum parvum catcchiarnnm coufioore, qaaliaeumqae ait illorum iate auctor «chemati· noatri iam protulit. numéro·, quo· in eomponendo novo catachiemo ad­ 1 Argumentait : .Bpfaepu· Auguataa·· VMeUearaia : Ahhiberi mu ronanli beent: id mihi proraM impoaairtineetam ah axequande qaod «ohraa proponit ; aallateea· aeeeaaarina· rana eeteeMMnia ; multiplicitate· at fiivanitat··· bile videtur, unum parvum eumdemque catechiamum mtrchiraonn» i» gMan appellari abamUa oamia· ··· pom·. bene ronfioere, ntpote qui ubiqua in orbe noatro Maxima· diffioaltatc· oecarren proveairata· ex dlvaraitat· mi­ Mtbolico lufficcre, ei locorum indigentiia roapondere tai·· gradram ia divani· aatiaaiha· at mgioaihua ImpoaaiHl· porait. Opu· rat enim ut ia illo non colum ea op­ eaae talma cateeUamum eoaleen qui oautiam tadigratil· retime obaerventnr, quae in componendo parvo cate­ •poudaat. Potlaaqn·* eoafideadam novam eateohUmam, excitaado· clerico· cana animaram praepoaitoa ad nmmam atadiam ehiamo in genere raapieirada aunt, aed ut etiam et iadcfMaam «peram ia catachiaaadii paeri·, ara «olam ia aliae extraordinariae difficultate· «operentur eunt eodaaUa. aad etiam ia acholi·. Praedpicedum atiam ut latra enim national!· culturae et civilixationia differentiae, fine· aaiaaeuiaaquc dioeccai· u·» idamqac catceteama· pro particulare· cirea ecbola· inetitutionM nec non eae paeri· adhlbeatar M· alii oateehiataram Unat alie «ti aete■ingularee oircumatantiae quae ex mixtione coni chiimo ia aeheil· «iro publici· rive privati·, praeter iUnm qaem ordianriaa mande vit. Ιχ materiarum traotradaram diapoeitioM heterodoxia naacuntur. At univeraalia parvua cate •orvaadam ordiaem cateehirai concilii Trideatiai ; aimai operam chiamua in partieularibue variationibu· accommodari daadam ia aiageli· proviacii· a patriarebi· vel archivpiacopi·, non poterit; aed ille aocommodandua erit hi· aoium rollati· pria· ooaailii· eum ani· aafragaMi·, deinda cum . alii· , * indigent quae ubique terrarum eaedem aunt. Unde epiacopli riudm nationi·, at ia quantam fieri poUat eatechi·aequitur illum univeraalero catechiamum in omnibu· meram raifonaitaa te cadat ■axione oouatitaatur.* M· 83» Λ. 8B88IONE8 PUBLICA· KT OONGREGATIONE8 GENERALES 840 illi· regioaibtm ia quibas «lati·· ratama ntetas A rierici ia caram auiararam poeiti ad hamatam stu­ Herat, inrafflcieate· aaaa pins miaaave fataraai dium st iedefsanam «param ia eatasbranadi» pueris Aat mihi obiicitar, revaramflisaiaai patraa, qnaad aon solum ia a submit, aad b sabalte «thm ex aitea id ia aehaateta neatra iaaa gravidari. Aaafier aaia tar at araaaaatar, at praaeipsatar qaod saqaitar. sebamati· ipaa atiaiae diaaiaalat parraa, qui praIntra fl··· aaiaraaiasqaa dieeeates aaa· idemqae pouiter, aataeUaaiaa tn varii· dieaoambas bob snfoatechismn· ad eatechisaados paeroa adhibeatur, et Saiaataa fora : qaara ia •ohamtate lagimna iatagraa aemini catechistawm liceat alio eataebiamo in scho­ aaaa apiaeopia, parvi oataebaai aaa rataato, «ai lia-rive pablich sir· privatb uti, qnam ilk qai ab •aonia edara cateohetioms inatitntioa··, qana ipai ordinaria faarit mandata·. Ia quaatam ad mata­ •d fidelium mania· ubariaa axaaleada· val ad er­ riaram traataadaram distribatiauem, servatur ordo ror·· in suis regionibns foraitaa prefllgnadoa'Mgis qui in praeclarissimo catechiamo rosaauo eaneilii opportun·· iudioavariut Baapondao, aaaa variaram Trideetiai habetur. Simul operam drat in lingulis dioecesium indigentiis par buna artiaaham provided: provinciis patriarchae val archiepieoopi, eollsti· prius ex textu schematis quidem noa paeitus penpienam, ooneiliis cam suis sulfraganais, daiade eum aliis cuiusmodi has institutione· ab epiueopi· sdendae •pboopis eiusdem nationi·, at in quantum fieri eme debeant, utrum ia uram aelius oataobiataa an pateat, oateebiamorum uniformitas in eadem natione eoastituatur ad usum puerilium catcobumanorum : varum ai ram in utilitatem fideliam cedar· optatur, institution·· Haec pauca salvo vestro, reverendissimi patre», praedictae ad omne· catechumeno· tradantur ne- B iudicio. ORATIO ceaae erit. Aat ai tali modo •inguli apiscopi pro rvesrsrrdi patris sfomùM Matlhin» Ektrhard auo iudioio huiusmodi eateehiamo· veluti auppletoapi&opi TrrairfHt»1. rioa ediderint, nonne forsan eadem vei maior etiam catechiamoruni diversitas expeotanda erit? Eminentissimi et reverendissimi praesides, emi­ Liceat mihi rei illustrandae cauaa particulare nentissimi et reverendissimi patres. proferre exemplum. Ubicumque, aient in Bqvaria Miror ego ipse vehementer, reverendissimi patras, nostra aliiaque Germaniae tractibus, legibaa oiviHquod hic adsto coram vobis. Non enim mihi fuit in bua praescribitur, ut omne· pueri puellaeque a sexte anim» in tanta frequentia oratorum ad ros de gravi aetatis anno usque ad decimum quartam quotidie materia nobis proposita verba facere. Et revera n. Dictam e··· parram 3· Ad oatechtemum illum utique non obligatorium. cateehiamum magnam rem eaae, nt non inde aequi Romam iltad prstocribere detere. 31 eaua bodi· calech^unnai Roma prae­ prout iam dixeram, parandum adhibeantur viri, in scribit, qnis magna re· est, era· prarocribentar etiam sermone· oofomtasioaem aliquam eligendi, viri ex omoibu» ad popnlnm faciendi, quis etiam bomiletica institutio magna Dationalibas eoclesii· delecti, ab episcopis earum res est : corruere bae ratione efficacem spostaaritetem eplsoo•eeleaiarum propositi, qui et solida theologica erudiporam, quae magnatum reram mater et effectrix est. (Huec tioae subacti siat, et in hoc litteraturae genere in eerta mriifweitom· «pati· excepta «Mri, ri eece· «e oseat parie erumpentas errie»em etuftri MnpedMteaC, qte idesrro specie versati, qui omnium eAechtemorum, qui in terere a/tqwm/u/uqi ceactas eri. 2Vac raMmra/risima· pqtaiM, diversis ecotaeiis adsunt, notitiam habente·, suadere praeses mana si/e»4mm tadtrit. quo farto orator oJAdtf/ possint ilia, quae optime suadere debent. . non ea«e qnod media qoaerantnr ad nnitatem epUcoporam ram * In laboribus eorum ita procedatur ut usu» 4 ••premo eecJeeia· capite magis constabiliendam ; unitati· hala· «plendidDsima exempla haberi cum paneoram anaoram «pati· per quatuor vices Romam invitati nmnss anaaimiter cou voue­ ront. Cavendum potius ■· per ea quas non necMsaria sunt nnitas turbari videatur. (Novae voces rtpro&rftetM rt inthfna· tionio aaditat swat/ Pest haec addidit orator ab eminentissime praesidio ·· veniam obtirfuis·· noatet» suam expftcandi circa ea, quae alias dixerat de emendando breviario, cum ex veriti· naius ex oratoribus deprehendere potaerit, non estis intellectum m e···. Ait ergo as aoa eo modo loqautum ·«·· ac d totum breviarium carpere vellet, sed tantum ut aliqua corrigerentur. Quod cum tarin» evolveret, ex omni pari· Laterrumpi caepit Tunc riguo dato ab eminentisrimo primo praedde, alter ex praerfdibus eminentissimus cardtealte Capalti «arrexit, H mo­ nuit oratorem intefteeta tam satis mse m quae dixerat d« emendando breviario, tetopua eaae ut ftnem dicendi faceret et losnm cederet alteri oratori. Hoinamodi verba smivenali phusu excepta »unt. At silentio tacto orator quin demfenderet subinnxit: Utor iura meo ... 8ed novis indignationi» vocibus iterum interraptu· est. Kt emineatissimn· Capalti iterem »nrgeas ait: .Sati» exposaisti m«nteia tuam quoad ea, quae dixisti de emeadsndo breviario; es qnae addi· inutilis proreos sunt et tariidium generant universi» patribu·; impone finem tuae iam longae orationi, st- reds locum alteri oratori * Plandentibu· ad haec verba patribn» etinova indignationi· rigua proferentibus, descen­ dere arator coactu· eet" ? fiat in catecbismo illo conficiendo ornatum meliori» notae catechisBoram, qui praesto sunt, quorum uti­ que notitiam seen· ad commissionem illam attulerint, omnium melioris aotaa catechismornm, inter eos etiam catéchisai Bellannini. Bed ut iste tamquam speciale aliquod exemplar prostet in hoc novo cateehismo oonfiriendo, hoc non opto propter imperfec­ tione· illas, quae iam in catechismo Bellannini Uotatea fuerunt, et quae imperfectiones quod non adsint per nullum demonstratum eat. Dum ad verba illustrissimi archiepiscopi Tolosani heri malta egregie dicentis provoco, ille catechismo· quosdam catholicos notans id dixerat, quod in illi» cateehismis solum duae quaestiones de primatu Romani pontificis reperiantur; et etiam quod inter contritionem et attritionem differentia nulla notata •it. Bona ve«tra venia dietum «it, quod de Bellarmtni eatechiamo hoc etiam dici possit. Non du· * quaestione· de primatu habet, «ed unius quaestioni· exigua particula primatum Romani pontifici· m< morat. De illa autem differentia sermo in cate- Ύ .. . 847 '-■£' ·* • < X , /·· <.· ■'.. '... 8BB01OM» POBLICA» JT OOJHJRBGATIONM, ----- ---- . ' - ---- — - ehisaqd non eat 8»d hoc argumapto ad bomteam .usUs magnam si .valorem\|ribn«ee 'nolo; «t Voe ------- IM"— ---- ’ \ O^dÛuULM . . ■ ’ «——■--- *—* 'M· ' 4 CONGREGATIO GK91KAU8 VlGfcdl|fA NOX£Safsbrimrii 1870 4 ■ i ' ih vitalifeeecleaiee ;' Spiritus «anet·· in eoelesia vi-4 vsns nt «gnns virus sgesqit. normalem ritrum ordinem .· oui turbatu, .fuit, restituit. Faceret id ouoquedeinotpa si'similia lentarentur ■ J Sed vqa dicetis, forsan praeveniri debere malum < rt non mederi prudentia eat de prophylactic;· re* ( medii· cogitare et non tantum de therapeuticis ; et 'rectum habetis? Sed putati, per renodium iUuS. 4 t ' f 850; — strationil prMtfr «A, quo et hupàum uaitoteoa •ccleMM ÎMffBituu η«·4ο «xhibue^iut, et eceUai» •d prâmAado· tublisiM fin·· auo· abunde ·υβυ- cerunt * An aùçv^elapai •‘unt. tore» violenti, adaint e regione illorum, ignavi episrojrt, adript legati pontificii qpnnivente»?>icut fuit annorum ideo quarti iam vice univers^ in cpiveopitt ' m Galliia tunc tempori» ,uniie, aderit etialn modii· •uia Romam'ΙψνΓζ cooHuxit ecclesia, ut fidem^hiv limnin'illa faciendi, quae'ad deturpandam pulchram •ancta'm catholicam apoatolicam ad ipaiu/pnncipi» apoatolorun>A)iuvia« tolomniblia fa<ÿi· et dictir catechismi speciem. ad falsificandam. sl ita volueritis, tdhtctur. ut ietim&e animi/rum et cordium cum doctrinam egi velint. Neitadvi vestri cMechigni. a quibua diapenaare noa non potCiintis. amplam id fa- B sancta aede Romana consensioni· publicum det et aplendidum documentum, ut chantatis tuae docu­ netxli pccaaioneni praebebunt Sllctoroa sojicniatle nonnulli piNant indebite a menta ad"pede· venerandi Vicarii it in omnibu· nobi» cor dnum turbare possit ; st ait unum oot et anima una in omnibus nobis. et anima una. Ego puto nunquam in eceleaia magia Reverendiasimi patres, paucissima adhuc dicenda cor unum et animam unuid fuiaae, quam noatri· habeo. Eminentissimum praesidium mihi dedit ve­ recte temporibua ; nec indigemu· noa novi· necoio niam pro hac occasione, ut qiiidpiam ad sinistra· qualibu· unitati· huiu· aive tectimonii· «ire demonquaadam insinuationea contra mea dicta roapondeam. I ia ed. Vat. Fgcio Id ep fidentiu·, quia id facere cum minimo '•oxen.. oaNaaxL ronce !.. : :‘.0 A. 8R88IONB8 PUBLICA * BT OONOBBOATIONE8 ΦρΓΒΒΑΙΛΒ «AI *“ otano tempori· vsstri dispendio ooaor. Honor mew, honor Λ ’'coetu· illima /cui adhaerendi fortunam habe·, id poscit, ut paucis dilucidem iasinuatiOno· quaedam contra mea diota, protq^l dubio aon recto intellegta, ’ directas. Dictum scilicet fuit, breviarii emendant * Z 7 •rrt· ftrpAswsf Itfrplti Λτη ForJppdà rpiocofi Maloeiimri 1. Eminentissimi praecides.' emiaeatisaimi ae rare negotium ita hic tractatam fuis·· quasi puterent > rendiasimi patres. Absit a me ut meam indicium sapor seltemute oratore·. breviaridm naevia et 'defectibus scatere, quasi totum brevjarium inralto et imperito sermone de' pareo catechismo multam ^mporia partem oc­ confectum''fuerit. Nemo\qdi ille veneratione, qua decet, io illum librum ferri debet (ut feror etiam cupet, peuoamque patientiam quae robio supereat ad ooneummationqm torqueauf egoî, tale .aliqnid dicere vÎTuit et potuit. Si igitur Duo longi menses, circiter tres, transierunt al> dicta moa male intellecta fuerunt, Nane mihi iati·initio huius sacri concilii Vaticani. Et qiiid Cbcimus '. factiopem debeo ut id vobis insinuem. Est pugnae quod- apostoli suo magistro dixerunt : tota docto laborantes nil cepimus Triginta quinque oralbrc· genus, ua cuius appro­ batio vobis * ___ .. proponitur, r._I_______ , ut ___ maiul _______ studium, ________ _ maior __ ... '. cura, maior diligentia apponatur ad conficiendum' opus perfectum. Cum eo omnia mémbra ecclesiae Chriati per univeHum terrarum orbem diffuaa erdnt lucibus, quae petram examini proponuntur, necnon pro eorumdem .notitia index schematum. quoe a .theologi· et eeelosiartici iuris consuitis praeparata /· fuerunt" v Distributione faeta, eminentiesiiba· prime, prae­ ses baecr addidit : „8anctissimus dominus noster Pius papa l X die 90 currentis mensis februd^ii decretam edidit quo pro expeditiop. ratione discussioni· iri congrega·. tionibua generalibus peekliares quasdam normals constituit. DeereUibi hOc. quod statim ab ipsa pubfi- catione vim obligandi habet, reverendus dominus unius labii, cum eo eutMeni aernlonem habebunt, subMcretsriu· ex ambone publicabit." cum eo eamdem doctrinam profitebuntur, et cum Γ ’{Arcrehmi. , Τ’ io tandem finem invenient mala, quae in opere tatu salutari et sancto deprehenduntur, quae erat Apoatolici· litteris die 37 novembris anno proxime usque 'hodie confusio, quae a varietate parvorum B superiori editis, quarum milium Jtfu/ftplices < atechismorum ubique notatur. * Ίη Hispania sunt ----‘------ pontifex ordinem generdlem ........ii.-. constituit in summus Vaticani concilii celebratione servandum, in iiaque. tot .catechismi qnot dioeceses, in multis dioecesibus praeter alia, certae quasdqm regulas tradidit quibus quot populi. ι·1 in aliquo populo tot quot sunt rationi disceptationum a patribus habendarum con scholae, ita ut difficillimum sit. si non impossibile, sulerelur. , agnoscere instructionem quam habent fideles in lam-vero ipse sanctissimus dominus propositum rudimentis fidei. . sibi finem facilius assequi cupiens, nec non rationem Nec dicatur laboriosum et difficile statuere hanc habens expostulationum quae a plerisque concilii novitatem nam cum initium habere debeat in par­ patribus haud semai exhibitae sunt ex eo quod vulis. eis aequale est unum vel alterum statuere catechismum, et memoriae mandare Bt quid interest disceptationum eonciltarium series in longum plus aequo protrahatur; ex apostolpsa sua sollicitudine laberis, quum magnunl beneficium ecclesiae et ho­ quasdam'peculiare· prd congregationum generalium minibus cum eo datur’ Quot labores, quot angu­ discussionibus tradere normas constituit, quae prae­ stiae. quot tormenta, quot supplicia passi sunt qui plantaverunt ecclesiam sanguine suo et omnibus stitutam generalem ordinem evolvendo, atque inte­ gram servando eam discussionum libertatem, quae dederunt bona, beneficia temporalia et aeterna ' Eminentissimi praesides, liceat mihi minimo et catholicae ecclesiae episcopos deceat, pleniori expeditiorique ratione ad rerum tractandarum examen. humili patri huiua sacrosancti concilii Vaticani recor­ dari regulam septimam litterarum apostolicarum C disceptationem, et deliberationem conferrent. Quamobrem cardinalibus congregationum gene­ sanctissimi domini nostri Papae die 97 novembris ralium praesidibus in consilium adhibitis, et quae­ antecedentia anni, quae ita se habet; „Iamvero ei in ea quae habetur congregatione, exhibitum schema sita etiam sententia patrum peculiaris congrega­ tionis recipiendM expendendisque episcoporum pro­ vel nullas vel nonnisi leves difficultates in ipeo positionibus, Idem sanctisaimus dominus noster congressu facile expedienda· obtulerit, tunc nihil * sequente·/ordinatione edenda· lervandaaque maamorae erit, quominus disceptationibus compositis decreti vel canonis conciliaris, de quo agitur, formula, 1. Distributo schemate coneilii patribus, cardi­ rogetis patrum suffragiis, statuatur." Difficultate· nales praesides congregationum generation con­ quas audivimus de par^o catéchisme ism praece­ gruum tempus praefigent intra quod patres ipsi, dentes oratores in pulverem converterunt, fuerant nubes a vento aquilehi· dispersae, aves avolantes qui aliqua in schemate animadvertenda eemuerint, ea scripto tradere debeant. et non’ redeuntes. Quid igitur deficit ut secundum 2. Animadversiones boo ordine exarandae erunt; propositam regulam schema d· parra caterAismo ut primum illae scripto adnotentur quae schema sine mora a patribus approbetur, et ut lex ecclesiae generarim respiciunt sive integrum sive divisum, statuatur? prout a praesidibus indicatum fuerit ; deinde illae Demus, eminentissimi praesides, 'reverendissimi patres, domus omnibus ebristianis per totum terrarum quae ad Singulas schemati· partes referantur, schema.obem disseminatis, demus exaltationis et laetitiae D lis ipsius ordine servato, 3. Qui ex patribus animadversione· vel in verba diem ; ut si denuo pallida mors alicuius patris man­ vol in paragraphes propositi schematis afferenda· sionis innuam sua squalida manu pulsaverit, con­ solationem habeat, quod suo «diutorio posita fuerit putaverint, novant verbornm vel peragraphorum formulam subiicient in locum priori· in schemate prima petra in magno et immortali aedificio con­ cilii Vaticani. substituendam. 4. Animadversiones a patribus concilii hac ratione Oratoribus omnibus auditis, eminentissnnus pri­ exaratae et propria subscriptione munitae secretario mus praeses patres in hunc modum alloqnutas eat : eoncilii tradentur, oiasque opera ad respectives ,Reverendissimi patres, cum aliquae difficultates, episcoporum depntationes transmittentur. quae hic in ipsa congregatione generali non facile_ 6. Postquam huiusmodi animadversiones expen. componi possent, in praecedenti discussion· circa ··· fuerint in conventa eius deputationis, ad quam propositam schema de parvo cateohismo excitatae pertinent, singulis patribus distribuetur •chsma fuerint, idcirco iuxta apostolicas litteras ifaltipiictt reformatum, una eum summaria relatione, in qua inter diei 37 novembris 1863, illud una cum obiscti· de propositio animadversionibus mentio fiet. difficultatibua remittemus pro examino ad deputa­ fi. Schemate una simul cum supradicta relatione ti onem pro rebus disciplinae ecclesiasticae. “ patribus ooncilii cdmmunicato, cardinales praeside· Post haec, novorum schematum distributionem diem statuent congregationis generalis- in qua dis­ his verbis annuntiavit: cussio inchoabitur. M· K , —JJI. . * ; „865 - - Λ I ,.JII . ■ . ■ i| ■ ■ ' ____ _____ ■'·; * ■'/ . '■ ■ ' A. ββββΙΟΝ» PUBtïCAÈ It OOlfGRtGlTfOMBB GKNSRAL» r‘- , i; 85« pria» guuoratim do scbamato A mdttata in scripts, ut- exhibeatur doputatioai pro rebus ad Uum pertiusatftma Dios asto· proximae1 congregationis goaesmHs reverondiesimie patribus vissa faerit, osqud absoluta, ds «naqunquo sta- 7. Diecusuio *fi· , integro val djvieo, prpat cardiualibuS prusaidlbua gillatim schomatta ipsius parta disooptaMtar;..pro: posita semper inbaosingulnrum partira dfooasdoUo . ab oratoribus ffiruusla sxpsuoi vchomati· poriodo val paragraphe substituenda,·, ne pimgtôbaà' peat 'Hisee auteta absolutis dimisaa congregatio jpt *. ' ' AAlsaadvanlahsa la s taema da parvo ootooMapao habitam sermo nom . scripto exhibenda. , 8. Qui dé reformato sobemata loqui voluerint, dtrm saam disserendi proporituya pnwaMibaa rignifieandum/eurabuat, inBuae paritat debebunt atram da tpto schemate in gênera, val délias partibus in apeèie acturi vint; et, qaataauà ia apode, ds qua scbematie parte sibi agendum. dose statuerint. * 9. liberum erit auiqne ex rdspeciiva· depiitationis episco^i^ impetrata a praeaidibus 'venti. oratorpm ' difficultatibus et animadversionibus re­ privalüa exhibitae. Bpisoopus Ratisbonoasis ΓΧοη satis commendari saae potest ab hac oeeumeuioa synodo catéchisme» tomanus in usum parochorum. Desiderandum tamen vehementer est, ut post Celebratum concilium noVa eximii huius libriT editio.. apostolicae sedis iussu. continuo'procuretur, in qua, diligenti eaoteroquin revisioie peracte, eae etiam veritates inserantur et clart? exponantur, quae ad sacerdotum et populo­ spondere; ita tamen ut facultas ipsis sit vel statim rum Instructionem aptae vel necessariae ab eadem post oratoris sermonem eloqui, vel pluribns^nsimnl B synodo docebantur et «jefinieotur. Secus doctrina oratoribus eadem super re disceptantibus reponere, in catechismo romano explanata imperfecta quodam­ idque vel eodem vel alio die perfleere. modo maneret, et sacerdotes cogerentur, uberiorem veritatum a Vaticana synodo propositarum explana' 10. Oratorum sermones intra fines propositi argu­ menti cohibeantur. 8i quem vero patrum extra tionem ex aliis fontibus, neque sutbenticis. neque metas vagari contingat, praemdum erit ad pro­ forsitan omnino sinceris et limpidis'haurire. Porro novae huius editionis procurandae mentio positam quaestionem ipsum revocare. 11. 8i Atacusaionum series, re proposita iam satis facienda esse videtur ih fine ipsius constitutionis excussa, plus aequo protrahatur, cardinales prae­ ds porro eafeeAismo. sides, postulatione scripto exhibita a decem minimum Archiepiscopus Barensis . * Cum 'vidissem, emipatribus, congregationem generalem percontari po­ terunt, an velit disceptationem diutius continuari, nentiesimi praesides, duo schemata, de episcopia et exquisitis per actum assurgendi vel sedendi suffragiis, finem discussioni imponent, ai id maiori patrum praesentium numero visum fuerit. 19. Absoluta super una schematis parte dis­ cussione, antequam transitus fiat ad aliam, cardinales praesides suffragia congregationi» generalia exquirent, primum quidem super propositisi in ea ipsa discussione emendationibus, deinde super inte­ gro partis examinatae texta. 13. Suffragia tum super emendationibus, tum super 'singularum partium texta ita a patribus con­ cilii forentur, ut praecides distinetis vicibus ad turgendum invitent primum eos qui emendationi vel textui assentiuntur, deinde eo» qui contradicunt: recensitis autem suffragiis^ id decernetur quod maiori patrum numero placuerit. 14. Cum de omnibus * partibus echematid . per sebsdulam Indicabitur. * hae ratione suffragia lata fuerint, de examinato schemate patrum sententias cardinales praesides rogabunt. Haec autem suffragia oretenus edentur per verba p/ocet aut eoa p/acri ; ita tame· ut qui conditionem aliquam adjiciendam existiment, suffragium suum scripto tradere debeant. Datum Romae die 90 februarii anno 18T0 Philippus card. Do Angetis praeses Antoninus card. De Laea praeses Andreas card. pitsMri praeeas Aloisins card. Bilio praeses Hannibal card. Capalti praeeea. losephus episcopus Sancti Hippolyti secretaria». Publicato decreto oinsqno distribution· facta patribus, eminentissimns primus praeses dixit: ,Cum numero primo decreti modo, publieati statutam sit, ui distributo aliquo sebomato cardi­ nale» praesides congregationum generalises patribus concdli congruum tempus praefigant, intra quod patrea ipsi, qui aliqua in schemata animadvertenda cenaverint, ea scripto tradere debeant, idcireo re­ verendissimi patres monentur, ut ii quibus snper primis decem capitibus schematis constitutionis dogmaticae dt rrdttia Chritti aliquid observandum videtpr, istud intra decem dica secretario concilii nempe ac de sede vacante, simul nobis exhibita simul etiam fuisse discussa, non sine ratione putavi simul quoque osse discutienda duo alia schemata, de vita nempe ot honestate clericorum, ot dc parvo cateehiamo, quae simul pari modo nobis exhibitu fuere. lise unice ex causa obtenta publies loquendi venia, tertio mensis huius nonas, paucis quae do clericis dixeram, breviter aliquid et de parvo cato chismo adiungere satagebam. Hed statim ac a vobis aliter, fieri oportere monitus fui, libentissime, ut par erat, obtemperari. Relicta interim mihi e»t facul­ tas iterum loquendi, ac ea exponere quae ad par vum catechismum referuntur. Quoniam vero correptas morbo ad ambonem redire t^queam; scripto exstem aliqua consignare, ac mea manu subscripta vobis quam celeriter mit tere meum esse duco, ut quae circa parvum cateehfsmum. non pahvi quidem momenti rem. mea ait sententia dignoscatur. Puto igitur nihil utilius, nihil magis necessarium quin Imo nihil pulchrius aut sublimius concipi posse quam unitae in uda eademque fide in toto terrarum orbe profitende atque tradenda. Gentium enim apostolus non solum vehementer nos b'ortatur. ut n unum credamus atque ut unum sentiamus, sed etiam ut nhum dicamus omnes, nee stat in nobis schismata. Quod certe facillime assequamur ai una ait ubique gentium fidei nostrae toasora, unusque pro universa ecclesia eatochiamua. Nonne uno corde credimus 4d justitiam? Eeeur igitur nuo ore fieri non poterit confessio ad salutem? 8i unes est Deu» quem colimus, anus medjgpr Dei ot hominum Christus lesea, si una est fides cui omnes unanimiter ad­ haeremus, si unum est baptisme quod omnes sus­ cipimus, unus etiam sit modus .fidei ohrietianac omnibus gentibus tradendae, unus pro toto terrarum 1 prisM· ed Vat • Ps»t oMgrsgaUones genentes, qnanra hic acta et ora- Uose» rscsametsr, Assatis» semioMs sliqnurdiu inlermisMtaemt m de esus, at inieras sala conciliari» meliori ordine et ratione oomponi posset, qaeiaadmodum patre» optaverant at sadieadi facultas omnibus Iheilis et expedita suppeteret • Sermo hsbendu et non habitu». uiImui tamen ad car­ dinale» concilii praeside» die Id februarii 1870. z-~ " 857 r AN1WaDVEH8ION«8 IN SCHEMA DE PAHVO CATECHISMO PRIVATIM EXHIBITAE 8M orbo eatechhsmua. Quod sane apostoli igm feeiaae 1 ia educationem ehriatiaaam ‘ puerorum of in venum, videntur cum unum pro ofltnibns geatibu fidei sym­ bolum copfocerafit. Et si a namhullis orientalibue oratoribus optatum Ibit, ut euam ia eoelaoiutica disciplina, qupad eoeeetialia saltem, ihtar omnea» eeeleaiaa, quantum fleri .potent, uniformitas ia gae sacrosancta, synodo statuatur, quanto magis niten­ dum nobis est nt unitas ia catholica doctrina traden­ da obtiieatur! x ‘ . * Cum igitur nohtris hieoe temporibus tota quanta '■ est humanitas ad-quamdam nitatur pervenire unf' jdtem, offeramus ei nobilissimam vereque^ bomine dignam'unitatem,' scilicet Christiana· fidet ac reli­ gionis omnimodam unitatem. Qnod certa fiet.-ai remotis difficujtatibua. quae in re «ane omni reperiuatyr. ac maxima^uuee Deo adjuvante poterit obtineri. perfectione a Vaticana syn^dC'ea statuantur, quae de Hamui vigilantiam magnopere epitropi· coalmen daret ■· · . , Consilium provinciale Burdigalense annolfifri ■ habitem, supra hi· statuta sapientia «t ggaritate •pectabilii tradit hia verbify ' ' 1* .liter,omnia foyeàdee religioni· media.-exitniem ease locum obtinet Christiana infantiae et iuveatatisleducatio. Episcopbrum eat igitur satept et fortiter admonere, et admonendo· curaro parente? yix eaormtua ab 'ipaiu comfiqitti posse peccatum' contra religionem, societatem naturamque ipsam' quam ai suorum pueroqgm iuxta catholicam normant educandorum fttiurioei fuerint et négligente·. 3· .Nec admondre pareptM eptieopi· siXsati·. invigilent praeterea se etr_ per ausa, parochos _D____ r________ r ._p*er ____ (1________ omnibus institutionibus, ut certiores fiant'an ct. parvo eateehiamo in schemate exhibito proponuntur. » quomodo ediscatur religio, boni mores serventur.. Sed qnidnaqn proderit parvum vel magnum cate- B et arceantur vitia, I bi auten ludi magistros , et cbiamutp apprimo concinnatum habere, nisi etiam .puellarum inatitdfirices tanto muneri pare· invenient, eia omni modo favbant. addantque animosMsita » tum rudibus, tum reliquia omnibus. Christianae doctrinae assidue tradendae ratio praecipiatur? tionibus. laudibus et generis cuiuslibet incitamentis Quamobrem a Vaticana synodo statuendum esse 3° , Si institutorum huiusmodi numerus infantiae arbitror: et iuventutia religiose educandae non sufficiat, grave 1° I t in ecclesiis praesertim ruralibus sacer­ officium pastoralia aollicitudo episcopis intponit. dotes celebraturi singulis diebus festis (Urvum cate­ neptpe. ut fagtiliia adiutores facti, instituant quibus chismum populum docere teneantur, qui ad missam poaaunt modia.'aut inatituendaa curent scholas queia tuto fidero posain^ parentes." ' λ ' convenerit audiendam. 3° l’t in quavis eceleaia parochiali, dominica Mea mens esset ut talia a sacro concilio Vaticano die. vel post meridiem vel alio opportuniori tempore iubesntur. catechiatica instructio a parochis ad populum Quod apectat ad catecheses, insuper mihi vi­ deretur necessarium in memorian levocare ea habeatur. quae prdesoribuntur a sacro concilio Tridentino. 3° I t tum parochi tum sacerdotes omnea eb ipsis vocati mon solum cjjebue featia, sed toto quadragesimae atque sacri adventus tempore, quo­ tidie pueros Christianae fidei rudimenta summa curent sollicitudine edocere. 4° Demum ut ad vitam quodammodo revocentur doctrinae chrietianac sodalitates tam salubriter pro sua Mediolanensi ecclesia a divo Carolo Borromaeo institutae, ut omnium ecclesiarum pastores vestigia sectentur tanti viri, qui et in concilio Trideutino perficiendo tantam nhravit operam, tantumque postea laboravit ut Tridentini decreta, in praxim ubique reducerentur. X. Bed satis ista aint pro viribus praeacr\im in­ firmis: omnia tamen et vostro et omnium eminen tiasiniorutn cardinalium, nec non reverendissimorum patrum sapientisaimo iudicio humillime subiicio. \ Episcopus Lucionenais * : Oratore· fere omnea. qui pro repellenda aut tuenda redactions imius parvi cateehismi pro universali eceleaia tam praeclare locuti sunt, non satis mihi vidontur attendisse primo loeo ad remedium afferetfdum negligentiae ot incuriae parentum qui. praesertim ruralibus in parochiis, omnem cucaijL pueris elementa religionis inculcandi, et ipsitis cateehismi textum litoralem eorum memoriae commendandi, in scholarum ma­ gistros refundunt. At vero statuta, quibus reguntur scholae cuiuslibet gradus aub potestate civilium auctoritatum erectae, non solam in Galliis, sed in omnibus fere nationibus Europae, eo usque litterarum acientiarumque humanarum atudiia offuacant programmata, ut minima tantum temporia portiunv. cula pro religionis studio supersit. In his rerum4 angustiis, attenti· etiam impedimentis aliis quae nascuntur saepe-ex indifferentia magistrorum laicorum pro hia quae religionis aunt, mihi videretur so··. XXIV, cap. 4 dc reformatione, addendo hae· verba: Ideo calcchetu inetitutionet inter ptarcipnn parochorum officia marito reccnoentur. Praeterea, quidquid de condendo catechiamo pro ecclesia universali sehtiatur, hnagni momenti. mihi videtur frequenti mutatioui catechismorum ' occurrere: nam exinde pluribus dioecesibus Galliae occubuit tam salutaris et laudanda consuetudo qua huc usque temporis intra familias cateehismi tex(u> diebus dominicis et festivis recitabatur. Bpeciatim. in mea dioecesi Lucionensi. ab editione facta.novi cateehismi. haec praxis evanuerat. Post elapsum sufficiens temporia spatium; cum catechismus queri edocentur infantes idem ille sit quem parentes fuerunt edocti, pius usus de quo agitur, et qui tantopere luvat familiarum propriam indolem nostris temporibus tam acriter impugnatam, renovari potest eum selo ct fervore adhortantibua episcopis et parochis Bed istud ex mutatione catechismorum proveniens ' incommodum non est certe parvi tnomenti, et illud Arbitror dignum quod in statera D ponatur ad quaestionem de qua agitur dirimendam, Pluris generis sine dubio obstant difficultates, -ne eadem methodus cateehismi universali imponatur ecclesiae, ct ftrsan sapientiae concilii Vaticani re­ pugnaret legem condere, quae atatim in desuetu­ dinem, ipsa vi rerum, abiret. Bed nil credo obstare ne praecipiatur, pro populis eiusdem idiomatia. cate^ chiamua, iu cuius redigenda doctrina lumen esset et exemplar catechismus a concilio Vaticano conden dus. Plura essent in hoc eateehiamo generali, quae necessario io cateehismi· cuilibet idiomati propriis servari deberent, qualia sunt actus fidei, spei, chart tatis, contritionis et adorationis. exoptandum ut aaeroaancta synodus Vaticana, oc­ casione accepta discussionis schematis do catechiamo, Episcopus Trevirenais. archiepiscopus Bali.tbu: gensis. archiepiscopus Colonieniit. episcopus Uana brugenais, episcopus Mogunliuus' A sacro concilio i Litteris datia ad praesident et deputations» de disciplina t-.-clesiastira die IV februarii 1870. i Litteris datis ad cardinales concilii praesides Ή- 27 februarii 1870. A. 8MSJO»»'PUBLICAK B^CONGHBGÀTlÔNB8ftBSKRA LW ίζ ' . ■·.; .·.■·.'} , y.'.......... ------ *· W5 —4.------ - .' Vetieaào htunillim· «t inetpatioeimB petit»», b* ' a aaerias detoraipetar, qaiqào « Avwu&. patienibua * pepspa cetaediMmua p» orbe eAtbelioejMte.eùai otigaate»Γ· patrib · * eMsÛti. Aamr * hfaAtibemage modum, qugm J· vcongpegartln·· NMnJ|TW »i . ptirtam' 4p expoBarndam MpMH·: 'Afoa » *» hti'apprehràte. Mtieflii ttefUmao,· ai, sublata '«a yntortM "jterMbm· eeMAÎbeHm Mrwtifo oeuwh (abruariP habita IpfrveriptBS epboopMTrqvireasia iti afaulruai, u» aaaneteeod· • po»tolica *firmis.st iqMUtabillbuu v«i st guet - epjieobiitiorwm uBlverealio volcettégravioris ntomeati spnL Datid^ «(tmdbevm epaocegenMb - eat déparais notianiias e.oabrilto paritor abpeiidainai " val qationum,.. éoUatia; aatvaeonsiliia ibdemqno ' siraeM 4apsdre, Mstferitefa tancratarrt Xriatabifetr. verbia, aa >p eatqehiem·· lodia dptia iaaorsrc, qiao -intcgnm ait epiaCopia provinciarum. Mi rugiothim^ ' - , · - ' - pro particularibus regUaa» ae nat^oeum indigentiisEpiscopus Rtaiabonbnqi·1^Apertissime tia Maen■ ■ atgue praeaertinu * d: ^Bm scholarum idwtea -ia -tio, quate pre 'confidendo et ia univomq catholico oçbe praescribendo’ parvo romaaô vatecbiomo prae, D'otgiao iadionvertnt. , Verba autem a oMcta apte s poatolica'prae­ scripta tanquam omttium quae dicend^sunt, régula i ' vet- amuaaia. non aolui immutabilia^nmper per» I maneaut. «e ; E^cellentimimTbt reve­ rendiaaimi, domini praesules deputati examinandis <4>aervationibua factis a patribus concilii super schema dt parvo eaterkumo. Infrascriptas humillime supponit eapientiulmo icitro iudicio quae ipse opinatur, et ab aliis episcopis proferri audivit de hoc. schemate. Ipse, uti in aula conciliari asseruit, arbitratur ■Acvsaa ···· omnino» statuere prufcvpfwm de unico parvo catechismo adhibeqdo ia omnibus dioecesibus, quoque aece ingerere. amant, ereret; ** et qui recto cate eat in explicandia symbolo, oratione, praoeoptiq Dei ehiaaudo impar orat, non sibi aed oatecbismo id er ecclesiae et «aeramenti . * enlpae vsrtoadum esae censebat. Sperandum-ergo Bed adhibendi essent etiam alii celebriores éatecbimi ex diversis nationibus, et extrahendo ex omnino eat, qnod male saaua eiusmodi novorum omnibus qnae suat melium et clariora e* scitu oeteohiamorum cudendorum pruritus ab oeeumoaico magia necessaria, opus componere, quod uberiorem ooncilio canetur, dum unus idemque parvus calenotitiam rerum eredoedarum ot praoeeptoruqfi ot ohiamua in universo orbe incommutabiliter praeoacramentonuB praebeat, quam quae hebetur ia aeribitar. Sane ia hac ipaa de catechismo discepUqione parvo catechismo Bellarmini. Conferret voro quam maxime ed conciliandos experti sumus, quis ot quantus sit sensuum dissen­ sas ; et quam difficile sit. ut in una tanta provincia episcoporum animos erga hunc catechismum, si ia constitutione statueretur, hunc unicum parvum cate-' vel in uno tantum regno idem catechiamua communi chitmum conficiendum esse a commissione epis­ episcoporum aulfragio invehatur et conservetur. coporum eligendorum a ooncilio. et eorum opus, Attamen perfectiorem etiam parvi catechismi uaiantequam a sancta sedo approbetur, snbiiciendum ■ Propter nitaian aanltitudlaSB oratorum haec oratio in esse iudicio quorumdam 'episcoporum, quorum nu> Litteri· dati· ad patres dapatatiouls de disetpUaa eocle•iastiea die Χ7 februarii 1870. A •tantimimo dicta et, lurBleatie, argumenti· demon»' atrata eunt. luvabit tamen haee argumenta recenti etiam Bavariei gubernii ' agendi^ ratione augere. ■ Quemadmodum enim moderna 'gubernie catechismo congregatio·· gvaarali habita noa oot ; aed tamen congregationi perUealari da diaeipliaa eoelsùaatica tractanti traditur. Die M fefenurii 1 70. * Àvctor, · Λ, | «61 - ÀN1MADVKBB101ÎK8 IN SCHEMA ÛE PABVO CATEfiJlfeMO PBIVÀTIM EXHIBITAE > tatom populi catholici iaètractio, et salnbotrimù eon- a ait evulgata ’ ai pstresfamilias vdint. at earn diecast ;' ■ ■feudiam· ■· ·*tunplhafa· ·' *“ "' a privatU . Λ .ludi .. magistris, ...................... f 11Bre> iBq, aeaaio. praeeertim ia qadonuui Aboli Vel ipsf p’ coamereuSf «viduator roquirit. eaptoattaimuai ergo ea· docebuut? ai magistrateq, coljégiiç,»,x»Tel leei» consilium dgea, ut, qubmadurodum uua Adee, eofc- •daeetiou· aibi •abieeti· «udem rem pfweripiant’ Nun» doetriaa ilU çcrfecttbr effprmata ▼·! efformaeiA«-flecteidr oeaaara ÇlÎeotafiea? aiibtorea. et qai aa doetriaa utuntur axeomrauiHeeoiur, reialiie fesMoniaque unitas ab gpoetoltee nodo originem ducit, ita etiam unus idemque oateohiemtu, ia tetra’ rum -orbe pro linguatum varietate o^mmuaia, ab - ûifallibilî hac sancti Petri' cathedYa promonet. EpiecOpua AquipendenrijP,: Reverendiaeimi patres ,. pfopositum schema sive impugnatos sive pro-. pugnautes videntur non satis praecise introapea^ioO cZ quae attinent *a<| quaestionem’*" quoniam noto < die rvverlint partem dogmaticam ab Va. quae eet ·, Jllius djhicid • tin; explanatio, explicatis. Reapse - propuputores pro sua senteqtis affhrebant exempla orationis dontinieslis. salutatiorfis.angelicae, symboli 1 M9 „ poeni· aprrituaUbui eoçrce«atqr? Talia et^imilia _> •oeMfo eatholicat moderators facientea merito traducantur tanquam ivhnici progreatu» ad perfectiora?Tiypotheaeti huiuamodi ridentur dignae funtio l'ilato rte. t Intelligo, respondebitur, verbo tingat, vel ficis, quemf quis sibi proponit, deficit vel difficillime obtinetur^ Hinc cum qui a teneris rrerfo; me habere pro certo, ct firma persuasione, annis hunc catechismum addiscere tonentur, sint quae in symbolo asseruntur, firmius etiam, quam < a quae sensibus eubiiciuntur. quia sunt verba Dei vel pueri vel orassioyis ingenii homines, nisi sacerdos vel alius, cui hoc mdnus imponitur, istorum indoli inXallibilin etc. Pantiut Pilabl» eat nomen officialis rouiimi et sic do caeteris. Haec expositio brevia ae intellige.itiae sese accommodet, perum vel nihil commqdi consoquetur. verborum partis dogmaticae erit perquam utilia, Quapropter putarem hunc parvum catecbiamum et fortasse necessaria reperiuntur viri et mulieres adultae aetatis, qui adhuc ignorant significationem iam conficicpdum in tres partes servandae methodi gratia dividi oportere: in quarum prima illae tan­ tot verborum in symbolo coivtentorum et in aliis tummodo veritates tradantur, quae necessariae »slocis doctrinae ehriatianae. Pueri instructi tali ver­ eeintatt medii tt praeerpti dicuntur cum pressa borum significatione faciliter intelligent ampliorem expositionem doctrinae christianae, cum pervenerint formula yirtutum theologalium fidei, spei et chari­ tatis, noc non actus, qui dicitur, contritionis atque nd adultam aetatem. Neceasc pariter est, ut eodem tenore verborum- hae veritates cum praedicta pressa formula et in sequentibus partibus ipsissimis verbis repetantur. recitentur actus fidei, spei, charitatis et contritionis: tot fere paroeciae tot formulas habent diversae; In secunda parte ampliori forma explicabuntur. i Ique parit uon parvam difljieultatem ia admini­ D quno a pueris iam memoriter ex priori parte retinen­ tur. In tertia demum pdrte pueri instituendi repetent strations sacramenti poenitentiae. Expositio aliquanto protracta, et obligatoria (ipsissimis semper verbis) veritates, quaa in duabus praecedentibus iam docti fuerunt cum brevi expli' partis dogmaticae, quae constituit partem, quam eatione symboli apostolici, orationis dominicalis. dixi disciplinarem, nemo se existimabit in omni disciplina tam eruditum, ut valeat explanare et decalogi, et sacramentorum praesertim eucharistiae et poenitentiae. exponere partem dogmaticam modo conformi inDiuturna experientia edoctus fateor, me maximas gonio. aetati etc. hominum totius orbis: nemo prae­ semper percepisse utilitates, cum in tradenda pueris sumet reperiri viros doctos ex reverendissimis patri­ bus concilii Vaticani, vol alibi, qui sint capaces aliiaquo hebetioris ingenii hominibus Christiana doc trina hane methodum constanter servaverim, atque efformandi parvam doctrinam numeris omnibus ab­ ab aliis, qui idem munus obibant, servari manda­ solutam. uti sunt ornfte dommieolio, symMum apesfo· /oram, efiasfw errifstss rrvthriet, quae non admittunt mutationem. Quapropter eveniet eaeus, quo alia parva sit, vel efformetur doctrina ratione methodi, ordinis, facilipris elocutionis captui puerorum magis accommodata; quid fiet, ei ea typis evulgetur vel • > Pat. dis 3 Marti) 1S?O. verint. ▲t enim parvus hio catechismus ita confici poteet. ut integra tradendae doctrinae materies continenti serie concinnetur, atqUe in plura capita dividatur Ca ratione,, ut unicuique puerorum classi aliquot 1 Litteris datis ad cardinales concilii praesides. . ses .a, esesiouw Publicae ·χ.. βτ oobgrbgatioubb dbmiralbb . su ■ f . 1 ' * ■ .capit» singulta' annis adtlieoeeddfessiguentur. Varum j , tia laagnsecore vel prope extisgui oathclieapi valinihil hac agendi ratitMe ineptie·, alhUqee paarant· ÿenem deism··; haie et plenius etxaoouratiu·, et institutioni damndsiqs Cxoogjtari potnit. Biqnldsm TreqUeatina expHsearar atque ineuleeatar ea evan- pueri tic ihAituti plqrumque quae seoessario soieada goHi praecepta, quae ad rastam morum deformasunt. quaeque ia extremis oapitibB· * selsnt reneriri, tioaem tradita stuit; siquidem, pravis moribus emen­ igtaorare deprehenduntur; ei istsrim qaae lllprum datis, eveniet, ut catholica idea ia dies efflorescat. Thadent ia hoc ampliori dLteohiemo et accura intelligentianr. exeeduink quasqus illi as^ati aaa. . seihper pdeo neoeesaria suq£, addiaoere coguntur. tior, -ot frequentier. et plenior Domini nostri' lesu * Atqu hhec de parvo oateehismo, quu-puefi·,'aliisChristi cognitio velzmaxjme inadleanda eat; siqui' que .crassioris ingenii hominibus proepieiatdr, dicta dem nulla 'apes saluti· humante societati in tot ao tantis grhviasimii malis miserrime tabescenti intelligence atmt . * ' A-t quaenam. ineunda ratio eat quoad illos, qui supereat nisi. in .Christo leau ; in quo Pater propo­ vel ingenuit artibus, vel humanioribus studiis, tel Jkfverloribu·'disciplinis operam navaai? Nihil bae tuper re, quae eet gruviaaimi monad, iniunctum in schémate reperitur. Attamen "bac praesestim suit omnia instaurare; cuique sit honor et gloria in saecula saeculorum: Anjen - Episcopus Grosaetanus Optimum'sane consilium mihi videtur, ut muticus pso universis fidelibus cateaetate, te) maxime necessarium videmur, ut et ipai potiori iure plenam, perepeotamque dp ehriatiana chismus conficiatur, quia, sicut una est. omnium dbetrina notitiam edoceantur: quod quidem negotium 1 I fidae, ita magnopere decet et expedit unicam quo­ que edse formulam, qua omnes in fide instruantur, si e) in posterum negligetur, infinita propemodum maiorum genera tum civili societati, tum vel maxime et fidem profiteantur. Etenim unitas eatechismi erit valut' quoddam visibile et eloquens testimonium . catholicae religioni merito ggrtimescenda eunt. unitatis fidei, qpod homines etiam rudiores facile Multo· sane nunc temporie novimus viro· ex percipient. Et, quod magni momenti certe est. Taicorum. numero vel doctrina, vel gratia, vel auctori­ auferet difficultates illas, quas in catechixandis rudi­ tate praestantissime·. qui catholicae religioni· patro­ bus experiuntur parochi propter frequentes homi­ cinium susceperunt, aliosque suo exemplo ad prae­ clara audenda excitarunt. Bed tamen vehementer num transmigrationes ex una in aliam dtoecesim. dolendum eet longe plurqa extitiaee et modo extare dum parentes alibi edocti filios docent aliter ac homine· et'plerumque ex ii·, qui aplendidiora et parochus, vel potius, ne confundant et confundantur, graviora in civili aocietate munera exercent, quibu· nihil docent. Laudo igitur et plane approbo decre­ nibil antiquius cordi eaae videtur, quam nt. catho­ tum, quo statuitur ut unicus »et omnibus communis licam religioncni funditus evertent, vel certe acrius catoebismus elucubretur. et pertinacius insectentur; atque ut perniciosas de Bed quia eatechismi mutatio quantumvis optima fide, de ecclesiae natura, potestate, iuribus doctrinas in praxi semper perincommoda esse solet, ideo omni studio curandqm est ut novus, qui fiet, catechismua communicato veluti inter ae consilio ubique disse­ eiusmodi sit. uKstabilis diutissime esse queat. Ad minent. Verum si quis hanc perversam agendi rationem diligenter introspiciet, deprehendet pro- < • hoc autem mihi vadentur haec prae oculis habenda esse: tecto, eos huc insaniae et audaciae devenisse, quod 1° Debet continere breviter et simpliciter illa vel nullam, vel mancam - de ehriatiana religione doctrinae Christianae capita, quae omnibus, semper, notitiam habuerint. At enihi in sebemate aperte edicitur, „integrum et ubique scitu necessaria sunt. 2° Brevitas et simplicitas talis esse debet, irt 'esse epiacopia. praedicti parvi eateebiami usu.iugiter etiam a rudibus memoriae mandari possit, afioquin retento, ea· seorsum edere ostecheticas institutiones, quas ipsi ad fidelium mentee uberius excolendas valeret quidem pro iuvenfute exculta ct urbana, vel ad errors in suis regionibus forsitan serpentes at non pro rusticis, qui tamen sunt magna pars profligandos opportunas in Domino iudieaverint.' * populi christiani. Id quidem veruin est. At quid inde? Profecto 3° Sistere debet in simplici propositione doc­ et ante Vaticanum concilium integrum omnino erat trinae Christianae, proscindendo ab erroribus oppo­ sitis, quia cum errores tempore et loco varii sint, episcopis vel ampliores edere catechismo· ad errore· non possent eadem ubique et semper esse eodem forsitan in suis regionibus serpentes-vel etiam glis­ modo utilia. centes profligandos ; et tamen plerisque in dioeoeaibus id omnino desideratur, vel eerte manca quadam Equidem praevideo buiusmodi catocbisuium a ratione adimpletur. multis reprehensum iri velut ieiunum et mancum, Quapropter abs re non ease videtur, ai per nec satis idoneum communiendis fidelibus contra Vaticanam synodum episcopi gravioribus verbis D serpentes errores. Verum considerandum est. quid­ commoneantur, atque adeo per provinciale· synodo·, quid temporibus et locis est accommodatum, esse si segne· fuerint, ad hoc gravissimum officium ex­ quidem pro tempore et looo aptissimum, sed con plendum compellantur, ut pnerj. qui vel ingenui· stans et. universale esae non posse, ideoque nec unicum nso commune. artibus, vel humanioribus studiis, vel gravioribus ■ Quocirca fortasse expediret catechiamum in duas disciplinis operam navant, prout ad altipre» olas··· phrtes dividi, alteram brevem et simplicem, memo­ gradum fecerint, plenius ao frequentius Christianam doctrinam edoceantur. ria· mandandam, aemper et ubiqus necessaijiam. Atque hic amplior et prolixior oatecHsmua ita utpote-exhibentem da, quae a locorum, personarum •t temporum varietatibus nullatenus pendent : alte­ concinnandus erit, ut moralibus cuiusque regionis, ram vero superaddentem eas instruotiones, quae vel dioeeeeeoe neceeaitatibu· apprime reepundeat. Sane nonnullis in locis ex oatholiede fidei contemptu quidem generaliter utiles erunt iis, qui eas addis­ cere poterunt, non tamen.neceeaariô et communiter vel saltem negligentia exorta est cJfraeniMH· vivendi licedtia, quae neo inter ipsas ethnicas gentes con­ ab omnibus addicendas, sed ab iis qui plus aut minus pro baptu, Tfro aetate, pro conditione, pro spicitur : atque hinc ampliori et solidiori ferma tradantur ea, quae ad oatholiCae fidei cognitionem eaeteris adiunctis instruendi sunt. proximius.spectant; siquidem excitata fide et more· Itaque prima pars esset instructio catcchetica quamvis corrupti passim emendabuntur. Porro aliis in locis ex vitiosiori atque effraenata vivendi lican maxime elementaria, quam omnes discere deberent. Altera pars esset ulterior instructio pro fidelibus P ‘865 ANIMADVERSIONES IN SCHEMA DEPARVO CATECHI8MOPR1VÀT1M EXHIBITAE i 866 ' excultis et ad Minendum- aptioribus, verbi gratia a 2’ Fatendum in opusculo Bellarminiano definipro pueris scholas frequentantibus. Fideles autpm ■ tiones desiderari, nostris praesertim temporibus ■ e populo possent ex hac secunda porto delibaro utiles/, quibus in aliis scientiis ad selectas defini utiliore^ quantum relus docentium * et capacité· tioneqj formulae summa cuiusque doctrina deducitur, discentium sinerent. “ — -■■·■ - ■« ■" diversi·· * “ I no eatechiamo S' non 'potest fien· satis Verum.quide.nv est haec non pertinere ed ipsum tati aetatum, educationis et civilitatis. Cur ergo in decretum, quod in schemate examinandum pro­ traditione doctrinae christianae non eadem partitio ponitur, sed ad cateohismi, qui in eo promittitur, loqet, quam in caeteri· artibu· traditio primaria. exsecutionem. At quit decretum versatur-in re . secupdaria,^t superior, ut vocant. Priori.bus dyabua etidentor utili et optanda, dtlmmodo exsecutio bene succedat, arbitror sollicitudinem nostram aatia faceret duplex doctrinae formula, varietate apicum vel arteriacis indicata. Explanatio veru huc esse convertendam, feilictt ut ea proponantur, quae ad optimam exsecutionem conducere posse dacttinae superioris remitteretur selo. scientiae, egperieotiae catechisantis, cuius sermo forméjsruui i videntur. ' definitionibus inclusus neo in vacuum nec in erro­ neum posaet excurrere. Episyopus Molinenii· 1" Conservanda divisio 4° Maxime insuper optandum, ut secundarius a venerabili Bellarinino · usurpatar „Quid creden­ catechismus quasi nihil aliud sit nisi vocum pyinii. dum. quid agendum, quid recipiendum, quid peten­ explicatio. a8ic vere non duo, aed unus proponeredum ut unusquisque salvus fiat " Nullum enim aliud B tur liber, eadem lingua omnibus loquen». magis christianae totius doctrinae compendium accuratius tamen vel minus explicata, infaqtibu· et grandius­ potest excogitari.' culis. doctis et indoctis pro ipsorum captu. XIII. 1 SYNOPSIS ANALYTICA ORATIONUM QUAE A PATRIBUS HABITAE 81 NT IN CONGREGATIONIBUS GENERAI,IBI S SACRI QECl MEMCI CONCILII VATICANI. SUPER. SCHEMATIBUS QUATI OR CON TUTIONUM DISCIPLINARIUM. et informi modo tractantur Plura in schemate ta­ centur necessaria vel recensentur inutilia. Remit­ tatur emendandum ad deputationem pro rebus disciplinae. I I. De schemate (eaeraUm spectate, Reverendissimus Ketteler Moguntinus (coi.421B Eminentissimys Hchwarsenborg Pragensis (coi Schema remittendum est ad deputationem de disci 360-1) Incompletum est schema, eiueque materia piina. ut forma reformetur et materia augeatur. non respondet inscriptioni generali Schema nec diris vovendum nec ad aatra tollen­ dum putat, aed maculia quibusdam infici facile abluendis. Reverendissimus Faict Brugensis (coi. 493 a) : In schemate pleraque sunt optima, nonnulla tamen, licet paucissima, emendatione aliqua vel expolitione indigent. < <4 j i ; Ί I j : PVBUOAl IT (ΧΜΜΑΜΑΤΜΗΠΒΒ GUUAIM A. ΒΜ *101ΠΜ ^MT levaraadiaaiaiaa An *» peMarcbe Babyieeemi» i eeateaiam DqL «· la aMlmheaante nabiagaatai Cbaldanram (net M4·)· ItprahraHl, qub eedem kaaltataa vtourierum MptMarium, gal taaaaai mat |A Nlb que· * ■ eabeamte ·νΛμ·1ι pvapsMnbsn. Itviranitoiimu; Mmor iMgeaiemte (mL «Tl e): la MfMa VII eeppiimatur neeeeattne deateratae ia iure eeeeniee, at aimpliaiter taetnr ulenriM» (»··ralem debete aaaa viram deetam. Maas' !· reri «ont doeterae ia tara eaneuieo. V la aaaaaMa rugi oui baa petius sent arcendi, atÿata promoti ia unlvareitatibn· aaapaeth et eb auctoritate amleaiaatiaa atiaiae dependentibus. 3· Kan omne» doatereamat RcvarendMme» laaaal Garni» Uxelieeai» et TemJbabeis (eel. 4T3B). laeapiteVU eupprimatur decti, et do episcopi potin» pradeuti indicto eeafldendem est. / arieaai» (ool. 480a): la capito 1 non interpellentur . Beverendisaimne rouai· (col. 3 * Deiaarth Galtelfiscutis - No- a) : Quamquam non intendit eoatra- preHbMe la viaariaa» gaaaaalea» aesamendi poceltaatiarium val paroehoa. turn quia Uberi eaee debeat •piaeepl ia al^aadia mia vicariis generalibus, in quibu· emnem aaa· fldnciam posant, tsar quia aaaaa oarer· saepe deberent vicario gsaerali. Revereadiseima» fltrosemayer Bosueasi· et' Birprincipe» et magistratus at praesidio sint libertati eedeaiaa. BaUoMe: 1 * Periculosum id mt, qnia baoe protectio saepe saepiae degeneravit in cede dicere prohibition! quominus.in vicarium goaeralem .1 siac servitatom. * 8 Frestraneum est; in hodierno aesUeiantur canonicus pooaiteatipfiM eat parochi (capite Vil), videtut tames oondnloro at supprima- enim, rorum statu principe», etiamsi vellent, non tdrxum dieat earn aliquibus. fortasse son immerito, hinc inde iuratam fldem. 3 * Si libertati suae cx ternum aliquod praesidium est, nulUbi id ecclesia videri posse iaesivam libertatis episcopalis, iniuriossm etiam poeditentiario et parochi», quaai •cientia ex confessione aoquiaita ibuti pessint ad possent ob logea, qua» voeant, fondamentales et in posterum inveniet quam in publico iuro et pu­ blicis populorum libertatibus, ut hoc ipsum median; externa ct iudioiaria negotia flnieuda. ab ecclesiae hostibus adhibitum ipsa convertat in Ileverendissimus Melchers Coloniensis (col. 407 ) * ■ Kxpsdiens esse iudioat, ut in capite 1 f Pas· oatern, suam et populorum defensionem. ubi edicitur, episcopos apostolicae aedis fora et ministerii >ui libertatem tueri debere, deleantur verba coUatit ifa«r m emttUit, eomuncttsfu» studüs et stribas, quia ansam praebere possunt ad per­ verse suspicandum, episcopos incitari, ut contra gubertfis conspirent, et superflua etiam esse vi­ dentur. (coi. 477 s)c In capito VII expungantur ca qui bua vitaris· generalia excluditur ab excipiendi * confessionibus, immerito enim dixit reverendissimo * Molinousis (vide Feriande) episcopos et vicarios generales ab hoc officio abstinero debere ; cum <■ contra 1 * potestas remittendi ae retinendi peccata sit somnia potestas quanu acceperunt. et a * optimo concilientur officia patrie et iudieia,uti patet exemplo oad caput II Ut rttidntie, silentio hanc sancti Francisci Balesii aliorumqae episcoporum. viri posse ait, quia fortasse nunquam hoe c Reverendissimus Vitali Ferentinus (eoi. 491 o) Ad caput VIl amplectitur eorum sententiam qui officium diligenter ant^otis temporibus obeervatum S fuit, quemadmodum nunc observatur : addit tamen, respuerunt doctoralis laureae necessitatem. opportunum se censere, ut poena contra episcopos non residentes statuatur eo modo, quo ia schemate Omnino edicitur, quia controversias doctorum sapienti modo capitis l paragraphes, decidit ; sed inquirendum ease putat, au faoiendjun postquam ecclesia iade a concilio Tridentino cum Reverendissimus Faict Brugensi· (coi. 494 n) retinendos esse censet dus» postremas quia expedire iidetur ul. sit per decretum eoneilii oeeumeniei, vel aliter. eadem hac .solemnitate loqui non potuit, inter me­ Reverendissimus Dupaaloup Aurelianensis (coi. 437c); In capit» VII circa vicarios generales hono­ dias nostrae aetatis tempestates, pro praeeonti ot rario» topprimendum esse eoateadit id, quod de eorum nomine et usu abolendo statuitur, praeter s i* antiquam pt contra Ubertatem episcoporum ac bonum ecclesiae. Animadvertit enim in iura com- mani Decretalium, ac nominatis» in titulo Dt tflfi· rieerii ia sexto hoe sanciri, ut episcopus aoa unam •od plure» possit eligere vinarios, quibas iuris- futuro aevo iterum declarentur verba Christi Domini (Mattb. XXII, 31) ot apostoli Pauli (Rom. XIII. 1 ot 9) do obedieatia priucipibni debita, et simul hi a summo poaUfloe requiruntur ad operam divinam non impediendam, sed pro viribus cum ecclesia promovendam. IΙΠ. ·» lia qna» Ia asternat» addenda prepeaantar. dictionem contentio··»» vel voluntariam, aat utramImiaentiimmu· Behvanenberg Pragensis (coi. que committat, ai ve ia solidum sive pro .parta. . Ad- D «40 D-341 a): De iaribus etiam episcoporum dux aaonot Aoe mnnua ia Gellii· non Impertiri solere debet, non de solia officiis, ot plnrn suat addenda ai»i vin» ecdoaiaatiota, qui doctrina, virtute, ahiade epieooporom «igultnto atque auctoritate (vide que meriti» praecellunt. Aeaedlt neeeeattas eoodem Ferinmi·). Nam 1· in Tridaatiuo quoqu· concilio . angendi tum ob vaatiasimam ^ooeeaum latitudinem, tum ob varietatem ae muratndlaem negotiorum, quae expediri debeat: alii,.enim, exempli gratia, praefleieedi eunt scholarum bwpeetioui, alii domo- multum foil do eoram iurtodJctieM tractatum et rem religiosarum mpderamiai, alii alii» spieeopaM» diecoptatam. « * Aeetorita· epiaoopalis non minu· hodie impetitur quam poaUfleia, et illa atiam a eeacilio defandenda eat. (bol Ml c) : Agendum •pbooporam. Kteaim praeterea eet de electione haee obtineri posea, quin noceas· sit huno titulum honoremque tribuar·: nomo enim focilo subit eues, multe ■Mia hoc «et aeareaarium quam dieare de opiaeopeeem officii·; et liberta· aodeeiee praesertim oirea electilem épis nW honor aimul aooodnt. eoporum vindicari debet * «· Mala multe bae in re Reréroediaaimna Ps«e Aaserinu» (col 44» d): 8i praelati inferiores in ea, ia qua aune sunt, coédi­ tion· oxistere perga»t (vide Psstafoa·). non placent quae in capite ΠΙ J Zampsr de lie dionatur. Mam * eorum iastilatio aoa eet apoetolioa, nee ikria1 •xiatnnt, eoatra-quas · concilio expectatur rerne-^ dictio oat «oram quo· apostolus dixit poeito· regere •eons eeeleaia· animaram curam adnexam habentes •arrinae partibus obeundi·. Nec iuvat reapendere dium. Reverendissimus Ball crini patriarcha Alexandri nus (coi. 346 s, c) : Proponit, ut in capite VI ad­ datur, pastore· dioeeseeaoe, quorum paroecia· vel & 8M SUPER 8CHBMATE 00Κ8Τ. DE BMKOPJB, 8YMODI8 BT VICAKHB GENERA LIBU8 8T0 Rerereudiseimun Deveaeaax Bbroieeasia (eel. uatiw quadtiagMteraes vol exmdaat vol naltem A nttiagaat, · atare degenti extra mam rsriiiatislsm MS-d); Cem imiaietiarim· Pregeom ot aMte vult ai Ht· I mi asa taneri adveeere aJ dteesnnaanm •t Hiatur da taribun rpisseperam, et praeterea •ynsdum aid >Mm taeanaa dn beaten d« iattatft at agatar da eerum obligatisue inra im ptebaaoo, qui dseaai •str * IteHam pesetas appel- iptegra servandi et tuendi. BpiteMo suat; 1* Malaater, eapituia eeltagiate si qaao stat, ae due· * Hodierna preeoertim aaam pnreebos aaaasiaa instituti··· aatiqefotM «« qua­ ooamKi Trideultai. 9 libet ptabs Reverendilaimu· Vania Potantiaua (coi. 494 c) : In capita I inontionam flari poatulat da epiaeoporum I ■piacopo dependentiam. dignitate ac inribn», ut auctoritati epiacopaii tum (ool. 467 c): Iu capite VI omnino addi debet apud populum tum apud olerum maior conciliatur •oli epiaoopo «aae cotum decirivum. cetaria conreverentia, at frnctuoaiua ait einadem exercitium. •ultivum tantum. Rererendiaaimu· Zuanui Caaula Uxellenai· et (coi. 497 a) : In capite V f Bpiteipi addi poatulat, ut quando convocanda eat aynodoa provincialia aede Tarralbenaia (ool. 469 * ): Schemati praeponatur * metropolitan vacante, et adeat arohiapiaoopna aufprooemium d· divina eooleaiMtieae bierarchiae con fraganeia oarena, qui aoaal iam ■etropoUtanu· •titntion·. ex qua, ••morato aupremo Romani ponti elegi··· comperiatur, boo in oa·· iu· ayaedtun fleto primatu honori * et inrtodictionia ac infallibili convocandi eiqua praoaideadi arohiepieeepo toti, magiatorio, prono alveo luant cardinalium et epianentiquam vero epiaoopo antiquiori tribuatur, ab ooponim anotoritaa, diguitaa, iura, officia. Inter •upereminentiam honori·, quae dignitati arobiepiaeoiura antam epiaeoporum primo looo vindicetur eorum pali debetur. Quod ri ferte iatteamodi archiepiaeopi •teetioaia ,liberta· oontra eam laadante· aaeculi •uffragaaato carente·, val unum tantum habent··, potoatat··. Ratio··· Mat : 1· A aola accleaiaaticae duo val plura * concurrant, alternati· ab ito ilted hierarohia· ooaatitutiona derivantur myatici corpori· * axeroeatar in nuto raepectiva aaeiaaito, Praetarea 1 > Chriati vita, naitaa, Motorit··, oaniumqua eiua iu addatur quod, metropolitan· eoorilium ooavooaate •Mabroram udo, vigor, tara, mania, actae (ut ait eique praaridante, nrehiopinaepae auflteganria aaraaa apoatolaa) proprii. 9· Btaetioaum liberta· vindicata niunt illi· qai per latam portam ambitioni· in­ grediuntur. JtqyerraRiaeimaa Ketteler MogunUnn· (ool. 419 ·) : lanuit mina grariaaima quae ex non recta election , * praaoedat nfngaatu antiquior··. fUvprendiarinraa Dupaaleup AuroUanaeato (eel. 43 * * ) r Aaeeatitar dietto ab amiaaatiaaimo Pragonri et ravaroadiaaimto (Menieeri ae Paririeari, poatulat que ut da exaallaatia at iuribua eptoeoporum aerme habeatur, ae val aaagto quod baa aoatra aatata a quiboadam laiato protarvieriba· aa impetant·» et ooncaloaatnr. (ool. 4Mb): In eapite V addendam a M * ait biaaotiono· aougragaadi oeaeüia plenaria ad axa·- •arritoa anebit aptocopoa. (aol.474 ·): Ab eaai capitali voto ot influxu liber pronentietar eptooopua in regimine dioeoeai·. Suffi···· aei· eanoeieto debet ai atagillatim mereantar ab ordinarii * ooeaali et ad varia officia qaauai. («ri. 47S * ) : Ia eapitfbu V et VI aenei ario debet explicita indicari quibuaeam aompatat ’ in ■yuedto provineiatibea et dieeeaaaeto iaa iaterveniaedi, at a *K aptoeepo ia aynodo dieeeeaaaa eaee rota· dadaivu·, eiuaque arbitri· relinqui tadtotam plum ieattotitnm Amarioaaavum, at, oollaMa eoarilito, de oommunibua aiuadem natieuto neoeeritatiba· oomaultater. Quae ri aelomaiter eriobrari farti· ne- circa aaateriaa proponenda· vel treataedaa, aoolnao •mai rive oleri aiva capitali eoa····· aat vota etiam oeeMltivo. Mativa MUt peti·· tacita tegenda ab qaaaat, aaltem aiaguito quinquennii * habeantur optooeporum ooliatioaaa, per qaaa aoaailii natioaaMa defactai aapploatnr. •piaoopia qua· expoaaada. * Revmeedtorima Stroaamoyar Boaaeaato »l8ir■tenato (ool. 474 ): * Da taribea ·ρί·βο porum dwen- en BUPBB SCHZMAT * OONBT. DS mSOOHR, SYNOD® ST V1CAMII8 (HBORALIBÜ8 8Î4 dnm Mt, qsia teter mnm MedMMnM, MtMKM. (βοέ.4Πη): Sod tetar etitete mo memo­ retur appliaotio «Ι·ιγ|ιι popule (quern wpsiml etiam exigentiam tibesM oeci mi e e irprems vindi­ ^^^^^Stafima cetur. ^ναΒΒΒΟβΒ^^^^^^Β· βΒΒβ^Β^^Β^^Β^^ BB •pioBBpi bwW BbH^MÎBBi 4dto&BMk (gaL (Mc): Ia capite Π addendam proponit (eel. 4TVs)» Do opteooperom oteetioao tnetari dabat, qate nt art as goavtarimie aedàsteo neoemi- τμΜββΜμβ bm^hb bmvsIbb m4 M «b4mB BM4b φΜ tBMBtBT «pi·ββιΜοβΙβΙμ p eant enim nonaSlli qni Caleo βΗμΙβΙμ * 4 tatiboe, at ta aa vereatar tote mmeaubertatis oade- pnilill· tiaa. cum Christas Deminas tetereum at maximi valeric pro eajibertate praaaMian pooaarit ia-ferti ®Bpi opinentur, oeoidentaM hui^ legb obetriotoo eaeo. at constanti animo episcoporum, adooqno oaUidto qaia certoo moaaqp raditaa petoiphut, odoaque oooua curandum ait at boni digaatar ooiooopL Rovereadisrimus Vitali Forea®hm (oeL4Mn): dMndum eoae de.orioatalibua qui meem opiocopali Haud dubitat, da honoribaa, digaitate, auctoritate epiaeoporum, at eoram libertate ia gerendo manere abandantor alibi rationem haberi. Boaam eat, ait, ut fideles prius offilia quam bénéficia nostra digno­ qniorM orientalia occlooiaa eaaoneo, qui decernunt eoe deponeadoo eoae, qai per tree hebdomadae aine oagMt. Id autem falcem ^ee domonetraat euti- nooemitate abfuerint Deinde quam maximo con­ gruit, ut inter epiaoopoe ritua orientalia et occiden­ scant. talia anifermitM oonoervetar, oalvia uoibue ao ritibu· (col. 491 c) : Schemati praeponatur eooiedaatica 1 I oontrariia, ab apoetolica temm oode approbati». hiérarchie, utpoto quae universae diaeipliaae pareag Ravoreadiaaimua Qaataldi Solutiorum (coi. b07 a) cat, et auum caique deem ao iue perspicue atque Postulat ante omnia Midi speciale ca^ut inscriptum Dt duapUtt tltri generat i tn, quatenus nimirum < explicite tribuit. (ibid.): Quoad obligationem visitandi sacralimina inferiores ao superiores ecclesiastico i viros com plectitur, ibiquo agatur do saactitate vitaa, oratione ct referendi dé atatu dioooeoia (capite IV), pro­ spiciendum eat incommodo et difficultati perepieno mentali et vocali, divino officio, minea, praecavendis et ordinato ' statum dioecesis describendi, quando periculis castitati contrariis, personi» quae clericis paulo ante praeporiptum temporia spatium decesserit famulatum praestant, charitati praesertim erga panrel translatus fuerit epiacopua. 4>eree, concordia, negotiatione prohibita, spectaculis (col. 499 η) : Ad caput VII consulendum putat, aliisquo similibus. Post haec singillatim loquendum quantum fieri potent, deoori illorum vicariorum, ease dicit de cardinalibus, patriarchis, archiopiacopie, qui improviso ot inopinate bac dignitate destituti episcopia, vicariis geqeralibus et capitularibus, cano­ per urbea paaaim errare ridentur, et ab iia saepe, nicis, parochis etc., ana simul exponendo, quae quoa compescere et ooerocre ηοοοοοο fuit, turpiter cuiusque dignitas, iura et officia. molestantur. Si huic rei provideatur, facilius srit (ool. 508 D); Ad capite V et VI postulat ut viros virtutibus praeditos invenire. agatur etiam de synodis natioaalibus. Interest enim Revorendiesimua Faiot Brugenaie (col. 494 c): quam maxime, ut antistites unius eiuademque naContradicit iia qui vellent ia capite I sermonem 1 : tionia communibus consiliis expendant ac sthtpant fieri de iuribns episcoporum et de multia aliia; regulas, quas singuli uniformiter sequi debeaat ia existimat enim de' iia dicendum eaeo ubi de synodis relationibus, quae inter ecclesiam ot civile guber­ dioooesanis et provincialibus, de seminariis, do nium interoeduat Capitulis, de vita et honeotato clericorum. Sod in fi IV. * e Hs quae In eoheamto varianda prepoaaatar. titulo addendam indicat Dt . tpiacuEmioentisaimus BohvrarsMberg Pragoaaia (ook porwn; nam opportunum eaaa eoaset ut pontifex, opiecopia prasseotibas, quaedam verba proférât 3β0 η) : In capite ' 1 uberius exponatuf mueris quibus dignitae at origo divina episcopatus toti episcopalis exoellaatia, ita ut pateat quantum ait mundo declarentur, cam hie temporibus decor at munus quantaquo dignitas episcoporum, qua suat apostolorum suooesso.res ot positi a Spiritu sancto auctoritaa epiaoopalia n i mia frequentor vilipendantur. (coi. 494 a) : In eodem capito I, pag. 9, lin. β ia regimine oooleeiae. Vide Addrnde. (ool. MI n) : Mutetur forma nimia aoerba, qaae ante finem, ubi dicitur disuse» lepis etc., unum verbulum addi deciderat, ita ut dicatur /apw diemee neque episcoporum dignitati, neque eorum, nt nunc sunt, marite, neque praesentia temporia adiunetis pariitrqut tt rtfÜMtKtt ooaveoiL Si rigor exigat, mitius et varius dicatur: Reverendissimus Zworgor Seeovioama (col. 500 a): * In capite III fi Nte nd deciderat ut addatur vicarioo Si qni forte aiat qui hanc vel illam manaris parts capituleras teneri 'ad vieitandsun dioeoeaim, quoties Mglexariat. ) Reverendissimus Simor Strigonieasio (ool. M8 a) : sedes ultra biennium vacet. (ool. bOO c, D) * In capito VI addetur pratiatos la capite I loco mertides pseudss ponatur morbi­ vere nullius in poetarum, otiamei forte hneaoqno dos esse, quia haec sola vox fidelibus oonveeit, et privilegium synodum dioeceeanam celebrandi noa bibliea est. (ibid.) : Ia fine capitis 1 noa dirigantur verba habeant, eam noa tantum posen, sed debere cele­ ad principes, sed fidelis populna ipso moneatur, brare. Adhaeret oratoribue qai potionat ut UM omnee * 1 Principes facile reposent ee vello, eod noa poeee. de iure ad eynodum dioeereanam vocandi in poeto * Ia popalie eeataphun fructum doomed! exhor­ 9 ram vocari debeant, ot remmredat qnod atatait tatio Caret. saeculo XVI cardinalia OampegM legatae agiote lices ia Oonaania, at synodi habeantur asm po­ ti crib ao praelatio, decania ruralibus virieque dignis (ool. MfiC) Ia oapito U apertissimo remittatur ad Tridentini decreta de reridoatia, ot nihil fere ia eo remaneat aid qaod dicitur de tribus montibus Id poatalat simius ta magnis diooessibus aumône absMtiae ot do poeee. Nam 1· nimie longum mm convocandorum, ot carae animarem eooeoottea; verna ilhad caput videtur, eum domat nane motiva qaae aat» eiusmodi synodos eeee poeee liquet ex Benedicto XIV, onera ooagregatioao Ooneilii, ot exemplo Belgii ot Auetriae. Trideatiaum ad rerideatiam tam severe argeadam tinxerunt; roaidmt hodie episcopi, et ismareat Rovereediammua Molohteodeohiaa Btaenmioaaie Arm eoorum (eoi. 4M n) : Utile emunt, orientali TridoetiMm, Heet ceverem, enltom indicat qaataer Moeaa excaaaatee, ohrietteaam obesitatem, urgentem MMM ob quae olim non reddebant. 9· Decretam 2 87» . ~ A. MMOm PCMMCA1 R riMW—e.t *sum. ut epis-opu.·» inter eos ac episcopos confidentiam tollet. Quod non habens ultra cantum et vigintt parochia» ue autem dicitur do episcopi absentis remotione per C tot ips,· wiuguli» trienniis, qui non ultra ducentasedem apoBtolicam, in quibusdam regionibus fieri habet, singuli» quinquenniis, atque ita porro Ruti·’ non poterit absque aperta collisione cum gubernio. est, quia magni inter· st ut epi-copus »p *e vi»itet (coi 4 *7 a). Quoad concilia provincialia, de et seria sit visitatio m plurimis autem dioece»ibu> quibus in capite V', desiderat ut in eorum revisione id >»rn prepositum tempus tori nequit, eo minue farien.ii-congregationes Romanae abstineant a muti­ quod certo tantum anni tempore visitatu» fieri ab landis vel alterandis il^rum actis ct decretis, et episcopo jmseit. (ua) Praeterea in fine praesertim a quibusdam additionibus quae saepius § In vifitatiune verbis wr uUi yrarrt etc ex ^'riden inveniuntur pro diversarum ecclesiarum indigentiis tino desumpti», adunantur duo verba ex eo urnis»» inacceptabilo». Indigne fert in àdnotatione dici iitutdibus sumptiôu», ne parochi aliive credant sui» hanc revisionem fieri, ut corrigatur si quid statu­ latam obligationem satisfaciendi procurationi hucus­ tum fuerit aut nimis rigidum, aut minus rationi que consuetae, quod grave foret episcopis, praeser­ congruum. tim ubi bonis spoliati fuerunt. Reverendissimus Vitali Ferentinus (coi. 491 D). (ibid. B). Ad capit * V et VI putat ex statuto Quoad synddos provinciales et dioeceaanaa, qua synodis provincialibus et dioecesani» celebrandis ratione, quo tempore siat auspicandae et pera­ tempore sequi, aliquando eodem anno haberi de gendae, adhaeret iis quae contra schema dicta bere et concilium provinciale et synodum dtoeee fuerunt ab aliis. sanam, et tunc aliis annis hanc celebrari non posse (coi. 494 a) Quoad enput VII, ipsi minime arri­ V niai biennio post illud. Id autem non recte pro det lex omnibus generatim indicta de numero vi­ cedit, qui * praecipuus aliqui» synodi dioecesanae cariorum. nulla habita ratioae ad amplitudinem vel finie est, ut praecedentis concilii provincialis, statuta alia adiuncta dioeeeaum. Praeterea episcopis con­ in ea promulgentur, et post biennium haec possent servandum autumat ius Vicarios honorarios nomi­ suum robur iam'amisisap. Desiderat igitur ut fiat nandi. dummodo de iis viris agatur qui vicarii unum' aut aliud ex ite quae alii iam proposuerunt, generalia officio probe functi sunt, et aetatis, vale­ et primo consentit iis qui voluerunt synodos pro­ tudinis sou alia legitima de causa munus suum vincialem et dioecesanam haberi singulis decenniis, exercere amplius non valent, cum videatur aequum ita ut tunc uno anno haberetur concilium provin­ ut qui amplius re non fruitur. honore fruatur. ciale, et anno sequenti synodus dioecesana. Alteri Reverendissimus Faiot Brugensis (ool. 494 b) etiam consentit qui voluit haberi singulis decenniis Caput 1 inscribatur dignitati ft mnmri epitsynodum provincialem, et singulis quinquear’ts dioeropomm. Quoad vocem diymtala, rationem vide eesanam ; quia tunc etiam potest observari ut haec inter Addenda, vox autem smwrr substituenda eet habeatur anno post synodum provincialem sequenti. oflieio, quia illa multo melius videtur complecti Verbo, convenit omnino, ut nec concurrant eodem omne» episcoporum obligatione·. anno, nec magnum inter eas temporis spatium in­ (ibid, a); In eodem capite I, pag. 9. lin. 10 sq. terponatur. loco morbidae poondot, tamquam expressioni minus Reverendissimus Lâchât Baaileensi» (coi. fi04 c) nobili, substituatur morbidao ww. Et in fiao § Dum In capite V pro quibusdam cutibus specialibus varian 885 SV PER SCHEMATE CONST DE EPISCOPIS, SYNODIS ET VICARIIS GENERAL1BIS 886 dam Mae potat diapoaitionem. qua epiacopi aliique A quia propter mutatione·, quae admitti nequeunt, fratre· a sua communione separati longius reco •ntiatitM, qui Delii archiepiacopo subeunt. semai der eat. aliquem vicinum metropolitaaum eligere adiguntur cuius synodo cum aliia intersint. Id enim in causa • V. De Us qua· extra sehemalh materia· peatulanlan eat. cur Helvetiorum antistites nunquam synodum Eminentiasimus Schwarxenberg Pragenei· (coi 3f 0 B Necessario dicendum eat de sanctae Roma * nae ecclesiae cardinalibus qua summi pontificis consiliariis et adjutoribus, ac de sacris Romanis niori· archiepiscupi concilio singuli adsint, sanctio num conoiliarium uniformitas in Helvetia nunquam congregationibus et Romana curia universim. Ra­ haberi poterit. Deinde gena Helvetiorum statuta, tiones sunt 1” Concilium urùvenie ecclesiae io digentiis consulere debet, universosque ecclesiae quae de patria sua nOn * un|J difficillime recipit Denique gubernia episcopia haud permittunt ut Ordines complecti. *2 ’ Exemplum praecedentium conciliorum generalium, praesertim Lateranensis V Helvetii ab extraneis » upetioribu * pondeant. Reverendissimus Melchtscdei hmn Erzerumiensis 3° Prima haec eet synodus gcmralis post erectas, Armenorum (coL 606 a) In capite V pu./ 15./m 11 ut nunc runt. Romanas congregationes quare in expungi postulat verbum rrppiouf. no statutorum hac tum cardinales tum consultores monendi eunt huius necunivnici concilii vi» ab acceptatione patrum de iis quae necessaria vel utilia videbuntnr. (coi 362 a)· In electione episcoporum propositio concilii provincialia pvnden videatur adooque varia- B tioneni proponit in hunc sententiam. nimirum, ut vel indicatio vel commendatio concedatur capitulis bvnodua oet-umvnica tantummodo iubeat decreta a aut epiaeopis provinciae aut clero dioecesis. Mula se edita m roua/ù's proi iiicialthun ft rpifiropaltbus facilius eiunt remota Reverendissimus Losanna Bngellensis ^eol 37 7 n) publicari. quae verba adhibet Tridentina synodus *ionia se« ΧΧΙΠ capite L ej /oifrymo de reformatione. Ampliores dentur episcopis facultates. |· l‘t eam Fibi reverentiam convihare possint, quem nunc Reverendissimus Gastaldi Salutiarum i col. 5<’8 a 1 In capitelli variationem proponit rirra tempus, ten partilibus facultatibus «lestitnli pri eleemosynas quo duH cesis visitatio ingeminari debet Cum enim piaque opera sibi conciliare nequeunt. 2“ Propter non omnea dioeceses eumikm parochiarum numerum tristia tcmporupi adjuncta, ct fidcl. s alliciendo» ad recenseant, nec eamdem latitudinem praeaeferant. religionem ae tuvaudos per charitateiu. cum correi cupit ut aut lex edatur qua antistites quotannis tione. quam schema commendat, uti hodie episcopi certum parochiarum numerum, exempli gratia tri­ non possint Necessitas illa praesertim patet ex ginta vel quadraginta visitaro teneantur, aut. ut innumeris hodie in Italia censura irretitis, et ex ffteiiius procuretur effectus, res relinquatur concilio civilis luatfitnonii miseriis Reverendissimus Spaccaptetra Smyrnensia (coi. provinciali quamprimum fieri poterit post Vaticanam synodum habendo, in quo. cuiusque dioecesis con­ 400 b'' Tradendas esse ait fidelibus normas, quas siderato statu, catalogus conficiatur annos indicans, sequi debeant in casibus nunc frequentibus in quibus intra quos quilibet provinciae episcopus dioecesim < legitimis guberniis succedunt gubernia, ut vocant, de facto. suam perlustrare teneatur. Eminentiasimus di Pietro Albanensis (coi 512<) Reverendosimue Darboy Parieiensis (coi 4<‘2 b) Quamquam nulla iuxta ipsum est necessitas loquendi In concilio pertractandum esse censet de malis, de obligationibus et reformatione cardinalium, nihil - quibus nunc mundus afflictatur, et fidelibus oppor­ «•miniis ne eadem ratio afferatur pro quavis de tuna remedia esse praestanda. Mala autem haec episcoporum offirus mentione tollenda, schema ita tria esse addit, nempe errores qui mentes inficiunt posse instaurari dicit ut testimonium praeseferat et veritatem minuunt, libertatem deordinatam. unde omnia auctoritas labefactatur, et sensfialUtnum pracv itae integerrimae et laboriosae epiacoporum. eorum que obsequii atque amoris erga aposlolicam sedem; ticum. qiio vitiis foedantur homines. Reverendissimus Melchers Coloniens *· (col. 40B B). ac deinde praecipua eorum officia in memoriam revocet. eo tamen modo ut. dum novis stimulis Ei placeret, ai ampliorum dioeeeaum ambitus nova incitantur, nulla reprehensione corripiantur, (coi. circumscriptione imminueretur, ut viribus episcopi, 513 a> Quod si omnium patrum votum sit aliquid speciatim etiam pro personal» dioecesis visitatione, revera responderet; rei tamen hodie difficultatem modificari, immo immutari circa sacras congrega tiones Romanas, nemini prohibitum esse. id sub­ agnoscit (vol 410 B) Petit, ut facultates quinquennales missis precibus pontifici proponere, ita ut non de lege geneiali condenda, sed de gratia obtinenda remotioribus episcopis concedi solitae extendantur agi patent. I » ad totum tempus, quo episcopi in dioecesis regi­ Reverendissimus Audu patriarcha Babylnnensis mine perdurabunt, et ut facultates pro dispen­ Chaldaeorum (co! 514 Hi Nullatenus se probare sationibus matrimonialibus, praesertim in dioecesi posse affirmat, quod tum pro occidentalibus tum bus amplis vel mixtae religioni·?. amplientur ad pro orientalibus ecclesiis una eademque disciplina alios gradus, ob quos nunc recursus fieri debet ad componatur et praescribatur Tantum enim distant sanctam sedem (coi. 411 a); Petit insuper, ut dispensationes quantum ortus ab occasu atque convalescens aegro­ tus a strenuo belligero; idque ostendero arbitratur matrimoniales non amplius etnl nullae ob copulam lu ab inadaequata, ut ipse ait. suarum ecclesiarum inceatuosam. quia humana fragilitas non sinit mani descriptione; 2° ex eo quod orientales populi in testare propriam turpitudinem, et ut dispensatione· antiquae disciplinae ritibus, consuetudinibus ac pri­ matrimoniales quovis anni tempore, etiam tempore vilegiis suis adeo tenaces sint, ut vix aliquid etiam feriarum, in curia sine inora expediantur, sicut a parvi momenti mutari patiantur sine magno tumulfti Poenitentiaria iamdudum fieri consuevit. et^^vibua scandalis; 3° quia huiusmodi ritus, prae­ (ibid ) Optat quoque ut dispensatione· matri­ rogativae. et consuetudines ab universa ecclesia moniales imposterum non expediantur in forma et probatae, a Romanis pontificibus confirmatae, et stylo antiquo et obscuro, quia non ab omnibus pactionis cuiusdam religione munitae fuerunt: eaa intelligitur ; ut praefiniatur competentia diversarum autem integras usque ad mortem conservare in sua partium Romanae curiae, quo dignoscatur, ad quam consecratione promittunt patriarchae. 4° denique recursus fieri debeat: ut taxae pro dispensationibus provincialem habere possint. Ibi siquidem quinque eunt tantummodo epiacopi residentiales, qui omnea sanctao sedi immediate subiiciuntur Quodai vici­ M- * ▲. βηάοηΒ ptmuoAa n m esmHUVB am matrimaateliba· vaTpre asnaibas eaqualae ri· , * val aureteo totlantur,· -statute pre atageli· diesseaibne fuita tiiui· somma, ·* it * riteutre-aeuodala, qua· sx texxram variatote proveuiuat. BevaraudMaHur Katteler Magnat!··· (aal. 4SI a) : Asaautitur iie qaaa dixit «ariuaatiarimua Prugareis 4a . raderasati··· ausaium graduum eretostarite·· l_ ; . riastiaorum pro aaa potire quem altore dioecesi aat dissreriff, visitati· reri· parâai aoa potest; flbi 'viranimi· axigua aat, iaatitatlaae· aa aaa art a a ad collegio aavam dioeceaum rircomacriptioaam amrieo Sari sollicita ost do reformandis iis quae reformatione eoa poaaa ; noa Min suum dirit eossüium nt riatim indigere existimaverit, ut patet ex Trideatino quod mutatiaaea fleet, aad at bravibus verbis auinu do cardinalibus egit. pondu rationabilia dreumsariptiauis iacaloetar, ot decretum quo edicitur. Ut oardiaaloq, quantum fleri opportuno tamper·, abi tori potent, Urget praeeertim Tridentinum > potest, ex omnibus nationibus assumantur ; idque omnino desiderandum esso ait reverendissimus ora­ tool. 490 d) : Qiioad iura episcoporum doaiderat •liquibas verbia diei, at in omnibus negotiis materi­ tor, ut cardinalium collegians universalitatis charae bus, qua· universam dioeceaim tanguât, non nolam omnium peter summus pontifex, tum quia othnium nanti! apostoliei et oratores priaoipum, «d semper negotia gravissima in eo trsrtaatnr. Congregatione» quoquo Romanas desiderat esse unirorsaliores viris- tcrem praeseferat. tum quirrx eo prodit eommupia que undique resumptis constare, et ut minoris mo menti negotia sb illis rescceatur. ordinarium statam dioeoasum, utpofa apoetatioum exercendae iprisdiotionis modum (vide Sqpprii^aud·), (ool. 483 s B). Cupit ut dicatur de concilii» oocumeniois eorumqse uceessitaio ot utilitate, et ai fort· non videatur reuoraadum .Coaatsntionae decretum do dooennali eorum oelobrstioae, saltem ia effectsm abeat mons l* ii IV de iis siagulrs rigion aut esitem ripariorum apostolicorum titulo praelati sauta habendis. aiae praeistis inferioribus subioetaa renigaatur nd illi ' decorctaur. ReverenâiMimaa Ortnaecbea do Tulaadugo (ool. 464 c); AfBnnat desiderare, ut episcopos Hispano - Americanos de diversis materiis in quibus a guberniis molestantur, exempli gratia, do provisione beaeflciorum, publicatione litteratum apostolicarum, re baptismati, auptiali, mortuaria, deprecatoria, etc., logos odnaiar quibas saltem ptiti tolerantiae permissae indicetur, non illorum episcoporum pru­ dentiae ea negotia raliaquaatur. cuspid votant timor scandali et periculum fldei in populis. Reverendissimus .443 n c): Moreyrs Ayacuqueasis (ool. Ad avertenda grerisaima .mala quibus vexari eccloaia potest, desideret at aliqua flat de episcoporum eioctione constitutio, atqao ia ea decla­ rotar; 1· qui ius habeant praesentandi; 9· quomodo ias boo amitutar; 9· eo semel atirisso, qui praoscatere ad vsomitaeflodoo debeant Quadriprinceps vri gubernium'qfitvilagiure habeat praoaeutaadi, statuatur, 4 * quomodo freMtda eit praesentatio, quBMam dotes ia preeasMbadte requirantur, ot quomodo huiaamodi dotes ooustare dabaaut, praeser tim nempe ex episcoporum qgavtaai·· indicto do dignioribus oaadidatia.· quibus uaam prinoapsvel gubernium eligat Praeterea vebomeotor exoptat ut iuraastatam, quod ab apiaoapis exigitur prua’ Vult ut agatur dc cardinalium, quia «celesta ia resoilio congregata tate quid coram Deo magia suadendam credant ' referre teneantur. ftevenéndÎMimui Pace Amerinae (eo! 449 0). De dioeceaana visitatifne agon * cupit, ef-aut eeele- \ Bevareudisrimas Stroonataysr Rreaoreis et Sir- dar^eeràai aie., babari are poaaaat etiam ordinarii locorum audiantur, qui pro rei veri­ i t \ aptitude. misaris (ool. 479-9) rbmadlum •Éerhtnr. Λ siarum vaagatium necessitates, tam virerem ocolo- boas· admisistratioasm, varbi gratia aamtaartem Naq·· dicatur -> potam amumaudas, et saaeto· aedis arbitrio reiiaqaatur a· do re practice agar· eam gaberaiis. Salie aaa ubffaimis exteaaa , ' prerinetea suggerent teaetae aadi vireo ad spiceo cairn ilUs. epieoopi· meiiao suat aetas tam eccle­ I , Appositis eoadMeaibw quas pretre- (ibid. ·>: Marerehiae, «tiam spisoapali sapariatum. L * (a 41· ·): Rationabili· ü iueta dio«eaaam circusaeriptio fbriouda a· : * . aaa standum guberniis aato eoasocretioMm, v | * oamtuo proscribatur, vel eiae formula adhibenda prepene.‘tar; oecus ^uim U re tuti momenti ,vri emissio i (coi. 480): Episcoporum electio libera reddatur ab interventione principem, et concilia provincialia ite influere possint in episcoporum electionem ut ornate pericula ab ecclesia amoveantur/'exempli gratia committendo iisdem trium carididetorum designationem, e quibus unam priorities eligant Nam 1 * libertatis ecclesiae praesidium test iu bono­ rum episcoporum electione, quia ChristreDominns illud constituit in forti et constanti' episcoporum animo. Nano vero periculum est ne sacerdotes et opiaeopi se veaaloe faciant et ad qhaslibet domi? nantes opiniones obliniant, ut ia altum ove^aater *9 Olim ooafldobat eoolse/a'Ko principum flld et pietate, ot nihilominus interdum maxima erant in commoda ot gravireima· controversiae ; nane vero per publici laris at vitae normam principes magna •x parta orbati suat «ea potestate, ot haee est/ paaas ««sistres, qui in ipsis etiam regnis catholicis poasuat areo aooleaiao hostile·. S * Diffloilis quidem re· «st ob ius prteoipibua quaositum, s«4\modo propoaito ius bo· noa prorsas tollitur, et mbdq« * i isto analogiam habat eum «o quem conventio Auatriaoa ■ oontiaoi, ae principes ipsi facile aliquid da iure quaerita oadent, ri vidaant ooadlium non •Ures flures habere quam oealariae totius bonum •t reformation··!? iaripiaM· ab altioribua in eoeleaia gradibus. (ooL 488 >). Cupit dreiqua ut boo concilium Vatioaaum fundat oommireioaam vfrorem sx toto dignitas periclitatur, vel episcoporum oousrioatia arbo eollaeterem, qui togre caaorican iu ordinem perturbatur, g Ravanmdisaimus Zasnui Casula UxeUsuste ot radigaat, «t anelasia· ae ·οΑοΙίη aaoommodaut Tsrralbsaste (ool. 470 * ) : Ia.summi poatiflcti elec­ tione edsoet penitus quorumdam guberniorum odioea interventio ad aliquem excludendam. (coi. 471a): D'eatur ds saoris oongregatiouibus Romanis sarumqpa offloiia, quia id episcoporum etiam interest qui par illas ad pohtifloemperaeaiaat Item do cqUegio cardinalium. (eoi. 470 x) Adimatur potestatibus saccularibus BovaraudiarimB· Vitali Varretihau (ool 490 p) Optet at episcopi oompadibu· salvantur quibus nae, adstriaguatur petere exarepli gratia quasdam faealtates a saaote aede,' cum temporis detrimento at utilitate procuratorum (vulgo rigrati). Nonpallas cupit apireopia oouoedi tamquam cadis apostblicse driagati·. , . (ool. 491 x) : Lamaatataur quod apter opi in tnbunalia quasi timui eum subditis at velat paras cum ' 88» 8UPKR 8CHCMATK OOM8T. DK KTOOOP18, 8TNODB KT VICARIIS QKNKRALIBV8 MO pariha· multotim trahaatar, eenteatiam ■ * · iMiu |IL * i « «ana la eatemoto eupprimeada pceummqtar. Reveraadmaima· Lhaeh Salarnaatiam ( L 388x1 * trépidant·· * b indice expectatari. .Appellation *· frequenter a rnaeilio M indieio epiaeopi iaterpoaouIn capito U «eppriraatur aaeeeaitaa habeadi eondao facultaa ch ricin praecidatur ; ee faciliee-ia ofleia meaum capituli pro dimiaaoriia poat aenam mea­ continen poteuat tioni· eoacodoadia. Motitem aat in fragilitate hu­ • (ibid c): Percupit dt dioreenoe ilia·, ia qaibaa mana qaae facile locem dat abucibna. plurea extant cathedral··, ad aaaat tantummodo Revereodiaaimu· Oruiaechoa do Tulaaeiago (eoi. rcducaalar. I'lurea canae habere «t vicario· gene­ 466-6); Cepit ut ia eapite I omittantur vorba ral·· at aacra ephebaea faatidium epiaeopi·. prae fui eollvm ta ion eanameo tit doctor etc. Nara indicium taro tecto et expedito regimini nee noa 1* acuam praebent diaputationiboa capitularium. logi n a.dentiae ait rt. * Ipaa locatio Tridontiaa non tam eat praeceptiva 9 Rcvercnduaimn· Uaataldi Salatiarum (eoi. 610D) : quam ptopter tempori· circumetantia· adbibita. 1'oatulat at. aateqaain concilio Vaticano finie ait, Licet eauu primo iatuttu Tridentinum videatur duc­ condatur codex legum ceclesiaaticarum, ia quo, torem aat lidentiatam ia iure canonico praeferre •epoailia rèbue inutilibua. auperfiuia ot obtoletia, ee doctor * in theologia, revera tamen hanc intentionem tantum referantur, quae in uaura praeticum reduci non . habuit, aed ai quem prtetuliaaet, praetuliaaet poaaunt. quaoquo horum temporum aecemitatibua theologum. Indignam arertere volena, gradum aceacconunodata eunt. Optat ut immediate epiaeopi dominum poetulavit, quia, nondum exiatentibn· aemieligantur ia iure canonico, theologia, hiatoria eccle- B nnrii·, reliquia vero acholie detorti·, magnam «altem aiaatic·, acapeciatim in auimarum regimine veraati, praeeumptionem aeientiae ille exhibebat luria qai aine mora huic operi condendo manam admo vero canonici gradum expromit. quia neglecta theo­ veant. logia. potiaaimum illud tunc atudium erat; unde Reacrendiaaimua Audu patriarcha Babylononaia Tridentinum addidit mitem, petendo minua cum Chaldaeorum (coi. 6I6cd); Sanctiaaimum dominum plua habere non pomet. Ilodio igitur, cnm ubique Pium papam IX atque venerandam eccleaiae catho­ floret theologia, ipai Tridentini patre· aimplicitcr licae acnatum humiliter adprecatur, ut data venia dicerent vicarium capitularem debere emo »cientiii« loeua ac tctnpua admgnetur. ut in huiu· concilii notorietate et bonia moribua tanto manere dignum Vaticani aebematibua diaciplinaribu· in· novum in­ taol. 467 D): lu capite I $ Soit m «xpungan cludatur quod toti eccleaiae orientali applicari queat, tur verba donec alitor ab Aae aede epeateltce proilludque reverendiarimoruni patrum examini et ap­ •idrofur, ot oonacientiae ac libertati opiooopi rm reprobationi aubiiciatur linquatat. Nam epiacopn· relegatae, exui etc. dioeceeia gubernationem commendat peroonae dignae, idooque dioeoeoi· non eet derelicta. Si autem epiea. copua atatim do hoc certiorem faeiat ■•dem apoatoliSuper acAamola renaMutiouM de aede epieoopeli cam, illico erunt dimidia inter ambiente· dioooeeia ' vacdkte gubernationem, et gravieaitna mala, pendente approI I. Pe aeternat· gmeratlm apeetate. C batione vol reprobation· viri ab epinoopo electi, Reverondimimuc Balierini patriarcha Alexandri­ euiaa vix ulla erit exiatimatio. na· (coi. 364 n) : In genero approbare non ambigit Roverendimima· Strvraomayer Boeneneia et SirReverendiaaimua Monaon y Murtina Granatenaia micnai· (eoi. 486 n) ; In capito II expungantur ea ) lateanat ia capite II oece varianda quae dicantur ad innumera pia opera reditibao manaae vacantis do paroehiia liberae collation», cum velit in Hungaria indiget, maximo iu regionib» ia quibus eoclaaiaa caram per vicarium capitularem collationem eaoe patrimonium fuit apoliatum. Roveroadimimua Zunaui Catula Uxellensia et Ter- ooaaervaadam, 1 * propter immemorabilem uram ibi ralbenaia (coi. 473 D). Statuatur intra cuiusque regni vigentem, Ü * ob leagam ab urbe Roma dictantium. Rovorondiaatevao Caixal y Eotrade Urgellonaie (ool. 582o); In capite I haee fiat reformatio: Ia ditionem trium viciniorum et aeniorum epiaeoporum tribunal apoetolieum, quod, cognita cauaa, inappelia- Mrv «Mteiro fit diettr erf lictMiiatu», rriietu tu»un bili indicio vicarium capitalarem, cuiua electionem nullam renuntiaverit, vel in minifterii aui offieiia eafiMit fttaittt» vtipvndi alte» qurm megiv idowu» nrnutiiiüutetit-ûtdùatrini. Rationes veat, poenis eecleaiaaticie iuxta’circumetantiaa coer­ fuerunt «b ali» allegatae ; vide riddrndo. ReVerendiotemt» Devoueoux Ebroioensie ceat, novum pro ea tantum vice vicarium deputet, 3861>) : Proposita ab eminentucimo Bicuatino tam- 'deficientem, aut quavis de ratione indignum,, remo­ (coi. poenis pro auo arbitrio in refractarios agat, et omnia C quam magni momenti commendat deputation! pro sanctae aedi referat In locia vero ubi hoc remedium rebuc disciplinae. admitti nequit, ut in America, vMariue generalia Revorendiatemaa Llnob Salamantteuc (coi. 387 c); defuncti epiacopi, tamquam aedio apoatolicao delega­ Ia capite I ponatur : fte Milo» m iurv oeaenice vel tae. dioocesim regat quemadmodum «tataitar pro acera /Avelc-w» rit titeier miaaionibua epostoliois. — Ratioaee eunt : 1· Propter veriaeima et gravissima mala per quorumdam vioariorum capitularium agendi modum inducta remedium neceaaariam eat; et illud quod proponitur non laedit guaatem iua capituli, nullam affert eleetioaia dilationem, quam electio provinciae epieeopia delata (quam aliae pro­ posuit) afferre posset ob diMoultatae, quibua eorum congregatio facile retardaretur aut impediretur. 2· Pobitaa Tridentiaao institutioni, qnae profecto non eat propter aliquorum abusam abolenda, honor tri­ buitur. Sublate orturi mala a vicariis capitala- * fi *ùh licontiatua, eat alter peitril idoneae. Et quia similia verba Tridenti» aeoteoae XXIV, capito XVI dr re/crwctioae multis disputationibus locum dederant, redi­ gatur caput talibus verbis, quae capitularibus circa legitimam vicarii sedo vacante electionem controversiu aditem penitus recludant. Vide dddrade. (coi. 388 a): In eodem capite I dicetur, ut de recursu contra ecclesiae exemptae capitale» cogno­ scat metropolitan's, vel, eo deficiente, antiquior episcopus provinciae, Jn qua territorium exemptum sitam eet Ratio est, ut evitentur nuHitatio eaapi- ribua timenda, cum hi insto ac severo indicio, nullo regio placito mnaiendo, graviqno iafamiae sub­ monse in aliquibus regionibus tscila oritaree ex difficultate viciniorem episcopum determinandi, quia jiciantur. eeeleaia exempta pluribus dioecesibus cireusdatar. (ool. 474 a); Declaretur aedo vacuate nihil eaee Raverendieaimhe Demartis Galtallineasis-Noreasis 'innovandum, ot vicarium capitalarem ab omni ca­ pitali voto ot influxu liborum eoae in regimine (ool. 388-91): Optat instaurari veterem disciplinam, qaa vacuatis oocloteee regimen demandetur propin­ dioooecia. Canqsiots enim suttoere debet ai ain- gillatim oonralantar, ot ad varia obeunda officia aaaumantur. Rerereadiaeimua Vitali FerOatinua (ool. 4Mb): Optat ut dodereter quid iarie ait, et eaiaam spectet in actu regimen dioecesis, donec eanqaiei iuro oeti- dui utentes ad nominationem vicarii proceaoeriat Si eàim id iuris competat canonitis in corpore, ut dicunt, sumptis, magna erit confusio, incertitude, ditteultaa in iurisdiotioae exercenda. I IV. Be Us quae Ia oehomate variante proponantur. Emiueatiaaimua Mathieu Bisnattaw\ool. 382-3). quiori epiaoopo, tecta ei potestate uaem vel pleres vicarios gsaorales sibi eligendi. Ratio est, quia vicarii capitularis a capitulo depntatio set porioali plena, altrix discordiarum, malorum metor foecunda. ' Quodsi capitale adimenda sit vicarii elootio, multo mia»' admittenda eet novi epiacopi per. capitulum kloetio vel propositio, a praecedenti aliquo oratore commendata. (eoi. 391 d) : Quoad doctoratiuu in iure canonico (capite I) variotar textas iuxta ea quae habentur inter ^fiddsndo. Reverendissimus Ramires y Vasques Paranoia (col 396 c): Quoad doctoratate in iure eanoaioo In capite I dicatur, quod abi plnrea eligi colent (capite I), textas reformetur ita: Vtuu fit eepituli vicarii oapitalaree, aaoa into servari poaslt. Pro Gallia eteerma deder esi Noenifatas m inrv oasomeo en/ «M A. 8ΒΒΗ0ΒΒΒ PUBUOAB IT ΟΟΒΟΒΚΑΤΚ)ΠΒ (MBBKALBB UImmvi· * vi4 istar Raverendiaoi··· Bpaeiaphtra Satpaaaate (ool. 39®-»); I· capite ΙΠ | Attoodaato· ·* | h Ü» nara beit atatei videtar, at aduxiaiatratieal dtoaaaain, val vicariat·· apoetoUoi, vacanti· ia aBqaa ffimHn ragteno, providenter par viearia· aMgaadam a parnaUa onla, val o·· aiUo proebyteria, atiaaui riaainhidt aKqwa ia loco aoa niait bea otedo provida· , * at addlter, /tfri tuae actam provivam iri par vivaria· dataeti anti«titi», qnaado dicta ateetie bapadlatar propter loco­ rum diatantiam at Itinarua ditScaltataa. Vera· putat orator, ax bae aeva dtepoaitieoa grnvlb aoatection·· inter mtauonario· oriri poeaa na obriatifidelium eeaadalo, prnarartim ai miaaiourU, at ptaramque aVenit, vint ax diveraie vado niboa, et «Μ erit eardtaaMa epiMopon vel utabropeRte vel enti· qetov ex «MbffiMaia. Be oleatae arit ipiaupiro· MVWnM WBBro·^ WW· W·! BWWMOIV <{VVe oAgatar indiguae. MaBa mm dMawltaa eoffigeodi epteoepea, eO· tanta ait itinera· taeilitea ot viaram beavit·· at nnmqnaa antea. RavorendMma· Booet Gtmirait (col. 422-3) Ia dae eapitia I aaa placet diapoaitio de aede im­ pedita: pericula· eat· eet, ae eivilae potestate· aBoai apieoopo latae· i aaaam Inda arripiant manu· talioiandi, aedum in epieeopu·. eed etiam ia vi­ nariam generale· ae delegata·; cum «cieat eo· epiacopi abaentie nomine inriadiationnm exercere. Deiade ceau» aedi· impeditae tam evenit, qpm ro­ ra· publicarum (tatae turbatur, et animorum arotu· fervet; «ed eismodi tempore facillime accidit, ut canonici, quando ad vicarium oepitalarom eligendum regularibu· ordiniboe. Ad haa cooteptionae at aoandata vitanda dicit Benedictum XIV odidiaae conctitutioMtn Apcatoliemminiaterii··, et magia expedient conveniunt, plena libertate uti nequeant, ac violen­ hu arbitratur, ai pro omnib · * atMionibae decer­ tiam patiantur, qnod alicubi roapae factum eat. natur, quod ubi capitula· canonice erectam noa Praeterea recura·» ad apoetolicam aedem facile ac exiatit, ve) ubi uaua non invaluit vicarii eapitularia brevi tempore locum habere poteat ia regionibu· electionem per parooboe hoiendi, ille ait vicariua, Roma non longe diatantibu·, non ita vero in remoquem epiacopi», vive viter'ae apoetoiieua, ante tioribu·, exempli gratia ai agatur de dioeeeeibua ex­ mortem deeignaverit 8i r e inopinata morte vit tremae orae Atlanticae; interim igitur multa mala correptu·, rei electionem facere neglexerit, ille procurare poraet vicaria· a capitulo electa·. Itaque habeatur vicariua capitularia, qui officio viedrii concludit, eam diapoeitionem tum eolum ad effectum generalia, eptacopo vivente, tangebatur. Praefata perduci debere, eum epiaoopo vel carcero detento ratione electu· quam citiua «anctam aedem de tua vel louge relegato nulla omnino communicatio cum electione certiorem faciat. •uo grege permittitur; «ed extra hunc caaum praeReverendiMimu» Melcher· Cotonienai· (eoi. 409 a) : •taro ut epieoopu· auam iuriedictiouem exerceat et In capite I g In rieari» verbo «tactu» eubetitaeadum integram coneervot. Plena «ic erit concordia cum putat eontiitntiu, quia immediate ante aermo eet, antiqua dieeiplina. quae aedem nunquam habebat non de electo, eed do oonatituto vicario capitulari. pro impedita, quando epiacopu· cum auo capitulo (ibid, n) ; Statutum capitio II, quo vioariu» capi­ communicare poterat. tularia concuraua acta Romam tranamittere tenetur, (ool. 493c): In capite II β I* diatittorii», »uput paroocii· de novo rectore provideatur, novum C prem neoewitate conienau· capituli, dicatur vicaee»e nec aibi placere ait, quia grave· difficultate· rium teneri dimieooriarum conceaeionem aubmittero •ecum fert, preeaertim in dioeeeribu·, in quibu· non indicio metropolitan). 1° Maior canonicorum par· per «pecialem, aed generalem concurram, probante non occupator in noacendia ao promovendi· adoleaipea aanota «ede, paroecialia beneficia conferuntur, eentium clericorum indole, vita, moribua, «tudi» et quia provtaio paroeciarum differretur cum magno 2* Non habebitur ampliua contradictio cum eo quod •aepe fidelium apirituali damno. Magi· expedire alibi dicitur, capitulum nullam «ibi iuriadictioni· videtur nt aut «tatuatur. vicarium provieorie tantum partem poaae reaervare. * 3 Dignior erit di>po«itio. parochia· liberae collationi· alicui commendare poMe, (coi. 424»,c): Oapite III. pag. 7 circa finem Reni definitiva collatione reaerrata futuro epieeopo; aat periculi plenam arbitratur parochia, eive «oli». aive definitiva collatio vicario declaretur permiaaa, roquicum eliia eccleaiaatici· viri·, iu· eligendi vicarium •ito tumen eon«en«u capituli vel, eo deficiente, oapitularem tribuere. Si enim gubernie eccleaiae inmetropolitae. fMta aliquando aentiant in hac electione a capitulo (coi. 412·): Petit ut pro expeditione dkniaeopreeeeindi po«»e, et alium «oppetere modum quo riaruin capituli conaenaua «afficiat etiam primo vacaeidem auppleatur. praetextum iude arripient capitula tionia anno, idque declaretur delendo verba part •apprimendi, idemque iua in parocho· tranaferendi : <ιηκη· rocotionu In pluribua eaim hodio dioeee- eum praeaertim hoc tempore capitula tamquam »u •ibu« aacerdotum penuria omnino neoeeoarium reddit, perfluet et inutilia aeoueentur, parochi autem tauat qui «tudia theologica abaolverunt nec rant irregu- D dibua efferentur, et tamquam aoli eccleaiae nece· Iqre·, aine mora, etiam aede vacante, ordinantor, »erii reputentur. Quare eam diapoeitionem in hanc nec flari debeat recunn· ad ranetam aedom. •ntentiam variari poatulat, ut epiacopi demortui Pari modo conaet «officere, ut vicariua capitu­ vinaria· generali· dfoeeeeim regere pergat, donec lari· pro adacribendo dioeoeai clerico alieno ve) métropolite aliam vicarium instituât, quemadmodum dimittendo proprio obligetur requirere capituli vel hiace diebua ex auctoritate «anctae aedi· in inauli· metropolitae oonwaram. Philippin!· factum fuiaee narrat ReverendiMimu· Oandolfi Cornetanu· et Centum» ReverendiMimu· Fuia Potentiae» (ool. 427 celleaai· (ool. 411-4): Remedium afferendam eraet Ad caput I proponit, nt capitulum tre· eligendi iu». pro electione vicarii capitulari· in ii· loei» abi adeat habeat, ex quibu· metropolitans vel epiacopua vi­ capitulum. Concilium Tridentinum graviaeimaa habuit cinior, ai ille defunctu· fuerit, «eligat vicarium ca­ cauaae pro aaaerondo capituli· oathedralium iure pi tutarem, eo tamen pacto nt, ai tre· a capitulo electioni· vicariorum, eum eo tempore nulla expe­ •lecti omne· minu· idonei * ibi videantur, virum ecditior via «oppeteret ad conralendum eecleeiia va- cleuMticum eiu dero * dioeoeei· magi· idoneum in cantibu·. Nunc vero tempori· ad praaoaveada om­ vicarium oapitularem deputare debeat, idque intra nia mala queo oculi· noatri· videmua in electione octo vel etiam quindecim dlM. huiuamodi, ratiu· videtur hoc iu· concedi ordini (ool. 428 n) : In eodem capite I | Srdt eero verba epiaoopali, ut nempe epiaoopi provincia· conveniant, * ntunt ete. ita varianda oen«et ut capitulare· toIi et vacanti ecoieaiee de ««cerdote ox ip·· dioecooi tiu· rei eventum intra tree di·· ad «anctae radi· • 897 8UPKB.SCHEMATIC C0N8TITUT10N1B DE 8EDE EPISCOPALI VACANTE notitiam deferaat, raeepturi hamiliter ot sffieaeiter isaplatari qaod par ipeam ooatigarit ordinari, at ia * terim itdam eapitalaroa intra oetiduum vicariam capitularem eligant, enine tamon nota otinia nomine episcopi ineoribantnr. (col. 498 A, a): Initium capitio II circa facultate» vicario capitulari tributa» ita uariaadnm eeoaet, ut 1· restringatur vel adimatur plane iu» indicendi con­ cursum ad paroecia». 9 * Possit * etropol>tanuschriamq administraro in aoffraganeonim dioecasibua, prae * »ertim diu vacantibus vel in quibo» iamdiu admini­ stratum illud sacramentum non fuerit; quae ai valde distant, alium episcopum viciniorem ad hoc deputare valeat. 3* Ordinando» qon ad quemlibet episcopum bene sibi visum, aed ad proprium metropolitanum pro ordinatione vicarius dimittat, hem praelatus inferior suos ordinandos ad episcopum viciniorem dimittere teneatur. 898 da limitatione facakatuai quoad oolUtioaem bene­ ficiorum, dimissoria». et derieorum in dioeoeaitn ingressum vel ex ea egressam; quia eiusmodi diffi­ dentia a vicarii capitularie munere acceptando im­ pediet viro» docto» et bono», et abiectam reddet illam dignitatem coram clero et popule. Melius fuisset severissimarum poenarum impositione aggra­ vare necessitatem iadicii de vicario capitulari faciendi a futuro episcopo. vcol. 458 a) : In capite ΠΙ § Attendentes non pla­ cent ea quae continentur verbis Ubi dWtm usque ad eoerAw»/ incluaire. Nam, ait, in ecclesiis capitulo carentibus usu» est ut metropolicanus vicarium eligat. 8i vero verba usum ri eon»M«twd«MeiN d» praeterito servatam referantur ad formam electionis faciendae in ecclesiis capitulum habentibus, absque dubio in ecclesiis eo carentibus numquam habuerunt locum. Sed posito etiam ea adhiberi ut eligendi modus Reverendissimus Casangian Antiochenus Arme * B discatur, illico quaeri potest, possintne facile con­ norum (coi. 431-2); In capitelli § In ecclesiis non vocari pArorbi longe diauli, ad quem de iure per­ probat, quod patriarcha vel metropulitanus inter­ tineat convocatio, sitne parochorum congregatio veniat pro consulendo ecclesiae ritus orientali» va­ habenda ad instar comitiorum civilium ac popula­ canti et capitulo carenti, quippe qui lucorum, perso­ rium. euinam competat initium facere eorum quae narum, aliorumque adiunctorum ignarus est. Putius agenda sunt, deboatne solus cum paucissimi» ali­ variandum opinatur saltem circa ecclesias Annonorum, quibus viris ecclesiasticis electionem facere parochus ita ut vicarii capitularis electio parochis aive soli», urbanas, casu-quo unus tantum sit (quod saepe ac­ sive cum aliis >iris ecclesiasticis, iuxta locorum cidit) in civitate episcopali parochus, et ceteri pa­ consuetudinem, adiudicetur eodem modo quo con­ rochi longe distent, iisque ait difficile ad electionem sulitur ecclesiis latini ritus, uti habetur in eiusdem peragendam convenire. Cum itaque magna in iis capitis III § AUendenfes in fine Consentaneum omnibua sint incommoda, et urgens tamen sit vicarii etiam illud ease dicit sanctissimi domini nostri litteris capitularis electio, sequentem modum reverendis­ apostolicis /feeerswrws anni 1867. quae secus frustra­ simus orator proponit. 1" Episcopus capitulo carens, tione erunt, et maius forsitan nocumentum [inferent] ne morte praeoccupetur, dum bona valetudine fruiReverendissimus Dreux^Bréxô M olinonsis icol. tur eligat secreto vicarium capitularem sibi placitum, 447 Al: Quod de pluralitate vicariorum generalium huiusque electionis testimonium diligenter in curia episcopi proposuit ad schema de episcopis ero. inter servetur; unum tamen eius exemplar transmittat ad Varianda (supra, coi. 880 c) quoad prioritatem ordinis C metropolitanum. alterum ad episcopum viciniorem. inter vicarios, idipsum asserit de vicariis capitulari­ Cum enim episcopus possit pro casu obitus alicui bus. ubi plures constituendi legitima adsit consue­ committere facultate» speciale» sibi a sede aposto­ tudo. Inaequalitatem potestatis non impediet pensio lic» concessas, donec ab hac ipsa eas vicarius capi­ fiscalis, nam aequalis erit titulus coram gubernio, tulari» obtineat ; cur episcopis capitulo carentibu» cui singuli, casu occurrente, respondere poterunt. denegaretur facultas nominandi vicarium capitula­ Unitati autem vicarii capitularis, quam maximo ex­ rem. quae in non minimam cedit ecclesiae utilitatem. tollit orator, opponi non posse dicit, vicarios géné­ 2*' Mortuo episcopo, huius secretarius, convocato rale» episcopi non assumptos carituros esse stipendio statiin clero civitati», coram hoc aperiat praefatum gubernii ; non enim idcirco tollenda eat capituli testimonium electioni» ab episcopo factae. 3° Electus libertas, nec bonum unitatis omittendum. Aliqua vicariuM statim ineat vicariatum. et illico, in memo­ igitur, salva semper libertate capituli, conciliatio riam veteria iuris. de capta possessione nuntium investiganda est nec difficile invenietur, cum gu­ mittat ad metropolitanum. 4° Si episcopus, non bernium amisso stipendio facile suppleat per pen­ facta praefata electione, e vivis excesserit, standum eat iuri adhuc existent! sionem. Reverendissimus Dabert Petrocoricensis (coi. vcol. 447C1: Ad caput 11 notat, liberae colla­ * omnino adhaeret quae dixit eminoutistionis beneficia, etiam ea quae animarum curam 46 chialia, et ad stipendia ctfnservanda nullo indigent 467 a. b) : Propter gravissima mala quae in variis oeconomo; siquidem suppeditantur ei qui curam hic regionibus, civili praesertim promovente gubernio, et nunc habet. Insuper ecclesiae seu parochiae in vicariorum electione et regimine contingunt, op­ bonorum administratio est penes fabricam, usus portunum ei videtur ut vicarius generalia episcopi autem penes parochum vicinum qui interim providere defuncti perduret in exercitio jurisdictionis dioecesolet Verumtamen addit orator, decere ut beneficia sanae usque dum sancta sedes consulatur; vel potius inamovibilia reserventur collationi futuri episcopi, ut »b episcopo ipso eligantur ordine successivo illi adhibita lege conriinin·, quam non dubitat prae­ quos in Domino ad regendam sede vacante dioecesim dignos iudicgverit, cum notitia tamen et appro­ sentibus circumstantiis accommodatum iri. Reverendissimus Pace Amerinus (coi. 450 b). batione sanctae sedi». Remedia enim a reverendis­ Uum ea verba, quae leguntur in capite I legitime simi» Galtellinensi et Conietano indicata non sunt apta Americae meridionali, ubi ecclesiae episcopales electus t redditibus mmsas vacantis partem congruam nimia invicem distant. percipiat, lites saepe parere possint, existimat melius Reverendissimus Zunnui Casula Uxellensi» et esse honorarium quoquo modo statuere; exempli gratia in decimam reddituum partem annualiter Terralbensis (coi. 474 B); In capite II declarari cu­ pit, omnia beneficia provieorie esse committenda, sumptam. Reverendiasimub Ormaechea de Tulancingo (coi. et futuro episcopo reservari definitive providenda 457») Non approbat quao in capite 11 leguntur Praeterea optat deleri quae de capituli consensu 67 COMCH.. WKXkBAl.. T(>MUS L. 8M A 8EBBI0NBB PUBLICAE KT OQNGRBGATIONE8 GENERALES ^900 dieuptur, cum plenam vicarii libertatem affirmandam ▲ immo propter maiores quandoque difficultates maiori cxpoaeat. Vid»>444amte. indigent auctoritate; anno vero neque habent mensos Reverendissimus Btroassayer Soutenait et 8irconciliares eoe sins aedis apoatotioao voaia abesse miensi» (ool. 484 a, ·): 'Adhaeret i» qtoae atuemi- possunt, etiam ad visitanda sacra limina, noc, con­ nentissimo Buuntiao aliisque de pluralitate vicario * sentiente licet ordinario loci, alibi pontificalia exer­ rum capitularium, ubi haec * eet in more poaita, dicta cere queunt. Praeterea optet orator ut dioeceses, fuerunt, quia conservandae eunt diversitates quae in quibus sunt tantum vicarii apoetolici, mox resti­ ecclesiarum indigentiis respondent. tuantur ordinariis episcopis, aimul ac ibi virtualia Reverendissimus Vitali Ferentinus (.col. 492 c): iura episcoporum ita reviviscunt ut libere et cum Ipsi placeret ut vicarius generalis in locum defuncti fructu exerceri possint. Ac speciatim cupit ut non episcopi succederet ipso facto, donec aliter a sancta taututn Hierosolymis. sed et Alexandrian ac Consede statuatur; sic enim melius consultum foret bono stantinopoli verus resideat patriarcha, non autem dioecesis, cuius regimini praeficeretur ille qui fiducia simplex vicarius apostolicus; cum id postulent earum commendatur defuncti episcopi, rerum tractatione urbium dignitas et magnificentia, et catholicorum ibi pollet, et iam probatas exhibet virtutes lege prae­ versantium aut illuc confluentium multitudo. RevefendiMimuaZwergerSecoviensistcol.buJ b.c» scripta». t' Reverendissimus Faict Brugensu (coi. 496 c,d); Optat ui omnes facultates, quas pro regenda dineCosi Laddatis capitulis canonicorum, enixe petit ut a sancta sede habuit defunctus episcopus, ipso iure * eadem valeant deinceps, et quantum fieri potest B perdurent toto tempore quo vicarius capitulari ubique. euum eligoro vicarium. Unitatem vicarii munero suo fungitur, et primo etiam anno episcopi capitularie (capito 1·) propugnat etiam contra eos successoris, exceptis fortasse facultatibus qus» pro qui. respectu habito ad gubernia pro pluribus vicariis uno aherove speciali casu defunctus episcopus acce­ peneionoe solventia, eorum pluralitatem sustinere perat. In bonum enim fidelium et ad gravissima conantur; quia ad utilitatem, facilitatem et unitatem mala avertenda facultate» illae necessoriae sunt, tum regiminis necesee est ut unus sit vicarius capitu­ propter hominum infirmitatem vt malitiam, tum laris. Ν'·η oboht multitudo negotiorum; nam vicarius propter leges politicas ecclesia » * adversante», prae capitularis non eat solus, cum maneat cancellari» scrtiin de matrimonio civili ; si voro oxpectari de episcopalis, cui profecto operam etiam praestare be»t facultas a sancta sede concedenda, «eatidal.i non detrectabunt vicarii generales defuncti episcopi. interim eveniunt. Pensio autem, quam solvit gubernium, non jjebot \col.502 AV Auditis illi» quae reverendissimo ** tollere libertatem capituli, illud cogendo ut semper ex America meridionali episcopus exposuit de ca «digat episcopi defuncti vicarium vel vicarios. 8i tenis quibus ibi ecclesia stringitur, cupit ut caput HI non assumantur hi in vicarios capitulare», pensione tradatur patribus, pro rebus missionum depuratis, aliqua provisori» gaudent, immo Ucentv gubernio quibus mala haec et remedia adhibenda meliu * nota plerumque, si non semper, in possessione suae sunt. pensioni» manent. 3 Reverendissimus Zwerger Secovieneîs (coi 5»i α/iter etc. clericorum. imi provisum esse regionibus, in quibus, ut in I I. De sebemst» generally * perlsio. Austri», transmissio concursuum ad sanctam sedem pro collatione beneficiorum curatorum fieri nequit; Reverendissimus Sapp-HsiUgyi Magno- Varadienmagis quid capitularea vicarii querelis ansam sia Graecorum (rol. 544'' Ecclesiae orientali prae ibi non dederint., cipuao huius «chomatis praescriptione» applicari ne Reverendissimus Gastaldi Salutiarum (coi. 5<>9 n) queunt Vide Addrnii». Ad caput UI, pag. 7, lin. 25, rogatu ac nomine Reverendissimus Hindi Pistoriensi» et Pratensis cuiusdam episcopi BrawiUaai postulat, ut quoad (coi. 547 c). Optima sunt quae schema complectitur aliquae Brasilia dioeceses, vicarius * generalis epis­ at pleniora et ordinatior» desiderare non videtur copi defuncti ecclesiam regere pergat, donec metroimprobandum. pnlit» sanctam aedem de episcopi obitu admoneat, Reverendissimus Urquinaona Canariensis (coi. et eiusdem sanctae sedis mandata communicet. Nam 652 B): Nonnulla sunt omissa quae recensere valde in imperio Brasiliano quatuor extant civitates epi»-· coneentqpeum et necessarium erat, et inter alia ne copalos, in quibus unus tantum habetur parochus, verbo quidem clericis indicantur media ad bene quandoque cum duobus vel tribu» sacerdotibus, ac vivendum necessaria. ceteroquin ob nimiam distantiam nonnisi post longum Reverendissimus Monson y Martins Granatensis tempus et magno cum incommodo parochi aliorum I (col. 568) : Adhaeret reverendissimo Canariensi. dioeoeseo» oppidorum ad episcopalem civitatem ad­ Reverendissimus Dinkel Augustae Vindelicorum venire possent. Addit orator, etiam hoc disciplinae (coi. 582) i Praeter quaedam a se indicata, .schemati punctum relinquendum esse synodo proVinciali il­ in singuli» eius partibus asaentitur. Reverendissimus Jôrdâ y doler Vicensis (coi. lius regionis, vel alterius quae ait in eodem casu. 586): In schemate nec plura nec satis efficacia I T. Ite tls qaa» extra schsiaatis materiam pestalaater. nbc clare exposita inveniuntur media ad obtinendam Reverendissimus Gandolfi Cornetanus et Centumdebitam cleri reformationem necessaria. ceiiensis (eoi. 414B); Postulat resolvendam a pa­ Reverendissimus Gallaeci Recineteusis et l^auretribus quaestionem nondum definitam, utrum vi­ tanu» (coi. 590 βΊ ; Schema bene concinnatum esae cariis capitularibus facultas competat largiendi in­ dicit ex verbi» «aerae Scriptura» et conciliorum, ac sententiis sanctorum patrum, illudque laudat. dulgentias in forma eeeleaiae consueta. Reverendissimus Strosamayer Bosnenais et SirRovereudiMtmua Behnam Benni Mausiliensi» miensis (coi 487D-488 A) : Occasione capitis HI cupit .Syrorum (coi. 597-8). Laudat summopere propositum ut omnes vicarii apoetolici, qui episcopi sunt, de­ inducendi ecclesiarum orientalium eum Romana uni­ clarentur in posterum gaudere omnibus iuribus et formitatem in disciplina. Hanc enim in praecipui» praerogativis quibus reliqui episcopi gaudent. Ratio saltem disciplinae capitibus, et salvis quibusdam eat, quia-cum reliquis episcopis communem habent consuetudinibus, necessariam ease dicit pro ecclesia dignitatem episcopalem, communia quoque officia. orientali erigenda, atoue ad pristinam vitam et 901 8UPER 8CHEMATE €X)N8TITVTIONI8 DE VITA ET HONESTATE CLERICORVM m gloriam reatitu^nda. Toto· eat in demonstrando, A arbitrio relinquendae. Consequenter a Tridentino minime recedendum videtur nec quidquam ei adiieiusmodi uniformitatem antiquitus, aalv» ritibus, ciendum. eititiaae, lapeu autem temporia varietatem fuiaae Reverendisaimus Simor Strigonieneis (coi. 535 a) introductam; obieetionea fuae exponit et aolvit. Itaque non destrui ritus, nee vera iura ac privilegia Non consentit eminentissimo Hi.p alensi volenti ut aboleri, aed multiplicae inducto * abusus omnino corrigi deciderat per diaciplinae praefato sensu uni­ form ita tom cum ecclesia Romans Reverendissimus Clifford Cliftoniensia \col, 602): Hic illic nimia descenditur ad particularia, cum tamen leges concilii generalis debeant spectare universam ecclesiam, seu esse principia undo ecclesiae parti­ culares possint suas leges derivare. Reverendissimus Bostani T) ri et Sidonienai * * Ma ronitarum (coi. 600 d) : Schema valde bonum est. sed nonnulla continet quae aut non erat necessarium aut minus opportunum ut adderentur Reverendissimo Gandolfi Cornetauus et tVntumeellensis (coi. 614 B'' Fere omnia quae in schemate habentur, dicta fuerunt a concilio Tridentino. et pauca illa quae addita sunt, potius videntur perti­ nere ad officium episcoporum, ideoque ad schema do episcopis Reverendissimus Macedo Belemensi * \ ·ο|. 64" d) Paucis excepti , * omnia ei in schemate placent, et praesertim quod in eo principia tantum generaliora statuantur, ex quibu * regulae speciales diversis nationibus et dioecesibus accommodatae derivari possint Quare, ait. abeat in pace schema nostrum ad congregationem de rebus disciplinae. Reverendisaimus Bravard Constanticnais (coi. 649) Acriter carpit. Reverendissimus Lyonnet Albiensis (i-ol. 65h). LiWenter assentitur ii* qui questi sunt, schema esse nimi^ vagant et confusum; nullus enim In eo eat ordo, nulla methodus, nulla coordinatio ; ideae inter se non videntur connexae et concatenatae. Reverendissimus Lluch Salamantinus (eoi. 668-7’1 ■ Fere in omnibus approbat Reverendissimus Gravez Namurcensi * ° Indicentur clerici» sub­ cumstantiis, licet re» ipaa omnino ait retinenda et poenae etiam, ac, »i fieri poatit, remedia efficaciora sidia vitae pacerdotalis, scilicet vehementer ii» com­ mendetur quotidiana et devota missae celebratio, statuenda, illa tamen de concubinatu verba prorsus quotidiana meditatio, frequen» confessio, et quantum debere deleri. fieri potest eidem semper sacerdoti facienda. Vehe­ I 111. »· 11» qaa» la schemata s44s»4a prspsnatar. menter etiam optat ut uno nherove verbo affectuosi, Reverendissimus Simor Btrigoniensi» (ool. 629-30) : commendetur vita communi». Reverendissimus Vérot Savannensis icol. 54'i n). In prooemio capitia^ non solum dicantur clerici in sortem Domini vocati, sed eorum etiam dignitas Ad caput I. Existimat aliquid de vetita venatione dicendum esse; quod exprimi hoc modo posset ao excellens potest»» commendetur, ut ultro per­ spiciam quam mundi esse debeant et Christo con­ „A venatione cum armi», quae tantopere virum formes. Commemoretur etiam iua populi fidelia ecclesiasticum dedecet, abstineant, no unquam popostulandi a suis sacerdotibus, non tantum ut prae­ puli» exhibeatur foedum spectaculum hominis Dei dicent etc., sed ut ab ipsis aedificetur example et vagantia per vias ot agro» post aves ot foras -1 Addit, neminem esse ordinandum, cui nullae sint integritate vitae, ao doceantur omne·, studium per­ fectionia non esae impossibile. Indicentur quoque sacrae functiones committendae, et qui non sit epissubsidia quorum ope sacerdote· in officio contineri, copo eiusve ecclesiae necessarius vel utilis iuxta vel e coeno vitiorum emergere valeant, et praeter ordinationem concilii Tridentini. exercitia spiritualia commendatur etiam vita com­ In capite II $ Clerici vult ut addatur «menti» munis in clero, quam Tridentinam insinuavit, epis­ evagationes cohibendo sub poena non satisfaciendi. copi pliire» Romaniqne pontifice· approbarunt, et D si distractiones sint plene et directo voluntariae “ quae nunc reflorescere incipit. Praeterea sive in Ita namque speciosa illa definiretur controversi», hoc sive in alio schemate raprietinetur utique quae eet inter theologo». disciplina detrudendi IncorrigibUes ad laicam com­ Reverendissimus Papp-SsiUgyi Magno-Varadimunionem. Doctrinae porro seientiaeque colendae neusis Graecorum, (ool. 6441>); Ad calcem schemati» necessitas sive ia ' hoc sirs in alio schemate expo­ abdatur: «Sacra approbante synodo, declaramus natur, ut nostrorum temporum indigentiis satisfiat episcopo· orientalis ecclesias psr hanc nostram con­ In capite II g Cum uumw inioagatur emittenda stitutionem minime impediri, quo minus disciplinam professio fidei, et venia episcopi requiratur etiam eoelesiasticam secundum canones codice ecclesiae ad docendum scientias profanas, quia potior! iure orientalis comprehensos porro quoque atque suo id necessarium est; nam gubernia subindo malos modo moderentur." Ratio est, quia canones orien­ tales sererius provident vitae et honestati olorinorum, sacerdotes remunerare conantur ipsi» concedendo cathedram in aHqna acadsmia. •i In indiciis brevior sed sufficiens procedendi modns In eodsm Capite II g Nt toro, ubi de hospitio, ab eoolseia' Orientali servatur. Conservandi autem addatur ubi nondum protioum ut. sunt eiusmodi canones et consuetudines. Praeterea id quod ipitio capitis II do divino officio quotidie In capite III coslibatus gravissimis verbi· eommsndaudus est, nou ut onus ab ecclesia impoeitum, et integre recitando dicitur, prorsua observari nequit sed quod quisque sibi in ordinatione imposuit; in scelesta orientali, et speoiatim apud Rumenos, etenim hac nostra aetate innumeri contra coelibatam cum deficiat breviarium quale Latini habent, et illa 905 SUPER SCHEMATE ΟΟΝβΤΓΓυΤίΟΜΙβ M VITA BT HONESTATE CLERICORUM divini meaae iugato capite offieii integra recitatio, qua * oeckaiao Ra- ▲ 9 * Moneantur vel etiam iobeantnr episcopi, in poste­ oodieea praeeeribuat, a clero saeculari ot oon- rum celebrandi, praedicandi, et eonfeoeionea audiendi flari aoa possit. Quare optat orator ut in facultatem indeterminatam seu perpetuam et abso­ Π addatur eleriooe ritua oriaatalh huic con­ lutam nulli clsrioo, etiam canonico, concedere, nisi 906 examine synodalt approbato, et postquam quinqua^simum aut quadragesimum annum attigerit. Cle­ Reverendissimus Bindi Pistoriensis et Pratensis ricis vero iunioribna ad brevo tantum tempus con­ (col. 5<7 c); Praemittendam putat de cleri institu­ cedatur, et semper, quantum fieri poterit, praevio tione oaput, in quo de eius pL tte te scientia examine serio ae formali. Benedictus XIV, dum disseratur, quas praesentes rerun. conditiofies apprimo erat archiepiscopus Bononiensis, nemini dabat facul­ necessarias esae demonstrant Circa bona ecclesia­ tatem nisi ad annum ot praevio examine. stica censet esae a Vaticano concilio lege generali In capite I Jiundema lin. 9 (eoi. 560 pos^ statuendum, quod parochia ceterisque rectoribus verbum iMp/ecmt addatur : „in iis praesertim ecclesiis, ecclesiarum omnino vetitum ait disponere testamento quibus vel ex beneficio vel ex episcopi decreto om­ vel aliter de sacrorum suppellcctilium paramentis, nes clerici debent esse in posterum adscript!, wl nempe latis aliisque rebus divino cultui aliisque in aliis etiam ecclesiis iuxta graves parochiarum ct functionibus semel destinatis, quae legitime non dioecesis necessitates ab episcopo et ordinario loci probentur comparata fuisse bonis ad ecclesiam non designandis/ Conformia haec sunt concilio Triden pertinentibus. vel sinere ut eisdepi consanguinei B tino sessionis XXIII capite XVI de reformatione, et vel haeredes potiantur; proindeque hisco nefas case probatorum theologorum doctrinae 4 ea sibi vindicare, quin poena * contra usurpantes In capite II, ubi do exercitii * * spiritiudibu agi­ bona ecclesiastica incurrant. tur, vellet ut expresse adderetur etiam canonico * Reverendissimus Vrquinaona Canarionsis (coi. ad ea teneri: id erit ceteris, quorum diffi­ excusatio. conforme etiam Λ')4 K' : Valde necessarium existimat ut in capite 11 cilior quoquo tunc i} Ci clcrjcis aliqui suspecti sint, hi a st « tu ah ipsis exoptntam l*t mala quae ex am­ •chedulam confessionis a confeesario habere tenean bitione oriri possent avertantur, sufficit jirohibitio tur. Quodwi episcopus deprehenderit clericum ali <]Uominus episcopi et clerici decorationeé illas de­ quem porannum rwtegrum non impleviMc praeceptum ferant nisi iu caeremoniis civilibus, et titulo ipsis confessionis, illum punire teneatur privatione officii adnexo umquam nti valeint. ac beneficii aliisquo poenis a iure inflictis, et ad Ad caput II Praeter devotam divini officii re * it' exercitia spiritualia remittere pro reformatione vitae citationem, necessaria sunt clericis exercitia quoti­ 2" Digna relebratid sanctae missae. l't fecit Bene­ diana piarum meditationum, lectionum et examinis dictu· XIV. ita .debet sv nodus Vaticana verbis gra conscientiae.'quae didicerunt in seminarii , * ne forte, viasimis sacerdotes hortari, ut ad tantum misterium si eorum obliviscantur, frigescat Ίη eisspkitus sacer se praeparent cum frequentatione •aeramenti pomi dotalis.^eorumquq lopulilus nauseam faipt Deo. tentiae. sanctitate vitae et fr. *vore orationis, deinde episcopis ot plebibus. ut antequam ad altare accedat sacerdos. orationi RovercndiMsimuH Dinkel Augustae Vindelicorum aliquantulum vacet, quemadmodum et rubrica in dicat Ad missam autem rite et devote celebrandam vissimis « t f··tvi< 11·»»imis verbis dignitas ct formidan- duo quadrante· vel «altem quadrantem cum dimidio . dum orum tuunori» «tieerdotalis explicetur, ac incite­ impendat, postea saltem per quadrantem in gra tur clcry * ad t arti «nnctitateni, vitad assequendam, narum actione maneat. Praeterea districte prae quae illis mesae A» lu t. qui sancta «ancto tractare eipienduni. ut sacerdos qui missam ini. a quadrantem tenentur, praecipue voro admoneantur clerici itliua absolvere audeat, post trinam aut bin-i.u monitionem virgineae raMitgti>. quam De) •arcrdut«,s anxia qua­ suspensione a celebrando puniatur Exercitium dam «ollii -itu dine raicipi posse opinatur, ut si alicub^habeantur tanue (col 6MI c\ Ad caput I. Cur>udum omnibus marpebi .coadiutorvs- sru vicarii non bénéficiât), iati viribus, ait. ut clerici «hisrevpraescrtim teinp«'ribu<» < 'cum parocho vitam eommuneM degsut. Concilio d^o ad * studium incitentur. unde id a concilio faciendum vase dignum putat quidquam de barba dicere; ma­ esae, et quoniam ad hoc maxime conferunt collaneat apud oriental * e et occidentale· uius qui viget. * tione», qua * vocant; de rebus ecclesiasticis. quarum , et ab ipsa sede apostolica approbatu· eet. Quoad utilité· ex tot aliis 'capitibus commendatur, idcirco 909 81 PER SCHEMATE CONSTITUTIONIS DE VITA ET HONESTATE CLERICORUM ubi Mcerdotibm ineuleatar dabitaoi laborandi in a agro Domini, aequantia vel alia verba addenda pro­ ponit: MInter quae officia illud etiam etudiia «acri» perseveranter incumbendi ne negligent, ut idonei et inconfusibiles flant min^atrv Novi Testamenti: Dominus enim scientiam repellentes ae a sacerdotio repulsurum comminatur. Et quoniam collationes aeu * conferentia plurimum conducunt ad doctrinam, ideo episcopi illas in suis dioecesibus promovere sata­ gant/ Ad caput II $ Cam mwnns In tota ferme Europa, praesertim vero in Italia, corruptela et 'impietas grassantur, perversique homint * in id magnopere intendunt, ut iurrntuti odium in religionem et sacer­ dotes ingerent. Episcoporum autem et sacerdotum t um ip *is < 'illaborantium eM conari, i;c regnum Dei detrimentum cupiit, et niventiHom de manu im­ piorum eripere Idcirco ubique' *ch«dae saltem pri'utae Hperivndrtv -un», cotmrius etiam pro inveni- B * bu ufriusqtie' m‘Xus. et curan.iuin ut sacerdotes alacriter talni munia HU-ripmnt. diligenter exerceant, gejaniqim iL * nf patrrsfnmiliai· persuasi de filiorum profectu, d:·»» libontiu * clericovum aiholu. commit * ’.int. chain induito ab. saendi a < horo. si huic pHiefati rlvrici sint addicti. Insistendum pantvr «>t. ut sacerdotes in tradenda doctrina ebribtian.i operam !*uam navent. His praemissi *, adden­ dum oritor proponit ..Optamus insuper, sacro a‘pprobante concilio, ul quantum possibile eat. undique « fithobc.ie scholae ve) puoheae vel saltem privatae, ib-m collegi.i <·( convictus erigantur, prout res postu­ labit. ubi non ardum sa« rae tradantnr scientiae, sed • tiam *profana ' disciplinae, nt inventus ab impiorum instirurtonibua nvtrtahir. et simul eum doctrinis "iiecularibua honestis, «t religiosis imbuatur docu­ mentis Rogamus porro clericos omnes pro rbarihite 'h,,-ti. ut episcopis et pv o< his adsint m institutione ' * doctrinae euthoheae turn pro pueris tum pro ceteris l hn>t >fidehbu * iuxta eorum vires Ideo facultatem * Ιο'ΐιικι episcopis, ut omnibus chore adscript! *. qui i el institutionem in s· boli·· catholic is suscipiunt etiam *··> ulariurn disciplinarum, vel parochis opem ferunt *« ri doctrina christiana tradenda, prout visum fr .t. • ntis praesentia·» in choro relaxare possint/ Reverendissimus Demartis (laltcllinonxis-Noren-is v<-i»l 5‘H v Asseotiiur na quae diefa fuerunt ab h’ is circa officia politica ck ricis concredita. Reverendissimus Clifford (’hflonienais tcol ‘ 03 c) Addatur praefatio de dignitate, sanctitate, perfec* ci«»n< cleri eiusque officii, turn ob rationes a rove reiidisaimo Strigonienai allatas, tum quia hodip ne *aria vea eat pro clero et populo adiiciatnr tueta. n· * mulierum quoque cum clericis habitantium bon·· nominis macula nimia facile .vqoTgatur UH A. 8ΜΜΟΙΠ08 PUBLICAM MT OOMBMIGATIOOB GBMKBALM RaverendMuHH HayaaM Cofomato at Baeaiaa «ii (ool. 6S2 c): OoatradWt ih qaM de barb· a elaricis gerenda et de noa aeooptaadie neo dafcroadh doeoratioaibut d gubanrio datte propoaita tarant; quoad baa rituperaadi quideai aunt obrid qai iadigna adulatione vel vili bua eervitib Mi oaMndloare mmbtur, noa vero ii qui eat deeemtioaee ox bona pria * cipum voluntate ob personalia merita aoeipiaat; aoo provocanda eet diaplioentia principe» aat turbanda utriusque potestatis eonoordla. Seco adiuafit veto a reverendissimo Strigonienei aliiaquo expresse super vita communi in olerum iatroduoonda; nihilominus non inconsulto hac ia re agendam eoae monet, ne discordia inter clericos provocetur. Itaque toti orbi vita communis clericorum commendetur, sed addatur mZh ti in ^uanluti fieri Insuper adiiei vellet : «Quidquid de instit >to vitae communie clericalis introducendo bine ibique statum fuerit, cura sit episcopis. ne. parochorum cooperatores iunioreoque sacerdotes in officiis sacris constituti a vitae cum 912 nti—ffir, optat «t sfol>hiai la Mtanate a^tatar, ot prudeqti arbitrio eo aeaaaieaiiaa epiaeopi ralk»qaqtar ut iuxta riwuaataatta procedat MaUatoau enim Mooatitar roverendboimo ThaooMi voloati «t ia hoe capite declaretur, opaooopoo aoa poooo ooatra dyeeoloo elericoe prooodoro abaque forma ludieii, ot oola tati veritate Inspecta, ntei ia causa eriaiinis oceulti. Haee enim reoohitid effieeret melioris coadidoub osso scandalosos quam non seaadaiooos, eum in Brasilia difficillime inveniantur testee contra sacerdotem in iudicio episcopali deponere volentes, et scandalosi, politicis saepe partibus addicti, falsos testee facillimo adhiberent; unde processus aut impossibilis aut inefficax evaderet, in utroque autotn casu scandaloeorum impunitas et scandalorum al­ luvies. Praeterea processus regularis in Brasilia daret locum appellationibus ab abusu, quae a guber­ nio non accipiuntur in casu suspensionis ex informata conscientia. Reverendissimos Bravard Constantiensis tcol immediatis suis superioribus communitate ullo pacto 652 C) Ad caput I. Assentitur omnibus quae dictu recedant, vel dimittantpr. Immo agant episcopi, ut eunt de necessitate excitandi cirrum ad scientiam ubi haec vita communia nondum obtinet, ad eam non solum ecclesiasticam sed etiam profanam, do iuniorbs sacerdotes revocent.“ Ratio est, quia sunt eodem excitando ad pietate n et de mediis pro hac qui parochorum cooperatores et iuniores sacerdotes indicatis ; iis etiam quae de vita clericorum com­ excitent ui cum parochis non cohabitent, et ab eis muni dixerunt reverendissimi Strigoniensis et Colo magis indépendantes so reddant; parochi ipsi iqter * niensis. Minime vero consentit iis qbae d» barba dum altercationum pertaesi eos e sua cohabitations et decorationibua dixit reverendissimus Padvrbor dimittunt; magnum inde dispendium vitae clericalis nensis, neque voto reverendissimi Canariensi» vo­ ct periculum divagationia pro junioribus sacerdo­ lentis clericos abstinere debere a coetibus civilibus tibus. electionum sive pro comitiis deputatorum sive pn» Reverendissimus Hindi laxirensia Chaldaeorum magistratibus. Id enim foret contra atnorem patriae coi. 643 x) Cupit ut aliquid addatur de obligatione qui est virtus moralis; electiones multum etiam va habendi zelum animarum, eaque specialiter incul­ lent ad bonuu^ et ex iis saepe dependet bonum cetur sacerdotibôs curam animarum habentibus, ut ecclesiae, ut patet exemplo Galliae, in qua fiebant peccatores sollicite quaerant et ad exemplum boni electiones pro vel contra Romanum pontificem, adeo Sam.irilani curent cum suavitate et foftitudine. Cupit etiam ut ipsum hoc coacilium celebrari potuerit etiam ut episcopi auctoritate et dignitate aua non propter bonurn ibi electionum exitum. 1'nde peri «e reddant suis dioecesanis inaccessibiles. sed amore culosum foret si clerici abstinere deberent, ennni· et benevolentis aditum ad se facilem praebeant. Unda tamen est prudentia, et inspectio circumetan Reverendissimus Macedo Belemensis (coi. 645c) tiarum. personarum, temporis. Propter necessitatem in nonnullis regionibus, prao< Reverendissimus Lyonnet Albiensis (coi. 65« h) aertim in Brasilia, exigentem dicendum est de Ad caput 1. Cum alii» optat ut ex principii» »acr. clericis vagis. Nec solum confirmentur sanctiones ministerii dignitatem vehementer affirmantibus de canonicae de clericis peregrinis, praecipue Triden- ducantur conclusiones praeficae, quibu» clericu·· tinne sessionis XXV capito XVI de rrf&rmationr, edoceatur de suis obligationibus. Hae quidem non sed alui etiam disciplina severior statuatur ad vagos describantur in specie infima, cum concilia generalia et peregrinos presbyteros coercendos; adoptata, si praescriptiones minores relinquant, habita locorum 1’bet. nentia conciliorum Baltinioreluium. quibus et consuetudinum ratione, determinandas synodia pro praescribitur sacerdotes vagos et ignoto» non admitti vinoialibus et dioecesanis ; sed describantur saltem ad sacra munia peragenda neque in clerum coop- generice tamquam in tabulis synopticis et analytici». tan. nisi litteris suorum episcoporum prius missis, adeo ut quisque uno intuitu possit intelligrre quid t onsensutn obtinuerint episcopi in cuius dioecesim vitandum vel agendum sit. Ansonfitur etiam iis transire desiderant, nullum autem sacerdotem ad qui volunt assignari media ad clericorum pietatem aliam dioecesim transire volentem Base a proprio D et innocentiam promovendam; sunt autem orati·· episcopo dimittendum, mai certo constiterit eum ab matutina, quotidihna missae celebratio, fnquen» alio episcopo receptum iri, si qui vero in posterum confessio, devotio erga? beatam Mariam virginem, aliter dimissi fuerint, non esse recipiendos. r secessus annualia vel biennalis vel triennalis, ritu Censet merito nihil statui do dimensione cleri- etiam communis, non tamen absoluta ad sensum calis tonsurae iuxta gradum ordinis, do veste talari, antiquum, eed talis qua sacerdotes parochum aditi de barba, de specie negotiationis prohibita vel vantes sub eodem tecto cum eo habitent, eidem permissa etc . quia dispositiones particulares relin­ mensae assideant, et sint quasi in familia eub regi quendae sunt xepihcoporuoi, sive in synodo dioece- mine pastoris cuius sunt filii magis quam vicarii, sana sive extra..vel conciliorum provincialium pru­ •eeeque mutuo aedificent et corroborent Assentitur denti arbitrio. praeterea iis qui do sacro ministevto dicendum esso Ad caput 111 dicit acceptum aibi fore si in hoc volunt ad mentem Domini nostri lesu Christi, qui concilio declaretur. * verba Tridentina vitam οό oc- clericos elegit ad vineam suam excolendam; quare caZtiMN crimen, ^Nomodo/ihet, etiam rxiraindiritkliter valde impçobat eo» qui. antequam senio vel infir­ \ sessionis XlV capite l <6» rr/briMtàORv) publica mitate impare» fiant laboribus sustinendis, ab agro quoque crin/ina comprehendere, cum id, servatis aibi a Christo commisso recedunt absque episcopi tamen iis quV in schemate praeacribuntur, refor­ sui consensu. Scientiae quoque commendatio ad­ mationem a concilio' Vaticano inceptam multum denda eat. Sed non consentit iis quae dicta fuerunt promoveret. Quod si ab eiuamodi declaratione ab- de barba, de signis decorativis ac distinctivis civi■ ? , Λ . •13 8UPKR 8CHBMATI OOWHTOTiOWi DI VITA Π HONI8TATÏ OLMUOORUM 314 BM· » vert· slmlsaram «tiàtw ffwikwib; A«Mte remediant ritaater gravi vuteeri itaimiia «•modi materia· m* anrii if· · * «mM· fMMtK. orfoataM iaflisto par Mbritea tegto mMbatei, aad·, Revareadferiaaaa Btessimay·» BwMb M «U- •xperisatia te·»·, ptara mala «t tedaeaarttaa qaaMte ■mù («ri. Ml a): A4 «apri'L. Amrittar ax •variari. Vataas hes eat ia eaaeilte in··—tea ium Us qri dtaaraat ptriiMM· «m grabdsm detsgeadaaa, aeena a« aNqai velari; ali·· defeeta» ia artlatia «aaHaataü ragariN ari. ‘ Lax gaaMtataa et divlaam saaarAotii ri «tatae «Marito Maam ; <· · * tewwi te Motete^ Ajhmbb ri tHMtatar petat aaa aaaati patra· teaeSaat, ·4«ο foaeaada cat at as aa aanaa aatalaa saoaedotam HU dsbatar Mai paagv—aa «t amatae aatoafoaaaa at eterieoram oriigatiaa· aa waaara fikcito pro- ··· acslaaiaram aaaaeraa. Oaadaat agtoaapi Araneai flaaat, it· at adtoaatar osaaia akq·· masiantar qua· q««4 eoartfari·· aaaa, Itori aaa pri legem, Ma tam·· ait abalitak naeaaaarta «ari, ri atari «aaaalatar Aina· ·« exi­ RavaraadtoataaaMoeaaa Ippiragtaaato (coi. «M). stimationi «Mardat··. qua· ad vocation· * aaa· eam fracta axaraaada· tantopere ita ««ternaria aat. Spectata presoerttaa badiaraa societati· hamae» con­ dition·, «oa aria· npportenam aed aee«saartam «··· De pietate et devotion· sacerdotem optimo quidem schema «git; aed hodie iia oommeadaada etiam «••••t, at iaxta aantam a aautstia patribaa, aoamaxim· ««t aeieatia tam sacre qaam profana «t riliis at seripteribaa «celari» atiaia iadieatam, 4« digni­ fldem «t bcelesiam defendere posaiat tate atata· storiealfe at diviaa aiaa iaetitutiea· ia exordio hniaa deorati agatur; ac. piaaarittaatar m Revarendisaitaus Llueh Salamantinus (eoi. 66flc) : Qua· in oapite I habentur, sufficere putat ad vitam 'B quae clari hoaoreta sastiaere at aageab valeant, concinne additi· qnibnadam eius laudibga Deiade et honostatem elerieorum promovendam, neo addenda gressus liat «d annatandas elerieorum obligatione·, eaae qaae dicta fuerunt de oratione mentali, aiortiatqu· «d indtaadum qualia «orqim vita et boneataa ficationis allarumque virtutum exercitio, studio amen­ ••Μ dabnat; idqa· ineipiando, ut i« oorpar· iuria tiarum ecclesiasticarum etc. Ad haec omnia in se­ * auititei» tt atedwrir·. minariis clerici instituuntur, et «afficit ut existeatea canoaiei, «b iia qua· sunt D Quibus braviter «beohatia, amo apont· variat ad iam sanctiones canonicae religiose observentur. Haec igitur omnia quae in eonatitutiono conciliari fortax·· statum perfectionis at saaotitatia clerici· proprium, nimia minuta videri poaaent, relinquantur synodia qui aient « populo offiriia m ordiaibua sunt divacai, ita «ummopare nitantur oportet, ut vitae boneatate, provincialibua et dioeceeania vel epiacopia pro cir­ praedaris vlrtqtibu· et sancti· exempli· praecellant, cumstantiis ordinanda. Reverendissimus Gaataldi Balutiarùm (eoi. 673- 76): •a om«i« adamiMsim «orvando quae a divini· litteris, Ad caput I. Ne mancum ait opua concilii quoad sacri· caaonibua et eoneilii·, neoaon constitutionibus pontificii·, vel statutis provincialibus «ut dioecesanis disciplinam oleri, debet exhortari omnea clerico· ad singillatim de hoe ipao titulo sancita habentur. orationem, etiam mentalem, ad eoniunetionem cum Sperat in aliis scbematibns enadeanda fore en Domino noetro Imu Christo in aanctiaaima eucha­ ristia, ad confessionem sacrsmentalem. Non omnia . qua· spectant ad etorioos vagos et transfugas, atqu· ad religioso· ab ordia· vel congregatione exeunto·, quidem poteat concilium determinare quoad numerum et qualitatem, nee praecipere, «ed ea- quae praeci­ C et firmandam ac angendam ibi fore episcoporum pere nequit, poteat commendare, ut deinde epieoopi auctoritatem. Reverendissimus Moretti Imolensis (ool. 690) : in conciliia provincialibua. provocando ad huiuamodi hortamenta et commendationes. possint facile«atatuta Initium sumat sehema a brevi et splendido exordio, praescribere, nec clerus dicere poaait eaae inventa in quo elueeat dignitas eb excellentia status sacer­ dotalis, ut ex hae exposition· sua potius sponte particularium episcoporum, aed agnoscere debeat, a praecepto quidem abatinuieee concilium quia per fluent, quem e concilio impositae videentur gravissi­ lege· generales quae omnea reapicerent sanciri eiusme· clericorum obligation··. Quoed barbam «t modi capita non poterant, rem tamen ipsam com­ simili· nihil innovetur. Utilitatem quidem perspicit legis prohibentia famelatum · mulieribus praestan­ me ndasse. Quod «pectat ad vitam communem; op­ time faceret concilium ai exhortaretur episcopos ad dum clericis, aed nescit ea sit possibilis et expediens. efficiendum, ut quotquot vivunt atipendiiq liicuius Quoad vitam edmmnnem, non legem ferat concilium, •ed verbum lendis emittat ed excitandam episco­ parochiae vel ecdeaiae simul vitam agant : quoad porum solertiam. et ed mentem suam patefaciendam. canonico· autem, maxime optandum dicit orator ut Circa plura quae proposita Aierunt, scientiam nempe, canonici eccloaiae cathedral·· una cum episcopo pietatem, orationem mentalem et vocalem, otium vitam ageret et quaai communitatem religioaam ex­ fugiendum, et aimilia. monet orator non esse multi­ hiberent; conveniens eaae arbitratur ut concilium plicandas legas, sed existent··, et eas quae in qnssi «emina iacere incipiat de vita communi cleri­ corum. Quod ad numismata civilia attinet, plua D schemate Indicantur, esse ab ipsis episcopis urgenda». In seminariis ea omnia curantur: possunt esse parti­ damni quam lucri ab iia accepisse et accepturam culares in quibusdam locis defectus, aed non aunt esae ecclesiam dicit Quousque lex ecclesiastica non in concilio tractandi tamquam universales; male prohibeat, poraunt esse adiuncta in quibus impru­ denter respuerentur, et prudentissime accipiantur ; iudicsrent posteri de hodierni· clerici· et «eminari··. Concilium oecumenicum non debet de omnibu· huiueai vero lex eondi poaait quae ea accipere prohibeat, modi rebua decernere, sive agatur de episcopia aivenihil ferme damni ecclesia patietur, lucrum potius de clericis univcraim. ■naius erit, magia erit provisum plenitudini libertatis Roverendiaaimua Gbilardi Monti· Regalia coi ecclesiasticae, quae prae ceteris cordi esae debet. Etenim aut dantur · principe ob clerici merita ,694 c) : Cum pluribua oretoribua putat maximi esse momenti, ut prooemium de dignitate kacerdotum spiritualia, aut ob merita civilia; in priori casu praemittatur; immo desiderat ut in eo dicatur, scire potestas saecularia ae erigit aupra potestatem eccleepiscopos et fateri pro suorum munerum adimpie•iasticam eam que aliquatenus deprimit; in posteriori mento sibi ad instar oculi, linguae, brachii esse autem cuu facile darentur ob principia legibus ecclesiae non conformia. Praeterea periculum est bonos sacerdotes, praeaertim animarum rectores ; maior inde erit populorum erga sacerdotes reveren­ •e.rvilitatis. superbiae, invidiae, depressioni» etiam ti·. et hi ipsi libentius atque alacrius ad pascendum dignitatis episcopi qui ipse, numismate civili careat. et regendum gregem Domini cum episcopis vires Reverendissimus Nasarian Hardens!· Arnienorum suas conferent. Simul tamen obliviscendum non est (coi. 684): Optat ut «ire in hoc sive in «lio seheM l oxcu.. oKKK««L. n-urs.L, »16 À. ηββίοηβ PUBLICAM «T (nseBaOASIQMBB GKKBAUB far·, nferratisM autem gura tempta * a «f·· errais et geautateaitem rite ritermrâdte, «b im * vereatia ia oatobraada Miam, I· bette tattaiil·, ia •ode te bubeudl la eeeteeite, te wfaateteteafeteaa srarraseetoram. Oppoetaatar mit hrae rafcrwttia, »1» vaeuetar, atee etrepteu tedtetervo eosrtra Ipeami pro­ sedetur; at ai terte de oriratea coaetet, «nadjga» pMBft mIv* MfMpQK * !WMI * 4 bsftC eriMMiW ftpsetolidMflko Vs βΙβίΪΦΟϊβ® si a vita eue Cbrteto abeeeadita tettiaai suum»; •paetatte aaim varbte aprateli ad BaaaaaaVIII », Mattel turauta atetia facile teaporgatar ae praecipit» reforaaatteaa potterimem apaa aat qraed aaa virtataa, psr qou ad rimilitadteeM Daaüai aeaM laaa Ohrieti ideiroe, acore approbante concilio, maadamua, ut. Mae eaaeaatit Trideuttao eeeeilio praeacriptia, ab opteoopo vel ab orator opinantibus atadteraai pro taa^eate exigeât» •ira delegate «ua qaataor ve) ad minuo eum duobus indicibus apnedalibae votam deliberativum habenti configurari at oouformari dabaaraa. iattaoratioDtm tegaai ditoipUaaria· pre olero teaaai et immaturi arbitrii argui unquam peeait epteuopue; aoa oaüteh eppertaai» moaitteaibao a araro etteaa teaaro potae; ted patet ad teeadaat teeiaeteteiea· boa, proorasus ordiaarin» vel saltem summarius in disciplinam opaa aaaa, at praeterea aba eohai fate­ atitaatar pro toapornm ae locorum circumatautua : rentur in schemate décréta Trideatiea (vide Ferseu- qui quantam posaibils erit imputato tradatur, ut rfo), rad congnieatium etiam puerarum taaetioae possit nive per M aive per alium oeipeum defendero, logea disciplinares manteatar, i ac demum oeatentia emittatur, non sublato appella- B tioai» remedio. Omnea autem probatione» et defen­ ( IT. De Ua qaae la tebeeaale variante prapeaaatar. siones in ecriptia editae, ei oonstot de delicto, vel Reverendiaaimus Bimor Strigomenste (ooL 638 c) : Ad caput I g Jfaadeate. Spectacula reprobentur gravioribus verbia at tub aliquibus poenis, idqee nun tantum ne clericorum oculi et aure» inficiantur, nam anima ipaa et cor inficitur, aed etiam propter ingena populi scandalum. Hodierna spectacula. quan­ tum ad turpitudinem, non differunt ab illi· paganitati, contra quao gravissima decreta olim tulit eceleaia Intemperantia voro non ideo tentum a clericia eat vitanda, quia carnalem animam reddit et exooecat, ■ed praecipue etiam quia ebriata» qaoerdotem plane incapacem facit omAium sacerdotalium funotiortten, ct quia hoc' vitium omnem inprimia sacerdotem infra conditionem brutorum detrahit Pro .illi» verbia W lednlo eritare aladeuat psace radies etc., cum super­ bis quoque aut avaritia ait cupiditas, nec pateat qiud aibi verba illa velint, meliu» diceretur eum sancto loanne ep. I, cap. Il, 15 et 16. Nolit» dili­ gere mraduiH ... Çaoniem omns pood est in mundo, coiirapiscsi/lta carriii «st, ft coneupiocmlta oculorum, etiam do ouapteioao delicti, diligenter et caute »Mcr- et euperbta eita». Demum non eet clarum quod de boni» ecclesiasticis dicitur n« bone etc., ubi provoca­ tur» ad Tridentinum sessioni» XXV capite I de refor­ matione, qnod tamen aliter loquitur. Bona eccle­ siastica sunt duplicis generi», nempe bona ipsarum ^ecclesiarum materialia, et bona benelieialia; horum tantum beneheialium fructus habent clerici, ot disputatur utrum tamquam domini an vero tamquam administratore»; guao quidem quaestio non est deci­ denda. Quapropter postquam dictum fuerit, ne clerici confundant ecclesiastica bona eum propriis nec illa dissipent vel distrahant, addatur: „Et me­ minerint interdictum eaee per leges ecclcsiasticag. ex reditibus ecclesiasticorum bonorum augere sMm consanguineos et familiares, quibus, si sint pauperes. ceu talibus subveniant. Meminerint porro hoc ipsum valere etiam de dispositionibus mortis causa, ut quod congregaverint ex reditibus ecclesiasticorum bonorum ne tum quidem ad haeredes transeat nisi quatenus sint paupere». “ In capite 11 $ St quoniam principium dumtaxat proponatur et obligatio episcoporum, ut copiam faciant sacerdotibus vacandi exercitiis spiritualibus, sacerdotibus autem obligatio sanctissima et strictissi­ ma partem in iis capiendi. Sed ultra non procedatur, et tempus ac locus relinquantur iudicio conciliorum provincialium, quae adiuncta locorum et personarum ac modum providendi expensis nota habent. Reverendissimus Salsano Thanensis (coi. 636) ; Ad caput III Circa procedendi modum adversus incontinentes clericos existimat, aut eaae omnia reti­ nenda, quae concilium Tridentinum praescripsit, aut esse schema hoc pecto reformandum; „Quod si veatur. et dc iie omnibu», quae ad processum perti­ nent, documentum in curia extet* Reverendissimus Vdrot Sarannensi» (coi 611 n la capite II | St quoniam pro unguli» utltem trien­ nii» «W fkirdrtenMiM ponatur unguli» anni», priora enim illa verba acandalum pareret in regionibu» ubi annuatim exercitia habentur. Deinde «ic pro·, quatur oratio: ,8 In capite I § Haadawi· loco verborum forme erstiam ponatur habitu» exterior. Etenim vestium forma hodie iam est in -diversis regionibus valde divers^, neque una eademque lege praescribi potest. Ton­ sura- autem non solum omnino retinenda est ubi est in usu. sed commendanda tamquam insigne traditioualc sacerdotalis dignitatis et spiritus mun­ dum abnegantis Quoad verba Diligenter etc. claro et distincte moneantur etiam clerici ut observent sacros canones quibus praescriptum est. ne proventus beneficii vel officii ecclesiastici impendant medium quantum fieri potest evolvendum est, ut • n munue. Praesertim quidem erit ubique in substantiali vestium furina. Vbi vero gubernia se opponunt vestibus ecclesiasticorum, circa requiratur specialis licentia episcopi ut clericus suscipiat munus cum religiosa institutione con- i vestium formam provideant concilia provincialia aut nationalia. iunctum. sed eadem ad omne munus saeculare Quoad choreas et spectacula praecipiatur, ut extendatur. Vide Addenda. non possint clerici accedere recreationis aut curio­ Ibidem ÿ Et quantam. Praescribantur exercitia sitatis aut levitatis causa; sed circa absolutam pro­ singulis annis vel bienniis habenda, quod multarum hibitionem ferendam oautiasime procedatur; nam dioecesum usui respondet, aut saltem conciliis pro­ in quibusdam locis ubi parochi intéressé consueve­ vincialibus relinquatur accuratior de tempore et loco rant. haec ipsa eorum praesentia scandala ot mala praescriptio. praeveniebat. Capite HI g ÿuodei. Ex hoe schemate ea omnia Ad caput II $ Cam. Optima fortasse haec pro­ deleantur, eorumque loco ponantur quae de coha­ hibitio erit pro aliqua natione non catholica, et in * bitation cum mulieribus habentur inter Addenda. abstracto etiam pro catholica, sed in concrete pro Reverendissimus Acciardi Anglonensis et Turhac molestiarum multorumque malorum font esso sienais \col. 572-73) : la capite I # Mundanie, luxus poterit. Statim enim ac ea prohibitio guberniis vestium vehementioribu· verbi· damnetur; perpen­ innotescet, indignum ipsis reputare poterunt, cleri­ datur autem utrum squaloris mentio facienda sit. cos a se nominatos submitti debere approbationi cum is non raro, nunc praesertim, ex indigentia episcoporum, eosque in posterum forsan non nomi­ proveniat, immo virtutem etiam pggp causa habere nabunt. Deerit inde vere religiqsa instructio in possit. Omnino autem immutetur quod dicitur de scholis, el impietas grassabitur. Aat dato quod iudicio episcopi circa formam vestium; inde enim * A8 t •1» Λ. 8ΒΒΜ01Π· PVBUOAX «T OOXOMMATIOSSB ommbralm eleriooa nomine· A ai MaahMtin eadat ia ali^Maa qai non ait idenena,. aat eau» apiassp·» aaa ap­ probabit, undo ira· a* paaaaeatiaaaa ia epianepam •x part· gubernii «i aleriai ataaqa· fltntoraa», aat eum approbabit, at aaaai «Meoieeti·· aggravabit •ptoeopaa. Qaa d· ra aatiaa vtdetnr ai aabaaaa ia hae part· apprebetar pro aabalia aatioaaai aaatbaücaram, «t a aaaetiaaiaa· doaüao patatar at baae ra· ianmanai moatoati ia «oaMadati· aaai gabanriia eatboliete ineandi» pra· oe«ib babaatsr, dadaiaado ih ipaia, et iaa aaatfaaadi pradaaaoraa, qai dis­ ciplina» ecdeaiatica» traditari aaat ia fjnaaaaüa, ad epiacopoa dioMaaaaoa pertineat, «t ia aabaiia pri­ marii· aliiaqno leviori» moaseeti paroabi aat «oraai coadintore» statuti» horia aabolaa adaaat, basque disciplina· doceant Capit· II 9 Si patente·). Kxaroitia spiritualia quadriennal!· aat trioaaaiia a·· «afficere putat, sed requiri «altem biennalia, ai aaaaatim tari nequMnt; inauper raide tantum oommendanda aaae ilia exer­ citia, eorum rero frequenting eeee determinanda· a conciliis provincialibus. Capite III. Aut remittatur aimplieiter ad Tri­ dentinum (ride StepprteteMfa), aut aequanti modo tum spiritu· Tridentinae disciplina· conservetur, tum obtineatur fini· a achemate intentu·; nimirum a|atuatur tribunal collegia!» quod eonatet ex epiaôopo «t tribu· indioibu· synodallb··, ab episcopo pro quolibet indicia eligendi·; et decernatur ut non poaait epiacopus reum oondemnard, niai duo ex tribue iudicibua idem aentiant. Si autem recursus ad »upvriorem, licet in huiusmodi indicii· rideatur in­ comprehensibili» (ride Supprimenda), tamen rideatur •dmittendu·, «fatuatur ut epiaoopua coram tribu· praedicti· iudicibua, aut etiam quinque, ex aynodalibua electi· probatione· extraiudieialea excipiat, no 1· Oum la­ etitia reqoMt ut Meno iadieobur eauaa mu Mfatta. mm pMfartw. t·! WM AmobIî prsoeauu eagnita,»·! saltem sola tsati verita· i·-· apoata fteerit 9· BtiMNi sine strepita «t figura iadieii m aola veritate iaapaata procedatur, id aatnq—m ··< qttia, ut in eaboanate aapieotev exponitur, •xiraiudMaia· probatio··· ab epieoopo collecta· •eripio coaoiguouter dooomaato. 3 * la mm delicti notorii, unda magaum exortam oat soaadalum, aine more «alnti animarum apiacopo· provideat, non ob­ linat· proooaau in ream adhuc durent·. 4* Magnopar· exoptandam putat anthaatioam form·· extraiadioiaH· oiusquo applicationi· interpretationem. earn de sontontia ax informata conscientia diaaen- tiant oaaoaistee Ravarandiaaimas Jordfi y Soler Vioonaia (col. 689 no); Ad caput I. Vestem talarem, quam secun­ dum angelum cuatodam clericorum appellet, prae­ cipiendam exiatimat, et nihili facienda· eaae diffi­ cultate· ex inoommodo deauuiptaa: aacrae autem congregatione· Romana· ot quamplurea synodo· poat Tridantinum concilium habita·, veatem talarem aeu oblongam oigrumque colorem praeacribendo, mentem patrum Tridentinorum deolaraaae, uti aaaerunt auc­ tore· in ••erorum canonum «cientia peritiuimi. Praeterea forsan non supervacaneum censet, loco verborum tonsuro·· yatogiw clericalem gerant «ub•tituere haec alia coronam patentem ei congruentem gerant ; tonsuram enim nihil aliud eaae quam comae abrasionem, et diatingui a corona: hanc autem de­ bere eaae patentem, ne sacerdos celebrans acandalo •it fidelibu· ai coronae fere nullum vestigium appareat: debere etiam eaae congruentem, illius nemp^magnitudinia quae reapectivo clerici gradui respondeat. Ad caput II § St quoniam. Praescribendum pu­ eueve illi· oatandat, reumque, «i ita huic concilio c tet, ut epiacopi quotenni· clerico·, vel «altem di- 4P placuerit, audiat, scriptoqne illae .mandentur, atque midiam cleri partem «ingulia anni· alternatim ad in curia caute custodiantur, et poenae imponantur exercitia spiritualia vocent; cum ad obtinendam qua· reua meretur. Si appellatio fiat ed metropolioleri reformationem minime aufficere existimet ai «d •ingula triennia vel quadriennia illa protrahantur tanum, teneatur i· pnmum mittere tree ex suis iudicibu· synodaiibus, qui coram apiacopo et iudicibua IleverendiMimu· Demartis Galtellinensis-Noren«is (ool. 694): Ad peaput I. Aaaentitur ii· quae ahi dioeceaeo· reum examinent, et ai duo ex tribu· aententiarn epiacopi ratam habuerint, non detur recuraui dixerant de apectaculi·. Quod vero apactpt ad bona Ibcus- Hoc modo et charitati et iuatitiae et decori eccleaiaatica. cum eorum nomine veniant nun «oluni quae ecclaaita looiave piia tribuuntur pro fabrica clericorum conaultum erit. Reverendiaaimu· Dinkel Auguatae Vindelicorum divinoque cultu, verum etiam illa quae clerici * ob­ (coi. 684 A); Ad caput I. Alii· contention· oopit ut veniunt e «upertlui· beneficiorum, clari· diatincti·clare pateat aenau· eorum qua· da boni· aecloque varbia enuntiandum erit, num prohibitio clerici· indicta ne eeeleeiaatica bona et fractu· ad haerede» aiaatici· dicuntur, et hanc proponit variationem: r Diligenter caveant clerici, na oocleaiaatica, nimirum tranaaant, ad primi tantum generi· bona, an vero eccleaiarum et beneficiorum bona, quae Dei eunt, et etiam ad reliqua extendatur. Nam quaeatio eat patrimonium Chriati ac pauperum, eum proprii» con­ utram clerici aint veri domini fructuum beneficiorum fundant, et fractu· eocleaiaatiooram bonorum aliter aa aimpliaea diapenaatorea, ot ai per aacroa canone· ac in aacroaancti concilii Tridentini doorotia atatuinterdictum eat ipaia ne eccleaiae reditibu· conaantum eat, impendant. * guineoa augeant, non tamen vetuit Tridentinum •eaaione XXV capite I do reformatione, ut «uorum Ad caput II. Commendat vehementer ut exer­ neoeaaitetibu· proapioiant. Quamvia vero in praocitia «piritualia, quae praeterea dicit debere eeae communia, non vero privata, atetnantur «ingulia •entiarum clerici hortandi aint potiua ut bono animo threat aibi etiam neoeaaaria nonnulla deeaae, tamen anni· vel «altem biennii· peragenda. Urget ratione· ab aÿi· etiam exponite». pro pnateri· «altem non inutile erit diatinctionem ob oculo» ponere inter bona primi generi» et »eAd caput III. Si de carnali incontinentia cleri­ corum tractandum videatur, optat ut, deleta voce cundi, cum ili» onu» restitutioni» inducant non «olunt concubinatu· (vide Supprimenda), additamentum aeu pro olorioia «ed etiam pro conaanguineia qui e· modificatio quae in acbemate adiicitur ad Tridenhaereditantur, quoad aecundi vero generi» bona tinam de extraiudiciali contra eonoubinarioa procu­ quamvia inculcandum ait, ut quae «upenunt impen dendi modo diapoaitionem, quam tamen a achemate dantur in pio· uaua, abntinendum tamen erit ab non mutari aed laudabiliter «oneervari exiatimat, omni verbo quod onu· restitutioni» indicere videatur, referatur ad clerico· quocumque modo contra vitae ne quaeationibu» quae in acholi» libere agitantur honeatatem delinquente·. Quare cum alii· proponit praejudicium inferatur. ut paragraphe Quodai alia aubatituatur, in. qua Ad caput III. Quoad facultatem quae tribuitur lucide-exponatur ratio procedendi in clpricoe circa episcopo procedendi etiam aine «trepitu iudicii et vitee honeatatem in genere peccante·. Novae haina aola facti veritate inspecta conlra clarico» circa iu- Ml 8UPEB ΘΟΗΕΜΑΤΒ ΟΟΝβΠΤυΤΙΟΙΠΒ DK VITA KT HONEST ATR CLERICORUM m eoatiaasitia· Mtetam, * ·■ dMtar «Ma à· ynait ▲ qoaas oitaam· q«» addicatur. Pra«Ur«a foret epfoeop·· procéder· ooatra ·■■·· eaahio «forie··^ daotaraadaas, praabytaro· omie· ita a parochorum qaeèomq·· privilegio aat umbÜom gaudeant, et «otibu· depeeîere> ai eoe ia pueris inslrueadia, ia ■ablata iateUigatar apeeialM feraa iadwii eeetra capüalare· «peàatia exeaptee (qea exeaptioae fere omeia oapitala bodie gavdere wetoedaat), prae­ scripta ia eoaeilio Tridenti«o eeeaioBeXXV capite VI d« rt/eraatia»·. Specialem baao iadieü formam ab­ rogari capit orator, et «cieam omaibu· clerici» i«dicii formam, quaeumqee exemptioa» ot privilegio excloii», statui, ideoqu» verbi· fwoda cforicw» adiicienda haec eme ftweamfN· diyititafo, rttaptisM, aW pnmfoyto ‘Nam secua, ait, temper aat •aerafoeoti· admiaistroadm, aliisque offici» adiavare tooeoatar. Otio arceado magnopere etiam inserviet eeaforvatianm, «t vocaat, oesuum moralium i» quavis dio··—i iaetitutio, et nt nemini deinceps Moramentalee ooafeeaionea exeipiendi focalia· eoneedatur, niai praevio examine qaoUnnia saltem repetendo, •o ferme modo qao in sua dioecesi utebatur qui postea fait Benedictus XIV. Reverendieeimue Gandolfi Cornetaaus et Centumcellensi· (eoi. 614 ): * Qnae dicuntur de spectaculis (eapite I), de exercitiis et boepitiis (capite 11), po­ tiua videatur pertinere ad officium episcoporum, ideoque ad schema de episcopia. Qnod vero attinet ad vitam et honestatem clericorum, sufficere videtur ut clerici excitentur ad studia, ad ministerium ecB clesiae, ad vitandum otium, avaritiam, rebellionem, independeatiam. De negotiatione recte statuitur in fere temper episcopo impomibile erit ream capitalarem corrigere, quia inter canonico· non focilo in­ venientur duo adiuncti a capitulo electi qui eam epiecopo de reo corrigendo conveniant. Hinc prae­ teriti» temporibus epitropi vel canonico· minimo corripiebant, vel hae proceaeut forma omissa ad civile gubernium recurrebant. Si vero canonicu· maneat impunitus, pravum eiu» exemplum deliquos fine capitis I, et cambium activum sub ea compre­ hendi merito' jocetur in adnotationibua; sed nostro clerico· inficiet, et legibu· concilii plectentur in­ feriores, non vero eminentions clerici. — Praeterea tempori haec nou sufficiunt. Novi enim lucri ca quod attinet ad iudicandam incontinentiae suspi­ piendt modi inventi sunt, de quibus dicendum eet utrum liceant clericis necne : exempli gratia de cionem, nimium tribui videtur arbitrio et conscientia· emendis et vendendi· tesseris aeris alieni publici, episcopi. Ideo indicentur in decreto argumenta ex quibus coria incontinentiae suspicio deducenda erit, de actionibus, ut aiunt, societatum commercialium, exempli gratia mulieris, cum qua consuetudo vel de auctario seu usura supra sortem titulo legis etc. Approbandas quidem censet praescriptiones quae habitatio clericis interdicitur, foma, aetas, inobedientia clerici in episcopi mandato admittendo etc. leguntur in capite III § Quodsi, sed cum evenire Indicatis enim fontibus ex quibus iudicari facile possit testem nolle se sistere coram episcopo, '«Ί potest de incontinentiae suspicione, opportunius evi­ testem auditum aut * clericum ipsum rem-totam de­ ferre ad civile tribunal, et deinde episcopum a gu rantur contradictoria iudicia in casu appellationis, quae discordiarum ac scandalorum-occasionem prae­ bernio molestari, opportunum est ut adiiciatur cen­ bent. pt clerici facilius deterrentur ab adiunctia illis sura aliqua contra testem et clericum qui temerario ob quae episcopus in eosdem animadvertere potest. ausu accuset episcopum apud laicas potestates. Reverendissimus Clifford Cliftoniensis (coi. 603 a) : C Reverendissimus Del Valle Huanucensis (coi. Ad caput Π $ Λ7 ^Montom. In genere laudentur 618 B) In capite I § Mundanis, verbis habitum doexercitia spiritualia, sed non feratur lex de tem­ forant omnino adneiatur vox cieneairm, quam Tri­ pore. expensis, et ea peragendi modo, cum in dentinum sessione XIV capito VI do rofurmativHs concilio oecumonico leges debeant esse generales; adbibet. et in qua tota vis decreti conciliaris nititor. maius secus erit forte malum quam bonum. Cum reverendissimo Anglonensi vult ut habitus iste non sit nisi talaris, et addit, eum. utpote notissiAd caput 111 § Quodsi. Loco huiusmodi mencionis et legis de clericis concubinam» (Vide Supmum et ab ecclesia receptum, praecipi a ponti­ primrnda), alia potius fiat lex cuius titulus sit do ficibus et conciliis dum loquuntur de habitu cleriidictis gravioribus clmcorum, nam si modus pro­ cali, ac diserte exprimi in caeremoniali episcoporum. Optat igitur ut expresse declaretur, illum debere cedendi cum concubinariis potest etiam adhiberi pro esse talarem et nigri coloris, ac deferendum semper, ebriosis et aliis huiusmodi, melius est ut praefato modo in genere dicatur de gravioribus delictis exceptis itinere, persecutione, terris haereticorum vel infidelium, et legum civilium prohibitione. In­ Reverendissimus Bostani Tyri et Bidoniensis Mafligendas poenas dicit non contra omnes clericos, ronitarum (ool. 610 b) Ad corroborandum spiritum sed contra cos qui vestem talarem deponant ut nego­ •serorum ministrorum melius esse indicat, si omni­ bus presbyteris praescribantur quotannis peragenda tiationem exerceant, spectacula vel loca prostitu­ tionis adeant; quae poenae applicentur ab episcopo exerciti· spiritualia, vol certe variandum esse quod dicitur de singulis trienniis aut quadrienniis, ne sal- Usine •trepitu iudicii, sola facti veritate inspecta. Ubi vero de bonis ecclesiasticis sermo fit, poena tvm perturbentur utilissima· consuetudines quae servantur in pluribus dioecesibus et apud aliquae aliqua restitutionis plectantur clerici, speciatim paruchC qui consanguineos ditant, bonu ecclesiastica natione». quarum disciplina quotannis habenda exer­ citia praescribit, et fideliter observatur. Reverendissimus Pedicini Barensis (col. 612 C); Ad caput 1 § Mundanis, initio. Miniine sufficit hor­ tari clericos ut non detrectent laborare in agro Domini; sed talia sunt statuenda quae laborandi necessitatem iis quodammodo imponant. Nihil pro clericorum reformatione obtinebitur nisi radicitus evellatur otium, ex quo pleraque vitia procedunt. Quare primo, sicut Tridentinum iniunxit cuiuslibet clerici alicui ecclesiae adseriptionem, ita Vaticanum concilium insuper statuat ut eorum quilibet alicui operi, quantum fieri poterit certo atque determinato, addicatur. Non enim iuvat alicui ecclesiae adseribi. nisi huic ipsi sedulo inserviatur; id autem fieri ne­ quit nisi alicui operi pro aetatis ac idoneitatis mo- eisdem infimo pretio, inscio etiam quandoque epis­ copo, in locationem vel emphyteusim concedentes. Quodsi synodus Vaticana aliquid sanciendum censeat super beneficii fructibus superfiuis, declaretur casus quo ii fructus ex beneficiatorum parsimonia pro­ cedunt; ot si inhere velit clericos do omnibus huius­ modi bonis superfluis disponere debere in favorem ecclesiae, obliviscendum non est, canonicam legem sine effectu manere in iis locis, ubi lex civili· ec­ clesiae iu» acquirendi abstulit. Ad caput Η $ Ns sero approbat erectionem hospitiorum, eamque in rem. ubi alia subsidia desunt, cupit episcopo dari facultatem ex bonis •altem cathedralium et parochiarum aliquid detra, hendi. ut Tridentinum fecit pro erigendi» seminarii» MS A. SBBMOM» PUBUOAB KT ΟΟΜΒΒΘΑΤΙΟΚΒΒ βΒΚΒΒΑΙΛΒ A4 Mpui III I 0Mdat. MHm NffriutslMM SM hmm·· MsmPfalX bertatu set at dispositio da etoristo sianubinarüs «t teiuaiteiBti>M, Tripitois genatis Me mm distt, qai aoa desuat t seiUoot qai Mere e dead aaa·, Mi extra, mqUsrn •d malum Saeta ateai; qai pabÜM SMSMom hobMt A4 aogat III. OnMuatit üs qoM 4M * aaat mods pMsodMdi «x tefennuta omMtwti», utpote neeaeoari·, maxim· «oatm sofliei- 4· μμιτμ·4« at nes· daeeat; at qai mairimautem a ta Cire· priam nffiesrs arbitrator «i preeadatar texta t ataat. tasstes; m4 vult eam Mbatotera eia· obHgatio·· eervaadi aeripte 4o illis, «t sine lioMtia appoltaadi, decretam Trideatiaua, at awaaaatar episMpi ae eultem «rdtearte, od caena eoagregatteaos Romanos, immatar· ae iueoMult· preaedaat: idooque «Mmarn quae eoa tetaiUgit te negotiis tam difficilibus scire partam mm dateadaae qaa te Mbaaaata diuitar: Nt tatun teao dericoraus aaeatei, «te., ae piMMftim perne aa vee· stet qaa· altegnntar. River ea disatesM Lyoaaot Albienaie (ool. 469 a) : anes dotor aoeematioai coatra opiaeepM Mrausqne Ad potMtatia violationi a oiviH gaborafo. Miaim· sub- •mitteodp meatioae equatoris vestiero; sed libenter soribit voto reversndissimi UrgaUsiMU voIMtte at assMtitar illis qai existisMUt saltem pro regionibus, oapat I. Noa oeaaaatit iis quae diota suat de tree iudioea synodales eligantur, inxta quorom votant •t ait, nostris naltem magis quam talarem vestem, procedstar secundum genae clerieoram, une tantam praemisM quae papali etiam reverentiam conciliat, convenire extra casam itineris vel necessitatis, Quamquam monitione, procedatur ad suspoMtoaam aa priva­ BonedietUB XIV de veste talari non Mt locutus in contra cleriooa incontinsate·. Ooatra Tertii gennris inoontinMtes ex- B peculiari constitutione, pluries tamen de ea egit in variis suis instructionibus. Quod ad bona attinet, communicati et auepenei maneant abeqne ape reha­ eam non desint qui pecunias acquirere studeant ad bilitation'll, et ei resipuerint, ad oommoaionnm ditandos consanguineos aliosve cum detrimento laieorum tantum admittantur. Etiam in primo et secundo casu beneficiorum permutatio ae translatio pauperum et operum piorum eo magno fidelium offendiculo, sapienter monendi sunt sacerdotes ne vetita omnino sit, ne Mandelam propagetur. bona, quae beneficii ecclesiastici characterem afficiunt, Reverendissimus Jekelfalusy Albarsgateasis (eoi. cum' propriis confundantur; non sunt enim illorum 694a) . Ad caput l Cire· tonsuram et veetee expreaee bonorum veri domini, sed usum tantum convenientem dicatur, clericos etiam in minoribus constitutos tonsuram et vestem clericalem deferre debere. Dicetur habent, et quod excedit, ad pauperes et ecclesiam etiam in quo vestis talaris consistat ; in synodis post pafliaet. Reverendissimus Strossmsyer Bosnensie et Sirconcilium Tridentinum habitis ubiqae legere est. miensis (ool. 665 eV Ad caput I. Sacerdotibus et eam de more et usu consistere in veste talari cum cingulo, vel sic dicta simarra absque cingulo, et ctericis omnem omnino negotiationem, sive proprie sive improprie dictam, prohibendam esse censet, collari. Statuatur porro, clerico, sacerdoti praeser­ qui· omnem omnino, excludit eorum vocatio seu tim, non licere in publico comparera sine veste clericali huiusque insignibus, sed necesse esse ut negotiatio baelestis, et vita Deo ac saluti animarum devota. Praeterea, spectata humanae naturae ad in publiée semper deferat vestem talarem cum cin­ gulo et collari; si vero causa necessitatis exigat ut, C malum proclivitate, quaestus quicumque et quibusvis cautionibus munitus, facile degenerat, hoc praesertim depoaifa veste clericali, sumat aliam pro rerum tempore, in effrenem lucri et divitiarum cupiditatem. adiunctis,opportunam, numquam tamen posse deponi Unde ubique, quod sciat orator, otenis negotiatio collare, et vestem illam aliam quoad colorem ac formam semper debere esse dignam vocatione et sacerdotibus strictissime vetita est. et ne oogltant quidem episcopi de aliqua eius specie sub quibus­ charactere statui ecclesiastici. Non autem relin­ cumque demum cautionibus indulgenda. Nec ulla quatur forma externa vestis clericorum synodis eat huius rei necessitas, si ordinibus initiandi rite provincialibus, ne per difformia statuta multum probentur et certis ecclesiis vel piis locis, ut prae­ conturbentur sacerdotes vicinarum dioecesum aut provinciarum. sed potius committatur nationalibus cipit ecclesia, deserviant, nec incertis, ut ait Triden­ tinum. sedibus vagentur. 8i haec observarentur, synodis, pisi tamen, quod praeferendum est, in hac non foret timendum ne cum ordinis sui dedecore ipsa synodo oecumenica res determinetur. clerici mendicarent, nec videremus sacerdotes solis Ad caput II. Exercitia spiritualia non quolibet missarum stipendiis victitantes et vilibus etiam medus triennio vel quadriennio, sed singulis annis a clericis et epiïcopis peragantur; non tamen fiat sibi victum quaerentes, nec sacerdotes peregrinos ac vagos irruentes; verbo, non adesset necessitas Hermo de iis in aliquo , loeo simul habendis, cum in quibusdam casibus propter vitae miseriam quae­ «olitudo iis maxitne faveat, neo de numero dierum, cum non omnes aeque abesse possint. Uniuscuiusque stum ctericis indulgendi. Ad caput III. Plane assentitur iis qui dicunt, consciqntiae modus ipse relinquatur, et non exigatur D oontra sacerdotes culpabiles rarissime, in iie nempe aliud quam ut sacerdos scriptum testimonium ad tantum casibus ubi aperta ratio scandali evitandi episcopum mittat, ,ex quo pateat ubinam exercitia suadeat, procedendum mm ex informata conscientia peregerit. et arbitrio episcopi; et eupit extra hunc casum Reverendissimus Haynald Colocensis et Bamieneis (coi. 630): Contradicit iis qui voluerant habitum semper adhibendum esse processum ordinarium, ut sacerdos culpae gravioris reus numquam arbitrio talarem a concilio oecumenico praescribendum esse; schemati autem adhaeret, et vult formam vestiam sui episcopi, sed suae propriae cnlpae ratione et legis obiectivu dictamine condemnatus videatur. 8i relinqui ordinationi episcoporum, synodorum ve pro­ admittantur ea quae in schemate habentur de provincialium ct dioecesenarum. Item retinenda esse ossau extraiudioiali, corporis iuris confusio et ambi­ verba schematis de vitando vestium luxu et squa­ guitas podro augebitur. Etiam coutr·'conventionem lore. Anstriacam oppositum fuit, episcopis iura ac privi­ Reverendissimus Bravurd Constantieusis (coi. legia con ce··· fuieee, inferiorem vero clerum fui«»e 669-631: Ad caput I. Incongrue obligatio deferendi neglectum. tonsuram et vestem clericalem eodem fere looo ReverendiMimu· Lluch Salamantinue (ool. 669 : ponitur cum scientia, castitate etc. Ad caput I. Contradicit iie qui velteut clericie Ad caput II. Quod dicitur de exercitiis spiri­ omnibue generali lege praeacribi ventes talare» ea· * tualibus peragendis singulis trienniis vel quadrien­ niis, contradicit litteris, quibus primo sui pontificatus que nigri colori·, et echemati omnino consentit.. tionem beneficii. 925 8UPER SCHEMATE CONSTITUTION» DE VITA ET HONESTATE CLERICORUM 946 Ad capat III. Optai ut verbi· HMpMfcsIfe· A •peetat, oportet saltern ut concilium hoe provocet tordihta tMMVMfepM 0Met4N»eta alia sabetitea»- ooncilia provincialia at national!· ad bene definien­ tur, qua· dalîcaüoribu· aaimi· niai»· M·· poaatat dam quid nomine bonorum ecclesiasticorum veniat offendiculo. Cetarum per hoe eehema ai non videtur Nnne enim in pluribus loci· bona eecleaiaalica stabilia mutari discipline hueteque vigew eirea sesten tie· omnino evanuerunt; habentur tantum oblatione· quae dicuntur ex infomata ommhImî et e—et fidelium pro tota parochia, pro eocleaia parochiali. regulae a eede apoetolica ia matraatioue Moi 1867 pro clericis, pro oonmouibua, eleemosynae pro missi·, episcopi· datae de modo proeadaudl in reoipiendia oblatione * pro baptismo ve) matrimonio, in quibus­ denuntiationibus contra eolUcitaatea, eoequfc pupieu * dam locis pro sacramento poenitentiae vel pro ex­ di. optime posse, mutati· mutandi·, et absque eo trema unctione. Neeewe est ut bona eccleaiasuca quod monitione^ * Tridentino praescriptae protra­ bene definiantur, et oblatione· fidelium, eleemosynae hantur, extendi ad illo· de quibus in schemate quae traduntur, etiam tamquam bona ecclesiastica agitur. Forma autem parvi processu· exudiudicialjs, habeantur, vel Mitem ree concilii· provincialibus quem schema exigit, et ipu serrari potest quin determinanda relinquatur, ita ut baec excitentur »d ullum damnum, si recto et prudenter rea fiat, prae­ definienda bona ecclesiastica iuxta adiuncta locoruhu. lato aut testibus immineat; quod si timeatur, modus Capite II $ Clerici. Ubi dicitur sire »h ecr/en-a ecu forma parvum illum proccssuminstruendi pruden­ •tar prtro/iMi, illud is ecclesia arbitratur orator rigiutiae ac conscientiae ordinariorum relinquatur. fichre „tn choro publice4. sed clarior eeee debet ReverendissimusQastaldiSalutiaruni(col.672-75): B Titulus non arridet, cum non ponantur praecepta primo quidem de vita, dein de honestate, aed de v te honesta clericorum; ct posito retineri, quod nhbi dictum eat, de officio episcoporum nunc dicen­ dum est de officio clericorum, vel simpliciter do drvicit. Praeterea non patet de quibusnnm clerici· Hgatur. utrum do omnibu·. etiam episcopis, an vero de solia episcopo ipfet iuribus ; ei de hi· tantum, quare ponuntur aliqua omnibus omnino clericis, etiam episcopis, communia, exempli gratia de officio canonico et reliqua de honestate? Igitur, ut iam «luit orator ad schema de episcopis, imprimis necesse ♦>t praemittere statuta generalia, quae omnes omnino *, clerico etiam episcopos et his superiores, respiciant. Ad episcopos etiam pertinent quae spectant ad vestem, quam pro iis omnino determinat eaervmoniale episcoporum, ot ad officium cnjionicum; tftiam pro episcopis asserenda est obligatio diebus dominicis c « t festis de praecepto missam celebrandi pro dioe’eosi ; ad episcopos quoque pertinere debent quae dicuntur de exercitiis spiritualibus; quoad episcopo· p.iritvr «licendum de oratione, etiam mentali, con­ fessione «acramentali. Cavendum eat ne clerici con­ queri possint, patres concilii in seipsos fuisse beni­ gniores. in illos vero severiores. Exoptat praeterea arator ut. ubi de episcopis, laus aliqua tribuatur >nneto Curolo Borromaeo nec eius nomen sileatur; < uni eius potissimum opera ad exitum feliciter fuerit perductum concilium Tridentinuni. et ipse primus in solemniter habitas copciliis provincialibus omnia abunde ordinaverit quae referuntur ad vitam honestam episcoporum et clericorum ; unde concilium h<>c omnes episcopos hortetur, quantum fieri possit, ad vitam suam componendam iuxta statuta sancti (’aridi Borromaei. Pag. 4, lin. F» et 6 (coi. 674 x) dicitur canonicas Minctiones. intelliguntur .profecto sanctiones sacrorum canonum, id est. iam statutae a sacris canoni­ bus. sed illud canonicas satis ambiguum est, utrum nempe sint illae sanctiones quae statuendae sunt, an vero illae quae lain sunt statutae Capite I £ Mundanis. Initio huius paragraph! pro verus ponatur bonus vel dignus, ne auspicio possit oriri, utrum minister qui non eat bonus, sit dtiam verus. In eodem capite I quoad vestem, non poteat quidem concilium generale omnibus clericis praescribere vestem talarem, cum in quibusdam locis servari id nequeat; attamen finem suum non attinget concilium si nullam faciat mentionem vestis * talari ; commendare eam debet, cum reverentiam illa conciliet ab omnibu·, et sit clericorum clypeus et scutum contra plura et gravissima pericula. Ubi de spectaculis, deleatur vox forte, nam id quod ibi dicitur, certissimum est. Quod ad bona ecclesiastica locutio, nam officium camn um poteat recitari. et a quibusdam recitatur, privqtim in ecclesia. Capito 111 £ Quodai. Quoad clericos qui nu pudicitia maculantur, res conservetur, sed verua immutentur; sufficit dicere quod „si clericus iueid «t in illa peccata quae a concilio Tridentino memo­ rantur sessione etc . tunc etc ** pe cetero, simpli­ citer conserventur praescriptiones concilii Trideutiiii, nec requirantur ab episcopi· ea quae sunt in schemate, cum ne execution! quidem mandari umquam possint. Hac enim praesertim aetate plures sunt parati contra clericum deponere orotenus, non vero in «criptis. -'bile * impo fere est eiusmodi informationes' extra iudiciales habere, nec plus potent ficere episcopus quam ut in charta scribat, sibi ob informationes, quas sibi procuravit iam ab illo tempore, in hoc vel illo loco, persuasum esse, talem dirimm, p rochum. canonicum, ease impudicum Sed hao aetau in quibusdam praesertim locis episcopi semper sunt in periculo ne a clericis trahantur ad tribunal sae culare. Si autem charta praescribatur in qua descrip­ tae sint accusationes contra clericum factae, compelli possent episcopi ad eam civth tribunali exhibendam Quarc si illa imponatur, nescit orator utrum episcopi quidquam aliquando contra clericum eiusmodi facere possint. Insuper tota quaestio nunc reducitur nd suspensionem. De parochia hoc schema non loqui tur, alii vero bénéficiait fere nulli amplius num. hos autem beneficio privaro hodie de facto seu in praxi episcopi nequeunt, cum eos semper protegat polestas saecularis, qnae impedit ne removeantu *· a beneficio, nisi ipsitnet constet de iushtia senten tiae episcopalis, (’um igitur generatim in praxi nonnisi de suspensione res sil. observetur statutum Tridentinum ut eet. possit nempe episcopus suspen­ dero ex informata conscientia; idque eo magis quod hac ipsa aetatu episcopus, nisi muneris sui obliga­ tione certissime obstrictus, clericum non suspendat vel removeat, cum pauci sint sacerdotes et gravis illico sit molestia aliquem loco remoti substituere 8i igitur sapientiasimi patres Tridentini rem totam reliquerunt conscientiae episcopi, hac etiam aetate omnino id fiat. Reverendissimus Moreno Ipporogiensi * (cu). 686 c > Ad caput 1 in fine. Confidit Tridentina· de bonis ecclesiasticis sanationes eo loco sapienter innovatas accommodatum iri praesenti statui ecclesiae, et con­ ditioni q*ae post Tridentinum, ac praesertim hoe aevo, bonis ecclesiasticis facta est. Sublatis fere ubique bonis ecclesiasticis, ideoque immutata antiqua disciplina do peculio clericorum eorumque relictis ac successionibus, et de spoliis, clericis universis ius est de proventibus suorum officiorum, qui bonis quasi castrensibus aequiperantur, disponendi inter vivos vel testamento, os tamen lege ut bona rvma- ~u> \ / neant ecclesiis and· aoqsisita'buat, at iKjM·· can··· a sed expedit nt decrsta JfNeatina'ipsa ioseréatur; roqferuntur. 1* Conformia haec aunt eaaoai IB no·- . sam' 1.· oommo^t · * ia «aaa solleeta habebantur cim Lataranebait tertii, otariu· expodto ia cop. IS qnaetd vitam ,et lionuatetep olsrieorum r6fs»untùr, Vi itiiHHMi . * Ex quo prneUeriaatai «aaodieUq . ope ad Tridentinum urit ooutiaub rqoU^aadam. inferant, haerede· oleriei, qai nihil testamento ed, * t 'Deflciente' Siaamodi. saltem quoad pTnecipna· pia· e·»· · * reliquerit, èodeatae ' reatitaere Rebers additioga· propositas, inaertione, cleri et popoli -egeultioris expectation! aehema no * reapoadabit quae aciveriat fui··· a dsfuneto intuitu dtoeleqm· •t-quUite. At pntat orator plaa-hninsmo^T oausna, , Ignorantia praetendi non poterit ab * 8 * iia 4«i con­ quarum favore diaponere alertai poaaiut.de proventi- cilii Trideatiai vtriumine OrionL " / ». . . I r♦ ,\ bua officioram eooleaiaatiôoram, ear aotaa eoee quae · Ua qaae extra aebamgtia teatarfam paaUlanlnr.\ pietatem exhibent lo Deum et divina^ religionem : I X. * >..' ' ‘ ηρή vero eoa queo Hoot oj> eharitatia exercitium in uau->poclesiaatioo piae dicantur et ipaee, hodie tamen •ont omdlno aubMetae auctoritati ecoloaiaattcae, et tamquam philanthropi·· aoa bensfleehtiae opera solis rivilibn· legibus repunturhuiuamodi opera haud " niupliua eant opera pia in vero aeneo divinae religionia. t· Eundem pariter claqaolam adiectam habent x Rererendiaaimua Simor Btfigpnieoria (dbl. 834 a) : Desiderat bAviarii reformationem a Romano ponti­ fice, quando fleri possit, perficiendam, ne mali aeefirX dote· excusare suam negligentiam queant. Reverendiaaimua Salatwo ThanonjM (ool. 886 n). Exoptat ot recte atatualnr, quomodo pro locorum ac temporum circumatantiia fleri canonial· proceaaua induit·, quae religiosis · ano ordine dhee^prftlbua B debent, ob eniua dafeetnm vel delieta impunita remij ronceduntur. 8* Idem probari dicit orator ex prae- nent, vel potestas ex informata conscientia procerepto eharitatia ordine, quem ex doctrina aaneti' detuli ul^a iuatoa limito· progreditur. Anguatini et nancti Thomae doctor·· tradere'«olent; Reverendiaaimua Martin Paderbornenaia (coi. profecto enim eccleaia, clerici· indulgens facultatem 888 a) : Adprecptur, ut a Vaticano concilio declare­ diaponendi, hanc aliter intelligere non potuit quam tur, concordata, ai a gubernii· civilibua fideliter ut. servato eharitatia ordine praecepto, primo looo aerventur, etiam ab eccleaia «erratum iri ■' sin vero disponeretur favore Dei, deinde vero eecleeiae. Itafrangantur, iia non amplius in pontorum eccleaiam que concludit, ex hoc etiai^ capite clerico· debere obstringi. in favorem eccleaiae disponar· de praefati· boni· Reverendissimus Vdrot Savannensis (coi. 843 x) quasi patrimonialibus acu quasi caatrenaibua et parPetit, ut breviarium reformetur ita. ut ob eius •imonfalibua. Hinc, ait, paragraphe illa aBhqmetia brevitatem, rerumque omnimodam veritatem recitari accommodanda ita videtor, ut aignifleet eferi ooligVa facilius atque maiori cum reverentia poaait tionem diaponendi de boni· eocleaiaaticia, quae ree Reverendissimus Melchers Colonienais (coi 668 η i Dei aunt, ot patrimonium Chriati ac eccleaiae. in Optat ut breviarium emendetur. ’ Reverendiaaimua Clifford Ciiftonienaia (coi. 604 D) cauaaa et opera pia, qaae nempe in divinam reli­ gionem et in bonum nanctae eccleaiae tendant. Cum pluribus in loci· alantur sacerdote· a populo, Quia vero praetextu· et, anaam eccleaia· spoliandi •candalum generatur et damnum, ai illi qui animarum novatore· arripuerant etmm ex sanctorum patrum < curam utcumque gerant, etiamai non aint veri parochi, et canonum exhortationibus vel praea^riptioniba· liberentur ab onere celebrandi miasam pro populo. de exercitio'eharitatia in paupere· et miaeroa, prudena Decretum quod latum eat super hac materia iustum forsitan easet cauteft ab iia abetinere vocabuli·, quae fuit, quia erat simplex legis declaratio; sed in hoc prorsus necemaria non eunt argumento illius para­ concilio atatnendum esset, ut quicumque sacerdote· graph!. Plora alia cavenda eaeent de peculio cleri­ sive in miaaionibus sive alibi vel ab epiaoopo vel corum eiuaque adminintratione. aed confid^ orator a populo auatentantur curamque animarum utcum­ que gerunt, miaaam pro populo celebrare teneantur. in alio aehemate aliquid de hia propositum iri. ' Ad caput III $ flaedai. Videtur auctoritati ac potentat! epiaeoporum aliquatenus detrahi, et nota ii· inuri Quao do extraiudicialibus probationibus proponuntur, putat orate» ab omnibu· epiacopia, qui iuati et prudente· eaee volnnt, pro varietate eventuum aervari. Graviaaimae ex decreti praeaeriptione possunt molestiae oriri pro epiacopia; et nova h< difficilia hodierna conditio exigit ut disciplina ecclosiaatica non enervetur, * sed magia muniatur et roboretur; id autem nullo alio modo Qpri poteat quam episcoporum firmando et augendo auctoritatem. 1 Reverendiaaimua Mofetti Imolenaia (ool. 690 c) ; Ad caput 1. Circa habitam talarem generatim lo­ quendo satia et bene pro vinum eat in aehemate; de particularibus providebunt opiaoopi. Una lex uni­ versalia ferri non poteat; sed num intra eccleaiam et in «acria faciendis vestem talarem adhibendam ease omne· synodi provinciale· et dioeceaaaae prae­ scribant,et contra aliquorum interpretatione· ac in­ observantiam lege· particulare· non sufficiant, flat lex univeraalia qua omnino praecipiatur, ut abeque ulla exceptione ab omnibu· et ubique, eum aacra fiunt intra eccleaiam, neces·· ait vestem talarem deferri quemadmodum oportet, ut exempli gratia induat sacerdos albam, amictum et cingulum; nec sit in potestate alicuius episcopi ae multo minna •acriatae legem interpretari et infringere. Reverendiaaimua Ghiiardi Monti· Regalia (ool 698 ■): Aptissime innovantor aanetioaae Tridentina·, Id etigm videtur esso iuxta mentem patrum Tridentinorum. qui ideo de solis parochis legem tulerunt, quia tunc enram animarum non habebant nisi parochi Secus enim scandalum est et presbyteris ot populo presbyteris, quia sentiunt hoc esse ndtarale eorum officium qui euram gerunt animarum; et populo, quia cum hoc expeotet a presbyteris quos auatentat. difficile eet ut intelligat eos ad id non teneri, Censet supplicandum aanetiaaimo ut commissio instituatur pro revision· breviarij. Pluribus in locis hiérarchie regulariter instituta invenitur, ct tamen episcopi ordinare non poasunt niai ad titulum miaaionia, ut hoc «x dispensatione, cuius latitudo diversa «at pro diverais locis. Ex quo descendit, episcopum cieram habpre aon posse, curo de iure ordinario nullum ordinare queat; et peri­ culum eaee no plure· praefato titulo ordinet quam •uatentari a dioeoeai posaint. Iuxta oratorem injun­ gendum eaaet, ut in aynodi· provincialibus statuatur pro aingulis dioecesibus numerus eorum quos pruden­ ter possit episcopus qrdinare; quod atatutum seu d«cretum haberet approbationem sanctae sedis; et tunc fleret quod de iure ordinario episoo^gvosaent clerico· suo· ordinare, ac praefatum etiam periculum non existent. Reverendissimus Pedicini Barensis (eoi. fi!4 a) : Exoptat ut in universo catholici orbis clero maior fa dise amor excitatur ao foventur erga Petri cathe­ dram. Praeterea in votis habet, nt novos eocleaia- t - T $29 1 SUPER SCHEMATE CONSTITUTION^ DEVITA ET HONESTATE CtERlCoRl M 93o tex quam citius exaretur * ita quidem ut A Graecorum, officii dirigi abbreviationem suscipiat, StjfrUS •artOf tecta in omnibus iura poctifids perseverent et ad exitum perducat Iteverendwshnn· Brevard Constanti···!· icoK ReèerendÎMimus Jakelfaluay Albaregsieasi· ^cl. r626 d): 'Breviarium revileri et ipso oçtat * ac dfi^ex 650 C) AaoenUtar jis quae dicta aunt Λ oeceoaitaie ftcienduiq putqt, uontn lôngiu· pro usu illorum * qui manualia iunS canonici * et re form ea di breviapum, , officium dïviffùm iu choro alternatif * feeiure velt minima vero, consentit reverendissimo Paderborneoai centare" Unentur * aliud brevius pVo uap illorum, volenti * declaretur sanctam aedem libérera fieçi qui officium divinum privatim cbeolvere debent, . * a •ervandi· concordatia ei gubernium civile oa non Reverendissiunis Haynald Colocensis et Bacafet^ servet * Pactione· eninr •ytoaUagtnaticae mutucTlen­ aia (coi 6^Ao) £aformula iuramenii/quod edunt * tum consensu aolvuntpr, non veto per * lolataa éonepiacopi in actu eonaeirationis * tolli postulat eu verbe * * ditiones niai b e * sint keedlutoriae. quale· paucae/ quibua iidem iùrant aeae Dec manu· illaturo· neque in concordat}· habentur. Etiamsi autem gubernium conditioni^pa non satisfaceret, npn .idcirro libera machinaturos eontra pontificem; malam5enim inge­ esse debet aancla aedes * eum principe· conatitutiorunt de episcopali coctu opinionem. Quidquid autem fuerit de antiqui· temporibus * hodierno tempori nalea. non poamot contrahere sine conaeneu aularum certo minima congruunt. Itaque precea ad hoc publicarum, ideoque ab illi· exigi nequeat quod aaaequeudum pontifici offerri vellet * \ ’ dare non po»»unL Ipsam sanctam aedem ae non Consentit iis quae de mima pro pApulo applihabere pro libera, patet ex summa prudentia que can da dixit reverendiaainiua^_QliftoDienaih. Inauper B semper, pfoceasit tam suo quam aliorum nonnujlorum episcoporum Rogat qui· sit ille episcopus qui clericum liçite nomine rogat, ut obligatio applicandi missam pro''possit ordinare lure communi tree erant tituli populo coerceatur ad eos tantum festos dies, in quibus episcopus fiebat clerici ordinarius, nativitas. quibus populu· a servilibus operibus abstinet. Aliis familiaritas, beneficium. In Gallia autem beneficis enim diebus e festorum albo dispunctis ad eccffesiam amplius nulla sunt" nisi prp sacerdotibus; nullum populu· noo convenit, adeoque cessat causa, cur novit oratur episcopum qui pro «ua sdministratione ea obligatio iniuncta fuit * nimirunyut pastor pro habeat familiarem non oriundum o sua dioecesi, suo grege congregato et orante sacrificium offerat. quare superest solus titulus nativitatis, qui olim tanto in honore erat in Gallia * ut nullus episcopu· Deinde subveniendum est parochorum paupertati * libera iisdem applicatione relicta, ut ex eleemosyna, ausus fuisset aliquem ordinare sine consensu ex­ sustentationis subsidia sibi comparent. \ pressu episcopi nativitatis, aliquibus vero annis advenit titulus domicilii. forsitan iste est necessanus Breviarii emendationem suscipiendam esae pro? quia familiae frequenter mutant domicilia; sed dicat ponit ad exemplum patrum Tridentinorum. Consen­ concilium utrum sit vere canonicus, et quomodo hoc tit etiam reverendissimo Albaregalensi circa duplex conficiendum breviarium. domicilium acquiratur. Quaerit etiam, quomodo clerici pAssint licite Reverendissimus Btefanopoli Philippensis (ool. 639 a); Occasione capitis II, ubi de integro quotidie subtrahi iunsdictioni sui ordinarii; nulla profecto recitando divino officio, proponit ut quoad Graecos difficultas si permittat pontifex vel consentiat episcirca breviarium apud eos usitatum nova aliqua copds, sed quid eveniet si clericus e dioecesi egredi provisio ioeatur. Animadvertit enim duas apud eoe esse opiniones * quarum una Graecos obligatione integri quotidie officii persolvendi teneri propugnat, altera secus osse contendit- Haec autem negativa opinio duas habet causas; prima eet * quod lex orien­ talis universim dictam obligationem imponens nulla existât. Secunda causa eet nimia prolixitas breviarii graeci, adeo uÇ si totum currentis diei officium recitari deberet * ordinarie quatuor horas * aliquando quinque vel sex * id exigeret. Interim status praesens in facto penes Graeco· ita se habet: 1* Nullus Graecus io sacris constitutus, monachis exceptis, integrum quotidie afipolvit officium ; 2 * plurimi ali­ quam tantum partem recitant; 3° multi hanc par­ tem recitant iis dumtaxat diebus * quibqs sacrum faciunt Hisco praelibatis, aliquod remedium adhiberi postulat Inprimis censet * non expedire ut con­ cilium VsticoQUtn directe deploret eiusmodi apud Graeco· rerum conditioned^ Nec prdbat ut Graeci episcopi in conciliis provincialibus brevius aliquod officium excudant * deinde ab apostolioa sede appro­ bandum; nam dubitabitur quodnam ex diversis ita confectis Romam mittendam oit; si autem sancta sede· ex breviariis a diversis synodis propositis unum tantum elegerit ot approbaverit * cetera post­ habuerit, auctoribus non parum boa foret molestum. Potius occasione capta * qaod hio et nano Romae antistites iam in unum coalescunt, per modum pro­ visionis conficiatur brevias officiam, maioris qnod nunc est lineamenta fideliter repraesentans, et a Graecis privatim .recitandum (nella quoad chorum nunc facta innovation·), donec stabilis ae perpetua methodus constituatur ope speoiaNs oommisdouis Romae deputandae * quae auditis oonsiliis praesulum Conexa, emumai» roanrs I* velit, exempli gratia ut ingrediatur in ordinem vel congregationem religiosam, episcopus vero non con­ sentiat. sed dicat eutn, si forte redeat * amplius non fore recipiendum in dioecesim etc. Putat orator regulam de hoc esse ponendam a concilio, vel ai forte iam existât * petit ut sibf'ab aliquo significetur. Multis expositis circa eleemosynas missarum * abusibus, postulat ut primo praescribatur sacer­ dotibus catalogum habere missarum * non solum eiusmodi quem in ecclesiis exponendum decreta iam * praescripserunt sed etiam unicuique sacerdoti pro­ * prium iff quo lucide et quotidie inscribat mineas quas accepit * eleemosyna· euiqfie intentioni adapta­ * tas missas quas celebravit vel celebrari curavit. Hic catalogus ab epiecopo erit inspiciendus quoties is voluerit Postulat secundo, ui ponatur regula alia his verbis; „Sacerdos quilibet qui eleemosynae pro celebranda misea accepit, si non celebret * det sacer doti celebranti totam quam accepit eleemosynam, •t nihil aliud ;^>ihil retineat, nihil accipiat sub quo­ libet respectu.· Graviter reprehendit collectivae clericorum, in­ scio vel invito episcopo * petitiones ad pontificem vol ad concilium * eosque dicit non osso admittenda·. Ttevoreadissimas Lyonnet Albion· · * (col. 660 a); Cum scientia ia clerici· sit valde commendanda, dicit in dioeceaibas boae ordinatis * praetor pro­ bationes quae iu seminarii· fiunt, institui debere examina pro sacerdotibus iuvenibua * collationes ec­ * clesiasticas gradus academicos * aliaqno media qaao scientiae aemulationem maxime fovont. Breviarium revideri ot ipeo exoptat Roverendisoimus Btroeemayer Boonen· · * et fer­ mions»· (coi. 66b n) ; Ex toto corde aseentitur iis quae reverendissimus Colooenois dixit de reformando ■«31 < ‘ A SESSION^ PVBMCAE ET CONGRÉGATIONS» G&ERALES 933 breviario e< clericis in cura animarum positis ao- a suspicarentur doctrinam hue usque propositam er^oriboa conspersam fuis·· ; plurimi sententiam in com­ -tmmmodsndo Reverendissimos Lluclf Salamantinus (coi 670 a) : pendia sacra usu comprobat·, latam aegerrime ferrent. Marty rologii et breviarii Romani viWdicias egit contra Inimicorum cohors clamaret. Germanis et Indis unum plures eis obtectos defectus. oum^emque oatechismum ytatui. * Reverendissimus Gravet Namurcensis (col. 680a): Reverendissimus Simor Strigoniensis χροί 710' Breviarium Romanum vindicat a nimiis con t te illud Eminentiasimi» oratoribus qui praecesserunt vi corder «Matia qiierolii. (Emendari.consentit m iie quae certo assentitur. sunt imperfecta, sed multum cupit ut non abbre­ Reverendissimus Guiliort Turonensis^col. 713 h) vietur. et ut in g’encrali suo complexu incolume Non approbat, nuis Ie jn omnibu» cateobismi» doc­ mineat J trina est eadem, et νχρη tantum methodus ot forma, Rcverondiarirau·MorenoJpporegieu»is(col 68Va): quqe diversitas ex ipsa naturae lege eat utili», imnn» Reverendissimo Bsrensi aliisquo consentiens, optat necessaria, o^ diversitatem morum, regionum, mut codex iuns ecclesiastici quantoriua^iat. geniorura. 2” Gravih itaque orientur incommoda. Reverendissimus Ghilardi Montis Regulis ^ol. propter quae illido episcopi a sancta sede petent 6*.ικ η In scfiemate de epiaeopi». praemisso pro­ licentiam diverm»» edendi catechismo» ad sttpplen * oemio <)e eorum dignitate et auctoritate, inserenda dum iis quae in universali catechismo desunt, quod etiam esse putat Tridentina decreta quae vitam rursus infinitam inducet varietatem. episcopi privntim. et praecipua ministerii episcopalis B Reverendissimus Moreno Ipporegiensis rol. 716' munem respiciunt, scilicet praedicationem, morum Laudati» eatechiami» existent i bu», cum reverendissimo correctionem <*t hanc faciendi Armani, praesertim •Turonensi existimat difficillimum osso et fere im­ quoad animarum rectores. Sic enim non «parsa aed possibile. librum etiam dementarem doctrinae Chri­ commode in unum collect· heberent episcopi quae stianae omnibus populis accommodare, Schema ad munus suum spectant, facilius quoque ea ob­ tamen non improbat. Reverendissimus Forcade Niverlcnsis · sohsasU rsasrallai specials. cipua fidei mysteria esse tradatur. Nihilominus Emuientissimus Mathieu Bisuntinua (col. 703-06): putat a schemate non esse recedendum; immo uniu» Opinatur deserendam eaae unius 'parvi eatechiami oatechismi conficiendi ideam vocat praeclaram. Reverendissimus Ùupanloup Aurdianensi» icol universali» ideam, quae ad praxim numquam effica­ citer deduci poterit, Immerito et cum iniuria r 718»), Reiicit schema tamquam prorsus impossibile epiacoporum dicitor incommoda ex diversitate cate- i· usu et praxi. declarans ipeum contradicere ex­ chismornm orta eaae, et hanc a Romanorum ponti * perientiae, rerum hominumque naturae, sicut epis­ ficum constitutionibus ac conciliis provincialibus coporum certissimi· iuribu» — Schema vel unitatem reprehendi/ Constitutio Benedicti XIV potius agnos­ doctrinae vel uniformitatem in doctrina tradenda cit pan os catcchismosadhibori solitos. et Clemens XUI aibi proponit. 8i primum, inutile est; nam doctrinae eos tantum carpit qui novitatis amore a catechismo \i unitati provisum est in symbolo, in decalogo etc Romana desciverunt, quales non sunt hodierni. Con­ Si secundum, impossibile in praxi evadit; quia rerum cilia proviqcialia et ipsa cateobismi confectionem natur· poaffilat ut ratio methoduaque docendi, omtamquam epiaeopi operam agnoscunt. 2° Diversi­ > oiutn habita ratione adiunctorum, varia sit et mutatatis incommoda in schemate allegata non existant, Ibilis. Insuper eum catechismus non pro omnibis, cum doctrina sit eadem, ot verba tantum diversa, Jaed vel pro parvulis tantum, vel pro pueris solum­ neque inde proveniat hodierna ignorantia. 3 * Unius modo, vel pro adolescentibus confici debeat, ii» eatechiami confectio et per orbem diffusio fere im­ tantummodo inservire poterit pro quibas elucubratus possibilis est. tum ob diversitatem populorum, morum, fuerit. Cam autem pro alita altu· edendos sit, iterum indolisAtum ob version» litteralis nimiam difficul­ plurea erunt in unaquaque dioecesi eatechiami, ideotatem, prqçsertim ubi plurea aunt linguae, ot maxime quidem si observetur modus in shn Eminentisaimns Rauscher Vibm (ool 707): Omnino fieri nequit ut pro toto orbo catholico unus quit cunoth sufficiat oatoohieuiM elaboretur, cum ad gentis indolem animoramquo plus missive excul­ torum neoeeeitatee attondendum sit. Difficile eet ut vel in una primordiorum schola unus idemqve catechismus ad omnes rito instituendos satis sit. Quamvis catechismorum oonsetmio magni facienda sit, consultura tamen est at usu recnpti absque gravi causa non immutentur, ut sapiontiaatme monuit saaotissimus dominas noster Pins IX littnria apoetolioi· b novembris 1066 ad opiooopoo Austrian. Haeeautem gravis causa tantum ab optacopia, consiliis sive in synodo sive extra synodum inter ee enUatia, diiudicanda erit. Iuxta principia quae eealasia compar secuta eet, consuli debet uniformitati, quin tamen ea, quam erudiendorum utiHtu poodt, varietas pro- •eribater. 8i ootoohbud oaneneti abrogarentur, de que eorutndem varietaa non auferetur. Et quod haec varietaa propter diversitatem aetatis necessaria ait. d aatis liquet ax eminentieaimi cardinalis Patriai edicto, in quo catechismo Beilarmini habenti quadraginta pagina·, supplementum oentem et quinquaginta paginarum pranneribitur. Insuper animadvertendum etiam occurrit, quod non eadem doctrinae formula puarijf rusticis et urbani·, incultis et excultis con­ venit, et quod puer in Europa educates diverso modo qnam puer in Nova Zela»dia ortu· instituendus est. Adnotari etiam expedit quod, eam pro diversa locorum conditione quaedam de erroribus vitiisque vel dicere vel omittere nooeeae sit, nullimode idem catechisms· omnibu· populi· aptari, poteat, aed alius exempli gratia American, alius Hispaniae pueris convenit Nec parvae videntur ease difficultates pro HtteraR euius oatechismi vermOne in lingua· verna­ cula·, sive quia saepe saepius earba quae idem •enant non poaaunt aeque usurpari, immo nec ad fittutM decenter reddi, aive quia ipee rerum dicen­ darum utodua lapnu t—purum variat atque discrepat > y ~ < ■•33 ............. ■ ' · ■ · > * « SUPER SCHEMATE CONSTITUTIONIS DE PARVO CATBCHISMO , pgt Tandem praetermitti haud potest quod, uti demon- A docendi episcoporum, etiamsi sub praecepto imponator. nt petet ex imposito tamquam norma cateU^ismo etratum est ab qminentiaaimo Bisuntino, episcoporum ooncilii Tridentini, ex professione fidei Pii IV. sym­ iura oblivisci schethC videtur. Episcopia dictum eet; fantex deotlt omnes -gsslca ete. ; semper et ubique, bolis Nicaeno et Coostantieopobtaao etc. Episcopis iuxta hoc .divinum mandatum, episcopi ius edendi _ ius est docendi, spd sub suprema auetoritoto sedis catechismum et habuerunt et exercuerunt; et velle apoetolicae et conciliorum generalium. 8i imponatur nunc hoc ius ipsis auferre, esset nova, inaudito ptque praeceptum, gratias agere debeat episcopi ob ac­ ordini episcopali dedecora iuris docendi ihinutiô. ceptam tutissimam docendi normam ; ptaetorea ipsum Carpit etiam orator catechismum Bellarmini schetna-relinquit epiaoofu facultote|a parvum catoReverendissimus GArault de Lsngalerie Belli- ehistnum ampliandi Nihilominus opinatur, commen­ censia (ool. 737 a); Schema in sua substantia'appro­ datione potius quam praecepto esse utendum (vide bat et laudat. Reverendissimus Sola Nicicnsis (coi. 731 a) : Ho­ -Reverendissimus Ricciardi Reginentis . co^-750xi» dierna indifferentia atque incredulitas originem habet Maxime -approbat, praesertim propter unitatem, et etiam ex multiplicitate catecbiemoruni, et ideo ne­ quia removebuntur incommoda ac damna ex erroneis, cessarium putat Unum catechismum. Argumentis minus exactis, insufficientibus catechismie provenien­ contra schema adductis ob ingenii, culturae, morum. tia. Iura autem episcoporum non laedi patet vel Iineresum atque errorum varietatem, facile occurri «x eo, quod eum pontifice res in concilie decernatur, potest, sive certam methodum statuendo in doctrina B ex symbolo etiam apostolorum ac professione fidei tradenda, sive aliquas appendices parvo catéchisme Pii IV. et ex ampliatione episcopis permissa. I nde adiungendo. Nonne apostoli unum symbolum pro si forte non imponatur sub praecepto, saltem omnino provinciis regnisque totius orbis condiderunt, quam­ commendetur parvus ille calechismus universalis. vis innumerae adossent culturaofmorum. etc. varie­ Reverendissimus Nobili-Vitelleechi Auximanue et tates' At non potest orator aaaentiri, ut Bellarmini Cingulanus (coi. 753 B); Maxime opportunum censet catechismus tamquam exemplar proponatur, quem et omnino approbat. Rationes; 1* Tridentina quo­ que synodus catechismum chnfici curavit, et in fuse carpit. a Reverendissimus Vérot Savuinenais (coi. 735a); sessione XXIV capite Vll d· rrformationr praecepit Eiusmodi catechismus magnae utilitatis erit pro ut parochi, etiam vernacula liqgua. si Opus sit et pueris qui catholicas adeunt ecclesias, et hoc eo commode fieri poterit, sacramentorum vim ct usum magis quod in praesenti facilitate et rapiditate populo explicent iwjria fontem a oancta tynodo m itinerum potest dici universum orbem in unam civi­ catocAcri singulis tacramntu pratieribendam, °· f* hlbita ratioae diffioaltatum . Reverendissima· Payd j Bien Concheas» (eoi. 77fia); Approbat, ei firmiter stat pro unitate eateehiemi. tam propter motiva quasi patree Trideatiao· poteriiut/^ooouptara iuxte divatoe nationum moverant ad s ·» * 'oeuficioudnm eateehiemum, tam ' propter Reverendissimus Canossa Veronensis (eo). 779-80). bitis ; nam si difficultas «liqua eat, magna incommoda Probandum et defendendum dicit, indicato tamen affert diversitas et bonum unitatis promovendum modo quem vide inter Fanondo. Objections· petitas est. Si nimia difficultas non impedivit varios apisex laeso iure episcoporum, diverso populorum iqcopôh quominus aliqp catechismos substituerent exigenio etc. refellit eadem fere ratione, qua alii ora­ ■tentibus, cur ea obstaret novo eateehiamo a summo tores; et addit probari potius quam excludi unius pontifice proposito, et cum gaudio potius suscipiendo? cateehismi necessitatem si in, Gallia tria, in Italia In Gallia seposita fuerunt propter unitst m * misaalia duo praecipua fidei mysteria esse traditur. Praeter et breviaria iamdiu adhibita; multo autem facilior rationes ab aliis allatas pro novo catéchisme conerit nori cateehismi pro parvulis introductio. ficiendo. allegat facilitatem hodiernam alio se trans­ Reverendissimus Mabile Versaliensis (coi. 764): ferendi ad commorandum, magnorum statuum ex Optimum indicat, et quod in praxim facile deduci parvis conglomerationem, frequentissimem ab una possit. 1* 8i oatecbismus Romanas, ut dicitur in in aliam dioecesim translationem officialium vel eius praefatione, Unitatis causa factus est, etiam negotiatorum eorumque familiae, difficultatem in eius compendium eadem de causa necessarium est. doctrina Christiana proficiendi pro pueris ad alias dioeceses transeuntibus, scandals quaedam vel adI niformitete nihil hac in re optabilius, nihil aptius sd praecavendos errores ex multiplicitate oatechis- Mirationem et dubitationem quae ex varietate textus morutn facile irrepente·. 9· Causae eiusmodi ad facile oriuntur, praesertim in rudibus dioecesim mu­ pontificem proprio iure pertinent, unde aulla fit tantibus, non infrequentem mutationem in aliquibus episcopis iniuria, quibus oeteroqui relinquitur ut dioecesibus seu translationem episcoporum ad aliam suppleant quae dioecesi suae aint neoeasaris ve) sedem, difficultatem ubique conservandi uniformi­ opportuna. 8' Versionis difficultas non existit — tatem doctrinae religiosae in tanta yarietate cate­ Porro laudat catechismum Bellarmini, quem dioe­ chismorum, qui ultra octingentos nunc sunt, difficul­ cesibus etiam Amerinae septemtrionalis commen­ tatem inveniend^ ubique idonoos patechismorum davit sacra congregatio de Propagande fide, verbis scriptores, auctoritatem denique summorum ponti­ utens Benedicti XIV. ficum, Pii VII epistola 18 septembris 1805 ad car­ Reverendissimus Roullet ds Ia Bouillerie Ce reas- dinalem Caprara qnoad Galliam, et Benedicti XIV, sononsis (ool. 767). Omnino approbat' 1* Propter constitution· Elû nisi··. unitatem et firmitatem fidei, praesertim necessariam Reverendissimus Elloy Tipasitanas (ool. 782-3) : ob hodiernam facilitatem in pluribus suooeasive dioe­ Valde approbat, quia 1* cateehismi unitas utilis erit cesibus commorandi. Unitatem cateehismi pluria· dooentibns qui multo maiori auctoritate docebunt, commendavit Tridentinum, praeaertim seesioneXXIV, et hebebant unitatis argumentum contre haereticos : capite VII ds rs/srutetisus. 9· Ubiootio ex diversi­ episcopi facile sic obtinent qnod nunc difficile as­ tate ingenii eto. petita nimis probaret, cum requi­ sequantur, scilicet cateehismi confectionem, pro qua reret plure· catechismos in singuli· parochiis. Re­ revereadiseimus Aurelianensis dixit sa quindecim spectu primarum fidei vsritatam, precum, primarum annis laboras··. 3 * Utili· erit ira qui docentur; nam vitae christihnae regularum, omnis humana intalli- i formis etabilibas indigent et facilia· conservabunt doetriaam Christianam. Error·· nteliaa avertentur. gentia generati» apta est 9 * Labante ultimo saeculo ploras apud diversas gentes fusrunt oatochismi lansenianie erroribus lafbotL Quidni propter diversitatis incommoda fieret pro catechiamo, qnod faetass fait pro litargia? 8 * Suc­ Reverendissimas Clifford Clittoaiensie (eel. 770 a) : Agnoscit malum quod oritur ax uovis saepe conden­ di· cateehismi·, at multiplicitate oatochismorum in currit novis praosoatta tetaporis et culturae nsoessitatibus; omnea enim sunt ^uasi totius orbis ciras, •t remedium habebitur contra hodiernum pruritum ea qnaa nunc eat facilitate ad ah·· partas trans­ omnia mutandi 4 * Obiaeta hit diversitas ingenii, eto. meandi. Sad improbat abrogationem eateahismoram sed praeter id quod alii iam responderunt, in ipsa hucusque existentium, qai· sine fideliam «suadeto et damno fiaft naquit, et intn bravo temps· noa etiam Oceania pueri parvo eateehiamo aoeipiaado non suat minos apti quam in Gallia, ot cum gaudio potest praestari quod per tria saecula viri pH et illic suscipietur. docti pracatare non potuerunt. Sapie·· legislator perficit quae bona sunt, sed aoa destrait, quod sponderant ad ebieetioaam potitam ax difficultate vsrsioais in Unguas vernacula *, ob quarum muta­ proprium eat novatoribus, a concilie sitim fieri non debet, eo minus qnod eia· eatamniatoree dtauat novam illud valla rabgionam induoera. Alio modo bilitatem praecise neeassarium eouset typum lati­ unitatem, quam valde desiderat, curari eupit (Vide laaditnr per catechismum ab episcopo praedooeesoro Farianda.) , Adbasrat etiam iis quae alii re­ cum, ex periculo tarbaadi fidem et simplicitatem radiorum, ax iura docendi epiaooporum, quod si non •coaptem, neque eo quad Palar, Ava, Symbolum ■ ..._____ i 4s7 SUPER SCHEMATE CONSTITUTÎONIB DE PARVO CATECHISMO 9*8 apostolorum mutaro -episcopi nequeant, profecto non i Reversndiarimua Garcia Gil CaoearaugMtnaus laedetur per cateohiamnm a -aummo pontifice ot (ool. 818-8): Schema omniao laudat, et ex toto ooncilio generali sooeptum. Quod voro dictam fhit, corde. illis_psitribus asaentitur, qui ^niaa pro tota •edesip cateehiami bpportunitatoqi et necem)tatem oatfiebismoo antiquos ia heterodoxies suspicionem venire, id opponi pornet cuicumque episcopo oate- ia praeeentibua rerum adinaotia propugnarunt chismum mutanti, qui no quidem ill^m unitatis ex­ Reverendissimas Daeprou Toiceeaee (eol 816-8). cusationem habet. Pluribus krgnmeatm ab historia peaeeertim daprompReverendissimus Pettinari-Ruoerinne (ooL 786b): tia landat maxime dofeaditque parvi eateebiami uniSchema Approbat. A multis annis es exoptatae eit tatam praecepto impositam. ut unus parva· eateobisma· pro omnibua fidelibus' Reverendissimus Moneseiljo Giennenaia' (ool. conficeretur. Neoessarium enim putaty et hanc aB- -819,93): Commendat sobehae, allatia praecipuis ra­ tionibus iam expositis, e) refiitatia praecipuis' dif­ cessi>atem non tamtam probat ex pluribus quae iam allegarunt alii, sed praeeertim ex damnis quae a ficultatibus varietate catechismorum prodeunt^eulua nocivae Reverendissimus Martines Baneti Christophori ■ diversitatis exempla in apocie atrert. Praeterea ai de Havana (co). 894-8): Approbat, etiam ex hoc, -fere ubique, ut contra eq^ema dictum eat, episcopi capite ne goberais -huis, aci sacrae se immiscere providere debuerunt uniformi puerorum instructioni, |podtint, uti, iam factum est.9 Catechismum appellat idipaum confirmat eiusdem rei necessitatem pro uniIlac matri· ecclesiae, quod idem debet erne pro vernali ecclesia. Praeceptum autem necessarium est; B omnibua. nam merum concilium in vanum abiturum experien­ Reverendiasimua Ricca generalia ordini· Minimo­ tia docet. rum (coi. 899-31) : Summopere laudat omnibusque Reverendiaaimua Faict Rrugenaia (eol. 790-2): vehementer commendat confectionem et usum parvi I.ibentiaaime aubaeribit schemati quale ad litteram eiuimodi catqchiami, utpoto maximi momenti pro eat. De incommodis diversitatis catechismorum iam •erranda nnitate fidei. Pffiecipuas removet difficul­ conquerebatur concilium provinciale Mechliniense tates, et praeeertim demonatrat minime offendi iura/ (jertium anni 1707. Refellit difficultates contra epiaco porum. * schema allatas, praesertim circa parvi cateehiami Reverendiaaimu· Zunnui Casula Uxellenaia et compositionem, veraionem et diffusionem. Terralbenaia (eoi. 839-8): Approbat schema, quia Reverendissimus Lenti Nepesinus et Sutrinus editio unio· eatechismi univeraalia multum valsbft (coi. 793 B): Iam satis demonstratam dicit novi huius ad «errandam unitatem fidei, praeeertim contra peri­ parvi cateehiami universalia pomibilitatqip practicam, cula ct errorea aevi. Illud porro defendit contra utilitatem, immo necessitatem. Bellarmini eatechisduaa illae obieetionea, catechismum non poaae in­ mum ab obiectia vindicat, et oatendit eminentiseimi servire orientali eccleaiae. et ^traeiudieium ferre cardinalia Patrisi ordinationem anni 1850 eum non iuribua episcoporum. Reverendissimus Bcherr Monacensfh (coi. 838 c) immutasse, sed docentibus tantum methodum quam-, dam sequendam dediaae, ut ex ipso eius titulo Rem difficillimam ease censet, et valde dubitat an liquet. c in regionibus, in quibus parvuli ad achotea frequen­ Reverendissimus Jana Augustanus (coi. 798 C): tandas lege eivili non obligantur, idem catechiamua Schema approbat, quia, licet multae difficultates se adhiberi pdbait ac in illis, in quibus, ut in Germania, offerant pro introductione parvi oeeumenici cate­ ea obligatio exiatit ; et an catechiamua prioribua illi· chismi, hae tamen superari poaeunt, et quamplur * regionibua idoneus, aliarum etiam, exempli gratia ex eo aequutura aunt bona, nempe maior mani-\.Germaniae, neceaaitatibua respondeat featatio unitatis ecclesiae et oonformitatis doctrinae, y Reverendissimus Dinkel Augustae Vindelicorum maior fidelium alacritas et reverentia in discendo, (ool· 837 a) : Abstinendum dicit ab «sequendo quod evitatio continuae catechismorum mutationis cum achema proponit. Negat neoeesitatom uniua catooffendiculo pusillorum, adiumentum quod accedit ehismi, quia multiplicitas et divereitaa catechismorum epiacopi· in adimplendo docendi officio, et rboiatendo in genere non poaeunt appellari abueus. Maximas urget difficultas ex tenta in diversis nationibus sc conatibus eorum qui promovere conantur eccleeias nationale· et a sede apostolioa separatas. Optat regionibus diversitate graduum culturae provenien­ tamen ut non solus Bellarmini catechiamua prae tes. Impossibile erodit talem componere catechismum. ' oculi· habeatur, sed Caniaii etiam aliique praeclari _ qui omnium dioeceenm indigentiis reapondeat. Reverendissimus Eberhard cateehiami. . Reverendimimna Trevirsnsis (coi. Reverendiasimua Gaataldi Balutiaram (ool. 800 c) : 8411B): Summopere commendat, dummodo fixis Plenissime adprobat quod unqs parvus fiat atque et immutabilibus verbis exhibeatur doctrinae chriliamus. Quamvis D atianae compendium, scilicet ea omnia quae omnee pro tota ecclesia praecipiatur eal ille quem venerabilis cardinalis Bellarminus confecit, scire debent necessitate medii aqt praecepti, vel sit maxime commendandus, non est tamen tamquam quae alias omnes scire neeeaae eat ant quae ubique perfectus typus habendus. Etenim in eo plura desi­ terrarum ad servandam fidei integritatem et purita­ derantur circa sacramenta eucharistiae, poenitentiae tem maximi sunt momenti. In Specie haec omnia enumerat orator. Exponantur autem illa verbis cla­ et matrimonii.rissimis, semoti· terminis scholarum et sententiis Rerereadisaimus Gros Taraataeiensis (ool. 303D). Nihil optabilius putat quam unum proponere parvum libere controversia. Veraio autem et ampliatio fiat Ut dicitw inter Feriemie. pro tota ecclesia catechismum. Revereudiasimas Haynald Colooeaew et BacsienReverendissimus Magnaeoo Bollnensia (ool.806s): Utilitatem parvi eateebiami etiam praecepto impositi aie (ool. 846 a): Fiat, ea tamen conditione ut in ipso ultro fatetur, immo ab iis difficultatibus vindicat, concilii decreto exprimatur novum catechismum non quae adversu· eum obieotas fuerunt Commendat osso obligatorium sed commendari, relicta episcopia etiam catechismum venerabilis Bellarmini, eiusque sua libertate. Praeterea non solus Bellarmini caté­ defensionem suscipit chismes, utpote dofoetuoeus, tamquam exemplar Reverendissimus Urqniaaoaa Oanariqnsis (ool. habeatur, eed optimi quique. Roverendiarimua Peres Fernandes Malacitanus 808-14): Valde ei plaoei-eobema et parvi catechismi unitatem magnis laudibus celebrat atque praecipua (ool. 853 A b)j Notatis ibcommodis ex catechismorum in contrarium argumenta proposita diaeolvit. multiplicitate exortis, affirmat omnes difficultates A. SESSIONES PUhUCAE ET NES GENER. "<■ -? ’ . ·/’·-··■’ r m ’•‘'■-A·, ' * contra schema hnotaa dq>nine ils q«ae extra scheoMtls materlaoi p« ta * ’sstsr. non esse admittendos, sed unum tantum, ne inde incommoda obleniant. Quod si admissio unius cateReverend isrimus Moreno JpporegiensU t »< 1. 716d): S^scbema approb tur * f opinetur catrchismuin chismi pluribus difficultatibus obnoxia videretur, elaborandum et parandum «sue a synodo Varicaps, tunc vehementer exhortandi forent.patriarchae, pri­ mates, archiepiscopi et episcopi,\t collatis inter se opera nonnullorum patrum ex omnibus orbis parti­ consiliis consentiant de uno eodemque eatechismo bus delectorum. Eum autem continere tantum de minori et maiori admittendo in regionibus eadetu here quae sunt necessaria necessitate medii et prae­ cepti. rel quis omnibus ad uniuscuiusque dioecesis utentibus tingua. catorhismum dimissis. Porro pauca illa in parvo Reverendissimus Msgnasco Bolinensis (coi. 808 à): eatechismo esse per breves interrogationes et re­ Exoptat ut pQj^i catechismi versio conciliis provin­ sponsiones ac per successionem idearum enucleanda, cialibus committatur. Reverendissimus Scherr Monacensis (col836n); prorsus abstinendo a longioribus responsionibus Praeterea eatechismo concilii Trideoffni addi cupit Si forte, non obstante maxima rei difficultate,'par­ vum catechismutn conticete placuerit, duo proponit. quaedam tribus ultimis saeculis definita, exempli 1° Ut priusquam publicetur, iudieio et examini «pis- < gratia, dogma de immaculata Meatae virginis Mariae coporum ex ofqptâus nationibus submittatur, utrum conceptione, et quaedam de matrimonio necessaria post damnatum errorem de actu hu forma civili eorum dioecesum necessitatibus respondeat necne. Optat ut nova illius catechismi fiat editio, addita 2’ Ut non obligentur ad eius usum illae dioccesess huius synodi Vaticanae doctrina. in quibus, catechismus hucuique adhibitu· omnino probatu· eat et omnium votis respondet. Reverendissimus ForeadeNivernensis (coi 718 a' Reverendissimus Dinkel Augustae Vindelicorum Summo pontifici supplicandum putat, ut benigne (coi. 840à): Potius quam novus Conficiatur catechis­ velit hac in re ipso concilii tempore uti opera eorum patrum, quos ad id opus sptiosimos esse mus. denuo excitentur clerici in cura animarum positi ad summum studium et indefensam operam io cate- iudicaverit. chizandis pueris, non solum in ecclesiis, sed etiam Reverendissimus Gérault deLangalerie Bellicensis (coi. 727 B). Adhaeret dictis a reverendissimo in scholis. Praecipiatur etiam ut intra fines unius­ cuiusque diopeeais unus idemque catechismus pro Nivernensi. Optat etiam ut eadem omnibus fideli­ pueris adhibeatur, neque ulli catechistarum liceat bus formula pro precibus matutinis et serotinis alio eatechismo in scholis sive publicis sive privati· proponatur, novoque catechismq * adiungstur. Valde cupit ut a conciliis provincialibus praescribatur, uti, praeter eum quem ordinarius mandavit. In materiarum tractandarum distributione servetur ordo parochos huns catechiamum explicare debere «per catechismi concilii Tridentini. Simul operam dent singula capitula et quaestiones die dominica ad in singulis provinciis patriarchae vel archiepiscopt, D missam parochialem semel vel bis in mense. Reverendissimus Vérot Savannensis (coi. 736 D collatis prius consilii· cum sui· suffraganeia, deinde cum aliis episcopis eiusdem nationis, ut in quantum Vellet ut ex hoc ipso concilio novui ille'catechis­ fieri potest eatechismorum uniformitas in eadem mus prodiret, atque in eo fleret eiusdem in varias linguas translatio. Praeterea patrum considerationi natione constituatur. Reverendissimus Ebethard Trevirensis (coi. 842 a) ; proponit, utrum non expediret post enuntiationem Confecto eatechismo qui doctrinam indiceCcum fixis praeceptorum ecclesiae addere: RHaec omnia prae­ finibus et lineamentis (vide § 1), episcopi provin­ cepta per se obligant sub gravi, exeepto secundo ciarum, aut si fleri potest regnorum, in linguas praecepto circa ieiunium et abstinentiam, quod vernaculas accuratissime eum vertendum curent. deinceps obligabit tantum sub levi . ** Alia plura indicat quae ia parvo eateehiamo exponenda censet. Qua translatione facta, episcoporum erit, collatis Reverendissimus David Briocetuis (coi. 745 b) consiliis iisdemque verbis in concilio episcopali con­ Non totum quidem convelli aut reformari brevi­ stituti· inserere in ipso eatechismo, iptsr definitiones ceterasque immutabiles lineas a sede apostolica prae­ arium, in aliquibus tamen reformari desiderat. * Reverendissimus Riociardi Reginenais (coi. fixas, ea quae pro regnorum temporumque ratione, Optat ut duplex exaretur parvus catechismus, unus minimus pro rudibus vel ingenio 'debilibus, altes petilo magis extensus pro. iis qui maiori intelligenliA "f ingeniorum varia cultura, statu et eruditione scho­ larum, ad errores in regionibus serpentes ab animis amovende·, magis idonea indicaverint; intactis tamen manentibus quaestionibus et responsionibus a sancta 751 b): Vehementer optat: 1* Ut parvus caterhis mus facillimis clariaque paginis constet, in quibus exhibeatur doctrinae Christianae compendium per breves interrogationes et responsiones. 2* Ut in 'W 3 * 9 . À.‘SESSIONES PUBLICAE ET CONGREGATIONES GENERALES varias paries dispescatur, quarum prima ad pueros 1- legent, sciant et discant se eaee Romano - oatho- , rudforeaque adolescentes spectet, coalineatqde ea ■ 944, quae' necessitate tum modii tum. praecepti, sciri debent, et quae ad 'sacramenta poeqittatiae, euchs* (jstiae ac confirmationis rite suscipienda pertineat Reliquae partes per 'Varia * classes alia grada^m complectantur, quae aoa modo rudioribus adoles­ centibus inxtg eorunj mentis vim et profectum tra­ dantur, «aed etiam iis qdl scholas adeunt, atque ipsis adultis : quaedam difficiliora' posset epis^bpus - adnotare· tamquam omittenda aut differenda. 3° Ut addatur appendix, in qua praecipui nostrae ibtatis ■errores breviter sed perspicue refellantur. Haec appendix contineat etiam doctrinam omnem con­ cilii Vaticani, et compendiosam confutationem no-vi^imorum errorum in hac synodo condemnatorum; in catechismo autem eoneilii Tridwitini praefata doctrina et confutatio plenius inseratur. Reverendissimus Ghilardi Montis Regalis (coi. B 758»): Ut libentius accipiatur novus catechismua, in iis solummodo rebus versetur, quae sciri debent ut sacramenta poenitentiae et eucharistiae rite sus­ cipiantur; it * ut maior, qui in onhtiibus fere dioe­ cesibus adhibetur, catechismus nullam subeat alte\ rationem, nisi in una forsan alterare interrogatione et responsione, quae penitus a parvo catechismo . discrepet. Sppplicandum censet sanctissimo ut deputation! pro rebus fidei cateehiamum ipsum conficiendum A committere dignetur. Reverendissimus Canossa Veronensis (coi. 780 n); 371VO catechismo praefigendum foret compendiolum lions. - 1 Reverendissimas Jans Augnstapus (ool. 800 x) . Proponit, ut fiat petitio penes summam pontificem pro efform hda' * * deputation nonnullonSm Οχ patri­ bus, qui, adhibitis adiutoribus/parvum cateehiamum conficiant. Rogat etiam, ut in oecumsnico parvo catechismo mentio fiat^de mandato, ne matrimonium contra teges ecclesiae fideles contrahere attentent. Reverendissimus GastaMi Silutiaram (ool. 809 c) ; Ut ptfrvus catechismus possit omnibus certius satis­ facere ab eisque libenter adhiberi, putat esse a concilio seligendos nonnullos episcopos qui opus istud conficere, et alios qui examinare debeant. Reverendissithus Magnasco Bolinensis (coi. 807 d) : In huiusmodi catechismo compendiolum historiae sacrae adiiei cupit, cum ea in aoholis tion adeo pure ac rite nempe * tradatur, et huiusmodi compendiolum in parvas quasdam lectiones dividi quo ab omnibua addisci facile posait. Reverendissimus Ricca generalia ordinis Mini­ morum (eo). 831c): Ad rectissimam limitationem in schemate positam litteralii oerrio textui latino oasutao mpondmi quua· aceuratiuime Jiat, postulat ut maior libertas in vertendo tribuatur in duobus casibus, scilicet tum in ea terminologie linguae latinae, cui bene non respondet vernacula lingas, tum circa ea, quae ab haereticis diversarum re gionum magis oppugnantur. Proponit porro, ut catechismus in duas partes dividatur, unam pro puenKqui nondum ad aseram communionem admittuntur, \ alteram pro iis qui proxime admittentur. historiae religionis ab initio mundi usque ad nostra tempora ; ea in re sanctus Augustinus ponit funda­ Reverendissimus Eberhard Trevirensis (coi. 841-9): Fuse numerat doctrinae capita quae caté­ mentum doctrinae. omnibus sive litteratis sive rudi­ chisme contineri cupit. bus tradendae. Reverendissimus Ilaynald Colocensis et BacPririius inter Farùmdu a reverendissimo oratore C siensis (coi. 846 c); Ad cateehiamum non obliga­ indicatus catechismus componatur ex collectis undi­ torium conficiendum adhibeantur viri ecclesiastici que melioris notae catechiami·. El)oy ** Reverendiasimu Tipaaitanua (coi. 786 a); ex omnibus nationibus delecti ab episcopis earum eeeleeiia praepositis, solida theologica eruditione Ex concilii patribus assumantur commisaarii ad diversas nationea pertinentes, adiunctis etiam diver­ pollentes et in hac parto venati, qui non solum sarum nationum theologis, ut facilius singularum Bellarmini cateehiamum prae oculis habeant, sed dioecesum provideatur necessitatibus, et durante omnium qui in diversis ecclesiis sunt oatechismorum, concilio praecipua determinentur punbta duplicis illius etiam praesertim ^uem laudavit reverendissi­ parvi catechiami, de quo vide inter Addenda. mus Briqoensis notitiam habeant, et optima quae­ que ex illis hauriant.' Reverendissimus Faict Brugenaia (coi. 799 a) : Ea quae aliaa de emendando breviario dixit, proOptat ut in fronte parvi catechiami concinnandi cubitalibus verbis scribatur ROMANUS CATE- testatur ae non ita dixisse ac si totum breviarium CHISMUS, ut parvuli inter prima verba, quae earpere vellet, sed tantum ut aliqua corrigerentur. . Alasmü ia Batavis, a M * nrtmta· Wetter, NWiepohua. MCMXXIV. * ΤτρορηρΜ 4e Ia MM fftatisa Maati 4 trull· ffVsJmÿ. * ' Ί Umm * ■< aaay «th·», an la ik. tnt ,Un d»tono not delay your reply to a later date. Write to dey» I 1 places for Mansi. thankful for your doing so. and your order for a set of the Asglfi· one ot the four conditions described, or for eno of tbe partial ante Hellgions Communities or Congregations need the work for their plete a copy of the Old Mansi, Hardouin, the Collecti· Begin, Lal Study House· and Monhsteries· Cowart or C'oleti, or for a copy uf tbe Now Hertea, will bo nüdtted The Monastic Orders renowned for their erudition whose Abbeys eulir. -LAetioa. Y